Philippine Collegian Issue 13

Opisyal na lingguhang pahayagan ng mga mag-aaral ng Unibersidad ng Pilipinas - Diliman

N N G A TA G

UM

PA Y

Tomo 90, Blg. 13 Setyembre 13, 2012

A G Y G A N A N H U SA T

HANGGANG SA TUNAY NA TAGUMPAY Punong Patnugot Kapatnugot Panauhing Patnugot

Patnugot sa Balita Patnugot sa Lathalain Patnugot sa Grapix

Mga Kawani

OPINYON OPINYON Miyerkules Huwebes Hunyo 1327 Setyembre 2012 2012

Pinansya Tagapamahala ng Sirkulasyon Sirkulasyon

Mga Katuwang na Kawani

LAGI’T LAGING NAKAAMBA ANG panganib na mabalewala ang mga inaning tagumpay ng mga kabataan sa kanilang pakikipaglaban para sa karapatan sa edukasyon.

Nariyang patuloy ang pagharang sa mga iginigiit nating reporma sa sistema ng edukasyon, ang pandarahas sa mga lider at organisasyong nagtataguyod ng ating karapatan, at ang pinakatuso, ngunit pinakaepektibo sa pagpapaatras ng ating laban—ang paghabi ng mga ilusyon ng pagbabago na magkukubli sa pangangailangang ipagpatuloy ang laban para sa ating demokratikong karapatan.

Kasalukuyang ginagamit ng administrasyong Aquino ang pagtaas ng pondo para sa edukasyong tersyaryo upang palabasing tinutugunan ng gobyerno ang pangangailangan ng mga state universities and colleges (SUCs). Subalit itinaas man ang nakalaang pondo sa P37.1 bilyon sa 2013 mula P25.8 bilyon ngayong taon, kapos pa rin ito upang tustusan ang kabuuang P54.6 bilyong kailangan ng mga SUCS sa susunod na taon.

Wala ring katiyakang magpapatuloy ang pagtaas ng badyet sa mga susunod na taon. Sa katunayan, pagsapit ng 2016, inaasahan ng Commission on Higher Education na kaya nang tustusan ng may 22 SUCs ang kalahati sa kanilang kabuuang

gastusin gamit ang sariling kita mula sa matrikula at pakikipagtambal sa pribadong sektor.

Madaling pinasisinungalingan ng katayuan ng mga SUCs katulad ng Polytechnic University of the Philippines at UP ang pagpapanggap ng gobyerno. Sa PUP, binabalak na dagdagan ang bayarin ng mga estudyante upang dugtungan ang panloob nitong badyet sa susunod na taon. Samantala, ang pagtaas naman ng base tution sa UP mula P1000 kada yunit patungong P1500 kada yunit nitong semestre sa pamamagitan ng Bracket B certification ay signos ng umiigting komersyalisasyon sa unibersidad.

Sa ilaim ng pangunahing plataporma ni Aquino para sa mga SUCs, ang Roadmap to Public Higher Education Reform (RPHER), mananatiling nakaangkop ang edukasyong tersyaryo ayon sa pangangailangan ng pandaigdigang merkado.

Tahasang pinupuntirya ng RPHER na ituring ang edukasyon bilang negosyong maaaring pagkakitaan. Nakabalangkas sa RPHER ang patuloy na paghuhubog sa kabataang Pilipino bilang bukal ng murang lakas-paggawa ng mga dayuhang kumpanya.

Ilan sa mga inaasahang duduluhan ng RPHER ang pagbabawas ng bilang ng mga SUCs sa bansa at ang patuloy na pagbabawas sa badyet ng mga SUCs, hang-

gang sa tuluyang abandonahin ng gobyerno ang pananagutan nitong gawing accessible ang edukasyon sa lahat ng antas.

Sa harap ng ganitong kalagayan, makatwiran ang pagpapatuloy ng laban. Hindi sapat ang postura, hindi sapat ang dagdag sa subsidyo kung mananatili itong kapos sa tunay na pangangailangan. Higit sa lahat, hindi kakanlungin ng mga kabataan ang isang sistemang nagsisilbi lamang sa iilan—mga negosyanteng pinagkakakitaan ang edukasyon at mga kumpanyang nanamantala ng murang lakas-paggawa.

Kaya ngayon, hinihimok tayong muling tumindig at tumutol. Simula ika-13 ng Setyembre, nakatakdang maglunsad ang iba’t ibang grupo ng kabataan ng mga kilos-protesta upang kundenahin ang mga palisiya ng gobyerno sa edukasyon at ipanawagan ang makabuluhang badyet na tunay na magsisilbi sa kabataan at sa bayan.

Kasama rin ng iba pang sektor ng lipunan, muling dadagsa sa lansangan ang mga estudyante upang ipaglaban ang karapatan sa mga batayang serbisyong panlipunan.

Hindi bago sa ating pandinig ang hamong ito. Subalit ngayon, nagsusumigaw ang panawagang magsuri at magpatuloy.

Kung hindi tayo magpapatuloy, maaaring mawalan ng saysay

ang lahat ng ating sakripisyo— ang pagliban sa mga klase para magprotesta, ang pagpapatingkad ng panawagan para sa mas mataas na subsidyo sa edukasyon, ang pagpapalawak sa hanay ng mga estudyanteng nakikipagtunggali sa mga kalsada at sa Kongreso para igiit ang pagkakaloob ng dekalidad na edukasyon sa lahat.

Lahat ng ito’y mababaon na lamang sa mga pahina ng kasaysayan kung magpapabulag tayo sa mga postura ng pagbabagong ipinagmamalaki ng administrasyong Aquino.

Hindi natutuldukan ng pansamantalang tagumpay ang pangmatagalang laban ng kabataan para sa ating karapatan sa edukasyon. Bagaman tila natinag na ng ating mga panawagan ang pamahalaan, nananatiling salungat sa iginigiit nating pagbabago ang mga programa ng administrasyong Aquino para sa edukasyon.

Bilang sektor na magmamana ng mga pagbabagong ibubunga ng mga tagumpay sa kasalukuyan, at bilang isa sa mga puwersang mapagpasya sa pagwasak ng mga hadlang sa makabuluhang reporma, hinahamon tayo ng pangangailangang maging matalas, mapanuri, at mapanghamon.

Pamuhatan Silid 401 Bulwagang Vinzons, Unibersidad ng Pilipinas Diliman, Lungsod Quezon Telefax 981-8500 lokal 4522 Email kule1213@gmail.com Website philippinecollegian.org Kasapi Solidaridad: UP Systemwide Alliance of Student Publications and Writers’ Organizations, College Editors Guild of the Philippines Ukol sa Pabalat Dibuho ni RD Aliposa

Editor’s Note

We are therefore living in a historical epoch where social upheaval is not a mere vision but a rapidly moving reality. And as so-called “scholars of the people,” it is our task to serve as the conscience of the people and articulators of their interests.

A JUST PROTEST On student protests against the Marcos regime

Roan I. Libarios September 18, 1981

As the Philippine Collegian celebrates its 90th year, we revisit lines from prized editorials that defined the publication’s tradition of critical and fearless journalism.

Youth groups to strike against tuition hike VARIOUS STUDENT AND YOUTH organizations are set to launch a strike to protest the continued government neglect of the education sector on September 17 to 21.

The strike will begin on September 17 with a unity march to Mendiola, led by a contingent from the Polytechnic University of the Philippines, together with students from other state universities and colleges (SUCs), private universities, and high schools.

In UP Diliman (UPD), student groups will hold a vigil at Quezon Hall on September 19, form a barricade on September 20 during the monthly meeting of the UP Board of Regents, and join the multi-sectoral march to Mendiola on September 21, to commemorate the 40th anniversary of the declaration of Martial Law. “Nakita naman nating nagbunga na ang ating mga naunang kilos ngayong bahagyang naitaas na ang budget para sa edukasyon, patunay lamang na mas kailangan pa nating paigtingin ang ating pagkilos upang mas lalo pang bigyang pansin ng gobyerno ang mga problemang kinakaharap nating mga kabataan,” said Kabataan Partylist Rep. Raymond Palatino.

On July 13, barely a week before President Benigno Aquino III announced the 44 percent increase in the budget of SUCs for 2013 in his State of the Nation address, around 1,000 students from different SUCs, private

universities and high schools walked out from their class to call for higher state funding for public education.

“Nararapat lang na itapat natin ang ganitong aksyon sa anibersaryo ng Martial Law, dahil hindi pa rin natin masasabi sa ngayon na tayo ay lubos nang malaya sa batas militar,” Palatino said.

Through the strike, the students will call on the government to allot greater subsidy for education and to build more opportunities for graduates who are and will be looking for jobs, according to a statement from the League of Filipino Students (LFS).

“Ang dami-daming graduates pero hindi naman sila lahat na-

kakakuha ng matitinong trabaho.

Bumababa ang bilang ng mga kabataang nag-aaral sa ngayon dahil nawawalan na ng saysay para sa kanila ang pagpasok sa paaralan dahil alam nilang hindi naman sila mabibigyan ng trabaho pagkatapos,” said LFS-UPD Chair Taj Catangcatang.

Students will also protest

PAGHAMON. Dumagsa sa harap ng Korte Suprema ang mga manggagawa mula sa Timog-Katagalugan upang irehistro ang kanilang mga panawagan noong Setyembre 10. Ilang linggo matapos mahirang bilang Punong Mahistrado, hinamon ng grupo si Ma. Lourdes Sereno na maging matapat sa kanyang tungkulin at pigilan ang pagpapatupad sa mga programang kontra-manggagawa tulad ng Two-Tiered Wage System.

against the “spiralling cost of education” in many schools, Catangcatang added. Last May, the Commission on Higher Education has approved tuition increases in more than 300 universities and colleges nationwide.

The lack of government support forces SUC administrations to increasingly rely on tuition and partnerships with private companies to augment their funds, Palatino said.

“Dahil sa kulang na suporta ng gobyerno, naipapasa sa ating mga estudyante ang problemang kinahaharap ng edukasyon, patuloy ang pagtaas ng tuition fees, at patuloy ang tumitinding privatization ng dapat sana’y edukasyon na kayang makamit ng lahat,” said Catangcatang.

“Sa UP na siyang national university ng bansa, patuloy ang pagsailalim ng administrasyon sa iba’t ibang kontrata sa mga pribadong kumpanya gaya ng sa Ayala Land Inc., dahil ‘yun na lang ang nakikita nilang paraan upang madagdagan ang kanilang budget. Hindi ito nangangahulugang self-sufficient na ang unibersidad, nangangahulugan itong kulang ang natatanggap nilang tulong sa gobyerno,” said Palatino.

“Bilang mga estudyante, nararapat lamang na matuto tayong ipaglaban ang ating mga karapatan.

