Navika 2013 Souvenir Draft by Madhu Akkihebbal

Advertisement here

NAVIKA 2013 2nd World Kannada Summit Souvenir Committee Chair —Madhusudhan Akkihebbal (Boston) Kannada Editors—Bhuvaneshwari Hegde (Mangalore), Vasantha Venkatesh (Mysore), Parimala Rao & G.R. Raghunatha Rao (Bengaluru), Meera Rajagopal (New Jersey), Mythili Ramakrishna & Veena Vadmal (California), Lakshmi Nagabhushan (Kansas) English Editors— Aruna Purohit and Prakash Purohit (Boston) Front Cover / Inside Cover / Sourabha Logo — Srilakshmi Neergundha (Boston) Illustrations / Collages— ? DTP/Typesetting— Anitha Anand (Bengaluru), Madhusudhan Akkihebbal Support and Outreach— Sharanabasava Rajur (Boston) Ads Coordination/Compilation—Veeresha Rudramuni, Madhusudhan Akkihebbal (Boston) Proof Readers—Sudhakara Rao, Rajesh Pai, Aruna Purohit, Madhusudhan Akkihebbal,

NAVIKA is a 501(3)(C) Non-Profit organization that is working to preserve and promote Kannada language, culture and heritage. It accepts no liability for the content in this publication, or for the consequences of any actions taken on the basis of the information in this document. Authors reserve rights to all the articles and images they have contributed. Some images that are available freely on the world wide web have been modified/re-used. NAVIKA does not vouch for the authenticity of the content. All opinions and expressions in the articles are that of the author and doesn’t necessarily represent the views of NAVIKA. This publication is not intended for reprint.

Please contact navika2013.souvenir@gmail.com for more information.

KANNADA EDITORIAL HERE

NAVIKA 2013 Convener message

NAVIKA President message here

Ramamani Iyengar Memorial Yoga Institute (RIMYI) 1107 B/1 Hare Krishna Mandir Road, Model Colony, Shivaji Nagar, Pune - 411 016, Maharashtra. INDIA.

May 6th, 2013

BKS Iyengar The old state of Mysore was the Mother unit for the development of yoga and its popularity all over the world. If the Maharaja of Mysore Sri. Nalvadi Krishnaraja Wodeyar had not supported in establishing a yogashala for my Guruji to teach; probably yoga would have been lost and remained as a mysterious subject. So we as Kannadigas are grateful to the Maharaja of Mysore who gave chance for people like us to learn the ancient art of yoga and through his grace we could do what you all have seen today in the world on this subject. Yoga is not to be considered as a physical fitness and health motivated art, but it is more than that. It builds up in each practitioner the ethical health, physical health, emotional health, intellectual clarity, calmness in the consciousness to live according to the dictates of the conscience and then to experience divinity of oneself that rests within but difficult to trace. We are made up of gross body, subtle body and causal body. Yoga connects the gross body to the subtle body and the subtle body to the causal body interweaving the annamaya kosa, pranamaya kosa, manomaya kosa, vijnanamaya kosa and anandamaya kosa. Besides these, yoga interweaves 700 muscles, 300 joints, various organs and brain and mind to co-ordinate with each movement of not only the thought waves, but also of physical action. Thus yoga becomes a 'Sarvanga-sadhana' touching from the Self to the Skin and from the Skin to the Self as a single unit. That is the greatness of yoga whereas all other systems on health work on various parts of the body neglecting certain parts which are called 'Angabhagasadhana'. Therefore yoga has a unique place in the world of health. As I said earlier, Mysore being the Motherland for today's yoga's popularity, we as Kannadigas have to give a thought and take it seriously to practice so that the glory of Karnataka is retained as a playground for successful physical, moral, mental, intellectual and divine health. Thus yoga is a God's gift and Kannadigas should be proud because of Mysore Yogashala and I wish all to give sometime so that they can devote on themselves and think of the importance of their lives. We give our life to serve others who engage us in our professional field. As such we have no time to think of ourselves. Yoga is the only way which makes you to think of yourself and realize what you have to do for yourself in order to keep fit to survive and serve. May God bless Navika summit and make it a grand success.

Girish Karnad Message here

Meet the NAVIKA 2013 Boston Team!

NAVIKA 2013 Executive Committee (L to R) - Sanganna Yabbanavar, Prabhakar Chappidi, Bhanuprakash S, N.B. Patil, Sharanabasava Rajur (Convener), Krupa Rajur, Basavaraja Mudenur, Shylendra Kumar, Irappa Arabhavi

Program Management Committee (L to R) Top Row: Prabhakara Chappidi, Sanganna Yabannavar, Irappa Arabhavi, Shylendra Kumar Bottom Row: Raju Malapati, Srinivas Ambati (Chair), Chandan Nataraja, Dayananda Vellal, Raghu Mavinahalli Individual Photos at Right: Rajeev Ramesh , Jayanth Kananur, Rajanna Heggadahalli, Seema Mysore

Finance Committee— L to R— Sanganna Yabbanavar, Bhanuprakash S, Krupa Rajur, Prabhakara Chappidi, Shylendra Kumar

Facilities Committee— L to R -- N.B. Patil, Prabhakar Chappidi, Shylendra Kumar

Hospitality Committeeâ&#x20AC;&#x201D; (L tp R) - Top Row: Jay Janardhan (Co Chair), Irappa Arabhavi (Chair), Shivakumar Patil Middle Row-: Nagaraja Gundagathi (Co Chair), Deepak Setty, Sameer Bhat. Bottom Row: Madhuri Marate, Sunita Patil, Babhitha Sadashivappa, Shilpa Setty Right site Top to Bottom : Bharat Satyanarayan, Mahantesh Kotiwale, Nandan Chandrashekar Not in Picture: Rajesh Puttankappa, Deepa Kunhody, Santosh Sanganalmath, Mahantesh Mukartihal

Graphics and Design Committeeâ&#x20AC;&#x201D;(L to R) - Madhusudhan Akkihebbal, SriLakshmi Neergundha, Dinesh Haryadi

Web Committee: (L to R) - Pariharshita Gnaneshwar, Priyanka Chandan, Shashi Rao, Srilakshmi Neergundha, Kedar Bangalore(Chair) Not in picture: Sujata Bhat

PR Committee—(L to R) - Sharanabasava Rajur, Krupa Rajur, Shantaka Lewis, Madhusudhan Akkihebbal

Decoration Committee— (L to R) - Top row—Vijaya Sanshi, Shaila Kolakannavar, Sumana Veerabhadrappa, Rekha Rushi, Tina (Praharshitha Gnaneswar ), Priyanka Chandan, Shaila Yabannavar, Sunita Kankure Bottom row— NB Patil, Asha Kumar, Suma vijayashankar (Co Chair), Shanthala Navali, Deepika Prakash (Chair), Neetha Hanchur, Vidya Patil Not in picture—Shaila Eswarappa, Lavanya, Deepa Dand, Malini Rao, Sneha Ramachandra

Business Forum Committeeâ&#x20AC;&#x201D;(L to R) - Sharath Patil, Shelley Amster, Shankar Hegde, S.B. Rajur, Prabhakar Bhat, Sunil Kadimdiwan, Shwetha Patil

Bottom - Mamta Basavaraj(Chair), Dhruvakumar Bhanur, Suma Vijayshankar, Bollu Nuchina Top - Shaila Kolakannavar, UmaShankar Puttveeraiah, Sumana Veerabhadrappa, Nagaveni Puttaraju, Deepika Prakash Not in Pictire - Shwetha Satish, Aarti Chellakere

Cultural Committee Chairs—(L to R) - Priya Haryadi, Shobha Hiremath, Valleesha Shastry (Advisory)

Apsara (Beauty Contest) Committee—(L to R) - Sowmya Aneesh, Archana Gorur, Sapna Mysore, ******

Airaavatha (Procession) Team - (L to R) - Top row - Nikhila Ambati (Lead), Srinivas Ambati, Jyothi Nagendra, Keshav Prasad, Vani Raju

Naarada (Comedy) Team—(L to R) - Ramesh Yalakkishettar, Shridhar Kulkarni

Narataja (Dance) Team—(L to R) - Priya Haryadi, Deepa Srinatha, Chand Sripad

Saraswati (Music) Committee—(L to R) - Shobha Hiremath, Sudhakara Rao, Laxmi Ramesh

Shrungaara (Beauty Pageant) Committee—(L to R) - Jyoti Setty, Shachi Risbud, Ashwini Samaga, Tina (Praharshitha Gnaneswar), Alka Sathnur, Vaishali Hegde

Nakshatra (Talent Contest Committee) - (L to R) - Top row—Madhusudhan Akkihebbal, Jyoti Pravin, Srinivasulu Ambati, Mamta Kudlugi, Nagendra Rao Bottom row—Ramesh Yalakkishettar, Jyoti Setty, Asha Kumar, Abhijeet Prahlad, Deepak Shamarao

NAVIKA BOARD HERE

Sourabha (Souvenir) Committee— (L to R) Top row—G.R. Raghunatha Rao, Parimala Rao, Bhuvaneshwari Hegde, Meera Rajagopal, Vasanta Venatesh Middle row—Madhusudhan Akkihebbal, Aruna Purohit, Prakash Purohit, Sharanabasava Rajur, Srilakshmi Neergundha Bottom row—Mythili Ramakrishna, Anitha Anand, Lakshmi Manjunath, Veena Vadmal

Thanks to NEKK and HKK Left—Madhusudhan Akkihebbal, president of Mandaara New England Kannada Koota, Boston, MA Right—Dinesh Haryadi, president of Hoysala Kannada Koota, Hartford, CT

ನಾವಿಕೆ ೋತ್ಸವಕೆ ಸುಸ್ಾಾಗತ್ ~ ವಸಂತಾ ವೆಂಕಟೆೋಶ್, ಮೈಸ ರು

| | ಸುಸ್ಾಾಗತ್ವು ಸುಸ್ಾಾಗತ್ವು | |

ಭವಯ ನಾವಿಕ ಕನ್ನಡ ರಥೆ ೋತ್ಸವಕೆ ।

" ನಾವಿಕ " ದ ಪುಣ್ಯನೆಲೆ ಸ ುಂದರ ಬಾಸಟನ್ ನ್ಗರಕೆ । ಕನ್ನಡ ನ್ ಡಿ ದಿಗಗಜರ ದಿವಯವಾಗದರ್ಶನ್ಕೆ ।

ತಾಯಿ ಕನ್ನಡತಿ ಕೆೈಬೋಸಿ ಕರೆದಿರುವ ಪುಣ್ಯ ದೆೋಗುಲಕೆ ॥ ।। ಸುಸ್ಾಾಗತ್ವು ಸುಸ್ಾಾಗತ್ವು ।। ಸಮಸತ ವಿರ್ವಕನ್ನಡ ಚೆೋತ್ನ್ಕೆ ।

ಸುಂಗೋತ್ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕಲಾಸಕತರ ವಿದವತ್ ೂಣ್ಶ ಪಾುಂಡಿತ್ಯಕೆ । ಹೃದಯವರಳಿಸ ವ ಪರತಿಭಾನ್ವವತ್ರ ಪರತಿಭಾಪರದರ್ಶನ್ಕೆ । ಸುಮಧುರ ಕನ್ನಡ ಕಸ ರಿ ೂ ಸಿಂಚನ್ದ ಪವಿತ್ರನೆಲಕೆ ।। ।। ಸುಸ್ಾಾಗತ್ವು ಸುಸ್ಾಾಗತ್ವು ।।

ಕನ್ನಡ ಹಿರಿಮೆ ಗರಿಮೆ ಮೆರೆವ ವೆೋದಿಕೆಗೆ ।

ಕನ್ನಡ ಗೋತೆಗಳು ಝೋುಂಕರಿಪ ಝೋುಂಕಾರಕೆ ।

ಕನ್ನಡಕೆ ನ್ವಕಾಯಕಲ್ೂ ದೆ ರಕಿಸ ವ ಚೆೈತ್ನ್ಯದ ತ್ಸವಕೆ । ನಾವೆಲ್ಾಾ ವಿಶ್ಾ ಕನ್ನಡಿಗರೆಂಬ ಸಂಕಲಪದ ಆಗರಕೆ ॥ ।। ಸುಸ್ಾಾಗತ್ವು ಸುಸ್ಾಾಗತ್ವು ।।

ತಾಯ ನಡಿ ಅಗಗಳಿಕೆ ಮೆರೆವೆ ಧನ್ಯತೆಯ ಸಾಗರಕೆ । ಸವಿಗನ್ನಡ ಸೌರಭದ ರಮಯ ನ್ವವಾಸಕೆ ।

(ನಾವಿಕ ) ನಾವು ವಿಶ್ಾಕನ್ನಡಿಗರೆಂಬ ಸ್ಾರ್ಥಕ ಆತಾಾವಲ್ೆ ೋಕನ್ಕೆ।

ತಾಯಿ ಭುವನೆೋಶ್ಾರಿಯ ಆಶೋವಾಥದದ ಸುಕ್ೆೋತ್ರಕೆ ॥ ।। ಸುಸ್ಾಾಗತ್ವು ಸುಸ್ಾಾಗತ್ವು ।।

¤ÃªÀÅ PÉÃ½¢j .. ~ gÁªÀiï. 1.gÁdPÁgÀtÂUÀ¼ÀÄ ºÉZÁÑV ©½AiÀÄ §tÚzÀ ªÀ¸ÀÛçªÀ£ÉßÃ zsÀj¸ÀÄvÁÛgÀ®è! EzÀgÀ »A¢£À GzÉÝÃ±ÀªÀ£ÀÄ? GzÉÝÃ±ÀªÉÃ£ÀÆ E®è. ©½AiÀÄ ªÀ¸ÀÛç ¨sÀÆvÀUÀ¼À AiÀÄÆ¤¥sóÁªÀiïð! 2.PÀÄgÀÄPÉëÃvÀæ AiÀÄÄzÀÞzÀ°è CµÉÆÖAzÀÄ CPÉëÆÃ»tÂ ¸ÉÊ£Àå C£ÁåAiÀÄªÁV ºÀvÀªÁzÀgÀÆ CzÀÄ zsÀªÀÄðAiÀÄÄzÀÞ ºÉÃUÁ¬ÄvÀÄ? zsÀªÀÄð?AiÀÄÄzÀÞªÉÃ ¸Áé«Ä. DV£À AiÀiÁªÀ AiÉÆÃzsÀjUÀÆ ¸ÀA§¼À PÉÆlÖ zÁR¯É E®è. J®ègÀÆ zsÀªÀÄðPÉÌÃ ºÉÆÃgÁrzÀgÀÄ! 3.ªÀAiÀÄ¸ÁìzÀªÀjUÉÃPÉ ¹lÄÖ eÁ¹Û? ZÉAzÀÄ½î ZÉ®ÄªÉAiÀÄgÉ¯Áè CAPÀ¯ï, vÁvÀ JAzÀgÉ vÀqÉAiÀÄÄªÀÅzÀÄ PÀµÀÖªÉÃ! 4.avÉUÀÆ, aAvÉUÀÆ K£ÀÄ ªÀåvÁå¸À? avÉ PÉ®ªÉÃ ¸ÀA¥ÀæzÁAiÀÄUÀ¼À°è PÁt§gÀÄvÀÛzÉ. aAvÉ eÁvÀåwÃvÀ. 5.EAzÀÄ dUÀwÛ£À°è AiÀÄxÉÃZÀÒªÁV GvÁàzÀ£ÉAiÀiÁUÀÄwÛgÀÄªÀ ¨É¼É AiÀiÁªÀÅzÀÄ? ¨sÀAiÉÆÃvÁàzÀ£É. 6.¨ÉPÀÄÌ PÀtÄÚ ªÀÄÄaÑPÉÆAqÀÄ ºÁ®Ä PÀÄrAiÀÄÄªÀÅzÉÃPÉ? ºÁ°UÉ ¨ÉgÉ¹gÀÄªÀ ¤Ãj£À CA±ÀªÀ£ÀÄß PÀAqÀgÉ ªÀÄ£À¹ìUÉ ¨ÉÃ¸ÀgÀªÁUÀÄªÀÅzÀjAzÀ. 7.ªÀAiÀÄ¸ÁìzÀªÉÄÃ¯É ºÉAqÀw ºÉÃ½zÀ ºÁUÉ PÉÃ¼À¢zÀÝgÉ K£ÁqÁÛ¼É? Q« D¥ÀgÉÃµÀ£ï ªÀiÁr¸ÀÄvÁÛ¼É. 8.PÀZÀÄÑªÀ £Á¬ÄUÀ½UÀÆ, vÁªÉÃ PÀZÁÑqÀÄªÀ gÁdPÁgÀtÂUÀ½UÀÆ K£ÀÄ ªÀåvÁå¸À? gÁdPÁgÀtÂUÀ¼À£ÀÄß »rzÉÆAiÀÄÄåªÀ ªÁå£ï E£ÀÆß PÁ¥ÉÆðgÉÃµÀ£ï §½ E®è. 9. UÀAqÀ-ºÉArgÀ dUÀ¼À GAqÀÄ ªÀÄ®UÀÄªÀ vÀ£ÀPÀ; gÁdPÁgÀtÂUÀ¼À dUÀ¼À? ¥sóÀAqÀÄ ªÀÄÄ¼ÀÄUÀÄªÀ vÀ£ÀPÀ! 10. ¤ªÀÄUÉ NªÀð ¥ÉæÃAiÀÄ¹ E¢ÝzÀÝgÉ ¤ÃªÀÅ ªÁå¯ÉAmÉÊ£ï ¢£ÀªÀ£ÀÄß ºÉÃUÉ DZÀj¸ÀÄwÛ¢Ýj? ºÉAqÀwUÉ w½AiÀÄzÀAvÉ! 11.ªÀÄoÁ¢üÃ±ÀgÀÄUÀ¼ÀÄ, ¸Áé«ÄUÀ¼ÀÄ ?£ÁªÀÅ ºÉÃ½zÉÝÃªÉ, PÉÃ½zÉÝÃªÉ, ªÀiÁqÀÄvÉÛÃªÉ? JAzÀÄ §ºÀªÀZÀ£ÀzÀ°è ªÀiÁvÁqÀÄvÁÛgÉÃPÉ? CzÀ£ÀÄß PÉÃ½AiÀiÁzÀgÀÆ d£À CªÀgÀ §UÉÎ KPÀªÀZÀ£À G¥ÀAiÉÆÃV¸À¢gÀ° JAzÀÄ! 12. EwÛÃZÉUÉ ±À£ÉÃ±ÀégÀ zÉÃªÀ¸ÁÜ£ÀUÀ¼ÀÄ ºÉZÁÑUÀÄwÛªÉAiÀÄ¯Áè...? ±À¤UÉ ±ÀÄPÀæzÉ¸É ¥ÁægÀA¨sÀªÁVzÉAiÀÄAvÉ! 13. «ªÁºÀzÀ ¸ÀªÀÄAiÀÄzÀ°è ªÀÄzÀÄªÉ UÀArUÉ ºÀÄqÀÄVAiÀÄ vÀAzÉ PÁ®Ä vÉÆ¼ÉAiÀÄÄªÀÅzÉÃPÉ? DªÉÄÃ¯É CªÀ£ÀÄ ªÀÄ£É vÉÆ¼ÉAiÀÄÄªÀ£À¯Áè, DUÀ ªÀÄ£É UÀ°ÃeÁUÀ¢gÀ¯ÉAzÀÄ!

14.ªÀÄ£ÀÄµÀå vÀ£Àß£ÀÄß vÁ£ÀÄ w¢ÝPÉÆ¼ÀÄîªÀ ¥ÀæAiÀÄvÀß ªÀiÁqÀÄªÀÅzÀÄ AiÀiÁªÁUÀ? PÀ£ÀßrAiÀÄ ªÀÄÄAzÉ ¤AvÀÄ ºÀÄ©â£À ªÉÄÃPÀ¥ï ªÀiÁrPÉÆ¼ÀÄîªÁUÀ! 15. KgÀÄwÛgÀÄªÀ ªÀAiÀÄ¸Àì£ÀÄß E½ªÀAiÀÄ¸ÀÄì JAzÉÃPÉ ºÉÃ¼ÀÄvÁÛgÉ? ZÀªÀÄð, vÀ¯É, PÀtÄÚ, ¨É£ÀÄß J®èªÀÇ E¼ÉAiÀÄvÀÛ ªÀÄÄRªÀiÁqÀÄªÀ PÁ® E½ªÀAiÀÄ¸ÉìÃ C®èªÉÃ...! 16.«zÉÃ±ÀzÀ°ègÀÄªÀ PÀ¥ÀÄàºÀt ªÀÄgÀ½ £ÀªÀÄä zÉÃ±ÀPÉÌ §gÀÄªÀÅzÀÄ AiÀiÁªÁUÀ ¸Ágï? £ÀªÀÄä°èAiÉÄÃ ¹éeóï¨ÁåAPïUÀ¼ÀÄ ±ÁSÉUÀ¼À£ÀÄß vÉgÉzÁUÀ! 17.zÁ£À ªÀiÁqÀ¨ÉÃPÉA¢zÉÝÃ£É; C£ÀßzÁ£À, «zÁåzÁ£À, ªÀ¸ÀÛçzÁ£À EªÀÅUÀ¼À°è AiÀiÁªÀÅzÀ£ÀÄß ªÀiÁqÀ° UÀÄgÀÄzÉÃªÀ? §qÀªÀjUÉ C£ÀßzÁ£ÀªÀ£ÀÆß, ªÀÄAwæUÀ½UÉ «zÁåzÁ£ÀªÀ£ÀÆß, vÁgÉAiÀÄjUÉ ªÀ¸ÀÛçzÁ£ÀªÀ£ÀÆß ªÀiÁqÉÊ ²µÉÆåÃvÀÛªÀiÁ! 18.¤dªÁzÀ ¥ÀÄgÉÆÃ»vÀgÀ ¸ÀªÀÄÄäRzÀ°è £ÀqÉAiÀÄÄªÀ ªÀÄzÀÄªÉUÀÆ, ¥ÉÆ°Ã¸ÀgÀ ¥ËgÉÆÃ»vÀåzÀ°è £ÀqÉAiÀÄÄªÀ ªÀÄzÀÄªÉUÀÆ K£ÀÄ ªÀåvÁå¸À? ¸ÀA¸ÀÌøw CzÉÃ EzÀÝgÀÆ ¸ÀA¸ÀÌøvÀ ¨ÉÃgÉAiÀÄ¢gÀÄvÀÛzÉ! 19. ¨Á®PÁ«ÄðPÀ ¥ÀzÀÞwAiÀÄ ¤ªÀÄÆð®£É ºÉÃUÉ? ¸ÁzsÀå«®è. gÁªÀiÁAiÀÄtzÀ®Æè ¸ÉÃvÀÄªÉ PÀnÖzÀªÀgÉ¯Áè ?¨Á®? PÁ«ÄðPÀgÉÃ! CzÀÄ £ÀªÀÄä ¥ÀgÀA¥ÀgÉ! 20. ®AZÀ vÉUÉzÀÄPÉÆAqÀÄ PÉ®¸À ªÀiÁqÀÄªÀªÀgÀÄ ¸ÀéUÀðPÉÌ ºÉÆÃUÀÄªÀgÉÆÃ, £ÀgÀPÀPÉÌ ºÉÆÃUÀÄªÀgÉÆÃ? JgÀqÀÆ C®è, ¸ÀPÁðj PÀZÉÃjUÉ ºÉÆÃUÀÄªÀgÀÄ. 21.ºÁqÀÄ ºÉÃ¼ÀzÉ ¸Áß£À ªÀiÁqÀ®Ä DUÀÄªÀÅ¢®èªÉÃ? PÁ¥ÉðAlgï §AzÀÄ a®PÀ ¸ÀjªÀiÁqÀÄªÀªÀgÉUÀÆ DUÀÄªÀÅ¢®è! 22.ªÀÄzÀÄªÉ MAzÀÄ §AzsÀ£ÀªÉÇÃ; C£ÀÄ§AzsÀªÉÇÃ? CzÀÄ gÁ¸ÁAiÀÄ¤PÀUÀ¼À ¥ÀæAiÉÆÃUÀ±Á¯É; PÉ®ªÀÅ ºÉÆAzÀÄvÀÛªÉ, PÉ®ªÀÅ ¸ÉÆáÃlUÉÆ¼ÀÄîvÀÛªÉ. 23.ºÉtÂÚUÀÆ, ªÉÄÃtzÀ §wÛUÀÆ K£ÀÄ ªÀåvÁå¸À? ªÉÄÃtzÀ §wÛ ºÉZÉÑAzÀgÉ MAzÀÄ PÉÆÃuÉAiÀÄ£ÀÄß ¨É¼ÀVÃvÀÄ; ºÉtÄÚ PÀÄ®UÀ¼À£ÉßÃ ¨É¼ÀUÀÄvÁÛ¼É. 24.CPÀ¸Áävï zÉÃªÀgÀÄ FUÀ §Æ«ÄV½zÀÄ §AzÀgÉ K£ÁUÀ§ºÀÄzÀÄ? «Ã¸Á E®èzÉ §AzÀ£ÉAzÀÄ CgÉ¸ïÖ DUÀ§ºÀÄzÀÄ! 25.D¹ÛPÀvÉUÀÆ, £Á¹ÛPÀvÉUÀÆ EgÀÄªÀ CAvÀgÀªÉÃ£ÀÄ UÀÄgÀÄªÀgÁå? PÉÆÃmïðUÉ ºÉÆÃUÀÄªÀ ªÀÄÄ£Àß D¹ÛPÀvÉ, PÉÃ¸ï ªÀÄÄVAiÀÄÄªÀµÀÖgÀ°è £Á¹ÛPÀvÉ! 26. «zÀÄåZÀÒQÛUÀÆ, «ÄAaUÀÆ EgÀÄªÀ ªÀåvÁå¸ÀªÉÃ£ÀÄ? «ÄAZÀÄ »ÃUÉ ¸ÀÄ½zÀÄ ºÁUÉ ºÉÆÃUÀÄªÀ vÀgÀÄtÂ «zÀÄåvï DUÁUÉÎ vÉÆAzÀgÉ PÉÆlÖgÀÆ eÉÆvÉ¬ÄgÀ¯ÉÃ¨ÉÃPÁzÀ ºÉAqÀw!

27.¸ÉÆ¸ÉAiÀÄ PÁl vÁ¼À¯ÁgÀzÉ CvÉÛ PÁ²UÉ ºÉÆÃzÀgÉ, ªÀiÁªÀ J°èUÉ? ²ªÀPÁ²UÉ .. CvÉÛ E®è¢gÀÄªÀ ¸ÀAvÀ¸ÀªÀ£ÀÄß ¥ÀmÁQ ¹r¹ DZÀj¸À®Ä! 28.ºÀÄqÀÄVAiÀÄgÀÄ PÁ®°è £É® PÉgÉAiÉÆÃzÀÄ ©nÖzÁÝgÀAvÉ! FUÀ £ÁaPÉAiÀiÁzÀgÉ K£ÀÄ PÉgÉAiÀÄÄvÁÛgÉ? £ÁaPÉAiÀÄ¯Áè N¯ïØ ¥sóÁå±À£ïØ! FUÀ ºÀÄqÀÄVAiÀÄgÀÄ K£ÁzÀgÀÆ PÉgÉAiÀÄ¨ÉÃPÉ¤¹zÀgÉ PÉgÉAiÀÄÄªÀÅzÀÄ ¨ÁAiÀiï¥sóÉæAqï£À PÉærmï PÁqÀð£ÀÄß! 29. ºÉAqÀ ªÀÄvÀÄÛ ºÉAqÀwUÉ K£ÀÄ ªÀåvÁå¸À? ºÉAqÀ ºÀ¼ÉAiÀÄzÁzÀµÀÆÖ ¸ÉÆUÀ¸ÀÄ, ºÉAqÀw ºÉÆ¸ÀzÀgÀ¯ÉèÃ ºÉZÀÄÑ ¸ÉÆUÀ¸ÀÄ. 30. n.«. zsÁgÁªÁ»UÀ½UÀÆ, zËæ¥À¢AiÀÄ ¹ÃgÉUÀÆ K£ÁzÀgÀÆ ¸ÀA§AzsÀ EzÉAiÉÄ? 10 zËæ¥À¢ ¨ÁæAqï ¹ÃgÉ ºÁQzÀgÉ MAzÀÄ ¹ÃjAiÀÄ¯ï, 100 ºÁQzÀgÉ ªÉÄUÁ ¹ÃjAiÀÄ¯ï! 31.§zÀÄQgÀÄªÁUÀ Hj£À §UÉÎ C©üªÀiÁ£À E®èzÀªÀgÀ£ÀÄß ¸ÀvÁÛUÀ HjUÉ vÀgÀÄªÀÅzÉÃPÉ? ¸ÀvÀÛgÀÆ HjUÉ §gÀ®è JA§ CªÀ£À ºÉÃ½PÉAiÀÄ£ÀÄß ¸ÀÄ¼ÀÄî ªÀiÁqÀ®Ä! 32. J¯Áè ¥ÀjÃPÉëUÀ¼À°è ºÀÄqÀÄVAiÀÄgÉÃ ªÉÄÃ®ÄUÉÊ ¸Á¢ü¸ÀÄvÁÛgÉ, KPÉ? CªÀgÀÄ §jzÉÃ ¥ÁoÀ ¥sóÁ¯ÉÆÃ ªÀiÁrzÀgÉ ¸ÁPÀÄ. ºÀÄqÀÄUÀgÀÄ ¥ÁoÀªÀµÉÖÃ C®èzÉ ºÀÄqÀÄVAiÀÄgÀ£ÀÆß ¥sóÁ¯ÉÆÃ ªÀiÁqÀ¨ÉÃPÀ¯Áè...

ಹಾಯುುಗಳು ~ ಜಯಪಪ ಹೆ ನಾನಳಿ,ಮೈಸ ರು ಅವಳೆೊ ಲ್ ಮೆಗೆ ಚ್ುಂದರ ಬೆಳಗದ ದಿೋಪ ಹಚ್ ು ನ್ವನೆ ನಮೆೆ ನೆ ೋಡಿಬಿಡಬೆೋಕ

ತ್೦ಬೆಳಕ ಕಾಡ ಕೆ ೋಡ ಗಲ್ ಲ ತ್ ುಂಬಿ

ನಾನ್ ಅರ ವ ಮೊದಲ್

ಕುಂದರಗಳ ತ್ ಳುಕಿತ್

ನ್ರಕದ ಕಲ್ೂನೆಯಿಲ್ಲದ ಬಳಿಿ

ಚ್ುಂದರ ದೆ ಡಡ ಮ ಲಾಮಿನ್ ಡಬಿಿ

ಸವಗಶ ನಾಚ್ ವ ಕಡಲ್ ಒಣ್ ಮ ತ್ ತ ನಾಚಿತ್ ಒಡಲ್ ರಸಸೃಷ್ಟಟ

ಮೆೈ ತ್ ುಂಬ ಗಾಯಗಳಿರ ವ ನ್ನ್ನ೦ಥವರ ಪೆರೋಮಕೆೆ

PÉÊUÀÄt ¨Á0iÀÄÄÎt ~ ¨sÀÄªÀ£ÉÃ±Àéj ºÉUÀqÉ GvÀÛgÀ PÀ£ÀßqÀ f¯Éè0iÀÄ zÀlÖ PÁqÀÄUÀ¼À £ÀqÀÄªÉ ºÀÄzÀÄVPÉÆArgÀÄªÀ £À£Àß ºÀ½î ZÀ½UÁ®zÀ°è ¨É¼ÀV£À JAlÄ UÀAmÉ0iÀÄ vÀ£ÀPÀ E§â¤ ¯ÉÆÃPÀzÀ°è ªÀÄÄ¼ÀÄV PÀtÂÚUÉ PÁtÄªÀÅzÉÃ E®è. £ÁªÀÅ aPÀÌªÀjgÀÄªÁUÀ »ÃUÉ ªÀÄ£É0iÀÄ JzÀÄjgÀÄªÀ ºÀ®¹£À ªÀÄgÀ, vÉÆAqÉ ZÀ¥ÀàgÀUÀ¼ÀÄ PÁtzÉÃ EzÁÝUÀ ¨É½UÉÎ JzÀÄÝ gÀUÀ¼É ºÀZÀÄÑwÛzÉÝªÀÅ. CzÀÄ ªÀÄAf£À°è ªÀÄgÉ0iÀiÁVzÉ, ºÀwÛgÀPÉÌ ºÉÆÃV £ÉÆÃrzÀgÉ C¯ÉèÃ EzÉ JAzÀÄ ºÉÃ¼ÀÄªÀ ¥ÀÅgÀÄ¸ÉÆvÀÄÛ »j0iÀÄjVgÀÄwÛgÀ°®è. vÉÆÃlzÀ PÉ®¸À, PÉÆnÖUÉ PÉ®¸À, CqÀÄUÉ ªÀÄ£É PÉ®¸À »ÃUÉ d£À PÉ®¸ÀzÀ°è ªÀÄÄ¼ÀÄVºÉÆÃVgÀÄwÛzÀÝgÀÄ. DUÀ £ÀªÀÄUÉ £ÉgÀ«UÉ §gÀÄwÛzÀÝªÀgÀÄ £ÀªÀÄä ªÀÄ£É0iÀÄ C¢üPÀÈvÀ ºÉqï «Ä¸ÉÖç¸ï DVzÀÝ £ÀªÀÄäfÓ. ZÀ½UÁ®zÀ CªÀgÀ PÁ¸ÀÆÖªÀiï CAzÀgÉ PÁl£ï ¹ÃgÉUÀ¼À£ÀÄß MAzÀgÀ ªÉÄÃ¯ÉÆA¢lÄÖ ºÉÆ°zÀ drØ0iÀÄ DZÁÒzÀ£É. Q«UÉ vÀ¯ÉUÉ PÀÄ¯Á«0iÀÄAvÀºÀ §mÉÖ ©VzÀÄ J¯É CrPÉ PÀÄlÄÖvÁÛ PÀÄ½vÀgÉ £ÀªÀÄUÉ¯Áè PÀxÉ MUÀlÄ ¯ÁªÀtÂUÀ¼À ªÀÄ£ÀgÀAd£É. CfÓ0iÀÄ ¥ÀæPÁgÀ ZÀ½UÁ®zÀ°è ªÀÄAdÄzÉÃªÀvÉ0iÉÄA§ »ªÀÄPÀ¤ßPÉ0iÉÆ§â¼ÀÄ ¨sÀÆ¯ÉÆÃPÀªÀ£ÀÄß ¨É¼ÀUÉÎ vÁ¸ÉgÀqÀÄ vÁ¸ÀÄ vÀtÚUÉ ªÀiÁqÀÄªÀ ªÀÄgÉªÀiÁqÀÄªÀ ªÀgÀªÀ£ÀÄß ¥ÀqÉzÀÄPÉÆ¼ÀÄîvÁÛ¼É. ¸ÀÆ0iÀÄð¤UÀzÀÄ w½zÀÄ DvÀ PÀtÄÚ ©lÖPÀÆqÀ¯ÉÃ EzÀÄÝzÀ£ÀÄß EzÀÝ¯ÉèÃ ©lÄÖ ªÀÄgÉ0iÀiÁUÀÄvÁÛ¼É. CªÀ¼ÀÄ MzÉÝ ªÀiÁrlÖ VqÀ ªÀÄgÀ ºÀÄ®Äè ºÀ¹UÀ¼É®è ¸ÀÆ0iÀÄð£À ©¹°UÉ MtUÀÄvÀÛzÉ. ºÀUÀ°rÃ ¸ÀÄ¢Þ¬Ä®è.gÁwæ ¥ÀÅ£ÀB ºÁdgÁUÀÄvÁÛ¼É.EAvÀºÀ PÀxÉUÀ¼À£ÀÄß £ÁªÀÅ JµÀÄÖ £ÀA©zÉÝªÉAzÀgÉ ¸ÀévÀB CfÓ0iÉÄÃ vÀ£Àß vÀªÀiÁµÉ PÀxÉUÀ¼À£ÀÄß F ¦¼ÉîUÀ¼ÀÄ ºÉÃUÉ PÉÃ¼ÀÛªÉ JAzÀÄ ¨Á¬Ä ¸ÉÆlÖUÉ ªÀiÁr £ÀPÀÌgÀÆ £ÀªÀÄUÉ C¥À£ÀA©PÉ §gÀÄwÛgÀ°®è. ºÁUÉAzÀÄ F CfÓ0iÀÄ ( FgÀfÓ JAzÉÃ CªÀ¼À ºÉ¸ÀgÀÄ) ªÀÄÄRå PÀ¸ÀÄ¨ÉÃ J¯É CrPÉ PÀÄnÖ w£ÀÄßªÀÅzÀÄ , PÀxÉ ºÉÃ¼ÀÄªÀÅzÀÄ JAzÀÄ w½0iÀÄ¨ÁgÀzÀÄ. ErÃ ºÀ½îÃ0iÀÄ D¸ÀÄ¥Á¹£À d£ÀjUÉ¯Áè ªÀÄzÀÄÝ ¤Ãr ¨ÉÃ£É ¨ÉÃ¸ÀjPÉ PÀ¼É0iÀÄÄªÀ ªÀÄÄzÀÄÝ CfÓ0iÉÄÃ DVzÀÝ¼ÀÄ. “ ªÀÄUÀÆUÉ ªÀÄÆUÀÄ PÀnÖPÉÆArzÉ CfÓ ZÀÆgÀÄ £ÉÆÃr, CdÓ¤UÉ £Á®ÄÌ PÀA§½ ºÉÆzÉ¹zÀgÀÆ ¸Á®zÀÄ ºÉÆmÉÖ M¼ÀUÉ £ÀqÀÄPÀ CAwzÁÝ£É K£ÁzÀÆæ ¨ÉZÀÑUÉ ªÀiÁqÉÆÃ ªÀÄzÀÄÝ PÉÆr,JªÉÄä ºÁ®Ä ¥ÀÇwð §wÛ ºÉÆÃVzÉ ¸Àé®à ºÁ¯ÁUÀÄªÀ ¸ÉÆ¥ÀÅöà PÉÆr” »ÃUÉ ¸ÀzÁ PÁ® CfÓ0iÀÄzÀÄ ¨ÉÃgÀÄ £ÁgÀÄ ¸ÉÆ¥ÀÅöà¸ÀzÉ vÀgÀÄªÀÅzÀÄ , PÀÄlÄÖªÀÅzÀÄ, ¥ÉÇlÖt PÀlÄÖªÀÅzÀÄ “ vÀUÁ SÁ° ºÉÆmÉÖÃ° PÀÄr. ºÉÆmÉÖ vÀÄA¨Á Hl ªÀiÁqÀÄ, gÀmÉÖ vÀÄA¨Á PÉ®¸À ªÀiÁqÀÄ.. PÁ¬Ä¯É ªÀÄ£ÀÄµÀå¤UÉ §gÀzÉÃ ªÀÄgÀPÉÌ §vÀðzÁ? dégÀ §AzÀgÉ ºÉÆzÉzÀÄPÉÆAqÀÄ ªÀÄ®UÀ¨ÉÃqÁ ..” JAzÀÄ £ÁªÀÄð¯ï ¥ÀxÀå ºÉÃ½ PÀ¼ÀÄ»¸ÀÄwÛzÀÝ¼ÀÄ. JgÀqÀÄ ¢£ÀzÀ°è C¸Á«Ä ZÀPÁZÀPï ºÀÄµÁgï. “ FgÀfÓ PÉÊUÀÄt ªÀiÁgÁ0iÉÄæ. JzÀÄÝ PÀÆvÀÎ½îPÉÌ DVÛ°ð®è £ÉÆÃrÃ.. EªÀvÀÄÛ J¯Áè ¸ÀÄ¼ÀÄî .. DgÁA Hl PÉ®¸À .. JAzÀÄ ªÀiÁªÀÄÆ®Ä GqÁ¥sÉ ªÀiÁwV½0iÀÄÄwÛzÀÝ. £À£ÀUÉ UÉÆwÛzÀÝ ºÁUÉÃ ªÀÄ¯É£Ár£À ZÀ½ ªÀÄ¼É JgÀqÀÄ «¥ÀjÃvÀUÀ½AzÀ ºÀÄnÖPÉÆ¼ÀÄîªÀ ²ÃvÀ PÉªÀÄÄä PÀ¥sÀUÀ¼ÀAvÀºÀ ¹«¯ï PÁ¬Ä¯ÉUÀ¼À£ÀÄß ©lÖgÉ ºÉ¸ÀgÀÄ ºÉÃ¼À¯ÉÃ ¨sÀ0iÀÄªÁUÀÄªÀ Qæ«Ä£À¯ï PÁ¬Ä¯ÉUÀ¼ÀÄ £ÀªÀÄÆäjUÉ §AzÀ zÁR°gÀ°®è. ªÀµÀðPÉÆÌAzÉgÀqÀÄ ¨Áj CrPÉ ªÀÄgÀ¢AzÀ ©zÀÄÝ PÁ®Ä ªÀÄÄjzÀÄPÉÆ¼ÀÄîªÀÅzÀÄ, ªÀiÁ«£À «Är PÉÆ0iÀÄå®Ä ºÉÆÃV ¸ÉÆAl ªÀÄÄjzÀÄPÉÆAqÀ PÉÃ¸ÀÄUÀ½zÀÝªÁzÀgÀÆ CªÀÅUÀ¼ÀÄ wAUÀ¼Á£ÀÄUÀlÖ¯É ²ªÀªÉÆUÀÎ zÉÆqÁØ¸ÀàvÉæ0iÀÄ°

èzÀÄÝ ªÀÄ£ÉUÉ ªÀÄgÀ½zÀ §½PÀ J®Ä§Ä UÀnÖ0iÀiÁUÀ®Ä ªÀ£À¸Ààw OµÀ¢ü0iÀÄ£ÀÄß FgÀfÓ0iÀÄ ‘PÉÊ’¬ÄAzÀ ¥ÀqÉ0iÀÄ®Ä ªÀÄgÉ0iÀÄÄwÛgÀ°®è. EAvÀºÀ PÉÊUÀÄtzÀ CfÓ MAzÀÄ ¢£À ºÉÆmÉÖ vÀÄA¨Á GAqÀÄ gÀmÉÖ vÀÄA¨Á PÉ®¸À ªÀiÁr ªÀÄ®VzÀªÀ¼ÀÄ vÀtÚUÉ ºÉÆÃV©lÖ¼ÀÄ.ErÃ HgÉÃ D£ÁxÀªÁzÀ ºÁUÉ gÉÆÃ¢ü¹zÀ zÀÈ±Àå FUÀ®Æ ªÀiÁ¹®è. CµÁÖzÀ §½PÀªÉÃ £ÀªÀÄÆäjUÉ qÁPÀÖgÀgÀ ¥ÀæªÉÃ±ÀªÁzÀzÀÄÝ. qÁ.LvÁ¼ÀgÀ ¨ÉÆÃqÀÄð, Qè¤Pï, PÀA¥ËAqÀgï, «ÄPÀì÷ÑgÀÄUÀ¼ÀÄ ºÀ½îUÀjUÉ »r¸ÀvÉÆqÀVzÀªÀÅ.ªÀÄ¼ÉUÁ® ZÀ½UÁ®UÀ¼À°è 0iÀÄxÁ¥ÀæPÁgÀ CªÀgÀ Qè¤QÌ£À°è ¸ÀAvÉ. M¨ÉÆâ§â gÉÆÃV0iÀÄ£ÉßÃ M¼ÀUÉ ©lÄÖ ¥ÀjÃQë¹ OµÀzsÀ ¤ÃrzÀgÉ ¥ÀÇgÉÊ¸ÀÄªÀ PÀÆå C®è . CzÀPÉÌÃ PÀA¥ËAqÀgï PÀÄ¥ÀàtÚ LzÀÄ d£ÀgÀ MAzÀÄ ¨ÁåZÀ£ÀÄß M¼ÀUÉ ©lÄÖ ¨ÁV®Ä ºÁPÀÄªÀÅzÀÄ. LvÁ¼À qÁPÀÖç PÀÄað0iÀÄ ¸ÀÄvÀÛ®Æ £Á¯ÉÌöÊzÀÄ ¸ÀÆÖ®ÄUÀ¼ÀÄ .. ªÉÄÃf®è. £ÁtÂ0iÀÄ ¨Á¬ÄUÉ dégÀzÀ PÀrØ ( xÀªÀiÁð«ÄÃlgï) ElÄÖ ²Ã£À¥Àà£ÀªÀgÀ JzÉUÉ ¸ÉÖvÉÆÃ¸ÉÆÌÃ¦lÄÖ ªÀÄAdPÀÌ£À ¨Á¬Ä D C£Àß®Ä ºÉÃ½ E£ÉÆßAzÀÄ PÉÊ0iÀÄ°è ¦¯ÁÖj ¦AQ0iÀÄ £Ár £ÉÆÃqÀÄªÀÅzÀÄ ¸ÁªÀiÁ£Àå zÀÈ±Àå.CµÁÖªÀzsÁ£ÀzÀ°è CªÀzsÁ¤0iÀÄÄ KPÀPÁ®zÀ°è JAlÄ d£ÀgÀ£ÀÄß JzÀÄj¸ÀÄªÀ ºÁUÉ £ÀªÀÄä LvÁ¼ÀgÀzÀÄÝ LzÀÄ gÉÆÃVUÀ¼À ¥ÀjÃPÁë «zsÁ£À.. CµÁÖV0iÀÄÆ UÀr©r0iÀÄ°è £ÉÆÃrzÀAvÉ¤¸ÀÄªÀÅzÉÃ E®è. “JgÀqÀÄ ¢£ÀzÀÄÝ ªÀÄzÀÄÝ PÉÆqÀÄªÁ.. ¤Ã£ÀÄ ¸Àé®à vÀA¨ÁPÀÄ ©qÀ¨ÉÃPÀtÚ.. JAvÀ ºÉ¢æPÉ E®è ¸À®Æ¥À PÀ¥sÀ DVzÉ” JAzÀÄ ¸ÀªÀiÁzsÁ£ÀPÀgÀ zsÁn0iÀÄ°è gÉÆÃVUÀ¼À PÀµÀÖzÀ PÀxÉ PÉÃ½PÉÆAqÀÄ G½zÀ ¸ÀtÚ ¥ÀÅlÖ ¸À®ºÉ ¤ÃqÀÄwÛzÀÝgÀÄ. “ UÀAqÀ ºÁUÉ ªÀiÁvÁqÀÝ CAvÀ ¤Ã£ÉAvÀPÉÌ ªÀÄAqÉ©¹ ªÀiÁqÀÆzÀÄ CA§PÀÌ? J¯ÁèzÀPÀÆÌ ºÀÆA D0iÀÄÄÛ CAvÀ ºÉÃ¼ÀÄ, ¤£ÀUÉ ¸Àj PÁuÉÆÃzÀÄ ¤Ã ªÀiÁqÀÌArgÀÄ” JA§ D¥ÀÛ ¸À®ºÉ ¸ÀºÁ ¹UÀÄwÛvÀÄÛ. CµÁÖUÀÄªÁUÀ PÀA¥ËAqÀgï PÀÄ¥ÀàtÚ J®ègÀ ¨Ál°UÀÆ PÉA¥ÀÅ «ÄPÀì÷Ñgï vÀÄA©¹ PÀ¥ÀÅöà ©½ ªÀiÁvÉæUÀ¼À ¥ÉÇlÖt vÀAzÀÄ PÉÊ0iÀÄ°èqÀÄªÀ LvÁ¼À qÁPÀÖgÀgÀ PÉÊUÀÄt ºÀ½îUÀgÀ ªÀÄ£À¹ìUÉ £Án ºÉÆÃVvÀÄÛ. C®èzÉÃ ºÀ½îUÀgÀzÉÃ DzÀ ¸ÉàµÀ¯ï ¨ÉÃrPÉUÀ¼À£ÀÄß qÁPÀÖgï UÉÃ° ªÀiÁqÀÄwÛgÀ°®è. vÀ¯É £ÉÆÃªÉAzÀgÉ vÀ¯ÉUÉÃ ¸ÉÖvÁ¸ÉÆÌÃ¥ÀÅ EqÀ®Ä »Adj0iÀÄÄwÛgÀ°®è. “ E°è JAvÀzÉÆÃ ®lPï CAvÀ D0iÀÄÄÛ , PÁ®ÆgÀ°PÀÆÌ DUÀÄªÀÅ¢®è, “ fÃªÀ£ÀzÀ°è K£ÀÆ ¸ÀÄR E®è qÁPÉÖçÃ, M§æ£Àß PÀAqÀgÉ E§æ£ÀÄß PÀAqÀ ºÁUÉ DUÀÄvÀÛzÉ..., K£ÀÄ wAzÀÆæ ªÀÄtÆÚ wAzÀAUÁUÀÛzÉ. ¨Á¬Ä gÀÄaUÉ JAvÁgÀÄ PÉÆr” F vÀgÀzÀ PÀA¥ÉèÃAlÄUÀ¼ÉÃ J¯Áè.. vÁ¼Éä¬ÄAzÀ PÉÃ½¹PÉÆAqÀÄ J®èzÀPÀÆÌ ¥ÀjºÁgËµÀzsÀ ¤ÃqÀÄªÀ qÁPÀÖgÀzÉAzÀgÉ ErÃ ºÀ½îUÉ CZÀÄÑ ªÉÄZÀÄÑ. PÉÊUÀÄt JµÉÖÃ EzÀÝgÀÆ PÁ®(£À) UÀÄtªÉÃ CµÉÖÃ §®±Á°0iÀÄ®èªÉÃ? £ÀªÀÄä ºÀ½î ¨É¼É¬ÄvÀÄ. dÆå¤0iÀÄgï PÁ¯ÉÃdÄ, ¨ÁåAPÀÄ, ¥ÉÇÃ¸ïÖ D¦üÃ¸ÀÄUÀ¼É®è §AzÀªÀÅ.CAzÀ §½PÀ JA.©.©.J¸ï JA.r JA§ ¨ÉÆÃrð£À ºÉÆ¸À ºÀÄqÀÄUÀ qÁPÀÖgÀÄUÀ¼ÀÄ ¨ÁgÀ¢gÀÄvÁÛgÉ0iÉÄÃ? ºÉÆ¸À qÁPÀÖgÀgÀ £ÀUÀgÀ ±ÉÊ°0iÀÄ Qè¤PÀÄÌ ºÀ½îUÀjUÉ ¥À¸ÀAzÁUÀ°®è. PÀÆvÉÆÌ¼ÉÆîÃPÉ PÀ£Àßr PÀ¥ÁlÄ ªÀiÁr¸ÉÆÌArzÁÝ£É ºÉÆ¸À qÁPÀÄÖç JAzÀgÀÄ. ºÉÆ¸ÀzÁV rVæÃ ªÀÄÄV¹zÀ 0iÀÄÄªÀ ªÉÊzÀå¤UÉ gÉÆÃV M¼À ºÉÆÃzÀ PÀÆqÀ¯ÉÃ “ J¸ï.. K£ÀÄ ¤ªÀÄä ¥Áæ¨ÉèªÀiï..” JAzÀÄ PÉÃ¼ÀÄªÀ gÀÆrü.CAzÀ ªÉÄÃ¯É ºÀ½îUÀgÀ ¨Á0iÀÄ°è CzÀÄ lÄ¸ï ¥ÀÅ¸ï CAvÁ0iÀÄÄÛ. ¥ÀPÀÌzÀ¯ÉèÃ MAzÀÄ ¯Áå§Ä, ªÉÄrPÀ¯ï ¸ÉÆÖÃ¸ïð J¯Áè EgÀ¨ÉÃPÀ®è. «ÄPÀì÷Ñgï ¸ÀA¸ÀÌöÈw ºÉÆÃV EAeÉPÀë£ï ¸ÀA¸ÀÌöÈw0iÀÄ£ÀÄß ¥ÀjZÀ¬Ä¹zÀgÀÄ ºÉÆ¸À qÁPÀÄÖç. ‘ªÀÄÆvÀæ ¥ÀjÃPÉë ªÀiÁr¹, JPÀìgÉÃ vÉUÉ¹ §¤ß .. Oh my God.. multiple calculie ..’ JA§ GzÁÎgÀUÀ¼ÀÄ qÁPÀÖç ¨Á¬ÄAzÀ §gÀÄªÀÅzÀÄ ºÀ½îUÀjUÉ EµÀÖªÁUÀ°®è.D qÁPÀÖç PÉÊUÀÄt K£ÀÆ ZÉ£ÁßV®è JAzÀÄ ¥ÀæZÁgÀªÁUÀ®Ä ºÉZÉÑÃ£ÀÆ ¸ÀªÀÄ0iÀÄ »r0iÀÄ°®è. ‘ lÄ¸ï ¥ÀÅ¸ï qÁPÀÄÖç’ JAzÉÃ CqÀØ ºÉ¸ÀgÀÄ ©vÀÄÛ. JAvÀzÉÝÃ ºÉÃ½ LvÁ¼À qÁPÀÖç ªÀÄ¢Ý£À ªÀÄÄAzÉ ¨ÉÃgÉ ªÀÄ¢Ý®è. PÉÊUÀÄt CAzÉæ CªÀgÀzÀÄÝ JA§ GavÀ ¥ÀæZÁgÀPÉÌ JgÀqÀ£ÉÃ ¨Áj LvÁ¼ÀgÀÄ CºÀðgÁzÀgÀÄ. ¨ÁåZÀÄUÀ¼ÀÄ ºÉaÑzÀªÀÅ.LvÁ¼ÀgÀzÀÄÝ ªÀiÁvÀæ CzÉÃ ªÀÄAzÀ¹ävÀ. CzÉÃ PÀÄ±Á®Ä ªÀiÁvÀÄ.

N.. EAdPÀë£ï J®è DzÀ ºÁUÉ PÁtÛzÉ.¸ÀªÀiÁ RZÁð0iÀÄÄÛ ºËzÀ¯ÉÆèÃ.. PÀÄ¥ÀàuÁÚ D ¥ÁµÁt¨sÉÃ¢ ¹AzsÀÆgÀ JgÀqÀÄ ¥ÁåPÉmï PÉÆqÀÄ E«æUÉ.. vÀA©UÉ vÀA©UÉ ¤ÃgÀÄ PÀÄrÃj 0iÀÄdªÀiÁ£ÉæÃ.. JgÀqÀÄ wAUÀ¼ÀÄ ¥ÀxÀå £ÀrÃ° .. JAzÀÄ zsÉÊ0iÀÄð ºÉÃ¼ÀÄvÀÛ¯ÉÃ ªÀÄvÉÆÛ§âgÀ ¨Á¬Ä CUÀ® ªÀiÁr¸ÀÄªÀgÀÄ. ªÀÄ£É0iÀÄ°è ªÀÄ®VzÀ CdÓA¢gÀÄ “ 0iÀiÁPÉÆÃ PÉªÀÄÄä LvÁ¼À qÁPÀÖç°è ªÀÄzÀÄÝ PÉÃ½ vÁgÉÆÃ” JAzÀÄ ªÉÆªÀÄäUÀ£À£ÀÄß PÀ¼ÀÄ»¹zÀgÉ CªÀ C°è0iÀÄ gÀ±ÀÄå £ÉÆÃr OµÀ¢ü CAUÀrUÉ ºÉÆÃV PÉ«ÄäUÁUÀÄªÀ PÉA¥ÀÅ «ÄPÀì÷Ñgï PÉÆr JAzÀÄ vÀÄA©¹ vÀgÀÄªÀÅzÀÆ GAlÄ. LvÁ¼À qÁPÀÖç ºÉ¸ÀgÀÄ ºÉÃ½ ¤ÃgÀÄ PÀÄrzÀgÀÆ PÉªÀÄÄä ªÀiÁ0iÀÄ. F ¨Áj MAzÀÄ ¨Áåa£ÉÆA¢UÉ M¼ÀUÉ ºÉÆÃzÀ £Á£ÀÄ “qÁPÉÖçÃ EzÉAvÁ £ÀA§ÄUÉ? ºÉÃUÉ £ÀA¨ÁÛgÉ d£À ¤dPÀÆÌ PÉÊUÀÄt CAvÀ MA¢zÉ0iÀiÁ?” JAzÀÄ ¥Àæ±ÉßUÀ¼À ªÀÄ¼É ¸ÀÄj¹zÉ. LvÁ¼ÀgÀÄ UÀA©üÃgÀgÁzÀgÀÄ. “ £ÉÆÃqÀªÀiÁä ¤ªÀÄÆäj£À d£À CzÀÈµÀÖªÀAvÀgÀÄ. vÉÆÃl UÀzÉÝUÀ¼À°è zÀÄrÃvÁgÉ. M¼Éî0iÀÄ ªÁå0iÀiÁªÀÄ ¹UÀÛzÉ. ªÀÄ£É ºÀ¸ÀÄ«£À ºÁ®Ä PÀÄrÃvÁgÉ, ºÉÆvÉÆÛwÛUÉ GAqÀÄ ¤zÉÝ ªÀiÁqÁÛgÉ. ²ÃvÀ £ÉUÀr vÀ¯É£ÉÆÃªÀÅUÀ¼É¯Áè MAvÀgÁ ªÀiÁ£À¹PÀªÁV0iÀÄÆ UÀÄtªÁV¸À§®è a¯Éæ PÁ¬Ä¯ÉUÀ¼ÀÄ.¤dªÁV0iÀÄÆ ¸Àdðj ¸ÀªÀÄ¸Éå §AzÀgÉ £Á£ÀªÀgÀ£ÀÄß ²ªÀªÉÆUÀÎPÉÌÃ PÀ½¹ÛÃ¤.F ¸ÀtÚ ¥ÀÅlÖ PÁ¬Ä¯É0iÀÄªÀgÀ ªÀÄ£À¹ì£À ¨sÀ0iÀÄ DvÀAPÀ £ÉÆÃªÀÅ .. EªÀ£Éß¯Áè £Á£ÀÄ vÁ¼Éä¬ÄAzÀ PÉÃ½¸ÉÆÌ½ÛÃ¤. ¨Á0iÀÄÄÛA¨Á ªÀiÁvÁrÛÃ¤. CªÀgÀ eÉÆvÉ «ÄPïì DVÛÃ¤, «ÄPÀì÷Ñgï PÉÆrÛÃ¤ CµÉÖÃ. CzsÀð ¨sÁUÀ £ÀA©PÉÃ° ªÁ¹0iÀiÁUÉÆÃ PÁ¬Ä¯ÉUÀ¼ÀÄ. ¥Á¥À ºÀ½î0iÀÄªÀgÀÄ ªÀÄÄUÀÞgÀÄ CAvÀ C¸ÀqÉØ ªÀiÁqÀzÉÃ aQvÉì ¤ÃrÛÃ¤ UÀÄt DUÀÛzÉ. d£À CzÀ£ÉßÃ PÉÊUÀÄt CAvÁgÉ. CA¢æAzÉÃ£ÀÄ” CAzÀgÀÄ. “FUÀ UÉÆvÁÛ0iÀÄÄÛ ©r qÁPÉÖç PÉÊUÀÄt CAzÀgÉ ¨Á0iÀÄÄÎt CAvÀ¯ÉÃ. ¤ÃªÀÅ gÉÆÃVUÀ¼À£ÀÄß DwäÃ0iÀÄªÁV ªÀiÁvÀ£Ár¸ÀÄªÀ zsÁn0iÀÄ¯ÉèÃ gÉÆÃUÀ UÀÄt ¥Àr¸ÉÆÃ UÀÄt EzÉ. »ÃUÉÃ Ej qÁPÉÖçÃ. ºÀ½î d£ÀPÉÌ EAxÀ ¹«¯ï PÁ¬Ä¯ÉUÀ¼ÀÄ ªÀiÁvÀæ ¨sÁ¢¸ÀÄwÛgÀ°.¤ªÀÄä PÉÊUÀÄt¢AzÀ CªÀÅ ªÁ¹£ÀÆ DUÁÛ EgÀ°” JAzÀÄ ºÉÃ½ PÉÊªÀÄÄVzÀÄ (LzÀÄ d£ÀgÀ ¨Áåa£À eÉÆvÉUÉ) ºÉÆgÀ §AzÉ.

Photo courtesy :Nagaraj Maheshwarappa

Best wishes from SHIVKUMAR ALLE MARIYAPPA and Family Sagara

Best Wishes From Yabannavar Family

Wishing NAVIKA 2013 Summit a grand success - Akarsh, Suma and Vijay Hosahalli

ªÀgÀ¢.. £ÉÃgÀ ¢lÖ ¤gÀAvÀgÀ ..°Ã¯Á «Ä¯Éð ------------------------------------------------¸ÀjvÀ¼À ¥sÉÇÃ£ï §AvÀÄ . “¤AUÉ MAzÀÄ M¼Éî CªÀPÁ±À ¹QÌzÉ. ‘vÁgÁ«ºÁgÀ’ ZÀ®£ÀavÀæ ªÀiÁ¸À¥ÀwæPÉ EzÉ0iÀÄ¯Áè CzÀgÀ°è ¯ÉÃR£À §gÉ0iÀÄPÉÌ §gÀºÀUÁgÀgÀÄ vÀÄvÁðV ¨ÉÃPÁVzÁÝgÀAvÉ. CzÀgÀ ¸ÀA¥ÁzÀPÀgÀÄ £ÀªÀÄäªÀgÀ ¸ÉßÃ»vÀgÀÄ. ºÁUÁV «µÀ0iÀÄ w½ÃvÀÄ. ¤Ã£ÀÄ ºÉÃUÀÆ ¨ÉÃqÀzÉÝ¯Áè §jÃwÃ0iÀÄ®è, ¹¤ªÀiÁ ¥ÀwæPÉUÀÆ 0iÀiÁPï §jÃ¨ÁgÀzÀÄ? MAzÀÄ PÉÊ £ÉÆÃqÀÄ EAmÉæ¹ÖAUÁVgÀÄvÉÛ.M¼ÉîÃ D¥ÀgÀÆÑ¤n” JAzÀ¼ÀÄ. “C¯ÁèªÀiÁä ªÁgÀPÉÌ JgÀqÉÆÃ ªÀÄÆgÉÆÃ ¹£ÉªÀiÁ £ÉÆÃqÀPÉÌ UÉÆwÛzÉ0iÉÄÃ «£ÀB ¹¤ªÀiÁ ¥ÀwæPÉUÉ §gÉ0iÀÄPÉÌ £ÀAUï §gÉÆÃ®è.F ¥Àæ¥ÀAZÀPÀÆÌ £À£ÀUÀÆ J°è0iÀÄ ¸ÀA§AzsÀ” CAvÀ EzÀÝ «µÀ0iÀiÁ£ÉÃ ºÉÃ½zÉ.DzÀgÉ ¸ÀjvÁ ©qÀ¨ÉÃPÀ®è.CªÀ¼À ªÀÄ£À¹ìUÉ §AzÀzÀÄÝ DUÀ¯ÉÃ¨ÉÃPÀÄ.F PÀqÉ RqÁRArvÀªÁV ‘E¯Áè’ J£Àß®Ä £À¤ßAzÁUÀzÀÄ. ¸ÀA¥ÁzÀPÀgÀ£ÀÄß ºÉÆÃV £ÉÆÃrzÉ. ¸ÀjvÀ¼À ªÀÄÆ®PÀ ºÉÆÃVzÀÝPÀÆÌ ºÁUÀÆ CªÀ±ÀåPÀvÉ EzÀÄÝzÀjAzÀ £À£ÀUÉ PÉ®¸À PÉÆlÖgÀÄ. PÉ®¸ÀPÉÌ ¸ÉÃjzÀ ªÀÄgÀÄ¢£À ¸ÀA¥ÁzÀPÀgÀÄ, ²æÃªÀÄw d0iÀÄgÀÆ¥Á CªÀgÀ£ÀÄß ¨sÉÃn ªÀiÁr CªÀgÀ §UÉÎ ¯ÉÃR£À §gÉ0iÀÄ®Ä ºÉÃ½zÀgÀÄ. ªÀÄ£ÉPÉ®¸À , UÀAqÀ, ªÀÄPÀÌ¼ÀÄ »ÃUÉ gÉÆnÃ£ï fÃªÀ£À £ÀqÉ¸ÀÄwÛzÀÝ £À£ÀUÉ, £À£Àß fÃªÀ£ÀzÀ gÀ¸À¤«ÄµÀUÀ¼ÉAzÀgÉ, ªÀÄ£É ªÀÄÄAzÉ §gÀÄªÀ PÉÆÃ¯É §¸ÀªÀ, PÉ®¸ÀzÀªÀ¼À ªÀoÁgÀzÀ¯ÁèUÀÄªÀ ªÁådåUÀ¼À ªÁvÉðUÀ¼ÀÄ ºÁUÀÆ ºÁ¼ÀÄ ªÀÄÆ¼ÀÆ PÀxÉUÀ¼ÀÄ. EAvÀªÀ½UÉ ¢ürÃgÀ£É avÀæ £Àl £Àn0iÀÄgÀ£ÀÄß ¨sÉÃn ªÀiÁqÀÄªÀ ¸ÀÄ¸ÀAzÀ¨sÀð MzÀVzÀÄÝ, PÉÊUÉ ¸ÀéUÀðªÉÃ ¹PÀÌAvÁ¬ÄvÀÄ. ¤d, EAvÀºÀ ¥ÀwæPÉUÀ½UÉ §gÉzÀÄ C¨sÁå¸À«gÀ°®è.DzÀgÉÃ£Á¬ÄvÀÄ. M©â§âgÀÄ vÁgÉ0iÀÄgÀ£ÀÄß £ÉÆÃrzÀ ªÉÄÃ¯É PÉ®¸À ºÉÆÃzÀgÀÆ ¥ÀgÀªÁV®è J¤¹vÀÄ. ¸Àj ¥sÉÇÃ£ï, C¥Á¬ÄAmÉäAmï J¯Áè DzÀ ªÉÄÃ¯É d0iÀÄgÀÆ¥Á CªÀgÀ ªÀÄ£ÉUÉ ºÉÆgÀmÉ. CA¢£À ¨É½UÉÎ ªÀÄ£É0iÀÄ°è zÉÆqÀØ PÉÆÃ¯ÁºÀ®. “C¯Áè.. ¥Àæ¹zÀÞ vÁgÉ0iÀÄ£ÀÄß £ÉÆÃqÀPÉÌ ºÉÆÃUÁÛ E¢ÝÃgÁ.. ¹ÃgÉÃ£Á 0iÀiÁPï ºÁUÉ ªÉÄÃ®PÉÌ ¥sÀèqï j°Ã¥sï PÉ®¸ÀPÉÌ ºÉÆÃUÉÆÃgÀ vÀgÀ ªÉÄÃ®PÉÌ GmÉÆÌAr¢ÝÃgÁ? ¸Àj0iÀiÁV GmÉÆÌ½î” »jÃ ªÀÄUÀ¼ÉAzÀ¼ÀÄ. CªÀiÁä D ¸ÀªÉzÀ ZÀ¥Àà° ºÁPÉÆÌÃ¨ÉÃr.ªÁZï ªÉÄ£ï M¼ÀUÉ ©qÉÆÃ®è.” JgÀqÀ£É0iÀÄªÀ¼À §Ä¢ÞªÁzÀ.»ÃUÉ ªÀÄPÀÌ¼À vÀ¯Á MAzÉÆAzÀÄ G¥ÀzÉÃ±ÀUÀ¼À£ÀÄß CAVÃPÀj¹ ¹¤ªÀiÁ vÁgÉVAvÀ ºÉZÁÑV C®APÀj¹PÉÆAqÀÄ, d£À¸ÉÆÛÃªÀÄzÀ PÀ£À¹£À gÁtÂ0iÀÄ£ÀÄß ¸ÀAzÀ²ð¸À®Ä ºÉÆgÀmÉ.

“

ªÁZï ªÉÄ£ï 0iÀiÁªÀ vÉÆAzÀgÉ0iÀÄ£ÀÆß PÉÆqÀ°®è.¨ÁV®Ä ¨É¯ï ªÀiÁrzÁUÀ ¨ÁV®£ÀÄß vÉUÉzÀ ºÉAUÀ¸À£ÀÄß J¯ÉÆèÃ £ÉÆÃrzÀ £É£À¥ÀÅ.vÀ©â¨ÁâV £À£Àß£ÀÄß ¥ÀjZÀ¬Ä¹PÉÆ¼Àî®Ä vÉÆqÀVzÉ. DPÉ £ÀUÀÄvÁÛ “M¼ÀUÉ §¤ß” JAzÀgÀÄ. wÃgÁ ¸ÀªÉðÃ¸ÁzsÁgÀtªÁVgÀÄªÀ FPÉ0iÉÄÃ ¥Àæ¹zÀÞ vÁgÉ d0iÀÄgÀÆ¥Á JAzÀÄ w½¬ÄvÀÄ. ¸ÀzÀå £À£Àß ªÀÄAzÀ §Ä¢ÞUÉ CµÁÖzÀgÀÆ ºÉÆ¼É¬ÄvÀ®è. E£ÉßÃ£ÀÄ CqÁØ¢rØ ªÀiÁvÁqÀ°®è. ¸ÀA¥ÁzÀPÀgÀÄ PÉÆlÖ UÉÊqï ¯ÉÊ£ï ¥ÀæPÁgÀ PÉÃ¼À¨ÉÃPÁzÀÝ£Éß¯Áè PÉÃ½zÉ. PÉÃ½zÀ ¥Àæ±ÉßUÀ½UÉ §ºÀÄ «£À0iÀÄªÁV GvÀÛj¹zÀgÀÄ. £Á£ÀÄ ¸ÀAUÀæ»¹zÀ ªÀiÁ»w- d0iÀÄgÀÆ¥Á ªÀÄ¯É£Ár£À°è ºÀÄnÖzÀªÀgÀÄ - ¸ÀA¥ÀæzÁ0iÀÄ¸ÀÜ ªÀÄ£ÉvÀ£À - ¦.0iÀÄÄ.¹. ªÀÄÄVzÀ £ÀAvÀgÀ «ªÁºÀ - ¨sÁ«Ã ¥Àw ¸ÉÆÃzÀgÀ ªÀiÁªÀ£À ªÀÄUÀ£ÁzÀÝjAzÀ ¥ÀjZÀ0iÀÄ«vÀÄÛ – DvÀ SÁ¸ÀV ¸ÀA¸ÉÜ0iÉÆAzÀgÀ°è EAfÃ¤Ã0iÀÄgï – DPÉ JgÀqÀÄ ªÀÄPÀÌ¼À vÁ¬Ä – avÀægÀAUÀPÉÌ DPÀ¹äPÀ ¥ÀæªÉÃ±À- ¥ÀæxÀªÀÄ

avÀæ ‘PÀÄ¼Àî£À ºÉAqÀw’ ªÀÄÄAzÉ §gÀ®Ä PÁgÀt - ¥Àæw¨sÉ, CªÀ£ÉÃ £À£Àß UÀAqÀ avÀæUÀ¼À°è EªÀgÀ ¥ÉÇÃµÀPÀ ¥ÁvÀæPÉÌ gÁdå ¥Àæ±À¹Û- FPÉ £Àn¹gÀÄªÀ avÀæzÀ ºÉ¸ÀgÀÄUÀ¼ÀÄ EvÁå¢. ¸ÀAUÀæ»¹zÀ ªÀiÁ»w0iÀÄ£ÀÄß G¥À0iÉÆÃV¹ MAzÀÄ ¢ÃWÀð ¯ÉÃR£ÀªÀ£ÀÄß §gÉzÀÄ ¸ÀA¥ÁzÀPÀjUÉ PÉÆmÉÖ. CzÀ£ÀÄß N¢ “K£ÀªÀiÁä F vÀgÀºÀ §gÉ¢¢ÝÃgÁ wÃgÁ ¸À¥Éà” CAzÀgÀÄ. £À£ÀUÉ gÉÃVvÀÄ. “¤ÃªÀÅ PÉÆlÖ UÉÊqï ¯ÉÊ£ïì ¥ÀæPÁgÀ£ÉÃ ¥Àæ±ÉßUÀ¼À£ÀÄß PÉÃ½ CªÀgÀÄ PÉÆlÖ GvÀÛgÁ£ÉÃ §gÉ¢¢ÝÃ¤” CAzÉ. ¸ÀA¥ÁzÀPÀ ªÀÄºÁ±À0iÀÄgÀÄ £ÀPÀÌgÀÄ. “CªÀgÀÄ ºÉÃ½zÀÝ£ÉßÃ §gÉ¢¢ÝÃj ¤d. DzÀgÉ ¸ÀAzÀ±Àð£À ªÀiÁqÉÆÃgÀÄ PÀtÆÚ Q« vÉgÉ¢lÄÖPÉÆArgÀ¨ÉÃPÀÄ. ¸ÀÄªÀÄä£É ºÀÄnÖzÀÄÝ 0iÀiÁªÁUÀ , ±Á¯É ©nÖzÀÄÝ 0iÀiÁªÁUÀ, ªÀÄzÀÄªÉ DzÀzÀÄÝ 0iÀiÁªÁUÀ CAvÉ®è §gÉzÀgÉ CzÀgÀ¯ÉèÃ¤zÉ ¤ÃgÀ¸À. J¯ÁègÀÆ ªÀiÁqÉÆÃzÉ CzÀÄ. avÀæ vÁgÉ CAzÀ ªÉÄÃ¯É «µÀ0iÀÄ ¸Àé®à «avÀæªÁVgÀ¨ÉÃPÀÄ. ¤ÃªÀÅ §gÉzÀAvÉ ¸À¥Éà ¯ÉÃR£Á£À ¦æAmï ªÀiÁrzÀgÉ ¥ÉÃ¥Àgï ¥Á¥ÀgÉzÀÄÝ ºÉÆÃUÀÄvÉÛ.PÀtÆÚ Q« ZÀÄgÀÄPÁVgÀ¨ÉÃPÀÄ CAzÉ£À®è CªÀgÉÆA¢UÉ ªÀiÁvÀ£ÁqÀÄwÛzÁÝUÀ K£ÉÃ£Á¬ÄvÀÄ” CAzÀÄæ. eÁÕ¦¹PÉÆAqÉ. “ £Á£ÀÄ d0iÀÄgÀÆ¥Á §½ ªÀiÁvÀ£ÁqÀÄwÛzÁÝUÀ MAzÀÄ ¨ÉPÀÄÌ CªÀgÀ PÁ®§½ §AzÀÄ PÀÄ½wvÀÄ. DPÉ CzÀ£ÀÄß ªÀÄÄzÁÝrzÀgÀÄ” CAzÉ. “ £ÉÆÃrzÁæ JAvÁ JPÀì¯ÉAmï ¥Á¬ÄAmï ¤ÃªÀzÀ£ÀÄß ©mÉÖÃ ©nÖ¢ÝÃgÀ. DªÉÄÃ¯É F vÀgÀºÀ E£ÉßÃ£ÉÃ£ÀÄ D¬ÄvÀÄ” “ MAzÀÄ ¥sÉÇÃ£ï PÁ¯ï §AvÀÄ. gÁAUï £ÀA§gï CAvÀ ElÄÖ©lÖgÀÄ” “ £ÉÆÃr ªÀÄÄRåªÁzÀzÀÝ£ÀÄß ¤ÃªÀÅ UÀªÀÄ£ÀPÉÌ vÉUÉzÀÄPÉÆAr®è. DªÉÄÃ¯É..” “C£ÀAvÀgÀ DgÉÃ¼ÀÄ ªÀµÀðzÀ ºÀÄqÀÄUÀ ªÀÄ£É0iÉÆ¼ÀUÉ §AzÀÄ gÀÆ«ÄUÉ ºÉÆÃzÀ.” “ ªÉj UÀÄqï, ¨ÉÃPÁzÀµÁÖ¬ÄvÀÄ. £ÉÆÃr ¤ÃªÀÅ PÉÆnÖgÀÄªÀ ªÀiÁ»w ªÀÄvÀÄÛ F ªÀÄÆgÀÄ ¥Á¬ÄAlÄUÀ¼À£ÀÄß £ÀªÀÄä £ÀmÉÃ±À¤UÉ PÉÆrÛÃ¤. CzÀ£ÀÄß §¼À¹PÉÆAqÀÄ CªÀ£ÀÄ ¯ÉÃR£À §jÃvÁ£É.¤ÃªÀÅ CªÀ£À ¯ÉÃR£Á£À N¢ zÀgÉ ªÀÄÄAzÉ ºÁåUï §gÉ0iÉÆÃzÀÄ CAvÀ ¤ªÉÄÎ UÉÆvÁÛUÀÄvÉÛ” CAzÀgÀÄ ¸ÀA¥ÁzÀPÀgÀÄ. £ÀmÉÃ±À£ï, d0iÀÄgÀÆ¥Á CªÀgÀ §UÉÎ §gÉzÀgÀÄ. ¥ÀæPÀlªÁUÀÄªÀÅzÀPÉÌ ªÉÆzÀ®Ä ¸ÀA¥ÁzÀPÀgÀÄ CzÀ£ÀÄß £À£ÀUÉ NzÀ®Ä PÉÆlÖgÀÄ. PÁvÀÄgÀ¼ÁV N¢zÉ. næÃ..uï... ªÀÄ£É0iÀÄ ¨ÁV®Ä vÉgÉ¬ÄvÀÄ. CzÉÃ ºÀ¸À£ÀÄäR. ¨É½î0iÀÄ vÉgÉ0iÀÄ ¨ÉqÀV d0iÀÄgÀÆ¥Á vÉgÉ0iÀÄ ºÉÆgÀUÀÆ £À£Àß ªÀÄ£À¸Àì£ÀÄß ¸ÀÆgÉUÉÆAqÀgÀÄ. ¥ÀæPÀÈw0iÀÄ ªÀÄr®°è ¨É¼ÉzÀ F ¸ÀÄAzÀjUÉ ¸ÀtÚ ªÀ0iÀÄ¹ì¤AzÀ®Æ PÀ¯É0iÀÄ ºÀÄZÀÄÑ.¨sÁ«Ã ¥Àw0iÀÄ£ÀÄß ¨sÉÃn0iÀiÁVzÀÄÝ £Álå gÀAUÀzÀ ªÉÃ¢PÉ0iÀÄ ªÉÄÃ¯É. CªÀgÀzÀÄÝ ¥ÉæÃªÀÄ «ªÁºÀ. d0iÀÄgÀÆ¥Á CªÀgÀ ¸ÀAzÀ±Àð£À ¸ÀªÀÄ0iÀÄzÀ°è ¸ÀtÚ ¨ÉPÉÆÌAzÀÄ CªÀgÀ PÁ°£À §½ PÀÆwvÀÄ. CªÀgÀÄ CzÀ£ÀÄß ªÀÄÄzÁÝqÀÄwÛzÁÝUÀ 0iÀiÁªÀÅzÉÆÃ ¯ÉÆÃPÀzÀ°ègÀÄªÀAvÉ vÉÆÃjvÀÄ. ‘¤ªÀÄUÉ ¨ÉPÀÄÌ EµÀÖªÉÃ’ JAzÀÄ £Á£ÀÄ PÉÃ½zÁUÀ “ CAvÀºÀ EµÀÖªÉÃ£ÀÆ E®è. DzÀgÉ EzÀÄ ªÀiÁvÀæ ¸ÉàµÀ¯ï.£Á£ÀÄ PÁ¯ÉÃf£À°èzÁÝUÀ £À£Àß ¸ÀºÀ¥Áp0iÉÆ§â£À£ÀÄß ¦æÃw¹zÉÝ. CªÀ¤UÀAvÀÆ ¸ÀzÁ £À£ÀßzÉÃ ºÀÄZÀÄÑ. DzÀgÉ £ÀªÀÄä «ªÁºÀPÉÌ £ÀªÀÄä vÀAzÉ vÁ¬ÄUÀ¼ÀÄ CqÀØ §AzÀgÀÄ. CªÀgÀ ¸ÉÖÃl¸ï CªÀjUÉ vÀÄA¨Á ªÀÄÄRåªÁVvÀÄÛ. ¥ÉæÃªÀÄPÉÌ ªÉÄÃ®Ä QÃ¼ÀÄAmÉÃ..? £À£Àß£ÀÄß CUÀ° zÀÆgÀ.. §®ÄzÀÆgÀ ºÉÆÃzÀ £À£Àß DvÀä¸ÀAUÁw. CªÀ£ÀÄ ªÀiÁeÁð® ¥ÉæÃ«Ä. HgÀ£ÀÄß ©qÀÄªÁUÀ vÀ£Àß ¨ÉPÀÌ£ÀÄß £À£Àß §½ CªÀ£À eÁÕ¥ÀPÁxÀðªÁV ©lÄÖ ºÉÆÃzÀ.” d0iÀÄgÀÆ¥Á ¨ÉPÀÌ£ÀÄß PÉ¼ÀV½¹ ¤lÄÖ¹jlÖgÀÄ. »ÃUÉ ¥Àæ±ÉßUÀ¼À£ÀÄß PÉÃ¼ÀÄwÛgÀÄªÁUÀ mÉ°¥sÉÇÃ£ï jAUÁ¬ÄvÀÄ. JwÛ ‘ºÀ¯ÉÆÃ’ JAzÀgÀÄ. D PÀqÉ¬ÄAzÀ §AzÀ zsÀé¤ 0iÀiÁgÀzÉÆÃ K£ÉÆÃ! DPÉ0iÀÄ ªÀÄÄR ¤«ðPÁgÀªÁ¬ÄvÀÄ. DPÉ £ÀqÉ¹zÀ ¥sÉÇÃ£ï ¸ÀA¨sÁµÀuÉ¬ÄAzÀ 0iÀiÁgÉÆÃ wÃgÁ ºÀwÛgÀzÀªÀgÉÃ EgÀ¨ÉÃPÉAzÉ¤ß¹vÀÄ. ‘gÀA¨sÁ ¥ÉæÃªÀÄ’ avÀæzÀ°è DPÉ0iÀÄ eÉÆÃr0iÀiÁV £Àn¹zÀ ªÉÆÃºÀ£ÀgÁdÄ«UÀÆ DPÉUÀÆ EzÀÝ ¤PÀlªÁzÀ ¸ÀA§AzsÀ, £ÀAvÀgÀ CªÀjÃªÀðgÀ ªÀÄ£À¸ÁÜ¥ÀªÀ£ÀÄß CjwzÀÝ £À£ÀUÉ

DvÀ£ÉÃ ¥sÉÇÃ£ï ªÀiÁrgÀ¨ÉÃPÀÄ J¤ß¹vÀÄ. bÉÃ, ªÀÄ£É0iÀÄ°è ¥sÉÇÃ£ï E®è¢zÀÝgÉ M½vÀÄ. MªÉÆäªÉÄä vÀÄA¨Á ¨ÉÃdgÁUÀÄvÀÛzÉ” JAzÀÄ ºÉÃ½zÁUÀ d0iÀÄgÀÆ¥Á ¤dPÀÆÌ gÉÆÃ¹ ºÉÆÃVzÀÝgÀÄ. d0iÀÄgÀÆ¥Á vÀªÀÄä EwÛÃa£À avÀæUÀ¼À §UÉÎ ªÀiÁvÁqÀÄwÛzÁÝUÀ, ªÀÄÄzÀÄÝ ªÉÆUÀzÀ ¨Á®PÀ£ÉÆ§â M¼À§AzÀ. vÁgÉ0iÀÄ zÀÈ¶Ö CªÀ£À ªÉÄÃ¯É ©vÀÄÛ. DPÉ0iÀÄ PÀtÄÚUÀ¼ÀÄ ¥ÉæÃªÀÄ¥ÀÇtðªÁzÀªÀÅ.PÉ®ªÀÅ ªÀµÀðUÀ¼À »AzÉ £Àl a£ÀßzÁ¸À£À ¸ÉßÃºÀ ¨É¼ÉzÀÄzÀgÀ ¥ÀjuÁªÀÄªÁV d0iÀÄgÀÆ¥Á CªÀgÀ «ªÁºÀ «ZÉÒÃzÀ£ÀzÀ°è PÉÆ£ÉUÁtÄªÀ ¹ÜwUÉ §A¢vÀÄÛ.DzÀgÉ a£ÀßzÁ¸À ¨ÉÆA¨Á¬ÄUÉ ºÉÆgÀlÄ ºÉÆÃzÀÄzÀjAzÀ CªÀgÀ «ªÁºÀPÉÌ MzÀVzÀ D¥ÀvÀÄÛ vÀ¦àvÀÄ. F «µÀ0iÀÄ £À£ÀUÉ FUÉÃPÉ eÁÕ¥ÀPÀPÉÌ §AvÀÄ? a£ÀßzÁ¸À£À ªÀÄÄRzÀ ºÉÆÃ°PÉ F ¨Á®PÀ£À ªÀÄÄRzÀ°è PÀAqÉ£ÉÃ? ¯ÉÃR£À EzÉÃ zsÁn0iÀÄ°è ªÀÄÄAzÀÄªÀj0iÀÄÄwÛvÀÄÛ. EzÀ£ÀÄß N¢zÀgÉ d0iÀÄgÀÆ¥Á ¸ÀÄªÀÄä¤gÀÄªÀgÉÃ?¯ÉÃR£À NzÀÄwÛzÀÝAvÉ ªÉÄÊ ¨ÉªÀjvÀÄ. JzÉ qsÀªÀqsÀ«¹vÀÄ. UÀÆAqÁUÀ¼ÀÄ £À£Àß PÀvÀÄÛ »¸ÀÄQ ºÉÆqÉzÀÄ §rzÀÄ £À£Àß ¥Áæt vÉUÉ0iÀÄÄwÛgÀÄªÀ avÀæ PÀtÂÚUÉ PÀnÖvÀÄ. “zÀ0iÀÄ«lÄÖ F ¯ÉÃR£ÀªÀ£ÀÄß £À£Àß ºÉ¸Àj£À°è ¥ÀæPÀn¸À¨ÉÃr” JAzÀÄ ¨ÉÃrPÉÆ¼Àî®Ä ¸ÀA¥ÁzÀPÀgÀ PÉÆoÀrUÉ NrzÉ.

ART WORK

¸ÀAeÁÕ PÉÆÃ«zÀgÀÄ..

C¤vÁ £ÀgÉÃ±ï ªÀÄAa. £À£ÀUÉ ¤®è®Ä PÉÆAZÀ eÁUÀ ªÀÄvÀÄÛ MAzÀÄ zÉÆqÀØ ¸À£ÉßUÉÆÃ®Ä E«µÀÄÖ PÉÆlÖgÉ ¸ÁPÀÄ. ¨sÀÆ«ÄAiÀÄ£ÉßÃ dgÀÄV¹ ¥ÀPÀÌQÌqÀ§¯Éè JAzÀÄ ºÉªÉÄä¬ÄAzÀ £ÀÄr¢zÀÝ£ÀAvÉ M§â «eÁÕ¤. DzÀgÉ £Á¤°è ¸À£ÉßUÉÆÃ°£À ¸ÀÄ¢Ý ªÀiÁvÁqÀÄwÛ®è. C¥ÁAiÀÄPÁjAiÀiÁzÀ PÉÆÃ®£ÀÄß vÉUÉ¢lÄÖ PÉÃªÀ® ¸À£ÉßAiÀÄ §UÉÎ ªÀiÁvÁqÉÆÃt DUÀzÉ? ªÀiÁw£À eÉÆvÉUÀÆ ªÀÄvÀÄÛ ªÀiÁwUÉqÉ¬Ä®èzÀ®Æè ªÀÄ£À¢AVvÀªÀ£ÀÄß ªÀåPÀÛ ¥Àr¸À®Ä ¸ÀAeÉÕUÀ¼ÉÃ CxÀªÁ £ÀªÀÄä ¤ªÀÄäAvÀºÀ ¥ÁªÀÄgÀgÀ ¨sÁµÉAiÀÄ°è ºÉÃ¼ÉÆÃzÁzÉæ ¸À£ÉßUÀ¼ÉÃ «ÄvÀægÀÄ ! ¸ÁAzÀ©üðPÀªÁV ¸À£ÉßUÀ¼À£ÀÄß ªÀiÁqÀÄªÀÅzÀÄ MAzÀÄ PÀ¯ÉAiÀiÁzÀgÉ, C£ÀÄ¸Àj¸ÀÄªÀÅzÀÄ E£ÉÆßAzÀÄ PÀ¯É ! MAzÀ®è MAzÀÄ ¸Áj PÁè¹UÉ vÀqÀªÁV ºÉÆÃV, PÀ£ÀPÀzÁ¸À ¦PÀÑgï £À°è ‘¨ÁV®£ÀÄ vÉgÉzÀÄ ¸ÉÃªÉAiÀÄ£ÀÄ PÉÆqÀÄ ºÀjAiÉÄ’ JAzÀÄ ºÁqÉÆÃ CuÁÚªÀæ ¸ÉÖöÊ®ß°è, E®èzÀ zÉÊ£ÀåvÉAiÀÄ£ÀÄß ªÉÄÊzÀ¼ÉzÀÄ ¤AzÀªÀgÀ®èªÉ £ÁªÀÅ!? EzÀ£ÀÄß PÀAqÁUÀ ªÉÄÃ¹ÖçUÉ ¹PÁÌ¥ÀmÉÖ jAiÀiÁPïÖ DUÀ¨ÉÃPÀ¤ß¹zÀgÀÆ, vÀªÀÄä© ¦ PÁ¬Ä¯ÉUÉ qÁPÀÖgï §gÉAiÀÄÄwÛzÀÝ GzÀÝzÀ ¦æ¹Ìç¥Àë£ïUÀ¼ÀÄ £É£À¥ÁV ¸À£ÉßUÉ ±ÀgÀtÄ ºÉÆÃUÀÄwÛzÀÝgÀÄ. PÀ¥ÀÄà ºÀ®UÉ¬ÄAzÀ vÀ¯É ºÉÆgÀ½¸ÀzÉ C¸ÀºÀ£É¬ÄAzÀ PÉÊ PÉÆqÀ« M¼À §gÀÄªÀAvÉ ªÀiÁrzÀ ¸À£ÉßAiÀÄ£ÀÄß PÀëuÁzsÀðzÀ°è UÀæ»¹ vÀ¯É vÀVÎ¹ »A¢£À ¨ÉAa£ÉqÉUÉ £ÀqÉzÀÄ ¸ÀAeÁÕ PÉÆÃ«zÀgÁzÀ C£ÀÄ¨sÀªÀ £ÀªÀÄäAvÉ ¤ªÀÄäzÀÆ PÀÆqÀ DVgÀ§ºÀÄzÀÄ. ±Á¯ÉAiÉÄAzÀ ªÉÄÃ¯É ¥ÀjÃPÉë E®èzÉ GAmÉ!? EªÀÅUÀ¼ÀÄ £ÀqÉAiÀÄÄªÀ PÉÆoÀrUÀ¼ÀAvÀÆ F ¸À£ÉßUÀ¼À vÀAUÀÄzÁtªÉÃ ¸Àj. E°è ºÉÆ¸À ¸À£ÉßUÀ¼À D«µÁÌgÀPÀÆÌ ¨ÉÃPÁzÀµÀÄÖ CªÀPÁ±ÀUÀ½gÀÄvÀÛzÉ. ªÉÆzÀ¯É®è PÉÆ±ÀÑ£ï ¥ÉÃ¥Àgï £À°è ºÉÆA¢¹ §gÉ¬Äj JA§Ä¢vÀÄÛ. PÁè¹£À°è J®ègÀÆ CzÀgÀ°è ¥ÀÇwð CAPÀUÀ¼À£ÀÄß VnÖ¸ÀÄwÛzÉÝªÀÅ. J®è PÉÊ ¨ÉgÀ¼ÀÄUÀ¼À ¸À£Éß0iÀÄ ªÀÄÆ®PÀªÉÃ ¸ÀAºÀªÀ£É £ÀqÉ0iÀÄÄwÛvÀÄÛ. ¸À£ÉßUÀ¼ÀÄ ªÀiÁvÀ£ÀÄß «ÄÃj¸À§®èªÀÅ JAzÀÄ CjAiÀÄ¨ÉÃPÁzÀgÉ £ÀÈvÀåUÀ¼À£ÉÆßÃ, ºÀ¼É ¹¤ªÀiÁ ºÁqÀÄUÀ¼À£ÉÆßÃ £ÉÆÃr. C°è £Àl £ÀnAiÀÄgÀÄ §gÉÃ PÀvÀÄÛ PÀtÄÚUÀ¼À£ÀÄß ºÉÆgÀ½¹ ºÁr£À ¨sÁªÀªÀ£ÀÄß ºÉÆgÀ ºÁPÀÄªÀÅzÀgÀ°è AiÀÄ±À¹éAiÀiÁUÀÄwÛzÀÝgÀÄ. DzÀgÉ FV£À ¹¤ªÀiÁ ºÁqÀÄUÀ¼À°è ¦æÃw ¥ÉæÃªÀÄzÀAvÀºÁ £À«gÁzÀ ¨sÁªÀUÀ½UÀÆ £ÁAiÀÄPÀ £ÁAiÀÄQAiÀÄgÀÄ vÀªÀÄä PÉÊ PÁ®ÄUÀ¼À£ÀÄß «avÀæªÁV £Á¯ÉÝ¸ÉUÀÆ J¸ÉzÀÄ PÉÃ½zÀÄÝ K£ÉÆÃ, £ÉÆÃrzÀÄÝ E£ÉßÃ£ÉÆÃ C£ÀÄßªÀ ºÁUÉ ªÀiÁr ©qÀÄvÁÛgÉ! E£ÀÆß ¸À£ÉßUÀ¼À PÉÊ ªÉÄÃ¯ÁUÀÄªÀÅzÀÄ £ÉÆÃqÀ¨ÉÃPÉAzÀgÉ ¸ÀÄvÀÛ ªÀÄÄvÀÛ°£À ¥ÉæÃ«ÄUÀ¼À£ÀÄß UÀªÀÄ¤¹. ¯ÉÆÃPÁ¥ÀªÁzÀPÉÌ ºÉzÀj ¸ÀzÁ ªÀiË£ÀzÀ £ÉgÀ¼À¯ÉèÃ ¨Á¼ÀÄvÁÛ §gÉÃ ¸À£ÉßUÀ½AzÀ¯ÉÃ ªÀåªÀºÀj¸ÀÄvÁÛgÉ. EªÀgÀ ¸À£ÉßUÀ¼À §UÉÎ ºÉÃ¼À®Ä ºÉÆgÀlgÉ ¸ÀAeÁÕxÀð ¥Àæ¨sÉÆÃ¢¤ JA§ UÀæAxÀªÀ£ÉßÃ §gÉAiÀÄ¨ÉÃPÁ¢ÃvÀÄ.ºÁUÁV CªÀgÀ£ÀÄß CªÀgÀ ¥ÁrUÉ ©qÉÆÃt. PÉ®ªÉÇªÉÄä F ¸À£ÉßUÀ¼ÀÄ «¥ÀjÃvÀªÀ£ÀÄß GAlÄ ªÀiÁqÀÄvÀÛªÉ..!! £À£Àß CdÓ ¸Áß£À ªÀiÁr ¥ÀÇeÁ PÉÆÃuÉUÉ £ÀÄVÎzÀ £ÀAvÀgÀ ªÀiÁvÀ£ÁqÀÄªÀÅ¢®è. MªÉÄä ¥ÀÇeÉUÉ PÀÄ½vÁzÀ ªÉÄÃ¯É ¤ÃgÀÄ vÀÄA©lÖ ZÉA§Ä ºÉÆgÀUÉ ªÀÄgÉvÀÄ §AzÀzÀÄÝ £É£À¥Á¬ÄvÀÄ.vÁ£ÉÃ K¼ÀÄªÀAw®è.. ºÀwÛgÀzÀ¯ÉèÃ ºÁzÀÄ ºÉÆÃUÀÄwÛzÀÝ aPÀÌ¥Àà£À£ÀÄß PÀAqÀÄ, ZÉA§£ÀÄß vÀA¢qÀ®Ä ¸À£Éß ªÀiÁrzÀgÀÄ. aPÀÌ¥Àà CªÀgÀ PÉÊ0iÀÄ ¸À£Éß £ÉÆÃr ºÉÆgÀºÉÆÃV MAzÀÄ ¨ÉÆAqÀ ( J¼É¤ÃgÀÄ)vÀAzÀÄ ºÀwÛgÀ Ej¹zÀgÀÄ. CdÓ E£ÉÆßªÉÄä ¸À£Éß ªÀiÁr vÉÆÃj¹zÀgÀÄ. FUÀ ¸ÀÄ°¢lÖ vÉAV£ÀPÁ¬Ä §AvÀÄ. FUÀ ¹lÄÖ E£ÀßµÀÄÖ Kj PÀtÄÚ, PÉÊ PÁ®ÄUÀ¼À¯Éè®è ¸À£ÉßUÀ¼ÀÄ ¥ÁægÀA¨sÀªÁzÀªÀÅ. aPÀÌ¥Àà vÀ¯É ©¹0iÀÄ°è E£ÉßÃ£À¥Àà EªÀjUÉ ¨ÉÃQgÀÄªÀÅzÀÄ JAzÀÄ M¼À §AzÀÄ E£ÉÆßAzÀÄ zÉÆqÀÝ PÀÄA§¼ÀPÁ¬Ä vÉUÉzÀÄPÉÆAqÀÄ ºÉÆÃV PÉÆlÖgÀÄ. CµÀÖgÀ°è ¸Áß£À ªÀiÁr §AzÀ CfÓ ºÉÆgÀVnÖzÀÝ ZÉA§£ÀÄß UÀªÀÄ¤¹,CzÀ£ÀÄß vÀA¢lÖgÀÄ. zÉÃªÀvÁZÀð£É ªÀÄÄVzÀzÉÝÃ vÀqÀ .. aPÀÌ¥Àà¤UÀÆ

¸ÀºÀ¸Àæ£ÁªÀiÁZÀð£É ¥ÁægÀA¨sÀªÁ¬ÄvÀÄ. EzÀÄ ºÀÄ®Ä ªÀiÁ£ÀªÀgÀ PÀxÉ0iÀiÁzÀgÉ E£ÀÄß ¸Àé®à ¥ÀÄgÁtUÀ¼À ¥ÀÄl wgÀÄ« C°è ¸À£ÉßUÀ¼ÀÄ K£ÉÃ£ÀÄ ªÀiÁrªÉ CAvÀ £ÉÆÃr ©qÉÆÃt.. ªÉÆÃ¸ÀzÀ dÆf£ÁlzÀ°è ¥ÁAqÀªÀgÀ ¸ÀªÀð¸ÀéªÀ£ÀÆß UÉzÀÝ PËgÀªÀ, zËæ¥À¢UÉ vÉÆqÉAiÉÄÃgÀÄªÀAvÉ ªÀiÁrzÀ ¸À£Éß¬ÄAzÁV ªÀÄÄAzÉÆAzÀÄ ¢£À ©üÃªÀÄ¤AzÀ vÉÆqÉ ªÀÄÄj¹PÉÆAqÀÄ ¸ÀvÀÛ. CzÉÃ ªÀÄºÁ¨sÁgÀvÀzÀ ¸ÀAzÀ¨sÀðªÉÇAzÀgÀ°è ©üÃªÀÄ£ÀÄ dgÁ¸ÀAzsÀ£À£ÀÄß ºÀ®ªÀÅ ¨Áj GzÀÄÝzÀÝ ¹Ã½ ©¸ÀÄlgÀÆ ªÀÄvÉÛ PÀÆrPÉÆAqÀÄ PÀzÀ£ÉÆÃvÁìºÀ¢AzÀ ¤AvÀÄ ZÀQvÀUÉÆ½¸ÀÄwÛzÀÝ! CªÀ£À ¸Á«£À gÀºÀ¸Àå ©üÃªÀÄ£À Cj«UÉ «ÄÃjzÁÝVvÀÄÛ. CzÀ£ÀÄß ²æÃ PÀÈµÀÚ JµÀÄÖ ¸ÀÄAzÀgÀªÁV ¸À£ÉßAiÀÄ ªÀÄÆ®PÀ ©üÃªÀÄ¤UÉ w½¸ÀÄvÁÛ£É £ÉÆÃr.. w£Àß®Ä »r¢zÀÝ «Ã¼ÀåzÀ J¯ÉAiÉÆAzÀ£ÀÄß GzÀÝPÉÌ JgÀqÁV ¹Ã½ MAzÀPÉÆÌAzÀÄ vÀ¯É PÉ¼ÀUÁV »rzÀÄ vÉÆÃgÀÄvÁÛ£É. ZÁuÁPÀëªÀÄw ©üÃªÀÄ CzÀ£ÀÄß UÀæ»¹ PÀÆqÀ¯É E£ÉÆßAzÀÄ ¨sÁj dgÁ¸ÀAzsÀ£À£ÀÄß ¹Ã½ vÀÄAqÀÄUÀ¼À PÉÆ£É §zÀ°¹ PÉqÀ« gÀPÀÌ¸À£ÀÄ C¸ÀÄ ¤ÃUÀÄªÀAvÉ ªÀiÁqÀÄvÁÛ£É. CAzÀ ºÁUÉ ¸À£ÉßUÀ¼ÀÄ ªÀÄ£ÀÄµÀåjUÉ ªÀiÁvÀæ ¹Ã«ÄvÀªÉAzÉÃ¤®è. ¸ÀPÀð¸ï£À°è ¥ÁætÂUÀ¼ÀÄ ¸ÀAeÁÕ£ÀÄªÀwðUÀ¼ÁV ºÉÃUÉ £ÀªÀÄä ªÀÄ£À gÀAf¸ÀÄvÀÛzÉ J£ÀÄßªÀÅzÀÄ J®èjUÀÆ w½zÀ «µÀ0iÀÄªÉÃ. PÉ®ªÀÅ ¢£ÀUÀ¼À »AzÉ MAzÀÄ qÁUï ±ÉÆÃ UÉ ºÉÆVzÉÝªÀÅ. £ÉÆÃqÀ®Ä ªÀÄÄzÁÝVzÀÝ ¥ÀªÉÄÃj0iÀÄ£ï £Á¬ÄUÀ¼ÀÄ £ÀªÀÄä UÀÄA¦£ÀªÀgÀ ªÁZÀÄ, PÀaðÃ¥sóÀ£ÀÄß ªÀÄgÀ½ CªÀjUÉÃ M¦à¹zÀÄÝ 0iÀÄdªÀiÁ£À£À PÉÆÃ°£À ¸À£Éß¬ÄAzÀ¯ÉÃ.CµÀÖPÉÌ ¸ÀÄªÀÄä£ÁUÀ¨ÉÃPÉÃ D 0iÀÄdªÀiÁ£À? E°ègÀÄªÀªÀgÀ°è GzÀÝ 0iÀiÁgÀÄ , zÀ¥Àà 0iÀiÁgÀÄ, VqÀØ EgÉÆÃgÀÄ 0iÀiÁgÀÄ JAzÉ®è ¥Àæ±Éß ºÁQzÀ. ªÉÆzÀ¯ÉgÀqÀPÉÌ ¸ÀªÀÄ¥ÀðPÀªÁV0iÉÄÃ GvÀÛj¹zÀ CzÀÄ, PÉÆ£É0iÀÄ ¥Àæ±Éß0iÀÄ GvÀÛgÀªÁV £À£Àß ªÀÄÄR £ÉÆÃqÀÄvÁÛ ¨Á® C¯Áèr¸ÀºÀwÛvÀÄ. £Á£ÉÆÃ L±Àé0iÀÄð gÉÊVAvÀ PÉÃªÀ® MAzÀÆªÀgÉ Cr0iÀÄµÉÖ PÀ«Ää GzÀÝzÀªÀ¼ÀÄ. ¥Á¥À £Á¬Ä.. CzÀPÉÌÃ£ÀÄ UÉÆvÁÛUÀÄvÉÛ C¯Áé.. E£ÀÄß PÉ®ªÀgÀÄ ¸À£ÉßAiÀÄ «gÉÆÃ¢üUÀ¼ÀÆ EzÁÝgÉ. MªÉÄä ZÉÊ£ï ¸ÉÆäÃPÀgï ªÀÄAzÀtÚ£ÀªÀgÀÄ ¨ÁAiÀÄ°è ¹UÀgÉÃmï PÀaÑPÉÆAqÀÄ ¥ÀPÀÌzÀ°è ¤AwzÀÝ C¥ÀjavÀ£ÉqÉUÉ wgÀÄV ªÀiÁåZï ¨ÁPïìUÁV PÀrØ VÃgÀÄªÀ ºÁUÉ ¸À£Éß ªÀiÁrzÀgÀAvÉ. CªÀ£ÉÆÃ eÉÃ§°è ¨ÉAQ ¥ÉnÖUÉ EzÀÝgÀÆ ¨ÉÃPÀAvÀ¯ÉÃ ¥É£ï vÉUÉzÀÄ PÉÆlÖ£ÀAvÉ! ªÀÄAzÀtÚ£ÀªÀgÀÄ PÀPÁÌ©QÌAiÀiÁV C®è ¸Áé«Ä £Á£ÀÄ ªÀiÁåZï ¨ÁPïì PÉÃ½zÀÄÝ CAvÀ vÀqÀªÀj¹zÀgÀÄ. CzÀPÁÌvÀ EªÀgÀ£ÀÄß AiÀiÁªÀÅzÉÆ «ÄPÀªÀ£ÀÄß £ÉÆÃqÀÄªÀAvÉ £ÉÆÃr zÀ¥Àð¢AzÀ “ ¤ªÀÄÆÎ ¨Á¬Ä §gÀÄvÉÛÃ¤æ? ªÀÄvÉÛ ªÉÆzÀ¯ÉÃ ªÀiÁåZï ¨ÁPïì PÉÆr CAvÀ PÉÃ¼ÉÆÃzÀPÉÌ K£ÀÄ zÁr §r¢vÀÄÛ CAzÀÄ ©qÀÄªÀÅzÉ..” ºÉÆÃUÀ° ©r CªÀjªÀgÀ ¸ÀÄ¢Þ £ÀªÀÄUÁåPÉ.. £ÀªÀÄä DUÀªÀÄ ±Á¸ÀÛçUÀ¼À®Æè ªÀÄÄzÉæ JA§ ºÉ¸Àj£À°è ¸À£ÉßUÀ¼ÀÄ ¸ÁÜ£À ¥ÀqÉ¢ªÉ. EªÀÅUÀ¼À°è £À£ÀUÉ ªÉÄaÑzÀÄÝ zsÉÃ£ÀÄ ªÀÄÄzÉæ...C0iÉÆåÃ.. K£Á0iÀÄÄÛ..? 0iÀiÁPÉ ¤°è¸ÀÄ CAvÀ PÉÊ ¸À£Éß ªÀiÁrÛÃj..?E£ÀÆß ªÀÄÄV¢®è.. ¸Àj ..¸Àj.. ¤ªÀÄUÉ EµÀÖ E®è CAvÁzÀ ªÉÄÃ¯É £Á£ÁåPÉ §®ªÀAvÀ ªÀiÁqÀ°. ªÉÆzÀ°UÉ £Á£ÀÄ vÉUÉ¢j¹zÀÝ PÉÆÃ®£ÀÄß ¤ÃªÀÅ PÉÊUÉwÛPÉÆ¼ÀÄîªÀ ªÉÆzÀ¯ÉÃ, £Á£ÉÃ eÁuÉ0iÀiÁV ¤°è¹ ©rÛÃ¤.

¥ÀArvÀªÀQÌUÀ½UÉ £À«Ä¸ÀÄvÀÛ. . . ~ ªÉÊzÉÃ» DqÀÄªÀÅzÉÃ PÀ£ÀßqÀªÁVzÀÝ PÁ®ªÀzÀÄ. PÀ£ÀßqÀ «zÁéA¸À, PÀ£ÀßqÀ G¥ÁzsÁåAiÀÄgÀ£ÀÄß PÀ£ÀßqÀ ¥ÀArvÀgÀÄ JAzÀÄ PÀgÉAiÀÄÄwzÉÝªÀÅ. PÀ£ÀßqÀPÉÌ ¸ÀA§A¢ü¹ ªÀiÁvÀæªÀ®è, CªÀgÀ §zÀÄQUÉ ¸ÀA§A¢ü¹zÉÝ®èªÀÇ D »£Éß¯ÉAiÀÄ°èAiÉÄÃ PÀgÉAiÀÄ®àqÀÄwvÀÄÛ. PÀ£ÀßqÀ¥ÀArvÀgÀ ªÀÄ£É, PÀ£ÀßqÀ ¥ÀArvÀgÀ ºÉAqÀw, PÀ£ÀßqÀ¥ÀArvÀgÀ ªÀÄUÀ¼ÀÄ, PÀ£ÀßqÀ¥ÀArvÀgÀ »vÀÛ°£À ºÀÆUÀÄ »ÃUÉ ¥ÀArvÀ ºÉ¸Àj£ÉÆA¢UÉ CªÀjUÉ ¸ÉÃjzÉÝ®èªÀÇ ¨ÉgÉvÀÄPÉÆAqÉÃ EgÀÄwvÀÄÛ. CAzÀÄ PÀ£ÀßqÀ »A¢Ã ¥Á¹ð ¸ÀA¸ÀÌøvÀ EvÁå¢ zÉÃ²Ã ¨sÁµÁ «zÁéA¸ÀgÉ®è PÀgÉ¹PÉÆ¼ÀÄîwzÀÄÝzÉÃ ¥ÀArvÀgÀÄ JAzÀÀµÉÖ. DzÀgÉ EAVèµï CzsÁå¥ÀPÀgÀÄ ¥ÀArvÀgÀ®è, EAVèµï ªÀiÁ¸ÀÄÖç. CªÀgÀÄ ¥ÁæzsÁå¥ÀPÀgÁVzÀÝgÉ E£ÀÆß ºÉZÀÄÑ. £À£Àß CtÚ£À ¸ÀºÉÆÃzÉÆåÃVAiÀiÁVzÀÝ M§â EAVèµï ¥ÁæzsÁå¥ÀPÀgÀ ºÉAqÀw vÀ£Àß ¥ÀwAiÀÄ£ÀÄß ¥ÉÆæ¥sÉ¸Àgï CAvÀ¯ÉÃ PÀgÉAiÀÄÄwzÀÝgÀAvÉ. ªÀÄ£ÉUÉ CªÀgÀ£ÀÄß PÉÃ½PÉÆAqÀÄ ºÉÆÃzÀgÉ ?¥ÉÆæ¥sÉ¸Àgï EzÁÝgÉ/E®è? CAvÀ GvÀÛj¸ÀÄwzÀÝgÀAvÉ. ¸ÀévÀB EAVèµï ¥ÁæzsÁå¥ÀPÀ£ÁVzÀÝ DvÀ EzÀ£ÀÄß ¥Àæ¸ÁÛ¦¹ UÀAl®¯ÉèÃ ¸À±À§Ý £ÀUÀÄwzÀÄÝzÀÄ ªÀÄgÉvÉÃ ºÉÆÃUÀzÀÄ. EAVèµï CzsÁå¥ÀPÀgÀ GqÀÄUÉUÀÆ zÉÃ²Ã¨sÁµÁ ¨ÉÆÃzsÀPÀgÀ GqÀÄUÉUÀÆ PÀÆqÀ ªÀåvÁå¸À EvÀÄÛ. EAVèµï ¥ÁæzsÁå¥ÀPÀgÉÆÃ, ¸ÀÆlÄ CxÀªÀ ¥ÁåAlÄ ±ÀlÄð vÉÆlÄÖ mÉÊ E®èzÉ ºÉÆgÀqÀgÀÄ. ¥Á¥À JAxÀ ¸ÉPÉAiÀÄ HgÁzÀgÀÆ. JµÀÄÖ »A¸ÀÉAiÀiÁzÀgÀÆ. zÉÃ²Ã¨sÁµÁ ¥ÀArvÀgÉÆÃ, PÁ¯ÉÃf£À¯ÉèÃ ¥ÁoÀ ºÉÃ¼À° ¨ÉÃPÁzÀgÉ PÀZÉÑ ¥ÀAZÉ, ªÉÄÃ¯ÉÆAzÀÄ dÄ§â, PÉÆÃlÄ, JqÀ CxÀªÁ §® ¨sÀÄdzÀ ªÉÄÃ¯É ¥ÀlÌr ªÀÄqÀazÀ ±Á®Ä, ªÀÄÄAqÁ¸ÀÄ CxÀªÁ mÉÆ¦à ªÀÄvÀÄÛ PÉ®ªÀjUÉ CzÀgÀ PÉ¼ÀUÉ PÀAqÀÆPÁtzÀAvÉ vÉ¼ÀîV£À dÄlÆÖ. ²¹Û£À ®AiÀÄ§zÀÞ vÀÆPÀzÀ £ÀrUÉ. MnÖ£À°è £ÉÆÃrzÉÆqÀ£É ¨sÁµÁ¥ÀArvÀgÀÄ JAzÀÄ UÀÄgÀÄvÀÄ »rAiÀÄÄªÀµÀÄÖ ¤¢ðµÀÖ ªÉÃµÀ¨sÀÆµÀt £ÀqÉ £ÀrUÉ £ÀUÉAiÀÄªÀgÀÄ. PÉ®ªÀgÀAvÀÆ UÀA©üÃgÀ- ¥Àæ¸À£Àß ªÀÄÄRgÀÄ. £Á PÀAqÀ PÀ£ÀßqÀ ¥ÀArvÀgÉ®è §½ºÉÆÃzÀgÉ PÀ£ÀßqÀ ¨sÁµÉAiÀÄAvÉAiÉÄÃ w½«£À w½£ÀUÉAiÀÄªÀgÁVzÀÝgÀÄ. CAzÀ ºÁUÉ DPÀÈwAiÀÄ «ZÁgÀPÉÌ §AzÀgÉ, K£Á±ÀÑAiÀÄð, D §ºÀÄvÉÃPÀ PÀ£ÀßqÀ ¥ÀArvÀgÀ ¨sËwPÀ JvÀÛgÀ, PÀAiÀiÁågÀ PÀqÀAUÉÆÃqÀÄè CAvÀºÀ PÉ®ªÉÃ PÉ®ªÀgÀ£ÀÄß ºÉÆgÀvÀÄ¥Àr¹, ºÉZÀÄÑ PÀrªÉÄ MAzÉÃ ºÀzÀ«vÀÄÛ! C«¨sÀfvÀ zÀQëtPÀ£ÀßqÀ f¯ÉèAiÀÄ°è PÀ£ÀßqÀ¥ÀArvÀgÀ ¥ÀgÀA¥ÀgÉAiÉÄÃ EzÉ. CªÀgÀ°è ºÉaÑ£ÀªÀgÀÄ ºÀªÀåPÀgÀÄ. ¸ÉÃrAiÀiÁ¥ÀÄ CªÀgÀ £É£À¥ÀÄUÀ¼À£ÀÄß ¸ÀAUÀæºÀªÀiÁqÀÄªÀ ºÉÆwÛ£À°è £Á£ÀªÀgÀ£ÀÄß ?CzÉÃ£ÀÄ PÁgÀt?? PÉÃ½zÉ. CzÀPÀÌªÀgÀÄ ºÀªÀåPÀ ¨sÁµÉ ºÀ¼ÉUÀ£ÀßqÀPÉÌ ºÀwÛgÀ«gÀÄªÀÅzÀÄ MAzÀÄ PÁgÀtªÉAzÀgÀÄ. ºÁUÁV JµÉÆÖÃ PÀpt ¥ÀzÀUÀ¼ÀÄ CªÀjUÉ ¸ÀÄ®¨sÀzÀ°è CxÀðªÁUÀÄªÀÅzÀAvÉ. vÀ£Àß ºÀvÀÛ£ÉÃ ªÀµÀðPÉÌAiÉÄÃ gÀ£Àß£À ?UÀzÁAiÀÄÄzÀÞ? N¢ zÀªÀgÀÄ ¸ÉÃrAiÀiÁ¥ÀÄ. E£ÉÆßAzÀÄ PÁgÀt ªÀÄÄ½AiÀÄ wªÀÄä¥ÀàAiÀÄå CªÀgÀ ¥ÉæÃgÀuÉ. ¸ÉÃrAiÀiÁ¥ÀÄ CªÀgÀ ªÀiÁw£À¯ÉèÃ ºÉÃ¼À¨ÉÃPÉAzÀgÉ ªÀÄÄ½AiÀÄ CªÀgÀÄ ?F f¯ÉèAiÀÄ ¥ÀArvÀgÀ ¸Á®£ÀÄß ¤«Äð¹zÀªÀgÀÄ.? PÀ£ÀßqÀªÀ£ÀÄß fÃªÀ¸ÀªÀiÁ£ÀªÁV ¦æÃw¹zÀªÀgÀÄ. §½ ºÉÆÃzÀªÀjUÉ®è CªÀgÀÄ ¤ÃªÀÅ PÀ£ÀßqÀ PÀ°¬Äj J£ÀÄßwzÀÝgÀAvÉ. ªÀÄÄ½AiÀÄ JAzÉÆqÀ£É ?£ÁqÉÆÃd ¥ÀA¥À? eÉÆvÉUÉÃ £É£À¥ÁUÀÄªÀµÀÄÖ «aAvÀ£ÀzÀ PÀÈw gÀa¹zÀªÀgÀÄ. CªÀgÀÄ vÉgÉzÀ ¥ÀArvÀ ¥ÀgÀA¥ÀgÉAiÀÄ ¨ÁV®°è ?CªÀgÀ »AzÉ £ÁªÀÅ M¨ÉÆâ§âgÉÃ ¸Á®Ä¸Á¯ÁV §AzÉªÀÅ? JAzÀgÀÄ ¸ÉÃrAiÀiÁ¥ÀÄ. ?¸ÉÃrAiÀiÁ¥ÀÄ £É£À¦?£À ¸ÀAUÀæºÀzÀ°è CA¢£À ªÀÄzÀgÁ¸ÀÄ «.«. £ÀqÉ¸ÀÄwzÀÝ «zÀévï ¥ÀjÃPÉëAiÀÄ «ªÀgÀUÀ¼ÀÄ, ¸ÀAzÉÃºÀ §AzÁUÀ vÁ£ÀÄ ªÀÄÄ½AiÀÄ CªÀgÉÆqÀ£É PÉÃ¼ÀÄwzÀÝzÀÄÝ, vÀ£Àß E¥ÀàvÁÛgÀ£ÉAiÀÄ ªÀµÀðPÉÌ ¥ÀjÃPÉëUÉ PÀÄ½vÀÄ ¥Á¸ÁV GzÉÆåÃUÀ ¥ÀqÉzÀ PÀvÉ J®è EªÉ. CµÀÖgÉÆ¼ÀUÉ vÁ£ÀÄ ¸ÀA¸ÀÌøvÀ ªÀÄvÀÄÛ »A¢AiÀÄ£ÀÆß PÀ°wzÀÝjAzÁV ?FUÀ ¸ÀA¸ÀÌøvÀ, PÀ£ÀßqÀ ªÀÄvÀÄÛ »A¢Ã J®è §AvÀÄ CAvÀ ªÀiÁrPÉÆAqÉ? JA¢zÁÝgÉ. ºÁUÉ £ÉÆÃrzÀgÉ CA¢£À ºÉaÑ£À ¥ÀArvÀgÀÄ ¸ÀA¸ÀÌøvÀªÀ£ÀÆß §®èªÀgÉÃ EzÀÝgÀÄ. ¸ÀA¸ÀÌøvÀ¨sÁµÉAiÀÄÄ zÉÃ²Ã¨sÁµÁzÉÆA¢UÉÃ ¸ÉÃj vÀPÀÌªÀÄnÖUÉ fÃªÀAvÀ«zÀÝ PÁ®ªÀzÀÄ. £ÀqÀÄ£ÀqÀÄªÉ ¸ÀA¸ÀÌøvÀzÀ ¸ÀÄ¨sÁ¶vÀªÀ£ÉÆßÃ PÁªÀå¸Á®ÄUÀ¼À£ÉÆßÃ GzÀÝj¹, gÁªÀiÁAiÀÄt ªÀÄºÁ¨sÁgÀvÀUÀ¼À ¸ÀAzÀ¨sÀðUÀ¼À£ÀÄß DAiÀiÁ UÀæAxÀzÀ°è£À

ªÁPÀåUÀ¼À¯ÉèÃ GzÀÞj¸ÀÄvÁÛ ªÀvÀðªÀiÁ£ÀzÀ ¸ÀAUÀwUÀ½UÉ vÀAzÀÄ ªÀÄÄnÖ¸ÀÄªÀÅzÀAvÀÆ ¸ÁªÀiÁ£ÀåªÁVvÀÄÛ. ºÁUÉ GzÀÞj¸ÀÄvÀÛ CªÀÅUÀ¼À£ÀÄß w½UÀ£ÀßqÀzÀ°è «ªÀj¹ ªÀiÁvÀ£ÁqÀÄªÀ MAzÀÄ ±ÉÊ°AiÉÄÃ EvÀÄÛ DUÀ. PÉÃªÀ® ¯ËQPÀzÀ ªÀiÁvÁzÀgÀÆ CzÀÄ ªÀiÁvÀÄ ªÀiÁvÀæªÁUÀzÉ vÀvÀé ªÉÃzÁAvÀ PÁªÀå J®èªÀ£ÀÆß DzsÁgÀªÁV ElÄÖPÉÆAqÀÄ £ÀqÉ¸ÀÄªÀ feÁÕ¸ÉAiÉÄÃ DVvÀÄÛ. ªÁå¸ÀgÉÆA¢UÉ PÀÄªÀiÁgÀªÁå¸À, ªÁ°äÃQAiÉÆA¢UÉ ?£ÀªÀÄä ªÀÄÄzÀÝt?, JAzÀgÉ PÁªÀå¨sÁµÁªÀÄ»ªÀÄgÉ®è ¥ÀArvÀgÉÆA¢UÀÆ ¸ÀºÀÈzÀAiÀÄ gÀ¹PÀgÉÆA¢UÀÆ MmÁÖV MqÀ£ÁrPÉÆAqÀÄ EzÀÝ PÁ®ªÁVvÀÛ®èªÉ CzÀÄ? ¥ÀæzsÁ£À¨sÀÆ«ÄPÉAiÀÄ°è ªÀiÁvÀæ DAiÀiÁ ¨sÁµÁ¥ÀArvÀjUÉ CªÀgÀªÀgÀ «zÀéwÛ£À ¨sÁµÉ; CAvÉ, ªÀÄÄ½AiÀÄ, ¸ÉÃrAiÀiÁ¥ÀÄ, PÀqÀAUÉÆÃqÀÄè, PÀAiÀiÁågÀ QkÕtÚ gÉÊ CAxÀ C£ÉÃPÀjUÉ J®èPÀÆÌ CAwªÀÄªÁV PÀ£ÀßqÀ £ÀÄrAiÉÄÃ PÀ£ÀßrAiÀiÁVvÀÄÛ. C£Àå¨sÁµÉ¬ÄAzÀ UÀ½¹zÀÝ£ÀÆß PÀ£ÀßqÀzÀ°è «°Ã£ÀUÉÆ½¹zÀ CªÀgÀÄ PÀ£ÀßqÀzÀ ®ÉÆÃPÀzÀ±Àð£À ¸ÁªÀÄxÀåð w½zÀªÀgÁVzÀÝgÀÄ. ªÀÄzÀgÁ¸ÀÄ «. «. AiÀÄzÀ PÀ£ÀßqÀ«¨sÁUÀPÉÆÌAzÀÄ UÀnÖ¸ÀégÀÆ¥ÀªÀ£ÀÄß PÉÆlÄÖ ¨É¼É¹zÀ ¥ÉÆæ. ªÀÄjAiÀÄ¥Àà ¨sÀlÖgÀÄ PÀ£ÀßqÀzÀ QmÉÖ¯ï JAzÉÃ ºÉ¸ÀgÁzÀªÀgÀÄ. ºÀªÀåPÀ EAVèµï CxÀðPÉÆÃ±ÀªÀ£ÀÆß gÀa¹zÀªÀgÀÄ. CzÀgÀ°è ¸ÀªÀiÁ£ÁxÀð ¥ÀzÀUÀ¼ÀµÉÖÃ C®è, E¤ßvÀgÀ ¸ÀºÉÆÃzÀgÀ ¨sÁµÉAiÀÄ°è£À ¸ÀªÀiÁ£ÁxÀð ¥ÀzÀUÀ¼À£ÀÆß ¤Ãr ¸ÀÄ¥ÀÄµÀÖUÉÆ½¹zÀªÀgÀÄ. ºÁUÉ CA¢£À «zÁéA¸ÀgÁgÀÆ PÉÃªÀ® ¥ÁoÀ ªÀiÁqÀÄªÀªÀgÁVgÀ°®èªÀ®èªÉ. UÀæAxÀPÀvÀðgÁVzÀÝgÀÄ. PÀ«UÀ¼ÁVzÀÝgÀÄ. ¥Àæ¸ÀAUÀPÀvÀðgÁVzÀÝgÀÄ. PÀxÉUÁgÀgÁVzÀÝgÀÄ. ªÁåSÁå£ÀPÁgÀgÁVzÀÝgÀÄ. ¸ÉÃrAiÀiÁ¥ÀÄ CªÀgÀ ?«ZÁgÀ ¥Àæ¥ÀAZÀ?, ?£ÁUÀgÀ¨ÉvÀÛ?, PÀqÀAUÉÆÃqÀÄè CªÀgÀ ?C¢ÝlÄÖ? ?ªÀiÁ¢æAiÀÄ avÉ? ¥ÀAeÉAiÀÄªÀgÀ ?vÉAPÀt UÁ½AiÀiÁl? PÀAiÀiÁågÀgÀ ?LPÀåªÉÇAzÉÃ ªÀÄAvÀæ? ?¨ÉAQ ©¢ÝzÉ ªÀÄ£ÉUÉ? . . £É£ÉzÉÆqÀ£É ªÀÄ£ÀzÉzÀÄgÀÄ ¤®ÄèªÀ JµÀÄÖ GzÁºÀgÀuÉUÀ¼ÀÄ ¨ÉÃPÀÄ. «zÀévÀÄÛ ªÀÄvÀÄÛ PÀÈwgÀZÀ£É JgÀqÀ£ÀÆß G¹gÉÆ¼ÀUÉ ¨É¸ÉzÀÄPÉÆAqÀ ¥ÀgÀA¥ÀgÉAiÀiÁVvÀÄÛ CzÀÄ. §zÀÄQ£À±ÉÆÃzsÀ ªÀÄvÀÄÛ PÁªÀå±ÉÆÃzsÀ ªÀÄvÀÄÛ ºÉtÄÚ ªÀÄPÀÌ¼À ªÀÄnÖUÉ PÀÀªÀÄðoÀvÀéªÀÇ vÀ¼ÀPÀÄ ºÁQPÉÆAqÀ ¥ÀæªÁºÀ «¥ÀæªÁºÀzÀ ¸ÀAQÃtð PÁ®ªÀzÀÄ. «zÀévÀÄÛVzÀévÀÄÛ NzÀ®Ä, PÉ®¸ÀPÉÌ ºÉÆÃUÀ®Ä ºÉtÂÚUÉ ¥À«Äðn®èzÀ PÁ®; JAzÀgÉ EzÀÆ CzsÀð ªÀiÁvÁUÀÄvÀÛzÉÃ£ÉÆ. AiÀiÁPÉAzÀgÉ ¸ÉÃrAiÀiÁ¥ÀÄ £É£À¥ÀÄUÀ¼À°è CªÀgÀÄ ±Á¯É NzÀ®Ä ¥ÀlÖ PÀµÁÖ£ÀÄPÀµÀÖzÀ «ªÀgÀUÀ¼É®è EªÉ. DzÀgÉ CªÀgÀÄ §AzsÀ£ÀUÀ¼À£ÀÄß ºÀjzÀÄ ºÉÆÃUÀ®Ä ¸ÁzsÀåªÁVzÀÝPÀÆÌ ªÀÄ»¼É ºÁUÉ «ÄÃjºÉÆÃUÀ®Ä ¸ÀPÁgÀtªÁV »AdjAiÀÄÄwÛzÀÄÝzÀPÀÆ CA¢£À ¸ÁªÀiÁfPÀ ¹ÜwUÀwUÀÆ ¸ÀA§AzsÀ EzÉÝÃEzÉ JA§ÄzÀ£ÀÄ ªÀÄgÉAiÀÄÄªÀAwzÉAiÉÄ? DUÉ®è £ÀªÀÄä°è PÀ£ÀßqÀPÉÌ ªÀÄ»¼Á nÃZÀj®è, ¸ÀA¸ÀÌøvÀPÀÆÌ E®è. ºÁUÉAvÀ »A¢Ã ?nÃZÀgïÀ? EzÀÝgÀÄ. £ÁªÀÅ »A¢ PÀ°¸ÀÄªÀ ªÀiÁ¸ÀÖjUÉ »A¢Ã ¥ÀArvÀgÉ£ÀÄßwzÉÝªÀÅ. CªÀgÀÄ ? nÃZÀgÁzÀgÉ? CªÀjUÉ »A¢Ã nÃZÀgÀÄ J£ÀÄßwzÉÝªÀÅ ºÉÆgÀvÀÄ, ¥ÀArvÁ J£ÀÄßwÛgÀ°®è. «zÀévÀÄÛ ¥Á¸ÀÄ ªÀiÁrzÀgÀÆ DPÉ ºÉ¸Àj£À »AzÉ «zÁé£ï ºÁQPÉÆ¼ÀÄîwÛgÀ°®è, AiÀiÁPÉ? EµÀÖPÀÆÌ nÃZÀgÀÄ JA§ÄzÀÄ ªÀÄ»¼ÉAiÀÄjUÀÆ ªÀiÁ¸ÀÖgÀÄ JA§ÄzÀÄ ªÀÄvÀÄÛ ¥ÀArvÀ JA§ÄzÀÄ ¥ÀÄgÀÄµÀjUÀÆ ¸ÀAzÀ «ÄÃ¸À®Ä ±À§ÝUÀ¼ÁVzÀÄÝ ºÉÃUÉ? £Á£ÀÄ PÉÃ½zÀ ¥ÀArvÁ JAzÀgÉ-¥ÀArvÁ gÀªÀiÁ¨Á¬Ä M§âgÉÃ. ?¸Áé©üªÀiÁ¤ ¥ÀArvÀ ¸ÉÃrAiÀiÁ¥ÀÄ PÀpt§zÀÄPÀ£ÀÄß JzÀÄj¹zÀªÀgÀÄ. ¸ÀÄ¼ÀÄî ºÉÃ¼ÀÄªÀÅ¢®èªÉAzÀÄ CwPÀpt ¥ÀæweÉÕ ªÀiÁr PÉÆ£ÉAiÀÄªÀgÉUÀÆ CRAqÀªÁV ¸ÀvÀåªÀævÀgÁzÀgÀÄ. AiÀiÁjUÉÆÃ ¨Á®åzÀ¯ÉÆèªÉÄä PÉÆqÀ¨ÉÃPÁzÀ JgÀqÀÄ gÀÆ¥Á¬ÄAiÀÄ£ÀÄß vÁ£ÀÄ PÉÆqÀzÉÃºÉÆÃzÀ IÄt¨ÁzsÉ CªÀgÀ£ÀÄß vÉÆA¨sÀvÀÛgÀ ªÀÈzÁÞ¥ÀåzÀ°èAiÀÄÆ PÁqÀÄwÛvÀÄÛ. PÉÆ£ÉAiÀÄUÀ½UÉAiÀÄªÀgÉUÀÆ vÀ£Àß w½ºÁ¸Àå ¥ÀæªÀÈwÛAiÀÄ£ÀÄß CªÀgÀÄ G½¹PÉÆAqÉÃ EzÀÝgÀÄ. CªÀgÀ ¸ÀgÀ¹ªÀåQÛvÀé AiÀiÁªÁUÀ ¥ÀArvÀ£À ªÀÄvÀÄÛ ªÀævÀ¤µÀ×£À ¤µÀÄ×gÀvÉUÉ ªÀÄUÀÄaPÉÆ¼ÀÄîvÀÛzÉ JA§ÄzÉÃ w½AiÀÄÄwÛgÀ° ®è. ¤dªÁV JAzÀgÉ MAzÀÄ ¸ÀtÚ DaÃaUÀÆ CªÀgÀÄ ZÀqÀ¥Àr¸ÀÄªÀ jÃw . . .Cw ¸ÀªÀÄ¥ÀðPÀvÉAiÀÄ£ÀÄß ¸ÀªÀðzÁ ¸ÀªÀðvÀæ ¤jÃQë¹ ¨sÀAiÀÄ¥Àr¸ÀÄªÀ §UÉ . . . ªÀÄvÉÆÛAzÀÄ PÀqÉ DqÀÄªÀiÁw£À ®AiÀÄPÀÆÌ vÀ¯ÉzÀÆUÀÄwÛzÀÝ ¸ÉÃrAiÀiÁ¥ÀÄ F ¥ÀæªÀÈwÛ¬ÄAzÁVAiÉÄÃ ªÉÊAiÀiÁPÀgÀt DVgÀÄªÀÅzÀgÀ eÉÆvÉUÉÃ PÀ£ÀßqÀzÀ°è §ºÀÄPÁ® G½AiÀÄÄªÀ MAzÀÄ PÀvÉ ?£ÁUÀgÀ¨ÉvÀÛ?ªÀ£ÀÄß §gÉAiÀÄ®Ä ¸ÁzsÀåªÁ¬ÄvÉÃ£ÉÆÃ.? JAzÀÄ MAzÉqÉ CªÀgÀ §UÉÎ §gÉ¢zÉÝ. EzÀÄ CA¢£À ¥ÀArvÀ ±ÉæÃµÀ×gÀ MAzÀÄ ¸Àj¸ÀÄªÀiÁgÀÄ ¸ÁÜ¬ÄÃavÀætªÁVAiÀÄÆ PÁtÄwÛzÉ. ¨sÁµÁ±ÀÄ¢ÞAiÀÄ «ZÁgÀzÀ°è ªÀiÁvÀæ ¨sÁµÁ¥ÀArvÀgÀÄ §ºÀÄ¥Á®Ä PÀlÄÖ¤nÖ£ÀªÀgÀÄ. vÀ¥ÀÄà PÀAqÉÆqÀ£É PÉAqÀªÁUÀÄwzÀÝgÀÄ. GzÁ: ±ÁgÀzÀ JA§ ºÉ¸ÀgÀÄ PÀ£ÀßqÀPÉÌ §gÀÄªÁUÀ ±ÁgÀzÉ DUÀÄvÀÛzÉ. ¹ÃvÁ EzÀÝzÀÄÝ ¹ÃvÉ

DUÀÄvÀÛzÉ. ?¹ÃvÉUÉ? ¸Àj. ?¹ÃvÁUÉ? ¸ÀjAiÀÄ®è. MAzÉÆªÉÄä ¹ÃvÁUÉ J£Àß¨ÉÃQzÀÝgÉ ?¹ÃvÁ½UÉ? J£Àß¨ÉÃPÀÄ? CAvÉ®è M§â «zÁéA¸ÀgÀÄ £ÀªÀÄä ªÀÄ£ÉAiÀÄ°è ¨sÁµÁ ¥ÀæAiÉÆÃUÀzÀ PÀÄjvÀÄ ¸ÀtÚ »rzÀÄ ZÀað¸ÀÄªÀÅzÀ£ÀÄß PÉÃ½zÉÝ. £ÀªÀÄUÉÆÃ, ¹ÃvÁ½UÉ J£ÀÄßªÀÅzÀÄ ?ºÀ¼ÉAiÀÄ ¥ÀzÀÞw? CAvÀ. ¹ÃvÉ J£ÀÄßªÀÅzÀÆ. ¹ÃvÁUÉ, ¹ÃvÀAUÉ JAzÀgÉ EªÀvÀÄÛ ªÀiÁvÁrzÀAvÀºÀ ¸ÀÄR. ªÁåPÀgÀt ±ÀÄzÀÞvÉ JA§ÄzÀÄ PÀ°AiÀÄ®Ä ªÀiÁvÀæ. §gÉAiÀÄ ºÉÆÃzÁUÀ C°è£À ¨sÁªÀ vÀ£Àß ¸ÁévÀAvÀæöåªÀ£ÀÄß §¼À¹ PÉ® C¥À¨sÀæA±ÀUÀ¼À£ÀÄß EzÀÝQÌzÀÝAvÉ DSÁqÀQÌ½¸ÀÄvÀÛzÉ, ªÁPÀåUÀ¼À£ÀÄ PÀgÀPÀÌ£É PÀvÀÛj¹, eÉÆÃr¹ vÀ£ÀUÉ ¨ÉÃPÁzÀÄÝ §gÀÄªÀªÀgÉUÀÆ D¥ÀgÉÃ±À£ï ªÀiÁqÀÄvÀÛzÉ. ¨sÁµÉAiÀÄ£ÀÄß ªÀÄÄjzÀÄ PÀlÄÖªÀ°è DUÀÄªÀ vÀ¥ÀÄàM¥ÀÄàUÀ½UÉ®è AiÀiÁªÀvÀÆÛ PÁ® vÀvïPÀëtªÉÃ zÀ¸ÀÌvÀÄ ºÁPÀzÀÄ, PÉÆ£ÉUÀÆ CzÀÄ ? PÁ¯ÁAvÀgÀ?PÉ ¸ÉÃjzÀ ªÀiÁvÀµÉÖ? CAzÀÄ ªÀÈvÀÛ¥ÀwæPÉUÀ¼À°è §gÀÄªÀ vÀ¥ÀÄà¥ÀæAiÉÆÃUÀUÀ¼À£ÀÆß, ªÁåPÀgÀtzÀ C§zÀÞUÀ¼À£ÀÆß ¥ÀnÖ ªÀiÁrlÄÖ ZÀað¸ÀÄwzÀÝ ¥ÀArvÀjzÀÝgÀAvÉ. ¸ÉßÃ»vÀgÉÆ§âgÀÄ ºÉÃ¼ÀÄwzÀÝgÀÄ- CªÀgÀ Hj£À PÀ£ÀßqÀªÀiÁ¸ÀÖgÀÄ ªÀÈvÀÛ¥ÀwæPÉ NzÀÄwzÀÝAvÉ vÀ¥ÀÄà PÀAqÀ¯Éè®è CrVÃlÄ ºÁQAiÉÄÃ ªÀÄÄAzÀjAiÀÄÄwzÀÝgÀAvÉ. vÀ¥ÀÄà ¥ÀæAiÉÆÃUÀ PÀAqÀgÉ ¥ÀArvÀgÀÄ ªÀiÁvÀæªÀ®è, ¸ÀÄªÀÄä£É PÀ£ÀßqÀ ªÀiÁvÁqÀÄªÀ ªÀÄA¢AiÀÄÆ ¹r«ÄrUÉÆ¼ÀÄîwzÀÝgÀÄ. ªÀÄ£ÉUÉ §AzÀ CwyUÀ½UÀÆ DwxÉÃAiÀÄjUÀÆ ªÀiÁvÁqÀ®Ä CzÉÆAzÀÄ dAnAiÀiÁzÀ ªÀÄÄRå«ZÁgÀªÉÃ DUÀÄªÀµÀÄÖ CzÀÄ CªÀgÀ£ÀÄß DPÀæ«Ä¸ÀÄwvÀÄÛ. M¼ÀªÀÄ£ÉAiÀÄ°è HlzÀºÉÆwÛUÉ ºÁUÉ CªÀgÉ®è ZÀað¸ÀÄªÀÅzÀÄ £ÀªÀÄä Q«UÉ ©Ã¼ÀÄwvÀÄÛ. D £É£À¥ÀÄUÀ¼À£É®è £É£ÉzÀgÉ CA¢£À PÀ£ÀßqÀ ¯ÉÆÃPÀzÀ MlÖ©ü¥ÁæAiÀÄ ?¥ÀwæPÉUÀ¼ÉÃ E®èzÁUÀ JµÀÄÖ M¼ÉîAiÀÄ PÀ£ÀßqÀ«vÀÄÛ. E£ÀÄß ©r, £ÀªÀÄä ¸À«UÀÀ£ÀßqÀ, ¹jUÀ£ÀßqÀ, vÁAiÀÄÄßrAiÉÄA§ CPÀÌgÉAiÀÄ PÀ£ÀßqÀ ªÁ¥Á¸ÀÄ ªÀÄ£É ¸ÉÃj ¨ÁV®Ä ªÀÄÄaÑPÉÆAqÀ ºÁUÉAiÉÄÃ? CAvÀ EvÉÛÃ£ÉÆ. ¤vÀåªÀÇ ?PÀ£ÀßqÀªÉÃ ¸ÀvÀå? ªÉAzÀÄ zÀÈqsÀ«zÀÝ CAxÀ D ºÉÆwÛ£À°èAiÉÄÃ JzÀÝ DvÀAPÀzÀ zÀ¤AiÀÄzÀÄ. £Á£ÀÄ J¼ÀªÉ¬ÄAzÀ®Æ PÁtÄvÀÛ §AzÀ, ¨sÁµÉAiÀÄ ªÀÄÆvÀðgÀÆ¥ÀªÁV £À£Àß°è £É¯É¹gÀÄªÀªÀgÀ°è M§âgÀÄ, «zÁé£ï AiÀÄdÕ£ÁgÁAiÀÄt GqÀÄ¥ÀgÀÄ. ²ªÀgÁªÀÄ PÁgÀAvÀgÀ UÀÄgÀÄUÀ¼ÁzÀ ¥ÀArvÀ LgÉÆÃr ²ªÀgÁªÀÄAiÀÄå CªÀgÀ ¥ÀÄvÀæ EªÀgÀÄ. EzÀÄ PÀ£ÀßqÀzÀ PÉ®¸À JA§ ¯ÉÃ§®Ä ºÀaÑPÉÆ¼ÀîzÉ ¥Àæw¥sÀ®ªÉA§ ªÉÄÊ°UÉAiÉÄÃ E®èzÉ PÀ£ÀßqÀzÀ PÉ®¸ÀPÉÌ vÀ£Àß£ÀÄß PÉÆlÄÖPÉÆAqÀªÀgÀÄ. ªÀUÀðªÁzÀ HjUÉ ºÉÆÃV ªÀÄ£É ºÀÄqÀÄPÀÄªÁUÀ ¥Àæw¸À®ªÀÇ CªÀgÀÄ ªÉÆzÀ®Ä £ÉÆÃqÀÄwzÀÄÝzÀÄ- vÀ£Àß ¥ÀÄ¸ÀÛPÀUÀ¼À£ÀÄß EqÀ®Ä ¸ÁPÀµÀÄÖ eÁUÀ«zÉAiÉÄÃ? EzÉAiÀiÁzÀgÉ ¸Àj. F ªÀÄ£É DUÀ§ºÀÄzÀÄ. G½zÀ PÉÆgÀvÉUÀ¼ÉÃ? CªÀ£ÀÄß ºÉÃUÀÆ ¤¨sÁ¬Ä¸À§ºÀÄzÀÄ! CªÀgÀÄ PÉÆÃmÉÃ±ÀégÀzÀ°èzÀÝ ªÀÄ£ÉAiÀÄ°è ºÉÆPÉÆÌqÀ£ÉAiÉÄÃ zÉÆqÀØzÉÆAzÀÄ ºÁ®Ä. D ºÁ®Ä ¥ÀÆwð ¥ÀÄ¸ÀÛPÀUÀ¼ÀÄ vÀÄA©zÀ ±É®ÄáUÀ¼À ¸Á®Ä. ¥ÀwAiÀÄ PÀ£ÀßqÀ¯ÉÆÃPÀzÀ°è eÉÆvÉUÀÆrPÉÆAqÉÃ EgÀÄwzÀÝ, F ¥ÀÄ¸ÀÛPÀUÀ¼ÉÃ vÀ£Àß D¨sÀgÀtªÉA§µÀÄÖ £ÉaÑ ¦æÃw¹zÀ, CªÀÅUÀ¼À ¸ÀºÀªÁ¸ÀªÀ£Éß ¸ÀA¨sÀæ«Ä¹zÀ, ¥ÀwAiÀÄ §gÀªÀtÂUÉAiÀÄ°è ZÀZÉðAiÀÄ°è ¸ÀºÀ¨sÁVAiÀiÁV ¯ËQPÀ PÀÄAzÀÄPÉÆgÀvÉ £ÉÆÃªÀÅUÀ¼À£ÀÄß «ÄÃgÀÄªÀ vÁæt ¥ÀqÉzÀ ¥Àwß gÀÄQätÂÃ zÉÃ«. CPÀëgÀ±ÀB ¥ÀArvÀªÀQÌ zÀA¥ÀwUÀ¼ÁVzÀÝgÀÄ CªÀgÀÄ. ¥ÀwAiÀÄ ¤zsÀ£ÀzÀ £ÀAvÀgÀ PËæAZÀ¥ÀQëAiÀÄ DPÀæAzÀ£ÀzÀAvÉ PÉÃ½zÀ DPÉAiÀÄ ªÀiË£ÀªÀ£ÀÄß ±À§ÝzÀ°è »rzÀÄ ºÉÃUÉ ºÉÃ¼À®Ä ¸ÁzsÀå? «zÁé£ï AiÀÄdÕ£ÁgÁAiÀÄt GqÀÄ¥À CªÀgÀ fÃªÀªÀiÁ£ÀzÀ ¥Àj±ÀæªÀÄzÀ ¸ÁQëAiÀiÁV CªÀgÀ PÀÈwUÀ¼À°è MAzÁzÀ ?¥ÀÄgÁt¨sÁgÀvÀ PÉÆÃ±À? £ÀªÀÄä eÉÆvÉVzÉ. GzÉÆåÃUÀPÁÌV J°èAzÀ J°èUÉÆÃ ZÀ°¸ÀÄªÀ ¥ÀªÀðzÀ ªÉÆzÀªÉÆzÀ® ¢£ÀUÀ¼ÀªÀÅ. ºÁUÉ ªÀÄAeÉÃ±ÀégÀzÀ PÀqÉ¬ÄAzÀ PÀÄAzÁ¥ÀÄgÀPÉÌ §AzÀÄ £É¯É¹zÀªÀgÀÄ «zÁé£ï r. «. ºÉÆ¼ÀîgÀÄ. C°è£À PÉxÉÆ°Pï ±Á¯ÉAiÀÄ°è ªÀÀµÀðUÀlÖ¯É PÀ£ÀßqÀ PÀ°¹zÀªÀgÀÄ. VÃvÁ ¸ÁAUÀvÀåªÀ®èzÉ, C£ÉÃPÀ ¥ÀzÀåUÀ¼À£ÀÄß, AiÀÄPÀëUÁ£À ¥Àæ¸ÀAUÀUÀ¼À£ÀÄß §gÉzÀªÀgÀÄ. ?¸ÀAeÁÕxÀð ¥ÀzÀPÉÆÃ±À? JA¨ÉÆAzÀÄ, £ÀªÀÄä ¥ÀÄgÁtUÀ¼À°è §gÀÄªÀ ¸ÀASÉåUÉ ¸ÀA§AzsÀ¥ÀlÖ J¯Áè ªÀiÁ»wUÀ¼ÀÄ¼Àî (GzÁ: wæªÀÄÆwð- AiÀiÁgÀÄ K£ÀÄ, CxÀð, ªÀÄÆ®, ¸ÀPÀ® «ªÀgÀUÀ¼ÀÄ) ¸ÁªÀðPÁ°PÀ ¸ÁxÀðPÀ PÀÈwAiÀÄ£ÀÄß gÀa¹zÀªÀgÀÄ. ªÀÄÁ¸ÀÛjPÉAiÀÄ®èAvÀÆ ¸ÀªÉAiÀÄzÀ ºÀÄgÀÄ¥ÀÄ ¸ÀA¨sÀæªÀÄ. ¢ªÀå ¥Àæ¸À£Àß ªÀÄÄT. CªÀgÀ ºÉAqÀw PÁªÉÃgÀªÀÄä¤UÉÆÃ ?fÃªÀAwPÁ? JA§ÄzÀÄ C£ÀÑxÀð£ÁªÀÄªÁUÀÄwvÀÄÛ. CAxÁ ®PÀ®PÀ fÃªÀ£À ¦æÃwAiÀÄªÀgÀzÀÄ. vÁ£ÀÄ PÀ£ÀßqÀ¥ÀArvÀgÀ ¥Àwß JA§ D¥ÁåAiÀÄªÀiÁ£À C©üªÀiÁ£ÀzÀ°è §zÀÄQzÀªÀgÀÄ. PÀÄAzÉÃ±ÀégÀ zÉÃªÀ¸ÁÜ£ÀzÀ zÁjUÉ E½AiÀÄÄªÀ°èAiÉÄ MAzÀÄ ¥ÀÄlÖ PÀÄnÃgÀzÀAvÀºÀ ªÀÄ£ÉAiÀÄ°è D zÀA¥ÀwUÀ¼ÀÄ ªÁ¹¸ÀÄwzÀÝgÀÄ. MªÉÆäªÉÄä ¸ÀAeÉºÉÆvÀÛ°è £ÁªÀÅ ªÀÄPÀÌ¼ÀÄ £ÀªÀÄäªÀÄä£À M¸ÀUÉAiÉÆAzÀ£ÀÄß PÁªÉÃgÀªÀÄä¤UÉ vÀ®Ä¦¸À®Ä C°èUÉ ºÉÆÃzÁUÀ C£ÉÃPÀ ¨Áj ¥ÀArvÀgÀÄ vÁ£ÀÄ §gÉzÀ MAzÀÄ ¥ÀzÀåªÀ£ÉÆßÃ ¯ÉÃR£ÀªÀ£ÉÆßÃ ¥ÀwßAiÉÄzÀÄgÀÄ N¢

ºÉÃ¼ÀÄªÀÅzÀ£ÀÆß ?ºÉAUÀÄAlÄ?? JAzÀÄ PÉÃ¼ÀÄªÀÅzÀ£ÀÆß PÉÃ¼ÀÄvÀÛ PÁtÄvÀÛ PÀÄ½vÀÄPÉÆ¼ÀÄîwzÉÝªÀÅ. CªÀgÀÄ ºÉÃ¼ÀÄªÀ CA¢£À ¨sÀæµÁÖZÁgÀzÀ PÀvÉUÀ½UÉ, ¨É¯ÉKjPÉUÀ½UÉ, ¸Àé¨sÁªÀ ªÀtð£ÉUÀ¼À JzÀÄjUÉ ºÉAqÀw ?ºÀÕ, K¤AiÉÄ EzÉ®è!? CAvÀ GzÀÎj¸ÀÄªÀgÀÄ. ºÉAqÀwAiÀÄ ¥ÀæwQæAiÉÄUÀ¼À£Éß®è D°¹AiÀiÁzÀ ªÉÄÃ¯É, DPÉ ªÀÄ£É«ZÁgÀ, »vÀÛ°£À qÉÃ°AiÀiÁ UÀÄ¯Á©, ªÀÄ°èUÉ, ºÀÆPÀlÄÖªÀ d¯d, vÉAV£À ªÀÄgÀ, CzÀgÀ PÀmÉÖ, vÁ ¨Á PÉ®¸ÀzÀ ¹Ã£À, ««zsÀ wAr, CzÀgÀ SÁgÀ PÀlÖUÀ, -- K£ÉÃ£ÀÄ ºÉÃ½zÀgÀÆ ¸Àé®àªÀÇ ¸ÀzÀgÀ ªÀiÁqÀzÉ PÀÄªÀiÁgÀªÁå¸À ¨sÁgÀvÀªÀ£ÀÄß D°¹zÀµÉÖÃ ±ÀæzÉÞ¬ÄAzÀ PÉÃ½ ¥ÀæwQæ¬Ä¸ÀÄªÀ, ºÀÆAPÀj¸ÀÄªÀ, £ÀUÀÄªÀ D PÀ£ÀßqÀ ¥ÀArvÀgÀÄ. §zÀÄQ£À §Ar ºÀwÛ PÀÄ½vÀÄ CvÀÛ EvÀÛ £ÉÆÃqÀÄvÀÛ RÄ²AiÀÄ°è ¸ÁUÀÄªÀ JgÀqÀÄ ¥ÀPÀé ªÀÄ£À¸ÀÄìUÀ¼ÀAvÉ EzÀÝgÀ®è CªÀj§âgÀÄ. ¥ÀArvÀ «| ªÀÄÄ½AiÀÄ wªÀÄä¥ÀàAiÀÄå, PÀ« «| PÀAiÀiÁågÀ QkÕtÚ gÉÊ, PÀ« «| PÀqÀAUÉÆÃqÀÄè ±ÀAPÀgÀ ¨sÀlÖ, ªÀÄzÁæ¸ÀÄ ««AiÀÄ «zÁé£ï ¥ÀzÀ«UÉ ªÀÄAUÀ¼ÀÆj£À°è, D ªÉÄÃ¯ÁªÉÄÃ¯É vÀªÀÄä PÉÆÃmÉPÁgÀÄ ªÀÄ£ÉAiÀÄ¯ÉèÃ, GavÀªÁV ¥ÁoÀ ºÉÃ½ C£ÉÃPÀgÀ£ÀÄß ¥ÀjPÉëUÉ PÀÆj¹zÀ PÀ« «| CªÉÄäA§¼À ±ÀAPÀgÀ£ÁgÁAiÀÄt £ÁªÀqÀ( UÉÆgÀÆgÀÄ gÁªÀÄ¸Áé«Ä CAiÀÄåAUÁgï CªÀgÀÄ EzÉÃ ¥ÀjÃPÉëUÉ PÀÆqÀÄªÀ GzÉÝÃ±À¢AzÀ ªÀÄAUÀ¼ÀÆjUÉ §AzÀÄ, ªÀÄÆgÀÄ wAUÀ¼ÀÄ EzÀÄÝ, EªÀgÀ §½ ¥ÁoÀ ºÉÃ½¹PÉÆArzÀÝgÀAvÉ ?JA§ÄzÀÄ ¥ÀÄvÀæ «zÁéA¸À ²æÃ J. «. £ÁªÀqÀgÀÄ vÀ£Àß ¸ÁwéPÀ vÀAzÉAiÀÄ PÀÄjvÀÄ ºÉÃ¼ÀÄªÀ ºÀ®ªÀÅ £É£À¥ÀÄUÀ¼À°è MAzÀÄ) F £Ár£ÀÄzÀÝPÀÆÌ PÀ£ÀßrUÀgÀ ªÀÄ£ÀzÀ°è £É¯É¹gÀÄªÀ £Á£Á ¥ÀArvÀgÀ £Á£Á avÀæUÀ¼ÀÄ, §gÉAiÀÄÄvÀÛ ºÉÆÃzÀµÀÆÖ ªÀÄÄAzÀjAiÀÄÄvÀÛ¯ÉÃ ºÉÆÃUÀÄªÀªÀÅ. ªÀÄÆgÀÄ ¸Á«gÀPÀÆÌ ºÉZÀÄÑ PÀ£ÀßqÀ±Á¯ÉUÀ¼À£ÀÄß ªÀÄÄZÀÄÑªÀ ¸ÀÄ¢ÝAiÀÄ DWÁvÀªÀ£ÀÆß vÀ¼ÀªÀÄ¼ÀªÀ£ÀÆß §gÉAiÀÄ ºÉÆÃzÀªÀ¼ÀÄ PÀ£ÀßqÀ¥ÀArvÀgÀ £É£À¥À°è PÀÄ½wgÀÄªÉ. ºÉÃ½PÉÃ½ PÀ£ÀßqÀ ¸ÀgÀPÁgÀ«zÀÄ, PÀ£ÀßqÀ±Á¯ÉUÀ¼À£ÀÄß ªÀÄÄZÀÄÑvÀÛzÉ JAzÀgÉ! vÀ¯É¸Àj¬ÄzÉ J£ÀÄßªÀÅzÀÄ ºÉÃUÉ? ªÀÄÄZÀÄÑªÀÅzÉÃ ºËzÁzÀgÉ EAVèµï ±Á¯ÉUÀ¼À£ÀÄß ªÀÄÄaÑ, CªÀÅUÀ¼À eÁUÀzÀ°è ºÉÆ¸ÀAiÀÄÄUÀPÉÌ ¸ÀàA¢¸ÀÄªÀ £À«ÃPÀj¹zÀ PÀ£ÀßqÀ±Á¯ÉUÀ¼À£ÀÄß vÉgÉAiÀÄ¯ÁUÀzÉ? CªÀ£ÀÄß EA¢UÉ vÀPÀÌAvÉ gÀÆ¦¸ÀÄªÀ, £ÁªÀÅ £ÀªÀÄä ªÀÄPÀÌ½UÉ PÀ£ÀßqÀªÀiÁzsÀåªÀÄzÉÆA¢UÉÃ ªÀvÀðªÀiÁ£ÀzÀ CUÀvÀåªÁVgÀÄªÀ EvÀgÀ ¨sÁµÉUÀ¼À£ÀÆß PÀ£ÀßqÀ±Á¯ÉUÀ¼À¯ÉèÃ ¥ÀqÉAiÀÄÄªÀAvÀºÀ ¸ÀªÁ®£ÀÄß CzÀÄ JwÛPÉÆ¼ÀîzÀÄ, KPÉ? ªÀÄPÀÌ¼À£ÀÄß EzÀPÉÌ PÀ½¸À¯ÉÃ¨ÉÃPÁzÀ ¹ÜwAiÀÄ£ÀÄß gÀZÀ£ÁvÀäPÀªÁV ¤«Äð¸À¯ÁUÀzÉ? £ÀªÉA§gï MAzÀgÀ PÀ£ÀßqÀ gÁeÉÆåÃvÀìªÀ JµÀÄÖ zÉÆqÀØ ªÀÄvÀÄÛ PÀÆægÀ CtPÀªÁV PÁtÄwÛzÉ. £ÁUÀgÀ ºÁªÉÃ ºÁªÉÇ¼ÀÄ ºÀÆªÉ. . . £ÁUÀgÀºÁªÀ®è«zÀÄ ºÉ¨ÁâªÀÅ. ºÉ¨Áâ«£À ¨Á¬ÄUÉ zÉÃ±À¨sÁµÉUÀ¼ÀÄ §° ©zÀÄÝ ¤£ÁðªÀÄªÁUÀ®Ä F zÉÃ±ÀzÀ ¸ÀgÀPÁgÀUÀ¼ÉÃ ¸ÀºÀPÀj¸ÀÄwÛªÉAiÉÄ? ¸ÀAPÀ®à JA§ÄzÀÄ JµÀÄÖ zÉÆqÀØ PÀµÀÖªÀ¥Àà. -------------------------------------------------------------

ಸ್ಾಯಂಡಿ! - ಪರಚಂಡ ಸುಂಟರಗಾಳ ~ ಮಾಳಕುಳ ನಾಗಭ ಷಣ್ ಕಾಯಲಿಫೋರ್ನಥಯಾ , ಅಮರಿಕ ಸಾಯುಂಡಿ ! ನ್ವೋನೆ ುಂದ ಸ ುಂಟರಗಾಳಿ, ಸಾಗರ ಗಭಶದಿ ಅವತ್ರಿಸಿದ ರೌದರ ಕಾಳಿ !,

ಕುಂಬ- - ಕುಂಬಿ , ದಾರಿ - ಹೆದಾದರಿ ಬಗಗಸಿ, ಬಿೋಳಿಸಿ, ಸಿೋಳಿಸಿ, ಕತ್ತರಿಸಿ

ಗ ಳಿಯಾಗ ಆಭಶಟಿಸಿದ ರಾಕ್ಷಸಿೋ ರ ಪಧಾರಿ !,

ಸಾಯುಂಡಿ!, ನ್ವನ್ನ ಆಗಮನ್-ಆನಾಹ ತ್ದ

ಪರಚ್ುಂಡ ಭೋಕರ ಪರಳಯಾುಂತ್ಕಾರಿ

ನ್ವನ್ನ ಸ ಳಿ- ಸ ರಳಿ ಆಕಾರ - ವಿಕಾರ ಸ ತಿತ ತಿರ ಗ ವ ಬ ಗ ರಿ

ನ್ಡಿಗೆಗೆ ಧಿಕಾೆರ !ಅಗನ , ವಾಯ , ವರ ಣ್ರ ಕಕಶರ್ ಕೆೋಕೆ ನ್ವನ್ನ ಚ್ಲ್ನ್ ವಲ್ನೆಯ ಗತಿ ಗ ರ ತಿಸಿ ಮೆೈಯಲ್ಲಲ ನ್ಡ ಕ ಹ ಟಿಟಸಿ ರ್ಬದಕೆೆ ಮನ್ ಬೆದರಿ, ತ್ತ್ತರಿಸಿ ನೆಲ್- ಗಗನ್, ಜನ್-ಜೋವನ್ ಚ್ಲಾಲಪಿಲ್ಲಲ.

ಶಿರ್ - ಕಿಶೆ ೋರಿಯರ , ಮ ದ ಕರ -ಯ ವಕರ

ಕ ಸ - ಬಾಲ್ಕರ ,ಹೆುಂಗಳೆಯರ ,ಗಭಶಣಿಯರ ಹೆಳವರ -ಕ ರ ಡರ -ಕ ುಂಟರ ಪರ್ ಪಕ್ಷಿ ಕಿರಮಿ ಕಿೋಟ ಕೆ ೋಟಿ ಕೆ ೋಟಿ ಎಲ್ಲರ ಮನ್ದಲ್ಲಲ ಭೋತಿ ಮ ಡಿಸಿ ಪಾರಣ್ ಭಯದಲ್ಲ, ದಿಕ ೆ ದೆಸೆ ಇಲ್ಲದೆ ಪೂಣ್ಶ ಪಾಲಾಯನ್.

ಮೊೋಟೆಲ್ -ಹೆ ೋಟೆಲ್, ಶಾಲೆ-ವಾಸಿಶಟಿ

ಮನೆ-ಮುಂದಿರ,ಮಸಿೋದಿ-ಚ್ಚ್ ಶ ಕಲಬ ಿ- ಪಬ ಿ, ಪಾಕ ಶ-ಕೆ ೋಟ ಶ ಕೆಫೆ-ಕಛೆೋರಿ, ಕಾಲೆೋಜ -ಕಾರ್ಾಶನೆ , ಪೆೋಟೆ - ಪಟಟಣ್ ರ್ಾಲ್ಲ-ನ್ವಜಶನ್.

ಸಾಯುಂಡಿ!, ನ್ವೋನ್ "ಕೆಟಿರನ್" ಳ ಸೆ ೋದರಿ, ಅಸ ರಿ ಕಪುೂ ಮೊೋಡ ಗಳ ಕ ಡಿಸಿ, ಚ್ಳಿ ಗಾಳಿ ಹಬಿಿಸಿ ವಿಕಾರ ಸದ ದ ಹರಡಿಸಿ, ಸಹಸರ ಹೆಬಿಲೆ ಹ ಟಿಟಸಿ

ಮಿುಂಚ್ -ಸಿಡಿಲ್ ಆಭಶಟಿಸಿ, ಅಬಿರದ ಮಳೆ ಸ ರಿಸಿ ಭೋಕರ ವೆೋಗದಲ್ಲಲ ನೆಲ್ಕೆೆ ಅಪೂಳಿಸಿ, ಗ ಡ -ಗೆ ೋಡೆ, ಮಹಡಿ-ಅುಂಗಡಿ ಗಡ-ಮರ, ತೆ ಟ-ತೆ ೋಪು ಕೆ ಳ-ಕಾಲ್ ವೆ, ಸ ರುಂಗ -ಸೆೋತ್ ವೆ

ಮ ರಿದ ,ಕಿತೆ ೊಗೆದ ಧವುಂಸ ಮಾಡಿರ ವೆ ! ಚಿತ್ರ-ವಿಕಾರ, ವಕರ, ವಿ-ಚಿತ್ರ ಮಹಲ್ -ಮಾಲ್ , ಮೆೈದಾನ್

ತೆ ೋಟ-ಹ ದೆ ೋಟ,ಉದಾಯನ್ವನ್

ಸ ತ್ತ-ಮ ತ್ತ, ನ್ವೋರ ಹರಡಿ ಜಲ್ಬುಂದಿ ಕ ತಿತಗೆ ಎತ್ತರ ನ್ವೋರ ನ್ವುಂತ್ ಕಾರ -ರೆೈಲ್ ,ಬಸ ಸ -ಬೆ ೋಟ ಟರಕ ೆ-ಟಾರಾಮ , ಟಾರಾಕಟರ -ಟಾಯುಂಕರ ಸುಂಪೂಣ್ಶ ಜಲ್ಸಮಾಧಿ.

ಸಾಯುಂಡಿ!, ನ್ವನ್ನ ವಿಕಟ ಕ ಣಿತ್ ತಾಳ-ತ್ ಗಾಟಕೆೆ , ಗಜಶನೆ - ಆಭಶಟಕೆೆ ಆರ್ರಯ-ಆರ್ರಮ ಕೆ ಚಿು ಹೆ ೋಗ ಅಶಾುಂತಿ, ಕತ್ತಲೆ -ಬೆತ್ತಲೆ, ವಿಶಾರುಂತಿಯಿಲ್ಲದೆ ಕ ಗ -ಕೆ ರಗ , ಹಸಿವು ಬಾಯಾರಿಕೆ ,ನೆ ೋವು-ನ್ರಳಿಕೆ,

ಸಾವಿನ್ ನೆರಳು, ನ್ರಕದ ಸೂರ್ಶನ್--ದರ್ಶನ್. ಸಾಯುಂಡಿ!, ನ್ವೋನ್ ಕ ರರಿ, ಮಹಾ ಮಾರಿ ನ್ವನ್ನಲ್ಲಲರ ವ ಭಯುಂಕರ ರ್ಕಿತ-ದಾಳಿ ನ್ಮೆಲ್ಲಲಲ್ಲ ನ್ವರುಂತ್ರ ಯ ಕಿತ-ದಾರಿ

ನ್ವನ್ನ ಕೆ ೋಪ- ತಾಪ, ಆಪತ್ -ತ ವಿಪತ್ ತ ನ್ವನ್ನ ಶಿೋತ್ಲ್ ಮಳೆ,ಮಹಾಪೂರ

ರೌದರ ಜಲ್ ಪರಳಯ ಚ್ುಂಡಿ ಚಾಮ ುಂಡಿ ಅವತಾರ, ನ್ವೋನೆ ುಂದ ಭಯಾನ್ಕ ಬಿರ ಗಾಳಿ,ರಕೆಸಿ ಸಾಕಿನ್ ನ ದಿಗುಂತ್ದಲ್ಲ ಕಣ್ೆರೆಯಾಗ ಸಾಗರದ ಆಳದಲ್ಲ ಸಮಾಧಿಯಾಗ .

ದಕ್ಷಿಣ್ಭಾರತ್ದವ ಅನ್ನ, ಸಾುಂಬಾರ ತಿುಂದ ಕೆೈತೆ ಳೆದರೆ, ಉತ್ತರಭಾರತಿೋಯರ ರೆ ಟಿಟ, ಪಲೆಯ ತಿುಂದ ನ್ಡೆಯಬಹ ದಿತ್ ತ. ಎರಡನ್ ನ ತಿುಂದ ಹೆ ಟೆಟ ಬೆಳೆಸಿಕೆ ಳುಿವುದ ಸಾಧಯವಿತ್ ತ. ಜೆ ತೆಗೆ ಐಸಕಿರೋುಂ ಖುಂಡಿತ್. ಈಗ ಮದ ವೆಯ ಮನೆಗೆ ಹೆ ೋದರೆ ಇುಂತ್ಹ ದೆೋ ಊಟ! ಕನಾಯಕ ಮಾರಿಯಿುಂದ ಕಾಶಿೀರದವರೆಗ ‘ಥಾಲ್ಲ’ ಎುಂದರೆ ಇದೆೋ!

ಜಾಗತಿೋಕರಣ್ ಊಟದ ಎಲೆಯನ್ ನ ತಾಕದೆ ಬಿಟಿಟಲ್ಲ. ಇದಿೋಗ ಕನಾಶಟಕದ ಮದ ವೆಗಳಲ್ ಲ ಒುಂದ ಅಭಾಯಸ ಆರುಂಭವಾಗದೆ. ಮೊದಲ್ ಅಯಯುಂಗಾರರ ಮದ ವೆ ಎುಂದರೆ ಪುಳಿಯೋಗರೆ, ಅಯಯರರವರ ಮದ ವೆಗಳಲ್ಲಲ ವಿಶೆೋಷ ಪಾಯಸ, ವಿೋರಶೆೈವರ ಮದ ವೆಗಳಲ್ಲಲ ವಿಶೆೋಷ ಕಾಳಿನ್ ಸಾುಂಬಾರ, ಕೆ ಡಗನ್ವರ ಮದ ವೆಯ ಊಟದ ಮಜವೆೋ ಬೆೋರೆ... ಹಿೋಗೆ ಮದ ವೆಯ ಊಟ ವೆೈವಿಧಯಮಯವಾಗರ ತಿತತ್ ತ. ಇುಂದ ಹಾಗಲ್ಲ. ಊಟ ನೆ ೋಡಿ ಆತಿಥೆೋಯರ ಎಲ್ಲಲಯವರ ಎುಂದ ಊಹಿಸ ವುದ ಈಗ ಆಗದ ಮಾತ್ ! ಕೆ ೋಸುಂಬರಿಯ ಜಾಗದಲ್ಲಲ ಮೆಕೆೆಜೆ ೋಳ, ದಾಳಿುಂಬೆಯ ಸಲಾಡ್. ಚಿರೆ ೋಟಿ-ಫೆೋಣಿಯ ಜಾಗದಲ್ಲಲ ಬರ್ಫಶ, ಐಸಕಿರೋುಂ. ರಾತಿರ ಊಟವಾದರೆ ೋ ಪಾನ್ವಪುರಿ, ಗೆ ೋಬಿ ಮುಂಚ್ ರಿಯನ್! ಪಿಜಾಾ ಇನ್ ನ ಮದ ವೆಯ ಔತ್ಣ್ಕೆೆ ಸೆೋರಿಕೆ ುಂಡಿಲ್ಲ ಎನ್ ನವುದೆ ುಂದೆೋ ಸಮಾಧಾನ್. ಎಲೆಯ ತ್ ುಂಬಾ ವೆೈವಿಧಯಮಯವಾದ ತಿನ್ವಸ ಗಳಿದದರ , ಅವೆಲ್ಲವೂ ಆಯಾ ಪರದೆೋರ್ದ ವೆೈಶಿಷಟಾ ಅನ್ವನಸ ವುದೆೋ ಇಲ್ಲ.

ಜಾಗತಿೋಕರಣ್ದ ತೌರ ರಾದ ಅಮೆರಿಕೆಯಲ್ಲಲ ಇನ್ ನ ಅಲ್ಲಲಗೆೋ ವಿಶಿಷಟವಾದುಂಥದ ದ ಏನಾದರ ಉಳಿದಿರಬಹ ದೆೋ! ಅದಕೆೆ

ಮಗಳಿಗೆ ಹೆೋಳಿದೆ. "ಭಾರತ್ದಲ್ಲಲ ಸಿಗದುಂಥದ ದ ಅಮೆರಿಕೆಯಲ್ಲಲ ಏನ್ವದೆ ಮಗಳೆೋ! “ಹಾಗೆ ಇರ ವುದಾದರೆ ಒುಂದೆೋ... ಅದ ಕ ಟ ುಂಬ... ಅಮೆ, ಅಪೂ... ಅದನ್ನುಂತ್ ಅಲ್ಲಲುಂದ ಕೆ ುಂಡ ತ್ರಲ್ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲ... ಹಾಗೆೋ ಬರಿಗೆೈ ಬಿೋಸಿಕೆ ುಂಡ ಹಾಯಾಗ ಬಾ.." ಎುಂದೆ. ಅವಳಿಗೆ ಎಷ ಟ ಅಥಶವಾಯಿತೆ ೋ ಗೆ ತಿತಲ್ಲ. ಜನ್ರೆೋರ್ನ್ ಗಾಯಪ ಇರಲೆೋ ಬೆೋಕಲ್ಲ!

ಪೋಸಟ ಸಿೆಿಪಟ: ಇದ ಮ ರ ವಷಶದ ಹಿುಂದೆ ಬರೆದ ದಿನ್ಚ್ರಿ. ಆಗ ಅಮೆರಿಕೆ ನೆ ೋಡ ವುದಿಲ್ಲ ಎುಂದಿದೆದ. ನ್ನ್ಗ ಅಮೆರಿಕೆಯ ಭೆೋಟಿಯ ಅವಕಾರ್ ಒದಗತ್ . ಒುಂದ ತಿುಂಗಳ ಪರವಾಸದಲ್ಲಲ ಇಡಿೋ ಅಮೆರಿಕೆಯನಾನಗಲ್ಲ, ಅಮೆರಿಕದಲ್ಲಲರ ವ ಕನ್ನಡಿಗರನಾನಗಲ್ಲ

ಅಥೆೈಶಸಿಕೆ ಳುಿವುದ ಕಷಟದ ಕೆಲ್ಸ. ‘ನ್ವೋನ್ ಎಲ್ಲವನ್ ನ ಜನ್ರಲೆೈಸ ಮಾಡಬೆೋಡ'’, ಎುಂದ ಮಗಳು ದ ರ ತ್ತಲೆೋ ಇರ ತಾತಳ ೆ. ಅಮೆರಿಕೆಗೆ ಬುಂದಾಗ ಇಲ್ಲಲನ್ ಹತಾತರ ರಾಷ್ಟರೋಯ ಉದಾಯನ್ಗಳಿಗೆ ಭೆೋಟಿ ನ್ವೋಡಿದೆ. ಅದ ುತ್, ರಮಣಿೋಯ ಪರಕೃತಿಯನ್ ನ ಕಣ್ ತುಂಬಿಕೆ ುಂಡವನ್ವಗೆ ಭಾರತ್ದಲ್ಲಲರ ವ ಗೆಳೆಯರಿಗಾಗ ಏನಾದರ ಕೆ ಡ ಗೆ ಕೆ ುಂಡೆ ಯಯಬೆೋಕ ಅನ್ವನಸಿತ್ ತ. ಅಮೆರಿಕೆಯ ಎಲ್ಲ ಉದಾಯನ್ಗಳಲ್ ಲ ಕುಂಡದ ದ ‘ಸಾಟುಂಡಡೆೈಶಸೆೋರ್ನ್’ ನ್ ಮತೆ ುಂ ತ ದ ರ ಪ. ಎಲ್ಲ ಕಡೆಯ ಅದೆೋ ಟಿೋ ರ್ಟ ಶ, ರ್ಫರಜ ಮಾಯಗೆನಟ, ಕಿೋಚೆೈನ್ , ಬಿಯರ ಮಗ, ಜಾಕೆಟ ಮತ್ ತ ಪರವಾಸಿ ಪುಸತಕಗಳು. ಗಾರಾುಂಡ್ ಕಾಯನ್ಯನ್ನ್ವುಂದ ಹ ವರ ಅಣೆಕಟೆಟಯವರೆಗೆ ೧೬೦೦ ಕಿಲೆ ೋಮಿೋಟರ ಪರವಾಸದಲ್ಲಲ ಎಲ್ಲ ಕಡೆಯ ಕುಂಡದ ದ ಇವೆೋ! ಪುರಾತ್ನ್ ಅಮೆರಿಕನ್ನರ

ವಾಸಸಾಾನ್ ಎನ್ವನಸಿದ ಮೊುಂಟೆಜ ಮಾ ಅರಮನೆಯಲ್ ಲ ಇದೆೋ ಸೆ ವೆನ್ವರಗಳು. ಸಾಳ ಬದಲಾದುಂತೆ ಸೆ ವೆನ್ವರಗಳ ಮೆೋಲ್ಲರ ವ

ಚಿತ್ರಗಳು ಬದಲಾಗ ತಿತದ ದವಷ್ೆಟ. ಕೆ ನೆಗ ಕೆ ಳಿಲೆೋ ಬೆೋಕಲ್ಲ ಅುಂತ್ ಪರತಿಯುಂದಕ ೆ ನಾಲ್ ೆ ಡಾಲ್ರ ತೆತ್ ತ ಕಿೋಚೆೈನ್ಗಳನ್ ನ ಖರಿೋದಿಸಿದೆ. ವಾಪಸ ಬುಂದ ಮೆೋಲೆ ಪಾಯಕ ಮಾಡ ವಾಗ ಗಮನ್ವಸಿದ ದ - ಅಮೆರಿಕೆಯ ಸೆ ವೆನ್ವರಗಳ ಮೆೋಲೆ ‘ಮೆೋಡ್ ಇನ್ ಚೆೈನಾ' ಮ ದೆರ. ವಿರ್ವ ಪರಸಿದಧ ನಾಯರ್ನ್ಲ್ ಜಯಗಾರರ್ಫಕ ಸೆ ಸೆೈಟಿಯ ವಿಶೆೋಷ ಅುಂಗಡಿಯಲ್ಲಲರ ವ ಕಿೋಚೆೈನ್ಗಳಲ್ ಲ ಈ ಮ ದೆರಯಿತ್ ತ ಎುಂದ ಮೆೋಲೆ ಜಾಗತಿೋಕರಣ್ದ ಬಗೆಗ ಇನೆನೋನ್ ಹೆೋಳೆೊ ೋಣ್. ಅಮೆರಿಕೆಯ ಕೆ ಡ ಗೆಯಾದ ಜಾಗತಿೋಕರಣ್ ಅಮೆರಿಕೆಯನ್ ನ ಬಿಡಲ್ಲಲ್ಲ!

ಲೆೋಖಕರ ಕನಾಶಟಕ ರಾಜಯದ ವಿರ್ನ್ ಗ ರಪ ಆನ್ ಸೆೈನ್ಸ ಅುಂಡ್ ಟೆಕಾನಲ್ಜ ನ್ವೋಡ ವ ರಾಜಯ ಮಟಟದ ಅತ್ ಯತ್ತಮ ವಿಜ್ಞಾನ್ ಸುಂವಹನ್ಕಾರ ಪರರ್ಸಿತ ವಿಜೆೋತ್ರ ಹಾಗ ರ್ಾಯತ್ ವಿಜ್ಞಾನ್ ಬರೆಹಗಾರರ . ವಿಳಾಸ: kollegala@gmail.com

ಕರುನಾಡ ಸಂಭರಮ

ಬರೆದವರು : ಪ್ರರಫೆಸರ್ ಜಿ.ಎಲ್. ಶೆೋಖರ್

ಜ.ಎಲ್. ಶೆೋಖರ ರವರ ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಪರರ್ಾಯತ್ National Institute of Engineeringನ್ ಪಿರನ್ವಸಪಾಲ್ರಾಗದಾದರೆ. ಇವರಿಗೆ

ಶಿರೋ ಭೆೈರಪೂನ್ವರ , ಚಿಕೆ ವಯಸಿಸನ್ವುಂದಲೆೋ ಬಹಳ ಪರಿಚ್ಯ. ಇವರ ಭೆೈರಪೂನ್ವರಸಾಹಿತ್ಯ ಜೋವನ್ ಚ್ರಿತೆರಯನ್ ನ ಬಹಳ ಚೆನಾನಗ ತಿಳಿದ ಕೆ ುಂಡಿದಾದರೆ. ಅವರ ಪುಸತಕಗಳ ವಿಮಶೆಶಗಳನ್ ನ ಮಾಡಿದಾದರೆ. ಭೆೈರಪೂನ್ವರ ಬಗೆಗ ಇವರಿಗೆ ಪೂಜಯ ಭಾವವೂ ಇದೆ. ಈ ಲೆೋಖನ್ವನ್ ನ ಅವರ ಬಹಳ ಆಸಕಿತಯಿುಂದ ಬರದಿದಾದರೆ.

ಹೆಸರಾುಂತ್ ಸಾಹಿತಿ ಎಸ.ಎಲ್.ಭೆೈರಪೂನ್ವರಿಗೆ ಅತ್ಯುಂತ್ ಉನ್ನತ್ ಸಾಹಿತ್ಯದ " ಜ್ಞಾನ್ಪಿೋಠ ಪರರ್ಸಿತ", "ಸರಸವತಿ ಸನಾೆನ್" ದೆಹಲ್ಲಯಲ್ಲಲ ಸಲ್ಲಲತ್ . ಇದ ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ಹೆಮೆೆ ತ್ರ ವ ವಿಷಯ.

ಇದ ಒುಂದಲ್ಲ ಒುಂದ ವಾದ-ಪರತಿವಾದ ನ್ಡೆಯ ತಿತರ ವ ಶಿರೋ ಭೆೈರಪೂನ್ವರ ಕೃತಿಗಳ ಅುಂಕಿ , ಅುಂರ್ ಮತ್ ತ ಅವರಿಗೆ ಸಲ್ಲಲದ ಸರಸವತಿ ಸನಾೆನ್ದ ಬಗೆಗ ಬರೆಯ ತಿತರ ವ ಲೆೋಖನ್.

ಭೆೈರಪೂನ್ವರ ಅುಂಕಿ ಅುಂರ್ಗಳನ್ ನ ನೆ ೋಡಿದರೆ, ನಾನ್ Indian instituteನ್ಲ್ಲಲ ಪಿ.ಎಚ್.ಡಿ. ವಾಯಸಾುಂಗ ಮಾಡ ತಿತದಾದಗ ರಿಸಚ್ಶ ಮೆಥಡಾಲೆ ೋಜ ವಿಷಯ ನೆನ್ಪಾಯಿತ್ .ಆ ವಿಷಯ ಪಾಠ ಮಾಡ ತಿತದದ, ಪರಫೆಸರ ಕೃಷಣ ಸಾವಮಿಗಳು "ಯಾವುದೆೋ ವಿಜ್ಞಾನ್ವ ಇರಬಹ ದ , ಸಾಹಿತಿ ಇರಬಹ ದ ,ಸುಂಶೆ ೋಧಕರಿರಬಹ ದ ,ತ್ಮೆ , ತ್ಮೆ , ಸುಂಶೆ ೋಧನೆಯಿುಂದ ಹೆ ರಬರ ವ ಕೃತಿಗಳು ಬಹಳ ವಷಶ ನ್ವಲ್ ಲವುಂತ್ಹ ದ .ವಾಯಜ್ಞಾನ್ವಕ , ಸಾಮಾಜಕ ಸುಂಗತಿಗಳಿಗೆ ಸುಂಬುಂಧಿಸಿದ ವಿದವತ್ ೂಣ್ಶ ವಿಚಾರ

ಮಾಡಬೆೋಕಾಗರ ವುದ ಬಹ ಮ ಖಯ. ಸುಂಶೆ ೋಧನೆಯಲ್ಲಲ ಅದನ್ ನ ಅಳವಡಿಸಿಕೆ ಳಿಬೆೋಕ , ಆಗ ಪರಮಾಣಿೋಕರಿಸಿದ ಸತ್ಯವನ್ ನ ಗ ರ ತಿಸಲಾಗ ತ್ತದೆ ಹಾಗ ಒಪಿೂಕೆ ಳಿಲಾಗ ತ್ತದೆ " ಎುಂದ ಅವರ ವಾದ. ಈ ಹಿನೆನಲೆಯಲ್ಲಲ ಭೆೈರಪೂನ್ವರ ಅುಂಕಿ, ಅುಂರ್ ನ್ನ್ನ ಗಮನ್ ಸೆಳೆಯಿತ್ .ಅವರ ಮೊದಲ್ನೆಯ ಕೃತಿ, ಭೋಮಕಾಯ ೧೯೫೮ರಲ್ಲಲ ಪರಕಟವಾಯಿತ್ . ಆಗ ಅವರಿಗೆ ಕೆೋವಲ್ ೨೨ ವಷಶ. ಅದ ೨೦೧೦ರಲ್ಲಲ ನಾಲ್ೆನೆಯ ಮ ದರಣ್ ಕುಂಡಿತ್ .ಅುಂದರೆ, ೪೨ ವಷಶವಾದರ ಇನ್ ನ ಜೋವುಂತ್ವಾಗದೆ, ಅುಂದರೆ, ಜನ್ಗಳಿಗೆ ಇನ್ ನ ಅದರಲ್ಲಲ ಆಸಕಿತ ಇದೆ, ಓದಲ್ ಇಷಟವಿದೆ ಎುಂದುಂತಾಯಿತ್ .

ಭೆೈರಪೂನ್ವರ ಇತಿತೋಚಿನ್ ಕಾದುಂಬರಿ "ಕವಲ್ ". ಅದ ಈಗಾಗಲೆೋ ೧೮ ಮರ ಮ ದರಣ್ಗಳನ್ ನ ಕುಂಡಿದೆ. ಇದಕೆೆ ಮೊದಲ್

ಬರೆದ 'ಆವರಣ್" ೨೮ ಮರ ಮ ದರಣ್ಗಳನ್ ನ ಕುಂಡಿದೆ.ಇನ್ ನ ಭೆೈರಪೂನ್ವರ ಸಮಗರ ಕಾದುಂಬರಿಗಳ ಅುಂಕಿ, ಅುಂರ್ ನೆ ೋಡಿದಾಗ ಭಾರತ್ದ ಸಹಸಾರರ ಓದ ಗರ ಅವರನ್ ನ ಗ ರ ತಿಸಿದಾದರೆ, ಹಾಗ ಹೃದಯಪೂವಶಕವಾಗ ಒಪಿೂಕೆ ುಂಡಿದಾದರೆ.ಇದ ಸತ್ಯ. ಜ್ಞಾನ್ಪಿೋಠ ಸನಾೆನ್ಕೆೆ ಆರಿಸ ವ ಸಮಿತಿಗೆ ಈ ಸತ್ಯ ಕಾಣ್ದಿರ ವುದ ವಿಪಯಾಶಸ.

ಇವರ ಬರೆದಿರ ವ ಅನೆೋಕ ಕಾದುಂಬರಿಗಳು ಮತೆತ ಮತೆತ ಮರ ಮ ದರಣ್ಗಳನ್ ನ ಕುಂಡಿವೆ.ಇನ್ ನ ಅವರ ಆತ್ೆ ವೃತಾತುಂತ್,

"ಭತಿತ" ಏಳನೆಯ ಮ ದರಣ್ವನ್ ನ ಕುಂಡಿದೆ. ಇನೆ ನುಂದ ವೆೈಶಿಷಟವೆೋನೆುಂದರೆ, ಇವರ ಕಾದುಂಬರಿಗಳು ಮರಾಟಿ, ಉದ ಶ, ಹಿುಂದಿ, ಇುಂಗಲಷ, ಸುಂಸೃತ್, ತೆಲ್ ಗ , ಬುಂಗಾಳಿ ಮತ್ ತ ಗ ಜರಾತಿ ಭಾಷ್ೆಗಳಲ್ಲಲ ಅನ್ ವಾದವಾಗವೆ.ಹಿುಂದಿ ಭಾಷ್ೆ ಒುಂದರಲೆಲೋ ೧೮ ಕಾದುಂಬರಿಗಳು ಅನ್ ವಾದವಾಗವೆ. ಒಮೆೆ, ನಾನ್ ಮತ್ ತ ನ್ನ್ನ ೫ ಜನ್ ಸೆನೋಹಿತ್ರ , ಮೊದಲೆೋ ತಿಳಿಸದೆೋ ಲ್ಗೆಗ ಇಟೆಟವು. ನಾವು ಮೊದಲೆೋ ತಿಳಿಸದೆೋ ಇರ ವುದ

ಕನಾಥಟಕದಲಿಾ ಜನ್ಪ್ರರಯವಾಗುತಿೂರುವ ಕ್ರೋಡೆ ' ಚದುರಂಗ' ~ ಪ್ರರ. ಎಸ.ಕೆ ಆನ್ಂದ ತಿೋರ್ಥ ರಾಜ ಮಹಾರಾಜರ ಕಾಲ್ದಿುಂದ ಒಳಾುಂಗಣ್ ಕಿರೋಡೆ 'ಚ್ದ ರುಂಗ' ಆಟಕೆೆ ತ್ನ್ನದೆೋ ಆದ ಇತಿಹಾಸವಿದೆ. ಪಾರುಂಪರಿಕ ಕಿರೋಡೆಗಳಾದ ಪಗಡೆ, ಚೌಕಾಭಾರ , ಅಳಿಗ ಳಿಮನೆ ಸಾಲ್ಲನ್ಲೆಲೋ ಬರ ವ ಚ್ದ ರುಂಗದಾಟ ಮನ್ಸಿಸಗೆ ಮ ದ ನ್ವೋಡ ವ ಆಟ. ಎದ ರ ಸಮಬಲ್ದ ಆಟಗಾರನೆ ಬಿನ್ವದದಲ್ಲಲ ,ಹೆ ರಗಡೆ ಮಳೆ ಸ ರಿಯ ತಿತದದ ಸಮಯ ಸುಂಜೆ ಕಾರ್ಫ ಹಿೋರ ತಾತ ಚೆಸ ಆಡ ತಿತದದರೆ ಅದೆುಂತ್ಹ ಹಿತ್ . ಆಡಿದವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಗೆ ತಿತರ ತ್ತದೆ. ಮನ್ಸಿಸಗೆ ಹ ರ ಪು, ಉಲಾಲಸ ನ್ವೋಡ ವ , ಏಕಾಗರತೆ ವೃದಿಧಸ ವ , ಬ ದಿಧಕೌರ್ಲ್ಯ , ಲೆಕಾೆಚಾರ

ಉನ್ನತಿಗೆ ಳಿಸ ವ ಕಿರೋಡೆಯುಂದೆೋ ಹೆೋಳಲಾಗ ವ ಈ ಕಿರೋಡೆಯಲ್ಲಲ ಕೆಲ್ವರ ಮಾತ್ರ ಪಾರವಿಣ್ಯತೆ ಪಡೆಯಲ್ ಸಾಧಯ. ಕನಾಶಟಕದ ಚ್ದ ರುಂಗ ಕಿರೋಡೆಗೆ ಭವಯ ಇತಿಹಾಸವಿದೆ. ಚ್ದ ರುಂಗದ ಉಗಮ ಭಾರತ್ದಲೆಲೋ ಆದರ ತ್ದನ್ುಂತ್ರದಲ್ಲಲ ಇತ್ರೆೋ ರಾಷರಗಳ ಆಟಗಾರರ ಕಠಿಣ್ ರ್ರಮದಿುಂದ ಔನ್ನತ್ಯ ಸಾಧಿಸಿದಾದರೆ .

ಜಾಗತಿಕ ಕಿರೋಡಾರುಂಗದಲ್ಲಲ ಮ ನ್ನಡೆಯಲ್ಲಲ ರಷ್ಾಯ, ಯ ರೆ ೋಪ , ಅಮೆರಿಕ , ಇಸೆರೋಲ್ , ಅಮಶನ್ವಯ ಮ ುಂಚ್ ಣಿಯಲ್ಲಲವೆ. ನಾವೆಶಯ ಕಾಲ್ಶಸನ್ ಭಾರತ್ದ ವಿರ್ವನಾಥ್ ಗೆ , ನ್ುಂ .1 ಸಾಾನ್ಕೆೆ ಪರಬಲ್ ಪೆೈಪೋಟಿ ನ್ವೋಡ ತಿತದಾದರೆ . ಚ್ದ ರುಂಗದಾಟದಲ್ಲಲ ಒುಂದ ಹುಂತ್ ತ್ಲ್ ಪಿದ ನ್ುಂತ್ರ ಶೆರೋಯಾುಂಕ ಎುಂಬ ದ ರ್ ರ ವಾಗ ತ್ತದೆ. ಆಗ ಆಟಗಾರರಿಗೆ

ರೆೋಟೆಡ್ ಆಟಗಾರರ ಅಥವಾ ಶೆರೋಯಾುಂಕ ಆಟಗಾರರ ಎುಂದ ಕರೆಯಲಾಗ ತ್ತದೆ . ರೆೋಟಿುಂಗ 2400 ತ್ಲ್ ಪಿದವರಿಗೆ ಇುಂಟರ ನಾಯಷನ್ಲ್ ಮಾಸಟರ ( ಐ.ಎುಂ) ಎುಂಬ ಬಿರ ದ ನ್ವೋಡಲಾಗ ತ್ತದೆ. ಇದ ಸಾಧಯವಾಗಬೆೋಕಾದರೆ ಮ ರ ನಾರ್ಮ್ಸಶ ಪಡೆಯಬೆೋಕಾಗ ತ್ತದೆ. ಶೆರೋಯಾುಂಕ 2500ರ ಜೆ ತೆಗೆ 03 ನಾರ್ಮ್ಸಶ ಪಡೆದಲ್ಲಲ ಗಾರುಂಡ್ ಮಾಸಟರ (ಜ .ಎುಂ) ಎುಂಬ ಬಿರ ದ ಪಾರಪತವಾಗ ತ್ತದೆ . ಭಾರತ್ದಲ್ಲಲ ಈಗ ಹಾಲ್ಲ 19 ಜ .ಎುಂ ಗಳಿದಾದರೆ, ಡಿ .ವಿ. ಪರಸಾದ್ ಕನಾಶಟಕದ ಪರಥಮ ಇುಂಟರ ನಾಯಷನ್ಲ್ ಮಾಸಟರ. ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಎುಂ.ಎಸ . ತೆೋಜ ಕ ಮಾರ ಕನಾಶಟಕದ ದಿವತಿೋಯ ಐ.ಎುಂ. ನ್ುಂತ್ರದಲ್ಲಲ ಸಾಗರದ ಬಿ.ಎಸ. ಶಿವಾನ್ುಂದ , ಶಿವಮೊಗಗದ ಜ .ಎ . ಸಾಟ ನ್ವ ಈ ಐ.ಎುಂ ಹುಂತ್ ತ್ಲ್ ಪಿದಾದರೆ. ಕನಾಶಟಕದಲ್ಲಲ ಚ್ದ ರುಂಗ ಕಿರೋಡೆ ಹಲ್ವಾರ ಜಲೆಲಗಳಲ್ಲಲ ರಾಜಯ, ರಾಷರ ಮಟಟದಲ್ಲಲ ಆಡಲಾಗ ತಿತದೆ. ಪರಮ ಖವಾಗ ಬೆುಂಗಳೊರ , ಬೆುಂಗಳೊರ ಗಾರಮಾುಂತ್ರ , ಮೆೈಸ ರ , ದಾವಣ್ಗೆರೆ, ಮುಂಗಳೊರ ,ಹಾಸನ್ , ಚಿಕೆಮಗಳೊರ ಜಲೆಲ , ನ್ಗರಗಳಲ್ಲಲ ಬಹಳ ವೆೋಗವಾಗ ಬೆಳೆಯ ತಿತದೆ.

ವಿರ್ವನಾಥನ್ ಆನ್ುಂದ್ ಐದ ಬಾರಿ ವಿರ್ವ ಚಾುಂಪಿಯನ್ ಆದ ನ್ುಂತ್ರ ಚ್ದ ರುಂಗದಾಟಕೆೆ ಮಹತ್ವ, ಮಾನ್ಯತೆ ಬುಂದಿದೆ. ಚ್ದ ರ೦ಗ ಪುಂದಾಯವಳಿಯ ಶಾಲೆ, ಕಾಲೆೋಜ , ನ್ಗರ ,ಜಲೆಲ, ರಾಜಯ ಮತ್ ತ ರಾಷರಮಟಟದಲ್ಲಲ ನ್ಡೆಯ ತ್ತದೆ . ಎಲ್ಲ ವಯಸಿಸನ್ವರ ಎಲಾಲ ಮಾದರಿಯ ಪುಂದಾಯವಳಿಗಳಲ್ಲಲ ಆಡ ತಿತದಾದರೆ. ಪುರ ಷರ , ಮಹಿಳೆಯರ ,ತ್ರ ಣ್ರ , ಬಾಲ್ಕಬಾಲ್ಕಿಯರ ವಿವಧ ಮಟಟದ ಪುಂದಾಯವಳಿಗಳಲ್ಲಲ ಭಾಗವಹಿಸಿ ಪರರ್ಸಿತಪತ್ರ ,ಪಾರಿತೆ ೋಷಕ , ನ್ಗದ ಬಹ ಮಾನ್ಗಳನ್ ನ ಪಡೆಯ ತಿತದಾದರೆ. ಚ್ದ ರುಂಗ ಕಿರೋಡೆಯಲ್ಲಲ ತಾುಂತಿರಕಜ್ಞಾನ್ ಬಹ ಅಗತ್ಯ. ಆಟಗಾರರ ಕೌರ್ಲ್ಯ ಮೆರೆಯಲ್ ಅಪಾರ

ಪುಸತಕಗಳಿವೆ. ಕುಂಪೂಯಟರ ಜೆ ತೆ ಆಟವಾಡ ತ್ತ ಪರಿಣ್ತಿ ಹೆಚಿುಸಿಕೆ ಳಿಲ್ ಸಾಧಯ. ಉತ್ೃಷಟವಾಗ ತ್ರಬೆೋತಿ ನ್ವೋಡಲ್ ತ್ರಬೆೋತ್ ದಾರರ ಉತ್ ಸಕರಾಗದಾದರೆ. ಪುಂದಾಯವಳಿಗಳನ್ ನ ನ್ಡೆಸಲ್ ಅಹಶತಾ ಪರಿೋಕ್ಷೆಗಳನ್ ನ ಎದ ರಿಸಿ ತೆೋಗಶಡೆಯಾಗರ ವ ನ್ವಣಾಶಯಕರ (arbiters) ಇರ ತಾತರೆ. ಬೆುಂಗಳೊರಿನ್ ವಸುಂತ್ , ಶಿವಮೊಗಗದ ಮುಂಜ ನಾಥ್ ಮ ುಂಚ್ ಣಿಯಲ್ಲಲದಾದರೆ.

ಕನಾಶಟಕದಲ್ಲಲ ಮ ಖಯವಾಗ ಚ್ದ ರುಂಗ ಕಿರೋಡೆಯನ್ ನ ರಾಷರಮಟಟದಲ್ಲಲ ಆಯೋಜಸಲ್ ವಯವಸಾಾಪಕರ ಕೆ ರತೆ ಇಲ್ಲದಿದದರ ಪಾರಯೋಜಕರ ಕೆ ರತೆ ಕಾಡ ತಿತದೆ. ರಾಷರಮಟಟದ ಮ ಕತ ರ್ಫಡೆ ಪುಂದಾಯವಳಿಗಳನ್ ನ ನ್ಡೆಸಲ್ ಏನ್ವಲ್ಲವೆುಂದರ ಆರ ಲ್ಕ್ಷ ಹಣ್ದ ಅವರ್ಯಕತೆ ಇರ ತ್ತದೆ . ವಿರ್ವ ಚಾುಂಪಿಯನ್ ಆಗದದ ಬಾಬಿಿ ರ್ಫಷರ ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಲ ಬಹಳ ತ್ ುಂಟನಾಗದದ. ಚ್ದ ರುಂಗದ ಆಟದಿುಂದ ಇವನ್ ತ್ ುಂಟತ್ನ್ ಮಾಯವಾಗ , ಏಕಾಗರತೆ ಮ ಡಿ ವಿರ್ವ ಶೆರೋಷಟರ ಸಾಲ್ಲಗೆ ಸೆೋರಿದ ದ ದುಂತ್ಕಥೆ. ಏಕಾಗರತೆ ವೃದಿಧಯಾಗಲ್ ಚ್ದ ರುಂಗದಾಟ ಅತ್ ಯತ್ತಮ ಅಸರವಾಗದೆ. ಚ್ದ ರುಂಗದಾಟದಲ್ಲಲ ತೆ ಡಗದವರಿಗೆ ಏಕಾಗರತೆ ಯಾವ ಪರಿ ಇರ ತ್ತದೆ ಎುಂದರೆ ಸ ತ್ತಮ ತ್ತಲ್ ಅರಿವೆೋ ಇರ ವುದಿಲ್ಲ.

ಮೆೈಸ ರ ಜಲೆಲಯಲ್ಲಲ 'ಚ್ದ ರುಂಗ' ಮೆೈಸ ರ ಜಲಾಲ ಚ್ದ ರುಂಗ ಸುಂಸೆಾ ಯ ನೆೈಟೆಡ್ ಕನಾಶಟಕ ಚ್ದ ರುಂಗ ಸುಂಸೆಾಗೆ ನೆ ೋ೦ದಾಯಿತ್ವಾಗದ ದ ಕಳೆದ ನಾಲ್ ೆ ದರ್ಕಗಳಿುಂದ ಚ್ದ ರುಂಗದಾಟದ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ರ್ರಮಿಸ ತಿತದೆ . ಮೆೈಸ ರ ನ್ಗರ ಕನಾಶಟಕದ ಸಾುಂಸೃತಿಕ ರಾಜಧಾನ್ವಯುಂದ ಪರಸಿದಿದಿಯಾಗರ ವುಂತೆ ಮೆೈಸ ರ ಕನಾಶಟಕದ ಚ್ದ ರುಂಗ ರಾಜಧಾನ್ವ ಎುಂಬ ಅಗಗಳಿಕೆಗೆ ಪಾತ್ರವಾಗದೆ. ಮೆೈಸ ರ ನ್ಗರದಲ್ಲಲ ಅುಂತ್ರಾಷ್ಟರೋಯ ಮಟಟದಲ್ಲಲ ಮಿುಂಚ್ ತಿತರ ವ ಹಲ್ವಾರ ಪರತಿಬೆಗಳನ್ ನ ಬೆಳಕಿಗೆ ತ್ುಂದ ಕಿೋತಿಶ ಜಲಾಲ ಚ್ದ ರುಂಗ ಸುಂಸೆಾಯದ . ಪರಮ ಖವಾಗ ಇದಕೆೆ ಕಾರಣ್ರಾದವರ ದಿ. ಎುಂ . ರಾಮಕೃಷಣ ಮತ್ ತ ದಿವುಂಗತ್ ಎುಂ.ಎನ್ .ಕೃಷಣರಾವ್ ಕ ಟ ುಂಬದವರ . ಇವರ ಪರೋತಾಸಹ, ಪರಿರ್ರಮ ಮರೆಯ ವುಂತಿಲ್ಲ .

1980 ರಲ್ಲಲ ಪರಥಮ ಬಾರಿಗೆ ಮೆೈಸ ರ ಜಲಾಲ ಚ್ದ ರ೦ಗ ಸುಂಸೆಾ ಅಖಿಲ್ ಭಾರತ್ ಸಬ್ ಜ ನ್ವಯರ ಪರರ್ಸಿತ ಪುಂದಾಯವಳಿ ನ್ಡೆಸಿತ್ . ಈ ಪುಂದಾಯವಳಿಯಲ್ಲಲ ಮ ುಂದೆ ರ್ಾಯತ್ರಾದ ದಿವೆಯೋ೦ದರ ಬರ ವ , ಭಾಗವಹಿಸಿದದರ . 1982 ರಲ್ಲಲ 09 ಮುಂದಿ ರಷಯನ್ ಜ.ಎುಂ.ಗಳು ಮೆೈಸ ರಿನ್ಲ್ಲಲ ಪರದರ್ಶನ್ ಪುಂದಯವಾಡಿದರ . ಅುಂದಿನ್ವುಂದ ಸುಂಸೆಾಯ ರಾಜಯಮಟಟದಲ್ಲಲ ಪುಂದಯಗಳನ್ ನ ಏಪಾಶಡ ಮಾಡ ತಾತ ಬುಂದಿದೆ. ಕಳೆದ ರ್ತ್ಮಾನ್ದ ನ್ುಂತ್ರ ಹಲ್ವಾರ ಮೆೋರ ಪರತಿಭೆಗಳು ಹೆ ಮಿೆದ ದ ಮೆೈಸ ರ ಚ್ದ ರುಂಗಕೆೆ ಗರಿ ಮ ಡಿದುಂತಾಗದೆ. ಸುಂಜಯ್ ಐದ ಬಾರಿ ಸತ್ತ್ವಾಗ ರಾಜಯ ಚಾುಂಪಿಯನ್ ಆಗದ ದ , ಎುಂ.ಕಾವಯಶಿರೋ , ಎುಂ.ಕವನ್ ರಾಷರಮಟಟದಲ್ಲಲ ಪರತಿಭೆ ಮೆರೆದಿದಾದರೆ. 2001 ರಲ್ಲಲ ಬಾಲ್ಕ ಕೆ. ವಿಜಯಕೆೋತಿಶ ಏಶಿಯನ್ ಯ ತ್ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಲ ಕುಂಚಿನ್ಪದಕ ಪಡೆದದ ದ ಮತೆ ತುಂದ ಸಾಧನೆ.

2008 ರಲ್ಲಲ ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಬಾಲ್ಕ ಗರಿೋಶ್.ಎ. ಕೌಶಿಕ ವಿರ್ವ ಚಾುಂಪಿಯನ್ ಆಗ ಪರಜವಲ್ಲಸಿದ ದ ಅಧ ಿತ್ಸಾಧನೆ. ಕಳೆದ 3 ವಷಶಗಳಿುಂದ ಯ ವಜನ್ ಸೆೋವೆ ಮತ್ ತ

ಕಿರೋಡಾ ಇಲಾರ್ೆಗಳ ಪರವಾಗ ರಾಜಯ ಮಟಟದ ದಸರಾ ಪುಂದಾಯವಳಿಗಳನ್ ನ

ಯರ್ಸಿವಯಾಗ ವಯವಸೆಾ ಮಾಡ ತಾತ ಬುಂದಿದೆ ಇಷ್ೆಟೋ ಅಲ್ಲದೆ ಪದವಿಪೂವಶ ತ್ರಗತಿಗಳಿಗೆ ಜಲಾಲ ಮಟಟದಲ್ಲಲ ಆಯೆ ಪುಂದಾಯವಳಿ ಪದವಿ ಪೂವಶ ಶಿಕ್ಷಣಾ ಇಲಾರ್ೆಯ ಪರವಾಗ ನ್ಡೆಸ ತ್ತದೆ. 2011 ರಲ್ಲಲ ಚಾಮ ುಂಡಿ ವಿಹಾರ ಒಳಾುಂಗಣ್ದಲ್ಲಲ ನಾಲ್ ೆ ದಿನ್ಗಳ ಕಾಲ್ ಅಖಿಲ್ ಭಾರತ್ ಮ ಕತ .ರ್ಫಡೆೋ ರೆೋಟಿುಂಗ ಪುಂದಾಯವಳಿಯನ್ ನ ಎುಂ.ಡಿ .ಸಿ.ಎ ಆಯೋಜಸಿದ ದ 446 ಆಟಗಾರರ ರಾಷರದ ವಿವಿಧ ಕಡೆಗಳಿುಂದ ಬುಂದ ಭಾಗವಹಿಸಿದ ದ ಭಾರತ್ದ ಉದದಗಲ್ಕ ೆ ಚ್ದ ರುಂಗದ ಕಿೋತಿಶ ಪಸರಿಸಿದ ದ ನ್ಯನ್ ಮನೆ ೋಹರ.

ಎುಂ.ಡಿ .ಸಿ.ಎ ತ್ ುಂಬ ಚೆೋತ್ನ್ದಿುಂದ ಹತ್ ತ ಹಲ್ವಾರ ವೆೈವಿಧಯಮಯ ಪುಂದಾಯವಳಿ ಆಯೋಜಸ ತಿತದ ದ ರಾಜಯ ಚ್ದ ರುಂಗಕೆೆ, ಒಳಾುಂಗಣ್ ಕಿರೋಡೆಗೆ , ತ್ನ್ನ ಅನ್ ಪಮ ಕಾಣಿಕೆ ನ್ವೋಡ ತಿತದೆ. ಹೆ ಸ ಚಿಗ ರ ಗಳು ಈ ಸುಂಸೆಾಯ ನೆರಳಲ್ಲಲ ಚಿಗ ರ ತಿತದ ದ ರಾಜಯ, ರಾಷರಮಟಟದಲ್ಲಲ ನ್ಳನ್ಳಿಸ ತಿತದೆ.

ವೆೈ .ಜ.ವಿಜಯೋುಂದರ ಹಲ್ವಾರ ಪುಂದಾಯವಳಿಗಳಲ್ಲಲ ಪರಥಮಸಾಾನ್ ಪಡೆದಿದಾದರೆ. ಬಾಲ್ಕರ ಪೆೈಕಿ ವಿವೆೋಕಾನ್೦ದ .ಎಲ್, ಅಮೊೋಘ ಹೆಚ್.ಎ , ಹೆಚ್.ಆರ.ಮಾನ್ಸ (ಬಾಲ್ಕಿಯರ ವಿಭಾಗ) ಹಲ್ವಾರ ಪರರ್ಸಿತ ಪಡೆದಿದಾದರೆ.

ಮೆೈಸ ರ ಜಲಾಲ ಚ್ದ ರುಂಗ ಸುಂಸೆಾ ತ್ನ್ನ ಅಖಿಲ್ ಭಾರತ್ ಮ ಕತ ರ್ಫಡೆೋ ಚ್ದ ರ೦ಗ ಪುಂದಾಯವಳಿಗೆ ಅಣಿಯಾಗ ತಿತದೆ. ಎುಂ.ಡಿ.ಸಿ.ಎ ಗೆ ನೆ ೋುಂದಾಯಿತ್ವಾಗರ ವ ಎಸ.ಕೆ.ಆರ ಪರತಿಷ್ಾಾನ್ , ಮೆೈಸ ರ ಚೆಸ ಕಲಬ್ , ಸ ರೆೋರ್ ಪರತಿಷ್ಾಾನ್ ಸುಂಸೆಾಗಳೊ ಸಹ ಚ್ದ ರುಂಗದ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ತ್ಮೆ ಕಾಣಿಕೆ ನ್ವೋಡ ತಿತದೆ. ಅತ್ಯುಂತ್ ಕಿರಯಾಶಿೋಲ್ವಾಗ ಕಾಯಶ ನ್ವವಶಹಿಸ ತಿತರ ವ ಎುಂ.ಡಿ. ಸಿ. ಎ ಕಾಯಶಕಾರಿ ಸಮಿತಿಯ ಅಧಯಕ್ಷರಾಗ ಪರ . ಎಸ.ಕೆ.ಆನ್ುಂದತಿೋಥಶರವರ ಕಾಯಶನ್ವವಶಹಿಸ ತಿತದಾದರೆ .ಉಳಿದ ಪದಾಧಿಕಾರಿಗಳೊ ಸಹ ಉತ್ತಮ ಆಟಗಾರರಾಗದ ದ ಕಿರೋಡೆಯ ಬೆಳೆವಣಿಗೆಯಲ್ಲಲ ಪರಮ ಖರಾಗದಾದರೆ. ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಎಲಾಲ ಶಾಲಾ,ಕಾಲೆೋಜ ಗಳಲ್ಲಲ ಗಾರಮಾುಂತ್ರ , ತಾಲ್ ಲಕ ಮಟಟದಲ್ಲಲ ಚ್ದ ರುಂಗವನ್ ನ ಕಲ್ಲಸ ವುದ ,

ಜನ್ಪಿರಯಗೆ ಳಿಸ ವ ನ್ವಟಿಟನ್ಲ್ಲಲ ಕಾಯಶ ನ್ವವಶಹಿಸ ವುದ ಜಲಾಲ ಚ್ದ ರುಂಗ ಸುಂಸೆಾಯ ಮ ಖಯ ಗ ರಿಯಾಗದೆ. ಆ ಮ ಲ್ಕ ಚ್ದ ರುಂಗ ಕಿರೋಡೆಯನ್ ನ ಜನ್ಸಮಾನ್ಯರಿಗ ತ್ಲ್ ಪಿಸ ವ ಮಹದಾಸೆ ಹೆ ುಂದಿದೆ.

Photo courtesy :Nagaraj Maheshwarappa

ದಾಸಸ್ಾಹಿತ್ಯ ಮತ್ುೂ ಸಂಗೋತ್ ವಿದ ಷ್ಟ.ಡಾ .ಸ ಕನಾಯ ಪರಭಾಕರ ,ಮೆೈಸ ರ . 'ದಾಸಸಾಹಿತ್ಯ' ಹಾಗ 'ಸುಂಗೋತ್' - ಎರಡ ಅಪಾರ ವಸ ತವೆೈವಿಧಯಗಳನೆ ನಳಗೆ ುಂಡ ವಿಸಾತರವಾದ ಪರಕಾರಗಳು. ಅುಂದಿನ್ವುಂದ ಇುಂದಿನ್ವರೆಗ

ಈ ಎರಡರ ಬಗೆಗೆ ಮಾತ್ನಾಡ ತ್ತಲೆೋ ಇದೆದೋವೆ. ಪುಟಗಟಟಲೆ ಬರೆಯ ತ್ತಲೆೋ ಇದೆದೋವೆ. ಈ

ಎರಡ ಸವಿಸಾತರ ಕ್ಷೆೋತ್ರಗಳಿಗೆ ಇುಂತಿಷ್ೆಟೋ - ಎುಂದ ಹೆೋಳುವ೦ತೆಯೋ ಇಲ್ಲ. ಸಾವರಸಯವೆುಂದರೆ ಇವೆರಡ ಒುಂದರೆ ಳಗೆ ುಂದ ಸೆೋರಿ, ಅಥವಾ ಒುಂದರೆ ೋಡನೆ ುಂದ ಎನ್ ನವ ಸಾಹಚ್ಯಶದ ಬಗೆಗೆ ಚಿುಂತ್ನೆ ನ್ಡೆಸ ವುದ ಸವಲ್ೂ ಮಟಿಟಗೆ ಸಾಧಯವಾಗ ವ೦ತ್ಹ ದ . ಆ ನ್ವಟಿಟನ್ಲೆ ುಂ ಲ ದ ಪರಯತ್ನ ಈ ಲೆೋಖನ್ ''ದಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯ ಮತ್ ತ ಸುಂಗೋತ್''. ಹಿೋಗೆೋ ಈ ವಿಷಯದ ಬಗೆಗೆ ಆಲೆ ೋಚ್ನೆ ಗಾಢವಾದಾಗ ಎರಡ ರಿೋತಿಯ ಹರಿವನ್ ನ ಕಾಣ್ಬಹ ದ ಎನ್ವಸಿತ್ . ದಾಸಸಾಹಿತ್ಯದಿುಂದ ಸುಂಗೋತ್ - ಸುಂಗೋತ್ದಿುಂದಾಗ ದಾಸಸಾಹಿತ್ಯ - ಎುಂಬ ಈ ಕವಲ್ ಗಳು ಗೆ ೋಚ್ರವಾಗ ಚಿುಂತ್ನಾಹಶ ಎನ್ವಸಿತ್ ಹರಿದಾಸ ಸ್ಾಹಿತ್ಯ ಕನ್ನಡ, ಸಂಸೃತಿ ಹಾಗ ಪರಂಪರೆಯ ಒಂದು ಪರಮುಖ ಭಾಗವಾಗದೆ . ದೆೋಶಿೋಯತೆ ಮತ್ ತ ಗೆೋಯತೆಗಳೆರಡನ್ ನ ಮೆೋಳವಿಸಿಕೆ ುಂಡ

ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯವಾಹಿನ್ವಗೆ ತ್ನ್ನದೆೋ ಆದ ಕೆ ಡ ಗೆಯನ್ ನ ನ್ವೋಡಿದೆ. ಕನ್ನಡ

ಭಾಷ್ೆಯ ವಿಧವಿಧ ಆಯಾಮಗಳನ್ ನ ಬಳಸಿಕೆ ೦ಡ ಸಾಹಿತ್ಯ- ಸುಂಗೋತ್ಗಳ ಸಾಮರಸಯವನ್ ನ ನ್ವೋಡ ವುದರಲ್ಲಲ ಹರಿದಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯ ಮೆೋಲ್ೂುಂಕಿತಯಲ್ಲಲ ನ್ವಲ್ ತ್ ಲ ತದೆ .ಅಲ್ಲದೆ , ಸಮಾಜ ಸ ಧಾರಣೆ , ಆಧಾಯತಿೆಕ ಸಾಧನೆ, ಅನ್ ಭವ, ಅನ್ ಭಾವ , ಲೆ ೋಕದ ಅುಂಕ -ಡೆ ೦ಕ ಗಳ ಚಿತ್ರಣ್ ಎಲ್ಲವನ್ ನ ಒಳಗೆ ುಂಡ ಹರಿದಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯ- ಒುಂದ ಅಪೂವಶ ಕೆ ಡ ಗೆ ಎನ್ ನವುದರಲ್ಲಲ ಎರಡ ಮಾತಿಲ್ಲ. ಕನಾಶಟಕ ಸುಂಗೋತ್ಕೆೆ ಹರಿದಾಸ ಪರುಂಪರೆಯವರ ಕೆ ಟಿಟರ ವ ರಚ್ನೆಗಳಿಗೆ ಕೆ ನೆಮೊದಲ್ಲಲ್ಲ. ಕೃತಿಯ ಮಾತ್ೃಕೆಯ ಪರಥಮರ ಪ, ಕಿೋತ್ಶನೆಗಳಿುಂದ ಹಿಡಿದ , ಗೆೋಯ ನಾಟಕ , ಸವಪನಗದಯ, ಲ್ಕ್ಷಿಮೋ ಶೆ ೋಭಾನ್ , ಗ ುಂಡಕಿರಯ, ವೆೈಕ ುಂಠ ವಣ್ಶನೆ,ಉಗಾಭೆ ೋಗ , ಸ ಳಾದಿ -ಹಿೋಗೆ ರಚ್ನೆಗಳ ಮಹಾಪೂರವೆೋ ಉಕಿೆಹರಿದದ ದ ಹರಿದಾಸರ ಕಾಲ್ದಲೆಲೋ . ಹಳೆಯ ಪರಬುಂಧಗಳಿಗೆ ಹೆ ಸ ಜೋವವನ್ ನ ಕೆ ಟ ಟ ಜನ್ತಾ ಜನಾಧಶನ್ನ್ ವಾಣಿಗೆ - ಶಾಸಿರೋಯ ಸುಂಗೋತ್ದ ಪರತಿಷ್ೆಾ ಯನ್ ನ ಒದಗಸಿ, ಹೆ ಸತ್ನ್ದ ಸಿರಿಯಿಂದ ನ್ಮಾ ಸಂಗೋತ್ ದೆೋವಿಯ ಮಡಿಲನ್ುನ ತ್ುಂಬದವರು ನ್ಮಾ ಹರಿದಾಸರು. ಶಾಸಿರೋಯ ಪರಮೆೋಯಗಳು , ಶಿಕ್ಷಣ್ ಪದಧತಿ, ರಾಗ, ತಾಳ, ಪರಬುಂಧ- ಈ ಎಲಾಲ ಮ ಖಗಳಲ್ಲಲ ಈ ಕನ್ನಡಿಗ ಗಾನ್ಯೋಗಗಳು - ಸುಂಗೋತ್ ಸರಸವತಿಯ ಸಹಸರ ರ ಪಗಳ ವಿರಾಟ ದರ್ಶನ್ ಮಾಡಿಸಿದಾದರೆ. ಕನಾಶಟಕ ಸುಂಗೋತ್ ಎುಂಬ ದನ್ ನ ಅನ್ವಥಶಗೆ ಳಿಸಿದರ - ಎನ್ ನವುದ ಸ ಕತವಾದ ಮಾತ್ . ಹರಿದಾಸರ ರಚ್ನೆಗಳು ಸುಂಗೋತ್ ಪರಧಾನ್ವಾದ ದೆ೦ಬ ದ ಸವಶವಿದಿತ್ವಾದ ಸುಂಗತಿ. ಶಿರೋಪಾದ ರಾಜರ ಉಗಾಭೆ ೋಗವುಂದರಲ್ಲಲ

।। ಧಾಯನ್ವು ಕೃತ್ಯ ಗದಿ । ಯಜನ್ ಯಜನವು ತೆರೋತಾಯ ಗದಿ । ದಾನ್ವಾ೦ತ್ಕನ್ ದೆೋವತಾಚ್ಶನೆ ದಾವಪರಯ ಗದಿ ।

ಕಲ್ಲಯ ಗದಿ ಗಾನ್ದಲಿ ಕೆೋರ್ವ ಎನ್ಲ್ ಕೆೈಗ ಡ ವುದ ಫಲ್ವು ರುಂಗವಿಠಲ್ ।। ಎುಂದ ಹೆೋಳುವುದ ಇದನ್ ನ ಸೂಷಟ ಪಡಿಸ ತ್ತದೆ ಸಮಗರ ಹರಿದಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯ ರಾಶಿಯನ್ ನ ಗೆೋಯ ಪರಕಾರ ಮತ್ ತ ಛ೦ದೆ ೋಬದಧವಾದ ಹಾಡ ಗಬಿಗಳ ಪರಕಾರವೆುಂದ ಎರಡ ವಗಶಗಳನಾನಗ ವಿಭಜಸ ಬಹ ದ . ಮೊದಲ್ ವಗಶದಲ್ಲಲ ಉಗಾಭೆ ೋಗ, ಕಿೋತ್ಶನೆ, ಸ ಳಾದಿ, ವೃತ್ತನಾಮಗಳನ್ ನ ಸೆೋರಿಸಿದರೆ, ತಿರಪದಿ, ಸಾುಂಗತ್ಯ, ಷಟೂದಿ, ದುಂಡಕ - ಮ ುಂತಾದ ವನ್ ನ ಎರಡನೆೋ ವಗಶದಲ್ಲಲ ಕಾಣ್ಬಹ ದ . ಇಲ್ಲಲ ಗಮನ್ವಸಬೆೋಕಾದ ಅುಂರ್ವೆುಂದರೆ , ಹರಿದಾಸರಿಗೆ ಪೂವಶದಲೆಲೋ ಶಿವರ್ರಣ್ರ ವಚ್ನ್ಗಳು ಗೆೋಯ ಗ ಣ್ ಹೆ ುಂದಿದ ದ ಜನ್ಪಿರಯವಾಗದ ವ ದ ು, ನ್ವಜ , ಆದರೆೋ ಅವು ಸುಂಪರದಾಯ ಸುಂಗೋತ್ದ ಚೌಕಟಿಟಗೆ, ಕಟ ಟಪಾಡಿಗೆ ಒಳಪದ ವ೦ತ್ದಾದಗದೆ ,'ಆನ್ ಒಲ್ಲದುಂತೆ ಹಾಡ ವೆ' - ಎುಂಬುಂತಾಗ ಹರಿದಾಸರ ರಚ್ನೆಗಳು ಮೆೋಲೆೆಯನ್ ನ ಸಾಧಿಸಲ್ ಸಾಧಯವಾಯಿತ್ . ಹರಿದಾಸರ ಮೌಲ್ಯ ಚಿುಂತ್ನೆಯನ್ ನ ಕೆೈಬಿಡಲ್ಲಲ್ಲ. ಲೆ ೋಕಕಲಾಯಣ್ದ ಉದೆದೋರ್ವನ್ ನ ಕಡೆಗಣಿಸಲ್ಲಲ್ಲ. ರಾಗತಾಳ -ಭಾವಗಳ ಒಕ ೆಟವನೆನೋ ಸಾಧಿಸಿದರ ಎುಂಬ ಮಾತ್ ಮನ್ನ್ವೋಯ. ಹರಿದಾಸರಲ್ಲಲ ಆದಯರೆನ್ವಸ ವ ಶಿರೋಪಾದರಾಜರ - ತ್ಮಿಳುನಾಡಿನ್ ಶಿರೋರುಂಗದೆೋವಾಲ್ಯದಲ್ಲಲ ನ್ಡೆಯ ತಿತದದ

'ಇಯಲ್ '

ಮತ್ ತ 'ಇಶೆೈ' ಪರಕಾರಗಳ ಹಾಡಿಕೆಯ ಪರಭಾವಕೆ ೆಳಗಾಗ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಲಯ ಈ ರಿೋತಿಯ 'ಪದ' ಗಳಿದದರೆ, ಭಕಿತಯ ಪರಚಾರ ಸ ಲ್ಭವಾದಿೋತೆುಂಬ ಕಲ್ೂನೆಯಿುಂದ ತ್ಮೆ ರಚ್ನೆಗಳನ್ ನ ಶಿರೋ ರುಂಗವಿಠಲ್ ಎುಂಬ ಅ೦ಕಿತ್ವಿಟ ಟ , ಕಿೋತ್ಶನೆಗಳು,ಸ ಳಾದಿ, ಉಗಾಭೆ ೋಗ , ವೃತ್ತ ನಾಮ , ದುಂಡಕ -ಮೊದಲಾದ ಹಲ್ವು ಪರಕಾರಗಳಲ್ಲಲ ಅಳವಡಿಸಿಕೆ ುಂಡರ . ಮ ುಂದೆ ಅವರ ಶಿಷಯ ಪರಶಿಷಯರೆನ್ವಸಿದ ವಾಯಸರಾಯರ - ಪುರುಂದರರ ಮೆೋಲ್ ಬಿೋರಿತ್ . ಹರಿದಾಸರ ಸಿವೋಕರಿಸಿದ ದೆೋಶಿೋ ಪದಧತಿಯ ಗೆೋಯ ಪರಕಾರಗಳು ಬಹ ಮಟಿಟಗೆ ಲ್ಯಪರಧಾನ್ವಾದ ವು . ತಿರರ್ರ, ಚ್ತ್ ರರ್ರ , ಖುಂಡಗತಿಗಳು , ಸುಂಕಿೋತ್ಶನೆಗಳಿಗೆ ಅನ್ ಕ ಲ್ವಾದ ದ ಎನ್ ನವುದನ್ ನ ತಿಳಿದ ಹರಿದಾಸರ ಜಾಣೆೆಯಿುಂದ ಬಳಸಿಕೆ ುಂಡರ . ಉದಯರಾಗ ,ಲಾಲ್ಲ ,ಜೆ ೋಗ ಳ, ಶೆ ೋಬನ್ , ಮುಂಗಳದ ದೃಷ್ಟಟ ನ್ವವಾಳಿಸ ವ ಪದಗಳು - ಮೊದಲಾಗ ಹಲ್ವು ಗೆೋಯಪರಕಾರಗಳು ಜಾನ್ಪದ ನೆಲೆಯಿುಂದ ಎತಿತಕೆ ುಂಡ ಅವಕೆೆ ಮಾಗಶ ಸುಂಗೋತ್ದ ಉಡ ಗೆಯನ್ ನ ತೆ ಡಿಸಿದರ . ಅದಕೆನ್ ಗ ಣ್ವಾಗ ಆನ್ುಂದ ಭೆೈರವಿ , ನ್ವರೆ ೋಜ , ಭೌಳಿ ಮ ುಂತಾದ ರಾಗಗಳು , ಜಾನ್ಪದ ನೆಲೆಯಿುಂದ ಆಯ ದಕೆ ುಂಡ೦ತ್ಹ ಕೆ ುಂಡಮಲ್ಹರಿ , ದೆೋಶಾಳ , ಪಾಡಿ , ಮ ರ್ಾರಿ , ಪುಂತ್ , ಅಮರಸಿ೦ಧ - ಮೊದಲಾದ ರಾಗಗಳು ಹರಿದಾಸರ ರಚ್ನೆಗಳಲ್ ಲ ತೆ ೋರಿಕೆ ುಂಡವು. ಜನ್ಸಾಮಾನ್ಯರ ಅಭರ ಚಿ ಅಗತ್ಯಗಳಿಗೆ ತ್ಕೆುಂತೆ ಗೆೋಯ ಪರಕಾರಗಳನ್ ನ, ಗಾನ್ ಪರಕಿರಯಗಳನ್ ನ, ಅಳವಡಿಸಿಕೆ ುಂಡದ ದ ಕಾರುಂತಿಕಾರಿಯೋ ನ್ವಜ. ಪುರುಂದರದಾಸರ ಛ೦ದೆ ೋಗತಿಯ ತಿರಪದಿ, ದಿವಪದಿ, ಚೌಪದಿ, ಷಟೂದಿ ಸಾುಂಗತ್ಯ, ಸಿೋಸ , ಕುಂದ, ಗದಯ- ಮೊದಲಾದ ಎಲಾಲ ಪರಭೆೋದಗಳಲ್ ಲ ಪರಯೋಗ ನ್ಡೆಸಿದರ . ಸಾಹಿತ್ಯ ಸುಂಗೋತ್ಗಳೆರಡರಲ್ ಲ ಹೆ ಸ ದಾರಿಯನೆನೋ ತೆ ೋರಿಸಿದರ 'ಹರಿದಾಸರ ಕೆೋವಲ್ ಕಾವಯ ಪರಯೋಗ ಪರಿಣ್ತ್ಮತಿಗಳು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆೋ ಶಾಸಿರೋಯಸುಂಗೋತ್ದಲ್ ಲ ತ್ಜ್ಞರೆೋ ಆಗದದರ .'.ಆದರೆ ಇದಾವುದನ್ ನ ಮೆೋಲೆೋರಿಸಿಕೆ ಳಿದೆ , ಸಾಮಾನ್ಯರುಂತೆ ಬದ ಕಿ, ಬಾಳಿ, ಜನ್ಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ನೆೋರವಾಗ

ತಿಳಿಸ ವುಂತ್ ಶೆೈಲ್ಲಯನೆನೋ ಬಳಸಿಕೆ ುಂಡರ . ಕನ್ನದಬಳಸಿದರ ಪುಂಡಿತ್ರ ಕನ್ನಡ ವಾಗರದೆೋ , ಜನ್ ನ್ವತ್ಯ ಬಳಸ ವ ಆಡ ಮಾತ್ ಗಳನೆನೋ ಬಳಸಿದರ ( ಉದಾ: 'ಮಾನ್ವಜನ್ೆ ದೆ ಡಡದ '). ಎಲ್ಲ ಹರಿದಾಸರಿಗ ಸುಂಗೋತ್ ಕಲೆಯಲ್ಲಲದದ

ಪೆರೋಮ, ಪರಿರ್ರಮ, ಪರಯೋಗಶಿೋಲ್ತೆಗಳು ಎದ ದ ಕಾಣ್ ತ್ತವೆ . ಅವರ

ದೃಷ್ಟಟಯಲ್ಲಲ ಭಗವುಂತ್ ಗಾನ್ಲೆ ೋಲ್. ತ್ ುಂಬ ರ ನಾರದರ ಗಾನ್ವನ್ ನ ಕೆಳುವ ಹರಿ ಮೆಚ್ುಬೆೋಕಾದರೆ ನ್ಮೆ ಭಕಿತಯ ರಾಗಬದಧವಾಗಬೆೋಕಾದ ದ ಸಹಜವೆೋ. ಸಾಹಿತ್ಯ ಭಾವದ ಪೋಷಣೆಗಾಗ ಆಯ ದಕೆ ಳುಿವ ರಾಗ, ಬಳಸಿದ ಪದಪುುಂಜ ,ತಾಳಬುಂಧ, ಎಲ್ಲವೂ ಬಲ್ ಸಾವರಸಯ. ಹಲ್ವೆಡೆ ಸುಂಗೋತ್ವಾದಯಗಳನ್ ನ ಹೆಸರಿಸಿದಾದರೆ. ಅವರ ಪಾಲ್ಲಗೆ ' ತಾಳ ಮೆೋಳಗಳಿದ ದ , ಪೆರೋಮವಿಲ್ಲದ ಗಾನ್ ' - ಡ೦ಭಕದ ಕ ಗಾಟವೆೋ ಹೌದ . ಹಿೋಗಾಗ ಸುಂಗೋತ್ ಅವರ ಪಾಲ್ಲಗೆ ಒುಂದ ಸಾಧನೆ . ಭಗವದಾರಾಧನೆಗೆ ನಾದೆ ೋಪಾಸನೆ ಅನ್ ವಾಗರಬೆೋಕ ಎನ್ ನವುದೆೋ ಹರಿದಾಸರ ನ್ವಲ್ ವು ಹರಿದಾಸರ ಮತೆ ುಂ ತ ದ ಕೆ ಡ ಗೆ - ಬತಿತೋಸ ರಾಗಗಳು .ಅವರ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ ಇದಿದೋತೆುಂದ

31-32 ಸುಂರ್ೆಯ ಪವಿತ್ರ ಎನ್ ನವ ಕಲ್ೂನೆ

ತೆ ೋರ ತ್ತದೆ .

'ತ್ ತ್ ತರ ತ್ ರೆುಂದ ', 'ಅುಂಗನೆಯರೆಲ್ಲ ನೆರೆದ ' - ಕಿೋತ್ಶನೆಗಳಲ್ಲಲ ಬತಿತೋಸ ರಾಗದ ಪರಸಾತಪವಿದೆ. ಇದ ಕನಾಶಟಕ ಸುಂಗೋತ್ದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ ನ ಗ ರ ತಿಸ ವಲ್ಲಲ ಒುಂದ ಮೆೈಲ್ಲಗಲ್ ಲ . ಈ ಬತಿತೋಸ ರಾಗಗಳು ಬಹ ತೆೋಕ ದೆೋಶಿೋ ರಾಗಗಳೆುಂಬ ದನ್ ನ ಗಮನ್ವಸಬಹ ದ . ಕರಮವಾಗ ೧) ಗೌಳ , ನ್ಟ, ಆಹಿರಿ, ಗ ಜಶರಿ, ಮಾಳವ , ಸಾರುಂಗ, ಫಲ್ಮುಂಜರಿ , ಗೌಳಿ , ದೆೋಶಾಕ್ಷಿ, ೨)ಮಾರವಿ, ದೆೋಶಿ , ಗ ಜಶರಿ, ಭೆೈರವಿ, ಗೌಳಿ, ನ್ಟಟ , ಸಾವೆೋರಿ, ಆಹಿರಿ, ಪೂವಿಶ,ಕಾ೦ಬೆ ೋಜ , ಪಾಡಿ, ದೆೋಶಾಕ್ಷಿ, ರ್ುಂಕರಾಭರಣ್, ಮಾಳವ, ವರಾಳಿ, ಕಲಾಯಣಿ , ತೆ ೋಡಿ, ಮ ರ್ಾರಿ ,ಯರಳಿ , ವಸುಂತ್, ಭೌಳಿ , ಧನಾಯಸಿ, ಸೌರಾಷರ, ಗ ುಂಡ ಕಿರಯ, ರಾಮಕಿರಯ , ಮೆೋಘ , ಕ ರುಂಜ , ೩) ಪಾಡಿ, ಮಲಾೊರಿ, ಭೆೈರವಿ, ಸಾರುಂಗ, ತೆ ೋಡಿ, ಗ ುಂಡ ಕಿರಯ, ಗ ಜಶರಿ, ಕಲಾಯಣಿ ಎುಂದ ಪರಸಾತಪವಾಗದೆ. ಇುಂದಿಗೆ ಆ ರಾಗಗಳ ಸವರ ಪವಾಗಲ್ಲೋ ,ಲ್ಕ್ಷಣ್ವಾಗಲ್ಲೋ, ಏನೆುಂದ ತಿಳಿಯದಿದದರ ಅುಂದಿನ್ ರಾಗದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಲ್ಲಲ ಇದೆ ುಂದ ಪರಮ ಖ ಆಧಾರವಾಗ ದೆ ರಕ ತ್ತದೆ. ಇನ್ ನ ತಾಳದ ದೃಷ್ಟಟಯಿುಂದ ನೆ ೋಡಿದಾಗ ನ್ ರೆುಂಟ ತಾಳಗಳ ಜಾಗವನ್ ನ ಸ ಳಾದಿ ತಾಳಗಳು ವಹಿಸಿಕೆ ುಂಡದ ದ ಹೆಚ್ ು ಕಡಿಮೆ ಹರಿದಾಸರ ಕಾಲ್ದಲೆಲೋ. ಹರಿದಾಸರ ಬಳಸಿದ ಛಾಪು ತಾಳಗಳು, ಕಾಲ್ಲಗೆ ಗೆಜೆಾ ಕಟಿಟ ನ್ವೋಲ್ವಣ್ಶನ್ ಗ ಣ್ ಆರಾಧಿಸಲ್ ಬಳಸಿದ ಸ ಲ್ಭ ಲ್ಯ, ಅಕ್ಷರ ಗಾರಹಯ ತಾಳಗಳು . ಪರಚಾರಕೆೆ ಬುಂದದ ದ ಒುಂದ ಮ ಖಯಘಟಟವಾಗಯೋ ತೆ ೋರ ತ್ತದೆ. ಹಿೋಗೆ ಹರಿದಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯದಿುಂದ ರಚ್ನೆ ರಾಗ ತಾಳಗಳ ಕ್ಷೆೋತ್ರ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ , ಆವರೆಗ ಸುಂಗೆೋತಾಭಾಯಸದಲ್ಲಲ ಬಾಲ್ಪಾಠದ ಸವರಾವಳಿ , ಜುಂಟಿ, ಅಲ್ುಂಕಾರ, ಗೋತೆಗಳೆಲ್ಲ ಮೊದಲ್ ಖರಹರಪಿರಯದಲ್ಲಲ ಅಭಾಯಸ ಮಾಡ ತಿದ ದ ದ - ಪುರುಂದರರ ಕಾಲ್ಕೆೆ ಮಾಯಾಮಾಳವಗೌಳ ರಾಗದಲ್ಲಲ ಹಾಡ ವ ಕರಮ ಜಾರಿಗೆ ಬುಂದದ ದ ಸಹ ಮತೆ ುಂ ತ ದ ಮೆೈಲ್ಲಗಲೆಲೋ ಹೌದ . ಇದಿಷ ಟ ಹರಿದಾಸರಿುಂದ ಸುಂಗೋತ್ ಕ್ಷೆೋತ್ರಕೆೆ ಒದಗದ ಹಲ್ವು ಕೆ ಡ ಗೆಗಳನ್ ನ ಸ ಾಲ್ವಾಗ ಗಮನ್ವಸಿದ ನ್ುಂತ್ರ , ಇದರ ಮತೆ ತುಂದ ಮಗ ಲ್ ಗ ನ್ ನ ಕಾಣ್ಬೆೋಕಾದದ ದ ಅನ್ವವಾಯಶ. ಅದೆುಂದರೆ ಇುಂದ ದಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಸುಂಗೋತ್ ಬಳಕೆಯಾಗ ತಿತರ ವ

ಪರಿ, ದಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯ ರಚ್ನೆಯ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ ಒದಗದ ಅನ್ವವಾಯಶತೆ , ಅದರ ಸಾಾನ್ ಇುಂದ ಬಳಸ ತಿತರ ವ ರಿೋತಿ, ಅದಕೆೆ ಆರೆ ೋಪಿತ್ವಾಗ ತಿತರ ವ ಸುಂಗೋತ್ದ ಬಗೆಗೆ ುಂದ ನೆ ೋಟ ಅವರ್ಯ ಎನ್ವಸ ತ್ತದೆ. ಪರಮಾತ್ೆನ್ನ್ ನ ಒಳಸಿಕೆ ಳಿಲ್ ಭಕಿತಪತ್ ಅತ್ ಯತ್ತಮ ಸಾಧನ್ ಎುಂದ ತೆ ೋರಿಸಿ ಕೆ ಟಟವರ ಹರಿದಾಸರ . ಸತ್ಯದ ನ್ವರ ಪಣೆಗಾಗ ಅವರ ಆಯ ದಕೆ ುಂಡ ಮಾಧಯಮ ಸುಂಗೋತ್. ಹಾಡ ಗಳ ಭಾವ, ಭಾಷ್ೆ, ಶೆೈಲ್ಲ ಕಾವಯದುಂತೆ ಭಾರವಲ್ಲ. ಮಾತಿನ್ುಂತೆ ನ್ವೋರಸವಲ್ಲ . ನ್ವತ್ಯಜೋವನ್ದ ನೆ ೋವುನ್ಲ್ಲವುಗಳನ್ ನ ಅನ್ ಪಮ ದೃಷ್ಾಟುಂತ್ಗಳ ಮ ಲ್ಕ ಹಾದಿ ತೆ ೋರಿಸಿದರಲ್ಲದೆ, ಜನ್ರನ್ ನ ಚಿುಂತ್ನ್ ಶಿೋಲ್ರನಾನಗ ಮಾಡ ವಲ್ಲಲ ಸಫಲ್ರಾದರ . ಶಿರೋ ಪಾದರಾಯರ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ (೧೫ ನೆ ರ್ತ್ಮಾನ್) ಆರುಂಭವಾದ ದಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪುರುಂದರರ ಕಾಲ್ಕೆೆ ಉತ್ ುಂ ತ ಗ ಶಿಖರವನ್ ನ ಮ ಟಿಟತ್ ಹರಿದಾಸರ ಕಿೋತ್ಶನೆಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗ ಪಲ್ಲವಿ, ಅನ್ ಪಲ್ಲವಿ , ಚ್ರಣ್ಗಳಿುಂದ ,ಕ ಡಿರ ತ್ತದೆ. ಹರಿದಾಸರ ಕಿೋತ್ಶನೆಗಳನ್ ನ ರಾಗ ತಾಳಗಳಲ್ಲಲ ಸುಂಯೋಜಸಿದರ ಎನ್ ನವುದಕಿೆುಂತ್ ವಿವಿಧ ಧಾಟಿ ಲ್ಯಗಳಲ್ಲಲ ಹಾಡಿದರ ಎನ್ ನವುದ ಸ ಕತ. ಹರಿದಾಸರ ರಚ್ನೆಗಳ ಮತೆ ತುಂದ ಮ ಖಯ ಲ್ಕ್ಷಣ್ ಅದರ ಸಮಯತೆ (flexibility) ಒುಂದೆೋ ರಚ್ನೆ ಬೆೋರೆ ಬೆೋರೆ ರಾಗಗಳ ಬೆೋರೆ ಬೆೋರೆ ಲ್ಯಗಳಿಗ ಹೆ ುಂದಿಸಬಹ ದ . ಈ ವಿಶಿಷಟತೆ ಒುಂದ ರಿೋತಿಯಲ್ಲಲ ತೆ ುಂದರೆಯ ಹೌದ ಎನ್ನಬಹ ದ . ಕಾರಣ್ ಅವರವರ ಸಾಧನೆಗೆ, ಅವರವರ ಭಾವಕೆೆ, ಅವರವರಿಗೆ ತೆ ೋಚಿದುಂತೆ, ದಾಸರ ಪದಗಳನ್ ನ ಹಾಡ ವ ಮಟಿಟಗೆ ಇುಂದ ಸಿಾತಿ ನ್ವಮಾಶಣ್ವಾಗದೆ. ಹಾಗಾದರೆ ಹರಿದಾಸರ ಪದಗಳನ್ ನ ಹಾಡಲ್ , ಸುಂಗೋತ್ ಸುಂಯೋಜನೆಮಾದಳು ಇರ ವ ಅಳತೆಗೆ ೋಲಾದರ ಏನ್ ? ಇದಕೆೆ ಕೆಲ್ ಅುಂರ್ಗಳನ್ ನ ಗಮನ್ದಲ್ಲಲಡಬೆೋಕ .ಮ ಲ್ಭಾವವೆೋ ಅದರಜೋವ . ಹಾಗ ಆ ರಾಗಕೆೆ ಕೆ ಡ ವ ಗಮಕಗಳ ಬಳಕೆಯ ಇಲ್ಲಲ ಪರಿಣಾಮ ಬಿೋರ ತ್ತದೆ. ಜೆ ತೆಗೆ ಒುಂದೆೋ ರಾಗ ವಿವಿಧ ಭಾವಗಳ ಪರತಿಬಿ೦ಬವೂ ಹೌದ ಎುಂಬ ತಿಳುವಳಿಕೆಯ ಅತ್ಯವರ್ಯ. ಈ ಕೆಲ್ವುಂದ ಅುಂರ್ಗಳನ್ ನ ಗಮನ್ದಲ್ಲಲಟ ಟಕೆ ುಂಡರೆ ಹರಿದಾಸರ ಪದಗಳಿಗೆ ನಾಯಯ ಒದಗಸಬಹ ದ ಎನ್ವಸ ತ್ತದೆ. ಒಟಿಟನ್ಲ್ಲಲ ದಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಸುಂಗೋತ್ ಎನ್ ನವುದರ ಬಗೆಗೆ ಅಭಪಾರಯ ಭೆೋದವಿದೆ. ಸಾಹಿತ್ಯವೆೋ ಮ ಲ್ಮ ತಿಶ (moolamoorthy) ಎನ್ ನವುದರ ಅರಿವಿನೆ ುಂದಿಗೆ ಹರಿದಾಸರ ಪದಗಳ ಪರಸ ತತಿ ಹಾಲ್ ಸಕೆರೆ ಬೆರೆತ್ುಂತೆ ಎನ್ ನವುದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಅಭಪಾರಯ.

ಪದ ಪರಿಚಯ ಮತ್ುೂ ಮನ್ರಂಜನೆಯ ಸ್ಾಧನ್ವಾಗ

ಪದಬಂಧಗಳು

ಎಸ . ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ್,ಮೆೈಸ ರ

ಪದದೆ ುಂದಿಗೆ ಪದವನ್ ನ ,ಪದಗಳೆೊ ುಂದಿಗೆ ಪದಗಳನ್ ನ,ಒುಂದ ನ್ವದಿಶಷಟ ಕರಮದಲ್ಲಲ , ಅಥಶಹಾನ್ವಯಾಗದುಂತೆ , ಆದಿಯಲೆ ಲೋ , ಮಧಯದಲೆ ಲೋ , ಇಲ್ಲವೆೋ ಅುಂತ್ಯದಲ್ ಲ ಸೆೋರಿಸಿದರೆ ಇಲ್ಲವೆೋ ಅಡಡಹಾಯಿದರೆ, ಅುಂತ್ಹ ರಚ್ನೆಯನ್ ನ ನಾವು "ಪದಬಂಧ" ವೆನ್ ನವುದ ಸ ಕತವಾಗ ತ್ತದೆ.

ಇುಂತ್ಹ ಬುಂಧಿಸಿದ ರಚ್ನೆಗಳನ್ ನ ಒುಂದ ಕರಮದಲ್ಲಲ ಅುಂಕಣ್ಗಳಲ್ಲಲ ಬರ ವುಂತೆ

ನೆ ೋಡಿಕೆ ುಂಡ , ಉಪಯೋಗಸಿದ ಪದಗಳಿಗೆ ಸರಳವಾಗ, ಇಲ್ಲವೆೋ, ಪಡೆನ್ ದಿ/ಗಾದೆ /ಒಗಟ ಗಳ ನೆರವು ಪಡೆದ ಸ ಚ್ನೆ ಕೆ ಟಾಟಗ ಅದ ಮನ್ರುಂಜನೆಯ ಅಥವಾ ಜ್ಞಾನ್ವೃದಿಧಯ ಸಮಸೆಯಯಾಗ, ಓದ ಗರ ಕ ತ್ ಹಲ್ವನ್ ನ ಕೆರಳಿಸ ವುದರಲ್ಲಲ ಸ೦ದೆೋಹವಿಲ್ಲ. ಕನ್ನಡದಲ್ಲಲ "ಪದಬಂಧ" ವೆುಂದ ಗ ರ ತಿಸಲ್ೂಡ ವ ಇುಂತ್ಹ ಸಮಸೆಯಗಳನ್ ನ ಆುಂಗಲಭಾಷ್ೆಯಲ್ಲಲ "ಕಾರಸ್ ವರ್ಡ್ಸಥ " ಎುಂದ ಹೆಸರಿಸ ವುದನ್ ನ ನಾವೆಲ್ಲರ ಗಮನ್ವಸಿದೆದೋವೆ . ಈಗೋಗ ಕನ್ನಡದ ಎಲ್ಲ ಪತಿರಕೆಗಳಲ್ ಲ ಒುಂದಲ್ಲ ಒುಂದ ಬಗೆಯ ಪದಬುಂಧಗಳು ಪರಕಟವಾಗ ತಿತವೆ. ಅಮೆರಿಕ ಮತ್ ತ ಇುಂಗೆಲುಂಡ್ ದೆೋರ್ಗಳಲ್ಲಲ ಇದೆ ುಂದ ರಾಷ್ಟರೋಯ ಹವಾಯಸವಾಗ ಪರಿಣ್ಮಿಸಿದೆ.

ಆುಂಗಲ ಭಾಷ್ೆಯಲ್ಲಲ "ಕಾರಸ್ ವರ್ಡ್ಸಥ" ಎುಂದ ಕರೆಯಲ್ೂಡ ವ ಈ ಸಮಸೆಯಗಳನ್ ನ. ಈ ಲ್ೆೋಖನ್ದ ಬರಹಗಾರ ಕನ್ನಡದಲಿಾ ಮೊದಲಬಾರಿಗೆ ರಚನೆಮಾಡಿದಾಗ, ಇದಕೆು ನಾಮಕರಣ್ ಮಾಡಿದುು "ಪದಬಂಧ" ಎಂದು . ಈ ಹೆಸರಿನ್ಲ್ಲಲ ಪದಬುಂಧ ಪರಕಟವಾದದ ದ "ಸಂಯುಕೂ ಕನಾಥಟಕ" ಪತಿರಕೆಯಲ್ಲಲ . ಅಲ್ಲದೆ ಇದೆೋ ಲೆೋಖಕನ್ವುಂದ "ಚಕರ ಬಂಧ" ಹೆಸರಿನ್ಲ್ಲಲ "ಕಮಥವಿೋರ", "ಪರಜಾಮತ್" ಪತಿರಕೆಗಳಲ್ ಲ ಪರಕಟಗೆ ುಂಡವು. ಈ ಸಮಸೆಯಗಳಲ್ಲಲ ಪರತಿಯುಂದ ಪದಕ ೆ ಒುಂದೆ ೋ, ಎರಡೆ ೋ ಇತ್ರ

ಪದಗಳೆೊ ುಂದಿಗೆ ಸುಂಪಕಶವಿರ ವುದ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಅವುಗಳು ಅನೆೋಕವೆೋಳೆ ಒುಂದನೆ ನುಂದ ಅಡಡಹಾಯ ತ್ತವೆ. ಹತೆ ತುಂಬತ್ತನೆಯ ರ್ತ್ಮಾನ್ದಲ್ಲಲ, ಮೊಟಟಮೊದಲ್ ಪದಬುಂಧಗಳು ಇುಂಗೆಲುಂಡಿನ್ಲ್ಲಲ ಪರಕಟವಾದವು . ಇವು ಬಹಳ ಸರಳ ರಿೋತಿಯವಾಗದ ದ. ಮ ರ ನಾಲ್ ೆ ಪದಗಳ ಒುಂದೆ ುಂದ ಗ ುಂಪನ್ ನ, ಎಡದಿುಂದ ಬಲ್ಕೆೆ ಹಾಗ ಮೆೋಲ್ಲನ್ವುಂದ ಕೆಳಕೆೆ ಒುಂದೆೋ ರಿೋತಿಯಲ್ಲಲ ಓದಲ್ ಸಾಧಯವಾಗ ವುಂತೆ ಜೆ ೋಡಿಸಲ್ೂಟ ಟ , ಮಕೆಳ ಪುಸತಕಗಳು ಹಾಗ ಪತಿರಕೆಗಳು , ಮಕೆಳ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಲ ಪರಕಟಗೆ ುಂಡವು . ಇುಂಗೆಲುಂಡಿನ್ಲ್ಲಲ ಹಿೋಗೆ ಸರಳ ರಿೋತಿಯಲ್ಲಲ ಜನ್ೆ ತಾಳಿದ ಪದಬುಂಧಗಳು ಒುಂದ ಪೌರಢ ಹವಾಯಸವಾಗ

ಬೆಳೆದದ ದ ಅಮೆರಿಕಾದ ಸುಂಯ ಕತ ಸುಂಸಾಾನ್ದಲ್ಲಲ. ಮೊದಲ್ ಆಧ ನ್ವಕ "ಕಾರಸ ವಡ್ಸಶ" ಸಮಸೆಯ ೧೯೧೩ ನೆೋ ಇಸವಿ ನ್ ಯಯಾರ್ಕಥ ವಲ್ಡಥ ಪತಿರಕೆಯ ಸಾಪಾತಹಿಕ ಪುರವಣಿಯಾದ " ಫನ್ " ನ್ಲ್ಲಲ ಪರಕಟವಾಯಿತ್ . ಮೊದಮೊದಲ್ ಇದ ಮೆದ ಳಿಗೆ ಕಸರತ್ ತ ಕೆ ಡ ವ ಸಾಧನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಒುಂದಾಗ ಆರುಂಭವಾದರ , ಬಹ ಬೆೋಗನೆ ಇದ ಜನ್ರ ಮನ್ವನಾನಕಷ್ಟಶಸ ವುದರ ಜತೆಗೆ ಅವರ ಆಸಕಿತಯನ್ ನ ಕೆರಳಿಸಿ ತ್ನ್ನ ಸಾಾನ್ವನ್ ನ ಭದರಮಾದಿಕೆ ೦ಡಿತ್ . ೧೯೨೩ ರ ವೆೋಳೆಗೆ ಅಮೆರಿಕ ಎಲ್ಲ ಪತಿರಕೆಗಳಲ್ ಲ ಕಾರಸ ವಡ್ಶ ಗಳು ಪರಕಟವಾಗಲ್ ಆರುಂಭವಾದ ದಲ್ಲದೆ , ಅವು ಮನ್ರುಂಜನೆಯ ಅತ್ ಯತ್ತಮ ಸಾಧನ್ವಾಗಯ

ಪರಿಣ್ಮಿಸಿದವು. ಕೆಲ್ವೆೋ ತಿುಂಗಳುಗಳಲ್ಲಲ ಈ ಹವಾಯಸ ಇುಂಗೆಲುಂಡಿಗ ಹರದಿತ್ . ಜನ್ರ ಇದರ ಬಗೆಗೆ ಅಮಿತ್ ಆಸಕಿತಯನ್ ನ

ತೆ ೋರಿ ಹ ಚೆುದ ದ ಕ ಣಿಯಲಾರುಂಭಸಿದರ . ಆರುಂಭದಲ್ಲಲ ದೆ ರಕಿದ ಮಿತಿಮಿೋರಿದ ಉತೆತೋಜನ್ದಿುಂದ ಅಮೆೋರಿಕ ಮತ್ ತ ಇುಂಗೆಲುಂಡ್ ಗಳಲ್ಲಲ ಇದೆ ುಂದ ರಾಷ್ಟರೋಯ ಹವಾಯಸವಾಗ ಬೆಳೆದ , ಪರತಿಯುಂದ ಪತಿರಕೆಯ ಒುಂದಲ್ಲ ಒುಂದ ಬಗೆಯ "ಕಾರಸ ವಡ್ಶ " ಪರಕಟಣೆಯನ್ ನ ತ್ಮೆ ಧೆಯೋಯವನಾನಗ ಮಾದಿಕೆ ೦ಡವು.

ರಚನಾಕರಮ - ಪದಬುಂಧಗಳ ರಚ್ನೆಯ ಬಗೆಗೆ ಕೆಲ್ವು ವಿವರಗಳನ್ ನ ಅರಿಯ ವುದ ಇಲ್ಲಲ ಅಗತ್ಯವಾಗದೆ. ಒುಂದ ದೆ ಡಡ ಚ್ದರವನ್ ನ ಅನೆೋಕ ಚಿಕೆ ಚಿಕೆ ಚ್ದರಗಳನಾನಗ ವಿಭಜಸಿ, ಅವುಗಳಲ್ಲಲ ಕೆಲ್ವನ್ ನ ಪೂಣ್ಶವಾಗ ಮ ಚಿು , ರ್ಾಲ್ಲ ಉಳಿದವುಗಳಲ್ಲಲ

ಪದಗಳ ಅಕ್ಷರಗಳನ್ ನ ತ್ ುಂಬಿಸ ವುದ , ಪದಬುಂಧಗಳನ್ ನ ಕ ರಿತ್ ಒುಂದ ಸ ಾಲ್ ಪರಿಚ್ಯ. ಆದರೆ ಅಕ್ಷರಗಳನ್ ನ ತ್ ುಂಬ ವುದರಲ್ಲಲ ಕರಮ - ನ್ವಯಮಗಳಿವೆ. ತ್ ುಂಬಲ್ೂಟಟ ಅಕ್ಷರಗಳು ಪದಗಳಾಗ ವ೦ತಿರಬೆೋಕಲ್ಲದೆ ಒುಂದೆ ುಂದ ಪದಕ ೆ ಎರಡ ಅಥವಾ ಮ ರ ಪದಗಳ ಸುಂಪಕಶವಿದ ದ .ಕೆಲ್ವು ಬಾರಿ ಅವು ಒುಂದನೆ ನುಂದ ಅಡಡ ಹಾಯಬೆೋಕ . ಸುಂರ್ೆಯಗಳನ್ ನ

ಕೆ ಟಿಟರ ವ ರ್ಾಲ್ಲ ಚ್ದರಗಳಿುಂದ ಬಲ್ಕೆೆ ಇಲ್ಲವೆೋ ಕೆಳಕೆೆ ಪದಗಳನ್ ನ ತ್ ುಂಬ ವಲ್ಲಲ ಕೆ ಡಲ್ೂಡ ವ ಸ ಚ್ನೆಗಳು ನೆರವಾಗ ತ್ತವೆ.. ಹೆಚ್ ು ರ ಧಿಗಳಲ್ಲಲರ ವ ಪದಬುಂಧಗಳು ರಚ್ನಾಕರಮ ಹಿೋಗದದರೆ, ವಿವಿದ ಚಿತ್ರಗಳ ಆಕಾರಗಳನ್ ನ ಬರೆದ , ಅವುಗಳನ್ ನ ಚಿಕೆ ಚಿಕೆ ಚ್ದರಗಳನಾನಗ ವಿಭಜಸಿ, ಪದಗಳನ್ ನ ತ್ ುಂಬ ವುದ ರ ಢಿಯಲ್ಲಲದೆ. ಅಲ್ಲದೆ ಸ ಚ್ನೆಗಳನ್ ನ ವಾಕಯಗಳಲ್ಲಲ ಕೆ ಡದೆ ಚಿತ್ರಗಳ ಮ ಲ್ಕವೂ ಕೆ ಡ ವುದ ಪದಬುಂಧಗಳ ಒುಂದ ವಿಧ. "ಪ್ರಕಚರ್ ಕಾರಸ್ ವರ್ಡ್ಥ" ಎುಂದ ಕರೆಯಲ್ೂಡ ವ ಈ ಬಗೆಯ ಸಮಸೆಯಗಳನ್ ನ "ಸಚಿತ್ರ ಪದಬಂಧ", " ಚಿತ್ರ ಪದಬಂಧ ", "ಚಿತ್ರ ಚಕರಬಂಧ" ಎುಂದೆಲಾಲ ಕರೆಯಲಾಗ ತ್ತದೆ .

ಸಮಸೆಯಗೆ ಸ ಚ್ನೆ - ಪದಬುಂಧ ಗಳನ್ ನ ಬಿಡಿಸ ವ ಕಾಯಶದಲ್ಲಲ ನೆರವಾಗ ವ ಸ ಚ್ನೆಗಳ ಬಗೆಗೆ ನಾಲ್ ೆ ಮಾತ್ ಗಳನ್ ನ

ಈ ಲೆೋಖನ್ದ ದೃಷ್ಟಟಯಿುಂದ ಸ ಕತ. ಸ ಚ್ನೆಗಳನ್ ನ ಓದಿಕೆ ುಂಡ ತ್ಕೆ ಪದಗಳನ್ ನ ಹ ಡ ಕ ವಲ್ಲಲ ಯರ್ಸಿವಯಾಗಬೆೋಕಾದರೆ ಅವುಗಳನ್ ನ ಸ ಕ್ಷಮವಾಗ ಗಮನ್ವಸಿ ಅಥಶಮಾಡಿಕೆ ಳುಿವುದ ಅವರ್ಯಕ. ಕೆ ಟಿಟರ ವ ಸ ಚ್ನೆಯ ಪರತಿಯುಂದ ಅಕ್ಷರ ಹಾಗ ಪದವೂ ಅತ್ಯಮ ಲ್ಯ. ಕೆಲ್ವು ಸ ಚ್ನೆಗಳು ತ್ ುಂಬಬೆೋಕಾದ ಪದಗಳ ಕಡೆಗೆ ನೆೋರವಾಗ ಬೆರಳು ಮಾಡಿ ತೆ ರಿಸ ತ್ತವೆ. ಅುಂದರೆ ತ್ ುಂಬಬೆೋಕಾದ ಪದಗಳ ಅಥಶಗಳನ್ ನ ಮಾತ್ರ ಸ ಚ್ನೆಯಲ್ಲಲ ಕೆ ಡಲಾಗ ವುದ . ಕೆಲ್ವು ಪದಗಳನ್ ನ ನಾಣ್ ಣಡಿಗಳು ಅಥವಾ ಪಡೆನ್ ಡಿಗಳ ನೆರವಿನ್ವುಂದ ಭತಿಶ ಮಾಡಬೆೋಕಾಗ ತ್ತದೆ. (ಉದಾ "ಜಾಣ್- ಸ ಚ್ನೆ: ಮಾತಿನ್ ಪೆಟಿಟಗೆ ಎಚ್ುರಗೆ ಳುಿವವ. ) ಇಲ್ಲಲ ಜಾಣ್ನ್ವಗೆ ಮಾತಿನ್ ಪೆಟ ಟ ಎುಂಬ ನಾಣ್ ಣಡಿಯ ನೆರವನ್ ನ ಪಡೆಯಲಾಗದೆ.

ಕೆಲ್ವು ಪದಗಳನ್ ನ ಸ ಚ್ನೆಯಲ್ಲಲ ತಿರ ಗ ಮ ರ ಗ ಮಾಡಿ ತೆ ೋರಿಸಿ ಅವುಗಳ ಅಥಶವನ್ ನ ಕೆ ಡಲಾಗ ವುದ (ಉದಾ ಪದ: "ಹತಾರ್"; ಸ ಚ್ನೆ: "ಆರ್ " ಳನ್ ನ "ಹತ್" ಮಾಡ ವವನ್ವಗೆ "ನ್ವರಾಸೆ"(ಪದದ ಅಥಶ ) )ಕಾದಿದೆ. ಮತೆತ ಕೆಲ್ವು ಸ ಚ್ನೆಗಳಲ್ಲಲಯೋ ಭತಿಶ ಮಾಡಬೆೋಕಾದ ಪದದ ಅಕ್ಷರಗಳು ಅಡಗರ ವ ದೆ ಡಡ ಪದವುಂದನ್ ನ ಕೆ ಟ ಟ , ಇದರ ಬಗೆಗೆ ಅಥಶದ ಮ ಲ್ಕ ಸೆ ೋಚಿಸಲಾಗ ವುದ . (ಉದಾ - ಪದ: "ಭಾಸ; ಸ ಚ್ನೆ: "ಸಭಾಸದರಲ್ಲಲರ ವ ಓವಶ ಸುಂಸೃತ್ ನಾಟಕಕಾರ. ಇಲ್ಲಲ ನಾವು ಗಮನ್ವಸಬೆೋಕಾದ ದ " ಸಭಾಸದರ " ಎನ್ ನವ ಪದ ಮಾತ್ರ. ಈ ಪದದ ಅಕ್ಷರಗಳಲ್ಲಲರ ವ "ಭಾಸ" ಎುಂಬ ಪದ ಹೆಸರಾುಂತ್ ಸುಂಸೃತ್ ನಾಟಕಕಾರನ್ ಹೆಸರ )

ಇಷ್ೆಟೋ ಅಲ್ಲದೆ, ಗಾದೆಗಳು, ಸುಂಗೋತ್, ಕಿರೋಡೆ ಸಾಹಿತ್ಯ,ಮೊದಲಾದವುಗಳ ಮ ಲ್ಕವೂ ಸ ಚ್ನೆಗಳನ್ ನ ಕೆ ದಲಾಗ ವುದ .ಈ ಅನೆೋಕ ಅುಂರ್ಗಳನ್ ನ ಗಮನ್ದಲ್ಲಲಟ ಟಕೆ ುಂಡ , ಸಮಸೆಯಗಳನ್ ನ ಬಿಡಿಸಲ್ ತೆ ಡಗಬೆಕ . ಪೂಣ್ಶವಾಗ ಬಿಡಿಸ ವುದ ಮೊದ ಮೊದಲ್ ಕೆ ುಂಚ್ ತಾರಸದಾಯಕವಾದರ ರ್ಬದ ಜ್ಞಾನ್ ಹೆಚ್ ುತಾತ ಬುಂದುಂತೆ ಈ ಕಾಯಶ ಲ್ಲೋಲಾಜಾಲ್ವಾಗ ವುದರಲ್ಲಲ ಸುಂದೆೋಹವಿಲ್ಲ .

**********************

ವಯಕ್ೂ ಪರಿಚಯ ಸುಮತಿೋಂದರ ನಾಡಿಗ್ : ಇವರ ರ್ಾಯತ್ ಸಾಹಿಸಿಗಳು, ಕವಿಗಳು ಹಾಗ ವಿಮರ್ಶಕರ . ಇವರ ದ.ರಾ. ಬೆೋುಂದೆರ ಯವರ ಜೋವನ್ ಚ್ರಿತೆರಯ ಮ ಖಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳೊ (authority) ಕ ಡಾ. ಇವರ ಇುಂಗಲಷ್ ಮತ್ ತ ಕನ್ನಡ ಎರಡ ಭಾಷ್ೆಗಳಲ್ ಲ ಅನೆೋಕ ಪುಸತಕಗಳನ್ ನ ಬರೆದಿದಾದರೆ. ಇವರ ಭಾರತ್ ಮತ್ ತ ಅಮೆೋರಿಕಾದ ವಿರ್ವವಿದಾಯಲ್ಯಗಳಲ್ಲಲ ಪಾರಧಾಯಪಕರಾಗದದರ . ಇವರಿಗೆ ಪಾಶಿುಮಾತ್ಯ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಲಯ ಬಹಳ ಪರಿಣ್ತೆ ಇದೆ. ಇಲ್ಲಲ ಬರೆದಿರ ವ ಈ ಕವನ್ಗಳನ್ ನ "ದಾುಂಪತ್ಯ ಗೋತ್" ಪುಸತಕದಿುಂದ ಆರಿಸಿಕೆ ುಂಡಿರ ವುದ .

ಎನ್. ಎಸ್. ಲಕ್ಷ್ಮೋನಾರಾಯಣ್ ಭಟಟ : ಇವರ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯಕೆೆ ಬಹಳ ಚಿರಪರಿಚಿತ್ರ . ಇವರ ಅನೆೋಕ ಕಾವಯಗಳನ್ ನ, ಪುಸತಕಗಳನ್ ನ ಬರೆದಿದಾದರೆ. ಶಿರ್ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಲ , ಶಿರೋ ಜ.ಪಿ. ರಾಜರತ್ನುಂ ನ್ವರ ನ್ುಂತ್ರ ಇವರೆೋ ಹೆಚಾುಗ ರಚಿಸಿರ ವುದ . ಇವರ Shakespear Sonnetts ನ್ ನ ಕನ್ನಡಕೆೆ ಅನ್ ವಾದಿಸಿ , ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪಿರಯರಿಗೆ ಪರಿಚ್ಯ ಮಾಡಿಕೆ ಟಟರ . ಇವರ ಇನ್ ನ ಕೆಲ್ವು ಪಾಶಿುಮಾತ್ಯ ಸಾಹಿತಿಗಳ ರಚ್ನೆಗಳನ್ ನ ಕನ್ನಡಕೆೆ ಅನ್ ವಾದಿಸಿದಾದರೆ .

ಎಂ.ಎಸ್. ಭಾಸುರ್ : ಇವರ ಪರರ್ಾಯತ್ ಕವಿಗಳು. ಇವರ ಕವನ್ಗಳ ಪುಸತಕಗಳು ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ಬಹಳ ಪಿರಯವಾದ ದ . ಇವರ ತ್ುಂದೆ ಶಿರೋ ಎುಂ.ವಿೋ. ಸಿೋತಾರಾಮಯಯನ್ವರ ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ಚಿರಪರಿಚಿತ್ರ . ಇಲ್ಲಲ ಬರೆದಿರ ವ ಈ ಕಾವಯ " ಕೆೋ.ಎಸ. ನ್. “ ' ಮೆೈಸ ರ ಮಲ್ಲಲಗೆ ' ಕವಿಗಳಾದ ಶಿರೋ ಕೆೋ.ಎಸ.ನ್ರಸಿುಂಹ ಸಾವಮಿ ಅವರಿಗೆ ಅಪಿಶತ್ವಾಗ . ಈ ಕಾವಯವನ್ ನ ಭಾಸೆರರ 'ಸ ತ್ತ ಮ ತ್ತ ಪದಯಗಳು ' ಪುಸತಕದಿುಂದ ಆರಿಸಿಕೆ ುಂಡಿರ ವುದ . .

Contribution’s by Artist Pundalika

Portrait of a 'ABCD' Child Malini. A. Rao (Based on musings by her son Aditya Hande) My story is like yours – born and raised in India and living in the US for the past 15 years or so. I am comfortable here now. I have lived the American dream; I have wrapped on a little american accent; learned the basics about American football and have learned to survive in corporate America. I also know where to find my Indian spices, have potlucks with my Indian friends over weekends and am caught up with the latest movies via $2 DVDs from the Indian store. In short, I am a well adapted naturalized Indian American. Like you, I have an ABCD (American Born Confused Desi) child— a young one – still only seven years old. My preciously crafted comfort zones as a naturalized Indian American wear thin from time to time as I raise my son. He is a saaru anna and palya eating all American who loves Legos, superheros and plays the Little League Baseball. He has the burden of straddling two cultures...one that he is embedded in and one that his parents and community try to materialize for him – all this while he is still constructing his world view and unlike his parents who let in a little America at a time over many years as adults...and only as much as they felt comfortable with. No wonder we think he is confused! But is he? Or is it us that are confused? What is a true portrait of a young ABCD child? How does the world look from their perspective? I am blessed with a little thinker and philosopher who is also very expressive and articulate. We have been recording his musings for 7 years now in a blog “Aditya's World – Childhood Musings” http://childmusings.wordpress.com/ Here is a sampling of Aditya's Musings (recorded between age 3- 7) that paint a picture of a young ABCD's mind and developing world view one sliver at a time Visits to India LIFE IN A FREE COUNTRY During his month long stay in India, Adi noticed kids wore uniforms to school. Uncomfortable with the lack of choice, Adi asked,” Why do kids have to wear uniforms to school? Isn’t India a free country?” WHAT’S IN A NAME? It is common for Mumbai Apartment buildings to have a watchman/ helper live in a small quarters near the entrance of the building. Needing a hand with something, ajji (grandma) called out, “Can someone call Ramdeen upstairs? I need him to help me.” Mishearing ajji and very surprised Adi asked, “What?! Romney now works in Ajja’s building?” QUESTIONABLE PERSONALITY The practice and appreciation of the folk art of Yakshagana is very important to Adi’s paternal side of the family. With a desire to expose Adi to this art form, mamma watched a recorded Yakshagana performance with Adi and said, “Did you know Adi… All the people performing are men? Even the one dressed like a woman?” Adi responded incredulously with his hands near his chest, “No! See she has those ‘girl-pumps’.” Before the completely-taken-aback-mamma could gather a response to that, the performer playing the lady role stopped dancing and spoke. Hearing his voice, a completely confused Adi said, “Is this a man with girl pumps?!”

ALL WRAPPED UP On the streets of Mumbai, Adi noticed a wedding car decorated with lots of colored sacred thread in a criss-cross pattern and flowers. Pointing to the car, Adi’s bevy of questions began, “Mamma, Why is the car all wrapped up?” Not impressed with the answer about being a wedding car, Adi proceeded to worry about more important things, “How are they going to get out? The car is all tied up! They will have to drive for ever!” DEVOUT AJJI Adi noticed that on any short or long trip, Ajji would periodically lean out of the vehicle and pray as we passed a temple or picture of a God. Curious at her devotion, Adi asked, “Why does Ajji have to pray to every God on the road?” TEMPLE PROTOCOL Dressed in a dhoti and shawl and ready to visit the Raghavendra swamy temple in Mantralaya, Adi noticed all the men including dad and thatha dressed similarly. Curiously he asked, “Why do we need to be naked to go see God?” THESE ARE A FEW OF MY FAVORITE THINGS… On the last day of Adi’s trip in India to attend a wedding, mamma asked Adi, “What did you like best about India?” Giving it due consideration, Adi listed, “Thatha’s scooter; Door latches (‘cos they are so cool the way they slide open and shut!); the sound of the fans as they spin around so fast; this bed; mamma’s paintings in the house (can we take them home?); and oh! Yes, the staircase landing where I can sit and play!” Clearly, the colors and rituals of the wedding, the traffic, the bazaars, the poverty, the countryside, the train journey and meeting all the relatives were not on the tier 1 list of things that made an impression! Everyday life in America DIVINE GRAMMAR “Is God a noun mamma?” “Yes” “How do you know?” MEANINGFUL NOTES Adi has just begun learning Indian Classical music and was introduced to the musical alphabet Sa Re Ga Ma Pa Da Ni Sa. Exploring a variation, his teacher taught him to sing Ss rr gg mm pp dd nn ss. On the way back from class, Adi asked mamma curiously, “Is the Ss Rr gg mm pp” one about your parents?” Wondering where that notion came from, mamma asked, “Why do you think that?” Adi explained,”Well, it says Mamma, papa, dada…” SUPERGOD One night Adi said he was afraid of the dark and lurking monsters. In an attempt to instill faith and culture, mamma reassured Adi by saying, " Don’t worry. Just ask Hanuman to protect you. He is very, very powerful." "Is he like a super hero?", Adi tested

"Yes. Even more powerful than a superhero." With still some convincing left to do, Adi asked, "Does he wear a spiderman costume?"

GO GET YOUR OWN! One day Ajja remarked to Adi, " Your mommy and daddy bring you so many nice clothes. Can you ask them to get me one too?" Adi thought for a minute and said, " I think you should ask your daddy…not mine!" BEING PRESIDENT Sipping his milk thoughtfully, Adi asked, “Mamma, does President Obama know everyone in the United States?” “Of course not!” “Then, how come he is the President? How can you be the leader if you don’t know who you lead?” GETTING OVER Mamma and Adi pray everyday and the ritual ends with Adi getting some ‘prasada’ or ‘God-sugar’/Kal sakkare. One day he noticed the supply was going down and told mamma, "Uh oh mamma! God is getting over!" THE ENDLESS STORY Taking a break from watching a bunch of cartoon shows on TV, Adi said as if in sudden realization, “Mamma! Maybe like the characters in the cartoon, we are also in a story that goes on forever on Earth!!!” ANCIENT WISDOM Out-of-the-blue and deep into playing with his toys on his own, Adi looked up and said, “You know mamma… Even though I’m just a kid, I’m a million years old!”

Contribution’s by Artist Pundalika

KRISHNADEVARAYA OF VIJAYANAGAR Nuggehalli Pankaj, Bangalore.

Years before,

A simple raising of eye-brow,A single piercing look,

You were a household word,

Twirl of moustache

And continued to be

Swish of sword-

For years to come,

Enemy would be on his knees

OH MAN OF THE ERA!

IN MUTE WORSHIP !

Riches you showered,

If only present could recede

With gems of literature,

And past reveal

Wit and humor-

That reign glorious!

That are sparkling still With brightness undiminished! Like Jupiter did you reign

Glorious like a beacon Of dharma and valor To the world committing suicide.

Over a land still alive With your memory-

OH SUPERBEING OF HISTORY !..

A name consecrated,

SARVABHOMA MIGHTY-

Aye, sacred even to this day!

KRISHNASDEVARAYA___GIFT OF TUNGABHADRA !

Your Vijayanagar is waiting, For your soul to remember, And return with fresh breath Splashing vigor, color And laughter Over tomb-like silence of ruins, Paradise now, of day-dreamers, cow-herds.

ART WORLD

Butterfly by Amita B Rao

Akshay

Akshita

THE VANISHING FEMALE “ GENOCIDE OF INDIA’S DAUGHTERS ” Dr. Padmini Prasad [Dr. Padmini Prasad, Consultant Obstetrician & Gynaecologist and Sexologist, Rama-

mani Nursing and Maternity Home & Institute of Sexual Medicine, 212-B, 57th Cross, Opp: Ramamandir Playgrounds, 4th Block, Rajajinagar, Bangalore 560 010, India. Ph:91080-23354293: E-mail: drpadminiprasad@gmail.com] In our societal system the "desire for a son" or "son preference" is an age old fact. In our male dominated society there is a greater value for the male. Man is thought to be a stronger and better gender. Families celebrate the arrival of a son with a greater happiness and pride. Irrespective of the class, caste, place and religion the son's arrival is more welcome than that of a daughter. Though there was a societal preference for the son till a few years ago, the gender ratio of male:female was not affected much because it was not possible to get a child of desired sex. "Death sentence in utero", "sex selection for abortion" - Boon which has become bane Today, with technological advances, it is easy to determine the sex of the child in utero and this has provided a choice to people about terminating the baby based on sex. This situation raises many questions - How did this barbarous act come into being? Who or what is responsible for this? Is gender bias responsible? Or, are the medical and technological advances responsible? Education, exposure and affluence have not brought values such as equality. It has brought consumerism and commoditization of relationships. Women prefer sons as they think it increases their status in the society. Easy sex determination and latest abortion techniques have reduced the risk rate for women. In a democratic society every individual has a freedom. Each person has a right to have his/ her own ideas and choices. When the personal choice of an individual threatens the overall welfare of the society, law will step in. To prevent the long and short term consequences of the disturbed sex ratio in the society due to sex selective abortions, efforts have to be taken to prevent such actions. It cannot be argued that it is the right of every person to plan for the male child and prevent the addition of only an unwanted female child. Even an unborn foetus has a right to be born, though the foetus may be weak, helpless and cannot exert its right. The society may be ignorant and unmindful of the consequences of the practice of selective female foeticide. So ultimately law has to step in to protect the rights of the weak and the ignorant. Selective female foeticide is the modern outcome of the practice of female infanticide which had been prevalent in India for a very long time. History In Vedas and Puranas, a lot of respect is shown to women. Female has been described as God-

dess of power (Shakthi), Goddess of learning and education (Saraswathi) and Goddess of money (Laxmi). But over a period of time the female has been looked down upon and a bias towards her has been created in the society. In India, female infanticide was rampant. Even as early as 1871, British noted lower female ratio in population. This was thought to be due to neglect of female child and passive infanticide due to malnutrition and poor medical care. In 1835 one James Thomson, a foreign traveler wrote that "the birth of a daughter was considered a more serious calamity and she was seldom allowed to live. British had passed Infanticide Act in 1870 itself. Sex Ratio Nature maintains the balance of both the sexes. In humans, the proportion of males is higher at birth. It is 106: 100 (M:F). This may be because the female is biologically stronger. More male babies die before birth, at birth and during childhood compared to female babies. During adult life there is an equality in gender and it is said that there is one female for every male. This "order of nature" is disturbed due to "son" preference, ("son mania"). The new phenomenon of "sex selective abortion" has lead to decreasing proportion of females which is causing greatest concern for the society. Skewed Sex Ratio One of the most damning statistics regarding India's girl child shows that the preference for a son runs across rich as well as poor households/educated as well as illiterate families. (India Today 10th November 2003). As independent India has moved ahead, its attitude towards the girl child has regressed to the dark ages. The 2001 census indicates that the sex ratio has fallen from 972 girls per 1000 boys in 1991 to below 900 mark. This imbalance is most pronounced in some of the India's wealthiest parts. In India, daughters are treated as unwanted citizens though females constitute half of the countryâ&#x20AC;&#x2122;s human resource pool. The 2011 census indicates the sex ratio of Male: Female 1000:940. In America, Russia and Japan, females are more than males. The world average sex ratio is 986/1000. Ours is the lowest in the world. In Karnataka, the number of girls has fallen from 983 to 960 in 2001. We have lowest rates in Belgaum and Mandya. Social factors Preference for a male child is maintained by most of the cultures of world. In some of the primitive societies girl children are preferred. Man wants a mother, wants a wife but does not want a daughter. In some of the Indian writings one can see that 'mantras' have been used to change the sex of the child. If the wife bears only daughters the man can marry a second wife (though scientifically it is the man who is responsible for the gender of the child). Even the Indian blessings especially to the newly wed are in relation to bearing sons. Ex:

“May you be blessed with eight sons”. A girl is always considered to be someone else's property. It is thought to be a wasteful expenditure made on her upbringing. It is like "Watering the neighbor’s plant" Girl is thought to be a liability with low earning potential. Dowry system and bride burning are other social factors against consideration on having a baby girl. Most of the time it is another woman (m-in-l or s-i-l) who forces the pregnant woman to undergo sex selection abortion. A son is taken to be responsible for continuation of progeny and family genes. He is expected to look after parents in their old age. He only can send the souls of parents to heaven and has the right to light the funeral pyre and perform last rites. All these factors are becoming meaningless in today's world. Medical Factors Sex selection and female foeticide through sex selection abortion is a typical example of how technology can be misused. The problem is more of a medico-social nature. The social factors for son preference combined with the technological and medical advances which could help the detection of the sex of the unborn child and the possibility of termination of pregnancy have brought in a dangerous situation of "vanishing female progeny" which can lead to dreadful social consequences. The decreasing number of females is very alarming in some northern cities and a few southern parts of the country. The advent of technologies like ultrasound, chorionic villus biopsy, amniocentesis which are a boon to detect the health of an unborn child have become a bane when they are misused for the detection of sex and termination pregnancy if found to be a female. In 1975 amniocentesis was used in India for the first time as a method for the detection of genetic abnormalities. Soon it came to be used more commonly for sex determination leading to sex selective abortion. The advent of ultrasound scanning machine became very popular as it is a "non invasive" harmless technique to detect the sex of the child. It is meant to detect the abnormalities of pregnancies and the feotus but extremely misused. Young female children died silent deaths as their health and well being received low priority in the family and society. These techniques came as a gift of modern technology to "Mother India" who has always been cruel to her daughter.(Ravindra R.P. → fighting female foeticide.) The reasons for the doctors involvement in female foeticide include: pressure from patients, monetary gain and greed, goodwill towards for the patients, a method of curtailing population growth, avoiding the patient going to another doctor.

Social consequences of prenatal sex determination and sex selective abortions.



moral and ethical issues;



forced sex determination tests, forced abortions, family wars, property disputes only for the sake of a son;



dire social and economic consequences due to decreased labour force, specially, teachers, nurses, field workers, etc.;



violent crimes against women because of paucity of girls. ex: kidnapping, killing, rape, trafficking, prostitution, polyandry (one girl marrying many men);



the freedom of movement, education and employment which were hard earned by women over the years, will again be curbed due to fear of going out of the house and becoming victimized in the society; — —

increase in early marriages; only rich can choose and marry the girls.

Some of the other consequences are: 1. At personal level - increase in mortality and morbidity of women undergoing abortions. Early and delayed complications of abortions include infection, hemorrhage, injuries, death, menstrual disturbance, infertility, chronic pelvic pain, chronic infection, etc. 2. Family - children and other members suffer because of mother's ill health. 3. Financial burden on the family due to costly tests, medicines and abortion changes. Battle against sex determination and the laws related to sex determination and abortion. Government of India had passed the Medical Termination of Pregnancy Act in 1971 to curb the illegal abortions and septic abortions so that the maternal deaths could be prevented. MTP Act legalized abortions in specific conditions only. The advent of prenatal sex determination tests, the son preference of the society, and legal cover of MTP Act, all combined to create a hazardous condition of female genocide on a large scale creating a disturbance in the sex ratio and causing disappearance of lakhs of females. Society and intellectuals started considering the problem seriously. Feminist groups are fighting against the female genocide since last two decades. First state law was enacted in Maharashtra in 1988. In 1988 government of India set up a committee. Government introduced PNDT Act (regulation and prevention of misuse) in 1991. The bill was finally passed in 1994. State governments started working on war footing. The PNDT (Prenatal Diagnostic Test Act) was amended again in 2002.

Main features of PNDT Act: - Registration of scanning machines compulsorily. Doctors are strictly advised not to reveal the sex of the unborn child by any means. It is punishable by law with fine and imprisonment.

The pregnant female, her attendees, husband or anybody who forces her for sex selection are also punishable with imprisonment and fine. Sex selection can be done only to detect abnormalities in foetuses, aged mothers, recurrent abortions, or those exposed to X-ray or harmful chemicals. Routine scanning is normally done to detect intrauterine or ectopic pregnancies, growth of foetus, abnormal pregnancies, placental problems, to detect baby abnormalities, no. of pregnancies, etc. The law is stringent and there are vigilant squads to curb the practice. Prevention 1. Medical Community - Self regulation of doctors, avoiding and not succumbing to pressures, avoiding the greed for money; Counseling the mother and her relatives; Sexuality education in schools and colleges and changing the mind set of youth who are the future parents; and Explain gender equality to avoid gender bias. 2. Government programs, and strictly enforcing the law. 3. NGOS 4. Media –Print and visual media. 5. Personal ethics 6. Society - Changing the mindset. Avoid dowry, bride deaths, harassment. 7. Religions leaders, Positive statements by celebrities 8. Female empowerment - improving the status of women through education, employment, health, decision making, freedom, etc. SAY “NO” TO FEMALE FOETICIDE. “DAUGHTER IS OUR ASSET”. “SHE IS THE HOPE AND LIGHT OF THE FAMILY”.

ಮನೆ

ಡಾ. ಎುಂ. ಜ. ಈರ್ವರಪೂ ದಾವಣ್ಗೆರೆ

ಯಾವುದೆೋ ವಾಸಯೋಗಯವಾದ ಸಾಾನ್ ಮನೆ ಎನ್ವಸಿಕೆ ಳುಿತ್ತದೆ. ಅುಂದರೆ ಅದೆ ುಂದ ಆರ್ರಯಸಾಾನ್, ವಾಸದ ಬಿೋಡ . ಅದ ಗ ಡಿಸಲ್ ಆಗರಬಹ ದ , ಹೆುಂಚಿನ್ ಮನೆಯಾಗರಬಹ ದ , ತಾರಸಿ ಮನೆಯಾಗರಬಹ ದ , ಅರಮನೆಯಾಗರಬಹ ದ , ಭವಯಬುಂಗಲೆಯಾಗರಬಹ ದ . ಅವರವರಿಗೆ ಅವರವರ ಮನೆ ಚೆುಂದ. ಯಾಕೆುಂದರೆ ನ್ಮೆ ಹ ಟ ಟ ಬೆಳವಣಿಗೆ, ವಿಕಾಸ, ಘಟನೆಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಸಾಕ್ಷಿಯಾದ ಪರದೆೋರ್. ಹಾಗಾಗ ನ್ಮಗೆ ಮನೆಯ ಬಗೆಗ, ವಿಶೆೋಷವಾದ ಕಾಳಜ, ಆಸಕಿತ. ಅದ ತ್ಕೆಮಟಿಟಗೆ ಲ್ಕ್ಷಣ್ವಾಗರಬೆೋಕ , ವಿಶಾಲ್ವಾಗರಬೆೋಕ , ಗಾಳಿಬೆಳಕ ಸಾಕಷ ಟ ಬರ ವುಂತಿರಬೆೋಕ . ವಾಯಸುಂಗಕೆೆ, ಮಲ್ಗ ವುದಕೆೆ, ಊಟಕೆೆ, ಅಡಿಗೆಗೆ, ಹರಟೆಗೆ ಪರತೆಯೋಕವಾದ ಜಾಗವಿರಬೆೋಕ ಅಥವಾ ಎಲ್ಲವೂ ಒುಂದೆೋ ಕಡೆ ನ್ಡೆದರ ಮನೆ ನ್ಮೆ ಭಾವನಾತ್ೆಕ ಸುಂಬುಂಧಗಳನ್ ನ ಬೆಸೆಯ ವುಂಥದ . ಮನೆ ಸರಳವಾಗಯ ಇರಬಹ ದ , ಸುಂಕಿೋಣ್ಶವಾಗಯ ಇರಬಹ ದ . ಅದ ಅವರವರ ಆರ್ಥಶಕ ಅನ್ ಕ ಲ್ಗಳನ್ ನ ಅನ್ ಸರಿಸಿ ನ್ಡೆಯ ವುಂತ್ಹ ದ . ಸಾಳಿೋಯವಾಗ ಲ್ಭಯವಿರ ವ ವಸ ತಗಳನ್ ನ ಅವಲ್ುಂಬಿಸಿ ನ್ವಮಾಶಣ್ವಾಗ ವುಂತ್ಹ ದ ಅಥವಾ ಹಣ್ವುಂತ್ರ ದ ರ ದ ರದ ಪರದೆೋರ್ಗಳಿುಂದ ಅಪರ ಪದ ವಸ ಗ ತ ಳನ್ ನ ತ್ರಿಸಿ ಮನೆಕಟಿಟಸಿ ಅದನ್ ನ ಪರದಶಿಶಸಲ್ ಬಹ ದ . ಆದರೆ ಮನೆಗೆ ಬೆಲೆ ಬರ ವುದ ಅದರ ಗಾತ್ರ ದಪೂ ಎತ್ತರದಿುಂದಲ್ಲ, ಮನೆಯಲ್ಲಲ ವಾಸಿಸ ವವರ ಸನ್ನಡತೆ ಮತ್ ತ ಸಜಾನ್ವಕೆಗಳಿುಂದ ಎುಂಬ ದ ಎಲ್ಲರ ಅನ್ ಭವದ ಮಾತ್ . ಅುಂತ್ಹ ಸಜಾನ್ವಕೆ ಇಲ್ಲದಿರ ವವರನೆನೋ ಬಸವಣ್ಣ “ಏನ್ ಬುಂದಿರಿ ಹ ದ ಳವಿದಿದರೆ ಎುಂದಡೆ, ನ್ವಮೆ ಮೆೈಸಿರಿ ಹಾರಿಹೆ ೋಹ ದೆೋ? ಕ ಳಿಿರೆುಂದರೆ ನೆಲ್ ಕ ಳಿಹೆ ೋಹ ದೆೋ?” ಎುಂದ ಪರಶಿನಸ ವುದ . ಅದಕೆೆ ನ್ಮೆ ಜನ್ಪದರ ‘ಬಡವರ ಮನೆ ಊಟ ಚ್ುಂದ, ಶಿರೋಮುಂತ್ರ ಮನೆ ಮಾತ್ ಚ್ುಂದ’ ಎುಂದ ವಯುಂಗಯವಾಡಿರ ವುದ . ಮನೆ ಮನೆಗಳು ಸೆೋರಿ ಕೆೋರಿಯಾಗ ತ್ತವೆ, ಕೆೋರಿಗಳು ಸೆೋರಿ ಊರಾಗ ತ್ತವೆ, ಬಡಾವಣೆಯಾಗ ತ್ತವೆ, ಪಟಟಣ್ಗಳಾಗ ತ್ತವೆ, ನ್ಗರಗಳಾಗ ತ್ತವೆ. ಮನೆಯಳಗನ್ ಸಾಮರಸಯ ನೆರಮನೆಯವರೆ ುಂದಿಗ ಇರಬೆೋಕ , ಊರೆ ಡನೆಯ ಇರಬೆೋಕ ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಬದ ಕ ರಸಹಿೋನ್ವಾಗ ತ್ತದೆ, ಅಸಹನ್ವೋಯವಾಗ ತ್ತದೆ ‘ಒುಂಟಿಮನೆ ಮನೆಯಲ್ಲ ಒಬಿುಂಟಿ ಗುಂಡಸಲ್ಲ’ ಎುಂಬ ಅನ್ ಭವದ ಮಾತೆೋ ಇದನ್ ನ ಮನ್ದಟ ಟ ಮಾಡ ತ್ತದೆ. ಹಾಗಾದರೆ ಮನೆಕಟ ಟವುದ , ಮನೆ ಮಾಡ ವುದ ಸ ಲ್ಭವೆೋ ಎುಂದರೆ ಸ ಲ್ಭವಲ್ಲ ‘ಮನೆಕಟಿಟನೆ ೋಡ ಮದ ವೆ ಮಾಡಿನೆ ೋಡ ’ ಎುಂಬ ಗಾದೆಯೋ ಅದರ ದ ಸತರವನ್ ನ ವಿವರಿಸ ತ್ತದೆ. ಮನೆಗಳಲ್ಲಲ ಮ ರ ತೆರನಾದ ಮನೆಗಳಿವೆ : ಬಾಡಿಗೆ ಮನೆ, ಸವುಂತ್ದಮನೆ ಮತ್ ತ ಶಾರ್ವತ್ ಮನೆ. ನ್ಮೆ ಕಿೋತ್ಶನ್ಕಾರ ದಾಸರ ಹಾಡ ತ್ತ ಒುಂದ ಕಿವಿಮಾತ್ ಹೆೋಳುತಾತರೆ : “ಇಲ್ಲಲರ ವುದ ಸ ಮೆನೆ, ಅಲ್ಲಲರ ವುದ ನ್ಮೆನೆ”. ಈ ಮಾತ್ ನ್ಮೆನ್ ನ ಒುಂದ ಕ್ಷಣ್ ಯೋಚಿಸ ವುಂತೆ ಮಾಡ ತ್ತದೆ. ಭಾರತಿೋಯ ತ್ತ್ವಶಾಸರ ದೆೋಹವನ್ ನ ಮನೆಗೆ ಹೆ ೋಲ್ಲಸಿದೆ. ಆ ಮನೆಯಲ್ಲಲ ಅುಂತ್ರುಂಗದ ಮನೆಯುಂದಿದೆ. ಬಹಿರುಂಗದ ಮನೆಯುಂದಿದೆ. ರ್ರಿೋರ ಮನೆಯಾದರೆ, ಆತ್ೆ ಮನೆಯಲ್ಲಲ ವಾಸಿಸ ವ ಒಡೆಯ ಅಥವಾ ಜನ್ರಾಗ ತ್ತದೆ. ಅುಂತ್ರುಂಗದ ಶೆ ೋಭೆ ಬಹಿರುಂಗಕೆೆ, ಬಹಿರುಂಗದ ಶೆ ೋಭೆ ಅುಂತ್ರುಂಗಕೆೆ ಪರಸೂರ ಪೂರಕ ಆಗ ತ್ತವೆ. ನ್ಮೆ ತ್ತ್ವಜ್ಞಾನ್ವಗಳು ಹೆಚ್ ು ಬೆಲೆಕೆ ಡ ವುದ ಅುಂತ್ರುಂಗದ ಶೆ ೋಭೆಗೆ, ಹೆ ರಗನ್ ತ್ಳುಕ ಬಳುಕಿಗಲ್ಲ, ಪರದರ್ಶನ್ಕೆಲ್ಲ. ಬಸವಣ್ಣನ್ವರ ಈ ಭಾವವನ್ ನ ಒುಂದ ಪರತಿಮೆಯನಾನಗ ಮಾಡಿಕೆ ುಂಡ ಅದ ುತ್ವಾದ ವಚ್ನ್ವನ್ ನ ರಚಿಸಿದಾದರೆ. ಮನೆಯಳಗೆ ಮನೆಯಡೆಯನ್ವದಾದನೆ ೋ ಇಲ್ಲವ?

ಹೆ ಸಿತಲ್ಲ್ಲಲ ಹ ಲ್ ಲಹ ಟಿಟ, ಮನೆಯಳಗೆ ರಜ ತ್ ುಂಬಿ ಮನೆಯಳಗೆ ಮನೆಯಡೆಯನ್ವದಾದನೆ ೋ ಇಲ್ಲವೋ? ತ್ನ್ ವಿನೆ ಳಗೆ ಹ ಸಿ ತ್ ುಂಬಿ, ಮನ್ದೆ ಳಗೆ ವಿಷಯ ತ್ ುಂಬಿ ಮನೆಯಳಗೆ ಮನೆಯಡೆಯನ್ವಲಾಲ ಕ ಡಲ್ ಸುಂಗಮದೆೋವಾ || ಮನೆಯ ಹೆ ರಗೆ ಹ ಲ್ ಲ ಹ ಟಿಟದರೆ, ಮನೆಯಳಗೆ ಧ ಳು ತ್ ುಂಬಿದರೆ ಆ ಮನೆ ಹೆೋಗೆ ವಾಸಯೋಗಯವಲ್ಲವೋ ಹಾಗೆಯೋ ರ್ರಿೋರದಲ್ಲಲ ಸ ಳುಿ, ಕಪಟ, ಮೊೋಸ, ವುಂಚ್ನೆ ತ್ ುಂಬಿ, ಮನ್ದಲ್ಲಲ ವಿಷಯದ ವಾಸನೆ ತ್ ುಂಬಿದದರೆ ಆ ಮನೆ, ಆ ರ್ರಿೋರ ವಾಸಯೋಗಯವಲ್ಲ. ಮನೆಯಳಗೆ ಒಡೆಯ ವಾಸಮಾಡ ವುದಿಲ್ಲ, ರ್ರಿೋರದೆ ಳಗೆ ಆತ್ೆ ವಾಸಮಾಡ ವುದಿಲ್ಲ. ಆದ ದರಿುಂದ ಮನೆ ಎಷ ಟ ಮ ಖಯವೋ, ಮನೆಯವರ ಮನ್ವೂ ಅಷ್ೆಟೋ ಮ ಖಯ. ಶಿರ್ ನಾಳ ರ್ರಿೋಫರ ಸಹ “ಸೆ ೋರ ತಿಹ ದ ಮನೆಯ ಮಾಳಿಗೆ, ಅಜ್ಞಾನ್ದಿುಂದ ಸೆ ೋರ ತಿಹ ದ ಮನೆಯ ಮಾಳಿಗೆ” ಎುಂದ ಹಾಡ ತ್ತ ಮನೆಯ ಮಾಳಿಗೆಯನ್ ನ ಜ್ಞಾನ್ದ ಸಹಾಯದಿುಂದ ರಿಪೆೋರಿ ಮಾಡಿಕೆ ಳಿಲ್ ಸ ಚಿಸ ತಾತರೆ. ಬಾಡಿಗೆ ಮನೆಯಿುಂದ, ಸವುಂತ್ದ ಮನೆಗೆ, ಸವುಂತ್ದ ಮನೆಯಿುಂದ ಶಾರ್ವತ್ ಮನೆಗೆ ಎುಂಬ ಮಾತ್ ಗಳು ಬಹ ಮ ಖಯವಾದವುಗಳು ಮತ್ ತ ಅಥಶಪೂಣ್ಶವಾದವುಗಳು. ಮೊೋಹದಿುಂದ ನ್ವಮೊೋಶಹದ ಕಡೆಗೆ ದಾರಿಯನ್ ನ ತೆ ೋರ ತ್ತದೆ. ಜನ್ ತ್ಮೆ ಬದ ಕ ಹಸನ್ ಆಗಬೆೋಕಾದರೆ ಈ ಮನೆಯನ್ ನ ಆ ಮನೆಯನ್ ನ ಸರಿಜೆ ೋಡಿ ಮಾಡಿಕೆ ಳಿಬೆೋಕಾಗದೆ.

ಹಾಯುುಗಳು ಶಿರೋ ಜಯಪೂ ಹೆ ನಾನಳಿ,ಮೆೈಸ ರ ಹೆ ಸವಷಶ ಬುಂದಿದೆ

ಜೋರ ುಂಡೆ ಕಾಣ್ದೆ ಹಾಡ ತಿತದೆ

ಎಲ್ಲವೂ ಹಳತ್

ಹೃದಯದಿುಂದ ಕೆೋಳಿಸಿಕೆ ಳುಿವವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಗೆ ತ್ ತ

ಕಾಯಲೆುಂಡರಿನ್ ಹೆ ರತ್

ಇದ ಬೆಳಗಗೆ ಇರ ಳ ಪದವೆುಂದ

ಬ ದಧನ್ ಆಲ್ಲಸಿರಬೆೋಕ ದಿೋಪದ ಹ ಳು

ನ್ವೋರ ಗ ಳೆಿಯ ಬದ ಕ

ತ್ನ್ಗೆ ತಾನೆೋ ಬೆಳಕಾಗದ

ಬಿಸಿಲ್ ಗ ದ ರೆಯನೆೋರಿ ಸಾಗಹ ದ ಸ ಯಶ ಗ ರಿ

ನಾನ್ ಎಲ್ಲರಿಗುಂತ್ ಎಲ್ಲದರಲ್ ಲ ಹಿರಿಯ ಎುಂದವರ ಮಾನ್ಸಿಕ ವಯಸ ಸ ಹನೆನರಡಕೆೆೋ ನ್ವುಂತಿದೆ ನ್ ರ ಸಮಿೋಪಿಸಿದರ ಹದಿಮ ರಾಗದೆ

ಪರವಾಸ

ಡಾ. ಎುಂ. ಜ. ಈರ್ವರಪೂ ದಾವಣ್ಗೆರೆ

ಬಿಡ ವು ದೆ ರೆಯಿತೆುಂದರೆ ಪೆರೋಕ್ಷಣಿೋಯ ಸಾಳಗಳಿಗೆ ಪರವಾಸ ಹೆ ರಡ ವವರ ಸುಂರ್ೆಯ ದಿನೆೋ ದಿನೆೋ ಹೆಚ್ ುತಾತ ಹೆ ೋಗ ತಿತದೆ. ಬಸನ್ವಲಾದಣ್ಗಳಲ್ಲಲ, ರೆೈಲ್ ನ್ವಲಾದಣ್ಗಳಲ್ಲಲ ಅಪಾರವಾದ ನ್ ಕ ನ್ ಗಗಲ್ . ವಾಹನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಸಾಳ ಸಿಗ ವುದೆೋ ಕಷಟ. ಹಿತ್ಕರವಾದ ವಾತಾವರಣ್ ಇರ ವ ಊರ ಗಳಿಗೆ ಹೆೋಗಾದರ ಕಷಟಪಟ ಟ ಹೆ ೋದೆವೆುಂದರೆ ಅಲ್ಲಲ ವಾಸತವಯಕೆೆ ನ್ವಜವಾಗಯ

ಪರದಾಡಬೆೋಕಾದ ಪರಸುಂಗ ಎದ ರಾಗ ತ್ತದೆ. ಇಷ್ೆಟಲ್ಲ ಕಷಟಪರುಂಪರೆಗಳನ್ ನ ಎದ ರಿಸಿ ಯಾರಾದರ ಪರವಾಸ ಹೆ ೋಗ ವುದನ್ ನ ಬಿಡ ತಾತರೆಯೋ ಎುಂದರೆ ಇಲ್ಲ. ಯಾಕೆುಂದರೆ ಪರವಾಸವು ಮನ್ ಷಯನ್ವಗೆ ಸ ಖ ನ್ವೋಡ ವುಂತ್ಹ, ಮನ್ಸಿಸಗೆ ಮ ದ ನ್ವೋಡಬಲ್ಲುಂತ್ಹ ಪರಯಾಣ್ವಾಗದೆ.

ಪರವಾಸ ಎನ್ ನವುದ ಖುಂಡಿತ್ವಾಗಯ ನ್ವವಾಸವಲ್ಲ. ಒುಂದೆಡೆ ವಾಸಿಸ ವ ಮನ್ ಷಯ ಒುಂದೆರಡ ದಿವಸಗಳ ಮಟಿಟಗೆ

ತ್ನ್ಗೆ ಆನ್ುಂದ ನ್ವೋಡ ವುಂತ್ಹ ಪರದೆೋರ್ಕೆೆ ಹೆ ೋಗ ನೆ ೋಡ ವುಂತ್ಹದನ್ ನ ನೆ ೋಡಿ ಮರಳಿ ಬರ ವುಂತ್ಹದ . ರಾಷರಕವಿ

ಕ ವೆುಂಪು ಅವರ ಹೆೋಳುವುಂತೆ ಗ ಡಡಬೆಟಟ ಪವಶತ್ಗಳಿರ ವುದ ಪರವಾಸಕೆೆೋ ಹೆ ರತ್ ನ್ವವಾಸಕೆೆ ಅಲ್ಲ. ಪರವಾಸವು ಮನ್ ಷಯ ಬ ದಿಧ ಬಲ್ಲವನಾದಾಗನ್ವುಂದ ಅುಂಟಿಕೆ ುಂಡ ಬುಂದಿರ ವ ಚ್ಟ. ಕೆಲ್ವರಿಗೆ ಜಾಸಿತ ಇರ ತ್ತದೆ, ಕೆಲ್ವರಿಗೆ ಕಡಿಮೆ ಇರ ತ್ತದೆ, ಅವರವರ ಅನ್ ಕ ಲ್ದ ಮೆೋಲೆಯ ಅವಲ್ುಂಬಿತ್ವಾಗರ ತ್ತದೆ. ಮ ಖಯವಾಗ ಆರ್ಥಶಕ ಅನ್ ಕ ಲ್ವಿರಬೆೋಕ ಮತ್ ತ ದೆೋರ್ಗಳನ್ ನ ಊರ ಗಳನ್ ನ ಸ ತಿತ ಸ ತಿತ ಆನ್ುಂದಿಸ ವ, ಕಲ್ಲಯ ವ, ಕಲ್ಲಸ ವ ಮನ್ಸಿಸರಬೆೋಕ . ಈ ಪರವಾಸವನೆನೋ ನಾವು ಯಾತೆರ, ಪರಯಾಣ್, ಪಯಶಟನೆ, ದೆೋಶಾಟನೆ, ಸುಂಚಾರ, ವಿಹಾರ, ಸ ತಾತಟ, ಓಡಾಟ, ತಿರ ಗಾಟ ಮ ುಂತಾದ ಅನೆೋಕ ಪದಗಳಿುಂದ ಕರೆಯ ತೆತೋವೆ. ಪರವಾಸ ಎುಂದರೆ ಹಿುಂದೆ ಪುಣ್ಯಕ್ಷೆೋತ್ರಗಳಿಗೆ ಭೆೋಟಿ ಎುಂದೆ ಆಗ ತಿತತ್ ತ. ಪುಣ್ಯವನ್ ನ ಗಳಿಸಿ ಸವಗಶಪಾರಪಿತ ಪಡೆಯ ವ ಹುಂಬಲ್ದಿುಂದ ಪಾರರುಂಭವಾಗ ತಿತದದ ಅವರ ಪರಯಾಣ್ಕೆೆ ತಿೋಥಶಯಾತೆರಯುಂದೆೋ ಹೆಸರ . ರಾಮೆೋರ್ವರಕೆ ೆೋ, ಕಾಶಿಗೆ , ಮುಂತಾರಲ್ಯಕೆ ೆೋ, ಶಿರೋ ಶೆೈಲ್ಕೆ ೆೋ ಅವರ ಹೆ ೋಗ ತಿತದದರ . ಅಲ್ಲಲ ಮಿುಂದ ದೆೋವರ ದರ್ಶನ್ ಮಾಡಿಕೆ ುಂಡ ಕೃತಾಥಶತೆ

ಪಡೆಯ ತಿತದದರ . ಅುಂತ್ಹ ಕ್ಷೆೋತ್ರಗಳಿಗೆ ಹೆ ೋಗಲಾಗದವರ ಹೆ ೋಗ ಬುಂದವರನೆನೋ ನೆ ೋಡಿ ತ್ಮಗ ಪುಣ್ಯದಲೆ ುಂ ಲ ದಿಷ ಟ ಪಾಲ್ ಸಿಕಿೆತೆುಂದ ನೆಮೆದಿ ಪಡೆಯ ತಿತದದರ . ಆದರೆ ಈಗ ಪರವಾಸವೆುಂಬ ದ ಹೆ ಸ ಅಥಶ ಪಡೆದಿದೆ. ರಾಜಕಿೋಯ ಮ ಖಯಕ್ಷೆೋತ್ರವೋ, ಯಾುಂತಿರಕ ಪರಗತಿಯ ನ್ಗರವೋ, ಶಿಲ್ೂಕಲೆಯ ವೆೈಭವದ ಪಳೆಯ ಳಿಕೆಗಳೆೊ ೋ, ನ್ವಸಗಶದ ಬೆರಗನ್ ತಾಣ್ವೋ, ಪಕ್ಷಿಪಾರಣಿಗಳ ನೆಲೆವಿೋಡೆ ೋ, ಸಾುಂಸೃತಿಕ ಮಹತ್ವದ ಪರದೆೋರ್ವೋ ಪರವಾಸಕೆೆ ಅಹಶವಾದ ಜಾಗಗಳಾಗವೆ. ಮೆೈಸ ರ , ಬೆೋಲ್ ರ

ಹಳೆೋಬಿೋಡ , ರ್ರವಣ್ಬೆಳಗೆ ಳ, ಐಹೆ ಳೆ, ಬಾದಾಮಿ, ಪಟಟದಕಲ್ ,ಲ ಬಿಜಾಪುರ ಮ ುಂತಾದವು ಕನಾಶಟಕದ ಪರವಾಸಿ ಮಹತ್ವದ ಪರದೆೋರ್ಗಳಾಗವೆ. ಪರವಾಸ ಆರೆ ೋಗಯವಧಶನೆಗ ಆಗಬಹ ದ , ಸುಂತೆ ೋಷಕ ೆ ಆಗಬಹ ದ , ನ್ವತ್ಯದ ಜುಂಜಾಟದ ಏಕತಾನ್ತೆಯನ್ ನ ನ್ವೋಗಕೆ ಳಿಲ್ ಆಗಬಹ ದ . ಎಲ್ಲಕಿೆುಂತ್ ಮಿಗಲಾಗ ಅದ ಜ್ಞಾನ್ ಸುಂಪಾದನೆಯ ಮಾಗಶವೂ ಹೌದ . ಪರವಾಸ ಹೆ ರಟ ಮನ್ ಷಯ ತ್ನ್ನ ಪರಯಾಣ್ದ ಮಾಗಶದಲ್ಲಲ ತೆರೆದ ಕಣಿಣನ್ವುಂದ ನೆ ೋಡ ತ್ತ ಹೆ ರಟರೆ ಭೌಗೆ ೋಳಿಕ ವಿಭನ್ನತೆಗಳು, ಎದ ರಾಗ ವ ಸಸಯಸುಂಪತ್ ,ತ ವಾಸಿಸ ವ ಜನ್ರ ನ್ಡೆನ್ ಡಿ, ಶಿಲ್ೂಕಲೆಗಳ ವೆೈಭವ ಇವು ನ್ಮೆನ್ ನ ಬೆರಗ ಗೆ ಳಿಸ ತ್ತವೆ. ಇದನೆನೋ ನ್ಮೆ ಪುರಾತ್ನ್ರ “ಕೆ ೋರ್ವನ್ ನ ಓದಬೆೋಕ , ದೆೋರ್ವನ್ ನ ತಿರ ಗ ನೆ ೋಡಬೆೋಕ ”ಎುಂದ ಹೆೋಳಿರ ವುದ . ದೆೋರ್ ತಿರ ಗ ವ ಮನ್ ಷಯ ತಿಳುವಳಿಕೆಯಲ್ಲಲ ದೆ ಡಡವನಾಗ ತಾತನೆ. ಜ್ಞಾನ್ ಸುಂಪನ್ನನಾಗ ತಾತನೆ. ಇುಂತ್ಹ ಹಿರಿದಾಸೆಗಳಿುಂದ ಓಡಾಡಿದ ಮೆಗಾಸಾತನ್ವಸ, ಹ ಯಯನ್ತಾಸುಂಗ, ಅಬ ಲ್ ದ ರಜಾಕ, ಇಬನೆ ಬಟ ಟ. ಮ ುಂತಾದವರ ನ್ಮೆ ಕಣಿಣಗೆ ಮಹಾನ್ ಪರವಾಸಿಗಳಾಗ ಕಾಣಿಸಿಕೆ ಳುಿತಾತರೆ.

ಪರವಾಸದ ಹೆ ಸ ಹೆ ಸ ಶೆ ೋಧನೆಗಳೊ ಇತಿತೋಚೆಗೆ ನ್ಡೆಯತೆ ಡಗವೆ. ಪರಕೃತಿಯ ನ್ವಗ ಢ ಪರದೆೋರ್ಗಳು ಇುಂದಿನ್ ಯ ವಕ ಯ ವತಿಯರಿಗೆ ಪರವಾಸಿ ತಾಣ್ಗಳಾಗ ತಿತವೆ. ಅದಕಾೆಗ ಸಾಹಸಿ ಕಲಬ್ಗಳು, ಯ ತ್ ಹಾಸೆಟಲ್ ಸುಂಸೆಾಗಳು ಹ ಟಿಟಕೆ ಳುಿತಿತರ ವುದ ಮತ್ ತ ಕಿರಯಾಶಾಲ್ಲಯಾಗ ತಿತರ ವುದ ಸುಂತೆ ೋಷದ ವಿಷಯವಾಗದೆ. ಮಲೆನಾಡಿನ್ ದಟಟಪರದೆೋರ್ಗಳು, ಸಹಾಯದಿರಯ ಶೆರೋಣಿಗಳು, ಕ ದ ರೆಮ ಖ ಬೆಟಟಗಳ ಶಿಖರಗಳು, ಕೆ ಡಚಾದಿರಯ ಶಿಖರಗಳು, ಯಾಣ್ದ ಮನೆ ೋಹರ ದೃರ್ಯಗಳು, ಚಿತ್ರದ ಗಶದ

ಕೆ ೋಟೆಯ ಕಾಣ್ದ ಮ ಖಗಳು ನ್ಮೆ ಯ ವಕ ಯ ವತಿಯರ ಆಸಕಿತಯ ಪರವಾಸಿ ತಾಣ್ಗಳು. ಅದಕಾೆಗ 15-20 ಜನ್ರ ತ್ುಂಡಗಳು ಚಾರಣ್ ಹೆ ೋಗ ತ್ತವೆ. ಜನ್ರ ಬೌದಿಧಕ ಸುಂಪತ್ತನ್ ನ ಹೆಚಿುಸಲ್ ಸರಕಾರ ಪರವಾಸಿ ತಾಣ್ಗಳಲ್ಲಲ ಸಾಕಷ ಟ ಅನ್ ಕ ಲ್ಗಳನ್ ನ ಕಲ್ಲೂಸಲ್ ರ್ರಮಿಸ ತಿತದೆ, ಸಮಪಶಕ ಮಾಗಶದರ್ಶಕರನ್ ನ ರ ಪಿಸ ತಿತದೆ. ನ್ಮೆ ಸ ತ್ತಮ ತ್ತಣ್

ಪರದೆೋರ್ಗಳ ಪರಿಚ್ಯವನ್ ನ ನಾವು ಹೆ ುಂದ ವುದ ನ್ಮೆ ಕತ್ಶವಯ ಆಗ ತ್ತದೆ. ದೆೋರ್ವಿದೆೋರ್ಗಳನ್ ನ ಸ ತ್ ತವುದ ಎಲ್ಲರಿುಂದಲ್ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲ ನ್ವಜ. ಅುಂತ್ಹ ಸುಂದಭಶಗಳಲ್ಲಲ ಹೆ ೋಗ ಬುಂದವರ ಬರವಣಿಗೆಗಳು ನ್ಮಗೆ ಆ ಪರದೆೋರ್ಗಳ ಮಾಹಿತಿಯನ್ ನ ಯಥೆ ೋಚಿತ್ವಾಗ ನ್ವೋಡ ತ್ತವೆ. ಅುಂತ್ಹ ಪರವಾಸಿ ಗರುಂಥಗಳೊ ಮಾನ್ಸಿಕ ಸಾವಸಾಾವನ್ ನ ಕಾಪಾಡ ತ್ತವೆ.

ಹರ್ನಗವನ್ಗಳು - ಭಾಗ 1 ವಸುಂತಾ ವೆುಂಕಟೆೋಶ್, ಮೆೈಸ ರ ಗಾದೆ ಗದುುಗೆ

ಗಾದೆಯನ್ ನ ವೆೋದ ಎುಂದ ತಿಳಿದ ಬಿಡಿ ಮಾತಿಗೆ ುಂದ ಗಾದೆ ಬಳಸಿಬಿಡಿ ಗಾದೆ ಗದ ದಗೆ ಏರಿಬಿಡಿ

ಗಾದೆಗಳಿುಂದ ಮಧ ರ ಮಾತಿನ್ ಸಾಮಾರಜಯ ಆಳಿಬಿಡಿ ॥ ಪ್ಾರಸ - ಪ್ಾಯಸ

ಸ್ೆೋಡು - ಕೆೋಡು

ಜಗಳದಿುಂದ ವಿರಸ ಜಗಳ ಮರೆತ್ರೆ ಸಮರಸ ಸೆೋಡ ಎುಂದರೆ ಮ ುಂದೆ

ಕಾದಿದೆ ಬಾಳ ತ್ ುಂಬಾ ಕೆೋಡ ॥

ನಾನ್ ಕವನ್ದಲ್ಲಲ ಪಾರಸ ಪಿರಯ ಹಾಗೆ ಸಿಹಿಯಲ್ಲಲ , ಪಾಯಸ ಪಿರಯ

ಚಿನ್ನ

ಅತಿ ಇಷಟ ಯಾವುದೆುಂದರೆ ? ಹೆೋಳುವುದ ಬಲ್ ಕಷಟವೆೋ ॥

ಬಾಳಾಗ ವುದ ಹಾಹಾಕಾರ

ರ್ನಡುಜಡೆ - ರ್ನಲುಗಡೆ

ಆಗ ವುದ ನೆಮೆದಿ ಹತಿತರ ॥

ಪಾರಸ - ಪಾಯಸ ಎರಡ ಬಲ್ ಇಷಟವೆೋ !

ಕೆೋರ್ವೆೋ ಶಿರಕೆೆ ಅಮ ಲ್ಯ ನಾಯಸ

ಕೆೋರ್ದಿುಂದಲೆೋ ಮೊಗಕೆೆ ನ್ ತ್ನ್ ವಿನಾಯಸ ಹಿುಂದೆ ಇತ್ ತ ಮಾರ ದದ ನ್ವಡ ಜಡೆ ! ಇುಂದ ಕೆೋರ್ಕೆೆೋ ನ್ವಲ್ ಗಡೆ ॥

ಚಿನ್ನದ ಮೆೋಲೆ ಬೆೋಡ ಮಮಕಾರ

ಮಮಕಾರ ಮಿೋರಿದರೆ ಜೋವಕೆೆೋ ಸುಂಚ್ಕಾರ ಇದದರೆ ಚಿನ್ನ ದ ರ ।

ಅಮರಿಕೆಯ ಕೆ ಡುಗೆ

ಕೆ ಳೆಳೋಗಾಲ ಶ್ಮಥ

ಮೊನೆನ ಅಮೆರಿಕೆಯಲ್ಲಲ ಓದ ತಿತರ ವ ಮಗಳ ಫೋನ್. ಅಪಾೂ... "ಮ ುಂದಿನ್ ತಿುಂಗಳು ಕಿರಸಮಸಗಾಗ ಇಲ್ಲಲ ರಿಯಾಯಿತಿ ಮಾರಾಟ ಇರ ತ್ತದೆ. ನ್ವನ್ಗೆ ಏನಾದರ ಬೆೋಕಾದರೆ ಹೆೋಳು. ರಜೆಗೆ ಬರ ವಾಗ ಕೆ ುಂಡ ತ್ರ ತೆತೋನೆ," ಹೆೋಳಿೋ ಕೆೋಳಿ ಅಮೆರಿಕೆ. ಅಲ್ಲಲ ಪರತಿ ಡಾಲ್ರನ್ ನ ರ ಪಾಯಿಗೆ ಪರಿವತಿಶಸಿಕೆ ುಂಡ ಲೆಕೆ ಹಾಕ ವ ಪದಧತಿ. ಅುಂಥದದರಲ್ಲಲ ಮಗಳು ಹಿೋಗೆ ಹೆೋಳಿದಾಗ ಆರ್ುಯಶವೆನ್ವಸಿತ್ . "ಏನ್ ಬೆೋಡಮೆ," ಎುಂದೆ. ಆದರೆ ಅವಳು ಬಿಡಬೆೋಕಲ್ಲ. "ಏನ್ ಬೆೋಕ ಹೆೋಳು ತ್ತಿೋಶನ್ವ" ಅುಂತ್ ಹಠ

ಹಿಡಿದಳು. ಎಲ್ಲ ಅಪೂುಂದಿರ ಹಾಗೆೋ ವಿನಾಕಾರಣ್ ಖಚ್ ಶ ಮಾಡಿ ತೆ ುಂದರೆಗೆ ಮಗಳು ಸಿಕಿೆಕೆ ಳಿಬಹ ದ ಎನ್ವನಸಿ, ಮತೆ ಮೆ ತ ೆ ಏನ್ ಬೆೋಡ ಅುಂದೆ. ಆದರ ಅವಳ ವರಾತ್ ಹೆಚಾುದಾಗ, "ಇಲ್ಲಲ ಸಿಗದ ದ ಅಲ್ಲಲದದರೆ ತೆ ಗೆ ುಂಡ ಬಾ." ಎುಂದೆ.

ನಾನ್ ಅಮೆರಿಕೆಗೆ ಹೆ ೋಗಲ್ಲ. ಹೆ ೋಗ ವ ಹ ಮೆಸ ಸ ಇಲ್ಲ. ಇಡಿೋ ಕನಾಶಟಕವನೆನೋ ಸ ತಿತ ಬುಂದರ ಎರಡ ಜನ್ೆ ಸಾಲ್ದಷ ಟ ನೆ ೋಡ ವುದಿದೆ. “ನ್ ರ ಜನ್ೆ ಕಳೆದರ ಭಾರತ್ವನ್ ನ ಪೂತಿಶ ಸ ತಿತ ನೆ ೋಡಲಾಗ ವುದಿಲ್ಲ. ಇನ್ ನ ಅಮೆರಿಕೆಗೆ ೋ,

ಯ ರೆ ೋಪಿಗೆ ೋ ಹೆ ೋಗ ಬುಂದರೆ ಸಾಕೆೋ,” ಅನ್ ನವುದ ನ್ನ್ನ ಅನ್ವಸಿಕೆ. ಅಮೆರಿಕೆಗೆ ೋ, ಯ ರೆ ೋಪಿಗೆ ೋ ಹೆ ೋಗ ಬುಂದವರನ್ ನ ಕೆೈಲಾಸಕೆೆೋ ಹೆ ೋಗ ಬುಂದುಂತೆ ಗೌರವಿಸ ತಿತದದ ಕಾಲ್ವಿತ್ .ತ ಈಗ ಕಾಲ್ ಬದಲಾಗದೆ.

ಕಾಲ್ ಇನೆ ನುಂದ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ ನ ತ್ುಂದಿದೆ. ಹಿುಂದೆ ಕಾಶಿಗೆ ಹೆ ೋಗ ಬುಂದವರನ್ ನ "ಕಾಶಿಯಲ್ಲಲ ಏನ್ನ್ ನ ಬಿಟ ಟ ಬುಂದೆ" ಅುಂತ್ ಕೆೋಳಾತ ಇದದರುಂತೆ. ಹಾಗೆಯೋ ಕಛೆೋರಿ ನ್ವಮಿತ್ತವಾಗಯೋ ವಿರಾಮಕೆ ೆೋ ಎಲ್ಲಲಗಾದರ ಪರವಾಸ ಹೆ ೋದವರ ಮರಳಿದಾಗ ಅಲ್ಲಲುಂದ ಏನ್ ತ್ುಂದೆ ಎನ್ ನವ ಪರಶೆನ ಎದ ರಾಗ ತಿತತ್ .ತ ರಾಮೆೋರ್ವರ, ಕನಾಯಕ ಮಾರಿಯ ಪರವಾಸಿಗಳು ಕಪೊಚಿಪುೂಗಳ ಸಾಮಾನ್ ಗಳನ್ ನ ಹೆ ತ್ ತ ತ್ರ ತಿತದದರ . ದೆಹಲ್ಲಗೆ ಹೆ ೋದವರ ‘ಡೆಲ್ಲಲ ಸೆಟ" ರೆೋಡಿಯೋಗಳನೆ ನೋ ಟೆೋಪರೆಕಾಡಶರಗಳನೆ ನೋ ತ್ರ ತಿತದರ ದ . ಮ ುಂಬಯಿಯಿುಂದ ಬರ ವವರ ಜೆ ತೆಗೆ ಉಡ ಪಿನ್ ಉಡ ಗೆ ರೆಯ ಕುಂತೆ ಇರ ತಿತತ್ .ತ ಚೆನೆನೈನ್ವುಂದ ಚ್ಮಶದ ಸಾಮಾನ್ ಗಳು, ಗೌಹಾತಿಯಿುಂದ ಗ ಡಡಗಾಡ ಜನ್ರ ದಿರಿಸ ಗಳು, ಜಬಲ್ಪುರದಿುಂದ ಅಮೃತ್ಶಿಲೆಯ ಸಾಮಾನ್ ಗಳು,

ಲ್ಕೆ ನೋ-ಕಲ್ೆತಾತದಿುಂದ ಚ್ಪೂಲ್ಲ, ಮೆೈಸ ರಿನ್ವುಂದ ಗುಂಧದ ಕೆತ್ತನೆ, ಜಯಪುರದ ರಜಾಯಿ... ಹಿೋಗೆೋ ಆಯಾ ಪರದೆೋರ್ದ ಪಾರದೆೋಶಿಕ ಸಿರಿಯನ್ ನ ನೆನ್ಪಿನ್ ಕಾಣಿಕೆಯಾಗ ತ್ರ ತಿತದ ದ ದ ುಂಟ . ಇತಿತೋಚೆಗೆ ಶಿರಸಿಗೆ ಪರವಾಸ ಹೆ ೋಗದಾದಗ ಉತ್ತರಕನಾಶಟಕದ ವಿಶಿಷಟತೆಯ ಪರತಿನ್ವಧಿಗಾಗ ಹ ಡ ಕಿದೆ. ಏನ್ ಸಿಗಲ್ಲಲ್ಲ. ಎಲ್ಲ ಅುಂಗಡಿಗಳಲ್ ಲ ಅದೆೋ ಪಾಲಸಿಟಕ ಬಿುಂದಿಗೆ, ಪಾಲಸಿಟಕ ವಸ ತಗಳು, ಚಿೋನಾದ ಬೆ ುಂಬೆಗಳು... ಕೆ ನೆಗೆ ಶಿರಸಿಯ ವಿಶಿಷಟ ಕಷ್ಾಯವನೆನೋ ಎರಡ ಪಾಯಕೆಟ ತ್ುಂದೆ. "ಅಯಯೋ... ಇದನ್ ನ ತ್ರಕೆೆ ಶಿರಸಿಗೆ ಹೆ ೋಗಬೆೋಕಿತಾತ.. ಮನೆಯಲೆಲೋ ಮಾಡಬಹ ದಿತ್ ತ," ಅನ್ ನವ ಟಿೋಕೆಯ ಸಿಕಿೆತ್ ಅನ್ವನ.

ಮಗಳು ಪರಶೆನ ಕೆೋಳಿದಾಗ ಇವೆಲ್ಲವೂ ನೆನ್ಪಾಯಿತ್ . ನಾನ್ ಕಾಲೆೋಜ ಓದ ತಿತದಾದಗ ಕಿರಕೆಟ ವಿೋಕ್ಷಕ ವಿವರಣೆ ಕೆೋಳಲೆುಂದ

ಕಾಸ -ಕಾಸ ಕ ಡಿ ಹಾಕಿ ನಾಯರ್ನ್ಲ್ ಪಾಯನ್ಸೆ ೋನ್ವಕನ್ ಒುಂದ ಪಾಕೆಟ ರೆೋಡಿಯೋ ಕೆ ುಂಡ ಕೆ ುಂಡಿದೆದ. ಅದನ್ ನ ಕೆ ಳಿಲ್ ಬೆುಂಗಳೊರಿಗೆ ಹೆ ೋಗಬೆೋಕಿತ್ .ತ ಈಗ ನಾಯರ್ನ್ಲ್ ಪಾಯನ್ಸೆ ೋನ್ವಕ ಇರಲ್ಲ, ಯ ರೆ ೋಪು, ಅಮೆರಿಕ, ಜಪಾನ್ ಮತ್ ತ ಚಿೋನಾದ ವಸ ತಗಳು ತಾಲ್ ಕ , ಹೆ ೋಬಳಿ ಕೆೋುಂದರಗಳಲ್ಲಲಯ "ಸೆೋಲ್"ನ್ಲ್ಲಲ ಕಾಣಿಸ ತ್ತವೆ. ಮೊಬೆೈಲ್ ಫೋನ್ಗಳನೆನೋ ಗಮನ್ವಸಿ. ಎಲ್ಲ ಕುಂಪೆನ್ವಯ ಸೆಟಗಳೊ ಇಲ್ಲಲ ಹೆೋರಳವಾಗ ಸಿಗ ತ್ತವೆ. ಪಾಕಿಸಾತನ್ದ ತೆ ಗರಿಬೆೋಳೆ, ಮಲೆೋಶಿಯಾದ ಪಾಮೆಣೆಣ, ಇಟಲ್ಲಯ ಕಾಯಪಚಿನೆ ಕಾರ್ಫ ಎಲ್ಲವೂ ಭಾರತ್ದಲ್ಲಲ ಲ್ಭಯ. ಕೆ ಳಿಲ್ ಕಾಸಿರಬೆೋಕಷ್ೆಟ!

ದೆೋರ್ದ ವಿವಿಧ ಸಾಳಗಳಲ್ಲಲ ದೆ ರಕ ವ ವಸ ಗ ತ ಳಲ್ಲಲ ವಿಶೆೋಷತೆ ಕಾಣೆಯಾಗರ ವುದನೆನ ಜಾಗತಿೋಕರಣ್ದ ಉದಾಹರಣೆ ಅನ್ ನವುದಾದರೆ ನ್ಮೆ ಮದ ವೆ ಊಟದಲ್ಲಲ ಆಗರ ವ ಬದಲಾವಣೆಗೆ ಏನ್ ಹೆೋಳೆೊ ೋಣ್! ಸಭೆ, ಸಮೆೀಳನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಮತ್ ತ

ಹೆ ೋಟೆಲ್ ಗಳಲ್ಲಲ ದೆ ರೆಯ ವ ಊಟವನ್ನ ನ್ನ್ನ ಗೆಳೆಯರೆ ಬಿರ ’ಪಾಯನ್ ಇುಂಡಿಯನ್’’ ಎನ್ ನತಿತದದರ . ಕಾರಣ್ ಇಷ್ೆಟ: ಎಲ್ಲಲ

ಹೆ ೋದರ ಊಟದಲ್ಲಲ ಚ್ಪಾತಿ, ರೆ ಟಿಟ ಜೆ ತೆಗೆ ಒುಂದಿಷ ಟ ಅನ್ನ, ಮೊಸರನ್ನ, ಪಲೆಯ, ಸಾುಂಬಾರ, ರಸುಂ ಇದೆದೋ ಇರ ತಿತದದವು.

¸ÀªÀðdÕ RArvÀªÁ¢. DzÀÝjAzÀ¯ÉÃ ªÀÄÆqsÀ £ÀA©PÉ¬ÄAzÀ »rzÀÄ gÁdPÁgÀtzÀ ºÉÆ®¸À£ÀÄß «ªÀÄ²ð¸ÀÄªÀªÀgÉUÉ ¸ÀªÀiÁdzÀ J¯Áè ¸ÀÛgÀUÀ¼À£ÀÄß CjvÀÄ ªÀiÁvÀ£ÁqÀÄªÀÅzÀÄ; £Ár£À £ÁrAiÀÄ£ÀÄß «ÄrzÀªÀ£ÀÄ DvÀ. CªÀ£À C£ÀÄ¨sÀªÀ zÀ±Àð£ÀzÀ ¸ÀvÀåUÀ¼ÉÃ C¸À®Ä gÀÆ¥ÀzÀ°è £ÀÄr QrUÀ¼ÁV ¹r¢ªÉ. EgÀÄªÀAxÀzÀÝ£ÀÄß ªÀÄvÉÛ ªÀÄvÉÛ ¥ÀjÃQë¸ÀÄªÀ zsÀÈw CªÀ£À G¹gÁV PÁtÄvÀÛzÉ. ¸ÀÄ¼Àî®èzÀÝ£ÀÄß ¹zÁÞAvÀ ªÀiÁrzÀ ºÁUÉ «qÀA§£ÉAiÀÄ ¥ÀjªÉÃ±À vÉÆr¹ ºÀ®ªÁgÀÄ ±ÉæÃtÂUÀ¼À°è ¥ÀgÀªÀÄ ªÀiË®åUÀ¼À£ÀÄß ¸ÁjzÁÝ£É. £ÁåAiÀÄzÀ° £ÀqÉzÀÄ C£ÁåAiÀÄªÉÃ §A¢ºÀÄzÀÄ £Á¬ÄUÀ¼ÀÄ DgÀÄ EgÀÄªÀvÀ£ÀPÀ £ÀgÀgÉÆAzÀÄ £Á¬Ä »AqÉAzÀ ¸ÀªÀðdÕ E°è£À PÀ¼ÀPÀ½AiÀÄ ªÀiÁw£À°è ¸ÀÆQÛAiÀÄAvÉ «Ä£ÀÄUÀÄªÀ C£ÀÄ¨sÀªÀ¸ÁgÀ ºÁUÀÆ eÁuÉäAiÀÄ ¥ÀæzÀ±Àð£À JzÀÄÝ vÉÆÃgÀÄvÀÛzÉ. PÀÈwæªÀÄvÉUÀ¼ÀÄ ºÉZÁÑVgÀÄªÀ ¸ÀªÀiÁdzÀ°è AiÀiÁªÀvÀÆÛ vÀvÀé ¤µÀÄ×gÀ fÃªÀ£À £ÀqÉ¸ÀÄªÀÅzÀÄ PÀpt; CAxÀ w½ªÀÅ ¸ÀªÀðdÕ£À §Ä¢ÞªÀÄvÉÛAiÀÄ°è ¥ÀæRgÀªÁVvÀÄÛ . F «ÄrvÀ CªÀ£ÉÆ¼ÀUÉ JAzÉAzÀÆ vÀºÀvÀ»¹gÀÄªÀ PÁgÀt vÀ£Àß ¸ÀÄvÀÛ EgÀÄªÀ d£À ²Ã®ªÀAvÀgÁVgÀ¨ÉÃPÉA§ C©üÃ¥Éì CªÀ£À°è ªÀåPÀÛªÁVgÀÄªÀÅzÀ£ÀÄß £ÁªÀÅ UÀÄgÀÄw¸À°PÉÌ ¸ÁzsÀå«zÉ. EgÀÄªÀ ¸ÀªÀiÁd ºÉZÀÄÑ ºÉZÀÄÑ ZÉÆPÀÌlªÁVgÀ¨ÉÃPÉA§ ±ÀæzÁÞ¼ÀÄ CªÀ£ÁVgÀÄªÀÅzÀjAzÀ CªÀ£À ¥Àæ«Ãt £ÀÄrUÀ¼É¯Áè ZÁnAiÉÄÃlÄUÀ¼ÁV ¥Àjt«Ä¸ÀÄvÀÛªÉ. vÀ£ÀÆä®PÀ ªÁ¸ÀÛªÀ ¸ÀAUÀwUÀ¼À ªÀÄºÀvÀéªÀ£ÀÄß ªÀÄgÉªÀiÁZÀzÉ ©vÀÛj¸ÀÄvÁÛ£É. zsÀgÀäzÀ ºÉ¸Àj£À°è CzsÀgÀä vÁAqÀªÀªÁqÀÄªÀÅzÀÄ CªÀ¤UÉ MVÎ®è. DzÀÝjAzÀ CAxÀ ¸ÀAzÀ¨sÀðzÀ°è PÀlQAiÀÄ£ÀÄß «ÄAa¹zÁÝ£É. zÀAqÀ PÉÆÃ°£À vÀÄ¢UÉ »AqÀÄ PË¦Ã£ÀPÀnÖ ªÀÄÄAqÉAiÀÄgÀ PÀAqÀÄ «ÄqÀÄPÀÄªÁ AiÉÆÃVAiÀÄ ªÀÄAqÉ ¨ÉÆÃ¼ÉÃPÉ ¸ÀªÀðdÕ E°è£À ¥ÀæeÁÕ¥ÀÆªÀðPÀ WÁn ªÀiÁvÀÄUÁjPÉ WÁl£ÉßÃ §r¹zÉ. ¨ÁºÀå G¥ÀªÁ¸À ªÀ£ÀªÁ¸ÀUÀ½AzÀ ªÀÄÄQÛ zÉÆgÀPÀÄªÀÅ¢®èªÉAzÀÄ CjvÀ ¸ÀªÀðdÕ CAxÀzÀÄÝ JzÀÄgÀÄ PÀAqÁUÀ RAr¹zÁÝ£É. MqÀ® zÀAr¹ ªÀÄÄQÛ ¥ÀqÉªÉ£ÉA§ÄªÀ£ÀUÀÎ §rUÉAiÀÄ°è ºÀÄvÀÛ ºÉÆqÉAiÀÄ®qÀVºÀ ¸À¥Àð ªÀÄr¢ºÀÄzÉÃ PÉÃ¼ÀÄ ¸ÀªÀðdÕ §»gÀAUÀzÀªÀgÀ £ÀPÀ° £Àl£É PÀAqÀÄ ºÉÃ¹ ¯ÉÃªÀr ªÀiÁrzÁÝ£É. D®zÀ ©¼À®AvÉ eÉÆÃqÀÄ dmÉUÀ¼À ©lÄÖ £Á®UÉ ±ËZÀ ±ÀÄ¢Þ®è ªÀÄj£Á¬Ä ¨Á®zÀAvÀPÀÆÌ ¸ÀªÀðdÕ ¸ÀªÀðdÕ£À ºÀÈzÀAiÀÄ ¤Ãw ±Á±ÀévÀ vÀvÀéUÀ¼À£ÀÄß ¥Àæw¥Á¢¸ÀÄªÀAxÀ ¸ÀvÀå ¨ÉÆÃzsÉAiÀÄ PÀqÉUÉ vÀÄrAiÀÄÄªÀAxÀzÀÄÝ. CªÀ£À C£ÁZÁgÀzÀ,C£ÁåAiÀÄzÀ «gÀÄzÀÝ zÀ¤vÉUÉzÀªÀ£ÁV PÁt°PÉÌ PÁgÀt –CªÀ£À CAvÀBPÀgÀt ¸ÀàA¢¸ÀÄªÀ ªÁPÀåUÀ¼À°è M¼ÉîAiÀÄ ¤®ÄªÀÅUÀ¼À£ÀÄß ©A©¸ÀÄªÀ CZÀ® «±Áé¸À UÀnÖAiÀiÁV EgÀÄªÀÅzÀjAzÀ¯ÉÃ; CªÀ£À ¸ÀAZÁgÀzÀ ªÁå¦ÛUÉ zÀQÌzÀ J®èªÀ£ÀÆß ºÉÃ½zÀ ºÁUÉ ¨sÁ¸ÀªÁUÀÄvÀÛzÉ.CªÀ¤UÀÆ PÁtÂ¸ÀzÀ CA¢£À ¸ÀªÀiÁdzÀ ¨ÉÃgÉ ¨ÉÃgÉ ªÀÄÆ¯É ªÀÄÄqÀÄPÀÄUÀ¼ÀÄ E¢ÝgÀ§ºÀÄzÀÄ. DzÀgÉ CªÀ£À ªÀiÁw£À §ºÀÄ¥Á®Ä §zÀÄQ£À C, DUÀ½AzÀ »rzÀÄ J®èªÀ£ÀÆß ©qÀzÉ «ªÀj¸ÀÄªÀªÀgÉUÉ ¸ÁVzÉ. C°è CªÀ£À ¥ÁæªÀiÁtÂPÀvÉAiÉÆAzÉÃ fÃªÀAvÀ ©AzÀÄ. C¥ÁæªÀiÁtÂPÀªÁV §zÀÄPÀÄªÀªÀgÀ jÃwAiÀÄ£ÀÄß ºÀAV¹zÁÝ£É. DV£À

C¢üPÁjUÀ¼À CªÀåªÀºÁgÀUÀ¼À£ÀÄß UÉÃ° ªÀiÁrzÁÝ£É. CAxÀ MAzÀÄ ¤zÀ±Àð£À: ¸ÀÄAPÀzÀ CtÚUÀ¼À ©APÀªÀ£ÀÄ K£ÉAzÉ ¸ÀÄAPÀPÉÌ ¸ÉmÉAiÀÄ £ÉgÉAiÀiÁr PÀqÉAiÀÄ° mÉÆAPÀ ªÀÄÄj¢ºÀÄzÀÄ ¸ÀªÀðdÕ EAxÀ PÀqÉAiÀÄ°è aªÀÄÄäªÀ £À¤ß ¨Á½£À ««zsÁ£ÀÄ¨sÀªÀzÀ HmÉAiÀÄ°è MAzÁV ¨ÉgÉvÀÄ M½vÀÄ PÉqÀÄPÀÄUÀ¼À d®-PÀ±Àä®UÀ¼À ¸ÀégÀÆ¥ÀªÉÃ DVzÉ. »A¸ÁZÁgÀ, zÀ¨Áâ½PÉ, ªÉÆÃ¸ÀUÁjPÉ, ¸ÀÆ¼ÉUÁjPÉ- EªÉ®èªÀ£ÀÆß ¥ÀævÀåPÀë zÀ²ðAiÀiÁV UÀªÀÄ¤¹ ºÉÃ¹ «qÀA©¹zÁÝ£É. ¸ÀªÀðdÕ£ÀzÀÄ «±Á® ªÀÄ£ÉÆÃzsÀgÀä. DzÀÝjAzÀ¯ÉÃ... PÀÄ®«®è AiÉÆÃVUÉ ¥sÀ®«®è eÁÕ¤UÉ vÀ¯ÉUÀA§«®è UÀUÀ£ÀPÉÌ ¸ÀéUÀðzÀ° ºÉÆ®UÉÃj¬Ä®è ¸ÀªÀðdÕ E°è£À "¸ÀéUÀðzÀ°è ºÉÆ®UÉÃj¬Ä®è" JAºÀ ZÀÄZÀÄÑ ªÀiÁw£À »AzÉ ¨sÀÆ¯ÉÆÃPÀzÀ°è £ÁªÀÅ £ÁªÀÅ ªÀiÁrPÉÆAqÀ FPÀÄ®UÀ¼À ºÉÆ®UÉÃjUÀ¼À C¹ÛvÀéªÀ£ÉßÃ bÉÃr¹ £ÀÄrAiÀÄÄvÁÛ£É. EAxÀ ªÀiÁ£ÀªÀ ¤jävÀ DªÀgÀtUÀ¼À §UÉÎ CªÀ£À ¥Àæ§® «gÉÆÃzsÀ«zÉÝÃ EvÀÄÛ. C¤Ãw RAqÀ£É CªÀ£À ¥ÀæUÀ®ãªÁAbÉAiÀiÁVvÀÄÛ. ªÀÄ£ÀÄµÀå GvÀÛªÀÄ£ÁVgÀ¨ÉÃPÉA§ DPÁAPÉë CªÀ£ÀzÁVvÀÄÛ JAzÀÄ ¸Á¢ü¹ vÉÆÃj¸À°PÉÌ C£ÉÃPÀ £ÀÄr ¸Á©ÃvÀÄUÀ¼ÀÄ ¹UÀÄvÀÛªÉ. ªÀåQÛ zÀÄ±ÀÑlUÀ¼À°è ªÀÄÄ¼ÀÄVzÁUÀ vÀ£ÀßzÉ£ÀÄßªÀ ¸ÀªÀÄ¸ÀÛªÀ£ÀÆß CzÀPÁÌV ªÀå¬Ä¸À®Ä vÉÆqÀUÀÄªÀÅzÀÄ FV£À jÃwAiÉÄÃ£À®è: §ºÀ¼À »A¢£ÀzÀÄ. CAxÀ ¥Àæ¸ÀAUÀUÀ¼ÀCjªÀ£ÀÄß ¥ÀqÉzÀ ¸ÀªÀðdÕ CzÀ£ÀÄß nÃQ¹zÁÝ£É. ºÉAqÀPÉÌ ºÉÆ¯ÉAiÀÄ vÁ PÀAqÀPÉÌ PÀlÄUÀ vÁ zÀAqÀPÉÌ PÀÈ¶PÀ, ºÁgÀÄªÀ£ÀÄ zÀÄrzÀÄ vÁ zÀAqÀPÉÌ EqÀÄªÀ ¸ÀªÀðdÕ EAxÀ ªÀZÀ£ÀUÀ¼À°è CªÀ£À ªÀiÁvÀÄ ªÁ¸ÀÛ«PÉAiÀÄ £ÀÄr PÀ£ÀßrAiÉÄÃ DVzÉ. vÀÄA§ ¤RgÀªÁV ºÉÃ¼À§ºÀÄzÁzÀgÉ ¸ÀªÀðdÕ£ÀzÀÄ PÀÄæzÀÞªÁtÂ. CªÀ£À D UÀqÀÄ¸ÀÄUÁjPÉAiÀÄ zÀ¤AiÀÄ CAvÀgÁ¼ÀzÀ°è ¸ÀªÀiÁdzÀ ªÁ¸ÀÄÛ ²®à ZÉÆPÀÌlªÁVgÀ¨ÉÃPÉA§ ºÀA§®«zÉ. D ªÀÄºÉÆÃzÉÝÃ±À¢AzÀ ¥ÉæÃgÀuÉ ¥ÀqÉzÀ CªÀ£À ªÀiÁw£À°è ¹»AiÀÄ §zÀ®Ä PÀ»AiÉÄÃ ºÉZÀÄÑ. DPÀ» gÉÆÃUÀ¤ªÁgÀPÀ ªÀÄ¢Ý£ÀAvÉ ¥ÀzÀ¥ÀzÀUÀ¼À°è ºÀÄzÀÄVzÉ. CAxÀ «ªÀÄ±Éð ¸ÀªÀiÁdPÉÌ ¸ÀAfÃ«¤AiÀÄAvÉ PÁtÄvÀÛzÉ. PÀÄAzÀÄ PÉÆgÀvÉUÀ¼À PÀÄjvÀÄ DrzÀ ªÀiÁw£À ªÀÄºÀvÀé C°è ¥ÀæªÀ»¹zÉ. CzÀÄ AiÀiÁªÀ ¸À¤ßªÉÃ±ÀzÀ°è ¸ÀÄwÛUÉAiÀÄ ¥ÉmÁÖV UÀnÖAiÀiÁUÀÄvÉÛ JAzÀÄ ºÉÃ¼À §gÀÄªÀÅ¢®è. ºÁUÉ CªÀ£ÀÄ ¸Á¢ü¹zÀ MAzÉÆAzÀÄ §rvÀ ¸ÀªÀiÁdzÀ ªÀiÁ£À¹PÀ ¸ËzsÀ ¤jä¸ÀÄªÀ°è ¥ÁæªÀiÁtÂPÀªÁV gÀÆªÁjAiÀÄ ¥ÁvÀæ ªÀ»¹zÉ JAzÀÄ ºÉÃ½zÀgÉ GvÉàÃPÉë DUÀ¯ÁgÀzÀÄ. PÁgÀt ¸ÀÄzsÁgÀPÀ£À ºÁUÉ CªÀ£À ¸ÉÆ°è£À°è gÀZÀ£ÁvÀäPÀ nÃPÉUÀ½ªÉ. ¸ÀªÀð ¸ÀªÀiÁ£ÀvÉAiÀÄ zÀÈ¶Ö CªÀ£À EAVvÀªÁVzÉ. ¸ÀªÀiÁdzÀ zÉÆÃµÀzÀ n¹®ÄUÀ¼À£ÀÄß PÀvÀÛj¸ÀÄªÀ PÉ®¸ÀPÉÌ PÉÊ ºÁQzÀ CªÀ£ÀÄ«qÀA§£ÉAiÀÄ ªÉÆ£ÉAiÀÄ£ÉßÃ PÀwÛAiÀÄ£ÁßV¹PÉÆAqÀÄ gÀhÄ¼À¦¸ÀÄvÁÛ£É, DgÉÆÃUÀåPÀgÀ ªÁvÁªÀgÀtzÀ ¤gÁätPÁÌV. CA¢£À ¢£ÀUÀ¼À C¸ÀÛªÀå¸ÀÛ ¨Á¼ÀÄªÉAiÀÄ CªÀåªÀ¸ÉÜAiÀÄ£ÀÄß ±ÀQÛAiÀÄÄvÀªÁV ºÉÃ¼ÀÄªÀ°è ¸ÀªÀðdÕ »AzÉ ªÀÄÄAzÉ £ÉÆÃrzÀªÀ£À®è. §qÀ d£ÀgÀ zÀÄBR ¹ÜwUÀ¼À£ÀÄß PÀAqÀÄ C£ÉÃPÀ ªÀåAUÀå

ಸೌಜನ್ಯವಲ್ಲವಾದರ ಹೆ ೋದೆವು. ಅನೆೋಕ ಬಾರಿ ಭೆೋಟಿಯಾದ ನ್ನ್ಗೆ, ಅಷ್ೆ ಟುಂದ ಹೆಚ್ ುಗಾರಿಕೆ ಅಲ್ಲದಿದದರ , ನ್ನ್ನ ಗೆಳೆಯರಿಗೆ ಇದೆ ುಂದ ಭಾರಿೋ ಔತ್ಣ್. ಕ ರ್ಲೆ ೋಪರಿಯಿುಂದ ರ್ ರ ವಾದ ಮಾತ್ ಒುಂದ ತ್ರಹ 'ಬೆೈಠಕ '

ಆಗಹೆ ೋಯಿತ್ .ಸ ಮಾರ ಎರಡ ತಾಸಿನ್ ಚ್ಚೆಶ, ದೆೋವರ , ಸಾಹಿತ್ಯ, ಬಾಲಕ ಹೆ ೋಲ್, ಕಾವುಂಟುಂ ರ್ಫಸಿಕಸ, ಹಿೋಗೆ ಹತಾತರ ವಿಷಯಗಳ ಮಾತ್ ಕತೆ ನ್ಡೆಯ ತ್ತುಂತೆಯೋ ಮಾತ್ ಜ್ಞಾನ್ಪಿೋಠ ವಿಷಯಕೆೆ ತಿರ ಗತ್ .

“ತಾವು ಪರರ್ಸಿತಗಳ ಬಗೆಗ ಏನ್ುಂತಿೋರಾ?” ಎುಂಬ ಪರಶೆನಗೆ ಅವರ ದಿೋಘಶ ಉತ್ತರ:ವಾಯಸ, ವಾಲ್ಲೀಕಿ, ಶೆೋಕಸಪಿಯರ ಅವರ ಗಳ ಕೃತಿಗಳು ಇುಂದಿಗ ಅಮರವಾಗದೆ.ಅದಕೆೆ ಕಾರಣ್ ಆ ಸಾಹಿತ್ಯಗಳಲ್ಲಲರ ವ ಗ ಣ್ಮಟಟ.Quality of literature ಬಹ ಮ ಖಯ.ಆಳವಾದ ಅಧಯಯ ನ್ ಮತ್ ತ ದಿೋಘಶವಾದ ಬರೆವಣಿಗೆಯಾಗಬೆೋಕ .ಅುಂತ್ಹ ಬರವಣಿಗೆಯಿುಂದ ಬರ ವ ಕೃತಿಗಳು

ಜೋವುಂತ್ವಾಗರ ತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗ ನ್ನ್ನ ನ್ವಷ್ೆೆ ಸಾಹಿತ್ಯಕೆೆ ಸಿೋಮಿತ್. ನಾನ್ ಬರವಣಿಗೆಗೆ ಪಾರಮ ಖಯತೆ ಕೆ ಡ ತೆತೋನೆ ವಿನ್ಃ ಪರರ್ಸಿತಗಳಿಗಲ್ಲ.ನ್ನ್ನ ಲೆೋಖನ್, ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಮರವಾಗರಬೆೋಕ .ಆ ದಿಸೆಯಲ್ಲಲ ನ್ನ್ನ ಪರಿರ್ರಮ"ಎುಂದರ .ಭೆೈರಪೂನ್ವರ ಮಾತ್ ಮತ್ ತ ನ್ನ್ನ ಗ ರ ಗಳ ಅಭಪಾರಯ ಒುಂದೆೋ ಆಗತ್ .ತ

ತ್ಮೆ ಪರಿರ್ರಮಕಾೆಗಲ್ಲೋ ಅಥವಾ ರ್ರಧೆಧಗಾಗಲ್ಲೋ ಸಾಕಷ ಟ ಪುರಸಾೆರ ದೆ ರೆಯ ತಿತರ ವುದ ಓದ ಗರ ತ್ಮೆ ಬರವಣಿಗೆಯನ್ ನ ಪಿರೋತಿಸ ವುದರಿುಂದ. ಕನ್ನಡದ ಓದ ಗರಲ್ಲದೆ ಭಾರತ್ದ ಅನೆೋಕ ಭಾಷ್ೆಗಳಲ್ಲಲ ಓದ ಗರ ಅಸುಂಖಯವಾಗದದರೆ, ಎುಂಬ ದೆೋ ಅವರ ತ್ೃಪಿತ.

ನ್ಮೆ ಭೆೈಟಕ ನ್ ಕೆ ನೆ ಹುಂತ್ದಲ್ಲಲ ಮತೆ ುಂ ತ ದ ಪರಶೆನ ಹೆ ರಬುಂತ್ .ಈ ಕಾದುಂಬರಿ ಇುಂಗಲೋಷ್ಟನ್ಲ್ಲಲದ ದ, ಒಬಿ ಪಾಶಿುಮಾತ್ಯ ಲೆೋಖಕ ಬರೆದಿದದರೆ,ಆ ಪುಸತಕಕೆೆ ಅುಂತ್ರ ರಾಷ್ಟರೋಯ ಮನ್ನಣೆ ದೆ ರೆಯ ತಿತತ್ ತ. ಹಾಗಾಗ ಭೆೈರಪೂನ್ವರ ಕೃತಿ ಕಾದುಂಬರಿಗಳಿಗೆ ಭಾಷ್ೆಯ ಪರತಿಕ ಲ್ ಇದೆಯೋ ?ಇುಂಗಲೋಷ್ ಮತ್ ತ ಯ ರೆ ೋಪಿಯನ್ ಭಾಷ್ೆಗಳು ಮಹತ್ತರವಾಗ ಬೆಳೆದಿದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಸಾೂನ್ವಷ್ ಭಾಷ್ೆಯಲ್ಲಲ ಬರೆದಿರ ವುದ ಇತ್ರ ಯ ರೆ ೋಪಿಯನ್ ಭಾಷ್ೆಗಳಿಗೆ, ಫೆರುಂಚ್ ಇರಬಹ ದ ಅಥವಾ ಇುಂಗಲೋಷ್

ಇರಬಹ ದ , ಆದರ ಅನ್ ವಾದವಾಗ ಬಹಳ ಹೆಸರ ಮಾಡ ತಿತವೆ.ಅುಂತ್ರ ರಾಷ್ಟರೋಯ ಮಟಟದಲ್ಲಲ ಓದ ಗರ ಗಮನ್ ಸೆಳೆದ ಕೆಲ್ವು ಪುಸತಕಗಳು 'classic'ಎುಂದ ಪರಿಗಣಿಸಲ್ೂಟಿಟದೆ. “ಸುಂತೆ ೋಷವೆನೆುಂದರೆ, ಇತಿತೋಚಿಗೆ ನ್ನ್ನ ಪುಸತಕಗಳು ಭಾರತ್ದ ಅನೆೋಕ ಭಾಷ್ೆಗಳಲ್ಲಲ ಅನ್ ವಾದವಾಗ ತಿತದೆ. ನ್ನ್ಗೆ ಭಾಷ್ೆಯ ಕೆ ರತೆಯ ಅರಿವಿದ ದ,ಅುಂತ್ರ ರಾಷ್ಟರೋಯ ಮಟಟದಲ್ಲಲ ಇುಂಗಲೋಷ್ ಅಥವಾ ಯ ರೆ ೋಪಿಯನ್ ಭಾಷ್ೆಗಳ ಪುಸತಕಗಳಿಗೆ ನ್ನ್ನ

ಪುಸತಕಗಳು ತ್ ಲ್ನಾತ್ೆಕವಾಗ ವಿಮಶೆಶಗೆ ಬರ ತಿತಲ್ಲ ಎುಂಬ ದನ್ ನ ನಾನ್ ವೆೈಯ ಕಿತಕವಾಗ ತೆಗೆದ ಕೆ ುಂಡಿಲಾಲ", ಎನ್ ನತಾತರೆ ಭೆೈರಪೂನ್ವರ . ಇುಂದ ಕನ್ನಡಕೆೆ ಅಪಾರ ಗೌರವ ಸಲ್ಲಲದೆ.೨೦೧೦ರಲ್ಲಲ ೨೦ನೆ ಸನಾೆನ್ವು 'ಮುಂದರ' ಕಾದುಂಬರಿಗೆ ಸಲ್ಲಲದೆ.ಜ್ಞಾನ್ಪಿೋಠ ಪರರ್ಸಿತ, ಪರರ್ಸಿತಗಳಲೆಲೋ ಶೆರೋಷೆವಾದ ಪರರ್ಸಿತ, ಈ ಸರಸವತಿ ಪುತ್ರನ್ವಗೆ ಲ್ಭಸಿರ ವುದ ಕನ್ನಡಿಗರೆಲ್ಲರಿಗ ಬಹಳ ಹಷಶ ತ್ುಂದಿದೆ. ಅವರ ಅಸುಂರ್ಾಯತ್ ಓದ ಗರೆಲ್ಲರಿಗ ಅಪರಿಮಿತ್ ಸುಂತೆ ೋಷವನ್ ನ ಕೆ ಟಿಟದೆ . ಹಿೋಗೆಯೋ ಅವರ ಕಾಯಶ ಇನ್ ನ ವುರಧಿಿಯಾಗಲ್ಲೋ, ಕನ್ನಡ ಜನ್ತೆಗೆ ಇನ್ ನ ಹೆಚ್ ು ಸುಂತೆ ೋಷ ಕೆ ಡಲ್ಲೋ ಎುಂದ ನ್ಮೆ ಆರ್ಯ.

ಡಾ. ಎಚ್. ಕೆ. ರಂಗ ನಾರ್ರ ಹಾಸಯ ವಿನೆ ೋದ ಬರೆದವರು : ಅಂಜನಾ ಪರಭಾಕರ್

ಶಿರೋಮತಿ ಅುಂಜನ್, ಡಾ. ಎಚ್.ಕೆ. ರುಂಗನಾಥರ ಮಗಳು. ಈಕೆ ಲಾಸಾುಂಜಲ್ಲೋಸ ನ್ಲ್ಲಲ ಇರ ತಾತರೆ. ಇವರಿಗ

ತ್ುಂದೆಯುಂತೆಯೋ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಲ ಬಹಳ ಅಭರ ಚಿ . ಇವರ ಬರಿೋ ಸಾಹಿತ್ಯವಲ್ಲದೆ, ನಾಟಕ, ಸುಂಗೋತ್, ಹಾಸಯ ಇವುಗಳಲ್ಲಲಯ ಪರಿಣ್ತೆ ಹೆ ುಂದಿದಾದರೆ. ಒಳೆಿಯ ಬರಹಗಾರರ ಹೌದ . ಡಾ. ರಂಗನಾರ್ರು:: ಡಾ. ರುಂಗನಾಥರ ಹಿರಿಯ ನಾಟಕಕಾರ, ರುಂಗತ್ಜ್ಞ, ಮಾಧಯಮ ತ್ಜ್ಞ,ಸಾಹಿತಿ ಎುಂದ ಪರರ್ಾತ್ರಾಗದ ದ, ಕಲಾ ಸಾಹಿತ್ಯ ಮತ್ ತ ಮನೆ ೋರುಂಜನೆಯ ಮಾಧಯಮದ ಬೆಳೆವಣಿಗೆಗೆ ತ್ಮೆ ಜೋವನ್ವನ್ ನ ಅುಂಕಿತ್ ಮಾಡಿದದರ .

ರುಂಗನಾಥರದ ಬಹ ಮ ಖ ಪರತಿಭೆ. ಪರಸಾರ ನಾಟಕದ ಮ ಖಯಸಾರಾಗ ಮೆೈಸ ರ , ಧಾರವಾಡ ಮತ್ ತ ಬೆುಂಗಳೊರ ಆಕಾರ್ವಾಣಿ ಕೆೋುಂದರಗಳಲ್ಲಲ ನ್ವದೆೋಶರ್ಕರಾಗ ಭಾರತ್ ಸಕಾಶರದ ಸುಂಗೋತ್ ನಾಟಕ ವಿಭಾಗದ ಅತ್ ಯನ್ನತ್ ಹ ದೆದಗೆೋರಿ ನ್ವವೃತಿತಯಾದರ .

ಅನ್ುಂತ್ರ ಬೆುಂಗಳೊರ ವಿರ್ವವಿದಾಯನ್ವಲ್ಯದ ನ್ೃತ್ಯ, ಸುಂಗೋತ್, ನಾಟಕ ವಿಭಾಗವನ್ ನ ಸಾಾಪಿಸಿ ಮ ಖಯಸಾರಾಗ ಸೆೋವೆಯನ್ ನ ಸಲ್ಲಲಸಿದರ .ಭಾರತಿೋಯ ವಿದಾಯ ಭವನ್ದ ಕಾಯಶಕರಮಗಳ ನ್ವದೆೋಶರ್ಕರಾಗ, ಆ ಬಳಿಕ ಭವನ್ದ ಗಾುಂಧಿೋ ಕೆೋುಂದರವನ್ ನ ಸಾಾಪಿಸಿ ಕೆ ನೆಯವರೆಗೆ ದ ಡಿದರ .

ರುಂಗನಾಥರ ಹಲ್ವಾರ ಮೊದಲ್ ದಾಖಲೆಗಳನ್ ನ ಸಾಾಪಿಸಿದವರ .ಜ್ಞಾನ್ಪಿೋಠ ಪರರ್ಸಿತ ವಿಜೆೋತ್ ದ.ರಾ. ಬೆೋುಂದೆರಯವರ ನೆೋತ್ೃತ್ವದಲ್ಲಲ, ಕನಾಶಟಕ ವಿರ್ವವಿದಾಯನ್ವಲ್ಯದಿುಂದ ೧೯೫೪ರಲ್ಲಲ ಮೊದಲ್ನೆಯ ಡಾಕಟರೆೋಟ ಗಳಿಸಿದ ದ.ಇವರ ಕೃತಿ "The Karnataka Theatre” ,UNESCO ಪರವಾಗ ಹನೆನರಡ ರಾಷರಗಳನ್ ನ ಭೆೋಟಿಮಾಡಿ ಭಾರತ್ದ ಸಾುಂಪರದಾಯಿಕ ಕಳೆಯ ಪರಿಚ್ಯವನ್ ನ ಹೆ ರದೆೋರ್ಕೆೆ ಮಾಡಿಕೆ ಟಟವರ . ಶಿರೋಯ ತ್ರ ಭಾರತ್ದ ಸಾುಂಸೃತಿಕ ರಾಯಭಾರಿಯಾಗ ಮಕೆಳ ಯಕ್ಷಗಾನ್ದ ಮತ್ ತ ತೆ ಗಲ್ ಬೆ ುಂಬೆ (puppet)ತ್ುಂದಗಳನ್ ನ ಅನೆೋಕ ದೆೋರ್ಗಳಲ್ಲಲ ಮೊದಲ್ನೆೋ ಬಾರಿಗೆ ಪರದಶಿಶಸಿದ ಸಾಧನ್ ಅವರದ .

ಮ ಉವತ್ತಕ ೆ ಮಿೋರಿ ಕೃತಿಗಳನ್ ನ ಕನ್ನಡ ಮತ್ ತತ ತ ಇುಂಗಲೋಷ್ ಭಾಷ್ೆಯಲ್ಲಲ ಪರಕಟಿಸಿದಾದರೆ. ವಿಷಕನೆಯ,ಅಮೃತ್ ವಷಶ, ರುಂಗ ನಾತ್ಕಗಲಾದರೆ,ಮ ಉರ ಪರಹಸನ್ಗಳು ಜನ್ಪಿರಯತೆ ಗಳಿಸಿವೆ. ಪರದೆಶಿಯಾದಾಗ 'ನೆನ್ಪಿನ್ ನ್ುಂದನ್' ಅನ್ ಭವ ಕಥನ್ಗಳು ಮತ್ ತ ವೆೈದಯನ್ಲ್ಲದ ಡಾಕಟರ ,ಕಾಯಪಿಟಲ್ ಪನ್ವೋಷ್ೆೆುಂಟ,ವಿನೆ ೋದ ಪರಬುಂಧ ಸುಂಕಲ್ಗಳು.ಅವರ ಹೆ ನ್ವನನ್ ಕುಂಠ

ಆಕಾರ್ವಾಣಿಯಲ್ಲಲ ಮ ಡಿಬುಂದಾಗ,ಶೆ ರೋತ್ೃಗಳು ಕಾತ್ ರರಾಗ ಕಾಯ ತಾತ ಇದದರ .ಅವರ ನ್ವದೆೋಶಶಿಸಿದ "ಶಾುಂತ್ಲ್", "ದೆಯಯದ ಮನೆ" ಇುಂದಿಗ ಚಿರನ್ ತ್ನ್. ಹಾಸಯ, ವಿನೆ ೋದ ಪರಜ್ಞೆ ರುಂಗನಾಥರ ಜೋವನ್ದಲ್ಲಲ ಹಾಸ ಹೆ ಕಾೆಗ ಬುಂದಿತ್ ತ. ಮಕೆಳೆೊ ುಂದಿಗೆ ತ್ ುಂಟತ್ನ್ ,ಹಿರಿಯರೆ ುಂದಿಗೆ ಸರಳ,ಸ ುಂದರ ಹಾಸಯದಿುಂದ ಎಲ್ಲರನ್ ನ ರುಂಜಸ ತಿತದದರ .ಅವರ ಕೃತಿಗಳನ್ ನ ಓದಿದರೆ, ಅವರ ಮಿುಂಚಿನ್ುಂತ್ಹ ಮತ್ ತ ಮೆಲ್ಕ ಹಾಕ ವ ಹಾಸಯ ನ್ಗ ವ ಬ ಗೆಗಯನ್ ನ ತ್ರಿಸ ತ್ತದೆ. ಶಿರೋಮತಿ ಮೆೈರ್ಥಲ್ಲ ರಾಮಕೃಷಣ ಅವರ ಕೆ ೋರಿಕೆಯ ಮೆೋರೆಗೆ ನ್ಮೆ ತ್ುಂದೆಯವರ ಸವಿನೆನ್ಪನ್ ನ ನ್ವಮೊೆಟಿಟಗೆ, 'ವೆೈದಯನ್ಲ್ಲದ

ಡಾಕಟರ' ಸುಂಕಲ್ನ್ದಿುಂದ"ಜ ಟ ಟ" ಪರಬುಂಧ ನ್ವಮೆ ಮ ುಂದೆ ಇಟಿಟದೆದೋನೆ. ಅದ ನ್ವಮಗ ಎಲ್ಲರಷ್ೆಟೋ ಆನ್ುಂದ ಕೆ ಡಲ್ಲ ಎುಂದ .

"ಜುಟುಟ" "ಹೆೋಗಾದರ ಮಾಡಿ ಈ ತಿುಂಗಳ ೧೫ನೆಯ ತಾರಿೋಖಿನ್ ಒಳಗೆ ನ್ವಮೆ 'ಜ ಟ ಟ' ನ್ಮೆ ಕೆೈ ಸೆೋರ ವುಂತೆ ಮಾಡಿ". ಎುಂದ

ಸುಂಪಾದಕರ ಒತಾತಯ ಮಾಡಿ ಬರೆದ ಪತ್ರವನ್ ನ ಓದ ತಾತ 'ಹಾಯ್! ಹಾಯ್! ಪರುಂಧಾಮನೆ!!! ಪರಪುಂಚ್ವೆಲಾಲ ಈ ಸಿಾತಿಗೆ ಇಳಿಯಿತೆ' ಎುಂದ ಕಸಿವಿಸಿಗೆ ುಂಡ ಬಲ್ಗೆೈ ತಾನೆೋ ತಾನಾಗ ಮೆಲ್ಲನೆ ತ್ಲೆಯನೆನೋರಿ ಜ ಟಟನ್ ನ ಮೃದ ವಾಗ ಸವರಿತ್ . ಹಿುಂದಿನ್ ನೆನ್ಪುಗಳೆಲಾಲ ಮರ ಕಳಿಸಿ ,ಮೆೈ ತೆ ಳೆದ ಕಿಕಿೆರಿದ ಮ ಕ ರಿದ ವು. ಹಾಗೆಯೋ ಎಲ್ಲವೂ ಕ ಯ ನ್ವುಂತಿತ್ . ನ್ವುಂತ್ುಂತೆಯೋ ಸಾಲಾಗ ಮೆರವಣಿಗೆ ಹೆ ರಟವು. ಹೆ ರಟುಂತೆ ಜ ಟ ಟ ತಾನೆೋ ತಾನಾಗ ಕಾಲ್ ಬಿೋಸಿಕೆ ುಂಡ ಕ ಳಿತಿದ ದ ಗೆ ೋಚ್ರವಾಯಿತ್ .ಮ ುಂದಿನ್ ವುಂಗ ಮಾಧವರೆಲ್ಲ ಜ ಟಿಟನ್ ಮಹಾತೆೆಯನ್ ನ ಉಗಗಡಿಸಿ ರ್ುಂಖವಾದಯ ಮಾಡ ತಿತದರ ದ .ಮಹಾ ಮೆರವಣಿಗೆ!! ಪೂವಶಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ ಮಹಾದೆೋವನ್ ಗುಂಗೆಯನ್ ನ ಬಿಗದ ಕಟಿಟದದ ಜ ಟ ಟ ಅದ ! ಪಾರಚಿೋನ್ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ ಋಷ್ಟ

ಮ ನ್ವಗಳು ತ್ಮೆ ಸಾಧನೆಯ ಸಾರ ಸುಂಪತೆತಲ್ಲ ಹೆ ಸೆದ ಬಿಗದಿತ್ತ ಕಟ ಟ !!!ಅವಾಶಚಿೋನ್ದಲ್ಲಲ ಕ ಡ ಪರ. ಪೆೈಲಾವನ್ ಸಾಬನ್ ಸಾಟಟಶ ಆದ ಮೊಟರಿನ್ ಬುಂಪರಿಗೆ ಬಿಗದ ಕಟಿಟ ಅದನ್ ನ ಗಕೆನೆ ನ್ವಲ್ಲಲಸಿದ ಜ ಟ ಟ!!ಹ!! ಜ ಟ ಟ ಪರತಿ ಒಬಿ ಪುಲ್ಲಲುಂಗನ್

ಶಿರೆ ೋರ್ಕಿತ.... ಮೆರೆವಣಿಗೆ ಮರೆಯಾದುಂತೆ, ಒುಂದೆೋ ತೆರನಾದ ತ್ಲೆಬ ರ ಡಿಗಳೆಲಾಲ ತ್ನ್ನ ವೆೈವಿಧಯದಿುಂದ ವಿಶಿಷಟ ಸವರ ಪಗಳನ್ ನ ಕೆ ಟ ಟದದಲ್ಲದೆ, ಅನೆೋಕ ಹೆುಂಡತಿಯರ ಪಿರೋತಿಯ ಕೆೈಹಿಡಿಯಾಗ ನ್ವುಂತ್ ಅದ ಕಿೋತಿಶ ಪಡೆಯಲ್ಲಲ್ಲವೆೋ? ಆದರೆ, ಈಗ? ಜ ಟೆಟೋ ನಾರ್ವಾಗ , ಕಾರಪ ಆದಮೆೋಲೆ ಬ ರ ಡಗಳೆಲ್ಲ, ಕ ರ ಚ್ಲ್ ಕ ದಲ್ ಬತ್ತ ರ ಬ ಿಗ ುಂಡ ಗಳುಂತೆ ಆಗ ಅದರ ಹೆಚ್ುಳಿಕೆಯೋ ಹಾರಿಹೆ ೋಗದೆ. ನಾನ್ ಎಳೆಯನಾಗದಾದಗಲೆೋ ಜ ಟಿಟನ್ ಝಳ ನ್ನ್ಗೆ ಬಡಿದಿತ್ .ತ ನ್ಮೆ ತಾತ್ನ್ವರ , ಬೆಳಗ ಮ ುಂಜಾನೆ, ಕೆಟಟ ನ್ವದೆರಯ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ ಬಡಿದೆಬಿಿಸಿ ,'ರ್ಬದ' ಕಲ್ಲಸ ತಿತದ ದದ ದ ನ್ನ್ಗನ್ ನ ನೆನ್ಪಿದೆ.ಮರೆತಾಗ, ಎಡಗೆೈಯಿುಂದ ತ್ಮೆ ಜ ಟಟನ್ ನ ತಿೋಡಿಕೆ ಳುಿತಾತ ಬಲ್ಗೆೈ ತ್ಜಶನ್ವಯ ಚ್ ಪಾದ ಉಗ ರಿನ್ವುಂದ ನ್ನ್ನ ತೆ ಯಡೆನ್ ನ ಕ ಕ ೆವುದ ಅವರ ವಾಡಿಕೆ. ಅನೆೋಕ ಬಳಕೆ ಮಾತ್ ಗಳೊ ಜ ಟಿಟನ್ ಮಹತಿಯನ್ ನ ಸ ಚಿಸ ತ್ತವೆ.”ಮಾವನ್ವರ ಒುಂದೆೋ ಏಟಿಗೆ ಅಳಿಯನ್ ಜ ಟಟನ್ ನ ಉದ ರಿಸಿದರ " ಎುಂಬ ವಾಕಯದ

ಹಿುಂದೆ ಒುಂದ ಕಾದುಂಬರಿಯೋ ಇದೆ."ನ್ವನ್ನ ತ್ಲೆ ಬೆ ೋಳಿಸಿದರ " ಎುಂಬ ಒುಂದ ಸಣ್ಣ ನ್ ಡಿ ನ್ ಣ್ಣನೆಯ ತ್ಲೆಯನ್ ನ ಕಣ್ ಣಮ ುಂದೆ ಹಿಡಿಯ ವುದಲ್ಲದೆ ,"ಜ ಟ ಟ ಹೆ ೋದರೆ, ಪಟ ಟ ಹೆ ೋದುಂತೆ" ಎುಂಬ ಸ ಚಾಯಥಶವನ್ ನ ಒಳಗೆ ುಂಡಿದೆ. ಭ ತ್, ಬೆೋತಾಳ, ಪಿಶಾಚಿಗಳಿುಂದ ಕೆೋವಲ್ ಒುಂದ ಕ ದಲ್ನ್ ನ ಕಿತ್ತರ , ಅವು ಸಾಯ ವವರೆಗೆ ನ್ಮೆ ಜೋತ್ದಾಳಾಗ ಉಳಿಯ ವುದೆುಂದ ಕೆೋಳಿದೆದೋವೆ. ಪತಿವಶಿೋಕರಣ್ದ ಒುಂದ ಸಾಧನ್ವಾಗದದ ಗುಂಡನ್ ಜ ಟಟನ್ ನ ಆತ್ನ್ವಗೆ ತಿಳಿಯದುಂತೆ ಕತ್ತರಿಸಿ ನೆಲ್ದಲ್ಲಲ ಹ ಳಿಡ ತಿತದದ ಸತಿೋಮಣಿಯರ ಸುಂಗತಿಯ ಗೆ ತಿತದೆ.

ಬೆುಂಗಳೊರಿನ್ ಕಾಲೆೋಜ , ಹಾಸೆಟಲ್ ಸೆೋರಿದ ಮೆೋಲೆ ಎಲ್ಲರಿಗ ನ್ನ್ನ ಚ್ುಂಡಿಕೆಯ ಮೆೋಲೆಯೋ ವಕರದೃಷ್ಟಟ.”ಬೆ ೋಳಿಸೆ ೋ,

...ಅದನ್ ನ ಬೆ ೋಳಿಸೆ ೋ ಅಣ್ಣಯಾಯ' ಎುಂದ ದ ುಂಬಾಲ್ ಬಿದದರ .'ಹೆಣಿಣಗೆ' 'ಹೆೋನಾಶಾರಯ' ಎುಂದ ನ್ನ್ನ ಪುಸತಕದ ಮೆೋಲೆ ಬರೆದರ . ರ ುಂ ಮೆೋಟ ಗಳ ಕಿರ ಕ ಳವುಂತ್ ಹೆೋಳತಿೋರದ .ಆದರ ಹಿುಂದಿನ್ ಅನ್ ಭವದ ಕಹಿ ಉುಂಡ ನಾನ್ ಗಟಿಟಯಾಗದೆದ. ಆದರೆ ಕಡೆಗೆ ುಂದ ಮ ುಂಜಾನೆ ನಾನ್ ಕಣ್ ಣ ಬಿಟಾಟಗ, ಮ ಖದ ಮ ುಂದೆಯೋ ಆರ ಅುಂಗ ಲ್ ದ ರದಲ್ಲಲ ಸ ರಿನ್ವುಂದ ನೆೋತ್ ಬಿದ ದ ಜೆ ೋಲಾಡ ತಿತದದ ಚ್ುಂಡಿಕೆ ಕುಂಡೆ. ತ್ಲೆ ಸವರಿಕೆ ುಂಡಾಗ, ಕರ ಳೆಲ್ಲ ಕಿತ್ ತ ಬಾಯಿಗೆ ಬುಂದುಂತಾಯಿತ್ . ಸೆ ೋಮ ವಿನ್ದೆ ಕಿಡಿಗೆೋಡಿ ಕೆಲ್ಸ.! ಕಾಲಸಿಗೆ ಚ್ಕೆರ ಹೆ ಡೆದ ತ್ಲೆ ಮೆೋಲೆ ಟವಲ್ ಹೆ ದ ದ ಕ ಳಿತ್ನ್ುಂತ್ರ ತಾತ್ನ್ವಗೆ ಪತ್ರ

ಬರೆದೆ. “ಕಾರಪ ಬಿಡಿಸದವರನ್ ನ ಕಾಲಸಿಗೆ ಸೆೋರಿಸ ವಿದಿಲ್ಲವೆುಂದ , ಪಿರನ್ವಸಪಾಲ್ರ ನೆ ೋಟಿೋಸ ಹಾಕಿದದರಿುಂದ ಅನ್ವವಾಯಶವಾಗ ಹಾಗೆ ಮಾಡಬೆೋಕಾಯಿತ್ " ಎುಂದ . ನ್ಮೆ ಪಿರನ್ವಸಪಾಲ್ರ ಪಿಳಿ ಜ ಟಟನ್ ನ ನೆ ೋಡ ವ ಅವಕಾರ್ ತಾತ್ನ್ವಗೆ ಇರಲ್ಲಲ್ಲ. ತ್ ುಂಬಾ ಎಗರಾಡಿ,"ಹ ಡ ಗ ಹಾಳಾಗ ಹೆ ೋದ" ಎುಂದ ಹಲ್ ಬಿದರುಂತೆ.

ಹಿುಂದಿನ್ ಕಾಲ್ದವರಿಗೆ ಜ ಟಿಟನ್ ಯೋಗಯತೆ ತಿಳಿದಿತ್ ತ.ಒಬಿನ್ ಹಿುಂದೆಲೆಯನ್ ನ ನೆ ೋಡಿ ಆತ್ನೆೋನ್ ಕಲಾವಿದನೆ ೋ,

ವಿಜ್ಞಾನ್ವಯೋ, ಪುರೆ ೋಹಿತ್ನೆ ೋ,ವಟ ವೋ, ಗೃಹಸಾನೆ ೋ ಎುಂಬ ದ ಇಟಿಟದದ ಜ ಟಿಟನ್ ರಿೋತಿ, ಅಳತೆ, ಆಕಾರದಿುಂದ ತಿಳಿದ ಹೆ ೋಗ ತಿತತ್ ತ. ಇದೆ, ಈಗ, ಏನ್ ತಿಳಿಯ ವುದಿಲ್ಲ.ಅಲ್ಲದೆ ಹಿುಂದಿನ್ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ ಪಿಳಿಿಜ ಟ ಟ, ಕ ಡಿಮೆ ಜ ಟ ಟ, ಕ ಳಿರಿ ಜ ಟ ಟ ಇವೆಲಾಲ ಸಾವರಸಯವಾಗರ ತಿತತ್ ತ.

ಹನ್ ಮುಂತ್ಪೂನ್ ಜೋವನ್ದಲ್ಲಲ ಜ ಟ ಟ ಬಿರ ಗಾಳಿ ಎಬಿಿಸಿತ್ .ತ ಅವನ್ ಕರಿ ಟೆ ೋಪಿ ಇಟ ಟಕೆ ುಂಡೆ ಹ ಟಿಟದ ದ. ಅವನ್ ಯಾವ

ಸುಂದಭಶದಲ್ ಲ ಟೆ ೋಪಿ ತೆಗೆಯ ತಿತರಲ್ಲಲ್ಲ.ಎಣೆಣ ನ್ವೋರನ್ ನ ಟೆ ೋಪಿ ಇಟ ಟಕೆ ುಂಡೆೋ ಹಾಕಿಕೆ ಳುಿತಿತದದ ಎುಂದ ಪರತಿೋತಿ.ಅವನ್

ಟೆ ೋಪಿಯನ್ ನ ತೆಗಸಲ್ ಸೆನೋಹಿತ್ರ , ಗ ರ ಗಳೊ,ರ್ತ್ ರಗಳು ಮಾಡಿದ ಪರಯತ್ನವೆಲಾಲ ವಿಫಲ್ವಾಯಿತ್ . “ಆಸನ್ದ ಟೆ ೋಪಿ ಅನ್ ಮುಂತ್ಪೂ”ನಾಗಯೋ ಬಿ. ಎ. ಮ ಗಸಿ ಕುಂಟೆ ರೋಲ್ರ ಕಛೆೋರಿಯಲ್ಲಲ ಕೆಲ್ಸಕೆೆ ಸೆೋರಿದ. ಮದ ವೆ ಮಾಡ ವ

ನ್ವರ್ುಯವಾಯಿತ್ , ಮದ ವೆ ಮ ರ ದಿನ್ವೂ ಟೆ ೋಪಿ ತೆಗೆಯಲ್ಲಲ್ಲ. ಟೆ ೋಪಿಯಿಲ್ಲದ ತ್ಲೆ ನೆ ೋಡಲ್ ಹೆುಂಡತಿಗೆ ಕಾತ್ ರ. ಆದರೆ, ಅವಕಾರ್ ಸಿಗ ವುದ ಬಹಳ ಕಷಟವಾಯಿತ್ . ಕೆ ನೆಗೆ ಒುಂದ ದಿನ್ ಚೆನಾನಗ ಗಸ ಗಸೆ ಪಾಯಸ ಚೆನಾನಗ ಕ ಡಿಸಿದಳು. ಪಾಯಸ ಚೆನಾನಗ ಕ ಡಿದ ಗೆ ರಕೆ ಹೆ ಡೆಯ ತಿತದ.ದ ಅವನ್ ಹೆುಂಡತಿ ಜೆ ೋರಾಗ ಎಳೆದ ಟೆ ೋಪಿ ತೆಗೆದೆೋ ಬಿಟಟಳು!! ಅವನ್ವಗೆ

ಎಚ್ುರಿಕೆ ಆಗ ಕ ಗಾಡಿದ, ನೆರೆಹೆ ರೆಯವರೆಲಾಲ ಬುಂದರ . ಅವನ್ ಕಕಾೆ ಬಿಕಿೆಯಾಗ ಟೆ ೋಪಿ ಹ ಡ ಕ ತಿತದದ, ಟೆ ೋಪಿ ಸಿಗಲೆೋ ಇಲ್ಲ.ಅವಳು ಕಿರಿಚಿ ಛೋಮಾರಿ ಹಾಕ ತೆ ಡಗದಳು. ಊರವರೆಲಾಲ, ಏನಾಯಿತೆುಂದ ಕೆೋಳಿದರೆ, 'ಅವನ್ವಗೆ ಕ ದಲೆೋ ಇಲಾಲ' ಎುಂದ ಬಿಕಿೆ ಬಿಕಿೆ ಅಳಲ್ ರ್ ರ ಮಾಡಿದಳು. 'ಅಷ್ೆಟೋ ತಾನೆೋ ' ಎುಂದ ಅವರ ಗಳೊ ಮೊದಲ್ನೆೋ ಬಾರಿ ಅವನ್ ತ್ಲೆಯನ್ ನ ನೆ ೋಡಿದರ . ತ್ಲೆ ಪೂತಿಶ ಕಲಾಯಿ.!! ೨೬ ವಷಶದವನ್ , ೬೨ ವಷಶದವನ್ುಂತೆ ಕಾಣಿಸ ತಿತದದ. ತ್ಲೆ ತಾಮರದ ಚೆುಂಬಾಗತ್ ತ. ಅವಳಿಗೆ ಮೊೋಸವಾಯಿತೆುಂದ ಅವಳು ಕೆ ೋಪ ಮಾಡಿಕೆ ುಂಡ ಅವನ್ನ್ ನ ಬಿಟ ಟ ಹೆ ರಟ ಹೆ ೋದಳು. ಅದೆೋ ಹನ್ ಮುಂತ್ಪೂನ್ವಗೆ ಕ ದಲ್ಲದಿದದದರೆ,ಅವರ ಸುಂತೆ ೋಷವಾಗರಬಹ ದಾಗತ್ ತ. ಇದೆ ುಂದ ಕಥೆ, ಬಿಡಿ! ಜ ಟ ಟ ಗುಂಡಿನ್ ಒುಂದ ವಿಶಿಷಟವಾದ ಅುಂಗ ಎುಂಬ ಮಾತ್ನ್ ನ ಹೆೋಳುತಿತದೆದೋನೆ. ಇದನ್ನರಿತ್ ಬಕೆ ತ್ಲೆಯ ರಾಮಣ್ಣ , ಬೆ ುಂಬಾಯಿಯಿುಂದ ವಿಧವಿಧವಾದ ಟೆ ೋಫನ್ ನಗಳನ್ ನ ತ್ರಿಸಿಕೆ ುಂಡ , ಒುಂದೆ ುಂದ ಕಡೆ ಹೆ ೋಗ ವಾಗಲ್ ಒುಂದೆ ುಂದ ತ್ರಹದ ಟೆ ೋಫನ್ ನಗಳನ್ ನ ಧರಿಸಿಕೆ ುಂಡ , ಬೆೋರೆ ಬೆೋರೆ ವೆೋಷಗಳಲ್ಲಲ ಮೆರೆಯ ತಿತದದ. ಅದನ್ ನ ನೆ ೋಡಿ ಪೋಲ್ಲೋಸಿನ್ವರ ಅವರ ಡಿಪಾಟಶಮೆುಂಟಲ್ಲಲ ಸಿ.ಐ.ಡಿ. ಕೆಲ್ಸ ಕೆ ಟಟರ . ಸೆೋರಿದ. ನೆ ೋಡಿ, ಬೆ ೋಳು ಬ ರ ಡೆಗುಂತ್, ಕೃತ್ಕ ಜ ಟೆಟೋ ಲಾಭದಾಯಕವಲ್ಲವೆೋ?. ಆದರೆ, ಹಳೆಯ ಸುಂಪರದಾಯವನ್ ನ ಗ ರ ತಿಸ ವವರಿಗೆ, ಜ ಟಿಟನ್ವುಂದ ಲಾಭವಿದೆ ಎುಂದ . ಜ ಟ ಟ ಒಬೆ ಿಬಿರ ವೃತಿತ, ಸುಂಸ ೆಿತಿಯನ್ ನ ತೆ ೋರಿಸ ತ್ತದೆ ಎುಂಬ ನ್ುಂಬಿಕೆ. ಆದರೆ, ಜ ಟ ಟ ಕತ್ತರಿಸದೆ ಹೆ ೋದರೆ, ಕ್ಷೌರದವನ್ವಗೆ ಮೊೋಸವಲ್ಲವೆೋ? ಅವನ್ವಗಾಗಯಾದರ ಒಮೊೆಮೆೆ ಕತ್ತರಿಸ ವುದ ಒಳೆಿಯದಲ್ಲವೆೋ?

