ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2017

3

YOU WI L L F I N D M E H E R E !

Κ Α Λ ΑΜΠΑΚ Α DIVERSO ΜΕΛΥΔΡΟΝ

ΜΟΥ Ζ ΑΚΙ MOUZAKI PALACE PEOPLE CAFÉ ΠΑΛΑΜΑΣ KARMA Λ Ι Μ Ν Η Π Λ Α Σ Τ Η ΡΑ ΑΙΟΛΙΔΕΣ ΗΔΥΜΕΛΕΣ ΚΑΖΑΡΜΑ Σ Ο ΦΑ Δ Ε Σ HERMANOS

Τ Ρ ΙΚ Α Λ Α 4 PLAY BAR ROUGE DIVERSO HOME’S PETIT DEJEUNER THE LOVE SHAKE ZERONINE ΑΣΣΟΣ ΜΥΛΟΣ ΜΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΣΟΥΙΤΑ ΦΑΝ ΦΙΛΙΟΝ

Έβαλες στόχους; Δευτέρα κατεβάζεις τα καλοκαιρινά και την Τρίτη καταριέσαι τον εαυτό σου που ανέβασε τα χειμωνιάτικα στο πατάρι. Τετάρτη, παίζεις ποδόσφαιρο με κοντομάνικο και την Πέμπτη φοράς μπουφάν. O καιρός και τα... υπαρξιακά του. Ήρθε και η αλλαγή της ώρας, που σε άλλους δίνει φτερά και άλλους τους καταδικάζει σε μια δεκαήμερη απώλεια προσανατολισμού. Είναι αυτό το γενικότερο μούδιασμα που νιώθεις από την επόμενη κιόλας μέρα, όταν το σώμα σου αρνείται πεισματικά να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Μπορείς λοιπόν να γκρινιάζεις ή να χαμογελάς. Αν διαλέξεις το πρώτο, θα μπορούσα να σου αραδιάσω εκατοντάδες λόγους για να το κάνεις. Σε περίπτωση που επιλέξεις το δεύτερο, κινδυνεύεις να κατηγορηθείς ως αιθεροβάμων, αλλά στη δική μου σφαίρα, θα ‘θελα να βλέπω περισσότερους ανθρώπους σαν κι αυτούς. Υπάρχει όμως και μία τρίτη οδός: Αυτή της περισυλλογής και της ενδοσκόπησης. «Έβαλες στόχους για την άνοιξη ή το υπόλοιπο του έτους;», με ρωτά σε ανύποπτο χρόνο ένας φίλος. Την ίδια στιγμή σκέφτηκα πως κάτι κάνω σωστά, γιατί δεν αμύνθηκα, αντιστρέφοντάς του το ερώτημα. Είναι τόσο περίεργη η εποχή που ζούμε, που στα πλαίσια της αγχώδους καθημερινότητας παραιτηθήκαμε απ’ το δικαίωμα στο όνειρο; Ή πιο ρεαλιστικά μιλώντας, χάθηκαν όλα τα, μακροπρόθεσμα, έστω, πλάνα για το μέλλον; Να απαντήσω λοιπόν, έστω και ετεροχρονισμένα, στην ερώτηση: Έκανα, όλως παραδόξως, πλάνα για το μέλλον. Έχω καταστρώσει σχέδια. Με βοηθά εξαρχής το δόγμα του «Δε σου χρωστά κανείς». Κανείς, γιατί αν επαφιέσαι συνεχώς στη βοήθεια του άλλου, με δυσκολία θα πατήσεις κάποτε γερά στη γη. Αυτή δεν είναι και η ουσία; Για ποιους στόχους μιλάμε όταν δεν έχουμε πίστη στις δυνάμεις μας και επαφή με την πραγματικότητα; Είναι που δε βρίσκομαι και στην ιδανική ηλικία για απότομες προσγειώσεις, σε μια εποχή όπου η γειτονιά μας αλλά και ολόκληρος ο πλανήτης αλλάζουν ραγδαία. Στόχος πρώτος, να εκτιμώ πραγματικά τους άδολους ανθρώπους για τους οποίους συχνά αδιαφορώ, λόγω κεκτημένης ταχύτητας. Στόχος δεύτερος, να χαμογελώ στη θέα μιας καλής πράξης: Όσες φορές κι αν ακούσουμε ή διαβάσουμε πως μία μικρή κίνηση μπορεί να δώσει χρώμα στη ζωή του άλλου, τόσο περισσότερο οφείλουμε να το κατανοούμε και να παραδειγματιζόμαστε. Στόχος τρίτος, να βρω επιτέλους χρόνο για να διευρύνω τους ορίζοντές μου στο βαθμό που πραγματικά θέλω. Μικρή παρένθεση: Δεν υπάρχει τίποτα πιο κουραστικό από τον άνθρωπο που διαμαρτύρεται για τα εξοντωτικά ωράρια εργασίας του. Βάζω πρώτο στο κάδρο εμένα: Ο καλός προγραμματισμός χαρίζει πολύτιμες στιγμές πνευματικής ελευθερίας. Στόχος τέταρτος και τελευταίος, να θυμάμαι με αγάπη όσους δε βρίσκονται πια μαζί μας, ακόμα κι αν κατηγορώ τον χρόνο, που στη μικρή μας γειτονιά είναι αμείλικτος. Το χρωστάω στους ίδιους αλλά και σε κείνες τις παιδικές αναμνήσεις που ξεθωριάζουν λίγο-λίγο. «Μόνη μας πατρίδα τα παιδικά μας χρόνια», έγραψε κάποτε το χέρι ενός γλυκού... ταραξία, πάνω στον τοίχο μίας δημόσιας υπηρεσίας. Για κάποιους βανδαλισμός, για κάποιους άλλους, ένα ζεστό απάγκιο για τους τελευταίους των ρομαντικών.

Γιάννης Μαρκούτης

Κ Α ΡΔ Ι Τ Σ Α AMANO AVANTI BLUES BAR BROTHERS EATERY & DRINK CADILLAC RECORDS CHARLOT DEL CORSO GASPAR HONDOS CENTER IVY MAMALOU MERCATO PIU CAFÉ ROOTS HEALTH BAR ΚΑΒΑ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΥ ΚΑΦΕΪΝΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΟΠΤΙΚΑ ΕΝΩΤΙΑΔΗ ΠΟΥΘΕΝΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΤΟΣΟΔΑ

Λ ΑΡΙΣ Α BROTHERS IN LAW HAIR 2 PIT KAVEH KANES KUBRICK LAS RAMBLAS MAMAKAS MOSH PIT PLAY HOUSE WISEDOG ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ Η ΓΗ ΚΛΙΜΑΞ ΠΟΡΤΕΓΟ

Editorial#33

ΒΟΛΟΣ AZZOURO CAFÉ CAFÉ GALA GRAPPA MOLIENDO POCO PICO PUERTO REEF TOY STORIES ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ BISTRO ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ ΦΟΥΡΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΜΠΑΧΑΡΙΚΟ ΜΙΝΕΡΒΑ ΠΛΑΓΙΩΣ ΡΟΥΣΣΟΥ ΕΡΙΦΥΛΗ ΓΛΥΚΟ ΣΤΥΛΛΑΣ

Αν ενδιαφέρεστε να σας αποστέλλεται το έντυπο κάθε μήνα, επικοινωνήστε μαζί μας στο email syndromi@pezodromiomag.gr ή τηλεφωνήστε μας στο 2441079000

4

INDEX 16

σελ.

Πετρολούκας Χαλκιάς «Όσοι γνωρίζουν δυο πατρίδες είναι δυστυχισμένοι»

Boutique Λάικα

20

σελ.

Από τις υπαίθριες αγορές του κόσμου στην λαϊκή της γειτονιάς μας

Φωτεινή Βελεσιώτου

26

σελ.

34

σελ.

«Είχα μεγαλύτερες προσδοκίες από τους σημερινούς συνθέτες και τραγουδοποιούς»

Γιάννης Αντωνόπουλος «Έχω έργα που είναι δημοσιευμένα, δεν έχω τελάρο και ζωγραφίζω πάνω τους»

Το εθνικό σπορ των Ελλήνων τον μήνα που πέρασε: Το Survivor! Τι έγινε, τι παίχτηκε, ποιος ξεκατινιάστηκε, ποιος πήγε στον Αγ. Δομίνικο και έμεινε σώος κι αβλαβής.

Το εθνικό φαγητό του Μάρτη: ο μπακαλιάρος της 25ης Μαρτίου και η εσάνς σκόρδου που διαχέεται πανταχόθεν.

Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται, ο Τσακαλώτος κοκτέιλ με τη Σκάρλετ Γιόχανσον κι αυτή του απαντά σαφώς ότι το θεωρεί αστείο να γίνεται τέτοια συζήτηση στην ελληνική βουλή. Λες και μέχρι τώρα στην ελληνική βουλή έχουν ακουστεί μόνο βαρύγδουπα και δηλώσεις μεγατόνων.

Σώρρας εδώ, Σώρρας εκεί, Σώρρας παραπέρα. Γυρίσατε; Πώς τα περάσατε; Α, καλά, ευχαριστώ.

Μας έγδαρε για τα καλά ο Μάρτης, με την απότομες αυξομειώσεις θερμοκρασίας. Κάτι ξέρει ο σοφός λαός που εμπνέεται τις παροιμίες...

Υπερπολλαπλασιάστηκαν, λέει, οι κλήσεις που μοιράστηκαν από την τροχαία για υπερβολική ταχύτητα μέσα στον Μάρτιο. Έπρεπε βέβαια πρώτα να ξεκληριστούν τρεις οικογένειες...

Κατά τα άλλα, τα μισά πολιτικά γραφεία της χώρας ψιθύριζαν πως κάθε επόμενη Δευτέρα θα προκηρύσσονταν εκλογές...

H Ελληνική αστυνομία ακολουθεί τη μόδα κι ανακοινώνει τις ώρες κοινής ησυχίας στο…twitter καθώς και την ποινή για τους παραβάτες. Από το twitter θα μας έρχονται κι οι κλήσεις, να μου το θυμηθείτε, κι επίσης, μας παρακολουθούν, παγκοσμιοποίηση, μεγάλος αδερφός και άλλα τέτοια.

9 Μαρία – Κάρμεν Κυπαρίσση

Χρήστος Κ.

Ανυποψίαστοι σε Χασάπικο

Greenpeace εναντίον Ελλάδος

Μετά το πρωτόκολλο του Kιότο και τη συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή το Δεκέμβριο του 2015, που κάθε χώρα και οργανισμός κατέθεσε προτάσεις για τη μείωση των εκπομπών αέριων ρύπων και τους πιθανούς τρόπους που μπορεί να γίνει αυτό, κάθε χώρα δεσμεύτηκε να ορίσει και να προσαρμόσει το πρόγραμμά της προκειμένου μέχρι το 2050 οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου να είναι κατά 80-95% μικρότερες από αυτές του 1990. Έτσι, ήρθε η στιγμή και για τη δική μας χώρα να ορίσει το πρόγραμμά της και στα μέσα Μαρτίου δημοσιοποιήθηκε το “Πρόγραμμα ενεργειακού σχεδιασμού 2017-2035”. Για άλλη μια φορά φαίνεται πως γεγονότα όπως αυτό, που μας αφορούν τόσο ως πολίτες, τον καθένα ξεχωριστά αλλά και σαν κοινωνία στο σύνολο μας, περάσανε στα μικρά γράμματα των εφημερίδων ή και δεν αναφέρθηκαν καθόλου στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε ίσως, αυτό το πρόγραμμα ορίζει το πώς θα δρούμε στον τομέα της ενέργειας για τα επόμενα, αρκετά, χρόνια, και συνάμα οριοθετεί τις οικονομικές και πολιτικές μας σχέσεις με χώρες παρόχους ενέργειας υπό τη μορφή πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ταυτόχρονα, και ενώ το πρόγραμμα θεσπίστηκε από ειδικούς στο κλίμα και την ενέργεια, δεν φαίνεται να είναι προσαρμοσμένο στις επιταγές του 21ου αιώνα, ούτε φυσικά στις υπερσύγχρονες μεθόδους εξοικονόμησης και αποθήκευσης ενέργειας, εγκλωβίζοντάς μας στη χρήση πετρελαίου ή ακόμα και κάρβουνου (!) Ομοίως, δεν λαμβάνει υπόψη το τι συμβαίνει σε άλλες χώρες του νότου με ίδιες κλιματολογικές συνθήκες, κερδίζοντας θετικά από τα παραδείγματα αυτών. Η Πορτογαλία βρίσκεται εδώ και χρόνια σε τροχιά μετάβασης σε χρήση 100% ανανεώσιμων πηγών ενέργειας με μεγαλύτερη χρήση αιολικής και ηλιακής ενέργειας. Αυτή η χώρα του νότου κατάφερε ένα χρόνο πριν (Μάιος 2016) να χρησιμοποιήσει για 107 συνεχόμενες ώρες ενέργεια προερχόμενη από 95,5% ανανεώσιμες πηγές. Οι οργανώσεις που ασχολούνται ωστόσο με τα οικολογικά ζητήματα δεν θα μπορούσαν να αφήσουν το πρόγραμμα ασχολίαστο και έτσι η Greenpeace αναφέρει στην ανακοίνωσή της επί του ζητήματος πως το χειρότερο κομμάτι του ενεργειακού σχεδιασμού είναι η μιζέρια που αυτός αποπνέει και η παντελής απουσία οράματος. Χαρακτηριστικά που αναγνωρίζουμε καθημερινά στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα στη χώρα τα τελευταία χρόνια και αποτελούν παράπονο της μεγαλύτερης μερίδας του πληθυσμού (ιδίως των νέων). Αποτελούμε μία από τις χώρες με τη μεγαλύτερη ηλιοφάνεια στην Ευρώπη και δεν έχουμε καταφέρει να το εκμεταλλευτούμε. Η χρήση αιολικής ενέργειας είναι χαμηλή και όχι σε ευρεία κλίμακα, ενώ χώρες της βόρειας Ευρώπης με μικρότερη ακτογραμμή από τη δική μας έχουν μπει ήδη στη διαδικασία να παράγουν ενέργεια εκμεταλλευόμενες τη δυναμική των κυμάτων της θάλασσας. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται περίτρανα ότι όσο εφευρετικοί μπορούμε να γίνουμε σε άλλα ζητήματα όπως πχ. στη φοροδιαφυγή, τόσο μας λείπει αυτό το χαρακτηριστικό όταν πρόκειται για πραγματικά προβλήματα με ανάγκη για μακροπρόθεσμες, ουσιαστικές λύσεις. Και όσο δεν δίνονται, τόσο θα απέχουμε από την πραγματική λύση του γενικότερου προβλήματος της χώρας. Χαμογελάστε και εν προκειμένω τραβήξτε ενέργεια από τον ήλιο!

Listen to: Dead Μan’s Βones (feat. the silverlake conservatory of music children’s choir)Lose your Soul

Λίγες σκέψεις για την θερινή ώρα

ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΙΚΑ

TRICK OR TREAT?

Πώς απαντούμε στην ενεργειακή κρίση εν έτει 2017;

Ο χρόνος είναι χασάπικο έγραφε ο Νίκος Καρούζος. Μάλλον γιατί εκεί μέσα κάτι σε σφάζει. Όμως ο χρόνος δεν σφάζει απλώς, σφάζει και πολλαπλώς και παραδόξως. Μπαίνοντας στο χασάπικο, πέρα από την απειλητική ηρεμία των σφαγμένων, βλέπει κανείς τα χαμόγελα των υπαλλήλων με τις ματωμένες ποδιές και τους μπαλτάδες στα χέρια. Σαν να λέμε: το χασάπικο είναι γεμάτο αντιθέσεις. Βέβαια ο Καρούζος μιλά εδώ για την πικρή συνειδητοποίηση της φθοράς ή του τέλους. Ο Χρόνος είναι Χάρος και θεριστής. Αλλά ο Χρόνος, ας μην ξεχνάμε, είναι και γιατρευτής και μαέστρος της υπομονής όταν θρέφει και επανορθώνει. Μιλώντας για τον Χρόνο εν όψει του θανάτου ή της ροής των πραγμάτων, του κύκλου των εποχών και της πορείας της ζωής, τον αντιμετωπίζουμε σαν ολότητα, σαν μια έννοια που μας βοηθά να κατανοήσουμε και να δηλώσουμε αυτό που κινείται και μεταβάλλεται συνεχώς, ή, κάποιες φορές, αυτό που μένει αμετάβλητο. Τι γίνεται όμως με τον άλλο χρόνο, αυτόν που μετριέται σε δευτερόλεπτα τού ρολογιού ή σε ημέρες τού ημερολογίου; Τον συμβατικό χρόνο, τον κοινά αποδεκτό και χρηστικό τρόπο υπολογισμού της ροής, αυτόν που κομματιάζει σε ώρες και ημέρες τη ζωή; Ενώ βάζει σε τάξη τα πράγματα, θα έλεγε κανείς ότι κάπου-κάπου κι αυτός μας σφάζει. Με την θερινή ώρα να μας πηγαίνει συμβατικά εξήντα λεπτά μπροστά, «πειράζουμε» την πραγματική ώρα, επιβάλλοντας τον νόμο τού ρολογιού στον χρόνο. Η αλλαγή αποσκοπεί πρακτικά (και αυτή είναι η ιστορική της βάση) στην εξοικονόμηση ενέργειας και σε περισσότερη έκθεση στην ευεργετική επίδραση του ήλιου. Η θερινή ώρα επιβάλλεται λοιπόν, και μάλιστα κοινή συναινέσει, για οκτώ μήνες στην Ελλάδα (διαρκεί από τις 26 Μαρτίου έως τις 29 Οκτωβρίου). Θα σκεφτεί κανείς: εκτός των μπερδεμάτων στα ραντεβού και τον χαμένο ύπνο, τι άλλο θα μπορούσε να μου συμβεί; Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, η αλλαγή της ώρας μπορεί να έχει επιπτώσεις κατά τις πρώτες μέρες της εφαρμογής της. Επιπτώσεις στην υγεία ορισμένων ευπαθών ομάδων (πιθανή αύξηση εγκεφαλικών επεισοδίων ή εμφραγμάτων), αλλά και επιπτώσεις κοινωνικές (πιθανότητα αύξησης ποσοστού τροχαίων κ.α.), λόγω της προσπάθειας του οργανισμού να ρυθμίσει ένα ακόμη ρολόι στη συνεχή μάχη με τον χρόνο. Το βιολογικό, αυτή τη φορά. Σαν ανυποψίαστοι λοιπόν, σε χασάπικο την άνοιξη…

11

Ο τεμπέλης της εύφορης κοιλάδας

Κύριος Κώστας

Το οδικό μας δίκτυο σαφώς και βελτιώνεται – φτάνει όμως αυτό; Η οδική απομόνωση της Θεσσαλίας και λίγο φως στο βάθος του ορίζοντα

Οι αιώνιοι έφηβοι που είχαν την τύχη να γεννηθούν στο πιο κεντρικό γεωγραφικό διαμέρισμα της Ελλάδας πριν από 3 και 4 δεκαετίες έχουν πολλά κοινά κι άλλες τόσες διαφορές. Όταν όμως η κουβέντα φτάνει στο οδικό και το σιδηροδρομικό δίκτυο της περιοχής, καθένας υποβάλει την προσωπική του ένσταση και όλοι συμφωνούν πως κάτι δεν πάει καλά. Αν εξαιρέσουμε τη Λάρισα και τον Βόλο, πόλεις δίπλα από τις οποίες «πατάει» ο Ε-75, η Καρδίτσα καταρχήν, και τα Τρίκαλα λιγότερο, μπορούν να φωνασκούν και να τους δίνεις προκαταβολικά δίκαιο. Επέτρεψέ μου λοιπόν να εξηγηθώ: Σκέψου πώς μπορεί να νιώθει κανείς όταν απέχει 100 χιλιόμετρα από τα Γιάννενα και πρέπει να οδηγήσει δυόμιση ώρες για να φτάσει ως εκεί. Στην Ελλάδα του 2017, αναπόσπαστο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην Ελλάδα της οποίας το σιδηροδρομικό δίκτυο ξεκινά από… κάπου και το πιο δυτικό μέρος του είναι η Καλαμπάκα! Ω ναι, ο γράφων αντιλαμβάνεται τον τεράστιο όγκο των κονδυλίων που απαιτούνται για ένα τέτοιο εγχείρημα, αλλά το ερώτημα παραμένει: Πώς γίνεται να μην υπάρχει σιδηροδρομική και οδική σύνδεση με τα Γιάννενα στα πλαίσια της οποίας να μη χρειάζεσαι γνώσεις ορειβασίας; Η ευκαιρία της Εγνατίας δε στάθηκε αρκετή για το εν λόγω εγχείρημα. Αλλά τί να λέμε για τον σιδηρόδρομο: Αν εμείς φωνάζουμε, οι Πελοποννήσιοι πρέπει να βγουν στους δρόμους. Ας μιλήσουμε λοιπόν για τους δρόμους, όπου εκεί τα πάμε ομολογουμένως καλύτερα. Σκηνή πρώτη: Ίσως είναι προτιμότερο για έναν κάτοικο της ευρύτερης περιοχής της Καρδίτσας να πάει στη Λάρισα μέσω Τρικάλων ή στο Βόλο μέσω Λαρίσης. Ναι, καλά διαβάζεις φίλτατε αναγνώστα. Σελώνεις το άλογο, ξεκινάς και φτάνεις στην ώρα σου στον προορισμό σου, χωρίς περιττά έξοδα για βενζίνη. Στα θετικά του όλου εγχειρήματος, και γυμνάζεσαι και κάνεις και το στοιχειώδες sightseeing. Γιατί δε μπορούμε να μιλάμε για σύγχρονη οδική σύνδεση μεταξύ των πόλεων της περιοχής μας όταν περνάμε ακόμα από τα Βούναινα.

