10 lat kph by Robert Poryzała

Nic się nie zdarza, jeśli nie jest wpierw marzeniem. Carl Sandburg, szwedzko-amerykański poeta i powieściopisarz

Kampania Przeciw Homofobii powstała z marzeń. Marzeń o lepszym, bardziej sprawiedliwym i tolerancyjnym świecie. Pamiętam nasze pierwsze spotkania – naiwne z dzisiejszej perspektywy, ale jakże energetyczne. Dające kopa do działania, którym rozpędzeni już od dziesięciu lat pracujemy w całej Polsce, a często poza nią, by ziścić nasze marzenia. Tyle dobra spotkałem przez te dziesięć lat. Każdy wolontariusz, każda członkini organizacji, każda osoba dokładała swoją cegiełkę dobra, budując wyjątkową wspólnotę. Gdy patrzę z perspektywy tych lat, przypominam sobie setki twarzy, które przewinęły się przez Kampanię. Każda z nich przyszła, by bezinteresownie pomagać innym. Gdy podczas marszy leciały w nas kamienie – szliśmy ręka w rękę. Gdy protestowaliśmy przeciwko homofobicznym politykom, staliśmy obok siebie. Razem pisaliśmy raporty, pomagaliśmy ofiarom pobić, niezrozumienia i homofobii. Duma to za mało, by opisać, co czuję po tych dziesięciu latach. Radość, szczęście, entuzjazm – to też niewystarczające słowa. Tyle nadziei dzięki pracy nas wszystkich dawaliśmy każdego dnia. Na przykład Karolowi z wioski blisko Zakopanego, który napisał, że dzięki nam zobaczył w telewizji, że nie tylko on jest gejem. Parom z kampanii „Niech Nas Zobaczą” radość nieukrywania swojego partnera czy partnerki w szafie. Polityków uczyliśmy akceptacji i zrozumienia dla różnorodności. Chociaż nie ze wszystkimi się udało, Polska wygląda dzisiaj inaczej.

Ostatnie 10 lat to czas niesamowitych przemian społecznych, politycznych i gospodarczych. Niewątpliwie najważniejszym wydarzeniem było wejście Polski do Unii Europejskiej. Na fali euroentuzjazmu w roku 2001 powstała Kampania Przeciw Homofobii – największa, ogólnopolska organizacja lesbijek, gejów, osób biseksualnych i transpłciowych, która postawiła sobie za cel pracę z heteroseksualną większością społeczeństwa nad poprawą sytuacji osób LGBT. Aby uczynić nasze problemy widzialnymi, w 2003 roku zorganizowaliśmy kampanię społeczną „Niech nas zobaczą”, zaangażowaliśmy się w prace nad projektami ustaw o związkach partnerskich (projekty prof. Marii Szyszkowskiej i Grupy Inicjatywnej ds. Związków Partnerskich), organizowaliśmy i współorganizowaliśmy marsze równości w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Łodzi, Wrocławiu czy Katowicach. W 2009 roku w każdym mieście wojewódzkim działała grupa lokalna KPH. To wszystko nie byłoby możliwe bez naszych wolontariuszy i wolontariuszek, członków i członkiń, pracowników i pracowniczek, członków i członkiń zarządu czy wszystkich tych osób, które od 2004 roku przekazały na rzecz KPH jeden procent swojego podatku dochodowego. To ludzie tworzą charakter organizacji i składają się na jej sukces. Bez Was KPH nie odniosłaby takiego sukcesu. Wszystkim Wam dziś dziękuję.

Przed nami jeszcze długa droga. Marzeń mamy nadal wiele. Na szczęście! Bo bez setek, tysięcy głów pełnych marzeń i nadziei na lepsze jutro, nie byłoby Kampanii Przeciw Homofobii!

Robert Biedroń pomysłodawca i wieloletni prezes KPH

Tomasz Szypuła Prezes Zarządu

STYCZEŃ

KWIECIEŃ

LIPIEC

PAŹDZIERNIK

LUTY 1

MAJ 1

SIERPIEŃ 1

LISTOPAD 1

MARZEC 1

CZERWIEC

WRZESIEŃ

GRUDZIEŃ

Orientacja polityczna 10 lat Kampanii Przeciw Homofobi Mariusz Kurc Założycielską konferencję prasową zaplanowaliśmy na 11 września 2001 r. w warszawskim Centralnym Domu Kultury. Nie spodziewaliśmy się, że powstanie Kampanii Przeciw Homofobii wywoła medialną burzę, niemniej sami, owszem, byliśmy podekscytowani. Tymczasem przyszedł jeden dziennikarz. Jeden. Z radiowej Trójki. Czekaliśmy w nerwach – może jeszcze ktoś się pojawi. A potem zaczęliśmy odbierać telefony i smsy od znajomych, że w Stanach wojna, jakieś samoloty walnęły w wieże World Trade Center – tak wspomina Robert Biedroń pierwszy dzień oficjalnej działalności KPH.

ko prapoczątek KPH był męski – od narodzin organizacji kobiety odgrywały w KPH rolę co najmniej równorzędną (a np. w wybranym w 2010 r. zarządzie stanowiły większość). Jeden z pierwszych sporów wewnątrz KPH dotyczył... ulotki informacyjnej. Widniało na niej dwóch wpół nagich młodzieńców. Biedroń dziś się śmieje: To ja tę ulotkę zrobiłem i wydała mi się bardzo ładna. Jeszcze nie miałem takiej równościowej świadomości, jak teraz. Abramowicz ulotkę pamięta: Było dla mnie jasne, że półnadzy 16-latkowie na froncie

Jednoosobowe poczęcie Robert Biedroń został prezesem, a w skład pierwszego zarządu weszli jeszcze Sławomir Bańcyrowski, dr hab. Jacek Kochanowski, Sławomir Królak i Bartosz Żurawiecki. Kampania Przeciw Homofobii jest więc dzieckiem pięciu tatusiów. Aktu poczęcia dokonał jednak w pojedynkę Biedroń: W 2000 r., zaraz po studiach, zamieszkałem w Warszawie i od razu zacząłem działać w Lambdzie, ale to nie było to. Lambda była – i nadal jest – nastawiona na działalność pomocową skierowaną do wewnątrz społeczności LGBT, a ja chciałem wyjść na szersze forum, do społeczeństwa. Postanowiłem założyć własną organizację. Byłem sam, więc rozpocząłem od zamieszczenia ogłoszenia na Innej Stronie. Pierwszą osobą, która się zgłosiła, był Bartosz Żurawiecki.

Supertandem Biedroń i Abramowicz wkrótce zaczęli stanowić swoisty tandem, który był filarem KPH przez 9 lat. Ona – metodyczna, rzetelna, kompetentna i pracowita – trzymała organizację żelazną ręką w ryzach. Wcale nie miałam ochoty pilnować spraw finansowych, wzięłam się za nie, bo po prostu czułam odpowiedzialność. Gdy KPH się rozrosła, zajęłam się też budowaniem samej organizacji, struktur, pracą z ludźmi. Finanse KPH były wielokrotnie kontrolowane, zawsze chwalono ją za rzetelność w gospodarce finansowej. Jeśli zaś chodzi o rozwój samej organizacji, to tu niepoślednią role odgrywały doroczne tygodniowe obozy szkoleniowe. Abramowicz: Chodziło o to, by ludzie się poznali i polubili. I by poznali swoje poglądy, bo metod działania jest wiele i one nie zawsze są ze sobą zgodne. On stał się twarzą KPH – występował publicznie, udzielał wywiadów, lobbował, rzucał rękawicę publicznej homofobii: Moja wizja była od początku jasna – jawność, polityczne działania, kampanie społeczne, zmiana prawa. Ale to nie była jedyna droga – byli w KPH ludzie nastawieni bardziej na działalność à la Lambda, albo nastawieni na działalność akademicką i kulturalną. Te różnice spowodowały, że jeszcze przed końcem 2001 r. Biedroń został w zarządzie sam. Jacek, Bartek i obaj Sławkowie chcieli iść w naukowe wydarzenia i w kulturę. Założyli organizację Queer Alliance, która chyba nie przetrwała zbyt długo.

To musiało być kilka miesięcy przed tym 11 września – wspomina Żurawiecki, uznany krytyk filmowy i autor czterech książek gejowskich. Przeprowadziłem się z Poznania do Warszawy i po prostu dojrzałem do tego, by „coś z tym wszystkim zrobić”. Te pierwsze miesiące to były czasy nieformalnych spotkań towarzyskich w prywatnych domach czy w squacie na Saskiej Kępie. Niekończące się dyskusje na temat ideologii i strategii działania. Brała w nich udział Marta Abramowicz, późniejsza prezeska, która przyszła do KPH z zamiarem działania na niwie edukacyjnej i psychologicznej. Dołączały też inne dziewczyny (m.in. dr Ewa Majewska). Tyl-

ulotki zamiast wzbudzić pozytywne odczucia, wywołają wrażenie, że geje są skupieni tylko na seksie albo że są pedofilami. No i pytanie, czemu w ulotce kobiety miały być niewidoczne? Przecież od początku KPH tworzyły też kobiety – Elwira Chróściel, Ania Gruszczyńska, Monika Nowak i wiele innych.

Pytany o Queer Alliance Żurawiecki macha ręką; Nie wiem, czy w ogóle chcesz o tym pisać. To była efemeryda... Rzeczywiście odeszli, bo chcieli więcej kultury i nauki, a mniej polityki? Tak, to prawda. My byliśmy intelektualiści – mówi z przekąsem, a na jego twarzy maluje się autoironiczny uśmiech. Pierwsza ulotka reklamująca działalność Kampanii Przeciw Homofobii, 2001 r.

Odejście czterech z pięciu założycieli KPH nie okazało się jednak wstrząsem. W międzyczasie pojawiło się już wielu nowych działaczy

i działaczek. Szybko wybrano nowy zarząd. Biedroniowa opcja wygrała, ale łatwo nie było. W swej naiwności myślałem, że jak wyjdziemy i powiemy, że chcemy żyć jawnie, że chcemy równych praw, to całe środowisko będzie zachwycone i powie nam: „Super! Wreszcie! Na to czekaliśmy”. Tymczasem było odwrotnie! To był dla mnie szok i trauma – z największym sprzeciwem spotkaliśmy się ze strony naszej społeczności, która nie chciała „drażnić” społeczeństwa. Ani postulat związków partnerskich, ani nieukrywania się, ani parad nie miał wtedy wielkiego poparcia społeczności LGBT. Ale ja miałem jasną wizję i mimo szoku parłem dalej. Postulaty KPH były, są i jeszcze długo będą polityczne. Tylko na drodze politycznych zmian można je załatwić. Nawet tak wydawałoby się osobista sprawa jak coming out – to kwestia polityczna. Im więcej w Polsce jawnych gejów i lesbijek, tym mniej homofobii, mniej sankcjonowanej przez państwo dyskryminacji.

której nikt w KPH się nie spodziewał. Grzeczne fotki uśmiechniętych osób, które trudno było oskarżyć o to, o co z reguły oskarża się gejów i lesbijki, czyli o obsceniczność, nachalność, rozpustę i obnoszenie się... Jednak może właśnie dlatego homofobiczna agresja wybuchła ze zdwojoną siłą. Te plakaty wisiały praktycznie chwilę, właściwie wszystkie natychmiast niszczono – wspomina Abramowicz. Ale nie chodziło tylko o ulicznych chuliganów. W „Rzeczpospolitej” Maciej Rybiński kpił z akcji proponując jej drugą odsłonę z politykami: Wyobraźmy sobie czas kampanii wyborczej i napisy przy wizerunkach kandydatów: koprofag, fetyszysta, zoofil. Cóż za bogactwo wyboru! A Józefa Hennelowa w „Tygodniku Powszechnym” legitymizowała wykluczenie osób homoseksualnych z przestrzeni publicznej: Organizatorom akcji chodziło tak jasno o zdominowanie bodaj na krótko podświadomości i opinii publicznej, z pełnym zlekceważeniem faktu, że nie każdy sobie tego życzy i nie życzyć sobie ma także prawo.

Niech nas zobaczą W połowie 2002 r. pojawiła się w KPH Karolina Breguła z pomysłem zrobienia wystawy zdjęć homoseksualnych par trzymających się za ręce. Akcję, która stała się kamieniem milowym polskiego ruchu LGBT, zatytułowano „Niech nas zobaczą”. Udało się na nią pozyskać pierwszy grant – od Izabeli Jarugi-Nowackiej, Pełnomocniczki Rządu ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn. W przygotowaniach do „Niech nas zobaczą” uczestniczył Tomasz Szypuła, obecny prezes KPH. Byłem studentem Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdy pod koniec 2001 r. zgłosiłem się do Anki Gruszczyńskiej, koordynatorki KPH Kraków z chęcią działania. Świetnie pamiętam „Niech nas zobaczą” w Krakowie. Na tydzień przed planowanym otwarciem wystawy galeria wycofała się z projektu. Gorączkowo szukaliśmy innego miejsca – tu jeszcze raz podziękowania dla galerii Burzym i Wolf, która nas przygarnęła. Wystawa budziła takie kontrowersje, że ówczesny (i obecny) prezydent Krakowa Jacek Majchrowski osobiście poprosił o możliwość obejrzenia zdjęć na kilka godzin przed otwarciem. Zobaczył je i udzielił poparcia. W marcu 2003 r. zdjęcia 30 męsko-męskich i damsko-damskich par pojawiły się w galeriach i na billboardach – i wywołały burzę,

W Gdańsku przygotowania do wystawy „Niech nas zobaczą”, która miała miejsce w Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA, przyciągnęły Anię Urbańczyk. KPH i w ogóle ideowe działanie, happeningi, akcje takie jak „Niech nas zobaczą” – to było idealne miejsce dla mnie. Mój pierwszy autorski pomysł z 2004 r., czyli walentynkowe kartki z wizerunkami par jednopłciowych, jest nadal co roku realizowany. Urbańczyk jest dziś wiceszefową KPH, a trójmiejski oddział organizacji uchodzi za najprężniejszy. Na nasze spotkania przychodzi regularnie kilkanaście osób. Działają różne podgrupy np. archiwum, kultura, psychologiczna, ds. opieki nad wolontariatem. Jednym z najświeższych projektów tamtejszego oddziału Kampanii jest Szafa Gdańska, czyli odszukiwanie i archiwizowanie zapomnianej historii społeczności LGBT w Trójmieście. Zapraszamy wszystkich na stronę: www.niechnaszobacza.queers.pl Zdjęcia: Karolina Breguła Koordynacja: Marta Abramowicz i Robert Biedroń Projekt został zrealizowany m.in. dzięki wsparciu finansowemu Kancelarii Prezesa Rady Ministrów oraz Ambasady Królestwa Niderlandów.

„Niech nas zobaczą” była dla nas jak tornado, po niej nic już w KPH – ani w ogóle w postrzeganiu kwestii osób LGBT w Polsce – nie było takie samo – podsumowuje Marta Abramowicz. Geje i lesbijki ostatecznie weszli na polityczną wokandę, a marka Kampanii Przeciw Homofobii stała się rozpoznawalna. Robert Biedroń został zaś „pierwszym gejem RP”, twarzą nie tylko swej organizacji, ale całego polskiego ruchu LGBT.

Praca organiczna Powstawały kolejne oddziały (w 2009 r. było ich najwięcej – 16; obecnie – 14). Przybywało osób chętnych do działania i pomysłów. Powstała Grupa Młodzieżowa KPH, później Grupa Studencka KPH. Zawiązała się Grupa Prawna KPH, jej szefem został Krzysztof Śmiszek, dziś również szef Polskiego Towarzystwa Prawa Antydyskryminacyjnego: Tylko nie pytaj, iloma sprawami się przez te 8 lat działania w KPH zajmowaliśmy, bo nie wiem, chyba to się liczy już w setkach. Czy pamięta swe początki w organizacji? Pojawiłem się z pomysłem pomocy prawnej dla osób homoseksualnych. I jak to bywa w KPH, powiedzieli mi, że super, znakomicie – to zajmij się tym. No to się zająłem. A poza tym Robert mi się podobał i chciałem go poznać. Śmiszek i Biedroń są razem od 8 lat. W 2004 r. ruszyła kampania „Jestem gejem, jestem lesbijką”, w ramach której odbyły się debaty o gejach i lesbijkach na uniwersytetach. Jeździła z nami profesor Maria Szyszkowska. Jej projekt ustawy o związkach partnerskich, przy którym współpracowaliśmy, znajdował się wtedy w Senacie – wspomina Szypuła. W 2005 r. KPH zyskała pierwszą siedzibę – dwa małe pokoje z kuchnią na Wołoskiej w Warszawie. Kilka miesięcy później odbyło się tam pierwsze spotkanie redakcji „Repliki”, najdłużej trwającego, jak się później okazało, projektu KPH. Biedroń: Dzięki wsparciu Fundacji im. Róży Luksemburg zdobyliśmy pieniądze na pierwszych 6 numerów. I choć nasza sytuacja finansowa nie jest łatwa, to jednak trzymają Państwo w rękach 33. numer „Repliki”. Nasze pismo nie jest zresztą jedynym medialnym projektem KPH – inne to m.in. portale multikulti.org i homoseksualizm.org.pl. Zdobycie własnego kąta sprowokowało też pomysł o gromadzeniu archiwum i biblioteki LGBT. Dziś to z pewnością jedna z większych (a może największa?) kolekcji czasopism, książek i artykułów o tematyce LGBT w Polsce. Uruchomiono również KPH-owską pomoc psychologiczną, której w siedzibie organizacji lub telefonicznie udziela Anna Kozek. IV RP – nienawiść boli Jesienią 2005 r. nastała 2-letnia era IV RP. Abramowicz: Z jednej strony to był mroczny

okres, właściwie skupiliśmy się wtedy nie tyle na rozwoju, co na przetrwaniu. A z drugiej – ta zmasowana homofobia ze strony władz sprawiła, że odnotowaliśmy sporo nowych członków i członkiń. Takim „dzieckiem IV RP” jest na przykład Mirka Makuchowska. Mój współlokator gej zapytał, czy nie chciałabym pójść na spotkanie KPH. I pomyślałam – tak, mam już dosyć tego Giertycha i spółki. Trzeba coś robić. No i nie żałuję, bo nie tylko zrobiłam parę fajnych projektów w KPH, ale również poznałam moją żonę. Wkrótce Mirka została szefową wrocławskiego oddziału KPH, dziś jest też w zarządzie organizacji. Kierowała m.in. akcjami: „Równi w Europie” o związkach partnerskich i „Razem bezpieczniej”, która dotyczyła zapobiegania przestępstwom na tle homofobicznym i współpracy z policją.

