SBK
SPROUTS YOUNG TALENTS 13 > 27 SBK KNSM/LOODS 6 OKT AMSTERDAM
13 - 27 OKTOBER 2019 SBK KUNSTUITLEEN & GALERIE LOODS 6, AMSTERDAM
Voorwoord SBK 2019: Op zoek naar oprechte affectie Alex Avgud Caroline Bach Jorge Luis Barragán Castaño Karlijn van Beurden Zahar Bondar Suzette Bousema Henry Byrne Hiu Ching Chan, Tiffany Myrto Christou Laura van Daalen Tibor Dieters Eloïse Dieutegard Maarten Fijan Zara Glaser Kim Gromoll Lisette van Hoogenhuyze Stella Hyunji Kim Katarina Juričić Pjotr van Leeuwen Ilse Martens Su Melo Pleun Moons Søren Nellemann Ana Oosting Aliaksandra Puhachova
4 6 14 16 18 20 22 24 26 28 30 32 34 36 38 40 42 44 46 48 50 52 54 56 58 60 62
Thom van Rijckevorsel Robin Speijer Tom van Veen Roos Vogels Iriée Zamblé Marius van Zandwijk
64 66 68 70 72 74
76 Roland Berning Marieke Bolhuis Henriëtte van ’t Hoog Erik Odijk Helma Pantus Marianne Roodenburg Maria Schilder Mirjam de Zeeuw
78 80 82 84 86 88 90 92
Marwan Bassiouni | New Dutch Views Over de SBK Sprouts Young Talent Award Over de SBK-Otto Hetterscheid Stimuleringsprijs
94 96 97
Met veel enthousiasme en vol trots tonen we voor het zesde opeenvolgende jaar SBK Sprouts Young Talents, een expositie van 31 van de beste afstudeerders van Nederlandse kunstacademies in 2019. Ieder jaar is er weer sprake van een zekere ‘tendens’, een steeds terugkerend thema op alle academies. Dit jaar viel het op dat de jonge kunstenaars vooral geïnspireerd waren door hun directe omgeving en op zoek zijn gegaan naar kernwaarden, of het nu gaat om hun afkomst, identiteit, geaardheid of de natuur.
et Amicitiae. In de inleiding wordt hier verder op ingegaan. Het doel van SBK met de Sprouts-exposities is jonge kunstenaars een springplank bieden richting de ‘echte’ kunstwereld. Naast de (verkoop)expositie organiseren we speeddates met professionals uit het vak: galeriehouders, kunstverzamelaars, museumdirecteuren en gerenommeerde kunstenaars. Verder organiseren we rondleidingen en speciale avonden voor bedrijven en voor groepen als de Young Collectors Circle.
Tijdens de opening worden er Om aan te geven dat de the- maar liefst twee prijzen uitma’s van alle tijden zijn, heb- gereikt: de SBK Young Talent ben we evenals vorig jaar Award en de SBK-Otto Stimuleringservoor gekozen om de kunst- Hetterscheid werken in een kunsthistori- prijs. De eerstgenoemde prijs sche context te plaatsen. Dit wordt gecureerd door het arjaar zijn we hiervoor een sa- tistieke team van SBK en een menwerking aangegaan met onafhankelijke jury die dit de kunstenaarssociëteit Arti jaar bestaat uit Laurie Cluit-
4
mans (conservator hedendaagse kunst Centraal Museum Utrecht) en Reyn van der Lugt (kunstverzamelaar en voormalig directeur Groninger Museum). De SBK - Otto Hetterscheid Stimuleringsprijs wordt bepaald door SBK en drie leden van de Stichting Otto Hetterscheid.
Maar het was zeker niet mogelijk geweest zonder de bevlogenheid en enorme betrokkenheid van vele collega’s die zich er ieder jaar weer met hart en ziel instorten. We zijn bijzonder trots dat we dit bijzondere event met z’n allen kunnen realiseren.
Eduard ter Schiphorst SBK Sprouts Young Talents (algemeen directeur) wordt steeds meer een begrip, een ‘must’ voor de kunstlief- Vera Schoffelen hebber. Dat betekent ook dat (artistiek directeur) we ernaar streven de expositie ieder jaar weer naar een hoger level te tillen. Dat is echter niet mogelijk zonder de financiële steun van sponsoren. Wij bedanken het Amsterdams Fonds voor de Kunst die dit project al voor het vierde opeenvolgende jaar medefinanciert, het Prins Bernard Cultuurfonds en het Pictoright Fonds. We zijn ze hier zeer dankbaar voor.
5
SBK Kunstuitleen & Galerie organiseert voor het zesde jaar SBK Sprouts Young Talents, een unieke en groots opgezette expositie. Niet alleen vanwege het aantal deelnemers en de kwaliteit van het getoonde werk, maar ook door de begeleidende expositie die SBK er jaarlijks bij organiseert. Door het tonen van ‘ouder’ werk kan de bezoeker het werk van een jonge lichting kunstenaars beter duiden. Vorig jaar toonde SBK het werk van de jonge alumni in samenhang met topstukken uit haar collectie, die sinds 1955 is opgebouwd. Daarbij ging het om kernwerken, gemaakt door kunstenaars die in de loop der tijd zijn uitgegroeid tot (inter)nationale namen binnen de kunstwereld. Deze werken vormden een kwaliteitsmeting
6
en een kunsthistorische context voor de nieuwe lichting kunstenaars. Ook dit jaar wordt het werk van de ‘graduates’ weer tegelijk gepresenteerd met werk van andere kunstenaars. Deze keer hebben we voor de begeleidende expositie LINK toenadering gezocht tot een externe partij: kunstenaarsvereniging Arti et Amicitiae (opgericht in 1839). De leden daarvan zijn kunstenaars die zich reeds bewust zijn van hun identiteit en hun eigen koers al hebben bepaald. Met actueel werk van acht Arti-kunstenaars, die vertegenwoordigt zijn in de SBK-collectie en zich deels bezighouden met dezelfde thema’s, speelt de expositie LINK op speelse wijze in op de tendensen, die dit jaar te zien waren op de eindexamenex-
Mirjam de Zeeuw | Festoen 2 | 2012 | 100 x 100 cm | inkjet-print fine-art
Helma Pantus | Zomer | 2016/2019 50 x 35 cm | olieverf op linnen
7
Roland Berning | zonder titel | 2007/2019 | installatie-polystyreen/ karton/verf/hout
8
Maria Schilder | On The Edge VIII nr. 147 15 x 10 x 8 cm | 2018 | UltraCal 30 / bronsverf
posities van de Nederlandse kunstacademies. De schilderkunst is veel meer aanwezig op de eindexamenexposities dan in voorgaande jaren. Ook de comeback van figuratief is opvallend. De werken zijn doorgaans kleiner van formaat. Spraken de kunstenaars voorheen kijkers bijna fysiek aan, nu wordt vooral een verbinding gelegd met het gevoel door middel van het opwekken van affectie. Su Melo zegt bijvoorbeeld over haar eigen werk dat ze affectie wil voelen met haar onderwerp door het als het ware binnenste buiten te keren om zo alle gezichtspunten, eigenschappen en kernwaarden in één beeld te kunnen laten zien. Haar werkwijze doet denken aan die van George Bracque en Pablo Picasso. Haar onderzoekende manier van werken zien we ook bij de andere pas afgestudeerden terug. Eloïse Dieutegard tracht met haar werk grip te krijgen op natuurprocessen: ‘Gravity makes it collapse, Heat ma-
kes it drop, Air makes it dry, Weight makes it crack.’ Evenals Suzette Bousema die met haar werk het aandeel van de mens in klimaatveranderingen tastbaar maakt. Kim Gromoll neemt met haar lichtobjecten en diaraampjes de processen van vergankelijkheid in de natuur onder de loep. Deze duidelijke fascinatie voor de natuur en haar processen zien we ook terug bij Arti-kunstenaar Mirjam de Zeeuw. Haar werk gaat over vergankelijkheid. Duidelijk is dat de kunstenaars proberen zo dicht mogelijk bij de kern te komen, dát wat de natuur onderscheidt. Voor Arti-kunstenaar Maria Schilder is dat de oneindige diversiteit aan vormen, kleuren en materialen. Voor Erik Odijk - ook Arti-lid - is dat het sublieme. Zelfs in het lelijke en het verontrustende schuilt de schoonheid. Op zoek naar intiem contact met de natuur maakt hij het naakte lichaam onderdeel van zijn films en foto’s. Het dicht op de huid zitten van
9
Marianne Roodenburg | United home | 2018 | 100 x 120cm | acryl op linnen
Henriëtte van ’t Hoog | Airstrips II | 2019 | 440 x 27 x 7 cm | acryl op MDF
10
het onderwerp, dit te onderzoeken op intrinsieke eigenschappen en verschijningsvormen om zo dicht mogelijk bij de kernwaarden te komen, verbindt veel van de ‘graduates’. Robin Speijer komt in haar schilderijen van textiel tot een zo realistische stofuitdrukking dat ze bijna voelbaar zijn. De foto’s van Karlijn van Beurden confronteren de bezoeker op bijna provocerende wijze met het naakte voluptueuze vrouwelijke lichaam, intiem en van dichtbij gefotografeerd.
kunst; er wordt van de kijker verwacht dat hij zich net als de kunstenaar emotioneel gaat verhouden tot het onderwerp van het werk – zijnde de realiteit. Thom van Rijckevorsel vraagt zich af of je als mens in een wereld vol technologische verandering, waarbij de grenzen tussen de digitale werkelijkheid en de realiteit vervagen, nog wel grip kunt krijgen op dat wat echt is. Met zijn werk probeert hij hier antwoord op te krijgen. Ook Søren Nelleman ervaart de tegenwoordige tijd als complex en verwarrend. Inspiratiebron voor zijn werk is ‘Tuin van aardse genoegens’ van Hieronymus Bosch. In zijn schilderijen vermengt hij alles: goed en kwaad, hoop, humor, armoede, vervuiling en klimaatverandering. Als een soort tornado draaien de verschillende beeldelementen om elkaar heen.
‘Misfit’, zo voelt Alex Avgud zich als homo. Zijn foto’s vormen een beklag tegen de onderdrukking van zijn seksuele geaardheid. Ook hij trekt de bezoeker er bij de haren bij en zoemt in op delen van het lichaam. Arti-kunstenaar Helma Pantus: ‘Intimiteit is iets, dat veel mensen angst aanjaagt, net als mijzelf.’ Zij heeft intimiteit tot onderwerp van haar schilderijen verhe- Deze vermenging van heel verven. Het is geen vrijblijvende schillende beeldelementen
11
die ogenschijnlijk niks met elkaar te maken hebben, zien we ook terug in de installatie van Arti-kunstenaar Ronald Berning. Tibor Dieters laat de kijker eveneens in verwarring achter. Hij sleept je in zijn z/w foto’s ‘willoos’ mee de peilloze diepte in, omringd door abstracties. De ‘graduates’ maken het de kijker niet makkelijk. Dat geldt ook voor Arti-kunstenaar Marianne Roodenburg, die in haar abstracte werk in één vlak verschillende perspectieven samenbrengt.
Arti-kunstenaar Marieke Bolhuis brengt in haar gespiegelde werken met als thematiek de cirkelgang van de evolutie, oud en nieuw samen in één beeldvlak. Door op spiegels foto’s van haar sculpturen af te beelden wordt de kijker onderdeel van het werk en gedwongen na te denken over zijn eigen plek in de evolutie. Bovenstaande kunstenaars roepen de kijkers op zich emotioneel te verhouden tot dat wat hen omringt, oog te hebben voor de imperfecties die behoren tot de realiteit. Het is een antwoord op de complexe samenleving van nu, waarin het individu heen en weer geslingerd wordt tussen angst en hoop, tussen het gevoel dat alles mogelijk en maakbaar is en de behoefte aan kernwaarden.
Vergelijkbaar is het werk van Arti-lid Henriëtte van ’t Hoog. In haar eenvoudig ogende geometrische vormen is bij nadere beschouwing geen meetkundige logica te ontdekken. Bijna niets is echt recht. Alle verhoudingen zijn uit hun verband getrokken; een aaneenschakeling van visuele mislei- Corien van Eyck van Heslinga dingen.
12
Marieke Bolhuis | Installatie ‘Kijk niet weg” Watou 2019
Erik Odijk | Lilith far out north #1 | 2016 | film
13
Alex Avgud Alex Avgud is a photographer whose work is a continuous exploration of human resistance to mechanisms of oppression. He approaches social and political issues in a manner that triggers an emotional response from the viewer, often using the methodology of documenting physical performances. ‘I never told my parents I am gay. I was born in Moscow a few years before the fall of USSR, and on the workingclass outskirts of that city homosexuality is meant to be suppressed. After relocating to the Netherlands, I realized being gay in
the East feels a lot like being a migrant artist in the West. Both worlds push you to ‘fit in’ and comply to the ‘norm’. I feel I’m losing my cultural identity and surrender to Calvinist sterility, to all the white of Dutch walls. Because every culture demands a chunk of your freedom, and every society strives to grind down the misfits. To visualize this observation through photographs I worked with people sharing experiences similar to mine - migrants, gays, or both - until boundaries between our personal and collective emotions were blurred.’
Sam | 90 x 65 cm | fotografie
14
KUNSTACADEMIE: KABK
Caroline Bach Caroline Bach is a French artist and jeweller based in Amsterdam. During three years at the Rietveld academy she explored body related art. Materialisation is a long process research started with a three years inquiry along with historical studies about the rubber industry, especially the tyres industry. Bach gathered some information and compiled them in a book called Material Matters. Based on the research, she developed a series of pieces seeking to make visible the transformation of rubber, from the rubber tree (hevea) seed to the tyre – exposing a process usually forgotten or unknown. Each
16
piece within the project has an educative power and acts as a support for her in her statements on the rubber industry. Wear-ability helps bring the body closer to what might otherwise seem like cold information and criticality. The artist is trying to reach the wearer’s emotions and sensations, as they can physically experiment with each step of the material’s exploitation, as rendered in her work. By piquing curiosity through the senses of touch, vision and smell, the goal is to reconnect people with the matter, the transformed matter that they interact with without thinking every day.
KUNSTACADEMIE: Gerrit Rietveld Academie
Chain | heavea’s seeds, brass, wood, latex rubber
17
Jorge Luis Barragán Castaño Barragán Castaño’s work revolves around drawing. Drawing is not considered a medium in itself, but a method through which one can conduct research. It can thus be used to explore topics that go beyond drawing itself or even beyond art: ‘I am less concerned with medium-specificity and the development of techniques within a particular framework. Rather, my work deals with drawing as an approach enacted in a variety of mediums.’
personal concerns and interests. In the context of his work, he considers questions about authorship, personal identity and intention unimportant undesirable. ‘Drawing as an approach’ is not bound to a specific type of material. Nevertheless, there are certain materials that offer better possibilities than others, such as cardboard, rope and plaster.
The works themselves become immanent ideas. They can His understanding of drawing be refined and used as part of is concerned with, yet not de- a language and eventually as a termined by material, craft or tool for understanding, which form. He makes drawing his is used - in addition to a sense priority and uses it as an over- of humor - as means to comarching and enveloping topic municate. to which he relegates his own
18
KUNSTACADEMIE: Academie Minerva
Cherry Blossom 05 | 100 x 60 x 7 cm | sculpture-drawing
19
The Emperor’s New Clothes II | 20 x 20 cm | fotografie
24
Karlijn van Beurden ‘Toen ik 15 jaar was had ik maatje 36 en was ik een stuk slanker dan nu. Maar ik sportte twee keer in de week intensief, woog alles wat ik at en dronk alleen maar water. Ik haatte mijn lichaam. Nu ben ik 22 jaar (2019) en een stuk voller dan toen - ik heb maat 42 – en ik ben blij met mezelf. Mijn afstudeerproject is volledig gewijd aan het naakte vrouwenlichaam in de huidige, westerse maatschappij. Ik streef ernaar met mijn werk andere vrouwen te helpen om hun eigen lichaam te accepteren. Mijn eigen lichaam is niet het ideaalbeeld van deze tijd. In de tijd waar Peter Paul Rubens leefde, zou mijn lichaam hét voorbeeld zijn van het perfecte lichaam. Zijn schilderijen hebben me erg geholpen om mijn eigen lichaam te accepteren. Ik hoop dat mijn project hetzelfde kan doen voor anderen. Het naakte lichaam is iets dat KUNSTACADEMIE: AKV|St. Joost
mij altijd heeft gefascineerd. De mythologie van de schilderkunst uit de Renaissance, de Barok en de Romantiek keert vaak terug in mijn werk. Ik wil meer dan alleen maar ‘mooie naakten’ maken. Ik ben op zoek naar manieren om het niet seksuele van het naakt zijn naar buiten te brengen. Zonder dat het gelinkt wordt aan pornografie, maar in de context van het klassieke, de schilderkunst, schoonheid, vrijheid en trots. Dit is een uitdaging omdat in deze enerzijds preutse en anderzijds pornografisch gerichte maatschappij, verschillende normen en waarden direct tegenover elkaar staan. Naakt in de kunst is van alle tijden. Vaak gebruik ik het als metafoor voor bijvoorbeeld kwetsbaarheid, eerlijkheid, volwassenheid, een verwijzing naar het verleden of een opoffering voor het heden.‘
21
‘I would like to be a dancer to be able to dance with the circumstances’ | life-sized | mixed media
22
KUNSTACADEMIE: KABK
Zahar Bondar ‘Zahar Bondar arouses curiosity with his personal and mysterious sculptures. It is impossible to ignore the acrobatic, dynamic figures; they are already looming in the doorway and demand their place in the room. Seemingly effortless Bondar transforms the space into an intriguing total installation. The placement of the sculptures in the room contributes to the very individual aesthetic that Bondar is able to create, and which refers to his background in the circus. Behind an alcove one can see a space that resembles a backstage setting or dressing room, and in the brightly coloured theatre lamps you find an inverted, almost alluring figure. This theatrical setting stimulates the senses, but
also creates friction, as if the figures are doomed to an existence in the spotlights. Bondar turns coarse, hard, classical materials such as metal, concrete, wood, plaster and bronze, into compositions that are light and graceful. The soft, supple, shimmering fabrics that fall loosely around the rough bodies provide an exciting contrast and invite the viewer to a closer inspection. The search for balance can be felt in Bondar’s work, the former tightrope walker balances between extremes in his choice of materials, compositions and spatial interventions.’ from the Heden Jury report.
23
Antarctica 2.1 | 42 x 60 cm | fotografie
24
KUNSTACADEMIE: KABK
Suzette Bousema ‘Wat als ijs dat al duizenden jaren geleden bevroren is, kan worden gebruikt om de toekomst van ons klimaat te voorspellen? Voor een beter begrip van het klimaat zet dit project ijskernen - cilindervormige monsters ijs - uit Antarctica en Groenland in als methode om klimaatverandering te observeren. Dit project laat zien hoe we door middel van tastbare objecten een beter begrip kunnen krijgen van concepten die anders lastig te bevatten zijn, omdat we ze niet kunnen zien of aanraken. Zo kunnen ijskernen niet alleen voor wetenschappelijke doeleinden worden gebruikt, maar dienen ze ook voor de menselijke verwondering.
Sinds 1930 boren wetenschappers al naar ijskernen op zoek naar aanwijzingen over het klimaat. Het gewicht van de jaarlijkse sneeuwval veroorzaakt toenemende druk, waardoor ijslagen gecreëerd worden. Door de tijd heen vormen zich hierdoor luchtbelletjes die in het ijs opgeslagen worden. Als de ijskernen opgeboord worden, bevatten deze luchtbelletjes nog steeds dezelfde samenstelling als toen ze ingesloten werden - inclusief broeikasgassen. Door deze lucht te bestuderen is het mogelijk om veranderingen in het klimaat te observeren, tot wel 800.000 jaar geleden. Hiermee kunnen niet alleen uitspraken worden gedaan over de geschiedenis van het klimaat, maar ook over haar onzekere toekomst. ‘
25
Henry Byrne Henry Byrne is a post digital artist. He utilizes digital shapes, which oscillate between symbols and icons to convey various associations. His work draws attention to the slow influence of digital media to change the associations of day to day, lived events. Byrne’s work is about visualizing memories that have been built through the influence of online engagement. He creates a place for his digital memories, in these illusionary reliefs.
Drops | 90 x 65 cm| oil on canvas
26
KUNSTACADEMIE: Frank Mohr Instituut
Hiu Ching Chan, Tiffany ‘Home’ Kong ‘Me, myself as a graphic designer who is fascinated with minimalism, grid and patterns. I came all the way from Hong Kong and am now based in Amsterdam, trying to build my own world. If you want to know how much prosperity a city has, you must see it after it enters the dark. The magnificent night scene with skyscrapers and chaoticity would definitely be an imprint of Hong Kong. The images of home are
deep-rooted in my head especially living here in the Netherlands for three years with totally different surroundings. Everything scrapes together by grid and patterns, including my nostalgia about Hong Kong and how it patches up my position between Western and Asian culture.’
‘Home’Kong 1 | 84 x 59 cm | hand-drafted digital print
28
KUNSTACADEMIE: Academie Minerva
35
Myrto Christou ling, I’m trying to squeeze out all those things and thoughts that never found the words to come out. My paintings are bits of myself that want some space to be, and to be beyond words and systematized behaviors. Images appear before my eyes, and yours, on a wall Paint is not words. This is why zooming us into a foreign plait’s hard for me to articulate ne where a story has just been what it is that my hands do. told, but we missed it.’ When I approach an empty surface, equipped with paint and brush and liquids that I probably shouldn’t be inha‘There are systems in place!’ is a sentence I like, because when it’s true, it’s very funny to have it announced in this sequence of words. But for the things that matter, this sentence is not true and then I’m puzzled by emotions.
Floating man | 40 x 34 cm | oil on canvas
30
KUNSTACADEMIE: Gerrit Rietveld Academie
37
Dunescape | 47 x 62 cm | hout, grafiek inkt/drukinkt
32
KUNSTACADEMIE: HKU
Laura van Daalen ‘In mijn serie van landschappen simplificeer ik de herkenbare kenmerken van het landschap en transformeer deze tot nieuwe, gevormde houten uitsneden en gedrukte werken. Met de formele elementen van het landschap construeer ik panorama’s, die tot een bepaald punt komen waarin zij bijna onherkenbaar worden. Bij sommige van mijn werken, kun je zien dat ze zijn ingesloten in een kader. Het idee van het kader speelt een belangrijke rol in mijn werk. Wat doet een kader met het landschap? Benader je het dan ook meer als een landschap, omdat wij de wereld ook zien door een kader?
Mijn benadering van schilderen van de wereld om mij heen brengt het terug tot het minimale. Ik wil het laten zien hoe het echt is, zonder alle complexe extra toevoegingen. Ik probeer het ook allemaal niet zo strak uit te beelden als het misschien lijkt. In mijn werk onderzoek ik verschillende manieren van het schilderen. Bijvoorbeeld het verschil tussen het schilderen van het oppervlak en schilderen van iets met precieze intentie. Een berg die het vermogen heeft om een emotie over te dragen, een gemoedstoestand voorbij een uitdrukkelijke kleur en vorm van een landschap.’
33
32
Exposure 01 | 108 x 77 cm | fotografie
Tibor Dieters Tibor Dieters’ practice is primarily concerned with human relations and their socio-economic context and exploits how social and political relationships between people, objects, and the spaces the two exist generate a web of shifting ethics. By tying a proverbial fishnet to an interdependent system of social and economic relationships - which makes the work and production inherently at the mercy of those aleatory social dynamics - his work captures and compiles, exposes and (re-)contextualises the often absurd, and exploitative nature of everyday systems of authority. The unpredictability of the methodology of outsourcing draws upon, subverts, and re-
KUNSTACADEMIE: KABK
defines traditional artistic categories to create an artistic practice built upon material, and contingent qualities. This process results in a multidisciplinary approach with a focus on analogue photographic processes, sculpture, writing, and film - existing in the limbo between the abstract and the representational. By utilising existent systems of distribution - like the postal service - his methodology explores the conventional notions of authorship. This not only calls into question who have historically been allowed to be carve their signature into statues, but who have been left to sweep away the remaining marble.
35
Trickle | Wood, steel, ink, electronic device
36
KUNSTACADEMIE: Gerrit Rietveld Academie
Eloïse Dieutegard Perturbation as source. ‘I believe that everything moves, coagulates, becomes. Being in perpetual movement, growth, expansion or regeneration, new situations and forms of things keep being redefined.
Interested more by the process than the result, the pieces focus on the threshold between two states, the immediacy of becoming, the phenomenon. An evolving of ephemeral work, driving and driven by time.’
The term “to sculpt” comes from sculptere (latin), in French entailler “to cut, carve, to alter”. If sculpting means altering, the concept of giving form and the relationship we build with matter changes its signification and essence.
37
Maarten Fijan Maarten Fijan is geĂŻnteresseerd in architectuur, minimalisme en ruimte. Zijn werk is een combinatie van schilderij en sculptuur. Hij probeert op de grens te blijven van beide disciplines. De vergeten ruimtes vindt Fijan een interessant gegeven, daarom kiest hij bewust voor hoekwerken. Zijn werken hebben de aanraking van een schilderij met de muur, maar pakt de ruimte als een sculptuur. Doordat de werken in een hoek geplaatst zijn, krijgt de ruimte een nieuwe invulling. Fijan werkt vanuit zijn intuiĚˆtie. Hij tekent eerst een schets met tape in de ruimte en gaat dan het houten frame bouwen. Uiteindelijk spant hij zijn sculpturale schilderijen op met canvas en beschildert ze.
38
KUNSTACADEMIE: HKU
Blauw | 160 x 410 cm | hout, canvas, latexverf
39
Zara Glaser ‘In my graduation work I wanted to explore light as a subject and medium by using traditional darkroom and photography techniques. My aim was to capture it in the purest way possible. Each print is a one of a kind, actual size light refraction reacting with the chemicals used in the darkroom process. They capture the motion, sculptural, graphic and elusive behaviours of light.’
Light Composition #2 | 18 x15 cm | gelatin silver print in epoxy resin
40
KUNSTACADEMIE: Gerrit Rietveld Academie
Kim Gromoll ‘Natural vitality shows itself in many ways ranging from microscopic life to global ecosystems. Everything that comes from nature does so with a specific function and in direct response to its environment, adapting it’s form so that it may thrive. Blooming natural expressions of aesthetics on all sensory planes. I’m in search of both this natural and sensory aesthetic. My artworks exist of minimal interventions in order to illuminate an aspect, display it in the most genuine manner, to show and experience nature for what it could be. This allows new insights and the opportunity to re-evaluate our
42
relationship with nature, our perspective on nature and regain appreciation for what it brings to the world. Especially in a time in which we might get to know nature solely through social media, I aim to visit as many places as possible, to research and collect things in situ. Through these experiences and new collections, I bring something along with me. This allows me to share that feeling with the audience. I see it as a mission to spread awareness about how one unconscious decision we make here and now, may have a tremendous impact elsewhere.’
Flower | 2019 | transparent foil, wooden frame, led lights | 101 x 68,6 x 14 cm
KUNSTACADEMIE: Academies Beeldende Kunsten Maastricht
43
Dolphins don’t cry | verschillende formaten| olie, acryl en drukinkt op katoen
44
Lisette van Hoogenhuyze Het vrolijke kleurenpalet in combinatie met een grafische en soms grillige beeldtaal zet de kijker aan het denken. Hiernaast doet zij met haar wandinstallaties een uitspraak over de schilderkunst: schilderijen zijn los gemaakt van het traditionele kader, het opgespannen doek. De vage grijze gebieden, die ontstaan door het naast elkaar plaatsen van schijnbare tegenstellingen, vormen een belangrijke inspiratiebron. Haar werkwijze is er een van vreugde en energie terwijl ze snijdt, schildert, print en eindeloos gevonden materialen rangschikt en herschikt totdat er een constellatie verschijnt - waarin ze In haar werk wil Van Hoogen- het voltooide schilderij onaf huyze de tegenstrijdige ele- maakt. menten van de zorgeloze strandcultuur aan het licht brengen. De schilderijen en installaties Lisette van Hoogenhuyze bestaan uit meerdere lagen van patronen en kleurarrangementen afkomstig van verschillende visuele motieven uit de vrijetijdscultuur, zoals een dag op het strand. Het strand is een plek van fantasie, een plek waar men vertraagt en uitzoomt. Het is een plek van dagdromen, maar ook van zweten en geforceerd genieten van het moment. Haar schilderijen nemen je mee naar die plek door de warme kleuren en grafische iconografie die je tegenkomt in surf- en badkleding en op verschillende stranddoeken of badlakens.
KUNSTACADEMIE: HKU
45
Artificial Calm | mixed media
46
KUNSTACADEMIE: KABK
Stella Hyunji Kim ‘My parents’ house burnt down last year and they still love to watch fireworks. Is it because we like the color of fire? Is it because we like the sound of wood burning? Is it because we like to feel artificial warmth by looking at a fire? Is it because looking at a fire place brings nostalgic memories? Does the meaning of fire still exist? Everyone’s gut feeling is to fear fire but the fascination with fire is still present. Fire has continued to expand in its symbolic, emotional and material meaning. Therefore, with my graduation project I shall explore the modern symbolic meaning of fire. What’s burnt during fire and what’s left after fire. I aim to capture
the leftovers deposited by the flames instead of letting them fly away. My graduation project ‘Artificial calm’ consists of two single beds and a curtain. The bed and curtain symbolize our daily life whilst harboring the most textile in our rooms. I researched the patterns of how fire can destruct, deconstruct and decay the structures of daily objects and how it creates layers containing a story. I am introducing a new way of preserving burnt objects by placing it in a room context just the way it is, telling its untold story and values. Let’s reappreciate, let’s construct what has been deconstructed. ‘
47
46
Sea Foam | 90 x 60 cm | UV print on aluminium, covered with epoxy resin
Katarina Juričić Katarina Juričić is an artist and researcher on photography, constantly seeking for new forms to embody photography and explore its physicality. We see, think and live in images. And more often than not, images we encounter are digital and therefore immaterial, yet we accept them as real. Taking this paradox as a starting point for her work, Juričić uses digital photography as a tool to visualize the equally intangible but more mysterious concept of human memory.
KUNSTACADEMIE: KABK
Driven by the urge to re-establish a physical connection with the world around her, the final form of her work are site-specific installations built upon extensive material research in which light, colors, materials and motifs from the photographic work into the space and create a living image.
49
Pjotr van Leeuwen Pjotr van Leeuwen speelt in zijn werk met de samenstelling van een geheel. ‘Alles dat is heeft zijn zijn te danken aan haar samenstelling’. Door het vervaardigen van assemblages, sculpturen, tekst, schilderijen, architectuur en het bundelen van deze disciplines tracht hij een beter idee te krijgen van zijn eigen leefwereld, interesse, fascinaties etc. Hierdoor sijpelt als het ware de context van het werk langzaam in het materiaal en manifesteert het zich als een schijnbaar kloppend geheel.
In de installatie ‘Moedermelk’ is Pjotr zoekend naar volwassenheid (zijn vaderschap) in relatie tot het persoonlijk makerschap. Het is een iconisch stuk dat de liefde omarmt en een bijzondere ode brengt aan een ander (zijn vrouw). Het werk is robuust, en geeft tegelijkertijd een kwetsbaarheid weer. Het handschrift van deze maker is daarmee zichtbaar en invoelbaar.
De mogelijkheid om alles aan elkaar te verbinden lijkt een oneindige zoektocht naar het eigen zijn tegenover het algemeen bestaan.
50
KUNSTACADEMIE: AKV|St. Joost
Moedermelk | 420 x 350 x 350 cm | installatie
51
Ilse Martens Vanuit haar nieuwsgierigheid naar sociale en maatschappelijke vraagstukken focust Ilse Martens zich in haar ontwerpen op het thema van het bij elkaar brengen van mensen. Dat doet zij door het ontwerpen van middelen die begrip en sociale interactie tussen mensen en hun directe omgeving bevorderen. Met het project ‘Binnenste-Uiten’ onderzoekt zij het fenomeen Introvert en extravert.
Dit doe je door stellingen over karaktereigenschappen aan te kruisen waarin je jezelf het meest kunt vinden. Iedere eigenschap is gekoppeld aan een kleur. Door de ingevulde menukaart krijg je een eigen drankje met een uniek kleurenpalet. De ideale ijsbreker om een persoonlijk gesprek met elkaar te starten over onze introverte of extraverte eigenschappen.
Het project behelst een cocktailbar, een plek waar mensen bij uitstek met elkaar in gesprek raken. Aan de bar vul je op basis van je eigenschappen een menukaart in.
52
KUNSTACADEMIE: HKU
Project Binnenste-Uiten
53
Su Melo ‘I had a lot of questions related to art and my art practice. After I finished the Rietveld Academy, I might say I probably have even more. I found no ultimate answers, but it became my favorite part. I´m not afraid of contemporary art anymore. Actually, I even trust it. After all my journeys and mind settings, it becomes natural and essential for me to work on the awareness of the common tendency to perceive reality based on pre-conceived ideas, rather than the empiric experience. It is about making a distinction between the idea of something and the object/ event itself. My work stems from this distinction and the encounter
54
between two possible contradictive realities. But it is not about dualities, it’s about the result that derives from the clash between the two opposing forces. Currently, this pattern gives me room to engage in social topics that I feel the urgency to draw attention to. As for instance multi-cultural overlapping or power-based issues. These strongly drive my work and research to find new methodologies of ‘agreement’. I want sculptures that have the power to overcome the underlying dualities and expect the unexpected result. It all aligns with the all-embracing idea that 1 + 1 = 3.’
The Enthusiasm | 114 x 121 x 55 cm | keramiek
KUNSTACADEMIE: Gerrit Rietveld Academie
55
Pleun Moons ‘As a painter I’ve discovered the inevitable presence of time. Through the process of working one can never deny what was before, even erasing or putting another layer on top does not negate which lays beneath. I think that every mark, every layer, and every action define time. By emphasizing the flatness of a painting and making visible the different layers, time can become something permanent. By acting through rhythm and repetition, the unexpected materializes. This method of working with material and its intrinsic qualities and rhythms is flexible and varying, in such a way that failure and imperfection can become a material too.
56
Throughout time, all stages, changes and transformations remain relevant. The specific history of a thing or a place is comprised of different acts, thoughts, and words. It is a collective, even when the layers beneath are suppressed, all of those layers remain present. This creates an accumulation of objects and actions which make the intrinsic history and meaning of a thing. The collaboration of - in this case - the place with the material creates a circumstance where all factors are equally sharing the decision-making. The so-called end result cannot and will not be directed; it is a collaboration. All of the previous is part of the work. The process is the work; so, am I really its maker?’
KUNSTACADEMIE: Academies Beeldende Kunsten Maastricht
Impression nr. 4 | 300 x 450 cm | afdruk van vloer
57
VGhina is god (China is God) | 180 x 240 cm | mixed media on canvas
58
KUNSTACADEMIE: KABK
Søren Nellemann Nellemann’s ‘VGhina is God’ is the third of Triptych and the most controversial generating strong reactions during his graduation show. Executed as a wall/mural painting it is reminiscent of grafitti with the anymousity and unrestricted blunt ability of writing on a wall or public toilet in a blending of styles from the more realistic red cloak to cartoonish Black Adam (Zwarte Piet) text messages and emojis, apple inc. logo depicting stereotypical images like the chinese dressed in a Mao Tse Tung uniform representing the totalitarian Communist Party and a stuffed toy snake to the text referencing Trump retoric “Grab them by the Pussy”. Thematically it is about the decline of the west and rise of the East,
China’s oppression of people and exploitation of African resources like western imperialism, also discriminating against muslim minorities and LBTQ in China thus questioning the individual against the real powers in the world today. ‘I wanted to depict the world as I observe it. In its complexity and contradictions, questioning who has the real power. When I painted it I had no idea about the strong public reaction and what would happen in Hong Kong a few months later, but now it is a nightmarish realization of the fears I had and what to come.’
59
Degrees of freedom | mixed media
60
KUNSTACADEMIE: Gerrit Rietveld + KABK
Ana Oosting After a BSc in Neuroscience, Ana Oosting graduated from the Rietveld Academy in 2015 and has recently attained a Masters degree from the ArtScience Interfaculty at the Royal Academy in Den Haag. She has specialised in ceramics but also works with stop-motion techniques and micro-controllers to make her work come to life. She inspires to ignite the same wonder she feels for living things and the processes that sustain them.
In her latest series of works she investigates the material agency of paper by folding tessellations. Out of these simple folds rich movements can emerge which Ana actuates by building mechanical mechanisms. The shapes and reflective patterns resembling bioluminescence find their origin in her fascination with plankton. Tiny and large, plankton live in the pelagic zone and form the basis for life in the oceans. Unseen and hard to relate to, Ana tries to bring them a bit closer to us by recreating their movements in paper.
61
The Great Image Has No Form | 160 x 200 cm | Mixed media on canvas
62
KUNSTACADEMIE: KABK
Aliaksandra Puhachova ‘Painting was always a great fight for me, but also a great meditation. My studio is a place where the materiality transforms into the spirituality. While I loan influence from literary sources such as The Great Image Has No Form, or On the Nonobject through Painting written by Francois Jullien, I often deploy traditional painting techniques - this draws on my long-term studies in the field of painting, which have nourished many questions in me concerning the place in contemporary arts for painting, a question that I hope to further pursue and deconstruct. I am fascinated by how the ‘traditional’ status of painting tends to dictate a certain responsiveness from the spectator. In this sense, there is something quite unsuspecting about the painterly medium, which I believe gene-
rates fertile ground for subversion - not a stark perversion of the expected experience, but rather an augmentation of expectations. Through experimenting and examining manipulations of texture, color theory, brushwork and mark - making strategies, I am trying to stimulate a liminal encounter of my own - to happen upon the precise texture of chance, to take a detour and stumble upon a cartography that has the hue of something familiar, like the periphery of a memory, and yet all the while this semblance escapes the certainty of a clear recollection. Again, this returns to my intrigue for meditative processes, which is just as pivotal in my production methods as it is in spectator’s encounter with the work.’
63
Thom van Rijckevorsel Thom van Rijckevorsel studied Fine Arts at the Gerrit Rietveld Academie after working in advertising for more than a decade. ‘What’s it like to be human in a time of great technological development, in which physical and digital reality, matter and image, fact and fiction and people and technology increasingly merge into one another? Can you still have grip on such a reality and what is grip anyway? With these questions in mind I make video, sculpture and drawings. My drawings suggest objects and architectural constructions without a clear sense of scale, with ambiguous volumes and untidy perspectives. ‘
64
KUNSTACADEMIE: Gerrit Rietveld Academie
Temporary irritant | 100 x 70 cm | mixed media
65
Robin Speijer
Joker | 70 x 55 cm | olieverf op katoen
66
‘Al vanaf jonge leeftijd verzamel ik voorwerpen uit de natuur: plantenzaden, stenen, veren, enzovoort. De vormen en details die ze bezitten, maken me enthouiast, waardoor ik ze keer op keer wil bekijken. Datzelfde gevoel ervaar ik bij textiel. Het is een fascinatie en liefde voor hoe het eruit ziet, zich gedraagt en hoe het voelt. Dit zet mij ertoe het te schilderen. Het is een flexibel materiaal waardoor het in tegenstelling tot mijn verzamelde objecten eindeloos veel vormen aan kan nemen. Binnen mijn schilderijen verken ik deze vele verschijningsvormen van textiel. Hierbij spelen kleur, licht en textuur een grote rol. Ik leg de vouwen die van nature ontstaan in de stoffen vast, en kader deze nauwkeurig af. Hierdoor scheid ik het van de context waarin het origineel verkeerde, zodat er op een andere manier naar gekeken kan wor-
KUNSTACADEMIE: HKU
den. Ik zoom in op details en vergroot deze daarbij sterk uit in verhouding tot de werkelijke grootte, daarbij strevend diepte en zachtheid weer te geven. Ik wil dat de basis van mijn werken in de werkelijkheid ligt, om zo de herkenbaarheid en mogelijkheid om je tot het beeld te kunnen verhouden te behouden. Het is voor mij van belang de stoffen op een schilderkunstige wijze te transformeren. Dit doe ik onder meer door met het focuspunt te spelen, een algehele onscherpte te creëren of het contrast te vergroten. De kleuren die ik hierbij gebruik en de intensiteit hiervan zijn belangrijk, omdat het net zoals andere aspecten zoals het patroon en de textuur van de stof een bepaalde aantrekkingskracht op me uitoefent. Niet alleen wat betreft het aan willen raken ervan, maar ook het ernaar blijven willen kijken.’
67
Tom van Veen ‘Sterk geënt op het theatrale aspect van de tragedie, fascineert mij de manier waarop we vandaag de dag met hedendaagse iconen omgaan en simuleren mijn schilderijen bepaalde aannames waarbinnen nuances of zelfs compleet nieuwe beelden kunnen ontstaan. De schilderijen doen zich digitaal voor als snapshots, specifiek vanwege hun relatie met de transnationale jeugdcultuur.
68
Maar ik hecht belang aan de verf, kwaststreek, de oppervlakte en geloof dat wanneer ze in het echt gezien worden eerder een ervaring van vertraging geven, inherent aan het schilderen. Je ziet en voelt de tijd die nodig was om het beeld te maken. Ik zie ze als geïsoleerde scenes, filmstills bijna, genomen uit een fictief verhaal wat ik schreef tijdens een periode in Turkije, Pittu.‘
KUNSTACADEMIE: AKI Art & Design Enschede ArtEZ
Zonder titel (Uniform 3) | 70 x 50 cm | olieverf op doek
69
Traces of Time’s Passage | 244 x 210 cm | graphite on burned meranti wood
70
KUNSTACADEMIE: AKV|St. Joost
Roos Vogels ‘I do not seek to romanticize nature, nor am I working from a political or moral position. I am concerned however with the knowledge and insight we gain by interacting with the physical world and the materiality of things. When I find myself outside, driven by a natural tendency, I stop and collect materials, because I feel that there is something to discover in them. The means of my art lies in the ideas, in the process of making, in the evaluation of formal and spatial relationships, as well as in the assembled or made objects. The artist is, for me, a welder of different realities or an interface between insight and communication, between insight and consciousness.
Permanence and impermanence are of great importance in my practice. In nature, impermanence might also appear as movement, while permanence might appear as stillness. Since I use materials such as wood, loam and soil, most of my works eventually disintegrate and what is left is the essence of a work. The physical object is impermanent while the labour performed by the human body, and the memories created by the presence of the work have permanence. The collision between the weather cycles and the land make the collection of materials possible. My work is a testimony of the human labour in interaction with these materials.’
71
The default #10 | 2019 | acryl verf op doek | 50 x 35 cm
72
KUNSTACADEMIE: HKU
Iriée Zamblé Expressief geschilderde koppen van eigenmachtige mensen van kleur spelen de hoofdrol in Zamblé’s werk. Ze legt een vergrootglas op mensen, die ons dagelijks kunnen passeren. Deze zijn de basis van de geschilderde koppen. Door het toe-eigenen van onderdelen van hun verschijning komt een nieuw, vrijmoedig figuur tot stand. Binnen de verscheidenheid van deze personen worden de geschilderden de norm. Met als titel ‘The default (series)’ worden mensen van kleur de standaard en geen uitzondering. Het figuratieve aspect is noodzakelijk om de letterlijke aanwezigheid van mensen van kleur te realiseren binnen de traditie van de schilderkunst. Hun blikken staan in lijn met de passanten die het uitgangspunt vormen, maar staan ook
symbool voor de gekleurde visie van de kunstenaar zelf. ‘In de westerse maatschappij kijken we naar mensheid en menselijkheid door de lens van witheid. Door mijn eigen lens en referentiekader in te zetten wil ik een realistischer beeld schetsen van wie en wat ik zie als ik bijvoorbeeld naar de supermarkt wandel. Ik denk dat het onwijs belangrijk is dat we er met zijn allen voor zorgen dat menselijkheid niet door één algemene lens bekeken wordt en dat de algemene standaard niet voor iedereen de maatstaf is.’
73
The works of Marius van Zandwijk are best described as paintings of inconvenient places. The starting points of his works are close to home: situations he was in, places he visited, family history. His works explore how his personal experiences of inconvenience relate to more collective stories. In his works questions about remembrance are implied. Like reality, most works contain multiple narratives. Often narratives are juxtaposed in his works. For example: can we be in control of something uncontrollable? On SBK Sprouts Young Talents, Marius shows two works: Selfportrait and Z.t. (Weesperplantsoen). In Selfportrait, a hard graphical image transformed into a soft and tactile rug and put in space. The image is a visualisation of Marius’ results of a psychological test on interacting with others.
74
A contradiction in terms: a rational construction of feeling? The hard imaged is distorted in many ways by the soft way of production. Not deliberately, but out of necessity. Weesperplantsoen is the area in Amsterdam where the Holocaust Namenmonument is programmed. Yet, the choice for this place is contested for a long time. In the series of paintings Z.t. (Weesperplantsoen), Marius van Zandwijk uses this specific place to research the question how to deal with commemoration in a changing society. Marius’ background is Fine Arts at Gerrit Rietveld Academie. He also holds a degree in public administration. Working in this field brings another perspective to his fascinations of multiple narratives and the relationship between the individual and collective.
KUNSTACADEMIE: Gerrit Rietveld Academie
Marius van Zandwijk
Z.t. (Weesperplantsoen) no. 5 | 2019
75
76
Ook dit jaar wordt het werk van de ‘graduates’ weer tegelijk gepresenteerd met werk van andere kunstenaars. Deze keer hebben we voor de begeleidende expositie LINK toenadering gezocht tot kunstenaarsvereniging Arti et Amicitiae. De leden zijn kunstenaars die zich al bewust zijn van hun identiteit en hun eigen koers al hebben bepaald. Door het recente werk van Roland Berning, Marieke Bolhuis, Henriëtte van ’t Hoog, Erik Odijk, Helma Pantus, Marianne Roodenburg, Maria Schilder en Mirjam de Zeeuw naast dat van de net afgestudeerde Sprouts te tonen, ontstaat een interessante vergelijking.
Arti et Amicitiae De in 1839 opgerichte sociëteit Arti et Amicitiae (= voor de kunst en de vriendschap), kortweg Arti genoemd, is een Amsterdamse vereniging van beeldende kunstenaars en kunstliefhebbers, gevestigd aan het Rokin 112 in Amsterdam.
77
Calimero III | 2018/2019 | 120x100 cm | olieverf op doek
78
Roland Berning ‘Als beeldend kunstenaar werk ik vanuit het perspectief van de schilderkunst. Dit heeft recentelijk geresulteerd in grote doeken, ‘Stutters’ en ‘Screens’ waarin ik facetten van de schilderkunst onderzoek.
probeer ik mijn ’screens’ te tonen als open terrein met volledige zichtbaarheid van de processen. De schilderkunst kan voor mij zo functioneren als domein van vrijheid binnen het discours over moderne media.’
De grote, niet opgespannen polyester doeken werken voor mij als grote screens waar ik op en ook mee kan werken. Het oppervlak is plooibaar, (op-) vouwbaar en ook te gebruiken als instrument (kwast, zeefdrukraam). Het werk schildert zich als het ware zelf. De handelingen bevriezen, synthetiseren in het werk zodat uiteindelijk niets verloren gaat, niets historie wordt.
Kenmerkend voor alle beelden van Roland Berning is dat zij figuren uitbeelden die in een parallelle wereld bestaan. De “Cat” (zie pag. 8) heeft een bijna narcistisch zelfvertrouwen en schijnt onaantastbaar, ondanks dat zij van zeer kwetsbaar materiaal gemaakt is. De beelden van Berning ontlopen wetten en bewaken in hun ongrijpbaarheid de autonomie van de kunst.
Terwijl de multimedia verkeren in een twilight-zone van manipulatie en ondoorzichtigheid
79
Marieke Bolhuis
Installatie ‘Kijk niet weg” Watou 2019
80
Het oeuvre van Marieke Bolhuis is bijzonder veelzijdig en bevat zowel schilderijen als sculpturen, installaties en foto’s. Met haar kunstenaarspraktijk schept Bolhuis een nieuwe beeldtaal die voortdurend organisch lijkt te groeien. Ieder beeld van Marieke Bolhuis is een herneming van wie zij zelf is. Het zijn uitingen van en oefeningen in handhaving. Ze laat haar beelden zien in permanente tuimelingen van mogelijke zienswijzen. In 2012 begon Bolhuis te werken aan ‘de Mens’. Kleine sculpturen ontstonden uit aardse materialen. Na jarenlang installaties over sporen van de mens in het landschap gemaakt te hebben ontstond het verlangen zich met de mens te verhouden. Al snel waren er drie levensgrote beelden die ze tot op de dag van vandaag transformeert en fotografeert.
De installaties van Marieke Bolhuis vragen ruimte. De kunstenaar wil ook dat je er als toeschouwer in kan dwalen om het werk te ervaren. De sculpturen die Bolhuis in haar installaties presenteert zijn suggestief en poëtisch. Uit moderne en oude materialen als gips, zijde en gerecycleerd textiel maakt de kunstenaar gestalten die een spiegel zijn voor de ziel. Haar beelden zijn nooit statisch maar worden voortdurend bewerkt, beschilderd, uit elkaar gehaald en opnieuw samengesteld. Elke stap die Bolhuis onderneemt in de creatie van haar sculpturen wordt bovendien gefotografeerd waardoor het scheppingsverhaal te volgen is. Door die op spiegel af te drukken in kleur en z/w, positief en negatief, in twee helften, worden zoveel mogelijk lagen zichtbaar en word je als bezoeker onderdeel. Kijk je naar heden en verleden.
