voor Patrick Roest

Ik ben blij dat het nu voor het eerst lukt, en ik hoop dat er meer volgen.’’

Zijn oogst van het NK stelt Patrick Roest in ieder geval wel voor dilemma’s tijdens het aanstaande wereldkampioenschap, ook in Thialf, waar Roest eindelijk zijn eerste individuele wereldtitel wil binnenhalen. Moet hij daar dezelfde drie afstanden rijden? Of wordt het een kwestie van keuzes maken?

Aan dat laatste wilde Roest zich amper een kwartier na de huldiging van de tien kilometer nog niet wagen. ,,Daar moeten we maar een keertje voor gaan zitten.’’ Maar een voorschot nam hij wel. ,,Als ik die 1500 meter rijd sta ik toch een beetje met 1-0 achter tegen de echte specialisten van de tien kilometer. Als ik wil gaan voor de tien moet ik dat ook honderd procent doen en de 1500 overslaan.’’

Wel zeker is, is dat Roest dit seizoen in bijzonder goede doen is. In de voorbije seizoenen was er nog weleens een dipje in de vorm, of waren er twijfels die hem in de weg zaten, maar deze winter niets van dat alles. ,,Dat is heel lekker, en dat hoop ik ook zo te houden’’, erkende Roest met een lach. ,,Op dit moment voel ik me gewoon heel goed, en de wedstrijden komen het hele seizoen ook al heel goed.’’

Keuzes

Dat komt, vervolgt hij, mogelijk door de keuzes die zijn gemaakt. Roest was de afgelopen jaren nog weleens wat moe. ,,Dan stond ik ook met een wat vermoeid gevoel aan de start. Dat moet ik misschien ook mezelf verwijten omdat ik in de trainingen soms wat te gek deed. Dit jaar heb ik dat iets beter onder controle, doe ik de trainingen met een iets beter en meer uitgerust gevoel. Daarom zit ik misschien ook wel zo lekker in mijn vel en daarom gaan de wedstrijd ook zo goed.’’

Na het Europees kampioenschap koos Roest bijvoorbeeld voor rust. ,,Dat was een moment waarop ik anders misschien zou doortrainen om aan het einde van het seizoen weer een piekmoment te hebben. Nu kozen we ervoor goed uitgerust aan een nieuwe trainings- en wedstrijdperiode te beginnen. Dat bevalt me beter. Je kunt wel trainen als je moe bent, maar dan komen de trainingen minder aan en heeft het ook minder zin.’’

De vraag ligt natuurlijk voor de hand of de overstap van Jumbo-Visma naar Reggeborgh iets te maken heeft met zijn huidige bloedvorm. Roest haalt de schouders op. Lastig te zeggen, vindt hij. ,,Als je zeven jaar bij dezelfde ploeg hebt gezeten en dezelfde dingen hebt gedaan, weet je niet goed wat je moet verwachten van zo’n overstap. Dan is het altijd spannend hoe dat uitpakt. Maar tot nu toe is het een droomscenario. Zoals het nu gaat, dat geeft een heel lekker gevoel en geeft ook vertrouwen in de route waar je op zit.’’

Patrick Roest met de Nederlandse driekleur, waarmee hij tijdens het NK liefst drie keer mocht zwaaien. (Foto Timsimaging / Neeke Wassenbergh-Smit)