Up/Down mountainbike magazine #2 2011 by Soul Media

NUMMER 2 / JAARGANG 2 / € 4,95

MOUNTAINBIKE MAGAZINE

foto: Christophe Margot

TE DOEN IN EEN WEEKEND TOPTRAILS IN DE VOGEZEN PUMPTRACKS STOOMCURSUS VOOR JE TECHNIEK 3×10 / 2×10 / 1×10? DE EXTRA MOGELIJKHEDEN VAN 10—SPEED HOOFDZAKEN OVERZICHT VAN ALLE TRAILHELMEN

WWW.SOULONLINE.NL

...your life

Blast your Stereo Stereo Team vanaf â&#x201A;Ź 2.599

Untitled-1 2

05-05-11 11:58

Stereo Pro

€ 2.099

Stereo Race

€ 2.999

Stereo WLS

€ 2.699

CUBE LIFE Dealers - het gehele assortiment binnen handbereik! Kroone Liefting - Limmen www.krooneliefting.nl

Hans Lemmens Tweewielers - Cuijk www.hanslemmenstweewielers.nl

Bike2Build - Vlaardingen www.bike2build.nl

Egbert Egberts - Borger www.egbertegberts.nl

Roger Wijnen - Geleen www.sportieffietsen.nl

Voor meer informatie en alle dealeradressen: 010-3403500 | info@cube-bikes.nl | www.cube.eu

Untitled-1 3

05-05-11 11:58

Untitled-2 Untitled-3 2 2-3

05-05-11 12:02

Untitled-2 3

05-05-11 12-04-11 12:02 14:59

INHOUD / COLOFON

INHOUD

Tr Travel / TT Tips + Tricks / G Gear / Sk Skills

Voorwoord

Updates

12Tr Mountainbiken in de vogezen 24G 29’er vs 26’er

grote wielen op reis

Photo gallery

Upgrades

Het hoofd erbij houden

marktoverzicht trailhelmen

COLOFON Soul Media is the proud publisher of: — 6 surf magazine — Access kiteboard magazine — Motion windsurf magazine — Taste snowboard magazine — UP/DOWN mountainbike magazine — White freeski magazine Hoofdredactie Bas Rotgans bas@firsttracks.nl Uitgevers Arno Weel arno@soulonline.nl Mikel Mac Mootry mikel@soulonline.nl Fotoredactie Michiel Rotgans michiel@firsttracks.nl

40TT Mountainbikefotografie

Technische-redactie Irmo Keizer irmo@soulonline.nl

44G Kettingreacties

Eindredactie Alexander van Oosten

overzicht in de 10—speed jungle

50TT Banden tubeless maken 56

68 70

Rijtechnieken pumptracks

Rijimpressie

rose granite chief

Me and my bike

andré wagenknecht

Upgrades

76Tr Urge cabo verde

Ontwerp OK200 www.ok200.nl Woord Bas Rotgans Irmo Keizer Michiel Rotgans Beeld Christophe Margot Irmo Keizer Ian Hylands Jasper Leenarts Michiel Rotgans Rueben Krabbe Thomas Dietze Bladmanagement Jorik van Mechelen jorik@soulonline.nl Tel: 0031-(0)251-674911 Sales Michiel Funke michiel@soulonline.nl Tel: 0031-(0)251-674911 Dennis Bruin Dennis@soulonline.nl Tel: 0031-(0)251-674911

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

Financiële administratie administratie@soulonline.nl Tel: 0031-(0)251-674911 Verspreiding Nederland Betapress, Gilze Verspreiding België AMP, Brussel UP/DOWN mountainbike magazine komt in 2011 4x uit. Een abonnement kost €10,- en in België €15,- per jaar of maak gebruik van de abonnee acties in het blad. Abonnementenservice Nederland Atotzet abonnementen Postbus 63 2900 AB Capelle aan den IJssel Tel: 010-4090099 Mail: abonnementen@soulonline.nl Abonnementenservice België Partner Press Lenniksebaan 451 1070 Brussel Tel: 0032-(0)2-5564140 Fax: 0032-(0)2-5251835 Mail: partnerpress@ampnet.be Je abonnement loopt automatisch door totdat je opzegt. Opzeggingen dienen uitsluitend schriftelijk te gebeuren en 6 weken voor het einde van de abonnementsperiode door ons ontvangen te zijn. Verhuizingen kunnen schriftelijk naar onderstaand adres worden opgestuurd of per email naar abonnementen@ soulonline.nl UP/DOWN mountainbike magazine is een uitgave van Soul Media Stetweg 43C 1901 JD Castricum Tel: 0031-(0)251-252350 Fax: 0031-(0)251-674378 Mail: info@soulonline.nl © Artikelen uit UP/DOWN mountainbike magazine mogen alleen met schriftelijke toestemming van de uitgeverij worden overgenomen. Het ongevraagd opsturen van dia’s en/of foto’s (ook digitaal) geschiedt op eigen risico.

JUISTE DRUK VOOR DE BESTE PRE STATIE

MADE IN GERMANY

AZ_MSP_UP+DOWN_NL.indd 1 Untitled-1 1

MSP – MOUNTAIN SUSPENSION PUMP Lengte: 195 mm . Gewicht: 154 g . Maximale druk: 20bar/290PSI Met manometer en inclusief nylon tas

SKS-GERMANY.COM

15.04.11 15:43 05-05-11 12:00

VOORWOORD

VOOR– WOORD

De afgelopen maanden hebben twee gebeurtenissen, voor mij, een grote invloed gehad op mountainbiken. Ten eerste had ik, geprikkeld door de releases van de nieuwe tien-speed cassettes en wat gekke hersenspinsels, mijn hardtail 'teruggebouwd' naar een 1x10 aandrijflijn, één kettingwiel voor en tien versnellingen op de cassette achter. De precieze details zal ik bewaren voor het artikel dat je verderop in dit magazine vindt, maar de verkorte uitvoering is dat het supergoed was! Mijn fiets was fluisterstil en voelde opgeruimd, simpel en misschien wel daardoor: bloedsnel! Met als gevolg dat ik op mijn 'nieuwe' stille en snelle fiets heel erg veel kilometers maakte. Ik gebruikte 'm niet alleen voor rondjes op de verschillende parcours, maar begon er ook maar mee naar mijn werk te fietsen. Aangename bijwerking van dit alles: ik was nog nooit zo vroeg in het seizoen zó fit. De kilometers vlogen werkelijk uit mijn benen! De ongelukkige ontvanger van al die fitheid was Tom, de Nederlandse agent van Kona, toen we samen een rondje Montferland gingen rijden en mijn overdaad aan Duracell-konijn vanaf de start bij 'm weg reed. Dat met een fiets die nota bene van zijn eigen merk was! Kort nadat we halverwege de route van fiets ruilden, moest Tom wel toegeven dat het erg lekker reed en bij terugkomst op de parkeerplaats had hij in zijn hoofd de knoop al doorgehakt: hij wilde

ook een stalen hardtail opbouwen én die voorzien van een 1x10. De eenvoud van een stalen fiets met tien versnellingen deed 'm weer inzien waarin de lol van het fietsen zit, zoveel mogelijk rijden met zo weinig mogelijk gezeur. De tweede gebeurtenis was een meniscusoperatie die ik drie dagen geleden heb ondergaan. Dankzij een knakje dat mijn knie maakte tijdens een ski-avontuur veertien maanden geleden. Al met al een relatief kleine ingreep en ik hoef maar een paar dagen op krukken, maar ik vlieg zo langzamerhand tegen de muren op! Ik zat in zo'n heerlijk ritme van veel kilometers maken en was zo fit... Het gevoel niet te kunnen fietsen maakte me momenteel, bijna letterlijk, gek. Het goede nieuws: omdat ik zo fit ben, kan mijn fysio bijna niet geloven hoe hard ik vooruit ga. Ikzelf sta ook te kijken hoe goed mijn knie aanvoelt. Wat wil ik hier nu eigenlijk mee zeggen? Waarschijnlijk probeer ik - redenerend vanuit iemand die voor vijftig procent op krukken loopt - de cliché-filosoof uit te hangen en te benadrukken dat je de tijd en mogelijkheid moet némen om op je fiets te zitten. Want hoe meer je fietst, des te minder wil je niet op je fiets zitten. Ik mag over drie dagen weer een stukje rijden van de fysio en ik kan er niet op wachten! Bas Rotgans Hoofdredacteur UP/DOWN

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

VOORWOORD

foto: Reuben Krabbe

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

UP/ DATES TREK RECYCLET CARBON

Leuk al dat carbon, maar het bleef tot nu toe wel heel stil omtrent de impact van het materiaal op het milieu. Het produceren van carbon én het ontbreken van recyclemogelijkheden maken carbon tot de meest milieuvervuilende optie die er momenteel voor handen is. Trek probeert daar nu een eind aan te maken door in Wisconsin samen met Materials Innovation Technologies een carbon-recycleprogramma op te starten. In een trial werden garantieframes en carbon productieresten verzameld. Het materiaal is vervolgens weer bruikbaar voor gebruik in thermoplastic. Een eerste stap in de goede richting wat ons betreft. Eén van de problemen van carbon recyclen is de grote verscheidenheid aan gebruikte vezels en gebruikte harsen. Kortom, iedere fabrikant zal een eigen programma moeten opzetten. De enige vraag die we nu nog hebben is waar we die oude frames in moeten leveren...

UPDATES

DT & ROCKSHOX LANCEREN NIEUWE 29 INCH GOODIES RockShox heeft de fameuze SID in 29" beschikbaar gesteld. De vork is uitgerust met 32mm vorkpoten en is voorzien van een maxle steekas, een veerweg van 80 tot 100mm en de hydraulische x-loc. Ook DT Swiss springt op de 29" kar en komt met de XMM 100/120 voorvork, met de "Torsion Box" magnesium vorkpoten en 9mm of 15mm snelspanners… en een gewicht van onder de 1500 gram.

SRAM XO SILVER Kleuren waren er al genoeg te krijgen, maar de nieuwste telg houdt het bij polijsten. Zwart met glimmend zilver dus. Doet het best lekker in onze ogen. Verder wordt er een Truvativ XO-chainguide aan het gamma toegevoegd die in samenwerking met MRP wordt gemaakt. Zo zijn er meer kettingbladen beschikbaar, ideaal voor allmountain gebruik én… je raad het al, 29'ers. De cranks zijn verkrijgbaar in de volgende vertandingen: 22-36 en 24-38. Overigens worden deze bladen ook beschikbaar voor de overige groepen van SRAM. De XO-chainguide is beschikbaar met ISCG of ISCG 05-bevestiging en geleidt de ketting aan de boven- en onderkant. De chainguide is gemaakt voor een enkel voorblad en is voorzien van een vervangbare "bumper".

CUBE GOES DOWNHILL Van niemendalletje tot één van de meest geziene merken in het mountainbiken. En Cube gaat door. Inmiddels staat de eerste, uit eigen stal komende, downhillbike klaar. Hij is de Two15 gedoopt en is voorzien van 'Triple Linkage Kinematics'. Volgens ontwerper Michael Prell zorgt de linkage voor een optimale mix van demping, efficiëntie en controle. De ontwikkeling begon in 2008 en nu, drie jaar later, zijn de eerste productieprototypes klaar en uitvoerig getest in Riva del Garda. Binnenkort in een bikeshop bij jou in de buurt.

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

UPDATES

RACE FACE SLUIT DE DEUREN

Vanaf juni in de winkels, deze jongste telg uit de XTR-familie. De RD-M985 Shadow Plus achterderailleur. De kooi heeft een nieuwe knop gekregen, waarmee de veerspanning van de kooi aan te passen is én de wrijving van het draaipunt toeneemt. Shimano hoopt op deze manier weer een stukje dichter bij een fluisterstille aandrijving te komen én ook te voorkomen dat bij heftig allmountain gebruik de ketting van het voorblad loopt. Waarom dan een knop? Om het wisselen van het wiel wél makkelijk te houden. Wij zijn benieuwd.

LOOK

Het Franse Look gaat een 120mm allmountain model aanbieden. De Fransen bouwen de fiets volledig in eigen beheer in hun fabriek in Tunesië, waar de eerste dozen inmiddels klaar staan voor verzending.

SCHWALBE HANS DAMPF Lage rolweerstand blijft hét toverwoord, ook bij deze nieuwe Schwalbe-band. Gecombineerd met goede noppen zodat je wel met vertrouwen die bocht in kan. Een aardig allround bandje dus, van droog terrein tot natte wortelpaden, alles lijkt in theorie te rijden. Opvallend, de fameuze U-noppen ontbreken. Volgens Schwalbe kunnen zo ook minder agressieve rijders genieten van optimale prestaties.

UP/DOWN WEBSITE

SHIMANO XTR SHADOW PLUS

Het beroemde Race Face is niet meer. Op 17 maart dit jaar maakten de Canadezen bekend de deuren voorgoed te sluiten. Het bedrijf kwam eerder al in financiële moeilijkheden, onder andere door de verplaatsing van productie naar Azië. Het bedrijf werd toen overgenomen door de Bank of Nova Scotia. Pogingen om tot een herfinanciering te komen met de bank en zo een doorstart te forceren bleken vergeefs en zo komt er een einde aan bijna twintig jaar Race Face. Overigens blijven de producten nog leverbaar dit jaar - een volledige productierun aan voorraad ligt nog in internationale schappen. Ook garantiemateriaal is nog voorhanden. Wij verwachten - en hopen - dat Race Face wel een nieuwe eigenaar gaat vinden die het beroemde Canadese merk voort kan zetten.

Met trots kunnen we melden dat we een website hebben die weer meekan. Dikke plaatjes, volledige artikels van onze oude nummers én up-to-date nieuws. En… er gaat in de toekomst nog veel meer komen. Ga naar: updown.soulonline.nl

www.islandtribe.nl UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

DE FLOW VAN DE VOGEZEN

TRAVEL

DE FLOW VAN DE VOGEZEN

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

DE FLOW VAN DE VOGEZEN

Waar de Eerste Wereldoorlog zijn sporen heeft achtergelaten tekst: Michiel Rotgans foto's: Michiel Rotgans (MR) en Irmo Keizer (IK)

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

TRAVEL

DE FLOW VAN DE VOGEZEN

TRAVEL

Elke ochtend kijk ik toch altijd even op Facebook, gewoon even spieken wat je vrienden allemaal voor onzin te melden hebben. En toen kwam daar het berichtje van Ash Smit, een Engelse mountainbikegids die woonachtig is in Basel en onder andere de grondlegger is van de Trans-Provence. Hij had dat weekend ĂŠĂŠn van de vetste trails buiten de Alpen gereden en aangezien hij wel wat gewend is op het gebied van trails nam ik zijn oordeel maar al te serieus. Een week of twee gingen voorbij maar die Facebook-post bleef in mijn hoofd rondspoken, ik snakte weer naar het 'echte' werk in de bergen. Het hielp ook niet mee dat er in mijn huis een splinternieuwe Cube Stereo Race stond te blinken en zachtjes "vroemmm vroemmm" naar mij fluisterde. Toen redacteur Irmo Keizer opzoek was naar terrein om twee allmountain bicyclettes te testen was het gedaan, ik mailde Ash voor meer details rondom die trail... 14

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

TRAVEL

DE FLOW VAN DE VOGEZEN

Eindeloos flowen door de bossen van de Vogezen.

Een week later zaten we op vrijdagmiddag in een busje richting de Vogezen. Europees four-crosskampioen Joost Wichman was aangehaakt. Het was nog net voor zijn wedstrijdseizoen en hij had wel zin om wat anders af te knallen dan een four-crosstrack. Toen we Ash op de hoogte hadden gesteld van onze plannen naar 'zijn' trail vertelde hij over het gigantisch netwerk aan singletracks in het gebied. Hij hoefde geen tel na te denken en stapte in zijn auto om zijn vondsten in de Vogezen met ons te delen. De Vogezen is een zogenoemd middelgebergte in Frankrijk vlakbij de Duitse en Zwitserse grens. Vanaf Amsterdam is het ongeveer zeven uur rijden en vanaf Maastricht ben je er al in vier tot vijf uurtjes. Wij positioneerden ons in het dorpje Thann, gelegen in het departement de Elzas, welke natuurlijk beroemd is om zijn wijn. De ligging van Thann is voor bikers erg gunstig te noemen, het dorpje ligt in een vallei en veel van de trails komen er op uit. 's Avonds laat checkten we in bij Hotel de France en gingen we snel op één oor om toch nog even rust te pakken voor het weekend dat volgde. Als een echte mountainbikegids had Ash onze dag van voor naar achter ingepland. Omdat we maar twee dagen hadden en hij ons tientallen trails wilde laten zien gingen we 'car-assisted' te werk. Voertuig A werd ergens gedropt en met zijn allen gingen we in voertuig B verder, vervolgens parkeerden we deze en klommen we per fiets een paar honderd hoogtemeters.

