ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2018 by ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ FREE PRESS

1 FREE PRESS

urban life // interview // CULTURE // ART Σεπτέμβριος 2018 | #0048

Unboxholics «Η τηλεόραση πέθανε», λένε και το εννοούν

YouTube Το παρόν, το παρελθόν και το µέλλον του site που έγραψε ιστορία

You will find me here ΒΟΛΟΣ

ΛΑΡΙΣΑ

AZZOURO CAFÉ CAFÉ GALA GRAPPA MAMAKAS MOLIENDO POCO PICO PUERTO REEF TOY STORIES ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ BISTRO ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ ΙΣΑΛΟΣ ΦΟΥΡΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΜΠΑΧΑΡΙΚΟ ΜΙΝΕΡΒΑ ΠΛΑΓΙΩΣ ΡΟΥΣΣΟΥ ΕΡΙΦΥΛΗ ΓΛΥΚΟ ΣΤΥΛΛΑΣ

BIER STATION HAIR 2 PIT KAVEH KANES KUBRICK LAS RAMBLAS MAMAKAS PLAY HOUSE THE ALLEY WISEDOG ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ Η ΓΗ ΚΛΙΜΑΞ ΠΟΡΤΕΓΟ

ΚΑΡΔΙΤΣΑ

KARMA

AMANO AVANTI BROTHERS EATERY & DRINK CADILLAC RECORDS CHARLOT COCKATOO DEL CORSO GASPAR HONDOS CENTER MAMALOU MERCATO PIU CAFÉ ΚΑΒΑ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΟΠΤΙΚΑ ΕΝΩΤΙΑΔΗ ΠΟΥΘΕΝΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΤΟΣΟΔΑ

ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ DIVERSO ΜΕΛΥΔΡΟΝ

ΜΟΥΖΑΚΙ

MOUZAKI PALACE PEOPLE CAFÉ

ΠΑΛΑΜΑΣ ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ MONTANEMA ΑΙΟΛΙΔΕΣ ΗΔΥΜΕΛΕΣ ΚΑΖΑΡΜΑ

ΣΟΦΑΔΕΣ

HERMANOS

ΤΡΙΚΑΛΑ

4 PLAY BAR ROUGE DIVERSO THE LOVE SHAKE ZERONINE ΜΥΛΟΣ ΜΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΣΟΥΙΤΑ ΦΑΝ

STAFF Έκδοση // Pave P.C.

Index #48 14

Unboxholics

∆ιευθυντής Χρήστος Αρκοµάνης

Όλες οι εκφάνσεις της τεχνολογίας στην οθόνη σας, σε απλά Ελληνικά

Αρχισυνταξία Χρήστος Αρκοµάνης

Graphic Design: Πεζοδροµιο Τeam Παραχώρησαν τα κείµενά τους: Κωνσταντίνος Βελής Μαύρος Γάτος Λαµπρίνα Γκαβαρδίνα Θοδωρής Γκάνιας Παναγιώτης ∆ουλόπουλος Θανάσης Καρανίκας Αθηνά Κατσή Μυρτώ Κονδυλοπούλου Γιάννης Μαρκούτης Αντώνης Μπατζιάς Μαριάννα Μπεβενίου Ειρήνη Περπερίδου ∆ηµήτρης Ράκος ∆ανάη Τ. Betty Boopaki Εµπορική ∆ιαχείρηση Φώτης Αρκοµάνης sales@pezodromiomag.gr

∆ιαφήµιση 2441079000 adv@pezodromiomag.gr Μηνιαία εφηµερίδα, διανέµεται δωρεάν. Απαγορεύεται η αναδηµοσίευση, αναπαραγωγή, ολική ή µερική, ή διασκευή ή απόδοση του περιεχοµένου της έκδοσης µε οποιονδήποτε τρόπο, µηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούµενη γραπτή έγκριση του εκδότη.Το περιεχόµενο των δηµοσιευµάτων δεν αποτελεί επίσηµη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καµία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασµένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη γι΄ αυτές.

Η ιστορία του πιο δηµοφιλούς site του internet

14 years and still counting

YouTube

Reworks 2018

Επίσης η εφηµερίδα ΠΕΖΟ∆ΡΟΜΙΟ, όπως και ο ιστότοπος www.pezodromio.gr συνιστούν ελέυθερο βήµα έκφρασης των πολιτών. Το περιεχόµενο και εδώ των δηµοσιευµάτων δεν αποτελεί επίσηµη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καµία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασµένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη για αυτές.

FREE PRESS

urban life // interview // CULTURE // ART Σεπτέμβριος 2018 | #0048

Unboxholics «Η τηλεόραση πέθανε», λένε και το εννοούν

Ήρθε η Σειρά σου

Σειρές διαχρονικές – σειρές αγαπηµένες YouTube Το παρόν, το παρελθόν και το µέλλον του site που έγραψε ιστορία

Επιµέλεια εξωφύλλου: Πεζοδροµιο Τeam

www.pezodromiomag.gr Pave Ι.Κ.Ε. Μπλατσούκα 36 Καρδίτσα | 43100 T. 24410 79000 F. 24410 79444

Θέλεις το Πεζοδρόµιο κάθε µήνα στο σπίτι σου; Στείλε µας email στο syndromi@pezodromiomag.gr ή τηλεφώνησέ µας στο 2441079000.

If yo just cl

ou are at home and want to listen to some good music... lick www.cadillacrecords.gr and push the play button!

7 7

Η νέα µου αρχή µε τα extreme sports

Ακούσαµε στο Πεζοδρόµιο

2018 ανάσες ζωής “Τι καλοκαίρι είναι κι αυτό, 6 ώρες Αύγουστος - 6 Οκτώβριος” Η Kλιµατική Αλλαγή σε µπαρ των Τρικάλων.

Τι κοινό μπορεί να έχει ένας rooftopper και ένας κάτοικος της ελληνικής υπαίθρου όπως εγώ; Παρελθόν, παρόν και μέλλον: Τίποτα και πολλά συγχρόνως. Κόντρα στο ρεύμα, μου κόλλησε το μικρόβιο το φετινό φθινόπωρο να δοκιμάσω κάτι extreme. Τόσο extreme; Σαφώς και όχι. Ο στόχος μου είναι να ανεβάσω λίγο την αδρεναλίνη, να φτάσω κοντά στα όρια μου, όχι να πάω βαρκάδα στον Άδη. Μπαίνοντας λοιπόν πιο βαθιά στα extreme sports, ανακάλυψα ότι όλα είναι πολύ δύσκολα, και ειδικά το rooftopping είναι κάτι εξωπραγματικό. Πρόκειται ουσιαστικά για ακροβατικά που συντελούνται σε κορυφές κτιρίων, όπως ουρανοξύστες και θέτουν σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή, πράγμα που φυσικά είναι κατακριτέο. Ευτυχώς δε στην Ελλάδα δεν υπάρχουν και ουρανοξύστες, άρα αυτή η επιλογή σβήστηκε πολύ γρήγορα. Όμως ήταν πολλά αυτά που μου κέντρισαν το ενδιαφέρον, όπως το wingsuit ﬂying, το surﬁng και το motocross, αλλά δυστυχώς εκτός από δεξιοτεχνία και χρόνια εντριβή με το άθλημα, χρειάζονται το κατάλληλο περιβάλλον (Άλπεις, Χαβάη κτλ) και αρκετό χρήμα: Σβησμένα κι αυτά από το τεφτέρι. Στερεύοντας από επιλογές, αλλά όχι

“Μωρό µου ανακάλυψα µια νέα σχολή, που αξίζει τον χρόνο σου. Το δίπλωµα σου θα γράφει «Σχολή Θεάτρου Neymar». ∆ιδάσκει ο Βασιλάκης Καϊλας.” Περαστικοί στον κεντρικό πεζόδροµο Καρδίτσας. «Με τέτοια φάτσα θα έτρωγες πόρτα σε ρέιβ πάρτυ που δεν θα ‘χε πόρτα» Σε διπλανό παγκάκι στην Ασκληπιού, ορισµός της γκρίνιας των αντρών. . “Είµαι στο peak της σεξουαλικής µου ζωής.” “Αφού δεν κάνεις σέξ.” “Ναι αλλά µπορεί όποιος θέλει να µε εκµεταλλευτεί.” Αλυκές Βόλου, κάτω από τον ήλιο! “Πήγα να µαγειρέψω αλλά τελικά δεν είµαι για αυτά.” “Γιατί τι ήθελες να φτιάξεις;” “Μακαρονάδα.” “Ε καλά το µόνο εύκολο.” “Ναι, αλλά πήγα να τα βάλω στην κατσαρόλα και µου πέσανε στο πάτωµα, και εκεί κατάλαβα ότι πρέπει να γίνω καλλιτέχνης, γιατί σχηµατίστηκε ο πύργος της Πίζας.” ∆υο φίλες πίνοντας καφέ στην Καρδίτσα, αναθεωρούν την κλίση τους.

από ζήλο, κατέληξα στο bungee jumping και στο climbing. Επιλογές διόλου εύκολες, αλλά προσιτές, βρισκόμενες σε εθνικά ύδατα και σχετικά ακίνδυνες. Γιατί μεταξύ μας, άλλο να σπάσεις κανά πλευρό και άλλο να πας στον άλλο κόσμο. Αφού λοιπόν κατέληξα κάπου, θα μοιραστώ μαζί σας τους λόγους που με έσπρωξαν προς εκεί: Kαταρχήν, η ανάγκη να ξεφύγω από τη μερικές φορές ανιαρή καθημερινότητα. Όλοι μας έχουμε βιώσει το συναίσθημα του «δεν κάνω τίποτα» και όλοι προσπαθήσαμε να το διώξουμε από πάνω μας. Δεύτερον, είναι στυγνός ρεαλιστής, και μερικές φορές θέλω να τρέφω το «εγώ» μου σε τέτοιο βαθμό που ελάχιστοι ίσως θα καταλάβουν: Δε μιλάω για ματαιοδοξία, αλλά για τη μοναδική αίσθηση του να καταφέρνεις κάτι το διαφορετικό με τη δική σου προσπάθεια. Τέλος, υπάρχει και ο ψυχολογικός παράγοντας: Tα λάθη που δεν επιτρέπονται γιατί οδηγούν σε τραυματισμούς, τα όρια και οι κανόνες, γραπτοί και άγραφοι. Είναι ένας οδηγός για να ανακαλύψεις τα όρια σου και, γιατί όχι, να θέσεις νέα. Πιο καινοτόμα, πιο ζωντανά, περισσότερο «δικά σου». Να ψαχουλέψεις λίγη περισσότερη ζωή στα όρια, χωρίς να τη ζητιανέψεις, ούτε να φλερτάρεις με το θάνατο.

“Tώρα που βγήκαµε από τα Μνηµόνια, ποιον θα κατηγορούµε για τα προβλήµατα που θα παρουσιάζονται;” “Mην αγχώνεσαι φίλε. Τις µυστικές υπηρεσίες, τη φύση και τους εξωγήινους” 26 Αυγούστου, Tρίκαλα by night.

@Mailbox

“ Ήρθε Σεπτέµβρης και αποφάσισα να διαβάσω τις υπόλοιπες 572 σελίδες που µου µένουν. Μετά βέβαια είδα ότι έχω να πλύνω την βεράντα ένα µήνα και έπιασα το λάστιχο. Βέβαια µετά µε πήρες για καφέ και λέω πως έχω καιρό να σε δω.” “Ρε συ, συγκατοικούµε.” Οι µαραθώνιοι των φοιτητών για την εξεταστική σηµειώνουν την έναρξή τους. `

Θοδωρής Γκάνιας

“Προτείνω να διαδηλώσουµε υπέρ της µετονοµασίας της Ελλάδας σε νότια Σκανδιναβία, έτσι, για τα γούστα.” Ανοιχτή πολιτική συζήτηση και σκωπτικό χιούµορ ανάµεσα σε σχηµατίες έξω από σχολή της Λάρισας, τις πρώτες µέρες της εξεταστικής.

Σ.τ.Π.: Για σένα αναγνώστη που θέλεις να τα πεις, αλλά δεν ξέρεις πού… στείλε μας τις σκέψεις σου εδώ:

yours@pezodromiomag.gr Λαμπρίνα Γκαβαρδίνα

Τα Μνηµόνια τελείωσαν ... ξέρουµε όµως τι πραγµατικά ήταν αυτά

“Mr November”

Γιάννης Μαρκούτης

Άλλοι τα καταράστηκαν, άλλοι υποσχέθηκαν πως θα σκίσουν, και κάποιοι, σαφώς λιγότεροι, τα επικαλέστηκαν ως θρήσκευμα. Tί ήταν όμως τα Μνημόνια, εκτός από ένα δεδομένο θέμα συζήτησης σε κάθε χώρο της ελληνικής επικράτειας; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, για να μη χάσουμε τη μπάλα: To 2009 ο προϋπολογισμός της χώρας παρουσιάζει έλλειμμα της τάξης του 15,5% Σε απλή μετάφραση, το νοικοκυριό χαλάει περισσότερα απ’ όσα βγάζουν αυτοί που κατοικούν σ’ αυτό. Όμως όταν πάει να δανειστεί, το επιτόκιο που του δίνουν είναι απαγορευτικό. Κάπως έτσι, προσπαθεί να γίνει λιγότερο σπάταλο και μέσα από ένα συνεχές πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, να κάνει κάποια βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση έπειτα από συμφωνία που έκανε με την Τρόικα. Όπου Τρόικα, βλέπε Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Δ.Ν.Τ. και Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αυτοί λοιπόν μας δάνειζαν (αφού τους φωνάξαμε φυσικά) και εμείς ακολουθούσαμε ένα πρόγραμμα που συμφωνήσαμε από κοινού. Έπειτα η κρίση έγινε κανονικότητα. Αναπόσταστο μέρος της ζωής μας. Και φυσικά, σε αυτά τα πλαίσια, δημιουργήθηκαν και μύθοι οι οποίοι σε μεγάλο βαθμό, ακόμα και σήμερα, διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Μύθοι, πάνω στους οποίους πολλές πολιτικές καριέρες γιγαντώθηκαν. «Μπήκαμε στα Μνημόνια με ψεύτικα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ», η οποία ΕΛΣΤΑΤ δεν υπήρχε καν στα προ-Μνημονιακά χρόνια. «Αδελφός πρώην πρωθυπουργού έπαιζε κερδοσκοπικά παιχνίδια κατά της χώρας», με τον κατήγορο να καταδικάζεται οριστικά και

αμετάκλητα από την ελληνική δικαιοσύνη. «Οι δανειστές είναι τοκογλύφοι», τη στιγμή που μας δάνειζαν με ένα επιτόκιο της τάξης του 1%, που τέτοιο δε βρίσκουν ούτε οι πιο υγιείς οικονομικά χώρες του πλανήτη. Αυτά και άλλα πολλά, μύθοι και πραγματικότητες μπήκαν σε ένα τσουβάλι μας συντροφεύουν ακόμα. Είδα φιλίες να χαλάνε, ανθρώπους να στοχοποιούνται ή ακόμα και να τραμπουκίζονται και ελάχιστους ικανούς να δουν τη μεγάλη εικόνα. Από την άλλη, δεν θεωρώ τους δανειστές «αγίους», μιας και ακόμα και οι διπλωματικές σχέσεις έχουν σαν κινητρό τους το χρήμα και την επιρροή. Αν θες, τους χρεώνω και τις αστοχίες του πρώτου Μνημονίου. Όμως με τη συνεχή μείωση μισθών και την αύξηση φόρων πέρα από τα όρια αντοχής κάθε νοικοκυριού, δεν είδαμε προκοπή. Και σ’ αυτό την ευθύνη φέρουν οι κυβερνήσεις μας. Ομολογώ πως θα ήθελα να κλείσω με κάτι ενθαρρυντικό, αλλά δε μπορώ. Βλέπεις, η Ασία θέλει να φάει. Η Ασία, με εργατικό δυναμικό διπλάσιο από όλο τον πληθυσμό της υπερήλικης Ευρώπης, που επέτρεπε σε κάποιους υγιείς ανθρώπους να βγαίνουν στη σύνταξη στα 45. Είμαι λοιπόν βέβαιος πως στο εγγύς μέλλον η ζωή μας θα γίνει καλύτερη σε σχέση με τα μνημονιακά χρόνια, όχι όμως θεαματικά. Στο μεταξύ εμείς θα «γκριζαίνουμε» ηλικιακά και σαν απάντηση, οι Ασιάτες θα παρατάσσονται στο γήπεδο του επαγγελματικού ανταγωνισμού με στρατιές τριαντάρηδων. Κι ας ελπίζω να βγω ψεύτης. Κι ας ελπίζεις να βγω ψεύτης.

Μια φωτιά που καίει ακόµη Εις µνήµην Σοφίας και Βασιλικής

πατέρα των δίδυμων κοριτσιών που τα αναζητούσε; Που ισχυριζόταν ότι τα είχε δει σε βίντεο καναλιού να είναι ζωντανά πάνω σε βάρκα; Αναρωτήθηκες ποτέ πόσο απεγνωσμένα θέλει να πιστέψει ο άνθρωπος αυτός ότι τα παιδιά του ζουν, ώστε να τα μπερδεύει με παιδιά άλλων; Πόσες φορές να “πάγωσε” την εικόνα του βίντεο με τα ξένα παιδιά και να είπε: “δικά μου είναι αυτά”. Και όλοι γύρω του, συγγενείς, φίλοι, που τα έβλεπαν στο βίντεο να τον επιβεβαιώνουν: “τα δικά μας είναι αυτά”. Αναρωτήθηκες ποτέ; Πιστεύεις ακόμη πως σε αδικώ; Εκείνη η φωτογραφία ενός από τα δίδυμα κοριτσάκια που κοιτάζει όλο απορία και έκπληξη είναι η απάντηση σου.

Ζω Ανάµεσά σας

Μαύρος Γάτος

-Παππού, Γιαγιά, αργούν ο μπαμπάς και η μαμά; -Έρχονται καρδούλες μου.

Το πρωθυπουργικό αεροσκάφος τροχοδρόμησε βιαστικά, πιο γρήγορα από το συνηθισμένο, δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο: οι ψήφοι μετρούσαν αντίστροφα. Η πομπή διέσχισε κατά προτεραιότητα τους δρόμους μέχρι τα γραφεία του Κέντρου Πυροσβεστικών Επιχειρήσεων όπου είχε προγραμματιστεί σύσκεψη. Το σκηνικό είχε στηθεί με την συνηθισμένη προχειρότητα που ο Έλληνας ψηφοφόρος έχει εκπαιδευτεί να θεωρεί ικανοποιητική. Στον φόντο, πίσω από τον πρωθυπουργό, τρεις οθόνες υπολογιστών και ένας υπάλληλος που παρίστανε πως κάτι κοίταζε σε αυτές. Ο συνδυασμός οθόνης υπολογιστή και δημόσιου υπαλλήλου οδηγούσε με ασφάλεια στο συμπέρασμα πως ήταν σβηστές. Γύρω από τον πρωθυπουργό πήραν θέση υπουργοί και αξιωματούχοι κατά σειρά κοματικής ισχύος αντί της υπηρεσιακής χρησιμότητας και όλοι αυτοί πλαισιώνονταν από ανθρώπους που έφεραν το αδιαμφισβήτητο γνώρισμα του Έλληνα παρατρεχάμενου: χοντρή κοιλιά σε μονόχρωμο πουκάμισο. Πάνω στο τραπέζι υπήρχαν μόνο μπουκαλάκια με νερό. Κλειστά. Σημειολογικά ήταν ότι πιο ταιριαστό για την περίσταση. Ο πρωθυπουργός λάμβανε απαντήσεις ισάξιες των ερωτήσεων του: ανούσιες. Την ίδια ώρα ο Παππούς και η Γιαγιά αγκάλιαζαν τις δίδυμες εγγονούλες τους και καίγονταν μαζί τους. Μην περιμένετε να σας το πω αλλιώς, έτσι έγινε. Ποιός μπορεί να πει τι να σκέφτονταν; Ο Παππούς και η Γιαγιά, με τι αγωνία θα προσπάθησαν να σώσουν τα παιδιά; Πόσο να προσευχήθηκαν και παρακάλεσαν όποιον θεό υπήρξε ποτέ, τώρα, κάποτε, οποτεδήποτε, μαύρο, άσπρο, οποιονδήποτε. Να σκέφτηκαν τον γιό τους, τον πατέρα των παιδιών που τους τα εμπιστεύτηκε; Να φοβήθηκαν πως τον πρόδοσαν;

Πως τον απογοήτευσαν; Να σκέφτηκαν την απέραντη, αβάσταχτη θλίψη, τον αφάνταστο πόνο που θα ένιωθε από τον χαμό; Ποιά να ήταν εκείνη η ύστατη στιγμή που κατάλαβαν ότι δεν υπάρχει ελπίδα και πόση να ήταν η απόγνωση τους τότε; Να ζύγιζε εκείνη η απόγνωση όσο όλα τα βουνά της γης μαζί ή περισσότερο; Και τα κοριτσάκια, πόσο φόβο να ένιωσαν; Πόσο τρόμο; Τι θα μπορούσαν να καταλάβουν με το αθώο παιδικό τους μυαλουδάκι των εννέα ετών; Ποιό όνομα φώναξαν τελευταίο; Ποιός από μας μπορεί να απαντήσει οτιδήποτε από αυτά; Οι κάμερες έσβησαν, η δουλειά είχε τελειώσει για την ώρα, η πρωθυπουργική πομπή διέσχισε κατά προτεραιότητα τους δρόμους προς την αντίθετη κατεύθυνση φορτωμένη με το βάρος των χαμένων ψήφων. Θεωρείς πως είμαι άδικος μαζί σου; Δεν είμαι. Πιστεύω ότι λυπήθηκες, ότι συγκλονίστηκες. Ξέρω όμως ότι πάνω από όλα έβαλες το πολιτικό κόστος. Γι’ αυτό ήρθες εσπευσμένα από την Βοσνία, γι’ αυτό στήθηκες μπροστά στις κρατικές κάμερες και ρώταγες γενικότητες ενώ ήξερες. Ήξερες ότι υπάρχουν νεκροί. Και ήξερες ότι θα είναι περισσότεροι το πρωί. Ηγήθηκες ενός μηχανισμού επικοινωνιακής διαχείρισης της τραγωδίας άλλων την ίδια ώρα που δεν υπήρχε η ελάχιστη επιχειρησιακή διαχείριση. Έθεσες σε λειτουργία τον μόνο μηχανισμό που ξέρεις να λειτουργείς: αυτόν της συγκάλυψης ευθυνών. Φοβήθηκες τόσο πολύ τις χαμένες ψήφους που δεν δίστασες να προστατεύσεις με κάθε διαθέσιμο μέσο τους υπεύθυνους. Πιστεύεις ακόμη πως σε αδικώ; Πες μου αλήθεια: κοιμήθηκες εκείνο το βράδυ; Είδες τις επόμενες ημέρες τον

Bullying

Lost In Translation

Ειρήνη Περπερίδου

Τόλµα το και θα δεις!

Τρεις στους δέκα μαθητές γυμνασίου και λυκείου έχουν υπάρξει θύματα εκφοβισμού, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Υπουργείου Παιδείας σε συνεργασία με το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Ειδικότερα, το 32,98% των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δήλωσε ότι έχει υπάρξει θύμα επίθεσης (το 19,68% «σπάνια»,8,23% «μερικές φορές»,2,62% «συχνά» και 2,45% «πολύ συχνά»). Το 30,84% των μαθητών έχει δηλώσει πως έχει υπάρξει θύτης (το 20,07% «σπάνια», 6,81% «μερικές φορές», 1,44% «συχνά» και 1,89% «πολύ συχνά»). Ένα ακόμη καλά κρυμμένο κοινωνικό φαινόμενο που τη τελευταία δεκαετία έχει έρθει δυναμικά στο προσκήνιο όχι μόνο στην ελληνική κοινωνία, αλλά και διεθνώς. Ο όρος bullying που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε μια σειρά από πράξεις εκφοβισμού λεκτικές ή σωματικές, φαινόμενα βίας μεταξύ ανηλίκων στο σχολικό πλαίσιο και μη, προέρχεται από την αγγλική λέξη bully που σημαίνει νταής. Και κάπως έτσι αφού καταφέραμε να δώσουμε τη ταμπέλα στο πρόβλημα το αφήσαμε να υπάρχει και να εξαπλώνει τις ρίζες του, χωρίς να παραδεχθούμε την αστοχία που φέρουν τα παγιωμένα κοινωνικά πρότυπα, τα οποία ευθύνονται εμμέσως για σφάλματα χρόνων. Ο ρόλος του θύτη και του θύματος στις περιπτώσεις αυτές εναλλάσσεται γρήγορα και συχνά, καθώς οι ανήλικοι συχνά χρησιμοποιούν λεκτικά ή σωματικά σχήματα εκφοβισμού με σκοπό να προκαλέσουν φόβο, σύγχυση και τρόμο στο δέκτη της επίθεσης.

Πριν γράψ ω αυτές τις αράδες έθιξα το συγκεκριμένο θέμα στο κύκλο μου και προς έκπληξη, όλοι είχαν να μου διηγηθούν από ένα περιστατικό. Δεν θα πίστευα στο παρελθόν, εύκολα, πως έχουμε πια φυσικοποιήσει το φαινόμενο αυτό, τόσο που ο καθένας μας έχει να μοιραστεί στο οικείο περιβάλλον του και από ένα τέτοιο επεισόδιο τουλάχιστον. Παραδείγματα όπου το «νταηλίκι» αποτελεί μια κοινωνικώς αποδεκτή συμπεριφορά και εκφράσεις του τύπου «κάνε το και θα δεις τι θα πάθεις» είναι ανεκτές όχι μόνο από την κοινωνία των ενηλίκων, αλλά και στη κοινωνία των ανηλίκων.

Ο κάθε άνθρωπος εκεί έξω είναι τέλειος και ατελής µε τον δικό του µοναδικό τρόπο

Το bullying είναι μια ακόμη ένδειξη για το πόσο θα πρέπει να ωριμάσουμε ως κοινωνία, εμείς οι ενήλικες πρώτιστα, ώστε να ξεπεράσουμε την κοινωνική αντίληψη, πως η βία είναι μέσο επίδειξης ισχύος, επίλυσης περιβλημάτων και αφανισμού της διαφορετικότητας.Ο κάθε άνθρωπος εκεί έξω είναι τέλειος και ατελής με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Δεν χρειάζεται κανείς να έχει σγουρά μαλλιά μόνο για να γίνει στόχος κοινωνικής επίθεσης.

Η ανάγκη για κοινωνική παιδεία και καλλιέργεια των ενηλίκων και, δη των γονέων είναι ένα επιτακτικό ζήτημα στις μέρες μας. Αυτοί σε συνδυασμό με τα κοινωνικά πρότυπα και τις λαθεμένες διαδικτυακές επιρροές δημιουργούν στερεότυπα, προκαταλήψεις και σκέψεις που ένα παιδί δεν είναι ικανό να συνθέσει μόνο του σε αυτήν την τρυφερή ηλικία. Eάν αυτό, φυσικά, δεν εκτεθεί στο αντίστοιχο ερέθισμα που θα του δημιουργήσει την αξιολογική πεποίθηση της ανάρμοστης συμπεριφοράς: Πως το να βρίζεις, απειλείς, προσβάλεις ή χτυπάς ένα άλλο παιδί αποτελεί δείγμα επιβολής και δύναμης και όχι αδυναμίας και άγνοιας! Οι γηραιότεροι αναφέρονται συχνά στις συζητήσεις τους σε κοινωνικά λάθη που έχουν συμβεί και παγιωθεί ανά τα χρόνια. Ως οι νεότερες και εξελισσόμενες γενεές οφείλουμε να αποκαταστήσουμε την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων. Το παιχνίδι, εν μέρει, είναι ήδη κερδισμένο από τη στιγμή που πια φαινόμενα βίας και εκφοβισμού δεν παρακάμπτονται ούτε επικροτούνται. Εν αντιθέσει, ως γνωστόν, αναγνωρίζονται επικοινωνούνται και αντιμετωπίζονται μεμονωμένα περιστατικά, εγκαίρως, όταν και όπου αυτά προκύπτουν. Το βαθύτερο ζήτημα είναι, όμως, να καταφέρουμε να ξεριζώσουμε το κακό από τη ρίζα του για να μπορεί ο κάθε άνθρωπος να ζει ελεύθερα και να συνυπάρχει αρμονικά με τον διπλανό του.

Οι Unboxholics βγαίνουν στο Πεζοδρόμιο και δε ντρέπονται γι’ αυτό

Μυρτώ Κονδυλοπούλου

nboxholics, ένα όνομα πιο αναγνωρίσιμο κι από πασίγνωστα brands του εξωτερικού. Ο Σάκης και ο Αλέκος Κάρπας, δύο δίδυμοι από την Αριδαία, ξεκίνησαν πριν από περίπου μία δεκαετία την πορεία τους στον κόσμο του YouTube. Η αρχή έγινε με παρουσιάσεις τεχνολογικών προϊόντων, ενώ η αυθεντικότητα και η προσήλωσή τους στους υπολογιστές και την τεχνολογία, τους οδήγησαν επίσης στην πλατφόρμα του Twitch. Εκεί οπού ο κόσμος κυριολεκτικά τους λάτρεψε, και κάθε τους online event αποτελούσε (και αποτελεί) είδηση για τον κόσμο του Internet. Έτσι, τα Horror Night Streams τους έγιναν ο Νο1 προορισμός κάθε Παρασκευή για χιλιάδες viewers, την ώρα που το site τους αποτελεί εξίσου δημοφιλή προορισμό. Οι Unboxholics αγαπάν αυτό που κάνουν και δε σταματούν εκεί. Για την ακρίβεια, δε διστάζουν να δοκιμαστούν σε όλα όσα αγαπούν. Όπως για παράδειγμα σε ταινίες μικρού μήκους, όπου παρουσιάζουν τον τόπο τους. Στις επόμενες σελίδες μας μιλούν για την πορεία τους και όλα όσα αγαπάν. Κάποια τα ξέρετε, και κάποια άλλα θα τα διαβάσετε για πρώτη φορά. Το μόνο βέβαιο, είναι πως ο Σάκης και ο Αλέκος, θα συνεχίσουν να απασχολούν τον κόσμο του YouTube για πολλά ακόμα χρόνια. Κι αν θέλετε το σχόλιό μας, πολύ καλά θα κάνουν.

Δύο τύποι απ’ την επαρχία που απέχουν πολύ απ’ το στερεότυπο του nerd, είναι αστέρες του YouTube. Πως ήταν τα παιδικά τους χρόνια στην Αριδαία; Όπως είναι τα παιδικά χρόνια όλων των παιδιών που γεννήθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του ’90 στην επαρχία. Ποδήλατο, αλάνες, “αλητείες”, παιχνίδι πολύ έξω και μία συνεχόμενη προσπάθεια εύρεσης υλικού που στις μεγάλες πόλεις ήταν εύκολα προσβάσιμο, όπως κινηματογράφος – μουσική – βιντεοπαιχνίδια. Ωστόσο το ότι δεν είχαμε εύκολα στα χέρια μας αυτές τις “ανέσεις”, έδινε ακόμα περισσότερο αξία σε όλα αυτά.

Mέσα σε λίγες λέξεις, και κυρίως για τους μεγαλύτερους ηλικιακά που δε σας γνωρίζουν, ποιοι είναι οι Unboxholics και τί επαγγέλονται; Οι Unboxholics είναι μια παρέα φίλων που αγαπούν το gaming, την τεχνολογία και τον κινηματογράφο. Το πρίσμα μέσα από το οποίο κοιτάμε αυτά τα τρία, είναι το πρίσμα που τα κοιτάμε όλοι μας. Δηλαδή από την πλευρά του χρήστη-θεατή και όχι του δημοσιογράφου. Οπότε η δουλειά μας είναι να μεταφέρουμε την εμπειρία μας, να ενημερώσουμε και να ψυχαγωγήσουμε τον κόσμο που μας παρακολουθεί με κοινό παρονομαστή τους τρεις άξονες που προαναφέραμε.

Σε συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης, πως ξεκίνησε όλη η ιστορία με την ενασχόλησή σας με τα videogames και πως φτάσατε εδώ που φτάσατε; Τα παιδικά μας χρόνια πρακτικά ήταν και τα χρόνια κατά τα οποία το gaming εδραιώθηκε ως χόμπι μέσα στα σπίτια. Μην ξεχνάμε βέβαια και τα “ουφάδικα” στα οποία πηγαίναμε κρυφά και έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην αγάπη μας προς τα video games. Κάποια μέρα μπήκε ο πατέρας μας στο σπίτι έχοντας στην αγκαλιά ένα Atari 2600 και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Από εκεί και πέρα ο κόσμος του gaming μας συνάρπασε, μας μάγεψε και μας ταξίδεψε.

Kλισέ μεν, αλλά θα θέλαμε μία απάντηση: Η Ελλάδα είναι μία από τις ελάχιστες χώρες του πολιτισμένου κόσμου, στην οποία οι gamers θεωρούνται ανώριμοι. Τί απαντάτε πάνω σε αυτό; Όποιος κατηγορεί τα games για ανωριμότητα προφανώς δεν έχει και δεν είχε ποτέ του σχέση με το αντικείμενο, οπότε η άποψή του δεν έχει βαρύτητα. Τα βιντεοπαιχνίδια, εδώ και πολλά χρόνια, προσφέρουν πλούσιες και με μεγάλο βάθος εμπειρίες και συναισθήματα, σκαλίζουν βαριές και ώριμες θεματολογίες και σε ταξιδεύουν όπως ένα βιβλίο, ένα τραγούδι ή μία ταινία.

15 Ασχολείστε μαζί τους «επαγγελματικά» ή με κάποια από αυτά «λιώνετε»; Με τα παιχνίδια μεγαλώσαμε, πήραμε ερεθίσματα, έπαιξαν μεγάλο ρόλο στη ζωή μας οπότε πρώτα από όλα τα «λιώνουμε» και μετά τα βλέπουμε «επαγγελματικά».

Νοσταλγείτε την εποχή που δε χρειαζόταν να πληρώσεις για να ξεκλειδώσεις επιπλέον πίστες και features σε ένα παιχνίδι; Ναι, εννοείται πως τις νοσταλγούμε. Κάποτε τα πράγματα ήταν πολύ πιο αθώα και το gaming ήταν πολύ πιο προσωπική υπόθεση. Κι όταν έδινες τα χρήματά σου η αγοραπωλησία τελείωνε με το που έβγαινες από το μαγαζί. Και ξεκινούσε η διασκέδαση, με το πορτοφόλι να μην ξαναμπλέκεται ανάμεσα σε σένα και το παιχνίδι.

Η καταξίωσή σας ήρθε αργά αλλά μεθοδικά. Το περιμένατε ότι θα φτάνατε τόσο ψηλά; Αλήθεια, υπάρχει κάποιος που ξεκίνησε πιστεύοντας ότι θα φτάσει ψηλά; Νομίζω ότι οι περισσότεροι – τουλάχιστον του “κλάδου” μας – ξεκινήσαμε έχοντας ως μοναδικό εργαλείο την αγάπη για το αντικείμενό μας. Η όποια επιτυχία ήρθε αργά και σταθερά.

Είστε ήδη 7 χρόνια στο «επάγγελμα». Είδατε κάπου στην πορεία το target group σας να αλλάζει; Καταρχάς δεν έχουμε target group. Δε στοχεύουμε σε μια κατηγορία αλλά σε όλους. Εμείς θέλουμε όποιος παρακολουθεί, είτε είναι 15 είτε είναι 45 να του αρέσει αυτό που βλέπει και στο τέλος του κάθε βίντεο να το κλείνει με ένα χαμόγελο. Άλλωστε το βασικό μας moto είναι το “time well wasted”. Να περνάει δηλαδή κάποιος ευχάριστα και όσο μπορεί ποιοτικά την ώρα του βλέποντας το υλικό των Unboxholics.

Νιώθετε μια κάποια ευθύνη απέναντι στο κοινό σας; Προφανώς και νιώθουμε ευθύνη. Γι’ αυτό και προσέχουμε πολύ να κρατάμε τις ισορροπίες και να μην εκφράζουμε απόψεις, ιδέες και αντιλήψεις που δεν έχουν σχέση με αυτά για τα οποία ο κόσμος μας βλέπει. Επί παραδείγματι, δε θα μας δείτε ποτέ να καταθέτουμε πολιτικές πεποιθήσεις. Όχι πως δεν έχουμε, αλλά δε μας βλέπει ο κόσμος για αυτό.

O αριθμός των 450.000 συνδρομητών σας, σας δημιούργησε ποτέ, έστω και λίγο, ματαιοδοξία; Όσο ανεβαίνει εκείνο το νουμεράκι τόσο βαραίνει το φορτίο. Και άλλο τόσο μεγαλώνουν οι υποχρεώσεις, οι απαιτήσεις και οι ανάγκες. Aν σας ζητούσαμε να μας αναφέρετε το καλύτερο game που κυκλοφόρησε ποτέ, ποιο θα λέγατε; The Curse of Monkey Island και για τους δύο. Γιατί κουβαλάει όλα τα παιδικά μας χρόνια αλλά και μια ολόκληρη χρυσή εποχή της Lucas Arts και των adventure point-and-click παιχνιδιών.

Εστιάζετε στο feedback του κοινού ή θεωρείτε πως εσείς γνωρίζετε καλύτερα από όλους; Όταν εστιάζεις 100% στο feedback σημαίνει ότι παραδίδεις κατά παραγγελία υλικό. Προφανέστατα λαμβάνουμε υπόψη την άποψη του κόσμου αλλά το περιεχόμενο το καθορίζουμε εμείς.

Από το κλασικό πλέον unboxing και τις παρουσιάσεις προϊόντων, πλέον δημιουργείτε μέχρι και σειρά ντοκιμαντέρ. Πηγάζει σαν ανάγκη η ενασχόληση με εναλλακτικά (πλην gaming) storytelling; Γενικά σιχαινόμαστε τη στασιμότητα. Ανέκαθεν θέλαμε να δοκιμάζουμε και να πειραματιζόμαστε με νέα πράγματα. Και γενικά έχουμε πολλών ειδών “ανησυχίες”. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι πως ότι βλέπει ο κόσμος στους Unboxholics, πρώτα αρέσει σε εμάς.

Έχουμε ήδη δει φιλμάκια μικρού μήκους με την υπογραφή σας. Υπάρχει σαν σκέψη το ενδεχόμενο να γυρίσετε κάποτε μία κανονικής διάρκειας ταινία ; Νομίζουμε πως δεν είναι κρυφό πλέον και έχουμε ήδη στα σκαριά μικρά short films αλλά και κάτι πολύ μεγαλύτερο.

Αλήθεια, ποια είναι η αγαπημένη κατηγορία videos του καθενός; Aναφερόμαστε στα δικά σας. Σε αυτό και οι δύο συμφωνούμε και νομίζω πως οι βόλτες που κάνουμε στα ορεινά με την παρέα είναι η αγαπημένη ενασχόλησή μας.

