Jaargang 72_april 2025

JAARGANG 72 APRIL 2025 VOLUME 72 APRIL 2025

Datingapps

Regulier onderwijs loopt achter

‘We leren over AI van TikTok en Instagram’ 8

Studentenraadsverkiezingen

Tweestrijd tussen VSP en ChangeVU 16

FAM chair Pari Fahimi

‘Diversity and inclusion are different things’ 22

Sudanese master student Nusiba Abdalla

‘In Amsterdam I can be my own boss’ 24

‘Bij A.S.V.Gay hoef ik mezelf niet uit te leggen’

P6-7

De studentenvereniging vierde onlangs haar 15-jarig bestaan en is nog steeds hard nodig, vindt voorzitter Tessel Wigboldus.

TikTok en Instagram leren studenten AI gebruiken

P8–11

Terwijl de VU de AI-ontwikkelingen met moeite probeert bij te benen, krijgen studenten belangrijke informatie over de technologie via sociale media.

COVER

Datingapps

Veronique Aicha kwam erachter dat studenten eigenlijk niet meer zo veel op datingapps zitten. ‘Waarom zou ik?’ (p12-14)

Tweestrijd

In tegenstelling tot voorgaande jaren doen er dit jaar maar twee grote partijen mee aan de studentenraadsverkiezingen (p16-17)

Budget cuts

Earth Sciences at VU is under threat of being discontinued, while the job market is in desperate need of graduates in the field. (p28-29)

‘I feel sad when people ask me to choose’

P22–23

Pari Fahimi is chair of student association FAM (Family of Academic Minds) and tries to look beyond the political stance of its members.

‘In Amsterdam I can be my own boss’

P24–27

Volg ons op Twitter @advalvas_vu en Instagram @advalvas en Bluesky @advalvas.bsky. social

It angers master student Nusiba Abdalla that Dutch people are protesting the war in Gaza, but don’t seem to care about what’s happening in Sudan.

Yvonne Compier

Bewaak de inclusieve gezondheidszorg tegen censuur uit de VS

De regering-Trump trekt een spoor van vernieling door de Amerikaanse wetenschap met haar oorlog tegen ‘woke’. Ook in Nederland zijn de gevolgen voelbaar.

Petra Verdonk is psycholoog en bestuurslid bij Nederlandse Vereniging Gender & Gezondheid en Margot Morssinkhof is wetenschappelijk onderzoeker bij Amsterdam UMC. Dit opiniestuk wordt onderschreven door 300 hoogleraren, onderzoekers, zorgverleners, en andere experts en betrokkenen. De integrale versie van dit artikel staat op www.advalvas.vu.nl.

DOOR PETRA VERDONK, MARGOT MORSSINKHOF en vele anderen

ILLUSTRATIE BAS VAN DER SCHOT

In de Verenigde Staten wordt het onderzoek naar de rol van sekse en gender in gezondheid tegengewerkt, met ernstige gevolgen. Studies worden stopgezet, financiering is ingetrokken, wetenschappers mogen bepaalde woorden niet meer gebruiken en wetenschappelijke publicaties worden teruggetrokken. Dit heeft directe impact op de gezondheid van iedereen, vooral vrouwen en ondervertegenwoordigde groepen. Een diverse samenleving heeft kennis nodig over gezondheidsverschillen om hoogwaardige, persoonsgerichte zorg te kunnen bieden. Inclusief onderzoek stelt zorgverleners in staat om rekening te houden met de factoren die de gezondheid van verschillende groepen beïnvloeden, en dus om gezondheidszorg op maat te bieden.

In de eerste weken van zijn presidentschap tekende Donald Trump decreten

die onderzoek naar sekse, gender, diversiteit, en inclusiviteit blokkeren. Gelekte e-mails onthulden lijsten met niet-toegestane woorden in wetenschappelijke publicaties van de Centers for Disease Control and Prevention en de National Science Foundation, waaronder ‘female’, ‘women’, ‘gender’, ‘inclusive’ en ‘LGBT’. Onderzoekers die deze termen gebruiken, riskeren het verlies van onderzoeksfinanciering en hun baan.

Ook in Nederland zijn de gevolgen voelbaar en wordt de impact van Trumps nieuwe beleid op de Nederlandse wetenschap ‘huiveringwekkend’ genoemd. Wetenschap is afhankelijk van internationale samenwerking. Internationale experts voeren gezamenlijk onderzoek uit, beoordelen dit, en ontwikkelen medische richtlijnen. Wanneer Amerikaanse onderzoekers niet meer mogen of kunnen werken,

of wanneer Nederlandse onderzoekers enkel toegang houden tot gefilterde Amerikaanse wetenschappelijke databanken, wordt inclusief gezondheidsonderzoek ernstig belemmerd. Ook ontstaat er een chilling effect waarbij wetenschappers onderzoeksthema’s of terminologie mijden. Dit bedreigt niet alleen de vooruitgang van persoonsgerichte gezondheidszorg in de VS, maar wereldwijd.

Nederland investeert al jarenlang in vooruitstrevend onderzoek naar inclusieve gezondheid. Er is meer aandacht voor gezondheidsverschillen, onder andere bij hart- en vaatziekten en psychische gezondheid, en onderbelichte aandoeningen zoals menopauzeklachten en migraine. Nederlandse zorgteams behoren tot de wereldtop in transgenderzorg. Investeren in sekseen gendersensitief onderzoek is niet alleen een kwestie van rechtvaardigheid, maar ook van maatschappelijk en economisch belang.

Volgens het McKinsey Health Institute (2024) kan het verkleinen van de gezondheidskloof tussen mannen en vrouwen wereldwijd tot 1 biljoen dollar aan economische baten opleveren door minder ziekteverzuim en hogere productiviteit.

Ook in Nederland zijn de economische voordelen berekend. Betere zorg voor vrouwspecifieke aandoeningen kan jaarlijks 7,6 miljard euro besparen door lagere zorgkosten en minder verzuim. Om deze gezondheidskloof structureel aan te pakken, wordt gewerkt aan een nationale agenda voor vrouwengezondheid, waarin onderzoek, beleid en zorgpraktijk samenkomen om gezondheidsverschillen te verkleinen. Toch betekent dit niet dat we er al zijn. De situatie in de VS laat zien hoe kwetsbaar deze vooruitgang is: met één pennenstreek kan jarenlang werk aan inclusieve zorg en wetenschap stagneren.

Nederlandse universiteiten, beleidsmakers en overheid: steun uw onderzoekers en bewaak de kwalitatief goede en inclusieve gezondheidszorg voor iedereen.

Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.

Deze ondemocratische situatie creëert een gapend gat tussen bestuurders en medewerkers

Een democratisch briesje

Er waait een democratisch briesje door onze bestuurlijke organisatie. Voor in te vullen bestuurlijke functies bij afdelingen en faculteiten worden steeds vaker open interne advertenties gezet, zodat mensen zich kunnen aanmelden, mits zij de juiste kwalificaties hebben. Dit is een breuk met de bestaande praktijk, waarbij bestuurders zelf hun opvolgers aanwezen en benoemden. Een kleine, maar wel belangrijke vorm van glasnost (openheid) in een nog steeds sterk gesloten en weinig transparante organisatie. Nu kunnen ook mensen die niet behoren tot het netwerk van de zittende bestuurders zich aanmelden. Michail Gorbatsjov wist dat je naast glasnost ook perestrojka (staatkundige hervormingen) nodig had. Immers, als vervolgens de zittende bestuurders zelf een keuze uit die kandidaten maken, dan zijn zij geneigd om toch weer jongere kopieën van henzelf als de beste kandidaten te beschouwen. Alle bestuurders aan de VU, van de rector en de leden van het college van bestuur tot de decanen en afdelingshoofden, zijn benoemd door andere bestuurders. Wij, als

medewerkers, hebben geen van hen zelf kunnen kiezen. Bestuurders hebben als gevolg hiervan in feite ook geen draagvlak binnen de organisatie en ook geen democratische legitimiteit. Deze ondemocratische situatie creëert een niet te ontkennen gapend gat tussen de bestuurders en de medewerkers. Iets wat zich in tijden van bezuinigingen ongetwijfeld sterk zal laten voelen. Om hier verandering in te brengen, zouden als eerste stap van de perestrojka afdelingshoofden gekozen kunnen worden door de algehele afdelingsvergadering. Op Amerikaanse universiteiten is dat de normaalste gang van zaken. Als ik dit voorbeeld geef aan onze bestuurders, wordt niet zelden gezegd dat wij “niet klaar zijn” voor dat soort verregaande vormen van democratie in de organisatie. Het klinkt als een argument uit lang vervlogen tijden, toen vrouwen hun stemrecht werd geweigerd. De mensen uit de afdeling zouden zomaar eens kunnen stemmen op iemand die hun belangen behartigt en, niet onbelangrijk, die ook teruggefloten kan worden.

Reageren?

Maurice Crul hoogleraar onderwijs en diversiteit

‘Bij A.S.V. Gay hoef ik mezelf niet uit te leggen’

DOOR MAURICE TIMMERMANS FOTO PETER VALCKX

Studentenvereniging A.S.V.Gay vierde onlangs haar 15-jarig bestaan. “De vereniging is nog steeds nodig”, zegt voorzitter Tessel Wigboldus. Vanwege het onderlinge begrip, maar ook om de praktische tips. Hoe baan je je een weg door de jungle van de transgenderzorg?

‘Mijn genderidentiteit heeft niets te maken met politiek’

Waarom wilde je voorzitter worden van A.S.V.Gay? Toen ik aan mijn studie begon, was ik al uit de kast als lesbisch. Maar eenmaal bij

A.S.V.Gay ben ik anders naar mezelf gaan kijken en identificeer ik me nu met non-binair en queer. Voor mezelf was dat een belangrijke ontdekking, waarvoor ik de vereniging en de leden dankbaar ben. En daarom wilde ik actief iets bijdragen en heb ik me beschikbaar gesteld als voorzitter.”

Is een studentenvereniging voor LHBTQ+ personen nu nog nodig? Jazeker. Ik heb familie en vrienden die me accepteren zoals ik ben, maar accepteren is toch iets anders dan begrijpen. Buiten de queer gemeenschap moet ik mezelf altijd uitleggen. Of ik moet verduidelijken dat mijn genderidentiteit niets te maken heeft met politiek. Dat kost een hoop energie. Met zielsverwanten hoeft dat allemaal niet, kan ik er gewoon zijn.”

Wat doen jullie om de acceptatie van LHBTQ+’ers te bevorderen? ”We zijn in de eerste plaats een gezelligheidsvereniging die queer studenten een plek biedt waar ze elkaar ontmoeten en zich veilig voelen. We borrelen en organiseren muziekavonden, sportdagen, spelletjesavonden en nog veel meer. In ons statuut staat wel iets over het bevorderen van LHBTQ+ emancipatie, maar dat doen we al door zichtbaar te zijn, onder meer tijdens de Pride. We gaan niet naar scholen om ons verhaal te vertellen. Daar voelen we ons ook niet deskundig genoeg voor. Wel overwegen we om vaker politieke standpunten in te nemen. Over de homotherapie bijvoorbeeld, waarover de Tweede Kamer onlangs debatteerde. Of over de transzorg.”

Ontvangen jullie weleens discriminerende reacties? “We krijgen weleens nare comments op Insta of TikTok. Maar dat gebeurt niet super-

vaak. Al weet ik niet precies wat er allemaal binnenkomt. Onze pr-commissaris verwijdert dat soort reacties snel.”

LHBTQ+ jongeren hebben volgens het Sociaal Cultureel Planbureau twee keer zo vaak last van mentale problemen. Praten jullie daarover? “Ja, ik weet bijvoorbeeld dat veel leden op de middelbare school zijn gepest om wie ze zijn. Van de transgenders in onze gelederen, het zijn er best wel veel, weet ik dat het leven met genderdysforie zwaar is. Daar hebben we het weleens over, ja, soms serieus, soms met humor. De transzorg is echt een jungle, waarin je je weg moet vinden. Daar wisselen we ook tips over uit, maar ook over psychologen die queer patiënten behandelen. Dit is een reden te meer dat A.S.V.Gay nog steeds nodig is.”

Wat houdt de Ontrozing in? “We kennen geen ontgroening maar een Ontrozing, waarbij we een huis op het platteland huren en een weekend lang spelletjes doen, zingen, dansen, allemaal heel low-key.”

Vanwaar die naam Ontrozing? “Het is gewoon een verbastering van het woord ontgroening, eigenlijk om te benadrukken dat we geen ontgroening hebben en dat er een niets-moet-allesmag-cultuur hangt in de vereniging.”

Loopt het weleens uit de hand?

“Niet in de tijd dat ik lid ben. Vroeger ging het er heftiger aan toe, als je de anekdotes mag geloven. Toen werd er meer gedronken, was er meer relationele chaos over wie met wie zoende en zo. Al is dat laatste nog steeds wel het geval. Er wordt ook flink gefeest en gedronken, niet veel anders dan bij andere studentenverenigingen.”

Nog toekomstplannen? “We zouden graag een eigen sociëteit willen, nu borrelen en besturen we in verschillende kroegen. Maar met de huidige huizenmarkt wordt dat lastig.”

Tessel

Wigboldus 20

2024 september –heden

Voorzitter van queer studentenvereniging

A.S.V.Gay

2024 – heden

Docent bijles, bij De Leerboom 2023 – heden

Bachelor scheikunde aan VU en UvA (joint degree) 2023

Barmedewerker Crea Café, Amsterdam

A.S.V.Gay

De Amsterdamse Studentenvereniging Gay is een plek waar queer studenten zichzelf kunnen zijn. Dat is wat de vier lesbische UvA-studenten beoogden toen ze in 2010

A.S.V.Gay oprichtten. Inmiddels telt de vereniging aan de Nieuwe Achtergracht meer dan 300 LHBTQ+ leden. De meesten studeren aan een universiteit of hogeschool, en een handvol leden zit op het mbo.

A.S.V.Gay bestaat uit zeven ‘gezelschappen’, die onder meer muziek maken, Dungeons and Dragons spelen of internationale studenten samenbrengen. Naast de gezelschappen zijn er 21 commissies, waaronder ‘de Pride’, die elk jaar een boot regelt voor de Amsterdam Canal Parade. En ‘de Ontrozing’, die twee keer per jaar een kennismakingstijd voor nieuwe leden op touw zet.

TikTok en Instagram leren studenten AI gebruiken

Terwijl de VU de razendsnelle AI-ontwikkelingen met moeite probeert bij te benen, krijgen studenten belangrijke informatie over de technologie via sociale media.

DOOR NOUR KHAMIS

Het is voor universiteiten erg lastig – misschien wel onmogelijk – om de revolutionaire ontwikkelingen op het gebied van AI bij te houden. Studenten en medewerkers omarmen massaal de technologie als een handige tool om efficiënter te studeren of werken. Academische instellingen kunnen er niet langer omheen. Maar ze moeten ook denken aan de risico’s ervan. Die zijn voor universiteiten te groot om te negeren. Denk aan privacy, veiligheid, duurzaamheid en onderwijskwaliteit. Het zal met deze risico’s te maken hebben dat het beleid van de VU nog steeds erop neerkomt dat je AI niet mag gebruiken tenzij een docent dat toestaat. Het resultaat is dat sommige studenten officieel niet of nauwelijks gebruikmaken van AI voor hun studie (in werkelijkheid kan dat anders zijn), terwijl kunstmatige intelligentie voor andere studenten al een belangrijke rol in hun studie speelt.

Afgaand op de vele berichten en aankondigingen over AI op de VU-site kun je stellen dat de VU de ontwikkelingen op dit gebied wel degelijk serieus neemt. Dat neemt niet weg dat er nog veel bepaald of geregeld moet worden.

Masterstudent Cognitive Neuropsychology Isabella Ivory

zegt dat het fantastisch is dat er veel beleidsontwikkelingen zijn, maar ze vreest dat het gevoel van urgentie ietwat ontbreekt. “We zijn al iets te laat, er is nog steeds geen duidelijk beleid en veel docenten hebben geen idee en maken hun leerplan niet AI-bestendig.”

Influencers geven voorbeeld

Derdejaars AI-student Natálie Halašková zegt dat ze AI voornamelijk gebruikt om moeilijk verteerbare concepten te snappen. “Als je ChatGPT vraagt om universitaire leerstof zodanig uit te leggen dat een vijftienjarige het kan snappen, dan krijg je daar een begrijpelijk antwoord uit.”

Als AI-student verwacht je wellicht dat Halašková uitgebreid wordt begeleid bij het gebruik van kunstmatige intelligentie, maar dat valt tegen. “Tot nu toe hebben we veel theorie gehad: hoe dingen werken. Maar we krijgen geen informatie over hoe het gebruikt wordt.” In plaats daarvan moeten de studenten er zelf achter zien te komen hoe AI in de praktijk werkt. “Al mijn vrienden leren dit van Instagram of TikTok, waar je ziet hoe influencers AI gebruiken”, aldus Halašková. Eerstejaars AI-student Jasper Meijerink herkent die ervaring. Hij zegt dat docenten niet echt uitleggen hoe je AI-tools precies kunt gebruiken, behalve voor taken als het opsporen van grammaticale fouten.

Volgens Halašková wordt aan studenten verteld dat ze AI kunnen gebruiken, maar krijgen ze geen begeleiding bij het kiezen van een AI-model. Ze worden in het diepe gegooid en moeten zichzelf zien te redden – een leermethode die ze vaker op de VU terugziet. Het ontbreekt volgens haar onder meer aan benchmarking: een manier om te vergelijken hoe goed AI-modellen in verschillende taken zijn. “Dat is fundamenteel, maar mensen die niet veel met AI bezig zijn kennen het nog niet.”

Halašková en haar vrienden denken dat het praktisch gebruik van AI voor de banenmarkt de belangrijkste vaardigheid is. Praktische ervaring met AI is daarom ontzettend waardevol voor studenten, aangezien de overgrote meerderheid waarschijnlijk niet in de academische wereld zal blijven.

Student wordt docent

Het zijn uiteraard niet alleen de studenten die hulp nodig hebben bij het gebruik van AI, maar ook – of vooral – docenten. Vandaar dat de Onderwijswerkplaats (onverplichte) workshops aan docenten geeft, waarvan sommige door student-assistenten zoals Meijerink en Ivory worden gegeven.

“Er lijkt sprake te zijn van een divergentie, waarbij studenten meer dan docenten weten over het effectief gebruiken van chatbots. Ze weten meer van de mogelijkheden en hoe ze moeten prompten”, vertelt student-assistent en Computer

‘Je zou denken dat de VU meer let op energieverspilling’

@delaurabasboost en @delaurabasboostcast op Instagram

Vereniging

Aiki

Aiki organiseert maandelijkse bijeenkomsten over bijvoorbeeld AI in gezondheidszorg, in de wet en in financiën. Daarnaast geeft de club tweewekelijkse aanbevelingen voor AI-toepassingen – zodat studenten alternatieven voor ChatGPT leren kennen – en ze verstrekt wekelijkse updates over recente ontwikkelingen. Lidmaatschap is gratis. Aiki is vindbaar op Instagram en LinkedIn.

Kunstmatige intelligentie

Science student Amelia Kalecińska. Ze zegt dat AI-toepassingen voor hen nog als “zwarte magie” kunnen overkomen. Kalecińska denkt dat het verschil iets te maken kan hebben met de open en experimentele houding van studenten ten opzichte van AI. “Ik merkte bijvoorbeeld dat mijn ouders ietwat bang zijn om zelf met AI te experimenteren.” In de tussentijd leren studenten van vallen en opstaan, van sociale media en van elkaar.

Esther Schagen van het VU Centre for Teaching & Learning voegt toe dat hoewel studenten misschien beter weten te zoeken en handiger zijn, docenten beter zijn op andere vlakken, zoals het valideren van de output van AI.

Isabella Ivory, die AI-workshops geeft, zegt dat het fantastisch is dat kunstmatige intelligentie toegankelijk wordt gemaakt door sociale media. Maar ze maakt zich er druk om dat influencers AI kunnen presenteren als een “coole nieuwe tool”, terwijl ze geen aandacht besteden aan de ethische aspecten. “Er zijn waarschijnlijk tal van studenten die hun hele proefschrift erin zetten en dat lijkt mij niet zo geweldig.”

Energieverspilling is ook een probleem volgens Ivory. Er worden bijvoorbeeld willekeurige sarcastische vragen gesteld waarbij het antwoord niet uitmaakt, of het wordt simpelweg als vervanging voor Google gebruikt. “Aangezien de VU zo’n beetje de meest duurzame universiteit is, zou je denken dat ze daar meer tegen zouden doen”, aldus Ivory.

Niet vastgeroest

Halašková ziet een oplossing in het opzetten van AI-gerelateerde gemeenschappen. Tijdens haar uitwisseling in Singapore werden dergelijke initiatieven door zowel haar universiteit als de overheid bevorderd. De samenwerking en sfeer die ze daar zag hoopt ze naar de VU te brengen door de vereniging Aiki op te richten. Die laatste twee letters staan voor kunstmatige intelligentie. Aiki werd eerder dit jaar opgericht, hoewel het nog geen officiële studentenorganisatie is. In februari hield het haar eerste evenement, waarin universitair hoofddocent Paul Griffin als gastspreker machine learning introduceerde.

Hoewel Halašková denkt dat de universiteit op het gebied van AI enkele steken laat vallen, ziet ze wel dat er jaarlijks dingen veranderen. Het is dus niet zo dat de VU vastgeroest zit. Het is moeilijk in te schatten hoe lang de VU erover zal doen om AI zich echt eigen te maken, maar volgens programmamanager bij de Onderwijswerkplaats Silvester Draaijer gaat er nog in 2025 het een en ander veranderen: “De VU gaat dit jaar, in het kader van het instellingsplan, AI-geletterdheid voor zowel studenten als staf een boost geven. Faculteiten en diensten gaan samenwerken om gemeenschappelijk eindtermen te formuleren en leerlijnen en onderwijsmaterialen te ontwikkelen en in de VU-opleidingen te integreren.”

‘Ik vrees dat we al iets te laat zijn, het gevoel van urgentie ontbreekt’

Copilot-

abonnement

De VU verleent sinds februari 2024 toegang tot een AI-model aan studenten en medewerkers, namelijk Microsoft Copilot. Als je dat nog niet wist, dan ben je niet de enige. Isabella Ivory van de Onderwijswerkplaats zegt dat ze vaak van docenten hoort dat ze geen idee hadden dat ze via hun werk toegang tot Copilot hebben. Hoewel dit AI-model secuurder schijnt te zijn dan de uitgebreidere Copilot 365 versie of andere AI-modellen, zegt Ivory dat het minder wordt gebruikt omdat het op andere vlakken ondermaats is.

Ben jij wetenschapper en wil je over jouw onderzoek een Nederlandstalig publieksboek schrijven?

Dien dan uiterlijk 30 juni 2025 een aanvraag in voor een Lira Fonds-beurs van €37.500: www.lirafonds.nl

@Fireship op YouTube

Nate B. Jones@TikTok

Datingapps ‘Pak je vrijheid of laat je kooien’

Veronique Aicha verdiept zich in de wereld van datingapps. Daten we nog veel online? Zo ja, wat brengt het ons?

TEKST VERONIQUE

AICHA ILLUSTRATIES SJOUKJE BIERMA

Als tweede Tinder-date ging ik spontaan een weekend naar Barcelona met een man die ik eerder nog maar een halfuurtje had gezien tijdens een drankje vlak voor en na de film. Het overkwam me recent. Hij boekte de vlucht, ik betaalde het hotel. Spoiler alert, dit is zeldzaam. Een maand later en een paar kleine confrontaties verder namen we vriendelijk maar resoluut afscheid. Zijn laatste bericht luidde: ‘Pak je vrijheid of laat je kooien’. Geeft online daten ons een gevoel van vrijheid of laten we ons kooien?

Op datingapps lezen we elkaar graag de les: wat we níét willen, wat absolute eisen zijn, welke wereldbeelden we nastreven, gevat in een enkel citaat op een foto. Dan zijn er nog de levensstijlen die mensen tentoonstellen en de compleet willekeurige foto’s die, of angstaanjagend of fascinerend zijn, afhankelijk van je persoonlijkheid. En natuurlijk de standaard categorieën: mens & sport, mens & natuur, mens & dier. Het voelt soms als een digitale jungle.

Negatief imago

Ik moet denken aan de film Into the Wild, waarin Christopher McCandless, gespeeld door Emile Hirsch, zich volledig afsluit van de digitale wereld op zoek naar echte vrijheid, los van alles en iedereen. Het lijkt een beweging die ook onder studenten zichtbaar is als het om datingapps gaat. Geen van de studenten en medewerkers die Ad Valvas spreekt, gebruikt nog datingapps. Opvallend is hun afkeurende reactie. ‘Niks voor mij’, ‘Waarom zou ik’, ‘Nee joh’, ‘Is allemaal haram’. Ze lijken het gesprek liever te vermijden, alsof ze niet geassocieerd willen worden met het negatieve imago van datingapps.

Eva (22 jaar, studie rechten) heeft nooit de drang gevoeld om eraan te beginnen vanwege de negatieve berichten die ze online erover las. Toch lijken datingapps razendpopulair en niet meer weg te denken uit de hedendaagse samenleving. Bekende apps zoals Tinder, Bumble, en Hinge domineren de markt, terwijl populaire apps als Grindr en Her zich specifiek richten op de LGBTQ+ gemeenschap. Maar onder VU-studenten lijken ze minder geliefd, of ze geven het niet toe. Het eerste lijkt eerder het geval te zijn. Volgens een artikel in NRC neemt de populariteit van datingapps af onder Gen-Z, jongeren tussen de 18 en 27 jaar. Onderzoek van Zac Bowman, Flinders University, suggereert zelfs dat het gebruik van datingapps mogelijk verband houdt met een slechter lichaamsbeeld en een slechtere mentale gezondheid.

Veel gebruikers blijven de voorkeur geven aan dates met mensen met vergelijkbare achtergronden

Sociale diversiteit vergroten

Via datingapps kun je eenvoudig mensen uit verschillende sociale groepen ontmoeten. In het echte leven date je meestal met iemand uit je studie- of werkomgeving. Maar volgens de absent tie hypothesis van Ortega en Hergovich (2017) maken datingapps het gemakkelijker om een breder scala aan mensen te ontmoeten die we in onze gebruikelijke sociale kringen nooit zouden tegenkomen. Dit zou de diversiteit binnen koppels kunnen vergroten.

Had Jack ooit Rose ontmoet op de Titanic als hij niet stiekem haar ‘sociale groep’ was binnengedrongen? Was Rose ooit verliefd geworden op Jack als zij niet had gedanst met zijn ‘sociale groep’? Het lijkt een banale vraag, maar het vormt de kern van het onderzoek van Ainhoa Arranz Aldana. Dit is relevant, want wanneer gebruikers van datingapps met een breder scala aan mensen in contact komen, kan dit niet alleen leiden tot persoonlijke relaties, maar het kan ook helpen de sociale polarisatie tegen te gaan door ons te verbinden met individuen buiten onze traditionele offline sociale kringen.

Je hebt de mogelijkheid om te kiezen, maar het algoritme stuurt je keuze

Maar bestaande patronen van voorkeur voor mensen die op ons lijken verdwijnen niet zomaar door een groter aanbod aan diverse opties, zo blijkt ook uit Aldana’s studie Racial Preferences in Dating Apps: An Experimental Approach. Kortom, hoewel datingapps instrumenten kunnen zijn voor sociale verandering, blijven veel gebruikers de voorkeur geven aan dates met mensen met vergelijkbare achtergronden. We kunnen kiezen uit oneindig veel opties, maar blijkbaar wordt onze keuze alsnog gestuurd door psychologische, sociologische en zelfs economische mechanismen. Want wie het geld heeft, kan een duur abonnement nemen en komt hoger te staan op de ranglijst, krijgt meer zichtbaarheid en betere matches. Dat zegt ook Jasmijn (20 jaar, studie criminologie): “Als je ervoor gaat betalen, kun je er wel iets uithalen. Maar voor studenten is dat veel te duur.” Dit roept de vraag op of we echt vrij kiezen, of dat onze keuzes worden beïnvloed door de sociale context van onze offline omgeving?

Vrijheid in de liefde

Onze identiteit, inclusief geslacht, leeftijd, ras en seksuele voorkeur worden niet alleen gevormd door biologie en sociale context, maar steeds meer door digitale structuren. De vorm waarin liefde ontstaat, is niet langer beperkt tot fysieke ontmoetingen; de digitale wereld bepaalt mee. De enige persoon die uitgebreid kon vertellen over zijn vroegere ervaringen met datingapps was Bas (38 jaar), een VU-medewerker die, zoals

hij zelf zegt, nog van de generatie is die dacht dat je een relatie kon overhouden aan de datingapps. ‘Pak je vrijheid of laat je kooien. Het één sluit het ander niet uit, denk ik. Zoals een vlieger de wind nodig heeft om te stijgen, maar zonder het touw stuurloos zou wegdrijven. Of de rivier die vrij stroomt, maar zonder oevers een ongerichte watermassa zou worden. Het zijn juist de grenzen die richting geven aan de vrije kracht van het water. Als democratie ons politieke vrijheid belooft, dan beloven datingapps vrijheid in de liefde. Toch lijken we bij zowel de democratie als datingapps vast te zitten aan onzichtbare structuren.

Eindeloze pool van potentiële partners

Annemie Halsema, universitair hoofddocent filosofie aan de VU-faculteit Geesteswetenschappen, deed onderzoek naar Jean-Paul Sartres en Simone de Beauvoirs concept van the unrealizables. Die kunnen worden uitgelegd als externe labels die ons door anderen worden toegekend. Het concept van the unrealizables komt voort uit de existentiële filosofie van Sartre, waarin hij stelt dat de mens veroordeeld is tot vrijheid en zichzelf voortdurend moet definiëren door keuzes te maken. Het idee dat je met een simpele veegbeweging toegang hebt tot een eindeloze pool van potentiele partners kan voelen als een vorm van vrijheid: jij hebt de mogelijkheid om te kiezen, maar deze keuze wordt gestuurd door het algoritme. Als onze persoonlijke identiteit digitaal door algoritmen wordt bepaald, hoe vrij zijn we dan in onze keuze? Datingapps lijken de mogelijkheid te verminderen om zelf de vorm van liefde te kiezen, het is het digitale platform dat mede voor ons kiest. En de vrijheid om te kiezen gaat gepaard met de angst om de verkeerde keuze te maken. Want bij iedere keuze is die oneindige vrijheid om voor andere

mensen te kiezen zichtbaar en hoorbaar aanwezig, in de vorm van een foto en een notificatie op je telefoon.

Omgaan met vrijheid

De toekomst van datingapps roept veel vragen op. Zullen ze blijven bestaan, en zo ja, hoe zullen ze zich ontwikkelen? Privacy is een belangrijk thema: veel gebruikers maken zich zorgen over de manier waarop hun gegevens worden opgeslagen en gebruikt. Daarnaast zal kunstmatige intelligentie (AI) een steeds grotere rol spelen. AI kan helpen bij het matchen van mensen, maar roept ook ethische dilemma’s op: hoever mogen algoritmes gaan in het voorspellen van wie bij elkaar past? En wat betekent dit voor het idee van vrije keuze? In de offline wereld pleiten we voor een democratie terwijl de online wereld zich ontwikkelt tot een technocratie.

Zijn we echt vrij in de liefde, of laten we ons sturen door sociale conventies gecreëerd door technologie? Datingapps bieden ogenschijnlijk eindeloze mogelijkheden, maar worden beïnvloed door algoritmen, psychologische mechanismen en economische belangen.

Misschien is de kernvraag niet of we vrij zijn in de online wereld, maar hoe we met vrijheid omgaan. Is vrijheid synoniem geworden voor de angst om verantwoordelijkheid te nemen voor elkaar? In een wereld vol keuzemogelijkheden is de kunst van het kiezen belangrijker dan ooit. Avonturier Christopher McCandless kwam, na jarenlang de vrijheid te hebben opgezocht tot de conclusie: happiness is only real when shared. En dat blijft het succes van datingapps; de zoektocht naar iemand die zowel de vrijheid van het onbekende als de geborgenheid van een bewuste keuze wil omarmen.

‘Ik zie een burgerberaad als middel tegen polarisatie’

Ivar Maas, hoofd

Sustainability Office, is de initiatiefnemer van het VU burgerberaad over duurzaamheid. Hij vindt dat studenten en medewerkers moeten kunnen meebeslissen over ons duurzaamheidsbeleid.

DOOR WELMOED VISSER

Je vraagt best veel van medewerkers en studenten als je ze vijf avonden wilt laten praten over het duurzaamheidsbeleid van de VU. Denk je dat jullie 160 medewerkers en studenten zullen vinden die daartoe bereid zijn? “Dat is voor mij ook heel spannend. Ik hoop het wel. En het bureau dat dit voor ons organiseert, G1000.nu, heeft ervaring met soortgelijke projecten in wijken en gemeenten en daar lukte het ook.

“Het is een forse tijdsinvestering, dat klopt, het kost nu eenmaal tijd om een goed, democratisch gesprek te organiseren. Ik hoop dat mensen het ook zien als een ervaring, en het is ook leuk om met collega’s en studenten in gesprek te gaan.”

Hoe werkt het burgerberaad over duurzaamheid? “In de eerste fase worden er 5.000 studenten en 2250 medewerkers geloot. Die hebben een e-mail gekregen met de vraag of ze willen meedoen. Wie daarop reageert, komt vervolgens in een selectieprocedure waarbij we kijken of de verdeling van de groep representatief is, wat betreft de vertegenwoordiging van faculteiten en op het gebied van gender en leeftijd. Uit de mensen die hebben aangegeven dat ze willen meedoen, worden maximaal 160 mensen geselecteerd voor het burgerberaad. Je kunt je er dus niet voor opgeven.”

Wie agendeert waarover er wordt gepraat? “Dat doen de deelnemers zelf. Vertrekpunt is de vraag: hoe worden we een duurzame universiteit, maar hoe ze dat onderwerp verder uitwerken, is aan hen. Iedereen in het burgerberaad is gelijk-

Burgerberaad duurzaamheid

> Een raad van 160 VU-medewerkers en studenten gaat plannen maken voor een duurzame VU.

> De deelnemers worden in maart en begin april ingeloot en geselecteerd.

> Daarna volgen tussen half april en eind juni vijf bijeenkomsten.

> Uit die bijeenkomsten komen plannen en voorstellen die vervolgens de gewone besluitvormingsprocedure van de VU volgen: ze zullen door het college van bestuur worden behandeld, waarop de medezeggenschap om advies wordt gevraagd.

waardig. Er zijn gespreksbegeleiders die ervoor zorgen dat de student net zo goed wordt gehoord als de hoogleraar.”

Kun je als klimaatscepticus ook terecht in het burgerberaad? “Jazeker. Het doel is juist dat mensen met verschillende visies op duurzaamheid met elkaar in gesprek gaan. Dus ook iemand die alle klimaatbeleid maar onzin vindt, is welkom.”

Denk je dat zo iemand zich gaat opgeven? “Ik hoop het wel. Ik denk dat zoiets als een burgerberaad een goede manier is om meer onderling begrip te krijgen voor uiteenlopende standpunten. Ik zie een burgerberaad als middel tegen polarisatie omdat verschillende partijen met elkaar in gesprek gaan.”

Jullie gaan tegelijk ook wetenschappelijk onderzoek doen naar het burgerberaad. Wat merken deelnemers daarvan? “We willen weten of en hoe het burgerberaad hun standpunt heeft beïnvloed. Deelnemers krijgen een vragenlijst en we houden diepte-interviews en we observeren. Daarnaast onderzoeken we ook een groep niet-deelnemers om te kijken of er verschillen zijn.”

Wat gebeurt er met de uitkomsten van het burgerberaad duurzaamheid?

> G1000.nu begeleidt het proces, een bureau dat ervaring heeft met het organiseren van burgerberaden. Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.

“Het college van bestuur heeft toegezegd dat het de uitkomsten zal overnemen waar mogelijk.”

Verkiezingen worden waarschijnlijk

In tegenstelling tot voorgaande jaren doen er dit jaar maar twee grote partijen mee aan de studentenraadsverkiezingen.

DOOR EMMA SPRANGERS

BEELD ROB BÖMER

Ze organiseren speeddates, schuiven aan bij talkshows, vragen studenten via Instagram lid te worden – studentenpartijen maken zich op voor de volgende studentenraadsverkiezingen in april. Waar er vorig jaar nog vijf partijen meedongen naar zetels in de raad, zijn het dit jaar alleen nog de Vrijmoedige Studentenpartij (VSP) en ChangeVU. Traditioneel won de SRVU doorgaans de verkiezingen, maar met de komst van een boel nieuwe partijen in 2022 kreeg de partij opeens concurrentie. Sindsdien doen er standaard meerdere partijen mee, naast soms ook nog een handvol onafhankelijke kandidaten. Vorig jaar waren de door ex-SRVU-lid Vincent Mesrine opgerichte ChangeVU, en de conservatieve Vrijmoedige Studentenpartij de grote winnaars. Voorheen was de universitaire studentenraad (USR) altijd overwegend links. Moesten daar niet wat rechtse studenten bij, vroeg Ad Valvas toenmalig USR-voorzitter Joep van Dijk in 2023. “Laat ze zich aanmelden”, zei hij toen, “helemaal top!” Psychologiestudent Marlon Uljee startte in datzelfde jaar de Vrijmoedige Studentenpartij op de VU, dat breidde zich uit naar andere universiteiten, en de partij haalde een kwart van de stemmen binnen op de VU. ChangeVU kreeg 42 procent van de stemmen.

Felle meningsverschillen

Het rommelde in het jaar voorafgaand aan die verkiezingen nogal in de USR.

In mei 2024 stapte Guido Groenescheij vroegtijdig op als voorzitter van de raad vanwege de volgens hem ongezonde manier waarop raadsleden met elkaar omgingen. Volgens Groenescheij waren er dat jaar voor het eerst felle meningsverschillen over fundamentele dingen, zoals hoe er met elkaar samengewerkt moest worden. Hij besprak de sfeer en zijn grenzen, maar voelde zich onvoldoende gesteund en vertrok. “Dat had ik veel eerder moeten doen”, zei hij nadien.

Groenescheij stapte ook uit de SRVU, die tegen die tijd al flink was uitgekleed. Tegen het einde van het collegejaar had de partij nog maar drie van de zeven bestuursleden over. De rest van het bestuur en een boel algemene leden vertrok vanwege interne problemen en een lang uitgestelde stellingname in de discussie over het steunen van een Israëlboycot. De vicevoorzitter stapte eerder in dat collegejaar al op, deed met het nieuwe URVU mee aan de verkiezingen en kreeg bijna net zoveel stemmen als de SRVU.

Veranderend verkiezingsklimaat

SRVU besloot dit jaar dus niet mee te doen, voornamelijk omdat het in de eerste plaats een studentenvakbond is, zegt voorzitter Yannick Hooghiemstra. Met de bezuinigingen op komst wil de bond zich vooral daar mee bezig kunnen houden op landelijk niveau. “De verkiezingen nemen een groot deel van het bestuur in beslag.” Het hielp ook niet dat het vorige

In hoeverre zegt de verkiezingsuitslag daadwerkelijk iets over de wensen van de studentenpopulatie?

waarschijnlijk tweestrijd

bestuur bijna volledig was opgestapt. “We misten eigenlijk een generatie bestuursleden. Dat maakte de transfer ook moeilijk.”

Maar hij wijst ook op het veranderde verkiezingsklimaat op de VU. De SRVU was volgens Hooghiemstra nooit echt een studentenpartij zoals ChangeVU of VSP. De bond was er vooral om studenten die hun stem wilden laten horen, mee te helpen doen aan de verkiezingen. Met de komst van meer partijen zijn de verkiezingen volgens hem competitiever en meer gepolariseerd geworden. “Om de grootste te worden moet je dan campagne gaan voeren tegen andere studentenpartijen. We zien liever dat studenten samen bezig zijn de problemen aan te pakken. Dat het om de inhoud blijft gaan in plaats van wie er wint. Die polarisatie zag je vooral terug in de verkiezingen van vorig jaar.”

Meer teambuilding

Volgens Abigail Lume Stead, voorzitter van ChangeVU en vorig jaar lid van de USR, is de sfeer in de studentenraad dit jaar een stuk beter. “Ik denk dat iedereen zag hoe het vorig jaar is gegaan, en niemand dat wilde voor elkaars wellbeing.” Tijdens hun transitieweekend werd deze keer veel aandacht besteed aan teambuilding, wat volgens de bestuursleden goed uitpakte voor de samenwerking, en voor het eerst werd tijdens dat weekend niet besloten wie welke functie zou vervullen – wat afrekende met een ongemakkelijke, competitieve sfeer.

Tijdens de vorige verkiezingen was er ook ontevredenheid over de manier waarop de VSP campagne voerde. De partij drukte bijvoorbeeld stickers met ‘Er zijn twee genders. Durf jij het nog te zeggen?’ die vervolgens werden verspreid, en ook rond genderneutrale toiletten werden geplakt. ChangeVU

klaagde daarover bij de kiescommissie, en kreeg daarop te horen dat ze moesten ‘oppassen’.

VSP ontkent op hun beurt de stickers rond die toiletten te hebben geplakt, en viert vooral dat ze een volgens hen ongehoorde groep binnen de studentengemeenschap zijn gaan vertegenwoordigen. De groei van de partij, en hun ‘historische winst’ van vorig jaar noemen ze een ‘ondubbelzinnig bewijs dat de student heeft gesproken en helemaal klaar is met de cancelcultuur, zelfcensuur en indoctrinatie op de universiteit’.

Lage opkomst

Maar in hoeverre de uitslag van de verkiezingen daadwerkelijk iets zegt over de wensen en het gedachtegoed van de studentenpopulatie is altijd de vraag – met name omdat de verkiezingen doorgaans kampen met een zeer lage kiezersopkomst, met als dieptepunt 7,5% in 2022. In 2023 was de opkomst 9%, vorig jaar steeg het naar 14. De lage opkomst was volgens Hooghiemstra ook een van de redenen dat de SRVU besloot een stap uit de raad te doen. “In de jaren 80 had de raad veel meer inspraak. Inmiddels heeft ze niet meer zoveel te zeggen.”

Het is afwachten of de opkomst dit jaar nog beter wordt. USR-lid en ChangeVU-bestuurslid Simon Westhoff denkt dat de opkomst vorig jaar groter was omdat het duidelijk was wat er op het spel stond. “Het was toen iets meer gepolitiseerd. Het afgelopen jaar hebben we vooral aandacht besteed aan community building, want de grootste issue is dat mensen vaak niet weten waar ze op stemmen.”

Op het moment van publicatie was de officiële kandidatenlijst nog niet bekend, het zou dus kunnen dat er uiteindelijk ook onafhankelijke kandidaten meedoen, bovenop ChangeVU en de Vrijmoedige Studentenpartij.

Lekker hangen

Waar mensen streven naar zo’n 8,5 uur slaap per nacht, tikt de luiaard soms wel 20 uur aan. Ze hebben minder spieren dan andere zoogdieren, maar kunnen wel heel lang ondersteboven blijven hangen aan voorwerpen. Hun grijpkracht is twee keer zo sterk als die van mensen. Wel zo handig als je na een drukke dag even de ogen wilt sluiten tijdens je uurtje paaldansen in het Sportcentrum VU. (ES)

FOTO

PETER GERRITSEN

VU HONOURS PROGRAMME

Application deadline: 1 May

For motivated and eager 1st year students

Join and apply before 1 May

More info: vu.nl/honours

JOURNALISTIEK PLATFORM VAN DE VRIJE UNIVERSITEIT WWW.ADVALVAS.VU.NL

Redactieadres

De Boelelaan 1105

BelleVue, Kamer 1H-43 1081 HV Amsterdam redactie.advalvas@vu.nl

Hoofdredacteur

Peter Breedveld (interim)

Redactie

Bryce Benda, Nour Khamis, Emma Sprangers, Welmoed Visser

Eindredactie

Win Castermans, Emma Sprangers

Secretariaat en VU-advertenties

Anna Jansen (020) 5985630 secretariaat.advalvas@vu.nl

Art-direction/vormgeving

Rob Bömer – rbbmr.nl

Medewerkers

Veronique Aicha, Sjoukje Bierma, Yvonne Compier, Dido Drachman, Peter Gerritsen, Bas van der Schot, Taalcentrum-VU, Maurice Timmermans, Peter Valckx, Wout van Zaale

Copyright HOP-kopij Hoger Onderwijs Persbureau, Amsterdam

Commerciële advertenties

Bureau Van Vliet (023) 5714745

Druk

Senefelder Misset, Doetinchem

Werken bij de VU

Bijdragen aan een betere wereld, door onderscheidend onderwijs en grensverleggend onderzoek. Dat is de ambitie van de Vrije Universiteit Amsterdam. Persoonlijke vorming en maatschappelijke betrokkenheid staan hierbij centraal. Vanuit verschillende disciplines en achtergronden werken wij samen aan innovaties en nieuwe inzichten op het hele wetenschappelijke spectrum.

Aan de VU werken ruim 6.150 medewerkers en volgen ruim 31.000 studenten wetenschappelijk onderwijs. De uitstekend bereikbare VU-campus ligt in het hart van de Amsterdamse Zuidas.

Ben jij geïnteresseerd in werken bij de VU? Kijk dan op: werkenbij.vu.nl

Werk jij al bij de VU? Hou dan de interne vacatures in de gaten op: interne-vacatures.vu.nl

C H A L L E N G E Y O U R TA L E N T S !

ADVALVAS.VU.NL

JOURNALISTIEK PLATFORM VAN DE VRIJE UNIVERSITEIT

Nieuws, interviews, blogs en achtergrondverhalen Elke dag actueel op advalvas.vu.nl

Niks missen? Abonneer je op onze wekelijkse Ad Valvas Mail Update: https://tinyurl.com/updateadvalvas

MEDEZEGGENSCHAP

OR wil niet steeds vertrouwelijkheid

Voor een bestuur dat hamert op het belang van transparantie, vinden gesprekken wel erg vaak plaats achter gesloten deuren, klonk het vanuit de ondernemingsraad toen Ad Valvas werd weggestuurd tijdens een bespreking over de bezuinigingen. Toch moest Ad Valvas de zaal verlaten.

Hoe wenselijk zijn Amerikaanse servers?

Leden van de ondernemingsraad maken zich zorgen over data die de VU opslaat op Amerikaanse servers. Gegevens die de Amerikaanse president niet aanstaan, zouden zo in verkeerde handen kunnen vallen en voor verkeerde doeleinden kunnen worden gebruikt. Is het niet tijd dat de VU haar eigen cloud maakt?

OPROEP

Staak mee voor de wetenschap!

Het klinkt paradoxaal, schrijven leden van WOinActie in een open brief, maar juist door te staken, kom je op voor wetenschappelijk onderzoek en onderwijs. Wel vinden ze het moeilijk om hun werk neer te leggen ‘want wetenschappelijk werk en onderwijs zijn onze passies en zijn van groot maatschappelijk belang.’

ADVALVAS.VU.NL/EN

JOURNALISTIC PLATFORM OF VU AMSTERDAM

News, interviews, blogs, features Daily updated on advalvas.vu.nl/en

Don’t miss out! Subscribe to our weekly Ad Valvas Mail Update: https://tinyurl.com/updateadvalvas

COMPETITION

Forced collaboration in education

The education minister wants to force universities to work together. With this measure, he hopes to take away some competition between higher education institutions. This goes hand in hand with a plan to scale back the government’s involvement in institutional policy.

LANGUAGE POLICY

Border regions get special treatment

For border regions, the government’s plans to reduce Englishlanguage instruction and limit the number of foreign students might mean that programmes will not be able to attract enough students to survive. Therefore, those border regions get a ‘special treatment’ - of which it’s unclear what that will look like.

SECURITY

WhatsApp faces scrutiny

It’s not just friends and family urging each other to ditch WhatsApp for more ethical alternatives – some higher education institutions are now also advising employees to stay away from parent company Meta and opt for non-profit organisations like Signal. “It’s perfectly okay for students or teachers to be demanding customers.”

‘I feel sad when people ask me to choose’

BY WELMOED VISSER

PHOTO YVONNE COMPIER

Pari

Fahimi is chair of student association FAM (Family of Academic Minds) and tries to look beyond the political stance of its members.

‘Diversity and inclusion are different things.’

‘Politics divide people’

Last month you celebrated iftar together. Does FAM mainly have students from a Muslim background? “We have students from all backgrounds: Muslim, Christian, Jewish, Hindu, atheist and others. The iftar was multifaith, there were a Christian, a Muslim and a Jewish speaker. There were Muslims and non-Muslims celebrating together.”

FAM was established for first generation students. What do your members have in common? “A lot of us come from a minority background. We have certain experiences in common like being bicultural, migrating to another country, coming from a background with lower socioeconomic status, not knowing how the academic world works. We also have a lot of internationals, exchange students and students from LGBTQminorities. Inclusivity is our priority; everybody should feel included and safe at FAM.”

Does that mean FAM tries to stay out of politics? “We try to look beyond the political stance of our members. Politics divide people. The last few years there’s been so much polarization, and we don’t want to bring that into our community. We do, however, organize fundraising events for humanitarian aid in, among other places, Gaza, Sudan, Congo and Afghanistan.”

You have an Iranian father and a Dutch mother. How do you identify yourself? “I always feel sad when people ask me to choose. I am both. I lived my first years in the Netherlands,

then I went to Iran to go to school, and I moved back to the Netherlands to study. Sometimes it has been a struggle for me: Iranians thought I was too westernized and for the Dutch I was too Iranian. It has made me doubt myself at times, but I’m over that. I am half-half, that’s my identity.”

Why did you yourself become a member of FAM? “I wasn’t planning to join a student association because I had the image there would be lots of alcohol and obliged attendance and I am not into that. But then I heard the chair of FAM talk about it being more a community of friends than an association.”

What does FAM offer its members? “FAM has many social activities, like movie nights, game nights, canal cruises. We also have the FAMily buddy system that matches students based on shared interests. We also offer workshops, for example about writing an application letter. We organize inhouse events at companies. And we advise companies on how to be more inclusive and how to reach people from minority groups better.”

I get the impression inclusion is a topic that has your interest. “Yes, I wrote my bachelor thesis on how more diversity leads to more microaggressions in organizations. A diverse group is not always inclusive. That’s the next step.

My master’s research project is at a healthcare organization in a very diverse neighbourhood in Amsterdam. Their goal is to be more diverse and inclusive, but their staff is mainly white. I just started here, but I’m very excited about it.”

2024 – now

Master Culture, Organization and Management

2024 – now Teaching Assistant Administration and Organizational Science

2021 – 2024

Bachelor Administration and Organizational Science

The Family of Academic Minds was founded seven years ago for students from all different backgrounds, like firstgeneration students, bicultural students, LGBTQ students and international students. They have weekly activities like a potluck dinner, karaoke, and workshops.

Pari Fahimi 24

‘In

Amsterdam I can be my own boss’

“It angers master student Nusiba Abdalla that Dutch people are protesting the war in Gaza, but don’t seem to care about what’s happening in her country of origin, Sudan.

TEXT AND PHOTOS BY PETER BREEDVELD

Look, I will stand with Palestine, of course”, says master student Social and Cultural Anthropology Nusiba Abdalla (35) about the protests against the war in Gaza at the VU campus and the rest of the world. “It’s horrible what is done to the Palestinian people. But the whole world seems concentrated just on what’s happening in Gaza. They neglect what is happening in Sudan, where the violence, the mass murders, rape and torture are actually even worse. It feels like a double standard to stand up for Palestine, but at the same time ignore Sudan, and Yemen, and Congo.”

Abdalla found out that many Dutch people, even at VU, even teachers, don’t know what is happening in her motherland, where a civil war has been raging since 2023, only four years after the country’s Islamist military dictator Omar al-Bashir was ousted and replaced by a secular, civilian government. Not only are the Sudanese people plagued by war violence, but also by hunger, diseases and natural disasters.

But Sudan seldom makes the headlines, nor do Congo and Yemen, also torn by violence and disasters. “Why can’t there be protests in solidarity with Gaza and Sudan, Congo and Yemen together?” Abdalla wonders. “If you really care about people being oppressed and victimized by war violence, then why make a difference between those you acknowledge and those you ignore? Why divide people and put them in boxes?”

Most of her family have left Sudan and are living in Egypt, but one brother is still in Sudan. Sometimes, when somehow the internet is working, she succeeds in contacting him and talking to him. Obviously, she is very worried. “The situation in Sudan is only getting worse.”

Married with children

Abdalla left the country long before war broke out. She worked for the Sudanese Ministry of Agriculture, having an academic degree in agriculture, and went to the Netherlands, without permission of her employer, to follow additional studies at the Wageningen Agricultural University. She says she was already in trouble for being a women’s rights activist, even when Bashir was still in power and she was still in college.

She considers herself lucky, because she could study as a woman in Sudan. She comes from an affluent family, her father was a highly educated feminist and after his death her mother continued to fully support her, encouraging her to study and obtain an academic degree. “It’s not normal in Sudan, where a young woman is expected to marry soon, settle down and have kids”, she says. “Most women in Sudan are not as fortunate as I am.”

This is not to say that she, as an educated, privileged woman, could do as she liked in Sudan. “Women in Sudan have to fulfill the expectations of society and live very confined lives. Follow the rules or face the

consequences. You can’t be yourself, because you represent your family. You must always consider your family. Bringing shame on yourself is bringing shame on your family.”

She escaped that when she left Sudan and arrived in Wageningen –only to realize studying agriculture had never really been her own choice either.

“I didn’t really enjoy it; it was something I chose because I didn’t really know what else to study. Agriculture as a discipline is very scientific and fixed and I prefer to study human behavior.”

She realized this at the Foundation Academy of Amsterdam, a private institution founded by Samuel Lee, also a lecturer at VU Amsterdam and the director of the VU-related Center for Theology of Migration.

Misrepresented and overlooked

The Foundation Academy offers education for people who want to develop themselves, even if they don’t have the necessary papers to study at a Dutch university or graduate school, such as migrants and refugees. Abdalla took a course in anthropology there and discovered that this was her passion, the study of human beings, or: “what people do and why they do it”, Abdalla says. She applied both to Leiden University and VU and was accepted by both. “I chose VU because it’s in Amsterdam.”

It was the right choice for her. “The student population is very mixed, with many students from different backgrounds, many international students as well. I feel connected, it’s easy to bond with students here.”

This had been different in Wageningen, she says. At that university, the vast majority of students are white and didn’t seem very interested in her. She had one friend there and mostly felt alone. People were making, or so she felt, all kinds of assumptions about her. “Here at VU, it’s totally different. When you feel connected with others, you can connect with yourself, and then you can get to learn to know yourself and feel confident about yourself and be yourself.”

Her master’s thesis is about asylum seekers in detention centers. The fieldwork she does for her research consists of interviewing such asylum

‘Why divide people and put them in boxes?’

Maryam Irak Accountant

‘De mensen om me heen hebben me altijd gestimuleerd om door te gaan, om niet op te geven.’

Laat talent weer bloeien. Samen met het UAF.

Wij zetten ons in voor de ontwikkeling van gevluchte studenten en professionals en hun integratie op de Nederlandse arbeidsmarkt. Dat doen we al sinds 1948. We behartigen hun belangen, geven advies en bieden begeleiding en financiële steun. Onze kennis en ervaring delen we met onderwijsinstellingen, werkgevers en gemeenten.

Het UAF helpen kan op veel manieren. Met geld, met tijd of door een actie te organiseren.

Doe je mee? Help vluchtelingen op weg via uaf.nl/help-mee

seekers. “It broke my heart to see the conditions they were kept in”, Abdalla says. She was in the detention center in Rotterdam where she saw “inhuman treatment of people who are not criminals.” Some of them, she says, had already been there for eight months. After her graduation, she hopes to get the chance to be a PhD student and continue her research. She feels this group is “misrepresented and overlooked.”

Insistence on independence

Abdalla feels at ease in the Netherlands. “You can be yourself here, be who you want. I feel free now.” She feels happy when she looks at people’s faces in the Amsterdam tram. “They’re

faces from all over the world. I love Amsterdam, It’s a home for everyone. I love diversity so much!”

But she doesn’t have a connection with Dutch culture, she says. “I don’t feel connected to any culture.” We come to talk about this a little, and it turns out Abdalla abhors social pressure. “I want to make my own decisions and live my own life, be my own boss. In fact, I want all women to be able to live their own lives, the lives that they themselves choose.” She is very passionate when she speaks about women’s issues.

She says she is fond of the famous (or infamous) Dutch directness. She loves that Dutch people just tell you what they want or don’t want, without all the energy and time-consuming pleasantries of Sudanese society. “In Holland, when people want to come visit you, they don’t mind being told it’s not a good time because you’re tired. In Sudan I have to welcome and entertain visitors even when I’m dying.”

But she does think that the Dutch overdo their individuality and their insistence on independence. “It can make a person feel left alone and it’s in stark contrast with Sudanese collectiveness, which means people are supposed to take care of each other.” A collectivist society, however, can make you lose your identity, she feels. “What I would like is something in the middle of Dutch individuality and Sudanese collectivism.”

‘A collectivist society can make you lose your identity’

Earth Sciences at VU is under threat of being discontinued, while the job market is in desperate need of graduates in the field. Scientists from other disciplines also rely on the knowledge that would be lost.

Earth Sciences’ troubles spread out

BY WELMOED VISSER PHOTO BERND ANDEWEG

“If you decide to shut down this field of research now, this knowledge will permanently disappear from the Netherlands”, says associate professor Janne Koornneef, referring to the highly specialized research at the NIGel lab of Earth Sciences. In this lab, it is possible to determine the origin and age of small amounts of material by examining isotopes: versions of the same element with a different number of neutrons in the nucleus.

The ratios between isotopes are specific to a particular place and time. Earth scientists use isotope chemistry to study the origin of rocks, but this method is also used by a wide range of other scientists, such as archaeologists, cultural heritage researchers, planetary scientists, and forensic scientists. Even a hair, a material trapped in a mineral, a rock from space or even a speck of paint can be precisely analysed using isotope chemistry.

Perfect timing?

For this research, Earth Sciences received an NWO grant to install a brand-new research facility in its new building. This lab would consist of four large mass spectrometers for sample analysis and a clean lab for preparing the samples. What makes the NIGel lab unique, is its ability to examine minimal amounts of material. The clean lab and mass spectrometers are state-of-the-art. There is no other lab of this scale and quality in the Netherlands.

“When we heard in 2022 that our proposal had been accepted by NWO, we thought it couldn’t get any better. The timing was perfect: our new lab would be part of the new building, allowing us to set it up in the best possible way”, says Koornneef.

NWO funded the mass spectrometer lab, which costs 4.3 million euros, and two postdocs for 500,000 euros. VU was supposed to contribute to the clean lab, which was budgeted at 2.5 million euros. The mass spectrometers are currently being installed in the basement, but construction of the clean lab on the 11th floor has been put on hold for more than a year now.

As a result, VU is failing to meet its matching obligation to NWO, which could mean they need to pay back the 4.3 million euro grant to NWO. “It would be cheaper to just have built the clean lab”, Koornneef points out.

Looming reorganization

The entire delay in construction seems to be linked to the looming reorganization or perhaps even the closure of the Earth Sciences department, although the staff have yet to receive any official confirmation.

Recently, there have been more developments that have increased unrest among earth scientists: since January, there has been a total hiring freeze – including for PhD candidates and postdocs whose funding was already secured – and last week, staff received an email asking to discuss a ‘Plan B’ for fieldwork taking place in May and June. Additionally, the try-out study day for new bachelor’s students was postponed from April 3rd to April 17th.

‘If these are indications of what the faculty board wants to do with the department, things aren’t looking good’

“If these are indications of what the faculty board wants to do with the department, things aren’t looking good”, says assistant professor Bernd Andeweg. Meanwhile, staff members are receiving no information. The faculty board has been working on a reorganization plan with a special committee since last summer. The plan was expected to be ready in the first quarter of 2025, but it will likely be delayed until April. One of the key issues being discussed is the amount of cuts that need to be made. According to aforementioned numbers, the faculty board is looking at cutting fifteen to twenty positions, which is half of the current staff, but earth scientists have not received clear, substantiated figures on the actual deficit.

Meanwhile, the staff members have created an alternative future scenario, in which they also make cuts, but try to preserve the department’s existing structure as much as possible, with as few layoffs as possible. This plan is currently with the department committee and the works council.

Positive evaluations

Earth Sciences has been in financial trouble since the Faculty of Science introduced a new funding model that directly charges the costs of labs to the departments that use them. Earth Sciences is relatively small (about 350 students), and the specialised research facilities are expensive.

However, the department is considered world-class both in teaching and research. Students have consistently given the program high evaluations. The program has been rated a top program since 2015, according to comparison site studiekeuze123. Moreover, there is high demand for earth science graduates, both from companies and the government. As a result, there has been protest from the workforce against the proposed budget cuts. Among those speaking out against the threatened closure of Earth Sciences are meteorologist Peter Kuipers Munneke and the director of the Royal Netherlands Institute for Sea Research Han Dolman.

A half-finished new lab for geochemical analysis in the VU Research Building

Voor vrienden van de VU

De oprichters van de VUvereniging wilden in 1879 een andere universiteit in Nederland. Los van de overheid, voor eigen keuzes met een eigen kompas. Een universiteit die staat voor rechtvaardigheid, medemenselijkheid en verantwoordelijkheid voor elkaar en voor de wereld. Zo ontstond de bijzondere universiteit waar iedereen welkom is: de Vrije Universiteit.

De VUvereniging subsidieert jaarlijks met 1 miljoen euro bijzondere projecten en activiteiten op het snijvlak van onderzoek, onderwijs, zorg en maatschappij. Daarnaast organiseren we verrassende en inspirerende evenementen.

De VUvereniging is een maatschappelijk netwerk voor vrienden van de VU.

Lid van de VUvereniging ben je al voor €10 per jaar.

Je bent van harte welkom.

Lid worden kan hier

The university student council is the representative participation council of and for students of VU Amsterdam. The council concerns itself mainly with the quality and accessibility of education at VU Amsterdam and with the student policy of this university. The council consults with the executive board periodically.

Curiosity doesn’t have to kill the cat

“Are you crazy?” This is the most common response I get when I tell people I study Psychology and Law while also being in the University Student Council. Well, maybe a little, but aren’t we all? My usual response is, “I like to keep myself busy.” That, in itself, has been a recurring theme in my life: always doing a lot of different things because I can’t make up my mind.

In high school, I chose the most random combination of subjects — simply because I found them all interesting and just couldn’t decide. I wanted to keep my options open for the future. The same goes for me now; I’m almost finished with my bachelor’s in Psychology, yet I have no clue which master’s to choose. I’ve always been curious about everything. I also decided many times to sign up for random courses just because they ‘sound interesting’. That same curiosity led me to pursue a double bachelor’s, because why not? In my ideal world, I’d just keep studying forever. From physics and philosophy to graphic and interior design, I want to learn it all, but a girl can dream.

‘Yes, it can be stressful, but it’s worth it’

As a Muslim, education is especially important to me. The Quran emphasizes this as well — the very first revealed word was ‘iqra’, meaning ‘read’, which highlights the significance of knowledge in Islam. My curiosity doesn’t just apply to academics, it extends to my surroundings as well. Throughout high school, I was actively involved in student participation, making sure my peers had a voice and implementing meaningful initiatives, like providing free menstrual products — something I’m still passionate about. However, after starting university, I realized I missed that sense of purpose: doing something meaningful for my fellow students. That, combined with my love of keeping myself busy, made running for the University Student Council the perfect next step.

Being involved in student policy has been incredibly rewarding. Yes, it can be stressful at times, but it’s worth it. You meet so many new people, make friends for life, and, most importantly, work hard to improve student life at VU.

Rabia Alarslan Treasurer usr.rabia.alarslan@vu.nl

What’s going on

A selection of the topics that the USC is currently considering or negotiating.

• Increase our visibility so students know we are here to support them

• Improving participation in light of mandatory seminar attendance, without punitive measures

• Ensuring all students feel heard and valued, with their voices and concerns actively acknowledged

Yvonne Compier

OR@VU.NL | WWW.VU.NL/OR

Onheil uit Den Haag en de gevolgen voor ons

In de Ondernemingsraad zijn we dit jaar begonnen met na te denken over de gevolgen van de bezuinigingen uit Den Haag die waarschijnlijk op ons neer gaan dalen. Ontzettend dom beleid van de regering omdat we het in ons land moeten hebben van kennis en internationale handel. Nu dreigen internationale studenten steeds meer geweerd te worden omdat we daarvan niet genoeg zouden profiteren. Ze zouden hun kennis terugnemen naar hun eigen land. Dit is nog maar een voorbeeld, denk ook aan de langstudeerboete.

Kortom: in de politiek wordt nu gekozen voor de korte termijn, niet voor de lange termijn.

De kaalslag lijkt nog niet ten einde als we de eerste berichten rond de Voorjaarsnota van het kabinet mogen geloven. Daarin zou staan dat het aantal promoties mogelijk zal worden ingeperkt en het programma Erkennen en waarderen op de tocht komt te staan.

De OR en het College van Bestuur (CvB) hebben afgesproken dat het eerste half jaar geen gedwongen ontslagen zullen vallen en waarschijnlijk in het derde kwartaal van 2025 ook niet, maar vanaf volgend jaar gaat het waarschijnlijk echt los. Nu al worden maatregelen voorbereid. De OR heeft een groepje gevormd met de ‘trekkers’ van de ombuigingen. Dat zal maandelijks bij elkaar komen om goed op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen en die met elkaar door te spreken.

De UNL, Universiteiten Nederland bundelen hun krachten om zo sterk mogelijk te staan tegenover het kabinet, maar ze worden behoorlijk tegen elkaar uitgespeeld. Want universiteiten buiten de randstad krijgen waarschijnlijk compensatie omdat juist daar veel buitenlandse studenten staan ingeschreven. Dat zou ten koste kunnen gaan van de VU.

Doemscenario’s

Doemscenario’s alom dus. Wat vooral zeker is, is de onzekerheid. Gaat het beleid in Nederland de kant uit van het Amerika van Trump, waarbij de overheid onder leiding van Elon Musk wordt gekortwiekt? De spanningen in de wereld zijn groot niet alleen door de grote schuldenlast van veel landen maar in toenemende mate ook bij gezinnen die kampen met inflatie en aan het bezuinigen slaan.

Dealen

Op dit soort zaken hebben we als VU weinig invloed. We hebben er mee te dealen. Dit was ook de boodschap van Arjen van Witteloostuijn, de decaan van de School of Business and Economics. Van Witteloostuijn is aangesteld als coördinator van de ombuigingsoperatie, die voor een groot deel uit bezuinigingen zal bestaan, maar ombuigingsoperatie heet omdat we ook meer geld willen verdienen als VU, zonder concessies te doen aan de integriteit van ons onderzoek, met andere woorden, zonder dat het bedrijfsleven ons onderzoek en onderwijs gaat bepalen.

Verzet

Hoewel we op de grote (boze?) buitenwereld weinig invloed kunnen uitoefenen merken we via onze contacten bij de vakbonden dat er steeds meer actiebereidheid ontstaat voor werkonderbrekingen en stakingen.

Spoorboekje bij de ombuigingen

Arjen van Witteloostuijn werkt direct samen met Arjaan Zijlstra, hoofd van de reorganisatie organisatie die een handleiding heeft gemaakt om de komende reorganisaties in goede banen te leiden. Er is afgesproken de Onderdeelcommissies (ODC’s) optimaal te betrekken. Zonder die betrokkenheid, die uit schriftelijke verslagen van vergaderingen moet blijken, worden reorganisatieplannen niet in behandeling genomen. De Ondernemingsraad is heel tevreden met deze route omdat dit kwalitatief de beste plannen gaat opleveren.

Instellingsplan

Het CvB is samen met de rest van de universitaire gemeenschap druk bezig met een nieuw Instellingsplan, waarin de strategie voor de komende jaren wordt geformuleerd. In een aantal sessies met verschillende onderdelen van de organisatie, waaronder de OR, wordt dit verder aangescherpt. Dit instellingsplan zal het uitgangspunt vormen voor de keuzes die het CvB zal maken voor de toekomst van de VU.

Fusiefaculteit

De Ondernemingsraad heeft een werkgroep gevormd die meedenkt over de vormgeving van de fusiefaculteit die de Faculteit der Sociale- en Geesteswetenschappen gaat heten. We buigen ons momenteel over het Faculteitsreglement en de implicaties daarvan voor het Bestuursreglement, dat voor de hele VU geldt.

Onderwerpen die ons verder bezighouden zijn onder meer:

Aardwetenschappen

Over een mogelijke forse bezuiniging bij Aardwetenschappen hebben we als OR nauw contact met de ODC van de Bèta Faculteit, waaronder Aardwetenschappen valt. Het Faculteitsbestuur doet schimmig over de reorganisatieplannen en neemt de ODC maar mondjesmaat mee, terwijl die Informatie- en adviesrecht heeft. Daarover heerst grote ontevredenheid in de OR.

WBO

Het VU Werkbelevingsonderzoek 2025 komt eraan. Er zal vanaf nu jaarlijks een WBO worden gehouden. We snappen dat hierdoor beter de vinger aan de pols kan worden gehouden door de bestuurders over wat er leeft binnen de VU. En medewerkers willen graag de moeite nemen jaarlijks mee te doen aan zo’n onderzoek als maar duidelijk wordt dat de uitkomsten meteen worden omgezet in daden: Maak van de VU een fijnere, veiligere werkplek, waar iedereen de ruimte krijgt zich te ontplooien.

Docentenloopbaanbeleid

Met trots heeft de ondernemingsraad meegewerkt aan de ontwikkeling van nieuw centraal docentenloopbaanbeleid. Dit beleid biedt ontwikkel- en toekomstperspectief voor huidige en toekomstige docenten op onze universiteit. Ook is in het plan een raamwerk opgenomen waarin een heldere taakafbakening per schaal is opgeschreven.

PhD Fees

De VU is van plan om vergoedingen/fees te gaan vragen op centraal niveau voor externe PhDs. Dit is een zorgwekkende ontwikkeling omdat het de loopbaanpaden van assistent professors vertraagt, een gemarginaliseerde groep mensen die veel opgegeven hebben om dit traject te volgen verder marginaliseert, en vanuit een bezuinigingsmaatregel is besloten in plaats van om kwaliteit te waarborgen. Doe het niet!

Wilt u meer informatie krijgen of informatie met ons delen?

Zie de OR pagina Ondernemingsraad: vu.nl/nl/over-de-vu/organisaties/ondernemingsraad of mail naar or@vu.nl !

Colofon

Auteurs: Marius Rietdijk, Jop Koopman en Marlies de Vries Commissie Communicatie OR: Marius Rietdijk, Aalt Smienk en Marlies de Vries

Beeld: VU Designstudio

Vormgeving: VU Designstudio

facebook.com/ondernemingsraad.vu

Mickey 17

Rialto VU

Nieuwe

Universiteitsgebouw

De Boelelaan 1111

Mickey 17

Draait vanaf

donderdag 27 maart

Check de agenda en speeltijden op rialtofilm.nl

De Zuid-Koreaanse regisseur Bong Joonho, vooral bekend van Snowpiercer en het Oscarwinnende Parasite, is terug met een nieuwe scifi komedie met Robert Pattinson in de hoofdrol als een expendable ofwel vervangbare. Als Mickey speelt hij een ruimtekolonist die op verre planeten heel gevaarlijk werk verricht, werk dat hij niet zal overleven. Maar telkens als hij sterft, wordt er een nieuw lichaam van hem gegenereerd met vrijwel alle herinneringen intact. En zo wordt Mickey tewerkgesteld op de onherbergzame ijsplaneet Niflheim, waarbij hij natuurlijk keer op keer om het leven komt. Als de 17de kloon is verongelukt, wordt Mickey 18 gemaakt. Eén probleem: Mickey 17 is niet dood… Kunnen de twee Mickeys tegelijk bestaan? En zo ja, wat gebeurt er dan?

Isis van der Knaap, online marketing

Met blote voeten in

het zand

Beachvolleybal staat garant voor sporten met plezier. Het is eenvoudig te organiseren voor elk niveau. Je voelt je meteen op vakantie als je met je blote voeten over het warme zand rent. Ideaal voor na een zwaar college. Het vraagt weliswaar om samenwerking, snelheid en strategie, maar het is vooral gezellig om te doen. Een veld reserveer je makkelijk op sportcentrumvu.nl. Op die manier ben je zeker van een veld. Geen bal? Dat is geen probleem, bij de beveiliging in het hoofdgebouw kun je een bal lenen. Vanaf april kun je weer volleyballen op het strand van de campus.

Caroline Altona, communicatie & marketing

Sportcentrum VU

VU campus (OZW-gebouw) Boelelaan 1109 020-5983656

maandag–vrijdag: 12–20 uur zaterdag en zondag: gesloten

Uilenstede

Uilenstede 100 020-5985090

maandag–vrijdag: 08–23 uur zaterdag en zondag: 10–18 uur sportcentrumvu.nl

Courtesy of Warner Bros Pictures

De volgende grote cabaretier is...

VU Griffioen

Nieuwe Universiteitsgebouw De Boelelaan 1111

Griffioen/ De Stoep Cabaretfestival: Finale

Zaterdag 5 april

Grote zaal

Aanvang: 20 uur

Toegang vanaf 7,50 euro Griffioen.vu.nl/ voorstellingen

Het Griffioen/De Stoep Cabaretfestival is dé springplank voor nieuw cabarettalent. Bekende namen als

Alex Ploeg, René van Meurs en Anne Neuteboom begonnen hier hun carrière. Na een spannende halve finale selecteerden jury en publiek vier finalisten. Voor de grote finale krijgen zij workshops van ervaren cabaretiers en dramaturgen om hun acts te versterken.

Op zaterdag 5 april vindt de grande finale plaats. Jouw stem bepaalt mee wie de volgende grote naam wordt. De dynamische en veelzijdige Thom Gerrits, de scherpe Tomesh Beumken, Rosalie Bouwman met haar droge en spottende gevoel voor humor, of stand-up talent Maartje Huvenaars?

Zelf meedoen? Of ontdekken of cabaret iets voor jou is? Vanaf september biedt VU-Griffioen onder meer cursussen cabaret aan.

Daan Cornelisse, cultuurmarketeer

Lekker Libanees

SFEER De inrichting is ietwat karig, maar wel sfeervol door de mooie muurschildering.

Wij denken dat ze zoveel mogelijk tafels willen, waardoor er weinig ruimte over is voor decoratieve elementen. Tijdens het eten luisteren we naar authentieke Libanese muziek, dat is prettig.

ETEN Wij kiezen het tweepersoons voorgerecht

Mezza Mix en we delen het hoofdgerecht, Halloumi Cheese Special. En we genieten van het Libanese bier: Almaza.

De Mezza Mix bestaat uit twee bolletjes muhammara, twee balletjes falafel en vijf verschillende dips: twee soorten hummus, gegrilde aubergine, een soort tzatziki en een koriander-peterseliemix. Dat is zogezegd weer eens ouderwets smullen en smikkelen.

De Halloumi Cheese Special is met tomaat en ui erg lekker bereid. Daarbij krijgen we nog patat, salade en een soort feta.

BEDIENING Prima.

TIP Mezza Mix, je proeft dan van veel verschillende gerechten en je kunt het gezellig delen.

AANRADER Beslist, het eten uit de Libanese keuken bevalt ons.

PRIJS De prijs-kwaliteitverhouding is goed, zeker als je alleen een hoofdgerecht neemt.

Daan van Leeuwen, master Accounting and Control

Dabka

Oudezijds Kolk 69 dabka.nl

Wil je ook GRATIS ETEN, in ruil voor een restaurantrecensie?

Mail naar redactie. advalvas@vu.nl.

Genderwaanzin

Er zijn twee genders: man en vrouw. Dat decreet tekende Donald Trump op de eerste dag van zijn ambtstermijn. En dat hebben we geweten. Het Amerikaanse leger werd gezuiverd van transmilitairen, transvrouwen zijn niet meer welkom in vrouwenkleedkamers of topsport en het woord ‘transgender’ verdwijnt van Amerikaanse overheidswebsites.

Gezien Trumps afkeer van alles wat ‘trans’ is, mag het eigenlijk niet verbazen hoe hij het trans-Atlantische bondgenootschap met Europa de afgelopen tijd onder druk zette. En dat terwijl de transgemeenschap aan de andere kant van de oceaan niet veel beter af is.

Zo sprak de geblondeerde poldervariant van Trump in een debat over de transgenderwet badinerend: “Wat is het? Morgen ben je een kameel? Overmorgen een dromedaris?”

Daarnaast maakte PVV-minister Agema bekend stevig te gaan bezuinigen op de transgenderzorg.

De radicaal-rechtse geest is uit de fles. Decennialang slaagde het politieke midden erin om dergelijke partijen marginaal te houden door ze te negeren, te ridiculiseren of uit te sluiten. Maar, schreef Bas Heijne treffend in NRC, die bezweringen helpen niet meer.

Hier op de VU is het weinig anders, nu de Vrijmoedige Studentenpartij voor de tweede keer op het stembiljet van de universitaire studentenraadsverkiezingen staat. Vorig jaar bemachtigde de partij vier zetels na een campagne met stickers rond de Pride Library en genderneutrale toiletten met de tekst: ‘Er zijn twee genders. Durf jij het nog te zeggen?’

Het lijkt me al onvoorstelbaar ingewikkeld, ondoenlijk zelfs, om te ontsnappen uit het lichaam waarin je geboren bent. Al die stappen die je mentaal en fysiek moet ondernemen, alle twijfels over je identiteit. Wie, zoals ik, wel de mazzel

heeft in het juiste lichaam te zijn geboren, zal dat vermoed ik nooit helemaal begrijpen. Maar het interview met Dido, de illustrator van deze column, vorige maand in Ad Valvas, geeft op z’n minst een inkijkje.

Afijn, dat lijkt me dus al ondoenlijk. En dat dan al die charlatans met hun enorme bereik uitgerekend op die twijfelende, onzekere, overwegend jonge transgemeenschap besluit in te trappen, vind ik werkelijk niet te bevatten. Een vrij academisch debat moet je over alles kunnen voeren, ook over gender. Maar wie transgenders ontslaat (Trump), ridiculiseert (Wilders) of doelbewust misgendert (VSP-voorzitter Marlon Uljee) draagt daar allerminst aan bij en bewijst dat het hem om andere zaken te doen is dan een inhoudelijke discussie. Hoe dan ook, hun verzet is zinloos. Ze worden toch wel ingehaald door de tijd. Kijk naar de toegenomen acceptatie van homoseksuelen. Wat transgenders nu overkomt, was ooit hun lot. Dus laat ze maar uitsluiten, negeren en bespotten; het zijn allemaal bezweringen. En die helpen niet.

Dido Drachman illustrator en striptekenaar

Wout van Zaale tweedejaars media & journalistiek