ΕΠΑΘΛΟ 113

Page 1
























































56 | ΑΦΙΕΡΩΜΑ



Τα άλογα με βοήθησαν να ξεπεράσω το σοκ, να κατανοήσω τον κόσμο, να εκδηλωθώ στην κοινωνία.

58 | www.epathlo.gr

και χτυπάνε το ζώο, το μαστιγώνουν εκλεπτυσμένα… Το χωριό μεταμορφώνεται ολόκληρο σε μια εμποροπανήγυρη. Η τσίκνα από τις γουρνοπούλες και τα βραστά σκεπάζει τα σοκάκια. Τις νύχτες αντιλαλούν μουσικές λάτιν, κλαρίνα, μπουζούκια, τακούνια, ενώ την Κυριακή η φιλαρμονική αντηχεί στην πλατεία. Το μεσημέρι, κάτω από τις τεράστιες μουριές, μέλη των τοπικών ιππικών ομίλων «Σπάρτακος» και «Κένταυρος» κάνουν κεράσματα στους επισκέπτες. Η Ανδραβίδα κρατά καλά το έθιμο της φιλοξενίας, που στηρίζεται τόσο από τον δήμο όσο και από την περιφέρεια. Η πρόεδρος των «Κενταύρων» Αλεξία Αλτούνη είναι η αμαζόνα της Ανδραβίδας. «Κάποτε κοιμόμασταν όλοι και τρώγαμε μαζί στη φύση, στρωματσάδα, κοντά στα ζωντανά μας», μου λέει η Αλεξία, γέννημα-θρέμμα του τόπου. «Ως το μεγαλύτερο παιδί, συνόδευα τον πατέρα στην εργασία. Πηγαίναμε κοπριά σε έναν στάβλο. “Ας ανταλλάξουμε κοπριά με άλογο”, του έλεγα». «Αν δεν μου πάρεις, τότε θα το πάρω μόνη μου όταν μπορέσω», του είπε την τρίτη και τελευταία φορά – και αυτό έκανε. Στα 27 της κατάφερε να αγοράσει την Μπέτυ, ένα εγγλέζικο άτι, με την υποστήριξη της αδερφής της. Έμαθε μόνη της, ολημερίς και ολοβραδίς πάνω στο άλογο, και κάτω, αφού δεν γλίτωνε τα πεσίματα. Η Αλεξία μιλά με σθένος, λαμπερή πάνω στην Αμάντα, ένα 15χρονο άλογο φυλής Ανδραβίδας, το μεγαλύτερο σε σωματότυπο ελληνικό άλογο. «Το άλογο είναι καψούρα σοβαρή, να το ξέρεις», μου λέει. Ξέρει προσωπικά όλα τα άτια και τους καβαλάρηδες που έρχονται στην πόλη. Την καλούν στην Ελλάδα για να παρουσιάσει εκθέσεις. Έχει αστείρευτο ενθουσιασμό, που τον μεταδίδει αμέσως. Όραμά της είναι το Μουσείο Αμαζόνων. «Για περίπου πενήντα χρόνια, η Ευμορφία έκανε μια βδομάδα δρόμο από το χωριό Καλέντζι φέρνοντας με τα πόδια έξι “βαρβάτα” (αρσενικά άλογα που είναι πολύ δύσκολο να τα πας μαζί). Τα είχε εκπαιδεύσει να την ακούνε. Κι όταν κουραζόταν, ανέβαινε σε ένα και συνέχιζε. Πέθανε πριν από τρία χρόνια», μου λέει η Αλεξία. «Να μη δώσουμε ένα φόρο τιμής σε αυτήν τη γυναίκα, καθώς και στις γυναίκες που αγωνίζονται για τα άλογα, στις αμαζόνες που πρώτες τα εκπαίδευσαν

να γίνουν πολεμιστές, σε αλλοτινές, γυναικοκρατούμενες κοινωνίες;» «Είναι δύσκολο να καβαλάς άτι όντας γυναίκα», μου εκμυστηρεύονται κάποιες καβαλάρισσες. Αποφασισμένες, μέσα στον υπέροχο δυναμισμό τους, ιππεύουν ασταμάτητα παρ’ όλες τις αντιξοότητες που συναντάνε όταν η κοινωνία είναι άνανδρη. Στο backstage της αρένας «Όλα ξεκίνησαν όταν ήμουν πέντε ετών. Ο παππούς και η γιαγιά μου μου χάρισαν ένα πόνι που ήταν έγκυος. Έξι μήνες μετά ήρθε ένα ακόμη πόνι. Τώρα, έχω τέσσερα άλογα», μας λέει η ρωμαλέα έφηβη Μαριζώζη Μητρώκα από το Κρανίδι – η μόνη ιππέας που είδα να φορά κράνος. «Πέρασα σχολική βία στο νηπιαγωγείο από τη νηπιαγωγό και τα παιδιά. Τα άλογα με βοήθησαν να ξεπεράσω το σοκ, να κατανοήσω τον κόσμο, να εκδηλωθώ στην κοινωνία. Όταν μεγαλώνεις σε μια μικρή πόλη, η επικοινωνία είναι βασική ανάγκη, και την κατάφερα στις ιππικές εκδηλώσεις, στην Ελλάδα και στην Ολλανδία. Στο Κρανίδι γνωρίζω ανθρώπους που πιστεύουν σ’ εμένα και άλλους που με ζηλεύουν. Ο πατέρας με συνοδεύει όπου χρειαστεί. Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν μπορεί να στηρίξει τον αθλητισμό. Θέλω να γίνω εγκληματολόγος, να ιππεύω στα βουνά και να συμμετέχω σε αγώνες. Αναρτεί στη σελίδα της στο fb: «Το άλογο είναι το μόνο που μου προσφέρει όση ηρεμία μου στερούν οι άνθρωποι». «Γεννήθηκα μέσα στα άλογα και δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς αυτή τη ζωή», μας λέει η Αθηνά Τσοπράκη-Γιακομέλου από το Τσιλιβή της Ζακύνθου, όπου συνεχίζει την ιπποτροφική μονάδα που κληρονόμησε από τον παππού της. Χαϊδεύει ένα σταχτί ισπανικό άλογο, που χορεύει φλογερά τα πόδια του και ας είναι δεμένο. «Μπορείς να πηγαίνεις σε σχολές για χρόνια. Τη μούρλια όμως την αποκτάς όταν γίνεις ιδιοκτήτης και αναλάβεις να φροντίζεις το άλογο», λέει ο 58χρονος κ. Τσούκας, καβάλα πάνω στον ακράτητο εννιάχρονο Ιμπντάλ, λευκό Άραβα αιγυπτιακής γραμμής. Με απαλά τραβήγματα στα γκέμια, τον συγκρατεί πριν εκτοξευτεί σαν πύρινη φλόγα. «Πρέπει να είσαι καβαλάρης με ψυχή για να έχεις αυτό το άτι», λέει. Τα άλογα αυτά ομορφαίνουν όταν καβαλιούνται. Εγώ




Με νέο λογότυπο και ανανεωμένη εταιρική ταυτότητα συνεχίζουμε στα ποιοτικά στάνταρ που μας εδραίωσαν στο χώρο των παρασκευασμένων ζωοτροφών.

ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ: Κουτσοπόδι Άργους, τηλ. 27510 63435, κιν. 6948 174 728 ΥΠΟΚ/ΜΑ 1: Αγ. Ανδρέας Κυνουρίας, τηλ. 27550 31945, κιν. 6941 595 001 ΥΠΟΚ/ΜΑ 2: Λεωφόρος Ασκληπιού (δίπλα στον Σκλαβενίτη), Λυγουριό κιν. 6944 745470









153 χρόνια παράδοση και ποιότητα στην γεύση Βασ. Κωνσταντίνου 20, Άργος – 212 00 Τηλ. 2751067322 • Fax. 2751068453 e-mail: info@mavrakis.gr

w w w. m av r a k i s . g r









ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟΥ Τσαγκαρέλη & ΣΙΑ Ε.Ε. • Σκάλα Μαλανδρενίου Αργολίδας τηλ. 27510 77401 • fax. 27510 77402









Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.