7 minute read

Het levenslied van Lange Frans

Next Article
B-Movie Orchestra

B-Movie Orchestra

Lange Frans Frederiks

WAAR KENNEN WE OOKHEM ALWEER VAN?

Door: Arjan van Sorge

Als je voor Frans Frederiks staat weet je gelijk weer waar hij zijn bijnaam aan te danken heeft. Lange Frans heeft net een nieuw album uit – het eerste zonder Baas B – en wil weer even laten weten waar het bij hem allemaal om begonnen is.

Frans Frederiks ja, want “we moeten m’n eigen naam ook maar gewoon goed claimen.” Hij stort zich vol op de interviewsessies voor ‘Levenslied’, die van 10 tot 18 uur duren. En daarbij staat de muziek op de eerste plaats. Lacht: “Ik vraag bij iedereen of ze de plaat hebben geluisterd en als dat niet het geval is dan houd ik het heel kort vandaag. Het gaat om de plaat. Het is belangrijk om weer even terug te vallen, waar kennen we hem ook alweer van? Maar het Bekende Nederlander zijn hoort erbij, je ontkomt er ook niet aan.”

Meer pop

De muziek dan maar: “Ik hoop dat mensen voelen wat ik er in heb gestopt. En dat als ze voorbijrijden dat het zo uit de auto’s waait, dat is het mooiste wat er is. Het moest persoonlijk worden, het moesten liedjes worden, goeie songs en ook wel meer dan ooit tevoren mocht het pop worden. Dat is belangrijk voor mij en mijn carrière. Er zijn natuurlijk altijd mensen die het rauwe gebeuk willen, prima, maar dat kan ik niet meer een hele plaat lang doen. Ik denk ook niet dat ik dat de afgelopen cd’s wel heb gedaan trouwens... Ik heb altijd wel commerciële muziek gemaakt, en ik heb die lijn vastgehouden zonder daarin mezelf te verliezen. Dat is de leidraad die ik heb aangehouden.”

Goeie stukken

goeie stukken gekregen van mensen, en weten te bemachtigen. Voor een aantal liedjes waren meer mensen in de running, maar ik was er op tijd bij of ik had op tijd gezegd ik neem ‘m echt. Ik ben minstens door 2000 beats en producers en dingen heen gegaan om uiteindelijk een selectie te maken. Er staat een piano-ballad op, een soort van blues, een reggae/ska ding

met JAH6, hiphop, een vleugje r&b, een beetje disco/house.” In plaats van Baas B was de productie ditmaal in handen van o.a. Fluitsma en Van Tijn, Giorgio Tuinfort, DJ Mass, John Ewbank, Reverse, Soulsearchin’ en 2 Amerikanen. Er komen featurings op voor van Jayh, Faberyayo, Zwarte Sjaak en Marco Borsato.

Hobby of niet

Er is nog meer veranderd: er wordt niet meer geblowd in huize Frederiks. “Het maakte me sloom... Het staat buiten kijf dat blowen nog zeker een hobby van me is - ook als je iets niet meer doet kan het nog steeds een hobby zijn - maar feit is wel, en dat mag ook wel eens gezegd worden, dat

de Nederlandse wiet op dit moment ontzettend sterk is. Dat rook ik sowieso al heel lang niet meer, ik vond het echt te sterk. Als ik twee trekjes van een joint neem dan val ik om. Hasj ging de laatste tijd nog wel prima, maar ik merk dat als je ’s avonds blowt, dan kom je niet in je lekkere slaap terecht. En ik heb twee kleine kinderen, daar moet je ’s ochtends gewoon voor opstaan. Je moet je kop erbij houden, in die esjes moet precies er in wat er in moet.”

Ik hoop dat mensen voelen wat ik er in heb gestopt.

Hard

Over Baas B houdt Frans het kort: “We zien elkaar nooit meer. We hebben nul contact en dat blijft ook zo. Hard, maar dat moet soms. Ik had het eerder moeten zijn; dat had me een hoop sores gescheeld. Maar met veel mensen is dat het geval hoor. Je kan niet aan de gang blijven. Je kan altijd pas achteraf zien wat je hebt geleerd. Als je het allemaal van te voren weet dan is het niet meer spannend. Dat zijn leermomenten. Ik doe nog steeds precies wat ik leuk vind en ik heb er veel plezier in. Ik ben iemand die kijkt naar wat-ie wel heeft, in plaats van te mijmeren over wat ik misschien niet heb of zou kunnen hebben.”

Doe je ding

“Als je alleen bent en je hebt geen verantwoordelijkheden is het anders, dan kan je ’s ochtends gewoon een joint aansteken. Als je dat doet en het is je levensstijl: ik respecteer dat volledig. Doe je ding. Maar voor mij op dit moment, en mijn carrière en gezinsleven - en ik probeer af en toe ook nog tot mezelf te komen - is een joint helaas een luxe die ik me niet meer kan permitteren. Mis je het af en toe? Jazeker! Maar ik heb die keuze voor mezelf moeten

maken. Het zal je gebeuren dat je lekker heerlijk in je stonede slaap zit, en je hoort ’s nachts niet je baby wakker worden. Dat vergeef ik mezelf niet. Als je kinderen hebt dan wordt dat je prioriteit, je nummer een, en daar wijkt alles voor.”

Handel en wandel

“Mijn vrouw hield ook echt van haar jointje, maar we hebben gezegd; nu gaan we het heel serieus aanpakken, we gaan stoppen met blowen. Volgens mij hebben we dat

gedaan toen mijn zoontje werd geboren, rond die tijd, ruim drie jaar geleden. Ik heb echt al heeeel lang geen jointje meer aangeraakt... Maar goed, mensen om me heen blowen, jongens in mijn band blowen, dat vind ik prima, ik ben er absoluut niet tegen. Ik heb jaren in een coffeeshop gewerkt, ik ken veel mensen in de handel en in de wandel, allemaal prima. En ik ga zeker ooit nog wel eens een joint roken, maar dan zal het op een bepaald moment op een vakantie zijn, lekker op het strand, nul sores aan m’n hoofd – ik moet mijn moment er voor uitkiezen. Ik zit nu in een periode waar ik mijn kop erbij moet houden.”

Winnen en verliezen

“Sommige mensen maakt het wel scherper, en creatief. Ik heb veel songs geschreven waarbij we in de studio altijd lekker aan het blowen waren; het maakt je op een bepaalde manier creatiever, maar het maakte me ook wat langzaam. Wat je won aan creativiteit, verloor je aan tijd. Ik heb nu gemerkt dat ik het niet nodig heb om een song mee te schrijven. Ik heb het ook nooit nodig gehad om creatief te zijn, dat ben ik van nature al. Je was dan misschien wel creatiever, maar dan had je wel zes uur no-

dig om een ‘verse’ te schrijven en om het op te nemen. Als je het dan niet nodig hebt om creatief te zijn, dan kan je altijd zeggen kijk, we schrijven een ‘verse’ en binnen een uur is het klaar. Als het dan niet goed is dan doe je het opnieuw, dan ben je er twee uurtjes mee bezig in plaats van zes uur en dan heb je twee dingen geprobeerd. En uiteindelijk kom je tot hetzelfde.”

Ik heb jaren in een coffeeshop gewerkt, ik ken veel mensen in de handel en in de wandel…

Paddo’s

dat zal ik een half jaar van te voren moeten inplannen... Ik vond het een ontzettend mooi trip, en ik heb er veel van geleerd over mezelf, en wat ik wel moest doen of niet moest doen. Het heeft me veel inzicht gegeven. Dat wil ik zeker nog een keer gaan doen, en zo staan er nog wel wat dingen op mijn lijst. Dus wat dat betreft... Te zijner tijd. Komt wel. Ik ken mezelf goed, en ik denk dat mijn kinderen weinig aan me gaan hebben als ik er niet voor hen kan zijn. Dus dat is even de focus die ik heb.“

Linker binnenbil

Frans woont tegenwoordig in Amsterdam Osdorp, en het bevalt daar prima. “We hebben een klein huis, maar het is knus en het is van ons. We hebben een tuin, twee eigen parkeerplaatsen, en een tuinhuisje. Ik heb een bescheiden thuisstudiootje waar ik grotendeels mijn cd heb gemaakt. En ik heb een brommertje en een auto. We willen best ergens anders wonen, liefst iets groter, zodat we iets meer ruimte hebben. Maar ik wil de stad niet uit, ik vind het hier heerlijk en het is jn dat mijn kinderen Amsterdammers zijn. Ik heb 22 jaar in Diemen gewoond en dan heb je het wel gezien hoor. Ik ben er opgegroeid, maar dat was het dan ook wel. Als ik ooit een tatoeage zou nemen zou ik Amsterdam op mijn borst laten zetten, tien keer voordat ik ergens op mijn linker binnenbil Diemen zou tatoeëren. Het is er geweldig en gezellig geweest, maar ik had het er wel gezien.”

This article is from: