oktober 2023 S-magazine

OKTOBER 2023

MAGAZINE

GEZOND

Sporten met diabetes?

Da’s zeker!

IN DE KIJKER

Blijf niet zitten met mentale problemen

TABOE

Leven met een stoma zonder schaamte

Mildheid helpt je vooruit

hallo

SPORT JE VOOR HET EERST … WEES DAN MILD VOOR JEZELF

Mijn laatste voetbaltraining ligt 36 jaar achter me, en vanzelf word ik er niet fitter of sterker op. Dus nam ik een besluit: dit najaar start ik met roeien. Niet door wind en water, wel veilig binnen en wanneer ik wil. Want voor mijn 60ste verjaardag kreeg ik een roeimachine cadeau. Ik kijk er geweldig naar uit. Maar ik weet ook: roei je voor het eerst, dan sla je een flater. Halsoverkop beginnen en meteen een blessure oplopen? Nee, bedankt. Ik blijf mild voor mezelf en bouw rustig op, onder deskundige begeleiding.

Dat het nooit te laat is om je leven om te gooien, bewijst Nikolaas op pagina 14. Na een alarmerend telefoontje van de huisarts over zijn suikerwaarden, ruilde hij zijn brommer voor de fiets. Niet makkelijk in het begin. Maar: “hoe vaker ik fietste, hoe meer mijn uithouding verbeterde. Dat motiveerde me enorm”. Heb jij net als Nikolaas diabetes type 2 en wil je meer bewegen? Gebruik onze Beweegwijzer: een gratis test waarmee jij een sport vindt die bij je past.

Beweging is niet alleen goed

COLOFON

JAARGANG 51

oktober 2023

verantwoordelijke

uitgever

Paul Callewaert

algemeen hoofdredacteur

Katrien De Weirdt

voor je lijf, maar ook voor je hoofd. “Ik voel me zoveel gelukkiger en zelfzekerder. Ik ben rustiger en positiever,” zegt Nikolaas. Ook Nele beaamt dat op pagina 10. Zij worstelde jarenlang met perfectionisme, tot ze yoga ontdekte. “Voor het eerst kwam ik tot rust.”

Beweging alleen lost natuurlijk niet al je problemen op. Samen met yoga startte Nele ook met psychotherapie. Heb jij het mentaal soms ook lastig? Blijf er niet mee zitten. Erover praten is vaak de 1ste stap naar beter. Op pagina 12 maken we je wegwijs in de psychologische hulp én de terugbetalingen.

Lees tot slot zeker het verhaal van Colin en Cindy op pagina 8. Wat een veerkracht, wat een doorzettingsvermogen, wat een sterke relatie. Dit is mantelzorg op topniveau. Regenboogtrui én olympisch goud!

Veel leesplezier!

Paul Callewaert Algemeen secretaris Solidaris

OP DE COVER

DOSSIER

Mild zijn voor jezelf. Zo belangrijk, maar niet altijd makkelijk. Dara, Colin en Nele vertellen hoe zij omgaan met mentale druk.

hoofdredacteur

Gwen Muylaert

werkten mee

aan dit nummer

Bram Beeck, Tom Bosman, Alain Bourda, Joeri Bouwens, Sarah Brancart, Bjorn Brysse, Arne De Backer, Aline

De Meyer, Anneleen De Sadeleer, Mieke De Smet, Nicolas De Vos, Bart Demyttenaere, Geert Dieussaert, Tom Durinck, An Feytons, Silke Hoefkens, Véronique Mertens, Dimitri Neyt, Chanou Neven, Carolien Rietjens,

Steven Rombauts, Peter Seijnhaeve, Melissa Tihange, Pieter Vandenbroucke, Amber Vermeulen, Bieke

Volcke, Dean Weyn, Carolien Wouters

concept & realisatie HeadOffice

illustraties en fotografie

Laura Janssens, Stijn Wils

drukkerij

T’Hooft, Brugstraat 186, 9880 Aalter

oplage 530 000 exemplaren

TABOE

Leven met een stoma: “Geen schaamte voor wat mijn leven redde”

CONTACT

vraag of suggestie over S-magazine?

S­magazine

Sint­Jansstraat 32­38, 1000 Brussel

T 02 515 06 96

E s­magazine@solidaris.be

W www.solidaris.be/ s­magazine

7 VRAGEN AAN

Dominique Van Malder, acteur & televisiemaker

en verder

04 NIEUWS

14 GEZOND

Beweegwijzer: sporten met diabetes

16 GEZOND

Hoe eet je makkelijk(er) en lekker plantaardig?

18 UITGESPROKEN

Zo gaat orgaandonatie in zijn werk

22 IN DE KIJKER

Ziek op het werk: dit moet je doen

24 ZORG VOOR JEZELF

Personenalarmsysteem, je persoonlijke bodyguard

27 VOOR JOU

Voordelen voor het hele gezin

28 AGENDA Trek eropuit!

DE REKENING VAN Hoeveel kost een tandimplantaat?

IN

DE KIJKER

Hulp bij mentale problemen

vraag over de voordelen of (zorg)diensten van ons ziekenfonds?

T 056 230 230

E westvlaanderen@ solidaris.be

W www.solidaris.be/ contact

De redactie van dit nummer werd afgesloten op 12 september 2023. De inhoud is gebaseerd op informatie die op dat moment verstrekt en bevestigd werd door de betrokken partijen. De aangegeven tegemoetkomingen, producten en prijzen zijn louter indicatief. Voor de precieze voorwaarden en maxima kan je contact opnemen met Solidaris provincie West­Vlaanderen. Die kan in geen geval aansprakelijk worden gesteld voor eventuele vergissingen bij de druk van deze uitgave.

Kies jouw S-magazine

S-magazine valt 4 keer per jaar (januari, april, juli, oktober) in je bus. Lectuur en info voor elk seizoen.

Scrol je liever 12 keer per jaar online door onze artikels? Wil je sneller nieuws en updates in je mailbox?

Dan is ons digitale magazine iets voor jou. Surf naar

www.ikleeszoalsikwil.be.

Of scan de QR-code.

Laat

je vaccineren tegen griep

Ben je ouder dan 65 jaar of heb je een aandoening? Dan is het belangrijk om je te laten vaccineren tegen griep. Zo ben je deze winter beschermd. Sommige mensen lopen meer kans om ernstig ziek te worden door het griepvirus. Maar ook als je niet tot een risicogroep behoort, kan je je laten vaccineren. Het griepvaccin wordt sterk aangeraden als:

• je ouder bent dan 65

• je zwanger bent

• je in de gezondheidszorg werkt

• je ouder bent dan 6 maanden en een chronische ziekte hebt, zoals diabetes, astma, een hartziekte (behalve verhoogde bloeddruk), longziekte, lever­ of nierziekte ...

• je BMI hoger is dan 35

• je in een instelling woont

• je samenwoont met iemand uit een van bovenstaande groepen of met een kind jonger dan 6 maanden.

Je kan het griepvaccin zonder voorschrift ophalen bij de apotheker. Die informeert je ook over de mogelijkheden voor vaccinatie. Het vaccin kost 16,71 euro.

Behoor je tot een risicogroep? Dan betaal je 4,08 euro zelf (of 2,45 euro als je recht hebt op de verhoogde tegemoetkoming). Als je tussen 50 en 65 jaar bent en overgewicht hebt, rookt of overmatig alcohol gebruikt, dan betaal je ook 4,08 euro. Woon je in een woonzorgcentrum? Dan is het vaccin gratis.

TIP: ons ziekenfonds geeft een extra terugbetaling van 25 euro per jaar voor erkende vaccins. Heb je dat bedrag dit jaar nog niet opgebruikt, gebruik het dan voor je griepvaccin.

Meer info: www.solidaris.be/ griepvaccin.

Wat met corona?

Behoor je tot een van bovenstaande risicogroepen? Dan is ook een boosterprik tegen corona sterk aangeraden. Die is gratis en kan je samen met het griepvaccin laten zetten. Neem zelf contact op met je huisarts of apotheker om een afspraak te maken. Je krijgt geen uitnodiging voor de vaccinatie.

Klachten oplossen

Bij Solidaris nemen we een klacht serieus. Feedback van onze leden is belangrijk voor ons, want we kunnen eruit leren.

Als je een vraag hebt over je dossier of over onze dienstverlening, kan je altijd terecht bij onze medewerkers. Neem gerust contact op met ons of kom langs in een van onze kantoren.

Hebben we een fout gemaakt?

Dan kan je een schriftelijke klacht indienen. Onze klachtenbemiddelaar onderzoekt je klacht discreet, in alle onafhankelijkheid en objectiviteit. Die is onpartijdig en respecteert het beroepsgeheim.

De klachtenbemiddelaar probeert ervoor te zorgen dat we

geen 2 keer dezelfde fout maken. Als een klacht is afgehandeld, maakt de klachtenbemiddelaar een aanbeveling om de dienstverlening te verbeteren. Soms zorgt 1 klacht ervoor dat we honderden leden beter van dienst kunnen zijn.

Hoe dien je een klacht in?

Surf naar www.solidaris.be/ klacht of dien je klacht in via jouw dossier op www.solidaris.be/ e-mut Of stuur een brief naar Solidaris West­Vlaanderen, Klachtenbemiddeling, Pres. Kennedypark 2, 8500 Kortrijk.

Een klacht over onze klachtenbemiddeling? Mail naar klachtenbeheer@solidaris.be.

Laat je borsten onderzoeken

Ben jij een vrouw in de leeftijdsgroep van 50 tot en met 69 jaar? Dan heb je elke 2 jaar recht op een mammografie, een röntgenfoto van je borsten. Dat maakt deel uit van het bevolkingsonderzoek naar borstkanker. Het is een gratis screening aangeboden door de overheid.

Het onderzoek is niet verplicht, maar wordt aangeraden. Want zo kan je borstkanker vroegtijdig opsporen. Dokters kunnen met een mammografie borstkanker al in een heel vroeg stadium ontdekken. Zelfs vóór je klachten hebt of vóór je de afwijking kan voelen of zien. Is het resultaat van het onderzoek afwijkend? Dankzij de snelle opsporing heb je meer kans op een vlottere genezing. Ook kan de ziekte dan minder zwaar verlopen. Hoe vroeger je erbij bent, hoe beter!

Hoe deelnemen? Maak zelf een afspraak in het ziekenhuis met een voorschrift van je arts. Of ga in op je persoonlijke uitnodiging (met datum en plaats) van het Centrum voor Kankeropsporing.

Meer weten? Scan de QR-code of ga naar www.solidaris.be. Zoek op ‘bevolkingsonderzoek’.

