Serie mediwiet: Kees Hoogland

Kees Hoogland

Artritis op z’n retour

Door: Wernard Bruining

Kees Hoogland (1947) was lekker aan het klussen toen hij een klein wondje op zijn hand kreeg dat ontstoken raakte. De huisarts gaf hem een antibioticakuur. Dat hielp enigszins, de bobbel op zijn hand verdween. Maar later verscheen die rare bobbel wéér, nu op zijn andere hand. Kees bezocht allerlei artsen tot één hem de uiteindelijke diagnose gaf: artritis.

Artritis is een ontsteking van de gewrichten die veroorzaakt kan worden door reumatische aandoeningen, verwondingen of een bacteriële infectie. Kees kreeg eerst Diclofenac voorgeschreven, een pijnstiller die ook ontstekingsremmend werkt. Daarna kreeg hij Methotrexaat en Prednisolon, allebei ontstekingsremmers. Deze middelen hielpen wel enigszins, maar Kees had veel last van de bijwerkingen. Hij werd misselijk, duizelig, kreeg branderige ogen, werd depressief en ging weer tabak roken. Verder had hij verlies van bindweefsel, zag hij zijn spierweefsel afnemen en zijn huid verouderen “waar je bij stond”, zoals hij het zelf noemt. Zijn huid leek net gedroogde klei. Dat was voor hem heel eng.

Voorzichtiger

Een jaar verstreek. De medicijnen hielpen wel enigszins, maar er verschenen dikke bobbels op zijn polsen. Toen attendeerde een kennis hem op Run from the Cure, Daarin was sprake van een patiënt die vertelde genezen te zijn van artritis. Na diwiet terecht. Hij kreeg een proefpipetje met wietolie toegestuurd. De eerste keer nam Kees teveel en voelde hij zich zweverig worden. Hij kreeg slappe spieren en werd héél ontspannen. Dat maakte hem voorzichtiger, hij nam nu twee druppels per dag en dan ’s avonds.

Na drie weken zag hij het bindweefsel terugkomen en voelde hij duidelijk dat er wat in zijn handen aan het veranderen was. Hij had altijd last van koude handen en koude, branderige voeten, die werden langzaamaan weer warm. Hij kreeg meer kracht in zijn handen en liet minder dingen zomaar vallen, de misselijkheid was ook weg! Geleidelijk verdwenen ook de knobbels op zijn handen. Hij werd wel high als hij de druppels ’s avonds nam, wat hij niet een prettig gevoel vond. In zijn jonge jaren had hij wel eens Libanese hasj gebruikt, maar op het lichte gevoel, alsof hij een beetje duizelig was, zat hij nu niet meer te wachten, het gaf hem geen kick of zo. Daarom ging hij de druppels meer verspreid over de dag innemen, drie keer per dag, de eerste nam hij nu ’s morgens vroeg.

Groene vingers door wiet kweken

Hij laat me zijn handen zien en zegt dat zijn huid erg vooruit is gegaan. De knobbels zijn bijna verdwenen. Hij bezoekt nu een fysiotherapeut en gaat naar de sportschool. Ik vertel hem dat hij in de toekomst zelf voor zijn eigen olie zal moeten zorgen, wij kunnen hem alleen maar op weg helpen. We bespreken de mogelijkheden om een paar planten in zijn tuin te zetten. Ik wijs hem op de kweekkasten van b.v. G-Tools. Hij hoeft niet bang te zijn het huis uitgegooid te worden door de woningbouwvereniging, want het huis is zijn eigendom en een leuke hobby is nooit weg! Hij zegt geen groene vingers te hebben, wat me al opgevallen was aan de kale plant die naast de bank staat. Ik verzeker hem dat wietkweken ook dat probleem als vanzelf oplost. Een kropje sla telen is niet echt interessant, maar als je wiet gaat kweken komt vanzelf de interesse met alles wat groeit en bloeit. Ook de relatie met de natuur om je heen wordt zo geheeld.

Mail van Kees

Een paar weken later ontving ik een mailtje: ‘Beste Wernard. De reumatologe was opgetogen, ze zei dat ik ontstekingsvrij was! Ze liet me de bezinkingswaarden zien. De voorlaatste keer was de waarde 44, de laatste waarde was 7. Dat is de waarde van een gezond persoon, dus de wietolie doet zijn werk. Ik gebruik nu 3 x 2 druppels verdeeld over de dag. Ik heb de laatste tijd wat pijn in mijn spieren, maar ik denk dat dat het regeneratieproces is. Binnenkort heb ik de volgende afspraak. Voor die tijd zal ik nieuwe druppels nodig hebben, maar ik ga ook kijken naar een wietkast om zelf te kweken.

Groeten, Kees.’

www.mediwiet.nl