Redemption #10

Editor’s Letter

The Redemption Magazine

r e k oc

EDItORIAL

R y B

Ξεβρακώστε τη «ΣΑΠΙΛΑ» Υπ. Εκδοσης Γεώργιος Γερακανάκης

Διορθώσεις

Ιωάννα Ελευθερίου

Συντακτική ομάδα Λάμπρος Μπαλάφας Ηρακλής Αντύπας Κώστας Εξαρχος PESETERO Λ. Ελευθερίου Μ. Βελτσίστας Στρ. Ζαλούμης RED BULL Καθηγητής ΑΧΟΝ EDDIE7 REDblackSheep Γ. Δεμενεόπουλος Αιχμηρή El Norte

By Redonair 2

Ε

χουν ακούσει τα μύρια όσα εδώ και χρόνια από τους οπαδούς της ομάδας μας, έχουν δεχθεί τόσο σκληρή κριτική που δεν νομίζω να έχει ξαναγίνει σε Διοίκηση οποιουδήποτε σωματείου. Ακόμα και στα πέτρινα χρόνια του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού δεν νομίζω Σαλιαρέληδες και λοιποί να είχαν δεχθεί τόσες αρνητικές κριτικές. Φυσικά έχουν κάνει λάθη οι ΑΦΟΙ στο τμήμα μπάσκετ και θεωρώ πως τα έχουν δει και οι ίδιοι και τα ξέρουν, αλλά πείτε μου ποιος ζωντανός άνθρωπος ΔΕΝ κάνει λάθη. ΜΟΝΟ αυτοί που ΔΕΝ κάνουν ΤΙΠΟΤΑ κι αυτοί που πηγαίνουν εν τόπο χλοερό δεν μπορούν να πέσουν σε παγίδες και αποτυχίες. Ομως πιστεύω πως ακόμα και αυτοί που είναι εγκάθετοι εναντίον τους μέχρι κόκκαλο, ΔΕΝ μπορούν να τους κατηγορήσουν πως ΔΕΝ ενδιαφέρονται και ΔΕΝ αγαπάνε την ομάδα. Η ατάκα που έχει μείνει είναι «το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την χαραυγή» και ήρθε η ώρα των Ευρωπαϊκών Τίτλων, να ζήσουν και αυτοί οι άνθρωποι τη ΔΙΚΗ τους ΧΑΡΑΥΓΗ στον αθλητισμό. Κάποτε έκλεινε για πάρτη τους η ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ και ΠΑΡΑΜΙΛΟΥΣΕ ο μπασκετικός πλανήτης για την ομάδα που δημιούργησε τον δικό της ΜΥΘΟ με αυτά που έκανε μέσα στους αγωνιστικούς χώρους. Πλέον μπορούμε να πούμε πως έρχεται και η ώρα της πραγματικής ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ, μετά την απόφαση του ΑΣΕΑΔ και πως μπορούν να ξεβρακώσουν την ΠΑΡΑΓΚΑ και ΟΡΑΜΑ της μπασκετικής σαπίλας, που εδώ και χρόνια έχει διαλύσει και ρημάξει τα ΠΑΝΤΑ. Ισως ήρθε η ώρα της δικαίωσης των Προέδρων μας,

ίσως ήρθε η ΔΙΚΑΙΩΣΗ των ανθρώπων ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΩΝ, που κόντρα σε ΟΛΟΥΣ και ΟΛΑ πηγαίνουν με τον δικό τους τρόπο, με τον χαρακτηρισμό από τους οπαδούς μας «ΜΕ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ». Αν όμως καταφέρουν να έρθει η ΔΙΚΑΙΩΣΗ, θα είναι δυο φορές μάγκες γιατί θα το έχουν κάνει με τον ΔΙΚΟ τους τρόπο κι ΟΧΙ με τον κλασικό ελληνικό. Προχωρήστε λοιπόν ΑΦΟΙ με τα δικά σας πιστεύω και τον δικό σας τρόπο, κάντε το ακατόρθωτο σε μια σάπια χώρα, σε ένα διεφθαρμένο κράτος που ισχύει ο ΝΟΜΟΣ της ζούγκλας. ΔΙΚΑΙΩΣΤΕ το ΚΑΛΟ εναντίον του ΚΑΚΟΥ, δείξτε σε ΟΛΟΥΣ πως τα μικρά παιδιά που μεγαλώνουν, πρέπει να έχουν σαν επιλογή στη ΖΩΗ τους και το «ΣΤΑΥΡΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ» και πως θα πρέπει να ζήσουν το καταπληκτικό συναίσθημα - αποτέλεσμα που λέγεται ΔΙΚΑΙΩΣΗ με φωτεινό παράδειγμα εσάς και τις αρχές του ΗΘΟΥΣ. Ακόμα και να έρθει η δικαίωση όμως, κάντε κάτι που θα μεγαλώσει ακόμα περισσότερο το όνομα της ομάδας μας και την αξία των προέδρων μας, κατεβάστε στο παιχνίδι πιτσιρικάδες για να ξεβρακώσετε την «ΣΑΠΙΛΑ» μέχρι τέλους. «Προτιμώ να χάσω αγωνιζόμενος για ένα σκοπό που κάποια μέρα θα θριαμβεύσει, παρά να νικήσω για ένα σκοπό που κάποια μέρα θα αποτύχει». WENDEL WILLKIE, Αμερικάνος Πολιτικός

Μονο

ολυμπιακος

The Redemption Magazine

PESETERO

ΑΛΛΑΞΕ ΠΑΛΙ

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙ Ο PESETERO

Τ

ο Ελληνικό πρωτάθλημα έχει πλάκα να το παρακολουθείς. Για την ακρίβεια, δεν αναφέρομαι τόσο στο αγωνιστικό κομμάτι, όπου λίγο πολύ από τις «μικρές» και «μικρομεσαίες» ομάδες δεν περιμένεις και κολοσσιαίες αλλαγές στις εμφανίσεις τους από χρόνο σε χρόνο (άρα είσαι και υποψιασμένος για το τι θα δεις), αλλά κυρίως από τα... παρελκόμενα. Δηλώσεις παραγόντων, προπονητών, δημοσιεύματα στον τύπο, εκεί είναι όλη η πλάκα. Δείτε για παράδειγμα πως έχει αλλάξει (πάλι) το σκηνικό μέσα σε λίγες μόλις ημέρες: Ο Ολυμπιακός έκανε κάποιες σερί γκέλες και σχεδόν έφτασε στο σημείο να αποκαλείται «αουτσάιντερ» για τον τίτλο, δεδομένης της ανόδου του Παναθηναϊκού βαθμολογικά, αλλά και της σοβαρής παρουσίας του ΠΑΟΚ. Αίφνης, το πρωτάθλημα «καθάρισε»: «Οι χούντες πέφτουν», «ο βασιλιάς είναι γυμνός» και δε συμμαζεύεται. Πέφτουν τα ντόρτια σε ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό από την Ξάνθη, έρχεται και η γκέλα του ΠΑΟΚ στα Γιάννινα και τέζα ο καμπούρης. Η διαφορά μειώθηκε στον ένα βαθμό και το πρωτάθλημα «βρώμισε» ξανά...

Φτάσαμε πάλι λοιπόν στο σημείο που το πρωτάθλημα έχει γίνει... βρώμικο. Ο Ολυμπιακός - με τα πολλά προβλήματα του - είναι στο -1 από τον φιλόδοξο, αλλά ασθμαίνοντα τελευταία, ΠΑΟΚ οπότε ήρθε ο καιρός να επιστρέψει η προπαγάνδα του «κατεστημένου» και της «χούντας». Αν γίνει καμιά γκέλα βέβαια αύριο μεθαύριο, δεν θα είναι θέμα διαιτησίας ή αδικίας, απλά θα... πέφτει η χούντα πάλι. Εχει πολλή πλάκα όλο αυτό το γαϊτανάκι των δευτερότριτων: Σύμφωνοι, κάποιες φορές είναι τραγικά εκνευριστικό/εξοργιστικό, αλλά τις περισσότερες φορές έχει πλάκα, ειδικά όταν προσπαθούν να βρουν θέματα από εκεί που δεν υπάρχουν και τραβάνε περιπτώσεις από τα μαλλιά. Οπως στον αγώνα με την Καλλονή, για παράδειγμα... Εκεί που άρχισαν πάλι να μιλάνε για «φιλικό», επειδή λέει η Καλλονή δεν είχε φάει γκολ για σερί αγώνων στην έδρα της και έφαγε 5 μαζεμένα. Για «στημένο», επειδή λέει υπήρχε κόσμος του Ολυμπιακού στις εξέδρες. Για «πανηγυράκι», επειδή ο κόσμος χειροκρότησε τον μεγάλο Ερίκ Αμπιντάλ στο τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του. Και προκειμένου να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση και να δραματοποιηθεί η προ-

σπάθεια κάθαρσης του ποδοσφαίρου, λέγονται ατάκες του στυλ «δεν υπάρχουν αυτά που βλέπουν τα ματάκια μας», όπως είπε ο Άγγελος Αναστασιάδης στη Λιβαδειά, στη μεγάλη νίκη του ΠΑΟΚ. Οπου, φυσικά, η αγχωτική νίκη του ΠΑΟΚ με 2-1 επί του Λεβαδειακού ήταν ένα τίμιο, ηθικό αποτέλεσμα, ενώ το αντίστοιχο 2-1 του Ολυμπιακού στη Λιβαδειά ένα στημένο του κερατά. Πλάκα έχουν λοιπόν όλα αυτά. Εκεί στην ΠΑΕ όμως να μην αρκεστούν στο να σπάνε πλάκα και να κοιτάξουν να διορθώσουν τα κακώς κείμενα. Εντός κι εκτός ομάδας. Υ.Γ. : Ολος ο κόσμος συμμετείχε στον αποχαιρετισμό της τεράστιας φυσιογνωμίας που ακούει στο όνομα Ερίκ Αμπιντάλ. Ολος, εκτός από τον Κωστάκη τον Μήτρογλου, που έλαμψε πάλι δια της απουσίας του. Κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβει ότι δε μας κάνει και χάρη ακριβώς που παίζει στην ομάδα: Για καλό δικό του, θα πρέπει να αλλάξει μυαλά, τάχιστα, αλλιώς θα καταλήξει άλλος ένας γυρολόγος που δεν θα στεριώνει πουθενά. Μόνο που για να αλλάξεις μυαλά, πρέπει να έχεις κιόλας - και ο ΚΜ11 δεν είμαι βέβαιος ότι έχει...

3

ΗΡΑΚΛΗΣ ΑΝΤΥΠΑΣ

The Redemption Magazine

ΘΡΥΛΙΚΟ «ΑΝΤΙΟ» ΑΠΟ ΑΜΠΙΝΤΑΛ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΑΝΤΥΠΑΣ

4

Μ

όνο λίγοι δεν είναι οι μεγάλοι αστέρες που έχουν φορέσει την ερυθρόλευκη φανέλα. Κάποιοι την έχουν τιμήσει περισσότερο, κάποιοι άλλοι λιγότερο, αλλά αυτό στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν μας απασχολεί. Πολλά από τα «αντίο» στον Ολυμπιακό μένουν στην ιστορία. Και αναφερόμαστε φυσικά, στα «αντίο» παικτών με βαριά κληρονομιά και… πολλά χιλιόμετρα σε τοπ επίπεδο. Παίκτες που τους ξέρουν σε όλο τον κόσμο και η παρουσία τους στον Θρύλο μας, αποτελεί την καλύτερη διαφήμιση. Ο Αμπιντάλ δεν συγκαταλέγεται στις περιπτώσεις των παικτών που προσέφεραν πολλά στην ομάδα. Τα έφερε έτσι η τύχη, τα έφεραν έτσι οι συγκυρίες που ο τεράστιος αυτός αμυντικός, έμεινε μόνο μερικούς μήνες στο λιμάνι. Ανοίγουμε μια… μικρή παρένθεση και θυμίζουμε, ότι το σκεπτικό της απόκτησης του Αμπιντάλ, ήταν να χρησιμοποιηθεί σε κάποια ματς, υψηλής δυσκολίας, αλλά η αποχώρηση του Παπαδόπουλου και ο τραυματισμός του Σιόβα, ανάγκασαν την τεχνική ηγεσία να τον χρησιμοποιεί Κυριακή – Τετάρτη – Κυριακή… Κλείνει η παρένθεση και συνεχίζουμε με τον νικητή της ζωής. Ο Αμπιντάλ, ήταν διάσημος και

πριν την καταραμένη αρρώστια που του παρουσιάστηκε. Μετά από αυτή και την μάχη που έδωσε για να την κερδίσει, έγινε και αγαπητός. Ηρθε στον Ολυμπιακό και αυτομάτως, μπήκε στο κλαμπ των παικτών με την πολύ βαριά κληρονομιά που έγιναν κάτοικοι Πειραιά. Το δικό του «αντίο» μπορεί να γράφτηκε σύντομα και εκτός έδρας, στην μακρινή, αλλά ερυθρόλευκη Μυτιλήνη, αλλά θα μείνει σε όλους μας αξέχαστο. Θα μείνουν αξέχαστες οι εικόνες. Η στιγμή που αποχωρεί και τον αγκαλιάζουν τόσο οι συμπαίκτες του, όσο και οι αντίπαλοι. Η στιγμή, που πέφτει στην αγκαλιά του Μίτσελ. Η στιγμή που πηγαίνει στον κόσμο. Η στιγμή, που άπαντες στο γήπεδο πάτησαν την εγγραφή στα κινητά τους, προκειμένου να έχουν για πάντα το βίντεο – θησαυρό. Η στιγμή, που οι συμπαίκτες τους δημιούργησαν διάδρομο για να περάσει ανάμεσά τους. Η στιγμή που ο Ρομπέρτο τον σηκώνει στα χέρια και όλοι μαζί οι ερυθρόλευκοι τον πετούν στον αέρα. Οπως ακριβώς είχαν κάνει και οι συμπαίκτες του στην Μπαρτσελόνα. Ολα αυτά έκαναν τον γύρο του κόσμου. Βίντεο, φωτογραφίες από τα αποδυτήρια και το αεροπλάνο της επιστροφής, μπήκαν σε αμέτρητα σπίτια της Ευρώπης και όλου του κόσμου. Και μαζί με αυτά και η φανέλα του Θρύλου. Και δεν ήταν τυχαίο, που ο Αμπιντάλ, έκλεισε την καριέρα του στον Ολυμπιακό…

The Redemption Magazine

ΑΧΟΝ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ… ΡΟΜΒΟ

AXON by

Α

δέρφια καλησπέρα, τελικά τις μέρες των Χριστουγέννων γίνονται θαύματα αλλά εμείς δε τα βλέπουμε, ή μάλλον τα βλέπουμε και τα περνάμε στα ψιλά γιατί τα θεωρούμε δεδομένα. Ο Μίτσελ στην προετοιμασία ετοίμασε μία ομάδα για την Ευρώπη, με σωστή αμυντική λειτουργία και με σωστές αντεπιθέσεις, που θα μπορούσαν να κάνουν και όντως έκαναν ζημιά στην αντίπαλη ομάδα, δημιουργώντας πολλούς πονοκεφάλους στους αντίπαλους προπονητές. Αυτό για την Ευρώπη, όπου είτε μας αρέσει είτε όχι, δε θα μπορούσαμε να έχουμε παιχνίδι κατοχής και ειδικά μετά τη κλήρωση του ομίλου μας που μας έφερε με Juventus και Atletico M., ομάδες που ήταν δεδομένο το παραπάνω. Σε μία σεζόν όμως δεν υπάρχει μόνο η Ευρώπη, υπάρχει και το εγχώριο πρωτάθλημα, που τα παιχνίδια εκεί είναι χαμηλού μέχρι τραγελαφικού επιπέδου. Οταν λοιπόν μια ομάδα έχει συνηθίσει σε ένα 4-2-3-1 σύστημα, που περιμένει τον αντίπαλο να κάνει κίνηση και να παίξει ανοιχτά, είναι σχεδόν αδύνατο να καταφέρει να ανοίξει κλειστές άμυνες, ιδιαίτερα αν τα άκρα του δε πατάνε περιοχή και δε σκοράρουν, διότι αυτό το σύστημα βασίζεται στα φτερά και όχι στην επίθεση από το κέντρο. Στην Ελλάδα λοιπόν και οι 17 ομάδες του πρωταθλήματος προσπαθούν με τον Ολυμπιακό να παίξουν το σύστημα πούλμαν, εκεί λοιπόν είναι που μπαίνει το 4-4-2 με ρόμβο, που σου δίνει τη δυνατότητα να ανοίξεις την άμυνα από το κέντρο και να έχεις περισσότερες πιθανότητες σκοραρίσματος έναντι στα υπερβολικά γεμίσματα, που τις περισσότερες φορές κατέληγαν στα χέρια των αντίπαλων Goalkeepers. Στη Μυτιλήνη και στον αγώνα με τη Καλλονή είδαμε σε εφαρμογή το σύστημα 4-4-2 με ρόμβο και μάλιστα στη καλύτερη του μορφή. Δύο επιθετικούς, όχι σε ευθεία αλλά σε εναλλαγές στη κορυφή της επίθεσης και ένα αμυντικό χαφ να παίρνει βοήθειες όποτε χρειάζεται από το δεκάρι της ομάδας και από τους σέντερ μπακ. Βέβαια θα ήταν καλύτερο αν

