WPG Indruk nr.2 2010 by Scripta Communicatie B.V.

WPG Indruk Personeelsmagazine van WPG Uitgevers

Nummer 2, 2010

Lef

‘Ik durf alles, maar niet in mijn eentje’ (Ploegsma)

V O O R W O O R D

Dag Karel angebaan-schaatsen. Als Belg had ik er eerlijk gezegd niet meteen een heel duidelijk beeld bij. Intussen is de metafoor die Karel graag gebruikt voor het educatieve uitgeefvak veel betekenisvoller geworden.

Karel werd op 16 september jongstleden op feestelijke wijze uitgezwaaid, na veertig jaar in de uitgeefwereld werkzaam te zijn geweest, waarvan de laatste acht als directeur van Uitgeverij Zwijsen. Het was een mooi afscheid. Ook omdat het langebaan-denken van Karel ervoor gezorgd heeft dat de toekomst al geruime tijd werd voorbereid. Hij mag er trots op zijn dat hij Zwijsen in uiterst bekwame handen overlaat en dat de digitale revolutie, die ook het educatieve uitgeven fundamenteel verandert, in Tilburg al enthousiast is omarmd en ingezet.

Persoonlijk vind ik het ook heel inspirerend om te zien hoe Karel het langetermijnperspectief van een educatieve uitgeverij slim wist te verenigen met een gezonde commerciële drive.

Dank je Karel, voor je wijsheid en je inzicht. Jouw lef ook om, zoals je het zelf zegt, ‘afscheid te durven nemen’. Overigens nog niet helemaal, want ‘op vraag’ van de WPG-directie blijft Karel verantwoordelijk voor ons pensioenfonds en gaat hij een aantal groepsprojecten aansturen.

Of er in Bretagne, waar hij nu vaker zal vertoeven, veel geschaatst wordt, weet ik niet, maar ik wens Karel en de zijnen daar en elders nog heel mooie tijden toe.

Koen Clement Algemeen directeur

‘Dank je Karel, voor je wijsheid, je inzicht en voor je lef’

i n h o u d

4 Rechten

Sommige boeken hebben meer dan één leven. Dit kan zijn in de vorm van een musical of bijvoorbeeld een ﬁlm. Prachtig natuurlijk om een boek voort te laten leven, maar hier horen wel goede afspraken bij.

12 Dubbelinterview

Zwijsen directeur Karel van de Pas neemt afscheid. Hij blikt vooruit en zijn opvolgster Anneke Blok kijkt terug naar wat ze van hem geleerd heeft.

16 Happinez passeert de grens

Happinez heeft een primeur. Het mindstyle magazine is het eerste van origine Nederlandse tijdschrift dat uitgegeven wordt in het buitenland.

Cover En verder... 2 Voorwoord

22 Passievol

8 De Bezige Bij

23 WPGast

Door Koen Clement Nieuwe adjunct-directeuren en tienjarig jubileum Cargo

10 Gecovered

De lefgozers van Ploegsma

15 Verhuisberichtje 18 België bundelt krachten Standaard Uitgeverij en WPG België verder als WPG Uitgevers België

Gevaarlijke hobby’s Zanger Gé Reinders

24 Covermodel Contest

Het gaat niet om bodybuilders, maar een wasbordje is mooi meegenomen

‘Lef’ is het thema van dit nummer. Met een gedurfde wirwar aan steunkleuren. Er is lef nodig voor afscheid nemen, je grenzen opzoeken en voor het beoefenen van bepaalde hobby’s. Het is ﬁjn als je deze spannende dingen niet alleen hoeft te doen. Vandaar de uitspraak van Ploegsma’s Mees Kees: ‘Ik durf alles, maar niet in mijn eentje’. In de volgende editie een nieuw thema, een bijpassende kleur en de inbreng van andere Lef WPG’ers.

WPG Indruk Personeelsmagazine van WPG Uitgevers

26 Mediapanel

WPG’ers recenseren nieuwe uitgaven

28 Beeldschoon

Een foto met lef

Nummer 2, 2010

‘Ik durf alles, maar niet in mijn eentje’ (Ploegsma)

1002 WPG Indruk 28-01 achter-cover.indd 1

08-09-10 09:35

WPG Indruk is het personeelsmagazine van WPG Uitgevers • Concept & Realisatie: Scripta Media, www.scripta.nl • Art direction en vormgeving: Studio Jaap van der Zwan • Redactie: Jan Bakker, Djoeke Barkey, Koosje de Beer, Dorine Boon, Janneke Herpers, Anke Werker, Patricia Wit • Medewerkers: Irma Dorenstouter, Evelyn Jongman, Willem van Leeuwen, Ruud Slierings, Irene Schoemakers • Fotografen / illustratoren: Viktor Arnolds, Kees Bennema, Milo, Robert Elsing, Joost Swarte, Sophie van Schouwen • Redactieadres: WPG Indruk, Herengracht 376, 1016 CH Amsterdam, e-mail: communicatie@wpg.nl • Traffic-coördinatie: Jacqueline Konermann • Lithografie: Grafimedia, Amsterdam • Drukwerk: Deltabach, Nieuw-Vennep

Tirza, Alleen maar nette mensen en Foeksia

Los van de verschillende papieren uitgaven functioneert een verhaal – of characters daaruit – vaak op meerdere ‘dragers’. Van tv-scherm of ﬁlmdoek tot en met apps en knuﬀels. Volop kansen om intellectueel eigendom uit te baten dus. Maar niet zonder goede afspraken. Tekst Ruud Slierings iet voor niks heet de afdeling die zich op Singel 262 bezighoudt met de rechtenexploitatie van WPG-publicaties ‘Rights & New Business’. In die naam zit precies besloten wat het is: wie beschikt over de rechten, kan content in nieuwe vormen aanbieden en verkopen. Met boeken de boer op. Geen bevlieging maar kernactiviteit, zoals de directie heeft duidelijk gemaakt. En dat niet alleen: om de belangen van de auteurs (en de uitgeverij uiteraard) te kunnen beschermen en exploiteren, is de afgelopen tijd extra kennis en ervaring in huis gehaald. Al die expertise is dus nu gebundeld in genoemde afdeling die zowel service verleent aan uitgevers als zelf actief werkt aan de verkoop van licenties.

N 4

Wat geef je weg?

De verkoop van rechten is op zichzelf een vrij standaard proces: afspraken maken met koper en auteur en die vastleggen in een contract. Maar wat daaraan voorafgaat en wat daar vaak op volgt, dáár liggen de kansen (en bedreigingen), aldus rechtenmanager Dania van Dishoeck: ‘De ene keer staan belangstellenden al snel voor een boek op de stoep, de andere keer gaat het initiatief van ons uit en proberen we partners voor het uitbaten van de film- of nevenrechten te vinden. Soms komt zo’n verzoek bij de uitgever binnen, een andere keer bij onze afdeling Rights & New Business. Belangrijk is dat we duidelijke afspraken maken, auteur, uitgever en de partij die de rechten wil kopen. Wat is de reikwijdte van de licentie, wat mag wel, wat niet? In een enkel geval investeert WPG mee in een project. Het kan ook zijn dat de rechten voor slechts een deellicentie worden verkocht en dat later bepaald wordt of er een vervolg komt.’ Talloze varianten zijn mogelijk dus. Maar hoe de afspraak ook luidt, deze komt altijd in een contract te staan. Voor de diverse soorten licenties – film, merchandise, buitenland – is er een modelcontract dat per situatie kan worden aangepast. Soms is dat een zware dobber, aldus Van Dishoeck: ‘Er zijn veel varianten mogelijk, het is ook maar net wat we willen weggeven. Soms wil de licentienemer veel dingen in één keer vastleggen, maar willen wij, of de auteur, dat liever gefaseerd doen. Een bioscoopfilm op tv vertonen is bijvoorbeeld wat anders dan de rechten voor een televisieserie verkopen. En voor het uitbrengen van een film op dvd gelden weer andere afspraken. Zo’n contract kan dus flink wat keren heen en weer gaan. Daarover adviseren de juristen van WPG ons.’

Tirza ‘Boeken zijn een schatkist voor ﬁlmproducenten die op zoek zijn naar te verﬁlmen verhalen.’ Tirza: gouden kans

WPG bevindt zich in een luxe positie, vindt Janny Nijhof, voorheen adjunctuitgever Nijgh & Van Ditmar, nu projectleider bij Querido: ‘Boeken zijn een schatkist voor filmproducenten die op zoek zijn naar te verfilmen verhalen. De juiste producenten van de juiste boektitels voorzien, daar moet je actief mee aan de slag gaan.’ Toen ze het manuscript van Tirza van Arnon Grunberg in handen kreeg, had ze snel door dat hier een mooie film in zat. Ze stapte naar een aantal producenten en had uiteindelijk de keuze uit vijf geïnteresseerde partijen. ‘Dat is prettig onderhandelen, want je krijgt alle plannen boven tafel: omvang van de productie, de beoogde regisseur en acteurs, de bandbreedte waarbinnen afgeweken kan worden van het boek.’ Alle opties overlegde ze met Grunberg, die – opvallend! – niet eerder met een boekverfilming te maken had gehad. Hoewel Grunberg er ‘een aardig bedrag’ aan overhoudt, is Nijhof, in overleg met hem, niet voor de hoogste bieder gegaan: ‘Het is zaak de kans van slagen van een productie goed in te schatten, en te voorkomen dat een boek jarenlang in optierechten vastzit. Aan de andere kant moet je, als de keuze is gemaakt, vertrouwen hebben in de producent met wie je afspraken hebt gemaakt. Arnon had er bijvoorbeeld geen behoefte aan zich met het scenario te bemoeien, maar is wel op de hoogte gehouden. Robert

Vuijsje is wel weer nauw betrokken bij het scenario van Alleen maar nette mensen. Dat goed afspreken is belangrijk, ook voor de producent want het zou de promotie van de film kunnen schaden als een auteur achteraf de verfilming van zijn boek bekritiseert.’ In september is Tirza de openingsfilm van het Nederlands Film Festival. Ongetwijfeld dient zich daarna een nieuwe markt aan voor het boek (waarvan in september ook de filmeditie verschijnt). Nijhof: ‘Er zijn al heel veel boeken verkocht. Maar bioscoopbezoekers zijn vooral jongeren die minder lezen. We zijn benieuwd wat de film bij hen teweeg gaat brengen. De inspanning die je verricht om een boek verfilmd te krijgen, is meer dan kostendekkend als je ziet wat voor promotiekansen dat voor het boek en de auteur oplevert.’