Izabela jaruga-Nowacka na wystawie „Niech nas zobaczą” W 2007 r., czyli jeszcze za czasów IV RP, Kampania Przeciw Homofobii zorganizowała akcję „Homofobia – tak to wygląda”. Jej zadaniem było zwrócenie społecznej uwagi m.in. na problem homofobicznej mowy nienawiści. Na plakatach w kilku polskich miastach pojawiły się wizerunki mężczyzny i kobiety (Greg Czarnecki i zmarła niedawno Daria Chmielewska) z napisami „Pedał? Lesba? Nienawiść boli”. Biedroń: Świadomość wagi tej kwestii rośnie. Jeszcze w 2000 r. Michał Kamiński, późniejszy poseł PiS i europoseł PJN, bez wahania mówił o nas z pogardą „pedały”. Dziś już by się chyba nie odważył. W Sejmie

trwają obecnie prace legislacyjne nad nowelizacją kodeksu karnego, która poszerza katalog cech chronionych przed mową nienawiści m.in. o orientację seksualną i tożsamość płciową. W tym samym roku KPH i Lambda Warszawa opublikowały wspólny raport „Sytuacja społeczna osób biseksualnych i homoseksualnych” pod red. Marty Abramowicz, do dziś jedno z nielicznych badań na ten temat. Również w 2007 r. ruszył z impetem walentynkowy Festiwal Równe Prawa do Miłości, którego szefową przez kilka lat była Aleksandra Dejnarowicz (obecnie zastąpiona przez Macieja Kamińskiego).

W tym samym roku miał miejsce organizowany przez KPH pierwszy Festiwal Tęczowych Rodzin – cykl imprez poruszający najbardziej kontrowersyjną z możliwych kwestii LGBT: homorodzicielstwo. KPH przeciera szlaki, przygotowuje grunt dla rodzin queerowych, które na razie się nie ujawniają, ale istnieją (jedyny w Polsce wyoutowany tata gej to aktor Michał Sieczkowski, który w 2009 r. udzielił „Replice” wywiadu). W tym roku FTR gościł w Łodzi, czyli mieście, w którym coraz aktywniej działa oddział organizacji (pierwszy łódzki Marsz Równości miał miejsce również w tym roku, był zorganizowany właśnie przez oddział KPH).

Jednocześnie KPH zaczęła udzielać się na niwie akademickiej: zaproponowała trwający z sukcesem do dziś kurs Queer Studies. Wśród wykładowców znajdują się dwaj założyciele KPH: dr hab. Jacek Kochanowski i Bartosz Żurawiecki a także m.in. dr Katarzyna Bojarska, dr Agnieszka Graff, prof. Ireneusz Krzemiński, dr Jerzy Krzyszpień, prof. Magdalena Środa, Krzysztof Tomasik, dr Błażej Warkocki.

Wyjątkowo długi Erazmus Biedroń jest „zewnętrzną” twarzą KPH, ale dla bywalców/czyń „kwatery głównej” na Żelaznej organizacja ma drugą, „wewnętrzną” twarz – Grega Czarneckiego. Działa w KPH już 9 lat, dopiero od roku jest w zarządzie. Jestem synem polskich emigrantów, 20 pierwszych lat życia spędziłem w USA i tam zaczynałem działać na rzecz walki z homofobią. W Bostonie mogłem wybierać spośród wielu wyspecjalizowanych organizacji – np. koleżanka zaciągnęła mnie do organizacji wspierającej lesbijki azjatyckiego pochodzenia. Chodziłem do gejowskich klubów, do gejowskiej siłowni, mój dentysta był wyoutowanym gejem... A najwięcej homofobii dostrzegałem... wśród polonusów. Dlatego postanowiłem przyjechać do Polski na pół roku, może rok – i zrobić coś, by tę polską homofobię zmniejszyć. To miało być moje nieformalne stypendium, mój prywatny Erazmus. No i ten Erazmus trwa. Jak się znalazł w organizacji? Poszedłem na Paradę Równości w 2002 r. i zobaczyłem baner KPH. Dziś oprócz tysiąca drobiazgów organizacyjnych i pracy w zarządzie zajmuje się też monitoringiem dyskryminacji, wydaje biuletyn informacyjny KPH.

W 2009 r. KPH zorganizowała objazdową wystawę „Berlin-Yogyakarta”. Miała ona na celu przypomnienie historii prześladowań osób homoseksualnych przez nazistów, a jednocześnie promocję tzw. zasad Yogyakarty, czyli międzynarodowych standardów stosowania praw człowieka w odniesieniu do orientacji seksualnej oraz tożsamości płciowej (wypracowanych przez Międzynarodową Komisję Prawników w indonezyjskim mieście Yogyakarta).

W 2009 r. nastąpiła roszada na fotelu prezesa – Roberta Biedronia zastąpiła Marta Abramowicz. Rok później zrezygnowała z prezesury. Było to tuż po EuroPride, podczas którego KPH opiekowała się projektem PrideHouse, czyli całym tygodniem debat, projekcji filmowych i happeningów związanych z kwestiami LGBT (nad całością czuwał Jan Świerszcz). Abramowicz: Zależało mi, żeby Pride House wypadł jak najlepiej i dzięki ogromnej pracy wolontariuszy i wolontariuszek to się udało. Potem

Witamy państwa T. 2008 rok to rok wyjścia z szafy polskich osób transseksualnych, rok powstania Fundacji Trans-Fuzji z prezeską Anną Grodzką. Organizacja znalazła w Kampanii sojuszników. Od samego początku Trans-Fuzja spotkała się z życzliwością KPH, zebrania odbywaliśmy właśnie u nich na Żelaznej – mówi Grodzka. Nową, większą siedzibę Kampania ma od 2007 r. To tam, w niewielkiej salce, organizowane były tzw. tęczowe debaty – m.in. z Tomaszem Raczkiem i Marcinem Szczygielskim, Bartoszem Żurawieckim, Anną Laszuk, intelektualistami i politykami.

mogłam juz przejść na zasłużoną emeryturę. Przeprowadziłam się do Gdańska, do mojej dziewczyny i wreszcie mam czas na odpoczynek. Choć z drugiej strony tęsknię już za tym, żeby włączyć się w jakieś nowe działania. Biedroń nadal jest w zarządzie organizacji, a funkcję prezesa pełni Tomasz Szypuła. Moje oczko w głowie to związki partnerskie. Jestem w Grupie Inicjatywnej ds. związków partnerskich (razem z Ygą Kostrzewą, Mariuszem Kurcem, Krystianem Legierskim i Radkiem Oliwą). Mam nadzieję, że w najbliższych latach ten najważniejszy postulat społeczności LGBT zostanie zrealizowany. Będziemy działać, niestety Pytany o refleksje podsumowujące te 10 lat KPH Biedroń mówi: Co rusz słyszę, że powinniśmy zrobić akcję taką, jak „Niech nas zobaczą”. To niemożliwe, jej się nie da powtórzyć – tamta akcja i tamte czasy to już historia, jesteśmy w innym miejscu. I bardzo dobrze, że w innym! Co uznaje za największy sukces KPH? W ciągu tych 10 lat udało się wyciągnąć polskich gejów i lesbijki z szafy. Nieskromnie powiem, że stało się to w dużej mierze dzięki Kampanii Przeciw Homofobii. Pytany o porażki odpowiada przewrotnie: Mało nas! KPH to w porywach kilkaset osób, a powinno być kilka tysięcy. Nie przyjmuję argumentu, że ludzie by się zaangażowali, tylko akurat nasza organizacja im nie odpowiada. Gdyby tak było, już dawno wyrosłaby nam „konkurencja” – tak jak 10 lat temu my staliśmy się alternatywą dla Lambdy. To jest szerszy problem – polscy geje i lesbijki, jak w ogóle Polacy i Polki, uwielbiają narzekać, chętnie służą dobrymi radami, ale gdy przychodzi do konkretnego działania i zaangażowania się – nagle cichaczem znikają. Cała więc nadzieja w młodych działaczach i działaczkach – takich jak Agata Chaber, Zofia Jabłońska czy może właśnie Ty, drogi Czytelniku/droga Czytelniczko. Gdy pytam Tomka Szypułę, jak widzi KPH za kolejne 10 lat, uśmiecha się: Najlepiej byłoby odpowiedzieć, że w ciągu następnej dekady homofobia w Polsce powinna sczeznąć – wtedy KPH z braku roboty musiałaby się rozwiązać i to byłby prawdziwy happy end. Aż takim optymistą nie jestem, będziemy działać dalej. Mariusz Kurc, redaktor naczelny Repliki

05 52

TYDZIEŃ

Wizja i misja KPH Wizja Wizją Kampanii Przeciw Homofobii (KPH) jest Polska bez homofobii, akceptująca osoby homo-, biseksualne i transpłciowe, tolerancyjna wobec różnorodności, przeciwna dyskryminacji i nietolerancji ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową. Polska, w której prawa człowieka są respektowane, a każdy jest traktowany równo i sprawiedliwie z poszanowaniem różnic społecznych, kulturalnych, politycznych i religijnych.

Misja • Działanie na rzecz osób bi- i homoseksualnych oraz transpłciowych i ich bliskich, przy wsparciu osób heteroseksualnych, poprzez rzecznictwo, działania społeczne i inicjowanie przemian, których efektem będzie wyrównanie praw, przy zaangażowaniu oddziałów i grup działających na terenie całego kraju wraz z ich kapitałem ludzkim, materialnym, społecznym, wiedzy oraz umiejętnościami i doświadczeniem. • Tworzenie społeczeństwa obywatelskiego, charakteryzującego się aktywnością i zdolnością do samoorganizacji.

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 26

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

GRUDZIEŃ 2011

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

STYCZEŃ

sobota/saturday

LUTY 5

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Cele strategiczne 1.

Praca na rzecz przyjęcia ustawy o rejestrowanych związkach osób tej samej płci.

Praca na rzecz przyjęcia ustawy o zakazie tzw. „mowy i przestępstw z nienawiści” ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową.

Praca nad przyjęciem kompleksowej i efektywnej horyzontalnej ustawy o równym traktowaniu, zakazującej dyskryminacji, w tym dyskryminacji ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową, w takich sferach jak: edukacja, dostęp do dóbr i usług, zabezpieczenie społeczne.

Praca na rzecz obiektywnej, wolnej od stereotypów i uprzedzeń edukacji o bi-, homoseksualności oraz transpłciowości.

Praca na rzecz pełnego równouprawnienia osób bi-, homoseksualnych i transpłciowych w życiu rodzinnym, społecznym, politycznym, kulturalnym i zawodowym.

Praca na rzecz rozwoju instytucjonalnego KPH, w tym grup i oddziałów.

Dążenie do emancypacji i aktywizacji społeczności osób LGBT (lesbijek, gejów, osób biseksualnych i transpłciowych) oraz praca nad włączaniem ich w działania KPH.

Praca nad rozwojem międzynarodowych sieci i partnerstw z podmiotami działającymi na rzecz emancypacji osób LGBT.

Program 1.

Aktywizacja obywateli w celu podejmowania działań na rzecz zmniejszenia skali nietolerancji i dyskryminacji z różnych względów (nie tylko na podłożu homofobii) poprzez prowadzenie szkoleń, warsztatów, festiwali i przeglądów. Efektem tych działań ma być zaangażowanie obywateli w przeciwdziałanie dyskryminacji i nietolerancji.

Przygotowanie projektu zmian Kodeksu karnego (wprowadzenie penalizacji mowy nienawiści i zbrodni nienawiści w kontekście orientacji seksualnej) we współpracy z innymi organizacjami. Celem zmian będzie zwrócenie uwagi na poważny problem homofobicznej mowy nienawiści w polskim społeczeństwie i jej ograniczenie.

Monitorowanie przygotowań i procesu legislacji Ustawy o równym traktowaniu, a także zorganizowanie kampanii społecznej na rzecz przyjęcia tej ustawy przez polski parlament. Celem tych działań ma być przyjęcie dobrej ustawy o równym traktowaniu, która będzie w sposób równoprawny traktowała wszystkie grupy społeczne żyjące w naszym kraju narażone na dyskryminację.

Kontynuowanie projektu monitoringu przestrzegania praw osób LGBT w Polsce i raportowanie sytuacji. W wyniku tych działań zwiększy się świadomość społeczeństwa na temat problemu nietolerancji i dyskryminacji w Polskim społeczeństwie, a także przygotowane zostaną raporty, które wykorzystywane będą w dalszych działaniach rzeczniczych i badawczych.

Postulowanie zmian w edukacji zmierzających do wychowania i wykształcenia wolnego od homofobii społeczeństwa oraz współpracy przy rozwiązywaniu problemów związanych z przemocą w szkołach.

fot.: www.dreamstime.com

Cele strategiczne i program działania KPH

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 2

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

GRUDZIEŃ 2011

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

STYCZEŃ

sobota/saturday

LUTY 5

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Niech Nas Zobaczą Najsłynniejsza akcja Kampanii Przeciw Homofobii. Pomysł był prosty: sfotografować 30 par gejów i lesbijek i pokazać zdjęcia reszcie społeczeństwa. Jak? W galeriach, na billboardach, poprzez media. Po co? Żeby wszyscy wreszcie zobaczyli, że geje i lesbijki to zwykli ludzie. Pomysł może prosty, ale wiele razy wtedy mieliśmy wrażenie, że porwaliśmy się z motyką na słońce. W roku 2003 o gejach i lesbijkach nie mówiło się wcale, a jeśli już, to w mediach pokazywano obrazki z parad z zachodniej Europy. Statystyczny Polak wiedział tyle, że gej to facet przebrany za kobietę, o lesbijkach nie wiedział nic, chyba, że oglądał filmy porno. „Niech Nas Zobaczą” była pierwszą kampanią społeczną w Polsce poruszająca kwestię gejów i lesbijek. Akcja ruszyła w marcu 2003. Zdjęcia zostały pokazane na billboardach oraz w prestiżowych galeriach Warszawy, Krakowa, Gdańska i Śląska. Akcja była finansowana m.in. przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów i Ambasadę Niderlandów. Patronat objęła Pełnomocniczka ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn, Izabela Jaruga-Nowacka. Polacy po raz pierwszy zobaczyli, że gej czy lesbijka może wyglądać jak ich sąsiad czy koleżanka z pracy. To wywołało burzę: codziennie w mediach przez trzy miesiące dyskutowano, pisano, mówiono o „Niech Nas Zobaczą”. Atakowano kampanię i spontanicznie jej broniono. Wiele osób do dziś mówi: – Ta akcja zmieniła moje życie. Przypomnijmy, jak zapraszaliśmy wtedy Polaków na naszą wystawę: Drogi Widzu! Każdy z nas kiedyś marzył, żeby mieć czapkę niewidkę. Bywa przecież bardzo przydatna. Ale wyobraź sobie, że zakładasz ją i… nie możesz już zdjąć. Na zawsze stajesz się niewidoczny. Kiedy kobieta kocha kobietę albo kiedy mężczyzna kocha mężczyznę, ma ochotę zniknąć, zblaknąć, ukryć się. Zakłada więc czapkę niewidkę. To żadne czary. Wystarczy nauczyć się żyć po kryjomu. Po kilku latach można przywyknąć. Czasem na zawsze. Przedstawiamy Państwu osoby, które zdecydowały się te czapkę niewidkę zdjąć. Pójść na spacer, trzymając się za ręce, jak gdyby nigdy nic.

Zapraszamy wszystkich na stronę: www.niechnaszobacza.queers.pl; Zdjęcia: Karolina Breguła; koordynacja: Marta Abramowicz i Robert Biedroń Projekt został zrealizowany m.in. dzięki wsparciu finansowemu Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i Ambasady Królestwa Niderlandów.

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 9

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

GRUDZIEŃ 2011

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

STYCZEŃ

sobota/saturday

LUTY 5

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Grupa prawna Już kilka dni po uzyskaniu przez KPH numeru telefonu stało się jasne, jak wielu osobom LGBT potrzebna jest pomoc prawnika w sprawach związanych z dyskryminacją. Pod koniec 2002 r. pojawiła się osoba zdecydowana zmierzyć z ogromem panującej w Polsce nietolerancji – Krzysztof Śmiszek. Jako twórca i koordynator Grupy Prawnej działał nieprzerwanie do 2011 r. Od początku wiadomo było, iż Grupa Prawna w ramach swojej działalności będzie angażować w lobbing na rzecz wprowadzania rozwiązań prawnych gwarantujących równe traktowania osób LGBT. Grupa prowadzi także program bezpłatnych porad prawnych dla ofiar dyskryminacji na tle orientacji seksualnej i tożsamości płciowej. Zakres udzielanych porad obejmuje głównie prawo pracy, prawo karne, cywilne i administracyjne. W roku 2010 Grupa Prawna Kampanii Przeciw Homofobii liczyła 5 prawników i prawniczek,

Krzysztof Śmiszek

współpracując również z kancelariami prawniczymi w całej Polsce. W lutym 2011 r. koordynację przejęła Zofia Jabłońska, Krzysztof Śmiszek natomiast nadal związany jest z Grupą, wspomagając jej prace swoim doświadczeniem i wiedzą. Krzysztof Śmiszek: Praca prawnika LGBT nie jest wcale nudnym zajęciem, wręcz przeciwnie – przez prawie 9 lat pracy w KPH miałem do czynienia z mnóstwem ciekawych osób i spraw. Ważne jest to, że nasza praca nie idzie na marne – przykładem tego jest choćby happy end sprawy zaświadczeń o możliwości zawarcia związku przez polskiego geja lub polską lesbijkę za granicą – determinacja prawników i prawniczek Grupy Prawnej doprowadziła w końcu do zmiany dyskryminującej praktyki Urzędów Stanu Cywilnego. Wioleta Sejbuk: Dla mniej najważniejsze jest, że pracuję z ludźmi i dla ludzi. Czasem jednak klienci przychodzący po poradę prawną chcieliby, abym jak jednoosobowa brygada antyterrorystyczna lub superwoman wkroczyła do ich domu lub miejsca pracy

Wioleta Sejbuk

i rozprawiła się z homofobicznym sąsiadem lub szefem – prawo niestety (albo na szczęście) nie daje mi takiej możliwości. dr Monika Zima: Dużo frustracji w naszej pracy spowodowane jest właśnie tym, z jakim poziomem niekompetencji i ignorancji polityków, a także prawników spotykamy się na co dzień. To jednak nadaje także sens tej pracy. Jeśli napiszemy pismo do sądu z wnioskiem o skierowanie zapytania do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, sądy czasem przez pół roku zastanawiają się, co zrobić żeby się nas pozbyć – a to nie jest takie proste. Zofia Jabłońska: Pracuję w KPH dopiero od 2010 r., a już widzę jak wiele wiary i zaangażowania wymaga praca w Grupie Prawnej. Nie można się poddawać, mimo że czasem wszystko – prawo, polityka, a także spora część społeczeństwa, jest przeciwko nam. Jeśli jednak wierzysz, że to, co robisz jest słuszne, nie zrażasz się porażkami, a każdy chociażby najmniejszy sukces daje wiele satysfakcji. Zachęcam do zgłaszania swoich problemów do prawników i prawniczek KPH, bo nie można tolerować dyskryminacji!

Zofia Jablońska

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 16

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

GRUDZIEŃ 2011

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

STYCZEŃ

sobota/saturday

LUTY 5

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Grupa Studencka Grupa Studencka Kampanii Przeciw Homofobii (GS KPH) to młodzi, pełni energii ludzie, których łączy chęć poprawy sytuacji osób LGBT. Panuje tu różnorodność nie tylko pod względem orientacji seksualnej, ale również pod względem płci, wyznania, rasy i przynależności etnicznej. W GS KPH zajmujemy się przede wszystkim organizowaniem różnorakich akcji (w szczególności za pośrednictwem internetu) mających na celu monitoring

Studencka Grupa KPH w Sejmie RP. Napisz do nas! Nasz e-mail: studia@kph.org.pl

i usuwanie homofobii. W celu monitoringu homofobicznych wypowiedzi osób publicznych założyliśmy portal internetowy PinkWatch. Przeprowadzone zostały również kampanie informacyjne głównie skierowane do środowiska akademickiego. Nasza działalność obejmuje też usuwanie zjawiska homofobii z internetu. W tym celu, 23 maja 2011 roku, na portalu społecznościowym Facebook, została przez nas stworzona strona „Tęczowe Oko Saurona”, która pomaga w zgłaszaniu homofobicznych, ksenofobicznych i rasistowskich treści. Dzięki działalności „Oka” przez pierwsze 2 miesiące udało nam się

zlikwidować 19 grup/stron/wydarzeń/ /ankiet. Poszerzamy stopniowo zakres naszej działalności na youtube.com oflagowując nienawistne filmy. Nasza praca przynosi oczekiwane efekty – możemy pochwalić się ograniczeniem występowania mowy nienawiści. Jednakże, udział w grupie studenckiej nie polega wyłącznie na prowadzeniu poważnych akcji i dyskusji. Organizowane są seanse filmowe, zawsze znajdujemy czas na relaks i plotkowanie. Ostatnio udaliśmy się nawet do sejmu, aby posłuchać pierwszego czytania projektu rozszerzenia ochrony przed tzw. przestępstwami motywowanymi uprzedzeniami.

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 23

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

GRUDZIEŃ 2011

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

STYCZEŃ

sobota/saturday

LUTY 5

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Biuro KPH Biuro w organizacji pozarządowej pełni wiele ważnych funkcji: integracyjną, organizacyjną, czasami wykorzystywane jest jako składzik. Podobnie jest w KPH. Początkowo KPH nie miała biura. Spotykaliśmy się dzieki gościnności w Federacji na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny. Dopiero w 2004 roku przenieśliśmy się do własnego biura na ul. Wołoskiej. To było bardzo małe biuro. Pracując siedziałam twarzą do ściany. Zalegające wokół materiały, ulotki, książki, nie pozwalały na większą przestrzeń dla siebie – wspomina Monika Nowak, pierwsza osoba zatrudniona w naszym biurze. Obecnie, od 2006 jesteśmy na ul. Żelaznej 68. Dziś biuro regularnie zatrudnia kilka osób realizujących szereg projektów wspieranych m.in. przez Fundację Róży Luksemburg, Fundację im. Stefana Batorego, Komisję Europejską, EVZ, ILGA Europe, OSI, Astraea. Na nasz sukces składa się wysiłek wielu osób, ale biuro to nie tylko projekty, sekretariat i faxy, ale przede wszystkim miejsce spotkań wolontariuszy, grup lokalnych i osób zainteresowanych współpracą. Stale prowadzimy bibliotekę, archiwum i czytelnię. Tutaj mieści się redakcja czasopisma społeczno-kulturalnego „Replika”, prowadzone są kursy Queer Studies, a w zależności od zaangażowania grup lokalnych i wolontariackich stanowimy zaplecze dla akcji sezonowych, pokazów filmowych, happeningów i wszystkich dotychczasowych Parad Równości.

Od góry: • Agata Chaber • Greg Czarnecki • Praca wre :)

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 30

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

czwartek/thursday

piątek/friday

STYCZEŃ

środa/wednesday 2

LUTY 5

MARZEC 5

sobota/saturday

niedziela/sunday

05 06

TYDZIEŃ

Wspomnienia „Gdziekolwiek będę działała, na pewno możecie na mnie liczyć” Izabela Jaruga-Nowacka – wicepremier w rządzie Marka Belki, pełnomocnik Rządu ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn, posłanka na Sejm II, IV, V i VI kadencji, była przewodnicząca Unii Pracy i Unii Lewicy. Przyjaciółka Kampanii Przeciw Homofobii. Gdy w 2003 r. organizowano pierwszą w Polsce kampanię społeczną mającą obalać stereotypy wobec osób homoseksualnych – „Niech Nas Zobaczą” – Izabela Jaruga--Nowacka, jako pełnomocnik rządu m.in. ds. przeciwdziałania dyskryminacji udzieliła swojego patronatu. „Bardzo dobrze jest żyć w społeczeństwie pluralistycznym, szanować prawa innych, tolerować odmienne style życia, religie, kultury lub odmienną orientację seksualną” – powiedziała podczas uroczystości otwarcia kampanii. Zawsze wspierała manifestacje w obronie praw osób homoseksualnych. W 2005 r. ówczesny prezydent Warszawy ponownie zakazał Parady Równości. Mimo to, kilka tysięcy osób przeszło ulicami stolicy, a na ich czele kroczyła jako wicepremier Izabela Jaruga-Nowacka. „To wiec nie tylko w obronie praw homoseksualistów, ale w obronie demokracji i praw obywatelskich” – mówiła. Przed ostatnimi wyborami parlamentarnymi w jednym z wywiadów obiecała nam: „Chciałam powiedzieć, że niezależnie od tego, jak potoczą się nasze losy w tych wyborach, ja na pewno od swoich wartości, od swojego rozumienia praw człowieka, praw kobiet i osób homoseksualnych nie odstąpię. Gdziekolwiek będę działała, na pewno możecie na mnie liczyć”. 10 kwietnia 2010 r. pod Smoleńskiem zginęła tragicznie w katastrofie lotniczej.

Izabela Jaruga-Nowacka podczas Marszu dla Tolerancji, Kraków, 2005 r.

Tablica z wystawy Berlin-Yogyakarta poświęcona Izabeli Jarudze-Nowackiej

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 6

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

czwartek/thursday

piątek/friday

STYCZEŃ

środa/wednesday 2

LUTY 5

MARZEC 5

sobota/saturday

niedziela/sunday

05 07

TYDZIEŃ

14 lutego – Walentynki Kartka walentynkowa jest inicjatywą KPH realizowaną corocznie od 2004 r. Ideą akcji jest złożenie życzeń wszystkim zakochanym osobom i przekazanie, że istnieje też miłość nieheteronormatywna. Z okazji 14 lutego projektowane, drukowane i dystrybuowane są pocztówki. Na terenie całej Polski w okolicach Dnia Świętego Walentego karki rozdawane są bezpośrednio

na ulicach i podczas happeningów. W Warszawie kartki towarzyszą festiwalowi kultury queer „Równe Prawa do Miłości” organizowanemu przez KPH. Każdorazowo projekt, grafika i przesłanie kartki są inne. Od: „Miłość to miłość”, „Każdemu wolno kochać”, „Miłość łączy serca tak, jak chce” do „Miłość jest najważniejsza” w 2011 r. W czasach tzw. kaczyzmu kartka wywołała szczególne zainteresowanie mediów. Przedstawiała dwie kaczuszki kąpielowe na tęczowym tle, między nimi serce

2004

2006

2011

2009

i hasło „Równe prawo do miłości”. Media pytały: „Czemu kaczki?”, na co przewrotnie odpowiadaliśmy: „Przecież to takie sympatyczne zwierzęta”. Jednak sopocka policja nie uwierzyła i zakazała ich dystrybucji na popularnym sopockim Monciaku. Stało się to nawet tematem reportażu radiowego. Projekt rokrocznie realizuje KPH Trójmiasto. Pomysłodawczynią akcji jest Ania Urbańczyk z pomorskiej grupy lokalnej, wieceprezeska KPH. Kartki projektowali min. Magdalena Czajkowska, Bartosz Górski i Tomasz Richert.

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

czwartek/thursday

piątek/friday

STYCZEŃ

środa/wednesday 2

LUTY 5

MARZEC 5

sobota/saturday

niedziela/sunday

05 08

TYDZIEŃ

Równe prawa do miłości Festiwal „Równe Prawa do Miłości” to wydarzenie kulturalno-społeczne organizowane corocznie z okazji Święta Zakochanych, Dnia Św. Walentego. Pomysłodawczynią Festiwalu jest Grupa Młodzieżowa KPH. Pierwsza edycja festiwalu odbyła się w lutym 2007 r. Od 2012 Festiwal organizowany będzie przez specjalnie do tego utworzoną organizację. Festiwal „Równe Prawa do Miłości” to pierwsze tego typu wydarzenie w Polsce, promujące tolerancję przy okazji obchodzonego 14 lutego Dnia Zakochanych. Kilka dni wspaniałej zabawy w wybranych warszawskich klubach, galeriach, kawiarniach. Kulminacją Festiwalu jest impreza „kotylionowa”, skierowana do wszystkich osób chętnych poznać kogoś w otaczającej go atmosferze walentynkowej miłości. „Równe Prawa do Miłości” to przede wszystkim alternatywna opcja dla wszystkich osób uciekających od standardowych czerwonych serc atakujących nas w każdym miejscu na Walentynki. Przedsięwzięcie to ma zwrócić uwagę na romantyczną i apolityczną stronę homoseksualnej miłości, którą zazwyczaj pomija się w społecznych debatach na ten temat. Nie tylko osoby o orientacji nieheteroseksualnej borykają się z nierównością szans do pełnoprawnej miłości. W bogatym programie Festiwalu co roku uwzględnione zostają również problemy z miłością mniejszości wyznaniowych i etnicznych. „Marzy nam się zmiana: aby nikt nie wstydził się pokazać ze swoją miłością, by dwóch chłopaków nie bało się trzymać za ręce na ulicy” – mówi Aleksandra Dejnarowicz, współorganizatorka Festiwalu i była koordynatorka GM KPH. Strona festiwalu „Równe Prawa do Miłości”: www.festival.kampania.org.pl Plakat reklamujący festiwal Równe prawa do miłości z roku 2010.

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 20

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

czwartek/thursday

piątek/friday

STYCZEŃ

środa/wednesday 2

LUTY 5

MARZEC 5

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Zarząd KPH 1. Co skłoniło Cię do zaangażowania się w działalność KPH? 2. Dlaczego zaangażowałeś/zaangażowałaś sie w prace Zarządu KPH i czym w Zarządzie się zajmujesz? Robert Biedroń, członek Zarządu: 2. W Zarządzie jestem od samego początku. Bycie członkiem Zarządu daje realny wpływ na realizację celów strategicznych KPH. To fascynujące, gdy idee wspólnoty członków i członkiń naszej organizacji przekuwane są na realne działania.

Robert Biedroń

Agata Chaber

Gregory Czarnecki

Mirosława Makuchowska

Anna Urbańczyk

Tomasz Szypuła

Agata Chaber, sekretarz Zarządu: 1. Wcześniej przez wiele lat pracowałam na rzecz innych inicjatyw, głównie miejskich. Kiedy przeprowadziłam się do dużego miasta, uznałam, że czas zrobić coś dla własnej społeczności. Gregory Czarnecki, członek Zarządu: 2. Po siedmiu latach wolontariatu i trzech latach pracowania w biurze, poczułem, że moja wiedza na temat organizacji może być wykorzystana w lepszy sposób. Miejsce w Zarządzie daje poczucie bezpośredniego wkładu w określanie kierunku rozwoju organizacji. Mirosława Makuchowska, członkini Zarządu: 1. Do przyłączenia się do KPH najbardziej przyczynili się... bracia Kaczyńscy. Zakaz Parady Równości w Warszawie i Roman Giertych jako minister edukacji to były impulsy do zasilenia szeregów KPH. Działania na rzecz LGBT szybko przerodziło się w pasję i zagościłam w KPH na dobre. Anna Urbańczyk, wiceprezeska Zarządu: 1. Jestem przekonana, że nikt, a na pewno nie lokalni politycy i polityczki, nie zrobi tego za mnie. Poza tym chciałam poznać osoby, z którymi łączyłyby mnie podobne wartości i z którymi mogłabym wspólnie spędzać czas na wydarzeniach kultury queer np. organizując Tęczowy DKF. Tomasz Szypuła, prezes Zarządu: 1. Na trzecim roku studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim znalazłem na portalu innastrona.pl ogłoszenie o tworzeniu krakowskiej grupy KPH. Od razu na nie odpowiedziałem, bo chciałem pozytywnie wykorzystać swoją energię i poznać ciekawych ludzi. Później szybko się wciągnąłem w organizowanie spotkań, krakowskiej edycji „Niech nas zobaczą”, czy pierwszego „Festiwalu Kultura dla Tolerancji” i „Marszu Tolerancji”.

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 27

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

LUTY 5

MARZEC 5

KWIECIEŃ 2

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

KPH Wałbrzych W marcu 2012 mijają dwa lata od kiedy powstał wałbrzyski oddział Kampanii Przeciw Homofobii KPH Wałbrzych istnieje od marca 2010 r. Pierwszym koordynatorem grupy był Jurek Piątkowski. Pierwszą akcją grupy było zorganizowanie Dnia Milczenia (24 kwietnia 2010 r.). W styczniu 2011 r. dzięki współpracy z organizatorami kampanii „Miłość nie wyklucza”, plakaty akcji zawisły w autobusach MPK Wałbrzych. MPK zgodziło się na nie bez problemu. Choć bez zniszczeń części plakatów się nie obyło. W Walentynki pocztówki KPH „Miłość jest najważniejsza” zostały dodane jako dodatek do lokalnej prasy. Rozdawaliśmy je także w Teatrze Dramatycznym. Zaskakiwały nas przyjazne reakcje bywalców, przechodniów, mieszkańców Wałbrzycha – mówi koordynator grupy. Również w lutym wałbrzyszanie mogli obejrzeć wystawę KPH Berlin Yogyakarta. Dzięki pomocy starosty powiatowego i życzliwości dyrekcji wspomnianego Teatru Dramatycznego udało się ją pokazać właśnie w tym teatrze. To było duże BUM! Wystawa spotkała się z dużym zainteresowaniem.