Δεδομένου ότι μένετε εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα, ποια είναι τα υπέρ και τα κατά; Καλώς ή κακώς η βάση όλων των εταιριών και των happenings είναι η Αθήνα. Οπότε αυτομάτως απέχουμε αρκετά από όλα αυτά. Ζούμε όμως στην εποχή του internet, το οποίο εκμηδενίζει τις αποστάσεις. Από την άλλη θεωρούμε ευλογία το να ζεις στην επαρχία και κατά την άποψή μας τα θετικά είναι πολλά περισσότερα από τα αρνητικά.

Θα αναλαμβάνατε ποτέ εκπομπή στην TV, αν σας εγγυόντουσαν ότι τα πάντα θα περνούσαν αποκλειστικά και μόνο απ’ το χέρι σας; Η τηλεόραση πέθανε.

Πιστεύετε πως το YouTube είναι η τηλεόραση του μέλλοντος; Η τηλεόραση πέθανε.

Kι επειδή βιοπορίζεστε από το συγκεκριμένο site όπως και το Twitch, θα μπορούσαμε να πούμε πως κάνετε μία “dreamjob”; Γενικά το να κάνεις το χόμπι σου επάγγελμα είναι και ευχή και κατάρα. Από τη μία πληρώνεσαι για να κάνεις αυτό που αγαπάς, από την άλλη πολλές φορές όταν αυτό που αγαπάς γίνεται υποχρέωση δεν είναι πάντα ευχάριστο.

Ποια είναι η κυριότερη συμβουλή θα δίνατε σε κάποιον που θα ήθελε να προβληθεί μέσω του YouTube; Να μην το ξεκινήσει για επάγγελμα. Να έχει τεράστια υπομονή και ότι προκύψει.

Θα επιχειρούσατε ποτέ να κάνετε stand-up comedy, όπως προσπάθησαν πολλοί «συνάδελφοί» σας; Έκαστος στο είδος του. Έχουμε συμμετέχει σε παραστάσεις για να στηρίξουμε φίλους, αλλά θεωρούμε πως μας ταιριάζει περισσότερο ο αυθορμητισμός. Και στην τελική δεν είμαστε καλοί σε όλα. Yπήρξε κάποια σειρά παιχνιδιών που «πέθανε» και θα θέλατε να την ξαναδείτε στις οθόνες σας; Νομίζω πως όλοι ζούμε για ένα Half Life 3!

Tι δε θα κάνατε ποτέ σαν Unboxholics αν γυρίζατε το χρόνο πίσω; Ειλικρινέστατα, δε θα αλλάζαμε τίποτα. Μας αρέσει το παρελθόν με τα λάθη και τα εμπόδια, αφού κι αυτά έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε αυτό που είμαστε σήμερα.

Ποια είναι τα σχέδιά σας για το άμεσο μέλλον; Θα συνεχίσουμε το πρόγραμμά μας, με μερικές ανανεώσεις, με μερικές προσθήκες και θα είμαστε ανοιχτοί σε νέες προκλήσεις.

Το θεωρούμε δεδομένο. Είναι μέρος της καθημερινότητάς μας. Στην ουσία δε ζούμε χωρίς αυτό: Το YouTube μετρά ήδη 13 χρόνια ζωής, όμως για να φτάσει ως εδώ που βρίσκεται σήμερα διένυσε μία τεράστια απόσταση: Η εξέλιξή του ήταν συνεχής, ενώ η δημοφιλία του λίγα χρόνια μετά… έξυσε το ταβάνι της απόλυτης επιτυχίας.Πόσοι όμως γνωρίζουν την πραγματική ιστορία της ιστοσελίδας που κατάφερε να τη χρησιμοποιούν ένας στους τρεις (τουλάχιστον!) κατοίκους του πλανήτη; Φορέστε τα γυαλιά του nerd, καθίστε αναπαυτικά, προσδεθείτε και φύγαμε για βουτιά στο παρελθόν, σε μια ιστορία που δεν έχει λύκους, νεράιδες και παλικάρια. Ιστορία που μας δείχνει πώς μια παρέα φίλων έκανε κάτι το καινοτόμο την κατάλληλη στιγμή…

Το ξεκίνημα

Πώς θα σου φαινόταν αν ήξερες να «γράφεις» κώδικα, ένα βράδυ σκεφτόσουν να στήσεις ένα site και τον επόμενο χρόνο ήσουν εκατομμυριούχος; Κάπως έτσι θα μπορούσαμε να πούμε γρήγορα το ποίημα σχετικά με τη ζωή των κυρίων Καρίμ, Τσεν και Χάρλεϊ. Οι δύο πρώτοι, πληροφορικάριοι και συμφοιτητές σε αντίστοιχο πανεπιστήμιο του Σικάγο. Ο τρίτος της παρέας, web designer. Γνωρίστηκαν και έγιναν φίλοι ενώ δούλευαν στον κολοσσό που ακούει στο όνομα PayPal: Την… πανάρχαια σελίδα μεταφοράς χρημάτων μέσω Internet, που σώζει κόσμο και κοσμάκη εδώ και μια εικοσαετία. Όσο για τον άγραφο νόμο που λέει πως οι σπουδαιότερες εφευρέσεις έγιναν με ηλίθιο κίνητρο, αυτός επιβεβαιώνεται και εδώ: Ενώ ο μύθος λέει πως όλα ξεκίνησαν από το φονικό τσουνάμι του 2004 στον Ινδικό Ωκεανό και στην ανάγκη των δημιουργών να βλέπουν βίντεο απ’ όλο τον κόσμο εύκολα και γρήγορα, η πιο… κρυμμένη εκδοχή που σιγά-σιγά αποκαλύπτεται, αναφέρει πως ο Τζουντ Καρίμ δε μπορούσε να ζει χωρίς να έχει άμεση πρόσβαση στα βίντεο της Τζάνετ Τζάκσον! Τιμή και δόξα λοιπόν στην Αμερικανή τραγουδίστρια, συνθέτρια, show-woman και όλα τα συναφή: Έβαλε άθελά της το λιθαράκι σε ένα τεράστιο βήμα που έκανε η ανθρωπότητα!Με αυτά κατά νου, κι άλλα τόσα που δε θα μάθουμε ποτέ, το YouTube εμφανίστηκε σαν μια start-up επιχείρηση, την εποχή που το start-up σχεδόν δεν υπήρχε σαν έννοια με τη σημερινή του σημασία. Να ‘μαστε λοιπόν στον Φεβρουάριο του 2005, Δευτέρα και 14: Οι απανταχού ερωτευμένοι γιορτάζουν, οι καρδούλες φτερουγίζουν στους ουρανούς της Καλιφόρνια, αλλά οι τρεις φίλοι τη δουλειά τους: Κατοχυρώνουν το domain www.youtube.com, ενώ τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς η σελίδα φιλοξενεί το πρώτο της βίντεο.Στάσου για λίγο στη λέξη «φιλοξενεί», μιας και μιλάμε γ ι α site που κάνει hosting.To βίντεο είναι μια βόλτα του Τζουντ Καρίμ (ναι, πάλι αυτός) σε ζωολογικό κήπο του Σαν Ντιέγκο. Παρένθεση, και μια υποσημείωση για τις μικρότερες ηλικίες: Ναι νεαρέ αναγνώστη, τότε έπρεπε εκτός από το όνομα του site, να πληκτρολογείς και τα τρία W, σαν συντόμευση της ονομασίας “World Wide Web”. Γι’ αυτό μη γελάς! Όπου λοιπόν δε μπορούν τεχνολογικά τα σχιστά μάτια του Τόκιο, τα καταφέρνουν περίφημα οι σπασίκλες της Καλιφόρνια.Silicon Valley λέμε και χαμογελάμε. Εκείνο τον καιρό το μενού του site δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα μινιμαλιστικό και εύχρηστο περιβάλλον, που πέρα από τη δυνατότητα που σου έδινε να δεις βίντεο, σε έψηνε να φτιάξεις και λογαριασμό ώστε να ανεβάζεις και εσύ. Θυμάσαι το παλιό σλόγκαν της Nokia, “Connecting People”; Κάτι τέτοιο και σε μεγαλύτερο βαθμό συνέβη τότε με το YouTube. (Σχετικά) γρήγορα και δωρεάν, έφτανες από την Κίνα στην Αμερική, κι από την Αλάσκα στην Τανζανία. Κι όλα αυτά, από την άνεση του desktop σου.

YouΤube

Γιάννης Μαρκούτης

Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του site ωπου άλλαξε τη ροή της ιστορίας

Η προσωπική εμπειρία

Την ίδια στιγμή, κάποιες χιλιάδες χιλιόμετρα πιο ανατολικά, η Ελλάδα ζει το απόλυτο όνειρο: Το προηγούμενο καλοκαίρι η Εθνική με απλό πλην τίμιο ποδόσφαιρο πήρε το Ευρωπαϊκό στα γήπεδα της Πορτογαλίας, ενώ διανύουμε την περίοδο που το Ελενάκι (σ.σ. τι εννοείς όταν αναρωτιέσαι ποια Έλενα;;;) σηκώνει με τη σειρά της την κούπα της Eurovision. Για να καταλάβεις ακόμα περισσότερο, η Easyjet αγγίζει επιτέλους τα αεροδρόμια των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης, ενώ οι DSL συνδέσεις αρχίζουν να μπαίνουν για τα καλά στη ζωή μας: Αν ήσουν φοιτητής εκείνη την περίοδο, σίγουρα με νιώθεις! Τίποτα δεν προμηνύει τη σημερινή μας κατάσταση και η ταχύτητα με την οποία «τρέχει» το Internet, σε σχέση πάντα με το παρελθόν, σε κάνει να νιώθεις σαν οδηγός της Φόρμουλα 1. Βρισκόμαστε ακόμα στο 2005: «Υπάρχει ένα site στο οποίο μπορείς να βρεις βίντεο απ’ όλο τον κόσμο», μου ψιθυρίζει ένας φίλος. Το τσεκάρω σχεδόν αμέσως και το πρώτο πράγμα που καταλαβαίνω είναι πως δεν έχει καμία σχέση με σελίδες που υπόσχονταν θαύματα και μιλώντας ρεαλιστικά δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένας λάκκος γεμάτος διαφημίσεις. Είναι η εποχή που οι σειρές του εξωτερικού έχουν ξαναπάρει τα πάνω τους, κι εγώ περιμένω με αγωνία να έρθει το βράδυ της Κυριακής, για να δω το τρέιλερ από το επόμενο επεισόδιο του Lost. Ξέρω πως χαμογελάς κι αναρωτιέσαι πώς ήταν η ζωή χωρίς υψηλή ανάλυση και Netﬂix, αλλά θα στα πω στη συνέχεια. Για την ιστορία, τα PM στο Messenger με link κομματιού και τη φράση «Είμαι σίγουρος πως θα αγαπήσεις αυτό το τραγούδι», δεν υπήρχαν ούτε σαν ιδέα: To Facebook, αν και θεωρητικά υπάρχει από τα τέλη του 2003, έπρεπε να περάσουν 5 χρόνια για να γίνει ο γίγαντας που όλοι γνωρίζουμε. Μιλώντας λοιπόν για social media, ήταν η εποχή του MSN και του MySpace, με το δεύτερο να αποτελεί σήμερα το μεγαλύτερο «ψηφιακό νεκροταφείο» από προφίλ χρηστών που έχουν να το επισκεφθούν πάνω από 10 χρόνια. Όσο για το YouTube, ήταν ελάχιστοι οι χρήστες που ανέβαζαν εξαρχής τραγούδια στο site: Ακροατές που είχαν στα χέρια τους ένα CD ή κάποια κακής ποιότητας mp3, και στη συνέχεια, συνήθως «χαλούσαν την πιάτσα». Πιο συγκεκριμένα, μία ίδια εκτέλεση τραγουδιού, συνήθως στο YouTube ακουγόταν σα να ηχογραφήθηκε σε λεβητοστάσιο. Αν μπορώ να πω με σιγουριά κάτι- και χωρίς καμία δόση υπερβολής, είναι πως το YouTube σε συνδυασμό με τα low-cost αεροπορικά ταξίδια εκείνης της περιόδου, έδωσαν στη γενιά μου το πάτημα για να διευρύνει τους ορίζοντές της. Κουβέντα μεγάλη αλλά ειλικρινής.

(Βαρετά) τεχνολογικά στοιχεία και η XL εξαγορά από τη Google

4:3, ή αλλιώς το παλιό, αγαπημένο τηλεοπτικό «κουτί»: Αυτή ήταν η (καλύτερη!) αναλογία οθόνης των βίντεο του YouTube μέχρι το τέλος της προηγούμενης δεκαετίας. Όσο για την ανάλυση, έπαιζε μέχρι τα τέλη του 2008 στο 320 x 240. Ο δε ήχος, όπως σου είπα και πριν, ήταν μονοφωνικός. Αν πρόλαβες τους μποέμ τύπους που τριγυρνούσαν στο δρόμο με τη λατέρνα, θα καταλάβεις. Αν όχι, ψάξε τους, που αλλού, στο YouTube! Το HD απέχει ακόμα πολύ απ’ το σπίτι μας, όμως ο αριθμός των χρηστών της δημοφιλούς σελίδας διπλασιάζεται, τριπλασιάζεται, τετραπλασιάζεται και πάει λέγοντας.Από εκείνη την εποχή, ξέχωρα απ’ τη χαρά της καινοτομίας που άλλαξε στη ζωή μας, κρατάμε και το γεγονός ότι το site επέτρεπε στους χρήστες να ανεβάζουν βίντεο χωρίς χρονικούς περιορισμούς που είχαν να κάνουν με τη διάρκειά τους. Κάτι που σε κάποιες περιπτώσεις δε συμβαίνει σήμερα. Συνεχώς κάτι κινείται, κι αυτό δε χωρά αμφιβολία: Το κατάλαβε όλος ο πλανήτης, δε θα μας προλάβαιναν οι τεχνολογικοί κολοσσοί; Βλέπε Google, για την ακρίβεια, η οποία στο τέλος του 2006 αγόρασε το YouTube. Η αξία της συναλλαγής; 1,6 δις δολάρια με το σοκ στον κόσμο του Internet αλλά και των χρηματιστηρίων να είναι μεγάλο. «Έπρεπε να συμβεί;», «Γιατί η Google επενδύει σε κάτι το φτασμένο;» ήταν το λόγια που ακούγονται στα ηλεκτρονικά στέκια. Βλέπεις, πολύς κόσμος αγνοεί πως έσοδα του YouTube αγγίζουν εκείνη τη στιγμή τα 200.000.000 δολάρια το χρόνο. Βέβαια η ακόμα πιο πειστική απάντηση δίνεται λίγους μήνες μετά: Τις πρώτες μέρες του 2007 οι προβολές των βίντεο αγγίζουν τον αριθμό των 110.000.000 ανά μέρα!Τα ρεκόρ επισκεψιμότητας διαδέχονται το ένα το άλλο, και ο λογαριασμός μας μπορεί πλέον να συνδεθεί με το προφίλ μας από το Gmail. Εκείνη την περίοδο, ακόμα κι αν δεν ανήκεις στην κατηγορία των nerds, οφείλεις να έχεις το δικό σου κανάλι στο YouTube: Το «χτίζεις» όπως θέλεις, ενώ φιλοξενεί τη δική σου, πολύτιμη συλλογή. Μπορείς επίσης να ανεβάζεις υλικό από το κινητό σου, να σκαλίζεις τα searches που έκανες στο παρελθόν, να φτιάχνεις τις playlists σου, και να απολαμβάνεις την εικόνα σε 480 p. Είναι ένα μικρό θαύμα σε σχέση με το παρελθόν. Πάνω-κάτω, ζούμε στις μέρες που η σελίδα «ενηλικιώνεται». Φτάνει μάλιστα στο σημείο να καλύψει ζωντανά από τις ΗΠΑ τα debates των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων, που συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στο ποιος θα έπαιρνε τελικά το χρίσμα για να κατέβει για υποψήφιος πρόεδρος. Είχε την πλάκα του να βλέπεις γερουσιαστές του ίδιου κόμματος να ξεκατινιάζονται live, όπως και να γουστάρεις τον Ομπάμα πριν αυτό γίνει cool.

Tο ΗD, οι “like-ιστές” και τα πνευματικά δικαιώματα

Στην ουσία, το HD έρχεται στην ψηφιακή ζωή μας το 2009, αν και οι τηλεοράσεις το υποστήριζαν αρκετά χρόνια πριν. Μπορεί να «γονατίζει» τους υπολογιστές μας, όμως μας κάνει ταυτόχρονα να αναρωτιόμαστε μέχρι πού μπορεί να φτάσει η τεχνολογία. Οι κάρτες γραφικών και οι μνήμες ματώνουν, οι θερμοκρασίες του κουτιού θυμίζουν Κόλαση του Δάντη, ακόμα και η ταχύτητα του Internet δε βοηθά για να δούμε ένα βιντεάκι υψηλής ανάλυσης χωρίς να διακοπεί στη μέση για να ξαναφορτώσει. Δε νοιαζόμαστε όμως και πολύ. Με το χαμόγελο στα χείλη και τις playlists μας να μεγαλώνουν, το YouTube τραβά προς τη δόξα και στην ουσία η μετάβαση στο σήμερα γίνεται όλο και πιο ομαλή. Κάπου εδώ μπαίνει στο παιχνίδι και το Facebook: Όχι, δεν ανήκει και αυτό στη Google, αλλά από το τέλος της προηγούμενης δεκαετίας είναι το site στο οποίο παραθέτονται τα περισσότερα link που έχουν σχέση με υλικό του YouTube. Με αυτό τον τρόπο, κάνουμε ένα μεγάλο βήμα προς τη σημερινή ηλεκτρονική πραγματικότητα. Αν βρεις άνθρωπο της ηλικίας 18-35 που να μην έχει ανεβάσει ποτέ στο προφίλ του κάτι από το YouTube, φέρ’ τον στα γραφεία μας για να τον γνωρίσουμε! Όμως όπου Facebook, υπάρχουν και τα likes. Όπου likes, πολλές φορές μία κάποια ματαιοδοξία. Σε ελεύθερη μετάφραση, ο άνθρωπος μπορεί να κάνει πολλά για να χαρακτηριστεί ως μοναδικός ή ακόμα και να ψωνιστεί. «Θα ανεβάσω ένα τραγούδι της Σακίρα που δεν υπάρχει στο YouTube, για να το στείλω στο κορίτσι που πρέπει», σκέφτεται ο Αμερικανός Γιώργος, που θέλει να κερδίσει την καρδιά της Μαρίας. Μπουκάρει λοιπόν σ’ ένα site γεμάτο με ιούς, και κατεβάζει όλα τα singles της Κολομβιανής τραγουδίστριας: To ξέρεις το φαινόμενο της πεταλούδας; Συγκεκριμενοποιεί λίγο τη Θεωρία του Χάους, και μας λέει πως μία πεταλούδα που κουνά τα φτερά της στη Λατινική Αμερική, μπορεί να είναι υπεύθυνη για τη βροχή που πέφτει αυτή τη στιγμή στην Κίνα. Όσα likes κι αν μάζεψε όμως όταν το ανέβασε στο Facebook, το προφίλ του στη σελίδα των βίντεο έκλεισε. Παραβίασε 3 φορές τον κανόνα περί copyright, και η ζωή συνεχίστηκε. Έτσι λοιπόν, άθελά του, ο Γιώργος (βλέπε πεταλούδα της ιστορίας) ξεκινά μία χιονοστιβάδα εξελίξεων με θέμα το copyright, που οδήγησε σε δεκάδες δικαστικές διαμάχες το YouTube με τις εταιρείες διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων. Δισκογραφικές, ομίλοι παραγωγής ταινιών, τηλεοπτικά κανάλια, γκάνγκστερ και… ιπτάμενοι δίσκοι κυνηγάνε το YouTube. Αυτό με τη σειρά του δε μπορεί να κάνει και πολλά: Κλείνει το κανάλι του Γιώργου, αποσύρει τα βίντεο που παραβιάζουν τους κανόνες και τα βρίσκει προς στιγμήν εξωδικαστικά με όσους το βάζουν στο μάτι. Είναι που μπαίνουν στη μέση τα λεφτά…

Οι αμοιβαίοι συμβιβασμοί: «Ας βγάλουμε επιτέλους φράγκα»

Όταν εμφανίζεται το χρήμα, ακόμα και οι μεγαλύτερες διαμάχες ξεχνιούνται. Παίρνουν όλοι ένα κομμάτι και συνεχίζουν τη δουλειά τους. Κάπως έτσι σκέφτηκαν όσοι είδαν το copyright τους να γίνεται... αλοιφή όλα αυτά τα χρόνια. Μιλώντας μάλιστα με την ασφάλεια του 2018, μπορώ να σου πω με βεβαιότητα πως οι περισσότερες διαφωνίες που προέκυψαν, λύθηκαν εξωδικαστικά. Προφανώς κάποιος έξυπνος μάνατζερ σκέφτηκε πως αντί να κυνηγάς ένα τεράστιο site, θα ήταν πολύ καλύτερο για την επιχείρησή σου να προβάλλεται μέσα από αυτό. Πόσο μάλλον όταν στο «οπλοστάσιο» της σελίδας υπάρχουν πλέον το 4K και η ενοικίαση ταινιών επί πληρωμή. Ένα άλλο γεγονός που έφερε τον κόσμο των καλλιτεχνών και του YouTube κοντά, ήταν το ζήτημα των διαφημίσεων: Ένα μεγάλο κινηματογραφικό στούντιο ανεβάζει το τρέιλερ της επόμενης ταινίας του, και κερδίζει διπλά. Προβάλλεται δωρεάν σε όλο τον πλανήτη, ενώ ταυτόχρονα, ανάλογα με τον αριθμό των προβολών, κερδίζει και χρήματα λόγω των διαφημίσεων που υπάρχουν στο βίντεο. Αυτό το γεγονός γλύκανε και τις δύο μεριές, πράγμα που μπορείς να καταλάβεις ακόμα και σήμερα: Μία στις δύο ταινίες που θα ψάξεις στη διάσημη μπάρα, θα σου βγει διαθέσιμη προς ενοικίαση ή αγορά. Σα να σου λέει «Μπορείς να την έχεις και νόμιμα». Να σου λοιπόν και η επίκληση στην ηθική και το συναίσθημα.