We daalden singletracks af zodat we weer uitkwamen bij voertuig A en vervolgens pikten we voertuig B weer op. In deze puzzel hield hij ook nog rekening met de stand van de zon op de hellingen en zorgde hij dat we rond het middaguur wel bij een waardig lunchtentje uitkwamen. De eerste klim en afdaling gingen vanaf de Sudelkopf richting het oosten. Een eenvoudige maar speelse singletrack gaf ons de gelegenheid om onze reflexen weer aan te scherpen na een paar maanden rondjes over de hei in Nederland. De Cube Stereo had ik al eens uitgelaten op een rondje Schoorl maar nu voelde ik ineens waarvoor ze het beestje hadden gemaakt. Wortels werden verslonden door de suspensie. Dit voelde als een thuiswedstrijd voor de Stereo. Ik reed voorop toen ik door het felle tegenlicht pas op het laatste moment een dwarsliggende boomstam in de smiezen kreeg. De enige uitweg was om maar vol in de ankers te gaan. Irmo volgde op korte afstand en voor hem was de plotselinge remactie nog onverwachter dan voor mij. Hij ging van zijn fiets af en in die beweging bleef zijn broek achter zijn fiets haken, met een grote scheur over zijn gehele broek tot gevolg. Irmo had nu een supergoed geventileerde broek maar liep er ook halfnaakt bij. Met wat touw wist hij de boel aan elkaar te knopen, goed genoeg om de dag uit te rijden. Na een klein klimmetje kwamen we bovenaan de beroemde Facebook-trail van Ash. Voor het eerst kwamen we andere bikers tegen. Lokale mannetjes met fullface-helmen aan 't stuur stonden klaar om in te droppen. Wij lieten ze voor gaan want soms stopten wij

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

SOLDATEN HEBBEN HIER EEN AANTAL JAREN DE BERGEN OP–EN AFGELOPEN

DE FLOW VAN DE VOGEZEN

TRAVEL

om foto's te maken. We reden een bospad met tal van switchbacks en losse stenen, dat ons langs een pittoresk kerkje leidde. Het pad zat vol met natuurlijke jumps en het was een gaaf gezicht om achter Joost Wichman aan te rijden. Kleine sprongetjes, gecontroleerde slips, snel bochtenwerk, hij benutte de helling als een grote speeltuin. Halverwege deze afdaling werd het terrein meer open en was het tijd om wat foto's te maken. Toen Irmo zich ergens in de bossen ging opstellen stuitte hij op restanten van munitie, waarschijnlijk achtergelaten door soldaten uit de Eerste Wereldoorlog. Ineens herinnerden we ons van de geschiedenislessen dat hier van 1914 tot 1918 gigantisch veldslagen geweest zijn. Soldaten hebben hier een aantal jaren de bergen open afgelopen en het verklaarde ook gelijk het ontstaan van dit geniale trailnetwerk. Na het schieten van een paar platen ruimden we de cameraspullen op en genoten nog even van de trail voordat we aankwamen bij voertuig A. Met voertuig A pikten we ook voertuig B op en zetten deze in het dal van Thann. We reden weer omhoog de Col Amic op voor onze 'afternoon-trail', in principe een grote traverse door het gehele dal van Thann, hier en daar onderbroken door een stuk of vijf klimmetjes van maximaal een kwartier per stuk. Ook hier reden we weer op bosgrond met wortels en stenen. Qua diversiteit in trails scoort het gebied rond de Vogezen niet hoog maar de trails die er zijn zijn zo goed dat je je in het gebied rondom Thann makkelijk een week kunt vermaken. De lange traverses gingen soms gepaard met steile wanden

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

TRAVEL

DE FLOW VAN DE VOGEZEN

Ash loodst ons door het spinnenweb aan paarse lijntjes. links

Ash Smit deelt zijn vondsten met ons. midden

Joost Wichman ziet de berg als één grote natuurlijke four-crosstrack. rechts

weer met twee auto's in het dal te staan en twee van ons dropen af richting het buurtcafé voor een lokaal biertje. De volgende ochtend stond er een andere berg op het programma, de Thanner Hubel. Ash voelde zich niet zo lekker, besloot even niet mee te fietsen en shuttelde ons een eind de berg op tot aan de Col du Hundsruck. Hij gaf ons zijn hoogtekaart en liet ons zien hoe we moesten rijden naar een paars lijntje, de trail. De hele kaart was overspoeld met paarse lijntjes, Ash verzekerde me dat deze ook allemaal te rijden waren en weer kregen we de bevestiging dat we in een heel erg bijzonder mountainbikegebied waren. Een klim van ongeveer twintig minuten was wat volgde. Onderweg kwamen we een heuse plas sneeuw tegen. Niet zo gek rond deze tijd van het jaar want het was immers begin maart. Er had eigenlijk veel meer sneeuw moeten liggen. Op dezelfde bergen als waar wij aan het fietsen waren bevinden zich ook kleine skigebieden die buiten bedrijf zijn gesteld door één van de slechtste winters sinds jaren. De trail was een lange traverse naar de andere kant van het dal en was een genot om te rijden. Onderweg voelde mijn rug wel erg nat aan en mijn vermoeden dat mijn camelback lekte werd bij het afnemen van mijn rugzak bevestigd. Onderin de tas dreef een cocktail van ondermeer sportdrank, duct tape en tiewraps en ik besloot mijn vochtvoorraad maar gedag te zeggen en schudde de boel leeg. Bij het vervolgen van de trail werden we wederom getrakteerd op wat bij ons inmiddels bekend

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

aan de rechterkant. Gespannen bleef ik een beetje links houden omdat ik het niet zo heb op afgronden. De eerste lekke band van de dag diende zich aan op de twentyniner van Irmo, maar met een beetje group-effort was het probleem zo weer verholpen. Ook hier was de ondergrond lekker grippy en voelde je bij elke bocht dat de noppen van je banden zich ingroeven in de trail. Ineens moesten we met zijn allen vol in de rem toen we de eerste wandelaar van die dag tegenkwamen. Het oude mannetje begon een beetje te mopperen en met zijn wandelstok in de richting van onze fietsen te wijzen. Ash spreekt goed Frans en probeert wat begrip van de man te krijgen maar toen hij maar bleef doormopperen gaf hij het op. We reden door. Na een paar sexy singletrails afgewisseld met korte intense klimmetjes kwamen we aan bij de laatste afdaling van de dag. De groep zat er lekker in, snelheden werden opgevoerd en iedereen was elkaar aan het pushen om sneller te gaan. Met Joost in mijn vizier begon mijn fiets onafhankelijk van mijn lichaam andere lijnen te rijden. Wanneer ik bij twijfel voor bepaalde steenpartijen eerder die dag nog zou remmen liet ik de fiets nu op volle snelheid er vanaf rijden en met succes. Op snelheid wordt alles makkelijk maar je moet alleen die knop in je hoofd kunnen omzetten! Irmo had wederom een lekke band, maar dit keer waren zijn binnenbanden op, dus zat er voor hem niets anders op dan het laatste stukje van de trail te lopen. Voldaan stonden we onderaan de helling na een dag (allmountain)biken. Twee van ons deden de grote voertuig-wisseltruck om

TRAVEL

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

DE FLOW VAN DE VOGEZEN

TRAVEL

DE FLOW VAN DE VOGEZEN

ONDER HET MOTTO â&#x20AC;&#x2DC;WAT JE NIET ZIET, IS ER NIETâ&#x20AC;&#x2122; MR

stond als Vogezen-flow. Grippy bosgrond, vloeiende bochten en natural jumps, een genot voor elke biker. Met smiles op onze gezichten reden we de trail uit, Ash moest lachen toen hij drie blije koppen voorbij zag komen. "Did you like it?", vroeg hij. Een antwoord was natuurlijk niet nodig... Gelijk daarna stond wederom de Col de Hundsruck op het programma maar nu met een afdaling meer naar het zuiden. We parkeerden voertuig A (een busje) bovenaan de berg en we haalden onze fietsen er via de achterdeur uit. Ash besloot toch maar mee te gaan omdat hij zich inmiddels beter voelde en kleedde zich om. Vol van enthousiasme verlieten we de bus en begonnen een klim van ongeveer twintig minuten naar de Kuppelthannkopf. De volgende dertig minuten bestonden wederom uit de bekende 'Vogezenflow' maar nu waren de paden bedekt met bladeren, waardoor de trails nog vloeiender werden. Onder het motto 'wat je niet ziet, is er niet' scheurden we deze bergwand af zonder een idee te hebben van wat er onder die bladeren lag. Onderweg stopten we even om nog wat foto's te maken maar snel gingen we

verder door dit spinnenweb van trails. Rond de lunch kwamen we uit in Thann en vervolgden we onze weg naar een restaurantje. En dit was het moment waarop ik constateerde dat de broekzak van mijn short niet meer dichtgeritst was. Snel klopte ik op alle mogelijke zakken om te voelen of er iets in zat maar tevergeefs. "Jongens, ik ben de autosleutel verloren!" en iedereen keek me verrast aan. Tijdens het eten begonnen we allemaal na te denken waar de sleutel kon liggen en wat voor scenario's er zouden komen als we hem niet zouden vinden. Afspraken voor de volgende dag in Nederland werden in ons hoofd al afgezegd en Ash begon zijn enige fijne spijkerbroek die achterin de bus lag al te missen. We besloten de trail nog een keer af te dalen per fiets maar dit keer stapvoets. We kwamen weer aan op de Col de Hundsruck en daar stond onze bus... Ik schrok me rot. De schuifdeur stond open. Ik haastte me om te kijken of er spullen gestolen waren. Zucht, ik kon weer ademhalen, alles lag nog in de cabine, waaronder telefoons en kostbare fotografiespullen. We waren vergeten de schuifdeur dicht te doen maar de rest van de bus zat wel op slot. Het enige wat we nu opgeschoten waren was dat Joost en ik

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

Zonder de Facebook-pagina van Ash Smit hadden we hier niet gereden. links

Eindeloze hoeveelheden aan switchbacks in alle gradaties. midden

Kedegedeng... kedegedeng... rechts

DE FLOW VAN DE VOGEZEN

TRAVEL

Je zou het niet zeggen maar Joost Wichman is even op vakantie als professioneel four-crosskampioen.

DE HELE KAART STOND VOL MET PAARSE LIJNTJES IK

een telefoon hadden maar we konden nog steeds geen kant op met de bus. We deden de schuifdeur dicht en deze viel in het slot, we zetten onze zoektocht voort. Ash kon met zijn auto in de buurt komen van de plek waar we foto's hadden gemaakt en besloot daar direct heen te rijden. Langzaam rijdend en met een zoekende blik keken we om ons heen. Zonde om zo'n mooie trail als slakken af te dalen maar we hadden wel grotere zorgen aan ons hoofd. "Tring..." En daar kwam het verlossende

telefoontje van Ash, hij had de sleutel gevonden. â&#x20AC;&#x153;Wat een opluchting.â&#x20AC;? Ik scheurde met ongekende snelheid de berg af om Ash te omhelzen. Joost moest lachen, want hij had me dat weekend nog niet zo hard zien rijden. Ash had de sleutel gevonden onder een stapel bladeren op een plek waar ik liggend had gefotografeerd, hoezo een speld in een hooiberg vinden? Voor het vinden van de sleutel moest ik mijn fiets inleveren bij Ash en moest ik een metertje of vierhonderd teruglopen naar

zijn auto, op dat moment maakte me dat geen bal uit. We werden weer terug naar de bus gebracht die bovenop de col stond en toen moest ik pas echt de prijs betalen voor het verliezen van de sleutel. Ik moest de bus naar beneden rijden en mocht niet net als Joost en Irmo per fiets afdalen. Ach, er zijn ergere dingen in het leven en ondanks deze (kleine) domper op de trip kon ik opgelucht ademhalen na een weekend met vele kilometers flow door de Vogezen.

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

Untitled-2 1

18-04-11 10:03

DE FLOW VAN DE VOGEZEN

TRAVEL

Weet je nog dat we je in het vorige nummer wezen op het nut van een uv-filter? Irmo Keizer ondervond dit aan den lijve tijdens de trip naar de Vogezen. Lekker dicht op de actie met de groothoek. Joost kwam aanrijden, liet de achterkant opbreken en lanceerde zo een steen richting de lens. Het uv-filter aan gruzelementen. In eerste instantie leek ook de lens zelf beschadigd, maar de doffe plek bleek na een voorzichtige veeg met een lensdoekje verdwenen. Kortom, de schade viel mee. Zonder het uv-filter was de schade in de honderden euro's gelopen.

vog

eze

Thann

Reistips Wil je ook biken in de Vogezen? Positioneer jezelf dan in Thann, een pittoreske plaatsje waar vele trails op uitkomen. Voor verblijf raden we Hotel de France of Hotel Cigogne www.hotellacigogne.com aan. Koop een hoogtekaart bij de VVV van Thann - Masevaux en ga de paarse voetgangerspaden rijden. Vrijwel elk streepje levert gegarandeerd een goede trail op. Wij zijn het weekend 'carassisted' te werk gegaan en hebben maar vijfentwintig procent van onze afgedaalde hoogtemeters ook geklommen, dit om zoveel mogelijk te kunnen rijden en shooten in korte tijd. Wil je alles op eigen kracht klimmen is dat ook prima mogelijk, trek er dan wel wat meer tijd voor uit. 22

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

BRAND NEW

Sausage Locks flexible silicone overmoulded braided steel cable 3 sizes, 12 colours

www.knog.com.au

GROTE WIELEN OP REIS

GEAR

GROTE WIELEN OP REIS

tekst: Irmo Keizer foto's: Irmo Keizer

Nu is het tijd voor technischere trails In het eerste nummer van dit jaar gingen we op pad over typisch Nederlands terrein, met twee mountainbikes die qua setup te vergelijken zijn. De 29er bleek hier zonder twijfel in het voordeel te zijn en enkele vooroordelen van ondergetekende moesten het 24

onderspit delven. Maar zijn die 29ers nu ook lekker bruikbaar als je graag technische trails rijdt? En, is het zo, zoals nogal wat merken claimen, dat een 120mm 29er grofweg te vergelijken valt met een 140mm 26er? Wij gingen weer op pad - en ditmaal met een Turner

Sultan die dienst deed als 29 platform en een 26er Canyon Nerve AM 6.0. De Canyon Nerve AM beschikt over 150mm veerweg (140 achter) tegenover de 120mm van de Sultan. Tijd om op pad te gaan. De Vogezen staan op het menu.

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

DE 29 — TURNER SULTAN

bochten door. Obstakels worden opgeslokt zonder morren. De 120mm rijdt met vergelijkbaar gemak over de rotsblokken en die paar centimeter veerweg lijk je niet te missen. Naar boven is, ook op grof terrein, de grip weer fenomenaal. Nét dat beetje meer blijkt hier echt een verschil te maken. So far so good.

De Sultan voelt direct vertrouwd aan. De zit is vertrouwd en lijkt vrijwel gelijk te zijn met de eerder door ons gereden Turner 5 Spot. Klimmen gaat prima en even later liggen de eerste trails op ons te wachten. Stabiliteit blijft ook hier het woord wat overheerst. Maar meteen valt ook een andere eigenschap op: gebrek aan speelsheid. Terwijl je op je "oude" 26 trailbike dikke lol hebt, voelt het allemaal zo normaaltjes aan op de 29er. Ook eenvoudige zaken als je bike even op zijn achterwiel manualen, zijn moeilijker aangezien het voorwiel simpelweg verder voor je zit en de achteras verder naar achteren en het dus meer moeite kost om je kont zover naar achteren te krijgen. De houding tussen de wielen is dan wel efficient, maar speels zeker niet. Het bochtwenwerk blijft een ervaring op zich. Het sturen is namelijk merkbaar trager. Maar of het nu die wielbasis is of het toegenomen contact oppervlak - je kan écht harder die

We krijgen de smaak te pakken, het terrein went en het wordt tijd om er een technisch schepje bovenop te doen. De eerste switchbacks dienen zich aan. Zonder problemen gaat de fiets de eerste paar door. Maar het voelt raar. Je krijgt het gevoel alsof je jezelf in een knoop rijdt. Het flowy pad erna wordt met speels gemak bedwongen en ook de achterkant van links naar rechts gooien blijkt geen probleem te zijn. Even later gaat het steiler naar beneden. Een rotsachtig pad, steil en een switchback waar je U tegen zegt. Insturen gaat, maar vervolgens lijkt het alsof je met je Hummer moet inparkeren in de gemiddelde Nederlandse parkeergarage. Ligt het aan mij? Moet ik agressiever insturen? De switchback op het voorwiel rijden? Maar dat is bijna niet te doen met dat enorme wiel voor je. Het blijkt een alles behalve vertrouwen gevende situatie. De steile switchbacks zijn duidelijk een brug te ver voor een dergelijke fiets.

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

GROTE WIELEN OP REIS

Naast deze enigszins verwachte tekortkoming viel ook de minder stijve voorvork op. De vorkpoten van de Fox lijken meer te flexen, iets wat in grof, technisch terrein knaagt aan ons vertrouwen. Het is geen onoverkomelijk punt aangezien er nog ruim voldoende stijfheid is, maar het verschil is duidelijk merkbaar als je van fiets naar fiets overstapt. De toegenomen lengte van de vorkpoten zorgt voor een afname in stijfheid. Op dag twee was het plan om te wisselen van fiets. Joost Wichman zou de Turner pakken, terwijl ik op de Canyon op weg zou gaan. Maar twee lekke banden gooiden roet in het eten en bij gebrek aan passende binnenbanden, was het testen van de 29er klaar voor het weekend. Op pad met de Canyon Nerve dus.

GEAR

GROTE WIELEN OP REIS

GEAR

DE 26 ER REVISITED SPEELS OF STABIEL — CANYON NERVE AM 6.0 Speelsheid is troef op een 26er, dat is zeker. Hoewel de "recht toe rechtaan" paden met de 26er eigenlijk moeilijker te rijden zijn, voelt het ook leuker aan. Je krijgt meer het speeltuin gevoel. Het missen van die enorme stabiliteit van een 29er voelt alsof je in plaats van in een Boeing nu met een F-16 onderweg bent. Opvallend; obstakels lijken met de 29er makkelijker te nemen, ondanks de iets mindere veerweg. De wielbasis en de diameter lijken dus van grotere invloed dan die paar centimeter minder veerweg. Maar de 26er heeft ook voordelen: het is fijn om op technisch terrein je fiets nét even iets makkelijker van koers te kunnen wijzigen. Het heen en weer smijten gaat gewoon lekkerder. Even op je achterwiel? Eitje. Dan doemen de switchbacks op van de dag ervoor. Dé grote test of de stuurmanskunsten nu gewoon tekort schoten, of….dat het aan de fiets lag. Met speels gemak draait de Canyon door de steile switchback. Een wereld van verschil met de 29er van gisteren. Maar moeilijk te omschrijven waar nu precies dat enorme verschil vandaan lijkt te komen.

Zijn we er dan uit? Gaan we voor het lekker speelse gedrag van de 26er, of wordt het de stabiliteit van de 29er? Het blijft moeilijk. Tijdens deze tocht zijn een aantal tekortkomingen van de 29er duidelijk naar voren gekomen. Trails worden anders, rijgedrag moet worden aangepast. Je bike setup moet onder handen worden genomen, het is geen kwestie van de componenten overzetten op je nieuwe 29" frame. Een kortere stuurpen en een breder stuur kunnen wellicht het rijgedrag van de 29er verbeteren in ons geval, maar voordat we dat konden proberen waren de bandengoden ons slecht gezind. Wel kunnen we ook nu weer voorzichtige conclusies trekken. Ja, de 29er heeft zijn voordelen en is beter op veel ondergronden. Tegelijkertijd zijn er genoeg trails te rijden, zeker buiten Nederland, waarbij we een 26er simpelweg leuker vinden dan een 29er. En de 29er qua gevoel ook tekort schiet. De speelsheid verdwijnt. Uiteraard kan je met een 29er ook je grenzen weer verder plaatsen op dergelijke trails, maar dit doet aan het gevoel niets af. Dat gevoel, waarbij je al schreeuwend van genot de berg af rijdt, is een factor die maar weinig wordt belicht in de informatie rondom 29ers, maar die ons enorm opvalt. Het achtbaan gevoel, waarbij de adrenaline en

endorfine door je aderen stromen en je een glimlach van oor tot oor op je gezicht krijgt. Wij houden onze 26ers nog maar even aan voor die vette trails…

Goedemorgen bike business "Nog even een paar binnenbandjes inslaan" was de gedachte vlak voor vertrek. De gedachte was eenvoudig, het kopen bleek lastig. Fietshandelaren blijken vrijwel geen 29" collectie te hebben. Geen binnenbanden, laat staan buitenbanden. Aan de ene kant lijkt dit een inschattingsfout van de winkels, maar enige navraag leert al snel dat ook buitenbanden nog steeds moeilijk te krijgen zijn. De Racing Ralphs waarmee onze test fiets is uitgerust blijven er dus op liggen al hadden we de bike vooral vooraan graag van wat grover rubber voorzien. En met een schamele oogst van één binnenbandje gaan we op pad. De situatie in Frankrijk lijkt niet anders te zijn. Iets minder relevant, omdat je die onderdelen niet dagelijks of wekelijksvervangt, maar toch opvallend: ook de beschikbaarheid van tandwielen (je hebt immers door de overbrenging van de grotere wielen kleinere voorbladen nodig), velgen, voorvorken en allerhande andere zaken voor de 29er. Hoewel de weg naar de 29er hard is ingezet door fabrikanten, lijkt de beschikbaarheid van die onderdelen op het ogenblik nog een praktisch knelpuntje voor een definitieve omslag naar de grote wielen.

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

Ontdek www.mijnfiets .rose.nl configureren, po sten, videoâ&#x20AC;&#x2122;s uploaden , beoordelen Naam: Steffen Thum Bike: ROSE PSYCHO PATH TEAM DESIGN Locatie: Rose BIKETOWN

MIJN ROSE-BIKE EN IK

Favoriete route: Voor mij kan een parcours niet snel genoeg zijn, pas dan voel ik me echt goed. Het parcours bij de worldcup in Madrid is echt iets voor mij.

Beleef je Rose-bike! Met de Rose bike-configurator heb je de mogelijkheid je bike individueel vorm te geven. Elke bike wordt bij ons in Bocholt volgens jouw wensen en eisen met de hand gemonteerd. Rijd je favoriete route op een droombike. Configureer de Rose bikes online via rose.nl/configurator of in onze winkel Rose BIKETOWN in Bocholt.

Alle modellen, online levertijden, bike-vergelijker, testresultaten en alle informatie over onze omvangrijke garanties vindt u op www.rose.nl. U bereikt onze vakkundige adviseurs via +49 28 71 27 55 70.

Untitled-1 1

12-04-11 11:47

CHRISTOPHE MARGOT

GALLERY

28 rijder: René Wildhaber locatie: Zermatt, Switzerland foto: Christophe Margot boven

rijder: René Wildhaber and Ross Schnell locatie: Pontresina, Switzerland foto: Christophe Margot rechts

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

CHRISTOPHE MARGOT

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

GALLERY

IRMO KEIZER

GALLERY

rijder: Joost Wichman locatie: Vogezen, Frankrijk foto: Irmo Keizer

rijder: Joost Wichman locatie: Vogezen, Frankrijk foto's: Michiel Rotgans

onder

rechts

30 30

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

MICHIEL ROTGANS

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

GALLERY

RUEBEN KRABBE

GALLERY

32 Self Portraits locatie: Calgary, Canada foto: Rueben Krabbe

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

RUEBEN KRABBE

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

GALLERY

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

IAN HYLANDS

GALLERY

foto: Ian Hylands links

RUEBEN KRABBE

rijder: Kurt de Freitas locatie: Calgary, Canada foto: Rueben Krabbe

onder

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

UPGRADES

UP/ GRADES

SKS

Niets is vervelender dan er op de berg achterkomen dat je vering juist te hard of te zacht is opgepompt (meestal te zacht omdat je tóch meer in je rugzak hebt lopen proppen dan je dacht). Voor onze banden hebben we wel een pomp op zak maar een compacte shockpump voor onderweg stond nog op ons verlanglijstje. De SKS Mountain Suspension Pump is erg compact, dankzij het flexibele slangetje dat verdwijnt in de buis van de pomp. Je schroeft hem op je vering zonder dat er lucht ontsnapt en met het tellertje en de 'dump valve' breng je je shocks op de juiste druk. De MSP gaat tot 20 bar en weegt slechts 150 gram. €39,99 www.sks-germany.com 2

POC

Leuk die rugbeschermers voor mountainbikers maar dat plekje op onze rug is al lang en breed

gereserveerd voor een een hydration-pack. Dat moet de makers van de POC Spine VPD Hydration ook zijn opgevallen. Deze combinatie van rugbeschermer en waterzak is misschien wel de oplossing voor allmountain rijders die zich net even wat veiliger willen voelen maar ook niet met een complete body-armor de berg af willen gaan. Het VPD-materiaal is flexibel en past zich goed aan aan de vorm van je lichaam, bij een klapper verstijft het materiaal onmiddellijk, waarmee het de impact opvangt. € 225,www.sks-germany.com 3

Da Kine

De Da Kine Riders Duffle SM is een typische Da Kine, een fijne no-nonsense tas voor de spullen die je nodig hebt op een dagje mountainbiken. 51 liter aan ruimte is genoeg om alles er zonder proppen in te doen. Wij gebruiken één van de vakken aan de zijkant voor onze vieze schoenen en de

andere om wat los gereedschap bij elkaar te houden. Verkrijgbaar in vier verschillende kleuren, van neutraal tot een wat meer knallende uitvoering. Er is ook een large-uitvoering van de Riders Duffle, met 80 liter aan ruimte groot genoeg voor een weekendje buitenland. € 69,95 www.dakine.com 4

Hayes

Verspreiding van overtollige warmte. Dat is je grootste challenge als je een schijfrem bent. Alle vrijgekomen energie wordt omgezet in wrijving en vervolgens weer in warmte. Als het remsysteem die hitte dan niet kwijt kan, werken je remmen minder goed. Floating discs, met een los opgehangen rotor in het midden van de disc helpen hierbij. De rotor heeft meer oppervlakte en kan dus zijn warmte makkelijker kwijt aan de omgeving. Daarbij geeft het je bike ook nog wel een lekker individuele look.

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

Prime Rotor (floating disc) verkrijgbaar in: 160mm, 180mm en 203mm in de kleuren: Gold & Black, adviesverkoopprijs: € 46,50 5

Island Tribe

We zijn dan misschien geen voorstanders van strandvakanties maar wanneer je hoogzomer twee uur lang een berg beklimt ben je ook redelijk aan het zonnebaden. Reden genoeg om je in te smeren met een fatsoenlijke zonnebrandcrème. De crèmes van Island Tribe kunnen we waarderen omdat deze extreem waterbestendig zijn. Zo zal het niet in je ogen lopen wanneer je hevig loopt te zweten, tamelijk belangrijk voor ons bikers. Verder voldoet het ruimschoots aan alle normen voor bescherming tegen de zon, en voorkomt het huidveroudering, beschadiging en ziektes. Verkrijgbaar in factor 30 en 40. Vanaf € 9,95 tot € 16,95 www.islandtribe.nl

or in o v l e B Magaz

IS GRAT (0)6542 / 80480-28 Tel. +43 of ...

www.bike-holidays.com

速

64 Hotels | 23 Regio's | 3 Landen

H O L I D AY S

HET HOOFD ERBIJ HOUDEN HET HOOFD ERBIJ HOUDEN

GEAR

tekst: Michiel Rotgans

Marktoverzicht Trailhelmen

Wanneer we in de bergen rijden passen we onze uitrusting aan op de ruigere omstandigheden. Een fiets met meer veerweg en bredere banden met dikkere noppen, het vormt een wereld van verschil wanneer je door heftiger terrein aan het rijden bent. Wanneer er iets fout gaat in deze omstandigheden, liggen de consequenties vaak ook hoger. Maar niet iedereen past zijn bescherming hierop aan. Trailhelmen zijn de laatste jaren gelukkig sterk in opkomst, hier een marktoverzicht.

Een lichtgewicht crosscountryhelm biedt uiteraard voldoende bescherming voor je hoofd, maar als je onderuit schuift op een pittig stukje trail in de bergen, is het fijn om te weten dat je helm een iets groter deel van je hoofd bedekt dan dat het alleen als een eierdop bovenop je bolletje staat. Downhillers weten dit natuurlijk al jaren en dragen daarom fullface-helmen, motorcross-achtige helmen die het hoofd volledig bedekken en maximale veiligheid bieden. Crosscountryhelmen en fullface-helmen zijn twee uitersten, zowel wat betreft gewicht en bescherming als wat betreft ventilatie. De trailhelm positioneert zich tussen deze twee uitersten, maar neigt qua uiterlijk iets meer naar de crosscountryhelm. De helm onderscheidt zich door de grotere mate van dekking op je achterhoofd, hij 'loopt wat verder door' in je nek. Zo biedt hij meer bescherming voor een beetje extra zekerheid. Het overgrote deel van je lichaamswarmte verlies je via het hoofd, je moet er niet aan denken om ook maar een klein stukje te moeten klimmen met een fullface-helm op. Dat voelt als hardlopen in een vuilniszak. Qua ventilatie vinden we trailhelmen niet of nauwelijks onderdoen voor hun crosscountrybroertjes. We horen wel eens geruchten dat trailhelmen minder goed zouden ventileren, maar in de praktijk merken we hier weinig van. Sommige merken claimen de ventilatiegaten zo te ontwerpen dat ze op snelheid meer lucht

aan zouden zuigen, dankzij het Venturi-effect, maar ook hier hebben wij onze twijfels over. De aanwezigheid van veel luchtgaten is naar ons idee het meest belangrijk. Daarnaast hebben wij in de praktijk gemerkt dat zwarte of donker gekleurde helmen een stuk warmer kunnen aanvoelen op je hoofd. Zoals je ziet, variĂŤren de helmen van 85 euro tot aan 180 euro, dat prijsverschil komt voort uit de gebruikte materialen. Bepaalde varianten van eps zijn na een val op het hoofd permanent beschadigd, rijp voor de vuilnisbak zeg maar. Andere vormen van eps en het door POC gebruikte EPP nemen na een val weer hun originele vorm aan en zijn daardoor 'multi-impact-proof'. Laat je in de winkel ook goed informeren of de helm 'penetration proof' is, dit om veiligheid te bieden wanneer je met je hoofd op een steen valt. Goedkoop is duurkoop, het is ook hier van toepassing, veiligheid komt met een prijs. Bepaalde merken bieden een 'crashreplacement' programma. Val je, en is je helm dusdanig beschadigd dat hij vervangen moet worden? Dan kan je op vertoon van je kassabon een kortingspercentage krijgen op de aanschafprijs van een nieuwe helm. Vaak is de veiligste helm de helm die het beste past. Ga dus altijd even langs de fietsenwinkel om te voelen hoe de helm op je hoofd zit.

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

GEAR

HET HOOFD ERBIJ HOUDEN

POC Trabec Race € 185,-

POC Trabec € 160,661 Recon € 109,-

Met Terra € 85,-

Met Kaos UL € 149,-

Giro XAR € 179,-

Bell Variant € 109,95

Urge Enduro-O-Matic € 109,-

Bell Sequence € 119,95

Uvex XP € 89,95

Specialized Vice € 119,90

Specialized Tactic € 79,90 Fox FLUX € 105,-

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

EEN BEELD ZEGT MEER DAN DUIZEND WOORDEN

tekst: Irmo Keizer foto's: Irmo Keizer

TIPS+TRICKS

EEN BEELD ZEGT MEER DAN DUIZEND WOORDEN â&#x20AC;Śmits je de goede keuzes maakt

Deze foto, van Christoph Sauser en Burry Stander, geeft niet goed weer waar het bij UP/DOWN om gaat. Als lezer verwacht je waarschijnlijk over wedstrijden te lezen als je deze foto op de cover ziet staan. boven Sfeer, landschap, actie en avontuur. De foto sluit aan bij wat wij willen. midden

Diafragma, sluitertijden, fullframe sensoren en een veelvoud van technische termen komen vaak terug in artikelen over fotografie. Deze technische achtergrondinformatie is belangrijk maar eigenlijk tegelijkertijd van ondergeschikt belang. Het belangrijkste aspect in de fotografie is nog altijd de maker van de foto. Jij als fotograaf moet keuzes maken. En die keus begint niet bij het 'juiste' diafragma, die keus begint bij wat je nu op beeld wilt vastleggen, welk verhaal je wilt vertellen en hoe je dat verhaal gaat vertellen. Fotografie.