Makakamit natin ito kung patuloy tayong kikilos laban sa hindi makatarungang programa ng gobyerno,” said Catangcatang.

Bigwas ng pag-aklas MGA ARAL NG AKTIBISMO SA PANAHON NG BATAS MILITAR APAT NA DEKADA MULA NANG ibaba ang Batas Militar sa bansa ni dating Pangulong Ferdinand Marcos, maglulunsad ng malawakang strike sa ika-20 ng Setyembre ang mga grupo ng mga kabataan at mag-aaral, kasama ang iba pang mga sektor ng lipunan.

Muling magbabarikada ang mga estudyante upang ipanawagan ang sapat na badyet para sa edukasyon at iba pang batayang serbisyo, tutulan ang pagtaas ng matrikula at iba pang bayarin sa iba’t ibang paaralan sa bansa, at kundenahin ang pangkalahatang komersyalisasyon ng edukasyon sa bansa.

Kinapanayam ng Collegian ang ilang mga lider-estudyante, manunulat, guro, at iba pang mga pinuno ng mga progresibong grupo sa bansa upang makapagbahagi ng ilang patnubay sa mas maigting na pagkilos laban sa mga palisiyang patuloy na nagpapahirap sa mga mamamayang Pilipino.

“Ang aktibismo ay ang pagkilala sa mga suliranin ng ating bayan at mamamayan at ang pagkilos para ilantad, labanan, at solusyonan ang mga ito. [P]atuloy na may katuturan ang aktibismo ng mga kabataan, lalo na ng mga iskolar ng bayan, sa kasalukuyang panahon.”

PLAYBACK

Mahalaga pa rin nga bang maging aktibistang kabataan sa kasalukuyan?

-Judy Taguiwalo, aktibistang magaaral at bilanggong-pulitikal noong panahon ng Batas Militar, Propesor sa UP, Faculty Regent, 2010

“Mahalaga ang student activism na labas sa edukasyon ng mga kabataan. May kakayahan ang mga estudyanteng magsuri ng sitwasyon, pigilan ang maling mga gawi, ilantad [ang mga ito], at magbigay ng panukala. Kung walang aktibismo, kampante ang mga nasa posisyon sa pagpapabaya at pang-aabuso.”

- Satur Ocampo, Pangulo ng Makabayan Coalition, co-founder ng National Democratic Front

“Ang mga aktibistang kabataan [ang] kumukuwestiyon sa ‘di magandang sistema ng pamahalaan at lipunan. Ang kanilang kritikalidad at maging ang romantiko [at] realistikong pananaw sa historya ay mahalaga para maipaalala ang nakaraan, kasalukuyan, at nararapat gawin sa mga pangyayaring dumadagan sa nakararaming mamamayan.”

-Joey Baquiran, makata at manunulat, propesor ng Departamento ng Filipino at Panitikan ng Pilipinas (DFPP), estudyante ng UP at aktibong kasapi ng UP Repertory Company noong panahon ng Batas Militar

“In a democratic society student activism is essential. It is not an option.”

-Raymond Palatino, Kinatawan ng Kabataan Partylist, Tagapangulo ng UPD University Student Council noong 2000

Ituloy sa pahina 11

“Walang ipinagbago ang kasalukuyang kalagayan, [mas tumindi] ang kagutuman at kawalan ng kinabukasan ng mga pamilya ng mga mamamayang Pilipino.

[Kailangan ng] mas malakas at malawak na aktibismo ng [mga] mag-aral at kumilos sa hanay ng magbubukid at manggagawa.”

-Rodel Mesa, pangkalahatang kalihim ng Ugnayan ng mga Magsasaka sa Agrikultura

“Natatakot ang mga matanda dahil maraming mawawala sa kanila sandaling magkagulo sa bansa. Ang maaari lamang makipagsapalaran at makibaka ay ang kabataan [sapagkat sila] naman ang magmamana ng bansa. Kung hindi sila kikilos... mapipilitan ang kabataan na mabuhay sa isang mundong baluktot at mapang-api.”

-Isagani Cruz, manunulat at propesor, kasalukuyang pangulo ng The Manila Times College, nag-organisa ng mga Pilipino sa Amerika noong kasagsagan ng Batas Militar sa Pilipinas

BALITA Huwebes 13 Setyembre 2012

Proposed ‘UP Boracay’ draws mixed reactions

BALITA Huwebes 13 Setyembre 2012

THE UNSOLICITED PROPOSAL OF the local government of Malay, Aklan to establish a UP annex in prime tourist hub Boracay has elicited mixed responses among students, UP alumni, and townspeople raising issues such as further environmental degradation and accessibility to UP education.

Local council member Wilbec Gelito proposed the creation of an extension campus of UP in the island through a resolution pending at the Sangguniang Bayan of Malay. A “high-ranking UP official” has already expressed interest in the proposal, Gelito said in an article published by Bombo Radyo Kalibo on September 1.

The UP administration, however, has yet to receive a formal proposal.

The Board of Regents, UP’s highest policy-making body, has the sole power “to create, organize, re-organize, merge or abolish constituent universities, colleges, institutes, and other academic and administrative units of the national university,” according to Section 13 (g) of the 2008 UP Charter.

The local council of Malay proposed the establishment of a UP annex in Boracay to supposedly bring quality education closer to the island, said UP Student Regent (SR) Cleve Kevin Robert Arguelles. “With the high cost of UP education, however, we ask [the] question of who would [eventually] benefit from the proposed UP annex,” Arguelles said.

In the social networking site Facebook, a number of Aklanon and UP alumni opposed the proposal, saying the construction of a UP annex in Boracay would

negatively impact the island’s already threatened ecosystem.

“What Boracay really needs now is to take away all the non-tourism businesses—yes, even schools—to lessen the pressure on the island,” said Caloy Libosada Jr., an alumnus of the UP Asian Institute of Tourism, in a post on the official Facebook page of the Office of the SR. Meanwhile, Aklanon Sheena Clarice Meñez said the proposed UP annex should be located in other towns. “Masyado nang crowded ang Boracay. Dapat nga hindi na nagpapatayo ng buildings.

[Magtanim na lang ng mas maraming puno] at alagaan ang dagat,” she explained.

On the other hand, several Aklanons and UP students want the proposal to push through. An Aklanon, for instance, said the proposed UP annex in Boracay could encourage poor locals to pursue college degrees.

Meanwhile, UP College of Law student Yasmin Hatta said the university’s presence in Boracay may help the indigenous peoples of Boracay who have been displaced in the development of the island into a tourist spot.

“If the local government of Malay and the university can guarantee the locals and the indigenous peoples in the island access to education, then we must push for the creation of the annex.

Pero ang mas [pinapanawagan] natin sa ngayon [ay] talagang mapanindigan [ng UP] ang democratic accessibility [nito],” said Arguelles.

SLIPPERY SLOPE. Representatives from the Oil Price Review Committee and the transport sector discussed the current situation of the oil prices in a public disclosure held at the School of Economics on September 10. Meanwhile, protesters registered their condemnation of the oil companies’ apparent greed and insensitivity to the public.

(TOP) (LEFT)

‘Militar ang dumukot kina Karen, She’ With reports from Mary Joy Capistrano

KINUNDENA NG PAMILYA NINA Karen Empeño at Sherlyn Cadapan at ng Karapatan Alliance for the Advancement of People’s Rights ang pagkuwestyon ng depensa sa kredibilidad ng itinuturing na eye-witness sa pagdukot sa dalawang estudyante ng UP sa pinakahuling pagdinig sa kaso noong Setyembre 10.

Sa kanyang testimonya sa harap ng Malolos Regional Trial Court sa Bulacan, isinalaysay ni Wilfredo Ramos na nasaksihan niyang dinukot ng mga ahente ng militar sina Karen, Sherlyn, at ang magsasakang si Manuel Meriño, noong Hunyo 26 sa Hagonoy, Bulacan.

Isa aniya sa mga sundalong dumakip sa dalawang estudyante si S/Sgt. Edgardo Osorio, kapwa akusado nina Gen. Jovito Palparan, Master Sgt. Rizal Hilario, at Col. Felipe Anotado, sa kasong kidnapping

at serious illegal detention kaugnay ng pagkawala ng dalawang estudyante.

Nagsasaliksik noon ang dalawang estudyante ukol sa kalagayan ng mga magsasaka sa nasabing lalawigan, ani Atty. Edre Olalia, pangkalahatang kalihim ng National People’s Lawyers at abugado ng pamilya nina Karen at Sherlyn.

Nauna nang tinukoy ni Ramos si Osorio bilang isa sa mga suspek sa paunang pagdinig sa kaso ng Department of Justice noong 2011, kung saan humarap ang sarhento sa korte kasama si Palparan.

Sa cross-examination ng depensa na umabot ng dalawang oras, binigyang diin ng abogado ni Osorio na “biased” umano ang salaysay ni Ramos dahil kasapi ito ng Karapatan, isa sa mga organisasyong sumusuporta sa panig ng prosekusyon.

“Kahit hindi po ako miyembro ng Karapatan, gagawin ko pa rin po ito para mabigyan ng katarungan ang nangyari kay [Karen at Sherlyn] at mga biktima ng paglabag sa karapatang pantao,” ani Ramos.

Sapat na patunay sa kredibilidad ni Ramos bilang testigo ang paninindigan nito sa kanyang salaysay, ani Karapatan Secretary General Cristina Palabay.

Sa kabila ng kagustuhan ng depensa na kuwestyunin ang kredibilidad ni Ramos, hindi binawi ng 20-taong gulang na mangingisda ang pagtukoy kay Osorio bilang isa sa mga dumukot kina Karen at Sherlyn, ani Gng. Erlinda Cadapan, ina ni Sherlyn.

“Maganda ang naging crossexamination, kasi kahit biglain si [Ramos], iisa ang naging sagot

niya. Very firm, hindi nagbabago,” dagdag ni Gng. Concepcion Empeno, ina ni Karen.

Samantala, hindi pa rin mahanap at maaresto ng mga awtoridad sina Palparan at Hilario mula nang simulan ang pormal na pagdinig sa kaso noong Enero at sa kabila ng warrant of arrest na inilabas ng Malolos Regional Trial Court noong Disyembre 2011.

Sumuko naman agad sina Osorio at Anotado matapos ilabas ang warrant of arrest. Kasalukuyan silang nasa kustodiya ng militar sa Fort Bonifacio.

Noong Agosto, itinaas ni Pangulong Benigno Aquino III ang pabuya mula P1 milyon tungong P2 milyon, para sa sinumang makapagtuturo sa kinaroroonan ni Palparan. Gayunman, hindi sapat

ang pagpapalabas ng pabuya para mahuli ang dating heneral, ani Palibay.

“The most necessary requisite is the firm resolve of [Aquino] to arrest Palparan, regardless of what the Armed Forces of the Philippines [thinks about the] matter. Palparan reminds us of the Martial Law years, [when] torturers roamed freely, were tolerated, and were even permanent fixtures in the martial law landscape,” dagdag ni Palibay.

Nakatakda ang susunod na pagdinig sa Setyembre 24. Sunod na isasalang sa korte sina Gng. Cadapan at si Raymond Manalo, isa pang pangunahing testigo sa kaso.

Mga pabahay sa UPD, nakatakdang ipaayos MAAARING MULING MAKAPAGPAAYOS ng mga bahay ang mga residente ng mga housing unit sa loob ng kampus, alinsunod sa bagong memorandum na inilabas ni UP Diliman (UPD) Chancellor Caesar Saloma noong Agosto 28.

Ipinagkakaloob sa mga permanenteng empleyado ng UPD ang housing unit batay sa isang point system. Gayunman, ang mga ipinapamahaging housing unit ay kadalasang luma na at nangangailangan ng pagpapaayos, ani Housing Office Director Gerardo Lucena.

Upang tulungang tustusan ang pagpapaayos, maaaring gumastos ng hanggang P100,000 ang mga residente at mabawi ang nasabing halaga mula sa unibersidad sa pamamagitan ng pagkaltas nito mula sa kanilang buwanang renta, ani Lucena.

Sa ganitong sistema, walang ginagastos ang UP para sa pagpapaayos ng mga pabahay ngunit wala ring pumapasok na pera sa unibersidad mula sa renta dahil kinakaltas ang anumang gastusin sa pagpapaayos sa buwanang renta sa bahay, ani Perlita Raña, pangkalahatang kalihim ng All UP Academic Employees Union.

Nangangailangan ng ganitong programa upang regular na mapanatiling maayos ang kalagayan ng mga housing unit sa UP, dagdag ni Raña. Aniya, karaniwang hindi na pinapaayos ng mga residente ang mga bahay dahil hindi rin naman ito mapupunta sa kanila sa huli.

Karamihan sa walong klase ng UP housing units, tulad ng bungalow at low-cost units, ay itinayo noon pang 1950s. Dahil sa kalumaan, hindi sapat ang paulit-ulit na pagkukumpuni ng mga papalit-palit na residente ng housing units, ani Manuel Mauro, Regulations officer ng Housing Office.

Kalagayan ng UP housing Noong 1992 pa unang nag-apply para sa housing unit si Filotio Balila, isang administrative aide sa College of Science library, ngunit nitong Enero lamang siya napagkalooban ng pabahay.

Inaprubahan ng Diliman Housing Committee ang papeles ni Balila para sa pagpapaayos ng housing unit noong Marso at natapos lamang ang mga pagkukumpuni nitong Hulyo.

Sa inisyal na pagsisiyasat, tinatayang may P112,000 ang kabuuang gastos para sa pagpapaayos. Ngunit dahil hindi sapat ang magkasamang buwanang sahod ng mag-asawa, na aabot lamang sa mahigit P30,000, kumuha pa sila ng loan upang matapos ang pagpapaayos ng kanilang housing unit.

Dapat pag-aralan ng umano ng administrasyon ang pagpapaiksi sa itinakdang anim na taon na palugit sa bawat pagpapaayos na itinakda sa memorandum, ani Balila. Aniya, upang matumbasan ang kanyang ginasta sa pagpa-

paayos, aabot ng siyam na taon na wala siyang babayarang buwanang renta na P927.

Kakulangan sa housing Karamihan sa mga aplikante para sa mga housing unit ay umaabot ng sampu hanggang 30 taon ang paghihintay bago mabigyan ng pabahay. Nakabatay ang pamamahagi ng pabahay ayon sa mga salik gaya ng pinakamataas na natapos na pag-aaral at suweldong natatanggap ng empleyado.

Gayunman, dahil kaanak ni Balila ang nakatira sa nilipatang bahay, mas mabilis ang naging pagproseso sa mga papeles para sa paglipat ng pagmamay-ari sa bahay. Liban pa sa point system, maaaring gawin ng magkakamaganak ang ganitong paglilipat ng pabahay ngunit isang beses lamang, paliwanag niya.

Natugunan man ng administrasyon ang problema sa pagpapanatili ng kaayusan ng mga pabahay, kulang pa rin ang housing units para sa mga empleyado ng UP, ani Felix Pariñas, pangulo ng All UP Workers Union-Diliman.

Kasalukuyang okupado ang lahat ng 1,143 housing units sa Diliman, ayon sa Housing Office.

Sa huling tala noong Disyembre 2011, mahigit 500 pang empleyado ang naghihintay ng bakanteng unit.

Dahil wala nang ibang mahanap na abot-kayang pabahay malapit sa UPD, ilan sa mga empleyado ng UP ay pinipiling magpatayo ng sariling bahay sa loob mismo ng kampus pero nanganganib rin silang mapaalis dahil hindi naman legal ang kanilang mga bahay, ani Raña.

Pagkatapos magretiro ng isang empleyado, maaari lamang manatili pa ng dalawang taon ang

residente bago ilipat ang pagmamay-ari ng pabahay sa panibagong residente. Gayunman, karamihan sa mga empleyado ay hindi umaalis kaya walang mabakanteng housing unit, ani Staff Regent Jossel Ebesate.

Dagdag pabahay Bilang tugon sa kakulangan sa housing units, may 1,200 pang pabahay ang inaasahang mapapatayo sa susunod na taon, ayon sa Housing Office. Bagaman hindi pa naglalabas ng opisyal na detalye ukol sa proyekto, may P200,000

pondong mula sa Disbursement Acceleration Program ng Commission on Higher Education na inaprubahan ang Board of Regents (BOR) noong Hulyo para sa nasabing proyekto.

Samantala, nakikipagugnayan din ang Housing Office sa PAGIBIG, ahensya ng pabahay ng gobyerno, para matulungan ang mga empleyado, lalo na ang mga magreretiro, na makakuha ng sarili nilang bahay sa labas ng kampus.

Liban pa sa pagpapatayo ng mga karagdagang housing unit at

BALITA Huwebes 13 Setyembre 2012

NAGBABADYANG PANGANIB. Patuloy sa pagtitinda ang mga operator ng canteen at restaurant sa tabi ng Marcos Road sa Manila North Harbor sa kabila ng mga banta sa kanilang kabuhayan. Nitong nakaraang Agosto, naglabas ang pamunuan ng Manila North Harbor ng order for closure at notice for fencing na kinundena ng grupong Anakpawis - Pantalan. Ayon sa grupo, walang batayang legal ang mga notices na ipinataw sa kanila dahil may nakasampa nang kaso hinggil sa naturang usapin noon pang 1995.

Tigers foil Maroons attempt at second win, 75-68 Lavilyn Hysthea Malte THE UNIVERSITY OF SANTO TOMAS (UST) Growling Tigers thwarted what could have been UP Fighting Maroons’ second victory in this year’s University Athletic Association of the Philippines (UAAP) Men’s Basketball on September 8 at the SM Mall of Asia (MOA) Arena, 75-68.

The Maroons led early in the first quarter, 7-5, but the Tigers were quick to devise a competitive game plan, with Tigers center Karim Abdul scoring nine points during the first six minutes of the game. With a minute and fortythree seconds left on the clock, Maroons forward Paolo Romero blew a two-point shot, but Tigers forward Kevin Ferrer swiftly countered it with another twopointer, ending the first quarter with UST on the lead, 20-14.

The Maroons were eager to demolish the Tigers’ advantage in the second quarter, with point guard

pagpapanatili ng mga kasalukuyang pabahay, inaprubahan din ng BOR noong Enero ang Service Recognition Pay na benepisyong pinansyal para sa mga magreretirong empleyado, ani Ebesate.

Sunod na sa listahan ng bagong benepisyong ihahain sa BOR ang pagbuo ng mga konkretong programa para sa kalusugan at transportasyon ng mga empleyado, dagdag ng rehente. “Kinakailangang pangalagaan ng unibersidad ang mga empleyado na naglilingkod dito,”ani Ebesate.

Anjelo Montecastro scoring eight points and forward Michael Jeffrey Silungan with five points.

With a couple of minutes left in the second half, Tigers forward Aljon Mariano scored a two-point shot and Abdul landed two free throws, narrowing the Maroons’ lead. Silungan, however, was determined to keep victory within UP’s reach, adding two more points to the Maroons hoard, ending the half-quarter at 38-35.

The State U ballers kept the momentum of the game during the third quarter with back-to-back layups from Montecastro. In the last two minutes of the third quarter, Maroons center Raul Soyud snatched the ball from Abdul and nailed a two-point shot giving the Maroons a seven-point lead, 50-43.

However, Bautista notched two consecutive free throws and a three-point shot, bringing down the Maroons’ advantage to only

four points, 50-46. Maroons guard Jose Anton Manuel also struck back with a three-point shot, closing the third quarter with UP on the lead, 53-46.

During the final quarter, the Tigers played aggressively to turn the tides in their favor. Tigers forward Kevin Ferrer rendered a two-point shot and Bautista successfully delivered his free throws, grievously cutting UP’s lead, 53-50.

Free throws from State U’s forward Paolo Romero and a twopoint shot from Montecastro brought the Maroons back in the lead, 57-52. The Tigers, however, took the lead with Abdul, Fortuna and Teng hoarding ten points to return the lead to UST, 63-59.

The Tigers then became unstoppable as Mariano banked six straight points, including a shotclock, giving the Tigers an 11-point lead, 70-59.

SPORTSCENE With 2:44 left in the clock, Silungan hit a three pointer, trying to save the Maroons, 70-62. Mariano responded with a two-point shot, bringing the score to 72-62.

Maroons forward Alvin Padilla landed two free throws with only a minute left, but Abdul also landed two points from his free throws, 74-64.

With twenty seven seconds remaining in the game, a two-point shot from Soyud and several free throws from Manuel dropped the Tigers lead to four, but Fortuna settled a two-point shot ending the game, 75-68.

The Maroons now have one win and eleven losses. They are set to face the Far Eastern University (FEU) Tamaraws on September 13 at PSC-Ultra and the National University (NU) Bulldogs on September 16 at the SM MOA Arena.

Kaming makasalanan

KULTURA Huwebes 13 Setyembre 2012

YOSI AT ALAK ang bitamina Amerikano. ko sa araw-araw.

Pero ayos lang, dahil Paggising sa umaga, bitbit naman ng mga bago at pagkatapos sa likod kumain, habang tumatae— mambabatas tiyak, may yosing nakaipit ng panukalang ito ang sa mga labi ko. Pagsapit ng pinakamainam na palusot: gabi, kung wala ako sa opisina na ang paghingi ng ng Collegian, malamang karagdagang buwis ay nakatambay ako sa kung para rin sa ikabubuti ng mamamayang Pilipino. saang inuman.