Μία στις δύο ταινίες που θα ψάξεις στη διάσημη μπάρα, θα σου βγει διαθέσιμη προς ενοικίαση ή αγορά. Σα να σου λέει πως μπορείς να την έχεις και νόμιμα. Το ίδιο πάνω-κάτω ισχύει και με τους μουσικοσυνθέτες και τα συγκροτήματα, αν και ο κόσμος της μουσικής ταλαιπωρήθηκε περισσότερα χρόνια από αυτό που συνηθίζουμε να αποκαλούμε πειρατεία. Οι σελίδες οι οποίες σου έδιναν δωρεάν μουσική εμφανίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και οι συμβιβασμός μεταξύ των εταιρειών και των sites έγινε με πιο αργούς ρυθμούς. Η ουσία όμως ήταν μία: Ελάχιστοι μουσικοί ζούσαν από τη δισκογραφία και το ψωμάκι έβγαινε από τις συναυλίες. Ώσπου ήρθαν οι διαφημίσεις του YouTube και στη συνέχεια το Spotify, που είναι μια άλλη, ενδιαφέρουσα ιστορία. Για να μη σου τα πολυλογώ, από ‘κει που τα report από τις δισκογραφικές έπεφταν βροχή, τώρα κάθε καλλιτέχνης έχει το δικό του, original κανάλι, στο οποίο μάλιστα ανεβάζει όλα του τα τραγούδια. Ο πυρετός του χρήματος κρατά ήδη αρκετά χρόνια, και στα πλαίσιά του είδαμε πολλές φορές κάποιες κινήσεις που ήταν σίγουρο πως δε θα περπατήσουν. Μία από αυτές ήταν η δυνατότητα που δινόταν από το YouTube σε μεγάλες εταιρείες παραγωγής ταινιών, σειρών ή ντοκιμαντέρ, να έχουν κανάλι που απευθύνεται μόνο σε συνδρομητές. Το κόστος των συνδρομών μπορεί να έφτανε ακόμα και το ποσό των 15 δολαρίων το μήνα, με τον χρήστη να απολαμβάνει περιεχόμενο το οποίο δεν υπήρχε πουθενά αλλού. Κάτι όμως δεν πήγαινε καλά από άποψη εσόδων, κι αυτό αποδείχτηκε όταν τον Δεκέμβριο ανακοινώθηκε ότι σταματά η λειτουργία του συγκεκριμένου μοντέλου. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να συνεχιστεί, και γιατί να τα προτιμήσει ο άλλος, όταν υπάρχει το Netﬂix…

Τι γίνεται με το δικό μας πορτοφόλι;

Όταν (σχεδόν) όλα τα ωραία πράγματα στη ζωή κοστίζουν σε χρόνο και χρήμα, το YouTube ήταν η πρώτη σελίδα ψηφιακού περιεχομένου που μας έδωσε τη δυνατότητα να κερδίζουμε χρήματα από τα βίντεό μας, αρκεί να μην παραβιάζουμε το copyright κάποιου άλλου. Σε απλά ελληνικά, να μη χρησιμοποιούμε το έργο του, αν δεν έχουμε την άδειά του. Τι σημαίνει αυτό; Πως δε γίνεται να παίξεις στην κιθάρα ένα τραγούδι, να το ανεβάσεις και να αμειφθείς ανάλογα με τις προβολές, γιατί το κομμάτι δεν σου ανήκει.Μπορείς όμως να το αφήσεις στο κανάλι σου, χωρίς να επιλέξεις να παίρνεις έσοδα από αυτό, γιατί και θα σε τσακώσουν, και θα φας ban. Μεταξύ μας, μια τέτοια κίνηση μπορεί να μη σου φέρει φράγκα, αλλά σίγουρα αν κάνεις κάτι καλά, αυτό με τον καιρό θα «μεταφραστεί» σε αναγνωρισιμότητα, κάτι που -πάλι μεταξύ μας- το θέλεις πολύ για να μπουν κάποια ευρώ στον λογαριασμό σου. Είναι stand-up comedians που σε κάνουν να κλαις από τα γέλια, είναι make-up artists που σου δίνουν συμβουλές ομορφιάς, είναι ερασιτέχνες αστρονόμοι που φωτογραφίζουν τον ουρανό, είναι unboxers που σου παρουσιάζουν νέα-τεχνολογικά και μη- προϊόντα ή ακόμα και άτομα που σχολιάζουν με τον δικό τους, ξεχωριστό, τρόπο την επικαιρότητα: Είναι η γενιά των Ελλήνων YouTubers, και μπορείς να γίνεις ένας απ’ αυτούς. Τι χρειάζεσαι για να το προσπαθήσεις; Καταρχήν, να έχεις το δικό σου κανάλι, πράγμα που γίνεται πανεύκολα και πάω στοίχημα πως το έχεις ήδη. Στη συνέχεια, λίγη αυτοπεποίθηση, μακριά από σκέψεις του στυλ «Υπάρχουν τόσοι που το κάνουν καλύτερα από μένα». Έπειτα, να μετατρέψεις αυτό που αγαπάς σε ένα απλό και κατανοητό βίντεο. Για να καταλάβεις, υπάρχουν άνθρωποι στην άλλη μεριά του Ατλαντικού που βγάζουν χρήματα κάνοντας κριτικές σε fast food! Το YouTube τους χωρά όλους, πίστεψέ με. Έστω λοιπόν ότι βρήκες το θέμα, δε φοβάσαι να εκτεθείς στα μάτια χιλιάδων θεατών, έχεις κάποιες γνώσεις σκηνοθεσίας και μοντάζ, και είσαι έτοιμος για το μεγάλο βήμα. Για να σκάσουν τα πρώτα σεντς στο πορτοφόλι, και σύμφωνα με τις τελευταίες αλλαγές που έγιναν, χρειάζεσαι τουλάχιστον χίλιους subscribers στο κανάλι σου. Και δεν αρκεί μόνο αυτό: Πρέπει τα βίντεό σου να ξεπεράσουν το φράγμα των 4.000 ωρών προβολής τον τελευταίο χρόνο για να γίνει το επόμενο βήμα. Θέλεις να συμβούν όλα αυτά; Πρέπει να είσαι συνεπής και σ’ αυτό που κάνεις. Θέτε στον εαυτό σου deadlines, κάνε uploads συχνά, έλα σε επαφή με το κοινό σου και άκουσε την κριτική τους: Να είσαι βέβαιος πως θα σε βελτιώσει. Επίσης, μιλώντας τεχνικά, μην κάνεις το λάθος και δεν ανεβάζεις σε HD, όταν εδώ και χρόνια ζούμε στην εποχή της υψηλής ανάλυσης, των analytics, του 4K, της αυτόματης μετάφρασης και της αναγνώρισης ομιλίας. Κι όλα αυτά, χάρη στην αγάπη ενός ανθρώπου για τη μουσική της Τζάνετ Τζάκσον!

Το γεμάτο εκπλήξεις μέλλον (ή μήπως όχι;) Ως γνωστόν τα γραπτά μένουν, και όταν μπαίνεις στο τζόγο να προβλέψεις το μέλλον, ειδικά στον τομέα της τεχνολογίας, υπάρχει ο κίνδυνος μετά από ελάχιστο χρόνο να πέσεις έξω. Έχοντας όμως κατά νου τις πρόσφατες τεχνολογικές εξελίξεις και δυνατότητες, δύσκολα δε θα ζήσουμε ένα τεράστιο άλμα εξέλιξης από το YouTube. Αρκεί να ξεκινήσουμε τον συλλογισμό από τη στιγμή που δημιουργήθηκε το YouTube Red: Η συνδρομητική υπηρεσία του, που προφανώς στο μέλλον θα θελήσει να κοντράρει στα ίσα άλλα, γιγαντιαία- και πλέον ανταγωνιστικάsite. Από τις πρώτες μέρες του χειμώνα του 2015 βλέπουμε λοιπόν κάποια δειλά βήματα μιας μετάβασης από το μοντέλο της φιλοξενίας, σε αυτό της πρωτογενούς δημιουργίας. No more hosting, στο κοντινό μέλλον, όπως θα έλεγαν και στο χωριό μου. Tο YouTube Red είναι λοιπόν η πιο φιλόδοξη κίνηση της μαμάς-Google, μόνο που μέχρι σήμερα δεν έχει φέρει μεγάλο κέρδος στο ταμείο.Ξεκίνησε σαν κίνηση ανταγωνισμού προς το Spotify, την πλατφόρμα που κάνει streaming μουσική. Στην ουσία λοιπόν, κάποιοι πάντρεψαν, χωρίς να τα ρωτήσουν, τα YouTube και Google Play Music. Mυρίζει τερατογέννεση, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Ένα από τα προβλήματα εξαρχής, ήταν πως οι χώρες στις οποίες είναι διαθέσιμο το Red, είναι μόλις 5. Ένα δεύτερο, πως ελάχιστοι είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν οποιοδήποτε ποσό για να βλέπουν το YouTube χωρίς διαφημίσεις, μιας και υπάρχουν οι τρόποι να το κάνουν δωρεάν. Τρίτο και σημαντικότερο, πως οι σειρές που είναι διαθέσιμες στην συνδρομητική πλατφόρμα, μεταξύ μας, δε λένε και τίποτα το ιδιαίτερο. Τι κρατάμε λοιπόν μέχρι στιγμής; YouTube εναντίον Spotify και Netﬂix, σημειώσατε 2. Το μέλλον θα είναι σίγουρα διαδραστικό, αλλά αν η Google δεν προχωρήσει γρήγορα στον συγκεκριμένο τομέα, θα κινδυνεύσει να βγει απ’ το γήπεδο... ταπεινωμένη. Καταρχήν όλα δείχνουν πως το Red θα αρχίσει να λειτουργεί στο πλαίσιο της διαδραστικότητας που μόλις ανέφερα. Όπως και να ‘χει, ήδη η ψηφιακή μας ζωή είναι σε μεγάλο βαθμό interactive. Τί μένει; Εσύ κι εγώ να γίνουμε... σεναριογράφοι: Συζητιέται ήδη διακριτικά στα κινηματογραφικά πηγαδάκια, το έχουμε αναφέρει στο πρόσφατο παρελθόν και στο Πεζοδρόμιο. Φαντάσου την αγαπημένη σου σειρά (ή ακόμα και ταινία) να σε ρωτά τί θα ήθελες να γίνει στην επόμενη σκηνή, στο επόμενο δεκάλεπτο, ακόμα και στο φινάλε. Αν το YouTube προλάβει το Netﬂix σε αυτό τον περίεργο αγώνα δρόμου, όλα θα είναι πιθανά. Ακόμα και το Red να «βγει» σε περισσότερες χώρες, και να μετατραπεί σε μεγάλο παίκτη. Ας πάμε όμως στο λίγο πιο μακρινό μέλλον, εκεί που οι τεχνητές νοημοσύνες αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας. Ήδη έχουμε δει, έστω και σε βίντεο, τον τρόπο που λειτουργεί ο Assistant της Google καθώς και το πολυδιαφημίζομενο Siri της Apple. Είναι σίγουρο πως όταν αυτά «ενηλικιωθούν», θα μπορούν με ευκολία να μας δίνουν συμβουλές για όσα θα δούμε. Φαντάσου να είσαι subscriber στο κανάλι του National Geographic και να μην έχεις δει τη νέα του υπερπαραγωγή που κάνει focus στην πανίδα της Ανταρκτικής. Η τεχνητή νοημοσύνη θα σου το σφυρίζει, αφού σε έχει «δει» να λιώνεις κυριολεκτικά μπροστά στην οθόνη του laptop. Κι αυτό είναι το πρώτο, εύκολο βήμα, που ίσως να συμβαίνει ακόμα και σήμερα κάπου στον πλανήτη. Η συνέχεια θα γραφτεί στα βιβλία της ιστορίας, μια συνέχεια που ελπίζω να διευκολύνει τη ζωή μας κι όχι να δικαιώσει κάποια ακραία, δυστοπικά σενάρια επιστημονικής φαντασίας. To μόνο βέβαιο είναι πως το 2030 δε θα χρειαζόμαστε και πολύ τα συμβατικά κανάλια της τηλεόρασης.

Αυτό τον µήνα

Βγες στο #pezodromio

τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερ επιστρέφεις στην πόλη. Βάλε #pez

που θα ανεβάσεις στο προφίλ σο

@x.kak H αίσθη ήχος τη σε νανο µαγιό, ξ κατάλε το καλο

@theo___man Οι βραδινές, δροσερες βουτιές στη θάλασσα, ώρες ολόκληρες παίζοντας ρακετες στην άµµο. Οι βόλτες στο λιµάνι τρώγοντας παγωτό και αυτές οι ατέλειωτες βραδιές στα club που δεν θελεις να ξηµερώσει ποτέ!

@giannis_garoufalias Η απουσία του χρόνου

@dimitrisoiko Αυτό που µου λείπει περισσότερο είναι σίγουρα η ανεµελιά, η ξεγνοιασιά, η έλλειψη άγχους και τα water sports. @Xouli_official Κάθε καλοκαίρι έχει και τις δικές του ιστορίες. Τις κρατάς για ανάµνηση και παίρνεις δύναµη για το χειµώνα!

@ckrisss_ Αυτό που θα µου λείψει πιο πολύ από τις διακοπές είναι τα ηλιοβασιλέµατα στις πανέµορφες παραλίες των Κυκλάδων!

@aggelinaki3 @nikolas_bkr Tο θερµό κλίµα, ο ελεύθερος χρόνος, οι ανέµελες στιγµές και το µπλε της θάλασσας!

Η ξεγνοιασιά και το ότι δεν έχεις την αίσθηση του χρόνου. Το µόνο άγχος είναι αν θα βρεις ξαπλώστρα!

@ kill_ H χαλά ξεγνοι από το καθηµ

α σε ρωτήσαµε

ρο από τις καλοκαιρινές διακοπές, όταν

zodromio στην επόµενη φωτογραφία ου και µάθε την επόµενη ερώτηση!

@constantinos.velis

kazouki______ ηση της «τεµπελιάς». Ο ης θάλασσας, το τζιτζίκι που ουρίζει. Οι βόλτες µε το ξυπόλυτη στα σοκάκια ενός ευκου νησίου. Τελικά µου λείπει οκαίρι όλο το χρόνο!

__bill_ άρωση και η ιασιά, µακριά ο κυνήγι της µερινότητας.

@just_pmaria Ο ήχος του κύµατος όταν σκάει στα βράχια, η αίσθηση της άµµου, η µυρωδιά της θάλασσας και η όψη του ηλιοβασιλέµατος!

@tsogias14_official Αντηλιακό τσεκ, πετσέτα τσεκ, ψάθα τσεκ, ρακέτες τσεκ.... Εντάξει, όλα µέσα στη ντουλάπα είναι.

@victoria_tsintza Το γαλάζιο της θάλασσας, ο αέρας του νησιού και η ηρεµία που µου προσέφεραν οι ήχοι

@linitsa Η θάλασσα, η θάλασσα και η θάλασσα!

@chris_papakr Φύκια και µεταξωτές κορδέλες!

και τα αρώµατα του Αυγούστου.

@katerinuko H ηρεµία και η ξεγνοιασιά!

Τάσος Ανθόπουλος Αναστάσιος Διόλατζης

Κλείνει 14 χρόνια αλλά οι διοργανωτές του δεν επαναπαύονται

Θανάσης Καρανίκας

εν αποτελεί απλώς το μεγαλύτερο φεστιβάλ ηλεκτρονικής –και όχι μόνο- μουσικής στην Ελλάδα, αλλά και ένα απ’τα πιο συνεπή, σημαντικά και αναγνωρισμένα σε όλη την Ευρώπη. Ξεκίνησε δυναμικά και θαρραλέα πριν από 14 χρόνια, για να αποτελέσει πλέον το πιο σταθερό μας ραντεβού με την ομόρφη συμπρωτευούσα. Με αυτά κατά νου, βρεθήκαμε και συνομιλήσαμε με τους Τάσο Ανθόπουλο και Αναστάσιο Διόλατζη (aka DJ Ison), τους δύο ιδρυτές του, μόλις λίγες εβδομάδες πριν το 14ο Reworks Festival της Θεσσαλονίκης πάρει σάρκα και οστά!

Είστε οι «εγκέφαλοι» του Reworks Festival, που φέτος, κλείνει 14 χρόνια. Τι είναι αυτό που σας ώθησε, στη δημιουργία αυτού του εγχειρήματος;

Πώς θα περιγράφατε με ελάχιστες λέξεις το Reworks σε κάποιο φίλο της μουσικής που δεν το έχει ζήσει ακόμα από κοντά;

Τάσος Ανθόπουλος, Αναστάσιος Διόλατζης: Αν γυρίσουμε πίσω, πριν απο 14-15 χρονια αυτό που συναντούσες στην Θεσσαλονίκη αλλά γενικά στην Ελλάδα,ήταν μεγάλα clubs και μια παρέλαση απο international djs με έναν ίδιο κατα βάση μουσικό παρονομαστή. Το Reworks το 2005 ήρθε να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό. Πολλά stages με διαφορετική μουσική και εικόνα, όπου ο ακροατής είχε την δυνατότητα να μετακινείται ελεύθερα κατα την διάρκεια του φεστιβάλ, να ακούει, να βλέπει αλλά και να γνωρίζει νέα πράματα και έτσι να μην χάνει το ενδιαφέρον του. Ο κόσμος ενθουσιάστηκε και το αγκάλιασε από την πρώτη χρονιά.

Τ.Α., Α.Δ.: Μια γιορτή της μουσικής του σήμερα και του αύριο, και ένα ετήσιο ραντεβού αυτών που παρακολουθούν ή θέλουν να ενημερωθούν για το τι ακούγεται στον υπόλοιπο κόσμο.

Γιατί στη Θεσσαλονίκη και όχι στην Αθήνα; Τ.Α., A.Δ.: Η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη που ζούμε και δραστηριοποιούμαστε. Ξεκινήσαμε το Reworks γιατί πιστεύαμε πως η πόλη είχε ανάγκη να αποκτήσει το δικό της φεστιβάλ, μιας και δεν είχε τότε, και είμαστε χαρούμενοι για το γεγονός οτι υποστηρίζεται μέχρι σήμερα. Είμαστε και χαρούμενοι μιας και ο σπόρος πλέον άνθισε και σήμερα υπάρχουν και άλλες προσπάθειες στην πόλη. Πλέον υπάρχει πληθώρα εκδηλώσεων και στην υπόλοιπη Ελλάδα, αλλά πιστεύουμε πως η ποιότητα και η δουλειά σε ένα φεστιβάλ φαίνεται και επιβραβεύεται ανεξάρτητα από την τοποθεσία του.

Πόσο ψηλά ακόμα πιστεύετε ότι θα μπορούσε να φτάσει; T.A.: Το Reworks πλέον έχει καθιερωθεί στη συνείδηση και την καρδιά του κόσμου. Κάθε Σεπτέμβρη, όλο και περισσότερος κόσμος επισκέπτεται το φεστιβάλ και τη Θεσσαλονίκη: Ένα μεγάλο μέρος του κοινού είναι από όλη την υπόλοιπη Ελλάδα και το εξωτερικό. Αυτό μας γεμίζει αυτοπεποίθηση και μας δίνει δύναμη κάθε χρόνο, το φεστιβάλ να μεγαλώνει από όλες τις απόψεις.

Τι θα ακούσουμε στη φετινή διοργάνωση; Τ.Α., Α.Δ.: Το φετινό Reworks προτείνει ένα πολύ δυνατό Line-Up. Ίσως το πιο φιλόδοξο μέχρι σήμερα. Ονόματα όπως η Nina Kraviz, ο Laurent Garnier, ο Kink, o Daphni, o Richie Hawtin, o Matthiew Herbert και πολλοί άλλοι, θα βρεθούν στις σκηνές του. Φέτος επίσης, στα πλαίσια του Reworks Agora, σε πρώτη παγκόσμια παρουσίαση, θα έχουμε ένα ειδικό project, αποκλειστικά για το Reworks. Τη συνεργασία των Grandbrothers σε ένα έργο ειδικά για ορχήστρα και για αυτό συμπράξαμε με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης. Τέλος, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, το Reworks φιλοξενεί το Sonar Festival έχοντας την επιμέλεια ενός ολόκληρου stage. Επίσης, στα πλαίσια του προγράμματος “We Are Europe”, φιλοξενούνται το Co/Pop Festival και το Today’s Art. To να φτιάξετε το line-up και το πρόγραμμα κάθε χρονιάς σύμφωνα με τις διαθέσιμες ημερομηνίες του κάθε καλλιτέχνη, φαντάζομαι πως είναι πονοκέφαλος. Είχατε ποτέ να αντιμετωπίσετε παράλογες απαιτήσεις από κάποιον; Τ.Α., Α.Δ.: Η ηλεκτρονική μουσική είναι πλέον το πιο διαδεδομένο είδος στον κόσμο. Είναι επόμενο να προκύπτουν τέτοιες καταστάσεις και κάποιοι καλλιτέχνες να έχουν παραπάνω απαιτήσεις. Βέβαια, όταν το επίπεδο της διοργάνωσης είναι άρτιο, οι περισσότεροι νιώθουν ασφάλεια και δεν έχουν συμπεριφορές ακραίες. Ευτυχώς, μέσα στα χρόνια, δεν είχαμε πλην ελαχίστων εξαιρέσεων ακραίες αντιδράσεις και πάντοτε προσπαθούμε να προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή φιλοξενία και να ικανοποιούμε τα θέλω των καλεσμένων μας.

iconomidis.com

Είναι η ηλεκτρονική μουσική μονόδρομος ή πιστεύετε πως στο μέλλον το Reworks θα στραφεί και σε αλλα ηχητικά μονοπάτια;

Αναστάσιε, θα μας γνωρίσεις και την άλλη εκδοχή σου, τον DJ Ison;

Τ.Α., Α.Δ.: Από πάντα το Reworks παρουσιάζει και άλλα μουσικά είδη. Απλά απαραίτητη προϋπόθεση είναι η σύνδεση τους από την συγχρονη μουσικη. Είδη οπως η Κλασική μουσική, τζαζ, ποπ, σουινγκ, indie, world music, έχουν φιλοξενηθεί πολλάκις στο Reworks.

Α.Δ.: Δεν ξέρω τι μπορώ να πώ για αυτό, εκτός ότι είναι το Dj όνομά μου πρακτικά. Με αυτό παίζω εδώ και 23 χρόνια.

Πόσο σημαντική είναι για εσάς η συμμετοχή Ελλήνων καλλιτεχνών στο Reworks;

Α.Δ.: Αγαπώ όλες τις παραπάνω ιδιότητες, καθώς όλες μαζί αποτελούν ένα σύνολο που με αντιπροσωπεύει. Αλλες προέκυψαν γιατί ήθελα, άλλες από ανάγκη πάντως η κάθε μια καλύπτει ένα κομμάτι μου που δεν θα ήταν το ίδιο αν δεν συνυπήρχε με τις υπόλοιπες. Οι δύο πρώτες ήταν οι βασικές, βέβαια και η τρίτη προέκυψε από την ανάγκη να πραγματοποιούμε τις διοργανώσεις που θα θέλαμε να δούμε οι ίδιοι μιας και δεν γινόταν αλλιώς.

Τ.Α., Α.Δ.: Η συμμετοχή των Ελλήνων καλλιτεχνών είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο του Reworks, μιας και το φεστιβαλ προσπαθεί να συμβάλλει στην προβολή τους με όποια μέσα διαθέτει. Ενισχύοντας τις συνεργασίες και προσπαθώντας να κρατάει ένα υψηλό ποσοστό εγχώριων συμμετοχών στο line-up του. Ξεχωρίζετε τη δουλειά κάποιων μουσικών από τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια; Τ.Α.: Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε όλο και περισσότερα αξιόλογα ελληνικά σχήματα. Κάποια από αυτά που ξεχωρίζω, αυτή την περίοδο, είναι οι Future of Matter, οι Sworr., οι Tendts και ο Αsger. Όλη αυτή η κατάσταση με την μανία του κόσμου να βιντεοσκοπεί και να φωτογραφίζει συνεχώς στις συναυλίες ή τα πάρτυ που βρίσκεται, σας ενοχλεί; Πιστεύετε ότι ο ρομαντισμός και η πραγματική μυσταγωγία, τείνει να εξαλειφθεί στο μέλλον; Τ.Α.: Ο κόσμος θέλει να έχει αναμνήσεις απο events και συναυλίες που επισκέπτεται. Εμένα προσωπικά αυτό δεν με ενοχλεί καθόλου, φτάνει να υπάρχει μέτρο και να μην ενοχλεί το υπόλοιπο κοινό. Απ’ όλα τα χρόνια του φεστιβάλ, υπάρχει κάποιο highlight που θα σας μείνει αξέχαστο; Τ.Α., Α.Δ.: Αυτό που θυμόμαστε είναι τα πεντάωρα σετ του Maceo Plex και του Kink το 2016. Από παλιότερες εκδόσεις μερικές που θα ξεχωρίζαμε, είναι οι εμφανίσεις των Autechre, του Max Richter αλλά και του Nicolas Jaar.

Ραδιοφωνικός παραγωγός, DJ, promoter: Ποια ιδιότητά σου αγαπάς περισσότερο και ποια σε χαρακτηρίζει γι’ αυτό που είσαι;

Aλήθεια, το καλλιτεχνικό σου ψευδώνυμο από που προέκυψε; Α.Δ.: Είναι αρκετά αφελές ωστόσο προέκυψε από την διάθεση για ισότητα ανάμεσα στην μουσική. Έρχομαι από τις πρώτες περιόδους της σκηνής με πολλές ταμπέλες και στερεότυπα. Μιας και ο ίδιος εκτιμώ την ηλεκτρονική μουσική σε ένα πιο γενικό φάσμα και δεν είμαι δογματικός, διάλεξα το ίσο σαν όνομα. Σε τι ήχους κυμαίνονται τα δικά σου σετ; Επίσης, προετοιμάζεις κάθε φορά τι θα παίξεις ή κινείσαι ανάλογα με τη διάθεση του κόσμου; Α.Δ.: Κάθε μέρα ειναι διαφορετική, άλλο κοινό, άλλο μέρος άλλη πόλη. Πως μπορείς να ξέρεις τι θα συναντήσεις και ποιούς; Οπότε δεν προετοιμάζω ποτέ τα σετ, κάθε ένα είναι μια διαφορετική ιστορία. Tέλος, θα θέλαμε να μας πείτε τί σημαίνει για εσάς η λέξη Πεζοδρόμιο. Τ.Α., Α.Δ.: Το πεζοδρόμιο είναι το πρώτο βήμα επαφής με το δημόσιο χώρο, που δεν είναι αυστηρά οριοθετημένο. Είναι το πρώτο πεδίο που μπορούν να συνυπάρξουν κάθε είδους καθημερινές δράσεις σε ανθρώπινη κλίμακα.

The record store Leon Bridges – Good Thing Σίγουρα όσοι είχαν ακούσει το εξαιρετικό πρώτο άλμπουμ του Leon Bridges, “Coming Home”, θα περίμεναν (όπως και εγώ) το επόμενο δισκογραφικό βήμα του ταλαντούχου τραγουδιστή. Αυτό τελικά έγινε και έχει τίτλο “Good Thing”. Πρόκειται λοιπόν για ένα άλμπουμ που περιέχει δέκα νέα τραγούδια και κυκλοφορεί από την Columbia Records. Ο Τεξανός, σε αυτή τη νέα του προσπάθεια, επιχειρεί μια σημαντική στροφή, θέλοντας να αφήσει (για πάντα;) πίσω την εποχή των 50’s και 60’s soul που μας είχε ταξιδέψει με το “Coming Home” και να ακολουθήσει μια πιο σύγχρονη R&B κατεύθυνση, διατηρώντας όμως κάποια από αυτά τα στοιχεία που τον ανέδειξαν. Tο “Good Thing” ανοίγει με τα δύο κομμάτια που κυκλοφόρησαν πρώτα ως single, το “Bet Ain’t Worth the Hand”, μια δημιουργία βγαλμένη από τη δεκαετία του ’70 και το groovy “Bad Bad News” το οποίο αμέσως άρχισε να παίζεται ασταμάτητα σε πολλούς ραδιοφωνικούς σταθμούς. Οι εναλλαγές συναισθημάτων είναι αρκετές στον δίσκο, αφού από το ρομαντικό “Shy” και την εκπληκτική μπαλάντα “Mrs” που ο Bridges μας ξετυλίγει τον συναισθηματικό του κόσμο, φτάνουμε στα uptempo και funky “If It Feels Good” και “You Don’t Know”, των οποίων ο ρυθμός και η ενέργεια σε κάνουν να θέλεις να σηκωθείς και να χορέψεις. Ο Αμερικανός καλλιτέχνης θέλησε λοιπόν με το “Good Thing” να δοκιμάσει τον εαυτό του σε διαφορετικά είδη μουσικής και να αποτινάξει τις ταμπέλες που μουσικοκριτικοί του είχαν προσκολλήσει, κρατώντας όμως αυτό το ρετρό στυλ που τον κάνει να ξεχωρίζει. Και προσωπικά, νομίζω πως τα κατάφερε με σχετική άνεση. Παναγιώτης ∆ουλόπουλος

Jorja Smith – Lost & Found Αδιαμφισβήτητα, το 2018 μέχρι στιγμής εξελίσσεται ιδανικά για τους απανταχού μουσικόφιλους. Αξιόλογες κυκλοφορίες, δυνατά comeback, δίσκους που περιμέναμε με μεγάλη ανυπομονησία αλλά και κάποια νέα ονόματα με πολύ ταλέντο που συστήθηκαν στον μουσικό κοινό. Ένα τέτοιο ταλέντο είναι και η εικοσάχρονη Jorja Smith, που ντεμπουτάρει με το “Lost & Found”, θέλοντας να δείξει σε όλους ποια είναι αυτή η νεαρή κοπέλα που έχουν γραφτεί και ακουστεί τόσο καλά λόγια. Το μουσικό στυλ της Βρετανίδας τραγουδίστριας τοποθετείται κυρίως στην R&B μουσική, έχοντας όμως αρκετά neo soul στοιχεία αλλά και jazz επιρροές. Η Smith φαίνεται πως δούλεψε αρκετά πάνω σε αυτό το πρώτο της άλμπουμ, αφού πέρασαν σχεδόν δυόμιση χρόνια από το πρώτο της single, το εξαιρετικό “Blue Lights”, που φυσικά ξεχωρίζει και εδώ. Αυτό που κάνει ιδιαίτερη αίσθηση όμως είναι ο ήχος του δίσκου, ο οποίος είναι απίστευτα ώριμος αλλά και ταυτόχρονα τόσο φρέσκος. Πολύ προσεγμένες παραγωγές, μελωδικές και ατμοσφαιρικές συνοδεύουν ιδανικά αυτή την υπέροχη φωνή, με τους στίχους να διηγούνται ιστορίες που καθηλώνουν τον ακροατή. Το “February 3rd” και το “On Your Own” μας έκαναν να κολλήσουμε λίγο παραπάνω μαζί τους, ενώ ο δίσκος κλείνει με μία μπαλάντα, το “Don’t Watch Me Cry”, τραγούδι που θυμίζει αρκετά Adele. Συνολικά, το “Lost & Found” δείχνει να έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα δώσουν το κατάλληλο boost στην καριέρα της Jorja Smith. Παναγιώτης ∆ουλόπουλος

Στέρεο Νόβα – Ουρανός

Οι Στέρεο Νόβα δεν αποτελούν απλώς το σημαντικότερο ηλεκτρονικό γκρουπ στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας. Είναι οι σημαντικότεροι εκφραστές μια ολόκληρης γενιάς που πάσχιζε, και πασχίζει ακόμα, να βρει τη θέση της σε μια άβολη κοινωνία που δυσκολεύεται να χωνέψει το διαφορετικό και το αντισυμβατικό. Η κυκλοφορία ενός νέου άλμπουμ από τους Κωνσταντίνο Β και Μιχάλη Δ, κάτω απ’ το κοινό πρότζεκτ που μας συστήθηκαν στις αρχές των 90’s, και μια ολόκληρη 20ετία μετά το τελευταίο τους, αποτελεί από μόνο του σπουδαίο γεγονός. Kι ας άργησε 5 μήνες να γραφτεί αυτή η δισκοκριτική, γιατί το ειδικό της βάρος ήταν τεράστιο. Ας ξεκινήσουμε απ’ τα βασικά. Ο “Ουρανός” είναι ένας ηλεκτρονικός δίσκος που πατάει γερά στο σήμερα. Δε θα μπορούσε άλλωστε να είναι κάτι διαφορετικό, αφού οι δημιουργοί του αμφότεροι, όλες αυτές τις δεκαετίες φτιάχνουν μουσική, με την μέγιστη αγνότητα και ειλικρίνεια που πρέπει να διέπει κάθε δημιουργό. Αλλά κυρίως ζώντας την εποχή τους. Φυσικά και στο σύνολο του υπάρχουν καθαρόαιμες Στέρεο Νόβα στιγμές που φλερτάρουν με την επανάληψη και τις εμμονές τους, όμως αυτό δεν είναι που διαμορφώνει και την ταυτότητα του εκάστοτε καλλιτέχνη; Όπως και στο παρελθόν, πολλά απ’ τα πιο σημαντικά τραγούδια των Στέρεο Νόβα ήταν ορχηστρικά. Έτσι κι εδώ, το “Βίντεο Κλαμπ” με τις 90’s καταβολές του, αναδεικνύεται σαν ένα απ’ τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου αλλά και της καριέρας τους. Η «Ισορροπία» πάλι, που μας συστήθηκε και ως το βασικό single, θα μπορούσε να είναι παιδί της Λένας Πλάτωνος. Όσο για “Τα «Δέντρα”, μοιάζουν σα να έχουν ξεπηδήσει από τις πρώιμες

ηχογραφήσεις του Jon Hopkins. Στις καλύτερες στιγμές και η «Διασταύρωση Ρέιβ», ένα techno φιλοσοφίας χορευτικό κομμάτι, απ’ αυτά που δε θα μπορούσαν να λείπουν από μια τέτοια επιστροφή. Υπάρχουν πάρα πολλές καλές στιγμές στο δίσκο για να σταθείς, όμως νιώθω πως ο “Ουρανός” είναι ένας δίσκος που έχει ανάγκη την αναμέτρησή του με τον χρόνο, περισσότερο από κάθε άλλον για φέτος. Ποιος άλλωστε θα πίστευε το 1992 ακούγοντας το “Κλεμμένο Ποδήλατο” ή τον “Εξώστη”, πως θα χτιζόταν σιγά-σιγά ένας τέτοιος μύθος; Τώρα το αν ο “Ουρανός” είναι η αρχή μιας δεύτερης εποχής για τους Στέρεο Νόβα, είναι κάτι που θα μάθουμε στο μέλλον. Το μόνο σίγουρο είναι πως «αν φτιάχναμε μια γέφυρα για αυτά που μας χωρίζουνε, δε θα ‘ταν ανεξήγητο το νόημα της ζωής», όπως ερμηνεύει ο ΚΒ στον υπέροχη “Νέα Μόδα”. Και ίσως σ’ αυτό το στίχο να συμπυκνώνεται όλη η ουσία του άλμπουμ.

