Muziek terwijl u blowt

MUZIEK

Door: Arjan van Sorge

wie: wat: waar:

CONGO NATTY

Jungle Revolution (Big Dada) wie: wat: waar:

Het is bijna niet voor te stellen, maar het album dat Benjamin Stefanski oftewel Raffertie nu uit heeft, is nog maar zijn debuut. Zo pakkend en meeslepend een verhaal in muziek vertellen als hier gebeurt, lukt echt niet iedereen. Het mengsel van r&b, hiphop, dub, IDM en experimentele soundscapes ademt ruimte en gemak, terwijl ondertussen de meest vreemde en drukke ritmes voorbij denderen. En dat allemaal in een soort liedjesvorm die het behapbaar maakt, en prettig om naar te luisteren. De in galm gedrenkte en zweverige, troostrijke stemmen scheppen daarnaast een intieme en warme sfeer, die een mooie mix aangaat met de ijskoude, helder sprankelende elektronica.

EMIKA

DVA (Ninja Tune) wie: wat: waar:

GASTON AREVALO

Rollin Ballads (Oktaf Label)

Michael West heeft een hoop aliases (Mikail Tafari, Rebel MC, Ras Project), maar onder de naam Congo Natty heeft hij net een nieuw album uit. De Engelse producer en toaster draait al heel wat jaartjes mee, maar komt nu met een redelijk opmerkelijke plaat die naadloos rootsreggae mixt met jungle en drum ’n bass. De bassen blijven subdiep, maar de ritmes rollen en raggen in verhoogde snelheid en de raps/toasts zijn opgefokter dan standaard. Rode draad in zowel teksten als muziek is revolutie, en daar zijn deze tracks inderdaad een bonafi de soundtrack voor.

wie: wat: waar: De Tsjechisch/Engelse Emika is de laatste tijd helemaal in haar element in het hippe Berlijn, en draagt haar steentje bij aan het artistieke klimaat door zich in haar eentje een jaar lang door elektronica heen te worstelen. Zonder kennis van zaken heeft ze vijftien prima tracks in elkaar gezet, die het midden houden tussen triphop, minimal en uiterst relaxte elektronische beats, opgepept met haar hese maar toch heldere, nog niet heel erg expressieve stemgeluid. Lieve liedjes eigenlijk, die door de kale en diepe bassen vaak een donkere en industriële uitstraling hebben. Samen met haar engelachtige zang en expressie vormt dat een spannende combinatie.

THE GREEN

Hawai’i ‘13 (Easy Star Records) wie: wat: waar: Muzikanten met een klassieke achtergrond schitteren niet vaak in deze rubriek, en ook over veldopnamen en natuurgeluiden zul je hier niet struikelen. Toch combineert de Uruguyaanse componist Gaston Arevalo al deze kwaliteiten tot een mengsel dat bij inname van wiet of hasj zelfs tot gevaarlijke toestanden zou kunnen leiden. Na een paar tracks ben je zonder twijfel op sleeptouw genomen door de aan- en wegrollende elektronica en omgevingsgeluiden, en ben je geheid in een andere wereld verzeild geraakt. Arevalo groeide op bij de haven van hoofdstad Montevideo, en als er iemand een perfecte geluidsreis heeft gemaakt voor oceaan, oneindige ruimte en het onderbewustzijn, is hij het wel.

RAFFERTIE

Sleep Of Reason (Ninja Tune)

Velen zijn The Green al voorgegaan met een muzikale interpretatie van de tropische eilandengroep Hawai’i, maar dat mondde standaard uit in inlandse schonen die in rieten rokjes heupwiegend wat zwoel en onverstaanbaar samen staan te kwetteren. Zo niet The Green, die komen zelf van het eiland, en toeren met hun lome en poppy rootsreggae de wereld over. Onderweg op reis lijkt de band met het thuisland trouwens steeds steviger te worden. Het zorgt er in ieder geval voor dat de spirit ongebroken blijft... Ondertussen wordt het andere groene genieten ook niet uit de weg gegaan, al ligt dat er wat minder dik op dan bij eerdere albums. wie: wat:

waar:

TONY TOUCH

The Piece Maker 3: Return Of The 50 MC’s (Red River / Soul Temple)

Voor wat prima old skool hiphop zit je bij Tony Touch op de eerste rij. De New Yorker stond zelf al vooraan sinds de vroege jaren tachtig, en eigenlijk is-ie nooit meer weggegaan van dat mooie plekje. In nummer drie van de populaire reeks The Piece Maker is het weer dringen in de voorste gelederen, onder de – uiteraard – vijftig MC’s die op dit album mee freestylen zitten zwaargewichten als Busta Rhymes, Eminem, Xzibit, RZA en Raekwon, om er maar wat te noemen. Een stevig hiphopfeestje dus, en iedereen maakt er echt wat van.