16
www.rethemnosnews.gr
αφιέρωμα
ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
O Eνετικός οικισμός Δαλαμπέλο:
ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΡΑΛΛΗ
Costas_rallis59@yahoo.gr
Α΄MEΡΟΣ
Μια μικρογραφία στο ιστορικό πλαίσιο των τελευταίων επαναστατικών κινημάτων στα τέλη του 19ου αιώνα
«... Απήτις αποφτιάσανε
Μέρος του ερειπωμένου οικισμού
το Κάστρο του Ρεθέμνου, Επήρε τα φουσάτα ντου και στα χωριά εμπαίνου.... ... Μπαίνει στο Μυλοπόταμο, στο Βώσακο αποσώνει, Σκάφη, κι’ Αξέτη, Σκεπαστή, κι’ Αγγελιανά σκλαβώνει.....»
105, 106 Μπουνιαλής Με αυτούς τους στίχους μας διηγείται ο Μαρίνος Τζάνε Μπουνιαλής την προέλαση των Τούρκων από το Ρέθυμνο προς το Ηράκλειο και την κατάληψη του Μυλοποτάμου μετά την πτώση της πόλης και της Φορτέτζας του Ρεθύμνου, στις 20 Οκτωβρίου 1646. Στην παρούσα εργασία εξετάζεται η διαδρομή του οικισμού Δαλαμπέλο αμέσως μετά την κατάληψη της επαρχίας Μυλοποτάμου από τους Τούρκους, με βάση την επισκόπηση των διαθέσιμων ως τώρα πληροφοριών, από τα οθωμανικά φορολογικά απογραφικά κατάστιχα. Στη συνέχεια παρουσιάζονται τα έγγραφα που έχουν σχέση με την ιστορία του οικισμού, και αναλύεται η πληθυσμιακή του εξέλιξη. Με αναφορές σε συμβολαιογραφικά έγγραφα από τα αρχεία των συμβολαιογράφων Μυλοποτάμου Ι. Νικολακάκη και Ματθαίου Ματθαιουδάκη που εντοπίσαμε στα Γ.Α.Κ., θα δώσουμε το σφυγμό της εποχής σε συνάρτηση με τα επαναστατικά κινήματα του 1889 και 1896-98, μέχρι την οριστική εγκατάλειψη του οικισμού από τους μουσουλμάνους. Aπό τα συμβολαιογραφικά αυτά έγγραφα καθώς και από προγράμματα πλειστηριασμών σε εφημερίδες της εποχής θα αντλήσουμε πληροφορίες σχετικά με τα τοπωνύμια της περιοχής και θα παρουσιάσουμε μερικά από τα εμπλεκόμενα πρόσωπα του οικισμού. Ακόμη θα αναλύσουμε την ανατροπή των ισορροπιών που έφερε η σύμβαση της Χαλέπας, και την πολιτική διαμάχη για τον έλεγχο της διοίκησης με το κίνημα του 1889. Τέλος, θα αναφερθούμε στην πληθυσμιακή συρρίκνωση και οικονομική αποδυνάμωση του μουσουλμανικού στοιχείου και στις καταστροφές οικοδομών και ελαιοδέντρων του οικισμού καθώς και της ευρύτερης περιοχής, από τις πληροφορίες που αντλήσαμε από το κατάστιχο αποζημιώσεων της επαρχίας Μυλοποτάμου. (Διπλωματική εργασία Στέφανου Πούλιου, Ρεθ. 2007).
Mαργαρίτες και Αγγελιανά εκχωρούνται στο Μεγάλο Βεζύρη
Ο μεγάλος βεζύρης Κιοπρουλού Φαζίλ Αχμέτ Πασάς (1635-1676)
Μετά την κατάκτηση του Χανδακα, ο Φαζίλ (Δίκαιος) Αχμέτ πασάς Κιοπρουλού έλαβε ως δώρο για την επιτυχία του αυτή τις Μαγαρίτες (Μαργαρίτες) η Νευς Μυλοπόταμο, έδρα της επαρχίας Μυλοποτάμου, ως μούλκι, καθώς και τα γειτονικά Αγγελιανά.
(Τ.Α.Η., κωδ. 2, 127, Σταυρινίδης 1986, Α’, ΑΡ.370)
Η κατάληψη του χωριού Δαλαμπέλου σε έγγραφο του Ιεροδικείου Ρεθύμνης του 1659 Η κατάληψη του Δαλαμπέλου αναφέρεται στο υπ’ αριθμόν 103 έγγραφο του Ιεροδικείου Ρέθύμνης (βλ. Παπιομύτογλου, οι μεταφράσεις του «Βήματος» Ρεθύμνης από τον Εσάτ Σιδεράκη).
ζητούσε από τον καδή να 23 Δεκεμβρίου 1069 εξετάσει το θέμα με βάση (1659) τη σαρία και, αν πράγματι ΥΨΗΛΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ίσχυε η καταγγελία, να επιΤου στρατάρχου Γαζή βάλει την επιστροφή των Χουσεϊν Πασά προσόδων στον Αλή, χωρίς Προς τον νομομαθέστανα επιβαρυνθούν διπλά οι τον Ιεροδίκην Ρεθύμνης ραγιάδες». Εκ των εξεχόντων προΣτήν ίδια εργασία αναφέσώπων ο Αλής υπέβαλεν ρεται κάποια Χατούν Αλιμέ, αναφοράν προς το Στρακόρη Αμπντουλάχ, κάτοιταρχείον μου και λέγει: κος Μυλοποτάμου (Μαργα«Είμαι εις των εκ των ριτών), η οποία, το 1658, πιστών δούλων του Σουλπούλησε στον Οσμάν τάνου και καθ’ όλην την Μπέη, γιό Ιμπραήμ, δύο διάρκειαν των πολλών πλήρους κυριότητας (μούυπηρεσιών μου ουδέποτε λκια) σπίτια της στο χωριό υπέπεσα εις παράπτωμα». Νταλαμπέλλω, χωράφια Και με παρακαλεί όπως Οι οικισμοί του Μυλοποτάμου και αμπέλι της, τα οποία παραχωρηθή εις αυτόν ο το 1671 Τ.Α.Η., κωδ.3, 250 και κωδ. 4, 273 ήταν η κληρονομιά της. φόρος της δεκάτης του (ΣΤΑΥΡΙΝΙΔΗΣ 1986, Α’, ΑΡ.414 και Β’, αρ.699) εντός της περιφερείας σας (Τ.Α.Η. Κωδ. 1, 38. Πρβλ. νεοκατακτηθέντος χωρίου γενικότερα Νταλαμπέλο αντί μισθώματος ένδεκα χιλιάδων παράδων, PIERCE 2003, 154-161) τους οποίους προσέφερε και άλλος ονομαζόμενος Εμπού Μπεκήρ. Προηγουμένως το τιμάριον τούτο το κατείχεν άρχων ονοO Nαχιγιές Μυλοποτάμου στο Οθωμανικό μαζόμενος... (Στ.Μ. Το όνομά του δεν αναγράφεται εις το κείμενον, υπάρχει δε εις την θέσιν αυτού κενόν) ο οποίος Κτηματολόγιο – Η περίπτωση Δαλαμπέλου εισέπραττε τους φόρους της δεκάτης. Εάν ούτος έχει εισπράξει από τους κατοίκους τον φόρον της δεκάτης του Όπως συνηθιζόταν για κάθε νεοκατακτημένο τόπο, οι ελαίου του τρέχοντος έτους, είνε πολύ άδικον να εισπραχθή Οθωμανοί διενεργούσαν απογραφή ώστε να καταγραφούν εκ νέου. Διά τον λόγον τούτον να εξετάσετε και εάν ο άρχων οι παραγωγικές δυνατότητες, και να επιδικαστεί ο φόρος. εισέπραξε τον φόρον να πράξητε κατά το Ιερόν Δίκαιον. Δι«Δι’ αντιγράφου αυτοκρατορικού διατάγματος του κραταιότι δεν επιτρέπεται να εισπραχθή δύο φοράς ο αυτός. Και να ού ημών Άνακτος, εις ον όλος ο κόσμος υπακούει, διετάχθη μην απομακρυνθής ούτε κατ’ ελάχιστον του Ιερού Νόμου. όπως, βάσει των εν τοις βιβλίοις του Ιερού Νόμου αναφεΟ Ιεροδίκης ρομένων διατάξεων, συντελεστή η απογραφή των εις την Χατζή Μουσταφά Εφένδης φορολογίαν του κεφαλικού φόρου υπαγομένων κατοίκων, (ΒΗΜΑ ΡΕΘ. φ.558/31-12-1932) γίνη δε και η κτηματογράφησις των φορολογουμένων γαιών» σημειώνεται στον κανουνναμέ της Κρήτης, τη φορολοΤο διάταγμα αυτό υπάρχει επίσης στο Τ.Α.Η. κωδ. 1, 129, γική νομοθεσία που συνοδεύει συνήθως τις απογραφές των και το είχε εντοπίσει ο Ηλίας Κολοβός. Το ότι διαφέρει η επαρχιών της οθωμανικής αυτοκρατορίας. ημερομηνία δεν μας απασχολεί, καθώς είναι γνωστό ότι έκαΤα κατάστιχα δεν φέρουν χρονολογία. Γνωρίζουμε ωστόσο νε συνήθως λάθος στη μετατροπή ο Ρεθύμνιος μεταφρα- πως η απογραφή διενεργήθηκε το 1670 από τον Εμπού Μπεστής Εσάτ και κατόπιν Γεώργιος Σιδεράκης. (https://www. κίρ Εφέντη, τον πρώτο ντεφτερντάρη της Κρήτης. rethemnosnews.gr/apopseis/664261_i-istoria-toy-georgioyΣτον Ναχιγιέ Μυλοποτάμου υποτελείς φόρου είναι 4.301 sideraki-thrylos-kai-pragmatikotita). ιδιοκτήτες σε 74 χωριά και 8 μοναστήρια. Στην εργασία του «Ο ναχιγιές του Μυλοποτάμου το 1671» Καταγράφονται 16.334 χωράφια (σε τσερίπια, τουρκική αναφέρει: μονάδα έκτασης), 36.156 λιόδεντρα, 3.855 αμπέλια, 2,5 κή«Χάρη σε ένα διάταγμα (buyuruldu) με ημερομηνία 19 Νο- ποι, 18 περιβόλια, 4.025 ακαλλιέργητες γαίες και ο φόρος εμβρίου 1658 προς τον καδή Ρεθύμνου, μπορούμε να εντοπί- που αναλογεί συνολικά είναι 1.213.897 άσπρα. σουμε μια μοναδική στη διάρκεια του Κρητικού Πολέμου πεΓια τον οικισμό Δαλαμπέλο το 1650 ο φορολογούμενος ρίπτωση εφήμερου χριστιανού τιμαριούχου στο Μυλοπόταμο. πληθυσμός είναι 30 οικογένειες και 4 άγαμοι (Μπαλτά 107, Πρόκειται για ένα ζιμί που αναφέρεται ότι τα προηγούμενα 148). χρόνια κατείχε ως τιμάριο το χωριό Νταλαμπέλλω, έφερε Το 1659 η δεκάτη του χωριού έφτανε τους 11.000 παράδες. τον τίτλο του άρχοντα (arhonda) και το όνομά του είχε μείΣτο κατάστιχο κεφαλικού φόρου του έτους 1671/2 το χωνει κενό στο έγγραφο. Το 1658 το τιμάριο είχε μεταβιβαστεί ριό καταγράφεται με 13 χαράτζια. στον Αλή και απέφερε πρόσοδο 11.000 άσπρων. Σε ιεροδικαστικό έγγραφο του 1659 αναφέρεται ότι το Ο Αλή διαμαρτυρήθηκε, ωστόσο, με αναφορά που υπέ- χωριό αποτελούσε τιμάριο 11.000 άσπρων(Παπιομύτογλου βαλε στο σουλτανικό στρατό, επειδή ο ζιμί άρχοντας είχε αρ.103). εισπράξει αυθαίρετα τις δεκάτες των ελαίων και του μούΣτο Οθωμανικό Κτηματολόγιο αναφέρεται στον Ναχιγιέ στου που συνέπεσαν με την ημερομηνία μεταβίβασης του Μυλοποτάμου με 39 ιδιοκτήτες, 209,5 χωράφια, 668 λιόδετιμαρίου. Στο διάταγμά του, ο αρχιστράτηγος της Κρήτης ντρα, 12,5 αμπέλια και 7 ακαλλιέργητες γαίες.