#ฟิกชัน่ #คนพาล 32.2 >> https://www.facebook.com/groups/ flowerblooming/permalink/1561138780580239/ เทพยศหยุดหัวเราะแล้ว ก็หอบหายใจหนักๆ นอนนิง่ บนเตียง พลาง ส่งสายตาสายสบ ‘ญาติผู้พี่’ ด้วยแววชื้นฉ�่ำปลายนิ้วของศิวัฒน์ลูบไปตาม ขอบริมฝีปากหยักเป็นรูปกระจับของญาติผนู้ อ้ ง แล้วทาบนิว้ โป้งนิง่ ตาสบตา สื่อสารความรู้สึกบางอย่างล้นอก “เวลาเธอปากคมกัดฉันจนเลือดซิบ ฉันนีค่ ดิ หาวิธปี ดิ ปากเธอตลอด เวลา ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าจะปิดปากเธอยังไง” “ท�ำยังไงละครับ” ถามอย่างท้าทาย “อยากรู้?” ศิวัฒน์ย้อนโดยไม่รอค�ำตอบ เขาส่งลิ้นแทรกผ่าน ริมฝีปากนุ่มอุ่นแต่ชนก�ำแพงฟันที่ปิดกั้นไม่ให้รุกล�้ำไปมากกว่านี้ ชายหนุ่ม ถอนหายใจเฮือก แล้วถอนริมฝีปาก ปลายจมูกโด่งได้รูปชนกับจมูกเชิดรั้น ดวงตาคู่งามที่ฉายรอยหวั่นไหวหลุบลง ฝ่ายร่างสูงก็เอ่ยขึ้นคล้ายตอกย�้ำ “ถ้า...ไม่ใช่ข่มขืนบังคับละ จะยอมไหม” “ไม่ยอมแล้วจะท�ำยังไงต่อละครับ” คุณชายคนสวยเอ่ย “คงจะขอแค่นี้” บรรจงจรดจูบกลางหน้าผาก ระเรื่อยถึงพวงแก้ม นุ่มที่ชายหนุ่มคลอเคลียนานเป็นพิเศษจนแก้มคุณชายแทบช�้ำ “คุณซีชอบผม?” เทพยศเอียงหน้าซุกหมอนถามอู้อี้
แง่งอน
“ชอบคงเบาไป ตอนนี้หลงรักเลยน่ะ” ญาติผู้พี่สารภาพ “คุณซีรักแต่ตัวเองมากกว่ากระมังครับ” สุ้มเสียงร่างโปร่งคล้ายจะ
“ให้ฉันพิสูจน์ไหม” ศิวัฒน์อารมณ์ล้นปรี่อย่างหยุดไม่ได้แล้ว “พิสูจน์ยังไงละครับ” ดวงตาสีนิลราวกับอัญมณีเลอค่า สบกับ นัยน์ตาคู่ที่ฉายแรงปรารถนา “จะให้ต�ำแหน่งประธานมาภากับผม?” สองมือหนาโอบอุ้มวงหน้าคมซึ้ง “เรื่องงานก็เรื่องงานสิ เรื่องส่วน ตัวก็แยกกัน” “พูดเองนะครับ แล้วจดจ�ำไว้ด้วยละกัน อย่าโกหกพกลมผมทีหลัง” ประกายเจิดจ้าฉายวาบหนึ่งก่อนมลายวับแค่คุณชายกะพริบตา “สัญญา...” เสียงทุม้ รับค�ำ แล้วโน้มใบหน้าลงเพือ่ ลิม้ ชิมรสริมฝีปาก ที่เผยอแย้ม โพรงปากนุ่มชุ่มชื้น หอมสะอาดชวนหลงใหล จูบเท่าไรก็ไม่พอ ยิ่งลิ้นเรียวกระหวัดเกี่ยวตอบโต้ดุจอนุญาต ศิวัฒน์ก็เมามายดั่งได้ดื่มกินน�้ำ อมฤตจากสรวงสวรรค์ มือหนาสัน่ ระริก แกะกระดุมเสือ้ นิสติ ไม่ได้ดงั่ ใจก็ทงึ้ จนกระดุมหลุด จากรัง แล้วฟอนมือลงบนผิวที่ราวกับผ้าไหมสีไข่ไก่เนียนเรียบตลอด ลูบ ตั้งแต่สะโพก เอว จนถึงยอดอกที่อวดประชันดุจทับทิม ร่างโปร่งที่กึ่งเปลือย สะดุ้งเฮือก ยามที่ศิวัฒน์ขยี้มือสัมผัส “กลัวอยูใ่ ช่ไหม” ญาติผพู้ เี่ ริม่ จะเอ็นดูนอ้ งทีแ่ สนน่ารัก มือโยงเหนือ ศีรษะ ดิ้นพล่านเมื่อต้องสัมผัสของเขา “กลัวแล้วจะหยุดให้เหรอครับ” เสียงเครือถามก่อนทีจ่ ะกัดปากแน่น ข่มกลั้นอารมณ์กระสัน “บอกตรงๆ ก็ไม่ เธอน่ารักจนเกินกว่าฉันจะทนไหวแล้ว” ชายหนุ ่ ม พรมจุ ม พิ ต บนวงหน้ า ใส ก่ อ นที่ จ ะเปิ ด ปากมอบ ความชุ่มฉ�่ำผ่านปลายลิ้น ศิวัฒน์โลมเลียราวกับกลัวรอยฟันที่น้องกัดจะ
ประทับบนริมฝีปากหยักงาม ทว่ายามผละจากพร้อมใยเหนียวทีค่ ล้ายไม่ยอม ให้จาก ก็ไล่จูบบนทรวงอก ลิ้นเลียเม็ดสีทับทิบ ข้างหนึ่งก็บดขยี้ ท�ำแบบนี้ สลับกันไม่พอ กลิน่ หอมฟุง้ จากเรือนกายชวนให้ฝงั ใบหน้า ทัง้ ขบกัดถ้วนทัว่ สีผิวนวลจึงมีแต่รอยดูด รอยฟันดุจหิมะแต้มสีชาด “คุณซี ผมเจ็บ!” ร่างโปร่งประท้วงยามทีถ่ กู ขบแรงๆ อย่างคนมันเขีย้ วหนักไปหน่อย ศิวัฒน์จึงรู้ว่า ครั้งนี้เป็น ‘ครั้งแรก’ ควรให้ตราตรึง นุ่มนวลราวกับตกในห้วง ฝัน แม้วา่ ตอนนี้ สัตว์รา้ ยทีป่ ล่อยไปก่อนหน้านัน้ จะขย�ำ้ เหยือ่ อย่างเมามันไป แล้ว ศิวัฒน์สูดลมหายใจข่มกลั้นอารมณ์ที่ใกล้ระเบิดเต็มที “พี่ขอโทษ” ชายหนุ่มเอ่ย ความมืดเริม่ คลีค่ ลุม หากแต่สายตาชินกับความมืด แม้เสียดายทีไ่ ม่ เก็นเรือนร่างงดงามชัดตา แต่ยงั ดีกว่าว่าคนสวยอายจนเรือล่มปากอ่าวกันทัง้ คู่ ศิวฒ ั น์ตดั ใจเชยชมทางสายตาหิวกระหายภายหลัง ตอนนีใ้ ช้สมั ผัสจากมือ ไปก่อน ชายหนุ่มวางมือบนหัวเข็มขัดมหาวิทยาลัยอย่างขัดใจความเป็น ระเบียบเรียบร้อยของเจ้าของร่าง เขามือสัน่ ขณะแกะแล้วรูดดึงทิง้ ลงข้างเตียง ปลดตะขอ ดึงซิป จากนั้นก็ดึงกางเกงสแลกออกขว้างตาม ร่างโปร่งหายใจ สะท้าน ก่อนที่จะบอกกึ่งอ้อน “ไม่เอาเจ็บ” ความอ่อนหวานล้นทรวงอกของศิวฒ ั น์ทไี่ ด้ยนิ ค�ำพูดน่ารัก ชายหนุม่ โน้มหน้าลงจูบขมับชื้นเหงื่อ แล้วเอ่ย “พี่ไม่ท�ำน้องเจ็บ” จากนั้นก็ถอดเสื้อผ้าของตัวเองจนหมด แก้เชือกที่มัดปลายเท้าที่ ระทวยจนแน่ใจว่าไม่เตะเขาลงจากเตียง แล้งจุมพิตบริเวณรอยมัดอย่างไม่ รังเกียจ
“เป่าเวทมนตร์เพี้ยงแล้ว ไม่เจ็บนะครับ” ความทรงจ�ำในวัยเยาว์ก่อนที่จะร้าวฉานด้วยฝีมือผู้ใหญ่ผุดพราย ขึ้น ครั้งหนึ่ง พี่ซีก็เคย ‘เป่าเพี้ยง’ ให้น้อง ศิวัฒน์ยกปลายขาแยกออกกว้าง ดึงชั้นในที่ห่อหุ้มจุดเร้นลับของ น้องอย่างช้าๆ ราวกับแกะของขวัญอย่างตื่นเต้น แต่ไม่เร่งรีบ ใจนั้นเต้นรัว ราวกับโลดจากอก พอดึงจนพ้นเรียวขา ก็โยนทิ้งอย่างไม่ไยดี ชายหนุ่มแทรกตัวตรงระหว่างขา แยกแย้มบั้นท้ายหนั่นแน่น จรด ลิ้นชุ่มชื้นเลียจุดซ่อนเร้นที่จับจีบแน่น เสียงครางของคุณชายหลุดลอดแผ่ว หวานก่อนจะเงียบอย่างคนอาย เพราะถูกจู่โจมกะทันหัน และไม่คิดว่าญาติ ผูพ้ จี่ ะกล้าท�ำ ลิน้ แต้มตรงจุดเลือ่ นขึน้ ตรงสองพวง ลากผ่านแล้วอมแท่งเนือ้ ที่ หลั่งน�้ำใสเกือบมิดล�ำคอตัวเอง “คุณซี...” เทพยศผวาเรียก ร่างบิดอย่างบ้าคลั่ง ส่วนนั้นถูกห่อหุ้ม ด้วยน�้ำลายและความอบอุ่นในโพรงปากแน่น เขาขยายตัวตามธรรมชาติ เสียวซ่านอย่างที่ไม่เคยคิดเลย ลิ้นของพี่ชายโลมเลียส่วนยอดที่ฉ�่ำชื้น นิ้วก็รุกคืบตรงจุดซ่อนเร้น ศิวัฒน์ไม่รังเกียจที่จะปรนเปรอรสสวาทให้กับน้องที่หลุดครางให้ชื่นใจเป็น ระยะ เจ้าตัวบิดร่างแรง กึง่ หนีกงึ่ รุกเพราะปากเขาครอบง�ำอยู่ และเขาก็รจู้ าก แรงส่ายว่าน้องใกล้คว้าเงาฝัน มือเรียวดันศีรษะพีอ่ อก ตัวเองบิดสะโพกจะหนี ก่อนทีด่ วงตาจะพร่า พราย ตอนทีป่ ลดปล่อยในโพรงปาก บางหยดหยาดกล�้ำกลืนลงคอผูพ้ เี่ พราะ เจ้าตัวรอให้อ่อนตัว ก่อนคายออกใส่มือ “มีความสุขไหม” ถามหยอกยั่ว คุณชายพยักหน้าโดยไร้ค�ำพูด ชายหนุม่ จึงเอ่ย “ขอพีไ่ ด้ไหม” สิง่ ทีศ่ วิ ฒ ั น์คายออกมานัน้ ถูกหล่อลืน่ ตรงจุด ซ่อนเร้น แล้วเจ้าตัวก็จดจ่อตัวตนของตนเอง รอคอยค�ำอนุญาต ร่างโปร่งพยักหน้าอีกรอบ ศิวฒ ั น์กร็ อ้ ยตัวเองเชือ่ มต่อร่างโปร่งทันที
เนื้อนุ่มโอบรัดแน่นกว่าจะแทรกได้ค่อนปลาย เทพยศก็ประท้วง “เจ็บ...” ราวกับฉีกแยกร่างโปร่ง เขาได้กลิ่นเลือด จึงกัดกราม ดึงตัวตนออก ในความมืด และสัมผัสทีแ่ ตะคือ...เลือดทีเ่ กิดจากการฉีกขาดของอวัยวะทีไ่ ม่ ได้สร้างให้รองรับตัวตนที่ยังแข็งชัน ศิวัฒน์จูบซับน�้ำตาก่อนจะเอ่ย “ขอโทษ ไว้พี่จะค่อยๆ ท�ำนะ” เขาไม่กล้าดุนดันไปมากกว่านี้ แต่ก็จับขาเรียวพาดบ่า หนีบให้ต้น ขาชิดกัน แล้วสอดแทงระหว่างเรียวขา ความชืน้ ฉ�ำ่ เหนอะต้นขาร่างโปร่ง ยิง่ สะโพกสอบขยับโยกเร็วเท่าไร ก็ยงิ่ ฉ�ำ่ แฉะมากขึน้ ...กระทัง่ เจ้าตัวค�ำราม แล้ว ปลดปล่อยหยดขุ่นข้นอาบเอ่อ ก่อนที่จะฟุบบนร่างโปร่ง แนบสนิทใบหน้า ตรงทรวงอกที่เต้นแรงก่อนจะช้าลงเป็นจังหวะธรรมชาติ ศิวัฒน์ยกตัวขึ้นนอนเท้าศอกมองใบหน้างามหลับพริ้ม เสื้อถูกเปิด อ้า ส่วนท่อนล่างเปียกชื้น สักพักพออารมณ์สงบลง เขาก็เริ่มสะพรึงกับสิ่งที่ ท�ำลงไป