Up/Down Mountainbike magazine #1 2014 preview

1

Mountainbike Magazine

In de startblokken

www.soulonline.nl

Foto:Sam Needham

nummer 1

Jaargang 5

2014

â‚Ź 5,95

All-Mountain All Trails AGILE RIDE GEOMETRY

TAPERED STEERER

FOX CUSTOMIZED SET UP X12 THROUGH AXLE

TRAIL MOTION ROCKER

CUBE FRITZZ FRITZZ 160 HPA Pro 27.5 € 1999

FRITZZ 160 HPA TM 27.5 € 3599 CUBE LIFE DEALERS - HET HELE ASSORTIMENT BINNEN HANDBEREIK! ALLIZI BIKES - BUSSUM ALLIZI.NL

EGBERT EGBERTS - BORGER EGBERTEGBERTS.NL

HANS LEMMENS TWEEWIELERS - CUIJK HANSLEMMENSTWEEWIELERS.NL

BIKE2BUILD - VLAARDINGEN BIKE2BUILD.NL

FIETSLAND - EERSEL FIETSLAND.COM

KROONE LIEFTING - LIMMEN KROONELIEFTING.NL

VOOR MEER INFORMATIE OVER DE PRODUCTEN VAN CUBE EN EEN COMPLEET

CUBEBIKESNL

DEALEROVERZICHT SURFT U NAAR: WWW.CUBE.EU | INFO@CUBE-BIKES.NL

CUBEBIKESNL

ROGER WIJNEN - GELEEN SPORTIEFFIETSEN.NL

Voorwoord Up/Dates Broodkruimels volgen: Een introductie in GPS I love Hardtails: Production Privee Shan Een rondje fietsen met....

Lars van Wansum Rubberfestish special: Compounds Up/Grades Fan / Hate – mail 10 onmisbare onderdelen voor je (wo)mancave Bucket Trail Marktoverzicht: Drukmeters Suspension afstellen, aflevering 2.0 Het tubeless-schema Dossier: Achter derailleur Duitsland vs Duitsland Photo Gallery Klussen met kijkers: Kona Explosif Antiroute™: Westelijk Veluwe Down/time

Soul Media is the proud publisher of: 6|SURF magazine Access kiteboard magazine Motion windsurf magazine Taste snowboard magazine UP/DOWN mountainbike magazine Wielrenblad White freeski magazine Hoofdredactie Bas Rotgans bas@firsttracks.nl Uitgevers Arno Weel arno@soulonline.nl Mikel Mac Mootry mikel@soulonline.nl Fotoredactie Michiel Rotgans michiel@rotgans.com Vormgeving Koen Knevel koenknevel.nl Eindredactie Alexander van Oosten Woord Arno Weel Bas Rotgans Jorik van Mechelen Michiel Rotgans Simon Cauwenbergh Ydwer van der Heide Beeld Bas Rotgans Daniel Roos Jorik van Mechelen Lars van der Wansum Michiel Rotgans Sam Needham Ydwer van der Heide Bladmanagement Mikel Mac Mootry mikel@soulonline.nl Rozanne Slik Rozanne@soulonline.nl Tel: 0031-(0)251-674911 Sales Michiel Funke michiel@soulonline.nl Sven Berg sven@soulonline.nl Tel: 0031-(0)251-674911

Financiële administratie administratie@soulonline.nl Tel: 0031-(0)251-674911 Verspreiding Nederland Betapress, Gilze Verspreiding België AMP, Brussel UP/DOWN mountainbike magazine komt in 2014 5x uit.

Een abonnement kost €24,75,of maak gebruik van de abonnee acties in het blad.

Abonnementenservice Nederland Soul Media Abonnementen Stetweg 43c 1901 JD Castricum Tel: 0031 –(0)172-476085 Mail: abonnementen @soulonline.nl Abonnementenservice België Partner Press Lenniksebaan 451 1070 Brussel Tel: 0032-(0)2-5564140 Fax: 0032-(0)2-5251835 Mail: partnerpress @ampnet.be Je abonnement loopt automatisch door totdat je opzegt.

Opzeggingen dienen uitsluitend schriftelijk te gebeuren en 6 weken voor het einde van de abonnementsperiode door ons ontvangen te zijn. Verhuizingen kunnen schriftelijk naar onderstaand adres worden opgestuurd of per email naar abonnementen@soulonline.nl UP/DOWN mountainbike magazine is een uitgave van Soul Media Stetweg 43C 1901 JD Castricum Tel: 0031-(0)251-252350 Fax: 0031-(0)251-674378 Mail: info@soulonline.nl

© Artikelen uit UP/DOWN mountainbike magazine mogen alleen met schriftelijke toestemming van de uitgeverij worden overgenomen. Het ongevraagd opsturen van dia’s en/of foto’s (ook digitaal) geschiedt op eigen risico.

3

Voorwoord

4

Up/Down Mountainbike Magazine

IN DE PEDALEN Van de week hadden we een erg grappig gesprek hier op de redactie. Vroeger, en dan bedoelen we een paar jaar geleden, stopten we in de winter bijna helemaal met rijden. Op een enkel ritje na hingen we de mountainbike aan de haak in de schuur en wachtten we op het moment dat het voorjaar voorzichtig om de hoek kwam kijken.

Maar de laatste jaren is daar verandering in gekomen. En tijdens het gesprek dat we hadden, kwamen we er eerlijk gezegd niet uit: waarom het veranderd is. Waarom we nu wel meerdere keren per week fietsen, zelfs als het weer te smerig voor woorden is. De kwaliteit van kleding of winterhandschoenen is nauwelijks beter geworden in die tijd. Wij zijn natuurlijk een paar jaar ouder geworden, dus een toename van het rauwe doorzettingsvermogen zoals we die in onze jeugd hadden, dat kan het ook niet zijn.

Het enige dat ik kon verzinnen, maar het klinkt als een superstomme reden, is omdat ik denk dat we dachten dat het zo hoorde.

Dat er een tijd van het jaar was waarin je een beetje afstand hoorde te nemen van je fiets.

En - stom als we waren - deden we dat dan ook. Gelukkig zijn we door de jaren heen bij zinnen gekomen en zo te zien meer mensen.

Het lijkt wel alsof je bij mountainbikeroutes meer mensen met een onzinnige grijns op het gezicht tegenkomt dan in de zomer. Je deelt een geheimpje: wij alleen weten dat dit een geluksmoment vormt.

Neemt niet weg dat het voorjaar een mooi moment is om even te resetten. Om je fiets een welverdiende grote beurt te geven. Nieuwe ketting en cassette, want al die winterbagger vreet er natuurlijk wel lekker hard in, een paar nieuwe versnellingskabels. Maar het is ook de tijd van plannen maken voor het nieuwe jaar: wie heeft er zin om waar te gaan rijden?

Moeten we een mountainbikegids boeken voor die regio? En het nalopen van alle knoppen op je fiets: hoe haal ik het meeste uit de instellingen van vering? Wil ik misschien eens andere banden proberen?

Kortom, waar de lente vroeger het begin was van het fietsseizoen, is het nu een kort moment van reflectie voordat we weer verder in de pedalen gaan. Let's go!

Bas

Foto: Ydwer van der Heide

5

Up/Dates

KtM Het Oostenrijkse KTM, vooral bekend van hun oranje huiskleur en sportieve motorfietsen, maakt al jaren mooie mountainbikes. Met name hun relatief betaalbare carbon modellen zien er goed uit. Sinds enige tijd in Nederland verkrijgbaar. Wij zijn benieuwd naar de Myroon 29'er. www.ktm-bikes.at

Dubbel ventiel Revolutionair binnenbandsysteem van Schwalbe/Syntace Duitse fabrikanten Schwalbe (banden) en Syntace (componenten, waaronder velgen) hebben de eerste sneakpreviews laten zien van een systeem dat de snakebite definitief tot het verleden moet laten behoren. Het zou gaan om een soort binnenband-in-een-binnenband.

De binnenste kamer zou je dan op een relatief hoge druk rijden, zodat je geen doorslagen hebt, en houdt de buitenband goed in het velgbed. De buitenste kamer rijd je op een veel lagere druk (Schwalbe spreekt van circa een bar) en heeft invloed op de vorm en het profiel van de band. Daar zijn dan ook de twee ventielen voor (zie foto). De officiĂŤle presentatie is op de Eurobike. www.schwalbe.com

anneKe beeRten leKKeR op stooM Fontana is een van de eerste downhill-achtige wedstrijden van het seizoen en geldt als een goede test om te zien hoe hard iedereen heeft getraind deze winter. We zeggen downhill-achtig omdat het tweede gedeelte van het parcours zo vlak is dat je inzet in de gym feilloos bloot komt te liggen. Anneke Beerten deed zowel in de xc (tweede plek) als de downhill mee (eerste plek op haar 29'er enduro).

En dan moet het enduro-seizoen nog beginnen.

Instagram.com/anneke_beerten

Wahoo RFlKt+ Je hebt het waarschijnlijk al voorbij zien komen in de UP/DOWN 69 of in een UP/grade een paar nummers terug. Wij zijn erg enthousiast over de RFLKT, het kleine, via bluetooth gestuurde 'kilometertellertje' van Wahoo. De opvolger ervan, de RFLKT+, is net uitgekomen en die biedt nog een paar interessante upgrades ten opzichte van zijn voorganger. Zo is de RFLKT+ nu ook een ANT+ brug. Het betekent in de praktijk dat je je 'oude' ANT+ hartslagmeter en snelheids-/cadansmeter kan blijven gebruiken en de RFLKT+ deze gegevens omzet in een bluetooth signaal dat door je telefoon verwerkt kan worden in bijvoorbeeld Strava. Ook zit er een barometrische hoogtemeter in, die nauwkeuriger de hoogte kan bepalen, dat biedt in de toekomst meer mogelijkheden voor apps waarmee je naar en op trails kan navigeren. Ten opzichte van een 'gewone' RFLKT is het de dertig euro extra waard.

â‚Ź 129,99 www.wahoofitness.com Voor verkoopadressen: www.dedigitalesporter.nl

6

GRANITE CHIEF 2 DT 27,5" DT custommade model € 2.975,18

ONTWERP JE EIGEN BIKE Ontdek alle mogelijkheden op rose.nl. droombike configureren | ruime keuze | competente service | montage in Duitsland | snelle levering facebook.com/RoseBikes

Up/Dates

2x RoutenieuWs

puMpbattle-seRie van Joost WichMan Verzonnen door onze kersverse wereldkampioen: de Pumpbattle-serie, een serie pumptrack-events op de uitstekende modulaire Bikeparkitect-pumptracks, waarin het hardcore pumptrack rijden is verheven tot échte sport en nog even aangedikt wordt met een paar forse schansen. Elke stop van de serie wordt gevolgd door een gewijzigde course. Als je dit leest is de eerste aflevering, tijdens Zero Gravity Expo in Assen, al achter de rug. Check de Facebook-pagina voor meer updates en wanneer de volgende stop is.

www.facebook.com/pumpbattleseries

Eentje binnen en eentje buiten. De nieuwe route bij Zeist, die ongeveer twaalf kilometer lang moet worden, waarvan acht kilometer singeltrack, begint al aardige vormen aan te nemen. Vergis je niet, je kan er nog niet gaan rijden, want hij is pas tegen het broedseizoen af. We hebben er even een blik op geworpen en het ziet er veelbelovend uit! Het idee is dat de route een beetje gaat lijken op de route bij Loonse en Drunense Duinen. In het najaar van 2014 moet Wood15 open gaan. Een indoor mountainbikepark gemodelleerd naar de prachtige Ray's indoorparken in Amerika. Het pand is 6.000 vierkante meter groot, maar in de eerste fase zou er circa 3000 meter ontwikkeld moeten worden. Voor alle disciplines moeten er elementen worden gebouwd die interessant zijn: pumptrack, bmx, xc en trail. Wij zijn héél benieuwd!

cube bouWt ziJn cube action teaM uit Dat het Cube Action Team een van de succesvolste teams bij enduro-wedstrijden is, dat is niet toevallig (zij wonnen onder andere de team standings van de Sepcialized Enduro Series). Nicolas Lau is dan ook een van onze favoriete trailrijders en het is niet overdreven om te zeggen dat we iets meer van 'm hadden verwacht bij de Enduro World Series. Zijn pech bij de laatste stop - hij kreeg een erg dubieuze minuut penalty aan zijn broek en raakte daarmee de zege van die aflevering kwijt - kwam daar nog eens bovenop. Voor volgend jaar voegt Cube Engels enduro-talent Scott Laughlin toe aan het team.

Nog meer versterking rondom Lau. Zou Lau die felbegeerde eerste EWS overwinning gaan pakken?

facebook.com/cubeactionteam

8

www.facebook.com/MTBUtrechtseheuvelrug www.wood15.eu

u/D op stRava Ja, hoor! Nóg een social media-stream om je van je werk te houden, Strava. Maar goed, wij zijn ook voor de bijl gegaan en hebben een UP/DOWN-clubje opgericht. Kom je er ook bij? www.strava.com/clubs/UPDOWN

X

PROJECT

T H E M O U N TA I N B I K E S H O E T H AT B E N D S A L L T H E R U L E S .

P E A R L I Z U I M I X P R O J E C T, ’s w e r e l d s e e r s t e h i g h p e r f o r m a n c e mountainbikeschoen waarmee je net zo gemakkelijk loopt als fietst. De doorschijnende zool onthult een taps toelopende carbon plaat die meebuigt wanneer je wandelt, maar die stijf blijft wanneer je fietst. Ontworpen in samenwerking met viervoudig wereldkampioen mountainbiking Brian Lopes. X Project brengt off-road rijden ‘to the next level’.

C H A M P I O N S

O F

T H E

H U M A N

M A C H I N E

pearl izumi.com

Up/Dates

shiMano alivio nu ooK vooR Mtb

zelF naaR DRaussen

We weten het: de UP/DOWN staat altijd vol met kneiterdure fietsen en componenten. Daarom vinden we het ook wel eens gaaf als we iets kunnen melden vanuit de onderste regionen van het mountainbikelandschap. Shimano's Alivio-groep, vooral bekend omdat het op veel trekkingfietsen wordt verbouwd, heeft een pittige facelift ondergaan en ziet er stukken mooier en serieuzer uit! Vooral de crank, cassette, voor- en achterderailleur zijn prima op een wat goedkopere opbouw te gebruiken. Want gelukkig zijn de lage prijzen en 'gewoon prima' functionaliteit wel gebleven. Alivio het nieuwe Deore? Wij denken van wel!

Tom Malecha, gespecialiseerd mountainbike-filmmaker, organiseert een 'Mountaibike Film Workshop' in Sion in het Zwitserse kanton Wallis. Het kost nogal wat Alpendollars, maar dan heb je wel wat: verblijf in een prachtig chalet hoog in de bergen. Hands-on coaching van Tom zelf en toegang tot enkele van de mooiste trails in Wallis. Als daar geen mooie films van komen...

€ 1790,- (met early-bird korting tot 31 maart) www.filme-von-draussen.ch/workshop

canyon

Wales DooRsteKen

Het is eigenlijk de eerste 'upgrade' die we bij een nieuwe fiets kopen: een reserve-derailleurpad. Want er is niets vervelenders dan in Zuid-Frankrijk staan met een afgebroken pad en erachter komen dat de plaatselijke fietswinkel niet aan 'accéssoires Allemands' doet. Canyon heeft het nu erg gemakkelijk gemaakt met de Derailleurpad Vinder op hun site om de juiste derailleurpad terug te vinden. Hun archief loopt terug tot 2008!

Na enkele jaren de Trans Schotland te hebben georganiseerd vond Benjamin de Vaal het de hoogste tijd om nóg een Trans-reis aan zijn assortiment toe te voegen en hij heeft de route ontwikkeld voor een Trans Wales. Van 7 tot en met 14 juni 2014 kan je mee met deze zesdaagse mountainbikereis die van Noord- naar Zuid-Wales doorsteekt.

Dwars door de mooie natuurgebieden, over de bergen en door de vele bikeparken. Met gemiddeld zestig kilometer en 1500 hoogtemeter per dag biedt de reis voldoende uitdaging voor de meeste mountainbikers. De paden bestaan uit karrensporen, wandelpaden en speciaal aangelegde bikeparktrails. Je fiets wordt van en naar Wales vervoerd en de bagage gaat van accommodatie naar accommodatie. Jij hoeft alleen maar te fietsen.

www.canyon.com

€ 895,- (exclusief vlucht) www.mountainbikechallenge.nl/ mountainbike-reizen/trans-wales/

10

Rijder: Thomas Genon

RAMPAGE PROVEN. TORQUE DHX 2014.

Thomas Genon op zijn Torque DHX in de finale van de Red Bull Rampage 2013.

Canyon Nederland & BelgiĂŤ | netherlands@canyon.com of belgium@canyon.com | Servicecenter +31(0)30 888 1415 of +32(0)16980125 | www.canyon.com

Know – how / Broodkruimels volgen

Een inleiding in zwarte magie voor bikers: gps-navigatie In UP/DOWN schrijven we constant over mooie fietsavonturen. Verhalen waarmee we lezers willen inspireren om op hun fiets te springen en zelf deze avonturen te beleven.

Deze avonturen willen we aan jullie overdragen via gps-bestanden. Maar dit laatste blijft altijd een lastig onderwerp. We nemen je aan de hand en helpen je op weg in de intimiderende wereld van GPS-navigatie.

WAT IS GPS? Gps staat voor: ‘Global Positioning System’.

Het gps-systeem is ontworpen door het Amerikaanse leger, als ondersteuning voor legereenheden bij het bepalen van hun positie. De eerste satellieten werden gelanceerd in 1978, en in 1994 was het operationeel. In de jaren tachtig is besloten om het systeem gratis beschikbaar te maken voor elk mens op aarde en zodoende kunnen wij het gebruiken om te mountainbiken. Aan de basis van het gps-systeem staat een netwerk van zo'n 32 satellieten, die voortdurend hun exacte plaats in de ruimte en de exacte tijd van hun interne atoomklok uitzenden. De satellieten zijn nauwkeurig gepositioneerd, iedere plaats op aarde kan altijd minimaal vier satellieten 'zien'. Maar sta niet raar te kijken als je in het bos staat en je apparaat er zelfs negen opvangt, zoals ook bij ons gebeurde. Voor plaatsbepaling heb je er minimaal drie nodig, die vierde dient als back-up, maar kan ook je hoogte bepalen. De gps-ontvanger voert een knap stukje rekenwerk uit om met al deze gegevens zijn coordinaten te berekenen. De plaatsbepaling die een gps-ontvanger uitvoert bestaat uit drie stappen: 1) de positie van de satellieten; 2) de afstand van satelliet tot ontvanger; 3) de afstanden van de satellieten samenvoegen tot één locatie.

landkaart. Zo’n track is handig als je precies hetzelfde wilt doen als iemand die je is voorgegaan. Door een opeenvolging van coordinaten te koppelen aan een tijdstip krijgen de punten een volgorde en heb je een route. Als je daar dan nog eens een digitale kaart onderlegt krijg je waardevolle informatie waarmee je op avontuur kan.

GPX is een bestandsformaat waar je zo'n track in kan opslaan. Voor de nerds, het is een gestandaardiseerd schema net als XML. Garmin heeft zijn GDB-formaat, Google gebruikt de KML- of KMZ-structuur, het kan allemaal ongeveer hetzelfde maar om het simpel en uitwisselbaar te houden raden we aan om het bij GPX te houden.

GPX-bestanden zijn inmiddels verrijkt en kunnen nu ook informatie als hartslag, cadans, snelheid en wattage bevatten. Dit in combinatie met plaats en tijd geeft een enorme hoeveelheid aan data waar je als fietser mee kunt trainen. Over die features gaan we het alleen niet hebben, we willen weten hoe we met gps kunnen navigeren.

Het woord gps leidt regelmatig tot spraakverwarring omdat mensen het gebruiken voor het complete systeem inclusief satellieten, de apparaten waar je het mee kan ontvangen en de routebestanden die je kan uitwisselen.

tekst & foto's: Michiel Rotgans 12

WAT IS EEN GPS-TRACK? Een gps-track kan je het beste zien als de digitale versie van een potloodstreep op een

Op de snijlijn van drie signalen afkomstig uit satellieten kan een positiebepaling worden gedaan.

Up/Down Mountainbike Magazine

13

Know – how / Broodkruimels volgen

IN TEgENsTEllINg TOT aUTONaVIgaTIE gaaT hET OM DE rEIs, NIET OM DE BEsTEMMINg.

WAT DOET EEN GPS-ONTVANGER? Een gps-ontvanger is een apparaat, net als een TomTom die je helpt bij navigeren. Bevind je je met de auto in Lutjebroek en wil je naar huis, de TomTom weet waar jij bent en waar je huis staat. Het wegennetwerk bevindt zich gedigitaliseerd in zijn geheugen en met deze informatie kan hij een gps-track berekenen, die jij weer kan volgen. En mocht je van de route afwijken, dan berekent hij gewoon een nieuwe. Hetzelfde gebeurt met Garmins en Mio's wanneer je je op de openbare weg bevindt, die sturen je dan over een fietspad naar huis. Maar nu komt het interessante stuk.

Met mountainbikes willen we over onverharde wegen rijden en die zijn (nog) niet gedigitaliseerd, althans, de data is niet bruikbaar genoeg om net zo te fungeren als een TomTom. Wat de apparaten wel kunnen is deze tracks volgen. Echter, je moet niet verwachten dat wanneer je van je route afwijkt ze een briljante trail weten om zo snel mogelijk weer in de goede richting te komen. En mochten we verkeerd rijden, het idee van een gps volgen is dat we het juiste pad willen rijden en niet een andere. In tegenstelling tot autonavigatie gaat het om de reis, niet om de bestemming.

De rest van dit artikel gaat over hoe jij als mountainbiker met een gps-ontvanger tracks kan narijden.

EEN GPS-TRACK VASTLEGGEN Een gps-track opnemen is kinderlijk eenvoudig. Wanneer een Garmin of een Mio je activiteit registreert maakt deze gelijk een gps-bestand aan. Sluit je het apparaat via een usb-kabel aan op je computer dan komt hij tevoorschijn als een externe schijf en vind je daar je bestanden op. Inmiddels heb je niet meer een dedicated apparaat nodig. Zowat elke smartphone met een fitness-app als Cyclemeter, Runtastic of MotionX kan je rit registreren. Check van tevoren wel even of het bestand goed te exporteren is want bij Strava bijvoorbeeld kan dat alleen met een pro-account. In de meeste gevallen komt het bestand er uit als een GPX, soms is dat een KML, KMZ of een GDB. De online tool gpsvisualizer.com vreet elk bestandsformaat en poept netjes een downloadbare GPX uit die je weer kan gebruiken.

14

Uitgezette routes rijden? Met een gps is er elke dag een toertocht.

Elke vijf minuten stoppen om de kaart uit je rugzak te halen? Met een goede gps is dat niet meer nodig.

H I - P OW E R H E L M E T M O U N T / 200 LUMEN / CREE LEDS / WAT E R P R O O F / USB - RECHARGE

Cosmic Catalog 2013

W W W. C OS M I C S P OR T S . C OM

Know – how / Broodkruimels volgen

EEN GPS-TRACK OPTIMALISEREN Als je de opgenomen tracks in je gps laadt en deze klakkeloos gaat narijden bestaat er een grote kans dat het apparaat je de verkeerde kant opstuurt. We moeten zorgen dat met de track goed te werken valt. We krijgen een gpstrack welke is opgenomen in de Ardennen en optimaliseren deze zodat we hem na kunnen rijden. We stuiten op de volgende problemen:

KrUIsPUNTEN De route loopt in een paar lussen en komt een tweede keer terug op het kruispunt dat we hier zien.

Als we de track zien zoals deze is opgenomen zien we alleen maar lijnen over elkaar lopen. Kennelijk was onze voorganger 'all over the place'. We schonen de boel op door een aantal punten te deleten en te zorgen dat de track niet meer dan één keer over zichzelf loopt. Bekijk het verschil, voor ons is het zo al beter te begrijpen en al helemaal voor een apparaat.

PaUZEs Als mensen pauzes houden of op iemand staan te wachten blijven ze vaak in hetzelfde gebied rondhangen en krijg je een spinnenweb aan coördinaten in het gps-bestand. Kennelijk is iemand hier in een stadje op zoek geweest naar een restaurant of iets dergelijks. Als je gps dit moet volgen krijg je hele rare aanwijzingen in het stadje, wat tot irritatie kan leiden. We verwijderen een stuk van de track en de overgebleven delen lijmen we weer aan elkaar.

Software Om een GPX-bestand te kunnen bewerken zijn er voor zowel Windows als Mac meerdere programma's gratis te downloaden. Hoewel onze voorkeur sterk uitgaat naar het Macprogramma Adze doen de andere applicaties wat ze moeten doen. Dit artikel is geen handleiding voor het gebruiken van deze software maar een handleiding voor gps in het algemeen, oefening baart ook hier kunst.

16

Windows: Gps Track Editor gpstrackeditor.com Mac: Adze (Lite) kobotsw.com of Apple's App Store Windows en Mac: Garmin Basecamp www.garmin.com/nl/basecamp

Up/Down Mountainbike Magazine

WE MOETEN ZOrgEN DaT MET DE TraCK gOED TE WErKEN ValT.

VErKEErD gErEDEN In dit voorbeeld is je voorganger verkeerd gereden. Ook dit is erg verwarrend voor het apparaat en voor jezelf. Als je dit tijdens je rit moet oplossen sta je echt te klooien op dat kleine schermpje.

En te vaak stoppen levert frustraties op, we spreken uit ervaring.

Door een paar punten te deleten is het opgelost en rij je de track zonder problemen door.

ZOOITjE In dit voorbeeld is de track een puinhoop geworden. Iemand rijdt meerdere keren dezelfde trail, heeft daarbij zijn eigen afgelegde route meerdere malen gekruist en heeft ook nog ergens gepauzeerd.

Wij krijgen al hoofdpijn bij het zien van de track, laat staan dat dit door de beste gps-ontvanger te volgen is. Na wat hakken en zagen in de track en het deleten van een hoop punten krijg je een veel duidelijker verhaal.

TRACK SMOOTHER MAKEN Als laatste optimaliseren we de track, wat eigenlijk wil zeggen: we verminderen het aantal punten zodat het bestand niet onnodig groot is. Bijkomend voordeel is dat je ook niet elke vijf meter een melding krijgt van het apparaat. In Adze doe je dit met de 'optimize tool'. Wanneer je aan de slider trekt zie je een preview van de geoptimaliseerde track. Sla hier niet in door anders verlies je te veel gedetailleerde informatie. Bij Gps Track Editor heet deze functie 'local inconsistencies'. Jammer genoeg hebben we niet heel veel controle over hoeveel punten deze tool verwijdert, maar hij doet wat we willen. Fiets je over veel singletracks in dicht begroeide bossen, dan

zouden we oppassen met het teveel verwijderen van punten, fiets je veel lange rechte stukken, dan kan je iets rigoureuzer te werk gaan. Nu is het bestand klaar om nagereden te worden.

17

Know – how / Broodkruimels volgen

CREATIEF MET GPS Het leuke van je eigen gps-routes bouwen is dat je fietsavonturen aan het ontwerpen bent.

De voorpret van een dagje fietsen gebeurt al thuis achter de computer.

Even een voorbeeld uit de echte wereld.

Voor de februari-editie van de Gran Fondo Challenge op Strava kreeg ik het idee om deze offroad op mijn mountainbike te rijden. Ik liep al langer met het plan om verschillende mountainbikeroutes in Noord-Holland via het

BEsTaaNDE TraCKs Om te beginnen sprokkelde ik bestaande gps-routes bij elkaar. De GPX-files van Zandvoort en Schoorl haalde ik vanaf de site mtbroutes.nl. Op de site van MTB Noordwest 9 (mtb-noordwest9.nl) had ik eens een route zien staan met de naam NHD-Marathon. Die laatste kwam in het Garmin GDB-formaat en heb ik via gpsvisualizer.com omgezet naar het GPX-formaat.

FIETs rOUTEs gENErErEN Vervolgens had ik nog de route over de weg van Amsterdam naar het parcours in Zandvoort nodig en van IJmuiden via de sluizen naar Wijk aan Zee waar het NoordHollands Duinreservaat begint. Er zijn veel websites waar je deze fietsroutes mee kan berekenen, ik vind de fiets-functie in Google Maps het fijnst werken. De functie zit redelijk verstopt maar als je een route opslaat bij je favorieten verschijnt er een KML-logo. Als je daar op drukt wordt er een gps-bestand gedownload. Deze kan je weer omzetten naar GPX met gpsvisualizer.com.

18

strand aan elkaar te linken. Omdat ik niet één of ander marathonwonder ben en niet zomaar honderddertig kilometer uit de mouw schud, had ik bedacht dit met een stevige zuidwester in de rug te doen. Vanuit Amsterdam wilde ik het parcours van Zandvoort aandoen, via het strand naar IJmuiden, vervolgens via het Noord-Hollands Duinreservaat naar de route van Schoorl. Vanaf daar wilde ik over het strand naar Den Helder en met de trein weer naar huis. In totaal moest dit wel een complete Gran Fondo worden.

De routes van Zandvoort, schoorl en het Noordhollands Duinreservaat samen op één kaart.

Vervolgens plakken we de fietsroutes van google Maps in.

Up/Down Mountainbike Magazine

DE VOOrPrET VaN EEN DagjE FIETsEN gEBEUrT al ThUIs aChTEr DE COMPUTEr.

lINKENDE sTUKKEN De stukken over het strand kunnen we nergens genereren maar omdat dit toch niet zo precies luistert kunnen we die handmatig intekenen. Tip: zet je achtergrondkaart op 'satellietbeelden' en je ziet de kustlijn lopen.

OPsChONEN Nu staan alle losse tracks die we nodig hebben op de kaart. We hakken de routes doormidden en verwijderen alles wat we niet nodig hebben.

Heb je problemen dat bij het samenvoegen van twee tracks omdat ze aan de verkeerde kant van de route verbonden worden?. Dit heeft te maken met de tijdscode die verscholen ligt in de punten.

In het theoriegedeelte legden we uit dat een gpsroute een schema is van coÜrdinaten gekoppeld aan een tijd. Hierom kan je niet een eerder opgenomen route plakken op het einde van een later opgenomen route, dat bijt. Adze biedt de mogelijkheid om de tijdscode te overschrijven, zodat je wel krijgt wat je wilt. Dit heeft geen gevolgen voor de navigatie van deze track. Wel wordt alle data gewist die de fitness-applicaties uitlezen om je work-out te analyseren, dat is dan ook niet meer mogelijk.Als finishing touch: vergeet niet om alle opneemfouten – beschreven op de vorige pagina - uit de track te halen en het bestand te optimaliseren.

We tekenen de ontbrekende tracks over het strand.

Ook maken we een verbindingsstuk van Wijk aan Zee naar het Noord-hollands Duinreservaat en van het strand naar station Den helder.

het uiteindelijke resultaat, alle tracks zijn samengevoegd tot een heus fietsavontuur van ruim 130 kilometer.

19

Know – how / Broodkruimels volgen

NARIjDEN De eerste keer dat ik met een gps reed was ik in staat het apparaat ritueel te verbranden. Ik moest mijn ideaalbeeld betreffende gebruiksgemak bijstellen. Ik liep te klooien met de instructies en reed elke kant op behalve de

goede. Inmiddels heb ik er tientallen ritten op zitten, weet ik steeds beter hoe ik met het apparaat om moet gaan en doet hij voor mij wat hij moet doen. Wat ik wil zeggen: het werkt allemaal niet zo vanzelfsprekend als de gemiddelde TomTom in de auto. De apparaten

zijn prima bruikbaar, helemaal met een geoptimaliseerde gps-file, maar je zult wel moeten oefenen om vlekkeloos te leren navigeren. Op deze pagina behandelen we een paar apparaten waarmee je een gps-track kan volgen.

FalK lUx 32

MIO CyClO 505

Falk is een Duits bedrijf en is al vijftig jaar actief in de wereld van outdoor-cartografie. Falk is misschien niet de bekendste producent van gps-apparaten maar misschien doet de naam van zusterbedrijf Becker een belletje rinkelen? De insteek van de Falk (tegenover een Garmin of Mio) is dat het een dedicated offroad device is. Niet een apparaat ontworpen voor wielrennen en zegt ook geschikt te zijn voor mountainbiken. En van die insteek houden we. Het promotiefilmpje belooft veel goeds dus we zijn optimistisch. Het apparaat is qua formaat wel een baksteen (lees: erg dik) maar zou een stootje moeten kunnen hebben en is bovendien honderd procent waterdicht. De meegeleverde 'Premium Outdoor Maps' zijn de beste in hun soort, waarschijnlijk te danken aan het vijftig jaar oude erfgoed van Falk. Het touchscreen werkt goed, geeft duidelijk de kaarten weer en heeft geen last van reflecties.

Ook voor het gebruiksgemak is wat te zeggen. Je raakt met de Lux niet verzand in lange menu's met trainingsopties, offroad navigeren staat centraal, we like. In de basis gaat alles goed, maarrrrr... het apparaat had nog wat beter kunnen worden uitgewerkt. De software van zowel de Lux als de desktop computer is niet zonder fouten, het geheel voelt erg 'buggy' aan. Het apparaat werkt op twee AA-batterijen en verbruikt op een lange dag drie setjes, tel uit je carbon footprint! De mount is nogal lomp en is bij ons al na één val gebroken. Ook ben je beperkt in de montage-opties. Het apparaat zou een uitstekend prototype zijn. Voor we hem echt aanraden wachten we nog even op versie twee of drie.

In het vorige nummer beschreven we in de UP/GRADES-rubriek de navigatie-eigenschappen van de Mio Cyclo 505. Ik was gemiddeld enthousiast en ik wil deze mening rectificeren. Sinds de 1.1-update zijn de problemen die ik had verholpen. In navigatie-modus eet het pijltje net als Pac-man de track op en laat net als Hans en Grietje een spoor van kruimeltjes achter, zodat je ziet waar je geweest bent. Ook zijn er wat algoritmes gefinetuned, waardoor het apparaat slimmer werkt. Er worden minder instructies gegeven - een overkill aan piepjes is irritant en te weinig is ook weer niet goed - nu is het goed. Bovendien gaat de batterij langer mee. Gps-tracks navigeren is maar één van de vele functies die deze digitale coach voor je kan doen en dit doet hij inmiddels erg goed. Vergeleken met de andere apparaten zouden de visuals op het scherm wel wat mooier mogen. De resolutie van het scherm is met 240x400 pixels hoger dan die van de Garmin en toch oogt het beeld niet zo. Ook staat de standaard 'zoom' soms iets te veel ingezoomd, waardoor je niet duidelijk weet waar je heen moet. Het apparaat richt zich als het ware meer op detailniveau en wat minder op omgeving. Qua techniek moet het apparaat het aankunnen, nu de software nog.

Ik kan niet wachten op de volgende update, zodat het apparaat misschien nog beter zal werken. De Cyclo is erg gebruiksvriendelijk, daar is goed over nagedacht. Het meegeleverde kaartmateriaal is een sterke pre. Eenmaal gekocht kan je gelijk aan de slag en word je niet verrast door extra kosten.

Cyclo 505 €419,99 Cyclo 505 hC €469,99 (inclusief hartslag- en cadanssensor)

€399,-

www.falk-outdoor.com

20

www.eu.mio.com

Up/Down Mountainbike Magazine

garMIN EDgE 810

BBB PaTrON

De Garmin Edge 810 is misschien wel de meest geavanceerde fietscomputer ooit gemaakt en is prima te gebruiken om te navigeren. Naast het navigeren heeft hij nog ontelbare trainingsfuncties, iets wat de leercurve wel lang en soms frustrerend maakt vergeleken met de andere apparaten. De Edge is klein qua afmeting en zit verscholen op je stuur of voorbouw. We probeerden hem met de TOPO Benelux Pro-kaarten welke je er los bij zal moeten kopen voor € 129,-. Nadeel: de extra kosten, voordeel: ze zijn adembenemend! Een paarse track wijst je de weg door een groen en bruin landschap, zelfs vanuit je ooghoeken kan je nog zien wat er gebeurt. In tegenstelling tot de andere apparaten had de Edge meer last van reflecties, een extra folie is hier wel nodig. Garmin heeft met gps-apparaten een groot marktaandeel en dwingt je als gebruiker met hun systeem te werken. Garmin heeft zijn eigen kaarten, een eigen bestandsformaat, eigen software (Basecamp) en dit komt met een prijs. Ga je eenmaal voor Garmin dan ben je er verzekerd van dat alles goed werkt. Dat is het voordeel van het merk. Het apparaat wordt geleverd met verschillende soorten bevestigingen en de software voor op je pc is gratis te downloaden.

Een vreemde eend in de bijt. Dit is geen apparaat maar een iPhone-houder die van je smartphone een bruikbaar gps-device maakt. Op de volgende pagina behandelen we drie apps, hier eerst de hardware.

apparaat €449,apparaat, sensoren €529,TOPO Benelux Pro €129,-

Vorig jaargang tijdens de iPhone-houdertest in UP/DOWN #2 was deze nog in het prototype-stadium, vandaar dat hij er toen nog niet bij zat. De conclusie was toen dat alle houders een beetje tegenvielen. De Patron is tot dusver de beste die we geprobeerd hebben. Hij is er in een iPhone 4- en 5-versie en wordt geleverd met een mount die je kan kantelen, zodat je je telefoon als POVcamera kan gebruiken. Een onroad- en offroad-hoesje worden meegeleverd. Bij het offroad-hoesje is je telefoon waterdicht verpakt en ben je in staat alle functies te gebruiken. BBB heeft ook een bluetooth 4.0 snelheids- en cadanssensor in het assortiment welke ondersteund wordt vanaf de iPhone 4S. Met deze accessoires kan je je telefoon upgraden tot een ware fietscomputer. Je telefoon in het offroad hoesje wurmen vereist wat oefening, heb geduld en probeer het een aantal keer. Verder vond ik dat het rubber dat over je scherm valt nogal gevoelig is voor vuil. Wanneer je dit probeert weg te vegen wordt het alleen maar erger. Oplossing, spoel hem af onder de kraan. Verder is die top!

Patron iPhone 4 en iPhone 5 €39,95 Bluecombo snelheid- en cadanssensor €55,00 Bluepulse hartslagsensor €65,00 Energypack UsB externe accu €79,95 Phone Fix bevestiging €9,95

www.garmin.com

www.bbbcycling.com

21

Know – how / Broodkruimels volgen

IPHONE-APPS Er zijn tal van iPhone-apps om routes te registreren, er zijn er maar een handjevol om routes na te rijden. Wij hebben gezocht en gezocht en zijn uiteindelijk bij deze drie uitgekomen. Alle drie zijn ze in staat kaartmateriaal via wifi te downloaden zodat je tijdens je rit de data verbinding uit kan zetten. Onze vraag: hoe verhouden deze apps, die slechts een paar euro kosten, zich tegenover apparaten die al gauw vierhonderd euro kosten?

raCEBUNNy Racebunny is een vrij minimale applicatie die samen gebruikt dient te worden met de desktop-applicatie Trailrunner Mini.

Trailrunner Mini is software om je collectie aan gps-bestanden overzichtelijk te beheren en nieuwe routes in kaarten te tekenen, via Racebunny heb je ze dan bij je tijdens je avontuur. Via Dropbox zijn je tracks op de telefoon te openen. Eenmaal een route geselecteerd kan je ook de daarbij behorende kaart downloaden via wifi, wat roamingkosten voorkomt of het ontbreken van een netwerk opvangt. Het bekende blauwe balletje uit de Apple maps applicatie geeft ook in deze app je huidige locatie en richting aan. Ik heb er inmiddels een half jaar opzitten met zowel Racebunny als Trailrunner Mini en heb steeds terugkerende problemen. Via software-updates worden deze weliswaar verholpen maar ik ben nog steeds gematigd enthousiast, omdat de bugs blijven terugkomen. Tijdens een rit zou ik niet honderd procent durven afgaan op deze app, wel is het handig om hem naast je gps-apparaat als 'second opinion' in je binnenzak te hebben.

€ 5,49

trailrunnerx.com/mini

22

MaPs 3D

TOPO gPs NEThErlaNDs

Wow, wat een gave app en dat voor drie en een halve euro! Maps 3D is een complexe app met heeeel veeeel features.

Zoveel dat de app er ook een beetje onoverzichtelijk van wordt, maar uiteindelijk doet hij wat hij moet doen. De grootste pre van deze applicatie is dat je driedimensionaal door je ingeladen gps-routes kan navigeren. In het vlakke Nederland is dat niet zo spannend maar bij een trail in de Alpen krijg je echt een duidelijk overzicht van hoe je dag er uit zal zien. Ik heb van horen zeggen dat NASA 3D-scans van de aarde gratis ter beschikking stelt via een API en ontwikkelaars zo deze beelden kunnen genereren. Het ziet er prachtig uit. Met deze informatie kan je je goed oriënteren voordat je een track gaat rijden. Vanwege een overload aan informatie vind ik hem niet echt geschikt voor op het stuur. Maar dat maakt me niets meer uit, ik zou de app alleen al voor de 3D-functie kopen!

Tracks naar je telefoon krijgen gaat ook hier via Dropbox, voor mij was dat nog een aardige zoektocht. Je zal ze in de mobiele applicatie van Dropbox moeten opzoeken en dan drukken op 'open in...' en vervolgens 'Maps 3D' aanklikken. Ook de kaarten van 3D Maps zijn van tevoren te downloaden op de telefoon. Zoals gezegd, hij gaat niet op het stuur, wel neem ik hem mee als back-up tijdens avonturen in de bergen.

Van de drie behandelde apps is dit de enige die kan concurreren met de apparaten van de vorige pagina. Niet omdat de app je audio-instructies geeft, want dat doet hij niet, maar omdat de app grafisch superduidelijk en dus bruikbaar is. Een blauw spoor geeft aan wat je nog moet rijden, een rood spoor geeft aan waar je geweest bent. Beide lopen ze over een mooie topografische kaart van Nederland die ook weer van tevoren is in te laden. De hoge resolutie van het iPhone-beeldscherm komt in zo'n applicatie erg tot zijn recht. Je hebt een 'birds eye view' op de route, terwijl je ook nog wat details als splitsingen ziet. Eén verbeterpunt, we zouden wel graag zien dat het kaartmateriaal op een hogere resolutie ingeladen kan worden.

Ik snap niet hoe de ontwikkelaar deze kaarten voor slechts drie en een halve euro kan aanbieden, doe er je voordeel mee. Noemenswaardig is ook dat het kompas van de iPhone in deze app veel preciezer lijkt dan bij de andere apps en zelfs de dedicated apparaten. Wanneer je gebruik maakt van Topo GPS: realiseer je wel dat binnen twee uur je accu leeg is en je in geval van nood niets meer kunt.

Het kaartmateriaal loopt tot de grens van Nederland en niet verder. Een route vanuit Vaals bij het Drielandenpunt is dan ook niet aan te raden. En dat is dan ook gelijk het grootste nadeel. Via een in-app aankoop kan je dan wel terugvallen op 'OpenStreetMap', maar deze kaarten zijn weer niet zo mooi als de topografische kaarten. Deze applicatie is een aanrader voor mensen die 'gps-curious' zijn en het voor dit bedrag wel eens willen proberen.

€ 3,59

€ 3,59

www.movingworld.de

www.topo-gps.com

WAHOO FITNESS: JE iPHONE ALS PERSOONLIJKE FIETSCOMPUTER.

MEER INFORMATIE EN VERKOOPPUNTEN: DEDIGITALESPORTER.NL DEDIGITALE SPORTER.NL

De nummer 1 in de alpen 61 hotels | 28 regio‘s | 3 landen OOSTENRIJK

ITALIË

ZWITSERLAND

n

aa u n of

www.bike-holidays.com

e w 4 u ie 01 0480 n 2 2 8 om e d s u 3 654 ays.c g a g d 4 Vra talol.nr. + e-holi k ca op tee@bi ic

off

Column / I <3 hardtails

<3 PRODUCTiON PRiVéE SHAN Hardtails. Je kent ze wel, mountainbikes zonder achtervering. Vanwege het huidige aanbod in volledig geveerde fietsen zou je bijna vergeten dat hardtails bestaan. Vandaag doe ik een bekentenis en de hele wereld mag het weten: I LOVE hardtails. De eenvoud, het pure gevoel, het contact met de ondergrond. Omdat een aantal toeters en bellen ontbreekt, draait het bij een hardtail des te meer om geometrie en afmontage. Op een hardtail is er geen vering die je fouten absorbeert, je zal losjes op je benen moeten staan. Elk nummer willen we op deze pagina een hardtail behandelen en we kunnen het beste beginnen met ééntje die we heel goed kennen.

Twee jaar geleden was ik het zat om met achtervering over de Nederlandse parcoursen te rijden. Vergeleken met rijden in de bergen is het mountainbiken in eigen land al niet zo spannend en achtervering plette voor mij de laatste charmes uit de meeste Nederlandse routes. Ik ging op zoek naar een frame voor een nieuw project en zonder te weten wat ik precies wilde, moest het in ieder geval iets romantisch zijn, iets waar je verliefd op kan worden. Via een artikel op Pinkbike.com kwam ik uit bij een Production Privée Shan.

Ik had er nooit één geprobeerd, online was er geen review over te vinden, de bike sprak me aan puur op specs en op goed geluk bestelde ik een frame.

Production Privée is een klein bedrijfje uit Andorra, opgestart door een paar ex-werknemers van Commencal. Ze produceren voornamelijk sturen en voorbouwen. De Shan is hun eerste frame en is immer verkrijgbaar in de ‘classic’ kleurstelling: zwart en grijs. Tot nu toe 24

hebben ze drie batches met een limited edition kleurstelling gelanceerd die allemaal snel waren uitverkocht. Twee van die kleurstellingen zijn een ode aan een beroemde historische raceauto, de Porsche 917 of the General Lee (Dukes of Hazzard). Mijn geelblauwe versie dankt zijn kleur aan de blauwgele ara, de bekende papegaaisoort.

Kort gezegd is de fiets een stalen 26" hardtail met de geometrie van een endurofiets gebouwd rondom een lange 150 of 160 millimeter vork. Volgens kenners is staal het meest leuke materiaal voor een frame, omdat het flext. Een progressieve geometrie met een 66º balhoofdhoek, 72,5º zitbuis, een korte liggende achterbrug, een lage stand-over en een lange bovenbuis (voor een korte voorbouw).

Het allerbelangrijkste van de geometrie is nog wel de lage bottombracket, dankzij het weglaten van de achtervering is dit mogelijk. In de bocht staat de fiets als een huis en dit boezemt veel vertrouwen in. Verder is het frame afgewerkt met ISCG05-tabs, is er ruimte voor de breedste, meest genopte banden en een flexibele achterbrug voor rijcomfort.

Bij deze fiets gaat het niet om het gewicht, want een frame van alleen al 2,5 kilogram zal menig weightweenie 's nachts wakker houden. Ook draait het niet om KOM's op Strava maar om de grootte van de smile op je gezicht. Voor mij waren hardtails altijd bikes waar je niet mee naar het buitenland moest gaan. Maar in de Ardennen hield je met de Shan nog wat over en met wat grovere banden kon je er ook prima mee uit de voeten in een middelgebergte als de Vogezen. De truc waarmee het echte heftige karakter van de Shan

vrijkwam was simpel: een paar downhill-banden erop leggen. Ik hoor je denken: downhillbanden op een hardtail? Yep, comfort moet je des te meer uit het volume van je banden halen. En die extra rolweerstand tijdens het klimmen compenseer je met het efficiënte rendement van de achterbrug. Je bent dan net zo snel boven als je vrienden met een geveerde fiets.

Deze bike veranderde mijn hele perceptie van achtervering en de noodzaak ervan, wanneer de voorkant van je fiets over een obstakel heen is gerold dan is driekwart van het werk al gedaan, het achterwiel hoeft er alleen nog maar achteraan te stuiteren. Ik wil zelfs zo ver gaan en stellen dat een vork met een 32 millimeter stanchion niet genoeg is voor deze bike, met een Pike of Fox 34 komt de achterkant beter tot zijn recht.

Zoek je een fiets die leuk is voor Nederland maar die je ook eens net over de grens kan inzetten? Denk niet altijd in het straatje van een alu full-suspension bike, er zijn meer opties. En de Shan is er daar eentje van.

Volgend nummer, een nieuwe bijzondere hardtail.

Tekst en foto's: Michiel Rotgans

De Ultimate RC maakt van iedereen een prof.

De Ultimate en Ultimate RC zijn fietsen in de 29” en 27,5”.

De frames zijn de stijfste en lichtste in de klasse, en voldoen aan de hoogste standaard voor de topcompetitie.

Ultimate RC Ultimate 27,5˝ & 29˝

Prijs design en een levenslange garantie geven je een voorsprong op de rest van het peloton.

JULIE BRESSET • BH Suntour-KMC Wereldkampione en Olympisch Gond in 2012 in London

be part of the

BH team

nederland@bhsa.es - www.bhbikes.com

Road

MTB

Tr i a t h l o n

Easy Motion

BH Components Offic ial O nline Sto re : bhbike s.c o m

Een rondje fietsen met / lars van der Wansem

een rondje fietsen met…

Lars Wansem Lars hoort al jaren bij het Nederlandse mountainbikewereldje. Niet omdat hij in de voorhoede bij wedstrijden rijdt of stunts uithaalt op zijn fiets. Maar omdat hij er al zeer lang vanuit de achtergrond bij betrokken is en het beschrijft. Hij heeft niet alleen voor vrijwel elk Nederlands mountainbikeblad dat er door de jaren heen is verschenen artikelen aangeleverd, hij heeft ook bij veel merken gewerkt. Vaak eigenwijs en eigenzinnig legt hij de vinger op de zere plek. Opeens vonden we hem met velgen in zijn handen.

Foto-archief Lars van der Wansem 26

Lars, hoe is het ermee?

Gaan we niet fietsen?

Nee, vandaag even niet. Ik ben nog een beetje krakkemikkig. Op een heel lullige manier onderuit gegaan. Er zit nu een plaatje over mijn sleutelbeen. Die is niet gebroken, maar de banden zijn wel gescheurd.

Voor de mensen die je niet kennen, kan je uitleggen wat je de laatste jaren allemaal hebt gedaan?

In 1989 kocht ik mijn eerste mountainbike.

Een Nederlandse Duell. Ik heb nog heel even wedstrijden gereden bij de experts, maar dat was geen groot succes. Toch heb ik zelfs nog een EK in Zwitserland gereden, dat mocht toen nog vrij, zonder licentie. Ik heb in het magazijn bij Augusta gewerkt, het bedrijf waaruit later BBB ontstond. Daarna heb ik in een bikeshop gewerkt. Ondertussen schreef ik freelance voor Fiets. Toen zij een fulltime mountainbikeredacteur zochten, heb ik die kans met twee handen aangegrepen. In 2008 heb ik een tijdje bij Idworx als productmanager gewerkt.

Bij terugkomst in Nederland pakte ik het schrijven weer op en maakte ik voor Bikefreak, FietsActief en Bike&Trekking artikelen. Ik ben geen vakantiefietser of wielrenner, maar het zijn uiteindelijk allemaal fietsen, dus ik wist overal wel wat vanaf. Daarnaast raakte ik bij Ryde betrokken bij het ontwikkelen van hun nieuwe velgenprogramma. ja, want op de Eurobike troffen we je ineens met hele mooie velgen in je handen.

Klopt, ik ben vanaf eind 2013 als productmanager bij Ryde in dienst. Ryde lijkt een nieuw merk, maar het fundament van het bedrijf bestaat al heel erg lang. Het komt voort uit Van Schothorst, waar ze al 75 jaar stalen velgen produceren. Het bedrijf is gevestigd in Barneveld en Boxmeer en heeft zijn productie

in Nederland. Zij maakten op hun hoogtepunt meer dan twee miljoen stalen velgen. Dat zijn er trouwens nog steeds zo'n zeshonderdduizend, naast een enorme hoeveelheid aluminium velgen in Nederland en nog een aanzienlijk aantal in Oost-Europa. Op een machine die zij zelf hebben ontwikkeld in de jaren vijftig. Door een aantal overnames kregen zij de bedrijven Alesa en Rigida onder hun hoede. Alesa bracht kennis van degelijke aluminium velgen in en bij Rigida, een bedrijf dat al meer dan honderd jaar velgen maakt, werd al gewerkt aan hoogwaardige aluminium velgen. Na het faillissement van Rigida in Frankrijk heeft het nieuwe moederbedrijf de kennis en ontwerpen overgenomen, maar die naam bleef bij de oude eigenaren. Toen is de naam Ryde verzonnen.

De nieuwe eigenaar zag wel brood in een highend product. In 2011 werd een prestigeproject gepresenteerd, Edge MC1, een alu 29'er velg van circa driehonderd gram.

Wij waren vooral verbaasd dat de Rydevelgen - in een tijd waarin elk onderdeel van je fiets uit Taiwan lijkt te komen - gewoon in Nederland worden geproduceerd. En de prijs van 99 euro is in lijn met andere hoogwaardige velg-leveranciers.

We boffen dat we in Nederland bedrijven hebben die aluminium kunnen bewerken naar onze specificaties. Het is namelijk niet helemaal zo gepland, er kwamen gewoon wat zaken bij elkaar. Ten eerste heb je de technische kennis bij Ryde en met mijn kennis van de markt zagen we de mogelijkheden en toekomst van lichte én brede velgen. Dan is het historisch zo dat we daar in Nederland nog de productiemogelijkheden voor hebben én de bedrijven het willen proberen te maken. In een paar andere landen hebben we het geprobeerd, maar die konden niet op onze specificaties bouwen. Het is een uniek verhaal in een tijd waarin alles wordt uitbesteed.

Up/Down Mountainbike Magazine

Dan komt er nog bij dat velgen een typisch onderdeel zijn. Heel moeilijk en dus duur om te verschepen vanuit Taiwan, omdat er - heel letterlijk - veel lucht tussen zit. Dus dat speelt ook nog mee. Allemaal redenen waarom wij in Europa zijn gebleven. Gelukkig is er vraag naar hoogwaardige producten.

Het is natuurlijk leuk dat het uit Nederland komt, maar jullie hebben een tamelijk uniek product gemaakt, brede velgen met een erg laag gewicht.

Tja, we wisten al langer dat brede velgen zorgen dat banden beter werken. Maar we moesten het gewicht van die bredere dingen eerst acceptabel krijgen. Met de sterke opkomst van 29'ers werd dit nog belangrijker. Eigenlijk kwam het daardoor allemaal bij elkaar, de enorme opkomst van de 29'ers.

Wat is dan jullie kracht?

Ze zijn lichter, breder en extreem off-set. Het is al met al geen nieuw idee of rakettechnologie, maar al deze eigenschappen op die manier gecombineerd, dat is wel uniek. De ontwikkeling van de laatste jaren was zo, dat vanwege elke tien gram die werd uitgespaard een gat in de lucht werd gesprongen. Maar superlichte wedstrijdvelgen gingen om de paar maanden kapot. Wij tikten daar met de Edge ineens

dertig tot veertig gram vanaf. En die velg bleef heel, alleen bij nader inzien was hij niet stijf genoeg. Maar daarmee werd wel onze naam gemaakt. Daarna hebben we deze ideeën en technologieën nog verder uitgewerkt, het resultaat: de Trace-velgen in drie breedtes.

En in de praktijk? Als je de fanatieke wielbouwers spreekt, zoals Marc Meulmeester bij Wheel-Tec of Ernie Frieke bij Bikeboosting, die zijn vol lof over jullie velgen.

Die jongens die zijn heel erg betrokken en zien meteen wat er met die velg kan. Als wielbouwers zijn zij heel enthousiast over het asymmetrische, hierdoor kan je links en rechts met een gelijkmatige spaakspanning werken.

Daardoor is het wiel gebalanceerder en blijft het langer recht. En dat zie je! Er rijden al wat internationale toppers rond met onze velgen, die vanwege verschillende sponsorbelangen daar nog niet over mogen vertellen.

kleine concessies aan het gewicht doen, ook wel een iets meer betaalbare lijn kunnen maken. Met de mogelijkheden van onze fabriek in Hongarije zou dat moeten lukken.

En hoe zien jullie de 'concurrentie' met systeemwielen van de grote fabrikanten?

Systeemwielen gaan een beetje twee kanten op, heel duur of goedkoop. Gespecialiseerde wielbouwers kunnen nog steeds het verschil maken. Wielrenners willen nog steeds een wielset die vooral heel mooi is om te zien, maar wij mountainbikers willen iets dat functioneel ook echt beter is en daarom moeten wij het toch hebben van de gespecialiseerde wielbouwers die zichzelf toeleggen op het maken van een wiel dat helemaal is toegespitst op je wensen.

Lijkt me een mooie afsluiter.

Beterschap, Lars!

En nu? Wat zal de toekomst brengen?

Het niveau waar we nu op zijn, komt doordat we een Nederlands bedrijf hebben gevonden die de alu profielen zo kan extruderen dat wij er zulke mooie velgen van kunnen maken.

Uiteraard willen we graag nóg mooiere velgen laten zien. Tegelijkertijd zouden we, als we

27

rubberfetish / Compounds

compounds Hard van buiten, zacht van binnen

28

Foto's: Michiel Rotgans Tekst: Bas Rotgans

Up/Down Mountainbike Magazine

Ik weet het nog goed. Op de Eurobike van een paar jaar geleden krijg ik van een trotse Schwalbe-vertegenwoordiger een doosje met drie rubberen balletjes erin. Op het eerste gezicht ogen ze allemaal hetzelfde, maar laat je ze op de grond stuiteren dan is het verschil ineens heel duidelijk: waar het ene balletje tot zo'n vijftig procent van de originele hoogte terug stuitert, valt een van de andere balletjes nagenoeg dood op de grond neer. Schwalbes boodschap is duidelijk: met de samenstelling, de compound, van het rubber kan een bandenfabrikant de eigenschappen van een band enorm be誰nvloeden.

Twee jaar later bevinden we ons op een parkeerplaats tien minuten rijden van het Duitse Aachen. We zijn net even de grens met Duitsland over gegaan en hebben een praktische testopstelling gemaakt van wat die

drie balletjes uit het doosje ons probeerden te vertellen. Bij ons in de auto hebben we drie paar identieke Notubes-wielsets voorzien van brede Flow EX-velgen en drie paar nagenoeg identieke Schwalbe-banden. Drie paar Hans Dampfs om precies te zijn, in de maat 26x2.35, allemaal hetzelfde, maar elk paar bestaat uit een andere compound.

COMPOUND CONFUSION? Schwalbe biedt de Hans Dampf in drie varianten aan. Van hard naar zacht: PaceStar, TrailStar en VertStar. Elke compound is Triple Star Compound, zoals Schwalbe het noemt, dus elke compound zelf bestaat ook weer uit drie verschillende hardheden rubber. Die hardheden zijn aangepast aan het beoogde gebruik: de onderlaag in het midden is het hardste zodat de band hard loopt als de fiets rechtop rijdt, de bovenlaag in het midden is

medium-hard voor grip en de zijnoppen zijn het zachtst, voor de meeste grip in bochten.

Snap je het nog?

Er zijn zoveel variabelen om mee te spelen dat wij heel erg benieuwd zijn wat er gebeurt als je een variabele verandert, de compound van de band dus. Om die reden hebben wij gekozen om alle banden op hetzelfde wiel en dezelfde velg te leggen. Zo veroorzaakt het gewicht of de breedte van de gebruikte velg geen verschil in de prestatie van de banden. Voor een band als de Hans Dampf, die je eerder zou inzetten in de Alpen of het middengebergte, kiezen we daarom voor de bredere Flow EX, een velg die qua breedte prachtig past bij het grote volume van de band. Met de Notubes-velgen is het ook zeer eenvoudig om tubeless te monteren, de ventielen zitten al in de velg geschroefd.

Elke tester heeft zijn eigen fiets meegenomen:

29

rubberfetish / Compounds

er is een Liteville 301 met 160 millimeter veerweg voor en achter. Een agressieve trailhardtail en een nieuwe Lapierre Spicy die voor de gelegenheid is 'teruggezet' van zijn gebruikelijke 27,5 inch naar 26 inch wielen (mogelijk door een speciaal linkje in de ophanging van de demper). Alle drie de fietsen zijn bedoeld voor ruiger terrein dan in Nederland, maar passen goed bij het beoogde inzetbereik van een Hans Dampf. De testers rijden allemaal op een bandenspanningen die past bij hun eigen voorkeuren en lichaamsgewicht, maar ze houden deze spanning bij het wisselen van de ene naar de andere compound gelijk. Nog zo'n variabele die we constant willen houden.

LET'S ROLL! Het testrondje bestaat uit een track met twee lussen. De eerste lus is een flowy stuk met een paar vrij ronde bochten. Hier en daar onderbroken door wat wortels en kleine sprongetjes, maar het grootste deel van de ondergrond bestaat uit bosgrond. De snelheid ligt wat hoger. Grip is hier niet je grootste probleem.

Je snelheid en momentum vasthouden wel.

In de bochten wil je zo weinig mogelijk van je snelheid verliezen. Deze lus wordt al snel de Flowtrail genoemd. Na dit stuk trail volgt een klim over een bospad die steeds steiler wordt.

Boven aangekomen klim je de laatste paar honderd meter over asfalt naar het begin van de tweede lus. Deze lus is aanzienlijk technischer dan de eerste. Meer en veel grotere wortelpartijen die ook nog eens vochtig zijn aan deze schaduwkant van de heuvel waar we op rijden. Er zijn een paar stukken met veel grof grind in de bosgrond en een paar pittige kleine drops met wortels in de landingen. Hier wil je veel meer grip en controle dan aan de andere kant. Snelheid vasthouden is niet zo'n groot probleem. De helling is steil genoeg om door te blijven rollen. Deze lus krijgt meteen de naam Techtrail mee.

PACESTAR (HARD) VOOR EN ACHTER Op het eerste stuk, de Flowtrail, valt niet zo veel op. De banden rollen lekker snel en bieden voldoende grip om sportief over deze trail te rijden. De fiets gedraagt zich goed, remt prima. Bij het omhoog klimmen schud je de twee andere testrijders (die op dat moment op de zachtere compounds rijden) moeiteloos van je af. Ook hier is de grip voldoende. Op het asflat valt er (nog) niet zoveel op. Bij de Techtrail krijgen we het voor onze kiezen! Wat een ruige trail is dit! Zijn het de banden of ben ik het zelf? Een van de testers legt het later uit als 'damage control', oftewel zorgen dat je heelhuids en zonder brokken beneden komt.

TRAILSTAR (MEDIUM) VOOR EN ACHTER Het verschil tussen de Pacestar en Trailstar lijkt op de Flowtrail marginaal. Ja, je voelt dat je iets meer grip hebt en door de extra grip 30

de snelheid net wat hoger kan houden in de bochten. Een hogere rolweerstand kan je net bespeuren op de trail, maar is bij het klimmetje niet te voelen. Ook op het asfaltstukje niet.

Maar op de Techtrail merk je het verschil wel!

Waar je bij de Pacestar het gevoel had dat je aan het overleven was, ligt bij deze compound de controle veel meer binnen handbereik.

Toegegeven, sommige stukjes zijn nog steeds best spannend. Maar met de banden durf je zelfs aggressief te sturen op de gladde wortels, zonder angst dat ze weg glippen.

VERTSTAR De Vertstars leveren zoveel meer grip dan de andere twee compounds dat het bijna niet voor te stellen is dat het om dezelfde band gaat! De grip is zo groot dat het op het stuk Flowtrail zelfs moeite kost om je snelheid vast te houden op een paar rechte stukken. Ook in de klim hebben ze zoveel rolweerstand dat je een versnelling lichter wil schakelen om ze naar boven te trappen. Op het asfaltstuk valt het misschien nog het meeste op: de banden maken een geluid alsof je klittenband uit elkaar trekt. Hier is grippy rubber aan het werk! Het goede nieuws komt op de Techtrail.

De enorme gripreserves stellen je in staat om de trail niet alleen te overleven, maar je kan 'm zelfs met veel agressie en lef te lijf gaan.

De banden geven je een groot gevoel van controle en het gevoel dat je de trail in tweeĂŤn

kan rijden en zo word je rijstijl dan ook. Het is een enorm gevoel van macht en controle die zich uit in snelle tijden op dit stuk naar beneden. Het is een geweldig gevoel, maar je moet er een prijs voor betalen: een erg hoge rolweerstand.

MIx 'N MATCH Om de nuance nog verder te onderzoeken, mixen we ook nog compounds voor en achter.

Hierbij gebruiken we altijd een zachtere compound voor. Dit is in de bikewereld niet ongebruikelijk: veel proffietsers gebruiken voor een band met veel grip, wat resulteert in betere rem- en stuureigenschappen. Achter monteren ze dan een band met een lagere rolweerstand. Met wat we hebben kunnen we op deze manier drie varianten maken: zacht voor/hard achter, zacht voor/medium achter en medium voor/hard achter. Bij het rijden is het net alsof je de nuance kan zoeken tussen de eerdere varianten. Zelf vinden we het lekker om achter iets minder grip te hebben, zo kan je in krappe bochten de achterkant van je fiets wat makkelijker naar buiten drukken. Bij de extreme variant (zacht voor/hard achter) ligt naar ons gevoel het verschil te ver uit elkaar. Als we hard remmen blokkeert het achterwiel enorm, waarschijnlijk veroorzaakt door de enorme grip van het voorwiel. Het is ons in ieder geval niet gebalanceerd genoeg.

Up/Down Mountainbike Magazine

hET Is EEN ENOrM gEVOEl VaN MaChT EN CONTrOlE.

CONCLUSIE Michiels voorkeur: "Ik MOET tussen deze banden kiezen? PaceStar achter/TrailStar voor, denk ik. Ik ben wat lichter en had minder het gevoel dat de controle ver te zoeken was met een PaceStar. Toch vind ik het extra beetje grip van de TrailStar op mijn voorwiel een prettig idee." Simons voorkeur: "Ah, toeâ&#x20AC;Ś Mag ik er drie kiezen? Ik zou voor allround inzet een TrailStar/TrailStar kiezen. Grip en controle, beide mooi in balans. Maar voor inzet in grotere bergen zou ik er toch een VertStar bij willen. Die grip is mindblowing en zou ik heel aangenaam vinden op echt ruige ondergrond."

Bas' voorkeur: "Ik sluit me aan bij Simons keuze. Maar als ik dan toch ĂŠcht moet kiezen, zou ik de TrailStar achter/VertStar voor kiezen. Tijdens het rijden in Nederland en de Ardennen gebruik ik minder geprofileerde banden dan een Hans Dampf. Tegen de tijd dat ik een Hans zou inzetten, zit ik in de bergen en is veel grip op mijn voorwiel gewenst."

Wat kunnen we hier nu van opsteken? Ten eerste staan wij versteld van het onderlinge verschil tussen de drie compounds! Let wel, het gaat hier om drie exact identieke banden (profiel, casing, breedte), maar met een andere rubbersamenstelling. Als we de banden blind hadden moeten (en kunnen) testen en ze hadden tegen ons gezegd dat het drie totaal verschillende banden waren geweest 31

rubberfetish / Compounds

dan hadden we het geloofd. Zo groot zijn de verschillen! Verder, er is niet één perfecte keuze aan te geven. Een uitdrukking die hier wel vaker over tafel vliegt: horses for courses.

En daar bedoelen we mee: wat de perfect materiaalkeuze (compoundkeuze in dit geval) zou zijn, hangt af van wat je ermee wil gaan doen. Iets specifieker op het inzetbereik van de Hans Dampf: ga je op een lange toer in de Alpen en is rolweerstand belangrijk, dan lijkt een PaceStar/PaceStar het meest geschikt.

Een lage rolweerstand is immers belangrijker dan heel erg veel grip. Ben je fit? Dan zou je voor eventueel een TrailStar kunnen monteren zodat je meer profijt hebt van de extra grip bij afdalingen.

misschien ook wel een TrailStar kunnen monteren. Met de extra grip kan je op de stages misschien wel wat secondes goedmaken op je concurrenten. En als je heel erg fit bent een VertStar voor. Maar in alle eerlijkheid, wij zien het inzetbereik van de VertStar-compound bijna geheel gelimiteerd tot rijden met een lift/shuttle of met name geschikt voor zeer fitte bikers. De rolweerstand is zo hoog dat we ons daar echt geen toer van veertig of vijftig kilometer mee zien rijden. Maar als je ervoor kiest ze te monteren is het effect dramatisch te noemen (in positieve én negatieve zin)!

Heb je een endurowedstrijd waarbij je de course zelf fietsend moet afleggen? PaceStar achter/Trailstar voor. Maar afhankelijk van de ondergrond of je eigen fitheid zou je achter

PaceStar

VertStar

TrailStar

PaceStar, TrailStar en VertStar zijn natuurlijk gedeponeerde merknamen van Schwalbe. Sommige fabrikanten gebruiken de durometerwaarden, weer andere fabrikanten gebruiken allerhande benamingen voor hun zachte, medium en harde compounds. Toch is er, zelfs bij sommige fabrikanten, ook onduidelijkheid wat nu precies wat is. De compounds van de verschillende merken met elkaar vergelijken is niet aan de orde, medium van Maxxis is niet hetzelfde als medium van Schwalbe.

32

sweat thirst blood pain tears canâ&#x20AC;&#x2122;t stop you NOTHING CAN STOP YOU.

www.agu.com

Up/grades

FiziK thaR K:iuM Een zadel speciaal ontworpen voor 29'ers?! Om héél eerlijk te zijn konden we onze lach bijna niet inhouden toen we een persbericht ontvingen van Fizik. Denk je nou echt dat je zadel voelt of jij op grote wielen onderweg bent? Onze nieuwsgierigheid was wel geprikkeld, dus wij vroegen een testmodelletje aan en schroefden de Thar op onze 29'er. Twee dingen vallen meteen op: het is een compact zadel (vooral kort) en hij is hard. Als we de gegevens van de Tundra, tot nu toe een van onze favoriete zadels, opzoeken is het verschil inderdaad aanzienlijk (265 millimeter lang in plaats van 290 millimeter). Op de fiets vertaalt het zich in erg prettig fietsgedrag. Je hebt het gevoel dat het zadel je pedaalbeweging niet of nauwelijks belemmert en als je uit je zadel komt, heb je veel ruimte om naar voren of achteren te bewegen. Eigenlijk is het dankzij al deze bewegingsvrijheid een heel erg lekker trailzadel! De harde zit is wel iets wat je prettig moet vinden, of waar je tegen moet kunnen. Komen we bij het begin uit: is dit nou een zadel specifiek voor 29'ers? Wij denken dat hij erg prettig zit, ook op lange dagen op trails. Op wat voor wielmaat je ook rijdt. Voor dergelijk gebruik denken we dat veel mensen het fijn zouden vinden als er een Thar Trail-uitvoering zou zijn met een iets meer comfortabele zit.

€ 129,-

34

fizik.it

ion aviD biKe shoRt & heliuM longsleeve tee Onze collega's bij de surfbladen tipten ons al eens dat de mensen van Ion fietskleding maakten. Het eerste dat we dachten toen we een kledingsetje van ze binnenkregen: ze hebben per ongeluk een surfshort opgestuurd. Navraag leerde dat het daadwerkelijk om een fietsshort uit hun collectie ging. Na het aantrekken viel meteen op hoe lekker het short zat. Met veel stretch, zakken en vakjes op de juiste plekken was het een instant favoriet! Een klein neopreen zakje voor je mobiel en een vetersluiting zoals een surfshort zitten verrasend goed.

Het shirt voelt ook meer als je lievelingsshirt dan een fietsjersey. Het ademt fantastisch en de kleine details kloppen, zoals het poetsdoekje voor je bril. Je merkt dat de ontwerpers van Ion zelf ook op de fiets zitten. Zo zijn beide kledingstukken voorzien van een stevige lus, zodat je ze kan ophangen om te drogen. Het is moeilijk uit te leggen waarom de kleding zo goed en praktisch voelt, maar het zijn juist dit soort details die ervoor zorgen dat dit setje op het ogenblik telkens bovenop de stapel ligt als we een stukje gaan rijden. Een interessante nieuwkomer op het gebied van bikekleding!

€ 139,- (short) € 89,90 (shirt)

ion-products.com/bike

Up/Down Mountainbike Magazine

peaRl izuMi x-pRoJect 1.0

uRsus vipeR-Wielset

Wij zijn nog altijd op zoek naar de ultieme trailschoen voor het mountainbiken. Eentje die uiteraard goed fietst, met veel krachtoverbrenging, maar ook eentje waarmee het geen straf is om eens een uurtje naast je fiets te moeten lopen als de trail te steil of technisch omhoog loopt. Pearl Izumi heeft nu ook zijn duit in het zakje gedaan met X-Project. Een schoen die samen met mountainbikelegende Brian Lopes is ontwikkeld. Uit de doos (en aan je voeten) valt een ding meteen op, de zool van deze schoen is stijf! Er ligt dan ook een carbon plaat in die van voor naar achter loopt. De plaat is op een speciale manier in de zool verankerd waardoor hij loopbewegingen makkelijker zou moeten toelaten. Op de bike merk je de stijfheid van de zool meteen, de krachtoverbrenging is hoog. Vergeleken met onze andere favorieten, de Rime van Specialized en Alpine XL van Mavic, is deze duidelijk stijver en efficiënter. Naast de fiets is de schoen ook indrukwekkend. Vooral omdat het niet opvalt dat je eigenlijk best prima loopt voor een schoen met zo'n stijve zool. Maar qua comfort kan hij niet tippen aan de andere twee schoenen. Daarmee is de X-Project een mooie aanvulling op wat er op de markt is. Met name geschikt voor rijders die meer krachtoverbrenging zoeken dan comfort.

Voor ons een nieuwkomer op wielgebied, maar in het wielrennen is Ursus al wat langer een bekende naam. De Viper-wielset is een allround, op trail georiënteerde set en is onderdeel van een collectie die bestaat uit drie modellen, twee alu sets en eentje van carbon. Van de aluminium modellen is dit degene met de breedste velg. Voor onze trail-29'er een mooie match. De eerste paar rondjes zijn overtuigend, de naven lopen licht en snel. En, hoewel het een hoop geld is voor een paar wielen, is de aanschafprijs alleszins redelijk voor wielen van dit gewicht. Maar wat écht interessant is, is de breedte van de velgen (ze hebben een binnenmaat van 25 millimeter). Wat we al eerder bij brede velgen hebben gemerkt: controle en grip van je banden nemen toe op een manier die je voelt in het complete gedrag van je fiets. Het is erg moeilijk te benoemen, maar er ontstaat een rust in het stuurgedrag van je fiets en de grip die je in de bochten kan vinden, ervaren we niet met smallere velgen. Wij gaan dit setje de rest van het seizoen op zijn donder geven en melden ons later terug. In elk geval is de eerste indruk een hele goede!

€ 259,95

pearlizumi.com

€ 640,-

ursus.it

35

Up/grades

e13 tRsR

gloWoRM x2

De E13 TRSr-crank kreeg vorig jaar al een plekje in de UP/DOWN 69-lijst. Inmiddels hebben we er vijf blubberige maanden extra opzitten en kunnen we je wat meer vertellen over het gebruik op lange termijn.

Elke backpacker die ooit in Nieuw-Zeeland is geweest heeft waarschijnlijk wel zo'n grot gezien met van die lichtgevende wormen.

Geïnspireerd op dit fenomeen hebben we van het Nieuw-Zeelandse Gloworm de 1500 lumen X2-lamp gekregen. 1500 lumen? Yep, 1500 lumen. Het is altijd een appels met peren vergelijken wanneer je het over lichtintensiteit van een lamp heb, maar ga er maar vanuit dat je het hele bos oplicht en je vrienden bij kan schijnen wanneer je achter ze rijdt. Met kleinere lampen was nightriden nog wel eens spannend, echter met de X2 heb je zoveel licht dat je net zo hard kan gaan als overdag. Die 1500 lumen kan je alleen maar halen als je de lamp blijft koelen met rijwind, wordt hij te warm dan schakelt hij automatisch terug naar minder lumen.

'TRS' is de enduro-/trail-lijn van het Amerikaanse E13 en de laatste 'r' in de productnaam staat voor 'race'. Er is gekozen voor alu boven carbon, maar denk niet dat dit zware cranks zijn. Ze zijn fundamenteel anders ontworpen dan bijvoorbeeld die van Shimano. E13 maakt niet gebruik van een 24 maar een 30 millimeter as, zelfde stijfheid tegen een lager gewicht. Wel word je gedwongen gebruik te maken van E13's eigen bottombrackets. Over de pressfit-versie waren we niet heel enthousiast, de geschroefde BSA-variant is wel top. Ook mist de crank een spider en kettingbladboutjes. Het tandwiel zit direct op de crank gemonteerd met een eigen systeem. Dit scheelt niet alleen veel gewicht en krakende boutjes, het is ook nog eens directer en er kunnen kleinere bladen gemonteerd worden. Handig voor mensen met een 29'er.

De non-driveside crankarm zit op een speciale manier vast aan het driehoekige uiteinde van de as. Een techniek die de Duitsers toepasten bij het maken van tanks. Volgens E13 is het een solide interface die je na een jaar modderploegen nog los krijgt en die niet te evenaren valt als het gaat om stijfheid. Onze crank kwam in de 'single ring narrowwide' uitvoering, bladen zijn er van 28T tot aan 36T in stapjes van twee tandjes. Deze kan je net als XX1 rijden zonder geleider, in vijf maanden tijd ben ik nog geen één keer een ketting verloren (ik gebruik wel een clutch). Geen zin om 1x10 of 1x11 te rijden? De crank komt ook in een 2-speed set-up met een 22/36 of 24/38 combinatie, hierbij is ook gedacht aan 29'ers.

Waar hebben we het dan over qua gewicht? Onze set kwam met een 30T voorblad, hij woog 575 gram en de los verkrijgbare BSA-bracket was 79 gram. Cijfers die prima kunnen concurreren met een XTR-crank.

En dat voor een stijve crank waar menig downhill-crank nog een puntje aan kan zuigen. Qua drivetrain zit je wat betreft een hoop onderdelen vast aan de twee grote spelers SRAM en Shimano. Op het gebied van cranks is er gelukkig wel meer aanbod. Wil je je fiets afmaken met een bijzonder detail, dan is de E13 TRSr wat ons betreft een hele sexy optie.

€ 418,-

36

www.bythehive.com

Het geheel is mooi afgewerkt. Een mooie via CNC gerealiseerde behuizing, titanium schroefjes, kristalheldere lenzen, opbergdoosje, op het eerste gezicht zijn we verliefd. De lamp kan je zowel op je helm als op je stuur monteren. Wij doen hem op de helm zodat we ook zien waar we heen kijken. De lamp heeft een losse bedieningsknop die je met een klein stukje 3M tape/klittenband aan de zijkant van je helm bevestigt. Zo is de knop altijd makkelijk te vinden! Via waterdichte stekkers en bedrading zit de lamp vast aan een externe accu van 5800 mAh. Jammer genoeg zit er geen usb-aansluiting op voor als je je gps of telefoon eens wilt bijladen op een lange trip overdag. Deze lamp gaat ver qua bediening. Hij heeft een trail- en wegprogramma en door hem te bedienen met lange, korte of dubbele klikjes kan je schakelen tussen de programma's en de daarbijbehorende intensiteit. Enige studie van de gebruiksaanwijzing is dan wel vereist. Er is zelfs de mogelijkheid om hem SOS-signalen af te laten geven.

Mocht de standaard lichtbundel je niet bevallen, dit is aanpasbaar met los verkrijgbare lenzen. De Gloworm X2 is een topper, met deze lamp zal je nooit meer sip zijn als het weer wintertijd wordt.

€ 199,-

www.glowormlites.co.nz

Up/Down Mountainbike Magazine

MucoFF Mo94 Mucoffs antwoord op WD40 is MO94. Een multispray onmisbaar in elke mancave. Zo net na de winter realiseert elke mountainbiker dat zijn fiets wel iets meer liefde had mogen krijgen. Steekassen die vaster zitten dan normaal, wat roest op de ketting, zout van het strand, je kent het wel. In dergelijke gevallen is het altijd fijn om een spray te gebruiken met een lage viscositeit. In plaats van naar de bouwmarkt te gaan, kan je ook een bus MO94 meepikken uit de fietsenwinkel. Volgens Mucoff kruipt het goedje (met de PTFE-formule) overal tussen. Spray het spul op het gewenste onderdeel, veeg het er niet af, en het laat een flinterdun beschermingslaagje achter.

Ook te gebruiken voor klusjes in en om het huis of vastgeroeste onderdelen op je omafiets.

€ 7,-

www.muc-off.com

Rose Rose komt binnenkort met een nieuw bijzonder zadel op de markt.

Met recentelijk zadelpijn in ons geheugen wekte het onze interesse.

Hoezo is dit zadel bijzonder, hoor ik je denken? Het zadel heeft een gepatenteerde dempfunctie. Boven de rails zit een uitwisselbaar demperonderdeel, door één schroef los te draaien kan je het binnen een minuut vervangen. Het zadel komt met een zacht (geel), medium (rood) en hard (grijs) onderdeel. Om het verschil maximaal te kunnen voelen gingen we voor het gele blok (en die matchte het beste bij de fiets). We deden een tocht van 130 kilometer (zie het artikel over gps) en mijn achterste voelde nog redelijk goed (voor hoe goed je bips kan voelen na een dag fietsen). Of dit nu door de dempfunctie komt of omdat het gewoon een heel lekker zadel is... dat weet ik eigenlijk niet.

Hij zit me lekkerder dan mijn vorige. Wie weet stopt de zoektocht naar het perfecte zadel wel hier, dat weet ik pas wanneer ik een betere gevonden heb en misschien gebeurt dat wel nooit.

Het zadel is 126 millimeter breed en je kan kiezen uit een titanium en een carbon rail, prijsverschil is wel bijna vijftig euro.

€ 71,13 Titanium rail € 121,97 Carbon rail

www.rose.nl

37

Up/Grades

Mavic crossMax Enduro Als er een prijs zou bestaan voor meest opvallend mountainbikeproduct, dan zou hij naar de nieuwe Mavic Crossmax Enduro-wielset gaan. Een gedurfde actie van Mavic om deze uitgesproken kanariegele wielen te lanceren, maar op welke fiets ik ze ook zie, het ziet er altijd vet uit. Van een kilometer afstand zie je al iemand op deze gele hoepels komen aanrijden en meteen daar achteraan denk je: aaah, Mavics. Oke, genoeg nu over de kleur, laten we het over de wielen hebben.

Welkom in de wonderen wereld van systeemwielen. Sommige mensen zweren er bij, andere vervloeken het. Systeemwielen trekken zich niets aan van standaarden, Mavic-naven, Mavic-spaken, Mavic-velgen, alles is zo ontworpen dat het optimaal werkt met elkaar, en niet met iets van een ander merk. Mavic gaat nog een stap verder door ook hun eigen banden toe te voegen aan dit systeem.

Systeemwielen zijn heerlijk, totdat ze niet meer doen wat ze moeten doen. Probeer maar eens in Oostenrijk een Mavic-spaak te zoeken, dat wordt lastig.

De Crossmax Enduro is een mix van de Crossmax ST en SX, speciaal getuned voor het racen van enduro's. Er gaan geruchten dat het voorwiel een geel geverfde SX is en de achterkant een ST, maar ik heb beide wielen eens nauwkeurig bestudeerd en de Enduro's zijn echt een stuk steviger dan de ST's. Een set weegt 1660 gram (26") of 1710 gram (27,5), niet zwaar voor wielen die de klappen van een rockgarden

38

kunnen incasseren. Jerome ClĂŠmentz en Caroline Chausson hebben meegewerkt aan de ontwikkeling.

De velg voor heeft een interne breedte van 21 millimeter en de achterkant is 19 millimeter breed. Volgens Mavic vouwt de voorband zich zo meer open voor grip en de band achter trekt ronder voor het verminderen van rolweerstand. Ik geloof in die theorie maar was verbaasd hoe smal die velgen eigenlijk wel niet zijn. De trend wordt alsmaar breder en breder, er zijn merken als Syntace die met velgen van 25 tot zelfs 35 millimeter breed komen, is dit niet een beetje smal dan?

Mavic-wielen worden erg compleet geleverd. Tubeless ventielen, auto- naar Frans ventieladapters, binnenbanden, doppen om je wielen aan te passen naar andere as-standaarden. Alles zit in de doos.

De velg is niet doorboord, zodoende kan je de banden zonder tape tubeless maken, het voordeel van een systeemwiel! Het aanpassen van de end-caps om van quickrelease naar een steekas te gaan is niet zo simpel als bij Hope maar er staan genoeg filmpjes online die je hier in kunnen begeleiden.

De wielen beschrijven is lastig. Out-of-the-box rijden ze als een zonnetje. Ze accelereren als een malle en de naaf pakt je beweging supersnel op. Van de breedte heb ik nog weinig gemerkt, ik kan m'n fiets goed vlak leggen in de bocht, dus ik ben tevreden. Had ik al gezegd hoe vet ze staan in mijn compleet zwarte fiets?

â&#x201A;Ź 800,-

www.mavic.com

Up/Down Mountainbike Magazine

RoaM xl De Roam XL heeft iets van de Schwalbe Rock Razor, grove zijnoppen maar dan met een iets minder agressief genopt loopvlak. Ik was altijd gewend om met de zelfde band voor als achter te rijden, echter dit heeft mijn ogen doen openen. Mijn fiets rolt extreem veel beter. De Roam XL bestaat uit 60A rubber, alleen de zijnoppen zijn van 50A, voor extra grip en demping. In de afdaling moet ik wel echt nog even wennen aan het gemis van grip achter. Je dient je fiets meer vanaf het voorwiel te rijden en je achterwiel meer achter je aan te laten glibberen in de bochten. Gecontroleerd slippen noemen ze dit. De pro's zweren bij deze combinatie, met droog weer stem ik er mee in, met nat weer heb ik liever nog wel extra noppen achter. De 26" band is 2,3 breed, de 27,5" 2.2, beide komen ook in een dual ply casing. De 27,5 reed ik op slechts 1,4 bar, heerlijk!

â&#x201A;Ź 57,-

cRossMax chaRge De finishing touch van deze systeemwielen wordt gevormd door de bijbehorende banden. De voorband genaamd 'Charge' en de achterband genaamd 'Roam XL'. Raak je bij andere merken wel eens het spoor bijster wat betreft de overvloed aan breedtematen, compounds, profielen, casings et cetera, Mavic doet het denkwerk voor je en komt naar hun mening met de best mogelijke combinatie voor een enduro-racer.

De Charge staat voor grip en controle, want dat is wat je zoekt in een voorband. De band is gemaakt van een redelijk zachte compound (40A), komt in 2.4 breedte en heeft een dubbele casing. Ondanks deze dubbele casing is een 27,5" Charge 990 gram. Dan hebben we het wel over een band die je echt onmogelijk aan flarden rijdt. Met mijn 70 kilogram reed ik hem op 1,3 bar en dat fietste heerlijk! Blubber, droge ondergrond, natte stenen, wortels, alles hebben ze voor hun kiezen gekregen en ik kwam er mee weg. Een goede allround band voor het buitenland!

â&#x201A;Ź 60,-

THUNDER BURT

ExtraDry CROSS COUNTRY TIRE

XC-WEDSTRIJDBAND. VOOR EEN SNEL EN DROOG PARCOURS. ROLT EXTREEM LICHT. TUBELESS READY. 400 GRAM. AFMETINGEN 26 / 27.5 / 29 INCH.

39

Fan / hate-mail

Fantastische reportage in de laatste UP/ DOWN. Ik kamp met hetzelfde 'probleem' als Erik Hamers, met het verschil dat ik m'n arm nog heb, alleen is deze verlamd.

Ik ben gewoon erg blij met dit artikel en ik weet zeker dat er nog veel meer mensen zijn die dit willen in plaats van dat ze thuis zitten.

Mooi verhaal van @basrotgans in @ UpDownMTBmag over 'onze' Ad, Startnummer H7, in Derp Beachrace.

@martinschuttert @UpDownMTBmag ...zo ik heb 'm alweer uit! Ook deze keer weer een genot om te lezen. UP/DOWN bedankt!

Peet spaans Een tijdje geleden hebben wij jullie om advies gevraagd omtrent fietsen in de Alpen. Wij hebben jullie advies opgevolgd en zijn naar Verbier afgereisd. Ondertussen zijn we weer terug en woorden schieten tekort om uit te leggen hoe tof het was. Voor ons was het allemaal nieuw, maar het heeft onze verwachtingen overtroffen.

SUPER KICKEN!!!!!

@MTBplezier

Thomas Kleijs

Worden jullie gesponsord door Cube? Trek, Scott, Merida enz. maak er gebruik van of wees gewaarschuwd. Wij de lezers, lees bikers weten dondersgoed waar Abraham de mosterd haalt. Roel, in het dagelijks leven verkoper en in het weekend te vinden op zijn Kona of Trek.

He up down ik heb nu meer dan een jaar jullie blad! Maar von jullie laaste editie egt bagger! Staan niks over routes in ofzo alleen maar reclame!!! Betaal geen 25euro voor reclame! Neem ik aan! Bij deZe wil ik hem graag opzeggen Vind jammer was altijd goed blad met vele route verhalen. Maar laaste tijd is niet meer zo

hardstyler_rob

Nieuwe @UpDownMTBmag binnen met groot artikel over Levico, nog een kleine 2 maanden dan kan ik mijn mtb-skills daar testen! #zinintothemax

@casjansen

Ongelofelijk hoe mooi, het blad dat jullie maken... Iedere keer met plezier gelezen en omdat ik zelf in de media werk komt hij hier gratis binnen. Toch een abonnement genomen omdat ik hoop dat het een nog groter succes wordt. Ik betaal ook graag bij voor een hogere frequentie!!

Succes ermee!

YUMMY! Alweer een prachtexemplaar van @UpDownMTBmag '69'... goede mix ook van "onbereikbaar kostbaar" tot "betaalbaar verlangen". Thnx guys!

Maiko

@Puurist

Wauw! Net @UpDownMTBmag 69 gelezen. Helder, duidelijk. Feiten en meningen goed gescheiden, zo moet het! @basrotgans mooi stuk over 27/29!

@mtbchallengenl

40

Het is weer een schitterende uitgave, maar toch was ik teleurgesteld. Het zijn alle mooie verhalen over mooie mountainbike-oorden ver weg. En daar zit 'm de angel voor mij. Ik wil graag de bergen in, maar om diverse redenen zal dat voorlopig niet gebeuren. Alleen maar mooie verhalen over verre mountainbike-oorden frustreert me. Omdat ik te graag wil...

Tja, je kunt 't nooit iedereen naar de zin maken. Maar ik wilde m'n geneuzel graag even kwijt. Voor de rest: superblad.

aniek

SCAN

Voor mij als biker gaan snelheid en stijl hand in hand!

JOOST WICHMAN / WERELDKAMPIOEN FOURCROSS

“De meeste specifieke fietsbrillen zien eruit alsof ze alleen gemaakt zien om te racen. De Adapt ziet er stijlvol uit, maar functioneert als een hoogwaardige sportbril. Lenzen zijn in een oogopslag gewisseld. De ventilatie is super. Een te gekke bril!”

SPORTBRILLEN ADAPT BSG-45 BBBCYCLING.COM

Wo-Mancave

+5 bonus-items

10 Woâ&#x20AC;&#x201C; mancave Wat is dat toch met kerels (en een enkele dame!) van wie de schuur het heiligdom is?

Die schuur kan evenwel een knutselhok of schroefzolder zijn. Wij zetten de tien beste upgrades voor dat heiligdom op een rij.

1

2

3

PAPIER DISPENSER

PEDRO'S FLESSENOPENER

MUzIEK

Als je aan je bike klust, ken je het wel: vieze handen, dubieuze vloeistoffen die opgeveegd moeten worden, dat ene kleine vlekje op je frame dat je wil wegpoetsen. Oude lappen zijn prima, maar soms heb je even een schoon doekje nodig. Met een enkele ruk haal je die uit een papierdispenser.

Beer and the art of bicycle maintenance. Bier en sleutelen, het hoort bij elkaar. Om te vieren dat je fiets af is. Als je die ene vriend (voor de derde keer) leert hoe hij zijn remmen moet ontluchten.

Of om een klusje dat veel langer duurt dan je dacht wat dragelijker te maken. Eenhandige bediening, te monteren op elke muur.

Omdat je niets gedaan krijgt als je alleen maar bier zou drinken (en je gaat er ook zeker niet harder van fietsen). Waarom denk je dat er in elke professionele werkplaats speakers staan?

42

Up/Down Mountainbike Magazine

4 OPHANGING

1

Als je fiets gewoon op de grond staat, staat hij te laag om er fatsoenlijk aan te kunnen sleutelen.

Er zijn natuurlijk allemaal fancy standaards, maar als je schuur het toelaat (lees: een dak heeft), dan werken deze oldschool haken ook erg goed! Een van onze redacteuren zweert er zelfs bij en gebruikt zijn fancy standaard alleen maar om z'n fiets af te spuiten.

5 2

COMPLETE INBUSSET Zeg nou zelf: wat is er mooier dan zo'n inbusset op de muur van je sleutelhok? De orde en organisatie die je ervaart wanneer je niet meer met een minitooltje loopt te priegelen, maar voor elke maat gewoon een 'eigen' tool hebt.

Je sleutelleven zal nooit meer hetzelfde zijn.

3

4

5

43

Wo-Mancave

6 SLEUTELREK Ordnung muss sein! Alleen al bij de aanblik van zo'n georganiseerde muur wordt de ware sleutelaar gelukkig. Alles heeft een plek. Nooit meer eindeloos zoeken naar dat ene punttangetje.

Elke bouwmarkt verkoopt prefab-rekken, maar dat is allemaal oplichting. Gewoon zelf maken dat ding!

6

7 TUINSLANGBEUGEL Nee, niet om de tuinslang op te ruimen. Wij hebben meer banden in onze schuur slingeren dan de gemiddelde dame schoenen heeft. En die banden laten zich ellendig opruimen! Maar met een paar van dit soort beugels aan de muur, kan je prima orde scheppen in de rubberchaos.

7

10

8 PLAFONDHAKEN Je trainingswielsetje voor op de weg, dat bredere wielsetje voor in de bergen. Wielen laten zich net als banden - slecht opruimen. Bovendien zijn ze zo duur dat je ze niet in de hoek van de schuur wilt laten slingeren. Setje plafondhaken in de draagbalk en het probleem is opgelost.

8

9 OUDE T-SHIRTS Poetslappen. Omdat papier voor sommige klusjes gewoon niet stevig genoeg is.

10 TUINSLANG Technisch gesproken staat deze buiten je (wo) mancave, maar heb je ooit een mountainbiker gezien die zonder tuinslang kan? Die rijdt dan ofwel op een smerige fiets, ofwel hij rijdt nooit onverhard. Een tuinslang hoort er nu eenmaal bij. Einde discussie.

44

9

des i gn by grou pe-de j ou r.de

lyCAN

WHEEL SIZE

LT 271

160

MM

REAR TRAVEL

$ INTEGRATED POSTMOUNT

, 12MM THRUAXLE REAR

' PRESSFIT BB

* DOWNSWING DIRECTMOUNT

& PRO DAMPING SYSTEM 2

" ALLOY 3D DROPOUT

- 15MM THRUAXLE FRONT

) TAPERED STEERER

: DIRECTMOUNT REAR

! INTERNAL CABLEROUTING

EEN NIEUWE TELG IN DE ENDURO KLASSE

De lange veerweg bij de nieuwe Lycan LT 271 met 160 mm is gegarandeerd met de Fox Float CTD demper en Fox 34 vork Taloas voorvork. De combinatie van Shimano XT / XTR zorgt voor de perfecte overbrenging.

In deze Lycan worden DT Swiss EX 1750 Spline wielen gemonteerd met Schwalbe Nobby Nic banden.

En standaard is de hydraulisch verstelbare zadelpen.

Prijs: 3.999,– €

BIKE INDUSTRIES

ktm-bikes.at

Wo-Mancave

+5 bonus-items 11

11

Werkbank O ja, hier gaan onze oogjes van glimmen. Van die gelagerde laatjes die moeiteloos in- en uitrollen.

Een dikke houten plaat als werkblad waar je dat ene vastzittende lagertje uit een achterbrug kan tikken. Mag er in de hoek ook alsjeblieft nog een bankschroef?

12

12

Verlichting Als je, zoals de meesten van ons, naast je fietshobby een gewone baan hebt, dan sta je toch altijd weer 's avonds aan je fiets te sleutelen.

Goede verlichting is een must. Vooral als je dat ene kleine nippeltje op de grond laat vallen en er naar op zoek moet.

13 VerWarming

13

Zie verlichting.

14 koelkast Je denkt toch niet dat die biertjes zichzelf koud gaan houden, he?

14

15 compressor Omdat het een goede manier is om je fiets schoon te blazen, je tubeless banden op te pompen of de opblaaskrokodil van je kinderen op te vullen.

15

46

Up/Down Mountainbike Magazine

WoRD abonnee van up/DoWn MountainbiKe Magazine Als je nu abonnee wordt van UP/DOWN ontvang je voor €29,75 het magazine 5x per jaar, en één van deze vette welkomstcadeaus!

5 x Up/Down + Crankbrothers multi-17 tool

5 x Up/Down + Knog Milkman slot

5 x Up/Down + Duursport Energy pack

*winkelwaarde € 27,90

*winkelwaarde €21,90

*winkelwaarde €12,97

5 x Up/Down + Muc-Off Cleaning pack

5 x Up/Down + Lizzard skin handvatten

5 x Up/Down + Pedro's pro brush kit

*WINKElWaarDE €20,95

*winkelwaarde €24,90

*winkelwaarde €23,90

Om abonnee te worden surf je naar www.mountainbikemagazine.nl of bel met 0251-252350. Prijzen zijn inclusief verzend en administratiekosten. Een abonnement kost €29,75 per jaar. Voor deze actie zijn de algemene voorwaarden van Soul Media actief.

BEN jE AL ABONNEE? Speciaal voor onze trouwe abonnees zijn deze producten ook beschikbaar op www.soulwebshop.nl tegen een zeer scherpe prijs.

47

De Bucket Trail / De Kรถnigstrail

De Bucket Trail

DE KONiNg TE RiJK iN KRONPLATZ Aan de rand van de Dolomieten ligt een 2275 meter hoge berg, Kronplatz. Deze berg staat voornamelijk bekend als wintersportgebied. Bij het aanleggen van de pistes heeft bovenop de berg veel bosgebied moeten wijken voor kale vlaktes. De gladde top doet me denken aan het hoofd van een monnik. Op het eerste gezicht wat onaantrekkelijk, maar elk nadeel heeft een voordeel: je kan de berg van alle kanten afdalen en voldoende verborgen trails in de lager liggende laag met bomen ontdekken. We delen een van onze toppers met jullie.

WaT Is EEN BUCKET TraIl? De Bucket Trail is een nieuwe rubriek waarin wij de mooiste trails die wij kennen uit het buitenland voor je beschrijven. Een stap voor stap handleiding om deze trails een keer na te rijden. gPs-bestanden stellen we voor je beschikbaar op onze site: updown.soulonline.nl.

tekst & foto's: Ydwer van der Heide

1. Omdat we niet heel veel tijd hebben en we toch maximaal willen genieten van dit gebied maken we gebruik van een pick-up, geregeld door de hoteleigenaar.

We verlaten San Vigilio en rijden richting een van de vele gondels, die ons naar de top van Kronplatz brengt. Het gebied telt meer dan dertig liften, hiervan zijn er in de zomermaanden maar vier geopend, met aangepaste openingstijden. Als je beschikt over voldoende tijd, dan kun je prima op je bike naar de lift.

48

Up/Down Mountainbike Magazine

6 5 4 3 7 2

8

9

10 1

11 san Vigilio

2265 2175 2100 2025 1950 1875 1800 1725 1650 1575 1500 1425 1350 1275 1197

34 5

2

7

6

8 9

10

1

11 2.5

5

INFORMATIE BIj DE BUCKETTRAIL We zijn de trail begonnen en geëindigd in: Sport Hotel Exclusive Strada al Plan Dessora 2 39030 San Vigilio, Italië www.sporthotel-exclusive.com

7.5

10

12.5

15

17.5

20

22.5

Tijdsduur: Ongeveer 4,5 uur

Hoogtemeters UP (exclusief liften): 409 meter

Afstand: 20,44 kilometer exclusief liften

Hoogtemeters DOWN: 1866 meter

Laagste punt: 1202 meter boven NAP

De GPS van deze trail is te downloaden op onze site:

Hoogste punt: 2277 meter boven NAP

updown.soulonline.nl/leesvoer/ artikelen/route-kronplatz/

25

27.5

29.6

Moeilijkheidsgraat:

www.bike-holidays. com/nl/sporthotelexclusive.html

49

De Bucket Trail / De Königstrail

2. We nemen de lift met de naam Ruis, die ons vanaf onze kant in één keer naar de top brengt. Een liftkaartje, inclusief vervoer voor je bike kost 10,50 euro. Hou er rekening mee dat de lift in het zomerseizoen op maandag en zaterdag gesloten is, uitgezonderd augustus.

Boven aangekomen rijden we over een kam met een mooi uitzicht over de Pusteria-vallei. Deze grenst aan het natuurpark Fanes-Sennes-Braies en de Dolomieten.

Vanuit de lift zagen we al een paar mooie kronkelende lijntjes het bos in gaan richting het dal. Om een beetje in te komen pakken we deze niet al te moeilijke trail, die ons uiteindelijk terugbrengt naar dezelfde lift. Kleine drops en een paar lekkere bochten zorgen ervoor dat we lekker op gang komen. Dit smaakt naar meer.

50

3. Nadat we weer boven zijn aangekomen en bij de 'après-ski bar' een cappuccino hebben gedronken kan het echte werk beginnen.

Up/Down Mountainbike Magazine

4. Een steile technische afdaling, met veel stenen en korte switchbacks aan de noordzijde van de berg, stelt ons op de proef. Jorik, de jongste van ons gezelschap, durft het aan om als eerste naar beneden te gaan, gevolgd door Mikel. Ik heb de minste ervaring, maar heb het voordeel dat ik de fotoâ&#x20AC;&#x2122;s maak en zo nog even goed kan kijken waar de moeilijkste obstakels zich bevinden.

5. Na deze afdaling kunnen we gelukkig wat meer snelheid maken en voor we het doorhebben zitten we alweer in een bosrijke omgeving. De paden veranderen van rotsachtig in een mix van stenen, wortels, zand en oude dennennaalden. Een erg gevarieerde ondergrond met veel grip en voldoende uitdagende obstakels.

51

De Bucket Trail / De KĂśnigstrail

6. Voor niets gaat de zon op. Na deze lekkere afdaling moeten we toch weer zoâ&#x20AC;&#x2122;n twintig minuutjes klimmen om het volgende topje te bereiken. Het is een pittig stuk met veel wortels en steile hellingen. Zo steil dat we sommige stukken zelfs moeten lopen.

Uitgeput komen we boven. Tijd voor de lunch. Omdat we onderweg geen restaurants of andere mogelijkheden hebben om eten te kopen heeft de gids ons geadviseerd een lunchpakket mee te nemen.

Zonder al te veel woorden verorberen we de overblijfselen van het ontbijt.

7.

Met nieuwe energie duiken we de volgende trail in. We kruisen glooiende open velden die worden afgewisseld met bospaden, waarbij we rakelings langs en over wortels vliegen. Jorik houdt het tempo hoog een gooit hem lekker in de bocht. Maar wij zijn niet van plan de achtervolging op te geven.

We zijn erg aan elkaar gewaagd en kunnen daarom de koppositie afwisselen zonder constant in de ankers te moeten gaan. Dit zijn het soort flowy singletracks waar je 's nachts van droomt.

52

Up/Down Mountainbike Magazine

8. / 9. / 10.

Het pad eindigt plotseling in een weiland.

Even weten we niet zeker of we teleurgesteld zijn dat het al over is of dat we gewoon tijd nodig hebben om het tot ons door te laten dringen. Langzaam trappen we over een breed graspad naar boven om zo via weilanden en over gravelpaden richting het dorp terug te keren. Omdat je over privĂŠ weilanden fietst, is het belangrijk dat je je aan een paar regels houdt. Hekken moeten altijd gesloten worden in verband met vee en fiets niet in het gras maar over de paden, om zo weinig mogelijk sporen achter te laten. Voordat we ons nog even als maniakken over het grind en een paar slingerende asfaltwegen naar beneden storten, genieten we nog even van het uitzicht over het dorp met daarachter de reusachtige Dolomieten.

11. In het hotel kijken we terug op een geslaagde dag en omringd door de luxe inrichting voelen we ons in no-time koning.

Vanaf de top van de Kronplatz zijn er nog talrijke trails te ontdekken, maar alles wat wij hier gezien hebben verdient wat ons betreft een kroon.

53

Marktoverzicht / Bandenspanningsmeters

Bandenspanningsmeters:

Ben je bij het strand gearriveerd en wil je je banden laten leeglopen? Maak je je klaar voor die special stage tijdens een enduro en wil je maximaal grip in de bochten? Of ben je net duizend hoogtemeters afgedaald, voelt je band zacht en wil je voorkomen dat je je velg aan gruzelementen rijdt? Er is altijd wel een goede reden te verzinnen om onderweg de precieze bandenspanning te meten. Als je net zo'n fieatsnerd bent als dat wij zijn, dan weet je waarschijnlijk tot op de tiende bar nauwkeurig wat jouw sweetspot met betrekking tot rolweerstand en grip is. Hoe getraind je ‘bandenkneepje’ ook is, winnen van een apparaat doe je nooit. We bekeken vier populaire drukmeters voor fietsers.

CONCLUSIE: De hier behandelde drukmeters zijn apparaten die doen wat ze moeten doen. Op detailniveau verschillen ze iets van elkaar. Die van Schwalbe en BBB komen naar ons idee uit dezelfde fabriek rollen en zijn wat ons betreft de beste. Waarom? Omdat ze het simpelste zijn in gebruik. En waarom zou je moeilijk doen als het makkelijk kan.

TOPEAK SMARTGAUGE D2 Meetbereik: 17 bar / 250 psi Meeteenheden: bar, psi, kg/cm² + Ook te gebruiken op je vering! + Leegloopknop + Makkelijk te schakelen tussen ventielen door middel van schuifknop – Te veel knoppen voor een apparaat met één functie – Nog best lastig om te gebruiken

SCHWALBE AIRMAx PRO Meetbereik: 11 bar / 160 psi Meeteenheden: bar, psi, kg/cm², kPa + Met één knop te bedienen + Eén keer instellen op ventiel en zo laten + Klein, compact, plat, licht + Simpel in gebruik € 15,90 www.schwalbe.com

€ 29,95 www.topeak.com

BBB Pressure Gauge

SKS AIRCHECKER

Meetbereik: 11 bar / 160 psi Meeteenheden: bar, psi, kg/cm², kPa

Meetbereik: 10 bar / 145 psi Meeteenheden: bar, psi

+ Met één knop te bedienen + Eén keer instellen op type ventiel en zo laten + Klein, compact, plat, licht + Simpel in gebruik – Een euro duurder dan de Schwalbe voor hetzelfde apparaatje

+ Leegloopknop + Met één knop te bedienen + Makkelijk te schakelen tussen ventielen door middel van draaiknop – Nog best lastig om te gebruiken €19,99 www.sks-germany.com

€16,95 www.bbbcycling.com

* Pro heeft ook nog drukmeter genaamd de “Digital Pressure Checker” voor € 16,- maar die was helaas niet beschikbaar. Aan de foto’s en de specs kunnen we afleiden dat die hetzelfde werkt als die van BBB en Schwalbe alleen een net iets andere behuizing heeft. www.pro-bikegear.com

54

Up/Down Mountainbike Magazine

55

suspension afstellen, aflevering 2.0

suspension afsteLLen, engeLand Na het artikel in UP/DOWN 4 van vorig jaar, wilden we nog dieper op de suspension-materie ingaan.

Redacteur Simon is daarvoor naar een Suspension-masterclass geweest bij TF Tuned in Engeland.

Dit zijn zijn ervaringen.

Tekst: Bas Rotgans Foto's: TF Tuned

Hoe kwam je erop om hierheen te gaan?

Ik had eerder al eens bij TF Tuned mijn demper laten onderhouden en tunen. In de webshop zag ik in een apart vakje Masterclass Workshop vermeld staan. Ik heb ze eens gebeld en gemaild met mijn vragen over suspension, het onderwerp waarover ik meer wilde weten. De workshop wordt gegeven door mecaniciens die de hele dag sleutelen en tunen aan dempers en vorken van alle verschillende merken. Het interessante is dat TF Tuned een van de weinige suspensiontuners blijkt die echt onafhankelijk is, ze zijn niet verbonden aan een bepaald suspensionmerk, zoals bij de meeste andere tuners wel het geval is. Ik verwachtte van alles te kunnen leren. Bovendien wordt er nergens in de Benelux op dit niveau een workshop gegeven, dus ik moest er wel voor naar Engeland.

Hoe ziet zo'n workshop eruit?

Het bestaat uit twee dagen. De eerste dag is in hun werkplaats. In de ochtend worden vorken behandeld, 's middags gaat het over dempers.

De dag is opgedeeld in meerdere stukken, die telkens beginnen met een stukje theorie: wat is rebound, wat voor dempers zijn er, etc.

Dit wordt telkens gevolgd door een stukje praktijk. Dat praktische stuk is ook echt heel 56

Up/Down Mountainbike Magazine

praktisch, je ontmantelt daadwerkelijk een vork of demper, kijkt naar de seals en leert ermee te werken en leert wat voor onderhoud ze nodig hebben. Aan de hand van dempers en vorken die ze hebben, word je uitgelegd hoe de olie-flow daarbinnen echt plaatsvindt en wat daaraan te regelen valt.

Dag twee ga je met je eigen bike de trail op.

Twee technici leggen uit hoe je met verschillende instellingen van je veerelementen het rijgedrag van je fiets kan be誰nvloeden. Zij kunnen zeggen: 'Als je dit doet, dan voel je dat'. En jij kan dat vervolgens meteen voelen. Ook leer je hoe je de vering op een snelle manier kan instellen en afregelen. Waarschijnlijk is dat veel systematischer en toch ook eenvoudiger dan je gewend bent.

Dit klinkt allemaal erg ingewikkeld.

Is het dat ook?

Ze doen hun uiterste best om het toegankelijk te houden. Als je er interesse voor hebt, dan proberen ze het uit te leggen tot je het snapt.

Maar als je nog nooit van rebounddemping hebt gehoord, dan is dit misschien niet de beste plek voor je. Vooral omdat je in relatief korte tijd zoveel verschillende dingen te zien krijgt en er zoveel behandeld wordt. Je hoeft

geen enorme sleutelaar te zijn om de masterclass te volgen, maar je moet wel gemotiveerd zijn om aan je eigen vering te werken. En niet bang zijn om gereedschap in je hand te nemen. Je hebt ook helemaal geen ingewikkelde tools nodig om aan je vork te werken.

Wat voor mensen zijn de andere deelnemers?

We waren met zijn achten. Vier daarvan werkten als monteurs in een fietswinkel. De anderen waren fanatieke fietsers die meer wilden weten over hoe ze hun fiets konden afstellen. Van de hele groep waren drie mannen technisch best goed onderlegd, drie deelnemers reden al heel lang en hadden daarmee praktische fietservaring. De workshop begint bijna bij nul, zeg maar het niveau waar we vanuit zijn gegaan bij het vorige artikel in de UP/DOWN. Met de opengewerkte dempers die ze daar hadden liggen was het makkelijk om sommige dingen inzichtelijk te krijgen en te snappen. Ik kreeg de indruk dat sommige vragen die tijdens de workshop bij bepaalde deelnemers vandaan kwamen, voor andere deelnemers binnen de groep te hoog gegrepen waren. Dat het niveau van de Masterclass zelf te hoog gegrepen was.

57

suspension afstellen, aflevering 2.0

Wat zijn de belangrijkste dingen die je zelf hebt geleerd?

Het allerbelangrijkste, het basisonderhoud van je suspension is niet zo heel erg moeilijk om zelf te doen. En de constatering dat er veel verschil is in werking met demperelementen of vorken die hun periodiek onderhoud hebben gehad. Deze werken nu eenmaal veel soepeler en beter. Echt voor iedereen die het leuk vindt om een beetje te sleutelen en het is goed te doen.

Ten tweede, de bewustwording dat de 'magie' die binnen in je vork of demper plaatsvindt helemaal niet zo moeilijk is om te begrijpen.

Het is een beetje als wanneer iemand de truc van een goochelaar uitlegt. Als je dat eenmaal doorziet, dan blijkt het helemaal niet zo ingewikkeld te zijn. Maar zonder die uitleg lijkt het wel tovenarij!

58

Het derde punt is het 'knoppendraaien' dat op veel mountainbikeforums wordt afgeschilderd als een vage wetenschap, iets dat alleen hele deskundige mensen kunnen. Na deze workshop ben ik van mening dat het mogelijk moet zijn om in een uurtje of twee een hele goede basisafstelling voor je gehele demperset-up te vinden. zijn er een paar dingen die je bikers zou kunnen meegeven op basis van de workshop?

Ik denk dat het het belangrijkste is dat je in een paar opeenvolgende stappen kan werken.

Ten eerste is het instellen van de luchtdruk belangrijk. Je begint met het opendraaien van je compressie-instellingen. Bij de demper kan je gewoon uitgaan van de sag-instelling, maar bij je vork is het wat moeilijker. Als je een afdaling in gaat verandert de gewichtsverdeling op je fiets zo sterk dat je dan pas merkt of

je al dan niet voldoende lucht in je vork hebt zitten. Om het simpel te houden: bij je vork moet je afgaan op de fabrieksinstellingen.

Is je luchtdruk op orde, dan kan je het beste een klein stukje trail zoeken. Een stuk trail waarop jij wilt dat je vering goed werkt. Dan rijd je dat stuk met je reboundinstellingen op de uiterste waarden. Een keertje helemaal open en een keer helemaal dicht. Op basis hiervan moet je kiezen of je een meer levendige fiets wil (minder rebound-demping/ rebound open) of een fiets die meer werkt als een strijkijzer (veel rebound-demping/ rebound meer dichtgedraaid). Heb je die keuze eenmaal gemaakt dan kan je hier de verfijning in zoeken.

Heb je compressie-instellingen op je veerelementen dan moet je op zoek naar een stuk trail waarin de demping goed wordt gebruikt,

Up/Down Mountainbike Magazine

obstakels die je raakt met hoge snelheden of met grote sprongen. Wordt je veerweg te snel opgebruikt dan moet je meer compressiedemping toevoegen, heb je nog veerweg over dan moet je de compressiedemping verminderen.

Dit begint alweer best ingewikkeld te klinken. Wat moeten we de 'gewone mountainbiker' aanraden die dit blad leest en wil dat zijn demping gewoon zo goed mogelijk werkt voor zijn beoogde rijstijl?

Tja, we hebben het er natuurlijk over gehad hoe we de opgedane kennis bij zo'n workshop op een begrijpelijke manier kunnen presenteren of uitleggen. Maar het valt nog niet mee om de inhoud van twee dagen workshop begrijpelijk uit te leggen op een paar pagina's in het magazine. Bovendien ben ik van mening dat je 't beste in de praktijk aan je fiets kan voelen wat er gebeurt.

Het zou lonen om met iemand op pad te gaan die er verstand van heeft en die je kan helpen om de juiste instelling te vinden. Ik heb zelf een keer meegedaan aan een (skills) clinic van Mikey's Bike Clinics en daarin liep hij even kort de suspension van iedereen na. Dat leidde voor veel mensen al tot hele nieuwe inzichten. Die clinic was veel meer op persoonlijke vaardigheden gericht en het afstellen van de suspension kwam slechts even aan de orde, maar ik denk dat er ruimte is om op het gebied van suspension-instellingen iets aan te bieden.

Eigenlijk is het meest essentiĂŤle dat je de luchtdruk en rebound-instelling goed hebt staan, dan ben je al een heel eind. Mits de boel goed is onderhouden.

Voor wie is deze Masterclass een aanrader?

Voor iedereen die er de tijd, geld en interesse voor heeft. Dan is het zeker de moeite waard!

Al is het maar om je eigen onderhoud te kunnen doen, te weten hoe je alles moet instellen en het optimale uit je suspension te halen.

Voor mensen die maar matig geĂŻnteresseerd zijn, is zo'n masterclass overkill. Het leuke is wel dat je daarna al je vrienden iets kan leren over de instellingen van hun bike en ze kan helpen om het gevoel met hun fiets te finetunen.

CORROSION NEVER SLEEPS

TF Tuned Suspension Masterclass GBP 295,- , incl. een dag upliften in Forest of Dean (een lokaal bikepark dat in de buurt van de werkplaats van TF tuned ligt). www.tftunedshox.com

www.muc-off.com 59

Exclusief verdeler voor de Benelux

het tubeless–schema

Je banden - en velgen - tubeless maken lijkt een beetje obscure magie. Zoveel stappen en kleine trucs zijn er nodig om je wielset goed luchtdicht en gemonteerd te krijgen. Terwijl de voordelen enorm zijn: geen snakebites meer, lage bandenspanningen die voor veel grip zorgen, zelfs minder roterende massa en dus wielen die sneller aanvoelen. Wordt het niet eens tijd dat jij je banden ook tubeless maakt?

TAPE Tubeless tape is in meerdere breedtes verkrijgbaar (onder andere via Notubes. com), passende bij de breedte van je velg.

Houd er rekening mee dat de tape niet plat op het velgbed hoort te liggen, maar tegen beide zijkanten van je velg moet 'opkrullen'. De interne breedte van je velg plus 4 tot 6 millimeter is een goede uitgangsmaat. Veel goedkoper (en iets zwaarder) is een rol met zilveren tape die op steen plakt. Voor zeven euro koop je vijftig meter, genoeg om tig wielsets tubeless te maken.

VELGEN

VELGEN

'GEWOON' Gewone velgen hebben gaatjes in het velgbed, waarin de nippels van de spaken worden vastgedraaid. Om de velg tubeless te maken moet je zorgen dat deze gaatjes luchtdicht worden afgeplakt met een tape. Een gewone velglint werkt hiervoor niet, die zit niet strak genoeg of is niet luchtdicht.

