5 minute read

Crop FestivalOverBarbados

Dansen met de locals en rum als ontbijt. Welkom op het belangrijkste festival van het eiland

Barbados: Crop Over Festival.

Advertisement

Het regenseizoen op Barbados loopt van juni tot en met november. Officieel dan. Wanneer ik een local vraag of we de hele week tropische regenbuien kunnen verwachten, lacht hij direct zijn prachtige witte tanden bloot. "Het weerbericht dat jullie in Europa krijgen over dit eiland, kun je beter direct naast je neerleggen. Relax, hier schijnt de zon altijd, zelfs als het regent." Hij krijgt gelijk. Barbados is aan het einde van het regenseizoen op z’n groenst en een fantastische zonbestemming.

Little England

Barbados, ook wel ‘Little England’ genoemd, was in een ver verleden een kolonie van Engeland. Hoewel er nog steeds Engels wordt gesproken, geven het Caribische accent en de gekleurde huisjes je direct het authentieke eilandgevoel. De lokale bevolking is net zo warm en vriendelijk als het klimaat. Op weinig plekken in de wereld is men zo sociaal en ontspannen als hier. Dat zou zomaar kunnen samenhangen met de hoge mate van welvaart op het eiland: de wegen, gezondheidszorg, scholen, het openbaar vervoer en het natuurlijk gefilterde drinkwater zijn vele malen beter dan op de meeste andere eilanden in de omgeving. Hoewel Barbados maar 431 km2 groot is en het land nog geen 300.000 inwoners telt, is het ontzettend divers. De westkust staat bekend om haar luxueuze high-end hotels van wereldklasse en schitterende witte stranden, waar de zuidkust meer all-inclusive accommodaties biedt. Een heel ander gevoel krijg je in het oosten van het eiland, dat veel ongerepter en rauwer aandoet. De Atlantische Oceaan is hier ruig en weerbarstig. Hetzelfde geldt voor het minder toeristische noorden met haar velden vol met suikerriet en oude plantages.

Een culinaire bestemming Zeg je Barbados, dan zeg je lekker eten. En laten we eerlijk zijn, de innerlijke mens is belangrijker dan we willen toegeven als we van een welverdiende vakantie op een zonnig eiland genieten. Het bekendste nationale gerecht is de zogenaamde Pudding & Saus, dat traditioneel gemaakt wordt van restvlees. Van oudsher werd het overgebleven vlees door de arbeiders op de plantage verzameld en bereid met verschillende kruiden en zelfs bloed. Tegenwoordig wordt het gerecht dat vooral gegeten wordt in de vele typische rumshops die het eiland rijk is, voor toeristen niet meer met restvlees bereid. De taco’s gemaakt van knapperig breadfruit is ook een lokale aanrader. En natuurlijk rum! Figuurlijk gezegd vind je op elke hoek wel een shop. We kunnen er kort en krachtig over zijn: proef het!

Waar de Bajans nog meer gek op zijn, is surfen. En terecht, want de golven zijn hier tussen november en juni uitstekend. Niet voor niets worden er internationale competities op het hoogste niveau gehouden in Bathsheba, beter bekend als de Soup Bowl, aan de oostkust. Beginners beproeven hun geluk in het zuiden, bijvoorbeeld in Freights Bay, South Point of Silver Sands. Ben je een beginner? De locals zijn niet te beroerd om je een les te geven. Integendeel zelfs.

Het water is het hele jaar door warm, dus je wetsuit kan je thuislaten. Ook voor windsurfers, kitesurfer en bodyboarders zijn er eindeloos veel mogelijkheden op Barbados, maar je bent er natuurlijk vrij in om met een lokaal Banks biertje lekker op het strand te blijven chillen. Of ga snorkelen, bijvoorbeeld vanaf een catamaran en laat je rondzeilen om het eiland. Of ontdek de mysterieuze onderwaterwereld tijdens een scuba dive. Maak kennis met misschien wel de beste duikspot van het eiland: Carlisle Bay, gelegen in het zuidwesten. In dit maritieme park liggen maar liefst zes wrakken op de bodem van de zee. Behalve het wrak de ‘Bajan Queen’, vind je hier schildpadden, tuinpaling en met wat geluk zelfs zeepaardjes. Diep is het hier niet, maximaal een meter of vijftien, wat deze duikplek ook heel toegankelijk maakt voor beginners.

Een eerbetoon

Barbados wordt dankzij de witte zandstranden en wuivende palmbomen steeds populairder Nederlandse zonaanbidder. Minder bekend, maar zeker de moeite van een bezoek waard, is het bruisende zomerfestival Crop Over. Drie maanden (van mei tot augustus) lang vieren de Bajans traditiegetrouw het einde van het suikerseizoen, met de extravagante straatparade als hoogtepunt. Crop Over wordt door de lokale bevolking beschouwd als belangrijk cultureel erfgoed. De oorsprong van het feest gaat terug tot 1780, de periode waarin Barbados ‘s werelds grootste suikerproducent was. Het festival is voor velen in de eerste plaats een eerbetoon aan hun voorouders: hardwerkende slaven die aan het einde van de suikeroogst samenkwamen om muziek te maken en de beste rietsnijders te kronen tot suikerkoning en -koningin.

Dat gevoel van vrijheid is nog steeds het onderliggende sentiment tijdens dit spektakel. Elk jaar brengt het feest duizenden inwoners en toeristen uit verschillende delen van de wereld samen. In deze gemoedelijke feestperiode, die draait om kunst, cultuur, authentiek eten, tradities en alles wat verder Bajan is, bestaat er geen onderscheid tussen locals en bezoekers. Het is één grote bubbel van vreugde en verzoening, waar wij toeristen het natuurlijk wel flink afleggen als het op onze dansmoves aankomt.

One Caribbean, one people, many parties

Het is nogal verleidelijk om te vroeg je kruit te verschieten tijdens Crop Over door de pre-parties die dag en nacht doorgaan. De opzwepende calypso en soca muziek zorgen ervoor dat je nooit stilstaat. Toch is er uiteindelijk maar één dansbeweging die er werkelijk toedoet en dat is het schudden van de billen. Het is meer regel dan uitzondering dat je als vrouw in een hoek van 90 graden (of meer) voorover buigt. Vallen je heupbewegingen in de smaak, dan kan je een mannelijke fan achter je verwachten. Wie denkt dat je daarna een praatje moet maken, heeft het mis. Als de intieme dansdaad is verricht, gaat ieder zijn eigen weg. No questions asked.

Ready

De zon is nog maar nauwelijks op en er wordt al luidkeels meegezongen met de swingende ritmes in de bus. ‘We ready for the road…’. Het nummer van Bunji kent inmiddels iedereen uit zijn of haar hoofd. Terwijl de inhoud van de flessen rum worden geleegd in de kelen van degene die niet zingen, bevindt een ander zich ergens tussen totale euforie en ontelbare gekleurde veren. Het summiere stukje stof rond de lijven en de tiara van strassstenen verraden waar de uitbundige groep naartoe op weg is. Na een week vol activiteiten en feesten, is het tijd voor de grote finale: Grand Kadooment Day.

De waarheid

Ergens tussen Spring Gardens Bridgetown en het National Stadium dansen de locals (en wie wil) in schaarse pakjes met felgekleurde veren over het warme asfalt. Zo’n groep wordt een band genoemd.

Elke band telt gemiddeld zo’n 1.200 deelnemers en tijdens het festival dansen en sjansen er ongeveer veertien voorbij. Duizenden mensen staan langs de route te zwaaien, drinken en dansen. Wat opvalt is hoezeer de lokale bevolking openstaat voor interactie met toeristen. Iedereen is even vriendelijk en inclusief, zelfs als de dansmoves net zo heet zijn als het asfalt. Dit is het moment waar iedereen naartoe heeft geleefd en het valt niet tegen. Door alles wat er om je heen gebeurt, zou je haast vergeten dat je acht uur lang ronddanst onder de Caribische zon alsof je leven ervan afhangt. Zoals de Bajans zeggen: ‘It’s di best ting in di world’ en daar kunnen ze best eens gelijk in hebben. Je gaat gegarandeerd dwars door al je party reserves heen tijdens Crop Over Festival, maar dat is het dubbel en dwars waard.

This article is from: