Kwets, onafhankelijk maandblad voor de vrije Wetteraar

Onafhankelijk Maandblad voor de vrije Wetteraar Jaargang 6 • nr 4 • Maart 2013 • € 2,5

Roland Jooris bekijkt het

Piet Van de Gracht nooit vies van een goed gesprek

Wilde dieren nu ook in uw achtertuin?

¿Kwets • maart 2013 • 2

Inhoud - Maart 2013

AGB

16

het alternatief gemeentebestuur

Wetteren-aan-de-Schelde bestaat al in Nijmegen

Nieuw

De slaapkamer van ...

44

26

Delta Crash, dansbare pop in een indie jasje

32

Abonneer via kwets.be HoofdREDACTIE Eric bracke EINDREDACTIE LIEVEN VAN IMSCHOOT, RAF DE GRAEVE, ann veeckman, JORIS VAN HEDDEGHEM vormgeving DEGRAEVE-deroOSE druk de canck advertenties Raf de graeve 0495/214664 verantwoordelijkE uitgever Piet de Keulenaer info info@kwets.be FOTOREDACTIE DIDIER VERBAERE CoveR bert ydiers WEDSTRIJD raf DE GRAEVE Cartoon koen de gussem REDACTIEADRES VICTOR VAN SANDELAAN 134 WETTEREN - REDACTIE@KWETS.BE ABONNEREN piet de keulenaer 0496 572 609 of VIA WWW.KWETS.BE OF STORT €25 voor 12 nrs. OP REKENING BE64 8916 3403 5052 MET MEDEDELING NAAM EN ADRES

¿Kwets • maart 2013 • 3

Edito

Winnaar en verliezer van de maand

Beste lezer, Ik vraag me af of ze daar in Wetteren wel beseffen welk cadeau ze krijgen met jou als deken.

Het zijn de veelbelovende woorden van de secretaris van de kerkfabriek in Stekene tijdens de afscheidsviering van Yvan Stassijns (45). Na twintig jaar heeft de pastoor op vraag van de Gentse bisschop zijn parochies verlaten om hier deken te worden.

Dat Stassijns geliefd is in Stekene - de ruime Heilig Kruiskerk was te klein tijdens het afscheid - schept verwachtingen. Niet alleen voor de krimpende katholieke gemeenschap, die we oprecht een goede herder toewensen, maar ook voor de rest van Wetteren.

De Kerk staat in deze geseculariseerde tijd voor grote, lokale uitdagingen. Gezien de historische en bestuurlijke verstrengeling tussen de katholieke kerk en het plaatselijke bestuur, hebben de beslissingen van de kerkfabrieken ook grote gevolgen voor de plaatselijke gemeenschap. Vorig maand hebben we daarvan op deze plaats een sterk voorbeeld gegeven. Ondanks beloften uit 2008 stond de huidige kerkfabriek van Kwatrecht weigerachtig tegenover de grondoverdracht voor de heraanleg van het pleintje aan de kerk. In de wandelgangen is nu te horen dat er toch een uitkomst mogelijk is. Gelukkig maar.

Een ander heet hangijzer dat we niet lang meer kunnen ontwijken, is de herbestemming van kerken die binnenkort niet meer voor de eredienst gebruikt worden. Ook daar kunnen kerkfabrieken tegen beter weten in dwars gaan liggen, al is het duidelijk dat niemand daar beter van wordt.

Het algemeen belang is dus gebaat met een goede deken die met een open blik tegen de dingen aankijkt. De kans is groot dat Yvan Stassijns zo iemand is. Voorlopig heeft hij zijn intrek genomen in de dekenij, maar naar verluidt is hij bereid een flat op de Markt te betrekken. Dat is eveneens een cadeau voor Wetteren.

Eric Bracke ¿Kwets • maart 2013 • 4

Winnaar:

Verliezer:

Burgemeester Pardaen

De partij Respect

Met de lancering van het huis-aan-huisblad Rondom komt burgemeester Alain Pardaen (CD&V) bijna wekelijks de huiskamer van elke Wetteraar binnen. Bij het hoofdartikel met de enquête mag hij telkens wat commentaar geven. Elke politicus droomt van zo’n forum: geen tegenspraak en geen lastige vragen en op de koop toe een portretje erbij. Een van de commentaren van de burgemeester in Rondom luidde onlangs: Wetteraars zien niet meer hoe groen het hier is, wie komt aangewaaid wel.

De leden van Groen&Co zijn waarschijnlijk Wetteraars. Op de laatste gemeenteraad vroeg de oppositiepartij de oprichting van een adviesraad of een werkgroep ter vergroening van het centrum en de wijken.

Piet Van Heddeghem: Wetteren heeft de naam een plantencentrum en een plantengemeente te zijn, maar dit wordt niet altijd zo ervaren en gezien door de eigen inwoners en bezoekers. Het zal een kwestie van perceptie zijn.

In het Kwetsnummer van januari keek Walter Govaert de toekomst nog strijdlustig tegemoet. Nochtans had de financiële expert van Respect, Niko Piscador, er toen net de brui aan gegeven. Met het recente ontslag van gemeenteraadslid Sabas Moschidis uit de Respect-fractie, krijgt de partij van Govaert weer een zware opdoffer te verwerken. De populaire uitbater van het Griekse restaurant Marathon, met 505 voorkeurstemmen de grootste stemmentrekker van Respect na Govaert, is ontgoocheld over de verkiezingsuitslag van zijn partij. Hij zit nu als onafhankelijke in de gemeenteraad, maar laat verstaan dat andere partijen hem kunnen krijgen. Voor Open VLD zou Moschidis electoraal een versterking betekenen, maar misschien zijn ze daar nog niet vergeten dat hij na de splitsing van de liberale partij voor Respect heeft gekozen. Toen Savasken in 2007 de eed aflegde als opvolger van de betreurde Hugo Capiau (Open VLD), voer fractievoorzitter Herman De Wulf scherp tegen hem uit. Misschien is de perceptie ondertussen veranderd.

Eric Bracke / foto’s Didier Verbaere

Waarom

start Wetteren een anti-drugcampagne?

Onze cafébazen moeten het eens zijn over wat kan en niet kan in hun bars. Daarom krijgt Wetteren een drugcharter. Een leidraad in de strijd tegen drugmisbruik.

Er zijn mensen die een toiletbril niet enkel gebruiken om op te zitten. En neen, met lange sigarettenblaadjes rol je geen extralange sigaretten. Drugs, ze zijn niet weg te denken uit onze samenleving. Barmannen en –vrouwen worden allemaal wel eens geconfronteerd met druggebruikers en ze reageren elk op hun eigen manier.

Daar wil Drugpunt, de preventiedienst van Wetteren, Laarne en Wichelen, verandering in brengen. De dienst wil het horecapersoneel op één lijn krijgen en daarom zetten ze een campagne op poten. ‘Er is momenteel een charter in de maak’, zegt Hanna Bouman van Drugpunt. ‘In het charter staan uiteenlopende punten, die de deelnemende cafés beloven te respecteren.

Sommige punten liggen voor de hand. Bijvoorbeeld: waarschuw steeds de politie als iemand illegale drugs gebruikt in jouw bar.’

‘Maar ook tegen legale drugs, als alcohol, willen we actie voeren. Zet gratis leidingwater op de kaart, of maak frisdrank goedkoper dan bier.

Alle cafés die zich houden aan dit charter krijgen een kwaliteitslabel. Zo weet de consument welke bars werken aan een tof uitgaansleven en welke niet.’

‘Deze campagne kwam er trouwens op vraag van de cafés zelf. Momenteel is het één warboel.

Wanneer heeft iemand echt te veel gedronken?

Wat te doen met klanten die illegale drugs gebruiken? De grenzen zijn erg onduidelijk en dat kan anders. Als de uitbaters allemaal op een lijn

staan, kunnen we het imago van Wetteren by night opkrikken. Het zal ook de cafégangers ten goede komen.’

Weinig interesse Het initiatief mag dan wel van de cafébazen komen, ze tonen toch bitter weinig interesse. Op de laatste vergadering tekenden zowel de burgemeester, de politiechef als Jean-Paul De Corte, schepen van Gezondheid en Drugpreventie, present. Van de dertig genodigde cafébazen kwamen er echter slechts twee opdagen, van wie één met een half uur vertraging.

‘Ach ja, dat was een communicatiefout’, zegt Bouman van Drugpunt. ‘We nodigden ze uit per brief en blijkbaar moet dat toch persoonlijker.

Op 6 maart doen we de vergadering nog eens over. Dan reken ik op een grotere opkomst.’

“ Met de campagne mikt Drugpunt niet op de zware gevallen

Kweken Jente Gees baat het café Coupe De Ville uit aan het station. Hij is van alle cafébazen het meest betrokken bij het project en is alvast enthousiast. ‘Ik heb een echt jongerencafé en wil die gasten een beetje kweken. We moeten ze sensibiliseren en op sommige gevaren wijzen. Dat gaat alleen als de Wetterse cafébazen aan één zeel trekken. Als ik iemand buitengooi omdat hij te veel gedronken heeft en agressief wordt, wil ik niet dat hij zich honderd meter in een ander café verder kan bezatten.’

Om de campagne onder de aandacht te brengen, liggen er vanaf april bierviltjes met cartoons in de deelnemende cafés. Drugpunt wil de problematiek op een ludieke manier overbrengen en vooral de doorsnee caféganger even laten stilstaan bij wat kan en niet kan.

Met de campagne mikt Drugpunt niet op de zware gevallen. Om een alcoholist te laten afkicken, is er meer nodig dan een bierviltje. Ze willen aan u en ik duidelijk maken dat iedereen zijn steentje kan bijdragen tot een toffer uitgaansleven. Het idee komt trouwens overgewaaid uit Antwerpen, daar heet het Quality Nights en werpt het zijn vruchten af. Hopelijk raakt het bij ons ook van de grond.

Cedric Matthys / cartoon Koen De Gussem

¿Kwets • maart 2013 • 5

Wilde dieren in uwen achtertuin?

Wilder of wilder geen? Natuurliefhebbers zien ze graag komen, jagers ook, maar wel om andere redenen en landbouwers niet altijd…

Wilde dieren in de omgeving van Wetteren.

Wie zijn ze? Waar vinden we ze? En wat doen ze hier? Kwets vroeg het aan de voorzitter van Natuurpunt Scheldeland, Antoon Blondeel.

Reeën, vossen, steenmarters, eekhoorns, bevers en zelfs everzwijnen. Ze worden steeds vaker gespot in rustige tuinen en natuurgebieden in en rond Wetteren. Sommige van die dieren hebben hier altijd geleefd, zoals de vos en de eekhoorn, al zijn ze nu opnieuw in aantal gestegen.

Anderen zijn hier terechtgekomen door een natuurlijke evolutie, zoals de reeën. Nog andere zijn dan weer minder logisch te verklaren, zoals de everzwijnen…

Onze vriend de vos Onze mooie, rosse vossenvriend is een plezier om naar te kijken. Slim, sluw en schattig. Soms iets te slim, want hij rooft wel eens een kippenhok leeg.

Toegegeven, dat is niet leuk! Al kan dit ook voorkomen worden zonder de vossen af te schieten.

Via www.natuurpunt.be/vos kan je de brochure Slimmer dan de vos downloaden. Die vertelt hoe je je kippenhok gemakkelijk kan beschermen zonder schade toe te brengen aan de vos. ¿Kwets • maart 2013 • 6

sen vaak kleinere territoria waardoor uiteindelijk zelfs een toename van de vossenstand in de hand gewerkt wordt. De natuur zit eigenlijk goed in elkaar. Het is ook zo dat er meer vossenjongen worden geboren als er weinig vossen zijn. Als het maximum aantal vossen is bereikt, worden minder jongen geboren. Ze afschieten heeft dus eigenlijk weinig zin. Tenzij we ze opnieuw willen uitroeien, wat toch niet meer van deze tijd is.’

Antoon Blondeel ‘Vossen zijn er altijd geweest in heel Vlaanderen’, vertelt Antoon Blondeel. ‘Het is door toedoen van de mens dat ze bijna waren uitgeroeid. Er bestond vroeger veel schrik voor hondsdolheid, een ziekte die ook werd verspreid via vossen. Jagers en stropers legden dus massaal lokaas uit met gif. Nu dragen vossen in België het virus niet meer en is dat dus geen reden meer om hen af te schieten. Toch gebeurt het nog vaak, wat ironisch genoeg de verspreiding van ziekten juist in de hand werkt. Vossen zijn namelijk heel territoriumgebonden. Eén vos betekent één territorium.

Een andere vos kan dit territorium pas innemen als de vorige eigenaar dood is. Hoe meer vossen geschoten worden, hoe meer vossen naar hier komen. Bovendien bezetten nieuwe, jonge vos-

Rood of grijs?

Nee, het gaat ons niet om je politieke voorkeur.

Al zou Vlaams Belang hier ook wel een kluif aan hebben! Eentje is inheems, eentje is oorspronkelijk van Noord-Amerika en werd in België uitgezet. Rood versus grijs, wie hoort hier thuis?

Blondeel: ‘De rode eekhoorn heeft hier altijd gewoond. Zijn aantal was wel sterk gedaald, aangezien na de twee Wereldoorlogen bijna geen bossen meer overbleven. Ondertussen zijn onze bossen weer wat ouder en volwassener, waardoor ze meer schuil- en voedselmogelijkheden bieden.