Sa oras na maisabatas, Alam kong maaaring hindi lahat ng may bisyo sigarilyo

nagpapalusog na ngayon ay kailangan pagsisihan h a b a n g sina Lung at Liver Cancer sa sistema ko, kaya ang pagkonsumo ng alak pinakamahal ang mangilan-ngilang beses ko ring sinubukang tumigil. at sigarilyo—exempted ka presyo ng mga Pero hindi sindali ng hithit-buga ang sinasabi sa paghingi ng tawad basta’t gamot sa buong Asya. nilang willpower, lalo na para sa aming matagal kaya mong magbayad.

Sa mga pelikula, nang lulong sa ganitong gawain. Kaming mga Pare-pareho kasi ang magiging mamamalas kung paano sunog-baga at tunggero kasi, at hindi lamang presyo ng yosi at alkohol pinagmumukhang “cool” ang ang yosi at serbesa, ang tunay na produktong sakaling maipatupad ang mga tauhang naninigarilyo at iniluluwal ng mga kumpanya ng bisyo. sin tax, kesyo mahirap ka o umiinom. May mga bidang kayang Simula nang mag-umpisa akong mayaman. Dahil dito, tiyak na makipagbakbakan kahit nakainom at manigarilyo at uminom, may P50,000 magiging mas apektado ang walang habang humithit ng sigarilyo; may mga na rin siguro ang nasayang ko. Kung mapagkukunan ng pera. kontrabidang may tatlong girlfriend kahit maipatutupad pa ang iminumungkahing Ideyal kasi ang eksena na para nguso-tambutso. Noong ‘90s lamang pagpataw ng gobyerno ng sin tax, o karagdagang buwis para sa yosi at sa mga hasyendero’t propesyonal nagkaroon ng mga kontra-kampanya sa yosi, mga alcoholic na inumin, baka mas na nagpaparaos ng pagod lang ang mula sa mga patalastas na Yosi Kadiri, at iba pang bisyo. Ito ang imahe ng pagbibisyo na kasuklam-suklam na pagsasalarawan sa lumaki pa ang gastos ko.

Tunguhin umano ng pagpataw ipinapalabas sa telebisyon at pelikula. nasabing bisyo. Ngunit sa panahong ito, Sa kabila nito, pintaunayan ng marami nang na-engganyong sumubok sa ng sin tax ang pagbakasalabis-labis na mga pag-aaral tulad ng isinagawa ng mga bisyong mura at pinahalagahan ng Estado. pagyosi at pagtoma ng mga Plipino, lalo World Health Organization noong Paglipas ng ilang daantaong pagsasaka at na ng kabataan. Dahil magtataas ang bu2011, na mas maramiang mahihirap pagbebenta ng tabako, marahil ay huli na ang wis, kakailanganin ding magmahal ang na kumukonsumo sa mga bisyo. mga babala at “government warning.” singil sa mga produkto— malamang hindi Sa katunayan, mas mura pa ang Hindi rin agad mabubuwag ng kung anong na sasapat ang P40 para sa gin dalawang stick ng yosi (P5) kaysa patalastas ang komunidad at kultura na bilog, o P25 para sa kalahating pagkain sa buo sa pagitan naming mga makasalanan. kaha ng sigarilyo. Dahil pinakamurang Walang estranghero sa mga nagyoyosi— may karagdagang bayad, karindirya (P20)sa Pilipinas. Hindi kahit kanino, pwedeng makisindi. madaragdagan din ang hamak din na mas madaling Magkakatulad din ang nararanasan ng kita ng pamahalaan. Sabi umutang ng gin sa tindahan, mga tunggero. Kahit ang prominenteng si pa ng ilang mambabatas, kaysa maghanap ng trabaho Marcelo H. Del Pilar, nakunang wasak baka ang sin tax pa ang sa kasalukuyang ekonomiya na wasak sa litrato ng ilang bayaning tumubos sa mahinang ng bansa.

Maaaring sabihin na Pilipino sa isang piging na may inuman. ekonomiya ng Pilipinas.

At lahat din kami, araw-araw Gayunpaman, makabubuti ang sin tax, lalo ninanakawan ng pera at unti-unti nang hindi maitatanggi na para sa mahihirap na pinuputakte ng sakit. ang mga wala ring maipambabayad Kung tunay na kalusugan ng mga kabalintunaang kapag nadali ng sakit. Ngunit mamamayan ang habol ng pamahalaan,

taglay ng marapat kilalanin na hindi pagkakaroon ng sin matutubos ng sin tax ang nasa kanila ang kapangyarihan na tax sa bansa. Mula ugat ng pagkalulong sa bisyo gawing ilegal sa bansa ang sigarilyo sa pangalan nito, ng mahihirap na Pilpino— at alak. Tiyak kong mas magiging mahihinuha ang malaon ang kagutuman, kawalan mahirap para sa akin ang maghanap nang taguri sa pagyosi at ng trabaho, at ang tila ng stick ng yosi at bote ng beer kung pagtoma bilang mga imoral na pagsasanib ng pamahalaan gagawing krimen ng pamahalaan gawain. Mga luho kasi ang mga ito at mga kumpanya upang ang pagkunsumo sa mga ito. ‘Yun nga kung tutuusin at hindi primaryang humubog ng mga taong lang, tiyak din akong hindi magagawa pangangailangan ng tao, ngunit hindi basta makatatakas ng pamahalaan na talikuran ang mga multinational na kumpanyang kinokonsumo pa rin sa kabila ng mga sa mga nasabing bisyo.

Sa mga nagdaang namumuhunan sa Pilipinas na posibleng negatibong epekto sa katawan.

Kung susundan ang nasabing lohika ng sin tax, taon, habang nagmamahal pinayayaman naming makasalanan.

Nauuwaan kong wala talagang napakarami pang mga gawain ang maaaring ituring ang mga pangunahing sa bansa, mabuting naidudulot sa katawan ang na kasalanan na dapat ding patawan ng buwis. bilihin Nariyan ang pagsusugal sa mga casino at sabungan, nananatiling mura at yosi at alak. Nagsasayang ako ng pera, at maski ang mga pagkaing matatamis na maaaring abot-kaya ang sigarilyo. nagpapahina ng resistensya, at posible Ayon pa kay dating pang mamamatay nang maaga. Pero hindi magdulot ng diabetes at iba pang sakit.

Health Undersecretary mauunawaan ng mga hindi nag yoyosi’t Ngunit ipinataw ng pamahalaan ang bansag ng Alex Padilla, kilala tumutoma na sa bawat paglagok at pagbuga, pagiging sala sa pagkonsumo ng sigarilyo at alak. ang Pilipinas lulan ng alkohol at usok ang bigat ng parehong Tila ba nakakaligtaan nitong naging primaryang bilang bansang may angas at ginhawa. O maaaring ganito lang ako mag-isip agrikultural na produkto ng Pilipinas ang pinakamurang dahil, tulad ng marami sa aming mga makasalanan, tabako sa ilalim ng pamahalaang Kastila at masyado na akong lubog sa bisyo para tumakas.

AS MUCH AS THE WORLD HAS moved on, it remains haunted by ¬the spectre of fallen towers.

The attacks on the World Trade Center on September 11, 2001, commonly referred to as 9/11, destroyed a 16-acre trade complex in New York City and killed around 2,749 people. After eleven years, the event still resonates in many Americans. .

The opening of the National September 11 Memorial and Museum at the Ground Zero site last year, as well as the completion of the One World Trade Center tower this year, brought renewed hope and optimism to the American nation, especially in light of its flailing economy.

This renewed optimism, however, comes at the price of racial and cultural rifts perpetuated by the American media, necessitating changes in the rhetoric of American politics and electioneering.

Phantom towers Film and television have always been a means of propaganda, disseminating and fortifying certain ideologies by presenting recurrent images.

Since 9/11, American media has produced numerous films and television programs that tackle the repercussions of the terrorist attacks.

After the attacks, producers edited out images of the Twin

Towers from their films, wary of the possibility of inflicting unnecessary national trauma by the sight of the towers. While this seemed an act of sensitivity to the grieving public, it can also pass as denial that the attacks even happened. By erasing the image of the towers, American media allowed their nation a period of denial to deal with their grief and to cling to their waning perceived power.

More than a decade hence, deletions have been replaced by insertions, with the towers seemingly rising up from the ashes, standing tall and untarnished even in films and television shows that are set at present. Sci-fi TV programs like “Fringe” offer parallel universe scenarios where the terrorist attacks did not happen and the World Trade Center had not been destroyed. While these may serve as mere cinematic liberties, these also project US’ fantasy image of remaining untouchable even after the reality of the attacks.

The American media has been instrumental, not just in the coping and the rehabilitation of a grieving nation, but also in reflecting the country’s growing schizophrenia.

As 9/11 commemorative stickers and banners scream “Never Forget,” outstanding media representations of Ground Zero hints

From the ground up

heavily of denial and forgetting.

However, as the American media perpetuates images of resurrecting towers, it also paints terrorizing portraits of the established “other,” reminding the nation to never forget its “true” enemies.

Infidels within Since 9/11, the world has seen films and television shows constantly raising suspicion of terrorist plots against the US government.

Muslim nationals from Arab nations are often portrayed as traitorous, bomb-toting extremists sent out to destroy key US cities and government institutions, with federal agents foiling their intricate plots before time runs out.

This skewed racial representation is the direct result of then President George W. Bush’s “War on Terror” rhetoric, whose ambiguities set the conditions for heightened suspicion, paranoia, and racial intolerance. Most critics have described it as a “melodrama”, where a victimized America constantly fends off a villainous “other” threatening its moral values, freedom, and democracy.

This dichotomy paved the way for the distorted condescension of “real Americans” and created resentment towards migrants, especially Arab and Muslim nationals.

Racial intolerance intensified after the 9/11 attacks, as non-white constituents immediately became

ELEVEN YEARS AFTER THE ATTACKS ON THE WORLD TRADE CENTER, THE WORLD REMAINS HAUNTED BY THE SPECTRE OF THE FALLEN TOWERS. AS AMERICAN MEDIA CONTINUE TO JUSTIFY US POLITICS AND FOREIGN POLICIES, AND PERPETUATE A CULTURE OF TERROR IN ITS WAKE, THE CURRENT RHETORIC OF AMERICAN POLITICS SEEKS TO MOVE BEYOND THE SHADOW OF THESE PHANTOM TOWERS.

suspects of terrorist activity.

After 9/11, racial discourse in America intensified as it sparked debates about immigration, and the validity of racial profiling and stereotyping. Even Filipinos have become suspect to scrutiny due to our increasing presence in the United States and the color of our skin.

Bush’s “War on Terror” also entailed the capture of John Walker Lindh, an American enemy combatant found in Afghanistan.

