Copywriting dossier sherelynn reijnen by Sherelynn Reijnen

Sherâ&#x20AC;&#x2122;s Hollands Schrijfgenot

Copywriting Dossier Toetscode: 2259XADV32 Sherelynn Reijnen 2181644 Piet van Beurden

Inhoudsopgave Introductie & Reflectie Introductie 4 Reflectie 5 Challenge 1 6 Challenge 2 7 Challenge 3 8 Challenge 4 10 Challenge 5 12 Challenge 6 13 Challenge 7 17 Challenge 8 18 Challenge 9 20 Challenge 10 22 Challenge 11 Opdrachtgever 1: SBO 25 Opdrachtgever 2: SMI 30 Opdrachtgever 3: Daretoo.nl 34 Challenge 12 Culinice Blog Verhaal 37 Challenge 13 41 Jupiler: Apart Document Vaktuur 66

Introductie & Reflectie

INTRODUCTIE Voor u ligt het copywriting dossier dat ik heb ontwikkeld voor de Advanced Course: ‘’Copywriting’’. Hierin zijn maar liefst dertien challenges terug te vinden. Tien opdrachten vanuit de les, twee klussen voor opdrachtgevers vanuit school en drie eigen klussen voor externe opdrachtgevers. In deze opdrachten laat ik mijn eigen schrijfstijl zien en komen veel ervaringen uit mijn leven naar boven. Er zijn zowel zakelijke als creatieve teksten te vinden in dit dossier. De nederlandse taal is een mooi gegeven. Je kunt ermee spelen en het op jou eigen manier gebruiken. Ik als drie-kwart hollandse houd van schrijven en hoop u te kunnen meenemen op deze reis vol hollandse teksten.

Ik heb deze course met veel plezier gevolgd en wil hiervoor Piet van Beurden bedanken. Laat het u amuseren! Sherelynn Reijnen

REFLECTIE COURSE Ik vond het de leukste course die ik deze periode had. Dit komt ook mede door jou, Piet. De manier van lesgeven is prettig en ik vond het erg leuk dat je ook voorbeelden uit je eigen leven aankaartte zoals het verhaal over je oma. Die vergeet ik namelijk niet meer. De manier waarop jij verhalen vertelt, is iets wat ik wil leren, een voorbeeld. Ook de begeleiding was goed. Wanneer er vragen waren, was je makkelijk te bereiken. Zowel online als offline. En feedback geven was nooit teveel gevraagd. Ook de opdrachten waren interessant, leerzaam en leuk. Natuurlijk vindt iedereen sommige opdrachten moeilijker dan de andere, maar daarin zit juist de uitdaging. Het was leuk dat we les hadden in het textiel museum en bibliotheek. Andere locaties geven toch een andere sfeer en draai aan je opdrachten. De Culinice en Jupiler opdrachten waren top. Erg leuk dat alle verhalen voor Culinice ook daadwerkelijk gepubliceerd worden en dat mijn groep had gewonnen bij de Jupiler opdracht :). Alhoewel ik de Jupiler opdracht niet echt een copywriting opdracht vond, maar dat is een klein detail. Ik was erg tevreden met mijn groepje en we hebben allemaal ons steentje bijgedragen. Voordat ik aan deze course begon, wilde ik graag mijn verhalen kunnen overbrengen op papier en mijn eigen schrijfstijl ontwikkelen. Het overbrengen van verhalen is zeker verbeterd, denk ik. Ik weet nu waar ik op moet letten en schrijf gemakkelijker. Het creëren van mijn eigen schrijfstijl is ook verbeterd. Al kan ik mijn schrijfstijl nog niet echt goed in eigen woorden beschrijven. Ik denk dat een buitenstaander dit beter kan beoordelen. Ik heb ook het idee, dat hoe meer ik bezig was met de opdrachten en het schrijven, hoe vloeiender het ging. In het begin was ik bang dat ik overal te weinig woorden zou hebben, maar mijn vingers vlogen over het toetsenbord toen ik eenmaal bezig was. Er bestaat dus inderdaad geen ‘’writers-block’’. Reflecties vond ik soms lastig om te schrijven. ‘’Tja, wat moet ik nu weer over deze opdracht vertellen? Je ziet toch hoe ik het heb gedaan?’’. Maar soms was een onderbouwing geven ook nodig, merkte ik. Ik ben erg tevreden met wat ik heb bereikt. En ik hoop jij ook Piet!

Challenge 1 Korte Samenvatting van wat ik in de les heb geschreven. Dansen, reizen, fashion, themaparken, films, muziek, lekker eten, familie & vrienden. Daar houd ik van! Er is nog zoveel te zien op de wereld waar ik inspiratie vandaan kan halen. Daarom heb ik een grote wereldkaart waar ik punaises op plaats, op de plekken die ik nog graag wil bezoeken. Een avonturistisch leven is wat ik wil. Daarom ben ik ook een positief, spontaan, fantasievol en humoristisch persoon die graag een uitdaging aangaat en dit dan ook tot in detail wil uitwerken. Hoe meer ervaringen je mee maakt, hoe meer er te vertellen is. Hoe mooi is het als je jouw eigen ervaringen overal in terug kan laten komen? Een verhaal laten overkomen op schrift is wat ik nog wil leren. Mijn eigen schrijfstijl ontwikkelen en hopelijk daarin uitblinken. PIET: Ambitieus!

Challenge 2 Nog 3 nachten slapen. In mijn hoofd zie ik de entree al voor me, hoor ik krijsende kinderen, zie ik lange wachtrijen, ruik ik die ene stinkende kaaskraam en voel ik het zonnetje op mijn snoet. De vorige keer zag ik op tegen die lange reis van 5 uur in de auto, dit keer wordt het 6 uur in een bus. Maar wanneer ik daar aankom is alles vergeven. Dan ga ik weer een avontuur vol adrenaline tegemoet. De ‘’Blue Fire’’ moet ik van mijzelf als eerste doen. Wanneer ik mijn handen tegen die handvaten druk, verschijnt mijn hartslag. 75, gaf hij de vorige keer aan. Dat viel nog mee! Maar ik merkte aan mijn klamme handjes dat ik het steeds spannender begon te vinden. Toen ik het stoomtreingeluid hoorde, wist ik dat het zo ver was. Ik eindigde met een hartslag van 111. Wat een kick! Het moment dat ik mijn handen los gooide in de laatste schroevendraaier blijft uniek. Nog 3 nachten slapen en dan ga ik weer naar Europa-park, maar deze keer met school en jawel: ‘’Gratis’’. PIET: Vrij schrijven, dus altijd goed. En een leuk inkijkje in je passies

Challenge 3

Reflectie: Natuurlijk gingen er eerst wat ideeën door mijn hoofd, waarna ik vervolgens de beste titel uit koos. Ik vond deze opdracht moeilijk. Ik ben in totaal 4x terug gekomen op deze opdracht. Ik wilde een originele titel verzinnen, maar ik merkte al gauw dat ik te moeilijk na dacht. Ik wilde een té originele titel verzinnen waardoor het juist niet goed lukte. Het verzinnen van een eigen titel ging makkelijker. Ik dacht daarbij aan: ‘’Wat pakt mij en valt mij op als ik door een boekenwinkel loop?’’ Voor mij moet een titel mysterieus en uniek zijn. Ik wil weten wat er achter de titel schuilt. Titel voor een door Piet bedacht boek: Een handleiding zorgen voor je eerste huisdier: FOEI! Word het beste baasje van jouw huisdier. Visualisatie: Links zie je een hondenneus Rechts zie je de hand van een kind die een gebaar van ‘’oke’’ laat zien. Alsof het kind de hond aanstuurt. Titel voor een door mij bedacht boek: Culinair Kookboek SUIKER BIJ DE OESTER Culinair koken voor iedereen Visualisatie: Een collage van allemaal culinaire gerechten. Gerechten waarvan je gelijk denkt: ‘’Mmm.. Dat ziet er lekker uit! En dat kan ik ook maken?’’ PIET: Het gaat dus om twee titels. Één voor een door mij bedacht boek, en één voor een door jou bedacht boek. Vergeet niet bij elke titel een subtitel én beschrijving van het beeld van de kaft.

Challenge 4

JUMBIO (-WEEK) Biologisch boodschappen doen Jumbo kondigt nationaal aan dat zij hun stijl gaan veranderen. Om deze nieuwe stijl te introduceren worden alle jumbo winkels voor 1 volledige week biologisch en duurzaam ingericht, zodat klanten een geheel nieuwe beleving krijgen van Jumbo. ‘’De nieuwe Jumbo: JUMBIO’’. Tijdens deze week wordt de winkel omgetoverd tot een grote en duurzame versmarkt. Er is voldoende personeel aanwezig die de klanten begeleiden en uitleg geven over het nieuwe concept. De klanten maken een complete beleving mee van het begint tot het eind. Ze kunnen zelf dingen zien, proeven, ruiken, voelen, plukken, maken en dit delen met mensen. De boeren die verschillende producten leveren aan de winkel zullen de klanten te woord staan en informatie geven over hun producten. Bij overige producten staan informatiebordjes waar het vandaan komt en hoe het wordt geproduceerd. Klanten kunnen zelf hun groenten en kruiden plukken en proeven in een moestuin. Maar ook voor kinderen moet de Jumbo een leuk uitstapje creeëren. Het is namelijk belangrijk dat ook kinderen naar de winkel willen en duurzaam en biologisch willen eten. Ouders stemmen vaak in met de kinderen. Daarom is er een kinderboerderij aanwezig waar de kinderen zelf verse eieren kunnen rapen en met de dieren kunnen spelen. Ook kunnen de kinderen in de winkel korte komische filmpjes kijken die gaan over duurzaam en biologisch eten, zodat ook zij hierover geïnformeerd worden. De kinderen nemen dit misschien mee voor in de toekomst. Een aantal koeien staan buiten in de stal die gemolken kunnen worden voor verse melk en er worden workshops gegeven op het gebied van biologisch koken met de producten uit de winkel. Het is belangrijk dat er geen verspilling optreedt, daarom wordt bijvoorbeeld bij het vers vlees (de slagerij) ervoor gezorgd dat elk deel van het dier te koop is. Het wordt vers voor de klant afgesneden. Het brood wordt ter plekke voor de klant gebakken, waarbij ze de keus hebben uit verschillende graansoorten, pitten etc. De klant heeft dus eigenlijk het eigen heft in handen. Ze kunnen zelf bepalen wat ze kopen op basis van de beleving. Het maakt uiteindelijk ook niet uit wat ze kopen, omdat alles duurzaam en biologisch is. Wanneer de klanten terug komen en goede reacties geven is de missie van Jumbo geslaagd. Reflectie: Samen met Lars Janssen en Joost Zengers hebben we in les 1 globaal dit idee verzonnen. Mijn taak was om ‘’Jumbo’’ uit te werken. Ik had vrijwel gelijk een beeld in mijn hoofd hoe het evenement eruit zou moeten zien, waardoor de ideeën bleven opdraven. PIET: Goede uitleg van je plannen en leuk concept. Twee uitdagingen: 1) om de tekst overizichtelijker te maken, voeg nog wat witregels en een titeltje toe. 2) Hoe zou je de week noemen? Verzin een slogan. Oplossing: Ik heb per nieuw onderwerp een nieuwe witregel geplaatst. Zo is het inderdaad overzichtelijker. Ook heb ik een titel voor de week verzonnen en een slogan er aan geplakt. Voor mijn gevoel zegt de titel met bijbehorende slogan meteen wat Jumbo gaat doen met deze campagne. Het is gelijk duidelijk voor het publiek en het maakt nieuwsgierig.

Challenge 5

Blunder Aan het eind van de zomervakantie waren er wat dagen dat het weer wisselend was. De ene dag zonnig, de andere dag regen. Omdat ik maar liefst twee dagen achter elkaar naar de Efteling ging, had ik een aantal kledingstukken meegenomen. Ik speelde met de lengte van mijn mouwen. Dag 1 kort. Dag 2 lang. Beide met een jas eroverheen. De tweede dag was kouder voorspeld dan de eerste. Toch scheen de zon die dag volop en had ik het warm. Het moment dat we de ‘’Vogelrok’’ achtbaan instapte, dacht ik bij mezelf: ‘’Deze achtbaan is in het donker, dus ik kan vast wel even aan mijn oksel ruiken of ik stink’’. Iedereen kent het. Toen ik mijn haar aan de kant deed en mijn neus onder mijn oksel stopte, zag ik een flits. Het enige wat ik kon uitbrengen was: ‘’Shit’’. Tijdens het achtbaanritje probeerde ik mijn vrienden het incident te vertellen. Een ritje van krijsen, gieren, lachen en brullen dus. Eenmaal bij het verkooppunt van de foto’s, hebben we een kwartier stil gestaan en alleen maar gelachen. Tot op de dag van vandaag heb ik spijt dat ik die foto niet heb gekocht. Wat een ‘’Bridget Jones’’ actie! Reflectie: Deze opdracht ging redelijk goed, het verhaal was snel getypt. Soms twijfelde ik bij enkele woorden of dat op die manier OOK een bijvoeglijk naamwoord was. Bijvoorbeeld bij: ‘’Lange mouwen en korte mouwen’’, maar ik kan ook niet opschrijven: ‘’mouwen en mouwen’’. Dan is de essentie van het verhaal weg. Bijvoeglijke naamwoorden zouden het verhaal wel nog spannender maken denk ik. PIET: Goed verhaal. Ga nog wel de uitdaging en vind een oplossing voor je korte en lange mouwen probleem. (er zijn er heeeel veel) Oplossing: In mijn eerste versie van het verhaal, had ik het constant over mijn korte en lange mouwen en wist ik daar geen oplossing voor. Na het verhaal een tijdje te hebben neergelegd en er later op terug kwam, ontdekte ik dat je met korte bondige zinnen het gemakkelijk kon oplossen. (Zie hierboven het nieuwe verhaal.)

Challenge 6

Email: ACI Docenten Onderwerp: Doei Studententijd - Geen geld = Geen School Beste ACI Docenten, Jaarlijks komen er veel studenten voorbij in uw klassen. Ze studeren, feesten en genieten van het leven! Ook u denkt vast graag terug aan uw studententijd, toch? Het wordt vaak gezien als het ideale leventje, maar voor een aantal van uw eigen studenten geldt dit echter niet. Deze studenten hebben het soms nog zwaarder dan een 40 uur werkende volwassene met een gezin. Want wat nou als je als moeder of vader zijnde je kind(eren) financieel niet kunt ondersteunen? Een student wil toch graag naar school en leuke dingen doen! En gun dit ze alstublieft ook! De overheid heeft niet genoeg geld voor alle studenten. Dubbele bijbaantjes en het soms overslaan van een avondmaal, vanwege gebrek aan geld, zijn de normaalste zaak van de wereld voor hen. Ik ben lid van de TFAS en wij zetten ons in voor deze studenten om hun leven een klein stukje makkelijker te maken. Wij komen op voor de gelijke rechten van studenten, want het is niet alleen maar een leventje vol met feestjes. Het is ook hard studeren om een diploma te behalen. Wij vragen aan alle mensen, die ons willen helpen, een financiële bijdrage te doneren. Het verbetert een hoop levens onder de armlastige studenten en hier zitten ook uw eigen studenten tussen. Dus hierbij vraag ik u vriendelijk om de studenten een hart onder de riem te steken. U kunt geheel vrijwillig een bijdrage doneren naar 778TFAS. Het gedoneerde geld wordt elke maand verdeeld over de studenten die bij onze organisatie zijn aangesloten. Wij waarderen elke bijdrage en zullen u op de hoogte stellen van onze huidige activiteiten. Ook kunt u de reacties zien van de studenten op onze Social Media pagina’s (fb.nl/TFAS). Zo weet u waar uw geld naar toe gaat en wat ermee gedaan wordt. Met Vriendelijke Groet, Sherelynn Reijnen Reflectie: Ik denk dat een persoonlijke benadering bij deze opdracht goed is. Mensen moeten mede-leven krijgen, waardoor ze sneller geneigd zijn er iets voor te doen. Ze zouden er zelf niet aan moeten denken dat het hun overkomt. Het gevoel dat jij persoonlijk kan helpen geeft voldoening. En de balans tussen informeren en motiveren is hier erg belangrijk. Ik vond het lastig om niet over te komen als een reclame-praatje omdat ik ‘’zogenaamd’’ bij deze organsatie hoor.

PIET: Hoewel je het hebt over een persoonlijke benadering, proef ik juist heel veel afstand in de tekst. Er zitten heel veel zinnen in die je normaal nooit tegen iemand zou uitspreken. Een voorbeeldje: Een goed doel als je het mij, als student zijnde, vraagt. Afstand zit ook in het woordje ‘ze’ als je het over TFAS hebt. Jij schrijft deze mail namens TFAS dus hoort bij de organisatie. Lees de brief eens hard voor. Wat voelt onnatuurlijk? Dat moet je sowieso aanpassen. Denk dan ook nog even na over wat je wilt doen met de stichting. Je zegt nu nog niet wat er met het geld gebeurt. Je opening daar ben ik wel enthousiast over. Ook daar zijn de zinnen nog wat zakelijk, maar de inhoud en de twist aan het einde is sterk. Oplossing: Ik heb de brief een aantal keer hard op voorgelezen. De zinnen die niet lekker in de mond lagen heb ik veranderd. De opening heb ik toch hetzelfde gehouden. Ik vond het moeilijk deze zinnen minder zakelijk te maken en naar mijn gevoel triggerd het wel. Ik heb geprobeerd de tekst nog iets persoonlijker te maken en TFAS echt vanuit mij beschreven omdat ik ‘’zogenaamd’’ bij deze organsatie hoor. Oude versie vanaf alinea 2 Zij hebben misschien nog een zwaarder leven dan een 40 uur werkende volwassene met een gezin. Want wat nou als je ouders je financieel niet genoeg kunnen ondersteunen? Een jong volwassene wil toch graag naar school, leuke dingen doen en zichzelf kunnen onderhouden. Voor veel studenten in deze tijd is er simpelweg niet genoeg geld. Dubbele bijbaantjes en soms een avondmaal overslaan vanwege het gebrek aan geld zijn de normaalste zaak van de wereld voor hen. En dat alles om gewoon naar school te kunnen. TFAS (Tilburgs Fonds voor Armlastige Studenten) zet zich hiervoor in om het leven van deze studenten een stukje makkelijker te maken. Een goed doel dat opkomt voor de gelijke rechten Wij vragen aan alle mensen die willen helpen een financiële bijdrage te doneren, het kan een hoop levens van armlastige studenten verbeteren. Dit zijn ook uw studenten. Dus ik vraag u vriendelijk om deze studenten bij te staan. U kunt geheel vrijwillig een bijdrage doneren naar 777TFAS. Het opgehaalde geld wordt eens in de zoveel tijd verdeeld over de studenten die zijn aangesloten bij de organisatie De organisatie zou dit erg waarderen en zal u op de hoogte stellen huidige activiteiten.

Challenge 7

Bullet points A Pep Talk From Kid President To You Uit de video: Peptalk, Stop being borig, Boring is easy, Life is a game, Be on the same team, Do something, Don’t stop believing, Don’t quit, Love, Make the world awesome, Create, It is your time, Work, Dance, We are made to be awesome, Duty to give a reason to thanks, Share, Spread encouragement, Vanuit mijzelf: Opbeuren, Aanmoedigen, Delen, Niet opgeven, Blijf Geloven, Actie, Verbeteren, Werk hard, Bedank, Achter alles zit een reden, Kijk omhoog, Alles komt goed. Quote: “It’s everybody’s duty to give the world a reason to dance.” Reflectie: In het begin wist ik niet zo goed of ik de bulet points letterlijk uit het filmpje over moest nemen of ook zelf mocht verzinnen. Uiteindelijk heb ik veel woorden uit het filmpje overgenomen, maar ze zelf in de goede volgorde gezet en net iets andere zinnen van gemaakt waardoor het misschien duidelijker werd. Een leuke opdracht, omdat je met krachtige woorden een verhaal leert samen te vatten. Ik weet nog niet of ik het op de juiste manier heb gedaan, maar ik denk dat bullet points ook een beetje persoonlijk zijn voor iemand. De een vindt het bepaald woord krachtig, maar de ander vind een bepaalde zin weer krachtiger.

Challenge 8

EXTRA LOCATIE OPDRACHT: vind één bron in de Bieb voor een van je klussen / opdrachten / challenges. (je mag zelf kiezen welke) Ik heb gekozen voor de bron: Jip en Janneke: Oe! Een Koe! En andere verhalen. Ik heb me, in de bibliotheek, ingelezen in de schrijfstijl van Annie M.G. Schmidt bij dit boek. Ik kon hieruit het volgende concluderen: Annie M.G Schmidt was een Nederlandse dichteres en schrijfster van versjes, liedjes, boeken, toneelstukken, musicals, radio- en televisiedrama. De kinderboeken ‘’Jip en Janneke’’, ‘’Pluk van de Petteflet’’ en ‘’Abeltje’’ waren razend populair. In de ‘’Jip en Janneke’’ boeken is de taal erg kinderlijk. Simpel geschreven en makkelijk te begrijpen. Erg korte zinnen. Maar toch op een grappige en speelse manier neergezet. Ze vertelt de gesprekken van ‘’Jip en Janneke’’ in dialoog en vertelt ondertussen ook wat er met ze gebeurd. Je leest de zinnen dan ook met een kinderlijk stemmetje in je hoofd en met een bepaalde intonatie in je stem. Vrolijk en speels. De avonturen die ‘’Jip en Janneke’’ meemaken zijn vaak realistisch en kunnen echt gebeuren, maar toch gaat het vaak om heen klein onderwerp. Ze weet van een klein onderwerp een interessant verhaaltje te maken waar ook nog een klein educatief elementje in verborgen zit. Compact voorbeeld stukje uit een verhaal van Jip en Janneke : ‘’Ik ga naar de zandbak, roept Janneke. Nee, zegt Jannekes moeder. Niet naar de zandbak. Het heeft geregend. Het zand is nat. En het wordt te koud. Het is herfst. Dan gaan we lekker in het plantsoentje spelen, zegt Jip. Daar gaan Jip en en Janneke naar het plantsoentje. Ze spelen met de mooiste gouden blaren die daar liggen. En ze gaan op een bankje zitten, naast twee oude heren. Tja, ja zegt de ene heer, de zomer is dood. Daar kijkt Jip van op. En als hij met Janneke naar huis loopt, zegt hij: zou dat waar zijn? Dat van de zomer? Ik weet het niet, zegt Janneke. Jip gaat het aan zijn vader vragen. Vader, zegt hij, de zomer is dood, zeggen ze. Vader kijkt Jip eens aan. En Jip ziet er angstig uit. Hij is er echt van geschrokken. Wees maar niet bang hoor, zegt vader. Dat zeggen de mensen altijd in de herfst. Ze bedoelen alleen dat de zomer voorbij is en dat de winter komt. Maar die meneer zei echt ‘dood’, zegt Jip. Maar zegt vader, het volgende jaar komt de zomer terug.

Dan kan ze toch niet echt dood zijn. Nee, zegt Jip, dat is waar. Misschien is de zomer dan alleen flauw gevallen? Dat zal het zijn, zegt vader. Laten we het daar maar op houden.’’ Ik heb voor de schrijfster Annie M.G. Schmidt gekozen, omdat ik me kan herinneren dat ik haar ‘’Jip en Janneke’’ boeken vroeger geweldig vond. Elke dag las mijn moeder mij een verhaaltje voor. Deze verhaaltjes bleven dagenlang in mijn hoofd zitten en ik deed ze zelfs vaak na. Achteraf bedacht ik me, dat het eigenlijk heel bijzonder was dat ik op zo’n jonge leeftijd de verhaaltjes van ‘’Jip en Janneke’’ toch al snapte. Daarom besluit ik voor deze opdracht in de Schmidt’s stijl van ‘’Jip en Janneke’’ een verhaaltje over een klein onderwerp uit mijn vakantie te schrijven. We gaan op vakantie! Jij en ik, zegt Sherelynn. We gaan naar Spanje. Want het is zomer! En in de zomer gaan mensen altijd op vakantie. We moeten eerst de koffers inpakken, zegt Sherelynn’s moeder. Kleren vliegen in het rond. Sherelynn’s koffer kan niet meer dicht. Tja, zegt Sherelynn’s moeder, je kan niet alle kleren meenemen! Sherelynn kijkt haar moeder aan. Maar mama, zegt zij, ik vind alle kleren zo mooi. Ik kan niet kiezen. Weetje wat? Kies maar vijf outfits uit. Want we gaan zeven dagen, zegt moeder. Sherelynn kijkt verward naar de koffer. Ze telt op haar vingers. Maar dan heb ik voor twee dagen geen kleren, zegt Sherelynn. Maar zegt moeder, je hebt veel centjes gespaard. Daarmee kunnen we in Spanje winkelen. Voor nieuwe kleren. Ja, zegt Sherelynn, dat is waar. En dan hoef ik ook niet te sjouwen met die zware koffer. Want die koffer is bijna groter dan ik. Reflectie: Ik heb mijn verhaaltje gebaseerd op een waargebeurd verhaal in mijn leven. Alleen dan, heb ik het op een kinderlijke ‘’Jip en Janneke’’ manier geschreven en geprobeerd een educatief elementje erin te verwerken. Hierin is dat een klein rekensommetje, maar ook de les dat je koffer niet te vol gepakt moet zijn wanneer je op vakantie gaat. Ik vond het een leuke opdracht om de schrijfstijl van een inspirerende schrijver te mogen uit proberen, maar een verhaaltje verzinnen vond ik moeilijk. Ik heb deze opdracht als laatste gemaakt omdat ik niet zo goed wist waar ik mijn verhaal over moest schrijven. Het moet wel interessant blijven om te lezen natuurlijk. Sommige zinnen in mijn verhaal heb ik een paar keer herschreven, zodat het meer kindertaal was. Hoe zouden kinderen dit zeggen? Heb ik constant in mijn hoofd gehouden. Een grappige clue op het einde vond ik ook lastig, maar dat komt misschien door de onderwerp van mijn tekstje.

Challenge 9 De Baksteen: Er was eens een baksteen. Hij was niet hetzelfde als alle andere stenen. Hij had een droom. Een droom om het doel van zijn leven te ontdekken. Waarom was hij hier? Waarom bestond hij? Zijn wereld was hard. Waarden en normen staan vast en wanneer deze overschrijdt worden is het einde verhaal, werd hem door zijn familie aageleerd. Hij maakte deel uit van een grote familie, een grote muur. Maar hij voelde zich buiten gesloten. Hij hoorde er niet helemaal bij, want hij was namelijk voor een deel afgebroken. De hele muur nam het hem kwalijk dat ze niet meer één geheel waren. Er was een gat ontstaan, die net groot genoeg was om een mensenhand doorheen te steken. Mensen. Wezens die hij wel eens voorbij zag komen. Wezens die praatte, lachte, huilde en konden bewegen. Maar de laatste tijd was het maar rustig aan beide kanten van de muur. Tot op een dag een verstrooid meisje in wanhoop zachtjes een naam riep. ‘’Hans?’’, klonk het een paar keer. Het was nacht dus alle stenen sliepen, maar zoals gewoonlijk was de baksteen wakker en dacht aan zijn droom. Na een lange stilte hoorde hij vanaf de andere kant van de muur: ‘’Lisa?’’. De stemmen werden steeds enthousiaster en kwamen dichter naar de muur toe. Met fluisterende stemmen werd er gezegd: ‘’We hebben niet veel tijd! Hoe kunnen we elkaar nou spreken? Ik haat deze muur!’’’ ‘’Ik weet het ook niet Hans, maar dit is te gevaarlijk’’. Allebei voor zich uit starend en pratend liepen ze rond. De baksteen volgde het gesprek, van kant naar kant, van een korte afstand. Lisa liep steeds meer in de richting van de baksteen. ‘’Hans kijk! Een opening! Kom Hier! Snel!’’. Hans rende, aan de andere kant van de muur, ook richting de opening. De baksteen voelde zich opgelaten. Handen werden er door de opening gewrongen. Woorden en geluiden van geluk werden gewisseld door het overduidelijke liefdeskoppel. Maar hallo, het was wel zijn halve lichaam dat was afgebroken, waar op eens een hand tussendoor gestoken werd. Het voelde voor hem alsof je elke keer tegen de deur van een volle metro werd aangedrukt, wanneer er iets door de opening bewoog. Het hijgen op de baksteen van beide kanten was ook niet bepaald een pretje. ‘’Lisa, Ik hoor ze in de verte! We moeten nu weg! We mogen niet met elkaar praten’’. ‘’Schrijf me Hans! Elke maandag laten we een brief voor elkaar achter, goed? Om de beurt? Zo kunnen we elkaar misschien niet zien, maar wel spreken..’’ ‘’Ja Lisa! Ik zorg dat je er deze maandag een van mij hebt!’’ In een haast, raakte ze elkaar nog even aan door de opening en vluchtte daarna beide weg.

Op een vroege maandag morgen werd de baksteen wakker. Zijn nog wat slaperige oogjes zagen in de verte, vanuit de mist, een mannenverschijning naar de muur sluipen. Het was Hans! Voordat de baksteen zich ook maar iets kon herinneren wat ook alweer de bedoeling was van dit bezoek aan de muur, werd er een brief door de opening geduwd. Weer voelde de baksteen zich in die volle metro staan en dit keer bleef het gevoel stand houden, omdat Hans de brief in de muur had achtergelaten voor Lisa. Na een hele dag met een benauwd gevoel in feutus houding te hebben doorgebracht kwam ‘s avonds dan eindelijk Lisa aangerend. Ze zocht naar de opening, zag de brief en trok hem uit de muur vandaan. Een wereld van zuurstof ging open voor de baksteen. Jaren lang werd de baksteen, elke maandag, opgezadeld met brieven. De gelukkige gezichten van Hans en Lisa wanneer ze de brief kwamen halen, verzachtte de pijn van het opgekropte gevoel door de brief elke keer weer. Tot 9 November 1989, toen de baksteen wakker werd met een brief nog tegen zijn lijf aangedrukt en knallen hoorde. Overal zag hij mensen schreeuwen en juichen. Vanuit de verte zag hij een enorme sloopmachine de muur kapot maken met een sloopkogel . Zijn familie was in paniek. Het moment dat je weet dat het einde er aan komt. Het blijft eng en niet te omschrijven. Toen de machine recht voor de baksteen stopte, zijn sloopkogel naar achter swingde, sloot de baksteen zijn ogen. Wat gebeurd er nou met de brief? Komt hij nog wel bij Lisa terecht? Hij opende zijn ogen en zag de sloopkogel in slowmotion op hem afkomen. Het moment dat de sloopkogel hem raakte, hoorde hij alleen een hoog piepend geluid. Zijn familieleden vlogen in het rond en een stofwolk kwam vrij. De baksteen viel met een klap op de grond en zag de menigte van mensen over de half gesloopte muur klimmen. Op het moment dat hij zijn ogen wilde sluiten en afscheid wilde nemen van de wereld zag hij Lisa. Ze raapte de baksteen, met de daar aan plakkende brief op, keek op en begon te huilen. Ze rende door de stofwolk naar de andere kant van de muur. Toen ze de brief en baksteen liet vallen en Hans in de armen vloog, kon de baksteen in vrede zijn ogen sluiten. Zijn droom was uitgekomen. Het doel van zijn leven was duidelijk. Hij heeft 28 jaar lang voor de communicatie tussen het liefdeskoppel kunnen zorgen. Door hem wisten ze elkaar weer te vinden. Uiteindelijk draagt iedereen zijn steentje bij. Imperfecties laten je het geluk meer beseffen. Reflectie: Ik vond deze opdracht leuk, maar ook moeilijk. Je begint eigenlijk met niets en moet een diepgaand verhaal gaan schrijven over een baksteen. Nadat ik de film ‘’Fury’’ had gezien, die momenteel in de bioscoop draait, ging ik nadenken over de tweede wereld oorlog. Kort daarna bezocht ik de film ‘’The best of me’’, die gaat over jeugdliefdes. Een film waarbij ik aan een stuk door heb gejankt. Deze films hebben veel indruk op mij gemaakt, waardoor ik mijn verhaal een beetje op deze films ben gaan baseren vanuit het oogpunt van de baksteen. Ik merk dat ik wel nog steeds een beetje op zoek ben naar mijn eigen schrijfstijl. Ik twijfel vaak hoe ik de zinnen het beste kan opbouwen en hoe ik ze interessant kan laten overkomen.

Challenge 10 Schrijf een brief. Ik heb een brief geschreven naar mijn beste vriendin Emma. Sinds groep 1 zijn we onafscheidelijk. We zijn dit jaar 16 jaar vriendinnen en daarom leek het me leuk, haar een brief te schrijven waarin ik een aantal van onze herinneringen ophaal. Het is altijd gezellig als we samen zijn, ookal zien we elkaar een tijd niet. En zo hoort een echte vriendschap ook te zijn, vind ik. Ik schreef haar over hoe we in groep 1 al de slappe lach hadden, dat we wilde weglopen van school, de spannende jongensavonturen en ongemakkelijke blunders. Ik liet haar weten dat ik nog steeds blij ben om haar vriendin te zijn en dat het van mij kant voor altijd zo blijft.

Reflectie: Ik vond deze opdracht leuk om te doen. Het was fijn om je emotie naar iemand toe te tonen, zonder dat je het â&#x20AC;&#x2DC;face to faceâ&#x20AC;&#x2122; hoeft te zeggen. Ook vond ik het fijn, dat je je niet aan bepaalde regels hoefde te houden. Gewoon schrijven wat je zelf graag wil vertellen aan iemand. Ik kreeg dan ook een hele leuke reactie terug op de brief. Mijn beste vriendin belde me op om te zeggen dat ze zo had gelachen om de brief. Het schrijven van een brief, laat je je wat gemakkelijker voelen over schrijven. Het is een goede persoonlijke oefening. PIET: (:p

Challenge 11: ‘‘Ga op zoek naar eigen klanten ’’

Opdrachtgever 1: SBO Artikel ‘‘Red jezelf, Burger!’’ Een inkijkje op het Sociaal Domein in 2015 ’’Corrie (68) en Bram (75), een echtpaar dat al 48 jaar getrouwd is. Wanneer Bram te horen krijgt dat hij Alzheimer heeft, weet het echtpaar dat ze een moeilijke tijd tegemoet gaan. Een tijd waarin Bram beetje bij beetje minder van zijn lichaam kan verwachten en hierdoor erg achter uit gaat. Een tijd waarin zorg hard en steeds meer nodig is. Het WMO is vóór zoveel mogelijk thuiszorg en kijkt naar wat voordelig is voor de gemeenten. Doordat Bram steeds minder goed kan lopen, moeten er maatregelen genomen worden, maar wat voor een maatregelen? En door wie en hoe gaat dit bekostigd worden? Er wordt gekeken naar de inkomsten van de betreffende personen. Omdat het voordeliger is een traplift te plaatsen in het huis van Corrie en Bram in plaats van een nieuwe woning aan te bieden waar alles gelijkvloers is, wordt dit de oplossing. Corrie en Bram hebben genoeg inkomsten om dit zelf voor een groot deel te kunnen bekostigen. Of bijvoorbeeld Jan (48) en Marja (44), die sinds kort gescheiden leven en er loopt nog een echtscheidingsprocedure. Jan woont in Hoofddorp en Marja sinds kort in Den Helder. Een zoon woont bij de Vader, de andere zoon en dochter zijn met hun moeder mee gegaan. Beide hebben geen baan en hebben te maken met mentale problemen (depressie en psychiatrische stoornis). Welke hulp kan er worden ingezet en hoe kan het gezin zich onderhouden?’’ Herkent u dit soort situaties of wilt u hier simpelweg meer over weten? Hier kunt u zich inlezen over hoe het de komende jaren er uit gaat zien voor het Sociaal Domein en wat daar allemaal bij komt kijken. De gemeente als regisseur. Alles komt dichter bij de burger. Dat is waar het naar toe gaat in 2015 met het sociaal domein. Er is een verschuiving gaande in Nederland, waarbij de 40300 gemeenten gaan fuseren. De overheid streeft naar een participatiesamenleving waar iedereen zijn eigen verantwoordelijkheid neemt. Ze willen steeds meer beslissingen en acties lokaal neer te leggen: ’’Decentralisaties’’. Alles komt in de participatiesamenleving bij elkaar: werk, inkomen, welzijn (jeugd)zorg, verslavingszorg, schuldhulpverlening en nog veel meer. Verandering Gemeenten De wijze van werken wordt op dit moment in veel gemeentes aangepast. Ze krijgen een groot aantal nieuwe taken binnen het sociaal domein. Taken die steeds complexer en omvangrijker worden én die vragen om steeds meer eenheid, één integrale aanpak binnen dit totale sociale domein. Maar ook bezuinigingen op beschikbare financiële middelen wordt een grote verantwoordelijkheid. Het brengt risico’s en kansen met zich mee. Bijna alle gemeenten kiezen ervoor om met behulp van gebiedsgerichte teams minder snel met specialisten en juist meer generalistisch, aansluitend bij het vermogen van de burger, aan de slag te gaan. Sociale wijkteams met het doel versnippering en bureaucratie tegen te gaan en directer aan te sluiten bij de eigen kracht en vraag van mensen. Teams werken 25 slagvaardiger en accurater.

AWBZ WMO Rollators, trapliften, krukken en bijvoorbeeld scootmobiels zijn stuk voor stuk onderwerpen die om de hoek komen kijken bij mensen, voornamelijk ouderen, die ondersteunende middelen nodig hebben. Dit geldt ook voor mensen met een handicap (fysiek of psychisch), die begeleiding krijgen in de vorm van zorg bij bijvoorbeeld wassen, aankleden, boodschappen doen en met geld omgaan. Voor hen is het belangrijk om te weten wat de veranderingen zijn binnen het AWBZ/Wmo. Er is een nieuwe Wmo2015 aangenomen in de Tweede Kamer en deze staat nu ook op de agenda in de Eerste Kamer. Een andere benadering is nodig om met minder middelen, de klant toch optimale mogelijkheden te geven om deel te nemen aan de samenleving. Zelfredzaamheid van de burger en informele zorg (mantelzorg en vrijwilligerswerk) zijn hiervoor belangrijk. Deze kanteling zorgt voor enorme consequenties voor burgers, gemeenten, zorgaanbieders en maatschappelijke organisaties. De stap van een samenleving gebaseerd op voorzieningen en ’’zorgen voor’’, verschuift naar een samenleving gebaseerd op oplossingen, eigen kracht en deelname. Denk hierbij aan bijvoorbeeld het aanschaffen van ondersteunende middelen op eigen kosten. De complexiteit binnen de Wmo neemt alleen maar toe. Zo moet er bijvoorbeeld minder budget, een veelvoud aan cliënten meer maatwerk bieden. Ze krijgen te maken met een significante toename van het aantal gespecialiseerde leveranciers. Die ook nog eens, meer dan ooit, met elkaar moeten samenwerken rond de problematiek van een individuele cliënt. Daarnaast wil het kabinet een aantal hervormingen in de zorg gaan doorvoeren om deze toegankelijk, goed en betaalbaar te houden. Zo zal, naar het zich laat aanzien de AWBZ vanaf 2015 ingrijpend hervormd worden. ’’De AWBZ/WLZ betaalt dan alleen nog de zwaarste, langdurige zorg. Lichtere zorg gaat dan naar gemeenten of naar de zorgverzekering.’’ (Jeugd)Zorg Hieronder vallen bijvoorbeeld kinderen/jongeren onder de 23 jaar die uit huis geplaatst moeten worden en te maken krijgen met jeugdzorg, maar ook kinderen met psychische problemen zoals trauma’s, anorexia, ADHD, ADD en autisme, die bij de Jeugd-GGZ terecht komen. Voorkomen moet worden dat hulpverleners langs elkaar heen werken: één gezin, één plan, één regisseur is het uitgangspunt bij de decentralisaties in het sociale domein op dit gebied. Participatiewet Vanaf 1 Januari 2015 treedt de Participatiewet in werking. De gemeente wordt vanaf die datum verantwoordelijk voor álle mensen met een geringe of grote afstand tot de arbeidsmarkt, die tijdelijk of permanent niet in hun eigen inkomen kunnen voorzien. De uitvoering van de wet moet efficiënt en effectief zijn. Op dit moment vinden er al veel voorbereidingen plaats met ketenpartners in de arbeidsregio. Situaties als mensen die nu een wajong uitkering hebben omdat ze deels zijn afgekeurd komen hier aan bod. Deze mensen werken nu niet, krijgen beschut werk of werken bij Sociale Werkvoorziening/Sociale Dienst. Maar omdat de sociale werkvoorziening geen nieuwe mensen meer aanneemt en deze mensen dus nog geen indicatie hebben voor een sociale werkvoorziening, maar wel een arbeidsvermogen hebben van 50% of 70%, moeten zij vanaf 1 Januari 2015 bij een gewone reguliere werkgever moeten gaan werken. 26

De werkgever krijgt dan een aanvulling op het loon (loonkostensubsidie) voor deze mensen. De mensen die een arbeidsvermogen hebben dat lager ligt dan 30%, blijven wel dagbesteding doen, deze mensen hoeven dus niet de stap te maken naar een reguliere werkgever. Uiteindelijk gaat het er dus om dat gemeenten meer verantwoordelijkheid krijgen over bepaalde zaken. Een groot aandeel hierin is om beter vorm te geven aan de zelfredzaamheid van de burger. Veel mensen zijn nog niet geïnformeerd over deze actuele doch belangrijke veranderingen en omdat enorm veel mensen met onderwerpen als WMO, Zorg en participatiewet te maken hebben of krijgen is dit toch van groot belang. _______________________________________________________________________________ • Licht toe wat de aard, doelgroep en het doel van de tekst zijn (de debriefing dus). SBO - Opdrachtgever: Joyce van Helfteren: Senior Conference & Opleidings Manager SBO staat voor Studiecentrum voor Bedrijf en Overheid. Dit zijn congressen, cursussen en opleidingen voor en door professionals. SBO organiseert jaarlijks zo’n 200 studiedagen en opleidingen over o.a. ruimtelijke ordening & milieu, bestuur, verkeer & vervoer, sociale zekerheid, onderwijs en gezondheidszorg. De doelgroep zijn dus mensen die op het gebied van deze onderwerpen werken, willen werken of simpelweg mensen die meer over deze onderwerpen willen weten. Op de website van SBO is er een blog functie. Op deze blog staan actuele artikelen geschreven door docenten en experts uit het netwerk van SBO. Maar ook interviews met sprekers, cursisten en congresbezoekers en diverse whitepapers. SBO staat voor Kennis delen, Leren en Ontmoeten. Op dit moment gaat het Sociaal Domein in 2015 er heel anders uit zien. De gemeenten krijgen veel meer verantwoordelijkheid en diensten naar zich toe vanuit de overheid. Joyce wilde graag dat hier een stukje voor op de blog werd geschreven: Over de veranderingen van het Sociaal Domein in 2015. Het doel van de tekst is om geïnteresseerde bloglezers, op een boeiende manier, te informeren over deze veranderingen.

Verslag: * Hoe ben ik aan de klus gekomen: Joyce van Helfteren is een goede vriendin van mijn moeder vanuit het werkveld. Het bedrijf waar mijn moeder werkt staat vaak in contact met SBO. Zo kwam ik terecht bij Joyce en vroeg ik haar of ik iets voor SBO kon schrijven. Ze was altijd ge誰nteresseerd in blog content, omdat daar vanwege de crisis en een steeds lager aantal van medewerkers, minder tijd voor is. * Briefing: Ik heb afgesproken op het kantoor van Joyce. Ze nam me mee naar een apart kamertje waar ze me eerst wat wilde uitleggen over het Sociaal Domein, voordat ik 端berhaupt aan het schrijven begon. Ik moest tenslotte wel weten waar ik het over heb. Ze tekende een schema op een white board. Ze vertelde het volgende: De overheid bestaat uit het rijk, de provincies en de gemeenten. De overheid wil de macht gaan verschuiven vanwege te weinig geld. Alles komt dichter bij de burger dus gaat naar de gemeente. De gemeente bestaat uit het bestuur, mileu & bouw en tegenwoordig ook het sociaal domein. Het sociaal domein viel eerst onder de provincies. Onder het sociaal domein vallen de onderwerpen jeugd, zorg en werk & inkomen. De verantwoordelijkheid van deze onderwerpen ligt nu dus bij de gemeente. Ook deze onderwerpen zijn weer te verdelen. Denk hierbij aan: - AWBZ/Wmo: zorgverzekeraars, thuiszorg - Jeugdzorg: jeugdwet, jeugd-ggz, etc. - Participatiewet: Zelfredzaamheid burger, mantelzorg/vrijwilligen, Lagere lonen etc. Na deze uitleg kreeg ik een stapel brochures mee waar ik algemene informatie kon uithalen over deze begrippen. * Hoe ging ik te werk: Met behulp van de brochures heb ik de algemene informatie per onderwerp uitgelegd. Zelf heb ik nog informatie opgezocht over de onderwerpen op het internet. Ik heb had de tekst verdeeld in: - stukje storytelling/situatie beschrijving en beschrijving van het doel van deze tekst. (om te triggeren en waarin mensen zich zouden kunnen herkennen) - Introductie sociaal domein. Wie Wat Waar Waarom - Verandering Gemeenten - AWBZ WMO: wie valt hier onder (herkenning voor lezers) en wat gaat er verand eren - (Jeugd) Zorg: wie valt hieronder (herkenning voor lezers) en wat gaat er veranderen - Participatiewet: wie valt hieronder (herkenning voor lezers) en wat gaat er verand eren - Conclusie * Wat heb ik geleerd: Ik wist zelf nog niet veel over dit onderwerp en nu dat ik mezelf er in verdiept heb is het helemaal duidelijk. In het begin had ik nog geen situatiebeschrijving en beschreven wie er onder de bepaalde onderwerpen vielen. Het was toen nog een hele zakelijke informatieve tekst. Nu dat er voorbeelden in staan is de tekst makkelijker te begrijpen en weten mensen ook daadwerkelijk waar het over gaat. Ze herkennen de situaties. Het is vooral leerzaam om een tekst te schrijven over een onderwerp wat je nog niet zo goed kent. Omdat je toch een goede tekst wilt schrijven, moet je je echt gaan verdiepen in het onderwerp.

* Hoe kreeg ik feedback: Ik heb een klasgenoot naar de tekst laten kijken. Dit was op het moment dat ik de tekst nog zonder voorbeelden had geschreven. Ook zij gaf aan dat de tekst nog beter zou overkomen als er voorbeelden instonden waarin mensen zich kunnen herkennen. Van de opdrachtgever zelf heb ik ook feedback gekregen. Zij vond de zakelijke informatieve tekst op zich al goed, maar stemde ermee in dat voorbeelden het nog sterker zouden maken. De feedback is hieronder te lezen: - Emma Janssen: Het leest al goed door, zeker voor mensen die ge誰nteresseerd zijn in het onderwerp. Misschien kan je voor leken in dit onderwerp voorbeelden aandragen die ook voor die mensen verduidelijking geven. Voor de rest is het een erg duidelijk artikel en geeft het op een luchtige manier inzicht in de aankomende veranderingen. - Feedback Joyce (De opdrachtgever, SBO): Zakelijke tekst is al goed. Inhaken op voorbeelden die ieder mens herkent is een goede oplossing omdat de tekst dan wat makkelijker te lezen is, maar hier kwam je zelf ook al mee! Het stukje storytelling in het begin is sterk, dit triggert waardoor mensen sneller het artikel zullen lezen. Alleen het zakelijke stuk zou ik al op onze blog plaatsen. Het doel van dit artikel is om mensen zoveel mogelijk te kunnen informeren over de veranderingen die er aan zitten te komen binnen het Sociaal Domein. Het is luchtig en vlot geschreven, waardoor het goed te begrijpen is. Ook voor mensen die er minder verstand van hebben, doordat je wil inhaken op voorbeelden. * Wat zou ik anders doen: In dit geval eigenlijk niks. Ik vond de briefing duidelijk en ik wist gelijk wat me te wachten stond. Stap 1 was het verdiepen in het onderwerp. Vanuit daar verliep het schrijven redelijk vlekkeloos. * Kreeg je ervoor betaalt: Nee en dit vindt ik ook logisch. Ik vond eigenlijk dat ik de opdrachtgever juist moest bedanken dat ik deze tekst mocht schrijven en dat Joyce de tijd had genomen om het me uit te leggen ondanks dat ze het zo druk heeft. Joyce had al aangegeven dat ze het stuk wilde gebruiken voor op de blog. Dus ik zie dat als de betaling wat ik mooi op mijn cv kan zetten. * Wat vond ik er van (Reflectie): Ik vond het spannend om te doen. Het is natuurlijk maar de vraag of de opdrachtgever het een goede tekst vindt en hem wil gebruiken. Dit is wel een typisch voorbeeld van hoe het er in de praktijk ook aan toe gaat later, dus ik neem dit zeker mee voor in de toekomst. Ik vond het zakelijke deel van de tekst iets wat saai om te schrijven. Het kostte erg veel tijd om het onderwerp te onderzoeken. Maar om het toegankelijk voor iedereen te maken, door de voorbeelden aan te haken, vond ik het wel leuker worden.

Opdrachtgever 2: SMI Artikel Het Nationaal Secretaresse Congres 2015 Dé energie boost voor elke secretaresse Het is feest! 3 Februari 2015 vindt de 20ste editie plaats van het Nationaal Secretaresse Congres: ’’Hét grootste vakcongres in Nederland voor secretaressen’’. Het congres is inmiddels bezocht door meer dan 3.300 secretaresses en is afgelopen jaar beoordeeld met een 8,2. Ieder jaar weer, staan er topsprekers als John Williams, Chris Zegers en Bram Moszkowicz geprogrammeerd . Het Nationaal Secretaresse Congres is een jaarlijks vakcongres in Utrecht, waarin ervaren secretaresses samenkomen, om ze in een dag, met een enorme energie boost, terug het vak in te sturen. Voor hen is dit het feestje van het jaar, waar ze mensen uit hetzelfde vakgebied ontmoeten. Op deze dag worden de secretaresses geïnspireerd door verschillende sprekers op het gebied van werk, lifestyle en communicatie. De reacties laten keer op keer zien dat ze het een leuke, leerzame en inspirerende dag vinden, waar een secretaresse profijt van heeft in de verdere ontwikkeling van haar carrière. Ervaringen Uit voorgaande jaren blijkt dat secretaresses daadwerkelijk profijt hebben van het Nationaal Secretaresse Congres. Bezoekers staken er iets van op en schreven op de blog van secretary.nl. ’’Ik ben zeker geïnspireerd! Ik wist totaal niet wat ik moest verwachten, maar dit is meer dan ik had durven hopen! En dan ben ik bijvoorbeeld niet zo van de ICT, maar de spreker Liane (Adecco Top Secretaries) heeft me toch wel aan het denken gezet.’’ (Marloes Egberts, Deelneemster Nationaal Secretaresse Congres 2014) ’’De humoristische dagvoorzitster Titia Huisman, droeg bij aan een ontspannen sfeer. Gastspreker Margriet Sitskoorn (Klinische neuropsycholoog) vonden wij verrassend! We hebben geleerd dat onze hersenen toch anders werken dan dat we willen. En reken maar dat veel dames die aanwezig waren dit al uitgeprobeerd hebben. Kortom het was een leuke, gezellige dag. De catering was goed verzorgd en we hebben kunnen praten met onze collega’s uit het vakgebied.’’ (Irma Saris, Milou Profijt, Witteveen + Bos, Deelneemsters Nationaal Secretaresse Congres 2014) Inspiratie in 2015 Rijkdom kun je leren, Authenticiteit, Powerfood: Spicegirl of Suikertante? Ook dit jaar zijn er weer bijzondere sprekers te zien op het congres. Rens Kroes: Powerfood Het zusje van topmodel Doutzen Kroes is erg thuis op het gebied van een gezonde levensstijl. En heeft onlangs een boek uitgebracht, de bestseller: ’’Powerfood’’, een gezond kookboek met inspirerende recepten. De vraag aan alle secretaresses is dan ook: ’’Hoe integreer je een happy & healthy lifestyle in een druk leven?’’ Zij zal hier antwoord op 30 geven door de volgende punten aan te kaarten:

* Powerfood op je werk, hoe doe je dat? * Do’s and don’ts die je lifestyle beïnvloeden * Wat zijn gezondere keuzes? Humberto Tan: Authenticiteit Deze succesvolle presentator van onder andere talkshow RTL Late Night en RTL Boulevard zal een inspirerende lezing geven. Zijn sympathieke, spontane en nuchtere benadering naar mensen, zorgt voor een prettige sfeer met een aansluitende en boeiende presentatie over Authenticiteit. Hoe blijf je dicht bij jezelf? Eef van Opdorp: Rijkdom kun je leren Onder andere bekend van de televisie programma’s: ’’Uitstel van Executie, ’’Geld maakt Gelukkig’’ en ’’Hoeveel ben je waard?’’ en is een financieel deskundige. Zij spreekt over rijkdom met betrekking tot geld en werk. Succesvol werken gaat niet over geld, maar over de keuzes die je maakt. Over je gewoonten, hoe je over zaken denkt, kortom over jou dus. Hetzelfde geldt voor rijkdom. De formule voor succes bestaat uit een cocktail van ingrediënten, die geschikt is voor jong en oud. Een aantal punten dat hier op aansluit en die tijdens de college aan bod komen: * 12 principes die succesvolle mensen inzetten in het bereiken van hun doelen. Of dat nu meer geld, meer vrije tijd, genieten van je werk of een andere baan is. * Wat wil de bezoekende secretaresse met haar werk en hoe komt ze daar? Elk succes begint met een idee: iedereen gaat naar huis met een ondertekend contract aan zichzelf Secretary Management Institute Het vergt de kunst van organiseren om het Nationaal Secretaresse Congres ontwikkelen. Het Secretary Management Institute (SMI) is verantwoordelijk voor de complete organisatie. Bijvoorbeeld het zoeken naar actuele onderwerpen, vastleggen van de locatie en datum, zoeken, benaderen en boeken van de juiste sprekers, inzetten van marketingcampagnes, het programma ontwikkelen en het zoeken van sponsoren. Sabine Slagter is de hoofd projectleider binnen de organisatie. Zij beantwoordt een aantal vragen betreft de organisatie van het congres: Op welke basis selecteert u de gastsprekers voor het Nationaal Secretaresse Congres? ‘‘Ik houd het hele jaar door de actualiteiten in de gaten en selecteer gedurende het jaar interessante sprekers die passen bij het thema van het congres. Daarbij is het enorm interessant om van een BN’ner te horen hoe hij of zij is omgegaan met bepaalde keuzes in het leven. Het lijkt op tv allemaal easy, alleen is hier vaak ook een weg van ups en downs geweest om te komen waar ze nu zijn.’’ Wat steken de secretaresses van het Nationaal Secretaresse Congres op? ’’Wat ze vooral leren is dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor de keuzes die ze maken. En dat ze altijd een keuze hebben. Door niet alles te ondergaan en te laten gebeuren maar zelf actief het stuur te makken en de route uit te stippelen. Dit thema kun je allerlei manieren aanvliegen en dat doen we tijdens dit congres. Het geeft een enorme boost om levensverhalen te horen van anderen.’’ 31

Wat zijn de succesfactoren van het Nationaal Secretaresse Congres? ’’Het congres is exclusief met een veel topsprekers, de inhoud is altijd net anders en prokkelend, het is een gezellige dag die keer op keer zorgt voor een enorme energy boost. Het is zo’n leuk vak, er gebeurt zoveel en wij mogen de secretaressen een stukje mee op weg helpen in die ontwikkelingen. Als je dat doet en je doet het goed, zijn ze zo dankbaar en dat is waar wij onze energie weer uit halen!’’ Kortom is het Nationaal Secretaresse Congres voor ervaren secretaresses een dag om niet te missen. Dit jaar is er een feestactie omdat het congres al voor de 20ste keer wordt georganiseerd. Kom samen met uw collega en ontvang ieder €200 euro korting op secretary.nl ______________________________________________________________________________ • Licht toe wat de aard, doelgroep en het doel van de tekst zijn (de debriefing dus). SMI - Opdrachtgever Marjan Muller & Bianca Swinkels. Secretary Management Institute Opleidingsadviseurs Secretary Management Institute is sinds 1990 een toonaangevend opleidingsinstituut voor de ervaren secretaresse. Jaarlijks biedt Secretary Management Institute een groot en gevarieerd aanbod aan opleidingen, cursussen en congressen op het gebied van o.a. management, vakinhoud en persoonlijke vaardigheden. Een groot deel is op HBO niveau, zodat je een stap kunt zetten in jouw persoonlijke groei. Hierin wordt de doelgroep eigenlijk al aangegeven. ‘’Ervaren secretaresses’’. Zij kunnen zich inschrijven voor een opleiding om zich verder te ontwikkelen in hun functie. Volgend jaar is het de 20ste editie van het Nationaal Secretaresse Congres, wat SMI jaarlijks organiseert. De opleidingsadviseurs (waaronder mijn moeder Marjan Muller) gaven aan dat ze nog een tekst wilde secretaresses die nog niet bekend zijn met dit phenomeen te motiveren om naar de 20ste editie te komen en informatie te geven over wat het congres eigenlijk is en wat je daar leert. Het doel is dus informeren en motiveren. De tekst zal eventueel worden geplaatst op de website en social media. Verslag: * Hoe ben ik aan de klus gekomen: Ik vertelde mijn moeder over het zoeken van opdrachtgevers voor de les copywriting en ze zei meteen dat zij nog op zoek waren naar iemand die een tekst voor het Nationaal Secretaresse Congres kon schrijven. * Briefing: Ik ben naar het kantoor van SMI gegaan in Eindhoven en heb daar om de tafel gezeten met de twee opleidingsadviseurs (Marjan, mijn moeder & Bianca). Ze gaven aan dat ze eigenlijk het Nationaal Secretaresse Congres 2015 wilde promoten, maar ook wilde toelichten wat het nou eigenlijk in hield. Ze hadden niet zo veel eisen, daarom ben ik veel vragen gaan stellen. - Willen jullie het voornamelijk hebben over wat het NSC inhoudt of waarom ze er naar toe moeten komen? - Vinden jullie het leuk om een mini-interview er in te verwerken met de organisator? - Mogen er reacties van voorgaande jaren in terug komen zodat de nieuwe secretaresses geïnteresseerd raken?

* Hoe ging ik te werk: Ik heb voor mezelf de volgende opmaak aangehouden: - Introductie: publiek triggeren - Wie wat waar waarom - Ervaringen voorgaande jaren - 2015: welke sprekers - Organisatie: SMI + drietal vragen aan hoofd projectleider Doordat ik deze opbouw had gemaakt, kon ik gemakkelijk te werk gaan. Ik heb informatie opgezocht op internet en een aantal flyers gekregen die ik kon gebruiken voor de content. Op de blog kon ik reacties terug vinden van voorgaande bezoekers. De vragen van het mini-interview heb ik samen met een van de opleidingsadviseurs gemaakt en daarbij gekeken naar wat interessant is om te weten voor de secretaresses. Wat heb ik geleerd: Dit is was een heel ander soort tekst dan de vorige opdrachtgever. Dit ging voornamelijk om informeren en motiveren, maar je moet ook oppassen dat het geen reclame praatje wordt, want dan haken mensen af met lezen. Het MOET interessant blijven. Het moet dus in een positieve zin geschreven worden en elke keer nog interessanter worden, waardoor de lezer de gedacht heeft: ‘’Ik moet hier heen!’’. Ook moet er op het einde wel verwezen worden, waar ze kaarten kunnen kopen, omdat dan de intentie tot actie minder groot is dan wanneer ze het artikel weer weg klikken en naar kaarten moeten gaan zoeken. * Hoe kreeg ik feedback: Van de opleidingsadviseurs heb ik feedback ontvangen in de vorm van een gesprek. Ze hebben het beide gelezen en samen met mij wat dingen aangepast of weg gelaten. Ze vonden het goed geschreven en triggerend geschreven, wat ook de bedoeling was. De opbouw vonden ze ook goed. Sabine Slagter (de geïnterviewde in het stuk), heeft mij ook nog feedback toegestuurd. De inhoud vond ze goed! Het waren voornamelijk spelfoutend dus deze feedback zal ik daarvoor niet in dit document plaatsen. * Wat zou ik anders doen: Ik vind het nog moeilijk om het echt een spannende tekst te maken zondat dat het een verkooppraatje wordt. Ik had wel wat meer triggerende elementen erin willen hebben, maar al met al ben ik tevreden met het resutaat. * Kreeg ik ervoor betaalt: Nee, nogmaals hetzelfde verhaal als bij de vorige opdrachtgever. Ik mag blij zijn dat ze MIJ willen om deze tekst te schrijven. Ik heb ze enorm bedankt. En ik ben geen professionele schrijver dus vind het moeilijk in te schatten wat ik voor zo’n opdracht had moeten verdienen. * Wat vond ik er van (Reflectie): Ook dit vond ik een leuke opdracht, je ziet verschillende opdrachtgevers met verschillende eisen, waardoor je daadwerkelijk leert hoe het er later aan toe kan gaan. Informerend en motiverend schrijven was een uitdaging en ik vind het leuk dat er een klein interview elementje in zit.

Opdrachtgever 3: Schrijfwedstrijd • Licht toe wat de aard, doelgroep en het doel van de tekst zijn (de debriefing dus). Doorlopende schrijfwedstrijd: http://daretoo.nl/entry/357/overzicht-schrijfwedstrijden#. VFK6UksTFTB Stuur je column over de belevenissen binnen je gezin (maximaal 350 woorden) naar: redactie@jmouders.nl onder vermelding van ‘Lezerscolumn’. Column Één huis. Twee vrouwen. Oneindige discussies. Wij kunnen aan elkaars gezicht aflezen in wat voor stemming we zijn en wat er dan juist wel of niet gezegd kan worden tegen elkaar. Samen met je moeder wonen. Voor sommige een droom, voor sommige een hel. Ook al zijn wij erg hecht, zien we elkaar als vriendinnen en is het vaak heel gezellig, ook wij kunnen elkaar soms het liefst een toontje lager laten zingen . En dan heb ik het voornamelijk over wanneer er huishoudelijke discussies worden gevoerd. Wanneer mijn moeder in haar grijze citroën c1 de oprit op komt rijden, ik, uit de raam, haar iets wat geïrriteerde gezicht zie na een lange werkdag en ik nog steeds in mijn kloffie op de bank lig, herinner ik me opeens alle kleine huishoudelijke taakjes die ik nog moest doen: ’’De keuken netjes achterlaten, Het vuilnis buiten zetten, de was in de droger doen en mijn kamer opruimen.’’ Eerst vertrekt mijn gezicht van nonchalant, tevreden en in de relax-stand, in slowmotion, naar of ik net Voldemort van Harry Potter heb gezien, waardoor de haren op mijn armen recht overeind zijn gaan staan. Ik spring op, een moment van hapering in mijn motoriek vindt plaats en ik besluit toch maar zoveel mogelijk te doen in de tijd die ik nog heb voordat die ’’Ik-kan-op-dit-moment-niks-hebben-want-ik-had-een-zware-werkdag-moeder’’ binnenstapt. Als de deur van de woonkamer open gaat en ik, zo onopvallend mogelijk, hijgend op de bank zit, komt er niet meer dan een Hoi vanaf. Haar ogen inspecteren onbewust of ik niks ben vergeten. ’’Yes!’’. Geen op- of aanmerkingen gehoord. Stiekem zit er ook een leuke kant aan hoor. Wanneer ik mijn moeder in haar grijze citroën c1 de oprit op zie rijden met een lach op haar gezicht, weet ik al dat het moment van binnenkomst een feest zal zijn. Een droom dus. _______________________________________________________________________________ Verslag: * Hoe ben ik aan de klus gekomen: Ik ben rond gaan zoeken op het internet naar schrijfwedstrijden. Bijna alle schrijfwedstrijden waren verlopen en toen kwam ik deze doorlopende wedstrijd tegen. Ik vond het ook nog eens een heel leuk onderwerp dus besloot om deze te kiezen. * Briefing: Er stond alleen: Stuur je column over de belevenissen binnen je gezin Hoe ging ik te werk: Een aantal gebeurtenissen binnen mijn gezin gingen door mijn hoofd. Ik wilde een gebeurtenis kiezen waar humor, spanning en geluk in voor kwam. Eenmaal aan het schrijven, vloeide de woorden uit mijn hand.

* Wat heb ik geleerd: Het is een eigen ervaring die op mijn eigen manier geschreven is. Het enigste wat ik heb geleerd is om een privĂŠ situatie bloot te geven en het ook nog proberen over te brengen. Het moet wel interessant en amuserend zijn om te lezen. En dat was hier de uitdaging van. * Hoe kreeg ik feedback: Ik heb het aan een paar klasgenoten en familieleden laten lezen. Zij moesten allemaal lachen en zeiden dat ze het een leuke column vonden. Op- of aanmerkingen kwamen niet echt aan te pas, omdat het natuurlijk voor iedereen persoonlijk is, waar zijn/haar column over gaat. Er is geen goed of fout. * Wat zou ik anders doen: Niks, het is mijn persoonlijke ervaring. * Kreeg ik ervoor betaalt: nee * Wat vond ik er van (Reflectie): Ik vond deze opdracht heel leuk. Ik had er bij mezelf nog niet over nagedacht om hierover te schrijven. Het is aan jou of je de uitdaging dan aangaat. Het heeft ook wel iets heel spannends. Ik ken het bedrijf niet waar mijn column naar toe is gestuurd. Vinden ze het leuk? Gaan ze er iets mee doen? Wat voor soort columns hebben andere mensen geschreven? Maar dat maakt deze opdracht juist leuk. Het is en blijft een wedstrijd. Misschien ga ik in het vervolg nog wel aan meer wedstrijden mee 35 doen.

Challenge 12: ‘‘Culinice’’

Culinice Nieuws & Lifestyle Blog Blog + Foto’s 500-750 Woorden 763 woorden Nederlands:

Selamat Makan! ‘’M’n hartje! Pak jij de sambal oelek?’’. Ik hoor het hem nog zo vragen met zijn Indische ‘’bladder’’ accent. Ik kan me niet heugen dat hij ergens geen sambal bij at. Mijn opa, een harde, strenge, koppige, maar toch liefdevolle en zorgzame man. Het liefst vroeg ik hem elke dag iets over zijn verleden, omdat ik niemand ken die zoveel mee heeft gemaakt als hij. Gelukkig vertelde hij het maar al te graag, in tegenstelling tot veel andere leeftijdsgenoten!

(Links: Mijn opa, Rechts: Mijn overgroot moeder)

28 Januari 1934 geboren in Jakarta. Opgegroeid met een vader, moeder, 7 broers en zussen en vier baboes in een villa in Indonesië. Één chauffeur, één dienstmeid, één kindermeisje en één kokkin. Stuk voor stuk echte indonesiërs. Een rijk bestaan, zoals voor veel Nederlands Indische families. Indonesië was tenslotte een kolonie van Nederland. De familie Muller was goed voor de baboes en alle kinderen hadden een favoriet. Zo was mijn opa niet uit de keuken weg te slaan. Hij werd het lievelingetje van de kokkin. Samen kookten en experimenteerden ze met nieuwe gerechten. Zijn passie voor koken startte hier.

(Familie Muller in Indonesië) Maar in de tijd van oorlog moest hij zijn grote hobby op een laag pitje zetten. Samen met zijn broers, zussen en moeder moesten ze verplicht naar een ‘’Jappenkamp’’. De vader van mijn opa daarentegen werd naar een intensief werk kamp gestuurd. In deze periode van zijn leven, draaide letterlijk alles om eten & drinken. Kortom: ‘’Overleven!’’. Op allerlei manieren proberen aan eten te komen. Het ‘s nachts onder de hekken van het ‘’Jappenkamp’’ doorkruipen om kleding te ruilen voor een beetje eten door mijn opa’s graadmagere zusje, waren dagelijkse bezigheden. En over het, recht voor zijn ogen, doodschieten van een moeder, die vlees had gestolen van de ‘’Jappen’’ voor haar kinderen, sprak hij vol woede. Toen zijn vader tijdens de bevrijding van Indonesië het ‘’Jappenkamp’’ binnen kwam lopen om zijn familie te zoeken, vroeg hij aan mijn opa, zijn bloed eigen zoon: ‘’Weet jij misschien waar de familie Muller woont?’’. Vanaf dat moment kon alles alleen maar beter worden. Het gebrek aan eten, drinken, normale levensvoorzieningen en oorlog kan er dus voor zorgen dat je je eigen zoon niet eens herkent. Met het hele gezin werden ze op de boot naar Nederland gezet, waar ze een nieuw bestaan moesten opbouwen. Zijn hobby koken kwam hier toch weer om de hoek kijken, want wie eet er nou aardappelen met een stuk vlees en groente?

(De zussen en moeder van mijn opa aan tafel in Nederland)

Naar mate de jaren volgde, werd koken erg belangrijk voor hem. Een passie die hij graag deelde met zijn omgeving. Het deed hem denken aan zijn geboorteland, familie en aan, dat geluk zich in de kleine dingen bevindt. In de Indische cultuur is het dan ook gebruikelijk dat iedereen, die toevallig in huis is, mee eet. ‘’Nee’’ wordt niet gewaardeerd. Er is altijd genoeg voor iedereen, dus aanschuiven en eten maar!

(Mijn overgroot moeder in de keuken in Nederland)

Koken wordt op gevoel gedaan. Geen recepten. Alles puur en alleen op smaak. Iets ‘’namaken’’, kan dus niet. Zijn favoriet: ‘’Sambal goreng tahoe’’, mocht dan ook niemand mee knoeien. Hij maakte het op zijn manier en anders niet. Samen met mijn oma kookte hij de lekkerste gerechten: ‘’Soto ajam, Rendang, Sajor boontjes, Saté, Risolles, Lemper, Smoor, Ajam Pedis, Gado Gado en nog veel meer’’. En hoe erg hij het ook vond, elke dinsdag had mijn oma, als oerhollandse vrouw, ‘’soep & pannenkoekendag’’ ingelast. Dan maar sambal op de pannenkoek. Vanwege ouderdom kookte mijn opa steeds minder. Mijn moeder en tante hebben verschillende pogingen gedaan om samen met mijn opa te koken, maar als je ook maar iets te veel of te weinig van een bepaald product in het gerecht deed, was het gerecht al verpest voor hem, wat leidde tot hilarische momenten. Naar zijn mening kon het gerecht dan de prullenbak in. Hoe koppig als hij was, van hem heb ik geleerd om dingen op mijn eigen gevoel te doen. Niet volgens bepaalde richtlijnen. Zuinig zijn op wat je hebt en niks verspillen. Dit geldt misschien op eet en drink gebied, maar ook in het dagelijks leven. Op 78-jarige leeftijd is hij overleden. Tot op de dag van vandaag mis ik zijn aanwezigheid. En wie de indische gerechten ook maakt, exact dezelfde smaak zal het nooit hebben. In deze tijd beseffen mensen niet wat eten & drinken eigenlijk waard is. De schaarste van vroeger kennen er maar wening. Veel ouderen die tijden van oorlog hebben meegemaakt, genieten al van de kleine dingen: Bijvoorbeeld een lunch met de familie. Ondanks dat ik maar een kwart Indisch bloed heb, merk ik dat ik toch veel dingen heb overgenomen uit de Indische cultuur. Warmte, familie, passie, gevoel en ook de koppigheid zijn waarden die ik voor altijd bij me draag.

(Mijn opa in 2012)

Challenge 13: ‘‘Jupiler’’

DE DOOR MIJ GEMAAKTE ELEMENTEN: - LAY-OUT VAN HET VERSLAG - INHOUDSOPGAVE - DOELGROEP: GEOGRAFISCH - MARKETING

Sherelynn Reijnen 2181644 Piet van Thielplein 12, 5741 CP, Beek En Donk 0639803438

Vaktuur Vaktuurnummer: 06-06-1994 Vaktuurdatum: 03-11-2014

Opdrachtgever: WriteClub t.a.v. Piet van Beurden Fontys ACI AC Copywri/ng 2259XADV32 Betreft: Portfolio Sherelynn Reijnen WriteClub 2 The Legionairs

Datum

Aantal

Prijs per uur

Bedrag

BTW

Meeting 1 De WriteClub briefing

Omschrijving

03-09-14

0,035

0,14

21%

Meeting 2 De baksteenles

10-09-14

0,035

0,14

21%

Meeting 3 Briefing TCC Breda

17-09-14

0,035

0,14

21%

Meeting 4 Schrijfatelier

01-10-14

0,035

0,175

21%

Meeting 5 De pitch

08-10-14

0,035

0,175

21%

Meeting 6 Delen Jupiler Samenwerking Groep Jupiler Individueel Werk

05-10-14

0,035

0,175

21%

17/01/08-10-14

0,035

0,42

21%

0,035

0,315

21%

Culinice Briefing

03-09-14

0,035

0,07

21%

Culinice schrijven + feedback

30-09-14

0,035

0,175

21%

SBO Briefing

16-09-14

0,035

0,07

21%

SBO inlezen

06-10-14

0,035

0,14

21%

SBO schrijven

07-10-14

0,035

0,49

21%

SMI briefing

16-09-14

0,035

0,07

21%

SMI inlezen

30-09-14

0,035

0,14

21%

SMI schrijven

30-09-14

0,035

0,28

21%

Daretoo.nl Schrijfwedstrijd Briefing

23-10-14

0,25

0,035

0,00875

21%

Daretoo.nl Schrijfwedstrijd Inlezen

23-10-14

0,1

0,035

0,0035

21%

Daretoo.nl Schrijfwedstrijd Schrijven

27-09-14

3,5

0,035

0,1225

21%

Challenge 1

05-09-14

0,5

0,035

0,0175

21%

Challenge 2

09-09-14

0,3

0,035

0,0105

21%

Challenge 3

20-10-14

0,035

21%

Challenge 4

10-09-14

0,5

0,035

0,0175

21%

Challenge 5

11-09-14

0,75

0,035

0,02625

21%

Challenge 6

16-09-14

0,75

0,035

0,02625

21%

Challenge 7

22-10-14

0,5

0,035

0,0175

21%

Challenge 8

22-10-14

2,5

0,035

0,0875

21%

Challenge 9

23-10-14

0,035

0,105

21%

Challenge 10

17-09-14

0,035

21%

Bijgehouden

3,5

0,035

0,1225

21%

Schrijven reflectie course

01-11-14

0,5

0,035

0,0175

21%

Opmaken eindwerkstuk

01-11-14

0,035

0,315

21%

Totaal

116,65

0,035

4,08275

21%

Invullen vaktuur

Totaal aan studie punten* Vul je uurtarief in:

€ 90,00

uurtotaal

233,3

8,1655 € 20.997,00

(60, 70, 80, 90 of 100 euro?) * na beoordeling op inhoudelijke kwaliteit

Op deze vaktuur zijn de algemene voorwaarden van toepassing. Betaling geschiedt na 10 werkdagen (dat zijn twee werkweken) KVK: 17228115, Tilburg | BTW: NL151949724B01 | omkopingspogingen?: Bankrek: 522676928 ABN Amro, Tilburg.