Foeksia: de klik Vergelijkbaar qua proces, maar toch anders in de uitvoering gaat het bij kinderboeken. Grote hypes rondom kindertitels zijn er zelden, maar met behulp van een film en/of merchandising – knuffels, stationery, cadeauartikelen – kunnen complete fantasiewerelden voor kinderen groeien. En een imperium rondom een ‘merk’, getuige bijvoorbeeld de ‘loopbaan’ van Kikker van Max Velthuijs. Van Foeksia de miniheks van Paul van Loon gaat in oktober de film in première. In de licentie is aardig wat vervat, aldus uitgever Manja Heerze: ‘Ook de merchandising ligt bij de filmproducent, in een apart contract, omdat we in het boek illustraties gebruiken en de film live action is. Als er merchandising komt, zal die op beelden uit de film gebaseerd zijn. Dat is

Alleen maar nette mensen ‘Auteur Robert Vuijsje is nauw betrokken bij het scenario’ niet altijd zo, want als er een film van een boek komt waarbij ons beeld leidend is, dan houden we de merchandising meestal buiten het filmcontract.’ De laatste jaren komt er meer belangstelling voor films op basis van kinderboeken. Dat een producent en de uitgever elkaar soms snel vinden, illustreert het verhaal rond de verfilming van Foeksia. Heerze: ‘Het is vaak een kwestie van zelf de boer op gaan. Bij Foeksia lag dat anders. Producent en regisseur Johan Nijenhuis benaderde ons: hij las Foeksia voor aan zijn dochter en vond het zo’n leuk verhaal dat hij het wilde verfilmen. Dan heb je gelijk een goede klik. Die liefde voor het boek zie je terug in de film, die is heel persoonlijk. Paul van Loon is er erg blij mee en nauw bij de productie betrokken geweest. Hij speelt zelfs een rolletje in de film.’

Houdbaarheid verlengen

Marktpotentie genoeg dus, zo links en rechts. Ook A.W. Bruna heeft onlangs een medewerker aangetrokken die zich uitsluitend bezighoudt met auteursmanagement. Daar valt ook het verkopen van vertaalrechten onder. Het is een vrij nieuwe tak van sport, omdat de uitgeverij pas weer een jaar of vijf ﬁctie van Nederlandse auteurs uitgeeft. Op non-ﬁctiegebied is er al langer sprake van auteursmanagement, naast

n betreft de verkoop van vertaalrechten dat bijvoorbeeld het bewerkstelligen van lezingen, columns of presentaties. Volgens Steven Maat, uitgever ﬁctie, liggen er op beide vlakken kansen, mits je zorgt voor een goede match: ‘Naar ons idee is een auteur meer dan de schrijver van een boek. We gaan met een auteur om de tafel en maken een sterkte-zwakteanalyse. De een past prima in het lezingencircuit, de ander beter op televisie. Voor auteurs op het gebied van populaire psychologie en spiritualiteit bijvoorbeeld, die zich bezighouden

Rights & New Business De afdeling bundelt namens Querido/Nijgh/ Athenaeum en Leopold/Ploegsma de kennis op het gebied van rechten, nevenrechten en innovatieve projecten. Dat betekent dat de zes medewerkers (deels parttime) zich bezighouden met traditionele rechtenverkoop, zoals buitenlandse rechten, filmrechten, televisierechten, schooluitgaven, luisterboeken, merchandising, doorpublicaties en beeldbanken van tijdschriften. Daarnaast is er het sterk groeiende gebied van de nieuwe media en apps (smartphones, iPad, animaties). Het derde aandachtsgebied zijn de zogenaamde bijzondere projecten, zoals de uitgave van het tijdschrift Dolfje Weerwolfje en de Pluk-tentoonstelling in Madurodam.

Foeksia ‘De liefde voor het boek zie je terug in de ﬁlm, die is heel persoonlijk’ met het motiveren en inspireren van mensen, benaderen we bedrijven voor lezingen of workshops. In sommige situaties kun je daar dan wellicht weer een speciale boekuitgave aan hangen.’ Maat heeft gemerkt dat auteurs – die zich overigens steeds vaker door een agent laten vertegenwoordigen – deze actieve rol van de uitgever waarderen: ‘Wij zijn gespecialiseerd in het uitgeven van boeken, maar daarnaast willen we een auteursnaam te gelde maken. Een boek heeft een beperkte houdbaarheid. Wij willen graag een langduriger relatie met de auteur aangaan, de auteur veel breder van dienst zijn en daar een aantrekkelijk verdienmodel aan koppelen. Voor de auteur en voor ons.’

Relatie met auteur Het boek is dus nog altijd de spin in het web, maar dat web wordt steeds groter, groeit bijna letterlijk uit tot een world wide web. Dat roept de vraag op of het risico op misbruik en fraude niet te groot is. Heerze kan erover meepraten: ‘Voordat De Griezelbus in de bioscoop draaide, rouleerden er al illegale kopieën. Dat is vooral het probleem van de ﬁlmproducent – de boekuitgever lijdt daar niet echt onder – maar je hebt dan bijvoorbeeld ook geen grip op de leeftijd van de kijker. Het is dus wel een zorg.’ Als de uitgever schade oploopt door misbruik van een

Fotograﬁe Viktor Arnolds

licentie, dan kan Juridische Zaken van WPG ingeschakeld worden. Volgens Van Dishoeck is het vooral ook een kwestie van de vinger aan de pols houden: ‘Dat is soms lastig omdat je weinig zicht hebt op wat er met een verhaal of ﬁlm gebeurt, maar het zijn rechten die we met z’n allen moeten verdedigen en bewaken.’ Volgens Maat moet je er daarom voor zorgen dat je snel op nieuwe situaties kunt inspringen: ‘Aan e-books bijvoorbeeld kleven allerlei risico’s, maar juist daarom moet je dicht op nieuwe ontwikkelingen zitten, en je er niet voor afsluiten. De werkelijke bedreiging zit ’m niet in de verspreiding van illegale kopieën of downloads, die zit veel meer in slechte communicatie en afstemming met auteurs. Een transparante relatie met de auteur, dat blijft de basis voor succes.’

Medewerkers Rights & New Business Rechtenmanagers Dania van Dishoeck en Emile Op de Coul zijn verantwoordelijk voor innovatieve projecten en (neven)rechtenverkoop. Luciënne van der Leije is naast rechtenmanager verantwoordelijk voor de coördinatie van de afdeling. Ondersteunende werkzaamheden worden verricht door Ruby Whitmore, Michelle Bot, Jenny Schreuder en Carlo Splint.

Nieuwe vleugels De Bezige Bij

De organisatiestructuur binnen De Bezige Bij is dit voorjaar ﬂink veranderd. Drie adjunct-directeuren, allen al langer werkzaam bij de uitgeverij, nemen enkele van de directietaken over van directeur-uitgever Robbert Ammerlaan, die zijn functie blijft bekleden, maar meer de handen vrij krijgt om de initiatieven van WPG in België verder te ontplooien samen met de Belgische collega’s. Tekst Koosje de Beer, fotograﬁe Sophie van Schouwen e keuze om de directie van De Bezige Bij uit te breiden met drie adjunct-directeuren uit eigen gelederen volgt op het moment dat Hans Nijenhuis dit voorjaar besloot terug te keren naar NRC Handelsblad. Nijenhuis was sinds april 2009 operationeel directeur van De Bezige Bij en de beoogde opvolger van directeur Robbert Ammerlaan. ‘Zijn terugkeer naar de dagbladenwereld kwam voor ons niet helemaal als een verrassing’, zegt Pieter Swinkels, verantwoordelijk binnen De Bezige Bij voor Uitgeverij Cargo en Oog en Blik en daarnaast een van de nieuw aangetreden adjunct-directeuren. ‘Hans was uiteindelijk toch meer een krantenman. Voor ons viel door zijn vertrek deze nieuwe structuur met drie adjunct-directeuren op zijn plek. Francien Schuursma, Anne Schroën en ik kennen De Bezige Bij van binnenuit en onze benoeming wordt door alle medewerkers breed gedragen.

Sterk door diversiteit Met drie nieuwe mensen in de top van De Bezige Bij zijn alle disciplines binnen de uitgeverij evenredig vertegenwoordigd. Pieter Swinkels werkte als hoofdredacteur van de vertaalde literatuur en uitgeverij Cargo al bijna vijf jaar bij De Bezige Bij,

Francien Schuursma, al elf jaar hoofd Publiciteit en Promotie, krijgt Algemene Zaken en de nieuwe portefeuille Auteursmanagement erbij, en Anne Schroën, sinds zes jaar hoofd Verkoop en Marketing, zal nu tevens verantwoordelijk zijn voor Productie, Bureauredactie en P&O. Swinkels: ‘Kijkend naar de toekomst van uitgeverijen in Nederland, denk ik dat we met een brede directie een goede keuze maken. De uitgeverswereld verandert snel. Een antwoord op deze ontwikkelingen ligt in een goede samenwerking tussen alle takken van sport binnen het uitgeversvak.’ Als voorbeeld van de naadloze samenwerking tussen de verschillende disciplines noemt Swinkels Eten, bidden, beminnen van Elizabeth Gilbert. De schrijfster brak drie jaar geleden met deze titel – een autobiograﬁsch en spiritueel reisverhaal, waarvan wereldwijd miljoenen exemplaren zijn verkocht – internationaal door. Swinkels: ‘We waren ervan overtuigd dat dit unieke boek veel mogelijkheden had als het precies goed werd uitgegeven. Er was een ijzersterk Amerikaans omslag, maar we hebben een eigen en mijns inziens vernieuwend concept ontwikkeld dat we niet alleen in het omslag, maar in de gehele aanpak hebben uitgewerkt. Achteraf kan ik, niet zonder trots, zeggen dat we een trend hebben

gezet en dat Gilbert tot een icoon is uitgegroeid. Het idee achter het omslag wordt bijvoorbeeld nu door andere uitgevers gekopieerd.’

Deze afdeling zal volgens Swinkels adequater dan voorheen kunnen voldoen aan de wensen van de verschillende auteurs. ‘Het auteursbelang is ons belang, daar geloof ik heilig in. De auteur die zijn boek gewoon geredigeerd wil hebben en niet op de voorgrond wil treden, kan op ons blijven rekenen. Aan de andere kant kunnen wij met deze nieuwe discipline de auteurs die wel de mogelijkheden willen benutten om naar buiten te treden, beter op maat bedienen.’ Daarbij kan een afdeling auteursmanagement beter inspelen op de radicale veranderingen in het uitgeversvak. ‘De uitgeverij wordt een soort “hub” van waaruit auteurs samen met ons voor de juiste exploitatievormen en platforms kunnen kiezen’, zegt Swinkels. ‘Ik ben daar niet bang voor. Integendeel! Het dwingt ons als uitgever om transparant met auteurszaken om te gaan en inzichtelijk te maken wat we als uitgever doen voor onze auteurs. Het uitgeefproces is in dertig, of eigenlijk driehonderd jaar, niet wezenlijk veranderd. Daaraan komt nu een einde. Maar lezen is een basisbehoefte, en mensen kunnen niet zonder verhalen. Daar ligt onze toekomst.’

Talent in al zijn facetten Diversiteit is volgens de nieuwe adjunct-directeur ook essentieel om als uitgeverij in de toekomst aan de top te blijven. Want door de komst van nieuwe afzetkanalen buiten de boekhandel en mobiele platforms zoals internet en e-books, zal het takenpakket van de uitgever drastisch veranderen, verwacht Swinkels. ‘Lezers zullen steeds vaker op nieuwe manieren verhalen tot zich nemen met grote gevolgen voor het publicatietraject. Nu is een uitgeefproces vaak nog lineair: de schrijver klopt met zijn manuscript bij ons aan en als wij erin geloven, zullen wij hem als auteur begeleiden en er uiteindelijk voor zorgen dat zijn boek op de markt komt. Dit proces wordt complexer. In de toekomst zal de uitgever steeds vaker optreden in een allesverbindende rol als agent, redacteur, verkoper, coach en impresario die verantwoordelijk is voor het ontwikkelen en uitbaten van datgene waar het in de kern om gaat: het unieke creatieve talent van de auteur. Daarom ben ik erg blij met de beslissing dat Francien Schuursma een aparte afdeling Auteursmanagement gaat opzetten. Zij geniet veel vertrouwen bij de auteurs en kan als geen ander die verbindende rol spelen.’

Pieter, Anne en Francien

Uitgeverij Cargo is in 2000 door Robbert Ammerlaan opgericht als imprint van De Bezige Bij om spannende boeken en populaire, literaire fictie een eigen platform te bieden. Verschillende toonaangevende crime-auteurs hebben bij Cargo een stevige plek in de markt veroverd, onder wie grote internationale namen als Karin Slaughter, Michael Robotham en Jo Nesbø, en Nederlandse auteurs als Tomas Ross, Willem Asman en Roel Jansen. Naast spannende boeken geeft Cargo ook verhalende en inspirerende literaire fictie en non-fictie uit. Pieter Swinkels: ‘Cargo heeft altijd dankbaar gebruikgemaakt van de naam en faam van De Bezige Bij maar is nooit een commerciële formule-uitgeverij geworden. Door eigenzinnige uitgeefkeuzes te maken is het ons gelukt om Cargo een eigen karakter te geven waardoor zeer verschillende auteurs als Paolo Giordano (De eenzaamheid van de priemgetallen), Rupert Isaacson (De paardenjongen) en Karin Slaughter met veel succes naast elkaar in het fonds zitten. Het leidt intern regelmatig tot stevige discussies, en er is soms wat lef voor nodig, maar het heeft Cargo wel gebracht waar het nu is.’

De Bezige Bij

10 jaar uitgeverij Cargo

De drie nieuwe adjunctdirecteuren werken al geruime tijd bij De Bezige Bij. Pieter Swinkels is na zijn postdoctorale studie in Ierland en een loopbaan bij uitgeverijen Meulenhoff en Querido bijna vijf jaar geleden bij De Bezige Bij begonnen. Anne Schroën werkt nu zes jaar bij De Bezige Bij als hoofd Marketing en Verkoop. Daarvoor werkte ze bij de CPNB, J.M. Meulenhoff en de uitgeverijen Contact, Atlas, Augustus en L.J. Veen. Francien Schuursma werkte na haar studie Algemene Literatuurwetenschappen in de ﬁlmwereld voordat ze elf jaar geleden bij De Bezige Bij in dienst trad als hoofd Publiciteit en Promotie.

gecovered: ploegsma

WPG Indruk Personeelsmagazine van WPG Uitgevers

Nummer 2, 2010

Lef

‘Ik durf alles, maar niet in mijn eentje’

Mees Kees, de hoofdpersoon rsoon uit het kinderboekenweekgeschenk durft alles, maar niet in zijn eentje. Uitgeefster Martine Schaap, schrijfster Mirjam Oldenhave, nhave, illustrator Rick de Haas en Mees Kees zelf over lef.

(Ploegsma)

Tekst Mees Kees, Mirjam Oldenhave, Martine Schaap, Rick de Haas, fotograﬁe: Robert Elsing 1002 WPG Indruk 28-01 achter-cover.indd 1

08-09-10 09:35

Afwijken

‘De De combinatie “iets eng vinden” en “lef htig, vooral bij kinderen. Ik was laatst hebben” vind ik prachtig, reen was totaal eensgezind over een in een klas, iedereen bepaald – heftig – onderwerp, maar één meisje zei: “ ozend en met hoge schoudertjes, “Dat vind ik niet.” Blozend aal niet afwijken. Maar ze vond ze wílde helemaal het, dus ze zei het. Dat meisje heb ik meteen ie wordt vandaag of morgen “opgeslagen”. Die hoofdpersoon van een boek. Misschien gaan al ver lef. Nog gewaagder: alle mijn boeken wel over ken gaan in wezen over lef.’ kinderboeken

Mirjam Oldenhave schrijft voor kinderen van v verschillende leeftijden. Haar boeken werden zes ederlandse Kinderjury. keer getipt door de Nederlandse Maar Mirjam staat ook regelmatig op de eelt accordeon in een planken. Ze zingt en speelt b band. En toert dit najaarr door het land met de spetterende Mees Kees Show!

Pushen

‘Ik durf alles maar niet in mijn eentje. Alle grote stappen in mijn leven zet ik altijd onder dwang. Tot nu toe moest mijn moeder me vaak pushen om iets te ondernemen. Tegenwoordig moet ik van mijn klas, groep 6b, veel d dingen doen. Bijvoorbeeld: ik ben verliefd op Marie Louise i durfde dat niet te zeggen. Toen is de hele klas met mij Mulders. Maar ik naa het park om haar om verkering te vragen.’ meegegaan naar Mees Kees is 19 jaar, stagiair in groep 6b en hij woont bij zij zijn moeder. Zijn hobby’s zijn ggamen en Asterix lezen. hond Harley, die op commando kan boeren. Hij heeft een hond,

Gok

‘Ik wil dingen doen en maken die ik belangrijk vind, het liefst alléén maar. Voor een freelancer is dat lastig, het betekent dat ik tegen sommige opdrachten nee moet zeggen, terwijl het toch een gok blijft of dat ﬁnancieel wel verstandig is. Gelukkig is er altijd wel iemand in mijn omgeving die me, desnoods onder dwang, de goeie richting opduwt. Wat dat betreft vind ik de illustratie van Mees Kees die wordt “opgeduwd” veelzeggend.’

Rick de Haas is illustrator. Hij begon met non-ﬁctie, nu illustreert hij vaker ﬁctie. Ook schrijft hij tegenwoordig zijn eigen verhalen, zoals in de prentenboeken over het jongetje Elmo. Rick maakt de tekeningen bij het kinderboekenweekgeschenk Mees Kees in de gloria.

Teder laag je

‘Ploegsma bestaat ruim een eeuw, Mirjam en ik maken al dertien jaar samen boeken, maar Mees Kees is relatief jong: vier jaar geleden verscheen hij voor het eerst. In Mees Kees komt prachtig samen wat deze auteur in huis heeft, de boeken hebben een grote grapdichtheid, maar er zit ook een mooi, teder laagje onder. De bestellingen van de boekhandels getuigen van vertrouwen en lef, in de Kinderboekenweek gaan 434.000 exemplaren van Mees Kees in de gloria als geschenk het land in… Geniet ervan!’ Martine Schaap is kinderboekenuitgever, startte met de eerste Dikkie Dik en gaf bij Van Holkema & Warendorf Carry Slee en Jacques Vriens uit. Nu is ze uitgever van Ploegsma, onderdeel van Singel 262. En werkt ze met auteurs als Caja Cazemier, Sanderijn van der Doef en Marjon Hoffman.

Ploegsma geeft dit jaar het Kinderboekenweekgeschenk 2010 uit. Dit is het boek Mees Kees in de gloria van Mirjam Oldenhave met illustraties van Rick de Haas. De Kinderboekenweek 2010 heeft als motto: De Grote TekenTentoonstelling. Of te wel, beeldtaal in kinderboeken. De 56e Kinderboekenweek gaat 6 oktober van start en duurt tot en met 16 oktober. Webadressen: www.ploegsma.nl www.mirjamoldenhave.nl www.meeskees.nl

Nieuwe directeur voor Zwijsen

veranderingen Zoveel interessante ontwikkelingen in het uitgeversvak en dan toch vrijwillig het stokje overdragen. Dat is lef hebben. ‘Dat valt wel mee. Voor mij is het een logische stap. Zowel de organisatie als mijn opvolger is er klaar voor. Het is goed zo.’ Tekst Irma Dorenstouter, fotograﬁe Robert Elsing

Aldus scheidend directeur Karel van der Pas. In september draagt hij zijn taken als directeur van Zwijsen over aan adjunct-directeur Anneke Blok. WPG Indruk vroeg hen het hemd van het lijf. Zij kijkt terug op wat ze heeft geleerd van haar mentor. Hij blikt vooruit.

Anneke:

‘In 2000 leerde ik Karel kennen. Ik solliciteerde toen bij de krant De Gelderlander, als marketingmanager. Hij was daar algemeen directeur.’ Karel vertrekt twee jaar later naar Zwijsen en Anneke blijft op haar post. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en Karel benadert haar voor de functie als manager marketing & sales bij Zwijsen. ‘Ik ben in september 2004 begonnen bij Zwijsen.’ Al snel wordt ze in het diepe gegooid. ‘Door onverwachte gezondheidsproblemen van Karel hebben de uitgevers en ik hem in die periode veel waargenomen.’ Omdat het zich laat aanzien dat de gezondheidsperikelen niet een-twee-drie zijn opgelost, besluiten Karel en de toenmalige WPGdirecteur Pieter de Jong om een tweehoofdige directie

in te stellen voor Zwijsen. Dit om de continuïteit en stabiliteit van de uitgeverij te waarborgen. ‘In 2007 werd ik adjunct-directeur.’

Karel:

‘Na mijn militaire dienstplicht moest ik aan het werk. Marketing was het helemaal in die tijd en ik kon kiezen uit twee banen: of als trainee bij Shell of als marketingassistent bij Malmberg. Als Brabander koos ik uiteraard voor Malmberg, want dat was in Den Bosch. Ik ben dus eigenlijk bij toeval in het uitgeversvak terechtgekomen.’ Hij raakt heftig besmet met het uitgeversvirus. ‘Ja, dat kun je wel stellen. De afgelopen veertig jaar zijn heel erg boeiend geweest.’ Hij stapt in 1992 van de boeken over naar de tijdschriften van VNU. ‘Ik mocht daar de kroonjuwelen zoals de Libelle en Panorama onder mijn hoede nemen. Erg spannend om te doen.’ In het kader van een management development-programma wordt hij vervolgens in 1996 directeur van De Gelderlander en leidt daar de fusie van drie regionale kranten naar één krant. ‘Weer een compleet andere tak van sport, maar net zo boeiend.’ Na afronding van de fusie stelt hij zichzelf de vraag: what next? ‘WPG dus. Het leek me een mooie stap om naar Zwijsen te gaan. Daar lagen uitermate interessante uitdagingen op me te wachten.’ Karel gaat vol aan de slag om Zwijsen weer op de kaart te zetten. ‘Kort daarop trad Anneke in dienst.’

Anneke:

‘Vanaf het begin heb ik zeer intensief samengewerkt met Karel. Daardoor heb ik veel van hem geleerd. Je moet je voorstellen dat ik een broekie was toen ik bij de krant startte. Wat weet je nu als je achter in de twintig bent?’ Haar leerschool begint direct met de integratie van De Gelderlander,

Lef Waar heeft Anneke het meeste lef voor nodig gehad? ‘Om mijn ontzettend leuke baan bij AKO – onderdeel van Audax – op te zeggen. Ik werkte met veel plezier bij AKO en verhuisde voor de liefde naar Brabant. Na een tijdje werd het woon-werkverkeer me te zwaar. Daar kon zelfs de leukste baan van Nederland niet tegenop. Audax bood me toen een baan aan in Gilze, maar die functie had te weinig uitdaging. Toen heb ik opgezegd, zonder uitzicht op een andere baan. Uiteindelijk ben ik bij de krant terechtgekomen.’ Waar heeft Karel het meeste lef voor nodig gehad? ‘Om steeds van organisatie te wisselen. Ik verliet na twintig jaar het vertrouwde Malmberg om bij het onbekende VNU aan de slag te gaan. Daarna maakte ik de overstap naar de net zo onbekende krantenwereld. En toen weer naar Zwijsen. Al die veranderingen hebben me rijker gemaakt, maar ik heb er ook wel eens wakker van gelegen.’

het Gelders Dagblad en de Arnhemse Courant tot één krant. ‘Wat een prachtige, energieke tijd. We hadden een duidelijk doel voor ogen en het ging bijna vanzelf onder de leiding van Karel.’ Ze vertelt een anekdote. ‘Bij mijn functioneringsgesprek gaf ik aan dat ik me verder wilde ontwikkelen in projectmanagement. Karel keek me aan en zei toen: “Daar ben ik het helemaal niet mee eens. Je moet leren dat goed, goed genoeg is. Je beheerst die materie uitstekend en verdere ontwikkeling op dat vlak is onnodig.” Pas later begreep ik wat hij daarmee bedoelde en ik ben hem nog steeds dankbaar voor deze wijze woorden.’ Eenmaal bij Zwijsen herhaalt Karel zijn boodschap. ‘Ook daar stimuleerde hij me om mezelf verder te ontwikkelen. En hij vond het belangrijk dat ik een afspraak met mezelf maakte. Iets waar ik geen brood in zag. Maar hij was daar heel duidelijk over: “Je kunt niet continu alle ballen, thuis en op het werk, in de lucht houden. Dat gaat een tijdje goed, maar kun je alleen volhouden als je bewust tijd voor jezelf inbouwt.” Ik heb veel gehad aan die uitspraak.’

Karel:

‘De afgelopen vier jaar bij Zwijsen zijn boeiend en dynamisch geweest. Het uitgeversvak ontwikkelt zich in rap tempo en digitaal neemt een steeds prominentere plek in.’ Zwijsen ziet het nieuwe uitgeven als een kans en ontwikkelt diverse toepassingen voor digitale media. Zoals voor het digibord dat in steeds meer klaslokalen hangt. Als voorbeeld noemt hij de letterlijn. ‘Voorheen spanden docenten waslijnen in het lokaal waartussen grote, uitgeknipte letters hingen. Klassikaal werden die letters dan opgelezen. Maar kinderen hebben een heel goed visueel geheugen en onthielden de plek van een letter in de lijn en niet de letter zelf. Docenten moesten dus letterlijk de wasknijpers met letters van de lijn halen en verhangen.’ Dat gaat nu heel wat makkelijker. ‘We leveren programma’s die ervoor zorgen dat met een druk op de knop de letterlijn op het digibord wordt gehusseld. Veel makkelijker en efﬁciënter.’

Anneke:

‘Als ik nu kijk naar Karel en alle veranderingen die er gaande zijn, zie ik dat hij een generatie verder is. En dus een schat aan ervaring en kennis rijker. Wat ik vooral in hem waardeer, is zijn rustige uitstraling, gevoel voor timing en het feit dat hij mensen de ruimte geeft. Hij kijkt je niet op je vingers,

‘Je moet ook afscheid durven nemen’ maar geeft je alle kansen om jezelf te ontwikkelen. Dat vind ik een mooie eigenschap.’ Iets wat alle leidinggevenden zouden moeten bezitten volgens haar. ‘Tien jaar geleden kon ik dat nog niet, maar wijsheid komt met de jaren.’

Karel:

‘Een van de grootste veranderingen in het vakgebied, is de intensievere interactie met de docent. Vroeger communiceerde je met de directie, het bestuur of de boekhandels. Tegenwoordig hebben wij rechtstreeks contact met de docent.’ Dat contact wordt onder meer gelegd via log-insystemen om besloten communities te creëren, maar ook door het organiseren van fora. Toepassingen die Zwijsen levert. ‘Zodoende creëren we een platform waar professionals kennis en ervaring kunnen delen. Dat heeft als toegevoegde waarde dat het lidmaatschapsgevoel versterkt wordt. Docenten willen erbij horen. Het is dan hun community.’

Anneke:

‘Het educatieve vak is heel speciﬁek. Dat moet je leren. Karel vergelijkt het educatieve uitgeefvak met langebaanschaatsen. Je hebt veel uithoudingsvermogen nodig, want in dit vak moet je eerst veel investeren voordat je de markt op kunt om te scoren. Dat was best lastig, maar ik heb alle tijd en ruimte gekregen om het vak in de vingers te krijgen. Daar heeft Karel me altijd volop bij ondersteund.’ Wat ze vooral meeneemt aan ervaring is de balans tussen een warm hart voor het vak en een commercieel hart. Want er moet ook geld verdiend worden. ‘Karel heeft laten zien wat het is om directeur-uitgever te zijn. Ook dat moet je leren.’

Karel: ‘Docenten willen erbij horen. Het is hun community’

Door alle ontwikkelingen verandert ook de interne organisatie. ‘Uiteraard. Vroeger was een redacteur alleen maar tekstgericht. Nu communiceert hij steeds vaker via het scherm.’ Er wordt dan ook hard gewerkt om Zwijsen klaar te maken voor de toekomst. Een mooie taak voor de nieuwe directeur. ‘Zeker. En daar is ze ook volledig voor toegerust.’ Een manier om het nieuwe uitgeven, en dus de aangepaste organisatie, te ondersteunen is door middel van data publishing. ‘Dit houdt in dat er een grote database komt, waarop scholen die onze lesmethoden gebruiken kunnen inloggen. Ze vinden er allerlei informatie. Van docentenboekjes tot handleidingen.’

Een modern servicecentrum Het Klanten Kennis Centrum en het KlantenServiceCentrum hebben hun karakteristieke panden aan de Kloveniersburgwal voor de zomer verruild voor een modern kantoorpand aan de Nieuwezijds Voorburgwal. Ook Informatisering & Automatisering (I&A), Applicatiebeheer Boeken (PPM) en het Online Service Centrum (OSC) hebben dit pand betrokken. eel daglicht, meer ruimte, verstelbare ﬂexplekken en een super-deluxe luchtverversingssysteem. De voordelen van de nieuwe WPGstek zijn talrijk. ‘De panden aan de Kloveniersburgwal waren oud, gehorig en warm. Niet erg geschikt voor mensen die aan de telefoon werken’, vertelt coördinator Klantenservice Karin Zuidgeest.

De verdeling was bovendien onlogisch. De sportadvertentieafdeling zat in Amsterdam, terwijl Voetbal International in Gouda zit. Ook I&A zat op de Raamgracht. ‘Wat bij elkaar hoort, zit nu ook bij elkaar. Ik merk de verbetering nu al. We zitten dicht bij de bron als we vragen krijgen over bijvoorbeeld applicatie- en servicebeheer.’ Nu de verhuizing eenmaal achter de rug is, zijn de medewerkers erg enthousiast over hun nieuwe werkplek. ‘Niemand houdt van veranderingen. Er klonk wel eens gemopper. Maar nu we er eenmaal zitten is iedereen tevreden. We zitten pal boven de Slegte en voor een boekenuitgeverij is dat natuurlijk the place to be.’ Volgens Zuidgeest past het nieuwe pand precies in de huidige moderniseringsstappen die WPG zet. ‘Dat we historische elementen verruilen voor onder andere verstelbare ﬂexplekken is voor liefhebbers misschien jammer, maar komt ons werk zeker ten goede. We hebben veel wisseldiensten: nu kan elke medewerker zijn werkplek qua hoogte afstellen.’

Happinez is nu ook verkrijgbaar voor onze oosterburen. Op 10 juni lag een Duitse versie van dit ‘mindstyle magazine’ in de schappen van Duitse kiosken. Een unieke gebeurtenis. Voor zover bekend is Happinez hiermee het eerste van origine Nederlandse tijdschriftconcept dat door een andere uitgever in het buitenland in licentie wordt uitgegeven. Tekst Irene Schoemakers, illustratie Milo e zijn natuurlijk supertrots op deze primeur’, zegt Karin van Gilst, directeur Weekbladpers Tijdschriften. ‘Het is een historische gebeurtenis. Er zijn uitgevers die zelf een van hun bladen in het buitenland hebben uitgegeven. Ook zijn er buitenlandse tijdschriften die in Nederland in licentie worden uitgegeven. Maar voor zover wij weten is er geen enkele andere uitgever geweest in Nederland die ooit een eigen tijdschrift in licentie heeft verkocht aan een buitenlandse partij.’ Het door Inez van Oord opgezette Happinez was het eerste mindstyle magazine van Nederland. Bauer Media Group, is de naam van de Duitse uitgever waarmee WPT de licentieovereenkomst is aangegaan. Het bedrijf is opgericht in 1875 en is met meer dan negenduizend medewerkers een van de grootste uitgeverijen van Europa. Het bedrijf publiceert meer dan driehonderd tijdschriften in veertien landen en 46 titels in Duitsland alleen. De Duitsers hebben zelf contact gezocht met WPT. Karin: ‘Een van de medewerkers van dit bedrijf is een Nederlander: Kees van der Kolk. Hij was tot voor kort verantwoordelijk voor de tijdschriften van Bauer in Rusland. Hij kende het succes van Happi-

‘W 16

nez in Nederland en zorgde ervoor dat Bauer ruim twee jaar geleden contact met ons opnam. Toen is het balletje gaan rollen. Ruim een jaar lang hebben we over en weer onderhandelingen gevoerd en uiteindelijk een licentieovereenkomst getekend. In juni lag Happinez in de Duitse kiosken.’

‘Happinez geef je door’

Hiermee zet het blad grote stappen. De Duitse markt is met 86 miljoen inwoners aanzienlijk groter dan de Nederlandse. Karin: ‘Ook daarop mogen we trots zijn. Op de redactie van Happinez in Nederland werken zo’n twintig mensen. En velen van hen zijn parttime. Op deze manier maken ze hun footprint meteen erg groot. Een klein clubje bedient nu ineens een heel grote markt. Maar we moeten niet op de zaken vooruitlopen. We moeten nog maar zien of het een succes wordt. Laten we vooral bescheiden blijven.’ Jörg Hausendorf, directeur van Bauer Women GmbH, heeft inmiddels laten weten vertrouwen te hebben in de voor hen nieuwe titel. ‘De zoektocht naar zingeving en spirituele verdieping is een fundamentele behoefte van onze doelgroep. Juist in onzekere tijden zoeken mensen positieve en inspirerende informatie. Met

Happinez willen we onze lezers de weg tonen naar een harmonieus en gelukkig leven.’ ‘Ons motto “Happinez geef je door” heeft met deze stap nu ook internationaal betekenis gekregen. Ik hoop dat in Duitsland de lezers net zo enthousiast zullen reageren als in Nederland. De voortekenen zijn in ieder geval goed!’, aldus Ruud Hollander, hoofdredacteur Happinez Nederland. De rol van Hollander zal bij de Duitse redactie overigens beperkt zijn. Ruud: ‘Ze hebben daar een volledig eigen redactie, inclusief hoofdredacteur op het blad gezet. De eerste periode zal ik nog wel eens naar Hamburg reizen om advies en informatie te geven, maar daarna gaan ze het helemaal zelf doen.’ Het eerste nummer dat in de Duitse schappen ligt heet ‘Liebe’. Ruud: ‘Wij hebben vorig jaar in de zomer eenzelfde thema gehad. Ze nemen redactioneel gezien dan ook veel van ons over. Dat is ook een van de afspraken die we hebben gemaakt. Redactionele bijdragen kunnen ze desgewenst een-op-een overnemen en in het Duits vertalen. We hebben speciaal hiervoor een database opgezet waarin verschillende jaargangen van Happinez zijn terug te vinden. Alle teksten die hierin staan zijn vertaald naar het Engels. Daarnaast hebben we een stijlgids samengesteld van maar liefst tweehonderd pagina’s. Hierin staat precies wat Happinez beoogt, onze missie, onze kernwaarden, welke onderwerpen wel en niet geschikt zijn, de vormgeving van het blad, enzovoorts. Uiteraard heeft de Duitse redactie een bepaalde mate van vrijheid als het gaat om de invulling van het blad. De stijlgids biedt een duidelijk houvast.’ Ruud heeft het eerste Duitse exemplaar inmiddels

kunnen beoordelen. ‘Het zag er goed uit en het was erg leuk om een Duitse versie van ons eigen blad in handen te hebben.’ Bauer besloot om 150.000 exemplaren te drukken van het eerste nummer. Ruud: Daarvan werden er 40.000 gratis verspreid onder Duitse yogascholen zodat potentiële kopers in aanraking komen met het tijdschrift. Van de overige 110.000 hoopt Bauer iets minder dan de helft te verkopen: 45.000. Dat is een vrij bescheiden doelstelling en het ziet ernaar uit dat ze dat aantal wel gaan halen. In Nederland zijn we ook met slechts 30.000 verkochte exemplaren begonnen. Inmiddels is onze oplage 165.000. Het nieuwe blad heeft in Duitsland bovendien al veel publiciteit gekregen. Ruud: ‘Er is veel over geschreven. En dat is niet onopgemerkt gebleven. De redactie krijgt als gevolg hiervan maar liefst veertig tot zestig sollicitaties per dag van journalisten binnen. Spiritualiteit leeft kortom ook in de Duitse markt, zo lijkt het.’

Andere landen

Het concept zoals dat met de Duitsers is overeengekomen zou in theorie ook in andere landen kunnen worden uitgerold. ‘Klopt’, zegt Karin. ‘We hebben om deze overeenkomst te kunnen sluiten veel voorwerk gedaan, een stijlboek gemaakt, een procedure vastgesteld, een database ingericht, enzovoorts. We zouden het concept nu dan ook vrij eenvoudig kunnen verkopen aan andere landen. Dat gebeurt ook. We zijn volop in gesprek met andere landen. Het is een format dat internationaal tot de verbeelding spreekt omdat het blad veel sfeer en beeld laat zien. En beeldtaal is internationaal.’

dubbelinterview

Aan de Mechelsesteenweg 203 in Antwerpen wordt ﬂink geschoven met bureaus en stoelen. Voortaan zullen de medewerkers van WPG België en Standaard Uitgeverij de krachten bundelen vanuit de kantoren van Standaard Uitgeverij en gaan ze samen verder onder de noemer WPG Uitgevers België. Ook is er een splinternieuwe uitgeverij in oprichting, De Bezige Bij België. Het nieuwe directieduo bij Standaard Uitgeverij, Johan de Koning, directeur-uitgever en Ludo Stroobants, directeur Marketing & Verkoop, schetst een beeld van wat een nieuw, succesvol hoofdstuk in de WPG-historie moet worden. Tekst Willem van Leeuwen, fotograﬁe Kees Bennema p dit moment wordt er hard gewerkt aan de integratie van WPG België met Standaard Uitgeverij, beide gevestigd in Antwerpen. De eerste vraag moet uiteraard luiden hoe dat gaat. Heeft iedereen er zin in? Johan de Koning en zijn mededirecteur Ludo Stroobants schuiven bijeen aan een hoek van een grote vergadertafel op een van de verdiepingen waar Standaard Uitgeverij kantoor houdt. Johan de Koning: ‘Wij waren geen directe concurrent van WPG België, eerder

waren we complementair. Dat maakt een opgaan in elkaar eenvoudiger, plezierig zelfs, denk ik. Er is geen jaloezie. Door die samenvoeging krijgen we een marktaandeel van bijna 28 procent in Vlaanderen. Dat is niet niks. Naar verwachting gaan de mensen van WPG België eind augustus over naar ons pand aan de Mechelsesteenweg.’ Ludo Stroobants: ‘Op marketingterrein hebben we in het verleden steeds collegiaal samengewerkt. De keer na de overname dat we ons kwamen voorstellen bij WPG op de Nassaustraat, hebben we met een

Het directieduo Johan de Koning en Ludo Stroobants met elkaar aan tafel aan de Mechelsesteenweg

‘Robbert Ammerlaan komt een paar dagen in de week hier werken, zijn bureau staat al voor hem klaar’ boutade gezegd: we zijn uitgehuwelijkt aan elkaar, door onze mama in Amsterdam en het is dus zaak dat we een beetje van elkaar gaan houden. Dat is nu aan de gang en ’t voelt echt prima. En we hebben de boekhandels nu ook heel wat te vertellen. Is het niet over jeugdboeken, dan wel over strips, thrillers, non-ﬁctie of literatuur. We worden, met een mooi Belgisch woord, incontournable, men kan niet meer om ons heen. Op de Antwerpse Boekenbeurs, een echte lezersbeurs (van 31 oktober tot 11 november, red.) zijn we met meer dan duizend vierkante meter aan standoppervlak, voor het eerst in volle glorie te aanschouwen.’ De Koning: ‘We krijgen hier een grote slagkracht. Nu al ontvangen 95.000 mensen een digitale nieuwsbrief

van ons. Dat gaan we alleen maar verder uitbouwen en dat kan ook, want de schaalvergroting biedt ons daar mogelijkheden toe. Hoe groter je bent, hoe aantrekkelijker je kunt zijn voor zowel de auteur, de lezer als de klant. En dat zal ook moeten gezien de digitale uitdagingen waarvoor de boekenmarkt is geplaatst.’

Hoe is het dat er opeens een mama is in Amsterdam? De Koning: ‘Het is het lot van de Vlaamse uitgeverijen dat het Vlaams kapitaal eigenlijk nooit bereid is geweest geld in ons te stoppen. We hebben altijd Nederlandse mama’s gehad, om de metafoor vast te houden. Hoe dat komt? We zijn in België een jong vak, vergeleken bij de Nederlandse boekentraditie.

Onze taalwetten stammen pas uit 1936, daarvoor was alles Frans, ook op de scholen. Dat geeft een andere start.’ Stroobants: ‘Standaard Uitgeverij is ontstaan vanuit de Vlaamse ontvoogdingsstrijd. En we zitten nog steeds in een ontwikkelingfase. Dan ben je misschien niet zo snel interessant voor Vlaamse investeerders.’

De Bezige Bij en Standaard Uitgeverij gaan per 1 januari 2011 een nieuwe literaire uitgeverij starten: De Bezige Bij Antwerpen. Waarom eigenlijk? De Koning: ‘Ten eerste omdat het WPG-management nadrukkelijk in de Vlaamse literaire fictie- en nonfictiemarkt wil penetreren. Daarnaast had De Bezige Bij al langer de ambitie om zich sterker te profileren in België. Het samenwerkingsverband met Ludion dat vorig jaar gestalte kreeg, maakt dat al duidelijk. Robbert Ammerlaan heeft evenwel gemerkt dat hij die Vlaamse markt niet kon bewerken zoals hij graag zou willen. Daarom gaan we nu met de oprichting van een

‘De Vlaamse literatuur is barokker dan de Nederlandse’

uitgeverij een stuk verder. De Bezige Bij Antwerpen wordt een nieuwe merknaam van Standaard, maar we spreken toch liever van een uitgeverij. Dat geeft de dynamiek die De Bezige Bij Antwerpen moet gaan krijgen, beter weer. Literaire fictie en non-fictie is overigens geen vreemde eend in onze bijt, kijk maar naar Meulenhoff/Manteau die we onder ons hebben. Alleen gaat die merknaam verdwijnen omdat Meulenhoff samen met De Boekerij, het Spectrum en Unieboek is overgenomen door Lannoo.’ Stroobants: ‘Robbert Ammerlaan komt een paar dagen in de week hier werken, zijn bureau staat al voor hem klaar. Harold Polis, uitgever van Meulenhoff/Manteau, wordt de uitgever van De Bezige Bij Antwerpen en we gaan een acquirerend redacteur werven. Met De Bezige Bij Antwerpen krijgen we een belangrijke literaire uitgeefactiviteit die lokaal zal zijn verankerd en die gebruik kan gaan maken van onze retailkanalen en van onze marketingaanpak. Omgekeerd krijgen Vlaamse auteurs nu nog meer de kans om zich te profileren op de Nederlandse markt, dankzij het distributie- en marketingnetwerk dat WPG in Nederland heeft.’

De Bezige Bij Antwerpen richt zich exclusief op de Vlaamse markt. Verschilt België op het gebied van literaire beleving nu echt zo erg van Nederland? De Koning: ‘Ja, dat mag je wel zeggen. Vlaanderen en Nederland zijn verschillende culturen. Ik spreek uit eigen ervaring, want u zit tegenover een Nederlander die inmiddels enige decennia in Vlaanderen woont. Het is een misverstand te denken dat Nederland en Vlaanderen naadloos aansluiten op elkaar. Dat komt omdat we dezelfde taal spreken. Maar dat is het enige wat ons echt bindt. De markt zit hier heel anders in elkaar, mensen vinden andere dingen mooi en belangrijk. Kortom, de sfeer en beleving is verschillend.’

Waarin zit ’m dat?

Johan de Koning

De Koning: ‘Je ziet het heel duidelijk in de geloofsbeschouwing. Nederland is voor een belangrijk deel van protestantse origine, boven de rivieren althans, de Vlamingen zijn veel meer katholiek georiënteerd. Nederland, dat de ambitie heeft om gidsland te zijn, dat nationalistisch is, tegenover België dat bourgondisch is ingesteld en nadrukkelijk worstelt met de identiteit. Op literair gebied speelt in Nederland de historie nog altijd een wezenlijke rol, kijk naar Hella Haasse, Arthur Japin en vele anderen, terwijl ze hier grotendeels afwezig is. De Vlaamse literatuur is barokker dan de Nederlandse. Er zijn Vlaamse auteurs actief in ons politieke debat, waar niemand in Nederland nog van heeft gehoord. Vice versa zijn de opinie- en smaakmakers die je in De wereld draait door tegenkomt, in België goeddeels onbekenden. Wij hebben onze eigen Maarten van Rossum. Een succesvol schrijver als Martin Bril is hier geen kaskraker. Omgekeerd zijn er maar een paar Vlamingen die het echt goed doen in Nederland. Alles in ogenschouw

nemend is het dus zeer zinvol om lokaal gevestigd te zijn en samen te werken met mensen die deze markt goed kennen.’

Waarom niet gewoon Manteau uitgebouwd? De Koning: ‘Omdat Manteau uiteindelijk niet de scope heeft die De Bezige Bij Antwerpen kan krijgen en ook mede door het belang dat WPG hecht aan een grote naam in België als De Bezige Bij. Wij zullen meeliften op het geweldige imago dat De Bezige Bij heeft opgebouwd. Daar zijn we absoluut trots op.’ Stroobants: ‘De distributie van boeken naar de Nederlandse markt is niet altijd even optimaal geweest en dat zal met de komst van De Bezige Bij Antwerpen zeker gaan veranderen. De boeken van Vlaamse auteurs die we hier gaan creëren zullen ook hun weg in Nederland vinden.’ De Koning: ‘Heel lang hebben wij bij Standaard Uitgeverij als motto Multatuli’s uitspraak “Ik wil gelezen worden” gehanteerd. Dat is wat alle schrijvers willen en vooral bij De Bezige Bij is de kans daarop goed. Bij het bekendmaken van De Bezige Bij Antwerpen hebben we een bescheiden persbericht doen uitgaan voor de Vlaamse pers. Dat is hier in de meeste kranten groot gebracht. Men vindt het kennelijk belangrijk nieuws dat er op het fundament van Meulenhoff/Manteau een uitbouw plaatsvindt in nauwe samenwerking met De Bezige Bij in Amsterdam.’ Stroobants: ‘Er zijn niet al te veel literaire mogelijkheden voor schrijvers in Vlaanderen. Ik denk dat jonge Vlaamse auteurs De Bezige Bij Antwerpen van harte zullen omarmen. En wij hen. De Bezige Bij is al een ijzersterk merk. We zullen er een Vlaamse lading aan toevoegen, maar dat kost uiteraard tijd.’

Blijft Manteau bestaan? De Koning: ‘Jazeker, want Manteau heeft een specifiek fonds, veel thrillers, jeugdliteratuur en non-fictie. Dat merk blijft bestaan. Door de focus van De Bezige Bij Antwerpen op literaire fictie en non-fictie zullen we er uiteraard wel voor zorgen dat De Bezige Bij en Manteau niet in elkaars vaarwater raken.’

Wat zijn de kritische succesfactoren voor De Bezige Bij Antwerpen? De Koning: ‘In de eerste plaats goede smaak en ambitie. Daar begint en eindigt alles mee. Ambitieuze schrijvers die zeggen: ik wil uitgegeven worden bij De Bezige Bij Antwerpen. Ik wil in het rijtje staan bij Hermans, Mulisch en nog een paar van die kanonnen. Voor ons betekent dat dat we een redactie zullen moeten hebben die kan bepalen wat echt goed is. Robbert Ammerlaan heeft genoegzaam bewezen waartoe hij in staat is. Uitgever Harold Polis heeft fantastisch werk geleverd bij Meulenhoff/Manteau, dus dat zit goed. Vervolgens is er een zeer degelijke promotie- en marketingmachine nodig, en tot slot een verkoopapparaat dat garandeert dat de markt volledig wordt bereikt. En ook deze succesfactoren zijn gewaarborgd, want in alle bescheidenheid mag

Ludo Stroobants

‘De markt zit hier heel anders in elkaar, mensen vinden andere dingen mooi en belangrijk’ ik wel zeggen dat we met onze eigen uitgeverij de nodige successen op deze vlakken hebben behaald.’

Gaan de literaire WPG-uitgeverijen ook proﬁteren van de knowhow van Standaard Uitgeverij ten aanzien van de Vlaamse markt? Stroobants: ‘Zeker, wij hebben niet alleen boekhandelkanalen naar de lezers, maar ook branchevreemde kanalen, zoals supermarkten en warenhuizen waar we reeds jaren zaken mee doen. Van de populaire toptitels denken wij meer uit de markt te kunnen halen. Via e-marketing hebben we inmiddels een grote lezersdatabase opgebouwd en we zullen zeker een grote groep literaire lezers aan ons gaan binden via het digitale kanaal, waarmee we een een-op-eenrelatie kunnen opbouwen. WPG heeft nu al een aandeel van maar liefst 28 procent in Vlaanderen. Het aanbod is ook enorm breed: literatuur, thrillers, jeugd, strips, non-ﬁctie… Boekhandels leggen de rode loper uit als een WPG-vertegenwoordiger binnenkomt.’

P a s s i e v o l

Waaghalzen en koele kikkers Niet iedereen beoefent standaard hobby’s als tennis, voetbal of vissen. Een aantal WPG’ers zoekt in zijn vrije tijd het liefst de spanning op. Drie WPG’ers met een hobby waar een ﬂinke dosis lef voor nodig is.

‘Delta-vliegen is gecontroleerd risico nemen. Je ziet dingen die maar weinig mensen te zien krijgen. Zo vlieg ik regelmatig boven een vogel.’

Fred Gouwerok (Webdeveloper bij WPG)

‘Krav maga is een verdedigingssport waar je niet superlenig of heel sterk voor hoeft te zijn. Je leert uit gevaarlijke situaties te komen en desnoods je aanvaller uit te schakelen. Tijdens de trainingen komt een knie of vuist weleens verkeerd terecht. Schaafwonden en blauwe plekken zijn dan ook geen uitzondering.’

‘Ik schiet het liefst over een afstand van 90 meter. Zodra je de pijl lost en de kracht daarop overdraagt is deze nog duidelijker voelbaar. Wil je kans hebben om het doel te raken dan moet je deze kracht kunnen sturen en je tegelijkertijd volkomen concentreren op het schot.’ Michiel Gaaf (Hoofd Realisatie Uitgeverij De Arbeiderspers)

Kasper Marinus (Bureauredacteur bij Scripta Media)

w p g a s t WPG is een schrijver rijker. En wat voor een. Gé Reinders (56), de muzikale ambassadeur van Limburg, winnaar van de Limburg Award 2004 en producer van de laatste twee cd’s van Toon Hermans, geeft zijn eerste boek Het zakdoekje uit bij Nijgh & Van Ditmar.

‘Muziek zet alle gelul opzij’ ou je iets op kunnen sturen?, vroeg Maaike van Veen van Nijgh & Van Ditmar heel vriendelijk toen ik haar belde en vertelde over mijn manuscript. Verschrikkelijk vond ik dat, omdat je dan in een situatie terechtkomt waarin je beoordeeld zal worden. Juist om dat te voorkomen heb ik een eigen platenmaatschappij. Gelukkig bleek dat ik me druk had gemaakt om niets, want toen ik op gesprek ging, nam uitgever Vic van de Reijt mijn zenuwen meteen weg. Om te beginnen haalde hij zes cd’s van mij uit zijn tas en zei: “Deze staan bij mij thuis in de kast.” Daarna zei hij: “Dit boek, daar geloven wij in. Heb je al plannen voor een tweede boek?”’ ‘In 2004 werd mij gevraagd mijn lied Mijn moeder in 1945 op de nationale dodenherdenking te zingen. De organisatie vroeg of ik ook spullen van mijn moeder had. Toen heb ik haar zakdoekje meegenomen waarop zij tijdens haar tijd in het concentratiekamp een deel van haar oorlogsgeschiedenis geborduurd had. Een journaliste die een artikel wilde schrijven over handwerk uit de Tweede Wereldoorlog kwam naar mij toe. Ze zei dat ze aan de stof van het zakdoekje kon zien dat mijn moeder het niet zo zwaar heeft gehad. Eerst werd ik heel boos, maar nu ben ik die journaliste dankbaar. Dat was namelijk het moment waarop ik wilde weten hoe het zat. Vijf jaar lang ben ik gaan graven in het onbesproken gebied waar ik niets van afwist. Eerst was ik verdrietig dat mijn moeder nooit iets van haar oorlogsverleden met ons gedeeld had. Nu weet ik dat het was om ons te beschermen. Achteraf ben ik blij dat ik alles heb uitgezocht en mijn bevindingen op papier heb gezet. Ik heb mijn moeder beter leren kennen.’ ‘Muziek maken is veel eenvoudiger dan het schrijven van een boek. Met een liedje is het veel makkelijker om je van de wereld te zingen. Met schrijven kreeg ik dat gevoel pas veel later. Muziek is het sterkste middel om je erkend te voelen. Als je de goede noten raakt dan krijg je een gevoel van eigenwaarde. Muziek zet alle gelul opzij.’

Fotograﬁe Robert Elsing

Men’s Health Covermodel Contest

Kilo’s tonijn en liters water verorberen om vervolgens uren in de sportschool aan de gewichten te hangen. Je moet er wat voor overhebben om de cover van

Men’s Health te sieren. WPG Indruk nam een kijkje achter de schermen van de Covermodel Contest. Tekst Djoeke Barkey

e redactie van Men’s Health wil zo dicht mogelijk bij de lezer staan. Natuurlijk. Welke redactie niet? Maar toch, de tweejaarlijkse Covermodel Contest blijft een bijzonder een-tweetje met de lezer. De mannen werken zich kapot om in een goed blaadje te komen bij hun favoriete magazine. Als dat geen goede lezersactie van Men’s Health is? Dat vindt hoofdredacteur Jan Peter Jansen ook: De Covermodel Contest is onze tool om de lezer te bereiken.’

Non-actueel Maar zit de meerderheid van de lezers, die geen wasbordje heeft, wel te wachten op een dergelijke contest? Volgens Jansen wel. ‘Als je een non-actueel blad maakt, moet je af en toe toch met net iets anders komen dan artikelen over work-outs of prostaatkanker. Een magazine als Vrij Nederland heeft de actualiteit waarmee ze scoops kunnen halen. Wij hebben dat niet. Op deze manier kunnen wij toch free publicity in de hand werken. Ook kunnen we commerciële zijsprongen maken dankzij de Covermodel Contest. We hangen microsites aan onze website, zoals Eet als een covermodel, Spieren als een covermodel en ga zo maar door.’ De contest is in ieder geval spraakmakend: halfnaakte mannen poserend met hun gestroomlijnde kabels. Geen bodybuilders, maar echte atleten. ‘Het wasbordje mag op de cover niet ontbreken, omdat het zogenaamde sixpack het ideaalbeeld voor veel mannen is. Maar onze mannen zijn geen opgepompte stieren, het gaat juist niet om bodybuilders! Dat maakt het voor een groter publiek interessant en aantrekkelijk. Gezien het aantal inzendingen kan ik zeggen: het leeft! De populaire, grote pers besteedt er dan ook aandacht aan.’

Servicejournalistiek De allereerste editie van de Covermodel Contest werd in 2003 in Nederland gehouden. Later is de contest geadopteerd door buitenlandse edities van het blad, zoals Men’s Health Zuid-Afrika. De cover moet sportiviteit, ﬁtheid, spontaniteit en uithoudingsvermogen uitstralen. ‘De misvatting die over Men’s Health blijft bestaan, is dat het alleen om spieren gaat. Ten onrechte. Wij zien het blad als een persoonlijke gids over veel verschillende gebieden. Zie het als servicejournalistiek.’ Maar wat betekent de Covermodel Contest voor het merk Men’s Health? ‘Het is een geweldige boost. We laden het merk via nieuwe media, televisie en het enthousiasme van de lezers geweldig op. Programma’s als RTL Boulevard vinden het altijd leuk om halfblote mannen te zien, Edwin Evers ontvangt ons graag en we kunnen altijd rekenen op een samenwerking met Metro en Spits. Gratis content voor de gratis kranten is altijd interessant en het levert ons positieve aandacht op.’ Lezersbinding, exposure en een stukje human interest zijn drijfveren voor de maandenlange organisatie

CMC ? 0 L CONTEST 201

POWERED

TE LAATS S! KAN

COVERMODE achter de contest, zo J I J D AMPIOEN? vertelt Jan Peter Jansen. WOR -K E V Maar waarom niet gewoon CO R een adonismodel op de cover? ‘Nee, dat willen we GEVENS TAKE-GE CMC IN juist niet. De lezer moet zich kunnen spiegelen aan de gewone man. Een medelezer. Het is een inspiratiebron, het Yes we can-idee.’ Een andere belangrijke bijkomstigheid is het commerciële effect van de Covermodel Contest. ‘De vorige editie hebben we in samenwerking met RTL op tv uitgezonden. Dit was mooie free publicity exposure. Sponsors als Yakult en Gillette wilden maar wat graag meedoen.’ Dit jaar is het Men’s Health niet gelukt om een zender bereid te vinden een televisieprogramma te wijden aan de Hollandse Men’s Health-man. ‘We trachten de contest met gesloten beurs te organiseren. Dit lukt altijd dankzij onze samenwerking met partners. Maar een televisieprogramma zat er niet in. Ik heb wel een rondje langs de zenders gemaakt. Maar ze zijn alleen geïnteresseerd als je een dikke buidel geld meebrengt. Al snel vijf ton. In de goede economische tijd lukte dit met het geld van sponsors. Nu is de tijd anders en kunnen wij dat geld niet opbrengen.’ Het ontbreken van een tv-producent kent één groot voordeel. Alle adverteerdersinkomsten die de redactie binnenhaalt rondom de contest zijn voor de eigen portemonnee van Men’s Health en hoeven niet gedeeld te worden met een televisiezender of programmamaker. ‘Om het vliegwiel nog een extra duw te geven, gaan we ditmaal zelf filmen en zetten we social media in als Twitter en Facebook, zodat lezers hun mening kunnen geven. Toch een beetje tv dus. We hopen zo extra traffic naar de site te genereren. Twee jaar geleden was het bezoekersaantal booming. We hadden tijdens de contest een plus van 40 procent. Op die manier proberen we nieuwe doelgroepen aan te spreken.’ MH voor de cht je op? hrijven in te sc nen. Waar wa kans je les begin je nog est el Cont er heb ordat de fina Covermod De MH vo by septemb aar powered - the e Tot 12 odel Contest 2010 is en me men om de winnen een Champion e. mm ste stem alle Davidoff ranc Coverm Lezers en lezers mee lth.nl kan niet er 's frag op new men shea jaar mog deze geur komen s Via men p.com. Meer over dagelijks 10 Dit workout contest. ealcham ebracht, , covermodelvan de odel 20 areyouar nemers den uitg rm bio’s zoek wor deel ’s, ve op de foto stem en e MH Co keer gaat MH st kunn , video’s, osite en ismatisch vierde st char Voor de een fitste, mee beschikt over naar de en pathieke niet alle een sym je nog lezer die maar ook kunt sixpack, en. ud. En je én inho inschrijv kop, stijl 12 september rlijk tot uite t

Daarnaa updates onze micr op de site. vragen via en tips acht book. om aand actief es en Face op Hyv pagina’s

ik mee? Hoe doe kleurenfoto’s van

van drie cht, één je gezi (zonéén van jezelf: nlichaam rop je d en bove foto waa je hoof t!) en één staat. der shir tot teen er het dt de van top 100 er? Ond Wie wor duidelijk in maximaal ingte deelnem alléén kom je chrijf π Bes stijlvols ss- & voed ren de fitne spie t je w dan woorden onderbou motto ‘Me de jury verder ma. En ten kijkt program jóu moe er niet’ spirit we juist uik. de MHwaarom rom jij blokjesb en waa kiezen t. lier op belichaam intakeformu vrouhet de m tste mail Nee en π groo na over van het en hun ressen deze pagi gegevens. olitan, kiez e De leze mop , Cos in gevraagd en aan: wenblad earance s mail h.nl π Alle deel. Plus Een app jou ten enshealt favoriet. cmc@m olitan valt

n he zicht va MH Ge ard de, Jaar Aw best gegroom

tan ard opolin Cosmres se Aw Leze

π Mail

COVERMODEL

CONTEST

ens -gegev Intake

2010

Naam: s: nplaat Pc/woo : Gewicht at: ma Schoen

: Leeftijd : Beroep : mvang Borsto

Adres: : Lengte Taille: E-mail:

GSM:

sch s of Belgi Nederland een geldig zijn en over 45 jaar tie. de 18 en LS tussen g genomen. erd met de redac DE REGE moeten emers behandelin of getelefone . π Deeln NIET in ndeerd beschikken worden dingen gecorrespo paspoort plete inzen NIET worden π Incom st kan de conte π Over

Cosmop olitan Award. mop de Cos

28-07-2010

Idolsachtig Op dit moment stroomt de mailbox van de redactie vol met aanmeldingen, inclusief foto’s en dieetplannen. Ook de jury wordt langzaamaan samengesteld. Deze bestaat onder andere uit een artdirector, een diëtist en een personal trainer. Op de grote dag mag iedereen zich op Idolsachtige wijze presenteren aan de jury. ‘Tijdens de vorige editie leverde dit hilarische taferelen op. We willen namelijk een ontspannen blik zien, maar om je spieren goed uit te laten komen, moet je deze aanspannen. Heel tegenstrijdig dus.’ De grote bekendmaking vindt onder toeziend oog van zo’n 600 genodigden plaats in de Jimmy Woo. De winnaar verdient een exclusieve plek op de cover van het blad.

16:20:4

M e d i a P a n e l

‘Een prestatie van formaat, maar niet vlekkeloos’ Het jaar van Oranje (Jaap Visser en Matty Verkamman, uitgeverij De Buitenspelers) Recensent: Jan Bakker (31), projectredacteur Scripta Media ‘Wie een week na de WK-ﬁnale met een kilozwaar jaaroverzicht in de boekhandel verschijnt, heeft een kunststukje verricht. Voor de echte liefhebbers is het fotoboek dan ook vanaf die week een waardevolle herinnering aan een veelbesproken WK. Paginagrote actiefoto’s afgewisseld met snapshots verhalen

‘Heerlijk lezen in de schaduw van de appelboom’ Tijdschriftenpakket Recensent: Monique Engel (41), editor bij Zwijsen

het wereldkampioenschap van A tot Z. Kippenvel bij de gebalde vuist van Dirk Kuijt, een scheut in de maag bij een foto van een gedesillusioneerde Wesley Sneijder. Want niet alles ging voor Oranje perfect tijdens het WK. De tweede plaats is voor criticasters nog altijd de plek van de eerste verliezer. En zo is het ook in Het jaar van Oranje: een prestatie van formaat, maar niet vlekkeloos. Er staan fouten in fotobijschriften, de twijfel ontstaat over de correctheid bij een korrelige foto en de chronologie klopt soms niet helemaal. Ondanks dat is Het jaar van Oranje een boek om met een tevreden glimlach uren in te bladeren. Niet perfect is soms nog altijd heel mooi, net zoals een zilveren huldiging op de grachten.’ Favoriete boek: Nelson Mandela – De wedstrijd die een volk verenigde van John Carlin Slechtste website en tv-programma: ik gruwel van GeenStijl.nl en Shownieuws Mediaconsumptie: nrc.next, Vrij Nederland, nu.nl, NOS Journaal.

‘Een zinderende stoofpot’ Verbroken (Karin Slaughter, uitgeverij Cargo)

‘Wat een feestje om het tijdschriftenpakket te mogen lezen deze zomer! Maar... hoe schrijf je een recensie over 10 tijdschriften in 100 woorden?! Zo dan maar: Ik heb dit stapeltje tijdschriften in de schaduw van onze appelboom zitten lezen en het was heerlijk! Wat kun je nou beter doen in je vakantie? Niet veel, wat mij betreft. Even tijd voor jezelf en je horizon verbreden. Eerlijkheid gebiedt me te vertellen dat ik twee tijdschriften niet heb gelezen. Die heb ik weggegeven, omdat ze niet aansloten bij mijn interesses. Maar dat werden leuke verrassingscadeautjes, waar de ontvangers erg blij mee waren.’ Favoriete boek: De Seth-materie van Jane Roberts Favoriete tijdschrift: Happinez Beste website aller tijden : Twitter Meest recente multimedia-aankoop: dvd Into the wild Mediaconsumptie: veel internet. Ik hou erg van boeken, maar ik heb weinig tijd om ze te lezen helaas. Muziek op mijn iPod.

Recensent: Marja Duin (48), acquirerend redacteur bij De Arbeiderspers ‘Nadat ze het jaren heeft kunnen uitstellen, besluit Sara Linton Thanksgiving weer eens bij haar ouders te vieren. Als ze Grant County binnenrijdt, wordt ze overspoeld door herinneringen. Hoe kan ze vermoeden dat het verleden dat ze in haar geboortestadje heeft willen begraven haar binnen een paar uur weer in zijn klauwen heeft? Moord, familiegeheimen en de persoonlijke zucht naar geluk worden door Karin Slaughter meesterlijk vermengd en opgekookt tot een zinderende stoofpot. Een uitgelezen maaltijd, waarvan de restanten de beginselen van een volgende roman al in zich dragen. Neem een dag vrij en lees Verbroken in een keer uit!’ Favorieten: Boek Umberto Eco De naam van de roos, tijdschrift Red, website www.twitter.com Slechtste boek: Een onafwendbaar einde van Elizabeth George Slechtste tijdschrift: Reader’s Digest Slechtste website: www.plantaardigheden.nl Meest recente multimedia-aankoop: psp-spelletje voor zoon: G-Force Leesgedrag: ik lees veel Engels, thrillers, romans, psychologie, levensbeschouwing. Dagelijks een aantal kranten. Ben gek op ﬁlms, maar daar kom ik niet aan toe.

‘Binnen de kortste keren werd ik gegrepen’ Het IJzig Hart (Almuneda Grandes, uitgeverij A.W. Bruna) Recensent: Esther Bremer (44), marktonderzoeker en marketinganalist bij het WPG Klanten Kennis Centrum ‘Wat een dikke pil!, was mijn eerste gedachte toen ik het boek in handen kreeg. Ik begon het met enige schroom te lezen en moest wel even wennen aan het bloemrijke taalgebruik. Binnen de kortste keren werd ik echter door het verhaal gegrepen. Niet één maar twee familiegeschiedenissen door de roerige tijden van de Spaanse Burgeroorlog, de Tweede Wereldoorlog en de terreur van Franco heen. In het boek zit een kaartje met de stambomen van de

twee families en dat is maar goed ook. Goed en fout gaan door elkaar heen lopen als de personages vorm krijgen en de verhaallijnen bij elkaar komen. Het onrecht dat mensen elkaar aandoen raakte me, maar ik kreeg niet echt veel sympathie voor de hoofdpersonen. Al met al vind ik het een aanrader en het klopt wat ze zeggen: size doesn’t matter.’ Favoriete boek: Op dit moment Getallen ontraadseld van Alex Bellos (over wiskunde). Slechtste boek: Ik kan me een vage roman van Deepak Chopra herinneren waar ik jeuk van kreeg. De titel weet ik niet meer, maar het was een variant op de Arthur-legende. Meest recente multimediaaankoop: De ﬁlm The Watermelonwoman. Een

smartphone wordt de volgende. Mediaconsumptie: Zomergasten, CSI, Dexter, Nintendo DS, Twitter, kookprogramma’s. In de zomer minder mediaconsumptie, dan ga ik liever varen in m’n grachtenbootje met m’n lief.

‘Een lovenswaardige aanvulling’ Bekijk het maar! (Jan Paul Schutten, uitgeverij Zwijsen) Recensent: Elja Verheij (24), Assistent auteur bij Zwijsen en orthopedagoog bij Giralis. ‘Bekijk het maar! is voorzien van een leuke uitnodigende lay-out met in de tekst verschillende lettertypen. Het Zoeklichtboek wordt daardoor extra bijzonder, voornamelijk voor kinderen met dyslexie kan dit een extra motivatie zijn om het boek te lezen. Bovendien hoeven er weinig lange lappen tekst gelezen te worden en kunnen de kinderen bij elke tekst een aantal oefeningen maken en spelletjes spelen. Lastige woorden krijgen een aparte kleur. Een van mijn dyslectische leerlingen las deze woorden beduidend sneller. Dit resultaat is natuurlijk niet te generaliseren, maar het biedt wel perspectieven. De leerling vond het boek leuk: vooral de spelletjes. Kritisch ben ik over de drukke lay-out die voor sommige kinderen overprikkelend kan zijn, waardoor ze mogelijk door de bomen het bos niet meer zien. Daarnaast is er relatief weinig echte leestekst. Naast reguliere leesboeken is het zeker een lovenswaardige aanvulling.’ Favoriete boek: Het Parfum Favoriete tijdschrift: Psychologie Magazine Favoriete website: www.paracentrumteuge.nl Slechtste boek: heb ik nog niet gelezen Slechtste tijdschrift: Privé, Story e.d. Meest recente multimedia aankoop: Cursus Frans Leesgedrag/mediaconsumptie: Ik lees regelmatig een boek, bij voorkeur een literaire roman. Ik luister veel muziek (van klassieke piano tot britpop). Ik kijk weinig televisie.

b e e l d s c h o o n

Kicken

‘Het deurtje van het vliegtuig ging open en ik werd naar buiten geduwd. Er volgde even een licht paniekmoment. Het is zó onnatuurlijk om uit een vliegtuig te vallen. Een gevalletje zelfmoord zeg maar. Je tuimelt met tweehonderd kilometer per uur door de lucht. Maar wat een ongelofelijke kick!, vertelt Corina van Tilborg, medewerker klantenservice bij Zwijsen. ‘Het ﬁjnste vond ik toen de parachute eenmaal open was en ik helemaal vrij, bijna gewichtsloos, door de lucht zweefde. Toen ik beneden kwam, was mijn eerste gedachte: ik wil nog een keer. Ik heb altijd een drang naar spanning gehad. Om niet te weten wat je te wachten staat. Lef is voor mij grenzen overschrijden. Dat je iets doet waar je geen grip op hebt. Het is een belangrijke eigenschap. Het leven heeft wat harde kantjes en met de juiste portie lef kom je net even wat verder.’

Houd intranet in de gaten voor de volgende fotowedstrijd!