8 minute read
Maria Callas - La Divina
Αριστοτέλης Ωνάσης, Μαρία Κάλλας, σε πάρτι στο ξενοδοχείο Ντόρτσεστερ του Λονδίνου, 1959. / aristotle onassis and Maria Callas. party at the dorchester Hotel, 1959. H Μαρία Κάλλας διαβάζει το περιοδικό της Σκάλας του Μιλάνου. / Maria Callas is reading la scala Magazine.
Advertisement
Μαρία Κάλλας, Σικάγο, 1958. / Maria Callas, Chicago, 1958.
Μαρία Κάλλας, Μιλάνο 1956. / Maria Kallas, Milano, 1956.
Πιέρο Τόσι και Μαρία Κάλλας στα παρασκήνια της Σκάλας του Μιλάνου για την παράσταση «Η Υπνοβάτις», σε σκηνοθεσία του Λουτσίνο Βισκόντι, 1955. / piero tosi & Maria Callas behind the scenes of "la sonnambula", directed by luchino Visconti in the teatro alla scala, Milano, 1955.
την ιστορία μίας έλληνίδας (πάντα αναφερόταν με υπερηφάνεια και συγκίνηση στην καταγωγή της) που γεννήθηκε για να αποθεώσει τη μελοδραματική τέχνη και για να την οδηγήσει σε μία νέα εποχή ο συλλέκτης νίκος χαραλαμπόπουλος χρειάστηκε πολλά χρόνια για να μαζέψει τα ντοκουμέντα -μέρος της συλλογής του είχε παρουσιαστεί παλαιότερα και στο µέγαρο µουσικής Θεσσαλονίκης- που συνθέτουν τον κύριο πυρήνα της διοργάνωσης ο ίδιος και ο Φώτης παπαθανασίου επιμελούνται τώρα την έκθεση και προσκαλούν το κοινό σε ένα τρυφερό ταξίδι στο παρελθόν Σε μία επίσκεψη σε έναν κόσμο υψηλού γούστου (τα αντικείμενα που είχε στην κατοχή της η κάλλας ήταν μοναδικής φινέτσας), ιδανικά επενδυμένο με τις μουσικές του Βέρντι, του ντονιτσέτι, του µπελίνι, του πουτσίνι και άλλων μεγάλων συνθετών, που με τις μελωδίες τους έδωσαν στη σοπράνο τα «όπλα» για να ξεχωρίσει, για να λάμψει
Στις αίθουσες του ιδρύματος Θεοχαράκη (Βασιλίσσης Σοφίας 9 και µέρλιν 1, Άθήνα), από τις 10 µαΐου έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2017, η µαρία Άννα Σοφία καικιλία καλογεροπούλου (όπως ήταν το πλήρες όνομα της έλληνίδας πριμαντόνας) «ανοίγει» τις πόρτες της ζωής της στους θαυμαστές της Σε όλους εμάς που ακόμα και σήμερα, σαράντα χρόνια μετά τον θάνατό της, επιβεβαιώνουμε καθημερινά τη μοναδικότητα της παρουσίας της και την ανεκτίμητη προσφορά της objects that form the core of the show, partially exhibited at the Thessaloniki Concert hall a few years ago. “Maria Callas: the legend lives on” is curated by Fotis Papathanasiou and the collector himself, an open invitation to join them on a trip down memory lane, offering a unique insight into a universe of finesse and exquisite taste (all the items in her possession were extremely elegant). The music of Verdi, Doninzetti, bellini, Puccini and other celebrated composers that comprised her arsenal makes for an ideal soundtrack.
Anna Maria Sofia Cecilia Kalogeropoulou (full name) throws the doors of her life open to her admirers at the b & M Theocharakis Foundation for the Fine Arts and Music (9 Vassilisis Sofias Ave. & 1 Merlin Str., Athens) from May 10 to September 30, 2017, beckoning everyone who still values her legacy and unique place in history, even 40 years after her death.
YIorgos KoumeNtAKIs
«µέΣΩ τηΣ µουΣικηΣ έχΩ µΆΘέι νΆ οριζΩ τον κοΣµο»
Ενα Ευρώπαϊκο ΘΕαΤρο». συνΕνΤΕυξή σΤήν καΤΕρΊνα λυμπΕροπουλου / φώΤογραφΊΕσ: ΒαγγΕλήσ κυρήσ “we dOn’t need an OrganizatiOn that’s an empty shell, we need sOmething that can make a difference,” says the new artistic directOr Of the greek natiOnal Opera. tO him, the gnO isn’t just “cOmparaBle” tO Other eurOpean cOmpanies. “we
are a eurOpean cOmpany”. interview By katerina lymBerOpOulOu / phOtOs: vangelis kyris
Aνηκέι Στην κΆτηγοριΆ τΩν έλληνΩν που χΆρΆκτηριζοντΆι, δίχως δισταγµό, ταλαντούχοι, προικισµένοι, αλλά και πολυδιάστατοι. Από τις 3 Φεβρουαρίου 2017 κρατά και επισήµως το τιµόνι του µοναδικού Λυρικού Θεάτρου της Ελλάδας. Ένας διεθνώς καταξιωµένος συνθέτης, όπως ο 58χρονος Γιώργος Κουµεντάκης, µπορεί, άραγε, να γίνει κι ένας επιτυχηµένος διαχειριστής ενός οργανισµού που είναι «σε απελπιστικό βαθµό εξαρτώµενος από την κρατική επιχορήγηση» όπως ο ίδιος λέει; Ενός οργανισµού, επιπλέον, που βρίσκεται σε µία από τις σηµαντικότερες στιγµές της ιστορίας του, µε τη µετεγκατάστασή του στο ολοκαίνουργιο Κέντρο Πολιτισµού Ίδρυµα Σταύρος Νιάρχος; Ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής αναλαµβάνει να την οδηγήσει στη νέα της εποχή, µε αίσθηση ευθύνης, και δηλώνει ότι θα κριθεί εκ του αποτελέσµατος. «Σύµµαχός» του, ο κόσµος, που στις παραστάσεις της Λυρικής γεµίζει κάθε καλοκαίρι τις 5.000 θέσεις του Ηρωδείου. «Αν αυτό δεν είναι ένα δηµοφιλές είδος τέχνης, τότε ποιο είναι;».
Νιώθετε μία μεγαλύτερη ευθύνη από το να είχατε επιλεγεί σε αυτή τη θέση σε ένα πιο «αδιάφορο» timing; Πώς τη διαχειρίζεστε; Νιώθω µεγάλη ευθύνη για τα καθήκοντα που έχω αναλάβει. Η θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του µοναδικού Λυρικού Θεάτρου της Ελλάδας είναι µία θέση µε ιδιαίτερη σηµασία, ανεξαρτήτως της χρονικής στιγµής. Εντούτοις, η ιστορική στιγµή της µεταστέγασης της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στις νέες της εγκαταστάσεις, στο Κέντρο Πολιτισµού Ίδρυµα Σταύρος Νιάρχος, θέτει εκ των πραγµάτων πολύ σοβαρές προτεραιότητες, που πρέπει να ληφθούν υπόψη και µας φέρει προ των ευθυνών µας απέναντι στο ελληνικό και το διεθνές κοινό, απέναντι στους νέους και στις επόµενες γενιές. Στις λίγες µέρες που έχω αναλάβει καθήκοντα, προσπαθώ να αντιµετωπίσω οραµατικά και όχι κοντόφθαλµα την καλλιτεχνική αποστολή του οργανισµού, στη νέα εποχή στην οποία εισέρχεται. Παράλληλα προσπαθούµε να καλύψουµε αβλεψίες, καθυστερήσεις, αλλά και να εργαστούµε µε ταχείς ρυθµούς προς τη σωστή κατεύθυνση.
Ποιοι είναι οι κύριοι στόχοι σας σε σχέση με την ιστορική μετεγκατάσταση της Λυρικής στο ΚΠΙΣΝ; Στόχος µας είναι να προσφέρουµε στο κοινό -ελληνικό και διεθνές- ένα υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικό πρόγραµµα, στις δύο σκηνές που διαθέτουµε πλέον στις νέες µας εγκαταστάσεις, την Κεντρική και την Εναλλακτική. Θέλουµε να αξιοποιήσουµε όλους τους διακεκριµένους Έλληνες καλλιτέχνες, αλλά και να αναπτύξουµε σοβαρές και ισότιµες συνεργασίες µε ξένους φορείς και καλλιτέχνες διεθνούς βεληνεκούς. Παράλληλα σχεδιάζουµε και πραγµατοποιούµε ένα ιδιαιτέρως ευρύ, εµπνευσµένο και στοχευµένο πρόγραµµα εκπαιδευτικών και κοινωνικών δράσεων. ∆εν µε ενδιαφέρει ένας οργανισµός που θα ικανοποιεί κατά προτεραιότητα κάποιες κατηγορίες κοινού, αλλά το άνοιγµα σε όλη την κοινωνία, µε υψηλού καλλιτεχνικού επιπέδου παραγωγές και δράσεις.
Μετά τον Αντώνη Φωνιαδάκη, εσείς. Να υποθέσουμε ότι οι επιλογές της ΕΛΣ στο πρόσωπο ανθρώπων με διεθνές προφίλ έχει να κάνει με μία γενικότερη προσπάθεια εξωστρέφειας; Θα «πατήσουμε» στη διεθνή σκηνή κι εμείς; Θα διεκδικήσουμε νέες συνεργασίες; Θα βγούμε προς τα έξω; Η λογική µας στις διεθνείς συνεργασίες θα είναι αρκετά διαφορετική από ό,τι έχουµε συνηθίσει έως τώρα. Θα υπάρχει η έννοια της ισότιµης συνεργασίας, ενώ θα σταµατήσουν οι ενοικιάσεις αµφιλεγόµενης αισθητικής παραγωγών από µικρά περιφερειακά λυρικά θέατρα. Θα επενδύσουµε στη διεθνούς επιπέδου πρωτογενή παραγωγή, µέρος της οποίας θα είναι και οι ισότιµες συνεργασίες µε σπουδαία λυρικά θέατρα του εξωτερικού. HE’S ONE OF THOSE PEOPLE WHO ARE CONSIDERED uNEquIVOCALLY talented and multidimensional. Since February 3rd, 2017, he’s officially in the driver’s seat of the only opera company in the country. Can an internationally acclaimed composer, like the 58-year-old Koumendakis, become a successful administrator of an organization that, according to him, is “desperately dependent on government funding”? This organization also happens to be undergoing a critical moment in its history, as it has just relocated to the Stavros Niarchos Cultural Center. The new Artistic Director is responsible for helping the Greek National Opera navigate this new era and is fully aware he’s going to be judged by the outcome. his biggest ally is none other than the Greek audience itself that insists on filling 5000 seats at the Odeon of herodes Atticus every summer. “if that’s not a popular art form, then i don’t know what is!”
do you feel like the responsibility is greater than it would have been at another point in time? How do you deal with the pressure? i feel very responsible for the task i’ve been given. being the Artistic Director of the only opera company in the country is a position of great importance, irrespective of the timing. however, the historical relocation to our new facilities at the Stavros Niarchos Cultural Center has considerably shifted our priorities, bringing us faceto-face with our responsibilities towards the local and international audiences, as well as the next generation of opera lovers. in the short time i’ve occupied the post, i’ve tried to envision the organization’s mission as a long-term goal, in order to successfully navigate this new era. At the same time, we’re trying to deal with oversights and delays, while swiftly working towards the right direction.
What are your main goals, as far as the Gno’s historical relocation to the snFCC are concerned? Our goal is to offer both the Greek and international audiences an exceptional season on both the Central and the Alternative Stage. We plan on taking full advantage of the available pool of distinguished Greek artists, while also building committed relationships with foreign entities and internationally renowned performers. At the same time, we are developing and implementing a wide range of educational and social activities, as i’m not personally interested in an organization that’s geared towards satisfying a specific section of the audience. We’d like to address society at large by producing high quality shows and activities for everyone.
First it was andonis Foniadakis, now it’s you. Can we safely assume that the Gno’s preference for people with an international profile is with a generalized effort to be more extroverted? do you think it’s time to set foot on the international stage and build new collaborations? Is it time we finally showed our face to the world? Our take on international collaborations will be very different to what you’re used to. The idea is to promote collaborations on an equal footing, while we won’t be taping questionable productions from regional companies any more. We will invest in high production value and focus on original content, some of which will consist of collaborations with world renowned companies.
When andonis Foniadakis took over the Gno Ballet, we noticed an instant transformation. Can you transform the entire face of the company and present the world with a new and improved national opera? i’d like to start building from the ground up. i will focus my efforts on improving the artistic profile of the GNO by putting our strengths to good use. At the same time, i’d like to respect the history of this organization and the people who work here.