UST UST is een 'standaard' die is geïntroduceerd door wielenfabrikant Mavic. Een velg die voldoet aan de UST-maatvoering heeft geen gaatjes in het velgbed (en is dus bij voorbaat luchtdicht) en heeft meestal een wat nauwere passing voor de wangen van je band. Hierdoor heb je geen tape nodig om de velg tubeless te maken en als de band eenmaal gezet is, blijft hij ook erg goed zitten. Onder andere Easton en Mavic bieden velgen aan die voldoen aan de UST-standaard. Op een UST-velg kan je alle soorten banden monteren, niet alleen UST-compatible banden. Een UST-velg levert verreweg het minste gehannes bij het tubeless maken.

VENTIEL Een tubeless ventiel lijkt veel op een gewone ventiel, maar dan zonder de hele binnenband eraan. Onze grote favoriet: de ventielen van Notubes.com, zij sluiten veel velgopeningen snel en goed luchtdicht af, de kern is makkelijk uit het ventiel te verwijderen (daarover straks meer). Voor sommige velgen die een vrij diepe goot in het midden van het velgbed hebben (onder andere Mavic), heb je speciale tubeless ventielen met een rechthoekig blokje onderaan in plaats van een ronde. Dat blokje moet in de lengterichting in die goot vallen.

BUITENBANDEN ONTVETTEN Bij de productie van banden worden siliconen gebruikt om de band weer makkelijk te verwijderen uit de mal waarin hij wordt geproduceerd.

Siliconen zijn vet en zorgen ervoor dat het latex niet goed kan hechten met het rubber van de band. Middels een schuursponsje en een kopje afwasmiddel verdund met water moet je de band even goed vetvrij maken. Dat afwasmiddel heb je straks sowieso nog een keer nodig.

60

NIET-TUBELESS Bij deze banden is geen enkele maatregel genomen om ervoor te zorgen dat ze makkelijker tubeless te maken zijn. Het is ons wel eens gelukt om dit soort banden tubeless te krijgen, vaak na veel geklooi en met veel latex sealant. Maar het kan wel.

TUBELESS READY (TLR) Dit zijn banden waarbij geen (of weinig) aanpassingen aan het karkas van de band zijn gedaan. De luchtdichtheid van de band is wel verhoogd (het rubber van niet-tubeless buitenbanden kan nog verrassend poreus zijn) en soms is de hiel van de band iets dikker gemaakt, waardoor hij strakker 'zet' in de velg.

TUBELESS Echte tubeless banden hebben een zwaarder karkas, dit ter compensatie van het ontbreken van de ondersteuning die de binnenband juist wel biedt. Vaak is ook de passing op een velg krapper – voor een betere afdichting – en is het rubber dikker of nietporeus gemaakt. De meeste van deze maatregelen leiden ertoe dat tubeless banden een stuk zwaarder zijn dan niettubeless exemplaren. Banden die specifiek voor 'tubeless' zijn gemaakt lijken op hun retour, dat heeft te maken met de goede dichting en rij-eigenschappen van TLR-banden.

Up/Down Mountainbike Magazine

MONTEREN DROOG Met een beetje ellebogenwerk en sterke duimen kan je de meeste banden op de meeste velgen krijgen. Gebruik geen bandenwippers voor het opleggen van een band, die kunnen de draad van een band beschadigen. Hoewel het kan zonder extra glijmiddel, adviseren wij om je band toch een beetje hulp te geven om zich makkelijker te zetten.

AFWASMIDDEL In een beker een grote scheut afwasmiddel verdunnen met een gelijke hoeveelheid water.

Hiermee de randen van een moeilijk te monteren banden insmeren (bijvoorbeeld met een oude afwasborstel of een schuursponsje). Het zeep helpt niet alleen bij het op de velg wippen van de band, maar zorgt er ook voor dat de wangen zich met veel minder geweld kunnen zetten.

schWaLbe easy fit Doet hetzelfde als afwasmiddel, maar zit in zo'n handig flesje met 'aanbrengspons'.

velgbed velgrand/ clincherrand goot schouder

LUCHT De velg is afgedicht, de band ligt op de velg, dit is het moment van de waarheid. Het doel is om zoveel mogelijk lucht in een constante stroom in de band te laten lopen.

Sneller dan het eruit kan ontsnappen, zodat de hieldraden van de band zich in de velgranden kunnen zetten. Bij de meest band-velgcombinaties hoor je dan een serie duidelijk plop- of tikgeluiden wanneer de band zich daadwerkelijk zet.

Om te zorgen dat er snel veel lucht in je band loopt, kan je de kern van het ventiel verwijderen tot de band zich zet. Hij loopt dan meteen weer leeg, maar eenmaal gezet, kan je de ventielkern er weer indraaien en pomp je 'm met een voetpomp zo weer op.

VOETPOMP Of het je lukt om een band op te pompen met een gewone voetpomp, is sterk afhankelijk van hoe strak de band zonder lucht reeds op de velg zit.

Controleer of de band al goed over het ventiel heen zit en trek eventueel de hielen met de hand zoveel mogelijk in de velgrand. En dan: keihard pompen maar! Hoewel het ons regelmatig is gelukt, zijn er ook genoeg pogingen dat het niet lukt met een pomp. Een voetpomp die veel volume vrijgeeft, zoals bijvoorbeeld de Dirt Floormodellen van Lezyne, kunnen beter werken, maar geven nog steeds geen garantie dat het lukt.

COMPRESSOR De beste manier om een band te laten zetten is met behulp van een compressor. Kijk uit dat je niet te hard doorpompt, je kan een gezette band ook (door veel te veel lucht te gebruiken) weer van de velg af knallen. Dat geeft niet alleen een ontzettend harde knal en suizende oren, maar je kan er ook je velg mee beschadigen.

TANKSTATION De bandenpompen bij tankstations geven enigszins wisselende resultaten. Vaak komt de lucht er in 'golven' uit in plaats van in een gelijkmatige stroom. Als er een knop op zit met een stand voor 'lekke autobanden': deze werkt het beste. Neem een verloopnippeltje mee.

De band in de velg voordat deze gezet is.

zETTEN BINNENBAND Heb je een hardnekkige band te pakken die je niet opgepompt krijgt? Leg er dan eerst even een binnenband in en pomp deze op zodat de buitenband zich zet.

Voor een nog beter resultaat kan je de opgepompte binnenband eerst even een nacht laten zitten zodat de buitenband even goed 'op vorm' komt. Daarna wip je (voorzichtig!) aan een kant de hieldraad uit de velgrand, haal je de binnenband eruit, monteer je het tubeless ventiel en je hebt vijftig procent meer kans dat hij blijft zitten.

LATEx SEALANT Om gaatjes te dichten en om eventuele poreusheid van het rubber tegen te gaan, doe je in een tubeless band een latexmiddel dat gaatjes dicht. Dat kan via het ventiel (door de kern te verwijderen) rechtstreeks vanuit een klein flesje of door middel van een applicator. Het tubeless-middel door een ventiel persen kan soms gepaard gaan met een beetje morsen.

Een andere methode kan zijn om een klein stukje van een eenmaal gezette band van de velg te wippen en de sealant direct in de binnenband te doen. Houd er rekening mee dat sealant bestaat uit meerdere bestanddelen. De fles dien je dus goed te schudden en zorg dat de vaste deeltjes niet bezinken voordat je het in de band schenkt.

61

Know how / Dossier achterderailleur

Tekst en fotografie: Michiel Rotgans

achterderaiLLeur Een achterderailleur is iets bijzonders. Een stralend imposant onderdeel geschroefd op een prominente plek op de fiets. Als voorderailleur zou je haast een minderwaardigheidscomplex krijgen als je kijkt hoeveel aandacht er wel niet gaat naar je broertje. Ooit een fiets gekocht omdat er zo’n vette voorderailleur op zat? Nope, fabrikanten weten wel beter en schroeven op de achterkant net even één van een duurdere groep. Gelijk hebben ze, menig fietser valt als een blok voor een blinkende xTR. Hoe mooi die derailleurs ook gefabriceerd zijn, toch horen we heel vaak mensen schelden dat hij niet naar behoren werkt en dat vinden we zonde. In dit dossier gaan we dieper in op de achterderailleur.

GESCHIEDENIS In 1928 maakte de Fransman Lucien Juy de eerste derailleur met een vouwbare parallellogram, genaamd de Simplex-derailleur. Hij gebruikte één derailleurwieltje en een plaatje om de ketting op de 2-speed cassette te geleiden. In de kooi zat een veer die de ketting op spanning hield. De Simplex was de eerste grote mijlpaal in de ontwikkeling van de derailleur zoals we die nu kennen. In 1933 werd de Simplex 3-speed en in 1936 ging hij over op 5-speed. Vergeleken met die sprongen doen Shimano en SRAM het vandaag de dag maar langzaam wat betreft het toevoegen van kransjes op de cassette. Al ondervindt de drivetrain met derailleur tegenwoordig steeds meer concurrentie van andere schakelsystemen (Rohloff, Shimano Alfine, Hammerschmidt, Pinion, etc.), tot op de dag van vandaag is het nog steeds het meest doorontwikkelde en gebruikte systeem. Of het de concurrentie voor zal kunnen blijven, dat kan niemand vertellen. Tot die tijd genieten we nog wel even van deze vernuftige apparaatjes.

a

B F D C

E

62

g

Up/Down Mountainbike Magazine

CHECKLIST Voor je overgaat tot het afstellen van je derailleur, check eerst je fiets op de volgende punten voordat je verdergaat.

Ketting - Zorg dat je ketting niet is versleten. Kettingen rekken op in de loop van tijd. Met een nauwkeurig tooltje kan je meten of de lengte van je ketting nog voldoende goed is. Kabels - Zorg dat je binnen- en buitenkabel soepel door elkaar bewegen, vuil kan hier ophopen. Zo niet, beide vervangen, een klusje van tien minuten per derailleur. Geen kabels bij je? Een dotje WD40 in de leiding kan wonderen doen.

Cassette - Als je cassette op is zal je drivetrain nooit goed schakelen. Check de tandjes of ze nog goed van vorm zijn, zo niet: vervangen. Doe altijd een nieuwe ketting op een nieuwe cassette, want deze slijten in op elkaar.

Derailleurpad - Dit is het onderdeeltje waar de derailleur aan het frame is bevestigd. Mocht je je derailleur tegen een steen aan rijden, dan verbuigt deze en niet je frame. Als deze verbogen is, kan je je versnellingen niet meer goed afstellen.

a DE BUITENKaBEl

De buitenkabel loopt van je shifter via je frame naar de derailleur. Zorg dat er geen kink in deze kabel komt te zitten.

De bochten moeten flauw lopen en niet te haaks staan, anders krijg je te veel weerstand tijdens het schakelen.

B DE BINNENKaBEl

De binnenkabel loopt door de buitenkabel. Van je shifter tot aan het schroefje op je derailleur. Door het verschil in lengte van de binnen- en de buitenkabel worden de twee delen waar beide kabels bevestigd zitten, samengeknepen als een tang, zo zal de derailleur opschakelen.

C KaBElsChrOEF

Met deze schroef zet je de binnenkabel vast aan de derailleur. Belangrijk is de spanning op de kabel bij het vastzetten.

Zit je in een zware versnelling, dan gaat de kooi naar achter om de lengte van de ketting te bufferen.

Zit je in een lichte versnelling, dan gaat de kooi naar voren om de lengte van de ketting vrij te geven.

het parallellogram laat zien welke reis de derailleur aflegt om langs alle (in dit geval tien) kransjes te lopen. hier staat hij in zijn zwaarste versnelling.

hier staat hij in zijn lichtste versnelling. De veer staat op spanning om de derailleur naar een zwaardere versnelling te trekken als hij wordt losgelaten door de shifter.

D DE VEEr

Lichter schakelen wordt gedaan met de kracht van je duim. De veer zorgt ervoor dat de derailleur weer in een zwaardere versnelling schakelt. De shifter zet de kracht van de veer op slot, je hoeft deze alleen maar vrij te geven met je duim of wijsvinger (Shimano).

E DE KOOI

De kooi dient als een buffer voor lengte in je ketting die je niet gebruikt wanneer je op een kleiner tandwiel rijdt. Zit je achter in een zware versnelling, dan gaat de kooi naar achteren, schakel je naar een lichte versnelling, dan beweegt de kooi naar voren. Wanneer je drie bladen voor rijdt hebt je een long-cage derailleur nodig, met twee bladen heb je een medium-cage nodig en wanneer je één blad voor rijdt kom je weg met een short-cage derailleur. Sinds de

introductie van 11-speed worden de kooien weer langer, want er moet meer ketting gebufferd worden.

F DE ClUTCh

In het vorige nummer gingen we al in op de ‘clutch’ die sinds een jaar of twee op de nieuwere derailleurs zit. Deze zit op een type 2 derailleur van SRAM of een Shadow+ derailleur van Shimano. Wat ons betreft één van de beste uitvindingen ooit.

g DE DEraIllEUrWIElTjEs Kleine tandwieltjes die je ketting geleiden. Op duurdere derailleurs zijn ze voorzien van lagers, waardoor je minder weerstand in je drivetrain hebt.

Een zinvolle upgrade voor goedkopere derailleurs.

63

Know how / Dossier achterderailleur

aFsTEllEN

STAP 4 En dan is er nog dat derde schroefje op een derailleur waar bijna nooit iemand de functie van weet. Met dit schroefje stel je de afstand in van je bovenste derailleurwieltje tot aan je grootste krans (lichtste versnelling). Deze afstand is bij een 11-36 cassette weer anders dan bij een 11-34 cassette. Hoe dichter het wieltje er op staat, hoe strakker en preciezer de derailleur schakelt. Staat hij er te dicht op, dan gaat het geheel knarsen en uiteindelijk draai je het de soep in. Je hoeft hem maar één keer af te stellen, mits je een cassette met een andere verhouding kiest.

STAP 1 Hang je fiets op. Bekijk de derailleur en je cassette nu eens van de achterkant. We gaan eerst de meest rechtse, uiterste waarden van je derailleur bepalen. Dit doen we door de bovenste limietschroef, waar een ‘H’ bij staat aan of los te draaien. De limietschroef beperkt de rechterkant van de beweging van het parallellogram. Te los, je ketting loopt naast de cassette, te vast, je kan niet in je meest rechtse (zwaarste) versnelling komen.

a

STAP 2 De derailleur staat in zijn zwaarste versnelling, rechts van het parallellogram, we gaan nu de kabel bevestigen aan de derailleur.

Kabelspanning is o zo belangrijk, het wordt nog wel eens onderschat. Goed schakelen kan alleen maar met een goede kabelspanning. Zorg dat de fijn afstelling op je shifter helemaal is ingedraaid (A). Dat wil zeggen: de bovenkant naar je toe en draai hem vervolgens een halve slag terug voor als je de kabel te strak zet. Je moet de kabel zo zetten dat je hem ongeveer vijf millimeter heen en weer kan bewegen, zoals op het plaatje. Shifters uit duurdere groepen geven de kabel net even iets strakker door en bovendien zijn ze ook nog eens gelagerd, zodat de beweging soepeler verloopt. Bespaar niet op een shifter, deze zijn belangrijk om smooth te kunnen schakelen.

64

STAP 3 Draai aan je trapper en schakel op. Schakelt hij na één keer drukken precies één kransje op, dan zit je aardig goed met je kabbelspanning. Een 10-speed shifter is zo geïndexeerd dat hij elke klik een bepaalde hoeveelheid kabel aantrekt, zodat de derailleur steeds precies één stap omhoog gaat. Daarom past er op een 10-speed drivetrain geen 9-speed shifter. De stapjes zijn niet gelijk. Als je na tien keer klikken in de lichtste versnelling (grootste krans) uitkomt ben je goed op weg. Draai de uiterste limietschroef waar een ‘L’ bij staat nu aan tot hij contact maakt zoals op de foto en je niet verder kan schakelen. Kan je de ketting over de cassette heen shiften? Dan moet de limietschroef worden aangedraaid. Kan je niet op het grootste tandwiel komen? Dan moet hij juist iets losser. Dit betreft de linkerkant van het parallellogram.

Know how / Dossier achterderailleur

STAP 5 Loop nog eenmaal alle versnellingen na, zet je fiets weer op de grond en probeer hem eens op straat. Misschien schakelt hij nu al perfect en heb je de perfecte kabelspanning bereikt. Met de fijnafstelling op het stuur kan je de kabelspanning tot op detailniveau perfectioneren.

ONTHOUD HET VOLGENDE: Moet hij beter opschakelen? Draai van je af (A). Kabelspanning moet strakker. Moet hij beter afschakelen? Draai naar je toe (B).

Kabelspanning moet losser. En nog even dit: schakelkabels hebben de vervelende gewoonte om op te rekken. Heb je twee maanden niet gefietst? Grote kans dat je kettingspanning niet meer zo perfect is. Vaak is een halve slag aandraaien (A) al genoeg.

a

B

TrOUBlEshOOT sChEMa PrOBlEEM

WaarsChIjNlIjKE OOrZaaK

OPlOssINg

Ketting valt eraf bij het kleinste kransje

‘h’ limietschroef is niet afgesteld

Draai de ‘h’-schroef aan zodat het bovenste derailleurwieltje naar binnen komt

Ketting wil niet naar kleinste kransje

a. ‘l’ limietschroef is niet afgesteld

Draai de ‘h’-schroef losser zodat het bovenste derailleurwieltje naar buiten gaat

B. je pad is krom

schakelen is traag

Bovenste derailleurwiel staat te ver van de cassette af

a. Draai de ‘h’-schroef aan zodat het bovenste derailleurwieltje naar binnen komt B. Vervang het pad of buig hem terug

schakelen knarst, voelt alsof je de boel sloopt

Bovenste derailleurwiel staat te dicht op de cassette

Draai het schroefje van stap 4 losser Draai het schroefje van stap 4 aan

schakelt niet goed af

a. Kabel is te strak B. Kabel heeft te veel weerstand in buitenkabel

a. Draai fijnafstelling op de shifter naar je toe B. Misschien beschadigd?

Olie? anders kabels vervangen

schakelt niet goed op

Kabel is te los

Draai fijnafstelling op de shifter van je af

66

Word abonnee van WIELRENBLAD en ontvang één van de onderstaande acties erbij 4 x Wielrenblad + San Marco aSS–Saver voor € 14,95

4 x Wielrenblad

€ 19,80

San Marco Ass-Saver

€ 7,95

totaal

€ 27,75

nu voor

€ 14,95

of 4x WIELRENBLAD + X–Socks

4x WIELRENBLAD + Crankbrothers multi-17 tool

4x WIELRENBLAD + Knog strobes

4x WIELRENBLAD + Pedro’s pro brush kit

winkelwaarde € 17,95

winkelwaarde € 27,90

winkelwaarde € 19,90

winkelwaarde € 19,90

€ 24,95

€ 24,95

€ 24,95

€ 24,95

4x WIELRENBLAD + Knog Milkman slot

4x WIELRENBLAD + Muc-Off duo cleaning pack

4x WIELRENBLAD + Duursport energy pack

4x WIELRENBLAD + BBB Ovalintegrate pomp

winkelwaarde € 21,90

winkelwaarde € 20,95

winkelwaarde € 12,97

winkelwaarde € 27,95

€ 24,95

€ 19,80

€ 14,95

€ 19,80

Om abonnee te worden surf je naar www.wielrenblad.nl vul de antwoordkaart elders in het blad in of bel met 0251-252350

Prijzen zijn inclusief verzendkosten. Voor deze actie zijn de algemene voorwaarden van Soul Media actief.

Duitsland — Duitsland

TWEEMAAL üBERRAgEND DUiTS ENDURO-gEREEDSCHAP De ene is gloednieuw, de andere de eerste aluminium uitvoering van een erg succesvol ontwerp. De ene kost bijna vijftig procent meer dan de andere, maar wordt daarvoor wel geleverd met een bloedmooie wielset. De ene is een soort praktische BMW met dikke velgen, de andere een dure uitvoering van een Volkswagen. Op welk Duits endurowapen zouden wij volgend seizoen wedstrijden rijden?

CUBE FRITzz 160 HPA TM 27.5 We kunnen ons voorstellen dat het een beetje verwarrend is. Maar in feite is de Fritzz dezelfde fiets die enduro-ripper Nicolas Lau rijdt. Alleen, uitgevoerd in aluminium heeft de bike opeens een naamsverandering ondergaan en heet hij dus niet langer Stereo. Wel gebleven is de vertrouwen gevende geometrie en het niveau van afmontage zoals we van Cube gewend zijn. Dat wil zeggen: een hoge kwaliteit vergeleken met de prijs. Overigens, Cube overtreft zichzelf dit jaar weer eens met nog slimmere uitrustingsdetails. Zo zijn de velgen al voorzien van tubeless tape en bestaat de tubeless-ready Hans Dampf-band op het voorwiel uit een zachtere compound dan die op het achterwiel. Twee ventielen en latex erin en je rijdt tubeless. De gearing op de crank is ook spot-on: 36-22. 36 tandjes voor hoge snelheden op de getimede stages en

Cube Fritzz

maat

20"/l

stuurhoek

66,5

Zithoek

74,6

Bovenbuislengte

598mm

liggend achtervork 441,5mm Wielbasis

1185mm

reach

430mm

stack

625mm

68

overal waar het naar beneden loopt. 22 tandjes voor lange en/of steile verbindingsstukken.

Om eerlijke te zijn is er eigenlijk niets dat wij zouden veranderen aan deze fiets. Of toch wel, één klein detail: we zouden de remote voor de CTD-schakelaar van de achterdemper af halen en alleen een hendeltje direct op de demper monteren. Dat scheelt een remote-schakelaar en kabel in de toch al volle cockpit en ruimt het stuur meer op. Dit alles kost 3.599 euro.

Natuurlijk nog steeds een stevige bak met geld, maar als je bedenkt dat je ditzelfde frame al krijgt vanaf 1.999 euro op de HPA Prouitvoering, dan wordt het opeens veel beter behapbaar.

Het rauwe aluminium van deze uitvoering van de Fritz geeft hem bijna de coole uitstraling van een prototype. Maar als je erop rijdt, voel je dat er al heel veel voorwerk in de Fritzz zit. De fiets voelt niet als een groentje, maar komt wel over als vertrouwd en ervaren. En waar we bij de carbon Stereo wel eens het gevoel hadden dat we met een Ferrari op een rally-parcours wilden rijden, voelt de alu uitvoering meer als de 'right tool for the job'. Nu we het erover hebben, de Fritzz lijkt sowieso een solide stuk gereedschap. Hij ligt fijn in de hand, de geometrie past wondergoed, de hele indeling van de fiets is prachtig en zowel het

brede stuur als de korte voorbouw geven veel vertrouwen en controle. Het toegenomen dempend vermogen van de Float X-achterdemper - ten opzichte van de gewone Float die in de Stereo zit - is niet mind-blowing, maar helpt om nog nét iets beter de domme foutjes in een getimede run glad te strijken (in de onderbuis van de Fritzz zit een kuiltje voor de extra kamer van een Float X, deze demper past niet op een Stereo). We hebben al gehoord van Stereo-rijders die overstappen naar de praktischere inzet van een Fritzz en eigenlijk snappen we het wel. Dit is de working man's enduroracer.

Het interessante is dat deze uitvoering al net iets duurder is dan de goedkoopste Stereo (3.599 euro tegenover 3.499 euro). Als je dit soort bedragen gaat uitgeven, wat is dan de betere keuze? Wij zijn van mening dat de Fritzz de betere optie is voor dit bedrag. De betere componenten – en met name het betere dempend vermogen van de achterdemper – zijn uiteindelijk meer waard dan het lagere gewicht van het carbon frame.

Up/Down Mountainbike Magazine

tekst: Bas Rotgans

FOCUS SAM 1.0 De Focus is een volstrekt nieuw ontwerp van een merk dat we eigenlijk vooral kennen van retestrakke racefietsen en xc- scheurijzers. Dat het ontwerp van de SAM (Super All Mountain) bij de tijd is, laat zich zien. Een lange bovenbuis en zeer slacke stuurhoek (65 graden is echt vlak voor een 27,5) en een voor enduro's supersteile zithoek, het zijn kenmerken die momenteel worden gewaardeerd. Ook de hoge 'mast' waar de zadelpen in zit lijkt iets van de laatste tijd. We hebben het al gezien bij Kona's Process, Pyga's en bijvoorbeeld de Norco Range. Wij vinden het mooi, maar er zijn uiteraard ook andere meningen. Je krijgt er in ieder geval wel een extreem lage bovenbuis en stand-over height van. Altijd fijn op hele technische trails en stages. De uitrusting is precies zoals we het zelf zouden doen als we een praktische endurobak zouden mogen opbouwen en geld geen rol speelt. Solide alu frame, achterdemper met piggyback (in dit geval een Monarch Plus), Reverb stealth dropper-zadelpen, een Rockshox Pike-voorvork en een complete SRAM-cockpit met XO-Trail remmen en 1x11 drivetrain. Misschien het enige dat over-thetop voelt: de carbon wielen van Ritchey. Licht en snel, maar ook kwetsbaar als je een keer een lelijke rockgarden niet zuiver aansnijdt.

Het prijskaartje van al dit moois is 4.999 euro.

Een hoop geld, maar als je bedenkt dat vergelijkbare topmodellen van andere merken nog 1.500 tot 2.000 euro meer kosten, 'valt het wel weer meer'. Tegelijkertijd kunnen we ons niet aan de indruk onttrekken dat Focus de SAM prima had kunnen uitrusten met een high-end alu wielset en de prijs misschien wel 1.000 euro lager had kunnen houden. Daarmee zou de fiets binnen bereik vallen van veel meer enthousiaste hobbyracers.

Op de trail voel je die hypermoderne geometrie van de bike meteen aan. Hij is lang, voelt daardoor stabiel en ploegt moeiteloos door alle obstakels die de trail opwerpt. De Pike is een sublieme vork en houdt de voorkant op het spoor. Het kostte ons veel moeite om de achterdemper goed afgesteld te krijgen en we hebben na verschillende pogingen niet de indruk gehad dat we er al helemaal waren.

Kennelijk heeft dat nog wat werk nodig. De stuurhoek is zo slack dat de keerzijde van zoveel 'slackness' opeens duidelijk wordt.

Pas op hogere snelheden komt de SAM in zijn element. Dan rijdt hij zo los als een bokser die op de ballen van zijn voeten klaar staat. Links en rechts duikend en hoekend, klaar om de trail een rotklap te verkopen. De superlichte wielen geven permanent het gevoel dat je het

gas nog wat dieper in zou kunnen trappen, als je namelijk nog wat harder op de pedalen stampt, springt de bike verder naar voren.

Het kostte een paar ritjes om het gevoel los te laten dat we op een wielset van meer dan 2.000 euro rijden, maar ze hebben geen kik gegeven. De SAM is een volbloed racer. Het betekent dat als je niveau hoog is, je ook de snelheidspotentie van de fiets kan omzetten in snelle tijden. Ben je niet zo'n agressieve rijder, dan kan je wel eens het idee hebben dat het een 'beetje veel' is.

Conclusie Ben je een ervaren racer met een dikke portemonnee? Dan is de Focus je raceklare scheurijzer. Je vindt geen up-to-date alu endurobike veel mooier en strakker dan dit exemplaar. Ben je op zoek naar een betrouwbare bike waarmee je wedstrijden kan rijden, maar ook met net zo veel plezier een lange toer in de bergen zou kunnen maken, dan is de Fritzz je nieuwe beste vriend. Hoe dan ook, vanuit Duitsland komen hele goede en interessante endurobikes. Freude am Fahren op zijn allerbest!

Focus saM 1.0

stuurhoek

65

Zithoek

75

Bovenbuislengte

615mm

liggend achtervork

438mm

Wielbasis

1206mm

reach

452mm

stack

608mm

69

gallery

70

Up/Down Mountainbike Magazine

locatie: Woestijn bij jerusalem, IsraĂŤl

rijder: Bryan Regnier

Foto: Daniel Roos

71

Gallery

Locatie: Yorkshire, Engeland

72

Rijder/Foto: Sam Needham

Up/Down Mountainbike Magazine

locatie: Hebden Bridge, Engeland

rijders: jamie Darlow en Benji Howarth

Foto: Sam Needham

73

SHOPGUIDE

Klussen met kijkers / Kona Explosif voor weinig

Klussen met kijkers

Kona expLosif Pierre de Wit rijdt al jaren op de weg en omdat steeds meer van zijn vrienden een mountainbike kochten kon hij niet achterblijven. In plaats van naar de winkel te stappen dacht hij: dat klus ik zelf wel even in elkaar.

Met wat tips en hulp van vrienden bouwde hij deze Kona Explosif 26'er. Pierre had drie ijkpunten: clean, fun en betaalbaar. De totale fiets kostte hem ongeveer zevenhonderdvijftig euro.

Dat maakt mountainbiken een stuk toegankelijker.

FRAME: “Ik ging op zoek naar een frame dat ik als een soort crossfiets kon opbouwen. Mijn racefiets is om te racen, als ik op een parcours rij gaat het me om de lol, niet om de rondetijden.

Dat was de reden dat ik niet in de hoek van 'carbon crosscountry' ging zitten maar meer naar een stalen hardtail keek. Kona vind ik een romantisch merk en toen ik dit frame voor honderd euro op Marktplaats zag staan was de eerste stap gemaakt. Een lekker vintage Kona-logo, lompe oversized stalen buizen.

Geen idee uit welk jaar het frame is, voor mij is hij tijdloos. Ik zou hem ook nog kunnen ombouwen naar singlespeeder. Grappig dat Kona net nu een 27,5-variant uit heeft gebracht van de Explosif.”

76

WIELEN: “Een niet geheel onbelangrijke reden dat ik voor ‘kleine’ wielen ging, was dat er op de tweedehandsmarkt een overvloed is aan spullen die voor een goede prijs te koop zijn.

Wielen? Dit is een set van een onbekend Taiwanees merk, dat ik voor een paar tientjes mocht hebben. Heb gecheckt of ze nog recht waren. En dat waren ze. Deze ga ik nog wel upgraden na het krijgen van mijn vakantiegeld maar alles op zijn tijd.”

VORK: “Grappig hoe de markt van tweedehands vorken in elkaar steekt. Voor honderd euro heb je een instapmodel, dat nieuw honderdtwintig euro kost en voor honderdtachtig euro heb je het beste van het beste, zoals deze Rockshox SID. De keuze was snel gemaakt.”

CRANK: “Na lang zoeken kon ik maar geen geschikte crank vinden. Na een paar keer in de UP/ DOWN iets gelezen te hebben over de Shimano Zee-groep ben ik eens gaan kijken wat de crank precies kostte. Voor rond de honderd euro ben je klaar en ik merk het verschil niet met cranks die twee keer zo duur zijn, topding.”

DRIVETRAIN: “Je fiets 1x10 opbouwen is niet alleen hip en volgens de laatste trends, het is ook nog eens goedkoop. Scheelt je een derailleur en een shifter. Ik heb gelijk maar geïnvesteerd in een dik-dun-dik-dun kettingblad van Absolute Black, zodat ik geen kettinggeleider hoefde te kopen. Het advies voor de Shimano Zeederailleur heb ik uit UP/DOWN 69 gehaald. Erg tevreden over deze set-up. Meer versnellingen dan dit heb ik in Nederland niet nodig.”

REMMEN: “Remmen zijn duur, dat heeft me verbaasd.

Via een forum heb ik deze Magura MT4's op de kop getikt voor zestig euro. In het begin deden ze het niet heel goed maar na het vervangen van de remblokken des te beter. De 160 millimeter schijven lagen bij een vriend in de schuur ergens onderin een doos. De kabels moet ik nog inkorten, ik zit alleen nog tegen dit klusje aan te hikken. zADEL EN zADELPEN: “Deze zijn beide van BBB. Het frame heeft een diameter van 27.2 en dat heeft niet elke fietsenmaker op voorraad, deze was binnen een dag in huis. Een zadel vind ik belangrijk, de BBB Feather zit me goed, deze had ik al op mijn racefiets zitten en ik heb hem tijdelijk even overgezet.”

STUUR EN VOORBOUW: “Ook de cockpit is van BBB, een zestig millimeter voorbouw en een stuur van zeventig centimeter breed. Deze combinatie maakt van elke suffe fiets een speelse boscrosser.”

BANDEN: “Achter zit een Continental X-King in 2.2 en voor een Schwalbe Nobby Nic in 2.4. Vrienden hadden dit nog in de schuur liggen. Hier ben ik nog niet helemaal blij mee, want de Conti is zo goed als versleten en de Nobby is toch iets te breed. Ik ga binnenkort wel over op iets anders.”

HANDVATTEN: “Dat zijn Lizard Skin Charger-grips, heb ik ook weer uit de UP/DOWN 69 gevist. Superzacht.

Voelen echt fijn aan. De groene kleur knalt lekker, vind ik wel een mooi detail.”

PEDALEN: “Het wordt wel eentonig maar ook deze heb ik uit de UP/DOWN 69 gehaald, het is de PD-M520. Dertig euro en dan krijg je er nog cleats bij ook. Hoezo is mountainbiken duur?”

Up/Down Mountainbike Magazine

Voor een hoop mountainbikers bestaat de fietssport voor de helft uit het sleutelen aan fietsen. In deze nieuwe rubriek ‘Klussen met Kijkers’ zetten we een zelfbouwproject in het zonnetje.

We kijken niet alleen naar het totaalplaatje maar lichten ook de keuze van onderdelen toe. Of de fiets nu extreem licht is, of een kleurenpallet heeft dat is doorgevoerd tot op het laatste boutje, de fiets moet om de één of andere reden bijzonder zijn.

heb je (recentelijk) ook een mooi, leuk, licht, snel project gerealiseerd? stuur dan eens wat foto’s naar de redactie. Voor de volgende nummers zijn we weer op zoek.

77

anti-routes / Westelijk Veluwe

Anti-Routes™

WesteLijK veLuWe Bij het noemen van Harderwijk denkt menigeen eerder aan dolfijnen dan aan mountainbiken.

Maar wist je dat in het bos tussen Harderwijk en Ermelo een aantal leuke paden liggen die Antiroute™ waardig zijn? Wij ook niet, tot enkele dagen geleden.

tekst & foto's: Michiel Rotgans

78

UP/DOWN-vriend Bas Kwaaitaal is opgegroeid in Ermelo en na het lezen van het vorige artikel over Anti-routes™ attendeerde hij ons op genoemde trails. Als kind spendeerde hij al zijn vrije tijd in deze bossen en daarom kent hij ze op zijn duimpje. Dit zijn bossen waar je snel je oriëntatie kwijt bent en aangezien er geen broodkruimeltjes worden gestrooid is begeleiding door een local een must.

We (Bas Kwaaitaal, Rinse Blase en ik) starten bij het ouderlijk huis van Bas, kruisen wat wegen en duiken het bos in ten noorden van Ermelo. De condities zijn ronduit gaar. Er is net een hevige wolkbreuk overgewaaid en overal liggen grote plassen. Tot nu toe is het een beetje door de blubber raggen in een standaard bos en ik ben nog niet verkocht.

De singletracks zijn suf, veel brede offroad wegen. Hebben we hier een uur voor in de auto gezeten? Een meter of honderd verder verandert de omgeving drastisch. Het donkere eikenbos wijzigt in een karakteristieke Veluwse heide met lichtgekleurde zandgronden. Er komt meer hoogteverschil in het landschap en de trails kronkelen als een

Up/Down Mountainbike Magazine

hET PaD Is sMOOOOTh...

79

anti-routes / Westelijk Veluwe

slang door het landschap. Ineens begrijp ik Bas zijn enthousiasme over dit gebied en het mooie is, vanaf hier wordt het alleen maar beter. De trail gaat omhoog en verandert in een bergruggetje van een aantal kilometers.

Even kruisen we een geasfalteerd fietspad en komen we uit bij weer een nieuwe bergrug, volgens Bas is dit het beste stuk. De trail die we nu volgen is nog beter dan de vorige. En dat hier op de Veluwe! Het pad is smooooth... Geen kuilen of slijtage. En dat komt waarschijnlijk doordat hier maar een handjevol mensen fietst. De zanderige ondergrond is naar mijn idee ook te gevoelig voor erosie dus zou ook niet geschikt zijn om busladingen vol bikers te kunnen dragen. Aan het eind van de trail wachten we op elkaar.

“En nu gaan we weer terug”, zegt Bas. Ik ben gewend om routes in één richting te fietsen

Anti-routes™ zijn niet-aangegeven trails in ons eigen land waar het mountainbiken gedoogd wordt. Hoezo stellen we geen gps-gegevens beschikbaar van deze routes? Locals hebben vaak een hoop energie en tijd gestopt in het vinden en aan elkaar linken van deze trails en hebben er geen baat bij dat mountainbikers uit alle windstreken hier komen rijden.

Wanneer je de lokale etiquette niet kent of respecteert kan een gedoogbeleid omslaan in een verbod en dat proberen

80

en heb me nooit gerealiseerd hoe gaaf het is om een pad twee kanten op te rijden. Voor je gevoel fiets je een totaal nieuwe trail. Je hebt zodoende een nieuwe ervaring. Omgekeerd is de trail minstens zo fijn als op de heenweg.

Op een steil zandpad popt Bas er nog een stijlvol sprongetje uit. Vervolgens rijden we langzaam de weg weer terug.

We doen nog een poging om een stukje van het officiële parcours van Harderwijk te rijden. Overal liggen diepe poelen en na vijfhonderd meter houden we het voor gezien.

Op het pad blijft te veel water staan, waardoor het meer overleven is dan flowen. Geen wonder dat veel bikers uit de buurt zich tot de Anti-routes™ in de omgeving wenden, die zijn vele malen leuker!

we te voorkomen. Eén ding kunnen we je wel verzekeren, locals vinden het altijd leuk om hun vondst te delen met medebikers dus wend je tot Google, Facebook of Strava.

We hebben al een aantal aanvragen op de plank liggen, maar wil je ons een keer op sleeptouw nemen op jouw Anti-route™, mail dan naar updown@soulonline.nl

Up/Down Mountainbike Magazine

Gratis parkeren: Op de parkeerplaats bij de Watertorenweg Lokale bikeshops in de buurt van de route: www.fietscentraal.nl harderwijk

Cappuccino en appeltaart onderweg: Het Roode Koper (wel high-end sjiek!)

Eten/drinken in de buurt van de route: Grand cafĂŠ De Schout van Ermel

81

Down/Time

We hebben nooit gerealiseerd wat we over onszelf afriepen toen we UP/DOWN als naam voor dit tijdschrift kozen. Taiwanese vertegenwoordigers van fietscomponenten die ons op beurzen een dikke knipoog geven of Amerikaanse pr-managers die met een licht zenuwachtige grijns in de ogen zeggen 'dat dat in The Netherlands natuurlijk wel kan'.

Om nog maar te zwijgen over de mensen die hinten dat ze â&#x20AC;&#x201C; afhankelijk van hun muzieksmaak - het liedje van de Venga Boys of T-Pain heus wel kennen. Terwijl we slechts zochten naar een kreet of term die uitlegt dat ons 82

mountainbikeblad zich richt op mensen die zowel plezier halen uit omhoog fietsen als naar beneden knallen. Een naam die de yin en yang-relatie tussen die twee elementen weergeeft. De UP kan niet zonder de DOWN. Maar alle oprechte bedoelingen ten spijt, bijna iedereen lijkt er iets aanzienlijk ordinairders in te zien.

In het Zwitserse Chur zagen we opeens deze variant op de gevel van een klimmuur. Voor maximaal 'gniffel-effect' uit te spreken in SchwiizerdĂźtsch.

Soul Kiosk

Lees binnenkort al jouw favoriete magazines op je tablet of smartphone via onze eigen Soul Kiosk app.

1

UP/DOWN

Mountainbike Magazine

01401

2014

8 717953 144843