Webinar: Samen zwanger

Zwanger? Dan ga je een bijzondere periode tegemoet! Naast de ontdekking van het nieuwe leven en de veranderingen van je lichaam, moet je ook enkele administratieve taken in orde brengen en verschillende keuzes maken. Hoe je daaraan begint en waar je allemaal recht op hebt, kom je te weten tijdens dit webinar. Tijdens de uitzending kan je via de chat vragen stellen aan de medewerker van Solidaris.

Wanneer: 25 oktober 2023 om 20 uur

Inschrijven: www.solidaris.be/ webinars

Help

mee om bijsluiters te verbeteren

Geneesmiddelen die je bij de apotheker koopt, zijn veilig en van goede kwaliteit. Maar elk geneesmiddel kan bijwerkingen veroorzaken

Bijwerkingen worden al onderzocht vóór een medicijn op de markt komt en de meeste bijwerkingen staan dus al in de bijsluiter

Stel je nog een andere reactie vast na het nemen van een medicijn? Een bijwerking die nog niet in de bijsluiter staat? Dan kan je die melden. Zo help je om de bijsluiter beter te maken. Meld bijwerkingen aan je dokter, je apotheker of op www.eenbijwerkingmelden.be

Wees voor jezelf mild

Mild zijn voor jezelf is belangrijk, maar niet altijd eenvoudig. Soms kunnen angst, zorgen en hoge verwachtingen heel zwaar wegen. Dara, Colin en Nele delen hoe zij omgaan met mentale druk.

Dara heeft

agorafobie

Agorafobie of pleinvrees is de angst om je vertrouwde omgeving te verlaten. Mensen met agorafobie durven hun woning niet te verlaten om allerlei redenen, zoals de angst voor paniekaanvallen. Zo ook Dara, die al 17 jaar met agorafobie kampt. Ze vertelt hoe dat haar leven beïnvloedt.

“Ik ben altijd vrij angstig geweest”, vertelt Dara. “Zolang ik me herinner, heb ik angsten gehad. Ik heb al heel mijn leven emetofobie, dat is angst om over te geven. Ik herinner me dat ik als kind heel beschaamd was om ziek te zijn. Niemand mocht me dan zien.”

“De agorafobie ontstond toen ik in het 1ste middelbaar zat. Ik was heel zenuwachtig voor een examen en moest overgeven in het station. Terwijl ik overgaf, hebben mensen me gefilmd en maakten ze allerlei gemene opmerkingen. Ik hoorde hen grappend zeggen

Dara (30 jaar) Houdt van gamen en puzzelen

ANGST OM TE BRAKEN

dat ik drugs had genomen en dat ze de beelden online zouden zetten. Dat is echt blijven hangen.”

“Na die 1ste schok ging het een tijdje beter”, gaat ze verder. “Tot ik een paar jaar later in mijn puberteit kwam en begon uit te gaan. Ik beleefde een zot jaar en heb 1 keer in het openbaar moeten overgeven. Toen gebeurde eigenlijk hetzelfde als enkele jaren eerder: mensen lachten me uit en filmden mij. Daarna ben ik niet meer uitgegaan en heb ik ook geen alcohol meer gedronken. Dat was het ‘echte’ begin, denk ik.”

“Voordien was ik heel sociaal en vond ik het leuk om met vrienden weg te gaan. Maar na dat voorval wilde ik niet meer naar buiten gaan. Ik verzon allerlei uitvluchten om thuis te kunnen blijven. Zo ben ik veel vrienden verloren. Vanaf dan ging het achteruit.”

EEN CIRKEL VAN ANGST

Agorafobie brengt Dara in een vicieuze cirkel van angst. “Mijn angsten zijn een opeenvolging van paniekaanvallen. Ik heb stress als ik naar buiten ga en krijg een paniekaanval. Ik word misselijk en duizelig van de paniek en dan komt mijn angst om over te geven op. Die versterkt de misselijkheid, waardoor ik nog meer panikeer.”

De angst beïnvloedt haar leven enorm. “Ik heb weinig sociaal contact”, knikt ze. “Vroeger voetbalde ik, maar daar ben ik mee gestopt. Ik kreeg te veel stress om op een open veld te spelen uit angst om misselijk te worden. Ik ga nooit winkelen en bestel alles online. Uit eten gaan doe ik amper, en alleen als mijn auto in de buurt staat.”

Ook Dara’s gezinsleven lijdt onder haar angsten. Ze heeft een vriendin en is plusmama van een zoontje. “Ik hou van mijn vriendin en mijn pluszoon, maar door mijn agorafobie mis ik veel van onze tijd samen. Ik ga nooit mee op gezinsuitstapjes naar de zee of naar de dierentuin. Dat vind ik het ergste.”

30 WORDEN

Dit jaar vierde Dara haar 30ste verjaardag. Die mijlpaal schudde haar wakker. “Ik besef steeds meer hoeveel ik mis. Ik wil zo graag een normaal leven leiden zonder stress of angst.”

De laatste maanden waren moeilijk. Ze voelde meer stress en kon moeilijker rust vinden. Daarom gaf haar werkgever haar de tijd om tot rust te komen.

“Ik heb veel geluk met mijn werkgever”, vindt ze. “Ik werk al bijna 10 jaar als postbode. Ondanks mijn agorafobie, doe ik mijn job graag. Ik doe mijn ronde met de auto, want zo voel ik me veiliger. Maar de laatste maanden namen mijn angsten toe. Nu ben ik al een tijdje thuis. Mijn werkgever zag hoe lastig ik het had en heeft me de vrijheid gegeven om aan mezelf te werken. Dat is echt nodig, dus ik ben heel dankbaar voor die kans.”

Sinds april is Dara in behandeling bij een psycholoog. Ze gaat er wekelijks langs om via blootstellingstherapie haar agorafobie aan te pakken. “De therapie confronteert me met mijn angsten en leert me hoe ik ermee kan omgaan. Samen met mijn psycholoog maakte ik een lijst van dingen die makkelijk tot heel moeilijk zijn. Het begon met kleine zaken en zo bouwen we rustig op. Intussen kan ik in onze buurt wandelen zonder me angstig te voelen.”

Dara is tevreden en hoopvol met de vooruitgang die ze maakt. “De therapie doet me deugd”, knikt ze. “Ik ben blij dat ik ermee ben gestart en zou het iedereen aanraden. In het verleden ben ik al eerder aan therapie begonnen, maar toen kwam de lockdown en ben ik ermee gestopt. Deze keer wil ik echt volhouden.”

Toch is de therapie niet eenvoudig, en voor Dara kan het niet vlug genoeg gaan: “Ik wil zo snel mogelijk alles opnieuw kunnen. Ik wil geen seconde meer missen en weer naar buiten komen, maar tegelijk besef ik dat ik tijd nodig heb.”

PAIRI DAIZA

Bovenaan op Dara’s lijst staat een bezoek aan het dierenpark Pairi Daiza. Een paar jaar geleden kreeg ze daar een zware paniekaanval. “Ik heb een grote passie voor dieren”, vertelt ze. “Vroeger brachten ze me echt tot rust. De paniekaanval in Pairi Daiza was voor mij een dieptepunt.”

Ze droomt ervan om binnenkort zonder angst naar het dierenpark terug te keren. “Ik heb mijn agorafobie overwonnen als ik naar Pairi Daiza kan gaan zonder paniekaanval”, besluit Dara. “Als dat lukt, weet ik dat ik klaar ben om weer te genieten van het leven met mijn gezin en familie. Dan kan ik alles aan.”

Versterk je mentale gezondheid

Met kleine stapjes jouw mentale veerkracht vergroten? Dat kan! Schrijf je in voor onze 7 weken durende nieuwsbrief via www.solidaris.be/ veerkracht

“ Ik droom van een leven zonder angst

Colin is mantelzorger voor zijn echtgenote

In maart 2022 werd Colins vrouw Cindy ernstig ziek. Ze belandde op spoed met hevige buikpijn. “Cindy had een invaginatie van de dunne darm”, vertelt Colin. “Dat wil zeggen dat de dunne darm in zichzelf keerde en bepaalde delen ervan geen zuurstof meer kregen. Samen met die darminvaginatie kreeg ze een septische shock: een extreme ontstekingsreactie op een infectie waarbij bacteriën in de bloedbaan geraken. Haar bloeddruk daalde zo fel dat er niet genoeg bloed meer naar haar organen stroomde.”

VOETEN EN HANDEN GEAMPUTEERD

Een spoedoperatie volgde, maar de pijn bleef aanhouden. “2 dagen na de operatie zei de dokter dat de ingreep niet gelukt was. Een nieuwe operatie was nodig. Daarna besloten ze om Cindy tijdelijk kunstmatig in slaap te houden, om haar lichaam te laten herstellen.”

Tijdens de kunstmatige coma zorgde medicatie dat er voldoende bloed naar haar organen stroomde, maar daardoor ging er te weinig bloed naar haar ledematen. Zo stierven haar voeten en handen af. En ook haar flank raakte aangetast.

“Mijn vrouw was heel zwak en kon zelfs niet meer spreken”, gaat Colin verder. “Om haar te redden, moesten de dokters haar beide voeten, haar rechterhand en een deel van haar linkerhand amputeren. Daarna volgde een huidtransplantatie van haar bil naar haar flanken.”

Colin Casier (49 jaar) Houdt van zijn gezin, zijn vriendengroep en voetbal

LANGZAAM REVALIDEREN

Na de amputatie van haar voeten en handen begon Cindy te revalideren. “De 1ste maanden verbleef ze in een revalidatiecentrum”, gaat Colin verder. “Mijn vrouw kon niets meer. Ze kreeg protheses aan haar handen en voeten, maar ze moest helemaal van 0 beginnen. Ze toonde zoveel kracht en doorzettingsvermogen.”

Al tijdens Cindy’s verblijf in het revalidatiecentrum nam Colin zorgtaken op zich. “We hebben 3 kinderen van 17, 14 en 11 jaar en uiteraard zorgde ik thuis voor hen, maar ik wilde er ook zoveel mogelijk zijn voor Cindy. Ik was vaak in het ziekenhuis en leerde hoe ik haar kon helpen. Zo bereidde ik me voor op de zorg die ik later thuis zou opvolgen.”

Naarmate haar herstel vorderde, kon Cindy af en toe naar huis. “We begonnen met 1 dag en zo bouwden we op naar een weekend, een halve week en verder. Haar doel was om voor Kerstmis weer thuis te wonen, en dat is gelukt”, glimlacht Colin. “Sinds 21 december 2022 is ons gezin opnieuw compleet.”

