VAB Magazine by Rotterdam Partners

Medi aCover age2017 VABMagaz i ne

Tekst SOPHIE ALLEGAERT | Foto’s KARL BRUNINX

Rotterdam

RUWE BOLSTER, BLANKE PIT

Havenstad Rotterdam weet haar stoere karakter te verzachten met haar glanzende looks, en draait zo vriend en vijand moeiteloos rond de vinger.

en neme een flinke scheut Manhattan, een snuifje Brooklyn en wat alternatieve tegendraadsheid uit Berlijn of Boedapest. Goed mengen et voilà, het resultaat lijkt verdacht goed op Rotterdam. De enige stad in onze contreien met een skyline die tot dromen aanzet, de enige stad die zichzelf voortdurend vernieuwd. Als een slang die maar blijft vervellen. Het zit diep in het DNA van de stad en haar bewoners verweven. Geen plek zo dichtbij met zoveel grootstadallures dus. En wie zich die trip naar New York niet kan veroorloven of opziet tegen de jetlag, vindt hier een goed, weliswaar kleiner alternatief.

OUDE KNARREN Die eigentijdse look heeft Rotterdam voor een stuk te danken aan de Tweede Wereldoorlog, die de halve stad in puin achterliet. Rotterdam verrees als een feniks uit zijn as en liet zich boetseren tot zowat de meest on-Nederlandse stad van Nederland. Geen molens of tulpen, wel glanzende wolkenkrabbers die ambitieus naar de hemel reiken. Rotterdam grossiert in tientallen opmerkelijke constructies waardoor je voortdurend je ogen uitkijkt. Wij logeren in één van die oude knarren die de tand des tijds wel doorstond. Hotel Pincoffs is gevestigd in het oude douanegebouw dat in 1879 aan de haven, net buiten de stad, werd opgetrokken. Twee

Rotterdam verrees als een feniks uit zijn as en liet zich boetseren tot de meest onNederlandse stad van Nederland. 14

VA B-M A G A ZINE • J U N I 2 0 1 7

journalisten met goesting in een carrièreswitch baten het hotel sinds tien jaar uit en gaven het meteen ook zijn naam. Een eerbetoon aan Lodewijk Pincoffs, een groot zakenman die droomde van een wereldhaven en hier, op deze stek, een vrijhaven liet graven. Uiteindelijk is hij in het holst van de nacht vertrokken, alleen zijn schulden liet hij achter, waardoor de meest gevierde man van Rotterdam plots de meest verguisde werd. Jaren later stierf hij in New York, berooid en ver weg van wat hij in gang gezet had. Maar mocht hij vandaag de hotelgasten zien genieten van het biologische ontbijt en het uitzicht op ‘zijn’ haven, dan werd hij ongetwijfeld alsnog een tevreden man.

Hotel Pincoffs | Stieltjesstraat 34 | vanaf € 110 voor een tweepersoonskamer | www.hotelpincoffs.nl

GELUK ZOEKEN We besluiten om de stad te ontdekken met Bike & Bite, want laten we nu graag fietsen en net zo graag halt houden om wat te smikkelen. We zetten koers naar Kop van Zuid, het vroegere havengebied en de plek waar je zowel oude pakhuizen als nieuwe torens ziet met, aan de overkant van de Maas, de trotse skyline. De essentie van Rotterdam, netjes samengebald. Met, niet atypisch, een stevig windje. Als om je te laten voelen dat dit, ondanks haar pracht en praal, bovenal een robuuste havenstad blijft. Van hieruit vertrokken hoopvolle emigranten met de Holland America Lijn over de grote plas om aan de andere kant een nieuw leven te beginnen. In het gebouw waar die gelukszoekers medisch gekeurd werden, huist nu Hotel New York, ingericht in een jaren 20 stijl en thuis van de nieuwe oude cocktailbar NY Basement. J U N I 2 0 1 7 • VA B-M A G A ZINE

TIP

Op www.rotterdam.info vind je alles wat je moet weten over Rotterdam!

Aanlokkelijk, maar elf uur is een tikkeltje te vroeg voor deze fietsbende. Dus hoppen we over de sierlijke Eramusbrug om meteen naar Het Park te sjezen waar Parqiet wacht. Zo’n adres waar je uren zoet bent. De kinderen spelen in het park en komen aangewaaid voor een boterham met pindakaas en banaan terwijl de ouderlijke macht luncht of borrelt. Wij krijgen wat heerlijke, huisgemaakte granola geserveerd. De perfecte intro op wat komen zal.

Zowat overal rond de Luchtsingel poppen hippe initiatieven op die de buurt nieuw leven inblazen. MAAK SOEP, GEEN OORLOG

1. Groos, of lokaal shoppen. 2. In het palettencomplex van Biergarten is het fijn toeven. 3. De Markthal met zijn bijzondere plafondkoepel. 4. Laat het duidelijk zijn, Rotterdam is en blijft een havenstad.

VA B-M A G A ZINE • J U N I 2 0 1 7

Vol zwier leidt Manon ons door haar stad, enthousiast vertellend over haar liefde voor Rotterdam. Goed voor 176 nationaliteiten, maar geen mens die zich negatief uitlaat over het bestuur of de burgemeester. “Er zijn weleens spanningen, maar we leven eigenlijk bijzonder harmonieus samen. Ik heb nog nooit een slecht woord over de burgemeester gehoord”, weet Manon. ‘Zelfs de Amsterdammers, onze eeuwige rivalen, kijken dezer dagen afgunstig naar Rotterdam. Veel van hen zijn ondertussen hierheen verhuisd. Tot enkele jaren geleden was dat ondenkbaar. Dus ja, ik ben apetrots op mijn stad.” We snappen wat ze bedoelt. De volgende halte is Buiten, waar de leuze ‘make soup not war’ is. Hadden we mannen mee, dan konden die zich nu een pand verder installeren bij Schorem, de plaatselijke barbier waar het ’s weekends aanschuiven is voor een plekje. Vrouwen zijn niet toegelaten in deze man cave. Zij vinden soelaas bij de buren, waar de binnentuin lonkt. We genieten er van een groene linzensoep met rozemarijn en twijfelen even om wat stadshoning, gecreëerd op de Rotterdamse daken, of een saptap, een kartonnetje sap, mee te nemen. Al was het maar om de lokale woordkunstenaars te eren. Via de Mauritsweg gaat het naar het Eendrachtsplein, waar een reusachtige kabouter alle aandacht opeist. Officieel heet dit werk van de Amerikaanse kunstenaar Paul McCarthy ‘Santa Claus’, maar heel

Rotterdam heeft hem collectief tot Kabouter Buttplug omgedoopt. De reden spreekt voor zich. Hij stond jarenlang in de tuin van Museum Boijmans Van Beuningen stof te vergaren, tot de kabouter in een triomfantelijke optocht naar deze veel zichtbaardere plek verhuisde. Laat het duidelijk zijn, Rotterdammers gaan koppig hun eigen weg.

Buiten | Nieuwe Binnenweg 100 | www.buiten010.nl Schorem | Nieuwe Binnenweg 104 | www.schorembarbier.nl

HIP ROTTERDAM We passeren de Pauluskerk, een design opvangplaats voor daklozen, ongetwijfeld uniek in de wereld, om via die andere landmark, het Centraal Station, af te draaien naar een wat ruigere hoek van de stad. In de schaduw van Het Schieblock, een oud kantoorgebouw ingepalmd door designers en kunstenaars, ontstond de palettenconstructie die Biergarten heet, en waar hip Rotterdam zich graag laat zien. Hier start ook de Luchtsingel, nog zo’n hartverwarmend Rotterdams verhaal. Deze houten voetgangersbrug verbindt het opkomende Rotterdam-Noord met het centrum, en is een burgerinitiatief. Wie doneerde, staat vandaag met naam en toenaam op de Luchtsingel te blinken. Zowat overal onder en rond de brug poppen lokale initiatieven op die de buurt nieuw leven inblazen. Van de Biergarten over Groos, een concept store met alleen maar hippe Rotterdamse spullen, tot Op Het Dak, de rooftopbar op het Schieblock die uitkijkt op de DakAkker, de hoogst gelegen moestuin van de stad. Zoveel initiatieven dat je hoofd er van gaat tollen. Tijd voor een uitstekend kopje koffie bij Man met Bril, ondertussen man met gelaserde ogen, maar dat bekt minder vlot. Misschien wel de beste koffie die ik ooit dronk. Hier wordt niet alleen koffie gebrand, bij elke koffie hoort ook een uitgebreide omschrijving, zoals bij wijn gangbaar is. Dus krijg je info over de origine, de variëteit, de regio, de boerderij, de hoogte van de plantage, de verwerking, de handelspartner… Koffie die blijft hangen en je het liefst meteen importeert.

J U N I 2 0 1 7 • VA B-M A G A ZINE

VAN ZWEMBAD TOT RESTAURANT Na een snelle stop bij Eurotrash United, de nieuwste caféaanwinst in deze buurt, waar we kunstenaar Arno Coenen met verf in zijn baard ontmoeten. Hij gaf de Markthal zijn befaamde plafond. We trappen naar die Markthal om zijn kunsten te bewonderen. Er pal tegenover de beroemde kubuswoningen die Rotterdam haar eigenzinnige imago schonken. Ondertussen een tikkeltje gedateerd, maar nog steeds een ode aan het dwarse karakter van de stad. De Markthal zelf blijkt vooral toeristen aan te trekken, en is ons iets te clean en te afgelikt.

De Fenix Food Factory is het lokale alternatief voor de toeristische Markthal.

1. Hotel Pincoffs, logies met een verhaal. 2. Back to the twenties in de cocktailbar van Hotel New York.

Gelukkig wacht wat verder Aloha, ooit een tropisch zwembad, vandaag oesterzwamkwekerij, restaurant én fan van de circulaire economie. Hier wordt vol overtuiging gekringt en dat in de breedste betekenis. Met het koffiedrab worden de oesterzwammen gevoed en de vroegere wildwaterbaan is nu de wandelroute naar het wc. Van fout commercieel naar politiek zeer correct. Maar eerlijk, de oesterzwambitterballen smaken naar meer en het uitzicht op de stad is behoorlijk indrukwekkend. Ondertussen zijn we al veel langer onderweg dan gepland, dus moet er stevig doorgetrapt worden om

nog enigszins op tijd bij De Matroos & Het Meisje, onze dineerstek, te arriveren. Terug de Erasmusbrug over om in een Delftsblauw interieur verfijnd en betaalbaar te genieten. Wanneer we die avond in het donker hotelwaarts fietsen, is de skyline nog indrukwekkender dan hij uren eerder al was.

BORRELTIJD ’s Anderendaags bedwingen we, opnieuw met de fiets, de Rijnhavenbrug. Omdat matrozen hier vroeger de bloemetjes stevig buiten zetten, wordt de brug nog steeds veelzeggend de ‘hoerenloper’ genoemd. Nog voor de Fenix Food Factory zijn deuren opent, hebben we onze fiets al gestald. Dit is het lokale alternatief voor de glanzende Markthal. Net iets ruwer en ongelikter, en het terras biedt alweer een mooie blik op de rest van de stad. Binnenin gaat het er heel verantwoord aan toe. Je koopt bij lokale, vaak biologische, handelaren, soms zelfs rechtstreeks bij de boer. Dé plek dus om te ontbijten, brunchen, lunchen of borrelen. Lunchen kan hier trouwens tot vijf uur, ook nachtraven zijn welkom. Het systeem is simpel: je koopt een plank en doet een rondje om ze te vullen met lokaal lekkers. Kortom, een plek die je J U N I 2 0 1 7 • VA B-M A G A ZINE

moeilijk achterlaat. Maar Rotterdam roept, want er valt nog zoveel meer te ontdekken. De Witte De Withstraat bijvoorbeeld, ’s avonds een lange feeststraat, overdag gaat het er gezapiger aan toe. Wij halen een onwijs lekker pistache-ijsje bij De IJssalon en slenteren zo naar het Museum Boijmans Van Beuningen, dat alleen al voor zijn unieke vestiaire een bezoek waard is. En dan zwijgen we nog over de collecties, het fijne café en het heldere lunchpaviljoen in de tuin. In 2020 opent het depot dat alle werken zal huisvesten en toegankelijk wordt voor het publiek. Goed voor 6609 m² spiegelend gevelglas en 75 bomen op het dak. Rotterdam doet niet aan stilstaan. Uren later installeren we ons op het zonnige terras van Ayla, gerund door dezelfde eigenaars als Biergarten. We bestellen een resem wereldgerechten om te delen, bekijken de passage en besluiten dat we ook Rotterdam-Noord echt nog moeten verkennen. Terug de fiets op of toch maar een datum prikken voor een nieuwe trip? Keuzestress, maar het is Rotterdam vergeven.

VA B-M A G A ZINE • J U N I 2 0 1 7

OOK EEN BEZOEKJE WAARD! SUSAN BIJL Parachutetassen die een leven meegaan en er ook nog supercool uitzien. Populair van Japan tot Rotterdam, niet toevallig de thuisstad van Susan Bijl.

www.susanbijl.nl

HEILIGE BOONTJES Wat als je ex-gedetineerden zou omscholen tot barista’s? In Heilige Boontjes, het ex-politiecommissariaat, werkt het!

www.heiligeboontjes.com

PANTOUFLE Een miniwinkel volgepropt met kleine en grote schatten die je plots absoluut nodig blijkt te hebben.

www.pantoufle-design.nl

DEPOT ROTTERDAM Design van de bovenste plank,

hier koop je klassiekers en nieuw aanstormend talent.

www.depotrotterdam.nl

ZWAANSHALS Op naar Rotterdam-Noord waar je

in Zwaanshals en de omringende straten het ene na het andere leuke winkeltje vindt. Op adem komen doe je in Lof Der Zoetheid.

www.lofderzoetheid.com

1. Bij Susan Bijl word je instant hebberig. 2. De Witte De Withstraat wordt ’s avonds één lange feeststraat. 3. Schorem, of de barbiers verenigd op de stoep. 4. Heerlijk delen bij Ayla. 5. Slenteren over de luchtsingel.