Antwerpse joint kost 75 euro boete

Kruisvaart tegen drugs

75 euro boete voor een joint in Antwerpen: met die boodschap werden we wakker nadat het nationaal elftal van België zich in Schotland zo goed als geplaatst had voor het WK in Brazilië. Een flinke domper op de feestvreugde, getekend Bart De Wever, burgemeester van Antwerpen en zelfverklaarde kruisvaarder tegen drugs.

En zo wordt onze ergste vrees dan toch bewaarheid: de War on Drugs van Bart De Wever richt zich nu ook op ons, de individuele gebruiker. Wie in Antwerpen nog betrapt wordt met wiet, krijgt een boete van 75 euro en kan zelfs worden doorverwezen naar de hulpverlening. Blowen op straat was al min of meer taboe, maar nu

mag je dus ook niks meer op zak hebben. De Antwerpse burgemeester legt daarmee de gerechtelijke richtlijn naast zich neer van 2003, die bepaalt dat bezit voor persoonlijk gebruik niet langer vervolgd wordt. Zo doet de NV-A dat dus, in wat nu hun eigen stadsstaatje en proeflaboratorium is, in het licht van de nationale verkiezingen in 2014. Dan wil de partij ook in België de macht grijpen (en niet meer alleen in Vlaanderen), om het land dan eindelijk te kunnen splitsen. atoombom op zijn stad was gevallen. Alsof Antwerpen overspoeld werd door hongerige junkies en schietgrage dealers.

Kim Saadeldin

Ik moest terugdenken aan Kim Saadeldin, een jongen die in 1995 werd opgepakt

met een kleine hoeveelheid wiet, drie weken lang geïsoleerd werd in de gevange-

nis ('bijzonder regime') en vervolgens een hartaanval kreeg in de Gemeenschapsinstelling Bijzondere Jeugdzorg in Mol. Hij

Door: Karel Michiels

moest daar 'in observatie'. Kim heeft vlak voor zijn dood een brief geschreven aan de rechter die hem geplaatst had. Een fragment: "Ik ga naar school in het Koninklijk Atheneum Brasschaat, een heel respectabele school, en studeer er economiewiskunde in het laatste jaar. Ik beweer dat om en bij de 60% van het leerlingenbestand in de vijfde en zesde jaren, allemaal serieuze ambitieuze kinderen, sporadisch soft drugs gebruiken. Als alles wat gezegd

wordt over cannabis waar is, zou het overgrote deel van de jeugd ten dode opgeschreven zijn. Zowel u als ik kunnen zien dat dit niet het geval is. ... Ik ken mensen die al langer dan een jaar gebruiken zonder dat de ouders het wisten en al die tijd moeders oogappel waren en vaders trots. Vanaf het moment dat ze 'gepakt' werden, veranderden deze kinderen plotseling in crapuul en criminelen. Wat was er in wezen veranderd? Ze hadden het niet eens gemerkt! ... Is het voor mijn persoonlijke ontwikkeling goed of slecht dat ik eerst in de gevangenis, in volledige isolatie, en nu in Mol moet verblijven? In de periode van drie jaar dat ik blow, ben ik bijlange niet met zoveel slechte invloeden geconfronteerd geweest als nu in anderhalve week. Geloven dat ik hier beter uitkom, is een illusie. Als u me slechte contacten wil bijbrengen, agressief gedrag, allerhande trucjes om sloten open te breken, dan zit ik hier goed."

De dood van Kim was toen aanleiding tot politieke bezinning over het drugsbeleid en heeft uiteindelijk tot de huidige regeling gevoerd. 18 jaar later valt alles weer te herdoen omdat een conservatieve burgemeester zich wil profileren. (Bob Marley)

De War on Drugs van Bart De Wever richt zich nu ook op ons, de individuele gebruiker.

Verborgen agenda

Ja, dat schuilt allemaal achter die onverbiddelijke kruisvaart die Bart De Wever voert tegen drugs. Een thema dat laag scoort op de prioriteitenlijst van de kiezer en dat ook niet zwaar werd uitgespeeld in de verkiezingscampagne. Maar dat is nu eenmaal de verborgen agenda van de NVA. De oorlog tegen drugs is een gemakkelijke manier om het kiesvee te pleasen: de meerderheid van de mensen is per definitie tegen drugs gekant, dus ze zullen alleen maar instemmend knikken en hun vertrouwen in De Wever bevestigd zien. Die kwam het verstrengde beleid op tv toelichten met een gezicht alsof er pas een