Wytse Sterk: Tattoos, comics & rock

Wytse Sterk

Tattoos, comics & rock-‘n-roll

Door: Peter van Sparrentak

Illustrator en gra sch vormgever Wytse Sterk maakt ontwerpen met een knipoog. ij laat zich inspireren door tattoos, Amerikaanse strips en rock & bluesmuziek. ij maakte T-shirts voor Trigger nger en festival de Zwarte ross en zeefdrukt eigen posters voor de Groningse popzaal Vera.

De vriendelijke Leeuwarder is zelf aardig volgetatoeëerd. “Ik laat me al heel lang tatoeëren en ga ook naar conventies om ideeën op te doen. Ik heb mensen uitgekozen om hun manier van tekenen en tatoeëren, omdat ze een soort eigen handschrift hebben. Omdat ik rossig ben en een vrij witte huid heb, komen de kleuren er bij mij mooi uit.”

Hij maakt ontwerpen voor bands, culturele instellingen, maar ook voor winkels en bedrijven. Voor popcentrum Vera in Groningen maakt hij als vrijwilliger concertposters. “Met veertien mensen ontwerpen en zeefdrukken we die posters zelf. In Vera is op zolder een kleine zeefdrukruimte. Voor elk concert wordt een aparte poster ontworpen en gedrukt. Dat doen ze al heel lang, sinds de jaren zeventig of zo. Ik vind het mooi om onderdeel uit te maken van dat stukje ambacht en traditie. ”

Konijn met een pijp

Zoals hij deed voor de Amerikaanse band The Strange Boys. “Dat zijn jonge jongens die oude psychedelische muziek maken. Heel sferisch, maar niet echt knallend. Dus heb ik het vertaald in een beeld dat ook een beetje vreemd is. Een poster met daarop een konijn, met een pijp in zijn mond en een petje op zijn hoofd. In een soort art-decoframe, in de kleuren turquoise, een soort goud en geel. Een gekke combinatie. Voor de Amsterdamse band Alamo Race Track tekende ik een hert met hoorntjes op zijn hoofd. Dat sloeg op de titel van de plaat, Deer Loves Unicorn. Als je die twee laat paren, krijg je zeg maar dat resultaat.” doen, zoals Peter Pan Speedrock en The Legendary Shack Shakers. Die laatste is Amerikaans en maakt een mix van psycho- en rockabilly. De frontman spuugt, vloekt,

bezweert je echt tijdens een optreden. Fantastische groep. Ik probeer een band te vangen in een beeld dat ze bij me oproepen. De aanleiding kan een songtekst zijn, een anekdote van de band of soms een bepaald statement. Maar dat hoeft niet iedereen er uit te halen.”

Kelderbar

“Die gezeefdrukte posters zijn onderdeel van de identiteit van Vera geworden. Er zijn nog maar weinig popzalen die zoiets doen. In principe kost het alleen maar geld. En er wordt bezuinigd. Eerst deden we het ook nog voor de kleine bands, die in de kelderbar speelden, maar daar zijn we mee ge-

stopt. Nu doen we het alleen nog voor de grote zaal. Het zijn verzamelaarsobjecten. In principe is de afspraak, ook met het publiek, dat ze blijven hangen tot de avond van het concert. Maar sommige oplages waren al helemaal verdwenen, nog voordat ze waren opgehangen. De posters worden in

De gezeefdrukte posters zijn onderdeel van de identiteit van Vera geworden.

de stad, in winkels en cafés verspreid. Als er nog over zijn, worden ze na a oop van het concert aan de bezoekers uitgedeeld.”

Soms nemen bands een idee over. “Zo heeft Trigger nger van mijn ontwerp, met een weerwolf voor de maan, T-shirts gemaakt. Toch gebeurt het minder vaak dan je misschien zou verwachten. Maar ik weet wel dat bands de posters altijd super waarderen. Ze krijgen ook een stapeltje mee.”

Marvel-comics

Ter inspiratie heeft hij in zijn werkruimte een inke collectie boeken over vormgeving, tattoos, strips en andere gra sche kunst. Hij is vooral fan van de Amerikaanse Marvel-comics. “Ik heb vroeger veel stripboeken gekocht, maar toen ik iets ouder werd, heb ik er veel verpatst om naar de kermis te gaan. Daar heb ik nu wel spijt van. Die comics zijn voor mij ook studiemateriaal. Met lijnen, vlakken en arceringen maken ze het hele verhaal, maar gewoon in zwart-wit. Dat vind ik heel knap. Ik ga dingen natuurlijk niet letterlijk kopiëren, maar haal er wel ideeën uit. Als je bijvoorbeeld kijkt naar Frank Kozik, een bekende Amerikaanse postermaker: hij maakt zelf stripachtige dingen, maar sommige beelden komen ook letterlijk ergens

anders uit. Bij die oude punkposters werd ook veel geknipt en geplakt.”

Een andere inspiratiebron voor hem zijn tattoos. “Ik heb boeken van Ed Hardy en Henk Schiffmacher. Maar ook van Thomas Hooper, dat is iemand die de laatste tijd meer bekendheid heeft gekregen. Hij brengt met vlakken en lijnen een combinatie van gra sche patronen en tattoos. Heel erg knap en herkenbaar. Ed Hardy is echt een merk geworden. En dat moet hij ook doen, want hij heeft een prachtpensioen nu. Ik heb daar niks op tegen. Al is het een beetje raar dat mensen in een T-shirtje van hem rondlopen en niet weten wie hij is. Zoals de H&M Tshirts van Iron Maiden verkoopt, met goedkeuring van de band. Dat is een groep waar ik vroeger fan was. Nu lopen er mensen in zo’n shirt, die de band helemaal niet kennen. Het is dan niet meer wat je hart gestolen heeft, iets wat je passie is.” tweeledig; iets maken dat bij de zaal past en iets maken waardoor mensen niet naar binnen konden kijken. Als ‘s avonds binnen het licht aan is, en het buiten donker is, licht het als het ware op.”

Fryske Cash

Een ander bijzonder project was het ontwerpen van de hoezen voor de plaat en dvd van Fryske Cash. Hierop hebben muzikanten nummers van Johnny Cash in het Fries geïnterpreteerd en gezongen. Of hij zelf wel eens blowt? “Ik ben pas laat begonnen, op mijn eind twintigste en blow maar af en toe. Soms een klein stickie van goedkope hasj. En dan ’s avonds als ik klaar ben met werk, voor het slapen gaan. Om de lm in mijn hoofd te wissen, want ik ben nogal druk. Ik heb wel eens gedacht dat het me zou helpen bij het werk, maar nee. Het is vrij intensief. Ik moet me er echt op kunnen storten om iets te maken.”

www.gosterk.nl

Linosnedes

De zin om te tekenen heeft hij al sinds de lagere school. In Groningen volgde hij de kunstacademie. Hij maakt nog steeds schetsen of tekeningen op papier. Met de computer werkt hij die verder uit. Soms gebruikt hij andere materialen. “Achter je zie je een oude waswringer liggen. Gekocht op Marktplaats. Die ga ik op een statief monteren, dan kan ik er linosnedes mee afdrukken. Voor enkele Vera-posters heb ik al linosnedes gemaakt, zoals voor Drive By Truckers. Die heb ik eerst op kleiner formaat gegutst, en die heb ik afgedrukt. Dat beeld heb ik ingescand, daar heb ik kleuren aan toegevoegd met vlakken en toen heb ik hem gezeefdrukt. Het is arbeidsintensief en er zitten oneffenheidjes in. Echt een ambacht. In het resultaat kun je terugzien dat het een echte linosnede is.”

Zwarte Cross

Voor de Zwarte Cross ontwierp hij enkele T-shirts. Jovink, medeorganisator van het festival, vroeg daarop of hij een ontwerp kon maken voor Jovink en de Voederbietels. Voor Mooi Wark, een Nederrockband uit Drenthe, maakte hij podiumdoeken. Hij is zelf een keer naar de Zwarte Cross in de Achterhoek geweest. “Dat was super. Een heel groot, leuk en goed georganiseerd festival. De sfeer was heel goed. Het maakt niet uit hoe je erbij loopt. Ik heb mensen heel veel zien zuipen, maar niemand agressief gezien.” Voor de artiesteningang van Vera maakt hij een tekening op de ramen. “Het idee was