De dodelijke Grand Canyon

De dodelijke

Grand Canyon

Sinds 1870 zijn ongeveer 600 mensen overleden

De noordkant van de Grand Canyon, een paar weken geleden. Voorzichtig loop ik de laatste meters over een smal pad naar Bright Angel, een van de mooiste uitzichtpunten over de Grand Canyon. Links en rechts rennen kinderen om me heen. Een Italiaanse tourist doet quasi-grappig nog een stap naar achteren voor een leuke foto. Zij hebben het boek Over the edge: Death in Grand Canyon klaarblijkelijk niet gelezen.

Door: Rob Tuinstra

In dit fascinerende, maar tegelijkertijd huiveringwekkende boek van Michael P. Ghiglieri en Thoma M. Meyers hebben de auteurs een macabere lijst van dodelijke ongevallen rond de Grand Canyon verzameld. Wie nog

een bezoek aan dit onwaarschijnlijk mooie natuurfenomeen wil brengen, zou dit boek eigenlijk eerst moeten lezen. En zij die al geweest zijn (en het overleefd hebben), zullen het hoofd schudden bij zoveel verzamelde domheid. En pech… Greg is niet de enige. Elk jaar gebeuren er ongelukken rond een van de grootste toeristische trekpleisters van de Verenigde Staten. Het moet de majestueuze omgeving

zijn, met die adembenemende vergezichten, waardoor mensen zulke dodelijke capriolen uithalen. Tijdens mijn tweedaagse bezoek aan de noordkant van de Grand Canyon zag ik zelf hoe mensen meermalen over hekken klommen, om toch nog een iets betere foto te kunnen maken. En op veel plekken langs de Grand Canyon staan niet eens hekken. Dan is het een kwestie van gezond verstand. Maar dat is soms ver te zoeken…

Het moet de majestueuze omgeving zijn, met die adembenemende vergezichten, waardoor mensen zulke dodelijke capriolen uithalen.

Stupide gedrag

Maar we beginnen met een voorbeeld van stupide gedrag. Met dodelijke afloop. Op 28 november 1992 brengt Greg Austing Gingrich uit Dallas met zijn familie en vrienden een bezoek aan de Grand Canyon. Daar aangekomen breekt de grote groep in twee delen. Greg en zijn dochter wandelen gemoedelijk langs de South Rim, de drukbezochte zuidkant van de Grand Canyon, waar zo’n 85% van de bezoekers heen gaat. Op een gegeven ogenblik krijgt Greg het heldere idee om een grapje uit te halen. Hij loopt naar de rand van de

Grand Canyon en zegt tegen zijn dochter “Help, ik val!”, om vervolgens theatraal achterover in de afgrond te vallen. Zijn dochter negeert de stunt, zegt geïrriteerd “Ach vader, toe nou”, en loopt door door. Iedereen ontmoet elkaar later op het parkeerterrein, maar van Greg is geen spoor te bekennen.. Na een uur wachten wordt hulp ingeroepen. Er wordt een grote reddingsactie op touw gezet, maar het is al te laat. Men vindt het levensloze lichaam van Greg een paar uur later, zo’n 100 meter diep in een ravijn. Dan blijkt dat hij na zijn domme stunt op een richel vlak onder de rand heeft gestaan, waarna hij toch nog zijn evenwicht verloor en verder de afgrond in viel…

Thelma en Louise

Het zijn niet aleen ongelukken die dodelijke slachtoffers eisen. Er zijn ook mensen die op een spectaculaire wijze zelfmoord willen plegen. Velen nemen hierbij een voorbeeld aan

Drank

Tot slot. Drank en de Grand Canyon gaan niet samen. Op 11 mei 1997 hoorden gasten in het El Tovar hotel een vrouw luidkeels roepen: “Ik klim naar beneden.” Het ging om de 28-jarige Lana Virginia Smith, die in een lokaal restaurant werkte. Ze had die avond flink gedronken, bevestigden getuigen later. Even later hoorden de gasten een ijzelijke schreeuw. Lana was in de Grand Canyon gevallen, maar leefde nog. Ze kon zich nog net aan een struik vastklampen. Urenlang probeerde men haar te redden, maar het was tevergeefs. Ze moest de struik loslaten en viel 300 meter naar beneden, morsdood.

Met dank aan Richard Tuinstra

Ridley Scott’s populaire film Thelma & Louise. Aan het eind van deze film rijden Thelma (Geena Davis) en Louise (Susan Sarandon)

bewust een ravijn in. Ironisch genoeg is deze scene overigens niet bij de Grand Canyon opgenomen, maar in Dead Horse Point State Park bij Moab in Utah.

Maar terug naar de Grand Canyon, waar Patricia Locke Astolfo op 15 januari 1993 een einde aan haar leven wil maken. Ze heeft Thelma and Louise wel 50 keer op video gezien. Maar haar plan dreigt te mislukken omdat ze vlak voor de rand van de afgrond met haar auto op een rotsblok knalt. Vastbesloten loopt ze naar de rand en springt ze naar beneden. Maar ze heeft niet gezien dat ze dan maar een val van vijf meter maakt.

