เกร็ดเล็กๆ น้อยๆ ของ ‘พลอยร้าว’ บ้าง
- ตัวอย่างที่ลงยังไม่ได้เป็ นต้นฉบับตรวจบรูฟค�ำผิด จึงยังมีคำ� ผิดหลุดมา
- เป็ นแนว Incest ที่เอ่ยถึงความสัมพันธ์ของพ่อลูกนะคะ จึงขายเฉพาะ ผูท้ ี่มีอายุยสี่ ิบปี ขึ้ นไป - เป็ นแนวดรามากึ่งพีเรียด ในยุค 2495- 2516 มีประเด็นเกี่ยวกับ การเมืองเป็ นปมรอง แต่ไม่ลึก - เรื่องนี้ 30% ของเรื่องตอนแรก จะมีแต่สาวๆ กับหนุ่ มๆ ท�ำใจล่วงหน้า หากชื่นชอบวายเวิรล์ ด อาจจะไม่ชอบช่วงต้น เพราะสาวๆ คือปมเรื่อง - กรุณาสแกนบัตรประชาชนมาพร้อมกับยืนยันการโอนเงิน ถ้าไม่มี รายการแนบบัตร ขออนุ ญาตไม่คืนเงินและไม่จดั ส่งสินค้า อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติมที่ >>http://www.navarattashop.com/article/วิธียนื่ บัตรประชาชนส�ำหรับหมวดsweet-sin<<
Free Paper พลอยร้าว โดย Rain-at-Rose สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
Genre Cover Free Paper Cover Editor Book Design
Contac Us
Romantic, Drama, Incest Kazahana Jirito De Las Espadas เสี้ยวดอกขาว เสี้ยวดอกขาว
http://www.navarattashop.com/ http://navaratta.thai-forum.net/ https://www.facebook.com/Navaratta navarattaboard@hotmail.com
พิมพ์ครั้งที่ Not For Sale นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ หรือเหตุการณ์จริงใดๆ ทั้งสิ้น
ว่ากันว่าลูกสาวต้องหน้าเหมือนพ่อ ลูกชายต้องหน้าเหมือนแม่ถึงไม่จะ อาภัพ แต่สำ� หรับเพทาย มันกลับกัน การที่เขามีเค้าโครงหน้าเหมือนอรไพลินแทบ จะถอดพิมพ์ทำ� ให้ชีวิตของเขาอาภัพตั้งแต่เกิดมา โซ่บาปตีตรวนทีละเส้นยามที่ เขามองกระจกแล้วเกิดความริษยาเจ้าของภาพพิมพ์นี้ แม่ของเขาที่ได้รบั ความรัก ล้นเหลือจากบิดาที่เขาผูกใจไว้ ไม่เคยลืมเลือนเลยสักวัน แทนคุณยืนนิ่ งอึ้ ง นายทหารหนุ่ มไม่คิดว่าจะได้เห็นภาพนี้ ในห้องหอ ระหว่างเขากับอรไพลิน ภาพที่เห็นท�ำให้เขาต้องขบกรามกรอด สัง่ ‘ลูกชาย’ เสียง เย็น “ไปถอดออก” ชุดเจ้าสาวของอรไพลินอยูบ่ นเรือนร่างของเพทาย บาดตาผูม้ องนักหนา ยามพิศใบหน้าของบุตรชาย แสงจันทร์ซดี จางต้องร่างทีน่ ัง่ บนเตียงสีเ่ สาซึง่ เงยหน้าขึ้ นมอง ‘บิดา’ ตรงๆ อย่างท้าทาย
พลอยร้าว
๑ พุทธศักราช ๒๔๙๔ ร่างโปร่งระหงของสตรีในชุดสีดำ� นัง่ สะอื้ นไห้อยูบ่ นเตียงนอนที่ผกู รวบชาย มุ ง้ ไว้อ ย่า งเรี ย บร้อ ยโดยมี ส าวใช้นั่ง อยู่บ นพื้ นคอยปลอบไม่ ห่ า ง มื อ เรี ย วก�ำ ผ้าเช็ดหน้าที่ถกั ลูกไม้ไว้ริมชายไว้แน่ น ดวงหน้าหวานละมุนก้มหน้าต�ำ ่ หยดน�้ำตา หลัง่ รินไม่ขาดสายจนผูท้ ี่ยนื มองหน้าประตูน้ันต้องทอดเสียงอ่อนลง “พ่อรูว้ า่ ลูกยังท�ำใจไม่ได้ แต่วชั รก็ตายไปแล้วนะอร พ่อแทนเขาก็เต็มใจ ช่วย ไม่ให้เราถูกตราหน้าว่าเป็ นกบฎ” หม่อมราชวงศ์อษั ฎาวุธเอ่ยปากเกลี้ ยกล่อมบุตรีดว้ ยน�้ ำเสียงที่ประเล้า ประโลม ทว่าหญิงสาวก็ยงั ไม่ตอบวาจา เอาแต่รำ� ่ ไห้จนบิดาอ่อนใจ หากไม่บงั คับ ตระกูลคงด่างพร้อยด้วยถูกตีหน้าว่าเป็ นกบฎแน่ แท้ อรไพลินก�ำผ้าเช็ดหน้าในมือแน่ นเข้า ปากสีชมพูระเรื่อขบเข้ากันแน่ น นับตั้งแต่วนั ที่พี่ชาย น.อ.วัชรและเพื่อนสนิ ท น.อ.พิสุทธิ์เข้าร่วมคณะกูช้ าติ แล้ว ท�ำการกบฎโดยการจับตัวท่านผูน้ �ำ1 เป็ นตัวประกันบนเรือรบหลวงศรีอยุธยา ด้วย ความคิดเห็นต่างทางการเมือง ชัยชนะที่คิดว่าได้มาโดยง่ายเมื่อมีผนู้ �ำประเทศอยู่ ในมือกลับสลายลง เมื่อรัฐบาลส่งทหารบกและต�ำรวจเข้าโจมตีอย่างที่ ไม่กลัว อันตรายอันจะเกิดกับตัวประกัน ผลก็คือพี่ชายเสียชีวิต ส่วนผูเ้ ป็ นเพื่อนสนิ ทที่ ชักชวนให้เข้าร่วมในการก่อกบฎครั้งนี้ หนี ไปลี้ ภัยต่างประเทศ ตระกูลของเธอถูก เพ่งเล็งในฐานะครอบครัวของผูท้ รยศต่อชาติบา้ นเมือง และที่น่าขบขัน ร้อยตรีแทนคุณ...ผูม้ สี ว่ นร่วมในการโจมตีจบั กุมกบฎกลับ ยืน่ มือเข้ามาช่วยด้วยการสู่ขอเธอไปเป็ นแม่ศรีเรือนทั้งๆ ที่เธอไม่มีใจให้แต่นอ้ ย 1 จอมพล ป. พิบลู สงคราม
7
Free Paper ฝ่ ายบิดาเห็นหญิงสาวยังฟูมฟายไม่หยุดก็ถอนหายใจเอ่ยทิ้ งท้ายก่อนจะ เดินออกจากห้องนอน “อีกไม่กี่เพลา พ่อแทนจะส่งเถ้าแก่มาสู่ขอ ถึงลูกจะปฏิเสธ ก็เถอะ แต่ขอให้เห็นแก่หน้าพ่อกับชื่อเสียงวงศ์ตระกูลเรา พ่อยากให้ลกู ตรองดู พ่อ แทนเองก็ไม่ใช่คนเลวเกวอะไรนัก หากเขาช่วยเราในครั้งนี้ เรื่องของตาวัชรก็จะได้ ตายอย่างสมเกียรติ” ท้ายๆ พูดสัน่ เครือ เสียใจระคนอับอายที่มีลกู ได้ชื่อว่าเป็ น กบฏ อรไพลินไม่รจู ้ ะตัดสินใจเช่นไร ณ เวลานี้ ปั ญหา...พร้อมที่จะลงมากองที่ หน้าตัก เพื่อให้เธอเป็ นคนแก้ไขมันแต่เพียงคนเดียว แทนคุณนัง่ หน้านิ่ งขรึม อดทนฟั งแวววิไลผูเ้ ป็ นพีส่ าวดูแคลนผูห้ ญิงที่เขา เลือกเป็ นแม่ของลูก “แทนนะแทน ผูห้ ญิงอื่นมีเป็ นร้อยเป็ นพัน ท�ำไมถึงต้องเลือก เอาตัวเองไปดองกับพวกกบฎด้วยฮะ?” แวววิไลร้องถามแบบนี้ ซ�้ำๆ ตั้งแต่รขู ้ ่าวว่าผูเ้ ป็ นน้องชายจะให้เถ้าแก่ไป พูดเรือ่ งสูข่ อหม่อมหลวงอรไพลิน น้องสาวของน.อ.วัชร ผูท้ ี่ได้ขนชื ึ้ อ่ ว่ากบฏ กระนั้น ชายหนุ่ มก็นิ่งขรึมซึ่งเป็ นที่ขดั ตาพี่สาวอย่างเธอนัก “เราก็ใช่จะต�ำ่ ต้อยด้อยค่าจนเลือกผูห้ ญิงไม่ได้ อีกอย่างแม่นัน่ ก็เป็ นผูด้ ี ตกยาก จะเกาะเรากินหรือเปล่าก็ไม่ร”ู ้ หญิงสาวพร�ำ่ บ่นไม่รจู ้ บจนเขาคร้านจะฟั ง จึงเอ่ยตัดบทเรียบๆ “ผมจะเป็ นคนแต่งกับคุณอรนะ ไม่ใช่พี่วไิ ล ผมแต่งกับเธอเพราะผมรัก เธอ ไม่ใช่ความสงสารเห็นใจ” บอกด้วยใบหน้าเคร่งขรึม ดวงตาดุดนั ติดประกาย อ่อนหวานยามเอ่ยชื่อผูห้ ญิงที่หมายปอง แทนคุณรูต้ วั ว่าตัวเองไม่ใช่คนช่างพูด ติดจะดุดนั เสียด้วยซ�้ำ สีหน้าเขา มักจะเคร่งขรึมอยู่เสมอ ยิ่งแววตาที่มีแววดุดนั อย่างที่พี่สาวมักบอกว่า ‘ตาเสือ’ กอปรกับอาชีพทหารท�ำให้เขาไม่ใช่คนอ่อนหวาน จึงไม่รจู ้ ะพูดอย่างไรว่าเขารัก อรไพลินตั้งแต่แรกเห็น แทนคุ ณพบหม่อมหลวงอรไพลินครั้งแรกที่งานสโมสรทหารที่จดั รวม เหล่าทัพ หญิงสาวมากับพี่ชายและเพื่อนสนิ ท พบเธอครั้งแรกเขาก็รตู ้ วั ว่าหมาย ปองดอกฟ้ า แม้ตระกูลเขาจะเป็ นสามัญชน ทว่าฐานะครอบครัวก็ไม่ได้นอ้ ยหน้า ใคร แต่สิ่งที่ทำ� ให้เขาเก็บความลับไว้ในใจเงียบๆ ก็เพราะเขาพอจะมองออกว่า
