SkateNL Januari 2021

Het GRATIS magazine voor elke schaatsliefhebber

ANTOINETTE DE JONG

januari 2021

Irene Schouten is nu wereldtop

Ronald Mulder samen in andere rol

Jens van ’t Wout maakt grote sprong

HET GROOTSTE SCHAATSMAGAZINE VAN NEDERLAND

KAMPIOENEN KIEZEN VOOR GROOTHUISSCHOENEN

AL VERKRIJGBAAR VANAF 325 EURO BIJ DE BETERE SCHAATS WINKELS

Voor meer info kijk op www.groothuisschoenen.nl Contact Pop Dijkemaweg 67, 9731 BD Groningen T: 050-312 21 04 E: info@groothuisschoenen.nl I: www.groothuisschoenen.nl

Openingstijden Ma t/m vrij 09.00 - 13.00 & 14:00 - 18.00 uur Bel om een afspraak te maken: 050-3122104 (parkeren voor de deur)

FROM ROAD TO ICE #WEMAKEYOUFASTER

WWW.BIORACER.COM

bioracer_adv_420x297.indd 1

2

01-12-2020 14:44

JANUARI 2021

INHOUDSOPGAVE

Bubbel

1 2

Het woord is inmiddels al bijna net zo gewoon geworden als gesloten restaurants, lege straten, feestjes met drie mensen en thuiswerken.

3 4

Bubbel.

5 Antoinette de Jong: volwassen, gelukkig en succesvol

De definitie volgens Van Dale: in een bubbel leven - weinig of geen contact met de buitenwereld of met andersdenkenden hebben, erg op zichzelf zijn

6 7

AB Vakwerk stopt na zeven jaar als hoofdsponsor marathonteam

8 9 10 11 12 13

Irene Schouten is daar waar ze altijd wilde zijn: de wereldtop

15

Voor de journalist begint dat op het moment van aankomst bij Thialf. Mondkapje op. De aparte ingang voert langs een balie waar de verplichte gezondheidstest wordt uitgevoerd.

Vragenlijst invullen op je telefoon, formulier verzenden, temperatuur laten meten, en vervolgens de perskaart scannen zodat de organisatie exact weet wie zich in Thialf bevindt.

16 17 18

NK Allround: triomf van een uitstervend ras

19 20 21

23 24

Colofon Bladmanager Ingmar Kuper Hoofdredactie Eric Korver Fotografie TimsImaging Vormgeving Rodi Media, Kirsti Konijn Druk Rodi Rotatiedruk BV Oplage/ verschijning 25.000, maandelijks Verspreiding Gratis via de ijsbanen en grotere schaats-speciaalzaken Redactie / mail 06-55866441, redactie@skatenl.nl

In het perscentrum klitten verslaggevers doorgaans gezellig bij elkaar. Nu niet. Anderhalve meter afstand maakt dat slechts de helft van de capaciteit kan worden gebruikt. Voor de lunch op lange dagen geen buffet, wel lunchpakketten. En op de perstribune mag op elke dubbele desk slechts één plek worden gebruikt.

Prima te doen allemaal.

22 NK Sprint: Thomas Krol te snel voor de échte sprinters

Het is de enige manier waarop betrokken partijen als de ISU, KNSB en House of Sports de huidige internationale wedstrijden mogelijk kunnen maken.

De media doen uiteraard verslag van dat alles, maar maken geen deel uit van de bubbel. Ook dat vergt veel organisatie en aanpassing.

14

Ronald Mulder, in andere rollen nog steeds samen met broer Michel

Schaatsers zitten momenteel in een bubbel. Tenminste, de schaatsers die zich goed genoeg hebben getoond om zich internationaal te kunnen meten. Die bubbel strekt zich uit over drie hotels in de omgeving van Heerenveen. Hermetisch afgesloten, strenge regels voor schaatsers, voor begeleiders, voor hotelpersoneel, voor leveranciers. Trainingen en wedstrijden hebben plaats in Thialf, dat dan ook deel uitmaakt van die bubbel, met alle strenge regels en veiligheidsmaatregelen die daarbij horen.

Jens van ’t Wout maakt grote sprong naar de top

Uitgevers Korver & Kuper Media A. Hofmanweg 5A 2031BH Haarlem 06-2388 4422 info@skatenl.nl www.skatenl.nl Rodi Media Broekerwerf 8 1721PC Broek op Langedijk 0226-333311 info@rodi.nl www.rodimedia.nl Druk Rodi Rotatie Druk Visseringweg 40 1121AT Diemen Telefoon 020-398 0808

NB Niets uit deze uitgave mag worden gebruikt zonder schriftelijke toestemming van de uitgever.

Strikter wordt het als de schaatsers op het toneel verschijnen. Enige plek waar dat gebeurt is de mixed zone. Die ziet er bijzonder uit: afzettingen, een grote rij plastic schermen en grote stickers op de grond die de plek markeren waar je als verslaggever mag staan. De schaatsers komen van links, verslaggevers van rechts, en constant vormen de schermen een doorzichtige muur tussen sporters en media. Microfoons worden met ‘hengels’ onder de schermen doorgeschoven, recorders liggen op het randje van de boarding. Afstand is er áltijd.

Niemand die mort, niemand die klaagt. Schaatsers niet, media niet. Omdat iedereen weet dat het de enige manier is om de schaatssport toch nog bij de fans thuis te krijgen.

Jammer dat het zo moet, mooi dat het zo kan.

Eric Korver en Ingmar Kuper

SkateNL is een uitgave van Rodi Media en Korver & Kuper Media. SkateNL werkt milieuvriendelijk en verantwoord.

Waterless Printing, ISO 14001 Grafimedia en KVGO.

SkateNL is geproduceerd onder gecontroleerde omstandigheden conform ISO 14001 Grafimedia getoetst door de SCGM, Certificaatnummer SCGMMZ:2011.01.02

Sven Kramer staat de media te woord in Thialf. (Foto SkateNL)

JANUARI 2021

3

Voor Antoinette de Jong valt nu alles op z’n plek

Volwassen, gelukkig, succesvol

door Eric Korver

H

et is te simpel om het eenvoudige wisselen van schaatsschoen te duiden als de ommekeer voor Antoinette de Jong. Daarmee doe je de ontwikkeling van de Friezin te kort. Ze is sterker geworden. Beter. En vooral volwassener. Antoinette de Jong weet inmiddels wat ze kan, en wat ze moet doen óm dat te kunnen. Die schaatsschoen was slechts het laatste stukje van de puzzel.

Enigszins onwennig meldde Antoinette de Jong zich kort voor het Europees kampioenschap allroundschaatsen in de internationale ‘schaatsbubbel’. Vijf weken van huis. Weg van heit en mem, van de paarden, en vooral weg van vriend Coen. Een paar jaar geleden was ze er misschien wat van slag door geraakt, maar de Antoinette de Jong van nu haalt er slechts de

Antoinette de Jong met haar andere liefde: paarden. ,,Ik heb inmiddels samen met mijn opa een veulen gefokt. Dat vind ik echt wel iets voor de toekomst.’’ (Foto’s Timsimaging)

schouders over op. De avond tevoren bracht ze al haar spullen naar het hotel. ,,Dan weet ik zeker dat ik niks vergeet.’’

De Jong zit vijf weken in de bubbel. ,,Van begin tot einde’’, zegt ze lachend. ,,Maar gelukkig best met een leuke groep. Na een week komen er nog een paar bij, zoals Carlijn Achtereekte. Joy Beune is er nu al, dus dan zijn we weer gewoon met drie vrouwen, fijn om mee te trainen. Je wilt toch niet vijf weken alles alleen doen.’’

Het begin was nog even vreemd, erkent ze. ,,Bij aankomst stonden overal camera’s.

Zag er een beetje uit als een gevangenis.

Vervolgens testen, en dan wachten op je kamer op de uitslag. Was gelukkig allemaal goed. Vooraf dacht ik nog wel eens ‘o jee’, maar het valt allemaal mee. Ik mis alleen een beetje vrijheid. Dat heb ik eigenlijk wel nodig, maar daar moet ik nu even mee dealen. Het is niet anders. Als je dat kunt accepteren is het prima. Al denk ik wel dat ik het fijn vind er na vijf weken weer uit te zijn.’’

Keerzijde Een paar dagen later al stond Antoinette de Jong in het middelpunt van de

belangstelling, nadat ze haar Europese allroundtitel prolongeerde. Dat was het moment waarop ze even de keerzijde van de bubbel voelde. ,,Normaal zou ik die titel zó graag vieren met een vol Thialf, met de fans. Dat vind ik echt jammer. Net als de afwezigheid van mijn ouders en mijn vriend. Ik moet straks maar even facetimen met ze, meer kan nu eenmaal niet.’’

Er staat in de catacomben van Thialf een heel andere Antoinette de Jong dan een jaar eerder, toen de winter haar vooral tegenslag en teleurstelling bracht. Nu is alles anders. Wat de 25-jarige schaatsster aanraakt verandert in goud. ,,Er is een knop om gegaan’’, verklaart ze. ,,Als ik iets wilde moest er iets veranderen, en dat moest nú.

Afgelopen zomer

ben ik echt bezig geweest met het verbeteren van mijn techniek en vooral mijn houding. Die was echt niet goed. Ik heb heel veel minuten gemaakt op de schaatsplank, met sprongen en skeeleren. Alleen maar om die houding te veranderen. Echt in de hoeken zitten en ook láng in die hoeken blijven. Tot die hoek eigenlijk normaal wordt.’’

Daarmee wilde ze een oude kwaal uitbannen. De laatste jaren merkte De Jong dat ze heel veel kracht verloor, dat de energie naar achteren ging en niet op het ijs belandde. ,,Ik voelde me sterk, maar het kwam er niet uit. Aanvankelijk zoek je de oorzaak bij jezelf, maar daar konden we het niet vinden. Het viel allemaal maar niet op z’n plek en dat was verschrikkelijk frustrerend.’’

INTERVIEW

Om niets uit te sluiten richtte De Jong uiteindelijk ook de blik op het materiaal, op haar schoenen. Ze begon het seizoen nog op haar oude schoenen, in afwachting van een nieuw paar. Maar de klik was weg. ,,Het was het niet meer.’’

Voor het Nederlands kampioenschap allround liet ze nieuwe schoenen maken bij Groothuis in Groningen. ,,Ik vond dat heel moeilijk’’, bekent De Jong. ,,Zolang als ik schaats reed ik al op schoenen van Viking, en daar was ik heel loyaal aan. Dat paste ook bij mij. Maar ik wilde ook álles proberen omdat ik ervan overtuigd was dat de schoenen die ik gebruikte niet meer voldeden voor mij.’’

Kracht Haar nieuwe schoenen voelden meteen goed. ,,Alles sloot goed aan en ik voelde meteen dat ik mijn kracht kwijt kon. Ik moest er alleen aan wennen. Dat had tijd nodig, en de drie weken tot het kwalificatietoernooi waren daarvoor eigenlijk te kort. Die eerste dag reed ik daar alsnog op mijn oude schoenen, maar dat ging echt niet meer. Ik wist dat het nieuwe paar nu echt uit de kast moest. Die dag viel op de 1500 meter alles op z’n plek. Ik wist meteen dat ik op deze nieuwe schoenen harder kon, dat ik het verschil kon maken.

Ik ben zó blij dat ik mijn kracht nu terugzie op het ijs, dat ik eindelijk die frustratie kwijt ben. Weet je, ik kan wel zeggen dat ik het kan, maar als het er nooit uit komt geloven mensen je niet meer. Zelf heb ik nooit getwijfeld. Ik ben heel hard voor mezelf, weet wat ik kan, en ik wist dat het harder moest. Maar dat wilde gewoon écht niet. Nu laat ik het zien.’’

Baanrecord Zodanig zelfs dat er in het kwalificatietoernooi een droom van een heel jonge Antoinette in vervulling ging. ,,Als klein meisje reed ik bij de pupillen, zag ik de toppers op televisie en wist ik dat ik dat ook wilde.

Topschaatsster worden! Ik schreef dat zelfs in de vriendenboekjes. Als je dat kunt waarmaken, en dan inderdaad een baanrecord rijdt, dat vind ik heel bijzonder. Niemand is in Thialf ooit sneller geweest dan ik nu, ja, daar ben ik heel erg trots op.’’

Toch is er nog een kritische noot, want de topsporter in Antoinette de Jong is zelden tevreden. ,,Als ik die race terugkijk, zie ik dat ik in de laatste ronde iets meer omhoog kom, meer aan het vechten ben.

Als ik rustiger blijf kan ik makkelijker die slagen afmaken, kost het minder energie.

Betekent dat er nog speling in zit en dat is een prettige gedachte.’’

Antoinette de Jong: ,,Ik was nooit een zeker meisje, maar ik ben sterker geworden. Jezelf ontwikkelen is een proces van vele jaren.’’

Die zelfreflectie past bij de huidige Antoinette de Jong. Zowel op als naast het ijs is ze sterk, zelfbewust. Heel anders dan het onzekere talent dat soms wanhopig naar houvast zocht. ,,Ik word ook een jaartje ouder’’, zegt ze met een stralende lach. ,,Ik denk dat ik me de afgelopen jaren echt ontwikkeld heb op een goede manier, ben steeds meer volwassen in wat ik doe, en trek me vooral ook veel minder aan van andere dingen om me heen. Als je jonger bent en onder een vergrootglas ligt, maak je je nog druk om wat de buitenwereld vindt. Inmiddels denk ik: iedereen heeft een mening en dat mag, maar ik ben zoals ik ben.’’

Onzeker Ze neemt daarin de bagage uit haar verleden mee. ,,Vroeger werd ik gepest vanwege mijn rode haar, wat me heel erg onzeker maakte. Eigenlijk ben ik nooit een zeker meisje geweest. Maar het schaatsen, bezig zijn met dingen die je moet doen, dat heeft me vertrouwen gegeven. Maar ook de tijd bij JustLease, die niet makkelijk was.

Daar ben ik sterker van geworden. Jezelf ontwikkelen is een proces van vele jaren. Ik denk dat ik nu op de goede lijn zit, en dat is fijn.’’

De invloed van haar vriend en bijnaechtgenoot Coen Rijpma, een inmiddels voormalig wielrenner, is daarbij goed geweest. ,,Coen heeft mij een stuk rustiger gemaakt, herinnert mij af en toe ook aan dingen, zoals dat ik minder vaak op social media moet zitten. Mensen om me heen zijn belangrijker geworden dan social media.’’ Dat ze in het voorjaar gaan

trouwen speelt ook mee. ,,Trouwen, straks op de boerderij wonen met de paarden en onze hond. Je weet nooit wat er na het schaatsen komt, maar ik heb daar nu al wel een beetje beeld bij. Dat geeft een hoop rust.’’

Geluk Persoonlijk geluk is ook een bouwsteen van haar huidige succes, daar is De Jong wel van overtuigd. ,,Schaatsen is een gevoelssport en ik ben best een gevoelig type. Emotioneel ook. Als ik boos ben op mezelf of gefrustreerd kan ik mezelf bij wijze van spreken wel vermoorden. Ik ben altijd zoekende geweest, maar nu heb ik het gevoel dat alles op z’n plek gekomen is. Ik kan me ook veel beter focussen op de juiste dingen en me ook echt bezighouden met details.

Die samenhang met gelukkig zijn is er wel volgens mij.’’

Dat Coen een extopsporter is maakt het leven ook iets makkelijker. ,,Hij begrijpt wat ik meemaak en wat ik doe.

Heeft zelf ook die drive om te willen winnen, het beste uit zichzelf te halen. Dat delen we.

We doen ook veel samen, fietsen vaak.

Dat hebben we in de eerste lockdown in maart ook veel gedaan. Zegt hij ‘we gaan hierheen, of daarheen, lekker fietsen’. Vind ik leuk. Hij geeft mij evenwicht.’’

En Coen vindt paarden leuk, wat hem een flink plusje geeft bij de familie De Jong, waar paarden een belangrijke rol spelen. ,,Opa en mijn moeder fokken nog steeds Friese paarden , da’s echt hun hobby. Zelf reed ik vroeger ook veel, had een springpony en een springpaard. Ik vond het zelfs

‘o jee, straks ben ik Antoinette Rijpma’

moeilijk om te kiezen voor het schaatsen.’’

Ze heeft inmiddels een zelfgefokt veulen. ,,Heb ik samen met mijn opa gedaan met een merrie die al aan de oudere kant is, maar wel supergoed fokbloed heeft. Daar is een goede springhengst bij geweest zodat we een goed veulen moesten krijgen met springkwaliteiten. Dat is in april geboren. Ik vind dat echt superleuk, iets voor de toekomst.’’

Gevoel De bruiloft is straks in mei. Voor haar een bijzondere maand, vertelt De Jong. ,,Mijn ouders zijn getrouwd op de twintigste, mijn opa en oma ook. Wij straks ook rond die tijd.’’ Dat ze trouwt met Coen is geen verrassing voor haar. ,,We wisten het al toen we een relatie kregen, meteen was er het gevoel dat ik met deze persoon voor altijd samen wilde blijven. Na drie maanden vroeg Coen me ook al ten huwelijk.

Best snel, maar voor ons voelde dat niet zo. Maakt ook niet uit, er staat geen tijd op bepaalde dingen.’’

Ze is even stil. ,,Vroeger’’, zegt ze dan, ,,zei ik al dat ik heel graag in een prinsessenjurk wilde trouwen. Nu is het bijna zover.

Die jurk heb ik al een tijdje, heb ik in de zomer uitgezocht. Je kunt hem maar hebben, zeker in deze tijd. We hebben ook een weddingplanner ingeschakeld, anders komen we er echt niet uit. Coen is straks voor zijn werk lang weg, ik zit in de bubbel.’’ Ze kijkt nu al uit naar wat haar mooiste dag moet worden. ,,Het wordt mooi.

Met paarden, een koets, alles erop en eraan. Zo zijn mijn ouders ook getrouwd.

Natuurlijk hoop ik dat de zon schijnt, maar ik ben al blij als het droog is. En dat we ondanks corona mensen kunnen uitnodigen. In dat opzicht zijn er nog veel vraagtekens, en dat vind ik wel moeilijk. Maar het schiet wel op nu. Soms schiet het nu weleens door mijn hoofd ‘o jee, straks ben ik Antoinette Rijpma’.’’

JANUARI 2021

5

Winnen doe je nooit alleen!

Bedankt!

supporters, sponsoren en begeleiders

goed voor elkaar

ACHTERGROND AB Vakwerk stopt met marathonploeg

In zeven jaar een topteam A

B Vakwerk stopt als hoofdsponsor van het gelijknamige marathonteam. Dit nooit verreden seizoen was het laatste contractjaar en het bedrijf heeft ervoor gekozen die verbintenis niet te verlengen. AB Vakwerk blijft wel betrokken bij het team, maar in een andere rol.

Zo komt er een onwaardig einde aan de zeven jaar waarin AB Vakwerk zich binnen het marathonpeloton ontwikkelde van een kleine ploeg tot een absoluut topteam.

Met name door het enthousiasme van de toenmalige directeur Hylke van der Veen maakte het op de agrarische sector georienteerde uitzendbureau z’n intrede in het marathonschaatsen in het seizoen 20142015 met rijders als Gerwin Smit, Bart van den Berg, Mark Horsten, Ruud Aerts en Jan van Loon. Jan Kooiman was destijds de eerste ploegleider, die later werd opgevolgd door Yoeri Lissenberg.

Na twee jaar zonder veel succes werd

Alle reden tot juichen voor de marathonschaatsers van AB Vakwerk. In het Zweedse Luleå wordt wéér een zege bijgeschreven. (Foto Timsimaging) gekozen voor een radicale ommekeer. ,,We doen het goed, of we stoppen ermee’’, sprak Van der Veen destijds aan de Weissensee bij de presentatie van een grotendeels nieuwe formatie met Gary Hekman en Rick Smit als blikvangers en Roy Boeve als coach.

Die lijn werd in de jaren daarna doorgetrokken, onder andere door het aantrekken van toprijders als Frank Vreugdenhil, Willem Hoolwerf en de broers Bart en Evert Hoolwerf. AB Vakwerk slaagde er zelfs in de Koreaanse olympische held SeungHoon Lee te verleiden tot een debuut in de marathon in het groene pak van de ploeg.

Gewonnen Met die formatie werd er de afgelopen jaren veel gewonnen, en dan met name in het vorige seizoen. Gary Hekman toonde zich een veelvraat met acht overwinningen op kunstijs, in de vierdaagse en op natuurijs. Hij veroverde daarbij ook de Nederlandse titel op kunstijs. De jonge troef Bart Hoolwerf haalde drie overwinningen binnen, maar bezorgde AB Vakwerk ook de eindzege in de KPN Marathon Cup. Op het natuurijs van de Weissensee beleefde niet alleen het team van AB Vakwerk één van de mooiste momenten, maar ook de medewerkers van het bedrijf. De prachtige overwinning van

Frank Vreugdenhil in de Alternatieve Elfstedentocht staat velen nog helder op het netvlies. Die dag werd ook de band tussen rijders en bedrijf heel duidelijk, met de gezamenlijke viering van die titel.

Dat had de opmaat naar meer succes in deze winter kunnen zijn, maar dat is er dus niet van gekomen. Een wrang einde.

Voor Frank Vreugdenhil, die absoluut een mooier afscheid had moeten krijgen dan te moeten stoppen zonder wedstrijden. Maar ook voor een formatie die in dat laatste jaar absoluut beter had verdiend.

‘We hebben de missie volbracht’

D

e zeven jaren van AB Vakwerk in het marathonpeloton waren jaren van een paar downs en heel veel ups.

Afgelopen seizoen werd het groene pak gedragen door zonder twijfel de beste ploeg, wat een regen aan prijzen opleverde. Daarmee werd, stelt trainer Roy Boeve, de missie volbracht. ,,AB Vakwerk wilde het beste team. Dat hebben we met elkaar gebouwd.’’

Roy Boeve was de laatste vijf jaar coach van het team AB Vakwerk. Hij kreeg ooit aan de Weissensee de opdracht mee een topteam te formeren dat kon meedoen om de prijzen. In dat opzicht, vindt Boeve, kun je zeggen dat die opdracht was afgerond. ,,AB Vakwerk had de ambitie ooit het beste team van het peloton te krijgen. We hebben die missie volbracht. Vanaf de grond is een topteam opgebouwd. Met z’n allen hebben weterug vorige een prachtig De lach is bij winter Hein Otterspeer. ,,Ik seiben het NK met een zoenweekend beleefd,van dat het eigenlijk nog ditgrote seizoen glimlach ingegaan en kwam er met een vervolg had moeten krijgen.

Heteen is erg nog grotere lachnu uit.’’ jammer dat het zo(Foto looptTimsimaging) en er op deze manier een einde aan komt.’’

Boeve is, zoals hij het zelf zegt, vijf jaar intens met AB Vakwerk bezig geweest. Vanaf de dag dat hij met Gary Hekman en Rick Smit aan de slag ging om een ploeg te bouwen, heeft hij altijd aan dat proces gewerkt. ,,Als Gary Hekman in je ploeg rijdt zijn er altijd verwachtingen, is er altijd de druk om te winnen, de beste te willen zijn. Dat was niet altijd realistisch, maar we hebben wel altijd geprobeerd het maximale te presteren. Vorig seizoen heb ik echt met de snelste rijders mogen werken, materiaal waarmee je met de juiste tactieken niets anders kon dan winnen. Dat is vaak gelukt.’’

Steun Dat hij als coach vijf jaar lang de steun van de sponsor voelde, is bijzonder, beseft Boeve. ,,Dit was gewoon een wereldsponsor. Sowieso heb ik in de acht jaar waarin ik werkzaam ben als trainer veel geluk gehad met de mensen die mijn teams hebben ondersteund. Ik heb dat ervaren als heel gaaf, ook omdat ik het op mijn manier heb mogen doen.’’

Bij AB Vakwerk wordt met net zoveel genoegen teruggekeken op mooie jaren.

Het enthousiasme en het gevoel bij marathonschaatsen is nog onverminderd groot, maar de huidige economische situatie noopt het bedrijf tot een stap terug. Er moesten zelfs mensen weg bij AB Vakwerk. ,,Dan moet je jezelf afvragen of het nog gepast is veel geld in een marathonploeg te steken. Hoezeer we ons ook verbonden voelen met de ploeg, is het antwoord dan toch nee’’, stelt commercieel directeur Kasper van der Molen.

Ook hij kijkt met trots terug op de afgelopen zeven jaren, waarin natuurlijk momenten zich onderscheiden. ,,De Nederlandse titel van Gary Hekman vorige winter. Dat was een prachtige mijlpaal. Maar zeker ook de dubbele zeges van Frank Vreugdenhil op de Weissensee. Twee jaar achter elkaar de Alternatieve Elfstedentocht winnen, terwijl we daar als sponsor zelf bij zijn. Dat is geweldig.’’

AB Vakwerk wil ook niet helemaal afscheid nemen van de sport en van de ploeg. Van der Molen: ,,We willen betrokken blijven en doen dat met een mooi bedrag, waarbij we natuurlijk wel hopen dat een andere sponsor dit prachtige team oppakt.’’

Gary Hekman in het roodwitblauw: één van de hoogtepunten van AB Vakwerk.

(Foto Tiimsimaging)

JANUARI 2021

7

Ronald Mulder, met de steun van broer Michel. ,,We zijn altijd wel met elkaar bezig geweest omdat je hoopt dat je allebei goed rijdt.’’ (Foto’s Timsimaging)

8

JANUARI 2021

INTERVIEW Ronald Mulder: ‘Michel als trainer is fijn, hij kent mij door en door’

Samen in een andere rolverdeling I door Eric Korver n een seizoen waarin op zich al weinig gewoon is, voltrokken de eerste maanden voor Ronald Mulder zich nog eens vol extra tegenslag. Ziek, een operatie aan zijn amandelen, quarantaine, en een ongelukkige wissel voerden de boventoon op een moment dat het juist met zijn vorm wel goed zat. In de komende weken krijgt hij alsnog de kans die te etaleren.

Het was tijdens het Nederlands kampioenschap sprint een beeld dat beklijft: Ronald Mulder én Kjeld Nuis ontgoocheld, teleurgesteld en emotioneel na een wissel die voor beiden een streep door het toernooi betekende. Maar dat moment was ook het voorseizoen van Ronald Mulder in een notendop.

Het Nederlands afstandskampioenschap moest hij al laten schieten door een keelontsteking, en dan was er al ín het seizoen ook nog die amandeloperatie, plus de quarantaine na de positieve coronatests van Nuis en Michelle de Jong. Mulder dacht even daar zelf ook aan ten prooi te zijn gevallen. ,,Keelpijn, hoge koorts. Omdat je niets anders hoorde dan corona dacht ik dat het bijna niet anders kon dan dat ik dat zelf ook had.

Bleek niet zo, maar het was evengoed iets waar ik best last van heb gehad.’’

Zonzijde Maar Ronald Mulder (34) ziet altijd wel een zonzijde. Oók als het coronavirus het schaatsseizoen transformeert tot een schamel aftreksel van een normaal schaatsjaar.

En dat als je eindelijk weer de juiste vorm en het juiste gevoel te pakken hebt na een seizoen dat je snel wilt vergeten. ,,Dat frustreert, natuurlijk’’, geeft de 34-jarige Mulder onomwonden toe. ,,Maar ik vind niet dat ik in de positie ben om daarover te klagen als je ziet wat corona met de hele wereld doet. Alles wordt ontwricht. Maar wij kunnen doen wat we het liefste doen. Schaatsen, wedstrijden rijden. Dan vind ik dat we vooral blij en dankbaar moeten zijn in plaats van klagen. Maar zeker, het gaat hartstikke goed, absoluut waar. Al moet ik zeggen dat het WKKT één van de slechtste races was van het seizoen. Dat was echt niet goed.

Tuurlijk, ik haal mijn doelen, ben blij met

plaatsing, maar ben niet trots op wat ik heb laten zien.’’ Maar hij vergeet zeker niet dat de meeste races dit seizoen wél heel goed zijn. Dat is een heel andere constatering dan een jaar geleden, toen er niets zijn kant op viel. Het verschil kan hij ook zelf moei-

Ronald Mulder: ,,Als je nu die bubbel niet wilt, had je eind december niet moeten gaan schaatsen.’’

lijk duiden. Misschien begon het wel met de evaluatie die hij voor zichzelf hield. ,,Ik heb daar ook Gerard van Velde en iedereen die dicht om me heen staat bij betrokken, ook Michel. Dan vraag je je af waar het nou in zit, en is de conclusie dat die andere gasten internationaal openen in 9.4, 9.5. Haal je dat niet, doe je niet mee. Vervolgens was de vraag waar we dat verschil konden maken.

Onder andere door heel andere dingen in de krachttraining te doen. Da’s nu echt heel anders dan ik eerder heb gedaan. Wat dat betreft ben je nooit te oud om te leren. De grote stappen die ik daar heb gemaakt, vertalen zich op het ijs. Als ik zie hoe de eerste honderd meter gaat ten opzichte van vorig seizoen, da’s echt supergoed. Ik kom hartstikke snel van de lijn, sneller eigenlijk dan ooit tevoren. Ik moet wel zeggen dat het rondje daar nog niet altijd even goed op reageert, maar ik hoop dat dat meekomt als ik richting het einde van het seizoen toewerk naar topvorm.’’

Geopereerd Hij lacht even. Zijn duizend meters, zegt hij dan, zijn er ook niet beter op geworden. ,,Lastig natuurlijk als je middenin het seizoen wordt geopereerd. Je weet nooit wat dat voor effect heeft. Heeft drie weken geen training me zo ver teruggeworpen dat ik conditioneel minder ben? Je weet het niet. Wat dat betreft is het zo moeilijk als topsporter conclusies te trekken. Dat ik echt een stuk sterker ben geworden, staat voor mij wel vast. Zie ik ook terug in mijn openingen. De langzaamste was 9,73. Volgens mij heb ik dat vorig seizoen tot de jaarwisseling niet gered.’’ Nu moeten nog een goede opening en een

goede ronde samenvallen. ,,In Thialf reed ik al 34,55, wat redelijk in de buurt komt van een ideale race. Maar je wilt altijd meer.’’

Binnen de ploeg van Reggeborgh is er natuurlijk ook veel veranderd. Kjeld Nuis kwam, net als Ireen Wüst, Femke Kok en Gijs Esders. Best veel wisselingen, stelt Mulder. ,,Maar wel gaaf te zien dat er een heel hechte ploeg staat. Heeft misschien ook wel te maken met corona. Het was heel makkelijk geweest een negatieve spiraal in te gaan, zeker toen we ook nog eens in quarantaine moesten op het moment dat de wedstrijden bijna begonnen. Maar we zijn positief gebleven, waren er voor elkaar en motiveerden elkaar. Dan is het allemaal niet ideaal, maar was het uiteindelijk toch mooi.’’

Makkelijker Meest opvallend is toch het feit dat er aan het begin van dit seizoen voor het eerst sinds jaren geen twéé Mulders meer op het ijs kwamen, maar slechts eentje. Natuurlijk, Michel Mulder stopte al halverwege het vorige seizoen, maar ook voor hem is de start van een seizoen aan de kant een primeur. ,,Het wordt nu wel een stukje makkelijker in de wedstrijden. Ik hoef niet meer op hem te letten’’, zegt Mulder met een brede grijns. ,,Maar zonder gekheid: in vind het niet heel erg wennen of zo. Het voelt vrij natuurlijk, lóópt gewoon. Is heel saai natuurlijk, maar het voelt echt zo.’’ Toch verraste Michel zijn broer nog wel enigszins. ,,Ik wist dat hij heel graag als trainer aan de slag wilde, had alleen niet verwacht dat dat meteen bij mij in de ploeg zou zijn. Eerst junioren misschien, of een gewest. Maar de kans deed zich voor en ik vind het heel gaaf voor hem dat het lukt om nu samen met Gerard, Desly Hill en Phil Brojaka meteen in zo’n grote ploeg aan de slag te gaan.’’

De laatste jaren van de tweeling waren lastig. Michel haalde opeens niet meer het niveau van de jaren die hem zoveel succes hadden bezorgd, en Ronald kon het laatste stapje naar datzelfde niveau niet maken.

Zo waren de twee best bezig met zichzelf, maar ook met elkaar. ,,Omdat je hoopt dat je allebei goed rijdt. Michel probeerde mij te helpen, ik vond het moeilijk hem te zien worstelen. Frustrerend, ja. Voor hem het meest natuurlijk. Als je met elkaar in een team zit en iemand presteert niet lekker dan is dat sowieso vervelend, maar als dat je eigen tweelingbroer is, dan heeft dat nog iets extra.

Dan is het steeds de vraag hoe het kan dat je het ene seizoen álles raakt en het andere seizoen alles volledig mist. Iedere schaatser zal dat herkennen omdat het zó

een gevoelssport is. Je kunt niet even terugschakelen van ‘o, toen deed ik dat en dat, en dat ga ik nu dus weer doen’. Da’s zó moeilijk.

We hebben het jaren geprobeerd, maar het niveau dat hij de drie jaren rond de Spelen in Sochi had, heeft Michel helaas nooit meer gehaald.’’

Geen medelijden Maar zijn broer hééft dat niveau wel gehaald, en dat is nog altijd waar Ronald Mulder naar streeft. ,,Hij heeft in drie, vier jaar álles gewonnen wat je het liefst wil winnen als topsporter. Want het is natuurlijk geen medelijden-verhaal hè. Het is gewoon jammer dat hij dat uiteindelijk niet heeft kunnen doorzetten, maar nu wil ik zelf ook naar die prijzen. Naar olympisch goud. Moet wel volgend jaar gebeuren, want ik denk niet dat ik tot mijn veertigste door kan.’’ Hij maakt er geen obsessie van. ,,Ik wil gewoon graag, ben altijd bezig te proberen de beste te worden.’’ Daarbij heeft hij de onvoorwaardelijke steun van zijn broer, als trainer nu. Nog steeds samen, maar in een andere rolverdeling. ,,Het klinkt cliché, maar is ook heel erg waar: we kunnen heel goed mét elkaar, maar ook heel goed zonder elkaar. Als rijders zijn we niet meer met elkaar, maar met Michel als trainer gaat het hartstikke goed. Eigenlijk vind ik het wel lekker. Hij kent mij door en door. Michel doet ook mijn schaatsen nu.

Een soort luxe materiaalman, haha. Maar als hij alleen maar naar mijn schaatsen kijkt, weet hij al genoeg. Hij voelt alles precies. Dat is echt fijn.’’

Bubbel Samen zitten ze inmiddels in de bubbel rond de internationale wedstrijden in Thialf. Vijf weken van huis met een vrouw die in verwachting is van hun derde kindje. Dat lijkt moeilijk, maar Mulder is nuchter. ,,Ik las een stuk waarin veel schaatsers vertelden dat ze het heel moeilijk vonden. Ik zie dat helemaal niet zo. Als je dit niet wilt, had je eind december niet moeten gaan schaatsen. Dit is toch het doel waarvoor we wilden rijden? Iedereen mag dat natuurlijk voor zichzelf weten, maar ik vind het raar om hierover te klagen.

Natuurlijk, het is een bubbel en het is heel anders dan normaal. Maar ik probeer er niet te moeilijk over te doen. Als we een wereldbeker hebben in Japan zijn we ook drie weken weg, zie ik ook mijn vrouw en kinderen niet.’’

Daarbij, stelt Mulder, is hij enorm blij dat hij deze toernooien mág rijden. ,,Dit is mijn hobby en dit is m’n werk. Geen bubbel, geen wedstrijden. Zo simpel is het. Ik kijk juist uit naar die tijd omdat ik dan volledig met schaatsen bezig kan zijn. Niet dat ik het thuis niet gezellig heb of zo, maar ik wéét dat het zo gaat. Tuurlijk ben ik het liefst bij ze, maar sommige dingen kunnen momenteel gewoon niet. Wat de komende weken voor mij telt, is het WK en zorgen dat ik daar zo goed mogelijk ben.’’

JANUARI 2021

9

| Foto: TimsImaging | | Foto: TimsImaging | oto: TimsImaging |

Trotse sponsoren/partners van het gewest Fryslân:

Suzanne Schulting en Dylan Hoogerwerf zijn de allroundkampioenen van 2021. ,,Voor deze titel heb ik echt gestreden om die binnen te halen.’’

Dylan Hoogerwerf drie jaar na eerste titel weer beste allrounder

Dreadlocks dansen op podium

D

readlocks dansten op het podium van het Nederlands allroundkampioenschap shorttrack. Dylan Hoogerwerf loste in Thialf nog maar eens iets in van de belofte die hij drie jaar eerder was. Tussen die twee titels zit wel een wereld van verschil. De eerste overkwam hem, deze was het resultaat van hard werk. Bij de vrouwen was er nooit twijfel over de titel. Daarvoor was de suprematie van Suzanne Schulting domweg te groot.

Dylan Hoogerwerf (25) verraste drie jaar geleden in Amsterdam vriend, vijand en zichzelf. Zijn eerste, en tot begin van dit jaar enige, nationale allroundtitel kwam hem bijna aanwaaien. ,,Dat gebeurde me gewoon, zeg maar’’, stelt Hoogerwerf. ,,Ik zat voor het eerst in de NTS, was jong en had geen verwachtingen. Ik reed gewoon en profiteerde van alles wat er voor me gebeurde. Daan viel, Sjinkie viel. Het was niet zo dat ik toen echt de races naar m’n hand zette. Nu heb ik meer gestreden om die titel binnen te halen, ik heb mezelf meer onder druk gezet en uiteindelijk geleverd.

Dat is voor mij een heel groot verschil.’’

De tussenliggende jaren waren niet de vetste voor Hoogerwerf. Natuurlijk, hij reed op de Spelen, en pakte nationaal bronzen plakken op de mijl. Maar dat was niet de bevestiging waar het talent uit Wateringen op wachtte. Hij kwam zelfs niet meer in de búúrt van de titel die hij zo verrassend veroverde. ,,Terwijl het jaar waarin ik kampioen werd echt een droomjaar was.

Mocht naar het EK en

pakte daar zilver, reed individueel het wereldkampioenschap in Ahoy en werd daar negende op de duizend meter en haalde nog een kwartfinale. Ik zat echt in een flow.’’ Maar die was het seizoen daarna snel verdwenen. ,,Ik reed een keer een slechte wedstrijd, werd even met de neus op de feiten gedrukt, en vond het moeilijk om te gaan met de druk. Je voelt dat je iets moet laten zien en dat lukte dan niet. Dat was lastig.’’

Mentaal Het waren geen verloren jaren, dat is zeker.

Want Dylan Hoogerwerf ontwikkelde zich wel. Hij werd niet alleen een betere schaatser, maar had ook tussen zijn oren de zaken beter op een rijtje. ,,Zowel mentaal als technisch ben ik beter geworden, al verschilt het nog steeds per wedstrijd. In de trainingen rijd ik elk jaar

harder, daar zie ik de vooruitgang. Maar de eerste twee wedstrijden van dit seizoen zat het mentaal niet goed. Ik voelde niet de spanning die ik moest voelen. Gelukkig was dat in dit NK anders. Er was druk, zeker op de 500 meter, maar daar kon ik heel goed mee omgaan. Gezonde spanning. Die had ik onder controle. Ik verwachtte iets van mezelf en heb dat kunnen laten zien.’’

Niettemin verraste Hoogerwerf zichzelf wel.

De ervaring van de eerste twee wedstrijden van dit seizoen hadden toch de sporen nagelaten. In de trainingen, zag hij, ging het steeds wel goed. De races die volgden waren steeds minder. ,,En voor dit NK ging het in de trainingen ook weer lekker, waarbij je je dan toch afvraagt hoe die wedstrijden dan weer gaan. Maar op de eerste dag had ik al meteen een veel beter gevoel. Ik reed weer lekker, zoals het hoorde. Kon acties maken en snelheid bouwen. Heel prettig.’’

Ander mes

Terwijl er eigenlijk niet zo gek veel is veranderd tussen de races aan het begin van het seizoen en dit NK Allround. Hij is, legt Hoogerwerf uit, alleen wat met z’n materiaal bezig geweest. ,,Er zit nu een ander mes onder de rechterschaats.

Dat geeft Dylan Hoogerwerf scheert over het ijs. ,,Ik reed veel meer weer lekker, zoals het hoorde. Kon acties maken druk in de en snelheid bouwen.’’ (Foto’s Timsimaging)

bocht, rijdt veel lekkerder en geeft daardoor veel meer vertrouwen. Ja, da’s wel een blijvertje.’’ Dat mes komt via de Belgische coach Pieter Gysel. ,,Ik weet niet of hij het heeft laten maken of dat hij er nog eentje had.

Maar ik heb nu inderdaad twee verschillende messen. Maakt niet uit. Ik rijd er goed op, daar gaat het om.’’

Goed genoeg om naast de Nederlandse titel – met winst op de 500 meter, winst in de B-finale 1000 meter en een tweede plek op de 1500 meter – ook nog een ticket te pakken voor het Europees kampioenschap. ,,Daar ben ik heel blij mee’’, liet Hoogerwerf glunderend weten. ,,De laatste keer dat ik mocht meedoen was in 2018. En zo’n grote wedstrijd is altijd mooi, maar zeker nu we toch al niet zoveel hebben.’’

Pushen Dylan Hoogerwerf hangt momenteel een beetje tussen twee generaties in, beseft hij zelf ook. ,,Zo voel ik dat wel, ja. Ik hoor niet bij Sjinkie, Daan en Yara, maar ook niet bij jongens als Melle, Friso en Jens. Geldt ook voor Itzhak de Laat en Dennis Visser.’’

Da’s geen beroerde positie. Ze kunnen zich nog steeds optrekken aan het niveau van Breeuwsma en Knegt, maar voelen ook de hete adem van de jonge honden in hun nek. ,,Die pushen ons wel. Als Jens in de trainingen weer eens 8.0 rijdt, dan wil ik ook wat laten zien. En dat geldt voor de anderen ook, dat zie ik wel. Die jonge gasten van Dave Versteeg trainen ook hier in Thialf, staan ook elke dag op het ijs. Zij houden ons echt wel scherp.’’ Of het er leuker van wordt, dat wil Hoogerwerf zeker niet meteen beamen. ,,Als je eraf wordt gereden door die jongens is dat natuurlijk niet zo leuk’’, zegt hij met een lach. ,,Maar het is wel leuker voor de sport en uiteindelijk ook beter voor mij. Zij stimuleren mij ook om het maximale eruit te halen.’’

JANUARI 2021

11

Irene Schouten: ,,Als je één keer hebt gewonnen, weet je dat het kan. Dat gaf mij veel vertrouwen.’’ (Foto’s Timsimaging)

Noord-Hollandse voegt zich dit seizoen bij absolute wereldtop

door Eric Korver

Irene Schouten is waar ze wil zijn

Z

e was ooit ‘dat meisje van de marathon’, maar inmiddels is Irene Schouten op het wereldpodium een schaatsster om rekening mee te houden. Ze liet zich dit seizoen vrijwel alleen maar van haar beste kant zien, grossierde in prijzen en startbewijzen en verraste zelfs op een discipline waar ze zichzelf nauwelijks kansen toedichtte. Het EK allround, een soort onverwachte bonus, leverde haar zilver én respect op. Hoe het allemaal kan? Irene Schouten heeft zelf het antwoord eigenlijk ook niet.

De hectiek van het voor Irene Schouten zo succesvol verlopen Europees kampioenschap allround is nog niet eens weggeëbd of het vizier moet alweer worden gericht op de nakende Worldcups. Irene Schouten (28) moet er eigenlijk een beetje om lachen. ,,Als het goed gaat, heb je in één keer ook heel veel wedstrijden.’’ Maar ze

12

kent ook de keerzijde. ,,Net even een slecht weekend en je bent zomaar klaar. Dat heb ik ook meegemaakt.’’ Maar nu niet. Nu zit de agenda van de Noord-Hollandse bomvol. ,,Eerst het EK, dan de Worldcups met de 1500 meter, de drie kilometer en de mass-start, en daarna nog het WK Afstanden met de drie en vijf kilometer plus de mass-start. Pittig, maar ik klaag echt niet hoor.’’

Het is luxe voor Schouten, die zó lang knokte om die doorbraak naar eerst de nationale top en vervolgens de mondiale top te realiseren, al gaan die stappen gezien de internationale verhoudingen doorgaans hand in hand. Op de mass-start is ze al jaren nauwelijks te verslaan, maar pas nu telt ze in de wereldtop ook echt mee op de 3000 en 5000 meter.

Het bewijs leverde ze eigenlijk al in de eerste de beste krachtmeting van dit schaatsjaar; het NK Afstanden. Haar zeges op de drie en vijf kilometer waren goed voor pas haar eerste nationale afstandstitels. Vervolgens excelleerde ze ook in het kwalificatietoernooi voor het WK en in het EK All-

JANUARI 2021

round. In. Het kwalificatietoernooi verraste ze ook al op de mijl. ,,Ik schaatste de hele week al goed’’, vertelt Schouten. ,,Wist ook dat een persoonlijk record er misschien wel in zat, ook omdat dat niet superscherp stond. Maar vervolgens verbaasde ik mezelf met een vierde plaats en een dik pr.’’ Vervolgens dook ze samen met de net iets snellere Antoinette de Jong onder het baanrecord van Ireen Wüst op de drie kilometer en won ze de vijf kilometer.

Puike vorm Al met al is het niet opportuun te stellen dat we momenteel de beste Irene Schouten aan het werk zien. ,,Tot nu toe wel, ja.

Ik hoop dat het volgend jaar nog iets beter gaat’’, zegt ze met een lach. Een echte verklaring voor haar puike vorm heeft de rijdster van Team Zaanlander niet. Misschien, filosofeert ze, heeft ze vorig seizoen al de aanzet gegeven. ,,In dat jaar heb ik al een stapje gemaakt. Dat geeft vertrouwen.

Verder zit ik goed in mijn vel en werkt de samenwerking met Jillert Anema en Arjan Samplonius heel goed. Ik denk dat ik het

moet zoeken in die combinatie van factoren, maar eigenlijk is het best moeilijk aan te geven waardoor ik het nu te pakken heb.’’

De metamorfose van Irene Schouten is niet alleen opvallend in haar prestaties, maar ook in haar doen en laten. Mooi voorbeeldje daarvan tijdens het EK op het moment dat ze de schrijvende pers te woord stond.

Vraag van verslaggever: ‘Heb je iets veranderd aan je voeding?’

Schouten, zoekend op haar jasje en wijzend op het logo van Zaanlander: ‘Ja, ik eet tegenwoordig heel veel kaas’.

Zo’n antwoord van Irene Schouten was een paar jaar terug ondenkbaar. De blondine was een diva op de marathon. Onverslaanbaar. Maar op de langebaan, juist daar waar nieuwe ambities lagen, kreeg ze het niet voor elkaar. Ze had vaak twijfels, moest haar weg zoeken en een plek veroveren. Het heeft even geduurd, maar nu is ze waar ze wil zijn. Afrekenen met die twijfels deed ze eigenlijk vorig seizoen. ,,Het viel me op een gegeven moment op

INTERVIEW dat al die sterke meiden op de drie kilometer weleens van elkaar hadden gewonnen. Dat sterkte mij. Blijkbaar waren ze dus geen Sven Kramer en Patrick Roest die álles winnen. Het was dus mogelijk, ook ik had best een kans om te winnen. En als je dat één keer hebt gedaan, weet je dat het kan. Die tweede plaats vorig jaar tijdens het NK Afstanden was weliswaar geen winst, maar gaf me echt vertrouwen.’’

Niet rimpelloos Rode draad in haar loopbaan is natuurlijk Jillert Anema, de trainer die haar oppikte toen ze als tiener indruk maakte in de marathons. De relatie tussen de markante Fries en Schouten was lang niet altijd rimpelloos. ,,Dat weet je met Jillert’’, zegt ze. ,,Hij heeft zijn mening, ik heb mijn mening, en die spreken we ook naar elkaar uit. Voorheen vond ik weleens dat hij zó geen gelijk had, dat ik mezelf boos

maakte. Maar nu laat ik het gaan. Daar ben ik wel volwassener in geworden, denk ik.

Of de verstandigste, hahaha. Maar door de jaren heen hebben we geleerd hoe we elkaar kunnen en moeten benaderen.’’

Niettemin leek in het najaar van 2018 een breuk in de maak nadat Schouten in het gezelschap van broer en marathonschaatser Simon voortijdig het trainingskamp in Erfurt verliet. Simon Schouten stopte na dat seizoen, zijn zus ging dus door bij Anema. ,,We hebben daarna gesproken en gezegd dat we met elkaar doorgaan, maar dan moesten we dit wel vergeten.

Dat mocht niet tussen ons blijven staan.

Ik heb dat goed kunnen doen, en daar ben

ik heel blij mee.’’ Dat haar broer wel zijn loopbaan afsloot, maakte die beslissing niet moeilijker. ,,Ik heb dat toch professioneel willen bekijken, zonder emoties.

Simon en mijn vader begrijpen dat heel goed. Die vinden ook dat het mijn carrière is en dat ik moet doen waar ik me het beste bij voel. En sportief gezien was bij Jillert blijven absoluut het beste.’’

‘Jillert is tactisch de beste van allemaal’

Tactisch

Want het respect voor de kwaliteiten van Anema zit diep bij Irene Schouten. ,,We werken al zó lang samen, en ik zie hoe hij dingen benadert. Voor mij is het duidelijk dat hij zowel op de marathon als in de mass-start tactisch heel sterk is. Wat

mij betreft zelfs de beste van allemaal. Ik heb echt veel vertrouwen in hem, zou ook echt niet zomaar overstappen naar een andere marathonploeg. En hij maakt me niet alleen als schaatsster beter, maar ook als persoon.’’

Om haar een nog betere schaatsster te maken, is inmiddels ook de inbreng van Arjan Samplonius belangrijk. De rechterhand van Anema is technisch goed, stelt Schouten. Lachend: ,,En streng.

Ik moet echt goed de bochten in van hem, en dat is inderdaad natuurlijk belangrijk op de 1500 of 3000 meter en zelfs in de mass-start. Ik prent dat ook steeds goed in mijn hoofd. Zo is Samplonius een goede aanvulling op Anema, en ik denk dat de samenwerking van de driehoek Schouten-AnemaSamplonius voor mij zelfs het beste is.

Misschien dat daarin wel de oorzaak van mijn prestaties ligt.’’

Jillert Anema: ‘Ik weet wat erin zit’ J

illert Anema werkt inmiddels zes jaar met Irene Schouten. De trainer zag de blondine nooit beter en succesvoller dan ze nu is.

Dat verrast de man uit Bontebok geenszins. ,,Als ik verrast was zou ik geen goede trainer zijn. Ik weet wat erin zit.’’

De samenwerking tussen Anema en Schouten legde beiden geen windeieren. Jaar na jaar ziet Anema hoe Irene Schouten een betere rijdster wordt, die zich bovendien op meerdere fronten profileert. Na de marathon volgde de massstart, de langebaan, en binnen die discipline nu ook nog eens het allrounden.

Zo heeft Anema na Jorrit Bergsma bij de mannen nu ook bij de vrouwen een paradepaardje.

Hij heeft Schouten inmiddels afgeleverd bij de

wereldtop, iets waarvan Anema dus wel vermoedde dat dat mogelijk was. ,,Probleem met schaatsen is dat je wel kunt weten wat er in zit bij iemand, maar er is niemand die dat er honderd procent uit kan halen. Er gaan altijd kleine dingetjes mis. Perfecte ritten zijn er heel zelden.’’

In het geval van Irene Schouten lukt het steeds beter dat potentieel aan te boren, stelt Anema. ,,We komen steeds meer in de buurt bij wat erin zit, bij dat knopje waarmee ze de motor aanzet en gáát.’’

De stappen die Schouten wel steeds maakte, lijken dit seizoen spróngen.

Anema knikt, m aar signaleert nog een ander groot verschil. ,,Vorig jaar werd ze op de drie en vijf kilometer ook tweede in het NK Afstanden, en reed ze ook al een snelle 1500 meter. Maar nu doet ze dat in de belangrijke wedstrijden. Zo maakt ze elk jaar stappen.’’

Ook in het koppie lijkt er een knop om bij Schouten. Dat ziet ook Anema. ,,Ze heeft

duidelijk meer zelfvertrouwen omdat ze nu weet wat ze kan. In het schaatsen moet je zijn waar je bent, weten wat erin zit en dan realiseren. Maar dat is één van de moeilijkste dingen in het schaatsen.’’ Ook in dat mentale proces speelt Anema een rol. ,,Dat gebeurt als je al zo lang bij elkaar bent en elkaar leert kennen. Ik leer van haar, zij leert van mij.’’

Niettemin verliet Schouten samen met broer Simon twee jaar geleden met slaande deuren het trainingskamp van de ploeg in Erfurt en leek een breuk dichterbij dan een gelukkig huwelijk. Anema duidt dat zoals alleen hij dat kan. ,,Als je de buurvrouw van de overkant niet aardig vindt en je buurjongetje geeft haar een schop tegen de schenen, dan moet je lachen. Hahaha, dat buurjochie geeft haar een schop. Maar doet je eigen kind dat, dan ben je boos. Want je kunt alleen boos zijn

op iemand als er betrokkenheid is. Als er geen ruzie is, als het vlak is, dan is er niks, en kun je elkaar ook niet naar grotere hoogten brengen. Dat botsen hoort er soms bij.’’

De plooien zijn gladgestreken, de samenwerking is succesvoller dan ooit. En er zit nog voldoende rek in bij de NoordHollandse, ziet Anema. ,,Jorrit Bergsma, Irene Schouten, de schaatsers die er écht voor gaan, en dat is iets wat ik ook consequent zeg, rijden nog elk jaar persoonlijke records. Als je traint, word je beter. Dat lukt elke keer, en zeker ook bij Irene. Dat is een mooie uitdaging.’’

Irene Schouten in gesprek met Jillert Anema. ,,Die botsing in Erfurt met het management van de ploeg mocht niet tussen ons in blijven staan. Dat moesten we achter ons laten om verder te kunnen.’’

