Kunstsafari 2019 Sloterdijken en Westpoort

Kunstsafari Sloterdijken en Westpoort, 2019

Start op de Transformatorweg. Via de Contactweg naar de Kingsfordweg. Van daaruit via de achterkant het station binnen op weg naar de hoofdentree aan het Orlyplein. Terug in zuidelijke richting naar de Arlandaweg en door in westelijke richting naar sportpark Spieringhorn. We steken de Seineweg over en komen in de Bretten en komen uiteindelijk bij de Australiëhavenweg die we helemaal volgen in noordelijke richting. Bij het fietsendepot van de gemeente maken we een stop. We keren om en nemen dezelfde weg terug tot aan de rotonde bij de Sierenborch en slaan af in oostelijke richting op weg naar de Luvernes. In zuidelijke richting fietsen we de Theemsweg in die we helemaal vervolgen. We steken de Seineweg over en rijden over de Rhôneweg. Voorbij de Radarweg gaan we op zoek naar eerst het Piarcoplein en vervolgens de La Guardiaweg.

We keren om, en pakken de weg terug richting Radarweg die we in noordelijke richting affietsen om bij het beeld van André Volten uit te komen.

KIJKENDE FIGUUR – Hans van Meeuwen, Transformatorweg (sinds 1997). 1989 De plastiek van Van Meeuwen (Rotterdam, 1959) drukt een kijkende figuur uit. De figuur kijkt naar het westen. De voorzijde van het beeld is een omgekeerde trechter, wat verwijst naar de industriÍle activiteiten in de omgeving. In de achterzijde van de figuur is - in gestileerde vormen - een rug met billen te zien. De achterzijde is ook in het verleidelijke, lichamelijke roze geschilderd.

Het beeld is gemaakt in 1989 en stond oorspronkelijk in het Westerpark; in 1997 is het verplaatst naar de huidige locatie.

HET WIEL – Jeroen Henneman, Kingsfordweg. 1996 ''We noemen het beeld 'Het Wiel', maar het is een munt met een as erdoor.

Bovenop het kantoor van de Belastingdienst. En de as waar het geld om draait, is de belasting; een idee van een belastingambtenaar.�

BRETTENSUITE – Herbert Nouwens

Tussen Westerpark en De Bretten in ligt een kunstroute van Herbert Nouwens.

Het is een reeks van verwante sculpturen dat herkenbaar is aan de groenwitte stippen op het asfalt.

SUITE 1 SUITE 2, Brettenzone, Westerpark, ten oosten van het Overbrakerpad SUITE 3 SUITE 4, Brettenzone, Westerpark, ten westen van het Overbrakerpad SUITE 5, Brettenzone, Sloterdijkerweg Sloterdijk SUITE 6, Brettenzone, Sloterdijkerweg Sloterdijk, middenin Volkstuinvereniging Sloterdijkermeer SUITE 7, Brettenzone, Molenwerf Sloterdijk SUITE 8, Brettenzone, Velserweg Sloterdijk SUITE 9 POORT, Arlandaweg, 2014 SUITE 10 BLOKKEN/VUUR, Zaventemweg/Arlandaweg, 2014 SUITE 11 ATRIUM, Arlandaweg, 2014 SUITE 12, REQUIEM/ODE AAN FRANS DE WIT, Fornebukade/Barajasweg, 2014 SUITE 13, SYMFONIE, Brettenpad/Seineweg, 2014 SUITE 14 NAPOLEON, Seineweg/Brettenpad, 2014 SUITE 15, Brettenpad SUITE 16, Brettenpad SUITE 17 AARDE, Australiëhavenweg, 2014 SUITE 18, Australiëhavenweg SUITE 19, Australiëhavenweg SUITE 20, Daveren

VISUALISATIE IN OPDRACHT NS VOOR ALLE MEDEWERKERS AAN DE BOUW VAN STATION SLOTERDIJK – l’Unisono/Charles Marks/Rob Zwartser, Station Amsterdam Sloterdijk. 1983 Dit metalen werk hangt tussen spoor 11 en 12.

178 BOTTLES, 1 MESSAGE – Saskia Hoogendoorn & Lieuwe Martijn Wijnands , Orlyplein 178 Flessen staan symbool voor de 178 uiteenlopende nationaliteiten die Amsterdam heeft. Sinds 2016 staat dit werk op het Orlyplein. Het is geïnspireerd op de gedachte van Floor Wibaut (1859-1936) dat er slechts één land is; de aarde, er slechts één volk is; mensen en dat er slechts één geloof is; liefde. Deze gedachte wordt sinds 2014 toen het beeld na omzwervingen in Brussel en Bangkok in Amsterdam geïnstalleerd werd voor het Amsterdam Light Festival op social media gedeeld en gepromoot met ‘#178BOTTLES’.

MENS VAN WATER – Maree Blok en Bas Lugthart, Arlandaweg Buiten op het bordes bij de entree van het hoofdkantoor van de Amsterdamse Waterleiding Maatschappij staat een grote menssculptuur van meer dan 8 meter hoog die geheel is opgebouwd uit 150 cirkels van koperen waterleiding buis. De 150 koperen cirkels met een gezamenlijke lengte van bijna 700 meter vormen de de contourlijn van de mensfiguur en symboliseren het 150 jarig bestaan van de Amsterdamse Waterleiding Maatschappij. 2003

VOETBAL – Onbekend, Spaarnwouderdijk, Sportpark Spieringhorn, onbekend

DEUR NAAR HET VERLEDEN, Seineweg Het kunstwerk is symbolisch de voordeur van het in 1635 gestichte Huis te Bretten.

PLASTISCHE TEKENS IN STEEN - Ben Guntenaar, AustraliĂŤhavenweg, 2007 Uit zes blokken travertijn hakte Ben Guntenaar eenentwintig delen die hij vervolgens bewerkte en rangschikte.

Guntenaar is geĂŻnteresseerd in de ouderdom van stenen en in de werkwijze van steenhouwers wereldwijd. De travertijn die Guntenaar in Nieuw-West toepaste, is een kalksteensoort dat gevonden wordt in de buurt van Tivoli.

CHOREOGRAFIE IN STAAL – Margot Zanstra, Bornhout 8, Fietsendepot Ex-ballerina bij het Nationaal Ballet Margo Zanstra richtte zich vanaf 1996 op de beeldende kunst. Met Choreografie in staal combineert ze dans en beeldhouwkunst. Het is een van de weinige werken die de kunstenares die in 2010 overleed een titel meegaf.

BALTS – Godelieve Smulders, hoek Luvernes-Sierenborch Voor de tentoonstelling Boslust in het Amsterdamse Bos creÍerde Godelieve Smulders het beeld Balts dat bestaat uit twee doormidden gezaagde elzen. Het beeld staat op proef voor een periode van 1 jaar op Sloterdijk III.

MATERIA, THE BASE OF ALL MATTER - Johan Moorman, Luvernes 12 Op de middenberm van Luvernes heeft Johan Moorman zijn mural op het trafohuisje/de regelkamer van NUON geplaatst.

Moormans grafisch werk en muurkunst zijn anti-design, maar onmiskenbaar elegant in kleuren, lijnen en vormen.

Johan Moorman is een Eindhovens kunstenaar en graffiti-artiest die voortdurend leert van Keith Haring, computerspelletjes, Escher, Lego, de Stijl, Pop Art en de Memphis Group.

Hij studeerde af aan de Willem de Kooning Academy in Rotterdam en werkte o.a. eerder voor Kraftwerk, de Dutch Design Week, gemeentes Eindhoven, Dordrecht en Heerlen, Nationale Nederlanden, Pakhuis de Zwijger en het Rijksvastgoedbedrijf. Zijn kunst is behalve op Sloterdijk ook te zien in Washington D.C., Mondeville Caen (F), Eindhoven en Rotterdam.

