Redemptionteuxos7 by Redonair Official

Editor’s Letter

The Redemption Magazine

r e k oc

EDItORIAL

R y B

ΟΧΙ άλλο μεξικάνικο σήριαλ! Υπ. Εκδοσης Γεώργιος Γερακανάκης

Διορθώσεις

Ιωάννα Ελευθερίου

Συντακτική ομάδα Λάμπρος Μπαλάφας Ηρακλής Αντύπας Κώστας Εξαρχος PESETERO Λ. Ελευθερίου Μ. Βελτσίστας Στρ. Ζαλούμης RED BULL Καθηγητής ΑΧΟΝ EDDIE7 REDblackSheep Γ. Δεμενεόπουλος Αιχμηρή El Norte

By Redonair 2

σο πλησιάζει η μεταγραφική περίοδος, τόσο πιο πολύ θα αρχίσει να ακούγεται το όνομα του Πουλίδο και θα αρχίσουν πάλι οι φωτογραφίες από αεροδρόμια και καράβια. Αρχισαν ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα και όσο πλησιάζει ο καιρός τόσο πιο πολύ θα βγαίνουν δηλώσεις, υποσχέσεις και φωτογραφίες που θα φέρνουν το μεξικάνικο σήριαλ και «καλά» κοντά στο Λιμάνι. Η ερυθρόλευκη χειμερινή μεταγραφική περίοδος όμως, δεν μπορεί να περιμένει τον Πουλίδο, γιατί και κούρασε 3 μήνες το καλοκαίρι αλλά και έχει καταντήσει ανέκδοτο. Ο Ολυμπιακός δεν έχει την πολυτέλεια να περιμένει να δει τί θα γίνει με τον νεαρό επιθετικό, ΕΙΔΙΚΑ τον Γενάρη, καθώς όσες μεταγραφές γίνουν πρέπει να είναι έτοιμες για άμεση είσοδο στην ομάδα και στις υποχρεώσεις της. Δεν μπορεί ούτε η ΠΑΕ Ολυμπιακός, ούτε βέβαια και ο κόσμος της, να νομίζει και να περιμένει πως ένας νεαρός ποδοσφαιριστής που είναι εκτός αγωνιστικών υποχρεώσεων τόσους μήνες, θα έρθει στον Πειραιά και θα

βοηθήσει την ομάδα στις ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις, που δεν μπορούν ΟΥΤΕ να περιμένουν να προσαρμοστεί κάποιος, ΟΥΤΕ έχουν περίοδο χάριτος. Δεν μπορεί μια σοβαρή ΠΑΕ να θέλει να προχωρήσει στην Ευρώπη και να περιμένει από ένα Μεξικάνο νεαρό να την οδηγήσει ψηλά στη διοργάνωση, και ο ΠΕΛΕ να είναι θέλει χρόνο προσαρμογής, που δυστυχώς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ στις χειμερινές μεταγραφές. Τέλος, δεν μπορεί η ΠΑΕ Ολυμπιακός να συνεχίσει να ποντάρει στον απαθή Μήτρογλου και στους νεαρούς Μπενίτεζ και Διαμαντάκο να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά, απλά δεν γίνεται, γιατί ΘΕΛΕΙ επιθετικό έμπειρο και έτοιμο, ΑΝ θέλουν βέβαια στην ΠΛ. Αλεξάνδρας να περάσουμε στην επόμενη φάση. Εκτός και αν θέλουν να ζήσουμε πάλι την επική κίνηση Μίτσελ, που πέταξε τον Βέργο μέσα στο Μάντσεστερ και γίνουμε ΟΛΟΙ σοφότεροι.

Μονο

ολυμπιακος

The Redemption Magazine

PESETERO

ΜΠΑΛΑ ΕΙΝΑΙ, ΟΧΙ ΠΟΛΕΜΟΣ Ο αγώνας με την Ατλέτικο ανήκει στην ιστορία, ο αγώνας με την Κέρκυρα επίσης και ακολουθεί ο αγώνας με τον ΠΑΟΚ, που εν πολλοίς θα κρίνει και το ποιός θα έχει το προβάδισμα για να τερματίσει στην πρώτη θέση με την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου. Ωστόσο, το παρόν κείμενο δεν αφορά το αγωνιστικό ή διοικητικό κομμάτι του Ολυμπιακού ή των αντιπάλων του, αλλά κάτι γενικότερο, μεγαλύτερο και άκρως ανησυχητικό: Το γεγονός πως τα πράγματα οπαδικά αρχίζουν να ξεφεύγουν. Μέσα σε πολύ κοντινό χρονικό διάστημα, είχαμε τρείς θανάτους ανθρώπων σε αθλητικά γεγονότα: Του Κώστα Κατσούλη, οπαδού του Εθνικού που έχασε τη ζωή του όταν ξυλοκοπήθηκε σε αγώνα με τον Ηρόδοτο. Του Μάρκο Ίβκοβιτς, οπαδού του Ερυθρού Αστέρα, που έχασε τη ζωή του στην Τουρκία όταν μαχαιρώθηκε έξω από το γήπεδο της Γαλατάσαράι και το πιο πρόσφατο, το προχθεσινό, με τον οπαδό της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια που έπαθε καρδιακή προσβολή όταν - σύμφωνα με το ρεπορτάζ - οπαδοί της Ατλέτικο Μαδρίτης τον πέταξαν στον ποταμό Μαθανάρες. Ειλικρινά προσπαθώ να εξηγήσω που στο διάβολο κολλάει η αγάπη προς την ομάδα, ο καλώς εννοούμενος - αν υπάρχει πια - οπαδισμός, με συμβάντα όπως τα παραπάνω. Δεν μιλάμε για οπαδισμό, υπεράσπιση ιδανικών, συμβόλων και ιδεών και κάτι τέτοια επικολυρικά που λένε διάφοροι παπατζήδες μεγαλοδημοσιογράφοι, αλλά για απύθμενη βλακεία, για εγκληματικότητα. Μιλάμε για φόνο! Δε μιλάμε πλέον για κλασικές, παραδοσιακές οπαδικές κόντρες με τις σφαλιάρες τις μπουνιές τις κλωτσιές, αλλά μιλάμε για πόλεμο. Όταν παίρνεις ένα μαχαίρι και πας να σκοτώσεις κάποιον που δεν ξέρεις, που δεν έχει πειράξει την οικογένεια σου, που δεν σε χωρίζει τίποτα ουσιαστικό απ’αυτόν, με το πρόσχημα οτι «είναι αντίπαλος», τότε συγνώμη φίλε, αλλά δύο πράγματα μπορεί να είσαι: Ή εντελώς μαλάκας ή δολοφόνος. Ή και τα δύο.

Δεν ξέρω που οφείλεται αυτή η έξαρση. Πάντοτε υπήρχαν τέτοια στον αθλητισμό, δυστυχώς - έχουμε θρηνήσει θύματα ουκ ολίγες φορές. Αλλά τα τελευταία χρόνια ειδικά, αυτή η ιστορία με τα μαχαιρώματα και τα «είκοσι εναντίον ενός» έχει καταντήσει αηδία. Ο κάθε κομπλεξικός, ο κάθε στερημένος, φορτώνει ένα μαχαίρι στην τσέπη και με τον αέρα του «λεβέντη» που στηρίζεται από τον όχλο, πάει να σκοτώσει. Να σκοτώσει, διάολε - για μπάλα και για μπάσκετ μιλάμε όχι για πόλεμο! Πάει ο κάθε βλαμμένος που έχει πιεί ουίσκι, μπύρες, ούζα, μουρουνέλαιο και σιρόπια ανακατεμένα όλα μαζί, βγαίνει στο δρόμο και όποιον πάρει ο χάρος. Ποιός αθλητισμός; Ποιό ποδόσφαιρο, ποιό μπάσκετ, ποιός οπαδισμός και ποιές «αγνές οπαδικές κόντρες»; Εδώ φτάνουμε σε σημείο να αρπάει ο ένας μαχαίρι για να σκοτώσει τον άλλον, επειδή υποστηρίζει άλλη ομάδα. Φτάνουμε σε σημείο να πεθαίνει κόσμος και να συζητάμε αν πρέπει να κρατηθεί ενός λεπτού σιγή ή αν πρέπει να... αποφασίσει η ομοσπονδία. Να τηρείται υποτίθεται ενός λεπτού σιγή στη μνήμη κάποιου που σκοτώθηκε και να σηκώνονται άλλοι να αποδοκιμάζουν, λες και ο νεκρός τους είχε φάει τη γκόμενα. Αδειάζουν λέει τα γήπεδα. Δεν πηγαίνει ο κόσμος στα γήπεδα. «Φταίει η κρίση» λένε οι ιδιοκτήτες των ομάδων. «Φταίει η σαπίλα και το παρασκήνιο» λένε οι αντικειμενικοί. Και κάποιοι άλλοι ανταπαντούν με πρωτοσέλιδα που φανατίζουν περισσότερο ο λειψό μυαλό ορισμένων. Και κάποιο χέρι κρύβει το μαχαίρι στην τσέπη και ετοιμάζεται «να πάει στο γήπεδο». Μην απορείτε που μειώνεται η προσέλευση του κόσμου στο γήπεδο: Κανείς δεν θα πάει στο γήπεδο κινδυνεύοντας να φάει και ξύλο από «αδελφούς» του, οπαδούς της ίδιας ομάδας, επειδή είπε κάτι κακό για τον πρόεδρο ή για κάποιο παίκτη. Πόσο μάλλον να ρισκάρει να χάσει τη ζωή του, επειδή ένας βλαμμένος έχει φανατίσει με κάποιο πρωτοσέλιδο έναν άλλον βλαμμένο. 3

ΗΡΑΚΛΗΣ ΑΝΤΥΠΑΣ

The Redemption Magazine

τρια απλα βηματα... ΓΡΑΦΕΙ Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΑΝΤΥΠΑΣ

Ολυμπιακός στη Μαδρίτη, μας έδειξε δυστυχώς το πολύ άσχημο πρόσωπό του. Είδαμε μια ομάδα, που δεν μπήκε καν στο ματς. Για την ακρίβεια, ξεκίνησε τον αγώνα χωρίς ψυχολογία, χωρίς καθαρό μυαλό και το αποτέλεσμα το είδαμε όλοι μας. Παιδικά λάθη και με αντίπαλο μια ομάδα με όλη την σημασία της λέξης. Καμιά φορά, όλοι μας ξεφεύγουμε, ειδικά στις άσχημες στιγμές των «ερυθρόλευκων». Δεν μας κάνει κανείς, μας φταίνε όλοι και χρειαζόμαστε καμιά δεκαριά παίκτες. Πάντα αυτό δεν συμβαίνει μετά τις ήττες; Και αυτό δεν αλλάζει, ούτε αν αντίπαλος είναι η πρωταθλήτρια Ισπανίας και φιναλίστ του περσινού Τσάμπιονς Λιγκ. Οι Πειραιώτες υποκλίθηκαν στην Ατλέτικο και πρέπει να κοιτάξουν μπροστά. Να διορθώσουν τα λάθη τους και να ενισχυθούν στη μεταγραφική περίοδο του χειμώνα. Ο Ολυμπιακός δεν χρειάζεται ένα κάρο μεταγραφές και το ρόστερ του, σαφώς και δεν είναι τόσο άδειο, όσο ακούστηκε μετά το παιχνίδι με την Μαδρίτη. Υπάρχουν παίκτες

στο ρόστερ, που μπορούν να βοηθήσουν και να αξιοποιηθούν. Στο ματς που ακολούθησε άλλωστε, στην Κέρκυρα, είδαμε έναν πολύ καλό Μπενίτες, θυμηθήκαμε και πάλι τον Φουστέρ, είδαμε έναν ταλαντούχο μέσο, τον Μπουχαλάκη, καθώς και τον επίσης ταλαντούχο Αυλωνίτη. Σε αυτούς προσθέστε, τον Φορτούνη (που ο υπογράφων τον έχει σε μεγάλη εκτίμηση) και τον Ντοσεβί, έναν παίκτη που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στις αντίπαλες άμυνες από πλάγια… Αυτό λοιπόν που πρέπει να γίνει, ενόψει της συνέχειας, είναι κατά τη ταπεινή μας άποψη, τρία απλά βήματα. Ο Μίτσελ (που προσωπικά τον θεωρώ δίκαιο προπονητή) να μην στηρίζεται μόνο σε 14-15 παίκτες. Να δώσει και άλλες ευκαιρίες, ενώ στα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος δεν θεωρούμε αναγκαία την ύπαρξη τόσων αμυντικών χαφ, ειδικά όταν καλείσαι να διασπάσεις πολυπρόσωπες άμυνες… Επίσης, όταν έρθει η ώρα της ενίσχυσης να επιλεχθούν παίκτες που όντως να μπορούν να κάνουν την διαφορά και χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σώνει και καλά πρέπει να αδειάσουν τα ταμεία. Μπορεί κάποιοι να διαφωνήσετε με το παρακάτω, αλλά είναι ξεκάθαρα η άποψή μας. Είναι προτιμότερο να βρίσκεις παίκτες όπως ο Μαζουακού και ο Ομάρ, παρά να αδειάζεις τα ταμεία και μετά να κλαις… 5

The Redemption Magazine

ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ

ΤΖΟΕΛ ΚΑΜΠΕΛ “ΜΕΤΟΧΗ” ΜΕ ΣΙΓΟΥΡΗ ΑΠΟΔΟΣΗ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ

ο πήρε απόφαση και ο Βενγκέρ! Ο Αλσατός τεχνικός δεν έχει καταφέρει να βρει χρόνο συμμετοχής για τον Τζόελ Κάμπελ και πλέον είναι αναγκασμένος να δώσει τη συγκατάθεσή του για την παραχώρηση του Κοσταρικανού. Προφανώς και έχει πιέσει ο παίκτης, προφανώς και ο Ολυμπιακός παρακολουθεί «θερμά» την εξέλιξη της υπόθεσης. Για την ακρίβεια, οι ερυθρόλευκοι βρίσκονται με το χέρι στη… σκανδάλη. Τα Αγγλικά «tabloid» «αγαπάνε» το συγκεκριμένο θέμα και οι αναφορές τους είναι καθημερινές. Πιθανολογώ ότι βάζει το… χεράκι του και ο ποδοσφαιριστής σε αυτό, είναι ένας από τους τρόπους να πιέσει για να ανοίξει ο δρόμος της αποχώρησής του από το Λονδίνο. Πώς θα γίνει αυτό; Όλα δείχνουν δανεισμό και αυτή τη φορά, αφού έτσι βολεύονται όλοι οι εμπλεκόμενοι… Η Άρσεναλ θα εξακολουθήσει να έχει τα δικαιώματα του Κάμπελ, ελπίζοντας σε ένα νέο… limit up, ώστε αν αποφασίσει να τον παραχωρήσει οριστικά, να το κάνει το καλοκαίρι με τις καλύτερες συνθήκες οικονομικά. Ο αριστεροπόδαρος άσος λίγο νοιάζεται για τις λεπτομέρειες της νέας συμφωνίας, πέραν των χρημάτων φυσικά. Αυτή τη στιγμή «καίγεται» να παίξει, να γίνει ξανά πρωταγωνιστής. Δεν είναι απλό πράγμα ο ρυθμός, θέλει χρόνο, δεν αλλάζει από τη μία μέρα στην άλλη. Η νέα ομάδα του Κάμπελ θα επιχειρήσει να βάλει οψιόν αγοράς. Ένα ποσό σε όσο γίνεται λογικότερα πλαίσια, ώστε αν ο παίκτης πείσει, να μπορεί να αποκτηθεί χωρίς τη συγκατάθεση της Άρσεναλ. Αυτό είναι το κομβικό σημείο, εκεί θα κριθούν όλα. Ο Βενγκέρ θα προσπαθήσει να βάλει ψηλά τον… πήχη, ώστε να μπορεί κατά έναν τρόπο να έχει

λόγο στις εξελίξεις… Αυτοί είναι οι βασικοί άξονες, το δικό μας ενδιαφέρον έχει να κάνει φυσικά με το πώς κινείται ο Ολυμπιακός. Αυτή τη στιγμή οι ερυθρόλευκοι περιμένουν την Άρσεναλ. Προφανώς και έχουν ενημερωθεί ότι στα 24ωρα που διανύουμε οι «κανονιέρηδες» θα ανακοινώσουν την παραχώρηση του Κάμπελ. Οι δικές μας πληροφορίες αναφέρουν ότι οι ερυθρόλευκοι είναι έτοιμοι να συζητήσουν ακόμη και την αγορά του Κοσταρικανού, ωστόσο πιστεύουν ότι στο… τραπέζι θα πέσει μόνο η περίπτωση δανεισμού. Στον Ολυμπιακό ξέρουν ότι με τον Κάμπελ δεν υπάρχει ρίσκο. Παίρνουν… μετοχές με σίγουρη απόδοση. Δεν χρειάζεται προσαρμογή, το περιβάλλον του είναι γνώριμο, ο προπονητής, οι συμπαίκτες το ίδιο, θα μπει κατευθείαν στην ομάδα και θα είναι διαθέσιμος. Και ο Μίτσελ από την πλευρά του υπογράφει με τα… πόδια αυτή την εξέλιξη. Του έχουν λείψει οι κούρσες, οι πάσες και οι «μπούκες» του Κάμπελ. Τον θεωρεί παίκτη τοπ επιπέδου, θα βοηθήσει πολύ και τον Μήτρογλου. Αυτό κι αν περιμένει ο Μίτσελ… Φυσικά και οι πρωταθλητές δεν είναι οι μόνοι που ασχολούνται με τον Κοσταρικανό. Το… μισό «νησί» τον θέλει και κυρίως οι ομάδες που δεν έχουν κάνει το ξεκίνημα που περίμεναν. Και να ήταν μόνο αυτοί; Και εκτός Αγγλίας έχει… κοινό ο Κάμπελ. Η Μπενφίκα τον γνώρισε από την… καλή πέρυσι και τον έχει στη λίστα της. Έχει προταθεί και σε Ιταλικούς συλλόγους, Μίλαν και Ίντερ που έχουν χάσει τη… λάμψη τους, θέλουν έναν ποδοσφαιριστή με τα δικά του χαρακτηριστικά. Όπως αντιλαμβάνεστε θα δοθεί μεγάλη μάχη. Προσωπικά θεωρώ τον Ολυμπιακό «δυνατό» διαπραγματευτή. Του δίνω καλή τύχη, βάζοντας όλα τα δεδομένα στη… ζυγαριά.

ΣΤΡΑΤΟΣ ΖΑΛΟΥΜΗΣ

The Redemption Magazine

Η ΔΙΠΛΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΜΠΕΝΙΤΕΣ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΖΑΛΟΥΜΗΣ Η επιστροφή του Χόρχε Μπενίτες είναι μία από τις σημαντικότερες ειδήσεις των τελευταίων ημερών. Ο Παραγουανός επιθετικός είναι καλός παίκτης και έχει πολλά να προσφέρει στον Ολυμπιακό. Γύρισε μετά από 69 μέρες (τελευταίο του παιχνίδι στις 23 Σεπτεμβρίου με αντίπαλο την Παναχαϊκή), έπαιξε βασικός όλο το παιχνίδι στην Κέρκυρα και είχε πολύ καλή παρουσία. Μου άρεσε πάρα πολύ η διάθεση που έδειξε σε όλο το παιχνίδι, αλλά και οι κινήσεις με και χωρίς την μπάλα. Θα μπορούσε να είχε σκοράρει κιόλας, αλλά είτε επιδείκνυε εξαιρετικά ομαδικό πνεύμα, είτε (προς το τέλος του αγώνα) έκανε κάποια όχι και τόσο καλά τελειώματα. Πάντως, εκτός από την επιστροφή του, μιας και θα δώσει μεγάλη βοήθεια στον Ολυμπιακό, θεωρώ πως θα «ανεβάσει» και τον Κώστα Μήτρογλου. Είναι γεγονός πως ο Έλληνας φορ δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση και πιστεύω πως ο ανταγωνισμός με τον Μπενίτες μόνο καλό θα του κάνει. Και στον ίδιο, αλλά και στην ομάδα, μιας και ο «πιστολέρο» θα μπορεί να ξεκουράζεται ή να παίρνει σημαντικές βοήθειες ή ακόμα και να μένει στον πάγκο όταν δεν θα είναι καλός. Απλά είναι τα πράγματα. Ας ελπίσουμε, όμως, να μην έχει άλλα προβλήματα τραυματισμών, γιατί είμαι βέβαιος πως όταν ο Μπενίτες βρει ρυθμό και σε συνδυασμό με την καλή αγωνιστική του παρουσία, θα δούμε ωραία πράγματα. Άλλωστε, μη ξεχνάμε πως δεν τον πήραμε

για ένα χρόνο... Επίσης, θα ήθελα να σταθώ και σε ένα άλλο ζήτημα. Ο Κώστας Φορτούνης έχει πάρει λίγες ευκαιρίες μέχρι στιγμής από τον Μίτσελ, αλλά θεωρώ πως αξίζει περισσότερες. Βέβαια, ο Ισπανός προπονητής είναι εκείνος που ζει καθημερινά τους παίκτες και ξέρει περισσότερα από τον καθένα μας. Ο Έλληνας μέσος αποδεικνύει πως είναι καλός και εξελίξιμος παίκτης και πως μπορεί να αποτελέσει σημαντική μονάδα για το σήμερα, μα κυρίως για το αύριο της ομάδας. Προσφέρει σημαντικές λύσεις στην ομάδα, όποτε έχει χρειαστεί να αγωνιστεί και νομίζω πως πρέπει να παίζει περισσότερο. Μπορεί να προσφέρει σε αρκετές θέσεις και ειδικά τώρα που έχουμε συνεχόμενα παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις, πρέπει να πάρει κι άλλες ευκαιρίες. Είναι κι εκείνος ένα από τα «στοιχήματα» του Ολυμπιακού. ΥΓ: Όταν η ανθρωπιά γίνεται είδος προς εξαφάνιση, τότε νομίζω πως δεν μένει να πούμε ή να σχολιάσουμε κάτι άλλο. Ευτυχώς, πάντως, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις... ΥΓ2: Είναι τουλάχιστον αστείο να βγαίνεις και να χαρακτηρίζεις κακό παίκτη τον Ρομπέρτο, επειδή έκανε ένα λάθος, όσο σοβαρό και να ήταν. Ας καταλάβουν κάποιοι πως ακόμα και οι καλύτεροι στον κόσμο κάνουν λάθη. Αν δεν το πιστεύουν αυτό, ας δουν, για παράδειγμα, το γκολ που δέχτηκε ο Μπουφόν στο 1-1 της Ιταλίας με την Κροατία...

The Redemption Redemption Magazine Magazine The

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣαγώνων Ημερολόγιο

Υ Ο Ι Ρ Β Μ 3 ΔΕΚΕ

ΩΝ Ρ Δ Ν Α Ο ΠΟΛ :30 6 1 Σ Ι Τ Σ ΟΣ Κ Α Ι Π Μ Υ ΧΙΟΣ – ΟΛ ΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟ 9:30 1 Σ Ι Τ Σ Κ ΑΟ Π – Σ Ο Κ Α ΟΛΥΜΠΙ ΩΝ Ρ Δ Ν Α Ι Ε ΒΟΛ ΚΟΣ Α Ι Π Μ Υ Λ Ν–Ο Ε Φ Α Χ Σ Ι ΦΡΙΝΤΡ

Υ Ο Ι Ρ Β Μ 6 ΔΕΚΕ

ΝΑΙΚΩΝ Υ Γ Ι Ε Λ Ο Σ 17 : 0 0 Ι Β Τ Σ Σ Ο Κ ΝΝΑΞΙΑ Α Π – Σ Ο Κ ΑΙΡΟ ΟΛΥΜΠΙΑ ΠΟΔΟΣΦ ΕΝΑ, ΣΤΙΣ 19:30 Σ ΓΙΑΝΝ Α Π ΑΙΚΟΣ Ρ Σ Δ Ο Υ Κ – Α Ι Σ Π ΟΛΥΜ ΥΜΠΙΑΚΟ – ΗΡΑΚΛΗΣ Λ Ο Ν Ω Ρ Δ ΠΙΑΚΟΣ Μ ΠΟΛΟ ΑΝ Υ Λ Ο Ν ΠΙΑΚΟΣ Ω Μ Κ Υ Ι Λ Α Ο Ν Υ – ΠΟΛΟ Γ ΣΤΙΑΔΑ Ε Ρ Ο , Ν Ω ΔΡ ΒΟΛΕΙ ΑΝ

Υ Ο Ι Ρ Β Μ Ε 7 ΔΕΚ

ΜΠΑΣΚΕΤ ΙΒΟΣ ΚΟΡΟ Σ Ο Κ Α Ι ΟΛΥΜΠ ΑΣ Δ Α Ι Λ Α Μ Α 2:30 1 Σ Ι Τ Σ Φ Ε ΓΗΠΕΔΟ Σ

Υ Ο Ι Ρ Β Μ Ε 5 ΔΕΚ

ΜΠΑΣΚΕΤ ΝΑΣ ΣΤΙΣ ΕΠΤΟΥ Ν – Σ Ο Κ Α ΟΛΥΜΠΙ 2 1 : 45 ΑΙΚΩΝ Ν Υ Γ Ο Λ ΠΟ ΙΑΚΟΣ Π Μ Υ Λ Ο – ΡΕΘΥΜΝΟ ΙΟ ΣΤΙΣ 19:00 ΑΤΕ ΠΑΠΑΣΤΡ

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

The Redemption Magazine

ΤΙΜΗ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ = ΣΕΒ

τραγική δολοφονία του Σέρβου οπαδού του Ερυθρού Αστέρα Μάρκο Ίβκοβιτς από τον Τούρκο οπαδο της Γαλατασαράι στην Τουρκία, ήταν το θέμα που μονοπώλησε τη συζήτηση τις τελευταίες μέρες. Παράλληλα ξεκίνησε μια συζήτηση όσον αφορά το κατά πόσο πρέπει να τιμώνται οι νεκροί, με ποιον τρόπο και από ποιους. Φόρος τιμής ή φόρος αίματος; Από μόνα τους αυτά τα θέματα σηκώνουν συζήτηση. Μεγάλη συζήτηση. Δεν είναι απλό πράγμα η τιμή των νεκρών. Οι περισσότεροι πιστεύουν οτι ένας νεκρός τιμάται με ένα απλό RIP ή με ένα πανώ ή με ένα στεφάνι. Δεν είναι έτσι μάγκες μου και το ξέρετε. Το να τιμάς τους νεκρούς προϋποθέτει μια γενικότερη στάση. Στάση ζωής θα έλεγα. Η τιμή του νεκρού δεν είναι μια στιγμιαία πράξη ήθους. Δεν μετράται με μονάδες μέτρησης. Πόσο μάλλον με τον χρόνο. Η τιμή του νεκρού είναι ιδεολογία. Είναι στάση ζωής. Είναι δόγμα. Προϋποθέτει σεβασμό στον άνθρωπο, σεβασμό στο ύψιστο όλων των αγαθών, την ίδια τη ζωή. Δεν μπορείς να τιμάς έναν νεκρό όταν το επόμενο δευτερόλεπτο θέτεις ζωές σε κίνδυνο. Γι’ αυτό το λόγο λοιπόν με αφήνουν παγερά αδιάφορο οι υποκριτικές στάσεις ορισμένων. Χάθηκε η μπάλα δυστυχώς. Στον αγώνα μπάσκετ μεταξύ Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ, οι ιθύ8

νοντες της ΚΑΕ ΠΑΟΚ αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στο ενός λεπτού σιγή που πρότεινε ο Ολυμπιακός και μάλιστα απείλησαν οτι θα αποχωρήσουν από το γήπεδο σε περίπτωση τήρησής του. Σάλος ξέσπασε γιατί οι Παοκτσήδες δεν τίμησαν τον νεκρό. Κι ερωτώ. Γινόμαστε ίδιοι κάποιες φορές. Κι επειδή οι Παοκτσήδες ξεδίπλωσαν ας πούμε για άλλη μια φορά την πραγματική τους φύση, πρέπει εμείς σαν οπαδοί του Ολυμπιακού που ξέρουμε πολύ καλά από νεκρούς να γίνουμε ίδιοι; Να ευχόμαστε ψόφους και καρκίνους; Κι επειδή δηλαδή οι Βάζελοι είχαν την ευτέλεια να αναρτήσουν πανώ στο ΟΑΚΑ που να ατιμάζει τη μνήμη του Ίβκοβιτς και να καθυβρίζει τους οπαδούς του Ερυθρού Αστέρα; Τι πρέπει να κάνουμε εμείς; Να γίνουμε χειρότεροι; Πρέπει επιτέλους να σταματήσει αυτή η αηδία με το να ευχόμαστε θανάτους και αρρώστιες με το παραμικρό. Δεν είναι μαγκιά. Δεν είναι ούτε καν αστείο. Δεν μπορείς φίλε μου να εύχεσαι καρκίνους και παλιοαρρώστιες όταν αυτή τη στιγμή μπορεί ένα παιδί κάπου μακρυά να κάνει χημειοθεραπείες και να αναρωτιέται εάν θα μπορέσει να ξαναπάει σχολείο. Δεν μπορείς να εύχεσαι θανάτους όταν γονείς αποχαιρετούν παιδιά και πάει λέγοντας. Μόνο έτσι θα κλείσει ο κύκλος του αίματος. Είναι στάση ζωής η τιμή του νεκρού. Κι εμείς οι γαύροι στην

πλειοψηφία μας νεκρό Μάρκο ν σεις τους. Οι Σέ στην πλειοψηφ πεδο και η ράτσ στον πόλεμο κα ποτα από... ιστο ναι το κατά πόσ τον τιμήσεις δε που καταφέρνε ανθρώπινή σου τιμούμε τους ζω ανθρώπινη ζωή Γαϊτανάκι. Καλ Πολλοί ήταν αυ ξανά νεκρός οπ περισσότεροι ή χύθηκαν σε ένα στα Κοινωνικά Δ όσων δεν σεβά μου. Φαύλος κύ θάνατο. Γιατί σίγ λάζουμε μυαλό ΥΓ1 – “Εν απουσ

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ The Redemption Magazine

ς έχουμε αυτή τη στάση. Όσοι ατίμασαν τον να ‘στε σίγουροι οτι θα πάρουν τις απαντήέρβοι δεν είναι αγγελουδάκια. Είναι αγρίμια φία τους. Έχουν περάσει πολλά σε εθνικό επίσα τους είναι άγρια. Έχουν μεγαλώσει μέσα αι στις κακουχίες και δεν καταλαβαίνουν τίοριούλες τέτοιες. Το διακύβευμα όμως δεν είσο τιμούμε τους νεκρούς. Στην τελική κιόλας, εν τον τιμήσεις, πίσω δεν έρχεται. Το μόνο εις μη τιμώντας τον είναι να απωλέσεις την υ φύση. Το διακύβευμα είναι το κατά πόσο ωντανούς και το κατά πόσο σεβόμαστε την ή. Εκεί είναι το μυστικό. λό μου γαϊτανάκι !!! υτοί που είπαν οτι εύχονται να μην υπάξει παδός από μαχαίρια και συμπλοκές. Ακόμα ήταν αυτοί που με κροκοδείλια δάκρυα ξεα ατέρμονο γαϊτανάκι υποκριτικού πένθους Δίκτυα, ενώ παράλληλα απειλούσαν τις ζωές άστηκαν τον Σέρβο. Φαύλος κύκλος μάγκες ύκλος. Ξανά τα ίδια θα γίνουν στον επόμενο γουρα θα υπάρξει νέος θάνατος όσο δεν αλό όλοι μας. σία μου επιτρέπω και να με δέρνουν” έλεγε ο

καθηγητησ

ΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ

Σωκράτης. Τόσο καιρό βλέπουμε από τους ΠΑΟΚτσήδες να δείχνουν δάχτυλα, να προκαλούν με βίντεο, να προκαλούν γενικά. Εν απουσία του Ολυμπιακού βλέπω πολλά τα κακκαρίσματα. Την Τετάρτη να τους δω που ο Ολυμπιακός θα είναι παρών. Εκεί να δω που θα πάει το θάρρος τους. Γιατί θάρρος δεν έχουν. Μόνο θράσσος. Θράσσος και μάλιστα περίσσιο. ΥΓ2 – Και μόνο που ο Ολυμπιακός σε έναν όμιλο που συμμετέχουν οι Πρωταθλητές Ισπανίας και Ιταλίας έφθασε στο σημείο, προτελευταία αγωνιστική, μέσα στο Βιθέντε Καλντερόν να διεκδικεί πρόκριση στους 16 αλλά και πρωτιά στον όμιλο, συνιστά μεγάλη επιτυχία. Μεγάλη επιτυχία συνιστά επίσης το οτι οι Πρωταθλήτριες Ιταλίας και Ισπανίας προσκύνησαν μέσα στο Καραϊσκάκη. Στον Πειραιά το μεγαθήριο είναι ένα. Ο Ολυμπιακός. Δεν θεωρώ οτι η Ατλέτικο θα μας κάνει τη χάρη να κερδίσει τη Γιουβέντους. Εύχομαι αυτή τη φορά η ομάδα να δει σοβαρά το Γιουρόπα διότι εάν το κάνει, μπορεί με λίγη τύχη να διακριθεί. ΥΓ3 – Κι όπως είπε κι ένας καλός φίλος: “Εφόσον αυτοί πέρυσι έβαλαν στους πάγκους ψάρια, εμείς φέτος τι πρέπει να βάλουμε; Εισιτήρια του Μετρό”; Απάντηση: Eμείς φέτος πρέπει να βάλουμε ΓΚΟΛ. Πολλά γκολ. Ο Ολυμπιακός δίνει απαντήσεις εντός γηπέδου και μάλιστα εκκωφαντικές. Το έχει αυτό το χούι.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΕΛΤΣΙΣΤΑΣ

The Redemption Magazine

HOOLIGANIZATION

φορμή του σημερινού κειμένου είναι μια πρόσφατη συζήτηση που είχαμε με έναν χουλιγκάνο που δηλώνει Παναθηναϊκός. Φυσικά και η κουβέντα μας περιστράφηκε γύρω από τη δολοφονία του Μάρκο Ίβκοβιτς και το εμετικό πανό που σήκωσε η Θύρα 13 στον αγώνα της Ευρωλίγκας ανάμεσα στον ΠΑΟ και τη Μπάγερν Μονάχου. «Delije you don’t deserve our respect» που σημαίνει «Delije δεν αξίζετε τον σεβασμό μας»… Ντροπή για τον ΠΑΟΚ! Για τον ΠΑΟ όμως τι; Την Κυριακή (23/11) ο Ολυμπιακός υποδέχτηκε τον ΠΑΟΚ στο ΣΕΦ και ζήτησε από τους φιλοξενούμενους να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή για τον Ίβκοβιτς. Εκείνοι το αρνήθηκαν με αποτέλεσμα να χαρακτηριστεί αυτή τους η κίνηση ως «ξεφτίλα», «ντροπή» κλπ. Ξεφτίλα όμως για την ΚΑΕ ΠΑΟΚ και όχι για τον κόσμο της ομάδας, ο οποίος μέσω συνδέσμων εξέφρασε την αντίθεσή του στην κίνηση της μπασκετικής διοίκησης του «δικέφαλου». (Καλά η απάντηση του Πρέλεβιτς για όλα αυτά είναι αν μη τι άλλο διόλου τιμητική για τον ίδιο, που στο κάτω κάτω της γραφής είναι και Σέρβος). Από τη μεριά της η Θύρα 13 το πήγε το όλο θέμα σε άλλο επίπεδο βλακείας και υπανθρωπιάς. Μηδέν ευαισθησία ρε φίλε, έστω και για «τα μάτια του κόσμου». Καμία αντίδραση από τον (υπ) άνθρωπο που κινεί τα νήματα στην «πράσινη» ΚΑΕ και γενικότερα καμία αντίδραση από τους Παναθηναϊκούς (είτε οπαδούς είτε διοικήσεις των άλλων τμημάτων) για αυτή την αηδία. Και φτάνουμε στο –όποιο- ζουμί του κειμένου. Paranoid… 10

Οι παμμέγιστοι Black Sabbath «κούφαναν» τον κοσμάκη με το Paranoid. Το τραγούδι αναφέρεται σε έναν άνδρα που δεν μπορεί να βρει την ευτυχία, δεν ικανοποιείται με τίποτα, δεν τον καταλαβαίνει κανείς, αμφιβάλλει για τον εαυτό του και γενικότερα δεν ξέρει αν τα ‘χει χαμένα. Λέει το τραγούδι κάποια στιγμή, «I can’t see the things that make true happiness, I must be blind». Που σημαίνει «Δεν μπορώ να δω τα πράγματα που φέρνουν την αληθινή ευτυχία, πρέπει να είμαι τυφλός»… Κάτι τέτοιο παίζει και στο μυαλό ενός χούλιγκαν. Του εξηγείς με απλά λόγια μία κατάσταση και εκείνος σου απαντάει με μία άλλη. Του φέρνεις ως παράδειγμα ένα άλλο γεγονός αλλά αυτός επιμένει στο δικό του. Αναφέρεις κι άλλα διαφορετικά περιστατικά μα και πάλι πέφτεις σε «τοίχο». Εκεί αυτός, κολλημένος στη μία και μοναδική «αδικία» που μετά από αυτήν στο μυαλό του επικρατεί το χάος. Χωρίς εισαγωγικά… Προφανώς και δεν κάνουμε «ψυχογράφημα» της προσωπικότητας ενός χούλιγκαν γιατί επιστήμονες δεν είμαστε, μην παρεξηγηθούμε κιόλας. Προσπαθήσαμε να καταλάβουμε τι υπάρχει στο μυαλό του άπειρες φορές (χωρίς υπερβολή) μέσα από τη συζήτηση αλλά δεν υπάρχει τίποτε να δεις. Ή μάλλον δεν υπάρχει «ορατότητα» μέσα στο κεφάλι του. Είναι σαν να είναι τυφλός ο… εγκέφαλός του! Σκέφτεται με έναν μόνο τρόπο, έχει μία εξήγηση για όλα, έχει για «θεό» του τη βία και μόνο αυτή και το χειρότερο από όλα είναι ότι πιστεύει ότι με το… lifestyle αυτό είναι και «αντιδραστικός». Τη «λέει» στο σύστημα και στο κατεστημένο. Ζει μες τις ψευδαισθήσεις…

AXON -7-

The Redemption Magazine

δέρφια μου καλησπέρα, μερικές φορές αναρωτιέμαι γιατί ένας τόσο έξυπνος λαός σαν εμάς, κάνει το ίδιο λάθος συνέχεια. Ως και την 4η αγωνιστική του Champions League όλα ήταν μια χαρά, η ομάδα είχε δέσει, είχε βάλει δύσκολα σε Ατλέτικο και Γιουβέντους, δε μας επιτρέψανε να πάρουμε ούτε βαθμό στη Σουηδία, μέχρι που ήρθε η 5η αγωνιστική και η μουρμούρα ξεκίνησε από το ημίχρονο του παιχνιδιού. Επειδή κάποιοι που θα διαβάζετε τώρα θα πείτε «καλά δε βλέπεις τίποτα στραβό;…» Κι όμως βλέπω πολλά στραβά, αλλά τα είχαμε πει το καλοκαίρι όταν έπρεπε, και στο φινάλε οι επιλογές του καλοκαιριού νίκησαν την Ατλέτικο, οι επιλογές του καλοκαιριού υποχρέωσαν τη Μεγάλη Κυρία να φύγει από τον Πειραιά με 0 βαθμούς και στις επιλογές του καλοκαιριού δεν επιτρέψανε να πάρει την ισοπαλία στη Σουηδία ή ακόμα και τη νίκη. Δε θα πω ότι η ομάδα δε χρειάζεται ενίσχυση, ούτως ή άλλως ο Γενάρης γι’ αυτό το λόγο υπάρχει, για να καλύπτονται τα όποια κενά έχουν δημιουργηθεί στο πρώτο μισό της σεζόν. Άλλο όμως η λογική κριτική κι άλλο ότι ξαφνικά μετά τα 4 στην Ισπανία δεν είμαστε για τίποτα φέτος και οι μεταγραφές είναι παλτά και άλλα τέτοια «έξυπνα», που πραγματικά σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν βλέπουμε το δέντρο ή το δάσος!!! Ο Ολυμπιακός έχει ακόμα ελπίδες να περάσει ακόμα και στους 16, βέβαια με νίκη επί της Μάλμε στον Πειραιά και ήττα της Γιουβέντους από την Ατλέτικο. Το σίγουρο πάντως είναι ότι απλά με μία ισοπαλία είμαστε στους 32 του Europa League, όπου εκεί ξεκινάει για μένα η κανονική Ευρώπη για τον Ολυμπιακό, όπου εκεί πρέπει να προσπαθήσουμε να φτάσουμε όσο πιο ψηλά γίνεται και ο Γενάρης μπορεί να μας βοηθήσει!!! ΥΓ 1. Ο πάγκος δίνει λύσεις….. και όχι μόνο! ΥΓ 2. Δώστε παιχνίδια στο Μπενίτες, έχει να αποδείξει πολλά.. ΥΓ 3. Τη Τετάρτη είναι του Αγίου Γλυκερίου, θα σας φερθούμε γλυκά και τις μπουγάτσες με κρέμα τις κερνάμε εμείς……..!!! ΥΓ 4. Μουρμούρα για το πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού, συνηθισμένο φαινόμενο, όπως επίσης η σιωπή για όλα τα υπόλοιπα…….!!!

AXON -7-

ΜΗΝ ΑΡΧΙΖΕΙΣ ΤΗ MOΥΡΜΟΥΡΑ

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

ΤΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΑ «ΑΝ»

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

νας τόσο… ταμπεραμεντόζος σύλλογος σαν τον Ολυμπιακό, με ένταση που δεν είναι εύκολο να γίνει κατανοητή ακόμα και για ζητήματα που δεν επιδέχονται τέτοια αντιμετώπιση, έχει βιώσει πολλές στιγμές σπάνιας μεγαλειότητας στην ιστορία του. Όπως κάθε σύλλογος τέτοιας εμβέλειας - η εμβέλεια κρίνεται από τον αριθμό των ανθρώπων που προθυμοποιούνται να υποστηρίζουν μία ομάδα με τέτοιο τρόπο ώστε να έχουν κυριολεκτικά πυρετό μετά από νίκες - έχει τα δικά του what ifs. Δηλαδή τις στιγμές που θα μπορούσαν να αλλάξουν την ιστορία του. Στην Ευρώπη ειδικά, οι «ερυθρόλευκοι» είναι γεμάτοι από τέτοιες στιγμές. Τα τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός έχει γίνει ένα στέρεο μέγεθος, το οποίο έχει παίξει, από το 2007 και έπειτα, πάντα στον επόμενο γύρο μίας διοργάνωσης, όποτε βρισκόταν σε ομίλους. Έφθασε στη φάση των «16» του Champions League το 2008, το 2010 και το 2014, ενώ πέρασε στον επόμενο γύρο του Europa League το 2009, το 2012 και το 2013, και μόνο τη σεζόν 2010-11 δεν κατάφερε να παίξει την επόμενη χρονιά, όποτε βρισκόταν σε ομίλους. Όχι άσχημα για έναν σύλλογο που σε αγωνιστική σεζόν δεν έπαιξε ευρωπαϊκό παιχνίδι στον λήγοντα παρά μόνο το 1993, όταν αντιμετώπισε την Ατλέτικο Μαδρίτης στους προημιτελικούς του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Πηγαίνοντας για την τελευταία αγωνιστική του Champions League, οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχουν αρκετές πιθανότητες πρόκρισης, καθώς πρέπει να νικήσουν τη Μάλμε στο Καραϊσκάκη και να χάσει η Γιουβέντους από την Ατλέτικο Μαδρίτης, η οποία έχει εξασφαλίσει την πρώτη θέση στο Τορίνο, παρ’ όλα αυτά το δράμα είναι έτοιμο να ξετυλιχθεί και η ποδοσφαιρική ομάδα τραβάει το δράμα στην Ευρώπη όπως το έδαφος της γης την ενέργεια. Και όπως δεν άφησε ο καπιταλισμός τον Νίκολα Τέσλα να δώσει στους ανθρώπους την ευκαιρία να μεταφέρονται δωρεάν μέσα από τη γήινη ενέργεια, έτσι η συγκυρία, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν άφησε τον Ολυμπιακό να κάνει το βήμα παραπάνω στην Ευρώπη και να είναι ακόμα μεγαλύτερο μέγεθος. Οι «ερυθρόλευκοι» θα συνεχίσουν, κατά πάσα πιθανότητα, τον Φλεβάρη τουλάχιστον στη φάση των «32» του Europa League και για τέταρτη διαδοχική περίοδο στην ιστορία τους θα έχουν φθάσει να παίζουν στο δεύτερο έτος μίας ποδοσφαιρικής σεζόν, κάτι ανεπανάληπτο για όλες τις ελληνικές ομάδες. Το κριτήριο του κειμένου βασίζεται, αναγκαστικά, 12

στην υπόθεση, κάτι που δεν υπάρχει στη ζωή ούτε και στον αθλητισμό. Στο «τι θα γινόταν αν», πρέπει να γίνει η παράβαση ενός κανόνα: δηλαδή να κυλήσει η αφήγηση με βάση των γεγονότων που όντως συνέβησαν, χωρίς αυτά να επηρεάζονται από μία μικρή αλλαγή (αυτή άλλωστε είναι η γοητεία της υπόθεσης) ενδιαμέσως. Οι πέντε πιο έντονες ευρωπαϊκές στιγμές του Ολυμπιακού, αυτές που σκιαγραφούν το μέχρι τώρα περίγραμμα στην ιστορία του και που, με την ελάχιστη διαφορά, θα μπορούσαν όλα να είναι πολύ διαφορετικά, είναι οι εξής: 5. Θα μπορούσε να είναι η αφορμή για το συγκεκριμένο κείμενο. Εκείνο το 0-1 της Μαρσέιγ με το γκολ του Βαλμπουενά στο Καραϊσκάκη, που στη σούμα του ομίλου κόστισε την πρόκριση στον Ολυμπιακό. Μπορεί οι «ερυθρόλευκοι» να μην έφθαναν την τελευταία αγωνιστική να περιμένουν τη νίκη της Ντόρτμουντ η οποία έχασε 3-2 από τη Μαρσέιγ- σε μία από τις πιο ξεκάθαρες ποδοσφαιρικές συνωμοσίες όλων των εποχών- ή μπορεί να γινόταν κάτι άλλο: το σίγουρο ήταν ότι ο Ολυμπιακός έπαιζε το πρώτο επίσημο ματς της χρονιάς απέναντι σε μία ομάδα που είχε στα πόδια της παιχνίδια πρωταθλήματος. Η σεζόν για τον Ολυμπιακό είχε τελειώσει στις 11 Απρίλη του 2011 και ξεκίνησε σχεδόν 5 μέρες μετά, στις 13 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους. Μία μικρογραφία εκείνου του διαστήματος είναι αυτή των 20 ημερών, όταν η διοργανώτρια αρχή έκανε ό,τι μπορούσε ώστε για τρεις εβδομάδες, από το ματς με τη Γιουβέντους στο Τορίνο και μετά, ο Ολυμπιακός να μην έχει κανένα παιχνίδι στα πόδια του, οι διεθνείς του να έχουν συμμετάσχει στην ενδεχομένως πιο ντροπιαστική ήττα στην ιστορία της Εθνικής, το 0-1 από τα Νησιά Φερόε, με αποτέλεσμα να μπαίνει σε μία έδρα στην οποία ενδεχομένως να έχανε ούτως ή άλλως, καθώς είναι το δάσος του Σέργουντ με τον Σιμεόνε να είναι ο Ρομπέν των Δασών ακόμα και για τη Ρεάλ και για την Μπαρτσελόνα, εντελώς σκουριασμένος από την ακινησία. Εκείνη τη σεζόν οι «ερυθρόλευκοι» πέτυχαν μερικές σπουδαίες νίκες, όπως άλλωστε και αυτή, αλλά είναι σοφό να πεις ότι προδόθηκαν από το πρόγραμμα. 4. Ο αποκλεισμός από την Μπενφίκα. Εκτός της ιστορικότητας ενός συναρπαστικού γεγονότος, υπάρχει και άλλη μία παράμετρος που καθορίζει τη σπουδαιότητά του: εκείνη που αναφέρεται στην κάθε γενιά. Στον Ολυμπιακό υπάρχουν μέχρι τώρα τρεις μεγάλες στιγμές στις θητείες των πιο επιτυχημένων προέδρων

του: ο αποκλεισμός της Σέ δα του Λάκη Πετρόπουλου Γουλανδρή, οι προημιτελικ μακρά πορεία του Σωκράτ και ο αποκλεισμός του Άγια ήταν ο Σταύρος Νταϊφάς ( Ολυμπιακού του Βαγγέλη Μ κά, να μην έχει έρθει ακόμ μάλιστα, ο Ολυμπιακός φθά κριση στους προημιτελικο θλητριών και για πάρα πολ νης της εποχής διαρρήγνυ έχουν δει άλλο παιχνίδι πο έτσι όπως με την Μπενφίκ στις 19 Οκτωβρίου του 19 μονόμπαντα παιχνίδια ελλη τέτοιας εμβέλειας όλων τω

» ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ

έλτικ το 1974 από την ομάυ με ισχυρό άνδρα τον Νίκο κοί με τη Γιουβέντους στη τη Κόκκαλη, το 1999, αλλά αξ το 1983, όταν πρόεδρος (με τη μεγάλη στιγμή του Μαρινάκη, συμπερασματιμα). Στην τρίτη περίπτωση, άνει πολύ κοντά στην πρόούς του Κυπέλλου Πρωταλλά χρόνια οι 30ρηδες εκείυαν τα ιμάτιά τους ότι δεν ου ο Ολυμπιακός να παίξει κα στο Ολυμπιακό Στάδιο, 983. Ήταν ένα από τα πιο ηνικής ομάδας με αντίπαλο ων εποχών, σε σημείο που

