Al onze voeding is op maat gemaakt voor de specifieke gezondheidsbehoefte van iedere kat of hond. Daarnaast zijn onze internationale teams van wetenschappers constant bezig om samen met gerenommeerde dierenartsen onze dierenvoeding naar een hoger niveau te tillen.
Onze prioriteit is en blijft de gezondheid van uw kat of hond. Daarom kunt u ervan op aan dat we nooit zullen inleveren op kwaliteit.
Wanneer u uw kat of hond Royal Canin geeft, genieten ze met iedere hap van de hoogste kwaliteit dierenvoeding.
Ga voor meer informatie naar www.royalcanin.be
Hoofdredactrice Evi is 37 jaar en leeft samen met haar partner Jakobe en ex-asielhonden Barney en Pizza. Hun gedeelde passies: avontuur en natuur! Plezier staat voor hen gelijk aan bergwandelen, canicrossen of samen mountainbiken.
Een van mijn beste vriendinnen woont niet meer in België. Vorig jaar stapte ze in haar tot camper omgebouwde camionette en reed ze zonder omkijken naar het zuiden van Frankrijk. Sindsdien leeft ze in het kielzog van de zon. Zodra Frankrijk in de herfst te koud werd, bracht haar huisje op wielen haar naar Spanje. Toen ze vrijwilligerswerk deed op een bioboerderij sloot ze een bijzondere vriendschap met de herdershond van haar tijdelijke werkgevers. ‘Ik denk erover om een hond te nemen’, vertrouwde ze me toe in een van onze chatsessies.
Vorige week was de vriendin nog eens in het land, en kwam ze op bezoek. Het eerste gespreksonderwerp was uiteraard haar “hondenwens” (is dat zelfs een woord, zoals een kinderwens?). De vriendin had zich neergevleid op de loungeset die mijn partner en ik diezelfde week in elkaar hadden geknutseld uit paletten. Onze gloednieuwe loungekussens waren nog maar die dag aangekomen met de post. Gezellig in de tuin hangen en bijkletsen, wat kunnen twee boezemvriendinnen nog meer wensen? Een glaasje cava! ‘Een hond nemen was de beste beslissing die ik ooit nam’, zeg ik, terwijl ik twee lege glazen op tafel zet. Mijn woorden zijn nog niet uitgesproken of ik merk op dat het gezicht van de vriendin vertrekt. Dan zie ik wat zij ziet. Barney gaat naar het toilet in de tuin – het is een nummer twee – en windhond Pizza staat met open mond klaar. Nog voor de drol op de grond valt, loopt ze ermee weg in haar bek. ‘Dat is één van de walgelijkste dingen die ik ooit heb gezien’, krijst de
(Foto: ©Hondermooi)
vriendin uit. Ik ren Pizza achterna, maar al snel staak ik mijn poging. Een windhond been je niet bij. En trouwens, wat ga ik doen? Haar “snack” afnemen? Nee danku. Ik verzeker de vriendin dat ze haar hondenplannen niet in de koelkast moet opbergen. Dat Barney en Pizza doorgaans zeer propere dieren zijn. Dat wat net gebeurde echt geen dagelijkse kost is… Met het schaamrood op de wangen, ga ik naar de keuken om de fles cava te halen. Plots hoor ik een nieuwe kreet van afgrijzen. Deze keer niet van de vriendin, maar van mijn partner. ‘Barney heeft in de zetel gekakt.’ Ik haast me naar de woonkamer, nog roder en mezelf afvragend waarom mijn zindelijke hond zoiets zou doen… Wat was er gebeurd? Barney had voordien gras gegeten, veel gras, en dat was er dus langs achteren weer uitgekomen, maar niet helemaal... En aan die bungelende grasspriet hing dus ook nog een stukje drol aan. Met dat “aanhangsel” was Barney dus in de zetel gaan zitten.
‘Zeg maar, zat Barney net ook niet in de loungeset?’, merkt mijn partner op. En inderdaad, ook op de gloednieuwe loungekussens is een “afdruk” zichtbaar. Na een kwartier poetswerk, kan ik eindelijk een glaasje cava uitschenken. ‘Daar ben ik nu wel aan toe’, besluit ik. ‘Maar dus, waar waren we gebleven? Je bent een hond aan het overwegen?’
‘Ik denk dat ik er toch nog eens goed over ga nadenken’, antwoordt de vriendin.
‘We krijgen elke dag vijf tot tien telefoons van mensen die hun hond willen afstaan’ blz.48
6 Hondenbrokjes
30 Beestenboel
38 (klein)kinderen op komst
47 Asielhond: Skippy
52 Hondvriendelijke hotspots: Genk
56 Column: Van pup naar puber
58 Miauw: Als kat en hond
62 Gedrag: Binnen braaf, buiten hevig
64 Fotohoekje
66 Spreekuur: Leishmania
76 Betrouwbare fokkers
79 Covermodel: Vigo
80 Hond en wet: Hot topics
14 Beauceron
72 Akita inu ACTUEEL
26 Interview: Jade Mintjens
32 Woef wanderlust: Outdoor musthaves
42 Dogsurvival
48 Asielen overspoeld
41 Quiz
Maak kans op een puppypakket van Opti Life en een leuke tekening van jouw pup door kunstenares Ingrid De Vuyst. Mail een foto naar: redactie@woef.be!
Kunstenares Ingrid De Vuyst, ingrididvart@gmail.com 0478 44 40 69
‘Dit is Finn, een Nova Scotia duck tolling retriever van 16 weken oud.’
— Thomas Speelmans
ONTDEK MÉÉR WOEF www.woef.be
VIND ONS LEUK facebook.com/woefmagazine
Stel een vraag over je ABONNEMENT 028 08 55 23
DE SNELSTE WEG redactie@woef.be
STUUR EEN BRIEF Redactie WOEF
Sintelweg 4
1560 Hoeilaart
QUOTE
‘Did you know that there are over 300 words for love in canine?’
Mails en reacties welkom!
Wil je graag een bijzonder verhaal kwijt, iemand in de bloemetjes zetten of reageren op een artikel? Wij horen het graag via redactie@woef.be met als onderwerp “Hondenbrokjes”.
– Gabriel Zevin
#woefmagazine
Is jouw furry friend een dogfluencer of heb je gewoon een leuke snapshot van jouw hond? Deel je foto met ons op Instagram via de hashtag #woefmagazine. Misschien staat jouw foto hier binnenkort!
Met zo’n 300 miljoen geurreceptoren heeft de sint-hubertushond of bloedhond het strafste reukvermogen van alle hondenrassen. Ter vergelijking: de teckel heeft er ongeveer 125 miljoen, de Duitse herder 225 miljoen en de mens “maar” 5 miljoen. Een straffe speurneus als de sint-hubertushond kan geursporen van uren en zelfs dagen oud ontrafelen.
@Rombaut05 (Pieter Rombaut)
Hello there!
#woefmagazine
An Smedts, beter bekend als fotografe Hondermooi, legt de bijzondere band tussen honden en hun baasje(s) vast.
Liesbeth Baeb: ‘Als jong koppel wisten we al snel dat we later kinderen wilden. Maar we besloten eerst een hond te nemen. We
hadden op dat moment net een huis gekocht en gingen op zoek naar een goede, erkende fokker van golden retrievers. Tijdens onze zoektocht viel ons oog op een herplaatsingspup van vier maanden. We dachten heel voorzichtig eens te gaan kijken. Daar aangekomen, waren we verkocht zodra de deur openging en de schattigste hond ooit op
ons af kwam.
Nu, tien jaar later, is onze Mayk – we hebben zijn originele naam behouden – een vaste waarde van dit gezin. Ons gezin, waar intussen twee bengels bij zijn gekomen. We zijn zeer blij dat we deze mooie vriendschapsband ook eens tijdens een fijne fotoshoot konden vastleggen!’
Move over corgi, nadat er decennialang Welsh corgi’s rondtrippelden in Buckingham Palace, hebben nu de twee jackrussellterriërs van Koning
Charles III en koningin Camilla er hun intrek genomen. Wordt de jack russell daarmee de nieuwe publiekslieveling?
Wijlen queen Elizabeth II haar adoratie voor corgi’s was medeverantwoordelijk voor de gestegen populariteit van Welsh corgi’s de afgelopen decennia. In aanloop naar de kroning van koning Charles III heeft de Britse Kennel Club een gelijkaardige tendens opgemerkt voor een ander hondenras. Het aantal registraties van jackrussells is in 2022 toegenomen met 14% in vergelijking met het jaar voordien. In het eerste kwartaal van 2023 zelfs met 40%.
Koning Charles en koningin Camilla hebben twee jack russells, asielhondjes Beth en Bluebell, die ze in enkele jaren geleden adopteerden. Beth werd vastgebonden aan een paal gevonden. Bluebell dwaalde rond in een bos, zonder vacht, haar huid bedekt met zweren. Dankzij de goede zorgen raakte de kleine jack russell er weer bovenop en vandaag wonen beide ex-asielhondjes – letterlijk – in een paleis.
Koning Charles heeft al langer een zwak voor het hondenras. Doorheen zijn leven heeft hij verschillende jack russells gehad, waaronder Tigga, die hij 18 jaar lang had. De jackrussellterriër werd ontwikkeld in de 19de eeuw door de Britse dominee John “Jack” Russell. Het begon allemaal met een klein, wit hondje dat Russell van een melkboer kocht. Hij noemde het teefje Trump en zij vormde de basis voor een nieuw hondenras. Oorspronkelijk werden jack russells ingezet voor de jacht op vossen, die een probleem waren voor boeren. De jack russell was klein genoeg om in een vossenhol te kruipen en zo moedig dat hij het in een donker, nauw hol face-to-face durfde op te nemen tegen een vos. De jackrussellterriër bleek ook een uitstekende muizen- en rattenvanger te zijn. Al snel werd de terriër zeer populair bij jagers en boeren in Engeland en ook daarbuiten. De jack russell is vrolijk en levendig, een klein hondje met een grote persoonlijkheid. Kortom, een leuk huisgenootje voor actieve mensen.
Koningin Camilla liet een afbeelding van haar twee adoptiehondjes in gouddraad borduren op de jurk die ze droeg tijdens de kroning.
De overleden Queen Elizabeth II liet vier honden na: Candy en Muick, twee corgi’s, Sandy, een corgi-teckelkruising en Lissy, een cockerspaniël. Candy, Muick en Sandy zijn bij Prince Andrew gaan wonen, in Windsor Great Park. Lissy werd aan haar trainer geschonken.
Je beste vriend verdient de beste verzorging die er is. Maar huisdieren kunnen plots ziek worden of een ongeluk krijgen, met onverwachte kosten bij de dierenarts als gevolg. Met Figo krijgt je huisdier de beste zorgen die hij nodig heeft en kom jij niet voor een financiële kater te staan.
Figo verzekert honden, katten, maar ook - een primeur in ons land - konijnen en papegaaien. Elk van deze dieren, ongeacht leeftijd en ras, is er welkom. Elk huisdier is uniek, en elke van onze verzekeringen is dit daarom ook. Je stelt bij ons zelf je verzekering samen, op basis van het vergoedingspercentage, terugbetalingsbedrag (ook onbeperkte terugbetaling mogelijk) en franchise of eigen risicobedrag (€ 0 franchise mogelijk). Inhoudelijk hoef je geen keuzes te maken. Je beschikt over het beste totaalpakket en daarnaast kan je kiezen voor aanvullende dekkingen. Wij willen baasjes vooral ontzorgen. Daarenboven verzekeren we elk ras en alle leeftijden. Al heb je er alle baat bij om het dier zo jong mogelijk te verzekeren; bestaande klachten kunnen natuurlijk niet worden verzekerd.” Ons motto is “de beste zorg, een dierenleven lang.”
Een heupoperatie bij heupdysplasie (heupafwijking/aandoening) bij een hond kost zo’n 900 euro*. De kost voor een
volledige vervanging loopt als snel op tot 4.000 euro, per heup*! Voor een vaccinatie van je kat tel je al snel 40 euro neer*, en dan moet je ook nog de consultatie zelf betalen. Sterft je huisdier, dan moet je voor de crematie zo’n 115 tot 350 euro neertellen, afhankelijk van het gewicht van je kat of hond. Het behoeft geen uitleg, dierenartskosten kunnen flink oplopen. Uit onderzoek* blijkt dat Belgische baasjes er jaarlijks gemiddeld 722 euro aan kwijt zijn, maar de kosten kunnen dus al snel oplopen tot enkele duizenden euro’s! *kosten zijn indicatief en afhankelijk van ingreep/ methodes/materialen
Met de aanvullende dekking Reis ben je verzekerd voor onvoorziene medisch noodzakelijke kosten bij een dierenarts of specialist als gevolg van een ziekte, aandoening of ongeval in het buitenland. Meer info op fiogpet.be of we beantwoorden graag al jouw vragen telefonisch op 011 986 661, alle werkdagen van 9u tot 17u Bereken je tarief in minder dan 1 minuut op www.figopet.be
Al een vakantie gepland, samen met jouw beste vriend?
De Belgische Vizsla Vereniging (BVV) is een nieuwe rasvereniging, opgericht eind 2022, die zich richt tot liefhebbers, eigenaars en fokkers van de korthaar vizsla en de draadhaar vizsla. Op 1 mei bracht het Kick-Off-event van de vereniging al 150 vizslafans bij elkaar met workshops rond sleepwerk, apporteerwerk, gehoorzaamheid en showtraining.
Vizsla’s zijn getalenteerde staande honden, mits de juiste africhting kunnen ze niet alleen het wild aanwijzen in het veld maar ook het wild apporteren na het schot. Doordat vizsla’s gehoorzaam zijn van aard, kunnen ze goed afgericht worden voor zowel veldwerk, jacht, agility, zweetwerk, speurwerk en andere disciplines. Maar het zijn ook prima gezinshonden, mits ze voldoende fysieke én mentale uitdaging krijgen. En daarom organiseert de BVV op zaterdag 1 juli een familiedag in Westerlo voor vizslaliefhebbers. Voor de kinderen en honden wordt er animatie voorzien.
Meer info: belgischevizslavereniging.be
Kim Schoukens en haar vriend Antoon zijn al een tiental jaar gastgezin voor hulphonden in opleiding. Vanuit haar ervaring schreef ze Superheld: Puppy met een missie, een boek over hulphond Charlie.
Voor haar debuutroman kruipt Kim Schoukens uit Merchtem in de huid van Charlie, een assistentiehond in opleiding die bij een gastgezin terechtkomt. Ze beschrijft de wereld door zijn ogen. ‘Superheld is fictie, gebaseerd op mijn ervaringen met twee honden die ik zelf heb getraind: Urbi en Ygor.’ Samen met haar partner Antoon heeft ze al vijf honden opgevoed voor vzw Hachiko. Momenteel zijn ze gastgezin voor labradorpuppy E.T., waarover Kim maandelijks een column schrijft voor WOEF.
Kim besloot haar boek vanuit het perspectief van de hond te schrijven om de lezer iets bij te leren, maar dan op een ludieke manier. Aan het woord is Charlie, die vertelt hoe hij opgroeit bij zijn pleegouders. ‘Charlie beschrijft zijn huis als een “kasteel” en de auto als de “buikpijnkar”, omdat hij daar misselijk in wordt’, illustreert Kim. ‘Kaderstukken naast het verhaal van Charlie duiden in welke fase van de training hij zit en hoe Hachiko te werk gaat. Je kan het boek dus lezen als fictie én als non-fictie.’
Kim droomde er al lang van om een boek te schrijven. Maar ze schreef Superheld ook om bewustwording te creëren rond hulphonden. ‘Door te tonen wat zo’n hond betekent voor zijn baasje, hoop ik dat er meer begrip en respect komt voor hulphonden. Soms worden ze niet toegelaten of afgeleid terwijl ze aan het werk zijn. Ik hoop ook anderen te motiveren om gastgezin te worden. Zonder gastgezinnen kunnen er geen hulphonden opgeleid worden. Ik verbloem bewust niks in het boek en toon ook de moeilijke kanten. Toch het is de mooiste opdracht die er is, ook al word je alleen betaald met liefde.’
Een hulphond in opleiding verblijft anderhalf tot twee jaar in zijn gastgezin. ‘Het afscheid nemen is supermoeilijk’, beaamt Kim. ‘Maar dat verdriet is altijd van korte duur. Eens de hond definitief geplaatst is, komt er een ontmoetingsmo-
‘Geeuw! Dat kleine grijze bolletje in die wriemelende hoop puppy’s, dat ben ik, hoi! Ik zie nog niets, maar ik ben druk bezig met ruiken, tasten, proeven.’ Zo begint het leven van Superheld Charlie. Van kleine puppy groeit Charlie op tot een assistentiehond die zijn baasje helpt waar kan, met kleine en praktische dingen. In zijn eerste twee levensjaren leert Charlie trekken, duwen, oprapen en loslaten, blaffen op commando en stil zijn wanneer nodig. Al die tijd brengt hij door bij zijn warme gastgezin waar hij niet alleen meer dan 30 commando’s leert, maar ook ruim de tijd
ment met het baasje. Dan zien we waarom we het gedaan hebben. Soms ontstaat er een vriendschap met het baasje. Ik houd contact met de baasjes van Urbi en Ygor.
krijgt om als puppy te spelen en de wereld te ontdekken.
Eens superheld, zal Charlie gekoppeld worden aan een persoon met een motorische beperking. De commando’s die hij in zijn opleiding leert zal hij kunnen gebruiken om zijn baasje in het dagelijkse leven bij te staan. Tijdens zijn training wordt het gastgezin bijgestaan door het team van Hachiko vzw, een opleidingscentrum voor assistentiehonden.
Superheld, Puppy met een missie – Kim Schoukens, 24,95 euro, uitgeverij Ertsberg
We bezoeken elkaar en de honden komen zelfs bij ons op vakantie. Ze wonen niet meer bij ons, maar ze zijn ook niet helemaal weg uit ons leven.’
Het verlies van een dierbare hond kan je achterlaten met veel hartzeer en bedroefdheid. Soms doet het deugd om het verdriet van je af te schrijven. Wil je een laatste eerbetoon aan je beste vriend brengen, mail dan een tekstje met foto naar redactie@woef.be
‘Je kwam op je zevende levensjaar in ons leven. Ik zie je nog zo met ons mee trippelen samen naar je nieuwe huisje, zelfs diezelfde avond ging ik met je pronken in de hondenschool.
Met heel veel geduld heb ik je van alles aangeleerd en met je getraind. Wat was ik blij toen moeke, je eigen baasje, met jou op het plein stond, toen mocht ik je trainster zijn!
Het maakte ons zo trots en fier...je deed zo je best dat we elk jaar meer en meer konden, zo kwam je op een punt waarop jij samen met je grote broer Playboy de hoofdrol speelde op onze jaarlijkse demo, je werd zelfs de mascotte van de hondenschool!
Ik zie dat kleine, witte hondje nog lopen tussen al die grote loebassen op het plein... Bedankt voor de mooie jaren, doe de groetjes aan je grote broer Playboy, we missen je enorm, maar het gaat je goed hierboven mijn kleine grote vriend. Met deze woorden neem ik afscheid van je…
Jij was de hond die ons leven compleet veranderde.
Jij was de hond waar wij ontzettend veel van leerden.
Jij was de hond die ons aan het denken zette.
Jij was de hond waarover wij steeds wat te vertellen hadden.
Jij was de hond die zo snel iets leerde.
Jij was de hond die niet altijd zin had om de regeltjes te volgen.
Jij was de hond die op tafel ging liggen terwijl dat niet mocht.
Jij bent de hond die altijd in ons hart zal zitten.
Jij bent de hond die we nooit zullen vergeten. Je memeke en je moeke.’
‘Begin 2020 adopteerde ik mijn golden oldie Inu (Berner sennenhond x golden retriever), toen 13 jaar. Inu werd destijds afgestaan omdat zijn baasje overleden was. Mijn vriend en ik werkten op dat moment als asielmedewerkers en werden meteen betoverd door de charmes van deze oude bompa, dus namen we hem in huis. Inu voelde zich meteen thuis, alsof
hij al jaren bij ons woonde. Ondertussen is Inu 16 jaar, en komen de ouderdomskwaaltjes al eens boven, maar verder is hij nog steeds dolgelukkig! Ik raad iedereen aan om een senior te adopteren, Inu is de trouwste en liefste hond die ik ooit heb gehad!’
— Margo Lambrechts Natasha Van SteertegemOnze maaltijden worden gekookt met 100% verse en natuurlijke ingrediënten. Porties op maat en maandelijks aan huis geleverd.
www.dogchef.com
De beauceron doet zijn imposante uiterlijk alle eer aan. Met zijn stevige portie zelfvertrouwen en onbevreesdheid deinst hij voor weinig terug. Kortom, geen ras voor beginners.
GROOTTE 61 - 70 cm
GEWICHT 30 - 50 kg
LEVENSVERWACHTING 10 - 12 jaar
VACHT VERZORGING weinig
KARAKTER
› intelligent
› zelfstandig
› beschermend
› actief
› vriendelijk
BEWEGINGSBEHOEFTE veel
De beauceron is - zoals zijn naam klinktop en top Frans. De vroegste melding van deze viervoeter dateert uit een manuscript van 1578. Toen al circuleerden er in het noorden van Frankrijk honden die sterke gelijkenissen met het ras vertoonden. In die tijd waren er zowel langharige als kortharige herdershonden die de Franse veehouders bijstonden. Gaandeweg groeiden die honden uit tot afzonderlijke rassen. Tot 1863 deelde de beauceron namelijk dezelfde norm als de briard (jawel!), een andere opmerkelijke Franse herdershond. Pas in 1888 kwam er dankzij de Franse hoogleraar zoölogie Pierre een definitief onderscheid tussen de langharige berger de Brie en de kortharige berger de Beauce
De beauceron was vooral in de negentiende eeuw druk in de weer op het platteland ten zuiden van Parijs. Het was een regio met veel landbouwers, veetelers en schapenfokkers. Deze grote Franse herdershond zorgde ervoor dat alle dieren min of meer in de pas liepen.
Viervoeters die aangewend werden als werkhond ondergingen een intensieve training. Ook het selectief fokken moest ervoor zorgen dat het ras uitblonk in het drijven, beschermen en bewaken van zijn kudde. Daarbij stonden niet alleen gehoorzaamheid en zelfstandigheid centraal. Ook een goede lichaamsbouw, souplesse en een goede vacht waren belangrijke aandachtspunten.
Aan het begin van de twintigste eeuw was de beauceron al sterk gestandaardiseerd. Rond die tijd zou het ras samen met onder andere de rottweiler, Duitse pinscher en weimaraner ook aan de wieg gestaan hebben van de dobermann.
Naarmate de industrialisatie op gang kwam, en boerderijen en wolven verdwenen, waren er steeds minder kuddes schapen en
vee om te hoeden en te beschermen. Deze evolutie en de komst van de wereldoorlogen brachten de eerste functiewijzigingen voor de beauceron met zich mee. Zowel in de Eerste als Tweede Wereldoorlog kwam deze intelligente en veelzijdige viervoeter aan de bak als bode en speurhond. De daaropvolgende decennia en ook vandaag staat het ras gekend als een hond die zijn strepen nog steeds verdient als uitmuntend herdershond, maar ook als politiehond, reddingshond en huishond.
‘Het takenpakket van deze werkhond was uitgebreid: de kudde drijven, beschermen en bewaken’
De beauceron is een indrukwekkende, stevig gebouwde en grote hond. Terwijl een reu een schofthoogte van 65 tot 70 centimeter kan bereiken, schommelt de teef tussen de 61 en 68 centimeter. Reuen zijn merkbaar zwaarder dan teven. Het gewicht van dit ras kan van 30 tot 50 kilogram gaan.
Hoewel de beauceron een stevige lichaamsbouw heeft, is hij ook opvallend lenig, atletisch en lichtvoetig. Hij heeft stevige botten en is goed gespierd. Dat dit ras onuitputtelijk is, blijkt ook aan zijn brede neusgaten en brede, lange borst die de nodige zuurstof door zijn kathedraal van een lichaam laten circuleren.
Het is ook dankzij zijn robuuste lichaam dat de beauceron een overdosis aan zelfvertrouwen uitstraalt. Zijn ogen geven een eerder rustige, alerte en intelligente indruk. Hoewel de oren van deze viervoeter vroeger traditioneel gecoupeerd werden, draagt hij zijn halfrechte of hangoren nu hoog op zijn grote hoofd. Dat grote hoofd houdt hij recht op een redelijk lange nek en brede gespierde schouders. Dit ras heeft een vlakke en rechte rug en draagt de staart laag in een J-vormige bocht.
Ondanks dat de vacht van deze potige kerel vrij kort is, biedt ze bescherming tegen alle mogelijke weertypes. De korte haren vormen een dichte, harde en weerbestendige outfit, met enkele lichte franjes rond de basis van de staart. De ondervacht is dicht en zacht met een grijze kleur. Al is die niet zichtbaar voor de buitenwereld, aangezien de bovenvacht van de beauceron zwart en roestbruin of harlekijn kan zijn. De black and tan-variant komt het meeste voor. Deze kleur wordt officieel noir et feu genoemd of bas rouge, wat een verwijzing is naar zijn “rode kousen”.
Net als de briard, waar hij ooit een soort rasstandaard mee deelde, heeft de beauceron een dubbele hubertusklauw aan de achterpoten. Viervoeters met een enkele of geen hubertusklauw voldoen niet aan de rasstandaard.
Gezien zijn beschermende karakter is de beauceron een uitstekende waakhond
GEDRAG 3
Noem de beauceron gerust de Jan zonder Vrees onder de honden. Deze viervoeter is onbevreesd en zelfstandig. Hij komt het beste tot zijn recht bij een eigenaar die zijn drang naar zelfstandigheid waardeert. Dat neemt niet weg dat hij ook veel behoefte heeft aan menselijk contact. Het is een uitzonderlijk intelligent ras dat ondanks zijn imposante verschijning zachtaardig en gehoorzaam is. Toch heeft de beauceron net als andere herdershonden behoefte aan een zelfzekere eigenaar, die voorkomt dat deze rakker de touwtjes zelf in handen neemt.
50
Als herdershond en veedrijver kan de beauceron dagelijks zonder verpinken een vijftigtal kilometer lopen. Met andere
woorden, deze bijzonder energieke hond heeft behoefte aan een uitlaatklep, zowel op fysiek als mentaal vlak. Ook zijn beschermende aard dankt hij aan zijn herdersverleden. Al is het ook een belangrijk aandachtspunt. Wanneer deze viervoeter te beschermend is kan dit voor problemen zorgen.
Met zijn beschermende karakter is de beauceron een uitstekende waakhond. Naar vreemden toe kan hij wat wantrouwig en bijgevolg minder hartelijk overkomen. Hij zal aan bezoekers duidelijk aangeven waar zijn grenzen liggen. Van zodra hij de “indringers” geïnspecteerd heeft en de kust veilig verklaart, zal hij mogelijk toenadering zoeken.
Zoals gezegd is de beauceron een zelfstandige hond die al wel eens overheersend durft te zijn. Daarnaast is het ook een ras dat pas laat volwassen is. Met andere woorden, wie een beauceronpup in huis neemt weet de komende jaren wat te doen, want deze hond opvoeden vergt heel wat tijd en energie.
Eerst en vooral is het belangrijk om de pup goed te socialiseren. Kennismakingen met andere honden, dieren, mensen, kinderen maar ook met verschillende situaties kunnen het wantrouwen dat de beauceron van nature heeft wat temperen. Zo krijgt hij ook de kans om open te staan voor nieuwe ontmoetingen en ervaringen, wat mogelijk helpt om zijn schuchtere karakter wat te milderen.
Deze viervoeter is gebaat bij een consequente, zachtaardige opvoeding, waarbij wederzijds respect en samenwerken centraal staan. Als chien rustique oftewel plattelandshond houdt hij niet van al te veel drukte en gedoe. Rustig blijven en tot tien tellen is de boodschap voor eigenaars die hun geduld met deze stoere kerel dreigen te verliezen.
De stem verheffen, druk doen en de pup pushen gaan enkel een averechts effect hebben. Zulke handelingen kunnen de hond zelfs bang maken, waardoor agressie kan ontstaan. Ook wanneer de beauceron nerveus gedrag vertoont, is dit een indicatie dat hij over zijn toeren is. Het is belangrijk dat de eigenaar dergelijk signaal tijdig opmerkt om te voorkomen dat er wangedrag ontstaat. Verder is het belangrijk om stevig in de schoenen te staan naarmate deze rakker volwassen wordt. Vergeet niet dat hij om en bij de 50 kilogram kan wegen. Zo’n kanjer aan leiband hebben is niet voor iedereen weggelegd.
OMGANG 5
Een goed opgevoede en gesocialiseerde beauceron is heel anders in de omgang dan een rasgenoot die tijdens zijn eerste levensjaren niet de nodige aandacht kreeg. Viervoeters die de knepen van het hondenvak meekrijgen zijn over het algemeen sociaal, zowel naar bekende als minder bekende mensen.
Naar zijn eigenaar toe is de beauceron bijzonder trouw. Hij kan ook enorm genieten van het contact, al wil dat niet zeggen dat hij een grote knuffelbeer is. Ook naar bezoekers toe zal dit ras mogelijk geen uitbundige begroeter zijn, al helpt een goede socialisatie om hem minder wantrouwig te maken.
De socialisatie bepaalt ook of deze viervoeter goed overweg kan met andere huisdieren en kinderen. Ook zijn aanleg om vee te hoeden blijft een aandachtspunt. Omdat hij de neiging heeft om te drijven, kan hij dit gedrag ook projecteren op kinderen en andere huisdieren door hen te gaan achtervolgen.
Daarnaast blijft de beschermingsdrang een aandachtspunt. Bezoekende kinderen die wat drukker of heftiger zijn in omgang kunnen bij de beauceron ongewenst beschermend gedrag uitlokken.
GEZONDHEID
GEZOCHT: EEN GOEDE FOKKER! Hoewel de beauceron over het algemeen een gezond ras is, kan hij gedurende zijn leven geconfronteerd worden met verschillende erge en minder erge aandoeningen. Zo is deze viervoeter vatbaar voor allergieën, maar ook voor dermatomyositis. Deze chronische ontstekingsaandoening kan de huid, de spieren, de bloedvaten en het vet van de hond aantasten. Een vroegtijdige diagnose helpt om het leven aangenamer te maken en dit door de hond
met ontstekingsremmende medicijnen te behandelen.
Net als bij andere grote rassen is maagtorsie een aandachtspunt, net als heup- en elleboogdysplasie. Ook is het opletten voor osteochondrosis dissecans (OCD), waarbij kleine stukjes kraakbeen of bot vrijkomen in het gewricht. Tot slot is doofheid een aandoening die in het ras voorkomt. Het is aan de fokkers om hierop te testen, om te voorkomen dat deze aandoeningen doorgegeven worden aan volgende generaties.
Zoals gezegd, de beauceron is geen hond voor beginners. Deze imposante en krachtige hond heeft een eigenaar nodig met voldoende tijd, geduld en energie. Hoewel de beauceron mits een goede socialisatie perfect kan fungeren als gezinshond en het prima kan vinden met andere dieren, kinderen en mensen, zal hij misschien niet degene zijn die bezoekers uitbundig begroet. Dit ras is bijzonder intelligent en heeft heel wat potentieel. Daarom is het belangrijk om hem zowel mentaal als fysiek de nodige uitdagingen te geven.
Kortom, deze rakker is vooral gebaat bij een thuis waar hij zijn zelfstandigheid en toewijding kan botvieren. Een thuis waar zijn eigenaar hem respecteert voor wie hij is en hiermee ten volle aan de slag gaat. Een thuis waar hij ook de rust vindt die hij nodig heeft om optimaal te kunnen genieten van het volwaardig hondenleven.
De beauceron is één van de viervoeters die gekend is om zijn hubertusklauw. Bij de meeste hondenrassen wordt deze extra teen als een afwijking gezien. Bij de beauceron is het onderdeel van de rasstandaard, ondanks dat de hubertusklauw geen functie meer heeft.
De huber tusklauw, in het geval van de beauceron een dubbele, is niet verbonden met het botbeen, waardoor er ook geen kracht in zit. Omdat deze tenen de grond niet raken is het belangrijk om de nagels goed in de gaten te houden en indien nodig bij te knippen. De hubertusklauw amputeren is niet toegestaan, tenzij de hond er duidelijk hinder van onder vindt.
Waarom de beauceron deze hubertusklauwen heeft, daarnaar blijft het gissen. Er bestaan namelijk verschillende theorieën over de extra hondentenen, die vooral bij rassen in berg- of heuvelachtig gebied voorkomen. Daarom denkt men dat de extra “klauwen” deze viervoeters meer grip moesten geven. Die extra grip zou ook van pas gekomen zijn bij het beschermen van de kuddes, omdat die het makkelijker zou maken om wolven vast te grijpen. Daarom wordt de hubertusklauw ook wel “wolfsklauw” genoemd, al hebben wolven zelf deze extra tenen niet.
Rassen die de hubertusklauw hebben zijn: de Anatolische herdershond, de briard, de Catalaanse en Pyreneese berghond, de Portugese herdershond, IJslandse herdershonden, de Noorse lundehund en de sint-bernard. Bij andere rassen wordt de klauw als een afwijking aanzien.
TEKST: Annick Hus
FOTO’S: Kurt Pas
Wij hielden een enquête bij de baasjes van 36 beaucerons. Dit zijn de resultaten.
1.036 EURO VOOR EEN PUP
5% nam een herplaatser in huis en 95% kocht een beauceronpup bij een hondenfokker. Van alle beaucerons uit de enquête die als pup werden aangekocht, heeft 82% een stamboom.
Volgens onze zeer kleinschalige enquête bedraagt de gemiddelde aankoopprijs voor een beauceron met stamboom 1.036 euro, een relatief lage prijs in vergelijking met andere hondenrassen. (Voor de berekening van de gemiddelde aankoopprijs telden we alleen data mee van pups die de afgelopen vier jaar werden aangekocht.)
ROBUUST RAS
Bijna alle beaucerons waarvan de baasjes onze enquête invulden, verkeren in tiptop gezondheid. Eén beauceron heeft elleboogdysplasie, een andere symmetrische lupoïde onychodystrofie (SLO, een aandoening van de nagels), nog eentje is blind geboren en ten slotte meldde ook nog een baasje dat z’n beauceron een allergie heeft.
De vachtverzorging van de beauceron is supersimpel. De meeste eigenaars kammen hun hond weinig tot niet. Het vachtverlies beschrijven de meeste baasjes als “normaal” of “twee keer per jaar tijdens de ruiperiode”. De meest voorkomende vachtkleur is black and tan (86%) volgens onze enquête. Harlekijn (14%) komt minder vaak voor.
Wanneer we beauceronbaasjes vragen om hun hond te omschrijven, zien we steeds
dezelfde karakteristieken terugkeren: gevoelig, loyaal, zachtaardig, speels, waaks, beschermend, veelzijdig en werklustig. Meerdere eigenaars noemen hun beauceron een “velcrohond”, omdat hij hen overal in huis volgt.
De meeste eigenaars gaven aan dat de beauceron sociaal is in de omgang met soortgenoten, onbekende mensen en kinderen. Drie beaucerons die aan bod kwamen in de enquête kunnen minder goed overweg met andere honden. In de omgang met onbekende mensen kan de beauceron zich aanvankelijk afwachtend of terughoudend opstellen, maar eens het ijs is gebroken, toont hij zich van zijn sociale kant.
De meerderheid van de beaucerons ging of gaat naar de hondenschool: 83%. Sterker nog: veel beaucerons beoefenen meer dan één hondensport. 47% doet gehoorzaamheid, 14% agility, 8% waterwerk, 8% mushing (sledehondensport), 8% schapendrijven, 8% IGP en 5% mantrailing en 5% rally obedience. Andere gemelde disciplines in de enquête zijn: hoopers, dogtrailing, mushing, detectie en showtraining. Is er iets wat hij niet kan? In de enquête polsten we naar de opvoeding van een beauceron. De meeste baasjes vertellen dat de beauceron traag volwassen wordt, en dat de eerste 2 à 3 jaar pittig kunnen zijn. Maar wie dan geduldig, liefdevol en consequent te werk gaat, plukt daar later de vruchten van en krijgt een stabiele, aangename hond in huis.
— Sigi Lockefeer
‘Jethan is 13 jaar en vijf maanden oud en dus “hoogbejaard”. Maar in tegenstelling tot mijn andere beaucerons, die jonger zijn gestorven, is hij nu nog in een veel betere lichamelijke conditie. Zo verkiest hij nog dikwijls om zich op een drafje te verplaatsen. Tijdens zijn puppymaanden, had ik al snel door dat het een hond was met een sterk karakter. In de loop van zijn eerste levensjaren heeft hij mij meermaals proberen te testen en op de proef gesteld. Daardoor was het van groot belang dat we steeds heel consequent waren met hem.
Toen Jethan volwassen was, vertoonde hij territoriaal gedrag ten opzichte van andere grote honden (naar mensen toe was hij wel altijd lief). Ik was met hem gestart met agility en dat gaf soms toch problemen als er tijdens de training meerdere honden op het terrein stonden. Hij deed dit super graag, want Jethan kon hier (een deel) van zijn energie in kwijt. Hij had toen namelijk een bodemloos vat vol uithoudingsvermogen. Wanneer we een parcours liepen, was zijn focus
volledig hierop gericht. Ervoor en erna moest ik opletten voor zijn gedrag naar de andere honden toe.
Wanneer het toch begon te kriebelen om met hem agilitywedstrijden te spelen, had ik toch besloten om met hulp van een therapeut zijn gedrag aan te pakken. Dit heeft toch grotendeels geholpen.
Wij hebben nadien nog enkele jaren (zonder incidenten) wedstrijden gelopen, en zijn zelfs een aantal keren in de prijzen gevallen.
Nu geniet Jethan nog van zijn oude dag, volgt mij overal als ik mij in huis verplaats (tot op het toilet en in badkamer) en gaat hij nog steeds graag mee wandelen.
Jethan is een hond met een speciaal karakter waar een serieuze handleiding bij was. Maar als je weet hoe ermee om te gaan, een pracht van een hond die heel aanhankelijk is. I love him to the moon and back.’
— Danté Sevenhant
‘Billie (2,5) is een ondeugende kapoen. Ze is zachtaardig, onstuimig, sportief, een knuffelbeer, lief, beschermend naar haar eigen gezin en eigendom, speels, betrouwbaar, nieuwsgierig en aanhankelijk. Ze volgt je als een schaduw.
We volgen al sinds de puppyperiode hondenschool, dit 1 à 2 keer per week. Billie behaalde reeds haar socialisatieproef en na wat extra training behaalde ze ook haar brevet afgelopen maart.
Billie is geen waterrat maar als wij in het zwembad zitten, huppelt ze altijd vrolijk mee naar de zwemrichting. Je gezicht aflikken nadat je boven komt is een van haar favoriete bezigheden in de zomer.
Ze is een heel goede slaper. ze slaapt gemakkelijk van 22 uur tot 10 uur in de ochtend. Ook de zetels aan het zwembad zijn in de zomer een goed plekje om even uit te rusten, het liefst van al op iemand zijn schoot.
Als er bij ons een ambulance passeert of een politieauto met sirene dan tovert Billie haar mooie geblaf om naar een wolvenroep. Hilarisch om te zien en horen!’
— Tim Van Brussel
‘Ik heb altijd al een voorkeur gehad voor herders vanwege hun “ik-heb-maar-éénbaasgehalte”. Toen mijn kruising greyhound x labrador (een herplaatser) op pensioen ging in de sport waren er enkele voorwaarden: 1. een herder, 2. veel trekkracht, uithouding en relatief snel zijn, 3. weinig kamwerk, 4. een ras dat er na 100 jaar nog hetzelfde uitziet en 5. weinig erfelijke ziektes in het ras. Zo kwam ik uit bij de beauceron.
We hebben een roedel van 7 honden: 4 beaucerons (2 teven en 2 reuen) , 2 Duitse staande korthaar (2 reuen) en 1 kruising cane corso x Tervurense herder. Daarnaast hebben we een volière met een dozijn kwartels, 4 duiven, 2 kakariki’s en 2 grasparkieten.
Karma (2) is terughoudend in nieuwe situaties, maar snel zelfherstellend Naast gehoorzaamheid, schapendrijven, waterwerk en mushing (sledehondensport) is op mij liggen haar favoriete hobby. Ze leeft samen met een kleuter van 5 jaar. Als puppy liep ze die wel eens omver, tegenwoordig zijn het de beste maatjes. Karma is a bitch en haar fokkers hebben mij al vaak toe-/uitgelachen om haar die naam te geven, met al haar streken en fratsen.
Falkor (11 maanden) is een pup uit eigen kweek. Mijn kennel heet Pawesome Prodigy. Vorige week mocht Falkor mee naar Antwerpen met de tram (metro). Ik moet zeggen dat je wel veel ruimte hebt
met zo’n hond(je) aan je zijde! Met Falkor doe ik voorlopig wat gehoorzaamheid, showtraining en schapendrijven. Komend weekend doen we een workshop waterwerk en vanaf september of oktober starten we met mushing. Beaucerons zijn echte allrounders! De opvoeding? Na 3 beaucerons was dat een makkie. Je moet er enkel rekening mee houden dat je 3 jaar lang een puber hebt. Ik heb een T-shirt met een opschrift dat het goed omschrijft: I was normal 3 beaucerons ago, haha.’
‘Joni kwam op de leeftijd van 11 weken bij ons als herplaatser. Nu is ze 12,5 jaar. Ze is lief, sociaal en eigenzinnig. Vroeger heeft ze gehoorzaamheid, agility, mantrailing en schapendrijven gedaan. Nu maken we elke dag nog een wandeling van een half uur.’
• fokken van werkhonden voor IGP en diensthonden
• alleen maar honden met erkende stamboom
• eigen hondenschool
www.werkhondenkennel-ofdragonsnest.be
‘Pepper is een mannenverslindster’
Drie generaties vrouwen onder één dak, het klinkt als een format voor een romcom of een komische reeks. Meteen wordt duidelijk dat er in dit huis niet alleen veel liefde heerst – voor elkaar en voor dieren – maar dat er ook veel wordt gelachen. ‘Soms imiteren we onze honden met verzonnen stemmetjes’, grijnst actrice en stand-upcomedian Jade Mintjens (24), bekend van tv-programma’s als De Ideale wereld en Dansaertvlamingen.
Jade Mintjens woont met haar vriend in een appartement in WestVlaanderen, maar spendeert ook nog veel tijd “thuis”. Dat is in Westmalle, bij haar mama en grootmoeder, die ze liefkozend “moesje” noemt. De drie dames delen het huis met twee honden, allebei teefjes: dobermann Zappa (6) en labrador Pepper (6). ‘Ze komen allebei uit het dierenasiel’, vertelt Jade. ‘We hebben altijd al asieldieren of huisdieren die mensen niet meer moesten hebben geadopteerd. Eigenlijk waren we die dag “gewoon eens gaan kijken” in het asiel. Maar mama werd er verliefd op een jonge dobermann en ik was helemaal weg van een labradorpuppy. Uiteindelijk gingen we naar huis met twee honden en sindsdien is het hier elke dag feest.
Pepper en Zappa komen ons allebei even enthousiast besnuffelen. ‘Het zijn twee totaal verschillende karakters’, vertelt Jade. ‘Zappa, de dobermann, is een waakse hond. Ze is heel beschermend over ons. Wat Zappa belangrijk vindt, is dat wij alle drie in de buurt zijn. Als ik thuiskom nadat ik een lange tijd ben weggeweest, dan mag er nog een berg eten staan, Zappa zal eerst mij komen begroeten, terwijl Pepper resoluut voor het eten kiest. Pas als dat op
is zal Pepper ook wel komen knuffelen. Zappa is ook redelijk angstig. Ze was al een paar maanden oud toen we haar adopteerden, geen echte pup meer, maar ook nog niet helemaal volgroeid. We weten niets over haar verleden, enkel dat ze uit Tsjechië komt, want haar paspoort is volledig in het Tsjechisch. Als er iets boven haar hoofd beweegt, bijvoorbeeld een kaft die ik uit de kast neem, dan krimpt ze al ineen. We vermoeden dat ze wel het een en ander heeft meegemaakt.’ Ondanks haar misschien niet zo rooskleurige verkleden, is Zappa een zorgzame hond. ‘Als je een mindere dag hebt, voelt ze dat aan en komt ze troostend tegen je aan liggen.’
De liefde van de labrador gaat door de maag en dat is bij Pepper niet anders. ‘Eten staat op nummer één, maar Pepper is ook een mannenverslindster’, lacht Jade. Wanneer jullie daarnet binnenkwamen was ze al uitbundig, maar als er nu een man zou binnenkomen, reageert ze nog zotter. Misschien omdat ze thuis altijd onder vrouwen is…? We denken dat Pepper verliefd is op onze dierenarts, Raf. Als hij haar tijdens een consultatie onderzoekt, gaat ze met heel haar lijf tegen hem aan hangen. Ze is zot van hem en wil hem de
hele tijd kussen terwijl hij zijn werk probeert te doen. Gênant, haha!’ Typerend voor Pepper is dat ze niet graag beweegt. ‘Als ik de honden in de tuin laat, begint Zappa te spelen, terwijl Pepper meteen voor de deur gaat zitten, vragend of ze terug naar binnen mag. Ze beweegt alleen maar als we met haar gaan wandelen, voor de rest ligt ze heel de dag neer. Vorige keer zei de dierenarts… (Jade begint te fluisteren) dat Pepper een beetje te dik is. We proberen echt op haar gewicht te letten: ze krijgt al dieetvoeding. En als Zappa eens een stukje vlees van tafel krijgt, geven we Pepper een worteltje of een komkommer. Dat vindt ze ook lekker. Als het maar eten is!’
‘Het hondeneten bewaren we in de garage. Ooit was de deur niet goed dicht en heeft Pepper zo’n zak van tien kilogram voor de helft opgegeten. Braken dat ze die nacht heeft gedaan! En nadien wou ze het braaksel nog opeten! Ze zou zichzelf echt doodeten.’
‘Pepper heeft eens een zak hondenbrokken van 10 kg voor de helft opgegeten’
Pepper komt volgens haar paspoort ook uit Tsjechië, maar de labrador lijkt zorgelozer in het leven te staan dan haar harige huisgenootje. ‘Misschien omdat ze jonger was dan Zappa toen we haar adopteerden? Het enige waaraan je kan merken dat Pepper een broodfokverleden heeft, is dat ze al een beetje blind begint te worden. Ze krijgt een blauwige schijn op haar ogen. Volgens de dierenarts is het nu alsof ze de gazet niet meer kan lezen. Maar al chance moeten honden de gazet niet lezen!’
Er wordt weleens gezegd dat honden op hun baasjes lijken en andersom. Of dat ook het geval is bij Jade en Pepper? ‘Absoluut! Ik hou ook van eten, maar niet in die mate dat ik me zou doodeten. Net zoals Pepper heb ik een afkeer van sport, terwijl ik misschien wel wat meer zou moeten bewegen. Ik heb soms last van mijn rug en als 24jarige is dat echt niet ok. Zappa lijkt meer op mijn mama. Misschien dat mama zich daarom in het asiel zich meer aangetrokken voelde tot Zappa. Nu zien we de honden natuurlijk wel alle twee even graag hè.’
Nog zo’n gezegde: tegenpolen trekken elkaar aan. Dat is iets wat helemaal het geval is bij Pepper en Zappa. ‘Ze kunnen niet zonder elkaar. Als de ene achterblijft op de wandeling, reageert de andere dramatisch.’
De twee honden zijn niet alleen geweldig gezelschap ten huize Mintjens, er wordt
‘Pepper en Zappa zijn onafscheidelijk’
‘Zappa is een beschermende en zorgzame hond’
ook veel met en door hen gelachen. ‘We praten soms tegen de honden en laten ze “terugpraten” met een gek stemmetje. Daarstraks hadden we ook zo’n conversatie.’ “Straks komen ze van de WOEF, gaan jullie dan braaf zijn?” “Jaaa, natuurlijk!”
MIAUW
Pepper en Zappa leven samen met twee katten: Satie en Rebbel. ‘We weten niet exact hoe oud Satie is, maar we denken zo’n 24 jaar’, vertelt Jade. ‘Mijn mama en ik woonden vroeger in het Begijnhof van Hoogstraten. Daar kon je niet in met de wagen en dus parkeerden we steeds in de buurt en wandelden we tot thuis. Onderweg passeerden we een groepje straatkatten. Op een goede dag, toen ik nog klein was, is Satie met mama en mij mee naar huis gewandeld. En ze is nooit meer weggegaan. Satie ligt nu een groot deel van de dag op het toilet te slapen, al gaat ze
ook soms in de badkamer onder de verwarming liggen. Rebbel, een katje uit een ongewenst nestje, is daarentegen bijna nooit thuis. Ze is altijd op verkenning, een avontuurlijk beestje. Overdag zien we haar amper. Zeker niet als het goed weer is. ’s Nachts komt ze bij moesje liggen.’
De liefde voor dieren is Jade met de paplepel ingegoten en werd van generatie op generatie doorgegeven. ‘Mijn oma en mama hebben altijd al dieren gehad. Wij zouden ook nooit een spin dooddoen. Ik vind het zelfs al zielig om een spin buiten in de kou te zetten. Zo’n beestje valt ons toch niet lastig, waarom zouden we ze dan uit huis moeten zetten?’
‘Mijn vriend en ik wonen nu nog in een appartement. Maar als we ooit verhuizen en een tuin hebben, komt er sowieso een hond.’
Voor het ter perse gaan van dit magazine is kat Satie helaas overleden. We wensen Jade en haar mama en oma veel sterkte toe.
Meer Jade: jademintjens.be
Instagram: @jademintjens
TEKST: Evi Maveau
FOTO’S: Vroni Van Roy
Info en tickets: www.jademintjens.be.
Het oudste gewervelde dier ter wereld is – voor zover we weten – een Groenlandse haai. Het dier is naar schatting 392 jaar oud. De Groenlandse haai is de langstlevende haaisoort. Vrouwelijke exemplaren zouden pas geslachtsrijp zijn rond de leeftijd van 234 jaar.
Door zijn flexibele eetpatroon weet de capibara zich aan te passen aan de versnippering en verstedelijking van zijn leefgebied.
De capibara is het grootste knaagdier ter wereld. Van nature leeft het dier in uitgestrekte graslanden, moeraslanden en rivieren in heel Zuid-Amerika, waar hij zich voedt met grassen. In het Tupi, een uitgestorven taal uit Brazilië, betekent zijn naam “graseter”. Wetenschappers van het Intituto Pró-Carnívoros in Brazilië ontdekten nu dat de capibara net zo goed van bosplanten kan smullen als van de grassen die het dier gewend is. Ze namen haarstalen van 210 capibara’s uit 13 verschillende populaties uit alle hoeken van Brazilië. Sommige van deze populaties leven in natuurlijke omgevingen, andere in sterk veranderende omgevingen, zoals landbouwgronden en verstedelijkt gebied. De koolstofisotopen in het haar van de capibara gaven prijs hoeveel gras en andere dingen de knaagdieren hadden gegeten. Uit deze stalen bleek capibara’s aan landbouwgewassen zoals maïs en suikerriet knabbelen als die beschikbaar zijn. In gefragmenteerde stedelijke gebieden en op plekken waar de graslanden overgaan in bossen aten de knaagdieren van de aanwezige bomen, wijngaarden en zelfs cactussen, in plaats van selectief op zoek te gaan naar de
LENGTE
Haan: 195 - 300 cm
Hen: 95 - 110 cm
GEWICHT 2,75 - 6 kg
KLASSE
vogels ORDE
hoendervogels
GEMIDDELDE LEVENSVERWACHTING
25 jaar en ouder
• In het wild komen pauwen voor in tropische oerwouden in Azië. Er zijn twee soorten: de blauwe pauw en de groene pauw. Bij vrouwelijke exemplaren is het vederkleed minder opvallend.
• Pauwen kunnen veel lawaai maken. Deze beestjes zijn niet geschikt om in stedelijke of dichtbevolkte gebieden te houden.
• Ze hebben een schuilhok (hier is mogelijk een bouwvergunning voor nodig) en veel ruimte nodig. De gemiddelde tuin is te klein om pauwen in te houden.
• Het zijn groepsdieren: een pauw houd je nooit alleen.
aanwezige grassen. De bevindingen van de studie werden gepubliceerd in Journal of Zoology
Diersoorten met een specifiek voedingspatroon kunnen in de problemen komen als hun ecosysteem verandert, bijvoorbeeld door verstedelijking of landbouw. De wetenschappers suggereren dat capibara’s door hun voedselflexibiliteit wel succesvolle overlevers zijn. Ze eten grassen, maar ze kunnen zich ook met andere dingen voeden. Zo weten de dieren zelfs te gedijen in een bruisende metropool zoals São Paulo. Maar er is ook een keerzijde. Capibara’s die calorierijke landbouwgewassen eten kunnen overgewicht krijgen. Boeren kunnen hen als een plaag beschouwen, omdat ze hun gewassen opeten of beschadigen. En in stedelijke omgevingen kunnen capibara’s overreden worden als ze zich op straat begeven.
De wetenschappers opperen ervoor om versnipperde natuurgebieden terug met elkaar te verbinden en het contact met mensen te verminderen om zo de ecologische balans te herstellen.
• Pauwen zijn alleseters. Naast de basisvoeding (siervogelvoer of specifiek pauwenvoer) eten ze ook onkruid, groenten- en fruitresten. Rondscharrelend in de tuin verorberen ze ook slakken, insecten en zelfs soms muizen.
Woef wanderlust:
Hiken, kamperen of een ander outdoor avontuur gepland?
Dan komen deze spulletjes misschien wel van pas!
HIKEN MET JE HOND
Trotseer de trails met je kwispelende compagnon! Hij kan zelfs (een deel van) zijn eigen spulletjes dragen. Dit verstelbare tuigje met hondenrugzak is handig op kleine en grote trektochten.
Dogs Creek tuigje + rugzak, verkrijgbaar in verschillende maten bij Maxi Zoo
1 2
PAWESOME AVONTUREN
Lange wandelingen op ruwe ondergronden is nefast voor de pootjes. Een verzorgende spray houdt “viervoetervoetjes” in topconditie voor het volgende pawesome avontuur.
AniOne pootspray, verkrijgbaar bij Maxi Zoo
3 4
SWEET DREAMS
Hoewel honden afstammen van wolven, zijn onze huisviervoeters niet meer uitgerust om te slapen in de koude. Een dekentje of slaapzak houdt je hond warm in de tent. In deze lichtgewicht slaapzak kan je hond lekker knus wegzoezen tijdens een powernap of kampeertrip. Non-Stop Ly hondenslaapzak, verkrijgbaar in verschillende maten bij Ellenshappydogs.be
EERSTE HULP BIJ
VUILE VIERVOETERS
Is je hond tijdens een lange wandeling of trektocht in de modder gestapt? Of erger nog, in uitwerpselen? Vochtige doekjes to the recue! Zo maak je de pootjes terug proper voor je hond weer in de auto of tent springt. AniOne reinigingsdoekjes, verkrijgbaar bij Maxi Zoo
DRAAGBARE DOGGY BAR
Van avonturen krijg je honger! En dorst! Dit opplooibaar eet- en drinkkommetje is licht, compact en vaatwasserbestendig. Dogs Creek siliconen reisvoerbak, verkrijgbaar in verschillende formaten bij
Maxi Zoo
5 6
TEEK AWAY
Onmisbaar in de (honden)rugzak: een tekentang!
Take Care tekenverwijderaar (2 stuks), verkrijgbaar bij
Maxi Zoo
SLAPEN ONDER DE STERREN
Deze reismat werd ontwikkeld voor outdooravonturen: vuilafstotend, waterafstotend en gevuld met 3M
Thinsulate-isolatie, wat bescherming biedt tegen grondkoude.
Dogs Creek reismat Mountaineer + verkrijgbaar bij Maxi Zoo
7 8
HANDSFREE HIKEN
Voor korte of meerdaagse hikes biedt een heupgordel extra comfort. Zeker wanneer je met wandelstokken stapt. Zo blijft je hond aangelijnd terwijl jij je handen vrij hebt. Non-Stop Trekking Belt, verkrijgbaar bij Ellenshappydogs.be
FLES EN DRINKKOM
Handig hydrateren onderweg, met deze drinkfles en -kom!
Hunter drinkfles met siliconen kom, verkrijgbaar bij Hondenboetiek.be
EHBO-KIT
Ik ga op reis en ik neem mee… een EHBO-kit. Omdat de veiligheid van je viervoeter voorop staat!
EHBO-kit voor honden, verkrijgbaar via ehbovoorhuisdieren.be
Keep it cool onderweg met deze koelbandana!
AniOne koelbandana, verkrijgbaar bij Maxi Zoo
In de bergen of ’s avonds op de camping kunnen de temperaturen sterk dalen. Deze waterafstotende fleecetrui met reflectoren beschermt je hond tegen wind en koude. Dogs Creek fleecejas, verkrijgbaar in verschillende maten bij Maxi Zoo
Hiking op harde ondergronden? Dan heeft je hond misschien paw protection nodig! Deze hondenschoentjes bieden ook nog eens extra grip.
Dogs Creek hondenschoentjes, verkrijgbaar in verschillende maten bij Maxi Zoo
Actieve viervoeters hebben voldoende brandstof nodig om nieuwe avonturen aan te gaan. Opti Life Prime is rijk aan energie, graanvrij en bevat bijna 50% gedroogde kip of zalm. Daarom moet je er automatisch kleinere porties van geven, terwijl je hond in topconditie blijft. Handig tijdens trektochten dus, want dit betekent minder brokjes meenemen en dus minder gewicht in de rugzak! Opti Life Prime, meer info op Versele-laga.com/optilife
Kom al in de kampeerstemming met dit interactieve speeltje voor je hond. Zippy Burrow – camping tent, verkrijgbaar bij Petsurprisebox.be
Beren ga je misschien niet tegenkomen op je outdooravonturen. Maar misschien mag je honds knuffelbeer wel mee! Deze beer is gemaakt van gerecyclede en upcyclede materialen.
Tirana hondenknuffel beer, verkrijgbaar bij Hondenboetiek.be
Ondersteun je hond tijdens het reizen met Relax, een smakelijk voedingssupplement verrijkt met valeriaan. Werkt ontspannend en rustgevend tijdens die lange autorit. Werkt ook bij verlatingsangst wanneer je hond elders logeert en/of op hotel gaat.
ontdek alle supplementen en supports op www.pharma.pet
Hondengedragstherapeut
Judith
Het is niet vanzelfsprekend dat een hond ontspannen met kinderen omgaat. Hondengedragstherapeut Judith Fick geeft tips om de komst van kinderen vlot te laten verlopen.
Een (klein)kind erbij is natuurlijk een grote en spannende gebeurtenis. Niet alleen voor de mensen in het huishouden, maar ook voor de huisdieren is het een grote verandering met veel impact. Een verandering die spanning en opwinding kan opwekken. Als de dagelijkse gang van zaken wordt verstoord, gaat niet elke hond daar even ontspannen mee om. Natuurlijk is het wel een wens van ouders en grootouders dat de hond en het kind prettig met elkaar door een deur kunnen. Het is dus belangrijk dit proces goed te begeleiden. Voor ieders veiligheid en welzijn.
ELKE HOND IS ANDERS
Het is niet vanzelfsprekend dat honden en (klein)kind ontspannen met elkaar omgaan. De ene hond is de ander niet. Sommige viervoeters zijn echte kindervrienden, maar dat geldt niet voor elke hond. Ook een grote kindervriend waardeert misschien niet alle interacties met het kind of kan bijvoorbeeld (te) druk zijn door de nodige opwinding.
Het is niet gek dat je hond een nieuw wezen in huis, dat “gekke” geluiden maakt en ongecontroleerd beweegt, met argusogen bekijkt. Het (klein)kind eist ook nog eens veel aandacht op, waarom zou je hond hier blij mee zijn? Kinderen hebben de neiging op onderzoek uit te gaan op een bepaalde leeftijd. Veel kinderen zullen de neiging hebben om te experimenteren met de hond. ‘Wat gebeurt er als ik hieraan trek?’ Dit in combinatie met de instinctieve manier van reageren van een hond, kan gevaarlijk zijn. Kinderen hebben soms het idee dat ze het “recht” hebben om bepaalde dingen te doen met de hond, zoals knuffelen of aaien. Maar je hond is een individu en mag ook “nee” zeggen. Hou er rekening mee dat honden ook “nee” kunnen zeggen met hun tanden.
Zowel kind als hond kunnen hun reacties niet altijd goed controleren en beide kunnen de gevolgen van hun daden niet altijd inschatten.
Je zult als (groot)ouders het samenzijn tussen hond en (klein)kind dus heel goed in de gaten moeten houden, maatregelen moeten nemen en optreden als scheidsrechter om te zorgen dat alle situaties goed en fijn verlopen voor alle partijen.
WAT KAN JE DOEN?
De interactie tussen hond en (klein)kind op zijn beloop laten en “kijken wat er gebeurt”, is vragen om problemen. Zorg bij voorkeur vanaf het begin voor goede ervaringen onderling. Leer de communicatiesignalen van je hond kennen. Zo kan je zien wanneer hij zich oncomfortabel voelt. Oefen hier eventueel al mee onder begeleiding. Reageert een hond op een voor ons
Een hond reageert instinctief, dus niet “sociaal gewenst”. Als je hond het kind soms liever ziet gaan dan komen, dan zal hij in zijn reactie geen rekening houden met jouw eventuele teleurstelling. Hoe vervelend je een gespannen reactie van jouw hond richting het kind ook vindt, probeer het te bekijken vanuit de optiek van je hond.
‘Zowel kind als hond kunnen de reacties van hun daden niet altijd inschatten’
‘(Groot)ouders moeten regelmatig optreden als scheidsrechter’
ongewenste manier op een kind? Dan wordt de hond daar vaak voor gestraft. Meestal wordt de hond niet helemaal goed begrepen. Veelal heeft de hond voorafgaand aan zo’n reactie al subtiel laten merken dat hij zich oncomfortabel voelt. Leer deze subtiele signalen van spanning goed herkennen.
Straf je hond niet voor communicatie.
Hij kan de aanwezigheid van het kind associëren met de correcties en de kans bestaat dat de hond nog minder gediend raakt van het kind.
Zelf de verantwoordelijkheid nemen goed te weten in welke situaties je hond zich lekker voelt en wanneer niet, is dus belangrijk:
• Weet waar je hond behoefte aan heeft en zorg dat je hier ook in tegemoet kunt komen zodra het kind er is.
• Bereid je hond voor op de komst van het kind en alle veranderingen die hiermee gepaard gaan.
Bedenk voordat het (klein)kind komt, wat er allemaal gaat veranderen voor de hond en bereid jezelf en de hond hierop voor.
Krijgt de hond een andere slaapplaats?
Heb je geen tijd om hem zelf overdag goed uit te laten? Zal hij naast de kinderwagen moeten kunnen lopen zonder te trekken? Maak de nodige aanpassingen bij voorkeur voordat het kind er is. Leer hoe een leuke interactie tussen hond en kind eruitziet en welke interacties verantwoord zijn en welke niet. Op welke manier je hond en kind samen kunnen spelen, hangt natuurlijk af van het gedrag van beide, maar er zijn op elke leeftijd van het (klein) kind interacties die voor iedereen leuk zijn om te doen.
TEKST: Judith Fick
FOTO’S: Shutterstock
Judith Fick is eigenaresse van Hondentaak en helpt hondeneigenaren bij het verbeteren van het gedrag van hun hond. Zelf heeft ze twee honden uit Spanje met uitdagende gedragingen. Judith werkt met moderne trainingsmethodes en is gediplomeerd en geaccrediteerd hondengedragstherapeute met de nodige ervaring. Je kunt mailen naar info@hondentaak.nl als je een vraag hebt over het gedrag en/of de training van je hond. Kijk op Hondentaak.nl voor meer informatie en gedrag verbeterende cursussen.
Denk je dat je hierbij wel wat hulp kunt gebruiken?
Meer informatie vind je hier: hondentaak.nl/hondentraining-online/ cursus-hond-klein-kind/
‘Leer de subtiele signalen van spanning bij je hond herkennen’
1 Hoe heet het Amerikaanse bedrijf dat langeafstandsbussen inzet voor 2.200 bestemmingen en waarvan het logo een hondenras uitbeeldt.
A Greyhound
B Beagle
C Bulldog
2 Welk hondenras is oorspronkelijk afkomstig van Nederland?
A het schipperke
B de keeshond
C het kooikerhondje
3 Van welk hondenras is deze poot?
A de rottweiler
B de beauceron
C de dobermann
4 Bobbie, een foxterriër, is de hond van stripfiguur Kuifje. Hoe heet het hondje in de (oorspronkelijke) Franstalige versie van de stripreeks?
A Milou
B Tintin
C Oscar
5 Wat was de oorspronkelijke taak van de samojeed?
A Verdwaalde reizigers redden op hoge bergpassen, bijvoorbeeld na een lawine.
B Sleeën voortrekken, rendieren hoeden en het gezin warmhouden.
C Schapenkuddes beschermen tegen aanvallen door roofdieren.
6 De rug- en nekharen van een hond staan overeind. Wat wil dit zeggen?
A De hond heeft het koud.
B De hond wil indruk maken op een soortgenootje van het andere geslacht.
C De hond ervaart spanning, in de positieve of negatieve zin.
7 Wat is het meest voorkomende gezondheidsprobleem bij honden?
A heupdysplasie
B patellaluxatie
C overgewicht
8 Welke uitspraak is juist?
A Honden hebben enkel zweetklieren onder hun oksels.
B Honden kunnen links- of rechtspotig zijn.
C Honden kunnen enkel grijstinten zien, geen kleuren.
9 Welke uitspraak klopt niet?
A Newfoundlanders werden vroeger gefokt om vissers te helpen en drenkelingen uit het water te halen.
B Honden hebben drie oogleden.
C De oudste hond die ooit heeft geleefd werd 25 jaar oud.
10 Welk hondenras staat hier afgebeeld?
A de borderterriër
B de caïrnterriër
C de Norwichterriër
Sportieve hondenbaasjes met al even energieke beestjes kunnen tegenwoordig kiezen uit tal van activiteiten. Dogsurvival, een loopparcours van vijf kilometer en vijftien hindernissen, is daar eentje van. Wie op zoek is naar de ideale voorbereiding voor zo’n wedstrijdparcours, kan aankloppen bij Kim Oudermans. Met haar dogsurvivaltrainingen stoomt ze honden en baasjes klaar voor een dol avontuur.
Een hond, een lange leiband of heupgordel, snoepjes, poepzakjes, drinken voor de hond, een handdoek en propere kleren. Meer hebben we niet nodig om richting het Kempense Ravels te trekken voor onze eerste dog survivaltraining. Al hebben we drie viervoeters meegenomen, om zeker te zijn dat er toch eentje kan poseren voor de foto’s. Eens toegekomen in de Vlaamse uithoek verwelkomt Kim Oudermans ons, een jonge spring-in-het-veld die zot is van honden en alles wat met dog survival te maken heeft. ‘Ik werk graag met honden’, vertelt ze enthousiast. ‘Ik heb jarenlang lesgegeven in de plaatselijke hondenschool. Maar omdat deze bezigheid steeds moeilijker te combineren was met de aandacht die mijn eigen viervoeter vroeg, zocht ik naar andere mogelijkheden om mensen en honden iets bij te brengen.’
Dat Kim iets zou ondernemen met honden en hindernissen, dat was al op zeer vroege leeftijd overduidelijk. ‘Lobke, mijn eerste hond, kreeg ik toen ik een jaar of acht was. Omdat ik toen nog te jong was om naar de hondenschool te gaan, dook ik de kelder in om zelf een parcours uit te stippelen.
Pennenzakken, meetlatten en knuffels, Kim gebruikte ze allemaal om een hindernissenparcours voor Lobke in elkaar te steken. ‘Alles wat ik tegenkwam in de speelkelder werd op de een of andere manier onderdeel van het parcours.’
Toen Kim haar tweede hond Roxy in huis haalde, lonkten de eerste agilitylessen op de hondenschool. ‘Zo maakte ik gaandeweg ook kennis met het concept van dog
survival. In 2017, toen we onze Aussie Qudo als pup in huis haalden, begon ik me steeds meer en meer op deze hondensport te focussen. In 2019, nadat ik mijn plekje als instructeur op de hondenschool opgegeven had, begon ik zelf activiteiten te bedenken en uit te testen zonder er al te veel regels en normen aan te koppelen. Mijn doel was voornamelijk om concepten te bedenken waarbij geleiders en honden als een hecht duo plezier konden maken.’ En zo pakte Kim na een parcours van pennenzakken, agility en instructielessen in de zomer van 2021 uit met een uniek concept: dogsurvivaltrainingen. ‘Een gat in
de markt, want ik ken weinig mensen die dit aanbieden’, zegt Kim. ‘Geleiders en viervoeters komen dan ook van heinde en ver om zich voor te bereiden op het echte werk of om gewoon een leuke dag te beleven.’
Met de dogsurvivaltrainingen wil Kim enerzijds een alternatief bieden voor honden die nog te jong zijn om aan dogsurvivalwedstrijden deel te nemen. Maar ook mensen die niet al te sportief zijn of op zoek zijn naar een leuke uitdaging met de hond zijn bij haar aan het juiste
adres. ‘De trainingen die ik geef zijn niet alleen hondvriendelijk, maar ook voor elk niveau. Van zodra pups hun inentingen op orde hebben, kunnen ze het puppyparcours komen verkennen. Dit staat los van de dogsurvivaltrainingen, maar biedt alleszins wel een mooie uitdaging.’
Honden die willen deelnemen aan de dog survivaltrainingen moeten minimum negen maanden oud zijn. ‘Omdat ze bij ons geen vijf kilometer moeten afleggen, is het vanaf die leeftijd wel een verantwoorde activiteit’, beweert Kim.
‘Ze krijgen ook uitgebreid de kans om te oefenen, zegt Kim.
‘Als je een “echt” parcours aflegt, dan loop je verder wanneer een oefening niet lukt. Die komt niet meer terug. Bij ons staat alles op één veld opgesteld en kan je een hindernis zo vaak herhalen als je wilt.’
Hoewel Kim vertelt dat het goed is om een jonge leeftijd met de sport van start te gaan, weerhoudt dit ons niet om te komen aandraven met onze derdehands boxerlabradorkruising Django (8 jaar), vijfdehandse bordercollie Midge (7 jaar) en Cracotte (6 jaar), onze angsthaas uit Roemenië. ‘We zorgen ervoor dat elke hond op z’n eigen tempo de kans krijgt om alle hindernissen uit te proberen’, verzekert Kim. ‘Meestal staan we per sessie, die een 45-tal minuten tot een uur duurt, met een vijf à zes duo’s op het veld. Maar we houden ook rekening met honden die wat schuwer zijn of minder goed overweg kunnen met soortgenoten. Zij kunnen een uurtje voor of na de groepssessies in alle rust het parcours komen verkennen.’
Het parcours verkennen, daarmee begint ook onze trainingsvoormiddag. Kim
begeleidt ons over het terrein, waarbij ze halthoudt bij de vijftien uitdagingen die op het programma staan. ‘Ik kies er bewust voor om eerst een rondje te maken, waarbij ik de nodige uitleg geef. Daarna krijgt iedereen de tijd om alles uit te testen. Dat gaat allemaal wat makkelijker als er niemand op staat te kijken’, vertelt Kim al lachend. ‘Ik ben sowieso stand-by om te helpen bij de oefeningen en om vragen te beantwoorden.’
Tijdens het hele gebeuren haalt Kim ook regelmatig haar camera boven. ‘Ik vind het leuk om fotoreportages te maken van de trainingen en de duo’s. Deze foto’s gebruik ik niet alleen om met mijn volgers op Facebook te delen. De mensen krijgen ze ook als aandenken toegestuurd via mail.’
Hoe uitgebreider we het parcours verkennen, hoe onzekerder Cracotte wordt. De zorgvuldig geplaatste skilatten, loopblokjes met touwtjes, opstapjes, houten planken, tunnels, kegels, het waterbadje met eendjes en de badjes met PET-flessen en balletjes lijken haar niet te kunnen overtuigen om de uitdaging aan te gaan. Hoewel ze toch de moed vindt om samen met mij door de boogjes te kruipen, is het daarna voor haar welletjes geweest. ‘Niet elke hond is even geschikt voor dog survival,’ merkt Kim op, ‘al is het ook een kwestie van geleidelijk aan opbouwen.’ Gelukkig zijn er nog twee honden in de running die wel staan te popelen om aan de slag te gaan, al beseffen we meteen dat we geen potten gaan breken. ‘Sommige honden doen er een uur over om alle hindernissen te testen, terwijl andere viervoeters op een half uur rond zijn.’
Een recordtijd neerzetten is dus niet aan de orde. Samen met onze viervoeters grenzen verleggen des te meer. Door een tunnel rennen, in bakken kruipen en over hindernissen hollen, de immer enthousiaste Django doet het zonder al te veel na te denken. Al is het vooral de tennisbal die onze knappe kerel tot het uiterste doet gaan. Midge gaat dan weer iets bedachtzamer en voorzichtiger te werk. Ondanks dat ze een miserabele levensstart kende en nog maar een half jaartje bij ons woont, vertrouwt ze erop dat we haar goed en wel door het
‘Lukt een hindernis niet op een dogsurvivalwedstrijd, dan loop je verder. Hier kan je elke oefening zo vaak herhalen als je wil’
parcours zullen gidsen. Al helpen snoepjes ook wel om net ietsje verder te gaan dan ze van plan was.
Toch zijn er enkele hindernissen die beide viervoeters aan het twijfelen brengen, namelijk het rondje met de kruiwagen en het “bak trekken”. Na enkele knuffels en bemoedigende woordjes zwichten ze allebei. Al zijn ze ook snel genoeg om weer met de vier pootjes op de grond te staan van zodra het slepen en rijden achter de rug zijn.
‘Het vertrouwen tussen de hond en de geleider is belangrijk,’ zegt Kim. ‘Ook snoepjes of een favoriet stuk speelgoed kunnen veel viervoeters overtuigen en motiveren om net ietsje verder te gaan. Toch is het vooral belangrijk om het nodige geduld aan de dag te leggen en de hond voldoende tijd te geven om het parcours onder de knie te krijgen.’
Hoewel ze nog een lange weg te gaan hebben om alle oefeningen met glans te doorstaan, leverden Django en Midge als “dogsurvivalgroentjes” een eerste puike prestatie. Ook Cracotte aanschouwde het gebeuren vanop een veilige afstand en zag dat het goed was.
Of het haar heeft kunnen overtuigen om een volgende keer actief deel te nemen, dat
is eerder twijfelachtig. Al durven we te stellen dat ze gezien haar energieke en avontuurlijke aard toch een geschikte kandidaat zou zijn. Oefening baart kunt.
Benieuwd naar de dogsurvival-skills van je viervoeter? Of wil je samen op een leuke en speelse manier grenzen verleggen?
Dan zijn de dog survivaltrainingen van Kim zeker een aanrader. ‘In de lente- en zomermaanden organiseer ik regelmatig activiteiten.’ Voor exacte data neem je best contact op met Kim via spelenderwijsmetjehond@gmail.com Hoewel Ravels zich in de Kempen en toch ook wel een beetje in de uithoek van het land bevindt, is er ook goed nieuws. De streek leent zich namelijk perfect tot een daguitstap. Zo belanden wij na een spannende voormiddag en een korte autorit in het bos van Ravels, waar we helemaal op adem kunnen komen. Zelfs Cracotte is na een rondje in het groen weer helemaal zen. Ben je meer een smulpaap en culturo? Dan lonkt Turnhout, want de stad ligt op een boogscheut van het dogsurvivaltrainingsparcours.
TEKST: Annick Hus
FOTO’S: Dorien Vandyck (Pics and Paws)
‘Dogsurvival draait om het vertrouwen tussen de hond en zijn geleider’
Elk jaar belanden er in Vlaanderen duizenden honden in een dierenasiel. Sommige dieren vinden maar moeilijk een nieuwe thuis. Net die honden zetten wij in de kijker!
NAAM
LEEFTIJD 5 jaar
GESLACHT teef
RAS
Duitse herder
AFKOMST
Via een inbeslagname door de dierenpolitie kwam ik bij Dierenasiel Genk terecht. Mijn levensomstandigheden waren immers verre van koosjer te noemen. Ik werd buiten aangetroffen in een ren, omringd door rommel en in iets te magere staat. Slapen deed ik in een bench in de garage. Ook daar was de hygiëne verre van zoek. Een chip had ik niet, eigenaars wel. Zij hadden me overgenomen van andere mensen toen ik 11 maand oud was. Op die jeugdige leeftijd had ik helaas geen beter hoofdstuk achter de rug. Ik was gewend om aan een ketting in een stal te hangen…
KAN IN DE WAGEN
Yep!
KAN MET KINDEREN
Vanaf de respectabele leeftijd van 7 à 8 jaar.
KAN MET KATTEN
Nee!
KAN MET ANDERE HONDEN
Nee! Ik schiet niet op met andere dieren.
KARAKTER
Het verleden definieert je niet of toch niet ten volle, ook daar ben ik het levende bewijs van. Mijn afkomst schept ongetwijfeld een vooroordeel, ik vergeef het je. Het was hard, ook voor mij. Als mensen beslissen om dieren te isoleren op zo’n manier, dan ga je ervan uit dat er iets grondig mis is met mijn gedrag naar mensen toe. Maar dat is niet het geval. Ik ben heel open en leg snel contact met mensen. Gooi wat lekkers in de strijd en je hebt mijn aandacht!
Ik ben een vrolijke durfal. Angsten zijn me vreemd, dus ik exploreer de wereld met heel veel nieuwsgierigheid en enthousiasme. Zo spring ik vlotjes in de zetel én op
bed. Dat laatste bewees ik tijdens een foto- en filmreportage voor het project A.dopt (Instagram: @projecta.dopt). Daar dook ik het bed in met niemand minder dan voormalig voetballer Jelle Van Damme.
Dat bewijst nog maar eens dat ik naar onbekende mensen toe niet terughoudend ben en heel vriendelijk uit de hoek kom. Genieten van een aai- en knuffelsessie doe ik met volle teugen, net als heerlijk relaxen in mijn mandje of op de zetel.
Naast rollebollen met knappe mannen hou ik ook énorm van spelen. In het spel kan ik best onstuimig zijn, maar ik betrek je ook graag. Zo breng ik mijn bal in de hoop dat je met mij aan de slag gaat. Heb ik je trouwens al gezegd dat ik een aantal commando’s beheers? Zit, af en poot kennen geen geheimen meer voor mij.
Ik maak ook graag een uitstap! Tijdens het wandelen negeer ik netjes auto’s en bussen, en stel ik me prima op naar andere wandelaars toe. Zijn ze in het gezelschap van een hond, dan verlies ik een beetje de controle.
Eerlijk is eerlijk… Ik kan me dan niet beheersen om niet op te springen en te blaffen. Als je buren honden hebben, dan moet er een heel goede en stevige omheining zijn tussen de tuinen die de doorkijk belemmert. Een tuin is een must!
Een dametje met een willetje? Ik beken, maar ik ben allicht geen uitzondering! Als ik iets wil, dan ga ik ervoor en dan zal ik alles uit de kast halen om mijn zin te krijgen. Wil ik bijvoorbeeld spelen, dan zal ik ook spelen. Wil ik aandacht, dan zal ik die claimen.
Ik wil ook heel graag geadopteerd worden, maar hoe sterk mijn willetje ook is, deze klus krijg ik niet alleen geklaard. Ik vertrouw erop dat “team Skippy” bij Dierenasiel Genk de ideale match voor me vindt.
ADOPTIE VIA:
Dierenasiel Genk
Europalaan 13
3600 Genk
089 35 70 09
info@dierenasielgenk.be
Half maart maakte minister van Dierenwelzijn Ben Weyts bekend dat in 2022 opnieuw een recordaantal dieren in bescherming genomen werd. Goed nieuws voor de viervoeters in kwestie, al wordt het voor de dierenasielen steeds lastiger om ze op te vangen. Zorgwekkend, vinden ook de leden van de Vlaamse Commissie Dierenwelzijn.
‘ We zitten met Amerikaanse toestanden, waarbij jonge gezonde honden ingeslapen worden ’
Dat de dierenasielen uit hun voegen barsten is stilaan een understatement. Terwijl medewerkers en vrijwilligers tot het uiterste gaan om het aantal afgestane honden op te vangen, blijven de wachtlijsten aangroeien. Daarbovenop komen ook nog eens een recordaantal inbeslagnames. Op 8 maart werd minister van Dierenwelzijn Ben Weyts (N-VA) tijdens de Commissie Dierenwelzijn in het Vlaams Parlement daarover op de rooster gelegd.
PERIODE VAN INBESLAGNAME
Commissielid Gwenny De Vroe (Open Vld) merkte op dat wanneer een dier in beslag genomen wordt, de dienst Dierenwelzijn vaak drie maanden nodig heeft om te beslissen wat er met het dier moet gebeuren. Concreet betekent dit dat de viervoeter tot die tijd in een asiel opgevangen moet worden. ‘Kan dat niet sneller?’, vroeg ze zich af. Volgens de minister bedraagt deze termijn twee maanden, die in praktijk nog korter is. In 2022 lag de duur van een dergelijke beslissing gemiddeld op 33 dagen.
‘ONGOING DEBATE’
Ook commissielid Meyrem Almaci (Groen) refereerde naar de overvolle dierenasielen als “een ongoing debate”, een probleem dat sinds corona alleen maar toegenomen is. De politica verwees naar een voorval op 24 februari. ‘Toen moest een verwaarloosde hond worden opgevangen in het politiekantoor van Leuven, omdat alle asielen in de buurt vol zaten.’ Deze situatie toonde volgens haar aan dat de situatie weldegelijk zorgwekkend is.
In zijn reactie wees minister Weyts erop dat ‘het klopt dat de dierenasielen aangeven nog nooit zo veel dieren te hebben opgevangen. Uit een rondvraag in de ons omringende landen blijkt dit een algemeen gegeven te zijn. Het is dus niet iets wat enkel in Vlaanderen speelt; het speelt ook
in de buurlanden.’
Volgens de minister zijn er twee zaken die de overvolle asielen in de hand hebben gewerkt: de financiële crisis en de coronapandemie. Terwijl tijdens de pandemie nog massaal dieren werden gekocht of geadopteerd, zou een groot deel daarvan nu weer worden afgestaan. ‘Het probleem is al opgenomen door de Vlaamse Raad voor Dierenwelzijn’, zei Weyts.
De toestroom van honden, zowel degene die afgestaan als in beslag genomen worden, brengt voor de dierenasielen niet alleen meer dieren maar ook extra kosten met zich mee. ‘In 2022 is een totaalbedrag van een kleine 700.000 euro verdeeld over meer dan 130 dierenasielen’, merkte minister Weyts nog op tijdens de Commissie Dierenwelzijn. ‘Dat is een ondersteuningsvorm die pas sinds deze legislatuur geboden wordt.’
Half april kondigde de minister bijkomende maatregelen aan. Zo zullen asielen
vanaf 2024 een extra vergoeding ontvangen op basis van het aantal dieren dat ze succesvol herplaatsten. Ook wordt een vergoeding voorzien voor dieren die in beslag genomen zijn en opgevangen worden in een asiel, en zal de overheid voortaan alle kosten voor registratie, sterilisatie en vaccinatie van deze dieren vergoeden.
De uitbreiding van steun gaat gepaard met een extra budget van 300.000 euro per jaar. Het totale Vlaamse budget voor de ondersteuning van asielen stijgt zo naar ongeveer 2 miljoen euro per jaar. In 2020 en 2021 bedroeg dit nog 1 miljoen euro.
Vraag blijft echter of deze steunmaatregelen de toestroom van honden zullen indijken. ‘We krijgen steeds meer te maken met crisisopvang omwille van uithuiszetting of financiële problemen’, zegt Anouk Baetens, die intussen niet meer werkzaam is bij de Dierenbescherming Mechelen. ‘Vorig jaar hadden we in totaal 20 gevallen
‘Dierenasielen hebben nog nooit zo veel dieren opgevangen als nu’
van crisisopvang, terwijl we in maart al aan evenveel aanvragen zaten. Op papier houden we twee hokken vrij voor crisisopvang, onvoldoende om aan de vraag te kunnen voldoen.‘Tot nu toe volstond de jaarlijkse bijdrage van de overheid amper om de basisverzorging te dekken’, zegt Anouk. ‘Nochtans hebben veel honden die via inbeslagname of crisisopvang bij ons terechtkomen behoefte aan een veel uitgebreidere verzorging.’
‘Een mooi voorbeeld zijn de naakthondjes die we onlangs binnenkregen’, illustreert Lyssa Bosiers, intussen ook ex-medewerker van de Dierenbescherming Mechelen. ‘Veel van deze dieren hadden rotte en ontstoken tanden waarbij dringend ingrijpen noodzakelijk was. Hoewel de mogelijkheid bestaat om voor uitzonderlijke gevallen binnen de 48 uur een bijkomende aanvraag voor financiële steun in te dienen, gebeurt de opvolging hiervan niet altijd even correct.’
Ondanks dat de aanvraag binnen de gevraagde tijd verstuurd werd, reageerde de Dienst Dierenwelzijn pas nadat de hondjes vrijgegeven werden voor adoptie. ‘Hoewel we een uitgebreide motivatie en de nodige informatie van de dierenarts op tijd inleverden, hebben we geen bijkomende vergoeding gekregen. ‘De hondjes zijn nu toch al vrijgegeven voor adoptie’, was de reactie van de Dienst Dierenwelzijn.’
Wanneer er sprake is van mishandeling of verwaarlozing, dan kunnen de inspecteurs van de overheid ofwel een hond in beslag nemen, ofwel de eigenaar ervan overtuigen om het dier vrijwillig af te staan. ‘Bij vrijwillige afstand komt het dier bij ons terecht en is het beschikbaar voor adoptie’, zegt Anouk. ‘De overheid voorziet in dit geval geen vergoeding. Bij een inbeslagname moet de overheid wel tussenkomen in de dierenartskosten en opvang’, legt Anouk uit. ‘Honden in crisisopvang kunnen maximum drie maanden blijven. Dieren die in beslag genomen zijn blijven ter
beschikking tot Dierenwelzijn hun bestemmeling doorgeeft.’
‘Omdat het aantal dieren in het asiel en op de wachtlijst blijft toenemen, geven we voorrang aan dieren die in beslag genomen worden’, benadrukt Lyssa. ‘Wanneer we telefoon krijgen van de politie of van de Dienst Dierenwelzijn voor een vrijwillige afstand, dan kunnen we enkel zeggen dat we het dier zullen toevoegen aan de wachtlijst. Vaak komt deze hond enkele uren later dan toch nog bij ons terecht als een inbeslagname.’
‘Toch wordt het voor ons steeds moeilijker om deze dieren op te vangen’, gaat Lyssa verder. ‘Ook omdat er steeds meer honden binnenstromen die tijdens de coronapandemie aangeschaft werden. Al zagen we voor de pandemie al een duidelijke mentaliteitswijziging. Mensen kopen online of bij een handelaar een hond. Even later willen ze er van af en dan bellen ze ons. We krijgen elke dag vijf à tien telefoons van mensen die hun hond liever kwijt dan rijk zijn.’
Om tot een uniformere werking en betere financiering te komen, zouden dierenasielen een rechtstreeks initiatief vanuit de overheid moeten zijn meent Lyssa. ‘Nu zijn er te veel verschillende vzw’s die met de beste bedoelingen en te weinig financiële middelen het hoofd boven water moeten houden. Wanneer asielen en hun medewerkers ondergebracht worden bij de overheid kan er veel beter toegezien worden op de manier van werken en de financiële middelen die nodig zijn. Zo kan de overheid er tenminste voor zorgen dat de vaste kosten gedekt zijn.’
‘We krijgen elke dag vijf à tien telefoons van mensen die die hun hond willen afstaan’
Anouk merkt ook op dat het verschil in beleidsvoering mee bepaald hoeveel kosten een asiel heeft. ‘In Mechelen streven we naar een no kill-beleid, wat betekent dat honden bij ons de nodige zorgen krijgen totdat ze een nieuwe thuis gevonden hebben. Dat kan soms weken, maar ook maanden of jaren duren, wat veel extra kosten met zich meebrengt.’
‘Verder berekent de overheid de vergoeding op de ruimte die een asiel ter beschikking heeft’, vervolgt Anouk, ‘waarbij geen rekening gehouden wordt met de opvanggezinnen. Momenteel verblijven zo’n veertigtal van de tachtig honden die we huisvesten bij zo’n gezin. Dat zijn dieren die de overheid niet meetelt en waarvoor we dus ook op geen enkele manier vergoed worden.’
Er is niet alleen nood aan meer financiering, maar ook aan meer plaats. Nieuwe faciliteiten kunnen mogelijk een oplossing bieden. Tenminste, als het mogelijk zou zijn om een nieuw asiel te openen. ‘Een asiel mag niet in woongebied, agrarisch of industriegebied gelocaliseerd zijn’, beweert Lyssa. ‘Met andere woorden, het is haast onmogelijk om nog een asiel uit de grond te stampen. Als er al een geschikte locatie gevonden wordt, dan is de kans reëel dat de gemeente of de buurtbewoners protest aantekenen. Kortom, er is geen uitwijken meer mogelijk.’
Het mag duidelijk zijn dat er meer nodig is om de rekeningen van de dierenasielen te betalen. Meer nog, door de aanhoudende toestroom van dieren, moeten de asielen steeds meer viervoeters weigeren. ‘We zitten stilaan met Amerikaanse toestanden, waarbij jonge gezonde honden zonder pardon ingeslapen worden’, betreurt Lyssa. ‘Dat is niet alleen bijzonder pijnlijk voor de dieren in kwestie. Het weegt ook bijzonder zwaar op asielmedewerkers. Er moet iets ondernomen worden om deze waanzin te stoppen.’
TEKST: Annick Hus
FOTO’S: archiefbeelden ter illustratie© Shutterstock
Deze maand neemt de teckel ons mee naar Genk.
Sir Jerom: ‘Ik wilde naar Italië. Ik had genoeg van het Belgische weder dat al wekenlang mijn pels doornat maakte en mijn humeur “neerslag-tig”. Ik had zin om de zomerse sferen op te snuiven en ik kan niet ontkennen dat het vooral de geur van versgebakken pizza en de fluweelzachte textuur van verse pasta was die me naar het zuiden van Italië deden verlangen. Kan je in drie dagen heen-en-weer naar Italië voor een bord pasta? Alle researchmiddelen die ik gebruikte stelden me teleur. Het antwoord op die vraag, was eensluidend en duidelijk “neen”. Gelukkig heb ik in België enkele Italiaanse vrienden. Ze nodigden me uit om de geur van hun roots te ontdekken in Genk. Ze beloofden me dat ik het verschil tussen Genk en Firenze amper zou merken. Met pakken gezonde scepsis, maar vooral met een dito hongerke, trok ik naar Limburg!’
Sir Jerom: ‘Was het opnieuw de schuld van het weer? Of was ‘t het oer-Vlaamse hotel waar we incheckten dat me voorlopig nog niet in de beloofde zuiderse sferen bracht? Niet dat het etablissement tegen sloeg! Integendeel… terwijl de pawrents incheckten bij Hotel ‘t Hert, had ik kennisgemaakt met de vierpotige baas van het hotel: Toes. Toes wist me te vertellen dat de gerechten die zijn baasje Noke uit de keuken tovert, van een gastronomisch niveau zijn. Vooral de poulet vallée d’Auge, een Normandisch feestgerecht met kip, mocht zijn aanbeveling genieten. Hoewel ik misschien nog niet helemaal in de Italiaanse sferen was beland, kwamen we al paar honderd kilometer in de juiste windrichting. Die eerste avond besloten we om in het restaurant van het hotel te blijven en te genieten van de ontzettend gezellige en familiaire sfeer die er hing. De volgende ochtend begonnen we onze dag met een heerlijke cappuccino, net als echte Italianen dat doen. In café Kompels worden de Italiaanse koffies rond je oren “gebruld” in een taaltje dat tussen Limburgs en Italiaans zweeft. Hier moet je niet
komen voor de grand chic. Ze draaien hier geen trendy figuurtjes in je opgestoomde melk en andere tierlantijntjes hoef je ook niet te verwachten. Wat ik je wel verzeker, is een oerdegelijke Italiaanse koffie, met een Italiaanse glimlach on top!’
Mijn overige favoriete cafés:
• Cocktailbar Wonderbar Alice, die van Wonderland, kwam hier langs om de plek te decoreren. Je ziet overal kaarten, paraplu’s en katten in het decor, terwijl je van de cocktails geniet in de prachtige velours zetels.
• Bierbrouwerij Brauw Een stadsbrouwerij in het centrum van Genk. Ze hebben een beperkt maar heerlijk assortiment aan eigen bieren, waar ze op vakkundige wijze hapjes aan hebben gekoppeld.
• Mau kattencafé
Uiteraard is dit café niet toegankelijk voor honden, maar een absolute must visit voor kattenliefhebbers. Terwijl je geniet van je (plantaardig) kopje koffie, komen de katten je lieve kopjes geven.
Sir Jerom: ‘Op zaterdag prijzen de marktkramers hun waren nog luider aan. De Vennestraat is niet alleen op marktdag een culinair festijn. In deze straat vind je de ene fijne foodspot na de andere. Om door dat verrukkelijk bos de bomen te zien, kun je bij het bezoekerscentrum van C-mine het gratis boekje Food & Co ophalen. Met deze handige gids op zak wandelden we door dit bruisend straatje vol leuke restaurants en fijne winkeltjes.’
Mijn overige favoriete winkelplekken
• De winkels in de Molenstraat
Met als absolute top de boekhandel Malpertuis, waar de eigenwijze keuze van eigenaars Jan en Christine wordt aangeprezen, in plaats van de zoveelste top tien van de bestverkochte boeken in Vlaanderen. Terwijl de pawrents door de boeken snuisterden, genoot ik van een “klein rustje” op het zachte tapijt.
• Rosendal.Marked
De eerste biomarkt in Limburg. Elke zaterdag kan je hier terecht voor lokale producten.
• Peppe’s
Pure Italiaanse producten uit de Siciliaanse keuken! Ik wachtte buiten zeer ongeduldig tot dog dad buitenkwam met de lekkerste arancini die ik ooit mocht ruiken. Het had weliswaar nog beter geweest als hij me ook had laten proeven.
Sir Jerom: ‘Wanneer mijn gedachten afdwalen naar Italië, doemen in mijn geest onmiddellijk beelden op van dat verkwikkende water dat het land omringt en doorkruist - de kalme blauwheid van de zee, de rustige oevers van de meren, wuiven naar George Clooney vanop een rustig tuffend motorsloepje…. Zo geschiedde het dus dat we dat verkwikkende water gingen opzoeken. Ik maakte me alvast klaar voor de aanblik van vrouwelijk schoon dat ik hoopte te ontmoeten aan de waterkant. Als vrolijke viervoeter weet ik als geen ander dat er niets beter is dan het delen van waterplezier met speelse teefjes die net als ik houden van zwemmen en spetteren in het verkoelende nat. En wie weet, misschien zou er een nieuwe liefde opbloeien aan de oevers van het meer, om samen te genieten van alle mooie dingen die het leven te bieden heeft.
De harde realiteit van het moment bleek echter een totaal andere ervaring dan wat ik in mijn fantasieën had bedacht. De plas waar we naartoe waren gegaan, bleek een drukbezochte locatie te zijn waar fietsers en voetgangers door het water wandelden en fietsten, zonder enig oog voor mij en mijn verwachtingen. Het was een desillusie om te zien dat de andere honden die daar waren, niet eens geïnteresseerd waren in mij en dat er geen speelse teefjes te bekennen waren. Terwijl we letterlijk door het water wandelden, hoorde ik de pawrents veel oohs en aahs uitkramen. Hun hoofd kwam uiteraard wel boven de reling van het water. Ik zag alleen maar een betonnen rand en moest mijn romantische fantasieën over het waterplezier en mijn hoop op liefde en genegenheid aan de waterkant opzijzetten.’
Mijn overige favoriete parken:
• Molenvijverpark
Hier vind je twaalf zonnewijzers en kan je zelfs een barbecue houden aan een design picknicktafel.
• Kattevennen
Je komt er helaas geen katten tegen, maar kan er wel heel leuke wandelingen maken. Ga na je wandeling een Limburgse vlaai eten bij
taverne Kattevenia!
• Kelchterhoef
Een prachtig en immens groot natuur- en recreatiedomein.
Sir Jerom: ‘Terwijl ik mijn hoop op het vinden van liefde en avontuur aan de waterkant opborg, realiseerde ik me dat ik al een tijdje niet had gegeten. Ik had nog steeds geen pizza of pasta gezien, en mijn maag begon te knorren van de honger. Ik besloot dat het tijd was om verder te trekken, op zoek naar nieuwe avonturen en hopelijk ook wat lekkers te eten.
Met mijn neus hoog in de lucht, snuffelde ik de heerlijke geuren op die zich verspreidden door de straten van de stad. Ik wist zeker dat er ergens een restaurant moest zijn waar ik kon genieten van een smakelijke maaltijd. Maar waar moest ik beginnen met zoeken? Ik sloot mijn ogen en liet mijn neus me leiden, hopend dat ik snel zou struikelen over een authentieke pizzeria of een gezellige trattoria waar ook een teckel welkom is.
Plotseling hoorde ik de klanken van Italië om me heen! Het geluid van druk pratende Italianen, lachende kinderen en ciao-bella-muziek. Ik volgde het geluid en kwam uit bij een gezellig terras vol met Italianen die genoten van een aperitief en de laatste zonnestralen van de dag. De geur van versgebakken focaccia kwam me tegemoet en ik wist dat ik op de juiste plek was. Ik keek verlangend naar de tafels rondom waarop dampende borden met pasta en pizza stonden, en hoopte dat er
nog wat voor mij over zou zijn. Plotseling voelde ik een hand op mijn kop en ik keek omhoog om te zien dat een vriendelijke Italiaanse man me aankeek. ’Ciao bello,’ zei hij met een glimlach, ‘Ti va la pizza?’ Ik was met mijn teckelgat in de Italiaanse boter, euhm, olijfolie gevallen. Dit was Italië ten poten uit: de gastvrijheid, de culinaire puurheid, de verbondenheid met elkaar. Ik kwispelde enthousiast met mijn staart, en de man van Arte Caffè gaf me een stukje van zijn heerlijke pizza. Ik genoot van elke hap terwijl ik mijn omgeving in me opnam. Ik voelde me thuis en ik wist dat ik vaak nog mijmerend aan deze plek zou terugdenken.
Mijn overige favoriete restaurants:
• Plank ’n Drank Een biercafé met oerdegelijke bierhapjes en heel veel hondjes op het terras.
• M Hotel
Feeëriek hotel en restaurant aan het Molenvijverpark.
• Ali Baba Kebab
Werkelijk de beste kebab die je in België kan vinden! Hier wachtte ik netjes buiten tot dog mom buiten kwam met dit heerlijk hapje streetfood
Hotel ’t Hert Winterslagstraat 11 3600 Genk-Limburg
Brauw – Genkse Stadsbrouwerij
Molenstraat 37/1 3600 Genk
Wonderbar Winterslagstraat 41 3600 Genk
Mau kattencafé Molenstraat 17 3600 Genk
Boekhandel Malpertuis
Molenstraat 24 3600 Genk
Rosendal.Marked Vennestraat 187 3600 Genk
Fietsen door het water –Bokrijk Pad 3600 3600 Genk
Arte Caffè Stationstraat 18 3600 Genk
Ali Baba Kebab Vennestraat 62 3600 Genk
Plank ’n Drank Stationsstraat 2 3600 Genk
M Hotel
Albert Remansstraat 1 3600 Genk
Hoi, ik ben Kim! Redactrice, hondengek en gepassioneerd gastgezin bij Hachiko vzw. Zelf heb ik twee geweldige jackrussellterriërs, Nessa en Pinup, met mijn partner Antoon maar je ziet me regelmatig ook op wandel met een labrador of golden retriever. Al acht jaar lang mag ik regelmatig zo een lieve loebas verwelkomen in mijn roedel en is het mijn voorrecht om hen op weg te helpen naar hun missie als assistentiehond.
Langzaam maar zeker wordt onze kleine pup een stoere puber die gulzig leert, ontdekt en speelt. E.T. is net zes maanden oud geworden en mag nu mee op verplaatsing!
Stilletjes aan mogen we met onze pups drukkere situaties gaan opzoeken. Later zullen ze overal meegaan met hun baasjes en dus is het aan ons om hen te laten wennen aan plekken zoals de supermarkt, restaurants, winkels, het ziekenhuis en zelfs optredens.
‘Ga voor succes’, wordt ons bij Hachiko op het hart gedrukt en dus kies ik plekken uit waar ik weet dat we niet te lang gaan blijven, de mensen al weten wat een hulphond is – en ze mijn pup dus gaan respecteren – en er veel ruimte is.
“zoek”-oefening met hem kon doen. Dan wandelde ik verder, tussen de rekken, terwijl mijn kleine alien rondsnuffelde. Na een succesvolle verkenning van de winkel door alle pups wandelden we terug naar buiten, trots op onze pupillen. Wat hadden ze het goed gedaan! Een derde ervaring mocht E.T. opdoen toen mijn auto naar de garage moest. Het was de wagen afzetten, een uurtje wachten en terug vertrekken in een garage waar ik al jaren kom. De mensen daar zijn onze hulphonden gewend, en het is een ruime toonzaal waar alle plaats is om afstand te nemen. Ik laadde E.T. in, pakte een groot kauwbot mee en vertrok. Daar stond hij dan, trots met zijn veel te groot hesje om, naast mij in de wachtrij terwijl bezoekers me vertederd aanspraken. ‘Is dat zo’n hond voor blinde mensen?’ Ik glimlachte terwijl ik het verschil tussen geleidehonden, hulphonden en assistentiehonden uitlegde. Geleidehonden, de bekendste, helpen inderdaad mensen met een visuele beperking. Hulphonden zoals
E.T. zijn er voor mensen met een motorische beperking, epilepsie of autisme en assistentiehonden zijn de overkoepelende naam voor beide!
In de vorige column vertelde ik al dat E.T. mee mocht naar de markt, waar we vooral uit de drukte bleven. Een bos bloemen kopen, een babbeltje slaan, een snelle wandeling naast de markt en onze kerel mocht terug naar huis om te bekomen van deze eerste ervaring.
De tweede verplaatsing deden we onder begeleiding van Juf Jana tijdens een sessie op Hachiko. Samen reden we naar de lokale dierenwinkel en mochten Diego, Dubai, Duvel en E.T. eerst de parking verkennen aan de lange lijn. ‘Ze moeten nog niets doen: gewoon hier zijn is de oefening’, vertelde Jana. Rustig wachtten E.T. en ik onze beurt af terwijl de drie anderen één voor één de automatische deuren door gingen, en dan was het aan ons! Dankzij zijn lange trainingslijn kon E.T. de ruimte krijgen die hij nodig had om vrij te ontdekken en afstand te nemen wanneer hij iets spannend vond. Ik zorgde ervoor dat er steeds veel afstand was met de andere pups, en dus liet ik Diego op het gemak door de gang wandelen terwijl ik even opzij ging staan en keek of ik van E.T. een “zit” kreeg, of een
Mijn sleutel afgegeven, nam ik plaats in de zetel in de meest rustige hoek van de wachtzaal. E.T. had zijn hesje mogen uitdoen, het was écht te groot, en ik droeg het dan maar zelf, voor de duidelijkheid...
Daar kreeg hij zijn groot kauwbot, zodat hij kon ontspannen in deze nieuwe situatie. Een oudere dame kwam voor ons staan en vroeg: ‘Is dat een zwarte labrador? Ik heb er ook zo eentje gehad’. Ze kwam naast mij zitten, beloofde dat ze hem niet zou afleiden en begon te vertellen over haar honden. Want ook dat is wat een hulphond doet: het ijs breken en mensen uit hun sociaal isolement halen.
Dit belooft voor later. E.T. opent nu al, figuurlijk dan, deuren. Goed bezig, kleintje!
TEKST EN FOTO’S: Kim Schoukens en Hachiko
‘Langzaam maar zeker wordt onze kleine pup een stoere puber die gulzig leert, ontdekt en speelt’
In Miauw hebben we het elke maand over die andere viervoeters: katten!
Kat en hond: rivalen of partners in crime? Dierenarts Kiki Vleeschouwers geeft tips voor een harmonieuze relatie tussen deze twee diersoorten.
Of een kat en een hond het goed met elkaar kunnen vinden, zal eigenlijk enkel de praktijk uitwijzen. De meeste honden zullen een huiskat accepteren als een lid van de roedel, maar er zijn ook honden die een kat in huis nooit zullen tolereren. Net zoals er ook katten zijn die nooit met honden overweg zullen kunnen. Gelukkig verloopt het merendeel van de introducties tussen beide dieren zonder incidenten. Wil je zowel een hond als kat in huis nemen? Trek dan zeker genoeg tijd uit voor hun eerste ontmoeting.
In de vrije natuur zoeken hond- en katachtigen elkaar niet op. Ze hebben geen behoefte aan elkaar.
KIKI VLEESCHOUWERS: ‘In de savanne mijden hond- en katachtigen elkaar. Wanneer de leeuwen - de sterkste savannedieren - een prooi vangen, eten ze er eerst zelf van terwijl de hyena’s op de loer liggen. Die laatsten sluipen pas naar de prooi toe als de leeuwen vertrokken
zijn. Wanneer deze dieren elkaar toch in het wild treffen, geeft dat vaak problemen. Ook in onze eigen contreien zien we dat de Europese wilde kat, en de hondachtige vos elkaar uit de weg gaan.’ Als we deze lijn doortrekken naar onze huiskamers, is het dus niet evident dat hond en kat elkaar binnenhuis tolereren.
KIKI: ‘Veel mensen nemen een hond én kat in huis met het idee dat ze harmonieus zullen samenleven. Dat is dus geen vanzelfsprekendheid. Sommige dieren tolereren elkaar wel en leven zonder veel interactie naast elkaar in huis. Bij andere dieren zit er niets anders op dan ze in aparte ruimtes te houden. In zulke gevallen is een herplaatsing soms de enige oplossing. Dat de hond en de kat ‘s avonds gezellig bij elkaar op de bank liggen, is dus geen evidentie, je moet er een beetje geluk mee hebben.’
Een goede introductie van hond en kat vraagt vaak genoeg tijd en geduld.
KIKI: ‘Hoe vlot die introductie verloopt,
hangt af van het karakter van zowel de hond als de kat en wie er eerst in huis was. Ook de leeftijd van beide dieren speelt een rol. Zo zijn jongere dieren vaak wat meegaander en toleranter. Er geldt bij de introductie één gouden regel: laat ze niet onbewaakt in dezelfde ruimte zolang ze niet aan elkaar gewend zijn. Dat kan ernstige gevolgen hebben - niet alleen voor je interieur maar ook voor je huisdieren. Houd toezicht totdat je merkt dat de hond niet meer overmatig gefixeerd is op de kat en haar aanwezigheid accepteert. Ook de kat moet zich goed voelen en mag niet meer wegvluchten van de hond.’
Verschillen in lichaamstaal kunnen de introductie bemoeilijken.
KIKI: ‘Een kat interpreteert het gedrag van een nieuwsgierige hond anders en ervaart dit als een bedreiging. De meeste katten hebben een instinctieve vluchtreflex als ze bang zijn. Dat wakkert het jachtinstinct bij de hond aan en komt de introductie niet ten goede. Voor de hond is een
vluchtend dier net erg leuk om achterna te jagen. Daarbij heeft hij meestal geen slechte bedoelingen, maar wil hij gewoon spelen. Is jouw kat een lefgozer die blijft staan als de hond op haar afloopt? Dat helpt de introductie, gezien ze niet wegloopt en de hond er ook niet achteraan zal lopen. Zodra de hond de kat als deel van zijn roedel ziet, zal hij haar niet meer achterna jagen.’
‘Wanneer je kat en hond aan elkaar voorstelt, hou dan de lichaamstaal in de gaten Zo kan je anticiperen en nare ervaringen voorkomen. Als de kennismaking van begin af aan fout loopt, wordt het moeilijker om ze nog aan elkaar te laten wennen.’
Het grootste struikelpunt is dat baasjes niet stilstaan bij de instincten en gedragingen van hun hond en kat. Dat werkt problemen in de hand.
KIKI: ‘Een katten- of een hondengedragstherapeut kan helpen om te anticiperen op mogelijke problemen en de gedragingen van beide dieren beter te begrijpen. Er bestaat heel wat lectuur en videomateriaal over de lichaamshouding van beide dieren. Verdiep je erin, dan kan je ingrijpen wanneer je hond een agressieve houding aanneemt of in jachtmodus gaat. Als jouw kat blijft staan tijdens de confrontatie met de hond, kijk dan of ze zich zelfverzekerd opstelt. Sommige katten bevriezen uit angst. Je kan de hond niet zomaar op zo’n katje laten afstormen.”
Het is makkelijker om hond en kat aan elkaar te introduceren wanneer je de
Honden eten onderweg soms heel wat zaken op. Daardoor besmetten ze zich makkelijker met allerlei parasieten zoals wormen. Ze kunnen ook vlooien oplopen. Die dragen ze op hun beurt aan de kat over. Ook als de kat nooit buitenkomt, kan ze dus parasieten oplopen. Ontworm daarom geregeld beide huisdieren en behandel ze tegen teken en vlooien met een gepast middel.
hond als nieuwkomer introduceert aan de huiskat.
KIKI: ‘De kennismaking tussen hond en kat verloopt vaak het best wanneer een nieuwe hond – idealiter een pup - in huis komt als de kat zich al helemaal thuis voelt en alle hoeken en kanten van de woning kent. Andere scenario’s vragen meer inspanning en geduld. Zelfs al introduceer je een kat in haar nieuwe thuis aan een heel lieve hond, blijft dat een stresserende ervaring. De kat is in dit scenario al danig overprikkeld door de verandering van omgeving en kent haar vluchtwegen niet. Voeg daar nog een nieuwsgierige en speelse hond bij, en haar stressniveau stijgt tot ongeziene hoogtes. Het kan helpen om tijdelijk medicatie toe te dienen of feromonen in huis te verdampen om de kat tot rust te brengen.’
Hoe zelfzeker je kat ook is, voorzie genoeg vluchtwegen in de ruimte waar je oefent.
KIKI: ‘Katten vluchten weg als ze zich onveilig voelen. Enkel wanneer de hond te dichtbij komt, bestaat de kans dat ze zich groots maakt. Dat hangt van haar karakter af. De kat moet dus makkelijk kunnen wegvluchten bij een confrontatie, het liefst de hoogte in. Zo kan je kat zelf beslissen wanneer ze er genoeg van heeft. Als beide dieren wel goed overeenkomen, zal de kat de hond wel zelf opzoeken en zich lekker dicht tegen de hond te nestelen voor zijn lichaamswarmte.’
Honden kunnen erg beschermend over hun voedsel zijn. Dat kan voor (onnodige) confrontaties zorgen.
KIKI: ‘Hoewel katten hondenbrokken doorgaans niet smakelijk vinden, bestaat de kans dat ze er uit nieuwsgierigheid aan ruiken. Dit kan voor sommige honden een
trigger zijn om de kat aan te vallen. De meeste honden krijgen meerdere kleine porties eten per dag. Zorg ervoor dat de kat op deze eetmomenten niet in de buurt is. Zo kan de hond rustig eten en ontstaan er geen onnodige schermutselingen. Ook het katteneten zet je best op een plek waar de hond niet bij kan zodat de kat in alle rust kan eten, bijvoorbeeld in de hoogte.’ Kies een kattenbak waar de hond niet in kan.
KIKI: ‘Katten zijn echte carnivoren en hun vleesrijke dieet maakt dat honden gek zijn op hun uitwerpselen. Als ze kunnen duiken honden de kattenbak in om ervan te eten. Het eten van kattenuitwerpselen is niet alleen vies, maar houdt ook gezondheidsrisico’s in. Kies daarom voor een tunnelsysteem of plaats de kattenbak in een ruimte waar de hond niet in kan. Dat geeft haar eveneens de nodige rust tijdens haar toiletbezoek.’
TEKST: Karolien Selleslags
FOTO’S: Shutterstock
Kiki Vleeschouwers werkt mee aan het Cas & Lux-project, waar ze haar expertise deelt. Dit project wil kattenbaasjes de juiste informatie en middelen aanreiken zodat hun katjes een gelukkig en gezond leven kunnen leiden. Meer info: www.caslux.be
‘In de natuur zoeken hond- en katachtigen elkaar niet op. Toch kunnen ze in huis prima samenleven’
HONDENTRAINER AN WESENBEEK
heeft meer dan dertig jaar ervaring met het opvoeden van honden. Ze traint honden met gedragsproblemen en helpt baasjes hun dier beter te begrijpen.
Binnenshuis is labradoodle Victor doodbraaf, maar zodra hij een poot uit de deur zet, lijkt hij wel een andere hond.
De labradoodle is een hype. Ik ben dus niet verrast wanneer er een labradoodle wordt aangemeld voor een gedragsanalyse in mijn online agenda. Maar wanneer Victor met zijn baasje Miranda mijn praktijkruimte binnenstapt, kijk ik toch verbaasd op. Victor is een Australische labradoodle die een beetje boven de standaardmaat is uitgegroeid… Met zijn crèmekleurige, golvende vacht en zijn lieve snoet ziet hij er ongelofelijk schattig uit. Hij is ook een XXL-knuffelbeer: hij komt me enthousiast begroeten. Even later legt Victor zich gezellig neer, hij zucht eens en vertrekt naar dromenland. ‘Wat een lieve hond’, zeg ik tegen zijn baasje. ‘Ja lief, binnenshuis toch, maar in het bos rent hij achter de reeën aan.’ Ik kan het bijna niet geloven, want zoals hij daar ligt lijkt hij meer een zachte vloermat dan een temperamentvolle jager. Maar na al die jaren ervaring weet ik toch wel hoe een hond kan veranderen wanneer de jachtdrift door zijn wezen stroomt. Dan worden zijn pupillen klein en krijgt hij een heel andere uitstraling.
ANDERE HONDEN TEGENKOMEN
Zo rustig en braaf Victor binnen is, zo onstuimig kan hij buiten zijn. Hij is goed gesocialiseerd, dus bang is hij niet. Dat is al goed nieuws. Maar ondanks dat hij al vier jaar oud is, reageert hij heel wild wanneer hij een andere hond aan de lijn ziet. Niet agressief of zo, gewoon wild. Hij wil spelen. Eerst gaat Victor liggen en fixeert hij zich op de hond. Dan springt hij plots in de richting van die hond uit. Het gebeurt natuurlijk dat die andere hond dan ook een sprong opzij neemt, wanneer hij zo’n witte beer op zich ziet afkomen. Baasje Miranda hangt dan aan de andere kant van de lijn te spartelen om overeind te blijven.
Heel wat honden stellen dit gedrag. Het komt rechtstreeks uit hun jachtrepertoire: ze gaan eigenlijk in de hinderlaag liggen om dan plots tevoorschijn te komen en hun prooi te verrassen. Bij gebrek aan prooien stelt Victor het gedrag naar soortgenoten. Veel hondenbaasjes weten niet goed hoe ze ermee moeten omgaan wanneer hun pup gaat liggen. Ze blijven dan braaf wachten
en komen mee in beweging wanneer de pup opspringt en naar de andere hond toeloopt. Maar eigenlijk kan je je pup al beter van in het begin duidelijk maken dat dit gedrag niet gewenst is. Anders neemt de hond de leiding en volgt hij zijn instinct, terwijl we van een goed opgevoede huishond eigenlijk toch wel verlangen dat ze mooi meewandelen en andere honden aan de lijn negeren.
Ook los in het spel is Victor te bruut ten opzichte van andere honden. Hij springt er bovenop en kletst met zijn poten tegen hun kop. Op de hondenweide vertrekken andere hondenbaasjes soms wanneer ze zien dat Miranda eraan komt. Leuk is anders!
Het onstuimige gedrag tegenover honden is een beetje vervelend, maar het is ook niet meer dan dat. Echt problematisch wordt het wanneer Victor in een bos komt. We hebben hier in de omgeving een stuk bos waar honden mogen loslopen, maar dat is niet afgezet. Midden in het bos is er een soort dreef waar een bordje staat met daarop “losloopzone”. Zolang er geen wild is, blijft Victor in de buurt, maar het is al meermaals voorgevallen dat hij zich plots fixeert op iets in de verte. Honden kunnen natuurlijk beter horen, zien en ruiken dan mensen. Victor detecteert het wild dus al van ver. En hij kan niet weten waar de
losloopzone op een gegeven moment eindigt. Wanneer hij met grote galopsprongen begint te rennen, loopt hij er al snel uit en is hij niet meer te zien. Het laatste wat Miranda dan ziet is een wit stipje in de verte. Ze staat dan met een bang hartje te wachten tot hij terugkomt. De laatste tijd mag Victor niet meer los, want ze is maar al te bang dat hij de rust in het bos gaat verstoren en wie weet komt hij ooit met een hertenkalf aangelopen. En stel je voor dat er iemand met een pasgeboren kindje in een kinderwagen loopt te wandelen en hij rent ertegenaan…
Victor is zo onstuimig dat hij dat wel zou kunnen voorhebben. Dus nu wandelt ze
elke dag met Victor aan een lange lijn maar ze vindt het wel sneu voor hem. Ze gunt het hem om nu en dan toch eens echt te kunnen rennen!
En zo komt Victor bij mij op bootcamp. Het is tijd om onze jongen te leren waar de grenzen liggen. Stel dat hij nog tien jaar leeft, dan kan hij nog zo lang van veel meer vrijheid genieten. Want Miranda is bereid om naar losloopbossen te rijden, maar ja, dan durft ze hem daar nog niet loslaten.
Ik merk al snel dat Victor een beetje verwend is. Hij gehoorzaamt enkel wanneer hij er zin in heeft en wanneer hij aan de lijn wandelt, lijkt hij wel een toerist. Hij gaat van links naar rechts, loopt voor mijn voeten en wil zijn “hinderlaagkunstje” opvoeren wanneer hij een hond ziet. ‘Komaan jongen doorstappen’, zeg ik kordaat terwijl ik lichtjes aan de lijn trek. Bij mij mag je geen kunstjes opvoeren, we gaan gewoon normaal doen. Victor merkt
‘Veel hondenbaasjes weten niet goed hoe ze ermee moeten omgaan wanneer hun pup gaat liggen zodra er een hond nadert’
dat ik kordaat leiding neem en hij kom al gauw mee. Tegendraads is hij niet, hij had gewoon niet begrepen dat het zo niet hoorde.
De eerste dagen oefen ik op basisgehoorzaamheid, niet het eerste deel - namelijk het aanleren daarvan - want hij kent zijn commando’s. Maar wel deel twee: het verplicht uitvoeren, ook wanneer hij er geen zin in heeft. Veel mensen willen heel lief en gecultiveerd met hun hond omgaan en dat wil ik ook, maar zo’n grote hond met jachtdrift moet ook een beetje luisteren want anders blijft het niet goedkomen. In Canada of zo steekt het zo nauw niet, daar is plaats genoeg, maar in ons dichtbevolkte België is er toch wat controle nodig. En je ziet dan wel, een te vrije opvoeding eindigt dan met een onvrij leven, namelijk voortdurend aan de lijn moeten wandelen en niet in een losloopbos kunnen lopen. Los gehoorzamen begint met gehoorzamen aan de lijn.
Het blijft voor veel mensen een heel moeilijk iets, een hond leren “hier komen”. Ik heb de indruk dat dit komt omdat de meesten het niet echt oefenen. “Zit”, dat leren ze wel, “liggen” en “blijven” ook, maar wanneer ik vraag hoe heb je hem leren komen, blijven ze het antwoord meestal schuldig. Ze denken er niet aan en roepen een pup gewoonweg wanneer hij ergens wat verder staat. Wanneer de pup dan niet komt, leert hij dat het woordje “hier” vrijblijvend is. Of ze hebben hem wel eens snoepje gegeven wanneer hij kwam, maar hebben het niet geoefend in een situatie met afleiding. En daar wringt bij veel honden het schoentje. Zodra er afleiding is en het instinct wordt getriggerd, komt een hond in een hele andere gemoedstoestand. Hun instinct gaat
instructies geven en dan komt er heel honds gedrag naar boven. Net zoals onze lieve knuffelbeer dan plots in een roofdier verandert. Door te werken met een vast bevel en lange lijnen, kunnen we toch leren dat “komen” verplicht is. Omdat hier komen zo’n moeilijke oefening met veel details is, heb ik er een onlinecursus over gemaakt, die kan je terugvinden op mijn website. Daarin geef ik eerst de theorie en dan laat ik met een heleboel filmpjes zien hoe je te werk kan gaan. Op de bijgevoegde pdf’s kan je aankruisen hoeveel herhalingen je al hebt gedaan. Ook met Victor werk ik al het begin van de training af. De rest zal Miranda nog verder moeten opvolgen, want op een paar dagen krijgen we dat niet klaargespeeld. Zeker
niet omdat Victor al vier jaar zijn gang gaat. We zullen hem geleidelijk aan laten evolueren naar die aangename huishond die hij zou kunnen zijn.
Het lijkt een contradictie… Miranda wil meer vrijheid voor haar hond, maar daarom mag hij tijdelijk minder en moet er getraind worden. Maar de druk moet natuurlijk ook van de ketel. Victor moet zich kunnen afreageren, zodat hij geen stress op bouwt. Dus ik ga ervoor zorgen dat hij voorlopig toch in alle veiligheid voldoende kan rennen. En dat vraagt wat organisatie. Ik vraag aan een vriendin of ze met haar zes galgo’s mee naar de honden-
weide wil gaan. Daar aangekomen, blijkt dat er een jonge Duitse dog op de weide loopt. Haar baasjes zijn maar al te blij dat er wat grote honden aankomen zodat ze kan spelen. De galgo’s zijn snel en wendbaar… Zij kunnen haar wel aan. Victor lijkt een beetje geïntimideerd door de struise Duitse dog. Hij is niet gewend dat honden groter zijn dan hem. Maar hij speelt uiteindelijk toch vrolijk mee. Op een gegeven moment komen er mensen met een teckeltje aan… die kijken even naar de bende en beslissen om later even terug te komen. Verstandige beslissing, ik heb mijn kleine havanezer trouwens ook thuisgelaten. Na het rennen maken we nog een wandeling aan de lijn. Viktor voegt zich bij de roedel galgo’s alsof hij al jaren bij hen
woont. Het is zo mooi om te zien hoe natuurlijk het voor een hond is om bij een groep te horen!
LANG GENOEG OEFENEN
En nu komt er een periode aan van oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Tot de conditionering bij Victor voldoende sterk is zodat het ook standhoudt wanneer hij losloopt. Eerst met weinig afleiding en dan geleidelijk aan meer. Miranda ziet het helemaal zitten. Zij begrijpt nu wat er vroeger is foutgelopen en is maar wat blij dat er toch nog een mogelijkheid is om het recht te trekken. Over een tijdje zal haar witte knuffelbeer naar hartenlust kunnen rennen in losloopgebieden zonder anderen te hinderen!
‘Bij afleiding kan het instinct de bovenhand nemen. Een lieve knuffelbeer verandert dan in een roofdier’
De leukste hondenfoto’s, ingezonden door lezers.
‘Cilia is het liefste kleinkeesje. Ze kan een aantal leuke kunstjes. Zie hier haar eerste shoot! Haar Instagramaccount is @cilia_the_kleinspitz.’
Femke D’Hoore
‘Vince werd afgestaan voor adoptie toen hij 6,5 maand was. Wij adopteerden hem op zijn 8 maanden en ondertussen ontpopte hij zich tot een geweldige hond en vriend waar we elke dag opnieuw zo dankbaar voor zijn.’
Joyce Vandewalle en Nils Neetesonne
‘Noodles heeft een asielverleden en is in zeer korte tijd uitgegroeid tot een superlieve, grappige, gemotiveerde hond. Haar hobby’s zijn zonnen, samen tv-kijken, in plassen spelen, boswandelingen maken, optrekken met haar beste vriend Panko (een kat) en naar de hondenschool gaan (gehoorzaamheid en agility). Ze brengt elke dag een lach op ons gezicht door haar zachte karakter en gekke fratsen, we zouden haar voor geen geld van de wereld nog kunnen missen!’
Nikita De Wolf
‘Ik ben Mila, ben een superlieve labrador. Ik krijg graag zoentjes en knuffels van mijn baasje. Deze foto is genomen op mijn favoriete strandbar aan de kust in Blankenberge.’
Sanne Van Hove
‘Dit is mijn teckel, Ollie.’ Chloë Stroobants
‘Hallo, ik ben Nora, een supervriendelijke en speelse beauceron. Ik hou van wandelen samen met mijn baasje. Kijk ook eens op mijn Instagramprofiel: @nora_de_beauceron.’
Wout Van Vaerenbergh
4 Polly
‘Dit is Polly. Ze is nu 8 maanden en ze houdt ervan om te gaan wandelen zeker nu het lente is. Ze heeft ook een Instagramaccount: @polly_iseenleukehond.’
Zend een foto in voor het fotohoekje en maak kans op een verwenpakket van Versele-Laga! Stuur je foto naar fotohoekje@woef.be en vermeld volgende zaken:
• jouw naam
• adres
• naam + geboortejaar van je hond(en)
• kort tekstje over je hond (maximum 3 zinnen)
Meer informatie over de producten van Versele-Laga vind je op www.versele-laga.com.
www.versele-laga.com/privacy
Célestine Vanhooren 8
‘Hallo, wij zijn Tessa en Fien, beide cavalier King Charles-spaniëls. Zaterdag 23 april zijn we naar Het Hondenfestival in Westende geweest. Het was heel erg leuk.’
Katrien Lefever
9
‘Gordy is de meest lieve en gekke hond ooit. In welke stemming ik ook ben, hij zal me altijd aan het lachen maken en vreugde in mijn leven te brengen. Ik zou niet dankbaarder kunnen zijn om zo’n schattige, lieve en zotte metgezel aan mijn zijde te hebben.’
Melissa Van de Velde 10
‘Raaf heeft zijn naam te danken aan zijn gitzwarte, glanzende vacht. Hij gaat graag mee naar de Zeeuwse bossen en het Zeeuwse strand. Achter zijn bal aanrennen en graven zijn z’n favoriete bezigheden.’
Sandra Buijze
Gordy
Leishmania wordt vaak geassocieerd met honden uit het Mediterrane zeegebied. Ook elke viervoeter die op vakantie gaat naar het zuiden kan deze infectieziekte oplopen. ‘Daarom moet je voor vertrek je hond beschermen tegen deze parasiet, die zich via de plaatselijke zandvliegjes verspreidt’, adviseert dierenarts Kiki Vleeschouwers.
Intern vinden er ook veranderingen plaats. Het aantal rode bloedcellen kan afnemen en de lymfeklieren kunnen opzwellen. Bovendien kunnen er nierproblemen optreden. In een verder stadium kan er zelfs sprake zijn van neurologische problemen. Kortom, het zijn allemaal symptomen die bij verschillende ziektebeelden passen. Daarom duurt het soms vrij lang voordat de diagnose gesteld wordt.
Wat is leishmania precies?
Kiki Vleeschouwers: ‘Leishmania is een eencellige parasiet die zich verspreidt via phlebotominae, ook wel bekend als zandvliegjes. Hoewel deze insecten “zandvliegen” worden genoemd, zijn het vliegen noch muggen. Het zijn kleine vleugelloze insecten. De vrouwtjes voeden zich met het bloed van warmbloedige dieren, waardoor de infectieziekte zich kan verspreiden. Niet alleen bij honden en katten, ook mensen zijn vatbaar voor leishmania.
Zodra leishmania het lichaam binnendringt, nestelt de parasiet zich in verschillende organen, waaronder de milt en de lever. Ook de lymfeklieren en het ruggenmerg kunnen worden aangetast, wat de ziekte zeer onaangenaam maakt.’
De ziekte kan “latent aanwezig zijn”. Wat wil dat precies zeggen?
Kiki: ‘Leishmania kan jarenlang in het lichaam aanwezig zijn zonder dat de hond er hinder van ondervindt. Sommige
viervoeters zullen er nooit last van krijgen. Zelfs als ze positief testen, dan wil dit nog niet zeggen dat ze ziekteverschijnselen hebben. Wanneer een dier ziek of verzwakt is, dan zijn de omstandigheden mogelijk gunstiger om leishmania tot uiting te laten komen. In dat geval is het belangrijk om de symptomen te herkennen, zodat er tijdig ingegrepen kan worden.’
VAGE KLACHTEN
Wat zijn de eerste symptomen?
Kiki: ‘De eerste symptomen zijn meestal huid- en nagelproblemen. De neus, staartpunt en oorranden worden vaak als eerste aangetast. Een ander opvallend verschijnsel is de verandering van de nagels, die we ook wel “fakirnagels” (lange breekbare nagels die sneller groeien dan normaal, n.v.d.r) noemen.
Daarnaast kunnen de symptomen vaag zijn, waardoor het niet altijd duidelijk is dat de hond besmet is met leishmania. Denk maar aan een verminderde eetlust, gewichtsverlies, oogproblemen en een vermoeide of verzwakte indruk.
Aangezien de ziekte jarenlang onopgemerkt kan blijven, vergeten eigenaars wel eens te vermelden dat de hond ooit eens in het Middellandse zeegebied is geweest. Ook adoptiehonden uit die regio kunnen mogelijk drager zijn van de ziekte, zelfs wanneer ze negatief testen. Zo’n test is een momentopname, waarop de parasiet al dan niet actief is. Het geeft geen uitsluitsel over
Dierenarts
Kiki Vleeschouwers
Dierenarts en Acupunctuur
www.dierenacupunctuur.be
Dier en Acupunctuur
de aanwezigheid ervan. Zo’n test geeft in die zin misschien een vals gevoel van veiligheid.
Er zijn verschillende manieren waarop een dierenarts kan achterhalen of een hond besmet is. De meest voorkomende testen zijn serologische tests en PCR-tests. Serologische tests meten de hoeveelheid antilichamen tegen leishmania in het bloed van de hond, terwijl PCR-tests het DNA van de parasiet in bloed- of weefselmonsters kunnen detecteren. Daarnaast kan een biopsie van de huid, lymfeklieren of het beenmerg worden genomen om onder de microscoop te controleren of de parasiet aanwezig is.’
Is er een behandeling mogelijk?
Kiki: “Vroeger had je heel onaangename, dure en vooral pijnlijke injecties die ervoor zorgden dat de ziekte onder controle bleef. Daarna werd gebruikgemaakt van humane medicatie, die bij mensen gebruikt wordt om jicht aan te pakken. De bijwerking van dit middel remde de groei van de leishmaniaparasiet af. Al hielp het niet om de parasiet te doden.
Sinds enige tijd is er wel medicatie op de markt om leishmania aan te pakken, namelijk miltefosine. Dit middel werkt goed en heeft ook nog eens weinig bijwerkingen.’
Is de ziekte te voorkomen?
Kiki: ‘Er zijn heel wat producten op de markt, maar het ene is al doeltreffender dan het andere. Je kiest best een product dat de zandvlieg weert. Kies je een middel dat pas werkt nadat de zandvlieg gestoken heeft, dan wordt de parasiet sowieso overgedragen. Specifieke “vlooienbanden” zijn nog steeds een van de meest effectieve middelen. Het duurt ongeveer een week voordat zo’n
bandje het hele lichaam van de hond beschermt. Wie van plan is om naar het zuiden te reizen, doet de vlooienband dus best minstens zeven dagen voor vertrek om de hals van de hond.
Honden zijn trouwens enkel beschermd als ze de band continu dragen. De band alleen maar aandoen om te wandelen, biedt niet genoeg bescherming. Zo’n vlooienband wordt namelijk geactiveerd door wrijving en warmte, waardoor er een stof vrijkomt die zich geleidelijk over het lichaam van de hond verspreidt. Deze bescherming ontbreekt dus wanneer de hond de band niet continu draagt.
Niet zo lang geleden is er ook een vaccin op de markt gekomen tegen leishmania, wat een beetje een vals gevoel van veiligheid geeft. Veel mensen denken dat een gevaccineerde hond niet meer vatbaar
is voor de infectieziekte, maar dat klopt niet. Het vaccin zorgt ervoor dat, als er een besmetting optreedt, het aantal parasieten en de symptomen beperkt blijven. Het zorgt er dus niet voor dat honden immuun worden voor de ziekte. Wat je ook kan doen is je hond beschermen met een licht jasje, waar de vliegjes niet door kunnen.’
Op welke plekken in Europa komt leishmania voor?
Kiki: ‘Het Middellandse Zeegebied staat erom bekend een gevarenzone te zijn. Maar de ziekte komt ook voor in Latijns-Amerika, al is de kans misschien kleiner dat Woeflezers daar met hun hond verzeild geraken.
Dichter bij huis gaat het dus voornamelijk om landen als Spanje, Portugal, Italië en Griekenland. Maar ook in de Noord-Afri-
‘De eerste symptomen zijn meestal huid- en nagelproblemen’
kaanse landen die grenzen aan de Mediterraanse zee circuleert de ziekte. In deze landen zijn de zandvliegjes die leishmania kunnen doorgeven actief.
Het vervelende is ook dat deze vliegjes bijzonder klein zijn en vooral actief zijn tijdens valavond en ‘s nachts. Dat is dan meestal het moment waarop mensen in
deze warmere regio’s met de hond naar buiten gaan.
Het vermijden van vervuild en stilstaand water kan helpen om het risico op ontmoetingen met deze vervelende insecten te verminderen, omdat ze zich daar vaak vermenigvuldigen. Vermijd ook endemische gebieden, met andere woorden landen waar de zandvliegen in overvloed kunnen voorkomen. Denk maar aan Malta, Cyprus, Bulgarije en andere landen in het oosten van het Middellandse Zeegebied.’
Rekening houdend met de opwarming van de aarde, moeten we de zandvlieg binnenkort ook bij ons verwachten?
Kiki: ‘Voorlopig beperkt de aanwezigheid van deze zandvliegen zich tot het Middellandse zeegebied, al valt het op dat de insecten steeds vaker opduiken in Frankrijk
en af en toe ook in Duitsland. In België is dat voorlopig nog niet het geval.’
Tot slot keren we nog even terug naar de adoptiehonden uit het Mediterrane zeegebied. Is het aangeraden om een hond met leishmania in huis te nemen?
Kiki: ‘De honden die ter adoptie aangeboden worden krijgen een grondige gezondheidscheck. Ondanks dat de test die de adoptieorganisaties doen mogelijk geen honderd procent uitsluitsel kan geven, is de ziekte vandaag goed onder controle te houden. Kortom, een viervoeter die positief test op leishmania kan mits de nodige verzorging en opvolging een perfect gelukkig hondenleven leiden.’
TEKST: Annick Hus
FOTO’S: Shutterstock
‘Een hond die positief test kan met de nodige zorgen een perfect gelukkig hondenleven leiden’
De zomer betekent vakantietijd en daarvoor trek je naar andere oorden. Je hond achterlaten bij familie of in het hondenhotel is dan zeker een optie. Voor veel dogpawrents is de vakantie pas helemaal geslaagd als hun viervoeter mee kan.
Gebruik deze handige checklist en vertrek goed voorbereid op reis met je huisdier:
1 Reizen in Europa
▪ Gechipt
▪ Vaccin tegen hondsdolheid of rabiës (ten laatste 21 dagen voor vertrek)
▪ Een geldig Europees huisdierenpaspoort
Behandeling tegen vossenlintworm voor deze landen: Finland, Malta, Ierland en Noorwegen
Reizen buiten Europa
Identificatie en registratie (eventueel in de taal van het land) Vaccinatie tegen hondsdolheid/rabiës
Legalisatie van de documenten (al dan niet via de Belgische ambassade in dat land)
www.health.belgium.be/nl/dieren-en-planten voor alle info Check voor vertrek of je gegevens in de Dog-ID-databank nog up-to-date zijn. Mocht je je hond kwijtraken in het buitenland, dan kan de lokale politie hem via zijn microchip opsporen. www.dogid.be
▪ Familiale verzekering - dekt schade die je hond berokkent aan derden, in binnen- en buitenland. Mocht je hond iemand bijten of spullen vernielen, dan ben jij daarvoor beschermd
▪ Hondenverzekering - dekt wereldwijd de chirurgische radiologische en farmaceutische kosten voor je hond, evenals het verblijf in de dierenkliniek
▪ Zorg dat je hond de wagen al kent. Mocht je een camper huren, ga dan vooraf al een ritje maken met de hond.
Zorg voor een aangenaam binnenklimaat (zonwering & airco) Houd regelmatig drink- en plaspauzes en benut het om even de poten te strekken.
4 Met de trein
▪ Informeer je bij je treinmaatschappij over het protocol inzake honden.
▪ Benchtraining thuis - vermindert de angst tijdens het reizen.
▪ Informeer je bij je vliegtuigmaatschappij. Overal gelden andere regels dus bekijk of je hond mee mag in het vliegtuig of enkel via het ruim.
▪ Ondersteun je hond waar je kan. Vraag raad aan je dierenarts of gebruik een kalmeermiddel op natuurlijke basis
(Relax www.pharma.pet)
▪ Benchtraining thuisvermindert de angst tijdens het reizen.
▪ Boek een dogfriendly vakantieverblijf waar je dier echt welkom is
▪ www.vakantie-met-hond.be
▪ www.dogsincluded.nl
▪ www.hondenopvakantie.nl
▪ Preventief dierenartsbezoek vóór de reis. Controleer inentingen, ontwormen en dien de juiste vlooi en tekenremedie toe
▪ Gegevens dichtstbijzijnde dierenarts op je reisbestemming.
Dogfood & snacks - De darmen van je hond kunnen door het reizen, de stress en de verandering van temperatuur serieus overhoop gaan liggen. Neem daarom steeds de eigen bekende voeding en snacks van thuis mee. Kijk uit voor kartonnen verpakkingen die niet altijd zon- en waterbestendig zijn. Snacks en brokken kunnen door hitte of vocht snel bederven. hupple snacks zitten in een handige recycleerbare plastic (PMD)verpakking. Deze sluiten goed af en beschermen perfect tegen invloeden van buitenaf. Plaats voeding en snacks steeds op een koele, donkere plek. Voorzie steeds voldoende fris en vers drinkwater.
Ideaal bij warm weer zijn de heerlijk zachtje hupple mint koekjes. Ze zitten boordenvol verfrissende munt en zorgen voor een frisse adem en verkoeling van binnenuit. Munt bevordert de spijsvertering wat een extra plus is.
Ontdek alle treats met een extra aan ingrediënten die heilzaam zijn voor je hond op www.hupple.com
Voor avontuurlijke hondenbaasjes is Corsica een ware droombestemming. Dit eiland staat bekend om zijn gastronomie, schoonheid, maar vooral gastvrijheid naar honden en hun baasjes. Wandelpaden en stranden waar honden welkom zijn, vind je er in overvloed, net als uitdagende bergen voor steile hikes. Honderden kilometers wandelplezier liggen er te wachten. Ben je liever op zee, dan is het een paradijs om te suppen of kanoën met je viervoeter als trouwe wingman. De veerboot laat honden toe zodat de oversteek zonder stress kan verlopen. www.corsica-ferries.nl
PAWctivity voor je staycation:
Bij warm weer heeft je hond nood aan verfrissing. Als aanvulling op water, dat natuurlijk altijd goed is, kan je hem deze (of andere) ijsjes maken. Een ijsje is geschikt om zo aan te bieden, maar je kan het ook in zijn drinkbak gooien, om meer smaak en koelte aan zijn water te geven!
Maak je furriend een fruitig Yoghurt-ijsje, perfect in de ZOMER of bij WARM WEER.
BEREIDING: 10 minuten + afkoeling
Dit heb je nodig:
•2 geplette kiwi’s
• 225 gram natuuryoghurt, zonder suikers en zoetstoffen die GEEN xylitol* bevat.
•hupple softy little 200g (hartvormige softsnacks)
Mix alles door elkaar tot een homogene pasta. Wees extra creatief en voeg kleine hartvormige hondensnacks toe aan je ijsje voor een leuk kleurenpallet en extra smaaksensatie! Giet alles in een ijsblokjestray of ijsjesvorm en vries in. Your dog will love it!
*xylitol is niet aan te raden voor honden, een zeer kleine dosis kan al dodelijk zijn voor honden.
‘‘All holiday destinations must be approved by our dog!’’
In Japan zijn ze aanbeden als beschermer van het gezin en symbool van goede gezondheid, geluk en lang leven, maar ze zijn er ook bekend als “ikken isshu”: de hond van één baasje. Maak kennis met de dappere, loyale akita!
De voorouder van de akita is de stoere jachthond uit de ruige, bergachtige streek rond Odate, in de provincie Akita. De akita matagi – het Japanse woord voor “jachthond” – was een middelgrote berenjager die zelfs de gevreesde Oessoeribeer aandurfde. Het ras zoals we het vandaag kennen is ontwikkeld in de vroege zeventiende eeuw in en rond Odate. De akita was een krachtige jager met sterke werkethiek en een dapper karakter die gewend was om in roedels te jagen op groot wild zoals wilde zwijnen, herten en beren. Door het ontoegankelijk gebied waarin hij leefde bleef het ras eeuwenlang zuiver. Na verloop van tijd werden de dappere honden ook ingezet als waakhonden. Vanaf
1608 verschenen de akita’s in de ring voor hondengevechten.
Bijna een eeuw later, vanaf 1700, werden de akita’s de vaste metgezellen van de samoerai, de Japanse krijgsklasse, en er kwam een wet die het verwonden of doden van de honden verbood. Geïnspireerd door hun moed en vechtlust keken de samoerai drie eeuwen lang naar hun honden als leermeesters. Tot de negentiende eeuw was het bezitten van een akita een privilege, voorbehouden voor deze elitekrijgers, de keizerlijke familie en hun hof. De akita deed zijn intrede in de Japanse folklore. Aan dat beschermd bestaan kwam een einde in de negentiende eeuw. Vanaf 1868 werden de akita matagi’s gekruist met tosa’s en mastiffs om grotere honden te verkrijgen voor de populaire hondengevechten. Deelnemen aan hondengevechten moest de krijgslust van de samoerai stimuleren, en hun honden moesten daarvoor het onderspit delven. Het ras werd groter, maar de typische kenmerken van het ras gingen verloren. De nakomelingen van deze kruisingen werden “shin akita” – “nieuwe akita” – genoemd.
HACHI-KO
Rond 1910 werden hondengevechten verboden in Japan. De Japanners waren hun geliefde hond uit de folklore niet vergeten, en het ras werd behouden en verbeterd. Akita’s hadden een bijzondere plaats in de cultuur van het land. Nochtans kwam de twintigste eeuw met enkele droeve dieptepunten voor de akita.
In 1927 werd een rasvereniging gesticht om het, toen al ernstig bedreigde, ras te beschermen en in 1937 riep de overheid negen honden uit tot nationaal erfgoed. Er kwam een onmiddellijk exportverbod op akita’s en zeer selectieve eisen voor de fok. Door deze inspanningen was het type uit de glorietijd van tweehonderd jaar voordien terug. In de jaren dertig verenigde
één akita een heel land: Hachi-ko werd het symbool van trouw. De akita had een nieuw statuut, maar zelfs dat kon het noodlot niet tegenhouden…
Tijdens de Tweede Wereldoorlog stierven Japanse soldaten met miljoenen aan het front terwijl de bevolking thuis stierf van de honger. Deze nam een gruwelijke beslissing om te overleven: hun honden werden geslacht en opgegeten. De pelsen gingen naar het leger voor het vervaardigen van militaire kleding. De overheid vaardigde een bevel uit: alle honden werden in beslag genomen en gedood door de politie. Enkel Duitse schepers, die ingezet werden in het leger, bleven de gruwel bespaard. Aan het einde van de oorlog was het ras nagenoeg uitgeroeid. Het is dankzij de inspanningen van enkele mensen die, op gevaar van eigen leven, akita’s verborgen hielden tijdens de oorlog, dat het kon overleven. Morie Sawataishi was daar één van. Hij kan gerust worden beschreven als de redder van het ras.
Wie een beetje hondenliefhebber is, kent het verhaal van Hachi-ko, de witte akita die in de jaren twintig elke dag zijn baasje opwachtte in een station van Tokio en dat elke dag tot zijn dood is blijven doen nadat zijn baasje onverwachts overleed. Hachi-ko is de nationale held van Japan. Maar hebben jullie al gehoord van de held die de akita redde?
Morie was in de jaren dertig een jonge knaap uit Tokio. Hij kwam uit de marine, was verloofd met de mooie Kitako en de jobopportuniteiten lagen voor het grijpen in de Japanse hoofdstad. Maar in 1940 nam hij een baan bij Mitsubishi, dat het afgelegen, koude noorden van elektriciteit wilde voorzien. En dus trok Morie met zijn gezin de bergen in om er energiecentrales te bouwen.
Vier jaar later leefde het gezin in Hachimantai, een onderontwikkelde en arme streek van de provincie Akita. Elektriciteit, gas of verwarming om de lange, harde winters door te komen was er niet. De noodlottige beslissing van Japan, drie jaar eerder, om mee te vechten begon een zware tol te eisen. De oorlog bleef duren, voedsel en warme winterkleding werden schaars. Honger, ontbering en een uitzichtloze situatie maakten de bevolking wanhopig. Op een dag kwam de harde realiteit bikkelhard binnen tijdens een gesprek met een vriend, die vertelde dat mensen hun honden waren beginnen op te eten. De pelsen werden verkocht aan het leger voor een schamel inkomen. Dorp na dorp kreeg een verbod opgelegd om honden te houden: overal werden honden in beslag genomen en door de politie doodgeknuppeld. De bevolking keek met lede ogen toe hoe de akita, het ras van hun geliefde Hachi-ko, van de kaart gevaagd werd.
Morie was geschokt door wat hij hoorde, want ook hij kende het verhaal van Hachi-ko. Hij was elf jaar oud toen het bronzen standbeeld voor Hachi-ko werd opgericht aan het station en herinnerde zich de nationale rouw toen de hond stierf. Er was zelfs een lied voor hem gemaakt Trouwe Hachi-ko, dat in alle scholen van het land geleerd werd. Het stoorde hem toen hij, niet lang voordien, vernam dat het bronzen beeld ter ere van de hond was gesmolten om er munitie van de maken. Niet lang na deze gebeurtenis hoorde Morie over een puppy die illegaal werd verkocht. Het was een teefje en de verkoper vroeg er een absurd bedrag voor. Morie trok met paard en kar naar het dorp, een dagreis verder. Kitako had hij niet verwittigd van zijn plannen, want hij kende haar reactie: hoe zouden ze met de huidige schaarste en twee kinderen om voor te zorgen nog eten vinden om een hond te voeden?
Maar toen hij het teefje zag, was hij verlo-
‘Tot de negentiende eeuw was het bezitten van een akita een privilege’
ren. Morie was vastberaden geweest om af te dingen, maar betaalde uiteindelijk nog 300 yen – zes keer zijn maandloon – voor de pup, die thuis een fikse echtelijke ruzie veroorzaakte. Kitako weigerde een week lang om haar man aan te spreken, maar Morie hield koppig vast dat het hun plicht was om deze pup te beschermen. Ze kreeg een plekje in de schuur achter het huis, en Morie ging elke ochtend en avond in het donker met haar wandelen in het bos. Alsof ze wist dat haar leven afhing van verborgen blijven, was het teefje altijd muisstil. Na een tijdje begon ook Kitako op te warmen voor het nieuwe lid van het gezin en ging zij haar restjes uit de keuken brengen, soms zelfs rijst uit haar eigen kom. Alle honden na deze eerste teef zouden hun naam van Kitako krijgen. Voor haar werd er nooit een naam gezocht, daar waren de tijden te bar voor. Voor het gezin was zij gewoon “Inu” (“hond”).
Na verloop van tijd bouwde Morie zijn hond een grotere, mooiere kennel. Intussen leefden ze met zeventien familieleden in hun kleine huisje. Morie recupereerde houten palen van de centrale en bouwde haar een blokhut met een binnenkennel vooraan en een eigen, omheind tuintje achteraan waar zijn teefje ongezien en onbeperkt buiten van de zon kon genieten.
Toen Japan zich overgaf in de zomer van 1945 waren er nog maar zestien akita’s over. Twee daarvan woonden bij Morie, die een fokprogramma opstartte en een eerste hondenshow op poten zette: een klein evenement voor de mensen die akita’s hadden gered tijdens de oorlog.
Na de oorlog werd de herstelling van het ras Morie’s levensmissie. Morie zocht in zijn honden naar karakter: ze moesten energie, intelligentie en moed vertonen. Mensen die bij hem een akita kwamen kopen, werden de deur gewezen. Zestig jaar lang fokte hij honden die miljoenen yen waard waren, maar gaf hij de honden die hij zelf niet hield liever weg aan mensen die hij waardig achtte. Zijn toewijding en
liefde voor de dieren waren niet te koop. En terwijl het ras wereldwijd aangepast werd voor een leven binnenshuis, verwilderden Morie en zijn roedel: ze trokken de bergen in, sliepen in de sneeuw en joegen op beren.
De laatste akita van Morie was de spierwitte teef Shiro, die in 2007 op de gezegende leeftijd van vijftien, stierf. Morie zou haar niet lang overleven. Hij plande een grootste uitvaart voor zijn kampioene. Hij had nog twee jongere akita’s, maar de energie om hen te trainen of met hen te gaan jagen was hem vergaan: hij wilde zijn geliefde Shiro volgen.
Het jaar nadien verwoestte een aardbeving de woning van Morie en Kitako. Ze verhuisden noodgedwongen naar de woning van hun dochter in Tokio. De aanpassing viel Morie zwaar. Niet lang nadat zijn huis onbewoonbaar verklaard werd, kwam Morie in het ziekenhuis terecht. “Ik heb te lang geleefd”, zei hij terwijl hij koppig elke behandeling weigerde. Een jaar nadat hij Shiro moest laten gaan, ging Morie zonder vrees en zonder spijt zijn geliefde teefje, en alle honden die hij in zijn leven gered heeft, achterna.
Akita’s zijn gespierde, massieve honden van het spitstype. Hun dikke, dubbele vacht komt voor in verschillende kleuren, zoals wit, rood of getijgerd. Alle kleuren behalve wit moeten “urajiro” hebben: witte vacht op de flanken, de zijkanten van de bek, de kaken en de onderkant van kaken, hals, lichaam en staart en de binnenkant van de poten.
Ze hebben vrij kleine, bijna driehoekige ogen die bijna altijd donker van kleur zijn. Hun oren zijn klein, dik, driehoekig, rechtopstaand en naar voren gedraaid. De staart is hoog ingezet, dik en krult over de rug.
De akita is een primitief ras en ziet er wolfachtig uit. De Japanse akita heeft een typische spitse snuit, die wat aan die van een vos doet denken. Met zijn stoere uitstraling
en fierheid heeft de akita een indrukwekkende présence. De dubbele vacht is ideaal om zich in de sneeuw te begraven.
Akita’s zijn beroemd voor hun waardigheid, moed en trouw. Ze zijn stil maar aandachtig en houden van het gezelschap van hun roedel, maar kunnen ook wantrouwig zijn naar vreemde mensen en dieren toe. Deze zelfstandige en eerder koppige honden zijn niet voor onervaren hondenbaasjes weggelegd! Door hun scherpe jachtinstinct is het goed opletten met de akita rond andere (kleinere) huisdieren, zeker aangezien ze ook bezitterig durven zijn over hun eten. Rechtstreeks oogcontact kan door de akita gezien worden als een bedreiging. Laat deze eigenzinnige, onafhankelijke jagers
liefst niet onbewaakt alleen wanneer je de situatie niet goed kan inschatten. Akita’s hebben een loyale en rustige, maar complexe persoonlijkheid die van hen honden maken voor de echte liefhebbers van het ras. Hun trouwheid aan hun baasje en wantrouwen voor onbekende mensen of dieren kan escaleren wanneer de hond niet goed gesocialiseerd is.
Akita’s zijn assertief, intelligent en dus makkelijk verveeld: zorg altijd voor voldoende uitdaging! Respecteer het feit dat hij gefokt is om zelfstandig te jagen en houdt van zijn personal space en je hebt er een echte vriend aan. Een akita kan zelfs de grootste kindervriend van het gezin worden! Let wel dat alleen “zijn” kinderen getolereerd worden, en wel op de voorwaarde dat zij hem respecteren.
Akita’s eisen niet veel ruimte in huis, zo lang ze maar hun personal space krijgen. Aangezien ze zo groot en krachtig zijn, is het wel van cruciaal belang dat ze correct getraind worden. Zorg voor een uitgebreide socialisatie van je akita, wil je latere
een hond die graag met je meewerkt! Wel zo makkelijk met de akita: ze zijn van nature stil en proper, dus makkelijk zindelijk te maken!
Akita’s kunnen energiek zijn, maar zijn tevreden met relatief korte wandelingen en speelsessies. Wel hebben ze een groot uithoudingsvermogen, dus weet goed waar je aan begint wanneer je er met de akita op uit trekt! Je kan je akita geen groter plezier doen dan hem in de sneeuw te laten: deze ruige honden zijn gebouwd voor een leven in de sneeuw.
Door zijn unieke karakter heeft de akita een baasje nodig met veel zelfvertrouwen en is oplettendheid aangeraden in de interactie met vreemde mensen, kinderen of andere honden. De beste manier om te zorgen dat deze interacties goed verlopen is door de hond van jongs af aan goed te socialiseren.
Een akita zal zelden duidelijk in zijn lichaamstaal overprikkeling of agressie aangeven. Zijn gelaatsuitdrukking en lichaamstaal zijn subtiel en vaak is het al te ver wanneer je iets gewaar wordt. Het temperament en gedrag van je akita kunnen uiteraard gevormd worden door bewuste training en gewenning. Zo kan je kiezen om een volwassen hond, waarvan het karakter al ontwikkeld is en je dus weet wat je eraan hebt, te adopteren bij een asiel. Kies je toch voor een puppy, zoek dan zeker een verantwoordelijke fokker en laat je goed begeleiden.
GROOTTE
58 - 70 cm
GEWICHT
30 - 52 kg
LEVENSVERWACHTING
10 - 13 jaar
VACHT VERZORGING
Gemiddeld – regelmatig borstelen
KARAKTER
› zelfstandig
› trouw
› waardig
› rustig
› moedig
BEWEGINGSBEHOEFTE gemiddeld
Een verantwoorde fokker zal zijn pups en ouderdieren ook testen op oogproblemen, schildklieraandoeningen en heupdysplasie. Door de dikke ondervacht zal je je akita vaak en goed moeten borstelen om alle dode haren te verwijderen.
problemen voorkomen. Zeker voor een onervaren baasje kunnen deze honden een uitdaging zijn om op te voeden. Een akita is daarom niet de beste keuze voor een eerste hond. Sowieso zijn een zachte hand, wederzijds respect, beloningsgericht trainen en consequentie key met deze honden. Met belonen, respect en uitdaging krijg je
De akita is een rustiek ras dat wel tegen een stootje kan. Toch is het opletten voor een maagkanteling. Akita’s hebben een grote eetlust en het risico dat hun maag kantelt, een levensgevaarlijke aandoening, loert. Akitabaasjes hebben er zeker baat bij om de symptomen te leren herkennen zodat zij hun hond snel en goed kunnen helpen.
De akita is tegenwoordig ook een gezinshond. Toch houd je altijd best de oorsprong van dit machtig ras in je achterhoofd. Ze zijn erg loyaal maar kunnen daarin ook extreem zijn, waardoor ze maar één baasje hebben, en moeten goed gesocialiseerd worden om agressie te voorkomen. Deze grote, stoere, stille honden gaan voor hun baasje door vuur, zo lang die hen respecteren. Houd er met een akita toch ook zeker rekening mee dat niet alle landen zo tolerant zijn als het onze en je dat beperkingen kan opleveren wanneer je met je hond wil reizen. Veel landen, zoals Spanje, leggen restricties (muilkorven, vergunningen) op voor het houden van een akita en de verdraagzaamheid naar deze fiere honden is, helaas, niet altijd overal even groot.
TEKST: Kim Schoukens
FOTO’S: Shutterstock
Akita’s hebben een loyale en rustige, maar complexe persoonlijkheid
Fokkerij van Belgische herders: Mechelaars en Tervuerense herders.
Gefokt naar het traditionele type, werklust en evenwichtig karakter.
› 0472 30 31 27
› vandevaardekenshoeve@hotmail.com
› www.vandevaardekenshoeve.be
ARTHISHOEVE
ERKEND GEDIPLOMEERD FOKKER VAN LABRADORS
Gefokt door gedragstherapeut, voedingsdeskundige en trimmer Therapie- en gezinshonden
Labradors met stamboom en getest op HD, ED, ECVO en genetische aandoeningen in het ras
Momenteel enkele pups beschikbaar
www.arthishoeve.be/kennel
+32 (0) 497 432 850
Familiale fokkerij in Wezemaal. Wij fokken op schoonheid en op werken.
Lid van de Belgische Beauceronclub.
› 0495 69 46 90
› nnstables.be
Middenslag Keeshond
A Little Grey Cloud
Sociaal en familiaal opgevoed. We fokken op schoonheid en karakter. Enkele puppy’s beschikbaar.
› 0476 33 72 05
› qkatia2.be
SHAR-PEI
Blue Bamboo’s Garden
Erkend gediplomeerd huiselijk hobby fokker Blue Bamboo’s Garden
Testen op spaid, poag pll, HD, ED en patella luxatie
› Gerd Cloots
› tel 0476 61 94 37
› hk 10104502
› btw 0652667072
› www.blue-sharpei.be
Een liefhebberskennel die al zeer lang bestaat.
Zowel lang- als korthaar chihuahua’s met worden er met trots gefokt. De pups hebben een stamboom Sint-Hubertus. Altijd welkom!
› 053 62 34 69 of 0477 52 74 24
› chihuahuastlandvanaalst@skynet.be
Dat kan enkel als je voldoet aan enkele voorwaarden:
» Je bent erkend door de Koninklijke Maatschappij
Sint-Hubertus (KMSH).
» Je fokt enkel pups met stamboom.
» Je fokt maximum twee rassen.
» De moederhond leeft in huis en de pups worden in een huiselijke situatie gesocialiseerd.
» Je fokt enkel met gezonde ouderdieren.
Neem contact op: redactie@woef.be of 0499 72 93 13
1. Opgelet voor losse kabels Opgelet voor knabbelgevaar! Zorg ervoor dat elektrische draden en snoeren buiten bereik blijven.
2. Hekjes Traphekjes, poortjes en puppyrennen kunnen handig zijn.
3. Sluit het toiletdeksel Zodat jouw pup niet in het toilet valt of eruit drinkt.
4. Houd deuren en ramen gesloten Zo kan jouw puppy niet ontsnappen of naar buiten vallen.
5. Verhuis giftige planten Zet ze waar de pup er niet bij kan of schenk ze aan iemand zonder huisdieren.
6. Zorg dat je pup niet in de vuilbak kan Voor ons is de vuilnisbak vies, voor puppy’s superinteressant. Maar vuilnis eten is gevaarlijk: denk maar aan giftige zaken, scherpe objecten enzovoort.
7. Houd medicatie en poetsproducten buiten bereik
8. Laat geen spullen rondslingeren
9. Creëer een rustig plekje voor je pup Zet zijn mandje of bench op een plek waar je pup zich ongestoord kan terugtrekken.
Festivalitis? Op 10 en 11 juni vind je een remedie voor je festival fever in Sijsele. Daar vindt Het Hondenfestival plaats, een festival voor viervoeters.
Het Hondenfestival van Tudor & Friends is terug!
Op 22 en 23 april luidde het evenement het festivalseizoen in. Ondanks het hondenweer was het een succesvolle editie. ‘Er waren meer dan vierduizend bezoekers’, zegt organisator Nicolas Compernolle. Honden konden zich onder andere uitleven in de speelzone met zwembad én glijbaan, ravotten op het strand en poseren voor een hondenfotograaf. ‘Nieuw dit jaar is dat we er een interactief gebeuren van hebben gemaakt’, gaat Nicolas verder. ‘Bezoekers konden prijzen winnen door opdrachten met hun hond uit te voeren, zoals een hindernissenparcours afleggen, een uitgestippelde wandeling maken en een foto op het strand nemen.’
De volgende editie van Het Hondenfestival gaat door in Sijsele, de uitvalsbasis van De Hondenkoer. Op het programma staan demo’s schapendrijven, agility en doggydance, maar er valt ook van alles te beleven. Zo kan je hondenyoga – of moeten we “doga” zeggen –uitproberen met je viervoeter. Er is ook zwemgelegenheid. De Hondenkoer ligt vlakbij natuurgebied Ryckevelde en bij de stad Brugge. Je kan dus een festivaldag combineren met een citytrip of een mooie boswandeling. De Hondenkoer is een ontmoetingsplaats voor honden en baasjes. ‘De Hondenkoer is vernieuwd en is nu drie keer groter dan voordien’, zegt Nicolas. ‘Met extra privéweides die je kan afhuren - eentje met een agilityparcours en eentje met zwemgelegenheid - en een centraal plein waar honden aan de leiband welkom zijn, wordt De Hondenkoer drie keer leuker en drie keer toegankelijker!’
Meer info: hethondenfestival.be
Daniëlla Meurs heeft al sinds 1997 beaucerons. ‘Mijn man ontdekte het ras op een hondenshow en was meteen verkocht’, vertelt ze. Nu heeft ze er drie: Joni (12), Sayda (3) en Vigo (11 maanden). ‘Beaucerons zijn van alle markten thuis: ze zijn veelzijdig en je kan verschillende sportdisciplines met hen beoefenen. Het zijn ook zeer trouwe honden die graag bij hun familie zijn. We hebben een tuin van 15 are en de deur staat nu open, maar ze liggen hier alle drie bij me in de keuken.’
Vigo is op dit moment een energieke puber. ‘Beaucerons zijn laatbloeiers’, weet Daniëlla. ‘Ze worden pas volwassen nadat ze de twee jaar gepasseerd zijn.’ Het ras heeft de reputatie een beetje gereserveerd te zijn. Vigo vormt daarop een uitzondering. ‘Hij is heel open en sociaal. Vigo gaat bij iedereen om knuffels vragen, wat hem een bijnaam opleverde: “de kusjesman”.’ Daniëlla beschrijft haar jongste beauceron als een levensgenieter, een bon vivant. ‘Vigo ziet het leven als een feest. Hij kan de clown uithangen, maar als er gewerkt moet worden, schakelt hij de knop om. We volgen gehoorzaamheid aan de hondenschool en met de overgangsproef van de A- naar de B-klas, behaalde hij een score van honderd op honderd.’
Daniëlla Meurs heeft al 25 jaar lang beaucerons. Met Vigo, haar jongste beauceron, speurt ze naar vermiste honden.
Naast gehoorzaamheid beoefent Vigo ook showtraining en dogtrailing. ‘Dogtrailing is het speuren naar een vermiste honden aan de hand van een geurvoorwerp’, verklaart Daniëlla. ‘We trainen elke week in Nederland. In België is dogtrailing nog niet zo bekend, met als gevolg dat wanneer er een speurhond nodig is die vermiste honden kan opsporen, die meestal in Nederland wordt gezocht.’ Daniëlla is vrijwilliger bij LostDogzzzs, een vzw die vermiste honden probeert te herenigen met hun baasjes. ‘Vorige week heb ik met Sayda - die ook dogtrailing doet - nog een verloren gelopen hond teruggevonden.’
’Is dat een kruising van een rottweiler en een dobermann?’ Het is een vraag die Daniëlla soms voorgeschoteld krijgt. ‘De beauceron is iets struiser dan een dobermann, maar niet zo struis als een rottweiler. Daarom denken voorbijgangers soms dat het een mix is. Je kan een beauceron makkelijk herkennen aan de dubbele wolfsklauw.’
Wil je ook eens w(h)ondermooie foto’s van jouw hond laten nemen? Neem dan eens een kijkje op www.hondermooi.be! fb.com/hondermooi
Instagram: @hondermooi
Anthony Godfroid is een advocaat gespecialiseerd in dierenwelzijnswetgeving. Elke maand schijnt hij zijn licht over een ander onderwerp.
Deze maand heeft advocaat Anthony Godfroid het over twee hete onderwerpen: elektrische halsbanden en de handel in zieke dieren.
Er zijn weinig onderwerpen die zo beroeren in de hondenwereld als de elektrische halsbanden. In de drie regio’s van het land is er nagedacht over deze halsband. Zo hebben de drie regionale raden voor Dierenwelzijn er een advies over gemaakt. Zéér interessant is het advies van 6 mei 2022 van de Brusselse Raad voor Dierenwelzijn. In bewoordingen die aan duidelijkheid moeilijk overtroffen kunnen worden, legt de Brusselse Raad uit: ‘Trainingsmethoden op basis van “negatieve” methoden leiden tot een hoger risico op agressie, angst, onrust en ongewenst gedrag, terwijl de kwaliteit van de relatie met de trainer en/of de eigenaar van de hond en het welzijn van de hond worden aangetast. Bovendien zijn negatieve trainingsmethoden niet efficiënter: honden presteren niet beter in vergelijking met niet-aversieve, “positieve” technieken.’ In het advies wordt ook resoluut gepleit voor positieve, beloningsgerichte trainingsmethoden.
Ook in Vlaanderen en Wallonië is er op dezelfde manier een anti-elektrische-halsbandpositie ingenomen.
Om te beginnen: ik heb doelbewust Vlaanderen geschreven en niet België. Dierenwelzijn is sinds 2014 een geregionaliseerde materie wat maakt dat de situatie in de drie landsdelen verschillend is. Beste lezer, u zult mij willen vergeven dat ik mij daarom beperk tot de situatie in het Vlaams
Gewest. Welnu, in onze contreien is de elektrische halsband verboden vanaf 1 januari 2027. Dat staat zo te lezen in de Vlaamse Dierenwelzijnswet. Ik citeer: ‘Niemand mag een hond of een kat een halsband die elektrische prikkels toedient, laten dragen of die halsbanden verhandelen. Elektrische halsbanden die gekoppeld zijn aan een onzichtbare omheining, vormen een uitzondering op dat verbod.’ Mogen de halsbanden dan nog steeds gebruikt worden tot die datum? Ik vrees van wel beste lezer.
Hier kunnen we als regio een puntje zuigen aan de Engelse dadendrang als het op dierenwelzijn aankomt. Bij onze Engelse buren is het gedaan met de halsbanden vanaf 1 februari 2024. De Kennel Club schat dat maar liefst een half miljoen honden baat gaan hebben bij de afschaffing van de zogenaamde shock collars. Vijf procent van de Engelse hondenbaasjes geeft namelijk aan er regelmatig gebruik van te maken. Vlaanderen telt uiteraard minder honden dan Engeland, maar ook bij ons is de impact van het toekomstige verbod groot: tienduizenden honden zullen ervan bespaard blijven. Conclusie: drie jaar na Engeland zijn de dingen ook in Vlaanderen verboden.
Ook een andere “hete” kwestie wil ik u niet onthouden. Volgens een Koninklijk Besluit van 27 april 2007 is het in Vlaanderen
verboden dieren met duidelijke ziektesymptomen te verhandelen. Er staan zware boetes op de overtreding van dit artikel en zelfs een gevangenisstraf van 8 dagen tot 5 jaar. Welnu, beste lezer, ik stel in mijn praktijk vast dat er een aantal individuen een heus handeltje in zielige of zieke dieren hebben opgezet. Als “opkopers” schuimen zij de markt af en tikken zij zieke puppy’s of zieke kweekdieren op de kop. Ik wil van deze rubriek gebruik maken om te waarschuwen voor deze volstrekt illegale activiteit. Als goedmenende dierenvriend zou men kunnen geloven een welbepaald dier verder te helpen door het een goede thuis aan te bieden. Men vergeet daarbij echter dat men een verderfelijk systeem in gang houdt. En ook de opkopers gaan niet vrijuit: op de rug van zieke dieren verdienen zij verschillende honderden euro’s per zogenaamd “geplaatst” dier. Doe hier niet aan mee: het is verboden en het is moreel laakbaar. Een gewaarschuwd WOEF-lezer is er twee waard!
Hippo Revue is bezig aan zijn 36ste jaargang als onafhankelijk Belgisch vakblad voor de paardensport. Hippo Revue brengt in woord en beeld uitgebreid in alle disciplines wat er in onze regio aan paardensport gebeurt. Ook algemene artikelen aangaande fokkerij, recht, milieuvergunningen, veeartsenij, boekbesprekingen,... informeren tal van lezers.
Verantwoordelijke uitgever
DINGO B.V.
Sintelweg 4
1560 Hoeilaart
Hoofdredacteur Evi Maveau
Redactie Evi Maveau - An Wesenbeek
Karolien Selleslags - Judith Fick - KimAnthony Godfroid - Annick Hus
De redacteurs zijn verantwoordelijk voor de inhoud van hun tekst. Artikels en foto’s uit dit blad mogen enkel overgenomen worden mits schriftelijke toelating van de uitgever.
Senior writer Jaak Pijpen
Lay-out Revista
Coverfoto Hondermooi
Online www.woef.be abonnement.woef.be shop.woef.be
Briefwisseling, zoekertjes en nabestellingen
Dingo B.V. – Woef
Sintelweg 4
1560 Hoeilaart
Gsm: 0499 72 93 13 redactie@woef.be
Publiciteit
Gsm: 0476 21 87 41 joris.pijpen@woef.be
Abonnementen
Ambachtenlaan 21 unit 2A
3001 Heverlee
Tel: 02 808 55 23
Fax: 02 808 70 05
www.aboland.be
klantenservice@abonnementenland.be
Gedrukt bij Drukkerij Hendrix www.drukkerijhendrix.be Tel: 011 63 19 54
Privacy: Je gegevens komen terecht in het bestand van de Abonnementenland bvba, Diependaalweg 6, 3020 Herent. Ze zijn bestemd om je abonnement te beheren en om je informatie toe te sturen over de producten van de Abonnementenland. Wij kunnen je gegevens aan derden (zoals commerciële partners) doorgeven voor direct marketing, tenzij je je hiertegen verzet. Je kunt je gegevens steeds raadplegen, verbeteren of laten schrappen.
MET EEN
CADEAUKAART
VAN MAXI ZOO VIA
ABONNEMENT.WOEF.BE
1 JAAR
• 59 euro
• 12 magazines
• cadeaukaart ter waarde van 25 euro, vrij te besteden bij Maxi Zoo
2 JAAR
• 99 euro
• 24 magazines
• cadeaukaart ter waarde van 50 euro, vrij te besteden bij Maxi Zoo
Abonnement tot wederopzegging
In samenwerking met Maxi Zoo, jouw partner in voeding en benodigdheden voor huisdieren. Ontdek meer op www.maxizoo.be
ABONNEREN KAN OP ABONNEMENT.WOEF.BE
ABONNEMENTENLAND
POST: WOEF – abonnementen, Ambachtenlaan 21 unit 2A, 3001 Heverlee
TELEFOON: +32 (0)28 08 55 23 www.aboland.be voor adreswijzigingen en opzeggingen.
Voor Nederland: Abonneren en nabestellen kan via magvilla.nl
Natuurlijke en biologische* producten, compleet en aanvullend, droog en natvoer, snacks, vetten/olie, tabletten en kluiven. Duurzaam, locale productie, recyclebare verpakkingen, milieu en diervriendelijk en een kleine ecologische voetprint.
Voor alle hondenrassen en alle leeftijden.
BF®Petfood, natuurlijk het beste!
BF
Meer informatie: www.bfpetfood.nl
Mail: info@bfpetfood.nl
