Redemption #9 by Redonair Official

Editor’s Letter

The Redemption Magazine

r e k oc

EDItORIAL

R y B

Υπ. Εκδοσης Γεώργιος Γερακανάκης

Διορθώσεις

Ιωάννα Ελευθερίου

Συντακτική ομάδα Λάμπρος Μπαλάφας Ηρακλής Αντύπας Κώστας Εξαρχος PESETERO Λ. Ελευθερίου Μ. Βελτσίστας Στρ. Ζαλούμης RED BULL Καθηγητής ΑΧΟΝ EDDIE7 REDblackSheep Γ. Δεμενεόπουλος Αιχμηρή El Norte

By Redonair 2

Ενίσχυση πραγματική και όχι... για τα στόματα!

λησιάζουν οι μέρες που θα μπούμε στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο και άρχισαν να ακούγονται ονόματα και τα γνωστά ΘΑ ΘΑ ΘΑ. Από τη μία ο κόσμος που έχει τα δικά του «ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ να πάρουν»... κι από την άλλη η ΠΑΕ με τα «ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ πρόταση». Όμως, για να γίνουν ΟΛΑ αυτά που πρέπει κι όχι τα ΘΑ, το σωστό είναι να υπάρξει σχεδιασμός, διάθεση κι άποψη του προπονητή για το τι χρειάζεται και ποιοι είναι αυτοί που ΘΑ πάνε την ομάδα ψηλότερα και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Επίσης, για να είναι σωστές κι επιτυχημένες οι όποιες μεταγραφές, πρέπει να γίνουν με γνώμονα την πραγματική ενίσχυση της ομάδας και τα θέλω του προπονητή κι ΟΧΙ απλά για να μην γκρινιάζει ο κόσμος, πως δεν ήρθαν παίχτες. Δεν έχει νόημα να φέρεις «κάποιους», απλά για να πεις πως τους έφερες… ή κάνε ουσιαστικές μεταγραφές να πάμε δυνατά ή αλλιώς καθόλου. Πραγματικά, αν δεν βλέπουν στην ΠΑΕ τα κενά που έχει η ομάδα και πάνε για άλλη μια μεταγραφική περίοδο στις επιλογές «ό,τι κάτσει» και «ό,τι να ‘ναι», με την οικονομική διάθεση του

«τζάμπα», ή είναι ΑΧΡΗΣΤΟΙ, ή είναι επικίνδυνοι και πρέπει να το προσέξουν. Το γαμ@μένο το ποδόσφαιρο, ΔΕΝ είναι ΠΥΡΙΝΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ, είναι απλά πράγματα και διακρίνονται η ΔΙΑΘΕΣΗ, η ΘΕΛΗΣΗ κι ο ΣΚΟΠΟΣ. Οταν δεν έχεις κάτι από αυτές τις λέξεις και μιλάμε για τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ, ή κοροϊδεύεις τον ΚΟΣΜΟ, ή είσαι για τους δικούς σου λόγους ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΟΣ. Υπάρχουν στο ποδόσφαιρο και γενικότερα στον αθλητισμό, ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ, άλλοι τις λένε διακρίσεις, άλλοι τις λένε προκρίσεις, πάει ανάλογα το άθλημα και δεν σου δίνονται πολλές στην καριέρα σου ή στην Ιστορία σου. Η ομάδα μας την τελευταία 5ετια έχει πετάξει 2-3 τέτοιες ευκαιρίες και σας θυμίζω ΛΕΒΑΝΤΕ – ΜΕΤΑΛΙΣΤ – MAN.U. που χάθηκαν, γιατί «κάποιοι» απλά δεν έκαναν αυτό που ΕΠΡΕΠΕ κι έμειναν στα «ΘΑ». Ας υπάρξει μια φορά που θα γίνουν και στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ τα ΠΡΕΠΕΙ και ας αφήσουμε τα ΘΑ για τους βουλευτές και τις εκλογές... που έρχονται!

Μονο

ολυμπιακος

The Redemption Magazine

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΖΑΛΟΥΜΗΣ

ΝΤΑΒΙΝΤ,

Ο “ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ”

ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΖΑΛΟΥΜΗΣ «Είμαι ευτυχισμένος που ήρθα εδώ. Γνωρίζω πολλά για τον Ολυμπιακό. Είναι η πιο μεγάλη ομάδα στην Ελλάδα και η πιο γνωστή στην Ισπανία. Ηρθα λόγω Ερνέστο Βαλβέρδε. Με πίστευε και με πιστεύει πολύ. Γι’ αυτό πήρα την απόφαση να φύγω από τη Βιγιαρεάλ και να έρθω στον Ολυμπιακό. Νιώθω πολύ άνετα. Θεωρώ πως ήταν η πιο σωστή επιλογή». Είναι τα πρώτα λόγια του Νταβίντ Φουστέρ, όταν το καλοκαίρι του 2010, λίγο μετά το 15Αύγουστο, «πάτησε» το πόδι του στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» για να επισημοποιήσει τη συμφωνία του με τον Θρύλο. Άγνωστος στο ελληνικό κοινό, μα μέσα σε τέσσερα χρόνια και κάτι ψιλά, κατάφερε να αγαπηθεί από τον απαιτητικό κόσμο του Ολυμπιακού. Ποτέ δεν διάλεξε παιχνίδια. Ποτέ δεν πούλησε οπαδιλίκι. Ποτέ δεν προσποιήθηκε τον τραυματία. Ποτέ δεν λύγισε από τις δυσκολίες. Ποτέ δεν παραπονέθηκε που έβλεπε (πολλά) παιχνίδια από τον πάγκο. Ποτέ δεν «γκρίνιαξε» επει-

δή δεν έπαιξε πίσω από τον επιθετικό, αλλά στα «φτερά». Ποτέ δεν αρνήθηκε να πανηγυρίσει, επειδή ο κόσμος δυσανασχέτησε μαζί του για μία σειρά κακών εμφανίσεων. Μα κυρίως, ΠΟΤΕ δεν έβαλε τον εαυτό του πάνω από την ομάδα. Και αυτό είναι που κάνει τον Νταβίντ ξεχωριστό παίκτη και ξεχωριστό άνθρωπο. Ο Νταβίντ Φουστέρ είναι αυτό που λέμε... παίκτης της ομάδας. «Θυσιάζεται» για το καλό του συνόλου. Δεν το απέδειξε ούτε την προηγούμενη εβδομάδα, όταν έβαλε το κεφάλι του σε κόντρα στο παιχνίδι με τη Μάλμε, εκεί που άλλοι θα δίσταζαν να βάλουν ακόμα και τα πόδια τους, ούτε σε αντίστοιχη φάση πριν από 4 χρόνια, όταν δέχτηκε αντιαθλητικό μαρκάρισμα από τον Ολιβέιρα του Ατρομήτου και «κληρονόμησε» έξι ράμματα στο κεφάλι. Το αποδεικνύει συνεχώς σε κάθε παιχνίδι που παίζει, βγάζοντας στοιχεία που αντιπροσωπεύουν τον Ολυμπιακό: Πάθος, ψυχή, τσαμπουκά και θέληση να

πετύχει, κάτω από κάθε δυσκολία. Και αξίζει και με το παραπάνω το περιβραχιόνιο. Να τα λέμε και αυτά. Γι’ αυτό τον εκτιμάει και τον αγαπάει ο κόσμος και γι’ αυτό τον θέλουμε για πάντα στον Ολυμπιακό. Δεν διαθέτει την ποιότητα του Τζιοβάνι, του Ριβάλντο, του Μιραλάς, του Αφελάι και πολλών ακόμα μεγάλων παικτών, διαθέτει, όμως, τα παραπάνω στοιχεία που κάνουν κάθε οπαδό του Θρύλου ευτυχισμένο. Και γι’ αυτό θεωρώ επιβεβλημένη την ανανέωση του συμβολαίου του (για το οποίο ο ίδιος αποκάλυψε πως υπάρχουν συζητήσεις με τη διοίκηση) και την παραμονή του στον Πειραιά και μετά το τέλος της καριέρας του, από διαφορετικό πόστο, αυτό του προπονητή των Ακαδημιών. Σε ηλικία 32 ετών αποδεικνύει πως είναι κάτι παραπάνω από χρήσιμος στον Ολυμπιακό. Είναι άκρως απαραίτητος, πιστός «στρατιώτης» του Θρύλου. Νταβίντ, για πάντα εδώ... 3

ΗΡΑΚΛΗΣ ΑΝΤΥΠΑΣ

The Redemption Magazine

ΜΕ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΑΝΤΥΠΑΣ

χει αποδειχθεί περίτρανα, ότι η Ευρώπη δημιουργεί προβλήματα στις εγχώριες διοργανώσεις, κάτι που φαίνεται από τις βαθμολογικές απώλειες που έχει ο Θρύλος, πριν ή μετά τα παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ. Και για αυτό υπάρχει εξήγηση. Ο Ολυμπιακός, τα έδωσε όλα στον όμιλο με τις πρωταθλήτριες (Ισπανίας, Ιταλίας, Σουηδίας) και έμεινε εκτός στις λεπτομέρειες και επειδή στην τελευταία αγωνιστική, Ατλέτικο και Γιουβέντους δεν ήθελαν να χαλάσουν τις σχέσεις τους… Για την ιστορία, η άποψή μας για τον αποκλεισμό, είναι ότι η πρόκριση δεν χάθηκε στη Σουηδία, αλλά στην Ιταλία. Γιατί, εάν ο Ολυμπιακός είχε κρατήσει το υπέρ του 2-1 ή έστω είχε καταφέρει να πάρει την ισοπαλία, θα είχε βρεθεί αυτός στη θέση της Γιουβέντους. Περσινά ξινά σταφύλια και προχωράμε παρακάτω. Ο Ολυμπιακός επειδή θα έχει και πάλι υποχρεώσεις στην Ευρώπη, θα πρέπει τον Ιανουάριο να ενισχυθεί, κάτι το οποίο έχει ξε-

καθαρίσει η διοίκηση ότι θα συμβεί. Και για να παίξει καλή μπάλα, αλλά και για να έχει ο Μίτσελ περισσότερες ποιοτικές λύσεις ενόψει της μάχης του πρωταθλήματος. Γιατί φέτος, η ομάδα δεν έχει ξεφύγει στη βαθμολογία και οι άλλοι δύο αντίπαλοι, ο ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός απέτυχαν παταγωδώς στην Ευρώπη. Ο πρώτος αποκλείστηκε από ένα χωριό της Γαλλίας και μάλιστα με ήττα μέσα στη Τούμπα, ενώ ο… πρέσβης αποτέλεσε τον σάκο του μποξ, στον όμιλο με Αϊντχόφεν, Ντιναμό και Εστορίλ… Οι αποκλεισμοί τους πέρασαν στα ψιλά (φανταστείτε να είχε μείνει εκτός ο Ολυμπιακός από τέτοιον όμιλο, το τι θα γινόταν…), γιατί πολύ απλά αυτό που τους ενδιαφέρει είναι το πρωτάθλημα. Και οι δύο δεν θα έχουν άλλες υποχρεώσεις και θα πηγαίνουν σαφώς πιο φρέσκοι στα ματς του πρωταθλήματος. Ενώ εμείς που είμαστε μέσα σε όλες τις διοργανώσεις, δεν θα σταματήσουμε να δίνουμε παιχνίδια. Για αυτό λοιπόν, πρέπει η ομάδα να ενισχυθεί ποιοτικά για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της και στις προσδοκίες του κόσμου. Ενός κόσμου, που ήταν, είναι και θα είναι πάντα δίπλα στην ομάδα. Και στους καιρούς που ζούμε, οι «ερυθρόλευκοι» οφείλουν να τους κάνουν χαρούμενους…

The Redemption Magazine

ΑΧΟΝ

ΕΛΛΑΔΑ - ΣΕΡΒΙΑ... ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗ ΜΑΓΕΙΑ!

AXON by

δέρφια μου καλησπέρα, σε αυτό το τεύχος θα ήταν άδικο να μη μιλήσουμε για την ερυθρόλευκη ατμόσφαιρα που είδαμε όσοι βρεθήκαμε στο ΣΕΦ τη Παρασκευή! Η φιλοξενία από τα αδέρφια μας στο Βελιγράδι ανταποδόθηκε με τον καλύτερο τρόπο στο παιχνίδι της Παρασκευής. Και τί δεν είχε εκείνο το βράδυ, ένα ΣΕΦ κατάμεστο, ένα πολύ όμορφο κορεό, φωνή από το πρώτο λεπτό, η οποία δυνάμωσε στο τέλος του παιχνιδιού και φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να μη τιμηθεί η μνήμη του Μάρκο Ιβκοβιτς, το όνομα του οποίου φώναξε δυνατά όλο το ΣΕΦ. Πάμε να τα δούμε λίγο πιο αναλυτικά. Πριν ακόμα μπούμε μέσα στο γήπεδο, στον περιβάλλοντα χώρο η ατμόσφαιρα ήταν γιορτινή, συνθήματα έδιναν κι έπαιρναν από τα Ελληνικά στα Σέρβικα και το αντίθετο κι αυτό ήταν το πρόγευμα. Με την είσοδό μας στο ΣΕΦ καταλάβαμε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να δούμε αγώνα, όχι γιατί μπορεί να ήταν κάποιοι όρθιοι μπροστά μας, αλλά γιατί ήταν αφύσικο να μη παρασυρθείς από τις φωνές, από την ένταση και τον παλμό της εξέδρας. Επιανες τον εαυτό σου να προσπαθεί να τραγουδήσει στα Σέρβικα τα συνθήματα για τον Ερυθρό Αστέρα, όπως ακριβώς κάνανε και τα αδέρφια μας όταν τα συνθήματα ήταν στα Ελληνικά. Ακόμα κι αυτοί που καθόντουσαν στα επίσημα ή πίσω από τους πάγκους, έπιαναν τους εαυτούς τους να χαζεύουν την εξέδρα και να έχουν χάσει αρκετές φάσεις από τον αγώνα και να αναρωτιούνται για τις εναλλαγές του σκορ. Μπορώ να πω ότι ήταν μια από τις πιο όμορφες βραδιές στο ΣΕΦ, που σίγουρα όποιος κατάφερε να είναι μέσα θα του μείνει αξέχαστη!!!! 5

ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ

The TheRedemption RedemptionMagazine Magazine

ΤΟ ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΟ… ΜΩΣΑΙΚΟ ΤΩΝ ΜΕΤΑΓΡΑΦΩΝ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ Μεταγραφές. Λέξη μαγική για τον κόσμο. Συνδυάζεται με όνειρα! Κάποιες φορές τρελά! Μέσα στο παιχνίδι είναι κι αυτό, έχει την ομορφιά του. Αυτή η λέξη… κλειδί για τα ποδοσφαιρικά δρώμενα, απασχολεί έντονα αυτή την περίοδο, (σίγουρα) και για τον επόμενο μήνα, τον Ολυμπιακό. Η ομάδα έχει τρωτά σημεία και τώρα υπάρχει η ευκαιρία διόρθωσης. Τα ονόματα που έχουν ήδη… ξεφυτρώσει δεν τα λες και λίγα. Οι Πειραιώτες «πουλάνε» στην πιάτσα και αυτό τους εμπλέκει, άλλοτε πραγματικά και άλλοτε φανταστικά με πολλές περιπτώσεις. Με ηρεμία, θα προσπαθήσουμε να ξεδιαλύνουμε το… τοπίο. Ο εξελίξιμος και ο έμπειρος Η πρώτη κίνηση που θα γίνει είναι αυτή του στόπερ. Απόλυτα λογικό, με βάση την τραγική εικόνα της άμυνας. Δέχεται γκολ από τον κάθε… απίθανο το τελευταίο διάστημα. Εδώ και κάμποσες μέρες, από το ρεπορτάζ προκύπτει σοβαρό ενδιαφέρον για τον Μπρούνο Αλβες. Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για τον Πορτογάλο άσο, πολύπειρος, ποιοτικός, δυνατός στο ψηλό παιχνίδι. Φεύγει από τη Φενέρμπαχτσε, δεν έχει καλή σχέση. Εχει προταθεί στους Πειραιώτες, ο ίδιος λέει ναι στην επιστροφή του στην Ελλάδα (έχει φορέσει τη φανέλα της ΑΕΚ πριν 9 χρόνια). Τα αγκάθια είναι δύο: το δικό του υψηλό κασέ και οι απαιτήσεις των Τούρκων (με δανεισμό η κουβέντα αλλάζει) και η ηλικία του. Στα 33 δεν μπορείς να μιλήσεις για… επένδυση και ο Ολυμπιακός τα κοιτάζει πολύ αυτά. Κάποιοι το… πάλεψαν να τον βάλουν στο αεροπλάνο για την Αθήνα, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Ψηλά στη λίστα βρίσκεται το όνομα του Φιλίπ Ελάντερ. Οι ερυθρόλευκοι αντιμετώπισαν πρόσφατα τον 22χρονο άσο της Μάλμε. Ακούγονται πολλά καλά λόγια, όχι μόνο από Ελλάδα μεριά, αλλά και από σημαντικούς συλλόγους της Ευρώπης. Δεν έχει τις παραστάσεις του Αλβες, είναι όμως σε καλή ηλικία, ταλαντούχος και φυσικά εξελίξιμος. Δεσμεύεται με συμβόλαιο με τη Μάλμε, το οποίο εκπνέει του χρόνου τέτοια εποχή (31/12/2015). Το καλοκαίρι θα μπορεί να υπογράψει όπου θέλει, χωρίς το παραμικρό όφελος για την ομάδα του. Μεγάλο ατού του Ελάντερ; Η παραδοχή του Κριστιάν Καρεμπέ, ότι ο Ολυμπιακός ενδιαφέρεται για την απόκτησή του. Τα δικά μας παιδιά… Πέραν των βασικών επιλογών από το εξωτερικό, υπάρχει σκέψη να αποκτηθούν δύο στόπερ, με τον δεύτερο να προέρχεται

από την εγχώρια αγορά. Κι εδώ τα πράγματα δείχνουν συγκεκριμένα. Οι ερυθρόλευκοι παρακολουθούν στενά την εξέλιξη του Δημήτρη Γούτα της Ξάνθης. Ο 20χρονος κεντρικός αμυντικός (1.92 ύψος) αφήνει εξαιρετικές εντυπώσεις. Αγωνίζεται ήδη 3η (!) σεζόν βασικός στην Ακριτική ομάδα. Σε ηλικία 18 χρόνων έπαιξε 23 παιχνίδια και μάλιστα πέτυχε και 2 γκολ. Την περσινή σεζόν αγωνίσθηκε βασικός σε 32 (!) αγώνες, σκόραρε 3 φορές, φέτος έχει παίξει ήδη σε 8 αγώνες. «Ψημένος» στη Σούπερ Λίγκα και μάλιστα σε ομάδα που έχει παράδοση στο να βγάζει καλούς παίκτες. Το συμβόλαιό του τελειώνει το 2018, ο Ολυμπιακός εφόσον τον πιστεύει τόσο πολύ όσο μαθαίνουμε, μπορεί να διαπραγματευτεί με την Ξάνθη. Το άλλο όνομα από τη Σούπερ Λίγκα που απασχολεί τους πρωταθλητές είναι ο Δημήτρης Κουρμπέλης του Αστέρα Τρίπολης. Στα 21 του χρόνια, διεθνής με τις μικρές εθνικές, θεωρείται ένα από τα… next big things της χώρας. Αγωνίζεται από το 2010 στους Αρκάδες, χρησιμοποιείται εκτός από στόπερ και στη μεσαία γραμμή ως κόφτης, διαθέτει καλή τεχνική. Φέτος έχει πάρει άρωμα… Ευρώπης, καθώς τον εμπιστεύεται ο Βεργέτης στα ματς του Γιουρόπα Λιγκ (7 συμμετοχές, 1 γκολ). Εχει συμβόλαιο με τον Αστέρα, το οποίο τελειώνει το 2018. Αμερική VS Σενεγάλης Από την άμυνα πάμε στη μεσαία γραμμή. Πριν δέκα μέρες επανήλθε στο προσκήνιο το όνομα του Σάσα Κλιεστάν της Αντερλεχτ. Ο Αμερικανός θέλει να φύγει από την Βελγική ομάδα, έχει χάσει θέση βασικού. Εχει γίνει κουβέντα για δανεισμό, το αποκάλυψε ο εκπρόσωπός του. Από τη στιγμή που δεν παίζει τόσο πολύ, η Αντερλεχτ σκέφτεται και τον δανεισμό, υπό την προϋπόθεση τοποθέτησης ρήτρας. Κάπως έτσι έγινε και η δουλειά με τον Μιλιβόγιεβτς, τον οποίο ο Ολυμπιακός θα αγοράσει μέχρι τον Μάρτιο. Αν χρειαζόταν να δώσουμε σε κάποιον περισσότερες πιθανότητες, αυτός θα ήταν ο Πάπε Ντιόπ. Και αυτός γνωστός μας, αφού απασχολεί τον Ολυμπιακό εδώ και δύο χρόνια. Ολο έρχεται και τελικά κάτι γίνεται και… στραβώνει η δουλειά. Το καλοκαίρι η μεταγραφή ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή (η Λεβάντε αρνήθηκε ένα ποσό κοντά στα 2 εκατομμύρια), τα δεδομένα αλλάζουν τώρα. Ο Σενεγαλέζος τον Ιούνιο μένει ελεύθερος, από την 1η Ιανουαρίου μπορεί να υπογράψει όπου θέλει χωρίς να πάρει ούτε ευρώ η Ισπανική ομάδα. Σε αυτή την περίπτωση, η μετα-

κίνησή του θα γίνει στο τέλος της σεζόν. Υπάρχει το ενδεχόμενο να δοθεί τώρα ένα ποσό στη Λεβάντε και να κλείσει άμεσα η μεταγραφή. Ο 28χρονος μέσος έχει δικαίωμα συμμετοχής στο Γιουρόπα Λιγκ. Το… φλερτ που αναζωπυρώνεται Οι ερυθρόλευκοι θα κινηθούν και για έναν ακραίο επιθετικό. Ο Κάμπελ είναι ο μεγάλος στόχος, αλλά ο Βενγκέρ είναι… ένα μπρος ένα πίσω. Δεν τον χρησιμοποιεί, από την άλλη τον πιστεύει και δεν τον βάζει στη λίστα με τους υπό παραχώρηση. Μπλέκει όλο και περισσότερο η υπόθεση. Μία περίπτωση που είχαμε αποκαλύψει το καλοκαίρι εδώ στον «REDONAIR» είναι ο Μπεν της Βέροιας. Ο Γάλλος, που κάνει καλή σεζόν και φέτος, δεν μετακόμισε στην Αθήνα το περασμένο καλοκαίρι, μπορεί όμως να γίνει αυτό προσεχώς. Το συμβόλαιό του τελειώνει τον Ιούνιο, έχει αρνηθεί ήδη δύο

φορές την πρόταση ανανέωσης από πλευράς Βέροιας, οι πληροφορίες μας αναφέρουν ότι περιμένει τον Ολυμπιακό. Θέλει σαν… τρελός να παίξει στους πρωταθλητές και είναι έτοιμος για το… άλμα. Με λίγα χρήματα μπορεί να παραχωρηθεί άμεσα από την ομάδα της Ημαθίας. Ο Πουλίδο είναι μια κατηγορία μόνος του. Η υπόθεση του Μεξικανού είναι πρωτοφανής γενικά για το ποδόσφαιρο. Ο Ολυμπιακός περιμένει την δικαίωσή του ώστε να τον ανακοινώσει. Σε τι κατάσταση θα είναι, έχοντας μείνει εκτός δράσης για έξι μήνες, δεν το γνωρίζουμε… Φυσικά τα παραπάνω ονόματα δεν είναι τα μόνα. Προφανώς έχετε διαβάσει ή ακούσει κι άλλα, στην πορεία θα χαθεί το μέτρημα, αυτό το… υπογράφουμε. Αν κάτι μπορούμε να επιβεβαιώσουμε, είναι ότι όλα όσα διαβάσατε στο κείμενο αυτό, είναι υποθέσεις πραγματικές. Καμία σχέση με προτάσεις μάνατζερ, θεωρητικές κουβέντες κλπ.

PESETERO

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ

ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ Ν

ομίζω πως δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη ανάλυση ή κάποια ειδική επισήμανση για να πει κανείς ότι ο φετινός ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός δεν πατάει καλά στα πόδια του. Ολοι βλέπουμε ότι η ομάδα τη φετινή σεζόν δεν έχει καμία σχέση με όσα είχαμε συνηθίσει - ως επί το πλείστον - να βλέπουμε στις προηγούμενες σεζόν. Και τότε υπήρχαν προβλήματα σε διάφορες χρονικές περιόδους μέσα στη χρονιά, αλλά φέτος απ’ ό,τι φαίνεται η ομάδα διανύει μια παρατεταμένη περίοδο κρίσης, την οποία αδυνατεί ως τώρα να ξεπεράσει, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για το άμεσο μέλλον. Δεν θα σπαταλήσω τον χρόνο σας, ούτε θα σας κουράσω με ανούσιες αναλύσεις για το τι δεν έγινε το καλοκαίρι και για το τι πρέπει να γίνει τον Ιανουάριο. Έχουν αναλυθεί τόσο πολύ αυτά, που δεν υπάρχει τίποτε καινούργιο να πούμε, ούτε για το πόσο «απάτη» ήταν η μεταγραφή του Αμπιντάλ, ούτε το πόσο απογοητευτική εικόνα έχουν κάποιοι άλλοι ποδοσφαιριστές. Το τι αποδίδει ο κάθε ποδοσφαιριστής μέσα στον αγωνιστικό χώρο και το πόσο ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της φανέλας, είναι το ένα μέρος του προβλήματος. Σε παλαιότερο κείμενο μου στο RedEmption, είχα γράψει ότι έχουμε ένα αξιοπρεπέστατο 8

ρόστερ για το Ελληνικό πρωτάθλημα: Ακόμα το πιστεύω. Ωστόσο, το μεγάλο πρόβλημα είναι αλλού: Και βρίσκεται στη νοοτροπία. Ολων. Το πρόβλημα βρίσκεται στη νοοτροπία των ποδοσφαιριστών. Οι οποίοι, προφανώς εφησυχασμένοι από την δυναμικότητα των αντιπάλων τους, προτιμούν να κρατούν δυνάμεις για τα Ευρωπαϊκά παιχνίδια, αφού οι περισσότεροι σκέφτονται ότι καλός ο Ολυμπιακός, αλλά μια μεταγραφούλα σε άλλο πρωτάθλημα δεν χάλασε και κανέναν. Αυτό πάντως δεν είναι η ουσία του προβλήματος της κακής νοοτροπίας των ποδοσφαιριστών: Η ουσία είναι πως αρκετοί παίκτες παρουσιάζουν τάσεις βεντετισμού, απολύτως αδικαιολόγητου δεδομένου του ονόματος τους ή της προσφοράς τους στο σύλλογο. Γιατί π.χ. το να σε λένε Ριβάλντο και να κάνεις μουτράκια και βεντετισμούς έχει μια λογική, λες έχω κατακτήσει Ευρωπαϊκούς τίτλους και παγκόσμια κύπελλα και θα κάθομαι να με κράζει ο κάθε χλέμπουρας; Εχει κάποια ψήγματα λογικής, έστω. Να σε λένε όμως Μήτρογλου και να κάνεις μούτρα επειδή σε έκραξε ο κόσμος, ή να σε λένε Κασάμι και να κάνεις χειρονομίες στους οπαδούς, ή να σε λένε Μανιάτη και να την έχεις δει Ρόι Κιν, ε... όσο να ‘ναι, δε χωνεύεται. Και όλα αυτά έχουν αντίκτυπο και στις σχέσεις μεταξύ συμπαι-

PESETERO

The Redemption Magazine

κτών - έχουμε αρκετό καιρό να δούμε τόσο γελοία σκηνικά όπως φέτος - και αναπόφευκτα, αντίκτυπο και στον αγωνιστικό χώρο. Το πρόβλημα βρίσκεται στη νοοτροπία του Μίτσελ. Ο Ισπανός τεχνικός είναι προφανές πως κάπου έχει κουραστεί, ίσως και να θέλει να απεμπλακεί από τον Ολυμπιακό γι’ αυτό και είναι λαλίστατος στις συνεντεύξεις τύπου. Ετοιμόλογος, εύστροφος και επικοινωνιακός όσο λίγοι ο Μίτσελ, με τον αέρα του σταρ, περνάει τις θέσεις του και αποφεύγει παγίδες, στις οποίες ένας λιγότερο σταρ προπονητής θα έπεφτε. Δεν ξέρω αν ο Μίτσελ θεωρεί πως έκανε το αγροτικό του στην Ελλάδα και ήρθε η ώρα για επιστροφή στην Ισπανία, ή αν απλά βαρέθηκε την κατάσταση με τις αγοραπωλησίες και το «μάλλον μένεις» και το «μάλλον φεύγεις» ή ό,τι άλλο μπορεί να συμβαίνει, αλλά είναι ηλίου φαεινότερο ότι αργά και σταθερά χάνει τον έλεγχο στα αποδυτήρια. Το πρόβλημα βρίσκεται στη νοοτροπία της διοίκησης. Για τα μεταγραφικά ΟΚ, τα είπαμε, ο γέγονε γέγονε, οι ευθύνες έχουν επιρριφθεί αλλά μέχρι να φύγει και ο Δεκέμβρης διορθωτικές κινήσεις δεν θα γίνουν (και μεταξύ μας, πολύ αμφιβάλλω αν θα γίνουν) και με τη στάση της η διοίκηση δεν βοηθάει ούτε το έργο του προπονητή, ούτε τη σταθερότητα στην ομάδα. Οταν στα καλά προάγεις το

«διοίκηση και προπονητής είναι ένα και έχουν άριστες σχέσεις» και στα ανάποδα «το ματς με τον τάδε ή με τον δείνα κρίνει την τύχη του Μίτσελ», δε βοηθάς ακριβώς. Ειδικά αν σε πρώτο πλάνο έχεις την κόντρα σου με τους άλλους ποδοσφαιροπαράγοντες ή τον διαχωρισμό του κόσμου σε «παιδιά και αποπαίδια» και όχι την πρόοδο της ομάδας σου. Το πρόβλημα βρίσκεται στη νοοτροπία μας - τη νοοτροπία του κόσμου. Οσο μπαίνουμε στη διαδικασία του διαχωρισμού σε «νεόγαυρους», «παλαιόγαυρους», «ημίγαυρους» κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο, το μόνο που κάνουμε είναι να συντηρούμε και να γιγαντώνουμε το τέρας της εσωστρέφειας, που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στον αγωνιστικό μαρασμό. Κάποτε πηγαίναμε στο γήπεδο για να δούμε μπάλα. Ε, τώρα πάμε για δημόσιες σχέσεις, να βγούμε καμιά φωτογραφία για το facebook, να φωνάξουμε υπέρ ή κατά του προέδρου και να πλακωθούμε μεταξύ μας για το ποιος έκραξε ή δεν έκραξε. Και κάπως έτσι, το κατάμεστο Καραϊσκάκη - σε συνδυασμό με πολλούς ακόμα λόγους, μοιάζει με γήπεδο στο οποίο διεξάγεται κάποιο ανούσιο προπονητικό διπλό. Προσθέστε τα τώρα και τα τέσσερα και έχετε σε όλο της το μεγαλείο τη «νοοτροπία Ολυμπιακού 2014-2015». Βοήθεια μας. 9

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

The Redemption Magazine

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ by

ΕΞΩ ΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ Δ

εν είναι λίγες οι φορές που έχω ακούσει ή έχω διαβάσει είτε στα Κοινωνικά Δίκτυα, είτε σε διάφορα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, οπαδούς του Ολυμπιακού ούτε λίγο ούτε πολύ να ισχυρίζονται ότι η ομάδα του Ολυμπιακού στο ποδόσφαιρο ή στο μπάσκετ είναι ντοπέ, ότι ο Πρόεδρος έστησε τον χ αγώνα και ότι γενικά όλα είναι προδιαμορφωμένα και κάλπικα. Στην αρχή είχε γούστο όλο αυτό δεδομένου ότι τέτοιες απόψεις είναι αστείες. Ομως όσο περνάει ο καιρός και βλέπω ολοένα και περισσότερο κόσμο να λέει αυτές τις αηδίες, αρχίζει και με ενοχλεί σε βαθμό απίστευτο. Δεν θα το υπεραναλύσω. Δυο-τρία πραγματάκια για να τελειώνουμε. Όποιος έχει αποδείξεις για ντόπες ή στησίματα να τις πάει είτε στον ΕΣΚΑΝ, είτε αντιστοίχως στον Εισαγγελέα που χειρίζεται την υπόθεση των στημένων. Το να βγαίνουν κάτι τυχάρπαστοι τύποι και φυσικά καλυμμένοι πίσω απ’ την ανωνυμία και να διασπείρουν διαδικτυακή αρρώστια και σαπίλα είναι απαράδεκτο. Δεν είναι δυνατόν να δηλώνεις οπαδός του Ολυμπιακού και να υποστηρίζεις έστω και γι’ αστείο τέτοια πράγματα. Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι τα ξέρεις από πρώτο χέρι, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι ήσουν αυτόπτης μάρτυρας σε τέτοια περιστατικά, εάν θεωρούσες τον εαυτό σου ΟΠΑΔΟ δεν θα έλεγες τίποτα προκειμένου να προστατέψεις την ομάδα, τηρώντας το «τα εν οίκω μη εν δήμω». Οπότε βάλε τώρα τι σόι οπαδοί είναι αυτοί που λένε αυτά τα πράγματα. Εγώ ειλικρινά απορώ γιατί συνεχίζουν και ασχολούνται

εφόσον κατά τη γνώμη τους είναι όλα ψεύτικα και... φτιαχτά. Φυσικά οι αγώνες του Ολυμπιακού «στήνονται» κατά τα τζιμάνια μας μόνο όταν πρόκειται για ήττα. Μόνο τότε στήνει αγώνες ο Ολυμπιακός. Μόνο στις ήττες και στους αποκλεισμούς. Δεν υπήρξε ούτε ΜΙΑ φορά που να άκουσα τέτοιο πράγμα σε νίκη ή σε πρόκριση ή σε κούπα. Ποτέ !!! Το στήσιμο και η... «φυσούνα» είναι χαρακτηριστικά και δεδομένα που αφορούν τον Ολυμπιακό μόνο σε περίπτωση ήττας. Αυτό από μόνο του λέει πάρα πολλά, αν όχι τα περισσότερα !!! Αυτοί που προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες είναι αυτοί που ελλείψει κριτικής σκέψης προς δημιουργίαν επιχειρημάτων για ανάλυση και κριτική, πλάθουν μια ελεεινή ιστορία για να πείσουν ότι είναι ψαγμένοι και μέσα στα πράγματα. Συνήθως ο «έγκυρος πληροφοριοδότης» τους είναι ο γνωστός «θείος στη Δίωξη» ή ο «ξάδερφος στην ΠΑΕ» ο οποίος φυσικά είναι κάτι σαν τον Πράκτορα Χ δεδομένου ότι δεν έχει ΟΝΟΜΑ. Επειδή λοιπόν η κατάσταση έχει ξεφύγει και επειδή τέτοιου είδους ηλίθιοι αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, καλά θα κάνει και η ΠΑΕ να «τσιμπήσει» 2-3 τέτοια «μπουμπούκια» και να τα κυνηγήσει νομικά μέχρι τον Β. Πόλο. Μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση, μήνυση για διαφυγόντα κέρδη και διεκδίκηση ηθικής βλάβης. Ας τρέξει έναν λοιπόν η ΠΑΕ μ’ αυτόν τον τρόπο και θα σου πω εγώ μετά εάν το σκεφτούν λίγο περισσότερο οι υποψήφιοι Ντ’ Αρντανιάν. Αντε για να ξεχωρίσει σίγα σιγά η φήρα απ’ το στάρι.

The Redemption Redemption Magazine Magazine The

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣαγώνων Ημερολόγιο

Υ Ο Ι Ρ Β Μ Ε 16 ΔΕΚ

ΩΝ Κ Ι Α Ν Υ Γ ΑΙ ΒΟΛΕΙ Ρ Α Σ Α Τ Α ΑΛ Γ – Σ Ο Κ Α :00 9 1 ΟΛΥΜΠΙ Σ Ι Τ Σ ΤΗ Ν Ε Ρ Υ Ο Τ Σ

Υ Ο Ι Ρ Β Μ Ε 18 ΔΕΚ

ΔΡΩΝ Ν Α Ι Ε Λ Ο Β ΦΕΝ Α Χ Σ Ι Ρ Τ –ΦΡΙΝ Σ Ο Κ Α Ι Π :00 8 1 ΟΛΥΜ Σ Ι Τ Σ ΤΗ ΣΤΟΥ ΡΕΝ ΚΕΤ ΜΠΑΣ ΚΟΣ Α Ι Π Μ Υ Λ ΑΙ – Ο Ρ Α Σ Α 0:00 Τ 2 Α Σ Ι Τ ΓΑΛ Σ Ι Σ Ι ΙΠΕΚΤ Τ Ν Π Μ Α ΣΤΟ

Υ Ο Ι Ρ Β Μ 22 Δ Ε Κ Ε

ΔΡΩΝ Ν Α Ι Ε Λ Ο Β ΚΟΣ Α Ι Π Μ Υ Λ ΠΑΟ – Ο ΕΛΗΣ Ψ Υ Κ Ο Δ ΣΤΟ ΓΗΠΕ 7:00 ΣΤΙΣ 1

Υ Ο Ι Ρ Β Μ Ε 17 Δ Ε Κ

ΔΡΩΝ Ν Α Ο Λ Ο Π ΝΙΤΣΚΙ Τ Ν Α Ρ – ΚΟΣ Ο Λ Υ Μ Π Ι Α Α Τ Ε Ι Ο Σ Τ Ι Σ 17 : 0 0 ΣΤΡ ΣΤΟ ΠΑΠΑ ΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΔ ΙΩΝΙΟΣ Ν Α Π – Σ ΚΟ ΟΛΥΜΠΙΑ ΚΗ ΣΤΙΣ 19:30 Α ΚΑΡΑΪΣΚ

Υ Ο Ι Ρ Β Μ 20 ΔΕΚΕ

ΟΣ ΣΤΟ Κ Α Ι Π Μ Υ ΟΝΗ – ΟΛ 19:30 Λ Λ Α Κ Ο ΙΣ ΑΙΡ ΠΟΔΟΣΦ ΔΟ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ ΣΤ ΠΑΟΚ ΣΤΟ ΓΗΠΕ ΚΟΣ – Α Ι Π Μ Υ Λ 3:00 ΔΡΩΝ Ο ΠΟΛΟ ΑΝ ΑΣΤΡΑΤΕΙΟ ΣΤΙΣ 1 ΠΙΑΚΟΣ Μ Υ Λ Ο ΠΑΠ – Σ ΑΟ ΘΗΡΑ Σ 16:00 Ν Ω Κ Ι Α Ν ΒΟΛΕΙ ΓΥ ΗΠΕΔΟ ΘΗΡΑΣ ΣΤΙ ΟΥΣΙΟΥ – ΣΤΟ Γ Ν ΑΜΑΡ Ω Τ Ι Ρ Τ Ν ΙΣ 16:30 ΑΙΚΩ Τ Σ Ν Ι Υ Σ Γ Υ Ο Ο Λ Ρ ΠΟ ΣΤΟ ΜΑ Σ Ο Κ Α Ι Π ΟΛΥΜ

The Redemption Magazine

ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΕΛΤΣΙΣΤΑΣ

ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙ Ο Μ. ΒΕΛΤΣΙΣΤΑΣ Και το όνομα αυτής: Ντνίπρο Ντνιπροπετρόφσκ! Η ομάδα από την Ουκρανία θα είναι ο αντίπαλος του Ολυμπιακού στη φάση των «32» του Γιουρόπα Λιγκ και τα σενάρια… πρόκρισης για τους πρωταθλητές Ελλάδας δίνουν και παίρνουν. Αλλά είναι γνωστό τοις πάσι ότι όποιος βιάζεται σκοντάφτει και δη ο Θρύλος, ο οποίος πριν κάποια χρόνια απώλεσε μία από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές ευκαιρίες του για διάκριση μέχρι και το… τέλος του Γιουρόπα! Και τότε αντίπαλος ήταν μια ουκρανική ομάδα, η Μέταλιστ… Πάμε να δούμε ποια είναι η Ντνίπρο, ποια είναι τα αστέρια των Ουκρανών, ποιος ο προπονητής (εδώ η μοίρα έκανε… παπάδες) και που θα παίξει ο Θρύλος στην Ουκρανία, γιατί όπως ξέρετε τα πράγματα στη χώρα αυτή είναι πολύ ζόρικα, ελέω Ρώσων/Κριμαίας/Πούτιν. Ποια είναι η Ντνίπρο και που θα υποδεχθεί τον Ολυμπιακό Το 1918 ιδρύθηκε η BRIT (Brianskyi Robitnychyi Industrialnyi Tekhnikum) από το Εργοστάσιο Πετρόφσκι και με τα χρόνια η ονομασία του συλλόγου άλλαζε συνεχώς. Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης η ομάδα ονομάστηκε Ντνίπρο, παίρνοντας το όνομα του ποταμού «Ντνιέπερ» που είναι ο μεγαλύτερος στην Ουκρανία και αποτελεί εθνικό σύμβολο! Ιδιοκτήτης της ομάδας είναι η PrivatBank Group που ανήκει στους δισεκατομμυριούχους Χενάντγι

ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ «ΟΛΙΜΠΙΣΚΙ» 12

Μποχολιούμποφ, Ολέκσγι Μαρτίνοφ και Ιχόρ Κολομοΐσκγι και έχουν στην κατοχή τους και την μπασκετική Ντνίπρο αλλά και την ομάδα χόκεϊ επί πάγου, Μπουντιβέλνικ. Η ουκρανική ομάδα έχει έδρα της την «Ντνίπρο Αρένα» χωρητικότητας 31.000 θέσεων, ΑΛΛΑ δεν θα υποδεχθεί εκεί τον Ολυμπιακό. Ο λόγος φυσικά έχει να κάνει με την κατάσταση στην Ουκρανία μετά τα γεγονότα της Κριμαίας και τους βομβαρδισμούς της ρωσικής αεροπορίας. Γι’ αυτό και οι Ουκρανοί θα υποδεχθούν τον Θρύλο στο γήπεδο της Ντιναμό Κιέβου «Ολιμπίσκι», χωρητικότητας 70.000 θέσεων! Μάλιστα οι δύο ομάδες έχουν ιδιαίτερες σχέσεις και θεωρούνται σχεδόν αδελφοποιημένες, την ώρα που «αιώνιος» αντίπαλος της Ντνίπρο θεωρείται η Μέταλιστ (ναι, ναι, η γνωστή που μας απέκλεισε). Πότε θα γίνουν οι αγώνες Όπως έγινε γνωστό μετά την κλήρωση για την φάση των «32» του Γιουρόπα Λιγκ, ο πρώτος αγώνας, ο οποίος θα διεξαχθεί στην Ουκρανία, θα γίνει στις 19 Φεβρουαρίου και η ρεβάνς του «Γ. Καραϊσκάκης» θα πραγματοποιηθεί μία βδομάδα μετά, στις 26 του ίδιου μήνα. Αν ο Θρύλος αγωνιστεί όπως πρέπει και μας έχει συνηθίσει –στα ευρωπαϊκά του παιχνίδια- τότε δεν θα έχει πρόβλημα και θα είναι στην κλήρωση της 27ης του Φλεβάρη για τους «16» καλύτερους του Γιουρόπα Λιγκ.

Ένας παλιός… γν αστέρια των Ο

Προπονητής της Ντνίπρο είναι ο ήταν κόουτς της Μέταλιστ όταν αυ μπιακό του Βαλβέρδε μία ανάσα π Γιουρόπα Λιγκ. Ευκαιρία λοιπόν ν τότε, έγινε μάθημα για τον Θρύλο μ Κορυφαίος –και πιο ακριβός- παί αριστερός εξτρέμ Κονοπλιάνκα (με ενώ πολύ σημαντικοί είναι και οι Ν θετικός και πρώτος σκόρερ φέτος τ και Μπρούνο Γκάμα (δεξιός εξτρέμ Πάμε να δούμε και τη βασική 11άδ τα δοκάρια βρίσκεται ο Ντένις Μ ναμό Κιέβου), στο κέντρο της άμυ και Ντάγκλας (Βραζιλιάνος), ενώ σ αριστερά ο Ρουμάνος Βλαντ και δε βρίσκεται ο αρχηγός της ομάδας Ρ κο, αριστερό εξτρέμ ο Κονοπλιάνκ από τον επιθετικό Κάλινιτς αγωνίζε

Αντίπαλος του Ολυμπιακού

Ο ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΟΞΑ Τι κοινό έχουν Ολυμπιακός και Ντνίπρο Το ξέρω, φαίνεται λίγο περίεργο αλλά υπάρχουν… τρία πράγματα που «ενώνουν» την ουκρανική ομάδα με τον Θρύλο μας. Στην Ντνίπρο ξεκίνησαν την καριέρα τους οι Προτάσοφ και Λιτοφτσένκο, οι οποίοι στην πορεία κατέληξαν στον Ολυμπιακό, σε μια δύσκολη πάντως περίοδο για τον Θρύλο μας. Το… τρίτο που ενώνει τις δύο ομάδες είναι η Μέταλιστ. Για την Ντνίπρο είναι ο «αιώνιος» αντίπαλος, ενώ για τον Θρύλο μας η μεγάλη χαμένη ευκαιρία για έναν ευρωπαϊκό τελικό, τουλάχιστον μέχρι την επόμενη!

νωστός και τα Ουκρανών

Μίρον Μάρκεβιτς, ο οποίος υτή είχε αποκλείσει τον Ολυπριν από τα προημιτελικά του να δούμε αν το πάθημα του μας. ίκτης των Ουκρανών είναι ο ε αξία περίπου 15 εκατ. λίρες) Νίκολα Κάλινιτς (Κροάτης επιτων Ουκρανών με επτά γκολ) μ με δύο ασίστ και επτά γκολ). δα των Ουκρανών. Κάτω από Μπόικο (μεταγραφή από Ντιυνας είναι οι Τσεμπεργιάτσκο στα άκρα της άμυνας παίζουν εξιά ο Φεντέτσκι. Στον άξονα Ρόταν μαζί με τον Κραφτσένκα, δεξί ο Ζοζούλια ενώ πίσω εται ο Σακχόφ.

Ο ΚΟΝΟΠΛΙΑΝΚΑ

ΛΙΤΟΦΣΚΕΝΚΟ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΟΦ

12+1

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

Η ΩΜΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

όνο η Ρεάλ Μαδρίτης μπορεί να διώχνει έναν προπονητή καταμεσής της χρονιάς χωρίς εκείνος να είναι αποτυχημένος. Οταν είσαι μεγάλο κλαμπ δεν διώχνεις έναν προπονητή μέσα στη μέση της χρονιάς, αν δεν είσαι η Ρεάλ Μαδρίτης. Και οι «μερένγκες» το κάνουν διότι ο κόσμος της ομάδας νιώθει ότι είναι ο επιούσιος λαός του ποδοσφαίρου. Dessima, indessima, Αλφρέντο ντι Στέφανο, Ραούλ και Κριστιάνο Ρονάλντο, με ολίγον από το 90 λεπτά ποδοσφαίρου είναι πολλά, 90 λεπτά ποδοσφαίρου στο Μπερναμπέου είναι πάρα πολλά, που είχε ξεστομίσει ο μοναδικός παίκτης της ποδοσφαιρικής ιστορίας με 6 Κύπελλα Πρωταθλητριών στη συλλογή του, δηλαδή ο Έκτορ Φρανσίσκο Χέντο, είναι απλώς οι ταμπέλες με βέλη που φωτίζονται από λαμπάκια νέον να δείχνουν προς το απύθμενο μεγαλείο της συγκεκριμένης ομάδας. Ο Ολυμπιακός, πάει να πει, δεν πρέπει να διώχνει προπονητές. Ακόμα και αν κάποιος δεν αρέσει στον κόσμο, αν δεν τον συμπαθεί η πλειοψηφία του ή αν δεν μπορεί να τον καταλάβει. Οι ομάδες που δεν είναι Ρεάλ Μαδρίτης και που οι φίλοι τους δεν κουνάνε λευκά μαντίλια στο Μπερναμπέου, πρέπει να έχουν σταθερότητα στη στήριξη, πάει να πει να μην βγάζουν ανακοινώσεις για αυτή, διότι τότε κάτι γίνεται λάθος. Μάλιστα, όταν ήρθε ο Μίτσελ στον Ολυμπιακό, μια αρκετά διαδεδομένη εκτίμηση ήταν ότι δεν θα τα καταφέρει, επειδή ήταν τόσο μεγάλο όνομα και, ταυτοχρόνως, δεν είχε σπουδαίο βιογραφικό. Η διοίκηση έπρεπε να περιμένει τον Μίτσελ: μερικές φορές η εμπιστοσύνη είναι υποχρέωση και ο ίδιος ο Ισπανός, παρά το γεγονός ότι δεν κέρδισε την αγάπη του κόσμου του Ολυμπιακού, κλείνει σιγά σιγά 2 χρόνια στην ομάδα, κάτι που δεν δείχνει μόνο σταθερότητα για τον ίδιο, αφού δεν είναι εύκολο, αλλά και για τον ίδιο τον σύλλογο. Είναι πολύ σημαντικό να μαθαίνεις τα μαθήματα που σου δίνει η ζωή. Ένα από αυτά είναι ότι ο Ολυμπιακός είναι ξεκάθαρα μία ομάδα του λαού, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο λαός έχει τη δικαιοδοσία στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Είναι ομάδα του λαού επειδή ο κόσμος (πρέπει να) την περιλούζει με αληθινή άδολη αγάπη, που σημαίνει ότι πρέπει να είναι εκεί, δίπλα της. Η Λίβερπουλ, επί παραδείγματι, που τα τελευταία 24- και πάμε για 25- χρόνια δεν έχει κατακτήσει το πρωτάθλημα, έχει τον κόσμο της πάντα στο πλευρό της, δεν διώχνει τους προπονητές της, παρά μόνο σε ελάχιστες και τόσο σπάνιες όσο και η καρέτα καρέτα περιπτώσεις και δεν ξέρεις καν το όνομα του προέδρου ή και του ιδιοκτήτη της, αν αυτός δεν είναι Αμερικανός. Και έχει 18 πρωταθλήματα και 5 Κύπελλα Πρωταθλητριών, εκτός των άλλων. Η μόνη διαμαρτυρία στην οποία έχουν προβεί οι φίλοι της Λίβερπουλ, ήταν για να φύγουν οι Τζίλετ και Χικς και όχι κάποιος προπονητής. Στον Ολυμπιακό άνοιξε η κάνουλα τη μέρα που ο Σωκράτης Κόκκαλης έδιωξε τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, μετά από ένα ματς με τον ΠΑΟΚ, όταν ο Ζλάτκο Ζάχοβιτς αποφάσισε να εκσφενδονίσει τη φανέλα που φορούσε επειδή αντικαταστάθηκε. Ο Μπάγεβιτς ήθελε τον Ζάχοβιτς και όχι τον Τζιοβάνι, αλλά ο δεύτερος ήταν που έμεινε 6 χρόνια στον Ολυμπιακό. Αυτό σημαίνει ότι έκανε λάθος, αλλά ο «Πρίγκιπας» του Νερέτβα είναι σίγουρα ο κορυφαίος προπονητής στην ιστορία της ΑΕΚ και μέσα στην πεντάδα εκείνων του Ολυμπιακού. Όταν ο Κόκκαλης έδιωξε τον Μπάγεβιτς, μετέτρεψε το λαϊκό έρεισμα σε λαϊκισμό. Έκανε την καρέκλα του προπονητή ριάλιτι σόου. Θα μπορούσαν να πάνε 20 οπαδοί του Ολυμπιακού στην πλατεία Αλεξάνδρας για να διαμαρτυρηθούν για τον οποιονδήποτε και εκείνος θα σκεφτόταν πολύ σοβαρά να τον διώξει, διότι θα ήθελε να δείξει ότι είναι το απόλυτο αφεντικό, με τη βοήθεια του κόσμου ασφαλώς. Ο προπονητής δεν είναι μόνο μία δύσκολη δουλειά, η οποία, ουσιαστικά, παραπέμπει σε επιστήμονα με ιατρικές και νομικές γνώσεις, αλλά και με μάτι προφήτη σε ό,τι αφορά τα ταλέντα, αλλά

ουσιαστικά είναι εργασία που έχει να κάνει με την έλλειψη ρεαλισμού. Ένας προπονητής είναι, δυνητικά, σαν τον Αντριαν Κρονάουερ στο «Καλημέρα Βιετνάμ». Πρέπει να λέει ψέματα στους ανθρώπους, ότι η ομάδα του είναι ασυναγώνιστη, όταν δεν είναι. Στον Ολυμπιακό έχουν περάσει πολλοί που έγιναν Κρονάουερ, χωρίς να έχουν το ταλέντο του Κρονάουερ (κατά κόσμον Ρόμπιν Γουίλιαμς). Οι φίλαθλοι της ομάδας θέλουν να καταλαβαίνουν κάπως εκείνον που είναι στην άκρη του πάγκου, να θεωρούν ότι είναι δικός τους άνθρωπους, διότι η πικρή αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι δεν νομίζουν ότι έχουν να μάθουν κάτι για το ποδόσφαιρο, ένα σπορ που διαρκώς εξελίσσεται και που και οι ίδιοι οι προπονητές μπορεί να μείνουν πίσω στην πρόοδο, όπως παραδείγματος χάρη ο Κλαούντιο Ρανιέρι που έπαιξε ένα σύστημα 4-24 (το οποίο ανακάλυψε και ο Μάρτον Μπούκοβι πριν από 65 χρόνια) στο ματς με τη Φινλανδία. Υπάρχει εκείνη η ανέκδοτη ιστορία, άλλωστε, με έναν φίλο του Ολυμπιακού που είχε πει στον Ολεγκ Προτάσοφ, όταν εκείνος καθόταν στον πάγκο, «Ολεγκ, έχεις παίξει ποδόσφαιρο, αλλά έχουμε παίξει και εμείς», με στόχο να του κάνει κριτική για τις επιλογές του. Παρ’ όλα αυτά, οι οπαδοί της ομάδας ερωτεύτηκαν και μάλιστα με πάθος έναν προπονητή που δεν πολυκαταλάβαιναν, δηλαδή τον Ερνέστο Βαλβέρδε, ο οποίος αν δεν ήθελε να επιστρέψει στην οικογένειά του στην Ισπανία και να απαρνηθεί όλες τις προτάσεις μεγάλων ομάδων για να είναι κοντά στη γυναίκα του, αν δεν είχε αυτήν την ευαισθησία η οποία τον έχει μετατρέψει από κυνικό επαγγελματία σε ευαίσθητο άνθρωπο, θα μπορούσε να είναι ακόμα στο πόστο του προπονητή. Ηταν, άλλωστε, το πρόσωπο της νέας διοίκησης του Ολυμπιακού, το 2010, μία κίνηση με την οποία ο Βαγγέλης Μαρινάκης κέρδισε τις εντυπώσεις. Όταν έφυγε το καλοκαίρι του 2012, ήρθε ο Λεονάρντο Ζαρντίμ. Ο Ζαρντίμ είναι ο πιο υποτιμημένος προπονητής στην ιστορία του Ολυμπιακού, και ο πιο αδικημένος. Θα μπορούσε άνετα να είναι ο διάδο-

ΤΟΥ ΡΕΑΛΙΣΜΟΥ χος του Φερνάντο Σάντος στην εθνική ομάδα και να μην υπάρξει κανένα κενό. Ο Πορτογάλος είναι ένας καλός κόουτς και ένας κανονικός προπονητής. Έχει δύο πλεονεκτήματα που του δίνουν πόντο: η φυσική παρουσία του, η στάση του στον πάγκο και ο τρόπος που αντιδρά υποδηλώνουν ότι λατρεύει το ποδόσφαιρο- το βλέπει στον ύπνο του, του έρχεται ως όραμα, είναι οι σπουδές του, το νιώθει ως επέκταση του εαυτού του- και δεν έχει ανάγκη να τον καταλάβει κάποιος. Ο Ζαρντίμ είχε το προσόν ότι ήταν ακέραιος: υποθετικά, δεν διάβαζε τι έγραφαν τα Μέσα για την ομάδα του και ήταν ελάχιστες εκείνες οι καταστάσεις που επηρέαζαν τις αποφάσεις του. Δεν ήταν μόνο ότι ήξερε ακριβώς τις δυνατότητες του Ολυμπιακού, αλλά και τις παρουσίαζε στον αγωνιστικό χώρο δίχως δισταγμό. Όταν ο Ζαρντίμ έφυγε από τον Ολυμπιακό, η ομάδα είχε ήδη προκριθεί στη φάση των «32» του Europa League, ενώ ουσιαστικά δεν μπήκε πιο βαθιά στο κόλπο της πρόκρισης για τη φάση των «16» του Champions League επειδή όλοι έμειναν ακίνητοι μετά την ισοφάριση του Τζαμέλ Αμπντούν στο παιχνίδι με τη Σάλκε στο Καραϊσκάκη. Και μπορεί κάποιος να πει για τους εκπληκτικούς περυσινούς δύο μήνες του Κώστα Μήτρογλου στον Ολυμπιακό και την απίθανη διαχείριση από τον Μίτσελ, αλλά ο Ζαρντίμ δημιούργησε τα προεόρτια, χρησιμοποιώντας τον Μήτρογλου. Απολύθηκε επειδή ο Ολυμπιακός δεν είχε νικήσει σε ντέρμπι, αλλά παρ’ όλα αυτά είχε πάρει το τελευταίο ματς που είχε δώσει με εκείνον στον πάγκο, και ήταν πολύ άνετα πρώτος στη βαθμολογία- έστω και αν επρόκειτο για μία χρονιά που δεν θα γινόταν να μην είναι. Ο Πορτογάλος ήταν ρεαλιστής. Το να μην παίζει η ομάδα σου το ποδόσφαιρο που σου αρέσει σε κάνει να εκνευρίζεσαι, αλλά θα πρέπει να αναρωτιέσαι τι ποδόσφαιρο θα μπορούσε να παίξει. Και ο Ζαρντίμ πήρε το μάξιμουμ, χωρίς να παραπονιέται, από την ίδια την ομάδα, αν και δεν επρόκειτο για το ατομικό μάξιμουμ, δηλαδή για τις ικανότητες του κάθε παίκτη ξεχωριστά. Η επιστήμη στην προπονητική, ωστόσο, είναι να βγάλεις τον μέσο όρο αξίας και να τον προσαρμόσεις με βάση τους αθλητές που είσαι διατεθειμένος να χρησιμοποιήσεις, ώστε η ομάδα να φθάσει στον στόχο της μέσα στη χρονιά. Διότι αυτό είναι το μόνο που έχει σημασία, και αν δίνεις αξία στις φανφάρες δεν θα τα καταφέρεις. Σε όλα τα χρόνια του Μαρινάκη στην προεδρία του Ολυμπιακό, το καλοκαίρι του 2012 ήταν το μόνο που η ομάδα δεν ενισχύθηκε σε ικανοποιητικό βαθμό αντικειμενικά (και όχι με το τι έχει ο κάθε φίλαθλος στο κεφάλι του), αλλά για αυτό δεν δόθηκε ως πόντος στον Ζαρντίμ. Οι οπαδοί ήθελαν να νικάει ο Ολυμπιακός στα ντέρμπι παίζοντας ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, κάτι που ήδη ο Πορτογάλος είχε βγάλει από τον μέσο όρο ότι δεν γινόταν, όχι αν ήθελε ο ίδιος να έχει ευρωπαϊκή προοπτική. Δεν γίνεται να συμβαίνουν όλα όπως τα θέλουμε και πρέπει να υπάρχει κάποια δόση λογικής. Ήδη αυτή, με την τόσο φρικτή μεταγραφική πίεση- που μετατρέπει τους οπαδούς σε λογιστές- έχει καταστρατηγηθεί, αλλά η αλήθεια είναι ότι η ανασταλτική ικανότητα του Ολυμπιακού κάνει αυτήν την ευρωπαϊκή τετραετία τόσο όμορφη. Ο Ζαρντίμ, βεβαίως, δεν έμεινε άνεργος για πολύ καιρό. Έγινε τεχνικός στη Σπόρτινγκ Λισσαβόνας και κρίθηκε πετυχημένος, βγάζοντάς της στο Champions League. Φέτος, στον πάγκο της Μονακό, έκανε μία ομάδα η οποία προφανώς δεν παίζει συμπαθητικό ποδόσφαιρο, αν εξαιρεθούν οι γκραβούρες του Μπέρμπατοφ, να δεχθεί μόλις 1 γκολ σε 6 ματς Champions League με Λεβερκούζεν, Ζενίτ και Μπενφίκα στον ίδιο όμιλο (που είναι ισοφάριση του ρεκόρ στην ιστορία της διοργάνωσης), και να περάσει πρώτη, με 11 βαθμούς. Βέβαια στάθηκε άτυχη και κληρώθηκε με την Άρσεναλ στη φάση των «16». Επίσης, η Μονακό δεν ξεκίνησε καθόλου καλά στο πρωτάθλημα, αλλά τώρα είναι σε καλό φεγγάρι, στην πρώτη οκτάδα της Ligue 1, παρά τα αρχικά ελληνικά