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

TIPS+TRICKS

EEN BEELD ZEGT MEER DAN DUIZEND WOORDEN

Foto's vertellen een verhaal. Ze ondersteunen mogelijk tekst, of staan op zichzelf in een collage. De coverfoto verkoopt het blad. Een productfoto laat duidelijk het daadwerkelijke product zien. Kortom, wees je altijd bewust van het doel van de foto's. Laten we als voorbeeld eens beginnen bij die coverfoto. De cover van het blad moet de inhoud van je blad goed weergeven en ervoor zorgen dat het in de winkel aanspreekt. Het ene blad neemt hiervoor een recente wedstrijdfoto, close-up, terwijl het andere ervoor zal kiezen om een sfeerfoto te plaatsen. Iedere cover staat op zich. Het moet de sfeer van het blad uitademen. Kortom, iedere coverfoto moet idealiter direct herkenbaar zijn als, in dit geval, een UP/ DOWN covershot. Sfeer, gevoel, natuur en een vleugje actie. Prachtige trails.

Fotografie voor een verhaal, kortom, journalistieke fotografie, vereist een aparte aanpak. Je foto's illustreren een verhaal. Om het verhaal duidelijk over te laten komen is een selectie van foto's noodzakelijk. Actie, sfeer, landschappen, karakteristieke zaken voor dit specifieke onderwerp. Je hebt er niets aan om je reisverhaal te voorzien van alleen maar

close-up actiefoto's. Denk dus na bij wat je moet - en wilt - laten zien. Als voorbeeld grijpen we hier even terug op ons verslag over de Vogezen. We hebben vele bossen doorkruist, maar maakten hier slechts enkele foto's. De reden is eenvoudig; de trails leken hier veel op de overige. En aan die foto in het bos kan je echt niet zien of hij nu in Frankrijk, of Nederland is genomen. Een landschapsfoto laat direct zien dat je niet in Nederland bent. Bergen, met tussendoor een sappige trail. En in een ondergeschikte rol eventueel een mountainbiker die deze trail aan het rijden is. En nu we het over trails hebben, wat was er nu zo mooi aan die trails? Waren het de rotsen? Laat ze dan terugkomen op de foto. Kies een laag standpunt, waarbij je de rotsen op de voorgrond zet om te benadrukken hoe rotsachtig de trails zijn. Wil je de steilheid benadrukken? Let er dan op dat je een referentiepunt meeneemt in je beeld. Zonder dat punt komt die steilheid niet over op de foto. Een boom in beeld erbij nemen en die steilheid komt al een stuk beter terug.

Gebruik details om je verhaal te illustreren.

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

EEN BEELD ZEGT MEER DAN DUIZEND WOORDEN

Laat de specifieke traileigenschappen duidelijk zien. boven

TIPS+TRICKS

Ondersteun je verhaal met foto en illustratie. midden boven

Om de kijker/lezer verder in het verhaal te 'zuigen' kan je detailshots gebruiken. Detailshots kunnen goed gebruikt worden om sfeer weer te geven. Regende het keihard? Laat die kletterende regen eens zien. Geniaal terrasje waar je zo van genoot na je tocht? Ook dat hoort bij die roadtrips. Brakke Franse camping met dito voorzieningen? Laten zien! Ga je juist op stap om iemand in actie vast te leggen, dan is het belangrijk dat deze persoon er herkenbaar op staat. Heb je de mogelijkheid om meerdere foto's te gebruiken, dan kan je hiervan afwijken. Als je maar ĂŠĂŠn foto kunt gebruiken, dan zul je de persoon als hoofdonderwerp in beeld moeten nemen. Dicht erop en herkenbaar.

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

TIPS+TRICKS

EEN BEELD ZEGT MEER DAN DUIZEND WOORDEN

Bekijk de omgeving eens goed. Loop eens naar de overkant om je onderwerp te fotograferen. Pak een andere hoek dan dat die twintig andere happy-snappers doen. Gebruik de omgeving. Een dode boom, gras, rotsen, oude verweerde huizen, verbrand bos. Enâ&#x20AC;Ś water. Reflecties bieden enorme creatieve mogelijkheden. Gebruik ze.

We kunnen door blijven gaan met het geven van voorbeelden. Waar het ons om gaat is jou ervan bewust te maken waarom je nu een beeld maakt. Vervolgens ga je kijken hoe je dit kunt doen. Wees creatief in je beeldkeuze, kijk goed om je heen en verlies jezelf niet in je zoekerbeeld. Probeer altijd een verhaallijn in je foto's terug te laten komen. Een goede keus uit je eigen beeldmateriaal is hierbij erg belangrijk. Laat je vrienden in plaats van die honderd vakantiekiekjes nu eens een stuk of vijftien goed geselecteerde plaatjes zien en je zult zien dat ze niet meer gapend naast je zitten. Less is more!

Doe moeite om eens een andere hoek te pakken. boven

Resultaat van een ongebruikelijke hoek. midden

Reflectiesâ&#x20AC;Ś de grote vriend van de fotograaf. onder

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

KETTINGREACTIES

GEAR

KETTING– REACTIES

foto: Sven Martin

tekst: Bas Rotgans foto's: Michiel Rotgans

Overzicht in de jungle die 10–speed heet Het kan je niet zijn ontgaan: het grote nieuws op de afgelopen fietsenbeurzen was, zowel bij SRAM als Shimano, de introductie van een tiende tandwiel achterop je fiets. SRAM zet daarbij vol in op 2x10, zij zeggen dat de extra overbrenging een derde tandwiel aan de voorkant overbodig maakt. Shimano houdt vol dat 3x10 de 44

oplossing is voor voldoende versnellingsbereik. Wij moeten eerlijk zeggen dat we lichtelijk sceptisch waren over de daadwerkelijk noodzaak van deze 'innovatie'. Het doet ons toch vooral denken aan de eeuwigdurende oorlog tussen de scheermesjesfabrikanten, waarbij elke twee jaar wéér een mesje werd toegevoegd. Maar

nu de spullen ook daadwerkelijk te krijgen zijn en we een beetje hebben kunnen sleutelen aan de vertrouwde schakelsystemen op onze fietsen komen we langzaam tot nieuwe inzichten. Alleen misschien niet helemaal de inzichten die SRAM of Shimano voor ogen hebben!

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

KETTINGREACTIES

Laten we namelijk even wat feiten op een rijtje zetten. De nieuwe 10-speed cassettes zijn te krijgen in een paar verdelingen van kransjes. Het bereik van een cassette wordt aangegeven door het aantal tandjes van het grootste en kleinste tandwiel te noemen. De meest interessante cassettes zijn de cassettes met een 36-tands blad als grootste (11-36 bij Shimano, 12-36 bij SRAM). Want door dat grote blad aan de achterkant wordt het opeens nét even dat stukje makkelijker om te klimmen dan met de oude cassettes die tot 32-tands (en in sommige gevallen tot 34-tands) gaan. Nu hoor ik de criticasters roepen: "Dat scheelt echt niet zoveel!" En daarin hebben ze gelijk, maar het scheelt net genoeg om aan de voorkant van je aandrijflijn met de kettingbladen te experimenteren.

Tien tandwielen op eenzelfde hoeveelheid ruimte als waar er voorheen negen zaten.

Aan de voorkant gebruikte bijna iedereen een crank met drie kettingbladen. Die hadden traditioneel altijd een 44-32-22t indeling. Echter, in de crosscountry-wedstrijden worden al langer cranks met maar twee kettingbladen toegepast. De vertandingen van de bladen zijn daarbij zo uitgekozen dat ze qua vertandingen tussen gewone bladen vallen. De parcours zijn kort genoeg en de racers voldoende fit om het voordeel bij een steile klim of

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

een lange afdaling teniet te doen. Achter reden de meeste crosscountry-pro's nog wel met een 9-speed cassette. Dit publieke geheim werd opeens gemeengoed met de introductie van de puur op wedstrijdsport gerichte SRAM XX-groep, die als 2x10 was ingedeeld.

TWO BY TEN Maar moet je je hier als 'gewone' fietser nu wat van aantrekken? We hebben afgelopen september bij de Eurobike al een paar testfietsen gereden met 2x10. En ondanks dat we al lang mountainbiken en erg gewend zijn aan 3x9 schakelen, voelde een 2x10 opgeruimder. Nu moeten we wel eerlijk zijn en toegeven dat het opgeruimde gevoel waarschijnlijk ook was ontstaan door een 2x9. Je kettingbladen aan de voorkant reduceren - áls de vertandingen goed zijn gekozen - tot eentje waarmee je klimt én eentje waarmee je platte stukken en afdalingen rijdt, gaf lucht. Geen enorme verschillen, maar net een klein beetje meer overzicht en eenvoud in je drivetrain.

GEAR

KETTINGREACTIES

GEAR

46 Er zitten nog wel wat kleine kinken in de kabel van het 2x10 verhaal. Zoals je in het kader over overbrengingsverhoudingen kan zien is de totale range van een 2x10, waarbij gebruik wordt gemaakt van een 11-36 cassette kleiner dan die van de oude 3x9. Dus je levert in bij de hoge snelheid, bij het klimvermogen of een klein beetje van allebei. Het precieze inzetbereik, en daarmee de geschiktheid voor het terrein dat jij rijdt, kies je eigenlijk door de juiste vertandingen van kettingbladen. 38-24t als je makkelijker wilt klimmen, maar je levert dan wel wat in op hoge snelheden. Waarbij je je moet afvragen hoe vaak je met je ketting helemaal rechts rijdt. En als je superfit bent, of races rijdt of niet zo vaak in ĂŠchte bergen aan het fietsen bent, kun je overwegen met 40-28t te gaan rijden. Zo heb je meer hoge overbrenging, maar moet je wel harder werken bij een steile helling. 46

Specialized, een van de fietsenmerken die sterk gelooft in het gedachtegoed 2x10, heeft op al zijn fietsen dan ook een op het inzetbereik afgestemde set van kettingbladen gemonteerd. In onze ervaring is een 36-tands kettingblad als groot blad de ondergrens. Wil je nog kleiner voor, dan mis je echt wat aandrijving bij snellere afdalingen. In dit hele verhaal gaan we trouwens uit van 26'ers. Door de grote wielen bij 29'ers, zul je van alle voorgestelde kettingbladen ongeveer twee tandjes moeten aftrekken om op dezelfde overbrenging te komen. Ook interessant is dat Shimano net de nieuwe 2012 XT-groep heeft gepresenteerd met daarin ook 2x10 cranks, naast de reguliere 3x10. Dus er is kennelijk vraag vanuit de markt om fietsen op die manier op te bouwen.

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

GEAR

KETTINGREACTIES

Aangezien we toch al lekker zaten te schroeven en te rekenen met overbrengingsverhoudingen en met de realisatie dat we in Nederland wonen en de bergen hier niet heel erg groot zijn, schiet het idee opeens nog een stapje verder. Wat zou er gebeuren als je voor nog maar ĂŠĂŠn kettingblad laat zitten? In het tabelletje met overbrengingsverhoudingen valt ons namelijk ineens iets grappigs op. Er zit zoveel overlap in! Een 3x10 Shimano Dynasys heeft een totale range van 1,4 meter tot 7,9 meter. We hebben een enkel 37-tands kettingblad gecombineerd met dezelfde Shimano Dynasys XT-derailleur en -ketting en hadden nog steeds een range van 2,1 meter tot 7,0 meter. Voor je gevoel lever je tweederde van je versnellingen in, maar je verliest maar 32 procent van je overbrenging! Tel daar nog bij op dat je de voorderailleur, twee kettingbladen, een kabeling en de linkershifter kan demonteren en je fiets wordt een prachtig ogende oefening in minimalisme.

37 tandjes voor.

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

EN TOEN WAS ER 1x10

KETTINGREACTIES

Het ziet er een beetje hardcore uit, zo'n gestripte fiets. Maar de scepsis verdwijnt al snel in het opwaaiende stof op de trail. De hardtail waar we deze set-up op hebben gemonteerd, rijdt als de brandweer! Schakelen is extreem overzichtelijk en snel en de enkele keer dat de versnellingen op zijn, dwingen we de fiets met wat meer kracht omhoog. Al snel gaat de fiets op de redactie van hand tot hand en lenen we 'm links en rechts uit. De meningen van verschillende fietsers zijn unaniem en de rondetijden op verschillende parcours ook: het rijdt heerlijk én het gaat hard. Een en ander doet ons denken aan de singlespeed Kona Unit die we in het vorige nummer reden. Het ontbreken van versnellingen geeft je een heel direct gevoel met de grond. Bijkomend

GEAR

voordeel: de fiets is ongekend stil. Dat komt mede doordat we een XT-derailleur met een kortere kooi hebben gemonteerd. Er komt minder ketting 'vrij' bij het doorlopen van de verschillende versnellingen, dankzij het ontbreken van meerdere voorbladen. Hierdoor heeft de derailleur een minder lange 'arm' nodig om de vrijgekomen ketting op te houden. Via-via horen we dat strandrijders hier al langer achter zijn en al regelmatig zijn gesignaleerd met alleen hun grote blad op het midden van de crank gemonteerd. Heel terecht zal er vanuit die hoek geroepen worden dat dit prima te reproduceren is met een 1x9. En daar hebben ze helemaal gelijk in. Maar wij zijn wel van mening dat de nieuwe 10-speed cassettes, met die grote 36-tands sprocket,

het rijden met één tandwiel voor opeens een stuk toegankelijker maakt voor fietsers die niet supergetraind zijn of over een vlak strand rijden. De redactiefiets met 1x10 heeft inmiddels een 38-tands kettingblad gekregen, omdat we zagen dat we toch vooral op de kleinste helft van de cassette reden. Zo heeft hij nog wat meer eindsnelheid gekregen. Wij zijn nu benieuwd wat de grenzen zijn van 1x10. Is dit nog in de bergen te rijden met veel langere en steilere beklimmingen? Hoe werkt dit op een full-suspension? Deze zomer gaan we dat uitproberen. Je hoort van ons.

48 CONCLUSIE Wat moet je hier als 'gewone' mountainbiker nu van meenemen? Is het echt noodzakelijk om naar je plaatselijke fietsenwinkel te rennen om de nieuwste 10-speed groep aan te schaffen voor volledig schakelgeluk? Nee, natuurlijk niet. Maar er zijn wel wat leuke alternatieve manieren ontstaan om je aandrijflijn in te delen, die in de meeste gevallen heerlijk schakelen en wat gewicht besparen. Dus als het op een gegeven moment tijd is om de achterderailleur, ketting

en cassette te vervangen, zou je eens kunnen overwegen of een upgrade naar 10-speed een leuke nieuwe impuls voor je fiets is. In tegenstelling tot wat de fabrikanten adviseren, zijn de kettingbladen van je 9-speed prima te gebruiken voor 10-speed set-ups. Denk bij toepassing van een 2x10 aan het afstemmen van de gekozen kettingbladen op het beoogde inzetbereik van je fiets. En wil je echt wat anders en ben je fit genoeg? Dan moet je zeker eens gaan denken over een 1x10 set-up.

Het stuur is cleaner dan ooit tevoren

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

GEAR

Overbrengingsverhoudingen Het aantal meters dat je aflegt bij één volle rotatie van je crank. Deze berekening geldt alleen voor 26 inch wielen. Wil je dit zelf uit kunnen rekenen check: www.sheldonbrown.com/gears

KETTINGREACTIES

3x9 44–32–22t kettingbladen en 11–32t cassette

1,4m

22t

4,1m 2,1m

32t

8,3m 6,0m

2,9m

44t

3x10 Shimano 42–33–24t kettingbladen en 11–36t cassette

1,4m

24t

4,5m

1,9m

33t

8,3m 6,2m

2,4m

7,9m

42t 2x10 SRAM zoals hij bijvoorbeeld custom op Specialized Camber wordt gemonteerd, 38–24 kettingbladen en 11–36t cassette

4,5m

8,3m

2,2m

7,2m

38t

1,4m 2,1m

7,0m

8,3m

37t

1x10 37t kettingblad en 11–36t cassette

1,4m

24t

Wat heb je nodig voor 1x10?

De aandrijflijn bij 1x10.

Je kan beginnen met dingen demonteren: shifter, voorderailleur, bekabeling daarvan en de kettingbladen. Door het ontbreken van een voorderailleur, die er ook voor zorgt dat je ketting op het blad blijft liggen, is het wel nodig om een lichte kettinggeleider te monteren. E*thirteen heeft de XCX voor montage op de bottombracket, zadelbuis of DirectMount-pad UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

van je voorderailleur. Verder willen wij je aanraden om een niet-shiftend kettingblad te kopen om ongewenst verlies van je ketting te vermijden. Door de langere tanden op bijvoorbeeld de Guiderings van E*thirteen zal de ketting niet snel afspringen en heb je een directe krachtoverbrenging. Voor een cleanere look kan je een achterderailleur monteren met een kortere kooi, wij hebben - in combinatie met

een shifter, ketting en cassette uit de Shimano XT-groep - een XT-achterderailleur met zogenaamde GS-kooi (de regulier langere kooi heet SGS) gebruikt. Als je voor minder geld wilt instappen, is deze set-up ook te maken met de SLX-groep, alleen biedt Shimano daar geen korte achterderailleur voor aan.

BANDEN TUBELESS MAKEN

TIPS + TRICKS

BANDEN TUBELESS MAKEN tekst: Bas Rotgans foto's: Michiel Rotgans

Je banden tubeless rijden, zonder binnenband dus, bestaat al jaren. Maar juist de laatste jaren wordt het voordeel voor ons gewone mountainbikers zo groot dat het zinvol zou kunnen zijn om je wielset tubeless te maken. Wat was ook al weer dat voordeel? Een beetje gewichtsverlies, dat wel extra hard telt omdat het roterende massa is. Maar vooral: met een lagere bandenspanning kunnen rijden zonder angst te 50

hoeven hebben voor snakebites, het gevreesde dubbele lek in je binnenband omdat je velg de binnenband lek stoot. Want er zit dus geen binnenband meer in. Waarom zou je dan willen rijden met een lagere bandenspanning? Moderne mountainbikebanden zijn erop ontworpen om bij contact met de grond goed uitgerold te worden, zodat alle noppen contact maken met de grond. Zo geven ze optimale grip. Ook

2. / 3.

levert de lage bandenspanning in combinatie met volumineuze banden (breder dan 2.2) veel comfort op. De relatief zachte banden absorberen kleine oneffenheden beter dan de vering van je fiets dat ooit kan doen. Voor degene die denkt dat je langzamer rijdt: onafhankelijke meetinstituten hebben vastgesteld dat er nauwelijks toename is van rolweerstand, maar dat grip en comfort enorm toenemen.

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

TIPS + TRICKS

BANDEN TUBELESS MAKEN

Voor een complete tubeless wielset heb je nodig: buitenbanden (zie kader) als je nu al tubeless-ready banden hebt, kun je zelfs gewoon je oude banden gebruiken, een tubeless geschikte velg of een gewone velg en een zogenaamde tubeless-kit. In een tubeless-kit zitten vaak twee losse ventielen en een rol tape, óf twee velglinten met het ventiel eraan vast, een fles dichtmiddel, een plastic injectiespuit waarmee je gedoseerd een hoeveelheid dichtmiddel in de fles kan spuiten.

Stappenplan 1. Als eerste reinig je de velg en het velgbed, de 'binnenkant' van de velg. Gebruik hiervoor een goede ontvetter, bijvoorbeeld wasbenzine. Vergeet niet om eventuele bramen, de ruwe randjes rondom het ventielgat, met een zacht schuurpapiertje te verwijderen en maak de binnenkant van de buitenband ook schoon met een in wasbenzine gedoopte doek. 2 . / 3. Meet de binnenmaat van de velg op en gebruik een daarbij passend velglint. In de velg rol je speciale luchtdichte tape, een velglint (met daaraan de ventielen) of alleen losse ventielen, afhankelijk van de combinatie van velg en band. Deze vormen de binnenkant van je luchtdichte afdichting. Het forum op de website van Stan's Notubes (www.notubes. com) is een regelrechte vraagbaak over de passingen tussen verschillende breedtes velglint, de gebruikte velg en je beoogde buitenband. Jij wilt een 2.25 brede Schwalbe Rocket Ron op een tweeëntwintig millimeter brede SUNRinglé velg zetten? Dan kunnen zij precies vertellen welke combinatie van velglint en eventueel velgtape en los ventiel je nodig hebt.

4. Afhankelijk van het advies op het Notubesforum is het regelmatig nodig om bijvoorbeeld onder het velglint nog een strip van tape te plakken om de ruimte in het velgbed nog iets op te vullen. Met een mesje snijd je een gat in de tape, op de plek waar het ventiel doorheen moet, en hierna installeer je het velglint met ventiel (ventiel nog niet vastschroeven). Om alles wat soepeler in elkaar te laten glijden kun je een bekertje met zeepsop vullen, gewoon afwasmiddel verdund met een beetje water. Dit zorgt dat de rubberen delen wat makkelijker over het aluminium van je velg glijden en eerder afdichten. Schwalbe heeft ook een flesje met Easyfit, een goedje dat de buitenband gladjes over de velg laat glijden en dat een paar minuten later is verdampt. 5. Als het velglint eromheen ligt, druk je het ventiel er weer iets uit en laat je een schroevendraaier rondom de velg glijden om het velglint heel netjes en precies in het midden van de velg te leggen. 6. Als het goed is ligt het tubeless velglint nu mooi diep in het velgbed, maar nog wel helemaal tegen de zijkanten van de velg op. Door de aansluiting tussen velglint en hielen van de buitenband krijg je straks een luchtdicht geheel. Als je je velglint iets te breed hebt gekozen, steekt hij iets uit over de rand van de velg. Dat is niet supernetjes, maar ook geen drama.

4. / 5. / 6.

Als het aankomt op geschiktheid voor tubeless toepassing dan kunnen buitenbanden grofweg in drie categorieën worden ingedeeld:

om ze goed tubeless te krijgen. Ook zijn de rij-eigenschappen zeer matig als ze tubeless zijn gemaakt, omdat de wangen - de zijkanten van de band - niet stevig genoeg zijn. Ze missen de ondersteuning van een binnenband.

I Niet voor tubeless toepassing geschikte buitenbanden, die nog wel eens worden gebruikt door wedstrijdrijders om nét dat laatste beetje gewicht te besparen. Voor ons leveren ze teveel gedoe op

II Specifieke tubeless buitenbanden, die meestal zijn voorzien van een UST-logo. UST is een standaard maatvoering die enkele jaren geleden door velgen bandenfabrikanten is afgesproken

UST of Tubeless-Ready?

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

om tot een sluitend systeem te komen. Het nadeel van echte tubeless buitenbanden is dat ze vaak vrij zwaar zijn en dat het gewichtsvoordeel dat je wint door geen binnenband te monteren meer dan teniet wordt gedaan door de buitenband, maar het zijn wel de banden die - eenmaal gemonteerd - zitten, afdichten en rijden als een huis. III De laatste tijd komen de tubeless-ready banden, ook wel

aangeduid als TL-ready, sterk op. Een soort tussenvorm. De dikte van de zogenaamde hiel van de band, de lip die in de rand van de velg valt, zit tussen tubeless en niet-tubeless in. Het gewicht is ook beter dan een tubeless band, maar de rij-eigenschappen zijn weer veel beter dan wanneer je een niet-tubeless band zou gebruiken. Deze banden zijn in de praktijk niet zonder dichtvloeistof te monteren.

Benodigdheden

BANDEN TUBELESS MAKEN

TIPS + TRICKS

7. 8. / 9.

7. Nu komt het lastigste gedeelte: hier heb je veel kracht bij nodig en zeepsop of Easyfit kan je uit de brand helpen. Omdat de sluiting tussen een tubeless band en velg goed strak moet zijn, is het moeilijker om zo'n buitenband om een velg heen te krijgen. Gebruik veel glijmiddel en leg de rand van de buitenband diep in het midden van de velg. Op die manier loop je stukje voor stukje de velg rond. Hoe dan ook moet je het laatste stukje nog even wrikken om de rand van de buitenbanden goed over de velgrand heen te krijgen. Je kunt kunststof bandenwippers gebruiken om het laatste stukje band eroverheen te forceren, maar let goed op dat je velglint en hiel er niet mee beschadigt, want die moeten natuurlijk niet lekken, anders verlies je straks lucht door je velglint. 13. Ligt de band erop, dan is het 't makkelijkste om hem nu even goed op spanning te brengen zodat de randen van de band zich ook goed 'zetten' in de randen van de velg. Het meest eenvoudige is om even naar een tankstation te fietsen en het oppompen via een compressor te doen, maar met een goede vloerpomp met groot volume (bijvoorbeeld de SKS Aircon 6.0) lukt het in veel gevallen ook. Pomp hem goed hard op tot zo'n drie bar, als je de randen van de buitenband op hun plaats in de velg hoort 'ploppen' is hij hard genoeg. Ook kan je, maar dan moet je het ventiel er weer even uitschroeven, er een gewone binnenband inleggen en deze hard oppompen. Na het 52

zetten van de buitenband, laat je hem weer leeglopen en druk je maar een kant van de buitenband los en verwijder je de binnenband. Tubeless ventiel er weer indraaien en dan kost het aanzienlijk minder pomppower om de band opgepompt te krijgen en beide zijden van de buitenband goed te krijgen. 8. / 9. Laat de gezette buitenband leeglopen en draai met behulp van het bijgeleverde plastic sleuteltje de kern van het ventiel eruit. 10. Schud het flesje met vloeibare latex volgens de gebruiksaanwijzing: alle deeltjes moeten goed zijn verspreid door de vloeistof. De vloeistof kan nu in de band, houd daarbij rekening met de verhouding. Deze is afhankelijk van de dikte van de band. 11. Op de flesjes met vloeistof staat goed uitgelegd hoeveel je moet gebruiken. 14. Draai de kern van het ventiel weer in de band en pomp hem op. Als het gelukt is om hem eerder goed op te blazen, dan zal het nu niet al te moeilijk zijn om hem met een gewone vloerpomp weer goed hard te krijgen. Anders is het gebruik van een luchtpatroon ook een goede methode. 12 /15. Als je de band op spanning hebt, meer dan 2,5

bar, pak je hem beet als een dienblad. Zo kun je de melkachtige vloeistof in de band in de rondte slingeren zodat alle resterende gaatjes goed worden afgedicht. Afhankelijk van de dikte van de vloeistof zul je alleen wat bubbels tot kleine 'fonteintjes' zien, die zichzelf snel zouden moeten dichten. Hierna pak je het wiel beet als het stuur van een auto, de vloeistof loopt nu naar de laagste plek. Door de onderkant van de band naar voren en achteren te schudden zorg je dat de vloeistof echt op alle plekken komt, zodat de band goed afdicht. Ga langzaam de banden rond en zorg dat de vloeistof overal komt. Als het goed is, zijn je banden nu dicht. Het kan de eerste paar dagen nog voorkomen dat je er af en toe wat extra lucht in moet pompen, maar hoe meer je ermee rijdt, des te beter de banden afsluiten. Officieel zou je om de drie maanden de vloeistof moeten vervangen of aanvullen om optimale lekdichtheid te garanderen, maar sommige van onze redacteuren hebben tot een jaar met een gemonteerd setje banden gereden zonder noemenswaardige problemen. Vergeet bij je ritjes trouwens geen reserveband mee te nemen! Mocht je een keer lekrijden en dicht het gat zichzelf niet meer, dan zul je toch weer een tijdelijke niet-tubeless set moeten maken.

Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door de mannen van Bike Planet in Haarlem, experts op het gebied van het tubeless maken van wielsets.

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

TIPS + TRICKS

BANDEN TUBELESS MAKEN

12.

Bekijk deze link naar de Schwalbe website voor een howto-video.

15.

Welke dichtvloeistof? Stan's Notubes: de klassieker. Dicht gaten snel en goed, heeft een uitstekend vraag-enantwoord forum op Notubes. com met veel goede tips om je banden snel en goed dicht te krijgen. www.notubes.com Joe's No-Flats: lijkt niet alleen qua naam sterk op Stan's. Goed assortiment velglinten, ventielen en vloeistoffen. Alleen de gele korreltjes die onderin de vloeistof drijven zijn moeilijk goed door het goedje te mixen. www.no-flats.com 10. / 11. / 13./ 14. UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

Schwalbe Doc Blue: een wat dikkere vloeistof waar je relatief weinig van nodig hebt (50ml voor een brede band) die de eerste gaten snel dicht. www.schwalbe.nl Effeto Mariposa Caffelatex: is, zoals de naam doet vermoeden, niet echt een vloeistof maar eerder een soort cappuccinoschuim. Het schuim zou ervoor zorgen dat er rondom altijd latex in de band zit. Voorzien van een handige en goede injector. Het stollende latex is zo vluchtig dat bij de eerste montage de buitenband vol zit met een spinnenweb van latexstrengen. www.effetomariposa.com 53

Untitled-1 2

10-05-11 17:31

Untitled-1 3

10-05-11 17:31

POMPEN OF VERZUIPEN

SKILLS

POMPEN OF VERZUIPEN Algemene skills onder de knie krijgen op de pumptrack

tekst: Irmo Keizer rijder: Sven Martin foto's: Irmo Keizer

56 Mountainbiken is een veeleisende sport. Kracht, balans, souplesse, conditie en techniek gaan hand in hand. We zouden ieder nummer kunnen volschrijven over rijtechnieken. Toch is er een methode die verrassend veel effect kan hebben op de manier van rijden. Bekend bij bmx'ers en dirtjumpers, minder bekend bij het 'algemeen mountainbikend' publiek: de pumptrack. Een (meestal) kleine baan, met 56

kleine heuvels/jumps, waarop je rond kunt komen zonder ook maar ĂŠĂŠn pedaalslag te maken. Op deze manier leer je zowel je fiets aanvoelen als het effect van het terrein onder je. Door keer op keer dezelfde ronde te rijden, kan je je techniek sneller bijschaven dan in het bos. De technieken die je op de pumptrack opdoet zijn vooral van toepassing op het makkelijk nemen van obstakels en het zonder moeite houden van

snelheid. Hoe beter je wordt, des te meer technieken je zult toepassen. Jumps, manuals, de pumptrack is een ideale oefenplek. Een hardtail, rigid, of bmx is het beste stuk gereedschap voor de pumptrack. Ga je met je fully op stap, zorg er dan voor dat je achterdemper geblokkeerd is of pomp hem goed hard op zodat je demper het nauwelijks doet.

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

SKILLS

POMPEN OF VERZUIPEN

STAP 1

De basis van pumptrack rijden is dat je bij het controleren van je fiets je boven- en onderlichaam afzonderlijk gebruikt. Door het verplaatsen van je gewicht, zorg je voor meer of minder grip op je voor- of achterband. De naam pumptrack zegt het al, trappen is hier niet nodig. Puur door het verplaatsen van je gewicht en door op deze manier druk te zetten op één van je wielen kan je je fiets over de track loodsen.

De eerste stap in het rijden op een pumptrack? Kijken. Kijk goed vooruit. Je lichaamspositie verandert constant. Kijk je niet goed vooruit, dan ben je te laat met je beweging en val je stil. Anticipeer op de obstakels voor je en beeld je goed in wat je moet doen. Rij de baan in je geheugen voordat je begint. Visualiseer je bewegingen.

DE BENEN

Je benen dienen als zuigers op de pumptrack. Ze zorgen dat je het contact met de ondergrond niet verliest en dat je vaart houdt op de baan.

De neutrale positie. De knieën zijn licht gebogen. Je gewicht is centraal geplaatst over de fiets.

De aanloop. Druk je omhoog en strek je benen voordat je het obstakel onder je wielen krijgt.

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

Je benen volgen de contouren van het obstakel. De houding wordt weer compact. Je absorbeert met je benen de beweging. Je achterwiel houdt hier contact met de ondergrond, maar zorgt nauwelijks voor wrijving.

Druk je benen naar beneden. Je gewicht verplaats je naar voren om snelheid te maken.

POMPEN OF VERZUIPEN

SKILLS

DE ARMEN Je armen zijn belangrijk bij het rijden van de pumptrack. Met de juiste armbewegingen verplaats je je gewicht van voor naar achter ĂŠn druk je je fiets de baan in om snelheid te maken.

De uitgangspositie. Licht gebogen armen en centraal op de fiets.

Verplaats je gewicht in een vloeiende beweging van achter naar voor zodra je op de top bent. Kortom, eerst zorg je dat je soepel over het obstakel rolt, daarna druk je je fiets de heuvel af om vaart te maken. 58

De aanloop. Strek je armen en verplaats je gewicht naar achteren. Je zult merken dat je automatisch je benen strekt zoals eerder beschreven.

De cyclus is compleet.

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

POMPEN OF VERZUIPEN

SKILLS

HET SAMENSPEL Hoewel je je bovenlichaam en onderlichaam onafhankelijk van elkaar moet kunnen bewegen, gaat het bij het rijden op de pumptrack om het samenspel van de twee. Je bovenlichaam stuurt bij de pumptrack je onderlichaam aan. Druk zetten op het wiel op het goede moment, dat is waar het om draait bij de pumptrack. Door het zetten van meer of minder druk op je banden, zorg je dat je vaart krijgt en vaart houdt. Je boven- en onderlichaam vervullen ieder een eigen taak, maar het samenspel van de twee bepaalt je succes op de pumptrack. UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

POMPEN OF VERZUIPEN

BOCHTEN Ook in bochten kan je vaart maken. Kijk goed waar je naartoe wilt gaan, je fiets zal deze lijn volgen. Vervolgens druk je je fiets door de bocht. Let er op dat je niet teveel achterop je fiets gaat zitten. Bij het eind van een kombocht verlies je dan de grip op je voorwiel. Snelheid maken in de kombocht doe je door de fiets als het ware door de bocht te duwen met je benen. Oefening baart ook hier kunst.

SKILLS

Pumptracks in Nederland Middenberm SFA Bikepark Ponytrails Bikepark Utrecht

60 60

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

Scheveningen Doetinchem Helmond Nieuwegein (in aanleg)

SKILLS

Controle bij de manual komt veelal uit je knieën. Druk je gewicht vanuit je knieën naar achteren, of naar voren.

Bij de aanzet verplaats je je gewicht naar achteren. Hou een vinger aan de achterrem om je fiets niet achterover te laten vallen.

POMPEN OF VERZUIPEN

Zorg dat je je voorwiel over de top van de landing tilt.

Laat je voorwiel net over de top zakken.

GEVORDERD?

EEN COMPLEET PLAATJE

Je zult al snel merken dat je snelheid omhoog gaat. Het is dan niet meer mogelijk om op tijd je gewicht te verplaatsen om alles rollend af te kunnen. Toch kan je ook dan nog sneller; en hier komt de manual om hoek kijken. Hierbij druk je je achterwiel omlaag en hou je je voorwiel van de grond. Op deze manier gebruik je uitsluitend je benen om het volgende obstakel te absorberen. Je voorwiel zet je weer neer zodra je over de top van het volgende obstakel bent. Zo kun je direct weer vaart maken.

Het rijden van een pumptrack verbetert een aantal basic mountainbikeskills. Controle, snelheid houden, het soepel verplaatsen van je gewicht, kijken en balans. Heb je geen pumptrack in de buurt, dan raden we het je zeker aan om eens een uitstapje te maken naar een locatie waar een track voorhanden is. En geloof ons, na een paar uurtjes pompen ben je goed moe...

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

De technieken die je op de pumptrack leert kun je ook in het normale terrein leren. Het grote voordeel van de pumptrack is dat je veel sneller routine (je kan immers rondje na rondje doen) krijgt én de consequenties bij een misser zijn beter te overzien. Manuals onder de knie krijgen in de rockgarden, dat is toch wel een stuk heftiger. Heb je je bewegingen goed onder controle, probeer dan je nieuwe skills uit op je favoriete trail.

MOUNTAINBIKE REISORGANISATIES

MOUNTAINBIKE REISORGANISATIES — ALP ADVENTURES

wie: Arno en Jessica website: www.alpadventures.com standplaats: Samoëns, Frankrijk bestemmingen: Les Portes du Soleil, Noord-Franse Alpen, Tour du Mont Blanc, Grand Massif — Verhaal Na enkele jaren vanuit Nederland reizen te hebben georganiseerd, zijn Arno en Jessica in 2007 definitief vertrokken naar Samoëns bij het Grand Massif. In de winter organiseren zij wintersportreizen en in de zomer zijn ze inmiddels helemaal verslingerd geraakt aan mountainbiken. Ze hebben dat ook opgenomen in hun programma. Zij kennen de omgeving als hun broekzak en hebben zodanig ook de nodig ervaring en trailkennis. — Onze tip De Bike Safari, waarbij je in zes dagen met ondersteuning van skiliften door verschillende regio's in de Franse Alpen trekt.

— TRAILADDICTION wie: Ash en Alistair Smith website: www.trailaddition.com standplaats: Les Arcs, Frankrijk bestemmingen: Les Arcs en omgeving — Verhaal Wij hebben Ash leren kennen als de organisator van de Trans Provence waarover we in de eerste UP/DOWN schreven. Deze kerel heeft een ingebouwd kompas voor de mooiste trails die je ooit van je leven hebt gezien! De prijzen van zijn arrangement zijn vrij hoog, omdat hij hoofdzakelijk Engelse klanten heeft. Maar het niveau van accommodatie, verzorging, gidsen en de trails zijn minstens even hoog! — Onze tip Gewoon de de knoop doorhakken en doen. We zijn ervan overtuigd dat je terugkomt als trailjunkie.

— FB TRAVELS wie: Jarno Hooglander website: www.fb-travels.com standplaats: Genève, Zwitserland bestemmingen: Schotland, Marokko, Sicilië, Slovenië, Oostenrijk, Zwitserland en Frankrijk — Verhaal Jarno was ooit één van Nederlands talenten 62

TRAVEL

op het gebied van downhillen. Tegenwoordig focust hij zich op het organiseren van trips naar de mooiste uithoeken van de Alpen, en verder. Jarno heeft een uitgebreid netwerk van locals die je ter plekke meenemen naar de mooiste trails die de verschillende locaties rijk zijn. Daarom zijn de 'Ride with the Locals' programma's zo goed. — Onze tip Ga een keer naar een 'gekke' plek. Sicilië, Marokko of Schotland.

— MIKEY'S BIKE ADVENTURES wie: Mikey heet eigenlijk Maichel Lemmens website: www.mikeybikeadventures.com standplaats: Limburg bestemmingen: Mikey is vooral Gardameer-specialist — Verhaal Mikey heeft jarenlang crosscountrywedstrijden gereden en is nu mountainbikeleraar. Wij zijn zelf groot fan van de enorme mountainbikemogelijkheden rondom het Gardameer en Mikey is de reisorganisator die Garda als zijn broekzak kent. Mikey hanteert zelf een toelatingseis van niveau 3 op een schaal van 4. — Onze tip Wil je graag naar het Gardameer om te biken en heb je geen zin om zelf de weg te vinden in het woud aan trails dat daar ligt? Boek dan gewoon Mikey's Bike Camp.

— MTB VERBIER wie: Erik den Oudendammer website: www.mtb-verbier.com standplaats: Verbier, Zwitserland bestemmingen: Verbier, met uitstapjes naar Crans Montana, Chamonix en Pila en specials voor Grand Raid Cristalp en Tour du Mont Blanc — Verhaal Verbier heeft de naam een zeer mondain skigebied te zijn, maar wij kennen het in de zomer als een prachtig berg met een fantastisch trailnetwerk én ook nog een goed Kona bikepark. Erik woont al jaren in het dorp en kent de trails als geen ander. — Onze tip Laat je gewoon een week verwennen met fantastische hoog-alpine trails!

— MOUNTAIN BIKE HOLIDAYS wie: Gerald Moore website: www.bike-holidays.com standplaats: Maishofen, Oostenrijk bestemmingen: Tal van hotels verspreid over Oostenrijk, Zwitserland en Italië — Verhaal Gerald probeert al jaren hotels ervan te overtuigen om mountainbikevriendelijke voorzieningen te treffen. Bijvoorbeeld een afgesloten stalling voor je spullen en een kleine

werkruimte met wat tools waar je je fiets kan prepareren. Door deze strategie heeft hij door de jaren allemaal hotels gevonden waarvan in de meeste gevallen de eigenaar een fanatieke mountainbiker is die de beste trails in de omgeving weet en je in de juiste richting kan wijzen of een gps kan uitlenen. Wij hebben al een aantal keer in zijn zogenaamde 'Bike Hotels' geslapen en dat is elke keer weer verrassend goed bevallen! — Onze tip Dolomieten! Of Ischgl in Oostenrijk, Of Lenzerheide, of, of, of...

— MAISON SPORTIVE wie: Bruno Keustermans website: www.maisonsportive.com standplaats: Villeneuve-de-Berg in Ardéche, Frankrijk bestemmingen: Rondom Villeneuve-de-Berg — Verhaal Bruno heeft in 2000 een prachtig huis gekocht dat helemaal is opgeknapt en bewoonbaar is gemaakt voor allerlei sportievelingen, en vooral voor groepen. Met een groot zwembad, goede keuken en comfortabele kamers is het huis een prachtige uitvalsbasis voor trips in de Ardéche. Bruno heeft gps-tracks beschikbaar die je op je eigen apparaat kan laden. — Onze tip Een lekker weekje chillen als een prins in Frankrijk met een groep van je beste mountainbikematen? Maison Sportive klinkt als de oplossing.

— TRENTINO SPORT wie: Bert Houtenbos en Tamara Veenendaal website: www.trentinosport.nl standplaats: Lago Levico en Lago Caldonazzo, Italië bestemmingen: Tours en tochten in, door en rondom de Trentino in Italië — Verhaal Bert en Tamara hebben Italiaanse mountainbike-instructeursdiploma's gehaald en zijn compleet gespecialiseerd in de regio Trentino. Dat wil niet zeggen dat ze nooit ergens anders komen, maar daar zijn ze helemaal thuis. Ze bieden een selectie aan kortere en langere tours waarbij je soms op een plaats verblijft en soms door de regio trekt, telkens overnachtend op een andere locatie. — Onze tip Dolomiti-basistour. Het mooiste bergmassief van Europa moet je een keer vanaf je fiets hebben bekeken!

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

TRAVEL

WIE GAAT ER MEE NAAR SLOVENIE?

WIE GAAT ER MEE NAAR SLOVENIË?

FB Travels is de reisorganisatie van Jarno Hoogland, ooit een van de Nederlands talenten op het gebied van downhill. Nu is Jarno een fanatieke trailrijder, die heel Europa afstroopt op zoek naar de mooiste singletrails. Om die trials met mountainbikers te kunnen delen, heeft hij FB Travels opgericht.

Vanaf nu vind je in elke UP/DOWN een lezersreis. Deze wordt verzorgd door zorgvuldig uitgezochte mountainbikereisorganisaties waarvan we zeker weten dat ze je op sleeptouw nemen naar de beste trails die in de aangeboden omgeving te vinden zijn. Deze keer naar een prachtig en mountainbiketechnisch nog zeer ongerept gebied, Lubljana in Slovenië.

Kosten: € 599,- per persoon Dat is inclusief: 7 dagen/7 overnachtingen/6 dagen guided biking, aankomst en vertrek op zaterdag

de afsluitende dinnerparty) — Dranken — Mountainbike en -uitrusting — Reis- en ongevallenverzekering — Toegang tot discotheken of concerten — Eventueel shuttleservice van en naar een vliegveld (Klagenfurt, Oostenrijk of Ljubljana). Deze kan wel georganiseerd worden tegen meerprijs.

Periode: 09 t/m 16 Juli 2011

Minimum aantal deelnemers is 4 en maximum is 16

Inbegrepen: — Zondag t/m vrijdag biken met een lokale gids — 7 Overnachtingen in een B&B vlakbij het centrum — Oude stadsfiets om het centrum te verkennen — Een dag biken buiten de directe omgeving van Ljubljana (transfer in prijs inbegrepen) — Vrijdagavond afsluitende dinnerparty Niet inbegrepen: — Vervoer van en naar Ljubljana, Slovenië — Lunches en diners (met uitzondering van

Lubljana ligt maar veertig minuten vanaf de grens met Oostenrijk en is vanuit Nederland sneller bereikbaar dan bijvoorbeeld het Gardameer. De omgeving beschikt over de ideale combinatie van beboste singletrails en de gezelligheid van een stad. Je rijdt onder begeleiding van lokale mountainbikegidsen die probleemloos Engels spreken en elke trail rondom Lubljana kennen.

Wil je mee? www.fb-travels.com/updown Heb je nog vragen? info@fb-travels.com

int ast w

tie is

anp ich a z e i os: w delo gena

Evolu

Iedere band

R BE

T FA

T ER

T FA

B OB

I AC

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

L RA

rie. evolutie se pound in de m co g. e in w ag eu td Het ni aan jouw ui aangepast ig ud vo ie is dr

T KE

S OU

HE-LE-MAAL AF!

GEAR

HE-LEMAAL AF! 64

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

HE-LE-MAAL AF!

GEAR

Een schoolvoorbeeld aus Deutschland: Rose Granite Chief 8 tekst: Bas Rotgans foto's: Michiel Rotgans

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

HE-LE-MAAL AF!

We moeten het eerlijk toegeven: toen we op de redactie een fietsdoos ontvingen van de firma Rose hadden wij zo onze vooroordelen. Een fiets van een Duitse postorderboer, hoe goed kan dat nou helemaal zijn? Uiteraard was het ons al de laatste jaren niet ontgaan dat Rose een hele grote speler is geworden in de fietspostorderbusiness. Maar kun je dan ook een goede fiets ontwikkelen? De postorderleveranciers van fietsen in Duitsland maken nu eenmaal gebruik van een direct-naar-de-klant strategie. Ze zijn fabrikant en fietsenwinkel ineen, waardoor ze een stap in de reguliere distributieketen overslaan en zo goedkopere fietsen kunnen leveren. Canyon levert al jaren op een dergelijke manier fietsen. Rose is niet alleen groot geworden met het leveren van complete fietsen onder eigen merk, maar met name ook bekend van de duimdikke onderdelencatalogus, een soort Wehkampgids voor fietsen. Eerst werden de fietsen nog verkocht onder de naam Red Bull. Maar waarschijnlijk moe van het juridische getouwtrek met de energiedrankjesfabrikant, besloten ze hun naam - die bij klanten als erg betrouwbaar te boek staat zo langzamerhand op eigen fietsen te plakken. We hebben de afgelopen jaren de testen bijgehouden in Duitse fietsbladen en de Rose's of Canyons scoren daar zonder uitzondering altijd goed tot zeer goed in. In onze ogen doen ze dat vooral op het onderdeel 'uitvoering'. Door de straight-to-consumer route houden de fabrikanten meer geld over dan merken die nog een deel van de marge op een fiets, 66

GEAR

moeten delen met de fietsenmaker die de fiets aan je verkoopt. Een deel van dat extra stuk marge wordt gestoken in het monteren van duurdere componenten dan je op basis van de totaalprijs van de fiets zou verwachten. Zo'n fiets scoort hoog in Duitse tests, die een soort rekentabelletjes vormen, juist door die dure afmontage. Naar onze mening gaat in zo'n klinisch rekensommetje echter veel te veel 'gevoel' verloren. Je reduceert de fiets teveel tot het feit of een SLX- of XT-derailleur is gemonteerd. Uit de praktijk kunnen wij melden dat je veel beter een lekker rijdende fiets met 'maar' een SLX-derailleur kunt kopen, dan een matig rijdende fiets met die XT-derailleur. Op het moment dat de Rose-doos open ging, stonden wij dus klaar om met wat schampere opmerkingen onze vooroordelen over de postorder-roots van de Rose kenbaar te maken. Maar het enige dat je hoorde was... stilte. Want de fiets die uit de doos kwam was retestrak! En dat bedoelen we niet op een soort 'zag er wel lekker uit'-manier, maar eerder op een 'bloedmooi'-manier. Simpelweg alles aan de fiets lijkt te kloppen en lijkt haast custom samengesteld met een zeer progressieve afmontage. Je ziet eigenlijk alleen maar onderdelen die goed en duur zijn. Een paar highlights? Wat dacht je van een DT Swiss Tricon 1550 wielset, Fox Talas RLC FIT voorvork, volledige 3x10 SRAM XO aandrijflijn en Formula The One remmen. Maar de écht indrukwekkende zaken zitten in de details: een in hoogte verstelbare zadelpen van Kind Shox, op het voorwiel een grotere remschijf voor meer remkracht, supernetjes weggewerkte én ingekorte kabels die grotendeels door het frame lopen en zelfs de remmen en shifters zijn met matchmakers gemonteerd. Dat laatste zelfs met blinkende custom gouden torx-boutjes. Bij de fiets zit zelfs een mapje met keurig alle gebruiksaanwijzingen van de gemonteerde onderdelen. Aan deze fiets hoef je helemaal niets meer te veranderen, hij kan zo de trail op. Op de trail wordt het pas echt

interessant, want een fiets kan nog zo netjes afgemonteerd zijn, als hij niet lekker rijdt hebt je niets aan al die fancy onderdelen. Alles aan de fiets loopt gesmeerd én dat mag uiteraard ook wel voor dat geld. Het wordt al snel duidelijk dat de voorkeur van de Granite Chief ligt in de afdaling en hard gereden bochten. De 150 millimeter veerweg aan de achterkant en de verstelbare voorvork met 120 of 150 millimeter wekken wat dat betreft de juiste verwachting. In de stand met de lange veerweg wordt opeens wel duidelijk waarom die grote remschijf op het voorwiel zit: de Rose is zo goed gedempt dat je snelheid naar beneden veel hoger ligt dan je via de demping krijgt teruggemeld, waardoor je bij de nadering van een bocht af en toe in de 'Oh, mijn god, knijpen'-houding schiet. Na een paar van dit soort bijna-fout-ervaringen, passen we onze verwachtingen aan en wordt de snelheid prima in te schatten. De demping werkt gewoon uitstekend. De controle zijn we overigens nooit echt kwijt, het zadel kan je altijd makkelijk uit de weg doen door de verstelbare zadelpen van Kind Shox. Bovendien zorgen de brede stuur en de krachtige remmen dat alles prima te beheersen blijft. De Rose is up-to-date opgebouwd. Wat onder andere wil zeggen dat er een korte voorbouw van 60 millimeter en 2,4 brede Nobby Nics zijn gemonteerd. Dat levert naar beneden heerlijk rijgedrag op en maakt van de Granite Chief een soort mini-downhillbike, maar de keerzijde van dat gedrag merk je met klimmen en snelle horizontale stukken trail. De Rose zal geen hele snelle trailbike worden. Andere 150-achtige millimeter trailbikes die we gereden hebben (bijvoorbeeld de Cube Stereo of Trek Remedy) voelen alsof ze wat meer 'kort aan het gas hangen' en wat levendiger zijn. Aan de superlichte en stijve wielset ligt het niet, acceleraties voelen snappy, de schakelingen zijn zuiver en ook het totaalgewicht van de fiets is laag. Zou dat enorm dempende

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

GEAR

HE-LE-MAAL AF!

vermogen van de fiets hem dan parten spelen op het moment dat er meer met de pedalen moet worden gedaan?

Dus daar heb je het. Een heel goed frame, niet briljant, maar wel met een buitenaards goede afmontage. Kan dat concurreren tegen extreem goed framedesign (geloof ons, dat is er in deze categorie) met een - noodgedwongen - mindere samenstelling van onderdelen? Het antwoord is z贸 moeilijk te geven dat het misschien wel meer afhangt van wat jij wil. Durf je een fiets te kopen zonder hem te hebben gezien? Wij kunnen er met ons hoofd niet bij dat sommige mensen een dure mountainbike kopen zonder een proefrit te maken. Rose biedt uiteraard mogelijkheden voor proefritten, maar daarvoor moet je wel naar hun winkel toe (die niet zo heel erg ver over de grens ligt). En als er iets mis is met je fiets, zou je bij je plaatselijke bikeshop wel eens kunnen stuiten op onwelwillendheid als het gaat om het sleutelen aan jouw mailorderbike. Wij zijn er nog niet uit. Maar de tijd dat 'de Versanddeutschers' alleen op prijs concurreerden is voorbij, deze Rose concurreert op kwaliteit.

Specs Rose Granite Chief 8: Frame Granite Chief, AL 7005, ca. 2,59 kg (anod. black, M) Framematen S (16,5") M (18,5") L (20") XL (22") Veerweg 150 mm Demper Fox RP23 Boost Valve (Granite Chief Set-up) Voorvork Fox Talas RLC FIT 150 mm, 15 mm steekas

Balhoofdstel FSA Gravity SX Pro Wielen DT Swiss XM 1550 Tricon Banden Schwalbe Nobby Nic Evo 2.4 Cassette Sram PG 1070 Crankstel Sram FC PF30 X0 44/33/22 Voorderailleur Sram XO

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

Achterderailleur Sram XOSchakelverstellers Sram XO Remmen Formula The One 203/180 Pedalen zonder Zadelpen Kind Shox i950 Zadel Syncros AM

Stuur Syncros AM Carbon 710 mm, 20 mm rise Stuurpen Syncros FL Kleuren Anodized Black, Pyrite Brown/Pearl White Gewicht ca. 12,2 kg (anod. Black, M) Leverbaar vanaf medio december

68 André Wagenknecht Vertel eens iets over jezelf? Ik ben André Wagenknecht, ik kom uit Duitsland en rijd sinds 1996 op mountainbikes. Ik ben mijn loopbaan begonnen als downhillracer, ben veelvuldig Duits kampioen geworden en in 2008 stond ik voor het laatst bovenop het ereschavot.

Wat is jou stijl van fietsen? De laatste jaren ben ik mij meer en meer aan het toeleggen op enduro. Deze discipline weerspiegelt naar mijn mening alle facetten van het mountainbiken, aangezien je niet alleen snel en fit moet zijn, maar ook de skills 68

tekst: foto:

moet hebben om hard naar beneden te kunnen rijden. Heel veelzijdig dus. Dat is in mijn ogen de toekomst van het mountainbiken. De beoogde fietsen zijn zo ontworpen dat je lange klimmen en snelle afdalingen kan combineren op één fiets. Verder houd ik van buiten spelen op mijn fiets, de flow die door je lichaam giert en je grip aftasten in een bocht. Een berg afdalen moet voor mij altijd vloeiend gaan, keihard van de berg racen zonder dat je fiets enig kabaal maakt, dat is het doel. Het gevoel je fiets de baas te zijn op hoge snelheid is zo gaaf. Ik zie mezelf meer als een downhill-racer dan als freerider die constant op zoek is naar hoge objecten om vanaf te droppen.

Michiel Rotgans Thomas Dietze

Mochten ze onverhoopt wel op mijn afdaling liggen, dan zal ik ze nemen, maar wel zo vloeiend mogelijk!

Hoe zou je de wijze waarop je je fiets hebt opgebouwd omschrijven? Ik rij de Cube Hanzz, een echte enduromachine, gemaakt voor lange en snelle afdalingen. Ik rijd op een framemaat 'L', dat is aan de grote kant omdat ik zelf maar één meter 78 ben. Bij deze geometrie zit het stuur op een betere plaats zodat mijn zwaartepunt zich wat meer in het midden van de fiets bevindt. Ik rij de fiets met een korte voorbouw UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

ME AN MY BIK

trail, als ik een favoriete band zou moeten aanwijzen dan is het wel de Schwalbe Muddy Marry 2,35 Freeride (softe compound), lekker licht en met heel veel grip.

robuustheid van de gekozen wielen en banden.

Is je fiets meer gebouwd voor de UP (licht) of DOWN (sterk)?

Ik rij altijd met een korte Saintderailleur, dit maakt de ketting rustiger. Ik heb de liggende achtervork afgeplakt, zodat de fiets geen geluid maakt. 170 millimeter cranks in plaats van 175 millimeter voor wat meer bodemvrijheid in rotsige stukken.

Ik vind de fiets nog goed omhoog te rijden, maar hij is toch met name gemaakt voor de DOWN.

Heb je nog speciale aanpassingen gedaan?

Wat is ongeveer het gewicht van je fiets? Het gewicht varieert van 15 tot 16,5 kilo, afhankelijk van de

frame: Cube Hanzz L voorvork: FOX 36 RC2 180 mm stuur: Easton Havoc DH zadelpen: Easton Haven SP Zero zadel: Fizik wielen: Crank Brother Havoc or Haven aandrijflijn: Shimano Saint/XTR remmen: Shimano Saint pedalen: Crank Borther 5050xx

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

ME ND MY IKE

van 50 millimeter en een breed downhillstuur van 78 centimeter. De voorvork heb ik wat harder getuned dan normaal, omdat ik verhoudingsgewijs meer op het stuur hang. Zo heb ik meer grip op mijn voorwiel. De onderdelen zijn uitgezocht met zowel het gewicht als de robuustheid in het achterhoofd, zodoende is het een mix geworden van Shimano Saint en XTR. Ik rij een '1 x 10' set-up. Voor heb ik een 34-tands kettingblad en achter een cassette met een bereik van 11 tot 32. Hiermee bereik ik een breed scala aan overbrenging. SPDpedalen rij ik al tien jaar niet meer, niets anders dan flatpedals voor mij. Banden wissel ik van trail tot

UPGRADES

UP/ GRADES 3

Merida 29'er

Merida staat bekend om zijn loeisnelle hardtails en mede daarom werd onze interesse gewekt bij de aankondiging van een nieuw actiemodel: de Twenty Nine Lite XT, een 29'er inderdaad. Merida's big-wheeler komt compleet met een Rockshox Recon voorvork en een 10-speed Shimano XT drivetrain en dan valt het prijskaartje van € 1399,eigenlijk wel mee. Zoals dat hoort bij een 'limited edition': wees er wel snel bij want de oplage is beperkt. Voor een volledige lijst van de specs en verkoopadressen kijk je op de site van Merida. www.merida.nl 2

FOX

Goede handschoenen moeten zitten als een tweede huid. Fox heeft als knaller in de uitgebreide lijn van handschoenen de Attackglove, een mooie minimalistische handschoen die bijna samensmelt met je huid. De gloves hebben een palm van Clarino voor de nodige grip en een waterafstotende laag aan de buitenkant. Ze zijn makkelijk aan en uit te trekken door het 'no cuff design', bestemd voor allmountain en

crosscountry gebruik en de kwaliteit van Fox kennende gaan ze jaren mee. € 45.00 www.foxeurope.com 3

Crank Brothers

Als je nog nooit de wielen van Crank Brothers hebt gezien, weet je de eerste keer niet of het een grap is of bloedserieus. Om te beginnen heeft de wielset maar 24 spaken per wiel en die komen twee aan twee samen in het velgbed. De feitelijke spaken zijn half zo lang als normaal en de spaaknippels nemen de andere helft van de 'overspanning' voor hun rekening. Dit alles ziet eruit alsof de wielen zijn gemaakt voor een ruimteschip. De hele opzet is natuurlijk om het roterende gewicht terug te brengen en dat is erg aardig gelukt, een setje Cobalt 2's weegt 1690 gram. Verkrijgbaar in de meeste gangbare asmaten en -varianten, inclusief de steeds meer voorkomende 142x12mm maat voor steekassen. € 650,www.crankbrothers.com www.cosmicsports.com

Da Kine

Wij kennen Da Kine natuurlijk al jaren van de fijne handschoenen en onverwoestbare tassen. Maar ze maken sinds een seizoen of twee ook een prima kledingcollectie. Fijne shirts, knap ogende shorts met mooie prints in toffe kleuren sieren de lijn. Zo ook de afgebeelde Syncline Short. De broek is ontworpen met bewegingsvrijheid, ventilatie en duurzaamheid in het achterhoofd. Met deze 'concrete' uitvoering van de Syncline Short valt het niet op dat hij vies is, want op de print zitten altijd al vlekken! Verkrijgbaar in vijf kleuren van small tot extra extra large. € 99,95 (zonder binnenbroek) 5

Answer

Teveel fietsen worden naar onze smaak met te lange voorbouwen afgeleverd. Een kortere voorbouw monteren met een breder stuur levert een veel sportiever stuurgedrag op bij moderne mountainbikes met meer veerweg. En in plaats van een of ander generiek Taiwanees dingetje kun je er dan natuurlijk beter meteen iets moois, stijfs en lichts op schroeven. De Answer

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

Rove AM is verkrijgbaar in vier maten van 60 tot 100 mm en helemaal klaar voor het gebruik van sturen tot boven de zeventig centimeter. Daarbij is hij, naast het vrij reguliere zwart en wit ook nog te krijgen in een zéér chique charcoal-kleur. € 85,90 www.answerproducts.com 6

Cube

Heb jij de laatste tijd je multitool nog wel eens gebruikt? Wij kennelijk niet, want toen we die gekke T25 Torx-boutjes moesten vastdraaien op de schijven van 'een vriend', bleek dat onze oude vertrouwde multitool zo gedateerd was, dat er zowaar geen T25-bitje op zat! Van Cube, die zijn strategie van onverslaanbare verhouding in prijs en kwaliteit ook toepast op zijn tooltjes, komen drie varianten: de Multi Tool 6, 10 en 19, waarbij de naam terugslaat op het aantal functies. De 10 en 19 zijn, gelukkig voor 'die vriend' van ons, voorzien van T25-bitjes. Vraag ernaar bij uw Cube-dealer, te vinden via: www.cube.eu € 24,99

Untitled-4 1

03-02-11 11:42

UP/DOWN SHOPGUIDE DE MOUNTAINBIKE & RACE SPECIAALZAAK VAN LIESSEL EN OMSTREKEN

* Stevens * Centurion * Look * Bianchi * Merida

VAN S BIKER VOOR S R E BIK

Jarno Bakker Bikes & Repair Hoofdstraat 84 5757 AP LIESSEL

T 0493 344 344 E info@jarnobakker-bikes.nl WWW.JARNOBAKKER-BIKES.NL

Dealer van o.a. Specialized en Ridley Webshop/showroom. Stuntopruiming! Stationsweg 36, Den Haag 070-389 8964 www.mammoet.nl

OOR MIJN ADRES V ICE ADVIES, SERV . K IE EN TECHN RKEN, DE BESTE ME KLEDING MATERIALEN, DING. EN SPORTVOE ! VAN HUIS UIT

Koedijkerstraat 31 (Overstad) Alkmaar Tel. 072-5112042

www.theoschilder.nl

FIETSPLUS BLOEMENDAL Banisweg 3, Rijssen 0548-512 217 www.bloemendalfietsplus.nl

Specialized Scott Service

- Trek - Kona - Ghost - Scott - Bianchi

MAMMOET RIJWIELEN

- BMC - Wilier - Merida - Trek - Cervélo - Felt

KIVADA WIELERSPORT

Julianastraat 30, Middelrode 073-503 2500 www.kivada.com

The place to be for Specialized, Scott & Service.

MONIQUE’S BIKE SHOP

Hofstraat 15, Eindhoven 040-281 5428 www.moniquesbikeshop.nl

louis van Dijk De grootste fietsenwinkel van Amsterdam.Shimano Service Center, Trek, Cube, Specialized.

TROMM

Europaplein 45, Amsterdam 020-664 2099 www.tromm.nl

FIETSPLUS LOUIS VAN DIJK Tuinzigtlaan 22, Breda 076-521 71 48 www.louisvandijkfietsplus.nl

: e n i l n o s t r a p e k Bestel je bi aag verzonden!

d n a v = n e l l e t s e b g a a d n Va

WWW.BIKE2BUILD.NL James Wattweg 12 | 3133 KK Vlaardingen

Shopguide #2 2011 2

06-05-11 10:02

UP/DOWN SHOPGUIDE

TURNER bikes . NICOLAI maschinenbau . TRANSITION . INDEPENDENT steel-titanium-carbon

29er, Beltdrive, BG fit en Expresso

XYCLETRACX

SNEL TWEEWIELERS

Dierzerplein 27, Zwolle 038-452 4343 www.xycletracx.nl

Amsterdamsestraatweg 414, Utrecht 030-244 1971 www.sneltweewielers.nl

A bike behind the dijk

BEUKERS BIKE CENTRE

Ir. v.d. Banstraat 12-14, Petten 0226-381 367 www.beukersbikecentre.nl

bikeshop.nl

100% mountainbike beleving in Noord-ItaliĂŤ

Prodealer van o.a. Trek, Stevens en Shimano. Diverse demo fietsen ter beschikking.

BIKECENTER SINT-OEDENRODE Kofferen 19, Sint-Oedenrode 0413-477 722 www.bikecenterrooi.nl

Shopguide #2 2011 3

Vanaf 1 juni bent u van harte welkom in het Trentinosport, Bike Center Valsugana.

TRENTINO SPORT voor vragen, tips, routes, fietshuur enz www.trentinosport.nl

06-05-11 10:12

UP/DOWN SHOPGUIDE

DĂ Ă R STA JE DAN!

CLIMB ANY MOUNTAIN NOW!

Hoe uitgerust ben je, als je online je onderdelen, accessoires, voeding en onderhoudsmiddelen bestelt? MTBGIGANT hanteert scherpe prijzen, lage tot geen verzendkosten, snelle levering, 14 dagen afkoelperiode, goede service ĂŠn garantie. Kortom, alles wat je nodig hebt om te komen waar je wilt!

www.mtbgigant.nl

mtbgig_02bikers_210x74.indd 1

Fietsmerken: Cannondale Specialized Ghost Sensa

16-06-2010 22:14:15

Kledingmerken: Ultima Craft Bio-Racer

Speciaalzaak race en mountainbike. Titel Tweewielerwinkel van het Jaar. Service, kwaliteit en deskundigheid.

BIKES 4 YOU

Weerdingerstraat 48 - Emmen 0591-514691 www.bikes4you.nl

Grootste collectie fietskleding voor dames en heren in Noord-oost Nederland.

SCHOLTEN

Luttekestraat 13, Zwolle 038-421 7378 www.fietsgoed.nl

Dealer van :

Gespecialiseerd in Race en ATB Giant, Bulls, Focus, BBB, MoveCS, ZEG-lid. Tevens online te bestellen

BEEKHOVEN BIKES

Zuideinde 477, Amsterdam 020-631 7120 www.beekhovenbikes.nl

.PVOUBJOCJLF 'JFUTWBLBOUJFT "3%Âľ$)& '3

888 ."*40/41035*7& $0.

Shopguide #2 2011 4

info@bcebikes.nl

Een fietsspeciaalzaak met een uitgebreide kledingcollectie voor dames en heren.

PIJNEN RACE

Raadhuisstraat 135, Roosendaal 0165-553359 Molenstraat 4, Ossendrecht 0164-672763 www.pijnenrace.nl

VAN BOXEL TWEEWIELERS Galderseweg 92, Galder 076-561 3391 www.vanboxel.eu

BIKE ACTION

Zilverstraat 6, Alkmaar 072-515 2684 www.bikeaction.nl

06-05-11 10:03

UP/DOWN SHOPGUIDE

www.presto.nl

De beste fietsen nu nog beter MTB, racefiets of hybride, bij Presto vindt je de juiste Stevens bike. Ook voor kleding, accessoires, onderdelen en reparaties. Haarlemmerstraat 76, 1013 ET Amsterdam, 020 - 622 70 78 Zuideinde 96, 1511 GJ Oostzaan, 075 - 684 54 10 Rijksstraatweg 46, 1964 LJ Heemskerk, 0251 - 200 326

Specialist in Race - Mountainbike Trekking en Triathlon Bezoek onze winkels:

Cube, Haibike, Kuota, Beone, Cannondale, Argon18, Ditec, Staiger

Drachten - Groningen Nuenen - Utrecht Nu ook in Eersel!

BIKEZONE

Den Haag, 2533 LK nr. 87-89 Roelofarendsveen, 2371 EV nr. 19 www.bikezone.nl

VERDOES FIETSEN

www.cycletrend.nl

Drs. Bijlweg 242, Den Helder 0223-614 797 www.verdoesfietsen.nl

Geen doorsnee winkel, maar een belevenis Opening 550 m2 nieuwe winkel 25 maart 2011 Merken: Castelli, Craft, Assos, Trek, Fondriest, Focus, Santos KONIJN CYCLING CENTRE Kleine noord 46, Hoorn 0229 241 439 www.konijncycling.nl

600 M² FIETSPLEZIER

REPARATIE VAN ALLE MERKEN

Maandag: Dinsdag t/m Donderdag: Vrijdag: Zaterdag:

9.00-18.00 9.00-20.00 9.00-16.00

VOLDOENDE EIGEN

! o.a. dealer van

PARKEERRUIMTE

Shopguide #2 2011 5

Kwaliteit, Service & Sport. Fietsmeting, Merken: Cannondale, Cube, Kuota, Isaac.

Gesloten

LEIGRAAFSEWEG 33F INDUSTRIETERREIN

“BEINUM-WEST”

6983 BR DOESBURG 0313 - 412727 INFO@XYCLESERVICE.NL

TELEFOON

WWW.XYCLESERVICE.NL

STAPPENBELT ZWOLLE

Betje Wolffstraat 1a, Zwolle 038-454 1702 www.stappenbeltzwolle.nl

06-05-11 10:03

TRAVEL

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

URGE CABO VERDE

TRAVEL

URGE CABO VERDE

Mountainbiken voor het goede doel

tekst: Fabien Barel vertaling: Irmo Keizer foto's: Sven Martin

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

URGE CABO VERDE

Moeder Aarde heeft ongelooflijk veel te bieden. Een mountainbike is het ideale vervoersmiddel om er op uit te gaan en alle mogelijkheden te ontdekken. Dergelijke reizen brengen je soms naar onontgonnen gebieden die je ogen zullen doen openen. Jammer genoeg zijn er op diezelfde Moeder Aarde nog altijd honderden miljoenen mensen die leven in armoede. De URGE Cabo Verde is een combinatie van passie voor mountainbiken, reizen, natuur en de medemens. Dit evenement is een initiatief van een 78

TRAVEL

stel Franse mountainbikers waaronder Fred Glo en ik, Fabien Barel. Samen organiseerde we al eerdere URGEevenementen, in 2009 was dat de URGE Kenya en in 2010 de URGE Nepal. In 2011 stond de URGE Cabo Verde op het programma. De locatie? Een redelijk onbekend archipel ten westen van het Afrikaanse Senegal. Een bizar landschap met een enorme diversiteit aan terrein, uitermate geschikt om te biken, vormde het decor voor de derde editie van het evenement. UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

TRAVEL

URGE CABO VERDE

Op de eerste ochtend werd er een bezoek gebracht aan de school die we met dit initiatief ondersteunden, de Pedro Gomez High School in Praia. Veertig procent van de inkomsten van het evenement ging naar deze school. Het doel was eenvoudig, kinderen woonachtig in veraf gelegen gebieden de kans geven om naar school te gaan. Educatie is erg belangrijk voor de kinderen hier en het biedt een kans op een betere toekomst. Aangekomen op de school werden we begroet door de kinderen, die een hele ceremonie voor ons hadden voorbereid. In de ogen van de mountainbikers zag je de emotie. De verhalen van de kinderen deden hier en daar zelfs tranen ontspringen in de anders zo stoer ogende gezichten. Het onderstreepte nogmaals het humanitaire

aspect van de URGE. Niet alleen prestatie telde hier. Iedere deelnemer nam iets veel belangrijkers mee naar huis - het gevoel een verschil te hebben gemaakt in het leven van een kind. Ook de overige zestig procent van de opbrengsten kreeg een goede bestemming: ondersteuning van projecten in Santo Antao en van de Acarinhar Stichting, die gehandicapte kinderen helpt. Tachtig procent van het geld werd opgehaald uit veilingen via eBay. Zo'n 30.000 euro was er uiteindelijk opgehaald, mede dankzij onze partners en supporters LOL Racing en Punch Power. Deze twee stonden garant voor dertig procent van de opbrengsten. De tijd was gekomen om te fietsen. Hiervoor zetten we koers naar onze volgende locatie. Per boot, een catamaran van de regering van Cabo Verde, vervolgden we onze weg. Alle spullen werden ingeladen en vol bepakt vertrokken we. Het bleek al snel dat de Atlantische Oceaan rond deze tijd nog een en ander in petto had voor ons onervaren zeelieden. De golven gooiden de boot hard heen en weer. Iedereen aan boord raakte bekend met het begrip zeeziekte. Ongelofelijk dat de boot niet om was gegaan. 's Avonds kwam er land in zicht - Fogo. Daarna volgde nog een

IN DE OGEN VAN DE MOUNTAINBIKERS ZAG JE DE EMOTIE UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

Het begon allemaal in Parijs, waar een groep van Amerikaanse, Zwitserse, Italiaanse en Engelse mountainbikers zich verzamelde om vervolgens verder te vliegen naar het hart van hun bestemming, het eiland Santiago. Hans Rey kwam met een opmerkelijk verhaal. Hij had zijn fiets laten staan voor zijn huis in Los Angeles en hierom miste hij zijn vlucht. Nu stond hij toch in Parijs, weliswaar zonder fiets. Hij had via zijn teammanager bij GT geregeld dat er een fiets werd nabezorgd op Cabo Verde. De eerste dagen zou hij niet kunnen rijden.

URGE CABO VERDE

uur rijden met de auto, een verademing na die heftige boottocht. Fogo bleek een bijzonder steil eiland. De auto's beklommen de hellingen in de eerste versnelling. Switchback na switchback werd de vulkaan beklommen. Het landschap zag er bizar uit. Een prachtige sterrenlucht toornde boven de indrukwekkende vulkaan uit, terwijl de maan het landschap bescheen in een betoverend wit licht. De mountainbikers keken met grote ogen om zich heen. De volgende dag zouden we hier rijden. Onbekend terrein in een onbekend land. Spanning, angst en bewondering. 's Ochtends vroeg deed de zonsopgang wederom monden openvallen van verbazing. De natuur liet al haar verleidelijkheid zien. We maakten ons klaar. Om acht uur 's ochtends sprongen we op de fiets en startten we de beklimming naar de eerste run van de dag. Het bleek al snel dat we een stuk moesten lopen. De vulkanische as maakte het extra zwaar. Voeten zakten weg. Het voelde alsof we weinig progressie boekten en het gewicht van de bikes drukte op onze schouders. Even later doemde een serie rotsen voor ons op

TRAVEL

en de harde ondergrond was een welkome verrassing. Het tempo ging weer omhoog. Het uitzicht op het landschap was bizar. De grijze helling naast ons leek haast een maagdelijke piste. Links van ons was de krater, met een adembenemend uitzicht op zee. Het liet gelijk zien waar we zouden eindigen, aardig wat meters lager. Mark Weir besloot direct de lat goed hoog te leggen. Met een krachtige sprint vertrok hij bovenop de vulkaan. Hij raasde als geen ander naar beneden en we keken vol verbazing naar onze snelheidsmeter. Negentig kilometer per uur! Off-road! Bizar! Ik besloot zelf om een minder directe lijn te pakken. Met een paar bochten (de fotografen willen ook wat zien) reed ik naar beneden. De ondergrond was los maar constant. Driften was prima te beheersen en bleek hier voorspelbaar. Op het moment dat de snelheid hoger werd herinnerde ik mezelf er nog even aan om vooral van de rem af te blijven. Iedereen reed zijn eigen lijn, richting de markeringen die waren uitgezet. Vaak was het wel oppassen geblazen, want in de opwinding kon je ze gemakkelijk

80 80

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

SWITCHBACK NA SWITCHBACK WERD DE VULKAAN BEKLOMMEN

missen. Na een stuk waar flink moest worden bijgetrapt reden we de krater uit en verdwenen we de jungle in. Een technische trail. Een heel erg technische trail! Vooral de laatste tien minuten van deze enduro-etappe waren uitdagend. Steile switchbacks met trappen erin. De consequenties als je ze mist? Laten we het zo zeggen, je had er niets meer van gemerkt. Bij de finish wachtten de bikers op elkaar. Armen werden los geschud, vermoeid van de afdaling. Er werd ontspannen, gedronken en wat gegeten. Jey Clementz pakte de snelste tijd hier, voor Nico Vouilloz en René Wildhaber. Voor mij was dit dé beste enduro die ik ooit had gereden. Zo divers, zo intens. 's Avonds aten we met zijn allen bij de zee. We pakten alles in en vertrokken naar Santo Antão. De reis was niet eenvoudig. We hadden een vliegtuig gecharterd, maar die was te laat. Het krappe logistieke programma dreigde in de knel te komen. Alle rijders vertrokken alvast per boot. Zenuwachtige blikken alom. Zouden de fietsen er wel op tijd zijn of betekende dit een vroegtijdig einde van ons avontuur? Gelukkig bleken onze gidsen, Andre en Manu een stuk minder paniekerig te zijn. Ze huurden een vissersboot waarmee ze de achttien fietsen verplaatsten naar het volgende eiland. Ook nu besloot de zee ons weer te trakteren op een flinke achtbaan. Golven van vijf meter teisterden zowel de boot als onze magen. Even later kwamen we aan in de haven van Santo Antão. Iedereen was goed gehumeurd. Wat een avontuur en wat een groep mensen. UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

URGE CABO VERDE

Ondanks de vertraging in onze reis besloten we om toch de tweede run te gaan doen, welke startte op de top van het eiland. Wolken, wind en regen begroetten ons. Een geplaveid pad, glad door regen en modder, doemde voor ons op. Switchbacks zover het oog kon zien. Kliffen met dalen die je je nauwelijks voor zou kunnen stellen. Ruimte om fouten te maken was er hier niet. In de briefing besloot ik dan ook duidelijk te maken dat racen in deze etappe ondergeschikt was aan veiligheid. Oppassen was het motto van vandaag. Ik besloot om vandaag het spits af te bijten. De grip was twijfelachtig op het nauwe pad, dat eindeloos door leek te gaan. De concentratie zorgde voor vermoeidheid. Gelukkig was het laatste gedeelte een stuk makkelijker en iedereen kon hier ontspannen rijden. De paden waren goed te overzien en de rijders maakten hier gebruik van. Het pad veranderde in één grote speeltuin. Slidend de bocht door. Achterwielen gleden over de ondergrond en het leek haast een spin-out competitie te worden. De gezichten spraken boekdelen, iedereen vermaakte zich hier opperbest. Even later kwamen we in de bewoonde wereld, waar we begroet werden door enthousiaste bewoners die hun ogen uitkeken. Nico Vouilloz, een downhill-legende, liet vandaag zien dat hij het kunstje nog niet was verleerd en nog steeds mee deed voor de hoofdprijs. Jey liep een blessure op en moest zijn eerste plek opgeven. Beneden wachtten we weer op elkaar en samen laadden we de mountainbikes op de pick-ups. 81

TRAVEL

URGE CABO VERDE

TRAVEL

82 Grote verhalen werden uitgewisseld en we vertrokken naar Punta do Sol, een klein vissersdorpje waar we de dagen erna zouden doorbrengen. Zondagochtend vertrokken we via de befaamde 'Corda'. Een geplaveide weg, met dalen van ruim 200 meter aan beide kanten. Licht bewolkt weer maakte de klim voor ons een stuk draaglijker. Boven aangekomen was het uitzicht spectaculair. Het geweld van Moeder Natuur deed stemmen wederom verstommen. Wat een geluk om dit mee te mogen maken. De anders zo rumoerige groep nam zonder een kik te geven het landschap in zich op. De run van deze dag was lang en uitdagend. Van switchback naar switchback, van blinde bochten naar rockgardens. De run zat vol verrassingen. En één onaangekondigde verrassing die ons allemaal zou ophouden: een ezel op het pad vast aan een touw. Rowan Sorell probeerde er langs te komen, maar zijn pedaal bleef in het touw van de ezel haken. Enkele scheldwoorden richting het beest later racete hij weer verder. René Wildhaber 82

pakte op deze afdaling de snelste tijd. Sam Normand verbaasde iedereen door met de grote mannen mee te kunnen komen vandaag. Sam had zijn plekje verdiend via het URGEtrainingskamp en zo een wildcard gekregen. De vierde etappe bestond uit twee lange klimmen die de toon van de dag zouden zetten. Ik begon zelf met een rustig tempo van 190 slagen per minuut om de energie te sparen. Even later doemden de switchbacks weer voor me op. Blinde bochten dwongen ons om weer voorzichtig te zijn want ook hier was geen ruimte voor fouten. Eén bocht verraste iedereen. Bij een rivierbedding bleek de grip opeens ver te zoeken en het begrip 'survival' leek van toepassing. Toch zorgden deze momenten voor die adrenalinestoten die we allemaal zo lekker vonden. Mountainbiken op zijn best. Het was Nico Vouilloz die de eerste plek van de URGE Cabo Verde wist te pakken. René Wildhaber werd tweede en ik (Fabien Barel) derde. Hetzelfde podium als toentertijd in UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

TRAVEL

KLIFFEN MET DALEN DIE JE JE NAUWELIJKS VOOR ZOU KUNNEN STELLEN

URGE CABO VERDE

Nepal, maar wel een andere volgorde. Ook de vrouwen hadden hier fantastisch gereden. Tracy Moseley bewees haar veelzijdigheid en pakte de eerste plek bij de vrouwen. We brachten de laatste avond door met locals. Muziek en zang vulden de ruimte. Drums zweepten ons op. Gelach weerklonk en drank vloeide. Iedereen was ontspannen en voldaan. Een fantastisch avontuur zat erop. We hadden genoten van de natuur, het mountainbiken en vooral van de mooie momenten die de kinderen van Cabo Verde ons hadden bezorgd. We hadden het gevoel op deze manier een verschil te kunnen maken, en daar ging het nu net om.

www.urge-events.com

UP/DOWN MOUNTAINBIKE MAGAZINE

Find a good home for your current brakes.

Introducing the most anticipated disc brake ever. PRIME from Hayes. Featuring intuitive reach and stroke you donâ&#x20AC;&#x2122;t even have to slow down to adjust.

Oneway Distribution BV www.O-W-D.nl info@o-w-d.nl 010 - 340 35 10

Untitled-3 1

hayesdiscbrake.com/prime

01-02-11 12:36