το 1-0 να συνιστά κατάφωρη αδικία. Ο Νίκος Αναστόπουλος σκοράρει, αλλά έχει χαμένο πέναλτι, ένα δοκάρι και δύο συγκλονιστικά τετ α τετ, τη στιγμή που και ο Χέρμπερτ Νόιμαν έχει δοκάρι. Ο Ολυμπιακός πάει στη Λισσαβόνα με την πεποίθηση ότι είναι καλύτερος, αλλά οι «Αετοί» έχουν ήδη σκορ πρόκρισης από το 28’ για να νικήσουν, τελικά, 3-0. Μπορεί η Μπενφίκα να αποκλείεται από τη σπουδαία Λίβερπουλ- προς το τέλος της ευρωπαϊκής αυτοκρατορίας της- στην επόμενη φάση, αλλά στην τετράδα μπαίνουν ομάδες όπως η Ντινάμο Βουκουρεστίου και η Νταντί Γιουνάιτεντ! 3. Το μπλακ άουτ με τη Μέταλιστ. Εκείνο το τελευταίο δεκάλεπτο τον Μάρτη του 2012 στο Φάληρο, που δεν έκανε τον Ολυμπιακό τη μόνη ελληνική ομάδα που θα είχε πρόκριση στα προημιτελικά και των τριών ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Ένα αναθεματισμένο χρονικό διάστημα, με ζηλευτή συ-

ναισθηματική ανατροπή, και γεγονότων. Μέχρι τότε, οι «ερυθρόλευκοι» του Ερνέστο Βαλβέρδε είχαν κάνει 350 άψογα λεπτά στη διοργάνωση, με το 1-0 σε Καζάν και Καραϊσκάκη επί της Ρούμπιν, σε μία από τις πιο ηρωικές ιστορίες παίκτη της ομάδας, του Ρόι Κάρολ, αλλά και στο Χάρκοβο, αφού είχαν νικήσει 0-1 τη Μέταλιστ. Εκείνο το διάστημα της σεζόν ο Ολυμπιακός δεν έτρωγε απλώς γκολ, αλλά μετά το μπλοκάρισμα του πέναλτι του Ντέβιτς από τον Μπάλας Μέγιερι, έπεσαν οι διακόπτες. Ήταν τεράστια ευκαιρία για να προκριθεί η ομάδα στους προημιτελικούς του Europa League, να παίξει μετά με τη Σπόρτινγκ Λισσαβόναςεφόσον η κλήρωση γινόταν έτσι όπως έγινε με… μπαλάκι τη Μέταλιστ- και να έχει την ευκαιρία να φθάσει ακόμα και στα ημιτελικά του θεσμού. Τα μεσάνυχτα της 15ης Μαρτίου βρήκαν τον Πειραιά δυνητικά σε πένθος.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

The Redemption Magazine

ΤΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΑ «ΑΝ» ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ 2. Ο αέρας του ΟΑΚΑ. Για ποιο λόγο δεν είναι πρώτος ο συγκεκριμένος δεύτερος προημιτελικός με τη Γιουβέντους, στις 17 Μαρτίου του 1999; Υπάρχει εξήγηση. Ουσιαστικά, αυτό το ματς, δεν καθόρισε το μέλλον του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού, παρά μόνο εκείνη τη λαμπερή στιγμή. Μπορεί όντως οι καταστάσεις να ήταν διαφορετικές τα επόμενα χρόνια, εφόσον οι «ερυθρόλευκοι» κατάφερναν να προκριθούν στους ημιτελικούς του Champions League και να παίξουν με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά ουσιαστικά ο λόγος γίνεται για τη χαμένη ευκαιρία να βρεθεί για πρώτη φορά στα ημιτελικά μίας μεγάλης διοργάνωσης και, κατά πάσα πιθανότητα, τίποτα παραπάνω. Επειδή στον αθλητισμό ό,τι συμβαίνει ακυρώνει εκείνο που θα συνέβαινε (παραδείγματος χάρη, η νίκη της ΑΕΚ το 2008 που έφερε τη μήνη για το χαμένο πρωτάθλημα εξαιτίας του Ρόμαν Βάλνερ, ενώ κατά πάσα πιθανότητα δεν θα ήταν ίδιος ο Ολυμπιακός σε εκείνο το παιχνίδι αν η βαθμολογική διαφορά ήταν στον ένα βαθμό), δεν σημαίνει ότι αν μια από τις χειρότερες σέντρες στην καριέρα του Μπιριντέλι δεν ήταν προσευχή για τους Θεούς, αν ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος καταδίκαζε το μεγαλείο του και αν ο Αντόνιο Κόντε δεν γινόταν ένας από εκείνους που μπήκαν στα μαύρα κατάστιχα του συνειδητού και του ασυνείδητου των φίλων της ομάδας, ο Ολυμπιακός θα έπαιζε με τη Γιουνάιτεντ. Θα ήταν αποστολή ατέλειωτης δυσκολίας πάντως, είτε αντιμετώπιζε το συγκρότημα του Άλεξ Φέργκιουσον, στον δρόμο για την πιο επιτυχημένη σεζόν της ιστορίας του, είτε την Μπάγερν Μονάχου των Μάριο Μπάσλερ και Στέφαν Έφενμπεργκ ή την «πυραυλοκίνητη» Ντινάμο Κιέβου των Σεφτσένκο και Ρεμπρόφ, που ξεπήδησε από τη φαντασία του παρανοϊκού επιστήμονα Βαλερί Λομπανόφσκι. Αν, πάντως, ήταν θέμα ενίσχυσης το καλοκαίρι, ο Σωκράτης Κόκκαλης έφερε τότε τον Τζιοβάνι και τον Ζλάτκο 14

Ζάχοβιτς και συμμετείχε στην πιο ακριβή μεταγραφή Έλληνα ποδοσφαιριστή όλων των εποχών ως εκείνο το σημείο, δηλαδή του Γρηγόρη Γεωργάτου στην Ίντερ. 1.Το ματς της Πάτρας με την Άντερλεχτ. Το χατ-τρικ του Γαλάκου. Οι χαμένες ευκαιρίες. Η… θηριωδία του Ούγγρου Καρόλι Παλοτάι, ο οποίος άλλαξε πλεύση στο ημίχρονο και μιλούσε στους Βέλγους στα γερμανικά, λέγοντάς τους να μη φοβούνται τίποτα. Έχουν συμπληρωθεί 40 χρόνια από τις 6 Νοεμβρίου του 1974, όταν ο Ολυμπιακός νίκησε 3-0 την Άντερλεχτ στη φάση των 16 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και έφθασε ένα γκολ από την πρόκριση, αφού έχασε 5-1 στις Βρυξέλλες. Είναι μία στιγμή η οποία, επειδή έχει απομακρυνθεί από την εμβέλεια του ανθρώπινου χρόνου, μοιάζει η πιο σημαντική από όλες. Διότι μοιάζουν όλες οι στιγμές εκείνων των εποχών στο ποδόσφαιρο να δίνουν στις ομάδες το DNA τους και αυτό που στα καφενεία λένε «βαριά φανέλα». Ο Ολυμπιακός έπαθε διπλή ζημιά με εκείνο τον αποκλεισμό: δεν προσδιόρισε τη θέση του στην Ευρώπη, κάτι που θα γινόταν με την πρόκριση στους προημιτελικούς (συν τοις άλλοις ίσως έπαιζε με τη μετέπειτα φιναλίστ Λιντς, η οποία ήταν ισχυρή, αλλά ο Ολυμπιακός είχε αποκλείσει την ίδια Σέλτικ στον προηγούμενο γύρο, πρωταθλήτρια Ευρώπης του 1967, φιναλίστ του 1970 και στα ημιτελικά του προηγούμενου θεσμού) αλλά ταυτοχρόνως θα κρατούσε τον Νίκο Γουλανδρή στην προεδρία της ομάδας. Ενάμιση μήνα μετά ο Ανδριώτης έφυγε, και παρά το γεγονός ότι οι λόγοι φέρεται να ήταν διαφορετικοί, δεν θα μπορούσε παρά να παραμείνει ισχυρός άνδρας του Ολυμπιακού, με το δέλεαρ της ευρωπαϊκής δόξας. Από τη στιγμή που ο Γουλανδρής έφυγε, ο σύλλογος πέρασε σε πενταετή κρίση. Για αυτό και η «χρυσή τριετία», από το 1972 έως το 1975, με τα δύο νταμπλ και το ένα πρωτάθλημα, έμεινε μόνο… τριετία.

02/12/1984 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΑΡΗΣ 9η Αγωνιστική Πρωτάθλημα Α’ Εθνικής 3-1 56’ ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, 68’ ΒΑΜΒΑΚΟΥΛΑΣ, 79’ 04/12/1963 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΛΙΟΝ 2ος Γύρος, 2ος Αγώνας Κύπελλο Κυπελλούχων 2-1 16’ ΣΙΔΕΡΗΣ, 56’ ΚΥΠΡΙΑΝΙΔΗΣ, 90’ Κομπέν

05/12/1990 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΠΑΟΚ Προκριματική Φάση 32, 1ος Αγώνας Κύπελλο Ελλάδος 2-0 15’ ΤΣΙΑΝΤΑΚΗΣ, 80’ ΠΡΟΤΑΣΟΦ 06/12/1935 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΑΕΚ 5η Αγωνιστική Πρωτάθλημα Εθνικής Κατηγορίας 2-0 12’ ΚΟΡΣΙΑΝΟΣ, 31’ ΔΕΠΟΥΝΤΗΣ

02/12/1990 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΠΑΟΚ 9η Αγωνιστική Πρωτάθλημα Α’ Εθνικής 3-2 8’ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ, 42’ ΠΡΟΤΑΣΟΦ, 72’ ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, 75’ Αναστασιάδης, 80’

06/12/1972 ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 9η Αγωνιστική Πρωτάθλημα Α’ Εθνικής 0-1 17’ ΑΡΓΥΡΟΥΔΗΣ

04/12/1998 ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 12η Αγωνιστική Πρωτάθλημα Α’ Εθνικής 2-4 30’ Κωνσταντινίδης, 32’ Βαζέχα, 40’ Αλε-

06/12/2005 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ 6η Αγωνιστική Ομίλου 32 Champions League 2-1 7’ Ράμος, 50’ ΜΠΟΥΛΟΥΤ, 87’ ΡΙΒΑΛΝΤΟ

04/12/2012 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΑΡΣΕΝΑΛ 6η Αγωνιστική Ομίλου 32 Champions League 2-1 38’ Ροζίτσκι, 64’ ΜΑΝΙΑΤΗΣ, 73’ ΜΗΤΡΟΓΛΟΥ

06/12/2011 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΑΡΣΕΝΑΛ 6η Αγωνιστική Ομίλου 32 Champions League 3-1 16’ ΤΖΕΜΠΟΥΡ, 38’ ΦΟΥΣΤΕΡ, 56’ Μπεναγιούν,

07/12/1975 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 8η Αγωνιστική Πρωτάθλημα Α’ Εθνικής 4-2 8’ ΚΑΡΑΒΙΤΗΣ, 27’ Γραμμός, 39’ ΚΡΗΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ, 47’ ΠΑΜΠΟΥΛΗΣ, 56’ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ, 75’ Αντωνιάδης 07/12/1999 ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ Προκριματική Φάση 16 Κύπελλο UEFA 1-2 1’ Κοβάτσεβιτς, 38’ - 84’ ΤΖΟΡΤΖΕΒΙΤΣ 08/12/1996 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 11η Αγωνιστική Πρωτάθλημα Α’ Εθνικής 1-0 55’ ΤΖΟΡΤΖΕΒΙΤΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΕΞΑΡΧΟΣ

The Redemption Magazine

Remember The

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΕΞΑΡΧΟΣ

emember The Alamo! Αυτό συνηθίζουν να λένε οι Αμερικάνοι όταν θέλουν να πάρουν εκδίκηση. Για όσους δεν γνωρίζουν, η μάχη του Άλαμο θεωρείται το σημαντικότερο γεγονός στην επανάσταση του Τέξας το 1836 και σίγουρα μια από τις πλέον ένδοξες και χιλιοτραγουδημένες στιγμές της αμερικάνικης στρατιωτικής ιστορίας . Μετά από μια πολιορκία 13 ημερών, τα μεξικάνικα στρατεύματα (περίπου 2000 άνδρες), υπό τις διαταγές του Προέδρου Αντόνιο Λόπες ντε Σάντα Άννα, εξαπέλυσαν μια επίθεση στο οχυρό Άλαμο, κοντά στο Σαν Αντόνιο, εξολοθρεύοντας, πλην δύο, όλους τους υπερασπιστές του φρουρίου (γύρω στους 200), χάνοντας παράλληλα τουλάχιστον τους τριπλάσιους άντρες. Που κολλάει λοιπόν αυτή η μάχη, σε αυτό το τεύχος του περιοδικού βρε … τρελέ, θα αναρωτιούνται όλοι. Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι !!! Remember The Alamo = Θυμηθείτε την ΤΟΥΜΠΑ!!! Όχι, σε καμιά περίπτωση δεν διακατέχομαι από επιθυμία ρεβανσισμού, δε διψάω για αίμα κι ούτε θέλω 16

να ξεσηκώσω τον κόσμο. Το ξεκαθαρίζω, οι απλοί φίλαθλοι, αλλά κυρίως όσοι δηλώνουν οπαδοί, θα πρέπει, όχι απλά να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων στην αναμέτρηση της Τετάρτης με τον ΠΑΟΚ, αλλά να δώσουν και το καλό παράδειγμα. Να δώσουν δυναμικό παρόν υποστηρίζοντας ένθερμα μέσα σε κόσμια -όσο γίνεται- πλαίσια τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού. Η αναφορά μου γίνεται καθαρά και ξάστερα, στην αγωνιστική συμπεριφορά των παικτών, εντός των τεσσάρων γραμμών. Το κείμενό μου, έχει σκοπό να ξεσηκώσει τον καλώς εννοούμενο «ποδοσφαιρικό εγωισμό» των «ερυθρόλευκων» ποδοσφαιριστών. Κυρίως, όσων είχαν την ατυχία να παραβρεθούν στην περσινή κόλαση της Τούμπας (δυο φορές) ή αλλιώς στο «Κολοσσαίο» της Τούμπας, στο οποίο είχαν μετατρέψει οι …. οπαδοί του «δικεφάλου» το γήπεδο, με την βοήθεια και την διακριτική παρουσία - απουσία της διοίκησης του ΠΑΟΚ. Τα όσα διαδραματίστηκαν στο περσινό παιχνίδι κυπέλλου (όχι ότι τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα

στον αγώνα πρωταθλήματ κόσμου. Κυριολεκτικά. Το Eurosport έγραψε ότι « λαν να δημιουργήσουν έν ρεβάνς. Για να το πετύχο πύρινο δακτύλιο και οι κα που κατευθύνονταν στη σέ εκφόβισε κανέναν». Χαρακτήρισε τα γεγονότα νικό ποδόσφαιρο τα τελευτ τον αγώνα, ενώ φίλαθλοι π πάγκο του Ολυμπιακού». Ποιος θα ξεχάσει τη διακο ρια στον πάγκο της ομάδας με στόχο τους ποδοσφαιρι τιμ, τον προπηλακισμό της πέρα για πέρα αντιεπαγγελ παικτών του «δικεφάλου» τζαρτζαρίσματα θύμιζαν «Τ Υπάρχει κανείς που να έχε

ΚΩΣΤΑΣ ΕΞΑΡΧΟΣ

The Redemption Magazine

Alamo!

τος), έκαναν τον γύρο του

« οι οπαδοί του ΠΑΟΚ ήθενα κλίμα εκφοβισμού στη ουν άναψαν έναν γιγάντιο απνοί έπνιξαν τους παίκτες έ κόλασης που σίγουρα δεν

«ως τα πιο βίαια στο ελληταία χρόνια, που διέκοψαν πέταξαν ψάρια σε όλον τον

οπή των 75 λεπτών, τα ψάς, τις δεκάδες φωτοβολίδες ιστές και το ποδοσφαιρικό αποστολής, καθώς και την λματική συμπεριφορά των », που στα τάκλιν και στα Ταλιμπάν» σε ιερό αγώνα. ει ξεχάσει την άνανδρη συ-

μπεριφορά του Ισαουράλδε στον περσινό αγώνα πρωταθλήματος; Σε κερδισμένο κόρνερ για τον «Δικέφαλο», στο 57ο λεπτό της αναμέτρησης, ο Ισαουράλδε με γροθιά χτύπησε τον Εντινγκά στο πρόσωπο αλλά ο… διαιτητής Κάκος έβγαλε απλά την κίτρινη κάρτα από το τσεπάκι του, φάση που επέσυρε απευθείας κόκκινη για τον αμυντικό των γηπεδούχων. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τα περσινά καμώματα των «ασπρόμαυρων», με την ανοχή αυτών που μόνιμα κατηγορούν οι ίδιοι. Έλεος….. Για αυτό, οι ποδοσφαιριστές του Μίτσελ πρέπει να μπουν από το πρώτο λεπτό του αγώνα, δυνατά. Με πάθος, με τσαμπουκά, με την νοοτροπία του ανώτερου που θέλει να σε διαλύσει. Να μην αφήσουν στον ΠΑΟΚ κανένα περιθώριο αντίδρασης, όπως στο περσινό 4-0 στο Καραϊσκάκη, το οποίο δυστυχώς ξεχάστηκε γρήγορα! Οι Πειραιώτες, πρέπει να θυμίσουν τον παλιό, καλό Ολυμπιακό που «ξεχείλιζε» τεστοστερόνη και σκορπούσε κάθε αντίπαλο στο διάβα του. Το «παραμύθι»

πρέπει να τελειώσει γρήγορα και χωρίς «happy end» για τους φιλοξενούμενους. Με μια μεστή, όσο και εμφατική νίκη, συνοδευόμενη με όσο το δυνατόν περισσότερα γκολάκια. Οι πρωταθλητές Ελλάδας πρέπει να ξεκόψουν με τη μία τις όποιες βλέψεις των αντιπάλων τους για πρωτάθλημα. Ας βολευτούν στη δεύτερη θέση, τα play-of και τις ανταλλαγές φιλοφρονήσεων, και όχι μόνο, με τον «mister αγκαλίτσα». Άντε γιατί πολλή αγάπη έπεσε φέτος στο πρωτάθλημα. Τώρα έφτασε η στιγμή για πόνο! Προσοχή όμως. Μιλάω πάντα μεταφορικά και αναφέρομαι στο αγωνιστικό πρόσωπο των παικτών. Εκτός πρέπει όλοι να σταθούν στο ύψος τους. Συνήθως, είμαι υπέρ των χαμηλών τόνων. Πλέον όμως έχω σιχαθεί, έχω βαρεθεί τους … ντεμέκ μάγκες… τύπου Τζαβέλα. Αλλάξτε τους τα φώτα! Ξεσκίστε τους, πάντα σε αγωνιστικά πλαίσια, πάντα με καλή και ποιοτική μπαλίτσα….. Πάντα ως Ολυμπιακός Remember The Alamo…. Λέμε! This is Karaiskakis! 17

The Redemption Magazine

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΡΑΚΑΝΑΚΗΣ

ΦΑΜΠΙΑΝ ΕΣΤΑΙ Π

ολλοί ποδοσφαιριστές πέρασαν από τον Ολυμπιακό και παρά τις…. περγαμηνές που τους συνόδευαν και την αξία τους, δεν έμειναν για μεγάλο χρονικό διάστημα στο Μεγάλο Λιμάνι. Άφησαν όμως το στίγμα τους, το οποίο ακόμα και δύο δεκαετίες μετά παραμένει καλοτυπωμένο στην μνήμη του κόσμου. Ενας από αυτούς είναι και ο Φαμπιάν Εστάι. Ενας Χιλιανός μέσος που δυστυχώς μετακόμισε στον Θρύλο σε μία μεταβατική περίοδο και δεν στέριωσε στο Λιμάνι. Ενας παίκτης που κάθε προπονητής θα ήθελε στην ομάδα του, ένας σύγχρονος και διορατικός μέσος. Ο Εστάι γεννήθηκε το 1968 στο Σαντιάγο της Χιλής και ξεκίνησε την καριέρα του από μία ερασιτεχνική ομάδα της χώρας του. Το ύψος του μετά βίας πλησίαζε τα 170 εκατοστά και του ήταν πολύ δύσκολο να βρει ποδοσφαιρική στέγη, αφού κανείς δεν τον εμπιστευόταν λόγω του παρουσιαστικού του. Η πρώτη ομάδα που του 18

έδωσε την ευκαιρία ήταν η Ουνιβερσιδάδ Κατόλικα. Εκεί έμεινε για έξι χρόνια και μετά το δύο πρώτα έτη προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα. Γρήγορα έδειξε την αξία του και έφτασε στο σημείο να είναι ο βασικός οργανωτής της Εθνικής Χιλής. Μετά το πρώτο του Κόπα Αμέρικα, το 1990, αποφάσισε να ταξιδέψει στην Ευρώπη για να δοκιμάσει την τύχη του. Η απόπειρά του όμως δεν στέφθηκε με επιτυχία και επέστρεψε στη χώρα του. Παρόλα αυτά δεν έχασε την θέση του στην Εθνική, ενώ είχε γίνει… κολλητός με τον Ιβάν Ζαμοράνο και τους δύο τους τους αποκαλούσαν «το δίδυμο των τρομοκρατών», επειδή ο ένας «σέρβιρε» και ο άλλος σκόραρε. Κάπου εδώ μπαίνει στην ιστορία ο Ολυμπιακός. Χειμερινή μεταγραφική περίοδος και ο Θρύλος έψαχνε κάποιον να ηγηθεί της μεσαίας γραμμής. Ο Εστάι, έμοιαζε η ιδανική περίπτωση. Δεχόταν να έρθει στην Ελλάδα, ήταν βασικός διεθνής της Χιλής και φυσικά εξαιρετικός ποδοσφαιριστής. Ετσι, η μεταγρα-

φή «έκλεισε» και ο Εστάι μετακόμισε στον Πειραιά προς τέρψιν των οπαδών, που τον υποδέχθηκαν πολύ θερμά. Η πρώτη του παράσταση μαγική. Νίκη του Ολυμπιακού 6-1 επί του Λεβαδειακού, δύο γκολ ο Εστάι, ισάριθμες ασίστ και γενικότερα η παρουσία του ήταν εκπληκτική. Τόσο που ανάγκασαν τον Τύπο της εποχής να μιλάει για τις «69 κινήσεις του Εστάι». Ο λόγος; Η πληθώρα των εμπνεύσεών του. Έμεινε για 12 μήνες στον μεγαλύτερο σύλλογο της Ελλάδας και η παρουσία του ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητική, δεδομένων και των συγκυριών με αλλαγή τεσσάρων προπονητών αλλά και την μεταβατική περίοδο που διένυε ο Ολυμπιακός. Όπως και αρκετοί άλλοι ποδοσφαιριστές διεθνούς κλάσης, έτσι και ο Εστάι -παρά την τεράστια αξία του- έπεσε θύμα της… εποχής και ακριβώς ένα χρόνο μετά, δηλαδή τον Ιανουάριο του 1995 αποχώρησε από τον Θρύλο. Ολοι όμως έχουν να θυμούνται το φοβερό δεκάρι από την Χιλή.

The Redemption Magazine

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΒΑΣΙΚΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΗΣ ΧΙΛΗΣ

“ΒΑΣΙΚΟΣ” ΚΑΙ ΣΤΗΝ TV Η αξία του Φαμπιάν Εστάι είναι αδιαμφισβήτητη. Μπορεί να μην έκανε ευρωπαϊκή καριέρα, παρά το γεγονός ότι είχε όλα τα φόντα, αλλά το ταλέντο του και οι ικανότητες του… ξεχείλιζαν. Ο παλαίμαχος Χιλιανός μέσος που πέρασε από τον Ολυμπιακό σχεδόν 17 χρόνια πριν, είναι πασίγνωστος στην χώρα του και αναγνωρίζεται όπου κι αν πάει. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι κυρίως οι εμφανίσεις του με την Εθνική ομάδα της χώρας του. Εκεί ήταν ο βασικός οργανωτής των «ρόχας» επί 11 χρόνια. Ηταν το μηχανάκι στην μεσαία γραμμή και μαζί με τον Ιβάν Ζαμοράνο συνέθεσαν το τρομοκρατικό δίδυμο. Ο ένας μοίραζε και ο άλλος σκόραρε. Γι’ αυτό ακόμα και μετά από 6 χρόνια που έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση ο Φαμπιάν Εστάι, ή «πελούσα» όπως είναι το παρατσούκλι του στην Χιλή, παραμένει μία διασημότητα που όλοι σέβονται. Αυτό αποδεικνύει άλλωστε το γεγονός ότι τον επέλεξαν να πρωταγωνιστήσει σε μία εκπομπή χιουμοριστική στην τηλεόραση της Χιλής, η οποία έχει πολύ μεγάλη τηλεθέαση. Το όνομα αυτής είναι «Golpe Bajo» και σημαίνει σε ελεύθερη μετάφραση στα ελληνικά «χαμηλό χτύπημα». Η εκπομπή αυτή διαλέγει προσωπικότητες και τους κάνει μία φάρσα. Ο Εστάι ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές, με το στόρι της υπόθεσης να έχει ως εξής: Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής έπινε τον καφέ του με έναν φίλο του σε μια καφετέρια και την ώρα που σηκώθηκε να φύγει, τρεις άντρες του την… έπεσαν και πιάστηκαν στα χέρια. Φυσικά δεν επέτρεψαν να τραυματιστεί κανείς αφού την κρίσιμη στιγμή εμφανίστηκε η κάμερα και αποκαλύφτηκε όλο το «κόλπο», με τον Φαμπιάν Εστάι να ξεσπάει σε γέλια και να δέχεται την καλοστημένη φάρσα.

ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΤΩΝ... ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΩΝ

Ο Φαμπιάν Εστάι και ο Ιβάν Ζαμοράνο (δεξιά)

Μπορεί να μην πρόκειται για υπερδύναμη του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου, αλλά πάντα η Εθνική της Χιλής ήταν μία αξιόλογη ομάδα, με παίκτες όπως ο Ιβάν Ζαμοράνο αλλά και ο Φαμπιάν Εστάι με τον οποίο ήταν κολλητός. Ο άλλοτε Χιλιανός του Θρύλου ήταν βασικότατο και αναντικατάστατο μέλος των «ρόχας» και με τον παλαίμαχο παίκτη της Ρεάλ Μαδρίτης είχαν συνθέσει ένα φοβερό και τρομερό δίδυμο. Ηταν τόσο αποδοτική η ποδοσφαιρική τους σχέση, που τους είχαν αποδώσει και παρατσούκλι θέλοντας να τονίσουν την αποτελεσματικότητά τους. Το «δίδυμο των τρομοκρατών» εμπνεύστηκε λόγω των ασίστ που μοίραζε ο Εστάι στον Ζαμοράνο και ο τελευταίος… εκτελούσε. Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Θρύλου, αγωνίστηκε στην Εθνική της Χιλής από το 1990 μέχρι το 2001 και πήρε μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, όπου αγωνίστηκε και στα τέσσερα ματς των ομίλων. Στην εντεκαετή καριέρα του με τα χρώματα της Χιλής μέτρησε 69 συμμετοχές και πέτυχε 5 γκολ. Αυτό όμως που ήξερε να κάνει καλύτερα ήταν να μοιράζει ασίστ. Και αυτές ήταν πολλές…

ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗ ΦΑΝΕΛΑ Το πρώτο ματς του Φαμπιάν Εστάι με την ερυθρόλευκη φανέλα μπορεί να χαρακτηριστεί ονειρεμένο. Στις 29 Δεκεμβρίου το 1993 έκανε την πρώτη του εμφάνιση με τον δαφνοστεφανωμένο στο στήθος, κόντρα στον Λεβαδειακό για τους «16» του Κυπέλλου Ελλάδας. Οσοι παρακολούθησαν εκείνο τον αγώνα σίγουρα έτριβαν τα μάτια τους, με το… κομπιουτεράκι που είχε στο κέντρο του ο Ολυμπιακός. Το τελικό 6-1 τα λέει όλα, με τον Χιλιανό να είναι ο πολυτιμότερος παίκτης του αγώνα, σκοράροντας δύο φορές και μοιράζοντας άλλα δύο γκολ. Ο «Φάμπι» έδωσε την καλύτερη του παράσταση στα ελληνικά γήπεδα. Εμπνεύσεις μαγικές, πάσες διαβήτης, έκανε τους αντιπάλους να ζαλιστούν από την ευφυΐα του και τον Τύπο της εποχής να γράφει διθυράμβους για τον παίκτη με τις «69 διαφορετικές κινήσεις» που κόβει και ράβει στο κέντρο του Θρύλου. Το «μοιραίο» τακουνάκι στο Μαρακανά Ο Φαμπιάν Εστάι ήταν πολύ εργατικός και δεν έφερνε αντιρρήσεις στους προπονητές του. Αντίθετα, προσπαθούσε πάντα να κερδίζει την εμπιστοσύνη τους δείχνοντας με την σειρά του επιμέλεια. Η περίοδος που ήρθε στον Ολυμπιακό ήταν πολύ δύσκολη, αφού πρόλαβε και είδε

στους 12 μήνες της θητείας του τέσσερις διαφορετικούς τεχνικούς. Ξεκίνησε με τον Κώστα Πολυχρονίου, ο οποίος τότε ήταν υπηρεσιακός στην θέση του Πέτροβιτς, στην συνέχεια Νίκος Αλέφαντος, Νίκος Γιούτσος και τέλος συνεργάστηκε με τον Τάις Λίμπρεχτς. Ο τελευταίος ήταν ένας πολύ καλός προπονητής, αλλά όπως και πολλοί άλλοι στον κόσμο είχε τα… κολλήματα του. Ενα από αυτά ήταν ο Φαμπιάν Εστάι, τον οποίο ποτέ δεν είδε με καλό μάτι και με τον τρόπο του ήταν αυτός που τον οδήγησε στην πόρτα της εξόδου του Ολυμπιακού. Το «μοιραίο» γεγονός που έλαβε χώρα σε ένα φιλικό του Ολυμπιακού με τον Ερυθρό Αστέρα, στο Μαρακανά στις 12 Νοεμβρίου το 1994. Τότε ο Εστάι προσπαθούσε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Λίμπρεχτς, ο οποίος του είχε στερήσει τη φανέλα βασικού από τον Οκτώβριο που είχε αναλάβει. Ο Εστάι ξεκίνησε βασικός, έκανε ένα αποτυχημένο τακουνάκι έξω από την περιοχή, που οδήγησε σε ευκαιρία για τον Αστέρα και ο Λίμπρεχτς πετάχτηκε από τον πάγκο κάνοντας παρατηρήσεις στον Εστάι. Αυτή ήταν και η αφορμή. Ο Χιλιανός έκανε ελάχιστες συμμετοχές τον τελευταίο μήνα της καριέρας του στον Ολυμπιακό και μία πρωία αποτέλεσε παρελθόν από το Μεγάλο Λιμάνι.

El Norte

The Redemption Magazine

ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΕΣ ΡΕ El Norte

El Norte

The Redemption Magazine

ΕΤΡΟ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ! ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΑΝΤΕΡΛΕΧΤ 3-0

ίγα ματς στην ιστορία της ομάδας είναι τόσο φορτισμένα συγκινησιακά, όσο αυτό με την Άντερλεχτ τη σεζόν1974-1975. Δεν υπάρχει κανένας από εμάς που να μην έχει ακούσει μία εκδοχή γι’ αυτό το ματς και το όνομα Πολοταϊ. Σε αυτό το άρθρο δεν θα ασχοληθούμε με τις φήμες της εποχής, άλλωστε είναι δύσκολο να μάθουμε τι πραγματικά συνέβη ύστερα από σχεδόν 40 χρόνια... ΠΑΤΡΑ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1974... Ας μεταφερθούμε νοερά πίσω σε έναν άλλο Νοέμβριο, αυτόν του 1974... Το ημερολόγιο έδειχνε 6/11 και από νωρίς τα καραβάνια των ερυθρόλευκων οπαδών είχαν κατακλύσει την αχαϊκή πρωτεύουσα, για τον επαναληπτικό αγώνα των Βρυξελλών. Το ματς γινόταν στην Πάτρα λόγω τιμωρίας της έδρας μας για βεγγαλικά στον προηγούμενο νικηφόρο αγώνα με τη Σέλτικ. Το σκορ του πρώτου αγώνα δεν άφηνε πολλά περιθώρια αισιοδοξίας στους ερυθρόλευκους... Το βαρύ 5-1 του «Εμιλ Βερς» σε συνδυασμό με την πλειάδα άσσων που είχε φέρει ο Βαν Ντε Στοκ (πρόεδρος τότε της Άντερλεχτ, που έδωσε το όνομά του στο τωρινό γήπεδό της) φαινόταν μάλλον αξεπέραστο εμπόδιο για την ομάδα του Λάκη Πετρόπουλου... Ο Ολυμπιακός χρειαζόταν ένα... θαύμα! Εκείνη τη μέρα, μάλλον οι ουρανοί εισάκουσαν τις προσευχές εκατομμυρίων Ολυμπιακών, αλλά κάποιος είχε άλλη γνώμη... ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ, ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΥΑ... Ο Ολυμπιακός παρατάσσεται στο εθνικό στάδιο Πατρών με τους: Κελσίδη, Περσίδη, Λιόλιο, Γλέζο, Κυράστα, Βιέρα, Δαβουρλή, Γαλάκο, Σταυρόπουλο και Καραβίτη (στη θέση του μπήκε στο ’60 ο Δεληκάρης). Μόλις στο 5ο λεπτό ο Γαλάκος σκοράρει από σέντρα του Σταυρόπουλου, αλλά ο Πολοταϊ το ακυρώνει ως οφσάιντ που είδε μόνο ο ίδιος... Έξι λεπτά αργότερα ο Τίσσεν αποκρούει με τα δυο χέρια τη μπάλα μέσα στη μεγάλη περιοχή, άλλα ο Ούγγρος αρνείται καθαρό πέναλτι στο ΘΡΥΛΟ!

Το σκορ ανοίγει στο ‘18 ο Γαλάκος, σημειώνοντας το 1-0 (αν και υπό... φυσιολογικές συνθήκες θα μιλούσαμε για 3-0) ενώ στο ‘23 γίνεται πάλι χέρι από Βέλγο ποδοσφαιριστή, που και πάλι δεν... αντιλαμβάνεται ο Πολοταϊ... Η Άντερλεχτ ζαλισμένη από τον επιθετικό μονόλογο του Ολυμπιακού, δείχνει να τα έχει χαμένα... αλλά στο ‘29 αναλαμβάνει να τη σώσει ξανά ο διαιτητής που... αγνοεί χέρι του Βαν Μπίνστ στη μικρή περιοχή. Η σφαγή συνεχίζεται, όταν λίγο πριν τη λήξη του ημιχρόνου, ο Σταυρόπουλος πετυχαίνει κι άλλο τέρμα, που ακυρώνεται και πάλι ως οφσάιντ! Λεπτομέρεια... ο Σταυρόπουλος είχε δεχτεί τη μπάλα από λάθος πάσα αντιπάλου! Ο κόσμος ήδη βράζει ενώ οι δύο ομάδες μπαίνουν για το δεύτερο ημίχρονο. Στο 67ο λεπτό ο Γαλάκος κάνει το 2-0 και το εθνικό στάδιο της Πάτρας παίρνει φωτιά! Στο ‘82 ο Γαλάκος σκοράρει ξανά, κάνοντας το 3-0 και πλέον ο Ολυμπιακός χρειάζεται μόλις ένα γκολ για να προκριθεί και να ταράξει για ακόμα μία φορά τα «νερά» της ποδοσφαιρικής Ευρώπης, όπως όταν απέκλεισε την πανίσχυρη Σέλτικ στον προηγούμενο γύρο. Το γκολ όμως δεν ήρθε ποτέ... Μετά τη λήξη οι παίκτες του Ολυμπιακού πέφτουν πάνω στον έντρομο Πολοταϊ που δεν μπορεί να πάει στα αποδυτήρια, αφού το πλήθος απειλεί να τον λιντσάρει. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και ο πρόεδρος της βελγικής ομάδας αναγνώρισε την ανωτερότητα του Ολυμπιακού και τον κατέταξε στις κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες. Λίγους μήνες αργότερα, ο Γουλανδρής αποχωρεί αηδιασμένος από το ποδόσφαιρο και κλείνει ο κύκλος της ομάδας που ο ίδιος δημιούργησε και που οι αναπληρωματικοί της έπαιζαν βασικοί στην Εθνική! Κανείς δεν ξέρει αν ο Ολυμπιακός μας είχε αποκλείσει τότε την Άντερλεχτ μετά τη Σέλτικ, πού μπορούσε να φτάσει στην Ευρώπη. Δυστυχώς δε θα το μάθουμε ποτέ όπως δεν θα μάθουμε τι έγινε τελικά σε εκείνο το ματς...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΜΕΝΕΟΠΟΥΛΟΣ

The Redemption Magazine

ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΑΣ

νας υγιής περίπατος ήταν για τον Θρύλο το μεσημέρι της περασμένης Κυριακής. Οι ερυθρόλευκοι, με πολλές αλλαγές στο βασικό σχήμα σε σχέση με την πανωλεθρία του Βιθέντε Καλδερόν, ξέσπασαν στην άτυχη Κέρκυρα και πλέον η προσοχή όλων, στρέφεται στο ντέρμπι κορυφής με τον Παοκ... Φουστέρ και Μπενίτεζ άνοιξαν τον δρόμο Όπως προανέφερα, ο Μίτσελ παρέταξε μια εντεκάδα με μπόλικες αλλαγές. Τη θέση των Αμπιντάλ, Μανιάτη, Ντινγκά, Αφελάι, Τσόρι και Μήτρογλου στο αρχικό σχήμα, πήραν οι Αυλωνίτης, Μπουχαλάκης, Κασάμι, Φουστέρ, Ντοσεβί και Μπενίτεζ. Ο Ισπανός μεσοεπιθετικός και ο Ουρουγουανός στράικερ ήταν μαζί με τον Κασάμι μακράν οι πιο «ζωηροί» παίκτες μας στην εκκίνηση της αναμέτρησης και από δική τους συνεργασία άνοιξε το σκορ στο 19ο λεπτό. Ο Χόρχε έκανε τη μπούκα από αριστερά και την κατάλληλη στιγμή πάσαρε στον Νταβίδ, που με ψύχραιμο πλασέ εν κινήσει επανέκτησε την επαφή του με τα αντίπαλα δίχτυα. Χωρίς να υστερεί κάπου ο Θρύλος, συνέχισε να πολιορκεί τα καρέ των Φαιάκων σε ένα απολαυστικό κρεσέντο που εν τούτοις δεν συνοδεύτηκε από ζευγάρωμα των τερμάτων μιας και ούτε τα σουτ του Μπενίτεζ στο 22’ και στο 25’, ούτε του Κασάμι στο 7’ στο 24’ και στο 32’, ούτε του Φουστέρ στο 34’ δεν βρήκαν στόχο. Είπαμε, ο επιθετικός μονόλογος του Θρύλου δεν έβρισκε μετουσίωση στο σκορ... Και ο «ξινισμένος» Τσόρι συνέχισε Με το καλησπέρα στην επανάληψη, ο σενιόρ πέρασε στον αγώνα τους Ντομίνγκεζ και Φορτούνη αντί των Κασάμι και Ντοσεβί, που δεν υστέρησαν και ίσως απλά τους έδωσε ανάσες ενόψει Τετάρτης. Η είσοδός τους έκανε ακόμα καλύτερη την κυκλοφορία στα χαφ μας κι έτσι μόλις στο 49’ ο Θρύλος έγραψε το 0-2 με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Τσόρι, αφού πρώτα 22

ο Μπουχαλάκης σπρώχθηκε μέσα στην περιο βήξει το πόδι από το γκάζι ο Ολυμπιακός, συνέ και παρότι στο 53’ το δεξί σουτ του Μιλιβόγεβ από πάσα του Φορτούνη δεν βρήκαν εστία, στ του Κώστα Φορτούνη, ο Ελαμπντελαουί εν κιν τα δίχτυα των νεοφώτιστων. Κατόπιν ο ρυθμό άρχισε να σκέφτεται ξεκάθαρα το ντέρμπι, όμω με ένα καταπληκτικό σλάλομ στο 85’ διαμόρφ γυμνού οφθαλμού ότι δεν το «ευχαριστήθηκε» ρώ πώς κάτι έχει επηρεάσει τον ψυχισμό του κ τον «επαναφέρουν». Ο Θρύλος έχει απόλυτη α ται να καταθέσω εγώ την ταπεινή μου επιχειρη Μία και σήμερα! Όχι, δεν με έπιασε κάποια ιδιαίτερη νοσταλγία Τότε που όπως όλοι μετρούσα τις μέρες μέχρ έχω παράπονο από την θητεία μου στην πανέμ Ιούνιο του 2002. Απλά μετρώ έτσι για να καταδ το ματς με τον παοκούλη. Καλή και άγια η Ευρ με τον πανέμορφο ύμνο, όμως το νταμπλ στη μας εκ… γενετής του. Πέρα από το καθαρά οικ περίπου που εισπράττει ο πρωταθλητής Ελλά Champions League, είναι και το γεγονός της λ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΜΕΝΕΟΠΟΥΛΟΣ

The Redemption Magazine

Σ ΚΟΠΙΑΣΟΥΝ!

οχή της Κέρκυρας αντικανονικά. Δίχως να τραέχισε να πολιορκεί την εστία των γηπεδούχων βιτς και στο 55’ το γυριστό σουτ του Φουστέρ το 58’ ήρθε το 0-3. Από σκαφτή κάθετη μπαλιά νήσει με το αριστερό ξετίναξε για τρίτη φορά ός κάπως κατέβηκε μιας και σίγουρα η ομάδα ως ακόμα κι έτσι, ο μεγάλος Αργεντινός Τσόρι, φωσε το τελικό 0-4. Παρόλα αυτά, φάνηκε δια » όσο θα έπρεπε. Μάντης δεν είμαι, αλλά θαρκαι σίγουρα οφείλει τεχνικό τιμ και διοίκηση να ανάγκη τον κεφάτο Ντομίνγκεζ και δε χρειάζεηματολογία υπέρ τούτου...

α για τις ημέρες της στρατιωτικής μου θητείας. ρι την πολυπόθητη «απόλυσή» μου. Αν και δεν μορφη Κω από τον Γενάρη του 2001 μέχρι τον δείξω την κάψα με την οποία περιμένουμε όλοι ρώπη, όμορφα και γκλαμουράτα τα σεντόνια ην Ελλάδα αποτελεί αυτοσκοπό για τον Θρύλο κονομικό όφελος των 30 εκατομμυρίων ευρώ άδος λόγω άμεσης εισόδου στους ομίλους του λασπολογίας και της ύβρεως των μπουγατσο-

μάχων. Οι πρόσφατες κολλεγιές με τους έτερους πικραμένους αλλόθρησκους και οι αιματηρές λυκοφιλίες με μοναδικό σκοπό να τρωθεί ο «κακός Ολυμπιακός». Όλοι λίγο πολύ έχετε γίνει μάρτυρες εμετικών επιθέσεων στην ομάδα μας από μέρους των «αδικημένων του Βορρά» που και τζάμπα γήπεδα έχουν, και χρέη στο χιόνι γράφονταν και γράφονται, και γλώσσα μεγάλη έχουν για το μικρούτσικο μπόι τους... Φωνή υπέρ μας, γιούχες εναντίον τους και στα 90’!!! Για να συμβεί λοιπόν το ευκταίο, πρέπει αφενός να δούμε στο τερέν του Ναού μας τον καλό Ολυμπιακό της... Κέρκυρας. Αφετέρου όμως, πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να αφήσουμε στην άκρη τον «πατατακισμό» μας και να παίξουμε... μπάλα. Είναι αγώνας που όσο διαρκέσει πρέπει να αφήσουμε τα λαρύγγια μας στην εξέδρα, σπρώχνοντας τον Θρύλο σε μια ακόμη περήφανη νίκη. Και βέβαια, μακριά οι χαζομάρες με τα 200 καπνογόνα σε περίπτωση γκολ μας, λες και παίζουμε με τη Ρεάλ, ή τις ΗΛΙΘΙΕΣ διακοπές λόγω αντικειμένων και χρήσης λέιζερ. Όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, απλά δεν έχει θέση δίπλα μου στην κερκίδα. Μάγκας δεν είναι αυτός που ρίχνει το επίπεδό του σε αυτό του κακομοίρη κατά φαντασίαν ανταγωνιστή του. Είναι αυτός που με απόλυτα θεμιτά και έντιμα μέσα, υπερισχύει βάσει της δεδομένης ανωτερότητάς του σε όλα τα επίπεδα. Αν απαριθμήσουμε τα προτερήματα του Θρύλου μας έναντι όλης της υπόλοιπης ποδοσφαιρικής Ελλάδας, από λαό, πάθος, τίτλους και προσφορά στον αθλητισμό, δεν μας χωράει ένας.. τόμος, όχι ένα δισέλιδο. Για αυτό και απαιτώ από τον κόσμο μας ασίγαστο πάθος σε λογικά πλαίσια και διαρκή ενθάρρυνση ώστε κατά τις 21:30 το βράδυ της Τετάρτης να έχουμε επιστρέψει στην φυσική μας θέση, του οδηγού της βαθμολογίας της Super League. Πολύ έκατσαν εκεί οι μπουγάτσες, καιρός να ξεκαβαλάνε... 23

ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ

ΓΡΑΦΕΙ Η ΙΩΑΝΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ 1925: Η ιστορία του μεγαλύτερου πολυαθλητικού συλλόγου στην Ελλάδα και ενός από τους μεγαλύτερους συλλόγους στην υφήλιο, αρχίζει στις 10 Μαρτίου του 1925. Ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς (Ο.Σ.Φ.Π.) «βαφτίστηκε» έτσι από τον ανώτατο αξιωματικό του Π.Ν. Νότη Καμπέρο και τον βιομήχανο Μιχαήλ Μανούσκο, οι οποίοι με αυτό τον τίτλο έβαλαν τέλος στις διαφωνίες μεταξύ των ιδρυτών, και τόνισαν τη δύναμη, την αθλητική ισχύ, το ήθος, την ευγενή άμιλλα, και το ολυμπιακό ιδεώδες του συλλόγου. Στο βιβλίο του για την ιστορία του Ολυμπιακού ο Γιώργος Ανδριανόπουλος γράφει « ..το μόνο που απέμεινε ήταν ο οριστικός τίτλος, όστις την μία ημέρα εξευρίσκετο και την άλλη μετεβάλλετο. Υπηρετούσα, τότε, ναύτης εις το Ναυτοδικείον Πειραιώς όταν με επεσκέφθη ένα πρωί ο Καμπέρος, με ασύνηθες δι’ αυτόν χαρούμενο ύφος, λέγοντάς μου: -Τον βρήκα τον τίτλο, Αυτός πρέπει να είναι, τα λέει όλα! Δύναμη, αθλητική ισχύ, ήθος, ευγενική άμιλλα και επικράτηση. Είναι ο Ο-ΛΥ-ΜΠΙ-Α-ΚΟΣ μας! Βλέποντας τον Νότην Καμπέρον χαρούμενο, με το πρόσωπο φωτισμένο, ενώ πάντοτε ήταν σοβαρός και μελαγχολικός εις την συντροφιάν μας, απήντησα:-Ναι! Ολυμπιακός!! Ωραίο όνομα. Τα λέει όλα ....». Τα χρώματα του συλλόγου επιλέχθηκαν από τον Γιάννη Ανδριανόπουλο, το κόκκινο χρώμα για να συμβολίζει το πάθος και τη νίκη, και το λευκό χρώμα για να συμβολίζει την αγνότητα και τον δίκαιο ανταγωνισμό. Με το ίδιο σκεπτικό επιλέχθηκε και το έμβλημα του συλλόγου, ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος αθλητής, γιατί το δάφνινο στεφάνι αποτελούσε σύμβολο της τιμής, της δόξας, της Η πρώτη διοργάνωση που έλαβε μέρος ο σύλλογος, ήταν 1 μήνα μετά, στους Αγώνες Πρωταθλήματος Ενώσεως Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιώς. Το πρώτο παιχνίδι που σήμανε την αρχή της ένδοξης ιστορίας του Θρύλου, ήταν στις 12/04/1925 με αντίπαλο την Φαληρική Ένωση, όπου και την νικήσαμε 2-0. Πρώτη θρυλική 24

επιτυχίας, της υψηλής απόδοσης, της νίκης και της φήμης για τους Αρχαίους Έλληνες, και δινόταν ως έπαινος τιμής για τους αθλητές που επετύγχαναν νίκη σε σημαντικούς αγώνες. Σκοπός του συλλόγου, όπως αναγράφεται και στο καταστατικό του, είναι η συστηματική καλλιέργεια και ανάπτυξη των δυνατοτήτων των αθλητών του για τη συμμετοχή τους σε αθλητικούς αγώνες, με τη μετάδοση του αθλητικού ιδεώδους και την προώθηση του φίλαθλου πνεύματος στη νεολαία επί ορθών κανόνων και την εξύψωση αυτής επί υγιών, ηθικών και κοινωνικών βάσεων. (Συνίσταται εν Πειραιεί υπό τον τίτλον «Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς» σωματείον, ούτινος σκοπός είναι η ανάπτυξις της σωματικής αγωγής παρά τη νεολαία και η κατά πάντα φίλαθλον τρόπον εξύψωσις αυτής. Τα προς επίτευξιν του σκοπού τούτου μέσα έσονται: α) Η ίδρυσις αθλητικών χώρων πάσης φύσεως. β) Η οργάνωσις πάσης κατά θάλασσαν αθλητικής κινήσεως γ) Η οργάνωσις αθλητικών αγώνων πάσης φύσεως, εορτών, εκδρομών, ορειβασιών κλπ. δ) Η διά διαλέξεων και εκδόσεως εντύπων προπαγάνδισις της αθλητικής ιδέας. ε) Η διά παντός τρόπου ανάπτυξις κινήσεως εξυπηρετικής της νεολαίας. Ο «Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς» έχει ιδία σφραγίδα εικονίζουσα δαφνηφόρον κεφαλήν αθλητού και περί αυτήν τον τίτλον του Σωματείου»). 11άδα: Κλειδουχάκης, Δέδες, Αλεκάκης, Πεζώνης, Στεφόπουλος, Κορωναίος, Λέκος, Τσολακίδης, Γιώργος Ανδριανόπουλος, Γιάννης Ανδριανόπουλος, Ντίνος Ανδριανόπουλος. Το πρώτο τρόπαιο του Ολυμπιακού ήρθε λίγο αργότερα, στις 17/05/1925, μετά από τον αγώνα με τον Πειραϊκό, με σκορ 4-2 υπέρ της ομάδας μας.

Σ ΣΟΥ ΘΡΥΛΟΣ ΠΑΝΤΟΥ

ΟΙ ΙΔΡΥΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΔΕΡΦΟΙ ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΙ Οι ιδρυτές ήταν όλοι αυτοδημιούργητοι επιχειρηματίες, που ήθελαν να δείξουν την αμφισβήτησή τους στο παλαιότερο σωματείο του Πειραιά, τον Πειραϊκό Σύνδεσμο. Η οικογένεια των Ανδριανόπουλων είχε εμπορικό οίκο, που τον διηύθυνε ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, ο άνδρας – έμβλημα για τον σύλλογο. Από τους ιδρυτές επίσης ξεχώρισε ο βιομήχανος Μιχαήλ Μανούσκος, ο διευθυντής του Ταχυδρομείου Σταύρος Μαραγκουδάκης, ο έμπορος Νίκος Ανδρόνικος, ο αξιωματικός του Στρατού Δημήτριος Σκλιάς, ο δικηγόρος Νικόλαος Ζαχαρίας, ο συμβολαιογράφος Αθανάσιος Μέρμηγκας, και ο χρηματομεσίτης Ιωάννης Κεκκές. Τα υπόλοιπα ιδρυτικά μέλη ήταν οι: Βασίλης Ανδριανόπουλος, Γιάννης Ανδριανόπουλος, Γιώργος Ανδριανόπουλος, Ντίνος Ανδριανόπουλος, Δημήτρης Ανδρόνικος, Δημήτρης Αυδής, Νίκος Βλάσσης, Στέφανος Εμμανουήλ, Θανάσης Καλλίτσης, Νίκος Καλούδης, Ντίνος Καλούδης, Κώστας Κλειδουχάκης, Όθων Κόκκινος, Τριαντάφυλλος Κρέμος, Παναγιώτης Κωστάλας, Παναγιώτης Λαγουμιτζής, Ανδρέας Λουκάκης, Σπύρος Λουκάκης, Γιάννης Λουλουδάκης, Βαγγέλης Μαγκόπουλος, Γρηγόρης Ντούφας, Θόδωρος Ορλώφ, Φώτης Πρωτοψάλτης, Γιάννης Συμιγδαλάς, Νίκος Συμιγδαλάς, Χρήστος Τζουμερικιώτης, Βρασίδας Τρουποσκιάδης και Σπύρος Ψαλλιδάς. Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο του Ολυμπιακού συγκροτήθηκε ως εξής: Πρόεδρος: Μιχάλης Μανούσκος Αντιπρόεδροι: Νότης Καμπέρος, Τριαντάφυλλος Κρέμος Γενικός Γραμματέας: Σταύρος Μαραγκουδά-

κης Ταμίας: Όθων Κόκκινος Έφορος: Παναγιώτης Λαγουμιτζής Μέλη: Κώστας Κυρίμης, Νίκος Ζαχαρίας, Γιάννης Λουλουδάκης, Δημήτρης Σκλιάς, Ε. Κασιμάτης. Ο Ολυμπιακός ταυτίστηκε περισσότερο με τη θρυλική πεντάδα των Ανδριανόπουλων. Ήταν όλοι τους συμπαίχτες, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί στα χρονικά του αθλητισμού, και μάλιστα όλοι έπαιζαν ως επιθετικοί. Άλλοι πρωτοπόροι στο ξεκίνημα της ομάδας ήταν ο Κώστας Κλειδουχάκης, τερματοφύλακας, αλλά και οι Νίκος Πανόπουλος, Χαράλαμπος Πεζώνης, Πάνος Κορωναίος, Κώστας Τερεζάκης. Πρώτος προπονητής στην ιστορία του τμήματος ήταν ο Γιάννης Ανδριανόπουλος, ενώ πρώτη έδρα της ομάδας ήταν το Ποδηλατοδρόμιο, που είχε κτιστεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 και ήταν στρωμένο με καρβουνόσκονη, ενώ δεν είχε επαρκείς εγκαταστάσεις για να φιλοξενήσει όλους τους φιλάθλους του Ολυμπιακού, μιας και κατακλυζόταν εξ’ αρχής σε κάθε αγώνα, ανεξαρτήτως αντιπάλου, από χιλιάδες κόσμο. Ο Ολυμπιακός έγινε αμέσως η λαοφιλέστερη ομάδα στην Ελλάδα και οι οπαδοί του, οι οποίοι προέρχονταν κυρίως από εργατικές συνοικίες, ξεπερνούσαν κατά πολύ τους οπαδούς των άλλων συλλόγων. Πολλά χρόνια αργότερα το Ποδηλατοδρόμιο ανακατασκευάστηκε και μετονομάστηκε σε «Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης», προς τιμήν του Γ. Καραϊσκάκη που είχε σκοτωθεί στο Νέο Φάληρο, πολύ κοντά στην τοποθεσία του σημερινού γηπέδου, κατά την Επανάσταση του 1821.

Το 1925 ιδρύθηκαν επίσης το τμήμα Υδατοσφαίρισης, Στίβου και Κολύμβησης. Η πρώτη συμμετοχή ήταν σε αγώνες στίβου που διοργάνωνε για πολλά χρόνια σερί ο Πανιώνιος στο Καλλιμάρμαρο, με τους Αγγελόπουλο και Τριανταφυλλίδη να φέρνουν την πρώτη διάκριση στην άρση βαρών. Αργότερα ακολούθησαν και τα υπόλοιπα τμήματα του συλλόγου, (Βόλεϊ ανδρών, Βόλεϊ γυναικών, Πυγμαχία, Άρση Βαρών, Κικ Μπόξινγκ, Ταε Κβο Ντο, Ιστιοπλοΐα, Σκοποβολή, Πινγκ Πονγκ, Κωπηλασία, Πάλη, Κανόε Καγιάκ) τα οποία καλλιεργούν τον αθλητισμό αλλά και τον πρωταθλητισμό σε πολλά επίπεδα, έχοντας χαρίσει πολλά μετάλλια και διακρίσεις σε ένα σωρό ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διοργανώσεις, γιγαντώνοντας ακόμα περισσότερο το όνομα του Θρύλου. Στο παρελθόν υπήρξαν τμήματα του συλλόγου η ενόργανη γυμναστική, η ξιφασκία, η ποδηλασία, το χάντμπολ, το σκάκι, οι καταδύσεις, το τένις, η συγχρονισμένη κολύμβηση, το γυναικείο μπάσκετ και η ομάδα μηχανοκίνητου αθλητισμού Superleague Formula, αλλά πλέον δεν υφίστανται ή είναι ανενεργά.

EDDIE -7-

Μια εικόνα 1000 λέξεις... 26

The Redemption Magazine

ΓΡΑΦΕΙ Ο REDBULL

The Redemption Magazine

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΗΤΤΑΣ

ασικό δόγμα του κόουτς Σφαιρόπουλου, είναι η πιεστική άμυνα. Οι Πειραιώτες, τον πρώτο μήνα παρουσίας του νέου προπονητή, εμφάνισαν εξαιρετικές αμυντικές επιδόσεις, φτάνοντας να αποτελούν την καλύτερη άμυνα σε ολόκληρη την Ευρωλίγκα, μετά τις πρώτες έξι αγωνιστικές. Ωστόσο, στη Βασκονία δεν εμφανίστηκε ποτέ το καλό και σκληρό αμυντικό πρόσωπο του Ολυμπιακού, μέσω του οποίου η ομάδα έβαζε τις βάσεις για να ελέγχει τον ρυθμό των αγώνων. Από τα πρώτα λεπτά ήταν εμφανές, πως οι παίκτες του Ίμπο Ναβάρο ήθελαν περισσότερο τη νίκη και έβγαζαν στο παρκέ περίσσια αποθέματα ενέργειας και πάθους. Ειναι χαρακτηριστικό, πως και στα τέσσερα επί μέρους δεκάλεπτα, η Λαμποράλ πέτυχε τουλάχιστον 20 πόντους σε κάθε ένα από αυτά (24-20-24-21). Τόσο η περιφερειακή άμυνα, όσο και μέσα στη ρακέτα, ήταν κατώτερη των περιστάσεων και αυτό έδωσε τη δυνατότητα στους γηπεδούχους να βρουν καλό ρυθμό από νωρίς και να τον διατηρήσουν καθ’όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης. Επιθετική ανεπάρκεια Ως άμεση συνέπεια της κακής άμυνας, προέκυψε και η κακή βραδιά όσον αφορά στο επιθετικό σκέλος. Οι 70 πόντοι για μια ομάδα με τις αμυντικές αδυναμίες της Λαμποράλ αποτελούν πολύ χαμηλή παραγωγική επίδοση και κανένας παίκτης πλην του Βασίλη Σπανούλη δε μπόρεσε να διακριθεί. Ο αρχηγός πάλευε σε όλη τη διάρκεια του ματς να κρατήσει τη διαφορά σε φυσιολογικά επίπεδα και ήταν η μόνη σταθερή πηγή κινδύνου για την άμυνα των Βάσκων. Ωστόσο, οι 27 πόντοι του Σπανούλη δεν βρήκαν άξιους συμπαραστάτες. Το συγκεκριμένο ματς, εμφάνισε με σκληρό τρόπο μια δυσχερή πραγματικότητα. Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα της οποίας οι σέντερ δε διακρίνονται για την ικανότητα στο λόου ποστ παιχνίδι. Τόσο ο Μπράιαντ Ντάνστον όσο και ο Οθέλο Χάντερ, είναι αποτελεσματικοί στο τελείωμα των φάσεων μέσα από το ζωγραφιστό, κυρίως σε

καταστάσεις που παίρνουν τη μπάλα με πρόσωπο στο αντίπαλο καλάθι και όχι έπειτα από ποστάρισμα. Σε βραδιές που θα υπάρχει αστοχία έξω από τη γραμμή των 6,75μ. (όπως στη Βιτόρια με το πενιχρό 3/21 τρίποντα), το επιθετικό πρόβλημα θα είναι εμφανές. Το στοιχείο αυτό διογκώνεται, λόγω της απουσίας του κατεξοχήν ικανού λόου ποστ παίκτη της ομάδας, Γιώργου Πρίντεζη. Ο κόουτς Σφαιρόπουλος πρέπει να δουλέψει πάνω στο συγκεκριμένο πρόβλημα, ώστε η ομάδα να βρίσκει λύσεις ακόμη και όταν τα ποσοστά από την περιφέρεια είναι χαμηλά. Σαφώς και θα υπάρξουν βραδιές αστοχίας, οπότε είναι απαραίτητο να βρεθεί λύση και ο Ολυμπιακός να έχει μεγαλύτερο επιθετικό πλουραλισμό στο παιχνίδι του. Τα οφέλη της ήττας Ο Ολυμπιακός πρέπει να διαχειριστεί σωστά την πρώτη του ήττα και, κυρίως, τον άσχημο τρόπο με τον οποίο αυτή ήρθε. Βαθμολογικά δεν υπάρχει κανένα κόστος, μιας και η πρωτιά στον όμιλο είναι εξασφαλισμένη. Ωστόσο, το γεγονός πως αναδείχτηκαν έντονα συγκεκριμένα προβλήματα, δίνουν την ευκαιρία καταρχάς στο προπονητικό επιτελείο και στη συνέχεια στους παίκτες, να δουλέψουν πάνω στις αδυναμίες τους και να παρουσιαστούν όσο περισσότερο έτοιμοι μπορούν, εν όψει του φινάλε της τρέχουσας χρονιάς. Μιας χρονιάς, η οποία κλείνει με πολύ δυναμικό τρόπο και δύο πολύ κρίσιμες αναμετρήσεις. Στις 27 Δεκεμβρίου υπάρχει το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ και τρεις ή τέσσερις ημέρες αργότερα, ακολουθεί η πρώτη αγωνιστική για το τοπ 16 στην Ευρωλίγκα. Από εκείνο το χρονικό σημείο κι έπειτα, ο Ολυμπιακός πρέπει να παρουσιαστεί πολύ δυνατός, ώστε να διεκδικήσει με καλές προϋποθέσεις και μεγάλες αξιώσεις, τους στόχους της χρονιάς. Βασικό μέλημα, βεβαίως, αποτελεί η επιστροφή των τραυματιών (Λοτζέσκι-Κατσίβελη αρχικά, Πρίντεζη ακολούθως και Παπαπέτρου στη συνέχεια), ώστε να παρουσιαστεί η ομάδα πλήρης στην κρίσιμη συνέχεια. 27

Γράφει ο Redbull

The Redemption Magazine

NEPTUNAS K ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΩΝ ΛΙΘΟΥΑΝΩΝ

η Νεπτούνας Κλαϊπέντα υποδέχεται ο Ολυμπιακός την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου (21:45, ΝΕΡΙΤ). Η πρωτοεμφανιζόμενη στην Ευρωλίγκα, λιθουανική ομάδα, έχει παρουσιάσει έως τώρα δύο διαφορετικά πρόσωπα στη διοργάνωση. Το πρώτο, είναι η πολύ καλή και ανταγωνιστική εικόνα που παρουσιάζει σε όλες τις εντός έδρας αναμετρήσεις. Στα τέσσερα παιχνίδια που έχουν διεξαχθεί στη «Σβιτούρια Αρένα», έχει πετύχει τρεις νίκες (κόντρα σε Ερυθρό Αστέρα, Βαλένθια και Λαμποράλ), χάνοντας μόνο από τους Πειραιώτες στην παράταση. Μάλιστα, κοινό στοιχείο των συγκεκριμένων αναμετρήσεων, αποτελεί η πολύ υψηλή παραγωγικότητα της ομάδας του Κάζις

Ο προπονητής της Βαλένθια, Περάσοβιτς. 28

Μακσβίτις (83 απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα, 81 κόντρα στον Ολυμπιακό, 94 απέναντι στη Βαλένθια, 80 κόντρα στη Λαμποράλ). Αντίθετα, τελείως διαφορετικό είναι το πρόσωπο της Νεπτούνας μακριά από την έδρα της. Μέχρι στιγμής, σε Βιτόρια, Κωνσταντινούπολη και Βελιγράδι, έχει υποστεί τρεις ήττες με μεγάλες διαφορές, ρίχνοντας παράλληλα κατά πολύ τους δικούς της πόντους (69-68-62 στα τρία αυτά παιχνίδια). Είναι δεδομένο, πως η ομάδα από την Κλαϊπέντα χάνει μεγάλο μέρος της δύναμής της όταν φεύγει από την έδρα της, κάτι που οφείλεται σε μεγάλο ποσοστό στην απειρία της από το θεσμό της Ευρωλίγκας.

Η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπου βαρή από τα πρώτα λεπτά της «ερυθρόλευκοι» προέρχονται α βαριά, ήττα στην Ευρωλίγκα, πρ παραπάνω στοιχείο. Η Νεπτούν πίδες πρόκρισης στο τοπ 16, γν μακράν το πιο δύσκολο που έχει μπει στην αναμέτρηση του Φαλή μιας και η προσδοκία για νίκη, όπ τέλεσμα, υπάρχει κυρίως στις ε γονός αυτό καθιστά επικίνδυνου πρέπει να νιώσουν από το ξεκίνη δεν είναι διατεθειμένος να του στο ματς, όπως συνέβη στην πρώ Από εκεί κι έπειτα, σαφώς και

Αντίπαλος του Ολυμπιακού

KLAIPEDA Επιστροφές ΛοτζέσκιΚατσίβελη

Τί πρέπει να προσέξει ο Ολυμπιακός

υλου, πρέπει να παρουσιαστεί σοαναμέτρησης. Το γεγονός ότι οι από την πρώτη τους και μάλιστα, ρέπει να καθιστά ως δεδομένο το νας παρότι διατηρεί βάσιμες ελνωρίζει ότι το ματς στο ΣΕΦ είναι ι να δώσει. Αυτό σημαίνει πως θα ήρου χωρίς το παραμικρό άγχος, πως και η πίεση για το θετικό αποεντός έδρας αναμετρήσεις. Το γευς τους Λιθουανούς, οι οποίοι θα ημα του αγώνα πως ο Ολυμπιακός υς διατηρήσει «ζωντανούς» μέσα ώτη αναμέτρηση. ι υπάρχουν κάποιοι παίκτες που

αποτελούν τα πιο ισχυρά όπλα στα χέρια του κόουτς Μακσβίτις. Αρχικά, ο Ντεϊβίντας Γκαϊλιους, που είναι και ο πρώτος σκόρερ της ομάδας του με 14,3π., 4,3ρ. και 2,7ασ. κατά μ.ό. ανά ματς. Ο 26χρονος Λιθουανός, σουτάρει πολύ καλά έξω από το τρίποντο (14/35 τρ., ήτοι 40%), ενώ απειλεί αρκετά και μέσω διεισδύσεων που καταλήγουν σε ντράηβ. Έπειτα, ακολουθεί ο 34χρονος Λιθουανός σέντερ Ντόνατας Ζαβάτσκας, με 12,4π. και 5,6ρ. ανά ματς, ο οποίος διακρίνεται και για το εξαιρετικό του σουτ από την περιφέρεια, μιας και έχει 16/26 τρίποντα και το εξωπραγματικό 61,5% ποσοστό ευστοχίας. Αρκετές λύσεις προσφέρει και ο Αμερικάνος πλέι μέικερ, Μουσταφά Σακούρ. Ο 30χρονος γκαρντ, προσφέρει 9,6π. και 3,4ασ. στην ομάδα κατά μ.ό. και αρέσκεται να απειλεί μέσω ντράηβ, μιας και στο σουτ έξω από τη γραμμή του τριπόντου είναι εντελώς άστοχος έως τώρα (0/13τρ σε 7 ματς).

Σε κανονικούς ρυθμούς προπονήσεων επιστρέφουν οι Ματ Λοτζέσκι και Δημήτρης Κατσίβελης. Για τον Λοτζέσκι, υπάρχει πιθανότητα να συμπεριληφθεί στη δωδεκάδα του αγώνα με τη Νεπτούνας. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, σαφώς και θέλει να δει ξανά από τους παίκτες του να βγάζουν ενέργεια στο παρκέ και αυτή να μετουσιωθεί, αρχικά, σε πιεστική άμυνα. Στο επιθετικό κομμάτι, η ομάδα θα συνεχίσει να δουλεύει πάνω στο πλάνο του κόουτς, σύμφωνα με το οποίο θα πρέπει να υπάρχει σωστό διάβασμα των φάσεων από τους περιφερειακούς ώστε είτε να εκτελέσουν οι ίδιοι, είτε να αξιοποιηθούν κατάλληλα οι ψηλοί της ομάδας. Η σωστή τροφοδότηση των τελευταίων μέσα στο ζωγραφιστό, κυρίως έπειτα από πικ εν ρολ καταστάσεις, όπως και η σωστή-γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας για να βρεθούν σουτ με καλές προϋποθέσεις, ιδιαίτερα στην αδύνατη πλευρά (weak side), θα αποτελέσουν τους κύριους άξονες της επιθετικής προσπάθειας του Ολυμπιακού. 29

ΣΧΟΛΙΟ

The Redemption Magazine

Ο ΑΚΡΟΒΑΤΗΣ ΑΠΟ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ Η περίπτωση του Γιάννη Φουντούλη, που έσωσε τη μέρα της ομάδας πόλο Ανδρών του Ολυμπιακού στη Μομπιάνο, απέναντι στην Μπρέσια, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Σε μία πιο προηγμένη αθλητική κοινωνία, που η υδατοσφαίριση θα είχε το δικό της κοινό, ο Χιώτης θα βρισκόταν κάθε μέρα στις σελίδες των αθλητικών εφημερίδων. Ακόμα και έτσι, όμως, η πίεση που νιώθει μερικές φορές είναι αφόρητη. Για αυτό τον λόγο ήταν ξεχωριστό το γεγονός ότι βγήκε μπροστά στο ματς με την Μπρέσια και βρήκε τον σκοτεινό εαυτό του, αυτό που δεν θα τον βάλει σε ό,τι οι Αμερικανοί ονομάζουν record books, αλλά που θα δώσει στην ομάδα του στιγμές οι οποίες θα είναι ανεπανάληπτες. Ανεξαρτήτως αν τα επόμενα 8 χρόνια ο Φουντούλης καταφέρει να φθάσει στα 1000 γκολ στην Α1 ή καταφέρει φέτος να γίνει για τέταρτη διαδοχική χρονιά ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, σπάζοντας το ρεκόρ του Νίκου Βενετόπουλου, ο οποίος καταδυνάστευσε το πρωτάθλημα στο σκοράρισμα από το 1992 έως το 1994, η δική του αναζήτηση γίνεται σε νοητικά μέρη παγωμένα, σαν εκείνο που βρέθηκαν ο Λεονάρντο ντι Κάπριο και η Έλεν Πέιτζ στο «Inception» του Κρίστοφερ Νόλαν. Στην πιάτσα υπάρχει μία μίνι αμφισβήτηση για την προσωπικότητα του Φουντούλη. Το πρόβλημα είναι, λένε, ότι δεν εμφανίζεται όπως μπορεί στα μεγάλα ματς. Ιδού, κυρίες και κύριοι ένορκοι, μία απόδειξη περί του αντιθέτου. Ο πολίστας του Ολυμπιακού έδωσε στην ομάδα ένα βαθμό πολύτιμο: πρώτον, δεν έχασε στην έδρα της εκ προοιμίου πιο ανίσχυρης ομάδας του Champions League, δηλαδή της Μπρέσια. Δεύτερον, ο ίδιος είναι λογικό να θυμάται ακόμα το χαμένο τετ α τετ πέρυσι στο Έγκερ. Η λάθος θέση που είχε και η πάσα του Γούνα σε λάθος χρόνο εξαλείφονται και μένει αποκλειστικά η δική του ευθύνη. Ο Φουντούλης το ξεπέρασε σε βαθμό να μην τον ρίξει στην απόδοσή του, αλλά, πιστέψτε το, του αφαίρεσε ώρες ύπνου τις νύχτες. Ακόμα και η παρηγοριά από τον Θοδωρή Βλάχο, που του είχε πει τότε ότι δεν πρέπει να νιώθει άσχημα διότι ο Ολυμπιακός βρίσκεται στους ομίλους του Champions League, δεν ήταν αρκετή για τον ίδιο, διότι δεν πρέπει να είναι αρκετή. Από τους σπουδαίους παίκτες και τις μεγάλες ομάδες επιζητούμε μία τελειότητα η οποία είναι αδύνατη. Κάθε μέρα που δεν παίζουν όπως θέλουμε, νιώθουμε ότι η γκρίνια είναι αναφαίρετο δικαίωμά μας. Ακόμα και αν εμείς βρίσκουμε το οποιοδήποτε αστείο άλλοθι στις δουλειές μας,

επειδή ενδεχομένως δεν κοιμηθήκαμε καλά ή είχαμε καυγά με τη φιλενάδα και τον φίλο μας, δεν δίνουμε αυτόν τον πόντο στις ομάδες. Οι πρωταθλητές κάνουν το ίδιο πράγμα. Ο Νικόλας Δεληγιάννης είχε πει το καλοκαίρι ότι «σημασία δεν έχει πώς χάσαμε το πρωτάθλημα του 1994, του 2006 και του 2012, αλλά ότι το χάσαμε». Και σε εκείνο το σημείο βρίσκεσαι να καταλαβαίνεις πόσο αρρωστημένη κατάσταση είναι αυτή, αλλά και να επικρίνεις τον εαυτό σου, που όχι μόνο δεν έχει τη δύναμη χαρακτήρα να φθάσει σε αυτό το στάδιο αλλά, που βρίσκεται να ζητάει πάντα και κάτι άλλο, κάτι ακόμα για την ομάδα του. Στις επιχειρήσεις συνηθίζεται να ψάχνουν πάντα τον φταίχτη, εκείνον που έκανε το λάθος, λες και έχει σημασία από τη στιγμή που το λάθος έγινε. Είναι αστυνομική η τάση. Στην περίπτωση ενός πρωταθλητή, όμως, δεν χρειάζεται να τον μαλώσεις, διότι ξέρει τι έχει κάνει. Ο Φουντούλης είναι αυτή η περίπτωση. Στην Μπρέσια το πήρε πάνω του και φρόντισε να μη χάσει η ομάδα του, κάτι που θα έφερνε κραδασμούς που κανείς δεν φαντάζεται. Ο Φουντούλης παραμένει ο επιθετικός ηγέτης του Ολυμπιακού, αλλά αυτό το παιχνίδι μπορεί να τον οδηγήσει στο επόμενο στάδιο. Εκείνο στο οποίο οι άμυνες θα συμπτύσσονται γύρω από αυτόν, αλλά που στα δύο λεπτά που θα χαλαρώσουν θα τον βρουν να τους τιμωρεί. Ο Φουντούλης είναι ένας χαρισματικός σκόρερ και αυτό του έδωσε το πασαπόρτι να γίνει ηγέτης. Στις 18 Δεκεμβρίου του 2010 σημειώθηκε η αρχή της… πτήσης του, με το εκρηκτικό ανάστημά του απέναντι στην Πάρτιζαν, στο ματς του «Πέτρος Καπαγέρωφ» που ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός τίμησε τον Θοδωρή Χατζηθεοδώρου, στο πρώτο επεισόδιο της θυελλώδους σχέσης των δύο πλευρών μετά το διαζύγιο (διότι όσο έπαιζε ο Χατζηθεοδώρου, τα επεισόδια θα έκαναν τον Νίκο Φώσκολο να κομπλάρει). Έπειτα, το καλοκαίρι της αφαίμαξης το 2011, έγινε ο επιθετικός ηγέτης της ομάδας, ο οποίος οδηγούσε στο σκοράρισμα και διεκδικούσε τον τίτλο του Alpha Dog. Τώρα, στην έκτη περίοδό του στον Ολυμπιακό, θέλει να είναι ο πυροσβέστης: εκείνος που όταν ένα ματς δεν πάει καλά, θα σκέφτεται ότι πολλά είδε, πολλά άκουσε και δεν θα ανέχεται να αφήνει την ομάδα του να χάσει το παιχνίδι. Διότι έτσι κάνουν εκείνοι που βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο του δικού τους inception. Αν αυτό το 1,5 λεπτό στην Μπρέσια είναι η αρχή ενός παίκτη που θα αφήσει εποχή στην υδατοσφαίριση και δεν θα χρειάζεται προσπάθεια για να τον μνημονεύουμε, θα φανεί.

ΣΧΟΛΙΟ

Ο ΤΗ ΧΙΟ

Στα ρώσικα το «Ναι» είναι «Ντα»! Κύριε Πρέσ Μπερδεμένες προ σωπ ικότητες θέλουν να... ξεμπερδέψουν τον γόρδιο δεσμό της εξυγίανσης του ελληνικού ποδοσφαίρου!

βη, πείτε δύο φορές «Ναι» στα ρώσικα...

By RedBlackSheep

Όταν... φουσκώνει από «μπερηφάνια» ο γνήσιος Μπαοκτσής, πίνει «Κόλκα-Κόλα» και ρεύεται...«ανδρισμό»

The Redemption Magazine

ΑΙΧΜΗΡΗ

ΕΝΑΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ... ΤΙΦΟΖΙ

ρισμένες φορές το δίχαλο της ζωής επιτάσσει να διαλέξουμε. Λίγο πολύ όλοι μας έχουμε βρεθεί αντιμέτωποι με το φάσμα ενός διλήμματος, όταν πρόκειται για μια επαγγελματική πρόκληση και συνήθως διαλέγουμε να ρίξουμε άγκυρα εκεί όπου τα «νερά», μας φαντάζουν πιο ήρεμα και γαλήνια. Υπάρχουν όμως και οι «κασκαντέρ» των αποφάσεων που δεν αρνούνται ποτέ να επιλέγουν κόντρα στο ρεύμα, διότι λατρεύουν το ριψοκίνδυνο, το άγνωστο, το μη δεδομένο. Γουστάρουν να βάζουν το «κεφάλι τους στην γκιλοτίνα». Κάπως έτσι θα σκέφτηκε το καλοκαίρι του 1996, ο τότε 36χρόνος Τζιάν Πάολο Μοντάλι, ο οποίος ευρισκόμενος ανάμεσα στο δίπολο της Εθνικής Ιαπωνίας και του Ολυμπιακού, επέλεξε τελικά την ομάδα του λιμανιού και είναι σίγουρο ότι ποτέ δεν μετάνιωσε που βαφτίστηκε ως «ερυθρόλευκος». Η οικονομική ευρωστία της τότε διοικήσεως του ερασιτέχνη ΟΣΦΠ, καταστούσε ως πραγματικότητα το να αναλάβει τα ηνία του τμήματος βόλεϊ, μια από τις πιο εμβληματικές προπονητικές μορφές σε παγκόσμια κλίμακα, που πάτησαν ποτέ το πόδι τους εν Ελλάδι. Τί είχε πετύχει στην καριέρα του ως τότε, ο γεννηθείς την 18-1-1960, Ιταλός κόουτς; Βασικά διέθετε το «άγγιγμα του Μίδα» των τίτλων, μιας και σχεδόν από όπου και αν ηγήθηκε, άφησε απόθεμα στις τροπαιοθήκες των συλλόγων που εργάστηκε. Η πρώτη του βουτιά σε ομάδα απαιτήσεων έγινε με την Σίσλει Τρεβίζο, η οποία επί των ημερών του βίωσε από τις πιο ένδοξες σελίδες της ιστορίας της. Η συγκομιδή του Μοντάλι, περιελάμβανε: 2 πρωταθλήματα - 1 κύπελλο Ιταλίας καθώς και 1 πρωταθλητριών - 1 κυπελλούχων και 1 κύπελλο CEV. Τί παραπάνω να ζητήσει ένας οπαδός από έναν τεχνικό ώστε να μετατραπεί σε σύμβολο λατρείας και αποδο-

χής; Ο Ιταλός μαέστρος της «μπαγκέτας» της πετοσφαίρισης, ερχόμενος στον Θρύλο επιχείρησε ανανέωση στο έμψυχό του δυναμικό, παράλληλα με τις οργανωτικές «πινελιές» που απαιτούσε, ώστε το τμήμα να «τρέχει» άρτια. Θεωρούταν άλλωστε «μέντορας» και «καθηγητής» στο κομμάτι της τακτικής και της ανάλυσης ενός αγώνα. Πέρα από το ότι επέστρεψε τον «αυτοκράτορα» του ελληνικού βόλεϊ στην κορυφή μετά από μια στείρα τετραετία - τελευταίο πρωτάθλημα προ της ελεύσεώς του το 1994 - στην μνήμη του γαύρου χαράχτηκε, το «δέσιμο» που απέκτησε με την κερκίδα των οπαδών και δη των οργανωμένων. Μια σχέση λατρείας και πάθους, αμφίπλευρα. Με τον Μοντάλι ο Θρύλος κατέκτησε δύο κύπελλα (‘97-‘98) και ένα πρωτάθλημα, αυτό του 1998, σπάζοντας την έδρα της Ορεστιάδας σε πέμπτο ματς. Για τους νεότερους ηλικιακά να θυμίσω ότι σε εκείνο τον αγώνα είχαν ανέβει 200 παλαβοί εκδρομείς μας, στην άλλη άκρη της ακριτικής πόλης ώστε να στηρίξουν τον Ιταλό και τους παλίκαρούς του! Αναμφίβολα λοιπόν, ο Τζιάν Πάολο, βρίσκεται στην κορωνίδα των προπονητών που μας τίμησαν με την παρουσία τους στον ελλαδικό χώρο. Το σάρωμά του δε, συνεχίστηκε και από τον πάγκο της «σκουάντρα ατζούρα» (2003) την οποία και ανέδειξε δις ως πρωταθλήτρια Ευρώπης. Επιπλέον μαζί της, κατάφερε τόσο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα όσο και σε διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων, να την ανεβάσει στο βάθρο των νικητών. «Είναι τρελός ο Ιταλός, είναι τρελός ο Ιταλός». Η ιαχή που τον συνόδευε στο «ερυθρόλευκο» του πέρασμα και μας αναδύει αναμνήσεις, από το πισωγύρισμα των λεπτοδεικτών.

ντί να ανεβάζουν τις ακαδημίες να παίξουν με τους «μεγάλους»... μήπως πρέπει να γίνει το αντίθετο για να δουν τί σημαίνει ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΠΑΘΟΣ;

ολλή ησυχία ΜΕΤΑ το τσουνάμι... Τι έγινε ρε παιδιά, «πέρασαν» τα μέτρα που έπρεπε να μην πάρουμε χαμπάρι;;;

εγάλη προσοχή στις «μπουγάτσες»... Μας περιμένουν στη ΓΩΝΙΑ, μη δώσετε «κάποιοι» λόγο να πέσει λάσπη στον κόσμο του Ολυμπιακού!

Κόλκας και ο κάθε Κόλκας από κάπου παίρνει το δικαίωμα να βγάζει γλώσσα... Όλα κρίνονται μέσα στο χορτάρι!