1
េរឿង មិត សម ាញ់ និង សង ារ
និពន្ធេដាយ សុខ ចាន់ផល
2
េរឿង មិត សម ាញ់ និង សង ារ
រគប់មតិកៃនេរឿងេនះជកមមសិទិប ធ ញញ របស់ េលក សុខ ន់ផល
េនះគឺជេសៀវេភេរឿងរបេលមេលកែបបៃចនរបឌិត។ េឈមះតួអងគ ទីកែនលង និង េហតុករណ៍តួអងគេនកនុងេសៀវេភេនះ សុទធែតជកររសេមរសៃម។ រល់រពឹតិតករណ៍ ែដលរសេដៀង ឬដូចគនេទនឹងភពជក់ែសតង បុគគល (េនរស់ ឬសលប់) និងទីកែនលង ឬសថប័ន គឺ ជករៃចដនយែតប៉ុេណណះ។
sokchanphal.info chanphalsok@yahoo.com
និពន្ធេដាយ សុខ ចាន់ផល
3
េរឿង មិត សម ាញ់ និង សង ារ
េស្នហាគឺអាតា ន ិយម ខ្ញយ ំ ល់ ែតក៏មន ិ គួរ្រជុលេពកែដរ ហិហិ
ĦЊij₤ ʼn Ōųŀс ĕЊ₣ ₤₣⅝ũ េទ។
ខញុំមន ិ ដឹងថ វជេរឿងឈច ឺ ប់ ជេរឿងកំែបលង ឬជេរឿងធមមតេនះ ខញុំមនមត ត ិ នទធសនលមនក់េឈមះពិសិដឋ ិ ស
និងមននរជទ ី ី
រសលញ់ មនក់ េឈមះដរ។ ពិសិដថ ឋ «គន ី ខញុំបននិយយពីដររបប់ ី មន ិ ែដលចប់អរមមណ៍រសីណមនក់ដូចជនងេទ!
ដរស ី អ តក៏សអត
ឆលតក៏ឆលត រមទមក៏រមទម កលហនក៏កលហន... គននិយយពីគុណ សមបតតិរបស់ នងមន ិ អស់ ...»
«មន ិ បច់និយយេរចនេទ! ែណនំគនឲយសគល់នងេទ គននឹងដឹង
ពីអីែវ ដលឯងចង់និយយេនះេហយ!» ពិសិដេឋ សនខុ ំ។ ញ
«េអុែមន! េទះយ៉ងណដរគ ី ឺជអនគតរបពនធគន ឯឯងគឺជមត ិ ត
សមលញ់ អស់ មយ ួ ជីវតរបស់ គន។ ពួកឯងទំងពីរនក់រតូវែតសគល់គន!» ិ
...េហយខញុំបននិយយពីពិសិដរឋ បប់ដរថ ត មលញ់ ី «បងមនមត ិ ស
មនក់...»
និពន្ធេដាយ សុខ ចាន់ផល
4
េរឿង មិត សម ាញ់ និង សង ារ
«េគេឈមះអី?» នងសួ រខញុំ។ «េគេឈមះពិសិដឋ
តំងពីេរៀនវទយល័ យ។ ិ
រប់អនគនដូចពីមុន។»
ជមត ិ តជិតដិតបំផុតរបស់ បង។
បងសគល់េគ
េទះជឥឡូវេធវករកែនលងខុ សគន
«េគរបែហលជមនុសសលអេហយ
រសលញ់ េគណស់ !»
ក៏េនែត
បនជេមល េទបងដូចជ
«េគលអណស់ ! េគេរៀនពូែកជងសិសសមួយថនក់ ពូែកជងបងេទ
េទៀត
រួចចិតល ត អែមនែទន
េពលរបលងែតងឲយមត ិ តភកតិចមលងចេមលយ
រគប់ៗគន។ បងសគល់េគេនះ វគឺជសំ ណងបងណស់ េរពះមន ិ
ងយមនមត ត កតិឯណដូ ចពិសិដេឋ នះេទ... ិ ភ
គឺពិតជកលយណមត ិ តអត់
ែកលងកលយ។ អូនដឹងេទ? ឲយែតមនអីពឹងពក់េគ េគែតងជួយជនិច។ ច
ដូចកលៃថងមយ ួ េនះ
រគូពិនយ ័ ឲយបងហនឹងចមលងេមេរៀនមួយរយចប់
ពិសិដក ឋ ជ ៏ ួយឲយគំនិតបងថ យកេមេរៀនេទហវូតូកូពីជូនរគូេទ ទល់
ែតរគូពិនយ ័ ែថមទំងេគមនក់េទៀត... ហហស... អ៎! េគេរចៀងពីេរះ
ខលង ំ ណស់
មត ត កតិបនដក់រហសសនមឲយេគថ ិ ភ
េហយរងវញសង ហ មន ិ ិ ចញ់ តរភពយនតេទ! រសលញ់ េគេសទរែតទំងអស់ ...»
ចប
សុ វតតិ
រសីៗកនុងសលលួ ច
និពន្ធេដាយ សុខ ចាន់ផល
5
េរឿង មិត សម ាញ់ និង សង ារ
និយយដល់រតឹមេនះ ខញុំេឃញដរសមល ង ី ឹ េមល ពពក ដូចរពលឹង
កំពុងកលយេទជសតវចប េហះេហរេចលខញុំបត់េទេហយ។ ខញុំឈប់ និយយសិន។ មួយសនទុះមកេទបនងងកមុខមកខញុំ េទបខញុំនិយយ បនត «ពិសិដល ឋ ណ អ ស់ និយយបីយប់បីៃថងែបបេនសល់ផង...»
«មន ិ បច់និយយឲយហត់េទ! ែណនំអូនឲយសគល់គត់េទ អូននឹង
ដឹងពីអីវែដលបងចង់និយយេនះេហយ!» ពិសិដែឋ ដរ។
ដរេសន ញ ូចពកយរបស់ ី ខុ ំដ
«េអុែមន! បងកំពុងែតចង់ែណនំអូនឲយសគល់េគផង។ អូនគឺជ
អនគតរបពនធរបស់ បង
ឯពិសិដគ ឋ ឺជមត ត មលញ់ អស់ មយ ួ ជីវតរបស់ ិ ិ ស
បង។ អនកទំងពីររតូវែតសគល់គនេហយ។»
លងចមួយខញុំបនណត់ពក ួ េគទំងពីរនក់ឲយជួបគន។ ទីេនះគឺជ
េភជនីយដឋនបែណដតទឹក។ ពិសិដក ឋ ំពុងអងគុយរង់ច។ ំ
ណស់ ។
ខញុំេដរនំផូ វដរ ល េទកន់ តុមយ ួ ី
បរយកសេនេល ិ ទឹកទេនល
ខយល់បក់េលហយៗ
ែដល
គឺរូេ៉ ម៉នទិក
េបុងសក់េពះេវៀនរជូករបស់ ដរ ី
ឲយ
រសត់រសយ េធវឲយវង់ភរកតរបស់ នងរសស់ េនះរសស់ េឃញេហយ ចង់ែតសទុះេទសុំ េថបនងមួយខសត ឺ ។
និពន្ធេដាយ សុខ ចាន់ផល
6
េរឿង មិត សម ាញ់ និង សង ារ
រវល់ែតអែណដតអណូ ដ ងមនក់ឯង រសប់ែត «សួ សី ដ ត រ!» ី សំ េឡង
ពិសិដ។ ឋ
«ចស! សួ សី តពិសិដ!ឋ » ដរញញ ឋ ៉ ងរសស់ អស់ ពី ី ឹ មដក់ពិសិដយ
ចិត។ ត
