การเพิ การเพมศกยภาพของจงหวดเพอรองรบประชาคม ม่ ศักยภาพของจังหวัดเพือ่ รองรับประชาคม อาเซียนด้ านการท่ องเทีย่ ว โครงการอบรมสัสัสมมนาขาราชการกระทรวงมหาดไทย โครงการอบรม โครงการอบรมสมมนาขาราชการกระทรวงมหาดไทย มมนาข้ าราชการกระทรวงมหาดไทย ศูนย์ วิทยบริการ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ โดย ภราเดช พยัฆวิเชียร 12 ธันวาคม 2012
การก่ อตั้งสมาคมประชาชาติแห่ งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (Association of South East Asian Nations) โดยปฏิญญากรุ งเทพ (Bangkok Declaration) เมื เมออ่ 8 ส.ค.2510 มีมคาขวญวา คาํ ขวัญว่ า “One vision, vision One identity identity, One community” หนง หนึ่ง วิสัยทัศน์ หนึ่งเอกลักษณ์ หนึ่งประชาคม วัตถุประสงค์ หลัก เพือ่ ส่ งเสริม • ความรวมมอและความชวยเหลอทางดานเศรษฐกจ ่ ื ่ ื ้ ิ สงคม ั วฒนธรรม ั เทคโนโลยและการ โ โ ี บริหาร • ความร่ วมมือระหว่ างอาเซียนทั้งต่ างประเทศและองค์ กรระหว่ างประเทศ
ASEAN Established in1967
1997
1997 1967
1967
1995 ปี 1967
1999
1984
1967
ASEAN 6 1967
CLMV
3
ปฏิญญาว่ าด้ วยความร่ วมมือในอาเซียน (ASEAN Concord II หรือ Bali Concord II) ตั้งประชาคมอาเซียนภายในปี ค.ศ.2020 (พ.ศ.2563) และเร่ งรัดให้ เป็ น ประชาคมโดยสมบรณ์ ประชาคมโดยสมบู รณใน ใน คค.ศ.2015 ศ 2015 (พ.ศ.2558) (พ ศ 2558) ประชาคมความมัน่ คง อาเซีียน (ASEAN ( S Security Community)
ประชาคมเศรษฐกิจ อาเซียน (ASEAN Economic Community)
ประชาคมสงคมและ ประชาคมสั งคมและ วัฒนธรรมอาเซียน ( S (ASEAN SocioS i Cultural Community)
ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (ASEAN Economic Community) ASEAN มีมความ ความ มัน่ คงและมัง่ คัง่ และ สามารถแข่ สามารถแขงขนกบ งขันกับ ภูมภิ าคอืน่ ๆได้
เป็เปนตลาดเดยวและ นตลาดเดียวและ ฐานการผลิตร่ วมกัน
เกิดการไหลเวียน เกดการไหลเวยน อย่ างเสรีของสิ นค้ า บริการ การลงทุ บรการ การลงทนน เงินทุน และการ เคลื เคลอนยายแรงงาน อ่ นย้ ายแรงงาน ฝี มือ หรือแรงงาน ความร้ อย่ยางเสร ความรู างเสรี
CEPEA (Comprehensive Economic Partnership in East Asia) (ASEAN +6)
EAFTA (East Asia FTA) ASEAN+3 China
Japan
AEC
Korea
ASEAN 10 : 600 millions population GDP: 1,865 billions US$ EAFTA ((ASEAN+3)) : 2,117 , millions ppopulation p GDP: 14,216 US$ CEPEA (ASEAN+6) : 3,334 billions GDP: 17,226 billions US$
Australia
New Zealand
India
World Economic integration
ทีม่ า: Asian Development Bank
ASEAN Economic Community‌ More opportunity AEC Population: p 600 millions Economic volume: 2 trillions USD Foreign trade 2 trillions USD FDI 50 Billions USD International tourist 65 millions
Source: Economic Intelligence Centre, 2011
> > = = =
EC South Korea 7 times more than Thai 60% of China Second from France
AEC blue print AEC blue print AFAS (ASEAN Framework Agreement on Services) (ASEAN Framework Agreement on Services) % of ASEAN investor investment allowed
ICT/Health/tourism/aviation Logistic others
ข้อตกลงร่ วมว่าด้วยการยอมรับคุณสมบัติบุคลากรวิชาชีพด้านการท่องเที่ยวอาเซียน (ASEAN Mutual Recognition Arrangement on Tourism Professional : MRA) 32 ตําแหน่งงานในสาขาที่พกั และการเดินทาง Travel Services
Hotel Services
9 ตาแหนงใน ตําแหน่ งใน 2 แผนก
23 ตาแหนงใน ตําแหน่ งใน 4 แผนก
กระทรวงการท่ องเทีย่ วและกีฬา Ministry of Tourism and Sports
10
สาขาที่พกั (Hotel Services) : 23 ตําแหน่งงานใน 4 แผนก 1. Front Office 1 1 Front Office Manager 1.1 1.2 Front Office Supervisor 1.3 Receptionist 1.4 Telephone Operator 1.5 Bell Boy 2.2 House Keeping 2.1 Executive Housekeeper 2.2 Laundry Manager 2.3 Floor Supervisor 2.4 Laundry Attendant 2.5 Room Attendant 2.6 Public Area Cleaner กระทรวงการท่ องเทีย่ วและกีฬา Ministry of Tourism and Sports
3. Food Production 3.1 Executive Chef 3.2 Demi Chef 3.3 Commis Chef 3.4 Chef de Partie 3.5 Commis Pastry 3.6 Baker 3.7 Butcher 4. Food and Beverage Service 4.1 F&B Director 4.2 F&B Outlet Manager 4.3 Head Waiter 4.4 Bartender 4.5 Waiter
11
สาขาการเดินทาง (Travel Services) : 9 ตําแหน่ งงานใน 2 แผนก 1. Travel Agencies 1.1 General Manager 1.2. Assistant ss s a General Ge e a Manager a age 1.3 Senior Travel Consultant 1 4 Travel Consultant 1.4
กระทรวงการท่ องเทีย่ วและกีฬา Ministry of Tourism and Sports
2. Tour operation 22.11 Product Manager 2.2 Sales and Marketing Manager 2 3 Credit 2.3 C i Manager 2.4 Ticketing Manager 2.5 Tour Manager 12
สมรรถนะจะมีท้ัง core, generic และ functional ในแต่ ละตําแหน่ งงาน ทั้งนี้ การรับรอง สมรรถนะ จะแบงเปน จะแบ่ งเป็ น 5 ระดบ ระดับ คืคออ Certificate 2,2 3,3 4 และ Diploma 1,1 2 หนวยกตทเรยน/ หน่ วยกิตที่เรียน/ อบรม สามารถเทียบโอนระหว่ างตําแหน่ งงานทีต่ ่ างกันได้ ¾ Certificate 2 มีทกั ษะพืน้ ฐานทีท่ าํ เป็ นประจํา (ใช้ เวลา 3 เดือน) ¾ Certificate 3 มีทกั ษะทีก่ ว้ างขึน้ และความรับผิดชอบของผู้นําทีม (ใช้ เวลา 6 เดือน) ¾ Certificate 4 มีสมรรถนะทางเทคนิคมากขึน้ และมีทกั ษะให้ คาํ แนะนํา (ใช้ เวลา 1 ปี ) ¾ Diploma 1 มีสมรรถนะเฉพาะทางและทักษะในการจัดการ (ใช้ เวลา 1 ปี ครึ่ง) ¾ Diploma 2 มีสมรรถนะเฉพาะทางทีก่ ว้ างขึน้ และทักษะสู งในการจัดการ (ใช้ เวลา 2 ปี ) กระทรวงการท่ องเทีย่ วและกีฬา Ministry of Tourism and Sports
13
กลไกหลักภายใต้ ASEAN MRA ตาม ข้้ อ ตกลงร่่ วมว่่ า ด้้ ว ยการยอมรัั บ คุ ณ สมบัั ติ บุ ค ลากรวิิ ช าชีี พ ด้้ า นการ ตามข้ ท่ องเทีย่ วอาเซียน (ASEAN MRA) MRA) กําหนดให้ มคี ณะกรรมการ 3 ชุด คือ 1. คณะกรรมการวิ คณะกรรมการวิชาชีพการท่องเที่ยวแห่ งชาติ (National Tourism Professional Board : NTPB)) NTPB 2. คณะกรรมการรับรองคุณวุฒิวิชาชี พการท่องเที่ยวแห่ งชาติ (Tourism Professional Certification Board : TPCB)) 3. คณะกรรมการติดตามตรวจสอบวิชาชี พการท่องเที่ยวอาเซี ยน (ASEAN Tourism Professional Monitoring Committee: ATPMC) ATPMC) กระทรวงการท่ องเทีย่ วและกีฬา Ministry of Tourism and Sports
14
กลไกหลักภายใต้ ASEAN MRA 1. คณะกรรมการวิชาชีพการท่ องเทีย่ วแห่ งชาติ (National Tourism Professional Board : NTPB) ป ประกอบด้ ้ วย ผู้แทนจากภาครัฐ ฯ และภาคเอกชนรวมทั้งนักวิชาการ และผู้มีส่วนร่ วมด้ านการท่ องเที่ยวที่เกีย่ วข้ อง โดยองค์ กรการท่ องเทีย่ วแห่ งชาติของแต่ ละรัฐสมาชิกอาเซียนเป็ นผู้คดั เลือก หน้ าทีความรั ค่ วามรับผิดชอบ • ติดตามตรวจสอบมาตรฐานสมรรถนะร่ วม สํ าหรับบุคลากรวิชาชีพการท่ องเที่ยวและหลักสู ตรการ ท่ องเทีย่ วร่ วมอาเซียน • อํานวยความสะดวกในการแลกเปลีย่ นแนวทางปฏิบัตทิ ดี่ ที สี่ ุ ด • ปรับปรุุ งหลักสูู ตรและสมรรถนะด้ านการท่ องเทีย่ วในภููมภิ าคและ/หรือสากลให้ กลมกลืน
กระทรวงการท่ องเทีย่ วและกีฬา Ministry of Tourism and Sports
15
กลไกหลักภายใต้ ASEAN MRA 2. คณะกรรมการรับรองคุุณวุุฒิวชิ าชีพการท่ องเทีย่ วแห่ งชาติ (Tourism Professional Certification Board : TPCB) ป ประกอบด้ ้ วย คณะกรรมการของรัฐ ฯ และ/หรือหน่ วยงานทีไ่ ด้ รับมอบอํานาจจากรัฐบาลของแต่ ละรัฐสมาชิก อาเซียน อาเซยน หน้ าทีค่ วามรับผิดชอบ • ประเมนและรบรองคุ ประเมินและรับรองคณวฒิ ณวุฒ รวมทงออกวุ รวมทั้งออกวฒิ ฒบบตรของบุ ัตรของบคลากรวิ คลากรวชาชพการทองเทยวเปนหลก ชาชีพการท่ องเทีย่ วเป็ นหลัก • พัฒนาดําเนินตามกระบวนการและคงไว้ ซึ่งทะเบียนของบุคลากรวิชาชีพการท่ องเที่ยวที่ได้ รับการ รับรองคุณวุฒแิ ล้ ว และโอกาสตําแหน่ งงานต่ างๆ ในระบบการขึน้ ทะเบียนวิชาชีพการท่ องเที่ยวแห่ ง อาเซียน กระทรวงการท่ องเทีย่ วและกีฬา Ministry of Tourism and Sports
16
กลไกหลักภายใต้ ASEAN MRA 3. คณะกรรมการติดตามตรวจสอบวิชาชีพการท่ องเทีย่ วอาเซียน (ASEAN Tourism Professional Monitoring Committee: ATPMC) ATPMC) ประกอบด้ วย ประกอบดวย องค์ กรการท่ องเที่ยวแห่ งชาติ(รัฐสมาชิกอาเซียน)และผู้แทนที่ได้ รับแต่ งตั้งจากคณะกรรมการวิชาชีพ การท่ องเทีย่ วแห่ งชาติ หน้ าทีค่ วามรับผิดชอบ • สงเสรมปรบปรุ ส่ งเสริมปรับปรงคงไว้ งคงไว และตดตามตรวจสอบมาตรฐานสมรรถนะรวม และติดตามตรวจสอบมาตรฐานสมรรถนะร่ วม สาหรบบุ สํ าหรับบคลากรวิ คลากรวชาชพการ ชาชีพการ ท่ องเทีย่ วอาเซียนและหลักสู ตรร่ วมอาเซียน • แจ้ งคณะกรรมการรับรองคุณวุฒิวชิ าชีพการท่ องเที่ยวกรณีที่บุคลากรวิชาชีพการท่ องเที่ยวต่ างชาติ ไม่ ได้ รับการยอมรับจากประเทศ กระทรวงการท่ องเทีย่ วและกีฬา Ministry of Tourism and Sports
17
กลไกและเครื่องมือ ใ ในการขั บั เคลือ่ื น 32 ตําํ แหน่่ งงาน ภายใต้ ASEAN MRA ภายใต ของประเทศไทย กระทรวงการท่ องเทีย่ วและกีฬา Ministry of Tourism and Sports
18
ศูนย์ เครือข่ ายการประเมินมาตรฐานบุคลากรการท่ องเที่ยว (T i Professional (Tourism P f i l CCertification tifi ti NNetwork t k – TPCN) ประกอบด้ วย สถาบันการศึกษาทีม่ คี วามพร้ อมและสมัครใจในแต่ ละภมิมภภาค สถาบนการศกษาทมความพรอมและสมครใจในแตละภู าค รวม 6 ภูภมิมภภาค าค ประกอบด้ วย 1) ภาคกลาง (กรุงเทพฯ) 2) ภาคเหนือ 3) ภาคใต ภาคใต้ 4) ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 5) ภาคตะวันออก 6) ภาคตะวันตก กระทรวงการท่ องเทีย่ วและกีฬา Ministry of Tourism and Sports
วิทยาลัยดุสิตธานีี มหาวิทยาลัยพะเยา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วทยาเขตภู มหาวทยาลยสงขลานครนทร วิทยาเขตภเก็ เกตต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม มหาวิทยาลัยบูรพา มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ ฟ ์ด
19
ศูนย์ เครือข่ ายการประเมินมาตรฐานบุคลากรการท่ องเที่ยว (T i Professional (Tourism P f i l CCertification tifi ti NNetwork t k – TPCN) หน้ าทีค่ วามรับผิดชอบ หนาทความรบผดชอบ 1.
2. 3. 4.
เป็ นศู นย์ ประสานงานระหว่ างเครือข่ ายสถาบันการศึกษาที่มีการเรียนการสอนด้ านการโรงแรมและ การท่ องเที่ยวในภูมิภาค เพื่อสร้ างความเข้ มแข็งในเรื่ องข้ อตกลงร่ วมว่ าด้ วยการยอมรั บคุณสมบัติ บุคลากรวิชาชีพท่ องเที่ยวอาเซียน (ASEAN Mutual Recognition Arrangement on Tourism Professionals : MRA) เป็ป็ นศู น ย์์ ก ลางในการให้ ใ ใ ้ คํ า ปรึ ป ึ ก ษา แนะนํํ า แลกเปลี ป ่ีย น เผยแพร่่ ประชาสั ป ั ม พััน ธ์์ และส่่ งเสริิ ม องค์ ความรู้ เรื่อง ASEAN MRA แก่ สถานศึกษา บุคลากร และหน่ วยงานที่เกีย่ วข้ องเพือ่ สนับสนุน การดําเนินงานของกระทรวงการท่ องเทีย่ วและกีฬา การดาเนนงานของกระทรวงการทองเทยวและกฬา ผลักดันให้ สถาบันการศึ กษาต่ างๆ ขับเคลื่อนบุคลากรด้ านการศึ กษาและบุคลากรวิชาชี พด้ านการ ท่ องเทีย่ วให้ เป็ นไปตามมาตรฐานอาเซียน เป็ นศูนย์ กลางในการสั มมนาหรือประชุมเครือข่ ายในแต่ ละภูมภิ าค กระทรวงการท่ องเทีย่ วและกีฬา Ministry of Tourism and Sports
20
ศูนย์ เครือข่ ายการประเมินมาตรฐานบุคลากรการท่ องเที่ยว (T i Professional (Tourism P f i l CCertification tifi ti NNetwork t k – TPCN) กําหนดการประชมศนย์ กาหนดการประชุ มศูนยเครอขายฯ เครือข่ ายฯ ในแต่ ในแตละภู ละภมิมภภาค าค 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.7
มหาวิทยาลัยพะเยา (ภาคเหนือ) วิทยาลัยดุสิต (ภาคกลาง) มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตภูเก็ต (ภาคใต้ ) มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสงขลา (ภาคใต้ ) มหาวิทิ ยาลัยั มหาสารคาม (ภาคตะวันั ออกเฉีียงเหนืือ) มหาวิทยาลัยบูรพา (ภาคตะวันออก) มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ ด (ภาคตะวนตก) มหาวทยาลยนานาชาตแสตมฟอรด (ภาคตะวันตก)
กระทรวงการท่ องเทีย่ วและกีฬา Ministry of Tourism and Sports
12 พฤษภาคม 2555 22 พฤษภาคม 2555 19 – 20 มิถุนายน 2555 3 – 4 กรกฎาคม 2555 17 กรกฎาคม 2555 30 สิ งหาคม 2555 28 กนยายน กันยายน 2555
21
ความก้าวหน้าในการดําเนินงาน ความกาวหนาในการดาเนนงาน การแตงตงคณะอนุ การแต่ งตั้งคณะอนกรรมการเพื กรรมการเพอเตรยมความพรอมการเปดเสรดานพฒนาบุ ่อเตรี ยมความพร้อมการเปิ ดเสรี ดา้ นพัฒนาบคลากร คลากร ภาคการท่องเที่ยวตามกรอบประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน จํานวน 6 คณะ ได้แก่ 1) คณะอนุกรรมการแผนก Front Office 2) คณะอนุกรรมการแผนก House Keeping 3) คณะอนุกรรมการแผนก Food Production 4) คณะอนุ คณะอนกรรมการแผนก กรรมการแผนก Food & Beverage Service 5) คณะอนุกรรมการแผนก Travel Agencies 6) คณะอนุกรรมการแผนก Tour operation กระทรวงการท่ องเทีย่ วและกีฬา Ministry of Tourism and Sports
22
Market Size Market Size ASEAN+6
3,284 Mil.
ASEAN+3
2 068 Mil. 2,068 Mil
ASEAN
50% of world Population 31% of world Population
580 Mil. 9% of world Population
Thailand
65 Mil.
Nakhon Phanom 700 000 700,000
Market Size
ASEAN
580 Millions
9 ASEAN Countries
515 Millions
Intra Regional Travel
40%
206 Millions
ASEAN
Thailand
3%
6 Millions (2011)
ASEAN
Thailand
6%
12 Millions (2015)
แอฟริ กา 1% ยุโรป 26% ตะวนออกกลาง ตะวั นออกกลาง 3% อเมริกา 5% แปซิฟิกใต้ 5% เอเชยใต ชี ใ ้ 6%
อาเซยน อาเซี ยน 29%
เอเชยย เอเชี ตะวันออก 25%
ตลาดเอเชีย และแปซิฟิกใต้ ตลาดยโรป ตลาดยุ โรป แอฟรกา แอฟริกา และตะวั และตะวนออกกลาง นออกกลาง รวม
International Tourist Arrivals To Thailand January – December 2011
A i l Number Arrival N b
% Share Sh
12,437,492
65.00%
6 792 978 6,792,978
35 00% 35.00%
19,230,470
100%
Comparative Tourist Arrival ASEAN Country between 2011 - 2015 สัดส่ วน %
สัดส่ วน ความเปลี่ ยนแปลง อัตราเติบโต 2011/2010 (%) เฉลย08-11 เฉลี่ ย08 11 (%) %
ประเทศสมาชิ ก อาเซี ยน อาเซยน
2008
1
มาเลเซีย
22,052,488
34.31 24,714,324
30.63
0.56
3.87
2
ไ ไทย
14,584,220
22.69 19,230,557
23.84
19.8
9.66
3
สิงคโปร์
10,115,638
15.74 13,153,150
16.30
13.0
9.15
4
อิ นโดนี เซีย
6,234,497
9.70 7,649,731
9.48
9.2
7.06
5
เวียดนาม
4,207,895
6.55 6,014,031
7.45
19.1
12.64
6
ฟิ ลิปปิ นส์
3,139,422
4.89 3,917,454
4.86
11.3
7.66
7
กัมพูชา
2,001,434
3.11 2,881,862
3.11
14.9
12.92
8
ลาว
1,736,787
2.70 2,723,564
3.38
8.4
16.18
9
พม่า
193,319
0.30
391,176
0.48
25.9
26.48
รวม
64,265,700
100.00 80,675,849
100.00
15.2
7.88
Source : PATA figures/NTB
2011
ความสาคญของตลาดในกลุ ความสํ าคัญของตลาดในกล่ มอาเซยน อาเซียน จากอตราการเจรญเตบโต จากอัตราการเจริญเติบโต ของจํานวนนักท่ องเที่ยวที่เพิ่มขึน้ ในช่ วง 3 ปี (พ.ศ. 2552- 2554) ได้ ดงั ต่ อไปนี ้ 1. 2 2. 3. 4 4. 5. 6. 7. 8. 9.
พม่ า ลาว กัมพูชา เวยดนาม ี ไทย สิงคโปร์์ ฟิ ลิปปิ นส์ อินโดนีเซีย มาเลเซีย
26.48% 16 18% 16.18% 12.93% 12 64% 12.64% 9.66% 9.15% 7.66% 7.06% 3.87%
ASEAN Tourist Arrivals to Thailand (Jan-Dec 2010-2011) ประเทศกล่ มอาเซี ประเทศกลุ อาเซยน ยน
2011
+/- (%) +/
2010
+/- (%) +/
1
มาเลเซีย
2,492,034
21.73
2,047,175
17.09
2
ลาว
895 359 895,359
24 64 24.64
718 377 718,377
9 23 9.23
3
สิงคโปร์
789,339
20.63
654,342
0.44
4
เวยดนาม ี
514 801 514,801
29 53 29.53
397 446 397,446
4 10 4.10
5
อิ นโดนี เซีย
370,681
29.76
285,666
26.12
6
กัมั พูชา
271,265
80.83
150,011
45.40
7
ฟิ ลิปปิ นส์
262,839
8.23
242,859
12.88
8
พม่า
111,545
22.43
91,111
13.79
9
บรูไน
10,142
13.88
8,906
-15.32
รวม
5,718,005
24.42
4,595,893
12.79
การเตรี ยมความพร้ อมรั บมือ AEC การเตรยมความพรอมรบมอ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย และศูนย์พยากรณ์เศรษฐกิจและธุรกิจ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย
ธุรกิจร้ านอาหาร
ร้ อยละ 22.1
ธุรกิจโรงแรม
ร้ อยละ 37.9
ธุรกิจทัวร์
ร้ อยละ 20.1
ธุรกิจขายตัว๋
ร้ อยละ 10.1
ธุุรกิจขายของฝาก/ของทีร่ ะลึก
ร้ อยละ 9.8
สํารวจระหว่างวันที่ 30 – 7 ตุลาคม 2555 จํานวนทั้งสิ้ น 400 ตัวอย่างทัว่ ประเทศ
สถานการณ์ การท่ องเทีย่ วในปี 2555 ท่ทานคดวา านคิดว่ า การท่ การทองเทยวในป องเทีย่ วในปี 2555 เป็ นอย่ างไร เมือ่ เทียบกับปี 2554
ท่ทานคดวา านคิดว่ า นันกทองเทยวในปจจุ กท่ องเทีย่ วในปัจจบับน นักท่ องเทีย่ วไทยหรือต่ างชาติมากกว่ ากัน
ร้ อยล รอยละ แย่ มาก แย่ ดีขนึ้ ดีขนึ้ มาก
33.9 36.8 19.1 10.2
ร้ อยล รอยละ ชาวไทยมากกว่ าชาวต่ างชาติ ชาวต่ างชาติมากกว่ าชาวไทย พอๆๆ กัน
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย และศูนย์พยากรณ์เศรษฐกิจและธุรกิจ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย สํารวจระหว่างวันที่ 30 – 7 ตุลาคม 2555 จํานวนทั้งสิ้ น 400 ตัวอย่างทัว่ ประเทศ
26.2 30.8 43.0
ปัจจุบัน ท่ านคิดว่ าสิ่ งทีก่ ารท่ องเทีย่ วของ ประเทศไทยขาดคือเรื่องใด
สิ่ งทีท่ ่ านต้ องการให้ รัฐบาลดําเนินการ ในด้ านการท่ องเทีย่ วคือ
ร้ อยละ
ร้ อยละ
พฒนาบริ ิการและแหลงทองเที ่ ่ ยี่ ว ั
25.7
พฒนาบริ ิการและแหลงทองเที ่ ่ ยี่ ว ั
31.9
เพิม่ การรักษาความปลอดภัย
24.0
การประชาสั มพันธ์ การท่ องเทีย่ วไทย
27.8
การประชาสมพนธการทองเที ป ั ั ์ ่ ยี่ วไทย ไ
1 17.7
เพิมิ่ การรกษาความปลอดภย ั ป ั
12 6 12.6
ความสะอาดของแหล่ งท่ องเทีย่ ว
6.9
11.1
การพฒนาการคมนาคมขนสง ั ่
63 6.3
การอํานวยความสะดวกในการเข้ า ประเทศของนักท่ องเทีย่ วต่ างชาติ ประเทศของนกทองเทยวตางชาต
สิ่ งอํานวยความสะดวกในสถานทีท่ ่ องเทีย่ ว
4.8
7.6
อนๆ ่ การพฒนาบุ ั คลากร/การอนุ / รักษ์ ื่ เชน ทรัพยากรธรรมชาติ เป็ นต้ น
14 9 14.9
การส่ งเสริมและพัฒนาบุคลากรด้ านการ ท่ องเทีย่ ว อืน่ ๆ เช่ น การดูแลรักษาแหล่ งท่ องเทีย่ ว/ สิ่ งแวดล้อม เป็ นต้ น
9.1
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย และศูนย์พยากรณ์เศรษฐกิจและธุรกิจ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย สํารวจระหว่างวันที่ 30 – 7 ตุลาคม 2555 จํานวนทั้งสิ้ น 400 ตัวอย่างทัว่ ประเทศ
ท่ านคิดว่ า หากมีการเปิ ดประชาคมอาเซียน (AEC) ในปี 2558 ธุธรกิ รกจของทาน จของท่ าน จะไดรบผลกระทบในดานใด จะได้ รับผลกระทบในด้ านใด และมากน้ และมากนอยเพยงใด อยเพียงใด ผลกระทบด้ านบวก
ร้รอยละ อยละ 47.0
ผลกระทบทางด้ านลบ
23.9
พอๆ กัน ไม่ แน่ ใจ
14.57 14.57
ตัตวอยางผลกระทบ วอย่ างผลกระทบ จํานวนนักท่ องเทีย่ วเพิม่ ขึน้ /รายได้ ิ่ ึ้ เพมขน มีการแข่ งขันสู งขึน้ /มีคู่แข่ งมากขึน้ / ธุรกิจมีรี ายได้ ไ ้ และกําไรลดลง ไ ไม่ มกี ารเปลีย่ นแปลงในธุรกิจมากนัก
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย และศูนย์พยากรณ์เศรษฐกิจและธุรกิจ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย สํารวจระหว่างวันที่ 30 – 7 ตุลาคม 2555 จํานวนทั้งสิ้ น 400 ตัวอย่างทัว่ ประเทศ
ท่่ านคิดว่่ า หากมีกี ารเปิปดประชาคมอาเซี ป ียน (AEC) ในปี ใ ปี 2558 การท่ องเทีย่ วไทย จะได้ รับผลกระทบในด้ านใด และมากน้ อยเพียงใด ผลกระทบด้านบวก ผลกระทบดานบวก
ผลกระทบทางด้านลบ พอๆ กัน ไม่แน่ใจ
ร้ อยละ ตัวอย่ างผลกระทบ 46 2 จํจานวนนกทองเทยวมากขน/รายไดเพมขน 46.2 านวนนักท่ องเทีย่ วมากขึน้ /รายได้ เพิม่ ขึน้ แรงงานมีงานทํามากขึน้ /ประเทศมีการ พัฒนามากขึน้ พฒนามากขน 17.3 เกิดการแข่ งขันสู ง/นักท่ องเทีย่ วไปเทีย่ ว ป ประเทศอื น่ื 14.07 ไม่ มกี ารเปลีย่ นแปลงในธุรกิจมากนัก 22.36
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย และศูนย์พยากรณ์เศรษฐกิจและธุรกิจ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย สํารวจระหว่างวันที่ 30 – 7 ตุลาคม 2555 จํานวนทั้งสิ้ น 400 ตัวอย่างทัว่ ประเทศ
ท่ านคิดว่ าการเปิ ด AEC เปนโอกาสหรออุ เป็ นโอกาสหรืออปสรรค ทานคดวาการเปด ปสรรค สํ าหรับการท่ องเที่ยวไทย • มีจาํ นวนนักท่ องเทีย่ วเพิม่ ขึน้ • มีรายได้ มากขึน้ • การเดนทางทองเทยวเสรขน ิ ่ ี่ ี ึ้ ไม่ ต้องมี VISA
โอกาสมากกว่ า อุอปสรรค ปสรรค 52.7%
โอกาสน้ อยกว่ า อุปสรรค 17.3% • มีคู่แข่ งมากขึน้ • บุคลากรด้้ านการ ท่ องเทีย่ วและองค์กร ธุุรกิจของไทยยังไม่ มี ความพร้ อมในการแข่ งขัน
พอๆ กัน 30.1% • ธุรกิจส่ วนใหญ่ น่ าจะปรับตัวรองรับ การแข่ งขันได้ ไ
โอกาสมากกว่ าอุปสรรค
โอกาสน้ อยกว่ าอุปสรรค
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย และศูนย์พยากรณ์เศรษฐกิจและธุรกิจ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย สํารวจระหว่างวันที่ 30 – 7 ตุลาคม 2555 จํานวนทั้งสิ้ น 400 ตัวอย่างทัว่ ประเทศ
พอๆ กัน
ท่ านคิดว่ ารัฐบาลควรเร่ งดําเนินการ เตรียมความพร้ อมในการเปิ ด AEC ด้ านการท่ องเทีย่ วในเรื่องเหล่ านีม้ ากน้ อยเพียงใด การสร้ างมาตรฐานการบริการและการท่ องเทีย่ ว การเชื่อมโยงระหว่ างภูมภิ าคอาเซียนด้ านการ ท่ องเทีย่ ว การประชาสั มพันธ์ ผ่านสื่ อต่ างๆ ระบบสาธารณูปโภค การปรับปรุงภูมทิ ศั น์ ในแหล่ งท่ องเทีย่ ว การปรับปรงกฎระเบี การปรบปรุ งกฎระเบยบทเออตอการทองเทยว ยบที่เอือ้ ต่ อการท่ องเทีย่ ว
น้ อย นอย
ปานกลาง
มาก
13.1 11.4
51.3 54.4
35.6 34.2
18.3 16.7 16.2 16 9 16.9
48.0 50.5 53.2 59 0 59.0
33.8 32.8 30.6 24 2 24.2
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย และศูนย์พยากรณ์เศรษฐกิจและธุรกิจ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย สํารวจระหว่างวันที่ 30 – 7 ตุลาคม 2555 จํานวนทั้งสิ้ น 400 ตัวอย่างทัว่ ประเทศ
35
ปัจจุบัน ท่ านคิดว่ ารัฐบาลดําเนินการเรื่องใดเป็ นอันดับแรก เพือ่ รองรับ AEC เพอรองรบ ร้ อยละของผู้ตอบทีต่ อบเป็ น ลําดับแรกต่ อผ้ ตอบทงหมด ลาดบแรกตอผู อบทั้งหมด กระตุ้นตลาดการท่ องเทีย่ วทั้งภายในและต่ างประเทศ
20.1
ยกระดบคุ ณภา สงอานวยความสะดวก ่ งอํานวยความสะดวก ความปลอดภยในสถานททองเทยวให ความปลอดภัยในสถานที่ท่องเทีย่ วให้ ยกระดับคณภาพสิ ทัดเทียมมาตรฐานสากล
19.0
ฟื้ นฟูและพัฒนาแหล่ งท่ องเทีย่ วให้ เกิดความยัง่ ยืน
18.4
พัฒนาระบบสาธารณูปโภค การคมนาคมขนส่ ง และปัจจัยพืน้ ฐานเพือ่ การ ท่ องเทีย่ ว
16.4
พฒนาเครอขายการสอสาร พั ฒนาเครือข่ ายการสื่ อสาร โทรคมนาคม และระบบสารสนเทศ เพือ่ การท่ องเทีย่ ว
14 9 14.9
การพัฒนาเพือ่ สร้ างความมั่นคงด้ านทรัพยากรบุคคลทางการท่ องเที่ยวและ ผู้ประกอบการด้ านการท่ องเทีย่ ว ให้ มีศักยภาพ มีจิตในการให้ บริการและมี คุณธรรมจริยธรรม
11.2
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย และศูนย์พยากรณ์เศรษฐกิจและธุรกิจ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย สํารวจระหว่างวันที่ 30 – 7 ตุลาคม 2555 จํานวนทั้งสิ้ น 400 ตัวอย่างทัว่ ประเทศ
36
โครงสร้ างประชากร
เทคโนโลยี
การท่ องเที่ยว โตขึน้ ตลอดเวลา โตขนตลอดเวลา เช่ นเดียวกับการเปลี่ยนแปลง อุตสาหกรรม การท่ องเที่ยว
สิ่ งิ แวดล้้ อม และสภาวะอากาศ
ภูมศิ าสตร์ การเมือง
Result of the changes Result of the changes • นักท่่องเที่ียวเปิปดกว้า้ งรับความแตกต่่างมากขึ้ ึนต้อ้ งการเรีี ยนรู ้มากขึ้ ึน เกิิดรู ปแบบ การท่องเที่ยวแบบหลากหลายรู ปแบบขึ้น เช่นการท่องเที่ยวอย่างรับผิดชอบ การ ท่่องเทีี่ยวแบบอาสาสมัคร การท่่องเทีี่ยวดืื่มดํ่าลึึกซึ้ ึง Slow Tourism เป็ป็ นต้น้ • มีความคล่องตัวในการเดินทางมากขึ้น เวลาในการตัดสิ นใจและเตรี ยมตัวสั้นลง • จํานวนนักท่องเที่ยวมากขึ้นทั้งจํานวน นักท่องเที่ยวเพศหญิงมากขึ้น ช่วงอายุกว้าง ขึ้นตั้งแต่เด็ก-คนสูู งวัย การเดินทางเป็ นครอบครัวและมีเด็กร่ วมเดินทางมากขึ้น • จํานวนครั้งต่อคนมากขึ้น แต่ระยะเวลาในการเดินทางแต่ละครั้งมีแนวโน้มสั้นลง • มคาใชจายสู มีค่าใช้จ่ายสงขึ งขน แต่มีความระมัดระวังรอบคอบต่อการใช้จ่ายมากขึ้น ้ น แตมความระมดระวงรอบคอบตอการใชจายมากขน
Result of the changes Result of the changes • ต้อ้ งการข้อ้ มูลข่่าวสารมากขึ้ ึนเปรี ป ี ยบเทีียบและมีีความละเอีียดในการเลื ใ ือกแหล่่ง ท่องเที่ยวและบริ การมากขึ้น ป • ระมัดั ระวังั เกี่ียวกับั สุ ขภาพอนามัยั และความปลอดภั ยั สู งขึ้ ึน • คุน้ เคยและมีการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศมากขึ้นทั้งก่อนการเดินทางและระหว่าง การเดิินทางหรืื อพักั ผ่อ่ นหย่อ่ นใจ ใ • ใส่ ใจเรื่ องสิ่ งแวดล้อม ปัญหาการสร้างมลพิษ การปล่อยก๊าซเรื อนกระจก สิ ทธิ มนุษยชนมากขึ้ ึน ซึ่ ึงหมายถึึงการเลืือกจุดหมายปลายทาง ป และการบริิ การมากขึ้ ึน • มองหามาตรฐานอันเป็ นที่ยอมรับของสิ นค้าและการบริ การด้านการท่องเที่ยว เพือื่ ให้ ใ เ้ กิิดความมันั่ ใจ ใ ด้า้ นคุณภาพ ด้า้ นบริิ การ และด้า้ นการจัดั การสิ่ิ งแวดล้อ้ ม และรับผิดชอบต่อสังคมมากขึ้น
• อุปสงค์ ด้านการท่ องเที่ยวไม่ ใช่ ปัญหา • ในปี ใ ปี 2020 จะมีีนักท่่ องเที่ ยี วระหว่่ างประเทศ ป 1.6 พันั ล้้ านคน • แม้ ประเทศไทยจะตัง้ เป้าหมายสููงถึง 70 ล้ านคน/ปี • ก็เป็ นเพียงเศษเสีย้ วของภาพรวม
สิสงทควรจะพจารณาทา ่ งที่ควรจะพิจารณาทํา เลืือกนัักท่่ องเที่ ยี ว// กําหนดกลุ่มเป้าหมายที่ใช่
นกทองเทยวทเหมาะกบสนคา ั ่ ่ี ่ี ั ิ ้ และ ทรั พยากรที่จาํ กัด/เปราะบาง
พัฒนาแหล่ ง/สินค้ าจากพืน้ ฐานของ อุปทาน
ไปในทิศทางตามความต้ องการของ
ทํางานสามประสาน รัรฐฐ+เอกชน+สั ทางานสามประสาน เอกชน สงคม งคม
นักท่ องเที่ยวกลุ่มเป้าหมาย เพื่อให้ เกิดความหลากหลาย/กระจายตัว นักท่ องเที่ยว/สินค้ า/บริ การสู่ท้องถิ่น
beggar-your-neighbor : globalization vs. better-you-neighbor : localization
เศรษฐกิจิ พอเพียี ง+ท้้ องถินิ่ ภิวิ ฒน ั ์ vs. โลกาภิ โ ิวฒน ั ์
Globalization = Cultural Sanitation/Less Localization = Cultural Adaptation -รูู ้เขา รูู ้เรา -บรรเทาป้ องกัน -ปรับเปลี่ยนที่เหมาะสม
ปรับเปลี่ยนอย่างเหมาะสม --> สู่ ความเข้ม้ แข็ง็ มัน่ คง • ค่อยเป็ นค่อยไป • ปรับจากฐานต้นทุนเดิม • ปรับสู่ สิ่งที่ดีข้ ึน • ปรบอยางสรางสรรมนวตกรรม ปรับอย่างสร้างสรรมีนวัตกรรม • พลิกวิกฤติให้เป็ นโอกาส
Localization <--> Internationalization ท้ องถิน่ ภิวฒ ทองถนภวฒน ั น์ ส่สู ความรวมมอระหวางประเทศ ความร่ วมมือระหว่ างประเทศ
Locally connecting <--> Internationally co-operating
ยุทธศาสตร์์ ด้านสั งคม/วัฒนธรรม • • • • • •
ตระหนกวาสงคมวฒนธรรมเปนตนทุ ตระหนั กว่าสังคมวัฒนธรรมเป็ นต้นทนสํ นสาคญทแขงแกรงทสุ าคัญที่แข็งแกร่ งที่สด รู้จกั ตัวเอง สื บค้นศึกษา รักษาคุณค่า ภาคภูมิใจ หาจุด (วิกฤต) ที่ยดึ โยงสังคมไว้ได้ให้ยงั่ ยืน หาจดที หาจุ ดทสรางมู ่สร้างมลค่ ลคาพฒนาจุ าพัฒนาจดขาย ดขาย สร้างความตระหนักในวัฒนธรรม สร้างกระบวนการศึกษา โจทย์วิจยั ให้อยูใ่ นการเรี ยน/สอนของเยาวชน
• จากการศึึกษาหาจุดที่วกิ ฤติ/เปราะบาง สร้้างตัวชี้ วดั /หามาตรการป้้ องกัน • ศึกษาตัวเอง/ค่ / ูแข่ง//ตลาด จจากสังคมและวัฒนธรรมท้องถิ่นเพื่อสร้างจด จุ แตกต่าง เพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน
ยุทธศาสตร์์ ด้านทรัพยากรและสิ่ งแวดล้ อม • • • •
ยึยดโยงกบภาคการผลตเดม ดโยงกับภาคการผลิตเดิม (เกษตร ประมง ฯลฯ) รักษาทรัพยากรต้นทุนและสร้างมูลค่าเพิ่มจากการท่องเที่ยว เข้ากระบวนการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่ งแวดล้อม เข้าส่ ระบบมาตรฐาน เขาสู
ยุทธศาสตร์์ ด้านเศรษฐกิจและการตลาด เศรษฐกิจ เศรษฐกจ • ใช้การท่องเที่ยวเป็ นเครื่ องมือเสริ มรายได้ • ใช้การท่องเที่ยวเป็ นเครื่ องในการแก้ปัญหาความยากจน ิ ้ ิ • ประโยชนทางเศรษฐกจตองเกดความเปนธรรมและเปดโอกาสใหแกคน ป โ ์ ศ ป็ ปิ โ สใ ้ ่ ในชุมชน • ไม่สร้างผลกระทบให้กบั คนในชุมชน
การตลาด • จากสิ นค้าพื้นฐฐาน --> บริ การ --> ประสบการณ์ • ความได้เปรี ยบด้วยความแตกต่าง --> ความได้เปรี ยบจากขีด ความสามารถในการแข่งขัน --> ความไดเปรยบจากความสามารถในการ ความสามารถในการแขงขน ความได้เปรี ยบจากความสามารถในการ ปรับตัว • สร้้างคุณค่่าจากรู ปธรรม --> เป็ป็ นนามธรรม --> เป็ป็ นรู ปธรรม • กําหนดเป้ าหมายการตลาดจากอุปทาน • เชื่อมโยงตลาดสากลในลักษณะความร่ วมมือระหว่างประเทศ
จากสิ นค้้ าพืืน้ ฐาน --> บริ การ --> ประสบการณ์์ • สิ นค้าพื้นฐฐาน เกษตร,, อตสาหกรม ุ --> เชิงปริ มาณ = แข่งที่ราคา (economy of scale) • สิิ นค้า้ บริิ การ --> คุณภาพ = ราคาสิิ นค้า้ + มูลค่่าเพิิ่ม • สิ นค้าประสบการณ์ --> ความประทับใจ = ราคาสิ นค้า + มููลค่าเพิ่ม + คุณค่า
ยุทธศาสตร์์ ด้านการเมือื ง •ฝายการเมอง •ฝ่ ายการเมือง •ฝ่ ายการบริ หาร
ส่วนกลาง ส่วนภูมิภาค ส่วนท้ องถิ่น สวนทองถน
พัฒนานโยบายสาธารณะด้า้ นการพัฒนาความเข้ม้ แข็ง็ ของถิ่น พัฒนายทธศาสตร์ ทอ้ งถิ่นโดยชมชนจากล่ ุ ุ จ างขึ้นบน สร้างเครื อข่ายผลักยุทธศาสตร์ร่วม เน้นการพัฒนาความเข้มแข็งชุมชน โดยใช้การพัฒนาการท่องเที่ยวโดย ชุุมชนเป็ นเครื่ องมือ • สร้างกระแสให้เกิดการยอมรับและมีแรงผลักดัน • • • •
ยุทธธศาสตร์ ศาสตร์์ รวม รวม ใช้ ระบบสามประสาน ใชระบบสามประสาน
สูส่ ความยงยน วามยั่งยืน
พัฒนาเครือข่ าย
สร้ างอํานาจต่ อรอง
พัฒนาพันธมิตรธุรกิจ
สร้ างโอกาสการตลาด
พัฒนาความรู้ และการจัดการ
สู่ความมั่นคงแข็งแกร่ ง
Planning for Cultural Tourism Development
Top d down
National Policy Philosophy of Tourism Development Strategic Issues On Environmental & Heritage Conservation
Culture & Tourism Development Policy Strategic Planning on Natural & Cultural Tourism Private
‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐
Strategic Issues on LC
Public PROGRAM ‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐ PROGRAM
Bo ottom up
NGO’s, Education Institute Problems Inventory And Analysis on the Natural & Heritage Sites
Local Community People
By Mr. Pradech Phayakvichien, Advisor 11, Participatory Approach Tourism Authority of Thailand
Problems Inventory and Analysis of the potency & capacity LC
การท่ องเที่ยวต้ องไม่ รอนสิทธิและก่ อปั ญหาต่ อคนในชุมชน
บริิบทของชุมชน กัับการท่่ องเที่ ยี ว
นโยบายของรั ฐด้ านการท่ องเที่ยวของชุุมชน
ความเป็ นจริง
ทางเลือก
เน้ นการกระตุ้นเศรษฐกิจ เน้ นกิจกรรมการตลาด โฆษณา ประชาสัมพันธ์ มองชุมุ ชน เป็นสินค้ าการท่องเที่ยว ? มีนโยบายภาพรวม แต่ยงั ขาดการบูรณาการ และความชัดเจน พัฒนาให้ เป็นชุมุ ชนความรูู้ มีแผนพัฒนา แผนการจัดการ ของชุมชนที่ ชัดเจน สร้ างภูมิค้ มุ กัน
การธํารงวิถีของชุุมชน
ความเป็ นจริง ความเปนจรง
ทางเลือก
ความยากจน ยากไร้ ในวิถีการเกษตร การขาดความเชื่อมต่อผสมผสานวิถีเดิมกับ การขาดความเชอมตอผสมผสานวถเดมกบ โลกาภิวฒ ั น์ ความคาดหวังั การท่อ่ งเที่ียวในเชิ ใ ิง เศรษฐกิจ เศรษฐกจพอเพยง เศรษฐกิ จพอเพียง ใช้ การท่องเที่ยวเป็ นเครื่ องมือเสริ มภาค เกษตรและธํารงวิถีถิ่น เกษตรและธารงวถถน
การมีส่วนร่ วมของชุุมชน ส่วนร่วม แบบสมยอม สวนรวม ความเป็ นจริง ส่วนร่วม รับประโยชน์ ส่ว่ นร่่วมอย่า่ งเท่า่ เทีียม ทางเลือก ส่วนเลือกตามความประสงค์ของชุมชน
การเตรียมความพร้ อมของชุุมชน
ความเป็ นจริง ความเปนจรง
ทางเลือก
ช่องว่าง/ ขาดภูมิค้ มุ กัน จุดอ่อนทางด้ านเศรษฐกิจ จุจดอ่ ดออนทางดานสถานภาพและสงคม อนทางด้ านสถานภาพและสังคม จุดอ่อนทางด้ านวิชาการ (โลกาภิวตั น์) พัฒนาองค์ความรูู้ สร้ างเครื อข่าย หาพี่เลี ้ยง / ทปรกษา หาพเลยง ที่ปรึกษา
ผลประโยชน์
ความเป็ นจริง
ทางเลือก
การปั นประโยชน์ที่ไม่เป็ นธรรม การมองประโยชน์ระยะสัน้ ผลกระทบต่อสังคม ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้ อม การวางแผนร่วมกันและตกลงร่วมกัน การประเมินผล การสร้ างเครื่ องมือการเตือนภัย การสรางเครองมอการเตอนภย
การตลาด
ความเป็ นจริง
ทางเลืือก
ไม่ได้ คํานึงถึงลูกค้ าในกระบวนการผลิต คิดจากความต้ องการของผู้ขาย ไม่ได้ กําหนดกล่มุ เป้าหมาย กาหนดกลุ ํ ม่ เปาหมายทเหมาะสมกบสนคา ป้ ี่ ส ั สิ ้ ให้ มลู ค่าเพิ่มทางด้ านวัฒนธรรม ความรู้แก่ นักท่องเทีี่ยว ค้ าขายอย่างเป็ นธรรม ใช้ IT ในการเผยแพร่และการขาย
ปั จจัยั การพัฒ ั นาการท่่ องเที่ ยี วท้้ องถิ่ นิ
การพัฒนาการท่ องเที่ยวแบบยั่งยืน การพฒนาการทองเทยวแบบยงยน X การดําเนินกิจการการท่องเที่ยวในขอบเขตความสามารถของชุมชน ขนบธรรมเนีียมประเพณีีวฒ ั นธรรม และวิถีชีวิตความเป็ นอยูข่ องชุมชน ต่อกิจกรรมการท่องเที่ยว Y การตระหนักในกิจกรรมการท่องเที่ยว ที่มีผลกระทบต่อชุมชน ขนบธรรมเนียมประเพณี วัฒนธรรม และวิถีชีวิตความเป็ นอยูขู่ องชุมุ ชน Z การมีสว่ นร่วมของประชาชนในกิจกรรมการท่องเที่ยว ที่มีผลกระทบ ต่อระบบนิเวศชมชน ตอระบบนเวศชุ มชน ขนบธรรมเนี ขนบธรรมเนยมประเพณ ยมประเพณี วัวฒนธรรม ฒนธรรม และวิ และวถชวตท ถีชีวิตที่ มีตอ่ การท่องเที่ยว [ การประสานความต้ ป ้ องการทางเศรษฐกิิจ การคงอยูข่ องสังั คม และการ อนุรักษ์ สงิ่ แวดล้ อมอย่างยัง่ ยืน
ขีดความสามารถในการรองรั บการท่ องเที่ยว ได้ แก่ ... Xขีดจํากัดทางสิง่ แวดล้ อม คือ การหาจุดสูงสุดของปริ มาณนักท่องเที่ยวที่ ก่่อให้ ใ ้ เกิิดการเปลี ป ย่ี นแปลงของสิ ป ง่ิ แวดล้้ อมทางกายภาพ จนกลายเป็ป็ น ผลลบต่อชุมชนและคุณภาพการท่องเที่ยว Yขดจากดของการตลาด Yขี ดจํากัดของการตลาด คืคออ ขีขดความสามารถของตลาดและการบรการท ดความสามารถของตลาดและการบริ การที่ จะรองรับนักท่องเที่ยวที่เพิ่มขึ ้น จนถึงระดับที่กลายเป็ นผลลบด้ าน คุณภาพของการท่องเทีี่ยว Z ขีดจํากัดของชุมชน เป็ นขีดจํากัดความสามารถของชุมชนก่อนที่ชมุ ชน จะรู้สกึ ถึงึ ผลกระทบทางลบของการท่อ่ งเที่ียว
การบริหารและจัดการการท่ องเที่ยวในพืน้ ที่ แนวทางการบริหารและจัดการ อบต. / สต. ควรมีแนวทางในการ บริหารและจัดการการท่ องเทีย่ วในพื้นทีร่ ั บผิดชอบ ดังนี้... X กําหนดบทบาท ภารกิจ และแนวทางดําเนินงานร่วมกันของหน่วยงานที่ เกี่ยวข้ องกับการพัฒนาการท่องเที่ยวในระดับพื ้นที่ให้ ชดั เจน โดยม เกยวของกบการพฒนาการทองเทยวในระดบพนทใหชดเจน โดยมี คณะกรรมการร่วมประสานการปฏิบตั ิให้ เป็ นไปตามแผนงาน โครงการที่ กําหนดไว้ อย่างสอดคล้ องกัน กาหนดไวอยางสอดคลองกน Y กําหนดยุทธศาสตร์ ในเชิงรุกเพื่อพัฒนาทรัพยากรการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ในพื ้นที่ที่เน้ นการมีสว่ นร่วมของชมชนในท้ ในพนททเนนการมสวนรวมของชุ มชนในทองถน องถิ่น การรั การรกษาสภาพแวดลอม กษาสภาพแวดล้ อม และการบริ หารจัดการที่ดี เพื่อให้ ทรัพยากรท่องเที่ยวเป็ นไปอย่างยัง่ ยืน Z ให้ ความสําคัญกับการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวใหม่ๆ ให้ เกิดขึน้ ควบคูไ่ ป กับการบํารุงรักษาแหล่งท่องเที่ยวที่มีอยูแ่ ล้ วให้ คงสภาพสมบูรณ์ ทังแหล่ ้ ง ท่องเที่ยวประเภทธรรมชาติ โบราณสถาน และศิลปวัฒนธรรม
การบริหารและจัดการการท่ องเทีย่ วในพืน้ ที่ [ ฟืื นฟู ้ เผยแพร่ และจัดเทศกาลงานประเพณีีตา่ งๆ ของท้้ องถิ่น เพืื่อ ดึงดูดนักท่องเที่ยว ตลอดจนเป็ นการอนุรักษ์ ศิลปวัฒนธรรมของท้ องถิ่น ใ ้ คงอยูส่ ืบไไป ให้ \ กระจายอํานาจหน้ าที่ สนับสนุนุ งบประมาณให้ คณะกรรมการส่งเสริ ม และพัฒนาการท่องเที่ยวในระดับจังหวัด ระดับพื ้นที่ สามารถ ดําเนินการบริ หารจัดการทรัพยากรท่องเที่ยวในท้ องถิ่น แก้ ไขปั ญหาของ แหล่งท่องเที่ยวนันได้ ้ อย่างคล่องตัวมากขึ ้น รวมทังการจั ้ ดเก็บรายได้ และแบ่งสรรรายได้ ให้ แก่หน่วยงานเจ้ าหน้ าที่ของพื ้นที่ / ท้ องถิ่น ] มุง่ เน้ นการมีสว่ นร่วมของประชาชน ในการจัดการทรัพยากรการ ท่องเที่ยว ตงแตการวางแผน ทองเทยว ตังแต่ ้ การวางแผน ตัตดสนใจวา ดสินใจว่า การท่ การทองเทยวในพนทควรจะ องเที่ยวในพื ้นที่ควรจะ เป็ นไปในลักษณะใด การควบคุมปริ มาณนักท่องเที่ยวให้ สมดุลกับแหล่ง ท่องเที่ยวที่จะรองรับได้ รวมทงการจดการผลประโยชนทประชาชนใน ทองเทยวทจะรองรบได รวมทังการจั ้ ดการผลประโยชน์ที่ประชาชนใน ท้ องถิ่นควรจะได้ รับ
ขั้นตอนและวิธีการดําเนินงาน 1. การสํารวจข้ อมูลและทรั พยากรการท่ องเที่ยว 2. กําหนดวิสัยทัศน์ เป้าหมายการพัฒนา และภารกิจหลัก 3. วางแผนการพฒนา วางแผนการพัฒนา และใชทรพยากรรวมกน/ และใช้ ทรั พยากรร่ วมกัน/ กําหนดตัวชีว้ ัด 4. การบริหารจัดการการท่ องเที่ยวในพืน้ ที่ 4.1 การดําเนินงานตามแผนงาน / โครงการที่กาํ หนดไว้ 4.2 กําหนดภารกิจและการบริหารจัดการแหล่ งท่ องเที่ยวในพืน้ ที่ 5. การติดตามผล
การประสานความร่ วมมือกับหน่ วยงานอื่น การพัฒนาพื ้นที ้ ่ทอ่ งเที่ยวประเภทต่างๆ ได้ แก่ ภูเขา นํ ้้าตก อุทยาน ประวัติศาสตร์ โบราณสถาน และศิลปวัฒนธรรม จําเป็ นต้ องมีการ ร่วมมือและประสานงานกัน จึงจะทําให้ พื ้นที ้ ่ทอ่ งเที่ยวนันมี ้ ความ สมบูรณ์ และสะดวกสบายที่จะต้ อนรับนักท่องเที่ยว โดยมี 5 หน่วยงาน ที่จะต้ องประสานความร่วมมือกัน ได้ แก่ กรมป่ าไม้ กรมศิลปากร กรม โยธาธิการ กรมการผังเมือง สํานักงานนโยบายและแผนสิง่ แวดล้ อม มี แผนดังต่อไปนี ้ X การประสานการวางแผน Y การประสานการปฏิบตั ิระดับพื ้นที่ 2.1 การฟืื นฟู ้ บรู ณะรักษาแหล่งท่องเทีี่ยว 2.2 การพัฒนาข้ อมูลู การท่องเที่ยว 2.3 การเผยแพร่ประชาสัมพันธ์
การให้ ประชาชน กลุ่ม และองค์ กรอื่น มีส่วนร่ วมการจัดการการ ท่ องเที่ยวให้ ปร สบผลสําเร็จราบรื่ น แล ทองเทยวใหประสบผลสาเรจราบรน และเกดประโยชนสู เกิดปร โยชน์ สงสด งสุด คอ คือ การที่ประชาชนกลุ่มต่ างๆ และองค์ กรทัง้ ในพืน้ ที่และนอกพืน้ ที่ได้ เข้ ามามีส่วนร่ วมในการจัดการการท่ องเที่ยว ดังนี ้ สํสารวจศกยภาพของประชาชน ศั ป ช ช กลุม่ และองคกร ์ มีการพบปะพูดคุยและประชุมผู้มีสว่ นเกี่ยวข้ องและผู้สนใจ จัดกิจกรรม สนั จดกจกรรม สนบสนุ บสนนและส่ นและสงเสรมการทองเทยว งเสริ มการท่องเที่ยว เสริ มสร้ างความเข้ มแข็งในการทํางานร่วมกัน 4 1 การใชสอตางๆ 4.1 การใช้ สื่อต่างๆ ในการเสนอขอมู ในการเสนอข้ อมลข่ ลขาวสารระหวางกน าวสารระหว่างกัน 4.2 นํากระบวนการกิจกรรมกลุม่ เข้ ามาใช้ 4 3 การจดอาสาสมคร 4.3 การจัดอาสาสมัคร 4.4 การปลูกฝั งเยาวชนด้ านการจัดการการท่องเที่ยว \ การสรางเครอขายความรวมมอระหวาง การสร้ างเครื อข่ายความร่วมมือระหว่าง อบต อบต. กบ กับ อบต. อบต ในพนทใกลเคยง ในพื ้นที่ใกล้ เคียง ] การสร้ างเครื อข่ายความร่วมมือระหว่าง อบต. กับองค์กรภายนอก
X Y Z [
การลงทุนและการตลาดท่ องเที่ยว วางกลยุทธ์ ส่งเสริมการลงทุนธุรกิจท่ องเที่ยว อบต. / สต. ต้ องพยายามจัดให้ มี สิ่งดึงดูดใจนักท่ องเที่ยว ให้ สนใจอยากเดินทางเข้ ามาท่ องเที่ยว X ตังคณะทํ ้ างานส่งเสริ มการลงทุนธุรกิจท่องเที่ยว ประกอบด้ วยคณะกรรมการ อย่างน้ อย 7 คน จาก 5 กลุม่ คือ กรรมการบริ หาร อบต. สมาชิกสภา อบต. ผู้ทรงคุณวุฒิในตํําบล ผู้ ประกอบการธุรกิิจท่อ่ งเทีี่ยว ปลั ป ดั หรืื อรองปลั ป ดั Y สํารวจผู้ประกอบธุรกิจการท่องเที่ยวในพื ้นที่รับผิดชอบ ซึง่ มีอยู่ 5 ประเภท คือ ธุรกิิจขนส่ง่ , ธุรกิิจทีี่พกั แรม, ธุรกิิจอาหารและบันั เทิงิ , ธุรกิิจนาเที ํ ี่ยวและมัคั คุเทศก์์ , ธุรกิจจําหน่ายสินค้ าที่ระลึก Z บ่ง่ ชีีป้ปัั ญหาการลงทุนธุรกิิจท่อ่ งเที่ียว [ เชิญชวนให้ นกั ลงทุนเข้ ามาลงทุนในธุรกิจการท่องเที่ยว \ ส่งเสริ มให้ ประชาชนในท้ องถิ่นรวมตัวเป็ นสหกรณ์ เพื่อลงทุนประกอบธุรกิจการ ท่องเที่ยว ] ช่วยพัฒนาบุคลากรให้ แก่ธรุ กิจการท่องเที่ยว
การติดตามตรวจสอบและประเมินผล Xการตดตามผล Xการติ ดตามผล คอ คือ การเฝ การเฝาดู ้ าดและตรวจสอบการดํ และตรวจสอบการดาเนนงานตาม าเนินงานตาม กิจกรรม / โครงการว่ าดําเนินไปตามที่วางแผนหรือไม่ 1.1 ติดตามแผนพัฒนาและส่งเสริ มการท่องเที่ยวของตําบล 1.2 ติดตามผลการดําเนินงานตามกิจกรรมต่างๆ ที่ อบต. / สต. รับผิดชอบ 1.3 การติดตามผลลัพธ์ของกิจกรรม / โครงการ
การติดตามตรวจสอบและประเมินผล การตดตามตรวจสอบและประเมนผล Y การประเมินผล หมายถึง การวัดความสําเร็็จของกิจกรรม / โครงการ 2.1 กําหนดตัวชี ้วัดการพัฒนา ํ 2.2 กาหนดเกณฑ์ ์วดั ผลสาเร็ ํ ็จ 2.3 หาข้ อมูลู ตัวชี ้วัด 2.4 เปรี ยบเทียบข้ อมูลกับเกณฑ์วดั ผลสําเร็จที่กําหนดไว้ 2.5 สรุปและวิิเคราะห์์ผลการพัฒ ั นา