Het aantal eekhoorns is daardoor opnieuw gestegen, wat ze zelfs tot in onze tuinen brengt.

Ze krijgen echter hier en daar concurrentie van de uitheemse, grijze eekhoorn. Deze twee soorten eten hetzelfde voedsel, wonen in dezelfde boomholten en zijn dus rechtstreekse concurrenten. Het is nooit verstandig om dieren uit te zetten die hier niet thuishoren. Ze kunnen onze inheemse natuur sterk verstoren.’

Hip hip hip, hoeree!

Ook reeën zien we de laatste twee, drie jaar meer opduiken rond Wetteren. ‘Dit is een puur natuurlijke evolutie. Reeën doen het goed omdat ze zich prima aanpassen aan een veranderend landschap. Niet onbelangrijk daarbij is dat er steeds meer maïsvelden zijn. Die dienen behalve als voedselplaatsen ook perfect als kunstmatige

“ Ik heb nog nooit een volwassen everzwijn in de buurt van Wetteren gezien, vandaar mijn vermoeden dat deze kleintjes zijn uitgezet of ontsnapt

“ Het is nooit verstandig om dieren uit te zetten die hier niet thuishoren. Ze kunnen onze inheemse natuur sterk verstoren ¿Kwets • maart 2013 • 7

bossen waardoor de reeën zich ongemerkt verplaatsen. Het is trouwens een Europese tendens dat grote zoogdieren het goed doen. Mensen trekken namelijk meer naar de steden, waardoor het platteland aantrekkelijker wordt voor dieren.’

Deze edele dieren met hun mooie, zwarte neus worden steeds meer gespot in de Kalkense Meersen en toonden zich drie jaar geleden zelfs al in Serskamp. ‘Het eerste jaar dat er reeën werden gespot in Serskamp zijn deze onmiddellijk afgeschoten geweest. Een boomkweker had geklaagd dat er schade was aan zijn planten, waardoor jagers een afschotvergunning kregen van het Agentschap van Natuur en Bos (ANB). Natuurpunt had daar ernstige vragen bij omdat er naar onze mening te snel tot afschot was overgegaan. Er moeten toch eerst andere maatregelen worden uitgeprobeerd, zoals een raster plaatsen en/of schaderegelingen, voor men de dieren radicaal de dood injaagt’, vindt Blondeel.

De everzwijnen, een woelige discussie Last but not least in de reeks Spotted near Wetteren: het everzwijn. In de buurt van Serskamp werden jonge everzwijntjes gespot. Hoe die daar komen? Dat vraagt Antoon Blondeel zich ook af.

‘Ik heb nog nooit een volwassen everzwijn in de buurt van Wetteren gezien, vandaar mijn vermoeden dat deze kleintjes zijn uitgezet of ontsnapt. Door wie? Over dat vermoeden durf ik mij niet uit te spreken. Maar zo een klein evertje zou ¿Kwets • maart 2013 • 8

“ Een volwassen wolf is in staat om zoveel kilometers af te leggen dat hij hier op een nacht zou kunnen staan. Met de nadruk op zou kunnen zonder ouders nooit de lange afstand van bijvoorbeeld de Ardennen tot hier kunnen afleggen. Bovendien zijn de ondertussen halfwassen dieren niet schuw, ze komen tot op tien meter afstand. Dit is geen normaal gedrag voor een wild dier. Er zijn nu jagers aangesteld om deze potentieel gevaarlijke dieren uit te schakelen. Een spijtige zaak die wellicht het gevolg is van onverantwoord menselijk gedrag. Dieren uitzetten zou gewoon niet mogen gebeuren, tenzij bij specifieke wetenschappelijk onderbouwde reïntroducties.’

Moeten we beven voor wolven?

‘Er is heel wat heisa over oprukkende wolven’, zegt Blondeel. ‘Het idee erachter is dat ze nu al worden gezien in Duitsland en Frankrijk en dus snel dichterbij komen. Een volwassen wolf is in staat om zoveel kilometers af te leggen dat hij hier op een nacht zou kunnen staan. Met de nadruk op zou kunnen. Er is namelijk geen enkele reden waarom hij dat zou doen. Vlaanderen heeft niet genoeg uitgestrekte natuurgebieden.

Bovendien zouden de wolven zich langs en over drukke wegen moeten verplaatsen, wat uiterst onwaarschijnlijk is’, legt de voorzitter van Natuurpunt Scheldeland uit. ‘Het lijkt me waarschijnlijker dat we hier op een dag bevers zullen zien. Ze zitten nu al in Lokeren en Dendermonde, dus kunnen ze zich makkelijk verplaatsen via de Schelde. Zeker nu het vochtige natuurgebied van de Kalkense Meersen nog zal uitbreiden door het Sigmaplan. Wat niet veel mensen weten, is dat bevers vroeger eigenlijk over heel Europa verspreid zaten, ook in België. Het was alweer de tussenkomst van de mens die hen bijna volledig uitroeide. Ze werden afgeschoten voor hun pels en voor een geslachtsdriftprikkelende stof (castroreum of bevergeil) die diende als basisstof voor parfum. Landbouwers zien bevers ook niet altijd graag komen, want hun dammen kunnen soms bepaalde weilanden en akkers onder water zetten.’

Spotted Wilde dieren zien? Dan moet je in de eerste plaats wat geluk hebben: ze moeten toevallig op de plaats zijn waar jij bent en bij schuwe dieren moet de wind ook goed zitten zodat ze jou niet van op kilometers afstand ruiken. In de tweede plaats zal je heel vroeg, als het nog schemert, of heel laat moeten uitrukken. Heb je het geluk om een beest te zien, mag je dat altijd melden aan Natuurpunt via www.waarnemingen.be. ‘Op deze website kan iedereen melden wat hij heeft gezien in de natuur’, zegt Antoon Blondeel. ‘Dit wordt dan gecontroleerd door onze experts. We krijgen onder meer meldingen van reeën, slechtvalken, steenmarters en andere dieren. Daarnaast gaan onze natuurspecialisten uiteraard ook zelf op pad.’

Rien Mertens / foto’s Wesley Poelman

¿Kwets • maart 2013 • 9

Roland Jooris

over zijn liefde voor kunst en woorden

De media-aandacht voor het overlijden van kunstenaar Roger Raveel, bracht ook de Wetterse dichter Roland Jooris op de voorgrond. In zijn huis in Kalken vertelt hij over zijn innige band met de beeldende kunst. ‘Mijn onhandigheid om te schilderen of te beeldhouwen, heeft me naar de poëzie gedreven.’

auto laadde. En in de vakantie logeerde ik soms bij een tante aan de Coupure in Gent.

Haar man was een neef van José Goedertier en bezat een mooie, kleine kunstcollectie met onder andere werk van Jos Verdegem, Jos Van Leemputten en César De Cock. Ongetwijfeld is daar de basis gelegd voor mijn belangstelling voor beeldende kunst.’

Roland Jooris (1936) groeide op in de Koningin Astridlaan. Zijn vader was hoefsmid en zijn moeder was hoedenmaakster of, zoals men toen zei, modiste. ‘We woonden rechtover Herman Verbaere, na de oorlog zijn we naar Kapellendries verhuisd. Mijn ouders waren geen uitgesproken cultuurliefhebbers, maar iemand die goed kon tekenen en schilderen, stond wel in hoog aanzien.

Als kind keek ik met grote ogen toe wanneer Verbaere zijn schilderdoeken in zijn

In 1956 verschijnt uw bundel Gitaar.

U bent 20 jaar. Komt dat zomaar uit de lucht vallen?

Oh, maar ik had eerder al twee dichtbundeltjes gemaakt op een twintigtal exemplaren. Een vriend die een schrijfmachine bezat, tikte mijn gedichten met doorslagpapier. Het eerste, toen was ik veertien jaar, heette Begin der lente en toen ik zestien, zeventien was, volgde Angst om Achilleus. Karel Uyttendaele, alias Lode De Visscher, had

¿Kwets • maart 2013 • 10

“ In 1963 zei Leo Drieghe me: Ventje, nu heb ik een schilder ontdekt, een zekere Raveel

“ Ik probeer de woorden te voelen met mijn handen en uitgepuurd te gebruiken

dat laatste bundeltje gekocht en liet het aan drukker Leo Drieghe lezen. Ik weet niet meer wie wie heeft gecontacteerd, maar in elk geval heeft Drieghe daarop de bundel Gitaar gedrukt. Tien chansons noemden we het, vanwege de invloed van het Franse chanson en de Parijse dichters uit die tijd.

Een paar jaar later heeft Drieghe ook Blue Bird gedrukt, een bundel die ik eveneens in eigen beheer heb uitgegeven.

In uw laatste bundel Kromte draagt u een gedicht op aan Filip de Pillecyn. Is hij de literaire held uit uw jeugd?

Ja, dat komt door het college. Ik zat in het derde middelbaar en Leo De Pillecyn was de nieuwe superior die ons ook Nederlands gaf. Hij sprak soms over de hoofden heen, maar ik vond hem een kleurrijke figuur die onrechtstreeks onze interesse wekte voor literatuur. Zijn oom Filip De Pillecyn, had

toen net Mensen achter de dijk geschreven, een boek dat de pastoors in hun hemd zette. In de klas hadden we een krantenfoto van de schrijver opgehangen. De superior deed alsof hij het niet zag. Maar toen we op een dag een fragment lazen uit Angelino en de lente van de Nederlandse schrijver Arthur van Schendel, zei hij, terwijl hij naar het krantenknipsel keek: In Vlaanderen hebben we ook een neo-romanticus, ik zal zijn naam niet noemen, want hij heeft een slecht boek geschreven. Een boek dat men niet mag lezen. Dat wakkerde onze nieuwsgierigheid alleen maar aan en zo ontdekte ik Filip De Pillecyn. Ik vind hem nog altijd een onderschat schrijver. Dat gedicht in Kromte is oorspronkelijk op bestelling geschreven. Er was in Hamme een huldiging van De Pillecyn, waarvoor een aantal dichters werden aangesproken. Het veer in het gedicht is niet alleen dat van Hamme, ook het veer in Schellebelle en mijn herinneringen spelen daarin een rol. Het gedicht is een zelfstandig leven gaan leiden.

Leo Drieghe - Guy Vandenbranden - Hugues Pernath - Roger Raveel - Camiel Van Breedam ¿Kwets • maart 2013 • 11

Vanaf de jaren zestig waren er geregeld de beruchte Nachten van de Poëzie.

Hebt u daaraan deelgenomen?

Nee. Ik heb er eerlijk gezegd nooit van gehouden. Een gedicht moet je op een blad papier zien staan, bijna zoals een tekening.

Ik vond die optredens met het getier en gebral een beetje overbodig en in het beste geval post-dadaïstisch. Wellicht waren er ook goede dingen te zien, maar ik voelde me er niet thuis.

Toch bent u de initiatiefnemer van de poëziemarkt te Wetteren in 1968. Kon u zich daar dan wel in vinden?

In die tijd zat ik heel vaak in de drukkerij van Leo Drieghe te praten over kunst en poëzie.

De poëziemarkt paste in de tijdgeest van de jaren zestig, toen de pop-art doorbrak en men in alle kunstvormen banden zocht met het directe leven, de nieuwe werkelijkheid en de consumptiemaatschappij. Sommige kunstenaarsgroepen streefden directe communicatie na, ook in de poëzie. In Vlaanderen had je het nieuw-realisme en het tijdschrift Yang, in Nederland waren er het blad Barbarber en dichters als Bernlef en Schippers. Zo ontstond bij mij het idee om in Wetteren een poëziemarkt te organiseren. Niet zozeer om de poëzie naar het volk te brengen, maar veeleer om de dichters uit te dagen met de vraag: wat heb jij met de nieuwe werkelijkheid te maken? Een gedicht dat je op de Markt brengt, moet een ander karakter hebben. De tweede poëziemarkt van 1971 vond ik niet meer goed, zoiets moet eenmalig zijn.

Was het ook bij Drieghe dat u Roger Raveel hebt leren kennen?

Ik had eigenlijk al in 1957 werk van Raveel gezien in de Kunst- en Letterenkring in Gent, tijdens een vakantie bij mijn tante. Ik was erg onder de indruk, omdat het zo anders was dan wat ik kende. In Vlaanderen gaf het post-expressionisme toen nog de toon aan en plots stond daar een schilder die ook uit de Leiestreek kwam, maar een heel andere wereld opriep. Genadelozer geschilderd, niet meer overgoten met de saus van de romantiek van de aarde en zo.

In 1963 zei Drieghe me: Ventje, nu heb ik een schilder ontdekt, een zekere Raveel. Het werd een prachtige tentoonstelling in de gale¿Kwets • maart 2013 • 12

rie Drieghe. Raveel was in de tweede helft van de jaren vijftig overgeschakeld naar een meer abstracte schilderkunst en begin de jaren zestig had hij die abstractie vermengd met zijn figuratie van voordien. Het was ook de tijd dat hij voorwerpen vasthechtte aan zijn schilderijen, zoals zijn hooiopper of de kooi met de levende duif aan het drieluik. Ik was toen pas gehuwd en heb er een werk op afbetaling gekocht. Zo kwam Raveel bij ons aan huis, wat het begin was van een duurzame vriendschap.

U had ook een sterke band met wijlen Dan Van Severen en Raoul De Keyser.

Voelt u een vergelijkbare verwantschap met jongere kunstenaars?

