4 minute read
Hanzestrohm
Hanzestrohm en Hart voor Zwolle
Elkaar verder helpen. Niet alleen voor jezelf leven, maar ook voor de ander. Dat is de essentie van het maatschappelijk verantwoord ondernemen van het Zwolse bedrijf Hanzestrohm. Stichting Hart voor Zwolle, die zich inzet voor eenzame en kwetsbare Zwollenaren, is daarbij de trouwe partner.
‘We beginnen dit interview met een cadeautje’, zegt Eline Ploegman (teamleider Hart voor Zwolle), als ze Joao Wuarbanaran (productmanager bij Hanzestrohm) een zilverkleurige plaquette overhandigt. ‘Partner van Hart voor Zwolle’ staat erop. Hanzestrohm is nu twee jaar officieel aan dit goede doel verbonden. ‘Daarvoor deden we al mee aan losse initiatieven. Twee jaar geleden hebben we die samenwerking verduurzaamd en geïntensiveerd’, zegt Wuarbanaran.
Het Zwolse familiebedrijf was de eerste van de inmiddels 35 partners van Hart voor Zwolle. ‘Onze stichting bestrijdt eenzaamheid in Zwolle. Ons werk financieren we voor de helft met subsidie vanuit de gemeente en de andere helft komt vanuit bedrijven zoals Hanzestrohm. Zo bouwen we samen aan de stad. Samen zien we om naar eenzame en kwetsbare mensen.’
Hart voor Zwolle
‘We hebben natuurlijk liever dat ons werk niet nodig is’, zegt Ploegman. ‘Maar zolang er eenzame, kwetsbare Zwollenaren zijn, zetten wij ons voor hen in. Dat kunnen ouderen, jongeren, dak- en thuislozen, personen met psychische kwetsbaarheid, vluchtelingen en andere mensen zijn.’
Hart voor Zwolle organiseert van alles en veelal met jonge vrijwilligers. Maatjesprojecten, activiteiten en vernieuwende oplossingen tegen eenzaamheid. ‘We hebben nu in samenwerking met het RIBW een woonvorm ontwikkeld waar tien kwetsbare jongeren samenwonen met vijf andere jongeren. Ze helpen elkaar. Van financiën regelen tot een lamp ophangen, ze redden zich samen. Zo voorkomen we eenzaamheid. Eigenlijk is dit hoe de samenleving zou moeten zijn.’
Maatschappelijk verantwoord ondernemen daar sluiten Wuarbanaran en zijn collega’s bij Hanzestrohm zich volledig bij aan. Elkaar verder helpen. Niet alleen voor jezelf leven, maar ook voor de ander. Wat jij hebt en kunt, delen met de rest. ‘Maatschappelijk verantwoord ondernemen (mvo) is een van onze kernwaarden. In de winst die wij als bedrijf maken, laten we onze omgeving graag meedelen. We zetten ons onder meer in voor Stichting Present, De Herberg, Bike-4Life en Hart voor Zwolle. Wij doen dat niet alleen door hen financieel te steunen; we dragen ook als vrijwilliger bij aan activiteiten. Op 2 juni organiseerde Hart voor Zwolle een spelletjesavond in de kerk, voor zo’n 150 deelnemers. 10 daarvan waren vrijwilligers vanuit Hanzestrohm. Die 10 komen uit alle lagen van de organisatie. Hanzestrohm is een familiebedrijf en dat zie je; we gaan als gelijken met elkaar om en dus ook bij zo’n spelletjesavond is iemand van het managementteam van de partij.’
Mvo heeft binnen Hanzestrohm een vaste plek in het beleid. ‘We hebben een Mvo-groep, die maandelijks bij elkaar komt. Die beslist waar we ons voor inzetten en hoe we het budget per jaar verdelen over de goede doelen.’
Ontzorgen
Wuarbanaran merkt op dat de hulp van Hart voor Zwolle net zo welkom is bij Hanzestrohm als andersom. ‘Hart voor Zwolle ontzorgt ons. Wij willen impact maken in de samenleving, een verschil maken, iets bijdragen. Maar we hebben in de eerste plaats een bedrijf te runnen. Want juist omdat we als bedrijf succesvol zijn, kunnen we geld en mensen vrijmaken om in de omgeving te helpen waar dat nodig is. Dus het is voor ons niet haalbaar om evenementen en projecten te organiseren. Hart voor Zwolle is daar goed in. Wij haken daarbij aan. Bovendien weet Hart voor Zwolle de doelgroep te bereiken, via de organisaties waar zij contacten mee hebben.’
Hard nodig
Wuarbanaran spreekt namens zichzelf én zijn collega’s als hij zegt dat het vrijwilligerswerk voor hem veel betekent. ‘Als ik een wandeling maak met bewoners van een Frion-locatie of een tuin opknap bij revalidatiecentrum De Vogellanden en ik zie daarna een lach bij die mensen op hun gezicht, dan ben ik ook blij. Dan weet ik dat het belangrijk is om verder te kijken dan mezelf. Bovendien ontmoet ik mijn collega’s op een andere manier en zie ik ze in een andere rol. Dat draagt bij aan ons teamgevoel.’
Tijdens diverse vrijwilligersklussen merkte Wuarbanaran hoezeer de inzet van vrijwilligers nodig is. ‘Sommige eenzame mensen zijn totaal niet gewend dat er iemand langskomt om gezellig iets leuks te doen. De grootste eyeopener die ik heb gehad, is dat een vrouw aan het eind van de leuke dag die we samen hadden gehad, haar portemonnee trok. ‘Wat krijg je van me?’, vroeg ze. Ik stond versteld. Blijkbaar kunnen sommige mensen alleen iets leuks doen als ze ervoor betalen. Simpelweg omdat ze zelf niemand in hun omgeving hebben die met ze op pad gaat.’ Ploegman beaamt dat. ‘Alle hulp is nodig en dan ook van harte welkom.’ \