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

αστειάκια περί υποβιβασμού, τα οποία προέρχονταν φυσικά από τους υπήκοους της χώρας με το μεγαλύτερο ποσοστό ξερολίτιδας στον κόσμο. Χρειαζόταν, προφανώς, χρόνο για να βρει η Μονακό την ταυτότητά της και αφού πήρε την πίστωση που χρειαζόταν, κατάφερε και της την έδωσε. Η φυγή του από τον πάγκο του Ολυμπιακού, τον Ιανουάριο του 2013, μπορεί και να προσδιορισθεί ως άδικη. Ο Ζαρντίμ δεν κρίθηκε σωστά, κυρίως επειδή δεν προσπάθησε κάποια στιγμή να είναι φιλικός. Σε μία ομάδα είναι προσόν να υπάρχουν άνθρωποι που γνωρίζουν τον εαυτό τους και ο Πορτογάλος είχε αυτήν την αίσθηση του ρεαλισμού και της ακεραιότητας που πρέπει να έχει ένας προπο16

The Redemption Magazine

νητής για να διαχειριστεί μία ομάδα που θέλει να κάνει κάτι που δεν της επιτρέπει το ρόστερ της να καταφέρει με στυλ και καλαισθησία. Προφανώς ο Ολυμπιακός δεν βγήκε χαμένος, επειδή βρήκε τον Μίτσελ ο οποίος αποδείχθηκε καλός κόουτς- και μπορεί το παραμύθι να λέει ότι πρέπει συνεχώς να αποδεικνύεις, αλλά είναι καλός ό,τι και να συμβεί από εδώ και πέρα- όμως αυτό ενείχε αρκετή δόση τύχης και διαφορετική αντιμετώπιση προς το πρόσωπο του προπονητή, λόγω προφανώς διαμετρήματος. Η προσέγγιση της συγκεκριμένης περίπτωσης ήταν λάθος, και στον Πειραιά το έχουν υπ’ όψιν τους. Αυτό που θα έπρεπε να έχουν κυρίως υπ’ όψιν, όμως, είναι ότι η επόμενη φορά δεν θα φέρει τα ίδια αποτελέσματα. Ονομά-

ζεται και στατιστική Οσο πιο άγαρμπος είναι ένας αποχαιρετισμός, τόσο πιο έντονες είναι οι αναταράξεις. Με τα αποτελέσματα που έχει φέρει ο Ολυμπιακός στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις είναι ένα μεγαλομεσαίο μέγεθος για το οικοσύστημα της ηπείρου, και άπαξ και φθάνεις σε αυτό το σημείο απαγορεύεται ρητά να διώχνεις καλούς προπονητές από τον Ιανουάριο, απλώς και μόνο επειδή δεν τους θέλει ο κόσμος. Αυτή η αίσθηση της αδικίας σε συνδυασμό με την πρόκριση της Μονακό πρέπει να έδωσε χαρά σε εκείνους τους φίλους του Ολυμπιακού που δεν ένιωθαν ότι ο Ζαρντίμ τους έκαψε το σπίτι. Χαρά, επειδή δικαιώθηκε το στυλ ενός αληθινού ποδοσφαιρανθρώπου και ενός θαυμάσιου αυτόφωτου προπονητή.

16/12/1973 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΠΑΟΚ 11η Αγωνιστική Πρωτάθλημα Α’ Εθνικής 3-0 70’ ΔΕΛΗΚΑΡΗΣ, 80’ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ, 86’ ΚΡΗΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ 16/12/2007 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΑΕΚ 12η Αγωνιστική Superleague 1-0 83’ ΚΟΒΑΤΣΕΒΙΤΣ 17/12/1961 ΑΡΗΣ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 11η Αγωνιστική Πρωτάθλημα Α’ Εθνικής 1-2 10’ Σοφιανός, 48’ ΣΙΔΕΡΗΣ, 70’ Α. ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ

17/12/1998 ΑΡΗΣ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ Προκριματική Φάση 32 Κύπελλο Ελλάδος 1-3 4’ ΛΟΥΤΣΙΑΝΟ, 9’ - 20’ ΓΚΟΓΚΙΤΣ, 68’ Βλαχούδης

18/12/1960 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΑΕΚ 12η Αγωνιστική Πρωτάθλημα Α’ Εθνικής 3-1 21’ ΚΟΤΡΙΔΗΣ, 39’ ΠΟΣΕΙΔΩΝ, 70’ ΜΠΕΜΠΗΣ, 73’ Νεστορίδης

18/12/2008 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΧΕΡΤΑ 5η Αγωνιστική Ομίλων E.L. Europa League 4-0 55’ ΝΤΟΥΝΤΟΥ, 67’ ΓΚΑΛΕΤΙ, 86’ ΤΟΡΟΣΙΔΗΣ, 88’ ΝΤΙΟΓΟ

22/12/1996 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΠΑΟΚ 13η Αγωνιστική Πρωτάθλημα Α’ Εθνικής 1-0 55’ ΚΑΡΑΠΙΑΛΗΣ

The Redemption Magazine

ΚΩΣΤΑΣ ΕΞΑΡΧΟΣ

ΠΟΙΟΙ ΣΤΟΧΟΠΟΙΟΥΝ Τ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΕΞΑΡΧΟΣ

το στόχαστρο γνωστών «παπαγάλων» έχει μπει το τελευταίο διάστημα ο Χοσέ Μιγκέλ Γκονθάλεθ Μαρτίν Ντελ Κάμπο, γνωστός απλά και ως Μίτσελ ! Ναι, ο τεχνικός του Ολυμπιακού , ειδικά μετά την ήττα με 4-0 από την Ατλέτικο Μαδρίτης, αλλά κυρίως μετά τα ανεπιτυχή αποτελέσματα με ΠΑΟΚ και Γιάννινα, αμφισβητείται. Τόσο για τις επιλογές του στον καταρτισμό της ενδεκάδας, όσο και για την αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας. Που το περίεργο θα μου πείτε; Όποιος εργάζεται κάνει λάθη, κάτι που ο Ισπανός δεν αμφισβητεί. Προσωπικά δεν έχω ακούσει τον Μίτσελ να διεκδικεί για πάρτη του το αλάθητο. Ίσα, ίσα που σε αρκετές περιπτώσεις έχει αναλάβει της ευθύνες κάποιων – πιθανόν – λάθος επιλογών, αλλά και κακών αποτελεσμάτων. Δεν κατέβηκε ξαφνικά από το βουνό ανακαλύπτοντας τη … χαμένη Ατλαντίδα. Το περίεργο στην όλη υπόθεση είναι ότι ο προπονητής των ερυθρολεύκων δέχεται πίεση και πόλεμο, εκ των έσω !!! Διότι ξέχασα να σας πω. Τα … «παπαγαλάκια» είναι «ερυθρόλευκης» απόχρωσης. Δεν εννοώ 18

ότι η ερυθρόλευκη διοίκηση τα … χώνει στον τεχνικό της. Όμως τον τελευταίο καιρό διαβάζω άρθρα, συγκεκριμένων «αρθρογράφων» σε συγκεκριμένα μέσα τα οποία αναφέρονται απαξιωτικά και υποτιμητικά στον Μίτσελ, στοχοποιώντας των και αμφισβητώντας έντονα την δουλειά του. Από ανθρώπους που πέρσι δεν σήκωναν μύγα στο σπαθί τους, χαρακτηρίζοντας εχθρούς όσους είχαν διαφορετική άποψη και τολμούσαν ,όχι να την γράψουν, αλλά απλά να την εκφράσουν. Ονόματα δεν χρειάζονται, είναι γνωστά άλλωστε. Επίσης δεν γράφουν έχοντας ,ας πούμε μόνο δημοσιογραφική ιδιότητα. Έχουν πολλές. Συνήθως όμως ,υπερασπίζονται με σθένος και υπερβάλλοντα ζήλο τις θέσεις τους. Λες και είναι δική τους η ομάδα, λες και έχουν «κάτι να κερδίσουν». Βασιλικότεροι του βασιλέως, έτσι απλά και ξεκάθαρα. Δηλαδή πέρσι που η ομάδα έκανε καλύτερη πορεία δεν ήταν ο ίδιος προπονητής ; Δεν έκανε λάθη; Ξαφνικά διαβάζουμε ότι ο Μίτσελ δεν ήθελε τον έναν παίκτη, δεν του έκανε ο άλλος , ενώ ο επόμενος του μύριζε ! Ακόμη αναρωτιούνται τα ίδια κατακόκκινα

«παπαγαλάκια», γιατί η ομά αφορετικό τρόπο ανάπτυξ τάδε παίκτη και όχι τον άλλ Ε, εγώ θα τα πω. Είμαι βέβ ποιος τους έχει πει να αρχί ρέκλας…. Συμφωνώ ότι οι π τα αποτελέσματα. Αν όμως είναι όλα του Μίτσελ; Δηλαδή ο Ισπανός επέλεξ νέρ του Μποτία ; Αλήθεια, πλέον κατηγορηματικό τρ της Μπαρτσελόνα δεν έχει ομάδα. Τώρα που φεύγει ν Ποιος πήρε την απόφαση νή επιτυχημένη ομάδα σε Υπάρχει κανείς που να πιστ ένα πρωί και είπε στη διοί νωλά και Σάμαρη ; Η μήπ τον Κάμπελ, που του έλυν προβλήματα της ομάδας. Τ εκτελεστικά. Έξι εξτρέμ έφ

The Redemption Magazine

ΚΩΣΤΑΣ ΕΞΑΡΧΟΣ

ΤΟΝ «ΜΙΤΣΕΛ»;

άδα παίζει έτσι και όχι με διξης. Γιατί χρησιμοποιεί τον λον. Τι να πεις ; βαιος ότι έχουν εντολή. Κάίσουν το πριόνισμα της καπροπονητές κρίνονται από ς τα λάθη στην ομάδα δεν

ξε τον Αμπιντάλ για παρτεγιατί διαβεβαίωναν με τον ρόπο ότι ο πρώην παίκτης ι πρόβλημα και μένει στην νομίζουν ότι το ξεχάσαμε; η να διαλύσει την περσιένα 48ωρο ; Μήπως εγώ; τεύει ότι ο Ισπανός ξύπνησε ίκηση, δεν θέλω τους Μαπως δεν ήθελε σαν τρελός νε πολλά από τα επιθετικά Τόσο δημιουργικά, όσο και φεραν στο λιμάνι και όλοι

μαζί δεν κάνουν έναν Κάμπελ. Γεμίσαμε στοιχήματα και λαχεία στην ομάδα. Λοιπόν κύριοι, εσείς που πυροβολείτε επί πληρωμή, τα λαχεία δεν κληρώνουν όποτε μας βολεύει. Μια σοβαρή ομάδα δεν μπορεί σε μόνιμη βάση να στηρίζεται και να πορεύεται με δανεικούς, με λαχεία, με παίκτες που αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα υγείας και οι οποίοι έχουν αμφίβολο μέλλον. Η ομάδα κύριοι δεν είναι η ίδια με πέρσι. Δεν είναι καν αυτή που ξεκίνησε την προετοιμασία και σίγουρα δεν είναι αυτή που την ολοκλήρωσε. Επιβάλλεται ορισμένες φορές μια καλή ομάδα που θέλει να γίνει μεγάλη, να λέει και ένα όχι σε πώληση κορυφαίου ποδοσφαιριστή της. Τέλος μια σοβαρή ομάδα δεν μπορεί κάθε χρόνο να κάνει 30 προσθαφαιρέσεις ποδοσφαιριστών και να θεωρεί επιτυχημένο το έργο των παραγόντων που την απαρτίζουν. Ναι έγιναν λάθη και εφέτος. Ναι έκανε και ο Μίτσελ λάθη, αρκετά. Ένα λάθος, κατά την δική μου γνώμη είναι η απόκτηση του μετριότατου Μποτία. Ένα άλλο η επιμονή του σε συγκεκριμένους παίκτες. Ίσως όμως το μεγαλύτερο λάθος του είναι, ότι έμεινε στην ομά-

δα δεχόμενος την αποψίλωση του Ολυμπιακού από ποιοτικούς παίκτες, την τελευταία στιγμή. Ας μην κρυβόμαστε. Ο Ολυμπιακός ποιοτικά και αγωνιστικά είναι κατώτερος από πέρσι. Αρκετοί παίκτες (λαχεία, στοιχήματα, κανονικός ΟΠΑΠ γίναμε) δεν ανταποκρίνονται στις υψηλές απαιτήσεις του πρωταθλητή Ελλάδας και έχουν εισπράξει περισσότερα χρήματα, απ ότι πραγματικά αξίζουν. Η μαγκιά είναι να αναγνωρίζεις και να παραδέχεσαι τα λάθη σου και κάποια στιγμή να τα διορθώνεις και όχι να τα διαιωνίζεις ! Όμως να φτύνεις εκεί που μέχρι πρόσφατα έγλυφες είναι τραγικό. Είναι πολύ φτηνό και άτιμο. Σταματήστε λοιπόν να πυροβολείτε ως αποκλειστικά υπεύθυνο τον Μίτσελ για την μέχρι στιγμής μέτρια εικόνα του συλλόγου. Όποιος δεν τον γουστάρει, όποιος δεν τον θέλει στην ομάδα ας βγει ευθαρσώς να το πει και όχι να χρησιμοποιεί τα «παπαγαλάκια», αρκετά εκ των οποίων έχουν αφιχθεί εκ του βορρά, για να γκρεμίσουν τον προπονητή. Η μαγκιά ήταν ανέκαθεν μια αξία που χαρακτήριζε και χαρακτηρίζει τους Πειραιώτες. 19

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΜΕΝΕΟΠΟΥΛΟΣ

The Redemption Magazine

ΟΙ ‘’3 ΜΑΓΟΙ’’ ΘΑ ΦΕΡΟ

ίγουρα σας μπέρδεψε ο τίτλος, μα πιότερο μπερδεμένα τα έχει στο μυαλό του ο Μίτσελ και κατά προέκταση ο Ολυμπιακός μας, αδέρφια μου. Το ασθμαίνον πέρασμά μας από την γραφική Λιβαδειά, δεν μας έκανε σε τίποτα σοφότερους από όλα όσα βλέπουμε εδώ και καιρό από την ομάδα μας. Ας δούμε λίγο ποδοσφαιρικά λοιπόν, γιατί αναφέρθηκα σε ‘’3 μάγους’’ (μεταγραφές) ... Οταν το μηδέν στα μετόπισθεν μοιάζει πολυτέλεια Εγινε μια, έγινε δυο, έγινε δεκαπέντε φορές και συνεχίζουμε. Το να ξεκινάς με βέβαιο το ένα γκολ παθητικό και μάλιστα σε μια εκτός έδρας αναμέτρηση στην Σούπερ Λίγκα, είναι σαφές ότι με το ταμπούρι που θα επακολουθήσει, θα σε φορτώσει με τριπλάσιο άγχος στην κάθε σου ενέργεια. Από το ματς - ντροπή με τον βάζελο, στο περσινό 0-3, θαρρείς και μπήκε ταρίφα να τρώμε γκολ πρώτοι και μάλιστα με κάθετη μπαλιά στην πλάτη της άμυνας. Ασφαλώς και δεν είναι μόνο θέμα προσώπων, μιας και από την ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ σοβαρών εξτρέμ - πλην του φιλότιμου και εσχάτως σκόρερ Αφελάϊ - αναγκάζονται τα μπακ μας να βγουν σωρηδόν μπροστά για να συνδράμουν στην δημιουργία, είναι de facto ότι οι Μποτία, Σιόβας και Αμπιντάλ (που χαιρετάει και να μην μας γράφει) λόγω υστέρησης σε ταχύτητα, είναι εκτεθειμένοι σε κάθε απλώς γρήγορο μεσοεπιθετικό του αντιπάλου. Όμως δεν γίνεται να μιλάμε για τον Ολυμπιακό του 2015 ενώ δεν υπάρχει ένας παίκτης που να έχει τα χαρακτηριστικά ενός Μέλμπεργκ ή ενός Μανωλά, ήτοι σβέλτος και με καλές τοποθετήσεις ώστε να συμμαζεύει στα μετόπισθεν! Χίλιες φορές να έχω μπαστακωμένα τα μπακ μου στις θέσεις τους ‘’κλειδώνοντας’’ τρόπον τινά την άμυνά μου, παρά να τρέχω και μην προλαβαίνω, κύριε Μίτσελ μου. Επομένως ο ‘’Μελχιόρ’’ πρέπει να δώσει στην άμυνα τη σιγουριά που ΔΕΝ δίνει πρακτικά κανένας μα κανένας από του παρόντες αμυντικούς μας... Παιχνίδι από τα φτερά, last year Στις σχολές προπονητικής, από τα βασικά μαθήματα είναι ο τρόπος διάσπασης των κλειστών αμυνών. Ο βεβαιότερος τρόπος για να επιτευχθεί, όπως γράφουν τα εγχειρίδια, είναι από τα πλαϊνά της επίθεσης, με καλούς διεμβολιστές, συνεχόμενη κίνηση και γρήγορα ‘’τρίγωνα’’ μεταξύ των παικτών ώστε να μπει ΚΑΤΩ η μπάλα στην περιοχή του αντιπάλου και από ΜΕΣΑ στο ‘’κουτί’’ να γίνει μια αξιοπρεπέστατη και ορθολογική τελική προσπάθεια. Αντιθέτως, στον Ολυμπιακό του σήμερα, βλέπουμε περίπου 200 σέντρες από το πουθενά 20

σε κάθε σχεδόν επίθεση, μιας και δεν υπάρχει ε ένας Αφελάι που κι αυτός κατά 90% συγκλίνε ‘’άνοιγμα’’ του παιχνιδιού μας που θα αναγκά να βγει από την περιοχή του, δίνοντας την ευ που ντουμπλάρει τον ακραίο μας, ή ακόμα κα είπατε; Αυτά τα έκανε ο Κάμπελ και παλιότερα ο Ζαϊρί; Και ποιός ‘’απαγόρευσε’’ στην διοίκησ της αλαζονείας και την τσιφουτιάς της; Άρα, ο ένας παίκτης τουλάχιστον σαν τον Κάμπελ, ώσ άκρο της επίθεσης, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να δώσει οντότ και ποιοτικά - αύξηση της παραγωγικότητάς μ Όταν ο ‘’παίκτης’’ θεωρεί εαυτόν μεγαλύτε Και πάμε λιγάκι στην επίθεση. Πραγματικά εδώ ϊδεάτες μας. ΟΚ, αντιλαμβάνομαι την ανάγκη τ αυτός καλώς ή κακώς συγκεντρώνει τα φώτα, σφέρει στον Ολυμπιακό μας πραγματάκια. Στη δώσει, τα έχει πάρει πίσω τόσο οικονομικά, όσ Είναι φανερό και στον πλέον ανίδεο ότι μετά ΟΛΑ όσα έκαμαν τον Βαλβέρδε να τον απομακ Καμία κίνηση, καμία συμμετοχή στην αμυντικ κάθε του κίνηση. Να με συμπαθάτε οι φανατι δελτίο, κανένας κοπρόσκυλος δεν φτούρησε σπυρί για όλη την ΟΜΑΔΑ. Αν εσάς σας αρέσει να πρέπει ένας Ολυμπιακ ταλέντο αλλά ΜΗΔΕΝ συμπεριφορά - εσχάτω ζοντας!!! - τότε περαστικά σας, δεν θα πάρω. ξανδρής, Γκόγκιτς, που τα άκουσαν χοντρά ότ πρέπει να ανεχθώ τον ΧΘΕΣΙΝΟ και ΠΡΟΚΛΗΤ είναι γερό το παιδί, αλλά επειδή το 1 γκολ ανά

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΜΕΝΕΟΠΟΥΛΟΣ

The Redemption Magazine

ΟΥΝ ΤΗΝ... ΑΝΑΣΤΑΣΗ;

εξτρέμ Ντουρμάζ, ούτε Γκαζαριάν, παρά μόνο ει προς τον άξονα, επομένως περιορίζεται το άσει το λιγότερο το ένα μπακ του αντιπάλου υκαιρία για ένα καλό ‘’ένα - δύο’’ στον παίκτη αι την ευκαιρία να πάει σε ένας με έναν. Πώς α ακόμα πιο πετυχημένα ο Τζόλε , ο Γκαλέτι και ση να φέρουν τέτοιας εμβέλειας παίκτες πλην ο ‘’Γάσπαρ’’ της μεσοεπίθεσης, πρέπει να είναι στε σε συνεργασία με τον Αφελάϊ στο απέναντι τητα στην επίθεσή μας και ραγδαία - ποσοτικά μας... ερο του ΘΡΥΛΟΥ, υπάρχει ΠΡΟΒΛΗΜΑ ώ σηκώνω τα χέρια ψηλά με ορισμένους ομοτου κόσμου να δεθεί με τον επιθετικό μιας και όπως και ότι πράγματι ο Μήτρογλου έχει προη σούμα όμως, η αλήθεια φωνάζει ότι όσα έχει σο και αγωνιστικά, από τον ίδιο τον Ολυμπιακό. τον τραυματισμό του, εμφάνισε στο χορτάρι κρύνει συνεχώς σαν δανεικό σε άλλες ομάδες. κή λειτουργία του Ολυμπιακού, ΤΕΜΠΕΛΙΑ σε ικοί του, αλλά επειδή έχω παίξει μπαλίτσα με σε βάθος χρόνου και σίγουρα αποτελεί κακό

κός να δουλεύει για έναν παίκτη με περίσσιο ως μάλιστα μας ‘’τιμωρεί’’ κιόλας, μη πανηγυρίΑπό τον ΘΡΥΛΟ ΜΟΥ πέρασαν Ζιοβάνι, Αλεταν δεν συμμετείχαν στην ομαδική άμυνα και ΤΙΚΟ Μήτρογλου; Aπλά ξεχάστε το, μάγκες. Να 8 τελικές ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΟΣΗ σοβαρού φορ,

ο ‘’Βαλτάσαρ’’ της επίθεσης που πρέπει να αποκτήσουμε, πρέπει να διαθέτει το ένστικτο του φονιά μαζί με διάθεση να σκιστεί για την ΟΜΑΔΑ. Όσο μάλιστα σκέφτομαι ότι έτρωγαν πάγκο και οι 3 παικταράδες που προανέφερα, αλλά ο Κωστάκης βρέξει - χιονίσει παίζει, γιατί υπάρχει ρήτρα από τη Φούλαμ και επειδή έχει τη συμπάθεια του Μαρινάκη, θέλω να βρίσω άσχημα, για αυτό το κλείνω – προσωρινά - εδώ... Και το αστέρι, κάνα χαφ να φέρει... ‘’Καταπίνει χιλιόμετρα για πλάκα, είναι φιλότιμος. Αλλά ΔΕΝ είναι κόφτης’’. Δύο προτάσεις, που περιγράφουν και τους 3 αμυντικούς χαφ του Θρύλου μας, Ντινγκά, Μιλιβόγεβιτς και Μανιάτη. Τρεχαλατζήδες είναι και στα καφενεία τα γκαρσόνια, φίλοι μου καλοί. ΚΟΒΟΥΝΕ? Τους νιώθει ο αντίπαλος σαν τον Καρεμπέ, τον Ζε Ελίας, τον Στολτίδαρο? Φυσικά και όχι. Για αυτό αν όχι τώρα, το καλοκαίρι να γίνει μια καλή εκκαθάριση και να έρθει αμυντικός, χάφαρος, σκύλος, με καλή τεχνική κατάρτιση. Και με την ευκαιρία, ας πάρουν το περιβραχιόνιο του αρχηγού από το Μανιάτη ρε μάγκες. Ντροπή να το φοράει ένας μισθοφόρος! Δεν υπάρχει το παραμικρό αγωνιστικό πάτημα να είναι αρχηγός αντί του Φουστέραρου. Δεν έχει ΟΥΤΕ τεχνική, ΟΥΤΕ πάθος, ΟΥΤΕ φιλότιμο και από πάνω, βρίζει συμπαίκτες του (!!!) εν ώρα αγώνα πλημελλώντας στα καθήκοντά του και αντί να χαιρετήσει τον κόσμο μας στο Ναό μας, τρέχει να κάνει το ντουζάκι του... Σενιόρ, κι εσύ μην γίνεσαι Ηρώδης... Δεν έχω αμφιβολία ότι ο Μίτσελ έχει προσδώσει Ευρωπαϊκή στόφα στην ομάδα μας. Όμως, δείχνει να μην έχει όσο δουλεμένη πρέπει την ομάδα για τα εντός των τειχών ματς της. Καλά τα αποτελέσματα στο ‘’αστροσέντονο’’, μα στην Ελλάδα, ο Θρύλος είναι κάτι ανώτερο και από την αγαπημένη Ρεάλ του κόουτς στην Ισπανία. Είναι τραγικό να κάνουμε ντέρμπι ματσάκια με τον...ΠΑΣ, τον Εργοτέλη και τη Λιβαδειά! Κάτι πρέπει να αλλάξει, να δούμε μια ποικιλία και κάτι πιο ‘’ποδοσφαιρικά όμορφο’’ για Ολυμπιακό, από την γιόμα στη γιόμα ρε παιδιά! Και κάτι τελευταίο. Ο Σαλίνο πέρυσι ήταν μακράν το καλύτερο δεξί μας μπακ, με φιλότιμο, καλά τρεξίματα, κατάπινε ακόμα και ταχύτερους ή ψηλότερους αντιπάλους. Ακόμα να καταλάβω τί χειρότερο έκανε στην ομάδα από Μήτρογλου, Μανιάτη για να φύγει. Α, και μια συγγνώμη στον Αβράμη ακόμα δεν άκουσα... 21

ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ ΣΟΥ ΟΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ ΤΟΥ 1926 ΓΡΑΦΕΙ Η ΙΩΑΝΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ Την περίοδο 1926 – 27 το πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ. Πειραιώς κατέκτησε και πάλι ο Ολυμπιακός. Από εκείνη τη χρονιά ξεκινάει και το πρώτο ρεκόρ του, αφού από τις 4 Μαρτίου 1926 μέχρι τις 3 Μαρτίου 1929 παρέμεινε αήττητος σε πρωτάθλημα και φιλικά παιχνίδια. Η σύνθεση του Ολυμπιακού για εκείνη τη σεζόν ήταν: Τερματοφύλακες Κλειδουχάκης, Καλογερόπουλος Αμυντικοί Αχαρονιάν, Γεροντάκης. Μέσοι Πεζώνης, Πανόπουλος, Λεκκός Επιθετικοί Γιάννης, Ντίνος, Γιώργος, Βασίλης, Αγάς Οι αγωνιστικές ήταν οι εξής: Ολυμπιακός - Νεάπολη : 4-0 (προκριματικοί) Ολυμπιακός-Φαληρικός Σύνδεσμος: νίκη με άγνωστο σκορ (ημιτελικοί) Εθνικός-Ολυμπιακός: 2-4 (τελικός) Ο τελικός ακυρώθηκε και διεξήχθη ξανά μετά από ένα μήνα. Ολυμπιακός-Εθνικός : 1-0 (Ντίνος Ανδριανόπουλος 35’). Τα γκολ πολλά και οι νίκες εκκωφαντικές ακόμα και στα φιλικά, αφού συνέτριψε τον ΠΑΟΚ 7–1, τον Παναθηναϊκό 5–1, την ΑΕΚ 6–2 και 3–1, τον Ηρακλή 4–2, τον Εθνικό 2–1 και 3–2, ενώ επικράτησε και σε διεθνή αγώνα επί της Λέφσκι Σόφιας με σκορ 3–2. Παρόλο που είχε ιδρυθεί ήδη η ΕΠΟ από τον Νοέμβριο του 1926, δεν διεξήχθη πανελλήνιο πρωτάθλημα. Εκείνη την περίοδο εντάχθηκαν στην Ε.Π.Σ. κι άλλα σωματεία κι έτσι δημιουργήθηκε η Β’ κατηγορία. H Α΄ κατηγορία αρχικά συγκροτήθηκε από: Ολυμπιακό, Φαληρικό, Νεάπολις, Εθνικό, Φαληρική, Άμυνα, Ηρακλή καθώς και τον Τιτάν (Παμπηραϊκός). Μετά την έναρξη όμως οι Τιτάν και Νεάπολις δεν συμμετείχαν ενώ αργότερα συγχωνεύθηκαν, η Άμυνα μεταφέρθηκε στη Β΄ κατηγορία και προστέθηκαν ο Καλλιθαϊκός και η Προοδευτική. Το τμήμα βόλεϊ του Ολυμπιακού ιδρύθηκε το 1926 με πρώτους αθλητές του τμήματος τους Γιώργο Ανδριανόπουλο, Βασίλη Ανδριανόπουλο, Ντίνο Ανδριανόπουλο, Λάκη Λεκκό, Λεωνίδα Καλογερόπουλο, Νίκο Καλούδη και Ηλία Μπουρτεζίδη. Έφορος της ομάδας ήταν ο Σεβαστιανός Κασιμάτης. Στην αρχή η συμμετοχή του τμήματος περιορίστηκε στα τοπικά πρωταθλήματα. Την ίδια χρονιά ιδρύθηκε και το οπλομαχητικό τμήμα, με δάσκαλο τον Ιταλό προπονητή Αρθούρο Τσερένσκυ.

Σ Ε Κ Υ Ε Λ Ο Ρ ΕΡΥΘ

ΡΕΤΡΟ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

NIKH ΓΛΥΚΙΑ ΣΑΝ… ΣΟΚΟΛΑΤΑ χή. Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ με καλή αμυντική λειτουργία και στηριζόμενος σε αντεπιθέσεις, ευτύχησε να πάρει τους δύο (τότε) βαθμούς της νίκης με γκολ βολίδα του Βαγγέλη Κουσουλάκη από τα 25 περίπου μέτρα, που πανηγυρίστηκε έξαλα από τους οπαδούς του ΘΡΥΛΟΥ. Αυτό το γκολ έμελε να μείνει ιστορικό, γιατί εκτός από μία νίκη επί του αιωνίου αντιπάλου, αποτέλεσε και πηγή έμπνευσης για τη διαφήμιση της εποχής και συγκεκριμένα για την εταιρεία ΙΟΝ που προωθούσε έτσι τη σοκολάτα της, DERBY (κυκλοφορεί και σήμερα σε διαφορετική βέβαια συσκευασία και επιπλέον γεύσεις). Αν κάποιος πληκτρολογήσει στο youtube « ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΧΡΥΣΟ ΝΤΕΡΜΠΥ – ΙΟΝ (1980), μπορεί να δει τη συγκεκριμένη διαφήμιση και το γκολ του Κουσουλάκη. Πρωταγωνιστής ο Γ. Πετρόχειλος, γνωστός ηθοποιός της εποχής που μάλιστα έχει πρωταγωνιστήσει μεταξύ των άλλων και στο… cult αριστούργημα της εποχής «Χούλιγκανς - Κάτω τα χέρια από τα νιάτα», όπου υποδύεται έναν οπαδό του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ με… έντονη εξωαγωνιστική δραστηριότητα (sic) αν και όπως έχει δηλώσει είναι οπαδός του «αιωνίου» αντιπάλου. Η διαφήμιση αυτή, γυρίστηκε με διαφορετικούς συντελεστές και χωρίς το γκολ, δέκα χρόνια αργότερα, με τη φωνή του Α. Πυλιαρού. Αυτή ήταν η ιστορία μιας από τις πιο… γλυκές νίκες επί του «αιωνίου» και μάλιστα μέσα στο «σπίτι» του! Υ.Γ Μία απίστευτη σύμπτωση! Ο εν λόγω αγώνας, έλαβε χώρα στις 2/11/1980 στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και είχε νικητή του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ με 0-1. Πέρυσι οι δύο ομάδες αναμετρήθηκαν και πάλι στη Λεωφόρο στις 2/11/2013, με νικητή τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ και σκορ όπως και τότε 0-1! Είπατε τίποτα για συμπτώσεις;

El Norte

ίγουρα οι νίκες επί του αιωνίου αντιπάλου είναι «χαραγμένες» στη μνήμη κάθε ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ. Γεγονότα ιδιαίτερης σημασίας και σημεία αναφοράς σε κάθε «ερυθρόλευκη» συζήτηση, ειδικά όταν λαμβάνουν χώρα στη έδρα των πρασίνων και ειδικά όταν αυτή είναι το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Πάντα μία νίκη του ΘΡΥΛΟΥ εκεί, αφήνει μια… γλυκιά γεύση! Υπάρχει όμως μία συγκεκριμένη πριν από 34 περίπου χρόνια που ήταν γλυκιά σαν… σοκολάτα! Είμαι σίγουρος πως αυτή τη στιγμή οι νεώτεροι αναγνώστες έχουν μπερδευτεί, αλλά όσοι έχουν καβατζάρει τα δεύτερα –άντα, χαμογελούν πονηρά και θυμούνται νοσταλγικά τη νίκη αυτή του ΘΡΥΛΟΥ σ’ εκείνο το… χρυσό ντέρμπυ! Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά… θα γυρίσουμε νοερά 34 χρόνια πίσω και συγκεκριμένα στις 2 Νοεμβρίου 1980. Εκείνη την ημερομηνία είχε οριστεί το ντέρμπυ των αιωνίων στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Αγώνας με τις δικές του ιδιαιτερότητες πάντα, που είναι κάτι περισσότερο από τους βαθμούς τις νίκης. Την προηγούμενη σεζόν, ο ΘΡΥΛΟΣ είχε κατακτήσει το πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα στο μπαράζ του Βόλου με τον Αρη και φιλοδοξούσε να συνεχίσει την εγχώρια κυριαρχία του. Ο δρόμος γι’ αυτό όμως, περνούσε από την έδρα του αιωνίου αντιπάλου! Ο φανατισμός στα ύψη και τα 23.200 εισιτήρια που κυκλοφόρησαν ανάρπαστα από καιρό… Εκείνο το απόγευμα, ο πολωνός προπονητής του ΘΡΥΛΟΥ Καζιμίρ Γκόρσκυ, παρέταξε την ομάδα με την παρακάτω σύνθεση: Σαργκάνης. Κυράστας, Βαμβακούλας, Σταύρος Παπαδόπουλος, Νοβοσέλατς, Περσίας, Κουσουλάκης, Γαλάκος, Αλστρομ (Μίχος 85’), Νικολούδης, Ορφανός (73’ Πέτρος Ξανθόπουλος). πως διαβάζουμε στις εφημερίδες τις εποχής, οι γηπεδούχοι είχαν δύο δοκάρια και την επιθετική υπερο-

EDDIE -7Που’ ναι τα χρόνια, ωραία χρόνια!

Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΝΤΟΣ ΕΔΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ Ο Ολυμπιακός μας, από το 1959 που συμ- Ολυμπιακός 3 - 0 Ουνιόν Λουξεμβούργου Ολυμπιακός 1 - 0 Πόρτο μετέχει στα Ευρωπαϊκά κύπελλα, έχει δώ- Ολυμπιακός 5 - 1 Μπότεφ Πλόντβιβ Ολυμπιακός 1 - 0 Πόρτο σει εντός έδρας 118 ματς (Πρωταθλητριών Ολυμπιακός 5 - 0 Σλάβια Μοζίρ Ολυμπιακός 2 - 1 Πόρτο - Champions League, κύπελλο εκθέσεων, Ολυμπιακός 6 - 2 Λεβερκούζεν Ολυμπιακός 1 - 0 Βαλένθια κύπελλο ΟΥΕΦΑ - Europa League, κύπελλο Ολυμπιακός 3 - 0 Γαλατάσαράι Ολυμπιακός 1 - 0 Λίβερπουλ κυπελλούχων) με απολογισμό 68 νίκες, 24 Ολυμπιακός 3 - 0 Βέρντερ Βρέμης Ολυμπιακός 6 - 2 Λεβερκούζεν ισοπαλίες, 26 ήττες και τέρματα 204 υπέρ Ολυμπιακός 5 - 0 Νόρτζελαντ Ολυμπιακός 1 - 0 Λα κορούνια (goal ratio 1,72), 123 κατά (goal ratio 1,04). Ολυμπιακός 5 - 1 Μπενφίκα Ολυμπιακός 1 - 0 Μονακό Το μεγαλύτερο σερί αήττητος (16 ματς) Ολυμπιακός 4 - 0 Χέρτα Βερολίνου Ολυμπιακός 1 - 0 Αρσεναλ το έχει από την σεζόν 1995 - 96 έως 1999 - Ολυμπιακός 6 - 1 Μπέσα Καβάγιε Ολυμπιακός 3 - 1 Αρσεναλ 2000 με απολογισμό 11 νίκες 5 ισοπαλίες. Ολυμπιακός 4 - 2 Μάλμε Ολυμπιακός 2 - 1 Αρσεναλ Να σημειωθεί ότι από την σεζόν 2009 - 10 Απολογισμός, 58 γκολ υπέρ (goal ratio Ολυμπιακός 2 - 1 Ρεάλ Μαδρίτης έως σήμερα, ο Ολυμπιακός μας έχει δώσει 4,14), 7 κατά (goal ratio 0,57) Ολυμπιακός 3 - 1 Ντόρτμουντ 24 αγώνες με απολογισμό 18 νίκες 6 ήττες Οι μεγαλύτερες νίκες εντός έδρας Ολυμπιακός 3 - 0 Αντερλεχτ και τέρματα 44 υπέρ (goal ratio 1,83), 23 Ολυμπιακός 1 - 0 Τότεναμ Ολυμπιακός 3 - 1 Αντερλεχτ κατά (goal ratio 0,95). Ολυμπιακός 2 - 0 Σέλτικ Ολυμπιακός 2 - 0 Μάν. Γιουνάιτεντ Τα μεγαλύτερα νικηφόρα σκορ εντός έδρας Ολυμπιακός 2 - 0 Αγιαξ Ολυμπιακός 3 - 2 Ατλέτικο Το ναΟλυμπιακός βρούμε εξιλαστήριο θύμα, δεν θα βοηθήσει πουθενά γιατί στην ομάδα το κλίμα... διακοπών καλά κρατεί! Δεν εξη3 - 0 Ντανφέρμλιν Αθλέτικ Ολυμπιακός 1 - 0 Αγιαξ Ολυμπιακός 1 - 0 Γιουβέντους γείταιΟλυμπιακός αλλιώς το... να έχει γίνει... παιδική χαρά! συγκεκριμένος βγάζει 3 - 0κάστρο Αντερλεχτ Ολυμπιακός 1 - 0Άπαντες Μπενφίκαφταίνε, αλλά ένας... Απολογισμός, 49 γκολ υπέρ (goalμάτι ratioμε 2, την Ολυμπιακός 3 -ΑδερΦούλαμ... 1 Αντερλεχτ Ολυμπιακός 5 - 1 Μπενφίκα 04), 11 κατά (goal ratio 0,45) αδιαφορία του....

ΕΡΥΘΡΟΣ ΛΕΥΚΟΣ 20

ΓΡΑΦΕΙ Ο REDBULL

The Redemption Magazine

REDBULL

ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ

ία αγωνιστική απέμεινε για την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης στη φετινή Ευρωλίγκα. Ο Ολυμπιακός, έχοντας εξασφαλίσει, πλέον και μαθηματικά την πρώτη θέση στον όμιλό του, περιμένει να μάθει τους αντιπάλους που θα βρει μπροστά του στο τοπ16. Μετά τη νίκη απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα και την εντυπωσιακή ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, οι Πειραιώτες ετοιμάζονται για την δέκατη και τελευταία αναμέτρηση στη regular season. Την Πέμπτη (18/12, 20:00 NOVA), υπάρχει η αναμέτρηση κόντρα στη Γαλατάσαραϊ του Εργκίν Αταμάν, στο «Αμπντί Ιπεκτσί». Το παιχνίδι αυτό θα διεξαχθεί «κεκλεισμένων των θυρών», λόγω τιμωρίας που επέβαλε η πειθαρχική επιτροπή της Ευρωλίγκας στην τούρκικη ομάδα. Να την αφήσει εκτός Ο Ολυμπιακός έχει αποδείξει πως σε κάθε αναμέτρηση αγωνίζεται αποκλειστικά και μόνο για τη νίκη και δε μπαίνει σε διαδικασίες «επιλογής» αντιπάλων. Αυτό αναμέται να συμβεί και στην προσεχή αναμέτρηση, παρά το γεγονός πως οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχουν κάποιο βαθμολογικό ενδιαφέρον. Η Γαλατά, παίζει με την πλάτη στον τοίχο και χρειάζεται τη νίκη για να προκριθεί στο τοπ16. Οι Τούρκοι βρίσκονται σε εξαιρετικά δυσμενή θέση και αντιμετωπίζουν αρκετά προβλήματα. Προβλήματα τα οποία είναι οικονομικής φύσης και επηρεάζουν και το αγωνιστικό κομμάτι. Μετά τον σέντερ Φουρκάν Αλντεμίρ, παρελθόν θα αποτελέσουν και οι Ιαν Βουγιούκας, Πιέτρο Αραντόρι και Νέιθαν Τζαβάι. Οι συγκεκριμένοι παίκτες είναι απλήρωτοι εδώ και αρκετούς μήνες και έχουν το δικαίωμα να φύγουν ως ελεύθεροι. Ο Αταμάν, αναγκαστικά έχει περιορίσει πολύ το ροτέισον μιας και οι διαθέσιμες επιλογές όλο και λιγοστεύουν. Σενάριο αποχώρησης υπάρχει και για τον Ζόραν Ερτσεγκ, ο οποίος έχει διεμυνήσει στη διοίκηση πως αν δε του καταβληθεί μέρος των οφειλόμενων έως τις 19 Δεκέμβρη, θα αναζητήσει αλλού τον επόμενο σταθμό

της καριέρας του. Ήδη η Ρεάλ Μαδρίτης έχει δείξει ενδιαφέρον για την περίπτωση του Σέρβου φόργουορντ, ενώ δεν αποκλείεται να ενδιαφερθεί για τον ίδιο και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Η προσθήκη του Γιανγκ Η διοίκηση της Γαλατάσαραϊ, το μόνο που κατάφερε να κάνει είναι να αποκτήσει τον Πάτρικ Γιανγκ. Ο 22χρονος Αμερικάνος σέντερ, βρίσκεται εδώ και τρεις εβδομάδες στην Κωνσταντινούπολη και μαζί με τον Κερέμ Γκονλούμ καλύπτουν, πλέον, τη θέση «5». Ο Γιανγκ αγωνιζόταν την προηγούμενη τετραετία στο κολλεγιακό πρωτάθλημα των ΗΠΑ, με τη φανέλα του Πανεπιστημίου της Φλόριντα. Πρόκειται για έναν παίκτη με πολύ δυνατό και αθλητικό κορμί, ικανό στην εκτέλεση πικ εν ρολ καταστάσεων και με ιδιαίτερη έφεση στον τομέα των ριμπάουντ. Αγωνιστικά στοιχεία Όπως συμβαίνει σε όλα τα παιχνίδια της Γαλατά έως τώρα, το μεγαλύτερο βάρος θα πέσει στις πλάτες των Κάρλος Αρόγιο και Ζόραν Ερτσεγκ. Ο 35χρονος Πορτορικανός πλέι μέικερ, από τα χέρια του οποίου περνάει όλο το παιχνίδι της ομάδας του, αγωνίζεται κατά μ.ό. 30 λεπτά σε κάθε ματς και προσφέρει 14π. και 4,8ασ. Ο Σέρβος φόργουορντ, είναι ο πρώτος σκόρερ της ομάδας του, έχοντας 18,1π. μαζί με 4,9ρ. ανά παιχνίδι. Η Γαλατά είναι μια ομάδα που συνηθίζει να οδηγεί σε υψηλό σκορ τις αναμετρήσεις της. Επιθετικά έχει παίκτες με αρετές και προσπαθεί να απειλήσει πολύ από την περιφέρεια. Ωστόσο, ιδιαίτερα προβλήματα παρουσιάζει στον αμυντικό τομέα. Οι παίκτες του κόουτς Σφαιρόπουλου, αναμένεται να παρουσιάσουν αντίστοιχο πλάνο με αυτό του πρώτου γύρου, όταν και επικράτησαν με το εμφατικό 93 - 66 στο ΣΕΦ. Αναμφίβολλα, θα ασκηθεί μεγάλη πίεση πάνω στον Αρόγιο, κυρίως από τους Μάντζαρη και Λαφαγιέτ. Επίσης, δε πρέπει να βρει πολλούς χώρους δράσης ο Ερτσεγκ, γι’ αυτό θα πρέπει οι προσωπικοί του αντίπαλοι να έχουν συνεχώς τα χέρια τους κοντά του, ώστε να μη του αφήνουν ανοιχτό οπτικό πεδίο.

ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

ις προάλλες, στο Facebook, ανέβηκε μία υπέροχη φωτογραφία. Στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, με πλατινέ μαλλί- μία φιλική υπόσχεση- οι Σπύρος Γιαννιώτης και Άκης Οικονόμου παρατηρούν κάτι που ο Νίκος Γέμελος τους δείχνει σε ένα περιοδικό. Ο φωτογράφος που απαθανάτισε το ενσταντανέ, δεν έκανε παρά τη δουλειά του: στην τελική, και οι τρεις ήταν μέλη της ολυμπιακής αποστολής που θα έκανε το μακρύ ταξίδι για το Σίδνεϊ, τον Σεπτέμβριο του 2000. Ο Γιαννιώτης και ο Οικονόμου ήταν μέλη της σκυταλοδρομίας 4Χ200μ. ελεύθερο, που είχε πιάσει το όριο στο πανελλήνιο πρωτάθλημα του ΟΑΚΑ, τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου. Οι άλλοι δύο κολυμβητές ήταν ο Σπύρος Μπιτσάκης και ο Δημήτρης Μαγγανάς, ο μόνος που είχε εμπειρία από Ολυμπιακούς Αγώνες, αφού είχε ταξιδέψει και στην Ατλάντα, το 1996. Εκείνη η κούρσα ήταν σπουδαία, αφού στα 4Χ200μ. θα κολυμπούσε αυτούσια η ομάδα της σκυτάλης του Ολυμπιακού. Το επίπεδο ήταν τόσο υψηλό που η ελληνική ομάδα πήρε την 15η θέση, αλλά τότε κυριολεκτικά μόνο η συμμετοχή περιποιούσε σπουδαία τιμή. Πόσο ψήλωσε η ελληνική κολύμβηση... Σε 15 μέρες, που το 2014 θα αποτελεί παρελθόν, εκείνη η συγκεκριμένη συμμετοχή στο Σίδνεϊ θα έχει τη 15η επέτειό της. Μαζί και η ίδια η φωτογραφία. Από τους τρεις πρωταγωνιστές της, οι δύο είναι στα ίδια πόστα, κάτι πολύ ενδιαφέρον, αφού η πραγματικότητα εκείνης της εποχής με την τωρινή συμφωνούν σε ένα ποσοστό 67%. Οι στατιστικολόγοι θα έβαζαν, δίπλα σε αυτήν την περίπτωση, τον χαρακτηρισμό «σπάνιο». Δηλαδή ο Νίκος Γέμελος παραμένει ομοσπονδιακός προπονητής και τεχνικός του Ολυμπιακού και ο Σπύρος Γιαννιώτης παραμένει κολυμβητής του Ολυμπιακού, ενώ και ο Οικονόμου είναι προπονητής κολύμβησης και... χαλάει το ποσοστό. Ο πρώτος και ο δεύτερος δεν βρίσκονται απλώς ακόμα στο κουρμπέτι, αλλά στο φετινό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Καζάν θα προσπαθήσουν να διευθετήσουν την πέμπτη συμμετοχή του Γιαννιώτη σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν υπάρχει ούτως ή άλλως σύγκριση αισθητή για το ποιος είναι ο κορυφαίος Ελληνας κολυμβητής όλων των εποχών, καθώς τα διαδοχικά χρυσά μετάλλια στα 10 χλμ. ανοικτής θάλασσας σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κάνουν τον ανταγωνισμό μία χλιαρή υπόθεση. Το θέμα, βεβαίως, είναι ότι ο σπουδαίος κολυμβητής- που κάποτε θα κολυμπήσει τη Μάγχη- βρίσκεται στα... αίματα. Ο αθλητισμός είναι μία μαγική κατάσταση. Είναι μία υπερζωή μέσα στη ζωή, ένα κόμικ της Μάρβελ που συμβαίνει στα αλήθεια. Και τι δεν έχει κάνει στην καριέρα του ο Γιαννιώτης: έχει πάρει μετάλλιο σε τέσσερα διαδοχικά Παγκόσμια Πρωταθλήματα, έχει το καλύτερο πλασάρισμα Έλληνα κολυμβητή σε Ολυμπιακούς Αγώνες, σε ανοικτή θάλασσα και πισίνα, έγινε ο πρώτος Ελληνας που προκρίθηκε σε τελικό αγωνίσματος πισίνας, πριν από 14 χρόνια στη Φουκουόκα (για λόγους που έχουν να κάνουν με την πνευματική προετοιμασία, το κείμενο χρονικά τοποθετείται το 2015 και με αυτόν τον γνώμονα γίνονται οι πράξεις), δηλαδή το 2001, έχει κατακτήσει Παγκόσμιο Κύπελλο (της μαραθώνιας κολύμβησης της FINA, το 2012) και παρ’ όλα αυτά στέκεται ενώπιον παρθένων υδάτων, σαν να βρίσκεται για πρώτη φορά μπροστά σε μία πρόκληση την οποία δεν έχει αντιμετωπίσει ξανά. Σε εκείνη των πέμπτων Ολυμπιακών Αγώνων, που θα κριθεί ενδεχομένως στις 27 Ιουλίου- η ανοικτή θάλασσα θα γίνει στον Kazanka River Bank από τις 24 Ιουλίου έως τη 1 Αυγούστου, παρ’ όλα αυτά το πρόγραμμα των αγωνισμάτων (5 χλμ.. 10 χλμ., 25 χλμ., ομαδικό) δεν έχει οριστικοποιηθεί- στο Καζάν, με το εισιτήριο για το Ρίο να δίνεται στους 10 πρώτους κολυμβητές εκείνης της κούρσας- ο Γιαννιώτης αντιμετωπίζει μία κατάσταση που με ελαφρά υπερβολή θα μπορούσε να χαρακτηρίσει «πρωτόγνωρη». Το έχει ξανακάνει, να προκριθεί σε Ολυμπιακούς μέσα από το συγκεκριμένο σύστημα, αλλά όχι έτσι. Νιώθει την πίεση, επειδή μεγαλώνει. Αυτό που έχει πάρει σε εικόνες,

The Redemption Magazine

το έχει χάσει σε εκπομπή ασύστολης ενέργειας, όπως έκανε, παραδείγματος χάρη, από το 2010 έως το 2012, που βρέθηκε σε έναν κυκεώνα χιλιομέτρων, ελέγχου άγχους και ταξιδιών, προκειμένου να επιτύχει το όνειρό του που ήταν να ανέβει σε ένα από τα σκαλιά του βάθρου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Ο θεατής θα θυμάται τους λυγμούς, που δεν κατάφερε να βρεθεί μέσα στις τρεις πρώτες θέσεις, προδομένος από την απίστευτη κατάσταση που βρέθηκε, σε εκείνο το χρονικό διάστημα ο Τυνήσιος Ουσάμα Μελούλι. Το είχε δει να έρχεται, τρεις μέρες πριν, μετά τον τελικό των 1.500μ. στην πισίνα. Ήταν τόσο συγκεντρωμένος σε αυτόν τον αγώνα ο κολυμβητής του Ολυμπιακού, που δεν έφυγε για το Λονδίνο μαζί με την υπόλοιπη αποστολή και θυσίασε την Τελετή Έναρξης της διοργάνωσης, που είναι το όνειρο κάθε παρευρισκόμενου. Ο Γιαννιώτης ψάχνει, λοιπόν, το πέμπτο στοιχείο. Τον πέμπτο κύκλο, αν θέλει να τον πει κάποιος έτσι. Το πρόγραμμα της ανοικτής θάλασσας της FINA δεν δίνει θέσεις μετά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Είναι μπαμ και κάτω, αυτοί είναι οι κανόνες και το μόνο που μπορείς να κάνεις, αν διαμαρτύρεσαι, είναι να κλαις πάνω από την καρδάρα με το χυμένο γάλα. Ασφαλώς δεν θα ακούσει κάποιος τον Γιαννιώτη να διαμαρτύρεται, και το ίδιο ισχύει με τον Αντώνη Φωκαΐδη, την Κέλυ Αραούζου και τη Μαριάννα Λυμπερτά, οι οποίοι ενδεχομένως να διεκδικήσουν τις πιθανότητές τους για την πρόκριση, ψάχνοντας μία θέση στην πρώτη δεκάδα της διοργάνωσης. Οι ιστορίες τους είναι πολύ ενδιαφέρουσες, βεβαίως, και εν καιρώ θα αποκαλυφθούν, όσο η λεωφόρος στενεύει και γίνεται σοκάκι, πριν τις σημαντικές μονομαχίες τους. Οι τρεις από τους τέσσερις κολυμβητές, πλην της Λυμπερτά, θα φύγουν αφού κάνουν Πρωτοχρονιά στα σπίτια τους, στις 4 Ιανουαρίου, για να κάνουν προετοιμασία στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νοτίου Αφρικής το πρώτο μέρος του φορτώματος προπόνησης που έχει σχεδιάσει ο προπονητής τους, Νίκος Γέμελος. Μαζί τους θα είναι και ο Απόστολος Χρήστου, που έκανε θραύση με τα πανελλήνια ρεκόρ στην 25άρα πισίνα της Ντόχα, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που τελείωσε πριν 10 μέρες, και ήδη, από τον προηγούμενο Ιούλιο, έχει εξασφαλίσει τη συμμετοχή του στη διοργάνωση του Καζάν (24 Ιουλίου-9 Αυγούστου). Θα γυρίσουν στην Αθήνα τρεις εβδομάδες μετά, αλλά στις αρχές του Φλεβάρη θα φύγουν, τουλάχιστον ο Γιαννιώτης και η Αραούζου, με του Φωκαΐδη να παίζεται, για τη Βιέντμα της Αργεντινής. Εκεί, στις 7 Φεβρουαρίου, θα γίνει ο πρώτος αγώνας του Παγκόσμιου Κυπέλλου μαραθώνιας κολύμβησης ή, όπως τον αποκαλεί η Παγκόσμια Ομοσπονδία (FINA), 10 ΚΜ. Όπως είπε ο ίδιος ο εμβληματικός κολυμβητής του Ολυμπιακού, «χρειάζομαι πάντως αγώνες φέτος», κάτι που σημαίνει ότι αυτή η αναμέτρηση θα είναι μόνο η αρχή. Το δέλεαρ των πέμπτων Ολυμπιακών Αγώνων είναι πελώριο, τόσο για τον 34χρονο αρχιερέα της ανοικτής θάλασσας, που όρμηξε στα κρύα νερά της όταν το δεκάρι έγινε ολυμπιακό αγώνισμα το 2006, όσο και για την Λυμπερτά, η οποία έχει ως στόχο να πετύχει ακριβώς το ίδιο. Μπορεί να είναι η τελευταία κούρσα της καριέρας τους, αν δεν καταφέρουν να μπουν στην πρώτη δεκάδα, και αυτό είναι που κάνει το εγχείρημα θεατρικά δραματικό. Ο Γιαννιώτης και η Λυμπερτά το θέλουν πιο πολύ από όλους. Ειδικά ο πρώτος ανέστησε την ελληνική κολύμβηση μέσα στο μιλένιουμ με τέτοιο τρόπο, που το βιογραφικό του σε ό,τι αφορά τη μυθιστορία μοιάζει να είναι πετρόχτιστο, σαν τα παλιά αρχοντικά, που μας θυμίζουν ότι βιαστήκαμε να αντικαταστήσουμε τις εποχές που πέρασαν, για ένα όφελος αμφίβολης αξίας, που δεν περιείχε καν μέσα του βαθιές ανθρωπιστικές έννοιες. «Ποσειδώνα, ανέμισε, λοιπόν, τις γκρίζες μπούκλες σου», όπως θα έλεγε και ο Αβραάμ Λίνκολν. Η μάχη του Γιαννιώτη αφορά στον εαυτό του, απλώς είναι τόσο συναρπαστική που αξίζει να περιμένεις εκείνη τη μέρα μόνο για αυτόν τον λόγο.

ΣΤΟΙΧΕΙΟ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

The Redemption Magazine

ΓΡΑΦΕΙ Ο

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

«Θρύλε για πάρτη σου...» 20

The Redemption Magazine

ΑΙΧΜΗΡΗ

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΤΙΤΛΟΣ ΤΟ 1927

μμένουμε λοιπόν στον χώρο των υδάτινων σπορ και σε αυτό το τεύχος, αφήνοντας στην άκρη τα ιστία και τις κουπαστές για να «ρεμετζάρουμε» σε πιο «ασφυκτικούς» χώρους, όπως είναι αυτοί της χλωριούχας πισίνας. Αλλωστε ο εκ του Πειραιά ορμώμενος Ολυμπιακός μας, δεν θα μπορούσε παρά να είναι απόλυτα συνυφασμένος - λιμάνι γαρ - με οτιδήποτε αφορά το υγρό στοιχείο. Από τα πρώτα τμήματα που πήραν τον ληξιαρχικό δρόμο της σύστασής τους λοιπόν μετά το 1925, υπήρξε αυτό της υδατοσφαίρισης μαζί με εκείνα της κολύμβησης και του στίβου. Οι «ερυθρόλευκοι» μπορεί να μην θεωρούνται ακόμη ως οι πολυνίκες πρωταθλημάτων, όμως αναμφίβολα εκτός των συνόρων μας, είναι η πιο δοξασμένη ομάδα μιας και αριθμεί το μοναδικό Κύπελλο Πρωταθλητριών ελληνικού συλλόγου (2002), το οποίο συνδυάστηκε κατόπιν με την κατάκτηση του Σούπερ Καπ - Υπερπρωταθλητή Ευρώπης για την ίδια χρονιά. Εχει παρουσίες, σε άλλους τρεις τελικούς (δύο για το Κυπελλούχων το 1998-99 και μία για το Πρωταθλητριών το 2001), καθώς και μια συμμετοχή σε φάιναλ - φορ Πρωταθλητριών, το 2007. Στα εγχώρια «χωράφια», υπολείπεται του Εθνικού Πειραιώς ο οποίος εδώ και μια εικοσαετία έχει περιέλθει σε βαθιά ανομβρία τίτλων, για δέκα πρωταθλήματα. Ητοι 28 οι «κόκκινοι», έναντι 38 των συμπολιτών τους. Ολοένα μικραίνει και εκεί η ψαλίδα. Το παλμαρέ των επιτυχιών μας, πλαισιώνεται από 16 κύπελλα και δύο σούπερ καπ. Συνεχίζουμε με πιο αναδρομική «βυθοσκόπηση». Ο πρώτος τίτλος «βάφτηκε κόκκινος», το 1927. Από τα σπλάχνα του τμήματος περάσανε φυσιογνωμίες εφάμιλλες του πασίγνωστου αντιστασιακού Γόδα. Υπό τον «ιταλικό ζυγό» του Μουσολίνι, απώλεσαν τις ζωές τους τόσο ο τερματοφύλακάς

μας Κουραχάνης όσο και ο παίκτης μας Κονταράτος. Βρίθει αγωνιστών αυτός ο σύλλογος. Με την σήμανση της λήξης του πολέμου, ο Θρύλος δημιουργεί ισχυρή ομάδα η οποία από το 1947-1952 κατακτά τέσσερα πρωταθλήματα. Βέβαια από το 1971 και μετά οι «κοκκινόσκουφοι», περιέρχονται σε στείρα εποχή εικοσαετίας!! Η «κατάρα» αποτινάσσεται από το 1992 και έπειτα, οπού μετέρχεται σαρωτικό πέρασμα των Πειραιωτών στις πισίνες ως τις μέρες μας. Κορωνίδα της απογείωσής του, αποτελούν τα εφτά συνεχή πρωταθλήματα από το 1999-2005. Ο «πόνος» που προσδίδει η αρμάδα των πολιστών μας, γίνεται ακόμη πιο αδυσώπητος όταν θα ακολουθήσουν 5 συνεχή νταμπλ (2007-11)!! Μεταφερόμαστε τώρα στην καταγραφή των ασύλληπτων ρεκόρ που κατέχει το πόλο μας. Την περσινή περίοδο οι αθλητές μας, κατέρριψαν την προηγούμενη καλύτερή τους επίδοση αναφορικά με την επίτευξη γκολ, σημειώνοντας 430 παρακαλώ!! Η άμυνα - μπετόν τους, δέχτηκε μόλις 116, κάτι που και αυτό «προσυπογράφει» ρεκόρ. Ο φετινός τίτλος μάλιστα, είναι ο τρίτος για τους «ερυθρόλευκους» που κατακτάται χωρίς να γνωρίσει την ήττα!!! Συνεχίζουμε, ακάθεκτα. Μετρά 101 συνεχείς νίκες για την κανονική περίοδο της Α1, 126 ματς άνευ ήττας και 65 σερί βαθμολογικά «δίποντα» μαζί με την φάση των πλέι-οφ. Το τελευταίο επίτευγμά τους, έληξε άδοξα λόγω «οικείας θέλησής» τους, μιας και δεν προσήλθαν στη αναμέτρηση απέναντι στην Βουλιαγμένη, τον Φλεβάρη του 2011, διαμαρτυρόμενοι για την κακή οικονομική τους κατάσταση. Είναι και αυτοί, βλέπεις, που έχουν αυτό το ρεφρέν - μύθευμα στον ύμνο τους που ομιλεί για τον «πρωταθλητή σε όλα τα σπορ παντοτινέ», παραμένοντας «παρθένες» από τίτλο, στην υδατοσφαίριση.

REDonAIR by

Μαθήματα πάθους - ψυχής κι εξέδρας από τους Σέρβους, ή απλά μας θύμισαν πως ήμασταν ΠΑΛΙΑ;;; Λίγοι άνθρωποι έχουν την αρετή να αντισταθούν στον μεγαλύτερο πλειοδότη. George Washington. Ο αετός δεν ασχολείται με τις μύγες. Καλύτερα να σε μισούν γι’ αυτό που είσαι, παρά να σ’ αγαπούν γι’ αυτό που δεν είσαι.