His capture inspired film and television shows like ‘Homeland’ which plays on the theme of “enemies within”, with American traitors infiltrating the CIA and the US government to initiate a terrorist plot.

Such media representations intensify paranoia and dissent, calling for round-the-clock surveillance and reportage, with every citizen made suspect, with every individual a potential terrorist. In turn, the US government aims to placate the growing mistrust and suspicion by changing their rhetoric to suit the needs of a post-9/11 world.

Moving forward As the US national elections loom, television screens abound with red, white, and blue banners displaying familiar slogans and even more familiar faces, with President Barack Obama running for re-election against Republican Governor Mitt Romney. Through the slogan “Forward,” Obama urges the nation to leave behind the

war-mongering rhetoric of the past administration while at the same time touting his regime’s execution of alleged 9/11 mastermind Osama bin Laden.

In his recent weekly address honouring the 11th anniversary of 9/11, Obama highlighted the death of bin Laden, the construction of New York City’s One World Trade Center, and the end of the war in Iraq as prime examples of “just how far [America has] come as a nation” after the terrorist attacks. Meanwhile, Romney and the rest of the Grand Ole Party (GOP) aim to revive religious Christian fundamentalism, waging a war against liberal policies and intensifying their campaign to return to conservative morality, as if in retaliation to perceived attacks on KULTURA BALITA American culture and liberty.

The GOP leaders’ continued Huwebes Miyerkules war against Muslims and Is- 13 Setyembre 27 Hunyo lam becomes apparent in their 2012 2012 fear-mongering rhetoric and election campaign. Former GOP presidentiable Rick Santorum openly supports profiling Muslims at airports to prevent possible terrorist attacks. Herman Cain, also a former GOP presidentiable, likewise argued that banning Islamic centers in Tennessee does not constitute religious discrimination.

The GOP leaders still hold conspiratorial beliefs regarding the danger posed by America’s Muslim community. With Bush gone, a new generation of Anti-Muslim conservatives are waging an all too familiar war, tagging Islam as a “cult” and a “very violent religion.”

Such distrust allows the New York Police Department and the Federal Bureau of Investigation to put certain mosques and Islamic centers under constant surveillance.

The terrorist attack on 9/11, comparable to the bombing of Pearl Harbour and atomic bombings in Hiroshima and Nagasaki, is an act of extreme aggression that has changed the world forever.

As America struggles to move forward, the rest of the world remain affected by their actions following that fateful day.

As much as the Obama administration struggles to move past America’s futile “War on Terror”, the world has yet to forget and, perhaps, it can’t afford to. As it stands, one could only surmise the outcome of the coming US elections, with the phantom of the fallen towers casting a dark shadow on future administrations.

Faulty upgrade AT A TIME WHEN MOST FILIPINOS GO HOME FROM WORK, GRACIA VILLEGAS, DRESSED IN HER FORMAL OFFICE ATTIRE, DOES OTHERWISE. TRAVERSING THROUGH SEAS OF PEOPLE EAGER TO REST FOR AN ENTIRE DAY’S UNDERTAKING, SHE IGNORES THE WORN OUT CROWD. “BEGINNING” HER DAY AFTER ALL, REQUIRES HER FULL STRENGTH AND ENTHUSIASM TO GREET CLIENTS FROM THE OTHER SIDE OF THE WORLD, “GOOD MORNING.”

Ronn Joshua C. Bautista LATHALAIN Huwebes 13 Setyembre 2012

BEING A BA ENGLISH STUDIES student in UP Diliman compels Gracia Villegas, 25, to face a computer every time she writes her papers. If given a choice however, she prefers to stay away from computers as she has her fair share working as a technical support representative at TeleTechCainta, Rizal.

Last February, the Commission on Higher Education (CHEd) in collaboration with the Business Processing Association of the Philippines (BPAP), the umbrella association of Business Process Outsourcing (BPO) companies, came up with CHEd Memorandum Order No. 6 (CMO 6).

This measure promoted the Service Management Program (SMP), a 21-unit crash course aimed to “prepare students…for a career in the BPO industry by equipping them with required competencies.”

At first, such measures seem to solve Villegas’ situation. “[By] building competency by way of cooperative partnerships among stakeholders [and] academe,” CMO 6 aims to educate the youth while gearing them to work for BPO companies.

Although CMO 6 promises secure and fast employment, such measure poses an alarming statement to the government’s regard to the BPO industry—continued reliance on foreign investments at the expense of stunting the growth of local industries.

Logging in Villegas first entered UP in 2005. Back then, when tuition was still pegged at P300 per unit, her P6800 matriculation every semester already burdened her family.

Their finances were further

challenged in 2008, when the paralegal firm that employed her mother closed.

Such condition eventually forced her to go on absence without official leave to look for work in 2009, the same year she was expected to graduate. “Ako kasi ang bread winner ng pamilya.

Unemployed ang nanay ko, wala na tatay ko, at apat pa ang pinapakain,” explains Villegas.

Every 8:30 PM to 5:30 AM, from Thursday to Monday, Villegas reports for work, assisting frustrated Americans with their computers.

This earns her P1020 per day, clearly higher than the P337 daily minimum wage set for Region IV-A, where Rizal belongs.

This year, TeleTech hired Villegas’ younger sister which eased some of her financial obligations and allowed her to resume her studies.

Logging back to her life in UP now posits a dual challenge for her – to do well in her studies while working for her family.

Villegas often wakes up in the employees’ sleeping quarters at TeleTech. When in school, she spends her free time – something elusive to working UP students – at the university’s various libraries to sleep. With breaks regularly allotted to recharge body strength from last night’s work, Villegas loses time for anything else.

“Wala nang time mag-org. Wala na ring time para tumambay. After class, uwi agad,” she shares.

Until she graduates, Villegas has no choice but to cope with her busy lifestyle. With high unemployment and soaring prices of commodities and utilities, Villegas clings to her job, uncompromising her family’s stable finances.

Foreign server In 2011, the Philippines surpassed India as the country with the largest outsourcing industry in the voice sector or BPOs utilizing oral communication. Consequently, for the same year, the industry contributed second highest to the Philippines’s gross domestic product or the country’s total value of goods and services produced at $11.56 billion, next to the $20.1 billion remittances from overseas Filipino workers.

“The BPO industry is acknowledged as a driving force for economic growth and employment in the country,” according to Pres.

Benigno Aquino III’s 2011-2016 Philippine Development Plan or the government’s roadmap.

Such contribution to the country’s economy has placed the industry to a privileged position where it enjoys various tax exemptions and popular support. CMO 6 it seems reinforces just this position by instituting a mechanism that can hasten massive recruitment of BPO agents. “[BPO’s] full growth potential… depends on how much talent we

can produce. [T]he industry needs more young people [to achieve it],” says BPAP President and CEO Benedict Hernandez.

The SMP, as contained in CMO 6, includes six subjects such as Fundamentals of BPO, Business communication and Service culture. Those who finish the SMP are guaranteed easy employment into the BPO industry.

Currently, the SMP has a tailored curriculum for universities and colleges around the country to adopt. Such a scheme however, is reminiscent of a familiar stance on employment the government has previously undertaken.

“The government’s promotion of [certain] courses [to] the [youth]…is a market-centered approach. The drop in demand for nurses abroad [which it previously promoted] exposes the unsustainability of this approach” warns labor center Kilusang Mayo Uno Chairperson Elmer Labog.

This year, some 400,000 students lured then into taking nursing courses are unemployed, according to CHEd Executive Director Julito Vitriolo. Such figures underscore the vulnerabil-

ity of the government’s “promote courses with high foreign demand” strategy in providing jobs.

Although the BPO industry currently enjoys prosperity, the likelihood of replicating the experience of nursing students, of having a generation of BPOtrained but unemployed Filipinos, present grim prospects in the future.

Backspace Vital relationships between education and labor employment have long been recognized. This comes in the form of selective funding and provisions of scholarships to supply in-demand industries. For instance, the Department of Science and Technology gives out scholarships to entice students to take selected science courses needed by the department.

The same logic guides CMO 6’s SMP. With scarce local opportunities, the it seems a viable alternative to the unemployed youth.

Independent think-tank Ecumenical Institute of Labor Education and Research (EILER) however, raises concern over the dependence to BPO companies for employment.

“Instead of relying [on] foreigners, magsimula tayo sa sarili nating industriya. May kapasidad tayo…maganda sana kung [magagamit ang mga] graduates natin.

[A]ng mga science [scholars halimbawa,] ay nagiging foreignoriented because of the lack of opportunities,” says Carlos Maningat, EILER head researcher.

Indeed, designing education systems to the demands of the labor market becomes essential only if the jobs supplied serve the country’s needs.

“Despite knowing that work in the BPO industry is unstable, the government openly push[es] fresh graduates to try out callcenters [knowing] foreign markets can quickly disappear,” says Isabelle Baguisi, secretary-general of nationwide coalition National Union of Students of the Philippines.

In spite of the various issues surrounding BPOs, Villegas still holds on. “Sa [BPO] pa rin. Kasi parang hindi kakayanin ng sweldo sa iba at wala na talagang [ibang opportunities],” she says.

Evidently, the sunshine brought by the BPO industry continues to attract thousands of Filipinos searching for opportunities, and the likes of Villegas who balances work and studies.

With the government seemed bent on pushing its people to work on unsustainable industries that do not serve the country’s own necessities, BPO agents like Villegas would have to endure facing computer screens to serve their foreign clients’ needs.

FOR THIRTY YEARS NOW, THE direction taken by the Philippine education sector has been dictated by a single, encompassing law: the Philippine Education Act of 1982, otherwise known as Batas Pambansa (BP) 232.

Passed during the regime of Ferdinand Marcos, BP 232 was meant to “govern both formal and non-formal systems in public and private schools in all levels of the entire educational system.” The act led to the restructuring of the education sector to adhere to Marcos’ framework of “national development,” which meant catering to the labor needs of the United States.

BP 232 served to consolidate all the presidential decrees (PD) on education which Marcos issued prior to the lifting of Martial Law in 1982. These PDs oriented the Philippine educational system towards meeting the needs of the global market, turning schools and universities into training grounds for technical-vocational skills suited to the labor demand of foreign corporations.

A national education plan was then adopted with the intent of using loans from foreign lending institutions like the World Bank (WB) to fund the plan’s implementation prerequisites such as the purchase of textbooks and training of teachers. As mandated by the WB, the medium of instruction was changed to English while the curriculum was redesigned to fit commercial interests.

Despite changes in political regimes during the last three decades, the education system remained tied to the policies outlined in BP 232, a legacy of the

disdained Marcos dictatorship.

For thirty years now, the most important lessons taught to the Filipino students are these: profit over knowledge, foreign service over national interests.

Groundwork Despite proclaiming quality education as a right which should be equally accessible to all, BP 232 is flexible on raising the cost of education farther from the grasp of the ordinary Filipino, stating in Section 42 that “each private school shall determine its rate of tuition and other school fees or charges.” “[BP 232] has been effective only in worsening the inaccessibility of quality education” with its failure to regulate tuition increases, states the National Union of Students of the Philippines (NUSP). This is evident in the staggering increase of the national average of tuition and other fees in private higher educational institutions (see sidebar).

The state’s inability to address the problems of incessant tuition hikes stems from the limited powers granted by BP 232 and succeeding laws to the agencies that supervise various levels of education. “The Department of Education and Commission on Higher Education both [remain] inutile in controlling the spiralling cost of education,” states Kabataan Partylist (KPL).

Prior to 1982, PD 451 stipulated that proposals for tuition rate increase in private schools had to be approved by the secretary of Education and Culture. Private schools were only allowed to charge a maximum tuition rate increase of 15 percent, of which

60 percent would be allocated for the basic salaries of teachers to ensure just compensation.

Section 42 in BP 232 abolished this mandatory allocation as the provision bestowed private school owners with the full discretion on the use of funds from the tuition increase.

Teachers were further subjected to oppressive conditions with the WB’s recommendation to increase the teacher-pupil ratio as a means to maximize teaching capacity. The incorporation of this recommendation in BP 232 led to increased teaching load without the prospect of just compensation (see sidebar).

For state-funded schools with meager subsidies, BP 232 recommends the pursuit of incomegenerating projects (IGPs) and the acquisition of support from private entities. The act further encourages students to secure support for research from the private

sector, conflating the interests of the private corporations with “national development.” “[The act] has given private corporations…the free hand to exploit the need of the people for education, and the inability of the government to adequately address this need,” says KPL Representative Raymond Palatino.

Conditional failure Enrolment in public education institutions bloated from the years 1980 to 2010 (see sidebar) due to escalating tuition rates in private schools. However, public spending on education barely increased. From 1.72 percent of the Gross Domestic Product (GDP) in 1980, the allocation for education only increased to 2.8 percent in 2010, far from the recommended 6 percent of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO) (see sidebar).

“Increased financing does not

Fulfilled predictions: The deterioration of Philippine education Indicators Number of Enrolees Primary Public Private Secondary Public Private

AY 1980-1981

AY 2010-2011

7,931,164 359,280

13,019,145 1,146,921

1,614,554 1,404,014

5,580,236 1,374,710

1:31 1:34

1:36 1:38

Average tuition rate of Private Higher Education Institutions per unit

P257.41a

P536.31b

Total Public spending on education (% of Gross Domestic Product)

1.72

2.8

Teacher-Pupil ratio of public schools Primary Secondary

a 2001 data b2012 data References: DepED, NSCB, UNESCO, ASEAN Statistical Yearbook, Millenium Development Goals Database, World Bank, NUSP

Course outlined THE END OF THE REGIME OF FERDINAND MARCOS DID NOT MEAN THE TERMINATION OF HIS FOREMOST EDUCATIONAL POLICY—THE EDUCATION ACT OF 1982 OR BATAS PAMBANSA (BP) BLG. 232. THIRTY YEARS AFTER PASSAGE OF BP 232, WHAT ONCE WERE UNREALIZED FEARS AND PREDICTIONS REGARDING THE ACT’S IMPLICATIONS HAVE NOW COME TRUE.

guarantee success in education—but chronic underfinancing is a guaranteed route to failure,” states UNESCO. Due to lack in budget, public schools were unable to cope with the increased number of enrolees, as evidenced by the grave shortages of 132,483 teachers, 97,685 classrooms and 95, 557,887 textbooks, according to NUSP. Glaring disparities are also found in the number of enrolees per education level. Among 10 elementary graduates, only two will be able to reach college, according to CHED. Also, of 100 Grade 1, pupils only 14 will be able to graduate from college, according to a study by the Philippine Institute of Development Studies in 2009.

Binding ties

LATHALAIN

The dire state of the education sector makes it vulnerable to the Huwebes privatization schemes prescribed 13 Setyembre BALITA in the country’s program for edu- 2012 cation as laid out by BP 232.

Miyerkules Borne out of BP 232 are gov27 Hunyo ernment policies such as the 2012 Long-Term Higher Education and Development Plan (LTHEDP) and Fidel Ramos’ Higher Education Modernization Act that privatized academic services in the guise of keeping with global standards.

Gloria Arroyo’s revised LTHEDP, meanwhile, sought to reduce the number of state universities and colleges (SUCs) in the country.

In Benigno Aquino III’s administration, BP 232 manifests in the Roadmap for Public Higher Education Reform which will institutionalize IGPs for SUCs, and in the Technical-Vocational Unit of the K to 12 Program for basic education where students are trained to acquire skills needed for employment overseas.

“Borne out of WB’s structural adjustment policies in the 1980’s, we now bear the brunt of the Education Act’s impact in our nation’s job generation, industrialization and economy,” states KPL.

Reclaiming history The Education Act of 1982 created a system which steered Philippine education into its current state of deterioration. Thus, repealing BP 232 and rejecting the principles behind its implementation is a necessary first step to achieving accessible and quality education.

“There resounds a call not only to repeal BP 232, but to reorient the Philippine education system… [into one] that seeks to increase knowledge instead of profit, an education system that teaches Filipinos the value of industrialization instead of driving them to foreign lands to work,” states KPL. Accessible and quality education, after all, does not only entail affordable tuition rates, competent faculty and staff or first-class books and facilities.

More than that, accessible and quality education leads a people to the realization of their own interests and the pursuit of genuine national development.

ISANG PIRMA LANG PO PARA SA KULÊ* MARAHIL NAKASALUBONG MO na ako.

Sa iyong mga klase, tambayan, o kaya sa daan papunta sa sunod mong klase o pauwi, para istorbohin ka at sampolan ng praktisado kong spiel. Bago tayo magkahiwalay, marahil nakuha ko na ang kailangan ko sa ‘yo—ang pinakaiingatan mong pirma.

Kami iyong mga estudyanteng may mga hawak na bolpen at folder na umaali-aligid at paikot-ikot sa campus. Pambungad namin ang mga katagang, “Hello po ate,” “Hi kuya,” o “Excuse me po sir/mam, pwede pong mag-RTR?” Mahigit isang linggo nang nakakalat ang buong kasapian ng Kulê sa UP para mangalap ng 12, 000 pirma galing sa mga estudyante. Kailangan kasi ito upang pahintulutan ng Board of Regents OPINYON ang Kulê na itaas sa P72 mula P40 ang singil para sa pahayagan.

Huwebes Maraming mga karanasan ang 13 Setyembre Team Kulê sa araw-araw na pa2012 kikisalamuha namin sa mga estudyante ng UP Diliman. Meron sa aming talagang inaayos pa ang porma at hitsura para madaling makakuha ng simpatya. Meron din iyong pagpapa-cute o pagpapaawa naman ang gameplan sa pagkuha ng pirma. Gano’n talaga, kanya-kanyang diskarte kami sa pangungumbinsi.

Maraming handang gawin ang Team Kulê makuha lang ang pinagpipitagan mong pirma. Minsan nga, naisip namin ng isang kagrupo na pumasok sa mga UP jeep, isa-isang lagyan ng petition form ang kandungan ng bawat

pasahero at saka makikiusap: “‘te, ‘te, pirma lang ‘te”—pero biro lang naman.

Aaminin kong hindi biro ang pinasok naming gulo.

Dagdag kapaguran din kasi sa dati nang nakakapagod na buhay Kulê ang kampanya. Subalit nakakagaan ng loob na mayroong mga estudyanteng madaling makausap at walang pag-aalinlangang sinuportahan ang Kulê.

Kalakip ng bawat pirmang aming nakakalap ay ang pag-asang magpapatuloy ang institusyon sa paglilingkod sa mga iskolar ng bayan ngayon at sa hinaharap Siyempre mayroon ding mga mahirap kumbinsihin. Hindi raw sila sang-ayon sa mga paninindigan at pinaniniwalaan ng pahayagan kaya’t hindi sila pipirma.

Mayroon din iyong parang ‘di kami nakikita—maaaring lunod sa kanilang ginagawa, may mabigat na pinapasan o sadyang walang pakialam. Mayroon ding ayaw sa P32 na dagdag bayarin.

May ilang nagsasabing kalabisang tanggihan ang panukalang dagdag singil ng Kulê. Sa bagay, ano lang ba ang mabibili ng P32 sa kasalukuyan? Isang bonggang pancit canton combo, dalawang

HAY, PAG-IBIG PAKIRAMDAM KO, BUMABALIK ako sa hayskul. Iyong tamis, kakornihan at sakit na napagdaraanan ng mga babaeng umaasang may ilalaki pa ang boobs nila, parang ngayon ko lang nararanasan. Masyado ba akong bato noong hayskul? Hindi ko alam. Pero ngayon, maraming konsepto’t pilosopiya sa pag-ibig ang ako na mismo ang nakakaramdam.

Halimbawa,‘yung sinasabi nilang friend zone. Hindi to-

Posible palang ngumiti sa buong araw nang hindi napapagod tong lalaki lang ang nakakaranas n’un. Kahit sa videos nina Ramon Bautista at RA Rivera, may mga babaeng nagpapaabot ng kanyakanya nilang angas.

Isa ako sa mga ‘yun (pero hindi pa ako sumusulat, pinag-iisipan ko pa). Palibhasa, sabi nga ng ilang kakilala, prototype ako ng babaeng mapapanood sa mga romantic comedy. Magulo lagi ang buhok

IMMORTAL TEXT15 promo o kaya dalawang set ng readings.

Pero higit sa ganitong angas ay ang higit na mataas na antas ng pagpapaliwanag.

Tunay na maraming pagtatalo at kritisismo ang bumabalot sa Kulê—mula pa noon hanggang sa ngayon. Mahaba at mayaman ang kasaysayan nito bilang institusyong pangmag-aaral. At bagamat kilala ang pahayagan sa matapang at matalas nitong uri ng pamamahayag, “walang iisang Kulê” sapagkat bawat termino’y may sarili nitong tatak.

Marahil nakasalubong mo na kami.

Hindi man tayo lubusang magkakilala, pinag-uugnay tayo ng pagiging kapwa estudyante ng UP—at nang pananagutang ipagpatuloy ang mga institusyong pangmag-aaral na tumulong humubog sa kasaysayan ng ating pamantasan at ng lipunan.

Ngayong 2012, kasalukuyang ipinagdiriwang ng pahayagan ang ika-90 taon nito. Kalakip ng bawat pirmang aming nakakalap ay ang pag-asang magpapatuloy ang institusyon sa paglilingkod sa mga iskolar ng bayan ngayon at sa hinaharap.

