PulpdeLuxeMagazine 18

de Luxe

MAGAZINE

De lux e manier van overleven Robo t s i n Tr a n s i t i e Mar i a Ge n ova schi l de rt m e t l e tte r s in di t n umm e r w i nna a r ben e l ux be e l d p r i js De s m aak van de H e i l i g e Er w t

Nr.18 2

0

1

4

Museum

Boris Abramov, Philip Akkerman, Mari Andriessen, Woody van Amen, Richard Arschwager, Maarten Baas, Raymond Barrion, Hans Bellmer, Tim Benjamin, Mike von Bibikov, Rob Birza, Paul Blanca, Christian Boltanski, Frank Borst, Eugene Brands, John Breed, Koos Breukel, Daniël Buren, Guillaume Bijl, Marc Bijl, Pieter Bijwaard, Arte Colder, Jan Cremer, René Daniëls, Sandra Derks, Edzard Dideric, Georg Jiri Dokoupil, Bart Domburg, Albrecht Dürer, Piet Hein Eek, Jan Fabre, Fortuyn/O’Brien, Naum Gabo, Rodney Graham, Gregor Espen Hagen, Niek Hendrix, Lieven Hendriks, J.C.J. van der Heijden, Volker Hildebrandt, Hiroshige, Erik Hobijn, Hokusai, Jenny Holzer, Germ de Jong, Hugo Kaagman, Gerald van der Kaap, Peter Kantelberg, Niek Kemps, Gijs Kerkhoven, Jan Klapwijk, Peter Klashorst, Micha Klein, Imi Knoebel, Rob van Koningsbruggen, Jeff Koons, Evert Koopman, Barbara Kruger, Emilio Kruithof, Milan Kunc, Lucebert, Aldert Mantje, Bernard Martin, Philip Mechanicus, Han van Meegeren, Carlijn Mens, Ron Moret, Tom Otterness, Juan Pedro, Anton Pieck, Tom Phillips, Jan van der Ploeg, Maarten Ploeg, Politie-technische Verzameling J.H.W. Eldermans, Quik, John Raedecker, Mel Ramos, Peter Paul Rubens, Salvo, Henk Schiffmacher, Rob Scholte, Jan Schoonhoven Jr., Sr., Jan Sluijters, Jan Starken, Alice Stepanek/Steve Maslin, Jan Toorop, Veron Urdarianu, Bram van Velde, Aat Veldhoen, Peer Veneman, Jan Verburg, Emo Verkerk, Job Versteeg, Harald Vlugt, Andy Warhol, Lawrence Weiner, Angelica Weygand, Ron Weijers, Ronald Westerhuis, Erich Wichman e.a.

Rob Scholte Museum Middenweg 172-174 1782 BL Den Helder

t.o. NS-Station Den Helder robscholte@mac.com 31 / 6 - 30427250

Openingstijden van 14.00 - 17.00 uur vrijdag, zaterdag en zondag de Luxe

Colofon PulpdeLuxeMagazine Nr. 16 Redactie :

Willem Alkema, Marianne Mengerink, Erik Ros,

Rolf van Olst, Marianne Antuma, Afke Jansen,

Alicia Kok, Chiel te Bokkel, Mari Maris

Design : Arjan Pronk/Grotzooi Modellen : Anne Crijns

Styling en kapsels :

Hair en Der Zwolle

Illustratie en strip :

Groen drukken

Vormgeving :

Afontwerp, Artnic

Fotografie :

Marianne Antuma, PinPointFactory, Willemijn Grootegast,

AvierKoerier, Steef Wildenbeest, Chiel te Bokkel,

Jesse Strikwerda, Folkert Nijholt, Michiel van de Pol, Arjan Pronk, Saskia Boelsums, Peter Riezebosch, www.roodgras.nl Peter Veen

Tekst :

Erik Ros, Alicia Kok, Sheila Sitalsing, Els Staneke Huurman,

Dank aan :

Sermin Bahar, Marjolein Scherphuis, Marije Keizer

Saskia Paulissen, Siegfried Woldhek, Evert de Rooij,

met 5 kleuren

RA

F I ME

D

I

A

SCGM ISO 12647 E

C

ER

D

T. 0572 - 34 97 00 F. 0572 - 34 97 99 info@veldhuis.nl www.veldhuis.nl

G

Veldhuis Media b.v.

Kanaaldijk OZ 3 8102 HL Raalte Postbus 2 8100 AA Raalte

Ellen Willink, Ilona de Rijke, Rob Scholte

T I FI C EE

R

G

Paula Boguslu, Sheila Sitalsing, Derk Moor,

de Luxe

e Luxe

Forward PdLM 18

Dit nummer is extra dun.

Omdat we beseffen dat voetbal en straks wielrennen een

zware wissel trekken op jullie leesvermogen houden we het kort. Toch moeten we blijven inzetten op een eerlijke verdeling van welvaart en welzijn, een menswaardig bestaan voor elk mens, een verantwoord omgaan met moeder aarde en meer van dat zweverige gedoe.

Bij de weg; laat dit magazine niet aan anderen lezen en

houd het voor jezelf. We moeten natuurlijk wel

underground blijven en de huidige lezersaantallen laten ons angstig dichtbij mainstream komen.

PdLM; jouw luxe manier van overleven!

de Luxe

5

de

de Luxe

de Luxe

de Luxe

PulpdeLuxe is trots dat een van onze tekenaars Rob van Barneveld de benelux beeldverhalenprijs van 2014 heeft gewonnen!

de Luxe

de Luxe

Nieuw van Lovechock:

Lovechock Rocks

Raw chocolate met superkruid reishi brengt balans tussen hart en hoofd

Wat is nog fijner dan in je eentje een reep chocolade te eten? Je chocolade delen!

Vooral als dat raw chocolate is, vol liefdesopwekkende stofjes. Nieuw van Lovechock en heel geschikt om samen met geliefden van te genieten: Lovechock Rocks. Een bijzondere combinatie van fruit, noten & superfoods, omhuld met raw chocolate. Én met superingrediënt reishi, een kruid dat in China al duizenden jaren gebruikt wordt vanwege zijn heilzame werking op lijf en vooral geest en daarom bekend staat als King of Herbs. Reishi versterkt ‘shen’, onze spirituele energie.

Lovechock Rocks zijn er in drie verrassende smaken: Mulberry/Hemp Seed, Almond/Cinnamon en Raisin/Coconut. De Rocks zijn verpakt in vrolijke doosjes. de Luxe Website:

www.lovechock.com

stre e k e i g

de Luxe

e

n

d a n sen

de Luxe

s

t

r

e e k e ige n d a n s

de Luxe

e

n

s

t

r

e

de Luxe

e

k e i g e n

d a n sen

stre e k e i g

e

de Luxe

n

d a n sen

stre e k e i

de Luxe

e

n

d a n sen

d

de Luxe

s

t

r

e e k e ige n d a n s

de Luxe

e

n

Hete groen tekst en fotografie:

Mari Maris

Zomaar rauw op uw dak komen vallen is ook zo wat,

mezelf even voorstellen lijkt me wel zo netjes.

Van huis uit ben ik kok, twintig jaar heb ik met veel plezier biefstukken en lamsribbetjes staan grillen, maar op een gegeven moment vond ik dat ik uit de kast moest als niet-vleeseter.

Niet om als een zendeling te verkondigen

de Luxe

de Luxe

nten

dat vlees zo slecht is, maar om te laten zien hoe heerlijk een maaltje groen kan zijn.

de Luxe

Ik koos misschien niet de meest voor de handliggende route: vakantiehuis werd werkplek, het gazon

T

oen ik begon met schrijven, had nog nooit iemand van superfood

gehoord en was Ottolenghi alleen

omgespit tot groentetuin

bekend bij de klanten van zijn

en koskbuis verruild voor

delicatessenwinkel. Sinds een

overall. Als groenteboer in

jaar of anderhalf zijn groenten

Frankrijk viel het me op dat

plotsklaps ‘hot’, om nog maar

groentegerechten niet voor

eens een goed Nederlands

iedereen zaligmakend zijn.

adjectief te gebruiken en hebben inmiddels bijkans een soort

Zonde om al die mooie

smaken zomaar te laten verwateren in pannen

cultstatus bereikt: zelfs in de kleinste stadstuinen wordt door enthousiastelingen groenten

kokend water, dus begon

verbouwd en de Groentebijbel

ik tussen het verbouwen,

staat tussen een hele reeks verse

verkopen en bereiden van

groenteboeken. Het lijkt me

groenten door recepten

een goed teken: zo voel ik me

op schrift te stellen;

tenminste niet meer de enige

dat resulteerde in een

roepende in de woestijn. Laten

behoorlijk dik groenteboek

we er geen woorden meer aan

met 65 geportretteerde

verspillen: dit vrij simpele, maar

groenten en meer dan 900 recepten.

erg lekkere gerecht spreekt voor zich.

de Luxe

de Luxe

Goddelijke

erwtjes

voor vier personen

B

lancheer de

erwtjes (zonder

deksel) in een paar

minuten beetgaar in een ruime hoeveelheid kokend, gezouten water. Giet ze af en laat uitdampen. Veeg de pan droog, doe er een laagje (olijf)olie in en fruit. daar de knoflook in; glazig voor een milde smaak, lichtbruin voor een notige.

Voeg de salie en na een halve minuut de .. erwtjes toe, druppel

..

er azijn en eventueel notenolie over, schud goed door elkaar en maak op smaak met peper & zout.

h

eerlijk op zich, maar ook lekker met een nieuw aardappeltje of pasta; gebruik dan iets ruimer olie (of meng op het laatst een beetje boter door de erwtjes). En - al is het maar voor dominee Gremdaat – er mag best een spekje bij hoor. de Luxe

wakker uit een de luiken open verbazing dat wat ik graag koesteren, eerder de kind, aan de Luxe

de Luxe

droom, duw ik en voel tot mijn er iets wegwaait had willen nee - geen kind, herinnering aan ongeboren zijn Tekst: Peter Veen Foto: Saskia Boelsums

de Luxe

Berlage is weer van de arbeider Leukste flexplek van Nederland? Onlangs raakten we verdwaald in het grote Amsterdam en kwamen we zo pardoes in de “Berlage Meet and Workspace� terecht.

Vlak tegenover het CS stapten we ambsthalve de Beurs van Berlage binnen en we vielen recht met onze neus in het nieuwe werken. Tenminste daar leek het toch verdacht veel op.

We hadden het gelijk heel erg naar onze zin. Want als het

de Luxe

de Luxe

de Luxe

op hip doen aankomt staan wij met onze neus vooraan.

We hebben voor jullie de Beurs geinspecteerd en inderdaad; dit is waarschijnlijk de leukste flexplek van Nederland.

Laptopje mee, inloggen en flexen maar. Hapje en drankje zijn geregeld en je draagt bij naar wat het je waard is; supersympathiek!

Extra leuk om te weten is dat Berlage dit gebouw ooit neerzette voor de Arbeider en zijn beweging. In de loop van de jaren is het verworden tot een mega-kapitalistisch bolwerk en nu is het dus weer terug bij de oorsprong.

Wat een genot.

de Luxe

Maria Genova Al heel lang stond Maria Genova op ons lijstje. Ze is ons opgevallen sinds het verschijnen van “Het duivelskind”, een schrikbarend boek dat kindermisbruik en Jeugdzorg eens te meer op verontrustende wijze belicht.

de Luxe

de Luxe

W

e zijn gekomen om met Maria te praten over haar kunst, maar het gesprek loopt anders. We praten over schildpadden, cabrio’s, vogel-huisjes en de aparte pumps die ze recentelijk in Bulgarije heeft gekocht.

de Luxe

Haar boeken zijn aangrijpend en schokkend, maar bieden ook plaats voor hoop.

de Luxe

de Luxe

E

n over haar reizen. Ze

onvoorstelbare grootte van

heeft een wereldkaart

de misstanden die behandeld

geschilderd waarop

worden.

ze in geel aangeeft waar ze

Erg prettig dat anno 2014 niet

allemaal geweest is; in meer dan

iedereen een blauwdruk-thriller

veertig landen op verschillende

schrijft.

continenten. Omdat ze verf over had, ging ze verder met schilderen en zo ontstond een

Haar eerste boek

“Communisme, sex en

nieuwe hobby. Nu schildert ze

leugens” is net iets anders dan

regelmatig een doek en verkoopt

haar latere werk. Het vertelt over

ze dat tot haar verrassing ook

het leven in een dictatuur en de

nog.

Kafkaiaanse wereld waarin de

Maria Genova (Plovdiv, 1973) werkt als journalist voor kranten en tijdschriften, maar schrijft de

schrijfster opgroeide. En prachtig inkijkje in de laatste jaren van het communisme in het Oostblok.

“Komt een vrouw bij de h@

laatste jaren vooral ook boeken.

cker” (2014) beschrijft hoe

Boeken zijn minder vluchtig dan

gemakkelijk mensen informatie

artikelen en columns, verklaart

over zichzelf weggeven

ze haar keuze voor het boek.

en slachtoffer worden van

Ze kiest heftige onderwerpen:

identiteitsfraude.

kindermisbruik, vrouwenhandel,

De meeste van haar onderwerpen

loverboys, identiteitsfraude en

kennen we slechts van afstand

meer.

of willen we niet kennen; Maria duwt ons met de neus op de

Haar boeken zijn aangrijpend

feiten met haar zeer fijn lezende

en schokkend, maar bieden ook

boeken.

plaats voor hoop. Daarnaast is het te hopen dat lezers bewust worden van de soms

Je kunt ze bekijken op www.mariagenova.nl de Luxe

de Luxe

de Luxe

Design deLuxe Grotzooi

Butzelaarsstraat 1 8005 AP Luttenberg de Luxe

Column Sheila Sitalsing, uitgesproken tijdens ABU-congres Ontmoet de toekomst op 19 mei 2014

De flexwerker van de toekomst is geen hoogopgeleide zelfstandige professional die je als superman kunt laten invliegen, die elke klus klaart en die na het klaren weer uitvliegt. De flexwerker van de toekomst is ook geen Roemeense aspergesteker, altijd op afroep beschikbaar in zijn wrakke caravannetje. De flexwerker van de toekomst is evenmin een blijmoedige herintredende moeder die tussen de wasjes door postpakketjes rondbrengt.

Neen. De flexwerker van de toekomst is een robot.

Ga maar na. Robots klagen nooit, ze zijn nooit ziek, men kan ze naar believen aan- en uitzetten, ze zijn altijd loyaal en discreet, ze zullen niet zeuren over rusttijden of over de voorwaarden van hun huurcontract - dat huurcontract valt overigens eindeloos vaak te verlengen en naar believen op te zeggen zonder dat er een vakbond of een minister van Sociale Zaken naar kraait - en als het algoritme klopt,

de Luxe

heb je er geen omkijken

dat de overheid voert tegen

naar. Robots worden

flexwerk. De werkgever

bovendien steeds slimmer

van de toekomst kan dit

en breder inzetbaar.

allemaal omzeilen en kiezen

De werkgever van de toekomst dient

voor een robot. Als we het over de toekomst van de arbeidsmarkt hebben, komen

zich dus straks niet alleen

we er niet onderuit het over

het hoofd te breken over 25

robots te hebben.

procent flexibele schillen en 75 procent inflexibele

Nu al maaien ze het gras,

kernen, over wettelijke

stofzuigen ze het huis,

beperkingen aan tijdelijke

trekken ze steunkousen aan

contracten, over het verschil

en registreren ze klachten

tussen baanbescherming

over niet bezorgde kranten.

en werkzekerheid, of over

Tot dusver was het verhaal

het achterhoedegevecht

vooral dat laaggeschoolden

de Luxe

illustratie: Folkert Nijholt

die routinewerk doen worden

nen juridische documenten

staat tot sociale interactie, en

weggeconcurreerd door

analyseren, robots kunnen

tot het herkennen van emo-

geautomatiseerde systemen.

afwijkingen op rÜntgenfoto’s

ties. Robots kunnen kortom,

Het nieuwere verhaal is

opsporen, robots kunnen ter-

ook uw werk met gemak

dat robots juist de banen in

roristen beschieten (en soms

overnemen. En vermoedelijk

het middensegment zullen

per ongeluk een burger).

nog beter ook. Ik zou me

overnemen en dat ze

zorgen beginnen te maken

inmiddels werk kunnen doen

Er bestaat software

dat voorheen niet automa-

die op basis van ingevoerde

razend interessant project

tiseerbaar was, omdat wij

sportuitslagen een coherent

aan de gang van een aantal

steeds beter in staat zijn

nieuwsbericht kan opstellen.

Amerikaanse universiteiten

complexere handelingen

Robots kunnen academis-

om moraal in robots te pro-

te modelleren en in algorit-

che essays nakijken, daar

grammeren.

men te gieten: robots kun-

bestaat veel prima software

nen recepten lezen en de

voor. Robots kunnen finan-

Men probeert te modelleren

bijbehorende medicijnen

cieel advies geven.

hoe mensen morele besliss-

opzoeken, robots kun-

Robots zijn steeds beter in

ingen nemen - iemand valt,

als ik u was. Inmiddels is een

de Luxe

ik besluit naar hem toe te

voor wie wil lezen over de

altijd oude banen vernietigd

lopen, hem overeind te

toekomst van arbeid.

en nieuwe gecreëerd.

helpen - en men probeert

Vooruitgang laat zich niet

deze morele beslissingen in

De WRR zegt over

algoritmes te gieten.

beknelde midden in

of Nine, het half mens/half

Fascinerend.

Nederland, dat ook hier

robotachtige wezen in de

Over wat deze robotisering

het aandeel middenbanen

legendarische tv-serie Star

gaat doen met de economie,

gestaag afneemt ten

Trek het zegt: Resistance

met de arbeidsmarkt, met

opzichte van de hoog- en

is futile. Vooruitgang

de sociale verhoudingen is

laagopgeleide banen.

schept ook kansen,

inmiddels veel geschreven.

Nog interessanter is de

nieuwe luikjes die open

U kent uiteraard de theorie

loonontwikkeling: de lonen

gaan, waar oude dicht gaan.

van het zandlopermodel:

in het middensegment zijn

De vraag is, net als bij de

banen aan de bovenkant

veel minder hard gestegen

globalisering: waar zitten op

voor de hoogopgeleiden,

dan die aan de onder- en

microniveau de winnaars,

banen aan de onderkant in

bovenkant.

waar de verliezers?

stverlening en in het midden

Volgens de WRR

De eerdergenoemde Tyler

een uitdunnende midden-

kunnen we veilig voorspellen

Cowen, ziet de winnaars

klasse in het Westen.

dat in de komende decennia

bij de hoogst opgeleide

Nederlandse banen in

10 a 15 procent van

De Wetenschappelijke Raad

het midden van de

de bevolking, die leuk

voor het Regeringsbeleid

inkomensverdeling

en stimulerend en goed

heeft dit beschreven in

verdwijnen.

betalend werk zullen hebben.

de persoonsgebonden dien-

zijn aanbevelenswaardige

tegenhouden, of zoals Seven

De rest zal stagnerende

economie’, over de toekomst

Wat daar voor terugkomt?

van de verdienkracht van

Niemand die het weet.

goedkoop vermaak,

Nederland. En Tyler Cowen,

Een hoop gezellige

goedkoop onderwijs, en heel

één van mijn favoriete

robots in elk geval.

veel gratis online-diensten.

economen, schreef het

Daar hoeven we

Het is best een leuk leven,

fraaie boek ‘Average

niet alarmistisch over te

met veel vrije tijd. En hoe

is over’, een must

doen. Automatisering heeft

zal het leven eruit zien voor

boekwerk ‘Naar een lerende

de Luxe

lonen hebben, maar veel meer mogelijkheden voor

de Luxe

de werkgevers, of misschien

eigenschappen aan iets wat

toekomst, misschien is

moet je zeggen inhuurders

geen mens is, kennen we

het flauwekul, maar het is

van flexibele robotarbeid.

van de welbeschouwd soms

intrigerend genoeg om

Zij krijgen heel andere

best wel rare manier

wetenschappers aan het

zorgen. Zij zullen zich het

waarop veel mensen in

denken te hebben gezet.

hoofd moeten breken over

het Westen omgaan met hun

En voor je het weet, is de

een nieuw terrein: de rechten

huisdier.

volgende stap een minister

van hun gerobotiseerde

van Sociale Zaken die

medewerkers. Want een

Er zijn onderzoekers

robot die onze taal spreekt,

naar kunstmatige intelligentie

robot heeft recht op rust,

waarmee we kunnen

en ethiek die betogen dat

en op werkzekerheid en

communiceren, die zelfs

we bijvoorbeeld dieren-

op baanbescherming, en

morele afwegingen kan

mishandeling niet alleen

voor je het weet zitten we

maken, die onze emoties

erg vinden vanwege de

dan met een geheel nieuwe

kan herkennen, is dat

schending van de integriteit

uitbreiding van de Wet

nog wel een ding? Er zijn

van het dier, maar ook omdat

Werk en Zekerheid voor de

ethici die zich met dit soort

we het simpelweg naar

Gerobotiseerde Medewerker.

vinden om naar te kijken.

Want sommige dingen

vraagstukken bezig houden. Het klinkt misschien absurdistisch,

Dierenbescherming

maar zoveel absurdistischer

is dan ook een vorm van

dan de notie dat dieren

mensenbescherming.

rechten en politieke partijen

Langs die lijn geredeneerd

hebben, is dit niet. Met de

zouden mensen het naar

opkomst van de verzorgende

kunnen vinden als een robot

robot - die in Japan wordt

een schop krijgt, of vernield

ingezet om eenzame

wordt. Of zouden ze niet

ouderen gezelschap te

willen dat hun kinderen zien

houden - neemt ook de kans

dat zoiets gebeurt - ook al is

toe dat mensen een band

het een ding dat heus niks

ontwikkelen met hun robot.

voelen kan.

opstaat en zegt: maar die

zullen nooit veranderen, en de menselijke zucht tot regelgeving is daar ĂŠĂŠn van.

Ik dank u voor uw aandacht.

Antropomorfisme, het toekennen van menselijke

Het is stof voor de verre

de Luxe

de Luxe

de Lu

K eP l e r 1 8 6f

de Luxe

uxe

Bij het woord bevrediging denken we allemaal wel aan iets anders. We zijn tegenwoordig niet meer zo snel bevredigd. Terwijl het hart al vol zit, verlangt het oog naar meer en meer. We kopen en kopen, slaan maand in maand uit in, alsof alle winkels uit hun voorraad zullen zijn de volgende dag. Feestdagen gaan niet meer om het samen zijn, het enige wat je hoort is, ‘wat eten we’,’wat heb je gekocht’,’is dat alles wat ik krijg’. We leven in een ‘IK’ wereld en het lijkt alleen maar erger te worden. Waarom kunnen we niet genieten van de natuur en het samenzijn? Urenlang staren naar degene waar je het liefst je leven mee deelt ipv een scherm. Mensen kijken elkaar niet eens meer aan op straat, er is geen interactie. Het is niet nodig, want je toestel weet wat je wilt gaan eten, waar

je naartoe moet, met wie je hebt afgesproken en ga zo maar door.

Het is geen Iphone, maar een ‘aaiphone’. Mensen zijn alleen maar hun toestellen aan het aaien en paaien. Wanneer zien we en spreken we elkaar nog? Op Facebook natuurlijk, want daar zitten al je ‘’vrienden’’.

En stel dat je iets post op je muur, ineens voelen mensen zich aangesproken en beledigd om wat je hebt gezegd over jezelf. Opeens ben je de Luxe

wereldwijd een verklaring schuldig over iets wat je normaal gesproken in een gesprek zou laten vallen en iedereen het met je eens zou zijn. Evolutie staat stil naar mijn idee. We denken niet meer na, we ontwikkelen niet meer op de biologische wijze wat we van nature uit horen te doen. Dit is niet alleen mentaal, maar ook lichamelijk. Het is niet meer ‘de sterkste overwint’. Het is erg mooi dat we levens kunnen redden, maar de wereld is overbevolkt, omdat we alles in leven houden wat van nature uit al had moeten sterven. Zwangerschappen zijn niet meer natuurlijk, omdat we door onze levensstijl en al het apparatuur wat we gebruiken, ons niet meer natuurlijk kunnen voortplanten. We zijn lui geworden in alles wat we doen, want als wij het zelf niet kunnen, dan heeft de wetenschap wel een oplossing. De wereld is niet meer in balans.

Als wij niet snel wakker worden en iets aan onszelf doen om te veranderen, dan kunnen we alles verliezen wat we hebben. Ik hoor je al denken,’maar wat kan ik doen?’ Het enige wat je kunt doen is jezelf zijn. Durven jezelf te zijn en de wereld te zien met je ogen en niet op je scherm… de Luxe

Tekst: Sermin Bahar # Illustratie: Jesse Strikwerda

de L

FREE

Agirl

Tekst: Marije Keizer Illustratie: Steef Wildenbeest

Vijf dagen lang sloten 147 mannen en vrouwen zich, verdeeld over 16 restaurants door heel Nederland, 12 uur lang op in een hokje van 1 bij 2. Met als doel om solidair te zijn met de meisjes die dagelijks worden misbruikt en ook een statement te maken: stop de kinderprostitutie. Het hoofddoel van de actie was natuurlijk om zoveel mogelijk geld op te halen om meisjes uit deze verschrikkelijke, mensonterende situatie te kunnen bevrijden.

Eén van de zittende was ondergetekende.

H

et was de derde editie alweer, de Lock me up-Free a girl actie van de stichting Free a Girl, voorheen bekend onder de naam Stop Kindermisbruik. De Lock me up-actie is drie jaar geleden bedacht om op een bijzondere en ludieke wijze aandacht te vragen voor het grote onrecht wat deze kinderen wordt aangedaan en wat zich over de hele wereld afspeelt: seksueel misbruik. Op onze aardbol worden meer dan een miljoen meisjes dagelijks door vele mannen misbruikt en verkracht in hokjes van hooguit 1 bij 2 meter waar zij vaak meer dan 16 uur in opgesloten zitten. De illusie bestaat niet dat dit overal een halt toegeroepen kan worden. Wel “awareness” creëren dat dit bestaat en hiermee de Luxe

geld ophalen zodat er zoveel mogelijk meisjes bevrijd kunnen worden.

Free a Girl zet zich dus in om jonge meisjes uit de prostitutie te bevrijden. Dit gebeurt onder andere door de inzet van rescueteams, die of de meisjes terugkopen van de handelaren of op zo’n manier binnen de schimmige onderwereld van de kinderprostitutie zijn doorgedrongen dat ze met behulp van politie de meisjes kunnen bevrijden. Als meisjes zijn bevrijd kunnen ze niet aan hun lot worden overgelaten. Daarom investeert de stichting in opvang, medische zorg, onderwijs en beroepsopleidingen, traumaverwerking en re-integratie van de slachtoffers. Om dit te bereiken, biedt Free a Girl financiële ondersteuning aan lokale organisaties in de landen waar de problematiek het grootst en de vorm het meest schrijnend is. Zestien partnerorganisaties in diverse landen binnen Azië, in Brazilië, Kameroen, Moldavië en Nederland worden ondersteund door Free a Girl.

Arjan Erkel, initiatiefnemer en ambassadeur van stichting Free a girl

“Ik heb dit initiatief genomen omdat ze zelf en hun familie niet in staat zijn het zelf op te lossen en vaak niet eens weten waar ze zich bevinden. Toen ik zelf als medewerker van Artsen zonder Grenzen (AZG) lange tijd ontvoerd was, ben ik altijd blij geweest met hulp voor mij de Luxe

de Luxe

en mijn familie van bekenden en ook onbekenden en natuurlijk de overheid en AZG. Zonder hulp was ik niet vrijgekomen en deze meisjes ook niet.

Met mijn eigen geschiedenis van 20 maanden opgesloten in een hokje van anderhalf bij twee kan ik me gedeeltelijk iets voorstellen bij wat zij meemaken al ben ik nooit verkracht.” www.facebook.com/msijbom” De afgelopen 5 jaar zijn er al meer dan 2.600 meisjes bevrijd. Dit lijkt weinig, maar doordat er ook bewustzijn is gerealiseerd, bestaat in steden als Mumbay (India) nauwelijks meer kinderprostitutie en wordt verkrachting van meisjes en vrouwen berecht sinds een paar jaar.

Want Free a Girl Ook werkt nauw samen met politie en justitie om mensenhandelaren op te pakken en veroordeeld te krijgen.