8
พลอยร้าว อรไพลินมีใจให้กบั น.อ.พิสุทธิ์ ผูเ้ ป็ นเพื่อนสนิ ทของน.อ.วัชร ยามที่เห็นหญิงสาว เต้นร�ำกับพิสุทธิ์ เขาก็คิดตัดใจ กระทัง่ วันนี้ ...ที่โอกาสมาถึงมือ แวววิไลท�ำสีหน้าขัดใจที่นอ้ งชายไม่ยอมฟั ง หลงแม่ผดู้ ีตีนแดงนัน่ หัวปั ก หัวป� ำ “โอ๊ย พีค่ ร้านจะพูดแล้ว ขอบอกไว้ตรงนี้ เลยนะ ต่อให้แม่นัน่ แต่งเข้าบ้านเรา ก็อย่าหวังเลยว่าพี่จะต้อนรับ ดีอกดีใจที่ได้สะใภ้เจ้าอย่างพ่อน่ ะ” พี่สาวกระแทก เสียงก่อนจะสะบัดหน้าเดินออกจากห้อง ทิ้ งให้นายทหารหนุ่ มระบายลมหายใจ เบาบาง ส�ำหรับหญิงสาวผูท้ ี่ตอ้ งแต่งงานกับชายหนุ่ มที่ไม่ปลงใจรักนั้นคือความ ทุกข์ใจอย่างใหญ่หลวงที่สุด ยามนี้ อรไพลินเองก็ไม่ต่างจากผูท้ ี่กำ� ลังตกอยูใ่ นบ่วง ที่รอ้ ยรัดแน่ นหนา...และเธอเองก็ไม่ปรารถนาบ่วงนั้นเลยสักนิ ด ความเป็ นจริงใกล้เข้ามาเมื่อนวล พี่เลี้ ยงคนสนิ ทแอบได้ยนิ ข่าวลือที่พวก บ่าวไพร่ในบ้านว่าคงไม่เกินสัปดาห์นี้ร้อยตรีหนุ่ มจะให้เถ้าแก่มาตกลงสินสอด พร้อมหาฤกษ์แต่งงาน ซึ่งชายหนุ่ มดูจะเร่งเร้าเหลือเกิน อรไพลินไม่ได้รงั เกียจแทนคุณ เพียงแต่เธอไม่ได้รกั ร้อยตรีหนุ่ มอนาคต ไกล ตระกูลของเขามีฐานะเป็ นเศรษฐีเจ้าของร้านห้างใหญ่โต ชายหนุ่ มเป็ นบุตร ชายเพียงคนเดียว อีกคนเป็ นบุตรสาว ทรัพย์สมบัติท้งั หมดก็จะตกถึงนายทหาร หนุ่ มไปกว่าครึง่ ตามธรรมเนี ยมผูท้ ี่มเี ชื้ อสายจีนที่รกั บุตรชายมากกว่า เรือ่ งอนาคต ในการรับราชการก็ดจู ะไปได้ไกลหลังจากเข้าร่วมปราบกบฎแมนฮัตตัน เธอได้ยนิ ข่าวแว่วมาว่าชายหนุ่ มอาจจะได้ยศร้อยเอกเสียด้วยซ�้ำ บุคลิกของเขาติดเคร่งขรึม พูดน้อย น�้ำเสียงดุหา้ วพอๆ กับสายตา...ไม่เหมือนกับพิสุทธิ์เลยสักนิ ด พอนึ กถึงน.อ.พิสุทธิ์ หยดน�้ำตาที่แห้งเหือดก็รินอาบแก้ม...ถ้าในวันนั้น ทหารเรือชนะ เขาก็ไม่ตอ้ งหนี หวั ซุกหัวซุน พี่วชั รก็ไม่ตาย เธอเองก็จะเป็ นอิสระ จากบ่วงที่รดั ไว้ แทนคุณเจ้าเล่หท์ ี่ใช้วธิ ีนี้ผูกมัดเธอ นวลเห็ น ว่ า เจ้า นายสาวเศร้า โศกอี ก ก็ เ อื้ อมมื อ แตะมื อ เรี ย วที่ ก� ำ ผ้าเช็ดหน้าขลิบลายลูกไม้ “หยุดร้องเถอะเจ้าค่ะ ลุกขึ้ นแต่งตัวก่อนนะเจ้าคะ คุณ อรต้องไปทานข้าวกับคุณแทนอีก” วันนี้ แทนคุ ณจะมารับประทานอาหารเย็นที่ บา้ นตามค�ำเชิญของบิดา นัยว่ามาท�ำความคุน้ เคยสนิ ทสนม แต่ในความเป็ นจริง อรไพลินรูว้ า่ การที่ชาย
9
Free Paper หนุ่ มเข้านอกออกในวังศนิ ปริยะก็เพื่อรักษาชื่อเสียงของวงศ์ตระกูลว่าไม่มีความ เกี่ยวข้องกับกบฏ “ท�ำไมฉันต้องแต่งตัวสวยๆ เพื่อเขาด้วยละนวล ไม่คิดว่ามันน่ าอดสูใจ หรือที่ฉันก�ำลังขายตัวเอง ท�ำตัวไม่ต่างพวกผูห้ ญิงโคมเขียว2แต่งเนื้ อแต่งตัวรอ ผูช้ าย” น�้ำเสียงของหญิงสาวเย้ยหยันตนเองจนนวลอ่อนใจ “โธ่ คุณอรเจ้าขา พูดอะไรแบบไหน ลดตัวไปเทียบกับผูห้ ญิงพรรค์น้ัน ได้ที่ไหน ที่มาน่ ะคือว่าที่คหู่ มายของคุณอรนะเจ้าคะ ควรให้เกียรติเธอบ้าง” นวล กล้าเตือนเจ้านายสาวเพราะอยูด่ ว้ ยกันมาตั้งแต่เด็กๆ “มาเถอะค่ะ ประเดี๋ยวคุณ พ่อจะว่าเอา” พี่เลี้ ยงสาวฉุดมืออรไพลินให้ลุกขึ้ นมานัง่ ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ถือวิสาสะ จับผ้าเช็ดหน้าผืนโปรดขลิบลายลูกไม้ที่ปักตัวอักษร ‘P’ ไว้ริมขอบแล้วค่อยๆ เช็ด คราบน�้ำตาที่เปรอะแก้ม จากนั้นก็ชว่ ยเติมสีสนั อ่อนๆ บนใบหน้าซีดเผือด แล้วจึง ช่วยเลือกเสื้ อผ้าเป็ นเสื้ อสีกลีบบัวโรยกับกระโปรงลายจุดมาให้หญิงสาวสวม นวลช่วยอรไพลินแต่งตัวเสร็จพอดีกบั ที่สาวใช้อีกคนมาเคาะประตูแจ้งว่า แทนคุณมาถึงแล้ว ตอนนี้ อยูท่ ี่หอ้ งรับแขก พีเ่ ลี้ ยงคนสนิ ทจึงกระวีกระวาดรีบแปรง ผมนุ่ มสลวยที่ยาวประบ่า “สวยแล้วเจ้าค่ะ” นวลชม ใบหน้าที่สะท้อนในกระจกเงาคือใบหน้าหวาน คางมนได้รปู ริมฝี ปากเต็มอิ่ม ติดแค่ดวงตาคู่งามที่มีรอยโศกจนพี่เลี้ ยงอดพูดไม่ ได้ “ยิ้ มสักนิ ดนะเจ้าคะ คุณแทนก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร บางทีถา้ ได้รจู ้ กั นิ สยั ใจคอ คุณ อรคงรักน�้ำใจของเธอ” ค�ำปลอบประโลมไม่ได้ทำ� ให้มีรอยยิ้ มแย้มขึ้ นประดับบนใบหน้างดงาม เลย แทนคุณก�ำลังคุยกับบิดาของว่าที่คหู่ มัน้ ชะงักวาจายามที่รา่ งระหงก้าวเข้า มาในห้องรับแขกโดยมีสาวใช้คนสนิ ทตามหลังมาส่งก่อนจะค้อมศีรษะเลี่ยงออกไป หม่อมราชวงศ์อษั ฎาวุธเห็นบุตรีก็รีบลุกปราดมาโอบไหล่ พาหญิงสาวมา นัง่ ข้างๆ นายทหารหนุ่ มยืนขึ้ น อรไพลินยกมือไหว้ชายหนุ่ มด้วยกิริยางดงามแล้ว 2 โสเภณี
10
พลอยร้าว จึงนัง่ ลงพร้อมกัน หญิงสาวลอบมองชายหนุ่ มที่แต่งชุดทหารบกมาเยือน “พี่เขามาเยีย่ มแน่ ะ” บิดาเปิ ดทางให้สองหนุ่ มสาวคุยกัน แต่ก็ไม่เป็ นผล สักเท่าไร เนื่ องด้วยต่างฝ่ ายต่างก็ไม่ชา่ งพูด “ขอโทษนะพ่อแทน พ่อดีพ่อมีธุระน่ ะ อยูค่ ุยกับน้องไปก่อนนะ ไม่ตอ้ ง เกรงใจ” เพื่อไม่ให้สถานะการพิพกั พิพว่ น คนเป็ นบิดาจึงไม่อยูข่ วางคอ หลังจากที่คุณชายอัษฎาวุธออกจากวัง สองหนุ่ มสาวก็เงียบเป็ นครู่ใหญ่ ก่อนที่ชายหนุ่ มจะกระแอม แล้วเอ่ย “ไปเดินชมสวนกับพี่ได้ไหม” แทนคุณถามซึ่งอรไพลินก็ไม่ปฏิเสธ ร่างสูงในชุดทหารลุกขึ้ น เดินน�ำไป ที่สวนหน้าบ้านที่กว้างขวางร่มรื่น หญิงสาวเดินเยื้ องห่างออกมาเล็กน้อย ยามนี้ เธอจึงได้สงั เกตชายหนุ่ มผูท้ ี่หมายปองเธอชัดตา ชายหนุ่ มมีเรือนร่างผึ่งผาย ผิว คร้ามแดด สูงสง่าสมเป็ นทหาร ผมเรียบแปล้น้ั นหวีเปิ ดให้เห็นหน้าผากกว้าง ดวงตาสีนิลมีแววดุ หากแต่ในยามที่เขาพูดกับเธอกลับอ่อนโยน “พี่รกั เธอ” จู่ๆ ชายหนุ่ ม ก็ พูด ขึ้ นตอนที่ ห ยุ ด ใต้ซุ ม้ มะลิ ล าที่ ส่ ง กลิ่ น หอมระรื่ น อรไพลินหน้าร้อน ไม่คิดว่าชายหนุ่ มจะตรงไปตรงมาถึงขนาดนี้ “ขอโทษที่รีบร้อนพูด แต่พี่ไม่อยากให้อรคิดว่าที่พี่ทำ� คือการบังคับ ถึงอร จะไม่รกั พี่ตอนนี้ ...แต่ในอนาคตตอนที่เราใช้ชีวติ ร่วมกัน พี่หวังสักวันที่อรจะรักพี่ และพี่ยนิ ดีจะรอ” แทนคุณฝากรักกับหญิงสาวตรงไปตรงมา ไม่มีดอกไม้แทนใจ วาจาไม่ หวานแต่จริงจังมัน่ คงจนผูฟ้ ั งตอบค�ำไม่ถกู สายลมยามเย็นพัดโชยชาย ใบไม้ไหวระริก สองหนุ่ มสาวหยุดนิ่ ง หญิง สาวตรงหน้าเขาก้มหน้าลง หยดน�้ำอุน่ กลัน้ ออกมาจากดวงตาคูส่ วยอีกครัง้ แทนคุณ ยกมือเกลี่ยให้อย่างอ่อนโยน มือบางกลับปั ดป่ ายออกอย่างไม่ไยดี สีหน้าที่ขรึมเคร่ง มีรอยสลดเล็กน้อย “ไม่ตอ้ งรีบร้อนตอบก็ได้” ชายหนุ่ มบอก “ถึงขั้นนี้ แล้ว อรปฏิเสธได้หรือคะ” อรไพลินเอ่ยเสียเครือ แทนคุณที่ได้ฟังวจีรา้ วรานจากหญิงสาวที่หมายปอง หัวใจก็เหมือนถูก กรีด ความนิ่ งอันเป็ นวิสยั ท�ำให้เขาไม่เอ่ยตัดพ้อ
11
Free Paper “พี่รวู ้ า่ เรื่องของหัวใจบังคับกันไม่ได้” นายทหารหนุ่ มบอก “พี่อาจจะขี้ ขลาดที่ใช้วธิ ีนี้บังคับอร แต่พี่ก็อยากให้รวู ้ า่ พี่รกั อร” อรไพลินขบริมฝี ปากจนช�้ำ สะกดกลั้นอารมณ์ที่เกิดขึ้ น “ค่ะ ถ้าหากคุณ แทนต้องการให้เป็ นแบบนี้ อรก็ไม่ปฏิเสธ งานแต่งของเราจะมีขึ้นตามที่คุณแทน ต้องการ” หญิงสาวเรียกชายหนุ่ มด้วยวาจาเหินห่าง ซึ่งนัน่ ไม่ตา่ งจากคมมีดที่เชือด เฉือนหัวใจของแทนคุณ เขาเองก็เจ็บช�้ำไม่ต่างจากเธอ ที่ครอบครองหญิงสาวที่ไม่รกั ด้วยวิธีเห็น แก่ตวั แต่เขาก็หวัง หากอยูด่ ว้ ยกันความรักก็จะเกิดขึ้ นเอง เขาจะถนอมเธอ ให้ เกียรติเธอเป็ นเมียเดียวตลอดชีวติ “พี่หาฤกษ์ไว้แล้ว เดี๋ยวคุณพ่อคงมาคุยกับคุณชายท่านเรื่องสินสอด ถ้า อรขาดเหลืออะไรเรื่องชุดเจ้าสาว บอกพี่ได้นะ” ค�ำที่เอ่ยผูกมัดหญิงสาวด้วยความ รัก ถึงจะดูใจร้าย แต่ก็เป็ นวิธีเดียวที่จะได้ครองตัวของอรไพลิน แทนคุณให้นายทหารบกยศชั้นพลตรีมาเป็ นผูใ้ หญ่ฝ่ายชาย เพื่อเจรจา ทาบทามสู่ขอหญิงสาวด้วยสินสอดที่มีมลู ค่าไม่น้อยจนเป็ นข่าวลือทัว่ พระนครว่า อรไพลินเป็ นเจ้าสาวร้อยชัง่ ฐานะของตระกูลฝ่ ายหญิงถูกรับรองด้วยทหารฝ่ าย รัฐบาล หม่อมราชวงศ์อษั ฎาวุธก็ดจู ะโล่งใจที่หลุดพ้นจากข้อหากบฏไปได้เสียที ฝ่ ายชายขอจัดงานหมั้นกับงานแต่งภายในวันเดียวกันด้วยความใจร้อน แวววิไลก็อดค่อนขอดน้องชายไม่ได้ที่อยากได้เมียผูด้ ีจนหน้ามืดตามัว และในงาน แต่งครั้งนี้ ฝ่ ายเจ้าสาวไม่ตอ้ งตระเตรียมใดๆ เลย เพราะเจ้าบ่าวท�ำเองเสียหมด ยิง่ ท�ำให้แวววิไลชังอรไพลิน คนที่ยนิ ดีกบั งานแต่งนี้ ก็มีเพียงแทนคุณ ส่วนฝ่ ายอรไพลินนั้นเงียบขรึม จนผิ ดสังเกต นวลผูเ้ ป็ นสาวใช้ตอ้ งพยายามแก้ต่างให้นายสาวด้วยการบอกว่า เจ้าสาวอาย โชคดีที่ท้งั สองฝัง่ เห็นพ้องต้องกันว่าสถานการณ์บา้ นเมืองยังระอุรอ้ น ฝัง่ เจ้าสาวเองก็มสี ว่ นเกีย่ วข้องกับกบฏ จึงจัดงานเล็กๆ ไม่เอิกเกริก เชิญแต่เพียงผูใ้ หญ่ กับเพื่อนๆ ฝัง่ บ่าวสาวมาเท่านั้น แขกของฝ่ ายชายที่เป็ นทหารดูจะเยอะกว่าฝ่ าย หญิงที่เป็ นกุลสตรีชาววัง หลายคนที่มางานต่างชมคู่เจ้าบ่าวสาวว่าเหมาะสมกัน ราวกับกิ่งทองใบหยก
12
พลอยร้าว อรไพลินที่ใช้เสื้ อลูกไม้สีนวลเป็ นชุดเจ้าสาวนั ง่ เคียงคู่เจ้าบ่าวที่แต่งชุด ทหารรับน�้ำสังข์อย่างสงบนิ่ ง แทนคุณลอบสังเกตตลอดเวลา หญิงสาวไม่แม้แต่จะ ฝื นยิ้ ม ความเศร้าเล็กๆ จึงจับในหัวใจแกร่ง ก่อนได้ฤกษ์เข้าหอ เจ้าบ่าวถูกเพื่อนทหารที่เฮฮาหน่ อยมอมเหล้าไป หลายแก้วจนออกอาการมึนแทบจะเสียฤกษ์ ชายหนุ่ มอดทนรอให้ผใู้ หญ่กล่าวให้ พร แล้วจึงถึงเวลาที่รอคอยคือการอยูก่ นั สองต่อสอง “วันนี้ น้องสวยมาก” แทนคุณตาเยิ้ มฉ�ำ ่ มองเจ้าสาวด้วยความรักลึกซึ้ ง อรไพลินยิ้ มหวานตอบเป็ นครั้งแรก ก่อนจะชวนชายหนุ่ มดื่มเครื่องดื่มที่ เธอบอกว่าช่วยให้สร่างเมา แทนคุณตื้ นตันใจนัก ไม่คิดไม่ฝันว่าหญิงสาวจะยอม อ่อนโยน มีไมตรีให้ หลังจากดื่มจนหมด เขาก็โอบประคองร่างน้อยที่ตวั สัน่ เล็กน้อย มาที่เตียง ก่อนจะประทับตราบนแก้มนวลอย่างละมุนละไม แล้ววางร่างน้อยไปบน เตียงนุ่ มเพื่อเริ่มต้นบทเพลงรักที่แสนจะรัญจวนใจ
13
๒ แทนคุณรีบร้อนวิวาห์ เรือนหอที่เจ้าสัวทดที่ต้งั ใจจะสร้างให้บุตรชายจึง เสร็จไม่ทนั ชายหนุ่ มเลือกที่จะใช้เรือนเล็กที่สร้างแยกจากตึกใหญ่เป็ นเรือนหอแทน ไปพลางๆ ถึงจะบอกว่าเป็ นเรือนแยก แต่ก็เป็ นเพียงอดีตบ้านที่ให้แม่นมของแวว วิไลเคยอาศัย หลังจากที่นางสิ้ นบุญเมื่อสามปี ก่อน แทนคุณจึงขอเจ้าสัวทดไว้ใช้ นอนเล่นไม่ก็รบั เพื่อนฝูงเพราะสงบเงียบ เป็ นส่วนตัว เรือนเล็กหลังนี้ สร้างห่างจากตึกใหญ่ลึกเข้าไปเกือบติดสวนที่อยู่อีกฝั ง่ คลอง สภาพไม่ยำ� ่ แยแต่ก็ไม่เรียกว่าดี ไม่มีส่วนท�ำครัว เวลารับประทานอาหารถ้า ไม่เอาปิ่ นโตจากในครัวก็ตอ้ งขึ้ นไปร่วมรับประทานอาหารที่ตึก ตอนที่ชายหนุ่ มบอกอรไพลินอย่างรูส้ ึกผิดที่หาเรือนหอที่ดีกว่านี้ ไม่ได้ หญิงสาวกลับพอใจ เพราะไม่ปรารถนาจะคลุกคลีสนิ ทสนมกับญาติฝ่ายสามีที่ไม่ ชอบหน้าเธอนักโดยเฉพาะแวววิไล ภายใต้ร่มชายคาบ้านสามี คนที่จริงใจกับเธอ ก็มีเพียงนวล พี่เลี้ ยงคนสนิ ทที่ตามมารับใช้เท่านั้น ในยามสายรุง่ ขึ้ นหลังจากวันแต่งงาน อรไพลินตื่นก่อนสามี มือเรียวค่อยๆ เลิกผ้าแพรเบาๆ ไม่ให้สามีตื่น หญิงสาวจัดแจงเปลี่ยนเสื้ อผ้าอย่างอดสูใจตัวเอง ก่อนจะจัดการเตียงฝัง่ ที่นอนให้เรียบร้อย ดวงตาหวานโศกมองมือที่จบั ชายผ้าห่ม แน่ น เธอไม่ปรารถนาที่จะท�ำแบบนี้ สักนิ ด ไม่เลย... แทนคุณค่อยๆ ปรือตาขึ้ น มือป่ ายแปะไปบนเตียงนอนเพื่อจะโอบกอด ภรรยากลับเจอเตียงว่างเปล่า ร่างใหญ่ชนั ตัวขึ้ น ทบทวนเรื่องเมื่อคืนที่เหมือนฝัน หญิงสาวที่เขารักอ่อนหวานจนเขากลัวว่ามันจะเป็ นเพียงจินตนาการ ดวงตาคูค่ ม สะดุดกับรอยเปรอะสีแดงคล�้ำบนผ้าปูเตียง ความอิ่มใจก็อาบเอ่อ อรไพลินเป็ นของของเขาจริงๆ ไม่ใช่ฝันละเมอไปคนเดียว ชายหนุ่ มเลิกมุง้ ขึ้ น คว้าเสื้ อแพรมาสวมแล้วเดินออกจากห้องหอเพือ่ ตาม
14
พลอยร้าว หาเมีย เขาพบอรไพลินก�ำลังจัดโต๊ะอาหารเช้าที่นวลไปเอาปิ่ นโตจากตึกใหญ่มา จัดใส่จาน แทนคุณมองภาพนั้นด้วยความลึกซึ้ งดื่มด�ำ ่ ก่อนจะก้าวเข้าไปสวมกอด จากด้านหลัง อรไพลินสะดุง้ เผลอท�ำช้อนหล่น สามีทำ� หน้าเก้อที่ภรรยาถอยห่าง จากตนอย่างไว้ตวั “รีบตื่นท�ำไมหืมม์” เขาถามอย่างอาทร “มาเตรียมอาหารเช้าให้คุณแทนค่ะ” เธอตอบเรียบๆ คล้ายๆ จะบอกว่า เป็ นเพียง ‘หน้าที่’ ของภรรยา แทนคุณแสร้งไม่ได้ยนิ เสียงนั้น “เรียกพี่สิ” เขาบอกด้วยน�้ำเสียงนุ่ มนวล “พี่ไปล้างหน้าก่อนนะ” ร่างสูงกลับเข้าห้องไปล้างหน้าล้างตา แล้วจึงกลับมานั ง่ ที่โต๊ะตามเดิม อรไพลินจัดแจงจานชามเรียบร้อยแล้ว พอสามีนัง่ ลง เธอก็จดั แจงตักข้าวต้มที่ควัน ยังกรุ่นให้ชายหนุ่ ม แล้วเลื่อนพวงเครื่องปรุงให้ “ปกติคุณแทนรับอะไรเป็ นอาหารเช้าคะ” หญิงสาวถามผูเ้ ป็ นสามี “อร จะได้ปรนนิ บตั ิถกู ” แทนคุณจะดีใจยิง่ กว่านี้ หากเธอใช้น้�ำเสียงถามอ่อนหวาน “ปกติพี่รบั แต่กาแฟด�ำน่ ะ” เขาพยายามทอดเสียงอ่อน ไม่ให้พลุ่งพล่าน ตามอารมณ์ “ถ้ามีเวลาก็อาจจะเป็ นเบรกฟาสต์แบบฝรัง่ ไม่ก็ขา้ วต้มแบบนี้ ละ น้อง ไม่ตอ้ งเหนื่ อยหรอก ตึกใหญ่เขารู ้ เดี๋ยวก็จดั มาเองละ หรือบางวันพีจ่ ะขึ้ นไปรับข้าว เช้าบนตึกเอง อ้อ ไม่ตอ้ งตื่นเช้ามาท�ำให้พี่ก็ได้ เดี๋ยวพี่จะให้เด็กๆ บนตึกใหญ่มา รับใช้นอ้ งสักสองสามคน” “ไม่ตอ้ งหรอกค่ะ อรดูแลเองได้ มีนวลอยู่ท้ังคนไม่ล�ำบากหรอกค่ะ” อรไพลินตัดรอน ไม่อยากยุง่ เกีย่ วกับครอบครัวสามีมากนัก “เดี๋ยวเขาจะว่าอรเกาะ คุณแทน” ข้าวต้มรสอร่อยแสนจะฝื ดคอคนที่เพิ่งตักมันเข้าปาก ความช�้ำชอกแล่น ริ้ วจับดวงใจ ใบหน้าคร้ามคมกระตุกจนขบกรามแน่ น ตาที่ดุอยูแ่ ล้ววะวับ “น้องเป็ นเมียพี่ ไม่ใช่คนใช้” ชายหนุ่ มบอกเสียงดุ อรไพลินนิ่ งเงียบไป เธอไม่โต้ตอบวาจา ไม่รว่ มรับประทานอาหารฉันสามี ภรรยา รอปรนนิ บตั ิเขาดุจเมียทาส ชายหนุ่ มวางช้อนลง อิ่มตื้ อทันที เขารักเธอ ได้ ครอบครองตัวเธอ แต่...ไม่ได้หวั ใจของเธอ! แทนคุณลุกกลับเข้าห้องนอนอีกรอบ ทรุดนัง่ ประสานมือไว้เหนื อหัวอย่าง
15
Free Paper ปวดร้าว ความเบิกบานในยามตื่นนอนมลายไปสิ้ น ดวงตาคูค่ มทอดสายตาไปบน เตียงนอนที่ยงั ไม่มคี นมาเก็บไปซัก จ้องร่องรอยพรหมจรรย์ดว้ ยความสมเพชตนเอง นี่ หรือคือสิ่งที่เขาต้องการจากอรไพลิน หญิ ง สาวผู้เ ป็ นต้น เหตุ แ ห่ ง ความปวดร้า วเดิ น เข้า มาในห้อ งเงี ย บๆ แทนคุณเงยหน้าขึ้ นมองเธอด้วยสายตาตัดพ้อ อรไพลินกลับมองเลยไปเสีย ร่าง ระหงก้าวมาที่เตียง เลิกมุง้ ตาพริกไทยขึ้ น แล้วตลบผ้าห่มพับ แล้วดึงผ้าปูที่นอนที่ ทั้งสองร่วมเรียงเคียงหมอนในคืนวิวาห์ดว้ ยท่าทางไม่รสู ้ ึกรูส้ า ชายหนุ่ มหลับตาลง ปากเม้มเข้าหากันแน่ น ก่อนจะกัดฟั นเอ่ย “พีจ่ ะไปท�ำงาน” ตอบอย่างคนที่ขม่ กลั้นความเจ็บปวด...จากการที่รกั ข้าง เดียว “ค่ะ” อรไพลินชะงัก วางผ้าปูลงในตะกร้าหวาย ตอบรับสั้นๆ ร่างสูงเดินผ่านหญิงสาวตรงไปที่ตเู้ สื้ อผ้า คว้าชุดทหารออกมา เขารูว้ า่ ทุกคนคงมีเรือ่ งลือ เมือ่ สามีทิ้งภรรยาที่เพิง่ แต่งงานไปท�ำงาน หากแต่มนั ก็เป็ นทาง เดียวที่จะถอยให้คนที่เขารัก เพือ่ ให้เธอรูว้ า่ เขาใส่ใจความรูส้ กึ ของเธอ และรอเสมอ อย่างที่สญ ั ญา “ถ้าเบื่อ น้องก็ลองขึ้ นไปคุยกับพี่วิไลบนตึกใหญ่บา้ งก็ได้นะ” แทนคุณ บอกขณะเปลี่ยนชุด อรไพลินถือพับผ้าปูที่นอนมาปูเตียงใหม่ “อรจะท�ำตามที่คุณแทนสัง่ ค่ะ” หญิงสาวรับค�ำเรียบๆ ใบหน้าขรึมเคร่งของชายหนุ่ มกระตุก ดวงตาวาวโรจน์ เขาปล่อยมือจาก กระดุมที่เพิ่งติดได้แค่สามเม็ด หันกลับมาคว้าไหล่มน ดึงรั้งเธอให้มองเขา...สบ สานดวงตาที่รา้ วรานชัดๆ “พี่ไม่ได้สงั ่ น้อง!” ชายหนุ่ มตวาด หญิงสาวขืนตัวออกให้พน้ จากกรงเล็บ ดวงหน้าสวยเบือนหนี ไม่ยอมมอง สบตาของสามี “เมียที่ดีควรต้องเชือ่ ฟั งสามีไม่ใช่เหรอคะ” อรไพลินย้อนถามเรียบๆ มือที่เกาะกุมเธอไว้ตกลงข้างตัว แทนคุณสะกดกลั้นความชอกช�้ำที่เขา เป็ นคนเลือก ปั้ นหน้าเคร่งขรึม บอกหญิงสาวด้วยน�้ำเสียงที่ดุหา้ ว “ไม่เหลือบ่ากว่าแรงนัก ต่อหน้าคนอื่น อรก็ชว่ ยแสร้งรักพี่บา้ ง เพื่อเรา สองคน” เอ่ยจบก็เดินออกจากห้อง สวนกับนวล สาวใช้ของภรรยาที่เพิ่งกลับมา จากตึกใหญ่หลังจากไปส่งปิ่ นโตคืน
16
พลอยร้าว คูง่ าม
ร่างโปร่งระหงหมดแรง ทรุดนัง่ อยูบ่ นเตียง น�้ำตาเม็ดโตร่วงพรูจากดวงตา
แวววิไลที่นัง่ รับอาหารเช้าพร้อมกับเจ้าสัวทดผูเ้ ป็ นบิดา และเกรียงไกร สามีหนุ่ ม เห็นน้องชายที่แต่งตัวไม่เรียบร้อยเดินขึ้ นตึกมาก็รอ้ งทักเป็ นคนแรก “อ้าว แทน นัน่ จะไปไหนน่ ะ” พี่สาวถาม “ท�ำงานครับ” แทนคุณตอบห้วนๆ ก่อนจะยกมือไหว้บิดา เจ้าสัวทดร้อง เอะอะ “ไหนลื้ อเพิ่งแต่งงาน ทิ้ งเมียไปท�ำงานแล้วเรอะ” คนเป็ นบิดาไม่คิดว่า บุตรชายจะบ้างานขนาดนี้ “มีธุระด่วนเหรอแทน” เกรียงไกรถามน้องภรรยา “ครับ มีงานด่วน” แทนคุณรีบตอบก่อนจะขอปลีกตัวขึ้ นไปบนห้องส่วน ตัวของเขาบนตึกใหญ่ ทิ้ งเสียงพี่สาวบ่นตามหลัง พออยูต่ ามล�ำพังในห้องนอนเดิม ดวงหน้าเคร่งขรึมก็ปรากฏความเจ็บ ปวด มือหนาก�ำแน่ นก่อนจะชกไปบนก�ำแพงเพือ่ ระบายอารมณ์ ทั้งที่กอ่ นจะผูกมัด อรไพลิน เขาก็เตรียมใจไว้แล้วว่าหญิงสาวจะเย็นชาใส่ กระนั้นเขาก็บอกตัวเองว่า จะอดทนรอ ทว่าพอเจอสถานการณ์จริงๆ มันกลับเจ็บกว่าที่คิด ยิง่ ได้ครอบครอง เธอ เขายิง่ ปรารถนาจะได้หวั ใจ ความสัมพันธ์ระหว่างแทนคุณกับอรไพลินยังอึมครึม แม้จะอยูใ่ นช่วงข้าว ใหม่ปลามัน นายทหารหนุ่ มก็ยงั ไปท�ำงานทุกวัน บางวันก็กลับดึกดื่น แต่ก็ไม่ไป นอนที่เรือนเล็ก อรไพลินกลับไม่ยนิ ดียนิ ร้ายที่สามีทอดทิ้ ง หญิงสาวท�ำตัวปกติดุจ อยูท่ ี่วงั บางวันก็ขึ้นไปกราบพ่อสามีบา้ งตามมารยาทที่ควรพึงกระท�ำ เจ้าสัวทดเห็นสะใภ้ศกั ดินาถูกลูกชายทอดทิ้ งก็ให้ความสงสารเอ็นดูจาก เดิมที่เฉยๆ เพราะต้องการให้แทนคุณแต่งงานกับบุตรสาวคหบดีมากกว่าหญิงสาว จากตระกูลสูงแต่คา้ ขายไม่เป็ นจนแวววิไลหมัน่ ไส้นอ้ งสะใภ้ ยามที่หญิงสาวกราบ ลาพ่อสามีเพือ่ กลับเรือน แวววิไลก็จะแสร้งลงมาส่งแล้วแอบแขวะด้วยวาจานิ่ มนวล “ดีจงั แทนไม่สนใจก็ยงั มีคนเอ็นดูเธอเร็วขนาดนี้ มีเสน่ หจ์ ริงๆ นะ” อรไพลินอดทนไม่ตอบโต้แม้จะไม่พอใจ มือเรียวพนมขึ้ นไหว้พี่สาวของ
17
Free Paper สามี ก่อนขอลากลับเรือนเล็กพร้อมนวลที่ยกปิ่ นโตจากในครัวมาทันกันพอดี ทิ้ ง แวววิไลยืนคอแข็ง มองตาน้องสะใภ้ที่เธอชังน�้ำหน้าจนลับสายตา ระหว่างที่สองนายบ่าวเดินกลับเรือนเล็ก นวลที่ถือปิ่ นโตเดินตามเจ้านาย สาวก็เอ่ยขึ้ นอย่างเกรงใจ “คุณอรเจ้าคะ คุณแทนจะกลับมารับข้าวเย็นหรือเปล่า เจ้าคะ” ร่างระหงส่ายศีรษะ “ไม่ทราบสิจะ๊ ถ้าไม่มาเราก็ทานกันสองคนสิ” สาวใช้คนสนิ ทถอนหายใจแล้วเงียบไป อรไพลินที่น่ารักของหล่อนตายไป แล้วตั้งแต่วนั วิวาห์กบั นายทหารหน้าดุซ้ำ� ยังเป็ นคนที่เหมือนประหารพีช่ ายและขับ ไล่คนที่เจ้านายรักหัวซุกหัวซุน นวลรูว้ า่ งานแต่งนี้ เป็ นงานแต่งเพือ่ รักษาเกียรติยศ ไม่ได้เกิดจากความรัก หัวใจของอรไพลินผูกไว้กบั น.อ.พิสุทธิ์ผทู้ ี่หายสาบสูญหลัง การปราบปรามกบฏ เธอนึ กเปรียบเทียบชายหนุ่ มสองคนที่มีอุดมการณ์ต่างกัน ทว่ามอบใจให้หญิงสาวคนเดียวกัน น.อ.พิสุทธิ์อ่อนโยน วาจาก็อ่อนหวาน สว่างสดใสดุจท้องทะเลยามต้อง ประกายแดดต่างจากร้อยตรีแทนคุณที่นิ่งขรึม ตาดุ มองความรูส้ ึกไม่ออกดุจผืน ป่ าทึบทะมึนที่สายฝนพร่างพรม ทว่านวลรูว้ า่ แทนคุณรักเจ้านายเธอจริงๆ สาวใช้ คนสนิ ทอยากบอกให้อรไพลินเปิ ดใจรับชายหนุ่ มบ้าง อย่างไรเสียก็เป็ นสามีภรรยา กันแล้ว แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่กล้าเอ่ย อรไพลินสัง่ สาวใช้น�ำปิ่ นโตมื้ อเที่ยงไปเก็บที่ตกู้ บั ข้าวก่อน สัง่ เสร็จก็เดิน ไปที่หอ้ งนอน ร่างระหงยอบตัวเพือ่ ดึงหีบของใช้จุกจิกใบโตออกมาเปิ ดฝา ประคอง หีบไม้หอมใบจ้อยที่สลักเสลาลายเครือเถาดอกไม้อ่อนช้อยด้วยความทะนุ ถนอม ถือไปนัง่ ที่เก้าอี้ หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง จ้องมองมันอย่างอาวรณ์ หีบไม้ใบนี้ พิสุทธิ์ซื้อให้ เป็ นของจากต่างประเทศ ยามที่ชายหนุ่ มตระเวน น่ านน�้ำ ถ้าหากเขาเห็นอะไรแปลกๆ สวยๆ งามๆ ก็จะนึ กถึงเธอ แล้วซื้ อมาฝาก หีบใบนี้ ก็เช่นกัน พิสุทธิ์ซอมาจากปี ื้ นัง หญิงสาวก็น�ำมันมาใส่ของฝากกระจุกกระจิก กับจดหมายที่นายทหารเรือหนุ่ มขยันส่งให้ มือเรียวดึงสายสร้อยที่คล้องกุญแจดอกเล็กส�ำหรับไขหีบใบน้อยมาก�ำไว้ ในมือ ค่อยๆ สอดลูกกุญแจเข้าที่ร่องสลัก แล้วเปิ ดฝาหีบขึ้ น ถือของแต่ละชิ้ นมา วางเรียงกันทีละชิ้ นด้วยอารมณ์รา้ วรานใจ
18
พลอยร้าว แทนคุณกลับดึกอีกวัน...ซึ่งในวันนี้ เพื่อนฝูงพาไปคลับ ชวนกันดื่ม ตอน แรกเพื่อนหลายคนไม่อยากพาเจ้าบ่าวหมาดๆ ไปด้วย ทว่าเจ้าตัวกลับขอติดตาม ไป พอไปถึงก็ดื่มเหล้าราวกับดื่มน�้ำเปล่าจนเมามาย เดือดร้อนเพือ่ นฝูงต้องพานาย ทหารหนุ่ มผูเ้ คร่งขรึมส่งกลับคฤหาสน์ บรรดาคนใช้ผชู้ ายไม่กล้าพาเจ้านายขึ้ นตึก ใหญ่ กลัวเจ้าสัวจะเห็นสภาพเละเทะของบุตรชาย จึงช่วยกันประคองกลับเรือนเล็ก เพื่อให้ภรรยาของชายหนุ่ มจัดการปรนนิ บตั ิพดั วีกนั เอง อรไพลินที่เข้านอนแล้วจ�ำต้องตื่นตอนที่นวลมาเคาะประตูเรียกอย่าง เกรงใจ “คุณอรเจ้าคะ คุณแทนกลับมาแล้วเจ้าค่ะ ช่วยออกมาดูหน่ อยได้ไหมเจ้า คะ” หญิงสาวเปิ ดประตูหอ้ งนอน กระชับเสื้ อคลุมผ้าต่วนเข้าหากัน บ่าวผูช้ าย สองคนประคองนายทหารหนุ่ มมานอนที่โซฟา นวลเห็นสภาพก็รหู ้ น้าที่ เลี่ยงไป หาอ่างน�้ำกับผ้าขนหนูมาให้เจ้านายสาว “ขอบใจจ้ะ เดี๋ยวฉันดูแลต่อเอง” อรไพลินบอกคนที่หิ้วสามีมาส่งที่เรือน เบาๆ ทั้งสองค้อมศีรษะแล้วก็รีบลงจากเรือน นวลถืออ่างใส่น้�ำมาให้ หญิงสาวก็ บอก “ไปนอนเถอะจ้ะนวล ฉันดูแลคุณแทนเขาได้” “แต่...” นวลลังเล รูว้ า่ เจ้านายสาวไม่ได้ผกู พันกับสามีมากมายนัก “ฉันท�ำเองได้ นี่ เป็ นหน้าที่ของภรรยา” อรไพลินบอกสั้นๆ ซึ่งค�ำค�ำนั้น ชายหนุ่ มที่เพิ่งรูส้ ึกตัวได้ยนิ พอดี อรไพลินใช้ผา้ ที่ชุบน�้ำบิดหมาดค่อยๆ ไล่เช็ดใบหน้าคมสันอย่างเบามือ ความเย็นฉ�ำ่ ควรจะฉาบใจของแทนคุณไปด้วย ทว่าเพราะค�ำพูดบาดใจของหญิง สาว ชายหนุ่ มจึงขมขื่นใจ มือหนายกจับมือเรียวที่ลากไล้ผา้ ชุบน�้ ำบิดหมาดลงที่ ต้นคอ อรไพลินชะงัก ร่างหนายันตัวเองลุกขึ้ น สะบัดศีรษะไล่อาการมึนงงอันเกิด จากฤทธิ์แอลกอฮอล์ หญิงสาวดึงมือออกจากการเกาะกุมอย่างสุภาพ เธอวางผ้า ขนหนูผืนน้อยพาดบนขอบอ่างแก้ว ก่อนจะลุกขึ้ นเมื่อเห็นว่าสามีพอจะดูแลตัวเอง ได้ “น้องใจร้ายกับพี่มากเลยนะอร” ชายหนุ่ มตัดพ้อ หญิงสาวที่กำ� ลังจะก้าวกลับห้องนอนหยุดนิ่ ง คอเชิดตรง ใบหน้าซ่อนใน เงาสลัวนั้นชายหนุ่ มไม่เห็น “พีผ่ ิดเหรอที่พรี่ กั น้องจนหักห้ามหัวใจตัวเองไม่ได้แล้วดึงดันใช้ทุกวิธีการ
19
Free Paper เพื่อจะให้นอ้ งเป็ นเมียพี่” อรไพลินข่มกลั้นอารมณ์ สามีระบายความรูส้ ึกอัดอั้นตันใจให้ฟังต่อ ทุก ค�ำพูดคล้ายแส้ที่โบยตีลงเนื้ อหัวใจที่แสนบอบบาง “หัวใจของอรไม่ได้มใี ห้คุณแทนตั้งแต่แรกแล้ว และคุณแทนก็ทราบดีไม่ใช่ หรือคะ คุณแทนสมหวังแล้วที่ได้อรเป็ นภรรยา และอรจะท�ำหน้าที่ ‘เมีย’ ให้ดีที่สุด ไม่ตอ้ งกลัวนะคะว่าอรจะไม่ได้ตอบแทนบุญคุณ” อรไพลินพรัง่ พรูคำ� พูดเย็นชาที่ เหมือนกับเข็มแหลมทิ่มแทงในใจของนายทหารหนุ่ ม “น้องเหลือหัวใจให้พี่สกั นิ ดได้ไหม” ค�ำพูดสุดท้ายของชายหนุ่ มผะแผ่ว ลง “คุณแทนท�ำลายหัวใจที่เหลือน้อยนิ ดของอรไปแล้วตั้งแต่วนั ที่เราแต่งงาน กันค่ะ” หญิงสาวบอกอย่างกราดเกรี้ ยว ความรูส้ ึกถูกกดดันปริแยกจนกล้าที่จะ ระเบิดอารมณ์ที่ซ่อนไว้ แทนคุณลุกขึ้ นยืนเต็มความสูง เดินก้าวประชิดเข้าใกล้อรไพลิน กลิ่น แอลกอฮอล์ฟุ้ง หญิงสาวขืนตัวหนี ไม่ได้เมื่อชายหนุ่ มรวบอวไว้อย่างถือสิทธิ์ “งั้น ถ้าพี่บอกให้นอ้ งเลิกคิดถึงคนอื่น แล้วท�ำหน้าที่เมียให้สมบูรณ์ อรจะท�ำได้ไหม” น�้ำเสียงชายหนุ่ มขึงโกรธผสมเจ็บรวดร้าว อรไพลินกลั้นสะอื้ นจนตัวโยน หยดน�้ำใสคลอขังนัยน์ตาจนพร่าเลือน “ได้ สิคะ ไหนๆ มันก็มาถึงขั้นนี้ แล้ว อรจะฝังเขาไว้ลึกที่สุดในหัวใจ แล้วเป็ นภรรยาคุณ แทนให้ดีที่สุด มีลกู ให้คุณแทนเพื่อสืบสกุล...พอใจคุณแทนหรือยังคะ” ชายหนุ่ มคลายอ้อมแขนที่โอบรัดหญิงสาวไว้ดว้ ยความรัก ตอนนี้ เขาก�ำลัง กอดหุน่ ตัวหนึ่ งที่ไม่มหี วั ใจ ดวงหน้าเคร่งขรึม กรามขบเป็ นสันนูน อรไพลินเหยียบ ย�ำ่ หัวใจรักของเขายับเยิน “ถ้าน้องจะเลือกท�ำร้ายหัวใจของตัวเองด้วยวิธีนี้ก็...เชิญ” นายทหารหนุ่ มว่าเย็นชา “พี่ทนได้ ไหนๆ พี่ก็ตอ้ งทนแล้ว พี่รกั อร และยินดีจะรอ อรตลอดชีวติ ของพี่ พี่ไม่มีวนั ปล่อยน้องไปจากต�ำแหน่ งภรรยา!” แทนคุณตอกย�ำ้ ให้หญิงสาวรับรู ้ เขาเพียงแค่หวัง...สักวัน เธอจะใจอ่อน ยินยอมมอบหัวใจให้กบั เขาเมื่อเห็นความรักที่เขาเพียรทุ่มเทให้ อรไพลินเหยียดยิ้ มขม ตอบรับสั้นๆ “ค่ะ” แทนคุณตวัดแขนอุม้ ร่างโปร่งเข้าห้อง ก่อนจะวางร่างอรชรบนเตียงแล้ว คร่อมลงตาม จมูกโด่งจรดบนแก้มนวล ใบหน้าหวานเบือนหนี ชายหนุ่ มจึงสัมผัส
20
พลอยร้าว ได้แค่แก้มเปี ยกชื้ นด้วยรอยน�้ำตา
21
๓ ร่างสูงใหญ่ของชายหนุ่ มที่มเี คราดกหนาล้อมใบหน้าจนดูคล้ายโจรผูร้ า้ ย สะดุง้ ตื่นในยามค่อนดึก แสงจันทร์ที่หลุบหรูส่ าดแสงซีดจางต้องกระท่อมโกโรโกโส ที่ใช้ซุกหัวนอน เขาชันตัวเองลุกขึ้ น หวนนึ กถึงเหตุการณ์ที่พลิกผันจากนายทหาร เรือผูม้ ีอนาคตไกลมาเป็ นกบฏของแผ่นดิน มันเริ่มจากที่น.อ.วัชร เพื่อนสนิ ทผูเ้ ป็ นนายทหารที่สนใจเรื่องการเมือง ติดตามข่าวสารการเมืองการปกครองสม�ำ่ เสมอ ซ�้ำยังเป็ นคนหนุ่ มหัวคิดรุนแรง มักวิพากษ์วิจารณ์การบริหารบ้านเมืองที่ลม้ เหลว เต็มไปด้วยการคอร์รปั ชันของ รัฐบาลให้เขาฟั ง ให้ความสนใจจนดูคล้ายหมกมุน่ เพราะเคยมีนายทหารเรือที่เป็ น ถึงนายกรัฐมนตรี น�ำกองทัพเรือจนรุง่ เรืองเกรียงไกร3 แต่เกิดเหตุการณ์รฐั ประหาร ใช้อิทธิพลแทรกแซงจนท่านต้องลี้ ภัยทางการเมืองขึ้ นเสียก่อน4 การกระท�ำของกลุม่ รัฐประหารซึ่งประกอบด้วย ก�ำลังของทหารบก ทหาร อากาศ และต�ำรวจ นั้นได้สร้างความไม่พอใจให้แก่กลุ่มทหารเรือเป็ นอย่างมาก เพราะมีนายทหารส�ำคัญของกองทัพเรือถูกปลดประจ�ำการ และการใช้อทิ ธิพลข่มขู่ ของต�ำรวจยุคอัศวิน ‘ภายใต้ดวงอาทิตย์นี้ไม่มสี งิ่ ใดที่ตำ� รวจไทยจะท�ำไม่ได้’ ต�ำรวจ อุ ม้ ฆ่า ค้าฝิ่ น จนไม่มีใครกล้าที่ จะต่ อต้านหรื อขัดขวาง ประกอบกับการเข้า แทรกแซงกิจการภายในของกองทัพเรื ออยู่เนื องๆ จนกองทัพเรื ออยู่ในภาวะ เสื่อมทรามต�ำ่ สุด ท�ำให้ทหารเรือหนุ่ มกลุ่มหนึ่ ง ได้ต้งั กลุ่ม ‘คณะกูช้ าติ’ ขึ้ น และ วัชรก็เป็ นหนึ่ งตัวการส�ำคัญในกลุ่มนั้น ส�ำหรับพิสุทธิ์ เขาเห็นแค่วา่ เป็ นเพียงความแตกแยกทางการเมืองเท่านั้น ชีวติ ที่เขาพลีให้ก็คือชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ แต่เขาห่วงเพือ่ น เพราะวัชร 3 พล.ร.ต.ถวัลย์ ธ�ำรงนาวาสวัสดิ์นายกรัฐมนตรีคนที่ ๘ ของไทย 4 รัฐประหาร พ.ศ.๒๔๙๐
22
พลอยร้าว เองก็ไม่ใช่ชนชั้นปลายแถว อีกทั้งยังมีน้องสาวผูแ้ สนน่ ารักและอ่อนหวานอย่าง อรไพลิน เขาจึงไม่อยากให้เพื่อนสนิ ทถล�ำลึกนั ก จึงคอยรั้งไม่ให้วชั รคิดกระท�ำ รุนแรงตามอารมณ์เลือดร้อน ทว่าความห่วงใยในฐานะเพื่อนคงไม่สเู ้ รื่องที่วชั รคิด กระท�ำการใหญ่ในใจ อรไพลินที่ยงั อยูใ่ นวัยสาวสะพรัง่ เคยปรึกษาหารือกับเขาว่าวัชรเคยพา เพือ่ นทหารเรือที่ไม่พอใจเรือ่ งการท�ำรัฐประหารมาปรึกษาหารือความลับบางอย่าง ซึ่งเธอก็ไม่รวู ้ า่ เรื่องอะไรหลายครั้ง แต่ละครั้งเคร่งเครียดจริงจังถึงขั้นที่วา่ ไม่มีบ่าว ไพร่คนไหนกล้าเหยียบย่างไปในห้องที่คุณชายของบ้านใช้เป็ นที่ประชุม พิสุทธิ์หว่ งกังวลถึงความปลอดภัยของสาวน้อยที่เป็ นรักแรกของเขา หาก พี่ชายของเธอตกอยูใ่ นอันตราย จึงเฝ้ าเพียรบอกกล่าวทั้งทางตรงและทางอ้อมให้ วัช รก้า วถอยออกมาจากเรื่ อ งที่ ก�ำ ลัง กระท�ำ เพื่ อ นสนิ ท กลับ เห็ น การกอบกู ้ ‘เกียรติยศศักดิ์ศรี’ ของทหารเรือให้กลับคืนมาส�ำคัญกว่าจึงถล�ำลึกลงไปในสิ่งที่ ตนเองเห็นว่าถูกต้อง กว่าพิสุทธิ์จะรูว้ า่ วัชรมีแผนอะไร เขาก็ตกเป็ นผูส้ มรูร้ ่วมคิด ไปด้วย ในวันที่มีพิธีรบั มอบเรือขุดสันดอนของสหรัฐอเมริกา ‘แมนฮัตตัน’ คณะ กูช้ าติเล็งเห็นว่าจัดขึ้ นในพื้ นที่ของทหารเรือซึ่งสามารถควบคุมสัง่ การได้ อีกทั้งยัง จัดขึ้ นในวันสุดสัปดาห์ที่มีการปล่อยก�ำลังพลทหารหน่ วยอื่นๆ กลับภูมิลำ� เนา แต่ กองก�ำลังนาวิกโยธินอยูค่ รบ เป็ นโอกาสทองอันดีที่จะกระท�ำการใหญ่ มีการจับ นายกรัฐมนตรี5 ที่มาเป็ นประธานในพิธีเป็ นตัวประกันเพื่อต่อรอง พิสุทธิ์ตกกะได พลอยโจนไปด้วยเมื่อถูกทหารบกกับทหารอากาศที่ฝัง่ รัฐบาลส่งมาโจมตี เพราะ ข่าวเรื่องการก่อกบฏรัว่ ไหลไปถึงรัฐบาลก่อนหน้านี้ แล้ว จึงได้สงั ่ การไม่ให้มีนาย ต�ำรวจและทหารระดับผูใ้ หญ่เข้าร่วมในงาน ยกเว้นท่านนายกซึ่งต้องมาอย่างเลี่ยง ไม่ได้ เหมื อ นตกอยู่ ใ นฝั น ร้า ยตอนที่ ต ้อ งสู ้ห ลบหนี เพื่ อ เอาตั ว รอดใน สถานการณ์ที่วุน่ วายสับสนไม่รวู ้ า่ ใครเป็ นมิตรหรือศัตรู แม้จะมีการวางแผนมาดี แต่น้�ำน้อยย่อมแพ้ไฟ เมือ่ กองก�ำลังอย่าง กองพันนาวิกโยธินที่สี่ และห้าไม่สามารถ ท�ำการสนับสนุ น คณะกูช้ าติที่มกี ำ� ลังจากทหารเรือเป็ นหลักจึงตกอยูใ่ นสภาพท�ำได้ แค่ต้งั รับ รอเวลาถูกโจมตี 5 จอมพลป. พิบลู สงคราม
23
Free Paper กองก�ำลังที่น�ำโดยทหารบกสามารถโจมตียดึ สถานที่สำ� คัญของพวกกบฏ ไว้ได้ ซ�้ำยังตีทหารเรือจนแตกพ่าย ไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้อีก พิสุทธิ์เห็นนายทหารที่อ่อนวัยกว่าเขานายหนึ่ งมุ่งมัน่ ที่จะปราบปราม กบฏกว่าใคร แถมไม่กลัวอันตราย บุกเข้ามาอย่างที่เตรียมใจทิ้ งชีวติ จนใบหน้าของ ชายคนนั้นติดตาเขา ตอนที่เข้าประชิดกองก�ำลังกบฏ ถึงทหารบกจะตีทหารเรือจน แตกกระเจิงได้ แต่ก็ยงั ไม่สามารถยึดพื้ นที่สำ� คัญคือเรือรบศรีอยุธยาที่กบฏใช้เป็ น ที่ปักหลักพาตัวประกันหนี แม้จะมีไพ่ใบสุดท้ายคือตัวประกันส�ำคัญอย่างนายกรัฐมนตรี ทว่าก็ไม่มี ผลใดๆ เลยต่อทางคณะรัฐบาล ทางรัฐบาลก็มีมติปราบปรามกบฏรุนแรงและเด็ด ขาดจนถึงขั้นส่งเครื่องบินทิ้ งระเบิดเรือรบศรีอยุธยาให้จมลงสู่หว้ งนที ทหารเรือ หลายนายจึงหาทางเอาชีวติ รอด รวมเขาเองเช่นกัน วัชรตายเพราะถูกสะเก็ดระเบิด ส่วนเขากระโดดลงแม่น้�ำเจ้าพระยาหนี ทนั กาล พิสุทธิ์ตอ้ งลี้ ภัยทางการเมืองไปที่พม่าโดยอาศัยแม่น้�ำแม่สายเป็ นทางหนี โชคดีที่เจอชาวบ้านใจดีให้ยมื เสื้ อผ้าและกระท่อมเป็ นที่ซุกหัวนอนก่อนที่ชีวติ อดีต นายทหารเรือผูเ้ กรียงไกรจะต้องจากลาบ้านเกิดในฐานะกบฏ เขาไม่โทษวัชรที่ ท�ำให้ชีวติ เขาตกต�ำ ่ สิ่งเดียวที่เขาห่วงหาในขณะคืออรไพลิน หญิงสาวผูเ้ ป็ นที่รกั ของเขาจะเป็ นอย่างไร เมื่อตกอยูใ่ นฐานะครอบครัวกบฏ ตอนนี้ เขาไม่รขู ้ า่ วคราว ของเธอเลย ความห่วงใยถูกส่งผ่านพระจันทร์บนเวิ้ งฟ้ าเดียวกัน ชายหนุ่ มวอนให้ จันทร์เจ้ากระซิบบอกเธอว่าเขารักและห่วงใยมิรคู ้ ลาย หวังสักวัน จะกลับไปหาเธอ ในฐานะผูบ้ ริสุทธิ์ รุ่งอรุ ณ นวลที่ ขึ้นมารับใช้เจ้านายตกใจที่ เห็นแทนคุ ณใช้โซฟาที่ หอ้ ง รับแขกแทนเตียงนอน สาวใช้ของอรไพลินไม่กล้าเข้าไปเพราะร่างสูงที่ยงั อยูใ่ นชุด ทหารหลับสนิ ท หญิงสาวมองแล้วก็ถอนหายใจเบาๆ อย่างหนักใจ ไม่รปู ้ รนนิ บตั ิ กันแบบไหน คุณผูช้ ายถึงระเห็จออกมานอนนอกห้องนอน ถึงแม้นวลจะรักอรไพลิน แต่ก็สงสารแทนคุณมากกว่าที่เพียรแสดงความจริงใจให้เห็นสักแค่ไหน เจ้านาย สาวกลับเฉยชา ใช่วา่ นวลจะไม่รวู ้ า่ อรไพลินผูกความรักแก่นายทหารเรือ ทว่าตอนนี้ เธอ
24
พลอยร้าว เป็ นของแทนคุณอย่างถูกต้องแล้ว ควรจะให้เกียรติชายหนุ่ มในฐานะ ‘สามี’ บ้าง สาวใช้รีรอหน้าทางเข้าห้องรับแขก ไม่กล้าเดินเข้าไปลึกกว่านั้น เกรงว่า แทนคุณจะตื่นแล้วอายที่สาวใช้อย่างเธอเห็นชายหนุ่ มถูกภรรยาไล่ออกมานอน นอกห้อง ในเวลาที่เธอก�ำลังล�ำบากใจ ร่างระหงที่แต่งตัวเรียบร้อยก็เดินลงมาจาก ชั้นสอง หญิงสาวเหลือบตามองสามีที่นอนเขลงบนโซฟาแค่ชวั ่ ครู่ก็เดินออกมาหา นวลที่ยนื หันรีหนั ขวาง “เดี๋ยวฉันจะไปเอาปิ่ นโตเอง นวลอยู่นี่ละ แล้วปลุกคุณแทนด้วยนะจ๊ะ สายแล้ว เดี๋ยวไปท�ำงานไม่ทนั ” เจ้านายสาวสัง่ พี่เลี้ ยงเรียบๆ นวลยิ้ มแหย อยากเอ่ยขัดอรไพลิน แต่ร่างโปร่งบางเดินลิ่วลงจากเรือน เล็กไปเสียแล้ว ผูท้ ี่อยูก่ ลางระหว่างสองคนท�ำท่าว่าจะร้องไห้ กระสับกระส่ายอยู่ หน้าห้อง ก่อนจะสูดลมหายใจลึกอย่างตัดสินใจ แล้วเข้าไปปลุกเจ้านายอีกคน ครัวที่บา้ นของแทนคุณจัดว่าใหญ่พอสมควร อรไพลินไม่เคยลงมาเหยียบ ย่างที่นี่เลยสักครั้ง วันนี้ เป็ นวันแรกที่เธอเข้ามาสถานที่ที่เจ้านายไม่สมควรย่าง กรายเข้ามา เสียงเอะอะล้งเล้งดังแว่วๆ บ้างก็มีเสียงตวาดบ้างเป็ นระยะๆ ร่างโปร่ง ก้าวเข้าไปหยุดนิ่ งอยูห่ น้าประตูครัว ที่บรรดาแม่ครัวและสาวใช้กำ� ลังเตรียมอาหาร ให้บรรดาเจ้านายบนตึกใหญ่ ชม หัวหน้าแม่ครัวเห็นสะใภ้ของบ้านก็รอ้ งอุทาน “ตาเถร คุณมาท�ำอะไรตรงนี้ เจ้าคะ” บรรดาสาวใช้สองสามคนก็เมียงมอง อรไพลิน ซึ่งหญิงสาวส่งยิ้ มจางเป็ นทัพหน้า “ฉันมาเตรียมอาหารเช้าให้คุณแทนจ้ะ” “ไม่ให้สาวใช้คุณมาละเจ้าคะ ลงมาตรงนี้ เดี๋ยวพวกอิฉนั จะโดนเจ้าสัวท่าน ดุเอา” แม่ครัวยังไม่รูน้ ้� ำจิตน�้ ำใจสะใภ้เอกของเจ้าสัวทด รูเ้ พียงแต่เป็ นหม่อม หลวง ชาติตระกูลดี นางจึงมองว่าหญิงสาวไม่สมควรลงมาในพื้ นที่ของบรรดาว สาวใช้อย่างโรงครัว “วันนี้ ท�ำอะไรกันหรือจ๊ะ” อรไพลินกลับย้อนถามแทน “บนตึกใหญ่รบั แค่พวกขนมปั งปิ้ งน่ ะเจ้าค่ะ” แม่ครัวเตรียมอาหารฝรัง่ จ�ำพวกขนมปั งปิ้ ง ไข่ดาว แฮม และกาแฟ ซึ่งแต่ละอย่างเตรียมไว้เรียบร้อยพร้อม จัดขึ้ นตึก อรไพลินเดินเข้ามาใกล้ สอบถามแม่ครัวเรื่อยๆ
25
Free Paper “ฉันจะท�ำข้าวต้มให้คุณแทนน่ ะจ้ะ ยังพอมีของสดเหลือไหม” “มีเจ้าค่ะ เดี๋ยวอิฉนั ท�ำให้นะคะ คุณกลับไปรอบนเรือนเถอะเจ้าค่ะ เสร็จ แล้วอิฉนั จะให้เด็กยกขึ้ นไปให้” แม่ครัวอึกอัก ไม่คิดว่าท่าทางไว้ตวั ของหญิงสาว เจ้าหล่อนจะท�ำอาหารเป็ น “ไม่ตอ้ งหรอกจ้ะ ฉันท�ำเองได้” ว่าแล้วเธอก็ลงมือท�ำขาวต้มอย่างคล่องแคล่วโดยมีแม่ครัวคอยช่วยหยิบ จับข้าวของให้ จนข้าวต้มหอมกรุ่นเสร็จเรียบร้อยก็เรียกสาวใช้อีกคนช่วยยกกลับ ไปที่เรือนแยก แทนคุณปรือตาขึ้ นหลังถูกเขย่าตัวแรงๆ นวลรีบปล่อยมือทันที แล้วถอย ออกไปยืนห่างๆ ที่จริงสาวใช้ไม่อยากท�ำรุนแรง แต่หลังสะกิดก็แล้ว เรียกเสียงดัง ชายหนุ่ มก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่น จนเธอลงมือเขย่าตัวแรงๆ พร้อมตะโกนเรียกนัน่ ละ แทนคุณจึงปรือตาขึ้ น เห็นว่าเป็ นสาวใช้คนสนิ ทของภรรยาก็ลุกขึ้ นหนี ไปบนชั้น สอง แล้วลงมาอีกครั้งด้วยสภาพที่ดดู ีขึ้นกว่าตอนตื่น “คุณอรไปไหน” เสียงเข้มถามห้วน “เอ่อ ไปเอาปิ่ นโตเจ้าค่ะ” นวลอยากหายตัวไปจากตรงนี้ เมื่อเห็นสีหน้า ดุกร้าว ไม่รเู ้ มื่อคืนคุณอรออกฤทธิ์อะไรอีก นายทหารหนุ่ มทราบว่าภรรยาหนี ตวั เองแต่เช้าก็รสู ้ ึกหงุดหงิด หญิงสาว ไม่จำ� เป็ นต้องไปเอาปิ่ นโตเองสักนิ ด ในเมื่อมีสาวใช้คอยท�ำหน้าที่นี้แทน เขาขบ กราม ถ้อยค�ำของเธอบาดลึกในใจเสมอ ‘หน้าที่ของภรรยา’ เธอท�ำประหนึ่ งเป็ น เมียทาส ตัวต้นเหตุเดินน�ำสาวใช้ที่ยกโถข้าวต้มขึ้ นเรือน หญิงสาวเห็นสามียนื หน้า ถมึงทึงก็ชะงัก “ไปไหนมาน่ ะอร” แทนคุณถามอย่างคนพยายามกดอารมณ์ “ครัว...ค่ะ” อรไพลินตอบสั้นๆ นวลอยากจะให้หญิงสาวทอดเสียงหวาน กว่านี้ “พี่บอกแล้วว่าอรไม่ตอ้ งลงไปท�ำก็ได้ บ้านนี้ มีบ่าวไพร่เยอะแยะ พี่ไม่ได้ ให้นอ้ งมาล�ำบากนะ” ชายหนุ่ มบอกซ�้ำ “หน้าที่หุงหาอาหารเป็ นหน้าที่ของภรรยานี่ คะ”
26
พลอยร้าว ค�ำโต้ตอบของหญิงสาวนั้นจุดประกายเพลิงในใจของชายหนุ่ มที่วงิ่ ไล่ตาม ความรักไม่ลืมหูลืมตา ก่อนที่จะหมดความอดทนท�ำเรื่องรุนแรง ร่างสูงก็รีบผลุนผลันลงจาก เรือน แต่ความรีบร้อนท�ำให้ชนสาวที่ขวางทาง หญิงสาวคนนั้นตกใจจนเผลอปล่อย โถข้าวต้มตกแตก โชคดีที่มนั อุ่นลงบ้างแล้ว จึงไม่เจ็บตัวมากนัก นวลร้องวี้ ดว้าย ลนลานช่วยเก็บเศษกระเบื้ องกับเศษข้าวเละๆ แทนคุณชะงักชัว่ ครู่ ก่อนจะสะบัด แล้วไม่กลับมาที่เรือนแยกอีกเลย อรไพลินไม่รวู ้ า่ สามีไปรับประทานอาหารเช้าบนตึกใหญ่หรือไปท�ำงาน เลย หญิงสาวไม่แม้แต่จะตาม เธอย่อตัวเก็บกวาดเศษโถข้าวทั้งที่สาวใช้รอ้ งห้าม “ไปตามคุณแทนสิเจ้าคะ ทางนี้ นวลดูแลเอง” นวลรีบร้องบอก สาวใช้อีกคนที่ ช่วยสะใภ้ของบ้านถื อโถข้าวมา หาผ้าขี้ ริ้ วมาช่วยเช็ ด อรไพลินกลับสนใจห่วงใยอาการของสาวใช้มากกว่าจนนวลอ่อนใจจะพูด กลัวว่า นังบ่าวไพร่เอาไปเล่าลือปากต่อปาก คุณอรของหล่อนจะเดือดร้อนเอาเสียเปล่าๆ แต่งงานกันมาแค่เดือนเดียวก็กลายเป็ นเมียที่ผวั เบื่อ สาวใช้นางนั้นไม่เจ็บมากก็ขอกลับโรงครัว นวลจึงต้องออกปากห้ามปราม ว่าอย่าเอาเรื่องนี้ ไปพูดพร้อมให้คา่ ปิ ดปาก แล้วสัง่ ให้ยกปิ่ นโตมาใหม่ อรไพลินไปนัง่ เหม่อลอยที่หอ้ งรับแขก นวลที่ตามมารีบปราดไปจับเข่า เจ้านายสาวที่รกั และห่วงดุจน้องสาวแท้ๆ “โธ่ คุณอรเจ้าขา ท�ำไมต้องใจร้ายกับคุณแทนนักเจ้าคะ ไหนๆ ก็เข้าหอ กันแล้ว น่ าจะเปิ ดใจให้เธอบ้าง” ดวงตาของอรไพลินวับไหว “ผูช้ ายพอถือสิทธิ์ความเป็ นสามีแล้ว เขาคิด จะท�ำอะไรก็ได้กบั ภรรยาเขางั้นหรือ” นวลจนปั ญญาจะเอ่ยตอบ ถ้าผัวไม่มีสิทธิ์เหนื อเมีย ใครละจะมีสิทธิ์ “มีใครนึ กถึงใจของฉันสักคนไหม ว่าฉันเองก็เจ็บปวด ทรมาน เมื่อฉัน เป็ นของของเขาแล้วก็ไม่มีสิทธิ์เลือก ถึงพี่พิสุทธิ์กลับมา ฉันก็ไม่ใช่ของเขา” “คุณแทนเธอก็ไม่ได้เลวร้าย ถ้าคุณอรอ่อนลงสักนิ ด ก็จะเห็นนะเจ้าคะ ว่าเธอรักคุณอร อีกอย่างถ้ามีเด็ก จะล�ำบากนะเจ้าคะ” นวลกลัวว่าถึงตอนนั้ น แทนคุณจะเบื่องอนง้อเอาใจ ยิง่ ท้อง เรื่องบนเตียงก็ตอ้ งเริดร้าง นายทหารหนุ่ ม
27
Free Paper อาจจะมีนางเล็กๆ ที่ชา่ งฉอเลาะ เจ้านายของหล่อนก็คงถูกทิ้ งให้กินน�้ำตาต่างข้าว “เขาจะไม่มีวนั ได้เป็ นพ่อของเด็กคนนี้ !” ค�ำพูดนั้ นดัง่ ค�ำสาป มือเรียววางทาบบนหน้าท้อง เอ่ยออกมาอย่างไม่ ยินดียนิ ร้าย
ติดตามต่อได้ในเล่ม
28
Talk About เล่ ม ที่ ถื อ อยู่นี้ เป็ น Free Paper ตัว อย่ า งนิ ย ายที่ ก�ำ ลัง เปิ ดจองคื อ ‘พลอยร้าว’ ซึ่งเป็ นแนว Incest ในธีมความสัมพันธ์ระหว่าง ‘พ่อ-ลูก’ เหตุการณ์ ในเรื่องเกิดช่วงปี 2549 - 2516 เป็ นแนวพีเรียดโรแมนติก ดรามา แรกๆ อาจจะคิดว่าเป็ นนิ ยายชาย-หญิง แต่ไม่ใช่นะคะ ปมประเด็นของ เรื่องเกิดจาก ‘อรไพลิน’ จึงท�ำให้ตอ้ งมีการเกริ่นก่อนค่ะ ว่าใคร ท�ำอะไร ที่ไหน อย่างไร (แต่เดี๋ยวในเล่มจะมีซีนหวานเวอร์กบั หื่นระหว่าง แทนคุณ เพทาย กับ พิสุทธิ์) เนื่ องด้วยมีเนื้ อหาที่คอ่ นข้างแรง (Incest) ระหว่างพอลูก ดังนั้น การจอง จะจ�ำกัดอายุผซู้ ื้ อที่ 20 ปี และจ�ำเป็ นต้องแสกนบัตรค่ะ สามารถติดตามข่าวสาร ได้ที่ navarattaboard@hotmail.com https://www.facebook.com/Navaratta http://www.navarattashop.com/
29
Free Paper
นายทหารผู ้เคร่งขรึมอย่าง ‘แทนคุณ’ ต้องการครอบ ครอง ‘หม่อมหลวงอรไพลิน’ แต่หญิงสาวกลับผู กหัวใจไว้กับ ‘น.อ.พิสุทธิ์’ ผู ้ท่ีได้ชื่อว่าเป็นกบฎต่อชาติบ้านเมือง เมื่อมิอาจหักห้ามใจ นายทหารหนุ่มจึงใช้ เล่ห์กลผู กมัดเธอ ทว่า...ตัวแปรส�ำคัญในความรักสามเส้านีก้ ลับเป็นโซ่ ทองคล้องใจอย่าง ‘เพทาย’ บางสิ่งที่ต้องการครอบครองกลับกลายเป็นของต้อง ห้ามที่ต่อให้ปรารถนาสักแค่ไหน ก็ไม่สามารถจับต้องไว้ในมือ
pirunsaikulap@hotmail.com https://www.facebook.com/Navaratta
30