Ik heb natuurlijk nog contacten met kunstenaars, maar ik ben niet meer de absolute verdediger van hun werk. Ik hou ook heel veel van de New York School met schilders zoals Barnett Newman, Al Held en Brice Marden of Cy Twombly, bijvoorbeeld. Maar voor wat men de Nieuwe Visie noemde, Raveel, De Keyser, Elias en Lucassen heb ik me heel sterk geëngageerd. Ik bewonderde vooral de schilderwijze: de durf de kleur di-

rect op het doek te gebruiken, het schilderij als ding op zich te laten bestaan en dat eventueel te combineren met herkenbare gegevens. Het herkenbare element in combinatie met de abstractie en met het pure schilderen, heeft me altijd geïntrigeerd. Bij Van Severen viel ik dan weer voor zijn streven naar een sensueel ascetisme.

Dat laatste vinden we ook in uw gedichten. U hebt dichten ook al vergeleken met beeldhouwen: wegnemen, schuren, schaven....

Als een gedicht af is, vraag ik me nooit af of het een goed gedicht is. Ik vraag me af of ik wel een goede tekening heb gemaakt. Ik heb altijd het gevoel dat ik in mijn gedichten mijn plastische geaardheid probeer af te reageren. Ik probeer aan de woorden op een essentiële manier een zo groot mogelijke tastbaarheid te geven. Ik probeer die woorden te voelen met mijn handen en uitgepuurd te gebruiken. Dus ja, ik zal in mijn gedichten wel een gefrustreerde beeldende kunstenaar zijn. In plaats van geen woorden, maar daden, is het bij mij geen daden, maar woorden. Mijn onhandigheid om te

schilderen of te beeldhouwen, heeft me naar de poëzie gedreven.

Hoe komt een gedicht tot stand? Is de aanzet een beeld, een stemming, een woord, een gedachte...?

Het kan het allemaal zijn. Plots is er die drang om een ding van taal te maken. Stemmingen leveren ineens het materiaal om mee aan de slag te gaan. Ik zeg nooit: nu ga ik eens een gedicht maken over droefheid of over de dood of de liefde. Die elementen, die inhoud moet in het maken zelf zitten. Kijk, naar die zeteltjes van Gerrit Rietveld hier, dat is geëngageerde kunst. Autoritaire types worden kwaad als ze die stoeltjes zien, omdat ze zo nederig zijn. Het engagement ven Rietveld zit in de manier waarop hij die stoeltjes gemaakt heeft, het blijft onuitgesproken. Zo moet ook de inhoud van een gedicht zitten in de manier waarop het gemaakt is. Als dichter zeg ik niet: ik ben droef of blij. De droefheid of blijheid zit in het gedrag van de woorden op het blad papier. Althans, dat zou ik willen (lacht).

Is er aan het dichterschap meer te verdienen dan roem?

(Lacht). Er is noch geld, noch roem mee te verdienen. Er is alleen het plezier van het maken en soms de erkenning van een lezer.

Als je geld wil verdienen, mag je je tijd zeker niet in de poëzie steken. En roem? Ach, wat betekent een dichter in onze samenleving? Kunst is voor de liefhebbers. Meer en meer ben ik overtuigd dat kunst elitair is.

Dat mag je niet verkeerd begrijpen, ik bedoel dat kunst zich richt tot die mensen die er een wezenlijke belangstelling voor hebben, voor wie kunst een deel van hun leven is. Die mensen zijn niet dik gezaaid. Maurice Gilliams, die ook typograaf was, drukte sommige van zijn bundels op zeven exemplaren. Er zijn toch maar zeven goede lezers, zei hij. Misschien ben je inderdaad beter met de weinige lezers die intense liefhebbers zijn, dan met duizenden Humo-lezers. Trouwens, vroeger was het niet veel anders, alleen stond de poëzie toen meer in aanzien omdat ze een plaats in de taallessen kreeg.

Het gebeurde niet altijd op de goede manier, maar de leerlingen gingen van school met het gevoel dat gedichten iets betekenden. Er was een zeker respect. ¿Kwets • maart 2013 • 13

Met poëzie maken uitgeverijen geen winst. Is het ook voor een gelauwerd dichter telkens een strijd om een bundel uit te geven?

Daar heb ik nooit problemen mee gehad.

Als het niet ging, deed ik het wel in eigen beheer, zoals met mijn eerste bundels. Daarna stelde Daniel van Ryssel voor een bundel in de Yang-poëziereeks uit te geven. Er zijn ook een paar uitgaven geweest van het tijdschrift Revolver. Daarna belde Jan Van Riet: uitgeverij Lotus in Antwerpen wilde mijn gedichten uitgeven. Dat is de verzamelbundel Gedichten 58-78 geworden, waarvoor ik de Jan Campertprijs heb gekregen. Vervolgens loodste literatuurprofessor Hans Van De Voorde me naar de Nederlandse uitgeverij Querido. Daar zijn drie bundels verschenen: Gekras, Als het dichtklapt en Contouren van het verstrijken. Kromte, de laatste bundel zou ook bij Querido verschijnen, maar ik moest een jaar wachten omdat er al zes uitgaven voor 2012 gepland waren. Op mijn leeftijd word je weer een kind en wil je direct je zin krijgen. Ik vond ook dat Querido

¿Kwets • maart 2013 • 14

“ Met dichterschap is noch geld, noch roem te verdienen

mijn bundels niet zo mooi had uitgegeven en dus contacteerde ik Willy Tibergien. Bij het Poëziecentrum in Gent kon het meteen en mocht ik de vormgeving bepalen. Wat typografie en vormgeving betreft, ben ik zeer gelukkig met deze bundel.

Terug naar uw geboorteplaats, die u ooit grensverleggend lelijk hebt genoemd...

Dat was een compliment, grensverleggend lelijk betekent dat Wetteren een eigen schoonheid bezit (lacht). Eigenlijk heb ik niet zoveel meer met Wetteren. Vroeger toen ik veel bij de familie Drieghe kwam, was Wetteren voor mij de galerie en het Felix Beernaertsplein. Maar ik heb veertig jaar lesgegeven in Lokeren, waar ik nu meer mensen ken dan in Wetteren. Ik kom wel eens in de bibliotheek of het Posthotel, maar de nieuwe generaties Wetteraars ken ik niet.

Steekt het niet dat Wetteren u nooit officieel heeft gevierd?

O nee, daar aas ik absoluut niet op. Laat het maar rustig blijven.

Eric Bracke / foto’s Bert Ydiers

KEUKENS • DRESSINGS • INBOUWKASTEN • TOTAALINRICHTING • BADKAMERMEUBELEN

KEUKENS

38 K E EFF UKENS TEN ECT TOO I NGE EF STE LD Paepestraat 117 • 9260 Wichelen Tel. 052.42.85.99 • Fax 052.42.85.93 Wij zijn gelegen op de grote baan LEDE-WICHELEN. Rechtover sportcentrum Sanitas (±1,5 km van Droomland en Brantano).

Open alle dagen van 9.30-12 u. en van 13.30-18 u.

Gesloten op woensdag en zondag

RUIME KEUZE

• duizenden mogelijkheden • alle maatwerk voor schuifdeurkasten, badkamermeubelen, bureau, enz...

• eigen plaatsingsdienst • zéér sterke prijs/kwaliteit • zéér vriendelijk onthaal • totaal vrijblijvende prijsofferte • alle topmerken toestellen

extra toonzaal met 350 m2 dressings en inbouwkasten

www.qualitaskeukens.be Kwets-200912.indd 1

Verdeler HENSON DESIGN boxsprings

20/09/12 17:54

¿Kwets • maart 2013 • 15

AGB:

van bestuur uit maximaal 12 leden en heeft iedere groep in de gemeenteraad het recht om minstens één vertegenwoordiger voor te dragen. Dit was ook van toepassing voor Wetteren in de vorige legislatuur: er was een vertegenwoordiger van elke oppositiepartij en de rest van de zitjes werd verdeeld onder Open VLD en CD&V.

In 2005 richtte de gemeente een Autonoom Gemeentebedrijf (AGB) op, een constructie die de gemeente moest toelaten om btw te kunnen recupereren.

Het directiecomité leidt de dagelijkse gang van zaken in het AGB en de raad van bestuur ziet erop toe dat het AGB en het directiecomité de beheersovereenkomst tussen het AGB en de gemeente goed uitvoeren. Het gemeentebestuur, en vooral N-VA, wil die raad van bestuur transparanter maken, maar botst op allerlei obstakels.

Sinds 1 januari is de wet echter veranderd.

Nu mag de gemeente beslissen om de volledige gemeenteraad te laten zetelen in de raad van bestuur. Dat levert een besparing op voor het AGB, want als de volledige gemeenteraad in de raad van bestuur zit, mogen er geen zogenaamde presentiegelden worden betaald. Op de eerste gemeenteraad van de nieuwe legislatuur koos Wetteren om de raad van bestuur van het AGB ook effectief uit te breiden naar de volledige gemeenteraad. Die beslissing creëerde een hallucinant juridisch kluwen. De regelgeving leidt tot een staaltje Belgische organisatie waarbij men verloren loopt tussen de verschillende bestuursniveaus.

Alternatief Gemeente Bestuur?

Meer transparantie De raad van bestuur van het AGB wordt opnieuw samengesteld na de verkiezingen, omdat de raad van bestuur een afspiegeling is van de gemeenteraad. Volgens het Vlaamse Gemeentedecreet bestaat de raad ¿Kwets • maart 2013 • 16

Sinds de toepassing van het Lambermontakkoord (de vijfde staatshervorming) in 2002, is het Vlaanderen dat het lokale be-

stuur regelt. In 2005 keurde het Vlaams Parlement het Gemeentedecreet goed, dat van kracht werd bij het begin van de nieuwe legislatuur, op 1 januari 2007. Het Wetterse AGB werd echter al in 2005 opgericht, nog voor de toepassing van het Gemeentedecreet. En voor sommige onderdelen is dan de Belgische Nieuwe Gemeentewet

De regelgeving leidt tot een staaltje Belgische organisatie waarbij men verloren loopt tussen de erschillende bestuursniveaus

(die dus ouder is dan het Gemeentedecreet) van toepassing. In het Gemeentedecreet staat dat de volledige gemeenteraad mag zetelen in de raad van bestuur, maar de oude Gemeentewet zorgt voor een addertje onder het gras: de wetgever heeft in al zijn wijsheid beslist dat er toezicht nodig is op de financiën van het AGB en daarvoor moet de gemeenteraad twee raadsleden aanduiden die niet in de raad van bestuur zitten. Als iedereen in de raad van bestuur zit, is dit onmogelijk.

Jean-Paul De Corte (N-VA) kwam eind vorig jaar als voorzitter van het Autonoom Gemeentebedrijf uit de bevoegdheidsonderhandelingen. Het was de bedoeling hem te interviewen over het AGB, maar hij verkoos om de afloop van dit juridisch probleem af te wachten. Hoe het nu verder moet, is voorlopig nog niet duidelijk. Er worden enkele mogelijke oplossingen onderzocht, bijvoorbeeld het herroepen van de beslissing van de gemeenteraad van 2 januari of het uitstellen van de uitvoering ervan.

Meer dan alleen btw recupereren Voorlopig is Lieve De Gelder (CD&V) nog de voorzitter van de raad van bestuur en voor haar gaat het om meer dan alleen maar een financiële optimalisering.

‘Het maatschappelijk doel van het AGB is het uitbaten van de sport- en cultuurinfrastructuur van de gemeente, om die infrastructuur efficiënter uit te baten. In 2003 zijn we beginnen nadenken hoe we dat konden realiseren’, aldus De Gelder. ‘We moeten niet onder stoelen of banken steken dat ook de recuperatie van de btw op het nieuwe Nova-gebouw ons erg interesseerde en door de btw-wet handig toe te passen konden we na de overname van het zwembad ook de btw recupereren tot vijf jaar voor de overname. We krijgen dat nu terug samen met interesten. Zo recupereren we niet alleen de btw op infrastructuur, maar ook de btw op de exploitatie zelf, wat ongeveer 100.000 euro per jaar opbrengt.’

De doelstellingen van het AGB werden gehaald?

Wij gelden als een voorbeeld binnen de Ver-

De keuze om de volledige gemeenteraad bij het AGB te betrekken is vooral gestuurd vanuit de N-VA

eniging Vlaamse Steden en Gemeenten. Op de Nova en de Warande hebben we 1 miljoen euro aan btw gerecupereerd. We hebben ook niet stil gezeten: de renovatie van het buurthuis in Wetteren-ten-Ede en van het kasteeltje in de Warande en de nieuwe sporthal. Ik ben daar zeer fier op.

Is het geen tijd voor verdere professionalisering van de werking van het AGB? Ik heb daar altijd voor geijverd, niet dat ik vind dat politici en ambtenaren van niets weten. Cultuurfunctionaris Wim Breydels, sportfunctionaris Rudy Van der Heyden, Brenda Vergaert van de financiële dienst, de gemeentesecretaris… ik zou hen oneer aandoen als ik zou zeggen dat ze niet bekwaam zijn om het AGB in goede banen te leiden.

Hoe zit het met de financiën van het AGB? Ik ken de cijfers niet uit mijn hoofd, maar cultuur en sport kan je niet kostendekkend beheren of je prijst jezelf uit de markt. De gemeente vult de verschillen tussen inkomsten en uitgaven aan via drie stromen. Ten eerste wordt het exploitatieverschil tussen inkomsten en uitgaven aangevuld. De gemeente geeft ook investeringssubsidies, bijvoorbeeld voor de renovatie van het kasteeltje. En ten derde is er nog een klein bedrag voor prijssubsidies. Het AGB rekent acht euro aan voor een zwembadbezoek, maar de bezoekers betalen zelf maar vijf euro. De gemeente draagt het verschil bij.

Wat worden de belangrijkste uitdagingen voor uw opvolger?

Het AGB is meer dan de voorzitter alleen.

Hij zal samen met het directiecomité en de raad van bestuur en met medewerking van externe experts moeten werken aan de overgang naar een AGB volgens de regels van het gemeentedecreet. Wij hebben ons zoveel mogelijk daarmee in regel gesteld bij de oprichting, maar er is nog wat werk. De beheersovereenkomst met de gemeente moet ook herbekeken worden.

We zouden ook moeten kijken hoe we een patrimonium-AGB kunnen aanwenden om de werken aan bijvoorbeeld Cordonnier goed op te volgen. Maar het eerste werk is volgens mij de renovatie van buurthuis in Westrem. ¿Kwets • maart 2013 • 17

Het voorzitterschap van het AGB was voor mij het moeilijkste om af te geven na de verkiezingen. Ik hoop dat de openheid van discussie bewaard blijft. Die was zeer vruchtbaar en ik hoop dat we op hetzelfde elan kunnen verder werken.

Geen 27 ‘deskundigen’ De keuze om de volledige gemeenteraad bij het AGB te betrekken, is vooral gestuurd vanuit de N-VA. De partij vroeg het AGB-voorzitterschap in de coalitie en wilde het transparanter maken. ‘Geen staat in de staat’. N-VA vervult daarmee eigenlijk een slogan gelanceerd door Respect. Piet Van Heddeghem (Groen&Co) is het er niet mee eens dat een instelling transparanter is als je er meer politici bij betrekt. ‘Ik mis vooral inhoudelijke argumenten voor deze beslissing. Wat zijn de motieven en beweegredenen? Ik heb dat al tegen Lieve De Gelder gezegd: we hadden een goed werkend AGB dat op zeer korte tijd prachtige dingen heeft gerealiseerd in de Warande, onder meer de nieuwe sporthal. Ik zie geen nood om dat concept te veranderen. Ik denk dat het nieuwe bestuur zich te veel heeft laten beïnvloeden door kritiek van François Coppens (die voor sp.a in het bestuur zat, bvk) en Wouter Bracke (Vlaams Belang) die het AGB een gebrek aan transparantie verweten.

Maar doordat alle fracties vertegenwoordigd waren in de raad van bestuur, had je

¿Kwets • maart 2013 • 18

“ Ik zie geen nood om het concept van het AGB te veranderen Piet Van Heddeghem

een goede vorm van getrapte democratie.

De fracties konden de dossiers voorbereiden met hun vertegenwoordiger; als je dat geen goed model vindt, zeg je eigenlijk ook dat je een gebrek aan vertrouwen hebt in je vertegenwoordiger.’

Maar de raad van bestuur is niet evenredig samengesteld volgens de zetelverdeling in de gemeenteraad. Zijn de verhoudingen dan niet anders?

Er is inderdaad geen evenredige afspiegeling, maar de meerderheid blijft toch de meerderheid. Je zou al moeten rekenen op de afwezigheid of de ziekte van iemand om te proberen een beslissing vanuit de oppo-

sitie te forceren. Dat is ook geen goede manier van werken.

Ik ben verbaasd dat u zo positief bent over het AGB. U had toch ook opmerkingen over een gebrek aan professionalisme bij het AGB? Het directiecomité nam beslissingen zonder de experten te raadplegen, maar de samenwerking met de diensten van de gemeente is wel verbeterd. Dat is belangrijk, het AGB moet zich niet laten leiden door de architecten en projectmedewerkers, maar moet ook het eigen gemeentepersoneel gebruiken.

Wat worden de belangrijkste uitdagingen voor het AGB? De cultuurinfrastructuur is voor een groot deel klaar, de Warande is klaar. Misschien kan het AGB een rol spelen in Cordonnier?

In 2015 moet er ook nog een 800.000 euro betaald worden voor Dassenveld (de infrastructuur van Standaard Wetteren, bvk). Dat zal een zware dobber zijn voor het budget.

En dat is ook een belangrijke uitdaging. In de toekomst zal het AGB weinig kunnen realiseren want er is weinig geld beschikbaar. Ik pleit er toch voor dat het AGB een prioriteit maakt van de ontwikkeling van de sportterreinen Dassenveld en Kapellekouter in Massemen. Die liggen dicht bij elkaar en moeten samen bekeken worden.

Bart Van Kerckhove / foto’s Pol De Wilde

¿Kwets • maart 2013 • 19

Dossiervreter Piet Van de Gracht opnieuw in de gemeenteraad

Piet Van de Gracht (48) zetelt voor de vierde legislatuur op rij in de gemeenteraad en is daarmee een van de oude CD&V-rotten in het halfrond. Hij wordt door vriend en vijand geroemd om zijn dossierkennis, maar durft al eens tegen de kar van zijn eigen partij te rijden. Gemeenteraadslid zijn is geen vrijblijvende bezigheid voor hem. ‘Het is een morele plicht om je grondig te documenteren.

Het is niet zo dat er een schepen of ambtenaar aan uw deur komt bellen met de boodschap beste gemeenteraadslid, we hebben hier een interessant dossier, bekijk dat eens. Zo werkt het niet.’

Het was aanvankelijk de bedoeling dat u in de ocmw-raad zou zetelen. Vanwaar uw terugkeer naar de gemeenteraad?

Ik had mij al volledig ingesteld op de ocmwraad, maar toen Michaël Beeckman verzaak¿Kwets • maart 2013 • 20

te aan zijn mandaat, kon Myriam Verhoeven hem opvolgen. Zij wilde liever in de ocmwraad blijven, dus kwam ik aan de beurt. Het is bij CD&V een ongeschreven regel dat het stemmenaantal bepalend is bij de mandatenverdeling. Ik had geen persoonlijke voorkeur voor ocmw- of gemeenteraad, maar het dient zich nu aan, dus waarom zou ik niet doen wat ik al sinds 1995, op enkele jaren na, doe.

U stond nochtans ‘maar’ op de twaalfde plaats op de lijst?

Bij CD&V is het heel simpel. Men kijkt naar de uitslag van de vorige verkiezingen en dan vult men de plaatsen op de lijst in.

Maakt die werkwijze het niet moeilijk om nieuwe mensen te lanceren op verkiesbare plaatsen?

We hebben in het verleden al mensen naar voren geschoven van wie we overtuigd waren dat ze een versterking zouden zijn, maar dat is niet altijd goed afgelopen. Zij hadden bijzondere kwaliteiten, en nog altijd, maar ze konden hun waar niet voldoende verkopen. Om die reden heeft men beslist om dat niet meer te doen.

Hebt u na al die jaren nooit gehoopt om schepen te worden?

We moeten daar niet onnozel over doen.

Als je aan politiek begint, hoop je daar ooit te belanden. Ik heb het nooit goed gevonden dat iemand die nieuw is, meteen een uitvoerend mandaat krijgt. Het is beter dat mensen in een gemeentebestuur kunnen groeien en de dossiers leren kennen. Eerst moet je ervoor proberen te zorgen dat je stemmen haalt. Als je weinig stemmen haalt, wordt het zeer moeilijk.

Je kan dan wel ambitie hebben om schepen te worden, maar in de politiek moet je een ploegspeler zijn, en in die rol voel ik me goed. Ik heb doorheen de jaren een bepaalde reputatie opgebouwd rond bepaalde thema’s. Ik bedoel daarmee geen achterkamerpolitiek, maar ik heb bepaalde dossiers aan collega’s voorgesteld, die uiteindelijk een goede zaak voor Wetteren zijn geweest.

Is het dan niet logisch dat iemand, misschien met minder stemmen maar met een jarenlange ervaring en een goede reputatie, doorgroeit naar een schepenambt?

Dat zou moeten kunnen, maar het hangt altijd van de kiezer af. Ik ben ervan overtuigd dat de mensen die nu onze fractie vertegenwoordigen in het schepencollege hun job kennen en weten waarover ze praten.

U staat bekend als een dossierkenner, en u heeft over sommige dossiers zelfs tegen uw partij in gestemd in de gemeenteraad.

Ik heb nooit tegen mijn partij gestemd. Ik heb mij wel soms onthouden, en één keer heb ik een logische vraag van een collega van de minderheid, Piet Van Heddeghem (Groen&Co), gesteund om een dossier uit te stellen. Ik heb daar ook de nodige kritiek voor gekregen. Dat dossier was niet slecht, maar enkele essentiële onderdelen ontbraken. Daarom vond ik het terecht om dat dossier nader te bekijken. Uiteindelijk zijn er een aantal kleine zaken gewijzigd.

Uw partij niet volgen bij de stemming, dat wordt zeker niet in dank afgenomen?

Door sommigen wel, door anderen niet.

Wat veel mensen niet weten, is dat ik de voorbije jaren in alle stilte dossiers heb helpen voorbereiden. Zo heb ik in aanloop naar gemeenteraden enkele collega’s vriendelijk

“ Je kan dan wel de ambitie hebben om schepen te worden, maar in de politiek moet je een ploegspeler zijn

gewaarschuwd voor onnauwkeurigheden in teksten en voorstellen. Dat wordt door sommige mensen wel geapprecieerd, maar dat verschijnt natuurlijk niet in de kranten.

Ik zou dat ook allemaal niet overroepen. Ik heb het gemeentebestuur nooit in de problemen gebracht.

Denkt u dat politiek vandaag te veel bedreven wordt vanuit de waan van de dag?

Die indruk heb ik niet. Dat zou nu ook niet meer kunnen met de Beleids- en Beheerscyclus. We moeten nu nog meer gaan plannen. In het verleden zijn er ook meerjarenplannen geweest, maar nu zal het op een meer stringente manier moeten gebeuren. We hebben vele jaren een overschot in de begroting gehad, maar de laatste jaren kampen we met een structureel tekort. Dat baart geen zorgen, maar we moeten wel waakzaam blijven. In Wetteren hebben we wel een aanzienlijke reserve die ons toelaat om de magere jaren te overleven.

Denkt u dat er in de gemeenteraad voldoende kennis van zaken is, of kan dat beter?

Er is een gouden regel dat je geen commentaar geeft op je collega’s van een assemblee, maar als een gemeenteraadslid een dossier grondig wil kennen, moet die zich wel goed documenteren. Het is niet zo dat er een schepen of ambtenaar aan uw deur komt bellen met de boodschap beste gemeenteraadslid, we hebben hier een interessant dossier, bekijk dat eens. Zo werkt het niet. Je moet er zelf iets voor doen. De meeste dossiers lopen ook over verschillende legislaturen heen. Toen ik in 1995 begon, wist ik ook niet altijd waarover het ging. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat nieuwe mensen geen voorstellen kunnen doen, los van hun dossierkennis.

Het is dus een plicht om zich als verkozene grondig voor te bereiden?

Praktisch is dat niet afdwingbaar, maar ik vind het een morele plicht. Toen Marcel De Kerpel (CD&V) schepen van Financiën was, had hij er niet beter op gevonden om de financiële dienst opdracht te geven de bundel van de jaarrekeningen met sterke lijm dicht te kleven. De gemeenteraadsleden die de enveloppe thuis niet hadden ¿Kwets • maart 2013 • 21

gecheckt, kregen ze op de gemeenteraad met alle moeite van de wereld niet open.

Zo was het duidelijk wie zijn bundel thuis had nagekeken en wie niet. Dat is folklore van vroeger, maar het bewijst dat de tijden veranderd zijn, en ik denk wel dat de meeste gemeenteraadsleden hun taak au sérieux nemen. Maar dat moet iedereen voor zichzelf uitmaken.

Mocht u niet bij CD&V actief zijn, bij welke partij zou u zich dan aansluiten?

Ik kan daar moeilijk op antwoorden. Ik behoor van thuis uit tot de centrumlinkse vleugel van CD&V. Ik ben er ook fier op. Ik ben ermee opgegroeid en ik zal ermee doodvallen. Op gemeentelijk vlak gaat het niet enkel over programma’s, maar ook dikwijls over personen. In vorige coalities hebben bijvoorbeeld mensen van de VLD voorstellen van ons gesteund, en zijn ze daar ook regelrecht voor uitgekomen. In 2005 hadden we bijvoorbeeld de keuze om toe te treden tot een intercommunaal verband voor waterzuivering. We hebben dat toen grondig onderzocht en we hebben dan toch gekozen voor de derde mogelijkheid die de wetgever voorzag, een marktbevraging. Uiteindelijk heeft Aquafin een zeer goed voorstel uitgewerkt, waarbij we eigenaar bleven van de rioleringen én tegelijk de btw recupereerden op ondergrondse werken.

Dat heeft ons al duizenden euro’s per jaar bespaard. Paul Beeckman heeft dat voorstel toen in de commissievergaderingen openlijk gesteund. Ik ben mijn vrienden van de VLD daar nog altijd dankbaar voor. Ook Piet Van Heddeghem heeft in het verleden vele goede voorstellen gedaan, vanuit de meerderheid en vanuit de oppositie. Ik ben dan wel een CD&V’er, maar ik ben niet vies van een goed gesprek met iemand van de oppositie.

In hoeverre bepaalt uw centrumlinkse positie uw aanpak en uw ideeën?

Ik sta voor een sociale en vooruitstrevende gemeente. We moeten gaan voor nog meer betaalbaar wonen. Er is een bevolkingsgroep die zich wat kan permitteren, maar die groep wordt alsmaar kleiner. Ten tweede ga ik voor ‘werk in eigen streek’. Het project Cordonnier is een niche in de markt van creatieve industrie en is voor Wetteren ¿Kwets • maart 2013 • 22

“ Ik ben niet vies van een goed gesprek met iemand van de oppositie

zeer belangrijk. Wetteren kan zich daardoor onderscheiden van gelijkaardige gemeenten in de ruime omgeving.

Een gemeente moet ook sociaal zijn. Om het in wielertermen te zeggen: als je met een groep renners op weg bent, mag je op kop rijden, maar als je afspreekt om samen naar de meet te rijden, moet je af en toe omkijken of iedereen wel mee is. Ik doe het niet voor deze of gene groep van de bevolking. Ik heb nu een paar weken mogen proeven van het werk van het ocmw en dat is indrukwekkend. Het zet met schaarse middelen in op kwaliteit voor mensen; kinderopvang, thuiszorg, een dienstencentrum. Daar moeten we zorg voor dragen.

Ten slotte moeten we ervoor zorgen dat de groene ruimtes gesoigneerd blijven worden.

den wordt er wat aan schaduwboksen gedaan. Dat is een studieronde waarbij elke partij zich organiseert. Binnenkort krijgen we een rapport van het managementteam, waarin het voorstellen doet over de mogelijkheden die er zijn aan inkomsten- en aan uitgavenzijde.

Er is zeker geen wrevel, maar het is wel duidelijk dat we elkaar nog wat moeten leren kennen.

Zou u ooit nog burgemeester willen worden?

De vraag is niet of ik het zou willen, maar wel of ik het zou kunnen. Binnenkort is het pausverkiezing, en daar geldt wie als kandidaat-paus het conclaaf binnengaat, komt als kardinaal terug buiten. Ik ben daar niet mee bezig.

Is de C in CD&V nog nodig?

Het is duidelijk dat die C er nog in staat om een groot deel van de achterban niet voor het hoofd te stoten. Ik vertaal die C in christelijke waarden, zoals dienstbaarheid en sociale rechtvaardigheid. Voor mij hoeft die C niet per se, maar ik heb er geen probleem mee. Ik kan mij wel inbeelden dat het in de eerste zin van het partijprogramma van een uiterst liberale partij niet over sociale rechtvaardigheid gaat.

Is deze CD&V-N-VA-Open VLD-coalitie de coalitie van uw dromen?

De vraag is of mijn dromen belangrijk zijn.

Ik kan nu nog niet de analyse maken van deze kersverse ploeg. Ik heb vroeger goed samengewerkt met mensen van Open VLD, sp.a en Groen&Co. Wij hadden ook wel meningsverschillen, maar ik heb met veel mensen uit andere partijen de beste contacten.

De feiten zijn wat ze zijn, een andere coalitie was niet mogelijk.

Er zijn blijkbaar een aantal meningsverschillen tussen CD&V en N-VA, bijvoorbeeld wat betreft het zoeken naar inkomsten en de werking van het Autonoom Gemeentebedrijf.

Dat is eigen aan het begin van een nieuwe bestuursperiode. Tijdens de eerste maan-

“ Ik burgemeester?

Wie als kandidaatpaus het conclaaf binnengaat, komt als kardinaal terug buiten

In CD&V staan er trouwens nog een D, die voor Democratisch staat, en een V, die voor Vlaams staat. Het is klaar en duidelijk dat wij ook een Vlaamse partij zijn.

Naar welke politicus heeft u altijd opgekeken?

Toen hij eerste minister was, vond ik JeanLuc Dehaene (CD&V) wel indrukwekkend.

Hij stond voor de no-nonsensepolitiek. Hij gaf soms geen commentaar, omdat hij niets te vertellen had en omdat het in het belang van het dossier beter was om te zwijgen.

In mijn jonge jaren had ik ook een goede band met John Taylor (de vroegere CVP- en later VLD-burgemeester van Wichelen, lvi). Ik vond dat een man die iets kon en die wat te vertellen had. Hij kon een groep inpakken met zijn charisma. Ik ken te weinig van zijn bestuursdaden – ik was nog te jong – maar hij had zoiets jongensachtig. Hij kon twee woorden zeggen, en je was vertrokken.

Wat wilt u nog bereiken in de politiek?

Ik ben niet echt met mijn carrièreplanning bezig. Ik ben al blij dat ik in alle bescheidenheid heb kunnen meewerken aan enkele dossiers die voor Wetteren een goede zaak zijn geweest. Er blijven nieuwe uitdagingen komen. We moeten ons verstand blijven samenleggen en luisteren naar mensen die iets te vertellen hebben.

Ik heb de voorbije jaren hard gewerkt aan het creëren van een draagvlak voor de site Cordonnier. We moeten daar blijven op inzetten. Dat zal geld kosten, maar de return zal navenant zijn.

Zijn er zaken waar u spijt van hebt?

We hebben de laatste twaalf jaar tijd verspild in het dossier van de noord-zuidverbinding. Dat is niet aan mij te wijten, maar de volgende jaren moeten we ons daarin herpakken. Dat ligt moeilijk, maar we hadden vroeger knopen moeten doorhakken.

We moeten vooruitkijken, en niet te veel achterom. Ten tijde van Socrates zei men al de jeugd gaat er niets van bakken, met hen is de wereld om zeep. Dus drieduizend jaar geleden was de jeugd al verderfelijk. Als iedereen lessen trekt uit fouten uit het verleden, dan pas gaan we erop vooruit.

Lieven Van Imschoot / foto’s Koen Bracke ¿Kwets • maart 2013 • 23

¿Kwets • maart 2013 • 24

Onafhankelijk Maandblad voor de vrije Wetteraar Verjaardagsspecial • 16 februari 2013 • gratis Fotografie Bi Schutte

beeld

spraak

Vijf jaar Kwets Kwets vierde op 16 februari zijn vijfde verjaardag in de kapel van Sint-Barbara en de dj zag dat het goed was.

Rond middernacht verscheen er out of the blue een flasheditie van uw favoriete maandblad. Wie er de avond zelf niet kon bij zijn, of reeds het hazenpad had gekozen, kan de gratis special nog afhalen bij @ the movies, zolang de voorraad strekt.

‘Wij maken uw Kwets’

foto’s Didier Verbaere en Bi Schutte

Zij onthullen alles op pagina 7

¿Kwets • maart 2013 • 25

Wetterenaan-deSchelde verrijst nu al in Nijmegen

In 2017 zal Wetteren er heel anders uitzien. Dan zal het groots opgevatte project Wetteren-aan-de-Schelde afgerond zijn. Architectenbureau awg zal de verlaten terreinen van de bouwfirma De Witte gebruiken om het marktplein te verbinden met de Scheldekaai. Op de terreinen komen horecazaken en dienstencentra. Het schepencollege bezocht een gelijkaardig project in het Nederlandse Nijmegen en kwam terug met een overwegend positieve indruk.

De definitieve planning van het project in Wetteren verliep niet zonder slag of stoot.

Verscheidene buurtvergaderingen en overlegmomenten schaafden het project Wetteren-aan-de-Schelde meermaals bij, tot het geworden is wat nu het definitieve plan is: een aantrekkingspool, waar het aangenaam toeven zal zijn. De leden van het schepencollege kregen al een voorsmaakje van wat het moet worden. In november vorig jaar bezochten de excellenties op uitnodiging van het Antwerpse architectenbureau awg van Bob Van Reeth een gloednieuwe wijk in de binnenstad van Nijmegen, De Hessenberg. De wijk die awg daar heeft ontworpen, is geen kopie van wat Wetteren-aan-de-Schelde moet worden, maar geeft toch een impressie van de stijl ¿Kwets • maart 2013 • 26

ken een nieuw onderkomen en misschien wil de belastingdienst van de FOD Financiën, die al gedeeltelijk verhuisd is naar Aalst, ook wel een nieuwe vestiging in Wetteren.

Dat zijn allemaal publiekstrekkers die kunnen zorgen voor beweging en volk kunnen lokken naar het centrum.’ Herman De Wulf denkt ook nog aan andere zaken. ‘In Nijmegen hebben we een koffie gedronken in een groot koffie- en gebakhuis. We hebben toen meteen gezegd dat zo’n zaak, vergelijkbaar met de vroegere Gentse bakkerij Bloch, ook wel in het nieuwe project zou passen.’ Er mag vooral niet te lang worden getreuzeld met de invulling van de zaken, meent de schepen. Hij besluit met een boutade. ‘Het is zoals met een orgaantransplantatie, je lichaam kan dat aanvaarden of afstoten. Ik hoop dat de invulling niet te lang duurt.’ en de inplanting in een verloederd gebied.

De reacties van burgemeester Alain Pardaen (CD&V) en schepen van Stadsontwikkeling Herman De Wulf (Open VLD) zijn vrij positief. Alain Pardaen: ‘De wijk in Nijmegen lag een tijd geleden op zijn gat, maar het project, dat opgebouwd is rond lokale economie, blijkt zeer geslaagd.’ Over smaken en kleuren is het moeilijk discussiëren, maar de industriële aanblik van de woonblokken, bevalt ook Herman De Wulf. ‘De gebouwen hebben een moderne, industriële tint, maar we moeten vermijden dat het een groepering doodse woonblokken wordt.’ De belangrijkste taak van de gemeente bestaat er volgens hem in om het soort zaken die zich op de site zullen vestigen, zorgvuldig uit te kiezen. Handelspanden zijn bij voorbaat uitgesloten. ‘De handelaars uit het centrum vreesden dat Wetteren-aan-de-Schelde het centrum verder zou doen leeglopen. Het Ruimtelijk Uitvoeringsplan (RUP) verbiedt zaken die geen horeca of diensten huisvesten’, aldus De Wulf. ‘Het wordt belangrijk om er aantrekkelijke zaken in onder te brengen, en niet het zoveelste interimkantoor’. Alain Pardaen ziet nog andere mogelijkheden.

‘Schelde-Landschapspark (een intergemeentelijk samenwerkingsverband dat zich buigt over de toekomst van de Scheldevallei, lvi) zoekt uit welke dienstencentra in het project passen. Het vredegerecht en bpost zoe-

“ Het is zoals met een orgaantransplantatie. Je lichaam kan dat aanvaarden of afstoten

Lieven Van Imschoot foto’s Nanno van Blijderveen, onze correspondent terplaatse Wie informatie wil over Wetteren-aan-deSchelde, kan terecht op www.wetterenaandeschelde.be. Wie een voorsmaakje wil, kan het Nederlandse project bekijken op www. dehessenberg.nl.

Herman De Wulf

¿Kwets • maart 2013 • 27

Het Wetters dialect

wordt vereeuwigd in het Vlaams dialectwoordenboek Het dialect is met uitsterven bedreigd.

Dat is geen typisch Wetters fenomeen, maar een vaststelling die geldt voor het hele Nederlandse taalgebied. Taalkundigen kennen deze problematiek al langer. Daarom legt de Gentse universiteit (UGent) de laatste hand aan het Woordenboek van de Vlaamse Dialecten (wvd).

Even dreigde het wvd in het water te vallen, want er waren niet genoeg middelen om de realisatie te financieren. De taalkundigen van de UGent slaakten daarom een noodkreet en de Vlaamse overheid kwam met extra geld over de brug. Overal in Vlaanderen, ook in Wetteren, gingen onderzoekers op pad om de rijke dialectcultuur te boekstaven. Wij geven u alvast een impressie van het Wetters en zijn plaats in het OostVlaamse dialectlandschap.

Van de vijf Vlaamse provincies heeft OostVlaanderen veruit het meest versneden dialectlandschap, stelt professor emeritus en dialectoloog Johan Taeldeman in zijn boek Oost-Vlaams, taal in stad en land. Ook Wet¿Kwets • maart 2013 • 28

1=‘Echt’ Oost-Vlaams, 2=Waasland, 3=Denderstreek, gearceerd=overgangsgebied / Z=Zottegem, W=Wetteren, A= Aalst, enz) / Gent en Ronse: taaleilanden

teraars voelen dat aan, als ze bijvoorbeeld spreken met iemand uit Aalst of Dendermonde. Die dialecten voelen heel anders aan en zijn moeilijker verstaanbaar dan bijvoorbeeld het Oudenaards of het Zottegems. En dat heeft zo zijn redenen.

Ten oosten van de provincie, in Aalst en in Ninove bijvoorbeeld, wordt een verbrabantst dialect gesproken, dat verwantschap vertoont met het Antwerps en het Brussels.

Het Wetters behoort volgens het model van Taeldeman tot het echte Oost-Vlaams, dat gedomineerd wordt door Gent en zijn satellietstadjes Eeklo, Deinze, Wetteren, Zottegem, Oudenaarde en Ronse.

Er zijn talloze voorbeelden die aantonen dat het Wetters tot dat echt Oost-Vlaams behoort. In Wetteren spreekt men het woord kaas uit als koas. In Aalst wordt dat dan weer kèès. Hetzelfde gebeurt bij het woord schaar (schoar versus schèèr). De breuklijnen van deze twee belangrijke Oost-Vlaamse dialectgroepen liggen aan de grenzen met Wichelen (die grens loopt doorheen Schellebelle), de grens met Oordegem in Massemen en de grens tussen Boskant en Smetlede.

Tot zover de verschillen. Het Wetters vertoont op zich enkele duidelijke kenmerken.

Een van die kenmerken is het gebruik van een doffe e op het einde van een woord. Bij de bijvoeglijke naamwoorden is die e er wel bij het ene maar niet bij het andere naamwoord. Vergelijk hij is brave versus hij is doof.

Bij zelfstandige naamwoorden is er wel re-

gelmaat. De doffe eind-e maakt deel uit van bijna alle vrouwelijke naamwoorden, bijvoorbeeld straffe, geite en peere. Ook in de eerste persoon enkelvoud van een werkwoord wordt die eind-e gebruikt: ik leze, ik roepe.

Soms sluit het echte Oost-Vlaams aan bij het West-Vlaams. Een treffend voorbeeld is de zinsconstructie met tweemaal gaan: we gaan gaan eten, waarbij de eerste gaan verwijst naar iets in de toekomst, en de tweede naar het verplaatsingsaspect. Ook in het gebruik van de persoonsvorm als onderwerp (ik, gij), wordt verdubbeld of zelfs verdrievoudigd (‘k doe ‘t ekik wel). Alweer geldt: hoe meer je naar het oosten gaat, hoe minder die constructie voorkomt.

Het Wetters bevat ook enkele merkwaardige en zelfs uitzonderlijke gebruiken. Zo wordt in de verleden tijd het achtervoegsel -tege of -dege vaak gebruikt (paktege, zettege, speeldege). Daarnaast staat het echt Oost-Vlaams op het vlak van werkwoordvervoeging sterk geïsoleerd tegenover de omringende dialectgebieden (het WestVlaams, het Zeeuws, het verbrabantst OostVlaams en het Brabants). Dit is te zien in het gebruik van ik ben (tegenover ik zijn), hij ès (tegenover hij is), ik sta (tegenover ik staan).

Wat heeft een dialect voor taalkundige meerwaarde, vraagt u zich misschien af.

Een lokaal dialect, in dit geval het Wetters, kon tot de spellingshervorming van 1947 zelfs fungeren als spellinggids voor het Algemeen Nederlands (AN). In het Algemeen Nederlands zijn in de loop van de geschie-

“ Het Wetters behoort tot het echte Oost-Vlaams denis bepaalde klinkers samengevallen, en in het Oost-Vlaamse dialect niet. Vergelijk eten (vroeger: eten) en scheve (vroeger: scheeve) Onze voorouders hadden aan het dialect een perfect veilige gids, want als het woord in het dialect werd uitgesproken als ee, werd het in het AN geschreven met een enkele e (zoals in eten). Werd het in het dialect uitgesproken als ieë (schieëve), kreeg het een dubbele ee in het AN. Tot slot nog enkele fraaie dialectverschijnselen. In een antwoord op een vraag wordt aan ja en nee een zwakke vorm van het voornaamwoord toegevoegd dat in de (meestal verzwegen) volgzin het onderwerp zou zijn.

Bijvoorbeeld: Ga je mee? Jaa’k. Mag ze mee?

Jaa’s. Idem met nee. Ook deze verbuiging is onbrabants en is typerend voor onder meer het Wetters. Het echt Oost-Vlaams herbergt zelfs een op wereldniveau buitengewoon speciaal fenomeen. In een bijzin wordt al in het onderschikkend voegwoord op het

Het creëert een soort tweetaligheid en het scherpt de registergevoeligheid aan, waarbij het duidelijk wordt in welke situatie het aangewezen is om dialect te gebruiken en in welke situatie beter niet’, aldus Triest. ‘Je moet een kind nu ook niet gaan straffen omdat het een verkeerd dialectwoord gebruikt. Dialect is voortdurend in beweging en het verandert door het gebruik ervan.’

Haal uw Wetters dus regelmatig van stal als ge naar de mort gaat.

Bron: Oost-Vlaams, taal in stad en land, Johan Taeldeman (2005) Lieven Van Imschoot / Illustraties UGent

getal geanticipeerd. Vergelijk ‘t Schijnt da’ se komt en ‘t Schijnt dan ze kommen. Zo schrijft het Wetters, hoe bescheiden dan ook, wereldgeschiedenis.

Is zo’n dialectwoordenboek dan alleen voer voor wetenschappers en academici? Allerminst. Liesbet Triest werkte mee aan het woordenboek en was verbaasd over de inventiviteit van mensen in hun taalgebruik.

‘Mensen zijn zeer vindingrijk om voorwerpen en handelingen te benoemen. Een dialectwoordenboek is een uitstekend middel om het dagelijkse leven te reconstrueren van Vlaanderen in de twintigste eeuw.’

Moeten we nu onze kinderen opnieuw in het dialect opvoeden? ‘Ik zou de raad meegeven om tegen je kind dialect te praten.

W=Wetteren, De=Deinze, Ti=Tielt, K=Kortrijk, Br=Brugge, M=Maldegem, E=Eeklo, O=Oudenaarde, R=Ronse, Z=Zottegem, Dm=Dendermonde, L=Lokeren, SN=SintNiklaas, A= Aalst, N=Ninove, Gb=Geraardsbergen, B=Brussel

¿Kwets • maart 2013 • 29

Delta Crash,

dansbare pop in een indie jasje

Een paar maanden geleden voerden we Koen De Gussem in Kwets op bij de release van zijn animatiefilm Rebird. Vandaag zit hij voor ons als zanger en gitarist van een interessante nieuwkomer in het Wetterse muzieklandschap. Delta Crash is een rockcollectief van vier prille twintigers die pas hun eerste nummers in de studio van Luc Crabbe (Betty Goes Green) hebben ingeblikt.

Drie frisse popnummers zijn het resultaat. De stijl is britpop, een specifieker etiket is moeilijk te kleven. Laat het ons maar bij de Amerikaanse band The Strokes of de Londense rockband The Libertines houden om een richting aan te geven. Delta Crash is geselecteerd voor de halve finale van Rockrace, een

¿Kwets • maart 2013 • 30

Brusselse talentenjacht die aan zijn tiende editie toe is. Een gesprek met een band in de groeifase.

Hoe is jullie band ontstaan?

Koen De Gussem (zang, gitaar): Ik was drummer bij Dorian and the Grays, maar ze beslisten om met een andere drummer verder te gaan. Ik was niet mee met het niveau dat zij toen al haalden. Ik kon drummen, maar niet goed genoeg in functie van hun nummers. Nu besef ik dat, toen niet. Je vrienden die schitterende muziek maken, maar niet met jou willen verder gaan. Dan ben je van slag.

Dezelfde avond heb ik er met Bert (Lachaert, drummer, pdk) over gepraat, en in een impulsieve bui meteen ook beslist dat ik niet meer wou drummen. Het is dus zang en ritmegitaar geworden.

In de voetsporen van J. Mascis en Dave Grohl, drummers die gitarist worden.

Koen: Ik was niet meteen een schitterende gitarist, verder dan wat pingelen in de zetel was ik toen nog niet gekomen.

Bert Vanderbeken (bass): Bert en ik wilden na onze vorige band als ritmesectie samen verdergaan. Vandaar de vraag aan Koen om eens te jammen. Dus zijn we met ons drieën begonnen.

Koen: Die eerste keer was echt slecht.

Het ging alle kanten uit, maar niet de goede. Na een paar maanden vonden we via facebook een gitarist met gezonde ambitie.

Bert: Kenny (Lason, lead gitaar, pdk) kwam uit The P.F. Project, veeleer bekend van het hardere werk. Dat hij met ons wou spelen, was dus verrassend.

Hij speelt dingen die niet altijd voor de hand liggen, maar de combinatie van stijlen blijkt meestal wel te werken.

Kenny: Die eerste repetitie was het echt wel zoeken. Ik wou hen niet tot last zijn met mijn stijl, en heb dus wel getwijfeld.

Maar ik wou er wel bij horen en heb beslist om een melodie die ze al hadden verder uit te werken. Daar is het nummer Short Circuit uit gegroeid .

Koen: Kenny speelt donker en zwaar, dat zorgt voor een balans. Wat ik te melig maak, trekt hij weer recht. Wij wilden poppy muziek maken, dansbaar en breed. Muziek waar mensen op bewegen en blij van worden. Er worden vandaag veel sombere dingen gemaakt. Ik schrijf ook niet de plezantste dingen, maar ik hou er wel van om een negatieve ervaring om te zetten in iets leuks.

Short Circuit gaat over een epileptische aanval die ik had en waar ik mijn rug mee brak. Ik heb er toch nog iets moois mee gedaan. Noodles as arms, gelatine legs, limbs on the run.

Schrijven mensen geen sombere nummers om hun donkere kanten expressief te uiten?

Kenny: Kan best zijn, maar daarom moet je het effect nog niet versterken. Als je mensen omwille van de betekenis van

“ Liever een nummer dat stevig binnenkomt dan één dat langzaam doodbloedt

je teksten kan binden, hoeft de muziek niet somber te zijn.

Koen: Singer-songwriters schrijven een tekst en ondersteunen die met muziek.

Ik zoek de balans tussen beide en schrijf teksten in functie van die muziek. Het is niet mijn doel de wereld te verkondigen hoe het hier allemaal in elkaar zit.

Hoe ontstaan jullie nummers?

Koen: Er valt al eens een melodietje of een ritme op, vaak van Kenny. En daar werken we op verder. Het ritme definiëren nadien blijkt vaak wel lastig.

Bert: Het moeilijkste bij het schrijven van een nieuw nummer is het vorige achter je te laten. Weg uit dat ritme, vernieuwend blijven.

Schrijven jullie voor jezelf of voor het publiek?

Koen: Ik verlang ernaar iets te maken dat op zich staat, niet in eerste instantie om op een podium te staan of om me op een of andere manier te outen. Maar als band moet je toch proberen te denken in functie van iemand die je niet kent. Net alsof jij naar een concert gaat en de band heel kritisch bekijkt.

Kenny: We maken de nummers voor onszelf. Nummers waarvan we denken dat we ze snel beu zullen zijn, werken we niet verder uit. Bands die songs ma-

¿Kwets • maart 2013 • 31

ken voor een specifiek publiek, worden repetitief. En slaan snel niet meer aan.

Bert: Het creatieproces is het interessantste. Songs maken, spelen en weer aanpassen, ook al vond je ze in eerste instantie wel goed. We vinden dat onze nummers vaak in dezelfde lijn liggen, dus we passen ze nog geregeld aan.

Heb je in de studio veel aan de nummers geschaafd?

Koen: In het repetitiekot gaan heel veel klanken verloren, maar in de studio hoor je elk detail. Elke ademhaling of beweging met je lippen wordt uitvergroot. Het is soms verrassend hoe goed of hoe slecht iets kan klinken.

Kenny: Luc heeft ons heel goed begeleid. Hij geeft advies, maar laat je wel je ding doen.

Koen: Veel mensen hadden er ons op gewezen dat bij Running Untide het refrein lang op zich liet wachten. Toen Luc dezelfde opmerking maakte, hebben we snel een hele strofe geschrapt. Met resultaat. Dat is waarschijnlijk typisch voor een jonge band. Een nummer maken van vijf minuten rond dezelfde melodie kan je niet als je nog maar net bezig bent. Liever een nummer dat ste¿Kwets • maart 2013 • 32

“ Het moeilijkste bij het schrijven van een nieuw nummer is het vorige achter je te laten

vig binnenkomt dan een dat langzaam doodbloedt. Je moet de drang blijven hebben om iets goeds of moois te maken, of het nu muziek of film is.

Wie zijn jullie grootste invloeden?

Kenny: Dat zal Smashing Pumpkins zijn.

Niet dat dit overduidelijk blijkt uit de muziek die we maken, maar ik haal mijn inspiratie daar wel. Mijn achtergrond is dus harder dan de indie-rock die we nu spelen, maar de combinatie werkt wel met wat de rest van de band brengt.

Koen: The Strokes en Arctic Monkeys blijven me boeien en hebben een enorme invloed. Maar ook Interpol, wat dromerig en duister. Of The Smits, Beach House en The Vaccines. Bij die laatste weet je direct waar je aan toe bent, kort en krachtig.

Piet De Keulenaer / foto’s Sander Franck en Delta Crash Delta Crash speelt op 29 maart in de gemeentelijke feestzaal (organisatie JOC Exixion) en op 4 mei op Giverpop.

De songs kan je beluisteren op vi.be// deltacrash.

babyborrel / doopfeest Baby op komst, Proficiat!

Een babyborrel of doopfeest is de ideale manier om uw baby te vieren. wij verzorgen alles: catering op maat - dranken - animatie zodat u optimaal kan genieten van uw kleine spruit en uw genodigden tijdens uw feest!

meer info: 053/800.700 info@feestzaalintermezzo.be

¿Kwets • maart 2013 • 33

Flor Spanhove

wil badmintontopper worden

Belgium’s got talent, dat ontdekken wij af en toe op tv. Maar ook Wetteren’s got talent, dat ontdekken wij af en toe op onze zoektocht naar sportonderwerpen voor Kwets. Zo is er bijvoorbeeld de 17-jarige Flor Spanhove uit de Kasterstraat. Lid van de nationale junioresploeg badminton en leerling op de topsportschool. Hij is één van de jongeren op wie de Vlaamse Badmintonliga rekent voor de toekomst.

‘Ik koos net zoals veel jongeren voor die bepaalde sport omdat mijn vader ze beoefende’, vertelt Flor Spanhove. ‘Ik speelde badminton in onze tuin en dat ging goed.

Daarom besloot ik aan te sluiten bij BC Challenge in Wetteren. Toen ik ongeveer tien jaar was, ben ik overgestapt naar De Pluim-

¿Kwets • maart 2013 • 34

plukkers. Dat is een Gentse club die momenteel vooral in sporthal Rozenbroeken in Sint-Amandsberg speelt en waar ik een betere opleiding kon krijgen. Van de topsportschool had ik op dat ogenblik nog nooit gehoord. Maar op het einde van het eerste middelbaar kreeg ik een brief in de bus dat ik testen mocht doen om in aanmerking te komen voor de topsportschool badminton in het Antwerpse Edegem.’

Heb je onmiddellijk beslist om de stap naar die school te zetten?

Neen. Daar is wel wat discussie aan vooraf gegaan. Ik moest ervoor op internaat en dat was geen gemakkelijke beslissing voor mijn ouders. Maar ik wou het heel graag en daarom hebben mijn ouders het toch toegestaan.

Wat moeten we ons voorstellen bij het programma dat je in een dergelijke topsportschool krijgt?

Wat het middelbaar betreft, krijgen wij een volledig lessenpakket. Wij zien dus evenveel leerstof als de andere leerlingen, maar op minder uren. Daardoor blijft er iedere dag tijd over om voor het badminton te trainen.

In totaal komen wij zo aan een twintigtal uren training per week. Daarin zit ook een viertal uren fysieke training, die een basis moet bieden om de vele trainingen aan te kunnen en kwetsuren door overbelasting te voorkomen.

Hoe hoog is het niveau van het badminton in België in vergelijking andere Europese landen?

“ In de topsportschool krijgen wij een volwaardig lessenpakket

Eigenlijk niet zo hoog. Als je ziet dat ik met De Pluimplukkers als junior mee kan in de clubcompetitie in de hoogste Belgische afdeling, dan is dat toch een teken. Zoiets zou in Denemarken totaal uitgesloten zijn. België was vroeger zelfs geen subtop in Europa maar nu zijn we toch de achterstand aan het verkleinen. Niet alleen het groter aantal uren training, maar vooral de ervaring die wij opdoen in het buitenland speelt daarin een grote rol. Op dit moment speel ik nog weinig competitie met mijn club. De federatie geeft ons momenteel immers de kans om veel stages en toernooien in het buitenland te doen, als voorbereiding op het Europees Kampioenschap voor juniores van 22 tot 31 maart in het Turkse Ankara. En ik ¿Kwets • maart 2013 • 35

merk toch dat die buitenlandse contacten helpen om geleidelijk aan de kloof te dichten met de betere Europese landen.

Waar zie jij jezelf eindigen als badmintonspeler?

Dat weet ik nu nog niet zo goed. Mijn doel is om in de nationale selectie van de seniores te geraken. En dan zie ik wel verder. Ik zit nu in het zesde middelbaar en ga volgend schooljaar zeker verder studeren. Met het topsportstatuut kan je je studiepunten spreiden, dus is dat zeker haalbaar. Ik besef ook dat je in België van badminton alleen niet kunt leven. Momenteel zijn mijn resultaten nog niet zo belangrijk. Ik investeer nu vooral in mijn carrière om er later een betere speler van te worden. Omdat ik een A-klassement heb, moet ik in de Belgische toernooien opboksen tegen de beste seniores. De kwaliteit van mijn matchen is dan belangrijker dan het resultaat. Telkens ik een ronde verder geraak, is dat alweer een ervaring erbij. Op die manier hoop ik dat de investering die ik nu als junior doe in de toekomst zal lonen. Het is tenslotte pas wanneer ik senior zal zijn, dat het resultaat echt zal tellen.

Philippe Cryns / Clubfoto’s

¿Kwets • maart 2013 • 36

Challenge-toernooi

“ Van badminton alleen zal ik niet kunnen leven

Badmintonclub Challenge, de vroegere club van Flor Spanhove, organiseert op zaterdag 9 en zondag 10 maart zijn intussen in Vlaanderen alom bekende toernooi. Met een 320-tal inschrijvingen zullen het twee superdrukke dagen worden in De Warande. Het toernooi staat open voor spelers met een D-, C2-, C1-, B2- en B1-klassement.

Zaterdag worden de dubbelwedstrijden bij de mannen en vrouwen afgewerkt.

De finales zijn te verwachten omstreeks half zeven ‘s avonds. Ook de voorrondes van het enkelspel worden dan gespeeld. ‘s Zondags zijn er nog de halve finales en finales van het enkelspel. Deze laatste wedstrijden zullen ongeveer op de middag plaatsvinden. Daarnaast zijn er op de tweede dag ook de reeksen gemengd dubbelspel. Die finales zullen ten laatste om half vier starten, omdat er ‘s avonds nog een volleybalwedstrijd van Real Wetteren in de sporthal gepland staat.

Bijna boven in de benedenstraat, vlakbij de markt, van dinsdag tot en met zaterdag, van ‘s morgens 8.30 uur tot ’s namiddags 17.30 uur, een rustig en sfeervol koffiehuis.

“de geoorloofde troost” ¿Kwets • maart 2013 • 37

De verzamelaar

uit liefde voor Japanse motoren

Een praatje slaan met motordealer Patrick Lammens is voor mij een beetje terugkeren naar een lang vervlogen tijd. Eind jaren zeventig werd ik door de beter geïnformeerde motards naar Massemen gestuurd om er mijn veel te trage bromfiets te laten opdrijven door een jonge sleutelaar met gouden handjes: de zoon van Boerenbond/ Aveve-concessiehouder Lammens in de Lambroekstraat. Ik kwam er terecht in een rudimentair hok, opgetrokken uit betonen triplexplaten, weggestopt tussen bergen steenkool en paletten met dierenvoer.

Ik leerde er de beginselen van alles wat met motormechaniek te maken heeft en werd verliefd op een doos gevuld met de restanten van een Ducati 350 Desmo. Meer dan dertig jaar later heeft Patrick nog altijd iets met dozen vol motoronderdelen.

Lammens Motors is vandaag een naam als een klok in motorland. Patrick en zijn vrouw Veerle Van Durme bouwden in de voorbije decennia een bijzonder succesvolle motorzaak uit. Zij mochten onlangs voor de vijftiende keer de trofee Beste Yamaha-dealer van België op hun toonbank zetten. Los van de zuiver mercantiele besognes staat Patrick zijn liefde voor al wat Japans is en twee wielen, een motor en een uitlaat heeft. ¿Kwets • maart 2013 • 38

Elke motorhandelaar heeft veel motorfietsen op zijn erf staan, maar bij jou zitten daar wel uitzonderlijk veel oude exoten tussen.

Ik vroeg mijn btw-nummer aan begin jaren tachtig. Toen moest je nog 21 zijn om daarvoor in aanmerking te komen, maar ik was wel al jaren bezig met alles wat om en rond motorfietsen draaide. Toen mijn motorzaak goed en wel op poten stond, haalde ik nu en dan een oude machine in huis, puur uit liefde voor het model of voor de mechaniek die erin stak. Ik herinner me een compleet verhakkelde Yamaha TX 750 die een klant me in de begindagen in handen stopte met de boodschap maak er maar weer een goeie van. Na drie maanden intensief sleutelen reed het ding zoals het moest, maar een paar weken later was er alweer iets kapot. Uiteindelijk bleek dat het model van huis uit niet echt solide in elkaar zat, maar ik heb er later alsnog een goed bewaard exemplaar van in huis gehaald, puur uit nostalgie, als aandenken aan al die miserie eigenlijk.

Het is duidelijk niet bij dat ene model gebleven.

Euh, nee. Je mag rekenen dat hier door de bank genomen zowat vierhonderd motorfietsen een plaatsje moeten krijgen en daartussen staan toch ongeveer vijftig à zestig oudere motoren.

Naar welke modellen gaat je voorkeur?

Het zijn sowieso allemaal Japanners, gewoon omdat ik daarmee mijn stiel heb geleerd.

Als jonge en ambitieuze motorman begon ik soms aan uitzichtloze projecten die ik na

maanden toch tot een goed einde bracht. Als je dan zoveel jaar na datum eenzelfde machine tegen het lijf loopt, wil je die hebben!

Kan je de tel nog bijhouden?

Ik heb een twintigtal oldtimers/youngtimers die intussen echt in goede staat verkeren, daarnaast staan hier nog een dertigtal retromodellen waar nog een hoop werk aan is. Mijn eerste plan was hierboven in mijn onderdelenmagazijn een aantal compleet gerestaureerde modellen tentoon te stellen, maar ondertussen hebben de onderdelen en de andere verzamelobjecten de bovenhand genomen. Maar voor elke oude motor die ik koop, maak ik een bestek op van ontbrekende of kapotte onderdelen, waarna ik op binnen- en buitenlandse beurzen op zoek ga naar de juiste stukken. Die komen dan in een doos terecht die vroeg of laat geopend wordt.

Wanneer vind je daar in godsnaam tijd voor?

De winter is sowieso het aangewezen seizoen om een beetje orde op zaken te stellen. Ik kan dan beroep doen op enkele van mijn mecaniciens om een handje toe te steken, maar meestal komt het erop neer dat ik de meeste herstellingen zelf doe. En met veel plezier, want eigenlijk is het pure sleutelwerk nog altijd het liefste wat ik doe. Ik heb me voorgenomen om elke winter één model tot in de puntjes af te werken. Dat neem ik dan mee naar huis om het een plekje te geven in mijn kleine, maar fijne privécollectie.

Hanteer je een strikt budget bij het uitbouwen van je collectie?

Absoluut niet. Als ik iets tegen het lijf loop dat de moeite waard is of waar ik al lang naar op zoek ben, betaal ik graag de juiste prijs. Mooi meegenomen is dat het niet zelden een goede investering blijkt te zijn. Ik heb hier nogal wat modellen staan die het dubbele/driedubbele kunnen opbrengen van wat ik er indertijd voor betaald heb. De vraag is natuurlijk of ik daar zou voor vallen. Onlangs was er iemand die een te gek bod deed voor de Yamaha RD 500 uit 1986 die ik hier in de showroom heb staan. Maar dan denk ik: wat heb je aan de titel de rijkste van het kerkhof? Ik zie mijn collectie zeker niet als een belegging, maar een appeltje voor de dorst zou het in minder goede tijden wel kunnen zijn.

Heb je al een ‘landingsscenario’ voor ogen?

Eigenlijk wel. Ik zie mezelf op m’n zeventigste graag zitten met een paar goede vrienden om me heen en een hoop oude auto’s en motoren waarvan we kunnen zeggen: weet je nog? Die liefde voor mechaniek, voor vormen en rondingen, is de hoofdreden waarom ik met zoveel plezier een oude motor in huis haal.

Dirk Gossye / foto’s Didier Verbaere

Private Dinning Onze

staat ter beschikking van uw business lunch, verjaardagdiner, huwelijk, communiefeest, lentefeest… (max 14p) Wij maken graag een voorstel op maat.

annoo 1867 Salons

met moderne look

Jong en oud komen samen l Jonge creatieve keuken l Klassiek & hedendaags kader l Zomers een prachtig terras.

Foodie Mondays Elke maandagavond

75 euro p.p. — Een menu met alles op en aan, Stef verrast

www.hostellerielesco.com Gastronomie van de bovenste plank

reservaties 0475 560 439 – 7/7 voor lunch en diner Stationsstraat 50, Wetteren ¿Kwets • maart 2013 • 39

Vierkantspuzzel

Nieuwe opgave:

Aan de hand van vier foto’s zoeken we iets of iemand met een band met Wetteren. Het kan een persoon zijn, een gebouw, een gebeurtenis, een begrip, ...

Wie denkt de oplossing te kennen, mag ze voor 15 maart mailen naar info@kwets.be of sturen naar Kwets vzw, Victor Van Sandelaan 134, 9230 Wetteren. Uit de inzendingen zal een min of meer onschuldige Kwetshand de winnaar selecteren. De winnaar ontvangt een geschenkbon voor een etentje in Tearoom-Restaurant Seatime (Zeshoek, Wetteren) ter waarde van 50 euro.

Oplossing vorige maand:

We zochten met de wedstrijd van vorige maand de Wetterse culturele vereniging vzw Kultuurschuur.

Uitleg tips: - linksboven: een schuur. De naam Kultuurschuur werd ontleend aan de schuur van het klooster van de Zusters Apostolinnen in Overbeke die van bij de start in 2001 tot 2010 de thuisbasis was.

- rechtsboven: een fragment uit het logo van de vereniging.

- rechtsonder: een detail van het prachtige plafond in de kapel van het Scheppersinstituut, de huidige locatie van Kultuurschuur.

- linksonder: foto van het jazzconcert in de kapel op 10 september 2012, met o.a. Marcos Varela, Chema Saiz en John Snauwaert.

Ook deze maand zoeken we een Wetterse vereniging.

En de winnaar deze maand is Bernadette Van De Vijver De winnaars van de voorbije twee wedstrijden ontvangen eerstdaags hun geschenkbon. Met excuses voor de vertraging.

in samenwerking met

¿Kwets • maart 2013 • 40

Home Interiors ...uw landelijke stijl

Open op zaterdag en zondag Open ma, di, do, vrij, za van 10 - 12 u + 13.30 - 18 u • zo 10 - 12 u + 14 - 17 u • Gesloten op woe.

Zuiderdijk 25 • 9230 Wetteren • T 09 365 77 98 • F 09 365 77 94 • houseandgardenindoor@skynet.be • www.houseandgardenwetteren.be 40 ingerichte kamers in landelijke stijl!

advertentie Kwets 220B x 248H 21 feb.indd 1

¿Kwets • maart 2013 • 41 21/02/13 18:16

Kortgeknipt

len zich machteloos tegen een ander soort criminaliteit, namelijk de weerkerende vervuilende lozingen in de Molenbeek. Op 11 februari was het weer prijs: de Molenbeek had een abnormaal bleke kleur en er dreven bellen schuim op. Misschien moeten de oeverbewoners van de Molenbeek ook een Buurt Informatie Netwerk (BIN) beginnen?

Bij @ the movies aan de Gentsesteenweg kan je vanaf zaterdag 30 maart ook terecht voor uw dagelijks dagblad, wekelijks weekblad en maandelijks... En uiteraard voor uw maandelijkse Kwets. At the movies wil hiermee zijn aanbod als entertainmentstore verder uitbreiden. De openingsuren worden aangepast naar 7u tot 21u (zaterdag vanaf 8u) en ook op zondag kan je tussen 13u en 21u, naast een film en een game, wat lectuur mee naar huis nemen. Naar aanleiding van de start als dagbladhandel ligt er tijdens het verlengde weekend van 30, 31 maart en visdag 1 april een gratis weekendkrant voor u klaar. Op zaterdagmorgen word je daarenboven getrakteerd op koffie met croissant.

Criminaliteit is een rekbaar begrip. De correctionele rechtbank van Dendermonde heeft elf leden van de Field Liberation Movement (FLM) veroordeeld tot celstraffen tussen de zes en de acht maanden omdat ze zich vergrepen hebben aan Wetterse ggo-aardappelen. Vijf verdachten kregen effectieve straffen en moeten voor de schade op het proefveld in Wetteren een vergoeding van ongeveer 25.000 euro betalen. De verdediging heeft beslist in verzet te gaan, zodat het proces moet worden overgedaan.

Volgens FLM ondergraaft het Belgisch gerecht op die manier de vrijheid van meningsuiting fundamenteel en wordt de strijd voor duurzame landbouw gecriminaliseerd.

Je moet de kranten al heel grondig lezen om te weten wie in de gemeenteraad en wie in het ocmw zit. Men bleef ook in februari schuiven met de stoelen. Op de gemeenteraad van donderdag 21 februari legde Piet Van de Gracht (CD&V) de eed af, omdat partijgenoot Michaël Beeckman bedankte voor zijn mandaat. Van de Gracht moest daardoor op zijn beurt vervangen worden door Karel Goossens (CD&V) als ocmw-raadslid. Op dezelfde gemeenteraad deelde Sabas Moschidis ook mee dat hij uit de Respect-fractie stapt en voortaan als onafhankelijk gemeenteraadslid door het leven gaat. Om al deze veranderingen en wisselingen sinds het begin van het jaar op te tekenen heb je al een dik boek nodig.

Gerard Hoffelinck (1938) uit Massemen heeft echt een kanjer van een boek geschreven.

Moord in de kathedraal telt 484 pagina’s kleine druk en is in eigen beheer uitgegeven. ¿Kwets • maart 2013 • 42

Het is een streekroman die zich afspeelt in Smetlede en omgeving voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. Hoewel deze flink uit de kluiten gewassen dorpskroniek nog wat eindredactie had kunnen gebruiken, bevat hij veel mooie passages. De pittige dialogen zijn in een authentiek klinkend dialect opgetekend. Hoffelinck heeft vier jaar aan het boek gewerkt. Je kan het kopen voor 25 euro bij de auteur zelf: Gerard Hoffelinck, Begijnestraat 79, Massemen (Tel: 09/369 37 91).

Spannend is het ook wel eens in de buurt van den Blakken, als inbrekers op pad zijn.

In plaats van lijdzaam toe te zien, blazen de bewoners van Den Blakkenlaan, de Reuzenlaan, de Karel De Brichylaan en de Beukendreef het Buurt Informatie Netwerk (BIN) nieuw leven in. Dat werd eind januari in overleg met de lokale politie besloten. Een aantal buurtbewoners vormen een stuurgroep, die met de politie de activering van de BIN en het communicatiesysteem bespreekt.

Agnes Bellemans en Roel Dogimont van Van Hauwermeirsmolen in Massemen voe-

In elk geval zijn coureurs beter af met volkoren pasta dan met petatten. Op 8 maart wordt de wielerploeg voor dames, het Autoglas Wetteren-Group Solar Cyclingteam, aan de pers voorgesteld. Het team is met 21 wielrensters de grootste Belgische wielerploeg voor dames. Ook drie Wetterse dames maken deel uit van het team: Kelly Van den Steen, Kim van den Steen en Kristina Coolens. De ploeg was één van de drie Belgische niet-UCI teams die een uitnodiging kregen voor Omloop Het Nieuwsblad.

Van de sport naar de kunst. Anne Tirez-Van de Meerssche stelt van 1 maart tot eind mei haar schilderijen tentoon in het provinciaal domein Den Blakken. Als psycho-pedagoge wil ze naar eigen zeggen gevoelens, belevingen en ervaringen van haarzelf en de medemens in zijn leefsituatie op het doek uitdrukken. De werken zijn te koop en de opbrengst van de expositie gaat volledig naar de vzw NONA (NoNamechild). NONA geeft kinderen in Roemenië een nieuwe toekomst. Zie www.nonamechild.eu. De expositie is geopend op woensdag, donderdag, vrijdag en zondag van 11 tot 21 uur, op zaterdag vanaf 15 uur.

Liefhebbers van Chopin kijken uit naar het pianorecital van de Indiër Seenu Singh op zaterdag 9 maart om 20 uur in de Sint-Barbarakapel aan de Cooppallaan. Dit concert wordt georganiseerd door Kultuurschuur vzw in samenwerking met het Festival

van Vlaanderen en cc Nova. Volgens critici laat Seenu Singh, die sinds 1994 in België woont, de werken van Chopin op een unieke manier zingen. Hij wordt geregeld uitgenodigd op gerenommeerde concerten overal ter wereld en schitterde in verschei-

dene internationale pianowedstrijden. Hij behaalde onder andere in 2007 de eerste medaille in het XIIème Concours de Piano de Brest, Catégorie Z: Chopin.

We eindigen in Massemen. De Gezinsbond Massemen - Westrem organiseert op 16 maart een tweedehandsbeurs in de turnzaal van de Vrije Basisschool, Massemsesteenweg 244. Van 11 tot 14.30 uur kun je er allerlei spulletjes verkopen of voor een zacht prijsje op de kop tikken, van kinderkledij, babymateriaal, speelgoed en boeken tot fietsen. Info en inschrijvingen: heidi.portael@telenet.be En ten slotte is er ook nog Eendracht Massemen, dat op zondag 31 maart zijn tachtigjarige bestaan viert. De voetbalclub brengt op Kapellekouter een show met The Sunsets, Christoff & Lindsay en Swoop. Proficiat aan de kwieke jarige.

¿Kwets • maart 2013 • 43

De slaapkamer van Tuur Mertens

Dag Tuur, hoe oud ben je?

Ik ben 22 jaar.

Waar ga je naar school?

Ik volg Toegepaste Bio-ingenieurswetenschappen aan de Hogeschool Gent Wat wil je later worden?

Ik wil heel graag gelukkig worden.

Wat is je favoriete muziek?` Ik luister graag naar metalcore (Parkway Drive, The Ghost Inside), maar ik hou ook van Pink Floyd.

Aan welke poster of welk voorwerp in je slaapkamer ben je het meest gehecht?

Mijn favoriete voorwerp is mijn zelfgemaakte hoogslaper, omdat ik nu eenmaal graag... slaap.

Wat staat daar op uw muur getekend?

Dat moet Spike Spiegel uit de Japanse anime-reeks Cowboy Bebop voorstellen. Ik heb hem met een alcoholstift rechtstreeks op de muur getekend.

Slaapwel Tuur.

Bert Ydiers ¿Kwets • maart 2013 • 44

¿Kwets • maart 2013 • 45

Balderop

loze Wetteraars. Wie immigreert vanuit het bevriende Wichelen wordt een Wichelse Wetteraar. Manman. Wie vanuit het verre Reet zijn geluk alhier komt beproeven … inderdaad.

Rondom de kerktorens en in vogelperspectief

Nou, was me dit hier even een kort maandje. De vorige Kwets is amper uitgelezen, bovendien verscheen er halfweg de maand een extra flashnummer (nu al een collector’s item), en ik zit hier alweer voor een leeg en wit blad met mijn duim in mijn mond. ’t Is dat ik jullie graag zie.

En jullie wonen hier bovendien graag, in Double You City. Ik mocht het lezen in Rondom, een nieuwe regiogids van Het Nieuwsblad. Gratis van bus tot bus geleverd. Daar kunnen die zakkenvullers van Kwets nog iets van leren, hoorde ik hier en daar reeds waaien.

Maar goed, het is schoon wonen in en rond Wetteren, dit onthoud ik eruit. Zes op de tien inwoners willen hier nooit meer weg. Mooi vind ik dat. Zoiets ontroert me en ik beloof me nog meer in te spannen achter het nu reeds minder lege, witte blad en niet meer nonchalant te flirten met de deadline. Voor die twee en een halve euro die de Kwetslezers maandelijks moeten afdokken, mag er al eens een beetje zweet gelaten worden op de redactie, nietwaar. Ik stel voor om alvast de verwarming iets hoger te zetten.

Merkwaardig toch wel was dat het merendeel hier wil blijven wonen vanwege het vele groen in de gemeente. Zoals jullie we¿Kwets • maart 2013 • 46

ten heeft Kwets sinds kort wel enige ervaring met enquêtes en nu vraag ik me af - in alle bescheidenheid - hoe dat hier zit met de geografische spreiding van de respondenten (manman, heb ik dure woorden bijgeleerd afgelopen jaar). Volgens mij zijn enkel de Ten-Eedse Wetteraars, de Massemse Wetteraars en de Westremse Wetteraars bevraagd geweest. Ofwel is die bewuste enquête gevoerd ten tijde van Tuin 2012 op de Grote Plaats.

Hoe dan ook, onze brave burgervader doet er nog een schepje bovenop en blaast de loftrompet. Ik citeer: Bekijk Wetteren van uit de lucht en het is één groene vlek. Wie ben ik om dit tegen te spreken, ‘k heb die helikopterfoto’s ook al gezien. Probleem is dat ik geen vogel ben en noodgedwongen met beide voetjes op de grond leef. Geen ivoren torens voor deze straatloper. Maar akkoord, ik leef hier ook en vooral graag. Ik maak me alleen zorgen over die vier onnozelaars (enfin, vier op de tien) die hier wél willen verhuizen. Als ze denken dat het op een ander beter is, dat ze het dan maar rap afbollen, de ondankbare vlegels!

Met open armen ontvangen we iedere nieuwe inwoner. Vraag is hoe we die dan moeten noemen. We hebben hier nu in WCity zowat 84 nationaliteiten rondlopen.

Het zal jullie misschien verbazen, maar de meerderheid daarvan zijn Nederlanders, echtwaar. Correct als we zijn, gaan we die niet trachten allochtonen te noemen.

Nederlandse Wetteraars, zeg maar. Er zijn ook enkele vaderlandslozen bij. Vaderlands-

In de politiek moet de Reetse Wetteraar het alvast niet proberen. De staatssecretaris voor Asiel en Migratie zette hier een statement neer van heb je me daar. De foto sprak boekdelen, wat zeg ik, een bibliotheek vol encyclopedieën. Double You City leek plots één blauwe vlek.

Ondertussen ben ik opgelucht dat al die nieuwjaarsrecepties en het handjesschudden eindelijk achter de rug zijn. Het bleef maar duren. Ik heb me een venerische ziekte gekust en mijn hand is één blauwe plek.

Tijd voor lente en zon. Op terrassen en in het straatbeeld kunnen we dra genieten van een ondeugend kuitje. Niets zo aangenaam als het nieuws op de geplaveide trottoirs zelf te gaan zoeken. Geen enkele plaatselijke persmuskiet zal me tegenspreken.

Mijn hart maakte een sprongetje toen ik in de Rondom een heuse horoscoop ontwaarde. Mijn absolute lievelingsrubriek in allerlei boekskes. Ik begrijp de hoofdredacteur van Kwets niet wanneer hij zegt dat een horoscoop zever, bladvulling en platte commercie is.

En wat denk je dat je nu hebt gelezen, misschien?

Ik vel geen oordeel. Ik beschouw.

J. uit W.

TE ONTDEKKEN IN WETTEREN

EARTH DREAMS: Technologie voor de volgende generatie

Autobedrijf OST Zuidlaan 296 9230 Wetteren www.ost-vlaanderen.be 09 369 19 65 ¿Kwets • maart 2013 • 47

Continuïteit en vernieuwing in software voor kmo’s • www.datam.be

Jozef Buyssestraat 72, 9230 Wetteren Tel.+32 (0)9 366 17 73 • E-mail: info@datam.be ¿Kwets • maart 2013 • 48