STAP VOOR STAP VOORUIT

Vanaf haar thuiskomst nam Colin de zorgtaken voor Cindy op zich. Hij kreeg daarbij de hulp van thuisverpleging van i­mens. “Ik hielp waar ik kon. ’s Ochtends waste en verzorgde ik mijn vrouw. Ik bracht haar naar het ziekenhuis voor de revalidatie, hielp haar naar het toilet gaan en hielp haar met eten. De 1ste maanden waren heel intensief.”

Los van de praktische zorg maakte het koppel een mentale klik. “We hebben grenzen verlegd in ons huwelijk”, bevestigt Colin. “Ik verlegde grenzen in mijn zorg voor Cindy, maar voor haar was het ook niet makkelijk om die zorg te aanvaarden. Iedereen wil zo zelfstandig mogelijk zijn, dus het is heel confronterend om te beseffen dat iets niet lukt.”

Vandaag gaat het steeds beter met Cindy. “We zijn er nog niet, maar ze heeft al een indrukwekkende weg afgelegd. Intussen

hebben we geen thuisverpleging meer en ze revalideert verder thuis. Dankzij een aantal aanpassingen in haar auto kan ze opnieuw rijden. Dat maakt het voor ons allebei makkelijker, want het geeft haar meer vrijheid.”

Omdat Cindy steeds meer kan, neemt Colins praktische zorg voor haar geleidelijk af. Ook dat is een klik maken, vindt hij. “Ik was het gewoon om alles over te nemen, maar dat hoeft eigenlijk niet meer. Mijn 1ste instinct is om haar nog altijd zoveel mogelijk te helpen, maar Cindy vindt haar zelfstandigheid heel belangrijk. Dat is natuurlijk goed, maar het is weer wennen.”

ZORGEN VOOR ELKAAR

Ondanks de zware uitdagingen van de voorbije 2 jaar, bleef Colin altijd positief.

“Vanaf het moment dat Cindy ziek werd, nam iets in mezelf over. Ik was ervan overtuigd dat het goed kwam, maar ik wist dat het op sommige momenten heel lastig zou zijn. Daarom probeerde ik ook mild te zijn voor mezelf en niet te veel druk te leggen. Elke stap vooruit was positief.”

Naast de praktische zorg voor Cindy, maakte Colin daarom af en toe tijd voor zichzelf. “Ik besefte dat het belangrijk was om mezelf niet helemaal weg te cijferen, want dan zou ik mezelf verliezen. Als je dat doet, verliest eigenlijk iedereen. Ik bleef bewust werken, sprak nog af met vrienden of ging naar het voetbal kijken. Cindy gunde me dat ten volle. Het gaf me de energie om te blijven vechten.”

Tegelijkertijd bleven Colin en Cindy waakzaam voor de balans in hun gezin. “We hebben altijd heel open met onze kinderen gepraat over hoe het met Cindy ging. Toen het allemaal gebeurde, kwamen de examens er net aan. Dat baarde ons zorgen, maar onze kinderen hebben doorgezet. Dat maakte ons ontzettend trots.”

“We zeggen weleens ‘en de boer, hij ploegde voort’”, besluit Colin. “Dat geldt ook voor ons. We blijven doorgaan, wat er ook gebeurt.”

Coponcho is er voor je

Mantelzorgvereniging Coponcho is er voor iedereen die zorgt voor een naaste. Wil je ontdekken wat Coponcho voor jou kan betekenen? Surf naar

www.coponcho.be of bel naar 02 515 02 62.

Nele worstelt met perfectionisme

Voor mensen met perfectionistisch gedrag kan het altijd meer en beter. Ze leggen de lat bijzonder hoog en zijn erg kritisch voor zichzelf. Nele worstelde jarenlang met perfectionisme, tot ze 7 jaar geleden yoga ontdekte. Sindsdien besteedt ze meer aandacht aan zelfzorg.

LICHAAM ZEGT STOP

“Zolang ik me herinner, ben ik een perfectionist geweest”, vertelt Nele. “Op school deed ik hard mijn best en wilde ik ieders vriend zijn. Ik was graag gezien, maar was heel streng voor mezelf. Ik was bang om mensen teleur te stellen en wou uitblinken in alles wat ik deed.”

“Ook tijdens mijn studies was ik een strever. Ik behaalde mooie resultaten, maar kon moeilijk genieten van het zorgeloze studentenleven. Het was nooit genoeg. Toen ik begon te werken, smeet ik me voor 120 % in mijn job als leraar. Ik bereidde elke les tot in het detail voor. Vaak werkte ik tot ’s nachts. Daarnaast wilde ik een goede moeder zijn voor mijn 3 kinderen én ik wilde een bruisend sociaal leven. Ik zei altijd ‘ja’, op alles.”

Dat veranderde 7 jaar geleden, toen Nele door een burn­out ging: “Mijn lichaam wilde niet meer mee, het was genoeg. Mijn arts raadde me aan om rust te nemen, want zo kon het echt niet verder.”

THUISKOMEN IN YOGA

De maanden die volgden, waren een periode van herstel. “Het was een heftige tijd”, gaat Nele verder. “Tot een vriendin me uitnodigde voor een yogasessie in openlucht. Voor het eerst kwam ik tot rust. Ik genoot er zo hard van dat ik besloot om het vaker te doen.”

“In het begin was het een uitdaging, want yoga verplicht je om stil te staan bij je geest en lichaam. Mijn hoofd liep over van de gedachten, dus het was best wennen. Maar hoe vaker ik het deed, hoe meer kalmte ik vond. Ook mijn lichaam kwam tot rust en ik werd sterker. Die vooruitgang bleef me motiveren.”

Nele kreeg de smaak te pakken en besloot een opleiding tot yoga­instructeur te volgen. “Intussen geef ik al 3 jaar les”, glimlacht ze. “Daarnaast werk ik ook nog deeltijds in het

onderwijs. De combinatie is best pittig, maar ik zou het niet willen missen. Na elke yogales voel ik me herboren.”

TOELATEN

“Ik ben de voorbije jaren flink veranderd. Samen met de yoga startte ik ook met therapie. Mijn therapeut leerde me om meer tijd te maken voor mezelf en te luisteren naar mijn lichaam. Ik herken steeds beter hoe mijn lichaam reageert onder stress. Als ik me rusteloos voel en spierpijn krijg, weet ik dat ik stilaan mijn grens bereik.”

“Om dat te vermijden, plan ik zo veel mogelijk vooruit. Zo kan ik genoeg tijd maken om te rusten. Als ik zie dat mijn agenda de komende weken vrij vol is, durf ik nu volmondig ‘nee’ te zeggen. Het is soms niet gemakkelijk, maar ik weet dat het nodig is.”

Omgaan met perfectionisme is een proces, besluit Nele: “Op sommige momenten lukt het beter dan op andere. Ik ga nog altijd regelmatig langs bij mijn therapeut, die me helpt om dingen toe te laten. Vroeger wilde ik elke dag alle huishoudelijke taken gedaan hebben, maar nu laat ik de wasmand weleens een dag staan. Het zit vaak in kleine dingen, maar het helpt enorm.”

“ In yoga vind ik rust. Na elke les voel ik me herboren

Nele (41 jaar) Houdt van yoga en reizen

Leef vooruit

HEB JE HET MENTAAL LASTIG?

BLIJF ER NIET MEE ZITTEN

Heb je een serieuze dip? Of een burn­out? Kamp je met veel spanning, angsten of donkere gedachten? Je bent niet alleen, 1 op de 4 Belgen ervaart op een bepaald moment in het leven mentale problemen. Gelukkig bestaan er hulplijnen.

Psychologische

hulp betaal je niet alleen

Zit je in de knoop? Heb je psychologische moeilijkheden? Dan is erover praten vaak de 1ste stap om uit de put te geraken.

WIE KAN JE HELPEN: DICHTBIJ OF PROFESSIONEEL

Spreek met iemand uit je omgeving over wat je voelt en meemaakt. Je partner, familie, vrienden, vertrouwenspersonen op school, op het werk of in de sportclub … Ze kunnen soms meer betekenen en helpen dan je denkt. Of bespreek je problemen met je huisarts, die kent je doorgaans goed. Makkelijk is dat niet, het vergt moed om die stap te zetten. Toch is het belangrijk om het te doen.

Maar soms helpt een goede babbel of steun van de mensen dicht bij jou niet genoeg. Soms zit het probleem te diep. Ook dan is er hulp en kan je een beroep doen op een professionele therapeut. Praten met iemand die wat verder staat en minder emotioneel verbonden is, lukt je misschien zelfs beter.

PSYCHOLOGISCHE HULP VINDEN

De weg vinden naar de gepaste zorg en hulp loopt niet altijd even vlot. Zo kan je botsen op praktische of financiële drempels.

Net om iedereen die het nodig heeft

psychologische hulp te kunnen bieden, zijn de netwerken van ambulante geestelijke gezondheidszorg (GGZ) ontstaan. Mét een toegankelijke(re) prijs dankzij een wettelijke terugbetaling. (zie kader)

Zo kan iedereen met lichte tot matige psychologische problemen individuele of groepssessies volgen tegen een kleine prijs, zowel binnen de eerstelijnszorg, waar je zonder verwijzing terechtkan, als binnen de gespecialiseerde psychologische zorg. Je kan ook buiten een GGZ­netwerk op zoek gaan naar een therapeut bij wie jij je goed voelt, iemand bij wie eventueel ook je partner of gezin terechtkan ... Je hebt daarin de vrije keuze, maar bevraag je vooraf goed over de prijs.

WAT IS ...

• eerstelijnspsychologische zorg?

Dat zijn sessies bij een psycholoog of orthopedagoog die helpen om je psychisch welzijn op te krikken wanneer je je kwetsbaar of niet goed voelt.

• gespecialiseerde psychologische zorg?

Dat is zorg die gericht is op mensen die specifiekere of intensievere hulp nodig hebben door ernstigere onderliggende psychische problemen.

Voor 11 euro naar de psycholoog

Maar wat betaal je nu bij een psycholoog? Het prijskaartje kan al eens een obstakel zijn in de zoektocht naar mentale zorg. Sinds 2021 is er een wettelijke vergoeding, waardoor je veel minder betaalt dan de gewone prijs bij een psycholoog.

1. Wettelijke terugbetaling

Krijg je hulp, zowel voor ‘milde’ klachten als gespecialiseerde zorg, van een klinisch psycholoog of orthopedagoog die een overeenkomst heeft met een netwerk voor geestelijke gezondheidszorg (GGZ)? Dan draagt de wettelijke ziekteverzekering het grootste deel van de kosten. Jij betaalt maar een klein bedrag uit eigen portemonnee, de rest betaalt de ziekteverzekering rechtstreeks aan je psycholoog.

Voor de 1ste sessie (type eerstelijns psychologische zorg) betaal je 0 euro. Nadien betaal

je 11 euro (of 4 euro als je de verhoogde tegemoetkoming krijgt) per individuele sessie. Voor een groepssessie betaal je 2,50 euro.

Vind een GGZ-netwerk Wil je naar de psycholoog tegen dat lagere wettelijke tarief, dan moet je contact opnemen met een GGZ-netwerk in je buurt Check waar je terechtkan via www.solidaris.be/ netwerken-geestelijkegezondheidszorg

2. Voor leden van Solidaris Gebruik je de wettelijke tussenkomst voor psychologische hulp niet, dan krijg je als lid van Solidaris toch een terugbetaling voor de hulp van een erkende psycholoog of psychotherapeut. Als volwassene krijg je 50 % terugbetaald, tot 10 euro per consultatie (of 15 euro met de verhoogde tegemoetkoming). Kinderen en

Psycholoog terugbetaald

Zoek je psychologische hulp?

En wil je meer weten over de mogelijke terugbetalingen? Alle info vind je op www.solidaris.be/psycholoog.

jongeren krijgen tot 20 euro per consultatie terugbetaald (of 30 euro met de verhoogde tegemoetkoming) tot 12 consultaties per jaar.

3. Korting bij psychologen van Solidaris

Als je een beroep doet op een psycholoog of psychotherapeut, pijnpsycholoog of seksuoloog met wie ons ziekenfonds samenwerkt, betaal je nooit meer dan 50 euro per sessie. Voor de 1ste sessie betaal je slechts 40 euro.

4. ViviPlan

Heb je een ViviPlan­verzekering (www.solidaris.be/viviplan) voor medische kosten buiten het ziekenhuis? Dan heb je daarmee ook recht op een extra terugbetaling voor hulp bij een erkende psycholoog of psychotherapeut

De positieve invloed van sporten op diabetes

Toen Nikolaas 6 jaar geleden de diagnose van diabetes type 2 kreeg, wist hij dat het tijd was om zijn levensstijl te veranderen. Hij begon elke dag te bewegen, paste zijn eetpatroon aan en stopte met alcohol te drinken. Vandaag voelt hij zich beter dan ooit.

HET IS 5 VOOR 12

“Ik ging naar de huisarts voor een bloedafname omdat ik de griep had”, begint Nikolaas. “De dag erna belde hij me op. Hij wilde de bloedresultaten niet via de telefoon bespreken, maar vroeg me om meteen langs te komen. Toen wist ik dat het niet goed zat.”

“De dokter vertelde me dat het suikergehalte in mijn bloed veel te hoog was. Ik had diabetes type 2. Het was 5 voor 12, hoog tijd om iets te doen. Hij verwees me door naar een endocrinoloog, een specialist­arts die zich toelegt op de behandeling van diabetes. Die vertelde me opnieuw dat ik te zwaar was en heel ongezond leefde. Daardoor kon mijn gezondheid in het gedrang komen. Ik kon op korte termijn zelfs in het ziekenhuis belanden. Dat was echt schrikken.”

“Ik moest gezonder eten en meer bewegen om af te vallen en mijn suikergehalte te doen dalen. Ik besefte dat het menens was en toen maakte ik de klik.”

MEER BEWEGEN

Nikolaas besloot om zijn leven radicaal om te gooien. Onder strikte begeleiding van een team van artsen en een diëtist paste hij zijn eetpatroon aan. Dat was niet eenvoudig, maar het lukte. “Het was wennen,

want ik genoot wel van een lekkere hamburger met frieten. Geleidelijk aan begon ik meer vis, salades en volkorenbrood te eten. Dat kan me nu echt smaken”, knikt hij. “Daarnaast vermijd ik uiteraard chips en koekjes. En ik drink geen alcohol meer.”

“Ik bewoog ook veel te weinig”, gaat Nikolaas verder. “Dus ik begon elke dag te bewegen. Ik koos voor de fiets in plaats van de brommer om me te verplaatsen. In het begin was het niet gemakkelijk, want ik had er weinig zin in en was snel buiten adem. Maar hoe vaker ik het deed, hoe meer mijn uithouding verbeterde. Dat motiveerde me enorm.”

Binnen het jaar waren Nikolaas’ suikerwaarden sterk verbeterd. In 2 jaar tijd viel hij ruim 40 kilo af. “De artsen hielpen me enorm en bleven me aanmoedigen. Ze zeiden dat ik een voorbeeld was voor andere patiënten.”

LIEVER ACTIEF

Vandaag verplaatst Nikolaas zich bijna alleen maar met de fiets. “Ik fiets zo’n 20 tot 25 kilometer per dag. Mijn benen zijn mijn motor. Vaak ga ik zelfs sneller dan mensen met een elektrische fiets”, lacht hij. “Tijdens het weekend fiets ik naar de kust om te wandelen in de natuur. Daar kom

ik tot rust. Ik geniet ervan en zou het niet meer kunnen missen.”

En als hij de bus neemt, koppelt Nikolaas dat aan een wandeling. “Er is een bushalte vlak bij mijn huis, maar ik stap pas 4 haltes verder op. Dat is een halfuurtje wandelen.”

Sinds een aantal jaar is Nikolaas ook lid van een wandelclub. Volgend jaar wil hij deelnemen aan de Nacht van Vlaanderen, waar hij 42 kilometer wil stappen. “Ik ben al goed aan het trainen en bouw rustig op. Intussen wandel ik gemakkelijk 16 kilometer. Over een paar jaar neem ik misschien deel aan de Dodentocht, de bekende wandeltocht van 100 kilometer. Toekomstmuziek, maar wie weet?”

VEEL GELUKKIGER

Sinds hij elke dag beweegt, voelt Nikolaas zich veel beter. “Ik voel me gelukkiger en zelfzekerder”, glimlacht hij. “Ik ben blij dat ik de weg naar een actieve levensstijl heb gevonden. Ook mijn omgeving merkt dat op. Ik ben rustiger en positiever.”

“Door het sporten heb ik mijn suikerwaarden beter onder controle en voel ik me veel gezonder. Daarom wil ik andere diabetespatiënten aanmoedigen en inspireren om te sporten.”

Beweging is belangrijk

Dr. Joke Marlier, endocrinoloog en diabetesexpert bij UZ Gent: “Beweging is voor iedereen belangrijk, maar zeker voor mensen met diabetes. De behandeling voor diabetes type 2 bestaat uit beweging, aangepaste voeding en medicatie. Met de juiste voeding en beweging kan je lichaam herstellen en heb je minder of geen medicatie nodig. Bewegen kan ook complicaties als hart­ en vaatziekten of hoge cholesterol voorkomen.”

“Elke vorm van lichaamsbeweging is goed: fietsen, wandelen, lopen of zwemmen. Zelfs elektrisch fietsen is een vorm van beweging, zolang je nog stevig trapt. We raden aan om minstens 150 minuten per week te bewegen en maximaal 2 dagen tussen trainingsmomenten te laten. Houd er wel rekening mee dat niet elke beweging telt. Onder lichaamsbeweging verstaan we een activiteit waarbij je hartslag stijgt en je sneller gaat ademen, maar niet buiten ademt bent.”

“Vaak kunnen mensen zichzelf moeilijk motiveren om te sporten. Denk daarom na over de obstakels die je tegenhouden: schaam je je over je lichaam of heb je te weinig tijd? Daarna is het belangrijk om de drempels te overwinnen. Meestal is tijd het grootste probleem. Dan raden we aan om een schema op te stellen: plan een sportsessie voor of na je werkdag en neem er bewust tijd voor. Ook samen sporten helpt, want het is leuker en je zal minder snel je afspraak afzeggen.”

“Hoe vaker je beweegt, hoe makkelijker het zal gaan. Kies een sport die je leuk vindt, want dan zal je er echt van genieten. Heb je diabetes en wil je graag beginnen sporten? Raadpleeg dan de Beweegwijzer om te ontdekken welke sport het best bij je past.”

Beweeg wijzer de Ontdek de Beweegwijzer

Heb je diabetes type 2? Dan is meer bewegen een goed idee. Kies een activiteit die je graag doet, dan hou je het ook langer vol.

Samen met experten ontwikkelde Solidaris de Beweegwijzer. Die helpt je om de sport te vinden die bij je past en geeft advies om veilig en comfortabel te sporten! Solidaris organiseert ook activiteiten voor beginnende sporters samen met onder andere S-Sport // Recreas.

Ontdek het op www.beweegwijzer.be of scan de QR-code.

Word lid van de Diabetes Liga

Ook Diabetes Liga helpt je op weg naar een gezonde levensstijl. Ze zijn hét kenniscentrum voor iedereen die met diabetes geconfronteerd wordt en hebben een uitgebreid activiteitenaanbod. www.diabetes.be

Nikolaas Van Eeghem (46 jaar) Houdt van voetbal, fietsen en tuinieren

PLANTAARDIG

GEEN VLEES, VIS EN ZUIVEL ETEN? KAN MAKKELIJK

Steeds meer mensen proberen vegetarisch of veganistisch te eten. Dat is niet gek, want het is veelzijdig, lekker én gezond.

Diëtiste Evelyne Mertens, vrijwilliger bij ProVeg, geeft eenvoudige tips voor een plantaardig menu.

Evelyne Mertens Diëtiste Vrijwilliger bij ProVeg

Vegetarisch en plantaardig eten worden al eens met elkaar verward. “Toch zijn ze niet helemaal hetzelfde”, legt Evelyne uit. “Vegetarisch eten betekent dat je geen vlees, vis of gevogelte eet. Plantaardig of veganistisch eten gaat een stapje verder en vermijdt alle producten die afkomstig zijn van dieren. Denk aan melk en kaas, eieren, gelatine of honing.”

WAAROM KIEZEN VOOR

PLANTAARDIG?

“Er zijn doorgaans 3 redenen om plantaardig te eten”, weet Evelyne. “De 1ste reden is dierenwelzijn. De productie van vlees, kaas en melk veroorzaakt heel veel dierenleed.”

“Een 2de reden is je gezondheid. Wie veel rood en bewerkt vlees eet, heeft meer kans op kanker, hart­ en vaatziekten en diabetes. Ook zuivel bevat meer verzadigd vet, dus daar eet je het best niet te veel van. Plantaardig voedsel is gezonder dan elke dag vlees op het menu, omdat je meer vitaminen, vezels en onverzadigde vetten eet. Dat vermindert de kans op overgewicht en bepaalde aandoeningen.”