********** “ನಾವಿಕ” 'ಸೆರಣ್ ಸುಂಚಿಕೆ' ಸುಂಪಾದಕ ವಗಶದವರಿಗೆ ಮತ್ ತ ಶಿರೋಮತಿ ಸೌಮಯ ಶಿರೋನ್ವವಾಸ ಅವರ ಪರೋತಾಸಹಕೆೆ, ನ್ನ್ನ ಹೃತ್ ೂವಶಕ ಕೃತ್ಜ್ಞತೆಗಳು - ಅುಂಜನಾ ಪರಭಾಕರ

ಶರೋ ಎಸ್ . ವಿ . ಪರಮೋಶ್ಾರ ಭಟಟರು ಶಿರೋಮತಿ ಸೌಮಯ ಶಿರೋನ್ವವಾಸ

ಲಾಸಾುಂಜಲ್ಲೋಸ

ಈ ಲೆೋಖನ್ವನ್ ನ ಬರೆದವರ ಶಿರೋಮತಿ ಸೌಮಯ ಶಿರೋನ್ವವಾಸ. ಈಕೆ ಶಿರೋ ಎಸ .ವಿ. ಪಿ. ರವರ ಮಗಳು. ಇವರ ಲಾಸ ಅುಂಜಲ್ಲೋಸೆನ್ಲ್ಲಲ ಇರ ತಾತರೆ. ಈಕೆಯ ಬಹಳ ಒಳೆಿಯ ಸಾಹಿತಿಗಳು. ಅವರ ಬರೆದಿರ ವ ಪರಬುಂಧಗಳು ಪರಕಟವಾಗವೆ. ಅವರ ತ್ುಂದೆಯವರ ಆುಂತ್ಯಶವನ್ ನ ಅರಿತ್ ಕೆ ುಂಡ ಅವರ ಈ ಲೆೋಖನ್ವನ್ ನ ಬರೆದಿದಾದರೆ. ನ್ಮಗೆಲ್ಲರಿಗ ತಿಳಿದುಂತೆ, ಭಟಟರ ಬಹಳ ದೆ ಡಡ ಕವಿಗಳೊ ಮತ್ ತ ಸಾಹಿತಿಗಳೊ ಆಗದದರ . ಅವರ ಕವನ್ಗಳಲ್ಲಲ 'ಪರಕೃತಿ ಸೌುಂದಯಶವನ್ ನ ಹೆೋಗೆ ವಣಿಶಸಿದಾದರೆ' ಎುಂದ ಈ ಪರಬುಂಧವನ್ ನ ಬರೆದಿದಾದರೆ.

"ಎಸ್. ವಿ. ಪ್ರ. ಯವರ ಕವನ್ದಲಿಾ ಪರಕೃತಿ ಸ್ ಂದಯಥ " ಇಪೂತ್ತನೆಯ ರ್ತ್ಮಾನ್ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಉನ್ನತ್ ಶಿಖರಕೆೆೋರಿದ ಕಾಲ್. ಆ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ ಹೆ ಸಗನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಲ ಅನೆೋಕ ಕವಿಗಳು, ಸಾಹಿತಿಗಳು, ಬರಹಗಾರರ , ಪುಂಡಿತ್ರ ಪರಸಿದಿಧಗೆ ಬುಂದ , ಅುಂದಿನ್ ಸಮಾಜದ ಆಗ ಹೆ ೋಗ ಗಳನ್ ನ ಪರತಿಬಿುಂಬಿಸಿ ಅನೆೋಕ ಬಗೆಯ ಸಾಹಿತ್ಯ ರಚಿತ್ವಾದ ಕಾಲ್. ಆ ನ್ ರ ವಷಶಗಳು ಸೆರಣಿೋಯವಾದ ಕಾಲ್. ಕ ವೆುಂಪು, ಪು.ತಿ.ನ್. , ದ.ರಾ. ಬೆೋುಂದೆರ , ಕೆ. ಎಸ. ನ್ರಸಿುಂಹ ಸಾವಮಿೋ, ಶಿವರ ದರಪೂ ಮೊದಲಾದ ಕವಿಗಳು ಪರಸಿದಧರಾದರ .ಶಿರೋಯ ತ್ರ ಕ ಡ ಸಮಕಾಲ್ಲೋನ್ರಾದ ಕವಿಗಳಲ್ಲ ಒಬಿರ . ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಲ ಅವರ ಕೆೈಗೆ ುಂಡ ಕಾಯಶ ಅವಿಸೆರಣಿೋಯವಾದ ದ .

ಇುಂತ್ಹ ಪರತಿಭಾವುಂತ್ ಸಾಹಿತಿ ಮತ್ ತ ಕವಿಗಳಾದ ಶಿರೋಯ ತ್ ಎಸ. ವಿ. ಪಿ. ಯವರ , ಮಲೆನಾಡಿನ್ ಮಡಿಲ್ಲ್ಲಲ ಬೆಳೆದ , ಪರಕೃತಿ ಸೌುಂದಯಶದ ಆರಾಧಕರಾಗ ಅವರ ಸಮಕಾಲ್ಲೋನ್ರಾದ ಕ ವೆುಂಪು ಮತ್ ತ ಹ. ಮ. ನಾಯಕರ ಜತೆ ಜತೆಯಲ್ಲಲಯೋ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಸೆೋವೆಯನ್ ನ ಕೆೈಗೆ ುಂಡವರ .

ಇವರ ೧೯೧೪ರಲ್ಲಲ ತಿೋಥಶಹಳಿಿ ತಾಲ್ ಲಕಿನ್ ಮಾಳೊರಿನ್ಲ್ಲಲ ಹ ಟಿಟದರ . ತ್ುಂದೆ ಸದಾಶಿವರಾಯರ ನೆೋತ್ೃತ್ವದಲ್ಲಲ

ಮಾಳೊರ , ತ್ದ ರಿನ್ಲ್ಲಲ ಪಾರಥಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ್, ಹಾಗ ತಿೋಥಶಹಳಿಿಯಲ್ಲಲ ಪೌರಢ ಶಿಕ್ಷಣ್ ಮ ಗಸಿ, ಮ ುಂದಕೆೆ ಬುಂಧ ಗಳ ಸಹಾಯ ಸಹಕಾರದಿುಂದ ಮೆೈಸ ರ , ಬೆುಂಗಳೊರ ಗಳಲ್ಲಲ ಉನ್ನತ್ ಶಿರ್ನ ಪಡೆದ ಯ ವರಾಜ ಕಾಲೆೋಜನ್ಲ್ಲಲ ಪಾರಧಾಯಪಕರಾಗ ಸೆೋರಿದರ . ಆ ನ್ುಂತ್ರ ತ್ ಮಕ ರ , ಶಿವಮೊಗಗ, ಕಾಲೆೋಜ ಗಳಲ್ಲಲ ಪಾರಧಾಯಪಕರಾಗ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡಿದರ .ಮ ುಂದಕೆೆ ಮೆೈಸ ರ ಮಹಾರಾಜ ಕಾಲೆೋಜ , ಮಾನ್ಸ ಗುಂಗೆ ೋತಿರ ಯಲ್ಲಲ ಪಾರದಾಯಾಪಕರಾಗ ಸೆೋವೆ ಸಲ್ಲಲಸಿ, ಅವರ ನ್ವವೃತಿತಯ ಕೆ ನೆಯ ಹುಂತ್ದಲ್ಲಲ ಮುಂಗಳೊರಿನ್ ಮುಂಗಳ ಗುಂಗೆ ೋತಿರಯಲ್ಲಲ ಕೆೋುಂದರ ನ್ವದೆೋಶರ್ಕರಾಗ ದ ಡಿದ ನ್ವವೃತ್ತರಾದರ .

ಚಿಕೆುಂದಿನ್ವುಂದಲ್ ಮಲೆನಾಡಿನ್ ತ್ಪೂಲ್ಲ್ಲಲ ಬೆಳೆದ ಶಿರೋಯ ತ್ರಿಗೆ ತ್ ುಂಗಾ ನ್ದಿ, ತೆ ರೆ ಜಲ್ಪಾತ್, ಬೆಟಟ ಗ ಡಡ, ಮರ ಗಡ, ಹಕಿೆಗಳ ಇುಂಚ್ರ, ಅವುಗಳ ಬೆಡಗ - ಬಿನಾನಣ್ , ನೆ ೋವು - ನ್ಲ್ಲವು, ಸಾವು ಬದ ಕ , ಸ ಖ ದ ಃಖಗಳೆಲ್ಲ

ಒುಂದಾಗ ಬೆಳೆದರ . ಅುಂತೆಯೋ ಅವರ ಕವನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಅದ ಹಾಸ ಹೆ ಕಾೆಗ ಪರತಿಬಿುಂಬಿತ್ವಾಗದೆ. ಜನ್ ಸಾಮಾನ್ಯನ್ವಗೆ

ಪರಕೃತಿಯ ಆಳ ಅಳತೆ ಅಥಶವತಾತಗ ತೆ ೋರದೆ ಹೆ ೋದರ ಕವಿಯ ಪರಪುಂಚ್ದಲ್ಲಲ ಅದಕೆ ೆುಂದ ವಿಶೆೋಷವಾದ ಅಥಶವಿದೆ. ಅನ್ ಭವವಿದೆ. ಕವಿ ಪರಕೃತಿಯ ಪರತಿಯುಂದ ಸಚ್ರಾಚಾರ ವಸ ತವನ್ ನಒುಂದ ವಿಶೆೋಷವಾದ ಮಾಧಯಮವಾಗ ಬಳೆಸಿಕೆ ುಂಡ

ಆ ಮ ಲ್ಕ ತ್ನ್ನ ಸ ಖ ದ ಃಖವನ್ ನ ತೆ ೋಡಿಕೆ ುಂಡ ಅದನ್ ನ ನ್ಮಗೆ ಉಣ್ಬಡಿಸ ತಾತನೆ. ಆಗ ಅದರ ವಿಶಿಷಟವಾದ ಅನ್ ಭವ

ನಾವಾಗ ಕವಿಯ ಅನ್ ಭವವನ್ ನ ಆಸಾವದಿಸ ತೆತೋವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ: ಹಾರ ತಿತರ ವ ಹಕಿೆಗಳ ಸಾಲ್ ಬರಿಯ ಹಕಿೆಗಳ ಸಾಲಾದರೆ, ಕವಿಯ ಕಣಿಣಗೆ ಅದ "ಬಲಾಕ ಪುಂಕಿತ" (ಕ ವೆುಂಪುರವರ ಕವನ್). ದೆೋವರ ಈ ಜಗತಿತನ್ ಸೃಷ್ಟಟಗೆ ಸಹಿ ಮಾಡಿದನೆ ೋ ಎುಂಬುಂತೆ ಈ ಹಾರ ತ್ ರವ ಹಕಿೆಗಳ ಸಾಲ್ ಕುಂಡಿತ್ುಂತೆ.ಈ ಅಪೂವಶವಾದ ಅನ್ ಭವವನ್ ನ ನ್ಮೆ ಮ ುಂದೆ ಇಟಿಟದಾದರೆ. ಮತೆ ತುಂದ ಸುಂದಭಶದಲ್ಲಲ ಕವಿಯ ಕಣಿಣಗೆ ಬೆಳಗನ್ ಅರ ಣೆ ೋದಯದಲ್ಲಲ ಹ ಲ್ ಗ ಲ ರಿಕೆಯ ಮೆೋಲೆ ಬಿದಿದರ ವ ನ್ವೋರಿನ್ ಖಣ್

ಸ ಯಶನ್ ಕಿರಣ್ದಲ್ಲಲ ಅವರಿಗೆ ಅದ ವಜರವಾಗ ಕುಂಡಿತ್ .ತ ಇದನ್ ನ ಓದಿದ ಜನ್ಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ಆ ವಿಷ್ೆೋರ್ವಾದ ಅನ್ ಭವವಾಗ ಅವನ್ ಸುಂತೆ ೋಷದಲ್ಲಲ ನಾವೂ ಪಾಲೆ ಗಳುಿತೆತೋವೆ. ಮತೆ ತಬಿ ಕವಿ (ದ.ರಾ. ಬೆೋುಂದೆರ)ಗೆ ಒುಂದ ಬಣ್ಣದ ಚಿಟೆಟ ಅದರ ಒುಂದ ದಿನ್ದ ಜೋವನ್ದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಲ ಎಷ ಟ ಸ ಖ ಅನ್ ಭವಿಸ ತ್ತದೆ ಎುಂಬ ದರ ಬಗೆಗ ತ್ಮೆ ಮನ್ದ ಸುಂತೆ ೋಷವನ್ ನ

ತೆ ೋಡಿಕೆ ುಂಡಿದಾದರೆ. ಹಾಗೆ ಜನ್ ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ದನ್ ನ ಒುಂದ ಹಕಿೆಗೆ, ಒುಂದ ಹ ವಿಗೆ,ಒುಂದ ಬಣ್ಣದ ಚಿಟೆಟಗೆ ,ಒುಂದ ಕಾಮನ್ ಬಿಲ್ಲಲಗೆ, ಮಳೆ ಮೊೋಡಕೆೆ,ನ್ದಿ ಬೆಟಟಕೆೆ, ಹ ಲ್ ಲ ಗರಿಕೆಗೆ,ತಿಳಿ ಮ ಗಲ್ಲಗೆ,ಪಾರಮ ಖಯತೆಯನ್ ನ ತೆ ೋರಿಸಿದಾದರೆ? ಅದ ಕವಿಯಾದವನ್ವಗೆ ಮಾತ್ರ ಸಾಧಯ. ತ್ನ್ನ ಅನ್ ಭವದ ಮಾಧಯಮದ ಮ ಲ್ಕ ಹೆ ಸದಾದ ಸ ುಂದರವಾದ ಪರಪುಂಚ್ವನ್ ನ ನ್ಮೆೆದ ರಿಗೆ ಬಿಚಿು ತೆ ೋರಿಸಿದಾದರೆ.ಅವರ ನೆ ೋವು - ನ್ಲ್ಲವು ನ್ಮೆ ನೆ ೋವು ನ್ಲ್ಲವಾಗ ತ್ತದೆ.ಅವರ ಅನ್ ಭವ ನ್ಮೆ

ಅನ್ ಭವವಾಗ ತ್ತದೆ.ಹಾಗೆ ಪರಕೃತಿ, ಕವಿಗೆ ನಾನಾ ರಿೋತಿಯ ಅನ್ ಭವಕಾರಿಯಾಗದೆ; ಸ ೂತಿಶಯನ್ ನ ಕೆ ಟಿಟದೆ.ಪರಕೃತಿಯಿುಂದ ಸ ೂತಿಶಗೆ ುಂಡ ಅವರ ಮನ್ಸಿಸನ್ವುಂದ ಉದ ರಿದ ಅಣಿಮ ತ್ ತಗಳು; ಅವರ ಕವನ್ಗಳು. ಶಿರೋಯ ತ್ರ ಪರಕೃತಿ ಸೌುಂದಯಶದ ಬಗೆಗ ಬರೆದಿರ ವ ಕವನ್ಗಳಲ್ಲದೆ, ಸಾುಂಗತ್ಯ, ಷಟೂದಿ, ವಚ್ನ್ಗಳು,ಎಲೆ, ಮ ಕತಕಗಳು,ತಿರಪದಿ ಮ ುಂತಾದ ಸಾಹಿತ್ಯದ ನಾನಾ ಪಾರಕಾರಗಳಲ್ಲಲ ತ್ಮೆ ಜೋವನ್ದ ಅನ್ ಭವವನ್ ನ ಹೆೋಳಿಕೆ ುಂಡಿದಾದರೆ.

ಕಾಳಿದಾಸ, ಭಾಸ, ಹಷಶ, ಭವಭ ತಿ ಮೊದಲಾದ ಶೆರೋಷೆ ಕವಿಗಳ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ ನ ಸುಂಸೃತ್ದಿುಂದ ಕನ್ನಡಕೆೆ ಅನ್ ವಾದಿಸಿದ ಕವಿಗಳು.ಅುಂತ್ಯೋ ಇುಂಗಲೋಷ್ಟನ್ ಪರಬುಂಧಗಳನ್ ನ ಕ ಡ ಕನ್ನಡಕೆೆ ಭಾಷ್ಾುಂತ್ರಿಸಿದ ಮಹನ್ವೋಯರ . ಇಲ್ಲಲ ನಾನ್ ಪರಸ ತ್ ತ ಃ ಶಿರೋಯ ತ್ರ ಪರಕೃತಿ ಸೌುಂದಯಶಕೆೆ ಸುಂಬುಂಧಪಟಟ ಕೆಲ್ವುಂದ ಕವನ್ಗಳ ಬಗೆಗ ಮಾತ್ರ ಹೆೋಳಲ್ಲಚಿುಸ ತೆತೋನೆ. "ರಾಗಣಿ", "ಜಹನಾರ", "ಗಗನ್ಚ್ ಕಿೆ", "ಸುಂಜೆ ಮಲ್ಲಲಗೆ" ಇವೆಲ್ಲವೂ ಮೊದ ಮೊದಲ್ ಅರಳಿದ ಹ ಗಳು. ಇದರಲ್ಲಲ ಪರಕೃತಿ ಸೌುಂದಯಶಕೆೆ ಸುಂಬುಂಧಪಟಟ ಕವಿಯ ಅನ್ ಭವಗಳಾಗವೆ. ಅವರ ಭಾವನೆಗಳೆಲ್ಲವನ್ ನಪರಕೃತಿ ಸೌುಂದಯಶಕೆೆ ಮಿೋಸಲಾಗಟಿಟದಾದರೆ.ಮೊದಲ್ನೆಯದಾಗ, “ನಾವು ನ್ಲ್ಲವ" ಎುಂಬ ದ ಒುಂದ ಸರಳ ಸ ುಂದರವಾದ ಕವನ್. ಬಹ ರ್ಃ ಕವಿ

ತಾರ ಣ್ಯಕೆೆ ಬುಂದ , ಹೆ ಸ ಮಡದಿ ಮನೆ - ಮನ್ ತ್ ುಂಬಿದಾಗ, ಕವಿಯ ಮನ್ ಪುಳಕಗೆ ುಂಡ ಈ ಕವಿತೆಯನ್ ನ ರಚಿಸಿರ

ಬೆೋಕ . ಕವಿ ತ್ಮೆ ಜೋವನ್ದ ಸುಂಗಾತಿಯನ್ ನ ಒಲ್ವಿನ್ ಸುಂಕೆೋತ್ವಾಗ ಚ್ಕೆ ೋರ ಪಕ್ಷಿಗೆ, ಸೆ ೋಗೆಯ ಗರಿಗೆ, ಬೆೈಗನ್ ಕೆುಂಪಿಗೆ, ಕುಂಪಿನ್ ಎಸಲ್ಲಗೆ, ಹ ವಿನ್ ಬಿಸಿಲ್ಲಗೆ ಹೆ ೋಲ್ಲಸಿ, ಇವೆಲ್ಲವೂ ನ್ವೋನಾದರೆ, ನಾನ್ ಬಾಣ್ ಮಿೋನಾಗ, ಸೆ ೋನೆ ಮ ಗಲಾಗ, ಕೆಮ ೆಗಲ್ ತಾನಾಗ, ದ ುಂಬಿ ಕ ಸಾಗ , ಹ ಮಳೆ ಆಗ ನ್ಲ್ಲದ ಕೆ ನೆಗೆ "ನಾನೆ ಮೆೆ ಬಲ್ವಾಗ, ನ್ವೋನೆ ಮೆೆ ಚೆಲ್ ವಾಗ,

ನಾನ್ ನ್ವೋನ್ ಒುಂದಾಗ.ಆನ್ುಂದದೆ ಲ್ವಾಗ ನಾವು ನ್ಲ್ಲವ"ಎುಂಬ ದಾಗ ತ್ಮೆ ಬಲ್ವನ್ ನಪರಕೃತಿಯ ಬೆೋರೆ ಬೆೋರೆ ಅುಂಗಗಳಿಗೆ ಹೆ ೋಲ್ಲಸಿ ಆನ್ುಂದ ತ್ ುಂಬಿದವರಾಗದಾದರೆ. ಮತೆ ತುಂದ ಕವನ್,”ರಾಧಾ ಕೃಷಣ". ಅವರಿಬಿರ ಪೆರಮಸುಂದಭಶವನ್ ನ ಕವಿ ಇಲ್ಲಲ ಸರಳ ಸ ುಂದರವಾಗ ವಣಿಶಸಿದಾದರೆ. ಅವರಿಬಿರ ಪೆರೋಮ ವಿರಸದಿುಂದ ಆರುಂಭವಾಗ ವಿನೆ ೋದದಿುಂದ ಮ ಕಾತಯವಾಗ ತ್ತದೆ. ಹ ಣಿಣಮೆಯ ಪೂಜೆಗೆ ಕರೆದರ ಬಾರದೆಹೆ ೋದ ಕೃಷಣನ್ವಗೆ ಮೌನ್ವೆೋ ಮದೆದುಂದ ರಾಧೆೋ ಮಾತಾಡದೆ ಕ ಳಿತಾಗ, ಕೃಷಣ ಅವಳ ಒಳವನ್ ನ ನ್ವರಿೋಕ್ಷಿಸಿ, ಅವಳೆದ ರ ಕ ಳಿತ್ ಅವಳ ಪಿರೋತಿಯನ್ ನ ನ್ವರಿೋಕ್ಷಿಸ ತಾತನೆ.ಅವರಿಬಿರ ಪೆರಮವನ್ ನ ಕ ರಿತ್ ಕವಿ ಹಿೋಗೆ ಹೆೋಳಿದಾದನೆ. “ಪೆರೋಮವೆೋ ಮ ತಿೋಶಭಾವಿಸಿದ ರಾಧೆ , ಪೆರೋಮದ ಕಿುಂಕರನಾದ ಕೃಷಣ , ಒಲ್ಲಸ ವರಾರೆ ೋ, ಒಲ್ಲಯ ವರಾರೆ ೋ ಒಲ್ವಿದೆ".ಗೆಲ್ ವಿದೆ, ಪೆರೋಮವಿದೆ. ಕೆ ನೆಗೆ ರಾಧೆೋ

ಸೆ ೋತ್ ಕಣ್ ಣ ತೆರೆದ ಕೃಷಣನ್ವಗೆ ಒಲ್ಲಯ ತಾತಳ ೆ.ಕೃಷಣನ್ ಗೆದ ದ ರಾಧೆಯ ಒಳವನ್ ನ ಮತೆತ ಪಡೆಯ ತಾತನೆ. ಇವರ ಪೆರೋಮಕೆೆ ಸಾಕ್ಷಿ ಎುಂಬುಂತೆ ಮೆಲಾಕಾರ್ದಲ್ಲಲ ಹ ಣಿಣಮೆಯ ಚ್ುಂದಿರ ನ್ಗ ನ್ಗ ತ್ತ ಪಯಣಿಸಿ ಪಡ ವಲ್ ದಿಕೆನ್ ನ ಸೆೋರಿದ ಎುಂಬಲ್ಲಲಗೆ ಕವನ್ ಮ ಕಾತಯವಾಗ ತ್ತದೆ. ಯಮ ನಾ ನ್ದಿ, ಹ ಣಿಣಮೆ ಚ್ುಂದಿರ, ಸ ತ್ತಮ ತ್ತಲ್ ಮರ ಗಡ, ಹ ಬಲ್ಲಲಗಳು ಅವರ ಪೆರೋಮಕೆೆ ಸಾಕ್ಷಿಯೋ ಎುಂಬುಂತೆ ಕವಿಯ ಹೃದಯಕೆೆ ತೆ ೋರಿತ್ .

ಅವರ ಮತೆ ತುಂದ ಕವನ್, 'ಹೆೋಮುಂತ್'. ಇಲ್ಲಲ ನಾಲ್ ೆ ಋತ್ ಗಳಲ್ಲಲ ಬರ ವ ಹೆೋಮುಂತ್ ಋತ್ ವನ್ ನಕ ರಿತ್ ಬರೆದದಾದಗದೆ .

ತ್ಮೆ ಮನ್ಕೆೆ ಆದ ಅಳಲ್ನ್ ನ ಹೆೋಗೆ ತೆ ೋಡಿಕೆ ುಂಡಿದಾದರೆ. ಬೆೋರೆ ಬೆೋರೆ ಋತ್ ಗಳುಂತೆ ಹೆಮುಂತ್ನ್ಲ್ಲ. ಅವನ್ ಭ ವಿಗೆ ಇಳಿದಾಗ ಪರಕೃತಿಯ ಸಚ್ರಾಚಾರ ವಸ ತಗಳು, ಜೋವಿಗಳೆಲ್ಲವೂ ತ್ಟಸಾವಾಗ ತ್ತದೆ. ಹ ವಿಲ್ಲ, ಹಾಡಿಲ್ಲ, ಚಿಗ ರೆಲೆಗಳೊ ಇಲ್ಲ.

ದ ುಂಬಿಗಳ ಧನ್ವ ಇಲ್ಲ, ಸ ಗುಂಧವನ್ ನ ಹೆ ತ್ ತ ತ್ರ ವ ಮರ ತ್ನ್ ಇಲ್ಲ. ಎಲ್ಲವೂ ನ್ವಜೋಶವವೆುಂಬುಂತೆಇದೆ.ಚೆಲ್ ವಾದ ಪರಕೃತಿ ಕತ್ತಲೆಯ ಮ ಸ ಕನ್ ನ ಹೆ ದ ದ ಮಲ್ಗದುಂತೆ ಇದೆ. ಮರ – ಗಡ ಬಲ್ಲಲಗಳೆಲ್ಲವೂ ಭಾಗಯ ಹಿೋನ್ರ ತಾವೆುಂಬುಂತೆ ಮ ಖ ಕೆಳಗೆ ಮಾಡಿ ನ್ವುಂತಿವೆ. ಹೆ ಲ್ ಗದೆದಗಳೆಲ್ಲವೂ ಮುಂಜನ್ ತೆರೆ ಹೆ ದ ದ ಮಲ್ಗವೆ.ತ್ ುಂಗಾ ನ್ದಿ ತ್ನ್ನ ಮ ಖದ ಪರದೆಯನ್ ನ ಸರಿಸಿ ಮೆಲ್ಲ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಹರಿಯ ತ್ತದೆ. ಪರಕೃತಿಯ ಜಡತೆ ಕವಿಯ ಮನ್ಸಿಸಗೆ ದ ಃಖವನ್ ನುಂಟ ಮಾಡಿದೆ.ಹೆಮುಂತ್ನ್ವಗೆ ಈ ಸಾವಗತ್ವೆ

ಎುಂದ ಕವಿ ದ ಃಖಿಸಿದಾದರೆ. ಹಣೆಣಲೆಗಳು ಉದ ರಿದ ಬೆ ೋಳು ಮರದಲ್ಲಲ ಕಾಡಿನ್ ಹಕಿೆಯುಂದ ಕ ಳಿತ್ ಕಣಿಣೋರ ಸ ರಿಸ ತಿತದೆ.ಇದೆಲ್ಲವನ್ ನಮಾನ್ವನ್ ಜೋವ ಸೆರೆಯಾಗ ಮ ಕವಾಗ ನೆ ೋಡ ತಿತದೆ. ಕೆ ನೆಯಲ್ಲಲ ಕವಿ, ಇದ ಪರಕೃತಿ ಮಾಡಿಕೆ ುಂಡಿರ ವ ಒುಂದ ಶಾಸನ್. ಒುಂದೆ ುಂದ ಋತ್ ವಿನ್ಲ್ಲಲ ಒುಂದೆ ುಂದ ಮ ಖವನ್ ನ ತೆ ೋರಿಸಿದಾದಳ ೆ. ಅದಕೆೆ ತ್ಲೆ ಬಾಗ ನ್ಡೆಯ ವುದೆೋ ನ್ಮೆ ಧಮಶ. ಈ ಶಾಸನ್ವನ್ ನ ಅಳಿಸಲ್ ಹ ಳುಮಾನ್ವನ್ವಗೆ ಸಾಧಯವಾಗದ ಎುಂಬಲ್ಲಲಗೆ ಕವಿಪರಕ ರತಿಯ ಮ ಖ ದರ್ಶನ್ಕೆೆ ತ್ಲೆ ಬಾಗದಾದರೆ.

“ಒುಂದ ರಾತಿರ". ಅವರ ಮತೆ ುಂ ತ ದ ಪರಕೃತಿ ಪೆರೋಮ ಗೋತೆ. ಬೆಳದಿುಂಗಳ ರಾತಿರಯಲ್ಲಲ ಪೂಣ್ಶ ಚ್ುಂದಿರನ್ವಗೆ ಹತಿತಯ ಬೆಳಿನೆಯ ಮೊದ ತೆ ಟಿಟಲಾಗ ಅವನ್ನ್ ನ ತ್ ಗ ತಿತರ ವುಂತೆ ಕವಿಗೆ ತೆ ೋರಿತ್ . ಕವಿಯ ಮನ್ ಪುಳಕಗೆ ುಂಡ ಮ ುಂದಕೆೆ ಹಿೋಗೆ ಹೆೋಳಿದಾದರೆ.ಗರಿಯನ್ ನ ಮ ದ ರಿಕೆ ುಂಡ ಮಲ್ಗರ ವ ಹಕಿೆಗಳಿಗೆ ನ್ವಶಾರಾಣಿ ತ್ನ್ನ ಹೆ ನ್ವನನ್ ಕನ್ಸನ್ ನ ಉಣಿಸ ತಾತ ಮ ುಂದ ಮ ುಂದಕೆೆ ಸಾಗ ತಿತದಾದಳ ೆ. ನ್ಸ ಗೆುಂಪಿನ್ ಉದರದಲ್ಲಲ ಜೆೋನ್ವನ್ ಕನ್ಸಿನ್ ಹಾಡ ಅವರಿಗೆ ಕೆೋಳುತಿತತ್ುಂತೆ. ಕೆಳಗೆ ತ್ ುಂಬಿದ ಹೆ ಳೆಯಲ್ಲಲ ಹೆ ೋಗ ತಿತದದ ಅುಂಬಿಗನ್ ಕಿರ ದೆ ೋಣಿ ಪರಸಾಾನ್ ಗೋತೆಯನ್ ನ ಹೆೋಳುತಿತತ್ ತ. ಮ ುಂದೆ ಬರ ವ ನ್ವೋದಯಕಾೆಗ

ಪರಕೃತಿ ತ್ಪಸಸನ್ ನ ಮಾಡ ತಿತರ ವುಂತೆ ಕಾಣ್ ತಿತತ್ ತ.ರಾತಿರ ಶಾುಂತ್ ರಿೋತಿಯಲ್ಲಲ ಮರ ದಿನ್ದ ರ್ ಬೆ ದ ೊ ಯವನ್ ನ ಸಾರ ತಿತದೆಯೋ! ಎುಂಬುಂತೆ ಇರ ಳು ಮೆಲ್ಲ ಮೆಲ್ಲನೆ ಹೆ ೋಗ ತಿತತ್ತುಂತೆ. ಅುಂತೆಯೋ ಅವರ ಚೆುಂಗ ಲಾಬಿ, ಕಾಜಾಣ್, ಭಟೆಳ, ವಿಜಯನ್ಗರದ ಗಣಿಗಳು, ಗಗನ್ ಚ್ ಕಿೆ, ಬಾರ ಬಾರ ಭಾಸೆರ ಮ ುಂತಾಗ ಹಲ್ವು ಹದಿನೆುಂಟ ಕವನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಅವರ ಪರಕೃತಿಯ ಒಲ್ ಮೆ ಆಳವಾಗ ಮ ಡಿದೆ. ಅವರ ುಂದ ಪರಕೃತಿಯ ಪೆರಮವನ್ ನ ನಾನಾ

ರಿೋತಿಯಲ್ಲಲ ಅವರ ಕವನ್ಗಳೆಲ್ಲ ಸೆರೆ ಹಿಡಿದಿದಾದರೆ. ಪರಕೃತಿ ಹಲ್ವು ಹದಿನೆುಂಟ ಬಗೆಯಲ್ಲಲ ಅವರ ಜೋವನ್ದಲ್ಲಲ ಹಾಸ ಹೆ ಕಾೆಗ ಬುಂದಿದಾದಳ ೆ. ಪರಕೃತಿ ಸೌುಂದಯಶವನ್ ನ ಉುಂಡ ಅವರ ಜೋವನ್ ಪಾವನ್ವಾಗದೆ.

ಮ ುಂದೆ ತ್ ಮಕ ರ , ಶಿವಮೊಗಗ ಆದಮೆೋಲೆ ಮೆೈಸ ರಿಗೆ ಬುಂದ ನೆಲೆಸಿದ ಶಿರೋಯ ತ್ರ ಸಾಹಿತ್ಯ, ಭಾಷ್ಾುಂತ್ರ, ಪರಬುಂಧ ಸೆೋವೆ ನ್ಡೆಯ ತಿತತ್ ತ.ಅವರಿುಂದ ರಚಿತ್ವಾದ ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಸದಳ. ಅವರ ಕೆ ಟಿಟರ ವ ಈ ಕೆ ಡ ಗೆ ಕನ್ನಡದ ಸಾರಸವತ್ ಲೆ ೋಕದಲ್ಲಲ ಪರಸಿಧಿವಾಗ ಚಿರನ್ ತ್ನ್ವಾಗದೆ.

ಸಂಗೋತ್ ಕಲ್ಾವಿದರರ ತಾಂಬ ಲ ಚವಥಣ್ದ ಗೋಳು ತ್ಂದ ಪ್ೆೋಚಿನ್ ಪರಸಂಗಗಳು

ಜ.ಆರ ರಘುನಾಥ ರಾವ್,ಬೆುಂಗಳೊರ

ಕನಾಶಟಕ ಸುಂಗೋತ್ ತಿರಮ ತಿಶಗಳಲ್ಲಲ ಮ ತ್ ತಸಾವಮಿ ದಿೋಕ್ಷಿತ್ರ ಒಬಿರ . ಮನಾಲ್ಲಯ ಜಮಿೋನಾದರರ ಆರ್ರಯದಲ್ಲಲದರ ದ .ಆ ಜಮಿೋನಾದರರ ಅಗಾಗಗೆ ಮದರಾಸಿಗೆ ಹೆ ೋಗ ವಾಗ ಮ ತ್ ತಸಾವಮಿ ದಿೋಕ್ಷಿತ್ರನ್ ನ ಹಾಗ ಅವರ ತ್ಮೆುಂದಿರ ಗಳಾದ ಬಾಲ್ ಸಾವಮಿ ಮತ್ ತ ಚಿನ್ನಸಾವಮಿಯವರನ್ ನ ಕ ಡ ಕರೆದ ಕೆ ುಂದ ಹೆ ೋಗ ವುದ ವಾಡಿಕೆ. ಆಗತಾನೆ ಪಿಟಿೋಲ್ನ್ ನ ಕನಾಶಟಕ ಶಾಸಿರೋಯ ಸುಂಗೋತ್ಕೆೆ ಅಳವಡಿಸಿ ಪಕೆವಾದಯವಾಗ ಇಟ ಟಕೆ ಳುಿವ ಕಾಲ್. ಮದರಾಸಿನ್ಲ್ಲಲ ಪಿಟಿೋಲ್ ವಾದಯವನ್ ನ ಉಪಯೋಗಸ ವ ಮನೆಯಿದಿದತ್ . ಬಾಲ್ ಸಾವಮಿಗೆ ಪಾಶಾುತ್ಯನೆ ಬಿರಿುಂದ ಪಿಟಿೋಲ್ಲನ್ ಶಿೋಕ್ಷಣ್ ಕೆ ಡಿಸಿದರ . ಅವರ ಮ ತ್ ತಸಾವಮಿ ದಿೋಕ್ಷಿತ್ರ ಕಛೆೋರಿಗೆ ಪಕೆವಾದಯವಾಗ ಉಪಯೋಗಸ ತಿತದದರ . ಹಿೋಗೆ ಸಣ್ಣ ಪರಮಾಣ್ದಲ್ಲಲ ಆರುಂಭವಾದ ವಯೋಲ್ಲನ್ ವಾದಯ ಇುಂದ ಉನ್ನತ್ ಶಿಖರಕೆೆ ಏರಿದೆ. ಈ ವಾದಯವನ್ ನ ಪಕೆವಾದಯವಾಗ ಪರಿಷೆರಿಸಿದ ಮತ್ ತ ಅದನ್ ನ ತ್ನ್ವ ವಾದಯವನಾನಗಯ ಮೊಟಟಮೊದಲ್ಬಾರಿಗೆಉಪಯೋಗಸಿದ ಕಿೋತಿಶ ತಿರ ಕೆ ೆೋಡಿಕಾವಲ್ ಕೃಷಣ ಅಯಯರಿಗೆ ಸೆೋರಿದ ದ . ಇವರ ಜೋವನ್ದಲ್ಲಲ ಉುಂಟಾದ ಒುಂದ ವಿನೆ ೋದ ಪರಸುಂಗ ಹಿೋಗದೆ. ಕೆಲ್ವು ಸುಂಗೋತ್ ಕಲಾವಿದರಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗ ಏನಾದರ ಒುಂದ ಚ್ಟವಿರ ತ್ತದೆ. ನ್ರ್ಯ ಹಾಕ ವುದ ಇರಬಹ ದ , ಅಥವಾ ತಾುಂಬ ಲ್ ಚ್ವಶಣ್, ಸೆೋವನೆ, ತ್ುಂಬಾಕ -ಹೆ ಗೆೋಸೆ ಪೂನ್ ನ ಸೆೋವಿಸಿ ಅದರ ಚ್ರಟ-ರಸವನ್ ನ ಅಗಾಗೆಗ ಹೆ ರಗೆಹೆ ೋಗ ಉಗ ಳುವುದ ,ಇತ್ರೆ,ಇತ್ರೆಗಳು ಸಹ. ಆ ಚ್ಟವೆೋ ಅವರಿಗೆ ಸ ೂತಿಶಯನ್ ನ ನ್ವೋಡ ವ ಸಾಧಕ. ಅದಿಲ್ಲದಿದದರೆ ಅವರ ಗಳು ಮಿಲ್ಮಿಲ್ನೆ ಒದಾದಡಿಹೆ ೋಗ ವರ . ಅವರ ಮಾಡ ವ ಈ ಚ್ಟಗಳಿುಂದ ಆಗ ವ ಅನಾಹ ತ್ಗಳನ್ ನ ಕೆೋಳಿದರೆ ಎುಂಥವರಿಗಾದರ ಅಸಹಯ ಹಾಗ ಜಗ ಪೆಸಯನ್ ನ ಉುಂಟ ಮಾಡ ವ ಸುಂಭವಗಳುುಂಟ . ಆದರ ಯಾರ ಒಬಿರ ತ್ಮೆ ತಾಳೆೆಯನ್ ನ ಕಳೆದ ಕೆ ಳಿಲ್ಲಲ್ಲ. ತಾಯಗರಾಜಸಾವಮಿಗಳೆೋ,ಶಾಯಮಾಶಾಸಿರಯವರುಂಥ ಚ್ಟಗಳನ್ ನ ಸಹಿಸಿಕೆ ುಂಡಿದದರ . ಅುಂದಮೆೋಲೆ ನ್ಮೆುಂಥವರ ಎಲ್ಲಲ? ತಿರ ಕೆ ೆೋಡಿಕಾವಲ್ ಕೃಷಣ ಅಯಯರ ಅವರ ಎಷ ಟ ಪಾುಂಡಿತ್ಯವುಂತ್ರೆ ೋ ಅಷ್ೆಟೋ ತ್ಮೆ ವಿದೆಯಯಲ್ ಲ ಲೆ ೋಭಯ . ತ್ನ್ನ ಹಣ್ವನ್ ನ ಸಪಶ ಕಾಯ ವುಂತೆ ಕಾಯ ದಕೆ ುಂಡಿದದರ .ಅವರ ಸಾಧಕ ಅತಿ ಗೆ ೋಪಯ. ಸುಂಗೋತ್ ವಿದಾವುಂಸರ ಗಳು ಸೆೋರಿದಾದಗ ಬೆೋಕೆುಂದೆೋ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಲರ ವ ರಾಗಗಳನ್ ನ, ಕೃತಿಗಳನ್ ನ ಮಾತ್ರ ನ್ ಡಿಸ ತಿತದದರ . ಅಪೂವಶ ರಾಗಗಳನಾನಗಲ್ಲೋ ಕೃತಿಗಳನಾನಗಲ್ಲ ನ್ ಡಿಸ ತಿತರಲ್ಲಲ್ಲ. ಅದಕೆೆ ಕಾರಣ್ ಅವರಲ್ಲಲದದ ಸಾವಥಶ. ತಾವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗ ವಿದಾವುಂಸರಿಗೆ ತಿಳಿಯದ ರಾಗಗಳನಾನಗಲ್ಲೋ ಕೃತಿಗಳನಾನಗಲ್ಲ ನ್ ಡಿಸಿದರೆ ಇತ್ರರ ಕಲ್ಲತಾರ ಎುಂದ ಅವರ ಆತ್ುಂಕ. ತ್ಮೆ ವಿದೆಯ ಸ ಲ್ಭವಾಗ ಮತೆ ತಬಿರ ಪಾಲಾಗ ವುದ ಅವರಿಗೆ ಇಷಟವಿರಲ್ಲಲ್ಲ. ಇದ ಅವರ ಅದ ುತ್ ರ್ಕಿತಗೆ ಒುಂದ ಕಳುಂಕವಾಗತ್ ತ. ತ್ಮೆ ಕೆ ಠಡಿಯನ್ ನ ಭದರಪಡಿಸಿ, ಪಿಟಿೋಲ್ಲಗೆಒುಂದ ಸಾಧಕವನ್ ನ( ಪಿೋಳ ಕ ದ ರೆ) ಸಿಕಿೆಸಿ ಸಣ್ಣ ನಾದದಲ್ಲಲ ಅಭಾಯಸ ಮಾಡ ತಿತದದರ . ಬೆೋರೆಯವರ ಕೆೋಳಿಸಿಕೆ ುಂಡ ಬಿಟಟರೆ. ಇದೆೋ ಅನ್ ಭವ ನ್ನ್ಗ ಆಗತ್ .ತ ನಾನ್ ೧೯೬೮ ರಲ್ಲಲ ಮದರಾಸಿನ್ ಮೆೈಲಾಪುರದಲ್ಲಲ ವಾಸಿಸ ತಿತದಾದಗ ನಾಲೆೆೈದ ಮನೆಗಳನ್ ನ ದಾಟಿದರೆ ಅಲ್ಲಲ ವಾಸವಾಗದದ ಪರಸಿದಧ ಪಿಟಿೋಲ್ ವಿದಾವುಂಸರ ತ್ಮೆ ಕೆ ಠಡಿಯ ಬಾಗಲ್ ಹಾಕಿಕೆ ುಂಡ ಅಭಾಯಸ ಮಾಡ ತಿತದದರ . ಕೆಳಗನ್ ಮನೆಯಲ್ಲಲ ವಾಸಿಸ ತ್ಲ್ಲದದ ಅವರ ದೆ ಡಡಪೂನ್ ಮಕೆಳು ನ್ನ್ಗೆ ಹೆೋಳುತಿತದರ ದ . ಎಲ್ಲಲ ತ್ಮೆ ಕಲಾಕೌರ್ಲ್ಯವನ್ ನ ( ’ಟೆಕ ನ್ವಕ ಗಳನ್ ನ) ಕಲ್ಲತ್ ಬಿಡ ತಾತರೆ ೋ’) ಎುಂಬ ಭಯ. ಅವರ ಗಳೊ ಕ ಡ ಈಗ ಪರಸಿದದ ಪಕೆ ವಾದಯಕಾರರ . ಕದ ದ ಆಲ್ಲಸಿದ ಫಲ್- ಶಾರದಾನ್ ಗರಹ ! ನ್ನ್ನ ಗ ರ ಗಳಾದ ಮೆೈಸ ರ ವಾಸ ದೆೋವಾಚಾಯಶರ ತಿರ ಕೆ ೆೋಡಿಕಾವಲ್ ಕೃಷಣ ಅಯಯರ ರವರ ಅಭಾಯಸದ ಕರಮವನ್ ನ ತಿಳಿದ ಕೆ ುಂಡ , ಸುಂಗೋತ್ ರಸಾನ್ ಭವ ಪಡೆಯಲ್ ತ್ವಕದಲ್ಲದದರ . ಸದ ದಗದದಲ್ವಿಲ್ಲದ ಒುಂದ ದಿನ್ ಅವರ ನ್ ಡಿಸ ತಿತದದ ಕೆ ಠಡಿಯ ಹೆ ರಗಡೆ ಕಿಟಕಿಯ ಬಳಿ ಕದ ದಕೆೋಳಲ್ ಕ ಳಿತ್ರ . ಕಾುಂಭೆ ೋದಿ ರಾಗವನ್ ನ ನ್ ಡಿಸಿ "ಏರಾ ನಾತೆ ೋ ಚ್ಲ್ಮ ಶಿರೋ ಕೃಷಣ" ಎುಂಬ ಪಲ್ಲವಿಯನ್ ನ ನ್ ಡಿಸಿದರ . ಎಷ ಟ ಹೆ ತ್ ತ ಕಾಲ್ ಕೆೋಳು ತಿತದದರೆುಂಬ ದ ಗ ರ ಗಳಿಗೆ ಅರಿವಿರಲ್ಲಲ್ಲ. ಅವರಿಗೆ

ಎಚ್ುರವಾಗದ ದ ತ್ಟಟನೆ ಪಿಟಿೋಲ್ ರ್ಬದ ನ್ವಶಿುತ್ವಾದಾಗಲೆೋ . ಈ ಅಮೊೋಘವಾದನ್ ನ್ವುಂತ್ ಹೆ ೋಯಿತ್ಲ್ಲ ಎುಂದ ಕೆ ಳುಿವುದರಲೆಲೋ ಕಿಟಕಿಯ ಬಾಗಲ್ ತೆರೆದ ಕೆ ುಂಡ ಅಯಯರ ಅವರ ತ್ಮೆತಾುಂಬ ಲ್ದ ಚ್ರಟವನ್ ನ ಉಗ ಳಿದರ . ಗ ರ ಗಳು ಎದ ದ ಹೆ ೋಗಲ್ ಹವಣಿಸಿದಾಗ ಅವರ ತ್ಲೆಯಲ್ಲಲ ಅದಷ ಟ ಅವರ ತ್ಲೆಯ ಮೆೋಲೆ ಬಿದಿದತ್ . ಆಚಾಯಶರನ್ ನ ಗ ರ ತಿಸಿದ ಅಯಯರ ರವರ " ಅಪಚಾರವಾಯಿತ್ ಮನ್ವನಸಬೆೋಕ " ಎುಂದರ ನ್ನ್ನ ಗ ರ ಗಳು " ಇುಂದ ಶಾರದಾನ್ ಗರಹವಾಯಿತ್ . ನ್ನ್ನ ಪೂವಶ ಜನ್ೆದ ಫಲ್ವಿದ " ಎುಂದ ಚ್ರಟವನ್ ನ ಕೆ ಡವಿಕೆ ುಂಡರ . ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ ಕದ ದ ಕೆೋಳಲ್ ಸಕಾರಣ್ವಿತ್ .ತ ಕಛೆರಿಯಲ್ಲಲ ಅವರ ನ್ ಡಿಸ ವುದನ್ ನ ಕೆೋಳಿ ಅವರ ಸಾಧನೆ ಮಾಡ ವಾಗ ಹೆ ರಬರ ವ ಅವರ ಕಲ್ೂನಾರ್ಕಿತಯನ್ ನ ಕುಂಡ ನಾದ ಮಾಧ ಯಶವನ್ ನ ಕಿವಿಯಿುಂದ ಕೆೋಳಿ ಕೃತಾಥಶನಾಗಬೆೋಕೆುಂಬ ದೆೋ ಕೆೋಳುವವರ ಸುಂಕಲ್ೂ. ಇಲ್ಲಲ ಕದ ದ ಕೆೋಳುವ ಪರಮೆೋಯವೆೋ ಬರ ವುದಿಲ್ಲ. ನ್ನ್ನ ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ ಸವಿಯಲ್ ನ್ನ್ನ ಮನೆ ಬಾಗಲ್ ತ್ಮಗೆ ಸದಾ ಸಿದಧ ವೆುಂದ ಕೆೈ ಹಿಡಿದ ಕೆ ುಂಡ ಒಳಗೆ ಕರೆದ ಕೆ ುಂದ ಹೆ ೋಗ" ಪುನ್ಃ ಪಲ್ಲವಿ ನ್ ಡಿಸಿ ತ್ೃಪಿತಪಡಿಸಿದರ . ಗ ರ ಗಳು ಹೆೋಳಿದರ " ಈ ವಿಧದ ಅಮೃತ್ಬಿುಂದ ವಿನ್ ಪಾನ್ವೆೋ ನ್ನ್ನ ದಿೋರ್ಘಶಯಿಸಿಸಗೆ ಕಾರಣ್ವಿರಬಹ ದೆುಂದ " ಅನ್ವವಶಚ್ನ್ವೋಯ! ಎಲ್ಲಲುಂದೆಲ್ಲಲಗೆ ಸುಂಬುಂಧ.! ಮತೆ ತುಂದ ಉದಾಹರಣೆ ಚ್ಟದ ಬಗೆಗ -ನೆರೆದಿದದ ಶೆ ೋತ್ೃಗಳು ಜಗಳಕೆೆ ನ್ವಲ್ ಲತಿತರಲ್ಲಲ್ಲ. ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಬಿಡಾರಾುಂ ಕೃಷಣಪೂರವರ ಪರಸನ್ನಸಿೋತಾರಾಮ ಮುಂದಿರದಲ್ಲಲ ಒಬಿ ವಿದಾವುಂಸರ ಕಛೆೋರಿ.ಮೆೈಸ ರಿನ್ವರೆ ಆದ ವಿದಾವುಂಸರ . ತಾುಂಬ ಲ್ ಚ್ವಶಣ್ ಮಾಡ ತ್ತ ಜಟಕಾದಲ್ಲಲ ಬುಂದಿದದರ . ಕಛೆೋರಿಗೆ ಹೆ ತಾತಯಿತೆುಂಬ ಭರದಲ್ಲಲ ಬಾಯಿಯನ್ ನ ಮ ಕೆಳಿಸದೆ ನೆೋರ ವೆೋದಿಕೆ ಏರಿ ರ್ೃತಿಮಾಡಿ ಹಾಡಲ್ ಉಪಕರಮಿಸಿದರ .ಹಾಡ ತಾತ ಇರ ವಾಗ ವಯೋಲ್ಲನ್ ರವರ ಬಲ್ಭಾಗದ ಬಿಳಿ ಷಟಿಶನ್ ತೆ ೋಳಿನ್ ಮೆೋಲೆ ತಾುಂಬ ಲ್ ಚ್ರಟಗಳು ತ್ ುಂತ್ ರ ಗಳಾಗ ಸಿುಂಪಡಿಸಿತ್ . ಮೃದುಂಗ ವಿದಾವನ್ ರವರ ಹತಿತರ ವಾಲ್ಲದಾಗ ಆತ್ನ್ ಎಡ ತೆ ೋಳಿಗೆ ಇದೆ ಸಿುಂಪಟನೆ. ಈ ಪಕೆವಾದಯದವರಿಬಿರ ಜಗಳಕೆೆ ನ್ವಲ್ಲಲ್ಲಲ್ಲ, ಯಾವಾಗ ವಿದಾವುಂಸರ ತ್ಮೆ ಕಡೆಗೆ ವಾಲ್ ವರೆ ೋ ಆಗ ತ್ಮೆ ವಾದಯಗಳನ್ ನ ಎತಿತಕೆ ುಂಡ ತಾವು ಕ ಡ ಹಿುಂದಕೆೆ ವಾಲ್ಲಕೆ ುಂಡ ನ್ುಂತ್ರ ಮೊದಲ್ ಸಿಾತಿಗೆ ಬರ ತಿತದದರ . ಈ ಪರಸುಂಗ ಶೆ ೋತ್ೃ ವಗಶದಲ್ಲಲ ವಿನೆ ೋದವನ್ ನ ಸವಲ್ೂ ಕಾಲ್ವುುಂಟ ಮಾಡಿತ್ . ವಿದಾವುಂಸರ ಘನ್ ವಿದವತ್ ,ತ ಸಾಧನೆ, ಪೌರಡಿಮೆ,ಹಾಡಿನ್ಲ್ಲಲನ್ ಚಾಕಚ್ಕಯತೆ, ಚ್ಮತಾೆರ, ಇುಂಪು, ಅವರ ಗಳು ಇಟಿಟದದ ಗೌರವ, ಈ ಚ್ಟಗಳನ್ ನ ಮ ಚಿು ಹೆ ೋಗ ವುಂತೆ ಮಾಡ ತಿತತ್ ತ ದೆೋವಿ ಪರಸಾದ! ಆಗಲೆ ಶಾಯಮಶಾಸಿರಗಳ ತಾುಂಬ ಲ್ ಚ್ವಶಣ್ದಬಗೆಗ ಪರಸಾತಪಿಸಿತ್ ತ . ಇವರ ಈ ಚ್ಟ ಹೆೋಗೆ ಪೆೋಚಿನ್ ಪರಸುಂಗವಾಯಿತ್ ಎುಂಬ ದನ್ ನ ನೆ ೋಡೆ ೋಣ್ . ವಿರಿಬೆ ೋಣಿ ಅಟಟತಾಳದ ವಣ್ಶದ ಕತ್ೃಗಳಾದ ತ್ುಂಜಾವೂರಿನ್ ವಿದಾವನ್ ಪಚಿು ಮಿೋರಿಯುಂ ಆದಿಯಪೊೈನ್ವರ ಶಾಯಮಾಶಾಸಿರಗಳ ಕುಂಠಶಿರೋ,ದೆೋವಿ ಕೃತಿಗಳ ರಸಾನ್ ಭಾವ, ಸಮಯೋಚಿತ್ ರಾಗಗಳ ಅಡವಳಿಕೆ, ಗಾುಂಭೋಯಶ, ಕೃತಿಯಲ್ಲಲ ಗತ್ ತ, ಪಾುಂಡಿತ್ಯ, ವಾಗೆಗೋಯಕಾರರ ಗೌರವ ಘನ್ತೆಗೆ ಮಾರ ಹೆ ೋಗದದರ . ಶಾಯಮಾಶಾಸಿರಗಳವರ ತ್ ಟಿಗಳು ತಾುಂಬ ಲ್ ಸೆೋವನೆಯಿುಂದ ಸದಾ ವಣ್ಶರುಂಜತ್ವಾಗರ ತಿತದದವು. ಆದಿಯಪೊೈ ಅವರಿಗೆ ಶಾಯಮಾಶಾಸಿರಗಳನ್ ನ ಕುಂಡರೆ ದೆೋವಿಯನ್ ನ ಕುಂಡುಂತೆ ಭಾಸವಾಗ ತಿತದದವುಂತೆ. ಶಾಸಿರಗಳ ಭವಯ ಕಳೆ, ಧರಿಸಿದದ ವಿಭ ತಿ,ಕ ುಂಕ ಮ, ರುಂಜಸ ವ ಸಿುಂಧ ರ ಹಸನ್ ೆಖಯ ತ್ ಮ ಖ , ಯಾರ ನೆ ೋಡಿದರ ಕ ಡ ಅದಿಯಪೊೈ ಅವರುಂತೆ ಭಾವಿಸ ತಿತದದರ .

ಕಾಮಾಕ್ಷಿದೆೋವಿಯನ್ ನ ಆರಾಧಯ ದೆೈವ ವಾಗ ತ್ಮೆೆಲ್ಲ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಲ ಸ ತತಿಸಿದ ಈ ಉಪಾಸಕರನ್ ನ ಆದಿಯಪೊೈನ್ವರ ’ಕಾಮಾಕ್ಷಿ’ ಎುಂದೆೋ ಅವರನ್ ನ ಸುಂಭೆ ೋಧಿಸ ತಿತದದರ . ಒುಂದ ದಿನ್. ಇಬಿರ ಯಾವುದೆ ೋ ಸುಂಭಾಷಣೆಯಲ್ಲಲ ಮಗನನಾಗ ನ್ವರತ್ರಾಗದಾದರೆ. ಮಾತಿನ್ ಭರದಲ್ಲಲ ಅವರ ಬಾಯಿಯಿುಂದ ತಾುಂಬ ಲ್ ಚ್ರಟವು ಆದಿಯಪೊೈ ಅವರ ಪುಂಚೆಯಮೆೋಲೆ ಬಿದಿದತ್ . ಅಪಚಾರವನ್ ನ ತ್ಟಟನೆ ಗಮನ್ವಸಿದ ಶಾಸಿರಗಳು ದಢಕೆನೆ ಎದ ದ ’ನ್ನ್ವನುಂದ ತ್ಪಾೂಯಿತ್ , ಅಪಚಾರವಾಯಿತ್ , ಕ್ಷಮಿಸಬೆೋಕ ಎುಂದ ಅದನ್ ನ ಒರೆಸಲ್ ಅಣಿಯಾದರ .

ಆದಿಯಪೊೈ ಅವರ , ನ್ನ್ನ ಗ ರ ಗಳಾದ ವಾಸ ದೆೋವಾಚಾಯಶರ ಹೆೋಳಿದುಂತೆ ಅವರನ್ ನ ತ್ಡೆದ ’ಕಾಮಾಕ್ಷಿ ಇದ ನ್ವನ್ನ ಪರಸಾದ. ಇದಕಾೆಗ ನಾನ್ ಬಹಳದಿನ್ಗಳಿುಂದ ಹವಣಿಸ ತಿತದೆದ .ಇುಂದ ನ್ನ್ನ ಭಾಗಯ- ಜನ್ೆ ಸಾಥಶಕವಾಯಿತ್ ಹಾಗೆ ಬಿಟ ಟ ಬಿಡ ’ ಎುಂದರುಂತೆ. ಎುಂಥಹ ಕ್ಷಮಾಗ ಣ್ ! ವಿಶಾಲ್ ಹೃದಯ,ವಾಸತವಿಕ ಮನೆ ೋಭಾವ ವಾಗೆಗಯಕಾರ ವಿದಾವುಂಸರಲ್ಲಲ. ಮತೆ ತುಂದ ಪರಸುಂಗ: ನ್ವಯಮ ಬದಲಾವಣೆ! ತಾಯಗರಾಜರಿಗೆ ಶಾಯಮಾಶಾಸಿರಗಳ ತಾುಂಬ ಲ್ ಚ್ವಶಣ್ದ ಗೋಳು ತಿಳಿದಿತ್ ತ. . ಇಬಿರ ಆತಿೀಯ ಸೆನೋಹಿತ್ರ . ಅಗಾಗೆಗ ಒಬಿರಿಗೆ ಬಿರ ಕಲೆತ್ ಸುಂಗೋತ್ವಿಚಾರದಲ್ಲಲ ಚ್ಚೆಶಗಳನ್ ನ ನ್ಡೆಸಿ ವಿಷಯ ಸುಂಗರಹಣೆ ಮಾಡಿಕೆ ಳುಿತಿತದದರ . ತಿರ ವಯಾಯರಿಗ ಅಡಿಗಡಿಗೆ ಬರ ತಿತದದರ ಶಾಸಿರಗಳು.ವಿಚಾರ ಸರಣಿಯಲ್ಲಲ ಕಲೆತ್ರೆ ಹೆ ತ್ ತ ಹೆ ೋಗ ವುದೆೋ ತಿಳಿಯ ತಿತರಲ್ಲಲ್ಲ. ಶಿಷಯರ ಗಳು ಗೆ ಣ್ಗ ತ್ತ ಅುಂದ ಊಟವು ಮ ರ ಘುಂಟೆಗೆುಂದ ಹೆೋಳಿ ಹಾಸಯಮಾಡ ತಿತದರ ದ . ರ್ ಚಿ ರ ಚಿಗೆ ಆದಯತೆ ಕೆ ಡ ತಿತದದರ ತಾಯಗರಾಜರಿಗೆ ಯಾವಾಗಲ್ ಮನೆ ಚೆ ಕೆಟವಾಗ ಇರಬೆೋಕೆುಂದ ಬಯಸ ತಿತದದರ , ಅರ್ ಚಿಗೆ ಳಿಸಿದರೆ ಸಹಿಸರ . ಶಾಯಮಾಶಾಸಿರಗಳು ತಿರ ವಯಾಯರಿಗೆ ಬುಂದಾಗ ಅವರ ತಾುಂಬ ಲ್ ಚ್ರಟವನ್ ನ ಉಗ ಳಲ್ ಅಡಿಗಡಿಗೆ ಮನೆಯ ಹಿುಂಬದಿಯ ಬಯಲ್ಲಗೆ ಹೆ ೋಗ ಉಗಳಬೆೋಕಾಗತ್ .ತ ಇವರ ಕಷಟವನ್ ನ ಗಮನ್ವಸಿದ ತಾಯಗರಾಜರ ತ್ಮೆ ಮನೆಯ ಮ ುಂಭಾಗದಲೆಲೋ ಆ ಕೆಲ್ಸವನ್ ನ ಮಾಡ ವುಂತೆ ಅವಕಾರ್ವಿತ್ತರ . ಶಾಸಿರಗಳು ಊರಿಗೆ ಹೆ ರಟ ನ್ುಂತ್ರ ಆ ಅವರಣ್ವನ್ ನ ರ್ ದಧ ಮಾಡವುದರಲ್ಲಲ ಶಿಷಯರಿಗೆ ಸಾಕ ಸಾಕಾಗ ಹೆ ೋಗ ತಿತತ್ ತ. ಮತೆ ತುಂದ ರಿೋತಿಯ ಚ್ಟದ ಪರಸುಂಗ: ಎುಂಟಾನೆ ಕೆ ಡ ! ವೆುಂಕಪೂಯಯ ಸುಂಗೋತ್ ಬಲ್ಲವರ . ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಲ ಅವರ , ಡಿ.ವಿ.ಜ, ರಾತಿರ ಬಹಳ ಹೆ ತಿತನ್ವರಿಗೆ ವಿನೆ ೋದ ವಿಚಾರದಲ್ಲಲ ತೆ ಡಗದದರ . ಬಾಗಲ್ ತ್ಟಟ ರ್ಬದ. ವೆುಂಕಪೂಯಯ ಬಾಗಲ್ ತೆಗೆದರ . ಗಾಯಕ ಕೆುಂಪೆೋಗೌಡ ನ್ವುಂತಿದದರ " ವೆುಂಕಪೂ ಎುಂಟಾಣೆ ಕೆ ಡ " ಎುಂದ ದೆೈನ್ಯದಿುಂದ ಬೆೋಡಿದರ "ಯಾಕೆ ಎುಂಟಾಣೆ" ಎುಂದಿದದಕೆೆ ಗೌಡರ "ನ್ವನ್ಗೆ ಅಷ ಟ ತಿಳಿಯದೆ ೋ, ನ್ನ್ನನ್ ನ್ವೋನ್ ಇವತ್ ತ ಹೆ ಸದಾಗ ನೆ ೋಡ ತಿತದಿದೋಯ" ಎನ್ನಲ್ , ವೆುಂಕಪೂ" ನ್ವನ್ನ ಸುಂಗೋತ್ ಯಾವಾಗಲ್ಯಯ ಕೆೋಳುವುದ " ಎುಂದರ "ಸುಂಗೋತ್ಕೆೆೋನ್ ಕಷಟ ಎುಂಟಾಣೆ ಕೆ ಡ ಹೆ ೋಗ ಮತೆತ ಬರ ತೆತೋನೆ" ಎುಂದ ಎುಂಟಾಣೆ ಪಡೆದ ಕೆ ುಂಡ ಹೆ ೋದರ . " ಈ ನ್ಡ ರಾತಿರಯಲ್ಲಲ ಗ ುಂಡ ಹಾಕ ವ ಕೆಟಟ ಚ್ಟಕೆೆ ಬಲ್ಲಯಾಗ ಮತೆ ತಬಿರನ್ ನ ಕೆೋವಲ್ ಎುಂಟಾಣೆಗಾಗ ಹಣ್ಕಾೆಗ ಬೆೋಡಲ್ ಬುಂದ ಗೌಡರ ಸುಂದಿಗಧ ಪರಿಸಿಾಯನ್ ನ ನೆ ೋಡಿ ಮಮೆಲ್ ಮರ ಗದರ . ನ್ುಂತ್ರ ಕೆುಂಪೆೋಗೌಡರ ಬುಂದ ಯಾವ ರಾಗವನ್ ನ ಹಾಡಲ್ಲ ಎುಂದ ಕೆೋಳಿದಾಗ ’ನ್ವನ್ನ ಖ ಷ್ಟ" ಎುಂದರ ವೆುಂಕಪೂಯಯ. ಆನ್ುಂದ ಭೆೈರವಿ ರಾಗವನ್ ನ ವಿಸಾತರವಾಗ ಆಲಾಪಿಸಿ ’ಹಿಮಾಚ್ಲ್

ತ್ನ್ಯ ಬೆ ರೋಚ್ ಟಿೆದಿ ಸಮಯಮ ’ಎುಂಬ ಹಾಡನ್ ನ ಹಾಡಿ ಮನ್ರುಂಜಸಿದರ . ಎಷ್ೆ ಟ ಕಲಾವಿದರ ಗಳಿುಂದ ಕೆೋಳಿದ ಆನ್ುಂದ ಭೆೈರವಿ ರಾಗವನ್ ನ ಕೆುಂಪೆೋಗೌಡರ ವಾಣಿಯಲ್ಲಲ ಕೆೋಳಿದ ದ ಏನೆುಂದ ಹೆೋಳಲ್ಲ ಎನ್ ನತಾತರೆ ವೆುಂಕಪೂಯಯ. ಈ ಚ್ಟಕೆೆ ಏನ್ನ್ ನ ಹೆೋಳುವುದ ! ಈ ಚ್ಟದಿುಂದ ಕಲಾವಿದ ಹೆ ರಬರಲ್ ಸಾಧಯವೆೋ ಇಲ್ಲ ! ಅುಂಥಹ ಮೆೋಧಾವಿ ಕಲಾಕಾರನ್ಲ್ಲಲ ಕನ್ವಕರ, ಅನ್ ಕುಂಪ ಸಹಾನ್ ಭ ತಿ ಒುಂದೆ ಮಾನ್ವ ವಯಕತಪಡಿಸಲ್ ಸಾಧಯ ! ಭಗವುಂತ್ ಆ ಕಲಾವಿದನ್ವಗೆ ಅಪಾರ ವಿದವತ್ತನ್ ನ ಕೆ ಟಿಟದದಲ್ಲದೆ, ಒುಂದ ಸಣ್ಣ ಕಳುಂಕದ ಗ ಣ್ವನ್ ನ ಹಚಿು ಅವನ್ನ್ ನ ಅಗಾಗೆಗ ಸೆರಿಸ ವುಂತೆ ಮಾಡ ತಾತನೆ. ಇದಲ್ಲವೆೋ ದೆೈವ ನ್ವಯಮ !

ಗ ರಿ ಉವಾಚ ….....

--- ಗೌರಿ ಸ ುಂದರ

ನಾನ್ ಚಿಕೆ ಹ ಡ ಗನಾಗ ಮೆೈಸ ರಿನ್ಲ್ಲಲ ಆಟವಾದ ತಿತದ ದದ ದ ಇನ್ ನ ನ್ನ್ಗೆ ನೆನ್ಪಿದೆ. ಬಿಡಾರುಂ ಕೃಷಣಪೂನ್ವರ ರಾಮ ಮುಂದಿರದ ವೆೋದಿಕೆಯಲ್ಲಲ ಅತಿರಥ ಮಹಾರಥ ಸುಂಗೋತ್ಗಾರರ ತ್ಮೆ ಘನ್ ಸಿರಿ ಕುಂಠದಿುಂದ ಹೆ ರಡ ಸ ತಿತದದ ಆ

ಪುಂಚ್ಮದಿುಂಚ್ರದ ಇುಂಪು ಇನ್ ನ ಚೆನಾನಗ ನೆನ್ಪಿದೆ. ಸಿುಂಗರಿಸಿದ ಆನೆಯ ಅುಂಬಾರಿಯ ಮೆೋಲೆ ರಾಜಠಿೋವಿಯಿುಂದ ಕ ಳಿತ್ ಬನ್ವನೋ ಮುಂಟಪದ ರಸೆತಯಲ್ಲಲ ಸಕಲ್ ವೆೈಭವ ವಿಜೃುಂಭಣೆಯಡನೆ ಬರ ತಿತದದ ಆ ಜುಂಬ ಸವಾರಿಯ ದೃರ್ಯ ಇನ್ ನ ಕಣಿಣಗೆ ಕಟಿಟದುಂತಿದೆ.ಅನೆೋಕ ಜನ್ ಕನ್ನಡ ಕವಿಗಳ ಕಾವಯ ಕಾರುಂಜಗೆ ಸ ೂತಿಶಯ ಸೆಲೆಯಾದ ಆ ಕನ್ನುಂಬಾಡಿಯ ಕಾವೆೋರಿ ನ್ವೋರಿನ್ ಬಳುಕ ವ, ಬಾಗ ವ, ತಾಗ ವ, ಮೊೋಹಕ ಒನ್ಪು ವೆೈಯಾಯರದಿುಂದ ಹರಿವ ಆ ಲ್ಹರಿಯನ್ ನ ನಾನ್ ಹೆೋಗೆ ಮರೆಯಲ್ಲ? ಬುಂಧ ಗಳು, ಪರವಾಸಿಗಳೊ ಮೆೈಸ ರಿಗೆ ಬುಂದರ ಅವರನ್ ನ ಹೆಮೆೆಯಿುಂದ, ಸಾಥಶಕತೆಯ ಭಾವನೆಯಿುಂದ ಮೆೈಸ ರಿನ್

ರಾಜರ ಅರಮನೆಯ ಭವಯತೆಯನ್ ನ, ಸ ತ್ತಮ ತ್ತಲ್ಲನ್ ಪರವಾಸ ತಾಣ್ಗಳನ್ ನ, ಕಲಾತ್ೆಕತೆಯನ್ ನ ತೆ ೋರಿಸಿಕೆ ುಂಡ ಬರ ತಿತದದ ಆ ದಿನ್ಗಳನ್ ನ ನಾನ್ ಹೆೋಗೆ ಮರೆಯಲ್ಲ? ಸುಂಮೊೋಹನ್ ಸುಂಭರಮದ ಮಲೆನಾಡಿನ್ ಭಾಷ್ೆಯಲ್ಲಲ ಪಲ್ಲವಿಸಿದ ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಉದಯರವಿಯ ಕ ವೆುಂಪು ಅವರ ಕೃತಿ ಬಿಡ ಗಡೆ ಸಮಾರುಂಭದಲ್ಲಲ ಭಾಗವಹಿಸ ತಿತದದ ಆ ದಿನ್ಗಳನ್ ನ ಹೆೋಗೆ ಮರೆಯಲ್ಲ,

ಎಸ.ಎಲ್.ಭೆೈರಪೂ, ಹ.ಮಾ.ನಾ., ಮ ುಂತಾದ ಹಿರಿಯ ಸಾಹಿತಿಗಳು, ಮಹಾರಾಜ ಕಾಲೆೋಜನ್ ಸಾಹಿತಿಯಕ ವಾತಾವರಣ್ದ, ಭಾಷ್ೆಯನ್ನ ಬಗಗಸ ವ, ಹಿಗಗಸ ವ ಸೃಷ್ಟಟಶಿೋಲ್ ಕೌರ್ಲ್ಯದ ಉದಯೋನ್ ೆಖ ಸಾಹಿತಿಗಳ, ದಸರಾ ಸಾಹಿತ್ಯಗೆ ೋಷ್ಟೆಗಳ, ಕವಿಸಮೆೆಳನ್ದ ಪರಿಸರದಲೆಲೋ ಬೆಳೆದ ನಾನ್ ಆ ನ್ನ್ನ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸುಂಗೋತ್ದ ರುಂಗೆ ೋತ್ ುಂ ತ ಗ ತ್ರುಂಗಗಳ ಮೆೈಸ ರಿನ್ ದಿನ್ಗಳನ್ ನ ಹೆೋಗೆ ಮರೆಯಲ್ಲ? ಪತಿರಕೆ ೋದಯಮವನ್ ನ ದೆೋವರ ಪೂಜೆಯುಂತೆ ಪವಿತ್ರ ಭಾವನೆಯಿುಂದ ನ್ಡೆಸಿಕೆ ುಂಡ ಬುಂದ ನ್ನ್ನ ಪೂಜಯ ತ್ುಂದೆ ಶಿರೋ ಜ.ಎಲ್.ಸಾವಮಿಯವರನ್ ನ ಹಾಗ ಸೆ ೋದರರಾದ ಗೌರಿ ಸತ್ಯ, ಜ.ರಾಮಕೃಷಣ ಇವರನ್ ನ ಹೆೋಗೆ ತಾನೆೋ ಮರೆಯಲ್ಲ?

ನ್ನ್ನ ತ್ುಂದೆಯ ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಸುಂಬುಂಧವುಂತ್ ಇನ್ ನ ಹೆಚಿುನ್ದ . ಆ ಕಾಲ್ಕೆೆ ಮನೆ ಮಾತಾಗದದ 'ಸಮಾಚಾರ' ಪತಿರಕೆ

ಪಾರರುಂಭಸಿದ ಅವರ ಜಲಾಲ ಕೆೈಪಿಡಿಗಳನ್ ನ ಪರಕಟಿಸಿ, ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಹಿರಿಮೆಯನ್ ನ ದೆೋಶೆ ೋನ್ವವಿಶಾಲ್ ಸಾರಿದರ . ವಿಶೆೋಷವಾಗ ಮೆೈಸ ರ ಮಹಾರಾಜರಾಗದದ ನಾಲ್ವಡಿ ಕೃಷಣರಾಜ ಒಡೆಯರ, ಜಯಚಾಮರಾಜ ಒಡೆಯರ, ದಿವಾನ್ರಾಗದದ ಸರ ಎುಂ.ವಿಶೆವೋರ್ವರಯಯನ್ವರ ಹಾಗ ಸರ ಮಿಜಾಶ ಇಸಾೆಯಿಲ್ ಅವರಿಗೆ ನ್ವಕಟವತಿಶಗಳಾಗದ ದ, ಅವರೆಲ್ಲರ ವಿಶೆೋಷ ಅಭಮಾನ್ ಗೌರವಕೆೆ ಪಾತ್ರರಾಗದದರ . ನ್ನ್ಗೆ ಗೌರಿ ಸ ುಂದರ ಎುಂದ ಹೆಸರ ಬರ ವುದಕ ೆ ಮೆೈಸ ರಿಗ ಅನೆ ಯೋನ್ಯ ಸುಂಬುಂಧವಿದೆ. ನ್ಮೆ ಮನೆತ್ನ್ಕೆೆ ತ್ಲೆತ್ಲಾುಂತ್ರಗಳಿುಂದ ಮೆೈಸ ರ ರಾಜಮನೆತ್ನ್ದ ಅರಮನೆಯ ರಾಜಪುರೆ ೋಹಿತ್ ಕಾಯಶ ವುಂರ್ ಪಾರುಂಪಯಶವಾಗ ಬುಂದಿದೆ. ಮೆೈಸ ರ ಅರೆಮನೆಯ ಗೌರಿ ಪೌರೆ ೋಹಿತ್ಯ ನ್ಮೆದೆುಂಬ ಹೆಮೆೆ ರ್ತ್ಮಾನ್ಗಳಿುಂದ ಬುಂದಿದೆ. ಆದರೆ ಈಗ ಅದ ಹೆಸರಿನ್ಲ್ಲಷ್ೆಟೋ ಉಳಿದಿದೆ.

ಆದರೆ ನ್ನ್ನ ಇಪೂತೆ ತದನೆಯ ವಯಸಿಸನ್ಲ್ಲಲ, ಮಹಾನ್ ಸಾಧಕರೆನ್ವಸಿದದ, ಆ ಕಾಲ್ಕೆೆ ಅತ್ಯುಂತ್ ಉನ್ನತ್ ವಲ್ಯದಲ್ ಲ, ಜನ್

ಸಾಮಾನ್ಯ ರಲ್ ಲ, ಮೆೈಸ ರ ಸಿೋಮೆಯಲೆಲೋ ರ್ಾಯತ್ನಾಮರಾಗದದ ನ್ನ್ನ ತ್ುಂದೆಯವರನ್ ನ ಕಳೆದ ಕೆ ುಂಡದ ದ ನ್ನ್ನ ಬದ ಕಿನ್ಲ್ಲಲ ಬಹಳ ದೆ ಡಡ ಆರ್ಘತ್. ಪಾರಯರ್ಃ ನಾನ್ ಮೆೈಸ ರ ಬಿಟ ಟ ಬೆುಂಗಳೊರ ಸೆೋರಲ್ ಅದ ಒುಂದ ಮ ಖಯ ಕಾರಣ್ವಾಯಿತೆನ್ನಬಹ ದ .

ನಾನ್ ಮೆೈಸ ರ ಬಿಟಟರ ಆ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಸೆ ಗಡ , ಸುಂಗೋತ್ದ ಸೆ ಬಗ , ದಸರೆಯ ಬೆಡಗ ,ಕಲಾತ್ೆಕತೆಯ ಬೆರಗ

ನ್ನ್ನನ್ ನ ಬಿಡಲ್ಲಲ್ಲ. ನಾನ್ ಬೆುಂಗಳೊರಿಗೆ ಬುಂದಮೆೋಲೆ ಮನೆಮುಂದಿಯಲ್ಲರ ಸಾಹಿತ್ಯ, ಸುಂಗೋತ್ ಕಲಾಲೆ ೋಕದಲ್ಲಲ ಮ ಳುಗಹೆ ೋಗದದ ಎ.ಎಸ.ಮ ತಿಶಯವರ ನೆುಂಟಿನ್ ಅುಂಟಿನ್ವುಂದಾಗ, ಈ ಸಾಹಿತ್ಯ ಭಾವ ಮತ್ತಷ ಟ ಹೆಚಾುಯಿತ್ . ನ್ನ್ನ ಪತಿನ

ಇುಂದಿರಾ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸುಂಗೋತ್ ಕಲೆಯನ್ ನ ಬಾಲ್ಯದ ಸುಂಸಾೆರವಾಗ ಬಳುವಳಿ ಪಡೆದ ಕೆ ುಂಡ ಬುಂದಿದದವಳು. ಹಾಗಾಗ ಇುಂದಿರಾ ನ್ನ್ಗೆ ಪಿರಯವಾದ ದಷ್ೆಟೋ ಅಲ್ಲ, ನ್ನ್ನ ಮನ್ಸಿಸಗೆ, ನ್ನ್ನ ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ ಸಹಜವಾಗಯೋ ಸೂುಂದಿಸಿದಳು. ನ್ನ್ನ ಸಾಹಿತ್ಯ ಆರ್ಯಗಳಿಗೆ ಒತಾತಸೆಯ ಪರೋತಾಸಹ ನ್ವೋಡಿದಳು. ನಾನ್ ಇನೆ ನುಂದ ಮಾತ್ನ್ ನ ಇಲ್ಲಲ ಹೆೋಳಲೆೋ ಬೆೋಕ . ನಾನ್ ಬೆುಂಗಳೊರಿಗೆ ಬುಂದೆ ಡನೆಯೋ 'ಕನ್ನಡ ಪರಭ' ಪತಿರಕೆಯ ಸುಂಪಾದಕ ರಾಮಕೃಷಣ ಮ ತಿಶಯವರ ನ್ನ್ನಲ್ಲಲ ಅಭಮಾನ್ ಮಾಡಿದ ದ ಯೋಗಾಯೋಗ. ನ್ನ್ನ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಆಸಕಿತ ಹಾಗ ಒಲ್ವನ್ ನ, ಜ್ಞಾನ್ದ ಹಸಿವನ್ ನ, ಸ ಕ್ಷಮಮತಿಗಳು, ಸುಂವೆೋದನಾಶಿೋಲ್ರ ಆದ ಅವರ ಅಥಶ ಮಾಡಿಕೆ ುಂಡ , ೧೯೭೪ರ

ಸ ಮಾರಿಗೆ, ಕನ್ನಡ ಪರಭದಲ್ಲಲ ಪರತಿವಾರವೂ ಪರಕಟವಾಗ ತಿತದದ ಪುಸತಕ ವಿಮಶೆಶ ಅುಂಕಣ್ ಬರೆಯಲ್ ಅವಕಾರ್ ಮಾಡಿಕೆ ಟಟರ . ಹಿೋಗಾಗ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ ನ ನ್ವರುಂತ್ರ, ತಿುಂಗಳುಗಳ ವಷಶಗಳ ಕಾಲ್ ಓದಲೆೋ ಬೆೋಕಾಯಿತ್ . ಮತ್ ತ ಬೆುಂಗಳೊರಿನ್ ಸಾಹಿತಿಗಳ, ಕವಿಗಳ, ನ್ವಕಟ ಸುಂಬುಂಧ, ಸುಂಪಕಶವೂ ಆಯಿತ್ . ಪುಸತಕ ವಿಮಶೆಶ ನ್ನ್ನ ಮಟಿಟಗುಂತ್ ಜ್ಞಾನ್ರ ಪಿ ಮಾಹಿತಿ, ವಿಚಾರ, ಚಿುಂತ್ನ್ಗಳನ್ ನ ನ್ನ್ಗೆ ಸಮೃದಿಧಯಾಗ ದೆ ರಕಿಸಿಕೆ ಟಿಟತ್ . ಬರ ಬರ ತಾತ ಕಾನಾಶಡ್, ಅನ್ುಂತ್ಮ ತಿಶ, ವೆೈಯನೆೆ ಮ ುಂತಾದ ಗಣಾಯತಿಗಣ್ಯ ಸಾಹಿತಿಗಳು ತ್ಮೆ ಆತಿೀಯ ವಲ್ಯದ ತೆಕೆೆಗೆ ನ್ನ್ನನ್ ನ ಸೆಳೆದ ಕೆ ುಂಡರ .'ಆಕಾರ್ುಂ ಪತಿತ್ುಂ

ತೆ ೋಯುಂ, ಯಥಾಗಚ್ಛತಿ ಸಾಗರುಂ' ಎುಂಬುಂತೆ ನ್ನ್ನ ಜೋವನ್ವೆುಂಬ ವಸ ುಂಧರೆಯಲ್ಲಲ ಅದೆಷ್ೆ ಟೋ ಅನ್ಘಯಶ ರತ್ನಗಳು ಬುಂದ ನ್ನ್ನ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕಲಾಲೆ ೋಕವನ್ ನ ರ ಪಿಸಿ, ರ ಢಿಸಿ, ವಿಸತರಿಸಿದ ವು.

ವುಂರ್ ಪಾರುಂಪಯಶವಾಗ ಬುಂದ ಗೌರಿ ಪೌರೆ ೋಹಿತ್ಯಕೆೆ, ಪರತಿ ವಷಶ ಗೌರಿ, ಗಣೆೋರ್ ಹಬಿಗಳ ಮತ್ ತ ದಸರಾ ಉತ್ಸವಗಳನ್ ನ ಕುಂಡಿದದ, ನ್ನ್ನ ಮನ್ದಾಳದಲ್ಲಲ ಮೆೈಸ ರಿನ್ ದಸರಾ ಕ ರಿತ್ ಪುಸತಕ ತ್ರ ವ ಯೋಚ್ನೆ, ಯೋಜನೆ ಹ ಟ ಟಕೆ ುಂಡಿತ್ ತ. ಜಗನೆ ೀಹನ್ ಅರೆಮನೆಯಲ್ಲಲದದ ನ್ಮೆ ಟ ರಿಸಟ ಬ ಯರೆ ೋದಲ್ಲಲ ನ್ಮೆ ತ್ುಂದೆ ಜ.ಎಲ್.ಸಾವಮಿ, ತಾಯಿನಾಡ ಪತಿರಕೆಯ ಶಿರೋನ್ವವಾಸ ಮ ತಿಶ (ಪುತ್ರ) ಮತ್ತರ ಹಿರಿಯ ಸೆ ೋದರರಾದ ಪರಸ ತತ್ ಲಾಸಾುಂಜಲ್ಲೋಸಲ್ಲಲ ನೆಲೆಸಿರ ವ ಜ. ರಾಮಕೃಷಣ ಕಿಲಕಿೆರಿಸಿದ ಫೋಟೆ ೋಗಳ ನೆಗಟಿವ್ ಗಳೊ ಸಿಕಿೆದ ವು.ಇವುಗಳನ್ ನ ನ್ನ್ನ ಇನೆ ನಬಿ ದೆ ಡಡ ಅಣ್ಣ ಜ. ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ್ ಜತ್ನ್ವಾಗ ಕಾಪಾಡಿದದರ . ಹಿೋಗಾಗ ಅುಂದಿನ್ ಆಗ ಹೆ ೋಗ ಗಳ ಬಗೆಗ ಸುಂಗರಹಿಸಿ, ಸುಂಕಿೋಣಿಶಸಿ, ಸುಂಪಾದಿಸಿ ಮೆೈಸ ರ ದಸರಾ ಪುಸತಕವನ್ ನ ಪರಕಟಿಸಿದೆದೋನೆ.

ಲೆೋಖನ್ವನ್ ನ ಬರೆದವರ ಶಿರೋ ಗೌರಿ ಸ ುಂದರ. ಇವರ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಲ ನಾಟಕ, ಕತೆ, ಕವನ್, ಚ್ಲ್ನ್ ಚಿತ್ರದ ಸುಂಭಾಷಣೆ ಎಲ್ಲವನ್ ನ ಬರೆದಿದದರೆ. ಇವರ ತ್ಮೆದೆೋ ಆದ 'ಸ ುಂದರ ಪರಕಾರ್ನ್'ದ ಮ ಲ್ಕ ಬಹಳ ರ್ಾಯತ್ ಲೆೋಖಕರಾದ, ಎಸ.ಎಲ್.ಭೆೈರಪೂ, ವೆುಂಕಟೆೋಶ್ ಮ ತಿಶ, ಸ ಮತಿೋುಂದರ ನಾಡಿಗ, ಯ .ಆರ. ಅನ್ುಂತ್ ಮ ತಿಶ, ಇನ್ ನ ಹಲ್ವಾರ ಲೆೋಖಕರ ಪುಸತಕಗಳನ್ ನ ಹೆ ರತ್ುಂದಿದಾದರೆ. ಇವರ ಬೆುಂಗಳೊರಿನ್ಲ್ಲಲ ಇರ ತಾತರೆ.

ಮಕುಳ ಜಾನ್ಪದ ಪದಯಗಳು ಪುುಂಡಲ್ಲೋಕ ಕಲ್ಲಲಗನ್ ರ ೧. ಕಣೆಣ ಮ ಚೆು ಕಾಡೆೋಗ ಡೆ ಉದಿದನ್ ಮ ಟೆ ಉರ ಳೆ ಹೆ ೋಯ ತ ನ್ಮೆಯ ಹಕಿೆ ಬಿಟೆಟ ಬಿಟೆಟ ನ್ವಮೆಯ ಹಕಿೆ ಬಚಿುಟೆ ೆಳಿಿ ___________ ೨. ರತೆ ತ ರತೆ ತ ರಾಯನ್ ಮಗಳೆ ಬಿತೆ ತೋ ಬಿತೆ ತೋ ಭೋಮನ್ ಮಗಳೆ ಹದಿನಾರೆಮೆೆ ಕರಿೋಯಲಾರೆ ಬೆೈಠ್ ಗ ಬಿಿ ಬಾಳೆಕುಂಬ ಕ ಕೆರ ಬಸವಿ ಕ ರ ಬಸವಿ _______________ ೩. ಕಾಗೆ ಕಾಗೆ ಕೌವವ ಯಾರ ಬರತಾರವವ? ಮಾವ ಬರಾತನ್ವವ ಮಾವನ್ಗೆೋನ್ ಟ ರಾಗಕಲ್ಲಲನ್ ಗ ಟ ___________ ೪. ಗಣೆೋರ್ ಬುಂದಾ ಕಾಯಿ ಕಡ ಬ ತಿುಂದ ಚಿಕ ಕೆರೆೋಲ್ ಬಿದದ ದೆ ಡ್ ಕೆರೆೋಲ್ ಎದದ __________ ೫. ಅಚ್ುಚ್ ು ಬೆಲ್ಲದಚ್ ು ಅಲ್ಲಲ ನೆ ೋಡ ಇಲ್ಲಲ ನೆ ೋಡ

ಸುಂಪುಂಗ ಮರದ ಮೆೋಲೆ ಗ ುಂಪು ನೆ ೋಡ ಯಾವ ಗ ುಂಪು? ಕಾಗೆ ಗ ುಂಪು ಯಾವ ಕಾಗೆ? ಕಪುೂ ಕಾಗೆ ಯಾವ ಕಪುೂ? ಕಾಡ ಕಪುೂ ಯಾವ ಕಾಡ ? ಸೌದೆ ಕಾಡ ಯಾವ ಸೌದೆ? ಕಾಡಿನ್ ಸೌದೆ. _____________ ೭. ಹ ಯಯೋ ಹ ಯಯ ಮಳೆರಾಯ ಹ ವಿನ್ ತೆ ೋಟಕೆ ನ್ವೋರಿಲ್ಲ ಕೆಚೆ ು ಕೆಚೆ ು ಮಳೆರಾಯ ಕ ುಂಟೆ ಕೆರೆೋಗೆ ನ್ವೋರಿಲ್ಲ ಬಾರೆ ಬಾರೆ ೋ ಮಳೆರಾಯ ಬಾಳೆ ತೆ ೋಟಕೆ ನ್ವೋರಿಲ್ಲ ಬಾರಪೂೋ ಮಳೆರಾಯ ಬುಂದ್ ಹ ಯಯೋ ಮಳೆರಾಯ ಶಿರೋರುಂಗ ಪಟನಕೆ ನಾ ಹೆ ೋದೆ ಸಣ್ಣ ಸಿೋರೆ ನಾ ತ್ುಂದೆ ಒಗೆಯೋಕೆ ನ್ವೋರಿಲ್ಲ ಬಾರೆ ೋ ಬಾರೆ ೋ ಮಳೆರಾಯ ಬುಂದ ೊಯಯೋ ಮಳೆರಾಯ ಬುಂದ ೊಯಯೋ ಮಳೆರಾಯ ___________

3 POEMS

AMITHA BADRINATH (U.K.),GRADE 5th Solihull. THE MONTHS AND MY MOODS New year begins From January I am happy with out worry

The month of December Was the celebration of Christmas I enjoyed it without any fuss!

In the month of February I went to Canterbury To eat some cranberry

FUNNY HAIKU

March is the month of music and dance I hold the marigold and dance April showers Fall on the flowers On a day of spring In the month of May I will sit and pray Then go out and play The birds sing to the tune In the month of June Flowers start to bloom In the month of July The bugs start to fly When they bite I sigh! The month of August Is the best, just sit Around and rest I wake up from slumber To the best beauty Of September In the month of October My garden was full of cucumber It was a harvest bumper! The chilly Winter Of November Made me shiver with fever

I saw a fox With chicken pox Carrying a medicine box I am seven, she is eleven Together we make A story about heaven! The bumblebee Sucks flowerâ&#x20AC;&#x2122;s honey And never pays a fee!

A DREAM I had a wonderful l dream Thinking all about ice cream Strawberry, vanilla, and chocolate Yum, yum, yes, yes. Some dreams are about sweets And I now I must watch my teeth! Eating lollipops, Haribas, and Kitkat While all my friends chat. Some dreams are surely mean They make me sometimes scream Some are really scary I then dream of a fairy! I dream myself as a butterfly I fly into the sky so high I say hello! To the birds And wave good bye!

RAO.

ODE TO MY GRANDPARENTS Article by ANIKA B Rao (UK) ‘The simplest toy, one which even the youngest child can operate is called a grandparent’ Sam Levenson. The grandchild and grandparent relationship illuminates one of the purest forms of human love-a love that is unconditional and devoid of judgement. The role of grand parents in our lives is undeniable and this has been true throughout the ages. However, 21st century grand parents are even more amazing and admirable, because of the many leaps and sacrifices they make just to fulfil that role. This is especially true as more and more families are spread around the world. They enrich our lives in a million ways and leave our hearts full of childhood memories that we will cherish for the rest of our lives with fondness. The added bonus of having grandparents around us is of course how they are the kindest natural buffer between parents and kids. My grandparents are special because they are not just super- talented in their own way but they also have the talent to see qualities in my sister and me that nobody has yet explored in us. They each cast auras of their own talents on us and inspire us to explore them without force. My grandfather will sing at home and in the temples spontaneously and this infuses both music and devotion into us. Our grand mother is our creative fountainhead. She has fanned our talents and sculpted our flair for writing. My sister’s and my book of poems have taken shape because of her efforts. We owe them a lot for not just encouraging us lovingly but by taking it to the next level and showing their pride in our work and showering us with so much love. We love them from the bottom of our hearts and we thank God for giving us such loving grand parents. They have the warmth of a parent, the wisdom of the sages and the heart of a child. Grandma and Grandpa, you are like angels who sprinkle stardust in our lives and make us our lives and make us revel in the magic of your presence. We would also like to bring you the stars but can only give you hugs and love.

ಹರಿದಾಸರು ಕಂಡ ಉಡುಪ್ರಯ ಕೃಷಣ

ಜ ಆರ ರಘುನಾಥ ರಾವ್ ಬೆುಂಗಳೊರ .

"ತಿೋರ್ಥಯಾತೆರ" ಎಂಬುದು ನ್ಮಾಲಿಾ ಮಹಾ ಪುಣ್ಯದ ಕೆಲಸ. ಧಾರ್ಮಥಕ ಕ್ೆೋತ್ರಗಳಿಗೆ ಸಂದಶಥಸುವುದು, ನ್ದಿಯಲಿಾ ಸ್ಾನನ್, ಪರಮಾತ್ಾನ್ನ್ುನ ಕಣ್ುೂಂಬ ನೆ ೋಡಿ ಆನ್ಂದಿಸುವುದು, ಸುೂತಿಸುವುದು ಪುಣ್ಯಕರ ವಿಷಯ. ಹರಿದಾಸರುಗಳಿಗಂತ್ು ಇಂರ್ಹ ಕ್ೆೋತ್ರಗಳ ಸಂದಶ್ಥನ್, ಮಧವ ಪರಚಾರಕಾುಗ ಮಾಡಿಸಿದುಂತೆ. ಮುಖಯವಾಗ ಎಲಾ ಹರಿದಾಸರ ಮನ್ಸ್ೆಳೆಯುವ ಪರರ್ಮ ಕ್ೆೋತ್ರ ತಿರುಪತಿ,

ತ್ದನ್ಂತ್ರವೆೋ ಉಡುಪ್ರ. ಈ

ಕಡಗೆ ೋಲ ಕೃಷಣ ದಾಸರ ಗಮನ್ವನ್ುನ ಅತಿಶ್ಯವಾಗ ಸ್ೆಳೆದಿದಾುನೆ. ಉಡುಪ್ರಯ ಕೃಷಣನ್ನ್ುನ ಎಲಾ ದಾಸರುಗಳು

ಬಣ್ಣಣಸಿ, ಸುೂತಿಸಿ, ಹೆ ಗಳಿ,ಹಾಡಿಅವನ್ನ್ುನ ತ್ಮಾ ಆರಾಧಯ ದೆೈವನ್ನಾನಗ ಮಾಡಿಕೆ ಂಡು ತ್ಮಾ ಹೃದಯಕಮಲದಲಿಾ ಹುದುಗಸಿಕೆ ಂಡಿರುವರು. ಒಬೆ ೊಬೊರದು ಒಂದು ವಿಧ. ಈ ಎಲಾ ದಾಸರಲಿಾಯ ಉಡುಪ್ರಯ ಮುದುು ಕೃಷಣನ್ ವಣ್ಥನೆಯನ್ುನ ಕಂಡು, ಕೆೋಳಿ, ನೆ ೋಡಿ ತ್ಣ್ಣಯಬಹುದು. ಕೆಲವರು ಉಡುಪ್ರಯ ಬಾಲಗೆ ೋಪ್ಾಲನ್ನ್ುನ ತ್ಮಾ ವಾತ್ಸಲಯ, ಮಧುರ ಭಾವಗಳಲಿಾ ಮುಳುಗಸಿಬಟ್ಟಟದುರೆ, ಕೆಲವರು,ಅವನ್ ಶಾಂತ್ಭಾವಗಳನ್ುನ ಬಂಬಸುವ ಪರಯತ್ನವನ್ುನ ಮಾಡಿರುವರು. ಶರೋಪ್ಾದರಾಯರು

"ಉಂಗುರದ ಕರದಿಂದ ಗೆ ಶ್ೃಂಗಾರದ ಮಗನೆತಿೂ

ೋಪಮಾ ತ್ನ್ನ

ರಂಗವಿಠಲ ಪ್ಾಡಿ ಉಡುಪ್ರನ್ ಉ ತ್ುೂಂಗ ಕೃಷಣನ್ ತ್ ಗದಳು"

ಎಂದು ತಾಯಿ ಯಶೆ ೋದೆ ತ್ನ್ನ ಶ್ೃಂಗಾರ ಮಗನೆನತಿೂ ಮಲಗಸಿ ಹಾಡಿ ತ್ ಗದ ಪರಸಂಗವನ್ುನ ಬಣ್ಣಣಸುವರು. ಶರೋ ವಾಯಸರಾಯರು ಕೃಷಣನ್ ಮುಂಗುರುಳು, ಮಾಣ್ಣಕಯ ಉಂಗುರ, ಹೆ ಂಗೆಜೆೆ, ಅಂದುಗೆಗಳಿಂದ ಅಲಂಕೃತ್ನಾಗ ಅಂಗಳದಲಿಾ ಆಡುತಿೂರುವ ಕೃಷಣನ್ನ್ುನ ಕಂಡು "ರ್ನನ್ನ ಮಗನೆೋನೆ ಗೆ ೋಪ್ರ ಚೆನಾನರಿ ಚೆಲುವ ಉಡುಪ್ರನ್ ಕೃಷಣರಾಯ" ವೆಂದು ವಣ್ಣಥಸಿರುವರು.

"ಮಧುರೆಯಿಂದಲಿ ಬಂದ ಮಾವನ್ನ ಕೆ ಂದ ಕಡಗೆ ೋಲ ನೆೋಣ್ ಪ್ರಡಿದ ದಾಾರಕಾವಾಸ ಹಡಗರ್ನಂದಲಿ ಬಂದು ಉಡುಪ್ರಲಿ ನೆಲ್ೆಸುತ್

ಬಡದೆ ಪೂಜೆಗೆ ಂಬ ಒಡೆಯ ಶರೋ ಕೃಷಣ" ಎಂದು ಉಡುಪ್ರ ಕ್ೆೋತ್ರಕೆು ಹಡಗನ್ಲಿಾ ಪರಯಾಣ್ ಬೆಳಸಿ ಶರೋ ಮಧವರ ಕರಕಮಲದಲಿಾ ಬಂದು ರ್ನಂತ್ ಕೃಷಣನ್ನ್ುನ ಮಚಿಚ ನ್ುಡಿಯುತಾೂರೆ ಅವರ

"ಕಡಗೆ ೋಲತಾರೆನ್ನ ಚಿನ್ನವೆ ಮೊಸ

ರೆ ಡೆದರೆ ಬೆಣ್ೆಣ ಬಾರದು ಅದು ರಂಗ" ಎಂದು ತಾವು ಮೊಸರರ್ನನರಿಸಿಕೆ ಂಡು ಬೆಣ್ೆಣ ತೆಗೆಯುವಾಗ ಸನಾನಹದಲಿಾದಾುಗ ತ್ುಂಟ ಕೃಷಣ ಕಡಗೆ ೋಲನ್ುನ ಎತಿೂಕೆ ಂಡು ಓಡಿದನೆಂಬಂತೆ ಭಾವಿಸಿ ಅದನ್ುನ ಕೆೋಳುವ ನೆಪದಲಿಾ ಉಡುಪ್ರಯ ಬಾಲಕೃಷಣಯಯನ್ನ್ುನ ಸುೂತಿಸುತಾೂರೆ.

ಹಾಗೆಯೆ ಪರತಿ ಶ್ುಕರವಾರದಂದು ಮಾಡುವ ಮೊೋಹಿರ್ನ ಅಲಂಕಾರವನ್ುನ ಬಹಳ ವಿಹಂಗಮಯವಾಗ ಬಣ್ಣಣಸಿರುವರು. ಇನ್ುನ ಶರೋವಾದಿರಾಜರಿಗಂತ್ು ಉಡುಪ್ರಯ ಕೃಷಣನ್ನ್ುನ ಮುಟ್ಟಟ ಪೂಜಿಸಿದ ಬಳಿಕ ಆ ಪರಮಾತ್ಾನ್ನ್ುನ ಮಗುವೆಂದು ಭಾವಿಸಿ ಎತಿೂ ಆಡಿಸಿದ ಯಶೆ ೋದೆಯ ಪುಣ್ಯದ ಫಲವನ್ುನ ನೆನೆಯುವರು. "ಏನ್ು ಸುಕೃತ್ವ ಮಾಡಿದಳೆ ೋ ಯಶೆ ೋದೆ" ಎಂದು

ಅವನ್ ಪುಟಟ ಪುಟಟವಾದ ಪ್ಾದಗಳನ್ುನ ಕಂಡು ಮನ್ಸ್ೆ ೋತ್ು ’ ಎಂಥಾ ಪ್ಾವನ್ ಪ್ಾದವೋ ರಂಗಯಯ ಇನೆನಂಥಾ ಚೆಲುವ ಪ್ಾದವೋ’ ಎಂದು ಬಣ್ಣಣಸಿರುವರು. ಅವರಿಗೆ

, ಶರೋ ಮಧವ ಮುರ್ನ ತ್ಂದ ಉಡುಪ್ರೋಶ್ನ್".

"ಈ ಮುದುು ಕೃಷಣ ಕ್ಷಣ್ದ ಸುಖವೆೋ ಸ್ಾಕು

ಪುರಂದರದಾಸರು ಗುರು ಮಧವರ ಕ ಸ್ೆಂದು ಭಾವಿಸಿ

“ಮುದುು ಶರೋ ಪುರಂದರವಿಠಲನ್ ದಯದಿಂದ ಉಡುಪ್ರಯಲಿಾ ಬಂದು ರ್ನಂತಿತ್ು ಕ ಸು" ಎಂದು ಆ ಮುದುು ಮಗುವನ್ುನ ಹೆ ಗಳಿದಾುರೆ. ಉಡುಪ್ರಯ ಕೃಷಣರ್ನಗೆ ಸಲುಾವ ಜೆ ೋಡು ದಿೋವಟ್ಟಗೆ ಸ್ೆೋವೆಯನ್ುನ ನೆ ೋಡಲು ಬರ್ನನರೆಂದು ಎಲಾರನ್ುನ ಆಹಾಾರ್ನಸುತಾೂರೆ. "ನೆ ೋಡುವ ಬರ್ನನರೆ

ಜನ್ರು ಶರೋ ಕೃಷಣನ್

ಜೆ ೋಡು ದಿೋವಟ್ಟಕೆ ಸ್ೆೋವೆಯನ್ು " ಕೃಷಣರ್ನಗೆ ಸಲುಾವ ನಾನಾ ವಿಧಗಳ ಸ್ೆೋವೆಗಳನ್ುನ ಬಣ್ಣಣಸಿರುವರು. ಮತೆ ೂಂದು ಸುಳಾದಿಯಲಿಾ ತ್ಮಗೆ ಸ್ಾಕಾಾತಾುರವಾಗ ಪರಸನ್ನನಾದಂತ್ಹ ಆ ಪರಮಾತ್ಾನ್ನ್ುನ

" ಉಡುಪ್ರಯ ಕೃಷಣನ್ ರ ಪದಲಿಾ ಕಂಡು ಹೃದಯದಲಿ ತ್ುಂಬ ರ್ನಂತ್" ಅವನ್ನ್ುನ ವಣ್ಣಥಸಿರುವರು. ಕೆ ನೆಯಲಿಾ

ತ್ಮಾ ಗುರುಗಳಾದ ವಾಯಸರಾಯರು ತ್ಮಾ ಕೃತಿಯಲಿಾ ಪುಟ್ಟಟನಾ ಭುವಿಯೊಳಗೆ ಬಹುದಿನ್ ಕಳೆಯಿತೆ ೋ ಪುಟಟದಂತೆ ಮಾಡೆ ಸೃಷ್ಠೋಶ್ ಕೃಷಣ ಪಟಾಟಭಿರಾಮನೆೋ ಪರಮಪುರುಷೆ ೋತ್ೂಮನೆ

ಗಟಾಯಗ ರ್ನನ್ನ ಪ್ಾದಗಳನ್ುನ ನ್ಂಬದೆನೆ ೋ ಸಿರಿ ಕೃಷಣ" ಎಂಬಂತೆ, ಪುರಂದರದಾಸರು

"ಉಡುಪ್ರಯ ಸಿರಿ ಕೃಷಣ ಪುರಂದರ ವಿಠಲ ಬಡೆನೆ ಬಡನೆ ರ್ನನ್ನ ಚರಣ್ಕಮಲವ" ಎಂದು ಅವನ್ ಚರಣ್ಕಮಲಗಳನ್ುನ ಘಟ್ಟಟಯಾಗ ಹಿಡಿದು ಬಟ್ಟಟದಾುರೆ. ಪುರಂದರದಾಸರು ತ್ಮಗೆ ಅಂಕ್ತ್ ದೆ ರೆತ್ ನ್ಂತ್ರ ಪರಶಾಂತಿಯ ಪರಮಾವಧಿಯಲಿಾ ನ್ಗರವಿೋಧಿಯಲಿಾ ಬರುತಾೂ “ಕೃಷಣ ಮ ತಿಥ ಕಣ್ಣಮುಂದೆ ರ್ನಂತಿದಂತಿದೆ "ಎಂದು ಆ ಶರೋ ಹರಿಯನ್ುನ ವಣ್ಣಥಸಿರುವರು. ಕರುಣ್ಾರಸದಲಿಾ ಭಕ್ೂಯ

, ಭಕ್ೂರಸದಲಿಾ ವಿರಹವೂ ಆತ್ಥಭಾವವೂ ಒಂದಕೆ

"ಕಂಡು ಕಂಡು ರ್ನೋ ಎನ್ನ ಕೆೈ ಬಡುವರೆೋ ಕೃಷಣ

ುಂದರಂತೆ ಹೆ ಂದಿಕೆ ಂಡೆ ಬರುತ್ೂದೆ

!! ಎಂಬ ಕೃತಿಯಲಿಾ ಅವರು ಆಡುವ ಮಾತಿನ್ಲಿಾ-ಹಾಡುವ

ಹಾಡಿನ್ಲಿಾ-ಕರುಣ್ೆ ಹುಟುಟವಂತೆ ಇದುರೆ, ಅದರಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ರಸವು ಕರುಣ್ಾರಸವೆರ್ನಸಿಕೆ ಳುಳತ್ೂದೆ.

ಕನ್ಕದಾಸರಿಗೆ ವಿಷುಣವಿನ್ ಮೋಲಿನ್ ಭಕ್ೂ ಅನ್ಲಪವಾದುು: ಆದಥವಾದುು. ತ್ನ್ನ ಆರಾಧಯದೆೈವವಾದ ವಿಷುಣ ತ್ನ್ನನ್ುನ ಅನ್ುವರತ್ವೂ ರಕ್ಷ್ಸಲಿ ಎಂದು ಆತ್ಥಭಾವದಲಿಾ ಪ್ಾರರ್ಥಥಸುತ್ೂ ಹೆ ೋಗದಾುರೆ. ಬೆೋಲ ರು ಕೆೋಶ್ವದಾಸರು

" ಪೂವಥಜನ್ಾದಿ ನಾನ್ು ಮಾಡಿದ ಕಮಥದಿಂ ಊವಿಥಯೊಳ್ ಜನ್ಾ ತಾಳಿದೆನೆ ೋ ಕೃಷಣ, ಕಾರುಣ್ಯ ರ್ನಧಿ ಎನ್ನ ಕಾಯಬೆೋಕಯಯ ಹರಿ ವಾರಿಜನಾಭನೆ ಮುದುು ಉಡುಪ್ರಯ ಕೃಷಣ " ಎಂಬ ಹಾಡನ್ುನ ಉದಾಹರಿಸಿದರೆ, ಸುಭೆ ೋಧ ಎಂ, ರಾಮರಾಯರು" ತೆ ರೆದು ಜಿೋವಿಸಬಹುದೆ ಹರಿ ರ್ನಮಾ ಚರಣ್ಗಳ, ಬರಿಯ ಮಾತಾಯಕ್ನ್ುನ, ಅರಿತ್ು ಪ್ೆೋಳುವೆನ್ು" ಎಂಬ ಕ್ೋತ್ಥನೆಯನ್ುನ ಉದಾಹರಿಸಿರುವರು. ಹುಟ್ಟಟಗಲಿಗಳಾಗದು ಅವರು ತ್ಮಗುಂಟಾದ ಆಕಸಿಾಕ ಅಪಜಯದಿಂದ ಕಂಗೆಟ್ಟಟರಲು, ಇಷಟ ದೆೋವತೆಯ ಪರಮಾನ್ುಗರಹಕೆು ಪ್ಾತ್ರರಾಗ ಶರೋ ವೆೈಷಣವ ಧಮಥವನ್ುನ ಪರಿಗರಹಿಸಿ, ಅ ಬಳಿಕ ಶರೋ ವಾಯಸರಾಯರು

ವಯವಸ್ೆೆಗೆ ಳಿಸಿದ ಹರಿದಾಸಕ ಟದಲಿಾ ಪುರಂದರ ದಾಸರಿಗೆ ಹೆಗಲ್ೆಣ್ೆಯಾಗ ವಿರಾಜಿಸಿದರೆಂದು ಹೆೋಳಬಹುದು.

ಭಗವಂತ್ನ್ ದಶ್ಥನ್ಕಾುಗ ಕಾದು ಕುದಿದು ಪರಿತ್ಪ್ರಸುವ ಭಕೂನ್ ಭಾವೋತ್ುಟವಾದ ಮೊರೆ ಬಾಗಲನ್ು ತೆರೆದು

" ಎಂಬ ಕ್ೋತ್ಥನೆಯಲಿಾ ಮಡುಗಟ್ಟಟದೆ. ಕರಿರಾಜರ್ನಗೆ, ಪರಹಾಾದರ್ನಗೆ, ದ

ಸ್ೆೋವೆಯನ್ು ಕೆ ಡು ಹರಿಯೆ

ಅಜರ್ಮಳರ್ನಗೆ ಅವರುಗಳು ಕರೆದ ಕ ಡಲ್ೆ ಧಾವಿಸಿ ಬಂದು ದಶ್ಥನ್ವಿತ್ುೂ ಪ್ರರೆದ ನ್ರಹರಿ ತ್ನ್ಗೆೋಕೆ

ರಪದಿಗೆ,

ವಿಮುಖನಾಗದಾುನೆ"? ತಾರ್ನಷ ಟ ಕ ಗದರ ಧವರ್ನ ಕೆೋಳಿಸಲಿಲಾವೆ ಕರುಣ್ಾಳುವಿಗೆ? ಎಂದು ಹಂಬಲಿಸುವ

ಕನ್ಕದಾಸರ ಮೊರೆಯಲಿಾ ಅತ್ಯಂತ್ ತಿೋವರವಾದ ನೆ ೋವು, ರ್ನರಾಸ್ೆ ಮತ್ುೂ ಹರಿಯನ್ುನ ಪಡೆಯುವ ಉತ್ುಟ ಅಭಿೋಪ್ೆಸ ತ್ುಂಬಾ ಪರಭಾವಕಾರಿಯಾಗ ವಯಕೂವಾಗದೆ. ದಶ್ಥನ್ವಿತ್ೂ ಮ ತಿಥಯನ್ುನ ಮತೊ ಮತೊ ಪರಿಭಾವಿಸಿ ಧನ್ಯರಾಗದಾುರೆ ತ್ೃಪೂ ಭಾವನೆಯಿಂದ

"ಬದುಕ್ದೆನ್ು ಬದುಕ್ದೆನ್ು ಭವ ಎನ್ಗೆ ಹಿಂಗತ್ು ಪದುಮನಾಭನ್ ಪ್ಾದನೆ

" ಎಂದು

ಲುಮ ಎನ್ಗಾಯಿತ್ು

ಸಂತ್ೃಪ್ರೂಯಯಿಂದ ಹಾಡಿರುವರು. ಹಿೋಗೆ ಹರಿಯನ್ುನ ಕಾಣ್ುವ ದಾಸರ ಮನ್ದ ಹಂಬಲ ಬೆಳೆದು ಬಲಿತ್ು ಪಕಾವಾಗ ಅವನ್ನ್ುನ ಕಂಡ ಅನ್ುಭವದಿಂದ ತ್ೃಪ್ರೂಯನ್ುನ ಅನ್ುಭವಿಸಿರುವುದನ್ುನ ಅವರ ಕ್ೋತ್ಥನೆಗಳ ಮ ಲಕ ಕಂಡುಕೆ ಳಳಬಹುದು. ಶರೋ ವಿಜಯದಾಸರಿಗಂತ್ು ಉಡುಪ್ರಯ ಕ್ೆೋತ್ರ

" ಈ ಸ್ೆ

ಬಗು ಇನಾನವ ಕ್ೆೋತ್ರದಲಿಾ ಕಾಣ್ೆ

ವಾಸುದೆೋವ ಮುರ್ನಯಿಂದ ಕಾರಣ್ವು ಇಲುಾಂಟು ಪುರಂದರದಾಸರ

" ಈ ಪರಿಯ ಸ್ೆ

ಬಗಾವ ದೆೋವರಲಿ ನಾ ಕಾಣ್ೆ", ಎಂಬಂತೆ ವಿಜಯದಾಸರು ಆ

ಗೆ ೋಪ್ರಜನ್ಪ್ರರಯನಾದ ಗೆ ೋಪ್ಾಲನ್ನ್ುನ ಕುರಿತ್ು ಆ ಉಡುಪ್ರಯ ಕ್ೆೋತ್ರದ ಬಗೆೆ ಕುರಿತ್ು ಬಣ್ಣಣಸಿರುವರು. ಉಡುಪ್ರಯ

ದೆೋವಾಲಯದಲಿಾ ನ್ಡೆಯುವ ಪರತಿಯೊಂದು ಕಾಯಥವನ್ುನ, ವೆೈಭವವನ್ುನ ಬಣ್ಣಣಸಿರುವರು.ಉಡುಪ್ರಯ ಶರೋ ಕೃಷಣರ್ನಗೆ ’ಮೊೋಹಿರ್ನ" ಅಲಂಕಾರವನ್ುನ ಮಾಡಿದಾಗ ಶರೋ ವಿಜಯದಾಸರು ಕಂಡ ಚಿತ್ರ

’ನೆ ೋಡಿದಾಯ ರಂಗಯಯನ್ ನೆ ೋಡಿದಾಯ, ನೆ ಡಿದಾಯ ಶರೋ ರ ಪವ ನೆ ೋಡಿದಾಯ" ಎಂಬ ೧೫ ನ್ುಡಿಗಳುಳಳ ಕೃತಿಯಲಿಾ ಸ್ೆ ಗಸ್ಾಗ ಮ ಡಿ ಬಂದಿದೆ. ಇಲಿಾ ಶರೋ ಕೃಷಣನ್ ಅಂಗಗಳ ಅಲಂಕಾರಶೆ ೋಭೆಯ ವಣ್ಥನೆ ’ಶ್ಂಕರಾಭರಣ್"

ರಾಗದಲಿಾ ಹಾಡಿದಾಗ ಸ್ೆ ಗಸು ವೆೋದಯವಾಗುತ್ೂದೆ. ಕೃಷಣ ಮೊೋಹಿರ್ನೋ ರ ಪದ ವಿಸ್ಾೂರ ವಣ್ಥನೆಯನ್ುನ ಈ ಕೃತಿಯಲಿಾ ಕಾಣ್ಬಹುದು.

ವಿಜಯದಾಸರು ತ್ಮಾ ಪೂವಿಥಕರಾದ ಪುರಂದರ-ಕನ್ಕದಾಸರ ಕೃತಿಗಳನ್ುನ ಕೆಲವುಕಡೆ ಅನ್ುಕರಣ್ೆ ಮಾಡಿದಾುರೆ.

ಈ ಅನ್ುಕರಣ್ೆಯ ಜಾಡಯದಿಂದಾಗ ಅವರ ಕೆಲವು ಕೃತಿಗಳು ತ್ುಂಬ ರ್ನೋರಸವಾಗವೆ ಎಂಬುದು ಕೆಲವರ ಅಭಿಪ್ಾರಯ. ಅದು ಹಾಗಲಾ. ಪುರಂದರ ದಾಸರ ಕೃತಿಯ ಆರಂಭ ವಾಕಯವಾಗರುವ "ಗೆ ೋಪ್ರಯ ಭಾಗಯವಿದು" ಎಂಬುದು

ವಿಜಯದಾಸರ ಕೃತಿಯಲಿಾ "ದಾಸರ ಭಾಗಯವಿದು" ಎಂದು ಪ್ಾರರಂಭವಾಗರುವುದಷೆಟೋ ಸ್ಾಮಯ ಅಂಶ್ವೆರ್ನಸುತ್ೂದೆ. ಪುರಂದರ ದಾಸರ ಇನೆ ನಂದು ಕೃತಿಯಾದ "ಈ ಪರಿಯ ಸ್ೆ ಬಗಾವ ದೆೋವರಲಿ ನಾ ಕಾಣ್ೆ" ಎನ್ುನವುದನ್ುನ ಹೆಜೆೆ ಹೆಜೆೆಗ ಅನ್ುಕರಿಸಿದ ವಿಜಯದಾಸರ ಹಾಡು "ಈ ಸ್ೆ ಬಗು ಇನಾನವ ಕ್ೆೋತ್ರದಲಿ ಕಾಣ್ೆ" ಎನ್ುನವುದಂತ್ ಅನ್ುಕರಣ್ೆಯ ವಿಷವತ್ುಥಲದಲಿಾ ವಿಜಯದಾಸರು ಸಿಕ್ು ಬಳಲುವುದನ್ುನ ತೆ ೋರಿಸುತ್ೂದೆ,ಎನ್ನಲ್ಾಗದೆ,

ಪುರಂದರದಾಸರ ಕೃತಿಯ ಧಾಟ್ಟಯಲಿಾ ವಿಜಯದಾಸರು ಈ ಕೃತಿಯನ್ುನ ರಚಿಸಿದರೆಂದು ಮಾತ್ರ ಒಪಪಬಹುದು: ಆದರೆ ರ ಪ ಸ್ಾದೃಶ್ಯ ಪಡೆದ ಮಾತ್ರಕೆು ಅದು ಅನ್ುಕರಣ್ೆಯ ವಿಷವತ್ುಥಲವೆಂದು ಕರೆಯಬೆೋಕಾಗಲಾ. ಈ

ಕೃತಿಯಲ ಾ ಅವರ ವೆೈಶಷಟಯವನ್ುನ ಕಾಣ್ಬಹುದಾಗದೆ. ಇಬೊರು ಹರಿದಾಸರ ಕೃತಿಗಳು ಒಂದೆೋ ಧಾಟ್ಟಯಲಿಾ- ಒಬೊರು ಶರೋಕೃಷಣನ್ನ್ುನ ಮತೆ ೂಬೊರು ಕೃಷಣನ್ ಕ್ೆೋತ್ರವನ್ುನ ಕುರಿತ್ು ರಚಿಸಿರುವ ಕೃತಿಗಳಾಗವೆ, ಅವರವರ ದೃಷ್ಟಗೆ ತ್ಕುಂತೆ ಭಾವವಿಕಾಸವಾಗರುವ ಪರಿಯನ್ುನ ಕಾಣ್ಲು ಇದೆ ಂದು ಉತ್ೂಮ ಉದಾಹರಣ್ೆ. ಮೋಲ್ಾಗ ಶರೋ ಕೃಷಣ ಮಠದಲಿಾ ಪರತಿರ್ನತ್ಯವೂ ದೆೋವರಿಗೆ ಮಾಡುವ ನೆೈವೆೋದಯ ವಿಶೆೋಷವನ್ುನ ಹೆೋಳುವುದರೆ ಡನೆ ಈ ಕ್ೆತ್ರ "ಅನ್ನ ಬರಹಾ”

ವೆಂದೆನೆಸಿಕೆ ಂಡಿರುವುದನ್ುನ ಲಕ್ಷ್ಸಿದಾುರೆ. ಉಡುಪ್ರ ಕ್ೆೋತ್ರದ ಪೂಜೆ ಪುನ್ಸ್ಾುರಗಳು, ಅಲಂಕಾರಗಳು, ಉತ್ಸವ ಇತಾಯದಿ, ಸತ್ಸಹವಾಸ, ಕ್ೋತ್ಥನೆಮೊದಲ್ಾದ ವಿಚಾರಗಳ ವಿವರಣ್ೆಯನ್ುನ ತ್ಮಾ ಅನ್ುಭವದಿಂದ ತಿಳಿಸಿ ಪುರಂದರದಾಸರ ಕೃತಿಗಂತ್ ತಿೋರಾ ಭಿನ್ನವಾದ ಭಾವ ಪರಕಾಶ್ವನ್ುನ ಇಲಿಾ ತೆ ೋರಿಸಿರುವರು. ಮಧುರ ಭಾವದ ರ್ನರ ಪಣ್ೆ ಶರೋ ಗೆ ೋಪ್ಾಲದಾಸರ ಕೃತಿಗಳಲಿಾ ವಿರಳ. ವಾತ್ಸಲಯ ಭಾವೂ ಕ ಡ ಅಷುಟ ಇರಲಿಕ್ುಲಾ. ಒಂದು ಸುಳಾದಿಯಲಿಾ ಮಾತ್ರ ಕಾಣ್ಬಹುದು.

ಉಡುಪ್ರಯ ಕೃಷಣ

ಸಾಪನದಲಿಾ ಅವರಿಗೆ ಕಾಣ್ಣಸಿಕೆ ಂಡು ಮಮತೆ ಹುಟ್ಟಟಸಿ ಮರೆಯಾದನ್ಂತೆ. ಕ್ಲಕ್ಲನೆ ನ್ಗುತ್ ಚಿನ್ನ ಬಾಲಕನಾಗ ಸುಳಿದು, ಆಡಿದ. ಆ ಬಾಲಕೃಷಣ ಕನ್ಸಿನ್ ರ ಪದಲಿಾ ಕಂಡಂತೆ ತ್ಮಾ ಮನ್ಸಿಸನ್ಲಿಾ ನೆಲ್ೆಯಾಗಬೆೋಕೆಂದು ಇಷಟಪಡುವರು,

"ಸಾಪನದಲಿ ಸುಳಿದ ಅಪರ್ಮಥತ್ ಮಹಿಮ

ತ್ಪಸಿಗೆ ಒದಗೆ ಗೆ ೋಪ್ಾಲವಿಠಲ ಕೃಷಣ" ವೆನ್ುನವರು ತ್ಮಾ

’ ಮಗುವಾಗ ,ಮಗನಾಗ ಮಮತೆ ಪುಟ್ಟಟಸಿ ರ್ನನ್ನ ಮಗುವ ರ ಪವು ತೆ ೋರಿ ಮರಳಿ ಎನ್ನ ಕಣ್ಣಣಗೆ" ಎಂಬ ಸುಳಾದಿಯಲಿಾ.

ಅವರ ಕೃತಿಗಳಲಿಾ ಶಾಂತ್ಭಾವ ಹೆೋರಳವಾಗದೆ. ಪರಧಾನ್ವಾಗ ತ್ತ್ಾ ಪರತಿಪ್ಾದನೆಯನ್ುನ ವಯಕೂಪಡಿಸುವಲಿಾ ಅವರ ಒಲವು ಹೆಚಾಚಗರುವುದರಿಂದ ಭಾವ ವೆೈವಿಧಯಗಳು ಕಡಿಮಯಾಗದೆಯೆಂದು ಗಮರ್ನಸಬಹುದು.. ಶರೋ ಜಗನಾನರ್ ದಾಸರು ಶರೋರಜತ್ಪ್ರೋಠಪುರಕೆು ಬಂದು ಕಡಗೆ ೋಲು ಕೃಷಣನ್ನ್ುನ ಸಂದಶ್ಥನ್ ಮಾಡಿ ಆಂದದಿಂದ ಗಾನ್ ಮಾಡುವರು.

"ಇಂದು ನೆ ೋಡಿದೆ ನ್ಂದತಿೋರ್ಥಮುರ್ನೋಂದರ ವಂದಿತ್ ಚರಣ್ನ್!" " ದೆೋವಕ್ವಸುದೆೋವತ್ನ್ಯನ್ ದೆೋವಗಣ್ಸಂಸ್ೆೋವಯನ್

ಈ ವಸುಂಧರೆಯೊಳಗೆ ಮಧಯ ಸ ರೆ ೋವರದಲ್ಾವಾಸನ್"

ಎಂದು ಪರಮಾತ್ಾನ್ನ್ುನ ಗಾನ್ಮಾಡಿರುವರು. "ಪ್ಾಲಿಸ್ೆನ್ನ ಗೆ ೋಪ್ಾಲಕೃಷಣ" ಎಂಬ ಕೃತಿಯಲಿಾ ಬಾಲಕೃಷಣನ್ ಸುೂತಿಯೆೋ ಪರಧಾನ್ವಾಗದೆ. ಉಳಿದ

ಹರಿದಾಸರಲಿಾರುವಂತೆ ಗೆ ೋಪ್ರಯರ ಲಲನೆ, ಯಶೆ ೋದೆ-ಕೃಷಣರ ವಾತ್ಸಲಯ ಭಾವದ ಅಂಶ್ಗಳಿಲಾ. ಶಾಂತ್ಭಾವವೆೋ

ಪರಧಾನ್ವಾಗ ಕಂಡು ಬರುತ್ೂದೆ.

"ಕಂಡೆ ಕಂಡೆ ಕೃಷಣ ಕಂಡೆ ಕಂಡೆ" ಎಂಬ ಕೃತಿಯಲಿಾ

"ನೆೋಣ್ು ಕಡಗೆ ೋಲು ಪ್ಾಣ್ಣ ಪೃರ್ಳ ಶೆರೋಣ್ಣಯಲಿ ವಡಾಯಣ್ ನ್ ಪುರ ಪ್ಾರಣ್ ಮುಖಯರು ಕಾಣ್ದತಿ ಕ

ಲ್ಾಯಣ್ ಗುಣ್ಗಣ್ ಶೆರೋಣ್ಣವಂತ್ನ್"

ಎಂಬುದಾಗ ಆ ಹರಿಯನ್ುನ ಪ್ಾಂಡುರಂಗನ್ನ್ುನ ವಣ್ಣಥಸಿರುವಂತೆ ಬಣ್ಣಣಸಿರುವರು. ಹಿೋಗೆ ಹರಿದಾಸರು ತ್ಮಾ ಮಚಿಚನ್ ದೆೈವವಾದ ಉಡುಪ್ರಯ ಕೃಷಣನ್ನ್ುನ " ಕಡು ಮುದುು ಉಡುಪ್ರಯ ಬಾಲ ಕೃಷಣಯಯ", ಚೆನಾನರಿ ಚೆಲುವ ಉಡುಪ್ರನ್ ಕೃಷಣರಾಯ", ’ಮೊೋಹನ್ ಮುದುು ಉಡುಪ್ರನ್ ಕೃಷಣ ",

ಎಂಬುದಾಗ ವಿಶೆೋಶ್ ಅಲಂಕಾರದಿಂದ ಸುೂತಿಸಿರುವುದು ಪರಶ್ಂಶ್ರ್ನೋಯವಾಗದೆ. ದಾಸರ ಕಣ್ುಣಗಳಿಗೆ ನೆಲ್ೆ ರ್ನಂತಿರುವ ಉಡುಪ್ರನ್ ಕೃಷಣ , ಚೆಲುವಾಗ, ಮುದಾುಗ,,ಮನೆ ೋಹರವಾಗ,ಮಗುವಾಗ, ಕಂಡಿದುಲಿಾ ಆಶ್ಚಯಥವೆೋರ್ನಲಾ. ಒಟಾಟರೆ, ಹರಿದಾಸರ ಎಲಾ ಕೃತಿಗಳನ್ುನ ಪರಿಶೋಲನೆ ಮಾಡಿದಾಗ ಉಡುಪ್ರಕ್ೆೋತ್ರ ದಾಸರ ದೃಷ್ಟಯಲಿಾ ಪ್ಾರಮುಖಯ ಪಡೆಯುವುದಕೆು ಹಲವು ಕಾರಣ್ಗಳಲಿಾ ಎರಡು ಅಂಶ್ಗಳುಮಾತ್ರ ಪರಧಾನ್ಯವೆಂದು ಭಾವಿಸಬಹುದು. ಅ) ರಜತ್ಪ್ರೋಠ ಪುರದಲಿಾ ಶರೋ ಕೃಷಣನ್ ಸ್ಾರ್ನಧಯವಿರುವುದು.

ಆ)ಜಗದುೆರು ಶರೋಮನ್ ಮಧಾಾಚಾಯಥರು ಕೃಷಣನ್ನ್ುನ ಕರೆತ್ಂದು ಸ್ಾೆಪ್ರಸಿ- ನೆಲಸಿದ ಬೋಡು-ಕ್ೆೋತ್ರ

ಇವುಗಳ ಬೆಸಗೆ ಅಪ್ಾರ.ಆದುದರಿಂದ ಹರಿದಾಸರು ತ್ಮಾ ಕೃತಿಗಳಿಂದ ಈ ಕ್ೆೋತ್ರದ ಮಹಿಮಯನ್ುನ, ಆ ಪರಮಾತ್ಾನ್ನ್ುನ ಇಮಾಡಿಯಾಗ ಸುೂತಿಸಿ ಕ್ೆೋತ್ರಕೆು ಹೆಚಿಚನ್ ಸ್ೆ ಬಗು

ಪ್ಾರಶ್ಸಯವನ್ುನ ರ್ನೋಡಿರುವರು ಎಂಬುವುದರಲಿಾ ಸಂದೆೋಹವಿಲಾ

ಚುಟುಕುಗಳು ಎ . ಎಸ . ವಾಣಿ ಸ ಬಿಯಯ ,ಮೆೈಸ ರ

೧

(ನಾ ) ನ್ಪ್ಾಸ್

ಪಾರಥಮಿಕ ಹುಂತ್ದಿುಂದ ಒುಂಭತ್ತನೆೋ ತ್ರಗತಿವರೆಗ

ಅನ್ ತಿತೋಣ್ಶದ ಮಾತೆೋ ಇಲ್ಲ

ಎಲ್ಲರ ಬಿೋಗ ತಾತರೆ ನಾ ' ಪಾಸ ' ಎುಂದ ॥

೨

ತ್ಂತ್ರ

ಮೊದಲ್ ಓಟ ಗಟಿಟಸಲ್

ಮನೆಮನೆಗ ಪಾದಯಾತೆರ ಗೆದದನ್ುಂತ್ರ ವಿಮಾನ್ದಲೆಲೋ

ದೆೋರ್ - ವಿದೆೋರ್ ಯಾತೆರ ॥

೩.

ಶಕ್ಷಣ್

ಸಾಹಿತ್ಯ ಸುಂಸೃತಿ ಈ ದೆೋರ್ದ ಆಸಿತ

ಅಸಿತ ಭಾರ ಹಾಕಿ

ಶಿಕ್ಷಣ್ವೆ೦ಬಾಸಿತಗೆ ॥

C¯ÉªÀiÁjAiÀÄ C¥ÀÆªÀð ¸ÀÈ¶Ö: ¸ÀªÀðdÕ£À ¸ÁªÀiÁfPÀ zÀÈ¶Ö qÁ: zÉÆqÀØgÀAUÉÃUËqÀ F «µÀAiÀÄªÀ£ÀÄß ¥Àæw¥ÁzÀ£É ªÀiÁqÀ®Ä ºÉÆgÀqÀÄªÀ ªÉÆzÀ®Ä £À£Àß F ¯ÉÃR£ÀPÉÌ EgÀ§ºÀÄzÁzÀ «ÄwUÀ¼À£ÀÄß ¸ÀàµÀÖªÁV ¸ÀÆa¸ÀÄªÀÅzÀÄ M¼ÉîAiÀÄ ªÀiÁUÀðªÁVzÉ. 1. ¸ÀªÀðdÕ£À PÁ®ªÉÃ £ÀªÀÄUÉ PÀqÁRArvÀªÁV wÃªÀiÁð£ÀªÁV®è¢ gÀÄªÀÅzÀjAzÀ CªÀ£À PÁ®zÀ ¸ÀªÀiÁdªÀ£ÀÄß H»¹PÉÆ¼ÀÄîªÀÅzÀÄ E£ÀÆß UÉÆAzÀ®PÉÌ JqÉªÀiÁrPÉÆqÀÄªÀ «µÀAiÀÄªÁVzÉ. 2. "¸ÁªÀiÁfPÀ zÀÈ¶Ö" AiÀÄ£ÀÄß JµÉÖÃ RavÀªÁV «ªÀj¸ÀÄªÀ ¸ÁzsÀåvÉ¬ÄzÀÝgÀÆ MAzÀÄ AiÀÄÄUÀzÀ ªÀiË®åUÀ¼ÀÄ E£ÉÆßAzÀÄ AiÀÄÄUÀPÉÌ CµÉÖÃ CxÀðªÀAwPÉAiÀÄ CA±ÀUÀ¼ÁV®èzÉ ºÉÆÃUÀÄªÀ ¸ÀA¨sÀªÀ«zÉÝÃ EzÉ. 3. PÉÃªÀ® ¸ÁªÀðwæPÀ ¸ÀvÀåUÀ¼À£ÀßµÉÖÃ ZÀZÉðUÉ JwÛPÉÆAqÀgÀÆ CªÀÅUÀ½AzÀµÉÖÃ ¸ÀªÀiÁdzÀ ¸ÀA¥ÀÆtð ¸ÀégÀÆ¥ÀªÀ£ÀÄß ªÀÄ£À¹ì£À°è ¥ÀÄ£ÀgÀæa¹PÉÆ¼Àî®Ä ¸ÁzsÀåªÁUÀzÉ EgÀÄªÀ vÉÆAzÀgÉ EzÉ. 4. M§â ªÀåQÛ PÀAqÀ ¸ÀªÀiÁd (ªÀåQÛ JµÉÖÃ ¸ÀªÀðdÕvÀé ¥ÀqÉzÀgÀÆ ¸ÀºÀ) D ªÀåªÀ¸ÉÜAiÀÄ J®è ªÀÄÄRUÀ¼À J®è ªÀÄÆ¯É ªÀÄÄqÀÄPÀÄUÀ¼À£ÀÆß UÀªÀÄ¤¸À®Ä ±ÀPÀåªÁUÀzÉ ºÉÆÃUÀÄªÀÅzÀÄ. EAxÀ C¤ªÁAiÀÄð ¹ÜwUÀ¼ÀÄ CqÀØ §gÀÄªÀÅzÀjAzÀ £ÁªÀÅ «ªÉÃa¸ÀÄªÀ ¸ÀAUÀwUÀ¼À eÉÆvÉUÉ E£ÀÆß PÉ®ªÀÅ CA±ÀUÀ¼À CUÀvÀå«zÉÝÃ EgÀÄvÀÛzÉ. 5. EµÉÖ®è CqÀØUÉÆÃqÉUÀ¼À£ÀÄß zÁn «µÀAiÀÄ ªÁå¦ÛAiÀÄ£ÀÄß DªÀÄÆ¯ÁUÀæªÁV UÀæ»¹zÀgÀÆ PÀÆqÀ ªÀÄvÉÆÛAzÀÄ ±ÀAPÉ G½zÉÃ G½AiÀÄÄvÀÛzÉ. CzÀÄ £ÉÊwPÀ DªÀgÀtPÉÌ ¸ÀA§AzsÀ¥ÀlÖzÀÄÝ. GzÁ: £Á®ÄÌ d£ÀPÉÌ ¸Àj J¤ß¹zÀ ªÀiË®å LzÀ£ÉAiÀÄªÀ¤UÉ ¸Àj JAzÀÄ PÀAqÀgÀÆ CªÀ£ÀÄ ªÀÄvÉÛ CzÀPÉÌ vÀ¢ égÀÄzÀÝ vÀ¥Àà£ÉßÃ ªÀiÁqÀ¨ÉÃPÁzÀ ¸ÀAzÀ¨sÀð«zÀÝzÉÝÃ DzÀgÉ CzÀÄ ªÀÄÆ®¨sÀÆvÀ ¸ÀªÀÄ¸ÉåAiÀÄ£ÀÄß, §zÀÄPÀÄ«PÉAiÀÄ »AzÉ CqÀVgÀÄªÀ PÀgÁ¼À ¸ÀvÀåªÀ£ÀÄß JwÛ ºÉÃ½zÀ ºÁUÉ ºÁUÀÄvÀÛzÉ. JPÉAzÀgÉ, M§â¤UÉ PÀ¼ÀîvÀ£À ¥Á¥ÀªÉAzÀÄ PÁt§ºÀÄzÀÄ. E£ÉÆß§â¤UÉ vÀvïPÀëtzÀ zÀÄ§ðgÀ WÀ½UÉUÀ¼À£ÀÄß JzÀÄj¹ CxÀªÁ ¥ÁgÁV G¹gÀ£ÀÄß G½¹PÉÆ¼ÀÄîªÀÅzÀÄ, fÃªÀ PÁ¥ÁrPÉÆ¼ÀÄîªÀÅzÀÄ DVgÀ§ºÀÄzÀÄ. EAxÀ ¥Àæ¸ÀAUÀUÀ¼À°è £ÁªÀÅ ¸Á¢ü¸À ºÉÆgÀqÀÄªÀ vÀvÀéUÀ½UÀÆ DAvÀAiÀÄðzÀ°è ªÉÊ¥ÀjÃvÀå EgÀÄªÀÅzÀ£ÀÄß M¦àPÉÆAqÉÃ «µÀAiÀÄ «ªÉÆÃZÀ£ÉUÉ vÉÆqÀUÀ¨ÉÃPÁUÀÄvÀÛzÉ. ¸ÀªÀðdÕ ¸ÁªÀiÁ£ÀågÀAvÉ F £É®zÀ ªÀÄ£ÀÄµÀå£ÁV §zÀÄQzÀªÀ£ÀÄ. F «µÀAiÀÄªÀ£ÀÄß UÀªÀÄ¤¹zÀgÉ UÀÄtªÁZÀPÀUÀ¼À°è CªÀ£À£ÀÄß ClÖPÉÌÃj¸ÀÄªÀ §zÀ®Ä ¸ÀªÀÄvÀÆPÀ¢AzÀ C¼ÉAiÀÄ®Ä ¸ÁzsÀåªÁUÀÄvÀÛzÉ. ¸Á« HgÀÄ wgÀÄVzÀªÀ£ÀÆ ¸Á«gÀ ¸ÀvÀåUÀ¼À£ÀÄß PÀAqÀªÀ£ÀÆ DzÀ CªÀ£ÀÄ dUÀwÛ¤AzÀ PÀ°vÀzÀÄÝ C¥ÁgÀªÁVzÉ. ºÁUÉ ºÉQÌPÉÆAqÀ ¸ÁªÀÄVæAiÀÄ£ÀÄß «ªÉÃa¹ DtÂªÀÄÄvÀÄÛUÀ½AzÀ ªÀiÁvÁrzÁÝ£É. EzÀgÀ ºÉÆgÀvÁV CªÀ£À£ÀÄß CxÉÊð¹zÀgÉ «ªÀj¸ÀÄªÀÅzÀÄ PÀµÀÖªÁUÀÄvÀÛzÉ. CªÀ£ÀÄ PÉÆ£ÉUÀÆ ªÀåQÛAiÀiÁV G½zÀªÀ£ÀÄ. AiÀiÁªÀÅzÉÃ ¥ÀgÀA¥ÀgÉAiÀÄ ¤ªÀiÁðvÀÈªÁUÀ®Ä ºÉÆgÀlªÀ£À®è. CxÀªÁ CAxÀ ªÀÄoÀzÀ DzsÀéAiÀÄÄð DUÀ¨ÉÃPÉA§ ZÀ¥À®ªÀÇ CªÀ¤V¢ÝgÀ°QÌ®è. CªÀ£ÀÄ «gÉÆÃ¢ü ±ÀQÛUÀ¼À C¤ÃwAiÀÄÄvÀ ªÀiË®åUÀ¼À ¸ÀAUÀqÀ JAzÀÆ gÁf ªÀiÁrPÉÆAqÀªÀ£À®è. EzÀPÉÌ CªÀ£À £ÀÄrUÀqÀtzÀ°è£À zÁQëtåPÉÌ ¹QÌzÀ ¤µÀÄ×gÀ ¸ÀvÀåUÀ¼ÉÃ ¥ÀÄgÁªÉAiÀÄ£ÉÆßzÀV¸ÀÄvÀÛªÉ.

CªÀ¤UÉ ¸ÀªÀiÁfPÀ ªÀiË®åUÀ¼À §UÉÎ CvÀåAvÀ D¸ÉÜ EvÀÄÛ JA§ÄzÀPÉÌ CªÀ£À ªÀZÀ£ÀzÀ°è£À vÀÄrvÀ «ÄrvÀUÀ¼À£ÀÄß UÀªÀÄ¤¹zÀgÉ ¸ÁPÀÄ. CªÀ£À ºÉ¸Àj£À°è CªÀ£À vÀgÀÄªÁAiÀÄ §AzÀªÀgÀÄ CªÀ£À jÃw §gÉzÀÄ d£À ªÀiÁ£À¸ÀzÀ°è aAvÀ£É ºÀqÀUÀÄUÀ¼À£ÀÄß vÉÃ° ©nÖgÀ®Æ§ºÀÄzÀÄ. DzÀgÉ AiÀiÁªÀÅzÀÄ ¸ÁªÀÄxÀåð¥ÀÆtðªÉÇÃ CAxÀªÀÅ G½zÀÄPÉÆArgÀ®Æ ¸ÁPÀÄ. D ¸ÁªÀÄxÀåðzÀ »AzÉAiÀÄÆ ¸ÀªÀðdÕ£À ªÀiÁw£À «zsÁ£ÀzÀ ªÀZÀð¸Àì£ÀÄß UÀÄgÀÄw¸À§ºÀÄzÀÄ. F CxÀðzÀ°è CªÀ£À ¥Àæ¨sÁªÀ GvÉÛÃfvÀgÁVgÀÄªÀ ªÀÄnÖUÉ C£Àé¬Ä¸À§ºÀÄzÉÃ£ÉÆÃ! £ÀqÉ-£ÀÄrUÀ¼À°è PÀAzÀPÀUÀ¼À£ÀÄß K¥Àðr¹PÉÆAqÀªÀgÀÄ JAzÀÆC¥ÀàlªÁV G½AiÀÄ¯ÁgÀgÀÄ.DzÀgÉ vÁªÀÅ ªÀÄºÁ±ÀÄzÀÞgÀÄ J£ÀßªÀ ºÁUÉ §ÆmÁnPÉ ªÀiÁqÀÄvÁÛ ºÉÆÃUÀÄvÁÛgÉ JA§ÄzÀÆ MAzÀÄ ¸ÀvÀå. CAxÀ ªÀÄA¢AiÀÄ£ÀÄß £ÉÆÃrAiÉÄÃ EgÀ¨ÉÃPÀÄ- ¸ÀªÀðdÕ vÀ£Àß £Á®UÉ¬ÄAzÀ¯ÉÃ qÉÊ£ÀªÉÄÊmï ¹r¹zÁÝ£É. avÀÛ«®èzÉ UÀÄrAiÀÄ ¸ÀÄwÛzÉqÉ ¥sÀ®ªÉÃ£ÀÄ? JvÀÄÛ UÁtªÀ£ÀÄ ºÉÆvÀÄÛ vÁ ¤vÀå¢ ¸ÀÄwÛ §AzÀAvÉ ¸ÀªÀðdÕ

»ÃUÉ ¸ÉÆÃUÀ¯ÁrvÀ£ÀUÀ½UÉ MgÀlÄ £ÀÄrPÀ®Äè ©ÃjzÁÝ£É. CªÀ¤UÉ qÀA¨sÁZÁgÀzÀ ªÀÄÄ¸ÀÄPÀÄUÀ¼À PÀAqÀgÉ wÃgÀ DUÀÄwÛgÀ°®èªÉAzÉÃ vÉÆÃgÀÄvÀÛzÉ. CAxÀzÀÝ£ÀÄß ¸ÀzÉ §rAiÀÄÄªÀ ¥ÀæAiÀÄvÀß ªÀiÁqÀÄvÁÛ£É. ¸ÀÄlÖ §Æ¢AiÀÄ vÀAzÀÄ zÀlÖªÁVAiÉÄÃ §rzÀÄ ±ÉæÃµÀ× ¸ÀéUÀðªÀ£ÀÄß CqÀgÀÄªÉqÉ PÀvÉÛ vÁ PÉlÖ PÉÃqÉÃ£ÀÄ? ¸ÀªÀðdÕ EAxÀ ªÀZÀ£ÀUÀ¼À°è CªÀ£ÀÄ PÀAzÁZÁgÀUÀ¼À£ÀÄß «qÀA§£ÉUÉ FqÀÄ ªÀiÁqÀÄªÀ jÃwAiÀÄ£ÀÄß «±ÉèÃ¶¸À§ºÀÄzÁzÀgÉ- PÉÃªÀ® £ÉÃªÀÄ ªÀÄ£ÀÄµÀå£À£ÀÄß ªÉÄÃ®PÉÌvÀÛ¯ÁgÀzÀÄ. CAxÀ ªÀåxÀð £ÉÃªÀÄUÀ½VAvÀ CAvÀgÀAUÀ ºÀ¸À£ÁUÀ¨ÉÃPÉA§, CzÁzÀgÉ ¨Á¼Éé ZÉÆPÀÌlªÁ¢ÃvÉA§, D jÃw¬ÄAzÀ ªÀÄ£É, ºÀ½î, zÉÃ±À¥ÀæwAiÉÆAzÀÄ ±ÀÄzÀÞªÁUÀÄvÉÛA§ £ÀA©PÉ CªÀ£ÀzÉAzÀÄ H»¸ÀÀ§ºÀÄzÁVzÉ. EgÀÄªÀµÀÄÖ ¢£ÀªÀÇ EºÀªÀ£ÉßÃ ¸ÀéUÀðªÀ£ÁßV¹PÉÆ¼ÀÄîªÀ PÀ®à£É CªÀ£À £ÀÄrUÀ½AzÀ ¥Àæw¥sÀ®£ÀªÁUÀÄvÀÛzÉ. F ¤nÖ¤AzÀ CªÀ¯ÉÆÃQ¹zÀgÉ DvÀ ¨ÉÆÃzsÀPÀ. ¸ÀªÀðdÕ £ÀAxÀ D±ÀÄ PÀ«AiÀÄ£ÀÄß «ªÀÄ²ð¸ÀÄªÁUÀ CjªÁUÀÄªÀ «µÀAiÀÄ CªÀ£ÀÄ vÀ£Àß Qr-£ÀÄrUÀ¼À ªÀÄÆ®PÀ vÉÆÃjgÀÄªÀ «ZÁgÀUÀ¼ÀÄ PÉÃªÀ® DV£À ¸À¤ßªÉÃ±ÀUÀ½UÀµÉÖÃ ¹Ã«ÄvÀªÁV®è JA§ CA±À. CªÀ£À MlÄÖ zÀÈ¶Ö fÃªÀ£À «ªÀÄ±ÉðAiÀÄ vÀ¼ÀºÀ¢AiÉÄÃ DVzÉ. vÀ£ÀÆä®PÀ ¸ÀªÀiÁd «ªÀÄ±ÉðAiÀÄ CzÀgÀ £ÀÆgÉAlÄ ªÀPÀævÉUÀ¼À PÀlÄ nÃPÉAiÀÄ n¹®ÄUÀ¼ÀÄ MqÉ¢ªÉ. CªÀ£ÀÄ M§â ¸ÀªÀiÁ£Àå£ÀAvÉ d£ÀgÀ ©ü£Àß ©ü£Àß fÃªÀ£ÀªÀ£ÀÄß ZÉ£ÁßV ¤jÃQë¹zÀªÀ£ÀÄ. NvÀ¥ÉÆæÃvÀªÁV vÀvïPÀëtªÉÃ ¥Àæw ¸ÀàA¢¹zÀªÀ£ÀÄ. vÀ£Àß ¤nÖ£À°è §zÀÄQ£À ««zsÀ gÀÆ¥ÀUÀ¼À gÀÆPÀë «±ÉÃµÀUÀ¼À£ÀÄß ªÉÆzÀ®Ä vÁ£ÀÄ ªÀÄ£À£À ªÀiÁrPÉÆAqÀÄ vÀzÀ£ÀAvÀgÀ CzÀgÀ «ªÀÄ±ÉðUÉ vÀÄrzÀªÀ£ÀÄ. ¨Á½£À ¸ÀvÀå ¤µÉ× ªÀiË®åUÀ¼À §UÉÎ DvÀ¤UÉ «±ÉÃµÀªÁzÀ ºÁUÀÆ wÃªÀæªÁzÀ PÀ¼ÀPÀ½ EzÀÝ ºÁUÉ PÁtÄvÀÛzÉ. DzÀÝjAzÀ¯ÉÃ CªÀ£À C£ÀÄ¨sÀªÀªÉÃ «ZÁgÀªÁV C°è CAxÀ ¸ÀvÀåUÀ¼À£ÀÄß JwÛ »rzÀ dªÁ¨ÁÝjAiÀÄÄvÀªÁzÀ PÁAiÀÄð CªÀ£À wæ¥À¢UÀ¼À°è £ÀqÉ¢zÉ. J¯Áè ªÀ®AiÀÄUÀ¼À°ègÀÄªÀ ¥ÀÆeÁj ¥ÀæªÀÈwÛUÀ¼À£ÀÄß UÉÃ° ªÀiÁrzÁÝ£É. J°è d£À fÃªÀ£À ©üÃPÀgÀ jÃwAiÀÄ°è ±ÉÆÃ¶vÀªÁVzÉAiÉÆÃ CAxÀzÀÝ£ÀÄß C¯ÉèÃ UÀÄgÀÄw¹ D ¤«ÄµÀPÉÌ ªÀiÁw£À PÀªÀuÉ ©Ã¹zÁÝ£É. ºÁUÉ CªÀ£ÀÄ §Ä¢Þ¬ÄAzÀ ©Ã¹zÀ PÀ°èUÉ ºÀÈzÀAiÀÄ EzÀÝªÀgÀ£ÀÄß vÁPÀÄªÀ ±ÀQÛ EzÉ. §Ä¢Þ EzÀÝªÀgÀ£Àß®è CªÀ£À w«vÀzÀ UÀvÀÄÛ AiÉÆÃa¸ÀÄªÀAvÉ ªÀiÁqÀÄvÀÛzÉ.

¸ÀªÀðdÕ £ÁqÁrAiÀiÁzÀ PÁgÀt zÉÃ±ÀzÀ «¸ÁÛgÀzÀÄzÀÝPÀÆÌ PÀAqÀÄ §gÀÄªÀ §UÉ §UÉAiÀÄ DZÀgÀuÉ, ªÀÄ£ÀÄµÀå£À §zÀÄPÀÄ, ¸ÀA¸ÀÌøw.. EvÁå¢UÀ¼À£ÀÄß CxÀð ªÀiÁrPÉÆAqÀÄ vÀ£Àß¯ÉèÃ CzÀÄ ¸ÀjAiÉÄÃ- vÀ¥ÉàÃ JAzÀÄ ¯ÉPÀÌ ºÁQ ¸Àj PÁtzÀÄzÀ£ÀÄß PÉtPÀÄvÁÛ£É. CAvÀ°è ¸ÀQæAiÀÄªÁV ¸ÀªÀiÁdzÀ gÀZÀ£ÁvÀäPÀ PÁAiÀÄðUÀ¼À°è zÉÊ»PÀªÁV, £ÉÃgÀªÁV zsÀÄªÀÄÄQzÀ£ÉÆÃ E®èªÉÇÃ, AiÀiÁªÀÅzÀPÀÆÌ zÁR¯ÉUÀ½®è. CAvÀÆ ¸ÀªÀiÁdzÀ ªÀÄÆqsÀ£ÀA©PÉUÀ¼À£ÀÄß GUÀæªÁV DPÉëÃ¦¸ÀÄvÀÛ£É. ¤vÀå £ÉÃªÀÄUÀ¼ÉÃPÉ ªÀÄvÉÛ ¥ÀÆeÉUÀ¼ÉÃPÉ? £ÉwÛ ¨ÉÆÃ¼ÉÃPÉ dqÉAiÉÄÃPÉ ªÀzÀ£À¢ ¸ÀvÀåªÀÅ¼ÀîªÀUÉ ¸ÀªÀðdÕ. ¸ÀªÀðdÕ AiÀiÁªÀÅzÀPÀÆÌ CAfzÀªÀ£À®è. eÁw PÀÄ® ¨sÉÃzÀ ¨sÁªÀUÀ¼À£ÀÄß ªÉÄnÖ ¤AvÀ ªÀåQÛvÀé CªÀ£ÀzÁzÀÝjAzÀ §ºÀÄ±ÀB CªÀ£À £ÉÆÃl «±Á®ªÁVvÉÛAzÀÄ ºÉÃ½zÀgÉ C¥ÀZÁgÀªÁUÀ¯ÁgÀzÀÄ. ¸ÁªÀiÁfPÀ CxÀðUÀ¼À°è CªÀ£À zÀÈ¶Ö ªÀiÁ£À«ÃAiÀÄªÁVzÉ. AiÀiÁªÀÅzÉÃ ªÀåQÛ vÁ£ÀÄ E£ÉÆßAzÀgÀ «gÀÄzÀÞ ¸ÉÆ¯ÉèvÀÛ¨ÉÃPÁzÀgÉ vÁ£ÀÄ ¸ÀjAiÀiÁVgÀ¨ÉÃPÁVgÀÄvÀÛzÉ. DUÀ CªÀ£À ªÀiÁwUÉ ¨É¯É EgÀÄvÀÛzÉ. CxÀªÁ DUÀ CªÀ£À£ÀÄß EvÀgÀgÀÄ ºÀAV¸ÀÄªÀ, QÃ¼ÁV PÁtÄªÀ ¸ÀAzÀ¨sÀðUÀ½gÀÄªÀÅ¢®è. ¸ÀªÀðdÕ CAxÀ G£ÀßvÀ ¸ÉÆÃ¥Á£À KjzÀÝ£ÉAzÀÄ PÁtÄvÀÛzÉ. DzÀÝjAzÀ¯ÉÃ AiÀiÁªÀ §qÉAiÀÄÆ E®èzÉ, ªÉÊµÀªÀÄå PÀAqÀ°è PÀrØ vÀÄAqÀÄ ªÀiÁrzÀ ºÁUÉ eÁwÃAiÀÄvÉ, C¸ÀªÀiÁ£ÀvÉ, C£ÁåAiÀÄUÀ¼À£ÀÄß eÁ¯ÁrzÁÝ£É- vÀ£Àß «ªÀÄ±Áð ¥ÀæºÁgÀzÀ°è. ¸ÀªÀðdÕ£À PÉ®ªÀÅ wæ¥À¢UÀ¼À£ÀÄß CtPÀªÁqÀÄUÀ¼ÉAzÀgÀÆ vÀ¥ÁàUÀÄªÀÅ¢®è JAzÀÄ £Á£ÀÄ CAzÀÄPÉÆArzÉÝÃ£É. EzÀ®èzÉÃ ¸ÀÆZÁåxÀð, ªÀåAUÁåxÀðUÀ¼ÀÆ EªÉ. CzÀQÌAvÀ ªÀÄÄRåªÁV vÀ¥Àà£ÀÄß wzÀÄÝªÀAxÀ CvÀåAvÀ dgÀÆj£À PÉ®¸ÀªÀ£ÉßÃ vÀ£Àß PÁ®zÀ°è vÀqÀ ªÀiÁqÀzÉÃ ªÀiÁrzÁÝ£É. C¯Éè®è «qÀA§£É PÀw gÀhÄ¼À¦¹zÉ. --3 CªÀ£ÀzÀÄ JAzÀÆ ¸ÀvÀå¦æAiÀÄvÉ. M¼ÉîAiÀÄzÀgÀ §UÉÎ CªÁåd ¥ÉæÃªÀÄ, PÉlÖzÀÝgÀ §UÉÎ ¸À»¹PÉÆ¼Àî¯ÁgÀzÀ zÉéÃµÀ CªÀ£À ªÀåQÛvÀézÀ UÀÄt JA§AvÉ ªÀiÁvÀÄ ªÀÄÆr §A¢ªÉ. CªÀ£À ªÀÄ£À¹ì£À ªÀÄxÀ£ÀzÀ°è ªÀåQÛAiÀÄ PÉÆgÉUÀ¼ÀÄ, ¸ÀAWÀzÀ vÀ¥ÀÄàUÀ¼ÀÄ, ªÀÄvÀzÀ Cw PÉÆgÉUÀ¼ÀÄ PÀÄ¢¢ªÉ. DzÀÝjAzÀ¯ÉÃ ¸ÀªÀiÁdzÀ PÁ»¯ÉUÀ¼À£ÀÄß £Á±À¥Àr¸À®Ä, ºÉÆ¸À ¸À¤ßªÉÃ±ÀªÀ£ÀÄß PÁt®Ä wæ¥À¢UÀ¼À£ÉßÃ PÁAiÀÄPÀ®à UÀÄ½UÉUÀ¼À£ÁßV d£ÀPÉÌ PÉÆnÖzÁÝ£É. ZÁuÁPÀëvÀ£À vÉÆÃj¹zÁÝ£É. d£ÀPÉÌ F ªÉÊzÀå ¸ÀªÀðdÕ PÉÆlÖ ZÀÄZÀÄÑ ªÀÄzÀÄÝUÀ¼ÀÄ »r¹zÀªÉÇÃ E®èªÉÇÃ, DUÉÎ gÉÆÃUÀ ¤ªÁgÀuÉAiÀiÁ¬ÄvÉÆÃ E®èªÉÇÃ CªÀÅUÀ¼À£Éß®è ¤µÀÌ¶ð¹ ºÉÃ¼ÀÄªÀÅzÀÄ ¸ÀÄ®¨sÀzÀ PÉ®¸ÀªÁV®è. C£ÉÃPÀ ªÀåªÀ¸ÉÜUÀ¼À PÀgÁ¼À gÀÆ¥ÀªÀ£ÀÄß, «ZÁgÀ ¹ÜwAiÀÄ£ÀÄß CªÀ£ÀÄ C¼ÀÄPÀzÉÃ vÉÆÃj¹zÁÝ£É. gÁPÀë¹Ã PÀÈvÀåUÀ¼À£ÀÄß PÀAqÀ PÀAqÀ°è PÉAqÀzÀAxÀ ªÀiÁw£À°è zÀAr¹zÁÝ£É. F CxÀðzÀ°è ¸ÀªÀðdÕ£À ªÀZÀ£ÀUÀ¼ÀÄ, ZÀÄlÄPÀÄUÀ¼ÀÄ EzÀÝ ºÁUÉ ¸ÁªÀiÁfPÀ nÃPÁ¸ÀÛçUÀ¼ÁVªÉ.(gÀÆ¥ÀzÀ°è£À ªÀåvÁå¸ÀªÀ£ÀÄß PÀÄjvÀÄ F ªÀiÁvÀ£ÀÄß ºÉÃ¼À¯ÁUÀÄªÀÅ¢®è). DV£À PÁ®zÀ®Æè ªÀtðvÁgÀvÀªÀÄå ºÀzÀUÉlÄÖ vÁgÀPÀPÉÌÃj PÀ®Ä¶vÀ ¥sÀ®UÀ¼À£ÀÄß PÉÆnÖgÀ¨ÉÃPÉAzÀÄ PÁtÄvÀÛzÉ. DzÀÝjAzÀ¯ÉÃ CªÀ£ÀÄ GvÀÛªÀÄzÀ ªÀtÂðUÀ¼À£ÀÄvÀÛªÀÄgÉ£À¨ÉÃqÀ ªÀÄvÉÛ vÀ£ÀßAvÉ §UÉªÀgÀ£É®ègÀ £ÀÄvÀÛªÀÄgÉ£ÀÄß ¸ÀªÀðdÕ JAzÀÄ PÀgÁgÀÄªÁPÀÌªÁV ¸ÀàµÀÖ¥Àr¹gÀÄªÀÅzÀÄ,CªÀ£ÀÄ AiÀiÁªÀvÀÆÛ ¸ÀzÀÄÎtÂUÀ¼À ¥ÀgÀªÁVAiÉÄÃ ªÀiÁvÁrzÁÝ£É. ¸ÀvÀÄÛzÀ£ÀÄ wA¨ÁvÀ JvÀÛtzÀ PÉÆ¯ÉAiÀÄ£ÀÄ

§wÛ fÃªÀªÀ£ÀÄ PÉÆ £ÀÄvÀÄÛªÀÄzÀ ºÉÆ¯ÉAiÀÄ ¸ÀªÀðdÕ EAxÀ PÀqÉUÀ¼À°è CªÀ£À UÁæºÀå±ÀQÛ GvÀÛ«ÄPÉAiÀÄ£ÀÄß ¥ÉÆÃ¶¸ÀÄªÀ PÀqÉUÉ ªÀÄvÀÄÛ AiÀiÁªÀÅzÉÃ CAvÀgÀ ¤AiÀÄªÀÄUÀ½AzÁZÉ ¤®ÄèªÀ JqÉUÉ ¸ÁV G¥ÀzÉÃ±ÀzÀ UÀÄgÀÄªÁV PÁtÂ¸ÀÄvÁÛ£É. §ºÀÄ±ÀB CA¢£À AiÀÄÄUÀzÀ°è ªÀÄÆ®¨sÀÆvÀ gÀZÀ£Á «zsÁ£ÀzÀ §zÀ¯ÁªÀuÉUÉ CªÀPÁ±À«gÀ¢zÀÝ PÁgÀtªÉÇÃ K£ÉÆÃ »ÃUÉ ¥ÀæwAiÉÆAzÀ£ÀÆß ªÀiÁw£À ªÀÄÆ®PÀ CAzÀÄPÉÆ¼ÀÄîªÀµÀÖgÀ¯ÉèÃ ¥ÀAiÀiÁðªÀ¸Á£ÀªÁzÀ ºÁUÉ vÉÆÃgÀÄvÀÛzÉ. ¸ÀªÀiÁdzÀ MmÁÖgÉ ¸ÀªÀÄÆºÀ ¥ÀæeÉÕ PÉ®¸À ªÀiÁrzÀÝgÉ §zÀ¯ÁzÀ CxÀªÁ gÀÆ¥ÁAvÀgÀªÁzÀ ¸ÀªÀiÁd ±ÀPÀåªÁUÀÄwÛvÉÛAzÀÄ H»¸À§ºÀÄzÁVzÉ. ¸ÀªÀðdÕ §zÀÄQzÀÝ PÁ®zÀ°è ¸ÀªÀiÁd E¢ÝgÀ§ºÀÄzÁzÀ ¹ÜwUÀwUÀ¼ÀÄ CªÀ£À ªÀÄ£À¹ì£À ªÉÄÃ¯É ¥ÀjuÁªÀÄ ©ÃjgÀÄªÀ ¸ÁzsÀåvÉUÀ¼ÀÄ ¸ÀºÀdªÁVªÉ. CªÀ£À wæ¥À¢UÀ½AzÀ DV£À ¸ÀªÀiÁdPÉÌ ¥ÀæAiÉÆÃd£À wÃªÀæªÁV DVgÀ§ºÀÄzÀÄ CxÀªÁ DUÀzÉAiÀÄÆ EgÀ§ºÀÄzÀÄ . DzÀgÉ CA¢£À ¸ÁªÀiÁfPÀvÉAiÀÄ£ÀÄß CªÀ£À ªÀZÀ£ÀUÀ¼ÀÄ M¼ÀUÉÆArªÉ JA§ÄzÀAvÀÆ ¸ÀvÀå. ¸ÀªÀðdÕ£À°è£À ¸ÀªÀÄ¶Ö ¥ÀæeÉÕ vÀ£Àß ¸ÀÄvÀÛ DªÀÈvÀªÁVzÀÝ ¸ÁªÀiÁfPÀ «µÀªÀÄvÉUÀ¼À£ÀÄß CxÀð¥ÀÆtð jÃwAiÀÄ°è «±ÉèÃ¶¹AiÉÄÃ ¥ÀæwQæAiÉÄ ªÀåPÀÛªÀiÁqÀÄªÀ ºÁUÉ PÁtÄªÀÅzÀPÉÌ CªÀ£À ªÀiÁw£À°è C£ÀÄ¨sÀªÀUÀ¼ÉÃ GzÁºÀgÀuÉUÀ¼ÁUÀÄvÀÛªÉ. CªÀ£À ¸ÀªÀÄgÉÃSÉAiÀÄ «ªÀÄ±ÉðAiÀÄ°è, C¤¹PÉUÀ¼À UÀ¨sÀðzÀ° è ¸ÀÆPÀëöä UÀæ»PÉUÀ½ªÉ; ªÉÊ«zsÀå«zÉ, ¥Àæw¨sÉAiÀÄ ºÉÆ¼À»zÉ. C®è°è PÁªÀå ®PÀët ¸ÀªÀÄ¤évÀªÁzÀ, PÁªÀå ¸Àà±Àð¢AzÀ ¸ÀàAzÀ£ÀUÉÆAqÀAxÀ ¸Á®ÄUÀ½ªÉ. CªÀ£ÀÄ vÀ£Àß ¸ÀÄvÀÛ £ÀqÉAiÀÄÄwÛzÀÝ ««zsÀ «zÀåªÀiÁ£ÀUÀ¼À ºÀÈzÀAiÀÄ §®èªÀ£ÁVzÀÄzÀÝjAzÀ¯ÉÃ CA¢£À ¸ÁªÀiÁfPÀ gÁdQÃAiÀÄ «µÀAiÀÄUÀ¼À£ÀÄß ªÉÊAiÀÄQÛPÀ ¸ÀAªÉÃzÀ£ÉAiÉÄÃ£ÉÆ JA§AvÉ ºÉÃ¼À®Ä ¸ÁzsÀåªÁVgÀÄªÀÅzÀÄ. ¸ÀªÀðdÕ£À d£À¦æAiÀÄvÉAiÀÄ »AzÉ CqÀVgÀÄªÀ ¸ÀAUÀwAiÀÄ£ÀÄß «ªÀPÉëUÉ M¼À¥Àr¹zÀgÉ ¸ÁªÀðPÁ°PÀ aAvÀ£ÉUÀ¼À£ÀÄß w½AiÀiÁzÀ §tÚ£ÉUÀ¼À°è ¸ÀàµÀÖªÁV ºÉÆgÀUÀqÉ»gÀÄªÀÅzÉÃ DVzÉ. CªÀ£ÀÄ ¸ÀzÁ ªÀiÁ£À¹PÀªÁV PÁAiÉÆÃð£ÀÄäPÀªÁVgÀÄªÀAvÉ ¨sÁ«¸À§ºÀÄzÀÄ.CªÀ£ÀÄ AiÀiÁªÀÅzÉÃ PÀPÉëAiÀÄ°è ¨sËwPÀªÁV PÁAiÀÄðgÀAUÀPÉÌ E½¢gÀ§ºÀÄzÀÄ. DzÀgÀÆ CªÀ£À£ÀÄß ¸ÀªÀiÁd ¸ÀÄzsÁgÀPÀ JAzÀÄ PÀgÉAiÀÄÄªÀÅzÀÄ C£ÀéxÀðªÁUÀÄvÀÛzÉ. KPÉAzÀgÉ CªÀ£À ©r ©r £ÀÄrUÀ¼À®Æè ¸ÁªÀiÁfPÀ CªÀåªÀ¸ÉÜ «gÀÄzÀÝ PÀÄ¢zÀ gÉÆaÑzÉ. CzÀ£ÀÄß ©r¹PÉÆAqÀÄ ºÉÃ½zÀ vÀÆPÀ§zÀÝ ªÀÄAvÀæ ¹zÀÞ ±ÀQÛ ¥ÀÆtð CxÁð©üªÀåQÛUÀ½ªÉ. ErÃ ¸ÀªÀÄ¶ÖUÉÃ ªÀiÁw£À ªÀÄAUÀ¼ÁgÀw JwÛzÀªÀgÀ°è ¸ÀªÀðdÕ ¤¹ìÃªÀÄ ¥ÀÄgÀÄµÀ£ÀAvÉ «dÈA©ü¹zÁÝ£É. F ºÁ¢¬ÄAzÀ ¥ÀjÃQë¹zÀgÉ CªÀ£À £ÀÄrUÀ¼É¯Áè ZÁnUÀ¼ÀAvÉ vÀ¥Àà£ÀÄß wzÀÄÝªÀ GzÉÝÃ±ÀªÀ£ÉÆß¼ÀUÉÆArªÉ. PÉÆÃwUÉ UÀÄt«®è ªÀiÁwUÉ PÉÆ£É¬Ä®è ¸ÉÆÃvÀÄ ºÉÆÃzÀªÀUÉ ¸ÀÄR«®è: CAdzÀªÀUÉ eÁwAiÉÄÃ E®è ¸ÀªÀðdÕ §AzsÀÄ §¼ÀUÀªÀÅ PÀÆr ºÉÆA¢ eÉÆÃUÀÄ¼À ºÁr »AzÉ ¸ÀvÀÛªÀgÀ ºÉ¸ÀjlÄÖ UÀÄUÀÄÎjAiÀÄ wAzÀÄ vÉÃUÀÄªÀgÀÄ ¸ÀªÀðdÕ »ÃUÉ DzÀ±ÀðªÁUÀ§®è ¸ÀA»vÉUÀ½ªÉ. CªÀ£À ¨sÀAqÁgÀ §vÀÛzÉ vÀÄA§Ä ªÀiÁªÀ ÅvÉÆlÄÖ ªÀÄÄjzÀgÉ ¸ÉÆÃ£É d¯ï ¹rAiÀÄÄªÀAvÉ, £ÀAf£À vÀÄtÄPÀÄUÀ¼ÀÆ ¹r¢ªÉ. CªÀÅUÀ¼À°è KPÀ¸ÀÆvÀævÉ EgÀzÉ EgÀ§ºÀÄzÀÄ. DzÀgÉ ¸ÀvÀåzÀ KPÀvÉAiÀÄAvÀÆ EzÉ.

§gÀºÀUÀ¼À£ÀÆß DvÀ PÉÆnÖzÁÝ£É. d£ÀgÀ ªÀiËqsÀåUÀ¼À£ÀÄß PÀAqÀÄ ¸ÀªÀðdÕ DUÁUÀ¯ÉÃ ¥ÀæwQæ¬Ä¹zÁÝ£É. CAzsÁZÀgÀuÉUÀ¼À£ÀÄß ¸À»¸ÀzÀ CªÀ£À C£ÀÄ¨sÀªÀzÀ §vÀÛ½PÉUÀ¼À°è ªÀ¸ÀÄÛ ¹ÜwUÉÃ UÀÄj¬ÄlÄÖ ºÉÆqÉAiÀÄ®Ä ªÀiÁw£À gÁªÀÄ¨ÁtUÀ¼ÀÄ ¸ÀzÁ eÁUÀÈvÀªÁVzÀÝªÉAzÀÄ CªÀ£À ªÀZÀ£ÀUÀ¼À C¨sÁå¹UÉ ¨sÁ¸ÀªÁzÀgÉ D±ÀÑAiÀÄðªÉÃ¤®è. ¸ÀªÀðdÕ vÀ£Àß PÁ®zÀ°è£À ¸ÁªÀiÁ£Àå ¥ÀæeÉAiÀÄ£ÀÄß ¤PÀlªÁV PÀAqÀªÀ£ÁzÀÝjAzÀ £ÁUÀjÃPÀ£À PÀvÀðªÀåªÀ£ÀÄß PÀAqÀj¹ ºÉÃ¼ÀÄvÁÛ£É. ªÉÄZÀÑ¢gÀÄ ¥ÀgÀ¸ÀwAiÀÄ gÀZÉÑAiÉÆ¼ÀÄ ¨ÉgÉAiÀÄ¢gÀÄ ¤ZÀÑ £ÉgÉAiÉÆ¼ÀUÉ PÁzÀjgÀÄ M§âgÀ EZÉÑAiÀÄ°gÀ¢gÀÄ ¸ÀªÀðdÕ AiÀiÁªÀÅzÉÆÃ MAzÀÄ PÀÄgÀÄqÀÄ £ÀA©PÉUÉ PÀlÄÖ©zÀÝªÀgÀ£ÀÄß EvÀgÉAiÀÄªÀgÀ §zÀÄQ£À ¨É¼ÀQ£À°è £ÉÆÃr vË®¤PÀªÁV «±ÉèÃ¶¸ÀÄvÁÛ£É. ªÀÄÆgÉ¼ÉAiÀÄ£ÀÄmÁÖvÀ ºÁgÀÄªÉqÉ ¸ÀéUÀðPÉÌ £ÀÆgÉAlÄ J¼ÉAiÀÄ PÀªÀÅ¢AiÀÄ£ÀÄ ºÉÆzÁÝvÀ ºÁgÀ£ÉÃPÀAiÀÄå ¸ÀªÀðdÕ F ªÀåUÀævÉAiÀÄ »A¢£À zÀÈ¶Ö CAxÀ DZÁgÀUÀ¼À §UÉÎ £ÀA©PÉUÀ¼À §UÉÎ d£ÀgÀ°ègÀÄªÀ ªÀiËqsÀåªÀ£ÀÄß PÀÄjvÉÃ DrgÀ§ºÀÄzÁzÀ ªÀiÁw¤AzÀ ªÀÄÆrzÀÄÝ. EAxÀ C£ÉÃPÀ GzÁºÀgÀuÉUÀ¼À£ÀÄß PÉÆqÀÄvÁÛ ºÉÆÃUÀ§ºÀÄzÀÄ. DUÀ®Æ ªÀUÀðvÁgÀvÀªÀÄåUÀ½AzÀ ºÁUÉ PÁtÄvÉÛ. ªÀtð vÁgÀvÀªÀÄåªÀÇ CµÀÖgÀ ªÀÄnÖUÉÃ vÁAqÀªÀªÁrzÉ. CA¢ £À PÁ®PÉÌ ¸ÁªÀiÁfPÀ ªÀåªÀ¸ÉÜAiÀÄ PÉÆ¼É zÀlÖªÁVAiÉÄÃ ªÀÄ¯ÉvÀÄ »Ã£À «ZÁgÀUÀ¼ÀÄ ¨ÉÃgÀÄ ©nÖgÀ¨ÉÃPÀÄ. CAxÀzÀÝ£Éß¯Áè MgÉºÀaÑ d£ÀvÉAiÀÄ£ÀÄß vÀ£Àß £ÀÄr¬ÄAzÀ D¯ÉÆÃZÀ£ÉUÉ ºÀZÀÑ®Ä ¸ÀªÀðdÕ ¥ÀæAiÀÄwß¹zÁÝ£É. DgÉÆÃUÀåPÀgÀ ¸ÀªÀiÁd¤gÁätzÀ PÀ£À¸ÀÄ CªÀ£À vÀ¯ÉAiÀÄ°è PÀÄrAiÉÆqÉ¢gÀ¨ÉÃPÀÄ. DzÀgÉ CzÀ£ÀÄß ¸ÁªÀÄÆ»PÀ DAzÉÆÃ®£À ªÀiÁqÀÄªÀµÀÄÖ DvÀ QæAiÀiÁvÀäPÀªÁV ¨sÁVAiÀiÁUÀzÉ ¤Ãw ¨ÉÆÃzsÉUÀ¼À jÃwAiÀÄ°è ºÀÈzÀAiÀÄ ªÀÄ£À¸ÀÄìUÀ¼À°è£À C»vÀPÀgÀ ªÁ¸À£ÉUÀ¼À£ÉßÃ ªÀÄÆ®¨sÀÆvÀªÁV wzÀÝ®Ä £ÉÃªÀj¸À®Ä ªÉÊZÁjPÀ zsÉÆÃgÀuÉUÀ¼ÀÄ¼Àî wæ¥À¢UÀ¼À£ÀÄß ªÀÄA¢AiÀÄ Q«UÉ ºÁQ ¥ÀjªÀvÀð£ÉUÉ ¥ÀæAiÀÄwß¹zÁÝ£É. »ÃUÉ DvÀ ¤gÀAvÀgÀªÁV 'UÀÄgÀÄ' «£À PÀvÀðªÀåªÀ£ÉßÃ ¤ªÀð»¸ÀÄªÀÅzÀjAzÀ ¸ÁªÀiÁfPÀ ¸ÀªÀÄ¸ÉåUÀ¼ÀÄ vÀªÀÄä EgÀÄ«PÉAiÀÄ UÁqsÀvÉAiÀÄ£ÀÄß PÀrªÉÄ ªÀiÁqÀÄªÀ, ¸ÀA¥ÀÆtðªÁV C®è¢zÀÝgÉ PÉÆAZÀ PÉÆAZÀªÉÃ PÀgÀV¸ÀÄªÀ eÁÕ£ÀgÀÆªÁjAiÀÄ ¤µÁ×ªÀAvÀ ¥ÁvÀæ PÁtÄvÀÛzÉ. CªÀ£À PÀlÄªÀZÀ£À zsÁgÉ¬ÄAzÀ ¸ÀÄzsÁgÀuÉAiÀÄÆ CxÀðªÀAwPÉ ¥ÀqÉAiÀÄÄªÀ ¸ÁzsÀåvÉ EzÉ. DzÀgÉ CªÀ£ÀzÀÄ £ÀÄr ¹A¥ÀrPÉAiÀÄ PÀvÀðªÀåªÁVgÀÄªÀÅzÀjAzÀ ¸ÁA¸ÀÌøwPÀ ¨É¼ÉUÉ AiÀiÁªÀvÀÆÛ ©Ã¼À§ºÀÄzÁzÀ QÃlUÀ¼À £Á±ÀªÀiÁqÀÄªÀ ºÉÆuÉUÁjPÉ¬ÄAzÀ®Æ PÀÆrªÉ JA§ÄzÉÃ CªÀÅUÀ¼À ±ÉæÃµÀ×vÉAiÀiÁUÀÄvÀÛzÉ. ªÀiÁ£ÀªÀ£À £ÀqÀvÉ ºÀvÁ±ÉAiÀiÁUÀÄªÀµÀÄÖ ºÀzÀUÉmÁÖUÀ CªÀ£ÀÄ vÀÄvÁðV ¸ÀàA¢¹zÁÝ£É. DUÉÎ ¥Àæ¸ÀÄÛvÀ J¤ß¹zÀ ¸ÀªÁ®ÄUÀ¼À£ÉßÃ JzÀÄj¹ wæ¥À¢UÀ¼À°è GvÀÛj¹zÁÝ£É. MnÖ£À°è ªÀiÁ£À«ÃAiÀÄªÁUÀÄªÀÅzÀÄ ¸ÀªÀðdÕ£À ªÀZÀ£À jÃw J£Àß§ºÀÄzÀÄ. CªÀ£À D±ÀÄPÀ«vÉUÀ¼À C¨sÁå¸À¢AzÀ UÀt¤ÃAiÀÄ ¯Á¨sÀªÀAvÀÆ EzÉÝÃ EzÉ. "¸ÀªÀiÁd «eÁÕ¤" ¸ÀªÀðdÕ JA§ ªÀiÁvÀÄ zÉÆqÀØzÁUÀ§ºÀÄzÁzÀgÀÆ CªÀ£ÀÄ ¤ªÀð»¹zÀ dªÁ¨ÁÝjAiÀÄ£ÀÄß UÀªÀÄ¤¹ ºÉÃ½zÉÝÃ DzÀgÉ ºÉZÉÑÃ£ÀÆ DgÉÆÃ¦¹zÀ ºÁUÁUÀÄªÀÅ¢®è. CªÀ£À£ÀÄß DV£À AiÀÄÄUÀzÀ £ÉÊwPÀ ºÁUÀÆ ¸ÁªÀiÁfPÀ ¸ÀªÀÄ¸ÉåUÀ¼ÀÄ PÁr¹ ¦Ãr¹gÀÄªÀÅzÀjAzÀ¯ÉÃ CªÀ£À ¸ÀÆàwðAiÀÄÄvÀ aAvÀ£ÉUÀ¼À°è ªÁ¸ÀÛªÁA±À ªÀÄvÀÄÛ ¸ÁªÀðPÁ°PÀ ªÀiË®å C£ÁAiÀÄ¸ÀªÁV ºÉÆgÀºÉÆ«ÄägÀÄªÀÅzÀÄ. EA¢UÀÆ CªÀÅ d£ÀgÀ £Á®UÉAiÀÄ ªÉÄÃ¯É G½AiÀÄÄªÀAvÉ CªÀÅUÀ¼À WÀ£ÀvÉ agÀAvÀ£À ¸ÀvÀé ¥ÀqÉ¢gÀÄªÀÅzÀÄ. EA¢£À ¸ÀªÀiÁdPÀÆÌ CªÀ£À ªÀiÁw£À »A¢£À ºÀÈzÀAiÀÄ ¥ÀjªÀvÀð£ÉAiÀÄ aQvÉì C£ÀéAiÀÄªÁUÀÄvÀÛzÉ.

ಒಗಟುಗಳ ಸಂಗರಹ ಅನ್ವತ್ ಆನ್ುಂದ್,ಬೆುಂಗಳೊರ ಗೆಣ್ ದದ ಹ ಡ ಗನ್ವಗೆ ಅುಂಗೆೈಯಗಲ್ ಟೆ ೋಪಿ - ಅಣ್ಬೆ (mushroom) ಒುಂಟಿ ಕುಂಬದ ಮೆೋಲೆ ನಾಲ್ ೆ ಕಾಲ್ಲನ್ ಮುಂಟಪ - ಲವಂಗ ಚಿಕೆ ಮನೆಯ ತ್ ುಂಬಾ ಬೆಳಿಿ ಚ್ಕೆೆ - ಹಲುಾ ತ್ಲೆಯ ಮೆೋಲೆ ಹರಳು,ಬಾಯಲ್ಲಲ ಬೆರಳು - ಉಂಗುರ ಒುಂದೆೋ ಕಣ್ ಣ, ಒುಂದೆೋ ಬಾಲ್ - ಸ ಜಿ ಮಳೆ ಬಿೋಳದೆ ಕೆರೆ, ನ್ವೋರ ತ್ ುಂಬಿ ಹರಿತೆ - ಎಳರ್ನೋರು ತಿನ್ನಲ್ಲಲ್ಲ, ಉಣಾಣಲ್ಲಲ್ಲ, ಕೆೈಯಲ್ಲಲ ಮಾತ್ರ ಸವೆದ ಹೆ ೋಯಿತ್ - ಸ್ೆ ೋಪು ಬಿಳಿ ಹ ಡ ಗ ಎಳೆದರೆ ಬಿಗಾತಳ ೆ, ಬಿಟಟರೆ ಹೆ ೋಗತಳ ೆ - ಸಿಗರೆೋಟ್ಟನ್ ಹೆ ಗೆ ಗ ಡಲೆಲ ಕ ತ್ ಊರೆಲ್ಲ ನೆ ೋಡಾತನೆ - ಕಣ್ುಣ ಸಾಗರ ಪುತ್ರ ಅಡಿಗೆ ಮಿತ್ರ - ಉಪುಪ

¸ÀAVÃvÀ PÀ¯Á«zÀgÀgÀ vÁA§Æ® ZÀªÀðtzÀ VÃ¼ÀÄ vÀAzÀ EPÀÌnÖ£À ¥Àæ¸ÀAUÀUÀ¼ÀÄ f.Dgï gÀWÀÄ£ÁxÀ gÁªï ¨ÉAUÀ¼ÀÆgÀÄ

PÀzÀÄÝ D°¹zÀ ¥sÀ®- ±ÁgÀzÁ£ÀÄUÀæºÀ ! £À£Àß UÀÄgÀÄUÀ¼ÁzÀ ªÉÄÊ¸ÀÆgÀÄ ªÁ¸ÀÄzÉÃªÁZÁAiÀÄðgÀÄ wgÀÄPÉÆÌÃrPÁªÀ¯ï PÀÈµÀÚ CAiÀÄågÀªÀgÀ C¨sÁå¸ÀzÀ PÀæªÀÄzÀ ¸ÀAVÃvÀ gÀ¸Á£ÀÄ¨sÀªÀ ¥ÀqÉAiÀÄ®Ä vÀªÀPÀzÀ°zÀÝgÀÄ. ¸ÀzÀÄÝUÀzÀÝ®«®èzÀ CªÀgÀÄ £ÀÄr¸ÀÄwÛzÀÝ PÉÆoÀrAiÀÄ ºÉÆgÀUÀqÉ QlQAiÀÄ §½ PÀzÀÄÝPÉÃ¼À®Ä PÀÄ½vÀgÀÄ . PÁA¨sÉÆÃ¢ gÁUÀªÀ£ÀÄß £ÀÄr¹ "KgÁ £ÁvÉÆÃ ZÀ®ªÀÄÄ ²æÃ PÀÈµÀÚ" JA§ ¥À®è«AiÀÄ£ÀÄß £ÀÄr¸ÀÄwÛzÀÝgÀÄ. JµÀÄÖ ºÉÆvÀÄÛPÁ® PÉÃ¼ÀÄwÛzÀÝgÉA§ÄzÀÄ UÀÄgÀÄUÀ½UÉ Cj«gÀ°®è. CªÀjUÉ JZÀÑgÀªÁVzÀÄÝ vÀlÖ£É ¦nÃ®Ä ±À§Ý ¤²ÑvÀªÁzÁUÀ¯ÉÃ! F CªÉÆÃWÀªÁzÀ£À ¤AvÀÄºÉÆÃ¬ÄvÀ®è JAzÀÄ PÉÆ¼ÀÄîªÀÅzÀgÀ¯ÉèÃ QlQAiÀÄ ¨ÁV®Ä vÉgÉzÀÄ PÉÆAqÀÄ CAiÀÄåªÁð¼ÀÄ vÀªÀÄävÁA§Æ®zÀ ZÀgÀlªÀ£ÀÄß GUÀÄ½zÀgÀÄ. UÀÄgÀÄUÀ¼ÀÄ JzÀÄÝ ºÉÆÃUÀ®Ä ºÀªÀtÂ¹zÁUÀ CzÀµÀÆÖ CªÀgÀ vÀ¯ÉAiÀÄ ªÉÄÃ¯É ©¢ÝvÀÄ. DZÁAiÀÄðgÀ£ÀÄß UÀÄgÀÄw¹zÀ CAiÀÄåªÁð¼ÀÄ " C¥ÀZÁgÀªÁ¬ÄvÀÄ ªÀÄ¤ß¸À¨ÉÃPÀÄ" " EAzÀÄ ±ÁgÀzÁ£ÀÄUÀæºÀªÁ¬ÄvÀÄ. £À£Àß ¥ÀÆªÀð d£ÀäzÀ ¥sÀ®«zÀÄ" - vÁA§Æ® ZÀgÀlªÀ£ÀÄß

PÉÆqÀ«PÉÆAqÀgÀÄ. "£À£Àß ¸ÀAVÃvÀªÀ£ÀÄß ¸À«AiÀÄ®Ä £À£Àß ªÀÄ£É ¨ÁV®Ä vÀªÀÄUÉ ¸ÀzÁ ¹zÀÞ" ªÉAzÀÄ PÉÊ »rzÀÄPÉÆAqÀÄ M¼ÀUÉ PÀgÉzÀÄPÉÆAzÀÄ ºÉÆÃV ¥ÀÄ£ÀB ¥À®è« £ÀÄr¹ vÀÈ¦Û¥Àr¹zÀgÀÄ. " F «zsÀzÀ CªÀÄÈvÀ©AzÀÄ«£À ¥Á£ÀªÉÃ £À£Àß ¢ÃWÁð¬Ä¹ìUÉ PÁgÀt«gÀ§ºÀÄzÉAzÀÄ" C¤ªÀðZÀ¤ÃAiÀÄ! J° èAzÉ°èUÉ ¸ÀA§AzsÀ.-UÀÄgÀÄUÀ¼ÀÄ GªÁZÀ ¸ÀAVÃvÀªÀ£ÀÄß PÀzÀÄÝ PÉÃ¼À®Ä ¸ÀPÁgÀt«vÀÄÛ. PÀbÉÃjAiÀÄ°è CªÀgÀÄ £ÀÄr¸ÀÄªÀÅzÀ£ÀÄß PÉÃ½ CªÀgÀÄ ¸ÁzsÀ£É ªÀiÁqÀÄªÁUÀ ºÉÆgÀ§gÀÄªÀ CªÀgÀ PÀ®à£Á±ÀQÛAiÀÄ£ÀÄß PÀAqÀÄ £ÁzÀ ªÀiÁzsÀÄAiÀÄðªÀ£ÀÄß Q«¬ÄAzÀ PÉÃ½ PÀÈvÁxÀð£ÁUÀ¨ÉÃPÉA§ÄzÉÃ UÀÄgÀÄUÀ¼À ¸ÀAPÀ®à. CAiÀÄåªÁð¼ÀÄ JµÀÄÖ ¥ÁArvÀåªÀAvÀgÉÆÃ CµÉÖÃ vÀªÀÄä «zÉåAiÀÄ®Äè ¯ÉÆÃ©ü. CzÀPÉÌ PÁgÀt CªÀgÀ°èzÀÝ ¸ÁéxÀð. vÁªÀÅ ¸ÁªÀiÁ£ÀåªÁV «zÁéA¸ÀjUÉ w½AiÀÄzÀ gÁUÀUÀ¼À£ÁßUÀ°Ã PÀÈwUÀ¼À£ÁßUÀ° £ÀÄr¹zÀgÉ EvÀgÀgÀÄ PÀ°vÁgÀÄ JAzÀÄ CªÀgÀ DvÀAPÀ. vÀªÀÄä «zÉå ¸ÀÄ®¨sÀªÁV ªÀÄvÉÆÛ§âgÀ ¥Á¯ÁUÀÄªÀÅzÀÄ CªÀjUÉ EµÀÖ«gÀ°®è. EzÀÄ CªÀgÀ CzÀÄãvÀ ±ÀQÛUÉ MAzÀÄ PÀ¼ÀAPÀªÁVvÀÄÛ. vÀªÀÄä PÉÆoÀrAiÀÄ£ÀÄß ¨sÀzÀæ¥Àr¹, ¦nÃ°UÉMAzÀÄ ¸ÁzsÀPÀªÀ£ÀÄß( ¦Ã¼À PÀÄzÀÄgÉ) ¹QÌ¹ ¸ÀtÚ £ÁzÀzÀ°è C¨sÁå¸À ªÀiÁqÀÄwÛzÀÝgÀÄ.

vÁA§Æ® ºÀªÁå¸À! PÉ®ªÀÅ ¸ÀAVÃvÀ PÀ¯Á«zÀjUÉ ¸ÁªÀiÁ£ÀåªÁV K£ÁzÀgÀÄ MAzÀÄ ºÀªÁå¸À «gÀÄvÀÛzÉ. £À±Àå ºÁPÀÄªÀÅzÀÄ, CxÀªÁ vÁA§Æ® ZÀªÀðt,, vÀA¨ÁPÀÄ-ºÉÆUÉÃ¸ÉÆ¥Àà£ÀÄß ¸ÉÃ«¹ CzÀgÀ ZÀgÀl-gÀ¸ÀªÀ£ÀÄß CUÁUÉÎ ºÉÆgÀUÉºÉÆÃV GUÀÄ¼ÀÄªÀÅzÀÄ. D ºÀªÁå¸ÀªÉÃ CªÀjUÉ ¸ÀÆàwðAiÀÄ£ÀÄß ¤ÃqÀÄªÀ ¸ÁzsÀPÀ. C¢®è¢zÀÝgÉ CªÀgÀÄUÀ¼ÀÄ «Ä®«Ä®£É MzÁÝrºÉÆÃUÀÄªÀgÀÄ. CªÀgÀÄ ªÀiÁqÀÄªÀ F ºÀªÁå¸ÀUÀ½AzÀ DUÀÄªÀ C£ÁºÀÄvÀUÀ¼À£ÀÄß PÉÃ½zÀgÉ JAxÀªÀjUÁzÀgÀÄ C¸ÀºÀå ºÁUÀÆ fUÀÄ¥ÉìAiÀÄ£ÀÄß GAlÄ ªÀiÁqÀÄªÀ ¸ÀA¨sÀªÀUÀ¼ÀÄAlÄ. DzÀgÀÆ AiÀiÁgÉÆÃ§âgÀÆ vÀªÀÄä vÁ¼ÉäAiÀÄ£ÀÄß PÀ¼ÉzÀÄPÉÆ¼Àî°®è.

ºÀªÁå¸ÀzÀ §UÉÎ -±ÉÆÃvÀÈUÀ¼ÀÄ ¥ÀæwQæAiÉÄ ! ªÉÄÊ¸ÀÆj£À ©qÁgÁA PÀÈµÀÚ¥ÀàgÀªÀgÀ ¥Àæ¸À£Àß¹ÃvÁgÁªÀÄ ªÀÄA¢gÀzÀ°è PÀbÉÃj. vÁA§Æ® ZÀªÀðt ªÀiÁqÀÄvÀÛ¯ÉÃ «zÁéA¸ÀgÀÄ ªÉÃ¢PÉ KjzÀgÀÄ .ºÁqÀÄvÁÛ EgÀÄªÁUÀ ªÀAiÉÆÃ°£ï gÀªÀgÀ §®¨sÁUÀzÀ ©½ µÀnð£À vÉÆÃ½£À ªÉÄÃ¯É vÁA§Æ®zÀ gÀ¸À- ZÀgÀlUÀ¼ÀÄ vÀÄAvÀÄgÀÄUÀ¼ÁV ¹A¥Àr¹vÀÄ. ªÀÄÈzÀAUÀ «zÁé£ÀgÀ ºÀwÛgÀ ªÁ°zÁUÀ DvÀ£À JqÀ vÉÆÃ½UÉ EzÉ ¹A¥Àl£É. AiÀiÁªÁUÀ «zÁéA¸ÀgÀÄ vÀªÀÄä PÀqÉUÉ ªÁ®ÄªÀgÉÆÃ DUÀ vÀªÀÄä ªÁzÀåªÀ£ÀÄß JwÛPÉÆAqÀÄ »AzÀPÉÌ ªÁ°PÉÆAqÀÄ £ÀAvÀgÀ ªÉÆzÀ® ¹ÜwUÉ §gÀÄwÛzÀÝgÀÄ.CµÉÖ! F ¥Àæ¸ÀAUÀ ±ÉÆÃvÀÈ ªÀUÀðPÉÌ ¥ÉÃa£À ¥Àæ¸ÀAUÀ «£ÉÆÃzÀªÁVvÀÄÛ. vÁåUÀgÁd¸Áé«ÄUÀ¼ÉÃ,±ÁåªÀiÁ±Á¹ÛçAiÀÄªÀgÀ vÁA§Æ®ZÀªÀðtªÀ£ÀÄß ¸À»¹PÉÆArzÀÝgÀÄ. CAzÀªÉÄÃ¯É £ÀªÀÄäAxÀªÀgÀÄ J°è? «zÁéA¸ÀgÀ WÀ£À «zÀévÀÄÛ, ¸ÁzsÀ£É, ¥ËærªÉÄ,ºÁr£À°è£À ZÁPÀZÀPÀåvÉ, ZÀªÀÄvÁÌgÀ, EA¥ÀÄ, CªÀgÀÄUÀ¼ÀÄ EnÖzÀÝ UËgÀªÀ, F ºÀªÁå¸ÀUÀ¼À£ÀÄß ªÀÄÄaÑ ºÉÆÃUÀÄªÀAvÉ ªÀiÁqÀÄwÛvÀÄÛ

zÉÃ« ¥Àæ¸ÁzÀ! ±ÁåªÀiÁ±Á¹ÛçAiÀÄªÀgÀÄ vÁA§Æ® ¦æAiÀÄgÁVzÀÝjAzÀ ¸ÀzÁ CªÀgÀ vÀÄnUÀ¼ÀÄ ªÀtðgÀAfvÀªÁVzÀÝªÀÅ. «j¨ÉÆÃtÂ ClÖvÁ¼ÀzÀ ªÀtðzÀ PÀvÀÈUÀ¼ÁzÀ vÀAeÁªÀÇj£À «zÁé£ï ¥ÀaÑ «ÄÃjAiÀÄA D¢AiÀÄ¥ÉàöÊ£ÀªÀgÀÄ

±ÁåªÀiÁ±Á¹ÛçUÀ¼À PÀAoÀ²æÃ, zÉÃ« PÀÈwUÀ¼À gÀ¸Á£ÀÄ¨sÁªÀ, ¸ÀªÀÄAiÉÆÃavÀ gÁUÀUÀ¼À CqÀªÀ½PÉ, UÁA©üÃAiÀÄð, PÀÈwAiÀÄ°è UÀvÀÄÛ, ¥ÁArvÀå, ªÁUÉÎÃAiÀÄPÁgÀgÀ UËgÀªÀ WÀ£ÀvÉUÉ ªÀiÁgÀÄºÉÆÃVzÀÝgÀÄ. ²æÃzÉÃ«AiÀÄÄ ¸ÀzÁ vÁA§Æ®¥ÀÆjvÀ ªÀÄÄTAiÀiÁVgÀÄwÛzÀÝ¼ÀÄ. ±Á¹ÛçUÀ¼ÀÄ zsÀj¹zÀÝ «¨sÀÆw,PÀÄAPÀÄªÀÄ,ºÀuÉAiÀÄ ªÉÄÃ¯É gÀAf¸ÀÄªÀ ¹AzsÀÆgÀ, ºÀ¸À£ÀÄäRAiÀÄÄvÀ ªÀÄÄR ,¨sÀªÀåªÁzÀ PÀ¼É¬ÄAzÀ PÀÆrzÀ ªÀÄÄR ªÀÄAqÀ®-ªÀÄÄUÀÄ¼ÀßUÉ ªÀÄvÀÄÛ ¯Á¸ÀåªÁqÀÄwÛzÀÝ ZÉAzÀÄn , EªÀÅUÀ¼ÀÄ D¢AiÀÄ¥ÉàöÊAiÀÄå£ÀªÀgÀ ªÉÄ¯É ªÀÄvÀÛµÀÄÖ ¥Àæ¨sÁªÀ ©Ãj CªÀjUÉ ±ÁåªÀÄ±Á¹ÛçAiÀÄªÀgÀ£ÀÄß PÀAqÀgÉ zÉÃ«AiÀÄ£ÀÄß PÀAqÀAvÉ ¨sÁ¸ÀªÁUÀÄwvÀÄÛ. AiÀiÁgÀÄ £ÉÆÃrzÀgÀÆ PÀÆqÀ C¢AiÀÄ¥ÉàöÊ CªÀgÀAvÉ ¨sÁ«¸ÀÄwÛzÀÝgÀÄ. PÁªÀiÁQëzÉÃ«AiÀÄ£ÀÄß DgÁzsÀå zÉÊªÀ ªÁV vÀªÉÄä®è PÀÈwUÀ¼À°è ¸ÀÄÛw¹zÀ F G¥Á¸ÀPÀgÀ£ÀÄß D¢AiÀÄ¥ÉàöÊ£ÀªÀgÀÄ 'PÁªÀiÁQë' JAzÉÃ CªÀgÀ£ÀÄß ¸ÀA¨sÉÆÃ¢ü¸ÀÄwÛzÀÝgÀÄ. MAzÀÄ ¢£À D¢AiÀÄ¥ÉàöÊAiÀÄå £ÀªÀgÉÆqÀ£É ¸ÀA¨sÁµÀuÉAiÀÄ°è ªÀÄUÀßgÁVzÀÝ ±Á¹ÛçAiÀÄªÀgÀ ¨Á¬ÄAzÀ vÁA§Æ® gÀ¸ÀªÀÇ CPÀ¸ÁävÁV D¢AiÀÄ¥ÉàöÊAiÀÄå£ÀªÀgÀ ¥ÀAZÉAiÀÄ ªÉÄÃ¯É ©¢ÝvÀÄ. ±ÁåªÀiÁ±Á¹ÛçCªÀgÀÄ ¢UÀÎ£ÉzÀÄÝ vÀ«ÄäAzÀDzÀ C¥ÀZÁgÀPÉÌ PÀëªÉÄ ¨ÉÃr ¥ÀAZÉ¬ÄAzÀ vÁA§Æ® gÀ¸À£ÀÄß vÉUÉAiÀÄ®Ä ¨ÁVzÀgÀÄ. DzÀgÉ D¢AiÀÄ¥ÉàöÊAiÀÄå£ÀªÀgÀÄ CªÀgÀ£ÀÄß vÀqÉzÀÄ "PÁªÀiÁQë" EzÀÄ ¤£Àß ¥Àæ¸ÁzÀ. EzÀPÁÌV £Á£ÀÄ §ºÀ¼À ¢ £ÀUÀ½AzÀ PÁ¢zÉÝ. EAzÀÄ £À£Àß d£Àä ¸ÁxÀðªÉ¤¹vÀÄ- zÀAiÀÄ«lÄÖ ºÁUÉÃAiÉÄÃ ©lÄÖ©qÀÄ" JAzÀgÉ ºÉÆgÀvÀÄ vÀªÀÄä §mÉÖAiÀÄ ªÉÄÃ¯É ©zÀÝ vÁA§Æ®ªÀ£ÀÄß MgÉ¸À®Ä ±Á¹ÛçUÀ½UÉ CªÀPÁ±ÀPÉÆqÀ°®è. JAxÀºÀ PÀëªÀiÁUÀÄt ! «±Á® ºÀÈzÀAiÀÄ,ªÁ¸ÀÛ«PÀ ªÀÄ£ÉÆÃ¨sÁªÀ ªÁUÉÎAiÀÄPÁgÀ «zÁéA¸ÀgÀ°è.

²¸ÀÄÛ §zÀ¯ÁªÀuÉ! vÁåUÀgÁdgÀÄ ±ÀÄa gÀÄaUÉ DzÀåvÉ PÉÆqÀÄwÛzÀÝgÀÄ CªÀjUÉ AiÀiÁªÁUÀ®Ä ªÀÄ£É ZÉÆPÀÌlªÁV EgÀ¨ÉÃPÉAzÀÄ §AiÀÄ¸ÀÄwÛzÀÝgÀÄ, C±ÀÄaUÉÆ½¹zÀgÉ ¸À»¸ÀgÀÄ. vÁåUÀgÁdjUÉ ±ÁåªÀiÁ±Á¹ÛçUÀ¼À vÁA§Æ® ZÀªÀðtzÀ VÃ¼ÀÄ w½¢vÀÄÛ. . E§âgÀÆ DwäÃAiÀÄ ¸ÉßÃ»vÀgÀÄ. CUÁUÉÎ M§âjUÉÆ§âgÀÄ PÀ¯ÉvÀÄ ¸ÀAVÃvÀ«ZÁgÀzÀ°è ZÀZÉðUÀ¼À£ÀÄß £ÀqÉ¹ «µÀAiÀÄ ¸ÀAUÀæºÀuÉ ªÀiÁrPÉÆ¼ÀÄîwÛzÀÝgÀÄ. wgÀÄªÀAiÀiÁåjUÀÆ CrUÀrUÉ §gÀÄwÛzÀÝgÀÄ ±Á¹ÛçUÀ¼ÀÄ.«ZÁgÀ ¸ÀgÀtÂAiÀÄ°è PÀ¯ÉvÀgÉ ºÉÆvÀÄÛ ºÉÆÃUÀÄªÀÅzÉÃ w½AiÀÄÄwÛgÀ°®è. ±ÁåªÀiÁ±Á¹ÛçUÀ¼ÀÄ wgÀÄªÀAiÀiÁåjUÉ §AzÁUÀ CªÀgÀÄ vÁA§Æ® ZÀgÀlªÀ£ÀÄß GUÀÄ¼À®Ä CrUÀrUÉ ªÀÄ£ÉAiÀÄ »A§¢AiÀÄ §AiÀÄ°UÉ ºÉÆÃV GUÀ¼À¨ÉÃPÁVvÀÄÛ. EªÀgÀ PÀµÀÖªÀ£ÀÄß UÀªÀÄ¤¹zÀ vÁåUÀgÁdgÀÄ vÀªÀÄä ªÀÄ£ÉAiÀÄ ªÀÄÄA¨sÁUÀzÀ¯ÉèÃ D PÉ®¸ÀªÀ£ÀÄß ªÀiÁqÀÄªÀAvÉ CªÀPÁ±À«vÀÛgÀÄ. ±Á¹ÛçUÀ¼ÀÄ HjUÉ ºÉÆgÀl £ÀAvÀgÀ D CªÀgÀtªÀ£ÀÄß ±ÀÄzÀÞ ªÀiÁqÀªÀÅzÀgÀ°è ²µÀåjUÉ ¸ÁPÀÄ ¸ÁPÁV ºÉÆÃUÀÄwÛvÀÄÛ. F ºÀªÁå¸ÀUÀ½UÉ K£À£ÀÄß ºÉÃ¼ÀÄªÀÅzÀÄ ! F ºÀªÁå¸À¢AzÀ PÀ¯Á«zÀ ºÉÆgÀ§gÀ®Ä ¸ÁzsÀåªÉÃ E®è ! CAxÀºÀ ªÉÄÃzsÁ« PÀ¯ÁPÁgÀ£À°è PÀ¤PÀgÀ, C£ÀÄPÀA¥À ¸ÀºÁ£ÀÄ¨sÀÆw MAzÉÃ ªÀiÁ£ÀªÀ ªÀåPÀÛ¥Àr¸À®Ä ¸ÁzsÀå ! ¨sÀUÀªÀAvÀ D PÀ¯Á«zÀ¤UÉ C¥ÁgÀ «zÀévÀÛ£ÀÄß PÉÆnÖzÀÝ®èzÉ, MAzÀÄ ¸ÀtÚ ¥ÀæªÀiÁtzÀ PÀ¼ÀAPÀzÀ UÀÄtªÀ£ÀÄß ºÀaÑ CªÀ£À£ÀÄß CUÁUÉÎ ¸Àäj¸ÀÄªÀAvÉ ªÀiÁqÀÄvÁÛ£É. EzÀ®èªÉÃ zÉÊªÀ ¤AiÀÄªÀÄ !

ಹಾಯುುಗಳು ಶಿರೋಜಯಪೂಹೆ ನಾನಳಿ,ಮೆೈಸ ರ

ತಿಳಿಗೆ ಳದಲ್ಲಲ ತಿುಂಗಳ ರೆ ಟಿಟ

ರಸ ನ್ವೋಡಿದ ಕೃತ್ಜ್ಞತೆಗೆ

ತಿನ್ನ ಬುಂದ ಮಿೋನ್ವಗೆ ಸಿಗದೆೋ ಸಾವಿರ ಚ್ ರ

ಮಣಿಣಗೆ ಹಣೆಣಸೆದ ಮರ

ಕಣ್ ೆಚಿುದ ಮನ್ಸಿಸನಾಕಾರ್ದಲ್ಲಲ

ಬಯಲ್ಗನ್ನಡಿಯಲ್ಲ ಕಣಾಣಡಿಸಿದೆ

ಅಲ್ಲಪತ

ಅವಳ ನೆನ್ಪ ಕಾಮೊೋಶಡ ಕರಗ ಹೆ ೋದ ಚ್ುಂದರ , ಕಾಣೆಯಾದ ನ್ಕ್ಷತ್ರ ಜಾತಿ ಕ ಲ್ ಪುಂತ್ಗಳಿುಂದ

ಆನ್ುಂದದ ಮ ಖ ಆಕಾರ್ವಾಯಿತ್ ಸ ುಂದರಿಯ ಮೌನ್

ಗಾವುದ ದ ರದಲ್ಲಲದೆದೋನೆ ಜೋವಾಹಾರಿಗಳ ಸೆನೋಹ ಬೆೋಡೆುಂದ

ಬಳೆ ಭಾಷ್ೆಯಲ್ಲ ಕಿ೦ಕಿಣಿಸಿದೆ

Photo courtesy :Nagaraj Maheshwarappa

ತ್ಲಾಣ್ದ ಸ್ಾಲುಗಳು ಡಾ! ಕೆ. ಆರ್. ಸಂಧಾಯ ರೆಡಿಡ ಮಾಜಿ ಅಧಯಕ್ೆ. ಕನಾಥಟಕ ಲ್ೆೋಖಕ್ಯರ ಸಂಘ, ಬೆಂಗಳ ರು)

( ಸದಸಯ, ಕನಾಥಟಕ ಜಾನ್ಪದ ಮತ್ುೂ ಯಕ್ಷಗಾನ್ ಅಕಾಯಡೆರ್ಮ)

ಅವಳು ಬಾಯಾರಿದ ನ್ದಿ

ಬಾಯಾರಿಕೆ ತಿೋರಿಸಿಕೆ ಳಿಲ್ ಬುಂದ ಅವನ್ವಗೆ ಇದ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ * *

* *

ಅವನ್ ಕಣ್ಣಲ್ಲಲ ಕದದ ಮಾತ್ಲ್ಲಲ ಗೆದದ

ನ್ಗ ವಿನ್ವುಂದ ಸ ರೆ ಮಾಡಿದ ಅವಳು ರ್ಾಲ್ಲಯಾಗಲ್ಲಲ್ಲ ಮಧ ರ ಸ ಖ ತ್ ುಂಬಿ ತ್ ಳುಕಾಡಿದಳು * *

* *

ಗೆ ೋರಿಗ ಅವಳಿರ ವ ಮನೆಗ

ಇಷ್ೆಟೋ ವಯತಾಯಸ ಅಲ್ಲಲ ಸತ್ತಮೆೋಲೆ ಹ ಳುತಾತರೆ ಇಲ್ಲಲ ಜೋವುಂತ್ವಾಗ * * * *

ನ್ನ್ನ ಕುಂಬನ್ವಯ ಹನ್ವಯನ್ ನ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಲ ತ್ ುಂಬಿದೆ ನ್ನ್ನ ಗ ಟ ಟಗಳನ್ ನ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಲ ಅಡಗಸಿದೆ ನ್ವಮಗೆ ಹೆೋಳದ ಮಾತ್ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಲ ಹೆೋಳಿದೆ ನ್ವೋವು ಕೆ ಡದಾದ ಸೆನೋಹ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಲ ಕುಂಡೆ * *

* *

ಯಾಕೆ ಈ ಲೆ ೋಕ ಇಷ್ೆ ಟುಂದ ಬಯಲ್ ಏನ್ ಹೆ ರಗಟಟರ ಕಾದಿರ ವ ಕಾಗೆಗಳು

ಎಷ್ೆ ಟುಂದ ತ್ ುಂಬಿಸಲ್ಲ ಈ ಹಿಡಿಯ ದೆೋಹದಲ್ಲ ಜಾಗ ಕೆ ಡಿ ಸವಲ್ೂ ನ್ವಮೆ ಎದೆಗ ಡಲ್ಲಲ * * * *

ನಾವೆೋನೆ ೋ ಸಿದಧ ನ್ಮೆ ಪಾತಿವರತ್ಯದ ಕಠಿಣ್ ಪರಿೋಕ್ಷೆಗೆ ಆದರೆ ತ್ ಕ ೆ ಹಿಡಿದ ಒರೆಗಲ್ ಗ ಲ ಳು ನ್ಮೆನ್ ನ ಒರೆಗಡ ವ ಬಗೆಗ ನ್ಮೆ ಆಕ್ಷೆೋಪಣೆ * *

* *

ಬೆೋಡದ ಅಪುೂಗೆ ಕಚ್ಗ ಳಿ ಇಡದ ಮ ತ್ ತ ಕಿಚಿುಲ್ಲದ ಒಲ್ ಮೆಯಲ್ಲಲ ನಾವು ಅರಳುತೆತೋವೆ ಮರ ಭ ಮಿಯಲ್ಲಲ

ಹ ವು ಅರಳಿದ ಹಾಗೆ * * * * ನ್ಮೆ ಹೆಣ್ ಣಮಕೆಳೆೋ ಹಿೋಗೆ ಅಳುನ್ ುಂಗದ ಕಣ್ ಣಗಳಿಗೆ ಕಾಡಿಗೆ ಹಚಿು ನ್ಗೆಯಳಿದ ತ್ ಟಿಗಳಿಗೆ ಲ್ಲಪ ಸಿಟಕ ತಿೋಡಿ ಬರೆಬಿದದ ಮೆೈಮೆೋಲೆ ಬಣ್ಣದ ಸಿೋರೆ ಉಟ ಟ ಶಿಸಾತಗ ಬರ ತಾತರೆ

ಹಿೋಗಾಗ ಅವರ ವೆೋಷ ಭ ಷಣ್ಗಳೆಲ್ಲ ಉರಿವ ಗಾಯವ ಒಳಗಟ ಟ ಸ ತಿತದ

ಬಾಯುಂಡೆೋಜ ಆಗರ ವ ಸಾಧಯತೆ ಇದೆ.

«zÁAiÀÄ eÉÆÃUÀÄ¼À f.Dgï.¥ÀjªÀÄ¼Á gÁªï. ¨ÉAUÀ¼ÀÆgÀÄ MAzÀÄ wAUÀ¼À ªÀÄUÀÄ ºÉ¤æ £ÉÆÃqÀ®Ä §®Ä ªÀÄzÁÝVzÀÝ. ¸ÉÃ©£À PÉ£ÉßUÀ¼ÀÄ,zÉÆqÀØ PÀ¥ÀÅöà PÀtÄÚUÀ¼ÀÄ, vÀ¯ÉAiÀÄ°è PÉAZÀÄ PÀÆzÀ®Ä,¤Ã¼À ªÀÄÆUÀÄ, ªÀÄÄzÁÝzÀ ¥ÀÅlÖ ¨Á¬Ä £ÉÆÃrzÉÆqÀ£É ºÉÃ¼À §ºÀÄ¢vÀÄÛ CzÀÄ ©ænµï vÀAzÉ vÁ¬ÄUÉ ºÀÄnÖzÀªÀ£ÉAzÀÄ. vÀAzÉ ¹äxï,ªÀÄvÀÄÛ vÁ¬Ä ªÉÄÃjUÉ EzÀÄ CªÀgÀ ¥ÉæÃªÀÄzÀ ªÉÆzÀ® PÀÄ¸ÀÄªÀÄªÁVvÀÄÛ. CªÀgÀ £Á®ÄÌ ªÀµÀðzÀ ¥ÉæÃªÀÄ ¨ÁAzsÀªÀåzÀ°è CªÀgÀÄ M§âgÀ£ÀÄß M§âgÀÄ UÁqsÀªÁV CxÀðªÀiÁrPÉÆAqÀÄ M¼ÉîAiÀÄ ¸ÉßÃ»vÀgÁVzÀÝgÀÄ. ºÉÆÃmÉÃ°£À°è PÉ®¸À ªÀiÁqÀÄwÛzÀÝ CªÀj§âgÀ ¸ÉßÃºÀzÀ°è ¥ÉæÃªÀÄ CAPÀÄj¹ ªÀÄzÀÄªÉAiÀÄ°è PÉÆ£ÉUÉÆArvÀÄÛ. £Á¯ÁÌgÀÄ ªÀµÀð ªÀÄUÀÄ DUÀ¢zÁÝUÀ,ªÀÄUÀÄ«£À §gÀÄ«UÁV ¥ÀjvÀ¦¸ÀÄwÛzÀÝgÀÄ. "£ÁªÀÅ ªÉÊzÀågÀ ¸À®ºÉUÉ ºÉÆÃV§gÉÆÃt"JAzÁUÀ ¹äxï,ªÉÄÃj M¦àPÉÆArzÀÝ¼ÀÄ. "£ÀªÀÄä ¨Á¼À°è ªÀÄUÀÄ ¨ÉÃPÉAzÀgÉ ¸À®ºÉ ¥ÀrAiÀÄ¨ÉÃPÀ®èªÉÃ?" E§âgÀÄ ©VAiÀiÁzÀ ¥ÉæÃªÀÄzÀ C¥ÀÅöàUÉAiÀÄ°è ZÀÄA©¸ÀÄvÁÛ AiÀiÁªÀÅzÉÆÃ PÀ£À¹£À ¯ÉÆÃPÀPÉÌ ºÉÆÃzÀgÀÄ.ªÉÄÃjAiÀÄ ªÀÄÈzÀÄ PÉAZÀÄ PÀÆzÀ®£ÀÄß ¸ÀªÀÅgÀÄvÁÛ ¹äxï UÉ vÀ£Àß ªÀÄUÀÄªÀ£ÀÄß JzÉUÉ vÀ©â CªÀaPÉÆAqÀAvÉ C¯ËQPÀ ¸ÀÄRªÀ£ÀÄß C£ÀÄ¨sÀ«¸ÀÄwÛzÀÝ. CªÀgÀ ªÀÄ£ÉÆÃ¤±ÀÑAiÀÄPÉÌ zÉÊªÀ ¨ÉA§®«zÉ JA§AvÉ ªÉÊzÀågÀÄ AiÀiÁªÀzÉÆÃµÀªÀÅ E®è JAzÁUÀ CªÀgÀ §¬ÄPÉ wÃªÀæªÁ¬ÄvÀÄ. gÀeÉ vÉUÀÄzÀÄ PÉÆAqÀÄ JgÀqÀ£ÉÃAiÀÄ ªÀÄzsÀÄ ZÀAzÀæPÉÌ ¥Áåj¸ï UÉ ºÉÆÃzÀgÀÄ. C°è ªÀÄÆgÀÄ¢£À vÀAV ¥Áåj¸ï ¨ÉÊ £ÉÊl£ÀÄß Cw GvÁìºÀzÀ°è PÀ¼ÉzÀgÀÄ. E¦üû¯ï lªÀ£Àð°è ¤AvÀÄ CªÀgÀÄ PÀÆ¸ÀÄ ºÀÄnÖzÀªÉÄÃ¯É ªÀÄvÉÛ F PÀ£À¹£À UÉÆÃ¥ÀÅgÀzÀ°è ªÀÄUÀÄªÉÇA¢UÉ §AzÀÄ ¤®ÄèªÀ PÀ£À¸À£ÀÄß ºÉÆvÀÄÛ »AwgÀÄVzÀgÀÄ. PÀ£À¹£À°è PÀAqÀzÀÄÝ £À£À¸ÁV §gÀÄªÀAvÉ ªÉÄÃj UÀ©üðtÂAiÀiÁzÀ¼ÀÄ. "¤£ÀUÉ ªÀÄUÀÄ ºÀÄlÄÖªÀªÀgÉUÉ PÉ®¸À ªÀiÁqÀ¨ÉÃqÀ"JAzÀÄ ¹äxï vÁ£ÉÃ ºÉZÀÄÑUÀAmÉUÀ¼ÀÄ PÉ®¸À ªÀiÁr ºÀt ¸ÀA¥Á¢¹lÖ. K¼À£ÉÃAiÀÄ wAUÀ¼ÀÄ §gÀÄvÀÛ¯É ¸ÉßÃ»vÀgÀÄ ¨ÉÃ© µÀªÀgï ªÀiÁr ªÀÄUÀÄ«UÉ ¨ÉÃPÁUÀÄªÀ J¯Áè ªÀ¸ÀÄÛUÀ¼À£ÀÄß PÉÆlÖgÀÄ. ªÀÄUÀÄ«UÉ ªÀÄ®UÀ®Ä vÉÆnÖ®Ä,¸ÉÆÃ¥ÀÅ, lªÀ¯ï,PÁgï ¹Ãmï,¥ÀÅlÖ ¨ÉrØAUï,¨ÁèAPÉmï ªÉÆzÀ¯ÁzÀÄªÉ¯Áè ºÉjUÉ ºÉÆwÛUÉ gÉr AiÀiÁzÀªÀÅ.¤V¢vÀ ¸ÀªÀÄAiÀÄPÉÌ ªÉÄÃjUÉ ºÉjUÉAiÀÄÄ D¬ÄvÀÄ. ¸ÀÄR ¥Àæ¸ÀªÀ ªÁzÀÄzÀjAzÀ ªÉÄÃj ªÀÄ£ÉUÉ ªÀÄÆgÀ£ÉÃAiÀÄ ¢£ÀªÉÃ §AzÀÄ ©lÖ¼ÀÄ. ¹äxï UÉ FUÀ J°®èzÀ ºÀÄgÀÄ¥ÀÅ. ¥ÀÅlÖ PÀAzÀªÀÄä£À£ÀÄß £ÉÆÃr E§âgÀÄ ¸ÀAvÉÆÃµÀzÀ°è ªÀÄÄ¼ÀÄV vÉÃ®ÄwzÀÝgÀÄ.ªÀÄUÀÄ vÀzÀévï ªÉÄÃjAiÀÄAvÉ EzÀÄÝ §®Ä ªÀÄÄzÁÝV EvÀÄÛ. CzÀ£ÀÄß PÉÊAiÀÄ°è ElÄÖPÉÆAqÀÄ ¹äxï eÉÆÃUÀÄ¼À ºÉÃ½ ªÀÄ°V¸ÀÄwzÀÝ. ªÉÄÃj "ªÉÆ¯É AiÀÄÆqÀÄªÁUÀ CªÀ¼À zÉÆqÀØ ¸ÀÛ£ÀUÀ¼ÀÄ ªÀÄUÀÄ«£À ªÀÄÆVUÉ G¹gÀÄ PÀlÖzÀAvÉ £ÉÆÃrPÉÆÃ" JAzÀÄ JZÉÑj¸ÀÄwzÀÝ.JgÀqÀÄ wAUÀ¼À°è ªÀÄUÀÄ PÉÊPÁ®Ä Dr¹ PÀtÄÚ ¦½¦½ ©qÀÄvÁÛ PÁ®Ä Dr¸ÀÄwvÀÄÛ. CªÀjUÉ CzÀ£ÀÄß £ÉÆÃqÀÄªÀÅzÀÄ MAzÀÄ ªÉÊ¨sÀªÀzÀ GvÀìªÀ zÀAvÉ C¤¸ÀÄwvÀÄÛ. ¹äxï JA¢£ÀAvÉ ºÉÆÃmÉ°£À PÉ®¸ÀPÉÌ ºÉÆÃVzÀÝ. ªÉÄÃj vÀ£Àß PÀÆ¹UÉ ¸Áß£À ªÀiÁr¹ vÉÆnÖ®°è vÀ¯ÉUÉ,¥ÀPÀÌPÉÌ, ¢A§Ä UÀ¼À£ÀÄß ElÄÖ zÉÆqÀØ ¨ÁèAPÉl£ÀÄß ºÉÆ¢Ý¹ vÁ£ÀÄ ¸Áß£À ªÀiÁqÀ®Ä ºÉÆÃVzÀÝ¼ÀÄ. CªÀ¼ÀÄ µÀªÀgï ¨Áxï vÉUÉzÀÄPÉÆ¼ÀÄîªÀ ±À§ÝzÀ°è ªÀÄUÀÄ G¹gÀÄ PÀnÖ C¼ÀÄwÛgÀÄªÀÅzÀÄ CªÀ½UÉ QAavÀÄÛPÉÃ½¹gÀ°®è.ªÀÄUÀÄ«£À ªÀÄÄRzÀ ªÉÄÃ¯É ¢A§Ä ¨ÁèAPÉmï ©zÀÄÝ G¹gÀÄ DqÀ®Ä DUÀzÉ ªÀÄUÀÄ«£À ¥Áæt ºÉÆVvÀÄÛ. ¸Áß£À ªÀiÁr §AzÀ ªÉÄÃjUÉ ªÀÄUÀÄ«£À ªÀÄÄRzÀ ªÉÄÃ¯É ©¢ÝzÀÝ ¢A§Ä,¨ÁèAPÉl£ÀÄß UÁ§j¬ÄAzÀ vÉUÀzÁUÀ ¤Ã°PÀnÖzÀ ªÀÄUÀÄ«£À ªÀÄÄRªÀ£ÀÄß £ÉÆr Qja PÉÆAqÀÄ PÀÄ¹zÀÄ©zÀÝ¼ÀÄ. MqÀ£É ¹äxï §AzÀÄ D¸ÀàvÉæUÉ PÀgÉzÉÆAiÀÄå®Ä,C°è ¥Áæt ºÉÆÃV CzsÀð UÀAmÉ DVgÀÄªÀÅzÁV w½¹zÀgÀÄ.

vÁ¬ÄAiÀÄ ¦æÃwAiÀÄ vÉÆÃ½AzÀ ªÀÄUÀÄ ªÉÊzÀågÀ PÉÊ¸ÉÃjvÀÄ. ºÀ®ªÁgÀÄ ªÉÊzÀågÀÄUÀ¼ÀÄ ªÀÄUÀÄ ªÀÄ®V¹zÀ¯Éè ¥Áæt©qÀ®Ä PÁgÀtªÉÃ£ÉAzÀÄ ¥ÀxÀ¯ÉÆÃfPÀ¯ï ¯Á¨ÉÆgÉÃljUÉ PÀ½¹zÀgÀÄ. CAzÀÄ gÁwæªÀgÉUÀÆ ªÉÄÃj ªÀÄvÀÄÛ ¹äxï PÀÄ½vÀÄ ªÀÄUÀÄ«£À ±ÀªÀPÁÌV JzÀÄgÀÄ £ÉÆÃqÀÄvÀÛ PÀtÂÚÃgÀÄ ºÁQPÉÆAqÀÄ PÀÄ½wzÀÝgÀÄ. "¤ÃªÀÅ ªÀÄ£ÉUÉ ºÉÆÃV.E°è J¯Áè ¥ÀjÃPÉëUÀ¼ÀÄ DV ªÀÄUÀÄ«£À ªÀÄgÀtPÉÌ PÁgÀt w½AiÀÄÄªÀªÀgÉUÀÆ ¤ªÀÄUÉ ªÀÄUÀÄ«£À ±ÀªÀªÀ£ÀÄß PÉÆqÀÄªÀÅzÁUÀÄªÀÅ¢®èªÉAzÀÄ w½¹ ªÀÄ£ÉUÉ ºÉÆÃUÀ®Ä ºÉÃ½zÀgÀÄ. ¹äxï zÀA¥ÀwUÀ¼ÀÄ ¨sÁgÀªÁzÀ ºÀÈzÀAiÀÄ¢AzÀ ªÀÄ£É ¸ÉÃjzÀgÀÄ. CªÀgÀ ¨Á¼À°è PÀvÀÛ¯ÉPÀ«zÀÄ ±ÀÆ£ÀåvÉ ªÀÄÆrvÀÄÛ. CªÀgÀ ¨Á½UÉ ¨É¼ÀPÁVzÀÝ ªÀÄUÀÄ«£À ªÀÄÄzÀÄÝ ªÀÄÄR CªÀgÀ PÀuÉÚzÀgÀÄ §AzÀÄ CªÀgÀ ªÀÄ£ÀªÀ£ÀÄß PÁqÀÄwvÀÄÛ.ªÀÄUÀÄ«£À §jzÁzÀ vÉÆnÖ®AvÉ CªÀgÀ ºÀÈzÀAiÀÄªÀÇ §jzÁVvÀÄÛ. ªÀÄUÀÄ«£À DnPÉUÀ¼ÀÄ ªÀiË£ÀªÁV ªÀÄÆPÀ gÉÆÃzÀ£À ªÀiÁqÀÄwzÀÝªÀÅ.ªÀÄUÀÄ PÀÄrAiÀÄÄªÀ ºÁ°£À ¹Ã¸É AiÀÄ°è G½zÀ CzsÀð ºÁ®Ä ºÁUÉÃ G½¢vÀÄÛ. ªÀÄUÀÄ«UÁV vÀA¢zÀÝ mÉrØ ¨ÉÃgï ¨ÉÆÃgÀ®Ä ªÀÄ°V gÉÆ¢ü¸ÀÄwvÀÄÛ. vÉÆnÖ°UÉ PÀnÖzÀÝ ¥ÀQëUÀ¼À ZÀlÖ C¼ÁîqÀzÉ ¸ÀÛVvÀªÁVvÀÄÛ.¨É¼ÀPÀÄ ºÀjAiÀÄÄªÀªÀÄÄ£Àß JzÀÄÝ ªÀÄvÉÛÃ D¸ÀàvÉæ PÀqÉ qÉæöÊªÉ ªÀiÁrPÉÆAqÀÄ ºÉÆgÀlgÀÄ .¸ÁPÀµÀÄÖ PÁ¬Ä¸ÀzÀ ªÉÄÃ¯É CªÀjUÉ "£ÁªÀÅ J¯Áè E£Éé¹ÖUÉÃmÉ ªÀiÁqÀ®Ä JµÀÄÖ ¢£À ªÁUÀÄvÉÆÛÃ w½AiÀÄzÀÄ CzÀÄ ªÀÄÄVzÀ PÀÆqÀ¯É ¤ªÀÄUÉ ¥ÀvÀæPÀ½¹, ¥sÉÇÃ£ÀÆ ªÀiÁqÀÄvÉÛÃªÉ"JAzÀÄ ºÉÃ½ PÀ½¹ ©lÖgÀÄ.UÉæÃmï °£ÉÆáÃqïð ,«Ä®Ö£ï QÃ£ïì ,§QAUï ºÁåªÀiï µÉÊgÉ D¸ÀàvÉæ ¬ÄAzÀ CªÀjUÉ ªÀÄUÀÄªÀ£ÀÄß MAiÀÄå®Ä PÀgÉ §gÀÄªÀ ºÉÆwÛUÉ ªÀÄÆgÀÄ wAUÀ¼ÁVvÀÄÛ. ±ÀªÀ ¸ÀA¸ÁÌgÀªÀ£ÀÄß ªÀiÁqÀÄªÀÅzÀPÉÌ ¹äxï zÀA¥ÀwUÀ¼ÀÄ §AzsÀÄUÀ¼ÀÄ ,¸ÉßÃ»vÀgÀÄ ¸ÉÃjzÀgÀÄ.¹äxï zÀA¥ÀwUÀ¼ÀÄ PÁ¦ü£ï M¼ÀUÉ ªÀÄUÀÄªÀ£ÀÄß ªÀÄ°V¸ÀÄªÀ ªÉÆzÀ®Ä CzÀ£ÀÄß E§âgÀÆ »rzÀÄ PÉÆAqÀÄ vÀªÀÄä PÉÆ£ÉAiÀÄ «zÁAiÀÄ eÉÆÃUÀÄ¼À PÀtÂÚÃgÀÄ ¸ÀÄgÀÄ¸ÀÄvÁÛ ºÉÃ¼ÀÄwzÀÝgÀÄ.¥ÀPÀÌzÀ°è EzÀÝªÀgÀ ªÀÄ£ÀUÀ¼ÀÄ ±ÉÆÃPÀ ¸ÁUÀgÀzÀ°è ªÀÄÄ½V ºÉÆÃVvÀÄÛ. "ªÀÄ®UÀÄ ªÀÄ®UÉ£Àß ªÀÄÄzÀÄÝ ªÀÄUÀÄªÉ eÉÆÃeÉÆÃ £ÀªÀÄä JzÉAiÀÄ vÉÆnÖ®° vÀÆUÀÄªÉªÀÅ £ÁªÀÅ agÀ ¤zÉæAiÀÄ ªÀÄÄUÀÄ¼ÀÄ £ÀUÉAiÀÄ° ªÀÄ®VgÀÄªÀ ªÀÄUÀÄªÉ, ¤£Àß, £ÀªÀÄä ºÀÈzÀAiÀÄ vÉÆnÖ®° ElÄÖ vÀÆUÀÄªÉªÀÅ, ¤£Àß ¸ÉÃ©£À UÀ®èzÀ ªÉÄÃ¯É £ÀªÀÄä PÀtÂÚÃj£À ªÀÄÄwÛ£À ºÀ¤, ¤£Àß ªÀÄÄaÑzÀ PÀtÚ gÉ¥ÉàAiÀÄ ªÉÄÃ¯É ªÀÄvÉÛgÀqÀÄ ªÀÄÄwÛ£À ºÀ¤, ¤£Àß ¥ÀÅlÖ ºÀuÉUÉ £ÀªÀÄä ¦æÃwAiÀÄ ªÀÄÄwÛ£Á ¸ÀÄjªÀÄ¼É, £ÀªÀÄä ©¹ G¹gÀ°è DqÀÄwzÉ ¤£Àß ªÀÄÈzÀÄ ªÁzÀ PÉÃ±À ¤Ã JzÀÄÝ §gÀ¨ÁgÀzÉ ªÀÄvÉÛ §jvÉÆnÖ® vÀÄA§®Ä, £ÀªÀÄä PÀtÂÚUÉ ¤Ã£ÀÄ ¨É¼ÀQ£À ¨ÉÆA¨É AiÀiÁVzÉÝ, £ÀªÀÄä ¦æÃwUÉ CgÀ½zÀ ¸ÀÄªÀÄ£À ¤Ã£ÁVzÉÝ, £ÀªÀÄä£ÀÄß vÉÆgÉzÀÄ ¨sÀÆUÀ¨sÀð ¸ÉÃjzÀgÀÄ, £ÀªÀÄä £É£À¦£À UÀ¨sÀðzÀ° ¤Ã fÃªÀAvÀ ªÉAzÀÄ, ¤£ÀUÉ EzÉÆÃ ¦æÃwAiÀÄ £ÀªÀÄä ºÀÈzÀAiÀÄ «zÁAiÀÄ eÉÆÃUÀÄ¼À eÉÆÃeÉÆÃeÉÆÃ eÉÆÃ eÉÆÃ eÉÆÃ ¦æÃwAiÀÄ PÀAzÀ,£ÀªÀÄä ¨Á¼À D£ÀAzÀ." JAzÀÄ ºÁr ªÀÄUÀÄªÀ£ÀÄß PÁ¦ü¤ß£À ªÀÄÈzÀÄ ºÁ¹UÉAiÀÄ°èlÖgÀÄ. EµÀÄÖºÉÆwÛUÉ CªÀjUÉ PÉÆlÖ ¤AiÀÄ«ÄvÀ ¸ÀªÀÄAiÀÄQAvÀ ºÀvÀÄÛ ¤«ÄµÀ ºÉZÁÑzÀÄzÀjAzÀ CªÀjUÉ

QæªÀÄmÉÆÃjAiÀÄªÀiï ¤AzÀ ©¯ïè 32¥ËAqï DzÀgÉ CzÀgÀ eÉÆvÉ ºÀvÀÄÛ ¤«ÄµÀzÀ ºÉaÑ£À ¸ÀªÀÄAiÀÄPÁÌV 86 ¥ËAqï «¢ü¸À®ànÖvÀÄÛ. CªÀgÀÄ ªÀÄUÀÄ«UÉ «zÁAiÀÄ ºÉÃ¼ÀÄvÁÛ PÀ¼ÉzÀ MAzÉÆAzÀÄ ¤«ÄµÀPÀÆÌ 8 ¥ËAqï 60 ¥É£ïì JAzÀgÉ £ÀªÀÄä ¨sÁgÀwÃAiÀÄ ºÀtzÀ ªÀiË®å 700 PÉÌ ºÀwÛgÀ. F zÉÃ±À zÀ°è ªÀiÁvÀÈ ºÀÈzÀAiÀÄzÀ ¦æÃw ¸ÉÆæÃvÀPÉÌ «¢ü¸ÀÄªÀ zÀAqÀ.ªÀiÁ£À«ÃAiÀÄvÉAiÀÄ ¨sÁªÀzsÁgÉUÉ ¨ÉÃ°ºÁQ ±ÀÄ®ÌºÁQzÁUÀ ºÀÈzÀAiÀÄPÉÌ §gÉ PÉÆlÄÖ ªÀiÁ£ÀªÀ §zÀÄQ£À ¹ÃªÉÄUÀ¼ÀÄ PÀÄApvÀªÁzÁUÀ ªÀÄ£ÀÄµÀå fÃªÀ£ÀzÀ ¨Á½UÉ CxÀðªÉ°èzÉ?

Art Work by Bharath

£É®zÀ ¥ÀzÀUÀ¼À°è £ÀªÀÄä £À¯ÉäAiÀÄ “AiÀÄÄUÁ¢” qÁ. zÉÆqÀØgÀAUÉÃUËqÀ £ÁqÉAzÀ ªÉÄÃ¯É £ÁrUÀgÀÆ EgÀÄvÁÛgÉ; £ÁqÁrUÀ¼ÀÆ EgÀÄvÁÛgÉ; £ÉÃV® £ÉAlgÀÆ EgÀÄvÁÛgÉ! £ÁªÀÅ ¨Á½ §zÀÄPÀÄªÀ F £É®zÀ ªÉÄÃ¯É J¤vÉ¤vÉÆÃ ¸ÀqÀUÀgÀUÀ¼ÀÆ ¸ÀA¨sÀæªÀÄUÀ¼ÀÆ, ºÀ§â ºÀj¢£ÀUÀ¼ÀÆ §A¢ªÉ; ªÀÄÄAzÉAiÀÄÆ §gÀÄvÀÛªÉ. C£Á¢ PÁ®¢AzÀ®Æ £ÀªÀÄä d£À ªÀgÀÄµÀPÉÆÌAzÀÄ ¨Áj §gÀÄªÀ AiÀÄÄUÁ¢AiÀÄ£ÀÄß CzÀÆÝjAiÀiÁUÉÃ DZÀj¸ÀÄvÁÛgÉ. ºÀ½îUÀ¼À PÀqÉ AiÀÄÄUÁ¢AiÀÄ §gÀÄ«PÉAiÀÄ£ÀÄß £ÁªÀÅ PÀuÁÚgÉ £ÉÆÃqÀ§ºÀÄzÀÄ. £ÀªÀÄä gÉÊvÁ¦UÀ¼ÀAvÀÆ ¸ÀÄVÎAiÀÄ PÉÆAiÀiÁèzÀ ªÉÄÃ¯É ©qÀÄ«£À ¢£ÀUÀ¼ÀÄ §AzÀªÀÅ JAzÉÃ ¨sÁ«¹ D ¸ÀªÀÄAiÀÄªÀ£ÀÆß CvÀåAvÀ G¥ÀAiÀÄÄPÀÛªÁV PÀ¼ÉAiÀÄ®Ä wÃªÀiÁð¤¹gÀÄvÁÛgÉ. ¸ÀÄªÀÄä ¸ÀÄªÀÄä£É PÀÆvÀÄ GtÄÚªÀ d£ÀgÀ®è £ÀªÀÄä ±ÀæªÀÄ fÃ«UÀ¼ÀÄ. ¸ÀzÁ MAzÀ®è MAzÀÄ PÉ®¸À ºÀÄqÀÄQPÉÆAqÀÄ ¨É¼ÀV¤AzÀ ¨ÉÊV£À vÀ£ÀPÀ ªÀiÁqÀÄvÀÛ¯ÉÃ EgÀÄvÁÛgÉ. AiÀÄÄUÁ¢AiÀÄ ±ÀÄ¨sÀ ¸ÀAzÀ¨sÀðPÉÌ ªÀÄ£ÉAiÀÄ£ÀÄß ¹AUÀj¸ÀÄªÀ PÉ®¸À ªÀiÁqÁÛgÉ. ¸ÁgÀuÉ, PÁgÀuÉ, ¸ÀÄtÚ §tÚ J¯Áè ªÀiÁqÀ®Ä MAzÀÄ £É¥À CµÉÖÃ. »vÀÄè CZÀÄÑPÀmÁÖUÀÄvÀÛªÉ; GUÁæt PÀÆqÀ. ªÀÄ£É ªÀÄÄA¨sÁUÀ, ºÀnÖ, J®èªÀÇ vÀ½gÀÄ vÉÆÃgÀtUÀ½AzÀ C®APÁgÀUÉÆ¼ÀÄîvÀÛªÉ. AiÀÄÄUÁ¢ §gÀÄ«PÉAiÀÄ£ÀÄß ErÃ ¤¸ÀUÀðªÉÃ ¸Áj ¸Áj ºÉÃ¼ÀÄvÀÛzÉ. F ¸ÀAUÀwAiÀÄ£ÀÄß £ÀªÀÄä ¨sÀÆ«Ä ¥ÀÄvÀægÀÄ- vÀªÀÄä JzÉAiÀÄ ¥ÀzÀUÀ¼À°è ªÀÄÄzÀªÁV, ºÀzÀªÁV, £À«gÁV CgÀÄ»zÁÝgÉ. AiÀÄÄUÁ¢ »AZÀÄ ªÀÄÄAZÀÄ§£À §£ÀzÁUÉ §tÚzÀ ªÉÄÃ¼À, «ÄAZÁÛªÉÇÃ «Ä£ÀÄUÁÛªÉÇÃ ºÀÆ«£À UÉÆAZÀ®! ºÁqÁÛªÉÇÃ KjzÀ zÀ¤AiÀiÁUÉ ªÀiÁªÀÄgÀzÀ PÉÆÃV® PÀmÁÛªÉÇÃ eÉÃ£ÀÆÎqÀÄ JvÁèUï £ÉÆÃrè zÀÄA© PÀuÁÚ! EAxÀªÀÅ CªÉµÉÆÖÃ ºÁqÀÄUÀ¼ÀÄ! CªÀÅ §jÃ £É®zÀ ¥ÀzÀUÀ¼À®è . . . §zÀÄQ£À fÃªÀ ¨sÁªÀzÀ agÀAvÀ£À ¨sÁµÀåUÀ¼ÀÄ!. AiÀÄÄUÁ¢ JAzÀgÉ AiÀÄÄUÀzÀ D¢AiÉÄÃ£À®è. ªÀgÀÄµÀ ªÀgÀÄµÀªÀÇ §gÀÄªÀ ºÀµÀðzÀ D¢; ªÉÆzÀ®Ä! CzÀÄ ¥À«vÀæ. CzÀPÉÌ «±ÉÃµÀ ªÀÄºÀvÀé. PÀ£ÀßrUÀgÀ ªÀÄ£É ªÀÄ£ÉAiÀÄ®Æè AiÀÄÄUÁ¢AiÀÄ DZÀgÀuÉ EzÉÝÃ EzÉ. C°è ¸ÀA¨sÀæªÀÄ, ¸ÀqÀUÀgÀ, ¸ÀAvÀ¸À J®èªÀÇ ªÀÄÄ¥ÀÄàjUÉÆAqÀÄ ªÉÄÃ¼ÉÊ¹ D ¥ÀªÀðPÁ®ªÀ£ÀÄß d£À D£ÀAzÀªÁV C£ÀÄ¨sÀ«¹ DZÀj¸ÀÄvÁÛgÉ. AiÀÄÄUÁ¢AiÀÄ ¸ÀAzÀ¨sÀðPÉÌ ¥ÀæPÀÈwAiÀÄ°è ¥ÀjªÀvÀð£ÉAiÀÄ ºÉÆ¸À ¥ÀªÁqÀªÉÃ £ÀqÉAiÀÄÄvÀÛzÉ. ªÀiÁªÁUÀ°Ã, ¨ÉÃªÁUÀ°Ã, ºÉÆAUÉAiÀiÁUÀ°Ã, AiÀiÁªÀÅzÉÃ VqÀ ªÀÄgÀzÀ mÉÆAUÉ mÉÆAUÉAiÀiÁUÀ°Ã ºÀ¹ ºÀ¹gÀ J¯É §½î ºÀÆ UÉÆAZÀ®ÄUÀ½AzÀ ºÉÃUÉ §tÚ §tÚ¢AzÀ CzÀÄãvÀªÁV gÀAV£À ¯ÉÆÃPÀªÉÃ «£ÀÆvÀ£ÀªÁV zsÀgÉAiÀÄ ªÉÄÃ¯É C£ÁªÀgÀt DVgÀÄvÀÛzÉ JAzÀgÉ zsÁjtÂ £ÀªÀ vÀgÀÄtÂAiÀÄ ºÁUÉ PÀAUÉÆ½¸ÀÄvÁÛ¼É. ºÀ¹ ºÀ¹j£À°è, aUÀÄj£À°è, PÉAzÀ½j£À°è, ªÀiÁAzÀ½j£À°è JµÉÆÖAzÀÄ ªÉÊ«zsÀå JA§ÄzÀÄ D ±ÀÄ¨sÀ ¸À¤ßªÉÃ±ÀzÀ°è ZÁgÀt ªÀiÁrzÀªÀjUÉÃ UÉÆvÀÄÛ! CµÀÄÖ §UÉ; CµÀÄÖ E¼Á £ÀUÉ! AiÀiÁªÀ ªÉÆÃr-

PÁgÀ£ÉÆÃ E°è §AzÀÄ ªÀ¸ÀÄAzsÀgÉAiÀÄ vÀ£ÀÄ«£À CAUÀÄ®AUÀÄ®ªÀ£ÀÆß vÀ£Àß ªÉÆÃºÀPÀ gÀAUÀªÀ°èAiÀÄ avÀæUÀ½AzÀ C®APÀj¹zÀ£ÉÃ£ÉÆÃ JA§AvÉ CªÀ¤ zÉÃ« ¹AUÁgÀUÉÆArgÀÄvÁÛ¼É. D ¸ÉÆ§UÀ£ÀÄß £ÉÆÃqÀ®Ä PÉÆÃn PÀAUÀ½zÀÝgÀÆ ¸Á®zÉÃ£ÉÆÃ! ¸ÀºÁå¢æUÀÆ PÉÆqÀZÁ¢æUÀÆ ªÀÄ¯ÉAiÀÄ ªÀiÁzÉÃ±ÀégÀ ¨ÉlÖ ¸Á°UÀÆ ¥À²ÑªÀÄ WÀlÖUÀ½UÀÆ PÉ¼ÀUÉ £ÉÆÃrzÀgÉ DUÀ UÉÆvÁÛUÀÄvÀÛzÉ F zsÀjwæAiÀÄ ªÀtð ªÉÊ¨sÀªÀ. CzÉ®è avÁÛgÀªÀÇ AiÀÄÄUÁ¢UÉ ¸ÁéUÀvÀ ¤ÃqÀÄªÀAwgÀÄvÀÛzÉ! £ÁªÀÅ ²µÀ× ¨sÁµÉAiÀÄ°è “AiÀÄÄUÁ¢” JAzÀÄ PÀgÉzÀgÀÆ eÁ£À¥À¢ÃAiÀÄgÀÄ “GUÁ¢” JAzÉÃ PÀgÉAiÀÄÄvÁÛ §A¢gÀÄªÀÅzÀÄ gÀÆrüAiÀÄ°èzÉ. MAzÀÄ PÀqÉ ¤¸ÀUÀðzÀ°è IÄvÀÄªÀiÁ£ÀUÀ½UÉ C£ÀÄUÀÄtªÁV ¥ÁæPÀÈwPÀªÁV gÀÆ¥ÁAvÀgÀªÁUÀÄªÀÅzÀ£ÀÄß £ÁªÀÅ PÁtÄvÉÛÃªÉ. F §zÀ¯ÁªÀuÉAiÉÄÃ ¥ÀæPÀÈwAiÀÄ ¸ÀºÀd DZÀgÀuÉ! CzÉÃ MAzÀÄ §UÉ ¸ÀA¨sÀæªÀÄzÀAvÉ vÉÆÃgÀÄvÀÛzÉ. ªÁ¸ÀÛªÀªÁV F £ÉÊ¸ÀVðPÀ avÀæzÀ®Æè ªÉÊ¨sÀ«ÃPÀgÀtªÉÃ PÁtÄvÀÛzÉ. ºÀÆ VqÀzÀ° UÉÆAZÀ®Ä UÉÆAZÀ®Ä ºÀÆªÀÅ; PÉÆA¨É gÉA¨ÉUÀ¼À°è CZÀÑ ºÉÆ¸À ºÀ¹gÀÄ; F ±ÀÄ¨sÀ ¸À¤ßªÉÃ±ÀPÉÌ «ÄgÀÄUÀÄ vÀgÀÄªÀAvÉ - ©jzÀ ¨ÉÃ¸ÀUÉAiÀÄ ¥ÀªÀð PÁ®PÉÌ JgÀqÀÄ ºÀ¤ ªÀÄ¼É ¹AZÀ£À; vÀ£ÀÆä®PÀ ªÀÄtÂÚ£À ªÁ¸À£É; D £É®zÀ PÀA¥ÀÄ PÀÆqÀ GUÁ¢AiÀÄ ¥Àj¸ÀgÀPÉÌ PÀ¼É ¤ÃqÀÄªÀAxÁzÀÄÝ. CzÉÃ «±ÉÃµÀvÉ! ¨Áå¸ÀV §AzÁªÀÅ; ¦¸À ¦¸À vÀAzÁªÀÅ! VqÀ§½î aUÀÄgÁåªÀÅ; Q® Q® G°zÁªÀÅ! ¥Àl ¥Àl ¹rzÁªÀÅ; ªÉÄzÀÄ ªÉÆUÀÄÎ CgÀ¼ÁåªÀÅ! PÀAvÉ PÀAvÉ §AvÉ §AvÉ ºÀÆ«£À ¥ÀjµÉ GUÁ¢ÃUÉ PÀAqÁvÉÆÃ PÁqÀÄ ªÉÄÃqÀÄ ºÉÆ¸À ªÀgÀ¸É ¨ÉÆqÉØ ¨ÉÆqÉØ UÀÄqÀØzÁUÉ ºÀQÌ ¥ÀQÌ PÉÆA§Ä PÀºÀ¼É! AiÀÄÄUÁ¢AiÀÄ ±ÀÄ¨sÀ ¸ÀAzÀ¨sÀðPÉÌ ¥ÁæPÀÈwPÀªÁV MAzÀÄ §UÉ «£ÀÆvÀ£À ZÉÊvÀ£Àå! EzÀÄ PÀtÂÚUÉ PÁtÄªÀ ¥ÀæPÀÈwAiÀÄ ªÀiÁ¥ÁðlÄ. CzÀ£ÀÄß £ÀªÀÄä ºÀ½îUÀgÀÄ vÀªÀÄä UÁæ«ÄÃt VÃvÉUÀ¼À°è ZÉ£ÁßV zÁR°¹zÁÝgÉ. ¨Áå¸ÀV §AzÁUÀ ¨sÉÆÃ! ©¹®Ä PÀPÀ ªÀÄPÀ PÁ¸ÀgÀQ VqÀzÁ ªÁ¸ÉßAiÀiÁAUÉ ¨ÉªÀæ d¼ÀPÀ PÁ¹PÁ¬Ä UÉÆAZÀÄè UÉÆAZÀÄè PÁ¸ÁâUÁÝUÀ. . . ¨ÉÃ¸ÀUÉAiÀÄ PÁ®zÀ D ¸ÉPÉ zsÀUÉ ¥Àj¸ÀgÀzÀ «²µÀÖ ¸ÀAzÀ¨sÀðPÉÌ §AiÀÄ®Ä ¨ÉÆÃgÉ ªÉÄÃ¯É zÀ¥Àà zÀ¥Àà£É ¨ÁgÉÃ ºÀtÄÚ ¸ÀªÀÄÈzÀÞ vÀÆV vÉÆ£ÉªÀÅzÀ£ÀÆß D £ÉÊ¸ÀVðPÀ ¥sÀ® MAzÀÄ §UÉ ¥ÀjªÀÄ¼ÀªÉÃ DVzÉ JA§ÄzÀ£ÀÄß UÁæ«ÄÃt gÉÊvÁ¦ d£ÀvÉ vÀªÀÄä eÁ£À¥À¢ÃAiÀÄ VÃvÉUÀ¼À°è ¤ZÀÑ¼ÀªÁV ºÀ½î ¸ÉÆUÀr¤AzÀ¯ÉÃ CZÉÆÑwÛzÁÝgÉ. GUÁ¢ MAzÀÄ PÁ® WÀlÖ; D ¸À¤ßªÉÃ±ÀPÉÌ ¨sÀÆvÁ¬ÄUÀÆ gÀw gÀÆ¦ gÀªÀÄtÂ ¥ÀlÖ! CzÀ£ÀÄß £ÉÆÃqÀ®Æ ¸ÉÆUÀ¸ÀÄ; ¸ËAzÀAiÀÄðzÀ C¥ÀgÀÆ¥ÀzÀ C«µÁÌgÀPÉÌ ¨sÀÆªÀ¤vÉ gÀÆ¥ÁAvÀgÀUÉÆ¼ÀÄîªÀ vÀ£ÀÆä®PÀ CªÀ¤ zÉÃ«AiÀÄ°è ¸ÀAvÀ¸À ¸ÀA¨sÀæªÀÄ PÁtÂ¹PÉÆ¼ÀÄîªÀÅzÀ£ÀÆß ºÀ½îUÀgÀÄ UÀªÀÄ¤¹ vÀªÀÄä zÉÃ¹Ã ±ÉÊ°AiÀÄ ºÁqÀÄUÀ¼À°è ZÉ®ÄªÁVAiÉÄÃ »r¢nÖzÁÝgÉ. CªÀÅUÀ¼À CªÀ¯ÉÆÃPÀ£À £ÀªÀÄUÉ ¥ÁæzÉÃ²PÀ ¥ÀªÀðUÀ¼À ªÉÊ²µÀÖöåªÀ£ÉßÃ §tÂÚ¸ÀÄªÀAvÉ PÁtÂ¸ÀÄvÀÛªÉ. AiÀÄÄUÁ¢ E£ÀÆß J¯ÉÆèÃ EzÀÝgÀÆ ¸ÀºÀ CzÀgÀ DUÀªÀÄ£ÀªÀ£ÀÄß ¸ÁgÀÄªÀ ¥ÀÄµÉÆàÃvÀìªÀ CªÀtð¤ÃAiÀÄ.

¥Àæw UÀÄqÀØªÀÇ ¹AUÁgÀªÁV VqÀ VqÀªÀÇ ZÉ®Ä«£À UÉÆAZÀ®Ä. D ¸ÉÆUÀ¸ÀÄ C£ÀÄ¥ÀªÀÄ; AiÀiÁªÀ PÀ«AiÀÄÆ ¸ÀA¥ÀÆtð §tÂÚ¸À¯ÁgÀ£ÉÃ£ÉÆÃ! ªÉÆVÎ£À »UÉÎÃ£ÀÄ? ºÀÆ«£À ºÀ§âªÉÃ£ÀÄ? «ÄrAiÀÄ ¸ÀAvÉAiÉÄÃ£ÀÄ! ºÀtÂÚ£À eÁvÉæAiÉÄÃ£ÀÄ? MmÁÖgÉ ¥ÀÄµÀà ¥Àj¸É AiÀÄÄUÁ¢ §gÀÄªÀ ªÀgÀ¸É! CzÉÃ vÁ¬Ä CªÀ¤AiÀÄ C¥Ààl ¨sÀgÀªÀ¸É! J¤vÉ¤vÀÄ §tÂÚ¹zÀgÀÆ AiÀÄÄUÁ¢AiÀÄ ¥ÀÆgÁ awæ¸À¯ÁUÀzÀÄ. ºÀ§âPÀÆÌ ªÀÄÄ£ÀßªÉÃ ¨sÀÆ«Ä vÁ¬ÄAiÀÄ CAzÀ-ZÉAzÀ ªÉÊ¨sÀªÁwÃvÀ! ¨ÉgÀUÀÄUÉÆ½¸ÀÄªÀ D ¨sÀÆ«ÄAiÀÄ ¨ÉqÀUÉÃ£ÀÄ? D ©£ÁßtªÉÃ£ÀÄ? UÀÄtÂ UÀÄtÂ¹ ºÉÃ½zÀgÀÆ wÃgÀzÀÄ D §UÉ! ¥Àæw Vj UÀºÀégÀªÀÇ ZÉ®Ä«£À DUÀgÀ; ¸ÉÆ§V£À ¸ÁUÀgÀ! £À¢ £À¢UÀ¼À°è ªÀÄ¼ÉUÁ®zÀ ZÉ®Ä«®èzÉ ºÉÆÃzÀgÀÆ – D PÀqÉ F PÀqÉ ªÀÄgÀ½£À gÁ²; ©½ ©½ ¥ÀÄ½£À! £ÀqÀÄªÉ ¤Ã¼À £À¢ AiÀÄ £Álå. CzÀQÌ®è ¨sÁªÀ ¨sÁµÀå. CzÀ£Éß¯Áè «ÄÃjzÀÄÝ ¥ÀæPÀÈwAiÀÄ ¯Á¸Àå. CzÉÃ AiÀÄÄUÁ¢AiÀÄ ¸ËAzÀAiÀÄðzÀ ¥ÀgÀªÀÄ ¨sÁUÀå! GUÁ¢AiÀÄ ¥ÁæPÀÈwPÀ ¥Àj¸ÀgÀ GZÀÑ; G£ÀßvÀ; GzÁvÀÛ! GUÁ¢ »AZÀÄ ªÀÄÄAZÀÄ ¸ÉÆ§V£À zÀÈ¶Ö¬ÄAzÀ GvÀÌøµÀÖ. CAxÉ®è PÀ®à£ÁwÃvÀ C®APÁjvÀ CªÀ¤ ZÉ®ÄªÁzÀ §¸ÀÄjAiÀÄAvÉ ªÉÄÊ vÀÄA© CªÀtð¤ÃAiÀÄ CAzÀ!. AiÀÄÄUÁ¢AiÀÄ ±ÀÄ¨sÀ PÁ®PÉÌ J¯Éè®Æè ªÀiÁªÀÅ- £ÉÃj¼É; ºÀ®¸ÀÄ; ¹ÃvÁ¥sÀ®; PÀgÀÄ§Æd; PÀ®èAUÀr. PÀjªÀiÁªÀÅ PÀj¨ÉÃªÀÅ vÀÆV vÉÆ£ÉzÀÄ zÁjUÀgÀ ªÀiÁvÁr¸ÀÄvÀÛªÉ. AiÀÄÄUÁ¢ ªÀÄvÀÄÛ AiÀÄÄUÁ¢ ªÀiÁgÀ£ÉÃ ¢£À DZÀj¸ÀÄªÀ ¸À®ÄªÁVAiÉÄÃ §AzÀªÉÃ£ÉÆÃ JA§AvÉ – PÀjAiÉÄ®UÀ; PÀjAiÉÄ¯É! AiÀÄÄUÁ¢AiÀÄ ¸À¤ßªÉÃ±ÀPÉÌ EzÀÆ ªÉÊ²µÀÖöå¥ÀÆtðªÉÃ! AiÀÄÄUÁ¢ ¸ÀAzÀ¨sÀðPÉÌ ¸ÀªÀÄÈzÀÞ §gÀÄªÀ vÉÆ£ÀÆßgÀ §vÀÛzÀ vÀ½! AiÀÄÄUÁ¢UÉ M§âlÄÖ «±ÉÃµÀ; PÉ®ªÀÅ PÀqÉ ªÀiÁqÀÄªÀ ªÀÄvÉÆÛAzÀÄ «±ÉÃµÀ vÉÆAvÀtÂ! PÀÄA§¼À PÁ¬ÄUÉ ¨É®è ¸ÉÃj¹ ªÀiÁqÀÄªÀ ¹Ãw¤¸ÀÄ PÀÆqÀ D PÁ® ªÀiÁ£ÀzÀ ¹Ã ¥ÀzÁxÀð. ªÉÄÊ¸ÀÆgÀÄ UÁæªÀiÁAvÀgÀ PÀqÉ AiÀÄÄUÁ¢ ªÉÃ¼ÉUÉ ¸ÀjAiÀiÁV §gÀÄªÀ zÀzÀÝAqÀ ºÀÆªÀÅ! zÀAr zÀAr! ªÉÆzÀ¯ÉÃ ZÉÊvÀæ ªÀiÁ¸ÀzÀ «±ÉÃµÀ. F £ÀqÀÆPÀ ¥ÀmÉÖ ¨Á®zÀ PÉÆÃV¯É PÀÆqÀ, vÀ£ÀUÀÆ ºÁqÀÄ §gÀÄvÉÛ JAzÀÄ ºÁqÀ°PÉÌ ºÉÆÃV agÀAvÀ£À PÉÆÃV¯É ªÀiÁzsÀÄAiÀÄðzÀ ªÀÄÄAzÉ vÁ£ÀÄ ¸Àj ¸ÁnAiÀiÁUÀzÉ ¸ÉÆÃvÀÄ »AzÉ ¸ÀjAiÀÄÄvÀÛzÉ. EAxÀ ªÉÊavÀæöåUÀ½UÀÆ ¸ÀºÀ AiÀÄÄUÁ¢ ¸ÁQëAiÀiÁUÀÄvÀÛzÉ. ¨ÉQÌ §ÄqÉØ §½î ªÀÄ½îAiÀiÁAUÉ ªÀÄÆw EqÉÆÛÃ §ÆzÀÄ PÁeÁt zÀ¤ JwÛvÉÆÃ- vÀªÀÄäAiÀiÁå §ÆzÀÄ PÉÆÃV¯É gÁUÀ ©£ÀzÀ ¨É®èzÀ PÀAzÁèAiÉÆÛÃ! »ÃUÉ vÁAqÁUÀ¼À ºÉtÄÚ ªÀÄPÀÌ¼ÀÄ gÁUÀ J¼ÉAiÀÄÄvÁÛgÉ. ºÁr d£À PÀÆqÀ EAxÀ ªÀÄtÂÚ£À ºÁqÀÄUÀ½UÉ zÀ¤ PÀÆr¸ÀÄvÁÛgÉ! AiÀÄÄUÁ¢ E£ÀÆß J¯ÉÆèÃ EgÀÄvÀÛzÉ. DzÀgÉ UÁæ«ÄÃt ¥Àj¸ÀgÀzÀ d£ÀgÀ°è DUÀ¯ÉÃ ºÀ§âªÀ£ÀÄß ZÉ£ÁßV ªÀiÁqÀ¨ÉÃPÉAzÀÄ CªÀgÀ ªÀÄ£À¸ÀÄì eÁUÀÈvÀªÁVgÀÄvÀÛzÉ. §qÀªÀgÀÄ PÀÆqÀ ºÀ§âzÁZÀgÀuÉUÁV ¤dPÀÆÌ ¸ÀA¨sÀæ«Ä¸ÀÄvÁÛgÉ. D ¢£ÀPÁÌV D ªÀÄzsÀÄgÀ PÀëtPÁÌV PÁvÀj¸ÀÄvÁÛgÉ. ZÀqÀ¥Àr¸ÀÄvÁÛgÉ. ºÀ¼ÉAiÀÄzÀ£ÀÄß ¥ÀPÀÌPÉÌ ¸Àj¸ÀÄªÀ, ºÉÆ¸ÀzÀ£ÀÄß CPÀÌgÉ¬ÄAzÀ ¸ÁéUÀw¸ÀÄªÀ ªÀµÀðzÀ ªÉÆzÀ® ¢£ÀªÉÃ AiÀÄÄUÁ¢! CzÉÆAzÀÄ DZÀgÀuÉAiÀÄ°è ºÀÈ£Àä£ÀzÀ D£ÀAzÀ«gÀÄvÀÛzÉ d£ÀPÉÌ C°è GZÀÑ-¤ÃZÀ E®è; §qÀªÀ-§°

èzÀ E®è; ªÉÄÃ®Ä QÃ¼ÀÄ E®è; ¨sÉÃzÀ-¨sÁªÀ E®è. ¸ÀAvÉÆÃµÀªÁVAiÉÄÃ ºÀ§â DZÀj¸ÀÄªÀ ¹zÀÞvÉ.

J®èjUÀÆ vÀªÀÄä vÀªÀÄä Ew«ÄwAiÀÄ°è

CzÀPÁÌV ªÀÄ£É, ªÀÄ£ÉAiÀÄ CAUÀ¼À, M¼ÀUÉ-ºÉÆgÀUÉ, »wÛ®Ä, J¯Áè PÉÆÃuÉUÀ¼ÀÄ ¸ÀA¥ÀÆtð ¸ÁgÀuÉ, PÁgÀuÉ, §tÚ PÁtÄvÀÛªÉ. CzÉÆAzÀÄ “AiÀiÁUÀ”zÀ ºÁUÉ. ¤dPÀÆÌ UÁæ«ÄÃt d£ÀvÉUÉ CzÉÆAzÀÄ zÉÃ¹ “AiÀÄdÕ” ªÉÃ£ÉÃ! DZÀj¸ÀÄªÀÅzÀÄ ªÀævÀ; ¸ÀA¨sÀæ«Ä¸ÀÄªÀÅzÀÄ ¸ÀAvÉÆÃµÀ; vÉÆqÀVPÉÆAqÀzÀÄÝ – CzÀjAzÀ J®èªÀ£ÀÆß ºÉÆ¸ÀvÁVAiÉÄÃ ¥ÀqÉzÀÄPÉÆAqÀzÀÄÝ- d£ÀvÉUÉ zsÀ£ÀåvÉAiÀÄ ¨sÁªÀ£É! ºÀ§âzÀ ¸À®ÄªÁV! MAzÀÄ ºÀ¢£ÉÊzÀÄ ¢£ÀzÀ ªÀÄÄAZÉAiÉÄÃ ªÀÄ£ÉAiÀÄ ¹AUÁgÀPÉÌ DzÀåvÉ! CzÀÄ UÀÄr¸À¯ÁzÀgÀÆ aAw®è. gÀAUÀÄ-gÀAUÁUÀ¨ÉÃPÀÄ. J®èjUÀÆ GUÁ¢ ºÀ§âzÀ ¸ÀAzÀ¨sÀðPÉÌ rAUÀÄ-rAUÀÄ ªÀiÁqÀÄªÀ GvÁìºÀ, ¸ÀqÀUÀgÀ.  £Á£ÀÄ £À£Àß ºÀ£ÉÆßAzÀÄ d£À ¸ÀºÀ¥ÁpUÀ¼À eÉÆvÉ “eÁ£À¥ÀzÀ PÉëÃvÀæ PÁAiÀÄð” ªÀiÁrzÁUÀ (1970 -71) ¥ÀqÉzÀ C£ÀÄ¨sÀªÀUÀ¼ÀÄ C¥ÁgÀ. £ÀªÀÄä UÀÄgÀÄUÀ¼ÀÄ qÁ. ZÀAzÀæ±ÉÃRgÀ PÀA¨ÁgÀ; qÁ. PÉ. ªÀÄgÀÄ¼À¹zÀÝ¥Àà ªÀiÁUÀðzÀ±Àð£À: qÁ. f.J¸ï. ²ªÀgÀÄzÀæ¥Àà CªÀgÀÄ ºÁUÀÆ qÁ. JA. azÁ£ÀAzÀ ªÀÄÆwð CªÀgÀÄUÀ¼ÀÄ. DUÀ £ÁªÀÅ ¸ÀAUÀæ»¹zÀ eÁ£À¥ÀzÀ VÃvÉUÀ¼ÀÄ, ¸ÉÆÃ¨Á£É ¥ÀzÀUÀ¼ÀÄ, ªÀÄPÀÌ¼À ºÁqÀÄUÀ¼ÀÄ, ¯ÁªÀtÂUÀ¼ÀÄ, PÉÆÃ¯ÁlzÀ ¥ÀzÀUÀ¼ÀÄ, VÃVÃ ¥ÀzÀUÀ¼ÀÄ, gÀAUÀ VÃvÉUÀ¼ÀÄ, §AiÀÄ¯ÁlzÀ ºÁqÀÄUÀ¼ÀÄ, AiÀÄPÀëUÁ£À- PÀj¨sÀAl£À PÁ¼ÀUÀzÀ ºÁqÀÄUÀ¼ÀÄ C£ÉÃPÀ. CUÀtÂvÀ- ªÀ¸ÀÄÛ«£À zÀÈ¶Ö¬ÄAzÀ C£ÀÄ¥ÀªÀÄ. vÉÆÃAr ¸ÀA¥ÀæzÁAiÀÄzÀ zÀÈ¶Ö¬ÄAzÀ CvÀåzÀÄãvÀ.  £ÁªÀÅ ¸ÀAUÀæºÀ PÁAiÀÄðPÉÌ Dj¹PÉÆAqÀ f¯ÉèUÀ¼ÀÄ vÀÄªÀÄPÀÆgÀÄ; ©eÁ¥ÀÄgÀ; PÀÄgÀÄ§gÀ ºÁrUÀ¼ÀÄ; aPÀÌ£ÁAiÀÄPÀ£ÀºÀ½î vÁ®ÆèPÀÄ; ¹AUÁ¥ÀÄgÀ; vÁAqÀUÀ¼ÀÄ; ©eÁ¥ÀÄgÀ ¸ÀÄvÁÛ-ªÀÄÄvÁÛ. E£ÀÆß C£ÉÃPÀ PÉëÃvÀæUÀ¼ÀÄ ¸ÀAUÁæºÀPÀjUÉ PÀ£Éß £É®ªÉÃ DVgÀÄªÀÅzÀÄ ¸ÀvÀå. PÀÄgÀÄ§ d£ÁAUÀzÀ ºÁUÀÆ vÁAqÀUÀ¼À UÀÄA¥ÀÄUÀ¼À CzsÀåAiÀÄ£À ¸ÀjAiÀiÁV DUÉÃ E®è. £ÉÆÃrzÀ zÉÆqÁØl, ¸ÀuÁÚl, gÁzsÁ£Àl- §AiÀÄ¯Ál ¸ÀÄªÀiÁgÀÄ E¥ÀàvÉÛöÊzÀÄ. CªÉ®èªÀÅUÀ½AzÀ PÀ°vÀzÀÄÝ, C¥ÁgÀ. CzÉÃ FUÀ®Æ eÁÕ£ÀzÀ §ÄwÛ! AiÀÄÄUÁ¢ £ÀªÀÄUÉ¯Áè ªÀµÀðzÀ ¥ÁægÀA¨sÀzÀ ¢£À; ¤d; CAzÀÄ J®èªÀÇ ±ÀÄ¨sÁgÀA¨sÀ DUÀ¨ÉÃPÉA§ÄzÀÄ £ÀªÀÄä C©üÃ¥Éì. J®èªÀÇ £ÁªÀÅ CAzÀÄPÉÆAqÀAvÉ DUÀÄªÀÅ¢®è. K¼ÀÄ-©Ã¼ÀÄUÀ¼ÀÄ EzÉÝÃ EgÀÄvÀÛªÉ. §zÀÄPÀÄ JA§ ¨ÉÃªÀÅ £À°«VAvÀ ºÉZÀÄÑ £ÉÆÃªÀÅ; ¸ÀÄRQÌAvÀ ºÉZÁÑV zÀÄBR ¥ÀæUÀwUÀÆ «ÄV®Ä «UÀw! §ºÀÄ±ÀB EzÀ£Éß¯Áè ZÉ£ÁßV ªÀÄ£ÀUÀAqÀ £ÀªÀÄä ¥ÀÆ«ðÃPÀgÀÄ ¨ÉÃªÀÅ-¨É®èzÀ vÁwéPÀ ¸ÀAUÀwAiÀÄ£ÀÄß AiÀÄÄUÁ¢AiÀÄ DZÀgÀuÉUÉ ¨É¸ÀÄUÉ ºÁQzÀ ºÁUÉ C£ÀÄªÀÅ ªÀiÁrzÁÝgÉ. EAxÀªÀÅUÀ¼À «±ÉèÃµÀuÉUÀÆ «ÄV®Ä ºÉÃUÉ D §UÉÎ ¥Àæ¸ÁÛ¥À £ÀªÀÄä d£ÀgÀ £É®zÀ ¥ÀzÀUÀ¼À°è qsÁ¼ÁV ªÀÄÆrªÉ JAzÀÄ CªÀ¯ÉÆÃQ¸ÀÄªÀÅzÀÄ ¸ÀÆPÀÛ. ¨Á¼ÁßUÉ EzÀÝzÉÝÃ ªÀÄÄVAiÀÄzÀ £ÉÆÃªÀÅ-£À°ªÀÅ CzÉÌÃ£É w£ÉâÃPÀÄ MAzÀÆÑgÁzÀÆæ ¨É®è-¨ÉÃªÀÅ! - wªÀÄäuÁÚ . . . J¯Áè PÁ®PÀÆ EzÀÝzÉÝÃ K¼ÀÄ-©Ã¼ÀÄ! vÁwéPÀ ¸ÀA»vÉAiÀÄ ºÁUÉ F ªÀiÁvÀÄUÀ¼ÀÄ UÁæ«ÄÃt ¥ÀæzÉÃ±ÀzÀ°è ¥ÀæwAiÉÆ§â£À Q«AiÀÄ®Æè gÁUÀ§zÀÞªÁV UÀÄ£ÀÄUÀÄ¤¸ÀÄvÀÛªÉ. EAxÀ ªÀÄtÂÚ£À ºÁqÀÄUÀ¼ÀÄ CzÉµÉÆÖÃ! £ÀªÀÄä ºÀ½î d£À ±Á¯Á-PÁ¯ÉÃdÄ ªÉÄnÖ®Ä vÀÄ½¢®èzÉ EgÀ§ºÀÄzÀÄ. DzÀgÉ CªÀgÀ ¯ÉÆÃPÀeÁÕ£À ªÀiÁvÀæ C¸ÁzsÀå! CvÀåzÀÄãvÀ! D w½ªÀ½PÉ UÀªÀÄ¤¹zÀgÉ CªÀgÀÄ

J®èjVAvÀ §Ä¢ÞªÀAvÀgÀÄ! NzÀÄUÀgÀ Cj«£À ¥Àj¢ü «¸ÀÛgÀuÉUÉ AiÀÄÄUÁ¢AiÀÄ ±ÀÄ¨sÀ ¸À¤ßªÉÃ±ÀPÉÌ ªÀÄvÀÛµÀÄÖ ºÀ½î ºÁqÀÄUÀ¼À£ÀÄß E°è G¯ÉèÃT¸ÀÄvÉÛÃ£É. ¥Àj¸ÀgÀzÀ avÀæt ¸ÀÆa¸ÀÄªÀ £É®zÀ ¥ÀzÀ- £ÉÆÃr PÉÃ½ . . . “GUÁ¢ §gÀÄªÁUÀ, vÀUÁ¢ AiÀiÁPÉÆÃ vÀªÀiÁä? ¨sÀUÀ ¨sÀUÀ GjzÁ£ÉÆÃ ¨Á£ÁUÉ ¸ÀÆgÀå ªÀiÁªÀÄ! – aPÀÌ wªÀiÁä ºÉÆAUÉ £ÉgÀ¼ÁV zÀtÂªÁj¸ÉÆÌÃ £ÀqÉAiÉÆÃ vÀªÀiÁä . . .” ****** ¨ÉÃ¸ÀUÉAiÀÄ¯ÉèÃ AiÀÄÄUÁ¢ §gÀÄ«PÉAiÀÄ PÀÄjvÀÄ ªÀÄtÂÚ£À ºÁqÀÄ. “QUÁÎªÉ MtUÁåªÉ/ QZÀÑQÌ ºÁgÁåªÉ QZÀUÀtÚ ©mÁÖ£É/ £ÀªÀÄä QZÀÑ¥Áà – J¯É. PÉA¥Ás QZÁÑ¬Ä¸ÉÆÃ ºÀ¨ÁâvÀÄ/ QqÀUÀtÂÚ£À gÁwæ DvÀÄ, Q£ÀßgÀ eÉÆÃV AiÀÄÄUÁ¢Ã£À ¸ÁgÁAiÉÆÛÃ . . .! ****** £É®zÀ ¥ÀzÀUÀ¼À°è £À¯ÉäAiÀÄ AiÀÄÄUÁ¢AiÀÄ vÀ¤ vÀ¤ ¥Àæ¸ÁÛ¥À »ÃVzÉ . . . ¢qÀUÀzÁUÀ ¸ÀÆgÀå ¸Áé«Ä zÁ¼Á zsÀÆ½! ¢£À ¢£À ¢uÉÚ£ÁUÉ - ¢£À¥Á£À ¢ªÀiÁä° . . . vÀªÀiÁä ¢«UÀÄmÉÖöÊvÉ ¨Áå¹Î ©¸ÀÄè zÀgÀÄ¥ÀzÀ zÀ«ÄÌ ºÁQ! ****** AiÀÄÄUÁ¢ §gÀÄªÀÅzÉÃ ZÉÊvÀæzÀ°è . .. ZÉÊvÀæ, ªÀ¸ÀAvÀ . . J¯Áè ¸ÀAzÀ¨sÀðzÀ®Æè ©gÀÄ©¹®Ä, Gj©¹®Ä, gÀt gÀt ©¹®Ä! CAxÀ ªÉÊ±ÁRzÀ G¯ÉèÃR £ÉÆÃr . . . N¢. . . ¸ÀAvÉÆÃµÀ ¥Àr. ¤ÃgÀÎAn ¤Ãj¯ÉÝ ¤vÁæuÁV ºÉÆÃUÁå£ÉÆÃ! ¤Ã¯ÁÎgÀÄæ ºÁqÁqÁÛ £ÉÃgÉè ºÀtÚ DAiÀiÁÝgÉÆÃ - ¤AUÀAiÀiÁå £ÀÆgÉÆAzÀAiÉÄÎ £ÀÄ°ZÉÃgÀÄ £ÉgÀ¼ÉÆÎA¨É PÀÄtÂ¸ÁågÉÆÃ! EzÉÃ ºÁqÀÄ ¹gÁ, ªÀÄzsÀÄVj, ¥ÁªÀUÀqÀ ¥ÁæAvÀzÀ°è ¸Àé®à §zÀ¯ÁªÀuÉAiÉÆA¢UÉ ZÀ¯ÁªÀuÉAiÀÄ°èzÉ (gÀÆrü) £ÉÃV®Ä ªÀÄÄgÀÝ ªÁå¼ÉÃUÉ . . ¨ÁV®Ä §qÀÄÝ ºÀ§â §AvÉÆÃ £É«ÄÝ ¤ÃqÉÆÃ AiÀÄÄUÁ¢ ªÀÄÆr §AvÉÆ zÀAr zÀAr ªÀµÀð vÀqÀÄÌ ªÀÄ£ÉUÉ vÀAvÉÆÃ!

****** AiÀÄÄUÁ¢ JAzÀgÉ J¼É ºÉÊPÀ½UÉ vÀÄA¨Á ¸ÀA¨sÀæªÀÄ; PÁgÀt – M§âlÄÖ! CzÀgÀ §UÉUÀÆ ºÀ½î ºÁrzÉ ¸Á«gÀ ¸ÀAPÀµÀÖ §gÉÛöÊvÉÃ¼ÉÆÃ CAUÀAvÀ M§âlÄÖ ©qÁÛgÉ£ÉÆèÃ? - ¨ÉÆªÀÄäuÁÚ ºÀ¨ÁÝUÉ ¹ÃwAzÀÄ ZÉAzÁQgÉÆèÃ! »ÃUÉ J¯Éè®Æè ¸ÀqÀUÀgÀ; GvÁìºÀ; PÁrUÉ - £ÁrUÉ - ©ÃrUÉ! PÁr£À VqÀ ªÀÄgÀ J¯Áè ºÉÆ¸À aUÀÄgÀÄ EqÉÆÃzÀjAzÀ »rzÀÄ ¸ÉÆÃUÉ £À«®Ä DqÁr PÀÄtÂAiÉÆÃzÀgÀ eÉÆvÉUÉ AiÀÄÄUÁ¢ ¸À¤ßªÉÃ±ÀPÉÌ ¥ÉÆÃr£À ºÉÊPÀ¼ÀÆ £À°AiÀÄÄvÁÛgÉ.

ಆತ್ಾ ಗ ರವದ ಸಂಕೆೋತ್ ಮಯ ರ ಶ್ಮಥ ಡಾ . ಎ .ವಿ . ನ್ರಸಿುಂಹಮ ತಿಶ , ಮೆೈಸ ರ ಸ ಮಾರ 1700 ವಷಶಗಳ ಹಿುಂದಿನ್ ಘಟನೆ. ಒಬಿ ಬಾರಹೆಣ್ ಬರಹೆಚಾರಿಯ ಕಾುಂಚಿಯ ರಸೆತಯ ಬದಿಯಲ್ಲಲ ಮುಂತ್ರವನ್ ನ ಹೆೋಳಿಕೆ ುಂಡ ಅಲ್ಲಲದದ ಘಟಿಕಾಸಾಾನ್ಕೆೆ ಅುಂದರೆ ಸುಂಸೃತ್ ಕಾಲೆೋಜಗೆ ಹೆ ಗ ತಿತದದನ್ . ಆಗ ಒಬಿ ತ್ಮಿಳುನಾಡಿನ್

ಪಲ್ಲವರಾಜನ್ ಸೆೈನ್ವಕನ್ ಈ ಬರಹೆಚಾರಿಯನ್ ನ ಅವಮಾನ್ಗೆ ಳಿಸಿದನ್ . ಹೆ ಸಬನ್ುಂತೆ ಕುಂಡ ಈ ಹ ಡ ಗನ್ನ್ ನ ಕ ರಿತ್ ' ನ್ವೋನ್ ಯಾರ ? ಎಲ್ಲಲಗೆ ಹೆ ಗ ತಿತದೆದೋಯ ? ' ಎುಂದ ದಪಶದಿುಂದ ಕೆೋಳಿದನ್ ಅದಕೆೆ ಈ ಯ ವಕನ್ ' ನಾನ್ ಮಯ ರ ರ್ಮಶ, ಮಾನ್ವಯ ಗೆ ೋತ್ರದ ಬಾರಹೆಣ್ : ನಾನ್ ಮಹಿಷ ಮುಂಡಲ್ದ (ಮೆೈಸ ರ ರಾಜಯ) ಸಾಾನ್ಗ ುಂದ ರ ಎುಂಬ ಅಗರಹಾರದಿುಂದ ಇಲ್ಲಲಗೆ ಬುಂದಿದ ದ , ಇಲ್ಲಲನ್ ಪರಸಿದಧ ಘಟಿಕಾ ಸಾಾನ್ದಲ್ಲಲ ವಿದಾಯರ್ಥಶಯಾಗದೆದೋನೆ.' ಎುಂದ ಸಮಾಧಾನ್ದಿುಂದ ಉತ್ತರ ಹೆೋಳಿದನ್ . ಕೆ ೋಪಗೆ ುಂಡ ಪಲ್ಲವ ಸೆೈನ್ವಕನ್ ಗಹಗಹಿಸಿ ನ್ಗ ತ್ತ ' ಎಮೆೆ ಊರಿನ್ (ಮಹಿಷ ಮುಂಡಲ್) ದಡಡನೆೋ । ಎಮೆೆಗಳಿಗೆ ವಿದೆಯ ಬರ ತ್ತದೆಯೋ?ಕ ಡಲೆೋ ನ್ವನ್ನ ಊರಿಗೆ ವಾಪಸ ಹೆ ೋಗ ' ಎುಂದ ಆದೆೋಶಿಸಿ, ಕ ದ ರೆಯ ಮೆೋಲೆ ಕ ಳಿತಿದದುಂತೆಯೋ, ತ್ನ್ನ ಉದದನೆಯ ಈಟಿ ಯಿುಂದ ಮಯ ರನ್ ಮೆೋಲೆ ಹೆ ದ ದಕೆ ುಂಡಿದದ ಉತ್ತರಿೋಯವನ್ ನ , ಧರಿಸಿದದ ಜನ್ವವಾರವನ್ ನ ತೆಗೆಯಲ್ ಪರಯತಿನಸಿರಬೆೋಕ . ಕೆ ರೋಧಗೆ ುಂಡ ರ್ ರ ಮಯ ರರ್ಮಶ ಆ ಪಲ್ಲವ ಸೆೈನ್ವಕನ್ ಮೆೋಲೆ ಹಲೆಲ ನ್ಡೆಸಿದನ್ . ಇಷಟಕೆೆ

ಮಯ ರನ್ವಗೆ ಸಮಾಧಾನ್ವಾಗಲ್ಲಲ್ಲ . ಕನಾಶಟಕದ ರ್ ರನೆ ಬಿನ್ವಗೆ ಅವಮಾನ್ವಾಯಿತ್ . ಅವನ್ಲ್ಲಲದದ ನಾಡಿನ್ ಪೆರೋಮ ಉಕಿೆತ್ . ತ್ನ್ನ ನಾಡಿಗೆ ಆದ ಅವಮಾನ್ವನ್ ನ ಸಹಿಸಲ್ ಅವನ್ವಗೆ ಆಗಲ್ಲಲ್ಲ . ಇದಕೆೆ ತ್ಕೆ ಪರತಿೋಕಾರ ಮಾಡಬೆೋಕೆುಂಬ ಛಲ್ ಜಾಸಿತಯಾಯಿತ್ . ತ್ನ್ನ ವಿದಾಯಭಾಯಸವನ್ ನ ಮೊಟಕ ಗೆ ಳಸಿದನ್ . ತ್ನ್ನ ಸವುಂತ್ ಊರಾದ ತಾಳಗ ುಂದ (ಶಿವಮೊಗಗ ಜಲೆಲಯ ಶಿಕಾರಿಪುರ ತಾಲ್ ಕಿನ್ ಗಾರಮ) ಕೆೆ ಹಿುಂದಿರ ಗದನ್ . ತ್ನ್ನ ಜನ್ವವಾರವನ್ ನ ಕಿತೆ ತಗೆದನ್ ; ಸೃಕ ಮಾತ್ ಸಯವಗಳೆುಂಬ ಹೆ ೋಮ ಉಪಕರಣ್ಗಳನ್ ನ ಬಿಸಾಡಿದನ್ . ದಭೆಶಯನ್ ನ ಆಚೆಗೆ ಎಸೆದನ್ . ಕೆ ನೆಗೆ ಬಾರಹೆಣಿಕೆಯ ಚಿಹೆನಯಾದ ' ರ್ಮಶ '

ಎುಂಬ ಹೆಸರನ್ ನ ತ್ಯಜಸಿ, ಅದರ ಬದಲ್ಲಗೆ ಕ್ಷತಿರಯ ಸ ಚ್ಕವಾದ 'ವಮಶ ' ಎನ್ ನವ ಪದವನ್ ನ ಸೆೋರಿಸಿಕೆ ುಂಡ ಮಯ ರವಮಶನಾದನ್ . ತ್ನ್ನ ಸೆನೋಹಿತ್ರ ಸಹಾಯದಿುಂದ ಒುಂದ ಸಣ್ಣ ಸೆೈನ್ಯವನ್ ನ ಕ ಡಿಸಿಕೆ ುಂಡ , ಸ ತ್ತ ಮ ತ್ತಲ್ಲನ್ ರಾಜರನ್ ನ ಸೆ ೋಲ್ಲಸಿದನ್ . ನ್ುಂತ್ರ ಅವರೆಲ್ಲರ ಸಹಾಯದಿುಂದ ಪಲ್ಲವರಮೆೋಲೆ ದುಂಡೆತಿತ ಹೆ ೋಗ ಅವರನ್ ನ ಸೆ ೋಲ್ಲಸಿದನ್ . ಬನ್ವಾಸಿ ನ್ಗರವನ್ ನ ತ್ನ್ನ ರಾಜಧಾನ್ವಯನಾನಗ ಮಾಡಿಕೆ ುಂಡ ಕದುಂಬ ರಾಜವುಂರ್ದ ಅಧಿಕಾರವನ್ ನ ಸಾಾಪಿಸಿ, ಕನಾಶಟಕದ ಮೊಟಟಮೊದಲ್ನೆಯ ರಾಜಮನೆತ್ನ್ದ ಆಳಿವಕೆಗೆ ನಾುಂದಿ ಹಾಡಿದನ್ . ಇವನ್ ವಾಸವಾಗದದ ಮನೆಯಲ್ಲಲ ಕದುಂಬ ವೃಕ್ಷವಿದ ದದರಿುಂದ, ಅದನೆನೋ ತ್ನ್ನ ರಾಜವುಂರ್ದ ಹೆಸರನಾನಗ ಮಾಡಿಕೆ ುಂಡನ್ . ಇದರಿುಂದಾಗ ಬನ್ವಾಸಿಯ ಕದ೦ಬರೆೋ ಕನಾಶಟಕ ರಾಜಯದ ಆದಯ ಪರವತ್ಶಕರಾದ ರ್ಾಯತಿಗೆ ಪಾತ್ರರಾದರ .

ಇವೆಲ್ಲ ಕಟ ಟ ಕಥೆಗಳಲ್ಲ ಅಥವಾ ಐತಿಹಯಗಳೊ ಅಲ್ಲ . ತಾಳಗ ುಂದದಲ್ಲಲ ಪರಣ್ವೆೋರ್ವರ ದೆೋವಾಲ್ಯವಿದೆ. ಈ ದೆೋವಾಲ್ಯದಲ್ಲಲ ಕಲ್ಲಲನ್ ಕುಂಬದ ಮೆೋಲೆ ಈ ಎಲ್ಲ ಸುಂಗತಿಗಳನ್ ನ ಕದುಂಬ ದೆ ರೆ ಶಾುಂತಿ ವಮಶನ್ ಕೆತಿತಸಿದಾದನೆ . ಇದರಿುಂದಾಗ ಮಯ ರವಮಶನ್ ರ್ ರತ್ವದ ಸುಂಗತಿಗಳು 1700 ವಷಶಗಳಾದ ನ್ುಂತ್ರವೂ ಶಾರ್ವತ್ವಾಗ ಉಳಿದಿದೆ ಮತ್ ತ ಆಚ್ುಂದಾರಕಶವಾಗ ಮ ುಂದೆಯ ಉಳಿದ ಕದುಂಬ ದೆ ರೆಯ ಶೆರೋಷೆತ್ನ್ವನ್ ನ ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಎಲ್ಲರಿಗ ತಿಳಿಸ ತಿತರ ತ್ತದೆ . ಮಯ ರ ರ್ಮಶನ್ ಜೋವಿತಾವಧಿ ಕಿರ.ರ್ 325 -345 . ಚಿತ್ರದ ಗಶ ನ್ಗರದ ಸಮಿೋಪದಲ್ಲಲ ಅುಂದರೆ ಚ್ುಂದರವಳಿಿ ಎುಂಬ ಗಾರಮದಲ್ಲಲ ಮಯ ರ ರ್ಮಶನ್ವಗೆ ಸುಂಬುಂಧಿಸಿದ ಕಲ್ಲಲನ್

ಬರಹವುಂದ ದೆ ರಕಿದೆ. ಈ ಶಾಸನ್ದಲ್ಲಲ ಮಯ ರ ರ್ಮಶನ್ ತೆೈ ಕ ಟ, ಪಲ್ಲವ , ಪಾರಿಯಾತಿರಕ ಮೊಕರಿ , ಆಭೋರ,ಕ ನಾನಟ ಮ ುಂತಾದ ರಾಜರನ್ ನ ಸೆ ೋಲ್ಲಸಿದನೆುಂದ ಹೆೋಳಿದೆ. ಚ್ುಂದರವಳಿಿಯ ಈ ಕಲ್ಲಲನ್ ಶಾಸನ್ ಇುಂದಿಗ ಲ್ಭಯವಿದ ದ , ಮಯ ರವಮಶನ್ ಅಲ್ಲಲ ಒುಂದ ಅಣೆಕಟಟನ್ ನ ನ್ವಮಿಶಸಿ ವಯವಸಾಯಕೆೆ ಅನ್ ಕ ಲ್ ಮಾಡಿಕೆ ಟಟನ್ ಎುಂಬ ವಿಷಯವನ್ ನ

ತಿಳಿಸ ತ್ತದೆ. ಚಿತ್ರದ ಗಶದ ಪರರ್ಾಯತ್ ಕೆ ೋಟೆಯನ್ ನ ನೆ ೋಡಲ್ ಹೆ ೋಗ ವ ಸುಂದರ್ಶಕರ ಅಲ್ಲಲಗೆ ಕೆೋವಲ್ ನಾಲ್ ೆ ಮೆೈಲ್ಲಗಳ ದ ರದ ಚ್ುಂದರವಳಿಿಯನ್ ನ ಸುಂದಶಿಶಸ ವುದ , ಆ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಸಾಳವನ್ ನ ನೆ ೋಡ ವುದ ಒುಂದ ಸ ಯೋಗವೆೋ ಸರಿ. ಶಿವಮೊಗಗ ಜಲೆಲಯ ಇುಂದಿನ್ ತಾಳಗ ುಂದ ಪರಸಿದಧ ಅಗರಹಾರವಾಗತ್ ತ. ಇಲ್ಲಲದದ ಪರಣ್ವೆೋರ್ವರ ದೆೋವಾಲ್ಯವು ಸ ತ್ತ

ಮ ತ್ತಲ್ ಪರದೆೋರ್ದಲ್ಲಲ ಪರರ್ಾಯತಿಯನ್ ನ ಹೆ ೦ದಿತ್ ತ. ಪರಣ್ವೆೋರ್ವರ ಎುಂದರೆ ಓುಂಕಾರೆೋರ್ವರ . ಇದ ಬಹಳ ವಿರಳವಾದ ಈರ್ವರನ್ ಲ್ಲುಂಗರ ಪ . ಈ ರ್ಾಯತ್ ಈರ್ವರ ಲ್ಲುಂಗವನ್ ನ ಪೂಜಸ ವುದಕೆ ೆೋಸೆರ ಪರಸಿದಧ ದೆ ರೆಗಳಾದ ಸಾತ್ಕಣಿಶಗಳೆೋ ಇಲ್ಲಲಗೆ ಬುಂದಿದದರ ಎುಂದ ಕಲ್ಲಲನ್ ಶಾಸನ್ತಿಳಿಸ ತ್ತದೆ.

ಈ ದೆೋವಾಲ್ಯಕೆೆ ಇನೆ ನುಂದ ಹೆಚ್ುಳವಿದೆ . ಈಗನ್ ದಾಖಲೆಗಳಿುಂದ ತಿಳಿದ ಬುಂದಿರ ವುಂತೆ ಇದೆೋ ಕನಾಶಟಕದ ಮೊಟಟ

ಮೊದಲ್ನೆಯ ಕಲ್ಲಲನ್ವುಂದ ನ್ವಮಿಶತ್ವಾದ ದೆೋವಾಲ್ಯ . ಕಾಲ್ ಕಾಲ್ಕೆೆ ಈ ದೆೋವಾಲ್ಯವನ್ ನ ಪುನ್ನ್೯ವಿೋಕರಿಸಲಾಗದೆಯಾದರ , ಇದರ ಮ ಲ್ ಭಾಗಗಳು ಸ ಮಾರ 1800 ವಷಶಗಳಿಗುಂತ್ ಹೆಚ್ ು ಪಾರಚಿೋನ್ವಾದವು ಎುಂದ ವಿದಾವುಂಸರ ಭಾವಿಸಿದಾದರೆ . ಹಾಗಾಗ ಈ ಪರಣ್ವೆೋರ್ವರ ದೆೋವಾಲ್ಯದಲ್ಲಲ ಮಯ ರ ರ್ಮಶನ್ ಪೂವಶಜರಾದ (ಅಜಾ)

ವಿೋರರ್ಮಶನ್ ವಾಸಿಸ ತಿತದದನ್ . ಇವನ್ ವೆೋದಾಧಯಯನ್ದಲ್ಲಲ ನ್ವರತ್ನಾಗದದನ್ . ಇವನ್ವಗೆ ಬುಂಧ ಷ್ೆೋಣ್ ಎುಂಬ ಮಗನ್ವದದನ್ . ಕಾಲ್ಕರಮದಲ್ಲಲ ಬುಂಧ ಷ್ೆೋಣ್ನ್ವಗೆ ಮಯ ರರ್ಮಶ ಎುಂಬ ಮಗನ್ ಜನ್ಸಿದನ್ . ಚ್ ರ ಕಾದ ಹಾಗ ಬ ದಿಧವುಂತ್ನಾದ ಮಯ ರನ್ ಇಲ್ಲಲಯ ಅಗರಹಾರದಲ್ಲಲ ವೆೈದಿಕ ವಿದಾಯಭಾಯಸವನ್ ನ ಮ ಗಸಿದನ್ . ಇದರಿುಂದ ತ್ೃಪತನಾಗದೆ ದ ರದ ಕಾ೦ಚಿಯಲ್ಲಲದದ ಘಟಿಕಾಸಾಾನ್ದಲ್ಲಲ ಹೆಚಿುನ್ ವಿದಾಯಭಾಯಸವನ್ ನ ಮ ುಂದ ವರಿಸಲ್ ಆಸೆ ಪಟಟನ್ . ಮಯ ರ ರ್ಮಶನ್ ತಾತ್ ಮತ್ ತ ತ್೦ದೆ ಇವನ್ ಆಸೆಯನ್ ನ ಪೂರೆೈಸ ವ ಸಲ್ ವಾಗ ಇವನ್ನ್ ನ ಕಾುಂಚಿಯಲ್ಲಲದದ

ಘಟಿಕಾಸಾಾನ್ಕೆೆ ಕಳುಹಿಸಿದರ .ಉನ್ನತ್ ವಿದಾಯಭಾಯಸದ ಸುಂಸೆಾಯನ್ ನ ಪಾರಚಿೋನ್ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ ಘಟಿಕಾ ಸಾಾನ್ವೆುಂದ ಕರೆಯ ತಿತದದರ . ಘಟಿಕೆ ಎುಂದರೆ ಈಗನ್ ' ಡಿಗರ' ಇದದಹಾಗೆ. ಆದ ದರಿುಂದ ಈ ಉನ್ನತ್ ಸುಂಸೆಾಯಲ್ಲಲ ಡಿಗರ ಗಳನ್ ನ ನ್ವೋಡ ತಿತದರ ದ . ಇಲ್ಲಲ ಘಟಿಕಾಯುಂತ್ರವನ್ ನ ಇಟಿಟರ ತಿತದದರ . ಅುಂದರೆ ಗಡಿಯಾರ . ಅದಕಾೆಗ ಇವುಗಳಿಗೆ ಘಟಿಕಾ ಸಾಾನ್ವೆುಂಬ ಹೆಸರ ಬುಂದಿತ್ . ಈ ರಿೋತಿಯ ಹತಾತರ ಘಟಿಕಾ ಸಾಾನ್ಗಳು ಪಾರಚಿೋನ್ ಕನಾಶಟಕದಲ್ಲಲ ಇದ ದ ದ ಕೆೆ ಸಾಕಾದಷ ಟ ದಾಖಲೆಗಳಿವೆ . ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗ ಈ ಘಟಿಕಾ ಸಾಾನ್ಗಳು ಕೆೋವಲ್ ಕಾಲೆೋಜ ಗಳಾಗರದೆ , ವಿದಾಯರ್ಥಶನ್ವಲ್ಯದ ಸೌಕಯಶ, ಊಟದ ವಯವಸೆಾ ಮತ್ ತ ವಿದಾಯರ್ಥಶ ವೆೋತ್ನ್ದ ವಯವಸೆಾಗಳೊ ಇಲ್ಲಲರ ತಿತದದವು . ಇಲ್ಲಲ ಗಮನ್ವಸಬೆೋಕಾದ ಅುಂರ್ವೆುಂದರೆ ಇದಾಯವುದಕ ೆ ವಿದಾಯರ್ಥಶಗಳು ರ್ ಲ್ೆನ್ವೋಡಬೆೋಕಾಗರಲ್ಲಲ್ಲ . ಅದ ಉಚಿತ್ ಉನ್ನತ್ ಶಿಕ್ಷಣ್ ನ್ವೋಡ ವ ಕೆೋುಂದರಗಳಾಗದದವು ಇುಂತ್ಹ ಉತ್ತಮ ಘಟಿಕಾಸಾಾನ್ಕೆೆ ಹೆ ೋಗ ಓದಬೆೋಕೆುಂಬ ಮಯ ರನ್ ಆಸೆ ಮೆಚ್ ುವ೦ತ್ಹ ದೆೋ ಆಗದೆ. ಆದರೆ ಅವನ್ ಕೆೋವಲ್ ಪದವಿ ಪಡೆಯದೆೋ, ಅದನ್ ನ ಬಿಟ ಟ ರಾಜನಾದದ ದ ಕನಾಶಟಕದ ಸ ಯೋಗವೆೋ ಸರಿ. ಪರಪುಂಚ್ದ ಇತಿಹಾಸವನ್ ನ ಗಮನ್ವಸಿದರೆ, ಸಾಮಾರಜಯವನ್ ನ ಸಾಾಪಿಸಲ್ ಹತಾತರ ಕಾರಣ್ಗಳು ಕಾಣ್ಬರ ತ್ತವೆ.

ಸುಂಪತ್ ,ತ ಧಮಶ, ಸಾಮಾರಜಯ ಶಾಹಿದಾಹ , ಜನಾುಂಗದ ಮೆೋಲೆೆ , ಅಧಿಕಾರದ ಮೊೋಹ ಮ ುಂತಾದ ಕಾರಣ್ಗಳಿುಂದಾಗ ನ್ ರಾರ ರಾಜರ ಪರಪುಂಚ್ದಾದಯುಂತ್ ರಾಜಯಗಳನ್ ನ ಮತ್ ತ ಸಾಮಾರಜಯಗಳನ್ ನ ಸಾಾಪಿಸಿರ ವುದನ್ ನ ಇತಿಹಾಸದ ಪುಟಗಳಲ್ಲಲ ಕಾಣ್ ತೆತೋವೆ .ಆದರೆ ಆತ್ೆ ಗೌರವವನ್ ನ ಕಾಪಾಡಿಕೆ ಳುಿವ ಸಲ್ ವಾಗ ಒುಂದ ಸಾಮಾರಜಯವನ್ ನ ಕಟಿಟದ ದ ಬಹ ಷಃ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಲ ದಾಖಲಾಗಲ್ಲ . ಕನ್ನಡ ನಾಡಿಗೆ ಅವಮಾನ್ವಾದಾಗ ಸಿಡಿದೆದ ದ ಅದರಿುಂದ ಕದುಂಬ ವುಂರ್ವನ್ ನ ಸಾಾಪಿಸಿ

ಮಯ ರ ರ್ಮಶನ್ ಒುಂದ ಅಪರ ಪದ ದಾಖಲೆಯನೆನೋ ನ್ವಮಿಶಸಿದಾದನೆ . ಬಹಳಷ ಟ ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ಈ ವಿಷಯ ತಿಳಿಯದೆೋ ಇರ ವುದ ಶೆ ೋಚ್ನ್ವೋಯವೆೋ ಸರಿ. ನಾವು ಮಯ ರ ಶ್ಮಥನ್ ನಾಡಿನ್ವರು ಎನ್ುನವ ಹೆಮಾ ನ್ಮಾದಾಗಬೆಕು. ಮಯ ರ ಶ್ಮಥ ಎನ್ುನವುದು ಒಬೊ ವಯಕ್ೂಯ ಅರ್ವಾ ರಾಜನ್ ಹೆಸರಲಾ ; ಅದು ಆತ್ಾ ಗ ರವದ ಪರತಿೋಕ . ***********************

ಕನ್ನಡ : (ಸಾ)ಧಮಥ

ಭಾರತಿೋ, ವಿನಾಯಕನ್ಗರ, ಮೆೈಸ ರ

Dr. ಸಿ.ಪಿ. ಕೃಷಣಕ ಮಾರ

ಸ ಪರಸಿದಧ ಸಾಹಿತಿಗಳು, ಮೆೈಸ ರ ಅಖಿಲ್ ಭಾರತ್ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಮೆೀಳನ್ದ ಅಧಯಕ್ಷರ (೨೦೧೧, ಗುಂಗಾವತಿ) ಕನ್ನಡದ ಸಿಾತಿಗತಿಗಳು, ಸಾಾನ್ಮಾನ್ಗಳು ಹಿುಂದಿಗುಂತ್ ಇುಂದ ಎಷ್ೆ ಟೋ ಪಾಲ್ ಉತ್ತಮವೆನ್ವಸಿದರ , ಎಲೆ ಲೋ ಒುಂದ

ಕಡೆ ಕನ್ನಡದ ನೆಲೆಗಟ ಟ ಕ ಸಿಯ ತಿತದೆ ಎುಂದರೆ ತ್ಪೂಗಲಾರದೆೋನೆ ! ತ್ಮೆ ತಾಯಾನಡಿನ್ ಬಗೆಗ ಕನ್ನಡಿಗರ ಅಸಡೆಡ ಅಭಮಾನ್ರಾಹಿತ್ಯ ಅಸಿೋಮವಾದವು ಎನ್ನದೆ ವಿಧಿಯಿಲ್ಲ. ಕನ್ನಡವನ್ ನ ನಾವು ಉಳಿಸಬೆೋಕ ಬೆಳೆಸಬೆೋಕ ಎುಂಬ ಪರಜ್ಞೆ ಅಷ್ಾಟಗ ನ್ಮಗಲ್ಲ; ಎುಂತ್ಲೆೋ ಅನೆೋಕ ಪರಶೆನಗಳು ನ್ಮೆ ಮ ುಂದೆ; ಕನ್ನಡದ ಮ ುಂದೆ. ಸುಂಸೃತ್ದಲ್ಲಲ ಒುಂದ ಸ ಕಿತಯಿದೆ: "ಧಮೊೋಶ ರಕ್ಷತಿ ರಕ್ಷಿತ್ಃ" (ಧಮಶವನ್ ನ ನಾವು ರಕ್ಷಿಸಿದರೆ, ಅದ ನ್ಮೆನ್ ನ

ರಕ್ಷಿಸ ತ್ತದೆ). ಕನ್ನಡಕಿೆುಂತ್ ಮಿಗಲಾದ ಧಮಶ ಕನ್ನಡಿಗರಿಗಲ್ಲ! ಅದನ್ ನ ನಾವು ಕಾಪಾಡಿಕೆ ಳಿಬೆೋಕ . ಆಗ ನ್ಮೆನ್ ನ ಕಾಪಾಡ ತ್ತದೆ; ದಿೋಪವಾಗ ಮ ನ್ನಡೆಸ ತ್ತದೆ. ಸದಯಕೆೆ ಕನ್ನಡವನ್ ನ, ಕನ್ನಡಿಗರನ್ ನ ಯಾವುದೆ ೋ ಶಾಪ ಕಾಡ ತಿತದೆ ಎುಂಬ ದರಲ್ಲಲ ಸುಂರ್ಯವಿಲ್ಲ. ಶಾಪವಿಮೊೋಚ್ನೆಗಾಗ ನಾವು ತಿರಕರಣ್ಪೂವಶಕವಾಗ ರ್ರಮಿಸಬೆೋಕ . "ಸವಶಧಮೆಯೋಶ ನ್ವಧನ್ುಂ ಶೆರೋಯಃ, ಪರಧಮೊೋಶ ಭಯಾವಹಃ" (= ಸವಧಮಶದಲ್ಲಲ ಸಾಯ ವುದ ಶೆರೋಯಸೆರ; ಆದರೆ ಪರಧಮಶ ಭಯುಂಕರವಾದ ದ ) ಎುಂಬ ಭಗವದಿಗೋತೆಯ ಉಕಿತಯ ನೆನೆಯತ್ಕ ೆದ . ಕನ್ನಡ ಕನ್ನಡಿಗರ ಸವಧಮಶ ಕ ಡ! ಅದರಲ್ಲಲಯೋ ಅವರ ತ್ಮೆ ಉದಾಧರವನ್ ನ ಕುಂಡ ಕೆ ಳಿಬೆೋಕ . ಉದಾರತೆ ಆತ್ೆನಾರ್ಕವಾಗಬಾರದ . ಎಷ ಟ ಪರಭಾಷ್ೆಗಳನ್ ನ ಬೆೋಕಾದರ ಪುರಸೆರಿಸೆ ೋಣ್; ಆದರೆ ಅವು ಕನ್ನಡದ ತಿರಸಾೆರಕೆೆ ನ್ಮೆನ್ ನ ಪೆರೋರೆೋಪಿಸಬಾರದ . ಕನ್ನಡಿಗರ ಕನ್ನಡದಲೆಲೋ ಸಾಯಬೆೋಕ ! ನ್ಡ ವೆ ಅನ್ಯಭಾಷ್ೆಗಳಿುಂದ ಅಗತ್ಯ ಪೋಷಣೆ ಪಡೆಯಲ್ ಯಾವುದೆೋ ಅಡಿಡಯಿಲ್ಲ.

ನ್ವಧನ್ದ ಮಾತ್ ಹಾಗರಲ್ಲ ಕನ್ನಡ ನ್ಮೆ ಭಾಗದ ಒುಂದ ದೆ ಡಡ ನ್ವಧಿ ಅಥವಾ ಧನ್ ಎುಂಬ ದನ್ ನ ಅಲ್ಲಗಳೆಯ ವುದ ಸಾಧಯವೆ? ಮಾತ್ೃಭಾಷ್ೆಯುಂದ 'ಸಿರೋಧನ್'ವೂ ಹೌದ . ಆದರೆ ಮಾತೆಯರಿಗೆೋ, ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆೋ ಕನ್ನಡದ ಬಗೆಗೆ ಅಧಿಕ ತಾತಾಸರ ಎನ್ ನವುದ ನ್ಮೆ ದ ಧೆೈಶವ ! ಎತಿತ ಹಿಡಿಯ ವುದ ಯಾವುದೆ ೋ ಅದ ಧಮಶ. ಕನ್ನಡ ನ್ಮೆನ್ ನ ಎತಿತ ಹಿಡಿಯಬೆೋಕಾದ, ಸವೋಶದಯಕಾರಕವಾಗಬೆೋಕಾದ ರ್ಕಿತ. ಅದರ ಜುಂರ್ಘಬಲ್ವೆ ಉಡ ಗಹೆ ೋದರೆ ಗತಿಯೋನ್ ? ಹಾಗಾಗಲ್

ಕನ್ನಡಿಗರ ಅವಕಾರ್ಕೆ ಡದೆ, ಅದ ಎಲ್ಲ ರಿೋತಿಯಲ್ ಲ ದೃಡವಾಗರ ವುಂತೆ ನೆ ೋಡಿಕೆ ಳಿಬೆೋಕ ; ಕನ್ನಡದ ಹಿತ್ದಲ್ಲಲ ನ್ಮೆ ಹಿತ್ವಿದೆ, ಕನ್ನಡದ ಏಳೆಗಯಲ್ಲಲ ನ್ಮೆ ಏಳೆಗಯಿದೆ, ಕನ್ನಡ ಎುಂಬ ದ ಬರಿಯ ಹೆಸರಲ್ಲ, ಉಸಿರ ಎುಂಬ ಸತ್ಯವನ್ ನ ಮನ್ವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೆ ಳಿಬೆೋಕ .

ಭರತ್ನಾಟಯ ಕೃಪಾ ಫಡೆೆ, ಮೆೈಸ ರ - 23 ಪರಕೃತಿಯನ್ ನ ಗಮನ್ವಸ ತಾತ ಅದರ ವೆೈವಿಧಯತೆಗಳಿಗೆ ತ್ಲೆದ ಗ ತಾತ ಜೋವನ್ವನ್ ನ ಸಾಗಸ ತಿತದದ ಮನ್ ಷಯ , ಸ ರಿಯ ವ ಮಳೆಯಲ್ಲಲ , ಹರಿಯ ವ ನ್ದಿಯಲ್ಲಲ , ಬಿೋಸ ವ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಲ, ಹಗಲ್ ರಾತಿರಗಳ ಚ್ಲ್ನೆಯಲ್ಲಲ, ಚ್ಲ್ಲಸ ವ ಮೊೋಡಗಳಲ್ಲಲ, ಭ ಮಿಯಲ್ಲಲರ ವ ಎಲಾಲ ರಿೋತಿಯ ರ್ಬದ ಗಳಲ್ಲಲ ಒುಂದ ವಿಧವಾದ ಲ್ಯವನ್ ನ ಗ ರ ತಿಸ ತಾತನೆ . ಹಾಗೆಯೋ ಅತಿೋ ಸುಂತೆ ೋಷವಾದಾಗ ಅಥವಾ ಚಿತ್ತದಲ್ಲಲ ಉದೆರೋಕವಾದಾಗ ತ್ನ್ಗರಿವಿಲ್ಲದುಂತೆಯೋ ತ್ನ್ನ ಅುಂಗಾುಂಗಗಳಲ್ಲಲ ಅಪರಯತ್ನವಾಗ ಉುಂಟಾಗ ವ ಚ್ಲ್ನ್ವಲ್ನ್ಗಳು , ಕ ಣಿದ ಕ ಪೂಳಿಸಬೆೋಕೆನ್ ನವ ಮನ್ಸಿಸನ್ ಭಾವನೆಯಲ್ಲಲ ಒುಂದ ವಿಧವಾದ ಗತಿಯನ್ ನ ,(Rthym) ವಿನಾಯಸವನ್ ನ ಮಾನ್ವ ಕ೦ಡ ಕೆ ಳುಿತಾತನೆ . ಬಹ ಷಃ ನಾಟಯದ ಉತ್ೂತಿತ ಇಲ್ಲಲುಂದಲೆೋ ರುಂಭವಾಗದಿದರಬಹ ದ . ಅುಂದ ಆಡ ಭಾಷ್ೆ ಇಲ್ಲದಿದಾದಗ ತ್ನ್ನ ದೆೋಹದ ಬಾಗ ಬಳುಕ ವಿಕೆಯಿುಂದ, ಮ ದೆರಗಳಿುಂದ (ಸನೆನ ), ಮ ಖಚ್ಯಶಯಿುಂದ, ವಿಶೆೋಷವಾದ ಕ ಗನ್ವುಂದ ತ್ನ್ನ ಭಾವನೆಗಳನ್ ನ ಮನ್ ಷಯ ವಯಕತಪಡಿಸಲಾರುಂಭಸಿದ. ಇದೆೋ ಸುಂಗೋತ್ದ ಉಗಮಕೆೆ ನಾುಂದಿಯಾಗದಿಡರಬಹ ದ . ಇತಿಹಾಸ, ಶಿಲಾಶಾಸನ್ಗಳು ಈ ರಿೋತಿ ನಾಟಯದ, ಸುಂಗೋತ್ದ, ಆಡ ಭಾಷ್ೆಯ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಬಗೆಗ ತಿಳಿಹೆೋಳಿದರೆ ವೆೋದ ಪುರಾಣ್ಗಳು ಇನೆ ನುಂದ ರಿೋತಿ ನಾಟಯದ, ಸುಂಗೋತ್ದ ಉಗಮದ ಬಗೆಗ ತಿಳಿಸ ತ್ತವೆ. ನಾಲ್ ೆ ವೆೋದಗಳ ಸಾರದಿುಂದ ಬರಹೆನ್ ಪುಂಚ್ಮ ವೆೋದವಾದ ನಾಟಯ ವೆೋದವನ್ ನ ಸೃಷ್ಟಟಸಿ ಇುಂದರನ್ವಗೆ ಕೆ ಡಲ್ , ಇದ ಕಠಿಣಾಭಾಯಸಿಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸಾಧಯ ಎುಂದ ಬರಹೆನ್ಲ್ಲಲ ಇುಂದರನ್ ಬೆೋಡಲ್ ಅವನ್ ಬಯಕೆಯುಂತೆ ಭರತ್ನ್ನ್ ನ ಕರೆದ ಬರಹೆನ್ ಈ ನಾಟಯ ವೆೋದವನ್ ನ ಅಭಯಸಿಸಲ್ ಭರತ್ನ್ವಗೆ ಆಜ್ಞಾಪಿಸ ತಾತನೆ. ಭರತ್ ತ್ನ್ನ ನ್ ರ ಮುಂದಿ ಶಿಷಯರೆ ುಂದಿಗೆ ಇದನ್ ನ ಕಲ್ಲತ್ ದೆೋವಾನ್ ದೆೋವತೆಗಳ ಮ ುಂದೆ ಇದನ್ ನ ಪರದಶಿಶಸ ತಾತನೆ. ಆಗ ಅಲ್ಲಲದದ ಶಿವನ್ ತ್ುಂಡ ವಿನ್ ಮ ಲ್ಕ ತಾ೦ಡವವನ್ ನ, ಪಾವಶತಿಯ ಲಾಸಯವನ್ ನ ಹೆೋಳಿಕೆ ಡ ತಾತರೆ. ಮ ುಂದೆ ಬಾಣಾಸ ರನ್ ಮಗಳಾದ ಉಷ್ೆಯ ಮ ಲ್ಕ ಈ ವಿದೆಯ ಭ ಲೆ ೋಕದಲೆಲಲಾಲ ಹರಡಿತ್ ಎನ್ ನವ ವಿಷಯ ಎಲ್ಲರಿಗ ತಿಳಿದೆೋ ಇದೆ . ವೆೋದಗಳ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ ನ್ೃತ್ಯದ ಸಾಾನ್ ಅತ್ಯುಂತ್ ಮಹತ್ವವನ್ ನ ಪಡೆದಿತ್ ತ . ದೆೋವತಾ ಪೂಜೆಗಳಲ್ಲಲ ಪರತಿದಿನ್ ದೆೋವರ ಮ ುಂದೆ ನ್ೃತ್ಯದ ಸಮಪಶಣೆಯಾಗಲೆೋ ಬೆೋಕಿತ್ ತ. ಆನ್ುಂತ್ರ ಆರ್ರಯದಾತ್ರಾದ ರಾಜನ್ ಮ ುಂದೆ ನ್ತಿಶಸ ವ ಪದಧತಿಯ ಬೆಳೆದ ಬ೦ತ್ . ಕಾಲ್ ಕರಮೆೋಣ್ ಇದ ದೆೋವ ದಾಸಿಯರ ಕಲೆಯಾಗ ಕೆಲ್ಕಾಲ್ ಹೆಸರಾಗದದದ ದ ಒುಂದ ವಿಪಯಾಶಸ. ತ್ದನ್ುಂತ್ರದಲ್ಲಲ ಗಮನ್ವಸಿದರೆ ಶಿರೋಮುಂತ್ ಮನೆತ್ನ್ದ ವಿದಾಯವುಂತ್ ಯ ವತಿ / ಯ ವಕರ ಈ ವಿದೆಯಗೆ ಪುನ್ಜಶನ್ೆ ಕೆ ಟಾಟಗ ಇದ ಮತೆತ ಕಿೋತಿಶಯ ಶಿಖರಕೆೆೋರಿತ್ . ' ವಿವಿಧತೆಯಲ್ಲಲ ಏಕತೆ ' ಎುಂಬುಂತೆ ಭಾರತ್ದ ಶಾಸಿರೋಯ ನ್ೃತ್ಯ ಕಲೆಗಳಲ್ಲಲ ಒಟ ಟ ಏಳು ವಿಧಗಳನ್ ನ ಕಾಣ್ ತೆತೋವೆ. ಭರತ್ನಾಟಯ, ಕ ಚ್ ಪುಡಿ, ಮೊೋಹಿನ್ವ ಆಟಟ೦ ಮತ್ ತ ಕಥಕೆಳಿಯ ದಕ್ಷಿಣ್ದ ಕಲೆಗಳೆನ್ವಸಿದರೆ , ಒಡಿಸಿಸ , ಕಥಕ ಮತ್ ತ ಮಣಿಪುರಿ ನ್ೃತ್ಯಗಳು ಉತ್ತರ ಭಾರತ್ದ ಶಾಸಿರೋಯ ನ್ೃತ್ಯ ಪದಧತಿಗಳಾಗ ಜನ್ಪಿರಯವಾಗವೆ. ಉತ್ತರದ ನ್ೃತ್ಯ ಪದಧತಿಗೆ ಹಿುಂದ ಸಾತನ್ವ ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ , ದಕ್ಷಿಣ್ದ ನ್ೃತ್ಯಗಳಿಗೆ ಕನಾಶಟಕ ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ ಬಳಸ ವುದ ವಾಡಿಕೆ . ದಕ್ಷ್ಣ್ದಲಿಾ ಅದರಲಿಾಯ ಮುಖಯವಾಗ ತ್ರ್ಮಳುನಾಡು ಮತ್ುೂ ಕನಾಥಟಕದಲಿಾ ಭಾರತ್ನಾಟಯ ಪದಧತಿಯನ್ುನ ಕಾಣ್ುತೊೋವೆ. ಭಾವ -

ರಾಗ - ತಾಳಗಳ ಸ೦ಗಮವೆೋ ಭರತ್ನಾಟಯ ಎಂದು ಬಲಾವರು ಹೆೋಳುತಾೂರೆ. ಚ್ತ್ ವಿಶಧ ಅಭನ್ಯಗಳು :೧. ಆುಂಗಕಾಭನ್ಯ , (ಅುಂಗಾುಂಗಗಳಿುಂದ ಅುಂದರೆ ಕಾಲ್ , ಕೆೈ, ಸೆ ುಂಟ, ತ್ಲೆ ಇತಾಯದಿಗಳಿುಂದ ಮಾಡ ವ ಅಭನ್ಯ ) ೨

ವಾಚಿಕಾಭನ್ಯ (ಮಾತ್ , ಹಾಡ , ಸಾಹಿತ್ಯ, ಹಿನೆನಲೆ ಸುಂಗೋತ್ಗಳ ಮ ಲ್ಕ ಮಾಡ ವ ಅಭನ್ಯ )

೩ ಆಹೌಯಾಶಭನ್ಯ (ವೆೋಷಭ ಷಣ್ ಮತ್ ತ ಮ ಖದ ರುಂಗ , ಕೆೋರ್ ವಿನಾಯಸ ಇತಾಯದಿಗಳಿುಂದ ಮಾಡ ವ ಅಭನ್ಯ) ೪ ಸಾತಿವಕಾಭನ್ಯ (ನ್ವರಸಗಳಿುಂದ ಅುಂದರೆ ರ್ೃುಂಗಾರ , ವಿೋರ , ರೌದರ , ಕರ ಣ್, ಹಾಸಯ ಭಯ, ಅದ ುತ್ , ಭೋಭತ್ಸ ಮತ್ ತ ಶಾುಂತ್ ಮ ುಂತಾದ ರಸಗಳ ಅಭವಯಕಿತಯಿುಂದ ಮಾಡ ವ ಅಭನ್ಯ) ಪೆರೋಕ್ಷಕರಲ್ಲಲ ರಸೆ ೋತ್ೂತಿತಯಾಗ ವುಂತೆ ನ್ಟಿಸ ವ ಕಲಾವಿದ ಇಲ್ಲಲ ವಾಹಕನಾಗ ತಾತನೆ . ವಸ ತವನ್ ನ ತ್ನ್ನ ನಾಟಯದ ಮ ಲ್ಕ ರಸಿಕರಿಗೆ ತ್ಲ್ ಪಿಸಿ ತಾನ್ ಧನ್ಯನಾಗ ತಾತನೆ . ಭರತ್ನಾಟಯವನ್ ನ ನ್ೃತ್ತ (ಆ೦ಗಕಾಭನ್ಯನ್ ಮಾತ್ರ ) ನ್ೃತ್ಯ (ಆ೦ಗಕ ಮತ್ ತ ಅಭನ್ಯ ) ಮತ್ ತ ನಾಟಯ (ಅಭನ್ಯ) ಎುಂದ ವಿುಂಗಡಿಸಬಹ ದ . ಹಾಗೆಯೋ ಪಾರುಂತಿೋಯವಾಗ ವಜವೂರ ಶೆೈಲ್ಲ , ತ್ುಂಜಾವೂರ ಶೆೈಲ್ಲ ,ಕಲಾಕ್ಷೆೋತ್ರ ಶೆೈಲ್ಲ ಹಾಗ ಮೆೈಸ ರ ಶೆೈಲ್ಲಗಳೆುಂಬ ವಿವಿಧ ಶೆೈಲ್ಲಗಳನ್ ನ ಕಾಣ್ಬಹ ದ . ದೆೋಶಿ ಮತ್ ತ ಮಾನ್ವತ್ಗಳೆುಂದ ಕರೆಯ ತಿತದದ ಭಾರತ್ನಾಟಯಕೆೆ ತ್ುಂಜಾವೂರ ಸಹೆ ೋದರರಾದ ಚಿನ್ನಯಯ , ಪನ್ನಯಯ , ವಡಿವೆೋಲ್ ಮತ್ ತ ಶಿವಾನ್ುಂದರ ಈಗನ್ ಮಾಗಶ ಪದಧತಿಯ ಚೌಕಟ ಟ ಅಥವಾ ರ ಪವನ್ ನ ಕೆ ಟಟರ . ಅುಂತೆಯೋ ಪಾರರುಂಭದಲ್ಲಲ ಪುಷ್ಾೂುಂಜಲ್ಲ / ಅಲ್ರಿಪು, ಜತಿಸವರ , ರ್ಬದುಂ , ಪದವಣ್ಶಪದುಂ, ಜಾವಳಿ , ದೆೋವರನಾಮವನ್ ನ ಅಭನ್ಯಿಸಿ ಕೆ ನೆಯಲ್ಲಲ ತಿಲಾಲನ್ದೆ ುಂದಿಗೆ ಮುಂಗಳವನ್ ನ ಮಾಡ ವ ವಾಡಿಕೆ ರ ಢಿಯಲ್ಲಲದೆ. ಭಾರತ್ನಾಟಯದಲ್ಲಲ ಪರಸಿದಧರಾದ ಹಿರಿಯ ನ್ೃತ್ಯ ಕಲಾವಿದರಲ್ಲಲ ಬಾಲ್ಸರಸವತಿ ಜಟಿಟತಾಯಮೆ , ರ ಕಿೆಣಿ ದೆೋವಿ ಅರ ೦ಡೆೋಲ್, ಉದಯರ್ುಂಕರ , ಡಾ . ಕೆ . ವೆುಂಕಟಲ್ಕ್ಷಮಮೆ , ಪದಾೆ ಸ ಬರಮಣ್ಯರ್ಮ್, ಚಿತಾರ ವಿಶೆವೋರ್ವರನ್ , ಚಿರಪರಿಚಿತ್ರ .

ಚುಟುಕುಗಳು

೧

ಚುಟುಕು

ಚ್ ಟ ಕ ನ್ವೋ ಮೊಟಕಾದರ

ನ್ವೋಡ ವೆ ಜ್ಞಾನ್ದಾ ಗ ಟ ಕ ।

ಕಿರಿದಾದರ ನ್ವೋ ನ್ವನ್ನ ಅುಂತ್ರಾಥಶ ಹಿರಿದ । ನ್ವನ್ನ ಕಿೋತಿಶ ದೆ ಡಡದ ದಿಟಕ ॥ ೨.

ಬೆಲ್ೆ

ಹನ್ವ ಹನ್ವ ನ್ವೋರಿಗ ಬೆಲೆಯ ುಂಟ ।

ತೆರಿಗೆ ಕಟಟಲ್ ಅವಧಿಯ ಉುಂಟ ।

ನ್ವೋರನ್ ಮಿತಿಯಲ್ಲ ಬಳಸಿ ನ್ವಯಮ ಪಾಲ್ಲಸಿ । ಗಡ ಮರಗಳನ್ ಬೆಳೆಸಿ ಸವಚ್ುತೆಯ ಉಳಿಸಿ ॥

ಎ . ಎಸ . ವಾಣಿ ಸ ಬಿಯಯ ಮೆೈಸ ರ ೩

ಗಣ್ಣತ್

ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲ ಗೆಳೆಯರನ್ ಕ ಡ ತ್

ಯೌವವನ್ದಲ್ಲ ಕೆಟಟದದನ್ ನ ಕಳೆಯ ತ್

ಗೃಹಸತದಲ್ಲ ಬುಂದ ಬಾುಂಧವರನ್ ನ ಗ ಣಿಸ ತ್ ವೃದಾಧಪಯದಲ್ಲ ನಾವೆೋ ಭಾಗವಾಗ ತ್ ತ್ ುಂಬಿದೆ ಜೋವನ್ದಲ್ಲ ಗಣಿತ್ - ಅಗಣಿತ್ ॥ ೪.

ಮಹಿಮ

ನ್ನ್ನವರ ತ್ುಂದರ

ಕಲ್ರ ಟಿ . ವಿ ಮಕೆಳಿಗಾಯ ತ ಚ್ ರ ಕ ಕಣ್ ಣ ಕಿವಿ ॥

ಕನಾಥಟಕದಲಿಾ ಜನ್ಪ್ರರಯವಾಗುತಿೂರುವ ಕ್ರೋಡೆ ' ಚದುರಂಗ' . ಪರ. ಎಸ.ಕೆ ಆನ್ುಂದ ತಿೋಥಶ,ಮೆೈಸ ರ ರಾಜ ಮಹಾರಾಜರ ಕಾಲ್ದಿುಂದ ಒಳಾುಂಗಣ್ ಕಿರೋಡೆ 'ಚ್ದ ರುಂಗ' ಆಟಕೆೆ ತ್ನ್ನದೆೋ ಆದ ಇತಿಹಾಸವಿದೆ. ಪಾರುಂಪರಿಕ ಕಿರೋಡೆಗಳಾದ ಪಗಡೆ, ಚೌಕಾಭಾರ , ಅಳಿಗ ಳಿಮನೆ ಸಾಲ್ಲನ್ಲೆಲೋ ಬರ ವ ಚ್ದ ರುಂಗದಾಟ ಮನ್ಸಿಸಗೆ ಮ ದ ನ್ವೋಡ ವ ಆಟ. ಎದ ರ ಸಮಬಲ್ದ ಆಟಗಾರನೆ ಬಿನ್ವದದಲ್ಲಲ ,ಹೆ ರಗಡೆ ಮಳೆ ಸ ರಿಯ ತಿತದದ ಸಮಯ ಸುಂಜೆ ಕಾರ್ಫ ಹಿೋರ ತಾತ ಚೆಸ

ಆಡ ತಿತದದರೆ ಅದೆುಂತ್ಹ ಹಿತ್ . ಆಡಿದವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಗೆ ತಿತರ ತ್ತದೆ. ಮನ್ಸಿಸಗೆ ಹ ರ ಪು, ಉಲಾಲಸ ನ್ವೋಡ ವ , ಏಕಾಗರತೆ ವೃದಿಧಸ ವ , ಬ ದಿಧಕೌರ್ಲ್ಯ , ಲೆಕಾೆಚಾರ ಉನ್ನತಿಗೆ ಳಿಸ ವ ಕಿರೋಡೆಯುಂದೆೋ ಹೆೋಳಲಾಗ ವ ಈ ಕಿರೋಡೆಯಲ್ಲಲ ಕೆಲ್ವರ ಮಾತ್ರ ಪಾರವಿಣ್ಯತೆ ಪಡೆಯಲ್ ಸಾಧಯ. ಕನಾಶಟಕದ ಚ್ದ ರುಂಗ ಕಿರೋಡೆಗೆ ಭವಯ ಇತಿಹಾಸವಿದೆ. ಚ್ದ ರುಂಗದ ಉಗಮ ಭಾರತ್ದಲೆಲೋ ಆದರ ತ್ದನ್ುಂತ್ರದಲ್ಲಲ ಇತ್ರೆೋ ರಾಷರಗಳ ಆಟಗಾರರ ಕಠಿಣ್ ರ್ರಮದಿುಂದ ಔನ್ನತ್ಯ ಸಾಧಿಸಿದಾದರೆ . ಜಾಗತಿಕ

ಕಿರೋಡಾರುಂಗದಲ್ಲಲ ಮ ನ್ನಡೆಯಲ್ಲಲ ರಷ್ಾಯ, ಯ ರೆ ೋಪ , ಅಮೆರಿಕ , ಇಸೆರೋಲ್ , ಅಮಶನ್ವಯ ಮ ುಂಚ್ ಣಿಯಲ್ಲಲವೆ. ನಾವೆಶಯ ಕಾಲ್ಶಸನ್ ಭಾರತ್ದ ವಿರ್ವನಾಥ್ ಗೆ , ನ್ುಂ .1 ಸಾಾನ್ಕೆೆ ಪರಬಲ್ ಪೆೈಪೋಟಿ ನ್ವೋಡ ತಿತದಾದರೆ . ಚ್ದ ರುಂಗದಾಟದಲ್ಲಲ ಒುಂದ ಹುಂತ್ ತ್ಲ್ ಪಿದ ನ್ುಂತ್ರ ಶೆರೋಯಾುಂಕ ಎುಂಬ ದ ರ್ ರ ವಾಗ ತ್ತದೆ. ಆಗ ಆಟಗಾರರಿಗೆ ರೆೋಟೆಡ್ ಆಟಗಾರರ ಅಥವಾ ಶೆರೋಯಾುಂಕ ಆಟಗಾರರ ಎುಂದ ಕರೆಯಲಾಗ ತ್ತದೆ . ರೆೋಟಿುಂಗ 2400 ತ್ಲ್ ಪಿದವರಿಗೆ ಇುಂಟರ ನಾಯಷನ್ಲ್ ಮಾಸಟರ ( ಐ.ಎುಂ) ಎುಂಬ ಬಿರ ದ ನ್ವೋಡಲಾಗ ತ್ತದೆ. ಇದ ಸಾಧಯವಾಗಬೆೋಕಾದರೆ ಮ ರ ನಾರ್ಮ್ಸಶ ಪಡೆಯಬೆೋಕಾಗ ತ್ತದೆ. ಶೆರೋಯಾುಂಕ 2500ರ ಜೆ ತೆಗೆ 03 ನಾರ್ಮ್ಸಶ ಪಡೆದಲ್ಲಲ ಗಾರುಂಡ್ ಮಾಸಟರ (ಜ .ಎುಂ) ಎುಂಬ ಬಿರ ದ ಪಾರಪತವಾಗ ತ್ತದೆ . ಭಾರತ್ದಲ್ಲಲ ಈಗ ಹಾಲ್ಲ 19 ಜ .ಎುಂ ಗಳಿದಾದರೆ, ಡಿ .ವಿ. ಪರಸಾದ್ ಕನಾಶಟಕದ ಪರಥಮ ಇುಂಟರ ನಾಯಷನ್ಲ್ ಮಾಸಟರ. ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಎುಂ.ಎಸ . ತೆೋಜ ಕ ಮಾರ ಕನಾಶಟಕದ ದಿವತಿೋಯ ಐ.ಎುಂ. ನ್ುಂತ್ರದಲ್ಲಲ ಸಾಗರದ ಬಿ.ಎಸ. ಶಿವಾನ್ುಂದ , ಶಿವಮೊಗಗದ ಜ .ಎ . ಸಾಟ ನ್ವ ಈ ಐ.ಎುಂ ಹುಂತ್ ತ್ಲ್ ಪಿದಾದರೆ. ಕನಾಶಟಕದಲ್ಲಲ ಚ್ದ ರುಂಗ ಕಿರೋಡೆ ಹಲ್ವಾರ ಜಲೆಲಗಳಲ್ಲಲ ರಾಜಯ, ರಾಷರ ಮಟಟದಲ್ಲಲ ಆಡಲಾಗ ತಿತದೆ. ಪರಮ ಖವಾಗ ಬೆುಂಗಳೊರ , ಬೆುಂಗಳೊರ ಗಾರಮಾುಂತ್ರ , ಮೆೈಸ ರ , ದಾವಣ್ಗೆರೆ, ಮುಂಗಳೊರ ,ಹಾಸನ್ , ಚಿಕೆಮಗಳೊರ ಜಲೆಲ , ನ್ಗರಗಳಲ್ಲಲ ಬಹಳ ವೆೋಗವಾಗ ಬೆಳೆಯ ತಿತದೆ. ವಿರ್ವನಾಥನ್ ಆನ್ುಂದ್ ಐದ ಬಾರಿ ವಿರ್ವ ಚಾುಂಪಿಯನ್ ಆದ ನ್ುಂತ್ರ ಚ್ದ ರುಂಗದಾಟಕೆೆ ಮಹತ್ವ, ಮಾನ್ಯತೆ ಬುಂದಿದೆ. ಚ್ದ ರ೦ಗ ಪುಂದಾಯವಳಿಯ ಶಾಲೆ, ಕಾಲೆೋಜ , ನ್ಗರ ,ಜಲೆಲ, ರಾಜಯ ಮತ್ ತ ರಾಷರಮಟಟದಲ್ಲಲ ನ್ಡೆಯ ತ್ತದೆ . ಎಲ್ಲ

ವಯಸಿಸನ್ವರ ಎಲಾಲ ಮಾದರಿಯ ಪುಂದಾಯವಳಿಗಳಲ್ಲಲ ಆಡ ತಿತದಾದರೆ. ಪುರ ಷರ , ಮಹಿಳೆಯರ ,ತ್ರ ಣ್ರ , ಬಾಲ್ಕಬಾಲ್ಕಿಯರ ವಿವಧ ಮಟಟದ ಪುಂದಾಯವಳಿಗಳಲ್ಲಲ ಭಾಗವಹಿಸಿ ಪರರ್ಸಿತಪತ್ರ ,ಪಾರಿತೆ ೋಷಕ , ನ್ಗದ ಬಹ ಮಾನ್ಗಳನ್ ನ ಪಡೆಯ ತಿತದಾದರೆ. ಚ್ದ ರುಂಗ ಕಿರೋಡೆಯಲ್ಲಲ ತಾುಂತಿರಕಜ್ಞಾನ್ ಬಹ ಅಗತ್ಯ. ಆಟಗಾರರ ಕೌರ್ಲ್ಯ ಮೆರೆಯಲ್ ಅಪಾರ ಪುಸತಕಗಳಿವೆ. ಕುಂಪೂಯಟರ ಜೆ ತೆ ಆಟವಾಡ ತ್ತ ಪರಿಣ್ತಿ ಹೆಚಿುಸಿಕೆ ಳಿಲ್ ಸಾಧಯ. ಉತ್ೃಷಟವಾಗ ತ್ರಬೆೋತಿ ನ್ವೋಡಲ್ ತ್ರಬೆೋತ್ ದಾರರ ಉತ್ ಸಕರಾಗದಾದರೆ.

ಪುಂದಾಯವಳಿಗಳನ್ ನ ನ್ಡೆಸಲ್ ಅಹಶತಾ ಪರಿೋಕ್ಷೆಗಳನ್ ನ ಎದ ರಿಸಿ ತೆೋಗಶಡೆಯಾಗರ ವ ನ್ವಣಾಶಯಕರ (arbiters) ಇರ ತಾತರೆ. ಬೆುಂಗಳೊರಿನ್ ವಸುಂತ್ , ಶಿವಮೊಗಗದ ಮುಂಜ ನಾಥ್ ಮ ುಂಚ್ ಣಿಯಲ್ಲಲದಾದರೆ.

ಕನಾಶಟಕದಲ್ಲಲ ಮ ಖಯವಾಗ ಚ್ದ ರುಂಗ ಕಿರೋಡೆಯನ್ ನ ರಾಷರಮಟಟದಲ್ಲಲ ಆಯೋಜಸಲ್

ವಯವಸಾಾಪಕರ ಕೆ ರತೆ

ಇಲ್ಲದಿದದರ ಪಾರಯೋಜಕರ ಕೆ ರತೆ ಕಾಡ ತಿತದೆ. ರಾಷರಮಟಟದ ಮ ಕತ ರ್ಫಡೆ ಪುಂದಾಯವಳಿಗಳನ್ ನ ನ್ಡೆಸಲ್ ಏನ್ವಲ್ಲವೆುಂದರ ಆರ ಲ್ಕ್ಷ ಹಣ್ದ ಅವರ್ಯಕತೆ ಇರ ತ್ತದೆ . ವಿರ್ವ ಚಾುಂಪಿಯನ್ ಆಗದದ ಬಾಬಿಿ ರ್ಫಷರ ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಲ ಬಹಳ ತ್ ುಂಟನಾಗದದ. ಚ್ದ ರುಂಗದ ಆಟದಿುಂದ ಇವನ್ ತ್ ುಂಟತ್ನ್ ಮಾಯವಾಗ , ಏಕಾಗರತೆ ಮ ಡಿ ವಿರ್ವ ಶೆರೋಷಟರ ಸಾಲ್ಲಗೆ ಸೆೋರಿದ ದ ದುಂತ್ಕಥೆ.

ಏಕಾಗರತೆ ವೃದಿಧಯಾಗಲ್ ಚ್ದ ರುಂಗದಾಟ ಅತ್ ಯತ್ತಮ ಅಸರವಾಗದೆ. ಚ್ದ ರುಂಗದಾಟದಲ್ಲಲ ತೆ ಡಗದವರಿಗೆ ಏಕಾಗರತೆ ಯಾವ ಪರಿ ಇರ ತ್ತದೆ ಎುಂದರೆ ಸ ತ್ತಮ ತ್ತಲ್ ಅರಿವೆೋ ಇರ ವುದಿಲ್ಲ. ಮೆೈಸ ರ ಜಲೆಲಯಲ್ಲಲ 'ಚ್ದ ರುಂಗ'

ಮೆೈಸ ರ ಜಲಾಲ ಚ್ದ ರುಂಗ ಸುಂಸೆಾ ಯ ನೆೈಟೆಡ್ ಕನಾಶಟಕ ಚ್ದ ರುಂಗ ಸುಂಸೆಾಗೆ ನೆ ೋ೦ದಾಯಿತ್ವಾಗದ ದ ಕಳೆದ ನಾಲ್ ೆ ದರ್ಕಗಳಿುಂದ ಚ್ದ ರುಂಗದಾಟದ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ರ್ರಮಿಸ ತಿತದೆ . ಮೆೈಸ ರ ನ್ಗರ ಕನಾಶಟಕದ ಸಾುಂಸೃತಿಕ

ರಾಜಧಾನ್ವಯುಂದ ಪರಸಿದಿದಿಯಾಗರ ವುಂತೆ ಮೆೈಸ ರ ಕನಾಶಟಕದ ಚ್ದ ರುಂಗ ರಾಜಧಾನ್ವ ಎುಂಬ ಅಗಗಳಿಕೆಗೆ ಪಾತ್ರವಾಗದೆ. ಮೆೈಸ ರ ನ್ಗರದಲ್ಲಲ ಅುಂತ್ರಾಷ್ಟರೋಯ ಮಟಟದಲ್ಲಲ ಮಿುಂಚ್ ತಿತರ ವ ಹಲ್ವಾರ ಪರತಿಬೆಗಳನ್ ನ ಬೆಳಕಿಗೆ ತ್ುಂದ ಕಿೋತಿಶ ಜಲಾಲ ಚ್ದ ರುಂಗ ಸುಂಸೆಾಯದ . ಪರಮ ಖವಾಗ ಇದಕೆೆ ಕಾರಣ್ರಾದವರ ದಿ. ಎುಂ . ರಾಮಕೃಷಣ ಮತ್ ತ ದಿವುಂಗತ್ ಎುಂ.ಎನ್ .ಕೃಷಣರಾವ್ ಕ ಟ ುಂಬದವರ . ಇವರ ಪರೋತಾಸಹ, ಪರಿರ್ರಮ ಮರೆಯ ವುಂತಿಲ್ಲ . 1980 ರಲ್ಲಲ ಪರಥಮ ಬಾರಿಗೆ ಮೆೈಸ ರ ಜಲಾಲ ಚ್ದ ರ೦ಗ ಸುಂಸೆಾ ಅಖಿಲ್ ಭಾರತ್ ಸಬ್ ಜ ನ್ವಯರ ಪರರ್ಸಿತ ಪುಂದಾಯವಳಿ

ನ್ಡೆಸಿತ್ . ಈ ಪುಂದಾಯವಳಿಯಲ್ಲಲ ಮ ುಂದೆ ರ್ಾಯತ್ರಾದ ದಿವೆಯೋ೦ದರ ಬರ ವ , ಭಾಗವಹಿಸಿದದರ . 1982 ರಲ್ಲಲ 09 ಮುಂದಿ ರಷಯನ್

ಜ.ಎುಂ.ಗಳು ಮೆೈಸ ರಿನ್ಲ್ಲಲ ಪರದರ್ಶನ್ ಪುಂದಯವಾಡಿದರ . ಅುಂದಿನ್ವುಂದ ಸುಂಸೆಾಯ ರಾಜಯಮಟಟದಲ್ಲಲ ಪುಂದಯಗಳನ್ ನ ಏಪಾಶಡ ಮಾಡ ತಾತ ಬುಂದಿದೆ. ಕಳೆದ ರ್ತ್ಮಾನ್ದ ನ್ುಂತ್ರ ಹಲ್ವಾರ ಮೆೋರ ಪರತಿಭೆಗಳು ಹೆ ಮಿೆದ ದ ಮೆೈಸ ರ ಚ್ದ ರುಂಗಕೆೆ ಗರಿ ಮ ಡಿದುಂತಾಗದೆ. ಸುಂಜಯ್ ಐದ ಬಾರಿ ಸತ್ತ್ವಾಗ ರಾಜಯ ಚಾುಂಪಿಯನ್ ಆಗದ ದ , ಎುಂ.ಕಾವಯಶಿರೋ , ಎುಂ.ಕವನ್ ರಾಷರಮಟಟದಲ್ಲಲ ಪರತಿಭೆ ಮೆರೆದಿದಾದರೆ. 2001 ರಲ್ಲಲ ಬಾಲ್ಕ ಕೆ. ವಿಜಯಕೆೋತಿಶ ಏಶಿಯನ್ ಯ ತ್ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಲ ಕುಂಚಿನ್ಪದಕ ಪಡೆದದ ದ ಮತೆ ತುಂದ ಸಾಧನೆ.

2008 ರಲ್ಲಲ ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಬಾಲ್ಕ ಗರಿೋಶ್.ಎ. ಕೌಶಿಕ ವಿರ್ವ ಚಾುಂಪಿಯನ್ ಆಗ ಪರಜವಲ್ಲಸಿದ ದ ಅಧ ಿತ್ಸಾಧನೆ. ಕಳೆದ 3 ವಷಶಗಳಿುಂದ ಯ ವಜನ್ ಸೆೋವೆ ಮತ್ ತ ಕಿರೋಡಾ ಇಲಾರ್ೆಗಳ ಪರವಾಗ ರಾಜಯ ಮಟಟದ ದಸರಾ ಪುಂದಾಯವಳಿಗಳನ್ ನ ಯರ್ಸಿವಯಾಗ ವಯವಸೆಾ ಮಾಡ ತಾತ ಬುಂದಿದೆ ಇಷ್ೆಟೋ ಅಲ್ಲದೆ ಪದವಿಪೂವಶ ತ್ರಗತಿಗಳಿಗೆ ಜಲಾಲ ಮಟಟದಲ್ಲಲ ಆಯೆ ಪುಂದಾಯವಳಿ ಪದವಿ ಪೂವಶ ಶಿಕ್ಷಣಾ ಇಲಾರ್ೆಯ ಪರವಾಗ ನ್ಡೆಸ ತ್ತದೆ.

2011 ರಲ್ಲಲ ಚಾಮ ುಂಡಿ ವಿಹಾರ ಒಳಾುಂಗಣ್ದಲ್ಲಲ ನಾಲ್ ೆ ದಿನ್ಗಳ ಕಾಲ್ ಅಖಿಲ್ ಭಾರತ್ ಮ ಕತ .ರ್ಫಡೆೋ ರೆೋಟಿುಂಗ

ಪುಂದಾಯವಳಿಯನ್ ನ ಎುಂ.ಡಿ .ಸಿ.ಎ ಆಯೋಜಸಿದ ದ 446 ಆಟಗಾರರ ರಾಷರದ ವಿವಿಧ ಕಡೆಗಳಿುಂದ ಬುಂದ ಭಾಗವಹಿಸಿದ ದ ಭಾರತ್ದ ಉದದಗಲ್ಕ ೆ ಚ್ದ ರುಂಗದ ಕಿೋತಿಶ ಪಸರಿಸಿದ ದ ನ್ಯನ್ ಮನೆ ೋಹರ.

ಎುಂ.ಡಿ .ಸಿ.ಎ ತ್ ುಂಬ ಚೆೋತ್ನ್ದಿುಂದ ಹತ್ ತ ಹಲ್ವಾರ ವೆೈವಿಧಯಮಯ ಪುಂದಾಯವಳಿ ಆಯೋಜಸ ತಿತದ ದ ರಾಜಯ ಚ್ದ ರುಂಗಕೆೆ, ಒಳಾುಂಗಣ್ ಕಿರೋಡೆಗೆ ,ತ್ನ್ನ ಅನ್ ಪಮ ಕಾಣಿಕೆ ನ್ವೋಡ ತಿತದೆ. ಹೆ ಸ ಚಿಗ ರ ಗಳು ಈ ಸುಂಸೆಾಯ ನೆರಳಲ್ಲಲ ಚಿಗ ರ ತಿತದ ದ ರಾಜಯ, ರಾಷರಮಟಟದಲ್ಲಲ ನ್ಳನ್ಳಿಸ ತಿತದೆ.

ವೆೈ .ಜ.ವಿಜಯೋುಂದರ ಹಲ್ವಾರ ಪುಂದಾಯವಳಿಗಳಲ್ಲಲ ಪರಥಮಸಾಾನ್ ಪಡೆದಿದಾದರೆ. ಬಾಲ್ಕರ ಪೆೈಕಿ ವಿವೆೋಕಾನ್೦ದ .ಎಲ್, ಅಮೊೋಘ ಹೆಚ್.ಎ , ಹೆಚ್.ಆರ.ಮಾನ್ಸ (ಬಾಲ್ಕಿಯರ ವಿಭಾಗ) ಹಲ್ವಾರ ಪರರ್ಸಿತ ಪಡೆದಿದಾದರೆ. ಮೆೈಸ ರ ಜಲಾಲ ಚ್ದ ರುಂಗ ಸುಂಸೆಾ ತ್ನ್ನ ಅಖಿಲ್ ಭಾರತ್ ಮ ಕತ ರ್ಫಡೆೋ ಚ್ದ ರ೦ಗ ಪುಂದಾಯವಳಿಗೆ ಅಣಿಯಾಗ ತಿತದೆ. ಎುಂ.ಡಿ.ಸಿ.ಎ ಗೆ ನೆ ೋುಂದಾಯಿತ್ವಾಗರ ವ ಎಸ.ಕೆ.ಆರ ಪರತಿಷ್ಾಾನ್ , ಮೆೈಸ ರ ಚೆಸ ಕಲಬ್ , ಸ ರೆೋರ್ ಪರತಿಷ್ಾಾನ್ ಸುಂಸೆಾಗಳೊ ಸಹ ಚ್ದ ರುಂಗದ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ತ್ಮೆ ಕಾಣಿಕೆ ನ್ವೋಡ ತಿತದೆ.

ಅತ್ಯುಂತ್ ಕಿರಯಾಶಿೋಲ್ವಾಗ ಕಾಯಶ ನ್ವವಶಹಿಸ ತಿತರ ವ ಎುಂ.ಡಿ. ಸಿ. ಎ ಕಾಯಶಕಾರಿ ಸಮಿತಿಯ ಅಧಯಕ್ಷರಾಗ ಪರ . ಎಸ.ಕೆ.ಆನ್ುಂದತಿೋಥಶರವರ ಕಾಯಶನ್ವವಶಹಿಸ ತಿತದಾದರೆ .ಉಳಿದ ಪದಾಧಿಕಾರಿಗಳೊ ಸಹ ಉತ್ತಮ ಆಟಗಾರರಾಗದ ದ ಕಿರೋಡೆಯ ಬೆಳೆವಣಿಗೆಯಲ್ಲಲ ಪರಮ ಖರಾಗದಾದರೆ.

ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಎಲಾಲ ಶಾಲಾ,ಕಾಲೆೋಜ ಗಳಲ್ಲಲ ಗಾರಮಾುಂತ್ರ , ತಾಲ್ ಲಕ ಮಟಟದಲ್ಲಲ ಚ್ದ ರುಂಗವನ್ ನ ಕಲ್ಲಸ ವುದ , ಜನ್ಪಿರಯಗೆ ಳಿಸ ವ ನ್ವಟಿಟನ್ಲ್ಲಲ ಕಾಯಶ ನ್ವವಶಹಿಸ ವುದ ಜಲಾಲ ಚ್ದ ರುಂಗ ಸುಂಸೆಾಯ ಮ ಖಯ ಗ ರಿಯಾಗದೆ. ಆ ಮ ಲ್ಕ ಚ್ದ ರುಂಗ ಕಿರೋಡೆಯನ್ ನ ಜನ್ಸಮಾನ್ಯರಿಗ ತ್ಲ್ ಪಿಸ ವ ಮಹದಾಸೆ ಹೆ ುಂದಿದೆ.

ದಾಸಸ್ಾಹಿತ್ಯ ಮತ್ುೂ ಸಂಗೋತ್ ವಿದ ಷ್ಟ.ಡಾ .ಸ ಕನಾಯ ಪರಭಾಕರ ಮೆೈಸ ರ .

'ದಾಸಸಾಹಿತ್ಯ' ಹಾಗ 'ಸುಂಗೋತ್' - ಎರಡ ಅಪಾರ ವಸ ತವೆೈವಿಧಯಗಳನೆ ನಳಗೆ ುಂಡ ವಿಸಾತರವಾದ ಪರಕಾರಗಳು.

ಅುಂದಿನ್ವುಂದ ಇುಂದಿನ್ವರೆಗ ಈ ಎರಡರ ಬಗೆಗೆ ಮಾತ್ನಾಡ ತ್ತಲೆೋ ಇದೆದೋವೆ. ಪುಟಗಟಟಲೆ ಬರೆಯ ತ್ತಲೆೋ ಇದೆದೋವೆ. ಈ ಎರಡ ಸವಿಸಾತರ ಕ್ಷೆೋತ್ರಗಳಿಗೆ ಇುಂತಿಷ್ೆಟೋ - ಎುಂದ ಹೆೋಳುವ೦ತೆಯೋ ಇಲ್ಲ. ಸಾವರಸಯವೆುಂದರೆ ಇವೆರಡ ಒುಂದರೆ ಳಗೆ ುಂದ ಸೆೋರಿ, ಅಥವಾ ಒುಂದರೆ ೋಡನೆ ುಂದ ಎನ್ ನವ ಸಾಹಚ್ಯಶದ ಬಗೆಗೆ ಚಿುಂತ್ನೆ ನ್ಡೆಸ ವುದ ಸವಲ್ೂ ಮಟಿಟಗೆ ಸಾಧಯವಾಗ ವ೦ತ್ಹ ದ . ಆ ನ್ವಟಿಟನ್ಲೆ ುಂ ಲ ದ ಪರಯತ್ನ ಈ ಲೆೋಖನ್ ''ದಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯ ಮತ್ ತ ಸುಂಗೋತ್''.

ಹಿೋಗೆೋ ಈ ವಿಷಯದ ಬಗೆಗೆ ಆಲೆ ೋಚ್ನೆ ಗಾಢವಾದಾಗ ಎರಡ ರಿೋತಿಯ ಹರಿವನ್ ನ ಕಾಣ್ಬಹ ದ ಎನ್ವಸಿತ್ . ದಾಸಸಾಹಿತ್ಯದಿುಂದ ಸುಂಗೋತ್ - ಸುಂಗೋತ್ದಿುಂದಾಗ ದಾಸಸಾಹಿತ್ಯ - ಎುಂಬ ಈ ಕವಲ್ ಗಳು ಗೆ ೋಚ್ರವಾಗ ಚಿುಂತ್ನಾಹಶ ಎನ್ವಸಿತ್ . ಹರಿದಾಸ ಸ್ಾಹಿತ್ಯ ಕನ್ನಡ, ಸಂಸೃತಿ ಹಾಗ ಪರಂಪರೆಯ ಒಂದು ಪರಮುಖ ಭಾಗವಾಗದೆ . ದೆೋಶಿೋಯತೆ ಮತ್ ತ

ಗೆೋಯತೆಗಳೆರಡನ್ ನ ಮೆೋಳವಿಸಿಕೆ ುಂಡ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯವಾಹಿನ್ವಗೆ ತ್ನ್ನದೆೋ ಆದ ಕೆ ಡ ಗೆಯನ್ ನ ನ್ವೋಡಿದೆ. ಕನ್ನಡ ಭಾಷ್ೆಯ ವಿಧವಿಧ ಆಯಾಮಗಳನ್ ನ ಬಳಸಿಕೆ ೦ಡ ಸಾಹಿತ್ಯ- ಸುಂಗೋತ್ಗಳ ಸಾಮರಸಯವನ್ ನ ನ್ವೋಡ ವುದರಲ್ಲಲ ಹರಿದಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯ ಮೆೋಲ್ೂುಂಕಿತಯಲ್ಲಲ ನ್ವಲ್ ತ್ ಲ ತದೆ .ಅಲ್ಲದೆ , ಸಮಾಜ ಸ ಧಾರಣೆ , ಆಧಾಯತಿೆಕ ಸಾಧನೆ, ಅನ್ ಭವ, ಅನ್ ಭಾವ , ಲೆ ೋಕದ ಅುಂಕ -ಡೆ ೦ಕ ಗಳ ಚಿತ್ರಣ್ ಎಲ್ಲವನ್ ನ ಒಳಗೆ ುಂಡ ಹರಿದಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯ- ಒುಂದ ಅಪೂವಶ ಕೆ ಡ ಗೆ ಎನ್ ನವುದರಲ್ಲಲ ಎರಡ ಮಾತಿಲ್ಲ.

ಕನಾಶಟಕ ಸುಂಗೋತ್ಕೆೆ ಹರಿದಾಸ ಪರುಂಪರೆಯವರ ಕೆ ಟಿಟರ ವ ರಚ್ನೆಗಳಿಗೆ ಕೆ ನೆಮೊದಲ್ಲಲ್ಲ. ಕೃತಿಯ ಮಾತ್ೃಕೆಯ ಪರಥಮರ ಪ, ಕಿೋತ್ಶನೆಗಳಿುಂದ ಹಿಡಿದ , ಗೆೋಯ ನಾಟಕ , ಸವಪನಗದಯ, ಲ್ಕ್ಷಿಮೋ ಶೆ ೋಭಾನ್ , ಗ ುಂಡಕಿರಯ, ವೆೈಕ ುಂಠ ವಣ್ಶನೆ,ಉಗಾಭೆ ೋಗ , ಸ ಳಾದಿ -ಹಿೋಗೆ ರಚ್ನೆಗಳ ಮಹಾಪೂರವೆೋ ಉಕಿೆಹರಿದದ ದ ಹರಿದಾಸರ ಕಾಲ್ದಲೆಲೋ . ಹಳೆಯ ಪರಬುಂಧಗಳಿಗೆ ಹೆ ಸ ಜೋವವನ್ ನ ಕೆ ಟ ಟ ಜನ್ತಾ ಜನಾಧಶನ್ನ್ ವಾಣಿಗೆ - ಶಾಸಿರೋಯ ಸುಂಗೋತ್ದ ಪರತಿಷ್ೆಾ ಯನ್ ನ ಒದಗಸಿ, ಹೆ ಸತ್ನ್ದ ಸಿರಿಯಿಂದ ನ್ಮಾ ಸಂಗೋತ್ ದೆೋವಿಯ ಮಡಿಲನ್ುನ ತ್ುಂಬದವರು ನ್ಮಾ ಹರಿದಾಸರು. ಶಾಸಿರೋಯ ಪರಮೆೋಯಗಳು , ಶಿಕ್ಷಣ್ ಪದಧತಿ, ರಾಗ, ತಾಳ, ಪರಬುಂಧ- ಈ ಎಲಾಲ ಮ ಖಗಳಲ್ಲಲ ಈ ಕನ್ನಡಿಗ ಗಾನ್ಯೋಗಗಳು - ಸುಂಗೋತ್ ಸರಸವತಿಯ ಸಹಸರ ರ ಪಗಳ ವಿರಾಟ ದರ್ಶನ್ ಮಾಡಿಸಿದಾದರೆ. ಕನಾಶಟಕ ಸುಂಗೋತ್ ಎುಂಬ ದನ್ ನ ಅನ್ವಥಶಗೆ ಳಿಸಿದರ - ಎನ್ ನವುದ ಸ ಕತವಾದ ಮಾತ್ .

ಹರಿದಾಸರ ರಚ್ನೆಗಳು ಸುಂಗೋತ್ ಪರಧಾನ್ವಾದ ದೆ೦ಬ ದ ಸವಶವಿದಿತ್ವಾದ ಸುಂಗತಿ. ಶಿರೋಪಾದ ರಾಜರ ಉಗಾಭೆ ೋಗವುಂದರಲ್ಲಲ

ಕಲ್ಲಯ ಗದಿ ಗಾನ್ದಲಿ ಕೆೋರ್ವ ಎನ್ಲ್ ಕೆೈಗ ಡ ವುದ ಫಲ್ವು ರುಂಗವಿಠಲ್ ।। ಎುಂದ ಹೆೋಳುವುದ ಇದನ್ ನ ಸೂಷಟ ಪಡಿಸ ತ್ತದೆ.

ಸಮಗರ ಹರಿದಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯ ರಾಶಿಯನ್ ನ ಗೆೋಯ ಪರಕಾರ ಮತ್ ತ ಛ೦ದೆ ೋಬದಧವಾದ ಹಾಡ ಗಬಿಗಳ ಪರಕಾರವೆುಂದ ಎರಡ ವಗಶಗಳನಾನಗ ವಿಭಜಸ ಬಹ ದ . ಮೊದಲ್ ವಗಶದಲ್ಲಲ ಉಗಾಭೆ ೋಗ, ಕಿೋತ್ಶನೆ, ಸ ಳಾದಿ, ವೃತ್ತನಾಮಗಳನ್ ನ

ಸೆೋರಿಸಿದರೆ, ತಿರಪದಿ, ಸಾುಂಗತ್ಯ, ಷಟೂದಿ, ದುಂಡಕ - ಮ ುಂತಾದ ವನ್ ನ ಎರಡನೆೋ ವಗಶದಲ್ಲಲ ಕಾಣ್ಬಹ ದ . ಇಲ್ಲಲ ಗಮನ್ವಸಬೆೋಕಾದ ಅುಂರ್ವೆುಂದರೆ , ಹರಿದಾಸರಿಗೆ ಪೂವಶದಲೆಲೋ ಶಿವರ್ರಣ್ರ ವಚ್ನ್ಗಳು ಗೆೋಯ ಗ ಣ್ ಹೆ ುಂದಿದ ದ ಜನ್ಪಿರಯವಾಗದ ವ ದ ು, ನ್ವಜ , ಆದರೆೋ ಅವು ಸುಂಪರದಾಯ ಸುಂಗೋತ್ದ ಚೌಕಟಿಟಗೆ, ಕಟ ಟಪಾಡಿಗೆ ಒಳಪದ ವ೦ತ್ದಾದಗದೆ ,'ಆನ್ ಒಲ್ಲದುಂತೆ ಹಾಡ ವೆ' - ಎುಂಬುಂತಾಗ ಹರಿದಾಸರ ರಚ್ನೆಗಳು ಮೆೋಲೆೆಯನ್ ನ ಸಾಧಿಸಲ್ ಸಾಧಯವಾಯಿತ್ .

ಹರಿದಾಸರ ಮೌಲ್ಯ ಚಿುಂತ್ನೆಯನ್ ನ ಕೆೈಬಿಡಲ್ಲಲ್ಲ. ಲೆ ೋಕಕಲಾಯಣ್ದ ಉದೆದೋರ್ವನ್ ನ ಕಡೆಗಣಿಸಲ್ಲಲ್ಲ. ರಾಗ-

ತಾಳ -ಭಾವಗಳ ಒಕ ೆಟವನೆನೋ ಸಾಧಿಸಿದರ ಎುಂಬ ಮಾತ್ ಮನ್ನ್ವೋಯ.

ಹರಿದಾಸರಲ್ಲಲ ಆದಯರೆನ್ವಸ ವ ಶಿರೋಪಾದರಾಜರ - ತ್ಮಿಳುನಾಡಿನ್ ಶಿರೋರುಂಗದೆೋವಾಲ್ಯದಲ್ಲಲ ನ್ಡೆಯ ತಿತದದ

'ಇಯಲ್ '

ಉಗಾಭೆ ೋಗ , ವೃತ್ತ ನಾಮ , ದುಂಡಕ -ಮೊದಲಾದ ಹಲ್ವು ಪರಕಾರಗಳಲ್ಲಲ ಅಳವಡಿಸಿಕೆ ುಂಡರ . ಮ ುಂದೆ ಅವರ ಶಿಷಯ ಪರಶಿಷಯರೆನ್ವಸಿದ ವಾಯಸರಾಯರ - ಪುರುಂದರರ ಮೆೋಲ್ ಬಿೋರಿತ್ .

ಹರಿದಾಸರ ಸಿವೋಕರಿಸಿದ ದೆೋಶಿೋ ಪದಧತಿಯ ಗೆೋಯ ಪರಕಾರಗಳು ಬಹ ಮಟಿಟಗೆ ಲ್ಯಪರಧಾನ್ವಾದ ವು . ತಿರರ್ರ, ಚ್ತ್ ರರ್ರ , ಖುಂಡಗತಿಗಳು , ಸುಂಕಿೋತ್ಶನೆಗಳಿಗೆ ಅನ್ ಕ ಲ್ವಾದ ದ ಎನ್ ನವುದನ್ ನ ತಿಳಿದ ಹರಿದಾಸರ ಜಾಣೆೆಯಿುಂದ ಬಳಸಿಕೆ ುಂಡರ . ಉದಯರಾಗ ,ಲಾಲ್ಲ ,ಜೆ ೋಗ ಳ, ಶೆ ೋಬನ್ , ಮುಂಗಳದ ದೃಷ್ಟಟ ನ್ವವಾಳಿಸ ವ ಪದಗಳು - ಮೊದಲಾಗ

ಹಲ್ವು ಗೆೋಯಪರಕಾರಗಳು ಜಾನ್ಪದ ನೆಲೆಯಿುಂದ ಎತಿತಕೆ ುಂಡ ಅವಕೆೆ ಮಾಗಶ ಸುಂಗೋತ್ದ ಉಡ ಗೆಯನ್ ನ ತೆ ಡಿಸಿದರ . ಅದಕೆನ್ ಗ ಣ್ವಾಗ ಆನ್ುಂದ ಭೆೈರವಿ , ನ್ವರೆ ೋಜ , ಭೌಳಿ ಮ ುಂತಾದ ರಾಗಗಳು , ಜಾನ್ಪದ ನೆಲೆಯಿುಂದ ಆಯ ದಕೆ ುಂಡ೦ತ್ಹ ಕೆ ುಂಡಮಲ್ಹರಿ , ದೆೋಶಾಳ , ಪಾಡಿ , ಮ ರ್ಾರಿ , ಪುಂತ್ , ಅಮರಸಿ೦ಧ - ಮೊದಲಾದ ರಾಗಗಳು ಹರಿದಾಸರ ರಚ್ನೆಗಳಲ್ ಲ ತೆ ೋರಿಕೆ ುಂಡವು. ಜನ್ಸಾಮಾನ್ಯರ ಅಭರ ಚಿ ಅಗತ್ಯಗಳಿಗೆ ತ್ಕೆುಂತೆ ಗೆೋಯ ಪರಕಾರಗಳನ್ ನ, ಗಾನ್ ಪರಕಿರಯಗಳನ್ ನ, ಅಳವಡಿಸಿಕೆ ುಂಡದ ದ ಕಾರುಂತಿಕಾರಿಯೋ ನ್ವಜ. ಪುರುಂದರದಾಸರ ಛ೦ದೆ ೋಗತಿಯ ತಿರಪದಿ, ದಿವಪದಿ, ಚೌಪದಿ, ಷಟೂದಿ ಸಾುಂಗತ್ಯ, ಸಿೋಸ , ಕುಂದ, ಗದಯ- ಮೊದಲಾದ ಎಲಾಲ ಪರಭೆೋದಗಳಲ್ ಲ ಪರಯೋಗ ನ್ಡೆಸಿದರ . ಸಾಹಿತ್ಯ ಸುಂಗೋತ್ಗಳೆರಡರಲ್ ಲ ಹೆ ಸ ದಾರಿಯನೆನೋ ತೆ ೋರಿಸಿದರ

'ಹರಿದಾಸರ ಕೆೋವಲ್ ಕಾವಯ ಪರಯೋಗ ಪರಿಣ್ತ್ಮತಿಗಳು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆೋ ಶಾಸಿರೋಯಸುಂಗೋತ್ದಲ್ ಲ ತ್ಜ್ಞರೆೋ ಆಗದದರ .'.ಆದರೆ ಇದಾವುದನ್ ನ ಮೆೋಲೆೋರಿಸಿಕೆ ಳಿದೆ , ಸಾಮಾನ್ಯರುಂತೆ ಬದ ಕಿ, ಬಾಳಿ, ಜನ್ಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ನೆೋರವಾಗ ತಿಳಿಸ ವುಂತ್ ಶೆೈಲ್ಲಯನೆನೋ ಬಳಸಿಕೆ ುಂಡರ . ಕನ್ನದಬಳಸಿದರ ಪುಂಡಿತ್ರ ಕನ್ನಡ ವಾಗರದೆೋ , ಜನ್ ನ್ವತ್ಯ ಬಳಸ ವ ಆಡ ಮಾತ್ ಗಳನೆನೋ ಬಳಸಿದರ ( ಉದಾ: 'ಮಾನ್ವಜನ್ೆ ದೆ ಡಡದ ').

ಎಲ್ಲ ಹರಿದಾಸರಿಗ ಸುಂಗೋತ್ ಕಲೆಯಲ್ಲಲದದ ಪೆರೋಮ, ಪರಿರ್ರಮ, ಪರಯೋಗಶಿೋಲ್ತೆಗಳು ಎದ ದ ಕಾಣ್ ತ್ತವೆ . ಅವರ ದೃಷ್ಟಟಯಲ್ಲಲ ಭಗವುಂತ್ ಗಾನ್ಲೆ ೋಲ್. ತ್ ುಂಬ ರ ನಾರದರ ಗಾನ್ವನ್ ನ ಕೆಳುವ ಹರಿ ಮೆಚ್ುಬೆೋಕಾದರೆ ನ್ಮೆ ಭಕಿತಯ ರಾಗಬದಧವಾಗಬೆೋಕಾದ ದ ಸಹಜವೆೋ. ಸಾಹಿತ್ಯ ಭಾವದ ಪೋಷಣೆಗಾಗ ಆಯ ದಕೆ ಳುಿವ ರಾಗ, ಬಳಸಿದ ಪದಪುುಂಜ ,ತಾಳಬುಂಧ, ಎಲ್ಲವೂ ಬಲ್ ಸಾವರಸಯ. ಹಲ್ವೆಡೆ ಸುಂಗೋತ್ವಾದಯಗಳನ್ ನ ಹೆಸರಿಸಿದಾದರೆ. ಅವರ ಪಾಲ್ಲಗೆ ' ತಾಳ ಮೆೋಳಗಳಿದ ದ , ಪೆರೋಮವಿಲ್ಲದ ಗಾನ್ ' - ಡ೦ಭಕದ ಕ ಗಾಟವೆೋ ಹೌದ . ಹಿೋಗಾಗ ಸುಂಗೋತ್ ಅವರ ಪಾಲ್ಲಗೆ ಒುಂದ ಸಾಧನೆ . ಭಗವದಾರಾಧನೆಗೆ ನಾದೆ ೋಪಾಸನೆ ಅನ್ ವಾಗರಬೆೋಕ ಎನ್ ನವುದೆೋ ಹರಿದಾಸರ ನ್ವಲ್ ವು ಹರಿದಾಸರ ಮತೆ ುಂ ತ ದ ಕೆ ಡ ಗೆ - ಬತಿತೋಸ ರಾಗಗಳು .ಅವರ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ

31-32 ಸುಂರ್ೆಯ ಪವಿತ್ರ ಎನ್ ನವ ಕಲ್ೂನೆ

ಇದಿದೋತೆುಂದ

ತೆ ೋರ ತ್ತದೆ .

೧) ಗೌಳ , ನ್ಟ, ಆಹಿರಿ, ಗ ಜಶರಿ, ಮಾಳವ , ಸಾರುಂಗ, ಫಲ್ಮುಂಜರಿ , ಗೌಳಿ , ದೆೋಶಾಕ್ಷಿ, ೨)ಮಾರವಿ, ದೆೋಶಿ , ಗ ಜಶರಿ, ಭೆೈರವಿ, ಗೌಳಿ, ನ್ಟಟ , ಸಾವೆೋರಿ, ಆಹಿರಿ, ಪೂವಿಶ,ಕಾ೦ಬೆ ೋಜ , ಪಾಡಿ, ದೆೋಶಾಕ್ಷಿ,

ರ್ುಂಕರಾಭರಣ್, ಮಾಳವ, ವರಾಳಿ, ಕಲಾಯಣಿ , ತೆ ೋಡಿ, ಮ ರ್ಾರಿ ,ಯರಳಿ , ವಸುಂತ್, ಭೌಳಿ , ಧನಾಯಸಿ, ಸೌರಾಷರ, ಗ ುಂಡ ಕಿರಯ, ರಾಮಕಿರಯ , ಮೆೋಘ , ಕ ರುಂಜ ,

೩) ಪಾಡಿ, ಮಲಾೊರಿ, ಭೆೈರವಿ, ಸಾರುಂಗ, ತೆ ೋಡಿ, ಗ ುಂಡ ಕಿರಯ, ಗ ಜಶರಿ, ಕಲಾಯಣಿ ಎುಂದ ಪರಸಾತಪವಾಗದೆ. ಇುಂದಿಗೆ ಆ ರಾಗಗಳ ಸವರ ಪವಾಗಲ್ಲೋ ,ಲ್ಕ್ಷಣ್ವಾಗಲ್ಲೋ, ಏನೆುಂದ ತಿಳಿಯದಿದದರ ಅುಂದಿನ್ ರಾಗದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಲ್ಲಲ ಇದೆ ುಂದ ಪರಮ ಖ ಆಧಾರವಾಗ ದೆ ರಕ ತ್ತದೆ. ಇನ್ ನ ತಾಳದ ದೃಷ್ಟಟಯಿುಂದ ನೆ ೋಡಿದಾಗ ನ್ ರೆುಂಟ ತಾಳಗಳ ಜಾಗವನ್ ನ ಸ ಳಾದಿ ತಾಳಗಳು ವಹಿಸಿಕೆ ುಂಡದ ದ ಹೆಚ್ ು ಕಡಿಮೆ ಹರಿದಾಸರ ಕಾಲ್ದಲೆಲೋ. ಹರಿದಾಸರ ಬಳಸಿದ ಛಾಪು ತಾಳಗಳು, ಕಾಲ್ಲಗೆ ಗೆಜೆಾ ಕಟಿಟ ನ್ವೋಲ್ವಣ್ಶನ್ ಗ ಣ್ ಆರಾಧಿಸಲ್ ಬಳಸಿದ ಸ ಲ್ಭ ಲ್ಯ, ಅಕ್ಷರ ಗಾರಹಯ ತಾಳಗಳು . ಪರಚಾರಕೆೆ ಬುಂದದ ದ ಒುಂದ ಮ ಖಯಘಟಟವಾಗಯೋ ತೆ ೋರ ತ್ತದೆ. ಹಿೋಗೆ ಹರಿದಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯದಿುಂದ ರಚ್ನೆ ರಾಗ ತಾಳಗಳ ಕ್ಷೆೋತ್ರ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ , ಆವರೆಗ ಸುಂಗೆೋತಾಭಾಯಸದಲ್ಲಲ ಬಾಲ್ಪಾಠದ ಸವರಾವಳಿ , ಜುಂಟಿ, ಅಲ್ುಂಕಾರ, ಗೋತೆಗಳೆಲ್ಲ ಮೊದಲ್ ಖರಹರಪಿರಯದಲ್ಲಲ ಅಭಾಯಸ ಮಾಡ ತಿದ ದ ದ - ಪುರುಂದರರ ಕಾಲ್ಕೆೆ ಮಾಯಾಮಾಳವಗೌಳ ರಾಗದಲ್ಲಲ ಹಾಡ ವ ಕರಮ ಜಾರಿಗೆ ಬುಂದದ ದ ಸಹ ಮತೆ ುಂ ತ ದ ಮೆೈಲ್ಲಗಲೆಲೋ ಹೌದ . ಇದಿಷ ಟ ಹರಿದಾಸರಿುಂದ ಸುಂಗೋತ್ ಕ್ಷೆೋತ್ರಕೆೆ ಒದಗದ ಹಲ್ವು ಕೆ ಡ ಗೆಗಳನ್ ನ ಸ ಾಲ್ವಾಗ ಗಮನ್ವಸಿದ ನ್ುಂತ್ರ , ಇದರ ಮತೆ ತುಂದ ಮಗ ಲ್ ಗ ನ್ ನ ಕಾಣ್ಬೆೋಕಾದದ ದ ಅನ್ವವಾಯಶ. ಅದೆುಂದರೆ ಇುಂದ ದಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಸುಂಗೋತ್ ಬಳಕೆಯಾಗ ತಿತರ ವ ಪರಿ, ದಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯ ರಚ್ನೆಯ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ ಒದಗದ ಅನ್ವವಾಯಶತೆ , ಅದರ ಸಾಾನ್ ಇುಂದ ಬಳಸ ತಿತರ ವ ರಿೋತಿ, ಅದಕೆೆ ಆರೆ ೋಪಿತ್ವಾಗ ತಿತರ ವ ಸುಂಗೋತ್ದ ಬಗೆಗೆ ುಂದ ನೆ ೋಟ ಅವರ್ಯ ಎನ್ವಸ ತ್ತದೆ. ಪರಮಾತ್ೆನ್ನ್ ನ ಒಳಸಿಕೆ ಳಿಲ್ ಭಕಿತಪತ್ ಅತ್ ಯತ್ತಮ ಸಾಧನ್ ಎುಂದ ತೆ ೋರಿಸಿ ಕೆ ಟಟವರ ಹರಿದಾಸರ . ಸತ್ಯದ

ನ್ವರ ಪಣೆಗಾಗ ಅವರ ಆಯ ದಕೆ ುಂಡ ಮಾಧಯಮ ಸುಂಗೋತ್. ಹಾಡ ಗಳ ಭಾವ, ಭಾಷ್ೆ, ಶೆೈಲ್ಲ ಕಾವಯದುಂತೆ ಭಾರವಲ್ಲ. ಮಾತಿನ್ುಂತೆ ನ್ವೋರಸವಲ್ಲ . ನ್ವತ್ಯಜೋವನ್ದ ನೆ ೋವುನ್ಲ್ಲವುಗಳನ್ ನ ಅನ್ ಪಮ ದೃಷ್ಾಟುಂತ್ಗಳ ಮ ಲ್ಕ ಹಾದಿ ತೆ ೋರಿಸಿದರಲ್ಲದೆ, ಜನ್ರನ್ ನ ಚಿುಂತ್ನ್ ಶಿೋಲ್ರನಾನಗ ಮಾಡ ವಲ್ಲಲ ಸಫಲ್ರಾದರ .

ಶಿರೋ ಪಾದರಾಯರ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ (೧೫ ನೆ ರ್ತ್ಮಾನ್) ಆರುಂಭವಾದ ದಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪುರುಂದರರ ಕಾಲ್ಕೆೆ ಉತ್ ುಂ ತ ಗ ಶಿಖರವನ್ ನ ಮ ಟಿಟತ್ ಹರಿದಾಸರ ಕಿೋತ್ಶನೆಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗ ಪಲ್ಲವಿ, ಅನ್ ಪಲ್ಲವಿ , ಚ್ರಣ್ಗಳಿುಂದ ,ಕ ಡಿರ ತ್ತದೆ. ಹರಿದಾಸರ ಕಿೋತ್ಶನೆಗಳನ್ ನ ರಾಗ ತಾಳಗಳಲ್ಲಲ ಸುಂಯೋಜಸಿದರ ಎನ್ ನವುದಕಿೆುಂತ್ ವಿವಿಧ ಧಾಟಿ ಲ್ಯಗಳಲ್ಲಲ ಹಾಡಿದರ ಎನ್ ನವುದ ಸ ಕತ.

ಹರಿದಾಸರ ರಚ್ನೆಗಳ ಮತೆ ುಂ ತ ದ ಮ ಖಯ ಲ್ಕ್ಷಣ್ ಅದರ ಸಮಯತೆ (flexibility) ಒುಂದೆೋ ರಚ್ನೆ ಬೆೋರೆ ಬೆೋರೆ

ರಾಗಗಳ ಬೆೋರೆ ಬೆೋರೆ ಲ್ಯಗಳಿಗ ಹೆ ುಂದಿಸಬಹ ದ . ಈ ವಿಶಿಷಟತೆ ಒುಂದ ರಿೋತಿಯಲ್ಲಲ ತೆ ುಂದರೆಯ ಹೌದ ಎನ್ನಬಹ ದ . ಕಾರಣ್ ಅವರವರ ಸಾಧನೆಗೆ, ಅವರವರ ಭಾವಕೆೆ, ಅವರವರಿಗೆ ತೆ ೋಚಿದುಂತೆ, ದಾಸರ ಪದಗಳನ್ ನ ಹಾಡ ವ ಮಟಿಟಗೆ ಇುಂದ ಸಿಾತಿ ನ್ವಮಾಶಣ್ವಾಗದೆ. ಹಾಗಾದರೆ ಹರಿದಾಸರ ಪದಗಳನ್ ನ ಹಾಡಲ್ , ಸುಂಗೋತ್ ಸುಂಯೋಜನೆಮಾದಳು ಇರ ವ

ಅಳತೆಗೆ ೋಲಾದರ ಏನ್ ? ಇದಕೆೆ ಕೆಲ್ ಅುಂರ್ಗಳನ್ ನ ಗಮನ್ದಲ್ಲಲಡಬೆೋಕ .ಮ ಲ್ಭಾವವೆೋ ಅದರಜೋವ . ಹಾಗ ಆ ರಾಗಕೆೆ ಕೆ ಡ ವ ಗಮಕಗಳ ಬಳಕೆಯ ಇಲ್ಲಲ ಪರಿಣಾಮ ಬಿೋರ ತ್ತದೆ. ಜೆ ತೆಗೆ ಒುಂದೆೋ ರಾಗ ವಿವಿಧ ಭಾವಗಳ ಪರತಿಬಿ೦ಬವೂ ಹೌದ ಎುಂಬ ತಿಳುವಳಿಕೆಯ ಅತ್ಯವರ್ಯ. ಈ ಕೆಲ್ವುಂದ ಅುಂರ್ಗಳನ್ ನ ಗಮನ್ದಲ್ಲಲಟ ಟಕೆ ುಂಡರೆ ಹರಿದಾಸರ ಪದಗಳಿಗೆ ನಾಯಯ ಒದಗಸಬಹ ದ ಎನ್ವಸ ತ್ತದೆ. ಒಟಿಟನ್ಲ್ಲಲ ದಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಸುಂಗೋತ್ ಎನ್ ನವುದರ ಬಗೆಗೆ ಅಭಪಾರಯ ಭೆೋದವಿದೆ. ಸಾಹಿತ್ಯವೆೋ ಮ ಲ್ಮ ತಿಶ (moolamoorthy) ಎನ್ ನವುದರ ಅರಿವಿನೆ ುಂದಿಗೆ ಹರಿದಾಸರ ಪದಗಳ ಪರಸ ತತಿ ಹಾಲ್ ಸಕೆರೆ ಬೆರೆತ್ುಂತೆ ಎನ್ ನವುದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಅಭಪಾರಯ.

ಹರ್ನಗವನ್ಗಳು

ಗಣ್ಣತ್

ಗಣಿತ್, ಕೆಲ್ವರಿಗೆ ಮೊೋಜನ್ ಸುಂರ್ೆಯಯ ಆಟ । ಹಲ್ವರಿಗೆ ,ತ್ಲೆ ತಿನ್ ನವ ಕಿೋಟ ।

ಗಣಿತ್ಕೆೆ ಬೆೋಕ ಸ ತ್ರಗಳ ಬಾಯಿ ಪಾಠ । ಇಲ್ಲದಿದದರೆ, ಗಣಿತ್ ಬರಿೋ ಕಾಟ

ಹೆೋಳೆೋ ಬಿಡ ವರ ಲೆಕೆ ಕಲ್ಲಯಲ್ ಟಾಟಾ ... ಟಾಟಾ ॥

ವಸುಂತಾ ವೆುಂಕಟೆೋಶ್,ಮೆೈಸ ರ

ಪರಧನ್

ಬೆೋಡ ಮನ್ ಜ , ಪರಧನ್ದ ಗೆ ಡವೆ ।

ಸವುಂತ್ ಪರಿರ್ರಮದ ಫಲ್ವೆೋ ಶೆರೋಷೆ ಒಡವೆ ।

ಅನ್ಯರ ಕಾುಂಚಾಣ್ಕೆ ಏಕೆ ಬಡಿದಾಡ ವೆ ?

ನ್ವಸಾವಥಶದ ಬಾಳು ಎುಂದಿಗ ನೆಮೆದಿಯ ಕಣ್ಜವೆೋ ॥ ಮುಖವಾಡ

ಮರಿೋಚಿಕೆ

ಮೃಗ ತ್ೃಷಣ ಯ ಅರಸ ವ ಮಾನ್ವನ್ ಈ ಪರಿ ! ಹ ಟಿಟಸ ತಿತದೆ ಅತಿೋವ ಅಚ್ುರಿ । ಮರಿೋಚಿಕೆಯ ಬೆನ್ನಹತ್ತದಿರಿ ।

ಬದ ಕಿಗೆ ಬೆೋಡ ಬಿಸಿಲ್ ಗ ದ ರೆಯ ಸವಾರಿ ॥

ರೆೋಡಿಯೊೋ ಆಕಾಶ್ವಾಣ್ಣ

ಆಕಾರ್ವಾಣಿ ನ್ವೋ ಕೆೋಳುಗರ ಕಣ್ೆಣಿ ।

ಶೆ ರೋತ್ೃಗಳ ಹೃನ್ೆಣಿ , ಮಾಹಿತಿ ವಷ್ಟಶಣಿ । ನ್ವನ್ನ ವಿರ್ವರ ಪ ದರ್ಶನ್ಕೆ

ಶೆ ರೋತ್ೃವಗಶವೆಲಾಲ ಚಿರಋಣಿ ॥

ಹಾಲಾ ಹಲ್ದ ಹೃದಯಕೆ ,

ಹಾಲ್ಲನ್ ಮ ಖವಾಡ ತೆ ಡಿಸಬಹ ದ । ಅುಂತ್ರುಂಗದ ಅುಂತ್ರಾತ್ೆನ್ವಗೆ

ಮಿಥೆಯಯ ಮ ಖವಾಡ ತೆ ಡಿಸಲಾಗದ ॥

ಗಮಕ ಕಲ್ೆ - ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನ್ ಶೆರೋಷಠ ಕಲ್ೆ ವಸುಂತ್ ವೆುಂಕಟೆೋಶ್ , ಮೆೈಸ ರ ಗಮಕ ಕಲ್ೆ ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನ್ ಪ್ಾರಚಿೋನ್ ಕಲ್ೆ . ಗಮಕ ಎುಂದರೆ ಗಟಿಟಯಾಗ, ಮನ್ನ್ವಾಗ ವುಂತೆ , ಕಾವಯಗಳನ್ ನ ಓದ ವ ಕಲೆ ಎುಂದ ಹೆೋಳುವುದ ುಂಟ . ಕಾವಯದಲ್ಲಲನ್ ಸಾಹಿತ್ಯಕೆೆ ಸವಲ್ೂವೂ ಚ್ ಯತಿ ಬಾರದುಂತೆ , ಕವಿಯ ಹೃದಯವರಿತ್ , ರಸಕೆೆ ತ್ಕೆ ರಾಗಗಳನ್ ನ ಸುಂಯೋಜಸಿ, ಎದ ರಿಗರ ವ ಶೆ ರೋತ್ೃಗಳ ಮ ುಂದೆ ಭಾವ ಪೂಣ್ಶವಾಗ ವಾಚ್ನ್ಮಾಡ ವ ಅಥವಾ ಗಾಯನ್ ಮಾಡ ವ ವಿಶಿಷಟ ಕಲೆಯೋ 'ಗಮಕ ಕಲೆ' ಎುಂದ ಪರರ್ಾಯತಿ ಪಡೆದಿದೆ .

ಆದಿ ಕವಿ ವಾಲ್ಲೀಕಿಯ ಬರೆದ ರಾಮಾಯಣ್ ಮಹಾಕಾವಯವನ್ ನ ಲ್ವಕ ರ್ರ ಸ ಶಾರವಯವಾಗ , ಲ್ಯಬದಧವಾಗ, ಶೆ ರೋತ್ೃಗಳ ಸಮಕ್ಷಮದಲ್ಲಲ ಹಾಡಿ, ಸಮಸತರ ಹೃದಯವನ್ ನ ಹಷಶದಲ್ಲಲ ತೆೋಲಾಡಿಸಿದರ ಎುಂಬ ದಾಗ ಉಲೆಲೋಖವಿದೆ . ಹಿೋಗಾಗ ಲ್ವಕ ರ್ರನ್ ನ ' ' ಆದಿಗಮಕಿ' ಗಳೆುಂದ ಕರೆಯ ತಾತರೆ.

ಕನ್ನಡ ನಾಡಿಗೆ ಮಾತ್ರ ವಿಶಿಷಟ ವಾದ ಈ ಅಪೂವಶಕಲೆಗೆ ಸಾವಿರಾರ ವಷಶಗಳ ನ್ವರುಂತ್ರ ಇತಿಹಾಸವಿದೆ . ಕವಿಗಳು ತ್ಮೆ ಅಪೂವಶ ಪರತಿಭೆಯಿುಂದ ರಚಿಸಿದ ಮಹಾಕಾವಯಗಳು ಈ ಅದ ುತ್ವಾದ ಗಮಕಕಲೆಯಿುಂದಲೆೋ ಜನ್ಮಾನ್ಸದಲ್ಲಲ

ಚಿರಸಾಾಯಿಯಾಗದೆ ಎುಂದರೆ ಅತಿರ್ಯವಾಗಲಾರದ . ಈ ಗಮಕ ವಾಚ್ನ್ ಕಲೆಯ ದಿನ್ ಕಳೆದುಂತೆ ಕರಮೆೋಣ್ ಕಾವಯ ಗಾಯನ್ ಕಲೆ ಎುಂದ ಪರರ್ಾಯತಿ ಪಡೆದಿದೆ . ಕಾವಯ ಸೃಷ್ಟಟಯ ಕಾಲ್ದಿುಂದಲ್ ಈ ಕಲೆಯ ಕಲಾ ಪರಪುಂಚ್ದಲ್ಲಲ ಘನ್ತೆ , ಮಾನ್ಯತೆಯನ್ ನ ಪಡೆದಿದ ದ ಪೂಜನ್ವೋಯವೆುಂದ ಜನ್ಮನ್ನಣೆಗಳಿಸಿದೆ. ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರಧಾನ್ವಾದ ಗಮಕ ಕಲೆಯಲ್ಲಲ ಸುಂಗೋತ್ಕ ೆ ಮ ಖಯವಾದ ಸಾಾನ್ವಿದ ದ ಸಾಹಿತ್ಯ - ಸುಂಗೋತ್ಗಳೆರಡ ಗಮಕ ಸರಸವತಿಯ ಮನೆ ೋಹರ ನ್ಯನ್ಗಳೆನ್ವಸಿವೆ . "ಗಮಕ ಶ್ಬುದ ವುಯತ್ಪತಿೂ " :- ಗಮಕ ಎುಂದರೆೋನ್ ಎುಂದ ತಿಳಿಯಲ್ ಪರಯತಿನಸಿದಾಗ 'ಗಮಕ' ಎನ್ ನವ ಪದ ಎಲ್ಲಲುಂದ

ಬುಂದಿತೆುಂದ ತಿಳಿಯ ವುದ ಅವರ್ಯಕ . ' ಗಮಕ ಎನ್ ನವುದ ಸುಂಸೃತ್ ಪದ ' . "ಗರ್ಮ್ " ಎುಂಬ ಧಾತಿವಿನ್ ಮೆೋಲೆ , " ಣಿಚ್ " ಮತ್ ತ "ಣ್ ವಲ್" ಎುಂಬ ಪರತ್ಯಯಗಳು ಬುಂದ "ಗಮಕಃ" ಎುಂಬ ರ ಪವಾಗದೆಯುಂದ ವಿದಾವುಂಸರ ಅಭಪಾರಯವಾಗದೆ . ಗಮಕ ಎನ್ ನವ ಪದಕೆೆ " ಬೆ ೋಧಕ " ಎುಂಬ ಅಥಶವೂ ಇದೆ ಎುಂಬ ದಾಗ ಭವಭ ತಿ ಕವಿಯ ತ್ನ್ನ " ಮಾಲ್ತಿೋ ಮಾಧವ " ಎುಂಬ ನಾಟಕದಲ್ಲಲ ಹೆೋಳಿದಾದರೆ . ಗಮಕ ಎನ್ ನವ ಪದಕೆೆ ಗತಿ , ನ್ಡೆ , ಗಮನ್, ರಿೋತಿ ಎುಂಬ ದಾಗ ಅಥೆೈಶಸ ವುದ ಉುಂಟ - ಆಧಾರ ಗರುಂಥ :ಕಾವಯಗಾಯನ್ ಕಲಾಸುಂಗರಹ .

ಗಮಕ್ :- ಕಾವಯಗಳನ್ ನ ಅತಿೋವ ರ್ರದೆಧ, ಸಮಪಶಣಾ ಮನೆ ೋಭಾವದಿುಂದ ರಚಿಸಿರ ವ ಕವಿಯ ಮನೆ ೋಭಾವಕೆೆ ತ್ಕೆುಂತೆ ಅವನ್ ಕಲ್ೂನಾ ರ್ಕಿತಗೆ ರ್ಬದರ ಪ ಕೆ ಟ ಟ , ಬಹ ಮ ಖಯವಾಗ ಕವಿಯ ಮನ್ದಾಳದ ಭಾವನೆಗಳ ರಸಸಾಗರಕೆೆ ಒಪುೂವುಂತೆ ವಿವಧ ರಾಗಗಳನ್ ನ ಸಮಥಶವಾಗ , ಹಿತ್ಮಿತ್ವಾಗ ಸಮನ್ವಯಗೆ ಳಿಸಿ ಸಾಹಿತಾಯಥಶಕೆೆ ಕೆ ುಂಚ್ವೂ ಲೆ ೋಪಬಾರದುಂತೆ ಪದವಿಭಾಗಗೆ ಳಿಸಿ , ಸ ಸೂಷಟವಾಗ, ಸುಂದೆೋಹಕೆೆ ಎಡೆ ಇಲ್ಲದುಂತೆ ಎದ ರಿನ್ಲ್ಲಲರ ವ ಕಲಾರಸಿಕ ಶೆ ರೋತ್ೃಗಳ ಮ ುಂದೆ ಕಾವಯ ವಾಚ್ನ್ ಅಥವಾ ಗಾಯನ್ ಮಾಡಬಲ್ಲವನೆೋ ಗಮಕಿ ಎನ್ವಸಿಕೆ ಳುಿತಾತನೆ. ಕಾವಯವನ್ ನ ರಚಿಸಿದ ಕವಿ ಮತ್ ತ ಕಾವಯವನ್ ನ ವಾಚ್ನ್ದ ಮ ಲ್ಕ ಆಲ್ಲಸ ವ ಶೆ ರೋತ್ೃಗಳ ನ್ಡ ವೆ ಗಮಕಿಯ ಸ ವಣ್ಶ ಸೆೋತ್ ವೆಯಾಗ ಸಾಥಶಕ ಪಾತ್ರವನ್ ನ ವಹಿಸ ತಾತನೆ . ಹಿೋಗೆ ಗಮಕಕಲೆ ಮತ್ ತ ಗಮಕಿಯ ನ್ಡ ವೆ ಅವಿನಾಭಾವ ಸುಂಬುಂಧವಿದ ದ ಪರಸೂರ ಚೆೈತ್ನ್ಯದಾಯಕವಾಗದೆ . ಈ ಗಮಕವಾಚ್ನ್ ಕಲೆಯ ನ್ಮೆ ಸಮಾಜದಲ್ಲಲ ರಾಜ ಮಹಾರಾಜರ ಕಾಲ್ದಿುಂದಲ್ ಸಧೃಡವಾಗ ಬೆಳೆದ

ಜನ್ಮನ್ನಣೆಯನ್ ನ ಗಳಿಸಿದ ದ , ಜನ್ಸಾಮಾನ್ಯರ ಸಹ ಅತ್ಯ೦ತ್ ಪಿರೋತಿಯಿುಂದ ಗಮಕಕಲೆಯನ್ ನ ಪರೋತಾಸಹಿಸ ತಾತ

ಕಲಾ ಪರಪುಂಚ್ದಲ್ಲಲ ಗಮಕಕಲೆಗೆ ಗಣ್ಯ ಸಾಾನ್ ಲ್ಭಸ ವುಂತೆ ಅದರ ಏಳೆಗಗೆ ರ್ರಮಿಸಿದಾದರೆ ಎುಂದರೆ ಗಮಕ ಕಲೆಯ ರ್ಕಿತ , ಸಾಮಥಯಶ , ಜನ್ಪಿರಯತೆಯ ಅರಿವು ನ್ಮಗಾಗ ತ್ತದೆ . ವಿದಾವುಂಸರ ಹೆೋಳುವ ಅರವತಾನಲ್ ೆ ಕಲೆಗಳಲ್ಲಲ ಗಮಕಕಲೆಯ ಒುಂದ . ಸಾಹಿತ್ಯ ಕ್ಷೆೋತ್ರದಲ್ಲಲ ಕವಿ , ಗಮಕಿ , ವಾದಿ, ವಾಗೆ ಎುಂಬ ದಾಗ ನಾಲ್ವರ ವಿದಾವುಂಸರನ್ ನ ಗ ರ ತಿಸಿದಾದರೆ . ಇಲ್ಲಲ ಗಮಕಿಯನ್ ನ ಗ ರ ತಿಸಿದಾದರೆ .

ಗಮಕಿಗೆ ತಾನ್ ವಾಚ್ನ್ಮಾಡ ವ ಕಾವಯದ ಬಗೆಗ ಚೆನಾನಗ ಅಧಯಯನ್ ಮಾಡ ವ ಪರವೃತಿತ ಇರಬೆೋಕ . ಗಮಕಿಯ ಕಾವಯದಲ್ಲಲ ಬರ ವ ವಿವಿಧ ಪದಯಗಳ ಲ್ಕ್ಷಣ್ಗಳನ್ ನ ಅರಿತಿರಬೆೋಕ . ಆ ಪದಯಗಳಿಗೆ ರಸಗಳಿಗೆ ಯೋಗಯವಾದ ರಾಗಗಳನ್ ನ ಅಳವಡಿಸಿ ಗಾಯನ್ ಮಾಡಲ್ ಅಗತ್ಯವಾದ ಸುಂಗೋತ್ ಜ್ಞಾನ್ವನ್ ನ ಹೆ ುಂದಿರಬೆೋಕ . ಗಮಕವಾಚ್ನ್ ಮಾಡ ವಾಗ ರ್ ರತಿಯ ಬಗೆಗ ಸುಂಪೂಣ್ಶವಾದ ಗಮನ್ ಮತ್ ತ ಅಗತ್ಯವಾದ ಜಾನನ್ವಿರಬೆೋಕ .

ಎುಂದಿಗ ರ್ ರತಿಯನ್ ನ ಬಿಟ ಟ ವಾಚಿಸಬಾರದ . ಗಮಕ ಕಲೆಯ ಬಗೆಗ ಅಧಯಯನ್ , ಅಗತ್ಯ ಸುಂಗೋತ್ ಶಿಕ್ಷಣ್ ಎರಡ ಗಮಕಿಗೆ ಅತ್ಯಗತ್ಯ ಎನ್ ನವುದನ್ ನ ಮರೆಯಬಾರದ . ಕಾವಯಗಾಯನ್ ಕಲೆಯಲ್ಲಲ ಸಾಹಿತ್ಯ - ಸುಂಗೋತ್ವೆರಡ ಹಾಲ್ ಜೆೋನ್ವನ್ುಂತೆ ಬೆರೆತ್ ಕೆೋಳುಗರಲ್ಲಲ ಆನ್ುಂದದ ತ್ನ್ೆಯತೆ ಉುಂಟ ಮಾಡಬೆೋಕ . ಸೂಷಟವಾದ ಹಾಗ ರ್ ದಧವಾದ ಸಾಹಿತ್ಯ ಉಚಾುರಣೆಯುಂದಿಗೆ , ರಸಕೆೆ ತ್ಕ ೆದಾದ ಹಿತ್ಮಿತ್ವಾದ ರಾಗವನ್ ನ ಸುಂಯೋಜಸಿ ಕವಿಯ ಅುಂತ್ರುಂಗದ ಭಾವವನ್ ನ ಅರಿತ್ ಹಾಡ ವುದರಿುಂದ ಗಮಕ ವಾಚ್ನ್ ಹೆಚ್ ು ಅಥಶಪೂಣ್ಶವಾಗ ತ್ತದೆ .

ವಾಯಖ್ಾಯನ್ :- ಕಾವಯ ವಾಚ್ನ್ದ ಜೆ ತೆ ಜೆ ತೆಯಲ್ಲಲಯೋ ವಾಯರ್ಾಯನ್ ಕಲೆಯ ಬೆಳೆದ ಬುಂದಿದೆ . ಗಮಕಿಯ ವಾಚ್ನ್ಮಾಡ ವ ಕಾವಯ ಭಾಗದ ಪದಯಗಳ ಅಥಶವನ್ ನ ಶೆ ರೋತ್ೃಗಳಿಗೆ ಅಥಶಪೂಣ್ಶವಾಗ ತಿಳಿಸ ವವರೆೋ ವಾಯರ್ಾಯನ್ಕಾರರ . ವಾಚ್ನ್ಕೆೆ ಪೂರಕವಾಗ , ಪುಷ್ಟಟಕೆ ಡ ವುಂತೆ ವಾಯರ್ಾಯನ್ವಿರಬೆೋಕ . ವಾಚ್ನ್ - ವಾಯರ್ಾಯನ್ಗಳೆರಡ ಸಮಿೆಳಿತ್ಗೆ ುಂಡ ಅಪೂವಶ ಕಲೆ ಗಮಕಕಲೆ .

ಗಮಕಿ - ವಾಯರ್ಾಯನ್ಕಾರರ ನ್ಡ ವೆ ಸಾಮರಸಯವಿರಬೆೋಕಾದದ ದ ಬಹಳ ಮ ಖಯ . ಗಮಕ ವಾಚ್ನ್ವೆುಂದರೆ ಕಣೆಣದ ರಿಗೆ

ಬರ ವುದ ಕ ಮಾರವಾಯಸ ಭಾರತ್ , ಜೆೈಮಿನ್ವ ಭಾರತ್ , ತೆ ರವೆ ರಾಮಾಯಣ್ , ವಿಕರಮಾಜ ಶನ್ ವಿಜಯ ಮ ುಂತಾದ ಪರಸಿದಧ ಕಾವಯಗಳು . ಎಲೆಲಡೆ ವಾಚ್ನ್ ಮಾಡ ವ ಈ ಕಾವಯಗಳೆೋ ಅಲ್ಲದೆ ಅಷ್ಾಟಗ ಜನ್ರ ಗಮನ್ಕೆೆ ಬಾರದ ಹಲ್ವಾರ ಉತ್ತಮ ಕಾವಯಗಳು ಸಾಹಿತ್ಯಲೆ ೋಕದಲ್ಲಲ ಅಡಗದೆ . ಅವುಗಳನ್ ನ ಗಮಕಿಗಳು ವಾಚ್ನ್ದ ಮ ಲ್ಕ ಬೆಳಕಿಗೆ ತ್ರಬೆೋಕಾಗದೆ . ಗಮಕವಾಚ್ನ್ದಲ್ಲಲ ಒುಂದೆೋ ಬಗೆಯ ಕಾವಯಗಳನ್ ನ ವಾಚ್ನ್ ಅಥವಾ ಗಾಯನ್ ಮಾಡ ವ ಏಕತಾನ್ತೆ ಕುಂಡ ಬರ ವುದಿಲ್ಲ . ಇಲ್ಲಲ ವೆೈವಿಧಯಪೂಣ್ಶವಾದ, ವಿವಿಧ ಶೆೈಲ್ಲಯ ಹಲ್ವು ಪರಕಾರಗಳನ್ ನ ಗ ರ ತಿಸಬಹ ದ . .೧ . ಷಟಪದಿ ಕಾವಯಗಳು : ಇವು ಆರ ಸಾಲ್ ಗಳುಳಿ ಪದಯಗಳು . ಷಟೂದಿಯಲ್ಲಲ ರ್ರ , ಕ ಸ ಮ , ಭೆ ೋಗ , ಭಾಮಿನ್ವೋ ,

ಪರಿವಧಿಶನ್ವೋ , ಮತ್ ತ ವಾಧಶಕ ವೆುಂದ ಆರ ವಿಧಗಳಿದೆ . ಉಳಿದ ಷಟೂದಿಗಳಿಗೆ ಹೆ ೋಲ್ಲಸಿದರೆ ಭಾಮಿನ್ವೋ ಷಟೂದಿ ಮತ್ ತ

ವಾಧಶಕ ಷಟೂದಿಗಳೆೋ ವಾಚ್ನ್ಕೆೆ ಹೆಚ್ ು ಬಳಕೆಯಲ್ಲಲದೆ . ಇಲ್ಲಲ ಪದಗಳ ನ್ಡೆ , ಶೆೈಲ್ಲ ಸರಳ, ಸ ುಂದರವಾಗದ ದ ಕೆೋಳುಗರ ಮನ್ಸಿಸಗೆ ಅತ್ಯುಂತ್ ಸುಂತ್ಸವನ್ ನ ಉುಂಟ ಮಾಡ ವುದರಲ್ಲಲ ಈ ಷಟೂದಿ ಕಾವಯಗಳು ಅಗರಸಾಾನ್ದಲ್ಲಲವೆ . :ಉದಾ ಕ ಮಾರವಾಯಸ ವಿರಚಿತ್ " ಕ ಮಾರ ವಾಯಸ ಭಾರತ್ "

೨ . ಚಂಪೂ ಕಾವಯ : ಷಟೂದಿಗಳಷ ಟ ಸರಳವಲ್ಲದ , ವಾಚ್ನ್ಕೆೆ ಕಿಲಷಟ ಎನ್ವಸಬಹ ದಾದ ಕಾವಯಗಳು .ಇವುಗಳಲ್ಲಲ ಕುಂದ, ವೃತ್ತ ,

ವಚ್ನ್ಗಳು ಕುಂಡ ಬರ ತ್ತವೆ . ೩

ರಗಳೆಗಳು : 'ರಗಳೆ ' ಎುಂದೆ ಡನೆ ಒುಂದ ಮಗ ರಚೆು ಹಿಡಿದ ಒುಂದೆೋ ಸಮನೆ ನ್ವಲ್ಲಲಸದುಂತೆ ಹಟ ಮಾಡ ವ ದೃರ್ಯ

ಕಣೆಣದ ರಿಗೆ ಬರ ವುದ .

ಹಾಗೆಯೋ ಇಲ್ಲಲ ಕಾವಯ ವಾಚ್ನ್ದಲ್ಲಲ 'ರಗಳೆ ' ಎುಂದರೆ ಒುಂದೆೋ ಸಮನೆ ಎಲ್ಲಲಯ ನ್ವಲ್ಲಲಸದ೦ತೆ ಧಿೋಘಶವಾಗ ಹಾಡಿಕೆ ುಂಡ ಹೆ ೋಗಬೆೋಕಾದ ಒುಂದ ಪರಕಾರದ ಪದಯ . ಇಲ್ಲಲ ವಾಚ್ನ್ಕೆೆ ಲ್ಯದ ಗತಿ ಇದೆ . ಉದಾ : ಹರಿಹರನ್ " ಮನ್ ಚೆ ೋಳ " ರಗಳೆ . ೪ . ಸ್ಾಂಗತ್ಯ : ಸಾುಂಗತ್ಯದ ಪದಯವು ನಾಲ್ ೆ ಸಾಲ್ ಗಳಿುಂದ ಕ ಡಿದ ದ ಆದಿಯಲ್ಲಲ ಪಾರಸವಿರ ವುದ . ಸಾುಂಗತ್ಯದ ಸಾಲ್ ಗಳು ತಾಳ ಗತಿಯನ್ ನ ಹೆ ೋಲ್ ತ್ತವೆ . ಉದಾ : ಹೆಳವನ್ ಕಟೆಟ ಗರಿಯಮೆನ್ ಚ್ುಂದರಹಾಸನ್ ಕಥೆ .

೫ . ವಚನ್ಗಳು : ಶಿವರ್ರಣ್ರ ವಚ್ನ್ಗಳನ್ ನ ಗಮಕ ಶೆೈಲ್ಲಯಲ್ಲಲ ವಾಚ್ನ್ ಮಾಡ ವ ಪದಧತಿ ಇದೆ . ಉದಾ : ಬಸವಣ್ಣನ್ವರ ವಚ್ನ್ಗಳು .

೬ ತಿರಪದಿ : ಸವಶಜ್ಞನ್ ವಚ್ನ್ಗಳು ತಿರಪದಿಗಳಲ್ಲಲದ ದ ಇವುಗಳು ಸವಶಕಾಲ್ಕ ೆ ಸಮನ್ವಯವಾಗ ವುಂತ್ಹ ಮ ಕತಕಗಳೆುಂದ ಪರಸಿದಿಧ ಪಡೆದಿದ ದ ಗಮಕ ಶೆೈಲ್ಲಯಲ್ಲಲ ಇವುಗಳನ್ ನ ಹಾಡಲಾಗ ತ್ತದೆ .

೭ ದಾಸರ ಪದಗಳು : ಹರಿದಾಸರ ಕಿೋತ್ಶನೆಗಳಲ್ಲಲ ಬರ ವ ಉಗಾಭೆ ೋಗಗಳು , ಸ ಳಾದಿಗಳನ್ ನ ಗಮಕ ಶೆೈಲ್ಲಯಲ್ಲಲ

ಹಾಡಲಾಗ ತ್ತದೆ . ಹಿೋಗೆ ಗಮಕ ಕಲೆ ಸಾಹಿತ್ಯದ ವಿವಿಧ ಪರಕಾರಗಳಲ್ಲಲ ವೆೈಭವ ಪೂಣ್ಶವಾಗ ವಿಜೃುಂಭಸಿದೆ .

ಇುಂತ್ಹ ವಿದವತ್ ಪೂಣ್ಶ ಗಮಕ ಕಲೆಯನ್ ನ ಸವಶತೆ ೋಮ ಖವಾಗ ಬೆಳೆಸಿ ಕಲೆಯ ಕಿೋತಿಶ ಪತಾಕೆಯನ್ ನ ನಾಡಿನಾದಯುಂತ್ ಮ ಗಲೆತ್ತರಕೆೆ ಹಾರಿಸಿ ಪಾರತ್ಃ ಸೆರಣಿೋಯರ , ಪೂಜಯರ ಎನ್ವಸಿದ ಗಮಕ ವಿದಾವುಂಸರಲ್ಲಲ ಭಾರತ್ದ ಬಿುಂದ ರಾಯರ , ಕೃಷಣಗರಿ ಕೃಷಣರಾಯರ , ಕಳಲೆ ಸುಂಪತ್ ಕ ಮಾರಾಚಾಯಶರ ಇನ್ ನ ಮ ುಂತಾದವರ ಆಗರಗಣ್ಯರ . ನಾಡಿನ್ ದದಗಲ್ಕ ೆ

ಹಿೋಗೆೋ ನ್ವಸಾವಥಶವಾಗ ತ್ಮೆ ಅದ ುತ್ ಗಮಕ ಪಾುಂಡಿತ್ಯದಿುಂದ ಗಮಕ ಕಲಾ ಸರಸವತಿಯ ಕೆೈುಂಕಯಶಕೆೆ ಜೋವನ್ವನೆನೋ ಮ ಡಿಪಾಗಟಟ ಅದೆಷ್ೆ ಟೋ ಹಿರಿಯ ಗಮಕ ಚೆೋತ್ನ್ರ ಸೆೋವೆ ಗೆೈದಿದಾದರೆ , ಗೆೈಯ ತಿತದಾದರೆ . ಗಮಕ ಕಲಾ ಅಭವೃದಿಧಗೆ ಮಹಿಳಾ ಗಮಕಿಗಳ ಕೆ ಡ ಗೆಯ ಅತ್ಯುಂತ್ ಸೆರಣಿೋಯವಾಗ ಸುಂದಿದೆ . ರ್ಕ ುಂತ್ಲಾಬಾಯಿಪಾುಂಡ ರುಂಗರಾವ್ , ಅನ್ನಪೂಣ್ಶಮೆ , ರಘುಪತಿಶಾಸಿರ , ಭಾರತ್ದ ಲ್ಲ್ಲತ್ಮೆ , ಬಿ . ಹೆಚ್ . ನಾಗರತ್ನಮೆ ಮ ುಂತಾದವರ ಪರಮ ಖರ . ಗಮಕ ಕಲೆಯ ಒಡನಾಟ , ವಾಚ್ನ್ ಸ ಯೋಗ ಎಲ್ಲವೂ ಗಮಕ ಕಲಾ ಸರಸವತಿಯ ಕೃಪೆಯಿುಂದ ಮತ್ ತ ಪೂವಶಜನ್ೆದ ಸ ಕೃತ್ದಿುಂದ ಮಾತ್ರ ಒದಗ ತ್ತದೆ . ಗಮಕ ಕಲೆಯ ಜೋವನ್ವನ್ ನ ಧೆೈಯಶವಾಗ ಎದ ರಿಸ ವ ಮನೆ ೋಸಾಮಥಯಶವನ್ ನ

ಹೆಚಿುಸಿ, ಬದ ಕನ್ ನ ಸರಿಯಾದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಲ ನ್ಡೆಸ ವ ಧಮಶಪರಜ್ಞೆ ಬೆಳೆಸ ವ ಗ ಣ್ ಗಮಕಕಿೆದೆ . ಗಮಕ ಕಾವಯಗಳಲ್ಲಲ ಬರ ವ ನಾಯಯ , ನ್ವೋತಿ , ಆಧಾಯತಿೆಕ ಹಿನ್ನಲೆಯ ಸುಂಗತಿಗಳು ನ್ಮೆ ಬದ ಕನ್ ನ ಸರಿಯಾಗ ಸಾಗಸ ವುದಕೆೆ ಸೂಷಟ ದಿಕ ಸಚಿಯಾಗಬಲ್ಲದ . ಸಮಾಜದಲ್ಲಲ ಹೆಣ್ ಣ ಮಕೆಳುಂತ್ ಗಮಕ ಕಲೆಯನ್ ನ ಹೆಚ್ ು ಆಸಕಿತವಹಿಸಿ ತ್ಪೂದೆೋ ಕಲ್ಲಯಬೆೋಕಾಗದೆ . ಈ ಕಲೆಯನ್ ನ ಕಲ್ಲತ್ ಹೆಣ್ ಣ ಮಕೆಳು ತ್ನ್ನ ಮನೆಯನ್ ನ ಸಮಪಶಕವಾಗ , ಸುಂಸಾೆರಯ ತ್ವಾಗ ನೆ ೋಡಿಕೆ ಳುಿವುದರ ಜೆ ತೆಗೆ , ತ್ಮೆ ಮಕೆಳನ್ ನ ಆದರ್ಶ ಪಾರಯವಾಗ ಬೆಳೆಸಿ,ಸಮಾಜದಲ್ಲಲ ಮಾದರಿಯಾಗ ಆತ್ೆವಿಶಾವಸದಿುಂದ ಬಾಳಬಲ್ಲರ . ರಾಜಾರ್ರಯದಲ್ಲಲ , ಜನ್ಸಾಮಾನ್ಯರ ಮನ್ದಲ್ಲಲ ಗೌರವ ಪೂಣ್ಶವಾಗ ಬೆಳಗ ತಿತದದ ಈ ಕಲೆಗೆ ಇುಂದಿನ್ ಆಧ ನ್ವಕ ಆಕಷಶಣೆಯ ಮನ್ರುಂಜನೆಯ ಜಾಲ್ದಲ್ಲಲ ಸಿಲ್ ಕಿರ ವ ಜನ್ರಿುಂದ, ಸ ಕತ ರಿೋತಿಯಲ್ಲಲ ಪರೋತಾಸಹವಿಲ್ಲದೆ ಸೆ ರಗ ತಿತದೆ ಎನ್ ನವುದ

ವಿಷ್ಾದನ್ವೋಯ ಸುಂಗತಿಯಾದರ , ಗಮಕದ ದೆೈವಿೋಕರ್ಕಿತ ಎುಂದೆುಂದಿಗ ಕ ುಂದ ವುದಿಲ್ಲ , ದೆೈವತ್ವಕೆೆ ಎುಂದಿಗ ಸೆ ೋಲ್ಲಲ್ಲ ಎನ್ ನವುದ ಸತ್ಯದ ಸುಂಗತಿ . ಗಮಕ ಕಲೆ ಮತೆತ ಅದೆೋ ತ್ನ್ನ ರ್ಕಿತ ಇುಂದ ಕಲಾ ಪರಪುಂಚ್ದಲ್ಲಲ ಮೆರೆಯಲ್ಲ ಎುಂದೆೋ ಎಲ್ಲ ಗಮಕಿಗಳ , ಗಮಕಕಲಾಸಕತರ ಆರ್ಯ .

ಗಮಕ ಕಲೆಯನ್ ನ ಅಭವೃದಿಧಗೆ ಳಿಸ ವ ನ್ವಟಿಟನ್ಲ್ಲಲ , ಗಮಕ ಕಲಾಪರಚಾರಕೆೆ ಮತ್ ತ ಗಮಕ ಕಲೆಯನ್ ನ ವಿದಾಯರ್ಥಶಗಳಲ್ಲಲ ಕಲ್ಲಸ ವ ನ್ವಟಿಟನ್ಲ್ಲಲ " ಕನಾಥಟಕ ಗಮಕ ಕಲ್ಾ ಪರಿಷತ್ " ಅಹನ್ವಶಶಿ ದ ಡಿಯ ತಾತ ರಾಜಯವಾಯಪಿ ಗಮಕ ಕಲೆಯ

ಪುನ್ರ ತಾಾನ್ಕಾೆಗ ಹಲ್ವಾರ ಕಾಯಶಕರಮಗಳನ್ ನ ಕಾಯಶರ ಪಕೆೆ ತ್ುಂದಿದೆ . ಈ ದಿಕಿೆನ್ಲ್ಲಲ ಯ ವಜನಾುಂಗವೂ ಸಹ

ಹೆಚ್ ು ಹೆಚ್ ು ಮ ುಂದೆ ಬುಂದ ಗಮಕ ಕಲೆಯನ್ ನ ಕಲ್ಲತ್ ಪರಚಾರಗೆ ಳಿಸಿ ಭವಿಷಯದಲ್ಲಲ ಗಮಕ ಕಲೆಯನ್ ನ ಉಜವಲ್ಗೆ ೋಳಿಸ ವತ್ತ ತ್ಮೆ ಅಮ ಲ್ಯ ಕೆ ಡ ಗೆ ನ್ವೋಡಬೆೋಕಾಗದೆ . ಈ ದೃಷ್ಟಟಯಿುಂದ ಸರಕಾರ ಮತ್ ತ ಸಾವಶಜನ್ವಕರ ಸಹಕಾರ ಅತಾಯವರ್ಯಕ . ಈ ಪರಯತ್ನಗಳೆಲ್ಲವೂ ಈಡೆೋರಿ ನ್ಮಾ ಹೆಮಾಯ ಶೆರೋಷಠ ಗಮಕ ಕಲ್ೆಯು ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನ್ ಕಲ್ಾಪರಪಂಚದಲಿಾ ವೆೈಭವ ಪೂಣ್ಥವಾಗ ಮರೆದು ಪರಜಾಲಿಸಲಿ .

ಕವಿವಾಣ್ಣ : -

ಕುಮಾರವಾಯಸನ್ು ಹಾಡಿದನೆಂದರೆ

ಕಲಿಯುಗ ದಾಾಪರವಾಗುವುದು ಭಾರತ್ ಕಣ್ಣಲಿ ಕುಣ್ಣಯುವುದು ! ಮೈಯಲಿ ರ್ಮಂಚಿನ್ ಹೆ ಳೆ ತ್ುಳುಕಾಡುವುದು !

ಹರ್ನಗವನ್ಗಳು

ವಸುಂತಾ ವೆುಂಕಟೆೋಶ್ , ಮೆೈಸ ರ

ಗಾದೆ ಗದುುಗೆ

ಗಾದೆಯನ್ ನ ವೆೋದ ಎುಂದ ತಿಳಿದ ಬಿಡಿ ಮಾತಿಗೆ ುಂದ ಗಾದೆ ಬಳಸಿಬಿಡಿ ಗಾದೆ ಗದ ದಗೆ ಏರಿಬಿಡಿ

ಗಾದೆಗಳಿುಂದ ಮಧ ರ ಮಾತಿನ್ ಸಾಮಾರಜಯ ಆಳಿಬಿಡಿ ॥ ಪ್ಾರಸ - ಪ್ಾಯಸ

ನಾನ್ ಕವನ್ದಲ್ಲಲ ಪಾರಸ ಪಿರಯ ಹಾಗೆ ಸಿಹಿಯಲ್ಲಲ , ಪಾಯಸ ಪಿರಯ

ಪಾರಸ - ಪಾಯಸ ಎರಡ ಬಲ್ ಇಷಟವೆೋ !

ಅತಿ ಇಷಟ ಯಾವುದೆುಂದರೆ ? ಹೆೋಳುವುದ ಬಲ್ ಕಷಟವೆೋ ॥ ರ್ನಡುಜಡೆ - ರ್ನಲುಗಡೆ

ಕೆೋರ್ವೆೋ ಶಿರಕೆೆ ಅಮ ಲ್ಯ ನಾಯಸ

ಸ್ೆೋಡು - ಕೆೋಡು

ಜಗಳದಿುಂದ ವಿರಸ

ಜಗಳ ಮರೆತ್ರೆ ಸಮರಸ ಸೆೋಡ ಎುಂದರೆ ಮ ುಂದೆ

ಕಾದಿದೆ ಬಾಳ ತ್ ುಂಬಾ ಕೆೋಡ ॥ ಚಿನ್ನ

ಚಿನ್ನದ ಮೆೋಲೆ ಬೆೋಡ ಮಮಕಾರ

ಮಮಕಾರ ಮಿೋರಿದರೆ ಜೋವಕೆೆೋ ಸುಂಚ್ಕಾರ ಬಾಳಾಗ ವುದ ಹಾಹಾಕಾರ ಇದದರೆ ಚಿನ್ನ ದ ರ ।

ಆಗ ವುದ ನೆಮೆದಿ ಹತಿತರ ॥

ಹವಾಯಸಿ ರಂಗಭ ರ್ಮ -ಒಂದು ಚಿಂತ್ನೆ

ನಾಗಚ್ುಂದರ , ಮೆೈಸ ರ

ಹವಾಯಸಿ ರುಂಗಭ ಮಿಯ ಹ ಟ ಟ - ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳ ಬಗೆಗ ನಾನ್ ಚ್ಚಿಶಸಲ್ ಹೆ ಗ ವುದಿಲ್ಲ. ಈಗಾಗಲೆ ಈ ಬಗೆಗ ನ್ನ್ನನ್ ನ

ಸೆೋರಿದುಂತೆ ಅನೆೋಕರ ಸಾಕಷ ಟ ಬರೆದಿದಾದರೆ . ' ಹವಾಯಸಿ ರುಂಗಭ ಮಿ' ಎುಂದರೆ ಏನ್ ? ಇಲ್ಲಲ 'ಹವಾಯಸಿ' ಮತ್ ತ 'ರುಂಗಭ ಮಿ' ಎುಂಬ ಎರಡ ಪದಗಳಿವೆ. 'ಹವಾಯಸಿ' ಎುಂಬ ದಕೆೆ ಪಯಾಶಯವಾಗ ಇುಂಗಲಷ್ಟನ್ 'ಹಾಬಿ' ಎನ್ನಬಹ ದ . 'ಹವಾಯಸಿ' ಎುಂಬ ದನ್ ನ ಉತ್ತರ ಕನಾಶಟಕದ ಮುಂದಿ 'ವಿಲಾಸಿ ' ಎುಂದ ಕರೆಯ ತಾತರೆ ಅಷ್ೆಟ ! 'ಹವಾಯಸ' ಎುಂಬ ದ ತ್ಮೆ ಬಿಡ ವಿನ್ ವೆೋಳೆಯನ್ ನ ಮತೆ ತುಂದ ಚ್ಟ ವಟಿಕೆಗಾಗ ಬಳಸ ವುದ ; ಸಾಕ ಪಾರಣಿಗಳನ್ ನ ಸಾಕ ವುದ , ಪುಸತಕಗಳನ್ ನ ಓದ ವುದ , ಸಾುಂಸೃತಿಕ

ಚ್ಟ ವಟಿಕೆಗಳಲ್ಲಲ ಅುಂದರೆ ಸುಂಗೋತ್ , ನ್ೃತ್ಯ,ನಾಟಕ ಮ ುಂತಾದ ವುಗಳಲ್ಲಲ ತೆ ಡಗಸಿಕೆ ಳುಿವುದ ಇತಾಯದಿ. 'ರುಂಗಭ ಮಿ ಎುಂದರೆ ಸುಂವಾದಿಯಾಗ 'ರ್ಥಯೋಟರ ' ಎನ್ನಬಹ ದ . ರುಂಗಭ ಮಿಯ ಮೆೋಲೆ ನ್ಡೆಯ ವ ಎಲ್ಲ ಚ್ಟ ವಟಿಕೆಗಳನ್ ನ

'ರ್ಥಯೋಟರ' ಎನ್ ನವುದರಿುಂದ ಇದರ ಅಥಶವಾಯಪಿ ವಿಶಾಲ್ವಾದ ದಾಗದೆ ! ಆದರೆ ನಾನ್ವಲ್ಲಲ ಸ ಾಲ್ವಾಗ ಹೆೋಳಹೆ ರಟಿರ ವುದ 'ನಾಟಕ' ವನ್ ನ ಕ ರಿತಾಗ ಮಾತ್ರ. ಹವಾಯಸಿ ರುಂಗಭ ಮಿಗೆ ಬುಂದವರ

ಹೆ ಟೆಟಪಾಡಿಗಾಗ ರುಂಗಭ ಮಿಗೆ ಬುಂದವರಲ್ಲ. ನಾಟಕದ ಬಗೆಗ ಆಸೆಾಯ ಳಿ ಕೆಲ್ವರ ಗ ುಂಪಾಗ ಒುಂದ ತ್ುಂಡವನ್ ನ ಕಟ ಟವುದ . ಆ ಮ ಲ್ಕ ನಾಟಕವನ್ ನ ರುಂಗಕೆೆ ತ್ರ ವುದ ನ್ಡೆದ ಕೆ ುಂಡ ಬ೦ದಿದೆ. ಒಮೊೆಮೆೆ ಒಬಿ ವಯಕಿತ ಕೆೋುಂದಿರತ್ವಾದ 'ರುಂಗತ್ುಂಡ ' ವನ್ ನ ಕಾಣ್ಬಹ ದಾಗದೆ. ಕೆಲ್ವು ಕಾಲ್ ಈ ತ್ುಂಡಗಳು ಕಿರಯಾಶಿೋಲ್ವಾಗದ ದ ಕಾಲ್ಕರಮೆೋಣ್ ತೆರೆಯ ಮರೆಗೆ ಸರಿದಿದದನ್ ನ ಕಾಣ್ಬಹ ದ .

ಒುಂದ ನಾಟಕ ರುಂಗಪರದರ್ಶನ್ಕೆೆ ಬರ ವುದಾದರ ಹೆೋಗೆ? ತ್ುಂಡದ ಮ ಖಯಸಾ ಅಥವಾ ಸುಂಘಟಕ ಅಥವಾ ನ್ವದೆೋಶರ್ಕ ನಾಟಕವನ್ ನ ಓದಿ ಅಥವಾ ಅದರ ಬಗೆಗ ತಿಳಿದ , ಉದೆದೋಶಿತ್ ನಾಟಕವನ್ ನ ರುಂಗದ ಮೆೋಲೆ ಪರಯೋಗಸಲ್ ಸಾಧಯವೆೋ ? ಎುಂಬ ಬಗೆಗ ಚಿುಂತ್ನೆಗೆ ತೆ ಡಗ ತಾತನೆ. ಮೊದಲ್ನೆಯದಾಗ ನಾಟಕದ ವಸ ತ ಎುಂತ್ಹ ದ ? ಬರ ವ ಪಾತ್ರಗಳೆಷ ಟ ? ಸಿರೋ ಪಾತ್ರಗಳೆಷ ಟ ? ರುಂಗಸಜಾಕೆ ಎನ್ನನ್ ನ ಬೆೋಡ ತ್ತದೆ? ಬೆಳಕಿನ್ ಸಲ್ಕರಣೆಗಳು ಎಷ ಟ ಬೆೋಕ ? ಪಾತ್ರಗಳಿಗೆ ತ್ಕೆ ನ್ಟರ ಲ್ಭಯರಿದಾದರೆಯ? ಉಡ ಗೆ -ತೆ ಡ ಗೆಗಳ ನ್ವವಶಹಣಾ ವೆಚ್ುವೆೋನ್ ? ರುಂಗತಾಲ್ಲೋಮ ಎಷ ಟ ದಿನ್ ಬೆೋಡ ತ್ತದೆ ? ಇತಾಯದಿ ಇತಾಯದಿ ಪರಶೆನಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರಗಳನ್ ನ ಕುಂಡ ಕೆ ಳಿಬೆೋಕಾಗ ತ್ತದೆ ! ನಾಟೆ ವಸ ತ ಸಾಮಾಜಕವೆೋ ? ಐತಿಹಾಸಿಕವೆೋ ? ಪೌರಾಣಿಕವೆೋ ? ನಾಟಕ ಏನ್ನ್ ನ ಹೆೋಳಲ್ ಬಯಸ ತಿತದೆ? ಎುಂಬ ದ ಬಹಳ ಮ ಖಯವಾಗ ತ್ತದೆ. ನಾನ್ ದೆೋಜಗೌರವರ 'ಹರಳಯಯ ವಿಜಯ' ನಾಟಕವನ್ ನ ರುಂಗಕೆೆ ತ್ುಂದಾಗ 30 - 35 ಮುಂದಿ ಆ ಪರದರ್ಶನ್ದಲ್ಲಲ ಪಾಲೆ ುಂ ಗ ಡಿದದರ ! ಉಡ ಗೆತೆ ಡ ಗೆ, ಪರಸಾಧನ್,ರುಂಗಸಜಾಕೆ,ಬೆಳಕ ,ಸುಂಗೋತ್,ನ್ಟ- ನ್ಟಿಯರ - ಹಿೋಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ ನ ಕೆ ರೋಢಿೋಕರಿಸಿ ಯರ್ಸಿವ

ರುಂಗಪರದರ್ಶನ್ ನ್ವೋಡಿದರ ಕೆೋವಲ್ ಎರಡ ಪರದರ್ಶನ್ಗಳಿಗೆ ನಾವು ಸ ಸ ತ ಹೆ ಡೆಯಬೆೋಕಾಯಿತ್ . ಹಿೋಗೆೋಕೆ ? ಮೊದಲ್ನೆಯದಾಗ ಹೆಚ್ ು ನ್ಟ-ನ್ಟಿಯರನ್ ನ ಹಾಗ ತಾುಂತಿರಕ ವಗಶದವರನ್ ನ ಒಳಗೆ ಳುಿವ ನಾಟಕವನ್ ನ ಆಯೆ ಮಾಡಿಕೆ ೦ಡದ .ದ ಮರ ಪರದರ್ಶನ್ಕೆೆ ಈ ಎಲ್ಲರನ್ ನ ಮತೆತ ಒಟ ಟ ಮಾಡ ವುದ ಸಾಹಸವೆೋ ಆಗ ತ್ತದೆ. ಮ ಖಯಪಾತ್ರಗಳಿಗೆ ಮರ ಆಯೆ ಮಾಡಿ ತಾಲ್ಲೋಮ ನ್ಡೆಸ ವುದ ತಾರಸದ ಸುಂಗತಿ.

ತಾಲ್ಲೋಮಿಗೆ ಸರಿಯಾಗ ನ್ಟ - ನ್ಟಿಯರ ಬಾರದೆೋ ಇರ ವುದ . ಒುಂದ ದಿವಸ ಬುಂದವರ ಇನೆ ನುಂದ ದಿವಸ ಗೆೈರ ಹಾಜರಾಗ ವುದ ಅಥವಾ ಅವರ ಅನಾರೆ ೋಗಯಕೆೆ ಒಳಗಾಗ ವುದ , ಒಬೆ ಿಬಿರ ಒುಂದೆ ುಂದ ದಿವಸ ಏನಾದರ ನೆವ ಹೆೋಳುವುದ , ಕೆಲ್ವರ ಏಕಕಾಲ್ಕೆೆ ಎರಡ ಅಥವಾ ಮ ರ ನಾಟಕಗಳಲ್ಲಲ ಅಭನ್ಯಿಸಲ್ ಒಪಿೂಕೆ ಳುಿವುದ - ಹಿೋಗೆ ಅನೆೋಕ ಅಡಚ್ಣೆಗಳ ನ್ಡ ವೆ ನ್ವದೆೋಶರ್ಕ ಹಾಗ ಸುಂಘಟಕ ಸ ಸ ತ ಹೆ ಡೆಯಬೆೋಕಾಗ ತ್ತದೆ. ಹವಾಯಸಿ ನ್ಟ - ನ್ಟಿಯರ ತ್ಮೆ

ಖ ಷ್ಟಗಾಗ ರುಂಗಭ ಮಿಗೆ ಬ೦ದವರ . ತಾಲ್ಲೋಮ ಇರ ವ ಜಾಗಕೆೆ ಯಾವ ಯಾವ ಬಡಾವಣೆಗಳಿುಂದಲೆ ೋ ತ್ಮೆ ವಾಹನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಬರ ವ ಇವರಿಗೆ ಕಠಿಣ್ ನ್ವಬಶುಂಧ ವಿಧಿಸ ವುದಾದರ ಹೆೋಗೆ? ನಾಟಕದಲ್ಲಲ ಪಾಲೆ ಗಳುಿವ ನ್ಟ - ನ್ಟಿಯರಿಗೆ ಗೌರವ ಸುಂಭಾವನೆ ಕೆ ಡ ತ್ತ ಹೆ ೋದರೆ ನ್ವಮಾಶಣ್ದ ಖಚ್ ಶ ಹೆಚಾುಗ ತ್ತ ಹೆ ಗ ತ್ತದೆ. ಒುಂದ ನಾಟಕವನ್ ನ ಹವಾಯಸಿ ತ್ುಂಡ

ಪರದರ್ಶನ್ಕೆೆ ಅಣಿಗೆ ಳಿಸಲ್ ಹರಸಾಹಸ ಮಾಡಬೆೋಕಾಗ ತ್ತದೆ. ಅುಂಥದದರಲ್ಲಲ ಇದ ಸಾಧಯವೆ ? ರುಂಗಸಜಾಕೆ ಸಿದಧಪಡಿಸಲ್ ರುಂಜಸಜಾಕೆಗಾರನ್ವಗೆ, ಪರಸಾಧನ್ಕಾರನ್ವಗೆ, ಉಡ ಗೆ-ತೆ ಡ ಗೆ ವಿನಾಯಸಕಾರನ್ವಗೆ, ಬೆಳಕ ತ್ಜ್ಞನ್ವಗೆ , ಪರಚಾರಕೆೆ, ಮ ದರಣ್ಕೆೆ, ಸಭಾಭವನ್ಕೆೆ - ಹಿೋಗೆ ಇನ್ ನ ಮ ುಂತಾದ ವಕೆೆ ವೆಚ್ು ಮಾಡಲೆೋಬೆೋಕಾಗ ತ್ತದೆ.ಪರದರ್ಶನ್ದ ವೆಚ್ುವನ್ ನ ಪರವೆೋರ್ದರದಿುಂದಲೆೋ ಪಡೆಯ ವುದ ಸಾಧಯವಾಗ ವುದಿಲ್ಲ. ಕನ್ನಡ ಮತ್ ತ ಸುಂಸೃತಿ ಇಲಾರ್ೆಯನ್ ನ ಆರ್ರಯಿಸಿಯೋ ಅಥವಾ ಕೆಲ್ವರ ಕೆ ಡ ಗೆದಾರರಿುಂದಲ್ ಪರದರ್ಶನ್ವನ್ ನ ಏಪಶಡಿಸ ವುದ ಸಾಮಾನ್ಯ. ಇುಂಥ ಸುಂದಭಶದಲ್ಲಲ ಪರವೆೋರ್ ಉಚಿತ್ವಾಗರ ತ್ತದೆ.

ಒುಂದೆೋ ನಾಟಕದ ಮರ ಪರದರ್ಶನ್ಗಳನ್ ನ ಏಪಶಡಿಸ ವುದ ಹೆೋಗೆ? ಕೆಲ್ವು ತ್ುಂಡಗಳು ವಯವಸಾಯಿೋ ತ್ುಂಡಗಳುಂತೆ ಅಥವಾ ಕೆಪಟಶರಿಗಳುಂತೆ (ಘ ೋಷ್ಟಸಿಕೆ ಳಿದಿದದರ ) ಪರದರ್ಶನ್ ನ್ವೋಡ ತ್ತವೆ. ಪರವೆೋರ್ಧನ್ವನ್ ನ ವಿಧಿಸ ತಿತವೆ . ಮತ್ ತ ರಾಜಯ ಹಾಗ ಕೆೋುಂದರ ಸಕಾಶರದ ಸಹಾಯಧನ್ವನ್ ನ ಗಟಿಟಸಿಕೆ ಳುಿತ್ತವೆ. ಅದ ುತ್ವಾದ ಪರಚಾರ ನ್ಡೆಸ ತ್ತವೆ . ಈ ಚಾಕಚ್ಕಯತೆ ಎಲ್ಲ ತ್ುಂಡಗಳ ಸುಂಘಟಕರಿುಂದ ಸಾಧಯವಾಗ ತಿತಲ್ಲ ಎನ್ ನವುದ ಅವರ ಸಾಮಥಯಶದ ಪರಿಮಿತಿಯನ್ ನ ತೆ ೋರಿಸ ತ್ತದೆ ಎುಂಬ ಸತ್ಯವನ್ ನ ನಾವು ಒಪಿೂಕೆ ಳಿಲೆೋಬೆೋಕ !

ಹವಾಯಸಿ ತ್ುಂಡಗಳ ನಾಟಕ ಪರದರ್ಶನ್ಗಳಿಗೆ ಪೆರೋಕ್ಷಕರ ಕೆ ರತೆ ಇದೆ ಎುಂಬ ದ ಎಲ್ಲರ ಬಲ್ಲ ಸುಂಗತಿ ! ಪೆರೋಕ್ಷಕರ ರುಂಗಭ ಮಿಗೆ ಏಕೆ ಬರ ತಿತಲ್ಲ? ನಾಟಕದ ಬಗೆಗ ನ್ವರಾಸಕಿತಯ? ಕೆಲ್ವು ತ್ುಂಡಗಳ ನಾಟಕಗಳಿಗೆ ಪೆರೋಕ್ಷಕರ ಮ ಗಬಿದಿದರ ತಾತರೆ. ಹಾಗಾದರೆ ಇದಕೆೆ ಕಾರಣ್ವೆೋನ್ ? ಒಮೊೆಮೆೆ ಸಾಧಾರಣ್ ನಾಟಕಗಳೊ ಮರ ಪರದರ್ಶನ್ ಕಾಣ್ ತ್ತಲೆೋ ಇರ ತ್ತವೆ. ಗಟಿಟ ಪರದರ್ಶನ್ಗಳೊ ಒಮೊೆಮೆೆ ಒುಂದೆೋ ಪರದರ್ಶನ್ಕೆೆ ಸಿೋಮಿತ್ವಾಗಬಿಡ ತ್ತದೆ! ಟಿವಿಯುಂತ್ಹ ವಿದ ಯನಾೆನ್ ಮಾಧಯಮಗಳಿುಂದ ಪೆರೋಕ್ಷಕರ ರುಂಗಭ ಮಿಗೆ ಬರ ತಿತಲ್ಲ ಎನ್ ನವುದ ಇುಂದ ಸಾಮಾನ್ಯ ದ ರಾಗದೆ. ಆದರೆ ಕೆಲ್ವು ನಾಟಕಗಳ ಪರದರ್ಶನ್ಗಳು ತ್ ುಂಬಿದ ಗೃಹ - ಹೌಸ ಫುಲ್ - ವಾದಾಗ ಈ ಅಪವಾದದಲ್ಲಲ ಸತಾಯುಂರ್ವಿಲ್ಲ ಎನ್ವಸ ತ್ತದೆ ! ಕೆಲ್ವು ತ್ುಂಡಗಳು ತ್ಮೆದೆೋ ಆದ ಪೆರೋಕ್ಷಕ ವಲ್ಯವನ್ ನ ಸೃಷ್ಟಟಸಿಕೆ ುಂಡಿದೆ. ಆ ಪೆರೋಕ್ಷಕರ ಮತೆ ುಂ ತ ದ ತ್ುಂಡದ ನಾಟಕ

ಪರದರ್ಶನ್ಕೆೆ ಬರ ವುದೆೋ ಇಲ್ಲ ಎುಂಬ ಹಠ ತೆ ಟಟವರುಂತೆ ಕಾಣ್ ತಾತರೆ. ಕೆಲ್ವರ ಎಲ್ಲ ಕಡೆಯ ಸಲ್ ಲವವರ ಇರಬಹ ದ ಆದರೆ ಇುಂಥಾ ಪೆರೋಕ್ಷಕರ ಸುಂರ್ೆಯ ಕಡಿಮೆ ! ರುಂಗತ್ುಂಡಗಳು ಉತಾಸಹದಿುಂದ ನಾಟಕವನ್ ನ ಪರದರ್ಶನ್ಕೆೆ ಅಣಿಗೆ ಳಿಸಿ, ಯರ್ಸಿವೋ ಪರದರ್ಶನ್ ನ್ವೋಡಿ, ನ್ುಂತ್ರ ಆರ್ಥಶಕ ಹೆ ಡೆತ್ದಿುಂದ ಬಸವಳಿದ ಹೆಚಾುಗ ನೆಲ್ ಕಚಿುದ ಉದಾಹರಣೆಗಳೊ ನ್ಮೆಲ್ಲಲವೆ. ಕನ್ನಡ ಮತ್ ತ ಸುಂಸೃತಿ ಇಲಾರ್ೆಯ ಜಲಾಲ

ಉಪನ್ವದೆೋಶರ್ಕರ ಮಜಶಯಿುಂದ ಆಗಾಗ ಕೆಲ್ವು ತ್ುಂಡಗಳು ಸಹಾಯಧನ್ ಪದೆಯ ತ್ತವೆ. ಕೆಲ್ವು ಅಧಿಕಾರಿಗಳುಂತ್ ಪರದರ್ಶನ್ಕೆೆ ಒಪಿೂಗೆ ನ್ವೋಡಿ ಪರದರ್ಶನ್ದ ನ್ುಂತ್ರ ಸಹಾಯಧನ್ ನ್ವೋಡದೆೋ ಇರ ವುದ ಉುಂಟ ! ಇನ್ ನ ದೆ ಡಡ ದೆ ಡಡ ಉದಿದಮೆದಾರರ , ರಾಷ್ಟರೋಕೃತ್ ಬಾಯುಂಕ ಗಳು ನಾಟಕ ತ್ುಂಡಗಳ ಬಗೆಗ 'ಕಾಯರೆೋ ' ಎನ್ ನವುದಿಲ್ಲ ! ಕೆಲ್ವು ಸುಂಘಟಕರ ಅವರವರ ಸಿೋಮಿತ್ ಪರಭಾವಲ್ಯದಲ್ಲಲ ಕೆಲ್ವು ರುಂಗಪೋಷಕರ ಬೆನ್ ನ ಹತಿತ ಪರದರ್ಶನ್ ಏಪಶಡಿಸ ತಾತರೆ. ರಾಜ - ಮಹಾರಾಜರ ಆರ್ರಯದಲ್ಲಲ ಸುಂಗೋತ್, ನ್ೃತ್ಯ, ನಾಟಕ ಮ ುಂತಾದ ಲ್ಲ್ಲತ್ ಕಲೆಗಳು ಉಸಿರಾಡ ತಿತದದವು. ಆದರೆ ಈಗ? ಈ ಜವಾಬಾದರಿ

ಸಕಾಶರದ ಮೆೋಲೆ, ಜನ್ಪರತಿನ್ವಧಿಗಳ ಮೆೋಲೆ ಬಿದಿದದೆ. ಜನ್ಸಮ ದಾಯದ ಜವಾಬದರಿಯ ಇದೆ. ಈ ಎಲ್ಲರ ತ್ಮೆ ತ್ಮೆ ಜವಾಬಾದರಿಗಳನ್ ನ ಸರಿಯಾಗ ನ್ವವಶಹಿಸದಿದದರೆ ಸಾುಂಸೃತಿಕ ವಲ್ಯದ ದನ್ವ ಕ್ಷಿೋಣಿಸ ತ್ತದೆ. ಆಗ ಸಮಾಜದ ಸಾವಸಾಾ ಇನ್ನಷ ಟ ಹದಗೆಡ ತ್ತದೆ. ಸಾುಂಸೃತಿಕ ವಲ್ಯ ಹೆಚ್ ು ಚ್ಟ ವಟಿಕೆಯಿುಂದಿದದರೆ ಸಮಾಜವೂ ಹೆಚ್ ು ಆರೆ ೋಗಯಕರವಾಗರ ತ್ತದೆ . ಸುಂಬುಂಧಪಟಟವರ ಈ ಬಗೆಗ ಚಿುಂತ್ನೆಗೆ ಒಳಗಾಗಬೆೋಕಾಗದೆ !

ಕನ್ನಡ - ಸಂಸೃತ್ದ ಅವಿನಾಭಾವ ಬೆಸುಗೆ ಸಿ . ಎ . ಭಾಸೆರ ಭಟಟ ,ನಾಗಮುಂಗಲ್ ಅಭವಯಕಿತ ಪರಯೋಜಕವಾದದ ದ ಭಾಷ್ೆ . ಭಾಷ್ಾ ರ್ಬದದ ಅಥಶವೆೋ ಹಾಗದೆ . " ಭಾಷತೆೋ ಇತಿ ಭಾಷ್ಾ " ಅುಂದರೆ ಮಾತ್ನಾಡಲ್ ಬೆೋಕಾದ ದ ಅಥವಾ ಭಾವನೆಗಳನ್ ನ ಹುಂಚಿಕೆ ಳಿಲ್ ಇರ ವ ಮಾಧಯಮವೆೋ ಭಾಷ್ೆ . ಭಾಷ್ಾ

ಲೆ ೋಕವೆುಂಬ ದೆ ುಂದ ಅಚ್ುರಿದಾಯಕ ವಿಶಿಷಟ ಲೆ ೋಕ . ನ್ ರಾರ ಮತ್ವಿಹ ದ ಲೆ ೋಕದ ಗಾರಣ್ದಲ್ಲ ಎ೦ದುಂತೆ ( ಡಿ . ವಿ. ಜ ) ಈ ಪರಪುಂಚ್ದಲ್ಲಲ ಸಾವಿರಾರ ಭಾಷ್ೆಗಳಿವೆ . ಒುಂದ ಮಾಹಿತಿ ಪರಕಾರ ಜಗತಿತನ್ಲ್ಲಲ ಸ ಮಾರ ನಾಲ್ ೆ ಸಾವಿರಕ ೆ ಹೆಚ್ ು ಭಾಷ್ೆಗಳಿವೆ . ಪರತಿಯುಂದ ಭಾಷ್ೆಗ

ತ್ನ್ನದೆೋ ಆದ ವೆೈಶಿಷಟಾ , ಘನ್ತೆ - ಗೌರವ ತ್ನ್ನದೆೋ ಆದ

ಹಿನೆನಲೆ , ಹೆಚ್ ುಗಾರಿಕೆ ಇರ ತ್ತದೆ. ಈ ಭಾಷ್ಾ ಮ ಲ್ದಿುಂದಲೆೋ ವಿಭನ್ನ ಸುಂಸೃತಿಗಳು ಜನ್ವಸಿರ ವುದ ಗಮನಾಹಶ .

ಯಾವುದೆೋ ಒುಂದ ಭಾಷ್ೆ ಹೆೋಗೆ ಹ ಟ ತತ್ದೆ , ಹೆೋಗೆ ಬೆಳೆಯ ತ್ತದೆ , ಹೆೋಗೆ ಜನ್ಮಾನ್ಸದ ಭಾಷ್ೆಯಾಗ ತ್ತದೆ ಎುಂಬ ದ ರೆ ೋಚ್ಕ ಹಾಗ ಅಷ್ೆಟೋ ಅಚ್ುರಿಯ ಸುಂಗತಿ . ಈ ಸುಂಗತಿಯೋ ಒುಂದ ಭಾಷ್ೆಯ ಇತಿಹಾಸವೂ ಆಗ ತ್ತದೆ . ಹಾಗಾಗಯೋ ಭಾಷ್ಾ ಶಾಸರ ಬಹಳ ದೆ ಡಡ ಅಧಯಯನ್ದ ವಿಷಯವಾಗದೆ .

ಈ ಹಿನ್ನಲೆಯಲ್ಲಲ ನಾವು ಕನ್ನಡ ಭಾಷ್ೆಯನ್ ನ ಪರಿಶಿೋಲ್ಲಸಿದಾಗ , ಇದಕೆೆ ಸ ಮಾರ ಎರಡ ಸಾವಿರ ವಷಶಗಳ ಇತಿಹಾಸವಿರ ವುದನ್ ನ ಹೆಮೆೆಯಿುಂದ ಹೆೋಳಬೆೋಕಾಗ ತ್ತದೆ . ( ಕಿರ . ಪೂ ದಲ್ಲಲಯೋ ಕನ್ನಡದ ಉಗಮವನ್ ನ ಹೆೋಳಲಾಗದೆ ) ಕನ್ನಡದ ಪಾರಚಿೋನ್ ಶಿಲಾಲೆೋಖವೆುಂದ ಪರಿಗಣಿತ್ವಾಗರ ವ ಹಲ್ಲೆಡಿ ಶಾಸನ್ (ಕಿರ .ರ್ .೪೫೦) ಕಿೆುಂತ್ಲ್ ಹಿುಂದೆಯೋ ಕನ್ನಡ ಸಾಕಷ ಟ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಹೆ ುಂದಿತ್ ತ ಎನ್ನಲ್ ಶಾಸನ್ದಲ್ಲಲ ಬಳಸಲಾದ ಪದಗಳು ಸಾಕ್ಷಿ ಒದಗಸ ತ್ತವೆ . ಭಾರತಿೋಯ ಭಾಷ್ೆಗಳಲೆಲೋ ಸುಂಸೃತ್ವನ್ ನ ಬಿಟಟರೆ

ಕನ್ನಡವೆೋ ಅತ್ಯುಂತ್ ಪಾರಚಿೋನ್ ಭಾಷ್ೆಯುಂಬ ದ ಹೆಮೆೆ ಪಡಬೆೋಕಾದ ಸುಂಗತಿ .

ಕನ್ನಡಕೆೆ ಶಾಸಿರೋಯ ಭಾಷ್ೆಯ ಪಟಟ ದೆ ರೆಯಲ್ ಈ ಅುಂರ್ವೂ ಪರಿಗಣಿತ್ವಾದ ದ ಗಮನಾಹಶ . ಚ್ಕರವತಿಶ ನ್ೃಪತ್ ುಂಗ (ಶಿರೋವಿಜಯ) ರಚಿಸಿದೆದುಂದ ಹೆೋಳಲಾಗರ ವ ಕನ್ನಡದ ಪರಪರಥಮ ಕೃತಿ " ಕವಿರಾಜಮಾಗಶ " ( ಕಿರ . ರ್ . ೯ನೆೋ ರ್ತ್ ) ವೆುಂಬ ಲ್ಕ್ಷಣ್ಗರುಂಥವನ್ ನ ಗಮನ್ವಸಿದರೆ ಅದಕಿೆುಂತ್ ಎಷ್ೆ ಟೋ ವಷಶಗಳ ಹಿುಂದೆಯೋ ಕನ್ನಡ ಉತ್ ುಂ ತ ಗಸಿಾತಿ ತ್ಲ್ ಪಿತೆತ೦ಬ ದ ವೆೋದಯವಾಗ ತ್ತದೆ . ಇದೆೋ ಕೃತಿಯಲ್ಲಲ ಕನ್ನಡಿಗರ ಸವಭಾವ , ಪರಭಾವಗಳು ಪರದೆೋರ್ ವೆೈಶಾಲ್ಯ ಮ ುಂತಾದ ಸುಂಗತಿಗಳೊ ಚಿತಿರತ್ವಾಗರ ವುದರಿುಂದ ಕನ್ನಡ - ಕನ್ನಡಿಗರ ಬಗೆಗ ತಿಳಿಯಲ್ ಇದ ಆಕರ ಒದಗಸಿದೆ . ಕನ್ನಡದ ಬೆಳವಣ್ಣಗೆಯಲಿಾ ಸಂಸೃತ್ದ ಪ್ಾತ್ರ -

ಯಾವುದೆೋ ಒುಂದ ಭಾಷ್ೆ ಸುಂಪೂಣ್ಶ ಸವತ್ುಂತ್ರವಾಗರಲ್ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲ , ಬಹ ರ್ಃ ಇದಕೆೆ ಸುಂಸೃತ್ ಮಾತ್ರ ಒುಂದ

ಅಪವಾದವೆನ್ನಬಹ ದ . ಪರಕೃತ್ ಇಷ್ೆಟಲಾಲ ಪಾರಚಿೋನ್ತೆ , ಶೆರೋಷೆತೆ ಇರ ವ ಕನ್ನಡ ಭಾಷ್ೆ ಸುಂಸೃತ್ದಿುಂದ ಪರಿಪುಷಟವಾಗದೆ ಎುಂಬ ದನ್ ನ ಮರೆಯ ವುಂತಿಲ್ಲ . ಯಾವುದೆೋ ಭಾಷ್ೆ ಕೆ ಡ ಕೆ ಳುಿವುದರ ಮ ಲ್ಕವೆೋ ಹೆಚ್ ು ಬೆಳೆಯ ತ್ತದೆ . ಸಮೃದಧವಾಗ ತ್ತದೆ . ಇದರ ಜತೆಜತೆಗೆ ನಾವು ಈ ಎರಡ ಭಾಷ್ೆಗಳ ನ್ಡ ವಿನ್ ಸ ಮಧ ರ ಸುಂಬುಂಧವನ್ ನ ನೆನೆದರೆ ರೆ ೋಮಾುಂಚ್ನ್ವಾಗ ತ್ತದೆ . ಈ ಎರಡ ಭಾಷ್ೆಗಳೊ ಮ ಲ್ತ್ಃ ಭನ್ನವಾಗದದರ ಒುಂದೆೋ ಆಗವೆಯೋ ಎುಂಬಷ ಟ ಹತಿತರವಾಗವೆ . ಸುಂಸೃತ್ವನ್ ನ " ಭಾಷ್ಾಸ ಮ ರ್ಾಯ , ಮಧ ರಾ , ದಿವಾಯ , ಗೋವಾಶಣ್ ಭಾರತಿೋ " ಎುಂದ ಹಾಡಿ

ಹೆ ಗಳಿದದರೆ ಅದೆೋ ಮಾತ್ನ್ ನ ಕನ್ನಡಕ ೆ ಅನ್ವಯಿಸಿ ಹೆೋಳಬಹ ದ . ಎರಡ ಸಾವಿರ ವಷಶಗಳಿಗುಂತ್ಲ್ ಹೆಚ್ ು ವಷಶಗಳ ಇತಿಹಾಸವಿರ ವ ಭಾಷ್ೆಗಳಲ್ಲಲ ಕನ್ನಡವು ಪರಧಾನ್ವೂ , ಮಧ ರವೂ , ದಿವಯತೆಯ ಳಿದ ದ ಆಗದೆಯುಂದ ನ್ವರ್ುಯವಾಗ ಹೆೋಳಬಹ ದ . ಇದ ಉಭಯ ಭಾಷ್ೆಗಳ ಹೆಚ್ ುಗಾರಿಕೆ ಎನ್ನಬಹ ದ .

ಎರಡ ಭಾಷ್ೆಗಳ ಬಗೆಗೆ ನಾವು ಉದಾರ ಮನ್ಸಿಸನ್ವರಾದರೆ ಇವುಗಳ ಬಗೆಗ ಅಭಮಾನ್ ಮ ಡಿಸಿಕೆ ುಂಡರೆ ಇವೆರಡ ನ್ಮೆ ಹೃದಯಕೆೆ ಹೆಚ್ ು ಸಮಿೋಪವಾಗ ತ್ತದೆ . ಹಳಗನ್ನಡದ ಸುಂದಭಶದಲ್ಲುಂತ್ ಕನ್ನಡವೆುಂದರೆ ಸುಂಸೃತ್ವೆೋ

ಎುಂಬಷ ಟ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಲ ಸುಂಸೃತ್ ರ್ಬದಗಳಿವೆ . ಹಿುಂದಿನ್ ಅನೆೋಕ ಕವಿಗಳು ಉಭಯ ಭಾಷ್ಾ ಪುಂಡಿತ್ರಾಗದ ದ ಆ ರ್ಕಿತ ಕೃತಿಗಳಲ್ ಲ ವಯಕತವಾಗದೆ . ಕನ್ನಡದ ಮೆೋಲೆ ಸುಂಸೃತ್ದ ವಿಶೆೋಷ ಪರಭಾವ ೧೨ ನೆೋ ರ್ತ್ಮಾನ್ದವರೆಗ

ಮ ುಂದ ವರೆದ ವಚ್ನ್ಸಾಹಿತ್ಯದ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ

ಇದಕೆೆ ಸವಲ್ೂ ತ್ಡೆಯಾಯಿತ್ . ಆದರೆ ನ್ಡ ಗನ್ನಡ ಕಾಲ್ಕೆೆ ಸುಂಸೃತ್ದ ಪರಭಾವ ಒುಂದಿಷ ಟ ನ್ವಿರಾಗ ಉುಂಟಾಯಿತ್ . ಇದಕೆೆ ಕ ಮಾರವಾಯಸಭಾರತ್ವನ್ ನ ಉದಾಹರಿಸಬಹ ದ . ಹಾಗೆ ನೆ ೋಡಿದರೆ ಭಾರತಿೋಯ ಭಾಷ್ೆಗಳು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ , ಪರಪುಂಚ್ದ ಅನೆೋಕಾನೆೋಕ ಭಾಷ್ೆಗಳ ಮೆೋಲೆ ಸುಂಸೃತ್ದ ಪರಭಾವ ದಟಟವಾಗಯೋ ಇದೆ . ಅತ್ಯುಂತ್ ಆಧ ನ್ವಕ ಭಾಷ್ೆಯನ್ವಸಿಕೆ ುಂಡ ಇುಂಗಲಷ್ ಭಾಷ್ೆಗ ಸುಂಸೃತ್ದ ಕೆ ಡ ಗೆ ಕಡಿಮೆಯೋನ್ವಲ್ಲ .

ವಾಯವಹಾರಿಕ ಸಂಬಂಧ ನ್ವತ್ಯ ವಯವಹಾರದಲ್ಲಲ ಕನ್ನಡ ಸುಂಸೃತ್ದ ಮಧೆಯ ಅವಿನಾಭಾವದ ಬೆಸ ಗೆ ಇದೆ . ಪರತಿನ್ವತ್ಯ ನಾವು ಬಳಸ ವ ಅಣ್ಣ , ,ನ್ವೋರ

(ನ್ವೋರುಂ) ಗಾರಮ , ದೆೋರ್ , ವೆೋಷ , ದೆೋವ , ರಾಜಯ ರಾಷರ , ಮುಂತಿರ , ಸಚಿವ , ಶಾಲೆ , ಪುಸತಕ , ಪಾಠ , ಜಾತಿ , ಮತ್ ಪುಂಥ , ಗರುಂಥ ಇತಾಯದಿ ನ್ ರಾರ ಸಾವಿರಾರ ಪದಗಳು ಸುಂಸೃತ್ ಪದೆಗಳೆೋ ಆಗವೆ . ಕನ್ನಡದ ಪದಗಳಲ್ಲಲ ಶೆೋಕಡಾ ೭೦ ಕ ೆ ಹೆಚ್ ು ಪದಗಳು ಸುಂಸೃತ್ ಮ ಲ್ದ ಪದಗಳೆೋ ಆಗವೆ . ಶಾಲಾ ಕಾಲೆೋಜ ಗಳಲ್ಲಲ ಬಳಸ ವ ಜ್ಞಾನ್ , ,ವಿಜ್ಞಾನ್ , ಶಿಕ್ಷಕ , ಉಪನಾಯಸಕ, ಆಚಾಯಶ , ಪಾರಚಾಯಶ , ಶಿಕ್ಷಣ್ ಸೆೋರಿದುಂತೆ ಬೆೋಕಾದಷ ಟ ಪದಗಳನ್ ನ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗ ಕೆ ಡಬಹ ದ . ಎಷಟರಮಟಿಟಗೆ ಈ ಎರಡ ಭಾಷ್ೆಗಳ ಪದಗಳು ಬೆರೆತಿವೆ ಎುಂದರೆ ಅವುಗಳನ್ ನ ಬೆೋರೆಮಾಡಿ ನೆ ೋಡಲ್ ಸಾಧಯವೆೋ ಇಲ್ಲದಷ ಟ ಕನ್ನಡದೆದೋ ಪದಗಳಳು ಎುಂಬಷ ಟ ಹತಿತರವಾಗವೆ . ಹಾಲ್ಲನೆ ುಂದಿಗೆ ಬೆರೆತ್ ಜೆೋನ್ವನ್ುಂತೆ ಮಧ ರವಾಗದೆ . ಕನ್ನಡ ಭಾಷ್ೆ ಸ ುಂದರಗೆ ಳಿಲ್ , ಗಟಿಟಗೆ ಳಿಲ್ , ಸಮೃದಧವಾಗಲ್ ಇದ ಸಹಾಯವಾಯಿತೆುಂದ ಗಟಿಟಯಾಗ ಹೆೋಳಬಹ ದ .

ಹಳಗನ್ನಡ - ಸುಂಸೃತ್ ಇನ್ ನ ಸಾಹಿತಿಯಕವಾಗ ಪರಿಶಿೋಲ್ಲಸಿದಾಗ ಹಳಗನ್ನಡದ ಸುಂದಭಶಗಳಲ್ಲುಂತ್ ಎಲ್ಲವೂ ಸುಂಸೃತ್ಮಯವೆೋ ಆಗತ್ತಷ್ೆಟೋ ಅಲ್ಲ , ಪೌರಢ ಸುಂಸೃತ್ ಗರುಂಥಗಳಲ್ಲಲ ನಾವು ಕಾಣ್ ವ ಅನೆೋಕ ಪದಗಳು , ದಿೋಘಶಸಮಾಸಗಳು ಸುಂಸೃತ್ ರ ಪದಲ್ಲಲರ ವುದನ್ ನ ಕಾಣ್ ತೆತೋವೆ . ಪಾರಚಿೋನ್ ಕನ್ನಡ ಕವಿಗಳೆಲ್ಲರ ಸುಂಸೃತ್ ಹಾಗ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಲ ಪಾುಂಡಿತ್ಯ ಪಡೆದವರಾಗದದರೆ ಪುಂಪ , ರನ್ನ , ಪನ್ನ, ಲ್ಕ್ಷಿಮೋರ್ , ಹರಿಹರ ಮ ುಂತಾದ ಉದಾದಮ ಕವಿಗಳ ಕಾವಯಗಳಲ್ಲಲ ಪೌರಢತೆ , ಗಾುಂಭೋಯಶ , ಅಥಶಗೌರವವನ್ ನ ಕಾಣ್ಲ್ ಸುಂಸೃತ್ ಪದಗಳ ಬಳಕೆಯೋ ಕಾರಣ್ವಾಗದೆ . ರನ್ನ , ರಾಘವಾುಂಕರ ತ್ಮೆನ್ ನ ಉಭಯಕವಿಗಳೆುಂದ ಹೆೋಳಿಕೆ ುಂಡಿದಾದರೆ . ದ ಗಶಸಿುಂಹನ್ ಕನ್ನಡ ಪುಂಚ್ತ್ುಂತ್ರಕೆೆ ವಸ ಭಾಗ ಭಟಟನ್ ಸುಂಸೃತ್ ಪುಂಚ್ತ್ುಂತ್ರ , ಹರಿಹರನ್

ಗರಿಜಾಕಲಾಯಣ್ಕೆೆ , ಕಾಳಿದಾಸನ್ ಕ ಮಾರ ಸುಂಭವ ತಿೋವರ ಪರಭಾವ ಬಿೋರಿದೆ ಎುಂದ ವಿದಾವುಂಸರ ಅಭಪಾರಯವಾಗದೆ . ಹಿುಂದೆ ಹೆೋಳಿದುಂತೆ ವಚ್ನ್ಸಾಹಿತ್ಯ ಕಾಲ್ ಬಿಟಟರೆ , ನ್ಡ ಗನ್ನಡದ ಮಹತ್ವದ ಕಾವಯ ವೆನ್ವಸಿರ ವ ಕ ಮಾರವಾಯಸ ಭಾರತ್ವನ್ ನ ನೆ ೋಡಿದರೆ ಈ ಕಾವಯದಮೆೋಲೆ ಸುಂಸೃತ್ ಪದಗಳ ದಟಟ ಪರಭಾವವಾಗರ ವುದ ಸ ವಯಕತವಾಗ ತ್ತದೆ.

ಕನ್ನಡದ ಪರತಿಷ್ಟಾತ್ ಜ್ಞಾನ್ಪಿೋಠಪರರ್ಸಿತ ವಿಜೆೋತ್ ಕವಿ ಕ ವೆುಂಪುರವರ " ಶಿರೋ ರಾಮಾಯಣ್ ದರ್ಶನ್ುಂ " ಕೃತಿಯನ್ ನ ಅಥಶಮಾಡಿಕೆ ಳಿಲ್ ಸುಂಸೃತ್ದ ಸಹಾಯ ಬೆೋಕೆೋ ಬೆೋಕ . ಕನ್ನಡದ ಕಣ್ವ ಎುಂದೆೋ ರ್ಾಯತ್ರಾಗರ ವ ಆಚಾಯಶ ಬಿ . ಎುಂ . ಶಿರೋ. ಯವರ " ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯಕೆೆ ಸುಂಸೃತ್ ಸಾಹಿತ್ಯವೆೋ ಪೆರೋರಕ , ಪೋಷಕ , ಗ ರ " ಎುಂದಿರ ವುದ ನ್ವಜಕ ೆ ಸೆರಣಾಹಶ .

ಸುಂಸೃತ್ವನ್ ನ ವಜಶಸಿ ಅಪೂಟ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಲ ಕಾವಯ ರಚಿಸ ತೆತೋನೆುಂದ ಹೆ ರಟ ಕವಿಗಳು ತ್ದುವರ ಪಗಳನ್ ನ ಬಳಸಿ

ಕಾವಯ ರಚಿಸಿದ ದ ಕನ್ನಡಕೆೆ ಶೆ ೋಭಾದಾಯಕವೆೋ ಆಗದೆ . " ಕಮಶಣಿ ಸರದೆ ಳ್ ಚೆ೦ಬವಳಮುಂ ಕೆ ೋದುಂತಿರೆ " ಎುಂದ ನ್ ಡಿದ ಮ ದದಣ್ನ್ ರಾಮಾರ್ವಮೆೋಧದಲ್ಲಲ ತ್ದುವರ ಪಗಳು ಸೆ ಗಸನ್ ನುಂಟ ಮಾಡಿವೆ . ಸುಂಸೃತ್ದ ಸಹಾಯವಿಲ್ಲದೆ ಸರಳಕನ್ನಡ ಪದಗಳಿುಂದಲೆೋ ಸಾಹಿತ್ಯ ರಚ್ನೆಗೆ ತೆ ಡಗಕೆ ುಂಡ ಮಹಾಲ್ಲುಂಗರುಂಗ , ನ್ಯಸೆೋನ್ ಮ ುಂತಾದ ಕವಿಗಳು ಅಚ್ುಕನ್ನಡದಲ್ಲಲ ಕಾವಯರಚ್ನೆಮಾಡಲ್

ತೆ ಡಗಕೆ ುಂಡಿದ ದ ವಿಶೆೋಷ ಸುಂಗತಿ .

ಪರಸ ತತ್ ಸುಂದಭಶದಲ್ಲಲ ನಾವು ಬಹಳ ಮ ಖಯವಾಗ ಕನ್ನಡ ಹೆೋಗೆ ಬೆಳೆದ ಬುಂತ್ , ಯಾವ ಯಾವ ಭಾಷ್ೆಗಳಿುಂದ ಪದಗಳನ್ ನ ಸಿವೋಕರಿಸಿತ್ ಎುಂಬ ಚ್ಚೆಶಗುಂತ್ಲ್ ನ್ಮೆ ಹಿರಿಯರ , ಕನ್ನಡ ಕಟಿಟದವರ , ಕನ್ನಡಕಾೆಗ ಅಹನ್ವಶಶಿ ದ ಡಿದವರ ಗಳಿಸಿಕೆ ಟಟ ಕನ್ನಡವನ್ ನ ನ್ವತ್ಯ ನ್ವರುಂತ್ರ ಬಳಸ ವುದ ಅತ್ಯುಂತ್ ಅಗತ್ಯವಾಗದೆ . ನ್ಮೆ ಕನ್ನಡವನ್ ನ ಉಳಿಸಿಕೆ ಳುಿವುದೆೋ ಪರಸ ತ್ ತ ದಲ್ಲಲ ದೆ ಡಡ ಸವಾಲಾಗದೆ . ಈ ಸವಾಲ್ನ್ ನ ಎದ ರಿಸ ವತ್ತ ದೃಢವಾದ ಹೆಜೆಾ ಇರಿಸೆ ೋಣ್ . " ಕನ್ನಡಕಾುಗ ಕೆೈ ಎತ್ುೂ ರ್ನನ್ನ ಕೆೈ ಕಲಪವೃಕ್ಷವಾಗುವುದು " ಎುಂಬ ಕವಿವಾಣಿ ಯನ್ ನ ನ್ವರುಂತ್ರ ನೆನ್ಪಿನ್ಲ್ಲಲಟ ಟಕೆ ಳೆೊ ಿೋಣ್ .

ಕನ್ನಡ : ಭಾಷಾಭಿವಯಕ್ೂ

(ಹಾಸಯ ಪರಸಂಗಗಳೆ ಂದಿಗೆ )

ಡಾ . ಎಚ್ . ಕೆ . ರಾಮನಾಥ್,ಮೆೈಸ ರ

ಅದೆ ುಂದ ಶಾಲೆ . ಅನ್ವರಿೋಕ್ಷಿತ್ವಾಗ ಶಾಲಾ ತ್ನ್ವರ್ಾಧಿಕಾರಿ ಅಲ್ಲಲಗೆ ಬ೦ದರ . ತ್ರಗತಿಯುಂದರಲ್ಲಲ ಶಿಕ್ಷಕರ ಪಾಠ ಮಾಡ ತಿತದದರ . ಅಧಿಕಾರಿಯನ್ ನ ಸಾವಗತಿಸಿದರ . " ಏನ್ವರೋ ? ಏನ್ ಮಾಡಾತ ಇದಿೋರಿ ? " ಎುಂದ ಶಿಕ್ಷಕರನ್ ನ ಪರಶಿನಸಿದರ .

ಅವರ ' ಕನ್ನಡ ಪಾಠ ಮಾಡಾತ ಇದಿೋನ್ವ ಸರ ' ಎುಂದರ . ಕ ಡಲೆೋ , ತ್ನ್ವರ್ಾಧಿಕಾರಿ ಕನ್ನಡ ಪುಸತಕವನ್ ನ ತೆಗೆದ ಕೆ ುಂಡ ಕಣಾಣಡಿಸಿದರ . ಪಾಠಗಳ ಶಿೋಷ್ಟಶಕೆಗಳನ್ ನ ಓದ ತಾತ 'ದೌರಪದಿ ವಸಾರಪಹರಣ್ ' ಎುಂಬ ಪಾಠದ ಹೆಸರನ್ ನ ಉಚ್ುರಿಸಿದರ . "ಏನ್ವರೋ ಈ ಪಾಠ ಬರ ತೆತೋನ್ ಮಕೆಳಿಗೆ ? " ಎುಂದ ಶಿಕ್ಷಕರನ್ ನ ಕೆೋಳಿದರ . "ಹ ೦ ಸರ , ನ್ಮೆ ಮಕೆಳಿಗೆ ರಾಮಾಯಣ್ , ಮಹಾಭಾರತ್ , ಖ ರಾನ್ , ಬೆೈಬಲ್ ಎಲ್ಲವನ್ ನ ಅರೆದ ಕ ಡಿಸಿಬಿಟಿಟದಿೋನ್ವ ಸರ " ಎುಂದ ಜುಂಬ ಕೆ ಚಿುಕೆ ುಂಡರ .

ತ್ನ್ವರ್ಾಧಿಕಾರಿ ಪುಸತಕವನ್ ನ ಮೆೋಜನ್ ಮೆೋಲ್ಲಟಟರ . ಪರಶೆನ ಕೆೋಳಿದರ " ಮಕೆಳಾ , ದೌರಪದಿ ವಸಾರಪಹರಣ್ ಮಾಡಿದ ದ ಯಾರ ? " " ನಾ ಹೆೋಳಿತೋನ್ವ ಸರ ಅವತ್ ತ ಕನ್ನಡ ಮೆೋಷ ರ ರಜೆಯಲ್ಲಲದದರ . ಮ ಖಯ ಗ ರ ಗಳೆೋ ಮಾಡಿಬಿಟಟರ " ಒಬಿ ವಿದಾಯರ್ಥಶ ಹಿೋಗೆುಂದಾಗ ತ್ನ್ವರ್ಾಧಿಕಾರಿ ಆರ್ುಯಶ ವಯಕತಪಡಿಸಿ , ಗ ರ ಗಳ ಮ ರ್ಾ ನೆ ೋಡಿದರ . ಅವರ " ಅವನ್ ಹೆೋಳಾತ ಇರೆ ೋದ ನ್ವಜ ! ಅವತ್ ತ ನಾನ್ ರಜಾ ಇದೆದ , ಮ ಖಯ ಗ ರ ಗಳೆೋ ಮಾಡಿಬಿಟ ರ ಸರ " ಎನ್ ನವುದೆೋ ! ಇವರ ಗಳನ್ ನ

ತಿದದಲಾಗದ ಎುಂದ ಕೆ ುಂಡ ಅಧಿಕಾರಿ ಮ ಖಯ ಗ ರ ಗಳ ಕೆ ಠಡಿಗೆ ಹೆ ೋಗ ತ್ರಗತಿಯಲ್ಲಲ ನ್ಡೆದದದನ್ ನ ತಿಳಿಸಿದರ . ಆಗ ಅವರ " ಆ ಇಬಿರ ಹೆೋಳಿದ ದ ನ್ವಜ . ಕನ್ನಡದ ಮೆೋಷ ರ ಬದಲ್ಲಗೆ ನಾನೆೋ ದೌರಪದಿ ವಸಾರಪಹರಣ್ ಮಾಡಿಬಿಟೆಟ ಸರ " ಎುಂದ ಉತ್ತರಿಸಿದ ದನ್ ನ ಕೆೋಳಿದ ತ್ನ್ವರ್ಾಧಿಕಾರಿ " ಇನ್ ನ ಯಾರನ್ ನ ಪರಶಿನಸ ವುಂತಿಲ್ಲ " ಎುಂದ ಕೆ ುಂಡ ನೆೋರವಾಗ ಮನೆಗೆ ಹೆ ೋದರ . ರಾಯರ ಕಾಲ್ಲುಂಗ ಬೆಲ್ ಒತಿತದರ . ಮಡದಿ ಬಾಗಲ್ ತೆರೆದರ . ರಾಯರ ಮ ಖ ಸಪೂಗತ್ ತ . ' ಏನ್ವರೋ ? ಮ ಖ ಸಪೂಗದೆ' ! ಆಕೆ ಪರಶಿನಸಿದರ . ಶಾಲೆಯಲ್ಲಲ ನ್ಡೆದದದನ್ ನ ತಿಳಿಸಿದರ ರಾಯರ . ಇದನ್ ನ ಕೆೋಳಿಸಿಕೆ ುಂಡ ಆಕೆ " ನೆ ೋಡಿರ , ದೌರಪದಿ ವಸಾರಪಹರಣ್ವನ್ನ ಕನ್ನಡದ ಮೆೋಷ್ಾರದ ರ ಮಾಡಿಲ , ಹೆಡ್ ಮೆೋಷ್ಾರದ ರ ಮಾಡಿಲ .... ನ್ವೋವುಂತ್ ಮಾಡಿಲಲ್ವಲ್ಲ ಸದಯ " ಎನ್ ನತಾತ ಬಾಗಲ್ ಚಿಲ್ಕ ಹಾಕಿದರ .

ಈ ಪರಸುಂಗ ಕಲ್ಲೂತ್ ಇರಬಹ ದ , ಹಾಸಯ ಇರಬಹ ದ . ಇಲ್ಲಲ ಮ ಖಯವಾದ ಅುಂರ್ವೆುಂದರೆ ಭಾಷ್ಾ ಕೌರ್ಲ್ಗಳಾದ ಆಲ್ಲಸ ವಿಕೆ ಮತ್ ತ ಮಾತ್ನಾಡ ವಿಕೆಯಲ್ಲಲ ಏರ ಪೆೋರಾದಾಗ ಎುಂಥ ಅನ್ಥಶಗಳಾಗ ತ್ತವೆ ಎುಂಬ ದ . ಓದ ವಾಗ ಹಾಗ ಬರೆಯ ವಾಗ ಸಹ ಇುಂಥ ಕೆಲ್ವುಂದ ತ್ಪುೂ ಗಳನ್ ನ ಗ ರ ತಿಸಬಹ ದ . ಶಿಕ್ಷಕರ ಕಪುೂ ಹಲ್ಗೆಯ ಮೆೋಲೆ ಬರೆದ ದನ್ ನ ವಿದಾಯರ್ಥಶಯಬಿನ್ವಗೆ ಓದಲ್ ತಿಳಿಸಿದರ . ಅಲ್ಲಲದದದ ದ ಹಿೋಗೆ " ನ್ಗರ ಸಭೆಯ ವರಮಾನ್ ಕಡಿಮೆಯಾದ ದಕೆೆ ರಸೆತ ಗಳಿಗೆ ಟಾರ ಹಾಕಿಸಿಲ್ಲ " ಆದರೆ ಆ ಭ ಪ ' ಸಭೆಯ ' ರ್ಬದದೆ ುಂದಿಗೆ ' ವರ' ಎುಂಬ ದನ್ ನ ಕ ಡಿಸಿ, ಸವಲ್ೂ ತ್ಡೆ (pause) ಯನ್ ನ ಕೆ ಟ ಟ ' ಮಾನ್ ' ಎುಂಬ ದಾಗ ಓದಿದ . ಈ ತ್ಪುೂಗಳಿಗೆ ಏನ್ ಕಾರಣ್? ಹಾಗೆಯೋ ಯೋಚಿಸಿದಾಗ ನಾವು ಭಾಷ್ೆಯನ್ ನ

ಕಲ್ಲಸ ವ ವಿಧಾನ್ದಲ್ಲಲಯೋ ದೆ ೋಷವಿರಬಹ ದೆೋ ? ಎನ್ವನಸಿತ್ . ಮ ಖಯವಾಗ , ಭಾಷ್ೆಯ ಮಹತ್ವವನ್ ನ ಅರಿಯದಿದಾದಗ ಇುಂಥ ತ್ಪುೂಗಳು ಆಗಬಹ ದ . ಆದದರಿುಂದ ಭಾಷ್ೆಯಬಗೆಗ ಒುಂದೆರಡ ವಿಚಾರಗಳನ್ ನ ತಿಳಿಸ ಬಯಸ ತೆತೋನೆ .

ಭಾಷ್ೆ ಉತ್ತಮ ಹಾಗ ಸರಳವಾದ ಅಭವಯಕಿತ ಮಾಧಯಮ ಎುಂಬ ದ ಎಲ್ಲರಿಗ ತಿಳಿದ ದೆೋ ಆಗದೆ. ಭಾಷ್ೆ ನ್ಮೆ ಭಾವನೆಗಳನ್ ನ , ಅನ್ವಸಿಕೆ - ಅಭಪಾರಯಗಳನ್ ನ , ಆಚಾರ ವಿಚಾರಗಳನ್ ನ ಬೆೋರೆ ಬಿರಿಗೆ ವಯಕತಪಡಿಸ ವ ಸ ಲ್ಭ ಸಾಧನ್ . ಆದದರಿುಂದ ಭಾಷ್ೆಯನ್ ನ ಸುಂವಹನ್ ಕಿರಯಗಾಗ ಬಳಸ ತೆತೋವೆ . ಭಾಷ್ೆಯುಂಬ ಎರಡಕ್ಷರದ ಪದದಲ್ಲಲ ' ಭಾ' ಎುಂದರೆ ಭಾವನೆಗಳನ್ ನ , 'ಷ್ೆ ' ಎುಂದರೆ ತ್ಮಾಷ್ೆಯಾಗ 'share' ಮಾಡಿಕೆ ಳುಿವುದ , ಹುಂಚಿಕೆ ಳುಿವುದ ಎುಂಬಥಶ. ನಾವು ಬಳಸ ವ ಭಾಷ್ೆಯಲ್ಲಲ ತೆ ಡಕಾದಾಗ ನ್ಮೆ ಯಾವುದೆೋ ವಿಚಾರಗಳು ಅಸೂಷಟವಾಗ 'share' ಆಗ ತ್ತವೆ.

ವಿದಾಯಸುಂಸೆಾಗಳಲ್ಲುಂತ್ ಭಾಷ್ೆಯೋ ಬೆ ೋಧನೆಗೆ ತ್ಳಹದಿ. ಯಾವ ವಯಕಿತ ಸ ಲ್ಲ್ಲತ್ವಾಗ ಮಾತ್ನಾಡ ತಾತನೆ ೋ ಆಗ ಅವನ್ ವಿಚಾರಗಳು ಖಚಿತ್ವಾಗ ಬೆೋರೆಯವರನ್ ನ ತ್ಲ್ ಪುತ್ತವೆ ಎುಂಬ ದ ಅನ್ ಭವ ವೆೋದಯ .ಆದ ಕಾರಣ್ ಪಾರಥಮಿಕ ಹುಂತ್ದಲ್ಲಲಯೋ

ಮಕೆಳಿಗೆ ಸುಂವಹನ್ ಕೌರ್ಲ್ವನ್ ನ ಬೆಳೆಸಬೆೋಕ . ಒುಂದಥಶದಲ್ಲಲ ಸುಂವಹನ್ ಕೌರ್ಲ್ವನ್ ನ ಮಕೆಳಲ್ಲಲ ಬೆಳೆಸ ವುದೆೋ ಶಾಲೆಯ ಮ ಖಯ ಉದೆದೋರ್ . ಸುಂವಹನ್ ಕೌರ್ಲ್ವೆುಂದಾಗ ಮಾತ್ ಗಾರಿಕೆ ಮತ್ ತ ಬರವಣಿಗೆ ವಿಧಾನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಪರಿಣ್ತಿ ಎುಂಬಥಶ ತಿಳಿಯ ತ್ತದೆ . ಒುಂದ ಸಾವರಸಯವೆುಂದರೆ ಶಾಲೆ ಎುಂಬ ಪದದಲೆಲೋ ಅಥಶವಿದೆ. ' ಷ್ಾ ' ಎುಂದರೆ ಶಾರಿೋರ - ಕ೦ಠ . ಕುಂಠವನ್ ನ ಬಳಸ ವುದ ಮಾತ್ ಗಾರಿಕೆಗಾಗ . ಹಾಗೆಯೋ 'ಲೆ ' ಎುಂದರೆ ಲೆಕೆಣಿಕೆ - ಲೆೋಖನ್ವ . ಲೆೋಖನ್ವಯನ್ ನ ಬಳಸ ವುದ

ಬರವಣಿಗೆಗಾಗ . ಆದದರಿುಂದ ಮಾತ್ ಮತ್ ತ ಬರಹದ ಸಾಮಥಯಶವನ್ ನ ಮಕೆಳಲ್ಲಲ ವೃದಿಧಸ ವುದೆೋ ಶಾಲೆ ಎುಂದಾಯಿತ್ .

ಮಕೆಳಿಗೆ ಭಾಷ್ಾ ಕಲ್ಲಕೆಯಾಗ ವುದ , ಆಲ್ಲಸ ವಿಕೆ, ಮಾತ್ನಾಡ ವಿಕೆ , ಓದ ವಿಕೆ ಮತ್ ತ ಬರೆಯ ವಿಕೆಯ ಕೌರ್ಲ್ಗಳಲ್ಲಲ

ಸಾಮಥಯಶಗಳನ್ ನ ಉುಂಟ ಮಾಡಿದಾಗ ಮಾತ್ರ . ಇವು ಒುಂದಕೆ ೆುಂದ ಪೂರಕ . ಒುಂದ ಕೌರ್ಲ್ದಲ್ಲಲ ತೆ ಡಕಾದರ ಉಳಿದ

ಮ ರಕೆೆ ಪೆಟ ಟ ಬಿೋಳುತ್ತದೆ. ಇದೆೋ ಕಾರಣ್ಕಾೆಗ ಮಾತ್ನಾಡ ವಾಗ ಇಲ್ಲವೆೋ ಓದ ವಾಗ ನಾಲ್ ೆ ಅುಂರ್ಗಳನ್ ನ ಮ ಖಯವಾಗ ಗಮನ್ವಸಬೆೋಕ . ೧ . ಸವರಭಾರ

೨. ಮಾತಿನ್ಲ್ಲಲ ಏರಿಳಿತ್ ೩. ತ್ಡೆ / ಮೌನ್ ೪. ಸ ಕತವೆೋಗ

ಇವುಗಳಲ್ಲಲ ಏರ ಪೆೋರಾದರೆ ಅಥಶ ವಯತಾಯಸವಾಗ ತ್ತದೆ , ಕೆಲ್ವಮೆೆ ಅಥಶ ಹಿೋನ್ವಾಗ ತ್ತದೆ. ಒುಂದ ಉದಾಹರಣೆ " ನಾಳೆ ರಾತಿರ ನಾನೆ ಬಿನೆೋ ಬಸಿಸನ್ಲ್ಲಲ ಮ ುಂಬೆೈಗೆ ಹೆ ೋಗೆತೋನೆ " ಎನ್ ನವಾಗ , ಒುಂದೆ ುಂದ ಪದದ ಮೆೋಲೆ ಸವರಭಾರ ಕೆ ಟಟರೆ ಆಗ ವ ವಯತಾಯಸವನ್ ನ ನ್ವೋವೆೋ ಕುಂಡ ಕೆ ಳಿಬಹ ದ . ಇನ್ ನ ದ ಃಖಿಸ ವಾಗ , ಆರ್ುಯಶ ಸ ಚಿಸ ವಾಗ , ಕಾತ್ರತೆ

ತೆ ೋರಿಸ ವಾಗ ........ ಹಿೋಗೆ ಭಾವಗಳು ವಯತಾಯಸವಾದಾಗ ಮಾತಿನ್ ಏರಿಳಿತ್ದಲ್ ಲ ವಯತಾಯಸ ಸಹಜವಾಗೆೋ ಆಗಬೆೋಕ . ಸ ಕತ ವೆೋಗದಿುಂದ ಉಚ್ುರಿಸ ವುದನ್ ನ ಮಕೆಳಿಗೆ ಪಾರರುಂಭದಿುಂದಲೆೋ ಮನ್ದಟ ಟ ಮಾಡಬೆೋಕ . ಭಾವ ಪೂಣ್ಶವಾಗ ಕಥೆ ಹೆೋಳುವುದರಿುಂದ ಈ ನಾಲ್ ೆ ಲ್ಕ್ಷಣ್ಗಳನ್ ನ ಹಿರಿಯರ ಮಕೆಳಲ್ಲಲ ಪರಿಚ್ಯಿಸ ತಾತರೆ. ಕರಮೆೋಣ್ ಪರಿಣ್ತಿ ಸಾಧಯವಾಗ ತ್ತದೆ . ಇಲೆ ಲುಂದ ಸಾವರಸಯ ನ್ದಿಯುಂದನ್ ನ ದಾಟಲ್ ಒಮೆೆ ಒುಂದ ದೆ ೋಣಿಯಲ್ಲಲ ಮ ವರ ಹೆ ರಟರ . ಒಬಿ ಕವಿ , ಮತೆ ತಬಿ ವಾಯಪಾರಿ , ಇನೆ ನಬಿ ಅುಂಬಿಗ . ದೆ ೋಣಿ ನ್ದಿಯ ಮಧಯಕೆೆ ಹೆ ೋಯಿತ್ . ಒುಂದ ಭಜಶರಿ ಮಿೋನ್ ನ್ವೋರಿನ್ವುಂದ ಚೆುಂಗನೆ ಹಾರಿ ಮತೆತ ನ್ವೋರಿಗೆ ಬಿದಿದತ್ . ಈ ಮ ವರ ಒಮೆೆಲೆೋ 'ಛೆ '! ಎುಂದ ಉದಗರಿಸಿದರ . ಆದರೆ ಅವರ ಭಾವನೆ ಬೆೋರೆ ಬೆೋರೆಯದ . ಕವಿಯದ ಭಾವುಕದೃಷ್ಟಟ , ವಾಯಪಾರಿಯದ ತಾಕಿಶಕ ದೃಷ್ಟಟ , ಅುಂಬಿಗನ್ದ ಲೌಕಿಕ ದೃಷ್ಟಟ . ಭಾಷ್ೆಗೆ 'ಜೋವ ' ಇದೆ , ಸತ್ವ ಇದೆ.

ಹಾಗೆುಂದ ಮಾತ್ರಕೆೆ ಅದ ಉಸಿರಾಡ ತ್ತದೆಯೋ ಎುಂದ ಪರಶಿನಸ ವುದ ಬೆೋಡ .

ವಿಶೆೋಷವಾದ ಬಳಕೆಯಷ್ೆಟ . ಇುಂಥ ಭಾಷ್ೆಯನ್ ನ ಚಿಕೆದಾಗ , ಚೆ ಕೆವಾಗ , ಸ ೂಟವಾಗ , ರ್ ದಧವಾಗ , ಭಾವಪೂಣ್ಶವಾಗ , ವಾಯಕರಣ್ ಬದಧವಾಗ ಬಳಸ ವ ಕೌರ್ಲ್ವನ್ ನ ಹೆ ೦ದಬೆೋಕ . ಭಾಷ್ೆಯಲ್ಲಲ ಆಗ ವ ತ್ಪುೂಗಳಿಗೆ ಕಾರಣ್ವೆೋನ್ ? ಅನೆೋಕ ಕಾರಣ್ಗಳಿವೆ ಮ ಖಯವಾಗ ದೆ ೋಷಪೂಣ್ಶ ಉಚಾುರಣೆ . ಇದ ಅನ್ ಕರಣೆಯಿುಂದಾಗ ವ ದೆ ೋಷ .

ಈ ದೆ ೋಷ ಹೆೋಳುವವನ್ವುಂದ ಕೆೋಳುಗನ್ವಗೆ ಬರಬಹ ದ . ಇಲ್ಲವೆೋ ಕೆಳುಗನ್ಲೆಲೋ ಉಚಾುರಣಾ ದೌಬಶಲ್ಯವಿರಬಹ ದ .

ರ್ರವಣ್ದಲ್ಲಲ ದೆ ೋಷವಿರಬಹ ದ . ಕೆಲ್ವಮೆೆ ಪರಿಸರದ ಪರಿಣಾಮ ತಿೋವರವಾಗರ ತ್ತದೆ . ದಿನ್ ನ್ವತ್ಯದ ವಯವಹಾರದ

ಪರಿಸರವೆೋ ಬೆಳೆಯ ವ ಮಕೆಳ ಮನ್ಸಿಸನ್ ಮೆೋಲೆ ವಯತಿರಿಕತ ಪರಭಾವ ಬಿೋರಿ ತ್ನ್ ೆಲ್ಕ ಭಾಷ್ಾ ಕೌರ್ಲ್ಗಳಲ್ಲಲ ಕೆ ರತೆಗೆ ಎಡೆಮಾಡಿ ಕೆ ಡ ತ್ತದೆ. ಒುಂದ ಮಹತ್ವದ ಅುಂರ್ವೆುಂದರೆ ನ್ಮೆ ಮಕೆಳು ಕನ್ನಡದ ಮನೆತ್ನ್ಕೆೆ ಒಗಗಹೆ ೋದ ಸುಂಸೃತ್

ರ್ಬದಗಳ ವಿಷಯದಲೆಲೋ ಹೆಚಿುನ್ ತ್ಪುೂಗಳನ್ ನ ಮಾಡ ತಾತರೆ ಎುಂಬ ದ . ಉದಾ : ಅಲ್ೂಪಾರಣ್ - ಮಹಾಪಾರಣಾಕ್ಷರಗಳನ್ ನಳಿ ರ್ಬದಗಳು ಅದಲ್ ಬದಲ್ ಮಾಡಿ ಉಚ್ುರಿಸಿದರೆ ಬೆೋರೆಯ ಅಥಶವೆೋ ಸ ೂರಿಸ ತ್ತದೆ . ಇದಕಾೆಗ ಕೆಲ್ವುಂದ ಉದಾಹರಣೆಗಳು . ಬಾರಿ - ಭಾರಿ , ಪರದಾನ್ - ಪರಧಾನ್ , ಕೃತ್ಜ್ಞತೆ - ಕೃತ್ಘನತೆ, ವಿದ ರ - ವಿಧ ರ , ಪಲ್ - ಫಲ್ ಇುಂಥ ರ್ಬದಗಳನ್ ನ ಬಳಸ ವಾಗ ಬಹ ಎಚ್ುರಿಕೆ ಅಗತ್ಯ. ಇವುಗಳಿಗರ ವ ಅಥಶ ವಯತಾಯಸವನ್ ನ ಮಕೆಳು ಅರಿತ್ ಕೆ ಳಿಬೆೋಕ . ಕೆಲ್ವು ಮಕೆಳು ಮಹಾಪಾರಣಾಕ್ಷರಗಳಿಗೆ ಅಲ್ೂಪಾರಣಾಕ್ಷರಗಳನ್ ನ , 'ಹ' ಕಾರಕೆೆ ರ್ ದಧವಾಗ ಮಹಾಪಾರಣಾಕ್ಷರಗಳು,

'ಅ' ಕಾರವನ್ ನ ಬಳಸ ವುದ ುಂಟ .

'ಹ ' ಕಾರವನ್ ನ ಉಚ್ುರಿಸಲ್ ಒುಂದ ಸರಳವಾದ ಚ್ಟ ವಟಿಕೆ. ಸ ಮಾರ ನಾಲ್ ೆ ಅುಂಗ ಲ್ ಉದದ , ಒುಂದ ಅುಂಗ ಲ್ ಅಗಲ್ದ ಕಾಗದದ ತ್ ುಂಡನ್ ನ ಬಾಯಿಗೆ ಎದ ರಾಗ ಇಟ ಟಕೆ ುಂಡ ಮಹಾಪಾರಣಾಕ್ಷರಗಳನ್ ನ , ಹಕಾರವನ್ ನ ಉಚ್ುರಿಸಲ್ ತಿಳಿಸ ವುದ . ಆ ಕಾಗದ ಬಾಗಬೆೋಕ , ನಾಲೆೆೈದ ಬಾರಿ

ಉಚ್ುರಿಸಿದಾಗ ಹೆಚ್ ುಗಾಳಿ ಬಾಯಿುಂದ ಬುಂದರೆ ಅದ ತಾನಾಗೆೋ ಬಾಗ ತ್ತದೆ. ಅದರ ಅಥಶ ಮಹಾಪಾರಣಾಕ್ಷರಗಳನ್ ನ , ಹಕಾರವನ್ ನ ಉಚ್ುರಿಸಲ್ ಸಾಧಯವಾಯಿತ್ ಎುಂಬ ದ . ಅನ್ುಂತ್ರ ಈ ಅಕ್ಷರಗಳನ್ ನ ಹೆ ುಂದಿರ ವ ಪದಗಳನ್ ನ ಉಚ್ುರಿಸಲ್ ತಿಳಿಸ ವುದ . ಉದಾ: ಅುಂದ - ಅುಂಧ , ಉಚ್ು- ಸವಚ್ಛ , ಗಟಟ - ಘಟಟ , ಮದಯ - ಮಧಯ ,

ದನ್ - ಧನ್ . 'ಸ' ಕಾರ 'ರ್ ' ಕಾರ ಗಳಲಾಲಗ ವ ದೆ ೋಷಗಳು ಅಪರಿಮಿತ್ . ಈ ದೆ ೋಷದ ಪರಿಹಾರಕಾೆಗ ಇಲ್ಲಲಯ ಒುಂದ

ಚ್ಟ ವಟಿಕೆಯನ್ ನ ನ್ಡೆಸಬಹ ದ . ಸ' ಕಾರವಿರ ವ ರ್ಬದಗಳು , 'ರ್ ' ಕಾರವಿರ ವ ರ್ಬದಗಳು ಹಾಗ 'ಷ' ಕಾರವಿರ ವ ರ್ಬದಗಳನ್ ನ ಪಟಿಟಮಾಡಿ , ಮಕೆಳನ್ ನ ಉಚ್ುರಿಸಲ್ ತಿಳಿಸ ವುದ ಹಾಗ ತಿದ ದವುದ . ಉದಾ: ಕುಂಸ - ವುಂರ್ , ರ್ುಂಕರ - ಸುಂಕರ , ವರ್ - ವಿಷ . ಕೆಲ್ವಮೆೆ ತ್ಪುೂಗಳು ತಿೋರ ಸಾಮಾನ್ಯವೆನ್ವಸಿ ಅವೆೋ ಸರಿಯೋನೆ ೋ ಎುಂಬ ಭರಮೆ ಬರಿಸ ವುದ ಉುಂಟ . ' ರ್ ರತಿಗೆ '

ಬದಲಾಗ 'ರ್ೃತಿ ' ಬಳಸ ವುದ , 'ಕೃತ್ಜ್ಞತೆ ' ಗೆ 'ಕೃತ್ಘನತೆ ' ಎನ್ ನವುದ ಸವೆೋಶಸಾಮಾನ್ಯ . ಈಗ ಪಯಾಶಯ ರ್ಬದಗಳ ಬಗೆಗ ಪರಸಾತಪ ಮಾಡೆ ೋಣ್ . ಉದಾ: ಪಿರೋತಿ ಎುಂಬ ದಕೆೆ ಭಕಿತ , ಗೌರವ , ಪೆರೋಮ , ವಾತ್ಸಲ್ಯ , ದಯ , ಕರ ಣೆ ಇತಾಯದಿ ರ್ಬದಗಳಿದದರ ಒುಂದೆ ುಂದನ್ ನ ನ್ವದಿಶಷಟ ಸುಂದಭಶಗಳಲ್ಲಲ ಬಳಸಬೆೋಕೆುಂಬ ದನ್ ನ ಮಕೆಳು ಅರಿಯ ವುಂತಾಗಬೆೋಕ . ಮ ುಂದಿನ್ ಹುಂತ್ದಲ್ಲಲ ಕರತ್ಲಾಮಲ್ಕ , ಕಾಕತಾಳಿೋಯ , ಸಿುಂಹಾವಲೆ ೋಕನ್ , ಪಕ್ಷಿನೆ ೋಟ

ಇುಂಥವುಗಳ ಖಚಿತ್ವಾದ ಅಥಶವನ್ ನ ಪರಸುಂಗ ಅಥವಾ ಕಥೆಯಮ ಲ್ಕ ತಿಳಿಯಪಡಿಸ ವುದ ಮ ಖಯ ಎನ್ವಸ ತ್ತದೆ. ಯಾವುದೆೋ ಭಾಷ್ೆಯ ಸುಂಪತ್ತನ್ ನ , ಭಾಷ್ಾ ಸೌುಂದಯಶವನ್ ನ ಕುಂಡ ಕೆ ಳಿಲ್ ಆ ಭಾಷ್ೆಯಲ್ಲಲ ಪರಚ್ಲ್ಲತ್ವಾದ ಗಾದೆಗಳು , ನ್ ಡಿಗಟ ಟಗಳು , ಒಗಟ ಗಳು - ಇವೆೋ ಮೊದಲಾದವನ್ ನ ಗಮನ್ವಸಬೆೋಕಾಗ ತ್ತದೆ . ಇವುಗಳೆೋ ಭಾಷ್ೆಯ ಜೋವಾಳ . ಇುಂಥವುಗಳನ್ ನ ಪರಿಚ್ಯಿಸಲ್ ಒುಂದ ಚ್ಟ ವಟಿಕೆ. ಕೆೈಹಿಡಿ , ಕೆೈರ್ಮೋರು , ಕೆೈ ಕೆೈ ಹಿಸುಕ್ಕೆ ಳುಳ , ಎತಿೂದ ಕೆೈ , ಕೆೈ ಚಾಚು , ಕೆೈ ಬಡು , ಕೆೈಗೆ ಕೆೈ ಹತ್ುೂ , ಕೆೈ ಕೆ ಡು - ಈ ನ್ ಡಿಗಟ ಟಗಳ ಅಥಶಗಳನ್ ನ ತ್ಮಾಷ್ೆಯಾಗ ಹಿೋಗೆ ಬಳಸಿದರೆ ! ಮದ ವೆಯೋ

ಆಗಬಾರದೆ೦ದಿದದ ನ್ನ್ನ ಸೆನೋಹಿತ್ ಕೆ ನೆಗೆ ಮೆೆ ಬಡವರ ಮಗಳ ಕೆೈಹಿಡಿದ . ಕಾರಣ್ ಆಕೆ ಮನೆ ಕೆಲ್ಸದಲ್ಲಲ ಎತಿೂದ ಕೆೈ ಆಗದದಳು , ಆದರೆ ಆಕೆ ಮ ುಂಗೆ ೋಪಿ , ಜಗಳಗುಂಟಿ ಎುಂಬ ದ ಕೆಲ್ವೆೋ ದಿನ್ಗಳ ನ್ುಂತ್ರ ತಿಳಿಯಿತಾದರ ಕೆೈ ರ್ಮೋರಿ ಹೆ ೋಗತ್ ತ. ಪದೆೋಪದೆೋ ಅವಳಿಗ ನ್ನ್ನ ಸೆನೋಹಿತ್ನ್ವಗ ಕೆೈಗೆ ಕೆೈ ಹತ್ ತತ್ತಲೆೋ ಇತ್ ತ . ಒಮೆೆ ಅವಳು , ಅವನ್ವಗೆ ಕೆೈಕೆ ಟುಟ ನ್ಡೆದೆೋ

ಬಿಟಟಳು. ನ್ನ್ನ ಸೆನೋಹಿತ್ ಕೆೈಬಟಟನಾದರ ಆ ವೆೋಳೆಗೆ ಅವನ್ ಹಣ್ವನೆನಲಾಲ ಅವಳು ದೆ ೋಚಿದದಳು . ಹಾಗಾಗ ಈತ್ ಎಲ್ಲರ ಮ ುಂದೆ ಕೆೈಚಾಚು ವುಂತಾಯಿತ್ . ಇುಂಥ ಪರಿಸಿಾತಿ ಯನ್ ನ ನಾನೆೋ ತ್ುಂದ ಕೆ ುಂಡೆನ್ಲಾಲ ! ಎುಂದ ಕೆೈ ಕೆೈ ಹಿಸುಕ್ಕೆ ಂಡ .

ಹಿೋಗೆ ಭಾಷ ಕೌರ್ಲ್ ವಿಕಾಸಕೆೆ ಚ್ಟ ವಟಿಕೆಗಳು ಒ೦ದೆೋ ಎರಡೆೋ ಸಾಕಷ್ಟಟವೆ . ಒಗಟ ಗಳನ್ ನ , ಗಾದೆಗಳನ್ ನ ಕಥೆಗಳ ಮ ಲ್ಕ ಮಕೆಳಿಗೆ ಪರಿಚ್ಯಮಾಡಿಕೆ ಡಬಹ ದ . ಒಗಟ ಗಳು ಆಟಗಳುಂತೆ ನ್ಮೆ ಜೋವನ್ದಲ್ಲಲ ಒುಂದ ಸಾಾನ್ವನ್ ನ ಪಡೆದಿವೆ ಎುಂಬ ಮಾತ್ ಸ ಳಿಲ್ಲ . ಚಿುಂತ್ನೆ ಮಾಡ ತಾತ 'ರ್ಬದಕೆ ೋರ್' ವನ್ ನ ಬೆಳೆಸಿಕೆ ಳಿಲ್ ಇವು ಪೂರಕ . ಗಾದೆಗಳಲ್ಲಲ , ಜನ್ಪದ ಗೋತೆಗಳಲ್ಲಲ ನ್ಮೆ ಸುಂಸೃತಿ ಎದ ದ ಕಾಣ್ ತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗ ಇವುಗಳ ಪರಿಚ್ಯದಿುಂದ ಮಕೆಳ ಮಾತ್ ಗಾರಿಕೆಯಲ್ಲಲ ಸೂಷಟತೆ

ಲ್ಭಸ ತ್ತದೆ. ಇವುಗಳೆೊ ುಂದಿಗೆ ಕೆಲ್ವು ನ್ ಡಿಮ ತ್ ತಗಳು , ಖ ಷ್ಟ ತ್ರ ವ ವಾಕಯಗಳು ಮಕೆಳಿಗೆ ಹಿತ್ವನ್ ನುಂಟ ಮಾಡ ವುದಲ್ಲದೆ ಭಾಷ್ಾ ಕೌರ್ಲ್ ಸಾಮಥಯಶಗಳ ವಧಶನೆಗೆ ದಾರಿಮಾಡಿಕೆ ಡ ತ್ತವೆ. ಹಿೋಗೆ ರ್ ದಧ ಕನ್ನಡದ ಬಳಕೆಯಾದಲ್ಲಲ ಭಾಷ್ೆ ಉಳಿಯ ತ್ತದೆ , ಬೆಳೆಯ ತ್ತದೆ.

ಕನ್ನಡದ ಮಕುಳನ್ುನ ಗಮನ್ದಲಿಾಟುಟಕೆ ಂಡು ಬರೆದ ಲ್ೆೋಖನ್

" ನ್ಲಾನ್ ಪತ್ರಕೆು ನ್ಲ್ೆಾಯ ಉತ್ೂರ " ಬಿ. ಆರ . ನಾಗರತ್ನ ಎುಂ. ಎ.ಮೆೈಸ ರ ತ್ಲ್ ಪಿತ್ ನ್ವೋ ಬರೆದ ಪೆರೋಮ ಪತ್ರ ಅರಿವಾಯಿತ್ ನ್ವನ್ನ ಅುಂತ್ರುಂಗದ ಚಿತ್ರ ನ್ವೋ ಬರೆದ ಒುಂದೆ ುಂದ ವಣ್ಶನೆಗ ಬರೆದ ಕಳುಹಿಸಿರ ವೆ ಭಾಷಯ. ನ್ವೋ ಹೆೋಳಿರ ವ ಆ ವಿಶಾಲ್ ನ್ಯನ್

ತ್ಡೆಯಲಾರದ ಈರ ಳಿಿಯ ನ್ವೋರ, ನ್ವೋ ಹೆೋಳಿರ ವ ಆ ನ್ವೋಳ ನಾಸಿಕ ಸಹಿಸದ ಒಗಗರಣೆಯ ರ್ಘಟ ವಾಸನೆ, ಅದಕೆ ಬೆೋಕೆೋ ಬೆೋಕ ಅಡಿಗೆಗೆ ಬಿ ಕ ಕ ೆ.

ಅದಕಾೆಗ ತೆಗೆದಿರಿಸಬೆೋಕ ವಜರದ ಸೆಟ ಟ. ನ್ವೋ ಹೆೋಳಿರ ವ ಚೆಲ್ ವಿನ್ ಖನ್ವ, ವಾಸಿಸಲ್ ಹಿಡಿದರೆ ಬಾಡಿಗೆ ಮನ್ವ,

ಪರರ ಸವತೆತುಂಬ ಅುಂಜಕೆಯಲ್ಲಲ ಮ ದ ಡಿ , ಬಾಡಿ ಹೆ ೋಗ ತ್ತದೆ ಪೆರೋಮದ ದನ್ವ, ಅದಕಾೆಗ ಬೆೋಕ ಸವುಂತ್ ಮನ್ವ,

ಬೆೋಡವೆೋ ಬೆೋಡ ಬರಿಯ ಒಣ್ಮಾತಿನ್ ಬಿುಂಕ

ಬಿಡ ಪುಟಗಟಟಲೆ ಬರೆಯ ವ ಪೆರೋಮ ಪತ್ರ ನ್ವಧಾನ್ವಾಗ ಯೋಚಿಸ ವಾಸತವಿಕ ಸುಂಗತಿಯ,

ನ್ವೋ ಹೆೋಳಿರ ವ ಆ ನ್ನ್ನ ನ್ವೋಳ ಬೆರಳು ಪಾತೆರ ಪಡಗಗಳುಜಾದರೆ ಸಹಿಸಿತೆೋ ನೆ ೋವು ? ನ್ವೋ ಹೆೋಳಿರ ವ ಆ ನ್ನ್ನ ಬಳುಕ ವ ನ್ಡ

ಅರಿತ್ ನ್ಡೆದರೆ, ಮ ುಂದಿನ್ ತ್ಲೆಮಾರಿಗ ಹರಡಿಸ ತೆತೋನೆ ನ್ನ್ನ ಪಿರೋತಿ ಪೆರೋಮ ಪರಣ್ಯದ ಸುಂದೆೋರ್.

ಅದಕಾೆಗ ಬೆೋಕ ಸ ತ್ತಮ ತ್ತಲ್ಲನ್ ಕೆಲ್ಸಕೆೆ ಒಬಿ ಸವೆಶುಂಟ , ನ್ವೋ ಹೆೋಳಿರ ವ ಆ ದುಂತ್ದ ಮೆೈ ಬಣ್ಣ

ಇುಂತಿ ನ್ವಮೆವಳೆೋ ಆದ

ಕಸಬರಿಕೆ ಹಿಡಿದ ಬಗಗದರೆ ಉಳುಕದಿದಿದೋತೆ ?

ಬಿಸಿಲ್ಲಗೆ ಹೆ ೋದರೆ ನ್ಲ್ಗ ವುದ ಸತ್ಯ ಕಾಣಾ ಅದಕೆೆ ಬೆೋಕೆೋ ಬೆೋಕ ಎ.ಸಿ. ಕಾರ . ನ್ವೋ ಹೆೋಳಿರ ವ ಸೌುಂದಯಶದ ಮೆರ ಗಗೆ ಯಕಶಿುತ್ ಚಿನ್ನದೆ ಡವೆ ಸಾಲ್ದ ಜಾಣಾ,

ಮಧ ಚ್ುಂದರ

ಕನ್ನಡ ಸ್ಾಹಿತ್ಯ ಲ್ೆ ೋಕದ ಅನ್ಘಯಥ ರತ್ನ "ಡಿ .ವಿ. ಜಿ " ಅನ್ನಪೂಣ್ಶ ಗೆ ೋಪಾಲ್ಕೃಷಣ ಮೆೈಸ ರ

ದೆೋವನ್ಹಳಿಿ ವೆುಂಕಟರಮಣ್ಯಯ ಗ ುಂಡಪೂನ್ವರ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಲೆ ೋಕದಲ್ಲಲ "ಡಿ ವಿ ಜ" ಎುಂಬ ಮ ರ ಅಕ್ಷರಗಳಿುಂದ ಬೆಳೆದ ಭಾರತಿೋಯ ಸಾಹಿತ್ಯ, ಸಾುಂಸೃತಿಕ, ಆಧಾಯತಿೆಕ ಲೆ ೋಕದಲ್ಲಲ ಯಶೆ ೋಕಾಯರಾಗದಾದರೆ. ಡಿ ವಿ ಜ ಯವರ ಪೂವಿೋಶಕರ ತ್ಮಿಳುನಾಡಿನ್ ತಿರ ಚಿನಾಪಲ್ಲಲಯ ಹತಿತರವಿರ ವ ಒುಂದ ಪುಟಟ ಗಾರಮದಿುಂದ ದೆೋವನ್ಹಳಿಿಗೆ

ಉದರುಂಬರಾಥಶರಾಗ (livelihood) ವಲ್ಸೆ ಬುಂದವರ . ಮ ತಾತತ್ನ್ ಹೆಸರನೆನ ಹೆ ತ್ತ ಗ ುಂಡಪೂನ್ವರ ದೆೋವನ್ಹಳಿಿಯಿುಂದ

ಮ ಳುಬಾಗಲ್ಲಗೆ ಬುಂದ ಅಲೆಲೋ ಸಿಾರವಾದರ . ಡಿ ವಿ ಜಯವರ ತ್ುಂದೆ ವೆುಂಕಟರಮಣ್ಯಯನ್ವರ ಮತ್ ತ ತಾಯಿ ಅಲ್ಮೆೋಲ್ಮೆನ್ವರ . ಇವರ (ಡಿ ವಿ ಜ) ಮಾಚ್ಶ ತಿುಂಗಳಿನ್ ೧೭ ದಿನಾುಂಕ, ೧೮೮೭ರಲ್ಲಲ ಕೆ ೋಲಾರ ಜಲೆಲಯ ಮ ಳುಬಾಗಲ್ಲನ್ಲ್ಲಲ ಜನ್ೆ ತಾಳಿದರ . ಪಾರಥಮಿಕ ಶಾಲಾಭಾಯಸವನ್ ನ ಮ ಗಸಿ ಸವಇಚೆಛಯಿುಂದ ಸುಂಸೃತ್ ಹಾಗ ಆುಂಗಲ ಭಾಷ್ೆಯನ್ ನ ಅಭಯಸಿಸಿದರ . ಪೌರಢಶಾಲಾ ವಿಧಾಯಭಾಯಸವನ್ ನ ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಮಹಾರಾಜಶಾಲೆಯಲ್ಲಲ ಮ ಗಸಿ ಮೆಟಿರಕ ಯಲೆೋಷನ್ ಪರಿೋಕ್ಷೆಯಲ್ಲಲ ಅನ್ ತಿತೋಣ್ಶರಾಗ ವಿದಾಯಭಾಯಸವನ್ ನ ನ್ವಲ್ಲಲಸಿದರ . ಆದರ ಸಹಾ ಅವರ ಬಹ ಜ್ಞರ (ಅುಂದರೆ ಎಲಾಲ ವಿಷಯ ತಿಳಿದವರ ).

ಚಿಕೆುಂದಿನ್ವುಂದಲ್ ಅವರಿಗೆ ನ್ಮೆ ವೆೋದ- ಪುರಾಣ್- ಉಪನ್ವಷತ್ -ತ ಇತಿಹಾಸಗಳೆುಂದರೆ ಅಚ್ ು ಮೆಚ್ ು. ಮ ಳುಬಾಗಲ್ಲನ್ಲ್ಲಲ ಅವರ ಮನೆಯ ಪರಿಸರದಲ್ಲಲ ಸುಂಗೋತ್ಕಾರರ , ನ್ೃತ್ಯ ಪಟ ಗಳು ಮ ುಂತಾದ ಕಲಾವಿದರಿದದರ . ಹಾಗಾಗ ಡಿವಿಜಯವರ ಅನೆೋಕ ಕಲೆಗಳಲ್ಲಲಯ ಕ ಡ ಪರಿಣಿತ್ರಾಗದದರ . ಉಳಿವರಾಗದದರ ಸಹ ಆಕಸಿೆಕ ಘಟನೆಗಳಿುಂದ ಅವರ ಕ ಟ ುಂಬ ದಾರಿದರಾಕೆೆ ತ್ಳಿಲ್ೂಟಿಟತ್ . ಡಿ ವಿ ಜಯವರಿಗೆ ೧೯೦೪ನೆ ಇಸವಿಯಲ್ಲಲ "ಭಾಗೋರಥಮೆ" ಎುಂಬ ವರೆ ುಂದಿಗೆ ವಿವಾಹವಾಯಿತ್ . ಅವರ ತ್ಮೆ ಗರುಂಥಾಲ್ಯವನ್ ನ ಮನೆಯಲ್ಲಲಯೋ ನ್ವಮಿಶಸಿ ಅದಕೆೆ "ಮನ್ಸೆ ೋಲಾಲಸ" ಎುಂದ ಹೆಸರಿಸಿದರ .

ಡಿವಿಜಯವರ "ಸ ಯೋಶದಯ ಪರಕಾಶಿಕೆ" ಎುಂಬ ಪತಿರಕೆಯಲ್ಲಲ ಪತ್ರಕತ್ಶರಾಗ ಸೆೋವೆ ಸಲ್ಲಲಸಿ, ನ್ುಂತ್ರ "ಭಾರತಿ" ಎುಂಬ ದಿನ್ಪತಿರಕೆಯಲ್ಲಲ ಕೆಲ್ಸಕೆೆ ಸೆೋರಿದರ . ಅವರ ಆುಂಗಲ ಭಾಷ್ೆಯಲ್ಲಲ "ಮೆೈಸ ರ ಸಾಟಾುಂಡಡ್ಶ" ಪತಿರಕೆಗೆ, "ನ್ಡೆಗನ್ನಡ" ಪತಿರಕೆಗೆ ಕನ್ನಡ ಭಾಷ್ೆಯಲ್ಲಲ ಲೆೋಖನ್ಗಳನ್ ನ ಬರೆಯ ತಿತದದರ . ಇವರ "ಸ ಮತಿ" ಎುಂಬ ಸಾಪಾತಹಿಕ ಪತಿರಕೆಯನ್ ನ ಆರುಂಭಸಿದರ . ಸರ ಎುಂ.ವಿಶೆವೋರ್ವರಯಯನ್ವರ ೧೯೧೨ರಲ್ಲಲ ಇವರನ್ ನ ಆಮುಂತಿರಸಿ ತ್ಮೆ ಮೆಚ್ ುಗೆಯನ್ ನ ವಯಕತಪಡಿಸಿದರ . ಇವರ ಆುಂಗಲ ಭಾಶೆಯಲ್ಲಲ "ದಿ ಕನಾಶಟಕ" ಎುಂಬ ಹೆ ತಿತಗೆಯನ್ ನ ತ್ಮೆ ನೆೋತ್ೃತ್ವದಲ್ಲಲ ಸಾಾಪಿಸಿದರ . "ವೆೋದಾುಂತ್ ಅುಂಡ್

ನಾರ್ನ್ಲ್ಲಸುಂ", "ಜ್ಞಾಪಕ ಚಿತ್ರ ಶಾಲೆ" ಎನ್ ನವ ಪುಸತಕಗಳನ್ ನ, ಗೆ ೋಪಾಲ್ ಕೃಷಣ ಗೆ ೋಖಲೆ, ದಾದಾಬಾಯಿೋ ನ್ವರೆ ೋಜ ಹಾಗ ದಿವಾನ್ ರುಂಗಾಚಾಲ್ ಶ ಎುಂಬ ಮಹನ್ವೋಯರ ಜೋವನ್ ಚ್ರಿತೆರಗಳನ್ ನ ಬರೆದರ . ವಿಜಯನ್ಗರ ಸಾಮಾರಜಯದ

ಸಾಾಪನಾಚಾಯಶರಾದ ಶಿರೋ ವಿದಾಯರಣ್ಯರನ್ ನ ಕ ರಿತ್ ಪರಿಶೆ ೋಧನೆ ನ್ಡೆಸಿ ಒುಂದ ಪರಬುಂಧ ಮುಂಡಿಸಿದರ . ಹಿೋಗೆ ಅವರ ಸಮಾಜದ ಸುಂಗೋತ್, ಸಾಹಿತ್ಯ, ಸಾುಂಸೃತಿಕ, ಧಾಮಿಶಕ, ಆಧಾಯತಿೆಕ, ಕಾವಯ, ವಿಮಶೆಶ, ಪತಿರಕೆ ೋದಯಮ ಮ ುಂತಾದ

ಕ್ಷೆೋತ್ರಗಳಲ್ಲಲ ತ್ಮೆ ಹೆಚಿುನ್ ಸಾಧನೆಯ ಮ ಲ್ಕ ಮಹತ್ತವವಾದ ಸಾಾನ್ವನ್ ನ ಪಡೆದಿದಾದರೆ. ಬರಹಗಾರರಾಗ ಅವರ ಕೆೈಯಾಡಿಸದ ವಿಷಯಗಳೆೋ ಇಲ್ಲ. ಪತ್ರಕತ್ಶರಾಗ ರಾಜಕಿೋಯ , ಸಾಮಾಜಕ ಕ್ಷೆೋತ್ರಗಳ ಲೆ ೋಪ-ದೆ ೋರ್ಗಳನ್ ನ ಎತಿತ ತೆ ೋರಿಸಿ ಪತಿರಕೆ ೋದಯಮಕೆೆ ಅನ್ ಪಮ ಸೆೋವೆ ಸಲ್ಲಲಸಿದಾದರೆ. ಜಗತ್ತನ್ ನ "ಬರಹೆಪುರಿ, ಬರಹೆಪತ್ತನ್, ಶಿವಪುರ, ರ್ವೋಧಾಯನ್" ಅುಂದರೆ ಭಗವುಂತ್ನ್ ಸಾಮಾರಜಯ, ಜಗತಿತನ್ ಸವಶರ ಇಲ್ಲಲ ವಿನ್ಯ ವಿಧೆೋಯತೆಗಳಿುಂದ ಬಾಳಬೆೋಕ , ಸತ್ಯವನ್ ನ ಧಾಯನ್ವಸಬೆಕ , ಸೌುಂದಯಶವನ್ ನ ಆರಾಧಿಸಬೆೋಕ , ಈ ಜೋವನ್ವನ್ ನ ಪರಸಾದವೆುಂದ ಸಿವೋಕರಿಸಬೆೋಕ ಎುಂಬ ದ ಡಿವಿಜಯವರ ಅಭಪಾರಯ.

ಡಿವಿಜಯವರ ಎಲ್ಲ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಲ "ಮುಂಕ ತಿಮೆನ್ ಕಗಗ" ಮಕ ಟಮಣಿಪಾರಯ. ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಲೆ ೋಕದ ಮೆೋರ ಕೃತಿ. ಪುಂಡಿತ್ರಿುಂದ ಪಾಮರರವರೆಗ ಈ ಕೃತಿ ಕನ್ನಡಿಗರ ಬಾಳಿನ್ಲ್ಲಲ ನ್ುಂಬಿಕೆ, ಭರವಸೆ, ವಿಶಾವಸ, ಉಲಾಲಸಗಳನ್ ನ ಮ ಡಿಸ ತ್ತದೆ. ವೆೋದ-ಉಪನ್ವಷತ್ ತ, ಪುರಾಣ್, ಶಾಸರ, ಇತಿಹಾಸ, ಕಾವಯಗಳಲ್ಲಲ ಮುಂತ್ರ ದರಷಟರರಾದ ಋಷ್ಟ ಮ ನ್ವಗಳು, ಯತಿಗಳು,

ವೆೋದಾುಂತಿಗಳು, ಆಧಾಯತಿೆಕ ಅನ್ ಭವಿಗಳ ಆಧಾಯತ್ೆಸಾರವನ್ ನ ತಿಳಿಯಾದ ರಿೋತಿಯಲ್ಲಲ ತಿಳಿಸ ವ ಸಲ್ ವಾಗ "ಮುಂಕ ತಿಮೆನ್ ಕಗಗ" ಎುಂಬ ವಿವೆೋಕ ಪೂಣ್ಶ ಕೃತಿಯನ್ ನ ರಚಿಸಿದಾದರೆ. ಜಗತಿತನ್ ಸವಶ ಧಮಶತ್ತ್ವಗಳ ಧವನ್ವ ಇಲ್ಲಲ ಅನ್ ರಣಿಸ ತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗ ಇದನ್ ನ "ಕನ್ನಡದ ಭಗವದಿಗೋತೆ" ಎುಂದ ಕರೆಯ ತಾತರೆ. ಇದ ೯೪೫ ಚಾಪದಿಗಳ ಸುಂಗರಹ, ಬದ ಕ ಬದಲ್ಲಸಬಲ್ಲ ಗ ರ ಹಾಗ ಸಖ.

ಕಗಗದ ಆರುಂಭದಲ್ಲಲ ವಿರ್ವ ಚೆೈತ್ನ್ಯಕೆೆ "ಶರೋ ವಿಷುಣ ವಿಶಾಾದಿ ಮ ಲ ಮಾಯಾಲ್ೆ ೋಲ ದೆೋವ ಸವೆೋಥಶ್ ಪರಬೆ ಮಾನೆಂದು ಜನ್ಂ ಆವುದನ್ು ಕಾಣ್ದೆ ಡ ಮಳಿೂಯಿಂ ನ್ಂಬಹುದೆ ೋ ಆ ವಿಚಿತ್ರಕೆ ನ್ರ್ಮಸ್ೆ - ಮಂಕುತಿಮಾ" ಎುಂದ ನ್ಮಿಸ ತಾತರೆ. ದಾಸರ "ಎಲ್ಲರ ಮಾಡ ವುದ ಹೆ ಟೆಟಗಾಗ, ಗೆೋಣ್ ಬಟೆಟಗಾಗ" ಎುಂದಿದದರ . ಇದಕೆೆ ಡಿ ವಿ ಜಯವರ

"ಹೆ ಟೆಟರಾಯನ್ ರ್ನತ್ಯದಟಟಹಾಸವೋ ಬಾಳು ಧೃಷಟ ಧಣ್ಣಯ ಳಗಕೆ ಸ್ೆ ಟುಟ ಮೈ ಬಾಗು ಹಿಟಟಗಗಲಿದ ಬಾಯಿ,ಬಟೆಟಗೆ ಡಿಡದ ಕೆೈಯಿ ಇಷೆಟ ನ್ಮಾಲಾ ಕಥೆ - ಮಂಕುತಿಮಾ" ಎುಂದ ಬರೆದಿದಾದರೆ. ಆಧ ನ್ವಕತೆ ಮತ್ ತ ಪಾರಚಿೋನ್ತೆಯ ಸಮನ್ವಯವನ್ ನ ಸಹಾ ಗ ುಂಡಪೂನ್ವರ "ಹೆ ಸ ಚಿಗುರು ಹಳೆ ಬೆೋರು ಕ ಡಿರಲು ಮರ ಸ್ೆ ಬಗು

ಹಾಗ ,

ಹೆ ಸಯುಕ್ೂ ಹಳೆ ತ್ತ್ಾದೆ ಡಗ ಡಿ ಧಮಥ ಋಷ್ ವಾಕಯದೆ ಡನೆ ವಿಜ್ಞಾನ್ ಕಲ್ೆ ಮೋಲವಿಗೆ ಜಸವು ಜನ್ ಜಿೋವನ್ಕೆ - ಮಂಕುತಿಮಾ" ಎನ್ ನವ ಪದಯದ ಮ ಲ್ಕ ಎತಿತ ಹಿಡಿದಿದಾದರೆ.

"ಹುಲ್ಾಾಗು ಬೆಟಟದಡಿ ಮನೆಯ ಮಲಿಾಗೆಯಾಗು

ಕಲ್ಾಾಗು ಕಷಟಗಳ ಮಳೆಯ ವಿಧಿಸುರಿಯೆ ಬೆಲಾ ಸಕುರೆಯಾಗು ದಿೋನ್ದುಬಥಲರಿಂಗೆ ಎಲಾರೆ ಳರೆ ಂದಾಗು - ಮಂಕುತಿಮಾ" "ಬದುಕು ಜಟಕಾಬಂಡಿ ವಿಧಿಯದರ ಸ್ಾಹೆೋಬ ಕುದುರೆ ರ್ನೋನ್ ಅವನ್ು ಪ್ೆೋಳಾುತೆ ಪಯಣ್ಣಗರು ಮದುವೆಗೆ ೋ ಮಸಣ್ಕೆ ೋಹೆ ೋಗೆಂದ ಕಡೆಗೆ ೋಡು ಪದಕುಸಿಯೆ ನೆಲವಿಹುದು - ಮಂಕುತಿಮಾ" ಮತ್ ತ

"ನ್ಗುವು ಸಹಜ ಧಮಥ, ನ್ಗಸುವುದು ಪರಧಮಥ ನ್ಗುವ ಕೆೋಳುತ್ ನ್ಗಸುವುದತಿಶ್ಯದ ಧಮಥ ನ್ಗುವ ನ್ಗಸುವ ನ್ಗಸಿ ನ್ಗುತ್ ಬಾಳುವ ವರವ

ರ್ಮಗೆ ರ್ನೋನ್ು ಬೆೋಡಿಕೆ ಳೆ ೋ - ಮಂಕುತಿಮಾ"

ಎುಂದ ಮನ್ ಷಯನ್ ಹೆೋಗೆ ಬಾಳಬೆೋಕೆುಂಬ ದನ್ ನ ತೆ ೋರಿಸಿದಾದರೆ. ಈ ಒುಂದ ಸುಂದೆೋರ್ವನ್ ನ ನ್ಮೆಗಳ ಜೋವನ್ದಲ್ಲಲ ಅಳವಡಿಸಿಕೆ ುಂಡ ಅವರಿಗೆ ಈ ಮ ಲ್ಕ ನ್ಮೆ ಕೃತ್ಜ್ಞತೆಯ ನ್ಮನ್ವನ್ ನ ಅಪಿಶಸೆ ೋಣ್.

ನ್ವ ವರುಷಕೆ ಸ್ಾಾಗತ್ ವಸುಂತ್ ವೆುಂಕಟೆೋಶ್,ಮೆೈಸ ರ ನ್ವ ವರ ಷವು ಬರಲ್ಲೋ।

ಭಾಗಯದ ಬೆಳಕನ್ ತ್ರಲ್ಲೋ ।

ನ್ವ ಉನೆೀಷದ ನ್ವಯೋತ್ೆಷಶದ ।

ಉತ್ ುಂ ತ ಗವದನ್ ಸಾರ ತ್ ಬರಲ್ಲೋ ॥ ಓ ನ್ವ ವರ ಷವೆೋ

ಬೆುಂದ ಬಸವಳಿದ ನೆ ುಂದಿಹ ಭ ವಿಗೆ । ಭವ ತಾರಿಣಿಯ ರ ಪದಿ ಬಾ ।

ಮೌಡಯದ ದ ತಿಮಿರವ ಸಿೋಳುತ್ ಇಳೆಗೆ । ಜ್ಞಾನ್ದ ಸ ಯಶನ್ ಜವಲ್ಲಸ ತ್ ಬಾ ॥ ಮ ಗಧ ಚಿಣ್ಣರ ಮ ರ ಟಿದ ಮನ್ಕೆ । ರುಂಗನ್ ಚಿತಾತರ ಮ ಡಿಸ ಬಾ । ಸಿರೋ ರ್ಕಿತಗಳ ಬ ದಿಧ ಸಿದಿಧಯ ।

ದೆ ಯೋತ್ಕವಾಗ ಹೆ ಮ ೆತ್ ಬಾ ॥

ಮನ್ವುಂತ್ರದೆ ಳಗಣ್ ರೆ ಚಿುನ್ ಕಿಚ್ುನ್ । ದಮನ್ಗೆೈಯ ಯತಾ ಪೆರೋಮದಿ ಬಾ

।

ಮನ್ ಜನೆದೆಯಲ್ಲ ' ಮಾನ್ವತ್ವದ ಓಯಾಸಿಸ ಸ' । ಪುಟಿಸ ತ್ ಬಾ ॥

ನ್ವ ವರ ಷವು ಬರಲ್ಲೋ ।

ಪುನ್ರ ತಾಾನ್ವ ತ್ರಲ್ಲೋ ॥

ಕನ್ನಡ ಸ್ಾಹಿತ್ಯಕೆು ಕನಾಥಟಕದ ಮಹಿಳೆಯರ ಕೆ ಡುಗೆ ಪದಾೆ ಚಿಕೆೆೋರ ರ,ಮೆೈಸ ರ ಕನ್ನಡ ಸಾರಸವತ್ ಲೆ ೋಕಕೆೆ, ಕನಾಶಟಕದ ಮಹಿಳೆಯರ ಕೆ ಡ ಗೆ ಅಪಾರ. ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ ನ ಶಿರೋಮುಂತ್ ಗೆ ಳಿಸಿದವರಲ್ಲಲ , ಸಾವತ್ುಂತ್ರಾ ಪೂವಶದ " ತಿರ ಮಲಾುಂಬಾ" ಅವರಿುಂದ ಇುಂದಿನ್ ಉದಯೋನ್ ೆಖ ಲೆೋಖಕಿಯರ ಕೆ ಡ ಗೆ , ಸಾಧನೆಗಳ ಬಗೆಗ ಸುಂಕ್ಷಿಪತವಾಗ ಪರಿಚ್ಯಿಸ ವ ಪರಯತ್ನವಿದ . " ತಿರ ಮಲಾುಂಬಾ" ಅವರ ಹೆ ಸಗನ್ನಡದ ಮೊದಲ್ ಲೆೋಖಕಿ , ಸುಂಪಾದಕಿ ಹಾಗ ಪರಕಾರ್ಕಿಯಾಗ ಸೆೋವೆ ಸಲ್ಲಲಸಿ 1913 ರಲೆಲೋ ಕೆಲ್ವು ಕೃತಿಗಳನ್ ನ ರಚಿಸಿ, ಸಿರೋ ವಿದಾಯಭಾಯಸದ ಅಗತ್ಯವನ್ ನ ಒತಿತ ಹೆೋಳಿದಾದರೆ. ಯಾವ ಅನ್ ಕ ಲ್ವೂ ಇಲ್ಲದ ಪರೋತಾಸಹವೂ ಇಲ್ಲದ ಆ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ ಓವಶ ವಿಧವೆ , ಅನೆೋಕ ಸಮಸೆಯಗಳನ್ ನ ಎದ ರಿಸಿ , ಕನ್ನಡಕೆೆ ಎರಡ ದರ್ಕಗಳ ಕಾಲ್ ದ ಡಿದಿರ ವುದ , ಸಾಹಿತ್ಯ ಚ್ರಿತೆರಯಲೆಲೋ ಅವಿಸೆರಣಿೋಯವಾದ ದ . " ಕೆ ಡಗನ್ ಗೌರಮೆ " ಅವರ 1931ರಲೆಲೋ ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳನ್ ನ ಪರಕಟಿಸಿ ಮಾಸಿತಯವರಿುಂದ ಮೆಚ್ ುಗೆ ಪಡೆದಿದದರೆ , ಈ ಯ ಗದ ಪರತಿನ್ವಧಿ ಎುಂದ ಗ ರ ತಿಸಬಹ ದಾದ " ಆರ . ಕಲಾಯಣ್ಮೆ " ನ್ವರ ಬೆುಂಗಳೊರಿನ್ ಶಾರದಾ ಸಿರೋ ಸಮಾಜವನ್ ನ ಸಾಾಪಿಸಿ, ಸಿರೋಯರ ಸುಂಘಟನೆಯತ್ತ ಹೆಜೆಾಯಿಟ ಟ , ಮಕೆಳ ಕ ಟದ ಸಾಾಪನೆಗ ಕಾರಣ್ರಾಗ, ದಕ್ಷರೆನ್ವಸಿದಾದರೆ. ನ್ವೋದಯದ ,ಮೊತ್ತಮೊದಲ್ ಕವಿಯಿತಿರ ಎುಂದ ಗ ರ ತಿಸಲಾದ " ಬೆಳಗೆರೆ ಜಾನ್ಕಮೆ " ನ್ವರ ತ್ಮೆ ಮಧ ರ ಕುಂಠದಿುಂದ ಸವುಂತ್ ಕೃತಿಗಳನ್ ನ ಹಾಡಿ , ಮನ್ಸಿಸನ್ ಭಾವನೆಗಳನ್ ನ ಬೆ ಗಸೆ ಬೆ ಗಸೆಯಾಗ ಹೆ ರ ಹಾಕ ತಿತದರುಂತೆ . ದ . ರಾ ಬೆೋುಂದೆರಯವರ ಮೆಚ್ ುಗೆಗೆ ಪಾತ್ರರಾಗದದರುಂತೆ . ಸಾವತ್ುಂತೆ ರಾೋತ್ತರದ ಕಡೆ ದೃಷ್ಟಟ ಹರಿಸಿದರೆ ಮಹಿಳೆ ಸೃಜನ್ ಶಿೋಲ್ ಸಾಹಿತ್ಯ ರಚಿಸ ವಲ್ಲಲ ಜಾಗೃತ್ಳಾಗರ ವುದನ್ ನ ಗ ರ ತಿಸಬಹ ದ . ಈ ದಿಸೆಯಲ್ಲಲ 50 ರಿುಂದ 80 ರ ದರ್ಕದ ಲೆೋಖಕಿಯರನ್ ನ ಗಮನ್ವಸಿದಾಗ , ತಿರವೆೋಣಿ, ಅನ್ ಪಮ ನ್ವರುಂಜನ್ , ಹೆಚ್, ವಿ, ಸಾವಿತ್ರಮೆ , ವಾಣಿ , ಎುಂ . ಕೆ. ಇುಂದಿರಾ , ಟಿ . ಸ ನ್ುಂದಮೆ, ಉಷ್ಾ ನ್ವರತ್ನರಾರ್ಮ್ , ಸಾರಾ ಅಬ ಬಕರ , ಕಮಲಾ ಹುಂಪನಾ ಹಿೋಗೆ ಇನ್ ನ ಅನೆೋಕರ ಸಾಹಿತ್ಯದ ವಿವಿಧ ಪರಕಾರಗಳಲ್ಲಲ ಕೃತಿಗಳನ್ ನ ರಚಿಸಿ, ಸಾಹಿತ್ಯಸೆೋವೆ ಕೆ ಡ ಗೆಯನ್ ನ ನ್ವೋಡಿದಾದರೆ. ಕೆಲ್ವರನ್ ನ ಪರಿಚ್ಯಿಸ ವುದಾದರೆ ತಿರವೆೋಣಿ ಯವರ ಕನ್ನಡ ಸಾರಸವತ್ ಲೆ ೋಕಕೆೆೋ ಒುಂದ ಪವಾಡ ಎನ್ನಬಹ ದ . ಅವರ ಭಾಷ್ೆಯನ್ ನ ಸ ುಂದರ ಗೆ ಳಿಸಿದರ . ವಸ ತವಿನ್ ದೃಷ್ಟಟಯಿುಂದ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ , ಕತೆ ಹೆಣೆಯ ವ ಕಲಾವುಂತಿಕೆ ಯಿುಂದ ಕಾದುಂಬರಿಯಲ್ಲಲ ಹೆ ಸ ಆಯಾಮವನೆನೋ ಸೃಷ್ಟಟಸಿದವರ . ಡಾ ಅನ್ ಪಮ ನ್ವರುಂಜನ್ ಅವರ ತ್ಮೆ ಗಟಿಟ ಸಾಹಿತ್ಯದಿುಂದ ಬದ ಕಿನ್ ವಾಸತವಿಕ ನೆಲೆಯನ್ ನ ಕುಂಡ ಕೆ ುಂಡ , ತ್ಮೆ ಶೆರೋಷೆ ಮಟಟದ ಕೃತಿಗಳಿುಂದ ಸಾಹಿತ್ಯ ಜಗತಿತನ್ಲ್ಲಲ ಜನ್ಪಿರಯರಾದರ . " ಸಿರೋ ಸುಂಘಟನೆಯ ಬಲ್ವಾಗಬೆೋಕಾದರೆ , ರಾಷರದ ಪರತಿಯಬಿ ಮಹಿಳೆಯ ಕತ್ಶವಯ ಪರಜ್ಞೆ ಜಾಗೃತ್ವಾಗಬೆೋಕ . ಇುಂತ್ಹ ಕಾಯಶಕೆೆ ಭಾರತಿೋಯ ನಾರಿ ನಾುಂದಿ ಹಾಡ ಬಲ್ಲಳು" ಎುಂದ ಅನ್ ಪಮ ಅವರ ತಿಳಿಸಿದಾದರೆ .

ಡಾ ಕಮಲಾ ಹುಂಪನ್ ಅವರ ತ್ಮೆ ವೆೈವಿಧಯಮಯ 45 ಕೃತಿಗಳಿುಂದ ಕನ್ನಡ ಸರಸವತಿಯ ಭುಂಡಾರವನೆನೋ ಶಿರೋಮುಂತ್ ಗೆ ಳಿಸಿದಾದರೆ . ಇವರ ಸುಂಶೆ ೋಧನಾ ಪರಜ್ಞೆ , ವಿಮಶಾಶ ಪರಜ್ಞೆ , ಚಿುಂತ್ನ್ ಶಿೋಲ್ತೆ , ತೌಲ್ನ್ವಕ ಅಧಯಯನ್ ಇವೆಲ್ಲವನ್ ನ ಇವರ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಲ ಕಾಣ್ ತೆತೋವೆ . ಇುಂದ ಕನಾಶಟಕ ಸಕಾಶರ ನ್ವೋಡ ತಿತರ ವ ಪರತಿಷ್ಟಾತ್ " ದಾನ್ ಚಿುಂತಾಮಣಿ " ಬಿರ ದಾುಂಕಿತ್ " ಅತಿತಮಬೆಿ " ಪರರ್ಸಿತ ಯನ್ ನ ಪರತಿಭಾವುಂತ್ರಿಗೆ ದೆ ರಕ ವುಂತೆ ಮಾಡಲ್ ಹೆ ೋರಾಡಿದಾದರೆ . ಹೆಚ್. ವಿ ಸಾವಿತ್ರಮೆ ಹಾಗ ವಾಣಿಯವರ , ಸ ಸುಂಬದಧ ಕಥೆಗಳನ್ ನ ರಚಿಸಿ ಅುಂದಿನ್ ಸಮಾಜದ ಚಿತ್ರಣ್ವನ್ ನ ಬಿುಂಬಿಸಿ, ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯಕೆೆ ಕೆ ಡ ಗೆಯನ್ವನತಿತದಾದರೆ . ಟಿ. ಸ ನ್ುಂದಮೆ ಅವರ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಲ ಕೃಷ್ಟ ಮಾಡಿಯ , ಹಾಸಯ ಲೆೋಖಕಿ ಎುಂದೆೋ ಜನ್ಪಿರಯರಾಗ ಆರ ದರ್ಕಗಳ ನ್ವರುಂತ್ರ ವಿನೆ ೋದ ಬರವಣಿಗೆಯನ್ ನ ರಚಿಸಿ ಪರಸಿದಧರಾಗದಾದರೆ. ಬಾನ್ ಲ್ಲ ಕೆೋುಂದರದಲ್ಲಲ ಪರಸಿದಧರಾದ ಹೆಚ್. ಎಸ . ಪಾವಶತಿ ಅವರ ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳಲ್ಲಲನ್ ಗುಂಭೋರ ಸಮಸೆಯಗಳನ್ ನ ವಿಚಾರಶಿೋಲ್ ದೃಷ್ಟಟಯಿುಂದ ರಚಿಸಿ, ಸಾಹಿತ್ಯಕೆೆ ಕೆ ಡ ಗೆಯಾಗ ನ್ವೋಡಿದಾದರೆ, ಪರಸಿದಧ ನಾಯಯವಾದಿಗಳು , ಲೆೋಖಕಿಯ ಆದ ಹೆೋಮಲ್ತಾ ಮಹಿಷ್ಟಯವರ , ಕಾನ್ ನ್ ಕಾಯಿದೆಗಳಲ್ಲಲ ಹೆಣಿಣಗರ ವ ಸಾಾನ್ವನ್ ನ ಕ ರಿತ್ ಚಿ೦ತಿಸಿದಾದರೆ. ಮಹಿಳೆಯರನ್ ನ ಎಚ್ುರಗೆ ಳಿಸಿದಾದರೆ. ಮಹಿಳೆ ಇಷ ಟ ಶೆ ೋಷ್ಟತ್ಳಾದರ ಬುಂಡಾಯ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ ನ ಏಕೆ ಇನ್ ನ ರಚಿಸಲ್ಲಲ್ಲ ?ಎುಂದ ಪರಶಿನಸಿದಾದರೆ . ಹಿೋಗೆ ಇನ್ ನ ಅನೆೋಕ ಮಹಿಳೆಯರ ತ್ಮೆ ವೆೈಚಾರಿಕ ಬರಹಗಳಿುಂದ ಬದ ಕಿನ್ ಬೆೋರೆ ಬೆೋರೆ ಮ ಖಗಳನ್ ನ ಚಿತಿರಸಿ ಪರತಿಭಟನೆಯ ಧವನ್ವ ಎತಿತದಾದರೆ. ನಾಟಕ ರಚ್ನೆಯಲ್ಲಲ ಸಿದಧ ಹಸತ ರೆನ್ವಸಿದ ಕನಾಶಟಕದ ಮಹಿಳೆಯರ , ಪತಿರಕೆ ೋದಯಮದಲ್ ಲ ಸಾಕಷ ಟ ಕೃಷ್ಟ ಮಾಡಿದಾದರೆ. ಕಾವಯ ಕ್ಷೆೋತ್ರದಲ್ಲಲ ಮಾತ್ರ ಸಿುಂಹಪಾಲ್ಲನ್ ಕೆ ಡ ಗೆ ಇಲ್ಲವಾದರ ಪುರ ಷರ ಪರಜ್ಞೆಯ ಪರವಾಹದ ದಿಕೆನ್ ನ ಬದಲ್ಲಸ ವ ಪರಯತ್ನವನ್ನುಂತ್ ಮಾಡಿದಾದಾರೆ ಎನ್ನಬಹ ದ . ಅವರಲ್ಲಲ ನ್ವಯ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಶಿರೋಮತಿಯರಾದ ಕಮಲಾ ಹೆಮಿೆಗೆ , ಶೆೈಲ್ಜಾ ಉಡ ಚ್ಣ್, ರ್ಶಿಕಲಾ ವಿೋರಯಯಸಾವಮಿ , ಗ ಡಿ ಬುಂದೆ ಪೂಣಿಶಮ, ವಿಜಯ ಸ ಬಿರಾಜ ಮ ುಂತಾದವರ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೆ ಡ ಗೆಯನ್ ನ ನ್ವೋಡಿದಾದರೆ. ಆದರೆ , ಕೃತಿ ರಚ್ನೆಯಷ್ೆಟೋ - ಸಾಹಿತ್ಯದ ಕೆ ಡ ಗೆಯಲ್ಲ . ಜೆ ತೆ ಜೆ ತೆಗೆ ಕನ್ನಡ ಸುಂಘ ಸುಂಸೆಾಗಳನ್ ನ ಸಾಾಪಿಸ ವುದ , ರಚ್ನಾತ್ೆಕ ಕಾಯಶಕರಮಗಳಲ್ಲಲ ಸಕಿರೋಯವಾಗ ಭಾಗವಹಿಸ ವುದ , ಕನ್ನಡಿಗರನ್ ನ ಸುಂಗರಹಿಸಿ, ಕಲೆ- ಸುಂಸೃತಿಯ ಬಗೆಗ ಜಾಗೃತಿ ಮ ಡಿಸ ವುದ ಸಹ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಕೆ ಡ ಗೆಯೋ . ಈ ದೃಷ್ಟಟಯಲ್ಲಲ ಬೆುಂಗಳೊರಿನ್ಲ್ಲಲರ ವ " ಕನಾಶಟಕ ಲೆೋಖಕಿಯರ ಸುಂಘ" ವು ಒುಂದ ಉತ್ತಮ ನ್ವದರ್ಶನ್ . ಈ ಸುಂಘವು 1979 ರಲ್ಲಲ ಅುಂದಿನ್ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರಿಷತಿತನ್ ಅಧಯಕ್ಷರಾಗದದ ಜ . ನಾರಾಯಣ್ ಅವರ ನೆೋತ್ೃತ್ವದಲ್ಲಲ ಸಾಾಪಿತ್ವಾಗ ಸಾಥಶಕ ಅಥಶಪೂಣ್ಶ ಕಾಯಶಕರಮಗಳಿುಂದ , ಕನ್ನಡ ಸಾರಸತ್ವ ಲೆ ೋಕದಲ್ಲಲ ಚಿರ ಪರಿಚಿತ್ವಾಗದೆ. ಲೆೋಖಕಿಯರ ಸುಂಘವು ಹಲ್ವಾರ ಉನ್ನತ್ ಧೆಯೋಯೋದೆದೋರ್ಗಳನ್ವನಟ ಟಕೆ ುಂಡ ಸಾಾಪಿತ್ವಾದ ಸುಂಸೆಾ . ಅವುಗಳಲ್ಲಲ ಪುಸತಕ ಪರಕಟಣೆ, ಕಾಲ್ಗಭಶದಲ್ಲಲ ಹ ದ ಗ ಹೆ ೋಗರ ವ ಮಹಿಳೆಯರ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ ನ ಬೆಳಕಿಗೆ ತ್ರ ವುದ , ಸಮೆೀಳನ್ಗಳನ್ ನ ನ್ಡೆಸ ವುದ , ಹೆ ರನಾಡಿನ್ಲ್ಲಲ ಕಾಯಶಕರಮ ನ್ಡೆಸ ವುದ , ಶಿಬಿರಗಳನ್ ನ , ಗೆ ೋಷ್ಟಾಗಳನ್ ನ ನ್ಡೆಸಿ ಇುಂದಿನ್ ಮಹಿಳೆಗೆ ಬೆೋಕಾಗರ ವ ತಿಳಿವಳಿಕೆಯನ್ ನ ಮ ದಿಸ ತಿತದೆ.

" ಹಳೆೋ ಬೆೋರ , ಹೆ ಸ ಚಿಗ ರ ಕ ಡಿರಲ್ ಮರ ಸೆ ಬಗ " ಎುಂಬುಂತೆ ಹಳೆ ಪಿೋಳಿಗೆಯವರ , ನ್ವಯ ಕಾಲ್ದವರ ಕೆ ಡ ಗೆಗಳಿುಂದ ಕನ್ನಡ ಶಿರೋಮುಂತ್ವಾಗದೆ . ಕನ್ನಡ ಭಾಷ್ೆಯಲ್ಲಲ ವಿಪುಲ್ ಸ೦ಪತಿತದೆ . ಉಜವಲ್ ಭವಿಷಯವಿದೆ . ಇದರ ಅರಿವನ್ ನ ಮಕೆಳಲ್ಲಲ ಮ ಡ ವುಂತೆ ಪರಯತಿನಸಬೆೋಕ . "ಇುಂದಿನ್ ಮಕೆಳೆೋ ಮ ುಂದಿನ್ ಪರಜೆಗಳು " . ಮಕೆಳನ್ ನ ಸ ಸುಂಸೃತ್ರನಾನಗ ತಿದ ದವ ಜವಾಬಾದರಿ ತಾಯಿಯದ . ಆಕೆಯೋ ಸವಾಶುಂಗೋಣ್ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಕಾರಣ್ಳು . ಆದದರಿುಂದ ಕನ್ನಡ ಭಾಷ್ಾಭಮಾನ್ , ಸುಂಸೃತಿಯ ಒಲ್ವು ಮ ಡಬೆೋಕಾದರೆ , ಕನ್ನಡದಲೆಲೋ ವಯವಹರಿಸಿ ಭಾಷ್ಾಭಮಾನ್ ಮ ಡ ವುಂತೆ ಪರಯತಿನಸಬೆೋಕ . ಭಾರತ್ದಲ್ಲಲ ಹೆೋಗೆ ನ್ ರಾರ ವಷಶಗಳಿುಂದ ಸಾಹಿತ್ಯವನೆನೋ ಸಾಧನೆಯನಾನಗಸಿ , ಸುಂಸೃತಿಯನ್ ಉಳಿಸಿದಾದರೆ ೋ , ಅದ ಅವರ ಜೋವನ್ದಲ್ಲಲ ಹಾಸ ಹೆ ಕಾೆಗದೆಯೋ ಹಾಗೆಯೋ , ಕನ್ನಡಿಗರ ಎಲೆಲೋ ಇರಲ್ಲ ಭಾಷ್ಾಭಮಾನ್ವನ್ ನ ಬೆಳೆಸಿಕೆ ಳಿಬೆೋಕ . ಹಿೋಗೆ ಪರತಿಯಬಿ ಕನ್ನಡಿಗನ್ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದರೆ " ಎಲಾಲದರ ಇರ , ಎುಂತಾದರ ಇರ , ಎುಂದೆ೦ದಿಗ ನ್ವೋ ಕನ್ನಡವಾಗರ " ಎುಂಬ ಕವಿ ವಾಣಿ ಸಾಥಶಕವಾಗ ತ್ತದೆ.

ºÀ¤UÀªÀ£ÀUÀ¼ÀÄ JZï.qÀÄArgÁeï,¨ÉAUÀ¼ÀÆgÀÄ ¹n CªÉÄÃjPÀzÀ°è £ÉÆÃrzÉ £ÀÆåAiÀiÁPïð ¹n, CmÁèAmÁ ¹n ¯Á¸ï KAd°Ã¸ï ¹n E£ÀÆß ºÀ®ªÀÅ ¹n J®è ¹nUÀ¼À®Æè PÀAqÀ MAzÀÄ ¸ÁªÀiÁ£Àå ¸ÀAUÀw M¨ÉÃ¹n! GvÀÛgÀ ¥ÉæÃ«ÄUÀ¼À ¢£ÀzÀAzÀÄ CªÀ¼ÀÄ L ®ªï AiÀÄÆ JAzÀÄ PÀ¼ÀÄ»¹zÀ¼ÀÄ E-ªÉÄÃ®Ä £Á£ÀÄ GvÀÛj¹zÉ L ®ªï AiÀÄÆ DªÉÄÃ®Æ! ¸ÀªÀÄ¸Éå AiÀÄPÀë£À ºÁUÉ ªÉÆÃqÀ £ÉÆÃqÀÄvÀÛ ¤®ÄèªÀÅzÀÄ ¨ÉÃqÀ ¥ÉæÃªÀÄ ¸ÀAzÉÃ±À PÀ½¸À®Ä FUÀ GAlÄ ¸ÀÄ®¨sÀzÀ zÁj ¥sÉÆÃ£ÀÄ,ªÉÄ¸ÉìÃdÄ,E-ªÉÄÃ®Ä ¸ÀªÀÄ¸Éå JAzÀgÉ ¹UÀÄªÀÅ¢®è ¦üªÉÄÃ®Ä!

¥ÀæwQæAiÉÄ «¥ÀjÃvÀ PÀµÀÖ ¥ÀlÄÖ gÁwæ ErÃ ¤zÉÝUÉlÄÖ §gÉzÀÄ PÀ½¹zÀ E-ªÉÄÃ¯ï ¥ÉæÃªÀÄ PÀªÀ£ÀUÀ¼À PÀlÄÖ ªÀiÁrzÀ¼ÀÄ DPÉ NzÀzÉ r°lÄÖ! CAzÀgÉ E-ªÉÄÃ¯ï CAzÀgÉ «ÄAZÀAZÉ ¦üÃªÉÄÃ¯ï CAzÀgÉ «ÄAZÀAvÉ! PÁgÀt ²æÃgÁªÀÄZÀAzÀæ£À dvÉUÉ ¸ÀzÁ EgÀÄvÁÛgÉ ¹ÃvÉ, ®PÀëöät, ºÀ£ÀÄªÀiÁ£À £ÉgÀ½£ÀAvÉ £À£ÉÆßA¢UÉ §gÀÄvÁÛ¼É £À£ÁßPÉ PÁgÀt ¸Àé®à C£ÀÄªÀiÁ£À!

ಕನಾಥಟಕ ' ಗಾರಹಕರತ್ನ' ಸಿ .ವಿ . ನಾಗರಾಜ್ ಶಿರೋಮತಿ ಅನ್ಸ ಯ .ಎಸ ಮೆೈಸ ರ .

ಗಾರಹಕರತ್ನ ಸಿ .ವಿ ನಾಗರಾಜ್

ಕನಾಶಟಕ ಕಲೆಗಳ ಬಿೋಡ . ಸುಂಗೋತ್ ,ಸಾಹಿತ್ಯ , ನ್ೃತ್ಯ , ಶಿಲ್ೂಕಲೆ, ಹಿೋಗೆ ಹಲ್ವಾರ ಕಲೆಗಳಿುಂದ ಕ ಡಿದ ವೆೈವಿಧಯಮಯ ನಾಡ .ಆಚಾರ ,ವಿಚಾರ , ಸುಂಸೃತಿಗಳ ತ್ವರ ರ . ಈ ಕಲೆಗಳಲ್ಲಲ ಅಸುಂರ್ಾಯತ್ ಕಲೆಗಾರರಿದಾದರೆ . ನಾಡಿನ್ ತ್ ುಂಬಾ ಕಲೆಗಳ ರಸಧಾರೆ ಹರಿಸಿದಾದರೆ .ಆದರೆ ಮೊದಲ್ಲನ್ವುಂದಲ್ ತ್ಮೆದೆೋ ಅಭಪಾರಯಗಳಿಗೆ ಜೆ ೋತ್ ಬಿದ ದ " ಗಾರಹಕ ಪರಜ್ಞೆ " ಕಳೆದ ಕೆ ುಂಡ ವುಂಚ್ನೆಗೆ ಒಳಗಾಗ ತಿತರ ವವರಿಗೆ ಗಾರಹಕಪರಜ್ಞೆ ಹಾಗ ಅವರ ಕತ್ಶವಯಗಳ ಬಗೆಗ ಅರಿವು ಮ ದಿಸ ವವರ ಅತಿವಿರಳ. ಬೆರಳೆಣಿಕೆಯಷ ಟ ಜನ್ ಸಿಕಾೆರ ಅಷ್ೆಟೋ .ಇದಕಾೆಗ ಕರ ನಾದಿನಾದಯುಂತ್ ಸುಂಚ್ರಿಸ ತಾತ ಜನ್ರಲ್ಲಲ ಗಾರಹಕ ಜಾಗೃತಿ ಮ ಡಿಸಲ್ ತ್ಮೆ ಜೋವನ್ವನೆನೋ ಮ ಡ ಪಾಗಟಿಟರ ವ ವಯಕಿತಯಬಿರಿದಾದರೆ.ಆ ಅಪರ ಪದ ವಯಕಿತಯೋ 'ಗಾರಹಕರತ್ನ ' ಶರೋ ಸಿ.ವಿ . ನಾಗರಾಜ್. ಮೈಸ ರಿನ್ ಚಾಮುಂಡಿಬೆಟಟದಲಿಾ ಜನ್ವಸಿದ ಇವರಿಗೆ ಆ ತಾಯಿಯ ಅನ್ ಗರಹ ಸುಂಪೂಣ್ಶವಾಗದೆ .ಆದದರಿುಂದಲೆೋ ಕನಾಶಟಕದಾದಯುಂತ್ ಸುಂಚ್ರಿಸಿ ಆಹಾರದಲ್ಲಲ ಕಲ್ಬೆರಕೆ ಪತೆತ ಮಾಡ ವ ಬಗೆಗ ಉಪನಾಯಸಗಳು ಹಾಗ

ಪಾರತ್ಯಕ್ಷಿಕೆಗಳನ್ ನ , ಬಳಕೆದಾರರ ಕತ್ಶವಯಗಳು, ಹೆ ಣೆಗಾರಿಕೆಗಳು,ಹಕ ೆಗಳು, ಗಾರಹಕ ಜಾಗೃತಿ, ಪರಿಸರ ಸುಂರಕ್ಷಣೆ

ಮಾಡ ವ ಕಾಯಶಕರಮಗಳನ್ ನ ನ್ವೋಡ ವ ಮ ಲ್ಕ ಗಾರಹಕ ಅಭಯಾನ್ದಲ್ಲಲ ಸುಂಚ್ಲ್ನ್ವನೆನೋ ಉುಂಟ ಮಾಡಿರ ವ ಶಿರೋ

ಸಿ.ವಿ.ನಾಗರಾಜ ರವರ ನ್ವಜಕ ೆ ಅಧ ಿತ್ವಯಕಿತ.. ಕನಾಶಟಕದಾದಯುಂತ್ ಸುಂಚ್ರಿಸ ತಾತ ಅಲ್ಲಲನ್ ಶಾಲಾ- ಕಾಲೆೋಜ ಗಳ ಮಕೆಳಿಗೆ, ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ, ರೆ ೋಟರಿ , ಲ್ಯನ್ಸ ಸುಂಸೆಾಗಳ ಸದಸಯರಿಗೆ,

ಸಾವಶಜನ್ವಕರಿಗೆ , ಹಳಿಿಗರಿಗೆ , ಬಿಸಿಲ್ ಗಾಳಿ ಮಳೆಯನ್ ನ ಲೆಕಿೆಸದೆ ಅನಾರೆ ೋಗಯ ಮತ್ ತ ಆರ್ಥಶಕ ಸುಂಕಷಟಗಳನ್ ನ ಬದಿಗೆ ತಿತ ಎರಡ ಸಾವಿರದಮ ನ್ ನರಕ ೆ (೨೩೦೦)ಮಿೋರಿ ಕಾಯಶಕರಮಗಳನ್ ನ ನ್ವೋಡಿದಾದರೆ. ಬೆುಂಗಳೊರ , ಮುಂಗಳೊರ , ಕೆ ಡಗ , ಮುಂಡಯ, ಮೆೈಸ ರ , ಚಾಮರಾಜನ್ಗರ ಜಲೆಲಗಳಲ್ಲಲ , ಧಾರವಾಡ, ಹ ಬಿಳಿಿ, ಕೆ ಳೆಿಗಾಲ್ದಲ್ಲಲ ಹಿೋಗೆ ನಾಡಿನ್ ಎಲೆಲಡೆ ಗಾರಹಕಪರಜ್ಞೆ ಮ ಡಿಸಿ ಗಾರಹಕಚ್ಳುವಳಿಯನೆನೋ ಉುಂಟ ಮಾಡಿದಾದರೆ . ರಾಜಯದ ಬಹ ತೆೋಕ ಎುಂಜನ್ವಯರಿುಂಗ , ವೆೈದಯಕಿೋಯ , ನ್ಸಿಶುಂಗ ಕಾಲೆೋಜ ಗಳಲ್ಲಲ ನ್ಡೆದಿರ ವ ಇವರ ಆಹಾರ ಕಲ್ಬೆರಕೆ ಪಾರತ್ಯಕ್ಷಿಕೆಗಳು ಹಾಗ ಉಪನಾಯಸಗಳನ್ ನ ನೆ ೋಡಿ ಕೆೋಳಿ, ಅಲ್ಲಲನ್ ವಿದಾಯರ್ಥಶ ಸಮ ಹವಷ್ೆಟೋ ಅಲ್ಲದೆ ಬೆ ೋಧಕೆೋತ್ರವಗಶವೂ ಸಹ ಜಾಗೃತ್ ಗಾರಹಕರಾಗರ ವುದ ಸಾಮಾನ್ಯದ ವಿಷಯವಲ್ಲ . ಈ ದಣಿವರಿಯದ ಮಹಾನ್ ಭಾವರ ನಾಡಿನ್ ವಿವಿಧ ಟಿ. ವಿ

ಚಾನೆಲ್ ಹಾಗ ಆಕಾರ್ವಾಣಿಗಳಲ್ಲಲ ನ್ವೋಡಿರ ವ ಕಾಯಶಕರಮಗಳು ನಾಡಿನಾದಯುಂತ್ ಗಾರಹಕಪರಜ್ಞೆ ಮತ್ ತ ಜಾಗೃತಿಯನ್ ನ ಮ ಡಿಸಿ ಹೆ ಸಬೆಳಕನ್ ನ ಹೆ ಮಿೆಸಿದೆ . ಇವರ ಸೆೋವೆ ಕನಾಶಟಕಕೆೆ ಮಾತ್ರ ಸಿೋಮಿತ್ವಲ್ಲ . ಹೆ ರರಾಜಯಗಳಲ್ ಲ ಇವರಿಗೆ ಆಹಾವನ್ ಬುಂದಿದ ದ ಅಲ್ಲಲಯ ತ್ಮೆ ಸೆೋವೆ ಸಲ್ಲಲಸಿದಾದರೆ .

ಮಹಾತ್ೆ ಗಾುಂಧಿೋಜಯವರ 'ಎಚೆಚತ್ೂ ಗಾರಹಕ , ಉತ್ೂಮ ಸಮಾಜಸ್ೆೋವಕ ' ಎುಂಬ ನ್ ಡಿಯ ನ್ಮೆ 'ಗಾರಹಕರತ್ನ' ಶಿರೋ ಸಿ.ವಿ ನಾಗರಾಜ ರವರನೆನೋ , ಕ ರಿತ್ ಹೆೋಳಿದುಂತಿದೆ . ಏಕೆುಂದರೆ ಜನ್ಸೆೋವೆಗಾಗ ನ್ವಸಾವಥಶವಾಗ ದ ಡಿಯ ವ ಇುಂತ್ಹ ವಯಕಿತಗಳು ಅಪರ ಪ. ಇವರ ರಾಷ್ಟಟೋಯ ಹಾಗ ಮುಂಡಿಸಿ ಮನ್ನಣೆ ಗಳಿಸಿದಾದರೆ.

ಅುಂತಾರಾಷ್ಟರೋಯ ಸಮೆೀಳನ್ದಲ್ಲಲ ವಿದವತ್ ೂಣ್ಶ ಉಪನಾಯಸಗಳನ್ ನ

ಅತ್ಯುಂತ್ ನ್ವಗವಿಶಯಾದ ಇವರ ವಯಸುಸ ಎಪಪತಾೂರಾದರ

ಮನ್ಸುಸ ಹಾಗ

ಚಟುವಟ್ಟಕೆ ಇಪಪತಾೂರರದುು.

ಆಹಾರ ಕಲ್ಬೆರಕೆ ಎಲ್ಲರ ಬದ ಕಿನ್ಲ್ ಲ ಒುಂದ ಅತಿೋ ಮ ಖಯವಾದ ವಿಷಯ. ಈ ಪರಮ ಖ ಅುಂರ್ದ ಬಗೆಗ ಅರಿವಿಲ್ಲದಿದದರೆ ಅವಿದಾಯವುಂತ್ರಿಗೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ವಿದಾಯವುಂತ್ರಿಗ ಅಪಾಯ ಕಟಿಟಟಟ ಬ ತಿತ ! ದಿನ್ನ್ವತ್ಯ ನಾವು ಆಹಾರ ಪದಾಥಶಗಳ ಗ ಣ್ಮಟಟದ ಬಗೆಗ, ಅವುಗಳ ಕಲ್ಬೆರಕೆಗಳ ಬಗೆಗ ಹಾಗ ಅದರಿುಂದಾಗ ವ ಶಾರಿೋರಿಕ , ಮಾನ್ಸಿಕ ಹಾಗ ಆರ್ಥಶಕ ಹಾನ್ವಗಳ ಬಗೆಗ ಕಡಾಡಯವಾಗ ತಿಳಿದ ಕೆ ಳಿಬೆೋಕಾದ ದ ದ ನ್ಮೆ ಆದಯ ಕತ್ಶವಯ . ಈ ಗ ರ ತ್ರವಾದ ವಿಷಯದ ಬಗೆಗ ಜಾಗೃತಿ ಮ ಡಿಸಲ್ ತ್ನ್ , ಮನ್ ಹಾಗ ಧನ್ವನ್ ನ ತಾಯಗ ಮಾಡಿ ಅವಿರತ್ ಸಮಾಜಸೆೋವೆ ಮಾಡ ತಿತರ ವ ಸಿ.ವಿ.ನಾಗರಾಜ ರವರ ಅಮ ಲ್ಯಸೆೋವೆ ಕನಾಶಟಕಕೆೆ ದಕಿೆರ ವುದ ಕನ್ನಡಿಗರ ಪುಣ್ಯವೆೋ ಸರಿ.

೧೯೩೬ ರಲ್ಲಲ ಮೆೈಸ ರಿನ್ಲ್ಲಲ ಜನ್ವಸಿದ ಸಿ.ವಿ. ನಾಗರಾಜ ರವರ ಕಾಲೆೋಜನ್ಲ್ಲಲ ರಸಾಯನ್ಶಾಸರವನ್ ನ ವಿಶೆೋಷವಾಗ ಅಭಯಸಿಸಿದರ . ನ್ುಂತ್ರಾ ಇವರ ಕಲ್ೆತಾತದ 'ಇನ್ವಸಿಟ ಯಷನ್ ಆಫ್ ಕೆಮಿಸಿರ ' ಯ ಎ .ಟಿ .ಸಿ ಕೆ ೋಸಶ ಮ ಗಸಿದರ . ನ್ುಂತ್ರ ಭಾರತ್ಸಕಾಶರ ಹಾಗ ಕೃಷ್ಟ ಇಲಾರ್ೆಯ ದೆೋಶಾದಯುಂತ್ ವಿವಿಧ ಆಗ ಮಾಕಶ ಪರಯೋಗಾಲ್ಯಗಳಲ್ಲಲ ಹಿರಿಯ ರಸಾಯನ್ ತ್ಜ್ಞರಾಗ ಮ ವತಾತರ ವಷಶಗಳ ಕಾಲ್ ಸ ದಿೋಘಶ ಸೆೋವೆ ಗೆೈದರ . ಆದದರಿುಂದಲೆೋ ಅವರಿಗೆ ರಸಾಯನ್ ಪದಾಥಶಗಳಿುಂದ ಉುಂಟಾಗ ವ ಅದರಲ್ ಲ ಕಲ್ಬೆರಕೆ ಆಹಾರ ಪದಾಥಶಗಳು ಬಿೋರ ವ ವಿನಾರ್ಕಾರಿ ಪರಿಣಾಮಗಳ ಬಗೆಗ ಅತಿೋವ ತ್ ಡಿತ್ವಿರ ವುದರಿುಂದ ಅವರ ನ್ವವೃತ್ತರಾದರ ಇನ್ ನ ಹೆಚಿುನ್ ಸೆೋವೆಮಾಡಲ್ ಪೆರೋರೆೋಪಿಸಿರ ವುದ .ಪಾರತ್ಯಕ್ಷಿಕೆ ನ್ವೋಡಲ್ ಅವರ ಪಡ ವ ರ್ರಮಕೆೆ ಬೆಲೆಕಟಟಲ್ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲ . ಪರತಿದಿನ್ದ ಪಾರತ್ಯಕ್ಷಿಕೆಗೆ ಬೆೋಕಾದ ಪದಾಥಶಗಳನ್ ನ ತಾವೆೋ ಸವತ್ಃ ಉತ್ತಮ ಅುಂಗಡಿಗಳಿುಂದ ತ್ುಂದ ಆಹಾರ ವಸ ಗ ತ ಳನ್ ನ ಹಾಗ ಅವುಗಳು ಕಲ್ಬೆರಕೆಯೋ ಅಲ್ಲವೆೋ ಎುಂದ ಪರಿೋಕ್ಷಿಸಲ್ ಬೆೋಕಾದ ಆಮಲಗಳು , ಅಯೋಡಿನ್ ಮ ುಂತಾದವುಗಳನ್ ನ ಮಧಯರಾತಿರಯ ತ್ನ್ಕ ತಾವೆೋ ಕ ಳಿತ್ ಸಿದಧಪಡಿಸಿಕೆ ಳುಿತಾತರೆ.

ಅನಾರೆ ೋಗಯ ಪಿೋಡಿತ್ರಾದ ಪತಿನಗೆ ತೆ ುಂದರೆಯಾಗದುಂತೆ ಅವರ ರ್ ರ್ ರಷ್ೆಯನ್ ನ ಜೆ ತೆಯಲೆಲೋ ಮಾಡ ತಾತ , ವಿವಿಧ ಕಡೆ ಪಾರತ್ಯಕ್ಷಿಕೆ ನ್ವೋಡ ತ್ತ ,ಗಾರಹಕ ಜಾಗೃತಿ ಮ ಡಿಸಿ, ಸಮಾಜವನ್ ನ ಎಚ್ುರಿಸ ತ್ತ ಉನ್ನತ್ ಸೆೋವೆ ಗೆೈಯ ಯತಿತರ ವ ಇವರಿಗೆ ಗಾರಹಕ ಸಮಾಜ ಅಭನ್ುಂದಿಸಲೆೋಬೆೋಕ . ಕಲ್ಬೆರಕೆ ಪದಾಥಶಗಳು ಪರಿೋಕ್ಷೆಗೆ ಒಳಪಡ ತ್ತವೆ ? ಯಾವ ರಿೋತಿ ಬದಲಾವಣೆಯಾಗ ತ್ತವೆ ? ಎುಂದೆಲಾಲ ವಿವರಿಸಿ ರ್ ದಧ ವಸ ಗ ತ ಳಿಗ , ಕಲ್ಬೆರಕೆ ವಸ ಗ ತ ಳಿಗ ಇರ ವ ವಯತಾಯಸಗಳನ್ ನ ತೆ ೋರಿಸಿ ಅವುಗಳಿುಂದ ಉುಂಟಾಗ ವ ಹಾನ್ವಗಳನ್ ನ ತೆ ೋರಿಸಿ ಕೆ ಡ ವುದೆೋ ಪಾರತ್ಯಕ್ಷಿಕೆಗಳ ಗ ರಿ.

ಈ ಆಹಾರ ಕಲ್ಬೆರಕೆ ಪಾರತ್ಯಕ್ಷಿಕೆಗಳಿುಂದ ಇವರಿಗೆ ಯಾವ ಲಾಭವೂ ಇಲ್ಲ. ಲಾಭಕಾೆಗ ಮಾದ ವವರೆೋ ಬೆೋರೆ. ಇವರ ಪರಕಾರ 'ಸಮಾಜಕೆೆ ಒಳಿತ್ ಮಾಡ ವುದ ನ್ಮೆ ಕತ್ಶವಯ ' ಎುಂಬ ಉದಾತ್ತ ಭಾವನೆ ಇವರದ . ಇವರ ಪರಿಸರ ಕಾಳಜ, ಸಮಾಜದ ಆರೆ ೋಗಯದ ಬಗೆಗ ಕಾಳಜ, ಕನ್ನಡ ನಾಡ ನ್ ಡಿಯ ಬಗೆಗ ಅಪರಿಮಿತ್ ಪಿರೋತಿ ಶಾಲಘನ್ವೋಯವಾದ ದ . ತ್ಮೆ ಕೆಲ್ಸಕೆೆ ಸಹಕಾರ

ನ್ವೋಡ ವವರಿಗೆ ಅಮಿತ್ ವಿಶಾವಸ, ಸೆನೋಹ ಹಾಗ ಕೃತ್ಜ್ಞತೆ ತೆ ೋರಿಸ ವ ಹೃದಯವುಂತ್ ವಯಕಿತ ಇವರ . ಮಾರಾಟಗಾರರಿಗ ಕಲ್ಬೆರಕೆ , ಅಳತೆ ತ್ ಕಗಳ ಬಗೆಗ ಅರಿವುಮ ಡಿಸಿ ನಾಯಯ ಮಾಗಶದಲ್ಲಲ ನ್ಡೆದರೆ ಸಿಗ ವ ಶಾುಂತಿ ನೆಮೆದಿಗಳ ಬಗೆಗ ತಿಳಿಸಿಕೆ ದ ವುಂತ್ಹ ಸೌಜನ್ಯಯ ತ್ ಜ್ಞಾನ್ವುಂತ್ ಇವರ . ಗಾರಹಕರಲ್ಲಲ ನ್ವರುಂತ್ರವಾಗ ವುಂಚ್ನೆ, ಮೊೋಸ , ಕಲ್ಬೆರಕೆ

ಮಾಡ ವವರನ್ ನ ಕುಂಡಾಗ ಸಿಡಿದೆೋಳುವ ಇವರ ಇುಂತ್ಹ ಅಜಾನನ್ವಗಳಲ್ಲಲ ಸ ಜ್ಞಾನ್ವನ್ ನ ಬಿತಿತ ಜಾನನ್ವಗಳನಾನಗ ಮಾಡ ವ ಮಹನ್ವೋಯರ . ಪಾರದೆೋಶಿಕ ಆಗ ಮಾಕಶ ಪರಯೋಗಾಲ್ಯದ ಸಿ.ವಿ.ನಾಗರಾಜ ರವರ ಕನಾಶಟಕದಲ್ಲಲ ಕಾರುಂತಿಕಾರಿಯಾಗ ದ ಡಿಯ ತಿತರ ವ 'ಗಾರಹಕ ರತ್ನ ' . ಅತ್ಯುಂತ್ ಸೌಜನ್ಯಪರರಾದ

ಇವರ ಆಕಾರದಲ್ಲಲ ಎತ್ತರದ ವಯಕಿತ , ವಯಕಿತತ್ವವೂ ಅಷ್ೆಟೋ ಎತ್ತರದ ದ. ತ್ಲೆಗೆ ುಂದ ಕಿರಕೆಟ

ಕಾಯಪ ಧರಿಸಿ ಪಟಪಟನೆ ನ್ಡೆಯ ತಾತ, ಗಾರಹಕರಲ್ಲಲ ಜಾಗೃತಿ ತ್ ುಂಬ ವ ಕೆಲ್ಸಮಾಡ ವ ಇವರದ ದ ಅುಂತ್ರುಂಗದಲ್ಲಲ ಮೃದ ಸವಭಾವ. ಇವರ ತ್ಮೆ ಗೆಳೆಯರ ಬಳಗಕೆೆ " ಗ ರ "ವಾಗದಾದರೆ. ಯಾರಿಗಾದರ , ಯಾವ ವಿಷಯದಲಾಲದರ , ಸಲ್ಹೆ, ಸಹಕಾರ ಬೆೋಕಾದಾಗ ನ್ವಭಶಯ , ನ್ವಸಸುಂಕೆ ೋಚ್ವಾಗ ಹಾಗ ಪಾರಮಾಣಿಕವಾಗ ಸಲ್ಹೆ, ಸಹಕಾರ ನ್ವೋಡ ವ ದೆ ಡಡಗ ಣ್ ಇವರದ ದ. ತ್ಮೆ ಇಬಿರ ಹೆಣ್ ಣ ಮಕೆಳಿಗೆ ಉನ್ನತ್ ವಿದಾಯಭಾಯಸ ನ್ವೋಡಿ , ವಿವಾಹ ಮಾಡಿ ಅವರ ನ್ಲ್ಲವಿನ್ಲ್ಲಲ ನ್ಲ್ಲದಾಡಿ ಕಷಟದಲ್ಲಲ ಸಲ್ಹೆ, ಸಹಕಾರ ನ್ವೋಡ ತಾತ ಆಪತಸೆನೋಹಿತ್ರಾಗದಾದರೆ. ಇನ್ ನ ಪತಿನಗೆ ಉತ್ತಮ ಬಾಳಸುಂಗಾತಿಯಾಗ,

ಅವರ ಅನಾರೆ ೋಗಯದಲ್ಲಲದಾದಗ ಅತ್ಯುಂತ್ ಪಿರೋತಿಯಿುಂದ ರ್ ರ್ ರಷ್ೆ ಮಾಡಿ ಸಲ್ಹಿದ ಆದರ್ಶ ಪತಿಯ ಆಗದಾದರೆ.ಅಪೂವಶ ಗಾರಹಕಪರಜ್ಞೆ ಹೆ ುಂದಿರ ವ ಇವರ ಗಾರಹಕರಿಗಷ್ೆಟೋ ಅಲ್ಲ ಮಾರಾಟಗಾರರಿಗ ಅನಾಯಯಮಾಡಿದರೆ ಅದಕೆೆ ಕಾನ್ ನ್ ರಿೋತಾಯ ತೆರಬೆೋಕಾದ ದುಂಡ ಮತ್ ತ ಶಿಕ್ಷೆಗಳ ಬಗೆಗ ಶಿಕ್ಷೆಗಳ ಬಗೆಗ ಅರಿವು ಮ ದಿಸ ವ ಖುಂಡಿತ್ವಾದಿ. "ತಿಳಿದುಕೆ ಂಡರೆ ಉಳಿವು , ಇಲಾದಿದುರೆ ಅಳಿವು" ಎುಂದ ನೆೋರವಾಗ ಹೆೋಳಿಬಿಡ ವ ನ್ವಷ ೆರ ವಯಕಿತತ್ವ ಇವರದ ದ. ಇವರ 'ಖುಂಡಿತ್ವಾದಿಯಾದರ ಲೆ ೋಕಪೆರೋಮಿ'. ಇವರ "ಆಹಾರ ಕಲಬೆರಕೆ " ಮತ್ುೂ " ಆಹಾರ ಕಲಬೆರಕೆ ಮತ್ುೂ ಗಾರಹಕರ ಹಕುು" ಪುಸತಕಗಳನ್ ನ ಬರೆದ ಗಾರಹಕರಿಗೆ ಬೆಳಕ ತೆ ೋರಿದಾದರೆ. ಇವರ ಪುಸತಕವು ಈಗಾಗಲೆೋ ಕನ್ನಡದಲೆಲೋ ಆರ ಬಾರಿ ಮತ್ ತ ಆುಂಗಲ ಭಾಷ್ೆಯಲ್ಲಲ ಮ ರ ಬಾರಿ ಮ ದರಣ್ಗೆ ುಂಡಿದೆ. ಸಾಳಿೋಯ ಹಾಗ ರಾಷರಪತಿರಕೆಗಳಲ್ಲಲ ಇವರ ಅಸುಂರ್ಾಯತ್ ವಿದವತ್ ೂಣ್ಶ ಲೆೋಖನ್ಗಳು ಪರಕಟಗೆ ುಂಡಿವೆ. ಮೆೈಸ ರ ಗಾರಹಕ ಪರಿಷತಿತನ್ ಸಕಿರಯ ಸದಸಯರಾಗರ ವ ಸಿ.ವಿ ನಾಗರಾಜ ರವರ ಎರಡ ದರ್ಕಗಳಿಗ ಮಿೋರಿ ಸಾವಿರಾರ ಕಾಯಶಕರಮಗಳನ್ ನ ನ್ಡೆಸಿ ನಾಗರಿಕರಲ್ಲಲ ಗಾರಹಕಪರಜ್ಞೆ , ಜಾಗೃತಿ ಮ ಡಿಸ ತಾತ ನ್ವಸಾವಥಶವಾಗ ಸೆೋವೆಗೆೈಯ ಯತ್ತ ಗಾರಹಕವೆೋದಿಕೆಯ ದಾರಿದಿೋಪವಾಗದಾದರೆ. ಎಲೆ ಮರೆ ಕಾಯಿಯಾಗ , ಪರರ್ಸಿತಗಳಿಗೆ ಹುಂಬಲ್ಲಸದೆ, ತ್ಮೆದೆೋ ಸೆೋವಾಲೆ ೋಕದಲ್ಲಲ ಸದಿದಲ್ಲದೆ ರ್ನರಂತ್ರ ಶ್ರರ್ಮಸುತಿೂರುವ ಇವರನ್ುನ ಹಲವಾರು ಪರಶ್ಸಿೂಗಳು ಅರಸಿ ಬಂದಿವೆ. ೧) 'ಗಾರಹಕರತ್ನ ಪರಶ್ಸಿೂ ' ೨)' ಹೆ ಯಸಳ ಪರಶ್ಸಿೂ ' ೩) ' ಗಾರಹಕ ಭ ಷಣ್ ಪರಶ್ಸಿೂ ' ೪)' ಗಾರಹಕ ದುರಂಧರ ಪರಶ್ಸಿೂ '

೫)' ಜಿೋವಮಾನ್ದ ಗಾರಹಕ ಸ್ೆೋವಾ ಪರಶ್ಸಿೂ ' ೬) ' ಗಾರಹಕ ರಣ್ಧಿೋರ ಪರಶ್ಸಿೂ '

ಇುಂತ್ಹ ಉತ್ತಮ ಸಮಾಜಸೆೋವಕನ್ವಗೆ ಇವರ ಬದಧತೆಗೆ , ಗಾರಹಕ ಸೆೋವೆಗೆ ಹಾಗ ಸಾವಶಜನ್ವಕರ ಆರೆ ೋಗಯದ ಬಗೆಗ ಹೆ ುಂದಿರ ವ ಕಳಕಳಿಗೆ ಈ ಪರರ್ಸಿತಗಳು ಸುಂದಿದ ದ ಪರರ್ಸಿತಗೆೋ ಈ ಸಾಧಕನ್ವುಂದ ಗೌರವ ವೃದಿಧಸಿದೆ .

ಕೆ ನೆಯದಾಗ ಈ ಮಹನ್ವೋಯರ ಎಲ್ಲ ಸಮಾಜ ಜಾಗೃತಿ ಕಾಯಶಕರಮಗಳು ಅಪೂವಶ ಯರ್ಸ ಸ ಕಾಣ್ಲ್ ಇವರೆ ಡನೆ ಹೆಗಲ್ ಕೆ ಟ ಟ ಅಹನ್ವಶಶಿ ದ ಡಿಯ ತಿತರ ವವರ ಶಿರೋ ಪರ . ಎಸ .ಕೆ . ಅನ್ುಂದತಿೋಥಶ ಮತ್ ತ ಶಿರೋ. ಡಿ .ವಿ ದಯಾನ್ುಂದಸಾಗರ. ಈ ಗಾರಹಕ ಹಿತ್ರಕ್ಷಕ, ಕನ್ನಡನಾಡಿನ್ ಹೆಮಾಯ ಪುತ್ರರ್ನಗೆ ಇಡಿೋ ಕನಾಥಟಕವು ಹೆಮಾಯಿಂದ ಅಭಿನ್ಂದಿಸುತ್ೂದೆ.

ಗೆ ೋಪ್ರಯರೆ ಜೆ ೋಪ್ಾನ್ ಶಿರೋ ಜಯಪೂ ಹೆ ನಾನಳಿ

ಕನ್ನಡಾಂಬೆಯ ಗುಡಿ ಶಿರೋಮತಿ ಜಯಲ್ಕ್ಷಿಮವಿಶೆವೋರ್ವರಯಯ ಬೆುಂಗಳೊರ .

ಕನ್ನಡಮೆನ್ ಮಡಿಲ್ ಇದ ಕನಾಶಟಕ ।

ಇದ ನೆ ೋಡಿ ಸುಂಭರಮಸಿದರೆ ಜೋವನ್ಸಾಥಶಕ । ಹರಿಯ ತಿಹರ ಕಾವೆೋರಿ ತ್ ುಂಗಭದೆರಯರ । ಕನ್ನಡಾುಂಬೆಯ ಪಾದ ತೆ ಳೆಯ ತಿಹರ ॥

ಕನ್ನಡದ ಪವಿತ್ರ ನೆಲ್, ಪಾವನ್ ನ್ದಿಗಳ ಪುಣ್ಯ ಸುಂಗಮ । ಮೆರೆದಿಹ ದಿಲ್ಲಲ ಮೆೈಸ ರ ಮಲ್ಲಲಗೆಯ ಸ ಮ । ಹೆ ನ್ನ ಸಿರಿ ಗುಂಧದ ಘಮ ।

ಸಿರಿಸುಂಪದಗಳ ಭವಯತೆಯ ಸಮಾಗಮ॥ ಕವಿಗಳ ನಾಡ ಕಲೆಗಳ ಬಿೋಡ ।

ಜ್ಞಾನ್ ದಿೋಪವ ಬೆಳಗದ ನಾಡ ।

ಶಿರ್ ನಾಳ ಶೆರಿೋಫರ ಭಾವೆೈಕಯತೆಯ ಬಿೋಡ ।

ಕನ್ನಡ ನ್ ಡಿಮ ತ್ ತ ಹಾಡಾಗ ಹರಿದಿದೆ ನೆ ೋಡ ॥ ಬೆೋಲ್ ರ ಹಳೆೋಬಿೋಡಿನ್ ಕಣ್ೆನ್ ತ್ಣಿಸ ವ ಶಿಲ್ೂ । ಶಿಲ್ಲೂಯ ಕರಗಳಿಗೆ ಸಲ್ಲಬೆೋಕ ಬುಂಗಾರದ ಕಪೂ । ಜೆ ೋಗದ ಜಲ್ಪಾತ್ದ ಅಧ ಿತ್ ಸವರ ಪ ।

ನೆ ೋಡ ತಿತದದರೆ ನ್ವೋಗ ವುದ ನ್ಮೆ ಮನ್ದ ಪರಿತಾಪ ॥ ಕನ್ನಡ ಭಾಷ್ೆಯಲ್ ಲುಂಟ ಕಸ ರಿ ತ ಯ ಸೆ ಗಡ ।

ಕನ್ನಡ ನ್ ಡಿಯಲ್ಲಲಹ ದ ಮಧ ರ ಲಾಸಯದ ಹಾಡ ।

ಕನ್ನಡ ತ್ನ್ವ ಉಳಿಸೆ ೋಣ್ , ಮಾತ್ೃ ಭಾಷ್ೆಯ ಮೆರೆಸೆ ೋಣ್ । ಕನ್ನಡಾುಂಬೆಗೆ ಭಕಿತಯಲ್ಲ ನ್ಮಿಸೆ ೋಣ್ ॥

ಗೆ ೋಪಿಯರೆೋ ಜೆ ೋಪಾನ್ ಬುಂದಾನ್ ನ್ನ್ನ ಮಗ...! ಕದಿಯನ್ವ ಬೆಳಿಿನ್ಗ ಬುಂಗಾರದ ಕಡಗ ಕದಾದನ್ ನ್ವಮೆನೆನೋ...!

ಮೆದಾದನ್ ಬೆಣೆಣಯನೆ...! ಭಾರಿ ಮಾಯಾವಿ ಆವ...! ಹೆಸರವನ್ವಗೆ ಮಾಧವ...! ಎಡಗಣಿಣನ್ಲ್ಲಲ ಚ್ುಂದರ

ಬಲ್ಗಣಿಣನ್ಲ್ಲಲ ಸ ಯಶ ಬಾಯಿಯಲ್ಲ ಬರಹಾೆುಂಡ ಅವನ್ವಗಮೆ ....! ಎಲ್ಲಲ ಅಡಗದರೆೋನ್ !?

ಎುಂತ್ ಮಡಗದರೆೋನ್ !? ಎಲ್ಲ ಬೆದಕ ವ ಅವನ್ ಕೆೋಳಿರಮೆ....! ದೆೋವದಾನ್ವರನ್ ನ ಕರೆಯ ಹೆದರನ್ ಅವನ್ ಅವನ್ವಗೆೋ ಬೆದರ ವವು ಎಲ್ಲ ಗ ಮೆ....! ಬುಂದ ಕಾರಣ್ ತಿಳಿಸ ನ್ವಿಲ್ ಗರಿಯೋ ಕಳಸ

ಗೆ ೋವು ಕಾಯ ವುದೆ ುಂದೆ ಅವನ್ ಕಮಶ...! ಮ ರಳಿ ನ್ ಡಿಸ ವವನ್ ಕಪಟ ನಾಟಕದವನ್ ಗೆ ೋಪಾಲ್ರಾನೆೋಹ ಅವನ್ ಧಮಶ ...!

ಈ ಯಶೆ ೋದೆಯ ಜೋವ ಜೋವಾಳವೆೋ ಅವನ್ ಆದರ ತಿಳಿಯದಿದೆ ಅವನ್ ಮಮಶ ....!

ಕೆೋಳೆಾ - ಕೆೋಳುಗ ಬಳಾಿರಿ . ಎುಂ . ರಾಘವೆೋುಂದರ ಮೆೈಸ ರ ಪರಕೃತಿ ದತ್ತವಾದ ಸುಂಗೋತ್ , ನ್ಮೆೆಲ್ಲರಲ್ ಲ ಸಾವಭಾವಿಕವಾಗಯೋ ಮೆೈದಳೆದಿರ ತ್ತದೆ . ನಾವು ಅದಕೆೆ ಸವಲ್ೂ ಚಾಲ್ನೆ

ನ್ವೋಡಿದರ ಸ ಪತವಾಗ ನ್ಮೆಲ್ಲಲರ ವ ಸುಂಗೋತ್ ಪರಕಟವಾಗ ತ್ತದೆ . ಅದನ್ ನ ಗ ರ ಮ ರ್ೆೋನ್ ಶಾಸಿರೋಯವಾಗ ಕಲ್ಲತ್ ಅಭಾಯಸ ಮಾಡಿದಾಗ ನ್ಮಗೆ ಆ ಸುಂಗೋತ್ ಕಲೆ ಒಲ್ಲಯ ತ್ತದೆ . ಈ ಅಭಾಯಸವೆೋ ಸಾಧನೆಯಾದಾಗ , ಸುಂಗೋತ್ ಸಿದಿಧಯಾಗ ತ್ತದೆ. ಇುಂತ್ಹ ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ ಕಲ್ಲಯ ವುದಿರಲ್ಲ , ಸರಿಯಾಗ ಕೆೋಳಿದರ ಮನ್ಸಿಸನ್ ಮೆೋಲೆ ಒಳೆಿಯ ಪರಿಣಾಮ ಉುಂಟಾಗ ವುದ . ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ ಕೆೋಳುವುದ ಒುಂದ ಕಲೆ ಎನ್ ನತಾತರೆ ಹಿರಿಯರ . ಹಾಗಾಗ ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ ಹೆೋಗೆ ಕೆೋಳಬೆೋಕ ಕೆೋಳುಗನ್ ಪಾತ್ರವೆೋನ್ ?

ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗ ನಾವು, ಯಾವಾಗಲಾದರ ಸುಂಗೋತ್ದ ಕೆೋಳೆೆಯ ಬಗೆಗ ಸ ಚಿಸ ವಾಗ - ಉದಾ : ಆಹಾವನ್ವತ್ ಶೆ ರೋತ್ೃಗಳ ಸಮ ೆಖದಲ್ಲಲ ಒುಂದ ಸುಂಗೋತ್ ಕಾಯಶಕರಮವಿದಾದಗ , ' ನೆ ೋಡಿ , ದಯವಿಟ ಟ ಗಮನ್ವಸಿ, ಎಲ್ಲರಲ್ ಲ ಒುಂದ

ವಿನ್ುಂತಿ - ಈ ಕಾಯಶಕರಮವನ್ ನ ಎಲ್ಲರ ನ್ವರ್ಯಬದವಾಗ , ಸ ಮೆನೆ ಕ ಳಿತ್ ಆನ್ುಂದಿಸಬೆೋಕ '- ಮ ುಂತಾದ ಸ ಚ್ನೆಗಳನ್ ನ ಕೆ ಡ ತೆತೋವೆ . ಹಾಗಾದರೆ 'ಕೆೋಳೆೆ ' ಎುಂದರೆ ಏನ್ ? ಸುಂಗೋತ್ ಕಾಯಶಕರಮದಲ್ಲಲ ಭಾಗವಹಿಸ ವ , ಗಮನ್ವಸ ವ 'ಶಿಸ ತ' ಮಾತ್ರ ಕೆೋಳೆೆಯೋ ? . ಈ ಕೆೋಳೆೆಯ ಮಹತ್ವದ ಬಗೆಗ ಸವಲ್ೂ ವಿವರವಾಗ ಆಲೆ ೋಚಿಸೆ ೋಣ್ . ನ್ವಜವಾಗಯ ಎಷ್ೆ ಟೋ ಮುಂದಿಗೆ ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ ಹೆೋಗೆ ಆಲ್ಲಸ ವುದ ಎನ್ ನವುದೆೋ ತಿಳಿದಿರ ವುದಿಲ್ಲ . ಕೆೋಳುವುದ ಒುಂದ ಕಲೆ . ಕೆೋಳುವುದ ಅಥವಾ ಆಲ್ಲಸ ವುದ ಒುಂದ ಪರಿಪೂಣ್ಶವಾದ ಕಿರಯ. ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ ಆಲ್ಲಸ ವ ವಿಷಯದಲ್ಲಲ ಕೆಲ್ವು ಅುಂರ್ಗಳನ್ ನ ನಾವು ಗಮನ್ವಸಬೆೋಕ . ಕೆೋಳುವ ಮ ನ್ನ , ಕೆೋಳುವಾಗ ಹಾಗ ಕೆೋಳಿದ ನ್ುಂತ್ರ ಒಬಿ ಕೆೋಳುಗನ್ ಮನ್ಃಸಿಾತಿ ಹೆೋಗರ ತ್ತದೆುಂಬ ದನ್ ನ ಯೋಚಿಸ ತಾತ,

ಶೆರೋಷೆ ಕೆೋಳೆೆ ಹೆೋಗರಬೆೋಕೆುಂಬ ದನ್ ನ ನಾವು ಗ ರ ತಿಸಬಹ ದ . ಒಬಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಕೆೋಳುಗ , ಒುಂದ ಸುಂಗೋತ್ ಕಾಯಶಕರಮವನ್ ನ ಕೆೋಳುವ ಮೊದಲ್ ಆತ್ನ್ ಮನ್ಃ ಸಿಾತಿ ಹಿೋಗರಬಹ ದ - ಈಗ ಈ ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ ಕೆೋಳಬೆೋಕಾಗದೆ ಇದ ಚೆನಾನಗರಬಹ ದ , ಈ ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ ಸರಿಯಾಗ ಗಮನ್ವಿಟ ಟ ಕೆೋಳಬೆೋಕ - ಅನ್ ನವ ರಿೋತಿಯ ತಿೋವರತೆ , ಹಟ , ಅಥವಾ ಇನೆ ನಬಿರ ಹಾಗೆ ಹಾಡಿದದರ . ಇವರ ಹೆೋಗೆ ಹಾಡ ತಾತರೆ ನೆ ೋಡೆ ೋಣ್ ಅನ್ ನವ ಹೆ ೋಲ್ಲಕೆ , - ಅಥವಾ ಅವರ ನ್ನ್ಗೆ ಪರಿಚ್ಯದವರ ಅದಕೆೆೋ ಬುಂದೆ ಎುಂಬ ಉದಾಸಿೋನ್ .... ಈ ಬಗೆಯ ಆಲೆ ೋಚ್ನೆಗಳಿುಂದ ಆತ್ ಕೆೋಳುವುದನ್ ನ ಬಿಟ ಟ ಇತ್ರರೆ ುಂದಿಗೆ ಮಾತಿಗೆ ಕ ಳಿತ್ ಬಿಡ ವುದ , ಅವಕಾರ್ವಾದಾಗ , ತ್ನ್ಗೆ ಬೆೋಕಾದಾಗ ಮಾತ್ರ ಸವಲ್ೂ ಆಲ್ಲಸ ವುದ ಮಾಡಬಹ ದ . ಕೆೋಳಿಸಿಕೆ ಳುಿವಾಗ - ಕೆೋಳುಗನ್ ಮನ್ಸಿಸನ್ಲ್ಲಲ ಮ ುಂಚೆಯೋ ರ ಪುಗೆ ುಂಡ ಪೂವಾಶಗರಹಗಳು ಅಥವಾ

ಬೆೋರೆ ಆಲೆ ೋಚ್ನೆಗಳು ಇರಬಹ ದ . ಕೆೋಳಿಸಿಕೆ ಳಿಬೆೋಕ ' ಎುಂಬ ತ್ವಕ , ಅತಿೋವ ಪರಯತ್ನ , ಹಟ - ಇವುಗಳೆೋ ಕೆೋಳುವ ಕಿರಯಗೆ ಅಡಿಡತ್ರ ತ್ತದೆ . ಕೆೋಳಿಸಿಕೆ ಳುಿವುದಕ ೆ - ನ್ಮಗ ನ್ಡ ವೆ ನ್ಮೆ ವಿಮಶೆಶ, ಆಸೆ , ಪೂವಾಶಗರಹಗಳ

ತೆರೆಯಿದದರ, ನಾವು ನ್ವಜವಾಗಯ ಕೆೋಳಿಸಿಕೆ ಳುಿವುದೆೋ ಇಲ್ಲ . ನಾವು ಕೆೋಳುವುದಕ ೆ - ಕೆೋಳಿ ಆಗಬೆೋಕಾದ ಅನ್ ಭವಕ ೆ ನ್ಡ ವೆ ತೆರೆಯುಂದನ್ ನ ಎಳೆದ ಕೆ ುಂಡ೦ತಾಗ ತ್ತದೆ . ಅಲ್ಲಲ ಸತ್ಯದ ಎಚ್ುರವೂ ಇರ ವುದಿಲ್ಲ . ಯಾವುದೆೋ ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ ಆಲ್ಲಸಬೆೋಕಾದರೆ , ನ್ಮೊೆಳಗೆ ಶಾುಂತ್ತೆ ಇರಬೆೋಕಾಗ ತ್ತದೆ . ಅದ ಅನ್ ಭಾವದ ಶಾುಂತಿ , ರ್ರಮವಿಲ್ಲದೆ , ಕೆೋಳಿಸಿಕೆ ಳಿಬೆೋಕ ಎುಂಬ ಹಟವಿರದೆೋ , ಬಲ್ವುಂತ್ವಾಗ ಏಕಾಗರತೆಗೆ ಪರಯತ್ನಪಡದೆೋ , ಸ ಮೆನೆ ಕ ಳಿತ್

ಕೆೋಳುತಿತರ ವಾಗ ಮಾತ್ರ ನ್ವಜವಾಗ ಕೆೋಳಿಸಿಕೆ ಳುಿತೆತೋವೆ . ನೆೋರವಾಗ , ನ್ವಜವಾಗ ರ್ಬದಗಳ ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ ಆಲ್ಲಸ ತೆತೋವೆ .

ಆಗ ಮಾತ್ರ ನ್ಮೊೆಳಗೆೋ , ನ್ಮಗೆ ತಿಳಿಯದ ಒುಂದ ವಿಶೆೋಷವಾದ ಪರಿಣಾಮ ಆಗ ತಿತರ ವ ಅನ್ ಭವ ನ್ಮಗೆ ಆಗ ತ್ತದೆ . ಇದ , ನ್ಮೆ ಇಚೆಛ ಇಲ್ಲದೆ ನಾವು ಬಯಸದೆೋ , ಮನ್ಸಿಸನ್ಮೆೋಲೆ ಆಗ ವುಂಥ ವಿಶೆೋಷ ಪರಿಣಾಮ . ಆ ಕ್ಷಣ್ಗಳಲ್ಲಲ ನ್ಮೆನ್ ನ ನಾವು ನ್ವಜಕ ೆ ಮರೆತಿರ ತೆತೋವೆ . ಇುಂಥ ಪರಿಣಾಮ ತ್ರ ವ ವಿಶೆೋಷವಾದ ಆನ್ುಂದ , ಅಗಾಧವಾದ ಅರಿವು - ನ್ವಜವಾದ

ಕೆೋಳೆೆಯ ಫಲ್ . ಈ ಒರೆಗಲ್ಲಲನ್ಲ್ಲಲ ನ್ಮೆ ಕೆೋಳೆೆಯನ್ ನ ಪರಿೋಕ್ಷಿಸಿಕೆ ುಂಡರೆ ನ್ಮೆ ಕೆೋಳೆೆಗಳು ನ್ವಜವೋ ಅಲ್ಲವೋ ತಿಳಿಯಬಹ ದ . ನ್ಮೆ ಕೆೋಳೆೆ ಸತ್ಯದಾದಗದದರೆ , ನ್ಮೊೆಳಗೆೋ ಒುಂದ ಅಗಾಧ ಬದಲಾವಣೆಯ ಅನ್ ಭವ ಆಗ ತಿತರ ತ್ತದೆ . ಅದೆ ುಂದ ಸುಂಪೂಣ್ಶ ಮನ್ಃ ಪಲ್ಲಟ . ಮನ್ಸಿಸನ್ ಸೃಷ್ಟಟಗಳ ಗೆ ುಂದಲ್ವಿರದೆ ಕೆೋವಲ್ ಸತ್ಯದ ಒಡೆತ್ನ್ ಮಾತ್ರ ಇರ ವ ಪಲ್ಲಟ . ಒುಂದ ಅಗಾಧ ಮೌನ್ ಆ ಕೆೋಳೆೆಯ ಹಿನ್ನಲೆಯಲೆಲೋ ಏಪಶಡ ತಿತರ ತ್ತದೆ . ಯಾವುದೆೋ ಸದ ದ ಆ ಮೌನ್ವನ್ ನ ಕಲ್ಕ ವುದಿಲ್ಲ . ಹಿೋಗೆ ಕೆೋಳೆೆಗೆ ನ್ಮೆನ್ ನ ನಾವು ಪೂಣ್ಶವಾಗ ಒಪಿೂಸಿಕೆ ುಂಡಾಗ ಮಾತ್ರ ಸರಿಯಾಗ ಕೆೋಳುವುದಕೆೆ ,ಕೆೋಳಿಸಿಕೆ ಳುಿವುದಕೆೆ ಸಾಧಯ . ಆಗ ಮನ್ಸಿಸಗೆ ಸೌುಂದಯಶ ಗೆ ೋಚ್ರವಾಗ ತ್ತದೆ .

ಒುಂದ ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ ಆಲ್ಲಸಿದ ನ್ುಂತ್ರ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗ ' 'ಅಥಶವಾಯಿತ್ ' ಎುಂದ ಅನ್ವನಸ ತ್ತದೆ . ಸವಲ್ೂ ಸಮಯದ

ನ್ುಂತ್ರ , ನ್ಮಗೆ ಅಥಶವಾಗದದನ್ ನ ಮತೆತ ಮೆಲ್ ಕ ಹಾಕಿದಾಗ ಎಷ್ೆಟೋ ಪರಯತ್ನ ಮಾಡಿದರ ನೆನ್ಪಿಗೆೋ ಬರ ವುದಿಲ್ಲ , ಅಥಶವಾಗಲ್ಲ ಎುಂದ ಅನ್ವಸ ತ್ತದೆ . ಈ ಭಾವನೆ ನ್ಮೆಲ್ಲಲ ಇ೦ತ್ಹ ಸುಂದಭಶದಲ್ಲಲ ಮ ಡ ವುದಿದೆ - ಗಮನ್ವಸಿದಿದೋರಾ ? ಇದಕೆೆ ಉತ್ತರ ಬಹಳ ಸರಳ . ' ಬೆೋರೆಯವರ 'ದನ್ವ ಯನ್ ನ ' ನ್ನ್ನ ದನ್ವ ' . ಎುಂದ ಕೆೋಳಿದಾಗ ಮಾತ್ರ , ಕೆೋಳಿದ ದ ಸುಂಪೂಣ್ಶವಾಗ ಅಥಶವಾಗ ತ್ತದೆ . ನಾವು ಕೆೋಳುತಿತರ ವುದ ' ಅವರದನ್ವ ' ಎುಂದ ಭಾವಿಸಿ ಕೆೋಳಿದಾಗ ಅವರ ನ್ಮೆ ನಾಯಕರಾಗ ತಾತರೆ . ಅದ ' ಅವರಿಗೆ ' ಅಧಿಕಾರ ಬಿಟ ಟಕೆ ಟಟ೦ತೆ . ಆ ಸುಂದಭಶದಲ್ಲಲ ಕೆೋಳಿದ ದ ಅಥಶವಾಗರ ವುಂತೆ ಭಾಸವಾಗ ತ್ತದೆ ಅಷ್ೆಟೋ . ಅದೆೋ ' ಆ ದನ್ವ ' ಯನ್ ನ ನ್ಮೆದಾಗ ಕೆೋಳಿದಾಗ - ಆಗ ' ನ್ಮಗೆ ಅನ್ವಸಿದದನ್ ನ - ನ್ಮೆ ತಿಳಿವಳಿಕೆಯನ್ ನ ' ನಾವೆೋ ಪಡೆಯ ವುದಕೆೆ ಪರಯತಿನಸಬಹ ದ . ಅ೦ತ್ಹ ಕೆೋಳುಗರ ಮಾತ್ರ , ತ್ಮೆ ಸ ಕ್ಷಮ ಗರಹಿಕೆಯಿುಂದ , ತ್ಮೆ ನ್ವಜ ಅನ್ ಭವದ ತಿಳಿವಳಿಕೆಯಿುಂದ ಹೆ ಸ ತ್ಲೆಮಾರನ್ ನ ಕಟಟಬಲ್ಲರ . ಹಿೋಗೆ ರಸ - ಭಾವಗಳಿುಂದ ಕ ಡಿದ ಕೆೋಳುಗ , ಒಬಿ ಸಹೃದಯ ಶೆ ರೋತ್ೃ ಆಗ ತಾತನೆ . ಸುಂಗೋತ್ದ ಶಾಸಿರೋಯ ಸವರ ಪವನ್ ನ ಅಥಶಮಾಡಿಕೆ ಳುಿವ ಪಾುಂಡಿತ್ಯ , ಗರಹಣ್ ರ್ಕಿತಯಿದ ದ , ಅದನ್ ನ ವಿಶೆಲೋಷ್ಟಸಿ ವಾಯರ್ಾಯನ್ವಸ ವ ರ್ಕಿತ ಇರ ವ ಕೆೋಳುಗ ವಿಮರ್ಶಕನಾಗ ತಾತನೆ . ವಿಮರ್ಶಕ ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ ಅಥಶ ಮಾಡಿಕೆ ುಂಡಾಗ , ಆ ಸುಂಗೋತ್ ಪರಸ ತತಿಯ ಸಾಥಶಕತೆಯನ್ ನ ಅನ್ ಭವಿಸ ತ್ತದೆ . ಕೆಲ್ವು ವೆೋಳೆ ನ್ವರ ಪಣೆಯಲ್ಲಲ ದೆ ೋಷಗಳನ್ ನ ಕರಮ ತ್ಪಿೂದದನ್ ನ ಸ ಕತವಾಗ ತಿದಿದದರೆ , ಅದನ್ ನ ಒಪಿೂ ಸರಿಪಡಿಸಿಕೆ ುಂಡ ಒುಂದ ಒಳೆಿಯ ಸುಂಗೋತ್ ಸೃಷ್ಟಟಯಾಗ ತ್ತದೆ .

ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ ಕೆೋವಲ್ ನಾದವಾಗ ಅಥಶಮಾಡಿಕೆ ಳುಿವವನ್ ಒಬಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಶೆ ರೋತ್ೃ . ಇುಂತ್ಹ ಕೆೋಳುಗರ ಸುಂಗೋತ್ದ ಶಾಸಿರೋಯ ಸವರ ಪವನ್ ನ ಅಥಶಮಾಡಿಕೆ ಳಿಲ್ ಕಷಟಪಡ ತಾತರೆ . ಆದರೆ , ಸುಂಗೋತ್ ಇುಂಥ ಕೆೋಳುಗರನ್ ನ ತ್ಲ್ ಪುವುದ ಬಹಳಮ ಖಯ . ಸುಂಗೋತ್ದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಕೆೋಳುಗರ ಸಹ ಒುಂದ ರಿೋತಿಯಲ್ಲಲ ವಿಮರ್ಶಕರೆೋ . ಹೆೋಗೆುಂದರೆ ಅಡ ಗೆ ಮಾಡ ವುದಕೆೆ ಅವರಿಗೆ ಬರದೆ ಇದದರ ಊಟದ ರ ಚಿಬಲ್ಲವರ . ಹಾಗೆಯೋ ಸುಂಗೋತ್ದಲ್ ಲ ಔಚಿತ್ಯವನ್ ನ ತಿಳಿದ , ಒಳೆಿಯ ಕೆೋಳೆೆಯನ್ ನ ರ ಢಿಸಿಕೆ ುಂಡಿರ ವ ಕೆೋಳುಗರ ಸುಂಗೋತ್ದ ರ ಚಿಯನ್ ನ ತಿಳಿದವರ . ಆದರೆ ಅವುಗಳನ್ ನ ಸಾಧಾರ ವಿವರಿಸಲ್ ಬಾರದ ಮೌನ್ವಗಳು ಅವರ . ತ್ಮೆಲೆೋ ವಿಮಶೆಶಮಾಡಿಕೆ ುಂಡ ಸ ಮೆನಾಗ ವರ . ಇುಂಥವರಿುಂದಲೆೋ ಒಟಾಟರೆ ಅಭಪಾರಯ ರ ಪಿತ್ವಾಗ ವುದ ಅನ್ ನವುದನ್ ನ ಮರೆಯಬಾರದ .

ಇನ್ ನ , ಒುಂದ ಬಗೆಯ 'ಅಸೂಷಟ ಆನ್ುಂದ ' ವನ್ ನ ಪಡೆಯ ವ ಮ ಗಧ ಶೆ ರೋತ್ೃಗಳು . ಹಿೋಗೆ ಶೆ ರೋತ್ೃವಗಶದಲ್ಲಲ ಬಹಳ

ವೆೈವಿಧಯವಿದೆ . ಕಛೆೋರಿಗಳಲ್ಲಲ ಮೃದುಂಗ ನ್ ಡಿಸ ವುದಿರಲ್ಲ , ಛಾಪು ಹಾಕಿದರೆ ಸಾಕ - ತ್ಬಲಾದ ರ್ ರತಿಗಾಗ ಏಟ ಹಾಕಿದರೆ ಸಾಕ , ಆಹಾ ! .... ಆಹಾ !....... ಎುಂದ ಉದಾಗರತೆಗೆಯ ವ ಮುಂದಿಯ ಇದಾದರೆ . ಯಾವುದೆೋ ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ ಆಲ್ಲಸ ವಾಗ , ಕೆೋಳಿ ಆಸಾವದಿಸ ವ ಒುಂದ ಕರಮ ಇದೆ . ಯಾರೆೋ ಕೆೋಳುಗ ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ ಆಲ್ಲಸ ವಾಗ ಅವನ್ ಮನ್ಸಿಸನ್ಲ್ಲಲ

ರಸಾನ್ ಭವದ ಭಾವನಾ ಪರಕಿರಯ ನ್ಡೆದೆೋಇರ ತ್ತದೆ . ' ಶಿರ್ ವೆೋಶತಿತ ಪರ್ ವೆೋಶತಿತ ... ' ಎುಂದುಂತೆ ಈ ಪರಕಿರಯ , ಆಯಾಯ ಸುಂಸಾೆರಗಳ , ವಿಕಾಸಗಳ ಮಟಟದಲ್ಲಲ , ಎಲ್ಲ ಜೋವಿಗಳಲ್ ಲ ನ್ಡೆಯ ತ್ತದೆ ಎನ್ನಬಹ ದ .

'ಅನ್ ಕರಣೆ' ಯಲ್ಲಲ ಆನ್ುಂದವನ್ ನ ಮನ್ ಷಯ ಪಡೆಯ ವುದಕೆೆ ಪಾರರುಂಭಸಿದ ಸಮಯದಿುಂದಲೆೋ ಈ ಭಾವನಾ ಪರಕಿರಯ, ರಸಿಕ ಹೃದಯಗಳು ಹ ಟಿಟಕೆ ುಂಡವು ಎುಂದ ಹೆೋಳಬಹ ದ . ನಾಗರಿಕತೆ ಬೆಳೆದುಂತೆ , ಪರತಿಭೆಯ ಕಿರಯಾಶಿೋಲ್ತೆ ಹೆಚಾುದ ಹಾಗೆಲಾಲ ರಸಿಕ ಸಮಾಜವೂ ನ್ವಮಾಶಣ್ವಾಗ ತಾತ ವಿಸಾತರವಾಗ ಬೆಳೆದ , ಕೆೋಳುಗ ರಸಿಕನ್ ಪಾತ್ರಕೆೆ ಪರತಿಭೆಗಳನ್ ನ ಬೆಳೆಸ ವುದರಲ್ಲಲ ಹಾಗ ಮ ನ್ನಡೆಸ ವಲ್ಲಲ ಮಹತ್ವ ದೆ ರೆಯಲಾರುಂಭಸಿತ್ . ಹಿೋಗೆ ರಾಜಾರ್ರಯದಲ್ಲಲದದ ಸುಂಗೋತ್ , ಜನಾರ್ರಯದಲ್ಲಲ , ಜನ್ರ

ಸಹೃದಯತೆಯನ್ ನ ಅವಲ್ುಂಬಿಸಿ ನ್ವುಂತಿದೆ . ಹಾಗಾಗ ಯಾವುದೆೋ ರಿೋತಿಯ ಸುಂಗೋತ್ದ ಪರಗತಿಯಲ್ಲಲ ರಸಿಕರ ಪಾತ್ರ ದೆ ಡಡದಿದೆ . ಸುಂಗೋತ್ವೂ ರಸಿಕರ ಅಭರ ಚಿಯ ಕಡೆಗೆ ತಿರ ಗಕೆ ುಂಡ ಬೆಳೆಯ ತಿತದೆ . ಆ ಕೆೋಳೆೆಯಿುಂದ ಅದ ಮನ್ಸ ಸ , ಹೃದಯಗಳನ್ ನ ಸೂಶಿಶಸಿ , ರಸವಾಗ , ಭಾವವಾಗ ಪುಷ್ಟಟಗೆ ಳುಿತ್ತಲೆೋ ಇದೆ . ' ಶೆ ರೋತಾ ' ಎುಂದರೆ ಕೆೋಳುವವನ್ ಎುಂದಥಶ . ಸುಂಗೋತ್ ಕೆೋಳುವುದಷ್ೆಟೋ . ಆದರೆ ಇುಂದ ಸುಂಗೋತ್ಕೆೆ 'ದರಷ್ಾಟ' ( ನೆ ೋಡ ಗ ) ಎುಂಬ ವಗಶವೂ ಬೆಳೆಯತೆ ಡಗದೆ . ಟಿ . ವಿ ಮೊದಲಾದ ದೃರ್ಯ ಮಾಧಯಮಗಳಲ್ಲಲ ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ ನೆ ೋಡಿ - ಕೆೋಳಿ ಅಥಶ ಮಾಡಿಕೆ ುಂಡ ರಸಾನ್ ಭವ ಪಡೆಯ ವ ಅವಕಾರ್ವಿದೆ . ಶ್ರವಣ್ೆೋ೦ದಿರಯ , ಮನ್ ಇಂದಿರಯ , ಆತ್ಾ ಸಂಯೊೋಗಗಳಿಂದ ಆತ್ಾರಲಿಾ ಆಗುವ ಆನ್ಂದಾನ್ುಭಾವದ ಪರಕ್ರಯೆಯೆೋ ಶಾಸಿರೋಯ ಪರಕ್ರಯೆ .

ಕೆೋಳುಗರಲ್ ಲ ಕೆಲ್ವು ವಿಭಾಗಗಳನ್ ನ ಪಟಿಟ ಮಾಡಬಹ ದ . ಸುಂಗೋತ್ದ ಕೆೋಳೆೆಯಲ್ಲಲ ಅನ್ ಭವಗಳಿಸಿದ ಪಕವ

ಶೆ ರೋತ್ೃಗಳದ ಒುಂದ ವಿಭಾಗವಾದರೆ , ಇನೆ ನುಂದ ವಿಭಾಗ , ಸುಂಗೋತ್ದ ವಾತಾವರಣ್ದಲ್ಲಲ ಕಾಲ್ಕ್ಷೆೋಪ ಮಾಡಬಯಸ ವ ಹಾಗ ರಸಿಕ ಜನ್ರ ಮಧೆಯ ತ್ಮೆ ಸಿಾತಿಯನ್ ನ ಗ ರ ತಿಸಿಕೆ ಳಿ ಬಯಸ ವವರದ . ಮತೆ ುಂ ತ ದ ವಿಭಾಗದವರ ಸುಂಗೋತಾಭಾಯಸಿಗಳು ಹಾಗ ಕ ತ್ ಹಲ್ಲಗಳು . ಇನ್ ನ , ವಿಮರ್ಶಕರ , ರಸಿಕರಲ್ಲಲ ಹೆಚ್ ು ಕಾಳಜ ವಹಿಸಬೆೋಕಾದವರ , ಪಾರತಿನ್ವಧಿಕವಾಗ ನ್ವಲ್ಲಬಲ್ಲವರ . ಒಬಿ ವಿಮರ್ಶಕನ್ ಅಭಪಾರಯ ಸಾವಿರ ಕೆೋಳುಗರ ಅಭಪಾರಯವನ್ ನ ರ ಪಿಸ ತ್ತದೆ

ಎನ್ ನತಾತರೆ . ಇದ ಸತ್ಯವೂ ಸಹ . ಅವರ ಪಾತ್ರ , ಸುಂಗೋತ್ಕೆೆ ಒುಂದ ದಿಕೆನ್ ನ ಕೆ ಡ ವುದರಲ್ಲಲ , ಸುಂಗೋತ್ದ ಗ ಣ್ಮಟಟವನ್ ನ ನ್ವಣ್ಶಯಿಸ ವುದರಲ್ಲಲ , ಜನ್ರಲ್ಲಲ ಸುಂಗೋತ್ದ ಅಭರ ಚಿಯನ್ ನ ಬೆಳೆಸಿ, ರ ಪಿಸ ವುದರಲ್ಲಲ ಬಹಳ ದೆ ಡದದ . ಕೆೋಳುಗರೆಲ್ಲರ ಮಾನ್ಸಿಕ ಪರಕಿರಯಗಳನ್ ನ ವಿಮರ್ಶಕ ಬರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಲ ಇಳಿಸ ವವನ್ . ಅದ ಸಾವಶಜನ್ವಕರಿಗೆ ಒದಗ ವ ದಾಖಲೆ . ಎಷ್ೆ ಟೋ ಸಲ್ ಅದ ಸಫಲ್ವೂ ಆಗ ತ್ತದೆ . ಹಾಗಾಗ ವಿಮರ್ಶಕ ತಾನ್ ಕೆೋಳಿದ ಸುಂಗೋತ್ವನ್ ನ ಗ ಣ್ - ದೆ ೋಷ

ಎರಡನ್ ನ ಇದದುಂತೆ ಬರೆಯ ವವನಾಗರಬೆೋಕ . ಹಾಗದಾದಗ ಮಾತ್ರ ಒಬಿ ಕಲಾವಿದನ್ ಪರಯತ್ನವನ್ ನ ತಿದಿದ , ಪರೋತಾಸಹಿಸಲ್ ಸಾಧಯ . ಹಾಗಾಗ ವಿಮಶೆಶಯ ಒುಂದ ಶಾಸರವಾಗ ಬೆಳೆಯ ತಿತರ ವ ಈ ದಿನ್ಗಳಲ್ಲಲ ವಿಮರ್ಶಕರದ ದ ಬಹಳ ಜವಾಬಾದರಿಯ ತ್ವಾದ ಪಾತ್ರವಾಗದೆ .

ಒಟಿಟನ್ಲ್ಲಲ ಶೆ ರೋತ್ೃ ಒಬಿ ರಸಿಕ . ಕಲೆಯುಂದಿಗೆ ರಸಿಕನ್ ಬೆಳೆಯ ತಾತನೆ . ಈ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ ಕೆೋಳುಗರಿಗೆ ಅಪಾರ ಆಯೆ ಇದೆ . ವೆೈವಿಧಯವಿದೆ . ಈ ಸುಂದಭಶದಲ್ಲಲ ಅವರ ಅಭರ ಚಿಯನ್ ನ ಉತ್ತಮ ಗ ಣ್ಮಟಟದ ಸುಂಗೋತ್ಕೆೆ ಘನ್ವೋಕರಿಸಿಕೆ ುಂಡ ರ್ ದಧ ಶೆ ರೋತ್ೃಗಳಾಗಯೋ ಉಳಿಯಬೆೋಕಿದೆ . ಅಂತ್ಹ ಶೆ ರೋತ್ೃಗಳು , ಪರಂಪರೆಯಿಂದ ಬಂದ ಸಂಸ್ಾುರದಿಂದ ಸುಸಂಸೃತ್ರೆರ್ನಸುತಾೂರೆ .

ಮಹಾ ಕವಿ ಕುಮಾರವಾಯಸ

ಗಮಕಿ .ಎಸ.ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ್ ಮೆೈಸ ರ

"ಕ ಮಾರವಾಯಸನ್ ಹಾಡಿದನೆುಂದರೆ ಕಲ್ಲಯ ಗ ದಾವಪರವಾಗ ವುದ " ಕನ್ನಡ ಸಾರಸವತ್ ಲೆ ೋಕದಲ್ಲಲ, ಅತ್ಯುಂತ್ ಜನ್ಪಿರಯ ಮಹಾ ಕಾವಯವಾದ ಕ ಮಾರವಾಯಸ ಭಾರತ್ದ ಬಗೆಗ, ಶಿರೋಕ ವೆುಂಪುರವರ ಮೆೋಲ್ಲನ್ ಮಾತ್ ಗಳನ್ ನ ಹೆೋಳಿದಾದರೆ. ಕ ಮಾರವಾಯಸ ಭಾರತ್ವನ್ ನ ಕ ಲ್ುಂಕ ಷವಾಗ, ಅಧಯಯನ್ ಮಾಡಿದರೆ, ಮೆೋಲ್ಲನ್ ಮಾತ್ ಗಳಲ್ಲಲ ಉತೆರೋಕ್ಷೆ ಇಲ್ಲ ಎುಂದ ವೆೋದಯವಾಗ ತ್ತದೆ. ಕ ಮಾರವಾಯಸನೆುಂದೆೋ ಪರಸಿದಧನಾದ ನಾರಣ್ಪೂ, ಗದ ಗನ್ ಕೆ ೋಳಿವಾಡದವನ್ . ಇವನ್ ಆರಾಧಯ ದೆೈವ ಗದ ಗನ್ ವಿೋರನಾರಾಯಣ್ಸಾವಮಿ, ಇವನ್ ವೃತಿತಯಲ್ಲಲ ಶಾನ್ ಭೆ ೋಗನಾಗದದನೆುಂದ ತಿಳಿದ ಬುಂದಿದೆ. ಇವನ್ ಭಾಗವತ್ ಸುಂಪರದಾಯಕೆೆ ಸೆೋರಿದ ಅದೆವೈತಿ. ಶಿರೋರ್ುಂಕರರ ಸಿದಾಧುಂತ್ವನ್ ನ ಅವಲ್ುಂಬಿಸಿ, ವೆೈಷಣವ ಸುಂಪರದಾಯವನ್ ನ ಅನ್ ಸರಿಸ ವವರೆೋ "ಭಾಗವತ್ರ ". ಇವನ್ವಗೆ ಹರಿ-ಹರರಲ್ಲಲ ವಯತಾಯಸವಿಲ್ಲ ಎುಂಬ ದನ್ ನ ಇವನ್ ಕಾವಯದಿುಂದ ತಿಳಿಯಬಹ ದ . ಶಿರೋಕೃಷಣನ್ ವಿಚಾರ ಬುಂದಾಗ ಎಷ ಟ ಭಕಿತಯಿುಂದ ಮೆೈಮರೆತ್ ಬರೆಯ ತಾತನೆಯೋ ಅಷ್ೆಟೋ ಭಕಿತಯಿುಂದ ಈರ್ವರನ್ನ್ ನ ಪಾರರ್ಥಶಸ ವುದನ್ ನ ಕಾಣ್ ತೆತೋವೆ. KUMARAVYASA (SOURCE—INTERNET) ಕ ಮಾರವಾಯಸನ್ ಆರಾಧಯ ದೆೈವವಾದ ವಿೋರನಾರಾಯಣ್, ಅವನ್ ಕನ್ಸಿನ್ಲ್ಲಲ ಬುಂದ ವಾಯಸಭಾರತ್ವನ್ ನ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಲ ಬರೆ, ಅದಕೆೆ ಅರ್ವತಾಾಮನ್ ಸಹಾಯ ಮತ್ ತ ಅನ್ ಗರಹ ನ್ವನ್ಗೆ ಸಿಗ ತ್ತದೆ ಎುಂದ ಹೆೋಳಿದುಂತಾಗ ತ್ತದೆ, ಅದರುಂತೆ ಅರ್ವತಾಾಮನ್ ಅನ್ ಗರಹವನ್ ನ ಸುಂಪಾದಿಸಿ, ಒದೆದ ಬಟೆಟಯನ್ ನಟ ಟ, ವಿೋರನಾರಾಯಣ್ನ್ ಸನ್ವನಧಿಯಲ್ಲಲ ಭಕಿತರಸಾವೆೋರ್ದಿುಂದ ಮೆೈಮರೆತ್ ಹಾಡ ತಾತ ಹಾಡ ತಾತ ಮಹಾಭಾರತ್ವನ್ ನ ರಚಿಸಿದನೆುಂಬ ದ ದುಂತ್ ಕಥೆಯಾದರ , ಭಾವಪೂರಿತ್ವಾಗ, ಧವನ್ವಪೂಣ್ಶವಾಗದೆ. ಕಾವಯವನ್ ನ ಅವಲೆ ೋಕಿಸಿದರೆ, ಅಲ್ಲಲಯ ಅವೆೋರ್ಭರಿತ್ ಓಟವನ್ ನ ಗಮನ್ವಸಿದರೆ ಕಾವಯರಚ್ನಾರ್ಕಿತ ದೆೈವಿೋ ಪೆರೋರಣೆಯ ವರ ಪರಸಾದದಿುಂದಲೆೋ ಬುಂದಿರಬೆೋಕ ಎುಂದ ಎನ್ವಸ ತ್ತದೆ. ಕ ಮಾರವಾಯಸನೆೋ ಹೆೋಳಿರ ವುಂತೆ " ವಿೋರನಾರಾಯಣ್ನೆ ಕವಿ, ಲ್ಲಪಿಕಾರ ಕ ಮಾರವಾಯಸ", ಇದ ಅವನ್ ನ್ಮರತೆಯನ್ ನ ಸ ಚಿಸ ತ್ತದೆ.

ಕ ಮಾರವಾಯಸನ್ ಕಾಲ್ದ ಬಗೆಗ ವಿದಾವುಂಸರಲ್ಲಲ ಒಮೆತ್ವಿಲ್ಲ, ಕಿರ.ರ್. ಹದಿಮ ರನೆೋ ರ್ತ್ಮಾನ್ದಿುಂದ ಹಿಡಿದ ಹದಿನೆೈದನೆೋ ರ್ತ್ಮಾನ್ದವರೆಗ ಅವನ್ ಕಾಲ್ವನ್ ನ ವಿಮರ್ಶಕರ , ವಿದಾವುಂಸರ ಎಳೆದಾಡಿದಾದರೆ. ಕೆ ನೆಗೆ ಅವನ್ ಕಾಲ್ ಕಿರ.ರ್. 1430 ಎುಂದ ಬಹ ಸಮೆತ್ವಾದ ಅಭಪಾರಯವಾಗದೆ. ಅವನ್ ಮತ್ದ ವಿಚಾರದಲ್ಲಲ ಭನಾನಭಪಾರಯವಿದೆ. ಅವನ್ ಯಾವ ಮತ್ಕೆೆ ಸೆೋರಿದವನಾದರೆೋನ್ ? ಆತ್ನ್ ಮಹಾಕವಿ, ಆತ್ನೆ ಬಿ ಕನ್ನಡದ ಅನ್ಘಯಶರತ್ನ ಎುಂಬ ದ ಕನ್ನಡಿಗರೆಲ್ಲರಿಗೆ ದೆ ಡಡ ಹೆಮೆೆ. ಕ ಮಾರವಾಯಸನ್ ಕಾವಯ "ಕಣಾಶಟ ಭಾರತ್ ಕಥಾ ಮುಂಜರಿ" ಯ "ಕ ಮಾರವಾಯಸ ಭಾರತ್", "ಗದ ಗನ್ ಭಾರತ್" ಎುಂದೆೋ ಜನ್ಪಿರಯವಾಗದೆ. ಕನ್ನಡದಲ್ಲಲ ಮೊದಲ್ ಮಹಾಭಾರತ್ವನ್ ನ ಬರೆದವನ್ ಕನ್ನಡದ ಆದಿಕವಿ ಪುಂಪ. ಅವನ್ ಕಾಲ್ ಕಿರ.ರ್ ಹತ್ತನೆೋ ರ್ತ್ಮಾನ್. ಪುಂಪ ಹಳೆಗನ್ನಡದಲ್ಲಲ ರಚಿಸಿದಾದನೆ. ಕ ಮಾರವಾಯಸ ನ್ಡ ಗನ್ನಡದಲ್ಲಲ, ಭಾಮಿನ್ವ ಷಟೂದಿಯಲ್ಲಲ ರಚಿಸಿದಾದನೆ,

ಪುಂಪನ್ವಗೆ ಅದೆ ುಂದ ಲೌಕಿಕ ಕಾವಯವಾಗತ್ ,ತ ಆದರೆ ಕ ಮಾರವಾಯಸನ್ವಗೆ ಅದ ಲೌಕಿಕ ಹಾಗ ಪಾರಮಾರ್ಥಶಕ ಕಾವಯ, ಭಗವದಿವಲಾಸದ ಭ ಮಿಕೆ. ಪುಂಪ ಲೌಕಿಕ ಮತ್ ತ ಆಧಾಯತ್ೆವನ್ ನ ಬೆೋರೆ ಬೆೋರೆ ಕಾವಯಗಳಲ್ಲಲ ಪರತಿಪಾದಿಸಿದರೆ, ಕ ಮಾರವಾಯಸ ಒುಂದೆೋ ಕಾವಯದಲ್ಲಲ ಎರಡನ್ ನ ಸಾಧಿಸಿದಾದನೆ. ಹಿೋಗೆ ಕ ಮಾರವಾಯಸ ಅದಿವತಿೋಯ. ಕ ಮಾರವಾಯಸ ತ್ನ್ನ ಮಹಾಕಾವಯವನ್ ನ ಭಾಮಿನ್ವ ಷಟೂದಿಯಲ್ಲಲ ರಚಿಸಿದಾದನೆ. ಈ ಛುಂದಸಿಸನ್ಲ್ಲಲ ಕಾವಯ ರಚಿಸಿದ ಮೊದಲ್ಲಗ ಎುಂಬ ಹೆಗಗಳಿಕೆಗೆ ಪಾತ್ರನಾಗದಾದನೆ. ಭಾಮಿನ್ವ ಷಟೂದಿಯನ್ ನ ಇವನ್ಷ ಟ ಸತ್ವಪೂಣ್ಶವಾಗ ಬಳಸಿರ ವವರ ಯಾರ ಇಲ್ಲ, ಈ ಷಟೂದಿಗಳು ಎಲ್ ಲ ಎಡರದೆ, ತೆ ಡರದೆ ಒುಂದೆೋ ಸಮನಾದ ಪರವಾಹದೆ ೋಪಾದಿಯಲ್ಲಲ ಕಾವಯದ ದದಕ ೆ ಪರವಹಿಸಿವೆ. ಅವನೆೋ ಕಾವಯದಲ್ಲಲ ಹೆೋಳಿರ ವುಂತೆ "ಪದವಿಟಟಳುಪದೆ ುಂದ " ಅಗಗಳಿಕೆ ಅವನ್ದ . ಕ ಮಾರವಾಯಸನ್ ಭಾಷ್ಾಸುಂಪತ್ ತ ಅಪಾರವಾದ ದ . ಭಾಷ್ೆಯಲ್ಲಲ ಓಜಸ ಸ, ರಸಪೋಷಣೆಯಲ್ಲಲರ ವ ಆಳ, ತಿೋವರತೆ ಇತಾಯದಿಗಳು ಇನೆನಲ್ಲಲಯ ಕಾಣ್ಸಿಗ ವುದಿಲ್ಲ. ಎಷ್ೆ ಟೋ ಕಡೆ ಆಡ ಭಾಷ್ೆ, ಗಾರಮಯಭಾಷ್ೆಯನ್ ನ ಕಾಣ್ ತೆತೋವೆ. ಅವನ್ ಕಾವಯದ ದದಕ ೆ ಕಾಣ್ ವುದ ರ ಪಕಗಳು. ಇವನ್ನ್ ನ " ರ ಪಕ ಸಾಮಾರಜಯ ಚ್ಕರವತಿಶ" ಎುಂದ ಕರೆದಿರ ವುದ ಅನ್ವಥಶವಾಗ, ಕೆಲ್ವು ಉದಾಹರಣೆಗಳನ್ ನ ನೆ ೋಡಬಹ ದ . " ನ್ಮೆ ಬಾಣ್ಸಿಗ ವಿಧಿ ವಿಷವ ಬೆಸ ಶವಡಾರ ಕಾವರ " " ಮ ನ್ವಯ ಮಾತಿನ್ ಬಲೆಗೆ ಸಿಲ್ ಕಿತ್ ಜನ್ಪತಿಯ ಚೆೈತ್ನ್ಯ "ಮೃಗ", ಅಪಕಿೋತಿಶ ನಾರಿಯ ಸೆರಗ ಹಿಡಿದರ - ಹಿೋಗೆ ಸಾವಿರಾರ ರ ಪಕಗಳು ಸಾವಭಾವಿಕವಾಗ ಬುಂದಿವೆ. ಅವನ್ ನ್ ಡಿಯ ವ ಭಾಷ್ೆಯೋ ರ ಪಕವಾಗ ತ್ತದೆ. ಆದದರಿುಂದಲೆೋ ಕ ಮಾರವಾಯಸನ್ನ್ ನ ಅನ್ ವಾದ ಮಾಡ ವುದ ಬಹಳ ಕಷಟ. ಪದ ಪರಯೋಗದಲ್ಲಲ ಅದಿವತಿೋಯ. ಸಿಕೆದ ಕಡೆಯಿುಂದೆಲಾಲ ಪದಗಳನ್ ನ ತ್ುಂದ ಕನ್ನಡವನ್ ನ ಶಿರೋಮುಂತ್ಗೆ ಳಿಸಿದ. ಸಾಮಾನ್ಯ ಪದಗಳೊ ಇವನ್ ಕೆೈಲ್ಲ ವಿಶೆೋಷ ಅಥಶವನ್ ನ ಪಡೆದ ಕೆ ಳುಿತ್ತವೆ. "ಒರಲ್ಬೆೋಡವೋ ಕ ನ್ವನ" "ಯಾದವರ ಬಡಕರ ವೆ" "ಸ ರಧೆೋನ್ ಗೆ ಡಾಡಯ ತ" " ಕೆುಂಡದ ಮಳೆ ತ್ಡೆವವೆಕೆ ಡೆ. - ಇವು ಅವನ್ ಭಾಷ್ಾ ವೆೈಭವಕೆೆ ಕೆೋವಲ್ ಕೆಲ್ವು ಉದಾಹರಣೆಗಳು. ಪುಂಪನಾದರೆ ೋ, ವಾಯಸ ಭಾರತ್ದ ಕಥೆಯನೆನೋ ತ್ನ್ಗೆ ಬೆೋಕಾದುಂತೆ ಬದಲಾಯಿಸಿಕೆ ುಂಡಿದಾದನೆ. ಆದದರಿುಂದ ಅವನ್ "ವಿಕರಮಾಜ ಶನ್ ವಿಜಯ" ಭಾರತ್ವಾಗಲ್ಲಲ್ಲ. ಕ ಮಾರವಾಯಸ ತ್ನ್ನ ಕಥೆಗೆ ವಾಯಸ ಭಾರತ್ವನೆನೋ ಅನ್ ಸರಿಸಿದಾದನೆ. ವಾಯಸ ಭಾರತ್ದ ಹದಿನೆುಂಟ ಪವಶಗಳಲ್ಲಲ ಮೊದಲ್ ಹತ್ ತ ಪವಶಗಳನ್ ನ ಬರೆದಿದಾದನೆ. ಅದರಲ್ ಲ ಮೊದಲ್ ಐದ ಪವಶಗಳಲ್ಲಲ ಅಲ್ೂ ಸವಲ್ೂ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ ನ ಕಾಣ್ ತೆತೋವೆ. ಮ ುಂದಿನ್ ಐದ ಪವಶಗಳಾದ ಯ ದಧ ಪುಂಚ್ಕದಲ್ಲಲ ಕಥೆ ಅದೆೋ ಆದರ , ವಣ್ಶನೆಯಲ್ಲಲ ತ್ನ್ನ ಪರತಿಭೆಯನ್ ನ, ಸವುಂತಿಕೆಯನ್ ನ ಪೂಣ್ಶವಾಗ ಪರದಶಿಶಸಿದಾದನೆ. ಯ ದಧಗಳನ್ ನ ಎಷ ಟ ವಣಿಶಸಿದರ ತ್ೃಪಿತ ಇಲ್ಲ. ಒುಂದ ಯ ದಧದುಂತೆ ಮತೆ ುಂ ತ ದ ಅಲ್ಲ, ವಿೋರರ ಸಾಹಸಗಳೊ ಅಷ್ೆಟೋ, ಒಬಿನ್ ಸಾಹಸದುಂತೆ ಇನೆ ನಬಿನ್ದ ಇಲ್ಲ. ಕ ಮಾರವಾಯಸನ್ ಕಾವಯದಲ್ಲಲ ವಿೋರರಸವೆೋ ಪರಧಾನ್ವಾದರ ಇತ್ರ ರಸಗಳನ್ ನ ಕಾಣ್ ತೆತೋವೆ. ಹಾಸಯರಸದ ವಿವಿಧ ಪರಕಾರಗಳಾದ ವಯುಂಗಯ, ಸರಸ, ವಕೆ ರೋಕಿತ, ಮ ುಂತಾದ ವನ್ ನ ಕಾಣ್ ತೆತೋವೆ. "ಬಣ್ಗ ಕವಿಗಳ ಲೆಕಿೆಪನೆ ಸಾಕೆಣಿಸದಿರ , ರ್ ಕರ ಪನ್ಲ್ಲವೆ, " ಕ ಣಿಸಿನ್ಗನೆೋ ಕವಿಕ ಮಾರವಾಯಸನ್ ಳಿದವರ" ಎುಂಬ ಅವನ್ ಧೆ ೋರಣೆಯನ್ ನ ನಾವು ಗಮನ್ವಸಬೆೋಕ , "ಅಭಮನ್ ಯವಿನ್ ವಿೋರಮರಣ್" "ಕಣಾಶವಸಾನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಕರ ಣಾರಸದ ಪರವಾಹವನೆನೋ ಹರಿಸಿದಾದನೆ, ರ್ೃುಂಗಾರರಸ ಮಾತ್ರ ಅಷ ಟ ಮ ಖಯವಾಗಲ್ಲ. ಭಕಿತಯನ್ ನ ಒುಂದ ರಸವೆುಂದೆೋ ಪರಿಗಣಿಸಿದರೆ, ಕಾವಯದ ದದಕ ೆ ಭಕಿತಯ ಹೆ ನ್ಲ್ನೆನೋ ಹರಿಸಿದಾದನೆ, "ದ ವಾಶಸ ಪರಸುಂಗ" "ಅಕ್ಷಯವಸರ ಪರದಾನ್", "ಪಾರ್ ಪತಾಸರ ಪರದಾನ್", "ಗಾುಂಗೆೋಯ ಭಕಿತಯಿುಂದ ಶಿರೋಕೃಷಣನ್ನ್ ನ ಗೆದದದ "ದ ಮ ುಂತಾದ ಸುಂದಭಶಗಳಲ್ಲಲ ಭಕಿತಯ ಆವೆೋರ್ವನ್ ನ ಕಾಣ್ ತೆತೋವೆ. ಪರತಿ ಸುಂದಭಶದಲ್ ಲ ಭಕಿತ ಗೆಲ್ ಲವುದನ್ ನ ಕಾಣ್ ತೆತೋವೆ. ಕ ಮಾರವಾಯಸನ್ ಪಾತ್ರ ಸೃಷ್ಟಾೋ ಅದ ುತ್ವಾದದ ,ದ ಅಪರತಿಮವಾದದ ದ. ಭೋಷೆ, ದೆ ರೋಣ್, ವಿದ ರ, ಕೌರವ, ದೌರಪದಿ, ಅಭಮನ್ ಯ, ಉತ್ತರ, ಕೃಷಣ, ಅಜ ಶನ್, ಭೋಮ ಇವರ ಪಾತ್ರಗಳು ಕ ಮಾರವಾಯಸನ್ ಕೆೈಲ್ಲ ಜೋವುಂತ್ವಾಗ ಮ ಡಿಬುಂದಿವೆ. ಅದರಲ್ ಲ ಶಿರೋಕೃಷಣ, ದೌರಪದಿ, ಅಭಮನ್ ಯ, ಉತ್ತರಕ ಮಾರ ಇವರ ಪಾತ್ರಗಳುಂತ್ ಕ ಮಾರವಾಯಸನ್ದೆೋ. ಅವನ್ವುಂದಲೆೋ ನ್ಮಗೆ ಈ ಪಾತ್ರಗಳು ಹೆಚ್ ು ಪರಿಚ್ಯವಾಗರ ವುದ , ಜನ್ಪಿರಯವಾಗರ ವುದ .

ಕ ಮಾರವಾಯಸನ್ವಗೆ ತ್ನ್ನ ಭಾರತ್ "ಕೃಷಣಕಥೆ" "ತಿಳಿಯ ಹೆೋಳುವೆ ಕೃಷಣಕಥೆಯನ್ ". ಎುಂದ ಪಿೋಠಿಕಾ ಸುಂಧಿಯಲೆಲೋ ತ್ನ್ನ ಕಾವಯದ ಉದೆದೋರ್ವನ್ ನ ಸೂಷಟ ಮಾತ್ ಗಳಲ್ಲಲ ಹೆೋಳಿದಾದನೆ, ಶಿರೋಕೃಷಣ ತ್ನ್ನ ಕಾವಯದ ಪಾತ್ರಧಾರಿಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಸ ತ್ರಧಾರಿಯ ಆಗದಾದನೆ. ಅವನೆೋ ಭಾರತ್ದ ಪೆರೋರಕ ರ್ಕಿತ, ಶಿರೋಕೃಷಣ ಮಾನ್ವಿೋಯ ಗ ಣ್ಗಳನ್ ನ ಪರದಶಿಶಸ ವುದರ ಜೆ ತೆಗೆ, ಅತಿ ಮಾನ್ವತೆಯನ್ ನ ಸುಂದಭೆ ೋಶಚಿತ್ವಾಗ ಪರದಶಿಶಸ ತಾತನೆ. ಧಮಶರಾಯನ್ವಗೆ ನ್ಮಸೆರಿಸ ವುದ , ಕ ುಂತಿಗೆ ನ್ಮಸೆರಿಸ ವುದ , ಭೋಷೆನ್ ಭಕಿತಗೆ ಮನ್ದೆ ಳು ನಾಚಿ ಚ್ಕರವನ್ ನ ಮ ಚ್ ುವುದ ಮ ುಂತಾದ ಅನೆೋಕ ಸುಂದಭಶಗಳಲ್ಲಲ ಮಾನ್ವ ಧಮಶವನ್ ನ ಆಚ್ರಿಸ ತಾತನೆ, ಹಾಗೆಯೋ ಶಿರ್ ಪಾಲ್ವಧೆ, ವಿರ್ವರ ಪದರ್ಶನ್, ಅಕ್ಷಯಾುಂಬರ, ದ ವಾಶಸಾತಿಥಯ ಮ ುಂತಾದ ಸುಂದಭಶಗಳಲ್ಲಲ ಅತಿಮಾನ್ ಷ ರ್ಕಿತಯನ್ ನ ಪರದಶಿಶಸ ತಾತನೆ. ಹಿೋಗೆ ಶಿರೋಕೃಷಣನ್ ಪಾತ್ರ ಮನೆ ೋdÕವಾಗ ಚಿತಿರತ್ವಾಗದೆ. ದೆ ರೋಣ್ರ ಪರಮಶಿಷಯ, ಶಿರಕೃಷಣನ್ ಪರಮಸಖ, ಹಾಗ ಭಕತನಾದ ಅಜ ಶನ್, ದೌರಪದಿಯ ಹಾಸಯ ಮಾಡ ವಷ ಟ ಅಣ್ಣನ್ ಭಕತ, ಶಿವನೆ ಡನೆಯೋ ಸೆಣ್ಸಿ ಪಾರ್ ಪತಾಸರವನ್ ನ ಪಡೆದ ಮಹಾವಿೋರ, ಕಿರಾತ್ಕನೆೋ ಶಿವನೆುಂದ ತಿಳಿದಾಗ ಅವನ್ ಪಡ ವ ಪಶಾುತಾತಪ,ಹೃದಯ ಸೂಶಿಶ. ಊವಶಶಿಯ ಮ ುಂದೆ ಅವನ್ ಸುಂಯಮ ಮೆಚ್ುಲೆೋಬೆೋಕಾದದ ದ, ಆದರ ಅಜ ಶನ್ನ್ಲ್ಲಲ ಮಾನ್ವಸಹಜವಾದ ದೌಬಶಲ್ಯಗಳನ್ ನ ಸಾಕಷ ಟ ಕಾಣ್ ತೆತೋವೆ. ಇನೆನೋನ್ ಕ ರ ಕ್ಷೆೋತ್ರ ಯ ದಧ ಪಾರರುಂಭವಾಗಬೆೋಕ , ಆಗ ಹೃದಯ ದೌಬಶಲ್ಯಕೆೆ ಒಳಗಾಗ ತಾತನೆ. ಇದರಿುಂದ ಮಾನ್ವ ಕೆ ೋಟಿಗೆ ದೆ ಡಡ ಉಪಕಾರವೆೋ ಆಯಿತ್ . ಎಲಾಲ ಉಪನ್ವಷತ್ ಗ ತ ಳ ಸಾರವಾದ "ಭಗವದಿಗೋತೆ" ಆವಿಭಶವಿಸಿತ್ . ಕಣ್ಶನ್ನ್ ನ ಹೆ ಗಳಿದಾಗ ಸಹನೆ ಕಳೆದ ಕೆ ಳುಿವುದ , ಧಮಶರಾಜನೆ ಡನೆ ಅಸಮಾಧಾನ್, ಮ ುಂತಾದ ಸುಂದಭಶಗಳಲ್ಲಲ ಮಾನ್ವ ಸಹಜವಾದ ದೌಬಶಲ್ಯವನ್ ನ ಕಾಣ್ ತೆತೋವೆ. ಕ ಮಾರ ವಾಯಸ, ಕಥೆಗಾಗ ವಾಯಸಭಾರತ್ವನೆನೋ ಅನ್ ಸರಿಸಿದರ ಅನೆೋಕ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಲ ಧಿೋಘಶವಾದ ಕಥೆಯನ್ ನ ಹರಸವ ಮಾಡ ವುದ , ಸಣ್ಣಕಥೆಯನ್ ನ ದೆ ಡಡದ ಮಾಡ ವುದ , ಇಷ್ೆಟೋ ಅಲ್ಲದೆ ಅನೆೋಕ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಲ ಕಥೆಯಲ್ಲಲ ಅಲ್ೂ ಸವಲ್ೂ ಬದಲಾವಣೆ ಮಾಡ ವುದ , ಇವುಗಳಲ್ಲಲ ತ್ನ್ನ ಪರತಿಭೆಯನ್ ನ ಮೆರೆದಿದಾದನೆ. ಕ ಮಾರವಾಯಸನ್ ಮಹಿಮೆಗೆ ಇನೆ ನುಂದ ಕಾರಣ್, ಅವನ್ ಧಮಶದೃಷ್ಟಟ ಮತ್ ತ ಅವನ್ ಭಗವದ್ ಭಕಿತ, ಅವನ್ ನ್ಡ ಗನ್ನಡದ ರ್ಕಿತಯ ತ್ವಾದ ಶೆೈಲ್ಲ, ಒುಂದೆೋ ಸಮನಾದ ಪರವಾಹದುಂತೆ ಹರಿಯ ವ ಅವನ್ ಭಾಮಿನ್ವ ಷಟೂದಿಗಳು, ಅವನ್ ಅಗಾಧ ಕಲ್ೂನಾ ರ್ಕಿತ, ಭಾವಾವೆೋಗ, ರ ಪಕಾದಿಗಳ ರಮಯತೆ ಇವೆಲ್ಲದರ ಜೆ ತೆಗೆ ಔಚಿತ್ಯಕೆೆ ಭುಂಗ ಬಾರದ ಅವನ್ ಭಗವದ್ ಭಕಿತ, ಭಗವದ್ ಪಾರಮಯವನ್ ನ ಹೆೋಳುವ ರಿೋತಿ ಅವನ್ ಹಿರಿಮೆಗೆ, ಗರಿಮೆಗೆ ಕಾರಣ್ವಾಗದೆ. ಮನ್ ಷಯ ರ್ಕಿತ, ದೆೈವ ರ್ಕಿತಯ ಮ ುಂದೆ ನ್ವಲ್ಲಲಾರದ , ಎುಂಬ ದರ ಜೆ ತೆಗೆ ದೆೈವ ರ್ಕಿತಯನ್ ನ ಮಾನ್ ಷರ್ಕಿತ ಭಕಿತಯಿುಂದ ಗೆಲ್ಲಬಲ್ಲದ ಎುಂಬ ದರಲ್ಲಲ ಅವನ್ ಸಮಯಕ ದರ್ಶನ್ ಅಡಗದೆ. ಕ ಮಾರವಾಯಸ ತ್ನ್ನ ಕಾವಯದಲ್ಲಲ ತಾನೆೋ ಹೆೋಳಿಕೆ ುಂಡಿರ ವುಂತೆ ಇಡಿೋ ಕಾವಯ ವಿೋರರಸದ ಹೆ ನ್ಲ್ , ವಿಪರರಿಗೆ ಪರಮ ವೆೋದದ ಸಾರ, ಯೋಗಗಳಿಗೆ ಪರತ್ತ್ವದ ವಿಚಾರ, ಮುಂತಿರಗಳಿಗೆ ರಾಜಕಾರಣ್ದ ಒಳ ಹೆ ರಗ ಗಳನ್ ನ ಕಲ್ಲಯಲ್ ಆಕರ, ವಿದಾಯಪರಿಣ್ತ್ರಿಗೆ ಕಾವಾಯಭಾಯಸದ ಗರುಂಥ. ಒಟಿಟನ್ಲ್ಲಲ ತ್ನ್ನ ಭಾರತ್ "ಕಾವಯಕೆಗ ರ ". ಒಟಿಟನ್ಲ್ಲಲ ಕ ಮಾರವಾಯಸ ಕನ್ನಡ ಸರಸವತಿಯ ಮಕ ಟದ ಅನ್ಘಯಶ ರತ್ನ. ಅವನ್ 'ಭಾರತ್' ಕನ್ನಡ ಜನ್ತೆಗೆ ಅವನ್ ಕೆ ಟಟ ವರಪರಸಾದ. ಲೆೋಖನ್ಕೆೆ ಆಧಾರ: ೧. ಕಣಾಶಟ ಭಾರತ್ ಕಥಾ ಮುಂಜರಿ ಕಣಾಶಟಕ ಸಾಹಿತ್ಯ-ಸುಂಸೃತಿ ಇಲಾರ್ೆ ೨. ಕ ಮಾರವಾಯಸ ಭಾರತ್ ಅ.ರಾ.ಸೆೋತ್ ರಾಮರಾವ್ ಸುಂಪಾದಿತ್.

Art work by G.R.Parimala Rao

Mother and Child Picture

Flowers

Gulmohar

ಅಜಿೆಯಂದಿರ ಗಲಿಬಲಿ ! ನ್ ಗೆಗೋಹಳಿಿ ಪುಂಕಜ ಒುಂದಾನೆ ುಂದ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ ಅಜಾ ಕಥೆ ಹೆೋಳಾತಳ ೆ ಅುಂದೆರ ಸರಿ, ನಾವು ಮಕೆಳೆಲ್ಲ ಓಡೆ ೋಡಿ ಬತಿಶದೆದವು ; ಅಜಾಯ ಸ ತ್ತಲ್ ಕ ತ್ ,

ಕೆೈತ್ ತ್ ತತ ತಿನ್ ನತ್ತ "ಊ, ಆಮೆೋಲೆ? ಆಮೆೋಲೆ?" - ಎುಂದ ಕೆೋಳಾತ, ಗುಂಟೆಗಟಟಲೆ ಕ ರ ತಿತದೆದವು -- ಸಮಯದ ಪರಿವೆಯೋ ಇಲ್ಲದೆ ; ಎಷ ಟ ಕಥೆಗಳನ್ ನ ಆಲ್ಲಸಿದರ ತ್ೃಪಿತಯಾಗದೆೋ., ಹೆೋಳಿದದನೆನೋ ಮತೆತ ಹೆೋಳಿದರ ಕೆೋಳುತಿತದೆದವು, ಕಾರಣ್ ಒುಂದೆ ುಂದ ಸಲ್ಕ ೆ ಬೆೋರೆ ಬೆೋರೆ ರಿೋತಿಯಾಗ ಮತ್ ತ, ಮತ್ ತ ಸಾವರಸಯವಾಗ ಹೆೋಳುತಿತದರ ದ ., ಎಷಟರಮಟಿಟಗೆ ಅುಂದೆರ, ದೆ ಡಡವರ ಮುಂತ್ರಮ ಗಧರಾದವರುಂತೆ ಬುಂದ ಕೆೋಳುತಿತದದರ . ಅಜಾಗೆ ಎಷ್ೆ ಟುಂದ ಕಥೆಗಳು ಗೆ ತಿತತ್ ತ ! ಪುರಾಣ್ದ ಕಥೆಗಳು, ರಾಜರಾಣಿಯರ , ದೆೋವತೆಗಳು, ರಾಕ್ಷಸರ , ಮುಂತ್ರವಾದಿಗಳು, ಕಿನ್ನರರ , ಯಕ್ಷರ , ಗುಂಧವಶರ , ಅಬಾಿ ಎುಂಥ ದೆ ಡಡ ಖಜಾನೆ ! ಪರತಿಯಬಿರ ಜೋವುಂತ್ ವಯಕಿತಗಳಾಗ ತಿತದದರ , ಅಜಾಯ ಮಾಯದುಂಡದಲ್ಲಲ ! ಸನ್ವಹದಲೆಲೋ ಆ ವಯಕಿತಗಳೆಲಾಲ ಚಿರಪರಿಚಿತ್ರುಂತೆ ಓಡಾಡ ತಿತರ ವ ಹಾಗೆ, ಆ ರೆ ೋಮಾುಂಚ್ಕಾರಿ ಘಟನೆಗಳೆಲಾಲ ಕಣ್ ೆುಂದೆ ಜರ ಗ ತಿತರ ವ ಹಾಗೆ ಭಾಸವಾಗ ತಿತ್ ತ ! ಆರ್ುಯಶವೆೋನೆುಂದರೆ, ಎಲ್ಲ ಪವಾಡಗಳನ್ ನ - ಚ್ಮತಾೆರಗಳನ್ ನ ತ್ ತಿಪಿಟಕೆೆನ್ನದೆ ಸಿವೋಕರಿಸ ತಿತದರ , ಆ

ಮಕೆಳು ( ನಾವೂ ಸೆೋರಿದುಂತೆ ) - ಆ ಪವಾಡಗಳನ್ ನ ನ್ುಂಬ ತಿತದದರ , ಮತ್ ತ ಅವಲ್ಲಲ ಕನ್ಸ ಕಾಣ್ ತಿತದರ ದ ; ದೆ ದದವರಾದಮೆೋಲ್ ನೆನೆದ ಸವಿಯ ತಿತದದರ ; ಆದರಿೋಗ ? ಈಗನ್ ಕಾಲ್ದ ಮಕೆಳಿಗೆ ಪವಾಡಗಳಲ್ಲಲ ನ್ುಂಬಿಕೆ ಇಲ್ಲ ; ಅುಂಥಹ ಕಥೆಗಳನ್ ನ ಇಷಟ ಪಡ ವುದಿಲ್ಲ ; ಹಿುಂದೆ ಕಿರಸೆಸ ಹಬಿ ಬುಂದಿತೆುಂದರೆ ಸರಿ, ಮಲ್ಗ ವ ಮ ನ್ನ ರ್ರದೆಧಯಿುಂದ ಕಾಲ್ ಚಿೋಲ್ಗಳನ್ ನ ಇಟ ಟ," ಸಾುಂಟಾ ಕಾಲಸ " ಕನ್ಸ ಕಾಣ್ ತಿದದ ಕಾಲ್ ಹೆ ೋಯಿತ್ ! ಅದರೆ ುಂದಿಗೆೋ ಮಕೆಳ ಮ ಗಧತೆಯ ! ಟಿವಿ, ಕಾಟ ಶನ್ ಪತಿರಕೆಗಳು, ಇತಾಯದಿ ಮಾಧಯಮಗಳ ಮ ಲ್ಕ ಅಪಾರ ಜ್ಞಾನ್ ಗಳಿಸ ತಿತರ ವ ಈಗನ್ ಪಿೋಳಿಗೆಯ ಬ ದಿಧರ್ಕಿತ ಮುಂತ್ರದುಂಡ ! ಮನೆಆಟ - ಮರಕೆ ೋತಿ ಆಟ, ಇವುಗಳನ್ನ ನೆ ೋಡ ವ ವಯಸಿಸನ್ಲೆಲೋ ಅಮಿತಾಭ್ ಬಚ್ುನ್, ಐರ್ವಯಶ ರಾಯ್, ಆಮಿೋರ ರ್ಾನ್, ಶಾಹರ ಖ್ ರ್ಾನ್, ಇವರ ಗಳ ಬಗೆಗ ಚ್ಚೆಶ ! ಅವಕೆೆೋ ಬೆೋಜಾರಾದಾಗ, ಯಾವಾದದ ರ ಕಥೆೋನ್ ಹೆೋಳೆೊ ೋಣ್, ಆ ಮ ಲ್ಕ ನ್ಮೆ ಸುಂಸೃತಿನ್ ತಿಳಿಸೆ ೋಣ್ ಅುಂತ್ ಅನ್ ಸತೆತ, ಆದೆರ, ಅವು ಕೆೋಳೆೊ ೋ ತ್ಲೆ ಹರಟೆ ಪರಶೆನಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ಕೆ ಡೆ ೋದೆ ರಳಗೆ ನ್ಮಗೆ ಬಲಡ್ ಪೆರಷರ ಬುಂದಿಿಡ ತೆತ ! - ಒಬಿ ಅಜಾ ಕುಂಗಾಲಾಗ ಹೆೋಳಿಕೆ ುಂಡರ ;

" ಹೌದ ಹೌದ " ಮಿಕೆವರ ದನ್ವಗ ಡಿಸಿದರ . ಅವರ ಗಳು ಕೆ ಟಟ ಉದಾಹರಣೆಗಳು " ದಿೋಪಾವಳಿ ಅಮಾವಾಸೆಯಯ ಸುಂಜೆ ಎಲಾಲ ಕಡೆ ದಿೋಪ ಹತಿತಸಿದರೆ ಮಹಾಲ್ಕ್ಷಿಮ ದೆೋವಿ ಇಳಿದ ಬತಾಶಳೆ " - ಎುಂದ ಒಬಿ ಅಜಾ ಕಥೆ ಹೆೋಳಿದರ , ಹಣ್ತೆಗಳಿಗೆಲಾಲ ಎಣೆಣಬತಿತ ಹಾಕಾತ .... " ತ್ಕ್ಷಣ್ ಬುಂತ್ ಸಾಮ ಹಿಕ ಉಧಾಗರ - " ಓ ಸ ನ್ವತಾ ವಿಲ್ಲಯರ್ಮ್ಸ! "

ಅಜಾ ಕಣ್ ಣಕಣ್ ಣ ಬಿಟಾಟಗ ವಿವರಿಸಿದವು - " ಆಸೆ ರೋನಾಟ ಅಜಾ - ಅದೆೋ ಮೆೋಲೆ ಸೊೋಸೆಗ ಹೆ ೋಗ, ಜಮೆುಂತ್ ಕೆಳಗಳಿದ ಬುಂದಳಲಾಲ, ನ್ವೋನ್ ಈಗಾತನೆ ಹೆೋಳಿದ ಹಾಗೆ! " ಅಜಾಯ ಬಳಿ ಉತ್ತರವಿರಲ್ಲಲ್ಲ ; ಅದೆುಂಥಹ ಮಹಾಲ್ಕ್ಷಿಮ ? " ಹೆ ೋಗಲ್ಲ, ರಾಮಾಯಣ್ದ ಕಥೆಯನ್ ನ ಹೆೋಳೆೊ ೋಣ್ " - ಆರುಂಭಸಿದರ

" ರಾಮ ಸಿೋತೆ ಕಥೆ ! ರಾಮ ಸಿೋತೆ ಸೆ ಟೋರಿ ! " - ಎುಂದ ಮಕೆಳೆಲಾಲ ಉತಾಸಹದಿುಂದೆೋನೆ ೋ ಕ ತ್ವು, ಆದರೆ ಕಥೆೋನ್ ಕೆೋಳಾತ ಕೆೋಳಾತ, ಅವುಗಳು ಹಾಕಿದ ಪರಶೆನಗಳು ?

" ಅಜಾ, ಯಾವಾಗ ರಾಮ ಸಿೋತೆೋನ್ ಬೆುಂಕಿಯಳಗೆ ಜುಂಪ' ಮಾಡೆ ೋಹಾಗೆ ಮಾಡಿದನೆ ೋ, ಆಗ ಸಿೋತೆ ಯಾಕೆ ಅವನ್ನ್ನ ಡೆೈವೋಸಶ ಮಾಡಿ, ವಾಕಔಟ ಮಾಡಲ್ಲಲ್ಲ ? ಆಗ ಅವನ್ವಗೆ ಬ ದಿಧ ಬತಿಶತ್ ತ ; ಆನ್ ಟಾಪ'ಆಫ್ ಇಟ, ಕಾಡಿಗೆ ಬೆೋರೆ ಕಳಿಸಿಬಿಟಟ ಹಾಯಾಗ ! ಇದ ಕರೆಕಾಟ,ಹೆೋಳು ಅಜಾ ? ನಾನಾಗದೆರ ಸ ಮೆನ್ವತಿಶಲ್ಲಶಲ್ಲ, ಚೆನಾನಗ ಬ ದಿದ ಕಲ್ಲಸಿತದೆದ " - ಎುಂದ ಒಬಿಳು ಹೆೋಳಿದರೆ, ಇನೆ ನಬಿಳ ಪರತಿಕಿರಯ ಇನ್ ನ ಭಯುಂಕರ - ದೌರಪದಿಯ ಮದ ವೆ ಕ ರಿತ್ - " ಫೆೈವ್ ಹಸೆಿುಂಡ್ಸ ! ಗೆರೋಟ ! ಮಜವಾಗರತೆತ.. ಒಬಿರಗೆ ಬ ರ ಜಗಳ ಆಡೆ ೋದನ್ನ ನೆ ೋಡಕೆೆ ! ನಾನ್ ಒುಂದ ಡಜನ್ ಗುಂಡುಂದಿರನ್ನ ಮದೆವ ಮಾಡೆ ೆತಿೋನ್ವ, ದೆ ಡದವಳದಮೆೋಲೆ ಇದಕೆೆನ್ುಂತಿ, ಅಜಾ ? ",

ಅಜಾ ಒಪಿೂದರೆ ೋ ಇಲ್ಲವೋ, ಆ ಚೆ ೋಟಾರಿಯ ಪುಟಟ ಗೆಳತಿಯರೆಲಾಲ ಜಯಜಯಕಾರ ಮಾಡಿದವು.. ಅಷ್ೆಟೋ ಅಲ್ಲ,

ದೆ ಡಡವರಾದಮೆೋಲೆ ತಾವೂ ಆಗನ್ ಕಾಲ್ದ ರಿೋತಿಯಲ್ಲಲ ಸವಯುಂವರ ಮಾಡಿಕೆ ಳಿಬೆೋಕೆುಂದ ನ್ವಧಶರಿಸಿದವು. " ಅದಸರಿ ಅಜಾ, ತಾತ್ ಸತ್ತಮೆೋಲೆ ನ್ವೋನ್ ಯಾಕ ರಿೋಮಾಯರೆೋಜ ಮಾಡೆ ೆಳಲ್ಲಲ್ಲ ? ನಾವೆಲ್ಲ ಸೆೋರಿ ನ್ವುಂಗೆ ಸವಯುಂವರ ಮಾಡೆ ೋದೆೋನ್ ? ಎುಂಥ ತಾತ್ ಬೆೋಕ ನ್ವುಂಗೆ ? " ಅಜಾಯನ್ ನ ಮ ತಿತದವು.

ಆ ' ಮರಿ ವಿಮೆನ್ಸ ಲ್ಲಬ್ ' ಗ ುಂಪಿನ್ವುಂದ ತ್ಪಿೂಸಿಕೆ ಳೆೊ ಿೋಹೆ ತಿತಗೆ ಅಜಾಗೆ ಸಾಕ ಸಾಕಾಯಿತ್ . ಅುಂದೆೋ ಕೆ ನೆ, ಮತೆತ ಆ ಅಜಾ ಮಕೆಳಿಗೆ ಕಥೆ ಹೆೋಳುವ ಸಾಹಸಕೆೆ ಹೆ ೋಗಲ್ಲಲ್ಲ. ಆ ಅಜಾ ಯಾಕೆ, ಬಿಲ್ಲಡುಂಗನ್ ಎಲಾಲ ಅಜಾಯುಂದಿರ ಆ ಸಾಹಸಕೆೆ ಕೆೈ ಹಚ್ುಲ್ಲಲ್ಲ. ನಾನ್ ಮಾತ್ರ ಒುಂದ ಸಲ್ ಮೊುಂಡ ಧೆೈಯಶ ಮಾಡಿ ಎಲ್ಲ ಮಕೆಳನ್ ನ ಕರೆದೆ , " ಬನ್ವನ, ಕಥೆ ಹೆೋಳಿತೋನ್ವ " ಅುಂತ್. ಓಡೆ ೋಡಿ ಬುಂದವು - " ಕಥೆ ! ಕಥೆ ! ಸೆ ಟೋರಿ, ಸೆ ಟೋರಿ ":- ಎುಂದ ; ಎಷ ಟ ದಿವಸ ಆಗತೆ ತೋ ಕೆೋಳಿ !. " ಒುಂದಾನೆ ುಂದ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ ಒಬಿ ಸ ುಂದರ - ಅತಿ ಸ ುಂದರ - ಬಹಳ ಸ ುಂದರ ರಾಜಕ ಮಾರಿ ಇದದಳು " - ಆರುಂಭಸಿದೆ.

" ಐರ್ವಯಶ ರೆೈ ಗುಂತ್ ಸ ುಂದರಿನಾ ? " - ಕೆೋಳಿದವು. " ಹೌದ "- ಹೆೋಳಿದೆ - " ಐರ್ವಯಶ ರೆೈ, ಹೆೋಮಾ ಮಾಲ್ಲನ್ವ, ಪಿರಯಾುಂಕ ಚೆ ೋಪರ, ಮಾಧ ರಿ ದಿೋಕ್ಷಿತ್, ಎಲ್ಲಜಬೆತ್ ಟೆೋಲ್ರ,

ಎಲ್ಲರಿಗುಂತ್ ರ ಪವುಂತೆ ! " ಭೆೋಷ್ ! ಇದಿೋಗ ಕಥೆ ! ತ್ ುಂಬಾ ಆಸಕಿತಯಿುಂದ ಆಲ್ಲಸತೆ ಡಗದವು. ಕೆಟಟ ರಾಕ್ಷಸನ್ ಬಗೆಗ ತಿಳಿಸಿದೆ ; ಅವನ್ ರಾಜಕ ಮಾರಿಯನ್ ನ ಹೆೋಗೆ ಹೆ ತ್ ತಕೆ ುಂಡ ಹೆ ೋದ ಎುಂಬ ದನ್ ನ ವಣಿಶಸಿದೆ. ; ಯಾರ ತ್ ಟಿಪಿಟಕೆೆನ್ನಲ್ಲಲ್ಲ ! ಧೆೈಯಶ ಬುಂತ್ , ಮ ುಂದ ವರಿಯಲ್ ; ಧಿೋರ ರಾಜಕ ಮಾರನ್ ಬಗೆಗ ಹೆೋಳಿದಾಗಲ್ುಂತ್ ಸ ಜ ಬಿದದರ ಕೆೋಳಿಸ ವುಂಥ ನ್ವರ್ಯಬಧ !

ರಾಜಕ ಮಾರ ಸವಾರಿ ಮಾಡಿಕೆ ುಂಡ ಬುಂದ ಬಿಳಿಯ ಕ ದ ರೆಯ ಬಗೆಗಯ ಹೆೋಳಿದೆ ; ರಾಜಕ ಮಾರಿಯನ್ನ ಅವನ್ ಭೆೋಟಿಯಾದದದನ್ ತಿಳಿಸಿದಾಗ, ಮಕೆಳ ಮೊಗವನ್ನ ನೆ ೋಡಬೆೋಕಿತ್ ತ ! ಅದೆೋನ್ ಆತ್ ರ - ಕಾತ್ರ !

" ನಾನ್ ಪರಿೋಕ್ಷೆಯಲ್ಲಲ ಗೆದೆದ ! " ಎುಂದ ಕೆ ುಂಡ ನ್ನ್ನ ಬೆನ್ನನ್ ನ ನಾನೆೋ ತ್ಟಿಟಕೆ ುಂಡೆ ; ಇನ್ ನ ಕೆ ನೆಯ ಹುಂತ್ - ಪವಾಶಗಲ್ಲ " ರಾಕ್ಷಸನ್ನ್ನ ಕೆ ುಂದ ತಾನೆೋ ರಾಜಕ ಮಾರಿಯನ್ನ ಬಿಡ ಗಡೆ ಮಾಡಬೆೋಕ ? ಆದರೆ ಅವನ್ ಪಾರಣ್ ಅಲ್ಲಲರಲ್ಲಲ್ಲ ; ಅದ ...... - " ಏಳು ಸಮ ದರಗಳಾಚೆ, ಏಳು ಬೆಟಟಗಳ ಮೆೋಲೆ, ಏಳು ಮರಗಳ ನ್ಡ ವೆ....... " ಎುಂದ ಮಾಮ ಲ್ಲನ್ುಂತೆ ಹೆೋಳಲ್ ಹೆ ರಟೆ -

ಅಷಟರಲ್ಲಲ ಒಕೆ ೆರಳಿನ್ಲ್ಲಲ ಕ ಗಕೆ ುಂಡವು, ಆ ಮಹಾ ಬ ದಿಧವುಂತ್ ಮಕೆಳು --- " ರಾಕ್ಷಸ ಅುಂಕಲ್ ನ್ ಪಾರಣ್ ಅವನ್ ಕುಂಪೂಯಟರ ಹಾಡಿಡಶಸೆನಲ್ಲಲತ್ ತ ಅಜಾೋ " - ಎುಂದ .! --------------------------- ------------------------------------ --------------------------------

Autumn_Braided Heartstrings1

Dawn & Dusk_Braided Heartstrings3

Cry_Braided Heartstrings2

Flower_Braided Heartstrings4

ಮುಕೂಕ ಸ್ಾಹಿತ್ಯ : ಒಂದು ಸ ೆಲ ಸರ್ಮೋಕ್ೆ ಪರ . ಎಸ. ರಾಮಪರಸಾದ್, ಮೆೈಸ ರ ಮಾತಿನ್ವುಂದಲೆೋ ಇಹವು , ಮಾತಿನ್ವುಂದಲೆೋ ಪರವು , ಮಾತಿನ್ವುಂದಲೆೋ ಸಕಲ್ ಸುಂಪದವು ಎುಂಬಿತಾಯದಿ ಮಾತ್ ಗಳು ಕನ್ನಡದ ಜನ್ತೆಗೆ ಚಿರಪರಿಚಿತ್ವಾಗರ ವುಂಥವೆ . ನ್ ಡಿದರೆ ಮ ತಿತನ್ ಹಾರದುಂತಿರಬೆೋಕ , ನ್ ಡಿದರೆ ಲ್ಲುಂಗವು ಅಹ ದೆನ್ಬೆೋಕ ಎುಂಬ ನ್ ಡಿಮ ತ್ ಗ ತ ಳೊ ನ್ಮಗೆ ಪರಿಚಿತ್ವೆೋ . ಚಿಕೆದೆೋ ಚೆನ್ ನ ಎುಂಬಥಶ ಬರ ವುಂಥ ಇುಂಗಲಷ್ ಕೃತಿಯುಂದ (small is beautiful) ಹೆ ರಬ೦ದಿದೆ . ಇವೆಲ್ಲದರ ಇ೦ಗತಾಥಶ ಇಷ್ೆಟೋ . ಮಾತ್ , ನ್ ಡಿ ಬಲ್ ಚಿಕೆದಾಗರಬೆೋಕ , ಚೆ ಕೆವಾಗರಬೆೋಕ , ಆಪಾಯಯಮಾನ್ವಗರಬೆೋಕ , ಹೃದಯಸೂಶಿಶಯಾಗರಬೆೋಕ , ಮೊನ್ಚಾಗರಬೆೋಕ , ನ್ವೋತಿಪರದವಾಗರಬೆೋಕ , ಬೆ ೋಧಪರದವಾಗರಬೆೋಕ ಇತಾಯದಿ ಸಲ್ಯಕ್ಷಣ್ಗಳನ್ ನ ಹೆ ೦ದಿರಬೆೋಕ . ಈ ಎಲ್ಲ ಕಲಾಯಣ್ಗ ಣ್ಗಳನ್ ನ ಪಡೆದಿರ ವುಂಥ ಚಿಕೆ ಚಿಕೆ ಕಾವಯ ಪರಕಾರಗಳಿಗೆ ಇರ ವುಂಥ ಹೆಸರ ಮ ಕತಕ .

ಸುಂಸೃತ್ದ ಈ ರ್ಬದದಲ್ಲಲನ್ ಮ ಕತ ಎುಂಬ ದಕೆೆ ಮ ತ್ ತ ಎುಂದ ಅಥಶ. ಇದಕೆೆ 'ಕ ' ಎುಂಬ ಪರತ್ಯಯ ಸೆೋರಿ 'ಮ ಕತಕ'

ಎುಂದಾಗದೆ . ಹಿುಂದಿನ್ ಸುಂಸೃತ್ದ ಲಾಕ್ಷಣಿಕರ ಈ ಪದದ ಸವಾಶುಂಗೋಣ್ ವೃತಾತುಂತ್ವನ್ ನ ವಿಫುಲ್ವಾಗ ನ್ವೋಡಿದಾದರೆ . ಮ ಕತ ಎುಂದರೆ ಬಿಡಲ್ೂಟಟದ ದ , ಸವತ್ುಂತ್ರವಾದದ ದ ಎುಂಬೆಲ್ಲ ಅಥಶಗಳಿವೆ. ಹಿೋಗಾಗ ಯಾವ ವಸ ತ ಬಿಡಲ್ೂಡ ತ್ತದೆ ೋ ಹಾಗ ಯಾವುದರ ಆಕೃತಿ ಕಿರಿದಾಗರ ತ್ತದೆ ೋ ಅದ ಮ ಕತಕ. ಹಿೋಗಾಗ ಈ ಎಲ್ಲ ನ್ವಬುಂಧನೆಗಳಿಗೆ ಒಳಪಟ ಟ ರಚಿತ್ಗೆ ುಂಡಿರ ವ ಕಾವಯ ಪರಕಾರವನ್ ನ ಮ ಕತಕ ಎುಂದ ಕರೆದಿದಾದರೆ . ಮ ಕತಕ ಎುಂಬ ದ ಒುಂದ ಪದಯ ಜಾತಿಯ ಹೆಸರ ಹೌದ . ಮ ತಿತನ್ುಂತೆ ಆಕಾರದಲ್ಲಲ ಕಿರಿದಾಗ, ಶೆ ೋಭೆಯಲ್ಲಲ ಸವಯುಂ ಪರಕಾರ್ದಿುಂದ ಕ ಡಿರ ವುಂಥ ರಚ್ನೆ. ಅನ್ ಭವದ ಮ ಸೆಯಲ್ಲಲ

ಪರಿಪಾಕಗೆ ುಂಡ ಮ ಡಿಬುಂದುಂಥ ಹೃದಯಸೂಶಿಶ ರಚ್ನೆಗಳು ಮ ಕತಕಗಳೆನ್ವಸ ತ್ತವೆ . ಸುಂಸೃತ್ದ ಲಾಕ್ಷಣಿಕರಾದ ದುಂಡಿ , ಬಾಮಹ , ವಿರ್ವನಾಥ ಮ ುಂತಾದವರ ಮ ಕತಕ ಸುಂಬುಂಧಿ ವಾಯರ್ೆಯಗಳು ಸವಯುಂ ವೆೋದಯವಾಗದೆ .

ಕಾವಯ ಪರಕಾರಗಳು ಹಲ್ವು. ಗದಯ ಕಾವಯ , ಪದಯ ಕಾವಯ, ಚ್ುಂಪೂ ಕಾವಯ , ಮಹಾ ಕಾವಯ ಮೊದಲಾದವು. ಇುಂಥ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೃತಿಗಳನ್ ನ ಸುಂಸೃತ್ದಲ್ಲಲ ಅನೆೋಕರ ರಚಿಸಿ ರ್ಾಯತ್ನಾಮರಾಗದಾದರೆ. ಸುಂಸೃತ್ದ ಮಹಾಕವಿಗಳು , ಲಾಕ್ಷಣಿಕರ ನ್ಡೆದ ಬುಂದ ಜಾಡಿನ್ಲೆಲೋ ಕನ್ನಡದ ಅನೆೋಕ ಕವಿಗಳು ತ್ಮೆ ತ್ಮೆ ಸಾಮಥಯಶ ಇತಿಮಿತಿಗಳೆೊ ುಂದಿಗೆ ಸಾಹಿತ್ಯ ರಚ್ನೆಯನ್ ನ

ನ್ಡೆಸಿದಾದರೆ . ಮ ಕತಕವನ್ ನ ಒುಂದ ಕಾವಯ ಪರಕಾರ ಎುಂದ ಗ ರ ತಿಸಿ ಆ ಪರಿಧಿಯಳಗೆ ಹಲ್ವಾರ ಮ ಕತಕ ಕೃತಿಗಳು ಹೆ ರಬುಂದಿರ ವ ಸುಂದಭಶಗಳು ಇವೆ. ಮಹಾ ಕಾವಯಗಳಲ್ಲಲನ್ ವಾಯಕರಣಾ೦ರ್ಗಳ ಅಭವಯಕಿತ , ಛುಂದಸಿಸನ್ ನ್ವಬುಂಧನೆಗಳು ಮ ುಂತಾದ ವುಗಳನ್ ನ ಸಾಧಯವಾದಷ ಟ ಮಟಿಟಗೆ ಅಳವಡಿಸಿಕೆ ುಂಡ ಜನ್ಸಾಮಾನ್ಯರನ್ ನ ತ್ಲ್ ಪುವ ಕೃಷ್ಟಯನ್ ನ ಕನ್ನಡದ ಕವಿಗಳು ಮಾಡಿದಾದರೆ . ಇುಂಥ ಈ ರಚ್ನೆಗಳಲ್ಲಲ ಅಥಶ ವೆೈಶಾಲ್ಯ , ರ್ಬದ ಚ್ಮತಾೆರ,ಸಾಹಿತ್ಯ ಶೆ ೋಭೆ ಎದ ದ ಕಾಣ್ ತ್ತವೆ. ಗಾುಂಭೋಯಶ, ಔದಾಯಶ , ಶೌಯಶ , ನ್ವೋತಿ ಮ ುಂತಾದ ಗ ಣ್ಲ್ಕ್ಷಣ್ಗಳು ಕಾಣ್ಸಿಗ ತ್ತವೆ .

ಕನ್ನಡ ದಲ್ಲಲ ಪರಚ್ಲ್ಲತ್ವಿರ ವ ಹನ್ವಗವನ್ , ಚೆನ್ ನಡಿ , ಚ್ ಟ ಕ ಮ ುಂತಾದ ರಚ್ನೆಗಳು ಮ ಕತಕಗಳ ಹತಿತರ ಹತಿತರ

ಬರ ವುದಾದರ ಮ ಕತಕಗಳ ನ್ವಜ ಸವರ ಪ ಭನ್ನವೆೋ ಆಗದೆ. ಕನ್ನಡದ ಮಟಿಟಗೆ ಹೆೋಳುವುದಾದರೆ ಸವಶಜ್ಞನ್ ತಿರಪದಿಗಳು ,

ಪುಲ್ಲಗೆರೆ ಸೆ ೋಮನ್ ಸೆ ೋಮೆೋರ್ವರ ರ್ತ್ಕಗಳು , ದಿನ್ಕರ ದೆೋಸಾಯಿ ಅವರ ಚೌಪದಿಗಳು , ಡಿ . ವಿ . ಜ ಅವರ ಮುಂಕ ತಿಮೆನ್ ಕಗಗ ಮತ್ ತ ಮರ ಳು ಮ ನ್ವಯನ್ ಕಗಗ ಕೃತಿಗಳು , ಡಾ . ಸಿ . ಪಿ. ಕೆ ಅವರ ಮ ಕತಕಮ ಕ ರ , ಮ ಕತಕ ಮಾಲೆ ಕೃತಿಗಳು , ಗಣೆೋಶ್ ರಾವ್ ಕ ತಾಯಡಿ ಅವರ 'ಗಣ್ಪಯಯನ್ ವಚ್ನ್ಗಳು, ' ಹೆಚ್. ಎುಂ . ನಾಗರಾಜ ರಾಯರ 'ಮ ಕತಕ ಶಾರದೆ ' ಕೃತಿ, ಎಸ. ರಾಮಪರಸಾದ್ ಅವರ ' ಗ ಳಿಗೆಗಳು' ಎುಂಬ ಕೃತಿ ಜ. ಟಿ ನಾರಾಯಣ್ರಾಯರ ' ಅತಿರಸ ನ್ ಅುಂಕಿತ್ ' ದ ರಚ್ನೆಗಳು ಮ ುಂತಾದ ಹತ್ ತ ಹಲ್ವು ಮ ಕತಕ ಕೃತಿಗಳು ಬೆಳಕ ಕ೦ಡಿವೆ . ಸುಂಸೃತ್ದ ಮ ಕತಕ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಲ ಕುಂಡ ಬರ ವ ಆದಿಪಾರಸ , ಅುಂತ್ಯ ಪಾರಸ ಅುಂರ್ಗಳು ಕೆಲ್ವು ಮ ಕತಕ ರಚ್ನೆಗಳಲ್ಲಲ ಅಳವಟಿಟವೆ .

ಮ ಕತಕ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಕೃಷ್ಟ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಲ ವಿಫುಲ್ವಾಗ ಆಗರ ವುದೆೋನೆ ೋ ನ್ವಜ . ಆದರೆ ಆಧ ನ್ವಕ ಕವಿಗಳಲ್ಲಲ ಮ ಕತಕ ರಚ್ನೆಯ ಬಗೆಗ ಇರ ವ ಧೆ ೋರಣೆ ಪರಶಾನಹಶ. ಏನ್ನೆ ನೋ ಮ ರೆ ೋ , ನಾಲೆ ೆೋ, ಐದೆ ಸಾಲ್ಲನ್ಲ್ಲಲ ಬರೆದ ಸಿದಧ ಪಡಿಸಿದರಾಯಿತ್ . ಅದ ಮ ಕತಕವೆೋ ಎುಂಬ ಮನೆ ೋಭಾವ ಅಲ್ಲಲ್ಲಲ ಕಾಣ್ ತಿತದೆ . ಇುಂಥ ಕಿರ ರಚ್ನೆಗಳು ಮ ಕತಕಗಳೆ ಎುಂದ ಸಮರ್ಥಶಸಿಕೆ ಳುಿವ ಕವಿಗಳು ಇಲ್ಲದಿಲ್ಲ . ಇಲ್ಲಲ ಒುಂದ ಅುಂರ್ ಸೂಷಟ ಪಡ ವುದ ನ್ವಜ. ಮ ಕತಕಗಳ ರಚ್ನೆ ತೆ ಡಕಿನ್ದ , ಮಾತಾರ ಗಣ್ಗಳ ವಿನಾಯಸ , ಆದಿಪಾರಸ- ಅುಂತ್ಯಪಾರಸಗಳ ಅಳವಡಿಕೆ , ಅಥಶ ವೆೈಶಾಲ್ಯ, ಭಾವರಮಯತೆ , ಔದಾಯಶ , ಲೆ ೋಕನ್ವೋತಿ ಮ ುಂತಾದ ಗ ಣ್ಲ್ಕ್ಷಣ್ಗಳನ್ ನ ಹೆ ುಂದಿಸಿ ರಚಿಸ ವುದ ಸ ಲ್ಭದ ಕೆಲ್ಸವಲ್ಲ ಎುಂದೆಲಾಲ ಸಮಜಾಯಿಸಿ ಹೆೋಳುವವರ ಇದಾದರೆ.

ಕನ್ನಡದ ಮ ಕತಕ ಕೃತಿಗಳೆನ್ವಸ ವ ಕೆಲ್ವುಂದ ಆದರ್ಶನ್ವೋಯವಾಗರ ವುಂಥವು. ಕೆ . ಸಿ ಶಿವಪೂ ನ್ವರ ಮ ದ ದ ರಾಮನ್ ಮನ್ಸ , ಕ ಮಾರ ನ್ವಜಗ ಣ್ರ ಬೆ ೋಳು ಬಸವನ್ ಬೆ ುಂತೆ , ಜ. ಟಿ ನಾರಾಯಣ್ರಾಯರ ಅತಿರಸ ನ್ ರಚ್ನೆಗಳು, ಹೆಚ್, ಎುಂ, ನಾಗರಾಜರಾಯರ ಮ ಕತಕ ಶಾರದೆ ಕೃತಿಗಳು ಗಮನಾಹಶ. ಇುಂಥಲ್ಲಲ ಸಾಧಯವಾದ ಮಟಿಟಗ ನಾಲ್ ೆ ಸಾಲ್ ಗಳಿದ ದ , ದಿವತಿೋಯಾಕ್ಷರ ಪಾರಸ ಇಲ್ಲವೆೋ ಅುಂತಾಯಕ್ಷರ ಪಾರಸ ಹಾಗ ಅುಂಕಿತ್ ಗಳಿರ ವುದನ್ ನ ಕಾಣ್ಬಹ ದ . ಶಿವಪೂನ್ವರ ಹಾಗ ಕ ಮಾರ ನ್ವಜಗ ಣ್ರ ತ್ಮೆ ಮ ಕತಕ ರಚ್ನೆಗಳಲ್ಲಲ ದಿ. ವಿ. ಜ ಯವರ ನ್ಡೆ - ನ್ ಡಿಗಳನ್ ನ ಪರಿಪಾಲ್ಲಸಿಕೆ ುಂಡ ಬುಂದಿರ ವುದನ್ ನ ಕಾಣ್ಬಹ ದಾದರ ಅವರ ಚಿುಂತ್ನೆಗಳ ಅಭವಯಕಿತಯಲ್ಲಲ ಮ ಕತತೆಯನ್ ನ ಕಾಣ್ಬಹ ದಾಗದೆ . ತಿರಪದಿ

ಛುಂದಸಿಸನ್ಲ್ಲಲ ಗಣೆೋಶ್ ರಾವ್ಉತಾಯಡಿ ಯವರ ಧಮಶಜ್ಞ ವಚ್ನ್ಗಳು ಒುಂದ ಉತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆ . ಒಟಾಟರೆ ಆಧ ನ್ವಕ ಮ ಕತಕಗಳ ಹ ಲ್ ಸ ಅವಾಯಹತ್ವಾಗ ನ್ಡೆದ ಬರ ತಿತದೆ . ಮ ಕತಕಗಳನ್ ನ ಇುಂಗಲಷ್ಟನ್ಲ್ಲಲ ಲ್ಲಮರಿಕ ಎುಂದ ಕರೆಯ ವುದಿದೆ . ಇುಂಗಲಷ್ ಪುಂಡಿತ್ರ ಪರಕಾರ ಲ್ಲಮರಿಕ ನ್ಲ್ಲಲ ಐದ

ಸಾಲ್ ಗಳಿರ ತ್ತವೆ. ಇದರ ಒುಂದನೆಯ , ಎರಡನೆಯ ಮತ್ ತ ಐದನೆಯ ಪುಂಕಿತಗಳಲ್ಲಲ ಒುಂದಕೆ ೆುಂದ ಹೆ ುಂದಿಕೆ ಳುಿವ ಪಾರಸ ಇರ ತ್ತದೆ. . ಮ ಕತಕಗಳನ್ ನ 'ಲ್ಲಮರಿಕ' ಗೆ ಸುಂವಾದಿಯಾಗ ಹೆೋಳುವುದಾದರ ಮ ಕತಕಗಳಲ್ಲಲ ಸ ಕ್ಷಾಮತಿ ಸ ಕ್ಷಮದಿುಂದ ಸ ಾಲ್ದವರೆಗನ್ ಎಲ್ಲವೂ ರಚ್ನಾ ವಸ ತಗಳಾಗ ತ್ತವೆ. ಸ ಖ ,ದ ಃಖ , ಆಸೆ , ಉತಾಸಹ , ಕೆ ರೋಧ , ಪೆರೋಮ , ವಿವಾಹ , ವಿರಹ , ರಾಜಕಿೋಯ , ಪೌರಾಣಿಕ , ಚಾರಿತಿರಕ , ವೆೈಜ್ಞಾನ್ವಕ , ಸಾಮಾಜಕ ಎುಂದೆನ್ವಸ ವ ಎಲ್ಲವೂ ವಸ ತಗಳಾಗ ತ್ತವೆ .

ಇಬಿನ್ವಯ ಬಿುಂದ ವಿನ್ವುಂದ ಮೊದಲ್ ಗೆ ುಂಡ ಆನೆಯ ವರೆಗೆ ಎುಂಬ ಮಾತ್ ಮ ಕತಕಗಳ ವಿಷಯ ವಾಯಪಿತಯನ್ ನ ಸ ಚಿಸ ತ್ತದೆ. ಡಾ ಟಿ . ವಿ ವೆುಂಕಟಾಚ್ಲ್ ಶಾಸಿರೋ ಅವರ ' ಕನ್ನಡ ಚೆನ್ ನಡಿ ' ಎುಂಬ ಪುಸತಕದಲ್ಲಲ ಪಾರಚಿೋನ್ ಕನ್ನಡ ಕವಿಗಳ, ಮ ಕತಕ ಕವಿಗಳ ವಿಚಾರ , ಕೆಲ್ವುಂದ ಜನ್ಪಿರಯ ಪಾರಚಿೋನ್ ಮ ಕತಕಗಳು ಕಾಣ್ಬರ ತ್ತವೆ . ಡಾ . ಎಸ. ವಿ ರುಂಗಣ್ಣನ್ವರ ' ನಾಟ ನ್ ಡಿ '

ಎುಂಬ ಪುಸತಕದಲ್ಲಲ ಇುಂಗಲಷ್ಟನ್ ' ಎಪಿಗರುಂ ' ಎುಂಬ ಹೆಸರಿನ್ವುಂದ ಜನ್ಪಿರಯವಾಗರ ವ ಸಾಹಿತ್ಯದ ವಿಶೆಲೋಷಣೆ ಇದೆ. ಸ ಭಾಷ್ಟತ್ , ಚಾಟ ಪದಯ , ಮ ಕತಕ ಮೊದಲಾದ ವುಗಳಲ್ಲಲ ಬಹ ಭಾಗ ' ನಾಟ ನ್ ಡಿ' ಎುಂಬ ಹೆಸರಿಗೆ ಅಹಶವಾಗದೆ . ಕನ್ನಡದಲ್ಲಲ ಸವಶಜ್ಞ , ತೆಲ್ ಗನ್ಲ್ಲಲ ವೆೋಮನ್, ತ್ಮಿಳಿನ್ಲ್ಲಲ ತಿರ ವಳುಿವರ ಮ ುಂತಾದವರ ತ್ಮೆ ಕಿರಿದಾದ ನಾಟ ನ್ ಡಿಗಳಿುಂದ

ಪರರ್ಾಯತ್ರಾಗದಾದರೆ. ಇವೆಲ್ಲ ಮ ಕತಕದ ಇತ್ರ ಭಾಷ್ಾಮ ಖಗಳು . 'ಕನ್ನಡದಲ್ಲಲ ಮ ಕತಕಸಾಹಿತ್ಯ' ಎುಂಬ ಮಹಾ ಪರಬುಂಧವನ್ ನ ಡಾ . ಎರ್ಮ್. ಪಿ ಮುಂಜಪೂಶೆಟಿಟ ಅವರ ರಚ್ನೆ ಮಾಡಿದಾದರೆ. ಕನ್ನಡದಲ್ಲಲ ಮ ಕತಕ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಮಗರ ವೃತಾತುಂತ್ದ ಕ ರಿತ್ ಈ ಕೃತಿ ರಚ್ನೆಯಾಗದೆ. ಈ ಮಹಾ ಪರಬುಂಧ ರಚ್ನೆಗೆ ಶಿರೋಯ ತ್ರಿಗೆ ಡಾಕಟರೆೋಟ ಪದವಿ ಲ್ಭಸಿದೆ.

ಮ ಕತಕ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಸವಾಶುಂಗೋಣ್ ಅಭವೃದಿಧಗಾಗ , ಅದರ ಉತ್ೆಷ್ೆಶಗಾಗ ಸಾಾಪನೆಗೆ ುಂಡಿರ ವ (1999) ಕನಾಶಟಕ ಮ ಕತಕ ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಕಾಡೆಮಿ ಕಳೆದ ಹಲ್ವಾರ ವಷಶಗಳಿುಂದ ರ್ರಮಿಸ ತಿತದೆ . ಮ ಕತಕ ಸಾಹಿತ್ಯ ರಚ್ನಾ ಕಮೆಟ , ಮ ಕತಕ ಕೃತಿಗಳ

ಪರಕಟಣೆ ಮತ್ ತ ಬಿಡ ಗಡೆ , ಮ ಕತಕ ಕವಿಗಳ ಸನಾೆನ್ , ಮ ಕತಕ ಪರಬುಂಧ ಸೂಧೆಶ , ಮ ಕತಕ ಗಾಯನ್ ಸೂಧೆಶ , ಮ ಕತಕ ಕವಿಗೆ ಷ್ಟೆ ಮ ುಂತಾದ ಹತ್ ತ ಹಲ್ವು ಚ್ಟ ವಟಿಕೆಗಳನ್ ನ ನ್ಡೆಸಿಕೆ ುಂಡ ಬ೦ದಿದೆ . ಮ ಕತಕ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಪಿತಾಮಹ ಎುಂಬ ಕಿೋತಿಶಗೆ ಭಾಜನ್ರಾಗರ ವ ಡಾ . ಡಿ . ವಿ. ಗ ುಂಡಪೂನ್ವರ ನೆನ್ಪಿನ್ಲ್ಲಲ ' ಡಾ . ಡಿ . ವಿ. ಜ ಮ ಕತಕ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರರ್ಸಿತ ' ಎುಂಬ

ಪುರಸಾೆರವನ್ ನ ಆ ಕ್ಷೆೋತ್ರದಲ್ಲಲ ಅನ್ ಪಮ ಮ ಕತಕ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೃಷ್ಟ ಮಾಡಿರ ವ ಸಾಹಿತಿಗಳಿಗೆ ನ್ವೋಡಲಾಗ ತಿತದೆ . ಅಕಾಡೆಮಿ ತ್ನ್ನ ಘನ್ ಉದೆದೋರ್ಗಳ ಈಡೆೋರಿಕೆಗಾಗ ಅನೆೋಕ ಬೃಹತ್ ಯೋಜನೆಗಳನ್ ನ ಕೆೈಗೆತಿತಕೆ ೦ಡಿದೆ . ಕೆಲವಂದು ಮುಕೂಕಗಳ ಮಾದರಿಗಳು : ಗರಹಗತಿಯ ತಿದ ದವನೆ ಜೆ ೋಯಿಸನ್ ಜಾತ್ಕದಿ ? ವಿಹಿತ್ವಾಗಹ ದದರ ಗತಿ ಸೃಷ್ಟಟವಿಧಿಯಿುಂ ॥ ಸಹಿಸಿದಲ್ಲದೆ ಮ ಗಯದಾವ ದಶೆ

ಬುಂದೆ ಡುಂ

ಸಹನೆ ವಜರದ ಕವಚ್ - ಮುಂಕ ತಿಮೆ ॥ (ಮುಂಕ ತಿಮೆನ್ ಕಗಗ - ಡಿ . ವಿ. ಜ )

ಗ ರ ತಿಸಲ್ ಸಾಧಯವೆೋ ಗರ ಡಹಾರಿದ ಪಥವ ಅರಿಯಬಹ ದೆೋ ಸಿದಿಧ ಸಾಧನ್ವನ್

ಗ ರ ವಿನ್ ಪವಾಡಗಳ ನ್ವಜವಿರಯ ಯತಿನಪುದ ಬರಿಹ ಚ್ ು ಸಾಹಸವು - ಬೆ ೋಳು ಬಸವ ॥

(ಬೆ ೋಳು ಬಸವನ್ ಬೆ ುಂತೆ - ಕ ಮಾರ ನ್ವಜಗ ಣ್ ) ಕನ್ನಡಿಗರ ಕಣ್ೆಣಿ ವರನ್ಟನೆನ್ವಸಿಹರ ರಾಜಕ ಮಾರರ

ಎನ್ನ ಮನ್ದೆ ಳಗೆ ನೆಲೆನ್ವುಂತ್ ಮ ದದಿ ಕ ಣಿಯ ತಿಹರ ಅನ್ಯರ ಕುಂಡ ಒಳಗರ ವ ಉರಿಯನ್ ಹೆ ರಗೆ ತೆ ೋರ ವರ ಧನ್ಯವಾಗದೆ ಕನ್ನಡನಾಡ ವರನ್ಟರುಂಥವರನ್ ಪಡೆದಿರೆ

ನ್ವೋನೆ ಪುೂವೆಯಾ ಅವರ ಅಪಹರಣ್ವ ಗ ಳಿಗೆ ಸಿದೆಧೋರ್ವರಾ ॥ ( ಗ ಳಿಗೆಗಳು - ಎಸ . ರಾಮಪರಸಾದ್ )

Photo courtesy :Nagaraj Maheshwarappa

Food for afterthought By H N Ananda The other day during lunch hour in house philosopher, JS, asked us if we would give up eating if food was not needed for survival. That question itself gave us much food for thought. ‘Eat to live, not live to eat’ is the adage on which I have grown, even if I am not strictly following that sutra. But if we did not have to eat to live do we need to eat at all? That was the profound question thrown at us by JS. I thought over it even as I emptied my lunch box. The momentary conclusion that I came to was very logical. If you did not need food for survival then why eat at all? But back home, when I ate soft Phulkas, Aloo gobi, my favourite Hagalakai gojju, Rasam and creamy curds at dinner, JS struck again. Are you ready to give up all this, he seemed to ask me. I nearly choked with a bit of soft phulka in the mouth. If JS was right then I would not need any of this food. And not just these either. No need for Bisi bele huli anna, Idli, Masala dosa, Keasri bath, Pulav, Holige, Poori and all that one finds in the menu cards. If food itself was not necessary then why do you need a menu card at all? Ok, let me be stoic and manage to say “No” to these mouth watering savouries. But what do I do if I alone was to give up eating and my wife and children continue to eat as usual? Watch like a helpless spectator? What if the pleasant aroma of pulav fills the house? Do I run to the nearest temple and meditate? Friends say I have missed something in life because I do not smoke and drink. Nor do I eat non-vegetarian food. But I neither feel guilty nor curious nor tempted to try them out. But could I really give up Carrot halva, Rava dosa, Avarekalu uppittu, Mysore pak, Pickle, Basundi…? If I do, my role at weddings would beover after I bless the newly weds. I do not have to peep into the kitchen nor scrutinise the menu at the buffet. Nor do I need to take part in the discussions later dissecting the quality of the food served. But could I do it? I am not a gluttonous gourmet, yes, but I am not a philistine either when it comes to culinary matters. I can tell you which vada is better – at Janata or Nagappaiah’s hotel; where the chutney is not served for the third time; the roadside joint that serves the softest idli and similar other profound matters of food. If JS’s words were a command then I would have to give up all these. Man dose not live on bread alone. He needs butter and jam too. So I may not have to eat to live but I need to eat to satisfy my taste buds. Don’t you agree?

Culture and Language of the Self – Boston Kannada Dr. Rajalakshmi.N.K. Department of English University College Mangalore Let me begin by sharing two small experiences from my life. In 1980s from Mangalore I went to Manasa Gangothri, Mysore for my Post graduate studies in English.When I started attending the classes I found that my teachers were stalwarts likeU.R. Ananthamurthy, Polanky Ramamurthy and B. Damodar Rao. I knew that I am one of the privileged few to listen to their profound lectures. Yet I used to feel a kind of vacuum in their classes, used to find it a little suffocating after a few hours… but I did not know why I was not able to enjoy the course as I thought I would. One morning Prof. U.R. Ananthamurthy started discussing G.M. Hopkin’s Pied Beauty and suddenly posed a question to us in Kannada. Suddenly I could feel the difference to the lecture I was listening to. The vacuum no longer existed in the class. I was thrilled to hear Kannada in the English classroom. The classroom which was so far an alien, the distanced space became an intimate space for me as Kannada entered the classroom. My second experience is a recent one. My son moved out of Karnataka to Gujarat to pursue his post graduate studies in National Institute of Design, Ahmedabad. The Institute being a national institute has a cosmopolitan crowd. The students speak different languages and no common language can bind them except Hindi and English to some extent. After the initial excitement of exploring the campus and the course, one night he called me to say that he is dying to speak in Tulu. This was the language that he used with some of his friends for day to day communication and of course with all the auto rickshaw drivers and local shop keepers in Mangalore. We had a hearty conversation in Tulu for a few minutes. After a few days he called me to say that he is missing his Kannada very much. His dire need to speak in Kannada steamed out with words like “Yentha avasthey idu”. Of course he would talk to the dogs and the cats on thecampus only in Kannada. He started watching old Kannada movies whenever he was hungry for Kannada.(For which he hardly found time when he was at home). The language played a great role in both our lives. However much we enjoyed other languages, learnt them with keen interest, Kannada always haunted us. We knew why Kannada cannot be removed from our lives. Thus there may be many in Boston who cannot separate themselves from Kannada and find the links to Kannada in various ways and forms. Language is not just a media of communication though it is generally perceived so. Here I share some of my views on language and its relationship to our lives. Language has its roots in culture. Culture may be taken as constituting the ‘way of life’ of an entire society. What forms life in a society is its experience, the collective experience of the individuals who form the society. Culture lends significance to human experience by selecting and organizing it. It refers broadly to the forms through which people make sense of their lives. It does not inhabit a set-aside domain, as does politics or economics. From classical dance and music to the most brute facts, all human conduct is culturally mediated. Culture encompasses the everyday and the esoteric, the mundane and the elevated, the ridiculous and the sublime. Neither high nor low culture is all- pervasive. Culture places society and its people at the center (of what?). The culture and the experience of the human world are simultaneous with each other, though not similar to each other. Human beings are both acted on by culture and act back, and so generate new cultural forms and meanings dictated by changes in the eco-

nomic, social and political organization of society. It is a part and parcel of human agency. Culture is identified in a variety of forms- dance, music, drama, culinary, film, literature, language, dressing habits, shopping, gossip, house hold work and films etc. Culture appears complex when it is found in more than one form simultaneously as in literature. In literature, culture appears in a blended form with language. This form of cultureis sometimes understood as ‘meta-culture.’ In simple terms meta-culture could be explained as ‘a narrative of one cultural form through the other’. In such an understanding, language and literature figure as two cultural forms and one form is used for the expression of the other. Though literature and language are not synonymous, they are inseparable. They are contributive to one another. It is through literature that we get to know the language and it is through the language that we get to know literature. It is not a parasitical but a symbiotic relationship. The plight of English in India is similar perhaps to Kannada in places other than Karnataka where the Kannada is the primary language. This makes me introduce the following two novels, which appeared at different times in history, as examples here. They are Kanthapura and God of Small things. Raja Rao’s Kanthapura and Arundhati Roy’s God of Small things do not follow the norms of English language. Both these texts use the language inventively. Raja Rao in his foreword to the novel says, “We cannot write like the English. We should not. We cannot write only as Indians. We have grown to look at the large world as part of us. Our method of expression therefore has to be a dialect which will someday prove to be as distinctive and colourful as the Irish or the American”. The language in Kanthapura is a cultural form of colonial period. In Arundhati Roy’s The God of Small Things language expresses the post-colonial cultural space. However, both these texts are received as variants in the use of language. Though academically highly acclaimed they are not able to create a norm of language. In spite of high critical applause for innovative use of language, these texts are not used to learn or to teach English language. These texts are important today as expression of culture in its language form. We appreciate and celebrate the value of the text from cultural point of view. Now turning back to Kannada, as a language in Boston it has to be different from Kannada that I speak at home or in public. In case it isn’t, and if people in Boston are carrying their Kannada from their hometown in their bags and have passed it on to the next generation born and brought up in Boston, the danger is that they may not be speaking their language. They are speaking a language which has lost its sap in their hands and they are not responsible for it. They need to be allowed and encouraged to speak their context and culture through Kannada where in they will be able to innovatively contribute a new form of Kannada. This will be similar to the English that is innovatively contributed by Arundhati Roy and Raja Rao to English language. The new Kannada literature must emerge from Boston and it has to be a part of our Kannada studies in Karnataka. This would not only enrich our Kannada language but will also enhance our cultural understanding. The distinctive nature of their language has to be celebrated here as a form of new culture that is being innovatively presented to Kannada culture. Kannada grows only if it is allowed to emerge in its new cultural contexts and not hanging on to classical nature of the language where most of the terms may not make sense in a new cultural space and context. I look forward to the day when we are made to read and study Boston Kannada…

The Benefits and Disadvantages of Clashing Culture By: Deepa Nandan Grade: 7 Age: 12 years Imagine savoring a bowl of ice cream with one chocolate scoop and one vanilla scoop. The two flavors taste completely different, but they are both mouth-watering and delicious in their own way. This is what it feels like being from two cultures. My parents were born and brought up in India, but I am growing up in America. The combination of two completely diverse cultures can cause difficulties for me at times. Sometimes, the contrast between my two cultures makes me feel oddly separate from everybody else. It is like a track full of hurdles. As I grow and move along, I notice a new hurdle that I must jump over. This clash of cultures comes with many conflicts, but if I look past these, I can see that being dual-cultured is a luxury. One of the first differences that I noticed between the two cultures was the food. When I was young, I used to bring Indian food for lunch at school. I was afraid the other kids would think that I was “weird”, so I used to hide my lunch from everybody. Also, in my culture, we are vegetarians. When I was little, I did not understand what everybody else was eating and why I could not have it. I felt strangely excluded while everybody else was eating meat, and I tried to hide from everyone that I was vegetarian. As I grew older, the differences in food were no longer conflicts. This is because I began to understand the diversity among cultures and as I matured, I was able to accept these minor changes. Another contrast that I noticed a couple years later was my parent’s expectations of my performance in school. Getting good grades seems to be very important to Indians. My parents grew up in a very competitive school environment, so they are very particular about my grades. At first, I thought that my parents’ strictness was common in all families. However, after talking to all my friends, I realized that was not the case. I discovered that while most parents were okay with a “B+”, my parents were not satisfied with anything less than an “A”. This lead me to worrying what my parents would think every time I didn’t meet their standards on a school assignment. This pressure was a very great conflict for me. These days, I sometimes still have that problem, but I feelmuch better.. This is mainly because as I grew, I became less pressurized and more independent with school assignments. I stopped worrying about what my mom would think if I got a low grade. Grades were a conflict for me because of my dual culture. The most difficult issues I am faced with now are mainly because of peer pressure at school clashing with my culture and traditions at home. An example of this is clothing. I began noticing these disparities in the 6th grade. For example, when girls in my school go around wearing short shorts, my mom shakes her head and tells me that it is not modest in our culture. She also disapproves of buying clothes from expensive name-brand shops, and says that it is better to be conservative with our money. However, as I walk through the school hallways and look at all the girls with expensive clothing, I feel strangely disconnected to all of them. Clothing and peer pressure is a major downside of being dual cultured. Although it is often inconvenient, being a dual cultured person comes with many positive sides as well. I have the advantage of experiencing both cultures and getting the best of both.

An example of this is celebrations. I am lucky to be in two cultures because I get to celebrate the festivals from both. For example, I celebrate Diwali, but also Christmas. It is very enjoyable because I celebrate twice as much holidays as anyone else. Celebrating holidays is also the best way to get a taste of both cultures, because a person can experience the food, arts, traditions, and religion of the culture all at once. Another benefit of being dual culture is that I get to enjoy the fine arts from both cultures. I am taking Indian classical singing lessons and also piano lessons. It is a great opportunity for me to learn and appreciate both at the same time. A third privilege of being from two cultures is that I get to experience life in both places. Every year, I go on a trip to India. I love seeing family and sightseeing there. I also like visiting the ancient architectural beauty of Indian temples or basking in the refreshing air of the beaches. I treasure the authentic experience of visiting India. As much as I love going to India, I am glad I live here. One reason for this is because here, I can be more independent and make my own decisions. In India, from what I have seen, it is usually families who make most of the decisions. There are many reasons why I like being exposed to two cultures. When I go to India, I feel more American because I am one of the most American people there. However, when I am at home in America, I sometimes feel that I donâ&#x20AC;&#x2122;t completely fit in either, because of my mixed cultures. This struggle to fit in will put more hurdles in my path as I move along, but I will jump over them and keep on running. I know that one day, when I jump over all the hurdles, I will reach the finish line. I will fully enjoy the advantages of being dual-cultured when I finally reach.

Photo courtesy :Nagaraj Maheshwarappa

My Chess Journey By Bharath Heggadahalli Southborough, MA, USA “Many have become chess masters no one has become the master of chess. Siegbert Tarrasch” I started learning chess from my dad when I was 5 years old. One day he started explaining about chess when we were waiting for dinner. I wanted to learn how to play, but the only problem was how I supposed to remember all chess pieces move and the rules of chess. I kept on trying and trying until I got the hang of it. He taught me everything he knew about chess and at that point I thought I could become a grandmaster. After a while we came to know that my friend Shrujal’s dad was a really good chess player and also he was interested in teaching chess. I started taking chess class with Srinivas uncle when I was 7 years old. He taught me many things about chess that my dad didn’t teach me and I was very surprised that my dad did not know many of this. Now instead me getting taught by my dad, I started teaching him things about chess. Nowadays I have started winning against my dad in chess. Because I kept on beating my dad in chess, he also joined chess class. I was becoming pretty good at chess, so I started to go to chess tournaments. I went to my first chess tournament on 2/7/2010. I have been playing in tournaments from the past three years. So far I have been to many tournaments and won twelve chess trophies and five medals. Eight out of those twelve chess trophies are first place trophies. These include three major tournaments, Massachusetts Open 2012, Nashville Super Nationals V and New England Junior Open 2013. My first major tournament was the Massachusetts Open on May 29th 2012. I played in the K6 U800 rating. I drew the first round and then won the next three rounds. I won 3.5 out of 4 games and got first place to become the 2012 Massachusetts state champion. Another major chess tournament I participated was the Super Nationals V held at Nashville, TN. This tournament was held from April 5th- 8th 2013. It was officially the world’s largest chess tournament. Over 5,300 kids participated and there were 423 kids that participated in the fifth grade U900 section. There were totally seven games. I won the first six, and lost the last game. I was a little disappointed because if I had won that game I would have won first place. But when they put the standings up I was happy to know that I won sixth place in the world’s largest tournament in history. I got a huge trophy at the end of this tournament. Next, I went to the New England K12 Junior open on April 20th 2013. In this I won all four games, but I had to play a tiebreaker game because another kid also won all four games. In the tiebreaker we both had five minutes each. This is also known as Lightning Chess or Blitz. I won tiebreaker to become New England K12 Junior open champion. I have to thank Srinivas Uncle for teaching me chess. I could not have accomplished all of this without his help. I also thank my dad for teaching me and taking me to many tournaments. I will try to get better as I grow and accomplish many more things. My journey in chess just began and looking forward for more fun in future.

ದೆೈವಿಕ ಸಸಯ ಸ೦ಪತ್ುೂ ಲೆೋಖಕಿ : ಸ ಮನಾ ರಾವ್, ಅಲೆನ್ ಟೌನ್, ಪೆನ್ವಸಲ್ ವೆೋನ್ವಯಾ ನ್ಮೆ ಭಾರತ್ ದೆೋರ್ದ ಸಸಯ ಸ೦ಪತಿತನ್ಲ್ಲಲ ಅನೆೋಕ ಸಸಯಗಳು ಒ೦ದಲಾಲ ಒ೦ದ ರಿೋತಿಯಲ್ಲಲ ನ್ಮೆ ಪುರಾಣ್ಗಳು

ಮತ್ ತ ಪುಣ್ಯ ಕಥೆಗಳಲ್ಲಲ, ನ್ಮೆ ಸ೦ಸೃತಿಯಲ್ಲಲ ಪರಧಾನ್ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿವೆ. ನಾವು ಸಸಯಗಳನ್ ನ ರ್ ಭ ಕಾಯಶಕರಮಗಳಲ್ಲಲ ಬಳಸ ವಾಗ ಸಸಯಗಳ ಮಹತ್ವದ ಅರಿವು ಹಾಗ ಉಪಯೋಗಗಳ ಮಾಹಿತಿ ತಿಳಿಯದೆ ಸ ಮೆನೆ ಉಪಯೋಗಸ ತೆತೋವೆ. ನ್ಮೆ ವೆೋದಗಳಲ್ಲಲ ಮತ್ ತ ಸ೦ಹಿತೆಗಳಲ್ಲಲ ಅನೆೋಕ ಸಸಯಗಳ ಉಲೆಲೋಖವಿದೆ. ನ್ಮೆಲ್ಲಲ ದೆೋವರ ಆರಾಧನೆಗೆ, ಪೂಜೆಗೆ ಮತ್ ತ ಸಮಾರ೦ಭಗಳಲ್ಲಲ ಉಪಯೋಗಸ ವ ಕೆಲ್ವು ಸಸಯಗಳ ಪರಿಚ್ಯ ಇಲ್ಲಲ ಮಾಡಲಾಗದೆ.

ಅಶ್ಾತ್ೆ: ನಾನ್ ಸಣ್ಣವಳಿದಾದಗ ರ್ೃ೦ಗೆೋರಿಯ ತ್ ೦ಗೆಯ ತಿೋರದ ಹೆ ಳೆಗೆ ಣೆಯ ಮಧಯದಲ್ಲಲರ ವ ಅರ್ವತ್ಾನ್ ಕಟೆಟಯ

ಹತಿತರ ಆಟ ಆಡ ವಾಗ ತ್ ೦ಗೆಯಲ್ಲಲ ಬಟೆಟ ಒಗೆದ , ಮಿ೦ದೆದ ದ ಬರ ತಿತದದ ಜನ್ ತ್ಪೂದೆೋ ಆ ಅರ್ವತ್ಾನ್ ಮರಕೆೆ ಮ ರ ಸ ತ್ ತ ಬರ ತಿತದದನ್ ನ ನೆ ೋಡ ತಿತದೆದ. ಅರ್ವತ್ಾ, ಪಿಪಾೂಲ್ ಅಥವ ಅರಳಿ ಮರಗಳು ಸ ಮಾರ ೩೦ ರಿ೦ದ ೧೨೦ ಅಡಿಗಳಷ ಟ

ಬೆಳೆಯ ತ್ತವೆ. ಮರದ ಕೆ ೦ಬೆಗಳು ವಿಶಾಲ್ವಾಗರ ತ್ತವೆ. ಈ ಮರದ ತ್೦ಪಿನ್ಲ್ಲಲ ಜಾನ್ವಾರ ಜಾತೆರಯಲ್ಲಲ ದನ್ಗಳು, ಎತ್ ತಗಳು ವಿರ್ರಮಿಸ ವ ದೃರ್ಯ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗತ್ .ತ ರ್ೃ೦ಗೆೋರಿಯಲ್ಲಲ ಈಗ ಜನ್ ಇದಾದರೆ, ಜಾನ್ವಾರ ಕಡಿಮೆಯಾಗವೆ. ಆದರೆ, ಅರ್ವತ್ಾನ್ ಮರ ಹಾಗೆ ನ್ವ೦ತಿದೆ....ಹಲ್ವಾರ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ ನ ಗಮನ್ವಸ ತಾತ!. ವೆೋದಗಳಲ್ಲಲ ಅರಳಿಮರವನ್ ನ ಅಗನ ದೆೋವತೆಯ೦ದ ಪೂಜಸ ತಿತದರ ದ . ಇದ ಪಾಪನ್ವವಾರಕ, ತಿರಮ ತಿಶಗಳು ನ್ವವಾಸಿಸ ವ ಪೂಜಯ ಮರ ಎ೦ಬ ನ್೦ಬಿಕೆಯಿದೆ. ನಾಗರ ಕಲ್ ಲಗಳನ್ ನ ಈ ಮರಗಳ ಬ ಡದಲ್ಲಲ ಪರತಿಷ್ಾಾಪಿಸಿ ಪೂಜಸ ವ ಸ೦ಪರದಾಯ ಈಗಲ್ ಇದೆ. ಮ ೦ದೆ ಬ ದಧನಾದ ಸಿದಾಧಥಶನ್ವಗ ಭೆ ೋಧಗಯದಲ್ಲಲ ಈ ವೃಕ್ಷದ ಅಡಿಯಲೆಲೋ ಜ್ಞಾನೆ ೋದಯವಾಗತ್ತಲ್ಲವೆ? ಇದರ ನಾಟದಿ೦ದ ವೆೋದ ಕಾಲ್ಗಳಲ್ಲಲ ಪಾತೆರಗಳನ್ ನ ಮಾಡ ತಿತದದರ೦ತೆ. ಕಟಿಟಗೆಯನ್ ನ ಹೆ ೋಮ ಕಾಯಶಗಳಿಗೆ ಈಗಲ್

ಬಳಸ ತಾತರೆ. ಅರಳಿಯ ಮರದ ಗಾಳಿ

ರ್ ದಧವಾಗರ ತ್ತದೆ ಮತ್ ತ ರೆ ೋಗಗಳನ್ ನ ನ್ವವಾರಿಸ ವ ಸಾಮಥಯಶ ಹೆ ೦ದಿದೆ ಎ೦ದ ಈ ಮರಗಳನ್ ನ ಸಾಲ್ ಮರವಾಗ ಬೆಳೆಸಲಾಗ ತ್ತದೆ. ಹಿ೦ದೆಲಾಲ ಅರ್ವತ್ಾನ್ ಕಟೆಟ ಊರಿನ್ ಮಧಯ ಇದ ದ ಊರಿನ್ ಆಗ -ಹೆ ೋಗ ಗಳು, ಮದ ವೆ, ಉಪನ್ಯನ್ ಇತಾಯದಿ ಸಮಾರ೦ಭಗಳು ಅದರ ಅಡಿಯಲೆಲೋ ನ್ಡೆಯ ತಿತತ್ ತ. ಬೆ೦ಗಳೊರಿಗೆ ಹೆ ೋಗ ವ ಹಲ್ವು ಹೆದಾದರಿ ಮಾಗಶಗಳಲ್ಲಲ ಅರಳಿ ಮರಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗ ಕ೦ಡ ಬರ ತ್ತವೆ. ಈ ಮರದ ಹಣ್ ಣಗಳು ಪಕ್ಷಿಗಳಿಗೆ ಬಲ್ ಪಿರೋತಿ. ಅರ್ವತ್ಾಕೆೆ ಭ ಮಿಯೋ ಬೆೋಕೆೋನ್ವ೦ದಿಲ್ಲ ಬೆಳೆಯ ವುದಕೆೆ. ಮನೆಯ ಛಾವಣಿ, ಗೆ ೋಡೆಯ ಬಿರ ಕ , ಬೆೋರೆ ಮರಗಳನ್ ನ ಆಧಾರವಾಗಟ ಟಕೆ ೦ಡ ಬೆಳೆಯ ತ್ತವೆ. Ficus religiosa ಎ೦ದ ವೆೈಜ್ಞಾನ್ವಕವಾಗ ಕರೆಸಿಕೆ ಳುಿವ ಅರಳಿಮರದ ಭಾಗಗಳನ್ ನ ಸ೦ಧಿವಾತ್, ಉದರರ್ ಲೆ, ಗಭಶ ನ್ವಲ್ಲಲಸ ವುದಕೆೆ, ಮ ಲ್ವಾಯಧಿಗೆ, ಜವರ ನ್ವಲ್ಲಲಸ ವುದಕೆೆ ಮತ್ ತ ವಿವಿಧ ರಿೋತಿಯ ಗಾಯಗಳನ್ ನ

ನ್ವವಾರಿಸ ವದಕೆೆ ಉಪಯೋಗಸ ತಾತರೆ. ಮ ೦ದೆ ಮೆೆ ಊರಿಗೆ ಹೆ ೋದಾಗ ಖ೦ಡಿತ್ ಅರಳಿಮರಕೆೆ ಸ ತ್ ತ ಬರ ವುದನ್ ನ ಮರೆಯಬೆೋಡಿ. ಆಲ: ಅರಳಿಮರದ ಜಾತಿಗೆ ಸೆೋರಿದ ಇನೆ ನ೦ದೆ ಸಸಯ "ಆಲ್". ಆಲ್ ಎ೦ದಾಗ ಜ್ಞಾಪಕಕೆೆ ಬರ ವುದ ಬೆ೦ಗಳೊರಿನ್

ದೆ ಡಡ ಆಲ್ದ ಮರ. ಸ ಮಾರ ೩ ಎಕರೆಯಷ ಟ ಜಾಗದಲ್ಲಲ ಹಬಿಿರ ವ ಈ ಮರದ ಸೌ೦ದಯಶ ನೆ ೋಡಿ ಆನ್೦ದಿಸಲ್ ಒಮೆೆ ರಾಮೊಹಳಿಿಗೆ ಭೆೋಟಿ ನ್ವೋಡಿ. ೪೦೦ಕ ೆ ಹೆಚ್ ು ವಷಶ ಆಗರ ವ ಈ ಮರದ ಬಿೋಳು ಬೆೋರ ಗಳು ಭ ಮಿಯಲ್ಲಲ ಬಿೋಡ ಬಿಟಿಟವೆ. ವೆೈಜ್ಞಾನ್ವಕ ಹೆಸರ Ficus bengalensis. ಆಲ್ದ ಮರದ ಹೆಸರನ್ ನ ನ್ಮೆ ಪ೦ಚ್ತ್೦ತ್ರ ಕಥೆಗಳಲ್ಲಲ, ಭಗವದಿಗೋತೆಯಲ್ಲಲ, ಚ್೦ದೆ ೋಗಯ ಉಪನ್ವಷತಿತನ್ನಲ್ಲಲ ಮತ್ ತ ಜಾತ್ಕ ಕತೆಗಳಲ್ಲಲ ನೆ ೋಡಬಹ ದ . ಭಗವಾನ್ ಶಿರೋ ಕೃಷಣ ಅಜ ಶನ್ನ್ವಗೆ ಜೋವನ್ವನ್ ನ

ಮತ್ ತ ರ್ರಿೋರವನ್ ನ ಆಲ್ದ ಮರದ ಹೆ ೋಲ್ಲಕೆ ಕೆ ಟ ಟ ತಿಳಿ ಹೆೋಳುತಾತನೆ (ಭಗದಿಗೋತೆ: ಅಧಾಯಯ ೧೫). ನ್ಮೆ ದಾಸರ ಪುಟಟ ಕೃಷಣನ್ನ್ ನ ನೆ ೋಡಲ್ ಕರೆಯ ವುದ ಹಿೋಗೆ..."ಆಲ್ದೆಲೆಯ ಮೆೋಲೆ ಮಲ್ಗದ ಚೆನ್ನ ಕೃಷಣನ್ ನೆ ೋಡ ಬನ್ವನ.." ಪುರಾಣ್ದಲ್ಲಲ ಬರ ವ

ವಟ ಸಾವಿತಿರ ಕಥೆಯಲ್ಲಲ ವಟ ಎ೦ದರೆ ಈ ಮರ. ಸಾ೦ಪರದಾಯಿಕವಾಗ ಮ ತೆೈದೆಯರ ಪತಿಯ ಆಯಸ ಸ ವೃದಿಧಗಾಗ

ನ್ಡೆಸ ವ ವರತ್ ಈ ಮರದಡಿಯಲ್ಲಲ. ಇಷ್ೆಟೋಕೆ... ವಿಷ ಣ ಸಹಸರನಾಮದಲ್ಲಲ ಬರ ವ ವಿಷ ಣವಿನ್ ಒ೦ದ ಹೆಸರ "ನ್ಯಗೆ ರೋಧ" ಇದ ಸ೦ಸೃತ್ದ ಹೆಸರ ಈ ಆಲ್ದ ಜಾತಿಗೆ. ವಿಷ ಣ ಮತ್ ತ ಶಿವ ಈ ಮರದಲ್ಲಲ ನೆಲೆಸಿದಾದರೆ ಅನ್ ನವ ಪರತಿೋತಿಯಿದೆ. ಅಲೆಕಾಸ೦ಡರ ಆಲ್ದ ನ್ವಲ್ ವಿಗೆ ಮನ್ ಸೆ ೋತ್ನ್೦ತೆ. ಹೆ ಸ ಕಾಲ್ದ ಇ೦ಗಲಷ್ ಕವಿಗಳಲ್ಲಲ ರಾಬಟಶ ಸೌರ್ಥ ನ್ಮೆ ಆಲ್ದ ಮರದಲ್ಲಲ ದೆೈವತ್ವ ಕ೦ಡ ಹಿೋಗೆ ವಣಿಶಸಿದಾದನೆ.

“It was a Godly sight to see The venerable tree, for over the lawn, irregularly spread Fifty straight columns prompt its lofty heads And many a long depending shoot Seeking to strike a root Straight like a plummet grew towards the ground So like a temple did it seem that there A pious hearts first, impulse would be prayer….” ಸಾಲ್ ಮರವಾಗ ಬಳಸ ವ ಈ ಮರಗಳ ಔಷಧಿೋಯ ಗ ಣ್ಗಳು ಹಿೋಗವೆ. ಮರದ ಕಾ೦ಡದ ಹಾಲ್ ಹಲ್ ಲ ನೆ ೋವು ಮತ್ ತ ಗಾಯಗಳಿಗೆ ಮದ .ದ ಎಲೆಯನ್ ನ ಬಿಸಿ ಮಾಡಿ ಹ ಣ್ ಗ ಣ ಳ ಮೆೋಲೆ ಇಡ ತಾತರೆ. ಹಣ್ ಣ ಹೆ ಟೆಟ ಉರಿ ಉಪರ್ಮನ್ಕೆೆ

ಉಪಯೋಗಸ ತಾತರೆ. ಹಕಿೆಗಳಿಗೆ ಹಣ್ ಣ ಬಲ್ ಇಷಟ. ಮರಗಳ ಸ೦ರ್ೆಯ ಜಾಸಿತಯಾಗ ವುದ ಹಕಿೆ ತಿ೦ದ , ನ್೦ತ್ರ ಬಿಟಟ ಹಿಕೆೆಯ ಬಿೋಜಗಳಿ೦ದ!! ಬಲಾ: ಬಿಲ್ವಕೆೆ ಬೆಳವಿನ್ ಮರ, ಬೆೋಲ್ಲಪತೆರ, ಶಿರೋಫಲ್ ಇತಾಯದಿ ಹೆಸರ ಗಳೊ ಇವೆ. ಶಿವನ್ವಗೆ "ಬಿಲಾವಚ್ಶನ್ ಪಿರಯ"

ಎ೦ದ ಶೆ ಲೋಕಗಳಲ್ಲಲ ವಣ್ಶನೆಯಿದೆ. ಬಿಲ್ವದ ಎಲೆಗಳು ಸ೦ಯ ಕತ ಎಲೆಗಳಾಗದ ದ ಮ ರ ಪತ್ರಗಳು ಜೆ ತೆಯಾಗರ ತ್ತವೆ. ಈ ಮ ರ ಪತ್ರಗಳನ್ ನ ಶಿವನ್ ತಿರರ್ ಲ್ಕೆೆ, ತಿರನೆೋತ್ರಕೆೆ ಹೆ ೋಲ್ಲಸ ತಾತರೆ. ಕೆಲ್ವೆಡೆ ಪತ್ರಗಳನ್ ನ ತಿರಮ ತಿಶಗಳಿಗೆ ಹೆ ೋಲ್ಲಸಲಾಗದೆ. ಪಾರಕೃತಿಕವಾಗ ಬಿಲ್ವ ಅಷ್ಾಟಗ ಕ೦ಡ

ಬರ ವುದಿಲ್ಲ. ನ್ಮೆ ಪೂವಶಜರ

ದೆೋವಸಾಾನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಬಿಲ್ವ

ಮರಗಳನ್ ನ ಬೆಳೆಸ ತಿತದ ದದ ಶಿವನ್ ಅಚ್ಶನೆಗೆ ಉಪಯೋಗವಾಗಲೆ೦ದೆೋ. ಶಿವ ಪುರಾಣ್ದ ಪರಕಾರ ಬಿಲ್ವ ಮರದ ಬ ಡದಲ್ಲಲ ತಿೋಥಶಗಳು ಸೆೋರಿದ ದ ಶಿವನ್ವಗೆ ಇದರ ಎಲೆಗಳಿ೦ದ ಪೂಜೆ ಮಾಡಿದರೆ ಪಿರಯವಾಗ ತ್ತದೆ. ಹವನ್ಕೆೆ ಉಪಯೋಗಸಲ್ೂಡ ವ ವನ್ಸೂತಿಗಳಲ್ಲಲ ಬಿಲ್ವಕೆೆ ವಿಶಿಷಟ ಸಾಾನ್ವಿದೆ. ಬಿಲ್ವಕೆೆ ವೆೈಜ್ಞಾನ್ವಕ ಹೆಸರ Aegle marmelos. ಬಿಲ್ವದ ಹಣ್ ಣಗಳು ಪೆೋಲ್ ಬಣ್ಣ ಹೆ ೦ದಿದ ದ ತಿನ್ನಲ್ ಬಳಸ ತಾತರೆ. ಬಿಲ್ವ ಮರಗಳು ಸಾಧಾರಣ್ ಎತ್ತರಕೆೆ ಬೆಳೆಯ ತ್ತವೆ. ಮೆೋ-ಜ ಲೆೈ ತಿ೦ಗಳಲ್ಲಲ ಹ ಬಿಡ ವ ಬಿಲ್ವದ ಪರತಿಯ೦ದ ಭಾಗಗಳೊ ಔಷಧಿೋಯ ಗ ಣ್ ಹೆ ೦ದಿವೆ. ಬಿಲ್ವಪತೆರಯ ಕಷ್ಾಯ ಮ ಲ್ವಾಯಧಿಗೆ, ಕಫಕೆೆ ಉಪಯೋಗವಾದರೆ ಅದರ ರಸ ಕಾಮಾಲೆಗೆ, ಮದ ಮೆೋಹ ರೆ ೋಗಕೆೆ ಮದ ದ. ಎಳೆಕಾಯಿಯ ಚ್ ಣ್ಶ ಅತಿಸಾರದ ನ್ವಲ್ ಗಡೆಗೆ ಮತ್ ತ ಹಣ್ಣನ್ ನ ಮ ತ್ರಕೆೆ ಸ೦ಬ೦ಧಪಟಟ ಕಾಯಿಲೆಗಳಿಗೆ ಬಳಸ ತಾತರೆ.

ತ್ು೦ಬೆ : ಶಿವರಾತಿರಯ ದಿನ್ ಬೆಳಿ೦ಬೆಳಿಗೆಗ ಎದ ದ ಸಾನನ್ ಮಾಡಿ ಹತಿತರದ ಗದೆದಗಳಿಗೆ ಸಣ್ಣ ಬ ಟಿಟ ಹಿಡಿದ ಓಡ ತಿತದೆದವು.

ಇಬಿನ್ವ ಇನ್ ನ ಕರಗದ ಹೆ ತ್ ತ, ಛಳಿ "ಶಿವ, ಶಿವ" ಅ೦ತ್ ಓಡೆ ೋ ಸಮಯದಲ್ಲಲ ನ್ಮೆ ಸಡಗರ ಯಾಕೆ ಅ೦ದರೆ ತ್ ೦ಬೆ ಹ ವು ಕ ಯಯಲ್ಲಕೆೆ. ಮೆೈಲ್ಲ ದ ರದ ದದಕ ೆ ಎಲ್ಲಲ ನೆ ೋಡಿದರ ಬಿಳಿ ಹ ವು ಬಿಟಟ ತ್ ೦ಬೆ ಗಡಗಳಿ೦ದ ಹ ಕ ಯಯಲ್ ಪೆೈಪೋಟಿ ನ್ಡೆಸ ತಿತದೆದವು. ಮದ ವೆಯಾಗದ ಕನೆಯಯರ "ಮೌನ್ ಗೌರಿ ವೃತ್" ಮಾಡ ವಾಗ ತ್ ೦ಬೆಯನ್ ನ ಶಿವನ್ವಗೆ ಅಪಿಶಸಿ ಪೂಜಸ ವ ಸ೦ಪರದಾಯವಿದೆ. ಹಾಗೆ ಸ೦ಕಟ ಹರ ಚ್ತ್ ರ್ಥಶ ದಿನ್ ಗಣೆೋರ್ನ್ವಗೆ ಗರಿಕೆ ಜೆ ತೆ ತ್ ೦ಬೆ ಹ ವು ಅಪಿಶಸ ತಾತರೆ. ಮ ಟಿಟದರೆ ಎಲ್ಲಲ ಹಾಳಾಗ ವುದೆ ೋ ಎ೦ದ ಕಾಣ್ ವ ಸ ೦ದರ ತ್ ೦ಬೆ ಶಿವನ್ವಗೆ ಬಲ್ ಪಿರೋತಿ, ಶೆರೋಷಟವೆನ್ ನವ ನ್೦ಬಿಕೆ. ಗಡದ ಸ ೦ದರತೆಯ ಹಾಗೆ. ಹಚ್ು ಹಸಿರ ಎಲೆಗಳು ಮತ್ ತ ರ್ ದಧ ಬಿಳಿಯ ಹ ವುಗಳು. ಗಡಗಳಲ್ಲಲ ವಾಸನೆ ಸ ರಿಸ ವ

ಗರ೦ರ್ಥಗಳಿವೆ. ತ್ ೦ಬೆಗೆ ಸ೦ಸೃತ್ದಲ್ಲಲ ದೆ ರೋಣ್ಪುಷ್ಟೂ, ಫಲೆಪುಷೂ ಎನ್ ನವ ಹೆಸರ ಗಳಿವೆ. ವೆೈಜ್ಞಾನ್ವಕ ಹೆಸರ Leucas aspera. ಕಾಮಾಲೆ, ಕಫ, ಸಿೋತ್, ಚ್ಮಶಕೆೆ ಸ೦ಬ೦ಧಿಸಿದ ಕಾಯಿಲೆಗಳಿಗೆ ಮತ್ ತ ಹಾವಿನ್ ಹಾಗ ಚೆೋಳಿನ್ ಕಡಿತ್ಕೆೆ ಗಡವನ್ ನ ಉಪಯೋಗಸ ತಾತರೆ.

ವಿೋಳೆದೆಲ್ೆ- ಅಡಿಕೆ : ನ್ಮೆ ಎಲಾಲ ಹಬಿ ಹರಿದಿನ್ಗಳಲ್ಲಲ, ಸಮಾರ೦ಭಗಳಲ್ಲಲ ತಾ೦ಬ ಲ್ದ ಪಾತ್ರ ಮ ಖಯವಾದದ ದ.

ಸ೦ಸೃತ್ದ ತಾ೦ಬ ಲ್ ಅಥವಾ ನಾಗವಲ್ಲಲ, ಕನ್ನಡದ ವಿೋಳಯ ಇವೆಲಾಲ ವಿೋಳೆದೆಲೆಗೆ ಇರ ವ ಹೆಸರ ಗಳು. ವಿೋಳೆದೆಲೆಯನ್ ನ ಹರಪೂ ನಾಗರಿೋಕತೆಯ ಕಾಲ್ದಲೆಲೋ ಉಪಯೋಗಸ ತಿತದದರ . ವೆೋದಗಳ ಕಾಲ್ದಲ್ ಲ ಇದರ ಉಪಯೋಗವಿತ್ ತ. ರಾಜರ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ ರಣ್ವಿೋಳಯ

ಕಳಿಸ ವುದೆ೦ದರೆ ಯ ದಧಕೆೆ ನಾ೦ದಿ. ಕನಾಶಟಕದ ಹಲ್ವು ಭಾಗಗಳಲ್ಲಲ ವಿೋಳೆದೆಲೆ ಕೃಷ್ಟ ಮಾಡ ತಾತರೆ. ನ್ಮೆಲ್ಲಲ ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಎಲೆಗೆ ತ್ ೦ಬಾ "ಡಿಮಾಯ೦ಡ್". ಆ ಎಲೆಗಳು ಕೆ ೦ಚ್ವೆೋ ರ್ಾರ-ಕಹಿ, ಎಳೆ ಹಸಿರ ಹೆ ೦ದಿದ ದ ಅದರಲ್ಲಲ ಅಡಿಕೆ ಮತ್ ತ ಪಾನ್ ಸಾಮಾಗರ ಹಾಕಿ ರ ಚಿ

ಸವಿದವರೆೋ ಆಹಾ...ಧನ್ಯ.!! ಆದರೆ, Times of Indiaದ ಇತಿತೋಚಿನ್ ವರದಿ ಪರಕಾರ (ಪೆಬರವರಿ ೫ ೨೦೧೩) ಮೆೈಸ ರಿನ್ ವಿೋಳೆದೆಲೆ "cultivation is under the verge of extinction"??!. ಕಾರಣ್?

ವಿೋಳೆದೆಲೆ

ಬೆಳೆಯ ವ

ಕೃಷ್ಟಕರ

ತ್ಮೆ

ಜಾಗಗಳನ್ ನ

ಮಾರಿ

"urban

development"ಗೆ ದಾರಿ ಮಾಡಿಕೆ ಡ ತಿತದಾದರ೦ತೆ. ಈಗನ್ ಎಲಾಲ ಕೃಷ್ಟಯ ಅವಸೆಾ ಇದೆೋ. ಅಡಿಕೆ ಕ ಡ ಕನಾಶಟಕದ ಮ ಖಯ ಕೃಷ್ಟ. ಅಡಿಕೆ ಬೆಳೆಯ ವವರ ಹಲ್ವಾರ ಸಮಸೆಯ

ಎದ ರಿಸ ತಿತದಾದರೆ. ಅದರಲ್ಲಲ ಎರಡ ಮ ಖಯವಾದವು -ಹಳದಿ ಎಲೆ ರೆ ೋಗ ಮತ್ ತ ಕೆಲ್ಸದವರ ಕೆ ರತೆ. ಸ೦ಸೃತ್ದಲ್ಲಲ ಪೂಗ ಎ೦ದ ಕರೆಯ ವ ಅಡಿಕೆ ಭಾರತ್ಕೆೆ ಮಲೆೋಶಿಯಾದಿ೦ದ ಬ೦ದ

ಗಡ. ಅಡಿಕೆ ಭಾರತ್ಕೆೆ ಬ೦ದ ೨೦೦೦ ವರ ಷಗಳೆೋ ಕಳೆದಿವೆ. ನ್ಮೆ ಕನಾಶಟಕ ಅಡಿಕೆ ಬೆಳೆಯ ಉತಾೂದನೆಯಲ್ಲಲ ಮ ೦ದಿದೆ. ವಾಡಿಕೆಯಲ್ಲಲ ತಾ೦ಬ ಲ್ ಎ೦ದರೆ ಎಲೆ-ಅಡಿಕೆ. ಮದ ವೆ ನ್ವಶಿುತಾಥಶದಲ್ಲಲ ಬಿೋಗರಾಗ ವವರ "ತಾ೦ಬ ಲ್" 'exchange' ಮಾಡಿಕೆ ೦ಡ ಒಪಿೂಗೆ ಸ ಚಿಸ ವರ . ಮದ ವೆಯಲ್ಲಲ ಧಾರೆ ಎರೆಯ ವಾಗ ಮತ್ ತ ಹೆ ೋಮಗಳ ಕಾಯಶದಲ್ಲಲ, ವಾಯಪಾರ ವಹಿವಾಟ ಗಳನ್ ನ ಕ ದಿರಿಸ ವಾಗ ತಾ೦ಬ ಲ್ ಇಲ್ಲದೆ ಕಾಯಶ ಪೂಣ್ಶವಾಗ ವುದಿಲ್ಲ. ಮ ತೆೈದೆಯರಿಗೆ ಕ ೦ಕ ಮ ಕೆ ಡೆ ೋವಾಗ "ಅಡಿಕೆ -ಎಲೆ" ಜೆ ತೆಯಿಟ ಟ ಕೆ ಡ ವ ಸ೦ಪರದಾಯ ಕನಾಶಟಕದಲ್ಲಲದೆ. ಈಗೆಲ್ಲ ಹೆ ೋಟೆಲ್ ಮತ್ ತ ರ್ಾನಾವಳಿಗಳ ಹೆ ರಗೆ ಪಾನ್ ವಾಯಪಾರ ಮಾಡಿ ಸ೦ಸಾರ ನ್ಡೆಸ ವರ ತ್ ೦ಬಾ ಜನ್ರಿದಾದರೆ. ನ್ಮೆ ಕೆಲ್ಸದವರಿಗೆ ವಿೋಳೆದೆಲೆ-ಅಡಿಕೆ ಇಲ್ಲದೆ ಕೆಲ್ಸ ನ್ಡೆಯ ತಿತರಲ್ಲಲಲ್ಲ. ಇನ್ ನ ಹಳೆ ತ್ಲೆಮಾರಿನ್ವರ ಹತಿತರ "ಎಲೆ-ಅಡಿಕೆ ಸ೦ಚಿ" ಈಗಲ್ ಅಪರ ಪಕೆೆ ನೆ ೋಡಬಹ ದ . ಬಸ ಸಾಟಾ೦ಡ್, ಸಿನ್ವಮಾ ಇಲೆಲಲ್ಲ ವಿೋಳಯ ಜಗಯ ವ ಅಭಾಯಸ ಇರ ವವರ ಅದನ್ ನ ಅಲೆಲೋ ಜಗದ , ಉಗದ , ಗಲ್ಲೋಜ ಮಾಡ ವ ಹವಾಯಸ ಇನ್ ನ ನ್ಮೆಲ್ಲಲ ಇದೆ. ವಿೋಳೆದೆಲೆಯ ವೆೈಜ್ಞಾನ್ವಕ ಹೆಸರ Piper betle.

ಹೃದಯಾಕಾರದ ಎಲೆಗಳನ್ ನ ಹೆ ೦ದಿರ ವ ಬಳಿಿಗಳು ಹಲ್ಸ , ಸಿಲ್ವರ ಓಕ ನ್೦ತ್ಹ ಸಸಯಗಳ ಮೆೋಲೆ ಅಥವಾ ಚ್ಪೂರ ಹಾಕಿ ಬೆಳೆಸಬಹ ದ . ಎಲೆಗಳಿಗೆ "immune boosting properties" ಇದೆ ಅ೦ತ್ ಕೆಲ್ ಸ೦ಶೆ ೋಧನೆಗಳು ತಿಳಿಸ ತ್ತವೆ. ಹಾಗೆ ಹೆ ಟೆಟಹ ಳಗಳಿಗೆ, ಮಕೆಳ ಹೆ ಟೆಟನೆ ೋವಿಗೆ ಎಲೆ ರಾಮಬಾಣ್. ಅಡಿಕೆ (Areca catechu) ಮರ ತೆ೦ಗನ್ ಮರದ೦ತೆ ಉದದವಾಗ ಬೆಳೆಯ ತ್ತದೆ. ಹಸಿರ ಅಥವಾ ಕೆ೦ಪು ಕಾಯಿ ಒಳಗೆ ಇರ ವ ತಿರ ಳೆೋ ನಾವು ತಿನ್ ನವ ಅಡಿಕೆ. ವಿವಿಧ ರಿೋತಿಯ ಮರಗಳ ತೆಪೊಗಳಿ೦ದ ತ್ಯಾರಿಸಿದ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಲ ಬೆೋಯಿಸಿ, ಒಣ್ಗಸಿದಾಗ ಅಡಿಕೆಯ ಬಣ್ಣ ಬದಲಾಗ ತ್ತದೆ. ಅಡಿಕೆ ಬಾಯಿ ರ್ ದಿದಗೆ

ಮತ್ ತ ಬಾಯಿಯ ದ ವಾಶಸನೆ ನ್ವವಾರಣೆಗೆ, ಹೆ ಟೆಟಗೆ ಸ೦ಬ೦ಧ ಪಟಟ ಸಣ್ಣ-ಪುಟಟ ಸಮಸೆಯಗಳಿಗೆ ಜೆ ತೆಗೆ ಹೆ ಟೆಟಹ ಳಗಳ ನ್ವವಾರಣೆಗೆ ಉಪಯೋಗಸಲ್ೂಡ ತ್ತದೆ.

ಬಳಿ ಎಕು: ಸ ಯಶನ್ನ್ ನ ತಿರಮ ತಿಶಗಳ ರ ಪವೆ೦ದ ಆರಾಧಿಸ ವ ಸುಂಪರದಾಯವಿದೆ. ಮಾಘಮಾಸದ ರ್ ಕಲ

ಸಪತಮಿಯ ದಿನ್ ರಥ ಸಪತಮಿ ಎ೦ದ ಆಚ್ರಿಸಲಾಗ ತ್ತದೆ. ಜಗತಿತಗೆ ಬೆಳಕ ಕೆ ಡ ವ ಸ ಯಶನ್ ಆರಾಧನೆ ಈ ದಿನ್. ಈ

ದಿನ್ದ೦ದ ಭ ಮಿ ಸ ಯಶನೆಡೆ ಹೆಚಾುಗ ವಾಲ್ ವುದರಿ೦ದ ಸ ಯಶನ್ ಬೆಳಕ ಅತ್ಯ೦ತ್ ಪರಕರವಾಗ ಭ ಮಿ ಮೆೋಲೆ ಬಿೋಳುತ್ತದೆ. ಬೆಳಕಿಗೆ ಮನ್ಸಿಸಗೆ ಆಹಾಲದ ಕೆ ಡ ವ ರ್ಕಿತಯಿದೆ. ಸ ಯಶನ್ ಆರಾಧನೆಗೆ, ರಥ ಸಪತಮಿಯ೦ದ ಜನ್ "ಬಿಳಿ ಎಕೆ" ದ ಹ ವನ್ ನ ಬಳಸ ತಾತರೆ. ಎಕೆಕೆೆ ಸ೦ಸೃತ್ದಲ್ಲಲ ಅಕಶ ಎ೦ದ ಕರೆಯಲಾಗದೆ. ಅಕಶ ಎ೦ದರೆ ಸ ಯಶ. ಸ ಯಶನ್ನ್ ನ ಬ ದಿಧಯನ್ ನ ಪರಚೆ ೋದಿಸ ವ ಅಧಿದೆೋವತೆ ಎ೦ದ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗದೆ. ಎಕೆದ ಗಡದ ಭಾಗಗಳು ಸಹ ತ್ನ್ ಮನ್ಗಳಲ್ಲಲ ತೆೋಜಸಸನ್ ನ ಪರಜವಲ್ಲಸ ವ ಗ ಣ್ ಹೆ ೦ದಿರ ವುದರಿ೦ದ ಸ ಯಶನ್ ಆರಾಧನೆಗೆ ಬಳಸಲಾಗ ತ್ತದೆ. ಎಕೆದ ಎಲೆಗಳನ್ ನ ಸ ಯೋಶಪಾಸನ್ ಪೂಜೆಯಲ್ಲಲ ಸ ಮಾರ ಕಿರ.ಪೂ. ೧೫೦೦ರಲ್ಲಲ ಹಾಗ ವೆೋದ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ ಬಳಸ ತಿತದದರೆ೦ದ ಪರತಿೋತಿಯಿದೆ.

ಎಕೆ ಹ ಟಿಟ ಬೆಳೆದದ ದ ನ್ಮೆ ದೆೋರ್ದಲೆಲೋ. ಉತ್ತರ ಕನಾಶಟಕದಲ್ಲಲ ಇದನ್ ನ ಎಕಿೆ ಎ೦ದ , ದಕ್ಷಿಣ್ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಲ ಎಕೆಮಾಲೆ ಎ೦ದ ಕರೆಯಲಾಗ ತ್ತದೆ. ಕನಾಶಟಕದಲ್ಲಲ ಎಕೆದ ಗಡಗಳನ್ ನ ನ್ವಗರಹಗಳನ್ ನ ಪೂಜಸ ವ ದೆೋವಾಲ್ಯಗಳ ಸಮಿೋಪ ಕಾಣ್ಬಹ ದ . ಆರ್ುಯಶ ಎ೦ದರೆ ಬಿಳಿ ಎಕೆ ಎಲೆಲ೦ದರಲ್ಲಲ ಕ೦ಡ ಬರ ವುದಿಲ್ಲ. ದೆೋವಾಲ್ಯಗಳ ಸಮಿೋಪ ಹಾಗ ಹಳೆಯ ಕೆ ೋಟೆಗಳ

ಬಯಲ್ಲನ್ಲ್ಲಲ ಜಾಸಿತ ಕಾಣ್ಬರ ತ್ತವೆ!. ಗಡದ ವೆೈಜ್ಞಾನ್ವಕ ಹೆಸರ Calotropis procera. ಸ ೦ದರ ಹ ವುಗಳನ್ ನ ಹೆ ೦ದಿದ ಗಡಕೆೆ ಜೋವ ಉಳಿಸ ವ ಮತ್ ತ ತೆಗೆಯ ವ ಎರಡ ಗ ಣ್ಗಳಿವೆ. ಗಡದಲ್ಲಲ ಬಿಳಿಯ ಸಸಯಕ್ಷಾರವಿದ ದ ಹೆಚಿುನ್ ಪರಮಾಣ್ದಲ್ಲಲ ಇದ ವಿಷವಾಗ ವ ಸಾಧಯತೆ ಇದೆ. ಬೆೋರಿನ್ ಚ್ ಣ್ಶವನ್ ನ ಜವರ, ಸನ್ವನ, ಕಫ, ಮಲೆೋರಿಯ ರೆ ೋಗಗಳಿಗೆ, ಹಾಲ್ನ್ ನ ಮ ಲ್ವಾಯಧಿಗೆ, ಎಲೆಯನ್ ನ ಗಾಯಗಳಿಗೆ, ಅಪಸಾೆರಕೆೆ, ಹ ವನ್ ನ ಅಜೋಣ್ಶ ನ್ವವಾರಣೆಗೆ...ಹಿೋಗೆ ಹಲ್ವಾರ ಆಯ ವೆೋಶದದಲ್ಲಲ ಬಳಸಲಾಗ ತ್ತದೆ.

ರಿೋತಿಯಲ್ಲಲ ನ್ಮೆ

ಗರಿಕೆ : ಮನ್ಸಿಸಗೆ ಮ ದ ನ್ವೋಡ ವ, ಸ ೦ದರವಾಗ ಬೆಳೆಯ ವ ಹ ಲ್ ಲ- ಸ೦ಸೃತ್ದ ದ ವೆಶ. ಐದ ಅಥವಾ ಮ ರ

ಎಲೆಗಳ ದ ವೆಶಯನ್ ನ ಗಣೆೋರ್ನ್ವಗೆ ಅಪಿಶಸಲಾಗ ತ್ತದೆ. ಮ ರ ಎಲೆಗಳ ದ ವೆಶಯಲ್ಲಲ ಮಧಯದ ಎಲೆ ಗಣೆೋರ್, ಇನೆನರಡ

ಎಲೆಗಳು ಶಿವ ಮತ್ ತ ರ್ಕಿತಯನ್ ನ ಪರತಿಬಿ೦ಬಿಸ ತ್ತವೆ. ಗಣೆೋರ್ನ್ ಹೆ ಟೆಟ ಉರಿ ಉಪರ್ಮನ್ಕೆೆ ಗರಿಕೆ ಕಾರಣ್ವಾದ ದದರಿ೦ದ ಗಣ್ಪತಿಗೆ ಗರಿಕೆ ಎ೦ದರೆ ಬಲ್ ಪಿರೋತಿ ಎ೦ದ ಪುರಾಣ್ ಕಥೆಗಳಿವೆ. Cynodon dactylon ಎ೦ದ ಕರೆಸಿಕೆ ಳುಿವ ದ ವೆಶಗೆ ಅನೆೋಕ ಔಷಧಿೋಯ ಗ ಣ್ಗಳಿವೆ. ಹೆ ಟೆಟಗೆ ಸ೦ಬ೦ಧಪಟಟ ಕಾಯಿಲೆಗಳಿಗೆ, ಮನೆ ೋರೆ ೋಗಕೆೆ, ಕಫಕೆೆ, ಹೃದಯಕೆೆ ಸ೦ಬ೦ಧಿಸಿದ ಕಾಯಿಲೆಗಳಿಗೆ ಉಪಯೋಗಸಲಾಗ ತ್ತದೆ. ಬಾಯಕಿಟೋರಿಯಾ ನ್ವರೆ ೋಧಕ ಗ ಣ್ ಕ ಡ ಇದಕಿೆರ ವುದ

ವೆೈಜ್ಞಾನ್ವಕವಾಗ ಧೃಡ ಪಡಿಸಿಕೆ ಳಿಲಾಗದೆ. ಮಳೆಯಲ್ಲಲ ಮಣ್ ಣ ಕೆ ಚ್ುದ೦ತೆ ತ್ಡೆ ಹಿಡಿಯಲ್ ಗಟಿಟ ಬೆೋರ ಗಳ ಹಿಡಿತ್ವಿರ ವ ಗರಿಕೆ ಬಳಸಲಾಗ ತ್ತದೆ. ಶರೋಗ೦ಧ: ಕನಾಶಟಕದಲ್ಲಲ ಬೆಳೆಯ ವ ಶಿರೋಗ೦ಧದ ಬಗೆಗ ಬರೆಯದಿದದರೆ ಈ ಲೆೋಖನ್ ಅಪೂಣ್ಶ. Santalum album

ಎ೦ದ ಕರೆಯಲಾಗ ವ ಗ೦ಧದ ಮರ ನ್ಮೆ ಎಲಾಲ ಕಾಯಶಗಳಿಗ ಬೆೋಕೆೋಬೆೋಕ . ಗ೦ಧದ ತೌರ ರ ನ್ಮೆ ಕನಾಶಟಕ. ಬಿ.ಎ೦.ಶಿರೋ ಅ೦ದಿನ್ ಮೆೈಸ ರ ರಾಜಯ ಕ ರಿತ್ ಹೆೋಳಿದದರ " ಚಿನ್ನದ ನಾಡಿದ ಮೆೈಸ ರ , ಗ೦ಧದ ಗ ಡಿಯ ಮೆೈಸ ರ ". ಸ ಮಾರ ೩೫ ಅಡಿ ಬೆಳೆಯ ವ ಮರಗಳು ಅತ್ಯ೦ತ್ ಬೆಳೆಬಾಳುವ ಸಸಯಗಳು. ಶಿರೋಗ೦ಧಕೆೆ ಪಿತ್ತವಿಕಾರ, ರಕತಸಾರವ ಮತ್ ತ ಚ್ಮಶರೆ ೋಗ ನ್ವವಾರಣ್ ಗ ಣ್ಗಳಿವೆ. ಇದರ ಸ ಗ೦ಧ ಎಣೆಣಯನ್ ನ ಸಹ ಅನೆೋಕ ರಿೋತಿಯಲ್ಲಲ ಬಳಸಲಾತ್ತದೆ. ಧಾಮಿಶಕ ಕಾಯಶಗಳಲ್ಲಲ ಪಾತೆರಗಳನ್ ನ ರ್ೃ೦ಗರಿಸ ವುದರಿ೦ದ ಹಿಡಿದ ದೆೋವರ ವಿಗರಹಗಳ ಅಲ್೦ಕಾರಕ ೆ ಗ೦ಧವನ್ ನ ಬಳಸಲಾಗ ತ್ತದೆ. ದೆೋವಿ ಮಹಾಲ್ಕ್ಷಿಮಯ ವಾಸಸಾಾನ್ ಗ೦ಧದ ಮರ (ಬರಹೆ ವೆೈವತ್ಶ ಪುರಾಣ್). ಅ೦ದಹಾಗೆ ನ್ವಮಗೆ ಗೆ ತೆತ..? ಶಿರೋಗ೦ಧದ ಮರಗಳು 'ಅರೆ-ಪರಾವಲ್೦ಬಿ' ಸಸಯಗಳು!!. ಆಧಾರ:

೧) ಡಾ. ಮಾಗಡಿ ಗ ರ ದೆೋವ (೧೯೯೮) ಕನಾಶಟಕದ ಔಷಧಿೋಯ ಸಸಯಗಳು. ದಿವಯಚ್೦ದರ ಪರಕಾರ್ನ್

೨) ಡಾ. ಎರ್ಮ್. ಗೆ ೋಪಾಲ್ಕೃಷಣ ರಾವ್ (೧೯೯೭) ಉಪಯ ಕತ ಗಡಮ ಲ್ಲಕೆಗಳು, ಸಾಹಿತ್ಯ ಭ೦ಡಾರ

೩) ಡಾ. ಇ.ಆರ. ಎರ್ಮ್. ಸಾಹೆೋಬ್ (೧೯೯೬) ಬಾಬಬ ಡನ್ ಗರಿ ಮತ್ ತ ಸಿದಧರಬೆಟಟದ ಅಪೂವಶ ಗಡಮ ಲ್ಲಕೆಗಳು ಹಾಗ ಸರಳ ಚಿಕಿತೆಸಗಳು, ಮಾತ್ ಮ ದರಣ್. ೪) ಡಾ. ಬಿ.ಜ.ಎಲ್. ಸಾವಮಿ. (೧೯೭೬) ಹಸ ರ ಹೆ ನ್ ನ, ಕಾವಾಯಲ್ಯ ಪರಕಾರ್ನ್ ೫) ಡಾ. ಸಾನ್ತಪು (೧೯೬೬): Common Trees, Natioanal Book Trust.

ನೆಲದ ಸಿರಿ

ವಿೋರೆೋಶ್ ಎುಂ. ಪಟಟಣ್ಶೆಟಿಟ

ಒುಂದ ನಾಡಿನ್ ಅಭವೃದಿಧ ಕೆೋವಲ್ ಆರ್ಥಶಕ ಸಬಲ್ತೆ ಅಥವಾ ಇನಾನವುದೆ ೋ ಒುಂದ ಅನ್ ಕ ಲ್ತೆಯಿುಂದ ಆಗೆ ೋದಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗ ನೆೋರ ಅಥವಾ ಪರೆ ೋಕ್ಷವಾಗ ಅನೆೋಕ ವಿಭಾಗಗಳ-ಕ್ಷೆೋತ್ರಗಳ ಅಬಿವೃದಿಧಯಿುಂದ ನಾಡಿನ್ ಅಭವೃದಿಧ ಸಾಧಯ ಅನೆ ನೋದ ನ್ಮಗೆಲ್ಲ ತಿಳಿದಿರೆ ೋ ವಿಷಯ.

ನ್ಮೆ ನಾಡಿನ್ ಸುಂಸೃತಿ, ಪರುಂಪರೆಯನ್ನ ಉಳಿಸಿ ಬೆಳುಸ ವಲ್ಲಲ ಅನೆೋಕ ಮಹಾತ್ೆರ ದ ಡಿದಿದಾದರೆ. ಇುಂತ್ಹ ಕೆಲ್ವು ಪರಸಿದಧ ವಯಕಿತಗಳನ್ನ ತ್ ುಂಬಾನೆೋ ಹತ್ತರದಲ್ಲಲ ಭೆೋಟಿ ಮಾಡೆ ೋ ಅವಕಾರ್ ನ್ನ್ಗೆ ಸಿಕಿೆತ್ ತ, ಅದ ಅವರ ಸಾಧನೆಯನ್ನ ಕ ರಿತ್ ಸಾಕ್ಷಾಚಿತ್ರಗಳನ್ನ ಮಾಡೆ ೋದರ ಜೆ ತೆಗೆ….

ನಾನ್ ಮಾಡಿದ ಸಾಕ್ಷಾಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಲನ್, ಕೆಲ್ವು ಸಾಧಕರ ಬಗೆಗ ಹೆೋಳಬೆೋಕ ಅುಂದೆರ, ಶಿರೋಮುಂತ್ ಕಾಯಿಲೆ ಅುಂತ್ ಕರೆಯಬಹ ದಾದ ಕಿಡಿನಯ ಸುಂಬುಂಧ ಪಟಟ ಕಾಯಿಲೆಗೆ, ಕಡಿಮೆ ವೆಚ್ುದಲ್ಲಲ ಚಿಕಿತೆಸ ದೆ ರೆಯ ವುಂತೆ ಹಾಗ ಅದಕೆೆ ಸುಂಬುಂಧ ಪಟಟ ಶಿಕ್ಷಣ್ ಸುಂಸೆಾಯನ್ನ ಸಾಾಪನೆ ಮಾಡಿ, ನ್ಮೆ ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನ್ ಜನ್ರಿಗೆ ದೆ ರಕ ವುಂತೆ ರ್ರಮಿಸಿದವುರ, ಬೆುಂಗಳೊರ ನೆಫರೋ-ಯ ರಾಲ್ಜ ಸುಂಸೆಾಯ, ಡಾ. ಜ.ಕೆ. ವೆುಂಕಟೆೋಶ್. ಕೃಷ್ಟ, ಸಾಹಿತ್ಯ, ಶೆೈಕ್ಷಣಿಕ, ಸಾಮಾಜಕ, ಜಾನ್ಪದ, ಯಕ್ಷಗಾನ್, ಧಾಮಿಶಕ, ಸುಂಘಟನೆ ಹಿೋಗೆ ಹತಾತರ ವಲ್ಯಗಳಲ್ಲಲ ತ್ಮೆನ್ನ ತೆ ಡಗಸಿಕೆ ುಂಡಿರೆ ೋ ಶಿರೋ ಲ್ಕ್ಷಿಮೋನಾರಾಯಣ್ ಆಳವ. ನ್ವೋರಾವರಿ ಯೋಜನೆಗಳಲ್ಲಲ ಸವಪೆರೋರಣೆಯಿುಂದ ನಾಡಿನ್ ಅಭವರಧಿಿಗೆ ರ್ರಮಿಸರೆ ೋ ಇುಂಜನ್ವಯರ ಜ.ಎಸಪರಮಶಿವಯಯ. ವಿಮಶೆಶ, ಜೋವನ್ ಚ್ರಿತೆರ, ಪರವಾಸ ಕಥನ್, ಸುಂಶೆ ೋಧನೆ, ಸುಂಪಾದನೆ, ಶಿರ್ ಸಾಹಿತ್ಯ ಹಾಗ ಮೊದಲಾದ ಪರಕಾರಗಳಲ್ಲಲ ತೆ ಡಗಸಿಕೆ ುಂಡ ವಿಶೆೋಷ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದ ಪರಮ ಖರಲ್ಲಲ ಸಾಹಿತಿ ಗ ರ ಲ್ಲುಂಗ ಕಾಪಸೆ. ಗಾರಮಿೋಣ್ ಮಹಿಳೆ ಅುಂದೆರ ಮನೆ ಕೆಲ್ಸ, ಕೃಷ್ಟ ಕಾಯಶಗಳಲ್ಲಲ ತೆ ಡಗಸಿಕೆ ಳುಿವುದ ಮತಿತತ್ರ ಕೆಲ್ಸಗಳಿಗಷ್ೆಟೋ ಸಿೋಮಿತ್ಗೆ ಳುಿವುದ ಸಾಮಾನ್ಯ, ಆದೆರ ಮಹಿಳೆಯರಲ್ಲಲ ಅಡಗರ ವ

ಕಲಾಪರತಿಭೆ ಬೆಳಕಿಗೆ ತ್ರಬಹ ದ ಅನೆ ನದಕೆೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾದ ಗಾರಮಿೋಣ್ ಪರತಿಭೆ ಹೆ ನ್ನಮೆ. 50-60 ರ ದರ್ಕಗಳಲ್ಲಲ ನ್ ಯಸ ರಿೋಲ್ ಹಾಗ ಸಾಕ್ಷಾಚಿತ್ರಗಳನ್ನ ನ್ವಮಿಶಸಿ ರಾಷರ ಹಾಗ ಅುಂತ್ರರಾಷ್ಟರೋಯ ಮಟಟದಲ್ಲಲ ರ್ಾಯತಿ ಪಡೆದಿದದ ಶಿರೋ ಎ.ಎನ್.ಪರಮೆೋಶ್. ಇದ ಅನೆೋಕ ಗಣ್ಯರನ್ನ ನಾನ್ ಭೆೋಟಿಮಾಡಿ ಅವರ ಸಾಧನೆ ಕ ರಿತ್ ಸಾಕ್ಷಾಚಿತ್ರಗಳನ್ನ ಮಾಡಿದವರಲ್ಲಲ ಕೆಲ್ವರ ಸುಂಕ್ಷಿಪತ

ಪರಿಚ್ಯ. ಈ ಸಾಧಕರ ಪಟಿಟಯಲ್ಲಲ, ಜನ್ರಿಗೆ ಜಾಗೃತಿ ಮ ಡಿಸೆ ೋವಲ್ಲಲ ರ್ರಮಿಸಾತ ಇರೆ ೋ ಒಬಿ ಸಾಧಕರ ಬಗೆಗ ಸವಲ್ೂ ವಿವರವಾಗ ಬಗೆಗ ಹೆೋಳಲ್ ಬಯಸೆತೋನೆ. ಅದ ಯಾರ ಅುಂದೆರ ಸಾಹಿತಿ ಬಿ.ವಿ. ವಿೋರಭದರಪೂ. ಇವರದ ಸರಳ, ಸಹಜ ವಯಕಿತತ್ವ, ಅುಂಧರ್ರದೆಧ, ಕುಂದಾಚಾರಗಳ ಬಗೆಗ ತ್ಮೆ ಬರವಣಿಗೆ ಮ ಲ್ಕ ಅರಿವು ಮ ಡಿಸ ವ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡ ತಿತದಾದರೆ. ಇವರ ಬರಹಗಳಲ್ಲಲ ಸೆೈದಾಧುಂತಿಕ ಪಕವತೆ ಹಾಗ ವೆೈಚಾರಿಕ ಸೂಷಟತೆ ಕುಂಡ ಬರ ವುದ .

1935 ರಲ್ಲಲ ಚಿತ್ರದ ಗಶ ಜಲೆಲ, ಚ್ಳಿಕೆರೆ ತಾಲ್ ಕ , ಘಟಪತಿಶಯಲ್ಲಲ ಜನ್ವಸಿದರ . ತ್ುಂದೆ ವಿೋರಣ್ಣ, ತಾಯಿ ಈರಮೆ. ಹ ಟ ಟರಲೆಲೋ ಪಾರಥಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ್ ಪಡೆದ ರ. ಚ್ಳಿಕೆರೆಯಲ್ಲಲ ಪೌರಢ ಶಿಕ್ಷಣ್ ಪಡೆದ ನ್ುಂತ್ರ, ಮೆೈಸ ರಲ್ಲಲ ಪದವಿ ಮ ಗಸಿದರ . ಧಾರವಾಡದ ಕನಾಶಟಕ ವಿರ್ವವಿದಾಯಲ್ಯದಲ್ಲಲ ಸಾನತ್ಕೆ ತ್ತರ ಪದವಿ ಪಡೆದ ಕೆ ುಂಡರ .

ಶಿಕ್ಷಣ್ದ ನ್ುಂತ್ರ 1958 ರಿುಂದ 1960 ರವರೆಗೆ ಬಳಾಿರಿಯ ವಿೋರಶೆೈವ ಕಾಲೆೋಜನ್ಲ್ಲಲ ಕನ್ನಡ ಉಪನಾಯಸಕರಾಗ ಸೆೋವೆ ಸಲ್ಲಲಸಿದರ . 1960 ರಿುಂದ ದಾವಣ್ಗೆರೆಯ ಬಾಪೂಜ ವಿದಾಯಸುಂಸೆಾಯ ವಿವಿಧ ಕಾಲೆೋಜ ಗಳಲ್ಲಲ ಉಪನಾಯಸಕ, ಪರವಾಚ್ಕ, ಪಾರಧಾಯಪಕ ಹಾಗ ಪಾರುಂರ್ ಪಾಲ್ರಾಗ ಸೆೋವೆ ಸಲ್ಲಲಸಿ 1993 ರಲ್ಲಲ ನ್ವವೃತಿತ ಹೆ ುಂದಿದರ . ಪಾಠ ಬೆ ಧನೆಯ ಜೆ ತೆಗೆ ವಿದಾಯರ್ಥಶಗಳಲ್ಲಲ ವೆೈಚಾರಿಕ ಮನೆ ೋಭಾವ ಬೆಳೆಸಲ್ ಆದಯತೆ ನ್ವೋಡಿದ ದ ಇವರ ವಿಶಿಷಟತೆಗಳಲ್ಲಲ ಒುಂದ .

ಸಾಮಾಜಕ ಸಮಸೆಯಗಳಿಗೆ ತ್ ಡಿಯ ವ, ಸೂುಂದಿಸ ವ ಮನ್ಃಸಿಾತಿ ವಿೋರಭದರಪೂ ಅವರದ .ದ ಲ್ುಂಕೆೋಶ್ ಪತಿರಕೆ, ಹೆ ಸತ್ ಮತಿತತ್ರ ಪತಿರಕೆಗಳಲ್ಲಲ ಸಾುಂಸೃತಿಕ ಮತ್ ತ ಸಮಕಾಲ್ಲೋನ್ ಸಮಸೆಯಗಳ ಬಗೆಗ ಬರೆದ ಹಲ್ವಾರ ಲೆೋಖನ್ಗಳು ಪರಕಟಗೆ ುಂಡಿವೆ. ಇದಷ್ೆಟ ಅಲ್ಲದೆ, ಹಲ್ವಾರ ಸುಂವಾದಗಳಲ್ಲಲ ಭಾಗವಹಿಸಿ, ತ್ಮೆ ವಿಚಾರವುಂತಿಕೆಯ ಹಾಗ ವಿಮಶಾಶತ್ೆಕ ವಿಷಯಗಳನ್ನ ಮುಂಡಿಸಿದಾದರೆ.

`ಗಾುಂಧಿ ಅಧಯಯನ್ ಮಾಲೆ`, `ವಜರ ಸ ಚಿ ಒುಂದ ಧಾಮಿಶಕ ವೆೈಚಾರಿಕ ಸಮಿೋಕ್ಷೆ`, `ಶಿಕ್ಷಣ್ ಮತ್ ತ ಸುಂಸೃತಿ`, `ಭಾರತಿೋಯ ಮಹಿಳೆಯ ಸಾುಂಸೃತಿಕ ವಿಕಾಸ` ಹಾಗ ಮ ುಂತಾದ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಲ ನ್ಮೆ ದೆೋಸಿೋಯ ಸುಂಸೃತಿಯನ್ನ ಬಿುಂಬಿಸಿದಾದರೆ.

`ವಾಸ ತ ಲಾಭ ತ್ರ ವುದೆ?` `ವಾಸ ತ (ವೆೈಜಾಾನ್ವಕ ಜಾಗೃತಿ ವಷಶ)`, `ವಾಸ ತ ಎಷ ಟ ವಾಸತವ`, `ಧಮಶ ಮತ್ ತ ವೆೈಚಾರಿಕತೆ`, `ಹೆಳವನ್ಕಟೆಟ ಗರಿಯಮೆ`, `ವೆೋದಾುಂತ್ ರೆಜಮೆುಂಟ`, `ಭಗವದಿಗೋತೆ ಒುಂದ ವೆೈಚಾರಿಕ ಒಳನೆ ೋಟ`, ಪವಾಡ ಪರಿೋಕ್ಷೆ`,

`ವೆೋದಗಳಲ್ಲಲ ಜನ್ಸಾಮಾನ್ಯರ ` ಹಾಗ ಮತಿತತ್ರ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಲ ವೆೈಚಾರಿಕ ವಿಚಾರಗಳನ್ನ ಪರತಿಪಾದಿಸಿದಾದರೆ. ಇವರ `ವಾಸ ತ ಎಷ ಟ ವಾಸತವ` ಕೃತಿ ಜನ್ಮೆಚ್ ುಗೆ ಪಡೆದಿದ ,ದ ಆರ ಬಾರಿ ಮರ ಮ ದರಣ್ಗೆ ುಂಡಿರ ವುದ ವಿಶೆೋಷ.

ಇವರ `ವಾಸ `ತ ಕೃತಿ ಇುಂಗಲೋಷ್ ಗೆ ಭಾಷ್ಾುಂತ್ರವಾಗದೆ. ಇವರ ದಿವತಿೋಯ ಭಾಷ್ಾ ಬೆ ಧನೆ ಕೃತಿಯ ಕೆಲ್ವು ಪರಬುಂಧಗಳು

ಮೆೈಸ ರ ವಿರ್ವವಿದಾಯಲ್ಯದ ಪಠಯಪುಸತಕಗಳಾಗದದವು. ಇವರ `ವೆೋದಾುಂತ್ ರೆಜಮೆುಂಟ`, ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಕಾಡೆಮಿ ಬಹ ಮಾನ್ವತ್ ಕೃತಿಯಾಗದೆ. `ಭಗವದಿಗೋತೆ ಒುಂದ ವೆೈಚಾರಿಕ ಒಳನೆ ೋಟ` ಕೃತಿಗೆ ಡಾ. ಹೆಚ್ನ್ರಸಿುಂಹಯಯ ದತಿತ ಪುರಸಾೆರ ಲ್ಭಸಿದೆ. ಸಾಹಿತ್ಯ ಕ್ಷೆೋತ್ರದಲ್ಲಲ ಇವರ ಸಲ್ಲಲಸಿರ ವ ಸೆೋವೆಗೆ ಕನಾಶಟಕ ರಾಜಯ ಸಕಾಶರ 2004 ರಲ್ಲಲ ರಾಜೆ ಯೋತ್ಸವ ಪರರ್ಸಿತ ನ್ವೋಡಿದೆ.

