Games

Duister en sinister

Resident Evil: Operation Raccoon City is een third-person team based shooter die zich afspeelt in het duistere en sinistere universum van Resident Evil. Je duikt na een virusuitbraak in Raccoon City in een gevecht tussen de U.S.S. (Umbrella Security Service), US Special Ops en zombies en bio-organische wapens.

Raccoon City, september 1998. Als de Umbrella Corporation er achter komt dat één van hun beste wetenschappers van plan is om het experimentele G-Virus te verkopen aan de overheid van de VS, sturen ze hun elite team naar het lab om het enige monster van het virus veilig te stellen. Maar alles gaat mis als deze wetenschapper zichzelf injecteert met het virus en verandert in een dodelijke monster. Dan lekt het dodelijke virus in het riool, waardoor de gehele bevolking besmet raakt…

Belangrijkste kenmerken:

Triple threat. Maak deel uit van de Umbrella Security Service, de US Special

Ops, of vecht als een zombie of een bioorganisch wapen. Bekende RE vijanden keren terug zoals

Hunters, Tyrants en de Nemesis. Riskeer een infectie van een zombie, een zombie hond of een Licker. Overleef door gebruik te maken van antivirus spray, de speciale eigenschappen van je karakter of door hulp van wetenschapper Bertha. Speel samen met maximaal drie vrienden als een Umbrella Security Service medewerker in de Campaign mode. Kies uit zes U.S.S. karakters, ieder met

zijn of haar eigen vaardigheiden en rol. De game bevat iconische landmarks en bekende RE karakters zoals Leon S.

Kennedy en Hunk. Herschrijf de geschiedenis van de virusuitbraak in Raccoon City. Vernietig al het bewijs van Umbrella’s betrokkenheid in het stadhuis en ontdek de ware intenties van

Umbrella medewerker Nicholai Ginovaef. De competitieve online multiplayer mode zorgt voor een unieke ervaring dankzij de strijd tussen drie partijen.

Open: ma t/m vr 10.00 - 18.00 zaterdag 10.00 - 16.00 Tel. 045 - 5211541 Fax. 045 - 5281086

Wijngaardsweg 34 b/c 6412 PJ Heerlen Industrieterrein De Koumen

Schaken om een ons Rode Libanon

Tekst: Feije Wieringa // foto: Keke Keukelaar

In 1972 vochten jonge honden als Jan Timman, Hans Böhm en Coenraad Zuidema om de titel tijdens het NK schaken in Leeuwarden. Sommige schakers deelden een eenvoudige hotelkamer, maar Timman en consorten woonden in een wildbeschilderde bus en leefden op alcohol, afhaalchinees en ijs.

Ook toen hadden schakers bepaald niet de status van voetballers. Maar wel meer lol. Böhm was een genie, die met kaarten aardig wist bij te verdienen. Omdat vals spelen geoorloofd was, wist hij verschillende vluggertjes van Tim Krabbé te winnen. Deze laatste won op zijn beurt vaak in casino’s, omdat hij de kaarten kon tellen in Black Jack. Het leverde hem geen vermogen, maar wel een casinoverbod op.

Hasj

De heren spraken tijdens het toernooi in Leeuwarden af dat als Zuidema zou winnen, hij een door zijn tegenstanders gelapte ons Rode Libanon zou krijgen. Helaas rookte en dronk de calvinistische Zuidema niet. Wie die ons hasj wel heeft opgerookt is niet bekend, maar het is niet onwaarschijnlijk dat Timman zijn best heeft gedaan. Vermoedelijk hebben Böhm en Hans Ree ook een handje mee geholpen. Want er werd heel wat afgefeest in schakerskringen. Die gewoonte is nu inmiddels verdwenen. Tegenwoordig gaan schakers geheel nuchter met hun laptop naar een hotelkamer om te analyseren tot ze er rode ogen van krijgen.

Jan Timman heeft veel schaakboeken geschreven. Maar zijn laatste (Schakers portretten) gaat over schakers en niet over schaken. Je vindt dus geen analyses van partijen of ingewikkelde diagrammen. Sterker nog, je hoeft niet eens te kunnen schaken om dit boek met plezier te lezen. De kans dat je je weer eens aan een partij waagt, neemt na het lezen van deze Timman wél aanmerkelijk toe.

Markante types

Schakers zijn markante types. Zoals de legendarische Aljechin. Timman heeft nooit tegen hem gespeeld, maar bewonderde hem wel. Over Aljechin gaat het verhaal dat hij tegen Euwe schaakte met zijn kat op schoot. Er waren geen regels die katten in de zaal verboden, en volgens de overlevering had Euwe juist de pest aan katten. Waar of niet waar, het is een leuke anekdote en zulke dingen zijn mogelijk tussen schakers. Psychologische oorlogsvoering heet het dan. In het boek vertelt Timman hoe hij een schaakspel verwerft dat ooit van Aljechin is geweest.

Veel aandacht is er ook voor Bobby Fischer: ‘Zelden is een succesvolle carrière zo ruïneus geëindigd als in het geval van Robert James Fischer, de elfde wereldkampioen schaken.’ Schakers, psychologen en andere zielenknijpers hebben zich vastgebeten in de vraag waarom het zo snel bergafwaarts ging met de grootste schaker ooit. Ook Timman doet een poging. Hij zoekt een deel van Fischers verkniptheid in het feit dat hij zonder vader opgroeide. Ook meldt Timman dat Fischer mogelijk op te jonge leeftijd te hoog is ingeschat en dat zoiets littekens achterlaat. Maar inmiddels is Fischer begraven en gaat het leven door.

Drank en drugs

Dan komen twee andere guren aan bod met wie Timman het vaak aan de stok had. Karpov en Kasparov. Vooral over Kasparov weet Jan veel te melden: ‘Een joodse vader en een Armeense moeder. Het is dezelfde explosieve mix als die bij Andropov.’ Kasparov was ook explosief. Hij trainde ongelooflijk hard en volgens Timman bewijzen de ongeloo ijke tactiek en strategische diepgang van zijn partijen dat zijn inzet vruchten afwierp. Zelf zal ik nooit het moment vergeten dat Kasparov verloor van Deep Blue. Hij wierp de schaakcomputer een ziedende blik toe. Zo boos had hij nog nooit naar een menselijke tegenstander gekeken.