Κάποτε ήταν μία εποχή που, αν κάποιος περνούσε έξω από τις κουζίνες και τα παραθύρια του χωριού, θα τρελαίνονταν από τις μυρωδιές! Λογίς λογίς φαγητά μαγειρεύονταν από τις νοικοκυρές Mπουρδέτο, Mπιάνκο, Σοφρίτο, Παστιτσάδα, Παστίτσιο, Παπουτσάκια Ιδιαίτερα τις γιορτινές ημέρες, τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, όλο το χωριό γέμιζε από τις απίθανες αυτές μυρωδιές! Ο καθένας θα μπορούσε να συλλάβει με τα ρουθούνια του, γαργαλιστικές μυρωδιές από ψητές γαλοπούλες, από γουρουνόπουλο στη σούβλα, από κατσικάκι στο φούρνο! Ακόμα, θα μπορούσε να μυρίσει κεφτεδάκια στο τηγάνι, μπριζόλες, παϊδάκια στη σχάρα Μα, πιο πολύ από όλα θα
άφησε κατά μέρος την
της, να μαγειρεύει δηλαδή «Greek Mussakas» Βλέπετε είναι ένα ακριβό φαγητό και απαιτούνται πολλά υλικά για να γίνει σωστά και να επιτύχει Το κυριότερο ήταν ότι και οι νοικοκυρές του χωριού είχαν ξεχάσει από καιρό να μαγειρεύουν τέτοια παραδοσιακά φαγητά γιατί, στον καιρό της ευδαιμονίας και των «παχιών αγελάδων», προτιμούσαν και αυτές, να παραγγέλλουν «ντελίβερι» (που λέμε στα νεοελληνικά) δηλαδή πίτσες, μακαρονάδες, κλαπ σάντουιτς, χάμπουργκερ και άλλα παρόμοια μοντέρνα έτοιμα φαγητά από την πόλη Τώρα, πού να βρεθούν χρήματα για τέτοιες πολυτέλειες… μάλιστα, όλοι είχαν φτωχύνει
Παππούς-Δράκος είχε, κατά καιρούς, διάφορες γυναίκες που τον υπηρετούσαν… στο τέλος, όμως πάντα τις έτρωγες και πάντα παντρεύονταν άλλες. Αυτή τη φορά είχε για γυναίκα του μια πραγματική στρίγκλα Όνομα και πράγμα, που λένε – «Γιαγιά-Στρίγκλα, πεινάω» φώναζε κάθε πρωί ο Παππούς-Δράκος και αμέσως έτρεχε η Γιαγιά-Στρίγκλα, άρπαζε ένα παιδί από τους δρόμους του χωριού… και το πήγαινε στον άντρα της, το δράκο, να το φάει. – «Γιαγιά-Στρίγκλα, πεινάω» φώναζε πάλι το μεσημέρι ο Παππούς-Δράκος Έτρεχε η ΓιαγιάΣτρίγκλα, άρπαζε ένα άλλο παιδί και το πήγαινε στον άντρα της, το δράκο – «Γιαγιά-Στρίγκλα, πεινάω» ξανά φώναζε πάλι, το βράδυ ο Παππούς-Δράκος. Του πήγαινε η Γιαγιά-Στρίγκλα,
Σε κάθε χωριό, σε όλη τη χώρα, υπήρχε και από ένας Παππούς-Δράκος που έτρωγε τα παιδιά του κόσμου… και (πάντα και παντού) υπήρχαν Στρίγκλες, που υπηρετούσαν πιστά τους Δράκους. Για αυτό, οι μανάδες και οι πατεράδες (όπως στο χωριό μας και σε όλη τη χώρια), έκρυβαν τα παιδιά τους, ή τα έστελναν μακριά σε άλλους τόπους όπου, εκεί (πίστευαν πως) δεν υπήρχαν Δράκοι Πολύ περισσότερο, τα νέα ζευγάρια του χωριού, δεν έκαναν πια, παιδιά, γιατί φοβόνταν ότι και αυτά θα τα πάρει μια μέρα η Στρίγκλα και θα τα δώσει, σαν τροφή στο Δράκο. Καταλαβαίνετε ότι στο χωριό είχε πέσει μεγάλη στενοχώρια – «Που θα πάει το πράγμα Σε λίγο θα μείνουμε χωρίς παιδιά Τί Κόσμος και τι Mέλλων θα είναι αυτό χωρίς παιδιά?» έλεγαν και ξανά έλεγαν, οι κάτοικοι του χωριού.
– «Τί θα μπορούσε να μας σώσει από αυτό τον αχόρταγο Δράκο και τη Στρίγκλα του?» αναρωτιόταν.
– «Του καλαρέσουν τα παιδιά μας, και αυτή η Στρίγκλα, η γυναίκα του, δεν ξέρει να του μαγειρέψει κάτι της προκοπής, να φάει ο άνθρωπος (συγγνώμη, ο Δράκος, ήθελα να πω) Ιδιαίτερα, αυτές τις άγιες ημέρες των γιορτών (εν μέσο της οικονομικής κρίση) τα πράγματα ήταν πολύ μελαγχολικά στο χωριό. Η κυρία Λόλα όμως, είχε την λύση. – «Ο Παππούς-Δράκος θα πρέπει να χορτάσει την
φάει… παιδάκια!» …πρόσθεσε
αυτοπεποίθηση. – «Μουσακά, τέτοια εποχή και Πρωτοχρονιάτικα? Που τον θυμήθηκε… και θα θυμάται να τον μαγειρέψει, ή θα πάνε άδικα όλα αυτά τα πολύτιμα υλικά?» αναρωτήθηκα οι γυναίκες του χωριού Όμως, ο Μουσακάς της κυρίας Λόλας, μπορεί και να ήταν μια κάποια λύση στο πρόβλημά τους. Προκειμένου να σώσουν τα παιδιά τους αποφάσισαν να το δοκιμάσουν. Αμολήθηκαν λοιπόν και άλλοι από εδώ – άλλοι από εκεί, μάζεψαν τα
ο ΠαππούςΔράκος… (που ας σημειωθεί φορούσε το αγιοβασιλιάτικο σκουφάκι του και κάθονταν δίπλα στο στολισμένο δέντρο του, μπροστά στο αναμμένο τζάκι του) κάτι έπιασε με τη μύτη του στον αέρα Ρουθούνισε ξαφνιασμένος και σκέφτηκε – «Σαν κάτι να μυρίζει εδώ πέρα» • Στη συνέχει η κυρία Λόλα έβγαλε από το ταψί τις μελιτζάνες κα τις πατάτες και τις έβαλε στο τρυπητό να σουρώσουν από το βούτυρο. • Τώρα ήταν η σειρά να τσιγαριστεί (για δύο λεπτά) το ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι. Εδώ να
υγρά
μείνει ο κιμάς πηχτός. – «Γιαγιά-Στρίγκλα, κάπου κάτι νόστιμο μαγειρεύουν στο χωριό…» ξανά είπε ο Παππούς-Δράκος που το στομάχι του είχε αρχίσει να γουργουρίζει και το στόμα του είχε γεμίσει σάλια • Η κυρία Λόλα έβγαλε από το τρυπητό, τις μελιτζάνες και τις πατατούλες και άρχισε να στρώνει στο ταψί (αρχικά)
λεπτά. • Έριξε λίγο γάλα και ανακατεύοντας έριξε μοσκοκάρυδο κανέλα και αλατοπίπερο… – «Πεινάω, Γιαγιά-Στρίγκλα…» ούρλιαξε τρελαμένος από τις μυρωδιές ο Παππούς-Δράκος • Mετά το αλατοπίπερο, η κυρία Λόλα και αφού έδεσε η κρέμα, η κατσαρόλα κατέβηκε από τη φωτιά, έπεσε μέσα ένα αυγό, το υπόλοιπο τυρί και η κρέμα ξανά ανακατεύτηκε για μια ακόμα φορά. • Όλο αυτό το μίγμα έπεσε πάνω στις στρώσης με τις μελιτζάνες τις πατάτες και το κιμά και το ταψί ήταν έτυμο για το φούρνο! • Η κυρία Λόλα έτριψε γαλέτα έβαλε μερικά ακόμα κομματάκια βούτυρο – σκόρπια στην επιφάνια – και έβαλε το ταψί στο φούρνο. Σε 40 λεπτά ο Μουσακάς ήταν έτοιμος! Σε όλο αυτό το διάστημα ανάμεσα στο ΠαππούΔράκο και την Γιαγιά-Στρίγκλα είχε ξεκινήσει ένας καυγάς. – «Άδικα σε παντρεύτηκα» παραπονιόταν ο Παππούς-Δράκος «Δεν ξέρεις να μαγειρεύεις τίποτα Όλο παιδάκια με ταΐζεις» – «Να πάω να σου φέρω ένα να το φας » προθυμοποιήθηκε η Γιαγιά-Στρίγκλα. – «Όχι, να πας γρήγορα να δεις, σε πια κουζίνα και τί, μαγειρεύουν» πρόσταξε τη γυναίκα του, θυμωμένος ο Παππούς-Δράκος. Δεν πρόφθασε όμως, να τελείωση την κουβέντα του και να σου,
δώρο από όλο το χωριό» Ο Παππούς-Δράκος γούρλωσε τα μάτια και μαζεύοντας με τη γλώσσα του τα σάλια που έτρεχαν από το στόμα του, άρπαξε το ταψί από τα χέρια της κυρίας Λόλας. Άρχισε να καταβροχθίζει σε κομμάτια το Μουσακά Κάθε κομμάτι και ένας αναστεναγμός ικανοποίησης έβγαινε βαθιά από μέσα του Ήταν ολοφάνερο πως είχε καιρό να φάει μαγειρεμένο φαγητό – «Αυτό είναι φαγητό! Όχι το ωμό κρέας παιδιών που με ταΐζεις» είπε και έριξε μια αγριεμένη ματιά στη Γιαγιά-Στρίγκλα. «Τέτοιο φαγητό θέλω, από εδώ και πέρα, να μου μαγειρεύεις» πρόσθεσε επιτακτικά. – «Αλήθεια πώς το λένε?» ρώτησε ο ΠαππούςΔράκος στρεφόμενος προς την κυρία Λόλα – «Greek Mussakas!» απάντησε αυτή, καταλαβαίνοντας ότι
η κυρία Λόλα. «Θα σου μάθω εγώ να φτιάχνεις τον καλύτερο Μουσακά για τον άντρα σου» πρόσθεσε. Και έτσι έγινε. Η κυρία Λόλα έμαθε τη ΓιαγιάΣτρίγκλα να μαγειρεύει «Greek Mussakas» για το Παππού-Δράκο και αυτός δεν ξανά έφαγε παιδάκια! Μόνο Greek Mussakas έτρωγε, μέχρι που πέθανε από γηρατειά, ευχαριστημένος και χορτασμένος. (Μόνο η Γιαγιά-Στρίγκλα έζησε για πολλά – πολλά χρόνια ακόμα. Βλέπετε έτσι είναι, οι στρίγκλες ζουν για πολλά χρόνια) Πάντως, οι άνθρωποι του χωριού γλίτωσαν τα παιδιά τους και το παράδειγμα τους, το ακολούθησαν και άλλα χωριά, όπου υπήρχε δράκος, όλη η