PS Tao rin naman kami at napapagod. Kaya kung may org ka o klaseng hindi pa nakakapirma, itext mo lang ako—09166052559— at buong giliw kaming aatak saanmang panig ng UP.

*Para sa mga estudyante ng UP na patuloy naming sinusuyo, at sa mga taga-Kulê na walang awat na mangungulit

Ninalyn Uy ko, makulay pero hindi plantsado ang damit, at laging inaantok. Kapag may natitipuhan akong lalaki, hindi ko maiwasang umasta na chill lang ang lahat, na walang problema kung makikita nila akong kumakain nang nakataas ang paa’t parang laging mauubusan ng kanin. Lagi tuloy akong luhaan ala Bujoy—‘yung character ni Jolina sa pelikula nila ni Marvin na Labs Kita Okey Ka Lang (opo, alam ko ang title).

Pero may mga pagkakataon namang napapatanong ako ng “gusto niya rin kaya ako?” o “shemay was that a sign?” Sa madaling sabi, umaabot din ako sa “point of ambiguity.” Ito ‘yung tipong kahit silent type si kuya, nauuna siyang makipag-usap. Tapos nag-aabala pang mag-save ng mga pelikula sa USB dahil nabanggit mong mahilig ka sa pelikula. Pero kapag tinext mo naman, ang kuripot ng mga sagot. At kapag binati mo sa daan, tumatango lang.

Kung hihingi ako ng payo sa aking high school self, baka sabihin kong torpe lang si kuya kaya hindi makapagyaya ng date. Pero ngayon, alam ko nang posible palang maging two-way ang katorpehan.

Kahit kasi mga babae, natatahimik at natutuliro din kapag paparating na ang crush o “ka-it’s complicated” nila. At umamin kayo, hindi pa naman abante ang lahat para

isipin naming okay lang kahit na babae ang mauna, kahit na babae ang mangalabit at magpakilala.

Pero iba pala talaga ang pakiramdam kapag umigpaw na kayo ng crush mo sa pagiging malabo.

Iba na ang usapan kapag niyaya kang manood ng sine sa Videotheque para daw libre, o kaya hinintay ka sa labas ng klase at sinamahan hanggang sa paanan ng Vinzons. Posible palang maging tungkol sa ‘yo ang lahat ng love songs sa mundo. Posible palang ngumiti sa buong araw nang hindi napapagod.

Dati, katuwaan lang sa akin ang catchphrase na “lahat ng bagay parang pag-ibig”—‘yung mag-iisip ka ng linya tapos lalagyan mo ng “parang pag-ibig” sa dulo. Halimbawa, “ERROR: The Requested URL cannot be retrieved. Parang pag-ibig.” O kaya, “Sana pala, inagapan ko ang lagnat ko para hindi na lumala. Parang pag-ibig.”

Akala ko patawa lang pero totoo palang lahat ng bagay, ultimo hugis ng ulap o ng tae mo, pwedeng maugnay sa pag-ibig. Parang kanina, nagreklamo ang kaibigan ko sa mga natutuwa sa Gangnam Style ni Psy. “Hindi ko talaga maintindihan ‘yan. Naiintindihan ba nila ‘yan? Hindi naman nila gets ‘yan ‘di ba?” At naisip ko, shemay, parang pag-ibig.

LAKAS TAMA Epal-ception TOTOONG NAKAKAIRITA ang mga epal na pulitiko.

Nakakangilong makita ang mga pangalan at pagmumukha nila sa kahit anong flat surface na pwedeng pagbidahan ng sarili—sa mga waiting shed, sa bubong ng mga building, pati sa mga pake-pakete ng pancit canton na ipinanamimigay tuwing relief operations.

Nakakairita rin kapag mayroon silang isinasabit na mga poster ng kung ano-anong pabati. Mayroong “Congratulations to our new nurses!” at “Happy Valentine’s Day” na para bang dapat ipagpasalamat ng mga single na may nag-abalang bumati sa kanila. At patawarin, mayroon ding tarpaulin na binabati ng happy birthday si Quezon City Mayor Herbert Bautista. Ano ba ang dapat isagot ng mga taga-QC sa tarp na iyon?

Thank you po, Mayor, kasi nag-birthday kayo? Buti na lang comic relief ang bangs ni Winnie Castelo.

Mukhang epektibo ang pagpapansin ng mga pulitiko—sikat na sikat sila ngayon dahil pinupuntirya sila ng mga blogger, Facebook-er, at ng mga komedyanteng, sige na nga, nagsusubok maglagay ng social relevance sa kanilang mga patawa.

Dumarami ang anti-epal advocates, at hindi ko tiyak pero baka mag-trending na rin ito sa twitter. Nabasa ko sa mga balita, may mga signage nang pininturahan o kaya ipinatanggal dahil naibulgar na sa madla kung gaano kaepal ang mga pulitikong nakapaskil ang mukha o pangalan dito.

Sa isang banda, maaaring ituring iyon bilang tagumpay. Kung maipapasa ang anti-epal bill at tuluyang ipagbabawal ang pagpapasikat ng mga pulitiko sa paggawa ng mga bagay na dapat naman talaga nilang ginagawa, mas aaliwalas ang paligid. Pero ang problema, may tendensiyang maging mababaw ang pagtingin ng mga tao sa kaepalan ng mga pulitiko.

Ano ba kasi ang epal? Mula sa salitang papel—pumapapel, mapapel—ang pagiging epal ay pagpapabida at pag-angkin ng karangalan kahit hindi naman dapat, kahit wala sa lugar. Sa madaling sabi, oportunismo. Lahat ng epal, oportunista. At lahat ng epal na pulitiko, maituturing na oportunista hindi lang dahil nag-aabala silang magmake-up at magpapicture para sa mga tarpaulin.

Sa tuwing ibinubulsa ng mga kurakot na pulitiko ang pera ng bayan para sa sarili nilang pag-unlad, epal ‘yun. Sa tuwing tinatanggihan nila ang mga palisiya’t batas na maaari sanang magpa-unlad sa Pilipinas, gaya ng pagtaas ng sahod ng mga mangggagawa at pagkakaroon ng tunay na reporma sa lupa, nagpapakaepal sila. Alam naman nating ayaw nila sa mga programang iyon kasi karamihan sa kanila, may sariling mga manggagawang ayaw pasuwelduhin nang tapat at mga hasyendang ayaw ipamigay sa mga magsasaka.

Pero hindi lang mga pulitiko ang epal sa mundong ibabaw. Sa totoo lang, kahit ang mga publicity materials ng anti-epal advocates sa internet, pwedeng ituring na pang-eepal—umeeksena’t nagpapabida rin kasi sila. Iyong mga nagrarali, mga nagpoprotesta sa gitna ng tahimik na event—epal silang lahat. Kahit nga ako, kaming mga taga-Kule, umeepal kapag kumakatok sa klasrum at nagpapapirma sa mga estudyante para sa budget campaign ng dyaryo (basahin ninyo ang backpage).

Kaya lahat tayo, epal. Epal ang mga galit sa epal, epal ang mga nagpapanggap na hindi epal pero sa totoo, epal naman talaga. Maaari lang tayong magkaiba sa mga dahilan kung bakit tayo umeepal. At basta’t umeepal ka para sa ikauunlad ng kapwa mo Pilipino, sige lang—humayo tayong lahat at magpakaepal.

‘Bigwas ng pag-aklas’

Textback

Eksenang Peyups

mula sa p3 “Mahalaga maging [aktibistang mag-aaral] upang maiwasan ang muling pa[nu]numbalik ng Batas Militar. Nararapat na ang pinakasulong ng mga sektor ng lipunan tulad ng mga estudyante at mga manggagawa ay mananatiling mapagbantay at aktibista. [Ang] mga estudyante ay nasa yugto ng pag-aaral at pananaliksik. Sila ang higit na inaasahan na babago sa ating lipunan, [kasama] ang mga manggagawa, sa [pamamagitan ng] organisadong pagkilos. Kung titingnan natin ang kasaysayan, karamihan ng mga rebolusyon at pagbababago ay pinapangunahan ng mga kabataan [at] ng mga manggagawa.”

-Jossel Ibit Ebesate, UP Staff Regent

“Mahalagang maging mag-aaral na aktibista [upang] bantayan at ipaglaban ang mga kalayaang nakamit at binabawi... [Ipagpa] tuloy ang pagkilos para sa ganap, malawakan at pangmatagalang pagbabago ng lipunan at itaguyod ang interes at kagalingan ng nakararaming uring anakpawis at mga progresibong sektor.”

-Atty. Edre Olalia, abogado sa kaso ng pagkawala nila Karen Empeño at Sherlyn Cadapan, pangkalahatang kalihim ng National Union of People’s Lawyers

“Walang ibang identidad ang makakatapat sa karahasan ng estado kundi ang lehitimong aspirasyon ng mga aktibista. Pinapatay dahil mapanganib, pero dumarami pa rin dahil ito ang nararapat sa historikal na pagkamangmang ng korapsyon, karahasan, at panunupil ng naghaharing uri. Ang pagiging aktibista ang kontra-depolitisasyon sa gitnang uring kulturang popular na soft power na instrumento ng negosyo, at sa sistemikong panunupil ng estado sa sarili nitong mamamayan.”

-Dr. Roland Tolentino, Dekano ng UP College of Mass Communication

“Hindi tayo bibitaw at bibitiw [dahil] aktibismo ang nagsisilbing mata, bantay, [at] nagpapaalala sa atin na [hindi] tayo [dapat] magsawang magmatyag, makialam at makihamok. Bilang kilusang panlipunan, ang aktibismo ang siyang patunay na ang tao ay may kakayahang maging instrumento ng pagbabago.”

-Vim Nadera, manunulat at makata, propesor ng DFPP

“Hindi Martial Law ang nagpausbong sa aktibismo. Baliktad: aktibismo ang isa sa nakapang-gipit sa administrasyong Marcos. Bago pa man mag-Martial Law, umusbong at namumulaklak na ang aktibismo bilang paraan ng pagbalikwas sa hindi tama. Mapang-akit ang aktibismo sa kabataang likas na mausisa, mapanghamon, at pilosopo.”

“Sa ganang ito, nakilala ang kabataan sa pagiging mapusok at matalas, mapanuri at malikhain.

Magpasahanggang ngayon, organiko sa atin ang umigpaw sa kamangmangan, sa kawalang-katarungan, at kawalang-kapayapaan. Tambad pa rin ang pagiging tagibang ng lipunan. Kaya paniniwala ko, hindi mawawala ang aktibista habang hindi nawawala ang dahilan para mag-aklas.”

-Ma. Kristina Conti, 2011 Student Regent

Kung psychiatrist ka, anong diagnosis mo kay Chief Justice Ma. Sereno?

Kung psychiatrist ako, ang diagnosis ko sa kanya ay Bumotoparasahaciendaluisitakayapinilininoynoyaquino 2012-32845 baabaablacksheep d ko klala c seren0.pero i think d xa ang dpat idiagn0se...dpat c “hanep n ang buhay,dhl me hanap buhay”.. k0rean0vela ang peg! haha..parang dinab lng! idiagn0se bg0 2makb0ng senad0r! haha

Sinong UP student ang gusto mong rumampa sa Cosmo Bachelor Bash?

Ermergherd dapat rumampa si Martin del Rosario! 11-21102 Gusto ko rumampa sa Cosmo Bachelor Bash si Henry Asilum! Gwapooo niya lang, shocks. Pang model ang peg!

Go Henry! <3 1141006 Cosmo Bachelor Bash ba? HARMOND SANTOS!! :”> Pogi forever :) 20******* Stalker si Jonah Dave Rogado ng BSFT ang bagay sa cosmo bachelor bash. Pang Bb. Pilipinas ang peg! For sure titili ang lola mo ng bonggang bongga. 2009-00489 Gusto kong rumampa si DAN AUSTIN HIGWIT dahil cush ko siya nang sobra!! 201109152 Grace BS Chem C DHAN LAWRENZ DE LEON po ang gusto kong rumampa s Cosmo

NEXT WEEK’S QUESTIONS: 1. Kung ikaw si Noynoy, anong bagong posisyon sa gobyerno ang ibibigay mo kay Rico Puno?

2. Ano ang theme song ng acads mo ngayong sem?

Bachelor Bash! Cguradong lluhod ang mga tala at mgbbukas ang kalangitan!

Kung cnu mang umangal ay kkunin ng liwanag. 2012-30386 banzai!

Si Marvin Marayag, Chev Oliveros, at Ben Bismark ng School of Economics!

Wuhoo! Nyarnyar. ‘1100602 gusto kong rumampa sa cosmo bachelor bash na u.p student, si KARLO OFFICIAL. balita ko pogi daw yun e. tiklop daw si aljur pag nakita yung katawan nun. may fan page nga pala siya sa fb, at nakakatuwa daw mga tweets nun. follow niyo siya @karlololololo. hahahahahaha! 2009-06186 Gusto kong makitang rumampa si CARLOS CARLOS CARLOS CLEMENT sa Cosmo Bachelor Bash! Crush ko siya eh! =) 10-013** Gusto ko na rumampa si Daniel Casio dahil ang gwapo gwapo niya. Peace. ^_^V 1028513 ..!Hi pOh oO dpt c titO zeN ang dpt 09104349918 christina my course i.t.

Estoesta. Ang hot niya. :)) Cosmo worthy! 2009017** the question is, sino bng Isko ang dpt mapasama s Cosmo Bachelor’s bash? For me, I’ve got three choices.

First, Ron Aves (2nd yr BS Physics).

Maangas ang smile nya na bgay n bgay s rockstar hairdo nya. “Bad boy” material, kumbga. Second, Timothy Recla (1st yr BS Applied Physics). Cute ang smile nya, matangkad, charming, athletic. Ika nga, “boy next door.” Finally, the third

Key in KULE <space> MESSAGE <space> STUDENT NUMBER <required> NAME and COURSE (optional) and send to

one is...Aaron Lim (1st yr BS Biology)!

Kaht d sya pang-bad boy or boy next door, his bubbly personality makes it there...yung tipong pag ngumiti sya, mapapangiti k rn at kpag nakta mu xang masaya, parang masaya k n rn!

Haayiiee! ^_^ 11xxxxx #GuessWho?

Comments Bakit walang issue last week?

2012-42367 Mga ate at kuya, grabe yung continuation ng news sa page 5. Sabi sundan sa page 11, naloka ako! Nasa page 15 pala -_- pero kebs lang po :) bat antagal ng release ng 4th batch result ng stfap 10-36515 si noynoy sa lahat nalang ng posisyon inappoint na nya si Mar, mamaya ang pagpipilian nalang sa posisyon kung sa taas ba o sa ilalim haha 201033908 Koko BS Math NAKAKATUWA PO TALAGA ANG EKSENANG PEYUPS. NAKAKAINTRIGA. GO KULE! 201278067 smpf HUHU. Kung kelan naman 1st time ko magtext tsaka naman nagdown inbox ng Kule :( pabati po ulit si BERNA BALINGIT. Yoohoo~ =)) Hello~ :)) dado.green 2009-22174 xD

Panawagan sa mga tumatambay po sa kiosk tapat ng fc, UP IS A DISCIPLINE ZONE po. itapon nyo sa basurahan ang cups nyo. 0661**8

Non-UP students must indiate any school, organizational or sectoral affiliation.

Newscan EDaD Literary Folio Sa ika-18 taon ng Alay Sining, wala pa rin ang lahat sa EDaD: Edukasyong Dekalidad at Diwang Makabayan. You may submit poems, short stories and creative non-fiction pieces (English or Filipino) for inclusion in EDaD Literary Folio.

For submissions and inquiries, email up.alaysining@gmail.com and contact Bobby (09153719802) or Sak (09213887276). For updates, go to fb.com/AlaySining

Dulaan UP mounts Chekhov’s The Seagull DUP’s second offering for its 37th Season aims to spark a renewed interest in world classics through Anton Chekhov’s The Seagull (Ang Tagak), a compelling discourse on art, life and love. It is directed by Tony Mabesa, and stars Ana Abad Santos, Frances Makil-Ignacio, Ces Quesada, Leo Rialp, Menggie Cobarrubias, Jeremy Domingo, Alfonso Deza, Stella Cañete Balucas, Carlo Tarobal, Zafrullah Masahud, Karen Gaerlan, Nadine Samonte and more.

Playdates are on September 19 to October 7, 2012, Wilfrido Ma. Guerrero Theater, Palma Hall, UPD For inquiries contact the DUP Office at 926-1349.

Martial Law@40: Never Again!

Handog ng Unibersidad ng Pilipinas-Diliman sa bayan bilang pagalala sa ika-40 anibersaryo ng Batas Militar.

Pakitang Gunita: mga biswal na pag-alaala tampok ang mga artifak at larawan; 17-21 Setyembre, AS Lobby || Kwentuhan sa Diliman: forum na tatalakay sa paggunita noong panahon ng Batas Militar; 17 Setyembre, 2-5 PM, Silid 400 Bulwagang Palma || Lakad Gunita: pagsasa-alaala ng mga makasaysayang lugar sa Bulwagang Palma noong dekada ‘70; 19 Setyembre, 1-2:30 PM, magkikita sa AS Steps paikot sa Bulwagang Palma || Press Conference: talakayan ukol sa bisa ng Batas Militar sa lipunang Pilipino; 19 Setyembre, 10 AM, AS Lobby || Pelikula: pagpapalabas ng mga pelikulang sumasalamin sa kalagayan ng lipunan sa panahon ng Batas Militar (Sister Stella L, Dekada ’70, Ka Oryang); 20 September, Silid 400 Bulwagang Palma || Talakayan sa DZUP: panayam ng programang “Psych O‘Clock Habit” tungkol sa pagsasaalala sa Batas Militar || Remember ML@40 Concert: pagtatanghal ng mga awit-protesta ng dekadang ‘60 at ’70, muling lunsad-aklat ng Tibak Rising: Activism in the Days of Martial Law at pagsasama-sama ng mga aktibista noon at ngayon

Da Room to Room Edishun Hello mga curls, cuties and wannabe bekis! Kumusta naman ang pakikipag-nose to nose, eye to eye, lips to lips at uhmmm…whatever with the elegantly dressed and not-so-oily faced Kuluteras of Kule? Parang di Purita Maribels ang mga ateng at koya from Vinzons, right? Anyways, eto ang mga lurlur moments during the first leg of our room-to-room for the budget campaign ng ating beloved dyaryow.

Lurlur 1: So naglilibot si Koya Kulutera sa college of the masculados to gather pirmas. Okay ang pes ni koya. Okay ang damit ni koya. E kumusta naman ang titig ni ate sa birdadoo ni koya?

Ano yan ostrich? Chos. Buti na lang matapang si ateng at nasabi niyang “Koya, zipper mo bukas.”

So si koya, to redeem his pes and birdy, napasabi na lang ng “Ateng, you’re so brave.” Ooops.

Lurlur 2: Hindi nagpatalo sa lamig ng rooms ng far away college ang malamig na pagtanggap ng isang ate kay Koya Kulutera No. 2. After magchereroo ni koya about budget anek, nagtanong si ate – “Why don’t you ask some funds from the government? (and then nag Z-snap si ate) Oh wait… Kaaway nga pala kayo ng gobyerno.” Handa namang magexplain si koya. At mabuti na lang, nagpigilan niyang mag-Z snap din while making sagot ate’s question.

Toroy.

Lurlur 3: While these two Kulutera ates are making diskarte how to disturb a busy class in the college of enggaleng, may hiphop dude with large clothes and bling bling ang nagwelkam sa kanila.

Pagkatapos mag-jexplain, nagulat ang mga atey na si hiphop dude at ang prof pala ay iisa! At wag ka, pumirma din ang sigang prof sa petition form! “MA kasi ako mga pare yow. Kayong mga estudyante, suportahan nyo ang Kule yow!” Nokokotuwa naman, smart Lil Zupladow ang peg. Hihihi.

Ayan na ang mga kalurluran ng first leg of our rooooooom to roooooom. Two weeks pa curls, cuties and wannabe bekis! Kaya sa susunod na may lumapit sa inyo from kule, libre lang ang kiss, kahit san at kahit ilan. Bwahahaha!

Himagsik at Protesta Isang memorabilia exhibit ng mga bagay o replika na may kinalaman sa Batas Militar na pagmamay-ari ng isang dating aktibista noong Martial Law at isang personalidad o icon.

May kaakibat na artikulo/sanaysay o likhang sining, ang bawat memorabilia item o sa taong itinatampok na gawa ng ang isang bagong henerasyong aktibista o kabataan. Magbubukas ang exhibit sa ika-14 ng Setyembre 2012 (Biyernes), 4:00 ng hapon sa UP Diliman Main Library Basement Lobby.

Iniimbitahan ang lahat na dumalo at gunitain ang protesta at himagsik noong Martial Law, at muling sariwain ang mga buhay at sakripisyo, mga aral, kabiguan at tagumpay ng kilusan ng mamamayan na humubog sa kasaysayan ng bansa.

CONTACT US. Write to us via snail mail or submit a soft copy to Room 401 Vinzons Hall, UP DIliman, Quezon City. Email us at kule1213@gmail.com. Save Word attachments in Rich Text Format, with INBOX, NEWSCAN or CONTRIB in the subject. Always include your full name, address and contact details.

OPINYON Huwebes 13 Setyembre 2012