SchaatsNL Maart 2018 by Hockey Connect

Het GRATIS magazine voor elke schaatsliefhebber

ESMEE VISSER!

Maart 2018

Dubbel goud voor

Koning Kjeld Ineens is daar

gouden Suzanne Afscheid van icoon

DaniĂŤlle Bekkering

De winnaars van morgen beginnen vandaag.

Nederland is een echt schaatsland. Om meer kinderen enthousiast te maken voor het schaatsen ontwikkelde KPN samen met Sven Kramer een speciale stoel. Een interactieve stoel die kinderen, door middel van technologie en gesproken aanwijzingen van Sven helpt met de eerste stapjes op het ijs. Een betere start kun je als schaatser niet maken. Ontdek wat we als trotse hoofdsponsor en fan van schaatsend Nederland nog meer doen op kpn.com/schaatsen

SchaatsNL

INHOUDSOPGAVE

Topmaand!

1 2 3 4 5 6

Esmee Visser

7 8 9 10

Koning Kjeld pakt dubbel goud

11 12 13 Shorttrackster Schulting verrast iedereen met goud op 1000 meter

14 15 16 17 18

Jorien ter Mors net op tijd in bloedvorm voor Spelen én WK Sprint

19 20 21 Pure heroïek in finale Grand Prix

22 23 24 25

Afscheid van twee marathoniconen

26 27 28 29 Alles piept en kraakt in cupfinale

30 31 32 WK Inline in eigen land boost voor sport

Colofon Bladmanager Ingmar Kuper Hoofdredactie Eric Korver Fotografie TimsImaging Vormgeving Rodi Media, Kirsti Konijn Paul Mansoor Druk Rodi Rotatiedruk BV Oplage/ verschijning 25.000, maandelijks Verspreiding Gratis via de ijsbanen en grotere schaats-speciaalzaken Redactie / mail 06-55866441, redactie@schaatsnl.nl

Uitgevers Korver & Kuper Media A. Hofmanweg 5A 2031BH Haarlem 06-2388 4422 info@schaatsnl.nl www.schaatsnl.nl Rodi Media Broekerwerf 8 1721PC Broek op Langedijk 0226-333311 info@rodi.nl www.rodimedia.nl Druk Rodi Rotatie Druk Visseringweg 40 1121AT Diemen Telefoon 020-398 0808

NB Niets uit deze uitgave mag worden gebruikt zonder schriftelijke toestemming van de uitgever.

Wat een topmaand hebben we achter de rug! Normaal zijn we niet zo van de uitroeptekens, maar in dit geval is dat echt gerechtvaardigd. Een topmaand! En wat is schaatsen dan ook een fantastisch mooie sport. Twee weken zaten we met z’n allen op het puntje van de stoel. Thuis, op het werk, in de auto; overal. Niets wilden we met z’n allen missen van onze toppers in PyeongChang. Terecht, want wat er in de Oval van Gangneung werd gepresteerd, was fenomenaal. Opvallend: de race waar het meest naar werd uitgekeken, was de tien kilometer. De tien kilometer! Dat is de afstand die iedereen zogezegd verfoeide. ‘Groeiend gras boeit meer.’ ‘Meer actie in het testbeeld.’ Jaja. Maar ondertussen kon je op straat een kanon afschieten op het moment dat Sven, Jorrit en TedJan moesten uitvechten wie er met het goud naar huis ging. Wat een spanning. En wat een verrassing ook. Bloemen kon het zogezegd alleen op hooglandbanen. Me dunkt dat de man die uitgebreid zijn verhaal deed in onze vorige editie heeft laten zien het overal te kunnen. Meer surprises. Carlijn Achtereekte. Wat een prachtig verhaal was dat. Bijna vanuit het niets goud wegsnoepen voor de neus van Ireen Wüst, die vervolgens zelf weer op de 1500 meter haar droom liet uitkomen. Esmee Visser dan, dat poppetje uit Beinsdorp. Klein en tenger, breekbaar haast. Maar mijn hemel wat zit er een power in dat lijf. Wat een geweldige vijf kilometer toverde zij op het ijs. Bij de mannen was die afstand het domein van Sven Kramer. Opnieuw. Voor de derde achtereenvolgende keer goud op die afstand. Nooit eerder vertoond. Dat verzachtte de pijn van de mislukte tien kilometer slechts ten dele. En dan natuurlijk Kjeld Nuis. Zoveel tegenslag, zoveel pech, dan eindelijk de Spelen halen en vervolgens terugkeren met twee keer goud. Zelden gunde je dat een sporter meer dan Nuis. Als we het dan toch over kippenvel hebben, en over Kjeld Nuis: zijn 1000 meter aanschouwden we in Zweden. Met het marathonpeloton in een sportschool, telefoon op een spinbike, en de marathonrijders daar nieuwsgierig omheen. De Zweden moeten zich verbaasd hebben afgevraagd waar die Hollanders op een vrijdag zo om juichten. Ook dat leverde trouwens kippenvel op, die marathonschaatsers in Zweden. Nee, niet van de kou, al was het met temperaturen onder de -20 wel fris. Maar de wilskracht van die mannen en vrouwen, hun passie voor de sport, dat was prachtig om te aanschouwen. Zij verdienen echt zóveel respect. In dat opzicht was het jammer dat al die mooie gevechten op natuurijs ondersneeuwden bij de Spelen. We zeggen het nog maar een keer. Een topmaand! Kan iemand overigens uitleggen hoe het mogelijk is de beelden van Kjeld Nuis terug te kijken en het gewoon droog te houden? Een mooie zomer gewenst! Ingmar Kuper & Eric Korver

SchaatsNL is een uitgave van Rodi Media en Korver & Kuper Media SchaatsNL werkt milieuvriendelijk en verantwoord. Waterless Printing, ISO 14001 Grafimedia en KVGO.

SchaatsNL is geproduceerd onder gecontroleerde omstandigheden conform ISO 14001 Grafimedia getoetst door de SCGM, Certificaatnummer SCGM-MZ:2011.01.02

MAART 2018

ESMEE

Visser

Trots met gouden plak. ,,Elke keer als die uit de doos komt geniet ik weer van alles wat ik heb meegemaakt.’’ (Foto Glenn Wassenbergh)

Beinsdorpse groeit na goud op de vijf kilometer uit tot nationale heldin

Esmee Visser kan voor het eerst genieten door Eric Korver

Kan je binnen zes minuten en vijftig seconden een heldin worden? Ja. Vraag maar aan Esmee Visser. Binnen die tijdspanne zette ze Nederland op z’n kop. Haar gouden olympische race over vijf kilometer werd één van de hoogtepunten van de Spelen. ,,Ik had echt geen idee wat ik had losgemaakt.’’ Behoedzaam opent Esmee Visser (22) het houten doosje dat diep in haar rugzak weggestopt zat. Het is een soort vliegende schotel, maar dan in Koreaanse versie. Even later houdt ze haar gouden olympische medaille omhoog. ,,Ik kijk echt niet elke dag naar die medaille’’, vertelt ze. ,,Maar elke keer als ik hem voor een interview of voor een huldiging uit dat doosje haal, dan geniet ik echt weer van wat ik allemaal heb meegemaakt.’’ Het is iets meer dan twee weken na haar gouden race. Pas een paar dagen eerder heeft Esmee Visser eindelijk

de tijd gehad haar race eens terug te zien. ,,De hele uitzending, met commentaar en al. Was ik eerder niet aan toegekomen.’’ Doorgaans kijkt ze liever niet naar zichzelf, bekent ze. ,,Ik kijk heel kritisch naar mezelf. Denk ik alleen maar van ‘dit kan beter en dat kan beter’. Daarom vind ik video-analyse ook niet zo leuk. Maar nu vond ik het er voor het eerst goed uitzien, kon ik genieten van mezelf. Van de beelden voor en na de race kreeg ik echt kippenvel. Heel vet.’’ Supermarkt Bij terugkeer in Nederland was het,

MAART 2018

zegt ze, ‘best bizar’ wat ze allemaal meemaakte. ,,Huldigingen, televisieprogramma’s, interviews, mensen die me op straat feliciteerden en met me op de foto wilden. Heel apart. Wilde ik met m’n moeder boodschappen gaan doen, zoals altijd, zei ze dat ik misschien beter thuis kon blijven. ‘Anders zijn we een uur langer bezig’. Op een gegeven moment durfde ik het huis niet meer uit, wilde ik gewoon rust. Maar na twee dagen was ik dat ook zat. ‘Zo moet het niet’, dacht ik. Ik wilde weer normaal leven, en moest die drukte maar even accepteren.’’ De jonge Beinsdorpse, die eigenlijk pas net een beetje was aangehaakt bij de wereldtop, had in Korea geen idee wat ze allemaal had losgemaakt in eigen land. Mede een gevolg van een advies van haar trainer Remmelt

Eldering. ,,Hij wilde me een beetje afschermen. Ik zag in de dagen voor mijn race televisieprogramma’s waarin ik werd genoemd als kanshebster op een medaille, kreeg berichtjes uit alle hoeken. Werd ik ook een beetje kriegel van. Remmelt vertelde me dat ik beter mijn mobieltje kon uitzetten en alleen moest communiceren met de menen dichtbij me. Dat gaf rust, maar daardoor besefte ik dus nauwelijks wat er na mijn race in Nederland allemaal gebeurde.’’ Televisie Ze heeft in ieder geval een hoop geleerd. Want nu weet Esmee Visser ook hoe het werkt met de grootste televisieprogramma’s van het land. ,,Ook zoiets’’, zegt ze lachend. ,,Er waren aanvragen van Jinek, RTL Late Night en De Wereld Draait door. Ik

ESMEE

Visser

dacht ‘prima, kan ik iedereen doen’. De ene avond die, de andere avond de volgende. Kreeg ik te horen dat het zo niet werkte. Ik moest kiezen, en de rest wilde me dan niet meer. Wist ik veel. Uiteindelijk heb ik bij Jinek en bij Zapp Live gezeten.’’ Het waren verplichtingen waar ze niet aan ontkwam, maar het liefst had Esmee Visser gewoon lekker thuis gezeten. ,,Dat vond ik heerlijk, mijn gezin weer zien. Mijn moeder en zusje waren wel in Korea, maar mijn vader is thuisgebleven. Die heeft vliegangst. Ja jammer, maar hij heeft er vrede mee dat het zo is gegaan. Maar het was fijn weer bij hem te zijn.’’ Lastig Het was die warmte die ze een beetje miste in Korea. Haar familie zag ze maar een paar uurtjes, op Medal Plaza. Twee dagen na haar race vertrok ook Remmelt Eldering. ,,Zat ik daar zonder de mensen die ik liefheb. Dat vond ik wel even lastig. Want toen kwam het gevoel dat ik het wilde vieren, dat ik bij mijn ouders wilde zijn.’’ Ze werd, vervolgt ze, goed opgevangen. ,,Want ik heb natuurlijk wel superveel nieuwe vrienden gemaakt bij TeamNL. Daarvan kende ik eigenlijk nog niemand. Dat was heel leuk, was ik heel blij mee, maar ’t was geen familie.’’ Terug even naar Gangneung, naar de Oval, waar dat onbekende, tengere meisje uit Nederland wereldtoppers als Martina Sábliková, Claudia Pechstein en Natalia Voronina gewoon naar huis reed. Het was een schok, zoals ook haar kwalificatie voor de Spelen eigenlijk al een schok was. Want het gros van de Nederlanders had nooit eerder van Esmee Visser gehoord, en de concurrentie eigenlijk ook amper. Ja, bij die ene Worldcup in het Noorse Stavanger, waar ze debuteerde met een overwinning in de B-Divisie. In de eerste week van januari verbaasde ze ook al, toen ze zichzelf in Kolomna kroonde tot Europees kampioene op de drie kilometer. Maar de Spelen? Da’s van een andere orde. ,,Ik ging eigenlijk ook alleen maar heen om ervaring op te doen’’, ver-

telt Visser lachend. ,,Maar sinds die Worldcup in Stavanger was er wel iets anders. Ik kwam een beetje in een roes, kreeg van toernooi naar toernooi meer vertrouwen en belandde in een positieve spiraal. Daarnaast was ik ook fysiek goed en mentaal sterk. Remmelt en ik hadden ook naar Stavanger toegewerkt alsof dat het hoogtepunt van het seizoen zou worden. Maar pas daarna ging het echt lopen.’’ Die samenwerking met Eldering blijkt een voltreffer voor Esmee Visser. Al vanaf het begin, en dat is nog niet eens zo lang geleden, heeft ze een klik met de coach. ,,Vooral de ontspanning naast de baan is heel goed bij hem. We trainen superhard, en dat wil ik ook graag. Dat was bij andere trainers misschien nog wel eens mijn valkuil. Wilde ik alleen maar harder, harder, harder, en dan remden zij mij af. Remmelt is de eerste die gas meegeeft, die zeg dat ik harder moet. Nu denk ik dan zelf wel eens dat het te hard gaat. Vind ik wel bijzonder. Hij geeft me toe, maar triggert me ook. Ik heb echt het gevoel dat we samen mijn grenzen opzoeken.’’ RTC Noord Ze voelde zich ook prima bij de RTC Noord, waar ze zich aansloot. Met Plantina, de vlag waar ze onder rijdt, heeft ze niet zo veel. ,,Ik heb steeds getraind met RTC Noord, maar hoorde wel dat ik op de licentie van Plantina was gezet. Daar was een plekje over en als ik me zou plaatsen voor de Worldcup zou dat gunstig zijn voor de sponsor. Officiee zit ik dus bij Plantina, maar in de praktijk gewoon bij Remmelt en het RTC Noord.’’ Betekende wel dat ze met beperkte middelen te maken had. ,,Qua faciliteiten hadden we echt niet veel. In de zomer vier daagjes naar de Ardennen, waar het echt

alleen maar regende. Vreselijk. In de winter nog even naar Inzell, en dat was het. Maar toch hebben we alles kunnen doen wat we wilden. Beperkt, met een klein budgetje. Maar dat motiveert tegelijkertijd ook weer.’’ Crowdfunding Het vormde allemaal de opmaat naar een bijzonder verhaal van een meisje dat twee maanden voordat ze eeuwige roem behaalde op de Spelen nog via crowdfunding hoopte wat euro’s bij elkaar te schrapen voor een wattagemeter voor haar fiets, of voor een paar ijzers van Maplez. Ze is even stil. ,,Ongelooflijk eigenlijk hè’’, zegt ze dan. ,,Als tegenprestatie bij een donatie van honderd euro zou ik mensen meenemen op een fietsclinic. Al tijdens de Spelen kreeg ik berichtjes dat ik dat er misschien maar beter af kon halen.’’ Het is, vervolgt ze, bizar. ,,En een beetje vreemd hoe de schaatswereld dan in elkaar zit. Als talent heb je het geld eigenlijk het hardste nodig. Je moet investeren, spullen kopen, maar budget heb je nauwelijks. Dan is Talentboek een supergoed middel. Maar als je dan eenmaal iets groots hebt bereikt, wordt alles je in de schoot geworpen, krijg je alles. Ik geniet daar wel van hoor, en het is heel mooi. Maar eigenlijk had ik dat liever een paar jaar eerder gehad, dan had ik me misschien sneller kunnen ontwikkelen. Het is voor mijn gevoel tegenstrijdig allemaal.’’ Nu moest ze, net als zoveel lotgenoten, terugvallen op haar ouders. ,,Die hebben me altijd gesteund. Want ik kon niet ernaast werken of zo. Ja, ik heb wel

eens twee weken in de zomer in een bloembollenbedrijf gewerkt, maar daar kon ik echt niet van leven. Ik studeerde er ook nog naast, en als ik niet trainde, was ik daar mee bezig.’’ Gestructureerd Vorig jaar zette ze de stap om uit huis te gaan, trok ze in bij Irene Schouten, die een woning heeft in de buurt van Thialf. ,,Was best moeilijk. Het heeft me ook wel energie gekost om het allemaal op een rijtje te krijgen. Zelf koken, zelf boodschappen doen. Ja, ik kon wel koken, haha, maar ik ben heel perfectionistisch en heel gestructureerd, dus het duurde allemaal uren, zeg maar. Dit jaar is het allemaal veel beter gegaan, al heb ik nooit echt het gevoel gehad dat mijn prestaties eronder hebben geleden.’’ Straks gaat ze weer terug naar de studieboeken. Want er moet nog een bachelor worden gehaald. ,,In studeer farmaceutische wetenschappen, moet nog een half jaar voor mijn bachelor. In april probeer ik mijn bachelorproject te doen, daarna nog twee of drie vakken en dan hoop ik volgend jaar klaar te zijn.’’ Over haar schaatstoekomst maakt ze zich geen zorgen. Hoeft ook niet met een olympische gouden plak in je hand. ,,Er gaat waarschijnlijk veel veranderen, maar daar heb ik nog niet over nagedacht. Ik laat het maar op me afkomen, zoals ik dat de laatste tijd met alles doe. En da’s best knap van me, want normaal moet ik alles heel goed gepland hebben. Maar ik zie het wel. Aan de andere kant, ik heb het dit jaar heel goed gehad. En ik heb gewoon die gouden plak. Dus waarom zou ik willen veranderen?’’

Esmee Visser jubelt in de armen van coach Remmelt Eldering. ,,Onze samenwerking is geweldig. Vanaf het begin hebben we al een klik.’’ (Foto Stephan Tellier)

MAART 2018

NIEUW

Doe wat je het liefst doet. Terwijl de GARDENA SILENO city het gazon maait! Aan te sturen via de smart App, makkelijk te installeren en afwasbaar met de tuinslang. Krachtige achterwielaandrijving • Geschikt voor tuinen tot 500m2 • Geschikt voor hellingen tot 25% • Maait ook in de regen • Uiterst stil met maar 60 dB

€ 100,CASH BACK O 50 EUR 50 EURO

Passion for Life.

GRATIS AANLEG

KJELD

Nuis Nuis maakt droomdebuut op de Olympische Spelen

Koning Kjeld pakt dubbel goud Hij heeft er lang op moeten wachten, maar zijn eerste Olympische Spelen hebben Kjeld Nuis alles gebracht wat hij ooit droomde. ‘Koning Kjeld’ zette het land op stelten met twee gouden medailles, op de 1000 en de 1500 meter. ,,Megavet’’, vond Nuis zelf ook. Natuurlijk waren die twee gouden plakken geweldig. En natuurlijk was de manier waarop Kjeld Nuis die medailles pakte ontzettend indrukwekkend. Maar het ging bij de vreugde om de prestaties van Nuis niet alleen om dat goud. Nee, het ging ook om het verhaal erachter. Het verhaal van Kjeld Nuis die de Spelen in Vancouver miste, die de Spelen in Sochi miste. Honderdsten van seconden, aanwijsplekken, een verkoudheidje; het zat Nuis nooit eens mee als het ging om de Spelen. Maar nu, nu jubelde iedereen voor die sympathieke en stoere gozer uit Emmen. En Kjeld Nuis, die jubelde zelf het hardst. Ontlading De ontlading bij Nuis, bij coach Jac Orie en al die begeleiders was

enorm. Nuis schreeuwde het uit, gebalde vuisten. Zo terecht, en ook zo begrijpelijk. Bij je olympisch debuut zó toeslaan, da’s heel bijzonder. ,,Maar aan dat debuut heb ik niet eens gedacht’’, vertelde Nuis. ,,Ik stond aan de start en dacht alleen maar ‘okee, dit gaat ‘m worden’.

Ik wilde er alleen maar voor knokken. Maar als dan het Wilhelmus klinkt, dan komen die dingen allemaal wel even binnen. Dat ik eindelijk heb waarvoor ik al die jaren zo megahard voor heb geknokt. Maar ik realiseerde me ook meteen dat die 1500 meter maar stap één was. Ik heb daar twee dagen van kunnen genieten, en het was echt allemaal supervet. Maar na de huldiging op Medal Plaza ging de knop om.’’ Tien dagen Liefst tien dagen moest Kjeld Nuis wachten op zijn tweede race, op die 1000 meter waar hij óók kansen had. Hij was de wereldkampioen, de man die al twee jaar bijna niet te kloppen was. In de allerlaatste rit van het olympisch schaatstoernooi moest Nuis proberen de scherpe tijd van de Noord Håvard Holmefjord Lorentzen te kloppen. ,,En die tijd van hem was hard’’, wist Nuis. ,,Tweetiende sneller dan ik hier een jaar geleden reed. Ik wist dat het erin zat, maar man, het was zo fokking spannend.’’ Een valse start leek lastig, maar bleek een uitkomst. ,,Ik stond niet lekker, voelde het ijs breken onder mijn schaats. ‘Dit is niet goed, dit is niet goed’, dacht ik. Gelukkig was het vals.’’ Op de tweede start was Nuis goed weg. ,,De zenuwen gierden door mijn lijf, maar ik zat er zo lekker in, kon

in elke bocht zó knokken. Door en door en door, wilde ik. De wissel met Poutala was lastig, maar ik dacht alleen maar ‘shit, hier heb ik niks aan’. Hop en erover.’’ Helemaal los Na zijn finish was er even die intense spanning. ,,Ik zocht het bord, zocht naar die 1 achter mijn naam. Dat duurde wel honderd meter, maar daarna ging ik helemaal los. Dit is zó kicken, hier had ik zó op gehoopt. En dan kan iedereen best de hele dag tegen me zeggen dat het erin zit, maar ik moest wel koel blijven. Misschien ben ik daar nog wel het meest trots op. Ik heb zo vaak de laatste rit gereden in een Worldcup, maar dit was echt heel andere koek. De druk is gigantisch. En je wilt het niet speciaal voor iemand doen, voor m’n vriendin, voor m’n familie, maar toch voel je wel die druk.’’ Nuis was niet de enige die het niet meer had. Ook Jac Orie, doorgaans toch rustig, had het zwaar. ,,Dit was zo superspannend’’, bekende Orie. ,,De laatste rit, op de Olympische Spelen, en dan ook nog een valse start. En dan ook nog zo’n wissel. Kjeld Nuis had er graag nog een mooi vervolg aan gegeven in Changchun, in de strijd om de wereldtitel sprint. Maar daar moest de man uit Emmen ondanks twee indrukwekkende races op de 1000 meter uiteindelijk net buigen voor Lorentzen. ,,Balen’’, concludeerde Nuis. ,,Want het had er wel degelijk in gezeten, en juist daarom doet het pijn. Ik had zo graag deze ook gewonnen, wilde dat toetje en dat had gekund. Daar baal ik dan van. Aan de andere kant was het een prachtig jaar en wil ik nu eigenlijk nog maar één ding. Naar huis.’’

Kjeld Nuis is euforisch na zijn winnende 1000 meter., goed voor zijn tweede goud. ,,Dit is zó kicken.’’ (Foto Stephan Tellier)

MAART 2018

Infraroodfoto’s van een betonvloer

Voor TONZON Koud en klam

Na TONZON Warm en droog

Bovenstaande infraroodfoto’s laten een duidelijk effect zien. Zonder isolatie is het koud en klam onderin de woning. Met TONZON Vloerisolatie dringt de warmte eindelijk door tot in de vloer. Lees de vele spontane reacties op www.tonzon.nl/facebook

IS UW VLOER OOK VEEL KOUDER GEWORDEN? TONZON; HET BESTE WAPEN TEGEN AFKOELING VAN UW VLOER

HEEL BETAALBAAR Heeft u een woning van 50 m2 dan krijgt u al een droge kruipruimte en de warmste vloer voor slechts € 1.850,-. Deze adviesrichtprijs is inclusief materiaal, montage, btw en een woninggebonden TONZON certificaat.

TONZON feliciteert de Nederlandse Shorttrack ploeg met de behaalde successen tijdens de Olympische Spelen

en wenst ze veel succes tijdens het WK in Montreal Door hun goede prestaties hebben de shorttrackers zich in de kijker gespeeld. TONZON is graag bereid een bijdrage te leveren zodat deze schaatsdiscipline zich op een hoog niveau verder kan ontwikkelen. Behalve voor sport en sponsoring, heeft TONZON ook oog voor belangrijker maatschappelijke problemen zoals de opwarming van de aarde.

Beter Isolerend effect TONZON Vloerisolatie heeft in een kruipruimte een beter isolerend effect dan andere isolatiematerialen. Dat is te danken aan het unieke Thermoskussen dat in 1980 in Nederland is uitgevonden. Dit is het enige materiaal dat de warmtestraling van de vloer vrijwel tot nul reduceert. De vloer wordt daardoor warmer en de energiebesparing is hoger. Andere isolatiematerialen zoals wol, EPS (polystyreen) of purschuim remmen de warmtestroom wel enigszins, maar de warmte die wordt doorgelaten, wordt aan de onderzijde uitgestraald naar de kruipruimtebodem en de nog koudere funderingsmuren. Door dit permanente warmtelek worden nieuwbouwvloeren niet zo warm en is een vloerverwarmingssysteem bijzonder traag. Het Thermoskussen heeft als bijkomend voordeel dat het volledig opvouwbaar is. Het past door ieder luikje, kan ook in krappe kruipruimtes worden toegepast, het geeft veel minder overlast en er zijn geen vrachtwagens nodig. Dubbele aanpak beste oplossing tegen vochtproblemen Een stevige Bodemfolie op de bodem van de kruipruimte stopt de verdamping van vocht. Daardoor kan geen vocht uit de bodem meer doordringen in de woning. De warme vloer en lagere luchtvochtigheid geven schimmels en huisstofmijten nauwelijks nog kans. De muffe geur uit de kruipruimte verdwijnt voorgoed. De gecombineerde aanpak met Thermoskussens en Bodemfolie is de perfecte basis voor een comfortabele, energiezuinige en gezonde woning.

TONZON BV Postbus 1375 7500 BJ Enschede

25-18-062_TonZon_SchaatsNL_251x375.indd 1

TONZON Thermoskussens

TONZON Bodemfolie

Kosteloze inspectie van uw kruipruimte Waarom nog langer wonen op een koude vloer? Tonzon heeft de beste oplossing met de langste (38 jaar) praktijkervaring. Vraag nu een kosteloze inspectie aan van uw kruipruimte en ontvang vrijblijvend een offerte op maat. Kijk snel op tonzon.nl Onnodige warmtelekken kosten veel gas We laten veel warmte onbenut weglekken. De stookruimte is warm. Geïsoleerde CV-buizen in kruipruimtes en zolders stralen warmte uit. Radiatoren warmen buitenmuren op. Bij vloerverwarming lekt veel warmte aan de onderzijde weg. Bij woningen met luchtverwarming is het in de kruipruimte soms nog warmer dan in de kamer. Ook bij nieuwe woningen en NOM woningen is nog veel te winnen.

Warmtebeelden laten grote warmtelekken zien

Zie hoe simpel het kan zijn om klimaateffectief gas te besparen. Ga naar tonzon.nl/warmtelekken.

info@tonzon.nl www.tonzon.nl

0900 - 28 66 966 (0,10 p/min) KvK 06044102

09-03-18 10:05

:05

SUZANNE

Schulting

Shorttrackster Schulting verrast iedereen met goud op 1000 meter

Opeens is daar gouden Suzanne

De race die alles veranderde. Beter kun je de 1000 meter van shorttrackster Suzanne Schulting niet omschrijven. Haar olympische titel maakte van een mislukt toernooi ineens een groots evenement, en maakte Schulting zelf van teleurgesteld en ontgoocheld ineens een historische winnares. Laten we eerlijk zijn: tot die fameuze 1000 meter waren de Spelen in PyeongChang niet bepaald de Spelen van Suzanne Schulting. Ze kwam naar Korea als één van de shorttracksters uit een gouden lichting, als serieuze kanshebber voor de medailles. Dat het kort daarvoor al mis ging tijdens het EK in Duitsland, dat deerde niet. ,,Goed dat dit nu gebeurt. Voor mij moeten de lessen vaak keihard zijn’’, stelde Schulting. ,,Dan heb ik die lessen vast geleerd voor ik naar de Spelen ga.’’ Maar in PyeongChang liep het opnieuw niet. Een val op de 500 meter. Uit het niets, helemaal vanzelf. De finale gemist op de 1500 meter, en ook op de relay liep het allemaal niet soepel en miste Nederland de finale. De B-finale leverde op miraculeuze wijze nog wel brons op, maar dat leek het dan ook te zijn. Geschiedenisboeken Tot die dag. De dag waarop Suzanne Schulting haar leven voor altijd veranderde. De dag waarop ze in de geschiedenisboeken belandde. Niet alleen als winnares van olympisch goud, maar ook nog eens als de eerste Nederlandse shorttrackster die goud pakt op de Spelen. De eer die zo lang leek weggelegd voor Jorien ter Mors viel uiteindelijk die 20-jarige stuiterbal uit Groningen ten deel.

Suzanne Schulting al het gevoel dat er wel eens iets bijzonders kan gebeuren. ,,Tegen Jeroen Otter zei ik al dat mijn benen niet heel erg goed voelden, maar dat ik toch het idee had dat het deze ging gebeuren. Verder voelde ik me gewoon goed. En ik genoot zo dat ik in de olympische finale stond. Dat was al een droom die uitkwam.’’ Wereldsterren De droom werd alleen nog maar beter. In de finale rukte Schulting snel op naar de eerste plaats, om die vervolgens nooit meer af te staan. Ondanks al die wereldsterren om haar heen. Ondanks Arianna Fontana, Kim Boutin, Minjeong Choi en Sukhee Shim. Schulting was en bleef eerste, ook tot haar eigen verbazing. ,,Ik heb serieus geen idee hoe het allemaal kan. Ik ging gewoon rijden en ik bleef steeds op één liggen, zag niemand meer komen.’’ Dikke tranen rolden over de wangen van de Groningse. ,,En dan ben ik gewoon olympisch kampioen. Echt niet normaal. Ik heb er ook geen woorden, geloof het zelf bijna niet.’’ Ze sprong op de kussen,

schreeuwde het uit van vreugde. Net als Jeroen Otter, de bondscoach die doorgaans zo stoïcijns is. ,,Suus, je bent olympisch’’, en Schulting vulde het zelf wel verder aan: ,,Fucking kampioen!’’ Paniek Otter had zelf een goede verklaring voor het succes van zijn pupil. ,,Het is echt verdomd vervelend om achter Suzanne te zitten. Je zag ook dat Kim Boutin twijfelde. Die kwam niet voorbij Suzanne. En de Koreanen durfden het niet aan om op hoge snelheid aan de buitenkant te passeren. Daar sloeg de paniek toe op het moment dat ze merkten dat de snelheid maar niet minder werd, iets waar ze wel vanuit waren gegaan. Daarna gingen die Koreanen met elkaar de strijd

aan. Prima toch?’’ De bondscoach had Schulting vooraf nog de opdracht meegegeven om niet puur te denken aan resultaat. Want dat, stelde hij, is het gevaar in dit soort finales. ,,De angst regeert. Niemand wilde hier het brons verliezen. Dan wordt het een heel groot spel waarbij rare dingen kunnen gebeuren.’’ Schulting wist ondertussen niet wat ze met haar vreugde moest. De tranen bleven stromen, naar woorden bleef ze zoeken. ,,Ik heb mijn beste 1.000 meter ooit gereden en dat in een olympisch finale. Beter kan niet”, jubelde ze. En de die jubel was er weer toen ze een dag later echt die gouden plak kreeg omgehangen. ,,Nu hangt hij echt om m’n nek. Ik ben het podium opgesprongen en heb het volkslied gezongen. Dat is echt een heel gaaf gevoel. Maar over die finish komen als winnaar, dat was een nog veel mooier moment. Die ontlading... enorm!’’

Suzanne Schulting schreeuwt het uit van vreugde na haar gouden race op de Spelen. (Foto Stephan Tellier)

22 februari 2018 Dag van de shorttrackfinale op de 1000 meter. In de ochtenduren heeft

MAART 2018

SVEN

Kramer

‘Ik had die tien graag gewonnen, maar het was niet goed genoeg’

Sven Kramer: wel de vijf, niet de tien

Hij was teleurgesteld. Ontgoocheld misschien zelfs. Maar Sven Kramer was kalm, eerlijk en kritisch op zichzelf. Geen uitvluchten, geen excuses voor één van de grootste decepties in zijn rijke carrière. Sven Kramer won in PyeongChang wel de vijf kilometer, maar niet de tien. En dáár ging het juist om. De olympische tien kilometer en Sven Kramer; het blijft een moeilijk, maar tegelijkertijd intrigerend verhaal. Waarom slaagde de man die alles won nooit in die ene missie? Waarom blijft die tien kilometer wellicht voor altijd een hiaat op zijn olympische erelijst? Vragen die nu geen antwoord krijgen, en wellicht gebeurt dat zelfs nooit. Gewoon, omdat het antwoord er niet is. Na de gruwelijke fout van Gerard Kemkers in Vancouver, na de snellere tijd van Jorrit Bergsma in Sochi, was er nu in PyeongChang maar één man schuldig aan het feit dat Sven Kramer niet de tien kilometer won, sterker, dat hij slechts als zesde eindigde.

Sven Kramer zelf. En hij was de eerste om dat toe te geven. ,,Ik had die tien kilometer graag willen winnen, en ik weet dat iedereen heel erg meeleeft en alle reacties doen me echt wel wat, maar ik had het hier gewoon beter moeten doen.’’ Geen meter Dat zat er geen moment in. Vanaf het moment dat Sven Kramer aan zijn olympische tien kilometer begon liep het voor geen meter bij de beste Nederlandse schaatser aller tijden. De 12.39,77 van Ted Jan Bloemen verdween al vlot uit beeld, net als de 12.41,98 van Jorrit Bergsma. Zelfs de 12.54,32 van de Italiaan Tumolero was

MAART 2018

niet aan Kramer besteed. Hij eindigde als zesde. In 13.01,02. ,,Gewoon slecht’’, oordeelde Kramer zelf. ,,Vanaf het begin zat ik er niet goed in. Waar ik de rondjes moest afbouwen, liepen ze juist op. Dan is het niet dynamisch.’’ De Fries wist wel waar het aan lag. ,,Heel eerlijk, is raak ze niet echt lekker en efficiënt. Op conditie en vermogen ram ik dan zo’n vijf kilometer nog wel door omdat ik sterk genoeg ben. Maar op de tien kilometer is efficiëntie en een goede technische slag zoveel belangrijker. En ik raakte ‘m gewoon niet. Dan rijd ik mezelf vast en houd ik de rondjes niet laag genoeg.’’ Heel moeilijk Nederland was in shock, maar Kramer houdt zichzelf nooit voor de gek. Hij zag dit aankomen. ,,Ik wist dat die tien kilometer heel moeilijk zou worden, omdat ik gwoon niet de top-

vorm heb. Dan rijdt Ted-Jan Bloemen een fantastische tijd en word ik zesde. Nee, die tien kilometer winnen, dat gaat ‘m niet meer worden. Onwijs klote. Ik heb er jaren alles aan gedaan, maar ik was op dit moment gewoon niet goed genoeg.’’ Dat was Sven Kramer een paar dagen eerder nog wel, op de vijf kilometer. Die won hij, voor de derde keer op rij zelfs tijdens de Spelen. Dat had nog nooit iemand voor hem gepresteerd. En dat goud – zijn vierde op de Spelen - deed hem wel wat. ,,Ook al ben ik inmiddels 31, ik merk keer op keer: dit zijn toch die verdomde Olympische Spelen. Ik ben blij dat het weer gelukt is. En dat ik de eerste ben die drie ker die vijf kilometer wint, dat klinkt wel lekker. Ik zou liegen als ik zeg dat het me niets doet. Stiekem ben ik daar wel trots op.’’

IREEN

Wüst

Droom Ireen Wüst komt uit Ireen Wüst is gewend aan winnen. De Brabantse pakte al zo’n beetje alles wat er te winnen valt op de schaats, en natuurlijk is ze blij na een zege. Maar zo emotioneel als na haar gouden plak op de 1500 meter in PyeongChang zagen we Ireen Wüst nooit. ,,Dit is een droom die uitkomt’’, stamelde ze. Die droom, dat was niet per se het goud op de 1500 meter. Die droom was individueel goud. Want daarmee zou Ireen Wüst (31) een heel bijzondere reeks voltooien: vier keer individueel goud op vier achtereenvolgende Olympische Spelen. Op de 3000 meter lukte dat niet. Daar moest ze heel verrassend Carlijn Achtereekte laten voorgaan. Alle lading lag daardoor op de 1500 meter, de laatste individuele afstand in de olympische loopbaan van Ireen Wüst. ,,Ik heb mezelf onwijs veel druk opgelegd’’, bekende ze. ,,Maar na de drie kilometer viel het kwartje bij me. De 1500 was op 12 februari, exact twaalf jaar na mijn eerste gouden medaille in Turijn.’’ Dat heeft zo moeten zijn blijkbaar. ,,En nu heb ik dan mijn vijfde gouden medaille. Onwerkelijk. De cirkel is ook rond. Drie jaar geleden startte ik mijn eigen ploeg om nog één keer een gouden medaille op de Spelen te halen, de vierde individuele op rij. Dat is gelukt.’’

Kritisch als de topsporter in Wüst altijd is, constateerde ze nog wel even dat haar race niet vlekkeloos was. ,,Ik moest nog een slag laten lopen, maar daarna hield ik mezelf voor dat ik mijn kop erbij moest houden.’’ De minuten na haar race waren misschien nog wel de ergste. ,,Terug naar Vancouver’’, vond Wüst zelf. ,,Net als daar ging ik helemaal kapot van de spanning. Het duurde echt nog lang voordat iedereen geweest was, en er zaten ook nog heel grote namen achter me. Zenuwslopend was het. Daarom was misschien de ontlading ook zo groot.’’ Maar uiteindelijk kon ze tevreden terugkijken. ,,De missie is geslaagd’’, stelde ze vast. En ook dat de cirkel rond was. ,,Dit waren wel mijn laatste Spelen, dus wat dat betreft is het af.’’ Wüst gaat de boeken in als de meest succesvolle Nederlandse olympiër ooit. In PyeongChang pikte ze goud en twee keer zilver op, om haar totaal op elf te brengen: vijf keer goud, vijf keer zilver en één maal brons.

Ireen Wüst schreeuwt het uit als ze beseft dat ze weer olympisch kampioen is geworden. (Foto Stephan Tellier)

MAART 2018

service@sportbrillenshop.nl

MAART 2018

/sportbrillenshop

JORIEN TER

Mors

Schaatsster net op tijd in bloedvorm voor Spelen én WK Sprint

Twee grote titels voor Jorien ter Mors Jorien ter Mors heeft misschien wel de mooiste weken uit haar loopbaan achter de rug. Die kwamen ook nog eens een beetje uit de lucht vallen. Want Ter Mors worstelde lang met haar lijf. Héél lang. Maar op het juiste moment viel alles op z’n plek. De beloning? Een olympische titel en een wereldtitel. Eenzaam zat ze daar. Vertwijfeld. Tranen in de ogen. Jorien ter Mors was tijdens het Olympisch kwalificatietoernooi neergeploft op de kussens aan de binnenkant van Thialf. Een hoopje ellende, nadat ze besefte dat ze haar olympische titel op de 1500 meter in PyeongChang niet ging verdedigen. De startplek op de 1000 meter werd een pleister op de wonde. Maar juist die afstand bleek het pad naar succes. Daar was nog wel wat voor nodig, want het lijf van Ter Mors werkte niet mee, op z’n zachtst gezegd. De rug is een kwetsbaar punt bij de 28-jarige shorttrackster die, als het lichaam in orde was, ook een wereldster kan zijn op de langebaan. Een gedurfde beslissing bleek cruciaal. Of misschien wel een beslissing uit pure wanhoop. Waar het lijf niet wilde, koos Ter Mors er toch voor het krachthonk in te gaan. Een flink risico, besefte ze. Want juist die krachttraining kostte haar twee keer een rugblessure. ,,Maar als je positief denkt, kun je je

lichaam een beetje voor de gek houden. Dat heb ik in de aanloop naar de Spelen wel gedaan. Voorzichtig doen was geen optie. Dan had ik in Korea kunnen rijden, maar niet kunnen meedoen om de medailles. Ik wilde in topvorm zijn. Dat heeft gelukkig goed uitgepakt,’’ Fenomenale tijd Op de olympische kilometer was Jorien ter Mors in de vorm van haar leven. Ze voelde die vorm een week voor de race al komen, kreeg weer vertrouwen in haar lijf. Terecht, zo bleek. Op de afstand waar vooral werd gekeken naar de Japanse vrouwen, knalde Ter Mors naar een tijd van 1.13,56. Maar achter haar zaten nog Miho Takagi en vooral Nao Kodaira. En de grote vraag was: is de tijd van Ter Mors voldoende? Ja dus. Niet eens alleen voor een medaille, maar gewoon voor goud. Takagi (1.13,98) en Kodaira (tweede in 1.13,82) kwamen dichtbij, maar

waren niet in staat de fenomenale tijd van de schaatsster uit Enschede te kloppen. ,,Dit was een perfecte race. Ik voelde me vooraf al supergoed’’, vertelde Ter Mors. ,,Ik zou niet weten wat ik anders had moeten doen. Ik wist vooraf dat er veel mogelijk was. Kodaira was mijn gevaarlijkste tegenstander, maar toen ik zag dat zij het niet redde, wist ik dat ik een goede kans op goud maakte.” Zo gaat Jorien ter Mors de boeken als – in ieder geval – tweevoudig olympisch kampioene. En meer dan dat. Ze werd ook de eerste vrouw die tijdens dezelfde Olympische Winterspelen op twee disciplines een medaille pakte. Want er was voor Ter Mors ook nog brons met de aflossingsploeg van de shorttracksters. Met die laatste discipline breekt ze nu overigens voorgoed. Ter Mors richt zich alleen nog maar op de langebaan, en ze heeft met haar prestaties bewezen dat daar ook haar kwaliteiten liggen.

Wereldtitel En er was nog meer voor Ter Mors, die vanuit Korea doorreisde naar het Chinese Changchung voor de strijd om de wereldtitel sprint. Ter Mors was daar opnieuw meer dan goed. Derde en tweede op de beide races over 500 meter, en twee keer ongenaakbaar op de 1000 meter, die echt lijkt uitgegroeid tot háár afstand. Het schaduwrandje kwam van Nao Kodaira, die nog wel aan de leiding ging na de derde afstand, maar zich ziek afmeldde voor de laatste 1000 meter. Had Ter Mors haar geklopt? Die vraag zal blijven hangen, maar laten we het antwoord op ‘ja’ houden. ,,Het is jammer dat Kodaira er op die laatste 1000 meter niet meer bij was, maar zelf heb ik gewoon heel goed gereden. Dit is een mooie afsluiter”, aldus Ter Mors. ,,Het was moeilijk om na de Winterspelen direct naar Changchung te reizen, maar al met al is ook dit een heel mooi toernooi geworden.’’

Jorien ter Mors jubelt in PyeongChang met de Nederlandse driekleur nadat ze goud pakte op de 1000 meter. (Foto Stephan Tellier)

MAART 2018

RODI ROTATIEDRUK TROTSE DRUKKER VAN SCHAATSNL Maart 2018

gazine Het GRATIS ma

Het GRATIS er iefhe aatslma gabb zine voor elk voor elke sch e schaatslief

hebber

018

Maart 2

Maart 2018

bbe tsliefhe

schaa or elke zine vo S maga

ATI

Het GR

or Dubbel goud vo ld je K g in Kon Dubbel goud voor voor d u o g l K o n in ar g K da Dubbe je is ld d eens KjelIn

ESEMSEMEEE V I ! S S R E E R S E S ! I E V M S E ! R E S S VI

Koning uden Suzanne go Ineens is daar r is dagao udennicSu Ineens unzanne neid va oo nhe SuzAfasc n e d g n u ri o ke k g Be scheid van icoo Daniëlle oAf n n o ic vaDnaniëlle Be kkering Afscheid g n i r e le Bekk Daniël

Milieubewust en haarscherp drukwerk ro t a t i e d r u k

Media

Rotatiedruk

Verspreiding

Rodi Rotatiedruk Visseringweg 40 1112 AT Diemen Postbus 150 1723 ZK Noord-Scharwoude +31 20 3980808 rotatiedruk@rodi.nl www.rodirotatiedruk.nl

TOPSPORT

Kids

Jouke Hoogeveen met dochter Keetie. ,,Ik voel me gezegend dat ik zoveel van haar mag meemaken.’’

‘Samen Sesamstraat kijken, heerlijk’ Hoe spannend was de bevalling voor jou? ,,Ons eerste kind, dat was best heel spannend. Een heel bijzondere ervaring. Het was ook best een pittige bevalling. Dat wilden we aanvankelijk thuis, maar op het allerlaatste

Topsportkids Wat gebeurt er met een sporter als hij of zij vader of moeder wordt? Hoe gaan ze met het ouderschap om en wat is de invloed op hun loopbaan als topsporter? In deze rubriek vertellen topsporters onbevangen over hun levens na de geboorte van een kind. In deze zesde aflevering Jouke Hoogeveen en dochter Keetie. Vader: Jouke Hoogeveen Geboren: 1 januari 1979 Sport: Schaatser bij De Haan Westerhoff Moeder: Femke Dochter: Keetie Geboren: 9 augustus 2014

moment moesten we toch naar het ziekenhuis. Was nog een pittig ritje in de ambulance. Maar het is hartstikke goed gekomen. Over paar maanden moet ze al naar school, en nu is ze druk aan het oefenen. Zo hard gaat het.’’ Veranderde er veel? ,,Als sporter en iemand die daarnaast ook werkt, had ik al niet zo heel veel vrije tijd, maar na de geboorte van Keetie was dat helemaal verdwenen. Dat is wat er in eerste instantie verandert. Je krijgt het een stuk drukker. Maar sinds Keetie er is, kan ik ook veel beter keuzes maken. Zij en Femke komen op de eerste plaats, daarna komt pas de rest. Dat geeft ook weer heel veel rust eigenlijk.’’ Is dat van invloed geweest op je sport? ,,Ik kan nu wel veel makkelijker ja of nee tegen iets zeggen. Ik weet waar ik het tegen moet afwegen. Dat heeft wel effect gehad. Vind ik zelf ook wel lekker. Vanuit mezelf ben ik namelijk heel flexibel en heel makkelijk. Ik fladder zeg maar alle kanten op. Sinds Keetie er is weet ik veel beter wat ik wel en niet wil.’’

Heb je nu meer rust in je topsportbestaan? ,,Ach, in principe heb je als topsporter al een vrij rustig en regelmatig leven. Ik ook. In die zin valt het wel mee. Maar ik vind het gewoon heel lekker om na de training thuis te komen en te ontspannen samen met ons kind. Even nog naar het speeltuintje te gaan, of een rondje door de buurt op de fiets. Juist omdat ik toch een paar dagen in de week met sport bezig ben en dan niet hoef te werken, zie ik haar ook veel. Daar voel ik me wel een beetje gezegend bij, dat ik zoveel van haar jonge jaren mag meenemen. Dat komt door het sporten eigenlijk. Ben ik blij mee. Veel mensen werken van negen tot vijf, eten een hapje en daarna gaan de kinderen naar bed. Da’s toch anders dan ze vaak hele dagen meemaken.’’ Wat zijn de momenten waarop jullie samen genieten? ,,Samen fietsen vind ik prachtig. Dat kan ze nu ook echt. We zijn vorig jaar in Heiloo gaan wonen, een stuk rustiger dan Amsterdam. We fietsen door een groene wijk, gaan lekker naar

het speeltuintje, of samen naar het strand. Ik vind het ook echt heerlijk aan het einde van de dag na het eten lekker op de bank samen Sesamstraat te kijken, en haar daarna naar bed te brengen. Dan begint voor mij ook echt de rust. Heerlijk.’’ Schaatst Keetie al? ,,Vorig jaar op Weissensee heeft ze een beetje heen en weer geschuifeld op dubbele ijzers. Vond ze hartstikke leuk. Maar dit jaar vond ze het maar koud met die harde wind erbij. En het hielp ook niet echt dat we het in de buurt probeerden en er bijna er doorheen gingen.’’ Wanneer ontroert Keetie je? ,,Daar heb ik wel iets moois. Net voor ik op het vliegtuig naar Zweden zou stappen, was één van de eerste keren dat ze naar school ging. Een moeder vroeg wat ze later wilde worden. Keetie keek heel bedenkelijk. Ze is nog maar drie hè. Daarna mompelde ze wat, en ik moest drie keer vragen wat ze zei. Zegt ze: ‘Grote zus’. Dat vond ik echt heel aandoenlijk. Ik stapte echt ontroerd het vliegtuig in daarna.’’

MAART 2018

Crispijn Ariëns (l) heeft afgezien met teamgenoot Marcel van Ham.

Bianca Bakker klopt Elma de Vries in de sprint.

Marathonschaatsers staan er gewoon in polair Luleå

Niet wijken voor extreme kou De KPN Grand Prix in Zweeds Lapland omschrijven in één woord? Dat was niet zo heel moeilijk. Koud! In Luleå daalde temperatuur zelfs tot kritieke waarden, maar de marathonschaatsers lieten zich daar niet door weerhouden. Dat leverde geweldige wedstrijden op. Ga er maar aan staan: schaatsen terwijl de thermometer maar liefst min 22 graden aangeeft. En dan gaan we het over de gevoelstemperatuur niet eens hebben. De Zweedse toeschouwers langs de kant keken elkaar verbaasd aan. Gingen die gekke Nederlanders serieus tientallen kilometers schaatsen? Jawel. Of zoals Crispijn Ariëns het zei: ,,Als er een wedstrijd is, dan koersen wij. Dat zit gewoon in ons als marathonschaatsers.’’ En dus werd er gereden. Drie dagen lang. Met op de eerste dag wel een ingekorte versie, omdat de extreme koude anders gevaarlijk zou worden voor het welzijn van de schaatsers. Tachtig kilometer voor de mannen, zestig kilometer voor de vrouwen. De winnaars? Crispijn Ariëns en de verrassende Bianca Bakker. De eerste klopte op de streep Gary Hekman, Bakker versloeg de op een zege jagende Elma de Vries. Erelijst Ariëns was vooral content met de invulling van een klein hiaat op zijn erelijst. Hij won al overal. Op kunstijs, op Oostenrijks natuurijs, en zelfs op Italiaans natuurijs. Maar die ene in Zweden ontbrak nog. ’’Je ziet dan Frank Vreugdenhil die hier wint, Jouke Hoogeveen,

Simon Schouten. Dan denk ik ‘verdorie, ik hoor ook in dat rijtje thuis’. Ja, dat vind ik mooi. Maar nu heb ik ‘m.’’ Bianca Bakker gokte in de finale van de vrouwen op het juiste paard. ,,Ik wist gewoon dat ik in de finale achter Elma de Vries moest blijven. Zij is altijd goed, rijdt altijd een superfinale. Dan is de keuze voor mij niet zo moeilijk’’, vertelde de rijdster van ZiuZ. Bakker sloeg vervolgens toe in de laatste meters. ,,Ik kon er nog net overheen.’’ Twee dagen later werd er op de uitlopers van de Botnische Golf een soort criterium gereden. ‘Een cowboyskoers’, omschreef Gary Hekman de wedstrijd over vijftig kilometer voor de mannen en veertig voor de vrouwen. De man uit Kampen rekende daar voor zijn team AB Vakwerk af met de demonen van dit seizoen, waarin het behoudens die ene zege in Heerenveen steeds maar niet wilde lukken. Opluchting Met een machtige sprint verloste Hekman zichzelf, zijn ploeg en coach Roy Boeve. ,,Een enorme opluchting’’, stelde Hekman onomwonden. ,,Want de teleurstelling zat de afgelopen weken heel diep. Weet je, als je kunt rijden met de instelling dat het mooi zou zijn om te winnen, dan komt het

MAART 2018

ook wat dichter naar je toe. Maar op een gegeven moment kwamen we in een fase waarin je móet winnen. Die druk leg ik vooral mezelf heel erg op, maar dan wordt het alleen maar moeilijker om te winnen. Gelukkig hebben we deze kans nu gepakt.’’ Dat dilemma hebben de vrouwen van mkbasics.nl dit seizoen nooit gehad. Daar was de vraag vooral wie het telraam bediende om het aantal zeges bij te houden. In Luleå kwam er weer eentje bij, op naam van Lisa van der Geest, die voor het eerst een zege boekte in Zweden. Maar makkelijk kwam die

zeker niet. ,,Het klinkt misschien gek, maar na die zestig kilometer van donderdag was ik helemaal niet moe, maar vandaag absoluut wel. Het aantal kilometers zegt in dat opzicht niet alles’’, vond Van der Geest. Ze had zelfs at ongemak overgehouden aan de eerste race in Zweden.,,Mijn hielen waren donderdag bevroren. Tegen kou kan je je wel kleden, maar mijn schaatsen zijn volledig van carbon. Eigenlijk niet gemaakt voor natuurijs. Vandaag was het voor mijn gevoel nog kouder dan donderdag. Afschuwelijk.’’

‘Iceman’ Gary Hekman breekt de ban voor AB Vakwerk.

KPN

Grand Prix

Frank Vreugdenhil (l) was de sterkste in de ﬁnale.

Lisa van der Geest op weg naar winst.

Ariëns en De Vries winnen klassement, zeges Vreugdenhil en Van der Geest

Pure heroïek in ﬁnale Grand Prix De finale van de KPN Grand Prix was precies zoals een finale op natuurijs moest zijn. In het hoge noorden van Zweden doorstonden de marathonschaatsers de ontberingen, maar gaan de overwinningen weer de boeken in als heroïsch. Frank Vreugdenhil en Lisa van der Geest waren de sterksten, Crispijn Ariëns en Elma de Vries wonnen het klassement van de Grand Prix. Na al twee dagen koersen op het zeeijs bij Luleå werd de finale de grootste beproeving voor de marathonschaatsers. Iets minder koud dan in de voorgaande dagen, dat wel. Maar ja, was is minder koud als het in plaats van min 22 nog maar min 16 is? Ook dat leverde prachtige beelden op van mannen met ijsbaarden, en vrouwen met de pegels aan hun paardenstaarten. Frank Vreugdenhil was de grote man op die laatste dag en bezorgde zo zijn team AB Vakwerk meteen weer een grote prijs. Hij was na 150 loodzware kilometers de sterkste. De slimste ook. De laatste die overbleef in een koers waarin eigenlijk iedereen die de finish haalde een held was. Vreugdenhil rekende zichzelf daar aanvankelijk niet bij. Wilde na honderd kilometer zelfs afstappen omdat het allemaal ‘niks’ was. Maar toen hem duidelijk was dat hij de finale kon rijden, ging er bij Vreugdenhil een knop om. ,,Ik heb al twee jaar niets gewonnen Dat vrat aan me, aan mijn karakter. Ik ben zó gretig om wedstrijden te pakken. Dat

we het als team doen, is mooi. Maar als je eenmaal aan winnen hebt geproefd, wil je dat regelmatig herhalen. Deze kans wilde ik mezelf daarom niet laten ontnemen. Dat had ik mezelf nooit vergeven.’’ Materiaalpech Lisa van der Geest had een dag eerder nog geoefend in winnen, en herhaalde dat in de finale. En dat terwijl het voor mkbasics.nl vooral de bedoeling was Iris van der Stelt aan de winst in het klassement te helpen. Maar zij viel uit met materiaalpech, waardoor Elma de Vries zeker was van de eindzege in de Grand Prix. Voor de finale een kopgroep van zes vrouwen over, waarbij Van der Geest dus inmiddels een eenling was. Dat motiveerde ook weer, stelde ze. ’’In mijn eentje tegen drie van Palet in de wetenschap dat Elma de Vries het groene pak al heeft. Tja, ik wilde gewoon niet dat ze de dubbel pakte. Ik weet dat ze afscheid neemt, maar we

doen niet aan cadeautjes. Elma de Vries en ik hebben de afgelopen twee jaar best in elkaars vaarwater gezeten, dan wil je dat uitvechten met de benen. En ik bleek nog net genoeg over te hebben om dat te winnen.’’ Elma de Vries pakte in Luleå de laatste hoofdprijs in haar lange loopbaan. Dat ze die prijs in het hoge noorden van Zweden dik verdiende, daarover bestond geen enkele twijfel. Ook niet bij De Vries zelf trouwens. ,,Kunstijs liep dit jaar niet zo lekker als vorig seizoen, op de Weissensee had ik ook echt moeite, maar hier was ik prima. Als je elke dag op het podium staat, zegt dat wel wat. Ik heb elke dag in de kopgroep gezeten, wedstrijden opengetrokken. Dat geeft me het gevoel dat ik hier echt de sterkste was.’’ Ergernis De sterkste over vier Grand Prixwedstrijden was ook Crispijn Ariëns, die tot zijn ergernis het einde van de laat-

ste wedstrijd niet haalde. ,,Ik had een plan waarin de laatste twee ronden belangrijk waren. Die laatste twintig kilometers zijn het zwaarst. Ik had me gespaard en hoopte in die ronden nog naar de kop te kunnen rijden. Maar de jury zette een streep door dat plan door ons twee ronden voor het einde uit koers te halen. Daar baalde ik echt van, en ik niet alleen. Later werd wel toegegeven dat die beslissing fout was, maar daar kopen we niets meer voor.’’ Zo moest de man van het zo succesvolle Okay Fashion & Jeans/Interfarms langs de kant toezien hoe de finale beslissend was voor zijn klassement. ,,Als Jordy Harink zou winnen, pakte hij het klassement. Gelukkig gebeurde dat niet. Ik heb dit klassement al eens gewonnen, maar als je zo dichtbij bent, wil je dat wéér.’’

Crispijn Ariëns wint voor de tweede keer de Grand Prix.

Elma de Vries (m), gelukkige winnares van de Grand Prix.

MAART 2018

Mannen, bedankt voor weer een mooi sportief seizoen! Namens alle trotse sponsors

van AB Vakwerk Schaatsteam

Oranje, lang geleden bij DSB.

Winnen op kunstijs, zoals zo vaak.

Elma de Vries ziet af in de sneeuw op de Weissensee.

In het pak van BAM.

Stoppen als marathonschaatsster, alleen nog mikken op WK Inline

Elma de Vries is klaar

In Zweden voegde Elma de Vries nog een mooie hoofdprijs toe aan haar rijkelijk gevulde palmares. Ze pakte daar de eindzege in de KPN Grand Prix, in het besef dat dit haar laatste grote prijs zou zijn. Elma de Vries verlaat het peloton en het is niet overdreven te zeggen dat dat een gemis is. Elma de Vries is één van de twee grande dames die na deze winter uit het marathonpeloton stapt, naast uiteraard Daniëlle Bekkering. Daarmee is de onthoofding van het damespeloton in relatief korte tijd compleet. Na eerst al vrouwen als Mariska Huisman, Foske Tamar van der Wal, Jolanda Langeland, Carla KetellapperZielman en Maria Sterk volgen dan nu de vrouwen die je mag beschouwen als de laatste van een generatie: De Vries en Bekkering. Tijd voor nieuwe vrouwen om op te staan, maar het gaat echt nog even duren voor die de statuur hebben van de toppers die nu afzwaaien. Maar het vertrek van Elma de Vries, deze

maand wordt ze 35 jaar, was aanstaand. Ze sprak er al vaak over, bekeek het van jaar tot jaar, maar vond het nu daadwerkelijk mooi geweest. Motivatie ,,Net als elk seizoen heb ik halverwege bekeken of en hoe ik verder zou moeten. Vorig seizoen was een prima jaar voor me. De eindzege in de KPN Marathon Cup gaf me nieuwe motivatie om nog door te gaan, in combinatie met een privésponsor die dat mogelijk maakte. Maar dit jaar is minder goed. Ik kan nog prima meedoen in het peloton en van waarde zijn voor mijn ploeg, dat wel, maar ik wil niet

het risico nemen dat ik in een seizoen beland waarin ik dat niet kan. Dan gooi ik voor mijn gevoel alles te grabbel wat ik heb gepresteerd en dat wil ik niet.’’ En Elma de Vries heeft heel wat gepresteerd in veertien seizoenen op het hoogste niveau. Nog maar een jaar geleden ging de rijdster van Palet Vastgoedonderhoud de wereld over. Haar val op de Weissensee, met de winst in de Alternatieve Elfstedentocht op slechts enkele meters afstand, werd in alle uithoeken van de wereld getoond. In een Duits sportprogramma werden er zelfs twintig minuten besteed aan een grondige analyse van ‘De Val’.

Veertig zeges Maar de loopbaan van Elma de Vries gaat veel verder dan dat ene moment en je zou de geboren Friezin er te kort mee doen alleen dat te herinneren. De rijdster van Palet Vastgoedonderhoud is één van de beste marathonschaatssters uit de historie van de sport, met liefst veertig overwinningen achter haar naam. Viervoudig winnares van de KPN Marathon Cup in diverse varianten, winst in de Alternatieve op de Weissensee, eindzege in de Greenery Six en meerdere zeges op Zweeds natuurijs. Op de langebaan had ze ook goede jaren. De voormalig wereldkampioene bij de junioren werd in 2010 nationaal allroundkampioene en kwam in datzelfde jaar op de Spelen in Vancouver uit op de tien kilometer.

Andere momenten Kenmerkend genoeg zijn het niet de overwinningen die Elma de Vries het meest zijn bijgebleven. ,,Dat zijn meer andere momenten, zoals de wedstrijd waarin ik me liet afzakken om mijn ploeggenoten Kitty Meeth en Karin Maarse op te halen, waarna die samen op het podium stonden. Of solo een gat van twee minuten dichtrijden in het ONK op de Weissensee, al was ik toen wel weer kapot in de finale. En die val van vorig jaar, tja, die hoort er ook wel bij.’’ Ze had, erkent De Vries, er best nog wel een jaartje aan vast kunnen plakken. Aan haar niveau ligt het niet. Maar ze wil ook graag het hoogste brevet halen als helikopterpilote. ,,Fulltime werken en schaatsen zou misschien samen kunnen, maar ik heb nu al moeite om alle trainingsarbeid te kunnen opbrengen. Dat wordt dan helemaal lastig. En ik wil niet gewoon maar een beetje meerijden.’’ Helemaal het einde van haar loopbaan is het straks trouwens niet. De Vries heeft ook een lange historie als inlineskater, en dat zet ze nog even door. ,,Dit seizoen is het WK in eigen land, en daar zou ik me heel graag nog voor willen plaatsen. Daar ga ik de komende maanden ook nog alles aan doen. Dat zou voor mij een geweldig afscheid zijn.’’ Het marathonpeloton gaat Elma de Vries missen.

Snelheid is alles voor Elma de Vries. In Zweden leefde ze zich uit op de sneeuwscooter. (Foto Neeke Wassenbergh)

MAART 2018

TEAM

ZiuZ

De jonge meiden van ZiuZ hebben lol in Zweden na de zege van Bianca Bakker. Vlnr: Kelly Schouten, Elsemieke van Maaren, Bianca Bakker, Chantal Hendriks en UPlus-rijdster Nynke Pellikaan.

Iedereen geniet bij team ZiuZ Met een grote lach bekeek Gerrit Baarda het tafereel op de Amsterdamse Jaap Edenbaan. ‘Zijn’ meiden van team ZiuZ toverden een heus treintje op het ijs. Dat moment was illustratief voor de ploeg: progressie op het ijs, trotse sponsor langs de kant. Een ruime week eerder was Baarda er niet bij. De oprichter van ZiuZ, een bedrijf dat hoogwaardige technologie ontwikkelt op het gebied van visuele intelligentie, moest de reis naar het hoge noorden van Zweden laten schieten. Maar daar, op het natuurijs bij Luleå, maakte team ZiuZ een nieuwe stap in de ontwikkeling, die toch al best hard gaat. Bianca Bakker won één van de drie Grand Prixwedstrijden. Leonie Lubbinge, de dit seizoen wegens een zwangerschap gestopte oud-rijdster, zag het gebeuren. Ze zag hoe die jonge Bakker de ervaren Elma de Vries aftroefde. ,,Prachtig’’, vond Lubbinge. ,,Die meiden hebben zelf nog niet eens door wat ze kunnen. Bianca ook niet. Maar als je in zo’n kopgroep mee kan en dan ook nog kunt winnen, heb je echt iets in je mars.’’

Open geopend Dat besef heeft Bianca Bakker (22) inmiddels zelf ook. De zege in de barre koude van Lapland, met temperaturen rond de min 23 graden, heeft haar ogen wel geopend. ,,Ik wist dat ik best wel goed was, maar dat kwam er nooit uit. Nu wel. Dat is voor mij de bevestiging dat ik goed bezig ben, dat we met het team goed bezig zijn. Ik heb best wel twijfels gehad, maar onze coach Valentina Berga-Belloni is altijd heel stellig. Dan zegt ze dat ik de snelste ben en dat de meiden voor mij rijden. Het vertrouwen dat je dan voelt, is geweldig.’’ In Zweden kwam mooi tot uiting hoe de vier jonge meiden van ZiuZ in een seizoen naar elkaar toe zijn gegroeid. Hoe ze samen hebben gebouwd aan iets moois. Podium voor de pas 21-jarige Elsemieke van Maaren, overwinningen van Bianca Bakker en Kelly Schouten (23). ,,We kenden elkaar niet

MAART 2018

goed toen we bij ZiuZ begonnen’’, vertelt Chantal Hendriks (23). ,,Wisten ook niet wat we moesten verwachten. Maar inmiddels zijn we een heel hecht team. Vriendinnen. We gunnen elkaar alles, willen werken met en voor elkaar. Dat is prachtig.’’ Treintje Dat was ook terug te zien in dat treintje op de Jaap Edenbaan. Opeens was het er. Gedurfd, maar georganiseerd en doordacht. ,,Valentina had dat het hele seizoen al in haar hoofd, maar geen wedstrijd leende zich ervoor. Uitgerekend de laatste wel’’, vertelt Bakker. ,,Het was superleuk dat we precies konden doen wat er besproken is. Geeft ook aan dat we gegroeid zijn in het seizoen.’’ Langs de kant zag Baarda het met genoegen aan. En niet alleen hij, maar ook de relaties die te gast waren. De geestdrift van Baarda is aanstekelijk, het succes van de ploeg aantrekkelijk. ,,De mensen worden daar enthousiast van. Dat vind ik hartstikke leuk en de dames ook. Voor de race leggen we wat uit over de sport, Valentina doet de

voorbespreking, en tijdens de wedstrijd vertel ik een beetje wat er gebeurt. Vinden onze gasten geweldig.’’ Ploegenprijs Zij zagen bovendien hoe het jonge team een prachtige prestatie leverde door als derde te eindigen in het ploegenklassement en ook met Kelly Schouten en Bianca Bakker derde en vierde te worden in het jongerenklassement. ,,Die ploegenprijs is geweldig’’, vindt Bakker. ,,Ook een mooie beloning voor het al het werk van Chantal Hendriks. We hebben dat met de hele ploeg gedaan en dan is het mooi daar met z’n allen te staan.’’ De toch al enthousiaste sponsor vindt het prachtig. ,,Dit was een fantastisch seizoen, waar ik heel erg van heb genoten’’, stelt Baarda trots. ,,Er staat nu echt een team. We gaan kijken of we de volgende stap kunnen zetten. Meer samen trainen bijvoorbeeld, of trainen met een herenploeg. En alle dames blijven, dat is geweldig.’’

ZiuZ-treintje op het zee-ijs bij het Zweedse Luleå.

DANIELLE

Bekkering

Recordwinnares Daniëlle Bekkering is na 21 seizoenen klaar

Afscheid van een marathonicoon Het afscheid dat Daniëlle Bekkering verdiende, kreeg ze niet. Het icoon van de marathon, de recordwinnares, vertrok in stilte. Niet op het ijs, maar thuis op de bank. Dat paste niet bij een loopbaan die alles kende, behalve de Elfstedentocht. Sport kent vele teleurstellingen, maar de manier waarop de loopbaan van Daniëlle Bekkering eindigde, was wel heel zuur. De 41-jarige marathonschaatsster had haar afscheid al aangekondigd, had her en der al wat bloemen ontvangen, maar wilde nog één keer knallen op Zweeds natuurijs. ,,Maar wel anders dan ik nu heb gedaan’’, stelt Bekkering met een minzaam lachje. Ze ging op het ijs van het NoordZweedse Luleå al in de eerste de beste koers keihard onderuit en brak daarbij haar sleutelbeen. Maar Bekkering is nog van het kaliber dat zich niet zo snel laat kennen. Ze krabbelde op, verbeet de pijn en reed de koers uit. Niet eens onverdienstelijk zelfs. Maar daarna kwam de pijn, en met de foto’s in het ziekenhuis ook de realiteit. Bekkering was klaar, een paar races eerder dan ze had gedacht. Pijn ,,Dat deed pijn, meer nog dan die breuk zelf’’, vertelt Bekkering, die de tranen niet kon bedwingen. ,,Dit is gewoon heel hard. Zo wilde ik niet stoppen. Niet na al die mooie jaren dan zo’n afscheid.’’ Stilte. ,,Gelukkig heb ik in Groningen een mooi afscheid gehad’’, zegt ze dan. ,,Dat ben ik alleen maar meer gaan waarderen.’’ Zo is het na maar liefst 21 seizoenen ineens over. Ruim honderd overwin-

ningen in zo’n beetje elke koers die je maar kunt bedenken, en liefst 62 op kunstijs. Dat record brak ze in november 2012. ,,Als jonge rijdster, net begonnen met marathonschaatsen, zag ik eens die 61 van Atje Keulen-Deelstra staan. Dat is toch niet te doen, dacht ik. En nu heb ik dat record zelf in handen. Onvoorstelbaar’’, stelde Bekkering destijds. Ze loopt nog één keer de ploegen door, en de mensen die een rol speelden in die jarenlange loopbaan. Wat was er mooi? ,,De Alternatieve op de Weissensee. Dat ene jaar voelde ik me zó goed, dat blijft me altijd bij. En het avontuur van de Alternatieve in Canada en Finland heb ik als fantastisch ervaren. Ik ben blij dat ik zo lang heb geschaatst dat ik ook Luleå nog heb meegepakt. Aan natuurijs heb ik toch de mooiste herinneringen. Al staan die twee NK’s natuurlijk ook hoog. Net als vijf keer ONK trouwens. Ach, eigenlijk is eentje uitkiezen onmogelijk.’’ En nu? ,,Ik heb mijn zusje beloofd een marathon te lopen. Moet in mei in Kopenhagen gebeuren, maar gezien mijn toestand wordt dat nog heel spannend. Ik blijf verder het management van een aantal ploegen doen.’’ Lachend: ,,En misschien dat ik heel stiekem nog een regionummer aanvraag.’’

Frisia (2007-2009) ,,Op deze foto won ik voor de eerste keer het NK op kunstijs, was in Assen. Een jaar later ging het in Heerenveen ongeveer net zo. Ja, ik moest lang wachten op die eerste titel. Kwam ook doordat ik een paar jaar bij Jenita Hulzebosch in de ploeg reed. Ik was voor het klassement, Jenita voor het NK. Maar dit jaar zat voor het eerst Janneke Ensing bij me in de ploeg. Dat liep hartstikke goed. Voor beide NK’s geldt dat ik die mede door heel goed ploegenspel met Janneke heb kunnen winnen. En het cirkeltje is rond, want nu rijden we weer met elkaar.’’ Zwart pak (2007) ,,Was na mijn breuk met DSB. Geen fijne periode, maar dingen lopen soms zo. Uiteindelijk ben ik naar Dirk Scheringa gestapt en heb gezegd dat hij mijn contract maar moest verscheuren. Deed hij niet. Hij kwam met het alternatief me te laten doorgaan met een Frisia-ploeg.’’ Diverse ploegen (2009-2018) ,,Waren er best wel wat, maar het is minder slecht dan het lijkt. Na Frisia kwam BTN De Haas/Onlineveilngmeester, en die besloten later de sponsornaam weg te geven aan het goede doel. Dat werd Make a Wish. Zelfde management, alleen ander pak. Twee jaar Renault, daarna

Okkinga. Daarvan had ik het idee dat mijn laatste ploeg zou zijn. Stopte Foske Tamar van der Wal er in december mee, en vijf minuten later de sponsor ook. Jammer. Daarna heb ik zelf nog een aantal keer iets opgetuigd. Eerst Koga, nu SpeelmanHaak.’’

Enkhuizer Almanak (1997-2002) ,,Mijn eerste ploegje. Daar heb ik echt marathonschaatsen geleerd. Ook mijn eerste overwinning geboekt trouwens. Dat was in Utrecht, de finale van de Greenery. Was een doorbraak. Ik had al wel eerder op het podium gestaan, maar dan ineens winnen, dat was wel supergaaf. Eigenlijk alleen maar goede herinneringen.’’ DSB (2002-2007) ,,Voornamelijk een heel mooie periode. Ik vond het geweldig mijn sport semiprofessioneel te kunnen bedrijven, en het ging steeds beter. Veel gewonnen in die jaren. Vijf keer het ONK op natuurijs, dat was een mooi rijtje. Ik was gaan marathonschaatsen vanwege het natuur-

ijs, aangestoken door de Elfstedentocht. Reed ik als shorttrackster de Noorderrondrit. Maar daarna bleef natuurijs lang uit. Eén van mijn eerste races won ik wel, op een baantje in Gieten. Heel bijzonder. Daarna kon ik in Oostenrijk ook aardig uit de voeten.’’

Daniëlle Bekkering in wat haar laatste wedstrijd bleek. ,,Zo afscheid nemen deed meer pijn dan die breuk.’’

MAART 2018

Lisa van der Geest wint in Amsterdam. Hier juicht Merel Bosma mee.

Simon Schouten triomfeert in de cupﬁnale op de Jaap Edenbaan. Op de achtergrond viert Sjoerd den Hertog zijn eigen feestje.

Simon Schouten en Lisa van der Geest winnen slotwedstrijd

Alles piept en kraakt in cupfinale De marathonschaatsers sloten het seizoen daar af waar ze dat ook begonnen: op de Amsterdamse Jaap Edenbaan. Dat was het eindstation van ruim vier maanden koersen, van zestien wedstrijden vol spanning en strijd. Op de altijd sfeervolle Jaap Edenbaan gooide het peloton nog één keer alles in de strijd. Dat viel niet mee. Alles piepte en kraakte na een loodzwaar seizoen dat met het onverwachte natuurijs in eigen land ook nog eens een pittig einde kreeg in de vorm van extra wedstrijden in Haaksbergen, Arnhem en Noordlaren. Na de krachttoer in Zweden moest opeens nog alles worden opgeladen, terwijl bij vrijwel iedereen de accu zo’n beetje leeg was. Scherpte eraf Dat was te merken ook. Er werd gestreden in Amsterdam, zeker. Maar de echte scherpte was er wel af bij schaatsers die snakten naar het einde van het seizoen. Juist in die zware fase kwam één man nadrukkelijk naar voren: Simon Schouten. Hij vestigde al de aandacht op zich met knappe overwinningen in Haaksbergen en Noordlaren, waar hij nog opvallend

fris oogde. Dat laatste bestreed Schouten. ,,Iedereen in het peloton lijdt’’, vertelde hij. ,,Ik ook. Maar het lijkt wel of ik toch net iets minder inteer dan de rest. Heeft misschien te maken met mijn achtergrond. Ik ben gewend altijd hard te werken, lange en zware dagen te maken. Het werk is pas klaar als het klaar is. En zo is het eigenlijk ook met marathonschaatsen.’’ Op de Jaap Edenbaan maakte Schouten daarom ‘gewoon’ weer deel uit van de kopgroep van vijf sterke mannen, met verder ploeggenoot Bob de Vries, Remco Schouten, Bart Swings en Sjoerd den Hertog. Het draaide uit op een sprint tussen Swings en Schouten. De Belg leek lang op weg naar zijn tweede zege van dit seizoen, maar zag in de laatste meters toch nog Schouten voorbij komen. ,,Ik liep geen goede laatste bocht’’, verklaarde Swings. ,,Dat gaf Schouten de gelegenheid om met meer snelheid uit die bocht te komen.’’

MAART 2018

Zo kon Schouten weer eens met gebalde vuisten over de streep komen. ,,Drie keer in een week, tja, dat gebeurt mij ook niet altijd. Maar als ik veel wedstrijden rijd, word ik meestal beter. En nu heb ik natuurlijk een beetje mazzel dat er na Zweden ook nog eens drie extra wedstrijden in Nederland bij komen.’’ Over zijn winnende sprint was hij duidelijk. ,,Ik kwam met meer snelheid uit de laatste bocht. Ik wist meteen dat het kat in ’t bakkie was.’’ Kunststukje Lisa van der Geest deed in Amsterdam waar ze dit hele seizoen al goed in is: winnen. Sterker, ze herhaalde het kunststukje waar ze het seizoen mee begon. De rijdster van mkbasics. nl schreef in oktober de ouverture op de Edenbaan op haar naam. Begin maart deed ze dat opnieuw. Daar tussenin: ook nog eens vier zeges in het cupcircuit. Dat maakt de Warmondse met winst in meer dan een derde van de wedstrijden de meest succesvolle rijdster in de Marathon Cup van dit seizoen.

Toch won ze het klassement niet. Dat ging naar ploeggenote Iris van der Stelt, die in de finale alles deed om Van der Geest aan de tweede plaats te helpen. Daarom trok ze de sprint aan, en eindigde ze zelf voor Beau Wagemaker als tweede. Kapot ,,Mooier kan eigenlijk niet’’, vond Van der Geest. ,,Dit is ook weer een bijzondere overwinning. We zijn zo kapot van de hele week. Hoe die meiden dan vandaag rijden om mij nog op het podium te krijgen, dat is echt geweldig.’’ De opmars van Van der Geest ging ten koste van ander anderen Emma Engbers, die bijna het hele seizoen virtueel op het podium stond in het klassement. Een valpartij zette een streep door haar kansen op de tweede plaats. ,,Ik werd even aangetikt en viel. Dat kan gebeuren, maar de timing was deze keer wel heel vervelend. Ik raakte te ver achterop en was eigenlijk meteen kansloos. Ja, dat is vreselijk balen’’, stelde Engbers, die nu zag hoe Van der Geest en Jade van der Molen op het podium Iris van der Stelt flankeerden.

KPN

Marathon

Iris van der Stelt wordt als cupwinnares geﬂankeerd door Lisa van der Geest (l) en Jade van der Molen.

Strijd om klassement in peloton wel aan slijtage onderhevig

Marathon Cup in prima handen Zestien wedstrijden lang streden de marathonschaatsers om de eindzege in de KPN Marathon Cup. Een grote prijs in de historie van de sport, maar niettemin een prijs die aan slijtage onderhevig lijkt. Dat doet overigens niets af aan de prestaties van Sjoerd den Hertog en Iris van der Stelt, die de boeken in gaan als de winnaars van dit seizoen. Het is een beetje een gek verhaal aan het worden met die Marathon Cup. Dat werd altijd beschouwd als de absolute hoofdprijs van het seizoen. Je moest er immers de hele winter goed voor zijn, en kon eigenlijk nergens een steek laten vallen. Maar de laatste jaren devalueert die cup als hoofdprijs toch ernstig. Niemand heeft vooraf nog als doel ‘de cup te winnen’. Het gaat om dagzeges, en dan maar zien wat er in het klassement nog gebeurt. Best begrijpelijk, omdat die dagzeges onmiddellijk publiciteit opleveren. Dagzeges tellen. Punten voor de cup ook, maar daar zie je nauwelijks iets van terug. Bovendien wordt het oranje leiderspak inmiddels eerder ervaren als een last dan als een eer.

Wie in het oranje rijdt, is zijn vrijheid in het peloton onmiddellijk kwijt. Meeslepend gevecht Zo kan het gebeuren dat strijd om de cup amper meer voorkomt. Zeker niet tot in de laatste wedstrijd. Bob de Vries – ooit verwikkeld in een fascinerend en meeslepend gevecht met Cédric Michaud – was er jaren al zeker van voor het einde van de competitie. Jillert Anema kon het zelfs maken om Ingmar Berga als leider in de laatste wedstrijd aan de kant te houden. Een ontknoping zoals vorig jaar, met bij de

mannen vier kanshebbers binnen 8,4 punten van elkaar en bij de vrouwen drie rijdsters binnen twaalf punten, komt zelden meer voor. Dat is jammer, maar misschien ook inherent aan het huidige format, waarin ploegen steeds groter worden en steeds meer ook elkaar lam leggen. Misschien moet je uiteindelijk die hele cup zelfs vergeten. Maar wat is dan het doel van de competitie? Feit is dat er iets moet gebeuren, anders is de glans van de Marathon Cup er straks helemáál af. Beloning Neemt niet weg dat Sjoerd den Hertog een zeer gelukkige en terechte winnaar is. De rijder van Okay Fashion & Jeans/Interfarms ziet de prijs zelf ook als beloning voor een uitstekend seizoen. ,,Ik ben echt heel constant geweest. Heb geloof ik twee keer niet in de top tien gereden, en toen werd ik elfde. Vanaf het moment dat ik in de tweede helft van het seizoen in het oranje kwam, wilde ik

daar ook voor rijden. Dat het dan uiteindelijk lukt, is super.’’ Dat de cup zou belanden bij zijn team stond vooraf al vast. Alleen Den Hertog en Crispijn Ariëns konden er nog aanspraak op maken. De kopgroep waar Den Hertog wel deel van uitmaakte en Ariëns niet, was beslissend. ,,We hebben niks afgesproken’’, vertelt Den Hertog. ’’Alleen dat we elkaar niet opzettelijk zouden flikken door hard weg te rijden of zoiets. Verder ging het gewoon om de dagzege en zouden we wel zien hoe het met de cup zou gaan.’’ Strategie Nog regelmatiger dan Den Hertog was Iris van der Stelt. De rijdster van mkbasics.nl stond in de cup liefst negen keer op het podium, waarbij ze drie overwinningen binnenhaalde. Van der Stelt was dan ook al voor de finale in Amsterdam zeker van de eindzege. En dat terwijl ook zij simpelweg de strategie hanteerde te rijden voor dagzeges. Slechts een enkele keer keek ze met een schuin oog naar het klassement. ,,Dat was echt op de momenten dat de concurrentie voor mijn gevoel te dichtbij kwam. Maar van die manier van rijden kon ik niet echt genieten. Ik wil kunnen aanvallen en rijden voor de overwinning.’’ Die tactiek bracht haar uiteindelijk de Marathon Cup, met ruime voorsprong op Lisa van der Geest en Jade van der Molen.

Sjoerd den Hertog koestert de cup in Amsterdam.

MAART 2018

AGU IS TROTS AGU IS TROTS KLEDINGPARTNER KLEDINGPARTNER VAN TOP TEAMS: VAN TOP TEAMS: • ELF NATIONALE SCHAATSPLOEGEN •• ELF NATIONALEOKAY SCHAATSPLOEGEN SCHAATSTEAM FASHION & JEANS •• SCHAATSTEAM FASHION & JEANS TEAM PORT OFOKAY AMSTERDAM •• TEAM OF AMSTERDAM HENK PORT ANGENENT-ORMER ICT SCHAATSTEAM • HENK ANGENENT-ORMER ICT SCHAATSTEAM

AGU IS TROTS KLEDINGPARTNER VAN TOP TEAMS: • • • •

ELF NATIONALE SCHAATSPLOEGEN SCHAATSTEAM OKAY FASHION & JEANS TEAM PORT OF AMSTERDAM HENK ANGENENT-ORMER ICT SCHAATSTEAM

AGU.COM AGU.COM

Meesters van de Wereld dineren bij Nachtwacht Het Rijksmuseum is een bijzondere plek. Maar de aanwezigheid van 43 grootmeesters uit het allround schaatsen voor een speciaal diner onder de Nachtwacht maakt het museum helemaal uniek. Al die voormalig wereldkampioenen allround kwamen speciaal naar Amsterdam om te dineren op die unieke locatie. Precies 43 grootmeesters tegen het decot van de Nachtwacht. Het diner werd georganiseerd

ter gelegenheid van de ISU WK Allround dat na 125 jaar weer terug was in Amsterdam, in het Olympisch Stadion. Allround kampioenen Sven Kramer, Ireen Wüst, Martina Sáblíková, Johann

Olav Koss, Anni Friesinger, Chad Hedrick, Kees Verkerk, Ivan Skobrev en vele andere kampioenen genoten van deze bijzondere entourage. Drievoudig wereldkampioen allround Ard Schenk (1970, 1971, 1972) was gastheer van de avond. In 1893 won Jaap Eden op het Museumplein in Amsterdam het eerste officiële ’Meesterschap der Wereld’ hard-

rijden op de schaats. Precies 125 jaar later is de ISU WK Allround terug in Amsterdam en wordt er door de organisatie een eerbetoon gebracht aan alle ‘Meesters van de Wereld’ die in de voetsporen van Jaap Eden zijn getreden. Extra bijzonder is dat het diner in het Rijksmuseum op steenworp afstand plaatsvindt van de plek waar Jaap Eden ooit zijn allroundtitel won.

Nico Brillen in Steenwijk levert brillen aan de beste schaatsers

Topsporters in ‘Theater van de Bril’ Hij praat eigenlijk nooit over zijn winkel. Nee, Nico Starrenburg heeft het bij voorkeur over zijn ‘Theater van de Bril’. Gevestigd in een prachtig Jugendstil-pand uit 1900 is dat de plek die veel schaatsers weten te vinden als ze op zoek zijn naar een bril. Nico Starrenburg startte zijn brillenzaak al in 1985, in het mooie Steenwijk. Daar is hij altijd gebleven, al kwamen er ook zaken in andere steden en dorpen. Al snel genoot hij enige bekendheid met de winkel. ,,Kwam vooral door Jacques d’Ancona, die ik al heel snel in de zaak had. Tja, Jacques d’Ancona was vermaard om zijn brillen en binnen no time was mijn winkel ook bekend in heel Nederland.’’

Van het een kwam het ander. Nico Brillen, is altijd geliefd gebleven bij bekende Nederlanders. En Belgen, want ook bijvoorbeeld Philippe Geubels weet Nico Brillen te vinden, alleen wel de vestiging van zijn zoon in Zwolle. Starrenburg zelf had toch altijd iets met sporters. En de sporters met hem. ,,Henk Angenent kwam hier in 1996 met zijn ploeg. Ik had de brillen gesponsord. Een week of wat

later won hij daar de Elfstedentocht mee. En Michel Mulder pikte vlak voor de Spelen zijn lenzen op. Die won ook prompt goud in Sochi. Je zou kunnen zeggen dat ik geluk breng.’’ Ook in het marathonpeloton is Starrenburg een bekende. ,,Ingmar Berga, die heb ik al heel lang in de zaak. Net als Gary Hekman. Trouwens, de hele ploeg van Okay komt hier. Net als Jannes Mulder, de speaker. Ik vind dat allemaal mooi, doe veel met sport. Niet alleen schaatsen, maar ook voetbal en wielrennen. En zelfs in de muziek.’’ Nico Brillen is vooral vermaard om

de ruime collectie van Oakley. Veel topsporters zweren bij het Amerikaanse merk, dat Starrenburg al lang geleden in de schappen had liggen. ,,Het heeft wel heel lang geduurd voor Oakley echt bekend werd, maar nu is het merk inderdaad heel populair. Mooi merk, met progressieve brillen, snel gevormd. Verder hebben we ook nog Nike, wat Adidas. En op sportgebied ook Gyron. Is iets goedkoper, maar wel een heel goede collectie.’’ Eigenlijk kan Nico Starrenburg nog maar één advies geven, en dat is dat je zelf maar eens moet komen kijken in het bijzondere pand in Steenwijk.

MAART 2018

ISOLERENDE

Folies

Vechtsebanen ‘warmer’ dankzij Tonzon IJsbanen zouden duurzamer moeten worden, zo vindt de KNSB. Daarom is onder meer aan het bedrijf Tonzon, dat handelt in verschillende soorten isolerende folies, gevraagd om voorstellen te doen voor energiebesparende maatregelen. Eén van de banen die hiervoor in aanmerking komt is de Vechtsebanen in Utrecht. Ton Willemsen, oprichter/directeur van Tonzon, ging naar de baan om te meten en te inventariseren. Samen met mensen van de technische dienst van de ijsbaan maakte Willemsen een rondje over het terrein. “Ik zag meteen dat er veel winst te halen is en er genoeg wegen zijn om energie te

besparen. Neem bijvoorbeeld de buizen van de verwarming. Daardoor vervoer je warm water warme lucht, dus als je die isoleert gaat er minder warmte verloren. Anders verlies je onderweg toch

al gauw een paar graden.” De buizen zijn inmiddels voorzien van folie en nu is het verlies aanzienlijk minder. “Maar er was nog veel meer te besparen. Bijvoorbeeld bij het warmteverdeelstation dat boven op het KNSB kantoor bij de Vechtsebanen staat. Ook daar kunnen we, door buizen beter te isoleren, het warmteverlies beperken.” Inmiddels is een medewerker van de ijsbaan door Tonzon opgeleid hoe de folies optimaal te gebruiken en worden er al ruimtes binnen in het gebouw aangepakt. “De kleedkamers bijvoorbeeld, waren altijd vrij koud en dus niet zo comfortabel voor het publiek. Zeker in de winter waren ze amper warm te krijgen. Na bestudering bleek dat ook in dat deel van het complex veel water warmte wordt rondgepompt. Door die leidingen met folie in te pakken en de wanden en vloer beter te isoleren blijft er nu meer warmte behouden. Dat geeft niet alleen prettig warmere kleedkamers, maar levert ook nog eens energiebesparing op: winst aan twee kanten, dus. En het kan allemaal nog beter, want er zijn meer, nieuwe wegen om energie te besparen. Zodat alle warmte die je opwekt beter en zonder temperatuurverlies op de plaats van bestemming komt. Dat zit hem in de opslag, het transport én de afgifte van die warmte. Veel radiotoren staan bijvoorbeeld tegen gevels aan. Dat is zonde, want dan gaat meteen al een deel van

de warmte verloren via de buitenmuur.” Ook op de ijsbaan zelf is mogelijk energie te besparen, daar wordt nog aan gewerkt. “Daarvoor moeten we onder de vloer kijken. Maar misschien kun je ook daar met beperkte middelen in slagen. Met 500 gram folie kom je al een heel eind. En dan komt er – bij wijze van spreken – geen vrachtwagen aan te pas. Soms kun je, als je op een andere manier denkt, een schijnbaar hopeloze situatie toch beter maken. Vooralsnog zijn we hier dus bezig met besparing bij de boilers en het transport, en we plaatsen sensoren om te zien wat er gebeurt nu we de radiotoren, muren en vloer hebben geïsoleerd.” Bij de Vechtsebanen is men zeer positief over de initiatieven en ideeën van Tonzon. Hoofd Technische Dienst Pieter Fokkema: “Tonzon is een sponsor van het shorttrack, maar kan zelf als bedrijf ook iets betekenen voor ijsbanen. Dat klonk goed, dus heeft een collega van Ton Willemsen hier voorgedaan hoe we met zijn folies kunnen werken. Bij het ketelhuis bijvoorbeeld gaat daardoor nu al minder warmte verloren. We zijn ook onder de vloeren van de kleedkamers geweest en daar willen we beter isoleren: daar gaan we komende zomer mee aan slag. Zo kunnen we energie besparen en dus duurzamer werken. En dat is waar we met z’n allen naar toe moeten.”

Ofﬁciële Oakley dealer

SPRING/SUMMER 2016

S U N / O P T I C A L C ATA LO G Steenwijk

Markt 24

052 15 12 280

Benieuwd naar de mogelijkheden? passion for sports

MAART 2018

+31 (0)524 562495 info@lorini-sports.com www.lorini-sports.com

SCHAATS

Fysiek

Met 3D spierrekken ben je in staat veel meer verkorte spiervezels te vinden

Wij zijn gemaakt om te schaatsen… In de serie ‘Wij zijn gemaakt om te schaatsen…’ behandelt Bob Stoker iedere keer een ander onderwerp als het gaat om schaatsen en je lichaam. Hij heeft tips en adviezen die van nut zijn voor elke schaatser, van recreant tot topper. Bob Stoker is als sportmanueel therapeut verbonden aan de AFP TopsportQliniek. In de schaatswereld is hij werkzaam voor het marathonteam Okay Fashion & Jeans en het IKO Schaatsteam.

3D Spierrekken Oh la la. Over zin en onzin van het rekken van onze spieren, in de sportsetting, is het laatste woord nog niet geschreven. Er zijn dus blijkbaar voor- en tegenstanders. En wanneer wij ons realiseren dat spierrekken en de effecten van het rekken zich rond onze pijngrens afspelen, zijn er al afhakers voordat wij er goed en wel aan zijn begonnen. Toch zijn er heel bruikbare ideeën om mee aan de slag te gaan. Wanneer wij de juiste doelen (spierverzorging en lenigheid) kunnen koppelen aan de 3 Dimensionale manier van spierrekken, wordt het waardevol voor schaatsers en skeeleraars. Wat is spierrekken? Spierrekken of stretchen is het uit elkaar brengen van de aanhechtingsplaatsen van de spier. De spier zelf, de pees en de andere weke delen die in de buurt liggen, worden gerekt. Er gaat op een gegeven moment pijn ontstaan en de spiervezels komen vervolgens in actie. Zij spannen aan en houden verdere beweging tegen. Regelmatig rekken zorgt ervoor dat al deze weke delen makkelijker rekbaar worden. Dit komt omdat het langer gaat duren voordat het pijn gaat doen. Je kunt de aanhechtingsplaatsen steeds wat verder uit elkaar bewegen, voordat de actieve spiercellen op de rem gaan trappen. Zo worden wij leniger. De lengte van de spier en pees veranderen niet echt. Zij worden alleen makkelijker oprekbaar. Een spier bestaat uit zeer veel spiercellen. Een spiercel is gelijk aan een spiervezel. Een gemiddelde spiercel heeft de dikte

van een menselijke hoofdhaar. Deze spiercellen liggen niet allemaal netjes naast elkaar. Een spier kan aan de ene zijde heel breed uitgewaaierd zijn en aan de andere zijde heel smal zijn (bilspieren). Dat vraagt om verschillende rekrichtingen van die spierbuik. Dat doe je met 3D spierrekken. Wat is 3D spierrekken? 3D spierrekken is het maken van rekbewegingen vanuit verschillende posities van de aanhechtingsplaatsen van de spier ten

opzichte van elkaar. De standaard rekoefening gaat uit van één houding waarin wij rekken. Bij 3D spierrekken wordt de spier gevarieerd gerekt door de stand/uitgangshouding van been of romp te veranderen tijdens de rekking. Even een voorbeeld: ik ga mijn hamstrings rekken. Dat doe ik staande met een gestrekte knie en met mijn voet op een verhoging. Vervolgens breng ik mijn neus richting de knie. Ik krijg een rekkend gevoel aan de achterzijde van mijn bovenbeen. Ik beweeg langzaam naar de eindstand, dit is op de grens waar lichte rekpijn aanwezig is. Vervolgens hou ik die stand 20 seconden aan. Tijdens de 20 seconden hebben de kortste vezels zich weten te ontspannen doordat verkorte spierelementen weer verder uit elkaar gaan bewegen. Tot zover de enkelvoudige spierrek. Nu ga ik 3D hamstrings rekken. Ik doe hetgeen wat boven beschreven is en vanaf het moment dat ik de lichte rekpijn ervaar ga ik wat toevoegen. Ik ga mijn been laten draaien tijdens de rekking. Eerst beweegt mijn been verder naar buiten en vervolgens helemaal naar binnen. Deze beweging vindt plaats in het heupgewricht. Ik doe dit heel rustig en op het moment dat zich

’een verkorte plek in de hamstring meldt’ doordat ik daar meer rekpijn voel, blijf ik daar even wachten. Laat de rekpijn afzakken en beweeg weer verder. (In dit voorbeeld van de hamstring hadden wij ook de stand van de romp kunnen laten veranderen, of zelfs beide). Spierverzorging Met het 3D spierrekken ben je in staat veel meer verkorte spiervezels te vinden en te bereiken dan met enkelvoudig rekken. Je hoeft daarvoor niet harder te rekken. 3D spierrekken biedt een goede manier om zelf aan je spieronderhoud/verzorging te werken tijdens het seizoen. Je houdt de souplesse die op dat moment mogelijk is in de spier, zo optimaal mogelijk. Lenigheid Welke spieren zijn van belang als het gaat om lenigheid? De heupbeweging bij het schaatsen en skeeleren is groot. Soepele bilspieren en bovenbeenspieren zijn gewenst. Het bol kunnen maken van de onderrug is technisch van groot belang. Soepele onderrugspieren zijn dan ook van groot belang. Net als andere grond motorische eigenschappen als kracht en uithoudingsvermogen heeft lenigheid een grote waarde, door het hele seizoen heen. Vaak is daar in de zomer wat extra tijd voor om aan te werken. Pak die kans!

MAART 2018

Inline

Topsport op de piste van Heerde. Komende zomer rijdt hier de wereldtop om de titels.

Oud-wereldkampioen Crispijn Ariëns: ‘Dit gaat zich uitbetalen’

WK Inline in eigen land boost voor sport

Nederland is de komende zomer host voor het wereldkampioenschap inline-skaten. Dat wordt in de eerste week van juli gehouden in zowel Heerde als Arnhem. Een betere timing voor het grootste inline-evenement ter wereld had er niet kunnen zijn, want de wedstrijdsport heeft het moeilijk in Nederland. ,,Dit is precies wat de sport nodig heeft’’, vindt Crispijn Ariëns. Het wereldkampioenschap werd voor het eerst gehouden al in 1937, in het Italiaanse Monza. Maar in al die jaren is het een primeur dat het WK plaatsheeft in Nederland. Het enthousiasme bij de Nederlandse inliners is begrijpelijk groot. Ook bij Crispijn Ariëns, zelf een vaste waarde in de top en altijd een kandidaat voor de medailles op de marathon. ,,Ik moet me natuurlijk nog wel eerst plaatsen’’, weerlegt Ariëns. ,,Maar het is waar. Mooier wordt het niet voor het inline-skaten. Een hogere eer dan het WK is er immers niet.’’ Het inlinen wordt veelal beoefend door atleten die ook toppers zijn in de schaatssport. Juist die combinatie maakt het samengaan niet altijd

mogelijk, weet ook Ariëns. ,,De laatste jaren was het WK steeds ver weg. China, Taiwan, Argentinië, Colombia. Dat is voor een schaatser eigenlijk niet te doen. Het evenement was namelijk ook steevast in september, en als schaatser kan ik die maand echt niet missen. Nu is het WK niet alleen in eigen land, maar ook nog eens in juli. Ideaal voor de schaatsers.’’ Beste inliners Ariëns verwacht dan ook dat de beste inliners straks namens Nederland aan de start staan. ,,Ik heb echt het idee dat een aantal rijders dat al min of meer gestopt was, of nauwelijks meer aan inlinen deed nu de wielen weer

WK van 1 tot 8 juli Het gecombineerde WK Inline-skaten wordt gehouden van 1 tot en met 8 juli op twee locaties. In Heerde vinden de baanwedstrijden plaats en in het centrum van Arnhem worden de wegwedstrijden zoals marathon en sprint afgewerkt. De verschillende freestyle onderdelen vinden eveneens plaats

op bijzondere locaties in het centrum van Arnhem. In Heerde – waar al vier keer een EK werd gehouden - wordt er drie dagen op de piste gereden, in Arnhem bestaat het programma uit drie dagen wegwedstrijden en één dag marathon.

MAART 2018

uit het vet haalt en het inlinen weer oppakken.’’ Meervoudig Nederlands kampioen marathon Gary Hekman kondigde inmiddels inderdaad al aan weer te gaan inlinen in een poging het WK te halen. ,,Precies, en zo zullen er meer zijn. Jongens als Jan Blokhuijsen en Koen Verweij, ik weet het niet. Het zou me niet verbazen als die ook weer van de partij zijn.’’ Nederland speelde in het verleden wel een rol in het WK, zij het over het algemeen bescheiden. Er waren wereldtitels, onder andere voor Crispijn Ariëns zelf, op de marathon. Michel Mulder pakte een titel op de 500 meter. Op de aflossing waren er wereldtitels voor de formaties met Manon Kamminga, Bianca Roosenboom, Irene Schouten en Elma de Vries, en voor Michel Mulder, Luc ter Haar en Mark Horsten. Breedtesport Maar het draait tijdens het WK niet alleen om topsport. Ook de breedtesport komt aan bod, met onder andere toertochten en clinics. ,,De toewijzing van het WK is een geweldige boost voor inline-skaten in Nederland’’, vindt Arie Koops, technisch directeur van de KNSB. ,,De sport ontwikkelt zich razendsnel en ik verwacht de populariteit door dit WK nog verder gaat toenemen. In samenwerking met de provincie Gelderland, Arnhem en orga-

nisator TIG Sports hebben we ons ten doel gesteld het grootste en beste WK ooit te organiseren.’’ Provincie De provincie Gelderland speelt een cruciale rol in het WK Inline, dat van 1 juli tot en met 8 juli wordt gehouden. De provincie is sportminded en zag in de mogelijkheid het wereldkampioenschap naar Gelderland te halen een grote kans. ,,Met het WK Beachvolleybal in 2015 en de start van de Giro d’Italia in 2016 is Gelderland in de voorbije jaren het decor geweest van prachtige internationale sport’’, stelt Jan Markink, gedeputeerde sport van de provincie Gelderland. ,,Het is fantastisch dat we dit jaar opnieuw een aansprekend sportevenement kunnen organiseren in de provincie, waarbij we dit evenement natuurlijk benutten om sport als leuke, gezonde en sportieve activiteit voor iedereen, jong en oud, op de kaart te zetten.’’ De boost voor de sport is hard nodig, denkt Crispijn Ariëns. Want de breedtesport mag dan mateloos populair zijn, de wedstrijdsport zit in het slop. ,,Er zijn nu aanpassingen gedaan, zoals het samenvoegen van de A- en B-rijders tot een groter peloton senioren. Dat is heel goed. Het maakt het peloton groter en het organiseren van marathons interessanter. Maar dit WK in eigen land werkt natuurlijk enorm mee. Dat gaat zich uitbetalen.’’

SKATE

Met wereldkampioenschap in eigen land inline-skaten op de voet volgen

In de zomer verder met SkateNL Wat je nu in handen hebt, is de laatste editie van SchaatsNL van dit winterseizoen. De ijsbanen gaan dicht, het ijs wordt gesmolten, of hooguit nog gebruikt voor ijsspeedway, zoals straks in Thialf. Veel schaatsers maken de overgang naar het inline-skaten. Wij ook. Deze zomer kun je het inlinen op de voet volgen via SkateNL. Met zes mooie edities van SchaatsNL hebben we een prachtige winter achter de rug. Het was een sprong in het diepe om een nieuw schaatsblad te lanceren in Nederland, en dat ook nog eens gratis. Maar de vele reacties hebben ons gesterkt in de overtuiging dat we iets goeds maken: een blad dat lezenswaardig is, en bovendien voor iedereen bereikbaar. Daar gaan we uiteraard volgend schaatsseizoen vol enthousiasme mee verder. Maar eigenlijk willen we in de zomer niet stoppen. Daarom gaan we door. Met SkateNL. Toppers SkateNL wordt een blad op dezelfde basis als zijn winterse broer. Gratis en boordevol mooie verhalen

over de inliners van Nederland. Niet alleen over de toppers, al hebben we er daarvan toch nog heel wat. De broers Michel en Ronald Mulder zijn altijd een geweldig uithangbord van de sport geweest, en zij zullen zich zeker richten op de wereldtitelstrijd in hun eigen achtertuin. Crispijn AriĂŤns, Ingmar Berga, Elma de Vries, Bianca Roosenboom, Manon Kamminga; allemaal sieraden voor de sport, die we straks mogelijk terugzien op dat geweldige mondiale strijdtoneel. Dat verdient aandacht. Maar die aandacht is er ook voor de liefhebber, voor de recreant die het heerlijk vindt om op een zomerse avond na het werk met de kop in een fijn briesje wat kilometers te maken. Toertochten, fysieke tips, info over materiaal; het is straks allemaal te lezen in SkateNL. Mis hem niet.

Passie voor skeeleren Passie voor schaatsen Passie voor ďŹ etsen

MAART 2018

UW WIELER/ SKEELER SPECIALIST

TWC Leo Smit Almereweg 41A | 1671 ND Medemblik | Tel. 0227 54 12 00

www.twc-leosmit.nl

MAART 2018

KALENDER Zaterdag 31 maart: Zondag 1 April 2018 Maandag 2 April 2018 Vrijdag 6 April 2018 Zaterdag 7 April 2018 Zondag 8 April 2018 Zaterdag 14 April 2018 Woensdag 18 April 2018 Vrijdag 20 April 2018 Zaterdag 21 April 2018

Zondag 22 April 2018 Woensdag 25 April 2018 Vrijdag 27 April 2018 Zaterdag 28 April 2018

Zondag 29 April 2018 Woensdag 2 Mei 2018 Donderdag 3 Mei 2018 Vrijdag 4 Mei 2018 Zaterdag 5 Mei 2018 Zondag 6 Mei 2018 Donderdag 10 Mei 2018 Vrijdag 11 Mei 2018 Zaterdag 12 Mei 2018 Woensdag 16 Mei 2018 Vrijdag 18 Mei 2018 Zaterdag 19 Mei 2018

Zondag 20 Mei 2018 Maandag 21 Mei 2018

Inline-skaten

KNSB Baan Comp 1 jeugd en sen Heerenveen Europa Cup 1 Trois Pistes Europa Cup 1 Trois Pistes Europa Cup 2 Lagos (Portugal) Europa Cup 2 Lagos (Portugal) KNSB Baan Comp 2 jeugd en sen Purmerend Europa Cup 2 Lagos (Portugal) Dave van Dam Cup Marathon 1 Amersfoort KNSB Baan Comp 3 jeugd en sen Haulerwijk Powerslide Inline Competitie 1 Haulerwijk Europa Cup 3 Geissingen (Dui) Europa Cup 3 Geissingen (Dui) Stouwdam Competitie 1 Staphorst Oomssport skeelercup 1 Maassluis Van Lingen Competitie 1 Zwaagwesteinde Dave van Dam Cup Baan 1 Purmerend Europa Cup 3 Geissingen (Dui) Oomssport Jeugdskeelercup 1 Puttershoek Free-wheel Inline Cup Oost 1 Doetichem Europa Cup 4 Gross Gerau (Dui) KNSB Marathon Cup 1 Oldebroek Europa Cup 4 Gross Gerau (Dui) Stouwdam Competitie 2 Wierden Dave van Dam Cup Baan en Marathon 2 Almere Europa Cup 4 Gross Gerau (Dui) KNSB Marathon Cup 2 Steenwijk Free-wheel Inline Cup Oost 2 â&#x20AC;&#x2DC;t Harde Europa Cup 5 / Holland Cup Heerde Europa Cup 5 / Holland Cup Heerde Oomssport Skeelercup 2 Den Haag Europa Cup 5 / Holland Cup Heerde Oomssport Skeelercup 3 Honselersdijk NK Baan/Weg 2018 Heerde NK Baan/Weg 2018 Heerde NK Baan/Weg 2018 Heerde Dave van Dam Cup Marathon 3 Veenendaal Powerslide Inline Competitie 2 Alteveer (Gr.) Oomssport Jeugdskeelercup 2 Honselersdijk Stouwdam Competitie 3 Genemuiden Dave van Dam Cup Baan 3 Amersfoort Europa Cup 6 Trois Routes Europa Cup 6 Trois Routes Europa Cup 6 Trois Routes NK Marathon 2018 Waarland

Woensdag 23 Mei 2018 Zaterdag 26 Mei 2018

Zondag 27 Mei 2018 Woensdag 30 Mei 2018 Vrijdag 1 Juni 2018 Zaterdag 2 Juni 2018

Zondag 3 Juni 2018 Donderdag 7 Juni 2018 Vrijdag 8 Juni 2018 Zaterdag 9 Juni 2018

Zondag 10 Juni 2018 Woensdag 13 Juni 2018 Zaterdag 16 Juni 2018

Zondag 17 Juni 2018 Woensdag 20 Juni 2018 Vrijdag 22 Juni 2018 Zaterdag 23 Juni 2018

Zondag 24 Juni 2018

Woensdag 27 Juni 2018 Zaterdag 30 Juni 2018

Free-wheel Inline Cup Oost 3 Staphorst Stouwdam Competitie 4 Deventer Oomssport Skeelercup 4 Rijswijk KNSB Baan Comp 4 senioren Wervershoof Oomssport Jeugdskeelercup 3 Ammerstol Free-wheel Inline Cup Oost 4 Apeldoorn Powerslide Inline Competitie 3 Ten Boer Europa Cup 7 Worgl (Oos) Europa Cup 7 Worgl (Oos) Stouwdam Competitie 5 Oldebroek Van Lingen Competitie 3 Heerenveen Dave van Dam Cup Baan en Marathon 4 Gouda KNSB Marathon Cup 3 Achterveld Europa Cup 7 Worgl (Oos) Free-wheel Inline Cup Oost 5 Deventer Oomssport Jeugdskeelercup 4 Lisserbroek Europa Cup 8 Gera (Dui) Europa Cup 8 Gera (Dui) Oomssport Skeelercup 5 Alphen aan den Rijn KNSB Baan Comp 4 jeugd en sen 5 Zwaagwesteinde Europa Cup 8 Gera (Dui) EK Masters 2018 Schenkon Zwitserland Powerslide Inline Competitie 4 Baflo Oomssport Skeelercup 6 Rotterdam KNSB Baan Comp 6 senioren Heerenveen Nationaal pupillen toernooi Purmerend Free-wheel Inline Cup Oost 6 Elden/Arnhem Dave van Dam Cup Marathon 5 Elden/Arnhem KNSB Marathon Cup 4 t Harde Internationaal skeelerweekend Haulerwijk / Wolvega Internationaal skeelerweekend Haulerwijk / Wolvega KNSB Marathon Cup 5 Staphorst Oomssport Skeelercup 7 Engewormer Dave van Dam Cup Baan 5 Nijkerk Internationaal skeelerweekend Haulerwijk / Wolvega Zuid-Hollands Kampioenschap Leiderdorp Free-wheel Inline Cup Oost 7 Eibergen Powerslide Inline Competitie 5 Nijelamer KNSB Baan Competitie 5 jeugd Medemblik Dave van Dam Cup Marathon 6 Utrecht

MAART 2018

Dai Dai Ntab, Nederlands Kampioen Sprint 2018

ZONDER ONDERSTEUNING BEN IK NERGENS Waarmee kunnen we jou ondersteunen? Niemand is tenslotte hetzelfde. Waar de één zoekt naar ondersteuning voor een betere concentratie, zoekt een ander dat voor sterkere spieren. Op zĳn beurt kiest Dai Dai Ntab tĳdens het schaatsseizoen voor de extra support van essentiële vitamines met het voordelige Plantina Winterpakket. Kĳk hoe Plantina jou kan ondersteunen op plantina.nl