KUNSTSTOF TUINHUIZEN

Nooit meer schuren of schilderen met InGarden onderhoudsvrije kunststof tuinhuizen Heerlijk relaxen, hobbyen, knutselen, de kinderen laten spelen of uw fietsen en gereedschap opbergen: met een kunststof tuinhuis is het allemaal mogelijk.

En dat met de zekerheid dat u er de komende tientallen jaren profijt van kunt hebben! Het verbaast ons dan ook niet dat kunststof tuinhuizen de laatste jaren steeds meer in trek raken.

Dak

Onderhoudsvrij

Onderhoudsvrij betekent dat u nooit meer hoeft te schuren of schilderen maar enkel uw tuinhuis zo nu en dan met wat water afspuiten. Dit kan met een hogedruk spuit voorzien van een normale spuitkop, gebruik geen freeskop want dit zou het oppervlak kunnen beschadigen.

Wanden

De wanden zijn opgebouwd uit 28 mm dikke tand en groefdelen en worden voorzien op de hoeken van een tand in tand verbinding. Deze verbinding zorgt gelijk voor een stevige en stabiele constructie. Het grote voordeel van deze constructie is dat we geen verste-

PLUSPUNTEN VAN ONZE PRODUCTEN • • • • • • •

Massief kunststof Sterk en Buigzaam Gerecycled Nederlands plastic Duurzaam geproduceerd Onderhoudsvrij Snelle levering / centraal depot Upcycle gemengde afval plastics

viging schoren hoeven te gebruiken in het tuinhuis.

Kunststof zet uit bij warmte, hierom brengen we om de 3 delen een verstevigingsprofiel aan die voorkomt krom trekken wanneer de zon op de wand schijnt.

In deze wanden integreren wij de deur en ramen en komt er geen schroef aan te pas.

• • • •

Houtvervanger Betonvervanger ECO bouwmateriaal De toekomst van onderhoudsvrij bouwen • Blijft als nieuw, ook over 50 jaar • Nooit meer schilderen • Rot niet, nooit

Het dak is opgebouwd uit vuren draagbalken, we gebruiken hier geen kunststof voor omdat kunststof balken niet stijf genoeg zijn. Op de balklaag wordt underlayment geplaatst met mastiek-klossen. wanneer het gehele dak is geplaatst wordt deze afgewerkt met kunststof dakbedekking EPDM, hier kunt u rekenen op minimaal 25 jaar zorgeloos plezier.

Denkt u er ook over om een kunststof tuinhuis aan te schaffen?

Bekijk dan ons uitgebreide aanbod kunststof tuinhuizen die voor u op maat gemaakt kunnen worden op: www.in-garden.nl • Wordt niet glad of groen • Geen knoesten, barsten, spleten of splinters • UV bestendig • Insectenbestendig • Ongevoelig voor water, bestand tegen algen • Hygiënisch

Bel of mail ons voor een vrijblijvende offerte!

InGarden • Landbouwweg 61, 3899 BC Zeewolde 036 – 524 06 18 • 06 – 55300506 info@in-garden.nl

zie voor inspiratie www.in-garden.nl )

• Barst, schilfert of breekt niet • Vereist geen giftige conserveringsmiddelen • Kan worden gezaagd, geboord, genageld, geschroefd en geniet.

• Ziet en voelt als hout, maar superieur in duurzaamheid en kwaliteit

EK ALLROUND

Patrick Roest en Antoinette de Jong als laatste echte allrounders

Triomf van uitstervend ras

A

ntoinette de Jong en Patrick Roest veroverden de eerste grote titels in de internationale ‘bubbel’ in Thialf. De twee kroonden zich tot Europees kampioen in een discipline die wellicht met uitsterven wordt bedreigd: het allroundschaatsen.

Dat Europees kampioenschap was sinds 1891 – en voor de vrouwen 1970 – een jaarlijks terugkerend titeltoernooi dat de Nederlanders veel grote successen bracht. Sven Kramer veroverde tien titels, Rintje Ritsma heeft er zes achter zijn naam, en bij de dames is Ireen Wüst met vijf keer goud de Nederlandse grootverdiener. Maar aan die aantallen kunnen Patrick Roest en Antoinette de Jong zich nooit meer spiegelen. De ISU bracht de frequentie van het EK terug naar eens in de twee jaar.

Een afwaardering van het allrounden vindt Roest, die al wel drie wereldtitels achter zijn naam had staan, maar in Thialf pas zijn eerste Europese titel veroverde. ,,Als je dat rijtje ziet van Kramer en Ritsma is het natuurlijk hartstikke mooi als je jezelf daartussen kunt schaatsen. Maar op deze manier krijgen we daar nooit meer de kans voor.’’ Dan moet hij, wilde Roest maar zeggen, nog twintig jaar doorgaan en elk EK winnen. ,,Dat gaat dus niet. Heel jammer dat de ISU het allrounden blijkbaar niet zo belangrijk vindt.’’

Specialisatie Voor Antoinette de Jong geldt uiteraard hetzelfde, al heeft de Friezin een klein voorsprongetje op haar ploeggenoot bij JumboVisma. De Jong prolongeerde in Thialf de titel die ze twee jaar geleden veroverde.

Maar voor zowel De Jong als Roest geldt dat het allrounders bij uitstek zijn, en in dat opzicht wellicht een uitstervend ras. ,,Als een toernooi als het WK Allround nog maar eens in de twee jaar wordt gehouden, kan ik me voorstellen dat jonge rijders eerder voor een specialisatie op een afstand kie-

zen’’, stelt Roest. ,,Of we dat kunnen tegengaan, weet ik niet. Ik denk niet dat zoiets aan rijders is, maar aan de ISU. Als dat niet gebeurt zou het inderdaad kunnen zijn dat ik bij de mannen de laatste echte allrounder ben.’’

De Jong is al met allrounden bezig vanaf het moment dat ze als tiener in Jong Oranje onder de vleugels van coach Erik Bouwman kwam.,,Ik was een sprinter, kon geen 1500 en geen 3000 rijden. Maar Bouwman vertelde me dat ik dat jaar zou leren een goede drie kilometer te rijden. Vanaf dat moment ben ik als een allrounder gaan trainen, en ik denk dat ik nu ook gewoon een allrounder ben, al kan ik makkelijker de kortere afstanden aan dan de vijf kilometer. Daar heb ik ook de bouw niet voor.’’

Mondkapje Roest haalde zijn titel binnen zonder echt tot grote hoogte te hoeven reiken. Het was niet zoals Sverre Lunde Pedersen vooraf wilde doen geloven dat de Lekkerkerker zelfs met mondkapje de titel zou pakken, maar met een voordelige marge van liefst veertig seconden op de afsluitende tien kilometer was de echte spanning er absoluut niet. ,,Ach, Pedersen is ook niet in de vorm van z’n leven. Die zit normaal gesproken echt wel dichterbij’’, stelde Roest, die ploeggenoot Marcel Bosker als tweede zag eindigen. ,,Ik vond het met het oog op de komende weken prettig dat ik op de tien kilometer niet echt tot het gaatje hoefde te gaan, maar de titel was toch het allerbelangrijkste. Ik ben blij dat ik die nu heb.’’

De Jong legde de basis op de

Antoinette de Jong trots met de krans van de Europees kampioen om de nek. ,,Zó jammer dat je dit niet in een vol Thialf met de fans kunt vieren.’’ (Foto’s Timsimaging) 1500 meter, de afstand waarvan ze de halve nacht had wakkergelegen. ,,Ik heb echt nauwelijks geslapen, was zó bezig met die afstand. Er ging van alles door mijn hoofd over de manier waarop ik die moest rijden.

Dat was echt de sleutelafstand. Een goede 1500 zou me rust geven voor de vijf kilometer, waar ik al twee jaar mee worstel. Dat is echt een haat-liefdeverhouding met meer haat dan liefde. Gelukkig weet ik steeds beter hoe ik die moet aanpakken.’’

Supergoed De overmacht die Patrick Roest werd toegedicht, werd ook verwacht van De Jong, die gedoodverfd winnares was.

Daar dacht ze zelf anders over. ,,Iedereen denkt dat ik het maar even doe. Maar het was echt niet makkelijk.

Irene

Schouten is supergoed en een heel gevaarlijke tegenstander. Ze maakte het heel spannend, en daardoor vind ik mijn titel des te mooier.’’

Irene Schouten was toch wel de verrassende nummer twee, nog voor de ervaren Tsjechische Martina Sábliková. ,,Aan de ene kant vind ik de tweede plek niet leuk, maar aan de andere kant had ik dit echt niet verwacht’’, bekende Schouten, die met de derde tijd in Thialf ooit de drie kilometer op haar naam had geschreven. Maar na de 1500 meter liet Schouten de hoop op de titel varen. ,,Het gat met De Jong was best groot en dan moet je meer naar het klassement kijken. Op de vijf kilometer moest ik best nog wel doorrijden omdat anders Sábliková me nog kon pakken. Gelukkig hield ik de schade beperkt.’’

Zo verliet Schouten Thialf met zilver om de nek, maar ook in de wetenschap dat dit voorlopig haar laatste allroundkunstje was. ,,Ik vind het echt leuk qua spelletje, maar ik kan niet álles. Ik kan niet op de 500 meter gaan trainen én op de marathon én op de mass-start én de drie kilometer en dan stiekem ook nog natuurijs in mijn hoofd hebben. Vooral volgend jaar richting de Spelen moet ik keuzes maken, en daar zit allrounden voorlopig niet bij.’’

Patrick Roest op weg naar zijn eerste Europese titel. ,,Heel jammer dat de ISU het allrounden blijkbaar niet zo belangrijk vindt.’’

JANUARI 2021

15

HAARSCHERP DRUKWERK

Milieubewust en haarscherp drukwerk

Rodi Media Broeker Werf 8 1721 PC Broek op Langedijk Postbus 150 1723 ZK Noord-Scharwoude 0226 - 333 311

m

e

d

i

a

Media

Rotatiedruk

Verspreiding

advies@rodi.nl www.rodimedia.nl

Thomas Krol schreeuwt het uit van vreugde na zijn afsluitende 1000 meter. De Europese titel is binnen. (Foto’s Timsimaging)

Jutta Leerdam zet in laatste race EK Sprint naar haar hand

Thomas Krol klopt échte sprinters E en echte sprinter? Nee, dat vindt Thomas Krol zichzelf eigenlijk niet. Hij is de man van de 1000 meter en de schaatsmijl, waarop hij al de wereldtitel pakte.

Het Europees kampioenschap sprint was een bonus, maar wel een bonus die een verrassende titel opleverde.

Verrassingen waren er niet echt bij de vrouwen, waar de titel van Jutta Leerdam in de lijn der verwachtingen lag.

Hij was in Thialf twee dagen lang een vreemde eend in de bijt tussen het gezelschap van de Europese topsprinters. Thomas Krol valt doorgaans namelijk niet in die categorie.

De 500 meter is immers niet zijn grootste hobby, en meedoen aan de Europese sprintvierkamp stond niet direct in de planning voor Krol. Dat overkwam hem min of meer, nadat hij op de korte afstand boven zichzelf uitsteeg in het kwalificatietoernooi.

Vlak daarvoor doorbrak hij voor het eerst de grens van 35 seconden. ,,En dan ga je toch denken dat er op die afstand misschien ook wel iets mogelijk is’’, vertelde de 28-jarige rijder van Jumbo-Visma.

Een paar weken later bleek er zelfs veel meer mogelijk dan Krol zelf ooit had durven denken. Want het bleef niet alleen bij plaatsing voor het EK Sprint, maar Krol speelde ook nog eens vanaf rit één een voorname rol.

Hij verbeterde meteen weer zijn persoonlijk record op de 500 meter en legde vervolgens met een indrukwekkende kilometer de basis voor één van de verrassendste successen in zijn loopbaan. ,,Ik had nooit durven dromen dat ik hier Europees kampioen sprint zou worden’’, sprak Krol met ongeloof in de ogen. ,,Dit was een extratje.

Leuk om

mee te doen. En dan sta ik hier gewoon met zo’n krans om mijn nek.’’

Spannend

Hij vond het, bekende Krol, allemaal heel spannend, dat sprinttoernooi. ,,Het was allemaal nieuw voor me, zo’n vierkamp. Ik vond het lastig. Je bent constant aan het rekenen met al die kleine verschillen. Dat is nieuw voor mij.’’

Opvallend en wellicht doorslaggevend was dat Krol bijzonder weinig fouten maakte in zijn vier ritten. Kai Verbij deed dat wel, en dat maakte ook een significant verschil voor het vervolg van het toernooi. Want Verbij was na zijn Europese titels in 2017 en 2019 opnieuw favoriet, maar al na de eerste 500 meter kon er een streep door zijn naam. De man die zelden valt, zat opeens op het ijs. Daardoor werd Hein Otterspeer, een andere ploeggenoot én de Nederlands kampioen, zijn grootste rivaal. Die pakte weliswaar marge op de 500 meters, maar kon deze keer niet op tegen de kilometers van Krol. ,,Het was een mooi weekend’’, keek Thomas Krol tevreden terug. ,,Ik ben echt ongelooflijk blij dat ik deze titel heb kunnen pakken. Dat had ik in mijn stoutste dromen niet gedacht.’’

Concurrentie In de stoutste dromen van Jutta Leerdam kwam de Europese titel zeer waarschijnlijk wél voor. De wereldkampioene op de 1000 meter weet dat de concurrentie in een sprintvierkamp vooral moet komen van de Aziatische vrouwen, maar die ontbreken nu

De Europese sprintkampioenen: Thomas Krol en Jutta Leerdam.

eenmaal in een Europees toernooi. Hoewel pas een debutante leek het meeste tegengas te moeten komen van eigen bodem, in de persoon van de razendsnelle Femke Kok. Dat kwam deels uit. De Russische Angelina Golikova bleek namelijk een onverwachte luis in de pels van Leerdam.

De 29-jarige Russin was natuurlijk bij haar entree in de bubbel van Thialf een onbeschreven blad. Niemand wist immers wat je van ‘de buitenlanders’ mocht verwachten.

Maar Golikova bleek in uitstekende vorm te steken. Ze pakte twee keer de winst op de 500 meter. Omdat ook Femke Kok sneller was, moest Leerdam op de afsluitende duizend meter aan de bak.

Dat ging, concludeerde ze zelf, een stuk beter dan een dag eerder. ,,Het ijs was zaterdag te hard’’, verklaarde Leerdam. ,,Ik raakte niks. Nu was de toplaag iets zachter en kon ik eindelijk lekker rijden.’’ Nadat ze de schade op de tweede 500 meter wist te beperken, was een knallende kilometer voldoende.

Haar 1.14,00 was echt iedereen te machtig. ,,Ik maakte veel verschil in die laatste rit, maar daarvoor was het wel heel spannend.

Je rijdt nooit vier afstanden honderd procent goed, maar ik groei wel altijd in zo’n sprinttoernooi. Het lijkt wel of ik minder vermoeid raak dan de anderen. Gelukkig kon ik zo nog die titel pakken, daar ben ik erg blij mee.’’

Femke Kok verloor in een rechtstreeks gevecht met Golikova de strijd om plek twee, maar het talent uit Nij-Beets was gelukkig met haar bronzen plak, waarmee ze Jorien ter Mors voorbleef. ,,Ik mag hier voor het eerst meedoen aan een Europees sprintkampioenschap in mijn eerste seizoen bij de senioren. Dan ben ik heel blij met een bronzen medaille’’, stelde Kok.

JANUARI 2021

17

Hart Uiteindelijk is de kogel door de kerk gegaan. En niet op de manier zoals we die met z’n allen graag hadden gezien. Schaatsers, ploegleiders, sponsoren, liefhebbers van het marathonschaatsen; allemaal hoopten we dat er ergens nog een moment zou komen waarop het peloton op het ijs zou komen. Dat gaat helaas niet meer gebeuren.

Maar het marathonschaatsen wordt zeker niet vergeten. Daarom deze pagina’s. Van en door mensen met een hart voor het marathonschaatsen. Met z’n allen zeggen we: wij denken aan jullie, we steunen jullie en volgend seizoen zijn we er weer voor en met jullie!

Het is zó raar en het is vooral zó triest. De marathonschaatsers als zo’n beetje de enige topsporters van Nederland die een streep kunnen zetten door hun hele seizoen. Geen enkele race, zelfs geen enkele slag in wedstrijdverband. Maar wel de maanden van voorbereiding. Van ploeteren en afzien op de fiets. Skeeleren tot de benen laten weten dat ze écht niet meer kunnen. Al die kilometers door de Nederlandse polders, of door de duinen. Voor anderen in de bergen van welk buitenland dan ook.

Untitled-2 1

Logeren in het Zweedse Unnaryd op slechts 800 km van Nederland!

10/14/19 2:15 PM

WWW.HOLLANDSLAN.COM

www.edso.nl info@edso.nl

Trots op onze schaatsers en boeren!

voor de Marathon Zweetdruppels vallen stuk op het asfalt, het lijf zucht onder de inspanning die wordt verlangd. In de brandende zon of in de stromende tegen, bij weer en wind. Alles met maar één doel: straks fit zijn, klaar zijn op het moment dat het seizoen losbarst. Om die heerlijke spanning te voelen als iedereen weer voor het eerst klaar staat bij de traditionele opening op de Jaap Edenbaan. Om het gekletter te horen van al die ijzers op een glimmend geveegde ijsvloer. Om te strijden. Aanvallen, versnellen, de rug rechten, een gat dichtrijden, ploegenspel, sprinten. Natuurlijk is er maar één die kan winnen, maar de sensatie van de koers voelt iedereen.

Het peloton is de familie, de koers is het bindmiddel. En de volgers? Die worden net zo makkelijk opgenomen in die familie.

Het is een warm bad. Hartelijke mensen, benaderbaar, gedeelde passie, met plek voor iedereen.

Nergens wordt dat duidelijker dan aan de Weissensee, de hoogmis van het marathonschaatsen. Daar vervangen grenzen, vervaagt status en telt maar één ding: de liefde voor de sport.

Maar zonder koers dreigt alles uiteen te vallen, dreigt de familie te verbrokkelen. Geen bindmiddel, slechts liefde op afstand.

En verlangen. Naar die krassende ijzers, naar de kille windvlaag als het peloton langs raast, naar intense vreugde en oprecht verdriet.

Daar blijven we met z’n allen een winter lang van verstoken.

Zonder een koers als doel waren de zweetdruppels voor niets.

Noeste arbeid gaat verloren als de gewonnen kracht zich nergens kan uiten. Zonder doel heeft geen voorbereiding zin.

Dat is hard voor de marathon.

Daarom dit Hart voor de Marathon. Jullie staan er straks weer.

Wij ook.

Het bestuur van Schaatsteam Or-Quest Bouw en Techniek bedankt alle rijders voor hun niet aflatende inzet om klaar te zijn op het moment dat het marathonseizoen zou starten. Het heeft helaas niet zo mogen zijn. Nu op naar een beter seizoen; stay safe, stay strong!

Ook bedanken wij onze sponsoren die ons door dik en dun steunen.

®

Gespecialiseerd in prefab-wapening en verwerking op de bouw Vestigingen in Drachten, Kootstertille en Schuilenburg

IJZERSTERK IN MAATWERK! Postbus 107 9200 AC Drachten WADRO BV tel. (0512) 33 23 11 Wadro Drachten BV tel. (0512) 58 28 22 Wapeningscentrale Kootstertille tel. (0512) 33 18 04 WADRO Schuilenburg BV tel. (0512) 33 23 11

20

JANUARI 2021

Talent Jens van ‘t Wout profileert zich nadrukkelijk

I

Grote sprong naar de top

n de razendsnelle wereld van shorttrack komt wat goed is soms ook razendsnel. Jens van ’t Wout is nog maar een tiener, maar hij legt wel wereldtoppers het vuur na aan de schenen. De gehoopte individuele startplaats op het Europees kampioenschap in Gdansk ging nog aan zijn neus voorbij, maar niemand hoeft eraan te twijfelen dat Jens van ’t Wout snel ook internationaal van zich doet spreken.

Natúúrlijk komen de prestaties van Jens van ’t Wout (19) niet uit de lucht vallen. Samen met zijn iets oudere broer Melle – ‘We schelen 21 maanden’ – vestigde hij al de aandacht op zich in het team van RTC Noord/ Wadro van trainer Dave Versteeg. En vorig jaar liet hij zich ook al zien tijdens het NK. ,,Maar zo goed als het nu gaat, dat verbaast me zelf ook’’, erkent hij. ,,Ik wist wel dat ik een goede zomer had gedraaid en dat het allemaal heel goed

voelde, maar zo sterk rijden op de 1500 meter en eigenlijk ook op de 500 meter, dat had ik niet verwacht.’’

Op de 1500 meter is Jens van ’t Wout dit seizoen in eigen land zelfs dominant. En dat terwijl er eigenlijk niet eens zo gek veel is veranderd ten opzichte van vorig seizoen.

Ja, hij wisselde van messen. ,,Ik ben overgestapt naar EHS-messen, de rode messen. De buis is ongeveer hetzelfde, maar de bruggen zijn iets breder, wat weer zijn invloed heeft op de stijfheid. Op elk mes heb je een ander soort glijgevoel, maar op deze messen heb ik superveel glij en ook superveel vertrouwen, waardoor ik ook technisch veel dingen kon verbeteren.’’

Maar het gaat veel te ver om de snelle ontwikkeling van de jongste Van ’t Wout alleen daaraan op te hangen. Dat weet hij zelf ook als hij het verschil ziet met vorig seizoen. Daarover was hij best tevreden, maar Van ’t Wout wist ook dat hij ‘een stukkie harder moest trainen’ als hij dit echt goed wilde rijden. ,,Daar heb ik ook veel over gesproken met Dave Versteeg.

We

zijn wat andere dingen gaan doen, maar ik heb ook echt veel harder getraind, heb heel veel op kop gereden. Daardoor heb ik nu echt een grote sprong gemaakt.’’

