8
www.rethemnosnews.gr
φωτορεπορτάζ
ΣΑΒΒΑΤΟ 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2020
Ιστορικές κρήνες στο Αμάρι ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η αφορμή για την έρευνα αυτή προέκυψε από παρατήρηση που έκανα σε μια από τις επισκέψεις μου στη μονή Βένι. Τέσσερις κρήνες σε παράταξη στη βάση του βράχου, εντυπωσιάζουν για την απλότητα της μορφής, την αισθητική ποιότητα και την κατασκευαστική ακρίβεια. Ο συγκεκριμένος τύπος και το αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο, παραπέμπουν στην κλασική Ελληνική παράδοση: ισόδομο σύστημα τοιχοποιίας, γείσο με απλό κυμάτιο, ορθογωνισμένα γεωμετρικά σχήματα. Η χρήση αυτών των αρχιτεκτονικών στοιχείων στον Ελλαδικό χώρο, εμφανίζονται με την ίδρυση του Ελληνικού κράτους ως κίνημα με τον όρο «νεοκλασικισμός». Στην Κρήτη αυτές οι μορφές υπάρχουν ήδη από την περίοδο της Ενετοκρατίας, ως επιρροή της Ιταλικής Αναγέννησης. Η περιοδεία στα χωριά του Αμαρίου μου αποκάλυψε ένα σπουδαίο υλικό με πλούσιο περιεχόμενο εξαιρετικής αισθητικής και λειτουργικής ποιότητας με πολλά κοινά μορφολογικά στοιχεία που συνθέτουν χώρους ποιοτικούς, ορθολογικούς και αξιόλογους. Αυθεντικά στοιχεία που ερμηνεύουν έναν τρόπο ζωής ενός όχι μακρινού παρελθόντος, αλλά διαφορετικού του παρόντος. Ίδια λειτουργικά στοιχεία με κοινή αισθητική και κατασκευαστική αντίληψη, εντάσσονται με ευφυή τρόπο σε τόπους με διαφορετικά τοπολογικά δεδομένα, ώστε να προκύπτουν αντικείμενα με ιδιαίτερο και μοναδικό χαρακτήρα τοπικής ιδιαιτερότητας. Η μοναδικότητα όλων αυτών των περιπτώσεων επιβάλλει την παρουσίαση και αξιολόγηση της κάθε μιας ξεχωριστά.
Μια έρευνα καταγραφής, περιγραφής και αξιολόγησης της κατάστασης που βρίσκονται σήμερα τα ζωτικής σημασίας, σε παρελθούσες περιόδους, αυτά αντικείμενα των οικισμών στην επαρχία Αμαρίου.
ΟΙ ΚΡΗΝΕΣ Κρήνες - βρύσες, ροοκρήνες κατά Αργύρη Περτρονώτη, λέμε τις κατασκευές που ελέγχουν τη ροή του πηγαίου νερού και διευκολύνουν στη χρήση του, είτε στη θέση της πηγής, είτε σε θέσεις που το νερό μεταφέρεται με κατάλληλους αγωγούς. Οι κρήνες, από τα αρχαία χρόνια, αποτελούν αντικείμενα ιδιαίτερης επιμέλειας. Συνδέονται με τη λατρεία κατώτερων θεοτήτων τις νύμφες και ονομάζονται Νυμφαία. Περίφημη κρήνη στην αρχαιότητα αναφέρεται η Καλλιρόη και η Εννεάκρουνος της Αθήνας. Κατά την αναγέννηση καλλιτεχνικά αριστουργήματα οι περίφημες φοντάνες κοσμούν τις Ιταλικές πόλεις. Η περίοδος της ενετοκρατίας έχει αφήσει ανάλογα σημαντικά κατάλοιπα στην Κρήτη. Εδώ εξετάζουμε κρήνες που αφορούν κυρίως σε αγροτικούς οικισμούς. Η οργάνωση τους και τα στοιχεία που τις συγκροτούν αντιστοιχούν στις ανάγκες των αγροτών και των δραστηριοτήτων τους: Την παροχή πόσιμου νερού για τους ίδιους, το πότισμα των ζώων, το πλύσιμο των ρούχων, το πότισμα κήπων. -Βασικό στοιχείο της συνολικής οργάνωσης, αποτελεί ένα διαμορφωμένο μέτωπο με έναν ή περισσότερους κρουνούς, (κουτσουνάρες) ανάλογα με το δυναμικό της πηγής. Συχνά αποτελεί την όψη μιας δεξαμενής συγκέντρωσης του νερού, επισκέψιμης από κατάλληλα διαμορφωμένη θυρίδα. Εκτός από τους κρουνούς χαρακτηριστικό στοιχείο αποτελεί μια κόγχη όπου ήταν τοποθετημένο ένα μεταλλικό ρηχό κύπελλο, το τάσι. Το μέτωπο αυτό πολλές φορές είναι διακοσμημένο με ανάγλυφες παραστάσεις και επιγραφές που μας επιτρέπουν να αντιληφθούμε την εξέλιξη τους στον χρόνο, με τις διαδοχικές ανακαινίσεις και τη σχέση τους με την ιστορία του τόπου. Από τις επιγραφές συμπεραίνουμε πως η σημερινή τους κατάσταση τοποθετείται στην περίοδο από τα μέσα του 19ου αιώνα ως τα μέσα του 20ου. Η λειτουργική συγκρότηση και η μορφή προκύπτει κάθε φορά από τις επικρατούσες συνθήκες, τις ανάγκες και αντιλήψεις της αντίστοιχης περιόδου. Το στοιχείο αυτό συχνά απαντάται μόνο του, σε θέσεις που η κρήνη χρειάζεται μόνο για το ξεδίψασμα των ανθρώπων. -Το πότισμα των ζώων γίνεται σε γούρνες, παλαιότερα από λαξευμένους μονόλιθους, ή κτιστές. Πιο πρόσφατα, περί τα μισά του 20ου αιώνα, γούρνες από τσιμέντο διευκολύνουν σε κατασκευές λεπτές και εκτεταμένες, που επιτρέπουν το πότισμα ταυτόχρονα πολλών ζώων. -Το πλύσιμο των ρούχων γίνεται σε γούρνες ειδικά διαμορφωμένες με γερτή επιφάνεια στο χείλος, την πλύστρα. Πέτρινες και αυτές παλαιότερα, τσιμεντένιες πιο πρόσφατα, σε σειρές και συστοιχίες για την εξυπηρέτηση πολλών νοικοκυρών συγχρόνως. -Για το πότισμα καλλιεργειών το νερό διοχετεύεται σε ανοικτές στέρνες. Σε πολλές περιπτώσεις, οι στέρνες αποτελούν απολαυστικές αισθητι-
2. Βαθιακό
1. Βένι Τα διαμορφωμένα μέτωπα στις τέσσερις κρήνες, φέρουν ίδια χαρακτηριστικά με μικρές διαφοροποιήσεις. Ισόδομο σύστημα, γείσο με κυμάτιο, περιμετρικό πλαίσιο κ.λ.π. Στην κρήνη της εικόνας υπάρχει κόγχη για τάσι, η έλλειψη της στις άλλες σημαίνει ίσως, πως αυτές χρησίμευαν μόνο για το πότισμα ζώων, ιδιαίτερα υποζυγίων με τα οποία γινόταν οι επισκέψεις των προσκυνητών στη μονή. Η κρήνη στην εικόνα 4, είναι ιδιαίτερη και θαυμαστή για την αδρότητα της κατασκευής, τη λιτότητα και απλότητα των στοιχείων και το αρχαϊκό ύφος.
