Kleurrijk!
Jaargang 2 – nr. 1 – driemaandelijks, juni, juli, augustus 2016 – Afgiftekantoor: 3000 Leuven X – P 918599
Pleegzorg provincie Antwerpen
Inhoud
Kleurrijk Juni 2016 > Inhoud <
Kleurrijk Juni 2016 > Edito <
Edito
3
Geknipt
4
Achtergrondartikel
Broers en zussen… Samen in een pleeggezin of net niet?
7
Interview
Pleegkind Bart Schols: “Zonder mijn pleegouders stond ik niet waar ik nu sta” 10 Pluim
14
Pleegpret
15
Edito Beste pleegzorger, De zorg opnemen voor een kind dat niet het jouwe is… Het blijft een warm engagement tussen mensen. En het heeft ook een grote impact op de toekomst van een kind. Bart Schols, presentator van De Afspraak op Canvas, is zich zeer bewust van de kansen die hij kreeg dankzij de niet aflatende zorg van zijn pleegouders. Hij vertelt er uitgebreid over in een gesprek met Kleurrijk!. Maar vaak is het niet één kind dat een plekje zoekt in een pleeggezin, dikwijls zijn het meerdere broertjes en zusjes die tijdelijk niet thuis kunnen blijven wonen. De realiteit leert ons dat steeds minder pleeggezinnen de ruimte voelen om meer dan één pleegkind op te vangen. Waarom dat zo is, lees je in deze Kleurrijk!. Het is een begrijpelijke evolutie maar het stelt hulpverleners voor dilemma’s: is het beter dat de broertjes en zusjes samenblijven of kunnen we ze in verschillende gezinnen laten opgroeien? Wat zal de impact daarvan zijn op hun ontwikkeling en toekomst? Het zijn beslissingen die ons zeer bewust maken van de impact van ons werk. We hebben geen glazen bol die ons helpt om de beste beslissing te nemen. Wat we wel kunnen inzetten is onze expertise en ervaring in de hoop dat we voor ieder kind een goede oplossing vinden. Ja, soms is werken in pleegzorg de mooiste job die je je kunt indenken en soms is het alles behalve evident. Maar het is op ieder moment een job die meer dan de moeite waard is. Veel zomers leesplezier Danielle Decorte Algemeen directeur
COLOFON Kleurrijk! is een uitgave van Pleegzorg Provincie Antwerpen en verschijnt 4 maal per jaar. Pleegzorg Provincie Antwerpen Schuttersvest 45 2800 Mechelen kleurrijk@pleegzorgprovincieantwerpen.be www.pleegzorgprovincieantwerpen.be Vormgeving: www.dsigngraphics.be Foto’s: Stocksy (omslag), Ingimage en Pleegzorg Provincie Antwerpen Redactie: Niels Heselmans, Tatiana De Munck en Bernadette Verdonck Verantwoordelijk uitgever: Danielle Decorte - Schuttersvest 45 - 2800 Mechelen
2
3
Kleurrijk Juni 2016 > Geknipt <
Kleurrijk Juni 2016 > Geknipt <
Verhuizingen binnen PPA
Sammy scholenactie Omdat we zo fier zijn op het boekje ‘Sammy krijgt pleegouders’, lanceerden de 5 Vlaamse pleegzorgdiensten een grote scholenactie. In april en mei werden de 3de kleuterklassen en de 1ste en 2de leerjaren uitgedaagd om pleegzorg beter bekend te maken in hun buurt. Hoe? Door met hun klas een leuke, originele, ontroerende, grappige… actie op poten te zetten. Ze konden een poster maken of een filmpje, ze konden een liedje zingen of met sandwichborden door de straten lopen… De deelnemende scholen kregen als prijs een toffe BV op bezoek die het boekje ‘Sammy krijgt pleegouders’ kwam voorlezen. Sam De Bruyn, Ann Lemmens, Prinses Madeliefje van Prinsessia, Inspecteur Koen Baetens van de Buurtpolitie, commissaris Migrain van Mega Mindy, Xavier van De Kampioenen en nog heel wat anderen zegden toe om voor te lezen voor en over pleegzorg. En reken maar dat de kinderen enthousiast waren!! Benieuwd naar de inzendingen en de overige BV’s? Surf naar www.pleegzorgindeklas.be en verbaas je over al die creativiteit!
