![](https://assets.isu.pub/document-structure/201016112635-38aa52fdc6e2acaa0d62fa609f24e4fc/v1/08b6a5e37b60a85e6dfd541b0dc42434.jpg?width=720&quality=85%2C50)
3 minute read
Dank je wel thuiszorgcoördinatoren
Kamp je met een bepaalde zorgvraag? Bijvoorbeeld wanneer je wel wat hulp in huis kunt gebruiken? Dan staan onze thuiszorgcoördinatoren Sylvia, Miranda en Evelyn voor je klaar om alle mogelijkheden uit de doeken te doen.
Wat doet een thuiszorgcoördinator precies?
Sylvia: “Bij ons komen allerlei vragen binnen die iets te maken hebben met ‘zorg’: van praktische hulp tot financiële tegemoetkomingen. Meestal zien we oudere inwoners, maar jonge mensen zijn even welkom. Vroeger lieten we de inwoners met hun vraag naar het Sociaal Huis komen, maar we merkten dat dat voor velen toch een drempel was. Daarom hebben we al een tijdje terug beslist om vooral huisbezoeken te doen.”
Miranda: “De mensen zijn meer op hun gemak in hun eigen omgeving. We nemen rustig de tijd om hun zorgvraag te beantwoorden. Door uitgebreid te babbelen én met eigen ogen hun thuissituatie te zien, kunnen we nog veel meer gerichte hulp aanbieden dan alleen datgene waar ze oorspronkelijk naar vroegen.”
Welke hulpmogelijkheden bestaan er allemaal?
Evelyn: “Heel veel. Vanuit de gemeente reiken we bijvoorbeeld gezinszorg, vervoer voor minder mobielen en warme maaltijden aan. Maar we verwijzen onze inwoners ook door naar externe partners zoals dagopvang, rusthuizen en ziekenfondsen. Het aanbod is zo uitgebreid en verspreid dat ik begrijp dat mensen niet weten wat er mogelijk is. Wij zijn eigenlijk de brug tussen al die dienstverleningen.”
Welke vragen horen jullie het meest?
Miranda: “Meestal polsen ze naar tegemoetkomingen. Het is logisch dat mensen willen weten op welk financieel duwtje ze recht hebben. En vaak worden we gecontacteerd door inwoners die voor hun partner zorgen en aangeven dat het hen te veel wordt. Wij stellen dan bijvoorbeeld gezinszorg voor waarbij een verzorgende een handje toesteekt in het huishouden of even de zorg voor de zorgbehoevende overneemt. Zo kan de partner op dat moment even ontspannen. De eerste keer vinden ze het moeilijk om de situatie los te laten, maar al snel zijn ze blij dat ze de hulp aanvaard hebben.”
Evelyn: “Als we een bepaalde nood detecteren die meermaals terugkomt, zetten we daar soms ook wel grotere projecten voor op. Zo hebben we bijvoorbeeld al personen met jongdementie met elkaar in contact gebracht en zijn we onlangs gestart met het opbellen van mantelzorgers om te vragen hoe het met ze gaat.”
Wat hebben jullie met de huisbezoeken gedaan tijdens de lockdown?
Sylvia: “We werden toen van de ene op de andere dag gedwongen om alles te annuleren. Wij mochten niet naar de senioren en ze konden ook niet meer terecht in onze lokale dienstencentra. Daarom hebben we samen met onze collega’s een vrijwilligerswerking opgezet met inwoners die bereid waren om de senioren af en toe op te bellen en boodschappen voor ze te doen.
Evelyn: “Ondertussen mogen we gelukkig wel weer op huisbezoek. En nu pas beseffen we ten volle hoe zwaar het geweest is voor oudere inwoners. Velen hebben echt geleden onder de eenzaamheid. Maar één van de positieve zaken is dat heel wat senioren tijdens de lockdown plots spontaan hulp kregen van hun buren.”
Als afsluiter: wat vinden jullie zo leuk aan deze job?
Miranda: “Het geeft voldoening om onze inwoners te helpen. Zij zitten met een vraag, wij reiken oplossingen aan. En door de hulp die ze in huis nemen, weet je dat ze langer en met meer comfort zelfstandig kunnen blijven wonen. Onlangs nog zat ik rond de tafel met een oudere dame en haar dochter die verpleegkundige is. Zij zei me: zou je geloven dat ik zelf niet wist dat er zoveel hulp bestaat?”