κά εκτεταμένες υδάτινες επιφάνειες. Ως πιο εντυπωσιακές αναφέρω αυτές στις Ελένες, στην Πατσό, στο Μοναστηράκι. Οι λειτουργίες αυτές χωροθετούνται σε κατάλληλο σχηματισμό γύρω από μια αυλή, που επιτρέπει την ευχερή συγκέντρωση ανθρώπων και ζώων. Από τις χρήσεις αυτές το πλύσιμο των ρούχων καταργείται πλήρως από τη δεκαετία του 1970, όπου υλοποιούνται δίκτυα ύδρευσης των οικισμών. Το πότισμα των ζώων περιορίζεται ελάχιστα, αφού τα υποζύγια εκλείπουν και τα ελάχιστα οικόσιτα που εκτρέφονται, ποτίζονται στους στάβλους. Η κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα τα αντικείμενα αυτά ποικίλει και χαρακτηρίζεται: - Από φθορά ως συνέπεια μακρόχρονης εγκατάλειψης. Είναι φυσικό αντικείμενα που δεν είναι πλέον χρήσιμα να εγκαταλείπονται στη φθορά του χρόνου ή και να καταστρέφονται και να αντικαθίστανται από άλλα. Η αντίληψη της ανάγκης διατήρησης τους ως αυθεντικών στοιχείων που μας συνδέουν με την ιστορία του τόπου, δεν είναι αυτονόητη για όλους. - Από επεμβάσεις που αλλοιώνουν σε μεγάλο η μικρότερο βαθμό την αυθεντική ιστορική μορφή του αντικειμένου. Η σύγχυση που επικρατεί σχετικά με το τι σημαίνει παράδοση, τι είναι αυθεντικό και τι πλαστό και η έλλειψη παιδείας σε σχέση με την χρήση σύγχρονων τεχνικών και υλικών και τον σωστό συσχετισμό τους με τα παραδοσιακά, προκαλεί ολέθριες επιπτώσεις γενικά στο κτισμένο περιβάλλον και ειδικά στα αντικείμενα που επιβάλλεται η διατήρηση της αυθεντικής υπόστασης τους. Η τάση που υπάρχει σήμερα να εξωραΐζουμε αντικείμενα που η απλή, ή αδρή ή η κάπως φθαρμένη κατασκευή τους δεν ταιριάζει με τα αστικοποιημένα μας γούστα, καταστρέφει και νοθεύει την αυθεντικότητα τους. Η κατάσταση αυτών των αντικειμένων κρίνεται δυσμενέστερη στο βαθμό που οι επεμβάσεις δεν είναι αναστρέψιμες. -Από επεμβάσεις λιγότερο ή περισσότερο επιτυχείς ή τουλάχιστον ανεκτές. Μέχρι τώρα έχουν καταγραφεί περίπου 40 κρήνες, σε χωριά, μοναστήρια και εξοχές. Σε αυτή τη δημοσίευση παρουσιάζεται περιορισμένος αριθμός παραδειγμάτων με σκοπό: -Την σε συντομία άμεση προβολή απόψεων ως προσπάθεια επηρεασμού και πρόκλησης ενδιαφέροντος από αρμόδιους φορείς, αλλά και το ευρύτερο κοινό. Τα παραδείγματα επιλέγονται ώστε να καλύπτονται όσο το δυνατό πληρέστερα οι διαφορετικές περιπτώσεις της σημερινής κατάστασης. Σε αυτά παραδείγματα αυτά περιλαμβάνονται οι κρήνες: Στο Βένι, στο Βαθιακό, στη Νίθαυρη, στις Κουρούτες, στο Βυζάρι, στις Λαμπιώτες, στο Πετροχώρι, στις Βρύσες.
4
Είναι η πρώτη επίσκεψη μετά το Βένι. Από παλιά είχα μια πληροφορία, πως εκεί υπάρχει μια Ρωμαϊκή κρήνη. Η εντύπωση μου είναι πως δεν πρόκειται για Ρωμαϊκή, τα στοιχεία όμως που την συνθέτουν προέρχονται από κτίριο Ρωμαϊκό ή παλαιοχριστιανικό, άγνωστο πιο. Η συγκρότηση της έχει πολλά κοινά και με τις κρήνες στο Βένι και με τις περισσότερες στους οικισμούς του Αμαρίου. Η χρονολόγηση της απαιτεί περαιτέρω έρευνα. Αυτό που μπορούμε να σημειώσουμε είναι πως παρά την εγκατάλειψη, διατηρείται σε καλή κατάσταση και δεν έχει υποστεί αλλοιώσεις από ανεύθυνες επεμβάσεις. Αριστερά της κόγχης φαίνεται η θέση επιγραφής που έχει αποκολληθεί, πιθανόν Τούρκικης. Είναι γνωστό από ιστορικές αναφορές πως το Βαθιακό υπήρξε αμιγώς Τουρκοχώρι, οι δε κάτοικοι του ήταν ο φόβος και ο τρόμος των χριστιανών της περιοχής, από τα πολλά ειδεχθή εγκλήματα τους. Κατά τον αγώνα της ανεξαρτησίας υπήρξαν κατά προτεραιότητα στόχος των επαναστατών, με αποτέλεσμα την πλήρη εξολόθρευση τους και την ερήμωση του χωριού.
9
www.rethemnosnews.gr
φωτορεπορτάζ
ΣΑΒΒΑΤΟ 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2020
3. Νίθαβρη
4. Κουρούτες Η βρύση της Ξένης στην ανατολική είσοδο του χωριού. Από εκεί περνά ο παλιός κεντρικός δρόμος που συνδέει με την Νίθαβρη. Στην παιδική μου μνήμη είναι καταγραμμένα η πέτρινη γούρνα, το κουτσουνάρι (ο κρουνός) και το τάσι. Η τωρινή βρύση αποτελεί κατασκευή στη θέση της παλιάς, στο μέσο περίπου της δεκαετίας του 1950. Τα υλικά είναι τα προσφερόμενα της εποχής με την τεχνογνωσία του ντόπιου μάστορα. Λιθοδομή για την δεξαμενή και τους τοίχους αντιστήριξης, τσιμέντο για γούρνες, πλύστρες, στέγαστρα και δάπεδα. Εντυπωσιάζουν θετικά: - Η σαφήνεια στη συγκρότηση του χώρου. - Η ορθολογική χωροθέτηση των λειτουργικών αντικειμένων. - Η ακρίβεια στις σχέσεις των στοιχείων,- βλέπε στέγαστρο, γούρνα, ποδιά γούρνας. -Η ορθολογική χρήση των υλικών και η σωστή εκμετάλλευση των δυνατοτήτων του τσιμέντου στην κατασκευή αντικειμένων με εντυπωσιακή λεπτότητα-βλέπε πλύστρες- και οικονομία στις διαστάσεις. Επάρκεια του ελάχιστου αναγκαίου. Ανάλογη διαμόρφωση στις Κουρούτες υπάρχει στο Απανωχώρι.
Ο τρόπος διαμόρφωσης της όψης αυτής της κρήνης είναι ταυτόσημη με αυτές στο Βένι. Η κατασκευή της σε αυτή τη μορφή, σύμφωνα με την εντοιχισμένη επιγραφή, χρονολογείται το 1920. Σε άριστη κατάσταση σώζονται οι γούρνες ποτίσματος και πλύστρες σε γραμμική διάταξη στη βάση ενός επιβλητικού βράχου. Βράχος και κρήνη συνιστούν μοναδικό και θαυμάσιο σύνολο. Το ζήτημα που χρειάζεται σχολιασμό εδώ είναι το εξής. Ενώ υπάρχει αυτό το μοναδικό και αυθεντικό αντικείμενο, αντί να προβληθεί με υπερηφάνεια, σε πρώτο πλάνο, προβάλλεται μια νέα κατασκευή, σκηνογραφική, χωρίς ουσιαστικό λειτουργικό περιεχόμενο, ανερμήνευτη, με μοτίβα ιστορικής αναφοράς άλλου τόπου που τείνουν να επιβληθούν ως πλαστή τοπική παράδοση.
5. Βυζάρι Ανακαινισμένη σχετικά πρόσφατα με εξαιρετικό και αξιοπρόσεκτο τρόπο. Η σωστή αναφορά στον χρόνο και τον φορέα της επέμβασης, μου είναι άγνωστη και απαιτεί περαιτέρω έρευνα. Η σχέση των στοιχείων και ο τρόπος διαμόρφωσης τους, συγκροτούν ένα ελκυστικό χώρο σε θαυμάσιο περιβάλλον. Το μέτωπο της κρήνης χαρακτηρίζεται από την αψιδωτή φόρμα, που όμως δεν έχει σχέση με τα ψευτοπαραδοσιακά προσφιλή κατασκευάσματα βορειοελλαδικής, προέλευσης Εδώ χαρακτηρίζεται από λεπτό σχεδιασμό, που σχετίζεται άμεσα με τα αναγενησιακά πρότυπα των θυρωμάτων της βενετσιάνικης περιόδου, υπαρκτά στο Βυζάρι. Το σύνολο του μετώπου σχηματίζεται από στοιχεία με λαϊκά ανάγλυφα και επιγραφές προηγούμενων περιόδων, που συναντούμε και σε άλλες κρήνες της περιοχής. Οι τοποθετήσεις είναι τυχαίες με προσπάθεια ένταξης στο συγκεκριμένο πλαίσιο. Διαδοχικές ανακαινίσεις αναφέρονται στα ανάγλυφα το 1840, 1880, 1896, 1932. Τα στοιχεία που συγκροτούν το μέτωπο της κρήνης ασφαλώς προέρχονται από παλαιότερη κρήνη διαφορετικής μορφής. Το δάπεδο της αυλής, από μακρόστενες μαρμαρόπλακες σε κανονικές γραμμικές διατάξεις, αναδεικνύει τις αναλογίες της αυλής. Η χειροποίητη επεξεργασία του περιγράμματος των πλακών και ο ακανόνιστος αρμός, αποδίδουν ενδιαφέρουσα και ταιριαστή διαμόρφωση. Η συνήθης πρακτική σε ανάλογες διαμορφώσεις, είναι γενική κάλυψη με καλντερίμι που χαρακτηρίζεται από έλλειψη σχεδιασμού, συγκεκριμενοποίησης και ανάδειξης των χαρακτηριστικών των τόπων, αποδίδοντας στις περισσότερες περιπτώσεις μια αδιάφορη, ρευστή ή και συγκεχυμένη κατάσταση.
7. Βρύσες Πολλά από τα χωριά του Κέντρους χαρακτηρίζονται από τις πλούσιες πηγές τους. Θα μπορούσαν αυτά τα νερά να αποτελούν αντικείμενο εντυπωσιακών διαμορφώσεων, με χαρακτήρα ελκυστικού περιβάλλοντος. Στις Βρύσες, η πηγή βρίσκεται κάτω από ένα κτήριο, σε σημαντικά χαμηλότερη στάθμη από αυτή του δρόμου, με δυσκολία στην πρόσβαση και την αντιληπτικότητα του χώρου. Το δυσμενές αυτό δεδομένο επιτείνει η πληθώρα ασύνδετων αμήχανων και ανερμήνευτων κατασκευών. Περισώζεται βέβαια εδώ ένα τμήμα της ιστορικής κρήνης, αλλά δυσκολεύεσαι να την αντιληφθείς ανάμεσα σε ογκώδεις επιβλητικές λιθοδομές και ανήσυχες διάχυτες λιθεπενδύσεις. Φυσικά σε περίοπτη θέση προβάλλει, ως απαραίτητο σύμβολο, η γνωστή αψιδωτή κατασκευή. Συνοψίζεται δηλαδή εδώ, το σύνολο σχεδόν των κατασκευών που αντιπροσωπεύουν μια πλαστή παράδοση, άσχετη με την ιστορικότητα του τόπου, που τείνει να γίνει μόνιμη και γενικευμένη κατάσταση. Αυτό που θα έπρεπε να συμβαίνει εδώ, είναι η δημιουργία ενός περιβάλλοντος αφαίρεσης και απλότητας, όπου θα προβάλλονται δύο στοιχεία, η πηγή και το σωζόμενο ιστορικό στοιχείο. Αν υπάρξει και μια ωραία ιδέα λειτουργίας του νερού που θα προκύπτει από τα δεδομένα και την ιδιομορφία του χώρου και θα δημιουργεί ελκυστικό περιβάλλον, τόσο το καλύτερο.
5. Λαμπιώτες - Πετροχώρι Η παρουσίαση παράλληλα των δύο αυτών περιπτώσεων σχετίζεται με τον διαφορετικό τρόπο που στα δύο αυτά γειτονικά χωριά αντιμετωπίστηκαν οι ιστορικές κρήνες και οι ανακαινίσεις τους. Στις Λαμπιώτες η ανακαίνιση δεν φαίνεται να γίνεται για την εξυπηρέτηση νέων αναγκών. Αφορά σε εξωραϊσμό, αντιμετωπίζεται ως πλήρης ανάπλαση, με γενική επένδυση όλων των στοιχείων με σχιστόπλακες Καρύστου, ακολουθώντας την γενικευμένη απλοϊκή πρακτική πρόσφατης περιόδου. Κάθε προηγούμενο στοιχείο εξαφανίστηκε ή υποβαθμίστηκε. Η πέτρινη, πολύ καλά διατηρημένη, γούρνα βρίσκεται ακουμπισμένη στην άκρη σαν περιττό αντικείμενο, ενώ δύο ανάγλυφες επιγραφές, με ιστορικές αναφορές, είναι ακουμπισμένες πάνω από το στέγαστρο ως αταίριαστες με τη νέα αισθητική άποψη. Στη μία από αυτές τις επιγραφές, σκαλισμένη δίπλα στην κόγχη για το τάσι, που το σχήμα της παραπέμπει στην οθωμανική περίοδο, διαβάζουμε: αναγνοστις σιγανος γεοργιος 1816 Στην άλλη ΑΝΩΚΟΔΟΜΗΘΗ Σ/ΒΡΙΟΝ ΕΝ ΕΤΕΙ 1906 Στο Πετροχώρι, παρόλο που υπήρξαν σημαντικές μεταβολές, όπως φαίνεται από την σύγκριση με μια φωτογραφία του 1950, η μετώπη της κρήνης διασώζεται και προβάλλεται, όπως και τα στοιχεία που μας συνδέουν με τη μνήμη του παρελθόντος, με την ιστορία. Σε δύο ανάγλυφα με χαρακτηριστικές γραφές διαβάζουμε: ΕΤΟς 1855 8βριου 22 Αναγνωστης Τουρνακης Γραφευς Σε άλλη επιγραφή ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΑΠΟΣΙΤΙΟΥ ΕΠΙΣΚΕΥΗ ΤΡΙΤΗ …..1926 ΕΠΙΣΤΑΣΙΑ Ο ΤΕΚΤΩΝ.. ..…ΑΚ…. (όνομα δυσανάγνωστο )
Ως γενικό συμπέρασμα μπορούμε να διατυπώσουμε τα εξής. Αυτό που οφείλουμε σε σχέση με αυτά τα στοιχεία είναι, η αναγνώριση η ανάδειξη και διατήρηση της αυθεντικής τους υπόστασης ως εκφραστών μιας τοπικής ιστορικής πραγματικότητας. Η πραγματικότητα αυτή αντιστοιχεί σε ένα τρόπο ζωής που δεν ισχύει σήμερα, σε διαφορετικές κοινωνικές και πολιτιστικές συνθήκες, σε υλικοτεχνικά δεδομένα διάφορων των σημερινών. Από την άποψη αυτή όλα αυτά τα αντικείμενα θα έπρεπε να αποτελούν διατηρητέα μνημεία με ότι συνεπάγεται αυτό το θεσμικό πλαίσιο, ανεξάρτητα από την «καλλιτεχνική» τους αξιολόγηση από την ύπαρξη ανάγλυφων διακοσμήσεων όπως π.χ. στην θαυμάσια κρήνη στο Μοναστηράκι. Οι παραπάνω περιγραφές αναλύσεις και επισημάνσεις θα είναι χωρίς πλήρες νόημα αν δεν γίνει προβολή τους στη σημερινή πραγματικότητα. Η απλοϊκή μίμηση και αναπαραγωγή τους η αμήχανη προσαρμογή σημερινών δεδομένων σε παραδοσιακές μορφές, προδίδει έλλειψη δημιουργικότητας ικανής να αποδώσει το στίγμα σύγχρονης πολιτισμικής ζωντανής πραγματικότητας. Ως αρχιτέκτονας της πράξης ας μου επιτραπεί να δώσω ένα παράδειγμα ακριβώς στον ίδιο τόπο της αναφοράς των ιστορικών παραδειγμάτων. Πρόκειται για μια κρήνη στο περιβάλλον μιας στάσης λεωφορείου στον ανολοκλήρωτο κόμβο της Αγίας Φωτεινής. Στη σημερινή πραγματικότητα μια κρήνη μπορεί να εγκατασταθεί οπουδήποτε είναι δυνατή η παροχή νερού από το κεντρικό δίκτυο του οικισμού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση στάση και κρήνη χωροθετούνται σε θέση όπου κυριαρχούν μακρινές και εγγύτερες θεάσεις. Τα λεπτά φέροντα στοιχεία και οι διαφανείς επιφάνειες κάλυψης της στάσης όπως και τα ελάχιστα στοιχεία
διαμόρφωσης της κρήνης λειτουργούν σαν εικαστικής σημασίας συμπληρώματα του κυρίαρχου φυσικού τοπίου. Την κρήνη συγκροτούν δυο κύρια στοιχεία. Μια στήλη από σκληρή πέτρα Μυλοποτάμου από την κατακόρυφη σχισμή της οποίας προβάλλει ο κρουνός. Ένα πρίσμα στη βάση συλλέγει τη ροή του νερού προς την σχάρα απορροής. Δευτερεύοντα λειτουργικά και συνθετικά στοιχεία, ένας κύβος που βοηθάει ταμικρά παιδιά να φτάσουν
στο ύψος του κρουνού και δύο κύβοι καθιστικού ολοκληρώνουν τη σύνθεση. Κατανοώ πως τα στοιχεία αυτά δεν παραπέμπουν ούτε κατ΄ ελάχιστο στα αναγνωρίσιμα λαϊκότροπα στοιχεία μιας κρήνης, την τοξωτή λιθοδομή με το περιττό κουτσουνάρι. Όταν όμως ο Δήμος αποφασίσει για την παροχή νερού, η χρήση θα ερμηνεύσει το περιεχόμενο της μορφής. Α.Ν.