ಹಲ್ವಾರ ಸುಂಘ-ಸುಂಸೆಾಗಳು ಇವರನ್ ನ ಸನಾೆನ್ವಸಿವೆ. ಪರರ್ಸಿತ, ಪುರಸಾೆರಗಳನ್ನ ನ್ವೋಡಿ ಗೌರವಿಸಿವೆ. ಪತಿನ, ಇಬಿರ ಮಕೆಳು ಹಾಗ ಮೊಮೆಕೆಳ ಕ ಟ ುಂಬದ ವಿೋರಭದರಯಯನ್ವರ ತ್ಮೆ ವೆೈಚಾರಿಕ ಬರಹಗಳ ಮ ಲ್ಕ ಮ ಢನ್ುಂಬಿಕೆಗಳ ಬಗೆಗ ಸಾವಶಜನ್ವಕರಲ್ಲಲ ಅರಿವು ಮ ಡಿಸ ತಿತದಾದರೆ. ಇುಂತ್ಹ ಅನೆೋಕ ಈ ನೆಲ್ದ ಕಣ್ೆಣಿಗಳನ್ನ ಕುಂಡ ನಾವೆೋ ಭಾಗಯಶಾಲ್ಲಗಳು.

ನಾವು ಮತ್ುೂ ನ್ಮಾ ಸಂಸೃತಿ ಶಿರೋಕ೦ಠ ಗ ುಂಡಪೂ, ಮೆೈಸ ರ ಸಂಸೃತಿ ಎಂದರೆೋನ್ು ?

ಸುಂಸೃತಿ ಎುಂಬ ಪದವನ್ ನ ಒುಂದ ಸಿೋಮಿತ್ವಾದ ಪರಿಧಿಯಲ್ಲಲ ಅಥೆೈಶಸಲ್ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲ. ಅದ ಬಹಳ ವಿಸಾತರವಾದ ಅಥಶವುಳಿದ ದ . ಮಾನ್ವ ಅತ್ಯುಂತ್ ಬ ದಿಧವುಂತ್ ಪಾರಣಿಯಾಗ ಸುಂಘಜೋವಿಯಾಗ ತ್ನ್ನ ಬದ ಕನ್ ನ ರ ಪಿಸಿಕೆ ಳುಿತಿತರ ವುಂತೆಯೋ ಸುಂಸೃತಿ ಎುಂಬ ದರ ಅಮ ತ್ಶ ರ ಪವನ್ ನ ಕುಂಡ ಕೆ ುಂಡ. ಸರಳವಾಗ ಹೆೋಳುವುದಾದರೆ - ಒುಂದ ಜನಾುಂಗ ಅಥವಾ ಜನ್ರ ಸಮ ಹ ರ ಢಿಸಿಕೆ ುಂಡ ಜೋವನ್ಶೆೈಲ್ಲಯೋ ಸುಂಸೃತಿ .

ಆಯಾಕಾಲ್, ಪರದೆೋರ್, ಸನ್ವನವೆೋರ್ಗಳಿಗೆ ಅನ್ ಗ ಣ್ವಾಗ ಜಗತಿತನ್ ವಿವಿಧೆಡೆಗಳಲ್ಲಲ ಬೆೋರೆ ಬೆೋರೆ ಸುಂಸೃತಿಗಳು ಉದುವಿಸಿದವು . ಇವುಗಳು ಪರಸೂರ ಪರಭಾವ ಬಿೋರ ತ್ತ ತ್ಮೆದೆೋ ಆದ ಹೆ ಸ ರ ಪಗಳನ್ ನ ಕುಂಡ ಕೆ ುಂಡ ನ್ವರುಂತ್ರವಾಗ ವಿಕಾಸಗೆ ಳುಿತ್ತಲೆೋ ಇದೆ. ಭಾರತಿೋಯ ಸಂಸೃತಿ

ಉತ್ತರದಲ್ಲಲ ಕಾಶಿೀರಿಗಳು , ಹರಿಯಾಣ್ರ , ಸಿುಂಧಿಗಳು, ಜಾಟರ , ಪಶಿುಮದಲ್ಲಲ ಗ ಜರಾತಿ, ರಾಜಸಾಾನ್ವ , ಪುಂಜಾಬಿಗಳು , ಪೂವಶದಲ್ಲಲ ಅಸಾಸಮಿ , ಬುಂಗಾಳಿ , ನಾಗಾಗಳು , ದಕ್ಷಿಣ್ಕೆೆ ಬರ ವುಂತೆ ಒರಿಯಾಗಳು , ಬಿಹಾರಿಗಳು , ಮಧಯದಲ್ಲಲ

ಮರಾಠಿಗರ , ಠಾಕ ರರ , ದಕ್ಷಿಣ್ದಲ್ಲಲ ದಾರವಿಡರ , ಇನ್ ನ ಲೆಕೆವಿಲ್ಲದಷ ಟ ಸುಂಸೃತಿಗಳ ಜನಾುಂಗಗಳ ಜೆ ತೆ ಹೆ ರಗನ್ವುಂದ ಬುಂದ ಗರೋಕ, ಪಷ್ಟಶಯನ್, ಇಸಾಲುಂ, ಕೆೈಸತ ಸುಂಸೃತಿಗಳನ್ ನ ಒಳಗೆ ುಂಡ ಭಾರತಿೋಯ ಸುಂಸೃತಿ ಪಾಶಾುತ್ಯರಿಗೆ ಆದರ್ಶವಾಗ, ಮೌಲ್ಯ ಉಳಿದಾದಗ ಕುಂಡಿದ ದ ಆರ್ುಯಶಕರವಲ್ಲ . ಭಾರತಿೋಯ ಸುಂಸೃತಿಯ ಆರುಂಭ ತಿಳಿಯಲಾರದಷ ಟ ಹಿುಂದಕೆೆ ಚಾಚಿದೆ. ಇದ ಸ ಮಾರ ಐದ ಸಾವಿರ ವಷಶಗಳಷ ಟ ಪಾರಚಿೋನ್ . ನ್ಮೆ ಸುಂಸೃತಿಗೆ ಉಪನ್ವಷತ್ , ರಾಮಾಯಣ್, ಮಹಾಭಾರತ್ಗಳ ವಿಶಾಲ್ವಾದ ತಾತಿವಕ ತ್ಳಹದಿ ಇದೆ.

ಭಾರತ್ದ ದೃಷ್ಟಟಯಲ್ಲಲ ರಾಮಾಯಣ್, ಮಹಾಭಾರತ್ಗಳು ಕೆೋವಲ್ ಕಾವಯಗಳಲ್ಲ , ಧಮಶಗರುಂಥಗಳಲ್ಲ . ಇವು ಭಾರತಿೋಯ ಸುಂಸೃತಿಯ ಸಾರ . ಇಹಕ ೆ ಪರಕ ೆ ಸುಂಬುಂಧ ಕಲ್ಲೂಸ ವ ರಸ ಸೆೋತ್ ವೆ. ಸದಧಮಶ ಸದಾಚಾರಗಳ ಕೆೈಗನ್ನಡಿ . ಇವುಗಳಲ್ಲಲ ವಯಕತವಾಗರ ವ ಸವಶದೆೋಶಿಕವಾದ , ಸವಶಸಮೆತ್ವಾದ ವಿಚಾರಗಳು, ಮೌಲ್ಯಗಳು ಎುಂದಿಗ ಪರಸ ತತ್. ನೆಹರ ಅವರ ತ್ಮೆ ಭಾರತ್ ದರ್ಶನ್ದಲ್ಲಲ ಹೆೋಳಿರ ವುಂತೆ "ಪಾರಯರ್ಃ ರಾಮಾಯಣ್, ಉಪನ್ವಷತ್ , ಮಹಾಭಾರತ್ಗಳುಂತ್ಹ ಗರುಂಥಗಳು ನ್ಮೆ ಸುಂಸೃತಿಯ ಮೆೋಲೆ ಬಿೋರಿರ ವಷ ಟ ಪರಭಾವ ಇನಾಯವ ದೆೋರ್ದಲ್ಲಲಯ ಯಾವ ಗರುಂಥವೂ ಬಿೋರಿಲ್ಲ " .

ಭಾರತಿೋಯ ಸುಂಸೃತಿಯ ಮ ಲ್ ಬೆೋರ ಎುಂದೆನ್ವಸಿರ ವ ಹಿುಂದ ಮತ್ದ ಜೆ ತೆ ಜೆ ತೆಗೆ ಇಸಾಲುಂ, ಕೆೈಸತ ಮತ್ಗಳೊ

ಬೆಳೆದ ಹೆಮೆರವಾದವು. ಅನೆೋಕ ಜನಾುಂಗಗಳಿುಂದ , ಸುಂಸೃತಿಗಳಿುಂದ , ಧಮಶಗಳಿುಂದ ಕ ಡಿರ ವ ಭಾರತಿೋಯ ಸುಂಸೃತಿ ಜಗತಿತಗೆ ಆರ್ುಯಶವನ್ ನುಂಟ ಮಾಡ ತಿತದೆ . ಅನೆೋಕ ಪರಕಿೋಯ ಸುಂಸೃತಿಗಳನ್ ನ ತ್ನೆ ನಳಗೆೋ ಉಳಿಸಿ ಕೆ ುಂಡಿದದರಿುಂದ ಭಾರತಿೋಯ ಸುಂಸೃತಿಗೆ ಜಗತಿತನ್ಲ್ಲಲ ದೆ ಡಡ ಸಾಾನ್ವಿದೆ. ಇವುಗಳ ಬಾಳುವಿಕೆಯಿುಂದಾಗ ಭಾರತ್ ಅನೆೋಕ ಮತ್ ಧಮಶಗಳ

ಬಿೋಡ ಆಯಿತ್ . ಭನ್ನತೆಯಲ್ಲಲ ಏಕತೆ ಯನ್ ನ ಕಾಣ್ ವ ಭಾರತಿೋಯ ಸುಂಸೃತಿ ಜಗತಿತಗೆ ಆದರ್ಶ ಪಾರಯವಾಗದೆ. ಭಾರತ್ದಲ್ಲಲ ಜನ್ೆ ತಾಳಿದ ಅನೆೋಕ ಮಹಾ ಪುರ ಷರ ಜೋವನಾದರ್ಶನ್ಗಳ ಹಿರಿಮೆ ಈ ಲೆ ೋಕದಲ್ಲಲ ಸಾಟಿಯಿಲ್ಲದ ದ.

ಇ೦ದಿಗ ಸಹ ಆಧ ನ್ವಕ ಜೋವನ್ದ ಅನೆೋಕ (ವಿಕಟ ) ಸಮಸೆಯಗಳಿಗೆ, ಸವಾಲ್ ಗಳಿಗೆ ಸಮಪಶಕವಾಗ ಸಮಾಧಾನ್

ನ್ವೋದಬಲ್ಲುಂತ್ಹ . ಸಮಗರ ಜೋವನ್ ದೃಷ್ಟಟ , ವಿಚಾರ - ಸುಂಪತ್ ತ ಅದರಲ್ಲಲದೆ. ಇುಂತ್ಹ ಮಹಾ ಚೆೋತ್ನ್ಗಳನ್ ನ ಸೃಷ್ಟಟಸಿದ ಹೆಗಗಳಿಕೆ ಭಾರತಿೋಯ ಸುಂಸೃತಿಯದಾದಗದೆ. ಸಿೆತ್ಯಂತ್ರ

ಭಾರತ್ದ ಮಟಿಟಗೆ ಈ ರ್ತ್ಮಾನ್ ಸುಂಪೂಣ್ಶ ಸಿಾತ್ಯುಂತ್ರದ ರ್ತ್ಮಾನ್ . ರಾಜಕಿೋಯ, ಸಾಮಾಜಕ ಸಾುಂಸೃತಿಕ , ಆರ್ಥಶಕ ಈ ಎಲಾಲ ರುಂಗಗಳಲ್ಲಲಯ ಅಭ ತ್ಪೂವಶ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ ನ ಭಾರತ್ ಈ ರ್ತ್ಮಾನ್ದಲ್ಲಲ ಕ೦ಡಿದೆ. ಸಾವಿರಾರ

ವಷಶಗಳಿುಂದ ಅನೆೋಕ ಪರಕಿೋಯ ಸುಂಸೃತಿಗಳ ಅವಿರತ್ ಧಾಳಿಯ ನ್ಡ ವೆಯ ತ್ನ್ನ ತ್ನ್ವನ್ ನ ಕಾಪಾಡಿ ಕೆ ುಂಡಿದದ ಭಾರತ್ , ರ್ತ್ಮಾನ್ದ ಕೆ ನೆಯಲ್ಲಲ ಅಮೆರಿಕನ್ ಸುಂಸೃತಿಯ ಬಿರ ಗಾಳಿಯ ಪರಚ್ುಂಡ ಅಲೆಗಳಿಗೆ ಸಿಲ್ ಕಿ ಅಮ ಲಾಗರ ಪರಿವತ್ಶನೆಯನ್ ನ ಹೆ ುಂದ ತಿತದೆ. ಜಾಗತಿೋಕರಣ್ದ ಪರಭಾವ ದಿುಂದ ನ್ಮೆ ನೆಲ್ ಬೆೋರಿನ್ ಸುಂಸೃತಿ ಅವನ್ತಿಯ ಹಾದಿಯನ್ ನ ಹಿಡಿಯ ತಿತದೆ.

ಭಾರತಿೋಯ ಸುಂಸೃತಿಯ ವೆೈವಿಧಯತೆಯನ್ ನ ಸಾರ ವ ಸುಂಗೋತ್, ಕಲೆ, ಸಾಹಿತ್ಯ- ಇವುಗಳ ಮೆೋಲೆ ಪಾಶಿುಮಾತ್ಯ ಪರಭಾವ

ಎಷ್ಟಟದೆ ಎುಂದರೆ ಫ್ಯಯರ್ನ್ ಹೆಸರಿನ್ಲ್ಲಲ ನ್ಡೆಯ ತಿತರ ವ ಭಾರತಿೋಯ ಮತ್ ತ ಪಾಶಾುತ್ಯ ಸುಂಸೃತಿಗಳ ಕಲ್ಸ ಮೆೋಲೆ ೋಗರ , ಮ ುಂದೆ ಈ ಕ್ಷೆೋತ್ರದಲ್ಲಲ ಭಾರತಿೋಯತೆ ಎುಂಬ ದ ಏನಾದರ ಉಳಿದಿೋತೆೋ ಎುಂಬ ಅನ್ ಮಾನ್ವನ್ ನ ಉುಂಟ ಮಾಡ ತಿತದೆ. ಹೆ ಸತ್ನ್ ನ ಬಯಸ ವ . ವಿಶೆೋಷವಾಗ ಯ ವ ಜನ್ತೆಯ ಸೃಜನ್ಶಿೋಲ್ ಮನ್ಸ ಸಗಳು ಪಾಶಾುತ್ಯರೆ ುಂದಿಗೆ ಉಚಿತ್ವಾಗ ವಿನ್ವಮಯ ಮಾಡಿಕೆ ಳುಿವುದಾದರೆ ಆಡಿಡ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅುಂಧತೆಯಿುಂದ ಸಾರಾ ಸಗಟಾಗ ಸಿವೋಕರಿಸ ವುದಾದರೆ ನ್ಮೆ ನೆಲ್ದ ಮೆೋಲೆ ನಾವೆೋ ನ್ವುಂತ್ ಕೆ ಳಿಲಾರದಷ ಟ ನ್ವತಾರಣ್ರಾಗ ತೆತೋವೆ ಎುಂಬ ದ ರಲ್ಲಲ ಸ೦ರ್ಯವಿಲ್ಲ. ಇುಂತ್ಹ ಬಲ್ಹಿೋನ್ತೆಯಿುಂದ ಹೆ ರ ಬರಲ್ ನ್ಮೆ ಯ ವ ಜನ್ತೆಗೆ ಸುಂಸೃತಿಯ ಬಗೆಗ ಅರಿವು ಅಗತ್ಯ. ವಿಜ್ಞಾನ್ ಮತ್ ತ ತ್ುಂತ್ರಜ್ಞಾನ್ ಕ್ಷೆೋತ್ರಗಳಲ್ಲಲ ಪಾಶಾುತ್ಯ ರಾಷರಗಳು ಅತ್ ಯನ್ತ್ ಪರಗತಿ ಸಾಧಿಸಿವೆ ನ್ವಜ. ಆದರೆ ಪಾಶಾುತ್ಯ ಜಗತಿತನ್ವುಂದ ಬುಂದಿದೆದಲ್ಲವೂ ಅತ್ ುತ್ತಮ ಎುಂಬ ನ್ುಂಬಿಕೆ ಸರಿಯೋ ? ಈ ನ್ುಂಬಿಕೆಗೆ ವಾಸತವದಲ್ಲಲ ಆಧಾರವಿಲ್ಲದಿದದರ ಇದ ಎಷ ಟ ಪರಚ್ಲ್ಲತ್ ಎುಂದ ಯೋಚಿಸಿದರೆ ಆರ್ುಯಶವಾಗದಿರದ .

ವಿಜ್ಞಾನ್ ಮತ್ ತ ತ್ುಂತ್ರಜಾನನ್ದ ಬಹ ಮ ಖಯ ಕೆ ಡ ಗೆಯುಂದರೆ ಪರಭಾವಯ ತ್ ಸಾಮ ಹಿಕ ವಿದ ಯನಾೆನ್ ಮಾಧಯಮಗಳು ( ಅುಂತ್ಜಾಶಲ್, ಮೊಬೆೈಲ್, ಟಾಯಬೆಲಟ ಇತಾಯದಿ) ಇವುಗಳ ಪರಭಾವ ದಿುಂದ ನ್ಮೆ ಜೋವನ್ ಕರಮ ಊಹೆಗೆ ನ್ವಲ್ ಕಲಾರದಷ ಟ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ ನ ಕ೦ಡಿದೆ.

ಸುಂಗೋತ್ , ನಾಟಕ, ನ್ೃತ್ಯಗಳ೦ತ್ಹ ಮೌಲಾಯಧಾರಿತ್ ಮನ್ರುಂಜನೆಯನ್ ನ ಬಿಟ ಟ ಅಗಗದ, ತಿರ ಳಿಲ್ಲದ ಮನ್ರ೦ಜನೆ ಎುಂಬ ವಿಕಾರಕೆೆ ಹೆಚ್ ು ಮಹತ್ವ ಕೆ ಡ ತಿತದೆದೋವೆ . ಅತಾಯಕಷಶಕವಾಗ ಕಾಣ್ ವ ಪಾಶಾುತ್ಯ ಜೋವನ್ ಕರಮಕೆೆ ಮಾರ ಹೆ ೋಗ ಅುಂಧಾನ್ ಕರಣೆ ಮಾಡ ತಿತರ ವುದರಿುಂದ ನ್ಮೆ ಸುಂಸೃತಿಗೆ ನ್ಮಿೆುಂದಲೆೋ ಪೆಟ ಟ ಬಿೋಳುವುಂತಾಗದೆ.

ಈ ರ್ತ್ಮಾನ್ದಲ್ಲಲ ಸಾಮಾಜಕ ಸಿಾತ್ಯುಂತ್ರ ನ್ವದಾನ್ಗತಿಯಲಾಲದರ ಗಮನಾಹಶವಾದ ರಿೋತಿಯಲ್ಲಲ ಆಗದೆ. ಅನೆೋಕ ತ್ಲೆಮಾರ ಗಳಿುಂದ ಆಚ್ರಣೆಯಲ್ಲಲರ ವುಂತ್ಹ ಸುಂಪರದಾಯಗಳಲ್ಲಲ ಸಾಮಾಜಕ ಪಿಡ ಗ ಎುಂದೆನ್ವಸಿಕೆ ುಂಡಿದದ ಕೆಲ್ವನ್ ನ ನ್ವಮ ಶಲ್ನೆ ಮಾಡ ವಲ್ಲಲ ನ್ಮೆ ಸಮಾಜಸ ಧಾರಕರ ಯರ್ಸಿವಯಾಗದಾದರೆ. ಧಮಶ, ಸುಂಸೃತಿ ಗಳ ಹೆಸರಿನ್ಲ್ಲಲ

ಆಧಾರವಿಲ್ಲದ ಭೆೋದಭಾವಗಳನ್ ನ ಸೃಷ್ಟಟಸಿಕೆ ುಂಡ ಹೆ ಡೆದಾಡ ತಿತದದ ಸಮಾಜಕೆೆ ಧಮಶದ ಮ ಲೆ ೋದೆಧೋರ್ವನ್ ನ ಸಾರಿದಾದರೆ. ಇಷ್ಾಟದರ ನ್ಮೆ ಮನ್ಸಿಸನ್ಲ್ಲಲ ಬೆೋರ ರಿರ ವ ಸಾವಥಶ ಹಾಗ ಭನ್ನತೆಯ ಭಾವಗಳನ್ ನ ಸುಂಪೂಣ್ಶವಾಗ ತೆ ಡೆದ ಹಾಕಲ್ ಸಾಧಯವಾಗಲ್ಲ. ಸಮಸೆಯಗಳ ಸ ಳಿಯಲ್ಲಲ ಸಿಲ್ ಕಿರ ವ ಭಾರತಿೋಯ ಸಮಾಜದಲ್ಲಲ ತಾುಂಡವ ವಾಡ ತಿತರ ವ ಭರಷಟತೆ , ಜಾತಿೋಯತೆ,

ಲ್ಲುಂಗತಾರತ್ಮಯ ನ್ಮೆ ಸುಂಸೃತಿಗೆ ಅತ್ಯುಂತ್ ಮಾರಕವಾಗದೆ. ಆಧ ನ್ವಕತೆಯ ಹೆಸರಿನ್ಲ್ಲಲ ನಾವು ಮಾನ್ವಿೋಯ ಮೌಲ್ಯಗಳನೆನೋ ಮರೆತಿದೆದೋವೆ. ಈ ಎಲ್ಲದರ ಹಿನ್ನಲೆಯಲ್ಲಲ ನಾವು ಪಾಶಾುತ್ಯ ಪರಭಾವಕೆ ೆಳಗಾಗ ತಿತರ ವುಂತೆಯೋ , ಉತ್ತಮವಾದ ಸುಂಸೃತಿಯ ಅವರ್ಯಕತೆ , ಅನ್ವವಾಯಶತೆ ಈಗ ಪಾಶಾುತ್ಯರಿಗ ಅಥಶವಾಗ ತಿತದೆ. ಈ ದಿಶೆಯಲ್ಲಲ ಭಾರತಿೋಯ ಸುಂಸೃತಿ ಪಾಶಾುತ್ಯರಿಗೆ ಮೌಲ್ಯಉಳಿದಾದಗ ಕುಂಡರೆ ಆರ್ುಯಶವೆೋನ್ ಇಲ್ಲ

. ಆುಂತ್ರಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳಿುಂದ ಕ ಡಿದ, ಜನ್ ಕಲಾಯಣ್ವನ್ ನ ಸಾಧಿಸಬಲ್ಲ ರಾಷರ ಜೋವನ್ದ ಜೆ ತೆಗೆ ವಯಕಿತ ವಿಕಾಸ ವನ್ ನ

ಸಾಧಿಸಬಲ್ಲ , ಇಡಿೋ ಜಗತಿತಗೆ ಬೆಳಕ ಬಿೋರಬಲ್ಲುಂತ್ಹ ನ್ಮೆ ಸುಂಸೃತಿಗೆ ಮರಳುವುದೆೋ ಸವಶ ದೃಷ್ಟಟಯಲ್ ಲ ಶೆರೋಯಸೆರ . ಇ೦ತ್ಹ ಸಂಸೃತಿಯನ್ುನ ಉಳಿಸಿಬೆಳೆಸಿದಲಿಾ ಭಾರತ್ ಜಗತಿೂಗೆೋ ಮಾದರಿಯಾಗುವಲಿಾ ಸಂಶ್ಯವಿಲಾ .

ಸಿರಿಗನ್ನಡಂ ಗೆಲ್ೆೆ ಎ . ಎಸ ವಾಣಿಸ ಬಿಯಯ,ಮೆೈಸ ರ ನಾವೆಲ್ಲರ ಒುಂದೆೋ ನಾವೆಲ್ಲರ

ಒುಂದೆೋ ।

ವಿರ್ವದ ಸಮಸತ ಜನ್ತೆ ನಾವೆಲಾಲ ಒುಂದೆೋ । ಕನ್ನಡ ಸಿರಿ ನ್ ಡಿವ ಕನ್ನಡಿಗರ ನಾವು । ನಾವೆಲ್ಲರ ವಿರ್ವ ಕನ್ನಡಿಗರ ॥

ತ್ನ್ ಕನ್ನಡ ,ಮನ್ ಕನ್ನಡ , ನ್ ಡಿ ಕನ್ನಡ ನ್ಮೆದ । ನ್ಮೆೆಲ್ಲರ ಜೋವನಾಡಿ ಸವಿಗನ್ನಡ ನ್ಮೆದ ।

ಜ್ಞಾನ್ಪಿೋಠ ಪಡೆದ ಅಷಟ ದಿಗಗಜರ ನ್ಮೆ ಕನ್ನಡಿಗರ । ನಾವೆಲ್ಲರ ವಿರ್ವಕನ್ನಡಿಗರ ॥

ಜಯ ಕನಾಶಟಕ ಎನ್ ತ್ ಜೆೈ ಭ ವನೆೋರ್ವರಿಗೆ ನ್ಮಿಸ ತ್ । ಜಯ ಜಯಕಾರ ಮೊಳಗಸ ವ ಕನ್ನಡಿಗರ ನಾವು ।

ಸಿರಿಗನ್ನಡುಂ ಏಳೆಗ । ಸಿರಿಗನ್ನಡುಂ ಬಾಳೆಗ । ಸಿರಿಗನ್ನಡುಂ ಗೆಲೆಗ । ರ್ ಭಮುಂಗಳುಂ ವಿರ್ವ ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ॥

ಸನಾಾಗಥದಶಥರ್ನ

ನ್ಂಜನ್ಗ ಡು ತಿರುಮಲ್ಾಂಬಾ

ಮೆೈಸ ರ

ಶಿರೋಮತಿ ಎಸ. ಮುಂಗಳಾ ಸತ್ಯನ್.

ಮಹಿಳೆಯ ಸಾಾನ್ ಏನ್ವದದರ ಅಡ ಗೆಯ ಮನೆಯ ನಾಲ್ ೆ ಗೆ ೋಡೆಗಳ ಒಳಗೆ ಎನ್ ನತಿತದದ ಆ ದಿನ್ಗಳಲ್ಲಲ, ಅುಂದರೆ ಸ ಮಾರ ರ್ತ್ಮಾನ್ದ ಹಿುಂದೆ ಕನಾಶಟಕದ ಮಹಿಳೆಯಬಿರ ಪತಿರಕಾ ಪರಕಟಣೆ , ಪುಸತಕಗಳ ಸುಂಪಾದಕಿ, ಹಾಗ ಲೆೋಖಕಿಯ ಆಗ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕ್ಷೆೋತ್ರದಲ್ಲಲ ಸೆೋವೆ ಮಾಡಿ, ಸಾಹಿತ್ಯ ಭುಂಡಾರಕೆೆ ಕೆ ದ ಗೆಯಾಗದದರೆುಂದ ತಿಳಿದರೆ ನ್ವಜಕ ೆ ಇುಂದ ಯಾರಿಗಾದರ

ಅಚ್ುರಿಯಾಗದಿರದ . ಆ ಮಹಿಳೆಯೋ ಸತಿೋ ಹಿತೆೈಷ್ಟಣಿ ತಿರ ಮಲಾುಂಬ. 1970 ರ ಫೆಬರವರಿ ಮಾಸದ ಐದನೆೋ ತಾರಿೋಖಿನ್ುಂದ , ನ್ುಂಜನ್ಗ ಡಿನ್ಲ್ಲಲ ಅವರ ಸವಗೃಹದಲ್ಲಲ ಅವರನ್ ನ ಭೆೋಟಿಯಾಗ ಸುಂಗರಹಿಸಿದ ಅಮ ಲ್ಯ ಅುಂರ್ಗಳೆೋ ಈ ಲೆೋಖನ್. ನ್ುಂಜನ್ಗ ಡಿನ್ಲ್ಲಲ ವಕಿೋಲ್ರಾಗದದ ಶಿರೋ ವೆುಂಕಟಕೃಷ್ೆನೈ೦ಗಾರ ಅವರ ತಿರ ಮಲಾುಂಬ ಅವರ ತ್ುಂದೆ. ಅವರಿಗ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಬಗೆಗೆ ಆಸಕಿತ ಇತ್ ತ. ಒುಂದೆರಡ ಗರುಂಥಗಳನ್ ನ ರಚಿಸಿದರಾದರ ಅವು ಬೆಳಕಿಗೆ ಬರಲೆೋ ಇಲ್ಲ. 1887 ರ ಮಾಚ್ಶ 25ರುಂದ ಜನ್ವಸಿದ ತಿರ ಮಲಾುಂಬ ಅವರಿಗೆ ಐದ ವಷಶದವರಿದಾದಗಲೆೋ ಅವರ ತಾಯಿ ತಿೋರಿಕೆ ುಂಡರ . ಬುಂದ ಮಲ್ತಾಯಿ , ತಾಯಿಯೋ ಆಗ ನೆ ೋಡಿಕೆ ುಂಡರ . ನ್ುಂಜನ್ಗ ಡ ಬಾಲ್ಲಕಾ ಪಾಠ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಲಿ ಪೆೈಮರಿ ಮ ರನೆಯ ತ್ರಗತಿಯಲ್ಲಲ ಓದ ತಿತದಾದಗಲೆೋ ತಿರ ಮಲಾುಂಬ ಅವರಿಗೆ ಲ್ಗನ ಏಪಶಟಿಟತ್ . ಆ ಕಾರಣ್ದಿುಂದ ಅವರ ಓದನ್ ನ ನ್ವಲ್ಲಲಸಬೆೋಕಾಯಿತ್ . 1899 ರಲ್ಲಲ ಲ್ಗನವಾದ ಒುಂದ ವಷಶದಲೆಲೋ ಇವರಿಗೆ ವೆೈಧವಯ ಪಾರಪಿತಯಾಯಿತ್ . ಎಳೆಯ ಹೃದಯಕೆೆ ಆದ ಆರ್ಘತ್ದ ನೆ ೋವು ಉುಂಟಾಗದುಂತೆ ತ್ುಂದೆ ವೆುಂಕಟ ಕೃಷ್ೆನೈ೦ಗಾರ ಅವರ ಮಗಳ ಬಗೆಗೆ ಎಚ್ುರಿಕೆ ವಹಿಸಿದರ . ಸವತ್ಹ ಸಾಹಿತಾಯಸಕತರಾಗದದ ಅವರ ಓದಲ್ ಉತ್ತಮ ಗರುಂಥಗಳನ್ ನ ತ್ುಂದ ಕೆ ಟ ಟ ಅದರಬಗೆಗ ಮಗಳೆೊ ುಂದಿಗೆ ಚ್ಚಿಶಸಿ , ಅವರಲ್ಲಲ ಬರೆಯ ವ ಆಸಕಿತ ಉುಂಟ ಮಾಡಿದರ . ಆಗಲೆೋ ಕನಾಶಟಕದ ವಿವಿಧ ವೆೋದಿಕೆಗಳಿುಂದ , ಹಾಗ ಸಾಹಿತ್ಯ, ಸುಂಸೃತಿ ಮತ್ ತ ಸಾಮಾಜಕ ಜೋವನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಉನ್ನತಿಯನ್ ನ ಸಾಧಿಸಲ್ ಮಹಿಳೆಯರ ಮ ುಂದ ವರಿಯ ತಿತಲ್ಲವೆುಂಬ ಟಿೋಕೆ ಹಾಗ ಆಗರಹದ ಕರೆಗಳು ಬರತೆ ಡಗದವು . ಈ ಕರೆಗಳು, ತಿರ ಮಲಾುಂಬ ಅವರಲ್ಲಲ ತಾನ್ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸೆೋವೆಯಲ್ಲಲ ತೆ ಡಗಬೆೋಕೆುಂಬ ನ್ವಧಾಶರ ಮ ಡಿಸಿತ್ . ಮೆೈಸ ರಿನ್ಲ್ಲಲ ಶಿರೋ ಹನ್ ಮಾನ್ ಅವರಿುಂದ ಸುಂಪಾದಿಸಲ್ೂಡ ತಿತದದ "ಮಧ ರವಾಣಿ " ಎುಂಬ ಕನ್ನಡ ಮಾಸಪತಿರಕೆಯಲ್ಲಲ ಮಹಿಳೆಯರಿಗಾಗಯಿೋ ಏಪಶಡಿಸಿದದ ಪರಬುಂಧ ಸೂಧೆಶಗೆ ತಿರ ಮಲಾುಂಬಾ ಅವರ " ಸದಾಚಾರ" ಎುಂಬ ಲೆೋಖನ್ವನ್ ನ ಕಲ್ ಹಿಸಿದದರ . 1911 ರಲ್ಲಲ ಪರಥಮ ಬಹ ಮಾನ್ ಪಡೆದ ಈ ಲೆೋಖನ್ವನ್ ನ ಬಹಳವಾಗ ಮೆಚಿುಕೆ ುಂಡ ಶಿರೋ ಹನ್ ಮಾನ್ ಅವರ ತಿರ ಮಲಾುಂಬ ಅವರನ್ ನ ಅಭನ್ುಂದಿಸಲ್ ತ್ಮೆ ಗೆಳೆಯರೆ ುಂದಿಗೆ ನ್ುಂಜನ್ಗ ಡಿಗೆ ಬುಂದರ . ಆಗ ತಿರ ಮಲಾುಂಬ ಅವರ ರಚಿಸಿದದ ಇತ್ರ ಕಥೆಗಳು , ನಾಟಕ, ಜಾನ್ಪದ ಗೋತೆಗಳನ್ ನ ನೆ ೋಡಿ ಅವುಗಳನ್ ನ ಪರಕಟಿಸ ವ

ಆಸೆಯನ್ ನ ವಯಕತಪಡಿಸಿ , ಸಾಹಿತ್ಯ ಸೃಷ್ಟಟಯನ್ ನ ಮ ುಂದ ವರಿಸಬೆೋಕೆುಂಬ ಸಲ್ಹೆಯನ್ ನ ಅವರಿಗೆ ನ್ವೋಡಿದರ . ಅದರೆ ತ್ಮಗೆ ಅಗತ್ಯವಿದದ ಆರ್ಥಶಕ ಸಹಾಯ ಹಾಗ ಪರೋತಾಸಹ ದೆ ರೆತ್ದ ದ ತ್ಮೆ ತ್ುಂದೆಯವರಿುಂದ ಎುಂಬ ದ ತಿರ ಮಲಾುಂಬಾ ಅವರ ತ್ ುಂಬ ಹೃದಯದ ಮಾತಾಗತ್ ತ .ಶಿರೋ ಹನ್ ಮಾನ್ ಅವರ "ಗರುಂಥಮಾಲ್" ಪರಕಟಣೆಯಲ್ಲಲ ತಿರ ಮಲಾುಂಬಾ ಅವರ ಮೊದಲ್ ಕೃತಿ "ಸ ಶಿೋಲೆ " ಯ 1913 ರಲ್ಲಲ ಪರಕಟಗೆ ುಂಡಿತ್ .

ಅುಂದಿನ್ವುಂದಲೆೋ ತಿರ ಮಲಾುಂಬಾ ಅವರ " ಸತಿೋ ಹಿತೆೈಷ್ಟಣಿ " ಗರುಂಥಮಾಲ್ ಹೆಸರಿನ್ಲ್ಲಲ ಕೃತಿಗಳ ಪರಕಟಣೆಯನ್ ನ ಮಾಡತೆ ಡಗದರ . ಹನ್ ಮಾನ್ ಅವರ ಚ್ುಂದಾದಾರರ ಪಟಿಟಯನ್ ನ , ಹೆಸರಾುಂತ್ ಸಾಹಿತಿಗಳ ಪರಿಚ್ಯವನ್ ನ ಮಾಡಿಕೆ ಟಿಟದದರ . ಸಿರೋಯರ ಸಾವಭಾವಿಕ ,ಭೌತಿಕ,ಮಾನ್ಸಿಕ, ಆಧಾಯತಿೆಕ ಉನ್ನತಿಯಾಗಬೆಕಾದರೆ ಅವರಿಗೆ ದೆ ರಕಬೆೋಕಾದ ಶಿಕ್ಷಣ್ ಮತ್ ತ ಅದರ ಪರಗತಿಗೆ ವಿರೆ ೋಧಕವಾಗರ ವ ಆಚಾರ ವಿಚಾರಗಳು , ಮತ್ ತ ಅವುಗಳ ಸ ಧಾರಣೆ ಕ ರಿತ್ುಂತೆ "ತೆೈಮಾಸಿಕ " ಪತಿರಕೆಯ೦ದನ್ ನ ಹೆ ರತ್ುಂದರ . ಆರುಂಭವಾದ ಪರಥಮ ವಿರ್ವಸುಂಗಾರಮದ ದೆಸೆಯಿುಂದಾಗ ಕಾಗದದ ಅಭಾವ

ಉುಂಟಾಯಿತ್ . ಆದರ ತ್ಮಗೆ ಉುಂಟಾದ ಕಷಟ ನ್ಷಟಗಳನ್ ನ ಅನ್ ಭವಿಸಿಕೆ ುಂಡ ತಿರ ಮಲಾುಂಬಾ ಅವರ 1914 ರಿುಂದ ಮ ುಂದಿನ್ ನಾಲ್ ೆ ವಷಶಗಳಲ್ಲಲ 43 ಪುಸತಕಗಳನ್ ನ ಹೆ ರತ್ುಂದರ . ಓದ ಗರಿುಂದ ಹಾಗ ಸರಕಾರದಿುಂದ ದೆ ರೆತ್ ಪರೋತಾಸಹದಿುಂದ 1917 ರಲ್ಲಲ " ಕನಾಶಟಕ ನ್ುಂದಿನ್ವ " ಎುಂಬ ಮಾಸ ಪತಿರಕೆಯನ್ ನ ಹೆ ರಡಿಸಿದರ . ಸಿರೋಯರ ಸೌಜನಾಯಭವೃದಿಧ, ನ್ವೋತಿ,ಭಕಿತ,ಧಮಶ, ಸಾಮಾಜಕ ವಯವಹಾರ ಮೊದಲಾದ ಲೆೋಖನ್ಗಳೆೋ ಕನಾಶಟಕ ನ್ುಂದಿನ್ವಯಲ್ಲಲ ಪರಕಟಗೆ ಳುಿತಿತದವ ದ ು.

ಮ ರ ವಷಶಗಳು ಕಳೆದಾಗ ನೆರವಿನ್ ಅಭಾವ ಹೆಚಿು

ಕನಾಶಟಕ ನ್ುಂದಿನ್ವಯನ್ ನ ತಾತಾೆಲ್ಲಕವಾಗ ಅವರ ನ್ವಲ್ಲಲಸಬೆೋಕಾಯಿತ್ . ಇದೆೋ ಕೃಷಣ ಮ ದರಣಾಲ್ಯದಲ್ಲಲ ಪರಕಟವಾಗ ತಿತದದ "ಸಚಿತ್ರ ಭಾರತಿ " ಎುಂಬ

ಮಾಸಪತಿರಕೆಯ ನ್ವಲ್ಲಲಸಲ್ೂಟಿಟದ ದ ಅದರೆ ುಂದಿಗೆ ತ್ಮೆ " ಕನಾಶಟಕ ನ್ುಂದಿನ್ವ" ಯನ್ ನ ಮಿಲ್ನ್ಗೆ ಳಿಸಿ, "ಭಾರತ್

ನ್ುಂದಿನ್ವ" ಎುಂಬ ಮಾಸಪತಿರಕೆಯನ್ ನ ಹೆ ರತ್ರ ವ ಸಿದಧತೆ ನ್ಡೆಸಿದರ . ಆದರೆ ಅನಾರೆ ೋಗಯದ ನ್ವಮಿತ್ತ ಆ ಪರಯತ್ನ ನ್ವಶಿೆಿಯವಾಯಿತ್ . ಆದರ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಆಸಕಿತ ಇವರನ್ ನ ಸ ಮೆನ್ವರಗೆ ಡದಾಯಿತ್ . ಆರೆ ೋಗಯ ಸವಲ್ೂ ಸ ಧಾರಣೆಗೆ ುಂಡ ನ್ುಂತ್ರ 1922 ರಲ್ಲಲ ವಿದಾಯರ್ಥಶಗಳ ಉನ್ನತಿಗಾಗಯೋ ಮಿೋಸಲೆುಂಬುಂತೆ "ಸನಾೆಗಶ ದಶಿಶನ್ವ " ಎುಂಬ ಮಾಸಪತಿರಕೆಯನ್ ನ ಹೆ ರಡಿಸಿದರ .

ಸವದೆೋಶಾಭಮಾನ್ , ಭಾಷ್ಾ ಸೆೋವೆ, ಕತ್ಶವಯ ಜ್ಞಾನ್ , ಇವೆೋ ಮ ುಂತಾದ ವಿಷಯನೆ ನಳಗೆ ುಂಡ ಈ ಪತಿರಕೆ ವಿದಾಯರ್ಥಶಗಳಿಗಷ್ೆಟೋ ಅಲ್ಲ, ಎಲ್ಲ ವಗಶದವರಿಗ ಮೆಚ್ ುಗೆಯಾಯಿತ್ . ದಿನ್ ಕಳೆದುಂತೆ ಖಚ್ ಶ ಹೆಚಾುಗ, ಆದಾಯ ಕಡಿಮೆಯಾದಾಗ 1925 ರಲ್ಲಲ ಪತಿರಕೆಯನ್ ನ ನ್ವಲ್ಲಲಸಲೆೋ ಬೆೋಕಾಯಿತ್ . 1927 ರ ಜ ನ್ ನ್ಲ್ಲಲ ಆಗನ್ ಮೆೈಸ ರ ಮಹಾರಾಜರಾಗದದ ಶಿರೋ ಕೃಷಣರಾಜ ಒಡೆಯರ ಅವರಿಗ , ದಿವಾನ್ರಾಗದದ ಮಿಜಾಶ ಇಸಾೆಯಿಲ್ ಅವರಿಗ ತಿರ ಮಲಾುಂಬಾ ಅವರ ಪರಿಸಿತತಿಯನ್ ನ ಪತ್ರಮ ರ್ೆೋನ್ ವಿವರಿಸಿದರ . ಸಾಹಿತ್ಯ ಕ್ಷೆೋತ್ರದಲ್ಲಲ ಇವರ ಮಾಡಿರ ವ ಸಾಧನೆಯನ್ ನ ಮೆಚಿು ಮಹಾರಾಜರ ಸರಕಾರದಿುಂದ ಐದ ಸಾವಿರ ರ ಪಾಯಿಗಳನ್ ನ ಮ ುಂಗಡವಾಗ ಕೆ ಡಿಸಿದದರ . ಇದರಿುಂದಾಗ ತ್ಮೆ ಸಾಲ್ದ ಅಧಶ ಭಾಗವನ್ ನ ತಿೋರಿಸಿಕೆ ುಂಡ ಮತೆತ ಪರಕಟಣಾ ಕಾಯಶವನ್ ನ ಕೆೈಗೆ ುಂಡರಾದರ ,ಅಲ್ೂ ಪರಮಾಣ್ದ ಪರೋತಾಸಹ ಧನ್ದಿುಂದ ಈ ಕಾಯಶವನ್ ನ 1948 ರಲ್ಲಲ ನ್ವಲ್ಲಲಸಬೆೋಕಾಯಿತ್ . ತಿರ ಮಲಾುಂಬಾ ಅವರ ಕೃತಿಗಳು

ಬೆ ುಂಬಾಯಿ (ಈಗನ್ ಮ ುಂಬೆೈ),ಕಲ್ೆತಾತ , ಆಗಾರ, ಮೆೈಸ ರ , ಮುಂಗಳೊರ ,ಮೊದಲಾದ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಲ ಹೆಚ್ ು ಪರಸಾರದಲ್ಲಲದವ ದ ು. ಆಗ ಇವರ ಪತಿರಕೆಗೆ ಬರೆಯ ತಿತದದ ಲೆೋಖಕರಿಗೆ ಅಲ್ೂ ಸವಲ್ೂ ಸುಂಭಾವನೆಯನ್ ನ ಕೆ ಡ ತಿತದ ದ ದ ಹೆಚಿುನ್ ವಿಷಯವಾಗತ್ ತ . "ಸೆ ಟೋರಿ ಟೆಲ್ಲರ","ಸತ್ಯವಾದಿ", "ಆಯಶ ಮಹಿಳಾ ","ಸ ಕಿತ", ಮೊದಲಾದ ಪತಿರಕೆಗಳಲ್ಲಲ , ತಿರ ಮಲಾುಂಬಾ ಅವರ ಪತಿರಕೆಗಳನ್ ನ ಅನೆೋಕರ ನ್ವಲ್ಲಲಸಬೆೋಕೆುಂದ ಪರಯತ್ನ ಮಾಡಿದರ . ಆದರೆ, "ರ್ ಭೆ ೋದಯ " ಎುಂಬ ಪತಿರಕೆಯಲ್ಲಲ ಶಿರೋ ಶೆೋಷ ಭ. ಪಾರಿಶಾವಡ್ ಎುಂಬ ವರ ತಿರ ಮಲಾುಂಬಾ ಅವರ ಪರವಾಗ ಬರೆದ ನೆರವು ನ್ವೋಡಿದದರ .

1913 ರಲ್ಲಲ ಪರಕಟವಾದ ತಿರ ಮಲಾುಂಬಾ ಅವರ ಮೊತ್ತ ಮೊದಲ್ ಕಾದುಂಬರಿ "ಸ ಶಿೋಲೆ" ಹಾಗ 1918 ರಲ್ಲಲ ಪರಕಟವಾದ " ರಮಾನ್ುಂದ" ಕೃತಿಗಳಲ್ಲದೆ "ವಿದ ಯಲ್ಲತಾ", " ಮಾತ್ೃನ್ುಂದಿನ್ವ", " ವಿಕರಮ", "ದಕ್ಷಕನಾಯ", "ಪೂಣ್ಶಕಲಾ", "ನ್ವಷ್ಾಕಾುಂತ್ "

ಕೃತಿಗಳು ಓದ ಗರ ಮೆಚ್ ುಗೆಯನ್ ನ ಗಳಸಿದದವಲ್ಲದೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಲ ಕೆಲ್ವು ಪಥಯ ಪುಸತಕಗಲಾಗಯ ಆಯೆಗೆ ುಂಡವು . ನಾಲ್ ೆ ಮ ದರಣ್ ಕುಂಡ "ಸ ಶಿೋಲೆ" ಕಾದುಂಬರಿಯ ಅುಂದಿನ್ ಬೆ ುಂಬಾಯಿ ಹಾಗ ಮದರಾಸಿನ್ ವಿದಾಯ ಸುಂಸೆಾಗಳಿುಂದ ಯ ವ

ಜನಾುಂಗಕೆೆ ವಿನ್ವಯೋಗಸಲ್ ಆರಿಸಲ್ೂಟಿಟತ್ . ನ್ುಂತ್ರ ಇದ ತ್ೃತಿೋಯ ಮ ದರಣ್ ಕುಂಡಾಗ ಮದರಾಸ ಸರಕಾರವು ಇದನ್ ನ ಎಸ.ಎಸ.ಎಲ್.ಸಿ ತ್ರಗತಿಗೆ ಪಟಯಪುಸತಕವನಾನಗ ಆರಿಸಿತ್ ತ. 1922 -23 ಸಾಲ್ಲನ್ಲ್ಲಲ ಮೆೈಸ ರ ಸರಕಾರವು ಪೌರಢ ಶಾಲೆಯ ಮೊದಲ್ ತ್ರಗತಿಗೆ ಇದೆ ಪುಸತಕವನ್ ನ ಪಟಯಪುಸತಕವನಾನಗ ಆಯೆ ಮಾಡಿತ್ ತ. ತಿರ ಮಲಾುಂಬಾ ಅವರ ಪರಕಟಿಸಿದ ಇತ್ರರ ಕೃತಿಗಳು 20 . ಆದರೆ, ಇವರೆೋ ರಚಿಸಿದ ಕೃತಿಗಳ ಸುಂರ್ೆಯ 25. ಸಿರೋ ಸಮ ದಾಯಕೆೆ ಅತ್ಯಗತ್ಯವಾದ ವಿಚಾರಗಳನೆ ನಳಗೆ ುಂಡ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲದೆ ,ಎರಡ ಪತೆತೋದಾರಿ ಕಾದುಂಬರಿಗಳನ್ ನ ರಚಿಸಿದದರ . 1946 ರ ನ್ುಂತ್ರ ರಚಿಸಿದ ಕೆಲ್ವು ಪುಸತಕಗಳು ಹಸತಪರತಿಯ ರ ಪದಲೆಲೋ ಅವರಲ್ಲಲ ಉಳಿದ ಕೆ ುಂಡಿದದವು ಸಾಹಿತ್ಯ ಕ್ಷೆೋತ್ರಕೆೆ ಮಾತ್ರ ಮಿೋಸಲಾಗರದೆ, ತಿರ ಮಲಾುಂಬಾ ಅವರ ಮಕೆಳಿುಂದ ನಾಟಕಗಳನ್ ನ ಆಡಿಸ ವುದ , ರಾತಿರಯ ಶಾಲೆಗಳನ್ ನ ನ್ಡೆಸ ವುದ , ಮೊದಲಾದ ಚ್ಟ ವಟಿಕೆಗಳಲ್ ಲ ತ್ಮೆನ್ ನ ತೆ ಡಗಸಿಕೆ ುಂಡಿದದರ .

ಮಕೆಳು ದೆ ಡದವರಾದರೆುಂದ ತಾಯಿ ಎುಂದ ಅವರನ್ ನ ದ ರ ಮಾಡ ವುದಿಲ್ಲ. ಅುಂತೆಯೋ ಸಾಹಿತ್ಯ ಮಾತೆ ನ್ನ್ನ ಕೆ ನೆ ಉಸಿರಿರ ವ ವರೆಗ ನ್ನ್ನಲ್ಲಲ ಇರ ತಾತಳ ೆ೦ದ ಹೆೋಳುತಿದದ ತಿರ ಮಲಾುಂಬಾ ಅವರ ಇುಂದ ನ್ಮೊೆುಂದಿಗೆ ಇಲ್ಲ. ಆದರ ಅವರ ಆದರ್ಶ, ಸಾಹಿತಾಯಸಕಿತ , ಅವರ ಕೃತಿಗಳು ನ್ಮಗೆ ಮಾಗಶದರ್ಶಕವಾಗದೆ.

1970ರ ಫೆಬರವರಿ 15 ರ ಕಮಶವಿೋರ ವಾರ ಪತಿರಕೆಯಲ್ಲಲ ನ್ುಂಜನ್ಗ ಡ ತಿರ ಮಲಾುಂಬಾ ಅವರನ್ ನ ಸುಂದಶಿಶಸಿ ಬರೆದ ನ್ನ್ನ ಲೆೋಖನ್ ಪರಕಟವಾಯಿತ್ . ರ್ತ್ಮಾನ್ದ ಹಿುಂದೆಯೋ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೃಷ್ಟಯಲ್ಲಲ ತ್ಮೆನ್ ನ ತೆ ಡಗಸಿಕೆ ುಂಡ ಪುಣ್ಯಜೋವಿಯನ್ ನ ನೆ ೋಡ ವ, ಮಾತ್ನಾಡಿಸ ವ ಭಾಗಯ ದೆ ರೆತ್ದ ದ "ನ್ನ್ನ ಪೂವಶ ಜನ್ೆದ ಪುಣ್ಯ ". ಸುಂದರ್ಶನ್ದ ಸುಂದಭಶದಲ್ಲಲ ಶಿರೋಮತಿ ತಿರ ಮಲಾುಂಬಾ ಅವರ ನ್ನ್ಗೆ ತ್ಮೆ ಆರ ಕೃತಿಗಳನ್ ನ " ಶಿರೋಮತಿ ಮುಂಗಳಾ ಅವರಿಗೆ , ಆಶಿೋವಾಶದ ಪೂವಶಕವಾಗ , ತಿರ ಮಲಾುಂಬಾ ". ಎುಂದ ತ್ಮೆ ಅುಂಕಿತ್ದೆ ುಂದಿಗೆ ಕೆ ಟಿಟದದರ . ಕಮಶವಿೋರ ಪತಿರಕೆಯ ಅುಂದಿನ್ ಸುಂಪಾದಕರಾಗದದ ಶಿರೋ

ರ್ುಂಕರ ಪಾಟಿೋಲ್ ಅವರ ಕೆ ೋರಿಕೆಯ ಮೆೋರೆಗೆ ಶಿರೋಮತಿ ತಿರ ಮಲಾುಂಬಾ ಅವರನ್ ನ ಭೆೋಟಿ ಮಾಡಿದ ಮೊದಲ್ ವಯಕಿತ ನಾನ್ ಎುಂದ ಹೆೋಳಿಕೆ ಳಿಲ್ ಹೆಮೆೆಯಾಗ ತ್ತದೆ.

ºÀ¤UÀªÀ£ÀUÀ¼ÀÄ JZï.qÀÄArgÁeï,¨ÉAUÀ¼ÀÆgÀÄ ªÀzsÀÄ«£À ¨ÉÃrPÉ ZÀÄ£ÁªÀuÉUÉ ¤®ÄèªÀ C¨sÀåyðUÀ¼À xÀgÀ ªÀÄzÀÄªÉAiÀiÁUÀ §AiÀÄ¸ÀÄªÀ ¨sÁ«Ã ªÀgÀ PÀqÁØAiÀÄªÁV WÉÆÃ¶¸À¨ÉÃPÀÄ D¹Û «ªÀgÀ! ¥ÀæuÁ½PÉ ªÉÃ¢PÉAiÀÄ ªÉÄÃ°£À WÉÆÃµÀuÉ ¥ÉÆ¼ÀÄî D±Áé¸À£É, ºÉÃ½PÉ CZÀÄÑ ªÀiÁr ºÀAazÀgÉ CzÉÃ ¥ÀPÀëzÀ ¥ÀæuÁ½PÉ ºÉÃ½PÉ ¸ÀÄ¢ÝAiÀiÁUÀÄvÀÛzÉ ¥ÀæuÁ½PÉ gÀ¢ÝUÉ ºÉÆÃUÀÄvÀÛzÉ! ¨ÉÃªÀÅ-¨É®è

UÉ®ÄèªÀ ªÀgÉUÉ J®è gÁdPÁgÀtÂUÀ¼ÀÆ »ÃUÉ ªÉÆUÀzÀ°è £ÀUÉ ªÀiÁvÀÄ ¸À« ¨É®è UÉzÀÄÝ ºÉÆÃzÀ ªÉÄÃ¯É DUÀÄvÁÛgÉ ¨ÉÃªÀÅ PÉÊUÉ ¹UÀÄªÀÅzÉÃ E®è!

ನ್ನ್ನ ಅಚುಚ ಮಚಿಚನ್ ಕವಿ ಜೆೈರ್ಮರ್ನ ಭಾರತ್ದ ಕತ್ೃಥ 'ಲಕ್ಷ್ಮೋಶ್ ' ಶಿರೋಮತಿ ಬಿ. ಹೆಚ್ . ನಾಗರತ್ನ,ಮೆೈಸ ರ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗ ಲ್ಕ್ಷಿಮೋರ್ ಎುಂದ ಕ ಡಲೆೋ 'ಜೆೈಮಿನ್ವ ಭಾರತ್ ' ನ್ಮೆ ಕುಂಗಳ ಮ ುಂದೆ ಸಾಕಾರವಾಗ ನ್ವಲ್ ಲತ್ತದೆ.

ಜೆೈಮಿನ್ವ ಭಾರತ್ ಎುಂದರೆ ಲ್ಕ್ಷಿಮೋರ್ ಎನ್ ನವ ಮಾತ್ ಅಷ್ೆಟೋ ಸತ್ಯವಾಗದೆ. ಅಲ್ಲದೆ " ಕನಾಶಟಕ ಕವಿ ಚ್ ತ್ವನ್ ಚೆೈತ್ರ " ಎನ್ ನವ ಬಿರ ದ ಈ ಮಹಾಕವಿಗಲ್ಲದೆ ಮತಾಯರಿಗರಲ್ ಸಾಧಯ ? ನ್ಮೆ ಕನಾಶಟಕದ ಚಿಕೆಮಗಳೊರ ಜಲೆಲಯ

ದೆೋವನ್ ರ ಈತ್ನ್ ಜನ್ೆ ಸಾಳ . ದೆೋವನ್ ರಿನ್ ಶಿರೋ ಲ್ಕ್ಷಿಮೋಕಾುಂತ್ ಸಾವಮಿ ಇವನ್ ಆರಾಧಯ ದೆೈವ. ಲ್ಕ್ಷಿಮೋಕಾುಂತ್ ಸಾವಮಿಯ ದೆೋವಾಲ್ಯ ಪಾರಚಿೋನ್ವಾಗರ ವುದರ ಜೆ ತೆಗೆ ಸೆ ಬಗನ್ವುಂದ ಕ ಡಿದೆ. ಇಲ್ಲಲನ್ ಶಿಲ್ಲೂ ಕಲಾ ಕೃತಿಗಳು ಬೆೋಲ್ ರ , ಹಳೆಬಿೋಡಿನ್ ದೆೋವಾಲ್ಯಗಳುಂತೆ ಕಲಾವುಂತಿಕೆಯನ್ ನ ಮೆರೆದಿದೆ. ದೆೋವಾಲ್ಯದ ಒಳಗನ್ ಪಾರಕಾರದಲೆಲಲ್ಲ ಲ್ಕ್ಷಿಮೋರ್ನ್ ಜೆೈಮಿನ್ವ ಭಾರತ್ದ ಪದಯಗಳನ್ ನ ಸೂಷಟವಾಗ ಕೆತಿತದಾದರೆ . ಆ ಮ ಲ್ಕ ಕವಿಯ ಕಾವಯವನ್ ನ ಅಜರಾಮರವಾಗಸಿದಾದರೆ.

ವೆೋದವಾಯಸರ ಶಿಷಯರಾದ ಜೆೈಮಿನ್ವ ಮ ನ್ವಗಳು, ಗ ರ ಗಳ ಆಶಿೋವಾಶದದಿುಂದ ಸುಂಸೃತ್ದಲ್ಲಲ ಮಹಾಭಾರತ್ ಮತ್ ತ ಅರ್ವಮೆೋಧ ಪವಶಗಳನ್ ನ ರಚಿಸಿ , ಗ ರ ಗಳ ಅನ್ ಗರಹ ಪಡೆಯಲ್ ಅವರ ಮ ುಂದೆ ತೆ ೋರಿಸಿದಾಗ , ಅದನ್ ನ ನೆ ೋಡಿದ

ವಾಯಸರ ತ್ನ್ನ ಕೃತಿಯಾದ "ಭಾರತ್" ಮಾತ್ರ ಜಗತಿತನ್ಲ್ಲಲ ಪರಸಿದಿಧ ಪಡೆಯಬೆೋಕ ಎುಂದ ಯೋಚಿಸಿ , ಶಿಷಯನ್ನ್ ನ ಕರೆದ "ನ್ವೋನ್ ಬರೆದಿರ ವ ಈ ಎರಡ ಕೃತಿಗಳನ್ ನ ಸಮ ದರಕೆೆ ಹಾಕಿಬಿಡ "ಎುಂದ ಆಜ್ಞಾಪಿಸಿದರ೦ತೆ . ಗ ರ ಗಳ ಆಜ್ಞೆಯನ್ ನ ,ಪರಿಪಾಲ್ಲಸಿ, ತ್ನ್ನ ಗ ರ ಭಕಿತಯನ್ ನ ನ್ವರ ಪಿಸಲ್ ಶೆರೋಷೆವಾದ ಮಹಾಭಾರತ್ , ಅರ್ವಮೆೋಧ ಪವಶಗಳನ್ ನ ಸಮ ದರದಲ್ಲಲ ಹಾಕಿದರ೦ತೆ . ಆದರೆ ದೆೈವ ಯೋಗ, ನ್ವೋರಿನ್ಲ್ಲಲ ಮಹಾಭಾರತ್ ಮ ಳುಗತ್ . ಆದರೆ ಅರ್ವಮೆೋಧ ಪವಶ ನ್ವೋರಿನ್ಲ್ಲಲ ನೆನೆಯದೆ ಅಲೆಗಳ ಮೆೋಲೆ ತೆೋಲ್ಲಬುಂದ ದಡ ಸೆೋರಿತ್ುಂತೆ . ಇದನ್ ನ ಕಣಾಣರೆ ಕುಂಡ ವೆೋದವಾಯಸರ ಶಿಷಯನ್ವಗೆ

ಆಶಿೋವಶದಿಸಿ ಅರ್ವಮೆೋಧ ಪವಶ ಕೃತಿಯ ಶಾರ್ವತ್ವಾಗದ ದ , ಜಗತಿತನ್ಲ್ಲಲ ಪರರ್ಾಯತಿ ಪಡೆಯಲ್ಲ ಎುಂದ ಅನ್ ಗರಹ ಮಾಡಿದರ ಎುಂಬ ಪರತಿೋತಿ ಇದೆ. ಇುಂತ್ಹ ಶೆರೋಷೆ ವಾದ ಕಾವಯವನ್ ನ ಲ್ಕ್ಷಿಮೋ ಕಾುಂತ್ನ್ ಭಕತನಾದ ಲ್ಕ್ಷಿಮೋರ್ನ್ ಕಸ ತರಿ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಲ ರಚಿಸಿದಾದನೆ. ಈತ್ನ್ ಕಾಲ್ವನ್ ನ ಖಚಿತ್ವಾಗ ಹೆೋಳಲ್ ಸಾಧಯವಾಗಲ್ಲ . ಅನೆೋಕ ವಿದಾವುಂಸರ ಬಹ ವಾಗ ಚ್ಚಿಶಸಿ ಈ ಕವಿಯ ಹದಿನಾರನೆೋ ರ್ತ್ಮಾನ್ದವನ್ ಎುಂದ ಹೆೋಳಿದಾದರೆ. ಇದ ಅರ್ವಮೆೋಧ ಪವಶದ ಕತೆಯಾದರ , ನ್ಮೆ ಕವಿಗೆ ಇದೆ ುಂದ ಕಥಾ ಪರಸುಂಗ . ಇದರಲ್ಲಲ ಶಿರೋ ಕೃಷಣನ್ ಮಹಿಮೆಯನ್ ನ ವಿಸಾತರವಾಗ ಹೆೋಳುವುದೆೋ ಕವಿಯ ಉದೆದೋರ್ . "ಪುಣ್ಯಮಿದ ಕೃಷಣ ಚ್ರಿತಾಮೃತ್ುಂ " ಎುಂದೆೋ ಕಾವಯವನ್ ನ ಸಮಾಪಿತಗೆ ಳಿಸ ತಾತನೆ. ಅಜ ಶನ್ ಅರ್ವಮೆೋಧದ ಯಾಗಕೆೆ ಪರಸಿದಧವಾದ ಕ ದ ರೆಯನ್ ನ ಬಿಟ ಟ , ಅದರ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗ ಸೆೈನ್ಯದೆ ಡನೆ ಹೆ ರಡ ತಾತನೆ. ಆ ಸುಂದಭಶದಲ್ಲಲ ಅವನ್ ಅನೆೋಕ ರಾಜಯಗಳನ್ ನ ಸುಂದಶಿಶಸಿ , ರಾಜರನ್ ನ ಭೆೋಟಿಮಾಡ ವ ಸುಂದಭಶಗಳನ್ ನ , ಅವನ್

ಎದ ರಿಸ ವ ಮಹಾ ವಿೋರಾದಿ ವಿೋರರ ಪರಾಕರಮವನ್ ನ ಕಣಿಣಗೆ ಕಟ ಟವುಂತೆ ಕವಿಯ ವಣಿಶಸ ವ ಶೆೈಲ್ಲ ಅನ್ ಪಮವಾಗದೆ. ಹಾಗೆಯೋ ಭಕತರನ್ ನ , ಪುಣ್ಯಪುರ ಷರನ್ ನ , ಮಹಾತ್ೆರನ್ ನ ಸ೦ದಶಿಶಸಿದ ಪರಸುಂಗಗಳನ್ ನ ಕಾವಯದಲ್ಲಲ ಕಟಿಟಕೆ ಟಿಟರ ವ ರಿೋತಿ ಅದ ುತ್ವಾಗದೆ .

ಕವಿಯ ಈ ಅಪರ ಪ ಕಾವಯವು ವಾಧಿಶಕ ಷಟೂದಿ ಛುಂದಸಿಸನ್ವುಂದ ಕ ಡಿದ ದ ಈ ಕಾವಯವನ್ ನ ವಾಚ್ನ್ಮಾಡ ವ ಗಮಕಿಗಳು ರೆ ೋಮಾುಂಚ್ನ್ ಹೆ ುಂದಿ ಸುಂತೆ ೋಷ ಸುಂಭರಮಗಳಿುಂದ ಕ ಡಿ ತ್ಮೆನೆನೋ ತಾವು ಮೆೈ ಮರೆಯ ವುಂತೆ ಮಾಡ ತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲದೆ ಕಾವಯವನ್ ನ ಆಲ್ಲಸ ವ ಶೆ ರೋತ್ೃಗಳೊ ಸಹ ರಸಾನ್ ಭಾವದಲ್ಲಲ ತೆೋಲಾಡ ತಾತರೆ. ವಿಮರ್ಶಕರ ಈತ್ನ್ನ್ ನ ' ಕಥಾ ನ್ವರ ಪಣಾ ಚ್ತ್ ರ ', ' ನಾದಲೆ ೋಲ್' , 'ಭಕತ ಸಾಹಿತಿ' , 'ಶಾಸರಜ್ಞ' ಇತಾಯದಿ ವಿಶೆೋಷಣ್ಗಳಿುಂದ ಪಿರೋತಿಪೂವಶಕವಾಗ ಗ ರ ತಿಸಿ ಗೌರವಿಸ ತಾತರೆ . ಅರ್ವಮೆೋಧ ಪವಶದಲ್ಲಲ ಪರಮ ಖ ಕಾರಣ್ ಕತ್ಶ ಅಜ ಶನ್. ಏಕೆುಂದರೆ ಕೃಷಣ - ಅಜ ಶನ್ರ

ಆತಿೀಯ ಸೆನೋಹಿತ್ರ ಅಲ್ಲದೆ ಭಾವ ಮೆೈದ ನ್ರ . ಶಿರೋ ಕೃಷಣನ್ ಸಹಾಯ ಮತ್ ತ ತ್ುಂತ್ರ , ಉಪಾಯಗಳಿುಂದ ಕ ರ ಕ್ಷೆೋತ್ರದ ಯ ದಧದಲ್ಲಲ ಜಯಗಳಿಸಿ ಪಾುಂಡವರ ಹಸಿತನಾವತಿಯ ಪುರ ಪರವೆೋರ್ ಮಾಡ ತಾತರೆ . ಧಮಶ ಪರಭ ವಾದ ಧಮಶರಾಜ ಪಟಾಟಭಷ್ಟಕತನಾಗ ರಾಜಯಭಾರ ಮಾಡ ತಾತನೆ . ಪರಜೆಗಳೆಲಾಲ ನೆಮೆದಿ ಇುಂದ ಸ ಖ ಸುಂತೆ ೋಷವಾಗ ಕಾಲ್ ಕಳೆಯ ತಾತರೆ. ಇದೆಲ್ಲವನ್ ನ ಕುಂಡ ಅಜ ಶನ್ನ್ವಗೆ ಹೆಮೆೆ ಎನ್ವಸಿ , ತ್ನ್ನ ರ್ಕಿತ ಸಾಮಥಯಶದಿುಂದಲೆೋ ಕೌರವರನ್ ನ ಕೆ ುಂದ ನ್ಮಗೆ ಸಿಗಬೆೋಕಾದ ಸಾಮಾರಜಯ ಪದವಿ ದೆ ರಕಿತ್ ಎನ್ ನವ ಅಹುಂಭಾವ ಉುಂಟಾಯಿತ್ . ಇದನ್ ನ ಗಮನ್ವಸಿದ ಕೃಷಣ , ಪಿರಯ ಶಿಷಯನ್

ಅಹುಂಕಾರವನ್ ನ ಸದೆ ಬಡಿಯಲ್ , ಅರ್ವಮೆೋಧದ ಕ ದ ರೆಯ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಅಜ ಶನ್ ನ್ನೆನೋ ಕಳುಹಿಸಿ , ತ್ನ್ನ ಭಕತರಿುಂದ ಸಾಕಷ ಟ ಕಷಟಪಡ ವುಂತೆ ಮಾಡಿ, ಕೆ ನೆಗೆ ಅಜ ಶನ್ನ್ವಗೆ ತ್ನ್ನ ಮಗನಾದ ಬಬ ರವಾಹನ್ನ್ವುಂದಲೆೋ ಪಾರಣ್ ನ್ವೋಗ ವುಂತೆ ಮಾಡಿ ಕೆ ನೆಯಲ್ಲಲ ತ್ನ್ನ ಮಹಿಮೆಯಿುಂದ ಅಜ ಶನ್ನ್ ಜೋವ ಉಳಿಸಿ ಅವನ್ನ್ ನ ಉದಧರಿಸ ತಾತನೆ. ಅಜ ಶನ್ನ್ ಅಹುಂಕಾರವನ್ ನ

ಮ ರಿಯ ತಾತನೆ. ಇಲ್ಲಲ ಕವಿ ಲ್ಕ್ಷಿಮೋರ್ನ್ 'ಜಗತಿತನ್ಲ್ಲಲ ಎಲ್ಲವೂ ದೆೈವ ಸುಂಕಲ್ೂದುಂತೆ ಮಾತ್ರ ನ್ಡೆಯ ತ್ತದೆ ' ಎುಂಬ ದನ್ ನ ಅತ್ಯುಂತ್ ಸ ುಂದರವಾಗ ಮನೆ ೋಜ್ಞವಾಗ ನ್ವರ ಪಿಸ ತಾತನೆ.

ಕವಿ ಲ್ಕ್ಷಿಮೋರ್ನ್ ಈ ಕಾವಯದಲ್ಲಲ ತ್ನ್ನ ಬಗೆಗ ಹಿೋಗೆ ಹೆೋಳುತಾತನೆ . ಪದಯ :- ವಿದವತ್ಸಭಾವಲ್ಯ ಮರಿಯ , ವಿರಚಿಸಿದುಂ । ಭಾರದಾವಜ ಗೆ ೋತ್ರಭವನ್ ಅಣ್ಣಮಾುಂಕನ್ಸ ತ್ುಂ ಸದಿವನ್ ತ್ " ಕನಾಶಟಕ ವಿಚ್ ತ್ ವನ್ ಚೆೈತ್ರ ಲ್ಕ್ಷಿಮೋರ್ ॥

ನೆುಂಬೆ ೋವಶನ್ . ಹೃದವನ್ಜದೆ ೋಳೆದೋವಪುರದ ಲ್ಕ್ಷಿಮೋರ್ನ್ ಪದ । ದವಯವನಾವಗುಂ ಧಾಯನ್ವಸ ವರಡಿಗಳುಂ ।

ಸದಿವನ್ಯದಿುಂ ಭಜಪ ಬಲ್ಲೂುಂದೆ ವಿಮಲ್ ಜೆೈಮಿನ್ವ ಭಾರತ್ದ ಕಥೆಯನ್ . . ಪದಯ :-

ಕೆನೆವಾಲ್ ಗಡೆದ , ನ್ವನ್ವೋತ್ಮುಂತೆಗೆದ , ಬಾ - - ।

ಯಿಗನ್ವದಾಗ ಸವಿಯದದರೆ ಳಗೆ ಪುಳಿವಿಡಿದ ರಸ -- । ವನೆೋ ಕೆಡಿಸಿದೆ ಡೆ , ಕರೆದ ಸ ರಭಗಪುೂದೆ ಕೆ ರತೆ?

ಈ ಕಾವಯವನ್ ನ ಹಾಡ ವ ಗಮಕಿಗಳಿಗೆ , ಕೆೋಳುವ ಶೆ ರೋತ್ೃಗಳಿಗೆ ಕಿವಿಮಾತ್ ಹೆೋಳುವ ಈತ್ನ್ ಸೌಜನ್ಯ , ಮೃದ ಮಧ ರ ಮಾತ್ ಗಳು ಎುಂತ್ಹವರನ್ ನ ಮರ ಳು ಮಾಡ ತ್ತದೆ. ಹಿೋಗಾಗ ನ್ಮಗೆ ಅವನ್ ಅಚ್ ುಮೆಚಿುನ್ ಕವಿಯಾಗ

ಕುಂಗೆ ಳಿಸ ತಾತನೆ . ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನ್ಲ್ಲಲ ಹ ಟಿಟ ಕನ್ನಡ ಭಾಷ್ೆ ಎಲೆಲಲ್ ಲ ಮೊಳಗ ವುಂತೆ ಮಾಡಿರ ವ ಕವಿ ಲ್ಕ್ಷಿಮೋರ್ನ್ ಈ ಪುಣ್ಯ ಕಾವಯವು ಜಗತಿತನಾದಯುಂತ್ ಪರಕಾರ್ಮಾನ್ವಾಗ ಬೆಳಗ ಕವಿ ಲ್ಕ್ಷಿಮೋರ್ನ್ ಅಮರನಾಗಲ್ಲ , ಕನ್ನಡ ನ್ ಡಿ ಪರಜವಲ್ಲಸಲ್ಲ , ಕನ್ನಡಾುಂಬೆಗೆ ಜಯವಾಗಲ್ಲ , ಗಮಕಕಲೆಗೆ ಗೆಲ್ ವಾಗಲ್ಲ ಎುಂದ ಮನ್ದ ುಂಬಿ ಹಾರೆೈಸೆ ೋಣ್ . ************************************

ಪರಕೃತಿ ಸಂಸೃತಿ ಮತ್ುೂ ವಿಕೃತಿ ರುಂಗನಾಥ್ ಮೆೈಸ ರ ಸಾಮಾನ್ಯ ಅಥಶದಲ್ಲಲ ಪರಕೃತಿ ಅುಂದರೆ ನ್ಮೆ ಸ ತ್ತಲ್ಲನ್ ಗಡ , ಮರ, ಹ ವು, ಹಣ್ ಣ ಪಾರಣಿ ಪಕ್ಷಿ , ಬೆಟಟ, ಗ ಡಡ, ಭ ಮಿ, ಭಾನ್ , ನೆಲ್, ಜಲ್, . ಹಿೋಗೆ ಎಲ್ಲವೂ ಪರಕೃತಿ ಎುಂದೆನ್ವಸಿಕೆ ಳುಿತ್ತದೆ . ಅದನೆನೋ ನಾವು ಪರಿಸರ ಅುಂತ್ಲ್ ಕರೆಯ ತೆತೋವೆ . ಈ ಪರಕೃತಿ ದೆೋವರ ನ್ಮಗೆ ಕರ ಣಿಸಿದ ಅತ್ ಯತ್ತಮ ಉಡ ಗೆ ರೆ . ನ್ವೋವು ವಿಜ್ಞಾನ್ದಲ್ಲಲ ಏನೆಲ್ಲ ಸೃಷ್ಟಟ ಮಾಡಬಹ ದ . ಕುಂಪೂಯಟರ , ಅಣ್ ರ್ಕಿತ , ಹಾರ ವ ವಿಮಾನ್, ಓಡ ವ ರೆೈಲ್ ಹಿೋಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ ನ ಸೃಷ್ಟಟಸಬಹ ದ . ಆದರೆ ಹಾರ ವ ಚಿಟೆಟಯುಂದರ ರೆಕೆೆಯ ಮೆೋಲ್ಲರ ವ ಬಣ್ಣಗಳ ವೆೈವಿಧಯ , ಜೋಭಾರದ ಮೆೋಲ್ಲರ ವ ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಪಟೆಟಗಳು , ಆನೆಗರ ವ ಬೃಹತ್ ದೆೋಹ ... ಹಿೋಗೆ ವಿಶೆೋಷವಾದದದನ್ ನ ನ್ವೋವು ಸೃಷ್ಟಟಸಲಾರಿರಿ . ಜೆ ತೆಯಲ್ಲಲಯೋ ದೆೋವರ ನ್ಮಗೆ ಕೆ ಟಿಟರ ವ ಕಣ್ ಣ ಎುಂತ್ಹ ಅತ್ ಯತ್ೃಷಟ ಕಾಯಮೆರಾದ ಲೆನ್ಸನ್ ನ ಮಿೋರಿಸ ವ೦ತ್ದ ದ . ನ್ಮೆ ಮೆದ ಳು ಯಾವ ವಿಜ್ಞಾನ್ವಯ ತ್ಯಾರಿಸಲಾಗದ ಅಪರತಿಮ, ಅತ್ಯದ ುತ್ ವಸ ತ . ವಾಸತವವಾಗ ನಾವು ಏನೆಲಾಲ ವೆೈಜ್ಞಾನ್ವಕ, ಸಾಮಾಜಕ ಮತ್ ತ ಸಾುಂಸೃತಿಕ ಆವಿಷ್ಾೆರಗಳನ್ ನ ಮಾಡಿದೆದೋವೆಯೋ ಅವೆಲ್ಲ ಹೆ ರಬುಂದದ ದ ಮನ್ ಷಯನ್ ಬ ದಿಧ ರ್ಕಿತಯಿ೦ದ , ಮೆದ ಳಿನ್ವುಂದ ಎುಂದರೆ ನ್ವೋವೆಲ್ಲ ನ್ುಂಬ ತಿತೋರಿ ತಾನೆ . ಆದರೆ ಪರಕೃತಿದತ್ತವಾದ ಬೆಟಟ ಗ ಡಡಗಳನ್ ನ , ನ್ದಿ ಸಾಗರಗಳನ್ ನ , ಮೊೋಡಗಳನ್ ನ , ಮನ್ ಷಯ ಸೃಷ್ಟಟಸಲ್ ಖುಂಡಿತಾ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲ . ಹಾಗಾಗೆೋ ಪರಕೃತಿಯನ್ ನ ಕಾಪಾಡ ವ ಹೆ ಣೆ ನ್ಮೆೆಲ್ಲರದಾಗದೆ. ಪರಕೃತಿ ಯಾವತ್ ತ ತಾಯಿ ಇದದ ಹಾಗೆ . ಅದ ಕ್ಷಮೆ , ಕರ ಣೆ , ಸಹನೆ , ತಾಳೆೆಗಳ ತ್ವರ . ನಾವು ಎಷ್ೆಟೋ ಪರಕೃತಿಯ ಮೆೋಲೆ ದೌಜಶನ್ಯ ವೆಸಗದರ , ತಾಯಿ ಮಗ ವನ್ ನ ಕ್ಷಮಿಸ ವ ಹಾಗೆ ಪರಕೃತಿ ಎಲ್ಲವನ್ ನ ನ್ವೋಡ ತ್ತಲೆೋ ಹೆ ಗ ತ್ತದೆ. ಸುಂಸೃತ್ದಲ್ಲಲರ ವ ಒುಂದ ಸ ಭಾಷ್ಟತ್ದ ಅಥಶ ಹಿೋಗದೆ . "ಹಸ ಹಾಲ್ನ್ ನ ಕೆ ಡ ತ್ತದೆ ಪರರಿಗಾಗ " , " ವೃಕ್ಷ ನೆರಳನ್ ನ ಕೆ ಡ ತ್ತದೆ ಪರರಿಗಾಗ " , " ಈ ರ್ರಿೋರವಿರ ವುದ ಪರೆ ೋಪಕಾರಕಾೆಗ". ಪರಕೃತಿ ಮಾಡ ವ ಕೆಲ್ಸ ಇದೆೋ . ನ್ವೋವೆೋ ಗಮನ್ವಸಿ ನಾವು ಸ ತ್ತಲ್ಲನ್ ಪರಕೃತಿಯನ್ ನ ಎಷ್ೆ ಟುಂದ ಅಪವಿತ್ರಗೆ ಳಿಸ ತೆತೋವೆ . ಪರಶಾುಂತ್ವಾಗ ,ರ್ ದಧವಾಗ, ಹರಿಯ ವ ನ್ದಿಯನ್ ನ ಮಲ್ಲನ್ಗೆ ಳಿಸ ತೆತೋವೆ . ರ್ ದಧ ಗಾಳಿಯನ್ ನ ಕಲ್ ಷ್ಟತ್ ಗೆ ಳಿಸ ತೆತೋವೆ . ನಾವು ನೆಲೆಸಿರ ವ ಭ ಮಿಯನ್ ನ ವಿನಾರ್ದ ಹೆಜೆಾಯತ್ತ ಕೆ ುಂಡೆ ಯ ಯತಿತದೆದೋವೆ . ಇಷ್ೆಟೋ ಅಲ್ಲ ದ ರಾಸೆಯ ಪಿಶಾಚಿಯ ಹಿಡಿತ್ಕೆೆ ಸಿಲ್ ಕಿ ಬೆಟಟ ಗ ಡಡಗಳನ್ ನ , ಕಾಡ ಮೆೋಡ ಗಳನ್ ನ , ಅಪರ ಪದ ಜೋವ ಸುಂಕ ಲ್ಗಳನ್ ನ ನಾರ್ ಮಾಡ ತಿತದೆದೋವೆ . ನ್ಮೆೆಲ್ಲರ ಇುಂದಿನ್ ಎಲ್ಲ ಸಮಸೆಯಗಳಿಗೆ ನಾವು ಪರಕೃತಿಯನ್ ನ ಕಾಪಾಡದೆೋ , ಗೌರವಿಸದೆೋ ಇರ ವುದೆೋ ಪರಮ ಖ ಕಾರಣ್ . ನ್ಮಗೆ ಅವಕಾರ್ವಾದಾಗಲೆಲ್ಲ ಗಡ ಮರಗಳನ್ ನ ನೆಡ ವ , ಜಲ್ ಮಾಲ್ಲನ್ಯವನ್ ನ , ವಾಯ ಮಾಲ್ಲನ್ಯವನ್ ನ ಸಾಧಯವಾದಷ ಟ ತ್ಡೆ ಗಟ ಟವ , ಪಾಲಸಿಟಕ ಮ ಕತ ಜಗತ್ತನ್ ನ ನ್ವಮಿಶಸ ವ , ಪಾರಣಿ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಬಗೆಗೆ ಒಲ್ವು ಕ ತ್ ಹಲ್ ಮತ್ ತ ಅರಿವು ಬೆಳೆಸಿಕೆ ಳುಿವ ಕಾಯಶ ನ್ಮಿೆುಂದ ಆಗಬೆೋಕಿದೆ . ಇನ್ ನ ಸುಂಸೃತಿಯತ್ತ ಬರೆ ೋಣ್ . ಸುಂಸೃತಿ ಎುಂಬ ರ್ಬಧಕೆೆ ವಿಶಾಲ್ವಾದ, ವಾಯಪಕವಾದ , ವಿಸಾತರವಾದ ಅಥಶವಿದೆ. ಈಗ ನ್ವಮಗೆ ಹೆೋಳಿದುಂತೆ ಗಡ ನೆಡ ವ, ಗ ರ ಹಿರಿಯರನ್ ನ , ತ್ುಂದೆ ತಾಯಿಯರನ್ ನ , ಸ ತ್ತಲ್ಲನ್ ಸಮಾಜವನ್ ನ , ನಾವು ಹ ಟಿಟದ ದೆೋರ್ ನ್ಮೆ ಭಾಷ್ೆ , ನ್ಮೆಅ ಪರುಂಪರೆಗಳನ್ ನ ಪಿರೋತಿಸ ವ , ಗೌರವಿಸ ವ ಮನೆ ೋಭಾವವನ್ ನ ನಾವು ಸುಂಸೃತಿ ಎುಂದ ಸರಳವಾಗ ಕರೆಯಬಹ ದ .

ಒುಂದ ರಿೋತಿಯಲ್ಲಲ ಸುಂಸೃತಿ ಎುಂದರೆ ಅದೆ ುಂದ ಜೋವನ್ ಕರಮ . ಅದರಿುಂದಲೆೋ ಸಿುಂಧ ಸುಂಸೃತಿ, ಹರಪೂ ಮೊಹೆುಂಜೆ ೋದಾರೆ ೋ ಸುಂಸೃತಿ ಮತಿತತ್ರ ಸುಂಸೃತಿಗಳು ಹ ಟಿಟಕೆ ುಂಡದ ದ . ಒುಂದ ಸಮಾಜದಲ್ಲಲ ಶಾುಂತಿ, ನೆಮೆದಿ, ಸ ಖ ನೆಲೆಸಿದದರೆ ಅಲ್ಲಲನ್ ಜನ್ ಸಜಾನ್ರಾಗ , ಪಾರಮಾಣಿಕರಾಗ , ಸಾತಿವಕರಾಗ ಬಾಳೆವ ಮಾಡಿದದರೆ ಅುಂತ್ಹ ಸುಂಸೃತಿ ಉತ್ತಮ ಸುಂಸೃತಿ ಎುಂದ ಹೆೋಳಬಹ ದ . ಸುಂಸೃತಿಯಲ್ಲಲಯ

ಹತ್ ತ ಹಲ್ವಾರ ವಿಧಗಳುುಂಟ . ಜನ್ಪದ ಸುಂಸೃತಿ, ಆಧ ನ್ವಕ ಸುಂಸೃತಿ, ಪಾಶಾುತ್ಯ ಸುಂಸೃತಿ,

ಪೌವಾಶತ್ಯ ಸುಂಸೃತಿ ಹಿೋಗೆ ಒಟಾಟರೆಯಾಗ ಹೆೋಳಬಹ ದಾದರೆ ಸುಂಸೃತಿ ಎುಂಬ ದ ಈಗಾಗಲೆೋ ತಿಳಿಸಿದುಂತೆ ಒುಂದ ರಿೋತಿಯ ಜೆೋವನ್ಕರಮ. ಅದರಲ್ ಲ ಜಾನ್ಪದ ಮತ್ ತ ವಚ್ನ್ ಸುಂಸೃತಿಯುಂತ್

ಪರಕೃತಿಯಷ್ೆಟೋ ಪರಿರ್ ದಧವಾದ , ಯಾವುದೆೋ

ಕಲ್ೆಷಗಳಿಲ್ಲದ ರ್ ದಧ ಸುಂಸೃತಿ . ಅಲ್ಲಲ ಜೋವನ್ ಪಿರೋತಿ , ದಯ, ಕರ ಣೆ , ಶಿೋಲ್ಗಳ ಮಾನ್ವಿೋಯ ಮೌಲ್ಯಗಳಿವೆ . ಅಣ್ಣನ್ವರ ವಚ್ನ್ವುಂದ ಜ್ಞಾಪಕಕೆೆ ಬರ ತ್ತದೆ " ನ್ ಡಿದರೆ ಮ ತಿತನ್ ಹಾರದುಂತಿರಬೆೋಕ ", " ನ್ ಡಿದರೆ ಸೂಟಿಕದ ರ್ಲಾಕೆಯುಂತಿರಬೆೋಕ " , " ನ್ ಡಿದರೆ ಮಾಣಿಕಯದ ದಿೋಪಿತಯುಂತಿರಬೆೋಕ " , " ನ್ ಡಿದರೆ ಲ್ಲುಂಗಮೆಚಿು ಅಹ ದಹ ದೆನ್ನಬೆೋಕ " . ಅುಂತ್ರುಂಗ ಮತ್ ತ ಬಹಿರುಂಗಗಳೆರಡ ಪರಿರ್ ದಧವಾದ ಸುಂಸೃತಿ ವಚ್ನ್ ಸುಂಸೃತಿ . ಒಟಾಟರೆ ರ್ ದಧವಾದ ಜೋವನ್ವನ್ ನ , ಆರೆ ೋಗಯಕರ ಸಮಾಜವನ್ ನ ಸೃಷ್ಟಟಸ ವ ಕಾರಣ್ವೆೋ ಸುಂಸೃತಿ . ಈ ಸುಂಸೃತಿಯನ್ ನ ಬೆಳೆಸ ವಲ್ಲಲ ನ್ಮೆ ರಾಜ ಮಹಾರಾಜರ , ಸಮಾಜ ಸ ಧಾರಕರ , ವಚ್ನ್ಕಾರರ ದಾಸವರೆೋಣ್ಯರ , ಯೋಗಗಳು, ಸಿದಧರ , ಸಾಧ ಗಳು , ಕವಿ ಸಾಹಿತಿಗಳು ಸಾಕಷ ಟ ರ್ರಮಿಸಿದಾದರೆ. " ಪರೆ ೋಪಕಾರಾಯ ಪುಣ್ಯುಂ ಪಾಪಾಯ ಪರಪಿೋಡನ್ುಂ " ಎುಂಬ ಒುಂದ ಮಾತ್ ಸುಂಸೃತಿಯ ಅಥಶವನ್ ನ ಬಹಳ ಚೆನಾನಗ ಬಿ೦ಬಿಸ ತ್ತದೆ. ಬೆೋರೆಯವರಿಗೆ ತೆ ುಂದರೆ ಕೆ ಡದ , ಉತ್ತಮ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ ನ ಗೌರವಿಸ ವ ಮನೆ ೋವೃತಿತಯನ್ ನ ನಾವು ಸುಂಸೃತಿ ಎನ್ನಬಹ ದಲ್ಲದೆ ಅುಂತ್ಹ ಮನೆ ೋಭಾವನೆ ಹೆ ುಂದಿದ ವಯಕಿತಗಳನ್ ನ ಸ ಸುಂಸೃತ್ರ ಎುಂದ ಕರೆಯಬಹ ದ . ಒಟಾಟರೆಯಾಗ ಹೆೋಳಬಹ ದಾದರೆ ಉತ್ತಮ ಗ ಣ್ಗಳ ಗುಂಟನ್ ನ ನಾವು ಸುಂಸೃತಿ ಎುಂದ ಕರೆಯಬಹ ದ ಇಲೆ ಲುಂದ ಕಥೆ ಜ್ಞಾಪಕಕೆೆ ಬರ ತಿತದೆ . ಬ ದಧ ಒುಂದ ಸಾರಿ ಭಕ್ಷೆ ಬೆೋಡ ತ್ತ , ಧನ್ಮದದಿುಂದ ಕ ರ ಡನಾಗರ ವ ಒಬಿ ಶಿರೋಮುಂತ್ನ್ ಮನೆಗೆ . ಬರ ತಾತನೆ. ಆ ಶಿರೋಮುಂತ್ನ್ ಬ ದಧನ್ನ್ ನ ಕ ರಿತ್ " ಭಕ್ಷೆ ಬೆೋಡ ವ ನ್ವನ್ಗೆ ನಾಚಿಕೆಯಾಗ ವುದಿಲ್ಲವೆೋ " ಎುಂಬ ದಾಗ ಅವಾಚ್ಯ ರ್ಬಧಗಳಿುಂದ ನ್ವುಂದಿಸಲಾರುಂಭಸ ತಾತನೆ. ಬ ದಧನ್ ಜೆ ತೆಗದದ ಶಿಷಯರಿಗೆ ಅದನ್ ನ ಕೆೋಳಿ ಅಸಾಧಯ ಕೆ ೋಪ ಬರ ತ್ತದೆ . ಆದರೆ ಬ ದಧ ಮಾತ್ರ ಬೆಳದಿುಂಗಳ ನ್ಗೆ ಚೆಲ್ ಲತಾತ ಅವನ್ ಮಾತ್ನೆನಲ್ಲ ಶಾುಂತಿಯಿುಂದಲೆೋ ಕೆೋಳಿಸಿಕೆ ಳುಿತಾತನೆ ... ಕೆ ನೆಗೆ ಮೆೆ ಒುಂದ ಮಾತ್ ಹೆೋಳುತಾತನೆ .. ಅಯಾಯ ನ್ವೋನ್ ನ್ವೋಡಿದ ಭಕ್ಷೆಯನ್ ನ ನಾನ್ ಸಿವೋಕರಿಸದಿದದರೆ ಅದ ಯಾರ ಬಳಿ ಉಳಿಯ ತ್ತದೆ? ಶಿರೋಮುಂತ್ ಉದಾಸಿೋನ್ದಿುಂದಲೆೋ ಉತ್ತರಿಸ ತಾತನೆ ... ಇನಾಯರ ಬಳಿ ನ್ನ್ನ ಬಳಿಯೋ ಉಳಿಯ ತ್ತದೆ ... ತ್ಕ್ಷಣ್ ಬ ದಧ ಮ ಗ ಳನಕ ೆ ಉತ್ತರಿಸ ತಾತನೆ ... ಇಷ ಟ ಹೆ ತ್ ತ ನ್ವೋನ್ ನ್ವೋಡಿದ ಬೆೈಗಳ ಭಕ್ಷೆಯನ್ ನ ನಾನ್ ಸಿವೋಕರಿಸಿಲ್ಲ ... ಹಾಗಾಗ ಅದ ನ್ವನ್ನ ಬಳಿಯೋ ಉಳಿದಿದೆ ಅಲ್ಲವೆೋ ಎುಂದವನೆೋ ಮ ುಂದಿನ್ ಮನೆಗೆ ತೆರಳಲೆತಿನಸ ತಾತನೆ. ಶಿರೋಮುಂತ್ನ್ವಗೆ ಜ್ಞಾನೆ ೋದಯ ವಾಗ ತ್ತದೆ ... ಬ ದಧನ್ ಪಾದಗಳ ಮೆೋಲೆ ಬಿದ ದ ಕ್ಷಮೆ ಯಾಚಿಸ ತಾತನೆ .. ತ್ನ್ನದೆಲ್ಲವನ್ ನ ಆತ್ನ್ವಗೆ ಸಮಪಿಶಸಿ ಅವನ್ ಶಿಷಯನಾಗ ತಾತನೆ ... ಇಲ್ಲಲ ಬ ದಧನ್ ತಾಳೆೆ ಮತ್ ತ ಸಹನೆ ಸುಂಸೃತಿಯಾಗ ತ್ತದೆ ... ಹಾಗೆಯೋ ಶಿರೋಮುಂತ್ನ್ ಅಸಹನೆ... ಕೆ ೋಪ ಎಲ್ಲವೂ ವಿಕೃತಿಯಾಗ ತ್ತದೆ ...

ಸೆನೋಹಿತ್ರೆ ನ್ವಮಗೆ ಮತೆ ತುಂದ ಕತೆಯನ್ ನ ಹೆೋಳುತೆತೋನೆ ... ದೆೋವತೆಗಳು,ದಾನ್ವರ ಸಹೆ ೋದರರ ಎುಂಬ ದೆ ುಂದ ನ್೦ಬಿಕೆ. ಒಮೆೆ ನಾರದ ಮಹಷ್ಟಶ ಇವರಿಬಿರಿಗ ಒುಂದ ಸೂಧೆಶ ಇಟಟ . ದೆೋವತೆಗಳೆೊ ುಂದ ಸಾಲ್ , ದಾನ್ವರೆ ುಂದ ಸಾಲ್ ಕ ಳಿತ್ ಕೆೈಗಳನ್ ನ ಮಡಿಸದೆೋ ಹಾಗೆಯೋ ಊಟ ಮಾಡಬೆೋಕ ... ಹೆೋಗೆ ಮಾಡ ವುದ ? ದಾನ್ವರ ಊಟಮಾಡಲ್ ಹೆ ರಟ ಊಟವನೆನಲ್ಲ ಚೆಲ್ಲಲಕೆ ುಂಡರ . ಆದರೆ ದೆೋವತೆಗಳು ಮಾತ್ರ ತ್ಮೆ ಮ ುಂದಿದದ ಊಟವನ್ ನ ಕೆೈಗಳನ್ ನ ಮಡಚ್ದೆ ಮಾಡಿದರ . ಹೆೋಗೆ ಎುಂದ ಯೋಚಿಸಿದಿದೋರಾ? ನೆ ೋಡಿ ಅಲೆಲೋ ಇರೆ ೋದ ರಹಸಯ... ಎರಡ ಸಾಲಾಗ ಎದ ರ ಬದ ರ ಕ ಳಿತ್ ದೆೋವತೆಗಳು ತ್ಮೆ ಕೆೈಗಳನ್ ನ ನೆೋರವಾಗ ಎದ ರಿಗೆ ಕ ಳಿತ್ ದೆೋವತೆಗಳಿಗೆ ಉಣ್ಬಡಿಸಿದರ . ಎದ ರಿಗೆ ಕ ಳಿತ್ವರ ಇವರಿಗೆ ಉಣಿಸಿದರ , ಇಬಿರ ಹೆ ಟೆಟಯ ತ್ ುಂಬಿತ್ . ಆದರೆ ದಾನ್ವರ ಹಾಗೆ ಮಾಡಲ್ಲಲ್ಲ .. ಅನ್ನವನೆನಲ್ಲ ಚೆಲ್ಲಲಕೆ ುಂಡರ . ಇದನೆನೋ ನಾವು ಸುಂಸೃತಿ ಅನೆ ನೋದ ... ಈ ಕಥೆಯ ನ್ವೋತಿ ಏನೆುಂದರೆ .. ನಾವಬಿರೆೋ ತಿನ್ ನವುದ ಪರಕೃತಿ ... ಇನೆ ನಬಿರಿಗೆ ಕೆ ಟ ಟ ತಿನ್ ನವುದ ಸುಂಸೃತಿ... ಬೆೋರೆ ಬಿರ ಅನ್ನವನ್ ನ ಕಿತ್ ತ ತಿನ್ ನವುದ ವಿಕೃತಿ.. ನಾವೆಲಾಲ ಸುಂಸೃತಿಯನ್ ನ ಕಲ್ಲಯಬೆೋಕ , ಬೆೋರೆಯವರ ನೆ ೋವಿನ್ಲ್ಲಲ ಸುಂತ್ಸಪಡ ವ ಸವಭಾವವನ್ ನ ಬಿಟ ಟ , ಬೆೋರೆಯವರಿಗೆ ನೆರವಾಗ ಅದರ ಮ ಲ್ಕ ಸುಂತ್ಸಪಡ ವ, ಇದ ದದರಲೆಲೋ ತ್ೃಪಿತಪಡ ವ ಮನೆ ೋಭಾವನೆ ಬೆಳೆಸಿಕೆ ುಂಡರೆ ನ್ಮೆ ಬದ ಕ ಸಹನ್ವೋಯವಾಗ ತ್ತದೆ. ಹಿರಿಯರೆ ಬಿರ ಮಾತ್ ಗಳೆೊ ುಂದಿಗೆ ಈ ಲೆೋಖನ್ವನ್ ನ ಮ ಗಸ ತಿತದೆದೋನೆ .. ನ್ಮೆದೆೋ ಬದ ಕ ಬದ ಕ ವುದ ಪರಕೃತಿ ... ಬೆೋರೆಯವರ ಬದ ಕ ರ ಪಿಸ ವುದ ಸುಂಸೃತಿ ಮತೆ ಬ ತ ಿರ ಬದ ಕನ್ ನ ನಾರ್ಮಾಡ ವುದ ವಿಕೃತಿ .

ಸಣ್ಣ ಕಥೆ

"ಸ್ಾಕ್ಷ್"

ಬಿ. ಆರ . ನಾಗರತ್ನ (ಎುಂ. ಎ.) ಮೆೈಸ ರ

ಹೆುಂಡತಿ ಮಕೆಳೆೊ ಡನೆ ತಾಯಿಯನ್ ನ ನೆ ೋಡಲ್ ಬುಂದ ರ್ಶಿಧರನ್ವಗೆ ಗೆೋಟಿನ್ ಬಾಗಲ್ಲ್ಲಲ ಅವರನ್ ನ ಕಾಣ್ದ ದ ಅಚ್ುರಿಯ ಸುಂಗತಿಯಾಗತ್ ತ. ಇಷ ಟ ಹೆ ತಿತಗೆ ಬರ ತೆತೋವೆುಂದರೆ ಅದರ ಆಸ ಪಾಸಿನ್ಲೆ ಮೆ ಲ ೆ ಮೊಬೆೈಲ್ಲಗೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿ ವಿಚಾರಿಸ ತಿತದದವರ ,ಬಾಗಲ್ಲೆಲೋ

ನ್ವುಂತ್ ಕಾಯ ತಿತದದವರ ಇಷ್ೆಟಲಾಲ ಗದದಲ್ವಾದರ ಏಕೆ ಬರಲ್ಲಲ್ಲ ? ನೆನೆನ ರಾತಿರಯೋ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದೆದ. ಆಗ ಮಕೆಳನ್ ನ ಕರೆದ ಕೆ ುಂಡ ಬಾ ನಾಳೆ ಹೆೋಗದದರ ಭಾನ್ ವಾರ ಸುಂಜೆಯವರೆಗೆ ಇದ ದ ಹೆ ೋಗವಿರುಂತೆ, ಏನ್ ತಿುಂಡಿ ಬೆೋಕ ಹಿೋಗೆಲ್ಲ

ವಿಚಾರಿಸಿಕೆ ುಂಡವರ . ಆರೆ ೋಗಯವೆೋನಾದರ ಕೆೈ ಕೆ ಟಿಟದೆಯಾ ? ಎುಂದೆಲಾಲ ಯೋಚಿಸ ತ್ತಲೆೋ ಕಾರನ್ ನ ಕಾುಂಪುಂಡೆ ಳಗೆ ನ್ವಲ್ಲಲಸಿ ಲಾಕ ಮಾಡಿ ಬುಂದ ಅವನ್ವಗೆ ಹೆುಂಡತಿ ಮಕೆಳು ಮನೆ ಬಾಗಲ್ಲೆಲೋ ನ್ವುಂತಿರ ವುದ ನೆ ೋಡಿ ಮತ್ ತ ಅಚ್ುರಿಯಾಯಿತ್ . ತ್ುಂದೆ ಬುಂದದದನ್ ನ ಕುಂಡ ಮಕೆಳು " ಪಪಾೂ ಎಷ ಟ ಬೆಲ್ ಲ ಮಾಡಿದರ ಅಜಾ ಬಾಗಲ್ ತೆಗೆಯ ತಿತಲ್ಪ ಲ ೂ, ನ್ಮೆ ಮೆೋಲೆ ಕೆ ೋಪ ಬುಂದಿದೆಯೋನೆ ೋ " ಎುಂದರ . ಮಕೆಳ ಮಾತಿಗೆ ರ್ಶಿಧರನ್ ಹೆುಂಡತಿ ರಜನ್ವ " ಏ ತೆಗರೋ ನ್ವಮೆಜಾಗೆ ಕೆ ೋಪ ಬುಂದದದನ್ ನ ಇದ ವರೆಗೆ ಕುಂಡಿದೆದೋಯಿಲ್ಲ. ಅವರ ಮೊಬೆೈಲ್ಲಗೆ ಇನೆ ನಮೆೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿ, ಮಲ್ಗ ಬಿಟಿಟದಾದರೆೋನೆ ೋ ಎುಂದ ಅದನ್ ನ ಮಕೆಳ ಕೆೈಗತ್ತಳು. ನ್ುಂತ್ರ ಗುಂಡನ್ನ್ ನ ಪಕೆಕೆೆ ಕರೆದ " ರಿೋ.... ಅತೆತ ಯಾವತ್ ತ ಈ ರಿೋತಿ ನ್ಡೆದ ಕೆ ುಂಡವರೆೋ ಅಲ್ಲ. ನ್ನ್ಗಾಯಕೆ ೋ ಭಯವಾಗ ತಿತದೆರಿೋ" ಎುಂದಳು.

"ನ್ವೋ ಸ ಮೆನೆೋ ಇರ ಇಲ್ಲದ ಕಲ್ೂನೆ ಮಾಡಿಕೆ ಳಿಬೆೋಡ ಮಕೆಳ ಹೆದರಿಬಿಟಾಟವೆುಂದ " ಸಮಾಧಾನ್ ಪಡಿಸಿದನ್ . ಆದರ ಮನ್ಸಿಸನ್ಲ್ಲಲ ಆತ್ುಂಕ ಪಾರರುಂಭವಾಯಿತ್ . ಅಪೂ ತಿೋರಿ ಹೆ ೋದ ಮೆೋಲೆ ಒುಂಟಿಯಾದ ಅವರನ್ ನ ಬಹಳಷ ಟ ಸಾರಿ ತ್ಮೊೆಡನೆ ಇರಿ ಎುಂದ ಒತಾತಯಿಸಿದರ ಒಪೂದೆ ಹಿರಿಯರಿುಂದ ಬುಂದುಂತ್ಹ ಈ ಮನೆಯಲೆಲೋ ಇದದರ . ಹಾಗೆೋ ಇಲ್ಲಲ ನ್ನ್ಗೆ ಒಬಿುಂಟಿ ಎುಂದ ಅನ್ವನಸಿಯೋ ಇಲ್ಲ, ಅಕೆಪಕೆದವರೆಲ್ಲ ಒಳೆಿೋ ಸೆನೋಹಿತ್ರ , ನಾನ್ ಗಟಿಟಯಾಗದೆದೋನೆ, ಮೆತ್ತಗಾದ ಮೆೋಲೆ ಬರ ವುದ ಇದೆದೋ ಇದೆಯಲ್ಲ ಎುಂದ ಹಾರಿಕೆ ಉತ್ತರ ಕೆ ಟ ಟ ಬಾಯಿ ಮ ಚಿುಸ ತಿತದರ ದ . ಒಬಿರೆೋ ಇದ ದ ಇದ ದ ಬೆೋಸರವಾದರೆತಾವೆೋ ಬರ ತಾತರೆುಂದ ಆಗಾಗೆಗ ಅವರ ಗಳೆೋ ಬುಂದ ನೆ ೋಡಿಕೆ ುಂಡ ಹೆ ೋಗ ತಿತದದರ . ರಜನ್ವ ಹೆೋಳಿದುಂತೆ ಏನೆ ೋ

ನೆನ್ಸಿಕೆ ುಂಡವನ್ುಂತೆ ಕಾರಿನ್ ಹತಿತರ ಹೆ ೋಗ ಅದರ ಬಾಗಲ್ ತೆಗೆದ ತ್ನ್ನಲ್ಲಲಟ ಟಕೆ ುಂಡಿರ ತಿತದದ ಮನೆಯ ಮತೆ ತುಂದ ಕಿೋ ತ್ುಂದನ್ . ಅದರ ಸಹಾಯದಿುಂದ ಬಾಗಲ್ ತೆರೆದೆನ್ . ಸ ತ್ತಲ್ ಕಣಾಣಡಿಸಿದ ಎಲಾಲ ಕಡೆ ನ್ವೋರವತೆ, ತ್ಡಮಾಡದೆ ಪರತಿರ ಮನ್ ನ ಪರಿಶಿೋಲ್ಲಸಿದ, ಅಡಿಗೆಮನೆ, ಬಚ್ುಲ್ ಮನೆ

ಉಹ ುಂ... ಎಲ್ಲಲಯ ಅಮೆನ್ ಸ ಳಿವಿಲ್ಲ. ಏನಾದರ ಸಾಮಾನ್ ತ್ರಲ್ ಹೆ ರಗೆ ಹೆ ೋಗರಬಹ ದ , ನೆ ೋಡೆ ೋಣ್ ಗಾಬರಿ ಏಕೆ ? ಎುಂದ ಕೆ ುಂಡ ಅಲ್ಲಲಯೋ ಇದದ ಸೆ ೋಫಾದ ಮೆೋಲೆ ಕ ಳಿತ್ನೆ ೋ ಇಲ್ಲವೋ ಮಕೆಳಿಬಿರ ಕ ಗ .. " ಪಪಾೂ.. ಮಮಿೆ.. ಬೆೋಗ ಬನ್ವನ ಅಜಾ.. ಅಜಾ.. ಮಹಡಿಯ ಮೆೋಲ್ಲನ್.." ಲ್ಗ ಬಗೆಯಿುಂದ ಓಡಿದ ರ್ಶಿಧರ ಅವನ್ ಹಿುಂದೆಯೋ ರಜನ್ವ. "ಅಜಾ ಎಲ್ಲಲ ಮಕೆಳಾ" ಇಬಿರ ಒಟಿಟಗೆೋ ಕೆೋಳಿದರ

" ಮಮಿೆ ನ್ವೋವು ಹೆೋಳಿದುಂತೆ ಅಜಾಯ ಮೊಬೆೈಲ್ಲಗೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದಿವ ರಿುಂಗ ಆದ ರ ಅಜಾ ರಿಸಿೋವು ಮಾಡಿಲಲ್ಲ ಹಾಗೆೋ ಮಾಡಾತನೆ ಇದಿವ ಅಷಟರಲ್ಲಲ ಪಪೂ ಬಾಗಲ್ ತೆಗೆದರಲ್ಲ ಆಗ ನಾವು ಮತೆತ ಮತೆತ ಕಾಲ್ ಮಾಡಾತ ಸೌುಂಡ್ ಬುಂದ ಕಡೆ ಬುಂದಿವ, ಇಲ್ಲಲಗೆ ಬುಂದಾಗ ಮೊಬೆೈಲ್ ಇಲೆಲೋ ಇತ್ ತ ಅಜಾ ಕಾಣ್ಲ್ಲಲ್ಲ ಕ ಗಾತ ಸ ತ್ತ ಮ ತ್ತ ನೆ ೋಡಿದಿವ ಆಗ.. ಅಜಾ.. ಅಜಾ.. ಉತ್ತರಿಸಲಾಗದೆ ಮಕೆಳು ತ್ಮೆ ಕೆೈ ಮಾತ್ರ ತೆ ೋರಿಸಿದರ .

ಅವರ ತೆ ೋರಿದ ದಿಕಿೆಗೆ ಕಣಾಣಡಿಸಿದ ರ್ಶಿಧರ ಕುಂಡಿದೆದೋನ್ ? ಕೆಳಗಡೆ ಗ ಪೊಯಾಗ ಬಿದಿದದದ ತಾಯಿ ! ಸರಸರನೆ ಮಹಡಿಯಿುಂದ ಕೆಳಗಳಿದ ಬುಂದ, ಅಮೆನ್ನ್ ನ ಎಚ್ುರಿಸಲ್ ನೆ ೋಡಿದ ಅವರಿುಂದ ಯಾವ ಪರತಿಕಿರಯ ಬರಲ್ಲಲ್ಲ, ಅರೆ ಏನಾಗ ಹೆ ೋಯ ತ? ತ್ಲೆ ಎತಿತ ನೆ ೋಡಿದ ಟೆರೆೋಸಿಗೆ ಸಮಿೋಪದಲ್ಲಲ ಕೆೈಗೆಟ ಕ ವುಂತಿದದ ತೆುಂಗನ್ಮರ, ನ್ಮೆ ಬರ ವಿಕೆಯನ್ ನ ಕಾಯ ತಾತ ಮೆೋಲೆ

ನ್ವುಂತಿರಬಹ ದ . ಆಗ ಒಣ್ಗದ ಗರಿ ಕುಂಡ ಎಳೆದಿದಾದರೆ. ಈ ಸಾಹಸವನ್ ನ ಅನೆೋಕ ಸಾರಿ ಮಾಡಿದದನ್ ನ ಕಣಾಣರೆ ಕುಂಡಿದದ ಅವನ್ವಗೆ ವಿಷಯವೆಲ್ಲ ಕ್ಷಣಾಧಶದಲ್ಲಲ ಅಥಶವಾಯ ತ ಎಳೆಯ ವ ಕಡೆ ಗಮನ್ ಕೆೋುಂದಿರಕೃತ್ವಾಗದದರ ಕಾಲ್ ಜಾರಿ.. ಓ.. ದೆೋವರೆೋ. ಎುಂಥಾ ಕೆಲ್ಸವಾಯ ತ ಎುಂದ ಮಮ ೆಲ್ ಮರಗ ತಾತ ಬಿದಿದದದ ತಾಯಿಯನ್ ನ ತಿರ ಗ ನೆ ೋಡಿದ. ಅವನ್ ಊಹೆಗೆ ಪುಷ್ಟಟ ಕೆ ಡ ವುಂತೆ ಒಣ್ಗದದ ತೆುಂಗನ್ಗರಿ 'ಸ್ಾಕ್ಷ್' ಯಾಗ ಅವರ ಕೆೈಯಲ್ಲಲ ಕ ತಿತ್ ತ.

Heart_Braided Heartstrings5

Time_Braided Heartstrings6

ಶಾಸನ್ ಚಿತ್ರಗಳು ಎಚ್ .ಎುಂ .ನಾಗರಾಜರಾವ್ , ಮೆೈಸ ರ ಮಾನ್ವರನ್ ನ ಪರ್ ಪಕ್ಷಿಗಳಿುಂದ ಬೆೋಪಶಡಿಸ ವ

ಪರಮ ಖ ಅುಂರ್ಗಳೆುಂದರೆ 'ನಾಗರಿಕತೆ ' ಮತ್ುೂ 'ಸಂಸೃತಿ' .ಈ ಎರಡ

ಪರಿಕಲ್ೂನೆಗಳನ್ ನ ಸೂಷಟ ಪಡಿಸಬೆೋಕಾದ ದ ಆವರ್ಯಕ. ನಾಗರಿಕತೆ ಬಾಹಯಕೆೆ ಸುಂಬುಂಧಿಸಿದ ದ . ಸುಂಸೃತಿ ಅುಂತ್ರುಂಗದ ದ . ಇವೆರಡ ಪರಸೂರ ಪೋಷಕ.ಇದಕೆ ೆುಂದ ಹೆ ೋಲ್ಲಕೆ ಕೆ ಡಬಹ ದ . ಕಿತ್ತಳ ೆ ಹಣೆ ುಂ ಣ ದರ ಸಿಪೊ ನಾಗರಿಕತೆಯಾದರೆ

ಒಳಗರ ವ ಸವಿ ತೆ ಳೆಗಳು ಸುಂಸೃತಿ. ತಿರ ಳನ್ ನ ರಕ್ಷಿಸಬೆೋಕಾದ ಹೆ ಣೆಗಾರಿಕೆ ಸಿಪೊಯದ . ಇನೆ ನುಂದ ಹೆೋಳಿಕೆ ಇದೆ . ಚಿಕೆದಾದರ ಅಥಶಪೂಣ್ಶವಾದ ದ . civilization is what we ' Have ' and culture is what we ' Are '. ಇನ್ ನ ಸರಳವಾಗ ಹೆೋಳಬೆೋಕೆುಂದರೆ ನ್ಮೆ ಆತ್ೆವಿಕಸನ್ಕೆೆ ಮತ್ ತ ಸಮಷ್ಟಟಯ ಸವಶತೆ ೋಮ ಖ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಸುಂಬುಂಧಿಸಿದ ದ ಸುಂಸೃತಿ. ಬಾಹಯದ ಸೌಲ್ಭಯ ಸೌಕಯಶಗಳು ನಾಗರಿಕತೆ.

ಶಾಸನ್ಗಳು ಗತ್ಕಾಲದ ದಾಖಲ್ೆಗಳು. ನ್ವದಿಶಷಟ ವಿಷಯವುಂದನ್ ನ ದಾಖಲ್ಲಸ ವುದ ಅವುಗಳ ಮ ಲ್ ಉದೆದೋರ್. ಆದರೆ

ನ್ಮೆದೆೋರ್ದ ಶಾಸನ್ಗಳು ಕೆೋವಲ್ ರಾಜಕಿೋಯ,ಇತಿಹಾಸದ ಆಕರಗಳಲ್ಲ. ನ್ಮೆ ಸುಂಸೃತಿಯನ್ ನ ಕಟಿಟಕೆ ಡ ವ ಅಮ ಲ್ಯ ನ್ವಧಿ. ನ್ಮೆ ಶಾಸನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಅುಂತ್ಗಶತ್ವಾಗರ ವ ಸಾುಂಸೃತಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ ನ ತಿಳಿದ ಕೆ ಳುಿವುದ ಫಲ್ಪರದ. ಅದ ನ್ಮೆ ಹಿರಿಯರ ಒಲ್ವು - ನ್ವಲ್ವುಗಳನ್ ನ ಧಾಮಿಶಕ, ಸಾಮಾಜಕ , ಸಾಹಿತಿಯಕ ಮತ್ ತ ಸಾುಂಸೃತಿಕ ಆದರ್ಶ ಅಭರ ಚಿಗಳನ್ ನ ಬಿುಂಬಿಸ ವ ಕನ್ನಡಿಗಳಾಗವೆ. ಭಾರತಿೋಯ ಸುಂಸೃತಿಯ ಸಿದಧ ಮೌಲ್ಯಗಳಿುಂದ ಶಾಸನ್ ಸುಂಸೃತಿ ಭನ್ನವೆೋನ್ಲ್ಲ .ಧಮಶಸಹಿಷ ಣತೆ , ಪರೆ ೋಪಕಾರ , ಸಾವಮಿನ್ವಷ್ೆಾ , ಪರಕೃತಿಪೆರೋಮ ಇತಾಯದಿ ಗ ಣ್ವಿಶೆೋಷಗಳ ಚಿತ್ರಣ್ ಶಾಸನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಸಮೃದಧವಾಗ ಕುಂಡ ಬರ ತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಸಾಗರದಿುಂದ ನ್ಮಗೆ ತೆಗೆದ ಕೆ ಳಿಲ್ ಸಾಧಯವಾಗ ವುದ ನ್ಮೆ ಬೆ ಗಸೆಯಷ ಟ ಮಾತ್ರವೆೋ!

ತಾಯಿಯೋ ದೆೋವರ ಮನೆಯೋ ಮೊದಲ್ ಪಾಠಶಾಲೆ ಎುಂದ ಭಾವಿಸ ವ ಸುಂಸೃತಿ ನ್ಮೆದ . 'ವುಂದೆೋ ಮಾತ್ರುಂ' ಎುಂದ ದೆೋರ್ಕೆೆ ನ್ಮೆ ಗೌರವ ತೆ ೋರ ತೆತೋವೆ " ಜನ್ನ್ವೋ ಜನ್ೆಭ ಮಿಸು ಸವಗಾಶದಪಿ ಗರಿೋಯಸಿೋ" ಎುಂದ ದೆೋರ್ಕೆೆ ನ್ಮೆ ಗೌರವ

ತೆ ೋರ ತೆತೋವೆ.ಶಿರೋ ರಾಮಚ್ುಂದರನ್ ಈ ಮಾತ್ ಆತ್ನ್ ಮಾತ್ೃಪೆರೋಮ ಮತ್ ತ ಸವದೆೋರ್ ಪಿರೋತ್ ಯನ್ ನ ಸರ್ಕತವಾಗ ತಿಳಿಸ ತ್ತವೆ. ತಾಯಿ ತ್ನ್ನ ಗಭಶದಲ್ಲಲರ ವ ಮಗ ವಿಗೆ ಒಳೆಿಯದಾಗಬೆೋಕೆುಂದ ಉತ್ತಮವಾದ ವಿಚಾರಗಳನ್ ನ ಕ ರಿತೆೋ ಚಿುಂತಿಸಬೆೋಕೆುಂದ ಶಾಸರಗಳು ಹೆೋಳುತ್ತವೆ. ಒಳೆಿಯದನೆನೋ ಕಾಣ್ ವುದ , ಕೆೋಳುವುದ ಮತ್ ತ ಆಲೆ ೋಚಿಸಿವುದ ಗಭಶದಲ್ಲಲರ ವ ಶಿರ್ ವಿಗೆ ಧನಾತ್ೆಕ ಪರಿಣಾಮವನ್ ನ ಬಿೋರ ವುದೆುಂದ ವಿಜ್ಞಾನ್ವೂ ಹೆೋಳುತ್ತದೆ ಸಿ೦ಗಾ೦ಬಿಕೆ ಎುಂಬಾಕೆ ತ್ನ್ನ ಮಗ ವಿಗೆ ಹಾಲ್ ಣಿಸ ವಾಗ ಹೆೋಳುತಿತದದ ಅಮ ಲ್ಯ ಮಾತ್ ಗಳಿವು : ಕೆರೆಯಂ ಕಟ್ಟಟಸು ಬಾವಿಯಂ ಸಮಸು ದೆೋವಾಗಾರಮಂ ಮಾಡಿಸು

ಜೆರೆಯೊೋಳಿಸಲಿುದನಾರ್ರಂ ಬಡಿಸು ರ್ಮತ್ರಗಥಬುಕೆಯ್ ನ್ಂಬದ।

ಗೆಥರೆ ವೆಟಾಟಗರು ಶಷಟರಂ ಪ್ರರೆಯೆನ್ುತಿೂಂತೆಲಾನ್ಂ ಪ್ರರಿದೆ ತಾ

ಯೆರೆ ದಳಾಪಲ್ೆರೆ ವಂದು ತೆ ಟುಟ ಕ್ವಿಯೊಳ್ ಲಕ್ಷ್ಮೋಧರಾಮಾತ್ಯನಾ ।। ೧ ।।

ತ್ನ್ನ ಮಗ ಮ ುಂದೆ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗ ಏನೆೋನ್ ಜನೆ ೋಪಯೋಗ ಕೆಲ್ಸಗಳನ್ ನ ಮಾಡಬೆೋಕೆುಂಬ ತಾಯಿಯ ಕನ್ಸ ಮೆೋಲ್ಲನ್

ಪದಯದಲ್ಲಲದೆ ಕೆರೆಬಾವಿ ಕಟಿಟಸ ವುದ , ತೆ ೋಪು ನೆಡಿಸ ವುದ , ಅರವುಂಟಿಗೆ ಸಾಾಪಿಸ ವುದ , ದೆೋವಾಲ್ಯವನ್ ನ ನ್ವಮಿಶಸ ವುದ ಮ ುಂತಾದ ವು ನ್ಮೆ ಹಿುಂದಿನ್ವರ ಧಾಮಿಶಕ ವೆೋಷಧರಿಸಿದ ಸಮಾಜಮ ಖಿ ಕಾಯಶಗಳಾಗದದವು . ಇವು ಜನ್ಪರವೂ, ಪರಿಸರಪೋರ್ಕವೂ ಆಗದದವು.ಇವುಗಳ ನ್ವವಶಹಣೆಗೆ ದತಿತಗಳನ್ ನ ನ್ವೋಡಲಾಗ ತಿತತ್ ತ . ಕೆರೆ ಬಾವಿ ತೆ ೋಪುಗಳು ಜನ್ರ ದೆೈನ್ುಂದಿನ್ ಜೋವನ್ಕೆೆ ಆವಷಯಕವಾಗದದವು.ದೆೋವಾಲ್ಯವು ವಿದೆಯ, ಧಾಯನ್ ಮತ್ ತ ಸುಂಸೃತಿಯ ಕೆೋುಂದರವಾಗತ್ ತ. ಹಲ್ವರಿಗೆ ಅದೆ ುಂದ ಉದೆ ಯೋಗ ಕೆೋುಂದರವಾಗತ್ ತ. ಅರವಟಿಟಗೆ ದಾರಿಗರ ದಾಹ ತ್ಣಿಸ ವ ಮತ್ ತ ಆಯಾಸ ಪರಿಹರಿಸ ವ ತಾಣ್ವಾಗತ್ ತ. ಸತ್ರವೂ ಪರಸಾಳದ ಪರವಾಸಿಗಳಿಗೆ ಉಳಿದ ಕೆ ಳುಿವ ನೆಲೆಯಾಗತ್ .ತ ಈಗ ಈ ಆದರ್ಶಗಳು ಬದಲಾಗವೆ ! ಕೆರೆ - ಇುಂದ ಕೆ ಳಚೆನ್ವೋರ ಸೆೋರ ವ ಜಾಗವಾಗದೆ ಇಲ್ಲವೆೋ ನ್ವವೆೋರ್ನ್ವಾಗ ಪರಿವತಿಶತ್ವಾಗದೆ. ಬಾವಿ ಹಾಳಾಗ ಬೆ ೋವೆಶಲ್ ಎದ ದ ಅುಂತ್ಜಶಲ್ ಬತಿತಹೆ ೋಗ ತಿತದೆ ರ್ಾಯತ್ದೆೋವಾಲ್ಯಗಳು ವಾಣಿಜಾೋಕರಣ್ಗೆ ುಂಡ ಭಕತರಿಗುಂತ್ ಹೆಚಾುಗ ಪರವಾಸಿಗರನ್ ನ ಸೆಳೆಯ ತಿತದೆ ಸತ್ರವಿೋಗ ಕಲಾಯನ್ಮುಂಟಪ ಎುಂಬ ಹೆಸರ ಧರಿಸಿ ಲಾಭದಾಯಕ ವಯವಹಾರವಾಗದೆ

ಈ ವಿರ್ವದ ಸೃಷ್ಟಟ ನ್ವಗ ಢ, ವಿಜ್ಞಾನ್ವಗಳೊ , ತ್ತ್ವಜ್ಞಾನ್ವಗಳೊ , ಎ ಬಗೆಗ ಸಾಕಷ ಟ ಚಿುಂತ್ನೆ ನ್ಡೆಸಿದಾದರೆ. ಶಾಸನ್ ಪದಯವುಂದ ಮನೆ ೋಜ್ಞವಾಗ ಹೆೋಳುವುದ ಹಿೋಗೆ :

ಆದೌ ಬರಹಾೆನ್ ವಿಷ ಃಣ ಕ್ಷಿತಿಜಲ್ಗಗನ್೦ ನಾಸಿತ ಬರಹಾೆುಂಡ ಖುಂಡ೦ ಸವಗಾಶದೌಯ ಭೌವ ನಾಗಾ ಗರಹ ಗಣ್ ಋಷಯೋ ನಾಸಿತ ನ್ಕ್ಷತ್ರಮಾಲಾ! ಚ್ುಂದಾರದಿತೌಯ ನ್ ವಹಿನನ್ಶ ವಹತಿ ಪವನೆ ೋ ನಾಸಿತ ಕಾಲೆ ೋನ್ ಜೋವಃ ತ್ತೆೈಕೆ ೋsಪಿ ಸವಯುಂಭ ಸಿತಯ ಗಪತಿಃ ಪಾತ್ ವಃ ಸೃಷ್ಟಟಕತಾಶ।।

ಆದಿಯಲ್ಲಲ ಬರಹೆ ,ವಿಷ ಣ,ಭ ಮಿ,ನ್ವೋರ , ಆಕಾರ್, ಬರಹಾೆುಂಡ, ಗರಹ, ತಾರೆ , ಸ ಯಶ ಚ್ುಂದರರ , ಅಗನ,ವಾಯ ,ಮೃತ್ ಯ , ಜೋವ ಮ ುಂತಾದ ಯಾವುವೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಲ. ಇದ ದದ ಸವಯುಂಭ ಆದ ಸೃಷ್ಟಟಕತ್ಶ. ಇುಂಥ ಸೃಷ್ಟಟ ರ್ಕಿತಗೆ ನಾಮರ ಪಗಳನ್ ನ ನ್ವೋಡಿ ಮೆೋಲ್ -ಕಿೋಳೆುಂದ ಜಗಳ ವಾಡ ವ ಮಟಟಕೆೆ ಜನ್ತೆ ಇಳಿದ ದ ದ ದೆೈಶವದ ಸುಂಗತಿ. ಹರಿ ದೆ ಡಡವ, ಹರದೆ ದದವ ಎುಂದ ಹೆೋಳುವುದ ನ್ರರ ಸುಂದೆೋಹ ಮಾತ್ರ! ಅದನ್ ನ ನ್ವವಾರಿಸಲ್ ಹರಿಹರ ರ ಪ ತಾಳಿದವನ್ುಂತೆ ಭಗವುಂತ್. ಬೆೋಲ್ ರಿನ್ ಈ ಶಾಸನ್ವು ಬಹಳ ಜನ್ಪಿರಯವಾದ ದ : ಯುಂ ಶೆೈವಾಸಸಮ ಪಾಸತೆೋ ಶಿವ ಇತಿ ಬರಹೆೀತಿ ವೆೋದಾುಂತಿನೆ ೋ

ಬೌದಾಧಃ ಬ ದಧ ಇತಿ ಪರಮಾಣ್ಪಟವಃ ಕತೆೋಶತಿ ನೆೈಯಾಯಿಶಾಃ । ಅಹಶನ್ವನತ್ಯಥ ಜೆೈನ್ ಶಾಸನ್ ರತಾಃ ಕಮೆೋಶತಿ ಮಿೋಮಾುಂಸಕಾಃ

ಸೆ ೋಯುಂ ವೋ ವಿದಧಾತ್ ವಾುಂಚಿತ್ ಫಲ್ುಂ ಶಿರೋ ಕೆೋರ್ ವೆೋಷಸಸದಾ।। "ಶೆೈವರ ಶಿವನೆುಂದ , ವೆೋದಾುಂತಿಗಳು ಬರಹೆನೆುಂದ ,ಬೌದಧರ ಬ ದಧನೆುಂದ , ಪರಮಾಣ್ದಲ್ಲಲ ಸಮಹಶರಾದ ನೆೈಯಾಯಿಕರ ಕತ್ೃಶವೆುಂದ , ಜನ್ರ ಅಹಶನೆುಂದ , ಮಿೋಮಾುಂಸಕರ ಕಮಶವೆುಂದ ಯಾರನ್ ನ ಉಪಾಸನೆ ಮಾಡ ವರೆ ೋ ಅವನೆೋ ಆದ ಕೆೋರ್ವನ್ ಇಷ್ಾಾಥಶವನ್ ನ ಕರ ಣಿಸಲ್ಲ ". ರ ಪ ಮತ್ ತ ನಾಮಗಳನ್ ನ ಬೆೋರೆ ಬೆೋರೆಯಾಗ ಗ ರ ತಿಸ ತೆತೋವೆ ; ದೆೋವರ ಪಗಳನ್ ನ ಸ ತತಿಸ ತೆತೋವೆ. ನಾಮತಿೋತ್ನಾದ ನ್ವರಾಕಾರನಾದ ಭಗವುಂತ್ನ್ನ್ ನ ರ ಪ ನ್ವೋಡಿ ಧಾಯನ್ವಸ ತೆತೋವೆ ಮತ್ ತ ಹೆಸರ ನ್ವೋಡಿ ಸ ತತಿಸ ತೆತೋವೆ.

ಭೆೋದುಂ ಮ ತಿಶಯಳಲ್ಲದೆ

ಭೆೋದುಂ ಪರಮಾಥಶ ತ್ತ್ವದೆ ಳು ಸಲ್ಲದೆನ್ಲ್ । ಮ ದೆೋವರಾದಭೆೋದದ ಮಾದೆೋವುಂ ಎಮಗೆೋಗೆ ಸ ಖಸುಂಪದುಂ ।

ದೆೋವನೆ ಬಿ ರ ಪ ಹಲ್ವು, ನಾಮ ಹಲ್ವು. ನ್ಮೆ ಹೃದಯ ಆತ್ೆನ್ ದೆೋಗ ಲ್ ಮತ್ ತ ವೆೈರಾಗಯದ ಸಾಾನ್ವಾದಾಗ ಸತ್ಯದರ್ಶನ್ವಾದಿೋತ್ . ಅಜ ಶನ್ನ್ ಪೂವಶತಾಪದಿ೦ದಾಗ ಈ ಜಗತಿತಗೆ ಭಗವದಿಗೋತೆಯುಂಥ ಉದಗಿುಂಥ ಲ್ಭಯವಾಯಿತ್ . ಮೌಯಶ ಸಾಮಾರಟ

ಅಶೆ ೋಕ ಕಳಿುಂಗ ಯ ದಧದಿುಂದ ನೆ ುಂದ ಪಶಾುತಾಪಪಟಟ. ರಣ್ರ೦ಗವೆೋ ಬದ ಕಿಗೆ ಅನ್ವವಾಯಶವಾದ ಮ ಲ್ಪಿೋಠವಲ್ಲ ಎುಂಬ ದ ಅವನ್ ದರ್ಶನ್. ಯ ದಧ ತ್ಯಜಸಿ ಹೆ ಸಮನ್ ಷಯನಾದ. ಜನೆ ೋಪಯೋಗ ಕೆಲ್ಸಗಳನ್ ನ ಮಾಡಿದ. ಇುಂಥ ಮತೆ ತಬಿರಾಜ ಜಗತಿತನ್ಲೆಲಲ್ ಲ ಮತೆತ ಹ ಟಿಟ ಬರಲ್ಲಲ್ಲ .

ವಯಷ್ಟಟ ವಿವೆೋಕೆ ೋದಯಕಿೆುಂತ್ ಸಮಷ್ಟಟಯ ವಿವೆೋಕೆ ೋದಯವಾಗಬೆೋಕಾದ ದ ಆವರ್ಯಕ.ಇದ ಯಾವಾಗ ಮತ್ ತ ಹೆೋಗೆ ಎುಂಬ ಪರಶೆನಗೆ ಉತ್ತರ ದೆ ರೆಯ ವುದಿಲ್ಲ. ಮಾನ್ಯ ಡಿವಿಜ ಹೆೋಳುತಾತರೆ: ದೆೋರ್ ದೆೋರ್ದ ಚ್ರಿತೆ ಮನ್ ಷಯನಾರ್ಕಥೆ

ರ್ಘಸಪಸಿರೆುಂತೆುಂತ್ ಮಸಣ್ಮ ುಂಟಲ್ಲಲ । ರೆ ೋಷಮತ್ಸರ ಬಿೋಜ ಮನ್ ಜ ವಿಧವುಂಸಕೆೆ

ಶಾರ್ವತ್ರಹಸಯವದ _ಮರ ಳಮ ನ್ವಯ !!

ಶಾಸನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಉತೆರೋಕ್ಷೆಯ ಮತ್ ತ ಆಡುಂಬರದ ಬಿರ ದ ಗಳು ಹೆಚಾುಗ ಕುಂಡ ಬರ ತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಗಮನ್ ಸೆಳೆಯ ವ ಮತ್ ತ ಮನ್ದಲ್ಲಲ ಸಾಾಯಿಯಾಗ ನ್ವಲ್ ಲವುಂಥ ಬಿರ ದ ಗಳೊ ಇರ ವುದ ುಂಟ . ಗ ಣ್ಗಳಿ, ಭಯ ಲೆ ೋಭ ದ ಲ್ಶಭ, ಸದಧಮಶ ಲೆ ೋಭ, ಜುಂಗಮಸರಸವತಿ ,ಕನ್ನಡ ಮೆೋರ ,ಬದವರಬೆೋಲ್ಲ,ಸರಸವತಿೋ ಗಣ್ದಾಸಿ,ವಿವೆೋಕಸಿವೋಕೃತ್ ಸಾಹಿತ್ಯುಂ ಇತಾಯದಿ. 'ಜನ್ದೆ ಳಗೆ ನಾಲ್ಗ ಳಾಿತ್ನೆ ಬಾಳುಗುಂ ' ಎುಂಬ ಶಾಸನ್ವಾಕಯವನ್ ನ ಓದಿದಾಗ 'ವೆೋದ ಸ ಳಾಿದರ ಗಾದೆ ಸ ಳಾಿಗದ ' ಎುಂಬ ಲೆ ೋಕಾನ್ ಭವದ ಮಾತ್ ನೆನ್ಪಾಗ ತ್ತದೆ. 'ನ್ವೋರೆ ಳಗಣ್ ತಾವರೆಎಲೆ ನ್ವೋರ ಪರೆದುಂತೆ', 'ಹಾಲ್ ುಂಡ ಮೆೋಲ್ ುಂಬ ದೆೋ', 'ಧಮಶವೆೋ ಪರಮಧನ್ುಂ' ,'ಗ ಣ್ಕೆ ಮತ್ಸರಮ ುಂಟೆ ', 'ಸ ಪುತ್ರಃ ಕ ಲ್ದಿೋಪಕಃ ', 'ನಾಸಿತ ಸತ್ಯ ಸಮೊೋಧಮಶುಂ ', 'ದ ಬಶಲ್ಸಯ ಬಲೆ ೋ ರಾಜಾ' -ಇುಂಥ ನ್ ರಾರ ಸಾಲ್ ಗಳು ಶಾಸನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಕುಂಡ ಬರ ತ್ತವೆ.ಹಲ್ವು ಊರ ಗಳ ಬಣ್ಣನೆ

ಕಾವಯನಾಮವಾಗದೆ. ಉದಧರೆ ಎುಂಬ ಪುರವನ್ ನ ಪರತಿಭಾನ್ವವತ್ ಶಾಸನ್ಕವಿಯ ಮನೆ ೋಹರ ಗದಯದಲ್ಲಲ ಬಣಿಣಸ ವುದ ಹಿೋಗೆ : " ಬೆಳೆದ ಕಳಮೆಯ ಕೆಯವಲ್ುಂಗಳಿುಂದಲ್ಲಲ್ಲಲ ಪರಿವ ಪರಿ ಕಾಲ್ಗಳಿುಂ ಪೂಗಪುುಂನಾಗನಾಗವಕ ಳಚ್ುಂಪಕಾವಿಚ್ಕಿಳ ಕೆೋತ್ಕಿೋ ಸ ಗನ್ಧ ಕಣ್ವಿೋರ ಸೆೋಮನ್ವತಕಾ ಸೌರಭಾಭರಿತ್ ಮೆನ್ವಪ ಪುಷೂ ವಾಟ೦ಗಳಿುಂ। ಕೌುಂಗ ತೆೋಗ ಕದಳಿೋಪನ್ಸಾುಂಬರ ಜುಂಬ ದ ರಮಾದಿ ನ್ುಂದನ್ಗಳಿ೦ ಕತ್ತಲ್ಲಶಪ ನಾಗವಲ್ಲಲೋವನ್ುಂಗಳಿನೆ ಸವವಶ ತ್ನ್ವರಸದ ಪು೦ಡೆರೋಕ್ಷ

ವಾಟುಂಗಳಿುಂ।ಕುಂಪನ್ ಗ ಳವ ಕಮಳ ನ್ವೋಳೆೊ ೋತ್ೂಳವನಾವಳಿುಂದ ತಿೋವ ರಮಯ ಮೆನ್ವಸಿ ಯೋಗಗಳಗುಂ ಭೆ ೋಗಾಸಕಿತಯನಾಗಸ ತಿತಪುಶದ "!

ಸಾಳನಾಮಗಳ ಅಧಯಯನ್ಕೆೆ ಶಾಸನ್ಗಳಿುಂದ ಅಪಾರನೆರವು ಲ್ಭಸ ತ್ತದೆ. ಶಾಸನ್ಗಳು ಮಾಡಿದ ರಾಜಕ್ೋಯ,ಆರ್ಥಥಕ,ಸ್ಾಮಾಜಿಕ,ಸ್ಾಹಿತಿಯಕ,ಭಾಷ್ಕ ಹಾಗ ಸ್ಾಂಸೃತಿಕ ಇತಿಹಾಸ ಪುನಾರಚನೆಗೆ

ಉಪಯುಕೂವಾಗುವ ಅಮ ಲಯ ಆಕರಗಳು. ದಾನ್ಶಾಸನ್ಗಳೆೋ ಹೆಚ್ ು; ಏಕೆುಂದರೆ ಧಮಶ ನ್ಮೆ ಸುಂಸೃತಿಯ

ಸಾಾಯಿಭತಿತ.ಧಮಶವೆುಂಬ ದಕೆೆ ಅತ್ ಯತ್ತಮ ಪರಿಭಾಷ್ೆ ಎುಂದರೆ ಮಹಾಭಾರತ್ದ 'ಪರೆ ೋಪಕಾರ ಪುಣಾಯಯ ಪಾಪಾಯ ಪರಿಪಿೋಡನ್ುಂ'ಎುಂಬ ಶೆ ಲೋಕಭಾಗ.ಇದನ್ ನ ಅರಿತ್ ಕೆ ುಂಡರೆ ಮಾನ್ವ ಜೋವನ್ಕೆೆ ಸಾಥಶಕಯ ಪಾರಪತವಾಗ ತ್ತದೆ. ಅದಕೆೆ ಆತ್ ಕರಮಿಸಬೆೋಕಾದ ದ ಸತ್ಯ ಮತ್ ತ ಧಮಶದ ಮಾಗಶದಲ್ಲಲ.ಗ ರಿ ಮತ್ ತ ದಾರಿ ಎರಡ ಸರಿ ಇರಬೆೋಕಷ್ೆಟ ! ಟಿಪೂಣಿಗಳು

1) ಕನ್ನಡ ವಿರ್ವವಿದಾಯಲ್ಯ ಶಾಸನ್ ಸುಂಪುಟ ,3,ಹುಂಪಿಶಾಸನ್ಗಳು,ಸುಂರ್ೆಯ 69, ಕಿರ.ರ್ 1410 2)ಎಪಿಗರಪಿಯಾ ಇುಂಡಿಕಾ,ಸುಂಪುಟ 12,ಶಾಸನ್ ಸುಂರ್ೆಯ 9, ಕಿರ.ರ್ 1328

3)ಕನ್ನಡ ವಿರ್ವವಿದಾಯಲ್ಯ ಶಾಸನ್ ಸುಂಪುಟ 2, ಯಳಬ ಗಶ-29, ಕಿರ.ರ್ 1154 ಮತ್ ತ ಹಲ್ವು ಗರುಂಥಗಳು

ಸುವಣ್ಥ ಕನಾಥಟಕ ಶಿರೋ. ಗೆ ೋವಿ೦ದ ಕ ಲ್ಕಣಿಶ,ಮೆೈಸ ರ ಕಾವೆೋರಿಯಿಂದ ಮಾಗೆ ೋ ದಾವರಿ ವರರ್ಮಪಥ ನಾಡದಾ ಕನ್ನಡದೆ ಳ್ ಭಾವಿಸಿದ ಜನ್ಪದಂ ವಸು

ಧಾವಲಯ ವಿಲಿೋನ್ ವಿಶ್ದ ವಿಷಯ ವಿಶೆೋಷಂ ।। ನ್ವಯ ಭವಯ ಪರುಂಪರೆಯ ಕನ್ನಡನಾಡಿನ್ ವಿಸತರತೆ , ವಾಯಪಿತ , ಅದರ ಸೆ ಗಡ ಎಲೆಲಡೆ ಪಸರಿಸಿತ್ ತ ಎುಂಬ ದ ನ್ಮೆ ಮೊದಲ್ ಕನ್ನಡ ಉಪಲ್ಬಧ ಗರುಂಥ ' ಕವಿರಾಜಮಾಗಥ ' ದಲ್ಲಲ ಉಲೆಲೋಖಿಸಲಾಗದೆ . ಕನ್ನಡನಾಡಿನ್ ಮೆರ ಗ ಕಾಲ್ದಿುಂದ ಕಾಲ್ಕೆೆ ಹೆಚ್ ುತಾತ ಬುಂದಿದೆ. ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನ್ ಪರುಂಪರೆ, ಇತಿಹಾಸ , ಕಲೆ, ಸಾಹಿತ್ಯ , ಜಾನನ್ಸುಂಪತ್ ತ , ಪಾರಕ ರತಿಕ ನೆಲೆಗಟ ಟ , ಭಾಷ್ೆ , ರ್ಕಿತ, ಸಾಮಥಯಶ, ಭಾರತಿೋಯ ಸಾುಂಸೃತಿಕ - ಸ ವಣ್ಶಯ ಗದ ಮಣಿಮ ತಾತಗ ಹೆ ರಹೆ ಮಿೆದೆ . ಕನ್ನಡ ಪಾರಚಿೋನ್ತೆಯಿುಂದ ಇಲ್ಲಲಯವರೆಗನ್ ಅವಲೆ ೋಕನ್ ಇಣಿಕಿ ನೆ ೋಡಿದರೆ ಇಲ್ಲಲ ನಾನ್ ಬೆ ಗಸೆಯಷ ಟ ಮಾತ್ರ ನ್ವೋಡಬಲೆಲನ್ ಎುಂಬ ಭಾವನೆ ನ್ನ್ನಲ್ಲಲದೆ. ಇನ್ ನ ಸಮ ದರದಷ ಟ ಆಳ, ವಾಯಪಿತ , ಸುಂಪತ್ ತ ನ್ಮೆ ಕನ್ನಡನಾಡಿನ್ಲ್ಲಲ ಅಡಗದೆ ಎುಂದರೆ ಅತಿರ್ಯೋಕಿತಯಾಗಲಾರದ ಕನಾಶಟಕದ ನಾನಾ ಭಾಗಗಳು ನ್ವ ಶಿಲಾಯ ಗ , ಶಿಲಾಯ ಗದ ಸುಂಸೃತಿಯನ್ ನ ಹೆ ುಂದಿದೆ. ಕನಾಶಟಕಕೆೆ 'ಕುಂತ್ಳ ದೆೋಶ್ ' ಎುಂಬ ಹೆಸರ ಕ ಡ ಇದಿದತೆುಂದ ಸಿುಂದ ನಾಗರಿಕತೆಯ ಸುಂಪಕಶದಿುಂದ ತಿಳಿದ ಬರ ತ್ತದೆ. ಸಿುಂಧ ಸುಂಸೃತಿಯ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ 'ಕಣ್ಣನ್ವರ' ಎುಂಬ ಹೆಸರ ಇತ್ ತ ಎುಂದ ಫಾದರ ಹೆರಾಸ ಅಭಪಾರಯ ಪಡ ತಾತರೆ. ಪುರಾಣ್ ರಾಮಾಯಣ್ ,ಮಹಾಭಾರತ್ ಕಾಲ್ದ ಹಲ್ವು ನ್ಗರಗಳು ಕನಾಶಟಕದ ತಾಣ್ಗಳಾಗ ಪುರಾಣ್ ಪರಸಿದಿಧ ಪಡೆದಿದೆ. ಪುಂಪಾ ಕ್ಷೆೋತ್ರ, ಮಣಿಪುರ, ವೆೈಜಯುಂತಿ , ವಿರಾಟಪವಶ , ಪರರ್ ರಾಮ ಹಿೋಗೆ ಪಟಿಟ ಬೆಳೆಯ ತಾತ ಹೆ ೋಗ ತ್ತದೆ .ಕಥಾ ಸರಿತಾಸಗರ , ಮೃಚ್ುಕಟಿಕ, ತೆ ಲಾೆಪಿಟ ಮವಾಶ, ಗರೋಕ ಭಾಷ್ೆಯ ಪರಹಸನ್, ಗಾಥಸಪತಸತಿ ಕಿರ.ರ್ ೪೫೦ ಶಾುಂತಿವಮಶ ತಾಮರ ಶಾಸನ್ದಲ್ಲಲ ಹಿೋಗೆ ನ್ ರಾರ ಗರುಂಥಗಳಲ್ಲಲ ಕನ್ನಡ ಭಾಷ್ೆಯ ಬಗೆಗ , ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನ್ಬಗೆಗ ವಣಿಶಸಲಾಗದೆ. ಮಾಕಶುಂಡೆೋಯ ಪುರಾಣ್ದಲ್ಲಲ 'ಸಕಣ್ಾಥಟ' ಎುಂಬ ಪದ ಬಳಸಲಾಗದೆ. ಕವಿರಾಜಮಾಗಶ, ಹಲ್ಲೆಡಿ ಶಾಸನ್ ( ಕಿರ.ರ್ ೪೫೦) ಪುಲಿಕೆೋಶ ದೆ ರೆಯ 'ಕನಾಥಟಕ ಬಲ' ಸೆೋನಾಪಡೆ ಇವೆಲ್ಲವೂ ಕನಾಶಟಕ ಕನ್ನಡಿಗ ಎುಂಬ ಪದಕೆೆ ಪೂರಕವಾಡಿ ನ್ವುಂತಿವೆ. ಕನಾಶಟಕ ಎುಂಬ ಪದವು ರ ಢಿಗತ್ವಾಗತ್ ತ ಎುಂಬ ದ ಕದಂಬ, ಚಾಲುಕಯ, ರಾಷರಕ ಟರ ಶಾಸನ್ಗಳಿುಂದ ತಿಳಿದ ಬರ ತ್ತದೆ. ನಾಗವಮಥ, ಭರತ್ಚಕರವತಿಥ ಕನಾಶಟಕದ ಉಲೆಲೋಖ ಮಾಡಿರ ವುದ ೧೫೦೦ ವಷಶಗಳಿಗುಂತ್ ಮೊದಲ್ ಕನ್ನಡ ನಾಡ ಇತ್ ತ ಎುಂಬ ದನ್ ನ ಆಧಾರಸಹಿತ್ ನ್ವರ ಪಿಸಬಹ ದ . ಹಿೋಗೆ ಕನಾಶಟಕದ ಮ ಲ್ ಹ ಡ ಕ ತಾತ ಹೆ ೋದರೆ ನ್ಮಗೆ ಜನ್ಪದ ,ತಿರಪದಿ ,ಪುರಾಣ್ ,ಪುಣ್ಯಕಥೆ ,ಛುಂದಸ ಸ ,ನಾಟಕ ಇನ್ ನ ಅನೆೋಕ ಪೂರಕ ಸುಂಗರಹ ಪುಷ್ಟಟ ನ್ವೋಡ ತ್ತದೆ. ಅದೆನೆೋ ಇರಲ್ಲ ನ್ವಯ ಚೆಲ್ ವ ಕನ್ನದನಾಡಿನ್ ಸಾುಂಸೃತಿಕ ಪರುಂಪರೆಯನ್ ನ ಎಷ ಟ ಹೆೋಳಿದರ ಸಾಲ್ದ . ಮೌಯಶರ , ಗ ಪತರ , ಶಾತ್ವಾಹನ್ರ ಆಳಿವಕೆಗೆ ಕನ್ನಡನಾಡ ಒಳಪಟಿಟತ್ತಲ್ದ ಲ ೆ ಅಪೂಟ ಕನ್ನಡ ಸಾಮಾರಜಯವನ್ ನ

ಕದುಂಬ ,ಗುಂಗಾ , ಚಾಲ್ ಕಯ, ರಾಷರಕ ಟರ , ವಿಜಯನ್ಗರದ ಅರಸರ , ಮೆೈಸ ರ ಸುಂಸಾಾನ್ದ ಅರಸರ ಸ ಭದರವಾಗ ಕಟಿಟ ಬೆಳೆಸಿದರ . ಅಲ್ಲದೆ ನಾಡಿನ್ ಸಾವಿರಾರ ರಾಜರ ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನ್ ಸಾುಂಸೃತಿಕ ನೆಲೆಗಳನ್ ನ ವಿರ್ವಮಟಟಕೆೆ ಏರಿಸಿದರ . ಬನ್ವಾಸಿ , ಬಾದಾಮಿ, ಐಹೆ ಳೆ, ಪಟಟದಕಲ್ ಲ ,ಮೆೋಲ್ ಕೆ ೋಟೆ , ರ್ರವಣ್ಬೆಳಗೆ ಳ, ಬೆುಂಗಳೊರ ,ಮೆೈಸ ರ ,ಬೆೋಲ್ ರ ,ಹಳೆೋಬಿೋಡ ಮ ುಂತಾದ ಸಾವಿರಾರ ಸಾಳಗಳು ಪುರಾಣ್ ಪುಣ್ಯಕ್ಷೆೋತ್ರಗಳಾಗ, ವಾಸ ತ ಶಿಲ್ೂ ನೆಲೆಗಳಾಗ, ಐತಿಹಾಸಿಕ ನ್ಗರಗಳಾಗ ವಿರ್ವಮಾನ್ಯತೆ ಪಡೆದ ವಿರಾಜಮಾನ್ವಾಗರ ವುದ ನ್ಮೆ ಸೌಭಾಗಯವೆೋ ಸರಿ , ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನ್ ಜನ್ 'ಕುರಿತೆ ೋದದೆಯುಂ ಕಾವಯ ಪರಿಮತಿಗಳ್ ' . ಭಾರತ್ದ ಅತ್ ಯನ್ನತ್ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರರ್ಸಿತಯಾದ 'ಜ್ಞಾನ್ಪ್ರೋಠ ಪರಶ್ಸಿೂ ' ಕನ್ನಡ ಜ್ಞಾನ್ಮಣಿ ನ್ಮೆ ಎುಂಟ ಜನ್ ಕನ್ನಡ ದಿಗಗಜರಿಗೆ ಲ್ಭಸಿರ ವುದ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರಬ ದಧತೆಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗದೆ. ಹರಿದಾಸ ಪರುಂಪರೆ, ವಚ್ನ್ಕಾರರ ಕಿೋತ್ಶನ್ಕಾರರ ಸವಶಜ್ಞ ವಚ್ನ್ಗಳು, ಷಟೂದಿ, ರಗಳೆ, ತಿರಪದಿ, ನ್ವಯ, ನ್ವಯೋತ್ತರ, ಬುಂಡಾಯ ಹಿೋಗೆ ಅನೆೋಕ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರಕಾರಗಳು ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಪೌರಧಿಮೆಯನ್ ನ ಮ ಗಲೆತ್ತರದಲ್ಲಲ ಮೆರೆಸಿದೆ. ಕನ್ನಡನಾಡಿನ್ ಜನ್ಪದ ಕಲೆಗಳಾದ ನಾಗಮುಂಡಲ್, ಯಕ್ಷಗಾನ್ , ಡೆ ಳುಿಕ ಣಿತ್, ಮರಗಾಲ್ , ಗೆ ಮೆಿಆತ್, ಸೆ ೋಮನ್ಕ ಣಿತ್, ಕುಂಸಾಳೆ ಮ ುಂತಾದವು ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನ್ ಹಿರಿಮೆಯನ್ ನ ಅುಂತ್ರಾಷ್ಟರೋಯ ಮಟಟದಲ್ಲಲ ಎತಿತಹಿಡಿದಿದೆ. ಕನಾಶಟಕದ ಆಹಾರ ಪದಧತಿ ಕ ಡ ವಿಶಿಷಟತೆ ಇುಂದ ಕ ಡಿದೆ. ಮೆೈಸ ರ ಭಾಗದ ರಾಗಮ ದೆದ , ಉತ್ತರ ಕನಾಶಟಕದ ಜೆ ೋಳದ ರೆ ಟಿಟ ಪಲ್ಯ, ಮುಂಗಳೊರಿನ್ ಮಿೋನ್ , ದಾವಣ್ಗೆರೆ ಬೆಣೆಣ ದೆ ೋಸೆ , ಧಾರವಾಡ್ ಪೆೋಡ , ಬೆಳಗಾವಿ ಕ ುಂದ , ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಮೆೈಸ ರ ಪಾಕ , ಕೆ ಡಗನ್ ಕಾರ್ಫೋ ಹಿೋಗೆ ಒುಂದೆ ುಂದ ರಿೋತಿಯ ಆಹಾರ, ಸಿಹಿ ತಿುಂಡಿ ಪದಾಥಶಗಳು ಕ ಡ ಕನಾಶಟಕವನ್ ನ ಒಗ ಗಡಿಸಿದೆ.ಪಾರಕೃತಿಕ ಸುಂಪತ್ ತ ಹೆೋರಳವಾಗದ ದ ಕನಾಶಟಕವನ್ ನ ಕಾಶಿೀರವೆುಂದ ಗ ರ ತಿಸಲಾಗದೆ. ಮಡಿಕೆೋರಿ ಕೆಮೆಣ್ ಣಗ ುಂಡಿ ,ಮೆೈಸ ರ ,ಬೆುಂಗಳೊರ , ಬಿೋದರ, ಹುಂಪಿ ಹಿೋಗೆ ಒುಂದೆ ುಂದ ತಾಣ್ಗಳು ತ್ನ್ನದೆೋ ಆದ ಪರವಾಸಿ ನೆಲೆಗಟಟನ್ ನ ಹೆ ುಂದಿದೆ. ಕಾವೆೋರಿಯಿುಂದ ಕೃಷ್ೆಣಯ ನ್ಡ ವೆ ನ್ ರಾರ ನ್ದಿಗಳುುಂಟ . ಅಬಿಿ ,ಗೆ ೋಕಾಕ ,ಜೆ ೋಗ ಜಲ್ಪಾತ್ಗಳು ನಾಡಿನ್ ದದಕ ೆ ಭೆ ೋಗಶರೆಯ ತಿತದ ದ ನ್ಯಾಗಾರ ಜಲ್ಪಾತ್ ಮಿೋರಿಸ ವುಂತ್ದ ದ .ಕನ್ನಡ ನಾಡ ೧೯೫೬ ರಲ್ಲಲ ಏಕಿೋಕರಣ್ ಗೆ ುಂಡನ್ುಂತ್ರ ನ್ ರಾರ ಕನ್ನಡಿಗರ ಹೆ ೋರಾಟದ ಫಲ್ವಾಗ ಮ ುಂಬೆೈ, ಮದಾರಸ, ಹೆೈದರಾಬಾದ್, ಪಾರುಂತ್ಯಗಳಿುಂದ ಕನ್ನಡ ನಾಡ ಹೆ ರಬರಲ್ ಸಾಧಯವಾಯಿತ್ . ಏಕಿೋಕರಣ್ಕೆೆ ಹೆ ೋರಾಡಿದ ವಯಕಿತಗಳು ನ್ ರಾರ . ಸಾಹಿತ್ಯ, ಪತಿರಕೆ , ಸುಂಘ ಸುಂಸೆಾ , ರಾಜಕಿೋಯ ಸುಂಘಟನೆಗಳ ಹೆ ೋರಾಟ ಅಪಾರ . ಇವೆಲ್ಲದರ ಫಲ್ವೆೋ ನಾವು ಇುಂದ ಹೆಮೆಯಿುಂದ ಕಾಣ್ ವ ಸುವಣ್ಥ ಕನಾಥಟಕ . ಕಾಲ್ದಿುಂದ ಕಾಲ್ಕೆೆ ಬುಂದ ರಾಜ ಮಹಾರಾಜ ನ್ುಂತ್ರ ರಾಜಯದ ಚ್ ಕಾೆಣಿ ಹಿಡಿದವರ ನ್ಮೆ ಜನ್ಪರತಿನ್ವಧಿಗಳು. ಅವರೆಲ್ಲರ ನ್ಮೆ ಚೆಲ್ ವ ಕನ್ನಡ ನಾಡನ್ ನ ಕಟಿಟ, ಬೆಳೆಸಿ ನೆ ೋಡಿದವರ . ಹಿೋಗೆ ನ್ಮೆ ರಾಜಯವು ಅುಂತ್ರಾಷ್ಟರೋಯ ಮಟಟದಲ್ಲಲ ನ್ಕ್ಷತ್ರದುಂತೆ ಮಿನ್ ಗ ತಿತದೆ. ಕೃಷ್ಟ, ರ್ಕಿತ, ಖನ್ವಜ ,ಕೆೈಗಾರಿಕೆ ಸಾರಿಗೆ ,ಸುಂಪಕಶ, ವಾಣಿಜಯ, ಆಡಳಿತ್ ಹಿೋಗೆ ಎಲಾಲ ಕ್ಷೆೋತ್ರಗಳಲ್ಲಲ ಅವಿಚಿಛನ್ನ ಪರಗತಿ ಸಾಧಿಸ ತಾತ ಬುಂದಿದೆ. ಏಳು ರಾಷ್ಟರೋಯ ಹೆದಾದರಿಗಳು, ಶೆೋ ೫೫ ಭಾಗ ಕೃಷ್ಟ, ೨೭೬ ಕಿ.ಮಿೋ ಉದದ ಕರಾವಳಿ ಪರದೆೋರ್, ೪೦,೦೦೦ಚ್ದರ ಕಿ.ಮಿೋ

ಖನ್ವಜ ಸುಂಪನ್ ೆಲ್, ೧೬ ಜಲ್ವಿದ ಯತ್ , ೭,೯೦೦ ಮೆಗಾವಾಯಟ ವಿದ ಯತ್ ಉತಾೂದನೆ, ೨೪ ರಾಷ್ಟರೋಯ ಉದಾಯನ್ವನ್ , ೫ ಪಕ್ಷಿಧಾಮ, ೧೦ ವಿರ್ವವಿದಾಯಲ್ಯ , ೨೦ ಬೃಹತ್ ನ್ವೋರಾವರಿ ಯೋಜನೆ, ಶೆೋ. ೬೭ ರಷ ಟ ಸಾಕ್ಷರತೆ , ಇವೆಲ್ಲವೂ ನ್ಮೆ ಅಭವೃದಿಧಯ ಹೆ ರನೆ ೋಟವಷ್ೆಟೋ . ೭೯ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಮೆೀಳನ್, ಹಾಗ ಅಕೆ ಸಮೆೀಳನ್ ಹಾಗ ಅಮೆರಿಕಾದ ಬಾಸಟನ್ ನ್ಗರದಲ್ಲಲ ನ್ಡೆಯ ತಿತರ ವ ಹೆಮೆೆಯ 'ನಾವಿಕ' ವಿರ್ವಕನ್ನಡ ಸಮೆೀಳನ್ ದೆೋರ್ವಿದೆೋರ್ದಲ್ಲಲ ನ್ಮೆ ಸ ವಣ್ಶಕನಾಶಟಕವನ್ ನ ಗ ರ ತಿಸ ವುಂತ್ಹ ಅಧ ಿತ್ ಕಾಯಶ ನ್ವರುಂತ್ರತೆಯನ್ ನ ಕಾಪಾಡಿಕೆ ುಂಡ ಬುಂದಿರ ವುದ ಕನ್ನಡ ತಾಯಿಗೆ ಸಲ್ಲಲಸ ತಿತರ ವ ನ್ವಜಾಥಶದ ಸೆೋವೆಯಾಗದೆ. "ಯಾರಂಕುಶ್ರ್ಮಟಟಡಂ ನೆನೆವುದೆನ್ನ ಮನ್ಂ ಬನ್ವಾಸಿ ದೆೋಶ್ಮಂ - ಪಂಪ ಈ ಶೆರೋಷೆ ನ್ ಡಿಯುಂದಿಗೆ ನಾವೆಲ್ಲರ ಕನ್ನಡ ನಾಡ ನ್ ಡಿಗಾಗ ರ್ರಮಿಸೆ ೋಣ್ . ಸ ವಣ್ಶ ಕನಾಶಟಕ ಬೆಳೆಸೆ ೋಣ್ .

ºÀ¤UÀªÀ£ÀUÀ¼ÀÄ JZï.qÀÄArgÁeï,¨ÉAUÀ¼ÀÆgÀÄ ªÀÄzsÀÄ ªÀÄzÀÄªÉAiÀiÁzÀ ºÉÆ¸ÀzÀgÀ°è ¥ÀæwAiÉÆAzÀÄ ªÀiÁvÀÆ ªÀÄzsÀÄ ¥ÀæwAiÉÆAzÀÄ ªÀÄÄvÀÆÛ ªÀÄzsÀÄ ¥Àæw¢£ÀªÀÇ ªÀÄzsÀÄZÀAzÀæ DºÁ! ªÀÄzÀÄªÉAiÀÄ ¨É½î ºÀ§âzÀ §½PÀ ªÀÄzsÀÄªÉÃ E®è E§âjUÀÆ ªÀÄzsÀÄ ªÉÄÃºÀ! ªÀÄvÀìgÀ PÀgÀÄuÁ¼ÀÄ ¸Á®Ä ªÀÄgÀUÀ¼ÀÄ ¸ÀÄj¹zÀ ºÀÆUÀ½AzÀ ªÀÄzÀÄªÀÄPÀÌ¼À ªÁºÀ£ÀzÀAvÉ ¹AUÁgÀUÉÆAqÀÄ ¤AwvÀÄÛ gÀ¸ÉÛAiÀÄ°è £À£Àß ºÀ¼ÉAiÀÄ PÁgÀÄ ªÀÄvÀìgÀ¢AzÀ zÀAqÀ ºÁQzÀgÀÄ mÁæ¦üPï ¥ÉÆÃ°Ã¸ÀgÀÄ! ©¹ ªÉÆzÀ¯ÉÃ ¨ÉÃ¹UÉAiÀÄ ©¹

eÉÆvÉUÉ ªÀÄPÀÌ¼À ¥ÀjÃPÉëUÀ¼À vÀ¯É ©¹ QgÀÄZÀÄwÛzÁÝ¼É UÀÈ»tÂE£ÀÆß ªÀÄ®VzÁÝ£Á ¤ªÀÄä ªÀÄÄ¢Ý£À ªÀÄUÀ? NzÀÄªÀÅzÀÄ AiÀiÁªÁUÀ? J©â¹, J©â¹! C¤ªÁ¹UÀ¼ÀÄ PÀ£ÀßqÀ £Ár¤AzÀ §ºÀ¼À zÀÆgÀ«gÀÄªÀ EªÀgÉ®è zÁR¯ÉUÀ¼À ¥ÀæPÁgÀ C¤ªÁ¹ CªÀgÀ PÀ£ÀßqÀ ¥ÉæÃªÀÄ PÀAqÁUÀ C¤ß¹vÀÄ £ÀªÀÄVAvÀ CªÀgÉÃ ªÁ¹!

ವಚನ್ ಸ್ಾಹಿತ್ಯದಲಿಾ ಸಂಗೋತ್ ಹೆಚ್ .ವಿ ಶಾುಂತ್,ಮೆೈಸ ರ ನ್ಮಾ ಮನ್ಸಿಸನ್ ಭಾವನೆಗಳನ್ ನ ಪರಕಟಪಡಿಸಲ್ ಇರ ವ ಮಾಧಯಮಗಳಲ್ಲಲ ಭಾಷ್ೆ ಹಾಗ ಸುಂಗೋತ್ ಪರಮ ಖವಾದ ವು . ಭಾಷ್ೆಯ ಮ ತ್ಶರ ಪವಾದರೆ ಸುಂಗೋತ್ವು ಅಮ ತ್ಶರ ಪ. ಸಾಹಿತ್ಯವು ಸುಂಗೋತ್ದೆ ುಂದಿಗೆ ಬೆರೆತಾಗ ಭಾವ

ಸ ೂಟವಾಗ ತ್ತದೆ . ರಮಯತೆಯನ್ ನ ಪಡೆಯ ತ್ತದೆ . ಮಾತ್ ಮ ಡಿಸಲಾರದ ಸ ಕ್ಷಮ ಭಾವನೆಗಳನ್ ನ ನಾದ ಮ ಡಿಸ ತ್ತದೆ. ಬಹ ಷಃ ಈ ಕಾರಣ್ದಿುಂದಲೆೋ ಸುಂಗೋತ್ದಿುಂದ ಕ ಡಿದ ಸಾಹಿತ್ಯ ಜನ್ಪಿರಯವಾಗ ಪರಚಾರಕೆೆ ಬುಂದಿರಬಹ ದ .

ಕನಾಶಟಕ ಸುಂಗೋತ್ ಹಾಗ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಅತಿ ಪಾರಚಿೋನ್ವಾದ ದ . ಅಲ್ಲದೆ

ಸತ್ವಪೂಣ್ಶವಾದ ದ . ಅವು ದಷಟಪುಷಟ ವಾಗ ಬೆಳೆಯಲ್ ಅಸುಂರ್ಾಯತ್ ಕವಿಗಳು, ವಾಗೆಗೋಯಕಾರರ , ಸುಂತ್ರ , ಶಿವರ್ರಣ್ರ ,ಹರಿದಾಸರ ,ತ್ಮೆ ಅಮ ಲ್ಯ ಕಾಣಿಕೆಯನ್ ನ ನ್ವೋಡಿದಾದರೆ .ಪಾರಚಿೋನ್ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೆೋವಲ್ ಪುಂಡಿತ್ ವಗಶಕೆೆ ಸಿೋಮಿತ್ವಾಗದ ದ ದ ರಿುಂದ ಜನ್ಸಾಮಾನ್ಯರಿುಂದ ದ ರವೆೋ ಉಳಿಯಿತ್ . ಅುಂತ್ಹ ಪರಿಸಿಾತಿಯಲ್ಲಲ ಶಿರೋಸಾಮಾನ್ಯರಿಗಾಗ ವಚ್ನ್ಸಾಹಿತ್ಯ ಉದಯವಾಯಿತ್ . ಇಲ್ಲಲ ಗದಯದ ಬಿಗಯ ಉುಂಟ . ಪದಯದ ಲ್ಯವೂ ಉುಂಟ . ಭಾಷ್ೆಯ ಜನ್ಸಾಮಾನ್ಯರನ್ ನ ಮ ಟ ಟವುಂತ್ಹ ದ .

ಭಕತ ಸುಂತ್ರಾದ ಅಣ್ಣಮಾಚಾಯಶರ , ಚೆೈತ್ನ್ಯ ಪರಭ , ಆಳಾವರರ , ಸಮಥಶ ರಾಮದಾಸರ , ಮಿೋರಾಬಾಯಿ ,ಮ ುಂತಾದವರಿುಂದ ಆಯಾ ನಾಡಿನ್ಲ್ಲಲ ಜನ್ಜಾಗೃತಿ ಉುಂಟಾದುಂತೆ ಅದೆೋ ಬಗೆಯ ಜನ್ಜಾಗೃತಿ ಕನಾಶಟಕದಲ್ಲಲ 'ಶಿವರ್ರನ್ರಿುಂದ ' ೧೨ ನೆಯ ರ್ತ್ಮಾನ್ದಲ್ಲಲ ಆಯಿತ್ . ವಚ್ನ್ಸಾಹಿತ್ಯವು ಸಾಮಾನ್ಯರಲ್ಲಲ ಹೆ ಸಚೆೈತ್ನ್ಯ, ನ್ ತ್ನ್ ಸೃಷ್ಟಟ ಮ ಡಿಸಲ್ ಸಹಕಾರಿಯಾಯಿತ್ . ಗಹನ್ವಾದ ತ್ತ್ವಗಳನ್ ನ, ಧಮಶಸ ಕ್ಷಮಗಳನ್ ನ, ನ್ವೋತಿಗಳನ್ ನ, ಆದರ್ಶಗಳನ್ ನ ,ಸರಳವಾದ ಸಾಹಿತ್ಯ -ಸುಂಗೋತ್ದ ಮ ಲ್ಕ ಜನ್ರಿಗೆ ಮನ್ವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೆ ಡ ವ ಮಹತ್ತರವಾದ ಕಾಯಶ ನ್ಡೆಯಿತ್ .

ಶಿವರ್ರಣ್ರ ವಚ್ನ್ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಉದೆದೋರ್ ಸಮಾಜ ಸ ಧಾರಣೆ, ಮನ್ ಕ ಲ್ದ ಉದಾಧರ, ಧಮಶಪರಚಾರ - ಈ ಉದೆದೋರ್ಗಳು ಯರ್ಸಿವಯಾಗಲ್ ಸುಂಗೋತ್ವು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಮಾಧಯಮವಾಯಿತ್ . ಶಿವರ್ರಣ್ರ ಪರತಿಭಾವುಂತ್ ಕವಿಗಳು ಹಾಗ ವಾಗೆಗೋಯಕಾರರ . ರ್ರಣ್ಸಾಹಿತ್ಯ ಸುಂಗೋತ್ದ ಮ ಲ್ಕ ಅಭವಯಕತಗೆ ುಂಡ ನೆೋರವಾಗ ಪರತಿಯಬಿರ ಹೃದಯನ್ ನ ತ್ಲ್ ಪಿತ್ . ವಚ್ನ್ಸಾಹಿತ್ಯದ ಸವಿಯನ್ ನ ಸುಂಗೋತ್ದ ಮ ಲ್ಕ ಎಲ್ಲರಿಗ ಉಣ್ಬಡಿಸ ವ ಕಾಯಶವನ್ ನ ಪರಪರಥಮವಾಗ ಮಾಡಿದವರ ವಚ್ನ್ಕಾರರ ಎುಂದ ಹೆೋಳಬಹ ದ .

ವಚ್ನ್ ಸಾಹಿತ್ಯ ಜಗತಿತನ್ಲ್ಲಲ ಸಿರೋಯರ

ಸೆೋರಿ ಸ ಮಾರ ೩೦೦ ಮುಂದಿ ವಚ್ನ್ಕಾರರ ಕುಂಡ ಬರ ತಾತರೆ .

ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರಕಾರಗಳಲ್ಲಲ ಓದ ಗಬಿ ಮತ್ ತ ಹಾಡ ಗಬಿವೆುಂದ ಎರಡ ವಿಧಗಳುುಂಟ . ಓದ ಗಬಿ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರಧಾನ್ವಾದರೆ, ಹಾಡ ಗಬಿ ಸುಂಗೋತ್ ಪರಧಾನ್ವಾದ ದ . ವಚ್ನ್ ಸಾಹಿತ್ಯವು ಹಾದ ಗಬಿದ ಪರಕಾರ . ರಸಾನ್ ಭವವನ್ ನ೦ಟ ಮಾಡ ವ ಹಾಡ ಗಬಿ ನೆೋರವಾಗ ಮ ಟಟಬಲ್ಲದ .

ವಚನ್ -ಸಾರವಚನ್ ವಚ್ನ್ಕಾರರ ರಚ್ನೆಗಳಲ್ಲಲ ವಚ್ನ್ಗಳು ಒುಂದ ಪರಕಾರವಾದರೆ , ಸವರ ವಚ್ನ್ಗಳು ಮತೆ ುಂ ತ ದ ಪರಕಾರ. ವಚ್ನ್ಗಳು

ಗದಯಪದಯಗಳ ನ್ಡ ವಿನ್ ವಿಶೆೋಷ ರಚ್ನೆಯಾದರೆ ಸವರವಚ್ನ್ವು ಗೆೋಯ ಗ ಣ್ದಿುಂದ ಕ ಡಿರ ವ ಸಾಹಿತ್ಯ. ೧೨ ನೆಯ ರ್ತ್ಮಾನ್ದಲೆಲೋ ಅಥವಾ ಅದಕೆೆ ಸವಲ್ೂ ಮ ನ್ನ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಲ ಇಲ್ಲದ ಹಾಡ ಗಳನ್ ನ ಶಿವರ್ರಣ್ರ ರಚಿಸಿದರ ಎುಂಬ ದ ಸಾಹಿತ್ಯ

ಸುಂಗೋತ್ದ ದೃಷ್ಟಟಯಿುಂದ ಗಮನಾಹಶ ಅುಂರ್. ಹಾಡ ಗಳಿಗೆ ರಾಗತಾಲ್ಗಳನ್ ನ ಅಳವಡಿಸಿ ನ್ವದೆೋಶರ್ನ್ ಮಾಡಿದುಂತ್ಹ ವಚ್ನ್ಕಾರರ ಕನ್ನಡ ಗೆಯ ರಚ್ನೆಗಳ ಆದಯ ಪರವತ್ಶಕರೆನ್ವಸಿದಾದರೆ. ಕೆೈಲಾಸ ಪದವಿಗುಂತ್ ಸುಂಗೋತ್ಕೆೆ ಹೆಚ್ ು ಪಾರಧಾನ್ಯತೆ ನ್ವೋಡಿದದ ರ್ರಣ್ರ ಅನೆೋಕರ . ವಚ್ನ್ ಹಾಗ ಸವರವಚ್ನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಸುಂಗೋತ್ದ ವಿಚಾರ,ರಾಗ ತಾಳಗಳ ವಿಚಾರ ,ವಾದಯಗಳ ವಿವರ ಕುಂಡ ಬರ ವುದ ವಿಶೆೋಷ.

ಶ್ರಣ್ ಸ್ಾಹಿತ್ಯದಲಿಾ ಸಂಗೋತ್ದ ಬಗೆೆ ಇರುವ ಮಾಹಿತಿಗಳು ಬತಿತೋಸ ರಾಗಗಳು, ೨೨ರ್ ರತಿ ,ಮುಂದರ -ಮಧಯ-ತಾರಕ ಸಪತಕಗಳು,ವಿಲ್ುಂಬಿತ್ -ಮಧಯ-ಧೃತ್ಗತಿಗಳು,ರಾಗ,ಜಾತಿ,ರಾಗ ರಾಗಣಿಗಳು , ನ್ವಬದಧ -ಅನ್ವಬದಧ ಗಾಯನ್ ,ಸುಂಗೋತ್ ಪಾರಿಭಾಶಿಕಾ ರ್ಬಧಗಳು - ವಚ್ನ್ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಲ

ಪರಸಾತಪವಾಗರ ವುದರಿುಂದ , ಆ ಕಾಲ್ದಲೆಲೋ ಸುಂಗೋತ್ ಸಾಕಷ ಟ ಪರಗತಿಯಲ್ಲಲತೆತುಂದ ಅರಿಯಬಹ ದ .ಪಾಲ್ ೆರಿಕೆ ಸೆ ೋಮನಾಥನ್ "ಬಸವ ಪುರಾಣ್ದಲಿಾ " ವಿವಿಧ ವಿೋಣೆಗಳ ಹಾಗ ರಾಗ ತಾಳಗಳ ವಿವರವು ದೆ ರಕ ತ್ತದೆ.

ಹರಿಹರನ್ ತ್ನ್ನ "ಲಿಂಗಾಚಥನೆ " ರಗಳೆಯಲ್ಲಲ, ಬಸವಣ್ಣನ್ವರ ಶಿವಪೂಜಾ ಸುಂದಭಶದಲ್ಲಲ ಗಾಯನ್ ಮಾಡ ತಿತದದ ವೆೈಖರಿಯನ್ ನ ವಣಿಶಸಿದಾದನೆ.

ಶಿವಾಲ್ಯಗಳಲ್ಲಲ ಮೊಳಗ ತಿತದದ ವಾದಯಗಳ ಹಿನ್ನಲೆಯಲ್ಲಲ ವಡಡರ ಸಿದಧರಾಮನ್ ವಚ್ನ್ಗಳನ್ ನ ರ್ ದಧಭೆೈರವಿ ರಾಗದಲ್ಲಲ ಹಾಡ ತಿತದದರೆುಂದ "ಸಿದಧರಾಮ ಚಾರಿತ್ರ" ಗರುಂಥದಲ್ಲಲ ಹೆೋಳಲ್ೂಟಿಟದೆ. ಕಾರಂತಿಕಾರಿ ಬಸವಣ್ಣನ್ವರು ಶೆರೋಷೆ ಸುಂಗೋತ್ಜ್ಞರಾಗದ ದ ಆ ಕಲೆಯನ್ ನ ತ್ತ್ವ ಪರಚಾರಕಾೆಗ ಬಳಸಿಕೆ ುಂಡರ . ಅವರ 'ಎನ್ನ

ಕಾಯವ ದಂಡಿಗೆಯ ಮಾಡಯಯ' , 'ಬತಿೂೋಸ ರಾಗವ ಹಾಡಯಯ'-ಎುಂಬಲ್ಲಲ ಶಿವನ್ ರ ದರ ವಿೋಣೆಯ ವಿವರವನ್ ನ ಹೆೋಳುತಾತ ತ್ಮೆ ದೆೋಹವನ್ ನ ಶಿವನ್ ಕೆೈಯಯಲ್ಲಲರ ವ ರ ದರ ವಿೋಣೆಗೆ, ಹೆ ಲ್ಲಸಿಕೆ ುಂಡಿದಾದರೆ. ಇಲ್ಲಲ ಬತಿತೋಸ ರಾಗದ ಪರಸಾತಪವಿದದರ ಅವು ಯಾವುವು? ಎುಂಬ ದರ ಬಗೆಗ ಪರಸಾತಪವಿಲ್ಲ .

ವಚ್ನ್ಗಳು ನಾದಪರಧಾನ್ವಾದ ವು. ಅವುಗಳನ್ ನ ಹಾಡಲ್ ತಾಳ ನ್ವಯಮವಿಲ್ಲ. ಬಸವಣ್ಣನ್ವರ ಶಿವನ್ ಸಾಕ್ಷಾತಾೆರಕೆೆ

ನಾದವು ಪವಿತ್ರಸಾಧನ್ವೆುಂದ ತಿಳಿದಿದದರ . ಬಸವಣ್ಣನ್ವರ ತ್ಮೆ ವಚ್ನ್ವುಂದರಲ್ಲಲ " ತಾಳಮಾನ್ಸರಸವನ್ರಿಯೋ। ಓಜೆ ಬಜಾವಣೆಯಲೆಕೆವನ್ರಿಯ"ಎುಂದಿದಾದರೆ . ಇಲ್ಲಲ ಬಸವಣ್ಣನ್ವರ "ತಾಳ ಮತ್ ತ ಮಾನ್ ತ್ಮಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ ವೆುಂದ , ಛುಂದಸಿಸನ್ ಲೆಕಾೆಚಾರವೂ ತ್ಮಗೆಬೆೋಕಿಲ್ಲ ವೆುಂದ , ಭಕಿತ ಭಾವದಿುಂದ ಸವಚ್ುುಂದವಾಗ ಹಾದ ವೆನ್ " - ಎುಂದಿದಾದರೆ. ಅಲಾಮಪರಭು - ವಚ್ನ್ಸಾಹಿತ್ಯ ಲೆ ೋಕದ ಆಧಾಯತ್ೆ ಪರಭ . ಅಲ್ಲದೆ ಲ್ಯಬರಹೆನೆುಂದೆೋ ರ್ಾಯತ್ನಾಗದಾದನೆ. ಅವನ್

ವಚ್ನ್ವುಂದರಲ್ಲಲ ' ಏಳು ತಾಳದ ಮೆೋಲೆ ಕೆೋಳುವ ಸ ನಾದ' ಎುಂಬ ದ ಈಗ ರ ಧಿಯಲ್ಲಲರ ವ ಸಪತತಾಳಗಳನ್ ನ ಸ ಚಿಸ ತ್ತದೆ. ಅಕುಮಹಾದೆೋವಿಯು ವಚ್ನ್ಕಾತಿಶಯರಲ್ಲಲ ಪರಮ ಖಳು ಅವಳ ವಚ್ನ್ಗಳು ಭಾವಗೋತೆಗಳುಂತಿವೆ . ' ರ್ೃುಂಗಾರ ಪುರಾತ್ನ್ರ ಸ೦ಗೋತ್ ಕೆೋಳುವುದ '

' ಜುಂಗಮಕೆೆ ಸುಂಗೋತ್ವಾದಯುಂಗಳ ಕೆೋಳಿಸ ವೆ ' ಮ ುಂತಾದ ಅಕೆನ್ ವಚ್ನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಸುಂಗೋತ್ ಹಾಗ

ಸುಂಗೋತ್ವಾದಯಕೆೆ ಸುಂಬುಂಧಿಸಿದ ರ್ಬಧಗಳನ್ ನ ಹೆೋಳಲಾಗದೆ.

ಶವಶ್ರಣ್ ಗಜೆೋಶ್ ಮಸಣ್ಯಯನ್ು ಉತ್ತಮ ಸುಂಗೋತ್ಜ್ಞ ಹಾಗ ವಾಗೆಗೋಯಕಾರ. ಈ ರ್ರಣ್ ದೆೋಶಾಕ್ಷಿ ರಾಗದಮೆೋಲೆ

ಸಿದಿಧಪದೆದವನ್ಗದದ ಎುಂಬ ದನ್ ನ ಕೆಳಗನ್ ವಚ್ನ್ದಿುಂದ ಅರಿಯಬಹ ದ . ' ದೆೋಶಾಕ್ಷಿ ಇಲ್ಲದ ರಾಗ ಉಪಿೂಲ್ಲದ ಊಟ ಸಪೊ ಕಾಣಿರಣ್ಣ' ' ಶಿವನ್ ಕೆೋಳಿಸ ವ ರಾಗ ಮಹಾ ಲ್ಲುಂಗ ಗಜೆೋರ್ವರನ್ ನ್ಚಿುನ್ ರಾಗ '.

ರಾಗದ ಸುಂಕಣ್ಣ ನಾಯಕನೆುಂಬ ಶಿವರ್ರಣ್ನ್ ರಾಗ ರಸಾುಂಗನೆುಂಬ ಬಿರ ದನ್ ನ ಪಡೆದನ್ . ಯೊೋಗತ್ರಯರು ರ್ನಜಗುಣ್ ಶವಯೊೋಗಗಳು ಸವತ್ಃ ಸುಂಗೋತ್ಗಾರರ . ಇವರ 'ಕೆೈವಲಯಪದಧತಿ 'ಹಾಡ ಗಳಿುಂದ ಕ ಡಿದೆ. ಇವರ 'ವಿವೆೋಕ ಚ ಡಾಮಣ್ಣ ' ವಿರ್ವಕೆ ೋರ್ಕೆೆ ಸಮಾನ್ವಾಗದೆ. ಇವರ ಬತಿತೋಸ ರಾಗಗಳನ್ ನ ಸ ಚಿಸಿರ ವುದ ಗಮನಾಹಶ.

ಸಪಥಭ ಷಣ್ ಶವಯೊೋಗಗಳು : ಯೋಗತ್ರಯರಲ್ಲಲ ಕನ್ನಡನಾಡಿನ್ ಶೆರೋಷಾ ವಾಗೆಗೋಯಕಾರ. ಇವರ 'ಕೆೈವಲಯವಲಾರಿ ' ಗರುಂಥವು ಭಕಿತ, ಜ್ಞಾನ್ದ ಹಾಡ ಗಳ ಸುಂಕಲ್ನ್ವಾಗದೆ.

ಮುಳಗುಂದದ ಬಾಲಲಿೋಲ್ಾ ಮಹಂತ್ ಯೊೋಗಗಳು : ಇವರ ಕೆೈವಲಯದಪಥಣ್ವು ಹಾಡ ಗಬಿ ಗರುಂಥವಾಗ ಭಜನೆಗಳುಂತೆ ಹಾಡಲ್ ಯೋಗಯವಾಗದೆ .

ಮುಪ್ರಪನ್ ಷಡಕ್ಷರಿ : ರ್ುಂಬ ಲ್ಲುಂಗ ಬೆಟಟದಲ್ಲಲ ಅಜ್ಞಾತ್ ಕವಿಯಾಗ ಶಿವಾಷಟಕ, ಯೋಗಾಷಟಕ, ನ್ ರಾರ ಗೋತೆಗಳನ್ ನ

ರಚಿಸಿರ ವ ಮಹಾನ್ ಭಾವ .ಇವರ ರಚ್ನೆಯಲ್ಲಲ ನಾದ ಮಾಧ ಯಶ , ತ್ತ್ವ ದರ್ಶನ್ ಕುಂಡ ಬರ ವುದರ ಜೆ ತೆಗೆ ರ್ ರತಿ ಲ್ಯಗಳೆೊ ುಂದಿಗೆ ಹಾಡಲ್ ಅನ್ ಕ ಲ್ವಾಗದೆ. ಶವಶ್ರಣ್ ಬಹುರ ಪ್ರ ಚ ಡಯಯ : (೧೧೬೦) ಈತ್ ಮಹಾ ಶಿವಭಾಕತನ್ಗದ ದ ರುಂಗಭ ಮಿಯಲ್ಲಲ ಹಾಡ ತಾತ ಅಭನ್ಯಿಸ ತಿತದದ . 'ರಾಮಕಿರಯಾ'

ರಾಗದಲ್ಲಲ ಅತಿ ಪಾುಂಡಿತ್ಯವಿದದ ಇವನ್ ಅರ್ಥಶಕ ಮ ಗಗಟಿಟನ್ವುಂದ ಒಮೆೆ ಈ ರಾಗವನ್ ನ ಒತೆತ ಇಟಿಟದದನೆುಂದ ಮಾಹಿತಿ ಉುಂಟ . ವಾದಯಗಳ ಉಲೆಲೋಖ : ಶಿವರ್ರಣ್ರ ವಚ್ನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಸುಂಗೋತ್ದಲ್ಲಲ ಬಳಸ ತಿತದದ ಕಿನ್ನರಿವಿೋಣೆ , ದುಂಡಿಗೆ , ತಾಳ , ಢಕೆೆ , ಕುಂಕರಿ

- ಮ ುಂತಾದ ವಾದಯಗಳ ಉಲೆಲೋಖವಿದೆ. ಕೆಲ್ವು ವಾದಯಗಳು ಆಯಾಯ ಶಿವರ್ರಣ್ರ

ಹೆಸರಿನ್ಲ್ಲಲ ಪರಸಿದಧವಾಗವೆ.

ಉದಾ: ಬೆ ಮೆಯಯನ್ ಕಿನ್ನರಿ , ಕಕೆಯಯನ್ಕುಂಕರಿ, ಮಾರಯಯನ್ ಢಕೆೆ ಮ ುಂತಾದವು ಜಾನ್ಪದಸುಂಗೋತ್ದ ಪರುಂಪರೆಗೆ ಸೆೋರಿದ ವಾದಯಗಳು.

ರ್ರಣ್ ಆದಯಯನ್ ಒುಂದ ವಚ್ನ್ವು ವಾದಯಗಳ ವಗೋಶಕರಣ್ಕೆೆ ಅನ್ ಗ ಣ್ವಾಗ ವಾದಯಗಳ ಹೆಸರನ್ ನ ಸ ಚಿಸಿರ ವುದ ವಿಶೆೋಷವಾಗದೆ.

೧) ಘುಂಟೆ , ಜಯಘುಂಟೆ , ತಾಳ, ಕುಂಸಾಳ - ಮೊದಲಾದ ವಾದಯನ್ರಿವುದ ಪರಸಾದ ಲ್ಲುಂಗದಲ್ಲಲಯ ಆಚಾರಲ್ಲುಂಗ. ೨)ವಿೋಣೆ , ರ ದರವಿೋಣೆ, ತ್ ುಂಬ ರ ವಿೋಣೆ , ಕೆೈಲಾಸ ವಿೋಣೆ ಮೊದಲಾದ ತ್ುಂತಿಕಟಿಟ ನ್ ಡಿಸ ವ ವಾದಯವನ್ರಿವುದ ಪರಸಾದ ಲ್ಲುಂಗದಲ್ಲಲಯ ಗ ರ ಲ್ಲುಂಗ .

೩) ಪಟಹ , ಧಮರ ಗ, ಡಿುಂಡಿಮ,ಅವುಜ , ಪಟಾವುಜ , ಭೆೋರಿ ,ಮೃದುಂಗ , ಮ ರಜ ಮೊದಲಾದ ವಾದಯವನ್ರಿಯ ವುದ ಪರಸಾದ ಲ್ಲುಂಗದಲ್ಲಲಯ ಶಿವಲ್ಲುಂಗ. ೪) ಕಹಳೆ ,ಕಗಗಹಳೆ , ರ್ುಂಖ ,ವಾಸ , ನಾದಸವರ , ಉಪಾುಂಗ ಮೊದಲಾದ ವಾದಯವನ್ರಿವುದ ಪರಸಾದ ಲ್ಲುಂಗದಲ್ಲಲಯ ಮಹಾಲ್ಲುಂಗ.

ಶಿವಭಕತರ ಯಾತೆರಹೆ ರಟಾಗ ಲೆ ೋಕಕಲಾಯಣ್ಕಾೆಗ ಗಾನ್ಸ ಧೆಯ ಮ ಲ್ಕ ಭವರೆ ೋಗಕೆೆ ಔಷಧ ನ್ವೋಡ ತಿತದದರ . ಹಿೋಗೆ ವಚ್ನ್ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಲ ಸುಂಗೋತ್ ಶಾಸರಕೆೆ ಸುಂಬುಂಧಪಟಟ ಮಾಹಿತಿಗಳು ಯಥೆೋಚ್ಛವಾಗರ ವುದರಿುಂದ ಅಭಾಯಸಿಗಳಿಗೆ

ಇದ ದಾರಿದಿೋಪವಾಗದೆ . ರ್ರಣ್ರ ಭಾವಜೋವಿಗಳು . ಅವರ ನಾದಜೆ ಯೋತಿಗೆ ಭಕಿತಯುಂಬ ತೆೈಲ್ವನ್ವಕಿೆ, ಗೋತೆಯುಂಬ ಬತಿತಯನ್ವಟ ಟ ಆಧಾಯತಿೆಕ ಜೆ ಯೋತಿಯನ್ ನ ಬೆಳಗ ಶಿವನ್ಸಾಕ್ಷಾತಾೆರವನ್ ನ ಪಡೆದಿದಾದರೆ . ಇದ ವಿನ್ಯ,ವಿವೆೋಕಗಳ ಜೆ ಯೋತಿಯಾಗ ಇುಂದಿಗ ಬೆಳಗ ತಿತದೆ.ಒಟಾಟರೆ ಸಾಹಿತ್ಯ ಹಾಗ ಸುಂಗೋತ್ದ ದೃಷ್ಟಟಯಿುಂದ ವಚ್ನ್ಗಳು ಮಾನ್ವಜನಾುಂಗಕೆೆ ಅತ್ಯಮ ಲ್ಯ ಕೆ ಡ ಗೆ ಎನ್ನಬಹ ದ .

ವಚ್ನ್ ಗಾಯನ್ದ ಬಗೆಗ ಒುಂದೆರಡ ಮಾತ್ ಗಳು ೧) ವಚ್ನ್ ಸಾಹಿತ್ಯ ಹಾದ ಗಬಿವಾದದರಿುಂದ ಅದರ ಮ ಲ್ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ ಧಕೆೆಬಾರದುಂತೆ ಹಾಡಿ ಉಳಿಸ ವುದ ಸ ಕತವೆನ್ವಸ ತ್ತದೆ. ೨) ವಚ್ನ್ಗಾಯನ್ವನ್ ನ ಕಟ ಟನ್ವಟಾಟದ ಶಾಸಿರೋಯ ಸುಂಗೋತ್ ಮಟಟಕೆೆ ಏರಿಸ ವುದ ಬೆೋಡವೆನ್ವಸ ತ್ತದೆ. ೩) ಸಾಹಿತ್ಯಭಾವ ಕೆಡದುಂತೆ, ಅಥಶವರಿತ್ ಲ್ಘುಶಾಸಿರೋಯವಾಗ ಹಾಡಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಸುಂಗೋತ್ ಪರಪುಂಚ್ದಲ್ಲಲ 'ವಚನ್ಗಳು' ಸ ಧಿೋಘಶಕಾಲ್ ಉಳಿಯಬಲ್ಲದ . ಈ ನ್ವಟಿಟನ್ಲ್ಲಲ ಚಿುಂತಿಸಿ ಸುಂಪಥುರಿತ್ವಾದ ವಚ್ನ್ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ ನ ಸುಂಗೆೋತ್ದ ಮ ಲ್ಕ ಉಳಿಸಿ ಬೆಳೆಸ ವುದ ನ್ಮೆ ಆದಯ ಕತ್ಶವಯವಾಗದೆ .

ಆಧಾರಗರಂರ್ಗಳು

೧) ರ್ ನ್ಯಸುಂಪಾದನೆ- ಶಿರೋ ಭ ಸನ್ ರ ಮಠ್ ೨) ಶಿವದಾಸ ಗೋತಾುಂಜಲ್ಲ - ಎಲ್ .ಬಸವರಾಜ .

೩) ರ್ರಣ್ ಸಾಹಿತ್ಯ - ಸುಂಗೋತ್ - ಡಾ. ಸವಶಮುಂಗಳ .

ರ್ನನ್ನ ಮನೆಗೆ ರ್ನೋನೆ ರ್ನೋನೆ ಯಜಮಾನ್!

(ಸ ವಣ್ಶ ಕನಾಶಟಕ ಮಹೆ ೋತ್ಸವ ಆಚ್ರಣೆಯ ಸುಂದಭಶ) ಪರ ಕೆ. ಅರ .ಪೆರೋಮಲ್ಲೋಲ್ ಮಲ್ಲಣ್ಣ (taken from her book Navaneetha)

ಪಿರೋತಿ ಇಲ್ಲದ ಮೆೋಲೆ ಭಾಷ್ೆ ಬೆಳೆಯ ವುದ ಹಿೋಗೆ?

ಭಾಷ್ೆ ಬಳಸದ ಮೆೋಲೆ ಭಾಷ್ೆ ಉಳಿಯ ವುದ ಹೆೋಗೆ? ರೆಕೆೆ ಇದ ದ ಹಕಿೆ ಹಾರದಿದದರೆ

ಸ ುಂದರಲೆ ೋಕವನ್ ಸವಿಯ ವುದ ಹೆೋಗೆ? ಕನ್ನಡವ ಬೆಳೆಸಲ್ (ನ್ವೋ) ಕವಿಯಾಗಬೆೋಕಿಲ್ಲ ಕನ್ನಡವ ಬೆಳೆಸಲ್ ನ್ವೋ ಹಾಡಬೆೋಕಿಲ್ಲ ಕನ್ನಡದ ನೆಲ್ದಲ್ಲಲ ಕನ್ನಡವ ಬಳಸಿದರೆ ಕನ್ನಡವು ಬೆಳೆದ ಕನ್ನಡಿಗನ್ ಉಳಿದಾನ್

"ತಾಯಿಬಳಿ ಹಾಲ್ಲರಲ್ ಕ ರಿಹಾಲ್ ಬೆೋಕೆ?" ಎನ್ ವ ಕವಿವಾಣಿ ನ್ವೋ ಮರೆತೆ ಏಕೆ? ಕನ್ನಡವ ಬಳಸಲ್ ಕಿೋಳರಿಮೆ ಏಕೆ? ತಾಯಿಯನ್ ತಾಯಿ ಎನ್ಲ್ ಸುಂಕೆ ೋಚ್ವೆೋಕೆ? ಆದರಿಸ ಅತಿರ್ಥಯನ್ ಗೌರವಿಸ ಅವರ ಭಾಷ್ೆಯನ್ ಆದರೆ ಮರೆಯದಿರ ನ್ವನ್ನ, ಮನೆಗೆ ನ್ವೋನೆ ನ್ವೋನೆ ಯಜಮಾನ್ನ್

ಯಾವುದೆೋ ಅನ್ಯಭಾಷ್ೆ ಆಗ ವುದೆೋ ನ್ವನ್ನ ಮನ್ದ ಭಾಷ್ೆ? ಭಾವನೆಗಳ ಅಭವಯಕಿತಗೆ ಬೆೋಕೆಬೆೋಕ ಮಾತ್ೃಭಾಷ್ೆ

ರ್ೃತಿಯಿಲ್ಲದ ಲ್ಯವಿಲ್ಲದ ಮನ್ಕೆ ಒಗಗದ 'ಮಮಿೆ' ಎನ್ ವ ಪದಕಿುಂತ್ 'ಅಮಾೆ' ಎನ್ ವ ಕರೆಯಲ್ಲಲ ತ್ ುಂಬಿ ತ್ ಳುಕ ವುದ ಸುಂಗೋತ್ ತಾಳಕೆೆ ಸಿಗದ

ಮೆೋಳಕೆೆ ಸಿಗದ "I miss you, O love" ಎನ್ ವ ಮಾತಿಗುಂತ್

"ಪಿರೋತಿ ನ್ವೋ ಇಲ್ಲದೆ ನಾ ಹೆೋಗರಲ್ಲ?" ಎನ್ ವಾಗಲೆೋ ಅಥಶ ಸ ಸೂಷಟ! ನ್ನ್ನ ನೆಲ್ , ನ್ನ್ನ ಜಲ್ - ಎನ್ ತ್ ತ್ ಡಿಯದ ಮನ್ ನ್ನ್ನ ಮನೆ, ನ್ನ್ನ ಜನ್ - ಎನ್ ತ್ ಮಿಡಿಯದ ಮನ್

ನ್ನ್ನ ನಾಡ , ನ್ನ್ನ ನ್ ಡಿ - ಎನ್ದ ರ್ಕಿತ ಹಿೋನ್ ಮನ್ ಅಭಮಾನ್ರ್ ನ್ಯ ಮನ್, ಹರಿದ ಸೆ ಳೆಿಪರದೆಯುಂತೆ ಮ ರಿದ ಹೆ ೋದ ಕೆ ಳಲ್ಲನ್ುಂತೆ ಆತ್ೆವಿಲ್ಲದ ದೆೋಹದುಂತೆ - ಬದ ಕಿದದರ ಸತ್ತುಂತೆ.

A Benevolent Cheater ~ Shrunotra Ambati Lance Armstrong, a hero to millions, and a disgrace to just as many, undoubtedly made an enormous difference in the world. He was an inspiration to others, as well as a powerful foe. In 1996, Armstrong was diagnosed with advanced testicular cancer, which later spread to his lungs, abdomen, and brain (“We Can Help”, 2013). Armstrong was given less than a forty percent chance to live (Badenhausen, 2013). Yet, he was back to cycling and won the Tour de France seven times later (“Newsmaker: Lance Armstrong”, 2013). He had made the impossible ‘possible’, until recent findings and his own confessions confirmed that he had illegal help in achieving his titles. All of the good deeds he had done in his life were cast into the shadow, as the elaborate cheating scandal came into view. Lance Armstrong deceived the public by founding ‘Livestrong’, which helped inspire and aid those going through cancer, but also shattered this positive image by doping to enhance his cycling performance. Livestrong is a foundation that helps people with insurance challenges, treatment concerns, fertility pres ervation, emotional support, clinical trials, and educates people about their other options“We Can Help”). Since its creation in 1997, Livestrong has helped more than 2.5 million people affected by cancer (Bazzarre, 2013). Armstrong has raised more than $470 million dollars in total, helping people in the fight against cancer to become survivors (Badenhausen, 2013). Most of the money goes towards grants, educational programs, and patients in need to financial aid. Doug Ulman, President and CEO of the nonprofit organization, says, “We are incredibly proud of his record as an advocate and philanthropist ” (Brigs, 2013). Armstrong continues to be Livestrong’s most generous provider, and has funded many research programs too. While personally going through cancer treatments, Armstrong realized how many people couldn’t get the care they needed. In order to help his fellow survivors and their loved ones , he created a foundation for the sole purpose of helping them create new lives for themselves and givin g them hope. For example, Gabriel, a twentyyearold acute myeloid leukemia survivor, was diagnosed with this disease when he was just two. He didn’t have insurance because of the expenses of college and hadn’t had any checkups for almost three years. Gabriel was finally introduced to Livestrong, where a navigator helped him find an inexpensive insurance, and connected him to an organization that offered financial assistance. The navigator also helped him in applying for two scholarships, which Gabriel ended up receiving. All of this help made a huge difference in his life and he was extremely grateful that there were people who were genuinely dedicated to helping him make sure he was healthy. Livestrong has helped many other people like Gabriel, overcome various challenges that come with dealing with cancer. The organization that Lance Armstrong founded has changed the way the world looks at cancer: from a death sentence to a disease that can be defeated. Little did his coworkers know, that Livestrong was just a front to a very dishonest man. Though Armstrong seemed like the perfect combination of inspiring thlete and humble humanitarian, a v ery flawed picture of him was discovered recently. He denied doping many times, in court and under oath in past years, making strong statements that he never took performanceenhancing drugs (Armstrong, 2013). Furthermore, he used his influence and wealth to counter any accusations or attempts to expose him. He sued a masseuse of the team and a former teammate, Frankie Andreu and his wife Betsy Andreu, who stated they overheard him talking to a doctor about the illegal substances (Goldman, 2013). Armstrong kept his secret hidden for many years, but finally revealed them in an interview with Oprah Winfrey. He admitted that his “competition cocktail” consisted of testosterone, EPO, blood transfusions, and cortisone. He justified his actions saying he was “leveling the playing field” because he was at a disadvantage due to his cancer (Goldman, 2013). The fact that he thought he could bend the rules and lie to everyone just because he had undergone severe treatments, contradicts the entire philosophy that he presented to the world. He declared that he was “a survivor – not a victim,” while he struggled with cancer against crushing odds (“We Can Help”, 2013). Why then, did he feel the degrade himself and resort to cheating? By taking drugs, Armstrong conceded that it was impossible for a cancer survivor to win the Tour de France, or any other contest, without being dishonest and getting extra support. Instead of doing the best he could, he decided to take drugs because of a “ruthless desire to win” at all costs. Many things in his life have been going downhill from his interview. Armstrong’s longtime sponsors, such as, Nike, AnheuserBusch, and Trek Bicycle have left him, refusing to be associated with such an athlete, and citing the USADA findings to terminate their contracts with him (Briggs). They will no longer continue to support him in any of his endeavors. Armstrong also resigned from his position in the Livestrong Foundation. Stepping down from his leadership role showed he acknowledged that the majority of people would never listen to him again.

This completely different side of Lance Armstrong was a shocking revelation to the whole world, and will not be forgotten anytime soon. People have many diverse opinions about Armstrong after hearing about what he did. Some people chose to forgive him for his actions, taking into account all the things he did to benefit humanity. Bob Denton, an admirer of Armstrong, living in Tucson, Arizona, remarks, “Really, compared to the life a nd death issues of cancer that Lance has embraced, cheating in the Tour is small potatoes” (Landau, Hank, and Saidi, 2013). The signature yellow wristband became Denton’s beacon of hope and inspiration in overcoming his own cancer.During races, he looks to it for strength and energy. Amy Wadsworth, a breast cancer survivor, praises Armstrong stating, “He didn’t give up when he was (stared) in the face with cancer. He kept going and encouraged many other survivors to do the same ” (Landau, Hank, and Saidi, 2013). Many people, who went through the same thing he did, empathize with him. They feel that fighting for his life and motivating others to fight for theirs was more important an d had a bigger impact than cheating during the races. Others, who are big sports fans or cyclists themselves, value honesty very much. Caden Brody, 49, and a two time cancer survivor who lost his brother to leukemia, states that all of Armstrong’s good deeds were cancelled out. “Unfortunately, he undid everything in many ways by his sociopathic need to bully, win, play mind games, and he used cancer as a cloak to cover his sins,” (Landau, Hank, and Saidi, 2013). An extreme point of view from a CNN user, “jackiero” expressed his bitng opinion, commenting, “As an avid cyclist and a cancer survivor who used cycling to aid in my recovery, I am disgusted by this man.” He also wrote, “He was an inspiration until I learned that he was just like all the other chemically induced sports stars who rake in millions and millions” (Landau, Hank, and Saidi, 2013). Even his close colleagues, who worked with him in Livestrong, didn’t know about his doping scheme and released a statement saying they were greatly disappointed in him (Briggs, 2013). Lance Armstrong will have to work very hard to get back in the good graces of the people he cares about, and even then, he might never because of his tremendous betrayal to them. Many athletes have done great things for people and many others have also cheated and lied. However, none have helped millions overcome a deadly disease or cheated in seven major competitions in a row. Lance Armstrong inspired humans across the globe and became an international champion. Everything he did was on a large scale, so the reaction to him lying about the races was just as big. He hid behind his foundation, Livestrong, and lied to everyone who respected and looked up to him. He presented an impeccable appearance to the whole community, but behind the scenes he revealed his true character – an unethical athlete just wanting to win. As the saying goes, the bigger they are, the harder they fall, and Lance Armstrong certainly did. References Armstrong, Lance. Interview by Oprah Winfrey. “Lance Armstrong Talks to Oprah." OWN. Harpo Productions, Feb. 2013. Web. 9 Apr. 2013. Badenhausen, Kurt. "Why Lance Armstrong Still Matters." Forbes. Forbes Magazine, 24 Aug. 2012. Web. 24 Apr. 2013. Bazzarre, Rae. “LIVESTRONG Foundation Recognized for Governance, Workplace Culture.” The Wall Street Journal. (2013) : n. pag. Web. April 24, 2013. Brigs, Bill. "Armstrong Rides off in Disgrace, Leaving Livestrong to Ride Rocky Road." NBC News. N.p., n.d. Web. 24 Apr. 2013. Goldman, Russell. "Lance Armstrong Admits to Doping." ABC News. ABC News Network, 17 Jan. 2013. Web. 10 Apr. 2013. Landau, Elizabeth, Henry Hanks, and Nicole Saidi. "Cancer Survivors: Mixed Feelings on Armstrong." CNN. Cable News Network, 18 Jan. 2013. Web. 24 Apr. 2013.Ambati 8 "Newsmaker: Lance Armstrong." American Libraries. American Library Association., June 2008: 40. JSTOR. Web. 9 Apr. 2013. "We Can Help." LIVESTRONG Foundation. LIVESTRONG, n.d. Web. 10 Apr. 2013.

ಯುವಜನ್ತೆ ಎತ್ೂ ಸ್ಾಗುತಿೂದೆ? smt. ಕಾವಯಶಿರೋ ಮಲ್ಲಣ್ಣ ಇತಿತೋಚಿನ್ ದಿನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಎಲಾಲ ಭಾಷಣ್ಗಳಲ್ಲಲ ಒುಂದೆೋ ವಿಷಯ - 'ಇುಂದಿನ್ ಯ ವಜನ್ತೆ ಎತ್ತ ಸಾಗ ತಿತದೆ? ಎತ್ತ ಸಾಗ ತಿತದೆ?' ಭಾಷಣ್ಕಾರರ ಸ ುಂದರ ಉಲೆಲೋಖಗಳೆೊ ುಂದಿಗೆ ದಿೋಘಶ ಉಪನಾಯಸಗಳನ್ ನ ನ್ವೋಡ ತಾತರೆ. ಉಪನಾಯಸಗಳಿುಂದ ಪರಿವತ್ಶನೆ

ಸಾಧಯವೆೋ ? ಇುಂದಿನ್ ತ್ರ ಣ್ ಜನಾುಂಗ ಸ ಕ್ಷಮಮತಿಗಳು. ಹಿರಿಯರನ್ ನ ಗಮನ್ವಸ ತಿತರ ತಾತರೆ . ನ್ ಡಿದುಂತೆ ನ್ಡೆಯ ವವನ್ ಮಾತಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಬೆಳೆಕೆ ಡ ತಾತರೆ . ಆದರೆ, ಇುಂತ್ಹ ಜನ್ರ ನ್ಮೆ ಸಮಾಜದಲ್ಲಲ ಅತ್ಯುಂತ್ ವಿರಳ. ಸತ್ವವಿಲ್ಲದ ಭಾಷಣ್ಕಾರರ ಮಾತ್ ಗಳನ್ ನ ಆಲ್ಲಸ ತ್ತ ತ್ಮೆ ಸಮಯವನ್ ನ ವಯಥಶಮಾಡಿಕೆ ಳಿಲ್ ಇಚಿುಸದ ತ್ರ ಣ್ ಜನಾುಂಗ ಸಭೆ ಸಮಾರುಂಭಗಳಿಗೆ ಬರ ವುದನೆನೋ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡ ತಿತದಾದರೆ. ವಿವೆೋಕಾನ್ುಂದರ ಹೆೋಳುವುಂತೆ ಸಮಾಜದ ಸಾವಸಾಾ ಇರ ವುದ ಯ ವಜನ್ರ ಕೆೈಯಲ್ಲಲ, ನ್ವಜ. ಆದರೆ ಈಗ ಎಲೆಲಲ್ ಲ ಹತಾಶೆ, ನ್ವರಾಶೆಯನ್ ನ ಕಾಣ್ ತಿತದೆದೋವೆ. ಯ ವಜನ್ರ ಕುಂಗಳಲ್ಲಲ ಕನ್ಸ ಇಲ್ಲ, ಕಾುಂತಿ ಮೊದಲೆೋ ಇಲ್ಲ. ಸೆ ೋಮಾರಿತ್ನ್ ಈಗ ಒುಂದ ರಾಷ್ಟರೋಯ ಸಮಸೆಯಯಾಗದೆ . ಬಹ ರ್ಃ ಇದಕೆೆ ಹಿರಿಯರ ಸ ಕತ ಮಾಗಶದರ್ಶನ್ ಇಲ್ಲದಿರ ವಿಕೆಯ ಒುಂದ ಕಾರಣ್ ಮಕೆಳಲ್ಲಲ ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಲಯೋ ಬಿತ್ತಬೆೋಕಾದ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ ನ ಬಿತ್ತದಿರ ವುದ

ಇನೆ ನುಂದ ಕಾರಣ್. ತಾತಾೆಲ್ಲಕ ಸ ಖ ನ್ವೋಡ ವ ಆಡುಂಬರದ, ವೆಯಭೆ ೋಗದ ಜೋವನ್ಕೆೆ ತ್ರ ಣ್ರ ಮಾರ ಹೆ ೋಗ ವುದ ಅವರ ವಯಸಿಸಗೆ ಸಹಜವಾದ ದ. ಸ ುಂದರ ಬಾಲ್ಯ, ಸ ುಂದರ ಪರಿಸರ, ತ್ುಂದೆ-ತಾಯಿಗಳ ಸಮಯೋಚಿತ್ ಮಾಗಶದರ್ಶನ್ ಮತ್ ತ ಅಧಯಯನ್ಶಿೋಲ್ ಗ ರ ಗಳು ನ್ವೋಡ ವ ಮೌಲಾಯಧಾರಿತ್ ಶಿಕ್ಷಣ್ ದೆ ರೆತ್ರೆ ಯ ವಜನ್ತೆ ಎುಂದಿಗ ಅಧಃ ಪತ್ನ್ವನ್ ನ ಕಾಣ್ ವುದಿಲ್ಲ. ಯ ವಜನ್ತೆ ಎತ್ತಲೆ ೋ ಸಾಗ ವುದಿಲ್ಲ.

ಹಿರಿಯರಿಗೆ, ಗ ರ ಗಳಿಗೆ ಗೌರವ ನ್ವೋಡ ವುದ ನ್ಮೆ ಸುಂಸೃತಿಯಲ್ಲಲ ಬುಂದಿರ ವ ಒುಂದ ಬಹ ದೆ ಡಡ ಮೌಲ್ಯ. ಇದ ಇತಿತೋಚಿನ್ ದಿನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಮರೆಯಾಗ ತಿತರ ವುದ ವಿಷ್ಾದನ್ವೋಯ ಎುಂದೆನ್ವಸಿದರ ಇದಕೆೆ ಮಕೆಳೆೋ ಕಾರಣ್ ಅಥವಾ ಪೂಣ್ಶ ಹೆ ಣೆ

ಎನ್ ನವುಂತಿಲ್ಲ. ನ್ ರ ಉಪನಾಯಸಗಳಿಗುಂತ್, ಹಿರಿಯರ ಇುಂಥಹ ಒುಂದ ಸದಾಚಾರ ಮಕೆಳ ಮೆೋಲೆ ನೆೋರ ಪರಭಾವ ಬಿೋರ ವುದ ಎುಂಬ ದರಲ್ಲಲ ಸುಂರ್ಯವಿಲ್ಲ. ತ್ುಂದೆ ತಾಯಿಗಳೆೋ ಕಳಿಸಬೆೋಕಾದ ಕೆಲ್ವು ಮೌಲ್ಯಗಳು - ಪಿರೋತಿ, ಸರಳತೆ, ರ್ರಮ ಜೋವನ್, ಸಹನೆ, ಸೌಜನ್ಯ ಇತಾಯದಿ. ಇವುಗಳನ್ ನ ನಾವು ಮನೆಯಲೆಲೋ ಕಲ್ಲಸದೆ, ಅನ್ುಂತ್ರ, ಯ ವಜನ್ತೆ ಎತ್ತ ಸಾಗ ತಿತದೆ? ಎತ್ತ ಸಾಗ ತಿತದೆ? ಎುಂದ ಬೆ ಬಿಿಡ ತೆತೋವೆ. ಪರಿರ್ರಮದಿುಂದ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದ ಮಹಾತ್ೆರ, ವಿಜ್ಞಾನ್ವಗಳ, ಕಲಾವಿದರ ಬಗೆಗ ಮಕೆಳಿಗೆ ಪುನ್ಃ ಪುನ್ಃ ಹೆೋಳುವುದರಿುಂದ, ಸಾಧಕರ ಬಗೆಗ ಅವರಿಗೆ ಗೌರವ ಉುಂಟಾಗ ತ್ತದೆ ಹಾಗ ತಾವೂಕ ಡ ಆ ಹಾದಿಯಲೆಲೋ ಸಾಗಬೆೋಕೆುಂಬ ಸುಂಕಲ್ೂ ಮ ಡ ತ್ತದೆ. ಪರಿರ್ರಮಕೆೆ ಪಯಾಶಯವಿಲ್ಲ ಎುಂಬ ದ ಮಕೆಳ ಮನ್ಸಿಸನ್ಲ್ಲಲ ಮ ಡಬೆೋಕ . ಸುಂಸೃತ್ ನಾಟಕಕಾರ ಭಾಸ ಹೆೋಳುವುಂತೆ ಪರಯತ್ನವಿಲ್ಲದೆ ಅನಾಯಾಸವಾಗ ಏನ್ ದೆ ರೆಯ ವುದಿಲ್ಲ. ಉತಾಸಹ ಶಾಲೆಗಳಿಗೆ ಯಾವುದ ಅಸಾಧಯವಲ್ಲ. ಆದರೆ ಭಾಸ ಇಲೆ ಲುಂದ ಎಚ್ುರಿಕೆಯ ಮಾತ್ನ್ ನ ನ್ವೋಡ ತಾತನೆ. ಸರಿಯಾದ ಮಾಗಶದಲ್ಲಲ ಆರುಂಭಸಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಎಲ್ಲ ಯತ್ನಗಳು

ಫಲ್ಲಸ ತ್ತವೆ. ಅವನ್ದೆೋ ಭಾಷ್ೆಯಲ್ಲಲ 'ಸೆ ೋತಾಸಹಾನಾರ್ಮ್, ನಾಸುಸಾದಾಯುಂ ನ್ರಾಣಾುಂ, ಮಾಗಾಶರಭಾಧಃ ಸವಶಯತಾನಃ ಫಲ್ುಂತಿ'. ಹಾಗೆ ಮಕೆಳಿಗೆ ಸೆ ೋಲ್ ಗೆಲ್ ವುಗಳನ್ ನ ಸಮವಾಗ ಸಿವೋಕರಿಸ ವುದನ್ ನ ಕಲ್ಲಸಬೆೋಕ . ಸೆ ೋಲ್ ಗೆಲ್ ವುಗಳಿಗುಂತ್ ಸಾಧನೆ

ಮ ಖಯ ಎುಂಬ ಅರಿವನ್ ನ ಅವರಲ್ಲಲ ಮ ಡಿಸಬೆೋಕ . ಈ ಅಥಶದಲ್ಲಲಯೋ 'ಗಟಿಟತ್ನ್ ಗರಡಿಫಲ್ ಮುಂಕ ತಿಮೆ' ಎನ್ ನತಾತರೆ ಡಿ.ವಿ.ಜ. ಯವರ . ಕಾಲ್ ಕೆಟ ಟ ಹೆ ೋಯಿತ್ , ಯ ವಜನ್ರ ಕೆಟ ಟ ಹೆ ೋದರ ಎನ್ ನತಿತರ ತೆತೋವೆ. ಆದರೆ, ಇಲ್ಲಲ ಒುಂದ ಅುಂರ್ವನ್ ನ ನೆನ್ಪಿಡಬೆೋಕ . ಕೆಟಿಟರ ವುದ ಕಾಲ್ವಲ್ಲ, ಮನ್ ಷಯ , ಅಥಾಶತ್ ನಾವು. ನ್ಮೆ ಭರಷಟತೆಯನ್ ನ ಕಾಲ್ಕೆೆ ಆರೆ ೋಪಿಸ ತಿತದೆದೋವೆ ಅಷ್ೆಟ. ವಾಸತವವಾಗ ಕಾಲ್ ಒಳಿತ್ ಕೆಡ ಕ ಗಳಿಗೆ ಅತಿೋತ್ವಾಗ ನ್ವರುಂತ್ರ ಹರಿಯ ತಿತರ ವ ಪರವಾಹ. ಯ ವಜನ್ತೆಯಲ್ಲಲ ಉತಾಸಹ ತ್ ುಂಬ ವುದ ಜಡತೆಯನ್ ನ ಹೆ ೋಗಲಾಡಿಸ ವುದ ಯ ವಜನ್ತೆ ಎತ್ತಲೆ ೋ ಸಾಗಲ್ ಬಿಡದಿರ ವುದ ಹಿರಿಯರ ಜವಾಬಾದರಿ ಮತ್ ತ ಕತ್ಶವಯ.

ಎರಡು ಕವನ್ಗಳು ಡಾ.ಕೃಷಣಮ ತಿಶಜೆ ಯಿಸ

ಮಕೆಲಯನ್,ವಜೋಶನ್ವಯ, ಯ ಯಸಎ ಜನ್ುಮದಾತಾರ್ನಗೆ ನ್ನ್ನ ನ್ಮನ್

ಅಪಸರೆಯ ಅಹಂಭಾವ

ಅಪೂನಾ ಬೆರಳ ಹಿಡಿದ ನ್ಡಿಗೆಯಾ ಕಲ್ಲತೆ

ಚಿತಾತರದ ಬಾನ್ವನ್ಲ್ಲ ಹ ಣಿಣಮೆಯ ಚ್ುಂದಿರ

ದೆೈನ್ಯದ ಮ ತಿಶಯಾಗ ಎನ್ನ ಶಾಲೆಗೆ ಸೆೋರಿಸಿದೆ

ಮೊೋಡದ ಕರಿಮ ಸ ಕಿನ್ಲ್ಲ ಮಸ ಕಾಗ ಎಲ್ಲಲಯ ಸವಚ್ಛತೆ ಎುಂದಳು, ನ್ನ್ನ ರ ಪ

ಗ ರ ವಿನಾ ಎದರ ಹಲ್ ಗ ಲ ುಂಜ, ಕಾಡಿಬೆೋಡಿ

ನೆ ೋಡವನ್ ಸವಚ್ಛ ಸ ುಂದರ ರ ಪ ಎುಂದೆ

ಹಲ್ವು ಪರಿೋಕ್ಷೆಯಲ್ಲ ಮ ುಂದೆ ಹೆ ರಳದಯನ್ಗೆ, ಮರಳಿ ಯತ್ನದ ಮುಂತ್ರದಲ್ಲ ಗೆಲ್ಲಸಿದೆಯನ್ನ ಮಿೋಸೆ, ಮೊಡವೆಗಳು ಮ ಡಿದಾಗ ಎನ್ನ ಗೆಳಯ ಸರಿ ತ್ಪುೂಗಳ ಸರಮಾಲೆಯನ್ ತೆ ಡಿಸಿದ

ಕತ್ತಲ್ಲನ್ ಬಾನ್ವನ್ಲ್ಲ ಹ ಣಿಣಮೆಯ ಚ್ುಂದಿರ ನೆ ೋಡವನ್ ಬಣ್ಣದ ಕಾುಂತಿಯನ್ ಎುಂದೆ

ವಯಸನ್ಗಳಿಗೆ ನಾ ದಾಸನಾಗದುಂತೆ ಸಲ್ ಹಿದ ನ್ನ್ನ ವಿದೆಯಗೆ ಸಾಲ್ದ ಸ ಳಿವಿನ್ಲ್ಲ ತಾ ನ್ವುಂತ್ ನಾ ಸೆ ೋತಾಗ ತಾ ಮನ್ದಲ್ಲಲ ಮರ ಗದ ನಾ ಬೆಳದಾಗ ಎನ್ನ ಮನೆ ಮಕೆಳನ್ ಕುಂಡ ನ್ವಲ್ಲಶಪತಭಾವದಲ್ಲ ಮನ್ವನ್ ನ ಬೆಳಗಸಿಕೆ ುಂಡ

ಎನ್ನ ಸಾಧನೆ ತ್ನ್ನ ಜೋವನ್ದ ಸಾಥಶಕತೆಯುಂದ ನ್ನ್ನ ಹೆೋಮವಾರಿ ಬಾಳು ಅವಬಿಡಿಸಿದಾ ಕನ್ಸ ಅಮೆನ್ ಹೆ ರೆ ಮ ಸ ಕ , ಪಿತ್ನ್ ನೆನ್ಪು ಅನ್ುಂತ್ ನ್ ರ ಜನ್ನಮಕೆ ನ್ವೋ ಅಪೂ, ನಾ ನ್ವನ್ನ ಚಿಗ ರ ಈ ಜನ್ ಮದಲ್ಲ ನಾ ಕಾಣ್ಲ್ಲಲ್ಲ ಆದೆೋವನಾ ನ್ನ್ನ ಅಪೂನೆೋ ನ್ನ್ಗೆ ಸಹಚ್ರದ ಶಿವಕವಚ್

ಯನ್ನಪೂನ್ವಗೆ ಅವನೆೋ ಸರಿಸಾಟಿ! ಸರಿಸಾಟಿ!

ಅರಿಸಿನ್ದ ಓಕ ಳಿಯಲ್ಲ ಮಸ ಕಾಗ ನ್ವುಂತ್

ಎಲ್ಲಲಯ ಮೆೈಕಾುಂತಿ ಎುಂದಳು, ನ್ನ್ನ ರ ಪ ಎತ್ತರದ ಬಾನ್ವನ್ಲ್ಲ ಹ ಣಿಣಮೆಯ ಚ್ುಂದಿರ

ನೆ ೋಡವನ್ ಮುಂಜನ್ ಮೆೈಬಣ್ಣವನ್ ಎುಂದೆ ಅತಿಯಾದ ಕಪುೂಕಲೆಯ ಕ ಪದಲ್ಲ ನ್ವುಂತ್

ಎಲ್ಲಲಯ ಮುಂಜನ್ಮೆೈ ಎುಂದಳು, ನ್ನ್ನ ರ ಪ ತಾರೆಗಳ ಬಾನ್ವನ್ಲ್ಲ ಹ ಣಿಣಮೆಯ ಚ್ುಂದಿರ ನೆ ೋಡವನ್ ಅಪಸರೆ ಸೌುಂದಯಶ ಎುಂದೆ ಹ ಣಿಣಮೆ ಕರಗ ಕತ್ತಲೆಯ ಭೋತಿಯಲ್ಲ ನ್ವುಂತ್ ಎಲ್ಲಲಯ ಅಪಸರೆ ಎುಂದಳು, ನ್ನ್ನ ರ ಪ

ನ್ವಜಾತ್ ಭಾಸಾವತೆ ಬಾನ್ವನ್ಲ್ಲ ಚ್ುಂದಿರ

ಅವನ್ವಗಲ್ಲದ ಅಹುಂಭಾವ ನ್ವನ್ಗೆೋಕೆ ಎುಂದೆ ಎನ್ನ ಕಪೂಶರಗೌರಸ ುಂದರದ ಸಾಟಿ

ಆ ಕಲೆಪೂರಿತ್ಚ್ುಂದಿರನ್ಲ್ಲವೆುಂದಳು, ನ್ನ್ನ ರ ಪ

ಕಾವಾಯಂಬರ ಪರ. ಕೆ. ಆರ. ಪೆರೋಮಲ್ಲೋಲಾ, ಮೆೈಸ ರ

( taken from her book Bhaavayaana) ಕಾಮನ್ಬಿಲ್ ಲ ಮ ಡ ವ ಹಾಗೆ ಕವಿತೆ, ಕವಿತೆ, ಓ ಕವಿತೆೋ .......... ಭಾವಾುಂಬರದಲ್ಲ, ಕಾವಾಯುಂಬರದಲ್ಲ ತಾರೆಗಳುಂತೆ ನ್ವೋ ಮ ಡಿ ಬಾ...

ಲ್ತೆಯಲ್ಲ ಸ ಮವು ಅರಳುವ ಹಾಗೆ

ಬನ್ದಲ್ಲ ಕೆ ೋಗಲೆ ಉಲ್ಲಯ ವ ಹಾಗೆ ಮ ಗಲ್ಲ್ಲ ರ್ಶಿಯ ತೆೋಲ್ ವ ಹಾಗೆ ಭಾವಾುಂಬರದಲ್ಲ ನ್ವೋ ಮ ಡಿ ಬಾ ಕಾವಾಯುಂಬರದಲ್ಲ ನ್ವೋ ಮ ಡಿ ಬಾ...

ಕವಿತೆ... ಕವಿತೆ...

ಮಗ ವಿನ್ ಕುಂಕಳ ಮಿುಂಚಿನ್ ಹಾಗೆ ನ್ವೋಲಾುಂಬರ ಸೆ ಬಗನ್ ಹಾಗೆ ಭಾವಾುಂಬರದಲ್ಲ ನ್ವೋ ಮ ಡಿ ಬಾ ಕಾವಾಯುಂಬರದಲ್ಲ ನ್ವೋ ಮ ಡಿ ಬಾ... ಕವಿತೆ... ಕವಿತೆ... ಮೊೋಹನ್ ಮ ರಳಿಯ ನಾದದ ಹಾಗೆ ಎದೆಯಲ್ಲ ಒಲ್ವು ಉದಿಸ ವ ಹಾಗೆ ಕತ್ತಲ್ ಸರಿಸ ವ ಬೆಳಕಿನ್ ಹಾಗೆ ಭಾವಾುಂಬರದಲ್ಲ ನ್ವೋ ಮ ಡಿ ಬಾ ಕಾವಾಯುಂಬರದಲ್ಲ ನ್ವೋ ಮ ಡಿ ಬಾ... ಕವಿತೆ... ಕವಿತೆ...

ಮೈಸ ರು ಪ್ಾರಂಪರಿಕ ಚಿತ್ರಕಲ್ೆ ಚಿತ್ರಕಲೆ ಮತ್ ತ ಲೆೋಖನ್ : ಡಾ. ಮೆೈಸ ರ ನಾಗರಾಜ ರ್ಮಾಶ ಇತಿಹಾಸ ಸುಂಶೆ ೋಧಕರಾಗರ ವ ಲೆೋಖಕರ ಸವತ್ಃ ಚಿತ್ರಕಲಾವಿದರ ಆಗದ ದ, ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಪಾರುಂಪರಿಕ ಚಿತ್ರಕಲೆಯ ಬಗೆಗೆ

ಸೆ ೋದಾಹರಣ್ ಲೆೋಖನ್ವನ್ ನ ಇಲ್ಲಲ ಒದಗಸಿದಾದರೆ – ಸುಂ.

ಕನಾಶಟಕದ ಸಾುಂಸೃತಿಕ ರಾಜಧಾನ್ವ ಮೆೈಸ ರ ತ್ನ್ನದೆೋ ಆದ ಅನೆೋಕ ವೆೈಶಿಷಟಾಗಳನ್ ನ ಹೆ ುಂದಿದೆ. ಅನೆೋಕಾನೆೋಕ

ವಸ ತವಿಶೆೋಷಗಳು ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಹೆಸರಿನೆ ುಂದಿಗೆ ತ್ಮೆ ಅಸಿತತ್ವವನ್ ನ ಉಳಿಸಿಕೆ ುಂಡ ಬುಂದಿರ ವುದನ್ ನ ಕಾಣ್ಬಹ ದ . ಈ ಪಟಿಟಯಲ್ಲಲ ಮೆೈಸ ರ ವಿೋಳೆಯದೆಲೆ, ಮೆೈಸ ರ

ಮಲ್ಲಲಗೆ, ಮೆೈಸ ರ ಪಾಕ , ಮೆೈಸ ರ (ವಿೋರನ್ಗೆರೆ) ಬದನೆ,ಮೆೈಸ ರ ರೆೋಶೆೆ ಮತ್ ತ ಮೆೈಸ ರ ಪೆೋಟ ಮ ುಂತಾದ ವುಗಳನ್ ನ ಹೆಸರಿಸಬಹ ದ . ಸಾಮಾನ್ಯರ ನ್ವತ್ಯ ಜೋವನ್ದಲ್ಲಲ ತ್ಮೆ ಛಾಪನ್ ನ ಉಳಿಸಿಕೆ ುಂಡ ವಸ ತಗಳು ಇವುಗಳಾದರೆ, ಪರಬ ದಧವಾದ ಕಲಾಲೆ ೋಕದಲ್ಲಲ ತ್ಮೆ ಅಸಿತತ್ವವನ್ ನ ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಹೆಸರಿನೆ ುಂದಿಗೆ ಉಳಿಸಿಕೆ ುಂಡವುಗಳಲ್ಲಲ ಬಹ ಹೆಮೆೆಯಸಾಾನ್

“ಮೆೈಸ ರ ವಿೋಣೆಯದ ”. ಭಾರತ್ದಾದಯುಂತ್ ವಿೋಣಾವಾದಯವು ಕುಂಡ ಬರ ವುದಾದರ , ಮೆೈಸ ರ ವಿೋಣೆಯ ತ್ನ್ನ ಸ ನಾದದಿುಂದ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ತ್ನ್ನ ಸ ುಂದರ ಆಕಾರದಿುಂದಲ್ ಜಗದಿವರ್ಾಯತ್ವಾಗದೆ. ಕಲಾಕ್ಷೆೋತ್ರದಲ್ಲಲ ಗ ರ ತಿಸ ವ “ಮೆೈಸ ರ

ವಿರ್ವದಾದಯುಂತ್ ಶೆೈಲ್ಲ”

ಉಳಿದ ಬುಂದಿರ ವ

ವಿಶೆೋಷವಾಗ

ಚಿತ್ರಕಲಾಪರಕಾರವುಂದ

ಎುಂಬ

ಹೆಸರಿನೆ ುಂದಿಗೆ

ಸುಂಗತಿಯ

ಹೆ ರಗನ್ವರಿಗರಲ್ಲ, ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಅನೆೋಕ ನ್ವವಾಸಿಗಳಿಗ ಸಹ ಪರಿಚ್ಯವಿಲ್ಲದಿರ ವುದ ಶೆ ೋಚ್ನ್ವೋಯ. ಚಿತ್ರಕಲೆ”

“ಮೆೈಸ ರ

ಎುಂಬ

ಹೆಸರಿನ್

ಸಾುಂಪರದಾಯಿಕ

ವಣ್ಶಚಿತ್ರಕಲಾ

ಪರಕಾರವು, ಮ ಲ್ತ್ಃ ಮೆೈಸ ರಿನ್ಲ್ಲಲ ಅರಳಿ ಇುಂದ ವಿರ್ವದ ಅನೆೋಕಕಡೆ ತ್ನ್ನ ಸೌರಭವನ್ ನ ಸ ಸ ತಿತದೆ. ಮೆೈಸ ರಿನ್ ರಾಮಮುಂದಿರಗಳಲ್ಲಲ ಹಾಗ ಕಳೆದ ತ್ಲೆಮಾರಿನ್ ಸುಂಪರದಾಯಸಾರ ಮನೆಗಳಲ್ಲಲ ಅಪಾರವಾಗ ಕುಂಡ ಬರ ವ ದೆೋವರ ಚಿತ್ರಪಟಗಳನ್ ನ ಕುಂಡೆ ಡನೆ ಬಲ್ಲವರ ಬಾಯಲ್ಲಲ ಮ ಡ ವ ಮಾತೆುಂದರೆ ಇವು “ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಸಾುಂಪರದಾಯಿಕ ಕಲಾಕೃತಿ”ಎುಂದ .

ಶಿರೋರಾಮ ಪಟಾಟಭಷ್ೆೋಕ, ಗರಿಜಾಕಲಾಯಣ್,

ಕೆ ೋದುಂಡರಾಮ, ಗಜಲ್ಕ್ಷಿಮ, ಯಶೆ ೋದಾಕೃಷಣ, ಆಲ್ದೆಲೆ ಕೃಷಣ, ಏಕಾುಂತ್ರಾಮ ಮ ುಂತಾದ ದೆೋವತೆಗಳ ಚಿತ್ರಗಳು ಮೆೈಸ ರ

ಮನೆ ಮನೆಗಳಲ್ಲಲಕುಂಗೆ ಳಿಸ ವುದ ಸಾಮಾನ್ಯ. ಮೆೈಸ ರಿನ್

ಸೆೋರಿಸ ವುಂತೆ

ರೆೋಶೆೆಗೆ

ಪರಖರ

ಬುಂಗಾರದ

ವಣ್ಶದ

ಜರಿ

ಮೆೈಸ ರ

ಚಿತ್ರಗಳಿಗೆ ಮೆರಗ ನ್ವೋಡ ವುದ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಲ ಆಚಾಛದಿಸಿದ ರ್ ದಧ ಬುಂಗಾರದ ರೆೋಕಿನ್ವುಂದ. ಉಬ ಿ-

ತ್ಗ ಗಗಳಿುಂದ ಕ ಡಿದ ಈ ಬುಂಗಾರದ ವಸಾರಭರಣ್ಗಳು ಮತ್ ತ ಪರಭಾವಳಿಗಳು ಬೆೋರೆಬೆೋರೆ

ಕೆ ೋನ್ಗಳಿುಂದಾಗ ಸಹಜ ವಸ ಗ ತ ಳಲ್ಲಲರ ವುಂತೆ ವಿಭನ್ನ ಪರಭಾವಗಳನ್ ನ ನ್ವರ ಪಿಸ ತ್ತವೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ವಣ್ಶಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಲ ಬೆೋರೆ ಬೆೋರೆ ಕೆ ೋನ್ಕಿರಣ್ಗಳಿುಂದ ವಯತಾಯಸವು ಉುಂಟಾಗ ವುದಿಲ್ಲವಾಗದ ದ, ಇಲ್ಲಲನ್ ಉಬ ಿ-ತ್ಗ ಗಗಳಿುಂದಾಗ ಚಿತಿರತ್ ವಸ ತವಿನ್ುಂತೆ ಭಾಸವಾಗದೆ, ಪರಭಾವಳಿಗಳುಂತೆ

ದೆೋವಾಲ್ಯದಲ್ಲಲನ್ ಭಾಸವಾಗ ವುದ

ಸಹಜ ಒುಂದ

ವಿಶೆೋಷ.ಈ ಕಲಾಕೃತಿಗಳು ಒುಂದೆರಡ ದೆೋವತಾಮ ತಿಶಗಳ ಸರಳ ಚಿತ್ರಗಳಿುಂದ ಹಿಡಿದ ಹತಾತರ ಮಾನ್ವರ ಪಗಳ ಸುಂಕಿೋಣ್ಶ ಸುಂಯೋಜನೆಗಳು ಹಲ್ವಾಗರ ತ್ತವೆ. ಬಹ ಷಃ ಇತ್ರ ಭಾರತಿೋಯ ಕಲಾ ಪರಕಾರಗಳಲ್ಲಲ ಅಪರ ಪವೆನ್ವಸಿದ

ಅುಂರ್ವೆುಂದರೆ- ನ್ ರಕ ೆ ಹೆಚ್ ು ಪಾತ್ರಗಳು ತ್ ುಂಬಿರ ವ ಕೆಲ್ವು ಸುಂಕಿೋಣ್ಶ ಸುಂಯೋಜನಾ ಚಿತ್ರಗಳು ಮೆೈಸ ರ ಕಲೆಯಲ್ಲಲ ಕುಂಡ ಬರ ವುದ .ಈ ಅುಂರ್ವು ಮೆೈಸ ರ ಚಿತ್ರಕಲಾವಿದನ್ ಸಹನ್ಶಿೋಲ್ತೆ ಹಾಗ ಸಾಧನೆಗಯ ಪರತಿೋಕವಾಗದೆ ಎನ್ನಬಹ ದ . ವೆೈಶಿಷಟಾಪೂಣ್ಶ ಮೆೈಸ ರ

ಪಾರುಂಪರಿಕ ಚಿತ್ರಕಲೆಯನ್ ನ ಹೆ ೋಲ್ ವ ಮತೆ ುಂ ತ ದ ಶೆೈಲ್ಲಯ ದಕ್ಷಿಣ್ಭಾರತ್ದಲ್ಲಲ

ಅಸಿತತ್ತವದಲ್ಲಲದ ದ, “ತ್ುಂಜಾವೂರ ಶೆೈಲ್ಲ” ಎುಂದ ಕರೆಯಲ್ೂಡ ತ್ತದೆ. ಮೆೋಲ್ ನೆ ೋಟಕೆೆ ಹೆಚ್ ು ವಯತಾಯಸಗಳನ್ ನ ತೆ ೋರದ ಈ ಎರಡ ಪರಕಾರಗಳ ನ್ಡ ವಿನ್ ಭನ್ನತೆಯ ಜನ್ಸಾಮಾನ್ಯರ ಅರಿವಿಗೆ ಬರ ವುದೆೋಇಲ್ಲವೆನ್ನಬಹ ದ .ಇದಕೆೆ ಕಾರಣ್ ಎರಡ

ಪರಕಾರಗಳಲ್ಲಲ ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ಕಥಾವಸ ತಗಳು ಹಾಗ ಪರಖರ ವಣ್ಶಗಳು ಅಲ್ಲದೆ, ಬುಂಗಾರದ ಆಚಾಛದನೆಮ ುಂತಾದ ವುಗಳೆೋ ಆಗವೆ. ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನ್ರ ಬುಂಗಾರದ ಹೆ ದಿಕೆಯ ಚಿತ್ರಗಳನ್ ನ ಕುಂಡಕ ಡಲೆೋ ಅದ ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಕಲೆಯಾಗದದರ , ಅದನ್ ನ “ತ್ುಂಜಾವೂರ ಕಲೆ”ಎುಂದೆೋ ಭಾವಿಸಿಬಿಡ ತಾತರೆ. ಸ ಕ್ಷಮವಾಗ ಗಮನ್ವಸಿದಾಗ ಈ ಎರಡ ಭನ್ನತೆಗಳು ಕುಂಡ ಬರ ತ್ತವೆ.

ಪರಕಾರಗಳ ನ್ಡ ವೆ ಅನೆೋಕ

ಮೆೈಸ ರ ಶೆೈಲ್ಲಯ ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಲನ್ ದೆೋವತಾಮ ತಿಶಗಳು ಆಕಷಶಕ ದೆೋಹಪರಮಾಣ್ದಿುಂದ ಕ ಡಿದದರೆ, ತ್ುಂಜಾವೂರ ಶೆೈಲ್ಲಯಲ್ಲಲನ್ ಸಿರೋ-ಪುರ ಷ ಆಕೃತಿಗಳು ಅವರ್ಯಕತೆಗುಂತ್ ಹೆಚಿುನ್ ಸ ಾಲ್ಕಾಯವನ್ ನ ಹೆ ುಂದಿರ ತ್ತವೆ. ಮೆೈಸ ರ ಶೆೈಲ್ಲಯ ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಲನ್ ಬುಂಗಾರದ ಆಚಾಛದನೆಯ ಹಿತ್ಮಿತ್ವಾದ ಉಬ ಿ-ತ್ಗ ಗಗಳಿುಂದ ಕ ಡಿದದರೆ, ತ್ುಂಜಾವೂರ ಶೆೈಲ್ಲಯ ಬುಂಗಾರದ ಮೆೋಲೆೆಯ ಕಲ್ಲಲನ್ ಶಿಲ್ೂದುಂತೆ ಅತಿಯಾದ ಉಬಿಿನ್ವುಂದ ಕ ಡಿರ ತ್ತದೆ. ಇದಕೆೆ ಕಾರಣ್, ಮೆೈಸ ರ ಶೆೈಲ್ಲಯಲ್ಲಲ ಈರ ಳಿಿ ಪರೆಯುಂತ್ಹ ಅತಿ ತೆಳುವಾದ ರ್ ದಧ ಬುಂಗಾರದ ರೆೋಕಿನ್ ಪಟಲ್ವನ್ ನ ಹೆ ದಿಸಿದರೆ, ತ್ುಂಜಾವೂರ ಶೆೈಲ್ಲಯಲ್ಲಲ ದಪೂನಾದ

ಬೆಳಿಿಯ ತ್ಗಡನ್ ನ ಚಿನ್ನದ ಲೆೋಪನ್ವೋಡಿ ಹೆ ದಿಸಲಾಗ ತ್ತದೆ. ಎರಡ ಪರಕಾರಗಳ ನ್ಡ ವಣ್ ಮತೆ ುಂ ತ ದ ಬಹ ಮ ಖಯ ವಯತಾಯಸವೆುಂದರೆ, ತ್ುಂಜಾವೂರ ಶೆೈಲ್ಲಯಲ್ಲಲ ಬಳಸ ವ ಮ ತ್ ತ, ಮಣಿ, ಹವಳಗಳುಂತ್ಹ ಅಲ್ುಂಕಾರಿಕ ವಸ ತಗಳಾಗರ ತ್ತವೆ. ಮೆೈಸ ರ ಶೆೈಲ್ಲಯಲ್ಲಲ ಬಣ್ಣವನ್ ನ ಬಳಸಿ ಮ ತ್ ,ತ ಹವಳ ಮತ್ ತ ಹರಳುಗಳನ್ ನ ಚಿತಿರಸಿದರೆ, ತ್ುಂಜಾವೂರ ಶೆೈಲ್ಲಯಲ್ಲಲ

ನೆೋರವಾಗ ಆಯಾ ಸಾಳಗಳಲ್ಲಲ ಸಹಜ ಮ ತ್ -ತ ಹವಳಗಳು ಹಾಗ ಹರಳುಗಳನ್ ನ ಅುಂಟಿಸಿ ಪೂಣ್ಶಗೆ ಳಿಸಲಾಗ ತ್ತದೆ. ವಾಸತವವಾಗ ಚಿತ್ರಕಲೆ ಎುಂಬ ದ ಬಣ್ಣಗಳನ್ ನ ಮಾತ್ರ ಬಳಸಿ ವಸ ತಗಳು ಭಾಸವಾಗ ವುಂತೆ ಭರಮೆಯನ್ ನ ಉುಂಟ ಮಾಡ ವ ಪೌರಢ ಶೆೈಲ್ಲಯಾಗರಬೆೋಕ .

ಆದರೆ, ತ್ುಂಜಾವೂರ ಶೆೈಲ್ಲಯಲ್ಲಲ ಹರಳು-ಮಣಿಗಳನ್ ನ ಬಣ್ಣದಿುಂದ ಚಿತಿರಸದೆೋ, ನೆೋರವಾಗ

ಅುಂಟಿಸ ವ ಕಿರಯ “ಆ ಶೆೈಲ್ಲಯನ್ ನ ಒುಂದ ಸಿೋಮಿತ್ಗೆ ಳಿಸಿದೆ ಎನ್ನಬಹ ದ .

ಪೌರಢ ಚಿತ್ರಕಲಾ ಪರಕಾರವನಾನಗಸದೆ, ಕರಕ ರ್ಲ್ ಪರಕಾರವನಾನಗ

ಮೆೈಸ ರ

ಶೆೈಲ್ಲಯ

ಕಲಾಕೃತಿಯ

ತ್ನ್ನ

ಸರಳಸ ುಂದರತೆಯಿುಂದ ಕುಂಗೆ ಳಿಸಿದರೆ, ತ್ುಂಜಾವೂರ ಶೆೈಲ್ಲಯ ಕಲಾಕೃತಿಯ ಆಡುಂಬರದ ಅಲ್ುಂಕರಣೆಗಳಿುಂದ ಕ ಡಿ ಸೌುಂದಯಶವನ್ ನ ಮರೆಮಾಚ್ ತ್ತದೆ. ಮ ಖಯ ಮೆೈಸ ರ

ವಯತಾಯಸಗಳನ್ ನ ಶೆೈಲ್ಲಯ ಸೆ ಬಗ

ಸಾವಭಾವಿಕ ಒಟಾಟರೆ, ಈ

ಗ ರ ತಿಸಿದಾಗಲೆೋ ಪರಿಚ್ಯವಾಗಲ್

ಸಾಧಯ! ಈ ವಿವರಣೆಗಳು ಎರಡ ಶೆೈಲ್ಲಗಳ ಹಿರಿಮೆಗರಿಮೆಗಳ ತ್ ಲ್ನೆಯಾಗರದೆ, ಮೆೈಸ ರ ಶೆೈಲ್ಲಯ ಸೂಷಟ ಚ್ಹರೆಯನ್ ನ ಗ ರ ತಿಸ ವ ಪರಯತ್ನ ಮಾತ್ರವೆೋ ಆಗದೆ.

ಮೆೈಸ ರ ಸಾುಂಪರದಾಯಿಕ ಚಿತ್ರಕಲಾ ಪರಕಾರವು ಒಮೆೆಗೆೋ ರ್ ನ್ಯದಿುಂದ ಮ ಡಿಬುಂದ ಶೆೈಲ್ಲಯಲ್ಲ. ಹಾಗೆ ನೆ ೋಡಹೆ ರಟರೆ ಎಲ್ಲ ಶೆೈಲ್ಲಗಳೊ ಸಹ ಹಿುಂದಿನ್ ಒುಂದಿಲೆ ುಂ ಲ ದ ಹುಂತ್ದಿುಂದ ರ ಪಾುಂತ್ರವನ್ ನ

ಪಡೆದವುಗಳೆೋ ಆಗರ ತ್ತವೆ.ಕಿರ.ರ್. ೧೬ನೆೋ ರ್ತ್ಮಾನ್ದಲ್ಲಲ, ರಕೆಸ-ತ್ುಂಗಡಿ ಯ ದಧದ ನ್ುಂತ್ರ ವಿಜಯನ್ಗರ ಸಾಮಾರಜಯವು ಸುಂಪೂಣ್ಶವಾಗ ಪತ್ನ್ಹೆ ುಂದಿದಮೆೋಲೆ

ಮ ಸಲಾೆನ್ರ

ಆಳಿವಕೆಯಿುಂದಾಗ ಅಲ್ಲಲನ್ ಸಾಳಿೋಯ ಕಲಾಪರಕಾರಗಳು ಅವನ್ತಿಯ ಹಾದಿ ಹಿಡಿದವು. ಹಿುಂದ ಧಾಮಿಶಕ

ಚಿತ್ರಗಳನ್ ನ ಅವಲ್ುಂಬಿಸಿದದ ಚಿತ್ರಗಾರರ ತ್ಮೆ ವೃತಿತಗಳನ್ ನ ಕಳೆದ ಕೆ ುಂಡ ಬಿೋದಿಪಾಲಾದರ . ಕೆಲ್ ಕಲಾವಿದರ ಇತ್ರ ವೃತಿತಗಳಿಗೆ ಮೊರೆಹೆ ೋದರೆ, ಮತೆತ ಕೆಲ್ವರ ಸ ತ್ತಲ್ ಸುಂಸಾಾನ್ಗಳತ್ತ ಮ ಖಮಾಡಿದರ . ಅುಂದ ಕಲಾಪೋಷಣೆಗೆ

ಹೆಸರ ವಾಸಿಯಾಗದದ

ಹತಿತರದ

ತಾಣ್ಗಳೆುಂದರೆ,

ದಕ್ಷಿಣ್ದ

ಮೆೈಸ ರ

ರಾಜಯ

ಹಾಗ

ತ್ುಂಜಾವೂರ ಸಾಮಾರಜಯಗಳು. ಈ ಮ ುಂಚೆಯೋ ಸುಂಬುಂಧವನ್ ನ ಇಟ ಟಕೆ ುಂಡಿದದ ವಿಜಯನ್ಗರದ ಕಲಾವಿದರ ಈ ನ್ವಧಾಶರವನ್ ನ ಕೆೈಗೆ ುಂಡ ದ ಸಾವಭಾವಿಕ. (ಕಲಾವಿದರ ಸಮ ಹ ಉತ್ತರದ ಕಡೆ ಚ್ಲ್ಲಸದಿರಲ್ ಕಾರಣ್ ಉತ್ತರ ಭಾಗವನ್ ನ ಆಗಾಲೆೋ ಮ ಸಲಾೆನ್ರ ಆಕರಮಿಸಿದ ದ, ಆ ಪರದೆೋರ್ಗಳಲ್ಲಲ ಆ ಹೆ ತಿತಗೆ ಹಿುಂದ ಕಲೆಗಳು ಅವನ್ತಿಯನ್ ನ ಹೆ ುಂದಲ್ ಪಾರರುಂಭಸಿದದವು.)

ಆರ್ರಯವನ್ ನ ಅರಸಿಬುಂದ ಕಲಾವಿದರ ಕ ಟ ುಂಬಗಳನ್ ನ ದಕ್ಷಿಣ್ದ ಪರದೆೋರ್ಗಳು ಕಡೆಗಣಿಸದೆೋ ಅವರಿಗೆ ಸ ಕತ ಅವಕಾರ್ಗಳನ್ ನ ಒದಗಸ ವಲ್ಲಲ ಯರ್ಸಿವಯಾದವು. ಒಟಾಟರೆ, ಅಸಿತತ್ವದಲ್ಲಲದದ ಚಿತ್ರಕಲಾ ಪರಪುಂಚ್ಕೆೆ ರಾಜಧಾನ್ವಯಿುಂದ ಆಗಮಿಸಿದ ಪರಬ ದಧ ಕಲಾವಿದರ ತ್ುಂಡ ಅಪಾರ ಕಾಣಿಕೆಯನ್ ನ ನ್ವೋಡಿತ್ .

ಮೆೈಸ ರ ಸುಂಸಾಾನ್ದ ಸವತ್ುಂತ್ರ ಅರಸರಾದ

ಒಡೆಯರ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ ನ್ವಮಿಶತ್ವಾದ ಅನೆೋಕ ಚಿತ್ರಗಳು ಅುಂದಿನ್ ಗ ಡಿಗೆ ೋಪುರಗಳನ್ ನ ಶಿರೋಮುಂತ್ಗೆ ಳಿಸಿದವು. ಇುಂದಿನ್ ಆುಂಧರಪರದೆೋರ್ದ ಚಿತ್ರಕಲಾಶೆೈಲ್ಲಗೆ ಸಮಿೋಪವಾಗದದ ಅುಂದಿನ್ ವಿಜಯನ್ಗರ ಚಿತ್ರಕಲಾಶೆೈಲ್ಲಯ ದಕ್ಷಿಣ್ಕೆೆ ಚ್ಲ್ಲಸಿದುಂತೆ, ಆಯಾ ಪರದೆೋರ್ದ ಜನ್ರ ಒಲ್ ಮೆ-ಅಭರ ಚಿಗಳಿಗೆ ತ್ಕೆುಂತೆ ಪರೆ ೋಕ್ಷವಾಗ ತ್ ಸ ಭನ್ನ ರ ಪವನ್ ನ ಪಡೆದ ಮ ುಂದ ವರೆಯಿತ್ . ಅುಂತೆಯೋ, ಮೆೈಸ ರ ಮತ್ ತ ತ್ುಂಜಾವೂರ ಗಳಲ್ಲಲ ಎರಡ ಪರತೆಯೋಕ ವಾಹಿನ್ವಗಳಾಗ ಟಿಸಿಲೆ ಡೆದ , ವಿಜಯನ್ಗರ ಮ ಲ್ದ ಕಲೆಯ ಇುಂದ ಎರಡ ಪರತೆಯೋಕ ಕಲಾಪರಕಾರಗಳಾಗ ಮೆೈದಳೆದಿರ ವುದನ್ ನ ಕಾಣ್ಬಹ ದ . ಮೆೈಸ ರ

ಒಡೆಯರ ಆರ್ರಯದಲ್ಲಲ

ಅಸಿತತ್ತವವನ್ ನ ಕುಂಡ ಕೆ ುಂಡ ಈ ಕಲೆಯ ಮ ಮೆಡಿ ಕೃಷಣರಾಜ ಒಡೆಯರ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ

ಮರ ಹ ಟಟನ್ ನ ಪಡೆಯಿತ್ ಎನ್ನಬೆೋಕ .ತ್ಮೆ ಅಪರ ಪದ ಚಿತ್ರರಚ್ನೆಯಿುಂದಾಗ

ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಲ ಶಾರ್ವತ್ ಸಾಾನ್ ಪಡೆದಿರ ವ ಅನೆೋಕ ಕಲಾವಿದರ ಈ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲಯೋ ಮ ಡಿಬುಂದವರ . ಭತಿತಚಿತ್ರಗಳು ಮತ್ ತ ಚಿತ್ರಪಟಗಳ ಮೆೋಲೆ ನ್ಮ ದಿಸಲಾಗರ ವ ಚಿತ್ರಕಲಾವಿದರ ಅುಂಕಿತ್ಗಳು (ಹೆಸರ ಗಳು) ಆ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲನ್ ಕಲಾವಿದರ ಹೆಸರ ಗಳನ್ ನ ತಿಳಿಸ ವ ದಾಖಲೆಗಳಾಗವೆ. ಶಿರೋಯ ತ್ರಾದ ಜಾವಗಲ್ ನ್ರಸಿುಂಹಯಯ, ನೆಲ್ಮುಂಗಲ್ ರುಂಗಪೂ, ಚಿತ್ರದ ಗಶದ ಕೃಷಣಪೂ, ನ್ಗ ವನ್ಹಳಿಿಯ ನಾರಣ್ಪೂ ಮ ುಂತಾದ ಕಲಾವಿದರ ಹೆಸರ ಗಳು ಶೆರೋಷೆರ ಸಾಲ್ಲಗೆ ಸೆೋರಿವೆ. ಕೆೋವಲ್ ಹೆಸರ ಗಳು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಮ ಮೆಡಿಯವರ ಕಾಲ್ದ ಮತಿತತ್ರ ಕಲಾವಿದರ ರ ಪಚಿತ್ರಗಳು ರಚಿತ್ವಾಗದ ,ದ

ಅವುಗಳಲ್ಲಲ ಎಲ್ಲಯಯ, ವಿೋರಣ್ಣ, ಸ ುಂದರಯಯ, ತಿಪೂಣ್ಣ, ರಾಮಾುಂಜ ವೆುಂಕಟಸ ಬ ಿ ಮತ್ ತ

ಕೆ ುಂಡಯಯ ಮ ುಂತಾದವರ ಮ ಖಚ್ಹರೆಯ ಲ್ಭಯವಾಗದ ದ, ಮೆೈಸ ರ ಸಾುಂಪರದಾಯಿಕ ಶೆೈಲ್ಲಗೆ ಇವುಗಳನ್ ನ ಹೆ ಸ ಸೆೋಪಶಡೆಗಳಾಗ ಪರಿಗಣಿಸಬಹ ದ .ದೆೋವರ

ಚಿತ್ರಗಳನ್ ನ ಮಾತ್ರ ರಚಿಸ ತಿತದದ ಆವರೆಗನ್ ಪದಧತಿಯುಂದಿಗೆ ಲೌಕಿಕ ವಯಕಿತಗಳ ರ ಪಚಿತ್ರಗಳನ್ ನ ಯಥಾವತ್ ನ್ವರ ಪಿಸ ವ ಆುಂಗಲರ ಅಭರ ಚಿ ಈ ಕಾಲ್ದ ಕೆಲ್ ರ ಪಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಲ ಪರತಿಫಲ್ಲತ್ವಾಗದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗ ಅರಮನೆಗೆ ಸುಂಬುಂಧಪಟಟ ಎಲ್ಲ ಚಿತ್ರಣ್ಗಳಲ್ ಲ ಸಮಕಾಲ್ಲೋನ್ ಉಡ ಗೆ-ತೆ ಡ ಗೆಗಳು, ಕಟಟಡ-ವಿನಾಯಸಗಳು ಹಾಗ ಒಳಾುಂಗಣ್ದ ಅಲ್ುಂಕರಣೆಗಳು ಯಥಾವತಾತಗ ನ್ವರ ಪಿತ್ವಾಗದ ದ, ಇತಿಹಾಸಾಭಾಯಸಿಗಳಿಗೆ ಬಹ ಸೂಷಟ ವಿವರಣೆಯನ್ ನ ಒದಗಸ ತ್ತವೆ.

ಮೆೈಸ ರ ಸಾುಂಪರದಾಯಿಕ ಶೆೈಲ್ಲಯ ಪಾರರುಂಭಕ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗ ಲ್ಭಯವಿರ ವ ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಲ ಅತಿ ಎತ್ತರದ ಸಾಾನ್

ಪಡೆಯ ವುದ ಕಲಾವಿದ ತಿಪಾೂಜಪೂನ್ ವಿರ್ವರ ಪದರ್ಶನ್. ಖಡಾಗಸನ್ದಲ್ಲಲ ನ್ವುಂತಿರ ವ ಮಹಾವಿಷ ಣವು ಅಜ ಶನ್ನ್ವಗೆ ತೆ ೋರ ವ

ವಿರಾಟರ ಪ ದರ್ಶನ್ದ ಮಹಾನ್ ಚಿತ್ರವು ಮೆೈಸ ರ ಚಿತ್ರಕಲೆಯ ಮಹಾಸುಂಪತಿತನ್ ವಿರ್ವರ ಪದರ್ಶನ್ವೂ ಆಗದೆ ಎುಂದರೆ ಅತಿರ್ಯೋಕಿತಯಾಗಲಾರದ . ಸ ಮಾರ ಅಗಲ್ ೩ / ಎತ್ತರ ೫ ಅಡಿಗಳ ಸುಂಯೋಜನೆಯಲ್ಲಲ ಸ ಮಾರ ಮಾನ್ ಷರ ಪ

ಹಾಗ

ಅಳತೆಯಲ್ಲಲನ್ ಈ ನ್ ರಕ ೆ ಹೆಚ್ ು

ಪಾರಣಿಗಳು

ಚಿತಿರತ್ವಾಗದ ದ

ನೆ ೋಡ ಗರ ಕಣಿಣಗೆ ರಸದೌತ್ಣ್ವನ್ ನ ನ್ವೋಡ ತ್ತದೆ. ಅನೆೋಕ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಲ ರಚಿತ್ವಾಗರ ವ ಅತಿಸ ಕ್ಷಮ ರೆೋರ್ೆಯ ರಚ್ನೆಗಾಗ ಬಳಸಿರಬಹ ದಾದ ಕ ುಂಚ್ಗಳ ಸವರ ಪವನ್ ನ ನೆನೆದರೆ ಅಚ್ುರಿ ಮ ಡ ತ್ತದೆ.

ಪಾಶಾುತ್ಯ ಶೆೈಲ್ಲಯ ರವಿವಮಶನ್ ನೆೈಜಕಲೆಯ ಹೆ ಡೆತ್ದಿುಂದಾಗ ಮ ಲೆಗ ುಂಪಾದ ಮೆೈಸ ರ ಚಿತ್ರಕಲೆಯನ್ ನ ಕೆೈಬಿಡದೆ ಅುಂಟಿನ್ವುಂತ್ ಕೆಲ್ಕಲಾವಿದರ ಈ ಮ ಲ್ಕ ತ್ಮೆ ಜೋವನೆ ೋಪಾಯವನ್ ನ ಕುಂಡ ಕೆ ುಂಡ ದ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಈ ಕಲಾಶೆೈಲ್ಲಗ ಜೋವ ನ್ವೋಡಿದರ ಎನ್ನಬೆೋಕ . ಸ ಲ್ಭಬೆಲೆಗೆ ಲ್ಭಸ ತಿತದದ ರವಿವಮಶನ್ ಮ ದಿರತ್ ಚಿತ್ರಗಳ ಬಿರ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಲ ಮೆೈಸ ರ ಕಲೆಯ ಸಾುಂಪರದಾಯಿಕ ಚಿತ್ರಗಳು ತ್ ರಿಹೆ ೋದ ವು. ಸಾಳಿೋಯ

ಕಲಾವಿದರ ತಿುಂಗಳುಗಟಟಲೆ ರಚಿಸಿ ಅಪೂಟ ಬುಂಗಾರದ ರೆೋಕನ್ ನ ಹೆ ದಿಸಿದ ಅಮ ಲ್ಯ ಚಿತ್ರಗಳಿಗೆ ಸ ಕತ ಬೆಲೆ ದೆ ರೆಯದಾಯಿತ್ . ಇುಂತ್ಹವೆೋಳೆ ಎರಡ ಪರಕಾರಗಳ ಚಿತ್ರಗಳ ನ್ಡ ವೆ ರಾಜ ಮಾಡಿಕೆ ುಂಡ ಅತಿಕಡಿಮೆ ಲಾಭಕಾೆಗ ಚಿತಿರಸ ತಿತದದ ಸಮ ಹವನ್ ನ ಎಷ ಟ ಸೆರಿಸಿದರ ಸಾಲ್ದ . ಈ ಆರ್ಘತ್ವನ್ ನ ತಾಳಲಾರದೆ ಸಾುಂಪರದಾಯಿಕ ಕಲೆಯನ್ ನ ತೆ ರೆದ ನೆೈಜಶೆೈಲ್ಲಯ ತೆೈಲ್ ವಣ್ಶಚಿತ್ರಗಳ ಕಡೆಗೆ ವಾಲ್ಲದ ಕಲಾವಿದರ ಅನೆೋಕರ . ತಿರ ಮಕ ಡಲ್ ನ್ರಸಿೋಪುರದ ಕಲಾವಿದ ಶಿರೋ ಕೆ. ವೆುಂಕಟರಾಮನ್ ಮತ್ ತ ಅವರ ಮಗ ಶಿರೋಯ ತ್ ಶಿರೋಹರಿ

ಇವರ ಗಳ ಕೆ ಡ ಗೆ ಇತಿತೋಚಿನ್ ದರ್ಕಗಳಲ್ಲಲ ಪರಮ ಖ ಎನ್ನಬಹ ದ . ಶಿರೋಯ ತ್ರಾದ ರಾಮಕೃಷಣ, ಶಿರೋಧರ, ಆನ್ುಂದ್ ಮತ್ ತ ಶಿರೋಮತಿ ಚ್ುಂದಿರಕಾ ಮ ುಂತಾದ ಕಲಾವಿದರ ಗಳೆೋ ಅಲ್ಲದೆೋ, ಶಿರೋಯ ತ್ ಮನೆ ೋಹರ ಹಾಗ

ಶಿರೋ ವೆುಂಕಟೆೋಶ್ ಇವರ ಗಳು

ಮೆೈಸ ರ ಶೆೈಲ್ಲಯನ್ ನ ಸಿವೋಕರಿಸಿ ಪೂಣಾಶವಧಿ ವೃತಿತಯನಾನಗಸಿಕೆ ುಂಡ ಕೆ ಡ ಗೆ ನ್ವೋಡ ತಿತರ ವುದನ್ ನ ಕಾಣ್ಬಹ ದ .

ನ್ುಂತ್ರದ ಮೆೈಸ ರ ಒಡೆಯರೆೋ ಸುಂಸಾಾಪಿಸಿದ ಚಾಮರಾಜೆೋುಂದರ ತಾುಂತಿರಕ ಶಿಕ್ಷಣ್ ಸುಂಸೆಾಯಲ್ಲಲ (ಸಿ. ಟಿ. ಐ.) ಪಾಶಾುತ್ಯ ಕಲೆಯ ನೆೈಜಶೆೈಲ್ಲಯ ವಯವಸಿಾತ್ ಶಿಕ್ಷಣ್ವನ್ ನ ಪಾರರುಂಭಸಲಾಯಿತಾದರ (ರಿಯಲ್ಲಸಿಟಕ ಆಟಶ),

ದ ದೆೈಶವವಶಾತ್ ಇಲ್ಲಲ ಪಾರುಂಪರಿಕ ಚಿತ್ರಕಲೆಯ ತ್ರಬೆೋತಿಯನ್ ನ ಪಾರರುಂಭಸಲೆೋ ಇಲ್ಲ! ಆದರೆ, ಇಲ್ಲಲ ಶಿಕ್ಷಣ್ ಪಡೆದ ಕೆಲ್ವರ ಕಾಲಾನ್ುಂತ್ರ ಸವುಂತ್ ಆಸಕಿತಯಿುಂದ ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಸಾುಂಪರದಾಯಿಕ ಕಲೆಯನ್ ನ ಕರಗತ್ಮಾಡಿಕೆ ುಂಡ ಪೌರಢ ಕಲಾಕೃತಿಗಳನ್ ನ ರಚಿಸಿರ ವ ಅಪರ ಪದ ಕಲಾವಿದರ ಕೆಲ್ವರ ುಂಟ . ಈ ಸಾಲ್ಲಗೆಇತಿತೋಚೆಗೆ ನ್ಮೆನ್ ನ ಅಗಲ್ಲದಕಲಾವಿದ ರಾಮನ್ರಸಯಯನ್ವರನ್ ನ ಹೆಸರಿಸಬಹ ದ .

ಪರಸ ತತ್ ಲೆೋಖಕರ ಇದೆೋ ಕಲಾಶಾಲೆಯ ವಿದಾಯರ್ಥಶಯಾಗದ ದ, ಸವುಂತ್ ಒಲ್ ಮೆಯಿುಂದ ಮೆೈಸ ರ ಶೆೈಲ್ಲಯಲ್ಲಲ ತೆ ಡಗಸಿಕೆ ುಂಡ ಅನೆೋಕ ಸಾುಂಪರದಾಯಿಕ ವಣ್ಶಚಿತ್ರಗಳನ್ ನ ರಚಿಸ ವುದ ಹೆಮೆೆಯ ಸುಂಗತಿ, ಈ ಕಲೆಯ ಇತಿಹಾಸ ಮತ್ ತ

ಪರಯೋಗಗಳ ಬಗೆಗ ಶಾಸಿರೋಯ ಸುಂಶೆ ೋಧನೆಯನ್ ನ ಕೆೈಗೆ ುಂಡ ಅನೆೋಕ ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ ನ ಹೆ ರತ್ುಂದಿರ ವುದರ ಜೆ ತೆಗೆ ಆಸಕತರಿಗೆ ಮೆೈಸ ರಿನ್ಲ್ಲಲ ಈ ಕಲೆಯ ಶಿಕ್ಷಣ್ ಒದಗಸ ತಿತರ ವ ಸಾಥಶಕಯ ಈ ಲೆೋಖಕನ್ ಪಾಲ್ಲನ್ದ .

ಗುರುವಿನ್ ಗುಲ್ಾಮ

ಪುುಂಡಲ್ಲೋಕ ಕಲ್ಲಲಗನ್ ರ

“ನ್ುಂದಿೋರ್ ನ್ವೋನ್ ಮಾಡಾತ ಇರೆ ೋದ ತ್ಪುೂ” ಯೋಗರ್ ಎಚ್ುರಿಸಿದ.

“ ಸ ಮೆನೆ ನ್ವೋನ್ ಬಾಯ ೆಚಿುಕೆ ುಂಡಿರ . ಯಾರಿಗ ಹೆೋಳಬೆೋಡ” ಎುಂದ ನ್ುಂದಿೋರ್. ಅವರಿಬಿರ ರಾಮಚ್ುಂದರರೆುಂಬ ಗ ರ ವಿನ್ ಬಳಿ ತ್ಮೆ ಸುಂಗೋತ್ ಅಭಾಯಸ ಮಾಡ ತಿತದರ ದ . ಊರ ಬಿಟ ಟ ಸುಂಗೋತ್

ಕಲ್ಲಯಬೆೋಕೆುಂಬ ಹೆಬಿಯಕೆಯನ್ ನ ಮನ್ಸಲ್ಲಲ ತ್ ುಂಬಿಸಿಕೆ ುಂಡಿದದರ . ಏಕಾಗರತೆಯಲ್ಲಲ, ಕಲ್ಲಯ ವುದರಲ್ಲಲ ಒಬಿರನೆ ನಬಿರ ಮಿೋರಿಸ ವುಂತ್ ಪರತಿಭಾವುಂತ್ರ . ಇುಂತ್ಹ ಶಿಷಯರ ದೆ ರಕಿದ ದ ಗ ರ ವಿಗೆ ಹೆಮೆೆಯ ವಿಷಯವಾಯಿತ್ . ಬಹಳ ಬೆೋಗ

ಅವರಿಬಿರ ಪರರ್ಾಯತಿಗೆ ಬರ ತಾತರೆುಂದ ಬಯಸಿದದರ . ಅದಕೆೆ ತ್ಕೆುಂತೆಯೋ ಅಭಾಯಸ ನ್ಡೆಸ ತಿತದದರ . ಆದರೆ ಒುಂದ ಕಡೆ ನ್ುಂದಿೋರ್ನ್ವಗೆ ಗ ರ ವಿನ್ ಮೆೋಲೆಯೋ ಅನ್ ಮಾನ್ ಮ ಡತೆ ಡಗತ್ . ಮಾಡೆ ೋದ ಬರಿ ಸುಂಗೋತ್ದ ಪಾಠ, ನೆ ೋಡೆ ೋಕೆ ಮಾತ್ರ ಮನೆ ತ್ ುಂಬ ಐರ್ವಯಶ ತ್ ುಂಬಿ ತ್ ಳುಕ ತಿತತ್ ತ. ಅದೆೋ ಅವನ್ ಚಿುಂತೆಗೆ ಕಾರಣ್ ಆಗತ್ ತ. ಅುಂದ ತ್ಮೆ ಪುಟಟ ರ ಮಿನ್ಲ್ಲಲ ಕ ಳಿತ್ ಯೋಚಿಸ ತಿತದಾದನೆ ನ್ುಂದಿೋರ್. “ ಏನೆ ೋ ಅುಂಥಾ ಗಾಢವಾದ ಯೋಚ್ನೆ?” ಎುಂದ ಯೋಗೋರ್. “ ಗ ರ ಗಳ ಬಗೆಗ”

“ ಅವರ ಬಿಡ ಒಳೆಿಯವರ . ತ್ ುಂಬ ಸೆ ಗಸಾಗ ಸುಂಗೋತ್ ಹೆೋಳಿ ಕೆ ಡ ತಾತರೆ” ಎುಂದ. “ ಆ ವಿಷಯ ಬಿಡ , ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಲರೆ ೋ ದ ಡಿಡನ್ ಬಗೆಗ ಯೋಚಿಸ ” “ ನ್ಮೆ ಕೆಲ್ಸವೆೋನ್ ಅದನ್ ನ ಮಾತ್ರ ನಾವು ನೆ ೋಡಬೆೋಕ ”

“ ನೆ ೋಡ , ನಾನ್ ಮೊದಲ್ ಇದೆೋ ರಿೋತಿ ಯೋಚಿಸಿತದೆದ. ಈಗ ನೆ ೋಡ ನಾವು ಸುಂಗೋತ್ ಕಲ್ಲಯೋದಿರುಂದ ಏನ್ ಲಾಭ?” “ ಮ ುಂದೆ ಒಳೆಿ ಹೆಸರ ಬರ ತೆತ”

“ ಇವರ ಹತ್ರ ಎಷ ಟ ಜನ್ ಬರಾತರೆ? ಅವರೆಲ್ಲ ಹೆಸರ ಮಾಡಿದಾದರಾ?”

ಯೋಗರ್ ಮೌನ್ವಾದ, ಅವನ್ವಗೆ ನ್ುಂದಿೋರ್ನ್ ಮನ್ಸಿಸನ್ಲೆಲೋನ್ವದೆ ಎುಂದ ಅಥಶವಾಗಲ್ಲಲ್ಲ. “ ಈಗ ನ್ವನ್ನ ಯೋಜನೆ ಏನ್ ?”

“ ನಾನ್ ಮೊದಲ್ ಅವರನ್ನ ಪೂತಿಶ ಸಟಡಿ ಮಾಡಿತೋನ್ವ”

“ ಸುಂಗೋತ್ ಸಟಡಿ ಮಾಡ ಅುಂದೆರ ಗ ರ ಗಳನ್ನ ಮಾಡಿತೋನ್ವ ಅುಂತಿೋಯಲ್ಲ”

“ ಹೌದ ಯೋಗ, ನ್ನ್ಗ ದ ಡ ಡ ಮಾಡಬೆೋಕಷ್ೆಟ, ನ್ಮಗೆ ಯಾವ ದಾರಿಯಿದೆ ಅನೆ ನೋದೆ ಗೆ ತಿತಲ್ಲ. ಆ ದಾರಿಗಳನ್ನ ಹ ಡ ಕಬೆೋಕ ”

“ ಸುಂಗೋತ್ಕೆೆ ಪೂತಿಶ ಮನ್ಸಿಸಡ , ಮ ುಂದೆ ಮೆೆ ಯರ್ಸ ಸ ಸಿಕೆೆೋ ಸಿಗ ತ್ತದೆ”

“ ನ್ನ್ಗೆ ನಾಳೆ ಬಗೆಗ ನ್ುಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲ, ಈ ದಿನ್ವಷ್ೆಟೋ ಸತ್ಯ. ಇವತೆತೋ ಎಲಾಲ ಆಗಬೆೋಕ ” “ ಹಾಗಾದೆರ ಸುಂಗೋತ್ ಕಲ್ಲಯೋದಿಲ್ವ” “ ಕಲ್ಲೋತಿೋನ್ವ”

“ ಎರಡ ದೆ ೋಣಿ ಮೆೋಲೆ ಪರಯಾಣ್ ಅಪಾಯ”

“ ತ್ಪುೂ, ಒುಂದ ದೆ ೋಣಿ ಮ ಳುಗದರ ಮತೆ ುಂ ತ ದರೆ ಆಸರೆ ನ್ಮಗೆ ಇರಲೆೋಬೆೋಕಲ್ವ?” “ ನ್ವನ್ಗೆ ಮಾತ್ ಕೆ ಡೆ ೋದಿಕಾೆಗಲ್ಲ”

“ ನ್ವೋನೆೋನ್ ಮಾತಾಡಬೆೋಡ, ನ್ವನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ನ್ವೋನ್ ಗ ರ ಗಳ ದಾರಿಯಲ್ಲಲ ಸುಂಗೋತ್ ಅಭಾಯಸ ಮಾಡ , ನಾನ್ ಅವರ ದ ಡಿಡನ್ ದಾರಿ ಯಾವುದ ಅುಂತ್ ಕುಂಡ ಹಿಡಿಯ ತಿತೋನ್ವ” “ ಹೆೋಗೆ?”

“ ಪರತಿದಿನ್ ಆರ ಗುಂಟೆ ಮನೆ ಬಿಟೆರ ರಾತಿರ ಹನೆ ನುಂದಕೆೆ ಬರಾತರುಂತೆ,ಎಲ್ಲಲಗೆ ಹೆ ೋಗಾತರೆ ಅುಂತ್ ನಾನ್ ತಿಳಿಯಬೆೋಕ ” “ ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಲ ನಾವು ಅಭಾಯಸ ಮಾಡಬೆೋಕ ಕಣೆ ೋ” “ ಅದನ್ನ ನ್ವೋನ್ ಮಾಡ ” ಎುಂದ.

ಮಾರನೆಯ ದಿನ್ವೆೋ ಗ ರ ಗಳು ಎಲ್ಲಲಗೆ ಹೆ ೋದರ ಅವರನ್ನ ಹಿುಂಬಾಲ್ಲಸಲ್ ಪಾರರುಂಭಸಿದ ನ್ುಂದಿೋರ್. ಅವನ್ವಗೆೋ ಅಚ್ುರಿಯಾಯಿತ್ . ರಾತಿರ ಒುಂಬತ್ ತ ಗುಂಟೆಗೆ ರ ಮಿಗೆ ಬುಂದ. “ ಬಾ ಊಟ ಮಾಡ ” ಎುಂದ ಯೋಗರ್.

“ ನ್ವೋನ್ ತಿಳಿದಿರೆ ೋ ತ್ರ ನ್ರ್ಮ್ ಗ ರ ಗಳು ಒಳೆಿಯವರಲ್ಲ” “ ಯಾಕೆ ೋ?”

“ ಅವರ ದಿನ್ ಎಲ್ಲಲಗೆ ಹೆ ೋಗಾತರೆ ಗೆ ತಾತ?”

“ ಎಲ್ಲಲಗೆ?” ಕ ತ್ ಹಲ್ದಿುಂದ ಕೆೋಳಿದ ಯೋಗೋರ್.

“ ಏಳು ಗುಂಟೆಗೆ ಬಾರ ಗೆ ಹೆ ೋಗಾತರೆ, ಎುಂಟ ಗುಂಟೆಗೆ ಹೆ ರ ಬರಾತರೆ, ಆಮೆೋಲೆ ಹೆ ೋಗೆ ೋದ ಸ ಳೆ ಮನೆಗೆ” ಎುಂದ. ಬೆಚಿುಬಿದದ ಯೋಗರ್.

“ ಮ ಚೆ ುೋ ಬಾಯಿ ಸಾಕ . ಯಾರಾಯರೆ ೋ ಹೆೋಳಿದದನ್ನ ಕೆೋಳಿಕೆ ುಂಡ ಬುಂದ ಮಾತಾಡಬೆೋಡ, ಅವರ ದೆೋವರುಂತ್ವರ ” ಎುಂದ ಯೋಗರ್. “ ನ್ವನ್ಗೆ ಏನ್ ಗೆ ತಾತಗಲ್ಲ, ನಾನೆೋ ಕಣಾಣರೆ ಕುಂಡಿದಿದೋನ್ವ” ಎುಂದ.

ಯೋಗರ್ನ್ ಮನ್ಸಿಸನ್ಲ್ಲಲ ಅನ್ ಮಾನ್ದ ಸ ಳಿಯ ಕಾಣ್ಲ್ಲಲ್ಲ. ಅವನ್ ಹೆೋಳುತಿತರ ವುದ ಸ ಳುಿ ಎುಂದ ಮನ್ಸ ಸ ಸಾರಿ ಸಾರಿ ಹೆೋಳುತಿತತ್ . ಇಬಿರ ಬೆಳಿಗೆಗ ಗ ರ ಗಳ ಮನೆಗೆ ಹೆ ೋದರ . ಆಗಷ್ೆಟೋ ಸಾನನ್ ಮ ಗಸಿ ತಿುಂಡಿ ತಿನ್ ನತಾತ ಕ ಳಿತ್ರ . ನ್ುಂದಿೋರ್ನ್ವಗೆ ಅವರ ಮ ಖ ನೆ ೋಡ ವುದ ಈಗ ಅಸಹಯ. ಯೋಗರ್ನ್ ಬಲ್ವುಂತ್ಕೆೆ ಅವರ ಕಾಲ್ಲಗೆ ತಾನ್ ನ್ಮಸೆರಿಸಿ ಎದ ರಿಗೆ ಕ ಳಿತ್. “ ನೆ ೋಡರಪೂ ನಾಳೆ ಒುಂದ ಕಾುಂಪಿಟೆೋರ್ನ್ ಇದೆ, ಅಲ್ಲಲ ನ್ವೋವು ಗೆದದರೆ ಮ ುಂದೆ ನ್ವಮೆ ಭವಿಷಯ ಉಜವಲ್ವಾಗ ತೆತ, ಒಳೆೊ ಿಳೆಿ

ಅವಕಾರ್ಗಳು ನ್ವಮೆನ್ನ ಅರಸ ತಾತ ಬರ ತ್ತವೆ. ನ್ವೋವು ಇಷ ಟ ದಿನ್ ನ್ನ್ನ ಬಳಿ ಕಲ್ಲತಿದದಕ ೆ ಸಾಥಶಕವಾಗ ತ್ತದೆ. ನ್ವಮಗೆ ುಂದ ದಾರಿ ತೆ ೋರಿಸಿದ ತ್ೃಪಿತ ನ್ನ್ಗ ಸಿಗ ತ್ತದೆ. “ ತ್ ುಂಬ ಸುಂತೆ ೋಷ ಗ ರ ಗಳೆೋ, ನ್ವೋವು ಇಷ ಟ ಹೆೋಳಿದ ಮೆೋಲೆ ನಾವು ಖುಂಡಿತ್ವಾಗಯ ಗೆದ ದ ಬರ ತೆತೋವೆ” “ ನ್ವಮೆ ಉತಾಸಹ ನ್ವಮಗೆ ಗೆಲ್ ವು ತ್ುಂದ ಕೆ ಡ ತ್ತದೆ” ಎುಂದರ .

ನ್ುಂದಿೋರ್ನ್ವಗೆ ಅವರ ಮಾತಿನ್ ಮೆೋಲೆ ನ್ುಂಬಿಕೆ ಬರಲ್ಲಲ್ಲ. ಆದರ ಮ ಖದಲ್ಲಲ ನ್ಗ ವನ್ ನ ತ್ರಿಸಿಕೆ ುಂಡಿದದ. ಅಲ್ಲಲುಂದ ರ ಮಿಗೆ ಬುಂದ ಅಭಾಯಸ ಮಾಡತೆ ಡಗದನ್ . “ ಈಗಲಾದರ ನ್ವನ್ಗೆ ಗೆ ತಾತಯಾತ ಗ ರ ಗಳ ಬ ದಿಧ”

“ ಏನಾಯತ ನ್ವನ್ಗೆ? ಅವರ ಅವಕಾರ್ ಕೆ ಡಿಸಿರೆ ೋದ ತ್ಪಾೂ?”

“ ನೆ ೋಡ , ನಾಳೆ ನಾವು ಕಾುಂಪಿಟೆೋರ್ನ್ ನ್ಲ್ಲಲ ಗೆದೆರ ಪರವಾಗಲ್ಲ, ಅಕಸಾೆತ್ ಸೆ ೋತೆವು ಅುಂದಿಟ ಟಕೆ ೋ ಮ ುಂದಿನ್ ಗತಿ ಏನ್ ? ಸುಂಗೋತ್ ಬಿಟೆರ ಬೆೋರಾವ ವಿದೆಯೋನ್ ಗೆ ತಿತಲ್ಲ, ನಾನ್ ದಾರಿ ತೆ ೋರಿಸಾಯ ತ. ನ್ವೋವು ಮ ುಂದೆ ಹೆ ೋಗಲ್ಲಲ್ಲ, ನಾನೆೋನ್ ಮಾಡಿಲ ಅುಂತ್ ಗ ರ ಗಳು ಕೆೈ ತೆ ಳೆದ ಕೆ ುಂಡ ಬಿಡಾತರೆ, ಆನ್ುಂತ್ರ ನ್ರ್ಮ್ ಗತಿ? ಯಥಾ ಪರಕಾರ ಫುಟ ಬಾತ್ ನ್ಲೆಲೋ ಇರಬೆೋಕ . ನ್ವೋನ್ ಹೆ ೋಗ ಬಾ, ನಾನ್ ಬರೆ ೋದಿಲ್ಲ” ಎುಂದ. “ ಅುಂದೆರ ಕಾುಂಪಿಟೆೋರ್ನ್ ಗೆ ನ್ವೋನ್ ಬರಲ್ವ” “ ಇಲ್ಲ”

“ ಹ ಚ್ ು ಹಿಡಿದಿದೆಯೋನೆ ೋ ನ್ವನ್ಗೆ? ನಾವು ಕನ್ಸ ಕುಂಡಿದೆದೋ ಇದಕೆೆ, ಈಗ ಬೆೋಡ ಅುಂತಿೋಯಲ್ಲ, ನೆ ೋಡ , ಗ ರ ವಿನ್ ಗ ಲಾಮನಾಗಬೆೋಕ . ಆಗಲೆೋ ನ್ಮಗೆ ಎಲಾಲ ದೆ ರೆಯ ವುದ ”

“ ನೆ ೋಡೆ ೋಣ್ ನ್ವನ್ಗೆ ಏನ್ ಆಗ ತೆತ ಅುಂತ್, ನಾನ್ ಮಾತ್ರ ಅವರ ಬಳಿ ಇನ್ ನ ಬರೆ ೋದ ಇಲ್ಲ, ಕಾುಂಪಿಟೆೋರ್ನ್ ಗ ಹೆ ೋಗಲ್ಲ”

“ ನ್ವನ್ನ ಮನ್ಸಿಸಗೆ ಸರಿಯಾಗ ಒುಂದ ನ್ವಧಾಶರ ತೆಗೆದ ಕೆ ಳೆೊ ಿೋದಿಕೆೆೋ ಆಗಾತ ಇಲ್ಲ ಅದಕೆೆ ಗೆ ುಂದಲ್ದಲ್ಲಲದಿದೋಯಾ” “ ನ್ವೋನ್ ಅವರಿಗೆ ಗ ಲಾಮನಾಗಬಹ ದ , ನಾನ್ ಆಗೆ ೋದಿಲ್ಲ” ಎುಂದ.

ಯೋಗರ್ನ್ವಗೆ ಜಗಳ ಮ ುಂದ ವರೆಸ ವುದ ಇಷಟವಾಗದೆ ತ್ನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ತಾನ್ ಅಭಾಯಸದಲ್ಲಲ ಮ ಳುಗದ. ಮರ ದಿನ್ ಕಾುಂಪಿಟೆೋರ್ನ್ ಇತ್ ತ. ಗ ರ ಗಳ ಬಳಿ ಆಶಿೋವಾಶದ ಪಡೆದ ಕೆ ುಂಡ ಸೂಧೆಶಗೆ ಬುಂದ. ಗ ರ ರಾಮಚ್ುಂದರ ಮೊದಲ್

ಸಾಲ್ಲನ್ಲ್ಲಲಯೋ ಕ ಳಿತ್ ಶಿಷಯನ್ವಗೆ ಧೆೈಯಶ ನ್ವೋಡತೆ ಡಗದದರ . ಅವನ್ ಸರದಿ ಬುಂದಾಗ ಸ ಶಾರವಯವಾಗ ಹಾಡತೆ ಡಗದ. ಆ ಸೂಧೆಶಗೆ ಎಲಾಲ ರುಂಗದ ಪರಮ ಖರ ಭಾಗವಹಿಸಿದರ . ಮೆೈ ಮರೆತ್ ಹಾಡಿದ ಯೋಗರ್ನ್ವಗೆ ಬಹ ಮಾನ್ ಸಿಕಿೆತ್ . ಅಲ್ಲಲಯೋ ಇದದ ಮ ಯಸಿಕ ಡೆೈರೆಕಟರ ಒಬಿರ ಸಿನ್ವಮಾದಲ್ಲಲ ಹಾಡಲ್ ಅವಕಾರ್ ನ್ವೋಡ ತೆತೋನೆುಂದ ಕರೆದರ . ಯೋಗರ್ನ್ವಗೆ ಸುಂಭರಮಕೆೆ ಪಾರವಿರಲ್ಲಲ್ಲ. ಹೆೋಗೆ ಪರತಿಕಿರಯಿಸ ವುದೆುಂದ ತಿಳಿಯಲ್ಲಲ್ಲ. ಗ ರ ಗಳ ಹತಿತರ ಬುಂದ ವುಂದಿಸಿದನ್ . “ ನ್ನ್ಗೆ ನ್ವನ್ನ ಮೆೋಲೆ ನ್ುಂಬಿಕೆ ಇತ್ತಪೂ” ಎುಂದರ . “ ಎಲಾಲ ನ್ವಮೆ ಆಶಿೋವಾಶದ” ಎುಂದ.

“ ಮ ುಂದೆ ಇನ್ ನ ಎತ್ತರದ ಸಾಾನ್ಕೆೆ ನ್ವೋನ್ ಹೆ ೋಗಬೆೋಕಪೂ”

“ ನ್ವಮೆ ದಯ ನ್ನ್ ಮೆೋಲೆ ಇರೆ ೋವರೆಗ ನಾನ್ ಮ ುಂದೆ ಮ ುಂದೆ ಸಾಗಾತನೆೋ ಇರಿತೋನ್ವ ಗ ರ ಗಳೆೋ” ಎುಂದ. ಈ ವಿಷಯ ಹುಂಚಿಕೆ ಳಿಲ್ ರ ಮಿಗೆ ಬುಂದ. ನ್ುಂದಿೋರ್ ಮೌನ್ವಾಗ ಕ ಳಿತಿದದ. “ ಏನಾಯತೋ?” ಎುಂದ.

“ ಕಾುಂಪಿಟೆೋರ್ನ್ ಏನಾಯತೋ?”

“ ಬದ ಕ ಹೆ ಸ ದಿಕಿೆನ್ ಕಡೆಗೆ ತಿರ ಗ ಕೆ ಳಾತ ಇದೆ” ಎುಂದ. “ ತ್ಪುೂ ಮಾಡಿಕೆ ುಂಡ ಬಿಟೆಟ ಕಣೆ ೋ” “ ಯಾಕೆ ೋ?”

“ ಗ ರ ಗಳ ಬಗೆಗ ನಾನ್ ಅನ್ ಮಾನ್ ಪಟಿಟದ ದ ಸ ಳುಿ” “ ಈಗಲಾದರ ಗೆ ತಾತಯಾತ?”

“ ಹೌದ , ಅವರ ಬಾರ ಹತಿತರ ಹೆ ೋಗೆ ೋದನ್ನ ನೆ ೋಡಿದೆದ, ಆದರೆ ಆ ಓಣಿಯಲ್ಲಲ ಅುಂಧರ ಶಾಲೆಯಿದೆ ಅನೆ ನೋದ ಗೆ ತಿತರಲ್ಲಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಲ ಸುಂಗೋತ್ ಕಲ್ಲಸಾತರೆ ಅನೆ ನೋದ ತಿಳಿದಿರಲ್ಲಲ್ಲ. ವೆೋಶೆಯಯರ ಮನೆಯ ಹತಿತರ ಹೆ ೋಗೆ ೋದನ್ನ ಕುಂಡಿದೆದ. ಅದರ ಪಕೆದಲ್ಲಲಯೋ ಇವರ ಪರಿಚ್ಯದವರ ಮನೆಯಿದೆ ಎುಂಬ ದ ಗೆ ತಿತರಲ್ಲಲ್ಲ. ಇವತ್ ತ ಎಲ್ಲ ಗೆ ತಾತಯ ತ”

“ ಅದಕೆೆ ಹೆೋಳೆೊ ೋದ ಪರತ್ಯಕ್ಷ ನೆ ೋಡಿದರ ಪರಮಾಣಿಸಿ ನೆ ೋಡಬೆೋಕ ಅುಂತ್. ಅವಸರದಲ್ಲಲ ಯಾರ ಬಗೆಗೋನ್ ಮಾತಾಡಬಾರದ ”

“ ಈಗ ಗ ರ ಗಳಿಗೆ ನಾನ್ ಹೆೋಗೆ ಮ ಖ ತೆ ೋರಿಸೆ ೋದ ?”

“ ಅವರೆೋನ್ ಅನೆ ನೋದಿಲ್ಲ, ಗ ರ ವಿನ್ ಗ ಲಾಮನಾಗ ವ ತ್ನ್ಕ ಯಾರ ಮ ುಂದೆ ಬರೆ ೋಕಾಗೆ ೋದಿಲ್ಲ. ಈಗಲ್ ಪರಯತಿನಸ , ನ್ವೋನ್ ಸಹ ಗೆಲ್ಲಬಹ ದ ” ಎುಂದ ವಿಶಾವಸದಿುಂದ.

ನ್ುಂದಿೋರ್ನ್ ಮ ಖದಲ್ಲಲ ಹೆ ಸ ಮಿುಂಚ್ ಕುಂಡಿತ್ . ----------------

ಜನ್ಪದ ಕರ್ನ್ ಗೋತೆಗಳು ಹಾ.ವಿೋ. ಮುಂಜ ಳಾ ಶಿವಾನ್ುಂದ ಜನ್ಪದ ಸಾಹಿತ್ಯ ಆದಿಮ ಜನಾುಂಗದ ಬದ ಕಿನ್ ಚಿತ್ರಣ್. ತ್ಮೆ ಬದ ಕಿನ್ ಕಷಟ-ಸ ಖ, ಸೆ ೋಲ್ -ಗೆಲ್ ವು, ಹಬಿ-ಹರಿದಿನ್, ಹ ಟ ಟ-ಸಾವು, ಯ ದಧ, ಆರ್ುಯಶ, ಭಯ, ಸಿಡಿಲ್ , ಗ ಡ ಗ , ಮಳೆ, ಬಿಸಿಲ್ , ಗಾಳಿ, ಉದೆವೋಗ, ಆವೆೋರ್, ರೆ ೋಗ, ರ ಜನ್, ಹಸಿವೆ, ವಿವಾದ, ಎಲಾಲ ಸುಂದಭಶಗಳಲ್ಲಲ ತಾನ್ ಅನ್ ಭವಿಸ ವ ಭಾವಕೆೆ ಮಾತ್ ನ್ವೋಡಿ ಹಾಡ , ಕ ಣಿತ್ಗಳ ಮ ಲ್ಕ ವಯಕತಪಡಿಸ ವ ಅನ್ ಭಾವದ ಭುಂಡಾರವೆೋ ಜನ್ಪದ ಸಾಹಿತ್ಯ, ಜನ್ಪದ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸುಂಗರಹ ಕಾರಯ ಸಾವತ್ುಂತ್ರಾ ಪೂವಶದಲ್ಲಲ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಕ ತ್ ಹಲ್ಕಾೆಗ ಸುಂಗರಹ ಪರಕಟಣೆಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೆ ುಂಡರೆ, ಸಾವತ್ುಂತಾರಾ ನ್ುಂತ್ರದ ದಿನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಪೂಣ್ಶಕಾಲ್ದ ಜಾನ್ಪದ ಕಾಯಶಕತ್ಶರನ್ ನ ಕಾಣ್ಬಹ ದೆುಂದ ಜಾನ್ಪದ ವಿದಾವುಂಸರಾದ ಜೋ.ರ್ುಂ. ಪರಮಶಿವಯಯನ್ವರ ಅಭಪಾರಯ. ೧೯ನೆೋ ರ್ತ್ಮಾನ್ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಚ್ರಿತೆರಯಲ್ಲಲ ಅನೆೋಕ ಪಾರಕಾರಗಳನ್ ನ ರ ಪಿಸಿಕೆ ುಂಡ ನ್ವೋದಯಕಾಲ್. ಆಗ ಉತ್ತರ ಕನಾಶಟಕ, ದಕ್ಷಿಣ್ ಕನಾಶಟಕ, ಮೆೈಸ ರ ಪಾರುಂತ್ಯದಲ್ಲಲ ಮೊಟಟ ಮೊದಲ್ ಬಾರಿಗೆ ಜನ್ಪದ ಸುಂಗರಹಕಾರಯ ಪಾರರುಂಭವಾಯಿತ್ . ೧೯೩೧ರಲ್ಲಲ ಚ್ನ್ನಮಲ್ಲಪೂ ಹಲ್ಸುಂಗ, ಕಾಪಸೆರೆೋವಪೂ, ಲ್ಲುಂಗಪೂ ಜೆ ತೆಗ ಡಿ ‘ಗರತಿಯಹಾಡ ’ ಸುಂಗರಹಿಸಿದರ . ತ್ದನ್ುಂತ್ರ ಬಿ. ರುಂಗಸಾವಮಿ, ಸಿ.ಪಿ. ಲ್ಲುಂಗಣ್ಣ, ಪಿ. ದ ಲಾ, ಮಿಜಶ ಅಣಾಣರಾಯ, ಬಿ.ಎನ್. ಲ್ಕ್ಷಿಮೋದೆೋವಿ, ಅಚ್ುಪೂ, ಮತಿಘಟಟ ಕೃಷಣಮ ತಿಶ, ಉತ್ತುಂಗ ಚೆನ್ನಪೂ, ಎಲ್. ಗ ುಂಡಪೂ, ಬೆಳಗಾವಿ ರಾಮಚ್ುಂದರ, ಜೋ.ರ್ುಂ. ಪರಮಶಿವಯಯ ಮ ುಂತಾದವರ ಜನ್ಪದ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ ನ ಕ ರಿತ್ ಹೆಚಿುನ್ ಬೆಳಕನ್ ನ ಚೆಲ್ಲಲದರ . ಜನ್ಪದ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಲ ಅನೆೋಕ ಪಾರಕಾರಗಳಿವೆ. ಆನ್ಪದ ಗೋತೆಗಳು, ನಾಟಕ, ಕಥನ್ಗೋತೆಗಳು, ಲಾವಣಿಗಳು, ಖುಂಡಕಾವಯ, ಜನ್ಪದ ಕತೆಗಳು, ಜನ್ಪದ ಮಹಾ ಕಾವಯಗಳನ್ ನ ನೆ ೋಡಬಹ ದ . ಇವೆಲ್ಲ ಜನ್ಪದರ ಬದ ಕಿನ್ ಪೌರಾಣಿಕ, ಐತಿಹಾಸಿಕ, ಧಾಮಿಶಕ, ಸಾಮಾಜಕ, ಕೌಟ ುಂಬಿಕ, ನೆಲೆಗಟಿಟನ್ಲ್ಲಲ ಮ ಡಿಬುಂದುಂತ್ವುಗಳು. ಜನ್ಪದ ಕಥನ್ಗೋತೆಗಳು ಅದರಲ್ ಲ ದ ಃರ್ಾುಂತ್ ಕಥೆಗಳು ವಸ ತ, ಪೆರೋರಣೆ, ಸ ಾಲಾುಂರ್ಗಳಿುಂದ ಕ ಡಿ ಭಾವನಾತ್ೆಕವಾಗ ಹೆಚಾುಗ ಗಮನ್ ಸೆಳೆಯ ತ್ತವೆ. ಅವುಗಳಲ್ಲಲ ವಿಧಿನ್ವಷ್ೆೋದ, ಲೆೈುಂಗಕ ವಿಕೃತಿ, ಪರಸೂರ ಸುಂದೆೋಹ, ನ್ುಂಬ ಗೆ, ಪಿರೋತಿ, ಕೌುಂಟ ುಂಬಿಕ ಕಲ್ಹ, ಗೆ ೋವುಗಳನ್ ನ ಸೆರೆಹಿಯ ವುದ , ಬರಗಾಲ್, ಪಾತಿವರತ್ಯ, ಸಾಮಾಜಕ ಕಲಾಯಣ್ ಇವುಗಳೆಲ್ಲವನ್ ನ ಕಾಣ್ಬಹ ದ . ಕಥನ್ ಗೋತೆಗಳಲ್ಲಲ ಈರೆ ೋಬಿ, ಕೆರೆಗೆಹಾರ, ಉತ್ತರದೆೋವಿ, ಸಿರಿಕವಲ್ಲ, ಹಲ್ಲಗಲ್ಲಬೆೋಡರ , ಗಾವಲ್ಣ್ಣನ್ ವಿೋರಗಾಥಾ, ಬರದ ಹಾಡ , ಚಿಕಿೆ ಉುಂಗ ರಕೆೆ ನಾರಿ ಮನ್ಸೆ ೋತ್ಳೆೊ ೋ, ನ್ವೋಲ್ಗುಂಗನ್ ಹಾಡ ಇತಾಯದಿಗಳು ಇವೆ. ಸತಿ ಸಹಗಮನ್ ಪದದತಿಯ ಮ ತ್ಶರ ಪ ಪಡೆದ ‘ಈರೆ ೋಬಿ’ ಒುಂದ ದ ಃರ್ಾುಂತ್ ಕಾವಯ. ಹಿುಂದಿನ್ ಜನಾುಂಗದಲ್ಲಲ ಬೆೋರ ಬಿಟಟ, ಮ ಢ ಸುಂಪರದಾಯಕೆೆ ರ್ರಣಾದ ಹೃದಯ ಕಲ್ಕ ವ ಖುಂಡಕಾವಯ. ಈರೆ ೋಬಿ, ರ್ುಂಕರಲ್ಲುಂಗ ಗುಂಡ ಹೆುಂಡತಿ, ತ್ನ್ನ ಹೆುಂಡತಿಯನ್ ನ ಅತ್ಯುಂತ್ ಸ ಖವಾಗಟ ಟಕೆ ಳಿಬೆೋಕೆುಂಬ ದ ಅವನ್ ಇಚೆಛ, ದ ಡಿದ ಹಣ್ಗಳಿಸಲ್ ಹೆ ೋಗ ಮರಣ್ವನ್ನಪುೂತಾತನೆ. “ಬಾಣ್ುಂತಿರೆ ೋಬಿ ಬಟಟಲ್ಲ್ ಣ್ ತಾಳೆುಂದ , ಘಟಟದ ಕೆಳಗಳ

ಹರಿವಾಣ್-ತ್ರಲೆ ೊೋಗ ಶೆಟಿಟ ರ್ುಂಕರರಾಯ ಮಡಿದಾನೆ”. ಮ ಗ ತಿ ಮ ರಿದುಂಗೆ, ಮುಂಚ್ ಹತಿತ ಉರಿದುಂಗೆ ಕೆಟಟ ಕನ್ಸ ಗಳು ಬಿೋಳುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಅತೆತ ಸಮಾದಾನ್ ಹೆೋಳುತಾತಳ ೆ. ಆದರೆ, ಗುಂಡನ್ ಸತ್ತ ಸ ದಿದ ಬರಲ್ ನ್ುಂಬದ ಈರೆ ೋಬಿ ಸಣ್ಣ ಬೆತ್ತದ ಕೆ ೋಲ್ , ಮಣಾಣದೆ ಕಾಣ್ಮೆ, ಕನೆನ ಕ ುಂಡರವ ಅರಮಲ್ಲ-ಗಾಜನ್ ಕುಂಬ ಮಣಾಣದೆ ಕಾಲ್ ಗಳಿಗೆೋಲ್ಲ, ಅವನ್ ರಕತ-ಸಿಕತ ಬಟೆಟ, ಜ ಲ್ ನಾಯಿ ಸಾವನ್ ನ ಖಚಿತ್ ಪಡಿಸ ತ್ತವೆ. ಅುಂದಿನ್ ಸಮಾಜದ ಕಟ ಟ ನ್ವಟಾಟದ ಮ ಢ ಸುಂಪರದಾಯಕೆೆ ಈರೆ ೋಬಿ ಬಲ್ಲಯಾಗ ತಾತಳ ೆ. ಕಳಸ ಹೆ ತ್ ತಕೆ ುಂಡ ಬುಂದಾಳು ಈರೆ ೋಬಿ, ಕೆ ುಂಡ ಮ ರ ಸ ತ್ ತ ಬಳಸಾಯಳು ಈರೆ ೋಬಿ, ಕಳಸವ ಮಡಗ ಕೆೈಯತಿತ ಮ ಗದಾಳು ಈರೆ ೋಬಿ ಕೆ ುಂಡಕೆೆ ಮ ುಂದಾಗ ನ್ಡೆದಾಳು. ಸತಿ ಸಹಗಮನ್ದುಂತ್ ಕ ರರ ಪದಧತಿ ಸಮಾಜವನ್ ನ ಹೆೋಗೆ ಆವರಿಸಿಕೆ ುಂಡಿತ್ .ತ ಸಹಜವೆುಂಬುಂತೆ ಮಹಿಳೆಯರ ಹೆೋಗೆ ಬಲ್ಲಯಾಗ ತಿತದದಳು ಎುಂಬ ದನ್ ನ ಇಲ್ಲಲ ಕಾಣ್ಬಹ ದ . ಉತ್ತರದೆೋವಿ ‘ಕೆ ಟಟ ಹೆಣ್ ಣ ಕ ಲ್ಕೆೆ ಹೆ ರಗೆ’ ಎುಂಬ ಗಾದೆಯನ್ನ ಪರತಿನ್ವಧಿಸ ತ್ತದೆ. ಹೆಣ್ ಣ ಮಗಳನ್ ನ ಮದ ವೆ ಮಾಡಿ ಕಳುಹಿಸಿದ ಮೆೋಲೆ ಗುಂಡನ್ ಮನೆಯಲ್ಲಲ ಅವರ ಹೆೋಳಿದ ರಿೋತಿ ನ್ಡೆದರೆ ಸರಿ. ಇಲ್ಲದಿದದರೆ ಅವಳ ಗತಿ ಏನ್ ? ಏನಾಗ ತ್ತದೆ? ಏನಾಯಿತ್ ಎುಂಬ ದೆೋ ‘ಉತ್ತರ ದೆೋವಿಯ’ ಜನ್ಪದ ಖುಂಡಕಾವಯದ ಸಾರಾುಂರ್. ‘ಉತ್ತರ ದೆೋವಿ’ ಅತೆತ-ಸೆ ಸೆ ಸುಂವಾದದಿುಂದ ಕ ಡಿದೆ. ಅತೆತ ಸೆ ಸೆಯ ಸಣ್ಣ ತ್ಪೂನ್ ನ ಗ ಡಡ ಮಾಡಿ ಹೆೋಳುವ ಚಾಳಿ. ಗುಂಡ ಎರಡ ಕಡೆಗದದರ ತ್ಟಸಾ ಮನೆ ೋಭಾವ, ತ್ಪೂಲ್ಲದ ತ್ಪೂನ್ ನ ಸಹಿಸದ ಉತ್ತರದೆೋವಿ. ನ್ವೋರ ತ್ರಲ್ ಹೆ ೋದ ಉತ್ತರದೆೋವಿ ಮಳೆಗೆ ಸಿಕಿೆ ತ್ಡವಾಗ ಬರ ತಾತಳ ೆ. ನ್ವೋರೆೋಕೆ ಕಲ್ಕಿದವು, ನೆರಿಗೆೋಕೆ ಮಾಸಿದವು, ಮಾವನ್ ತೆ ೋಟದ ಮರಗಾವು -ಕ ಯ ಯಹೆ ೋಗ, ಬಾಳೆಯ ಮ ಳುಿ ಸೆಣೆದಾವು ಎುಂದಾಗ, ಬಾಳೆೋಗೆ ಮ ಳುಿುಂಟೆೋ, ಬದನ್ವೋಗೆ ಚ್ಪೂರ ುಂಟೆ, ಹಸಿನಾಲ್ಲಗೆ ಇಸವುುಂಟೆೋ, ಸೆ ಸಿಬಾಲೆ ನ್ವನ್ ಮಾತ್ ನ್ವಜವುುಂಟೆೋ. ಹಿೋಗೆ ಮಾತಿಗೆ ಮಾತ್ ಬೆಳೆದ ಅತೆತ ಮಗನ್ ಹತಿತರ ಮ ಗ ತಿ ಮ ರಿದಾರೆ ಮರಳಿ ಮಾಡಿಸಬಹ ದ , ಹೆತ್ತಮೆನ್ನ್ ನ ಪಡೆದೆಯಾ, ಅವಳನ್ ನ ಬಿಟ ಟ ಬಾ ತ್ವರಿಗೆ, ನಾನ್ ನ್ವನ್ಗೆ ಮತೆ ತಬಿಳನ್ ನ ತ್ುಂದ ಮದ ವೆ ಮಾಡ ತೆತೋನೆ ಎುಂದಾಗ, ಮಗ “ತ್ವರಿೋಗೆ ಬಿಡ ವಾಕೆ ಎತ್ತಲ್ಲ ಎಮೆಲ್ಲ ಆರ ವರ ಮ ಟಿಟಬುಂದವಳ, ನೆ ೋಡದಿರ ನಾರೆ ಹಡದವಾವ” ಎನ್ ನತಾತನೆ. ಕಾವಯ ಮ ುಂದ ವರಿದ ತಾಯಿ ಮಗನ್ ಮನ್ ಬದಲ್ಲಸ ತಾತಳ ೆ. ಉತ್ತರದೆೋವಿ ಗುಂಡನ್ ಮನೆಬಿಟ ಟ ನ್ಡೆವಾಗ ತಾನ್ ಸಾಕಿದ ಗಡ-ಮರ, ಹಸ -ಕರ , ಎಲ್ಲವನ್ ನ ಹೆೋಳಿ ಎಲ್ಲರಿಗ ಹೆೋಳಿ ಹೆ ರಡ ವಾಗ ಮಾವನ್ವಗೆ ಹೆೋಳುತಾತಳ ೆ. ಆಗ ಮಾವ ತೌರ ಒಳೆಿದೆುಂದ ಇರಬೆೋಡ ಬೆೋಗ ಬಾ ಎನ್ ನತಾತನೆ. ಉತ್ತರದೆೋವಿ ಗಟಿಟ ಹೆಣ್ ಣಮಗಳು ತಾನ್ ತೌರಿನ್ವುಂದ ತ್ುಂದ ತ್ಪೂಲೆ, ಚೆ ುಂಬ , ದಿೋಪಾಲೆ ಕುಂಭ, ಆಡ , ಹಸ , ಎಮೆೆ ಎಲಾಲ ತೆಗೆದಿಡ ಎನ್ ನತಾತಳ ೆ. ಅತೆತ ಹೆೋಗದದರ ಹೆ ೋಗ ತಾತಳ ೆ ಎುಂದ ಅಟಟದ ಮೆೋಲ್ಲರ ವ ಪಟೆಟ ಸಿೋರೆ ಒುಂದ ಬಾರಿ ಉಟ ಟ ಹೆ ೋಗ ಎುಂದಾಗ ಉತ್ತರದೆೋವಿ, ಮ ುಂದೆ ಬರ ವ ನ್ವಮೆ ಸೆ ಸೆಗೆ ತೆಗೆದಿರಿಸಿ ಎನ್ ನತಾತಳ ೆ. ಅತೆತ-ಸೆ ಸೆ ಸುಂವಾದ ಮ ುಂದ ವರಿಯ ತ್ತದೆ. ಸೆ ಸೆ ತೌರಿಗೆ ಹೆ ರಟ ನ್ವಲ್ ಲತಾತಳ ೆ, ಆಗ ಅಕೆ-ಪಕೆದ ಊರಿನ್ ಗೌಡರ ಅವಳನ್ ನ ತ್ಮೆಲ್ಲಲ ಇರಲ್ ಕರೆಯ ತಾತರೆ. ಆಗ ಉತ್ತರದೆೋವಿ ಒುಂದಾನೆತಿತಕೆ ುಂಡ ಕುಂದಾನ್ ಕೆೈಲ್ಲ ಹಿಡೆುಂಡ , ಮ ುಂದಲ್ ಚಿಕೆೆ ಬೆಳಕಲ್ಲ ತೌರ ತಾಳೊರಿಗೆ ಹೆ ರಡ ತಾತಳ ೆ. ತ್ನ್ನ ತಾಯಿಯನ್ ನ ಬಿಟ ಟ ಮತೆ ಬ ತ ಿಳನ್ ನ ತ್ುಂದಿದದ ಅಪೂ ಬಾಗಲ್ ತೆಗೆಯದೆ ಅಣ್ಣನ್ ಮನೆಗೆ ಹೆ ೋಗಲ್ ಹೆೋಳುತಾತನೆ. “ಅಣ್ಣ

ಬಾಗಲ್ ತೆಗ ಅಣ್ಣಯಯ ಬಾಗಲಾ ತೆಗೆ, ನ್ನ್ನ ಮಕೆಳು ಬಾಯ ರಿ ಬಳಲ್ಲದೆ , ನಾ ಬುಂದೆೋನ್ ಕದವ ತೆಗೆಯೋ” ಎುಂದಾಗ, ಕದವಾ ತೆಗೆಯಾಕೆ ತ್ುಂಗನಾ ಹೆೋಗೆ ತೆಗೆಯಲ್ಲ ನ್ವಮೆತಿತಗೆ ತೆ ೋಳಲ್ಲಲ ವರಗವಳೆ-ಉತ್ತರದೆೋವಿ ಹೆ ೋಗೆೋ ತ್ಮೆಯಯನ್ರಮನೆಗೆ ಎನ್ ನತಾತನೆ. ಹಿೋಗೆ ತ್ಮೆ, ತ್ುಂಗ ಕೆ ನೆಗೆ ಹೆತ್ತವವನ್ ಹತಿತರ ಬುಂದಾಗ ‘ಹಿುಂದಾಲ್ಲ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಲ ನ್ನ್ಗ ಈ ಸಾಗತ್ ತ, ನ್ವಮೆಪಾೂ ನ್ನ್ನ ಉರಿಸಿದಾರ – ಉತ್ತರದೆೋವಿ, ನ್ನ್ನ ಸಾಗ ನ್ವನ್ಗೆೋ ಒದಗೋತ್ . ಹೆ ೋಗವವ ಹುಂಪೆ ಹೆ ಳೆಗಾಗ’ ಎುಂದಾಗ, ಉತ್ತರದೆೋವಿ ಮಕೆಳ ಸುಂಕಟ ಪಡ ತಾತ, ಹುಂಪಿಹೆ ಳಿಯಾಗ ಮಕೆಳ ಕಣ್ ಣ ಕಟಿಟ, ಗುಂಗವವಗೆ ಕೆೈ ಮ ಗದ ನ್ನ್ನುಂತ್ ಪಾಪಿ ಯಾರಿಲ್ಲಲ, ಯಾರ ಇಲಾಲದವರಿಗೆ ನ್ವೋವೆೋ ತ್ುಂದೆ-ತಾಯಿ ಎುಂದ ಮಕೆಳ ಸಮೆೋತ್ ಹೆ ಳೆಗೆ ಹಾರ ತಾತಳ ೆ. ಉತ್ತರೆ ಮಳೆ ಬರ ವ ಮೊದಲ್ ಉಗರಬಿಸಿಲ್ , ಉತ್ತರೆ ಮಳೆ ರಭಸ ಗುಂಗೆಯಲ್ಲಲ ಮ ಳುಗ ವ ದ ಃರ್ಾುಂತ್ ಕುಂಡ ಕಾವಯವನ್ ನ ಜನ್ಪದರ ಕಟಿಟಕೆ ಟಿಟರ ವ ರಿೋತಿ ಉತ್ತರದೆೋವಿಯನ್ ನ ಪೂಜಯಳನಾನಗ ಬಿುಂಬಿಸಿದೆ ಎುಂದ ದೆೋ.ಜ.ಗೌ. ಹೆೋಳಿದಾದರೆ. ಅತೆತಯ ಅಟಟಹಾಸ, ಸೆ ಸೆಯ ಗೆ ೋಳು ಜನ್ಪದ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಲ ಸಾಕಷ ಟ ಮ ಡಿ ಬುಂದಿದದರ ಎಲ್ಲ ಸೆ ಸೆಯರ ಪಾರತಿನ್ವಧಿಕವೆನ್ ನವುಂತೆ ‘ಉತ್ತರದೆೋವಿ’ಯ ಕತೆ ಹರಡಿದೆ ಎನ್ ನತಾತರೆ. ಜನ್ಪದರ ಬದ ಕಲ್ಲಲ ಆಸಿತ ಎುಂದರೆ ಕರಾವುಗಳು, ಯಾರ ಹೆಚ್ ು ದನ್-ಕರ ಗಳನ್ ನ ಹೆ ುಂದಿರ ತಾತರೆ ಅವರೆೋ ಆ ಊರಿನ್ ಗೌಡನೆನ್ವಸಿಕೆ ಳುಿತಾತನೆ. ನ್ ರಾರ ರಾಸ ಗಳಿದದರ ಅವುಗಳ ಹೆಸರನ್ ನ ಹಿಡಿದ ಕ ಗದರೆ ಮಾರ ತ್ತರ ನ್ವೋಡ ವ ಮ ಕ ಪಾರಣಿಗಳ ಜೆ ತೆ ಮಾನ್ವನ್ದ ಅವಿನಾಭಾವ ಸುಂಬುಂಧ. ಗೆ ೋವುಗಳನ್ ನ ದೆೋವರೆುಂದ ಕುಂಡ ದೆೋರ್ ನ್ಮೆದ . ಹಾಗೆೋ ಗೆ ೋವಿನ್ ಹಾಡನ್ ನ ತಿಳಿಯದವರಿಲ್ಲ. ಜನ್ಪದ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಲ “ಸಿಲ್ಲಕವಲ್ಲ” ಒುಂದ ಕಥನ್ ಗೋತೆ. ಕಥನ್ಗೋತೆಗಳು ಪರದೆೋರ್ದಿುಂದ ಪರದೆರ್ಕೆೆ ಬದಲಾಗ ತಾತ ಹೆ ೋಗ ತ್ತದೆ. ‘ಸಿಲ್ಲಕವಲ್ಲ’ ಗೆ ೋವಿನ್ ಹಾಡ ಇಲ್ಲಲ ‘ಸಿಲ್ಲಕವಲ್ಲ’ ಹ ಲ್ಲಗೆ ಮಾತ್ ಕೆ ಟ ಟ ಬುಂದ , ತ್ನ್ನ ಕರ ವಿಗೆ ಹಾಲ್ ಕ ಡಿಸಿ, ತ್ನ್ನನ್ ನ ಅಪಿಶಸಿಕೆ ಳಿಲ್ ಬುಂದಾಗ, ಹ ಲ್ಲ ಸಿಲ್ಲಕವಲ್ಲಯನ್ನ ಕೆೋಳೆಲೆೋ ಸತ್ ಯಳಿ, ಸಿರಿಕೌಲ್ಲೋ, ನಾನ್ ನ್ವನ್ವನೋಗೆೋ ಮ ರ ದಿಲ್ಲ, ನ್ವನ್ ಬಾಲ್ಗೆೋ ಮೊಲೆಯ ಕ ಡಿಸ ಎುಂದ ಹೆೋಳಿ ಹೆ ರಟ ಹೆ ೋಗ ತ್ತದೆ. ಹ ಲ್ಲ ತ್ನ್ನನ್ ನ ಬಿಟಟ ಸುಂತೆ ೋಷದಲ್ಲಲ ಹ ಲ್ ಲ ಮೆೋಯಲ್ ಹೆ ೋಗ ಗ ಡಡ ಏರಿ ಕಾಲ್ ಜಾರಿ ಬಿದ ದ ಸಾವನ್ನಪುೂತ್ತದೆ. ‘ಸಿಲ್ಲಕೌಲ್ಲ’ ಪಾರಣಿ ಜೋವನ್ದೆ ುಂದಿಗೆ ತ್ಮೆ ಬದ ಕಿನ್ ಭಾವನೆಗಳನ್ ನ ಅನ್ವಯ ಮಾಡಿಕೆ ುಂಡ ಕಥನ್ಗೋತೆಯಾಗ ನ್ಮಗೆ ತೆ ೋರಿ ಬರ ತ್ತದೆ. ‘ಹಲ್ಗಲ್ಲ ಬೆೋಡರ ’ ಜನ್ಪದ ಲಾವಣಿ. ೧೮೫೭ರಲ್ಲಲ ನ್ಡೆದ ಸಿಪಾಯಿದುಂಗೆ ಭಾರತ್ ಸವತ್ುಂತ್ರ ಸುಂಗಾರಮದಲ್ಲಲ ಮಹತ್ವದ ಸಮಯ. ೧೮೬೦ರಲ್ಲಲ ಬಿರಟಿೋಷ್ ಆಡಳಿತ್ವು ರ್ಸಾರಸರ ಕಾಯಿದೆ ಜಾರಿಗೆ ಳಿಸಿದದರಿುಂದ ಕುಂಗಾಲಾದವರ ಬೆೋಸಾಯ, ಬೆೋಟೆಯನೆನ ತ್ಮೆ ಬದ ಕಾಗಸಿಕೆ ುಂಡ ಜನ್ರ . ಕೆಲ್ವರ ರ್ಸಾತಸರ ಒಪಿೂಸಿದುಂತೆ ಮಾಡಿ, ಬಚಿುಟಟರ . ವುಂರ್ಪಾರುಂಪರಯವಾಗ ಬುಂದ ರತ್ನ ಖಚಿತ್, ಬೆಳಿಿ ಹಿಡಿಯ ರ್ಸರಗಳನ್ ನ ಕೆ ಡಲಾರದೆ ಕೆ ಟಟರ . ಆದರೆ ಮ ಧೆ ೋಳು ಸುಂಸಾಾನ್ದ ಚಿಕೆ ಗಾರಮ ಹಲ್ಗಲ್ಲಯಲ್ಲಲದದ ಬೆೋಡರ , ರ್ಸರ ಕೆ ಡಲ್ ಒಪೂದೆ ಪರತಿಭಟಿಸಿದರ . ಪೂಜಾರ ಹನ್ ಮ, ಜಡಗ, ಬಾಲ್, ರಾಮ ಒುಂದಾಗ ಊರನೆನೋ ಎಚ್ುರಿಸಿ ಬಿರಟಿೋಷರ ವಿರ ದಧ ಹೆ ೋರಾಡ ವುಂತೆ ಮಾಡಿದರ . ಯಾವ ಸುಂದಾನ್ವು ಫಲ್ಲಸದೆ ಕೆ ನೆಗೆ ಬಿರಟಿೋಷರ ಸೆೋನೆ ಕುಂಡ ಕುಂಡ ಊರ ಜನ್ರನ್ ನ ಗ ುಂಡಿಕಿೆ ಕೆ ಲ್ ಲತ್ತದೆ. ಒಬೆ ಿಬಿರ ರ್ ರತ್ನ್ದಿುಂದ ಆದಷ ಟ

ಬಿರಟಿೋಷ್ ಸೆೈನ್ವಕರನ್ ನ ಕೆ ುಂದ ಹ ತಾತ್ೆರಾಗ ತಾತರೆ. “ಜಡಗ ಹೆೋಳತ್ನ್ ಹೆ ಡಿ ಇವರನಾ, ಈಗ ರ್ಘತ್ಕರೆ ಯಿವರಾ, ಇಸವಸರ್ಘತಾ ಮಾಡಿ ನ್ುಂಬಿಗಲೆ ಮಾಡತಾರೆ ರ್ಫೋತ್ ರಾ” ಹಿೋಗೆ ವಿೋರಾವೆೋರ್ದಿುಂದ ಹೆ ೋರಾಡಿ “ಹೆ ತ್ ತ ಬುಂದಿತ್ ಮತ್ತ ನೆ ೋಡಿರಿ ಕತಿತ ಹಿಡಿಯ ವ ಜನ್ಕ, ಸಿಟಿಟನ್ ಮುಂದಿ ಬುಂಟರ ಹಲ್ಗಲ್ಲ ಮ ಟಟಲ್ಲಲೆ ಲ ದಡಕ” ಎುಂಬ ವಿಷ್ಾದ ಕೆ ನೆಗೆ ಉಳಿಯ ತ್ತದೆ. ತ್ಮೆ ಬದ ಕಿನ್ ಅಗತ್ಯ ವಸ ಗ ತ ಳಿಗಾಗ ಹೆ ೋರಾಡ ವ ರಿೋತಿ ಇಲ್ಲಲ ಸಾಮಾಜಕ ಮಹತ್ವವನ್ ನ ಪಡೆಯ ವುದನ್ ನ ನೆ ೋಡಬಹ ದ . ಜನ್ಪದ ಕಥನ್ ಗೋತೆಗಳು ಅದಕಿೆುಂತ್ ಸವಲ್ೂ ದಿೋಘಶವಾದ ಜನ್ಪದ ಖುಂಡಕಾವಯಗಳ ಲ್ಯದ ಧಾಟಿ, ಹಾಡ ವ ಭಾವ, ಭಾಷ್ಾ ಸೆ ಗಡ ಕೆೋಳುಗರ ಮನ್ವನ್ನ ಹಿಡಿದಿಡ ತ್ತವೆ. ಇವೆಲ್ಲ ಜನ್ಪದ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಅಮ ಲ್ಯ ರತ್ನಗಳು. ಕೆರೆಗೆ ಹಾರ, ಬರದ ಹಾಡ , ಹಿರಿದಿಮಿೆ, ಚಿಕೆ ಉುಂಗ ರಕೆೆ ನಾರಿ ಮನ್ಸೆ ೋತ್ಳೆೊ , ನ್ವೋಲ್ಗುಂಗಾನ್ ಹಾಡ ಇತಾಯದಿ ಕಥನ್ಗೋತೆಗಳ ಭುಂಡಾರವೆೋ ನ್ಮೆ ಮ ುಂದಿದೆ. ರ ಪಕಗಳಾಗ, ಗೋತ್ನಾಟಕಗಳಾಗ, ಚ್ಲ್ನ್ಚಿತ್ರಗಳಾಗ ಇವುಗಳನೆನಲ್ಲ ತೆಗೆದ ಜನ್ರಿಗೆ ಮ ಟಿಟಸಬೆೋಕಾಗದೆ. ಭಾಗೋರರ್ಥ, ಸುಂಗಾಯಬಾಳಯ, ನಾಗಮುಂಡಲ್ ಇವೆಲ್ಲದರ ಜನ್ಪಿರಯತೆಯನ್ ನ ನೆ ೋಡಿದರೆ, ಇದಕಿೆುಂತ್ ವಿಚಾರ ಪೂಣ್ಶ, ವೆೈವಿದಯಮಯವಾದ ಕಥನ್ಗೋತೆಗಳನ್ ನ ಜನ್ಪದ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಲ ನಾವು ನೆ ೋಡಬಹ ದ . ಗರುಂಥ ಋಣ್ ೧.

ಜಾನ್ಪದ ಸಾಮಾಜಕ ಕಥನ್ಗೋತೆಗಳಲ್ಲಲ ದ ಃರ್ಾುಂತ್ ನ್ವರ ಪಣೆ.

೨.

ದೆೋವೆೋುಂದರಪೂ ಹಕಾರಿ.

೩.

ಜಾನ್ಪದ ಅದಯಯನ್ – ದೆೋ.ಜ.ಗೌ.

೪.

ಕನಾಶಟಕ ಜಾನ್ಪದ ಕಥೆಗಳು – ರಾ.ಗೌ.

ಮ ರು ಪುಟಟ ಪುಟಟ ಪರಬಂಧಗಳು ಪುುಂಡಲ್ಲೋಕ ಕಲ್ಲಲಗನ್ ರ, ಮ ನ್ ಮೌನ್ವೆೋ ನ್ವಜವಾದ ಆಭರಣ್ ಎನ್ ನತಾತರೆ. ಈ ಒವಡೆ ಧರಿಸಿದವರಿಗೆ ಯಾವ ರಿೋತಿಯ ಕೆಡ ಕ ಆಗ ವುದಿಲ್ಲ. ಅುಂತ್ಹವರನ್ ನ ಸಮಾಜ ಮೆಚ್ ುತ್ತದೆ ಎುಂಬ ಮಾತಿದೆ. ಕಾರಣ್ ಬರಿೋ ಮಾತ್ಲೆಲೋ ಮನೆ ಮಾಡಿರ ವ ಈ ಪರಪುಂಚ್ದಲ್ಲಲ ಮೌನ್ ವಿಶಿಷಟವಾದ ಕಾರಣ್ದಿುಂದ ವಿಭನ್ನವಾಗ ನ್ವಲ್ ತ್ ಲ ತದೆ. ಮೌನ್ ಬುಂಗಾರ ಎುಂಬ ಮಾತ್ ಪರಚ್ಲ್ಲತ್ವಾಗ ತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಮೌನ್ದ ನ್ವಜವಾದ ವಿಶಿಷಟತೆಗಳು ಹಲ್ವಿವೆ. ಹಿುಂದೆ ಮಾತಿನ್ವುಂದ ಹಲ್ವಾರ ಯ ದಧಗಳು ನ್ಡೆಯ ತಿತದದವು. ಆದರೆ ನ್ಮಗೆ ಸಾವತ್ುಂತ್ರಾ ದೆ ರಕಿಸಿಕೆ ಡ ವಲ್ಲಲ ಪರಮ ಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿದ ಗಾುಂಧಿೋಯವರಿುಂದ ಮೌನ್ದ ಅಥಶ ನ್ಮಗೆ ಸರಿಯಾಗ ತಿಳಿದಿದೆ. ಬರಟಿೋಷರ ದಬಾಿಳಿಕೆಗೆ, ದಪಶಕೆೆ, ಚ್ ಚ್ ುಮಾತಿಗೆ, ಕೆ ೋಪಗೆ ಳಿದೆ ಸಹನೆ, ತಾಳೆೆ, ಮೌನ್ದಿುಂದಲೆೋ ಅವನ್ ನ ಮಟಟ ಹಾಕಿದರ . ನ್ವೋವು ಕೆ ಟಟ ಬಟೆಟ ತೆ ಡ ವುದಿಲ್ಲ ಎುಂದ ಮೌನ್ದಿುಂದ ಸತಾಯಗರಹ ಆರುಂಭಸಿದರ . ಬಿರಟಿಷರ ದಿಕೆೆಟಟರ . ಮಾತಾಡಿದರೆ ಏನಾದರ ಹೆೋಳಬಹ ದ . ಮೌನ್ವಾದವರಿಗೆ ಹೆೋಗೆ ಸಾಧಯ? ಬಿರಟಿಷರ ಸೆ ೋತ್ರ . ಅದೆ ುಂದೆೋ ವಿಷಯವಲ್ಲ. ಪರತಿಯಬಿ ಯರ್ಸಿವ ಮನ್ ಷಯ, ತ್ಪಸಿವ, ಜ್ಞಾನ್ವ ಎಲ್ಲರ ಮೌನ್ವಗಳೆೋ. ಹೆಚ್ ು ತಿಳಿದವರ ತ್ ುಂಬಾ ಮೌನ್ವಗಳಾಗ ತಾತರುಂತೆ. ಬದ ಕ ಮ ರೆೋ ದಿನ್. ಜಗಳ, ಗಲಾಟೆ, ದೆವೋಷ, ಅಸ ಯ, ಮಾತ್ ಎಲ್ಲವೂ ಅವರಿಗೆ ಕ್ಷಣಿಕ ಅನ್ವಸಿರ ತ್ತದೆ. ಅದಕೆೆ ಕೆಲ್ವರ ಸದಾ ಮೌನ್ಕೆೆ ರ್ರಣಾಗರ ತಾತರೆ. ಮೌನ್ ಧಾಯನ್ದ ಸುಂಕೆೋತ್. ಮೌನ್ ಎುಂದರೆ ನೆನ್ಪಾಗ ವುದೆೋ ಪರಕೃತಿ. ಒುಂದ ಸಲ್ ನ್ವಸಗಶವನ್ ನ ಗಮನ್ವಸಿದರೆ ಸಾಕ . ಮೌನ್ದಿುಂದ ಎಷ್ೆಟಲ್ಲ ನ್ಡೆಯ ತಿತದೆ ಅನ್ವಸಿಬಿಡ ತ್ತದೆ. ಸದೆದ ಮಾಡದುಂತೆ ಮೊೋಡಗಳು ದಿನ್ವೂ ವಿವಿಧ ಆಕಾರದ, ಬಣ್ಣದ ವೆೋಷಗಳನ್ ನ ತೆ ಡ ತ್ತಲೆೋ ಇರ ತ್ತದೆ. ಗಾಳಿ, ಮೆೈ-ಮನ್ಗಳಿಗೆ ಮ ದ ನ್ವೋಡ ತ್ತಲೆೋ ಇರ ತ್ತದೆ. ಸಣ್ಣ ಗಡವುಂದ ಮೌನ್ವಾಗೆೋ ಬೆಳೆದ ಹಣ್ -ಣ ಕಾಯಿಗಳನ್ ನ ಮಾನ್ವನ್ವಗೆ ನ್ವೋಡ ತ್ತದೆ. ಪರಕೃತಿಯ ಪರತಿಯುಂದ ಹೆ ಸ ಸೃಷ್ಟಟಯ ಮೌನ್ದಿುಂದಲೆೋ ಆರುಂಭವಾಗ ತ್ತದೆ. ಮ ಗಯ ತ್ತದೆ. ಮನ್ಸ ಸ ಯಾವಾಗಲ್ ಅುಂತ್ಹ ಪರಶಾುಂತ್ವಾದ ವಾತಾವರಣ್ವನೆನೋ ಬಯಸ ತಿತರ ತ್ತದೆ. ಮನ್ ಷಯರಲ್ಲಲಯ ಅಷ್ೆಟೋ. ಮಾತಿನ್ವುಂದಾಗದ ಕೆಲ್ವು ಸುಂಗತಿಗಳು ಮೌನ್ದಿುಂದ ತಿಳಿಯ ತ್ತದೆ. ಪಿರೋತಿಸ ವ ಹ ಡ ಗಯ ಕಣಿಣನ್ ಮೌನ್ದ ನೆ ೋಟವೆೋ ಸಾಕ . ಅಲ್ಲಲ ಪಿರೋತಿ ಇದೆಯಾ ಇಲ್ಲವಾ ಎುಂದ ತಿಳಿದ ಕೆ ಳಿಬಹ ದ . ಅಲ್ಲಲ ನ್ ಡಿಮ ತ್ ತ, ಪೆರೋಮಪತ್ರ ಯಾವುದ ಬೆೋಡ. ಮೌನ್ದಿುಂದ ತ್ ಟಿಯುಂಚ್ಲ್ಲ ನ್ಗ ಅರಳಿದರೆ ಸಾಕ . ಒಪಿೂಗೆಯ ಸಿೋಲ್ ಬಿದದುಂತೆ ಎುಂದೆನ್ವಸಿ ಬಿಡ ತ್ತದೆ. ಅದಕಿೆುಂತ್ ಮಿಗಲ್ ಯಾವುದಿದೆ? *************************

ಏಕಾಂತ್ ಮನ್ ಷಯನ್ ಬದ ಕ ರ ಪುಗೆ ಳುಿವುದೆೋ ಈ ಏಕಾುಂತ್ದಲ್ಲಲ. ಯಾವನ್ ಏಕಾುಂತ್ದ ಸಮಯವನ್ ನ ಉತ್ತಮವಾಗ ಸದ ಪಯೋಗ ಪಡಿಸಿಕೆ ಳುಿತಾತನೆ ೋ ಅವನ್ ಬಹ ಎತ್ತರಕೆೆ ಸಾಗ ತ್ನ್ನ ಗ ರಿಯನ್ ನ ತ್ಲ್ ಪಿಕೆ ುಂಡ ಬಿಡ ತಾತನೆ. ಅುಂತ್ಹ ಏಕಾುಂತ್ಕೆೆ ಸರಿ-ಸಾಟಿಯಾದ ದ ಯಾವುದ ಇಲ್ಲ. ಈ ಏಕಾುಂತ್ಕ ೆ ಒುಂಟಿತ್ನ್ಕ ೆ ಸಣ್ಣ ಮಾತ್ರದ ಗೆರೆಯಿದೆ. ಯಾರ ಇಲ್ಲದೆ ಒಬಿನೆೋ ಇರ ವುದ ಒುಂಟಿತ್ನ್. ಏಕಾುಂತ್ವೂ ಸಹ ಒಬಿನೆೋ ಇರ ವುಂತ್ಹ ಸಿಾತಿ. ಆದರೆ ಒುಂಟಿತ್ನ್ದಲ್ಲಲ ನೆ ೋವು, ಕಣಿಣೋರ ತ್ ುಂಬಿರ ತ್ತದೆ. ಏಕಾುಂತ್ದಲ್ಲಲ ದಿವಯ ಜ್ಞಾನ್ ದೆ ರೆಯ ತ್ತದೆ. ಮನ್ ಷಯ ಭ ಮಿಯ ಮೆೋಲೆ ಬುಂದಿರ ವುದೆೋ ಏನಾದರ ಒುಂದನ್ ನ ಸಾಧಿಸಿ ಹೆ ೋಗ ವುದಕೆೆ. ಯಾವಾಗ ಅವನ್ ತ್ನ್ನ ಗ ರಿಯನ್ ನ ನ್ವದಿಶಷಟಪಡಿಸಿಕೆ ಳುಿತಾತನೆ ೋ ಅುಂತ್ಹ ಸಮಯ ಬಹ ರ್ಃ ಏಕಾುಂತ್ವಾಗರ ತ್ತದೆ. ಬೆೋಕಾದರೆ ಗಮನ್ವಸಿ ನೆ ೋಡಿ ನ್ಮೆಲ್ಲಲ ಹೆ ಸ ಕತೆಗಳು, ಹೆ ಸ ಚಿತ್ರಗಳು ಹ ಟ ಟವುದ , ನ್ಮೆ ಭವಿಷಯದ ಬಗೆಗ ಯೋಚಿಸ ವುದ , ಅಷ್ೆಟೋ ಏಕೆ ಪಿರೋತಿ ಹ ಟ ಟವುದ ಗೆಳೆಯ ಗೆಳತಿಯ ನೆನ್ಪಾಗ ಮೆೈ-ಮನ್ ಪುಳಕಗೆ ಳುಿವುದ ಎಲ್ಲವೂ ಏಕಾುಂತ್ದಲ್ಲಲಯೋ, ಸೆನೋಹಿತ್ರ ಜೆ ತೆ ಹರಟೆ ಹೆ ಡೆಯ ವಾಗಲಾಗಲ್ಲೋ, ಆಟವಾಡ ವಾಗಲ್ಲೋ ಬಿೋದಿ ಬಿೋದಿ ಸ ತ್ ವ ತ ಾಗಲಾಗಲ್ಲೋ ನ್ಮೆ ಭವಿಷಯ ರ ಪುಗೆ ಳುಿವುದ ಸಾಧಯವೆೋ ಇಲ್ಲ. ಇುಂತ್ಹ ಏಕಾುಂತ್ ದೆೋವರ ನ್ಮಗೆ ಕೆ ಟಿಟರ ವುಂತ್ಹ ಒುಂದ ವರ ಎುಂದ ಭಾವಿಸಬೆೋಕಾಗ ತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲ ಮನ್ ಷಯನ್ ಹೆ ಸ ಹ ಟಿಟಗೆ, ಭವಿಷಯದ ಸೃಷ್ಟಟಗೆ ಕಾರಣ್ಕತ್ಶ ಈ ಏಕಾುಂತ್. ಕೆಲ್ವು ಸಲ್ ಏಕಾುಂತ್ವು ಸಹ ಕೆಲ್ವರ ಮನ್ಸಿಸನ್ಲ್ಲಲ ದ ಷೂರಿಣಾಮಗಳನ್ ನ ಉುಂಟ ಮಾಡಿಬಿಡ ತ್ತದೆ. ಒುಂಟಿಯಾಗದಾದಗ ಕೆಟಟ ಯೋಚ್ನೆಗಳು ಹಲ್ವಾರ ಸಾರಿ ಮನ್ಸಸನ್ ನ ಮ ತಿತಬಿಡ ತ್ತದೆ. ಯಾವ ವಿಷಯವನ್ ನ ನಾವು ಮರೆಯಬೆೋಕ ಎುಂದ ಕೆ ುಂಡಿರ ತೆತೋವೆಯೋ ಅದೆೋ ವಿಷಯಗಳು ಕಣ್ಣ ಮ ುಂದಿರ ವ ಚಿತ್ರಗಳುಂತೆ ಪದೆೋ ಪದೆೋ ನೆನ್ಪಾಗ ಪಾರಣ್ ಹಿುಂಡ ತಿತರ ತ್ತವೆ. ಇುಂತ್ಹ ಏಕಾುಂತ್ದಲ್ಲಲ ನಾವು ಯಾವುದೆೋ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಲ್ ಸಿದಧರಾಗ ವುದ ಅುಂದರೆ ತ್ದೆೋಕ ಚಿತ್ತದಿುಂದ ಏಕಾಗರತೆಯನ್ ನ ಸಾಧಿಸ ವುದ ಎುಂದಥಶ. ಏಕಾುಂತ್ದ ಸಾಧಯತೆಯೋ ಏಕಾಗರತೆ. ಹಿೋಗೆ ಎಲ್ಲರ ಬದ ಕ ಈ ಏಕಾುಂತ್ದಲ್ಲಲ ರ ಪುಗೆ ಳುಿವುದಾಗಲ್ಲ-ಬದ ಕ ಹಸನಾಗಲ್ಲ ಎುಂದ ಆಶಿಸ ತೆತೋನೆ. *****************************

ಏಕಾಗರತೆ ಇತಿತೋಚಿನ್ ದಿನ್ಗಳಲ್ಲಲ ಮಾನ್ವನ್ವುಂದ ಬಹ ದ ರ ಸಾಗಹೆ ೋಗ ತಿತರ ವ ಗ ಣ್ವೆುಂದರೆ ಈ ಏಕಾಗರತೆ. ಈ ಏಕಾಗರತೆ ಎುಂದರೆೋನೆುಂದ ಮೊದಲ್ ತಿಳಿಯಬೆೋಕ . ಯಾವುದೆೋ ಒುಂದ ವಿಷಯದ ಬಗೆಗ ನಾವು ಗಮನ್ ಹರಿಸಿ ಮಾಡ ವ ಕೆಲ್ಸ ಕಾಯಶಗಳಿಗೆ ಏಕಾಗರತೆ ಎನ್ ನತಾತರೆ. ನಾವು ಸಾನನ್ ಮಾಡ ತಿತದದರೆ ನ್ಮೆ ಗಮನ್ ಕೆೋವಲ್ ಸಾನನ್ದ ಕಡೆಯೋ ಇರಬೆೋಕ . ಬೆೋರೆಡೆ ಹರಿಯಬಾರದ . ಆದರೆ ಇದ ನ್ಮೆುಂತ್ ಮನ್ ಷಯರಿುಂದ ಸಾಧಯವಾ? ಸಾನನ್ ಮಾಡ ವಾಗ ನ್ಮೆ ಮನ್ಸ ಸ ಅದನ್ ನ ಬಿಟ ಟ ಬೆೋರೆಲಾಲ ಯೋಚ್ನೆಗಳನ್ ನ ಮಾಡಲ್ ರ್ ರ ಮಾಡಿರ ತ್ತದೆ. ಸಾನನ್ ಮಾಡಿದೆದೋ ತಿಳಿಯಲ್ಲಲ್ಲ ಎನ್ ನತೆತೋವೆಯೋ ಹೆ ರತ್ ಹೆೋಗೆ ಮಾಡಿದೆವು ಎುಂಬ ದರ ಅರಿವಿರ ವುದಿಲ್ಲ.

ಈ ಏಕಾಗರತೆಗೆ ಮ ಲ್ ಕಾರಣ್ವೆೋ ಮನ್ಸ ಸ. ಹಿರಿಯರ , ರ್ರಣ್ರ , ಭಕತರ , ಸಾಧ -ಸುಂತ್ರ ಹೆೋಳುವುಂತೆ ಏಕಾಗರತೆ ಸಾಧಿಸಲ್ ಬಲ್ ಕಠಿಣ್ವಾದ ರ್ರಮ ಅಗತ್ಯ. ಮೊದಲೆೋ ಮನ್ಸ ಸ ಚ್ುಂಚ್ಲ್. ಈಗದದುಂತೆ ಮರ ಕ್ಷಣ್ವಿರ ವುದಿಲ್ಲ. ಮೊದಲ್ ನಾವು ಅದನ್ ನ ಹಿಡಿತ್ಕೆೆ ಒಳಪಡಿಸಬೆೋಕ . ಅದ ಹೆೋಗೆ ಸಾಧಯ? ಅುಂತ್ಹ ಮಹಾಮ ನ್ವಯಾದ ವಿಶಾವಮಿತ್ರನೆೋ ಮೆೋನ್ಕೆಯ ನಾಟಯಕೆೆ ಮನ್ಸೆ ೋತ್ ತ್ಪಸ ಸ ಕೆಡಿಸಿಕೆ ಳುಿವುಂತೆ ಮಾಡಿದ ಮನ್ಸ ಸ ಯಾವ ರಿೋತಿಯಿುಂದ ತಾನೆೋ ನ್ಮೆ ಮಾತ್ ಕೆೋಳುತ್ತದೆ? ದೆ ಡಡವರ ವಿಚಾರ ಒತ್ತಟಿಟಗರಲ್ಲ, ಕಾಲೆೋಜನ್ಲ್ಲಲ ವಿದಾಯಭಾಯಸ ಮಾಡ ವ ಯ ವಕ-ಯ ವತಿಯರಿಗೆ ಏಕಾಗರತೆ ಅನ್ ನವುದ ಕೆೈಗೆ ನ್ವಲ್ ಕದ ನ್ಕ್ಷತ್ರವಾದುಂತಾಗದೆ. ಪಾಠ ಮಾಡ ವಾಗ ಕೆೋಳುವುದರ ಬದಲ್ ಪಿರೋತಿಯ ವಿಚಾರ ನೆನ್ಪಿಸಿಕೆ ುಂಡ ನ್ಗ ವುದ , ಸಿನ್ವಮಾ, ಕತೆ, ಡೆೋಟಿುಂಗ, ಚಾಟಿುಂಗ ಅುಂತ್ ಸಮಯ ಬಿಡ ವು ಮಾಡಿಕೆ ಳುಿವುದ , ಹೆ ರಗಡೆಯೋ ಹೆಚ್ ು ಸಮಯ ಕಳೆಯ ತಾತ, ಕಾಲಸಿನ್ ಒಳಗಡೆ ಕಾಲ್ಲಡ ವುದಕೆೆ ಮ ಜ ಗರ ಪಡ ವುದ ----ಒಟಿಟನ್ಲ್ಲಲ ಏನ್ ಬೆೋಕೆ ೋ ಅದನ್ನ ಬಿಟ ಟ ಬೆೋರೆಯದನ್ ನ ಮಾಡಬೆೋಕೆುಂದ ಬಯಸ ವುದೆೋ ಆ ವಯಸಿಸನ್ಲ್ಲಲ ಏಕಾಗರತೆ ಹಾಳು ಮಾಡ ವುದಕೆೆ ಮ ಖಯ ಕಾರಣ್ವಾಗಬಿಡ ತ್ತದೆ. ಹಾಗಾದರೆ ಏಕಾಗರತೆ ಗಳಿಸ ವುದ ಹೆೋಗೆ? ಮನ್ಃಶಾಸರಜಷರ , ತ್ಪಸಿವಗಳು ಹೆೋಳುವ ಪರಕಾರ ಧಾಯನ್ದ ಮ ಲ್ಕ ಸಾಧಯ. ಯಾವಾಗ ನ್ಮೆ ಮನ್ಸ ಸ ಬೆೋರೆ ಕಡೆ ವಾಲ್ಲ್ ಪಾರರುಂಭಸ ತ್ತದೆ ೋ ಆಗ ಅದನ್ ನ ಹದಕೆೆ ತ್ರಲ್ ಒುಂದ ಕ್ಷಣ್ ಕಣ್ ೆಚಿು ಧಾಯನ್ವಸಿ ಏಕಾಗರತೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸಬೆೋಕುಂತೆ. ಇದ ಒುಂದ ರಿೋತಿ ಸವಾಲೆೋ ಸರಿ. ಕಣ್ ೆಚಿು ಧಾಯನ್ವಸಲ್ ರ್ ರ ಮಾಡಿದರೆ ಬೆೋರೆ ಏನೆಲಾಲ ಚಿತ್ರಗಳು ಕಣ್ಣ ಮ ುಂದೆ ತೆರೆದ ಕೆ ಳುಿತ್ತವೆ ಎುಂದ ನೆನ್ಸಿಕೆ ುಂಡರೆ ಭಯವಾಗ ತ್ತದೆ. ಇನೆನಲ್ಲಲಯ ಏಕಾಗರತೆ? ಆದರ ಮನ್ಸಿಸನ್ ಮೆೋಲೆ ಏಕಾಗರತೆ ಸಾಧಿಸೆ ೋದ ಬಹ ಅವರ್ಯಕವಾಗದೆ. ಎಷ್ೆ ಟೋ ಕಷಟ ಸಾಧಯವಾದ ಕೆಲ್ಸಗಳು ಸ ಲ್ಭವಾಗ ನ್ಡೆಯೋದ ಏಕಾಗರತೆಯಿುಂದ. ಈ ಏಕಾಗರತೆ ಮನ್ ಷಯನ್ ಸಾಧನೆಗ ಬಹಳ ಕಾರಣ್ವಾಗ ತ್ತದೆ ಎುಂಬ ದನ್ನ ನೆನ್ಪಿಸಿಕೆ ುಂಡರೆ, ಅದರ ಪಥದತ್ತ ಸಾಗ ಗ ರಿ ತ್ಲ್ ಪಬಹ ದ ಎುಂದ ಕೆ ುಂಡರೆ ಏಕಾಗರತೆ ಬರ ವುದ ಸಾಧಯವೆೋನೆ ೋ?

ಇತಿಹಾಸದ ಪುಟಗಳಲಿಾ ಮೈಸ ರು ದಸರಾ ಗೌರಿ ಸತ್ಯ

ಸುಂದಭಶಕೆೆ ಅನ್ ಸಾರವಾಗ

ಮಾಪಾಶಡ ಗೆ ುಂಡ ಆಚ್ರಣೆಯಲ್ಲಲ ಮ ುಂದ ವರಿಯ ತಾತ ಬರ ತಿತದೆ. ಹಲ್ವು ಸುಂದಭಶಗಳಲ್ಲಲ ಕೆಲ್ ಕಾಲ್ ನ್ವುಂತೆೋ ಹೆ ೋಗದೆ. ಇಲ್ಲವೆೋ ಧಾಮಿಶಕ ಆಚ್ರಣೆಗಷ್ೆಟೋ

Dasara in front of old Palace

ಸಿೋಮಿತ್ಗೆ ುಂಡ ಮೊಟಕ ಕುಂಡಿದೆ. ಅುಂತೆಯೋ ಈಗಲ್ ಮಾಪಾಶಡ ಗೆ ುಂಡ , ರಾಜತ್ವದ ಹಿನೆನಲೆಯನ್ ನ ಕಳೆದ ಕೆ ುಂಡ , ರಾಜ ವೆೈಭವದ ಆಕಷಶಣೆಯನ್ ನ

ಕಳೆದ ಕೆ ುಂಡ , ಸಾುಂಸೃತಿಕ ಉತ್ಸವವಾಗ ಪರಿವತ್ಶನೆ ಹೆ ುಂದಿ, ಮ ುಂದ ವರಿಯ ತಾತ ಬುಂದಿದೆ.

ನ್ವರಾತಿರಯ ಪೌರಾಣಿಕ ಹಿನೆನಲೆಯನ್ ನ ಅರಿಯದವರಿಲ್ಲ. ದ ಷಟ ನ್ವಗರಹ, ಶಿಷಟ ರಕ್ಷಣೆ ಅದರ ಸುಂಕೆೋತ್. ರಾವಣ್ನ್ ಸುಂಹಾರವಿರಬಹ ದ , ಮಹಿಷ್ಾಸ ರನ್ ಮದಶನ್ವಿರಬಹ ದ . ರ್ಕಿತ ದೆೋವತೆಯ ವಿಜಯವಿರಬಹ ದ . ಧಮಶದ ಸುಂರಕ್ಷಣೆ ಇರಬಹ ದ . ಒಟಿಟನ್ಲ್ಲಲ ಅದ ಅಸ ರಿೋ ರ್ಕಿತಯ ವಿರ ದಧ ವಿಜಯದ ಉತ್ಸವ. ಪೌರಾಣಿಕ ಹಿನೆನಲೆಯ ಈ ನೆಲ್ಗಟಟನ್ ನ ಅದ ಉಳಿದ ಕೆ ುಂಡ ಬುಂದಿದೆ. ಆ ಹಿನೆನಲೆಯಲೆಲೋ ಮ ುಂದ ವರಿಯ ತಾತ ಬುಂದಿದೆ. ಪೌರಾಣಿಕ ಹಿನೆನಲೆಯಿುಂದ ಚಾರಿತಿರಕ ಹಿನೆನಲೆ ಗಮನ್ವಸಿದಾಗ ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ಮೊದಲ್ ನೆನ್ಪು ಬರ ವುದ ವಿಜಯನ್ಗರದ ಅರಸರ ರಾಜಧಾನ್ವ ಹುಂಪಿಯಲ್ಲಲನ್ "ಮಾನ್ಶವಮಿಯ ದಿಬಿ" ಹಾಗ ಅಲ್ಲಲನ್ ವೆೈಭವದ ಆಚ್ರಣೆ. ವಿಜಯನ್ಗರದ

ಪತ್ನಾನ್ುಂತ್ರ ಅದ ಅಲ್ಲಲುಂದ ಶಿರೋಪೌರಾಣಿಕ ಮತ್ ತ ಐತಿಹಾಸಿಕ ದಸರಾ, ಚಾರಿತಿರಕ ಸುಂದಭಶಗಳ ಅನ್ ಸಾರ, ಹಲ್ವಾರ

ಎರಡ ತೆ ಡರ ಗಳನ್ ನ ಕುಂಡರ ಆಯಾ ರುಂಗಪಟಟಣ್ ಮತ್ ತ ಮೆೈಸ ರಿಗೆ ಯಾತೆರ ಕೆೈಗೆ ುಂಡಿತ್ . ಮೆೈಸ ರ ಒಡೆಯರಿಗೆ ಅದ ವಿಜಯನ್ಗರದ ಅರಸರ ಬಳುವಳಿ ಯಾಯಿತ್ . "ಆದಿಯಲ್ಲಲ ಪಾುಂಡವರ , ಕಾಲ್ಕರಮದಲ್ಲಲ ವಿಕರಮಾದಿತ್ಯ, ಭೆ ೋಜರಾಜಾದಿ ಚ್ಕರವತಿಶ" ಅಭಷಕತರಾಗ ರಾಜಯಭಾರ ಮಾಡಿದ ರತ್ನ ಸಿುಂಹಾಸನ್ ವಿಜಯನ್ಗರದ ಅರಸ ಗಳಿಗೆ ಪರುಂಪರಾಗತ್ರಾಗ ನ್ುಂತ್ರ ಮೆೈಸ ರ ಯದ ವುಂರ್ದ ದೆ ರೆರಾಜ ಒಡೆಯರಿಗೆ ಲ್ಭಯವಾಯಿತ್ .

ರಾಜ ಒಡೆಯರ ಪಟಾಟಭಷಕತರಾಗದ ದ ೧೬೭೮ನೆಯ ಇಸವಿಯಲ್ಲಲ. ಅವರ ಆಳಿವಕೆ ೧೬೧೭ವರೆಗೆ. ೧೩೯೯ರಲ್ಲಲಯೋ ಯದ ರಾಯರ ಮೆೈಸ ರ ಒಡೆಯರಾಗ ಯದ ವುಂರ್ದ ಮೊದಲ್ ರಾಜರಾಗದದರ . ಆ ವುಂರ್ದ ಮೆೈಸ ರ ಅರಸರಲ್ಲಲ ರಾಜ ಒಡೆಯರ ಒುಂಭತ್ತನೆಯವರ .

ಅವರದ ಮಹತ್ವದ ಆಳಿವಕೆ. ಶಿರೋರುಂಗಪಟಟಣ್ದ ಅಧಿಪತಿ ಶಿರೋರುಂಗರಾಯನ್ನ್ ನ ಸೆ ೋಲ್ಲಸಿ ವಿಜಯನ್ಗರದ ಸಾಮಾರಜಯಕೆೆ

ಸೆೋರಿದದ ಶಿರೋರುಂಗಧಾಮನ್ ವಾಸಸಾಾನ್ವನ್ ನ ರಾಜ ಒಡೆಯರ ತ್ಮೆ ರಾಜಯಕೆೆ ಸೆೋರಿಸಿಕೆ ುಂಡರ . ಆದರ ವಿಜಯನ್ಗರದ ನೆರಳಲ್ಲಲಯೋ ಆಡಳಿತ್ ಮ ುಂದ ವರಿಸಿದರ . ಅವರ ವೆೈಭಯ ತ್ ಮಹಾನ್ವಮಿಯನ್ ನ ತ್ಮೆ ಹೆ ಸ ರಾಜಧಾನ್ವಯಲ್ಲಲ ಪಾರರುಂಭಸಿದರ .

“ಕಲ್ಲಯ ಗದ ಆದಿಯಲ್ಲಲ ಯ ಧಿಷ್ಟಟರ ರ್ಕೆ ಪರಮಾರ್ಥ ಸುಂವತ್ಸರ

ಮೊದಲ್ ಗೆ ುಂಡ ಶಾಲ್ಲವಾಹನ್ ರ್ಕ ಸೌಮಯ ಸುಂವತ್ಸರದವರೆಗೆ

ಪರಿೋಕ್ಷಿತ್ರಾಯನ್ ಆದಿಯಾಗ ಏಳನೆಯ ಶಿರೋರುಂಗರಾಯನ್ವರೆಗೆ ಆಳಿದ ದೆ ರೆಗಳು ಈ ಸಿುಂಹಾಸನ್ದಲ್ಲಲ ಪಿೋಠಸಾರಾಗ ಒಟ ಟ ೪೭೧೧ ವಷಶಗಳವರೆಗೆ ರಾಜಯಭಾರ ನ್ಡೆಸಿದಾದರೆ. ರಾಜ ಒಡೆಯರ ಶಿರೋರುಂಗಪಟಟಣ್ದಲ್ಲಲ ಸಿುಂಹಾಸನಾರೆ ೋಹಣ್ ಮಾಡಿ ಪಟಾಟಭಷಕತರಾದರ .

ಅದೆೋ ವರ ಷ ಸಿುಂಹಾಸನ್ದ ಮೆೋಲೆ ಕ ಳಿತ್ ನ್ವರಾತಿರಯನ್ ನ ಆಚ್ರಿಸಿದರ . ವಿಜಯದರ್ಮಿಯ ದಿನ್ ಸಕಲ್ ರಾಜ ಮಯಾಶದೆಗಳೆೊ ುಂದಿಗೆ ಸೆೋನಾಸಮೆೋತ್ರಾಗ ಅುಂಬಾರಿಯನೆನೋರಿ ರ್ಮಿೋವೃಕ್ಷದ ಪೂಜೆಯನ್ ನ ನ್ಡೆಸಿದರ .”

ರಣ್ಧಿೋರ ಕುಂಟಿೋರವ ನ್ರಸರ ಒಡೆಯರ ಯದ ವುಂರ್ಸಾರಲ್ಲಲ ಮತೆ ತಬಿ ಮಹತ್ವದ ದೆ ರೆ. ೧೬೩೮ರಿನ್ದ ೧೬೫೯ರವರೆಗೆ ಇವರ ರಾಜಯಭಾರ. ಅವರ ಆಸಾಾನ್ ಕವಿ ಗೆ ೋವಿುಂದ ವೆೈದಯ ರಚಿಸಿರ ವ Kantirava Narasaraja Wadiyar "ಕುಂಟಿೋರವ ನ್ರಸರಾಜ ವಿಜಯುಂ" ಗರುಂಥದಲ್ಲಲ ವಿಜಯದರ್ಮಿಯ (1638-1659) ವೆೈಭವ ಕಾಣ್ಬಹ ದ . ಮ ರ ಸುಂಧಿಗಳಲ್ಲಲ ಗೆ ೋವಿುಂದ ವೆೈದಯ ಅುಂದಿನ್

ವಿಜಯದರ್ಮಿಯ ಸ ಧಿೋಘಶ ವಣ್ಶನೆ ನ್ವೋಡ ತಾತನೆ.ಇಪೂತ್ತನೆಯ ಸುಂಧಿಯಲ್ಲಲ "ಮಹಾನ್ವಮಿಯ ಪುರ ರ್ೃುಂಗಾರ ", ಇಪೂತೆ ುಂ ತ ದನೆಯ ಸುಂಧಿಯಲ್ಲಲ "ಮಹಾನ್ವಮಿಯ ಒಡೆ ಡೋಲ್ಗದ ತ್ಸವ" ಮತ್ ತ ಇಪೂತೆತರಡನೆಯ ಸುಂಧಿಯಲ್ಲಲ " ವಿಜಯದರ್ಮಿಯ ಜುಂಬ ಸವಾರಿ"ಯ ವಿವರಣೆ ಕಣಿಣಗೆ ಕಟ ಟವುಂತೆ ವಣಿಶಸಿದಾದನೆ. ಶಿರೋರುಂಗಪಟಟಣ್ದ ಮಹಾನ್ವಮಿಯ ವೆೈಭವ ಅರಿಯಬೆೋಕಾದರೆ, ಈ ಕಾವಯ ಓದಬೆೋಕ . ವೆೈಭವದ ಉತ್ಸವಕೆೆ ಶಿರೋರುಂಗಪಟಟಣ್ ಸಿುಂಗರಿಸಲ್ೂಟಿಟದ ದ ಅಷ್ಟಟಷಟಲ್ಲ. ಮಹಾನ್ವಮಿಯ ಒಡೆ ಡೋಲ್ಗ ವಿೋಕ್ಷಿಸಲ್ ಪಟಟಣ್ಕೆೆ ಬುಂದ ಜನ್ ಒಬಿಿಬಿರಲ್ಲ. ಶಿರೋರುಂಗಧಾಮನ್ ಪಟಟಣ್ "ಕಡ ಸೆ ಬಗನ್ಲ್ಲಲ" ಸಿುಂಗರಿಸಲ್ಪಟಿಟತ್ ತ. “ಜೆ ೋಗ ಜುಂಗಮ ಪರದೆೋಸಿ"ಗಳಿುಂದ ಹಿಡಿದ "ಸ ತ್ತಣ್ ಭ ಪಾಲ್ರೆಲ್ಲ" ಸುಂಭರಮದಿುಂದ ಅಲ್ಲಲ ನೆರೆದರ . ಆ ಒಡೆ ಡೋಲ್ಗದ ವೆೈಭವ, ಸುಂಭರಮ "ಸವಶ ಜಗಕೆ ಸುಂತೆ ೋಷವ"ತ್ರ ವುಂತ್ಹದಾಗತ್ ತ. ಆ ವೆೈಭವದ ನ್ಡ ವೆ ಕುಂಟಿೋರವ ನ್ರಸರಾಜ "ಭ ವನೆೋರ್ವರವತಿಶಯಲ್ಲ ನ್ವರತ್ನದ ಗದ ದಗೆಯಲ್ಲ ಮುಂಡಿಸಿ ಸ ವಿಲಾಸದೆ ಳಗೆ" ರುಂಚಿಸ ತಿತದದ.

ಇನ್ ನ ವಿಜಯದರ್ಮಿಯ ಮೆರೆವಣಿಗೆಯ ಚೆಲ್ ವು- ಚ್ುಂದ ನೆ ೋಡಲ್ ಎರಡ ಕಣ್ ಣ ಸಾಲ್ದ . ಆ ವೆೈಭವೋತ್ಸವದಲ್ಲಲ"ಆನೆಯ ಮೆೋಲೆ ರಾಜಸ ವ ಡಮಾಮಿಗಳಾನ್ುಂದದ ರವಮೆಸೆಯ, ಭ ನಾಥ ಕುಂಟಿೋರವ ನ್ರಸೆೋುಂದರ ಸ ಮಾೆನ್ದೆ ಸಾರಿಗೆೈದಿದೆನ್ ". ದೆ ರೆರಾಯ ನ್ರಸರಾಜೆೋುಂದರನ್ ಮೆರೆವಣಿಗೆಯನ್ ನ ನೆ ೋಡಲ್ "ಚೌದೆಸೆಯ ದೆೋರ್ದ ನೆ ೋಟಕೆ ಜನ್" ಸುಂದಣಿಸಿದದರ .

ನ್ವರಾತಿರಯ ವೆೈಭವದ ಇಷ ಟ ಸ ುಂದರ-ಸ ದಿೋಘಶ ವಣ್ಶನೆ ಬೆೋರೆಲ್ಲಲಯ ಕಾಣ್ಸಿಗದ . ಕನ್ನಡದ ಕಾವಯದಲ್ಲಲ ಮೆೈಸ ರ ದಸರೆಯ ಐತಿಹಾಸಿಕ ವಣ್ಶನೆ ನ್ವೋಡ ವ ಮೊದಲ್ ಕೃತಿ ಗೆ ೋವಿುಂದ ವೆೈದಯನ್ "ಶಿರೋಕುಂಟಿೋರವ ನ್ರಸರಾಜ ವಿಜಯುಂ". ಯದ ವುಂರ್ದ ಅರಸರ ದಸರೆಯ ಪರಥಮ ವಣ್ಶನೆ ಈ ಕಾವಯದಲ್ಲಲ ಲ್ಭಯವಾಗ ತ್ತದೆ. ಇದರಿುಂದಾಗ ಕೃತಿ ಹೆಚಿುನ್ ಮಹತ್ವವನ್ ನ ಪಡೆಯ ತ್ತದೆ. ಕುಂಟಿೋರವ ನ್ರಸರಾಜ ಒಡೆಯರ ನ್ುಂತ್ರ ದೆ ಡಡ ದೆೋವರಾಜ ಒಡೆಯರ

ಹಾಗ ಚಿಕೆ ದೆೋವರಾಜ ಒಡೆಯರ ದಸರಾ ಆಚ್ರಿಸಿಕೆ ುಂಡ ಬುಂದಿದ ದ, ಅವಗಳ ವಣ್ಶನೆಯ ಲ್ಭಯವಾಗ ತ್ತದೆ. ಹೆೈದರಾಲ್ಲಯ ಕಾಲ್ದಲ್ ಲ ದಸರಾ ಆಚ್ರಣೆಯಲ್ಲಲತ್ .ತ ಸವತ್ಃ ಹೆೈದರ ದಬಾಶರಿನ್ಲ್ಲಲ ಭಾಗವಹಿಸ ತಿತದದ.

ವಿಜಯದರ್ಮಿಯ ಮೆರೆವಣಿಗೆಯಲ್ಲಲ ಪಾಲೆ ಗಳುಿತಿತದದ. ೧೭೮೩ರಲ್ಲಲ ಸೆೋನೆಯಲ್ಲಲದದ ಬಿರಟಿಷ್ ಸಿಪಾಯಿಯೋವಶ ಆ ವರ ಷ ಜರ ಗದ ದಸರಾ ಉತ್ಸವವನ್ ನ ಪತ್ರವುಂದರಲ್ಲಲ ವಣಿಶಸಿದಾದನೆ. ಟಿಪುೂವಿನ್ ಮರಣಾನ್ುಂತ್ರ (೧೭೯೯) ಮೆೈಸ ರ ರಾಜಯದ ರಾಜಧಾನ್ವ ಶಿರೋರುಂಗಪಟಟಣ್ದಿುಂದ ಮೆೈಸ ರಿಗೆ ವಗಾಶವಣೆಗೆ ುಂಡಿತ್ . ಅದರ ಜೆ ತೆಗೆ

ದಸರಾ ಹಬಿವೂ ಮೆೈಸ ರಿಗೆ ಆಗಮಿಸಿತ್ . ಮೆೈಸ ರಿನ್ ಮಹತ್ವವೂ ವೃದಿಧಸಿತ್ . ರಾಜಯದ ರಾಜಭಾರ ವಹಿಸಿಕೆ ುಂಡ ಹೆ ಸದ ರಲ್ಲಲಯೋ ಮ ಮೆಡಿ ಕೃಷಣರಾಜ ಒಡೆಯರ ಮೆೈಸ ರಿನ್ಲ್ಲಲ ದಸರಾ ಆಚ್ರಿಸಲಾರುಂಭಸಿದರ . ಬಿರಟಿಶ್ ಅಧಿಕಾರಿಗಳೊ ಅದರಲ್ಲಲ ಪಾಲೆ ಗಳಿ ಲಾರುಂಭಸಿದರ .

Raja Wadiyar (1578-1617)

ಅವರ "ಸವಾಶಲ್ುಂಕಾರಭ ಷ್ಟತ್ರಾಗಸಮಸತ ರಾಜೆ ೋಪಚಾರದಿುಂದ ಪಲ್ಲಕಿೆಯಲ್ಲಲ ಮ ಹ ತ್ಶ ಮಾಡಿ, ಸೆೈನ್ವಕರ ಮ ುಂತಾದ ಸಕಲ್ ಜನ್ಗಳಿುಂದ ಒಡಗ ಡಿ, ನ್ಜರಬಾದಿನ್ ಅರಮನೆಯಿುಂದ ರಾಜಯಲ್ಕ್ಷಿಮಯ ಆವಾಸ ಸಾಾನ್ವಾದ ಮೆೈಸ ರರಮನೆಯ ಸಜೆಾಗೆ ಚಿತೆೈಸಿ ಕಾಳಿಕಾಪುರಾಣೆ ೋಕತ ಪರಕಾರವಾಗ ರತ್ನ ಸಿುಂಹಾರ್ನ್ಕೆೆ ಪೂಜೆಯನ್ ನ ಮಾಡಿ ನ್ಮಸೆರಿಸಿ, ಶಿರ್ಾಸರದ ಮೊಹರನ್ನ್ ನ ಪಟಟದ ಕತಿತಯನ್ ನ ಸಹ ಒಪಿೂಸಿಕೆ ುಂಡ , ಸ ಮ ಹ ತ್ಶದಲ್ಲಲ ಸಿುಂಹಾಸನಾರೆ ೋಹಣ್ ಮಾಡಿದರ .” - ಇದ ಮೆೈಸ ರಿನ್ಲ್ಲಲ ನ್ಡೆದ ಮೊದಲ್ನೆಯ ದಸರೆಯ ವಣ್ಶನೆ.

ರ್ತ್ಮಾನ್ಕ ೆ ಹಿುಂದಿನ್ ವಿಜಯದರ್ಮಿಯ ಮೆರೆವಣಿಗೆಯ ನೆೈಜ ಚಿತ್ರ ಜಗನೆ ೀಹನ್ ಚಿತ್ರಶಾಲೆಯಲ್ಲಲ ನೆ ೋಡಬಹ ದ . ಅಲ್ಲಲನ್ ರುಂಗಮುಂದಿರದ ಗೆ ೋಡೆಯ ಮೆೋಲೆ ವಾಯಪಿಸಿರ ವ ಈ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಲ ಮ ಮೆಡಿಯವರ ಆರ ಜೆ ತೆ ಆನೆಗಳ ರಥದಲ್ಲಲ ಮೆರೆವಣಿಗೆ ಹೆ ೋಗ ತಿತದಾದರೆ. ಇದೆ ರಿೋತಿ ದಸರಾ ಮೆರೆವಣಿಗೆಯನ್ ನ ನ್ವರ ಪಿಸಿರ ವ ಮತೆ ುಂ ತ ದ ವಣ್ಶಚಿತ್ರದ ಸರಣಿಯನ್ ನ ಈಗನ್ ಅರಮನೆಯಲ್ಲಲ ಕಾಣ್ಬಹ ದ . ಅಲ್ಲಲ ನಾಲ್ವಡಿ ಕೃಷಣರಾಜ ಒಡೆಯರ ತ್ಮೆ ಸೆ ೋದರ ನ್ರಸಿುಂಹರಾಜ ಒಡೆಯರ ಮತ್ ತ ಅವರ ಪುತ್ರ ಹಾಗ ಮೆೈಸ ರ ರಾಜಯದ ಕೆ ನೆಯ ಮಹಾರಾಜ ಜಯಚಾಮರಾಜ ಒಡೆಯರ ಅವರೆ ುಂದಿಗೆ ಮೆರೆವಣಿಗೆ

ಹೆ ೋಗ ತಿತದಾದರೆ. ಜಯಚಾಮರಾಜ ಒಡೆಯರ ಅವರ ಅವಧಿಯಲ್ಲಲ ಹಲ್ವು ಕಾರಣ್ಗಳಿುಂದಾಗ ದಸರಾ ಕ ುಂಟ ತಾತ ಸಾಗಲಾರುಂಭಸಿತ್ . ೧೯೫೫ರಲ್ಲಲ ನ್ಡೆದ ದಸರಾ ಉತ್ಸವ ಇತಿತೋಚಿನ್ ವಷಶಗಳಲ್ಲಲನ್ ಅತ್ಯುಂತ್ ಆಕಷಶಣಿೋಯವಾದ ರಾಜ ಉತ್ಸವವಾಗತ್ ತ. ಕೆ ನೆಗೆ

ಜಯಚಾಮರಾಜ ಒಡೆಯರ ಅವರ ಅವಧಿಯಲ್ಲಲ ಹಲ್ವು ಕಾರಣ್ಗಳಿುಂದಾಗ ದಸರಾ ಕ ುಂಟ ತಾತ ಸಾಗಲಾರುಂಭಸಿತ್ . ೧೯೫೫ರಲ್ಲಲ ನ್ಡೆದ ದಸರಾ ಉತ್ಸವ ಇತಿತೋಚಿನ್ ವಷಶಗಳಲ್ಲಲನ್ ಅತ್ಯುಂತ್ ಆಕಷಶಣಿೋಯವಾದ ರಾಜ ಉತ್ಸವವಾಗತ್ ತ. ಕೆ ನೆಗೆ ಅದ ನ್ವುಂತ್ ಹೆ ೋಗ ವ ಕಾಲ್ವೂ ಬುಂತ್ . ಆದರೆ ಡಿ.ದೆೋವರಾಜ ಅರಸ ಅವರ ಮ ಖಯ ಮುಂತಿರಯಾಗದದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಲ ಮೆೈಸ ರ ನ್ಗರದ ಪರಮ ಖರನ್ ನ ಒಳಗೆ ುಂಡ ರ್ಾಸಗೋ ಸಮಿತಿಯ ಆಸಕಿತಯಿುಂದಾಗ ಅದ ಮತೆತ ಜೋವ ಪಡೆಯಿತ್ . ರಾಜತ್ವದ ವೆೈಭವ ಕಳೆದ ಕೆ ುಂಡರ , ಈಗ ಸಾಸೃತಿಕ ಉತ್ಸವವಾಗ, ನಾಡ ದಸರೆಯಾಗ ಮ ುಂದ ವರೆಯ ತಿತದೆ. ದೆೋರ್ ವಿದೆೋರ್ಗಳಿುಂದ ಪರವಾಸಿಗರನ್ ನ ಆಕಷ್ಟಶಸ ತಿತದೆ.

---ಗೌರಿ ಸತ್ಯ ಜ. ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ್ರ ಮೆೈಸ ರಿನ್ಲ್ಲಲ ಇರ ತಾತರೆ. ಇವರ 'ಗೌರಿ ಸತ್ಯ' ಎುಂಬ ಹೆಸರಿನ್ಲ್ಲಲ ಬರೆಯ ತಾತರೆ. ಇವರ

'ಸಮಾಚಾರ' ಪತಿರಕೆಯ ಮಾಜ ಸುಂಪಾದಕರ . ಇವರ ೫೦ ವರ ಷಗಳೊ ಮಿೋರಿ ಪತಿರಕೆ ೋದಯಮದಲ್ಲಲ ಇದಾದರೆ. ಈಗಲ್ ಭಾರತ್ದ ಪತಿರಕೆಗಳಿಗೆ ಬರೆಯ ತಾತರೆ. ಇವರ ಪತ್ರಕತ್ಶರ ಆಗದಾದರೆ. ಕೆಲ್ವು ಪುಸತಕಗಳನ್ ನ ಬರೆದಿದಾದರೆ.

Mysore Palace Illuminated

Education Rights Are Not a Given Shrunotra San The silence is deafening. Fearful eyes of young school children subconsciously dart back and forth from a young girl to two men standing at the door of the school bus. They have guns with them, striking more panic into the frightened kids. The girl they want is Malala Yousafzai, a fourteen year old Pakistani, who has become a world wide symbol for education, bravery, and freedom. One of the men notices the glances towards her and informs the other man. He looks at her, pulls the trigger, and both men flee the scene, leaving Malala unconscious and bleeding profusely (Taseer, 2013). This horrific event occurred on October 9, 2012. Why would an assassination attempt be made on a schoolgirl? In Pakistan, Taliban rule suffocates the people and discriminates against women. Malala has been fighting for equal rights for girls for the past few years. She has grown prominent throughout her country, and now the world (Walsh, 2012). The Taliban disliked what she said, and as a result, she ended up getting shot in the head and neck. Such brutality and harsh violence is yet another example of the Taliban’s terrorizing reign, which Malala courageously stood up to. It is hard for us to imagine places like where Malala lives, in which even the basic right to education is taken away. She had to study in secrecy after the Taliban outlawed schooling for girls (Taseer, 2013). Similarly, many people in certain parts of the world today do not have the option of attending school and idolize teachers. We take educators for granted, because they are always there when we need them, but forget that not everyone has that privilege.Educational institutes are basically to keep one from being a “fish in a pond.” If a fish spends its whole life in the same waters, it will never know anything other than that pond. If a bird tries to tell the fish about the ocean, it will never believe that there is such a vast , majestic thing, because it has never seen it. In this analogy, students are like the fish. We don’t know what we don’t know. Teachers broaden our horizons and give us more opportunities to make a difference. In a typical high school, this is not the outlook the majority of the students have. “Ughhh, I wish it was last period, so we could go home,” “I have so much homework, it’s not fair!” and “When is the next vacation?” are some of the many comments exchanged throughout the day, by all kids. If life is difficult with school, it’s ten times worse without it. If one is illiterate or uneducated, cunning individuals or groups can take undue advantage of them. It is nearly impossible to find a job that can provide a quality life. The disadvantages are endless. However, with intelligence and common sense, anything is possible. Knowledge is power. Knowledge is freedom. It is the key to experiencing and communicating with the re st of the world. Knowledge allows for creativity and individuality. It allows people to think for themselves, which is why people have sought to gain and contain it all throughout history. Even today, groups such as the Taliban seek to rule people by denying them education. Some smart individuals, such as Malala, have seen through this ploy, and are doing their best to warn everyone and fight for their rights. Education liberates people from the chains of ignorance and is the seed of growth and developm ent in a society. Why do people choose to stay on the ground when they can learn to fly?Just because we have these rights today, doesn’t mean we have always had them. People in developed countries had to struggle for them too. Slaves in the southern part of the United States weren’t allowed to be literate, which made it harder for them to convey secret messages and protest. Some owners would even kill the ir slaves for disobeying that rule. Even after it was made legal for them to get an education, the condition of the schools were nowhere near the same as what whites had (SambolTosco, 2013). Linda Brown, a seven year old black girl in Kansas, had to walk a mile just to get to the bus stop, to get to her One room schoolhouse. There were cracked steps leading to the door, a gaping hole in the roof, two stuck open windows, and creaky floorboards. One hundred black kids were crammed into the room with just one teacher. On top of that, the room didn’t have any heating, so the kids had to chop firewood themselves and build a fire in the winter. Knowing this was very unfair, the Brown family, along with some other black families took their case to the Supreme Court. After three long years, the court ruled in favor of the Browns, and decided it was wrong to separate kids in different schools based on color (The Fight for Equal Education, 2013). This was a huge step in getting equal edu cation rights throughout America, and eventually, many other such cases helped achieve

nondiscriminatory schooling for all students. Kids today underappreciate this right and don’t fully realize how much the world has gained by letting everyone receive an education. In addition to progressing civilization, knowledge creates awareness of other cultures, ethnicities, arts, subjects, religions, places, etc. Schools make students conscious of the fact that there are a wide variety of people, each with their own set of contributions to the world. Awareness decreases hate and judgmental feelings towards places that may seem foreign at first. Only hearing half of the story, or only the bad aspects of a nation, forms a biased and incomplete idea, which breeds contempt. This leads t o arrogance that one type of people or nation is better than another. For example, Malala describes how many schools in Pakistan are taught by powerhungry men, who instill hatred of non Islamic people into the hearts of young children. These innocent kids grow up believing in a very extreme version of religion. They are not taught to use logical thinking, but rather to inject religion and twisted facts to create reprehension and justify the actions of the Taliban. They are told not to pick up a pen to share their ideas, but a gun (Taseer, 2013). At least we have safe places, where we are taught to look at multiple perspectives to form a complete picture, establishing a tolerance and acceptance of different viewpoints other than our own. Knowledge may lead to power and freedom, but it isn’t free. Malala’s story and others like it, confirm this statement. She almost paid the ultimate price for trying to get access to knowledge for all women in Pakistan. When countless children and adults are deprived of education, we should consider ourselves lucky to be able to go to great schools, where everyone is allowed in. Our society doesn’t deny anyone the right to read and write based on gender, color, religion, or race. Even if someone doesn’t attend a school, we still have an innumerable amount of online resources to choose from. Public libraries provide completely free access to informtion. Are we not fortunate to live in a place where education is required? Our society acknowledges the fact that knowledge is required for success. Kids should be grateful for the fact that they are being Given the right to have opinions, voice their dreams, and command themselves. References SambolTosco, Kimberly. "The Slave Experience: Educations, Arts, & Culture." PBS. PBS, n.d. Web. 25 Jan. 2013. <http://www.pbs.org/wnet/slavery/experience/education/history2.ht ml>. Taseer, Shehrbano. "The Girl Who Changed Pakistan: Malala Yousafzai." The Daily Beast. Newsweek/Daily Beast, 22 Oct. 2012. Web. 18 Jan. 2013. <http://www.thedailybeast.com/newsweek/2012/10/21/thegirlwho changedpakistanmalalayousafzai.html>. "The Fight for Equal Education." ThinkQuest. Oracle Foundation, n.d. Web. 25 Jan. 2013. <http://library.thinkquest.org/J0112391/the_fight_for_equal_education. htm>. Walsh, Declan. "Taliban Gun Down a Girl Who Spoke Up for Rights." The New York Times. The New York Times, 10 Oct. 2012. Web. 14 Jan. 2013. <http://www.nytimes.com/2012/10/10/world/asia/teenschool activistmalalayousafzaisurviveshitbypakistanitaliban.html? pagewanted=all>.

SHAADI REMIX Transforming the Traditional Indian Marriage

GEETHA RAVINDRA Marriage is the most sacred institution in India. The marriage ceremony is the 13th ceremony among 16 ceremonies in a Hindu’s life. It is a holy sacrament and is solemnized in accordance with rituals enjoined in the Vedas, the ancient scriptures of Hinduism. In Indian families, from the moment a baby girl is born, parents begin saving and planning for that momentous occasion when they will give their precious child to her husband to love and to cherish. Vedic scriptures describe the wedding ceremony literally as the gifting of a young maiden from her father to her future husband, or Kanyadaana. When Indian parents successfully get their children married, it is considered a huge accomplishment and they feel a tremendous sense of joy and relief from fulfilling one of life’s most important responsibilities. For centuries, when an Indian marries, it is a commitment for life. The concept of divorce is still taboo to the vast majority of the Indian population. If a husband and wife don’t get along, the wife is generally expected to adjust and make things work. Some amount of flexibility is expected in any new relationship, yet in Indian society, this burden primarily falls to the wife. Women are instructed by their mothers, sisters, aunts and grandmothers to concede to their husband’s wishes and expectations with the hope that by doing so, they will be able to win their husband’s heart and ultimately lead a happy life together. The Hindu belief in karma and dharma also impact traditional perspectives on marriage. Karma, the belief that everything happens as a consequence of our past deeds, is integral to the Hindu faith. If a w oman or man has an unhappy marriage, the community assumes that it is because of some bad actions they may have committed in a previous birth. There is also an important Hindu belief that one must do h is duty, or Dharma. Dharma requires men and women to marry, as that is an integral part of being a “householder”, which is a key stage in life. Dharma forces one to remain married, even if it is a most unhappy or difficult relationship, in order to fulfill his responsibilities to his family and to society. Another very important cultural factor for many Indians is saving face. An Indian’s reputation is a critical part of her identity and self respect. Being divorced in Indian society carries with it a strong negative stigma. Couples often prefer to remain in an unhappy marriage to protect their image as an “ideal” Indian family; regardless of the pain and heartache it may bring each day. When an Indian marriage fails, there is often a tremendous sense of guilt, shame, and fear of social rebuke. As a result, couples strive to remain together, no matter how painful, in an effort to protect their reputation and children from the challenges associated with divorce, and to save face in the community. Although India can proudly declare that nearly hundred percent of its marriages are a success, recent urbanization and women’s growing financial independence are causing the divorce rate to rise. Gender equality is now giving rise to ego clashes between the husband and wife, especially if the wife is also well educated and employed. The empowerment of women has stimulated the dissolution of Marriage in urban areas in India and among Indians around the world. Indian women are now open to the option of ending their marital relationship, as opposed to silently bearing life long abuses, as generations of women did before them. As an attorney and mediator of Indian origin, over the past twenty years, I have assisted numerous men and women of Indian origin deal with issues of marital discord, domestic violence, adultery, alcoholism a nd desertion in their marriage. As the idea of divorce in Indian marriages is no longer as unimaginable a s it once was and the number of divorces is steadily rising, I am concerned about the future of the sacre d institution of marriage in the Indian community. The commitment to India’s system of marriage is waning among the younger generation. The paradigm of the traditional Hindu marriageand the premises upon which it is based, do not translate logically or easily in the 21st century.

The future viability of the Indian marriage and the family unit is dependent upon younger generations of Indians better understanding the purpose of Hindu marriage traditions, thoughtfully considering which customs and values they wish to retain, and determining how they choose to honor and preserve the sanctity of marriage in the modern era. In an effort to support the Indian parents and young people Consider how to blend the important values of the Vedic marriage with contemporary and practical issues, I have written a book entitled: Shaadi Remix: Transforming the Traditional Marriage. Drawing on my experience with families struggling with marital discord, I have explored the breakdown of Indian marriage within a rapidly changing culture, explaining why the conventional criteria used to arrange marriages no longer ensure lasting, healthy relationships in Shaadi Remix. With stories of how real Indian couples navigate a twentyfirstcentury world, Shaadi Remix provides guidance on alternative methods of choosing partners, as well as tips on effectively communicating and resolving conflict in marriage. Shaadi Remix is a mustread for Indian parents, Indian youth contemplating marriage, and anyone who is interested in understanding the Indian marriage system. It will be available for purchase at the 2013 NAVIKA conference and on amazon.com.

Geetha Ravindra is an attorney, mediator and trainer with over 20 years of experience in the field of Alternative Dispute Resolution. She is currently the Mediator for the International Monetary Fund. Geetha served as Director of the Department of Dispute Resolution Services at the Supreme Court of Virginia from 1996 2007 and managed the Dalkon Shield Arbitration Program at the Private Adjudication Center 1992 -1996. She is an Adjunct Professor at the University of Richmond School of Law and the College of William and Mary Law School teaching mediation. Geetha is a short term consultant with the World Bank and provides both mediation services and conflict resolution training. Geetha has mediated family cases for the Richmond City Juvenile and Domestic Relations District Court for over fifteen years. She also provides legal advice and guidance to dozens of Indian families dealing with difficult marital issues. Geetha has mediated workplace matters for the Navy, Veterans Administration, Department of Energy, and Virginia Employment Dispute Resolution Agency. Geetha provides communication and conflict resolution training for NASA and several Virginia agencies including the Workers Compensation Comission, Department of Health, Virginia Employment Commission, and the Department of Justice Services. Geetha facilitates management retreats for several organizations such as the Washington D.C. Department of Health. Geetha is Vice Chair of the Dispute Resolution Section of the American Bar Association, Chair of the Joint ADR Committeee (which is a joint committeeof the Virginia Bar Association and Virginia State Bar), past President of Virginia Mediation Network, and the past Chair of the Virginia State Bar Attorney Client Fee Dispute Resolution Program. Geetha has several published articles on court connected dispute resolution. She also conducts training programs and presentations related to alternative dispute resolution around the country and in India. Geetha Ravindra was born in Mysore, India and moved to the United States in 1970. She is married to Dr. P.V. Ravindra and has two children, Lakshmi 18 and Krishna 15. She is a member of the Board of the Hindu Center of Virginia and teaches a religious studies course to high school students at the Richmond Temple.

Poems By Bharath Heggadahalli , Southborough, MA Face My family is like face. My mom is the ear Because she listens a lot. My dad is the eye Because he can see really far. My sister is the mouth Because she likes to eat. I am the brain Because I am smart.

Blue Blue feels like rain. Blue sounds like rivers. Blue is the color of sky. Blue tastes like blueberries. Blue is the ocean. Blue smells like whale. Blue is the Patriots. Blue is part of the USA flag.