LOKROEP/THE PAINTED CHAT – Giny Vos, Theemsweg 26-30, 2006, LEDverlichte wand Over de gehele gevel van het Stadskantoor Westpoortbeheer zijn 6.500 witte leds aangebracht. Door het gericht uitschakelen van de leds verschijnen er uitsparingen die steeds veranderende woorden vormen. Het zijn woorden die een associatieve verbinding hebben met het gebied en met wat er in het gebouw gebeurt. Onder andere het groenbeheer en de zoutopdslag van de gemeente zijn er ondergebracht. Zo kan het zijn dat er ineens in grote letters WILD WEST of ZOUTWERK op de gevel staat te lezen. De woorden verschijnen in een ritmische op eenvolging, elke 20 seconden: MISTROOST- MOERSTAAFMODE MOER – LAMOER Het werk is ook zichtbaar vanaf het spoor.

RODE RING – Onbekend, Rhôneweg, onbekend

GREYMAN, THE STATUE OF NOLIBERTY – Dadara, Rhôneweg. Tot 2001 Dadara is de kunstenaarsnaam van Daniël (Piotr) Rozenberg (Łódź, 8 februari 1969), Nederlands kunstenaar.

Hij heeft naam gekregen met het ontwerpen van folders, hoezen van platen en cd's, het maken van schilderijen, totempalen, cartoons, installaties en performances. Grotere bekendheid kreeg hij voor het eerst met Greyman, Statue of No Liberty (grijze man, on-vrijheidsbeeld), een 9 meter hoog standbeeld dat in 1999 op het Museumplein bij het Rijksmuseum in Amsterdam werd neergezet en later bij de loods van Mysteryland/ID&T aan de Rhôneweg op Sloterdijk stond weg te kwijnen. Duncan Stutterheim komt terug op de Rhôneweg. Greyman ook?

NIEUW PERSPECTIEF – Studio Aldo Brinkhoff, Rhôneweg Tussen Rhôneweg en het spoor in zal tot en met eind mei 2019 een interactieve installatie te zien zijn, bestaande uit zes ladders die unieke objecten met zich meedragen. De installatie nodigt uit om een kijkje te nemen en de omgeving te verkennen vanuit nieuw perspectief.

9 CONVERSATION PIECES – Brendan de Clercq, Rhôneweg Ondernemers in beeld brengen. Laten zien wie ze zijn en wat ze doen, achter hun vaak gesloten façades van ondernemerschap. Fotograaf Brendan de Clercq maakte de openlucht-fotoexpositie ‘Zie jij, wat ik ook zie…? waarin negen ondernemers zijn geportretteerd.

DREAM & FREE – Icy & Sot, Rhôneweg

Op uitnodiging van het MOCO Museum creëerden de van oorsprong Iraanse streetart-broers op Sloterdijk in de lente van 2018 reproducties van hun internationale werken DREAM en FREE.

THE SQUARE – Natacha Mankowski, NS-Magazijn, Noord-doorgang onder het NS-Station, Orlyplein, 2019 Natacha Mankowski onderwierp het NS Magazijn aan een ware metamorfose.

Het magazijn viel haar op als een bijzonder gesloten blok aan een plein dat geen plein mag heten. Getroffen door de magie en ongrijpbaarheid van Anastasia, een stad uit het beroemde boek Onzichtbare Steden van Italo Calvino, besloot ze juist op het Piarco-plein het idee van een oase uit te werken; een publieke plek in de meest magische en mysterieuze zin. Wie er de tijd voor neemt, ontdekt steeds meer. THE SQUARE is een architecturaal diorama, een illusoire kijkkast die een andersoortig werkelijkheid voorspiegelt: immaterieel architectuur om in te verdwijnen. Het werk is mede mogelijk gemaakt door NS, ProRail

MAALSTROOM NR. 1 – Thomas Elshuis, Piarcoplein, 2005 De kunstenaar Thomas Elshuis is van huis uit architect. Hij kreeg van een vriend van de familie een erfenis bestaande uit 20.000 foto’s. Sindsdien maakt hij collages van foto’s in wanden en andere constructies. Maalstroom nr. 1 staat enigszins weggestopt op het Piarcoplein (huisnummer 1), eigenlijk een grote parkeerplaats ten noorden van het Station Amsterdam Sloterdijk. Het bestaat uit een aantal foto’s van mensen die onderweg zijn. De foto's hangen boven een gangpad op de parkeerplaats en vormen de band in een stellage op het P&R-gebouwtje, een creatie van architect Rowin Petersma.

INTERSECTIONS - Chaja Hertog & Nir Nadler, tussen de UWV-gebouwen, La Guardiaweg, 2019 Een historisch houten zeilschip strekt zich diagonaal uit over het plein tussen het treinstation en Bright Offices. De boot stamt uit 1915 en ademt ambachtelijkheid uit. De kille anatomische ontleding ervan verstoort weliswaar de romantiek, maar brengt een echo teweeg tussen de langgerekte vorm en de geribde stationsoverkapping.

Samen vormen ze een surreël tafereel dat lang vervlogen tijden in herinnering roept en te denken geeft over onze transportmiddelen, toen en nu. Wie tussen de brokstukken van het verzaagde schip, het kunstwerk INTERSECTIONS ronddwaalt, zal een perspectief ervaren waarin heden en verleden worden versneden: je ‘hoort’ de zeilen klapperen, je ziet beton, staal en glas. Het werk is mede mogelijk gemaakt door LaSalle Investment Mgmt

DETOUR STRUCTURE - Andrea Canepa & Ben Weir, Hatostraat, 2019 Met een verrassende opeenstapeling van uitbundig gekleurde geometrische vormen tekent DETOUR STRUCTURE van Andra Canepa & Ben Weir zich scherp af tegen de omgeving. Op het surreĂŤel aandoende parcours dagen de vele poorten, platforms en tunnels uit om verschillende routes uit te proberen.

DETOUR STRUCTURE biedt een afwijkend pad dat nadrukkelijk ook onze fysieke vaardigheden aanspreekt en uitnodigt om op een andere manier voort te bewegen: al zoekend, spelend en balancerend vinden we onze weg als op een speelbord. Het werk is mede mogelijk gemaakt door Holland Casino.

PYRAMIDE IN AMSTERDAM – Onbekend, La Guardiaweg, onbekend

KAPKAR | GTO-B10 – Frank Havermans, Basisweg, 2019 Frank Havermans raakte geïntrigeerd door het voormalige SFB Hoofdkantoor even verderop. Het huidige gebouw aan de Basisweg waar APG/ABP zijn gehuisvest, is een robuust en gesloten gebouw dat dateert uit de jaren zeventig. Zo onopvallend als het is vanaf de grond, zo bijzonder blijkt het vanuit de lucht waar de ringvormige plattegrond in het oog springt.

Havermans nam de plattegrond van het gebouw tot uitgangspunt voor KAPKAR | GTO-B10. Geïsoleerde en gevouwen fragmenten van de grondtekening bepaalden de vorm van het kunstwerk.

Het harde, infrastructurele karakter van Sloterdijk was richtinggevend. Met z’n vervreemdende voorkomen, dat doet denken aan ‘n NASA-verhicle, biedt het een ander perspectief op de omgeving.

Het werk is mede mogelijk gemaakt door EDGE Technologies, APG, ABP

DE LUS (1985) – André Volten, Radarweg, 2008 Volten ontwikkelde zich in de jaren vijftig van een abstracte schilder tot een beeldhouwer, die gebruik maakte van geometrische vormen om tot constructivistische sculpturen te komen.

Revolutionair, zeker voor Nederland, was Voltens vroege gebruik van ’nietkunstzinnige’ industriële producten zoals ijzeren profielbalken, waaruit hij fragmenten sneed die hij tot open grote constructies laste.

Hij behoorde in 1954 tot de oprichters van de Liga Nieuwe Beelden dat als doel had, door samenwerking tussen beeldend kunstenaars en architecten, te komen tot een verbetering van de kwaliteit van het leven. André Volten heeft veel kunstwerken in de openbare ruimte gerealiseerd, hij droeg met zijn werk in belangrijke mate bij aan de integratie van beeldende kunst in de gebouwde omgeving.

KUSSEND PAAR – Saskia van der Eerden, (Nieuwe) Hemweg, Hempontplein, Hempont, 2017