«អហ៎! េម៉ចក៏ដរស ី គ ល់េឈមះខញុំ?» «គឺបងរតនរបប់ខុ ំ។ ញ » «ដរព ី ិតជឆលតដូចរតនរបប់ខុ ំែញ មន!» «ពិសិដក ឋ ស ៏ ងហដូចគត់របប់ខុ ំែញ ដរ។» ខញុំឈរញញឹមញែញមទំងភលក ំ ឹ ភលង
ដូចកំពុងរង់ចឲ ំ យមនក់កុ ង ន
ចំេណមពួកេគែណនំខុ ំឲ ញ យគនសគល់។ គិតេទេដយសរែតខញុំនិយយ
ឲយពួកេគសគល់គនចបស់ េទេហយ េទបខញុំអស់ ភរកិចែច ណនំឲយពួកេគ សគល់គនមតងេទៀត។
«េតះរតនអងគុយចុ ះេទ!» ពិសិដរឋ បប់ខុ ំ។ ញ ខញុំអងគុយចុះែកបរដរ ី ឯពិសិដអ ឋ ងគុយទល់មុខពួកេយង ។
និពន្ធេដាយ សុខ ចាន់ផល
7
េរឿង មិត សម ាញ់ និង សង ារ
«ដរចង់ ឋ ួ រដរ។ ី ញ ី ុ ំអី?» ពិសិដស «េមល ឋ ូលចិតវត ញ ិ េទខញុំចង់ញ ុ ំអីវែដលពិសិដច
េរពះញ ុ ំអីែវ ដល
ខលួនឯងចូលចិតដ ត ែដលៗេទ ដូចគមនអីអសចរយេសះ!» «េអ!
េម៉ចគិតអុីចឹង?
េនះគឺយកគំនិតខញុំេទនិយយមុនេហយ
េនះហ៍ ! ខញុំថចង់ញ ី លចិតេត ទេត!» ុ ំអហរែដលដរចូ ពួកេគេសចរពមគន
រួចក៏បនលឺមកខញុំរពមគន
«អុីចឹងពួកេយងញ ុ ំ
អហរ ែដលរតនចូ លចិតតេទ!» រួចពួកេគក៏េសចមតងេទៀត។ ខញុំកប ៏ នេហអហរជេរចនមុខែដលខញុំចូលចិតត
ឲយពួកេគញ ុ ំ។
ដរដួ ី សមហូបដក់ចូលមត់ទំព ខញុំរបុងនឹងសួ រនងថ េតឆងញ់ ឬេទ? «ដ...» «េម៉ចឆងញ់ េទ?» ពិសិដស ឋ ួ រមុនខញុំបត់។ «េលកញ ួ ម៉ត់ែដរដឹងេហយ!» ុ ំមយ
មហមុត។
ពិសិដដ ឋ ស ួ មហូបេនះដក់ចូលមត់
ដរេឆល ី យជមួយែកវែភនកដ៏
រួចសមលង ឹ មុខដរេដយេពល ី
បេណដ រ «មយ៉ងែដរ! រតនពូ ែកេរសមហ ូ បណស់ ែមនេទ?»
និពន្ធេដាយ សុខ ចាន់ផល
8
េរឿង មិត សម ាញ់ និង សង ារ
«រតូវេហយ!
ឥឡូវេលកយកគំនិតខញុំេទនិយយមុនមតងេហយ
ណ ៎ !» រួចពួកេគក៏េសចកច់កដក់គនមតងេទៀត។
េរកយមកពួកេគញ ួ ម៉ត់ សមលង ិ ឹ មុខគនមតង វភគព ីអហរ ុ ំមយ
របប់គនមតង រួចតំងយកេឈមះខញុំេទនិយយេនចុងឃល េដមបេី សច
េលង។
រគេនះខញុំគមនឱកសបននិយយអវីេសះ។
និយយេទដរ ី
រតូវពិសិដន ឋ ិយយមុន
អវីែដលខញុំចង់
រឯអវ ី ីែដលខញុំចង់និយយេទ
ពិសិដឋ ក៏រតូវដរន ី ិយយមុន។ រូបខញុំេរបៀបដូចជអនកតថម អងគុយចំហ
មត់ កំដរពួកេគជែជកគន។ រួចដល់េពលែបកគន មនក់ៗសុ ទែធ តរបប់ខុ ំញ
ថ ពួកេគយល់ ពីអីែវ ដលខញុំចង់និយយេនះេហយ។ នឹកេទគួរឲយេកត
រកហយតិចៗែដរ!
ចប់តង ំ ពីេពលេនះ
ខញុំមន ិ បនជួបពួកេគទំងពីរេទៀតេសះ។
ណត់ជប ួ មតងណក៏ថរវល់ដូចៗគន ទល់ែតៃថងមយ ួ ...
ខញុំយករកមជូតទឹកែភនកសិន! ហុឹក! ហុឹក! ហុឹក!... ៃថងមយ ួ េនះ...
ខញុំកប ៏ នជួបពួកេគទំងពីរនក់។ ពិសិដដ ឋ ឹកៃដដរយ ី ៉ ងសងហ េហយ
វចយ៉ងរសស់ «សុ ខសបបយេទ រតនសមលញ់ ?»
និពន្ធេដាយ សុខ ចាន់ផល
9
េរឿង មិត សម ាញ់ និង សង ារ
ខញុំរវល់ែតភន់ភង ំ អត់បនេឆលយេទ
សបបយេទ បងរតន?»
ទល់ែតដរសួ ី រមតង
«សុ ខ
«ចុះអនកទំងពីរវញ?» ខញុំសួរបកវញទំ ងមន ត ិ ិ ិ គប់ចិត។ «ពួកេយង សុ ខសបបយេទ
ងកេទដរ។ ី
េហយ...»
ពិសិដឋបនលឺទុកកនទុយឃល
ដរសមល ង ី ឹ ែភនកពិសិដឋ រួចបនតកនទុយឃល «...េហយពួកេយងមន
ដំណឹងលអមយ ួ របប់បងរតនឯង...»
«ដំណឹងសអីេទ?» ខញុំសួរេដយរនធតច ់ ិត។ ត «េនះែន៎...ដំណឹងលអ...!» សមតដ ី រ។ ី ខញុំធលក់េថលមកតុក េបះដូ ងេលតេផលតៗ ញ័ រៃដញ័ រេជង ចង់សុ ះេទ ទ
ធក់កំេប៉ះគូទដរទម ី ល ក់សថនភុជងគនគ ំ ពពក។ េផលងេទកប់កុ ងផ ន ទង
«េម៉ចភលក ឹ េទណេហយ?
េហយដល់ពិសិដឲ ឋ យេហះ
ឯងមន ិ េឃញសំ បុរតអេញជ ញញ ុ ំករ
របស់ ពក ួ េយង ឋ េទេអះ?» សំ េឡងដ៏េឈលយ របស់ ពិសិដ។
និពន្ធេដាយ សុខ ចាន់ផល
10
េរឿង មិត សម ាញ់ និង សង ារ
«េហតុអីម វ ន ិ ជូនពរពួកេយងផង?» សំ េឡងដ៏មយរបស់ ដរជួ ី យ
បនទរ។
ខញុំកលយជគនិយយមន ិ េចញ។
ចិតតចង់េឆលយថ
ខញុំមន ិ ែមនអត់
រគប់ែភនក េមល មន ិ េឃញសំ បុរតបុណយេខមចរបស់ ពួកឯងេទ េហយខញុំ
ក៏មន ដ សពួកឯងែដរ... ប៉ុែនតខុ ំន ញ ិយយមន ិ ែមនអត់មត់ដក់បណ ិ េចញ េសះ!
ដល់េឃញខញុំឈរធមឹងដូចគមនរពលឹងកនុងខលួនអុីចឹង
ទំងពីរនក់
ហនឹង េគនិយយមកខញុំថ «អរគុណេហយណ ៎ ែដលែណនំឲយពួក
េយង សគល់គន!» និយយផុត ពួកេគក៏ដឹកៃដបេណដ រគន េដរេចញពីខុ ំញ
បត់េទ។
ឱ! មត ត មលញ់ និងសងសររបស់ ខុ ំក ញ ល យេទជបតីរបពនធេហយេត! ិ ស
ែតងកលពី ែខកញ ញ ឆនំ២០០៧
និពន្ធេដាយ សុខ ចាន់ផល