Mijn ervaring

En toen was het op woensdag 21 mei mijn beurt om solidair te zijn met de meisjes. Ik heb, doordat een goede vriendin van mij initiatiefneemster is van de Lock me up-actie, meegemaakt dat het begon met 1 restaurant, met vorig jaar al 8 restaurants en dit jaar…wauw 16 restaurants die zich wilden committeren aan dit doel! Ik heb ook niet geaarzeld dit jaar om me aan te melden.

Ik dacht ook vrij simplistisch: op een luie dag tikken de uren met een tablet ook zo weg, dus dit kan makkelijk. Mijn grootste angst was om het minimale bedrag van 2500 euro bij elkaar te kunnen halen, die elke deelnemer in moet brengen. Dit kon een ieder op allerlei manieren doen bijvoorbeeld door al je facebookvrienden te stalken (wat ik dan ook heb gedaan), veilingitems inbrengen of zelf georganiseerde acties opzetten.

Mijn angst was zo ontzettend ongegrond. Ik heb werkelijke dankbaarheid ervaren in de vijf weken dat ik mocht werven voor Lock me up. Het kwam uit alle hoeken en gaten. En als mensen niet konden geven, dan staken ze me een hart onder de riem omdat ze het zo’n goed doel vonden.

En dat is het en blijft het, want niemand kan z’n ogen sluiten voor meisjes die vanaf 7 jaar worden misbruikt en mishandeld puur voor het korte gerief van de ander. Ook niemand heeft het recht een kind geen kind meer te laten zijn en het als een beest in een hok op te sluiten. Terwijl het een kind moet kunnen zijn, spelen en ravotten.

Met die gedachte ging ik dan ook het hokje in, met mijn doel van 2500 inmiddels gehaald.

Mijn gemakzuchtige gedachten vervlogen meteen de Luxe

op het moment dat de deur in het kleine hokje daadwerkelijk op slot ging, met een heus hangslot.

En dan hadden wij de luxe versie, met uitzicht naar twee kanten en voor een raam. Toch doet het gevoel dat je opgesloten zit, niet naar het toilet kan wanneer jij dat wil, maar een keer per twee uur eruit mogen, 1 kopje rijst over de hele 12 uur, geen kopje thee onderwijl kunnen zetten, iets met je. Uiteraard hadden we nog een luxe: de tablets of laptops mochten mee. Wel met een goed doel: om nog meer geld te werven voor de meisjes. Ik heb de lange twaalf uur regelmatig stil gestaan bij de meisjes en wat een hel het moet zijn. Want ik kreeg geen enge mannen in mijn hokje, kon naar buiten kijken en wist zeker dat ik na 12 uur bevrijd zou worden. Ik kan me met de beste wil van de wereld niet voorstellen wat deze meisjes dagelijks voelen en dat lukt in zo’n hokje ook niet, ook al is twaalf uur lang om opgesloten te zitten. En mijn ongemakkelijkheid staat ook op geen enkele manier in verhouding met hun lot. Daarbij had ik ook nog afleiding van familie en vrienden die mij een hart onder de riem kwamen steken. Ook kwam Geoffrey Wijn langs.

Al drie jaar reist Geoffrey belangeloos af naar de verschillende locaties om mooie schilderijen te maken van de hokjeszitters. Iedereen mag zelf een woord of thema noemen en binnen een kwartier heb je een fantastisch veilingstuk om nog meer geld binnen te halen voor de stichting.

Geoffrey Wijn, kunstenaar:

“Ik vind Lock me up een geweldig event om aan meet te doen. Ik zet me al jaren in voor het Sterrenfonds (stichting Frans Bauer) en tijdens een Benefiet hoorde ik ook van Free a girl. Al door het allereerste filmpje wat ik hierover zag werd ik geraakt. Het is ongelooflijk wat daar gebeurt en dat kruipt onder je huid. Hier wilde ik me voor inzetten.

Het is voor mij zo’n plezier om dit te (mogen) doen, ook omdat je zoveel nieuwe mensen ontmoet met hetzelfde hart. Als ik bij een hokje sta, heb ik drie woorden nodig van iemand en kan ik de vertaalslag maken tot een schilderij. Het liefst schilder ik de hele dag, dus het is voor mij een kleine moeite om bij te dragen aan dit geweldige doel. Volgend jaar ben ik zeker weer van de partij en daarvoor heb ik nu al een ander plan in de maak, nog grootser.”

Het gezelschap van de 147 deelnemers was behoorlijk gemêleerd. Zo werd natuurlijk landelijke bekendheid verkregen op dag één omdat Yolanthe Cabau-van Kasbergen en Vivian Reijs in Zandvoort de Luxe

werden opgesloten en gooiden ook Jorgen Raymann en Charly Luske hoge ogen. Daarnaast deden veel ondernemers, wereldverbeteraars en prominente Overijsselaars mee. Een greep uit de ervaringen: Michael Sijbom, burgemeester gemeente Losser: “Als burgemeester heb ik al bijzondere dingen gedaan. Tijdens de intocht van Sinterklaas van de kerktoren geabseild, gelopen in estafettevorm van Wageningen naar Losser, taarten gebakken voor een goed doel etc. Maar nooit ben ik zoveel aangesproken nadat ik 12 uur opgesloten heb gezeten in een #hokje voor Free a girl. ‘Heeft u het wel kunnen volhouden’ was de vraag die ik nog dagen erna op straat, in de winkel, tijdens vergaderingen of per whatsapp en social media gesteld kreeg. Eerlijk gezegd was het zelfs erg gezellig om te doen, het idee erachter ten spijt. Want iedere keer als ik denk aan al die kinderen die wereldwijd worden misbruikt word ik ontzettend boos en verdrietig. Of Free a girl een druppel op de gloeiende plaat is, misschien wel, maar wel een druppel die voor vele meisjes het begin van een nieuw en veel beter leven is. En dan is 12 uur opgesloten zitten, met Ipad en leuke mensen om je heen, een peulenschil. Ga door stichting Free a girl. Ook vanuit het mooie Losser heeft u nu de aandacht gekregen die nodig is.

Gerson Veenstra, presentator RTV Oost:

“Het hokje was goed te doen, misschien wel iets te luxe. Wat mij betreft had het nog wel iets afzien mogen zijn. Het was wel de koudste dag en daar wel wat last van gehad. Om de twee uur mochten we eruit en twee keer heb ik dat niet gedaan. Volgende keer zou ik twaalf uur blijven zitten om nog beter in te kunnen voelen wat de meisjes voelen. Doordat er mensen uitvielen bij het restaurant waar ik zat, wist ik pas een week van te voren dat ik ging zitten. Dat is jammer, anders had ik er nog veel meer uit kunnen halen.

Ik heb hiervoor gekozen omdat het op mijn pad kwam en ook omdat ik zelf een kleine heb van 3,5 die de luxe heeft om hier vrij rond te lopen en kind kan zijn.”

Dennis Jongbloed, fiscaal jurist:

“Ik vond het tegenvallen en het deed meer met me dan ik had gedacht. Al je eruit komt voel je dat het niet klaar is. Het stopt hier niet. Wij (met Jan Medendorp) hadden veel kinderen voor het gaas en dat doet veel met je, juist omdat dat de doelgroep is. Ik zou het zeker nog wel een keer doen maar dan zou ik het anders doen. De veiling

en de dag zelf kan anders. Ik had bijvoorbeeld dit keer een Ferrari en een oldtimer laten komen, dat liep heel goed. Zo zou ik nog meer dingen willen verzinnen om aandacht te vragen. Ook zou het goed zijn om beter aan te sluiten om andere activiteiten op die dag.

