Díptico díaz castro

LETRAS GALEGAS 2014

Equipo da Biblioteca Xoรกn Farias e ENDL 17 de maio de 2014

X

osé María Díaz Castro

construída cos cartos enviados

naceu no Vilariño dos

polos seus veciños emigrados en

Cregos, na parroquia de

cuba.

Os Vilares, concello de Guitiriz, o 19 de febreiro de 1914.

Procedía dunha familia labrega, polo que Xosé María tivo que traballar en todo tipo de faenas agrícolas.

Díaz Castro cos seus compañeiros do Seminario

Aos quince anos (1929) ingresou no Seminario de Mondoñedo para seguir os estudos de crego. Alí escribiu poemas,

os

seus

chegando

primeiros a

publicar

algúns no xornal “El

Progreso

Villalbés”, de Vilalba, en Lugo.

Ao saír do seminario ten que

O poeta cos seus tres irmáns

Os

seus

primeiros

estudos

realizounos na veciña escola de Buriz e continuounos na súa aldea

incorporarse a filas no exército, pero

foi

unha

experiencia

traumática.

natal, na “Escola da Conchada”, Equipo da Biblioteca Xoán Farias e ENDL 17 de maio de 2014

Durante

este

tempo

mantén

correspondencia cunha “madriña de guerra” vasca, que máis tarde convertirase

na

súa

muller,

Teresita, anos máis tarde, moito despois de rematar a guerra civil.

Adicouse ao ensino e a estudar diferentes idiomas, traballando como

a

Galicia

destinado

hospital militar de Pontevedra.

en

Madrid,

chegando a ser encargado dos

Durante o Servizo militar

Volve

tradutor

servizos de tradución de francés, ao

inglés, alemán, italiano, portugués, holandés e linguas escandinavas.

Detalle da portada do seu libro, editado por Galaxia no ano 1961

É autor dun único libro de poemas en Xosé María e Teresita. Casaron o 10 de agosto de 1954

lingua

galega,

“NIMBOS”,

Equipo da Biblioteca Xoán Farias e ENDL 17 de maio de 2014

editado no ano 1961 e no que amosa a súa preocupación por galicia e polos problemas de todo ser humano, a vida, a morte e o paso do tempo.

“Nimbos” consta de sete partes: PÓRTICO,

NOITE,

LUZ,

ESPERANZA, MILAGRE, SONO

Logotipo da Asociación Xermolos, obra de Felipe Senén

E FERIDA. Tras

unha

vida ao

entregada

á

ensino

á

Na década dos 80 volve á súa

investigación,

e

terra, Guitiriz, e alí colabora coa

tradución, o poeta Xosé María

asociación “Xermolos”.

Díaz Castro foi soterrado no cemiterio de Guitiriz no ano 1990.

Este ano a Real Academia Galega adícalle

o

Día

das

Letras

Galegas pola defensa e uso que fixo do noso idioma.

Díaz Castro nos locais da Asociación Xermolos

Equipo da Biblioteca Xoán Farias e ENDL 17 de maio de 2014

CON DÍAZ CASTRO Paco Nogueiras

Teño forza na lingua, teño luces a lumear, teño a palabra xusta para falar.

Deixo a mirada lonxe, dentro dun libro meu ollar da terra que non quere camiñar.

Un paso adiante e outro atrás, Penélope está a agardar.

Fago do chan un ceo, con estrelas a pendurar, poemas para quen os queira cantar.

Semento nubes no tempo porque o tempo ha de guiar as liñas que as miñas rimas poden deixar.

Un paso adiante e outro atrás, Penélope está a agardar.

Con Díaz Castro unha porta empeza a abrir e botan máis fortes

as letras a raíz.

Con Díaz Castro hai regatos a correr, que levan e traen pinguiñas tan doces coma o mel. (BIS) Un PÓRTICO hei facer e unha NOITE sen esquecer poner unha LUZ que todos poidan ver.

Hei dar ESPERANZA que un MILAGRE pode chegar e un SOÑO miña FERIDA borrar.

Un paso adiante e outro atrás, Penélope está a agardar.

Con Díaz Castro unha porta empeza a abrir e botan máis fortes as letras a raíz.

Con Díaz Castro hai regatos a correr, que levan e traen pinguiñas tan doces coma o mel.

¡FELIZ DÍA DAS LETRAS GALEGAS! Equipo da Biblioteca Xoán Farias e ENDL 17 de maio de 2014