Enigszins aangeslagen kruipt ze vervolgens naar het eind van het smalle plateau waar ze zich bevindt en stort ze opnieuw omlaag. Ditmaal is de val 10 meter,

Nog steeds onvoldoende om te sterven. Ondanks haar ernstige verwoningen sleept ze zich met haar laatste krachten naar een nieuwe afgrond. Nu slaagt ze wel. Een dag later wordt haar lijk 200 meter lager gevonden.

Het zijn niet aleen ongelukken die dodelijke slachtoffers eisen. Er zijn ook mensen die op een spectaculaire wijze zelfmoord willen plegen.

Onvoorspelbare turbulentie

De meeste slachtoffers in de Grand Canyon zijn omgekomen bij vliegtuigongelukken. Vliegen in de Grand Canyon is gevaarlijk door de onvoorspelbare turbulentie. Tot een paar jaar geleden waren er maar weinig regels, iets wat zeer gevaarlijke situaties ten gevolge had. Nu mogen helikopters en vliegtuigen niet lager dan de rand meer vliegen. De meeste slachtoffers vielen in 1956, toen twee vliegtuigen van TWA en United Airlines boven de Grand Canyon botsten. Daarbij verloren 128 mensen het leven. Het meest bizarre ongeluk gebeurde in 2004. Een helikopter met toeristen uit Las Vegas vloog over de Grand Canyon. Halverwege de vlucht maakte een passagier plotseling zijn veiligheidsgordel los, opende de deur en sprong naar zijn dood 1200 meter lager. Zijn lichaam is nooit gevonden.

Recente ongelukken

* 25 mei 2011 – Een man rijdt met zijn auto de Grand Canyon in. * 2 juli 2011 – Een 77-jarige vrouw verdrinkt tijdens het raften op de Colorado-rivier in de Grand Canyon. * 5 oktober 2011 – Een Duitse tourist overlijdt nadat hij door de bliksem is getroffen. * 25 mei 2012 – Een 20-jarige Amerikaanse marinier valt 200 meter naar beneden aan de zuidkant van de Grand

Canyon. * 2 april 2013 – Het lichaam van een 21-jarige vrouw wordt gevonden. Vier maanden eerder verdween ze tijdens een boottrip op de Colorado Rivier.

Hollandse hennepscooter

Op het eerste gezicht is de elektrische Be.e scooter al een coole verschijning. Wat deze innovatieve tweewieler verder onderscheidt van de concurrentie is het materiaal dat is gebruikt voor de body: hennep- en vlasvezels, geïmpregneerd met hars van biologische oorsprong.

´In een notendop: het vehikel bestaat uit een tweedelig skelet, batterijen, twee wielen en wat lijm’, vat ontwerper Simon Akkaya van het Amsterdamse designbureau Waarmakers het concept bondig samen. Het toegepaste principe wordt ook wel monocoque genoemd, waarbij de buitenkant tegelijk als frame fungeert, een principe dat al langer bij Formule 1 racewagens wordt toegepast. Voor scooters is het echter een compleet nieuwe benadering. Het mooie is dat hierdoor de fabricage van zeker vijftig losse onderdelen overbodig wordt, waardoor de Be.e scooter een bijzonder milieuvriendelijk product is. Dubbel groen dus.

Door: redactie Highlife

Duitse stad vol guerillawiet

De Duitse actiegroep Einige Autonome Blumenkinder (enige autonome bloemenkinderen) hebben begin juni kilo’s hennepzaad verspreid in de stad Göttingen. Half juni werden de eerste resultaten van de guerilla-actie zichtbaar in de perken en plantsoenen van de historische stad.

Met de actie willen de bloemenkinderen protesteren tegen de restrictieve drugspolitiek van hun land. De actievoerders onderstrepen de ongevaarlijkheid van cannabis door zaden te gebruiken waar planten met een laag THC-niveau uit komen. Ook een stuk voordeliger natuurlijk.

Steun

De bloemenkinderen hebben steun gekregen van de Grünen Jugend (GJ), een landelijke politieke partij die net iets verder gaat dan de gewone Grünen. Op haar website roept de partij bezoekers op ‘diep ontspannen te genieten van de majestueuze schoonheid van deze schitterende planten’. Men heeft zelfs een fo-

towedstrijd uitgeschreven rond de actie, waarvoor eind juli zo’n veertig inzendingen binnen waren. De Göttinger politie is minder te spreken over de wildzaaiers. “De jongelui hebben flink hun best gedaan,” meldt politiewoordvoerster Jasmin Kaatz. “Maar alles wat eruit ziet als hennep wordt rücksichtslos met wortel en tak uit de grond gerukt.” Ook gemeentelijke plantsoenmedewerkers zijn ingeschakeld om de guerilla-actie in de kiem te smoren. Tot dusver zijn er pas een stuk of zeventig planten naar de gemeentelijke composthoop verwezen, een schrale oogst gezien hoeveelheid zaad die is verspreid.