στα φτερά της ομάδας υπήρχαν ο καλός του Ντουρμάζ και ο εξαιρετικός Αφελλάι, αλλά θεωρώ ότι και ο Μανιάτης με τον Κασάμι τα πήγαν καλά, τώρα θα μου πει κάποιος ‘‘οκ με τη Καλλονή παίζαμε δεν ήταν και κανένα ντέρμπι’’. Σίγουρα και συμφωνώ απόλυτα με αυτή τη σκέψη, αλλά μη ξεχνάμε ότι το πρωτάθλημα είναι ένας μαραθώνιος που έχει και την επαρχία μέσα και τα πρωταθλήματα κερδίζονται εκεί!!! Κατά την ταπεινή μου άποψη θεωρώ ότι στην Ελλάδα το μόνο σύστημα που πρέπει να παίζει η ομάδα είναι με δύο επιθετικούς και δε μιλάω απαραίτητα μόνο για τα μικρές ομάδες αλλά ακόμα και στα «ντέρμπι». Το έχουμε ξαναπεί πολλές φορές και είναι κάτι που θέλουμε να το δούμε, δε μας ενδιαφέρει η οικονομική κατάσταση της κάθε ομάδας, δε μας ενδιαφέρει αν έχει παίχτες ή όχι, δε μας ενδιαφέρει αν θέλει να έρθει κάποια στιγμή στο επίπεδό μας, δε μας νοιάζει τίποτα άλλο πέρα από τον Ολυμπιακό, να βγάζει ευκαιρίες, να βγάζει πολλά γκολ και να κόβει ταρίφες σε όλους, πάει και τελείωσε. Θέλουμε το αυτονόητο, τελειώστε τους όλους στον αγωνιστικό χώρο για να κόψουν τις πολλές καραμέλες που μασάνε και στο φινάλε να βουλώσουν τα στόματά τους για να δουν τη πραγματική εικόνα από το δικό τους χάλι. ΥΓ 1. Κάποτε ο Λουα Λουα τιμωρήθηκε για το πανηγυρισμό του στο σημαιάκι του κόρνερ, άραγε μετά τα «γαλλικά» του Τζαβέλα θα υπάρξει τιμωρία ή θα κοπεί στα highlights της Nova ;;; ΥΓ 2. Εδώ και τώρα μαζέψτε τον Αναστασιάδη, ειλικρινά έχει γίνει πιο γραφικός και από το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης. ΥΓ 3. Ολοι πίσω για να κρατήσουμε το 2-1, μάλλον τα παλικάρια αυτό μπορούν κι αυτό έχουν μάθει. ΥΓ 4. Ο άλλος λέει “ζήτησα από τη Παναγία το πρωτάθλημα’’ αν δε του το δώσει τελικά θα γίνει Βουδιστής;;;; ΥΓ 5. Μία παρωδία για το πέναλτι του Παπαδόπουλου κι άλλη μία παρωδία για το offside goal του ΜΠΑΟΚ, μάλλον αυτό ήθελε να πει ο άγιος αυτός άνθρωπος που πριν από τις δηλώσεις προσκάλεσε στη Λειβαδιά όποιον άγιο ήξερε……!

5

ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ

The TheRedemption RedemptionMagazine Magazine

ΕΛΕΓΧΟΣ ΠΡΟΟΔΟΥ! ΓΡΑΦΕΙ Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ Το καλοκαίρι ο Ολυμπιακός προχώρησε σε σημαντικές αλλαγές στο ρόστερ του. Ουσιαστικά ο Μίτσελ κλήθηκε να δημιουργήσει μια νέα ομάδα. Ο Ισπανός που αρέσκεται στις προκλήσεις προσπάθησε να «παντρέψει» αρκετούς νέους σε ηλικία παίκτες, με κάποιους έμπειρους. Σχεδόν στα… μισά του δρόμου έχουν βγει τα πρώτα χρήσιμα συμπεράσματα που δείχνουν και τις ανάγκες για τη συνέχεια. Μιας και βρισκόμαστε σε περίοδο όπου οι μαθητές παίρνουν βαθμούς, ο «REDONAIR» θα επιχειρήσει να κρίνει και να δώσει τους δικούς του ελέγχους προόδου. Στην κορυφή της λίστας δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Αρτούρ Μαζουακού. Ο Γάλλος αν και μόλις 21 χρόνων αποδεικνύεται… λίρα εκατό. Μία από τις πιο επιτυχημένες κινήσεις που έχει κάνει ο Ολυμπιακός ίσως και στην ιστορία του. Δεν προσπαθούμε να προλάβουμε γεγονότα, αλλά θεωρούμε ότι το μέλλον (Ιούνιος…) θα μας δικαιώσει. Αυτός ο ποδοσφαιριστής κάνει τη διαφορά στους ερυθρόλευκους, θα την κάνει και σε όποια πολύ μεγάλη ομάδα του εξωτερικού παίξει μελλοντικά. Υψηλό βαθμό βάζουμε και στον Λούκα Μιλιβόγιεβιτς. Μπορεί (ακόμη) να μην ανήκει στην ομάδα, είναι όμως ειλημμένη η απόφαση αγοράς των δικαιωμάτων του από την Αντερλεχτ. Πολύ εγκεφαλικός μέσος, σύγχρονος, που κάνει όλες τις δουλειές είτε ανασταλτικά, είτε οργανωτικά. Παίκτης που θέλει κάθε προπονητής στο ρόστερ του, δικαίως ο Μίτσελ αρχίζει την ενδεκάδα από αυτόν. Ο τραυματισμός ίσως τον πάει λίγο πίσω, αλλά έχει την ποιότητα να γίνει σύντομα αυτός που ήταν μέχρι να βρεθεί στα… πιτς. Επαινο θα λάβει και ο Ομάρ Ελαμπντελαουί. Ο Νορβηγός έχει πάρει… σπίτι τη φανέλα βασικού απολύτως δίκαια. Είναι ο… βασιλιάς της δεξιάς πτέρυγας, όσο κυλάει ο χρόνος βελτιώνει και την αμυντική τακτική του, η οποία είχε αρκετά θέματα στις αρχές. Ταχύς, ντριμπλέρ, μαχητικός, ομαδικός, το… next big thing όχι μόνο για τον Ολυμπιακό… Μπορεί να φθάσει πολύ ψηλά, λένε με σιγουριά αυτοί που δουλεύουν καθημερινά μαζί του.

Βραβείο δίνουμε και στον Παϊτίμ Κασάμι. Σπάνια συναντάει κανείς τόσα προσόντα σε ποδοσφαιριστή. Δυνατός, με καλή τεχνική, μπορεί να πιέσει, να φτιάξει παιχνίδι, να απειλήσει, να δημιουργήσει πολλά προβλήματα στον αντίπαλο. Εκανε τρομερή εκκίνηση, κάπου έδειξε να χάνει το δρόμο, ωστόσο ο ίδιος φρόντισε να αλλάξει ξανά προς το καλύτερο και να παίξει για την ομάδα και τον προπονητή. Πολλά τα περιθώρια βελτίωσης, φθάνει και ο Μίτσελ να πάψει να τον βάζει στα άκρα, η θέση του είναι στον άξονα. Μαθητής που εξελίσσεται σε δυνατό χαρτί είναι ο Γιάννης Φορτούνης. Μπήκε από τους τελευταίους στην… τάξη, μέρα τη μέρα όμως ανεβαίνει και είναι έτοιμος να «χτυπήσει» τους κορυφαίους. Ξεχειλίζει από ποιότητα, πλέον έχει βελτιώσει και την φυσική του κατάσταση, το μέλλον του ανήκει. Στην ίδια κατηγορία θα τοποθετήσουμε και τον Τάσο Αυλωνίτη. Βρέθηκε μια ανάσα από το να πάει δανεικός, ωστόσο η μοίρα είχε άλλα σχέδια. Εμεινε, πήρες τις ευκαιρίες εκ των οποίων τις περισσότερες τις εκμεταλλεύτηκε. Δουλεύει πολύ και φαίνεται, στα… πόδια του είναι να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ομάδας. Ο Χόρχε Μπενίτες δείχνει περίπτωση μαθητή που έχει πολύ όρεξη, μεγάλες δυνατότητες, απλά θέλει το χρόνο του για να εγκλιματιστεί και να δείξει αυτό που πραγματικά μπορεί. Φαίνεται ότι θα βγει αυτή η κίνηση του καλοκαιριού, υπομονή υπάρχει από πλευράς προπονητή και διοίκησης. Ενα ερωτηματικό θα βάζαμε δίπλα στον Ματιέ Ντοσεβί. Μπαίνει στην κατηγορία αυτών που μπορούν περισσότερα, αλλά πρέπει να βρεθεί το «κλειδί» για να τα βγάλουν. Εχει προσόντα, θέλει δουλειά στην τελική προσπάθεια. Οπως έχετε καταλάβει έχουμε περάσει σε αυτούς που για πρώτο… τρίμηνο δεν έχουν δείξει όσα περιμέναμε. Στην κορυφή αυτής της λίστας θα βάζαμε τον Ιμπραΐμ Αφελάι. Οχι γιατί έχει προκύψει το θέμα με τον Μίτσελ, αλλά γιατί απέδειξε φορώντας ξανά τη φανέλα της Ολλανδίας, ότι μπορεί να ξαναγίνει αυτός που ήταν. Φθάνει να βάλει τον εγωισμό του, κάτω από την ομάδα. Θα δούμε αν θα παραμείνει στην ερυθρόλευκη…

ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ

The Redemption Magazine

τάξη. Ο Αλμπέρτο Μποτία είχε κάποιες καλές αλλά και πολλές άσχημες στιγμές, οι οποίες εκτός από την ομάδα έπληξαν και τον ίδιο. Για έναν στόπερ, λάθη σαν αυτά στη Σουηδία ή στο Βιθέντε Καλντερόν κρίνουν χρονιές. Δεν έχει δικαιολογήσει την μεταγραφή του. Ακόμη χαμηλότερο βαθμό θα βάλουμε στον Τζίμι Ντουρμάζ. Οχι γιατί είναι κακός παίκτης, αλλά γιατί βγάζει μια εικόνα αδιαφορίας. Σε αντίθεση με τον παίκτη που βλέπουμε στην εθνική Σουηδίας… Δεν έχει πείσει ότι μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Ολυμπιακού, ο Γκεβόργκ Γκαζαριάν. Τους Έλληνες Μπουχαλάκη και Γιαννούλη θα τους κρίνουμε συνολικά στο τέλος της σεζόν. Ο Μήτρογλου είναι μια κατηγορία μόνος του. Δεν ανήκει στην ομάδα, δύσκολα θα αλλάξει αυτό. Το πόσο ταλέντο έχει, το πόσο μεγάλος σκόρερ είναι το ξέρουν όλοι δεν θα το παίξουμε ειδικοί. Από αυτόν και μόνο εξαρτάται η επιστροφή στο ένδοξο παρελθόν. Κλείνουμε τον έλεγχο προόδου με ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Ερίκ Αμπιντάλ. Το μάθημα ζωής που μας έδωσε θα μας ακολουθεί στη συνέχεια της ζωής μας. Η εικόνα από το γήπεδο της Μυτιλήνης πρέπει να μείνει στη μνήμη κάθε ανθρώπου που σέβεται αυτό που είναι… *Μια συγνώμη από τον δικό μας «καθηγητή», νομίζω του έκλεψα τη δουλειά! Χρόνια πολλά σε όλους!

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

The Redemption Magazine

Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ

ΕΜΜΟΝΙΚΟΥ

ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ Σ

πουδαία υπόθεση ο Πρωταθλητισμός. Μεγάλο φίλτρο και δυστυχώς για κάποιους, αμείλικτο. Δεν τον επιλέγεις αυτόν το δρόμο, αυτός σε επιλέγει. Δεν μπορούν όλοι να διαβούν τα πολυσχιδή και δαιδαλώδη μονοπάτια του, ούτε μπορούν να βουτήξουν στον πυθμένα του και να ξαναβγούν στην επιφάνεια χωρίς κόστος. Ακούμε συχνά τη φράση «είναι δύσκολο να φθάσει κάποιος στην κορυφή, αλλά ακόμη δυσκολότερο να παραμείνει». Δεν λέγονται τυχαία αυτά. Για να παραμείνεις στην κορυφή πρέπει να γίνεις κι εσύ κάτι παρόμοιο. Μια κορυφή από μόνος σου. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να δικαιολογήσεις τη θέση σου εκεί πάνω. Ο πρωταθλητισμός δεν είναι καιροσκοπισμός, ούτε συγκυριακή υπόθεση. Δεν είναι ευκαιριακή διαδικασία εκμετάλλευσης μιας προσωρινά βολικής πραγματικότητας. Είναι πορεία και δοκιμασία σωματικής και ψυχοπνευματικής αντοχής και διαύγειας, είναι άριστη μίξη ταλέντου, ικανότητας και θέλησης. Ο πρωταθλητισμός ενέχει εγωισμό. Είναι όψιμο «συναίσθημα», σαν τον έρωτα. Δεν αναλώνεσαι μόνο για τη χαρά της συμμετοχής, τρέφεσαι απ’ τη νίκη, λαμβάνεις ζωή απ’ την υπερσκέλιση των αντιπάλων, τρέφεσαι από την απόλαυση του αποτελέσματος. Αποζητάς την μέγιστη διάρκεια της κορυφής, όχι σαν κάτι 8

δευτερεύον αλλά σαν μια πρωτεύουσα, διαρκή, ατέλειωτη κι επαναλαμβανόμενη επιζητούμενη προσωπική επιβεβαίωση. Ερωτας είναι ο Πρωταθλητισμός. Σαν τον εραστή που γίνεται εμμονικός με την ερωμένη του κι αποζητά κάθε δευτερόλεπτο που μπορεί να καταναλώσει κοντά της, που αντιμετωπίζει εγωιστικά κι ανταγωνιστικά οτιδήποτε τολμήσει να μπει στη μέση. Ζήλια είναι ο Πρωταθλητισμός, με αγωνιστικό φθόνο και αθλητική εγωμανία και εγωκεντρισμό. Σπάνια πάστα συστατικών. Αυτοφυές το συναίσθημα, φουντώνει μέσα σου σαν φλόγα και καίει τα πάντα μέχρι να τραφεί, μέχρι να ικανοποιηθεί, μέχρι να λάβει την ηδονική διάσταση που αποζητά. Είναι ψυχολογική κατάσταση ο Πρωταθλητισμός. Είναι «βίδα» και ψώνιο που λένε. Πρέπει να είσαι λίγο... παρμένος για να σε επιλέξει. Πρέπει να διακατέχεσαι απ’ τα στοιχεία αυτά που να σε κάνουν να ξεχωρίζεις από τη μάζα και συνήθως αυτά τα στοιχεία σε ξεχωρίζουν από μόνα τους. Εμπεριέχει προσωπικό εγωισμό και αγωνιστική φιλοδοξία, εμπεριέχει εαυτόν αλαζονεία και αυτοεπιβεβαίωση, εμπεριέχει μη συμβιβασμό με άλλο αποτέλεσμα πλην αυτό της νίκης, εμπεριέχει μη συμβιβασμό με την ήττα, όχι ως πιθανό αγωνιστικό αποτέλεσμα αλλά ως ιστορική νομοτέλεια.

καθηγητησ

The Redemption Magazine

Το ποιος κάνει πρωταθλητισμό στο ελληνικό ποδόσφαιρο το ξέρουμε. Τα νούμερα λένε πάντα την αλήθεια και στην περίπτωσή μας δεν φωνάζουν απλώς. Κραυγάζουν. Φαίνεται λοιπόν ποια είναι αυτή η ομάδα που είναι εμποτισμένη με όλα τα παραπάνω στοιχεία. Ξέρουμε ποια είναι αυτή η ομάδα που η κορυφή είναι η έδρα της. Ο Ολυμπιακός έχει 41 Πρωταθλήματα κι ένα που έρχεται και όλοι οι άλλοι μαζί 38. Ποια σύγκριση; Ποια αντιπαράσταση; Ποια αντιπαραβολή; Εδώ δεν μιλάμε ότι είναι όλοι τους και μόνοι μας. Εδώ λέμε ότι είμαστε ΕΜΕΙΣ και κάποιοι τυχάρπαστοι που απλώς... ενοχλούν. Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς προσπάθειας βαπτίσματος σαν Πρωταθλητές διαφόρων, οι οποίοι όχι απλώς δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τον τίτλο, αλλά η πορεία τους και η διαδρομή τους είναι παραδοσιακά παραλλήλως χαραγμένη στην πορεία των Πρωταθλητών. Μια προσπάθεια άνευ προηγουμένου να προεξοφλήσουν τον αληθινό Πρωταθλητή και να... δαφνοστεφανώσουν τον ψευδεπίγραφο επερχόμενο. Αλίμονο εάν ήταν τόσο εύκολο. Δεν αντέχουν οι ώμοι τους το βάρος, το είδατε και μόνοι σας. Δεν είναι γεννημένοι να ηγούνται οι άνθρωποι αυτοί. Μια ζωή ήταν ακόλουθοι και παρατρεχάμενοι, αυλικοί και συνο-

δοί. Από που κι ως που θα γίνουν ξαφνικά ρυθμιστές; Λένε πως όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει. Ετσι ακριβώς λοιπόν όταν όλοι οι άλλοι λένε πως πάνε για Πρωτάθλημα, τον Ολυμπιακό τον πιάνει νευρικό γέλιο. Από λόγια χορτάσαμε. Μπουχτίσαμε από Πρωταθλητές Αυγούστου, Πρωταθλητές εβδομάδος και Πρωταθλητές εορταστικού 15ημέρου. Από ουσία όμως; Το απόλυτο τίποτα. Ο μόνος τρόπος με τον οποίον μπορεί να δικαιολογηθεί ο όρος ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ για τους τριτοδεύτερους, είναι να δημιουργηθεί ένα Πρωτάθλημα κοκορέματος και αυθάδειας. Εκεί να είστε σίγουροι ότι θα διαπρέψουν και θα τσακίσουν όλα τα Κύπελλα κι όλα τα ρεκόρ. Αυτός είναι ο τομέας που τους έχει επιλέξει. Ο κανονικός Πρωταθλητισμός έχει επιλέξει άλλους. Αυτούς που δικαιολογούν το ενδότερο μεγαλείο και τον μαγικό συνδυασμό των συστατικών που απαιτούνται. ΥΓ – Ρώτησαν τον Ερίκ Αμπιντάλ για ποιο λόγο επέλεξε τον αριθμό 22 στη φανέλα του. Η απάντηση; Αφοπλιστική. Επέλεξε λέει το 22 διότι ο αριθμός αριστερά δείχνει το πόσες φορές διαγνώστηκε με καρκίνο και ο αριθμός δεξιά δείχνει το πόσες φορές τον νίκησε. Αυτό είναι Πρωταθλητισμός.

9

RED or ΚΡΑΪΟΒΑ

ΤΡΕΝΟ ΓΙΑ

1984

ΣΕΡΡΕΣ 198

7

r DEAD ΟΣ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΙΚ Λ Ε Τ 1 8 9 1 Κ Ο ΠΑ

EDDIE -7-

The Redemption Magazine

EDDIE -7by

. .. ς ι ε ξ έ λ ς ε ι λ ί χ , α ν ό κ ι ε Μια

The Redemption Redemption Magazine Magazine The

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣαγώνων Ημερολόγιο

Υ Ο Ι Ρ Β Μ 27 ΔΕΚΕ

Τ Ε Κ Σ Α ΜΠ Ο Α Π Σ Ο Κ Α Ι Π Μ Υ ΟΛ 0 0 : 9 1 Σ Ι Τ Σ Φ Ε Σ Ο ΣΤ

Υ Ο Ι Ρ Β Μ 28 Δ Ε Κ Ε

Ν Ω Ρ Δ Ν Α I ΒΟΛΕ ΑΣ Κ Ι Ν Ι Ο Φ – Σ Ο Κ Α Ι Π ΟΛΥΜ ΣΥΡΟΥ Η Τ Ν Ε Ρ Υ Ο ΣΤ

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

Ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΜΑΓΚΑ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

Ο

Δεκέμβρης έχει απορροφήσει μερικές από τις πιο συναρπαστικές στιγμές στην ποδοσφαιρική ιστορία του Ολυμπιακού. Δεκέμβρη έφυγε ο Μάρτον Μπούκοβι από τον Πειραιά, και μάλιστα στις 21 του μήνα και οι «ερυθρόλευκοι» βρέθηκαν σε ένα ιστορικό κενό 6 ετών, το δεύτερο μεγαλύτερο στην ιστορία τους. Η ομαδάρα του Μπούκοβι έμεινε στην ποδοσφαιρική ιστορία και του πενταγράμμου, ως τέτοια, ίσως να μην είναι η πλέον θρυλική στη ιστορία του Ολυμπιακού. Οι επικεφαλίδες της ποδοσφαιρικής ομάδας έχουν ως εξής: την ομάδα θρύλο και Θρύλο, που κατέκτησε 6 πρωταθλήματα από το 1954 έως το 1959 και που έδωσε το πρώτο ματς ελληνικής ομάδας στο Κύπελλο Πρωταθλητριών (δηλαδή σε ευρωπαϊκή διοργάνωση) στις 13 Σεπτεμβρίου του 1959 στο Καραϊσκάκη, δηλαδή το 2-2 με αντίπαλο τη Μίλαν. Ακόμα, εκείνοι που θυμούνται, μνημονεύουν σαν νοσταλγική παραίσθηση το ακυρωθέν γκολ του μέγιστου Ηλία Υφαντή. Επειτα, ήταν η ομάδα του Μάρτον Μπούκοβι, από τον Μάιο του 1965 έως τον Δεκέμβριο του 1967, με τους κραδασμούς να κόβουν την περαιτέρω πορεία του Γιώργου Σιδέρη προς την απόλυτη μυθοπλασία. Οπως ο Τζέρι Γουέστ, το λόγκο του ΝΒΑ, έχει κατακτήσει μόλις ένα πρωτάθλημα στην καριέρα του, έτσι και ο Σιδέρης έμεινε στα δύο, αλλά ενθυμείται ως μία νικηφόρα προσωπικότητα, που έβαζε γκολ σε μέσο όρο καταγεγραμμένα ανεπανάληπτο για τα ελληνικά ποδοσφαιρικά χρονικά. Και μετά, ήταν οι θητείες των προέδρων: από το 1979 έως το 1983 του Σταύρου Νταϊφά, από το 1997 έως το 2010 του Σωκράτη Κόκκαλη και από το 2010 και έπειτα, του Βαγγέλη Μαρινάκη. Αλλά καμία δεν φαίνεται να καλύπτεται από την άχλη ενός αληθινού μύθου όπως αυτή της «χρυσής» τριετίας του Νίκου Γουλανδρή. Του «χρυσού αιώνα», αν θέλει κάποιος, διότι προφανώς η θητεία του Περικλή στην αρχαία Αθήνα δεν κράτησε έναν αιώνα, καθώς ο «αιών» ήταν το σαφές χρονικό διάστημα, ενώ το «χρυσός» ήταν μία σπάνια παραχώρηση, καθώς οι χαρακτηρισμοί πολύτιμων μετάλλων του Πλάτωνος αναφέρονταν σε ανθρώπους. Η εποχή του Γουλανδρή ήταν «χρυσή» με την αρχαία έννοια, αλλά τερματίστηκε άδοξα: η αρχή του τέλους έκανε την εμφάνισή της στις 6 Νοεμβρίου του 1974, στο 3-0 με την Άντερλεχτ στην Πάτρα και η σφαγιαστική διαιτησία του... υποδουλωμένου στους δείκτες των λεπτών και των δευτερολέπτων Ούγγρου Κάρολι Παλοτάι και το... τέλος του τέλους ήρθε τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων του 1974, όταν ελήφθη ένα τηλεγράφημα από την Ελβετία από τον Ανδριανό Ντάνο, τότε διοικητικό παράγοντα του Ολυμπιακού, με το οποίο ο Γουλανδρής υπέβαλλε την παραίτησή του από τα προεδρικά καθήκοντά του αλλά και από το Δ.Σ. του Ολυμπιακού. Και συμπληρώθηκαν ακριβώς 4 χρόνια από τότε που ο Γουλανδρής μπήκε στο Δ.Σ. του Ολυμπιακού, μία παρουσία που θα άλλαζε τη μοίρα του ελληνικού ποδοσφαίρου και θα δημιουργούσε την πλέον θρυλική ομάδα που κατέκτησε 3 διαδοχικά πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα, το 1973 και το 1974, που έβαλε τα 102 γκολ σε μία σεζόν και που πιθανότατα θα άλλαζε την ευρωπαϊκή μοίρα της οριστικά αν ο Παλοτάι δεν σφύριζε με τόσο μένος εναντίον της. Ο Γουλανδρής είχε σχέση με τον Ολυμπιακό πολύ πριν το 1970, όταν μπήκε στον σύλλογο ως Γενικός Αρχηγός. Ηταν επίτιμος πρόεδρος και ευεργέτης το 1967, όταν είχε ξοφλήσει χρέη που αφορούσαν κυρίως στο οικόπεδο του Ρέντη. Η οικονομική ενίσχυσή του στον σύλλογο από το 1958 έως το 1966 ήταν της τάξης των 554.505 δραχμών, χρημάτων που έδωσε χωρίς να έχει κάποιο πόστο στον σύλλογο και ποσών που είναι καταγεγραμμένα, κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να είναι πολλά περισσότερα. Μάλιστα, το τριετές κενό αποδίδεται στην εγχείριση ανοικτής καρδιάς στην οποία υποβλήθηκε και τον Δεκέμβριο του 1970 ο Ολυμπιακός είχε κάνει το πιο κακό ξεκίνημα στην

14

ιστορία του και το δεύτερο χειρότερο μέχρι σήμερα, μετά από εκείνο της περιόδου 1987-88, με τα 11 ματς χωρίς νίκη. Ο Γουλανδρής τα πήρε στο κρανίο και θέλησε να μπει ξανά στο κόλπο. Οι διαδικασίες που ήθελε να ακολουθήσει για να γίνει πρόεδρος ήταν αξιοκρατικές: ήθελε την ψήφο των φίλων του Ολυμπιακού, μία διαδικασία η οποία επέβαλλε να γίνουν μέλη. Ηταν ο πρώτος που ακολούθησε αυτήν τη διαδικασία, την οποία ο σύλλογος κράτησε και η οποία γιγαντώθηκε με το Καραϊσκάκη και τον Σωκράτη Κόκκαλη. Ωστόσο πέτρα που θέλει να κυλά ποτέ δεν χορταριάζει. Ο Ολυμπιακός έχει ζήσει μαύρες στιγμές στην ιστορία του κυρίως διότι ανά τακτά χρονικά διαστήματα και όταν ο σύλλογος ένιωθε ισχυρός, υπήρχαν άνθρωποι που έψαχναν τον μήνα που τρέφει τους 11. Ο Νίκος Γουλανδρής κουράστηκε από δαύτους την εποχή εκείνη. Ηταν άλλωστε το αισθητικό ισοδύναμο του Αριστοτέλη Ωνάση στο ποδόσφαιρο: έξω καρδιά, γλεντζές, χωρίς τίποτα να μπορεί να τον ακουμπήσει και πάντως όχι οι χουντικοί, που από το 1967 έως και τις μέρες του έκαναν ό,τι μπορούσαν για να γκρεμίσουν τον Ολυμπιακό και να τον έχουν ως ρεζέρβα, πίσω, στο πορτ μπαγκάζ του οχήματός τους. Η εποχή του Γουλανδρή ήρθε για να αναδείξει το δεύτερο μισό της Χούντας. Δυνητικά η πορεία του Ολυμπιακού από το 1970 έως το 1973 ήταν η αθλητική ιστορία της απελευθέρωσης, όσο κι αν αυτό φαίνεται απίστευτο. Δεν επρόκειτο μόνο για το στυλ που το κατάφερνε η συγκεκριμένη ομάδα, αλλά και για τις πολιτικές προεκτάσεις που μπορούν να παραλληλιστούν με την πορεία της. Οπως συμβαίνει πάντα στην Ελλάδα, όταν επιτυγχάνεται το τέλος ενός απόλυτου καθεστώτος, η γιορτή δίνει τη θέση της σε ένα εξουσιολάγνο χάος σχεδόν άμεσα, το οποίο είτε οδηγεί σε εμφύλιο είτε σε εντελώς παράλογες συμπεριφορές, που δεν έχουν καμία σχέση με μία χώρα που γιορτάζει την ελευθερία της και τη δημοκρατία. Ο Γουλανδρής είχε προσπαθήσει να φέρει τον Γιώργο Κούδα στον Ολυ-

ΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΔΡΟ μπιακό το καλοκαίρι του 1967, όταν ο Κωνσταντίνος Ασλανίδης, στρατιωτικός της δικτατορίας, σφράγισε τον δρόμο προς μία μεταγραφή η οποία θα έδινε στους «ερυθρόλευκους», εκτός των άλλων, έναν παίκτη που συναντώντας τους υπόλοιπους τους οποίους έφερε ο Γουλανδρής στις αρχές της δεκαετίας του ‘70, θα μπορούσαμε να μιλάμε με ασφάλεια για τα προεόρτια μίας «ερυθρόλευκης» ευρωπαϊκής άνοιξης. Ο Κούδας δεν ήρθε, ανοίγοντας το κουτί της Πανδώρας το οποίο αφορούσε αποκλειστικά στο μίσος των οπαδών του ΠΑΟΚ προς τον Ολυμπιακό και στην πλέον δυσμενή αρνητική παράδοση, τα 23 χρόνια που έκαναν οι «ερυθρόλευκοι» να νικήσουν στην Τούμπα από τον Σεπτέμβρη του 1969 έως τον Μάη του 1992. Ωστόσο ο ΠΑΟΚ, που στη σκέψη των χουντικών ήταν εκείνος που θα διαδεχόταν τον Παναθηναϊκό, έπεσε πάνω στον Γουλανδρή. Θα πανηγύριζε το 1976, για μία χρονιά. Η δικτατορία δεν έμεινε αμέτοχη παρά το εκτόπισμα του Ανδριώτη εφοπλιστή και τις αλλεπάλληλες μεταγραφές. Από το 1971, που έφερε τους ελληνοποιημένους Ρομαίν Αργυρούδη και Υβ Τριαντάφυλλο με βάση τη μόδα της εποχής στην οποία ουδείς έμεινε αμέτοχος, ο Γουλανδρής έβαλε ένα κάρο χρήματα. Οταν έφυγε δε, χάρισε στον σύλλογο 40 εκατομμύρια δραχμές. Και δεν τα ζήτησε ποτέ πίσω. Ηταν από τους πρώτους παράγοντες που σχεδόν τον διέταζαν στο πού να δώσει τα λεφτά του, μία κατάσταση η οποία με πλείστους ακόμα λόγους τον οδήγησε σε παραίτηση, αλλά όχι ο τελευταίος. Ομως τι ομάδα. Το 1974 έφθασαν να παίζουν στον Ολυμπιακό 16 διεθνείς. Από τον Γιώργο Δεληκάρη ως τον Βασίλη Σιώκο, από τον Χούλιο Λοσάντα ως τον Υβ Τριαντάφυλλο και από τον Μάικ Γαλάκο ως τον Γιάννη Κυράστα, οι «ερυθρόλευκοι» ήταν χάρμα ιδέσθαι και χανόταν η μπάλα. Ο Γουλανδρής δεν λυπόταν τα λεφτά: με τον Σιώκο έπαιζε μονά ζυγά και έχανε σχεδόν επίτηδες, για να του δίνει 200 δραχμές κάθε φορά. Πέρα από το γεγονός ότι τον λάτρευε ο κόσμος, τον αγαπούσαν και οι παίκτες, κυρίως διότι ήταν ένας πατέρας δοτικός. Βεβαίως, ως επιστήθιος φίλος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, τον οποίο υποδέχθηκε το 1974 στο αεροδρόμιο, ήταν ακριβής σε ό,τι αφορούσε την κομψότητα στο ντύσιμο. Επίσης, τα ημίμετρα της κόντρας με τον Παναθηναϊκό δεν τον ακουμπούσαν. Ηταν τόσο large, που είχε υποσχεθεί πριμ της τάξης των 5.000 δολαρίων εφόσον απέκλειε την Εβερτον στον προημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1971, αν και η διοίκησή του δεν το δέχθηκε, διότι στις 28 Μαρτίου του 1971, στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη, ο Γουλανδρής δεν άντεξε τη διαιτησία και εξερράγη. Το σκορ εκείνου του ματς ήταν 2-2 και δύο μέρες μετά ο Παναθηναϊκός έβγαλε ανακοίνωση με την οποία αρνήθηκε το πριμ του Ανδριώτη. Βεβαίως, είχε 6,5 εκατομμύρια ευρώ χρέη, που ο Κωνσταντίνος Ασλανίδης χάρισε στην ομάδα όταν προκρίθηκε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Αλλά αυτή είναι άλλη, μεγάλη ιστορία. Είναι δύσκολο να χωρέσεις την ιστορία της προεδρίας του Γουλανδρή στον Ολυμπιακό σε ένα μόνο κείμενο. Θα χρειαζόταν όλο το περιοδικό και, πάλι, αυτό δεν θα ήταν αρκετό για να μπορέσεις να καταγράψεις την πιο δύσκολη κατάσταση: τη μελαγχολία για τη χαμένη ευκαιρία, η οποία έκανε γκελ στον σαθρό κόσμο της μεγαλομανίας. Ο Ρομαίν Αργυρούδης απελάθηκε από την Ελλάδα το 1973, αφού κάποιοι τον πήραν χαμπάρι να μιλάει για τον σοσιαλισμό. Ο Αργυρούδης, που όπως ο ίδιος είχε πει είχε δύο γονείς από τη Χίο, ερχόταν στυλάτος από τη Γαλλία που έζησε τον Μάη του ‘68, τη σύγχρονη Αναγέννηση η οποία κάλυψε το μεγαλύτερο φάσμα της ευρωπαϊκής ηπείρου. Και δεν μπορούσε να καταλάβει πώς μία χώρα με τέτοιο πολιτισμό ήταν έρμαιο του Παπαδόπουλου, του Παττακού και του Ασλανίδη. Ηταν σαν εκείνον τον τύπο στη Βουλή των Αμερικανών, που όταν ένας πολιτικός που εναντιώθηκε στην 13η Τροποποίηση που ήθελε να περάσει ο Αβρα-

15

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

άμ Λίνκολν για την κατάργηση της δουλείας ρώτησε, «και αν μείνουν οι μαύροι ελεύθεροι, τι θα κάνουν;», απάντησε, «θα είναι ελεύθεροι. Αυτό θα κάνουν». Μία από τις σπουδαίες στιγμές της προεδρίας του Γουλανδρή ήταν εκείνο το γκολ, ένα ποίημα, που πέτυχε στις 6 Δεκεμβρίου 1972 στη Λεωφόρο, και το οποίο ήταν ένα από τα πιο σημαντικά γκολ που έχει πετύχει ο Ολυμπιακός ποτέ σε ντέρμπι, μαζί με εκείνο του Παύλου Βασιλείου στον τελικό του Κυπέλλου του 1968, το 0-1 μέσα στη Λεωφόρο. Ο αποκλεισμός της Σέλτικ το 1974, πρωταθλήτριας Ευρώπης του 1967, δευτεραθλήτριας του 1970 και που είχε φθάσει στα προημιτελικά έναν χρόνο πριν, ήταν πραγματικά σπουδαία στιγμή, μαζί με το διπλό στη Σαρδηνία επί της Κάλιαρι και τις δύο νίκες στο Κύπελλο UEFA της σεζόν 1970-71. Ο Αργυρούδης, μιλώντας τον Φεβρουάριο του 2014 σε ελληνική εφημερίδα, χαρακτήρισε εκείνο το γκολ «νίκη της δημοκρατίας». Ο Γουλανδρής μεσολάβησε ώστε να επιστρέψει ο «κομουνιστής» Γιώργος Σιδέρης για να κλείσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό το 1971, κράτησε τον Μάρτον Μπούκοβι ως εκπρόσωπο της ομάδας στην Ουγγαρία, και ο Ολυμπιακός πήρε παίκτες ων ουκ έστιν αριθμός: εκτός από τους προαναφερθέντες, απέκτησε τον Γιάννη Γκαϊτατζή, τον Πολέτι, τον Νικολάου, τον Μίλτον Βιέρα,

16

The Redemption Magazine

τον Μπάμπη Σταυρόπουλο, τον Λεωνίδα Αγγελή, τον Παναγιώτη Κελεσίδη, τον Παμπουλή, τον Τάκη Συνετόπουλο, τον Λεωνίδα Αγγελή και τον Μιχάλη Κρητικόπουλο, για τον οποίο οι πολίστες του Ολυμπιακού εκείνη την εποχή έχουν να λένε ότι επηρέασε το ελληνικό πόλο. Ο Εθνικός του Ανδρέα Γαρύφαλλου λέγεται ότι βρήκε το πλεονέκτημα που ήθελε για να κατακτήσει τους τίτλους από το 1971 έως το 1977 με ποικίλους τρόπους, κάτι που δεν αποδεικνύεται. Εχουν περάσει 40 χρόνια από τότε που παραιτήθηκε ο Γουλανδρής, για την ακρίβεια συμπληρώνονται το προσεχές Σάββατο, 27 Δεκεμβρίου. Ελάχιστοι ήταν εκείνοι που τον είδαν μετά την αναχώρησή του για το Γκστάαντ, στις 20 Δεκεμβρίου του 1974. Σχεδόν κατευθείαν ο σύλλογος μπήκε σε μία διαδικασία σήψης, από την οποία βγήκε σχετικά νωρίς, τέσσερα χρόνια αργότερα, όταν ανέλαβε την προεδρία ο Σταύρος Νταϊφάς. Ο Ολυμπιακός του Γουλανδρή ήταν πολιτιστικό φαινόμενο και η ομάδα του 1973-74, που σημείωσε 102 γκολ σε 34 παιχνίδια πρωταθλήματος, ήταν μία από τις κορυφαίες στην ιστορία του. Οπως συνήθως συμβαίνει με τον εκσυγχρονισμό, η υστερία του μέτριου να γράψει ιστορία ήταν τόσο διαβρωτική, που ο Ανδριώτης αναγκάστηκε να αφήσει τον Ολυμπιακό. Την ομάδα

για την οποία είχε δηλώσει ότι «δεν με στεναχωρεί που μία μέρα θα πεθάνω. Εκείνο που με στεναχωρεί αφάνταστα είναι ότι δεν θα μπορώ να βλέπω τον αγαπημένο μου Ολυμπιακό». Εγινε, στις 8 Αυγούστου του 1983. Για αυτό και όταν ο Χούλιο Λοσάντα, στην περυσινή φιέστα πρωταθλήματος, άρχισε να ανεμίζει το κασκόλ του προς τους οπαδούς του Ολυμπιακού, εικόνες της δεκαετίας του ‘70 γέμισαν το Καραϊσκάκη. Της δεκαετίας που ο Ολυμπιακός θα γινόταν βασιλιάς της Ευρώπης, κόντρα στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα και το σαθρό καθεστώς, αλλά που δεν έγινε παρά ήρωας του Κίπλινγκ (του συγγραφέα του «Ο Ανθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς»). Σφραγίστηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1974, όταν ο Ανδριανός Ντάνος διάβασε την επιστολή παραίτησης του τεράστιου μάγκα από την Ανδρο, του Νίκου Γουλανδρή. ΥΓ. Ιδιαίτερη ευχαριστία στο redsagainstthemachine για τις πολύ χρήσιμες πληροφορίες, οι οποίες δεν είναι ανεμομαζώματα, αλλά στοιχειοθετούνται με δημοσιεύματα της κάθε εποχής με εντυπωσιακό τρόπο. Συν τοις άλλοις, η ιστοσελίδα τους έχει γίνει στέκι δημιουργικών Ολυμπιακών, κάτι που δίνει μία σταγόνα παρεϊστικη στην ατμόσφαιρα.

23/12/1979 ΑΕΚ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 11η Αγωνιστική Πρωτάθλημα Α’ Εθνικής 0-1 27’ ΚΟΚΟΛΑΚΗΣ 26/12/1979 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΕΘΝΙΚΟΣ 12η Αγωνιστική Πρωτάθλημα Α’ Εθνικής 2-0 17’ - 39’ ΓΑΛΑΚΟΣ 28/12/1980 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΠΑΟΚ 15η Αγωνιστική Πρωτάθλημα Α’ Εθνικής 1-0 26’ ΝΟΒΟΣΕΛΑΤΣ

29/12/1991 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΣ 13η Αγωνιστική Πρωτάθλημα Α’ Εθνικής 7-0 6’ - 10’ ΠΡΟΤΑΣΟΦ, 44’ ΛΙΤΟΦΤΣΕΝΚΟ, 50’ ΚΑΡΑΠΙΑΛΗΣ, 73’ - 76’ ΤΣΑΛΟΥΧΙΔΗΣ, 88’ ΣΑΒΙΤΣΕΦ 29/12/1993 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ Προκριματική Φάση 16, 2ος Αγώνας Κύπελλο Ελλάδος 6-1 8’ ΒΑΪΤΣΗΣ, 15’ - 76’ ΕΣΤΑΪ, 48’ Τσάνας, 61’ 68’ ΚΡΙΣΤΕΝΣΕΝ, 87’ ΓΚΩΝΙΑΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΜΕΝΕΟΠΟΥΛΟΣ

The Redemption Magazine

MERCI POUR

Σ

τους τίτλους τέλους μιας ταινίας στο σινεμά, συνηθίζεται να προβάλλονται οι λεγόμενες αστείες σκηνές (bloopers) των γυρισμάτων. Πόσες φορές δεν κοντοστάθηκα όρθιος στον διάδρομο του κινηματογράφου μετά το ‘’the end’’ επειδή ο σκηνοθέτης φύτεψε τις εν λόγω σκηνές ανάμεσα στο scroll με τους συντελεστές του έργου του? Στην περίπτωση βέβαια του Ερίκ Αμπιντάλ, ο κυρίως χαβαλές συνετελέσθη με το σφύριγμα της λήξης του τελευταίου του αγώνα ως εν ενεργεία ποδοσφαιριστής, στο νικηφόρο πέρασμα με 5-0 του Θρύλου από την έδρα της Καλλονής... νεβαίνοντας τον δικό του Γολγοθά, ο Ερίκ είδε δύο φορές κατάματα τον Χάρο στο πρόσωπο του καρκίνου, μα βγήκε νικητής. Πρόλαβε να βιώσει τον κολοφώνα της δόξας του με τη φανέλα της αγαπημένης του Μπάρτσα, κατακτώντας το Τσάμπιονς Λιγκ. Γνώρισε πρωτοφανή αποθέωση στο σπίτι της μισητής Ρεάλ σε ένα μοναδικό standing ovation από ‘’εχθρούς’’ και αναρίθμητους φίλους. Κι αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του - αφού πρώτα δώρισε το ένα με προσωπική αφιέρωση στον Μανιάτη - στον Θρύλο μας. Ας δούμε λοιπόν παρέα την περίπου εξάμηνη διαδρομή του στον Ολυμπιακό μας, με όλες τις προεκτάσεις της... ε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο, μπορώ να πω ότι μάλλον τον Ερίκ κολάκευσε η θητεία του στην ομάδα μας, παρά το αντίθετο. Το καλοκαίρι του 2013 η έλευσή του με γέμισε αισιοδοξία μιας και οι περγαμηνές του στο κορυφαίο επίπεδο, προμήνυαν ένα ηγετικό προφίλ στην άμυνα, που θα κάλυπτε σε μεγάλο ποσοστό τις αποχωρήσεις των Μανωλά (κυρίως) και Αβράμη (λιγότερο). Φευ όμως, τολμώ να πω ότι κινήθηκε σε πολύ ρηχά νερά απόδοσης, κυρίως επειδή σπανιότατα έως ποτέ ανταποκρίθηκε στον ρόλο για τον οποίο αποκτήθηκε: Εναν ‘’οδηγό’’ στα μετόπισθεν, που θα μακιγιάριζε την δεδομένη αδυναμία του Μποτία να ανταποκριθεί σε συνθήκες Ολυμπιακού. Πολλές φορές μάλιστα, συνέβη το ακριβώς ανάποδο. Ο Αλμπέρτο ήταν εκείνος που ‘’σκούπιζε’’ πολλά κενά του Γάλλου στην άμυνα, σε σημείο να εκτίθεται τόσο πολύ που κατάντησε άδικο να χρεώνεται ΚΑΘΕ παραφωνία στο κέντρο της...

Α Σ 18

Α

πό την άλλη πλευρά, το πέρασμα ενός τ ρικού μεγέθους από τον Ολυμπιακό, σ στο παγκόσμιο στερέωμα φορώντας τ στο μέλλον. Η παρουσία του -συμπατριώτη κα Καρεμπέ, μαζί με την ολοφάνερη πρόθεση της Ερίκ στην επόμενη μέρα μετά την ‘’απόσυρση τον Θρύλο μας... φόσον η επόμενη μέρα του Αμπιντάλ θα ες της Μπαρτσελόνα, νομίζω ότι είναι μι σύλλογος παρτίδες με τη Μασια. Σκεφτ έστω σαν δανεικός το ‘’δρομολόγιο’’ που κάπο λος να έχει τον πρώτο λόγο σε ένα πιθανό ξε Σίγουρα, μία από τις δύο περιπτώσεις, ‘’κρύβο κακό δεν το λες για μια ομάδα που μετά τον Σ έστω ισάξιο ‘’διάδοχο’’... εραιτέρω - και να με συμπαθάει ο Μίτσ τα μου - ακόμα και η ‘’απλή’’ ανταλλαγ ρυθρων που σαφέστατα θα προκύψει, για μια ομάδα με τις βλέψεις του Ολυμπιακού έχουν τόσο ‘’άμεση πρόσβαση’’ στα άδυτα τη μεταξύ ημών και των Βαρκελωναίων. Επομένω θούν εκείνες οι καταστάσεις που θα εγγυώντα σε τεχνικό επίπεδο με τον Ερίκ στο νέο του π του Ρέντη, αλλά εάν εκεί μέσα δεν φροντίσου πλανήτη, θα εξακολουθήσουν να μοιάζουν με

Ε

Π

The Redemption Magazine

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΜΕΝΕΟΠΟΥΛΟΣ

R TOUT, ERIC!

τόσο μεγάλου -πάλαι ποτέ, πλέον- ποδοσφαισε συνδυασμό με το γεγονός ότι ‘’είπε αντίο’’ την δοξασμένη ερυθρόλευκη, είναι επένδυση αι εξίσου τεράστιας προσωπικότητας- Κριστιάν ς διοίκησης για περαιτέρω συνεργασία με τον η’’, μπορούν να βοηθήσουν σε πολλούς τομείς

α τον βρει στις τρομερές και φοβερές ακαδημίια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ανοίξουμε σαν τείτε ένα 19χρονο ταλέντο της, να ακολουθεί οτε διένυσε ο μέγιστος Ζιοβάνι, ή απλά ο Θρύεσκαρτάρισμα του καμαριού της Καταλωνίας. ουν’’ μέσα τους τον επόμενο... Τουρέ, που μόνο Στολτίδη, ε δεν μπορεί να πει κανείς ότι βρήκε

σελ, αλλά είμαι Μπαρτσελονικός από τα μικράγή τεχνογνωσίας με τις ακαδημίες των κυανέ, είναι ανυπολόγιστης αξίας και χρησιμότητας μας. Λίγες ομάδες ανά τον κόσμο μπορούν να ης Μασια όσο εν ευθέτω χρόνω θα προκύψει ως, πρέπει με το βλέμμα στο μέλλον να παγιωαι μια απρόσκοπτη και αγαστή συνεργασία ΚΑΙ πόστο. Διότι καλές και άγιες οι εγκαταστάσεις υν να κοπιάρουν τις καλύτερες ακαδημίες του ε Πόρσε χωρίς τιμόνι....

Υ

Γ 1: Το άμεσο ζήτημα βέβαια για τον Θρύλο, δεν είναι τόσο μακρινού ορίζοντα όσο τα προαναφερθέντα. Κύριο μέλημα είναι να βρεθεί ο αντικαταστάτης του Ερίκ στην οπισθοφυλακή μας. Οι φήμες μιλούν για αμυντικό από το Κατάρ, εγνωσμένης αξίας κατά τον Μίτσελ. Να με (ξανά)συμπαθά ο σενιόρ, αλλά αν κρίνω από την... πετυχεσιά με τον Βαλντέζ, που κάπως έτσι ‘’ξημέρωσε’’ στην πραγματικότητα του Ολυμπιακού μας, περνώντας και μη αγγίζοντας, καλό θα είναι να πάει σε πιο ‘’ζωντανές’’ ποδοσφαιρικά επιλογές. Κι εν πάση περιπτώσει, ας κάνει μια φορά και του κεφαλιού της η διοίκηση! Σκεφθείτε να φέρει για παράδειγμα ένα παίκτη από το πάνω ράφι, που με το ‘’καλησπέρα’’ θα κάνει την διαφορά. Όχι, δεν έχει... χολέρα το Κατάρ. Απλά το θεωρώ ποδοσφαιρικό νεκροταφείο και απαιτώ κάτι ΠΟΛΥ καλύτερο για τον Ολυμπιακό του 2015, που με 3 σωστές κινήσεις δικαιούται να ονειρεύεται μια πολύ αξιόλογη πορεία στο Γιουρόπα Λιγκ που επανεκκινά τον Φλεβάρη που έρχεται... Γ 2: Η κωλοαρρώστια του καρκίνου θέλει τεράστια ψυχικά αποθέματα για να αντιμετωπιστεί. Απαιτεί όμως και τεράστια οικονομική ευμάρεια σε μεγαλύτερο ακόμα βαθμό απ’ ό,τι ψυχολογία, για να την καταπολεμήσεις. Ο Ερίκ -τυχερός μέσα στην ατυχία του- είχε την δυνατότητα μέσω του ποδοσφαίρου και των απολαβών του να έχει την ευχέρεια να ‘’αποκρούσει’’ σαν άριστος μπακ που ήταν τις επιθέσεις της ασθένειάς του. Παρ’ όλα αυτά -και χωρίς να θέλω να μειώσω την προσωπική επιτυχιάρα του Ερίκ κόντρα στην επάρατη νόσο- αξίζει να σταθούμε σαν κοινωνία αρωγοί και σε ανθρώπους με πολύ μικρότερη οικονομική επιφάνεια από τον μαχητή Γάλλο. Διότι ‘’εκεί, στα υπόγεια είναι η θέα’’ κι εκεί, στα ‘’χαμηλά’’, κάποιος Ερίκ αργοσβήνει επειδή δεν έχει ούτε καν πετρέλαιο να ζεστάνει το ταλαιπωρημένο από την ασθένεια κορμί του. Α, κι επειδή έρχονται Χριστούγεννα, για εμένα είναι μέγιστος υποκριτής όποιος περιμένει να επιδείξει κοινωνική αλληλεγγύη ΜΟΝΟ αυτές τις χρονιάρες ημέρες. Τις υπόλοιπες 360κάτι, τί ακριβώς κάνει; Εκτός αν νομίζει ότι εκείνες τις ημέρες, οι ασθένειες έχουν ρεπό. Καλές γιορτές με υγεία, αγάπη και αίσθημα ευθύνης από όλους μας, αδέρφια...

Υ

19

The Redemption Magazine

ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΕΛΤΣΙΣΤΑΣ

Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΠΑΤΗΛΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΕΛΤΣΙΣΤΑΣ

Ε

ίναι ο μικρός «αδερφός» του Τσάμπιονς Λιγκ, είναι ένας θεσμός με λιγότερα χρήματα, με λιγότερη αίγλη από αυτή της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης. Το Γιουρόπα Λιγκ είναι ένα τουρνουά που εμείς οι Ελληνες, έχουμε μια τάση να το απαξιώνουμε. Κι ας μην έχει κατακτήσει καμία ελληνική ομάδα τον τίτλο αυτό, εμείς εκεί το χαβά μας… Φυσικά «φταίει» και ο Θρύλος που τόσα χρόνια παίζει στο Τσάμπιονς Λιγκ αλλά κάποιες φορές η μοίρα τον φέρνει να παίζει μετά το Γενάρη στο ΟΥΕΦΑ (κάποτε) και στο Γιουρόπα Λιγκ (τώρα)… Πάμε να γνωρίσουμε αυτή τη διοργάνωση, βλέποντας τους νικητές αλλά και γενικότερα τις ομάδες που έφτασαν μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης. Ενας θεσμός που ξεκίνησε το μακρινό 1971 και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Ο Ολυμπιακός θα κοντραριστεί με την Ντνιέπρ το Φλεβάρη και όλοι μας έχουμε βλέψεις για το κάτι παραπάνω. Οι Ολυμπιακοί και τα όνειρά τους δεν έχουν ταβάνι, εχθρός του καλού το καλύτερο και…. «άλλος για το πούλμααααν….;».

1971-1981 Στα πρώτα του χρόνια το ΟΥΕΦΑ είχε την εξής ιδιαιτερότητα: Οι τελικοί ήταν διπλοί! Για την ακρίβεια μέχρι το 1997 οι φιναλίστ του θεσμού έπαιζαν δύο παιχνίδια, εντός και εκτός έδρας.

1981-1991 Οπως είδατε και στα αποτελέσματα παραπάνω, την πρώτη του δεκαετία το ΟΥΕΦΑ ήταν αγγλογερμανική υπόθεση. Τέσσερα τρόπαια για τους Αγγλους και άλλα τρία για τους Γερμανούς, δύο οι Ολλανδοί και ένα η… πολυνίκης του θεσμού Γιουβέντους.

1991-2001 Προς το τέλος της προηγούμενης δεκαετίας μπήκαν δυνατά στο… κόλπο και οι Ιταλοί με τρεις κατακτήσεις αλλά και δύο συνεχόμενους τελικούς με τέσσερις δια20

φορετικές ιταλικές ομάδες. Η Ρεάλ Μαδρίτης κατέκτησε δύο «κολλητά» τρόπαια ενώ η μεγάλη έκπληξη της δεκαετίας ακούει στο όνομα Γκέτεμπορκ με δύο κατακτήσεις. Ενα τρόπαιο πήρε η Τότεναμ, ένα η Αντερλεχτ και ένα η Λεβερκούζεν.

2001-09 Η «χρυσή» δεκαετία του ιταλικού ποδοσφαίρου τόσο σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ όσο και στο ΟΥΕΦΑ. Πέντε κατακτήσεις από τους Ιταλούς, δύο από τους Γερμανούς και από μία Ολλανδοί, Τούρκοι και Αγγλοι. Επίσης το 1997-98 σταμάτησαν οι διπλοί τελικοί και έγιναν ένας αγώνας, σε ανεξάρτητη έδρα.

2009-14 – Η εποχή του Γιουρόπα Λιγκ Και φτάνουμε στη φάση της αλλαγής του ΟΥΕΦΑ και της μετονομασίας του σε Γιουρόπα Λιγκ, όπως παραμένει μέχρι σήμερα. Την προηγούμενη πάντως οκταετία οι Ισπανοί είχαν το πάνω χέρι με τρεις κατακτήσεις και καμάρι τη Σεβίλλη, δύο τίτλους πήραν οι Ρώσοι και τον έναν μάλιστα μέσα στην Πορτογαλία με πορτογαλική ομάδα (ΤΣΣΚΑ-Σπόρτινγκ) και από έναν οι Ολλανδοί, οι Πορτογάλοι και οι Ουκρανοί οι οποίοι πήραν το τελευταίο ΟΥΕΦΑ. Και κάπως έτσι φτάνουμε στο σήμερα. Ο Ολυμπιακός υποβιβάστηκε από το Τσου Λου στο Γιουρόπα και κάνει όνειρα που φτάνουν πολύ μακριά. Για να πας όμως στον τελικό πρέπει να προχωρήσεις με αργά και σταθερά βήματα, κάθε ματς το κοιτάζεις ξεχωριστά και προσπαθείς με όλο σου το «είναι» για τη διάκριση. Φυσικά θα πρέπει και οι διοικούντες τον Ολυμπιακό να έχουν τις ίδιες βλέψεις με τον κόσμο της ομάδας, κάτι που δεν υφίσταται σήμερα. Η ουσία πάντως είναι μία! Ο Ολυμπιακός τον Φλεβάρη ξεκινάει την προσπάθεια του στο θεσμό των απατηλών ονείρων και μέχρι να σφυρίξει τη λήξη ο διαιτητής, εμείς δεν μπορούμε παρά να ονειρευόμαστε τη Βαρσοβία…

ΝΙΚ 1971–72 1972–73 1973–74 1974–75 1975–76 1976–77 1977–78 1978–79 1979–80 1980–81

Γουλβς – Τότεν Λίβερπουλ – Γκ Τότεναμ – Φέγε Γκλάντμπαχ – Τ Λίβερπουλ - Κλ Γιουβέντους - Α Μπαστιά – Αϊντ Ερυθρός Αστέρ Γκλάντμπαχ - Α Ιπσουιτς – Αλκμ

ΝΙΚ

1981–82 Γκέτεμπορκ – Α 1982–83 Αντερλεχτ – Μ 1983–84 Αντερλεχτ – Τότ 1984–85 Βιντεότον - Ρεά 1985–86 Ρεάλ Μαδρίτης 1986–87 Γκέτεμπορκ - Ν 1987–88 Εσπανιόλ - Μπά 1988–89 Νάπολι – Στουτ 1989–90 Γιουβέντους - Φ 1990–91 Ιντερ – Ρόμα

ΝΙΚ

1991–92 Τορίνο – Αγιαξ 1992–93 Ντόρτμουντ - Γ 1993–94 Σάλτσμπουργκ 1994–95 Πάρμα – Γιουβέ 1995–96 Μπάγερν Μονά 1996–97 Σάλκε - Ιντερ

Μ

1997–98 Ιντερ - Λάτσιο 1998–99 Πάρμα – Μαρσ 1999–2000 Γαλατασαράι 2000–01 Λίβερπουλ - Αλ

ΝΙΚ

2001–02 Φέγενορντ - Μπ 2002–03 Πόρτο - Σέλτικ 2003–04 Βαλένθια – Μα 2004–05 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 2005–06 Σεβίλλη - Μίντλ 2006–07 Σεβίλλη – Εσπα 2007-08 Ζενίτ – Ρέιντζερ 2008-09 Σαχτάρ - Βέρντε

ΝΙΚ

2009–10 Ατλ. Μαδρίτης 2010–11 Πόρτο – Μπρά 2011–12 Ατλ. Μαδρίτης 2012–13 Τσέλσι - Μπενφ 2013–14 Σεβίλλη – Μπε

ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΕΛΤΣΙΣΤΑΣ

The Redemption Magazine

ΚΗΤΕΣ 1971-1981

ναμ κλάντμπαχ ενορντ Τβέντε λουμπ Μπριζ Αθλέτικ Μπιλμπάο τχόφεν ρας - Γκλάντμπαχ Αιντραχτ Φρανκφ. μααρ

1–2 / 1–1 3–0 / 0–2 2–2 / 0–2 0–0 / 5–1 3–2 / 1–1 1–0 / 1–2 0–0 / 0–3 1–1 / 0–1 3–2 / 0–1 3–0 / 2–4

ΚΗΤΕΣ 1981-1991

Αμβούργο Μπενφίκα τεναμ άλ Μαδρίτης ς - Κολωνία Νταντί Γιουνάιτεντ άγερ Λεβερκ. τγκάρδη Φιορεντίνα

1–0 / 3–0 1–0 / 1–1 1–1 / 1–1 (3–4 πέν) 0–3 / 1–0 5–1 / 0–2 1–0 / 1–1 3–0 / 0–3 (2–3 πέν.)

2–1 / 3–3 3–1 / 0–0 2–0 / 0–1

ΚΗΤΕΣ 1991-2001

Γιουβέντους – Ιντερ έντους άχου - Μπορντό

ΜΟΝΟΙ ΤΕΛΙΚΟΙ

σέιγ ι – Αρσεναλ λαβές

2–2 / 0–0 1–3 / 0–3 0–1 / 0–1 1–0 / 1–1 2–0 / 3–1 1–0 / 0–1 (4–1 πέναλτι) 3–0 3–0 0–0 (4–1 πέναλτι) 5–4 (παρ. και χρ. γκολ)

ΚΗΤΕΣ 2001-2009

πορούσια Ντόρτμουντ 3–2

3–2 (παρ. και ασημ. γκολ) αρσέιγ 2–0 ς - Σπόρτιγκ Λισαβόνας 3–1 λεσμπρο 4–0 ανιόλ 2–2 (3–1 πέν.) ρς 2–0 ερ Βρέμης 2–1 (παρ.)

ΚΗΤΕΣ 2001-2009

ς - Φούλαμ άγκα ς - Αθλ. Μπιλμπάο φίκα ενφίκα

2–1 (παράταση) 1–0 3–0 2–1 0–0 (4–2 πέναλτι)

21

ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ ΣΟΥ ΟΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ ΤΟΥ 1927-28 ΓΡΑΦΕΙ Η ΙΩΑΝΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ Η αρχή της σεζόν 1927–28 βρίσκει τον Ολυμπιακό τιμωρημένο από την ΕΠΟ, η οποία μόλις είχε αναγνωριστεί ως μέλος της FIFA και ετοιμαζόταν να διοργανώσει το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα. Η ομάδα μας τότε, ήταν η πρώτη που εναντιώθηκε στις παράλογες αποφάσεις της ΕΠΟ, αφού μια από αυτές απαγόρευε στις ομάδες τη διεξαγωγή φιλικών παιχνιδιών για την ενίσχυση των ταμείων τους, ενώ ένα μήνα μετά, ζήτησε τη διοργάνωση φιλικών παιχνιδιών, αλλά για την ενίσχυση του δικού της ταμείου… Κάπως έτσι άρχισαν οι προστριβές, με την ΕΠΟ να τιμωρεί τον Ολυμπιακό με αποκλεισμό από όλους τους φιλικούς και επίσημους αγώνες για ένα μήνα. Ο σύλλογός μας, θέλοντας να δώσει μεγαλύτερες διαστάσεις στο θέμα, ζήτησε τη στήριξη κι άλλων ομάδων, με τον Παναθηναϊκό και την Αεκ, που ήδη είχαν δυσανασχετήσει με τη νοοτροπία «κράτος εν κράτει» της ΕΠΟ, να τάσσονται στο πλευρό του και να μας στηρίζουν έμπρακτα. Αυτή η στήριξη είχε σαν αποτέλεσμα η ΕΠΟ να τραβήξει στα άκρα τη μεταξύ τους κόντρα, διαγράφοντας και τις τρεις ομάδες από τα μητρώα της και χαρακτηρίζοντάς τις «ανεπίσημα σωματεία». Στη συνέχεια κοινοποίησε την απόφασή της στη FIFA και διοργάνωσε πρωτάθλημα χωρίς τους τρεις βασικούς συλλόγους. Ο Ολυμπιακός, με τη στήριξη πλέον του Παναθηναϊκού και της Αεκ και με πρωτεργάτες από την πλευρά του τους Μιχάλη Μανούσκο και Στέλιο Μαραγκουδάκη, «απάντησε» στην ΕΠΟ με τη δημιουργία του περίφημου Π.Ο.Κ., που έμεινε στην ιστορία ως και σήμερα. Πιθανές εκδοχές των αρχικών αυτών, είναι «Ποδοσφαιρικός Ομιλος Κέντρου», ή «Ποδοσφαιρική Οργάνωση Κέντρου», αλλά πολλοί έλεγαν ότι είναι τα αρχικά των ομάδων (Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός – Κωνσταντινούπολης Ενωση). Οι ομάδες υπέγραψαν μεταξύ τους πρωτόκολλο φιλίας και συνεργασίας αποφασίζοντας να δώσουν πολλά φιλικά, ώστε να ενισχυθεί και το ταμείο τους, το οποίο ήταν πλέον κοινό. Εφημερίδα εκείνης της εποχής, ανέφερε: «Προ μηνός ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός και η Ε. Κων/πόλεως κατόπιν συμφωνιών υπέγραψαν συμβόλαιον φιλίας και συνεργασίας δημιουργήσαντες ούτω το γνωστόν τραστ (Π.Ο.Κ.), του οποίου σκοπός θα ήτο η εξυπηρέτησις των συμφερόντων των Σωματείων τούτων θέσαντες συνάμα και ποινικήν ρήτραν 50.000 δρ. δια τον αθετούντα την υπόσχεσίν του Σύλλογον. Η Π.Ο.Κ. δεν περιωρίσθη εις το ζήτημα της συνεργασίας μόνον, αλλά έκρινε σκόπιμον να αποστείλη και τελεσίγραφον εις την Ομοσπονδίαν και να ζητή την εφαρμογήν των όρων

της όσον το δυνατόν ταχύτερον». Φυσικά όλη αυτή η προσπάθεια αγκαλιάστηκε από πάρα πολύ κόσμο, μιας και όλοι οι οπαδοί συνέχισαν να βρίσκονται στο πλευρό της ομάδας τους και να στηρίζουν. Μάλιστα τα κύπελλα Πάσχα και Χριστουγέννων που διοργάνωνε ο Π.Ο.Κ., όπως και τα τουρνουά με ξένες ομάδες, έχουν μείνει στην ιστορία για το καλό ποδόσφαιρο που προσέφεραν, τα πολλά γκολ, το υπέροχο θέαμα αλλά και τους «εκλεκτούς καλεσμένους» από το εξωτερικό και κυρίως τα Βαλκάνια. Η διοργάνωση αυτή παραμένει ακόμα και σήμερα αξέχαστη, γιατί διεξήχθησαν συγκλονιστικές μονομαχίες, τόσο μεταξύ των τριών μεγάλων όσο και ενάντια των Ρουμάνων της Βένους Σπάρτα και των Σέρβων της Μπεογκράντσκι. Ο Ολυμπιακός κέρδισε αήττητος ΚΑΙ το τουρνουά και τότε εμφανίστηκε για πρώτη φορά το προσωνύμιο «ΘΡΥΛΟΣ», που από τότε είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον σύλλογο μας. Οι αγώνες που δόθηκαν για τη διοργάνωση ήταν οι εξής: ΑΕΚ - ΜΠΕΟΓΚΡΑΝΤΣΚΙ : 3-2 ΠΑΟ-ΒΕΝΟΥΣ ΣΠΑΡΤΑ:3-2 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΑΕΚ:4-1 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΠΑΟ:3-1 ΜΠΕΟΓΚΡΑΝΤΣΚΙ-ΒΕΝΟΥΣ ΣΠΑΡΤΑ : 4-0 ΑΕΚ - ΠΑΟ : 3-3 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΒΕΝΟΥΣ ΣΠΑΡΤΑ:5-1 ΑΕΚ - ΒΕΝΟΥΣ ΣΠΑΡΤΑ : 6-1 ΜΠΕΟΓΚΡΑΝΤΣΚΙ-ΠΑΟ: 4-0 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΜΠΕΟΓΚΡΑΝΤΣΚΙ : 3-0 Πριν και μετά τα παραπάνω παιχνίδια ο Ολυμπιακός είχε αντιμετωπίσει σε φιλικά την ΑΕΚ και τον ΠΑΟ και είχε έρθει ισόπαλος με ΠΑΟ 2-2, νίκησε την ΑΕΚ 3-1 ενώ ο αγώνας Ολυμπιακού - Μικτής ΑΕΚ-ΠΑΟ έληξε 4-0. Πρωταθλητής της σεζόν 1927-28 στο πρωτάθλημα που διοργάνωσε η ΕΠΟ χρίστηκε ο Αρης Θεσσαλονίκης. Το αποτέλεσμα ήταν το πρωτάθλημα να απαξιωθεί εντελώς, αφού οι φίλαθλοι «των ισχυρών» ήταν σαφώς περισσότεροι και προτιμούσαν τα διεθνή φιλικά με δυνατούς συλλόγους και τα τουρνουά Χριστούγεννα και Πάσχα. Ετσι, η ΕΠΟ αναγκάστηκε τον επόμενο Ιούλιο να ανακαλέσει τις διαγραφές των ομάδων ώστε να επιστρέψουν στο πρωτάθλημα. Παρά το γεγονός ότι η τιμωρία τελικά ήταν για ένα χρόνο, ο ΠΟΚ συνέχισε τη δράση του μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του ‘60.

Σ Ε Κ Υ Ε Λ Ο Ρ ΕΡΥΘ

ΡΕΤΡΟ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Γ

ια τους νεότερους ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ η μπασκετική ιστορία του συλλόγου είναι συνδεδεμένη με τη δεκαετία του 90 και την υπερομάδα της εποχής εκείνης. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι… Υπήρχε και μια παλιότερη “χρυσή’’ εποχή του συλλόγου στο μπάσκετ, που και τίτλους έφερε και ευρωπαϊκές διακρίσεις είχε και πολλούς και καλούς παίκτες που κόσμησαν την ιστορία του Ο.Σ.Φ.Π. διέθετε! Ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή σε αυτή… Βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του 1970… Το τμήμα μπάσκετ του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ είναι στην αφάνεια. Το δεύτερο πρωτάθλημα του συλλόγου στην ιστορία του αθλήματος, στο μακρινό 1960, δεν είναι παρά μια νοσταλγική ανάμνηση για τους λίγους πιστούς της πορτοκαλί μπάλας. Η ομάδα του ποδοσφαίρου εκείνη την εποχή πρωταγωνιστεί, έχοντας στο “τιμόνι’’ της τον αείμνηστο Νίκο Γουλανδρή που φροντίζει να “προικίζει’’ την ομάδα με ό,τι καλύτερο διαθέτει η εγχώρια και ξένη αγορά. Με προτροπές παραγόντων της ομάδας μπάσκετ αλλά και φιλάθλων, κάτι παρόμοιο γίνεται και στο μπάσκετ! Γιατζόγλου, Καστρινάκης, Μπαρλάς, Διάκουλας, Σισμανίδης, Ράμμος, Γκαρώνης, Τσάνταλης, Σπανός, Κοκορόγιαννης “κατηφορίζουν’’ στο λιμάνι και δημιουργούν μια ομάδα που δείχνει ότι μπορεί να φτάσει ψηλά. Τα πρώτα δείγματα ήδη άρχισαν να φαίνονται από τη σεζόν 19721973 όπου ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, αγωνιζόμενος υπό τις οδηγίες του Φαίδωνα Ματθαίου, φτάνει στους 16 του Κυπέλου Κυπελλούχων Ευρώπης. Αξίζει να σημειωθεί ότι την ομάδα στα ευρωπαϊκά παιχνί-

δια ενίσχυσε ο αμερικανός Τσάρλι Γιέλβερτον, που είχε αγωνιστεί με την φανέλα των Μπλεϊζερς στο ΝΒΑ. Αυτή ήταν μόνο η αρχή… Το νταμπλ της σεζόν 1975-1976 έμοιαζε φυσιολογικό επακόλουθο μια ξέφρενης πορείας με 22/22 νίκες στο πρωτάθλημα και μία άνετη επικράτηση επί της Α.Ε.Κ. στον τελικό του κυπέλλου της Γλυφάδας. Την ίδια χρονιά η ομάδα φτάνει στους 8 του κυπέλλου κυπελλούχων Ευρώπης. Το 1977 η ομάδα φτάνει στην κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας. Στη φάση των 32 συντρίβει με 68-110 στο Καλλιμάρμαρο τον αιώνιο αντίπαλο, νίκη που είναι η μεγαλύτερη σε διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων (και μάλιστα εκτός έδρας!). Χαρακτηριστικό είναι ότι Μελίνι και Καστρινάκης σημείωσαν 24 και 22 πόντους αντίστοιχα, ενώ Γιατζόγλου και Διάκουλας από 15 και 18. Με τον Κώστα Μουρούζη στο τιμόνι αυτή τη φορά, το 1978 ο ΟΣΦΠ κατακτά το δεύτερο νταμπλ του σε 3 χρόνια, με πρωταγωνιστές τους Γιατζόγλου και Καστρινάκη, ενώ το 1979 φτάνει στη μέχρι τότε μεγαλύτερη διάκριση του στο κύπελλο πρωταθλητριών Ευρώπης, προκρινόμενος στην τελική του φάση (στους 6 όπως ήταν τότε το σύστημα διεξαγωγής). Το κύκνειο άσμα αυτής της ομάδας ήταν η κατάκτηση του κυπέλλου το 1980 με προπονητή το Γιώργο Μπαρλά αυτή τη φορά. Θα χρειαστεί να περάσουν δέκα σχεδόν χρόνια για να ξαναδεί το λιμάνι μια ομάδα μπάσκετ που θα πρωταγωνιστούσε σε Ελλάδα και Ευρώπη!

El Norte

H… ANOIΞΗ ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ!

βουνά, όχι με τα... κα

Τα κόκκινα, τα πράσινα , τα μπλε σου τα... χαπά κια... Στο προημιτελικό ουράνιο τόξο θα έχεις... ΠΑΟΚ-ΟΣΦ

λσόν!

Π δεν θα έχεις ουρανίσ

Κοκκίνισε ολόκληρη η Ελ 20

λάδα, κοκκίνισε Θρυλάρ

α μου και το... Ροβανιέμι!

REDBLACKSHEEP

κι αυτός πάλευε στα Τζαβέλλα έναν ξέρω

κο,

The Redemption Magazine

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΓΡΑΦ

ΕΙ Ο

Ε, ΟΧΙ ΝΑ ΜΙΛΑΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ... Α

εροβόλα στο αυτί παίκτη του Θρύλου, καπνογόνα στο παρκέ, κάθε λογής αντικείμενα στο ΟΑΚΑ, καπνογόνα σε παίκτη του Ολυμπιακού στο Ελληνικό (στον Κάιλ Χάινς, στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, όπου το παιχνίδι συνεχίστηκε κανονικά!!!), κάλπικο ευρωπαϊκό, διαιτητικά εγκλήματα σε κάθε παιχνίδι, με κάθε τρόπο, με κάθε διαιτητή. Σχοινάς, Τανατζής, Γκόντας, Πηλοΐδης, Αναστόπουλος, Φούφης, Ζαβλανός, Κορομηλάς, Βορεάδης. Επίθεση στους διαιτητές πριν τα παιχνίδια, τραμπουκισμοί σε διαιτητές κατά τη διάρκεια των αγώνων, απειλές σε διαιτητές πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος, ρίψη χρημάτων στους διαιτητές, απειλές σε παίκτες του Ολυμπιακού, συνοδεία μπράβων σε κάθε... βήμα, χυδαίες εκφράσεις στην κάμερα, εκτός κάμερας, στα αποδυτήρια, τραμπουκισμοί και ρίψη πετρών σε σπίτια διαιτητών, δημόσιες δηλώσεις ότι «πάντα κόντρα στον Ολυμπιακό παίζουμε εναντίον 8 παικτών», πρωτάθλημα στα χαρτιά για 5-10 άτομα που έμειναν στο γήπεδο, πρωτάθλημα με non call, «πέτσινες» νίκες με διαιτησίες 100-0%, 90-10%, 80-20%, ελάχιστα

παιχνίδια με διαιτησία στα ίσια, παράνομη είσοδος στα γήπεδα παρά την τιμωρία, φτύσιμο αντιπάλου, παιχνίδι με αγκωνιές, κινητά σκριν, επιθετικά φάουλ που δίνονται αμυντικά, βήματα που δεν δίνονται και αντ’ αυτού μετράνε και τα καλάθια, φάουλ σε κάθε επαφή, βολές κατά... ριπάς και άλλα πολλά γεγονότα. Οχι και να μιλάτε εσείς στο μπάσκετ για Κύπελλο στα χαρτιά. Οχι και να μιλάτε εσείς. Μη τρελαθούμε τελείως, με όλα αυτά που διαβάζουμε δεξιά και αριστερά τις τελευταίες μέρες. Για την ακρίβεια, εδώ και αρκετά χρόνια τα βλέπουμε και τα ζούμε στο πετσί μας, αλλά προφανώς για όσα «εγκλήματα» γίνονται στο μπάσκετ δεν θα δούμε αντίστοιχες ΔΙΚΕΣ στην τηλεόραση. Εκεί, που δεν είναι μπροστά ο Ολυμπιακός, όλα είναι καλά. Λίγη τσίπα, ρε... Για όλα αυτά τα παραπάνω και για ΑΛΛΑ ΤΟΣΑ που δεν χωράνε να γραφτούν ούτε σε σειρά από τόμους εγκυκλοπαίδειας, θα συμφωνήσω με τον φίλο Γιώργο που το λέει από την πρώτη στιγμή: Πείτε μας, επιτέλους, πότε παίζουμε τον ημιτελικό με τον ΠΑΟΚ...

25

REDBULL

The Redemption Magazine

ΝΙΚΗ ΠΑΣΗ ΘΥ ΓΡΑΦΕΙ Ο REDBULL

Τ

ο ερχόμενο Σάββατο (27/12, 19:00, ΟΤΕ TV), ο Ολυμπιακός υποδέχεται τον Παναθηναϊκό στο πλαίσιο της 11ης αγωνιστικής για την Α1 Basket League ΣΚΡΑΤΣ. Το ντέρμπι του ΣΕΦ έχει τεράστια σημασία για τους «ερυθρόλευκους», μιας και στην συγκεκριμένη αναμέτρηση διακυβεύονται πολλά. Αγωνιστικά στοιχεία Ο κόουτς Σφαιρόπουλος, σαφέστατα και θα θελήσει να ελέγξει η ομάδα του απόλυτα το ρυθμό του αγώνα. Για να το πετύχει αυτό, θα πρέπει την πιεστική άμυνα να ακολουθήσει ο έλεγχος στον τομέα των ριμπάουντ. Οι φιλοξενούμενοι, δεν πρέπει να βρουν τη δυνατότητα να ανανεώσουν χαμένες επιθέσεις τους μέσω επιθετικών ριμπάουντ, στοιχείο το οποίο έχει εμφανιστεί ως αδυναμία έως τώρα, στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Η ομάδα του Ντούσκο Ιβάνοβιτς, επιδιώκει να δίνει γρήγορο ρυθμό στα παιχνίδια της, ψάχνοντας πολλές φορές καταστάσεις πρωτεύοντα ή δευτερύοντα αιφνιδιασμού, ενώ εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από τα σουτ τριών πόντων. Για το λόγο αυτό, οι «ερυθρόλευκοι» θα πρέπει να παίξουν πιεστική περιφεριακή άμυνα, να κάνουν σωστές και γρήγορες περιστροφές , ώστε να μη βρουν οι «πράσινοι» αρκετά σουτ υπό καλές προϋποθέσεις. Όσον αφορά το παιχνίδι μέσα στη ρακέτα, ο μοναδικός αξιόπιστος ψηλός με καλό λόου ποστ παιχνίδι για τον ΠΑΟ, είναι ο Μπατίστα. Οι Ντάνστον και Χάντερ πρέπει να εκμεταλλευτούν την ταχύτητά τους, έναντι των αργών, πλην αποτελεσματικών, κινήσεων του Ουρουγουανού, ώστε να μη βρει ο τελευταίος πολλούς χώρους δράσης. Προσοχή θα χρειαστεί και στην περίπτωση του Μαυροκεφαλίδη, μιας και ο Έλληνας σέντερ αρέσκεται στο να παίρνει αρκετά σουτ από μέση απόσταση (4-5 μέτρα), ανοίγοντας παράλληλα χώρους στη ρακέτα για πιθανές διεισδύσεις. Από εκεί και πέρα, ο Ολυμπιακός θα αναλω26

θεί σε μεγάλο βαθμό σε καταστάσεις που θα επιφέρουν πικ εν ρολ συνεργασίες με κύριο εκφραστή τον αρχηγό, Βασίλη Σπανούλη. Τα καλά σκριν των ψηλών είναι βασικό ζητούμενο, ώστε να βρει χώρο δράσης ο Σπανούλης και είτε να περάσει τη μπάλα σε αυτούς είτε να γίνει ο ίδιος απειλητικός είτε να ψάξει μέσω σπλιτ άουτ, αμαρκάριστους συμπαίκτες στην περιφέρεια. Σημαντικό παράγοντα θα αποτελέσει και η ευστοχία των Πειραιωτών έξω από τη γραμμή του τριπόντου. Με την επιστροφή του Λοτζέσκι, πέραν από το ότι οι «ερυθρόλευκοι» παίζουν επιτέλους με δύο σμολ φόργουορντ ( Λοτζέσκι και Ντάρντεν), υπάρχει μια ακόμη μεγάλη επιθετική απειλή από την περιφέρεια και ο Ολυμπιακός χρειάζεται το «ζεστό χέρι» του Ματ. Οι Σλούκας , Μάντζαρης, Λαφαγιέτ οφείλουν να είναι πολύ πιεστικοί στο μαρκάρισμα των αντίπαλων γκαρντ και ειδικά του Διαμαντίδη, ενώ επιθετικά απαιτείται το καθαρό μυαλό και σωστό διάβασμα της αντίπαλης άμυνας. Τέλος, ο κόουτς Σφαιρόπουλος είναι δεδομένο ότι θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί την αδυναμία που παρουσιάζει η ομάδα του Ντούσκο Ιβάνοβιτς, στην άμυνα μέσα στη ρακέτα. Ο Γκιστ αναμένεται να επιστρατευτεί μία ακόμη φορά για το μαρκάρισμα πάνω στον Σπανούλη, κάτι που σημαίνει ότι συχνά θα είναι μακριά από τη ρακέτα. Τα αργά πόδια των Μπατίστα και Φώτση, καθώς και το γεγονός ότι ο Ράιτ δε δείχνει να ανταποκρίνεται σε αυτό το επίπεδο, επιβάλλει στον Ολυμπιακό να περάσει πολλές φορές την μπάλα στους ψηλούς. Μάχη με το χρόνο ο Πρίντεζης Ίσως γίνει η έκπληξη και καταφέρει να μπει στην αποστολή του αγώνα και ο Γιώργος Πρίντεζης. Ο διεθνής φόργουορντ θα δοκιμάσει μέσα στην εβδομάδα να προπονηθεί με την υπόλοιπη ομάδα σε κανονικούς ρυθμούς και αν ανταπεξέλθει χωρίς ενοχλήσεις, δεν αποκλείεται να δηλώσει «παρών» για το ντέρμπι.

Η ψυχολογική σημα και κόσ

Το δεύτερο και ενδεχομένως σημα ψυχολογική επίδραση που θα αφή το ντέρμπι. Επειτα από ένα δύσκολ πονητή, πολλούς τραυματισμούς κ ξαρτήτως των νικών που έφεραν season της Ευρωλίγκας), μια νίκη α θα δώσει τεράστια ώθηση στους Πε θα μπει με εξαιρετική ψυχολογία σ ο κόσμος αναμένεται να ξαναζεστα στο οποίο η ήττα στο Κύπελλο επι λα, η εικόνα που είχε το ΣΕΦ σε όλα στην Ευρωλίγκα (με εξαίρεση φυσ Αστέρα, στο οποίο λόγω ειδικών σ και δημιουργήθηκε μοναδική ατμό ικανοποιητική. Μια νίκη, λοιπόν, α κάνει αναμφισβήτητα τον κόσμο τ μαζικά στο Φάληρο, στις βραδιές οργάνωσης.

The Redemption Magazine

REDBULL

ΥΣΙΑ ΜΕ ΠΑΟ!

ασία για ομάδα σμο

αντικότερο στοιχείο, είναι η ήσει στους «ερυθρόλευκους» λο διάστημα, με αλλαγή προκαι μέτριες εμφανίσεις (ανεν την 1η θέση στην regular απέναντι στον Παναθηναϊκό ειραιώτες. Σύσσωμη η ομάδα στη μάχη του τοπ 16, ενώ και αθεί μετά από ένα διάστημα ισκίαζε τα πάντα. Παράλληα τα ματς του πρώτου γύρου σικά το ματς με τον Ερυθρό συνθηκών το γήπεδο γέμισε όσφαιρα), δεν ήταν καθόλου απέναντι στον «αιώνιο», θα του Ολυμπιακού να συρρέει του δεύτερου γύρου της δι-

Προσοχή στο ΣΕΦ

Πρώτο ντέρμπι του Σφαιρόπουλου

Το ΣΕΦ αναμένεται κατάμεστο στο ντέρμπι του Σαββάτου και ο κόσμος του Ολυμπιακού πρέπει να σταθεί στο ύψος του. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δωθεί η αφορμή στους διαιτητές (Χριστοδούλου-Γκόντας-Αναστόπουλος) να διακόψουν την αναμέτρηση γιατί είναι δεδομένο, πως μετά το δεδικασμένο που δημιουργήθηκε στο φετινό ντέρμπι ανάμεσα σε Άρη και ΠΑΟΚ στο Αλεξάνδρειο, δε θέλει και πολύ ώστε «να τιναχτεί το ματς στον αέρα». Στήριξη με πάθος και φωνή, ώστε να βοηθήσουμε την ομάδα να φτάσει στη νίκη και να μη δώσουμε πάτημα σε κανέναν να βλάψει τον Ολυμπιακό μας.

Καταρχήν, το ματς αυτό θα αποτελέσει το πρώτο ντέρμπι «αιωνίων» για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο. Ο Ελληνας τεχνικός, σαφέστατα και θέλει να συνδυαστεί αυτό το ντεμπούτο με νίκη, η οποία θα δώσει τόσο στον ίδιο όσο και στην ομάδα πολύ μεγάλη ψυχολογική ώθηση εν όψει της συνέχειας. Οι Πειραιώτες κουβαλάνε στην πλάτη ένα μεγάλο βάρος από τις τελευταίες αναμετρήσεις απέναντι στους «πράσινους» και οι κλυδωνισμοί που επέφερε ο αποκλεισμός στο Κύπελλο, ήταν μεγάλοι. Αυτή η αναμέτρηση αποτελεί μια τεράστια ευκαιρία για τον Ολυμπιακό, να πετύχει δύο πολύ βασικά πράγματα.

Βαθμολογικό κίνητρο

Αρχικά, ο Ολυμπιακός θέλει να μείνει ζωντανός στην υπόθεση «1η θέση στην κανονική διάρκεια του Πρωταθλήματος», η οποία και δίνει το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ. Η ήττα που έκανε η ομάδα στην Κηφισιά, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο ΠΑΟ δεν έχει στραβοπατήσει, κάνει τους γηπεδούχους να παίζουν με την πλάτη στον τοίχο.

27

ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ REDBULL

The TheRedemption RedemptionMagazine Magazine

OΜΙΛΟΣ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙ Ο REDBULL

Γ

νωστοί έγιναν οι δύο όμιλοι για τη δεύτερη φάση της Ευρωλίγκας καθώς και το πρόγραμμα των αναμετρήσεων. Ο Ολυμπιακός θα αντιμετωπίσει τις ΤΣΣΚΑ Μόσχας - Ουνικάχα Μάλαγα – Φενέρμπαχτσε Αρμάνι Μιλάνο - Εφές Αναντολού - Νίζνι και Λαμποράλ. Πρεμιέρα στη Μάλαγα Την Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2015 (22:00) ο Ολυμπιακός θα αντιμετωπίσει την Ουνικάχα Μάλαγα στην «Μάρτιν Καρπένα Αρένα». Η συγκεκριμένη αναμέτρηση είναι πάρα πολύ καθοριστική, μιας και οι Πειραιώτες θέλουν να κάνουν δυναμικό ξεκίνημα με μια μεγάλη εκτός έδρας νίκη. Ο «οδηγός» για το τοπ 16 Το τοπ 16 αποτελεί έναν μαραθώνιο δεκατεσσάρων αγωνιστικών, στον οποίο τον σημαντικότερο ρόλο δεν παίζουν τα μπάτζετ και τα ρόστερ των ομάδων. Αντ’αυτού, το βασικότερο είναι ποιες ομάδες θα παρουσιάσουν την καλύτερη χημεία, πότε θα φορμαριστούν και πόσο καλά θα διαχειρίζονται το εκάστοτε αποτέλεσμα. Το κάθε παιχνίδι είναι ξεχωριστό, απαιτείται απόλυτη συγκέντρωση σε όλη τη διάρκεια κάθε ματς και δεν υπάρχουν περιθώρια ούτε για πανηγύρια στις νίκες ούτε για απογοήτευση στης ήττες. Για τη συγκεκριμένη φάση της διόργανωσης, η οποία ολοκληρώνεται το πρώτο δεκαήμερο του Απριλίου, είναι δεδομένο πως όλες οι ομάδες θα παρουσιάσουν μεταπτώσεις στην απόδοσή τους. Κανείς δε πρόκειται να «πάει τρένο», κάνοντας μόνο νίκες, ενώ θα υπάρξουν και άσχημες βραδιές με κακές εμφανίσεις. Επίσης, πολύ σημαντικό είναι το τι μέλλει γενέσθαι σε κάθε ομάδα όσον αφορά τις μεταγραφικές προσθήκες εν όψει του τοπ 16, αλλά και των τραυματισμών. Οι «ερυθρόλευκοι», ευελπιστούν να μην ταλαιπωρηθούν κι άλλο από απουσίες παικτών, περιμένουν τον Πρίντεζη να γυρίσει υγιής και δυνατός, ώστε να απομένει ως μοναδική απουσία, αυτή του Παπαπέτρου (υπολογίζεται στα τέλη Γενάρη-μέσα Φλεβάρη να αρχίσει εκ νέου τις προπονήσεις). Δεν αποκλείεται η απόκτηση κάποιου παίκτη για τη φροντ λάιν και ό,τι είναι να συμβεί, θα συμβεί τις επόμενες ημέρες και πριν την πρεμιέρα κόντρα στη Μάλαγα. Από την έναρξη του τοπ 16 και έπειτα, οι ομάδες έχουν δικαίωμα να προσθέσουν παίκτη στο ρόστερ τους μόνο μετά την ολοκλήρωση του πρώτου μισού, δηλαδή μεταξύ της 7ης και της 8ης αγωνιστικής. Συνοψίζοντας, υπάρχουν κάποιες σταθερές που όσο περισσότερο κρατηθούν, τόσο θα αυξηθούν οι πιθανότητες για την πρόκριση και ένα καλό

πλασάρισμα εν όψει των πλέι οφ. Παράγοντας «έδρα» Είναι δεδομένο πως η αξιοποίηση του ΣΕΦ αποτελεί βασικό παράγοντα για τον Ολυμπιακό. Οι Πειραιώτες, θα καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να κρατήσουν αλώβητο το φαληρικό γήπεδο, ει δυνατόν και στις 7 εντός έδρας αναμετρήσεις. Στην προσπάθεια αυτή καλείται να αναλάβει το ρόλο του και ο κόσμος,γεμίζοντας το γήπεδο και στηρίζοντας έμπρακτα, με όλη του τη δύναμη την ομάδα. Θα υπάρξουν μεγάλες βραδιές, μοναδικές στιγμές και σπουδαίες αναμετρήσεις τα βράδια του ΣΕΦ στο τοπ 16. Μάλιστα, κάποια στοιχεία προσδίδουν ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον σε κάποιες αναμετρήσεις. Την 6η αγωνιστική, ο Ολυμπιακός θα υποδεχτεί την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Ο Κάιλ Χάινς θα παίξει για πρώτη φορά στο ΣΕΦ με φανέλα άλλης ομάδας, απέναντι στην ομάδα που αγαπήθηκε όσο λίγοι. Παράλληλα, επιστρέφει ξανά ως αντίπαλος ο Μίλος Τεόντοσιτς, ενώ πρώτη φορά ως αντίπαλος χεντ κόουτς στο Φάληρο θα έρθει ο Δημήτρης Ιτούδης. Την 9η αγωνιστική, οι «ερυθρόλευκοι» υποδέχονται τη Φενέρ και άπαντες στο Μεγάλο Λιμάνι ευελπιστούν να ζήσουν μια βραδιά ανάλογη της περσινής στην αντίστοιχη αναμέτρηση. Τότε, που επικράτησε ο Ολυμπιακός με 95-82 σε ένα απ’τα μεγαλύτερα ματς του Βασίλη Σπανούλη με τη φανέλα του «δαφνοστεφανομένου». Αλλωστε, η παρουσία του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στον πάγκο των Τούρκων, κάνει την συγκεκριμένη αναμέτρηση ξεχωριστή για τον κόσμο (και όχι μόνο...) του Ολυμπιακού. Για την 12η αγωνιστική, οι Πειραιώτες θα υποδεχτούν την Αναντόλου Εφές. Η επιστροφή του Ντούσαν Ίβκοβιτς κατά κύριο λόγο, αλλά και του Στράτου Περπέρογλου, αναμένεται να προσδώσει ένα συγκινισιακό κλίμα. Ο Ντούντα κατέκτησε δύο Ευρωπαϊκά τρόπαια με το σύλλογο (1997/2012), δύο Πρωταθλήματα Ελλάδος (1997/2012) και δύο Κύπελλα Ελλάδος (1997/2011) και αποτελεί μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της ομάδας. Τόσο ο ίδιος όσο και ο Περπέρογλου (βασικός συντελεστής της ομάδας που έκανε το back to back με το Ευρωπαϊκό στο Λονδίνο), αναμένεται να τιμηθούν από το σύλλογο και να αποθεωθούν από τον κόσμο του Ολυμπιακού. «Χτυπάς» κάθε ματς Από τη στιγμή που ο στόχος είναι η πρόκριση στην «οχτάδα» με το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα, είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να διεκδικείς τη νίκη σε κάθε αναμέτρηση. Πέραν, λοιπόν, από τα ματς του ΣΕΦ, ο Ολυμπιακός πρέπει να παρουσι-

REDBULL

ΟΠ 16

The Redemption Magazine

αστεί δυνατός και εκτός έδρας. Στο τοπ 16 το επίπεδο ανεβαίνει, όπως και ο βαθμός δυσκολίας για κάθε πιθανό «διπλό». Ανδαλουσία- Βιτόρια-Μιλάνο είναι παραδοσιακές έδρες στην Ευρώπη, στις οποίες η ομάδα εάν παρουσιαστεί σύμφωνα με τις δυνατότητές της, μπορεί να έχει τον πρώτο λόγο για τη νίκη. Το άγνωστο Νόβγκοροντ, όπου εδρεύει η ρώσικη Νίζνι και την οποία θα αντιμετωπίσει εκεί ο Ολυμπιακός στην 7η αγωνιστική, χρειάζεται προσοχή μιας και η Νίζνι, ιδιαίτερα εντός έδρας έχει παρουσιαστεί πάρα πολύ ανταγωνιστική. Οι δύο επισκέψεις στην Πόλη, 3η αγωνιστική κόντρα στη Φενέρ και 5η κόντρα στην Εφές, έχουν μεγάλο βαθμό δυσκολίας και θα αποτελέσουν πολύ μεγάλα τεστ για τους «ερυθρόλευκους». Τέλος, υπάρχει και το ματς στη Μόσχα κόντρα στην ΤΣΣΚΑ, την προτελευταία αγωνιστική, παιχνίδι το οποίο επίσης είναι πολύ δύσκολο μιας και η «ρώσικη αρκούδα» παραδοσιακά είναι πάρα πολύ δυνατή και αξιόπιστη μέσα στο σπίτι της. Ο πραγματικός Ολυμπιακός Μπαίνουμε στο διάστημα της σεζόν όπου κάθε ματς στην Ευρωλίγκα είναι «τελικός» και κάθε νίκη υπερπολύτιμη. Ο Ολυμπιακός, θέλει να παρουσιαστεί όσο πιο πλήρης γίνεται και να αποκτήσει η ομάδα τον ρυθμό και τα «θέλω» που επιχειρεί να της προσδώσει ο κόουτς Σφαιρόπουλος. Η ομάδα έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης με τις επιστροφές των τραυματιών και άπαντες είναι αποφασισμένοι να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό στη μεγάλη μάχη που θα δοθεί καθ’όλη τη διάρκεια του τοπ 16. Η πρόκριση και το πλεονέκτημα της έδρας στους «8» είναι μέσα στις δυνατότητες του πολύ καλού και δυνατού Ολυμπιακού.

«Θρύλε για πάρτη σου...»

20

The Redemption Magazine

ΑΙΧΜΗΡΗ

ΑΙΧΜΗΡΗ

Η «ΤΟΡΠΙΛΑΚΑΤΟΣ» ΤΟΥ ΦΙΛΕ

Α

ρχές δεκαετίας του ‘90 δεν υπήρξε μόνο ο Σαλιαρέλης, που είχε προσεδαφίσει τα τρία «μινγκ» (Προτάσοφ – Σάβιτσεφ - Λιτόφτσενκο) της πάλαι ποτέ ισχυρής Σοβιετικής Ενωσης στον «ερυθρόλευκο» γίγαντα του ελληνικού αθλητισμού. Σε ένα ακόμη τμήμα των λιμανίσιων – αυτό του βόλεϊ, άρτι αφιχθείς από την γενέτειρα του Γκορμπατσώφ στον προθάλαμο της αγωνιστικής χρονιάς του 1991-92, προσαράζει η σοβιετική «τορπιλάκατος», Ραιμόντ Βίλντε (19-8-1962). Το «θηρίο» του φιλέ, με λετονική καταγωγή, κατατάσσεται ως παίκτης σύμβολο και μύθος στις σελίδες της βιβλιογραφίας του αθλήματος. Δυστυχώς η καριέρα του δεν εκτοξεύθη βέβαια όπως προμηνυόταν στο απόλυτο «πικ» της, μιας και ο Βίλντε «τραβήχτηκε» για καιρό εκτός γηπέδων, με την ταλαιπωρημένη του μέση. Αν και ξεκίνησε αγωνιζόμενος από την θέση του διαγώνιου, τα μετέπειτα βήματά του τον καθιέρωσαν στην θέση του κεντρικού, όπου και μεγαλούργησε. Πρώτη του ομάδα υπήρξε η Ραδιοτεκνίκ Ρίγας, στην οποία και παρέμεινε για μια δεκαετία (1981-1991). Εκεί κάπου η πυξίδα του επόμενου σταθμού του τον ξεβράζει πολύ πιο νότια, στην Ελλάδα και τον Ολυμπιακό κι ενώ αρχικά το συμβόλαιό του «έδειχνε» παραμονή ενός έτους, μετά το πέρας της περιόδου επεκτάθηκε για έναν ακόμη χρόνο. Ο Βίλντε με τον Θρύλο, φτάνει στην κορωνίδα των επιτυχιών του σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπερ μεθερμηνευόμενον εστί: φιναλίστ στον τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο «σπίτι» του - το ΣΕΦ (91’-92’), καθώς και 3η θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο συλλόγων (92΄). Η «γαρνιτούρα» περιελάμβανε το νταμπλ του 1992 στον ελληνικό χώρο. Επιπροσθέτως, ο Λετονός έχει στη συλλογή του άλλα δυο πρωταθλήματα, από

Εσθονία και Σοβιετική Ενωση μεριά, συν τις τρομερές του επιτυχίες σε εθνικό επίπεδο: δύο χρυσά μετάλλια σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα (1985-1987), ένα αργυρό σε Παγκόσμιο (1986), ένα αργυρό στην Ολυμπιάδα της Σεούλ (1988). Η βραδιά όμως που «στιγμάτισε» με αρνητικό τρόπο τόσο την καριέρα του, όσο και τις «θερμές» καρδιές των οπαδών μας αναμφισβήτητα υπήρξε εκείνη, απέναντι στην Μεσατζέρο Ραβένα. Στο φαληρικό στάδιο, 20.000 παλαβοί «γαύροι» κρέμονται σαν τα «τσαμπιά» από τις εξέδρες, δημιουργώντας πραγματικά μια πύρινη λαίλαπα λαού! Αυτή, που «κατασπάραξε» στον ημιτελικό, τους Ρώσους της ΤΣΣΚΑ Μόσχας! Ο Θρύλος, βρίσκεται αντιμέτωπος με την μεγαλύτερη πρόκληση της ιστορίας του - που θα τον φέρει στο πρώτο σκαλί της Ευρώπης - απέναντι στην ομάδα των «μύθων», Κίραλι και Τίμονς! Στην προθέρμανση η ειμαρμένη - αυτός ο αστάθμητος παράγοντας - επιφέρει «καίριο» πλήγμα στους διοργανωτές του φάιναλ-φορ, αφού ο Βίλντε τραυματίζεται στην μέση. Ο λαβωμένος Ραιμόν, θα πάρει κάποια λεπτά συμμετοχής παρά ταύτα όντας ωσεί παρών μιας και δεν μπορούσε καν να επιχειρήσει άλμα. Η «αρμάδα» του Γιάννη Λάιου, στερείται των υπηρεσιών της μεγαλύτερης μονάδας της και ως φυσικό επακόλουθο είναι οι Πειραιώτες να χάσουν με 0-3. Πέρα από το αγωνιστικό πλήγμα, το ψυχολογικό ΣΟΚ των συμπαικτών του Λετονού ήταν η κυριότερη αιτία που δεν τους επέτρεψε να «μπουν» στο πνεύμα της αναμέτρησης. Για την ιστορία, χρειάστηκε να περάσουν δύο έτη περίπου μετά την επέμβαση μέσης που έκανε, για να πατήσει ξανά τάραφλεξ. Στο τώρα, ασκεί τα προπονητικά του καθήκοντα από το 2007 στην Εθνική Λετονίας.

31

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

The Redemption Magazine

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΣΕΡΒ

Σ

την αρχή δεν φαινόταν πολύ λογικό να αναλάβει ο προπονητής της ομάδας πόλο Ανδρών του Ολυμπιακού την εθνική ομάδα. Η πρώτη πληροφόρηση, που ήρθε πριν ανακοινωθεί ο Βλάχος, αρκούσε να κάνει τα νυσταγμένα μάτια να ανοίξουν σε ποσοστό που στο Μπρονξ ονομάζεται «ένα εκατοστό πριν τη χρήση κρακ». Και έπειτα η εσωτερική διαδικασία ολοκληρώθηκε με την ανακοίνωση. Ο Θοδωρής Βλάχος αναλαμβάνει την εθνική πόλο Ανδρών και με εκείνον θα πάει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Καζάν τον Ιούλιο του 2015, με εκείνον θα πάει και στο προολυμπιακό τουρνουά την άνοιξη του 2016, που θα κρίνει, κατά πάσα πιθανότητα, αν η Εθνική πάει στους 10ους διαδοχικούς Ολυμπιακούς Αγώνες της ιστορίας της. Μετά από λίγη ώρα, το φαινόμενο αποδείχθηκε απατηλό. Σίγουρα, υπήρχαν κι άλλοι διαθέσιμοι προπονητές να αναλάβουν την καρέκλα του ομοσπονδιακού προπονητή. Αλλά δεν ήταν τόσο πολλοί όσο φαινόταν. Ο Βαγγέλης Πάτερος, που θα ήταν επίσης κατάλληλος, βρίσκεται στη Σμύρνη. Ο Μάκης Βολτυράκης δεν ασχολείται πια με τον ανταγωνισμό, αλλά δεν μπορεί να πει κάποιος ότι δεν ήταν υποψηφιότητα. Ο Γιάννης Γιαννουρής θα ήταν επίσης καλή περίπτωση, αν δεν είχε τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις του στο Μπακού, για τους 1ους Ευρωπαϊκούς Αγώνες της ιστορίας. Φυσικά, υπάρχει και ο Τεό Λοράντος του ΝΟ Βουλιαγμένης, ο οποίος ενδεχομένως να ήθελε να γίνει ομοσπονδιακός τεχνικός περισσότερο από όσο δείχνει. Ο Βλάχος, όμως, υπερτερεί των συγκεκριμένων προπονητών- και όσων είναι συμβεβλημένων με την ΚΟΕ, τους οποίους... έφαγε η μαρμάγκα διότι η θητεία του Σάκη Κεχαγιά έφερε δυσπιστία στους παίκτες- σε ένα πολύ συγκεκριμένο κομμάτι: είναι ο τεχνικός του Ολυμπιακού. Και αυτό σημαίνει ότι είναι ο προπονητής μίας ομάδας η οποία έχει τη συντριπτική πλειοψηφία των διεθνών στο ρόστερ της. Σημαίνει ότι δουλεύει κάθε μέρα μαζί τους. Από τώρα αξίζει να σημειωθεί ότι, εφόσον όλα πάνε καλά, οι διεθνείς του Ολυμπιακού που θα πάνε στο Καζάν θα είναι διψήφιος αριθμός: Γιάννης Φουντούλης, Αγγελος Βλαχόπουλος, Μανώλης Μυλωνάκης, Αλέξανδρος Γούνας, Χριστόδουλος Κολόμβος, Κώστας Μουρίκης, Γιώργος Δερβίσης (μαρκάρετέ το, διότι αν συνεχίσει να παίζει έτσι όπως έπαιξε με τη Ραντνίτσκι θα είναι στο Καζάν), Κώστας Γαλανίδης, σε περίπτωση που είναι καλά, Βαγγέλης Δελακάς και Κυριάκος Ποντικέας. Συν τον Χρήστο Αφρουδάκη, τον Κώστα Τσαλκάνη, με τον Μάριο Καπότση να θέτει υποψηφιότητα, τον Κωνσταντίνο Γεννηδουνιά να βρίσκει ξανά τον προπονητή που τον ανέδειξε στο Φάληρο και να θέλει να δείξει πόσο υψηλό είναι το φρόνημά του, τον Δημήτρη Τίγκα, ο οποίος τυγχάνει της εκτίμησης του προπονητή του, και κάποια «μαύρα άλογα», όπως είναι ο Διονύσης Καρούντζος ή ο Μανώλης Σολανάκης, αλλά ακόμα και μικρότεροι πολίστες που ανεβαίνουν αισθητά, ο Βλάχος θα έχει διαθέσιμους παίκτες στην προετοιμασία και θα έχει και πίστωση χρόνου από τους ίδιους τους πολίστες της ομάδας. Για ποιο λόγο ανέλαβε ο Βλάχος την Εθνική; Πρώτον, πληροί τις προϋποθέσεις που ζήτησαν οι παίκτες για τον νέο ομοσπονδιακό τεχνικό: είναι νέος, αλλά είναι και έμπειρος, καθώς βρίσκεται στο τιμόνι του Ολυμπιακού για τέταρτη σεζόν. Είναι παλαίμαχος πολίστας, που σημαίνει ότι καταλαβαίνει τι είναι να είσαι αθλητής. Εχει δουλέψει με τον Ντράγκαν Ματουτίνοβιτς, τον Ζόλταν Κάσας και τον Βέσελιν Τζούχο ως βοηθός προπονητής του Ολυμπιακού από το 2000 έως το 2005 και έκανε το αγροτικό του με εξαιρετική επιτυχία στο Φάληρο, από το 2005 έως το 2011. Το καλοκαίρι εκείνο έγινε η αλλαγή φρουράς, κατά την οποία ο Βαγγέλης Πάτερος έφυγε από τον Ολυμπιακό και ο Θοδωρής Βλάχος ανέλαβε μία ομάδα η οποία είχε χάσει οκτώ πολίστες. Ωστόσο ανταποκρίθηκε άψογα. Είναι καλός προπονητής και είναι βέβαιο ότι θα ανταμώσει ξανά με τον βοηθό του την πρώτη διετία του στον Ολυμπιακό, πριν αναλάβει ο Δημήτρης Μάζης

32

χρέη τιμ μάνατζερ, δηλαδή τον Δημήτρη Κραβαρίτη. Ο τελευταίος ήταν προτεινόμενος από τον Κεχαγιά στην Εθνική, αλλά με τον Βλάχο συνεργάζονται, στον Ολυμπιακό ο ένας είναι ο τεχνικός της ανδρικής ομάδας και ο άλλος ο υπεύθυνος της ακαδημίας και το δίδυμό τους δούλεψε εξαιρετικά σε πολύ δύσκολες στιγμές για την ομάδα και τον σύλλογο. Αλλωστε, για όποιον δεν θυμάται, ο Ολυμπιακός έχασε το πρωτάθλημα του 2012 από τη Βουλιαγμένη- σε μία σειρά αγώνων δεν χάνεις από μία στιγμή, αλλά αυτό είναι τρανταχτό παράδειγμα- από το χαμένο πέναλτι του Δημήτρη Μάζη, 8’’ πριν τη λήξη της κανονικής διάρκειας του πέμπτου τελικού. Υπάρχει, ωστόσο, ένας επιπλέον λόγος που προτιμήθηκε ο Βλάχος: έπρεπε να σταματήσουν οι κραδασμοί γύρω από την εθνική ομάδα και γύρω από τον Ολυμπιακό. Οι «ερυθρόλευκοι» βρίσκονται σε τροχιά πρόκρισης στο Final 6 του Champions League και μπαίνουν στο δίδυμο των πιο σημαντικών ματς της χρονιάς, με την Προ Ρέκο στη Γένοβα και στο Εγκερ με την ομώνυμη ομάδα. Αν ο Ολυμπιακός νικήσει το δεύτερο παιχνίδι, θα αυξήσει το ποσοστό πρόκρισής του κατά 30% για τη διοργάνωση. Στην ΚΟΕ το σκέφτηκαν κι έτσι: ότι δεν γίνεται να πληρώνει το πλέον εξαγώγιμο προϊόν του ελληνικού πόλο στην Ευρώπη σε επίπεδο Ανδρών τα επεισόδια για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα τους μήνες Νοέμβριο, Δεκέμβριο, Ιανουάριο και Φεβρουάριο, όταν δηλαδή τόσες πολλές καταστάσεις για έναν σύλλογο που επένδυσε στο τμήμα με φόντο την ευρωπαϊκή δόξα και με προϋπολογισμό παλαιότερων ετών έγινε φανερό ότι επηρεάζουν τους παίκτες. Αν μη τι άλλο, στον Ολυμπιακό επικροτούν την επιλογή. Η επιλογή της ΚΟΕ σημαίνει αυτομάτως ότι ο Βλάχος παίρνει τα κλειδιά του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Δεν είναι τόσο παράλογη αυτή η διπλή ιδιότητα. Ο Ντέγιαν Σάβιτς έγινε προπονητής του Ερυθρού Αστέρα το καλοκαίρι του 2012 και τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους έγινε τεχνικός της εθνικής Σερβίας. Ο βοηθός προπονητής στην εθνική Σερβίας, Ούρος Στεβάνοβιτς, είναι προπονητής της Ραντνίτσκι Κραγκούγεβατς. Ο προπονητής της Πάρτιζαν, Βλάντα Βουγιασίνοβιτς, είναι τεχνικός των εθνικών ομάδων Νέων Ανδρών και Εφήβων της Σερβίας. Και ο τωρινός αρχηγός της Ραντνίτσκι Κραγκούγεβατς, Αλεξάνταρ Τσίριτς, θα γίνει ο ομοσπονδιακός τεχνικός της εθνικής Παίδων και, κατά πάσα πιθανότητα, βοηθός του Στεβάνοβιτς στη Ραντνίτσκι! Ο ανταγωνισμός γίνεται με φόντο την εθνική ομάδα και ο Βλάχος το ξέρει ότι οι παίκτες καρδιοχτυπούν για το εθνόσημο. Με την πρόσληψή του, το ζήτημα έχει ήδη λυθεί και έτσι η ομάδα θα μπορεί να προετοιμαστεί για το Champions League, καθώς ήδη συμμετέχει σε έναν μπλεγμένο όμιλο, με τους παίκτες- είτε είναι ενθουσιασμένοι ή όχι- ήσυχους για την πρόσληψή του. Η ΚΟΕ θα μπορούσε να δώσει στον Λοράντο το πασαπόρτι για τις μικρές εθνικές ομάδες (μια και η Βουλιαγμένη είναι εκεί πλειοψηφία) και να προσλάβει τεχνικό σύμβουλο τον Πάτερο, με τον Γιαννουρή να βρίσκεται στα υπ’ όψιν και τον Χατζηθεοδώρου πάντα διαθέσιμο, διαχωρίζοντας έτσι τον διασυλλογικό ανταγωνισμό με την Εθνική και ξεκινώντας μία εποχή πανστρατιάς. Αλλά αυτό θα ήταν σαν να καίνε τα σουτιέν τους στην πλατεία οι φεμινίστριες. Προς το παρόν δεν γίνεται τόση... απελευθέρωση. Δεν θα είναι έκπληξη, πάντως, αν υπάρξουν κι άλλα ονόματα στις κλήσεις του Βλάχου. Ο Γιώργος Ντόσκας είναι πληγωμένος από την υπόθεση στο προολυμπιακό τουρνουά του 2012, όταν παρά το γεγονός ότι είχε λοιμώδη μονοπυρήνωση η ΚΟΕ τον έκοψε. Ο Βλάχος μπορεί να ζητήσει τη βοήθειά του, ενώ και ο Δεληγιάννης είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα περάσει από τη σκέψη του. Βεβαίως, πρέπει να είναι δίκαιος, και μερικές φορές αυτό δεν συνεπάγεται με το να είναι σωστός. Πάντως, έχοντας την προπονητική πείρα που απέκτησε στον Ολυμπιακό, έχει ειδικό βάρος να αντιμετωπίζει ειδικές συνθήκες. Οι ειδικές συνθήκες στην ομάδα πόλο Ανδρών του Ολυμπιακού είναι πιο αποπνικτικές κι από εκείνες που αντιμετωπίζουν μεσαίες και μεγαλομεσαίες ομάδες της Superleague.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

The Redemption Magazine

ΓΡΑΦΕΙ Ο

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

ΒΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ

REDonAIR by

Ενα όνειρο είναι μονάχα ένα όνειρο. Ενας στόχος είναι ένα όνειρο με σχέδιο και προθεσμία κι έτσι πας μακριά στο Γιουρόπα. Βαζελάκια στα εγκαίνια μαζευτήκατε αρκετοί για να γιορτάσετε ή για να φυλάτε μην έχουμε τίποτα τικ τακ ΠΑΛΙ! Η πρόοδος είναι ωραία λέξη, αλλά αυτό που τη δημιουργεί είναι η αλλαγή και η αλλαγή έχει πολλούς εχθρούς. Παλιά είχαν καλέσει τον Λουα Λουα για «άσεμνη», είπαν, χειρονομία.... τον ΤΖΑΒΕΛΛΑ θα τον καλέσει κανένας για την επιθετική συμπεριφορά του σε συναδέλφους;;