Gorillaz – The Now Now

ένα χρόνο μετά, βάζουν μπρος την κυκλοφορία ενός ακόμα δίσκου, με τίτλο «The Now Now». Το “The Now Now” είναι ένας μοδάτος δίσκος . Το 80’s funk στοιχείο που κατακλύζει την εποχή, είναι παρόν με ένα ακόμα σωρό από σύγχρονα στοιχεία και επιρροές. Όπως πχ στο “Idaho”, μια διαστημική μπαλάντα που δανείζεται από την ψυχεδέλεια των Tame Impala, εξυμνώντας την ομορφιά της φύσης. Το “Hollywood” πάλι, με τη συμμετοχή των Snoop Dog & Jamie Principle, έχει λίγο από τέκνο και τραπ, και μοιάζει να είναι αυτό που θα κυριαρχήσει στα airplays. To disco vibe και μοναδικό ορχηστρικό του δίσκου, “Lake Zurich” δίνει ζωή στο δεύτερο, πιο υποτονικό μέρος του δίσκου, το οποίο περιλαμβάνει επίσης ένα απ’ τα καλύτερα, επιτρέψτε μου, τραγούδια που έχει γράψει ποτέ ο Albarn, το “Fire Flies”. Mια και μόνο ακρόαση θα σας πείσει! Το σύμπαν των Gorillaz, όσο εξωγήινο κι αν μοιάζει, είναι δίπλα μας. Τίποτα άλλωστε δεν αντικατοπτρίζει καλύτερα την ίδια τη ζωή, από την φαντασιακή και συμβολική αναπαράστασή της. Το «The Now Now», σε βάθος, είναι ένας δίσκος για την απάθεια της εποχής, για τη μοναξιά και την απομόνωση, για την αναποφασιστικότητα της όποιας μας επιλογής. Για την ματαιοδοξία και την εφήμερη λάμψη, για όλους τους υπαρξιακούς, ενήλικους φόβους μας που γεννάνε δυστοπίες. Για τα ίδια περίπου πράγματα που μας μίλησαν και οι Arcade Fire στο, παρόμοιου τίτλου, “Everything Now” (μήπως τελικά ήταν συνεννοημένοι;) Ταυτόχρονα όμως είναι ένας πολύχρωμος μουσικά δίσκος, απαλλαγμένος από οποιαδήποτε μιζέρια, ένα ιδανικό καλοκαιρινό soundtrack γεμάτο φρεσκάδα. Γενναιόδωρα φτιαγμένος από έναν απ’ τους ελάχιστους καλλιτέχνες που ανδρώθηκαν τη δεκαετία του ’90 και παραμένουν ακόμα ζωτικής σημασίας δημιουργοί. Που ακόμα και στην πιο δακρύβρεχτη μπαλάντα, δε σταματάει να τερματίζει το όρο του coolness. Damon, σ’ ευχαριστούμε και πάλι!

Δε λέει να επαναπαυτεί στις δάφνες του ο Damon Albarn, είτε πρόκειται για τους Blur, είτε για δίσκο προσωπικό, είτε για τους Gorillaz, για τους οποίους θα ασχοληθούμε εδώ. Αν και απουσίαζαν 6 χρόνια, το αγαπημένο καρτούν-συγκρότημα, επέστρεψε πέρσυ με το «Humanz», ένα άλμπουμ αμέτρητων δυνατών συνεργασιών, μα και διφορούμενων κριτικών. Μόλις

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΞΩΣΤΗ

Αντώνης Μπατζιάς

The Predator Το έχουμε αναφέρει ξανά από αυτή τη στήλη και λογικά δε θα πάψουμε ποτέ να το αναφέρουμε: Tα εκπληκτικά κινηματογραφικά trailer που βγαίνουν στο φως πριν την κυκλοφορία της κάθε ταινίας εντάσσονται σε δύο κατηγορίες. Η πρώτη, έχει να κάνει με φιλμ που είναι εξίσου εκπληκτικά και η δεύτερη, με αντίστοιχα που δεν έχουν καμία σχέση με όσα είδαμε στο δίλεπτο preview. Και τα ερωτηματικά αυξάνονται, όταν έχουμε να κάνουμε με ταινίες από γνωστά franchise ή remake παλαιότερων «επιτυχιών». Το νέο “Predator” λοιπόν, έχει trailer που τσακίζει κόκκαλα, και ένα storyline που στην ουσία βρίσκεται στα πλαίσια των δύο πρώτων, και ιστορικών, ταινιών του. Μικρή παρένθεση και thumps up στην πρώτη ταινία, που μας γνώρισε τον «Κυνηγό» το 1987 και απέκτησε μια κάποια φήμη λόγω σεναρίου και casting (βλέπε Άρνολτ Σβατζενέγκερ πριν γίνει ο κυβερνήτης της καρδιάς μας). Fast-forward εκ νέου στο 2018, με τη σαφή υπόδειξη πως πρόκειται για καλοδουλεμένη επιστημονική φαντασία, η οποία περιέχει μέσα της περιπέτεια, τρόμο και ενίοτε σπλατεριά. Όσο για τον «Κυνηγό» είναι ένα εξωγήινο ον με περίεργη ηθική, που γυρίζει κάθε γωνιά του σύμπαντος κυνηγώντας στόχους, και αφού τους σκοτώνει, παίρνει κάποιο «σουβενίρ» από το θύμα και το κρατά ως τρόπαιο. Η νέα εκδοχή του «μοχθηρού όντος από το υπερπέραν» είναι αρκετά ψαρωτική, εμφανώς περισσότερο σε σχέση με τις προηγούμενες εκδοχές του. Είναι από τις περιπτώσεις που η τεχνολογία βάζει το χέρι της και ρίχνει ένα upgrade σε κλασικό χαρακτήρα. Kάπως έτσι λοιπόν, η 20th Century Fox μας δίνει μια εγγύηση για ένα, τουλάχιστον, απολαυστικό αποτέλεσμα από πλευράς εφέ. Οι δε αναφορές στο παρελθόν μας κάνουν τουλάχιστον νοσταλγικούς. Και το σχετικά άγνωστο cast (Olivia Munn, Yvonne Strahovski, Boyd Holbrook) μας κάνει αρκετά περίεργους να δούμε πολλά περισσότερα απ’ όσα στο trailer.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, κερδίζει η νοσταλγία! Σίγουρα οι απαιτήσεις από κάποιους είναι μεγάλες κι επίσης σίγουρα προβλέπεται υπερθέαμα. Συνοψίζοντας, μάχες, παράξενα όντα, σκοτεινή ατμόσφαιρα, ένας μεγάλος κουβάς ποπ κορν και η ελπίδα να δούμε κάτι αντάξιο των προσδοκιών μας. Ε, κι αν δεν δούμε, τουλάχιστον θα ευχαριστηθούμε το φαγητό!

Η νέα εκδοχή του “Predator” κάνει πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες της χώρας μας στις 13 Σεπτεμβρίου.

ΗΡΘΕ Η ΣΕΙΡΑ ΣΟΥ

Μυρτώ Κονδυλοπούλου

ι τηλεοπτικές σειρές έχουν πλέον κατακτήσει την ζωή μας. Έχω γνωρίσει ανθρώπους που δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτές, όχι όμως και ανθρώπους που δεν έχουν κολλήσει έστω με μία στη ζωή τους. Για μένα, η σειρά είναι κάτι σαν τα παιχνίδια μου όταν ήμουν 5. Η καλύτερη μου παρέα. Βρίσκεται πάντα εκεί είτε είμαι μόνη είτε όχι και είναι το αγχολυτικό μου. Γι’ αυτό και εγώ θα σας μιλήσω για τις 6 αγαπημένες μου σειρές όλων των εποχών και θα σας τις προτείνω, στην (απίθανη) περίπτωση που είστε νέοι στο σπορ!

The Muppet Show

Lost

Επιτρέψτε μου να σας πάω λίγο πιο πίσω, στο 1976, όταν ο Τζιμ Χέρσων ανεβάζει έναν θίασο από μαριονέτες, τα Μάπετς. Κάθε επεισόδιο γυρίζεται στο «θέατρο των Μάπετς» όπου οι κούκλες δίνουν κάθε φορά μια μοναδική παράσταση. Κάθε επεισόδιο συμπεριλάμβανε έναν ξεχωριστό guest ο οποίος έπαιζε, τραγουδούσε και χόρευε με τα Μάπετς. Κάπως έτσι κατέκτησε την κορυφή εμφανίζοντας αστέρες μεγάτονων ως καλεσμένους, και με τους Times να το χαρακτηρίζουν ως «το πιο δημοφιλές ψυχαγωγικό πρόγραμμα στη γη». Ο Κέρμιτ, η Πίγκυ και οι υπόλοιποι ήρωες ζουν και μας ενώνουν!

Lost, για εμένα η πρώτη survival σειρά, και αυτή που με έκανε να λατρέψω αυτό το είδος. Κάνει την εμφάνιση της το 2004, με τους επιζώντες ενός αεροπορικού ατυχήματος, αναγκασμένους να συνεργαστούν και να συμβιώσουν με στόχο την επιβίωση τους σε ένα τροπικό νησί. Και φυσικά, με σχεδόν ακατανόητο φινάλε που μας ξενέρωσε όλους.

Friends- Τα φιλαράκια Ίσως η πρώτη σειρά που όλοι έχουμε δει και έχουμε αγαπήσει. Από το 1994 μέχρι και σήμερα η αμερικανική sitcom μας κράτησε συντροφιά και μας κερνάει ακόμα και σήμερα στιγμές άπειρου γέλιου. Πως είναι η ζωή 6 ανθρώπων που κάνουν παρέα πάνω από 20 με 30 χρόνια και ζούνε στο Μανχάταν; Όλη η σειρά περιστρέφεται γύρω από την ζωή τους. Ζουν στην ίδια πολυκατοικία, συχνάζουν στο ίδιο καφέ και κάθονται πάντα γύρω από τον ίδιο καναπέ. Καθημερινά προβλήματα και ερωτικές σχέσεις, όλα μπροστά μας με ματιά χιουμοριστική.

Sex and the City Κορίτσια μου δεν θα μπορούσα να μην συμπεριλάβω το “Sex and the City”, ένα ρομαντικό κωμικό δράμα, με 4 γυναίκες της Νέας Υόρκης να ασχολούνται ΜΟΝΙΜΩΣ με την σεξουαλική τους ζωή, και το πως είναι να είσαι γυναίκα στην δεκαετία του ‘90. Το γνωρίσαμε, το λατρέψαμε, το βλέπουμε ακόμα. Για την Sarah Jessica Parker ρε γαμώτο.

Breaking Bad Να σας πω την αλήθεια, ήταν μια σειρά που δυσκολεύτηκα πολύ να αποφασίσω αν την λάτρεψα ή αν τη σιχάθηκα. Βασικά δεν έχω αποφασίσει ακόμα. Το στόρι πάει ως εξής: Ένας καθηγητής χημείας διαγνωζεται με μη αναστρέψιμο καρκίνο του πνεύμονα. Και ως ιδιοφυΐα, αποφασίζει να κατασκευάζει και να... σπρώχνει με αμφεταμίνες για να συντηρήσει την οικογένεια του. Ο κύριος Walt μαζί με τον βοηθό του Jesse μάλλον δεν πήραν και την σωστότερη απόφαση για την ζωή τους.

Game of Thrones Όσες σειρές και να έχω δει, και όσες και αν πρόκειται να δω, ποτέ μα ποτέ δεν θα αγαπήσω άλλη σειρά περισσότερο από το Game of Thrones. Μόνο και μόνο οι άπειρες ώρες που έχουμε περάσει συντροφιά, την καθιστούν πλέον κομμάτι της ζωής μου (και δεν υπερβάλλω). 9 αριστοκρατικές οικογένειες μάχονται για την κατάκτηση του Σιδερένιου Θρόνου. Ο χειμώνας έρχεται και η περίεργη πολιτική κατάσταση που επικρατεί ανατρέπεται, με αποτέλεσμα τον πόλεμο των 7 βασιλείων. Έρωτας, μαγεία, θάνατοι, προδοσίες, εκδίκηση, εξουσία και πάθη, όλα σε μια σειρά. Κανείς δεν είναι κανενός, και κάνεις δεν μπορεί να εμπιστευτεί κανέναν. Το πιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Game of Thrones για εμένα είναι πως, όσο πιο «κακός» ο χαρακτήρας, τόσο πιο αγαπημένος σου γίνεται. Khaleesi με τους δράκους σου, ΚΑΤΕΚΤΗΣΕ ΤΟ ΘΡΟΝΟ.

Β Ι Β Λ Ι Ο | X A Ρ Τ Ι Κ Ο | Π Α Ι Χ Ν Ι Δ Ι | Φ Α Ν ΤΑ Σ Ι Α

THE READER’S CORNER

Μαριάννα Μπεβενίου

Ένα Παραμύθι, Ολόκληρη Ιστορία! – Αρχαίο Θέατρο Λάρισας (Στέλλα Μπλάντα – Δημήτρης Καραγκούνης)

Τα παραμύθια δεν είναι ψέμματα ή για να το θέσουμε πιο σωστά, κρύβουν πάντα μια μεγάλη δόση αλήθειας. Είναι τα βιβλία που με κάποιο εξωπραγματικό τρόπο, με το που τα ανοίγεις και αρχίζεις να τα ξεφυλλίζεις, σε μεταμορφώνουν σε παιδί. Ένα παιδί που ζει για το εφήμερο και αφουγκράζεται τις χαρές της ζωής. Είναι όμως και διδακτικά, μιας και μας ψιθυρίζουν μυστικά από το παρελθόν ή το παρόν, και μένουν παρακαταθήκη σε ένα μεγάλο μπαούλο που φυλάσσεται η γνώση όλου του πλανήτη. Κάπως έτσι λειτουργεί και το «Ένα Παραμύθι, Ολόκληρη Ιστορία!» που ταξιδεύει μικρούς και μεγάλους, αλλά διαφέρει από τα άλλα παραμύθια σε κάποια βασικά σημεία. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: Η Στέλλα Μπλάντα είναι τοπογράφος-μηχανικός και συντηρήτρια αρχαίων έργων τέχνης. Ο Δημήτρης Καραγκούνης, αρχιτέκτων μηχανικός, καθώς και προϊστάμενος του τμήματος Έργων και Μελετών Εφορείας Αρχαιοτήτων Λάρισας. Το παραμύθι τους, όπως τονίζεται και στον τίτλο, πραγματεύεται το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του Αρχαίου Θεάτρου Λάρισας. Είναι λοιπόν μία διήγηση σε ένα ιστορικό πλαίσιο αληθινό, εκεί που ο άνθρωπος και ο χρόνος έδρασαν δίπλα ακριβώς από τα μέρη που περπατάμε. Όσο για τους πρωταγωνιστές, είναι δύο μικρά παιδιά, ο Αχιλλέας και η Κλειώ, που συναντιούνται κατά τη διάρκεια μιας σχολικής εκδρομής. Οι διηγήσεις μέσα από τους διαλόγους τους, ζωντανεύουν κυριολεκτικά το επίμαχο σημείο. Διηγήσεις σε γλώσσα λιτή, κατανοητή σε μικρούς και μεγάλους, χωρίς επιτηδευμένα, πομπώδη σχήματα λόγου. Μέσα από τους διαλόγους τους η ιστορία του τόπου ζωντανεύει και μαθαίνουμε τον τρόπο με τον οποίο χτίστηκε το Αρχαίο Θέατρο. Ξεκινώντας από τον σχεδιασμό και τη χρήση του, στη συνέχεια γινόμαστε μάρτυρες μίας θεατρικής παράστασης του παρελθόντος. Έπειτα, ο χρόνος σκεπάζει αυτό το επιβλητικό μέρος, και τέλος, τα παιδιά μας περιγράφουν την όλη διαδικασία ανασκαφής και αποκατάστασης που συνέβη στην περιοχή. Όπως αναφέραμε και στην αρχή, αυτό το ξεχωριστό παραμύθι είναι εξόχως διδακτικό. Επιπλέον, το μεγάλο μέγεθος του βιβλίου και η εξαιρετική εικονογράφηση από τον γραφίστα Γιάννη Πέτρου χαρίζουν ένα μεγάλο “must”: Ένα δώρο που πρέπει να κάνετε σε κάποιο μικρό σας φίλο ή στον εαυτό σας, αν ένας από τους στόχους σας είναι να μείνετε μικρό παιδί.

Kυκλοφορεί από τον Οργανισμό Λίντο

50 Μαθήματα Ζωής Που Δεν Διδάσκονται Τα Παιδιά Στα Σχολεία (Charles Sykes)

Παιδί, μια λέξη γεμάτη μυστήριο, ομορφιά αλλά και ευθύνη. Πόσες φορές αναρωτηθήκατε, πριν καν γίνετε γονείς, αν στο μέλλον θα καταφέρετε να αναθρέψετε σωστά αυτά τα αγγελικά πλάσματα; Αλλά και μετά τη μαγική στιγμή της γέννησης, πόσες φορές προβληματιστήκατε με το αν ο δρόμος που δείχνετε στο παιδί σας είναι ο σωστός; Eρωτήματα διαχρονικά, που δεν παύουν ποτέ να τριγυρίζουν στο μυαλό μας. Με αυτά κατά νου, το συγκεκριμένο βιβλίο παίρνει την πρωτοβουλία να απαντήσει σε ερωτήσεις των παιδιών οι οποίες μπορεί να μας φέρουν ακόμα και σε αμηχανία. Και δε σταματά εδώ, αφού «θρέφει» τους μικρούς μας φίλους με αλήθειες, που όσο κι αν τους κάνουν να νιώσουν περίεργα, τους βοηθούν να ανέβουν ένα κομβικό σκαλοπάτι στη ζωή. “Πρέπει να κανακεύω τόσο πολύ τα παιδιά μου; Αλήθεια, ο τρόπος διαπαιδαγώγησης που ακολουθώ είναι ο πιο κατάλληλος; Πώς θα μπορέσει το παιδί μου να αντιμετωπίσει τον έξω κόσμο; Πρέπει να είμαι περισσότερο επικριτική στα λάθη του ή μήπως έτσι επηρεάζω την ψυχολογία του; Ποιο μονοπάτι να ακολουθήσω: να μεγαλώσω μια μικρή πριγκίπισσα ή έναν καλά προετοιμασμένο για τα δύσκολα νέο;”, αναφέρει συγκεκριμένα ο Charles Sykes. Και με έναν υπέροχο συνδυασμό κυνισμού αλλά και χιούμορ, προβάλλει τις δικές του αλήθειες: «Οι γονείς σας δεν ήταν και πριν γεννηθείτε τόσο βαρετοί όσο είναι τώρα». Αν ανήκετε στη... λέσχη των γενναίων και μια μέρα αφήσετε στο δωμάτιο του παιδιού σας αυτό το βιβλίο, είναι βέβαιο πως θα το εκτιμήσει δεόντως. Τολμήστε το!

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα

TAKE A WALK Υποδεχόµαστε το φθινόπωρο µε τις καλοκαιρινές µας φωτογραφίες. ON THE WILD τελευταίες, Καλό Σεπτέµβριο! SIDE

Φωτογραφία: Πεζοδρομιο Τeam

Υλικά 500 400 200 200 300

γρ γρ γρ γρ γρ

κανταΐφι τυρί μοτσαρέλα βούτυρο αγελάδος ζάχαρη νερό

Εκτέλεwση Για το σιρόπι: Βράζουμε το νερό και τη ζάχαρη για 2 λεπτά. Έπειτα, κατεβάζουμε το μείγμα από τη φωτιά και το αφήνουμε να κρυώσει.

ΟΛΟΦΡΕΣΚΟ ΚΙΟΥΝΕΦΕ ΜΕ ΑΡΩΜΑ ΑΝΑΤΟΛΗΣ Όλοι γνωρίζουμε το κανταΐφι, όμως η κυρία Μαρία μας παρουσιάζει μία εμπλουτισμένη και ακόμα πιο γευστική εκδοχή του, που είναι το κιουνεφέ. Πρόκειται για μια σύγχρονη πινελιά στην παράδοση, εκεί που η γεύση της Ασίας φλερτάρει με τον ουρανίσκο της Ευρώπης. Φύλλο κανταΐφι, βούτυρο, cream cheese και σιρόπι. 4 βασικά υλικά που θα σε οδηγήσουν… στον παράδεισο!

Charlot Coffee & Homemade pastry | Δ. Τερτίπη & Μπότση 2 | Καρδίτσα | Τηλ 24410 76760

Για το κανταΐφι: Το μαδάμε και το κόβουμε σε μικρά κομμάτια. Λιώνουμε το βούτυρο και το ρίχνουμε πάνω του, ώστε να πάει παντού. Στη συνέχεια, παίρνουμε μικρά μπωλάκια και σε κάθε ένα από αυτά βάζουμε 40 γρ κανταΐφι, 30 γρ μοτσαρέλα και ξανά 40 γρ κανταΐφι. Έπειτα πιέζουμε τις 3 αυτές στρώσεις και βάζουμε τα μπωλάκια για 3 ώρες στο ψυγείο ώστε να σφίξουν τα υλικά. Όταν τα βγάλουμε και αφαιρέσουμε το περιεχόμενο από κάθε μπωλ, το τηγανίζουμε σε ελαφρώς βουτυρωμένο σκεύος στους 170 βαθμούς μέχρι να ροδίσει καλά η επιφάνειά του. Μόλις είναι έτοιμο, το αφαιρούμε από το τηγάνι και το σιροπιάζουμε αμέσως με το κρύο σιρόπι που έχουμε ήδη παρασκευασμένο. Τέλος, πασπαλίζουμε με τριμμένο φυστίκι Αιγίνης και προσθέτουμε συνήθως παγωτό μαστίχα ή οποιαδήποτε άλλη γεύση προτιμάμε. Καλή απόλαυση!

Αν προσπάθησες αλλά δεν το πέτυχες, μπορείς να απολαύσεις τις χειροποίητες γεύσεις της κυρίας Μαρίας στο Charlot, στο κέντρο της Καρδίτσας!

ΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή... κανέλα! Γλυκάκια µου, οι περαιτέρω συστάσεις περιττεύουν όταν µιλάµε για τα πολίτικα γλυκά που χωρίς υπερβολή µπορούν να θεωρηθούν ο θεµέλιος λίθος της παγκόσµιας ζαχαροπλαστικής. Αφενός, διότι η Εγγύς Ανατολή είναι η κοιτίδα του πανανθρώπινου πολιτισµού, αφετέρου διότι στην περιοχή ήταν σε αφθονία τα πρωτογενή υλικά και επιπλέον η οργανωµένη κοινωνία είχε ανάγκη από τη διαβαθµισµένη γλυκύτητά τους ώστε να διακρίνονται ανάλογα και οι τάξεις της. Για αιώνες βέβαια δεν υπήρχε ζάχαρη µε τη σύγχρονη µορφή της και φυσικά ψυγεία για να συντηρηθούν τα γλυκά.

Γλυκές, ρόδινες αµαρτίες Τα πρώτα λοιπόν παρασκευασμένα γλυκά που γεννήθηκαν πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια δεν ήταν άλλα από τα σημερινά σιροπιαστά ή ταψιού! Με μόλις τέσσερα υλικά από τη ζωοδότρα γη της Μεσοποταμίας, αλεύρι, ξηρούς καρπούς, λάδι και μέλι, μπορείς να φτιάξεις περίπου όλα τα γνωστά μας σιροπιαστά γλυκά όπως μπακλαβά, σαραγλί, φοινίκια, σάμαλι, χαλβά, σεκέρ παρέ, λουκουμάδες, τουλούμπες, κουρκουμπίνια και μερικές δεκάδες ακόμη σε διάφορες παραλλαγές αλλά με εκπληκτική γεύση. Φυσικά και τα παλιά τα χρόνια υπήρχαν και τα γλυκά με κρέμες, αφού τα βασικά υλικά, γάλα και αυγά επίσης υπήρχαν σε αφθονία, αλλά ήταν αναγκαίο να καταναλώνονται άμεσα. Δεν υπάρχουν σχετικά αρχαιολογικά ευρήματα αλλά η καλπάζουσα φαντασία μου με έχει πείσει ότι η πρώτη-πρώτη προσθήκη κρέμας έγινε αυθόρμητα τη στιγμή που η νοικοκυρά έριχνε το νερωμένο μέλι πάνω στον καυτό μπακλαβά για να τρατάρει τον κουρασμένο κύρη της κι εκείνος για να της ανταποδώσει την ευχαρίστηση, άπλωσε το καϊμάκι από το φρέσκοαρμεγμένο γάλα πάνω του. Μετά, τα υλικά και η έμπνευση έδωσαν μορφή και σχήμα στα κρεμώδη πολίτικα γλυκά, όπως εκμέκ, γαλακτομπούρεκο, κιουνεφέ, παρμάκ, μπαμπάδες, χανούμ μπουρέκ και πολλά άλλα σε διάφορες εκδοχές. Από την σύντομη περιγραφή δεν μπορούμε να παραλείψουμε τις κρέμες που αφορούν σε μία απίστευτη ποικιλία και για τους ανατολίτες δεν αφορούν μόνο τις παρασκευές με γάλα. Ξεκινώντας λοιπόν από τις γαλατένιες κρέμες, αυτές παρασκευάζονται από γάλα γίδινο, πρόβειο, αγελάδας ή βουβαλίσιο και εμπλουτίζονται με διάφορα άλευρα, δημητριακά ή ρύζι, έλαια, βούτυρα, αυγά και αρωματικά, ενώ οι τεχνικές τους είναι σχεδόν όσες και τα σκεύη της ανατολίτικης κουζίνας, ξεκινώντας από το απλούστατο ριζόγαλο

ΚΑΝΕΛΑ ΚΕΫΛΑΝΗΣ FARMER SHOP ∆ΗΜΟΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ, Νο. Ι27, ΚΑΡ∆ΙΤΣΑ Τηλ 2441103184

Αθηνά Κατσή

και την πολίτικη κρέμα μέχρι να φτάσουμε στον πάτο του καζανιού ή καλύτερα στο θεόπνευστο καζάν ντιπί. Ξεχωριστή θέση κατέχουν και οι ξανάρτες κρέμες όπως το μαλεμπί που είναι γέλη, ζελέ για τους αγγλοσάξονες, από ριζάλευρο και τον απερίγραπτο ασουρέ, βαρβάρα ή αποσπορίτσα στα ελληνικά που είναι επίσης γέλη από διάφορα σποράκια δημητριακών και ξηρών καρπών. Στις κρέμες ανήκει και το μοναδικό για την τέχνη της ζαχαροπλαστικής γλυκό που στην πιο απλή μορφή του περιλαμβάνει μόνο δύο αφύσικα αταίριαστα συστατικά που η τεχνική τα έχει μετουσιώσει σε ύψιστο επιδόρπιο ή με δύο λέξεις ταούκ κιοκσού! Για όσους δε γνωρίζουν τούρκικα σημαίνει στήθος κοτόπουλου και παραδοσιακά παρασκευάζεται με πολλή υπομονή: H γιαγιά Τουρκάλα αφού βράσει το στήθος, το κοπανίζει με κρυσταλλική ζάχαρη στο χαβάνι μέχρι το μείγμα να είναι ομογενοποιημένο, λείο, γυαλιστερό και λαστιχωτό, ενίοτε το βοηθάει με σαλέπι, κανέλα και άλλα αρωματικά. Το μεγαλείο σε αυτό το γλυκό είναι η υφή του και το ινώδες του σώμα που αφήνει μία μοναδική αίσθηση στο στόμα. Τα νερά του Βοσπόρου ταξιδεύουν το τελευταίο φέγγος της ημέρας, τα φώτα της Πόλης συναγωνίζονται τ’ άστρα του ουρανού και το μικρό πλεούμενο χαρακώνει τους αντικατοπτρισμούς των παλατιών καθώς σαν άλλο σάζι ακούγεται ο παφλασμός των κυμάτων στο ξύλινο σκαρί. Η μυρωδιά από βούτυρο πλημμυρίζει τον αέρα και ένα περίτεχνο πιάτο ξεθωριάζει το τοπίο γύρω. Ο ήχος από τα τραγανά φύλλα που τσακίζονται ένα-ένα από την πίεση του πιρουνιού γαργαλάει τα αυτιά αλλά γρήγορα υποχωρεί από την πλούσια κρέμα που ξεχειλίζει από την αγκαλιά των φύλλων. Κι όταν το γλυκό θα έχει αφανιστεί από το πιάτο, η τρυφηλότητα του ροδόνερου θα φέρει μια γλυκιά λάρα στα βλέφαρα για να πάρει απαλά την κόρωση από το μυαλό.

ΦΥΣΤΙΚΙ ΑΙΓΙΝΗΣ ΚΑΦΕΚΟΠΤΕΙΟ ΜΠΟΥΡΟΥΣΗΣ ΗΡ. ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 14 ΚΑΡ∆ΙΤΣΑ Τηλ 2441025785

ΠΑΓΩΤΟ ΚΑΪΜΑΚΙ ΒΙΟΤΕΧΝΙΑ ΠΑΓΩΤΟΥ ΜΗΝΙΑΣ 3 Ο ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΟ ΚΑΡ∆ΙΤΣΑΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ, ΚΑΡ∆ΙΤΣΑ Τηλ 24410 25932

Στο στενό της οδού Βάλβη υπάρχει ένας ιδιαίτερος χώρος στον οποίο µε το που µπεις θα νιώσεις πως µεταφέρεσαι αυτόµατα σε ένα υπέροχο bar του ∆ουβλίνου. Αυτή είναι η Μαργαρίτα, το κατάστηµα όπου η ζεστή ατµόσφαιρα, τα προσεγµένα ποτά και η σαφής άποψη για την καλή µουσική αποτελούν ένα ιδανικό τρίπτυχο επιτυχίας. Αδιάψευστος µάρτυρας, τα 20 χρόνια της. Πεζόδροµος Βάλβη | τηλ 24410 42434 Καρδίτσα

Σε ένα άριστα διακοσµηµένο, αλλά παράλληλα ζεστό και φιλόξενο περιβάλλον το Avanti pizza - restaurant µπορεί να φιλοξενήσει και να εξυπηρετήσει όλες τις γαστρονοµικές σας επιθυµίες, από ένα απλό γεύµα ως ένα ιδιαίτερο δείπνο, αλλά και κάθε είδους κοινωνική εκδήλωση. Oι συνταγές του που συνδυάζουν κρέας και λαχανικά αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των γευµάτων, γεύµατα στα οποία πρωταγωνιστεί το ελαιόλαδο στα πλαίσια της Μεσογειακής διατροφής.

Βενιζέλου 98 – Πλατεία Λάππα | τηλ 24410 75772 | Καρδίτσα

Σε ένα µικρό και ταυτόχρονα όµορφο χώρο που δηµιουργήθηκε µε φαντασία και ευρηµατικότητα ο καταναλωτής µπορεί να απολαύσει τον καφέ του και τα πλούσια σε γεύση και ποιότητα εδέσµατα. Ο απολαυστικός ζεστός καφές σε συνδυασµό µε τα εξαίσια εδέσµατα τόσο αρτοποιίας όσο και ζαχαροπλαστικής, συνθέτουν µια ξεχωριστή πρόταση καφέ και φαγητού στην πόλη της Καρδίτσας. Για όσους θέλουν να απολαύσουν τα προϊόντα του black medicine στο χώρο τους µπορούν µε ένα τηλεφώνηµα να έχουν άµεση και γρήγορη εξυπηρέτηση.

Τέρµα Ταυρωπού (δίπλα στο νοσοκοµείο) | τηλ 24410 76660 - κιν 6972424199 | Καρδίτσα

∆. Τερτίπη και Σµύρνης γωνία. Μια ξεχασµένη γειτονιά στην οποία το Τόσο ∆α τα τελευταία χρόνια έδωσε ζωή και έθεσε τη διασκέδαση της Καρδίτσας σε νέες βάσεις. ∆ηµιούργησε ένα εναλλακτικό ρεύµα και άλλαξε τις συνήθειες της πόλης, καθιερώνοντας τον specialty καφέ, τα cocktails και τα µουσικά ακούσµατα πέρα από τα δεδοµένα! ∆. Τερτίπη & Σµύρνης | τηλ 24410 42369 | Καρδίτσα

Έπειτα από 38 γευστικά χρόνια µε την ποιότητα αδιαπραγµάτευτη, η αγαπηµένη σας πιτσαρία αλλάζει πρόσωπο. Η Capricciosa, γνωστή στην πόλη της Καρδίτσας (και όχι µόνο) , «µεταµορφώνεται» σε ένα σύγχρονων προδιαγραφών εστιατόριο. Ο χώρος ανακαινίστηκε, ο ξυλόφουρνος έφερε νέες γεύσεις και εσείς το µόνο που έχετε να κάνετε, είναι να τις δοκιµάσετε! Υψηλάντου 84 | τηλ 24410 75300 | Καρδίτσα

Με µεράκι και διάθεση δηµιουργίας όπως και την ανάγκη για προσφορά στον κόσµο του καλύτερου δυνατού, το Ακροκέραµο άνοιξε πρόσφατα τις πύλες του στη σκιά του Κάστρου Φαναρίου. Πρόκειται για ένα χώρο µε υπέροχη αύρα, ιδανικό για καφέ, ποτό, σνακ, καθώς και τσίπουρο. Η µοναδική θέα, η άψογη εξυπηρέτηση και η αισθητική µπορούν να πείσουν και να κερδίσουν ακόµα και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη. Κάστρο Φαναρίου | τηλ 6981019395 - 6942402471 | Φανάρι

H τοποθεσία ενός espresso bar που φιλοδοξεί να κάνει τη διαφορά στον χώρο του καφέ. Χώρος ιδανικός για να απολαύσετε ένα υπέροχο ρόφηµα, αλλά και µε υπηρεσία delivery που λειτουργεί από τις 8 το πρωί έως τις 8 το απόγευµα. Mamalou, όχι µόνο για τον ποιοτικό καφέ, αλλά και για την υπέροχη ποικιλία φρέσκων µικρογευµάτων! Καραϊσκάκη 47 & Αβέρωφ | τηλ 24410 28161 | Καρδίτσα

Το Charlot εµφανίστηκε στην πόλη της Καρδίτσας µε σκοπό να χαρίσει στην έξοδό σας µία απόδραση από την καθηµερινότητα. Βρίσκεται µια ανάσα από τον χώρο του Παυσιλύπου και σας προσκαλεί από νωρίς το πρωί να απολαύσετε τον καφέ σας συνοδεύοντάς τον µε ένα καλό πρωινό. Ο ιδιαίτερος και οικείος χώρος του θα σας κερδίσει από την πρώτη στιγµή αφήνοντάς σας µόνο ευχάριστες εντυπώσεις. Μην παραλείψετε όµως να δοκιµάσετε και τα ολόφρεσκα, χειροποίητα γλυκά του!

∆. Τερτίπη & Μπότση 2 | τηλ 2441076760 | Καρδίτσα

Cadillac Records, ή αλλιώς ό,τι πιο κοντινό µπορείς να βρεις σε µια ευκαιρία για απόδραση από τα στενά νοητά όρια της πόλης. Η διακόσµηση είναι λιτή και άνετη στο µάτι, ενώ τα µεγάλα τραπέζια του µπορούν να φιλοξενήσουν δύο και τρεις διαφορετικές παρέες, πράγµα που µπορεί να σταθεί ως αφορµή νέων γνωριµιών.

∆. Τερτίπη & Χατζηµήτρου | τηλ 24410 75105 | Καρδίτσα

Εδώ και τέσσερα χρόνια η οδός ∆ιάκου έχει αποκτήσει άλλο χαρακτήρα στον τοµέα της διασκέδασης, κι αυτό οφείλεται στο Mercato. Έναν προσεγµένο χώρο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής που παραπέµπει σε σαλόνι σπιτιού. Εκτός από τον καφέ και το ποτό, τη διαφορά κάνει η κουζίνα του, καθώς κάθε µέρα σερβίρονται διαφορετικά και αυστηρώς µελετηµένα πιάτα, υπό τους ήχους όµορφης µουσικής. ∆ιάκου 11 – Νέα Αγορά | τηλ 24414 00587 | Καρδίτσα

Το Piu είναι ένα από τα πιο πολυσυζητηµένα και πιο αγαπηµένα µαγαζιά της πόλης. Είτε µε την τωρινή του ονοµασία, είτε ως Βίβλος παλιότερα, ο προορισµός είναι πάντα ένας, Καζαµπάκα 4 στην πλατεία ∆ικαστηρίων. Εδώ και χρόνια θεωρείται το ιδανικότερο µέρος συνάντησης και διασκέδασης και απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες. Καζαµπάκα 4 – Πλατεία ∆ικαστηρίων | τηλ 24410 41401 | Καρδίτσα

Brothers, ή αλλιώς η συνέχεια του Avanti, εξού και η ονοµασία! Ένα steakhouse που δηµιουργήθηκε µε σκοπό να σας προσφέρει διαφορετικές επιλογές στην καθηµερινότητά σας και φιλοδοξεί να γίνει το νέο σας στέκι, προσφέροντάς σας ξεχωριστές και ιδιαίτερες γεύσεις.

www.brotherskitchen.gr Πλατεία Στρατολογίας | τηλ 24411 00344 | Καρδίτσα

30 χρόνια πριν, άνοιξε στην Καρδίτσα ένα bar µε σκοπό στην αρχή να λειτουργήσει µε την µορφή ενός τόπου για άτοµα που αγαπούν το jazz και το blues. Σήµερα, το pianobar Πουθενά παραµένει αναλλοίωτο στη φθορά του χρόνου, κρατώντας ένα µοναδικό ύφος και χωρίς να αλλάζει µουσικές προτιµήσεις. Πλατεία Στρατολογίας | τηλ 2441073012 Καρδίτσα

Aπό το 2011 έως και σήµερα, το A Mano έχει ταυτιστεί µε τον καλό καφέ. Όλα ξεκίνησαν από το take-away κατάστηµα στη γωνία των οδών Καποδιστρίου και Αζά. Έπειτα γνωρίσαµε το hotspot της πόλης, στην οδό Υψηλάντου. Εκεί όπου η σύγχρονη αρχιτεκτονική σέβεται το παλαιό, και η εµπειρία του καφέ µεταφράζεται σε άψογη εξυπηρέτηση. Καποδιστρίου & Αζά | Υψηλάντου & Πλαστήρα Υψηλάντου & Γαριβάλδη | τηλ 24410 42425 | Καρδίτσα

BETTY ON TOP

Για να επικοινωνήσεις με την Betty, Betty Boopaki στείλε e-mail στο: bettypezodromio@gmail.com (Διανυκτερεύει)

ΓΙΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΚΟΥΓΚΛΑΡΟΝΤΑΙ Δ.

Σκέφτομαι να σου στείλω πολύ καιρό αλλά κάθε φορά λέω πως θα τα βγάλω πέρα μόνη μου. Έλα όμως που τελικά θέλω τη γνώμη σου. Betty μου είμαι 24 και τον Σεπτέμβριο θα ξεμπερδέψω οριστικά με τη σχολή. Το θέμα είναι τί γίνεται μετά γιατί μέσα στο 2019 θα κυνηγήσω να φύγω στη Γερμανία για μεταπτυχιακό. Όμως δε θέλω να αφήσω το αγόρι μου πίσω. Είμαστε 3 χρόνια μαζί και ταιριάζουμε απόλυτα. Δεν είναι ότι το λέμε απλά εμείς, αλλά μας το τονίζουν όλοι. Αυτός, σε υποθετική συζήτηση που του έκανα για να φύγουμε μαζί, μου τα μάσησε. Νιώθω πως φοβάται αλλά ξέρω πως δεν υπάρχει τίποτα εδώ που να τον κρατάει. Να τον υπολογίζω στα σχέδιά μου για το μέλλον; Καλή μου, σου εύχομαι καλή σταδιοδρομία και με το καλό να γίνουν πραγματικότητα τα όνειρά σου. Αυτή τη στιγμή που βρίσκεσαι σε ένα μεγάλο σταυροδρόμι της ζωής σου θέλεις πολύ να το διαβείς με το αγόρι σου. Πριν βιαστείς να τον παρασύρεις στα δικά σου όνειρα, προσπάθησε να κρατήσεις αποστάσεις από τα τρέχοντα γεγονότα και σκέψου πως πραγματικά θέλεις εσύ τη ζωή σου σε δέκα ή είκοσι χρόνια από σήμερα; Μη βιαστείς να απαντήσεις… Φτιάξε την ιδανική σου εικόνα χωρίς να παρασύρεσαι από τη σημερινή σου καθημερινότητα. Σε κάθε περίπτωση να έχεις σημείο αναφοράς τις δικές σου επιθυμίες και τα δικά σου όνειρα. Και κάτι ακόμη, οι αφορισμοί όπως: «δεν υπάρχει τίποτα εδώ που να τον κρατάει.» είναι προσωπική σου άποψη. Αν τον αγαπάς, άκου και τους δικούς του προβληματισμούς.

Μ.

Χωρίσαμε πριν ένα χρόνο και από τότε βρισκόμαστε μεν αραιά αλλά οι σχέσεις μας είναι φιλικές. Το πρόβλημα είναι πως νιώθω ότι με φλερτάρει ένας φίλος του και το ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα πως αυτός ο φίλος του μου αρέσει. Ε, που είναι το πρόβλημα; Από την περιγραφή σου είστε αρκετά βόρειο-ευρωπαίοι για να κολλάς σε τέτοιες λεπτομέρειες. Δυο κοινοί γνωστοί, ελεύθεροι και ωραίοι, επομένως μπορείτε να διεκδικήσετε το μερίδιο σας στην ευτυχία. Άκουσε κουκλίτσα μου, ο έρωτας είναι καπιταλιστής, μοναδικό του μέλημα είναι να ικανοποιεί τη ζήτηση με την κατάλληλη προσφορά. Μη διστάσεις την επόμενη φορά που θα συναντήσεις τον ενδιαφέροντα φίλο να του προτείνεις ένα καφεδάκι.

Β.

Πως το λένε αυτό που και οι δύο θέλουν αλλά δε γίνεται; Aυτός Λάρισα και σε σχέση, εγώ Τρίκαλα και στα χωρίσματα. Γνωριστήκαμε σε ένα γάμο κοινού φίλου αλλά περισσότερο μας ενδιέφερε να περάσουμε χρόνο μαζί παρά να πάρουμε μέρος στο γλέντι. Στο μεσοδιάστημα τον είδα δύο φορές. Τη μία επειδή με έβγαλε ο δρόμος στην πόλη του και την άλλη στα γενέθλια μίας κοινής μας φίλης. Η έλξη μεγαλώνει αλλά και οι δύο νιώθουμε ένοχοι. Αχ, τι γλυκά μπερδέματα; Πώς το λέει το λαϊκό άσμα; Αν είναι η αγάπη αμαρτία, να βγω να το φωνάξω με λατρεία! Φυσικά, είστε αμφότεροι σε σχέση κι αυτό κάνει την ενοχή γλυκά και την αδημονία μεγαλύτερη, όμως φίλη μου κράτα μικρό καλάθι. Εσύ δεν έχεις ξεκαθαρίσει με τον δικό σου κι εκείνος δεν ξέρουμε τι έχει κατά νου. Από την άλλη δεν βλέπω και καμιά βιάση… άσ’ το να τσουλήσει. Αν είναι να’ ρθει, θε να’ρθεί, αλλιώς… θα προσπεράσει. Και κάτι ακόμη, για να ξεφεύγεις καμιά φορά από τη ρουτίνα καλός είναι ο Λαρισαίος, αλλά για κάτι περισσότερο ποιος αντέχει να τρώει χιλιόμετρα; Και ακόμη, ποιος θέλει και μπορεί να αλλάξει τρόπο διαμονής; Άστα, βράστα φίλη! Πήγαινε για καμιά βουτιά μέχρι τον Αγιόκαμπο και από Σεπτέμβρη αμφότεροι ανανεωμένοι στα ταίρια σας. Κ.

Σπουδάζω στη Θεσσαλονίκη και πρόσφατα με φλέρταρε ένας γείτονας με τον οποίο έχουμε ένα «γεια» από καιρό. Εγώ 25 κι αυτός 40+. Είναι γοητευτικός και φαίνεται από το στυλ του πως είναι άντρας με αυτοπεποίθηση. Θα μου άρεσε να μπλεχτώ μαζί του σε ένα βαθμό αλλά από την άλλη θα είμαι απλά που____να; Nα του την πέσω με τη σειρά μου ή να κάνω πίσω; Αρχικά, αν δεν πάρεις λεφτά δεν είναι πουτ@ να! Το βρίσκω λογικό να σε γοητεύει το καλλίγραμμο μυαλό του και το πνευματώδες κορμί του και περισσότερο λογικό το βρίσκω να ανταποκριθείς στο φλερτάκι του. Ωστόσο, για να μην έχεις κολλήματα, να ανταποκριθείς γιατί γουστάρεις τον τύπο κι όχι το αυτοκίνητο, τα λεφτά κ.τ.λ. και κ.τ.λ. Επίσης, είναι σημαντικό να γνωρίζεις ότι πρωτίστως αυτός γουστάρει οικτρά τα 25 σου χρόνια, τα υπόλοιπα αν υπάρξουν θα έρθουν με το χρόνο… Χαριτωμένο μου πλάσμα, απόλαυσε τα καλά της ηλικίας σου, δώσε ευκαιρίες και κέρδισε εμπειρίες!

Αχ, Μασ Ευχομαι Αισιως καλο χειμωνα!

Mπέτη έχει κάτι στραβό ο φετινός Αύγουστος; Στις αρχές του μήνα, είτε το πιστεύεις είτε όχι, έπαθα πνευμονία. Στη συνέχεια πήγα με το αγόρι μου στη Ρόδο και ένα βράδυ μας έκλεψαν κάρτες, ταυτότητες και χρήματα. Κι εκεί που νόμιζα πως φτάσαμε στον πάτο του βαρελιού και εντάξει μωρέ, βήμα-βήμα όλα θα φτιάξουν από την αρχή, πριν από λίγες μέρες μου σκάει την κεραμίδα ότι θέλει να μείνει μόνος! 2 και κάτι χρόνια μαζί, μισό χρόνο μετά τη συγκατοίκηση. Να πάω σε κανέναν παπά να με διαβάσει ή να πάρω τα βουνά; Αγχωμένη μου Μ. φαίνεται πως έμαθες με τον πιο βάναυσο τρόπο πως καμιά φορά όντως το βαρέλι δεν έχει πάτο. Το «και μη χειρότερα» μερικές φορές ακούγεται σαν κακόγουστη φάρσα όταν πράγματι έρχονται τα χειρότερα. Παρόλα αυτά, άκου τους παπούδες που λεν’ «υγεία να ‘χουμε και όλα θα φτιάξουν»! Δεν ήρθε το τέλος του κόσμου και πρέπει μέρα με τη μέρα να εστιάσεις σε αυτά που διορθώνονται. Σε όσα δηλαδή θα σε φτάσουν σε ένα σημείο που θα είσαι εντάξει με τον εαυτό σου. Όταν ξεμπλέξεις με τα διαδικαστικά για ταυτότητες κτλ – μήπως θα ήταν καλό να κάνεις μία συζήτηση με το (πρώην) αγόρι σου; Δυστυχώς δε μου δίνεις περισσότερες πληροφορίες για τη σχέση σας, αλλά με την εμπειρία μου σου λέω πως ειδικά στον έρωτα, ό,τι ραγίζει ξανακολλάει.

ΚΡΙΟΣ

ΖΥΓΟΣ

ΤΑΥΡΟΣ

ΣΚΟΡΠΙΟΣ

Άκουσε ο Κριός για κάρμα και μας έσκασε γιγαντιαίο χαμόγελο. Το καλοκαίρι γέμισες για τα καλά τις μπαταρίες σου και τώρα που η ζωή επανέρχεται στους κανονικούς της ρυθμούς, είσαι έτοιμος να επιστρέψεις διαφορετικός. Έχεις αλλάξει προς το καλύτερο, κι αυτό στο αναγνωρίζουν όλοι. Στο αναγνωρίζει όμως και ο Σεπτέμβριος που δεν πρόκειται να σου φερθεί άσχημα. Ήδη από τις πρώτες μέρες του θα καταλάβεις πως οι νέες σου συνήθειες όχι μόνο σου κάνουν καλό, αλλά θα σε οδηγήσουν και σε μια επιβράβευση. Κι όσο ακόμα αδειάζεις τις βαλίτσες σου, να θυμάσαι πως την Παρασκευή που ο μήνας θα έχει 14, όλος ο ουρανός θα σε κοιτάζει!

Ρομαντικό μου Ταυράκι ήρθε το φθινόπωρο και συ ακόμα ψάχνεις την αγάπη σε λάθος μέρη. Άφησε λοιπόν τα social media, άνοιξε τα μάτια σου και κοίτα γύρω σου. Εκεί θα βρεις τις απαντήσεις. Ο Σεπτέμβριος είναι για σένα μήνας νέων, όμορφων περιπετειών, και όχι μήνας επιστροφής και περισυλλογής. Θα ξεκινήσει βέβαια κάπως μουντά, αλλά από τις 12 και μετά, θα αρχίσεις να νιώθεις ήρεμος και κατασταλαγμένος. Όλα θα βρουν το δρόμο τους και δε θα χρειαστεί να κοινωνικοποηθείς περισσότερο απ’ όσο στο παρελθόν. Κοίταξε λοιπόν να χαμογελάς και να μην προβληματίζεσαι ιδιαίτερα. Ένας ήσυχος και γλυκός Σεπτέμβριος σου χτυπά την πόρτα!

ΔΙΔΥΜΟΣ

Όλα καλά Διδυμάκια μου; Εγώ και τα άστρα λέμε ναι, εσείς όχι. Τον ζήσατε λίγο πιο ξέφρενα απ’ το αναμενόμενο τον Αύγουστο, κι αυτό σας το αναγνωρίζω. Τώρα όμως η επιστροφή στη βάση και μακριά από τον τόπο του εγκλήματος, σας προβληματίζει. Αναρωτιέστε πώς θα δουλέψετε μετά από μία τόσο μεγάλη περίοδο σωματικής και πνευματικής χαλάρωσης, μα η απάντηση είναι «όπως όλοι». Το θετικό είναι πως το στρες θα κάνει ελάχιστα αισθητή την παρουσία του στη ζωή σας τον Σεπτέμβριο. Βρίσκεστε λοιπόν σε μία μετάβαση, και δεν είστε οι μόνοι. Ασκήσεις αναπνοής και υπομονή, και όλα θα παν’ κατ’ ευχήν!

THE COSMIC WHISPERER PROJECT

Δανάη Τ.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ

Σε βλέπω αποφασισμένο και σε χαίρομαι, λατρεμένε μου Ζυγέ. Αποφασισμένο να αφήσεις πίσω όσα σε πλήγωσαν και να κοιτάξεις μπροστά. Ο Σεπτέμβριος σου φωνάζει πως τίποτα δε χάθηκε και τίποτα δε θα χαθεί αν το θέλεις κοντά σου. Η καχυποψία που κάνει την εμφάνισή της στη σχέση σου θα λυθεί μόνο με αμοιβαία συζήτηση, και όταν αυτή συμβεί, όλα θα πάνε καλύτερα. Μην ξεχνάς άλλωστε πως τους γύρω μας τους διαλέγουμε αφού δούμε ποιοι είναι. Μην αμφισβητείς λοιπόν τον εαυτό σου, κι αν νιώσεις κάποιες στιγμές ανασφαλής, η ίδια η Θεα Τύχη θα έρθει για να σε βγάλει ψεύτη!

Ο Σκορπιός δαγκώθηκε και αναρωτιέται ποιος τον μάτιασε και τον έφτασε στο σημείο να αυτοτραυματιστεί. Όχι, αγαπημένε μου: Δεν ήταν στραβός ο γιαλός αλλά εσύ αρμένιζες στραβά τον Αύγουστο! Κι αν, ειδικά τις τελευταίες μέρες του, τίποτα δεν πήγε καλά, ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας που είτε θα τα διορθώσεις όλα, ή θα διορθωθούν από μόνα τους. Στην ουσία, μπορείς να καθίσεις αραχτός και να περιμένεις τα καλύτερα που θα έρθουν μετά τα μέσα του μήνα ή να στραφείς σε δημιουργικά πράγματα που θα δώσουν επιπλέον χρώμα στη ζωή σου. Χαμογέλα, γιατί σου πάει!

ΤΟΞΟΤΗΣ

Από θύτης, θύμα και από ακλόνητος, ερωτευμένος έφηβος. Καλησπέρα Τοξότη, καλωσήρθες στο φθινόπωρο! Αν κάτι από την προηγούμενη πρόταση σου φαίνεται οικείο, είναι επειδή αυτή η εναλλαγή σε έκανε περισσότερο σοφό από ποτέ. Ερωτεύτηκες, κι αντί να πέσεις με τα μούτρα, το απολαμβάνεις ενώ ταυτόχρονα πατάς γερά πάνω στη γη. Και σαν βολικός που είσαι με πρόσωπα και καταστάσεις, μάντεψε, θα ξεχάσεις κάποιους φίλους σου. Αυτοί με τη σειρά σου θα παραπονεθούν και... καλώς τα δέχτηκες. Εμπιστέψου τα άστρα λοιπόν, και βρες την ισορροπία ανάμεσα στη σχέση τους φίλους σου. Έπειτα, όλα θα πάνε φίνα!

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ

To “restart” δε βρίσκεται στο λεξιλόγιό σου και δυσκολεύεσαι να δεις τον Σεπτέμβριο στα μάτια. Γι’ αυτό βρίσκομαι εδώ, αγαπημένε μου Καρκίνε. Έλαμψες, άστραψες και βρόντησες το καλοκαίρι και τα περισσότερα νέα που είχαν να κάνουν με σένα και τους γύρω σου ήταν καλά. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ήσουν ο βασιλιάς της βόλτας και το ίδιο πρέπει να κάνεις και τώρα. Δεν έχει καμία σημασία αν σε πρώτη σκέψη το περιβάλλον της πόλης σε πνίγει. Κάνε λοιπόν μικρές βόλτες όταν ο ήλιος θα δύει, και θα διαπιστώσεις πως τίποτα δε μπορεί να σε λυγίσει!

Σκορπισμένος στα 4 σημεία του ορίζοντα δηλώνει ο Αιγόκερως, μόνο που το απολαμβάνει και δε διαμαρτύρεται καθόλου. Θέλεις να μου δείξεις πώς γίνεται; Θα με ενδιέφερε για να εφαρμόσω κι εγώ αυτή τη μέθοδο του self-control! Aς εστιάσουμε όμως στο μέλλον: Όλα δείχνουν πως σιγά-σιγά η θετική σου ενέργεια θα εστιάσει σε ένα και μόνο άτομο, και πως αυτό θα είναι ένας νέος, μεγάλος έρωτας. Αυτό που δε βρήκες με λίγα λόγια στις παραλίες, θα το βρεις στην πόλη! Τότε θα δεις πώς ο Σεπτέμβριος μετατρέπεται σε καλοκαίρι, και πως οι μικρές αποδράσεις του φθινοπώρου είναι οι ωραιότερες!

ΛΕΩΝ

ΥΔΡΟΧΟΟΣ

Ατρόμητο Λιοντάρι μου, τα άστρα ψιθυρίζουν πως οι σκέψεις που κάνεις βρίσκονται στη σωστή κατεύθυνση. Μην υπεραναλύεις όμως τα πάντα, γιατί θα κινδυνέψεις να βυθιστείς στο άγχος. Και πίστεψέ με, ο Σεπτέμβριος έρχεται στη ζωή σου μόνο για καλό. Μην τον πας κόντρα! Η ευαίσθητη πτυχή του εαυτού σου που θα εμφανιστεί με τον ερχομό του νέου μήνα θα σε κάνει πολύ πιο ανοιχτό και πρόσχαρο άνθρωπο. Έτσι, από την τρίτη του εβδομάδα και μετά δεν αποκλείεται μία νέα γνωριμία να φέρει τα πάνω-κάτω στη ζωή σου, κι αυτή τη φορά για καλό! Το νου σου!

ΠΑΡΘΕΝΟΣ

Παρθενάκι τα κατάφερες και έγινες σημείο αναφοράς στα ελληνικά νησιά, αλλά ήρθε η ώρα να μαζέψεις τις αποσκευές σου και να αφουγκραστείς και συ με τη σειρά σου το διαχρονικό «Τα κεφάλια μέσα»! Η επιστροφή σου στην πόλη θα σε βρει ανανεωμένο, και θα αλλάξει προς το καλύτερο την καθημερινότητά σου. Φτάνει μόνο να θυμάσαι πως το να ζητάς παράλογα πράγματα το φετινό φθινόπωρο, τις περισσότερες φορές θα σε προσγειώνει απότομα. Στρώσε τη ζωή σου σε ρεαλιστικά πλαίσια και θα δεις ήδη από την αρχή του μήνα πως δε θα απογοητευτείς!

Επιστροφές-καταστροφές, μισάνοιχτοι λογαριασμοί με το άλλο φύλο και ένα μουδιασμένο χαμόγελο μονίμως ζωγραφισμένο στο πρόσωπό σου. Σωστά Υδροχόε; Θέλεις να μείνεις για πάντα εκεί που συναντηθήκατε και από την άλλη προβληματίζεσαι με το αν η όλη φάση σας ήταν απλά ένας ακόμα καλοκαιρινός έρωτας. Ο Σεπτέμβριος θα αρχίσει σιγά-σιγά να σου λύνει τις απορίες και συ θα καταλάβεις με ομαλό τρόπο πως η ζωή δεν είναι απλά οι αναμνήσεις του παρελθόντος. Μία πρόταση για δουλειά στις αρχές του μήνα θα σε βοηθήσει σε αυτό το μεταβατικό σου στάδιο. Φτάνει μόνο να μην ξεχνάς πως τα καλύτερα είναι μπροστά σου!

ΙΧΘΥΕΣ

Λαμπερά, όμορφα, καταπονημένα και θαρραλέα Ψαράκια μου, μπορεί η αυλαία του καλοκαιριού να έπεσε, αλλά έχετε πάρει αρκετή φόρα για να κρατήσετε την αγαπημένη σας εποχή στην καρδιά σας για αρκετούς μήνες! «Γεμίσατε» ψυχικά και σωματικά και ήρθε η ώρα όσα μάθατε και όσα ζήσατε να γίνουν πυξίδα που θα κάνουν τη ζωή σας στην πόλη πιο όμορφη και δημιουργική. Η σχολή και η δουλειά θα μπουν στο καθημερινό σας πρόγραμμα, ενώ το μόνο περίεργο που θα σας συμβεί τον Σεπτέμβριο, θα είναι κάποια συννεφάκια στο φιλικό σας περιβάλλον. Όλα όμως θα στρώσουν!

Η Βασιλένα Μητσιάδη είναι αντιπρόεδρος του Μουσείου Τσιτσάνη και δημοτική σύμβουλος του Δήμου Τρικκαίων. Πρόσφατα επέστρεψε στην Ελλάδα μετά τη συμμετοχή της στο Πρόγραμμα IVLP, στα πλαίσια του οποίου επισκέφθηκε τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί ήταν που γνώρισε το Laufra Jeffrey Academy, ένα σχολείο για κορίτσια που ειδικεύεται στις επιστήμες. Όμως αυτό ήταν μόνο η αρχή, γιατί από αυτή τη χρονιά όλα τα σχολεία των Τρικάλων θα έχουν στη διάθεσή τους έξυπνα kit ρομποτικής από την άλλη μεριά του Ατλαντικού. Έτσι γεννιούνται οι... έξυπνες πόλεις!

Closer

Creative Director: Κωνσταντίνος Βελής

Φωτογραφία: Μαριάνθη Νασιοπούλου Ρούχα: Atrion Boutique Παπούτσια: Sideris Shoes Μαλλιά : Glow Hair Μακιγιάζ: Hondos Center Καρδίτσας