No offense, teenagers της εν λόγω περιοχής, αλλά το

βουναλάκι της γειτονιάς σας θα μπορούσε να παρακαμφθεί. Όσο για την διαδρομή προς Βόλο, τα γραφικά χωριουδάκια του κάμπου ωχριούν μπροστά στην αίσθηση του οδηγού πως βρίσκεται στο Μάτσου Πίτσου, λίγο πριν αντικρύσει από (πολύ) ψηλά την πρωτεύουσα του Νομού Μαγνησίας. Σκηνή δεύτερη: «Μην εστιάζεις στο δέντρο, αλλά στο δάσος», αναφώνησε ο σπασίκλας της διπλανής πόρτας, και συνέχισε λέγοντας πως η Θεσσαλία, όσο κι αν κρατήθηκε πίσω, αυτή τη στιγμή βιώνει μία δημιουργική περίοδο όσον αφορά το οδικό της δίκτυο. Η Λαμία γίνεται στ’ αλήθεια γειτονική πόλη με την υπό κατασκευή παράκαμψη του Δομοκού. Το κατίκι μπορεί να περιμένει αν είναι να γλιτώσουμε 15 χιλιόμετρα ανελέητων στροφών. Όμως το αποκορύφωμα της όλης αναγέννησης της περιοχής είναι η παράκαμψη των Τεμπών, περιοχής που όσο γραφική κι αν είναι, άλλο τόσο αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο για τα διερχόμενα οχήματα. Μεταξύ μας, στην αποκόλληση βράχου δε σε σώζει ούτε η Αγία Αικατερίνη. Μία από αυτές τις μέρες παραδίδεται στην κυκλοφορία το τμήμα Ευαγγελισμός – Πλαταμώνας. Καπνογόνα, βεγγαλικά και ανελέητο χειροκρότημα μέχρι να τσούξουν τα χέρια. Και μη γυρίσεις να μου πεις για την πανέμορφη διαδρομή των Τεμπών που θα χαθεί για πάντα, γιατί δε μ’ έχεις δει νευριασμένο, και ούτε το θες. Πρόλαβα το τρένο να περνά δίπλα απ’ τον Πηνειό στην προ Ολυμπιακών Αγώνων εποχή: Θα σέβεστε. Κι αν δεν είσαι διατεθειμένος να «θυσιάσεις» λίγη ομορφιά με αντάλλαγμα την προσωπική σου ασφάλεια, δε θα γίνεις ποτέ φίλος μου. Ο νέος δρόμος που παρακάμπτει εντελώς την κοιλάδα αλλάζει κυριολεκτικά το πρόσωπο της περιοχής. Κι επειδή ως Έλληνες αρεσκόμαστε στα περί μεγέθους, η μία δίδυμη σήραγγα με όνομα Τ2 (πιθανότατα εμπνευσμένο από το Trainspotting ή το Terminator ) έχει μήκος 6 χιλιόμετρα και είναι η μεγαλύτερη στα Βαλκάνια. Την έχουμε λοιπόν μεγαλύτερη, και αυτή τη φορά με αποδείξεις. Υπάρχει και άλλη μία στην ίδια περιοχή, μήκους μόλις 2 χιλιομέτρων, αλλά πού θα πάει, θα μεγαλώσει κι αυτή. Δεν αναφέρθηκα όμως στο καλύτερο της όλης ιστορίας: Υπάρχει και μία τρίτη σήραγγα, με την οποία θα πούμε οριστικά αντίο στις στροφούλες του Πλαταμώνα, πληκτρολογώ και ανασαίνω ανακουφισμένος γιατί το όλο έργο μεταφράζεται σε διαδρομή μισής ώρας λιγότερης στο Θεσσαλονίκη – Αθήνα. Δεν το λες και λίγο. Λέμε ναι στα μεγάλα οδικά έργα, φτάνει να μη μείνουμε μόνο σ’ αυτά. Και όταν φωνάζεις πως η Θεσσαλία αξίζει καλύτερης μεταχείρισης, είμαι μαζί σου. Κι ας είναι κλισέ, κι ας λαϊκίζουμε μια στάλα. Κι ας ενωθούμε επιτέλους οδικά ΚΑΙ σιδηροδρομικά με τα Γιάννενα. Ξέρω, ξέρω: Ξύνω πληγές. Έφυγα για μπανάκι στο Στόμιο, φιλιά.

13 Γιώργος Καργιολάκης

Χρήστος Μακρής

Στήλη Άλατος

Κατοπτεύσεις

Πόλεμος εναντίον των Fake news … ή αλλιώς πώς να αποφύγετε μια οργουελική

Η ελληνικότητα του DNA μας επιβεβαιώνεται

κοινωνία την εποχή του διαδικτύου

Δικαιολογία ή ανάγκη;

Η πρώτη μου επαφή με εξωσχολικά βιβλία και περιοδικά ήταν στη βιβλιοθήκη του παππού μου, όπου περνούσα ώρες ολόκληρες διαβάζοντας. Τότε δεν υπήρχε το διαδίκτυο, οπότε τα διάφορα περιοδικά ήταν τα αντίστοιχα των σημερινών portal και blog. Αυτό που θυμάμαι εντονότερα ήταν το περιοδικό “Επιλογές από το Reader’s Digest”, το οποίο αποτελούσε το “διαδίκτυο” της παιδικής μου ηλικίας, από όπου αντλούσα πολλές και ενδιαφέρουσες πληροφορίες, “έτοιμες” και μεταφρασμένες από το περιοδικό.

Ακόμη μια νέα έρευνα που αφορά στο πολύ αγαπημένο θέμα του DNA των νεοελλήνων ήρθε στο φως το τελευταίο δεκαήμερο του Μαρτίου. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή γενετικής Γιώργο Σταματογιαννόπουλο του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ, δημοσίευσαν στο European Journal of Human Genetics, το αποτέλεσμα της έρευνάς τους όπου κατέληξαν πως υπάρχει ελάχιστη επιρροή από τις σλαβικές εισβολές και μεταναστεύσεις στο ελληνικό DNA. Oι αριθμοί των Σλάβων ήταν μικροί σε σχέση με των γηγενών, για να αφήσουν κάποιο καθοριστικό γενετικό αποτύπωμα. Επίσης, επισημαίνουν πως οι Πελοποννήσιοι είναι «γενετικά κοντά» στους Σικελούς και τους Ιταλούς. Η ιστορία των διάφορων ερευνών με θέμα το γενετικό υλικών των Ελλήνων δεν είναι καινούργια. Μας ενδιαφέρει τόσο πολύ η έννοια της συνέχειας του Ελληνικού έθνους, γιατί πολύ απλά πάνω σε αυτή τη την συνέχεια βασίζεται η σύγχρονή μας ταυτότητα του Έλληνα. Επιπλέον, είναι τόσο έντονη η πολεμική από τους υπερασπιστές της αντίθετης άποψης, που το θέμα αυτό θα ανατροφοδοτείται διαρκώς.

Όταν δημιουργήθηκε το διαδίκτυο, αρχικά σκοπός ήταν να κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά με ελάχιστο έλεγχο. Σε καμία περίπτωση όμως, δεν μπορούσε να εμπιστευτεί κανείς τα περισσότερα από αυτά που διάβαζε σε αυτό, αν και σταδιακά κυριάρχησε ως μέσο ενημέρωσης. Τα παραδοσιακά ΜΜΕ προσπάθησαν να το ελέγξουν και να το ρυθμίσουν, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, αφού το ρόλο του news curator είχαν αναλάβει ουσιαστικά τα portal και τα forum, τα blog και τελικά τα social media. Σε αυτά επιλέγοντας τη λίστα των φίλων σου, ποιους και τι ακολουθείς, καταφέρνεις να γίνεις ο ίδιος news curator για τον εαυτό σου και για τους φίλους σου. Ο έλεγχος της ορθότητας του περιεχομένου είναι πλέον στα χέρια του χρήστη, μιας και οι αλγόριθμοι αυτών των διαδικτυακών μέσων δίνουν προτεραιότητα όχι τόσο στην αλήθεια του περιεχομένου των ειδήσεων, όσο στο πόσο δημοφιλείς μπορεί να είναι. Αυτό ακριβώς εκμεταλλεύονται όσοι διασπείρουν ψευδείς ειδήσεις (fake news), προκειμένου να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένη πολιτική ή προσωπική ατζέντα, με αποτέλεσμα να γίνεται όλο και πιο δύσκολο να διακρίνει κανείς την αλήθεια από το ψέμα. Αυτό αναδείχθηκε ιδιαίτερα το 2016 από τον σημερινό πρόεδρο των ΗΠΑ Donald Trump, ο οποίος εργαλειοποίησε ουσιαστικά την κατακραυγή για τα “fake news”, ονομάζοντας έτσι ο,τιδήποτε αντίθετο στις απόψεις του. Σκοπός του φυσικά, η απαξίωση των παραδοσιακών και «εχθρικών» σε αυτόν ΜΜΕ στα μάτια του αμερικανού πολίτη. Μετά τις εκλογές των ΗΠΑ, έγινε φανερή η ανάγκη των πολιτών για σωστή διαχείριση της πληροφορίας και βελτιωμένο φιλτράρισμα των ειδήσεων που δέχονται. Σε παγκόσμιο επίπεδο ξεκίνησε μια συζήτηση για τη δυνατότητα ελέγχου των πηγών μιας πληροφορίας σε κρατικό επίπεδο ή από τα ίδια τα μέσα ως μέρος των υποχρεώσεών τους. Η Facebook, π.χ. μετά την κατακραυγή για συμμετοχή στη διασπορά ψευδών ειδήσεων, αποφάσισε να αναβαθμίσει τον αλγόριθμο του timeline, ώστε να μειώσει τα προβαλλόμενα fake news. Σε εθνικό επίπεδο, την αρχή έκανε η Σουηδία, όπου η κυβέρνηση πρότεινε την εκμάθηση προγραμματισμού και χρήσης υπολογιστών από το πρώτο έτος της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, πρωτοβουλία που περιλαμβάνει επίσης ειδική διδασκαλία, ώστε να έχουν οι μαθητές τη δυνατότητα να διαχωρίζουν μεταξύ των αξιόπιστων και αναξιόπιστων πηγών ειδήσεων. Μάλλον έχουν καταλάβει ότι ο καλύτερος τρόπος για να διαχειριστείς την πληροφορία που δέχεσαι, είναι να μάθεις να το κάνεις ο ίδιος

Η διένεξη αυτή ξεκινάει με μια άμεση αμφισβήτηση της ελληνικότητας των νεοελλήνων, το 1830 από τον Γιάκομπ Φαλμεράιερ με το βιβλίο του «Η Ιστορία της Χερσονήσου του Μοριά κατά το Μεσαίωνα», όπου εξέφρασε την άποψη πως μετά από τις σλαβικές επιδρομές κατά τον Μεσαίωνα, ο ντόπιος ελληνικός πληθυσμός ουσιαστικά εξαφανίσθηκε και αντικαταστάθηκε τον 16ο αιώνα μ.Χ. σχεδόν πλήρως από σλαβικές φυλές, οι οποίες τελικά εξελληνίσθηκαν υπό την επιρροή και της Ορθόδοξης εκκλησίας. Το βιβλίο αυτό χρησιμοποιήθηκε από τότε σαν σημείο αναφοράς από όλους όσους ήθελαν να αποδείξουν ότι οι Έλληνες είχαν εξαφανιστεί και ότι οι νέοι Έλληνες είναι γέννημα του ευρωπαϊκού φιλελληνισμού και του ντόπιου αλυτρωτισμού. Έκτοτε σαν έθνος για κάποιο λόγο προσπαθούμε συνεχώς να αποδείξουμε το αντίθετο, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε πως τελικά ούτε έχει σημασία αλλά ούτε και το χρωστάμε σε κανέναν. Ας αναλογιστούμε όμως σε τι ακριβώς αποσκοπούμε ή ευχόμαστε κάθε φορά που μια τέτοια έρευνα αποδεικνύει την άμεση συσχέτιση του χθες με το σήμερα. Κοιτώντας τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών μέσα από το πρίσμα του παρόντος, δυσκολεύομαι να βρω κάποια ικανοποίηση. Υποθέτουμε όλοι πως το να είσαι Έλληνας αντιστοιχεί σε κάτι θετικό, ιδεατό και καλό. Δε θα χαιρόμασταν εξάλλου αν η έρευνα κατέληγε στο ότι είμαστε Σλάβοι. Πολλοί θα νιώθανε θλίψη και θα συνωμοσιολογούσανε, ακολουθώντας τη διαχρονική μας τάση να επαναπαυόμαστε σε αυτές τις δάφνες των αρχαίων και να αποποιούμαστε των δικών μας ευθυνών για την σημερινή μας κατάσταση

15 13

Πλην-Θέσεις

Χάρης Γεωργούλας

Brain Drain – η γύφτισσα μαϊμού Το ξεπούλημα των καλύτερων μυαλών της χώρας και τα αδιέξοδα της γενιάς που «μένει»

Πριν από ακριβώς πέντε χρόνια, σε μια τελετή ορκωμοσίας της Ιατρικής στο Αριστοτέλειο, άκουγα τον πρύτανη – χωρίς ενδοιασμούς ή προσχήματα – να παροτρύνει τους νέους γιατρούς να φύγουν στο εξωτερικό. Η ωμή πραγματικότητα και ο απόλυτος κυνισμός στο πιάτο. «Εδώ προκοπή δεν πρόκειται να κάνετε, οπότε κοιτάξτε τον κώλο σας», η ελεύθερη μετάφραση.

“Brain drain” και με τις ευλογίες της μαμάς Ελλάδας, δηλαδή. Τα καλύτερα μυαλά φεύγουν. Για την ακρίβεια, τους διώχνουμε με τις κλωτσιές. Η γύφτισσα μαϊμού ξεπουλάει στο παζάρι τα παιδιά της, που έλεγε κι ο Γκάτσος. Ξεπουλάει γιατί δεν έχει την υποδομή να τα αξιοποιήσει, αλλά ούτε τη διάθεση, το σχέδιο ή τη βούληση να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις. Βλέπετε, εκτός από παραδοχή αποτυχίας μιας ολόκληρης κοινωνίας - χωρίς ούτε το τυπικό, υποκριτικό συγγνώμη μιας γενιάς που επένδυσε στο βόλεμα, την καβάτζα και το «ό,τι αρπάξει ο κώλος μας» – η ομιλία του αξιότιμου κυρίου πρύτανη ήταν και μια συμπυκνωμένη έκφραση του νεοελληνικού παρτακισμού, καμουφλαρισμένη με «συμπάθεια»

για την ταλαντούχα, πλην άτυχη νεολαία που έπεσε πάνω στην κρίση. Φύγε για να φτιάξεις την καριέρα σου και τη ζωή σου κι άσε πίσω στη μιζέρια τη μάνα σου, τον πατέρα σου, τον αδερφό σου, τους φίλους σου. Ο πρύτανης και ο κάθε πρύτανης σου πουλάει φτηνή «ελεημοσύνη» και προσπαθεί να σε «σώσει». Όμως, έτσι όπως τα έκανε ο ίδιος και η γενιά του δεν δικαιούται να σου ζητήσει να θυσιαστείς για να σώσεις τους επόμενους. Δικαιούται να στο ζητήσει το παιδί σου, η μάνα σου, ο αδερφός σου. Όχι αυτός. Αυτός έχει υποχρέωση να παραμερίσει και να σου δώσει χώρο μπας και αλλάξεις λίγο τα πράγματα. Μπας και κάνεις την αρχή. Τώρα. Όχι αύριο ή μεθαύριο. Όχι «πήγαινε έξω να μάθεις, να εξελιχθείς, να γίνεις κορυφαίος και μετά έλα να μας σώσεις». Μετά, στα 40 ή στα 50 σου θα ζεις σε μια σοβαρή χώρα, με σοβαρή υγεία και παιδεία, με παροχές, με κράτος πρόνοιας και δεν θα ρισκάρεις. Κι αν πάλι πεις «έρχομαι» - έμπειρος, γνώστης και καταρτισμένος πια – το πιο πιθανό είναι ότι θα φας τα μούτρα σου πάνω στον ίδιο τοίχο. Οι λίγες Εν Ελλάδι “success stories” δεν είναι παρά φωτεινές εξαιρέσεις ατομικής υπέρβασης.

Από μια άποψη η νέα γενιά είναι «τυχερή» που έχει το δίλημμα. Που μπορεί να αποφασίσει ανάμεσα σε δυο ενδεχόμενα. Θεωρητικά, βέβαια. Τα πραγματικά ζόρια είναι για τους σημερινούς σαραντάρηδες, που έμειναν είτε από επιλογή, είτε από ανάγκη, είτε επειδή πριν από 15-20 χρόνια τα πράγματα δεν ήταν τόσο άγρια. Πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών με δύο μεταπτυχιακά, στα νησιά για σεζόν σε ξενοδοχείο κάθε καλοκαίρι. Λογιστής που παλεύει να κρατήσει το γραφείο που κληρονόμησε από τον πατέρα του, βλέποντας μία-μία τις επιχειρήσεις-πελάτες να κλείνουν. Γιατρός του χιλιάρικου 32 σερί ώρες στο πόδι, χωρίς ρεπό και η εφημερία απλήρωτη για μήνες. Το αποτέλεσμα που βγάζει ένα πρόχειρο γκάλοπ στον άμεσο περίγυρο – και μάλιστα μιας πόλης όπως η Λάρισα, που θεωρητικά «κρατιέται» ακόμα - είναι αμείλικτο. Όσοι μένουν τους εξουθενώνεις, είτε πολεμώντας τους είτε βάζοντάς τους στο περιθώριο. Μικρές προσωπικές τραγωδίες που ενώνονται χέρι-χέρι σ’ έναν αέναο χορό του Ζαλόγγου, φτιάχνοντας γενιές “underachievers” υποχρεωμένους να μείνουν όρθιοι ανάμεσα στο πικρό ποτήρι του ανεκπλήρωτου και την ανάγκη για αξιοπρέπεια.

Αθηνά Κατσή Φωτογραφία Δημήτρης Μοντόγια - Κομματάς

Δευτέρα πρωί με τον Πετρολούκα Χαλκιά Με κέντημα δικό του ΣΤΟ ΆΚΟΥΣΜΑ ΤΟΥ ΟΝΌΜΑΤΌΣ ΤΟΥ ΗΧΕΊ Η ΠΕΝΤΆΤΟΝΟΣ ΑΠΌ ΚΛΑΡΊΝΟ ΣΕ ΑΗΔΟΝΟΦΩΛΟΎΣΕΣ ΡΕΜΑΤΙΈΣ, ΑΛΛΆ ΣΥΧΝΌΤΕΡΑ ΤΟΝ ΑΠΟΛΑΜΒΆΝΟΥΜΕ ΣΕ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΆ JAZZ BAR ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΓΊΝΕΙ Ο ΑΣΤΙΚΌΣ ΧΏΡΟΣ ΦΙΛΟΞΕΝΊΑΣ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΏΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΉΣ. ΕΚΕΊ ΒΡΕΘΉΚΑΜΕ ΠΡΌΣΦΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΔΙΏΞΑΜΕ ΜΊΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ ΜΑΖΊ ΤΟΥ. Η ΣΥΝΆΝΤΗΣΗ ΟΡΊΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΈΝΑ ΠΡΩΙΝΌ ΔΕΥΤΈΡΑΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΊΑ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΊΟΥ. Ο ΠΡΩΙΝΌΣ ΑΈΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΥΝΑΤΌ ΦΩΣ ΔΙΈΛΥΣΕ ΤΗ ΜΑΓΕΊΑ ΚΑΙ ΞΆΦΝΟΥ ΔΙΑΒΉΚΑΜΕ ΤΟ ΚΑΤΏΦΛΙ ΤΟΥ ΧΑΛΚΙΆΣ ΠΑΛΛΆΣ! Ο ΜΑΚΡΎΣ, ΣΤΕΝΌΣ ΣΚΟΤΕΙΝΌΣ ΔΙΆΔΡΟΜΟΣ ΕΊΝΑΙ ΕΠΕΝΔΕΔΥΜΈΝΟΣ ΜΕ ΜΟΚΈΤΑ ΚΑΙ ΦIΜΈ ΚΑΘΡΈΠΤΕΣ. ΛΙΓΟΣΤΌ ΦΩΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΊΣΟΔΟ ΣΠΆΕΙ ΑΜΥΔΡΆ ΤΟ ΣΚΟΤΆΔΙ ΚΑΙ ΠΕΤΑΡΊΖΟΥΜΕ ΤΑ ΒΛΈΦΑΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΗΘΊΣΟΥΜΕ ΤΟ ΗΜΊΦΩΣ. ΤΌΤΕ ΤΟΝ ΒΛΈΠΩ ΚΑΘΙΣΜΈΝΟ ΚΑΙ ΦΡΈΣΚΟ ΠΑΡΆ ΤΟ ΝΥΧΤΟΚΆΜΑΤΟ ΣΤΑ 83 ΤΟΥ ΧΡΌΝΙΑ. Η ΖΕΣΤΉ ΧΕΙΡΑΨΊΑ ΚΑΙ Η ΜΕΙΛΊΧΙΑ ΦΩΝΉ ΤΟΥ ΑΝΑΓΕΝΝΟΎΝ ΤΗ ΜΥΣΤΑΓΩΓΊΑ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΜΒΆΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΥΒΈΝΤΑ ΜΑΖΊ ΤΟΥ.

Μνήμες πολέμου

Μικρό παιδί γνώρισε τον πόλεμο και τον εμφύλιο στα άγονα χωριά της Πωγωνιανής, μνήμες φρίκης και δυστυχίας θολώνουν μέχρι σήμερα τα μάτια του: «Στο πόλεμο με τους Ιταλούς, 6-7 χρονών έβλεπα άλλον σκοτωμένον εδώ, άλλον σκοτωμένον εκεί κι εγώ έπαιζα με τις κόκκινες χειροβομβίδες στην ποδιά μου. Μετά ήρθαν οι Γερμανοί, δεν υπήρχε ψωμί πέντε μέρες έμεινα νηστικός, με άρπαξε η γιαγιά ζαλίγκα και περάσαμε στην Αλβανία. Εκεί μας έδωσαν ένα κομμάτι ψωμί. Και μετά… ο εμφύλιος! Είδα αίμα, μίσος και φονικό μέσα στα σπίτια».

Σε πείσμα των καιρών

Ο πατέρας οργανοπαίκτης, ο ίδιος έλειπε πολύ καιρό από κοντά τους αλλά για το γιο του επέλεξε να γίνει τεχνίτης – μηχανουργός και τον έβαλε σε ένα συνεργείο. Δεν έφερε αντίρρηση στον πατέρα. Ο μικρός Πέτρος έκανε κοπάνα από τα Γιάννενα και επέστρεψε στο χωριό του, έφτιαξε μόνος του ένα ξύλινο κλαρίνο με έξι τρύπες και με μεταχειρισμένο στόμιο του πατέρα του. Έπαιξε με δανεικό κλαρίνο στο πανηγύρι και με τα λεφτά αυτά αγόρασε από τα Γιάννενα το πρώτο του μεταχειρισμένο κλαρίνο. Σε ηλικία μόλις 14 χρονών με πρόσκληση από το Σύλλογο Δελβινακίου εμφανίζεται στην ελληνική ραδιοφωνία εν αγνοία του πατέρα του που έπαιζα χαρτιά σε κάποιο καφενείο στην Αθήνα, βγαίνοντας από το στούδιο τον αντικρίζει και του κόβονται τα πόδια, εκείνος αποκρίθηκε: «Σαν πατέρας σου αφήνω Ευχή και Κατάρα. Κατάρα να έχεις αν μείνεις ένα μικρό κλαρινάκι. Ευχή μου να γίνεις μεγάλο κλαρίνο», και η ευχή του πατέρα έπιασε τόπο.

Νέος Κόσμος

Με εισιτήριο έναν δίσκο με τον Καβακόπουλο το ’60, τους προσκάλεσαν στην Αμερική για ηχογράφηση με όλα τα έξοδα πληρωμένα. Γρήγορα βρήκε μουσική στέγη στο φημισμένο Port Said nightclub, 257W & 29th St, Manhattan, όπου συνεργάστηκε από νωρίς με άραβες και τούρκους μουσικούς. Για να εξασφαλίσει την άδεια μουσικής έκανε εγγραφή στον Παναμερικάνικο Σύλλογο Μουσικών που αριθμούσε 8εκ. μέλη από όλες τις πολιτείες. Κάθε εβδομάδα συναντιόντουσαν περίπου 1.5002.000 μουσικοί εκεί στο Μανχάταν για να μαθαίνουν τις μουσικές

του κόσμου. Όταν ήρθε η σειρά της Ελλάδος φυσικά και έπαιξαν το ήδη βραβευμένο με Όσκαρ “Τα παιδιά του Πειραιά», αλλά υψώνοντας ηπειρώτικο ανάστημα ο Πετρολούκας Χαλκιάς ζήτησε με παρρησία να τους δείξει την παραδοσιακή ελληνική μουσική και όχι τη νεοελληνική. Βρέθηκε στο πάλκο και άφησε το κλαρίνο να μαγέψει τη σάλα. Η πεντατονική ήταν άγνωστη στους περισσότερους και θαύμασαν τους πρωτόγνωρους ήχους, δεν άργησαν όμως να τον χλευάσουν για αντιγραφέα της Jazz. «Είναι ποτέ δυνατόν ο πατέρας να κλέψει από το παιδί;» αναρωτήθηκε μπροστά σε όλους και ο μεγάλος Richard Finch τον προκάλεσε για σύγχρονο ήχο… και εγέννητο “That’s the way aha! aha! (I like it)’’ για το οποίο ο Χαλκιάς παρέλαβε επιτόπου και άπαξ μία επιταγή 1.000 δολαρίων για τις πέντε νότες!

Μπεράτι όπως Πράσινη Κάρτα

Ο χρόνος κύλησε γρήγορα και η ταξιδιωτική βίζα έληξε, με σιγοντάρισμα από τους συναδέλφους μουσικούς παρέλαβε την επιστολή απέλασης από το Αλλοδαπών. Πήρε το δικηγόρο του και πέρασε το κατώφλι του Διευθυντή, όπου προκλητικά ζήτησε ακρόαση με συνοδεία τους καλύτερους αμερικανούς μουσικούς. Όπως κι έγινε, το ίδιο βράδυ βρέθηκε επιτροπή από το Αλλοδαπών στο νυχτερινό κέντρο, όπου μετά το χορευτικό θέαμα, η ορχήστρα αντικαταστάθηκε από καταξιωμένους μουσικούς που επέλεξε το Αλλοδαπών. Ο Πετρολούκας έπαιξε ένα πολυποίκιλο ρυθμικό μπεράτι, η τέχνη και το συναίσθημα λύγησε την τεχνική και τη γραφειοκρατία. Παρέλαβε την πολυπόθητη Πράσινη Κάρτα, πήρε όλη την οικογένεια στην Αμερική και σε δύο χρόνια απέκτησε αμερικάνικο διαβατήριο. Βέβαια, υπάρχει και μία εγκύκλιος του αμερικάνικου κογκρέσου βάσει της οποίας ‘‘οι Ηνωμένες Πολιτείες κρατάν στο

έδαφός τους οποιονδήποτε έχει εξαιρετικές ικανότητες’’, με αυτή σπουδάζουν και δραστηριοποιούνται μέχρι σήμερα οι αλλοδαποί.

Πολίτης του Κόσμου

Πριν προλάβει να μάθει την γλώσσα, η φήμη του ταξιδεύει γρήγορα και ένα βράδυ στο μαγαζί καταφθάνουν οι καταξιωμένοι τζαζίστες Benny Goodman (κλαρινετίστας) και Luis Armstrong για να ακούσουν το φημισμένο κλαρίνο. Με θαυμασμό ζήτησαν να τον συναντήσουν, ο ίδιος ο Πετρολούκας Χαλκιάς δεν τους γνώριζε καν. Με τη βοήθεια του σερβιτόρου σε ρόλο διερμηνέα συζήτησαν για τη μουσική και τη τέχνη της, οπότε έμαθαν ότι ο έλληνας ήταν αγράμματος λόγω του πολέμου και πρακτικός μουσικός, τότε ο Goodman απεφάνθη: «Αυτά τα κακά κάνει ο πόλεμος. Αν αυτός ήξερε γράμματα θα είχε σπάσει τον κώδικα της μουσικής». Τα λόγια αυτά έσπρωξαν τον Χαλκιά στο ωδείο σε ηλικία σχεδόν τριάντα χρονών. Γνωρίζει από ψυχής την πεντατονική που είναι η μουσική της φύσης, σε αυτή αποκρίνονται τα ζώα, το αηδόνι στο βιολί, η κόμπρα στη φλογέρα, η αρκούδα στο ντέφι. Η πεντατονική εικάζεται πως έχει τις ρίζες της στην Αρχαιοελληνική μουσική αλλά την εποχή εκείνη στην Αμερική δε διδάσκονταν. Γι’ αυτό διδάχθηκε τη βυζαντινή μουσική που είναι πιο κοντά στη πεντατονική απ’ ότι η ευρωπαϊκή.Παράλληλα, στα νυχτομάγαζα του Μανχάταν ζυμώθηκαν οι μουσικές του κόσμου χωρίς να χάσουν το χρώμα τους και στις εκδηλώσεις της ομογένειας κρατήθηκαν οι δεσμοί με την πατρίδα. Για είκοσι συναπτά χρόνια κάθε βράδυ στο πάλκο, με διπλές παραστάσεις σε ελληνικά γλέντια και περιοδείες σε Αμερική, Αυστραλία και Ευρώπη και δισκογραφία. Χρόνια δημιουργικά γεμάτα χαρά και ευτυχία ικανά να απαλύνουν την ταλαιπωρία και τη δυστυχία των παιδικών χρόνων.

Με δυο πατρίδες

Η επιστροφή του στην Ελλάδα, σηματοδοτείται από την εποχή της ευημερίας και την καλοπέραση του νεοέλληνα. Νυχτερινά κέντρα, πανηγύρια, γλέντια και χοροί συνεχίζονται κι εδώ με αμείωτο ρυθμό. Παράλληλα, δεν ξεχνά τους ομογενείς και συνεχίζει τις περιοδείες και τα ταξίδια στην Αμερική. Με βουρκωμένα μάτια μονολογεί: «Όσοι γνωρίζουν δυο πατρίδες είναι δυστυχισμένοι. Κι εδώ ξένος κι εκεί Έλληνας!».

Η πατρίδα της μουσικής

Τα επόμενα χρόνια και μέχρι σήμερα συνεχίζει την πολιτιστική κληρονομιά. Με καμάρι δηλώνει: «Κάθε γενιά προσθέτει ένα λιθαράκι» και με θάρρος βάζει το παραδοσιακό κλαρίνο στα σαλόνια, ακούραστος συμπράττει με μουσικούς από άλλες χώρες Τουρκία (Mustafa Kandirali), Αίγυπτος (Omar Faruk Tekbilek ), Ινδία και συνεργάζεται με Πανεπιστήμια σε Ελλάδα (Καποδιστριακό, Μακεδονίας) και Αμερική (Μασαχουσέτης) για τη διάδοση και τη διδασκαλία της Πεντατονικής μουσικής. Τα αρχαιότερα όργανα μουσικής είναι ο αυλός και η άρπα (λύρα), οι σύγχρονοι μελετητές εικάζουν πως η μουσική κλίμακα ήταν η πεντατονική.Στην πρόσφατη συνεργασία με τους Ινδούς μουσικούς (Έλληνες & Ινδοί 1, 2 και τα Θρακιώτικα) στην πρώτη τους συνάντηση ο Χαλκιάς θέλησε να τους ακούσει και δηλώνει άναυδος στο άκουσμα της μουσικής τους. Ηπειρώτικο μοιρολόι σε καθαρή πεντατονική κλίμακα. Σχεδόν ενοχλημένος ζήτησε το λόγο και οι Ινδοί του είπαν ένα μύθο.‘‘Σαν έφτασε ο Μεγαλέξανδρος αντίκρισε μια πόλη ξακουστή, γκρεμισμένη και πνιγμένη στον πόνο, ζήτησε από τους μουσικούς μια Προσευχή στο Θεό’’, αυτή είναι η μουσική μας!

Η μουσική στο ντιβάνι

Η μουσική στο ντιβάνι

Αυτός ο απλοϊκός άνθρωπος έκανε τα συναισθήματα ήχους, ήχους που πάλλουν τις πιο ευαίσθητες χορδές της ψυχής μας. Τα δύσκολα παιδικά χρόνια, ο πόλεμος, η πείνα, η δυστυχία έγιναν διδάγματα, συναισθήματα λύπη, πόνος, χαρά που τα κοινωνεί με το κλαρίνο σε χιλιοβασανισμένες ψυχές. Όμως τώρα έχουν κοντέψει τα πνευμόνια του, δεν αντέχει περισσότερο από μία ώρα και λυπάται γιατί το κλαρίνο είναι η ζωή του. Το Υπουργείο Πολιτισμού μελετά τα 1.000 τραγούδια που έχει γράψει, τα νοήματα και τα συναισθήματα που κρύβουν και οι νευροψυχίατροι στην άλλη άκρη του Ατλαντικού μελετούν τις ευεργετικές ιδιότητες της μουσικο-θεραπείας με το κλαρίνο του. Όμως «Η νέα γενιά δεν έχει να γεννήσει!», μας αναφέρει χαρακτηριστικά. Οι νέοι μουσικοί δεν έχουν βιώματα από δυσκολίες και πόνο, από αγωνίες και δυστυχίες, ευτυχώς γι’ αυτούς αλλά δεν έχουν έντονα συναισθήματα για να χρωματίσουν τη μουσική τους.

Η μουσική στην πρίζα

Τα όργανα πρέπει να ακούγονται με το φυσικό τους ήχο γιατί είναι συνέχεια του κορμιού του μουσικού, πάλλονται χάρη στην ανάσα του ή στο άγγισμά του, υποστηρίζει και παραδέχεται ότι στον ίδιο δεν αρέσει να παίζει με ενισχυτές. Το κλαρίνο στην άκρη της ρεματιάς είναι κατάνυξη που δεν μπορεί να αναπαραχθεί στο καλύτερο μέγαρο μουσικής αλλά για τις ανάγκες του πολυπληθούς ακροατηρίου είναι αναγκαίο κακό. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν του αρέσουν οι νέες παραγωγές με ηλεκτρικά όργανα και οι θορυβώδεις μπάντες. Ρίχνει λίγο νερό στο κρασί του μόνο για το στίχο, όπως έκανε κι αυτός στην εποχή του, για να εκφράζει τις σύγχρονες αγωνίες.

Unplugged

Χωρίς να μασάει τα λόγια του, λυπάται για την κατάντια της ελληνικής κοινωνίας και μολονότι είναι προσωπικός φίλος με πολλούς πολιτικούς, τους επιρρίπτει ευθύνες για τη σημερινή μας κατάσταση. Μακαρίζει τον εαυτό του γιατί ευτύχισε να έχει μία ζωή με περισσότερες καλές στιγμές και θεωρεί την παγκοσμιοποίηση δίκοπο μαχαίρι για την Ελλάδα, αλλά όχι για την Αμερική που ελέγχει το χρήμα. Στα του οίκου του, έχει μια ευτυχισμένη οικογένεια μουσικών και κρυφά θαυμάζει τον εγγονό του που έχει τα πατήματά του και ο ίδιος παραδέχεται ότι είναι καλύτερός του, καμαρώνοντας που αφήνει συνεχιστή στο έργο του. Είναι επίσης ευτυχής για τις φιλίες και τις συνεργασίες που του χάρισε η μουσική στα πέρατα της γης, αλλά κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο μουσικό του ταίρι για περισσότερο από σαράντα χρόνια τον συντοπίτη μας Αντώνη Κυρίτση. Ταξιδεύει δυο φορές το χρόνο στη δεύτερη πατρίδα του, δίνει παραστάσεις κομίζοντας λίγο αέρα πατρίδας στην ομογένεια και ανανεώνει τις φίλιες του και τις μουσικές του σχέσεις. Μάλιστα το πρώτο Σαββατοκύριακο του Μάη θα βρίσκεται σε πανελλήνιο αντάμωμα παραδοσιακής μουσικής στο Ολυμπιακό Στάδιο. Να μια ιδανική ευκαιρία για να ξανακατηφορίσουμε στην Αθήνα!

Οι υπαίθριες αγορές του κόσμου και μια επίσκεψη στην λαϊκή της γειτονιάς μας

*

Νικολέτα Οικονόμου Φωτογραφία Ντίνος Καραγεώργος

BOUTIQUEλάικα Λ

Οι περισσότεροι από εμάς έχουν συνδυάσει την λαϊκή αγορά με φρούτα και λαχανικά, παρόλο που ανέκαθεν μπορούσες να βρεις εκεί είδη σπιτιού, βιβλία και φυσικά ρούχα, παπούτσια ή αξεσουάρ. Τα τελευταία χρόνια, ως συνέπεια της οικονομικής κρίσης, όλο και περισσότερος κόσμος αρχίζει σιγά-σιγά να ψαχουλεύει στους πάγκους της λαϊκής για ρούχα, παπούτσια, και στριγκ. Οι τιμές είναι σαφώς πιο οικονομικές σε σύγκριση με τα στεγαζόμενα καταστήματα και αυτός είναι ο βασικότερος λόγος που μπορείς πλέον υπάρχει μεγάλη ποικιλία. Τα είδη ένδυσης και υπόδησης που διατίθενται είναι είτε στοκ από μαγαζιά που έχουν κλείσει, είτε από μικρές ελληνικές βιοτεχνίες και σε ειδικές περιπτώσεις μεταχειρισμένα.

Εκτός συνόρων Στις πόλεις του εξωτερικού υπάρχουν μεγάλα υπαίθρια παζάρια (open market) όπου η ποικιλία και η πρωτοτυπία στα είδη ένδυσης είναι αντιστρόφως ανάλογη των τιμών, επίσης είναι μεγάλη η προσφορά από second-hand και ο κόσμος όχι μόνο δεν ντρέπεται αλλά είναι in style οι επιλεγμένες αγορές (open mind). Η πλειοψηφία των αγοραστών είναι νέοι άνθρωποι που την ψάχνουν με τη μόδα αλλά δεν έχουν πολλά χρήματα ή ψάχνουν κάτι πολύ ιδιαίτερο. Αν είσαι και τυχερός ή υπομονετικός μπορείς να εντοπίσεις γνωστές μάρκες ή ακόμα και γνωστούς οίκους μόδας! Nαι, μου έχει τύχει! Η υπαίθρια αγορά του Notting Hill στο Λονδίνο είναι από τις πιο γνωστές στην Ευρώπη και όταν είναι ανοιχτή δεν μπορείς να διασχίσεις την shopaholic λαοθάλασσα. Πέρυσι, βρέθηκα σε μια αντίστοιχη αγορά του Λονδίνου, εκεί δίνοντας μόλις είκοσι λίρες παίρνεις μια πάνινη τσάντα την οποία γεμίσεις με ρούχα και αξεσουάρ της αρεσκείας σου. Γιατί όμως οι Έλληνες έχουν ενοχοποιήσει την λαϊκή αγορά;

Η ελληνική πραγματικότητα Τις προάλλες βρέθηκα με μια φίλη Θεσσαλονικιά που τον έχει τον τρόπο της. Πραγματικά, ζήλεψα το υπέροχα απλό κομψό μαύρο κρεπ φόρεμα και δεν άντεξα τη ρώτησα, η απάντηση της με αποστόμωσε: “Με δύο ευρώ, από την λαϊκή της γειτονιάς μου. Ούτε καφέ δεν παίρνεις με δύο ευρώ! Μου αρέσει να τριγυρίζω στους πάγκους της μερικές φορές. Αν ψάξεις βρίσκεις κομμάτια μοναδικά!” Η κρίση μαστίζει την Ελλάδα, αλλά η επιθυμία της γυναίκας για κοκεταρία δεν έχει μειωθεί και οι τιμές της λαϊκής αγοράς σίγουρα βοηθάνε. Τα προηγούμενα χρόνια, η αγορά ρούχων από τη λαϊκή ήταν ταμπού, σήμερα είναι ανάγκη αλλά παραμένει «ντροπή». Πληροφορίες από έγκυρες πηγές βλ. μαμά και φιλενάδες της, θέλουν πολλές κυρίες να ψωνίζουν ρούχα από τη λαϊκή βιαστικά και κάπως ενοχικά, χώνοντάς τα γρήγορα στην τσάντα τους με φόβο μην τις δει κάποιος γνωστός. Στις μικρές πόλεις, ο κοινωνικός φόβος να θεωρηθεί κάποιος φτωχός καλά κρατεί γιατί λίγο πολύ όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους. Σε πιο μεγάλες πόλεις, οι κοινωνικοί δεσμοί είναι πιο χαλαροί και δεν τους νοιάζει «Τι θα πει ο κόσμος». Κάποτε, τα πόδια μου με σύρανε σε μια λαϊκή στην Πάτρα. Δίπλα από τους πάγκους με τις πατάτες και τα καρπούζια, ξεφύτρωναν πάγκοι με ρούχα, παπούτσια και όλα τα σχετικά. Φυσικά, δεν βρήκα ούτε την ποικιλία, ούτε την ποιότητα που συνάντησα στις υπαίθριες αγορές του εξωτερικού. Ωστόσο, οι κοπέλες που είναι εξοικειωμένες με το vintage shopping, ψάχνουν για ώρες να βρουν το τέλειο φόρεμα, τη φανταστική τσάντα και τα παπούτσια που τους χαμογελούν, μπορεί πάνω σε ένα παχύ μαξιλάρι από ζαρζαβατικά να προβάλουν τα γοβάκια της Σταχτοπούτας.

22

Μπορείς να ντυθείς με 20 ευρώ; Με την αποθεωτική εμπειρία από τις υπαίθριες αγορές του εξωτερικού, μου πέρασε από το μυαλό η ιδέα να κάνω μια βόλτα στην λαϊκή της πόλης μου; Στόχος: Ένα outfit για την Ανάσταση ή έστω για μια βραδινή έξοδο Budget: 20 Euro! Ακολούθησα την συμβουλή της μαμάς μου και πήγα νωρίς-νωρίς, έχει λέει τα καλύτερα φρούτα, λαχανικά, ψάρια άρα και ρούχα! Αξημέρωτα για τις συνήθειές μου, μόλις οκτώ το πρωί, με τη συντροφιά του Ντίνου του φωτογράφου, βρέθηκα να χαζεύω χωριάτικα αυγά, σπανάκια και χειροποίητες σκούπες. Αν δεν πας συχνά στην λαϊκή, σου συνιστώ να αλλάξεις συνήθειες. Έχει πολύ πλάκα διότι περνώντας από κάθε πάγκο όλοι σου πιάνουν την κουβέντα και προσπαθούν να σου πουλήσουν την πραμάτεια τους. Αν είσαι δε κορίτσι, θα σου ανέβει η διάθεση καθώς όλες οι κουβέντες ξεκινάνε με την φράση: “Τι θέλει η όμορφη;” και ‘‘Τι ζαργάνα είσαι εσύ;’’. Όσο για το στόχο μου, ρούχα πολλά και διάφορα, άλλα καλά, άλλα άσχημα, άλλα από άλλες δεκαετίες και άλλα πνιγμένα στην παγιέτα. Τιμές για όλα τα βαλάντια, φτηνά, οικονομικά έως και τσιμπημένα για το υπαίθριο salon de couture! Αν είσαι καλή στα παζάρια, εγώ ομολογώ πως δεν είμαι, με είκοσι ευρώ παίρνεις ένα φόρεμα και μια τσάντα ή ένα φόρεμα και ένα ζευγάρι παπούτσια. Ήταν μία ωραία εμπειρία που θέλω σίγουρα να ξαναζήσω. Το κόστος των αγορών μου μόλις 18 ευρώ και τα ρέστα μία γευστική σπανακόπιτα από το παραδοσιακό τυροπιτάδικο στην έξοδο.

23

*

Η Νικολέτα είναι blogger & μπορείτε να την βρείτε να γράφει για μόδα & ομορφιά στο www.nikoletachocofreta.gr

back to

the roots

roots

Θανάσης Καρανίκας φωτογραφία: Μαριλένα Αναστασιάδου Γιώργος Γκώνιας

Κυριακή πρωί με την Φωτεινή Βελεσιώτου Συναντήσαμε την Φωτεινή Βελεσιώτου μια απ’ τις Κυριακές που φορούσαμε ακόμα μπουφάν. Η μικρή της εξόρμηση στην Καρδίτσα αποτέλεσε την αφορμή για έναν καφέ που στην πορεία μετατράπηκε σε τσίπουρο, κεφτεδάκια και αμοιβαία συμπάθεια. Η συζήτηση, εξαρχής ουσιαστική και ειλικρινής. Η οικειότητα ήρθε από την πρώτη κιόλας στιγμή, όταν και κόπηκε ο πληθυντικός. Συζητήσαμε για περίπου δύο ώρες που κύλησαν σαν 10 λεπτά. Πίσω απ’ την ιδιότητα της τραγουδίστριας, γνωρίσαμε μία δυναμική γυναίκα που πορεύεται με ήθος στο δύστροπο ελληνικό πεντάγραμμο.

Ξεκινήσαμε την κουβέντα για τις μουσικές που την μεγάλωσαν. «Τα πρώτα μου ακούσματα από το σπίτι, ήταν βυζαντινή και κλασσική μουσική, μεγάλη αγάπη του πατέρα μου». Ήξερε ελάχιστα τραγούδια του Χατζιδάκι και του Ξαρχάκου, από την χορωδία της Καρδίτσας, στην οποία και ενηλικιώθηκε. Μια πόλη με πολύ περιορισμένες προοπτικές, όπως λέει. «Σε όλες τις μικρές πόλεις έτσι είναι. Δε νομίζω πως υπάρχει μικρή πόλη που να δίνει στον νέο κάποιο δημιουργικό έναυσμα. Η Καρδίτσα είχε τουλάχιστον και μία βυζαντινή χορωδία. Κάποιες πόλεις δεν έχουν ούτε αυτό.» Έφυγε για να σπουδάσει στη Θεσσαλονίκη χωρίς τα όνειρά της να προσανατολίζονται απαραίτητα προς τη μουσική ή για να κάνει καριέρα στο τραγούδι. «Μόνο σαν ακροάτρια με αφορούσε η μουσική. Ξεκίνησα επίσης κάποτε να μάθω κιθάρα αλλά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία! Τρία ακόρντα με το ζόρι κι αυτά, μόνο για να συνοδεύω τη φωνή μου. Βέβαια και ο Neil Young στα σπουδαιότερα κομμάτια του, παίζει δύο ακόρντα! Τρελαίνομαι για την μουσική του, σπουδαίος καλλιτέχνης, μιας και το ανέφερα.To “Harvest”, για παράδειγμα, με γονατίζει ακόμα. Με αυτό τον δίσκο πήρα πτυχίο.

Έδωσα 18 μαθήματα σε 3 μέρες. Ξέρω απ’ έξω κάθε ήχο του.» Πλέον είναι συνταξιούχος δασκάλα. Δούλεψε για 24 χρόνια σε δημοτικά σχολεία έξω απ’ τη Θεσσαλονίκη. «Το να έχεις επαφή με τα παιδιά και να χαίρεις της εμπιστοσύνης των γονιών τους, είναι τιμή για κάποιον δάσκαλο. 6 ώρες της μέρας είναι με μας, 6 στο σπίτι και μετά για ύπνο. Θυμάμαι πως κάθε φορά καλούσα τους γονείς να ‘ρθουν, και τους ευχαριστούσα που μου εμπιστεύονται τα παιδιά τους. Όταν είσαι και σε χωριό, νιώθεις σαν μέλος της οικογένειας. Είχαμε λίστα με τα ονόματα των παιδιών και την ημερομηνία των γενεθλίων τους. Στα γενέθλια των παιδιών μαζευόμασταν όλοι μαζί, και ήταν από τα ομορφότερα βράδια που μπορούσαν να συμβούν. Όταν τα παιδιά δεν είχαν σχολείο, πηγαίναμε και παίζαμε τα απογεύματα στο προαύλιο. Στο Πλαγιάρι φτιάξαμε ομάδες φοβερές, πολιστικούς συλλόγους κλπ. Ο δάσκαλος, στα χωριά ειδικά, πρέπει να είναι μπροστάρης». Τραγουδούσε βέβαια ακόμα και όταν ήταν δασκάλα. «Αραιά για το κέφι μου, καμιά Παρασκευή. Δε με ενδιέφερε να βγάλω χρήματα απ’ αυτό. Ακόμα μας έχει μείνει

27

μια ατάκα του πρώην άντρα μου που μου λέγε χαριτολογώντας “Εσύ παιδί μου, είσαι ικανή ακόμα και να πληρώσεις για να τραγουδήσεις!” Αργότερα βγήκε στη σύνταξη και είχε περισσότερο χρόνο να αφιερωθεί στο τραγούδι. «24 χρόνια σαν δασκάλα, φτάνει, δε θέλω άλλο. Ό,τι είχα να δώσω το έδωσα από εκπαιδευτικής άποψης. Βέβαια ακόμα και σήμερα στον πολιτισμό βρίσκεται. «Ναι ισχύει! Δεν φεύγει ο άνθρωπος. Να πάει, που;». Μέχρι που κυκλοφόρησαν οι «Μέλισσες» τραγουδούσε κυρίως σε μικρά ταβερνάκια. «Με ήξεραν μόνο οι φίλοι μου που με παρακολουθούσαν. Πολλές φορές τραγουδούσα και χωρίς μικρόφωνο». Το 2008, ο Γιώργος Καζαντζής την άκουσε ένα βράδυ στο «Καφωδείο» και της πρότεινε να τραγουδήσει τις «Μέλισσες» για το δίσκο που ετοίμαζε τότε. «Εγώ το τραγούδησα όπως τραγουδάω πάντα, δεν έκανα δηλαδή κάτι διαφορετικό. Ούτε ήξερα αν θα γίνει επιτυχία. Ο Γιώργος έλεγε ‘’Να δεις που θα πάει καλά αυτό το κομμάτι’’. Βέβαια κι αυτός έπεσε έξω, γιατί το κομμάτι δε πήγε απλώς καλά, αλλά έσκισε. Ακόμα και σήμερα παίζεται παντού.» Έχει συνεργαστεί βέβαια και με άλλους σημαντικούς συνθέτες όπως ο Μιχάλης ο Νικολούδης και ο Μίνως Μάτσας. «Άνθρωποι τέτοιου βεληνεκούς μου εμπιστεύτηκαν πράγματα, ήταν σπουδαίο. Διεύρυναν το πνεύμα μου πάρα όλοι αυτοί οι συνθέτες. Κι εκτός από σπουδαίους

μουσικούς τους εκτιμώ πάνω απ’ όλα και σαν ανθρώπους.». Όταν ακούει τα τραγούδια της στο ραδιόφωνο, αλλάζει σταθμό. «Είναι too much για μένα. Δεν ακούω ποτέ τα τραγούδια μου. Να φανταστείς ότι τα περισσότερα λάθη τα κάνω στα δικά μου τραγούδια κι όχι στων άλλων που ερμηνεύω, για αυτόν ακριβώς το λόγο». Για το κομμάτι της προβολής και πιο συγκεκριμένα της τηλεόρασης είναι κάθετη: «Δεν με πολυαπασχολεί σα μέσο. Αν υπάρχει κάποια αξιόλογη εκπομπή να πάω, θα πάω! Αλλά δυστυχώς κι αυτές είναι πλέον ελάχιστες. Μου λέει αρκετός κόσμος «Κρίμα που δε σας γνωρίζαμε παλιότερα». Καθετί που ήρθε, ήρθε στον καιρό του πιστεύω. Με το μυαλό ώριμο να το δεχτεί. Ποια αναγνωσιμότητα; Και πριν με γνώριζαν. Ήμουν δασκάλα. Μου έφτανε. Άλλος ζωγραφίζει 70 χρόνια και γίνεται γνωστός μετά θάνατον». Αναπόφευκτα η κουβέντα μας πηγαίνει και στη Σωτήρια Μπέλλου, με την οποία πολύς κόσμος την ταυτίζει εμμονικά. «Η φωνή μου είναι μεν στον ίδιο τόνο με την Μπέλλου, αλλά αν κάποιος τη μελετήσει προσεκτικά, θα καταλάβει πως δε μοιάζει. Όταν απ’ την άλλη θέλεις να τραγουδήσεις το “Μ’ Αεροπλάνα και Βαπόρια”, ε, δε γίνεται να το πεις διαφορετικά. Δε λέγεται αλλιώς! Άρα, μου έλαχε ο κλήρος να λέω τραγούδια της Μπέλλου. Η φωνή μου ήταν από 16 χρονών έτσι. Κοντράλτο.

Υπήρχε μία φωνή κοντράλτο, η Ρούλη Ζαφειροπούλου και οφείλω πολλά σ’ αυτή τη γυναίκα. Ήταν δασκάλα μου, ουσιαστικά. Φωνάρα!». Η γνώμη της για το αν γράφονται σπουδαία τραγούδια σήμερα, είναι συγκρατημένη: «Γράφονται, αλλά λίγα. Είχα μεγαλύτερες προσδοκίες από τους σημερινούς συνθέτες και τραγουδοποιούς. Δεν είναι μόνο ο έρωτας το θέμα μας. Είναι τα κοινωνικά προβλήματα, η πολιτική κατάσταση στη χώρα. Δε γράφονται ούτε πολιτικά τραγούδια, παρά ελάχιστα. Και είναι περίεργο, ειδικά σε τέτοιους καιρούς. Οι νέοι δημιουργοί, επειδή δεν υπάρχει δισκογραφία πλέον, αποφεύγουν να βγάλουν δουλειές. Τα βγάζουν στο ίντερνετ κατευθείαν. Ξέρετε πόσα παιδιά παίζουν σε σκυλάδικα για το μεροκάματο; Δεν κατηγορώ σαφώς κανέναν. Αρκεί να το κάνει τίμια. Το να γράψει όμως είναι άλλο πράγμα. Το σκυλάδικο είναι δουλειά». Περνάμε και στο θέμα της αρνητικής προκατάληψης, από μια μερίδα του κοινού, που υπάρχει απέναντι στη μελαγχολία και τη σκοτεινιά του εντεχνου τραγουδιού.

O Σωκράτης Μάλαμας μάλιστα έχει αναφέρει πως δεν τον ενδιαφέρει το πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας την “φωτεινότητα” των τραγουδιών. Η Φωτεινή Βελεσιώτου συμφωνεί: «Εγώ τον λατρεύω τον Σωκράτη, τον θεωρώ τον πιο ωραίο τραγουδοποιό των τελευταίων δεκαετιών κι

έναν υπέροχο ερμηνευτή. Είναι αυτό που αναρωτούνται και οι ξένοι: Πώς για παράδειγμα οι Έλληνες χορεύουν, και μάλιστα χαμογελαστοί, τραγούδια σαν το “Βρέχει στη φτωχογειτονιά”. Καλώς ή κακώς έτσι είναι η ζωή. Μία γέλιο και μία κλάμα. Δε μπορούμε να είμαστε πάντα ή μόνο το ένα ή το άλλο. Και βλέπεις και την μεγάλη ανάγκη του κόσμου να εκφραστεί μέσα από τέτοια τραγούδια. Ένας άνθρωπος πέρσι μετά από μια συναυλία, ξέρεις τι μου είπε; “Εγώ έκοψα το τσιγάρο για να έχω λεφτά να έρχομαι να σας ακούω”. Ήταν ό,τι πιο συγκλονιστικό κι ωραίο έχω εισπράξει.» Το τέλος της περσινής χρονιάς την βρήκε σε μια πολύ ιδιαίτερη και πρωτότυπη συνεργασία, σε σχέση με ότι την είχαμε συνηθίσει έως τώρα. Ο λόγος για τη μουσικοθεατρική παράσταση «Γυναίκες», σε σκηνοθεσία της Ελένης Γκασούκα, που ανέβηκε στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. Εκεί μοιράστηκε τη σκηνή με την Αναστασία Μουτσάτσου, στην οποία ανήκει και η ιδέα αλλά και τα κείμενα της παράστασης, και την ηθοποιό Μυρτώ Αλικάκη. Ο λόγος μπλέκεται με τα τραγούδια και την πρόζα, ερμηνευμένα όλα από τρεις γυναίκες που εξομολογούνται, ιστορίες, μελωδίες και πάθη μιας ζωής. Ένας αγώνας για την επιβίωση και την ελευθερία και ουσιαστικά η αναζήτηση της μοναδικής συγκολλητικής ουσίας, που είναι η αγάπη. «Με κάλεσε η ίδια η Αναστασία να βρεθούμε και όταν μου πρότεινε το συγκεκριμένο concept δέχθηκα με χαρά. Ίσως πρώτη φορά είχα μια τόσο αρμονική συνεργασία σαν κι αυτή με την Αναστασία και τη Μυρτώ» Για τον αν δυσκολεύτηκε να μπει σ’ έναν τέτοιο διαφορετικό ρόλο, χαρακτηριστικά αναφέρει: «Να τραγουδάω ξέρω, και έπαιξα τον εαυτό μου στην παράσταση. Νομίζω ότι μόνο τον εαυτό μου θα μπορούσα να παίξω». Η παράσταση «Γυναίκες», για όσους δεν πρόλαβαν να την απολαύσουν, θα ταξιδέψει και το προσεχές καλοκαίρι, με Λεμεσό, Λευκωσία και Θεσσαλονίκη να βρίσκονται ήδη στο πρόγραμμα για τον Ιούνιο, ενώ θα επιστρέψει στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο για λίγες ακόμα παραστάσεις τον Οκτώβρη. Θα είμαστε εκεί.

28

Γιώργος Ντέμος

Παναγιώτης Δουλόπουλος Φωτογραφία Μαριάνθη Νασιοπούλου

Παναγιώτης Δουλόπουλος, Θανάσης Καρανίκας, Γιάννης Μαρκούτης, Αντώνης Φιλόσογλου

THE RECORD STORE

DJ, παραγωγός και μεγάλος γνώστης της μουσικής πραγματικότητας. Η pure ηλεκτρονική μουσική του απευθύνεται εξαρχής σε ένα κοινό που δεν περιχαρακώνεται. Οι ήχοι του ακουμπάν την house και την techno, χωρίς πολλά φωνητικά και catchy ήχους. Με μια δισκοθήκη που θα ζήλευε οποιοσδήποτε συλλέκτης και 13 κυκλοφορίες στο ενεργητικό του, ο Ntemos μας μιλά για την μέχρι τώρα πορεία του και σκιαγραφεί το προφίλ του ιδανικού DJ.

Όλα ξεκίνησαν όταν ο 16χρονος τότε Γιώργος βρέθηκε κάποιο μεσημέρι σε ένα καφέ-μπαρ στο οποίο υπήρχαν πικάπ. Ένα μεσημέρι έπαιξε δειλά κάποιους δίσκους και του ζητήθηκε να κάνει set στον ίδιο χώρο το βράδυ. Αρχές ‘90s και οι DJs ελάχιστοι. Από τότε δεν κοίταξε ποτέ πίσω. Από την πρώτη στιγμή μίξαρε λάιβ τα κομμάτια που έπαιζε. CD player δεν υπήρχε ούτε για δείγμα και το πικάπ ήταν ο μόνος δρόμος. «Αυτός ήταν ο βασικός λόγος για τον οποίο όσοι έπαιζαν μουσική εκείνη την εποχή ήταν πραγματικά καλοί» μας αναφέρει. «Για να παίξεις κάπου έπαιρνες μαζί τους δίσκους σου, πράγμα που σήμαινε πως πρέπει να έχεις μεγάλη δισκοθήκη. Όπως και το να μάθεις να μιξάρεις, απαιτούσε ώρες. Τότε ήταν πιο αληθινά τα πράγματα. Έπρεπε να το αγαπάς πολύ για να το ακολουθήσεις». Πότε όμως ο DJ έγινε παραγωγός; Στην ουσία, πέρασε πάνω από μία δεκαετία. Το 2007, σε μια minimal-techno μουσική εποχή, ο Ντέμος κάνει την πρώτη του παραγωγή χωρίς να έχει βλέψεις για κάτι παραπάνω, αφού όπως λέει, το έγραψε για πλάκα. Κι όμως, υπήρξε εταιρεία που ενδιαφέρθηκε και το κυκλοφόρησε. Έκτοτε, κάθε χρόνο συναντάμε τουλάχιστον 2 παραγωγές του, ενώ μόλις υπέγραψε συμβόλαιο με την δισκογραφική Crackhouse Recordings της Πορτογαλίας.

Το όνομα της νέας κυκλοφορίας του, Orphic. Techno με acid στοιχεία και μυστικιστικές προεκτάσεις. Σαν ρομαντικός χομπίστας της μουσικής δεν έκανε ποτέ όνειρα για μεγάλη καριέρα. «Ήταν όμως όνειρο τα events του εξωτερικού, και μπορώ να λέω πως το έζησα», λέει χαμογελώντας. Όντως, η 12ωρη εμφάνισή του στο Kater Holzig (παλιό εργοστάσιο και καλύτερο after stage του Βερολίνου) αποτελεί μεγάλο «παράσημο» στο βιογραφικό του. Έχει επίσης εμφανιστεί στο διάσημο Ego, club του Αμβούργου. To μεγαλύτερο μέρος των sets του γίνεται ακόμα με βινύλιο: «Ο αναλογικός ήχος μιλά στο σώμα σου, ο ψηφιακός στο μυαλό». Υπογραμμίζει πως κάνει αυτό που πραγματικά αγαπά. «Έχουν γίνει πολύ καλές παραγωγές με samples, αλλά ο προσανατολισμός μου βρίσκεται στους δικούς μου ήχους. Αυτή είναι και η ουσία, να συνθέτεις το δικό σου υλικό». Τον τελευταίο καιρό, αποτελεί τον δημιουργικό εγκέφαλο του project Eyes Of The Sphere. Εκεί, τα όργανα είναι όλα φυσικά. «Σα να βρίσκεσαι στην εξοχή, να παίζεις μίνιμαλ και ο DJ να μιξάρει lounge», τονίζει με ενθουσιασμό. Όνειρό του, να δημιουργήσει κάποτε ένα νέο στυλ μουσικής. Ένα δρόμο που θα ακολουθήσουν και άλλοι. Ελπίζουμε να είμαστε εκεί όταν και αν αυτό συμβεί.

(Επιτέλους) νέος δίσκος από τον Roger Waters Μετά από 25 χρόνια δισκογραφικής σιωπής (αν εξαιρέσουμε δύο live albums) ο δημιουργικός εγκέφαλος των Pink Floyd κυκλοφορεί νέο δίσκο! Το “Is This the Life We Really Want?” θα βρεθεί στα δισκοπωλεία στις 19 Μαΐου και έπειτα θα ακολουθήσει γιγαντιαία περιοδεία με stage show αντίστοιχο του “The Wall”.

29

Οι Depeche Mode στην Ελλάδα Την Τετάρτη 17 Μαΐου οι πολυαγαπημένοι, Άγγλοι πρωτοπόροι του ηλεκτρονικού ήχου επιστρέφουν στην Ελλάδα. Οι Depeche Mode, με νέο δίσκο στις αποσκευές τους θα βρεθούν για πέμπτη φορά στη χώρα μας. Το Terra Vibe της Μαλακάσας αναμένεται να σειστεί από τους ήχους των πιο μεγάλων επιτυχιών τους, καθώς και νέων τραγουδιών από το “Spirit”, που μόλις κυκλοφόρησε. Σπεύσατε λοιπόν για τα τελευταία εισιτήρια.

Και νέος δίσκος για τους Gorillaz! Θορυβώδης η πολυαναμενόμενη δισκογραφική επιστροφή του πρωτοποριακού εικονικού συγκροτήματος των Gorillaz, με τον πολυπράγμων Damon Albarn σταθερά στο τιμόνι. Όχι ένα, άλλα τέσσερα τα καινούρια singles (+1 ακόμα που κυκλοφόρησε στις αρχές της χρονιάς ως αντίδραση στην εκλογή του Trump) που είδαν το φως της δημοσιότητας πριν από λίγες μέρες για την προώθηση του “Humanz”, που θα κυκλοφορήσει επίσημα στις 28 του Απρίλη. Ένα μπαράζ από συμμετοχές καλύπτει το υλικό με ονόματα όπως οι Vince Staples, Grace Jones, De La Soul, Jenny Beth, Pusha T, Benjamin Clementine, Mavis Staples κλπ. Όπως έχει δηλώσει ο ίδιος ο Damon Albarn θέλησε να κάνει κάτι εντελώς φρέσκο και αρκετά ανεβαστικό, μακριά απ’ το μοτίβο της τελευταίας του προσωπικής δουλειάς. Η συνέχεια στα ακουστικά μας!

Ολοκληρώθηκε το line-up των headliners του Glastonbury Festival Οι Foo Fighters θα είναι οι headliners της δεύτερης μέρας του θρυλικού βρετανικού φεστιβάλ, δύο χρόνια μετά την ακύρωσή της εμφάνισής τους λόγω ατυχήματος του Dave Grohl. Ήδη οι Radiohead έχουν ανακοινωθεί εδώ και μήνες για την πρώτη μέρα του φεστιβάλ, και μάλιστα φημολογείται πως εκτός απ’ την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά, θα δώσουν μεγάλη έμφαση στο υλικό του “OK Computer” που φέτος γίνεται 20 χρονών. Τρίτος, και κατά πολλά χρόνια νεότερος, είναι τελικά ο Ed Sheeran που τελευταία βλέπει τις μετοχές του να αυξάνονται με ρυθμούς… Justin Bieber! Αναμένουμε (δυστυχώς) στις οθόνες μας!

30

The Reader’s Corner

Άρης Κυριάκος

Η Τζαζ του Δολοφόνου Ray Celestin

M

ια ιστορία που γυρίζει πίσω το χρόνο

mes και ονειρεύεται μία πιο φωτεινή ζωή,

στα τέλη της δεκαετίας του 1910, στη

ώσπου μια μέρα ξετυλίγει τυχαία την άκρη

Νέα Ορλεάνη των μουσικών που άφησαν

του

νήματος

της

ιστορίας,

γεγονός

που

το διαχρονικό τους στίγμα στον τομέα της

θέτει την ίδια και τον φίλο της, Luis Arm-

τέχνης. Από τη γαλλική συνοικία που ακούει

strong (μάλιστα, τον γνωστό), σε θανάσιμο

στο…

Battlefield

κίνδυνο.

Times-Pic-

καθένας

περιγραφικότατο

όνομα

μέχρι τα γραφεία της εφημερίδας

Την

ώρα

ξεχωριστά,

στην

που

οι

πρωταγωνιστές,

έρχονται

ανακάλυψη

της

όλο

και

πιο

ταυτότητας

του

ayune η ατμόσφαιρα μυρίζει αλκοόλ, την ώρα

κοντά

που οι νότες των πνευστών ξεχύνονται σαν

δολοφόνου, αυτός επανέρχεται με μία δημόσια

σαρδώνιο γέλιο ή κραυγή απόγνωσης, σε μια

ανακοίνωση. Παίξτε τζαζ ή… κινδυνέψτε να

περιοχή την οποία οι συμμορίες λυμαίνονται

βρεθείτε νεκροί…

μέχρις εσχάτων. Ο Ray Celestin μας παρουσιάζει μία

“Στις 12:15 το βράδυ της επόμενης Τρίτης, σκοπεύω να

καθηλωτική ιστορία που βασίζεται σε αληθινό

περάσω πάνω από τη Νέα Ορλεάνη. Όντας απέραντα

γεγονός: Η διόλου γαλήνια καθημερινότητα της

σπλαχνικός, θα κάνω σε εσάς τους ανθρώπους

Νέας Ορλεάνης ταράζεται περαιτέρω λόγω της

μία μικρή πρόταση: Έχω μεγάλη αδυναμία στην

παρουσίας του Axeman, ενός serial killer

τζαζ. Ορκίζομαι σε όλους τους διαβόλους του Κάτω

που βρίσκεται στο στόχαστρο του ντετέκτιβ

Κόσμου πως θα χαρίσω τη ζωή σε όλους εκείνους,

Talbot. O επικεφαλής της έρευνας εντοπισμού

στα σπίτια των οποίων θα ξεφαντώνει μία ορχήστρα

του είναι προβληματισμένος από την απουσία

τζαζ την ώρα που μόλις ανέφερα. Ένα πράγμα είναι

στοιχείων που ενδεχομένως θα οδηγήσουν στη

βέβαιο: ορισμένοι από εσάς, που δεν θα ακούνε τζαζ

σύλληψη του δράστη, όταν οι απλοί πολίτες

το βράδυ της Τρίτης, θα νιώσουν πάνω τους βαρύ

της Νέας Ορλεάνης έχουν από έναν αγαπημένο,

τον πέλεκυ”.

προσωπικό τους… ύποπτο. Κουβαλά όμως και ένα μυστικό, το οποίο ανά πάσα στιγμή μπορεί να αποδεχθεί θανάσιμο. Στον αντίποδα, ο πρώην ντετέκτιβ Luca d’Andrea πέρασε τα τελευταία έξι χρόνια της ζωής του σε μια φυλακή της Αγκόλα, έπειτα από την «καρφωτή» που έφαγε από τον Michael, ο οποίος και αποκάλυψε τη σχέση του πρώτου με τη μαφία. Σαν ελεύθερος πλέον πολίτης, ακολουθεί κι αυτός τα ίχνη του Axeman, συνεργαζόμενος και πάλι με μέλη του υποκόσμου.

Mόνο που αυτή τη φορά η μαφία δεν είναι το φόβητρο, αλλά νιώθει κι αυτή με τη σειρά της την απειλή που πλανάται επικίνδυνα στους ουρανούς της Νέας Ορλεάνης. Η τρίτη εκ των πρωταγωνιστών είναι η Ida, που εργάζεται ως γραμματέας σε εταιρεία ντετέκτιβ. Είναι εθισμένη στις ιστορίες του Sherlock HolΚυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα

31

Το παιχνίδι του Αντεροβγάλτη | Isabel Allende Με το ένα πόδι στην Καλιφόρνια, το άλλο στη Χιλή, και όνομα με τεράστιο ιστορικό βάρος, η Isabel Allende συγκαταλέγεται στη λίστα των πιο σπουδαίων και επιδραστικών συγγραφέων της υφηλίου. Τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε 40 γλώσσες, ενώ οι πωλήσεις τους αγγίζουν το δυσθεώρητο νούμερο των 70.000.000 αντιτύπων. Η ίδια χαρακτηρίζει τα έργα της ως «ρεαλιστική λογοτεχνία», ενώ συχνά αναφέρει πως η μεγαλύτερή της επιρροή είναι οι εικόνες και αναμνήσεις της παιδικής της ηλικίας. Η δράση της νέας της νουβέλας τοποθετείται στο Σαν Φρανσίσκο. Εκεί, η νεαρή Amanda Jackson, λάτρης των video games μυστηρίου και των αστυνομικών διηγημάτων, ετοιμάζεται να γίνει δεκτή στο MIT. Έχει μόλις τελειώσει, εσώκλειστη, το σχολείο θηλέων της περιοχής της. Χορτοφάγος από την παιδική της ηλικία, με το μικρόβιο του ντετέκτιβ να ρέει στο αίμα της από τότε. Πώς θα μπορούσε να μη συμβαίνει άλλωστε, όταν ο πατέρας της, Bob, υπήρξε διοικητής του Τμήματος Ανθρωποκτονιών της αστυνομίας της μεγαλούπολης. Μεγαλώνοντας, το συνεσταλμένο κορίτσι φαίνεται πως γοητεύεται όλο και περισσότερο από τα σκοτεινά μονοπάτια της ανθρώπινης βούλησης. «Η μητέρα μου είναι ακόμα ζωντανή, αλλά θα τη σκοτώσουν τα μεσάνυχτα της Μεγάλης Παρασκευής», ψιθυρίζει η ηρωίδα. Ποια είναι όμως η μητέρα της; Η Indiana Jackson, θεραπεύτρια στο επάγγελμα, είναι ένα πνεύμα ανήσυχο και ελεύθερο. Έχει χωρίσει εδώ και χρόνια από τον πατέρα της Amanda και βάζει την ατομική της ανεξαρτησία πάνω απ’ όλα. Ταυτόχρονα, αν και πολιορκείται στενά από διάφορους επίδοξους εραστές, εκείνη προτιμά τον μοναχικό δρόμο. Η εμφάνισή της εντυπωσιακή, τόσο που έκανε μεγάλο μέρος του ανδρικού πληθυσμού να κοκκινίζει όταν Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός

Tα αγαπημένα βιβλία της Isabel Allende H Αμερικανοχιλιανή συγγραφέας εκτός από χαρισματική πένα διαθέτει και μία τεράστια βιβλιοθήκη, που καταλαμβάνει, κυριολεκτικά, δύο δωμάτια του σπιτιού της. Με την πάροδο των χρόνων, και στα πλαίσια των αναρίθμητων παρουσιάσεων έργων της, έχει αναφέρει αποσπασματικά, τα αγαπημένα της βιβλία. Σας τα παραθέτουμε: Broken Open - Elisabeth Lesser

Η συγγραφέας είναι μία από τις πιο διάσημες φιγούρες στον χώρο του εσωτερικισμού και της αυτοβελτίωσης. Το “Broken Open” αποτελεί ένας οδηγό «επαναρύθμισης» έπειτα από δυσάρεστα γεγονότα. Πώς μία απώλεια μπορεί να ξεπεραστεί χωρίς οδύνη ή αλλιώς, πώς μπορεί κάποιος να βαδίσει στο μονοπάτι μιας νέας ζωής, στην οποία το άγχος θα παίζει αμελητέο ρόλο. Το Broken Open δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά, όμως μπορείτε να βρείτε την αυθεντική, αγγλική του έκδοση, που κυκλοφορεί από την Ebury Press

100 Χρόνια Μοναξιά Gabriel García Márquez

Το ογκώδες συγγραφικό έργο του προσφάτως εκλιπόντος Κολομβιανού αποτελεί μία παρακαταθήκη για τις γενιές αναγνωστών που θα ακολουθήσουν. Μάλιστα το 1982 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας,

την αντίκριζε. Η σχέση της με την κόρη της είναι τόσο δυνατή που μπορεί να λυγίσει ακόμα και σίδερα κι ας διαφέρουν όσο η μέρα με τη νύχτα. Όμως η Indiana αγνοείται, και οι δυνάμεις της αστυνομίας έχουν μόλις λίγες ώρες για να χτενίσουν τα 18.000 χιλιόμετρα του Κόλπου του Σαν Φρανσίσκο, αν θέλουν να τη βρουν ζωντανή. Δολοφονίες, αναπάντητα ερωτήματα, δολοπλοκίες, ένα αινιγματικό videogame με χρήστες-παίκτες από όλο τον πλανήτη και μια απειλητική σκιά που πλανάται συνεχώς στους ουρανούς της Καλιφόρνια. Μήπως η Amanda είναι αυτή που θα δώσει την απάντηση στο μυστήριο; Η Allende χτίζει περίτεχνα την όλη ατμόσφαιρα και κρατά τον αναγνώστη προσκολλημένο στις σελίδες του βιβλίου της. Επίσης, η ομαλά συγκροτημένη μετάφραση της Βασιλικής Κνήτου χαρίζει στο έργο και σε καμία περίπτωση δε διακόπτει τη ροή του. Ανάγνωσμα παντός καιρού.

κάτι που χάρισε στην πένα του ακόμα

μεγαλύτερο κύρος. Όχι πως το είχε ανάγκη βέβαια… Tα “100 Χρόνια Μοναξιάς” αποτελούν την προσωπογραφία της πατρίδας του, αλλά και ολόκληρης της Λατινικής Αμερικής. Μια χαραμάδα φωτός και την προοπτική για ένα καλύτερο αύριο. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Λιβάνη.

Δράκουλας - Bram Stoker

Με αρχικό κύκλο “The Undead” και πρώτη κυκλοφορία την άνοιξη του 1897, ο Δράκουλας ξεπέρασε σε δημοτικότητα ακόμα και τον ίδιο του τον δημιουργό. Μια διαχρονική ιστορία μυστηρίου και φυσικά διαχρονικό best-seller, που εμβόλιμα φλερτάρει κάποιες φορές με το splatter, και γοητεύει τους αναγνώστες για πάνω από έναν αιώνα. Η εξελληνισμένη εκδοχή του κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Στοχαστής

Ο Δρόμος - Cormac McCarthy

Θρίλερ νέας κοπής, που μεταφέρθηκε και αυτό στη μεγάλη οθόνη. Πατέρας και γιος βαδίζουν κουβαλώντας ένα καρότσι. Προορισμός τους, η θάλασσα, σε έναν κόσμο που έχει συντελεστεί μία γιγαντιαία καταστροφή. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Καστανιώτη

Best Sellers Βιβλιοπωλείο Άνεμος 1 2

Πορφυρό Ποτάμι - Σόφη Θεοδωρίδου (Εκδόσεις Ψυχογιός)

Ιφιγένεια - Τσακίρη Μαρία (Εκδόσεις Ψυχογιός)

3

Θυσία - Άννα Γαλανού (Εκδόσεις Διόπτρα)

4

Το παιχνίδι του Αντεροβγάλτη - Isabel Allende (Εκδόσεις Ψυχογιός)

5

Όσα η αγάπη συγχωρεί - Μαρία Τζιρίτα (Εκδόσεις Ψυχογιός)

6

Ο κήπος της μοναξιάς - Μαρία Χίου (Εκδόσεις Έξη)

7

Πίσω απ’ τις κλειστές πόρτες - B.A. Paris (Εκδόσεις Bell)

8

Το χρονικό του έρωτα - Alain de Botton (Εκδόσεις Πατάκη)

9

Σμύρνη. Κυνήγι Μαγισσών - Ισμήνη Μπάρακλη (Εκδόσεις Ψυχογιός)

10

Η τζαζ του δολοφόνου - Ray Celestin (Εκδόσεις Διόπτρα)

www.anemos-books.gr Βιβλιοχαρτοπωλείο Άνεμος 1o κατάστημα Κύπρου 47, Λάρισα 2410252390

2o κατάστημα Ρούσβελτ 15, Λάρισα 2411116726

3o κατάστημα Δημητριάδος 178 Α, Βόλος 24210403807

32

Life

Ελένη Πρίτσα

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΞΩΣΤΗ

Να ζει κανείς ή να μην ζει στον… Άρη; Δεν ξέρω τι πιστεύετε εσείς, πάντως ο Σουηδός σκηνοθέτης Daniel Espinosa λέει να ζει. Σε πρώιμο βέβαια στάδιο. Το Life είναι ένα από τα πολλά φιλμ επιστημονικής φαντασίας που σου δημιουργούν δεκάδες ερωτήματα για τον γειτονικό μας Κόκκινο Πλανήτη. Αυτό όμως που το κάνει να ξεχωρίζει από τις άλλες «διαστημικές» ταινίες είναι η έλλειψη ενός κυρίου πρωταγωνιστικού προσώπου. Τι εννοώ; Η ταινία δεν έχει έναν, ούτε δύο αλλά τρεις πρωταγωνιστές που συμμετέχουν εξίσου. Jake Gyllenhaal (Donnie Darko), Rebecca Ferguson (The girl on the train) και Ryan Reyolds (Deadpool). Και η υπόθεση εξελίσσεται ως εξής: Μία ομάδα ειδικών του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού εκτελεί με επιτυχία μια αποστολή στον Άρη και τώρα βρίσκεται στο δρόμο της επιστροφής προς τον πλανήτη Γη. Η αποστολή τους λοιπόν ήταν να εξετάσουν την πιθανότητα ύπαρξης ζωής, ενώ έχουν συλλέξει και μελετούν ένα μικρό δείγμα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως η πρώτη απόδειξη για την ύπαρξη αυτή. Ο μικροοργανισμός όμως που εξετάζουν, χρησιμοποιώντας το οξυγόνο και τη γλυκόζη που του παρέχουν, αρχίζει να αναπτύσσει, ξαφνικά και με μεγάλη ταχύτητα, εξαιρετική δύναμη και νοημοσύνη. Και έτσι, βρίσκονται εγκλωβισμένοι, μέσα στο διαστημόπλοιο, με ένα τερατόμορφο, εχθρικό πλάσμα, το οποίο και πρέπει να εξολοθρεύσουν πριν δραπετεύσει και φτάσει στη Γη. Ποιος λέτε να επιβιώσει στο τέλος; Η 20η Απριλίου δεν αργεί για να μάθουμε

The Fate of the Furious

Ήταν αναμενόμενο ότι τα Fast & Furious κάποια στιγμή θα γίνουν οκτώ. Ίσως και εννιά και δέκα. Για να μην νομίζετε ότι είναι το τελευταίο. Η πιο “γρήγορη” σειρά ταινιών blockbuster από το 2001, ξεκίνησε από χαμηλά και πλέον αποτελεί τον έκτο πιο δημοφιλή – παγκοσμίως - τίτλο σειράς ταινιών. Credits στον μάχιμο Vin Diesel. Το νέο κεφάλαιο τώρα στην ιστορία των Furious ανοίγει υπό την σκηνοθεσία του Gary Gray (Straight Outta Compton). Όλα κυλούν ομαλά και το crew του Fast & Furious έχει αποφασίσει πλέον να βγει από το παιχνίδι των αγώνων, ξεκινώντας μια κανονική ζωή. Όχι για πολύ όμως γιατί θα κάνει την εμφάνισή της μια μυστήρια γυναίκα, όπως γίνεται πάντα, που ακούει στο όνομα Charlize Theron ή Cipher. Mια τεχνολογική ιδιοφυία που λατρεύει το χάος και φλερτάρει συνεχώς με την παρανομία. Κινείται ύπουλα και τυλίγει τον Dom (Vin Diesel) στα δίχτυα της. Ανατροπή και συνάμα προδοσία. Γιατί ποιος θα περίμενε ο αρχηγός της ομάδας και πιστός στον θεσμό της οικογένειας, να περάσει to the dark side; Ο λόγος; Άγνωστος. Dom και Cipher εναντίον της υπόλοιπης ομάδας, που μάχεται να τον φέρει πίσω. Από τις παγωμένες λίμνες της Ισλανδίας μέχρι την εξωτική Κούβα, από το Ντουμπάι μέχρι το Κλίβελαντ και από την Ατλάντα μέχρι την Νέα Υόρκη. Αυτό θα πει περιπέτεια. Και επίσης, Dwayne Johnson, Jason Statham και Charlize Theron σε ηγετικούς ρόλους. Μήπως πρέπει να την δείτε; Από 13 Απριλίου στους κινηματογράφους. Just saying.

33

ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ, ΜΑΜΑ, ΟΤΑΝ ΕΡΘΟΥΝ ΟΙ ΑΡΕΙΑΝΟΙ; Ο πιο σαγηνευτικός κόσμος είναι αυτός του διαστήματος. Υπάρχει όμως ζωή πέρα από τον δικό μας κόσμο ή είμαστε μόνοι ανάμεσα σε δισεκατομμύρια πλανήτες; Βαρετό! Η ανθρωπότητα πίστευε από παλιά πως υπάρχει ζωή στην αστρική μας γειτονιά. Όμως, η πρώτη περιφορά διαστημοπλοίου γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη στα τέλη του 1964 έθεσε τέλος στα όνειρα για έναν ζωντανό και φιλόξενο Άρη. Παρόλα αυτά, ο πιο διάσημος πλανήτης μετά τη Γη πρωταγωνιστεί ακόμα στον κόσμο της λογοτεχνίας και του κινηματογράφου: Οι Αρειανοί υπάρχουν και ζουν στη μεγάλη οθόνη. Και ποιος ξέρει; Μπορεί να έχουν επεκτατικές βλέψεις προς τον πλανήτη μας.

The Martian (2015): In your face, Neil Armstrong. Ο Matt Damon δεν πήγε απλά στον Άρη αλλά αποίκησε κιόλας. Το Martian ή αλλιώς «Η Διάσωση», σύμφωνα με την ταπεινή ελληνική μετάφραση, είναι η πιο πρόσφατη «αρειανή» υπερπαραγωγή, με τις ευλογίες πολλών επιστημόνων, καθώς ο πλανήτης παρουσιάζεται αμιγώς ρεαλιστικά. Στην ουσία, αστροναύτης ξεμένει μόνος του στον Άρη και αναμένει την αποστολή διάσωσής του. Αλλά δείτε και τη θετική πλευρά...He gets to fly around like Iron Man!

Τα υπερσύγχρονα όπλα τους να είναι διακριτικά στραμμένα προς τη Γη, και όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου, να μας καταστρέψουν. Στις ακόλουθες γραμμές ρίχνουμε μια γρήγορη ματιά σε 5+2 «ανήσυχες» ταινίες γύρω από τον Άρη. Ταινίες που είτε διαδραματίζονται εκεί, είτε παρουσιάζουν την... πολιτιστική περιήγηση των Αρειανών στον πλανήτη μας. Ταινίες άριστες, ταινίες άνω και κάτω του μετρίου, καθώς και μία που φαντάζει σαν το πιο προφανές ξέπλυμα χρήματος. Καθίστε αναπαυτικά στον καναπέ και απολαύστε τες, φροντίστε όμως να έχετε δίπλα σας κάποιο όπλο, για παν ενδεχόμενο...

Mars Attacks (1996): Η ιστορία ξετυλίγεται στην Γη και όχι στον Άρη. Ένα anime από τον αγαπημένο και χαρισματικό σκηνοθέτη Tim Burton. Οι Αρειανοί επιτίθενται με τα ακατανίκητα όπλα τους και μια... βίαιη αίσθηση του χιούμορ. Μια πιο παιχνιδιάρικη προσέγγιση των ανελέητων εξωγήινων που έχουν ως μοναδικό σκοπό τους να καταστρέψουν τον πλανήτη μας. Και τι θα κάνουν μετά μόνοι τους στο σύμπαν;

War of the Worlds (2005): Spielberg, o μετρ της επιστημονικής φαντασίας. Η πρώτη φορά που παρουσιάζει κάποιος τους εχθρικούς Aρειανούς με τόση μαεστρία. Πόλεμος ανάμεσα σε δύο κόσμους, σκιαγραφημένος μέσα από τα μάτια μιας οικογένειας που προσπαθεί να επιβιώσει. Βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Herbert Wells που κυκλοφόρησε το 1897 και ακούστηκε πρώτη φορά στο ραδιόφωνο σαν αφήγηση, προκαλώντας μαζική υστερία σε κάποιες περιοχές των ΗΠΑ. Προσοχή στις ρωγμές στο έδαφος και στα τρίποδα ρομπότ...

John Carter (2012): Too much science fiction. Από την Γη στον Άρη και από τον Άρη στην Γη. Δίμετρα (και βάλε) πλάσματα, πριγκίπισσες και γενικότερα ο κακός χαμός. Ο John Carter από την Βιρτζίνια βρίσκεται με ένα μενταγιόν στα χέρια του, το οποίο τον μεταφέρει στην Άρη ή αλλιώς στο Barsoom. Με δυσκολία γίνεται δεκτός στις εκεί φυλές, αλλά σαν άξιος καπετάνιος στο τέλος και νικάει τους κακούς και παίρνει το κορίτσι. Εύγε παληκάρι μου!

Total Recall (1990): Προσωπικά το μισώ, όσο ιστορική ταινία κι αν είναι. Ο Schwarzenegger (δεν έχω γράψει πιο δύσκολο όνομα) είναι ένας ταπεινός εργάτης που έχει βάσιμες υποψίες ότι κάποιες αναμνήσεις του είναι προιόν μιας εταιρίας. Ανακαλύπτει εν τέλει ότι είναι μυστικός πράκτορας και μάχεται εναντίον ενός μοχθηρού άντρα που έχει υπό την κατοχή του τον Άρη.Πάει λοιπόν ένα ταξιδάκι εκεί και γίνεται ο πρωταγωνιστής. Έπειτα βέβαια γύρισε στη Γη και έγινε κυβερνήτης της Καλιφόρνια, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία.

Mission to Mars (2000): Μία αποστολή στον Άρη. Ένα υπερφυσικό φαινόμενο από το οποίο μόνο ένας θα βγει ζωντανός. Μία αποστολή διάσωσης από την οποία ένας θα μείνει πίσω. Μπέρδεμα, μυστήριο, το περιβόητο Πρόσωπο στην Κυδωνία και μια σκονισμένη ιστορία. Μήπως τελικά οι Αρειανοί είναι πρόγονοί μας;

Martian Land (2015): Ελάχιστα έως καθόλου ευφυές. Βρισκόμαστε στο μέλλον. Η ανθρωπότητα εγκαθίσταται στον Άρη και δημιουργεί πόλεις όπως αυτές στην Γη, με ένα θολωτό «δίχτυ» προστασίας από το εχθρικό περιβάλλον του πλανήτη. Μια «ευφυής θύελλα» χτυπάει την Νέα Υόρκη και καταστρέφει τον θόλο της, ενώ οι κάτοικοι του Λος Άντζελες αγωνίζονται να το σταματήσουν πριν φτάσει σ’ αυτούς. Τα σχόλια δικά σας.

34 Λίλα Βαρελά φωτογραφία: Λένα Βλασταρά

Γιάννης Αντωνόπουλος «Θέλω να ζωγραφίζω. Έχω έργα που είναι δημοσιευμένα, δεν έχω τελάρο και ζωγραφίζω πάνω τους, τα χαλάω. Η πράξη μου αρέσει. Η ζωγραφική πράξη». Ο Γιάννης Αντωνόπουλος είναι αυτοδίδακτος. Με λόγο χειμαρρώδη, αφηγείται τη ζωγραφική του πορεία και παρουσιάζει τις απόψεις του για την Τέχνη. Ένας καλλιτέχνης με καταγωγή από την Καρδιτσομάγουλα που στάθηκε αρκετά τυχερός, ώστε να καταλάβει από νωρίς τι ήθελε να κάνει στη ζωή του. Μετά το λύκειο ασχολήθηκε απευθείας με τη ζωγραφική: «Μου έλεγαν οι φίλοι να πάω στην Καλών Τεχνών. Δεν πήγα ποτέ. Αυτοί οι φίλοι έγιναν μετά δάσκαλοι στην Καλών Τεχνών. Παραδείγματος χάρη ο Μόραλης. Όταν έκανα έκθεση, ο Μόραλης ήταν από τους πρώτους που ερχόταν. Το ίδιο και ο Μαυροείδης». «Είχα γνώσεις σε πολλά πράγματα τα οποία κυνηγούσα μόνος μου. Ο δάσκαλος σου δείχνει τις γνώσεις που έχει, και πολλά παιδιά δεν ‘τα παίρνουν’ όταν τους επιβάλλεται αυτό το πράγμα. Πρέπει να έχεις όρεξη να ρουφήξεις μόνος σου τη γνώση». Για να μάθει Ιστορία Τέχνης, γύρισε όλο τον κόσμο και όλα τα μουσεία της Ευρώπης «Να δω τα έργα από κοντά, να δω πώς αντιμετώπιζε κάθε φορά μέσα στο χώρο ο κάθε ζωγράφος... Το κάθε βίωμα δηλαδή...» Στη ζωγραφική όλα αυτά τα χρόνια έχει αφήσει το δικό του στίγμα «... Όταν πρωτοξεκίνησα να κάνω κι εγώ όπως όλοι οι ζωγράφοι χρώματα ή και ύπαιθρο, βρέθηκα κάποια στιγμή να γυρίζω πίσω και να σκέφτομαι από πού κατάγομαι. Και σκέφτηκα την Καρδίτσα. Στην Καρδίτσα, τώρα και παλιά

Η «γκρίζα ζωγραφική» του αποτελεί σημαντικό σημείο στη σύγχρονη ζωγραφική και τα έργα του, που έχουν εκτεθεί παντού στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό, έχουν μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα. «Όλοι στην αρχή έλεγαν ‘Μήπως έχεις ψυχολογικά προβλήματα;’. Τους απαντούσα ότι ήμουν μια χαρά. Έκανα αυτό που ήμουνα. Τον εαυτό μου από τη μικρή μου ηλικία. Και στο τέλος κατέληξα να είμαι από τους πρωτοπόρους - και μετά ακολούθησαν και άλλοι 2-3 ζωγράφοι που κάναν γκρίζα ζωγραφική. Μετά μας χαρακτηρίσανε ‘γενιά του 80’: Γιάννης Αντωνόπουλος, Κυριάκος Μορταράκος, Σταύρος Ιωάννου. Άρχισαν να μας διαχωρίζουν οι τεχνοκριτικοί προς τις γενιές». Η ζωγραφική είναι ο τρόπος του να επικοινωνεί με τον κόσμο. Κατά τα άλλα μπορεί να χαρακτηριστεί ακριβοθώρητος, γιατί είναι χαμηλών τόνων άνθρωπος χωρίς μεγάλη προβολή στην τηλεόραση. «Δε μ’ άρεσε να βγαίνω κι ας με ζητούσαν στην τηλεόραση. Άλλωστε, ο εικαστικός λόγος είναι από μόνος του ένας λόγος. Το λόγο της εικόνας ή ξέρεις να τον διαβάζεις ή δεν ξέρεις». Έμπνευση αντλεί από παντού, αρκεί να θέλει να εκφράσει κάτι ή να τον ενδιαφέρει η οπτική των πραγμάτων. «Εγώ τραβάω μια γραμμή και θέλω να αποτελεί φορέα συναισθήματος», λέει χαρακτηριστικά. «Τώρα κοιτάζω το παράθυρο που έχει ορθογώνια μέσα εκεί. Ουσιαστικά είναι τετράγωνα. Το ένα από αυτά τα τζάμια κάνει μια γυαλάδα. Εδώ έχουμε μία εστιακή όραση. Εστιάζω εκεί. Από την άλλη όμως, έχουμε και περιφερειακή όραση. Εκεί βλέπεις, αλλά βλέπεις κι απ’ το πλάι. Όταν δούλευα πολύ μεγάλες διαστάσεις, τις δούλευα επίτηδες μεγάλες για να μην επιτρέψω στο μάτι του θεατή να βγει απ’ έξω. Και το έκανα σε μεγάλα μεγέθη για να τον ‘κρατήσω’! Χίλια σχήματα θα σου βγάλω απ’ το μωσαϊκό που πατάμε». Η κρίση τον έχει επηρεάσει, όπως όλους τους καλλιτέχνες. «Θεωρητικά, παλιότερα ήμουν από αυτούς που ζούσαν καλά. Σήμερα τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα. Δε φτάνει μόνο αυτό. Οι τιμές μας έχουν πέσει κάτω απ’ το 1/3 ενώ ταυτόχρονα έχουν ακριβύνει τα υλικά. Άλλο παράδοξο κι αυτό... Από την άλλη τι να κάνεις; Δε σταματάς, ούτε κάνεις κάτι άλλο. Ένας δημιουργός μπορεί να βρει τρόπο. Θα φτιάξει έργο με λάσπη. Εγώ θα φτιάξω έργο στη σκόνη. Ο μέγιστος Πικάσο, ο ζωγράφος του αιώνα, σχεδιάζε στα βρώμικα τζάμια. Αυτός υπηρέτησε το ρεύμα του κυβισμού όσο κανένας άλλος. Οι Ιδεαλιστές, ο Ραφαήλ, ο Μιχαήλ Άγγελος, ο Βερμέερ, ακόμα και ο Κουνέλης, μου άνοιξαν μάτια ελευθερίας. Όλοι αυτοί με έχουν επηρεάσει. Είμαστε η πιο ευνοημένη γενιά ζωγράφων. Είδαμε πράγματα, κάναμε πράγματα, τα ξέρουμε. Η τέχνη μας επιτρέπει πλέον να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Να περάσουμε όμως όλα τ’ άλλα και μετά να κάνουμε ό,τι θέλουμε».

το φθινόπωρο ξεκινούσε ένα γκρίζο χρώμα από την ομίχλη και έβλεπες τα αντικείμενα να μπαίνουν και να βγαίνουν στο χώρο. Τότε κατάλαβα ότι εγώ είμαι αυτός. Θα κάνω τη γκρίζα ζωγραφική, αλλά θα κοιτάξω μέσα απ’ τα γκρίζα να βγάλω αυτές τις ευαισθησίες που εγώ κουβαλούσα».

Όσον αφορά τα σχέδιά του για το μέλλον, θέλει να μη σταματήσει να ζωγραφίζει. Η συμμετοχή του στη documenta 14, τη διεθνούς ακτινοβολίας εικαστική έκθεση, η οποία εγκαινιάζεται για πρώτη φορά στα χρόνια της διοργάνωσης της, στην Αθήνα φέτος τον Απρίλιο, σίγουρα αποτελεί πρόκληση για ένα τελειομανή καλλιτέχνη.

36

Αθηνά Κατσή

ΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ τσουρέκι: το γλυκό ψωμί της Ανάστασης Πέντε υλικά για μια μπουκιά σύννεφο

Η

αναγέννηση της φύσης γιορτάζεται από όλες τις θρησκείες με μεγαλοπρέπεια, με υπερβολή, με λαχτάρα να διαβούν στην εποχή της χαράς και της δημιουργίας. Σε κάθε περίπτωση, όχημα των λαών είναι τα εορταστικά πιάτα που διέπονται από συμβολισμούς και τελετουργικά. Από αυτή τη γαστριμαργική γιορτή δεν μπορεί να λείπει το τσουρέκι. Τα υλικά του είναι απλά (γάλα, αυγά, αλεύρι, ζάχαρη, μαγιά) και τα αρωματικά του μαστίχα και μαχλέπι φυσικά, η μαγεία του είναι στο ζύμωμα. Δεν είναι απλά ένα γλυκό ψωμί. Είναι ένα γλυκό σύννεφο… λαστιχωτό, με ίνες, αφράτο, αέρινο, λευκό και μυρωδάτο. Η μεταρσίωση των απλών υλικό σε ραφαελικό σύννεφο συμβαίνει από τα χέρια της νοικοκυράς ή έστω από το ζυμωτήρι και είναι η καλύτερη προσφορά για τη δήλωση της Ανάστασης! Βέβαια, η πραγματική ηλικία από το τσουρέκι ή corek (τουρκικά) είναι περίπου χίλια χρόνια (11ος αι. μ.Χ.) και απαντάται ως γλυκό ψωμί σε όλο την ανατολική λεκάνη της Μεσογείου αλλά και τη Μέση Ανατολή.Κι εδώ θα μου επιτρέψετε μια μικρή αναφορά στην κουζίνα της ανωτέρω περιοχής. Στη νεοελληνική αναφέρονται πολλές συνταγές ως πολίτικες, μικρασιατικές ή ανατολίτικες. Από ιστορικής άποψης όμως σ’ αυτή την περιοχή ζυμώθηκαν οι διατροφικές συνήθειες των Ελλήνων με τα υλικά της περιοχής από την εποχή της μετοίκισης των Αιολών (περ. 10ος π.Χ.) μέχρι την μικρασιατική καταστροφή (20ος αι. μ.Χ.), οπότε και κόπηκαν βίαια οι δεσμοί του ελληνισμού με την περιοχή μετά από 3.000 χρόνια. Σε αυτή τη χρονική περίοδο, ξεχωρίζουν γαστριμαργικά η βυζαντινή και η οθωμανική κουζίνα, κυρίως λόγω της μακροβιότητας και της μακροημέρευσής τους. Αλλά, μπορούμε να συμπληρώσουμε και χάρη στη ραθυμία των διοικητών και των ιστορικών τραπεζωμάτων στους Ευρωπαίους οι οποίοι κοινώνησαν τα πιάτα της ανατολής στο δυτικό κόσμο. Μετά τη μικρή ιστορική αναφορά, που πάντα έψαχνα ευκαιρία να την κάνω από τη στήλη αυτή, επιστρέφουμε στην τελετουργική κουζίνα των θρησκευτικών εορτών, με βασιλιά γλυκό το τσουρέκι. Φιλική συμβουλή, αν δε ζυμώνετε μην το επιχειρήσετε γιατί μάλλον θα απογοητευθείτε. Οι σύγχρονες συνταγές δίνουν μόνο διπλό ζύμωμα, η Πολίτισσα γιαγιά-γειτόνισσα που φτιάχνει θεϊκά τσουρέκια τα ζυμώνει τέσσερις ή πέντε φορές αναλόγως της θερμοκρασίας περιβάλλοντος και των υλικών (!) και πραγματικά είναι μία μερίδα σύννεφο! Σήμερα, πολλά ζαχαροπλαστεία και αρτοποιεία παράγουν τσουρέκια όλο το χρόνο και επιδίδονται στον εμπλουτισμό ή στην επικάλυψή τους με διάφορα λαχταριστά υλικά και κρέμες. Είναι πεντανόστιμα και δεν μπορούμε να τους αντισταθούμε αναμφίβολα. Ωστόσο, ταπεινά θεωρώ ότι το βασικό υλικό τους, το τσουρέκι υστερεί από το ολόλευκο αφράτο σύννεφο. Αν επιλέξετε απλό τσουρέκι, σας συστήνω να το θερμάνετε για λίγο στους 50-60οC, ώστε να ενισχυθεί το άρωμα και το λαστιχάρισμα. Το παράδοξο με αυτό το γλυκό ψωμί είναι ότι ικανοποιεί όλες τις αισθήσεις. Την όραση βλέποντάς το αφράτο και γυαλιστερό, την αφή αγγίζοντας τη λεία επιφάνειά του και απολαμβάνοντας τη λαστιχωτή σάρκα του, την ακοή απολαμβάνοντας τον αθόρυβο τεμαχισμό του, την οσμή από το μαχλέπι που γαργαλάει τα εγκεφαλικά κύτταρα και τρέχουν τα σάλια και τέλος η γεύση… ένας χορός αγγέλων στη γλώσσα μας! Και για το τέλος οι συμβολισμοί. Για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς είναι το σώμα του Χριστού, για τους Μουσουλμάνους ανήκει στα χαλάλ, δηλ. επιτρεπόμενες τροφές, και στο Ραμαζάνι, οι Ιουδαίοι φτιάχνουν ένα τσουρέκι (challah) χωρίς γάλα την πρωτοχρονιά (Ρος Ασσανά) που συμβολίζει τη συνέχεια της ζωής και η πλεξούδα διώχνει τα κακά πνεύματα για τους απανταχού παγανιστές.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

37

Στον πεζόδρομο της Πατρόκλου, κοντά στην Πλατεία Ταχυδρομείου,το Bottiglion υποδέχεται τον κόσμο του κέντρου σε ένα όμορφο μοντέρνο αλλά και παραδοσιακό μεζεδοπωλείο με… χαρακτήρα γεμάτο μοναδικές γεύσεις. Μια γαλλική γωνιά στο κέντρο της πόλης της Λάρισας άνοιξε τις πόρτες της πρόσφατα επί της οδού Ηλιόδωρου. Το Amical café-bistro προσφέρει καθημερινά καφέ όλων των ειδών με την ποιότητα που εγγυάται ο καφές Ipanema, ροφήματα και ποικιλία σε τσάι και σοκολάτες, καθώς και φρέσκα γλυκά... Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε τα γαλλικά κρουασάν με γέμιση πραλίνας ή για ένα πιo ολοκληρωμένο πρωινό ζητήστε την ομελέτα amical, που θα σας ενθουσιάσει! Η γαλλική ατμόσφαιρα του μικρού café σε συνδυασμό με την εξαιρετική ποιότητα, που εγγυώνται οι ιδιοκτήτες, αποτελούν λογο να το επισκεφτείτε ξανά και ξανά... Καθημερινά 7:00-21:00 και Κυριακή 8:00-15:00 Ηλιοδώρου 10 | τ. 24130 18823 | Λάρισα |www.amical.gr

Το Nouvelle αποτελεί έναν προορισμό διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Ο χώρος του, ζεστός και οικείος, βρίσκεται στη διάθεσή σου καθημερινά και φιλοδοξεί να αποτελέσει το στέκι σου, όπως έχει συμβεί με εκατοντάδες ακόμα Λαρισαίους. Από τον πρωινό καφέ μέχρι ένα πλήρες πρωινό γεύμα, και από τα κυρίως πιάτα του μέχρι τα κοκτέιλ όταν πέφτει η νύχτα, στο Nouvelle κάθε στιγμή σου είναι ξεχωριστή. Με τιμές προσγειωμένες στα δεδομένα της εποχής και αναρίθμητες επιλογές ροφημάτων και ετικετών κρασιών, το μόνο… δύσκολο έχει να κάνει με το τί τελικά θα διαλέξεις! Μαρίνου Αντύπα 1 | Κεντρική Πλατεία | Τηλ 2410 252207 | Λάρισα

Ένας χώρος που αποπνέει ζεστασιά και απευθύνεται σε ανθρώπους με μεράκι και άποψη. Η ομάδα μαγείρων του παρουσιάζει παραδοσιακές εκδοχές της ελληνικής κουζίνας επιλέγοντας τα πιο αγνά υλικά. Θα βρείτε πλούσια επιλογή από ορεκτικά, κρεατικά, θαλασσινά και σπιτικό μαγειρευτό φαγητό. Το βράδυ, μπορείτε να επιλέξετε τις πιο εκλεπτυσμένες του γεύσεις και να τις συνδυάσετε με καλό ντόπιο κρασί, ενώ Παρασκευή και Σάββατο, να απολαύσετε τη ζωντανή μας μουσική. Πεζόδρομος Πατρόκλου (Πατρόκλου 14) | Τηλ 2410 531518 | Λάρισα

Στον αριθμό 33 της οδού Ασκληπιού φιγουράρει ένα από τα πιο ποιοτικά και εναλλακτικά café-bar της πόλης, η Στίλβη. Ένα καθημερινό meeting place των νέων, με πληθώρα ροφημάτων και ποτών. Οι μουσικές του αποτελούν σημείο αναφοράς, ενώ τα events είναι πολλά και ιδιαίτερα. Όμως η επίσκεψη στη Στίλβη δε σταματά εδώ, καθώς το νέο της κλαμπ σάντουιτς αποτελεί μία γευστική πανδαισία που σε προκαλεί να τη δοκιμάσεις. Ασκληπιού 33 | τ. 2410418787 | Λάρισα

38

Το Solair ανακαινίστηκε και σας περιμένει. Βρίσκεται στην καρδιά της Καρδίτσας, στην πλατεία Δικαστηρίων και είναι κοντά σας από νωρίς το πρωί με τον καλύτερο καφέ της πόλης, έως το βράδυ με μια μεγάλη γκάμα ποτών και κρασιών. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τον industrial αισθητικής χώρο, κάνουν το Solair το μέρος που αξίζει να επισκεφθείτε και να γνωρίσετε και τον προορισμό που θα σας ταξιδέψει. Πλαστήρα 1 – Πλατεία Δικαστηρίων | τηλ. 697 903 0199 Καρδίτσα

Στο Ivy η ποιότητα του καφέ που σερβίρουμε και η ποικιλία των ποτών και κρασιών που διαθέτουμε, μπορεί να ικανοποιήσει ακόμη και τους πιο απαιτητικούς πελάτες. Σε ανακαινισμένο, υψηλής αισθητικής χώρο, στο κεντρικότερο σημείο της πόλης, αποτελούμε την καλύτερη επιλογή τόσο για την πρωινή και βραδινή σας έξοδο, όσο και για το διάλλειμα από την δουλειά. Ηρώων Πολυτεχνείου 13 | τ. 2441079055 | Καρδίτσα

Δ. Τερτίπη και Σμύρνης γωνία. Μια ξεχασμένη γειτονιά στην οποία το Τόσο Δα τα τελευταία χρόνια έδωσε ζωή και έθεσε τη διασκέδαση της Καρδίτσας σε νέες βάσεις. Δημιούργησε ένα εναλλακτικό ρεύμα και άλλαξε τις συνήθειες της πόλης, καθιερώνοντας τον specialty καφέ, τα cocktails και τα μουσικά ακούσματα πέρα από τα δεδομένα!

Το Charlot εμφανίστηκε στην πόλη της Καρδίτσας πριν από λίγο καιρό με σκοπό να χαρίσει στην έξοδό σας μία απόδραση από την καθημερινότητα. Βρίσκεται μια ανάσα από τον χώρο του Παυσιλύπου και σας προσκαλεί από νωρίς το πρωί να απολαύσετε τον καφέ σας συνοδεύοντάς τον με ένα καλό πρωινό. Ο ιδιαίτερος και οικείος χώρος του θα σας κερδίσει από την πρώτη στιγμή αφήνοντάς σας μόνο ευχάριστες εντυπώσεις. Μην παραλείψετε όμως να δοκιμάσετε και τα ολόφρεσκα, χειροποίητα γλυκά του!

Δ. Τερτίπη & Σμύρνης | τ. 24410 42369 | Καρδίτσα

Δ. Τερτίπη & Μπότση 2 | τ. 2441076760 | Καρδίτσα

Cadillac Records, ή αλλιώς ό,τι πιο κοντινό μπορείς να βρεις σε μια ευκαιρία για απόδραση από τα στενά νοητά όρια της πόλης. Η διακόσμηση είναι λιτή και άνετη στο μάτι, ενώ τα μεγάλα τραπέζια του μπορούν να φιλοξενήσουν δύο και τρεις διαφορετικές παρέες, πράγμα που μπορεί να σταθεί ως αφορμή νέων γνωριμιών.

Σε ένα άριστα διακοσμημένο, αλλά παράλληλα ζεστό και φιλόξενο περιβάλλον το Avanti pizza - restaurant μπορεί να φιλοξενήσει και να εξυπηρετήσει όλες τις γαστρονομικές σας επιθυμίες, από ένα απλό γεύμα ως ένα ιδιαίτερο δείπνο, αλλά και κάθε είδους κοινωνική εκδήλωση. Oι συνταγές του που συνδυάζουν κρέας και λαχανικά αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των γευμάτων, γεύματα στα οποία πρωταγωνιστεί το ελαιόλαδο στα πλαίσια της Μεσογειακής διατροφής.

Δ. Τερτίπη & Χατζημήτρου | τ. 24410 75105 | Καρδίτσα

Βενιζέλου 98 – Πλατεία Λάππα | τ. 24410 75772 | Καρδίτσα

Brothers, ή αλλιώς η συνέχεια του Avanti, εξού και η ονομασία! Ένα steakhouse που δημιουργήθηκε με σκοπό να σας προσφέρει διαφορετικές επιλογές στην καθημερινότητά σας και φιλοδοξεί να γίνει το νέο σας στέκι, προσφέροντάς σας ξεχωριστές και ιδιαίτερες γεύσεις.

Το Cafeina είναι ένα από τα παλαιότερα coffe & cocktail bar στην πόλη της Καρδίτσας. Από το 2002 βρίσκεται στον πεζόδρομο της οδού Βαλταδώρου στο κέντρο της πόλης. Θα το βρείτε ανοιχτό όλες τις μέρες του χρόνου, από νωρίς το πρωί για έναν χαλαρό καφέ, έως και αργά το βράδυ για τη διασκέδασή σας. Ένα cocktail list από τους καλύτερους και βραβευμένους bartenders της πόλης, τα πολλά allday parties καθώς και τα πολυποίκιλα event είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την ταυτότητα του Cafeina.

www.brotherskitchen.gr Πλατεία Στρατολογίας | τ. 24411 00344 | Καρδίτσα

Πεζόδρομος Βαλταδώρου | τ. 24410 74131 κ. 6972 011394 | Καρδίτσα

39

23 χρόνια Blues. Ιστορικό, διαχρονικό, παλαιωμένο, μοντέρνο. Από την τέχνη του να φτιάξεις έναν καλό espresso ή τα μοτίβα σε μια καλή κρέμα, έως τον τρόπο που θα παρουσιάσεις μια συναρπαστική και αναπάντεχη πορεία προς τα blues, με το ποτό να μας ηρεμεί και να μας φέρνει πιο κοντά, στο Blues κινείται ένας ολόκληρος κόσμος. Δ. Τερτίπη 19 | τ. 24410 71528 | Καρδίτσα

Εδώ και δύο χρόνια η οδός Διάκου έχει αποκτήσει άλλο χαρακτήρα στον τομέα της διασκέδασης, κι αυτό οφείλεται στο Mercato. Έναν προσεγμένο χώρο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής που παραπέμπει σε σαλόνι σπιτιού. Εκτός από τον καφέ και το ποτό, τη διαφορά κάνει η κουζίνα του, καθώς κάθε μέρα σερβίρονται διαφορετικά και αυστηρώς μελετημένα πιάτα, υπό τους ήχους όμορφης μουσικής. Διάκου 11 – Νέα Αγορά | τ. 24414 00587 Καρδίτσα

Στο στενό της οδού Βάλβη υπάρχει ένας ιδιαίτερος χώρος στον οποίο με το που μπεις θα νιώσεις πως μεταφέρεσαι αυτόματα σε ένα υπέροχο bar του Δουβλίνου. Αυτή είναι η Μαργαρίτα, το κατάστημα όπου η ζεστή ατμόσφαιρα, τα προσεγμένα ποτά και η σαφής άποψη για την καλή μουσική αποτελούν ένα ιδανικό τρίπτυχο επιτυχίας. Αδιάψευστος μάρτυρας, τα 19 χρόνια της. Πεζόδρομος Βάλβη | τ. 24410 42434 Καρδίτσα

Το Piu είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και πιο αγαπημένα μαγαζιά της πόλης. Είτε με την τωρινή του ονομασία, είτε ως Βίβλος παλιότερα, ο προορισμός είναι πάντα ένας, Καζαμπάκα 4 στην πλατεία Δικαστηρίων. Εδώ και χρόνια θεωρείται το ιδανικότερο μέρος συνάντησης και διασκέδασης, και απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες. Καζαμπάκα 4 – Πλατεία Δικαστηρίων | τ. 24410 41401 | Καρδίτσα

30 χρόνια πριν, άνοιξε στην πόλη μας ένα bar με σκοπό στην αρχή να λειτουργήσει με την μορφή ενός τόπου για άτομα που αγαπούν το jazz και το blues. Σήμερα, το pianobar Πουθενά παραμένει αναλλοίωτο στη φθορά του χρόνου, κρατώντας ένα μοναδικό ύφος και χωρίς να αλλάζει μουσικές προτιμήσεις. Πλατεία Στρατολογίας | τ. 2441073012 Καρδίτσα

Aπό το 2011 έως και σήμερα, το A Mano έχει ταυτιστεί με τον καλό καφέ. Όλα ξεκίνησαν από το take-away κατάστημα στη γωνία των οδών Καποδιστρίου και Αζά. Έπειτα γνωρίσαμε το hotspot της πόλης, στην οδό Υψηλάντου. Εκεί όπου η σύγχρονη αρχιτεκτονική σέβεται το παλαιό, και η εμπειρία του καφέ μεταφράζεται σε άψογη εξυπηρέτηση. Καποδιστρίου & Αζά | Υψηλάντου & Πλαστήρα Υψηλάντου & Γαριβάλδη | τ. 24410 42425 | Καρδίτσα

H τοποθεσία ενός espresso bar που φιλοδοξεί να κάνει τη διαφορά στον χώρο του καφέ. Χώρος ιδανικός για να απολαύσετε ένα υπέροχο ρόφημα, αλλά και με υπηρεσία delivery που λειτουργεί από τις 8 το πρωί έως τις 8 το απόγευμα.

Mamalou, όχι μόνο για τον ποιοτικό καφέ, αλλά και για την υπέροχη ποικιλία φρέσκων μικρογευμάτων! Καραϊσκάκη 47 & Αβέρωφ | τ. 24410 28161 Καρδίτσα

Ένα από τα πιο εναλλακτικά και ιδιαίτερα καταστήματα της πόλης. Ένας πανέμορφος,ατμοσφαιρικός χώρος, αγαπημένο νεανικό στέκι για ποιοτικό καφέ, επιτραπέζια παιχνίδια και επιλεγμένες μουσικές. Κάθε Παρασκευή και Σάββατο ζωντανή ρεμπέτικη μουσική, μια ανεπανάληπτη μουσική πανδαισία,από τα δημοφιλέστερα ρεμπετάδικα της χώρας. Ηρακλείτου 12 | τ. 24410 76013 | Καρδίτσα

40

Take a walk on the wild side Σε συναντήσαμε στο Αρχαίο θέατρο της Λάρισας την Κυριακή 19 Μαρτίου. Επόμενο κλικ, στα Τρίκαλα.

41

43 Betty Boopaki

Betty On Top για μυστικά και αγωνίες που δεν γκουγκλάρονται

Μ. Αγαπητή Betty, Με το αγόρι μου είμαστε αρκετό καιρό μαζί, και είναι ιδιαίτερα κτητικός μαζί μου, με αποτέλεσμα να έχω απομακρυνθεί από ορισμένες παρέες μου γι’ αυτό τον λόγο. Πώς μπορώ να συνδυάσω τη σχέση μου με την παρέα, χωρίς να χάσω κάποια από αυτές; Γλυκιά μου Μ., Ο καθένας έχει ανάγκη από χώρο και χρόνο σε κάθε σχέση. Μετά την πρώτη φάση του μελώματος με το αγόρι σου, η οποία μάλλον έχει περάσει, μπορείς μια χαρά να ξαναβρεθείς με τους φίλους σου, αυτοί θα καταλάβουν. Άσε το φίλο σου χωρίς γκρίνιες να πάει για χαρταετό με τους μπάκουρες και απόλαυσε κι εσύ την παρέα των φίλων σου, κανόνισε κοινές εξόδους και να δέχεσαι κι εσύ τις παρέες του.Όμως, τι σημαίνει κτητικός; Δεν είσαι κτήμα κανενός παρά μόνο του εαυτού σου! Μη φωνάξεις και μην τσατιστείς αλλά αν νιώθεις κτήμα / πράγμα / υποχείριο, καλύτερα να φύγεις ήσυχα από κοντά του.

B. Mπέτη, πριν από λίγο καιρό κατάλαβα πως το αγόρι μου έχει περίεργες παρέες. Είμαστε 3 μήνες μαζί και κάποιες φορές βρίσκω στο σπίτι του περίεργους τύπους ενώ ο αέρας μυρίζει χόρτα και “μυρωδικά”. Με ενοχλεί αλλά δε θέλω να δημιουργήσω ένταση. Να τον βάλω να διαλέξει ή να του μιλήσω διακριτικά; Μυρωδάτη Β, Με προβληματίζεις! Ο φίλος σου και οι περίεργοι τύποι δεν είναι μάγειρες, δε φτιάχνουν χορτόπιτες και μαγειρίτσες; Χμ, αν δεν είναι… Βαλ’ τον να διαλέξει ή μίλησέ του… Θα σου υποσχεθεί πως θα ξεκόψει αλλά θα λέει ψέματα. Κι έτσι αργά ή γρήγορα θα βρεθείς κι εσύ να “μαγειρεύεις” μαζί τους.Αγόρια θα βρεις πολλά αλλά το κατώφλι αυτό μια φορά θα το διαβείς και δεν είναι ποτέ επιλογή, είναι κατάντια. Και το χειρότερο, όταν το κάνεις από έρωτα χώνεσαι πολύ βαθιά στη σκουληκότρυπα. Γιατί δε βάζεις τον εαυτό σου να διαλέξει ή να μιλήσεις ανοιχτά στον εαυτό σου; Θα βρεις πολύ εύκολα την απάντηση πριν ανοίξεις διάλογο με το αγόρι σου.Η καρδιά πάντα κερδίζει τις μάχες με τη λογική, ποτέ όμως τον πόλεμο. Μ. Αγαπητή Μπέττυ, Μ’ αρέσει πολύ η στήλη σου. Θέλεις να γίνουμε 2 και να τους θάβουμε όλους; :) :) :) Πρόταση συνεργασίας Μ.; Μμμ… Ευχαρίστως! Στείλε μήνυμα εφόσον πληροίς τους όρους: 1) Επαγγελματίας ποδοσφαιριστής 25-28 ετών, για να μη χάσουμε τη μπάλα, 2) Προϋπηρεσία 7 έτη ως νεκροθάφτης, για να ξέρει κάποιος από θάψιμο 3) Έναρξη επιτηδευματία στη Δ.Ο.Υ., για να είμαστε νόμιμοι. Συνεταιράκι, περιμένω! Υ.Γ.: Ελπίζω να μην είσαι ο/η Μ από την ΜΙ6! Γ. Μου την πέφτει η γυναίκα του αφεντικού μου. Τη γουστάρω, αλλά φοβάμαι μη μας πάρει χαμπάρι γιατί έχω ανάγκη τη δουλειά. Είσαι το τρίτο άτομο που ρωτάω και οι άλλοι δυο μιλάνε και δε λεν τίποτα. SOS Φίλε Γ, S.O.S. όπως Save Our Souls ή Sex On Site? Σε κάθε περίπτωση, δυο πόρτες έχει η ζωή. Πηδιέσαι με την αφεντικίνα και αργά η γρήγορα γίνονται πουτάνα όλα κι εσύ άνεργος! Δεν πηδιέσαι με την αφεντικίνα και αργά ή γρήγορα θα ξενερώσει, θα βρει καινούργιο παιχνιδάκι κι εσύ θα παραμείνεις οικονομικά ενεργός πολίτης. Και καλός υπάλληλος. Ενδιαμέσως, βρες καμία για τα δόντια σου γιατί αν σκέφτεσαι με το πουλί σου, σύντομα θα πεινάσετε και οι δύο. Γκομενικά, επαγγελματικά και άλλα θέματα ψυχικής ενατένισης έχουν μία θυρίδα και έναν άγρυπνο παραλήπτη που ψοφάει για σποράκια. Πριν γκρινιάξετε σε φίλους και συντρόφους, εγώ είμαι εδώ…

Για να επικοινωνήσεις με την Betty, στείλε e-mail στο bbloop@hotmail.com (Διανυκτερεύει)

44

The Cosmic Whisperer Project Δανάη Τ.

ΚΡΙΟΣ

Ο Απρίλιος είναι ο μήνας σου και φυσικά δεν θέλεις να αφήσεις τις ευκαιρίες να περάσουν ανεκμετάλλευτες. Έτσι λοιπόν, θα ζήσεις τις επόμενες μέρες γεμάτος δυναμισμό, αυτοπεποίθηση και προσαρμοστικότητα. Θα ξαναγίνεις δηλαδή ο πιο κουλ της παρέας, ενώ ταυτόχρονα θα πετύχεις πολλούς στόχους σου χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις, είναι να αποφασίσεις σε γενικές γραμμές τη γραμμή που θα ακολουθήσεις. Ποιος σου είπε ότι τα πάντα στη ζωή απαιτούν προσπάθεια…; Μερικές φορές αρκεί να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά και να βλέπεις από μακριά τα καλύτερα να πλησιάζουν. Τέλος, από τα μέσα του μήνα και μετά το πορτοφόλι σου θα ανθίσει, με την υποσημείωση, αν κερδίσεις το Τζόκερ, να αφήσεις κάτι και για μας, εντάξει Κριέ;

ΤΑΥΡΟΣ

Ταυράκι μου ένα από τα βασικά στοιχεία που ενώνουν τους ανθρώπους είναι η επικοινωνία. Μη μου ντρέπεσαι, πόσο μάλλον όταν τα άστρα δείχνουν πως οι ευκαιρίες που σου παρουσιάζονται δεν είναι μικρές. Έχε τα μάτια σου ανοιχτά, και επιτέλους μίλα! Μίλησε στους συγγενείς, μίλησε στους φίλους σου, μίλησε στα άτομα που σε ενδιαφέρουν. Ψάξε συμβουλές, ψάξε τον έρωτα δίπλα σου. Άσε που μια φιλική συζήτηση με έναν ελκυστικό άγνωστο δε σημαίνει κατ’ ανάγκη φλερτ ή δέσμευση. Πάρε λοιπόν πρωτοβουλίες και μην κάθεσαι με σταυρωμένα χέρια, γιατί δεν είναι και το πιο απλό πράγμα του κόσμου να βρεις το ιδανικό σου ταίρι μέσα σε μια νύχτα.

ΔΙΔΥΜΟΣ

Δίδυμε από περίεργος μου έγινες ξαφνικά μελετηρός. Το βλέμμα σου άλλαξε, το ίδιο και οι συνήθειές σου. Αν σε αξιολογούσα, θα σου έβαζα άριστα. Καθόλου δε με ενοχλεί λοιπόν η όλη αλλαγή, αλλά κοίταξε να μην απομονωθείς απ’ το φιλικό σου περιβάλλον και υπάρξουν εστίες έντασης. Μην αποκοπείς ξαφνικά απ’ τους ανθρώπους που συναναστρέφεσαι, ακόμα κι αν ενθουσιαστείς από την προοπτική μιας στροφής στη ζωή σου. Οι φίλοι δεν υπάρχουν μόνο για τα δύσκολα, να το θυμάσαι τώρα που η ζωή σου γίνεται λίγο πιο… πικάντικη. Επίσης σκέφτεσαι πολύ και δε μιλάς. Μια δεύτερη γνώμη πάντα κάνει καλό, πόσο μάλλον όταν έχεις ειλικρινείς σχέσεις με τους γύρω σου.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ

Από την εύνοια του Μαρτίου σε μία ξαφνική και περίεργη ηρεμία σε πετυχαίνω, Καρκινάκι μου. Ο Απρίλιος σε προσκαλεί σε ένα περίεργο ραντεβού με την ευτυχία, μόνο που τον προορισμό πρέπει να τον ανακαλύψεις εσύ. Κεραίες ανοιχτές και τα μάτια σου δεκατέσσερα. Κάποιες δημιουργικές ιδέες σου φρόντισε να τις καταγράψεις κάπου, ώστε να μην ξεχαστούν το επόμενο πρωί. Επίσης στις 16 του μήνα πρέπει να προσέξεις τυχόν μικροατυχήματα. Δεν είμαστε για να τρέχουμε στο νοσοκομείο άγιες μέρες, σωστά; Όσο για τα οικονομικά, κάποιες απροσδόκητες συναντήσεις με συγγενείς θα δώσουν όγκο προς στιγμήν στο πορτοφόλι σου. Προσοχή όμως στις σπατάλες και τις εν θερμώ αποφάσεις.

ΛΕΩΝ

Κουνήθηκες και τρέμει η γη. Η ξαφνική σου μεταμόρφωση σε healthy τύπο έχει κάνει τους γύρω σου να ανησυχούν, το καταλαβαίνεις, έτσι; Από κει που ήσουν ο βασιλιάς του πιτόγυρου έγινες ξαφνικά μαραθωνοδρόμος. Εξήγησέ τους τί σου συμβαίνει και μη μένεις κλεισμένος σε γυάλα. Αυτή η αλλαγή ίσως σε βοηθήσει να απαλλαγείς κι από άλλες κακές συνήθειες. Η συμβουλή απ’ τα άστρα είναι να πατάς πού και πού φρένο. Μην πέσεις σε καμία περίπτωση με τα μούτρα σε αυτό που κάνεις. Είναι όμως και τα επαγγελματικά στη μέση, που σε απασχολούν εδώ και καιρό. Αγχώνεσαι στην ιδέα του τι θα ακολουθήσει. Η αβεβαιότητα αυτή θα ξεκαθαρίσει στο τέλος του μήνα.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ

Το άγχος δεν ήταν ποτέ ο καλύτερος σύμμαχος του ανθρώπου, Παρθένε μου. Είσαι μαχητικός, κι όταν σε τσιμπάν, δαγκώνεις. Ο Απρίλιος όμως ενδείκνυται για αλλαγή παραστάσεων και συμπεριφοράς. Βγάλε απ’ το μυαλό σου τη λέξη «ρουτίνα» και προσπάθησε να προσθέσεις λίγο χρώμα στις καθημερινές διαδρομές σου. Τότε θα είσαι έτοιμος να δεχτείς και τα καλά νέα που θα σου έρθουν σχεδόν απροσδόκητα την Τρίτη εβδομάδα του μήνα. Όταν είσαι ενθουσιασμένος και δημιουργικός μπορείς να κάνεις θαύματα. Επιπλέον, μέσα στις μέρες του Πάσχα θα σου γίνει μία πρόταση για ένα μακρινό ταξίδι, με το κόστος που θα σε επιβαρύνει να είναι ελάχιστο. Να λοιπόν η ευκαιρία που περίμενες τόσο καιρό!

ΖΥΓΟΣ

Ζυγέ μου, ο Απρίλιος είναι το μεγαλύτερό σου challenge. Μέχρι τη δεύτερη εβδομάδα του μήνα διαλέγεις να περάσεις απαρατήρητος κι αυτό θα σου κάνει καλό. Έπειτα φοράς το μπλουζάκι της αυτοπεποίθησης και αρχίζεις το socializing. Mάζευες με λίγα λόγια XP και τώρα κάνεις level up. Οι σχέσεις σου δοκιμάζονται σε όλους τους τομείς, πράγμα που δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό. Μάθε απλώς να πορεύεσαι μέχρι το Πάσχα με διπλωματία. Μην προκαλείς με τον τρόπο ζωής ή με τα λόγια σου και όλα θα έρθουν όπως θέλεις εσύ. Ναι, ακόμα και εκείνη η σχέση που νόμισες ότι τελείωσε απότομα και απροσδόκητα και βρίσκεται πλέον θαμμένη στα βάθη του μυαλού σου.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ

Ποιος σε είδε ερωτευμένο και δε σε χάρηκε, Σκορπιέ μου. Τί να σε κάνω όμως που οι ανώμαλες προσγειώσεις πάνε κι έρχονται κι εσύ ακόμα ψάχνεις να βρεις απαντήσεις. Η λέξη-κλειδί στα αισθηματικά είναι ουσιαστικό, θηλυκού γένους και λέγεται ειλικρίνεια. Κι όταν αναφέρομαι στην ειλικρίνεια, μιλάω για τον ορισμό της και όχι για μισές αλήθειες. Ξέχνα τις ενοχές και αποκάλυψε στο άλλο σου μισό όσα σε βασανίζουν. Μην κρύβεις πράγματα, για να μη σου κρύβει. Γίνε ειλικρινής ακόμα κι όταν κάνεις μικρά «παραστρατήματα». Η αμοιβαία καχυποψία δηλητηριάζει τις σχέσεις. Μη γίνεις ότι δε θέλεις. Και πρόσεξε, ούτε εσύ ούτε κανένα κοντινό σου πρόσωπο δε χρειάζεται ένταση στη ζωή του.

ΤΟΞΟΤΗΣ

Από τις καταιγιστικές εξορμήσεις και τον φρενήρη ρυθμό των δύο προηγούμενων μηνών, τα άστρα δείχνουν αλλαγή ταχυτήτων, Τοξοτάκι μου. Μην ανησυχείς καθόλου όμως, γιατί γίνεται για καλό σου. Η ηρεμία και η ξεκούραση πρέπει επιτέλους να βρεθούν στο προσκήνιο της μέρας σου. Στον αντίποδα, οι δελεαστικές προτάσεις δε θα πάψουν να έρχονται, μόνο που θα σε συμβούλευα να τις εξετάσεις καλά πριν ενδώσεις. Κανείς δε θέλει να σε δει στο τέλος του μήνα με υπερκόπωση. Και μεταξύ μας, μη γκρινιάζεις. Κανείς δε σε μούντζωσε και κανείς δε σε κακοχαρακτήρισε χωρίς να έχει προηγηθεί κάποιο γεγονός που έδωσε τροφή σε τέτοιου είδους σχόλια. Ξέρεις εσύ ποιος έδωσε τα δικαιώματα!

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ

Σε λένε δημιουργικό εγκέφαλο, εγώ όμως σε αποκαλώ χαρισματικό. Δε γίνεται να σκέφτεσαι τόσο ώριμα, να βρίσκεσαι συνεχώς ένα βήμα μπροστά από όλους και γι’ αυτό να δίνεις credit απλά στην τύχη. Στην ουσία, συνέχισε να κάνεις πλάνα για το μέλλον σε ότι αφορά την εργασία, τον έρωτα ή τα ταξίδια. Μη βάλεις βέβαια φρένο στη δράση, γιατί υπάρχει το ενδεχόμενο να έχεις οργανώσει άψογα «τα ωραία» και στο τέλος εσύ να λείπεις. Κι αν σου λείπει η αυτοπεποίθηση, θα δεις πως μέχρι το τέλος του μήνα δε θα σε απασχολεί καν αυτή η σκέψη. Έτσι κι αλλιώς είναι ιδανική η περίοδος για άθληση και socializing μέσω αυτής.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ

Νοσταλγικέ και ρομαντικές Υδροχόε, το καλύτερο πράγμα που κάνεις είναι που είσαι ο εαυτός σου. Αυτό σου αναγνωρίζουν φίλοι και γνωστοί, κι αυτό είναι που σε καθιστά πραγματικά μοναδικό. Οι μέρες του Πάσχα φέτος θα αποκτήσουν ιδιαίτερο χρώμα για σένα, όχι επειδή δε θα είναι μία από τα ίδια, αλλά γιατί έχει αλλάξει η δική σου ματιά προς τον κόσμο. Κι αυτό δεν είναι απλά καλό, αλλά πολύ καλό. Θα χαρείς να καθίσεις στο τραπέζι με τους συγγενείς, να γελάσεις και να μοιραστείς ιστορίες με οικεία πρόσωπα, θα θυμηθείς, θα πιεις και θα μεθύσεις. Και το καλύτερο; Tα όνειρά σου δε θα έχουν ταβάνι. Προσοχή όμως στο hangover!

ΙΧΘΥΣ

To δυναμικό μπάσιμο του προηγούμενου μήνα συνεχίζεται και τον Απρίλιο. Πού να βρεθεί καιρός για περισυλλογή όταν η τύχη είναι με το μέρος σου. Όλα ξεκίνησαν καλά για σένα, σε όλους τους τομείς. Να πιάσω τα ερωτικά; Παίρνεις άριστα 10 με το «ναι μεν, αλλά» ύφος σου. Κι απ’ όλο τον ζωδιακό κύκλο, είσαι ο πιο αρεστός και στο υπογράφω. Εκμεταλλεύσου το timing για ακόμα περισσότερες γνωριμίες γιατί οι μέρες του Πάσχα μπορούν να σου ανοίξουν νέους επαγγελματικούς δρόμους. Αλλά να έχεις και λίγο το νου σου στους άσπονδους φίλους, γιατί προβλέπεται μία μικρή εστία αναστάτωσης τις πρώτες μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας. Μείνε ψύχραιμος και θα δεις πως στο τέλος θα λάμψεις!

STAFF Έκδοση // Pave P.C. Διευθυντής Χρήστος Αρκομάνης Αρχισυνταξία Χρήστος Αρκομάνης Γιάννης Μαρκούτης

Ακούσαμε στο Πεζοδρόμιο «Το Voice είναι το καλύτερο επιχείρημα κατά της άμεσης δημοκρατίας» (φοιτητής σε καφετέρια της Λάρισας, κοιτάζοντας το εξώφυλλο του Πεζοδρομίου με τη δήλωση της Λένας Πλάτωνος σχετικά με τo YouTube)

«Εδώ σου μαθαίνουν πράγματα με το ζόρι» (Μαθητής δημοτικού σε φίλο του, έξω από Κέντρο Δια Βίου Μάθησης της Λάρισας)

«Αν γυρίζαμε στη δραχμή, σε λίγο καιρό θα τυπώναμε όσα χαρτονομίσματα θέλουμε και στο τέλος θα αγοράζαμε όλο τον πλανήτη» (Ηλικιωμένος σε καφενείο της Καρδίτσας)

Παραχώρησαν τα κείμενά τους: Λίλα Βαρελά Χάρης Γεωργούλας Παναγιώτης Δουλόπουλος Θανάσης Καρανίκας Γιώργος Καργιολάκης Αθηνά Κατσή Μαρία- Κάρμεν Κυπαρίσση Άρης Κυριάκος Χρήστος Κ. Χρήστος Μακρής Νικολέτα Οικονόμου Ελένη Πρίτσα Κώστας Π. Δημήτρης Ράκος Δανάη Τ. Αντώνης Φιλόσογλου Betty Boopaki Εµπορική Διαχείρηση Φώτης Αρκομάνης sales@pezodromiomag.gr

Διαφήµιση 2441079000 adv@pezodromiomag.gr

«Καλύτερα τσοπάνος στα Ίμια παρά παίκτης του Survivor» (Οργισμένος σπουδαστής του ΤΕΦΑΑ Τρικάλων)

«Το μόνο πράγμα που μου έμαθε ο στρατός είναι να στρώνω το κρεβάτι μου» (Φαντάρος στο ΚΤΕΛ Βόλου)

«Αν δε γινόταν η Επανάσταση του ’21, δε θα έπαιρνε χίλια συνεχόμενα πρωταθλήματα ο Ολυμπιακός» (25χρονος σε sports café της Καρδίτσας)

«Είναι τόσο χρήσιμο το επίδομα ανεργίας, που όταν το παίρνω πίνω και μια γουλιά Chivas στην υγεία του Τσίπρα» (Μεσήλικας στον ΟΑΕΔ Καρδίτσας)

Μηνιαία εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική ή μερική, ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη γι΄ αυτές. Επίσης η εφημερίδα ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ, όπως και ο ιστότοπος www.pezodromio.gr συνιστούν ελέυθερο βήμα έκφρασης των πολιτών. Το περιεχόμενο και εδώ των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη για αυτές.

«Έκοψα το τσιγάρο και πήρα δέκα κιλά. Σκέφτομαι να το ξαναρχίσω μπας και χάσω είκοσι» (Φοιτητής αγνώστων λοιπών στοιχείων, στα πεζούλια της παραλίας του Βόλου)

Το εξώφυλλο που χάθηκε στο δρόμο

www.pezodromiomag.gr Pave Ι.Κ.Ε. Μπλατσούκα 36 Καρδίτσα | 43100 T. 24410 79000 F. 24410 79444