4
Binnen Pleegzorg Provincie Antwerpen zijn er op 2,5 jaar tijd al liefst 7 verhuizingen geweest! Onze collega’s kennen alles van inpakken en weer uitpakken, van wennen aan nieuwe locaties en het zoeken naar de lekkerste broodjeszaak. Maar al deze verhuizingen waren nodig om de groei van PPA te kunnen opvangen en om zo goed mogelijk verspreid te zitten in onze regio. En dat is ons gelukt! Voortaan heeft PPA locaties in Mechelen (2), Turnhout (1), Geel (1), Hoboken (2), Deurne (1) en Ekeren (1). En als het aan ons ligt, houden we dat even zo!
Zorgzwaarte
Wist je dat…
Sinds 1 januari 2014 kunnen pleeggezinnen een aanvraag indienen voor een zorgzwaartebudget. Dit budget wordt toegekend wanneer je pleegkind of –gast zware zorg vraagt. Zorgzwaarte is niet hetzelfde als ‘bijzondere kosten’. ‘Bijzondere kosten’ zijn vaak uitgaven die gebeuren voor medische of therapeutische zorgen. De tegemoetkoming moet op voorhand aangevraagd worden én alle kosten moeten aangetoond worden met facturen. Het zorgzwaartebudget wordt toegekend per dag en voor een extra engagement dat je opneemt. Bijvoorbeeld wanneer de zorg voor je pleegkind of -gast zo zwaar is dat je minder kan gaan werken, wanneer je uitzonderlijk veel moet rondrijden voor je pleegkind of –gast om hem of haar de juiste zorg te geven of wanneer je heel wat tijd steekt in de coördinatie van alle betrokken hulpverlening.
Pleegzorg Provincie Antwerpen een verzekering lichamelijke ongevallen en burgerlijke aansprakelijkheid heeft voor alle pleegkinderen, -jongeren en – volwassenen?! Ook onze pleegen gastgezinnen zijn verzekerd maar enkel voor activiteiten die te maken hebben met het pleegouderschap. De verzekering is aanvullend. Dat betekent dat zij slechts aangesproken kan worden nà tussenkomst van de schoolverzekering, de verzekering van de werkgever of die van het pleeg- of gastgezin.
Pleegzorgers die recht hebben op een zorgzwaartebudget krijgen 5 euro per dag extra vergoeding. De toekenning is tijdelijk (6 maanden) maar kan verlengd worden. De voorwaarden zijn onlangs versoepeld. Zo kan de zorg voor 2 pleegkinderen voortaan samengeteld worden. Belangrijke uitzondering: pleegzorgers van minderjarige pleegkinderen die voor 2014 via het VAPH in pleegzorg instroomden, hebben geen recht op dit zorgzwaartebudget. Zij krijgen sowieso al een verhoogde dagvergoeding waardoor zij geen beroep meer kunnen doen op deze extra tegemoetkoming. Gastgezinnen van een volwassen pleeggast kunnen wél een aanvraag doen voor een zorgzwaartebudget en bijzondere kosten omdat zij in 2014 allemaal overschakelden naar het nieuwe systeem. Denk jij dat je misschien recht hebt op een verhoogde dagvergoeding via het zorgzwaartebudget? Vraag dit dan zeker aan je begeleid(st)er. Hij of zij zal met jou verder onderzoeken of je inderdaad in aanmerking komt.
5
Kleurrijk Juni 2016 > Geknipt <
Kleurrijk Juni 2016 > Achtergrondartikel <
Vluchtelingenproject Na de pleegzorgmarkt van 5 maart stonden 17 gezinnen klaar om een vluchtelingengezin in hun huis op te vangen. Problemen van ruimtelijke ordening, gemeentelijke wooncodes en referentieadressen vormden echter obstakels. Minister Van Deurzen zoekt naar oplossingen zodat we toch van start kunnen gaan. 3 gezinnen waar deze problemen geen beletsel vormden, konden wél hun aanbod doen. De eerste week van juni onthaalde een eerste gezin een vluchtelingenfamilie en ook de tweede matching staat in de steigers. Intussen worden opnieuw screeningsgesprekken met wachtende kandidaten gedaan als onderdeel van een volgende screeningsprocedure zodat we bij groen licht vanuit onze overheid volop aan het matchen kunnen gaan.
Statuut voor pleegouders Eind maart werd een wetsvoorstel ingediend bij de Raad van State waarin de rechten en plichten van pleegouders vastgelegd worden. Het statuut verduidelijkt het engagement van pleegouders. Pleegzorg Provincie Antwerpen is volop bezig om zich de inhoud van het wetsvoorstel eigen te maken en te zien hoe wij met dit nieuwe statuut aan de slag kunnen binnen ons begeleidingswerk met respect voor alle partijen. Het voorstel treedt pas in voege 6 maanden na de stemming in het Federaal Parlement. Die stemming is voorzien net voor of na de zomervakantie. Dat betekent dat het statuut pas echt van kracht gaat op het einde van dit jaar of begin volgend jaar. Vanuit Pleegzorg Vlaanderen zullen er in het najaar infosessies georganiseerd worden over het nieuwe statuut. Meer informatie volgt dus nog.
Broers en zussen … Samen in
een pleeggezin of net niet?
Bezoekruimte Michielshof blijft open Het Michielshof, een 17e -eeuws klooster goed verstopt op ‘het Kiel’ in Antwerpen, was jarenlang een thuis voor de pleegzorgdiensten Jeugdzorg in Gezin en BOWA en later voor PPA. Maar ook de bezoekruimte waar pleegkinderen en hun ouders elkaar kunnen ontmoeten, vond er een sfeervol onderdak. Jammer genoeg werd de charmante locatie te klein en verhuisden de collega’s naar Hoboken. De bezoekruimte blijft echter gewoon bestaan in het Michielshof.
Broers en zussen kunnen als kat en hond zijn maar ze hebben vaak een speciale band die een leven lang mee gaat. In pleegzorg komt een kind zelden alleen en dan moeten de betrokken hulpverleners een moeilijke afweging maken: houden we de siblings (zie volgende bladzijde) bij voorkeur samen of niet? Een dilemma waar lang over nagedacht wordt en waarbij met zoveel mogelijk factoren rekening gehouden wordt. Een exacte wetenschap is het niet, wel werk op mensenmaat.
Een kind komt zelden alleen in pleegzorg terecht. Vaak zijn er ook nog broertjes of zusjes die een plekje zoeken. Van bij de eerste aanmelding bij pleegzorg wordt overwogen welke kinderen bij voorkeur naar hetzelfde pleeggezin gaan en welk kind eventueel elders kan gaan wonen. Daarbij proberen we met zoveel mogelijk factoren rekening te houden zoals oa de band tussen de kinderen en het verleden dat ze al dan niet samen hebben. Maar het blijft vaak bij een oefening op papier. Nele Goffin, coördinator van instroom van PPA, is nauw betrokken bij de instroom
7
Kleurrijk Juni 2016 > Achtergrondartikel <
Kleurrijk Juni 2016 > Achtergrondartikel <
Siblings
van kandidaat-pleegzorgers en kandidaat-pleegkinderen. Zij stelt een duidelijke evolutie vast: “Het engagement van pleeggezinnen is samen met de maatschappij veranderd. We zien steeds meer gezinnen die een aanbod hebben voor crisisopvang, korte opvang of weekend/vakantieopvang en de meeste gezinnen willen 1 kind opvangen. Mensen kiezen enerzijds bewust voor kleinere gezinnen en anderzijds zijn ook heel wat gezinnen complexer geworden. Denk maar aan nieuw samengestelde gezinnen die op bepaalde momenten met 4-5 kinderen samenleven én soms ook nog samen een kind krijgen. En ten slotte zijn er ook praktische redenen waarom mensen voor 1 pleegkind kiezen: 4 kinderen krijg je niet weggezet op de achterbank van de auto dus als een pleeggezin al 2 kinderen heeft, lukt het niet om er nog 2 bij te nemen. Dat klinkt misschien wat banaal maar het is wel realiteit. De consulenten van Jongerenwelzijn adviseren in eerste instantie vaak om kinderen samen te houden maar omdat er geen gezinnen zijn, blijven deze siblings op onze wachtlijst staan. Als er dan langere tijd over gaat, komt uiteindelijk de vraag om
8
aparte pleeggezinnen te zoeken. Niet omdat het goed is voor de kinderen maar omdat er geen andere optie is. Dat is erg jammer omdat we op die manier niet vraaggericht werken in het belang van het kind maar aanbodgericht werken, maw wat kunnen we bieden.” 1 of 2 pleegkinderen? Toch zijn er ook kandidaatpleegzorgers die iets makkelijker open staan voor 2 pleegkinderen. Kinderloze koppels of alleenstaanden bijvoorbeeld. En dat is voor de kinderen dikwijls een goeie zaak. Zij komen vaak uit gezinnen waar weinig of geen afgestemde aandacht voor hen was. Als het dan plots enig kind wordt binnen een pleeggezin, kan de focus van de pleegzorger(s) soms te benauwend zijn. Is er ook nog een broer of zus in het gezin, dan wordt de aandacht wat verdeeld en dat geeft meer ruimte voor ieder pleegkind apart. Ook kroostrijke gezinnen staan gemakkelijker open voor siblings. Vaak reageren de ouders vanuit een ‘ontspannenheid’: “We hebben al 4 kinderen, er kunnen er best nog 2 bij”. Deze ouders zijn geoefend
in het opvoeden en zijn wel wat gewend. Hun hart is groot genoeg om nog 2 kinderen op te vangen en de pleegkinderen vinden er een fijne mix tussen aandacht en vrijheid. Maar ook hier moeten we oog hebben voor de eigenheid van het pleegkind. De valkuil kan zijn dat deze ouders ervan uitgaan dat die 2 wel ‘in één moeite meegaan met de hoop’. Maar is dat wel altijd het beste voor het kind? Pleegkinderen hebben vaak meer of andere noden dan ‘gewone’ kinderen. Door de rugzak die zij meedragen, vragen zij dikwijls meer aandacht, opvolging, structuur… en daar is in een kroostrijk gezin niet altijd de tijd voor. Afweging in functie van het kind Is het voor de kinderen altijd het beste om samen te blijven? Nele Goffin: “Soms is de relatie tussen siblings de enige veilige relatie die zij ooit gekend hebben. Ze hebben vaak een gemeenschappelijk verleden en dit schept een unieke band. In dat geval denken we dat het beter is dat ze samen kunnen blijven. Het onderzoeken van de band tussen siblings en hun gemeenschappelijk verleden is
een belangrijk onderdeel van onze intake. Als die band inderdaad erg sterk is, kan het beter zijn voor de kinderen om hen samen te laten in een kleinschalig, gezinsvervangend tehuis dan hen in 2 gezinnen te laten wonen.” Maar er zijn soms indicaties die aangeven dat kinderen beter niét in hetzelfde gezin gaan wonen. Wanneer één van de kinderen een voorkeurspositie genoot bij de ouders en het andere kind eerder afgewezen werd of wanneer één kind de ontwikkeling van het andere kind belemmert, kan het gezonder zijn voor beide kinderen om apart van elkaar op te groeien. Nele Goffin: “Wanneer siblings niet samen geplaatst kunnen worden, vinden we het belangrijk dat de band wél kan blijven bestaan. Later kunnen ze zelf beslissen of en hoe ze contact willen houden maar zolang ze dat niet zelfstandig kunnen organiseren, vragen we pleeggezinnen om hier tijd voor te maken en dit daadwerkelijk te ondersteunen. Daarom proberen we pleegzorgers te vinden die in elkaars buurt wonen of die bereid zijn om de inspanning te doen zodat siblings elkaar regelmatig kunnen blijven zien. Toch is het
In het Nederlands bestaat er geen woord dat de verschillende verwantschappen tussen broers en zussen kan aanduiden. Zo zijn broerbroer, zus-zus en broer-zus relaties de meest gekende, maar je hebt ook halfbroers en halfzussen, stiefbroers en stiefzussen… In pleegzorg krijg je te maken met al die vormen van broer-zus relaties, daarom werd in dit artikel gekozen om hen te groeperen onder de Engelse term siblings.
ook hier belangrijk dat iedere situatie apart bekeken wordt. Want is een siblinggevoel altijd aanwezig? Soms wordt het sterk aangemoedigd door de hulpverlening. Zo waren er 2 zussen waarvan de oudste in een voorziening woonde en de jongste in een pleeggezin. Vanuit de hulpverlening is veel moeite gedaan om de zussen in contact met elkaar te houden. Tot de jongste zus zich hiertegen begon te verzetten. Ze had totaal geen zusgevoel en ervaarde de bezoeken eerder als negatief en belastend. Op haar vraag zijn de bezoeken gestopt.”
door te maken. Geeft een pleeggezin aan dat het op langere termijn misschien 2 pleegkinderen wil opvangen, dan bekijken de medewerkers van instroom samen met het gezin of 2 siblings ook een optie zijn. Als pleeggezin heb je maar één omgangsregeling met ouders en bovendien moet je gezin ook maar 1 keer door de integratieperiode van een nieuw pleegkind. Een pleegkind vraagt immers van iedereen een aanpassing en soms kan het pleegkind dat reeds in het gezin was, zich bedreigd voelen wanneer er een ‘vreemd’ pleegkind bij komt.
Waarom kiezen voor siblings? Hoewel de opvang van siblings niet altijd vanzelfsprekend is, heeft het ook voordelen. Als pleeggezin geef je kinderen uit moeilijke gezinssituaties de kans om toch een beetje ‘familie’ te zijn. Want als heel je gezin uit elkaar valt, kan de relatie met een broer of zus van onschatbare waarde zijn. Bovendien hoeft een pleegkind die intense periode van wennen aan een nieuw gezin, niet in zijn eentje
9
Kleurrijk Juni 2016 > Interview <
Kleurrijk Juni 2016 > Flash <
Pleegkind Bart Schols: “Zonder mijn pleegouders stond ik niet waar ik nu sta” Iedere dag presenteert Bart Schols ‘De Afspraak’ een actualiteitenprogramma op Canvas. Rustig en met warme stem ontvangt hij zijn gasten en legt ze minzaam het vuur aan de schenen. Ook als we hem ontmoeten voor een gesprek over pleegzorg verraadt niets in zijn verschijning de turbulente kindertijd die hem -als kracht én als last- nog steeds bepaalt. Tot we aan het praten slaan. Zijn stem blijft warm en minzaam, zijn verhaal grijpt naar de keel.
10
“Mijn mama had op het werk een heel goeie vriendin, ze waren echt soulmates. Omdat ze graag dichter bij elkaar wilden zijn, zijn mijn ouders van het Pajottenland naar Aarschot verhuisd en zijn ze vlak bij elkaar gaan wonen. Die vriendin is trouwens ook mijn meter en later mijn pleegmoeder geworden. Bij ons thuis is er van alles verkeerd gelopen tussen mijn moeder en mijn vader. Mijn vader dronk te veel waardoor de situatie vaak heel gespannen en stresserend was. Daarom had ik al vanaf mijn 2 jaar een kamertje bij mijn meter. Mijn ouders dropten me daar als ze een keertje weg wilden maar ook als het thuis te turbulent werd. Het was dus normaal voor mij, zo’n dubbele thuis.”
11
Kleurrijk Juni 2016 > Interview <
Kleurrijk Juni 2016 > Interview <
“Niet weten wanneer je pa weer eens door zijn dak gaat, is zeer stresserend.”
“Mijn pleegouders hebben ‘hunne pere’ gezien. Je zou beter daar eens mee gaan praten!”
In interviews praat je best luchtig en rustig over je moeilijke kindertijd en jeugd terwijl wat je vertelt toch echt wel heftig is. Vind je zelf dat je een moeilijke kindertijd en jeugd gehad hebt? “Ik vind van wel, ja. Met dat verschil dat ik mijn pleegouders had. Zowel vroeger als nu denk ik regelmatig aan kinderen die dat geluk niet hebben. Als ik bijvoorbeeld op straat een dikke jongen zie en die loopt helemaal alleen en daarnaast lopen groepjes andere jongens dan denk ik ‘allez, die loopt hier ook alleen en die moet alleen zijn plan trekken’. Ik kan daar heel hard door geraakt worden.” Geraakt door de herkenning van de eenzaamheid? “Ja, dat is… Als ik mijn pleegouders niet had gehad, dan zat ik hier nu niet hé. Dan stond ik niet waar ik nu sta. Daar denk ik dan vaak aan. Als je dat niet hebt, waar beland je dan?! Die twee mensen hebben mij onvoorwaardelijk opgepakt en veel gepikt van mij. Ze hebben het getròkken tot ik meerderjarig was. En dan mijn meter… Hoeveel energie dat die in mij gestoken heeft… Hoe zij mij aangemoedigd heeft om te studeren en mij geholpen heeft en nog en nog en nog om mij toch maar door dat middelbaar te krijgen. Zij hebben echt ‘hunne pere’ gezien. Je zou beter daar eens mee gaan praten.” Toen je 13 jaar was, heeft je mama zelfmoord gepleegd en ben jij definitief bij je meter gaan wonen. Heb je, achteraf gezien, enig idee wat haar zo ver gedreven heeft? “Mijn moeder was erg afhankelijk van mijn vader en kon er niet van
12
weg. Ze nam angstremmers en daar dronk ze soms ook op. Het is niet dat ik haar niet graag zag maar ze had wel een probleem. Als het erop aankomt, kiezen moeders meestal voor hun kind ten koste van hun partner. Zij heeft dat niet gedaan. Ik heb het daar soms over met mijn pleegmoeder. Dat zijn altijd lastige gesprekken want mijn moeder was haar allerbeste vriendin en daar moet je geen kwaad woord over zeggen. Maar dan zeg ik soms: ‘een goede moeder kon je haar op dat moment niet noemen’. Daar heeft ze het dan heel moeilijk mee. Maar het was nu eenmaal zo. En het is niet zo dat ze geen keuze had. Mijn meter heeft haar meermaals gezegd ‘kom hier wonen met Bart’, ze had familie waar ze naartoe kon… Maar ze heeft dat nooit gedaan en dat was haar probleem. Ik ben daar heel nuchter in. Dat was gewoon niet ok.” Hoe is het contact met je vader na het overlijden van je moeder verlopen? “Toen moeder gestorven is, heb ik niet diréct met mijn vader gebroken maar dat heeft niet zo lang geduurd. Rond mijn 15 jaar heb ik wel alle banden doorgeknipt. Hij heeft daarna nog wel geprobeerd om het contact te herstellen. Soms verzoenend maar vaak ook agressief of dreigend maar ik heb nooit op iets gereageerd. Daar had hij het heel moeilijk mee en dat begrijp ik ook wel. Maar er zijn nu eenmaal dingen gebeurd die maken dat ik gedaan heb wat ik gedaan heb. Zo heb ik een keer een lezing gegeven in Genk nav het boek dat ik geschreven heb over zelfmoord. Een uur voor het begin zat mijn vader al in de zaal, een plastic zakje op de schoot. Ik heb toen tegen de orga-
“Iemand die je niet opgeeft en blijft investeren in jou… dat is zo ontzettend belangrijk.”
nisator gezegd ‘ik begin niét zolang hij nog in de zaal zit’. En ze hebben hem buitengezet. Ik ga echt geen lezing over de zelfmoord van mijn moeder geven als mijn vader in de zaal zit. Maar na zijn overlijden vond ik een treinticket van Geraardsbergen naar Genk van toen die dag. Ik heb toen opgezocht hoe lang je over die rit doet en dat is 3 uur hé. En ja, dat blijft heel hard en iets dat ik niet meer kan rechtzetten.” Het beeld van je vader die met zijn plastic zakje in de zaal zit te wachten op jouw lezing, raakt me. Net zoals het feit dat jij al die jaren ‘neen’ gezegd hebt tegen zijn pogingen tot verzoening. Maar het zegt veel over de heftigheid van je kindertijd. “Ja, en ik ben daarin ook bevestigd geweest door mijn pleegouders. Voor hen was de situatie minstens even zwaar als voor mezelf. Ik acht mijn vader al lang niet meer rechtstreeks verantwoordelijk voor de dood van mijn moeder maar het gaat me meer om de agressie, de omgang, het drinken, de psychopathie soms… Het feit dat hij niet normaal kon doen. Als ik me een keer schuldig voel, dan denk ik daar aan en dan kan ik alles weer veel beter plaatsen.” Gaat dat negeren ook om een soort van macht? Als tegenreactie omdat je als kind zo onmachtig was? “Ik denk dat wel. Het blijft natuurlijk altijd wat speculeren maar dat zou goed kunnen. Controle is een heel belangrijk concept in de menselijke psyché. Niet weten wat er gaat komen, niet weten wanneer hij weer eens door zijn dak gaat, dat is verschrikkelijk stresserend. Ik heb graag vat op dingen, dat merk ik nu
nog altijd. Ik ben niet het leiderstype maar als puntje bij paaltje komt, dan sta ik er wel en neem ik de dingen in handen. Dan stuur ik.” Hechting en vooral een verstoorde hechting is een belangrijk thema in pleegzorg. Herken je dat? “Dat is inderdaad een terugkerend werkpunt (lacht). Wat het beste bij mij werkt in een relatie, is als de andere ook onafhankelijk genoeg blijft, als er een zeker spanningsveld blijft bestaan. Als je in de symbiose gaat, is de kans op verlies ook weer daar. Ik heb nu een partner die heel zelfstandig is en zo mogelijk nog meer van huis is dan ik. Dat is iets waar ik me op dit moment heel comfortabel bij voel. Ik kan ook moeilijk breken met iemand. En ik vroeg aan een kameraad die psycholoog is hoe dat toch komt. Hij zei me: “moet ik daar echt op antwoorden? Denk jij echt dat jij iemand gaat achterlaten zoals jij zelf achtergelaten bent?” Ik ging op dat moment emotioneel compleet onderuit. En dan vraag ik me wel eens af “wat zit er nog allemaal in mijn lijf op dat vlak.”” In een interview zei je dat je, door wat je hebt meegemaakt, extra gevoelig bent voor mensen die je in de pan hakken en dat je jezelf altijd wilt overtreffen. “Extra gevoelig is misschien niet het juiste woord maar ik wil wel ‘pleasen’. Zoals Koen Wauters ooit zei “als er 10.000 mensen zijn die je graag hebben en er zijn er een paar die je niet moeten, dan wil je weten waarom dat is, dan wil je die bijna overtuigen”. Dat is het willen ‘pleasen’. Je wilt graag gezien zijn, je wilt zeggen ‘laat mij niet achter.’ Dat blijven gaan in alles wat ik doe,
is ook een boodschap aan mijn moeder. Zo van ‘hey, was ik niet de moeite om te blijven of wat?! Kijk eens wat ik allemaal gedaan heb en wat ik allemaal doe’. Al moet ik ook zeggen dat ik daar door de job die ik nu doe veel harder in geworden ben. Ik luister vooral nog naar de mensen die ertoe doen en naar meningen waar ik iets aan heb. De rest hoor of lees ik zelfs niet meer. Dat maakt het leven veel makkelijker. (lacht)” Heb jij zelf een kinderwens? “Momenteel niet echt. Al moet ik toegeven dat ik gevoelig ben wanneer er over adoptie en pleegzorg gepraat wordt in de kranten of op tv. Ik ben eerder geneigd te zeggen dat er genoeg kinderen op de wereld zijn die een beter leven zouden kunnen gebruiken. Dus laten we daarmee beginnen. Ik zie me soms eerder pleegkinderen hebben dan dat ik mijzelf kinderen zie krijgen. Dan maak je van de wereld die er al is een stukje betere wereld terwijl je anders iets onzeker bij creëert. Als ik zie wat mijn pleegouders voor mij gedaan hebben, hoe die mij nooit opgegeven hebben de eerste jaren na het overlijden van mijn moeder. Als je dan iemand hebt die je niet opgeeft en blijft investeren in jou… dat is zo ontzettend belangrijk. De allergrootste schrik in mijn leven is de dag dat er mijn pleegouders iets gaat gebeuren. En die dag komt; ze zijn 76 en 80 jaar. Daar word ik echt niet goed van, daar denk ik elke dag aan. En toch zal het moeten. En dan kan ik maar beter zorgen dat ik voldoende goed ingebed ben in de rest van de realiteit.”
Foto’s Johan Jacobs
13
Kleurrijk Juni 2016 > Pleegpret <
Kleurrijk Juni 2016 > Pluim <
(-: pleegpret (-:
Wie verdient volgens jou een pluim?
Aardbeipret
Het aardbeienseizoen is op kruissnelheid. Het ideale moment dus om deze heerlijke vrucht in de kijker te zetten want deze rode topper leent zich voor vele, originele lekkernijen. French toast rollups met aardbeien Een heerlijke, opgerolde variatie met vulling op het gekende ‘wentelteefje’ oftewel ‘verloren brood’ oftewel ‘gewonnen brood’. Het hangt er maar van af in welke regio je woont!
Ingrediënten (voor 8 rollups) - 8 sneetjes sandwichbrood zonder korst - +/- 16 aardbeien - 2 eieren - 3 eetlepels melk - 65 gr suiker - 1 theelepel kaneel (meer of minder naar keuze) - boter
Aardbeilimonade
Ter voorbereiding
Marianne Begin april lanceerden we een klasactie bij pleegzorg rond het prentenboek ‘Sammy krijgt pleegouders’. Toen zorgjuf Marianne van Vrije Basisschool De Brenne in Berendrecht hun actie instuurde, vielen we bijna van onze stoel. In ware gebroeders-Grimmstijl hadden de leerlingen van De Brenne een kleine twist gegeven aan het sprookje van Hans & Grietje. In hun filmpje zagen we hoe Hans & Grietje nergens steentjes of broodkruimels vonden toen ze hoorden dat hun papa hen wou achterlaten in het bos. Gelukkig verscheen de postbode ten tonele, die een brief van pleegzorg kwam afgeven aan de papa van Hans & Grietje. Even verderop, bij de familie Goedhart, kregen ze ook
14
een brief van pleegzorg. Papa en mama Goedhart vertelden aan hun dochtertje dat ze zelf beter geen kinderen meer konden krijgen maar een pleegkindje of twee… dat kon er wel bij! En zo kwamen Hans & Grietje een tijdje bij de familie Goedhart wonen tot ze weer naar hun mama en papa konden! Eind goed, al goed...
idee vonden wij bij pleegzorg echt briljant! Ben je zelf ook benieuwd naar de pleegzorgversie van Hans & Grietje? Ontdek het snel op http://pleegzorgindeklas.be/ inzending-brenne-eerste-leerjaar/!
We stuurden al snel een BV richting het noorden van Antwerpen om de kids te verrassen met een voorleesbezoekje. Maar ook juf Marianne wilden we extra in de ‘pluimpjes’ zetten met haar creatieve inbreng. “Ik wou eigenlijk altijd zelf pleegouder worden”, vertrouwde ze ons toe. “Maar door ons gezinsleven kwam het er uiteindelijk nooit van. Toen ik van de actie hoorde en een gouden enveloppe met de uitdaging in de schoolbrievenbus vond, wilde ik ábsoluut mijn steentje bijdragen! Ik leende de kinderen van het eerste leerjaar en kwam voor en na mijn uren samen met mijn zoon alles filmen...”
Ken je dat? Van die mensen die zo fantastisch zijn, dat ze zonder meer een pluim verdienen? Je pleegouders bijvoorbeeld omdat ze zoveel voor je doen, je pleegkind omdat het zo goed z’n draai vond in je gezin, je mama omdat ze haar problemen overwon, je zus omdat zij al 4 jaar je kind opvangt, je moeder omdat ze een lieve oma voor je pleegkind is… Kortom, iemand waarvan jij denkt: “Wat die doet, dat is écht buitengewoon!”
Wel, Marianne, geef die pleegzorgpluim maar een extra speciaal plekje want jouw creatieve
Wie verdient volgens jou een pluim?
Stuur dan een mailtje of brief met jouw gegevens, de gegevens van de persoon die de pluim verdient en een korte motivatie naar Kleurrijk!, Schuttersvest 45, 2800 Mechelen of mail naar kleurrijk@ pleegzorgprovincieantwerpen.be
Niets zo gezond als voldoende water drinken op een warme zomerdag maar af en toe is een smaakje toch ook wel lekker. Wat dacht je van deze zomerse limonade van vers fruit?!
> snijd de korst van de sneetjes brood en rol ze wat uit met een deegrol > meng de eieren met de melk en roer goed > meng de suiker met de kaneel in een diep bord
Ingrediënten
Werkwijze > Neem een sneetje brood en leg er een strook gesneden aardbeien op > rol het sneetje brood op en druk lichtjes aan > dompel het rolletje in het ei/melk mengsel > rol het daarna door de suiker met kaneel > smelt de boter in de pan en bak de rolletjes aan alle kanten mooi goudbruin > Smakelijk!
Tip: je kan natuurlijk eindeloos variëren met de vulling van je rollup. Zo kun je eerst wat choco op je sneetje smeren voor je de aardbeiern erop legt. Ben je niet zo’n zoetebek? Dan is roomkaas een heerlijk alternatief voor choco. Toch maar geen fruit op je rollup? Kies dan voor confituur of ga voor pindakaas met honing! Laat je fantasie de vrije loop en ontdek zelf je favoriete rollup.
Aardbeimuisjes Deze muisjes maak je in geen tijd en geef toe… zijn ze niet superschattig?!
Wat heb je nodig? Aardbeien (natuurlijk!), amandelschilfers voor de oren, rode snoepnestels voor de staartjes, vloeibare chocolade voor de oogjes en mini chocolate chips voor de neusjes. En wat kaas om de muisjes te lokken!!
- 350 ml vers citroensap - 60 ml honing of 50 gr suiker (meer of minder volgens je eigen smaak) - 1 l water - 225 gr gemixte aardbeien - enkele aardbeien in sneetjes voor de ‘finishing touch’ - optioneel: enkele blaadjes munt
Werkwijze > doe aardbeien in een blender of mixer en pureer ze > voeg het water, het citroensap en de honing of suiker toe en laat alles nog even draaien > Doe de limonade in een mooie kan en voeg de sneetjes aardbeien toe. > Laat alles flink afkoelen > Eens geserveerd kun je nog wat blaadjes munt toevoegen voor de liefhebbers
15
tekenen en inkleuren
Kleurrijk Juni 2016 > Pleegpret <
16
V.U.: Danielle Decorte - Schuttersvest 45 - 2800 Mechelen
Illustratie Danny Juchtmans
Ook jij bent een tekenaar. Kijk aandachtig naar de bovenste tekening en teken ze na. Oef! De tekenaar heeft gelukkig enkele lijntjes laten staan.