“De 3de en laatste reden is het klimaat. Veeteelt is belastend voor ons milieu. Als je plantaardig eet, heb je een kleinere ecologische voetafdruk. De meeste mensen die daarvoor kiezen, combineren meerdere redenen. Recent schreef Sofie Mulders er een boek over, heel interessant.” (zie kader)

KOELKAST VOL KLEUR

“Plantaardig eten is veel meer dan een blad sla op je bord leggen”, weet Evelyne. “Wie plantaardig eet, vervangt vlees door meer groenten en fruit, maar ook door granen, bonen, erwten, linzen, pinda’s, noten en vleesvervangers. Je kan nog altijd heel gevarieerd eten.”

“Ik raad aan om je koelkast te vullen met kleur. Rode groenten zitten boordevol vitamine C. Groene

groenten bevatten calcium en ijzer. Essentiële vetten vind je in avocado’s, noten en zaden. Vul je bord met alle kleuren om genoeg vitaminen en mineralen binnen te krijgen.”

MAKKELIJKER DAN JE DENKT

“Plantaardig koken is makkelijk”, knikt Evelyne. “Warme maaltijden bevatten meestal koolhydraten (bijvoorbeeld pasta of aardappelen), groenten en vlees. Om plantaardig te eten, vervang je vlees door een vleesvervanger, zoals tempeh, tofu of seitan. Die bestaan intussen in allerlei soorten.”

“Vlees vervangen is de 1ste stap naar een plantaardig eetpatroon. Vaak eten we al plantaardig zonder het te beseffen. Neem bijvoorbeeld room of yoghurt van een niet­dierlijk merk. Veel mensen gebruiken het omdat het lekker is, maar ze weten niet dat het ook plantaardig is.”

“Overschakelen naar plantaardig eten is een proces, waarbij je experimenteert met nieuwe producten en smaken. Het kan wennen zijn om bepaalde dingen niet meer te eten. Voor bijna elk dierlijk product bestaat een alternatief, maar de smaak kan verschillen. Plantaardige melk of kaas smaken bijvoorbeeld anders, maar ze zijn niet minder lekker.”

GOEDKOPER DAN VLEES

“Het is ook helemaal niet duur”, benadrukt Evelyne. “Je vindt plantaardige alternatieven in elke prijsklasse. Groenten zijn trouwens een stuk goedkoper dan vlees, dat merk je snel aan de kassa.”

Inspiratie nodig om plantaardig te koken? “Bestel vegan maaltijdboxen om nieuwe recepten te ontdekken. Dat is iets prijziger, maar zo ontdek je nieuwe ingrediënten. Zoek ook eens online naar recepten met plantaardige ingrediënten die je lekker vindt, zoals op www.solidaris.be/ recepten of www.proveg.com/be. Zo krijg je de smaak te pakken.”

PLANTAARDIG ETEN VERSUS VEGANISME

“Er is ook een verschil tussen plantaardig eten en veganistisch leven. Veganisten vermijden dierlijke producten in hun volledige levensstijl. Ze dragen geen wol of leder en gebruiken geen producten die getest zijn op dieren.”

“Plantaardig eten kan een deel zijn van veganisme, maar je moet geen veganist zijn om plantaardig te eten. Er zijn heel wat mensen die plantaardig eten en toch wol dragen. Je kiest zelf wat je wel en niet doet.”

“Het belangrijkste is dat je doet waarbij je jezelf goed voelt”, besluit Evelyne. “Zelfs als je 1 keer per week plantaardig eet, draag je je steentje bij. En het is nog lekker ook!”

Probeer het eens uit!

• Stoofpotje met bruin bier

• Pompoentaart met spinazie en champignons

• Vegetarische moussaka

• Gevulde paprika’s

• Salade van broccoli en hazelnoten

• Gevulde aubergines

• Gewokte tofu met groenten Zin om deze en nog meer plantaardige recepten te testen? Surf naar www.solidaris.be/ recepten. Filter op ‘vegan’ om makkelijke maaltijden te ontdekken.

WIN het boek ‘Waarom ik 40 jaar biefstuk en

Na 40 jaar vlees, vis en zuivel werd Sofie Mulders in een klap veganist. In dit boek vertelt ze waarom, op basis van feiten en wetenschap.

Wij geven 3 exemplaren weg van haar boek.

Stuur vóór 1 december 2023 een mail naar

s-magazine@solidaris.be en vertel ons waarom je graag wil winnen. Win!

kaas at, en toen veganist werd’

Orgaandonatie redt levens. Doneer je na je overlijden organen, dan geef je het leven door aan mensen die een nieuw orgaan nodig hebben. Bruno Desschans, transplantatiecoördinator bij UZ Leuven, beantwoordt 5 vragen over orgaandonatie.

Bruno Desschans Transplantatiecoördinator UZ Leuven

MET EEN ORGAAN RED JE IEMANDS LEVEN

Hoe word je orgaandonor?

Wat is orgaandonatie na overlijden?

“Orgaandonatie betekent dat je na overlijden 1 of meerdere organen of lichaamsweefsels afstaat of doneert aan andere mensen. Voor mensen met een langdurige, onomkeerbare aandoening of plots orgaanfalen is orgaantransplantatie de laatst mogelijke behandeling.”

“Er zijn natuurlijk voorwaarden aan orgaandonatie verbonden. Een 1ste voorwaarde is dat de donor (gever) overleden is door een hartstilstand of hersendood is verklaard door 3 artsen. Hersendood wil zeggen dat er geen hersenactiviteit meer is, maar dat de organen in het lichaam wel nog werken. Een 2de voorwaarde is dat de donor overlijdt in een ziekenhuis.”

Wie kan orgaandonor worden?

“De Belgische wet veronderstelt dat elke persoon die minstens 6 maanden in België woont, automatisch toestemming geeft voor orgaan­ en weefseldonatie na overlijden. Dat lijken héél veel donoren. Maar de voorwaarden zijn zo strikt dat maar 5 % van de overleden patiënten op intensieve zorg als donor in aanmerking komt.”

“De wet gaat ervan uit dat je orgaandonor bent, dus je hoeft je niet zelf te registreren. Maar je kan dat wel doen als het jouw uitdrukkelijke wens is om te doneren. Als je niet geregistreerd bent, zal de behandelend arts bij je familie polsen naar jouw houding tegenover orgaandonatie. Daarom is het wel belangrijk om er tijdens je leven over te praten. Maak duidelijk wat je wil of niet wil, dat maakt het voor je omgeving op dat emotionele moment makkelijker. Volgens de wet kan je familie orgaandonatie niet weigeren in jouw naam, maar in de praktijk houdt de behandelend arts wel rekening met hun gevoelens. Wil je zeker zijn dat het volgens jouw wens verloopt en wil je jouw familie richting geven bij je overlijden? Registreer je dan officieel. Je kan uitdrukkelijk toestemmen of weigeren om donor te worden.” (zie kader)

Wat betekent orgaandonatie voor de familie van de overledene?

“Een orgaandonatie heeft weinig praktische gevolgen voor je nabestaanden. Na een orgaandonatie herstelt de arts het lichaam in de oorspronkelijke staat, dus een overleden persoon ziet er niet anders uit. Daardoor kan je op dezelfde manier afscheid nemen, een laatste groet brengen en de uitvaart regelen als bij een ander overlijden.”

“We merken dat een orgaandonatie het rouwproces van je naasten positief beïnvloedt. Organen doneren is leven doorgeven. Het biedt troost.”

Hoe registreren als donor?

Welke organen kan je doneren?

“Afhankelijk van de gezondheid van de donor komen heel wat delen van het lichaam in aanmerking voor transplantatie. Denk aan het hart, de nieren, de lever, de longen, de pancreas of de dunne darm. Naast organen kan je ook weefsels doneren, zoals huid, bot, gehoorbeentjes, hoornvliezen van de ogen, hartkleppen of bepaalde slagaders. Met orgaandonatie kan je tot 8 mensenlevens redden, met weefseldonatie kan je tientallen mensen helpen.”

“Los daarvan kan je je registreren om lichaamsmateriaal te doneren voor wetenschappelijk onderzoek of de ontwikkeling van medicatie.”

Bespreek je wens om orgaandonor te worden altijd met je naasten. Wil je zeker zijn dat je wens om te doneren na je overlijden gerespecteerd wordt? Registreer je dan gratis:

• bij de dienst Bevolking van je gemeente

• via je huisarts

• op www.mijngezondheid.be > ‘Mijn orgaandonatie’.

Je kan toestemmen of weigeren om te doneren voor 4 verschillende doelen:

• organen doneren voor transplantatie

• lichaamsmateriaal doneren voor transplantatie

• lichaamsmateriaal doneren om geneesmiddelen te maken

• lichaamsmateriaal doneren voor wetenschappelijk onderzoek.

Een stoma is een kunstmatige opening in de buikwand voor de uitscheiding van urine of stoelgang. Stomadragers voelen vaak schaamte, omdat er nog een taboe op het onderwerp rust. Ruth (32) heeft al 3 jaar

CHRONISCH ZIEK

“Ik kampte al langer met een chronische ontsteking aan mijn dikke darm”, begint Ruth. “Vanaf 2016 verslechterde het. Ik had hevige krampen, diarree en bloedverlies. Elke dag werd het erger. Ik werkte als verpleegster en kon geen patiënten verzorgen zonder naar het toilet te moeten lopen.”

Ruth ging in behandeling bij een arts. “Eerst startte ik met medicatie. Daarna kreeg ik injecties en infusen. Ik werd ook regelmatig in het ziekenhuis opgenomen. Soms hielp dat even, maar nooit langer dan een paar weken. Ik nam zelfs deel aan een medische studie. Maar niets hielp en intussen bleef de pijn duren.”

De chronische ontsteking had een grote invloed op Ruths leven. Werken lukte niet meer en ook haar sociale leven ging bergaf. “Ik kon niets meer. Een autorit was de hel, dus ik ging nergens meer naartoe. Ik voelde me heel eenzaam.”

DE LAATSTE OPTIE

Na 4 jaar hevige pijn en allerlei behandelingen stelden de artsen de laatste optie voor: de dikke darm verwijderen en vervangen door een stoma. Door het weghalen van de darm zou de ontsteking stoppen en kon Ruth weer pijnvrij leven.