Canada Niet te opvallend, maar onmiskenbaar aanwezig als je met Jens van ’t Wout praat, is de Engelse tongval. Niet heel vreemd. Het verhaal van het leven van de twee broers speelt zich voor een belangrijk deel af in Canada, waar het gezin Van ’t Wout naartoe verhuisde toen de jongens nog klein waren. Ze verruilden Almere voor het rustieke Bracebridge, een stadje van iets meer dan vijftienduizend zielen aan de Muskoka River, dat vooral bekend is van z’n watervallen. ,,Het ligt dichtbij Toronto’’, vertelt Van ’t Wout.

Voor Canadese begrippen dan, want die stad ligt nog altijd zo’n tweehonderd kilometer verderop.

Het huis van het gezin Van ’t Wout lag zo ongeveer in de middle of nowhere, midden in de bossen. ,,We woonden daar echt in zo’n cottage area, een gebied waar veel miljonairs superdure huizen hebben. Die kwamen in de zomer allemaal naar Bracebridge, dan was het altijd druk. Maar in de winter lag er altijd zóveel sneeuw dat er heel weinig mensen naar de stad kwamen. Heel bijzonder.’’

IJshockey Ze woonden uiteindelijk tien jaar in Canada.

Tien jaar waarin de broers Van ’t Wout onvergetelijke indrukken opdeden. ,,Mijn opvoeding is echt heel anders geweest dan wat gebruikelijk is in Nederland. We groeiden op in het bos, waren altijd buiten. En dan niet voetballen, nee, ijshockey. Zes maanden lang lag er superveel sneeuw, iedereen had wel een quad of een sneeuwscooter. Naar school gingen we met van die gele schoolbussen. Maar als de temperatuur lager was dan 35 graden onder nul, dan reed de bus niet en mocht je thuisblijven. Dat

gebeurde elke winter wel een paar keer.’’ De sportbeleving was, zegt hij, heel anders. En het leven avontuurlijker. ,,Met schoolkamp gingen we drie dagen kanoën in de bossen. Dat zie ik in Nederland niet snel gebeuren.’’

Hij vindt het mooi dat ze samen zo zijn opgegroeid, al zou hij niet weten hoe dat in Nederland was gebeurd. ,,Maar ik heb heel veel dingen meegemaakt in Canada. Mis ik dat? Nee. Ik leef nu heel anders. Daar ben ik echt als kind opgegroeid, nu ben ik als volwassene volledig met mijn sport bezig. Het was een heel mooie tijd, die me ook heeft gevormd en van invloed is op hoe ik ben als shorttracker. De cultuur is Canada is veel meer relaxed dan het gehaaste karakter van Nederland. Ik denk dat ik daardoor op het ijs ook zo goed rustig kan blijven. Maar verder ben ik superblij met hoe mijn leven nu hier is.’’

Bereik Ze keerden in Nederland weer terug naar Almere, maar dat was geen succes. ,,Dan groei je op in het bos en kom je in een superdrukke stad. Daar voelden we ons niet echt thuis.’’ Ze verhuisden vervolgens naar het Friese Sintjohannesga, een dorpje tussen Joure en Heerenveen met nog geen 1300 inwoners. Meer als Canada, vindt Jens van ’t Wout. Het is laidback, er is een bos.

Lachend: ,,En hier heb ik ook geen bereik, net als in Canada.’’

Het spel tussen de broers is niet veranderd. Heel goede vrienden, maar strijd op het ijs. ,,Ik wil graag van Melle winnen, hij van mij. Maar we genieten ook van elkaars prestaties. Als Melle rijdt, vliegt mijn hartslag omhoog. En bij die zilveren medaille op de duizend meter was ik blijer voor hem dan wanneer ik zelf had gewonnen. We zijn elke dag bezig met elkaar, helpen elkaar en maken elkaar beter. De Hongaarse broers Sandór en Shaoang Liu, zo zien wij het voor onszelf ook graag.’’

JANUARI 2021

21

B

B

Grote voorraad, v snelle service sne en een goed advies

info@dito.nl

www.dito.nl

BL

info@dito.nl

www.dito.nl

BL

IMPORTEUR BENELUX VAN: IMPORTEUR

IMPORTEUR BENELUX VAN: BENELUX VAN:

THE LEADER IN

info@dito.nl www.dito.nl BLADE SHARPENING THE LEADER IN info@dito.nl www.dito.nl BLADE SHARPENING THE LEADER IN BLADE SHARPENINGTM TM

info@dito.nl

www.dito.nl

TM

JANsch V VA VAN AN DER R HOORN h aatt sspo ort Westkanaalweg 10e, Ter Aar, 0172 602677

Dé schaats- en skeelerspecialist

JANVANDERHOORN.NL

22

JANUARI 2021

PRODUCENT VAN DIAPROF® EN LEVERANCIER VAN DMT® DIAMANT SCHAATS SLIJPSTENEN O.A. LEVERBAAR VIA DE ERKENDE SCHAATS- EN SPORTWINKELS

KALENDER Langebaan 22 januari 23 januari 24 januari 29 januari 30 januari 31 januari 6 februari 7 februari 11 februari 12 februari 13 februari 14 februari 19 februari 20 februari

ISU World Cup 1 ISU World Cup 1 ISU World Cup 1 ISU World Cup 2 ISU World Cup 2 ISU World Cup 2 Rabo Holland Cup 3 Rabo Holland Cup 3 ISU WK Afstanden ISU WK Afstanden ISU WK Afstanden ISU WK Afstanden WK Junioren WK Junioren NK Supersprint/Pure sprint

Heerenveen Heerenveen Heerenveen Heerenveen Heerenveen Heerenveen Deventer Deventer Heerenveen Heerenveen Heerenveen Heerenveen Hachinohe City (JAP) Hachinohe City (JAP) Breda

21 februari 27 februari 28 februari

WK Junioren Rabo Holland Cup Finale Rabo Holland Cup Finale

Hachinohe City (JAP) Enschede Enschede

Shorttrack 22 januari 23 januari 24 januari 5 maart 6 maart

ISU EK Shorttrack ISU EK Shorttrack ISU EK Shorttrack ISU WK Shorttrack ISU WK Shorttrack NK Junioren ISU WK Shorttrack NK Junioren

7 maart

Gdansk (POL) Gdansk (POL) Gdansk (POL) Dordrecht Dordrecht Leeuwarden Dordrecht Leeuwarden

Puzzel

De oplossing van de vorige keer was: HEIN OTTERSPEER. De winnaars zijn: Winnaar Helm: Jacqueline Aarts.

Winnaar Rugtas: Linda Ursem. Winnaar Brew’22 Koffie: Bram Aalbregtse

Wilt u ook kans maken op fantastische prijzen los dan onderstaande puzzel op vul het antwoord in op www.skatenl.nl/puzzel of mail deze naar info@skateNL.nl voor 14-02-2021. Wij maken in de volgende editie de winnaar bekend.

• Viking Sparrow Schaatshelm incl Vizer t.w.v. € 119,95

• Viking Rugtas 40L t.w.v. € 59,95

• Brew’22 Beans

AANGEBODEN DOOR Viking: Skate Like a Pro, Brew’22...

Uurwerk Uurwerk

Ondergrondse Ergo Ondergrondse Ergo

Taille

Fout

Taille

Vogel

Fout

Vogel

Griezel Griezel

4 4

En KunSmal Voedsel andere stenaar weefsel En KunSmal Voedsel andere stenaar weefsel

Plan Plan

Voorbeeld Voorbeeld Plant

Plant

Grond- Sierlijksoort heid Grond- Sierlijksoort heid

Gast Reeks Gast Reeks

Plant Plant Oude maat Oude maat 7 Nauwe 7 Nauwe doorgangdoorgang

Maanstand Maanstand

Snavel

Ontken- Franse Ontken-rivier Franse ning ning rivier

Pers.

Pers. vnw. vnw.

VerVersiering siering

Zuiver Zuiver OnbeOnbepaald paald vnw. vnw.

peaan

Zoogdier

6

NaviGelderse NavigatieGelderse plaats gatiemiddel plaats middel

Romeins keizer Speel-Romeins

tuig Speeltuig

Ruine RuineEuropees land Europees land

keizer Op afstand Op afstand

In opIn oprichting richting Afdruk Afdruk

22

Echter

Echter

Treiter Treiter

Aanw.

Aanw. vnw. vnw.

Vrucht Vrucht

Europees Europees eiland eiland

11

KookKookgerei

Geur

Geur

gerei

Drukte Drukte

Strohalm Europeaan Europeaan

Muziekinstrument Muziekinstrument Naschrift

HoningHoningbij

bij

3 3

4 4

5 5

Takje

plaats

Als onderAls

onder

Tempel

2

5

Takje

Brabantse plaats Brabantse

Onzin

Onzin Beroep

Vrouwen - verblijf

2

5

Regel

Lengtemaat Lengte-

maat

Knoeier

product

Ieder

Regel

Tempel

Knoeier

VogelproductVogel-

Ieder

Vrouwen - verblijf

1

vistuig

re plek

Naschrift

1

Deel van Deel van vistuig

winder GereedGereedschap schap

Zwaar

zetsel Oude lap Oude lap

9 9

Speel-Speelgoed goed

Streng Streng GarenGarenwinder

Zwaar

Voorzetsel Voor-

3

Advo-Advocaat caat

Gemaal

Strohalm

3

Euro-Europees pees land land

TrekTrek

Gemaal

Pees Noot

Geweest Geweest Haarverz Haarverz . product . product Dag-Dagmarsmars

Vruchtbare plek Vruchtba-

Pees

Noot

Vlees-

Vleesstokje stokje

Pers.

Pers. vnw. vnw.

EuroSlok Europeaan Slok

6

Tengel

Tengel

88

VoorLater VoorLater middag middag

Zoogdier WedWed- strijd Bijbelse strijd Bijbelse figuur figuur

Wadden

-eiland Wadden -eiland

VreemVreemdede munt munt

HandeHandeling ling

Fosfor

Kleur

Fruit

Eenheid Eenheid Lekkernij Lekkernij van van stroom stroom

Fosfor

Appel

Fruit

Oosters Oosters land land

Welpen- LijdDaar leidster zaam LijdDaar zaam

Welpenleidster

Ver- Kleur sleten HemelVerlichaam sleten Hemellichaam

Lading

HoningHoning-Aanw.

Aanw. drank vnw. vnw. drank Strijd-Strijdperk perk

Iedere

OnderOnderofficier officier

SchoonSchoonmaakmaakgerei gerei

VreemVreemOefeKnol KnolOefede munt ning ning de munt

Tot en met

Lading

Zeeuw- Edelman Zeeuwse plaats se plaats Edelman Moeilijk Moeilijk KippenKippenbreekbreek- loop loop baarbaar

Engels ja

Tot en Iedere Engels ja met Appel

Uitstalkast Uitstalkast Zoen Zoen Kledingstuk Kledingstuk

Snavel

Cowboyfeest Cowboyfeest

10

10

Beroep

6

6

7

7

8

8

9

9

10

10

JANUARI 2021

24