3 minute read
Endoor
from INN'twente #14
Onderwijsinnovatie maakt opleiden zorgpersoneel sneller en makkelijker
Endoor zet alle zeilen bij voor toekomstbestendige zorg
In de regio Twente zijn al langere tijd allerlei initiatieven om de instroom in de zorg te bevorderen. Sinds vorig jaar is daarom het Huis van Zorg & Welzijn gestart: één van de drie actielijnen uit het Actieprogramma Toekomstbestendige Arbeidsmarkt Zorg en Welzijn (TAZ) Twente. Een samenwerking tussen een vijftigtal zorg- en welzijnsorganisaties, de 14 Twentse gemeenten, ROC van Twente, Saxion en de zorgverzekeraars. Voor aspirant-zorgmedewerkers die niet over de juiste diploma’s beschikken, biedt Endoor daarnaast nu de mogelijkheid tot verkorte en gecertificeerde modules. In samenwerking met ROC van Twente ontwikkelen ze een raamwerk met leereenheden. Daarmee wordt het makkelijker om leerroutes te doorlopen en is nieuw zorgpersoneel sneller inzetbaar. Gertrud Zweerts (Projectmanager Huis van Zorg en Welzijn), Elma Lubberink (Adviseur Zorg en Welzijn) en Elke Hartman (Onderwijskundig Adviseur) van Endoor vertellen over deze belangrijke ontwikkelingen.
Om de uitdagingen samen aan te pakken, bleek het essentieel om een plek te creëren waar alle partijen samen kunnen werken. ‘Daarom is het Huis van Zorg & Welzijn opgericht’, vertelt Gertrud. ‘Hierin bundelen we de krachten en focussen we ons vooral op de skillsgerichte instroom van nieuwe mensen. We kunnen het ons niet meer permitteren om ons alleen nog te richten op mensen met de juiste diploma’s. Je moet het hebben van de mensen die graag willen en het zorghart op de juiste plek hebben. Eigenlijk is een diepgewortelde wens om iets te betekenen in zorg en welzijn de belangrijkste voorwaarde. Dat onbenut potentieel willen we aan ons binden. Daarom zitten we om tafel met alle partijen. Samen kijken we: waar kunnen we die mensen vinden en hoe kunnen we ze opleiden en begeleiden. Dat biedt veel meer bedding dan wanneer elke organisatie dat zelf uitdoktert. We verbinden de theorie hierin aan de praktijk: we bekijken hoe we een nieuwe medewerker ‘per direct’ in kunnen zetten, met taken en verantwoordelijkheden die aansluiten bij huidige skills en werkervaring. Tegelijkertijd stellen we een maatwerk leerroute samen, zodat de nieuwe medewerker zo snel mogelijk naar het gewenste werkniveau kan groeien.’
Verlagen van de drempel
Om iemand snel aan de slag te kunnen laten gaan, moest er ook gekeken worden naar de opleidingen. ‘Het is essentieel dat we dat nu doen’, vertelt Elke. ‘Een op de zeven mensen werkt nu in de zorg, maar dat moet in de toekomst naar een op de vier om dan aan de zorgvraag te blijven voldoen. Daarom moeten we op een andere manier gaan opleiden. Starters in de zorg moeten in de huidige situatie een volledige opleiding volgen om gediplomeerd inzetbaar te zijn. Dit is niet voor alle starters en hun werkgevers de meest efficiënte route. Daarom kijken we: hoe kan het anders? We knippen de leertrajecten nu op. Zie het als een soort menukaart waarbij mensen zelf kunnen kiezen welke modules ze volgen. Als ze die succesvol hebben afgerond, krijgen ze een waardedocument. Dat maakt het leertraject sneller en een stuk flexibeler. Je kunt (bij) leren vanuit de behoefte van de zorg en zorgorganisaties. Al die losse modules zijn ook stapelbaar en kunnen uiteindelijk dus een geheel diploma vormen. Maar dat hoeft nu niet meer per se. Ook met een los afgerond onderdeel kun je gelijk aan het werk.’
(Door)leren blijft leuk
Het mes snijdt aan twee kanten: de drempel is lager om te beginnen en mensen krijgen ook meer zelfvertrouwen omdat leren behapbaarder is. Elma licht toe: ‘Ze kunnen zo stapje voor stapje steeds gekwalificeerder worden. Ook kunnen mensen hiermee ontdekken wat wel en niet bij ze past. En ook voor medewerkers die al werkzaam zijn in de zorg werkt het ideaal: als hun takenpakket uitgebreid moet worden of wanneer ze breder inzetbaar willen zijn, kunnen ze nu specifiek een bepaalde specialisatie bijleren. Om die reden ontwikkelen we de lessen ook zoveel mogelijk tijd- en plaatsongebonden. Dat maakt het voor mensen die in de zorg werken ook heel aantrekkelijk. Onderwijs volgen past op die manier ook bij iemand die al een baan heeft of druk is met een gezin. Kortom, we maken het zo aantrekkelijk mogelijk. Dankzij de landelijke erkenning van leereenheden, kunnen we ons nu vol inzetten op de ontwikkeling daarvan. Daarbij kijken we steeds waar de vraag het hoogst is. Het is dus niet zozeer een project met een begin- en eindpunt, het is een continue ontwikkeling. Een nieuwe manier van leren. En het mooiste? Wat we hier voor de zorg aan het doen zijn, kan ook uitgerold worden voor andere krapteberoepen waar mensen snel inzetbaar moeten zijn.’ \