de Luxe
MAGAZINE
De lux e manier van overleven Stoo m c u r s u s s o ci a l e won i n g b o u w PO ST M ON DAI NI S M E IN DE KUN ST Kuifj e i n Ge b ed Stea m p u n k
Nr. 11 2
0
1
3
PulpdeLuxeMagazine is het kruispunt van eco, dwars, duurzaam, kritisch, grappig, ethisch en esthetisch. PulpdeLuxe Magazine wordt gemaakt door vrijdenkers uit verschillende hoeken, wormgaten en vakdisciplines. Denk aan fotografen, vormgevers, tekstschrijvers, reclamemakers, maar ook filosofen en kappers. PulpdeLuxe is het platform, de denktank, het netwerk dat we delen.
Redactie:
Marianne Mengerink, Erik Ros, Rolf van Olst, Maria Steinebach, Marianne Antuma, Job Boersma, Afke Jansen
Vormgeving:
AFontwerp
Fotografie:
Job Boersma , Marius Suiker
Tekst:
Erik Ros, Job Boersma, Erik de Vlieger, Marjolein Scherphuis, Johan Kroes, Lynsey Dubbeld, Janita Tabak, Henriet de Nie, Wim Schluter
marketing:
Steven Boersma
Modellen:
Marianne Antuma , Kimberly Richardsons, Rosanne van Welzen, Jessica van den Berg, Eef Wanten, Floor van den Ham
Mua:
Denise Boon, Kristy Mooren
Styling:
Marianne Antuma
Recepten:
Martien Ubbink
Dank aan:
onze lezers en fans. And of course The Hills.
De ambassadeurs van PuldeLuxeMagazine zijn : - Paula Boguslu - Sheila Sitalsing - Willem Alkema - Derk Moor - Saskia Paulissen - JB Meijers PulpdeLuxe: www.pulpdeluxe.com / info@pulpdeluxe.com de Luxe 06-22498775 (Job Boersma) / 06-17948550 (Afke Jansen)
de
INHOUDS
eZomerse karakter slij Radijsjesstamppot e Schotse Hoo Dag vogels,
’nikcor ni eht “ Palais eerf Het Sociale” van dMlrow O N D Godin, I NForward HOUDS
Dag bloemen, Dag klassiekers
ZOEK DE 8 VERSCHILLEN
Schilderijen Maria Steinebach
de Luxe
de Luxe
de Luxe
jpen aan oglanden Steam
s
N
Blues voor Vinex
Illegale Pop Art
De poppen aan het dansen
PRINT punk IS BIG Bruidscollectie
Column recycling
SOPGAVE
“Sara” RECYCLEN!
D A I N Grijze pakken domineren het lokaal bestuur.
RECYCLEN!
S O P G A V E d de Luxe
de Luxe
de Luxe
e Luxe
Forward Believe
Alweer het 11e nummer van PdLM. Nummer 11; het gekkengetal dus we hebben er een extra gek nummer van gemaakt. Met voor iedereen wat om over te zeuren. Inclusief spelfouten voor de diehard speldetectives en stijlbloopers voor de stijldansers. Wij doen ons ding en doen dat ongeveer in de geest van onze regering; we rotzooien maar wat en trekken ons nergens wat van aan. Of zou er toch een gedachte zitten achter deze expeditie? De naieve missie dat we samen met jullie de wereld gewoon een stukje beter maken. Omdat het kan. In tijden dat je van alle kanten genaaid wordt en klootzakken de wereld om ons heen bepalen is er gelukkig PulpdeLuxeMagazine; uw luxe manier van overleven. Believe!
de Luxe
5
de
e Luxe
Column recycling Ik heb Amsterdam de laatste tijd zo vaak gecomplimenteerd dat mij verweten werd dat ik gesponsord werd door onze hoofdstad. Ik schreef ondertussen ook zalvend over het fijne dagblad Het Parool, dat alles wat zich afspeelt in mijn dorpje aan de Amstel piekfijn vastlegt. Ik geef het toe, dat was slijmerig en daarom wil ik de balans enigszins herstellen.
Omdat we tegenwoordig welbewust aan recycling doen, en terecht, dacht ik bij mezelf: waarom niet ook mijn columns een tweede leven geven? Je moet nu eenmaal met je tijd meegaan. Zo kreeg ik het idee om mijn oude eerbetuigingen aan Amsterdam te recyclen in deze column voor PulpdeLuxeMagazine. Gewoon omdat ik zo trots ben op Amsterdam, die eigenwijze rooie stad waar het zelfbewustzijn vanaf druipt. Overdreven? Ik vind van niet. Amsterdam, die stad waar columnisten en betaalde dagvoorzitters als Max Pam en Theodoor Holman regelmatig het cynische vingertje opsteken om hun politiek correcte elitevrienden te pleasen. Amsterdam, die stad waar Job Cohen zijn makkelijke homovlaggetje mag ophangen en op Nieuwsuur arme illegaaltjes uitkiest om het zijn doelgroep naar de zin te maken. Amsterdam, die stad waar Derk Sauer in mijn mooie Parool over Rusland schrijft, om daarmee te camoufleren dat hij samen met de Brenninkmeiers het NRC leegplundert. Een columnist bij de voormalig verzetskrant die wapens heeft geleverd waar vaders en moeders zijn vermoord??? www.elsevier.nl/Cultuur--Televisie/nieuws/2013/5/ Mede-eigenaar-NRC-Derk-Sauersmokkelde-wapens-voor-IRA-1250391W/Amsterdam, die stad waar rooie ouders hun kinderen na Koningsdag de tape niet van de straat laten halen. Daar is de stadsreiniging voor, hoor ik ze denken. Om ook nog maar eens een oude term nieuw leven in te blazen: Amsterdam, je bent bezig om je eigen yup te worden. Recyclen geeft soms een verfrissende kijk op de dingen, vindt u ook niet? Erik de Vlieger Twitter : @EWdevlieger
de Luxe
de
Steam
punk v
eel mensen zoeken in hun vrije tijd een wereld waarin ze even aan de realiteit kunnen ontsnappen. Anno 2013 zijn veel mensen vanwege financiele crisis en groeiend wantrouwen in gevestigde instanties het beu en maken hun eigen wereld.
de Luxe
de Luxe
de Luxe
e Luxe
de Luxe
de
e Luxe
S
teampunk is een rollenspel gebaseerd op de wereld van Jules Verne; het begin van de industriele revolutie met futuristische ingredienten. Een vorm van Lark dus. Steampunkers maken hun eigen pakken en nemen rollen aan die bij hen passen en spelen hun steampunkspel
de Luxe
waar mogelijk en op verschillende plekken in de wereld. Steampunk is nog net geen lifestyle maar zit er wel dicht tegenaan. Juist nu in een tijd van grote verwarring en digitalisering is de terugkeer naar het begin van de 19e eeuw en het stoomtijdperk opmerkelijk. Escapisme par excellence.
de
e Luxe
de Luxe
de
M O N D
e Luxe
de Luxe
D A I N
de
PRINT IS BIG
e Luxe
Fact: There are more forests in the U.S. today than there were 50 years ago
S
W
KI
u
THE PAPER INDUSTRY Plants three times more trees than it cuts
de Luxe
“To addres climate change
WE MUST USE MORE WOOD, NOT LESS. Using wood sends signals to the marketplace to grow more trees”
SPAM
WASTEDS 33 MILLION
ILOWATT HOURES ANNUALLY
equivalent greenhouse emissions to 3.1 million cars using 2 billion gallons of gas
PRINT IS GREEN
de
tekst: Marjolein Scherphuis
John Mayer | Waiting On The World To Change | #snoeihard me and all my friends we’re all misunderstood they say we stand for nothing and there’s no way we ever could now we see everything that’s going wrong with the world and those who lead it we just feel like we don’t have the means to rise above and beat it so we keep waiting waiting on the world to change we keep on waiting waiting on the world to change it’s hard to beat the system when we’re standing at a distance so we keep waiting waiting on the world to change now if we had the power to bring our neighbors home from war they would have never missed a Christmas no more ribbons on their door and when you trust your television what you get is what you got cause when they own the information, oh they can bend it all they want that’s why we’re waiting waiting on the world to change we keep on waiting waiting on the world to change it’s not that we don’t care, we just know that the fight ain’t fair so we keep on waiting waiting on the world to change
e Luxe
Follow the fittie ‘Dit is zo’n avond dat ik Sartre voel’, appt een vriend. Ik lig al in bed, het zijn die heerlijke uren tussen waken en dromen. De mail al afgesloten, Twitter en Facebook weggeklikt, niemand die het nog in zijn botte hersenen haalt me te bellen. Buiten is het stil, binnen slaapt iedereen. Behalve ik. Ik weet waarom mijn vriend virtueel weent. Er is iets gaande op televisie, ik zag het toen ik mijn laatste oog op Twitter liet vallen. Een fittie, een issue, een ding in een talkshow - het zoveelste. Mijn overwegend linkse tijdlijn kookt en mijn appende vriend kookt mee, hij is er mies van. ‘Kutwereld’, tikken zijn vingers. En ook: ‘Walgelijke mensen’, en dan die zin. ‘Dit is zo’n avond dat ik Sartre voel.’ Ik antwoord razendsnel: ‘Sartre voelt jou ook. Echt.’ ‘Ha ha!’, lees ik, gevolgd door vilein gesputter: ‘Walgelijke opportunistische polonaiserukkers.’ Ja, zo heb ik mijn vrienden graag. Niet medium of doorbakken, maar rauw. Daar dansen mijn vingers alweer: ‘Ik doe niet mee. Ik ben verbetermoe, weerleg- en opstandmoe. Ik schemer. Schrijf. Lees. Luister muziek. En huiver zo nu en dan.’ Mijn vriend stuurt een glimlachje. Ik besluit het op te vatten als een aanmoediging.
de Luxe
‘Soms verontrust het me, mijn gebrek aan vechtlust. Ben ik het die altijd zo gecharmeerd was van de woedeuitbarstingen van Wim de Bie? Van de bijtende kwaaiigheid van Bram Vermeulen? Is vroeger dan echt voorbij?’ Mijn vriend zwijgt. Ik zie dat hij WhatsApp heeft verlaten. Vast even geswitcht naar Twitter. Follow the fittie. Ik app door, there’s no stopping me now. ‘Soms denk ik dat ik te veel ruimte inneem door niets te vinden, niets te zeggen. Me niet te mengen in het meningenhengstenbal. Me over te geven aan langere gedachten dan de obligate 140 tekens voorschrijven. Dan denk ik dat er ineens iemand aan zal bellen om verhaal te halen, namens de rest: HÉ, JIJ DAAR. GEEF EEN MENING EN SNEL EEN BEETJE.’ Daar is mijn appende vriend weer: ‘Een morele deurwaarder met exploot.’ Ik lach hardop en tik: ‘LOL.’ Dan maak ik mijn betoog af. ‘Mijn argumenten zijn op. Ik zie overal de nuance. En waar anderen oordelen verwonder ik me slechts over zaken die niemand lijkt op te merken. Hazewindhonden gehuld in geborduurde jasjes en windmolens in de Noordzee die vanuit een dalend vliegtuig lijken op een begraafplaats voor anonieme reuzen.’ Hij lacht, mijn vriend, ik zie zijn vingers alweer tikken.
Dat is wat WhatsApp zo allejezus intiem maakt. Je kunt zonder dat de ander er weet van heeft checken hoe laat iemand voor het laatst inlogde. Of hoe vroeg. En of hij of zij je boodschap al dan niet heeft gelezen. Allemaal informatie die met de juiste lucifer erbij in sommige kringen voor kruitexplosies zorgt. Technologie als facilitator voor modern stalkgedrag. Ook alweer iets om je over te verbazen. Ik gaap. We sluiten af. ‘Laatst gezien om 00:00.’ Ik leg mijn telefoon weg, knip de lamp op mijn nachtkastje uit en kruip behaaglijk diep in bed. Ik denk aan Sartre die ik in mijn middelbareschooltijd in het Frans las. En dan denk ik aan mijn leraar die van origine Frans was en ons in zijn moerstaal leerde schelden - we kregen er een proefwerk over – en die ons Sartre liet lezen. ‘L’enfer c’est les autres.’ Hij herhaalde die woorden terwijl hij zich vijf keer achter elkaar optrok aan de deursponning, waarbij zijn magere benen in een hoek van negentig graden de klas instaken. Hij zag niet hoe de rector op de gang zijn pas inhield en stomverwonderd bleef staan kijken. Hell is other people. Follow the fittie. Het zal. Wat overblijft is de verwondering. Verstopt in bed grijns ik in het donker. Polonaiserukkers, wat een geweldig woord.
de
e Luxe
Dag vogels, Dag bloemen, Dag klassiekers
de Luxe
de
e Luxe
Bruidscollectie “Sara”
de Luxe
de
e Luxe
Bruidscollectie “Sara” Kamerscherm wordt gelukkig als bruidsjurk Monique Desar maakt bruidsmode van de gekste materialen
Een kamerscherm omgebouwd tot kledingstuk. Een sexy bruidsjurkje gemaakt van muskietennet. Of een appartementencomplex verwerkt in een romantisch rokje. Het zijn zomaar enkele voorbeelden van materialen die een tweede leven als kledingstuk krijgen. Verrassende ‘stoffen’ zijn het handelsmerk van Monique Desar, die ook haar nieuwe
collectie bruidsmode Sarah samenstelde uit niet voor de hand liggend materiaal. PulpdeLuxeMagazine biedt je de exclusieve sneak preview. Dit jaar lanceert Monique nog 4 nieuwe kledingseries, dus stay tuned.
Fotograaf Visagie en Haar Hoed
Marius Suiker Denise Boon & Kristy Mooren BT Styling
Modellen
Kimberly Richardsons Rosanne van Welzen Jessica van den Berg Eef Wanten Floor van den Ham
Ontwerp
Monique Desar
de Luxe
de
RECESSIE? RECYCLEN!
RECYCLEN!
e Luxe
tekst: Lynsey Dubbeld
Van ruilen komt huilen? Niet als het gaat om mode. Want ruilen is het nieuwe kopen. Wat hebben H&M, C&A en We Fashion met elkaar gemeen? Ze doen allemaal aan textielrecycling. Klanten worden opgeroepen om hun afdankertjes in de winkel in te leveren. In ruil voor een kortingsbon voor een nieuwe aankoop. De winkels zorgen ervoor dat de tweedehandsjes een nieuwe bestemming krijgen – als kleding in Afrika of Oost-Europa, of als grondstof voor nieuw textiel. De voordelen van dit soort recyclingprogramma’s liggen voor de hand. Fast fashion krijgt een tweede leven in plaats van de afvalberg te vergoten. Kledingwinkels krijgen klanten weer eens over de vloer, en modeliefhebbers kunnen met een schoon geweten nieuwe must-haves scoren. Natuurlijk zijn er heel wat meer manieren om hergebruik modieus te maken. Online swapping platforms (zoals van Rouleerdekleer) en kledingruilfeesten (zoals van Ecofabs) zijn daarvan de bekendste. De party’s bieden allerlei extra’s zoals naaisters die ter plekke kledingstukken op maat maken en stylisten die miskopen voorkomen. Goodiebags en optredens van een dj of BN’er verhogen de feestsfeer. En behalve voor een toegangskaart en consumpties betaal je niets. Dat laatste verklaart meteen de huidige populariteit van recyclen en ruilen. Met dank aan de recessie raken vintage, Marktplaats & consorten en Repair Cafés steeds meer in de mode. Voor weinig geld een nieuwe garderobe-impuls, wie wil dat niet? En een kapot kledingstuk gooi je toch niet weg, maar laat je gratis repareren in een lokaal herstelatelier? Er is goed nieuws voor iedereen die liever niet toetreedt tot de wereld van Kringloopwinkels en vintageshops. Er zijn namelijk genoeg modeontwerpers die van creatieve upcycling hun beroep hebben gemaakt. Denk aan Ellen Willink, die in haar atelier in Den Bosch oude filmbanners omtovert tot praktische schoudertassen. Of Katja Staring van Chatoui, die markten en winkels afstruint voor spullen waar sociale werkplaatsen vervolgens accessoires van maken. En wil je het wat nieuwer, dan is er de Lease A Jeans van MudJeans. Deze spijkerbroek heb je een jaar lang voor een vast bedrag per maand in de kledingkast hangen. Daarna kan je hem inleveren voor een nieuwe leasebroek. En MudJeans zorgt voor het recyclen. Helemaal 2013. Want kopen is so last season.
de Luxe
de
e Luxe
Het “ Palais Sociale� van Godin,
tekst: Henriet de Nie
H
Stel je voor: et is rond 1880 en terwijl arbeiders in heel Europa wonen en werken in beroerde omstandigheden en zelfs kinderen gevaarlijk werk doen in ongezonde fabrieken, bewoon jij een ruim appartement met stromend water in een complex met toiletten, badgelegenheid en vuilstortkokers op elke verdieping. Kinderen gaan er gratis naar een gemengde school; in de buurt is een bibliotheek en een theater om de geest te prikkelen en er zijn moestuinen, sportvelden en zelfs een zwembad om gezond eten en bewegen te stimuleren.
de Luxe
de
e Luxe
Het lijkt een sprookje, maar in Guise,
een plaats in Noord-Frankrijk, is het ten tijde van de Industriële Revolutie werkelijkheid geworden.
Jean Baptiste Godin is de zoon van een metaalbewerker en 11 jaar oud als hij in het atelier van zijn vader gaat werken. Tijdens zijn leerjaren als 17 jarige gezel
reist hij door Frankrijk en ervaart de armoede en rechteloosheid van de arbeider aan den lijve.
Terug thuis richt hij een bedrijf op voor de productie van kachels en fornuizen, niet zoals toen gebruikelijk in plaatstaal,
maar in gietijzer; in meerdere opzichten geen gewone fabriek……
Het bedrijf is onderdeel van een idea-
listisch plan waarin het productieproces gecombineerd wordt met goede woon- en werkomstandigheden, het scholen en verheffen van zijn werknemers, het verdelen van rijkdom en streven naar gelijkheid
tussen mannen en vrouwen.
Al tijdens zijn gezellentijd raakte Godin overtuigd van de noodzaak de leefen werkomstandigheden van arbeiders te verbeteren en geïnspireerd door de ideeën van Charles Fourier begint hij in
de Luxe
1859 met de bouw van de Familistere rond zijn fabriek.
Het wooncomplex bestaat onder anderen uit drie met elkaar verbonden woonblokken, telkens gebouwd rond een met een glazen koepel overdekt binnenplein. Het geheel ziet er uit als een paleis met
Godin, die zelf in een van zijn appartementen woont, heeft zijn bedrijf en de Familistere eind 19e eeuw omgevormd tot een coöperatie die geleidelijk in handen van de werknemers zal overgaan.
Het lijkt een verhaal uit een ver verleden,
maar terwijl in de wereld om ons heen de crisis onverbiddelijk blijft toeslaan, en het neoliberale model wordt overstelpt met kritiek, roept de VN 2012 uit als “Het jaar van de coöperatie”. Directies, overheden en economen zijn naarstig op zoek naar de juiste voorwaarden voor een goed functionerend en vooral internationaal concurrerend model.
Onlangs heeft de VPRO nog een reportage
uit over Mondragon uitgezonden, een plaats in Spanje, waar het overgrote deel van de bevolking werkt in cooperaties en met succes, ook in deze economisch harde tijden! Zo is de geschiedenis van de Familistere weer helemaal actueel!
royale ingangspartijen en torens op de hoeken. De muren van de apparte menten en de bijgebouwen zijn, door een ingenieuze beschildering van de voegen tussen de stenen, heel speels versierd en op de binnenpleinen maken gekleurde mozaïeken de vloeren tot decoratieve tapijten.
Het complex is de laatste tien jaar grondig gerestaureerd en voor publiek toegankelijk gemaakt. De interactieve multimediatour geeft zeer goede informatie en maakt een bezoek aan deze plek heel erg de moeite waard! Guise ligt ten noorden van Laon, aan de kruising van de D946 naar Valenciennes en de N29. Even van de hoofdweg af biedt deze uitstap een moderne kijk op een idealistisch project en inspiratie voor vormen van samenwerking in de toekomst. U bent van harte uitgenodigd!
de
de Luxe
de Luxe
de Luxe
de Luxe
de Luxe
de Luxe
Je karakter de Schotse H tekst en fotograie: Johan Kroes
Christelijke mannen die het avontuur missen in de kerk, gaan sinds 2008 met de 4e Musketier op een zogenaamd karakterweekend: een reis waarin ze geestelijk en fysiek worden uitgedaagd. Zo trekt op 24 april 2013 een groep van driehonderd mannen de Schotse Hooglanden in. De overweldigende natuur, de inspanningen en de diverse overdenkingen over Bijbelse personen zorgen voor een paar inspirerende en louterende dagen.
H
et oogverblindende natuurschoon van de Schotse Hooglanden vormt het ruige decor voor die ene lange dag die karakterweekend heet. Onder een deken van sterren, werpt de de Luxe
maan haar zilveren glans op de zwijgende mannen. De wind houdt haar adem vooralsnog in. Met iedere stap in de stilte maken de mannen zich verder los van de wereld van lawaai, schermpjes en urgentie.
Elementen trotseren
Voor sommigen is de reis trainingstijd, om vol te houden en niet op te geven. Voor anderen is de reis dĂŠ kans om schoon schip te maken of het gevecht met schadelijke reuzen in hun leven aan te gaan. Voor sommigen is de reis een voorbereiding op het zien van een glimp van de glorie van God of van het voeden van nieuwe hoop, het omarmen van nieuwe dromen. Anderen maken de reis niet voor zichzelf, maar voor een geliefde, met iedere stap als gebed in
het hart voor hem of haar. Om dan thuis de telefoon te grijpen en tegen een vriend te zeggen: “Ik heb 40 uur lang de elementen getrotseerd en daarbij moest ik iedere minuut denken aan jou. Omdat God van je houdt. En ik ook.�
de Luxe
slijpen aan Hooglanden Ontroering
Aan het einde van de reis delen mannen wat God in hun leven heeft gedaan. De verhalen ontlokken ontroering, verwondering en diepe dankbaarheid. Er blijken wonderen van vernieuwing te hebben plaatsgevonden… Mannen hebben frisse kracht, nieuwe hoop en een heldere richting gevonden. Als trofee krijgen de mannen die het karakterweekend doorstaan hebben, een rode polo met een grote ‘4’ op de achterkant. Ze zijn musketier geworden.
Eén voor allen
De persoonlijke elitetroepen van de koning – dat waren de musketiers. Eén voor allen. Allen voor één. Alles gaven zij voor hun heer. Zij wisten dat zij elkaar blindelings konden vertrouwen. Zowel in oorlogs- als in vredestijd. Eenheid. Avontuur. Heldhaftigheid. Dienstbaarheid. Kracht. De musketiers spreken tot onze verbeelding. Zij hadden wat wij zo vaak missen. Zij waren wat wij zo graag willen zijn. De 4e musketier heeft hier een geestelijke betekenis aan gegeven en stimuleert mannen hun leven in te zetten voor God, gezin, gemeente en gerechtigheid. Meer op www.de4emusketier.nl de Luxe
tekst: Janita Tabak
Grijze pakken domineren het lokaal bestuur. In 2011 werd ik onverwacht wethouder van de gemeente Kampen. Mijn voorganger hield er plotseling mee op en er werd een dringend beroep op mij gedaan om hem te vervangen. Na enige aarzeling besloot ik om de stap te maken en sindsdien is mijn leven een aaneenschakeling van uitdagingen, hoofdbrekens, netwerkborrels en bijzondere ontmoetingen. Kortom een geweldige maar ook veeleisende functie. Over één aspect blijf ik echter mijn hoofd breken, hoe kan het dat er in het lokaal bestuur de verhouding man/ vrouw zo scheef is? Op een bestuurdersdag parkeerde ik mijn gebutste Clio tussen de zwarte Audi’s en constateerde bij binnenkomst dat ik zonder obstructies door kon lopen naar het vrouwentoilet. Voor de “heren” stond een rij tot ver buiten het gebouw. Een unieke gewaarwording! Een factsheet vertelt me dat amper 20% van de wethouders vrouw is. Onder burgemeesters is dit aandeel nauwelijks groter.1 Bovendien blijkt dat de gemiddelde leeftijd van bestuurders stijgt van 50,7 jaar (1998) naar 54,6 jaar (2012).2 Met andere woorden, grijze mannen domineren het lokale bestuur! Gebrek aan diversiteit heeft ook zo zijn voordelen dacht ik terwijl ik de wachtende
de Luxe
de Luxe
de Luxe
heren voor de toiletten voorbij liep. Op dit soort dagen wordt er altijd een deur voor me opengehouden, mag ik voorgaan bij het buffet, krijg ik de beste stoelen en heb ik nooit gebrek aan gezelschap. Maar hoe komt het dat anno 2013 vrouwen en jongeren zo slecht vertegenwoordigd zijn? Zijn de mannen soms beter in het vak? Lenny Vulperhorst stelt dat de bestuursstijlen tussen mannen en vrouwen nagenoeg hetzelfde zijn, maar dat vrouwelijke wethouders beter letten op hun omgeving en minder de behoefte hebben hun ambities te benadrukken.3 Dat lijken mij uitstekende kwaliteiten! Er moeten dus andere oorzaken zijn. Is het eigenlijk wel aantrekkelijk om in 2013 bestuurder te zijn? Het salaris is goed, de job is uitdagend, maar er is een ook een andere kant, wethouder ben je vierentwintig uur per dag en zeven dagen per week, tijd voor iets anders naast je werk is er niet. Naast de vergaderingen doordeweeks moeten er in het weekend opvoeringen, openingen, evenementen worden bezocht en op zondag vaak nog stukken worden gelezen. Vijftig tot zestig uur werken per week is geen uitzondering, dit geldt ook voor de parttimers. Parttime wethouderschap heeft immers vooral te maken met het resultaat van onderhandelingen na de verkiezingen en niet met een kleiner of minder zwaar takenpakket. Dit werk kan je daarom alleen doen de Luxe
de Luxe
de Luxe
vanuit een overtuiging, het is geen baan maar een way of life. Een way of life dat altijd publiekelijk is en waar velen een mening over hebben. Zo blijkt dat de helft van de bestuurders te maken heeft met ongewenst gedrag zoals bedreiging en intimidatie.4 Dat lijkt me niet bepaald bevorderlijk voor het werkklimaat. Wanneer we het als samenleving gewenst vinden dat er meer diversiteit is in het lokale bestuur, en waarom zouden we dan niet gewenst vinden, dan moeten we ons vooral afvragen wat we kunnen doen (en laten) om deze functies aantrekkelijker te maken. Zorg ervoor dat bestuurders een goed evenwicht kunnen vinden tussen werk en privĂŠ, en laten we, net zoals we dat doen bij agressie tegen hulpverleners, ook massaal onze afkeuring uitspreken over ongewenst gedrag richting het openbaar bestuur.
1 R.W.J. Smeets, J.B.A. Severens. Staat van Bestuur, Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, Rijswijk 2012 2 Statistieken lokaal bestuur 1998-2012 van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) 3 Vulperhorst, Lenny. Praktische dromers, over het vak van wethouder. Van Gennep, Amsterdam 2010 4 Bedreigd bestuur 2010, Agressie en geweld tegen politieke ambtsdragers bij gemeenten, provincies en waterschappen, Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, Programma Veilige Publieke Taak, Den Haag 2010
e Luxe
de Luxe
de Luxe
de Luxe
de Luxe
de Luxe
de Luxe
de Luxe
de
e Luxe
Schilderijen Maria Steinebach Soms heb je de pech dat je op een feestje naast iemand komt te zitten die vraagt: “en wat doe jij dan?” Nadat je zegt dat je schildert, volgt vaak; “wat leuk dat je van je hobby je beroep maakt!”
Alle schilderijen zijn 1.40m x 1.60m
de Luxe
de
de Luxe
de Luxe
de Luxe
S
childeren als vrolijk verven met een fles wijn binnen handbereik. De realiteit is afzien in je atelier. Gezwoeg, gedoe, altijd alleen, soms de euforie van he, het lijkt wat, om het doek vervolgens weer helemaal dicht te schilderen. Soms lijkt een doek af en ben je even blij. En een week later is het weer helemaal niets. En waar doe je het allemaal voor? de Luxe
de Luxe
de Luxe
e Luxe
G
een hond die er naar kijkt, komt kijken, laat staan kopen. Dus staan ze daar maar, te verpieteren in het atelier. Daarom duw ik ze jullie gewoon door de strot. de Luxe
K
om gerust langs! Samen met uw beurs. En als uw kleine nichtje dit ook kan, neem haar gerust mee!
de
Illegale Pop Art De poppen aan het dansen Bij een zolderopruiming vonden we tot onze verbazing deze familie asielzoekertjes achter een stapel oude PulpdeLuxe magazines. Niet verder vertellen, anders hebben we de poppen aan het dansen. De kans is immers groot dat de opsporingsinstanties deze vertederende illegaaltjes zonder generaal pardon het land uitzetten. En op een dorst- of hongerstaking op zolder zitten we ook niet te wachten. Geen idee trouwens wie deze poppetjes zijn of waar ze vandaan komen; zelf willen ze niks zeggen. Dus als iemand iets weet over hun herkomst: laat maar weten via info@pulpdeluxe. com!
e Luxe
de Luxe
de
Zomerse
Radijsjesstamppot 1200 g aardappelen 2 bos radijs 70 g roomboter 2,4 dl melk 1 el mosterd 400 g spekjes zout en peper
Schil de aardappelen, was ze en
breng ze in een ruime pan aan de kook, zet het vuur laag en kook ze in ongeveer 20 minuten gaar
Snijd de blaadjes van de radijsjes,
was de blaadjes en laat ze uitlekken
Was de radijsjes, verwijder de
worteltjes en snijd de radijsjes in dunne plakjes
Smelt 35 g roomboter in een pan
en smoor daar de plakjes radijs in op zeer laag vuur onder af en toe omroeren. De radijsjes moeten niet bakken of verkleuren, ze moeten zacht worden en mooi roze blijven
Bak de spekjes zonder extra vet in
Giet de aardappelen als ze gaar zijn
af en stamp ze met een pureestamper fijn, voeg de melk en 35 g roomboter toe en stamp er op laag vuur een mooie puree van
Voeg mosterd en peper en zout naar smaak toe
Doe de spekjes met het spekvet en de plakjes radijs (met de boter van het smoren) erbij en roer het goed door elkaar
Hak de blaadjes van de radijs grof en roer dit er ook door
Proef de stamppot en voeg eventueel nog wat zout en of peper toe
een koekenpan goudbruin
de Luxe
de Luxe
Zomerse Radijsjes stamppot de Luxe
e Luxe
de Luxe
rockin’ in the free world
de
e Luxe
de Luxe
de
e Luxe
ZOEK DE 8 VERSCHILLEN de Luxe
ZOEK DE 8 VERSCHILLEN
de
Blues voor Vinex Wat was er toch van hem geworden Waar was het met hem mis gegaan Ooit had hij streken, idealen Nu alleen nog maar een vaste baan Roken? Nee, dat mag hij niet meer binnen Omdat dan het behang zo viezig wordt Dus staat hij nu met zijn Volvo Samen rokend onder de carport Blues voor Stadshagen, Blues voor het Onderdijks Blues voor de hypotheekrente, van de regen in de drup Blues voor tuintjes vol zwerfkeien en grootverpakkingen Round Up Wat was er toch van haar geworden Wanneer had zij het leven afgeleerd Ooit stond zij zo hoopvol in het leven Welke afslag nam zij verkeerd Ooit stond ze rokend, zingend op de bar En flirtte ze onbeschaamd met hem Nu heeft ze nog maar vier idealen Geld, status - en de H&M Blues voor het Onderdijks, Blues voor Stadshagen Blues voor de interieurs, halogeen verlicht wit en koud Blues voor het nooit bezeten bankje in de voortuin Gladgeschuurd, van nagelnieuw authentiek steigerhout Wat was er toch van hun geworden Waar ging het in hun gezamenlijke leven toch ooit mis Ooit SMS’ten ze elkaar hele vieze dingen Nu ontdekt hij ‘scheiding’ in de gezamenlijke browsegeschiedenis Blues voor Stadshagen, Blues voor het Onderdijks Blues voor ‘ik woon er nog wel, maar het is het huis van mijn ex’ Blues voor nieuwbouwwijken Blues voor Vinex Door: Wim Schluter de Luxe
de Luxe
Groen drukken
RA
F I ME
D
I
A
E
C
ER
D
SCGM ISO 12647 T I FI C EE
R
T. 0572 - 34 97 00 F. 0572 - 34 97 99 info@veldhuis.nl www.veldhuis.nl
G
Veldhuis Media b.v. Kanaaldijk OZ 3 8102 HL Raalte Postbus 2 8100 AA Raalte
G
met 5 kleuren
exuL ed
ENIZAGAM
D e l exu
m a n i e r v na o v e r l e v e n elaicos susrucmootS wuobgninow EMSINIADNOMTSOP TSNUK ED NI
11 .rN 3
1
0
2
debeG ni ejfiuK knupmaetS