Ze ging meteen akkoord. “Voor mij kon het niet snel genoeg gaan. Ik was de pijn zo moe. Soms denken mensen dat ik zelf ‘koos’ voor een stoma, maar dat klopt niet. Het was de enige optie

die overbleef om de pijn te stoppen.

”Een paar maanden later volgde de operatie. “De ingreep vond plaats tijdens de 2de coronagolf, dus ik mocht geen bezoek ontvangen. Mijn lichaam herstelde goed, maar ik ging de 1ste weken door een rouwproces. Ik besefte dat ik niet meer terug kon. De stoma is voor altijd en ik moest wel wennen aan dat idee.”

Ruth leerde het stomazakje zelf vervangen. “Mijn man en ik zijn allebei verpleegkundige, dus dat ging vrij vlot”, zegt ze. “Veel mensen laten zich helpen door thuisverpleging, maar ik wilde zo snel mogelijk mijn zelfstandigheid terug.”

BETERSCHAP IN ZICHT

Intussen draagt Ruth bijna 3 jaar een stoma. Sinds haar operatie is haar leven veel veranderd. “Ik heb mijn vrijheid terug”, glimlacht ze. “Ik geniet van de kleine dingen die lang onmogelijk leken. Boodschappen doen, een spontaan uitstapje en vrienden zien. Dat doet me deugd.”

Toch is Ruth nog niet helemaal hersteld. “Ik heb diabetes overgehouden aan de operatie en in 2022 werd ook mijn rectum verwijderd. Dat is het laatste deeltje van de dikke darm.

Het ABC van een stoma

Wat is een stoma?

Een stoma is een kunstmatige opening in de buikwand voor de uitscheiding van urine of stoelgang.

Hoe werkt een stoma?

De kunstmatige opening verwijdert afvalstoffen uit het lichaam. Een vervangbaar stomazakje vangt de uitscheiding op.

Waarom dragen mensen een stoma?

Mensen krijgen een stoma als urineren of ontlasten niet meer mogelijk is. Dat kan door een tumor, een (aangeboren) ziekte of een ontsteking.

Sindsdien ben ik nog altijd heel moe en heb ik last van spierpijnen. Omdat ik zo lang ziek ben geweest, heeft mijn lichaam rust nodig.”

Ondanks de tegenslagen is ze hoopvol. “De meeste mensen herstellen vrij snel met een stoma. Bij mij duurt het langer, maar ik wil op termijn weer aan het werk gaan. Ik wil me nuttig voelen.” En Ruth wil graag een gezin. “Mijn man en ik hebben een grote kinderwens. Zodra ik me beter voel, mogen de kindjes komen”, lacht ze.

WEG MET DE SCHAAMTE

Met haar openheid wil ze het taboe over stoma’s doorbreken. “Ik ben heel open over mijn stoma”, knikt ze. “Ik wil me niet schamen voor iets dat mijn leven gered heeft. Het is belangrijk om erover te praten om het taboe te laten verdwijnen.”

Verder wil Ruth andere stomadragers een hart onder de riem steken. “Een stoma is altijd even schrikken. Het is geen ideale oplossing, maar het maakt je leven zoveel beter. Ik moest er ook aan wennen, maar nu ga ik gewoon zwemmen of zelfs naar een publieke sauna. Het komt goed, geloof me.”

Terugbetaling stomamateriaal

Heb je een stoma? Dan krijg je een budget waarmee je je stomamateriaal kan bestellen bij een bandagist. Jij hoeft zelf niets te betalen, daar zorgt Solidaris voor. Hoe werkt het?

1. Je arts geeft je een voorschrift voor stomamateriaal.

2. Bestel je stomamateriaal bij een erkende bandagist, zoals Zorg&Meer.

3. Je bandagist bezorgt je je materiaal en regelt de betaling rechtstreeks met Solidaris. Bestel je bij Zorg&Meer? Haal je materiaal zelf af in een Zorg&Meer-winkel in je buurt of laat het gratis aan huis leveren. Meer info: Zorg&Meer, www.zorgenmeer.be/contact of 078 153 153.

een stoma en vertelt hoe die haar leven veranderde na een chronische ziekte.

ZIEK OP HET WERK:

WAT DOE JE EN WAT KRIJG JE?

Je wordt ziek en kan niet gaan werken. Ook als je jong en actief bent, kunnen microben je al eens vellen. Maar wat doe je dan? De 1ste keer afwezig zijn op het werk kan overweldigend zijn. Ontdek hoe je dat meldt en hoe je een ziekte­uitkering ontvangt.

Ziek? Ongeval?

Je wekker gaat, maar opstaan is moeilijk. Lap, ziek … op een werkdag. Het kan iedereen overkomen. Bel of mail meteen naar je werk om te laten weten dat je niet kan komen. Ben je 1 of enkele dagen ziek? Ga dan naar de dokter en bezorg een doktersbriefje aan je werkgever. Ben je langer out? Laat je dokter ook een getuigschrift van arbeidsongeschiktheid invullen en bezorg het aan ons ziekenfonds. Dat kan makkelijk online. Laad een leesbare foto van je getuigschrift op via www.solidaris.be/ziekteaangifte

Je bent lange(re) tijd ziek

Illustratie ‘mild’ ziek

• Bediende: binnen 28 dagen.

• Arbeider: binnen 14 dagen.

• Pas gestart of onzeker over je statuut? Zo snel mogelijk.

Je bent 1 of enkele dagen ziek

Een buikvirus, migraineaanval of zware verkoudheid? Soms moet je uitzieken. Wat je zeker moet doen: je werkgever meteen verwittigen. Voor 1 dag afwezigheid heb je in grote bedrijven meestal geen doktersbriefje nodig, in kleinere vaak wel. Bezorg je afwezigheidsbriefje op tijd, zodat je doorbetaald wordt.

Maak je geen zorgen over je loon. Als werknemer ben je beschermd en je werkgever betaalt je door. Dat heet ‘gewaarborgd loon’. Als bediende ben je 28 kalenderdagen lang beschermd, als arbeider is dat 14 dagen.

Opgelet: als je nog niet lang werkt of een interimcontract hebt, heb je misschien nog geen recht op je gewaarborgd loon.

Ben je langere tijd afwezig op het werk? Dan ben je arbeidsongeschikt en krijg je een ziekteuitkering van je ziekenfonds. Zodra je gewaar borgd loon afloopt, krijg je een uitkering.

Vraag aan je dokter om een getuigschrift van arbeidsongeschiktheid in te vullen, zodat je ziekenfonds weet dat je niet kan werken door ziekte of een ongeval.

Bezorg het getuigschrift op tijd aan je ziekenfonds: vóór het einde van de periode van gewaarborgd loon of zo snel mogelijk als je geen gewaarborgd loon hebt. Check hoeveel tijd je hebt op www.solidaris.be/meldjeziekte.

Maak een goed leesbare scan of foto van het getuigschrift en laad die op via www.solidaris.be/ ziekteaangifte

Of stuur het getuigschrift op per post.

Of geef het af in een van onze kantoren.

Sommige dokters sturen het getuigschrift ook rechtstreeks naar ons op.

Maar stop het niet in een van onze brievenbussen!

Opnieuw aan het werk

Op je getuigschrift van arbeidsongeschiktheid noteert je dokter een datum. Die geeft aan tot wanneer je waarschijn lijk niet in staat zal zijn om te werken. Het is de einddatum van je arbeidsongeschiktheid. Je wordt verwacht om de dag erna opnieuw aan de slag te gaan. Als je dat doet, hoef je je zie kenfonds niets te laten weten Je uitkering stopt automatisch en je krijgt opnieuw je loon zoals tevoren.

Kan je vroeger weer gaan werken? Dan moet je je zie kenfonds wel een ‘bewijs van werkhervatting’ bezorgen. Dat kan je eenvoudig down loaden via www.solidaris.be/ werkhervatting

Je bent langer ziek dan verwacht

Laat je gezondheid het niet toe om te gaan werken na de einddatum die op je getuigschrift voor arbeidsongeschiktheid staat? Dan moet je weer naar de dokter voor een nieuw briefje. Maak dus op tijd een afspraak als je voelt dat je niet genezen zal zijn. Dat nieuwe getuigschrift voor arbeidsongeschiktheid moet je opnieuw bezorgen aan je ziekenfonds. Vergeet ook je werkgever niet op de hoogte te brengen van je verlengde ziekteverlof.

Heb je vragen of twijfel je aan bepaalde stappen? Solidaris is er om je in elke fase te ondersteunen. Aarzel niet om contact met ons op te nemen. We helpen je graag verder!

Geen loon maar ziekte-uitkering

1 2 3 4

Je ziekenfonds is op de hoogte van je ziekte en kreeg je getuigschrift van arbeidsongeschiktheid? Dan volgen 4 stappen voor je een ziekte­uitkering krijgt.

Wat geldt voor wie?

1. Je bent ambtenaar. Dan ben je in orde als je je werkgever verwittigt en een doktersbriefje bezorgt.

Solidaris registreert je getuigschrift. De adviserend­arts beslist of die je arbeidsongeschiktheid kan erkennen en goedkeuren. Erkent de adviserend­arts je arbeidsongeschiktheid? Dan hebben we extra informatie nodig van je, om je ziekte­uitkering te kunnen betalen. Je krijgt de nodige documenten thuis opgestuurd. Vul ze in en bezorg ze terug. Ook van je werkgever hebben we info nodig, maar die vragen we rechtstreeks op bij je werk.

Als je dossier volledig is, gaan we na of je aan de voorwaarden voldoet om een ziekteuitkering te krijgen. Er is een wachttijd en je RSZ­bijdrage moet in orde zijn. Alles in orde? Dan berekenen we hoeveel je uitkering bedraagt.

Eens je bedrag berekend is, krijg je je 1ste ziekte-uitkering. Nadien ontvang je ze om de 14 dagen op vaste momenten.

2. Je bent zelfstandige. Dan ben je je ‘eigen baas’ en hoef je eigenlijk niemand te verwittigen. Maar let op: het blijft belangrijk om naar de dokter te gaan voor een getuigschrift van arbeidsongeschiktheid. Als je bijvoorbeeld pas na 2 weken naar de dokter gaat, krijg je voor de dagen ervoor geen vergoeding. Als zelfstandige krijg je pas een uitkering vanaf een periode langer dan 7 kalenderdagen.

3. Je bent werkzoekende. Ook als je geen werk hebt, moet je je ziekenfonds op de hoogte brengen van je ziekte. Je krijgt dan een ziekte­uitkering in plaats van je werkloosheidsuitkering. Ga naar www.solidaris.be/ meldjeziekte voor alle info.

4. Je hebt een ongeval. Raak je gewond door een plotse, onverwachte gebeurtenis? Dan ben je betrokken bij een ongeval. Ook dat moet je altijd melden aan je ziekenfonds. Je kan het formulier ‘ongevalaangifte’ makkelijk downloaden op www.solidaris.be/ ongeval. Kan je niet gaan werken? Bezorg ons dan een getuigschrift van arbeidsongeschiktheid.

altijd Hulpbinnen handbereik

Oost west, thuis best. Ook als je wat ouder wordt. Met de juiste hulpmiddelen blijf je zelfzeker en veilig thuis wonen. Denk maar aan een personenalarmsysteem. Met 1 druk op de knop staan een zorgcentrale en hulp voor je klaar, op elk moment.

Ben je gevallen en geraak je niet meer alleen recht? Heb je thuis meer hulp nodig dan verwacht? Dan schiet het personenalarmsysteem (PAS) je te hulp. Er bestaan 2 soorten toestellen.

1. Een mobiel toestel. Dat is perfect als je alleen op stap gaat. Als je buiten bent voor je hobby, maar onwel wordt bijvoorbeeld. Het toestel werkt overal in België.

2. Een vast toestel. Een goede keuze als je meestal thuis bent en enkel naar buiten gaat met vrienden, kennissen of familie. Het werkt in je woning, tuin, garage, op je terras ... tot 30 meter rond het toestel. Het personenalarmsysteem is erg veelzijdig. Het verwittigt een contactpersoon naar jouw keuze of professionele hulp. Je kan kiezen voor een halsketting of polsbandje. Een hulpmiddel dat discreet en geschikt is voor veel personen. Ook voor Olivier en Mariette. Zij delen hun ervaring.

Olivier kan veilig alleen gaan wandelen

Zo’n 2 jaar geleden kreeg Olivier (50) een beroerte. Daardoor krijgt hij nu epilepsieaanvallen. Toch zet hij zijn leven zo normaal mogelijk verder. “Samen met mijn vrouw help ik al sinds jaar en dag in de sporthal in ons dorp. Dat blijf ik doen. Als ik onder de mensen kan komen, ben ik gelukkig.”

Olivier stapt het liefst met zijn vrouw door de velden achter hun huis. Wandelen is noodzakelijk voor zijn herstel. Maar zijn vrouw werkt in een kinderdagverblijf. Hij moet zijn wandeling dus vaak alleen doen. “In het begin zag ik dat echt niet zitten. Wat als er dan iets zou gebeuren? Ik moet mijn vrouw snel kunnen bereiken, hoe dan ook.”

Olivier en zijn vrouw kozen op aanraden van Zorg&Meer voor een mobiel personenalarm. “Nu moet ik gewoon op de alarmknop op het polsbandje drukken. Dan wordt mijn vrouw opgebeld. Dat was voor mij een enorme opluchting. Als ik onderweg val, wordt mijn locatie opgezocht. Voel ik een aanval opkomen, maar kan mijn vrouw niet snel genoeg naar huis komen? Dan geef ik aan dat het dringend is. Er komt dan professionele hulp aan. Zo ben ik altijd gerust. Je zou kunnen zeggen dat ik mijn bodyguard meedraag”, besluit Olivier.

Alleen wonen? Geen probleem voor Mariette

Mariette (72) woont alleen en krijgt hulp om haar boodschappen te doen. “Dat heb ik stiekem nooit graag gedaan”, lacht Mariette. “Koken en poetsen doe ik wel liever zelf. Ik ben wat ouder, maar leef heel zelfstandig. Daar ben ik wel trots op.”

Het gesprek gaat snel over haar kinderen. Die ziet ze niet vaak. “Ik heb mijn kinderen altijd gemotiveerd om voor hun dromen te gaan. Mijn dochter Christine woont in Italië, mijn zoon Peter is zelfstandige. Ze hebben hun eigen leven en kunnen niet zomaar langskomen. Soms maken ze zich zorgen over mijn veiligheid. Dat komt omdat ik al eens gevallen ben. Die val had geen erge gevolgen, maar toch gaven ze me liever een eigen personenalarm met valdetectie.”

Dat knopje ging eerst een tijdje in de kast. Maar ondertussen draagt Mariette haar alarm toch rond haar pols. “Ik moest wennen aan het idee. Als er iets scheelt, zal ik wel telefoneren, dacht ik. Maar zo is het eigenlijk veel makkelijker! Ik kan mijn ding doen, maar als het nodig is, staat er iemand klaar. Het geeft me zelfvertrouwen. Zorg&Meer installeerde ook een sleutelkastje buiten. Zo kan de zorgverlener binnen als het nodig is.”

Hoe zit een PAS in elkaar?

“Zo’n personenalarmsysteem is eigenlijk simpel”, legt Amber, medewerker van Zorg&Meer, uit. “Het bestaat uit 2 delen: een alarmtoestel en een knop rond de pols of hals. De knop draag je binnen­ en/of buitenshuis. Het toestel is verbonden met onze zorgcentrale. Die is dag en nacht bereikbaar.

Drukt er iemand op de knop? Dan krijgen wij een signaal. We vragen via het toestel wat er precies gebeurd is. Krijgen we geen antwoord of is er hulp nodig? Dan verwittigen we de opgegeven hulpverleners, zodat ze kunnen langskomen. Ik ken ook koppels die het alarmsysteem samen gebruiken. Je kan makkelijk een 2de knop aansluiten op een vast toestel. Zo ben je samen met je partner altijd veilig.”

Een grote geruststelling

“Het systeem neemt veel kopzorgen weg”, weet Amber. “Niet alleen voor de persoon met het alarm. Ook voor naaste familie en vrienden. De aanvraag komt vaak van hen. Op die manier heeft iedereen meer vrijheid. Bovendien zien sommige mobiele systemen eruit als een uurwerk. Ze zijn erg klein en je kan niet zien dat het om een alarm gaat. Weten dat je altijd geholpen kan worden, geeft rust. Daar gaat het om.”

Vraag je personenalarm (PAS) aan

Een PAS is een hulpmiddel dat je zo lang mogelijk zelfstandig laat zijn. Doe je aanvraag via:

• 078 15 31 53

• www.zorgenmeer.be/ personenalarm

Halsketting of polsbandje met alarm en vast toestel. Geschikt als je meestal alleen thuis bent en er buitenshuis wel altijd iemand bij je is. Werkt tot 30 meter rond het vaste toestel.

Geschikt als je vaak alleen buitenshuis bent. Dankzij de gps­functie deel je ook je locatie. Het werkt overal in België.

Als lid van Solidaris huur je tegen een voordeeltarief. En heb je recht op de verhoogde tegemoetkoming, dan krijg je € 1,50 korting per maand op je factuur.

• je ziekenfondskantoor

• een zorgwinkel van Zorg&Meer.

VAST TOESTEL ROND DE HALS

MOBIEL SYSTEEM ROND DE POLS

“ Ik ben altijd gerust. Je zou kunnen zeggen dat ik mijn persoonlijke bodyguard meedraag

Polsbandje met alarm.

Halsketting met alarm.

“Aantal bedpartners?

Ik ben de tel kwijt.”

#OEBSIDIDITAGAIN

“Het gezonde eten dat mijn moeder meegeeft naar mijn kot belandt meestal in de vuilbak.”

#sorrymama

“Ik kocht vorig jaar maar net voor de examens mijn cursus. Geen tijd voor tijdens het schooljaar.”

#examenstress

#OEBSIDIDITAGAIN

“Ze zeggen dat mannen niet huilen. Maar als mijn voetbalclub verliest ...”

#bleiten

“Ik heb mijn kot nog nooit gepoetst.”

#dirtyharry

Benieuwd naar meer openhartige of sappige bekentenissen?

Zoek je info over relaties en seksualiteit, je mentale en fysieke gezondheid, reizen en ontspannen of leven en werken?

Dan is OEBS jouw buddy.

Op Eigen Benen Staan

Speciaal voor jongeren die studeren, van school gaan of beginnen te werken.

www.oebs.be | Volg ons: oebs.be

VOORDELEN VOOR HET HELE GEZIN

Kinderen in huis? Als lid van Solidaris geniet je van straffe voordelen en terugbetalingen voor het hele gezin.

SPRAAKMAKENDE TERUGBETALING VOOR LOGOPEDIE

Logopedie onderzoekt en behandelt stoornissen bij taal, spraak, stem, gehoor en/of het slikken. Vooral kinderen uit de lagere school ondervinden leermoeilijkheden, zoals problemen met schrijven, lezen of rekenen. Daarnaast helpen logopedisten ook kinderen die stotteren. Heeft je kind logopedie nodig? Solidaris biedt terugbetalingen aan tot 1500 euro.

TOT

TERUGBETALING REMGELD VOOR KINDEREN

Voor kinderen tot en met 11 jaar, die een globaal medisch dossier bij de huisarts hebben, betalen we het wettelijke remgeld bij de dokter terug. Het wettelijke remgeld is het deel van je dokterskosten dat je na terugbetaling nog zelf betaalt.

EURO

terugbetaald voor kinderen en jongeren

bij de dokter

TERUGBETALING KINDER- EN JONGERENPSYCHOLOOG

Faalangst en slaap­ of gedragsproblemen zijn maar enkele voorbeelden van kopzorgen waar kinderen mee kunnen kampen. Gelukkig kunnen ze terecht bij een kinder­ of jongerenpsycholoog voor hulp en een luisterend oor. Ook bij Solidaris. Bovendien biedt ons ziekenfonds een heel straffe terugbetaling aan.

TOT

VOORDELIG OP SCHOOLREIS

Gaan jouw kinderen dit schooljaar op bos­, boerderij­, sneeuw­ of andere meerdaagse themaklassen? Voor schooluitstappen met overnachting krijg je van Solidaris 5 euro per dag terugbetaald.

GEEN TOT

EURO terugbetaald

Nog meer voordelen?

Ontdek alle voordelen voor je gezin op www.solidaris.be/

22 OKTOBER

Brugge

Warme Wandeldag

S ­Plus organiseert een warme wandeling door het idyllische Brugge. Goed voor je benen én je mentale veerkracht! Er zijn 2 parcours voorzien van 6 km en 10 km door de mooie stad. Bij de wandeling van 6 km kan je ook deelnemen aan een fotozoektocht. De opbrengst gaat naar de Warmste Week.

Start: Solidaris, Zilverstraat 43, Brugge | vrije start tussen 10 en 16 uur | Prijs: 2 euro | Info: www.s-plusvzw.be/activiteiten of 050 44 79 56

voor senioren

7 NOVEMBER

Izegem

Rebels, het verzet van 75-jarigen

Ann Peuteman is journaliste bij Knack en verdiept zich al jaren in het leven van ouderen. Haar nieuwe boek, ‘Rebels’ gaat over hoe de samenleving naar ouderen kijkt. De meeste 75­plussers ergeren zich te pletter aan de manier waarop hun generatie wordt voorgesteld, behandeld en genegeerd. 12 ‘rebellen’ in haar boek pikken dat niet langer en doen er alles aan om die beeldvorming van ouderen teniet te doen.

30 NOVEMBER

Harelbeke

Doe je ding festival

Kan jij goed zingen, bespeel je een instrument of heb jij een ander talent? Schrijf je dan zeker in voor deze playback­ en vrijpodiumwedstrijd en breng je supporters mee. Ben jij geen podiumbeest? Kom dan meegenieten en beleef alles vanop de eerste rij. Een show heeft natuurlijk ook een presentator nodig en dat is niemand minder dan Gene Thomas! Hij brengt bovendien enkele van zijn nummers. En ook Gunther Levi is van de partij voor een extra portie feeststemming.

CC Het Spoor, Eilandstraat 6, Harelbeke | 10.30 uur tot 15.30 uur | Prijs publiek: 10 euro | Info: www.ditovzw.be/activiteiten

CC De Leest, Sint-Jorisstraat 62, Izegem | 7 november van 14 uur tot 16 uur | S-Plusledenprijs: gratis, basisprijs: 5 euro | Info: www.s-plusvzw.be/ activiteiten of 056 23 03 88

voor personen met een handicap

de rekening van

Samen met de tandarts vond ze een paar jaar geleden een duurzame oplossing: ze liet 4 kiezen vervangen door implantaten en kronen. “Een beetje beangstigend, maar alles verliep vlot. De tandarts gaf me alle informatie die ik nodig had.” En de kostprijs? “Die ligt hoog. Gelukkig geeft Solidaris een terugbetaling voor hoge tandkosten én heb ik DentaPlan. Zo kreeg ik alles terugbetaald.”

De rekening

van Alexandra

Terugbetalingen tandzorg

• Als lid van Solidaris krijg je een terugbetaling voor tandprothesen, een kunstgebit, implantaten, kronen en bruggen. Je krijgt 20 % terugbetaald van het bedrag dat je zelf betaalde, tot maximaal 1050 euro om de 2 jaar. Inbegrepen in je lidmaatschap. Extra: moet je een ingreep aan je tanden ondergaan als gevolg van een kankerbehandeling of een ongeval? Dan krijg je een hogere terugbetaling tot 4000 euro.

• Alexandra heeft ook een extra tandverzekering bij ons ziekenfonds: DentaPlan. Zo kreeg ze ook de rest van het bedrag volledig terugbetaald. Om de maximale terugbetaling van DentaPlan te krijgen, spreidde Alexandra haar tandbehandeling over verschillende jaren.

Info over alle terugbetalingen voor tandzorg vind je op www.solidaris.be/tandzorg.

Implantaat en kroon voor 1 kies:

Implantaat

€ 1200

Betaald aan de tandarts - € 240

Terugbetaald door Solidaris (20 % van € 1200) - € 960

Terugbetaald door DentaPlan

€ 0

Zelf betaald

Kroon

€ 860

Betaald aan de tandarts - € 172

Terugbetaald door Solidaris (20 % van € 860) - € 688

Terugbetaald door DentaPlan

€ 0

Zelf betaald

Alexandra Dirckx Liet 4 kiezen vervangen door implantaten en kronen

Het gaat hard voor Dominique Van Malder. Hij was te zien in de documentaire ‘Patiënt Dompi’, waarin de kijker hem kon volgen tijdens het proces van zijn maagoperatie. En hij speelt mee in de VRT­reeks ‘De Club’. We stellen hem 7 vragen over gezondheid, mildheid en de toekomst.

1. Je onderging in 2022 een maagoperatie en bent heel wat afgevallen. Hoe gaat het vandaag met jou?

“Ik voel me heel goed! Mijn leven is veel veranderd sinds mijn maagoperatie. Ik let op mijn voeding en sport regelmatig. Ik houd van boksen en ga graag basketten met mijn zoon. Voor mijn gezin is het een opluchting: ze zien dat ik gezonder leef en maken zich minder zorgen. Dat is fijn om te zien.”

“Ik bekijk de wereld met een meer open blik. Ik ben letterlijk en figuurlijk heel wat lichter. Dat is leuk, maar tegelijk maakt het me kwetsbaarder. Soms komen dingen sneller en harder binnen. Daarom wil ik mijn mentaal welzijn ook goed bewaken.”

2. Je legde het vermageringsproces vast in een documentaire. Hoe kwam je op dat idee?

“Het idee is ontstaan toen ik mijn omgeving vertelde over mijn geplande ingreep. Vrijwel iedereen had er een mening over, maar bijna niemand wist wat zo’n operatie eigenlijk inhoudt. Een gastric bypass­operatie is geen maagring, maar een maagverkleining en een omleiding van je darmen. Daardoor kan je minder eten en val je makkelijker af.”

“Voor mijn operatie voelde ik me vaak onbegrepen. Ik was altijd gezellig en jolig, maar sleurde ook veel gewicht mee. In ‘Patiënt Dompi’ liet

ik in mijn gevoelswereld kijken. Ik wilde mijn kwetsbaarheid tonen. Heel letterlijk zelfs, want er zijn beelden van tijdens de operatie.”

“Ik ben heel blij met de positieve reacties die ik krijg. Heel wat mensen vertellen dat ze zich schamen om hulp te zoeken. Dat is net wat ik

wil laten zien: het is helemaal oké om hulp te vragen als dat nodig is. Spreek erover met je omgeving en onderneem stappen. Hoe meer je deelt, hoe meer begrip mensen tonen. We zijn milder zodra we iets begrijpen.”

3. Is mildheid belangrijk voor jou?

“Heel belangrijk. Als televisiemaker zoek ik kwetsbare onderwerpen op. Het zijn herkenbare thema’s, waarop vaak een taboe rust. Denk bijvoorbeeld aan overgewicht of vruchtbaarheidsproblemen. We kennen allemaal mensen die ermee te maken krijgen, maar

Door minder fysieke ruimte in te nemen, durf ik meer ruimte te maken voor wie ik ben

vragen aan

we spreken er te weinig over.”

“Troost bieden is belangrijk in de programma’s die ik maak. Ik wil de blik van mensen verruimen en nuanceren. Tegelijk betekent mildheid voor mij aanvaarding. Aanvaarden dat het soms even minder gaat bijvoorbeeld. We leven met een lach en een traan, dat is wat het zo mooi maakt.”

4. Ben jij mild voor jezelf?

“Ik vind het niet altijd makkelijk om mild te zijn voor mezelf. Maar hoe ouder ik word, hoe meer ik het probeer. Vroeger hing ik vaak de lolbroek uit om mijn overgewicht te compenseren. Ik lachte dan met mezelf om anderen voor te zijn.”

“De laatste jaren wil ik dat bewust anders doen. Ik probeer meer van mezelf te houden en mezelf te zijn. Voor mijn operatie was ik letterlijk en figuurlijk een ‘binnenfretter’. Ik kropte alles op. Nu spreek ik de dingen makkelijker uit. Het klinkt misschien gek, maar door minder fysieke ruimte in te nemen, durf ik meer ruimte te maken voor wie ik ben.”

“Die verandering is ook voelbaar in mijn werk. 10 jaar geleden had ik ‘Patiënt Dompi’ nooit durven maken. Ik wilde me niet kwetsbaar opstellen en ging van de ene rol naar de andere om maar niet mezelf te moeten zijn. Nu doe ik dat wel. Ik omarm mezelf en durf mijn verhaal te delen.”

veel zwaarder. Het gewicht van mijn personage speelt een rol in zijn vruchtbaarheid. Mijn ‘oude’ lichaam paste dus goed bij hem.”

“‘De Club’ toont de cocktail van emoties die mensen doormaken bij vruchtbaarheidsproblemen. We wilden het leven brengen zoals het is. Je ervaart allerlei emoties en komt in lastige situaties terecht, die tegelijk heel grappig zijn. Humor is een manier om met de harde realiteit om te gaan. Die kwinkslag was voor mij als acteur ook heel leuk. Het maakt de serie levensecht.”

6. Wat heb je uit ‘De Club’ geleerd?

“Ik heb veel bijgeleerd over het taboe rond vruchtbaarheidsproblemen. Wat me het meeste raakte, is de evidentie waarmee we in het leven staan. Ik ben zelf vader en voel me nu veel bewuster over mijn vaderschapsrol. Uiteraard is elke dag een geschenk, maar dankzij ‘De Club’ sta ik daar meer bij stil. De vaderrol is de mooiste die ik ooit zal spelen.”

“Wie te maken krijgt met vruchtbaarheidsproblemen, is heel kwetsbaar. Dan kunnen vragen als ‘En, wanneer beginnen jullie aan kinderen?’ heel hard binnenkomen. Ik ben daar veel bedachtzamer in.”

7. Je stond de laatste jaren niet stil. Hoe zien je toekomstplannen eruit?

5. Je bent te zien in

de VRT-reeks ‘De Club’, die 3 koppels volgt in een vruchtbaarheidstraject. Hoe omschrijf je jouw rol?

“Ik speel de rol van vrachtwagenchauffeur Bert. Hij is gelukkig met zijn vrouw, maar het lukt hen niet om kinderen te krijgen. Ze ontmoeten 2 andere koppels in de wachtzaal van de fertiliteitsafdeling en zo begint het verhaal. De opnames waren net voor mijn operatie, dus ik was toen nog

“De toekomst ziet er mooi uit. Ik schrijf aan 2 films en plan ook theaterwerk in. Verder heb ik een aantal ideeën voor televisieseries en podcasts. Dat is nog een voordeel aan mijn betere gezondheid. Ik heb meer energie en neem mijn leven echt in handen. Ik kijk meer uit naar de toekomst, zonder me zorgen te maken over mijn gezondheid of gewicht.”

Je kan de volledige reeks van ‘De Club’ nu bekijken op VRT MAX.

Dominique Van Malder (47) acteur, televisie­ en theatermaker

KliniPlan, de betaalbare hospitalisatieverzekering

Met onze hospitalisatieverzekeringen KliniPlan en KliniPlanPlus geniet je per opname hoge terugbetalingen. En dat voor een lage premie. Iedereen kan zich makkelijk aansluiten, ook na 64 jaar. Wij sluiten niemand uit.

Bereken snel je premie op: