Meer grenscontroles door wietpas

Door wietpas meer controles aan Belgische grens

Stel dat het nieuwe Nederlandse kabinet de wietpas afschaft. Zouden er dan aan de Belgische grens weer minder controles komen? Welkom in Absurdistan. De naam Absurdistan zou in 1990 voor het eerst gebruikt zijn in een artikel in de New York Times over Rusland en de Sovjetunie die op instorten stond. Maar er zijn wel meer landen in de wereld waar de absurditeit regeert, zeker als het over illegale genotsmiddelen gaat.

Hoe absurd is bijvoorbeeld de vaststelling dat er nu meer politie wordt ingezet voor drugcontroles aan de grens dan voor de invoering van de wietpas, met name in de grensstreek rond Maastricht? Moeten we daaruit afleiden dat de wiet uit de coffeeshops minder illegaal was dan de wiet die nu elders wordt verkocht? Of dat er nu meer mensen naar Maastricht gaan om wiet te kopen dan vroeger?

‘Drugstoerisme bestrijden’

Nee, en nog eens nee. Dus waarom dan toch die verstrengde controles? ‘Om het drugstoerisme te ontraden en te bestrijden,’ zegt het persbericht. Tja, dat argument hoorden we in de jaren tachtig en negentig ook, toen we op tv nog regelmatig beelden zagen van euforische agenten die een zakje van 5 gram wiet hadden gevonden in een auto. Terug in de tijd dus, helemaal in lijn met de verrechtsing van de Belgische (zeg maar Vlaamse) samenleving, en de opkomst van de bange blanke man (en vrouw.) Jullie, in Nederland, hebben de bittere pil al doorgeslikt en weer uitgescheiden. Wij zitten hier nog een tijdje opgescheept met het populistische en neoconservatieve betoog van rechts. Als het nieuwe Nederlandse kabinet straks zou besluiten om de wietpas af te schaffen, voorspel ik nu al een storm van protest uit Vlaanderen (niet uit Wallonië) en nieuwe maatregelen ‘om het drugstoerisme te ontraden en te bestrijden.’

Hotspots

‘De politie heeft de voorbije week negen drugsdealers kunnen oppakken op verdachte plaatsen of hotspots.’ Hotspots! Klinkt toch een stuk cooler dan de ‘drugsholen’ van weleer. Wiet wordt nu verhandeld en geconsumeerd op hot spots, zoals de grootste provider hier, Telenet, ook de openbare plaatsen noemt waar je wifi hebt. ‘Verdachte plaatsen’: in de bosjes? Op een parking? In een steegje? En waren dat dan vroeger geen verdachte plaatsen? ‘Negen drugsdealers’: mannen die hele loodsen en schepen beheren of kleine boodschappenjongens?

Ach, wat een spijtige verkwisting van energie en overheidsmiddelen toch. En nog spijtiger: we schrijven dit nu al zo lang, letterlijk tientallen jaren. De agenten die destijds auto’s moesten controleren, zit-

ten nu aan de top. Zijn zij er nog altijd van overtuigd dat ze de juiste weg hebben gevolgd? Of zijn ze misschien daarom net zo gefrustreerd dat ze tot hun pensioen hardnekkig vasthouden aan repressie en nultolerantie?

Door: Karel Michiels

Het kan anders

Het kan ook anders. Ooit werden alle bezoekers van Reggae Geel (dit jaar 32.000!) bij aankomst gecontroleerd op het bezit van drugs. Er kwamen rubberen handschoenen aan te pas voor anale controles (I kid you not) en de agenten leken er een duivels plezier in te scheppen om de feestvreugde al bij voorbaat te bederven. Maar op het terrein was er toch altijd weer wiet in overvloed. Sinds de grote politiehervorming van midden jaren ’00 is dat beleid radicaal omgegooid. Geen controles meer op de invalswegen van het festival, ook geen repressie op het terrein. Wel een hoop agenten die zich incognito tussen de mensen begeven om de mogelijke aanwezigheid van hard drugs te checken