De reden dat ik ben gaan zitten is dat ik zelf vader ben van een klein kind. Als je dan hoort dat op duizenden kilometers deze kinderen op deze manier worden misbruikt, kan je niet anders dan daar iets voor doen.”

Charly Luske, zanger:

“Ik vond het meevallen, alleen het eten vond ik lastig. Wordt echt mezelf niet als ik te weinig eet.

Maar als je aan de meisjes denkt, staat het niet in verhouding. Dat heb ik dan ook gedaan: veel aan de meisjes gedacht in m’n hokje.

Ik ben gaan zitten omdat ik een tijdje geleden een optreden had voor Free a girl en daar door filmpjes gezien heb hoe ontzetten schrijnend het is. Er is veel leed in de wereld is en het liefst zou ik alles willen oplossen, moet je ergens beginnen. Ik heb altijd wel gehad dat ik het leed van de wereld op mijn schouders wil nemen, maar door het vader zijn is het meer geworden. En dan staat iets wat met kinderen te maken heeft, heel dichtbij je. Ik zou het zeker nog een keer doen. Het is een kleine moeite voor ons. Ik zou het alleen de volgende keer anders aan pakken met sponsoring en veilingen.”

Jacco Vonhof , voorzitter VNO-NCW:

“Ik vond het een hele bijzondere ervaring. Niet zozeer het opgesloten zijn (dat was te overzien) maar het idee dat meisje niet alleen in zo’n hokje zitten. Het dringt heel erg door als je erin zit!

Daarnaast was de vrijgevigheid van vrienden, bekenden en relaties hartverwarmend. Ik heb heel veel donaties gehad en mooie veilingitems aangeboden gekregen. Elke keer dat je een bericht krijgt dat er een storting of een bieding is gedaan, maakt je vrolijk. Al met al een waardevolle ervaring en ik hoop dat er volgend jaar ook een Zwols restaurant gaat deelnemen!”

Ik heb dezelfde hoop als Jacco Vonhof. Ik ga mij daarom komend jaar inzetten om een geschikt restaurant te vinden in Zwolle dat wil meewerken en deelnemers te vinden die willen zitten. In zo’n bruisende stad als Zwolle moet dit mogelijk zijn. De eerste contacten zijn inmiddels gelegd. En last but nog least, het belangrijkste….de opbrengst: ruim 413.000 euro! Met elkaar kunnen wij het verschil maken!! de Luxe

groen 2.7

de Luxe

de Luxe

de Luxe

PETEr rIEZEBOSCH

de Luxe

de Luxe

H

et advies van zijn beroepskeuzetest was tweeledig: tekenaar of kok. Koken doet hij vooral thuis, bij voorkeur met een goed glas wijn en in het bijzijn van familie en vrienden. De passie voor tekenen en schilderen is sinds een paar jaar weer opgedoken. “Mijn hoofd laat het eindelijk weer toe mezelf te creatief te uiten, heerlijk!

Ik kan me soms helemaal laten gaan in het schilderen, dan schilder ik van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Ik besef me dan later pas dat ik de hele dag niets heb gegeten.”

Tekenen en schilderen was voor Peter een methode om zijn emoties vorm te geven. Peter werd vroeger gediagnosticeerd met onder meer ADHD en Asperger – een vorm van autisme – en daardoor heeft Peter veel obstakels in zijn leven ervaren. De middelbare schooltijd was een moeilijke periode waarin hij dagelijks zijn creativiteit inzette om met de realiteit om te gaan.

de Luxe

Peter stond hier zodanig om bekend, dat tijdens de diploma-uitreiking de schooldirecteur – enigszins teleurgesteld door de magere tekeningen naast de antwoorden op zijn examens – hier uitgebreid aan refereerde.

De geestelijke obstakels in zijn leven zorgden uiteindelijk voor een ernstige depressie en aanverwante problematiek, waarvoor Peter langdurig werd opgenomen in een kliniek. Na een overvloed aan diagnoses zag zijn toekomst er bijzonder somber uit. Een cocktail aan medicijnen – ongeveer vijftien pillen per dag – legde zijn hersens compleet plat.

Het was uitzichtloos destijds. Een uitkering voor het leven en zo min mogelijk participeren in de maatschappij. Peter vond gelukkig toch het inzicht dat deze situatie niet kon voortduren en dat er een drastische omschakeling moest komen. Stap voor stap klom hij uit het diepe dal, stopte met iedere vorm van medicatie en startte met de hulp van zijn vriendin met studeren. Nu

de Luxe

– acht jaar later en vier studies, plus tweemaal de finale van beste student van Nederland, en een excellentieprogramma – vliegt Peter de wereld rond om aan vooraanstaande universiteiten onderzoek te doen naar menselijk leervermogen. Zijn ervaringen vertaalt hij naar schilderijen, tekeningen en gedichten.

Als ADHD’er geniet Peter een sterk associatief vermogen. In plaats van een obstakel gebruikt hij deze ongelimiteerde creativiteit als een gave. Juist vanuit zijn waardering voor deze spontane, pure creativiteit is hij een liefhebber van de COBrA-stijl. De fleurigheid ervan en de symfonie aan kleuren ontlokken emotie. In zijn creatieve uitingen flirt hij met een onbevangen kinderlijke waarneming. Als multidisciplinair wetenschapper laat Peter zich in zijn schilderijen beïnvloeden door de parate kennis vanuit zijn verschillende studies.

Zo vertonen verschillende doeken specifieke emoties die gekoppeld zijn

de Luxe

aan psychologische factoren en filosofische inslagen.

Hiermee probeert hij een diepere beroering te ontlokken bij zijn waarnemers.

Op 6 oktober verschijnt Peters wonderlijke levensverhaal in zijn boek ‘Van Mavo tot Harvard’. De rector Magnificus van de Universiteit Twente en de staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur & Wetenschap zullen dit officieel in ontvangst nemen. Voor die tijd verschijnt er tevens nog een politiek-filosofisch werk van hem, alsmede een gedichtenbundel. En dan ook nog de verschillende nationale en internationale exposities.

Tja, creatief multi-talent Peter zit niet graag stil.

de Luxe

EEn kort vErhaal

E E n k WEStiE van t i M ing De lift beweegt zich in hoog tempo beneden-

ziet, in ieder geval niet iemand van belang. Met

waarts. Er zijn zestig verdiepingen tussen Katy’s

deuren die vanzelf open en dicht gaan, moet de

hotelkamer en de begane grond. Het voelt als

Koreaan het voor zijn fooi hebben van het aanroe-

vliegen, of eigenlijk meer als vallen. Ze denkt aan

pen van taxi’s. En van het overdreven vriendelijk

haar benauwenis op het moment dat ze gisteren

groeten van de gasten.

het vliegtuig voelde dalen, gevolgd door een ge-

‘Góodmorning, góodmorning, how are yóu this

voel van opluchting toen ze, eenmaal geland, door

morning ...!’

de raampjes van de slurf de skyline van New York

Hij kijkt naar haar kin, niet naar haar pyjama-

zag. Het groepsgewijze geschuifel in de richting

broek, en ook niet naar haar bh-loze borsten in

van de douane had haar gekalmeerd, evenals de

het slaapshirt. Zij kijkt naar zijn broekspijpen

taxirit naar het hotel. Ze zag de rivier, en rijdend

die afhangen op zijn versleten schoenen. Het zijn

over een dubbeldeks brug rees Manhattan als een

altijd de schoenen waaraan je de mate van wel-

bergwand voor haar op. ‘Queensboro Bridge,’

vaart afleest. Binnen is airco, nu de schuifdeu-

knikte de chauffeur. ‘East River.’ Meteen daarna

ren achter haar dichtglijden voelt ze hoe de hit-

had hij de felgele taxi in de steenmassa geboord.

te haar vastpakt. Ze zal haar best moeten doen

De openschuivende liftdeur biedt haar zicht op

om in de taxi op weg naar het hoofdkantoor niet

de lobby. Ze loopt langs de lege balie naar de uit-

bezweet te raken. Ze slikt. Haar prezi staat op

gang. Daar staat de Koreaanse portier die haar

een stickje en ook nog eens op de harddisk van

gisteren bij aankomst met een buiging begroette.

haar MacBook Air. Haar hakken heeft ze opge-

Het is kwart voor zes ’s ochtends, ze heeft onrus-

wreven, haar pak hangt uit aan een knaapje.

tig geslapen en is te vroeg wakker. Officieel rookt

Voor het hotel kijkt een zwerver in een afvalbak,

ze niet, maar in haar hand zitten een sigaret en

aan de overkant van de straat wordt de Fairway

een aansteker geklemd. De pyjama die ze draagt

Market bevoorraad door vrachtwagens die slordig

kan met een beetje fantasie voor een joggingpak

staan opgesteld langs de straatrand. Katy rookt.

door gaan. Zo vroeg is er toch niemand die haar

De sigaret maakt haar draaierig. Twee weken ge-

de Luxe

leden viel de schaduw van haar baas over haar bu-

om vuur vraagt. Haar borsten bewegen mee.

reau. Of zij op het hoofdkantoor in New York de

Katy glimlacht. De vrouw is zeker vijftig en

jaarlijkse presentatie wilde houden. Ze had alleen

komt haar onbelangrijk voor, ondanks haar

voor de vorm geaarzeld. Cool blijven, dat was van

opzichtige rijkdom.

levensbelang.

Ze geeft een vuurtje, de aansteker voelt warm en

‘Ik geloof dat ik wel kan, ja, da’s goed.’

plakkerig in de holte van haar hand. Even denkt

In het toilet had ze op en neer staan springen,

ze de weeë geur van alcohol te ruiken. De vrouw

haar vuisten tegen haar mond gepropt om haar

inhaleert diep en zegt met rauwe stem: ‘Goes to

euforische schreeuw binnen te houden. De dagen

show, you can’t have it all, can you?’

erna de blikken van haar collega’s. Het mogen

Ze bekijkt Katy en glimlacht terug.

geven van deze presentatie was een opmaat naar

Katy slaat haar armen over elkaar. Geen bh, maar

meer, dat wist iedereen. Als ze het er goed vanaf

ook geen slipje. Beide liggen boven op haar te

bracht tenminste. In de voorbereidende vergade-

wachten, in het koffertje dat opengeslagen op

ringen heeft niemand gemerkt dat haar hart soms

haar kingsize bed ligt.

onnodig snel slaat, of juist even hapert, waardoor

‘My name’s Monica, what’s yours?’

ze van het ene op het andere moment buiten adem

‘Katy,’ zegt Katy.

raakt.

Haar sigaret is op, ze drukt hem met de zool van

Ze sluit haar ogen en oefent de openingszin van

haar slipper uit, raapt de peuk op en loopt naar

haar presentatie. Ze visualiseert de boardroom,

de afvalbak. Zojuist stond op de plek waar zij

die ze kent van foto’s op de internationale web-

nu staat een man, op zoek naar een maaltijd. Ze

site. Ze heeft de CEO eenmaal ontmoet, tijdens

gooit de peuk in de afvalbak en loopt terug naar

een meeting in Brussel. Zijn blik zal even blijven

Monica. Die reikt haar een nieuwe sigaret aan. Ze

hangen op haar strak in het pak gestoken lichaam

moet eigenlijk naar boven. Douchen, aankleden,

voordat hun ogen kruisen. Pas dan zal ze spre-

ontbijten.

ken. Het komt allemaal op een juiste timing aan.

Gehannes met de aansteker, dan roken ze weer.

De schuifdeuren hebben bewogen, er is iemand

De portier staat nu buiten, hij houdt zijn handen

naast haar komen staan. Ze opent haar ogen en

op zijn rug en kijkt omhoog.

ziet een kleine vrouw. Ze heeft zwartgeverfd haar

‘Had sex lately?’

en draagt een roze joggingpak. Katy kijkt naar haar

Monica spreekt sex uit als sesssss ...

schoenen, Prada, en naar de handtas die aan

Portugees, denkt Katy, waarschijnlijk Zuid-Ame-

haar onderarm bungelt. Het is een Gucci. De

rikaans.

vrouw hoest, haalt een pakje sigaretten uit haar

‘I recently divorced.’

handtas en maakt de beweging van iemand die

Het klinkt schutterig. Waarom deelt ze deze

de Luxe

kwetsbare informatie met een volslagen onbe- ‘No sex. So I am not here with my husband, I am kende? Ze heeft het op haar werk angstvallig voor here with a New York friend. He is still in bed, he zich gehouden. Lastige privésituaties worden is tired.’ daar niet getolereerd.

Monica grijnst.

Monica kijkt haar vorsend aan. In het montuur Katy schiet in de lach. van haar bril zitten diamantjes, haar ogen zijn ui- De serveerster zet een nieuwe fruitsalade neer. terst levendig voor iemand van haar leeftijd.

Monica neemt haar bestek op en buigt zich over

‘Ah, so you dó have sex nów, huh?’

tafel naar Katy toe.

Ze lachen allebei voluit, de portier kijkt hun kant op. ‘He likes the kinky stuff, you know.’

‘Come with me,’ zegt Monica, ‘time for breakfast.’ Ze houdt haar handen boven tafel en klemt haar Ze pakt Katy’s hand en trekt haar mee de straat in. polsen stijf tegen elkaar. Haar mes en vork wijzen schuin naar het plafond. Zonder op reactie te Monica bestelt koffie en een fruitsalade. En een wachten giet ze haar wodka over de fruitsalade en wodka limoen. Ik heb geen geld bij me, denkt begint gulzig te eten.

Katy. De serveerster kijkt haar vragend aan en ze Katy zwijgt. Ze drinkt haar koffie. Het wordt later, bestelt alleen koffie.

straks zal de straat vol mensen zijn. Goedgeklede

Het ontbijtcafé heeft een zwart-wit betegelde vloer mensen, op weg naar hun werk. Ze denkt aan de en een mahoniehouten plafond. Katy berekent het CEO en veegt haar handpalmen af aan haar pyjaaantal passen van de uitgang van het café naar de mabroek. schuifdeuren van het hotel. Haar gezicht is onop- Ze lopen terug aan de schaduwzijde van de straat. gemaakt, haar oksels plakken, waarom heeft ze De hitte is zich langzaam aan het voorbereiden op zich in godsnaam laten meetronen?

een hoogtepunt. Ook het geluid van voortrazend

Monica prikt in haar fruitsalade en roept met een en toeterend verkeer bouwt zich op. Katy zegt dat scherpe toon in haar stem de serveerster terug.

ze de koffie wil terugbetalen.

‘No orange I said, why is there orange in my fruit- Monica legt haar hand op Katy’s arm en zegt: salad?’

‘Listen, sweety, my husband owns every St. Regis

Monica kijkt de wegsnellende serveerster na, Hotel in the world. I’m loaded. I only go to this haar volle lippen staan onverzettelijk. Dan kijkt hotel so I won’t be recognized.’ ze Katy aan en vertelt over haar leven in Rio. Ze Weer die s’en in dat slepende meervoud. Haar tijheeft gedanst. Op hoog niveau, zegt ze. De zacht- delijke vriendin spreekt niet alleen Portugees, ze heid van haar lichaam verraadt dat ze spreekt over spreekt ook met dubbele tong. lang geleden. Ze schakelt naadloos over op haar Het hotel is aan de overkant. Monica steekt haar huwelijk, noemt het onbevredigend.

Gucci tas voor zich uit en begint aan de oversteek.

de Luxe

Het verkeer wijkt als vanzelf voor haar. Ik vaar in het bed staan zijn schoenen, lakleer met een iets haar kielzog, denkt Katy.

te grote gesp. Ze bukt geruisloos, pakt een schoen

De Koreaan groet hun beider kinnen, de klok in en leest de merknaam. Tistoni, duurder bestaat de hotel lobby geeft half acht aan. In de lift wordt niet. ze misselijk. Zestig verdiepingen in minder dan In de badkamer klinkt het geluid van stromend een minuut, en haar ontbijt bestaat uit twee siga- water. Katy zet de schoen terug en kijkt nog eenretten en een kop koffie. Zweet loopt langs de bin- maal naar het gezicht van de man. Dan loopt ze nenzijde van haar bovenarmen.

zo snel als haar slippers toelaten de hotelkamer

Bovengekomen trekt Monica haar mee de gang in.

uit. Nog voordat de kamerdeur met een klik in het

‘I give you my businesscard, so you’ll know I’m slot valt, heeft ze de paar meter naar haar eigen kamer overbrugd. Binnengekomen trekt ze in één

not just a drunk.’

Dat hun hotelkamers naast elkaar liggen verbaast beweging haar pyjama uit en stapt onder de douKaty niet. Deze dag is begonnen met een eigenge- che. Ze heft haar hoofd en laat het water over haar reidheid waarvan zij het doel noch de reden vat; gezicht stromen. ze moet zien dat ze de regie terugpakt.

Hij had er heel ontspannen uitgezien. Tijdens de

De gordijnen van de vreemde hotelkamer zijn ge- bijeenkomst in Brussel had zijn gezicht strakker sloten. Even ziet ze niets, ze ruikt alleen de geur gestaan. Ze zat naast hem bij het diner. Waarover van een ruimte die lang niet gelucht is. Haar ogen hadden zij gesproken? Was het niet over zijn vrouw wennen snel aan het weinige licht. Naast haar staat geweest? Ja, ze hadden het over het belang van een een aktetas op de grond. Van daaruit slingert een goed huwelijk gehad. Katy had geluisterd. Beaamd. spoor van kledingstukken in de richting van het En gezwegen over zichzelf. bed. Monica drukt met een resoluut gebaar haar Ze zeept een tweede maal haar lichaam in. Haar wijsvinger tegen haar lippen, wijst met dezelfde misselijkheid is verdwenen, haar hart is tot rust vinger naar het bed en verdwijnt in de badkamer. gekomen, ze kan vrijuit ademen. Ze zal hem opKaty kijkt naar het bed, dan naar de gesloten bad- wachten in de lobby. De Koreaan zal hem begroekamerdeur en opnieuw naar het bed. Ze ziet een ten - ‘Góodmorning, góodmorning, how are yóu slapende man, de armen in een weerloos gebaar this morning ...!’ - en op haar teken zal hij een uitgestrekt boven het hoofd. Het roomwitte la- taxi aanroepen. Eén taxi. Ja, het is nu nog slechts ken bedekt slechts zijn onderlichaam, zijn naakte een kwestie van timing. borst gaat in langzame bewegingen op en neer.

Katy doet een stap in de richting van het bed. Ze E E n k w E s t i E v a n t i m i n g houdt haar gezicht dicht bij dat van de slapende E E n k o r t v E r h a a l d o o r man en onderzoekt minutieus zijn trekken. Naast M a r j o l E i n S c h E r p h u i S

de Luxe

Oe kraine

Onlangs trOffen we Christian Jer

We bezoeken de film #Babylon’13 en luisteren naar Oost-Europa deskundige Robert van Voren en zien de documentaire van de ontwikkelingen in de Oekraine en dan vooral op het Maidanplein.

Een aantal mensen bewapenden zich met camera’s en hebben zo een caleidoscopisch beeld van de opstand tegen het corrupte en verrotte systeem gemaakt.

Christiaan cs. laten de vastberadenheid zien, het lef, de eensgezindheid, de discipline, de moed en de wil om de toekomst te veranderen. De mensen vechten voor hun vrijheid en voor hun toekomst.

Aansluiting bij Europa is een wenkend perspectief omdat dat de Russische Beer op afstand houdt. de Luxe

reghi, regisseur en OOggetuige van de Opstand in Kiev

En zo zien we een shadowdance ontstaan: Europa vs Rusland ofwel vrijheid vs onvrijheid ofwel democratie vs dictatuur.

In Europa willen we onszelf uit de EU stemmen terwijl mensen in de Oekraine 25 mei 2014 juist voor vrijheid en democratie kozen. We vinden het lastig ons standpunt te bepalen t.o.v. de Oekraiense Revolutie omdat we onmiddellijk Putin aan de gaskraan zien staan draaien.

En we willen er niet aan dat de oude Beer weer opstaat. We wijzen op het gemene Amerika en daarmee kunnen rustig wegkijken.

Of niet? Wellicht moeten we als Europa toch een gezamenlijk standpunt innemen en niet richting Obama blijven kijken in dit soort gevallen. Pussy Riot liet al zien wie Putin was en wij waren verblind door de Spelen.

Laten we op onze tellen passen en niet onze ziel en zaligheid verkopen aan Gazprom. de Luxe

ILLUSTRATIE: MICHIEL VAN DE POL

de Luxe

de Luxe

www.upcyclink.nl de Luxe

Naamloos-8 1

09-12-2008 07:21:46

de Luxe

de Luxe

de Luxe

Groen drukken

RA

F I ME

D

I

A

E

C

ER

D

SCGM ISO 12647 T I FI C EE

R

T. 0572 - 34 97 00 F. 0572 - 34 97 99 info@veldhuis.nl www.veldhuis.nl

G

Veldhuis Media b.v.

Kanaaldijk OZ 3 8102 HL Raalte Postbus 2 8100 AA Raalte

G

met 5 kleuren

de Luxe

exuL ed

ENIZAGAM

D e l exu

m a n i e r v na o v e r l e v e n

e i t i s n a rT n i s t o b o R av o n e G a i r a M s r e tt e l t e m rt e d l i h c s

81.rN 4 1 0 2

r a a n n i w r e mm u n t i d n i sjirpdleeb xuleneb n av k a a m s e D t w Er e g i l i e H e d