81
Wedge XIV | 2019 77 x 48 x 24 cm | acryl op zink
82
Henriëtte van ‘t Hoog Henriëtte van ’t Hoog is sinds 1970 beroepsmatig werkzaam als beeldend kunstenaar. Begonnen als stilleven- en landschapsschilder heeft zij zich gaandeweg ontwikkeld van realisme naar abstractie en van schilderijen naar objecten. In haar werk – zowel twee- als driedimensionaal, en in verschillende technieken – hanteert zij een geometrisch, concreet idioom. Sinds 2006 werkt zij regelmatig samen met de Britse fotograaf en filmer Michael Wright, met wie zij abstracte video’s en installaties maakt. In 2019 verscheen een overzicht van haar recente werk in boekvorm, getiteld Inner
Glow. Kunstbeschouwer Alex de Vries hield bij de boekpresentatie een toespraak en zei naar aanleiding van het daarbij geëxposeerde werk onder meer: ‘Een kunstwerk is een resonerend verschijnsel dat waarneembaar maakt wat nog niet is gezien. Je hebt ervan gehoord, de weerschijn ervan waargenomen, het heeft zijn schaduw vooruitgeworpen, het is als een trilling in de lucht waaraan je de warmte van het onderliggende afmeet. Een kunstwerk is een grootheid die in zijn veranderlijkheid afhankelijk is van het zelfstandig vermogen om te worden gezien als iets wat het doet, dat je iets doet. Het gaat om de werking ervan. Daarom heet het ook kunstwérk. Het werkt.’
83
Erik Odijk Erik Odijk’s oeuvre is een afspiegeling van de individuele (natuur)ervaring, het opzoeken van de natuur en het verlangen ermee te versmelten. Tegelijk is het werk doordrenkt van een besef van onmogelijkheid, van de radicale grens die een intense ervaring scheidt van de overdracht. Odijk’s werk voert terug naar de periode van de Romantiek waar men gefascineerd raakte door de wereld van het gevoel: een zone waarin de mens, niet meer gekluisterd door ratio, bevrijding zou beleven. Maar men besefte terdege dat de mens in die wereld langs zijn eigen afgrond scheerde. Net als in de Romantiek omarmen kunstenaars van nu de romantische gedachte maar houden haar tegelijk op afstand.
84
Odijks oeuvre werpt de vraag op hoe het tegenwoordig zit met de romantiek van de natuur en maakt duidelijk dat we nog steeds niet goed zonder kunnen. Binnen de huidige economische, politieke en maatschappelijke context waarin angst lijkt te overheersen, kan de dynamiek van het Sublieme (‘Welcome to the Sublime’) bijzonder relevant zijn. Het Sublieme gaat over de ervaring van de mens, die de confrontatie durft aan te gaan met datgene wat zijn begrip en kennis te boven gaat en daar betekenis aan probeert te geven. Een alternatief voor de dreigende waanzin en het mogelijke uiteenvallen van de samenleving?
Welcome to the Sublime | fotoprint baryta | 112 x 161 cm| 2017
85
‘Een goed schilderij bevat drie elementen: humor, drama en erotiek. Dat gegeven is op vele manieren tot uitdrukking te brengen. Het interessante is natuurlijk dat je als schilder zelf niet weet hoe een ontwikkeling zal verlopen, waar je werk je zal brengen. Waar mijn schilderijen eerder kleine, persoonlijke verhalende voorstellingen waren - roerloze sneeuwmannen waar wulpse vrouwen vorm en leven aan wilden geven bijvoorbeeld - daar zat dat verhaal later verpakt in wat je voor het gemak ‘portretten’ zou kunnen noemen. Toch ging het me ook daar niet om het treffen van een exacte gelijkenis. Wat ik wilde tonen was het verhaal dat er in vorm had gekregen, in de uitdrukking van iemands gezicht, de houding van het lijf. Je zou kunnen zeggen dat ik de beeltenis van anderen gebruikte, maar absoluut nooit om iemand te pakken op kwetsbaarheid.
86
Wat ik wilde was het tonen van echte mensen. Want altijd gaat het mij om de levendigheid van het menselijke, om wie we zijn. Al mijn personages zijn rolmodellen waarin ik iets van mijzelf herken, iets dat ik ben verloren of graag had willen zijn. Geen braverikken dus, maar soms extreme, en soms introverte types. En het is fijn om dan via de verf te ontdekken dat dat kan, dat je zo kunt zijn. Misschien hebben we dat wel veel te weinig, échte mensen waarnaar je kunt kijken. Met al die verschillende kanten, stoerheid, branie, kwetsbaarheid, ingetogenheid. Het is het algemeen menselijke ervan dat voor mij zo aantrekkelijk is. De combinatie van kracht en kwetsbaarheid is waarnaar ik altijd op zoek ben. Als ik die dubbelzinnigheid in een schilderij kan uitdrukken, is het voor mij geslaagd.’
Helma Pantus
Medusa II | 2019 77 x 77 cm | olieverf op linnen
87
Marianne Roodenburg ‘Het onbekende is in mijn beeldende werk de onderliggende structuur; weliswaar niet manifest, maar verborgen achter architecturale rasters, die zijn opgebouwd uit gekleurde vlakken. Een belangrijke focus in mijn werk is daarmee de relatie tussen kleur en ruimte. Binnen deze context onderzoek ik de mogelijkheden van de door het licht geschakeerde kleuren als ruimtelijk element. Het gebruik van kleur en de verandering daarvan bij verschillend licht, geeft een fragiele beweging aan de roerloosheid van de architecturale geome-
88
trische vormen. Kleuren zijn in mijn werk het zinnelijke, en de persoonlijke geaardheid van de stedelijke structuren. Met de beeldende illusie van het perspectief, maar ook door het ritme in vorm en kleur wordt de beschouwer gevraagd om een visueel standpunt in te nemen: het kijken naar afgebakende nabijheid of naar oneindige verte; een strijd tussen het beschouwende leven en het verlangen naar het actief onderzoeken van het onbekende’.
‘Visit my new Home’ | 2019 | 137 x 204 cm
89
Dutch Mountain | 2019 20 x 9 x 9 cm | bladgoud/ebbenhout
Maria Schilder ‘De herinnering is een voorrecht. Wat er gebeurt heeft geen begin, geen einde en geen samenhang. Alleen als ik mij omdraai zie ik het kruispunt, de afslag die ik nam.’ (Citaat Michaël Zeeman)
Ik experimenteer graag met idee, materiaal en vorm, en zoek, tast af tot ik iets nieuws vind. Dit is een proces waarbij ik de eigenschappen en mogelijkheden van materialen werkendeweg ontdek.
In de loop der jaren ben ik steeds meer materialen voor mijn werk gaan gebruiken. Eerst werkte ik vooral met metaal, aluminiumcement, hardsteen en hout, maar nu gebruik ik ook marmer, albast en papier in combinatie met pigmenten, grafiet en pastels. Deze materialen bieden een scala aan mogelijkheden, zowel constructief als plastisch. Ik kies het materiaal bij het Ik probeer gevoel en ervaring beeld dat ik wil maken: zwaar, in geconcentreerde vorm tot licht, plastisch of constructief. uiting te brengen, waardoor er Op het moment speelt kleur een bepaalde intimiteit ont- in de vorm van pigmenten een staat en kies materialen die grote rol. ‘ dit zo concreet mogelijk weergeven. ‘De natuur is de beeldtaal voor mijn werk. Ik combineer mijn observaties in de natuur graag met sensualiteit, aardsheid en humor. De observaties geef ik soms natuurgetrouw weer en soms probeer ik de emoties die ze oproepen in een beeld vast te leggen. Mijn werk is nooit een kopie van de werkelijkheid, maar een spel van verbeeldingskunst.
91
Mirjam de Zeeuw
Ornament 2 | 2019 | 36 x 51 cm | Inkjet-print fine-art
92
De werken die getoond worden zijn twee afbeeldingen uit een serie van 3 digitale kleurenprints gemaakt van scans van artefacten. Restafval dat bestaat uit ondermeer vertrapte bloemen, die zijn achtergelaten in openbaar gebied. Deze gehavende restanten uit de natuur, worden in combinatie met ongeschonden bloemen gerangschikt tot een collage van liggende natuurvormen die zijn afgeleid van het bouwkundig begrip floraal ornament. De sculpturale werking wordt versterkt door deze artefacten onder de scanner te leggen. De fotocamera is vervangen. Als een stand-in wordt de scanner als registrerend middel ingezet. De driedimensionaliteit van de voorwerpen wordt tijdens het scannen gewaarborgd. De lichtval en de bewerking van de scans benadrukken de monumentaliteit,
de tactiliteit en de structuur van het uiteindelijke beeld. Er ontstaat een nieuw esthetisch perspectief. Het zijn prints met rondom een witrand waarbinnen zich, tegen een zwarte achtergrond, de horizontale vormen manifesteren. De ornamenten dragen ieder hun eigen symbolische betekenis en esthetische connotaties in zich voor de beschouwer. Een maatschappelijk document voor een niet eerder te aanschouwen ‘vertrapte’ werkelijkheid. Het is een verbeelding van een driedimensionaal versiersel dat wordt gedragen door een tweedimensionale afbeelding. Hetgeen van zichzelf weer een architectonische constructie, in dit geval ruimtelijke weergave laat zien van een compositie die voorkomt uit een overdenking.
93
Gelijktijdig met Sprouts opent de solo expositie ‘New Dutch Views’ van fotograaf Marwan Bassiouni. Vorig jaar won Bassiouni de SBK Sprouts Young Talent Award 2018. ‘New Dutch Views’ is een herinterpretatie van de traditionele genres van sociale documentaire en landschapsfotografie. Voor deze fotoserie trok Bassiouni door polders, langs industrieterreinen, naar dorpjes, binnensteden en buitenwijken om het Nederlandse landschap te fotograferen vanuit de ramen van moskeeën. Vloerkleden gedecoreerd met oosterse en islamitische motieven, muren met daarop kleurrijke bloempatronen, maar ook radiatoren, luxaflex en systeemplafonds flankeren het Nederlandse uitzicht.
94
‘Marwan is bezig met vorm, kleur en compositie, maar geeft daarnaast inhoudelijk ingrediënten om op door te filosoferen, om als toeschouwer een oordeel te vellen over het uitzicht dat hij de kijker biedt. Daarnaast is Bassiouni sinds acht jaar zelf een praktiserende moslim en heeft zo dus niet alleen letterlijk van binnenuit de moskee foto’s gemaakt van de wereld die zich daarbuiten toont, hij heeft ook figuurlijk van binnenuit onderzoek gedaan naar de gemeenschap waar hij onderdeel van is en diens omgeving. Hij zet daarmee een fijnzinnige vormentaal in om een oprechte uitspraak te doen over onze hedendaagse wereld’. En dat maakte hem volgens de jury de overtuigende winnaar van SBK Sprouts 2018. ‘New Dutch Views’ was al eerder te zien in het Fotomuseum Den Haag. Vanaf 13/10 t/m 17/11 te zien bij SBK KNSM.
New Dutch views #3 | 2018 Color photograph printed on hahnemuhle archival matte paper, mounted on 3 mm dibond | 166 x 125cm (Courtesy of Galerie Ron Mandos)
95
Tijdens SBK Sprouts Young Talents worden twee kunstprijzen uitgereikt, waaronder de SBK Sprouts Young Talent Award. De winnaar van de Sprouts Young Talent Award 2019 wordt bepaald door een externe jury die dit jaar bestaat uit Laurie Cluitmans (conservator Hedendaagse Kunst Centraal Museum Utrecht) en Reyn van der Lugt (voormalig museumdirecteur Groninger Museum, kunstverzamelaar en curator). De prijs bestaat uit een solo-expositie bij ĂŠĂŠn van de galeries van SBK. In 2018 won fotograaf Marwan Bassiouni de prijs en bestond de externe jury uit Alex de Vries en Lieneke Hulshof.
96
De SBK-Otto Hetterscheid Stimuleringsprijs is een aanmoedigingsprijs voor jonge kunstenaars om hen te ondersteunen in hun artistieke ontwikkeling. Het is een gezamenlijk initiatief van SBK en de Stichting Otto Hetterscheid. De prijs bestaat uit aankoop van een werk en een expositie in één van de galeries van SBK. Tijdens deze expositie wordt het werk van de winnaar getoond in samenhang met één of meerdere werken van de kunstenaar Otto Hetterscheid. De winnaar van 2018 was Joran van der Soest. Otto Hetterscheid werd geboren in Vught in 1927. Hij studeerde aan de School voor Industriële vormgeving in Eindhoven en aan de Kunstnijverheidsschool in Amsterdam, de latere Rietveld Academie.
Aanvankelijk werkte Otto Hetterscheid enige tijd als grafisch ontwerper en al snel begon hij zijn eerste collages te maken. ‘Het werk van Otto Hetterscheid zit vol emotie. Het is poëtisch, lyrisch, expressief of juist ingetogen. Enkele forse trefzekere streken staan sterk in een stille omgeving. Ragfijne lijnen manoeuvreren zich voorzichtig door het beeld. Stukjes van een handgeschreven brief zijn nauwelijks leesbaar. Maar dat doet er niet toe, want het gaat om de sfeer die het beeld oproept. Hetterscheids werk draagt niet voor niets nooit een titel, want woorden schieten te kort. Woorden hebben hooguit een dubbele betekenis, terwijl beelden, vooral abstracte beelden, onbeschrijfelijk veel meer zeggen.’ ¹
¹ Sanneke Stigter, [Inleiding] Otto Hetterscheid 70, Otto Hetterscheid, Amsterdam 1997
97
Otto Hetterscheid | Zonder titel | 1969 | Collage | 89 x 69 cm
Meer info: www.stichtingottohetterscheid.nl
Joran van Soest, winnaar van de SBK-Otto Hetterscheid Stimuleringsprijs 2018 Boys Playing Ping Pong On a Frozen Golden Lake With Mandarins | 2018
SBK Kunstuitleen & Galerie is er voor de ervaren kunstverzamelaar en de startende kunstliefhebber. SBK verhuurt én verkoopt kunst aan particulieren en bedrijven. Al vanaf € 6,75 p/mnd heb je bij ons toegang tot ruim dertigduizend kunstwerken die allemaal te leen én te koop zijn. Dé ideale manier om met kunst te experimenteren, want ben je uitgekeken op een kunstwerk, dan ruil je het gewoon om. En heb je het kunstwerk van je dromen gevonden, dan kun je het kopen met
Alle voordelen op een rij:
collectietegoed dat je tijdens het lenen hebt opgebouwd. Wil je je interieur of bedrijf een upgrade geven met kunst, maar weet je niet hoe je daar aan begint of denk je dat je daar het budget of de knowhow niet voor hebt? Of ben je als (ervaren) kunstkoper op zoek naar een nieuwe aanwinst en wil je kunnen kiezen uit een brede en unieke collectie? Bij SBK Kunstuitleen & Galerie kun je op een toegankelijke, no nonsens manier terecht voor unieke kunst, voor elk budget.
• 24/7 kunst lenen via de online kunstcatalogus
• op eenvoudige wijze kunst in je huis of bedrijf
• tijdens het lenen direct een collectietegoed opbouwen
• unieke kunst voor elk budget
• een enthousiast en vakkundig team dat je graag verder helpt
• met ruim 30.000 kunstwerken de meest gevarieerde collectie van Nederland • 5 vestigingen in Nederland; word lid bij één vestiging en je kunt overal terecht
• kunstwerken zo vaak wisselen als je wilt , dus onbeperkt experimenteren met kunst • een voordelige bezorgservice
Deze uitgave is verschenen naar aanleiding van de expositie SBK Sprouts Young Talents 2019 van 13 t/m 27 oktober 2019 in Loods 6, Amsterdam. Foto’s: ŠDeelnemende kunstenaars Commercieel artistiek team/curators SBK: Manon Funcke Yvonne Ploegsma Vera Schoffelen Tekst SBK 2019: Op zoek naar oprechte affectie Corien van Eyck van Heslinga Redactie: Manon Funcke Yvonne Ploegsma Priscilla Tosari Jenn van Voorthuisen Grafische vormgeving: Jenn van Voorthuisen Met dank aan: Amsterdams Fonds voor de Kunst, Prins Bernard Cultuurfonds, Pictoright Fonds, Kompaszaal, Stichting Loods 6, Arti et Amicitiae, Stichting Otto Hetterscheid, juryleden Laurie Cluitmans en Reyn van der Lugt, speeddaters, Young Collectors Circle.
SBK Kunstuitleen & Galerie SBK KNSM KNSM-laan 307-309 1019 LE Amsterdam (020) 620 13 21
Openingstijden
amsterdamknsm@sbk.nl www.sbk.nl
zaterdag & zondag 11.00 - 18.00 uur
dinsdag t/m vrijdag 10.00 - 18.00 uur
SBK Sprouts Young Talents 2019 wordt mede mogelijk gemaakt door
copyright © 2019 SBK Kunstuitleen & Galerie