Informator Świadomego Pracodawcy nr 2/2015 by Safecontrol

Wiedza pozwala

Informator Świadomego Pracodawcy

BHP NIE TAKIE STRASZNE, JAK JE MALUJĄ Udręka pracodawców czy sposób na rozwój przedsiębiorstwa?

nr 2/2015

to nie tylko przewodnik na temat szeroko pojętego środowiska pracy, ale także źródło cennych informacji, rzadko poruszanych w branżowej prasie, które mogą posłużyć jako inspiracja lub dobra rada do natychmiastowego zastosowania w Państwa działalności. Wierzymy, że otoczenie, w jakim pracujemy, jest wartością wymierną, dlatego warto włączyć się do procesu jego budowania z takim samym zaangażowaniem, jak w pozyskiwanie klientów lub nawiązywanie relacji biznesowych. Celem i wielką misją Safeconrtol jest gromadzenie, przetwarzanie i dzielenie się wiedzą związaną z obaszarem bezpieczeństwa i higieny miejsca pracy. Między innymi, właśnie poprzez niniejszy Informator. Naszą filozofię definiujemy hasłem “for a better workplace”. dlatego też Informator Safecontrol został opracowany tak, aby krok po kroku wprowadzać Czytelnika w tematykę danego numeru, jednocześnie szerząc wiedzę, jak czynić nasze miejsce pracy bezpiecznym i wydajnym. Wiemy, że troska o każdy detal przekłada się w perspektywie czasu na korzyść pracowników, ich bardziej efektywne działanie, a w ostatecznym rozrachunku na zadowolenie klientów końcowych, a co za tym idzie - wzrost zystków firmy. O wszystkim piszemy w przystępny sposób, dostarczając aktualnych informacji i wyjaśniając wątpliwości w obszarach kluczowych dla danego tematu.

Tematy kolejnych numerów, publikowanych w ramach kampanii Safecontrol CSR-DZIŚ, JUTRO, POJUTRZE Jak się za to zabrać i o co naprawdę chodzi w społecznej odpowiedzialności biznesu.

BHP- NIE TAKIE STRASZNE, JAK JE MALUJĄ Udręka pracodawców, czy sposób na rozwój przedsiębiorstwa?

DUŻE PROBLEMY MAŁEJ GASTRONOMI Ciemne strony małej gastronomii- w świetle dziennym.

CENTRA HANDLOWE W CENTRUM UWAGI czyli higiena, bezpieczeństwo i kontrola jakości w sieciach handlowych.

PRZEMYŚL SWÓJ PRZEMYSŁ: reżim jakościowy w obliczu modernizacji firm produkcyjnych.

SŁUŻBA ZDROWIA CZARNO NA BIAŁYM Wszystko o bezpieczeństwie pacjentów i pracowników placówek leczniczych.

FAŁSZYWA TROSKA O ŚRODOWISKO, PRAWDZIWY PROBLEM Największe wyzwania ekologiczne- czym grozi ich niepodjęcie?

HIGIENA PODSTAWĄ BIZNESU HORECA Czy aby na pewno goście restauracji nie dbają o to, gdzie i jak jedzą?

WYSOKIE NORMY, WYDAJNE PRODUKTY ... i inne sposoby na sukces w utrzymaniu czystości firmy. Jeśli chcesz być poinformowany o kolejnym numerze Informatora Safecontrol, zapisz się na naszego newslettera na stronie www.safecontrol.pl

Szanowni Państwo, Przed Wami już drugi numer Informatora Safecontrol! Cieszymy się, że nasz pomysł na publikację kwartalnika spotkał się z tak entuzjastycznym przyjęciem z Waszej strony. Tym samym czujemy się zobowiązani by każdy następny numer przynosił Wam jeszcze więcej interesujących treści i poruszał kolejne, ważne dla Was tematy. To wydanie w całości dedykujemy zagadnieniu, z którym styka się na co dzień każdy z Nas - niezależnie od tego czy jest pracodawcą, czy pracownikiem; kierownikiem dużej fabryki, czy właścicielem małej piekarni. „BHP - Nie takie straszne jak je malują” to proste opracowanie najważniejszych zagadnień z zakresu Bezpieczeństwa i Higieny Pracy. Dobry sposób na zapoznanie się najnowszymi regulacjami prawnymi obowiązującymi w tej dziedzinie i odkrycie ciekawych rozwiązań dzięki którym nie jest ona już dłużej straszna i niezrozumiała. Mamy nadzieję, że dzięki naszej pracy uda nam się przypomnieć Państwu jak ważne jest abyśmy w miejscu pracy czuli się bezpiecznie i komfortowo. A także wytłumaczyć jak w prosty i szybki sposób możemy sobie to zapewnić.

Życzymy Państwu udanej lektury, Zespół Safecontrol

Spis treści

ABC BHP, czyli zacznijmy od podstaw.

Co nam grozi w pracy? 4 rodzaje najważniejszych zagrożeń zawodowych.

Technik, inspektor, specjalista... – kto jest kim w BHP?

Obowiązki pracodawcy względem nowego pracownika w świetle przepisów BHP – wywiad z Aleksandrą Spychałą.

Szkolenia BHP. Kiedy, po co i dla kogo?

BHP w Polsce

BHP i regulacje międzynarodowe.

Najwyższe bezpieczeństwo, czyli zasady pracy na wysokości.

BHP od kuchni. Z czym to się je w lokalach gastronomicznych?

Mobbing – czym jest i jak mu przeciwdziałać

Ciekawostki BHP

ABC BHP, czyli zacznijmy od podstaw

Kto z nas nie miał do czynienia z BHP? Na szczęście nie ma takiej osoby na rynku pracy. I choć skrót ten zazwyczaj kojarzy się z mało porywającym szkoleniem, to wiemy, że przestrzeganie zasad BHP przynosi pożytek każdemu pracodawcy, a także pracownikowi, bez względu na obejmowane stanowisko. Na początek rozszyfrujmy pojęcie BHP, jego zakres i podstawowe regulacje prawne.

BHP to najprościej mówiąc – zasady i przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy. Poprzez BHP rozumiemy zarówno ochronę zdrowia i życia pracownika, jak też zapewnienie mu ergonomicznych warunków w środowisku pracy. W zakres BHP wchodzą: • techniki bezpieczeństwa pracy; • podstawy higieny pracy: określają zasady kształtowania zdrowych, higienicznych i nieszkodliwych warunków pracy oraz zapobiegania chorobom zawodowym; • podstawy ergonomii: nauka zajmująca się dostosowaniem pracy do możliwości psychofizycznych człowieka; • elementy fizjologii pracy: badanie reakcji organizmu człowieka na środowisko, w którym pracuje; • elementy socjologii pracy: badanie społeczności i ich relacji z pracą – wpływu środowiska i rodzaju pracy na wydajność pracownika i jego podejście do wykonywanej pracy; • elementy organizacji i ekonomiki pracy: określają najbardziej właściwe środki i warunki do osiągnięcia określonych wyników pracy bez ponoszenia szkody na zdrowiu pracownika. Podstawowym aktem prawnym, mówiącym o prawie do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, jest Konstytucja RP, która w art. 66 gwarantuje takie prawo każdemu. Ustawą określającą prawa i obowiązki obywateli w tym zakresie jest Kodeks Pracy.

Kto odpowiada za stan BHP w firmie? Według Kodeksu pracy za stan BHP w firmie pełną odpowiedzialność ponosi pracodawca. W rozumieniu art. 3 k.p. pracodawcą jest każda jednostka organizacyjna, nawet nie posiadająca osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeśli tylko zatrudnia pracowników. Odpowiedzialność ta jest niezależna od tego, czy praca w zakładzie wykonywana jest przez własnych czy też „cudzych” pracowników oraz od tego, czy wykonują ją osoby pozostające w stosunku pracy, czy też w innym stosunku prawnym.

Podstawowe obowiązki pracodawcy regulują: 1. Normy z działu dziesiątego Kodeksu pracy 2. Przepisy wykonawcze, w szczególności wydane na podstawie art. 23715 par. 1 k.p. rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, które precyzuje obowiązki pracodawców dotyczące BHP (Dz.U. nr 129, poz. 844) Podstawowe obowiązki pracownika reguluje art. 211 Kodeksu pracy.

czytaj dalej >

Co nam grozi w pracy? 4 rodzaje najważniejszych zagrożeń zawodowych

Niektóre rodzaje prac niosą ze sobą dużo większe ryzyko zawodowe. Szczególnie pracownicy zakładów przemysłowych narażeni są na wystąpienie szkodliwych czynników. Zarówno pracodawca, jak i pracownicy powinni posiadać świadomość zagrożeń zawodowych, w tym stosownych przepisów. Na szczęście są one ogólnodostępne. Dzięki tej wiedzy uchronią się przed przykrymi konsekwencjami wykonywania pracy obciążonej zwiększonym ryzykiem. 3

Te r m i n o l o g i a u n i j n a stosuje następującą sekwencję zjawisk:

zagrożenie

sytuacja zagrożenia

ryzyko zawodowe

Zagrożenie – potencjalne źródło szkody (urazu lub innego pogorszenia stanu zdrowia). Zagrożenie może być określone ze względu na pochodzenie (np. elektryczne bądź mechaniczne) lub charakter ewentualnej szkody (np. zagrożenie pożarem, porażeniem elektrycznym). Zagrożenie może istnieć stale podczas wykonywania danej pracy (np. hałas podczas użytkowania maszyny) lub wystąpić nieoczekiwanie (np. wybuch). Sytuacja zagrożenia – sytuacja, w której osoba jest narażona na co najmniej jedno zagrożenie. Narażenie może spowodować szkodę natychmiast lub po pewnym czasie. Ryzyko (zawodowe) – kombinacja prawdopodobieństwa wystąpienia szkody (urazu lub pogorszenia stanu zdrowia) i ciężkości tej szkody.

4 najważniejsze kategorie zagrożeń zawodowych 1. fizyczne: obejmujące

2. chemiczne: obejmujące

zagrożenia mechaniczne, elektryczne, pyłowe, termiczne, hałasem, drganiami mechanicznymi (wibracją), oświetleniem, promieniowaniem optycznym i laserowym, polami elektromagnetycznymi,

zagrożenia substancjami i preparatami chemicznymi, w tym rakotwórczymi,

3. biologiczne: obejmujące

4. psychofizyczne: obejmujące

priony i wirusy, bakterie, grzyby, pasożyty wewnętrzne, czynniki roślinne i czynniki zwierzęce inne niż pasożyty wewnętrzne,

obciążenie fizyczne (statyczne, dynamiczne) i obciążenie psychofizyczne oraz stres.

4 czytaj dalej >

Stres też jest zagrożeniem

Zagrożenia fizyczne, chemiczne, biologiczne mają charakter bezpośredni i łatwo je wykryć. Trudniejsze do zaklasyfikowania są zagrożenia o charakterze psychospołecznym. Psychospołeczne zagrożenia zawodowe to te aspekty organizacji i zarządzania w pracy, wraz z ich kontekstem społecznym i środowiskowym, które potencjalnie mogą powodować szkody psychiczne, społeczne lub fizyczne (według Międzynarodowej Organizacji Pracy). Zaliczają się do nich czynniki stresogenne, które wchodzą w negatywna interakcję z kompetencjami, potrzebami i indywidualnymi właściwościami pracownika. Przykładem takiego zagrożenia może być praca pod dużą presją czasu, co w dłuższej perspektywie może negatywnie wpłynąć nie tylko na samopoczucie psychiczne pracownika, ale też przyczynić się do rozwoju chorób fizycznych (np. chorób serca, czy zaburzeń żołądkowo-jelitowych).

Zagrożenia w środowisku pracy Mówiąc o „zagrożeniu” mamy na myśli każdy czynnik, który może spowodować wystąpienie szkody. Powszechnie przyjęto podział na zagrożenia fizyczne (biologiczne, biomechaniczne, chemiczne i radiologiczne) i psychospołeczne. Co stanowi kryterium tego podziału? Podział ten opiera się na sposobie oddziaływania zagrożeń na człowieka. Jeżeli oddziaływanie ma charakter bezpośredni, fizykochemiczny, to mówimy o zagrożeniach fizycznych, jeżeli natomiast oddziaływanie ma charakter psychofizjologiczny, za pośrednictwemstresu — mowa o zagrożeniach psychospołecznych. Można więc powiedzieć, że zagrożenia psychospołeczne to „stresory zawodowe” lub inaczej „źródła stresu w pracy”. Psychospołeczne zagrożenia zawodowe, czyli stresory zawodowe W 1984 r. Międzynarodowa Organizacja Pracy zdefiniowała zagrożenia psychospołeczne jako rodzaj interakcji zachodzącą pomiędzy treścią pracy, organizacją pracy, systemami zarządzania, warunkami a kompetencjami, potrzebami i indywidualnymi właściwościami pracownika (patrz poniższy rysunek).

Uwarunkowania psychospołecznych zagrożeń zawodowych.

OGRANIZACJA

JEDNOSTKA

Treść pracy

Kompetencje

Organizacja pracy Warunki pracy

interakcja ZAGROŻENIA PSYCHOSPOŁECZNE

Potrzeby Właściwości indywidualne

Zarządzanie

Podejście Międzynarodowej Organizacji Pracy stanowi źródło najbardziej aktualnej i powszechnie akceptowanej definicji psychospołecznych zagrożeń zawodowych, którą podano w ramce. Psychospołeczne zagrożenia zawodowe to te aspekty organizacji i zarządzania w pracy, wraz z ich kontekstem społecznym i środowiskowym, które potencjalnie mogą powodować szkody psychiczne, społeczne lub fizyczne.

6 czytaj dalej >

Rodzaje psychospołecznych zagrożeń zawodowych W literaturze naukowej można znaleźć wiele prób identyfikacji i porządkowania potencjalnie szkodliwych cech środowiska. Klasyfikacje oparte są zazwyczaj na modelach teoretycznych stresu albo w oparciu o dane empiryczne (tzw. listy stresorów). Tak jak nie ma jednej obowiązującej definicji stresu, tak nie ma również jednego obowiązującego wykazu stresorów zawodowych. Istnieją natomiast próby porządkowania tego rodzaju zagrożeń w pewne grupy, czy też kategorie. Na poniższym rysunku przedstawiono najważniejsze, z punktu widzenia działań prewencyjnych, kategorie psychospołecznych zagrożeń zawodowych.

TREŚĆ PRACY

KONTEKST PRACY

Warunki pracy -godziny pracy, zmianowość, przerwy -charakter pracy (odpowiedzialność, izolacja, kontakt z klientem) -rodzaj umowy, zarobki

Kultura i funkcjonowanie ogranizacji -komunikacja -styl kierowania -cele organizacji (niejasne, niezdefiniowane) -atmosfera

Czynnki fizyczne -hałas, brud, temperatura

Rola w organizacji -konflikt i niejednoznaczność roli

Zadania -zbyt dużo, za trudne -stopień kontroli pracy -stopień zróżnicowania -presja czasu, tempo pracy

Rozwój zawodowy -możliwość awansu, szkolenia, rozwoju osobistego

Narzędzia i technologia -ergonomia -brak narzędzi i/lub umiejętności korzystania z nich -założona technologia

Relacje interpersonalne -konflikty, zachowania wrogie, agresja -brak wsparcia

ŹRÓDŁA STRESU W PRACY CECHY INDYWIDUALNE

PŁASZCZYZNA POZAZAWODOWA

Gdzie szukać podstaw prawnych? Aby zminimalizować zagrożenia zawodowe wystarczy ograniczyć szkodliwe czynniki do stopnia, który nie spowoduje naruszenia ludzkiego zdrowia. Można to osiągnąć przestrzegając właściwych regulacji prawnych. Dokładne informacje na temat rodzaju zagrożeń zawodowych i sposobów ich zminimalizowania znajdują się w polskich normach, rozporządzeniach, kodeksie pracy oraz dyrektywach unijnych. Oprócz tego, istotną rolę pełnią międzynarodowe karty charakterystyk zagrożeń zawodowych. Są to specjalne dokumenty, opracowane przez ekspertów, które szczegółowo opisują czynniki środowiska pracy, na które mogą być narażeni pracownicy różnych zawodów podczas wykonywania rutynowych czynności. Karty stanowią znaczne ułatwienie dla opracowania i wdrożenia środków profilaktycznych wobec zagrożeń, związanych z wykonywaniem danego zawodu.

8 czytaj dalej >

Technik, inspektor, specjalista...

â&#x20AC;&#x201C;kto jest kim w BHP? 9

Odpowiedzialna za BHP w firmie może być osoba posiadająca odpowiednie wykształcenie kierunkowe. Od rodzaju wykształcenia i doświadczenia zależy stanowisko. O liczbie osób zajmujących się sprawami bezpieczeństwa i higieny pracy decyduje pracodawca. 1 0 czytaj dalej >

Ścieżka kariery behapowca Behapowiec, który zdobył wykształcenie średnie i tytuł technika, może pracować najpierw jako technik, a następnie inspektor i starszy inspektor. Większe perspektywy mają osoby z tytułem magistra na kierunku BHP lub inżynierii bezpieczeństwa albo studiów podyplomowych – roczne doświadczenie w zawodzie uprawnia ich do objęcia stanowiska specjalisty, a potem starszego specjalisty i głównego specjalisty. Behapowiec z wyższym wykształceniem ma prawo świadczyć usługi w ramach prowadzenia własnej działalności gospodarczej, co okazuje się nieraz dużo bardziej opłacalne niż praca etatowa.

Służba BHP – obowiązek dużych firm Kodeks pracy wyraźnie nakazuje, aby w przypadku przedsiębiorstw ponad 100-osobowych, powołać tzw. służbę BHP, która pełni funkcje doradcze i kontrolne w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Natomiast w przypadku firm do 100 pracowników, pracodawca przydziela obowiązki służby BHP osobie zatrudnionej na dowolnym stanowisku. Jeżeli pracodawca zatrudnia nie więcej niż 10 osób lub nie więcej niż 20 (ale działalność zakwalifikowana jest do grupy, dla której ustalono nie wyższą niż trzecia kategorię ryzyka w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych), może sam wykonywać zadania służby BHP, pod warunkiem ukończenia odpowiednich szkoleń.

Zasady pracy w BHP Osoba odpowiedzialna za BHP w firmie musi spełniać wymagania kwalifikacyjne niezbędne do wykonywania zadań z tej dziedziny oraz ukończyć szkolenie z dziedziny bezpieczeństwa i higieny pracy. Praca behapowca musi być bezpieczna – kodeks wyklucza ponoszenie jakichkolwiek niekorzystnych następstw z powodu wykonywania zadań i uprawnień na tym stanowisku. Ilość pracowników służby BHP ustala pracodawca. Jednak właściwy inspektor pracy może nakazać utworzenie służby BHP lub zwiększenie liczby pracowników tej służby, jeżeli jest to uzasadnione stwierdzonymi zagrożeniami zawodowymi.

Behapowiec idealny Jak więc zostać behapowcem lub czym się kierować zatrudniając lub wyznaczając pracownika na to stanowisko? Konieczne jest wykształcenie i kwalifikacje, bez których tej pracy nie można wykonywać. Im więcej szkoleń i uprawnień ma behapowiec, tym lepiej – powinna być to osoba stale się doszkalająca i będąca na bieżąco z przepisami w zakresie bezpiecznego miejsca pracy. Do prowadzenia szkoleń przydadzą się ponadto zdolności komunikacyjne i uprawnienia pedagogiczne. Ogromną rolę ma doświadczenie – jak w każdej innej dziedzinie, nie wystarczy znajomość teorii, ale konieczna jest praktyczna umiejętność rozwiązywania problemów branżowych, którą nabywa się z czasem.

1 1

kto jest kim w BHP

1 2 czytaj dalej >

Obowiązki pracodawcy względem nowego pracownika w świetle przepisów BHP –

wywiad z Aleksandrą Spychałą, specjalistką ds. Bezpieczeństwa i Higieny Pracy i Ochrony Przeciwpożarowej; właścicielką firmy HR Bezpieczna Praca.

1 3

Czy każdy pracodawca, niezależnie od wielkości prowadzonej przez siebie firmy, ma takie same obowiązki wobec nowozatrudnionych pracowników? Istnieje rozróżnienie między firmami, które zatrudniają do 20 osób i powyżej 20 osób. W przedsiębiorstwie, które zatrudnia do 20 pracowników, sam pracodawca (mając odpowiednie uprawnienia) może pełnić obowiązki inspektora BHP. W przypadku, gdy w firmie pracuje więcej niż 20 osób – konieczne jest zatrudnienie specjalisty ds. BHP.

A jak wygląda sytuacja osób będących na samozatrudnieniu? Osoby samozatrudnione nie są zobowiązane prawnie do żadnych działań z zakresu BHP.

Kiedy powstają pierwsze zobowiązania pracodawcy wobec pracownika? Pracodawca przejmuje odpowiedzialność za bezpieczeństwo swojego pracownika w momencie podpisania umowy o pracę. Teoretycznie, to dopiero wtedy pracownik powinien zostać skierowany na badania lekarskie lub zacząć szkolenia. W praktyce często jednak pracodawcy kierują swoich przyszłych pracowników na badania lekarskie jeszcze przed podpisaniem porozumienia. Istotne jest, by szkolenia, a także badania lekarskie, odbywały się w czasie pracy, a także całkowicie na koszt pracodawcy.

Czy istnieją regulacje prawne, które w jakiś sposób określają obowiązki pracodawcy wobec pracownika zatrudnianego na umowę cywilno-prawną, czyli na tzw. zlecenie lub dzieło? Przy umowach cywilno-prawnych nie ma prawnego obowiązku przeprowadzania szkoleń ani badań lekarskich. Natomiast firmy, które na podstawie umowy zlecenia zatrudniają pracowników do pracy w zakładach produkcyjnych lub restauracjach , powinny mieć jakieś przeszkolenie z zakresu BHP ze względu na liczne zagrożenia wynikające z pracy w trudnych warunkach. W firmach, z którymi współpracuję wprowadzam instrukcję dla wszystkich podwykonawców i zleceniobiorców. Zawiera ona kartę szkolenia wstępnego, które powinni przejść wszyscy pracownicy narażani na niebezpieczeństwa wynikające z wykonywanej przez nich pracy. Jeśli zleceniobiorca będzie ubiegał się po wypadku o odszkodowanie, zostanie poproszony o przedstawienie dokumentów zaświadczających odbycie szkolenia BHP. Z tej nieścisłości często wynikają problemy. Dlatego zawsze lepiej jest się zabezpieczyć przygotowując prostą procedurę zapoznania nowoprzyjętego pracownika z zasadami pracy na obiekcie i odpowiednimi instrukcjami, niezależnie od rodzaju umowy na podstawie, której został zatrudniony. Niektórzy z moich klientów wymagają od swoich zleceniobiorców badań lekarskich. Nie jest zobowiązany do opłacania badań, ale zawsze może zaznaczyć ich konieczność. Jest to kolejny sposób na zapewnienie sobie i swoim pracownikom bezpieczeństwa i komfortu pracy. 1 4 czytaj dalej >

Badania lekarskie, o których mowa, muszą być później przez pracowników powtarzane? Tak, mówimy o wstępnym badaniu lekarskim, które jest przeprowadzane w celu potwierdzenia przez lekarza braku przeciwwskazań do podjęcia pracy na danym stanowisku, z uwzględnieniem konkretnych zagrożeń z niej wynikających. Po przeprowadzeniu tych badań, pracownicy muszą przechodzić badania okresowe, a także badania kontrolne, jeśli przebywają na zwolnieniu lekarskim dłużej niż 31 dni.

Jaki jest następny krok w przygotowaniu pracownika do podjęcia bezpiecznej pracy? Przeprowadzenie szkoleń. Najpierw instruktażu ogólnego, który musi zostać przeprowadzony przez inspektora BHP, i który opowiada o podstawowych zasadach zachowania bezpieczeństwa na terenie zakładu pracy (profilaktyka zdrowia, rodzaje wypadków przy pracy, główne zagrożenia, procedury postępowania w sytuacjach awaryjnych). W zakładzie pracy, gdzie pracuje do 20 osób, może przeprowadzać je sam pracodawca, jeśli posiada uprawnienia do szkolenia dla pracodawców i osób kierujących. Następnie każdy z pracowników powinien przejść instruktaż stanowiskowy. Jest to szkolenie odbywające się na miejscu pracy, które powinno być prowadzone przez doświadczonego pracownika, fachowca lub samego pracodawcę (posiadającego wspomniane wcześniej uprawnienia). Podczas instruktażu pracownik musi zapoznać się ze swoim miejscem pracy, narzędziami, sposobem wykonywania obowiązków oraz instrukcjami wszystkich urządzeń, z których korzysta. Instruktaż powinien zostać zakończony krótkim sprawdzeniem wiedzy pracownika. W zakładzie pracy wszystkie urządzenia i substancje chemiczne powinny mieć swoją instrukcję, kartę charakterystyki i opis zastosowania. Pracodawca powinien pamiętać, by całą dokumentację udostępnić pracownikom. Przy wypadku, przed wypłaceniem odszkodowania, ZUS sprawdzi czy pracownik zapoznał się z instrukcją obsługi urządzenia, przez które został poszkodowany.

Czy takie szkolenia się powtarza? Jeśli chodzi o instruktaż ogólny, to jest on przeprowadzany raz. Później, po upływie pewnego czasu, przeprowadzane są szkolenia okresowe, które utrwalają wiedzę nabytą podczas instruktażu ogólnego. W przypadku instruktażu stanowiskowego, pracownik powinien zostać przeszkolony tyle razy, na ilu stanowiskach pracuje i za każdym razem, kiedy zmienia stanowisko pracy.

1 5

Jak wygląda dokumentacja, którą pracodawca powinien kompletować w teczce pracownika? Muszą znajdować się tam:

Badania lekarskie,

Potwierdzenie zapoznania się z zagrożeniami wynikającymi z zatrudnienia w danym zakładzie pracy na danym stanowisku,

Potwierdzenie odbycia szkolenia – zarówno instruktażu ogólnego, jak i instruktaży stanowiskowych. W firmach, z którymi współpracuję staram się przekonywać pracodawców do wprowadzania odpowiedników wszystkich powyższych dokumentów dla osób zatrudnianych na umowę-zlecenia.

Czy istnieją jeszcze jakieś obowiązki, których pracodawca musi pilnować zatrudniając nową osobę? Istotne jest, aby każdy nowy pracownik zapoznał się z ryzykiem zawodowym związanym z jego nowym miejscem pracy oraz podpisał dokument potwierdzający nabytą wiedzę. Dodatkowo, każdy pracodawca powinien pamiętać o przygotowaniu stanowiska pracy dla nowoprzyjętej osoby, a także narzędzi niezbędnych do jej wykonywania. W zależności od potrzeb musi także wyposażyć ją w odpowiednią odzież ochronną.

Czy z pani doświadczenia wynika, że pracodawcy przestrzegają powyższych zasad zatrudniania nowych osób? Na ogół tak. W przypadku dużych firm – z wdrożonymi systemami zarządzania – zasady te są pilnie przestrzegane. Gorzej jest z mniejszymi firmami, które traktują BHP po macoszemu, do momentu pierwszego wypadku. Staranne prowadzenie dokumentacji i szkoleń BHP nie jest pracochłonne i warto o nim pamiętać, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno sobie, jak i naszym przyszłym pracownikom.

1 6 czytaj dalej >

Szkolenia BHP. Kiedy, po co i dla kogo?

Bywa, że pracownicy wzdrygają się na samą myśl o uczestnictwie w szkoleniu BHP. Czy faktycznie ten obszar wiedzy jest bezużyteczny, a może wystarczy przedstawić teorię w bardziej angażujący sposób? Sprawdźmy, kiedy należy przeprowadzać szkolenia BHP, kogo obowiązują i jaki jest ich cel. 1 7

Fakty na temat wstępnych szkoleń BHP Kto musi odbyć wstępne szkolenie BHP? Każdy nowo zatrudniony pracownik (również tymczasowy). Kogo można zwolnić z tego obowiązku? Pracownika, który podjął pracę na identycznym stanowisku, jakie zajmował u danego pracodawcy bezpośrednio przed nawiązaniem z tym pracodawcą następnej umowy o pracę. Jaki jest zakres wstępnego szkolenia BHP? Pracownika należy zapoznać nie tylko z ogólnymi przepisami bezpieczeństwa i hieny pracy, ale też z przepisami wewnątrzzakładowymi (zawartymi w regulaminach pracy lub w układach zbiorowych) oraz z przepisami i zasadami BHP, które obowiązują w konkretnym zakładzie pracy. Kiedy należy przeprowadzić wstępne szkolenie BHP? Przed przystąpieniem do pracy lub najpóźniej w dniu jej rozpoczęcia. Kto, poza wstępnym szkoleniem BHP, powinien przejść też instruktaż stanowiskowy? Pracownik zatrudniany na stanowisku, na którym występuje narażenie na działanie czynników szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych lub niebezpiecznych.

Fakty na temat okresowych szkoleń BHP Kto musi odbyć okresowe szkolenie BHP? Szkoleniu okresowemu podlega każdy pracownik. Kogo można zwolnić z tego obowiązku? W przypadku pierwszego szkolenia okresowego, gdy pracownik: •przedstawi aktualne zaświadczenie o odbyciu w wymaganym okresie u innego pracodawcy takiego szkolenia okresowego •odbędzie w wymaganym okresie szkolenie okresowe właściwe dla osoby zatrudnionej na stanowisku należącym do innej grupy stanowisk niż zajmowane przez niego, jeśli program odbytego szkolenia uwzględnia zakres tematyczny wymagany programem szkolenia okre sowego obowiązującego na jego stanowisku pracy Ze szkolenia okresowego BHP można zwolnić również pracownika, gdy ten ukończy (w okresie, w którym miałby odbyć szkolenie okresowe u pracodawcy): 1 8 czytaj dalej >

•inne szkolenie •dokształcenie lub doskonalenie zawodowe związane z nauką zawodu, przyuczeniem do zawodu lub podnoszeniem kwalifikacji zawodowych uwzględniające program szkolenia okresowego wymagany dla jego stanowiska pracy. Kiedy należy przejść pierwsze szkolenie okresowe BHP? •Pracodawca – w dniu zatrudnienia pierwszego pracownika •Pracownik na stanowisku kierowniczym – w okresie 6 miesięcy od objęcia stanowiska •Pracownik na stanowisku inżynieryjno-technicznym – w okresie 6 miesięcy od objęcia stanowiska •Pracownik na stanowisku administracyjno-biurowym – w okresie 12 miesięcy od zatrudnienia •Pracownik na stanowisku robotniczym – w okresie 12 miesięcy od zatrudnienia Jaka jest częstotliwość okresowych szkoleń BHP? •Pracodawca lub osoba na stanowisku kierowniczym – co 5 lat •Pracownik na stanowisku inżynieryjno-technicznym – co 5 lat •Pracownik na stanowisku administracyjno-biurowym – co 6 lat •Pracownik na stanowisku robotniczym – co 3 lata •Pracownik wykonujący prace szczególnie niebezpieczne – co 1 rok Jakie zagadnienia obejmują szkolenia BHP? •czynniki środowiska pracy, powodujące zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników •przepisy i zasady BHP konieczne do wykonywania pracy w zakładzie pracy i na określonym stanowisku •środki i działania zapobiegawcze •wykonywanie pracy w sposób bezpieczny dla siebie i innych •postępowanie w przypadku awarii •udzielanie pomocy osobie, która uległa wypadkowi •odpowiedzialność za nieprzestrzeganie przepisów BHP

Po co szkolić pracowników? Szkolenia BHP mają swój konkretny cel. Pracownik świadomy warunków bezpieczeństwa i higieny pracy, które obowiązują na jego stanowisku i w zakładzie, jest w stanie uniknąć zagrożeń, takich jak wypadki przy pracy czy choroby zawodowe. Firma, która dba o edukację i komfort swoich pracowników jest pożądanym pracodawcą. Nie działa wyłącznie w granicach podstawowych przepisów, ale nieustannie dokłada starań, by zapewnić pracownikom najbardziej bezpieczne środowisko pracy, adekwatnie do posiadanych środków i możliwości. Świadomy pracodawca nie tyle reaguje na sytuacje zagrożenia zdrowia i życia, ale umie je przewidzieć i zapobiega im. Wie, że dialog z pracownikami i budowanie ich świadomości w zakresie BHP tworzą bezpieczne miejsce pracy.

1 9

Wybierz sprawdzonego szkoleniowca – liczy się efekt Zadbaj o to, aby osoba prowadząca szkolenie posiadała nie tylko kompetencje zawodowe, ale też potrafiła nawiązać kontakt z uczestnikami i wzbudzić u nich zainteresowanie tematem. Od jakości i efektywności przeprowadzonego szkolenia zależy zdrowie, a nawet życie pracowników. Zanim wybierzesz behapowca, upewnij się, jakie stosuje metody. Przedstawiamy kilka sprawdzonych technik, dzięki którym Twoi pracownicy odniosą ze szkolenia praktyczną korzyść i łatwiej skoncentrują się na omawianym temacie. Sprawdź, czy wybrany szkoleniowiec z nich korzysta.

5 technik, które sprawią, że szkolenie BHP nie będzie nudne 1. Rozładuj atmosferę

Opowiedz uczestnikom parę słów o sobie i swojej pracy. Dowiedz się, jakie mają potrzeby i doświadczenia. Nawiąż z nimi osobisty kontakt.

Wskazówka: Przed szkoleniem zapytaj się, co jest powodem jego zorganizowania. Jeśli w firmie doszło do groźnego wypadku, zachowaj powagę sytuacji i bądź taktowny.

2. Przeprowadź test wstępny

-Uświadom uczestnikom, czego nie wiedzą i skłoń do refleksji. -Pytania, które sprawiły im trudność, spowodują, że skupienie podczas omawiania danej kwestii będzie większe. -Nie oceniaj wyniku testu. Zaproponuj anonimowe wypełnienie lub podpisanie się pseudonimem.

2 0 czytaj dalej >

3. Omów case study (studium przypadku) Przedstaw uczestnikom autentyczną historię i poproś, aby zasugerowali rozwiązanie problemu.

4. Korzystaj z pomocy wizualnych i audiowizualnych prezentacje

zdjęcia

filmy

materiały pomocnicze

5. Aktywizuj uczestników Jak myślicie, na 100 wypadków, ile % ....?

Kto zetknął się z takim zachowaniem pracownika, niech podniesie rękę!

7% słowo

Czy wiesz, że… Proporcje oddziaływania szkoleniowca na publiczność 38% głos

2 1

55% czynniki wizualne

Coraz popularniejsze stają się szkolenia BHP w formie e-learningu. Uczestnik szkoli się w dowolnym, wygodnym dla siebie momencie, nie rezygnując z ważniejszych obowiązków. W każdej chwili może zatrzymać szkolenie, a potem wrócić do miejsca, w którym przerwał naukę.

Wskazówka: Wybierz e-szkolenie, które zapewni uczestnikom kontakt z konsultantem i wymianę doświadczeń.

2 2 czytaj dalej >

BHP w Polsce

Jak wygląda system ochrony pracy w Polsce? Czy wiesz, gdzie znaleźć najważniejsze regulacje prawne BHP? Warto zawczasu przyjrzeć się organizacji bezpieczeństwa i higieny pracy w państwie, w którym prowadzisz własne przedsiębiorstwo lub jesteś zatrudniony. Dzięki temu zrozumiesz, kto kształtuje i realizuje zadania w dziedzinie BHP oraz na jakich źródłach oparte są przepisy prawne.

Gdzie szukać regulacji prawnych? W Polsce kwestie związane z prawem do bezpiecznych warunków pracy zawiera Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej, która w art. 66 zapewnia to prawo każdemu. Kodeks pracy jest ustawą określającą prawa i obowiązki obywateli w tym zakresie. Podstawowe przepisy BHP znajdują się w jego X rozdziale, dział VII dotyczy regulacji ochrony pracy kobiet, a IX – ochrony pracy młodocianych. O kwestiach BHP decydują również inne przepisy prawa pracy, takie jak układy zbiorowe, statuty i regulaminy pracy. Wskazuje na nie art. 9 Kodeksu pracy. Poza tym pracodawca musi brać pod uwagę przepisy związane z przestrzeganiem BHP w danym sektorze gospodarki, które znajdują się w dodatkowych rozporządzeniach oraz ustawach. Jako źródło praw i obowiązków w zakresie BHP zostały wprowadzone zasady bezpieczeństwa i higieny pracy – pozaprawne reguły bezpiecznego postępowania, wymagane przy wykonywaniu określonej pracy (czynności), wynikające z doświadczenia oraz przesłanek naukowych i technicznych.

2 2

system prawny

System ochrony pracy w Polsce

system organizacyjny

Integralna część prawa pracy: normy prawne i ich usytuowanie w hierarchii źródeł prawa dotyczących bezpieczeństwa i ochrony zdrowia.

System organizacji ochrony pracy na szczeblu państwa, zakładu i organów uczestniczących w tworzeniu oraz kontrolowaniu bezpieczeństwa i higieny pracy w Polsce.

SYSTEM PRAWNY oparty jest na źródłach prawa wskazanych w Konstytucji RP i art. 9 Kodeksu pracy.

Podstawy prawne w dziedzinie BHP Przepisy powszechnie obowiązujące Konstytucja RP akty wykonawcze do art. 273 k.p. (dawny art. 208 k.p.)

Kodeks pracy (dział X)

ogólne przepisy bhp

branżowe przepisy bhp

międzybranżowe przepisy bhp

akty wykonawcze do działu X dotyczące organów nadzoru państwowego nad warunkami pracy, np:

Inne ustawy

Polskie Normy (PN) wydanie na podstawie ustawy o normalizacji

-ustawa o PIP -ustawa o IS -ustawa o dozorze technicznym

dotyczące warunków bhp w różnych sferach działalności, np: -prawo atomowe -prawo górnicze i geologiczne -prawo budowlane

Układowe przepisy pracy Układy zbiorowe pracy

Regulamin pracy Zasady bhp 2 3 czytaj dalej >

SYSTEM ORGANIZACYJNY ochrony pracy w Polsce wskazuje na organy i organizacje uczestniczące w kształtowaniu i realizowaniu zadań w dziedzinie BHP. Dzieli się on na system ogólnokrajowy i zakładowy.

UPROSZCZONY SCHEMAT ORGANIZACJI SYSYTEMU OCHRONY PRACY

Sąd Najwyższy sądy wojewódzkie i rejonowe Rada Ochrony Pracy

RZĄD

Państwowa Inspekcja Pracy Główny Urząd Statystyczny Zakład Ubezpieczeń Społecznych

2 4

Wyższy Urząd Górniczy

PARLAMENT RP Najwyższa Izba Kontroli

Ministerstwo Ministerstwo Ministerstwo inne ministerstwa Pracy i Polityki Zdrowia Gospodarki gospodarcze i Społecznej funkcjonalne

-Centralny Instytut -instytuty -Inspekcja -Urząd Dozoru medycyny Sanitarna Technicznego Ochrnony Pracy pracy

-inne organy -inne instytuty nadzoru i naukowo-badawcze kontroli

Służba bezpieczeństwa i higieny pracy

zakłady pracy (pracodawcy)

lekarz (służba medycyny pracy)

ponadzakładowe organizacje pracodawców

komisja bezpieczeństwa i higieny pracy

zakładowe organizacje związków zawodowych

społeczna inspekcja pracy

ponadzakładowe organizacje związków zawodowych

Parlament: w ramach zadań ustawodawczych tworzy prawo ustalające podstawowe zasady systemu.

Rząd, resorty, urzędy państwowe: przede wszystkim Minister ds. Pracy oraz Minister ds. Zdrowia. Ustalają wytyczne państwa w kształtowaniu polityki w dziedzinie BHP oraz wydają przepisy wykonawcze (na podstawie ustaw).

Organy nadzoru i kontroli: Państwowa Inspekcja Pracy, Państwowa Inspekcja Sanitarna, Urząd Dozoru Technicznego oraz sądy i prokuratura powołane zostały do nadzoru i kontroli realizacji przez pracodawców obowiązków nałożonych na nich przez prawo.

Rada Ochrony Pracy: organ nadzoru nad warunkami pracy i działalnością Państwowej Inspekcji Pracy. Radę tworzą przedstawiciele rządu, pracodawców i pracowników, posłowie i senatorowie oraz wybitni specjaliści BHP.

Pracodawca: jego obowiązkiem jest zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków w zakładzie pracy. Zadania te realizuje za pomocą wyspecjalizowanych służb bezpieczeństwa i higieny pracy oraz lekarza sprawującego opiekę zdrowotną nad pracownikami. Za kształtowanie bezpiecznych warunków pracy w zakładzie pracy odpowiedzialni są też pracownicy poprzez konsultacje oraz komisja ds. BHP (organ opiniodawczo-doradczy).

Organy przedstawicielskie: to związki zawodowe i społeczny inspektorat pracy. Pełnią funkcje nadzorczo-kontrolne w zakresie przestrzegania przez pracodawcę obowiązku zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.

Czy wiesz, że… Za pierwsze polskie przepisy BHP można uznać przepisy górnicze wydane około 1505 r. z inspiracji Króla Jana Olbrachta, które porządkowały stan prawny górnictwa na Śląsku i w Tarnowskich Górach.

Najważniejsze wydarzenia związane z BHP w Polsce •1927 – wprowadzenie Rozporządzenia Prezydenta RP o zapobieganiu chorobom zawodowym i ich zwalczaniu

•1928 – wprowadzenie Rozporządzenia Prezydenta RP o bezpieczeństwie i higienie pracy

•1933 – pierwszy ogólnopolski Zjazd Inżynierów Bezpieczeństwa Pracy

•1938 – Kongres Bezpieczeństwa Pracy

•1975 – wprowadzenie Ustawy – Kodeks pracy

•1953 – powstanie służby BHP w Polsce

2 4 czytaj dalej >

BHP i regulacje międzynarodowe

Wiele międzynarodowych organizacji zajmuje się prawem pracy, w tym zabezpieczeniem warunków pracy. Każda z organizacji reguluje te kwestie w inny sposób przez wydawanie aktów prawa międzynarodowego oraz ponadnarodowego. Akty te różnią się mocą prawną, bo zawierają postanowienia, które w niejednakowym stopniu odnoszą się do państw członkowskich. Poznajmy zasady uregulowań międzynarodowych z zakresu BHP. 2 5

Źródła międzynarodowych regulacji BHP: •Konwencje i zalecenia – Międzynarodowa Organizacja Pracy •Pakt Praw Gospodarczych – ONZ •Europejska Karta Społeczna – Rada Europy •Dyrektywy i rozporządzenia – Unia Europejska

3 najważniejsze organizacje międzynarodowe odpowiedzialne za tworzenie norm z zakresu prawa BHP:

Międzynarodowa Organizacja Pracy (MOP)

Powstała w 1919 r., aby doprowadzić rządy, przedsiębiorców i związki zawodowe do wspólnego działania na rzecz sprawiedliwości społecznej i lepszych warunków życia na całym świecie. MOP skupia swoją działalność na ustanawianiu standardów pracy w formie konwencji i zaleceń. Dostarcza również pomoc techniczną w różnych dziedzinach. Wspiera rząd oraz organizacje pracowników i pracodawców w ustanawianiu odpowiednich relacji pracowniczych i reformowaniu prawa pracy, które uwzględnia

potrzeby społeczne i zmiany gospodarcze. Co roku w Genewie odbywa się Międzynarodowa Konferencja Pracy, na której podejmowane są decyzje w sprawie polityki, programu i budżetu MOP. Każde państwo członkowskie reprezentowane jest na Konferencji przez czterech delegatów: dwóch z ramienia rządu, jednego przedstawiciela pracodawców oraz jednego przedstawiciela pracowników. Wszystkie głosy są równe, bez znaczenia jest wielkość i ludność danego państwa.

2 6 czytaj dalej >

•warunki pracy

•bezpieczeństwo w pracy

•praca dla każdego

Kluczowe postulaty i obszary aktywności MOP:

•wolność zrzeszania się

•likwidacja wszelakich patologii w pracy

•edukacja powszechna

•ubezpieczenia społeczne

4 cele strategiczne:

2 7

promocja Fundamentalnych Zasad i Praw w Pracy

zwiększanie szans na zatrudnienie

zwiększanie efektywności zabezpieczenia społecznego

wzmocnienie dialogu społecznego

Akty prawne uchwalane przez Konferencję ogólną to:

1. Konwencje – akty normatywne prawa międzynarodowego. Są wiążące dla państw członkowskich po ich ratyfikowaniu. Obowiązują przez oznaczony w nich czas, bez względu na to, czy państwo np. wycofało się z przynależności do MOP.

2. Zalecenia – nie są ratyfikowane przez państwa członkowskie, toteż nie powodują zobowiązań, co do przestrzegania ich w prawie krajowym. To szczegółowe wytyczne dla uchwalanych konwencji i ustawodawstwa krajowego.

MOP opracowała około 190 konwencji i 200 zaleceń.

Polska ratyfikowała około 50% konwencji, w tym wszystkie podstawowe konwencje.

Liczba krajów członkowskich MOP wynosi 185, a jej siedziba mieści się w Genewie.

2 8 czytaj dalej >

Rada Europy

Organizacja międzynarodowa o zasięgu lokalnym ograniczającym się do Europy. Powstała w 1949 r. Jej celem jest działanie w kierunku jedności europejskiej. Podejmuje inicjatywy na rzecz praw człowieka, demokracji, rozwija też świadomość i kulturę europejską. Rada Europy realizuje swoje zadania ustanawiając akty prawa międzynarodowego. Najważniejszym dla prawa pracy, w tym BHP, jest Europejska Karta Społeczna i towarzyszące jej dodatkowe protokoły.

Na czym polega ratyfikacja Karty? Kraj członkowski nie musi ratyfikować wszystkich zapisów Karty. Wystarczy, że ratyfikuje zapisy z trzonu normatywnego II części Karty i wybierze minimum 5 artykułów. Poza tym państwo musi też przyjąć zobowiązania z dodatkowej liczby artykułów z części II (część I obowiązuje wszystkie kraje chcące ratyfikować Kartę), aby łączna liczba nie była mniejsza niż 10. Nie trzeba przyjmować całych artykułów, a jedynie poszczególne paragrafy (w liczbie nie mniejszej niż 45). Po ratyfikowaniu Karty państwo członkowskie musi przedstawić Radzie przepisy wdrażające zobowiązania ratyfikowanych zapisów Karty. Sprawozdania te rozpatruje Komitet Niezależnych Ekspertów. Artykuł 3 części I Karty jest podstawowym zapisem dotyczącym bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Państwa ratyfikujące ten artykuł (w tym Polska w 1997 r.) zobowiązują się: 1.wydać przepisy dotyczące BHP 2.zapewnić środki kontroli stosowania tych przepisów 3.konsultować się, gdy zachodzi potrzeba, z organizacjami pracodawców i pracowników w sprawach środków zmierzających do poprawy bezpieczeństwa i higieny pracy

Polska została członkiem Rady Europy w 1991 r.

2 9

Rada Europy opracowała ponad 200 konwencji i innych dokumentów prawa międzynarodowego, Polska ratyfikowała ok. 50%.

Aktualnie Rada Europy liczy 47 członków, a jej siedzibą jest Strasburg.

Unia Europejska Organ międzynarodowy o zasięgu regionalnym (obejmuje Europę). Działa na podstawie Traktatów powołujących trzy Wspólnoty i Unię Europejską. Decyzje podejmuje Rada Unii Europejskiej oraz Komisja Europejska. Politykę UE w zakresie BHP określa dyrektywa 89/391/EWG, która podaje minimalne wymagania bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia pracowników w miejscu pracy.

System prawa w UE obejmuje źródła prawa pierwotnego (np. traktaty założycielskie) oraz źródła prawa wtórne, czyli: rozporządzenia – po opublikowaniu przez władze UE automatycznie wchodzą w życie w każdym kraju członkowskim dyrektywy – obowiązują w zakresie zamierzonego skutku i terminu wykonania, państwo może wybrać metodę ich wdrożenia decyzje – skierowane do danego państwa

Unia Europejska do tej pory wydała ok. 100 dyrektyw dotyczących BHP.

Aktualnie Rada Europy liczy 47 członków, a jej siedzibą jest Strasburg. •Wszystkie międzynarodowe standardy BHP, wynikające z postanowień zawartych w ratyfikowanych przez Polskę umowach międzynarodowych i dyrektywach UE, zostały przeniesione do polskich ustaw i rozporządzeń.

Czy wiesz, że… •Pierwsze w Europie przepisy BHP to wydane w Anglii w 1833 r. przepisy dotyczące obsługi i konstrukcji kotłów oraz maszyn parowych, a następnie przepisy o ochronie pracy kobiet i dzieci. •W Anglii powstała pierwsza w Europie fabryczna inspekcja pracy, która nadzorowała przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa. •Jednym z pierwszych przepisów międzynarodowych dotyczących BHP jest Konwencja międzynarodowa z dnia 26 września 1906 r. o zakazie używania białego (żółtego) fosforu przy wyrobie zapałek, ratyfikowana przez RP w 1922 r. 3 0 czytaj dalej >

Najwyższe bezpieczeństwo, czyli zasady pracy na wysokości

Niektóre zasady BHP mogą wydawać się przesadną ostrożnością, ale z pewnością nie można zaliczyć do nich reguł pracy na wysokości. Jest ona szczególnie niebezpieczna i musi być obwarowana ścisłymi regulacjami. Jeśli Twoja działalność obejmuje taki rodzaj pracy, warto dowiedzieć się, co dokładnie mówią przepisy.

3 1

Czym jest praca na wysokości? Jest to praca wykonywana na powierzchni znajdującej się na wysokości co najmniej 1,0 m nad poziomem podłogi lub ziemi.

Co nie jest zaliczane do pracy na wysokości? Do pracy na wysokości nie zalicza się pracy na powierzchni, niezależnie od wysokości, na jakiej się znajduje, jeżeli powierzchnia ta jest: osłonięta ze wszystkich stron do wysokości co najmniej 1,5 m pełnymi ścianami lub ścianami z oknami oszklonymi, wyposażona w inne stałe konstrukcje lub urządzenia chroniące pracownika przed upadkiem z wysokości.

Jakich zasad należy przestrzegać w miejscu wykonywania prac na wysokości? -zainstalować balustrady składające się z poręczy ochronnych umieszczonych na wysokości co najmniej 1,1 m i krawężników o wysokości co najmniej 0,15 m (jeżeli ze względu na rodzaj i warunki wykonywania prac na wysokości zastosowanie balustrad jest niemożliwe, należy stosować inne skuteczne środki ochrony pracowników przed upadkiem z wysokości, odpowiednie do rodzaju i warunków wykonywania pracy), -pomiędzy poręczą i krawężnikiem umieścić w połowie wysokości poprzeczkę lub wypełnić przestrzeń tak, aby uniemożliwiała wypadnięcie osób, -prace na wysokości zorganizować i wykonywać w sposób niezmuszający pracownika do wychylania się poza poręcz balustrady lub obrys urządzenia, na którym stoi, -wszelkie drabiny, klamry, rusztowania, pomosty i inne urządzenia muszą być stabile i zabezpieczone przed nieprzewidywaną zmianą położenia oraz posiadać odpowiednią wytrzymałość na obciążenie.

Dodatkowe obostrzenia dochodzą przy pracach na: słupach, masztach, konstrukcjach wieżowych, kominach, konstrukcjach budowlanych bez stropów, a także przy ustawianiu lub rozbiórce rusztowań oraz przy pracach na drabinach i klamrach na wysokości powyżej 2 m nad poziomem terenu zewnętrznego. Jakie dodatkowe warunki muszę być wtedy spełnione? 1. Sprawdź stan techniczny konstrukcji lub urządzeń Przed rozpoczęciem prac należy sprawdzić stan techniczny konstrukcji lub urządzeń, na których mają być wykonywane prace, w tym ich stabilność, wytrzymałość na przewidywane obciążenie oraz zabezpieczenie przed nieprzewidywaną zmianą położenia, a także stan techniczny stałych elementów konstrukcji lub urządzeń mających służyć do mocowania linek bezpieczeństwa,

3 2 czytaj dalej >

2. Zapewnij pracownikom sprzęt zabezpieczający przed upadkiem Konieczne jest zapewnienie stosowania przez pracowników, odpowiedniego do rodzaju wykonywanych prac sprzętu chroniącego przed upadkiem z wysokości, do którego zaliczają się szelki bezpieczeństwa z linką bezpieczeństwa przymocowaną do stałych elementów konstrukcji oraz szelki bezpieczeństwa z pasem biodrowy 3. Pamiętaj o hełmach ochronnych Trzeba zadbać, aby pracownicy używali hełmów ochronnych przeznaczonych do prac na wysokości. Praca na wysokości podlega szczególnej ochronie – pracodawca ma obowiązek zapewnić wszelkie uwzględnione w prawie środki zwiększające bezpieczeństwo zatrudnionych. Miejsce pracy na wysokości powinno być odpowiednio zabezpieczone, a pracownicy wyposażeni w niezbędne elementy ochrony indywidualnej, np. hełmy.

3 3

3 4 czytaj dalej >

BHP o d k u c h n i . Z czym to się je w lokalach gastronomicznych?

Przepisy BHP dotyczące gastronomii należą do jednych z najbardziej rygorystycznych. W sektorze tym działają przede wszystkim małe przedsiębiorstwa. Ich właścicielom trudno znaleźć czas i zasoby, które ułatwiłyby zrozumienie oraz przestrzeganie zasad prawnych BHP. Niestety praca w branży gastronomicznej wiąże się z licznymi zagrożeniami dla zdrowia i bezpieczeństwa pracowników. Jak zmniejszyć ryzyko zawodowe i być świadomym pracodawcą? Poznajmy przykłady kilku dobrych praktyk z zakresu BHP oraz obszary, na które szczególnie należy zwrócić uwagę. 3 5

d obr ych praktyk w gastronomii

3 6

czytaj dalej >

Zadbaj o szkolenia BHP dla nowozatrudnionych i stałych pracowników Każdy nowy pracownik przed przystąpieniem do pracy powinien przejść wstępne szkolenie BHP (instruktaż ogólny i instruktaż stanowiskowy). Poza tym pracodawca informuje nowozatrudnionego o ocenie ryzyka zawodowego, wyposaża w odzież roboczą i środki ochrony indywidualnej. Istotną częścią szkolenia wstępnego jest zapoznanie pracownika z instrukcjami BHP maszyn i urządzeń na jego stanowisku pracy. W zależności od tego, na jakim stanowisku jest zatrudniony pracownik, tak często powinien przechodzić szkolenia okresowe BHP.

Umieść instrukcje BHP w widocznych miejscach Zadbaj o to, by instrukcje BHP znajdowały się w miejscach łatwo dostępnych dla pracowników. To wyrocznia, która określa najważniejsze aspekty wykonywanej pracy mające wpływ na bezpieczeństwo pracownika. Szczegółowe wymagania dla instrukcji BHP określa Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwo pracy i higieny pracy (Dz.U. z 2003 r. nr 169, poz. 1650).

Informuj pracowników o zagrożeniach dla zdrowia i życia w miejscu pracy To kolejny obowiązkowy standard BHP, który służy zapobieganiu ryzyka. Wcześniejsza ocena ryzyka i poinformowanie pracowników powodują, że stają się wyczuleni na właściwe kwestie i stosują odpowiednie środki zapobiegawcze. Przykład idzie z góry – zaangażowanie kierownictwa motywuje pracowników do dbania o bezpieczeństwo i higienę w miejscu pracy.

3 7

Zapewnij odpowiednie urządzenia higieniczno-sanitarne Pracodawca zobowiązany jest zapewnić pracownikom pomieszczenia i urządzenia higieniczno-sanitarne, których rodzaj, ilość i wielkość powinny być dostosowane do liczby zatrudnionych pracowników, stosowanych technologii i rodzajów pracy oraz warunków, w jakich ta praca jest wykonywana. W miejscu pracy powinna znajdować się podręczna apteczka, nad którą opiekę ma sprawować wyznaczony i przeszkolony w tym zakresie pracownik. Ten sam pracownik jest odpowiedzialny za udzielanie pierwszej pomocy, a jego nazwisko należy wywiesić w miejscu przeznaczonym na ogłoszenia oraz na apteczce. Rozporządzenie Ministra Handlu Wewnętrznego z dnia 9 kwietnia 1966 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach gastronomicznych i przemysłu garmażeryjnego podaje szczegółowe wytyczne, np. „szatnia dla pracowników powinna mieć bezpośrednie połączenie z umywalnią i natryskami (…). W zakładach zatrudniających do 15 osób na jedną zmianę powinna być urządzona jedna szatnia z kabiną do rozbierania. W razie zatrudnienia w tej liczbie równocześnie powyżej 5 kobiet i 5 mężczyzn powinny być urządzone dwie oddzielne szatnie. Przy zatrudnieniu powyżej 15 osób na jedną zmianę powinny być urządzone dwie oddzielne szatnie”.

Odpowiedzialnie organizuj obowiązki zawodowe Psychospołeczne czynniki ryzyka wiążą się ze sposobem organizacji pracy. Sprzeczne wymagania, obsługa trudnego klienta, brak kontroli nad pracą czy wsparcia przełożonych to czynniki, które są źródłem stresu. Ale to nie wszystko. Pracownicy branży gastronomicznej często mają pracujące weekendy, zmiany nocne i są obciążeni nadgodzinami. Jak w takiej sytuacji poprawić standardy pracy? Oceń ryzyko w miejscu pracy i wprowadź zmiany. Pomyśl o wprowadzeniu elastycznych form zatrudnienia i opieki nad dziećmi, aby ułatwić zachowanie równowagi między życiem prywatnym a zawodowym. Możesz też inaczej zaaranżować miejsce pracy, aby było wygodniejsze i bezpieczne. Przeszkol pracowników z obsługi trudnego klienta. Przede wszystkim jednak nawiąż dialog z pracownikami – wówczas będziesz umiał zareagować zanim wydarzy się jakiekolwiek niebezpieczeństwo.

3 8 czytaj dalej >

Przydatne wskazówki Jak zapobiec poparzeniom? 1.Oceń ryzyko – wcześniej zidentyfikuj potencjalne zagrożenia i poinformuj o nich pracowników. 2.Używaj tacy lub wózka do przenoszenia gorących naczyń i płynów. 3.Informuj pracowników o gorących palnikach. 4.W drzwiach kuchni montuj okna, aby zapewnić bezpieczne przejście pracownikom obsługi. 5.Zorganizuj szkolenie pracowników z dobrych praktyk obsługi gorących przedmiotów, takich jak otwieranie pokrywy garnka z dala od ciała.

Najważniejsze zasady bezpiecznego obchodzenia się z naczyniami i sztućcami: 1.Talerze powinny być podnoszone przez podkładanie palca pod spód i przytrzymywanie kciukiem ich krawędzi. 2.Szklanki należy trzymać od spodu. 3.Sztućce i filiżanki należy przenosić w specjalnych pojemnikach z uchwytem lub na tacach.

Jak korzystać z niebezpiecznych środków czyszczących? 1.Osoby używające niebezpiecznych środków powinny nosić wyposażenie ochronne, takie jak maski, rękawice, okulary i buty ochronne czy gumowe fartuchy. 2.Jeśli stosowanie danych środków stanowi zagrożenie dla ludzkiego życia i negatywnie wpływa na środowisko, należy umieścić instrukcję obsługi, zadbać o środki zapobiegawcze i postępować według konkretnych reguł. 3.Środki czyszczące przechowuj wyłącznie w pojemnikach, których forma lub oznaczenie jasno wskazują na ich przeznaczenie.

Noże kuchenne – jak używać i przechowywać? 1.Noże powinny być ostre i utrzymywane w dobrym stanie. 2.Należy myć je oddzielnie. 3.Używaj odpowiednich noży do danego produktu i antypoślizgowych desek do krojenia. 4.Nie pozostawiaj ich luzem w szufladzie. Przechowuj je w specjalnych blokach na noże kuchenne. 5.Odkładając nóż nie kładź go ostrzem skierowanym ku górze

3 9

Zapamiętaj! Ostry nóż wymaga mniej siły do użytkowania oraz nie ślizga się. Tępy nóż jest niebezpieczny dla zdrowia pracowników, powoduje postrzępione rany, które są bardziej bolesne i dłużej się goją.

Ważne! Każdy pracownik gastronomii musi posiadać aktualną książeczkę zdrowia z poświadczonymi wynikami badań. Zakres badań uzależniony jest od zajmowanego stanowiska. Pracodawca musi przechowywać orzeczenia lekarskie o braku przeciwwskazań bądź o czasowym lub trwałym przeciwwskazaniu do wykonywania prac.

! 4 0 czytaj dalej >

Mobbing – czym jest i jak mu przeciwdziałać?

Pojęcie bezpieczeństwa i higieny w miejscu pracy w dzisiejszych czasach nie ogranicza się jedynie do zapobiegania wypadkom i innym zagrożeniom zdrowia fizycznego. Równie ważna jest ochrona zdrowia psychicznego pracowników, a do tego zalicza się z pewnością przeciwdziałanie mobbingowi. O mobbingu mówi się sporo, ale czy na pewno wiemy, jakie zachowania można do niego zaliczyć, jakie ma skutki i jak należy mu skutecznie przeciwdziałać? 4 1

Czym jest mobbing? Słowo mobbing pochodzi od angielskiego to mob, które oznacza „oblegać, atakować”. Po raz pierwszy terminu mobbing użył austriacki etolog, Konrad Lorenz, w odniesieniu do ataku grupy zwierząt na pojedynczego osobnika. Potem zastosowanie określenia mobbing zaczęło ewoluować i zawężać się w stronę zachowania ludzi, a następnie już tylko pracowników – konkretnie stosowania przemocy psychicznej wobec podwładnych lub współpracowników. Skala zjawiska i jego negatywny wpływ na relacje w miejscu pracy oraz samopoczucie osób zatrudnionych sprawiły, że mobbing doczekał się licznych prób regulacji prawnych. Polski kodeks pracy definiuje mobbing jako „działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników”. Z kolei według Międzynarodowej Organizacji Pracy „mobbing to obraźliwe i mściwe zachowanie wyrażające się poprzez okrutne, złośliwe lub upokarzające usiłowanie zaszkodzenia jednostce lub grupie pracowników, którzy stają się przedmiotem psychicznego dręczenia. Mobbing zawiera w sobie bezustanne negatywne uwagi lub krytykę, izolowanie osoby od kontaktów społecznych, plotkowanie lub rozpowszechnianie fałszywych informacji”. W międzyczasie powstało również pojęcie mobber jako określenie osoby, dopuszczającej się mobbingu.

Jakie działania zaliczają się do mobbingu? Według definicji zaczerpniętych z aktów prawnych, dość ciężko jednoznacznie stwierdzić, czy dany przypadek jest mobbingiem. Obszerną kompilację zachowań, zaliczających się do mobbingu, przedstawił niemiecki psychiatra, Heinz Leymann. Dzielą się one na 5 kategorii:

1 2 3

Działania utrudniające proces komunikowania się: ograniczanie lub utrudnianie ofierze możliwości Działa wypowiadania się, ciągłe przerywanie wypowiedzi, reagowanie na wypowiedzi ofiary krzykiem i wyzwypow wiskam kam ciągłe krytykowanie wykonywanej pracy, ciągłe krytykowanie życia osobistego, nękanie przez wiskami, telefon efon stosowanie gróźb ustnych i pisemnych, prezentowanie ofierze poniżających i obraźliwych telefon, gestów stów stosowanie aluzji i zawoalowanej krytyki, brak wypowiedzi wprost wobec ofiary. gestów, Działania wpływające negatywnie na relacje społeczne: unikanie przez przełożonego kontaktu z ofiarą, roz rozmów z nią, ograniczenie możliwości wypowiadania się ofiary, fizyczne i społeczne izolowanie ofiary ary (np. (np umieszczenie jej w osobnym pokoju z zakazem komunikowania się z innymi osobami, zakazanie pra praco pracownikom kontaktowania się z izolowaną osobą), ostentacyjne ignorowanie i lekceważenie (traktowa (traktowanie ofiary jak powietrze).

Działania naruszające wizerunek ofiary: obmawianie, rozsiewanie plotek, ośmieszanie, sugerowanie Działan zaburzeń psychicznych, kierowanie na badania psychiatryczne, żartowanie i prześmiewanie życia prywatnego, ego, parodiowanie par pa sposobu chodzenia, mówienia, gestów ofiary, atakowanie poglądów politycznych lub ub przekonań przek religijnych, wyśmiewanie i atakowanie ofiary z uwagi na jej narodowość, wyśmiewanie niepełnos niepełnosprawności lub kalectwa, obrażanie słowne w postaci wulgarnych przezwisk lub innych upokarz upokarza upokarzających wyrażeń, insynuacje o charakterze seksualnym, składanie propozycji seksualnych, zaloty. 4 2 czytaj dalej >

Działania uderzające w pozycję zawodową ofiary: wymuszanie wykonywania zadań naruszających kwestionowanie podejmowanych przez ofiarę decyzji, nie przydzielanie ofierze godność ość osobistą, oso os żadnych zadań do realizacji, przydzielanie zadań bezsensownych, zbędnych, przydzielanie zadań poniżej adnych nych zad za kwalifikacji walifikacji i kompetencji, przydzielanie zadań zbyt trudnych, przerastających kompetencje i możliwości ofiary, ciągłe przydzielanie nowych zadań do wykonania (z nierealnym terminem realizacji lub ilością wykonania), ostentacyjne odbieranie zadań przekazanych do realizowania, wydawanie pracy do ow wy absurdalnych b d l h i sprzecznych poleceń.upokarzających wyrażeń, insynuacje o charakterze seksualnym, składanie propozycji seksualnych, zaloty.

4 5

Działania iałania u uderzające w zdrowie ofiary: zlecanie prac szkodliwych dla zdrowia, niedostosowanych do możliwości ożliwoś ofiary i bez zapewnienia odpowiednich zabezpieczeń, groźby użycia siły fizycznej wobec fiary, stoso ofiary, stosowanie przemocy fizycznej o nieznacznym nasileniu, znęcanie się fizyczne, działania o podłożu eksualnym ksualnym wykorzystywanie seksualne, przyczynianie się do powstawania strat materialnych powodowseksualnym, nych przez prze ofiarę, wyrządzanie szkód psychicznych w miejscu pracy lub miejscu zamieszkania ofiary. anych

… a jakie się nie zaliczają? Powyższy zbiór wydaje się bardzo szeroki, jednak co istotne – gdy wymienione zachowania zdarzają się incydentalnie, wtedy nie stanowią mobbingu. Aby konkretne zachowanie zaliczyć do tego zjawiska, musi występować ono długotrwale (jest to różnie określane, zwyczajowo przyjmuje się, że minimum 3 miesiące) i regularnie (minimum raz w tygodniu). Także czas trwania i częstotliwość to dwa najważniejsze kryteria mobbingu.

Opłakane skutki mobbingu Konsekwencje występowania zjawiska są skrajnie negatywne – zarówno dla pracownika, jak i pracodawcy, oraz mają ujemny wpływ na wizerunek firmy. Mobbing największe piętno odciska na ofiarach, które odczuwają silny stres, w wyniku którego może ucierpieć ich zdrowie i samopoczucie psychofizyczne. W niesprzyjających warunkach spada koncentracja i motywacja do pracy osoby prześladowanej, co ma wpływ na jej wydajność. Osoby narażone na przemoc, starając się unikać sytuacji stresowych, częściej biorą zwolnienia lekarskie, co oznacza oczywiście straty z punktu widzenia firmy. Przypadki mobbingu rzadko też kierowane są tylko do pojedynczych pracowników, bez uszczerbku dla pracy całego zespołu, dlatego ogólna atmosfera pracy, a co za tym idzie – wizerunek firmy, ulega znacznemu pogorszeniu. Antymobbing na 3 poziomach Biorąc pod uwagę skalę szkodliwości mobbingu, oczywiste jest, że należy mu przeciwdziałać. Według zaleceń WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) profilaktyka przemocy w miejscu pracy powinna odbywać się na 3 poziomach: prewencji pierwotnej, wtórnej i trzeciorzędowej.

Prewencja pierwotna sprowadza się do budowania wysokiej kultury organizacji i zapewnienia pracownikom sprzyjających warunków pracy, w których prawdopodobieństwo nadużyć zostaje zminimalizowane. Konkretnymi działaniami ukierunkowanymi na ten cel mogą być szkolenia i programy edukacyjne wzmacniające umiejętności miękkie pracowników (m.in. umiejętność pracy w grupie, współdziałania, osiągania celów metodą fair play). 4 3

Prewencja wtórna polega na podnoszeniu kwalifikacji pracowników w zakresie radzenia sobie z sytuacjami, które mogą sprzyjać zachowaniom o charakterze mobbingowym oraz łagodzeniu skutków uczestniczenia w takich sytuacjach. Jest to również tworzenie procedur monitorowania i dokumentowania zachowań przemocowych. Prewencja trzeciorzędowa stosowana jest wobec osób, które już stały się ofiarami mobbingu. W zakres działań na tym etapie wchodzą wszelkie formy pomocy medycznej i psychologicznej oraz wsparcie prawne. Zgodnie z polskim kodeksem pracy, za przeciwdziałanie mobbingowi odpowiedzialni są pracodawcy. Jeśli się do nich zaliczasz, bez wątpienia warto podjąć wszelkie możliwe środki, aby wyeliminować zagrożenie mobbingiem w Twojej firmie. Natomiast z punktu widzenia pracownika, na taką formę przemocy nie wolno wyrażać zgody. W przypadku gdy mamy z nią do czynienia, trzeba podjąć wszelkie kroki – formalne i nieformalne – aby ją jak najszybciej przerwać.

4 4 czytaj dalej >

Ciekawostki BHP PIP śledzi na Facebooku czarne listy pracodawców Inspektorzy PIP od lutego 2015 monitorują wpisy na facebookowych czarnych listach pracodawców. Zamierzają interweniować w przypadkach zagrożenia zdrowia i życia pracownika. Przede wszystkim zwracają uwagę na przedsiębiorstwa budowlane nieprzestrzegające zasad BHP oraz producentów zmuszających ludzi do pracy w trudnych warunkach bez kombinezonów czy rękawic ochronnych. Sprawdzają też firmy, w których dochodzi do zatrudniania na czarno, zaniżania i niewypłacania wynagrodzenia.

Pracodawca może ograniczyć korzystanie z e-papierosów E-papieros nie jest wyrobem tytoniowym. Mimo to pracodawca ma prawo ograniczyć jego palenie w miejscu pracy i całkowicie zakazać na stanowisku pracy. Powodem może być troska o pozostałych pracowników oraz wizerunek firmy mającej stały i bezpośredni kontakt z klientem. W takim przypadku pracownik palący e-papierosy powinien wykorzystywać przerwy przysługujące mu w związku z wykonywaną pracą.

Rośliny w biurze są potrzebne I to bynajmniej nie dla zasady feng shui. Rośliny w biurze zwiększają wilgotność powietrza. Niektóre z nich wchłaniają szkodliwe substancje i działają jak naturalny filtr powietrza. Poza tym zmniejszają zmęczenie wzroku spowodowane pracą przy komputerze i podnoszą kreatywność pracowników. Udowodniono, że w obecności roślin doniczkowych produktywność zwiększa się od 10 do 15%, a liczba popełnianych błędów maleje o 12%.

4 5

Depresja główną przyczyną zmniejszonej wydajności pracy W wyniku zwolnień lekarskich oraz przejścia na rentę osób chorych na depresję, rocznie tracimy w Polsce 25 tysięcy lat produktywności i ponosimy od 1 do 2,6 miliardów złotych kosztów społecznych. W Polsce stosunek do depresji powoli się zmienia. Pracodawcy zaczynają wprowadzać działania nakierowane na prewencję zagrożeń wywołujących stres i prowadzących do depresji. Oferują abonamenty sportowe i pakiety medyczne, choć często brakuje w nich dostępu do pomocy psychologicznej. Medytacja w biznesie? To nie pomyłka! Doświadczenia managerów takich firm jak Apple czy Google pokazują, że medytacja poza pozytywnym wpływem na zdrowie, wyraźnie poprawia wyniki pracy. Pracownicy mają więcej energii i pokładów kreatywności, są też mniej podatni na stres oraz choroby. W końcu Tesla skonstruował silnik medytując, a da Vinci miał wizje przyszłości. Także w Polsce coraz więcej coachów i trenerów biznesu korzysta z praktyk medytacyjnych. 80% kosztów wypadków przy pracy pokrywa społeczeństwo W Polsce koszty wypłaconych świadczeń z funduszu wypadkowego wynoszą ponad 5 miliardów złotych rocznie. Pracodawca ponosi zaledwie 8% kosztu wypadku przy pracy, około 12% płaci pracownik lub jego rodzina, resztę płaci społeczeństwo. Przeciętny społeczny koszt wypadku przy pracy to 31 367 złotych. Szkodliwe mikropyłki z tonerów Nawet podczas drukowania jednej strony drukarka emituje szkodliwe dla zdrowia mikropyłki, które dostają się do organizmu wraz z wdychanym powietrzem. Powodują one kaszel, zmęczenie i bóle głowy. Dlatego wskazane jest wydzielenie pomieszczenia dla sprzętu drukującego i kserującego lub zakup filtrów antypyłkowych.

4 6 czytaj dalej >

workplace poinformowany o kolejnym numerze Informatora Safecontrol, newslettera na stronie www.safecontrol.pl

Wiedza pozwala

Informator Świadomego Pracodawcy

DUŻE PROBLEMY MAŁEJ GASTRONOMII

Ciemne strony małej gastronomii - w świetle dziennym

nr 3/2015