LETRAS GALEGAS 2014
Equipo da Biblioteca Xoรกn Farias e ENDL 17 de maio de 2014
X
osé María Díaz Castro
construída cos cartos enviados
naceu no Vilariño dos
polos seus veciños emigrados en
Cregos, na parroquia de
cuba.
Os Vilares, concello de Guitiriz, o 19 de febreiro de 1914. Procedía dunha familia labrega, polo que Xosé María tivo que traballar en todo tipo de faenas agrícolas. Díaz Castro cos seus compañeiros do Seminario
Aos quince anos (1929) ingresou no Seminario de Mondoñedo para seguir os estudos de crego. Alí escribiu poemas,
os
seus
chegando
primeiros a
publicar
algúns no xornal “El
Progreso
Villalbés”, de Vilalba, en Lugo. Ao saír do seminario ten que
O poeta cos seus tres irmáns
Os
seus
primeiros
estudos
realizounos na veciña escola de Buriz e continuounos na súa aldea
incorporarse a filas no exército, pero
foi
unha
experiencia
traumática.
natal, na “Escola da Conchada”, Equipo da Biblioteca Xoán Farias e ENDL 17 de maio de 2014
Durante
este
tempo
mantén
correspondencia cunha “madriña de guerra” vasca, que máis tarde convertirase
na
súa
muller,
Teresita, anos máis tarde, moito despois de rematar a guerra civil.
Adicouse ao ensino e a estudar diferentes idiomas, traballando como
a
Galicia
destinado
hospital militar de Pontevedra.
en
Madrid,
chegando a ser encargado dos
Durante o Servizo militar
Volve
tradutor
servizos de tradución de francés, ao
inglés, alemán, italiano, portugués, holandés e linguas escandinavas.
Detalle da portada do seu libro, editado por Galaxia no ano 1961
É autor dun único libro de poemas en Xosé María e Teresita. Casaron o 10 de agosto de 1954
lingua
galega,
“NIMBOS”,
Equipo da Biblioteca Xoán Farias e ENDL 17 de maio de 2014
editado no ano 1961 e no que amosa a súa preocupación por galicia e polos problemas de todo ser humano, a vida, a morte e o paso do tempo. “Nimbos” consta de sete partes: PÓRTICO,
NOITE,
LUZ,
ESPERANZA, MILAGRE, SONO
Logotipo da Asociación Xermolos, obra de Felipe Senén
E FERIDA. Tras
unha
vida ao
entregada
á
ensino
á
Na década dos 80 volve á súa
investigación,
e
terra, Guitiriz, e alí colabora coa
tradución, o poeta Xosé María
asociación “Xermolos”.
Díaz Castro foi soterrado no cemiterio de Guitiriz no ano 1990.
Este ano a Real Academia Galega adícalle
o
Día
das
Letras
Galegas pola defensa e uso que fixo do noso idioma.
Díaz Castro nos locais da Asociación Xermolos
Equipo da Biblioteca Xoán Farias e ENDL 17 de maio de 2014
CON DÍAZ CASTRO Paco Nogueiras
Teño forza na lingua, teño luces a lumear, teño a palabra xusta para falar. Deixo a mirada lonxe, dentro dun libro meu ollar da terra que non quere camiñar. Un paso adiante e outro atrás, Penélope está a agardar. Fago do chan un ceo, con estrelas a pendurar, poemas para quen os queira cantar. Semento nubes no tempo porque o tempo ha de guiar as liñas que as miñas rimas poden deixar. Un paso adiante e outro atrás, Penélope está a agardar. Con Díaz Castro unha porta empeza a abrir e botan máis fortes
as letras a raíz. Con Díaz Castro hai regatos a correr, que levan e traen pinguiñas tan doces coma o mel. (BIS) Un PÓRTICO hei facer e unha NOITE sen esquecer poner unha LUZ que todos poidan ver. Hei dar ESPERANZA que un MILAGRE pode chegar e un SOÑO miña FERIDA borrar. Un paso adiante e outro atrás, Penélope está a agardar. Con Díaz Castro unha porta empeza a abrir e botan máis fortes as letras a raíz. Con Díaz Castro hai regatos a correr, que levan e traen pinguiñas tan doces coma o mel.
¡FELIZ DÍA DAS LETRAS GALEGAS! Equipo da Biblioteca Xoán Farias e ENDL 17 de maio de 2014