Plakat Miłość nie wyklucza w autobusie MPK Wałbrzych

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 5

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

LUTY 5

MARZEC 5

KWIECIEŃ 2

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Psycholożka KPH Każdej osobie nieheteroseksualnej KPH oferuje pomoc psycholożki. Mogą się do niej zgłosić osoby mające także problemy z tożsamością płciową. Wsparcie udzielane jest również przyjaciołom, rodzinie, znajomym i ludziom, którzy w swoim otoczeniu mają osobę o odmiennej orientacji seksualnej i nie potrafią sobie z tym poradzić. Jest to również świetna możliwość, aby uczynić pierwszy krok do zdefiniowania siebie lub „wyjścia z szafy”. Pomoc psycholożki świadczona jest także osobom spoza Warszawy i tym, które nie mogą przyjść na spotkanie – wystarczy wcześniej umówić się na rozmowę przez internet za pomocą komunikatora Skype. Konsultacje psychologiczne są bezpłatne. Napisz do nas: psycholog@kph.org.pl

Psycholożka KPH, Anna Kozek

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 12

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

LUTY 5

MARZEC 5

KWIECIEŃ 2

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Biblioteka KPH „Przez kilka lat koordynowałam prace biblioteki KPH. To była wspaniała przygoda – obserwowałam praktycznie każdego dnia, jak rośnie nasz zbiór, a zgromadzona wiedza jest przydatna tak wielu osobom!” – Monika Gronczewska, była koordynatorka biblioteki. Biblioteka i archiwum KPH gromadzi wszelkie publikacje o tematyce LGBTQ i jest największą tego typu biblioteką w Polsce. Obecnie biblioteczne półki zapełnione są ponad 2000 pozycji – książek, broszur, wydawnictw, nie tylko polskich. W bibliotece znajduje się także bogata baza wycinków prasowych i zbiór czasopism najnowszych i archiwalnych. Każdy znajdzie tu coś dla siebie – zarówno osoba pragnąca rozerwać się przy ciekawej powieści, jak i zainteresowana psychologią, prawem, socjologią, kulturą czy historią. Biblioteka chętnie przyjmuje i umieszcza w katalogu także prace swoich czytelników, aby mogły dotrzeć do szerszej publiczności.

Ulotki promujące Bibliotekę KPH

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 19

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

LUTY 5

MARZEC 5

KWIECIEŃ 2

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

KPH Młodzi Grupa Młodzieżowa KPH powstała w 2004 r. i od tego czasu czynnie działa, organizując happeningi, imprezy i rozmaite akcje, którymi na swój sposób chcemy się włączyć w poprawę sytuacji osób LGBT w Polsce. Przez cztery lata zajmowaliśmy się organizacją Festiwalu Równe Prawa do Miłości, który na stałe wpisał się w tęczowy kalendarz Warszawy. Co roku obchodzimy Międzynarodowy Dzień Przeciw Homofobii czy Coming Out Day, przygotowując z tych okazji akcje uliczne – tak, jak potrafimy, staramy się edukować, że mieszkają w stolicy państwa, w którym wszyscy jesteśmy równi, bez względu na orientację psychoseksualną i tożsamość płciową. Staramy się też uczyć sami siebie – na spotkaniach rozmawiamy o sprawach związanych z tematyką LGBT, spotykamy się z ekspertami, oglądamy bardziej i mniej poważne filmy, które wzbogacają naszą wiedzę i wrażliwość. Przy okazji jesteśmy grupą znajomych, w której każda nowa osoba może się poczuć akceptowana i dla każdego staramy się znaleźć miejsce – bezpieczna przestrzeń, którą tworzymy, jest dla nas dużą wartością. Wielokrotnie odkrywaliśmy, że wspólne działanie może być źródłem dobrej zabawy i długotrwałych przyjaźni, a każda nowa osoba szybko odkrywa w sobie duszę aktywisty.

Ulotka i plakat reklamujące festiwal Równe Prawa do Miłości

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 26

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

LUTY 5

MARZEC 5

KWIECIEŃ 2

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Queer Studies Queer Studies to pionierski, semestralny kurs akademicki zorganizowany przez KPH pod opieką merytoryczną dr. hab. Jacka Kochanowskiego przy wsparciu finansowym Fundacji im. Róży Luksemburg. Te interdyscyplinarne studia odbierają za przedmiot swych badań i zainteresowań nieheteronormatywną tożsamość seksualną. Wykłady (w trybie zjazdów weekendowych) prowadzone są przez tak znakomitych polskich badaczy tej problematyki jak: dr Jacek Kochanowski, dr hab. Ireneusz Krzemiński, dr Agnieszka Graff, dr hab. Magdalena Środa, dr Bożena Umińska-Keff, dr Katarzyna Bojarska, dr Paweł Leszkowicz, dr Błażej Warkocki, Bartosz Żurawiecki i innych ekspertów. Wykłady poruszają problematykę queer w kontekście socjologicznym, psychologicznym, historycznym, politycznym, kulturowym i artystycznym. „Dzięki Queer Studies pogłębiłam moją wiedzę, którą trudno zdobyć w inny sposób. I co równie ważne – nawiązałam szereg kontaktów i przyjaźni. To była wspaniała przygoda!” – wspomina Monika Czaplicka, absolwentka kursu. Do tej pory odbyły się 4 edycje, w których wzięło udział prawie 100 osób. Więcej informacji na stronie: www.queer.kph.org.pl

Okładka podręcznika Queer Studies

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 2

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

MARZEC

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

KWIECIEŃ

sobota/saturday

MAJ 6

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

1 procent podatku KPH w roku 2004 dołączyła do wyścigu w pozyskiwaniu 1% podatku. „To wielka szansa dla KPH na ustabilizowanie naszych przychodów i możliwość dla tych, którzy popierają działalność naszej organizacji” – mówi Greg Czarnecki, koordynator kampanii 1% w 2011 r. Akcja 1% przeszła wiele transformacji w ciągu tych wszystkich lat. „Pierwszym plakatem był motyw z słynnej akcji Niech Nas Zobaczą. Działo się to w czasach bardzo trudnych, gdy rząd braci Kaczyńskich i otwarta homofobia były powszechne. Daliśmy więc ludziom szansę, żeby zrobić homofobom na złość – dodaje Greg. To samo hasło zostało wykorzystane rok później, ale już z innym obrazkiem – różowej świnki, która tym samym dawała sygnał, że jesteśmy zabawni i skłonni do autoironii. W kolejnym roku chcieliśmy pokazać, że bycie LGBT-friendly (przyjaznym osobom LGBT) nie jest zarezerwowane jedynie dla elit społecznych, a „tolerancja procentuje”. Pokazaliśmy zatem kobietę w moherowym berecie z jej wnuczką – lesbijką. W 2011 r. KPH doczekała się profesjonalnego wsparcia – od międzynarodowej agencji reklamowej Loewe. „Przekazując 1% podatku, zwolnij KPH z pracy. Bo świat bez homofobii nie potrzebuje KPH” – brzmiało nasze przesłanie. Zdobyte fundusze przekazujemy każdego roku na około 20 projektów. To dzięki Waszemu wsparciu nasze grupy lokalne i tematyczne mogą w całej Polsce organizować wydarzenia publiczne, takie jak: festiwale, manifestacje, pokazy filmów, grupy wsparcia, zbiórki książek do bibliotek i wiele, wiele innych cennych inicjatyw.

Plakaty promujące akcję przekazywania na rzecz KPH 1% podatku na cele społeczne

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 9

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

MARZEC

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

KWIECIEŃ

sobota/saturday

MAJ 6

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Pride House W lipcu 2010 r. w ramach odbywającego się w Warszawie EuroPride KPH dzięki wsparciu Fundacji im Róży Luksemburg, Ambasady Królestwa Niederlandów i Przedstawicielstwa Flandrii zorganizowała Pride House. Pride House był miejscem seminariów, debat i prelekcji poruszających tematykę społecznej, politycznej i kulturalnej emancypacji osób LGBT, które odwiedziło około 15 tys osób. Pierwszy raz z Polsce przez ponad 8 dni odbywały się wydarzenia o tak doniosłym dla społeczności LGBT znaczeniu, wokół których gromadzili się znani dziennikarze, ludzie kultury, politycy i naukowcy. Gośćmi Pride House byli też znani europejscy politycy i działacze na rzecz praw człowieka. Jan Świerszcz, koordynator Pride House: To było niesamowite wydarzenie i jeden z większych sukcesów EuroPride2010 w Warszawie. Wolontariusze i wolontariuszki z całej Polski pomagali nam w organizacji i stworzyli wyjątkowo zgrany zespół. Było to najambitniejsze i najbardziej spektakularne przedsięwzięcie w mojej 5 letniej historii współpracy z KPH. Pride House był miejscem, do którego przychodzili warszawiacy w różnym wieku i zostawali zaciekawieni proponowanymi dyskusjami i filmami. Dla zagranicznych gości Nowy Wspaniały Świat, w którym miał miejsce Pride House był przez tydzień miejscem spotkań budowanym przez magiczną atmosferę zabawy i otwartością naszych wolontariuszy i wolontariuszek.

Inauguracja Pride House przez koordynatora Jana Świerszcza

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 16

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

MARZEC

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

KWIECIEŃ

sobota/saturday

MAJ 6

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

KPH Trójmiasto Tęczowe Trójmiasto zazwyczaj kojarzy się z Sopotem – letnią gejowską stolicą Polski, legendarnym „Filo” – pionierskim pismem gejowskim ale od niedawna także z imprezami kobiecymi organizowanymi przez nieformalną grupę Pomoże czy lesbijskimi komiksami Beaty Sosnowskiej. Nie sposób jednak mówić o tęczowym Trójmieście bez grupy lokalnej KPH. Dokładnie 25 kwietnia 2003 r. odbyło się pierwsze spotkanie podczas wernisażu wystawy „Niech nas zobaczą” w gdańskim Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”. W roku 2011 grupa zatoczyła koło, przygotowując w tej samej galerii wystawę dokumentacyjną na temat społeczności LGBT w regionie – jest co pokazywać, bo KPH Trójmiasto ma się czym pochwalić! Regularne akcje: Walentynki, happeningi z okazji Dnia Milczenia i IDAHO, Coming Out Day, Tęczowe Kino, projekty edukacyjne i działania artystyczne. Trójmiejska grupa lokalna skupia kilkadziesiąt wolontariuszy i wolontariuszek. Dotychczasowi koordynatorzy i koordynatorki to: Zbyszek Sypniewski, Artur Czerwiński, Ania Urbańczyk i obecnie Agnieszka Szyk KPH w Trójmieście jest widoczne, a działalność grupy lokalnej doczekała się nawet opracowania historycznego opublikowanego w książce Trójmiasto. Przewodnik nieturystyczny, wydanej przez Krytykę Polityczną.

Akcje KPH Trójmiasto

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 23

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

MARZEC

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

KWIECIEŃ

sobota/saturday

MAJ 6

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

BERLIN – YOGYAKARTA Wystawa, projekcje filmów, warsztaty, publikacja. Rozpoczęty w 2009 r. projekt Berlin-Yogyakarta wyszedł w świat, zaczął żyć własnym życiem, a jego zasięg przerósł nasze najśmielsze oczekiwania. Zamiast w planowanych pierwotnie 4 polskich miastach, gościł już w dziewięciu, ponadto w Rydze, Wiedniu, Bratysławie, Dusseldorfie i Berlinie. W najbliższym czasie zawita także do Liverpoolu, Pragi i Teresina oraz do byłego obozu koncentracyjnego Teresienstadt. Projekt traktuje o prawach człowieka LGBT. Punktem wyjścia była chęć przypomnienia o prześladowaniach osób homoseksualnych w hitlerowskich Niemczech, jako o najbardziej skrajnym przykładzie łamania tych praw. Świadomi wagi pamięci o II wojnie światowej w naszym kraju, chcieliśmy włączyć osoby homoseksualne do grona ofiar faszyzmu, otaczanych niekwestionowaną i powszechna czcią. Osoby homoseksualne, które były więzione, torturowane i mordowane wyłącznie z powodu orientacji seksualnej. Druga, aktualna część wystawy, prezentuje Zasady Yogyakarty. Zebrano w niej istniejące już standardy międzynarodowego prawa, odnośnie zastosowania Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka w kontekście orientacji seksualnej i tożsamości płciowej. Wystawa ukazuje wybrane artykuły Zasad Yogyakarty, ilustrując je przykładami dobrych i złych praktyk w Polsce i na świecie. Osadza je również w historycznym rozwoju wydarzeń – od barbarzyństwa, jakiego dopuścił się nazizm, do wyłonienia pojęcia praw człowieka. Autorka wystawy, Katarzyna Remin, mówi: „To bardzo osobisty projekt. Udało mi się połączyć w nim wiele moich życiowych tematów: wydarzenia II wojny, jako centralny punkt odniesienia w kwestiach etyczno-moralnych; miłość do fotografii – materiał archiwalny zebrałam w 10 niemieckich archiwach; miłość do Berlina, w którym mieszkałam za czasów przejmującego grozą Muru. To tam, w latach 80. obejrzałam

offowy spektakl teatralny „Bent” o miłości dwóch mężczyzn w obozie koncentracyjnym. Wreszcie w wystawie tej zawarłam organiczną niezgodę 50-letniej, heteroseksualnej kobiety na krzywdę, jaką jest gorsze traktowanie milionów lesbijek, gejów, bi, transów i queerów na całym świecie”. Projekt powstał dzięki wsparciu Fundacji EVZ – Pamięć, Odpowiedzialność i Przyszłość. Jego

angielska i słowacka wersja dofinansowana jest z środków Fundacji im. Róży Luxemburg. Zdjęcia z wystawy BERLIN – YOGYAKARTA 1 i 3. Otwarcie wystawy w BUWie: na plakacie zdjęcie Damiena Brailly 2. Lilly and..., 2 całujące się kobiety: konserwacja i reprodukcja: Christel Becker-Rau, Kolonia

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 30

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

KWIECIEŃ

środa/wednesday 2

czwartek/thursday

piątek/friday

9 16

7 14

MAJ 6

CZERWIEC 1 4

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

KPH Wrocław W głowach ciągle tysiące pomysłów – dlatego KPH Wrocław z pewnością nie przestanie działać przez następne 10 lat! Grupa lokalna KPH Wrocław rozpoczęła swoją działalność w grudniu 2004 r. od akcji z okazji Światowego Dnia Walki z AIDS. Pamiętamy jednak o naszych założycielkach – Ewie i Ani, które wystąpiły razem na plakatach akcji „Niech Nas Zobaczą”. Choć cele i obszary działania nie zmieniły się od tego czasu, zmienił się Wrocław.

Jeszcze w 2007 r. mieliśmy kłopoty z lokalem, w którym można by wyświetlić filmy Tęczowego Klubu Filmowego, a dziś współorganizujemy pokazy w kinach. W 2008 r. odmawiano nam druku plakatów promujących wolontariat, a dziś o większości akcji można przeczytać w gazetach. W 2008 r. żeński kolektyw KPH Wrocław zorganizował pierwszą Imprezę Kobiecą. Obecnie zaaranżowana przez nas przestrzeń dla kobiet przyciąga uczestniczki z całej Polski i inspiruje je do tworzenia podobnych wydarzeń u siebie.

Przez wszystkie te lata w rozmaite nasze działania była zaangażowana ponad setka osób. Dzięki ich energii udało się nam zorganizować setki wydarzeń, z których skorzystało tysiące ludzi. Wśród nich najważniejsze to: Chłopak i dziewczyna – normalna rodzina, Poradnia antydyskryminacyjna, Pociąg do dobrych butów, Wystawa „Równi w Europie – Tak, chcemy!”; imprezy cykliczne: Festiwal Równych Praw, Imprezy Kobiece, Grupa samopomocowa i wiele innych. Dzień Milczenia we Wrocławiu

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 7

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

KWIECIEŃ

środa/wednesday 2

czwartek/thursday

piątek/friday

9 16

7 14

MAJ 6

CZERWIEC 1 4

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Prace nad ustawą o związkach partnerskich 17 maja 2011 r., w Międzynarodowy Dzień Przeciw Homofobii, klub SLD złożył w Sejmie projekt ustawy o związkach partnerskich przygotowany we współpracy z Grupą Inicjatywną ds. Związków Partnerskich. Jest to zwięczenie dwuletniej pracy Grupy, której członkami są m.in. przedstawiciele KPH – Tomasz Szypuła i Mariusz Kurc. W ciągu 2 lat pracy członkowie Grupy zorganizowali ok. 30 debat w większości miast wojewódzkich. Projekt ustawy przygotowany przez Grupę Inicjatywną ds. Związków Partnerskich i złożony przez Klub SLD zakłada możliwość zawierania umów o związek partnerski między parami zarówno tej samej, jak i różnej płci. Przewiduje prawo m.in. do dziedziczenia po zmarłym partnerze/rce, do pochówku zmarłego partnera/rki, do wspólnego opodatkowania, do odmowy zeznań obciążających partnera/rkę. Publicznie za związkami opowiedzieli się niektórzy politycy rządzącej partii – ministrowie Krzysztof Kwiatkowski i Radosław Sikorski oraz posłanki Małgorzata Kidawa-Błońska, Joanna Mucha i Agnieszka Kozłowska-Rajewicz. Także Bartosz Arłukowicz, związany do niedawna z lewicą, obecnie minister ds. wykluczonych, zadeklarował, że będzie przekonywał polityków PO do poparcia projektu.

1. Spotkanie z marszałkiem Grzegorzem Schetyną fot.: Wojciech Olkuśnik, Agora SA 2. Robert Biedroń z projektem ustawy o związkach partnerskich

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 14

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

KWIECIEŃ

środa/wednesday 2

czwartek/thursday

piątek/friday

9 16

7 14

MAJ 6

CZERWIEC 1 4

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Bardzo tęczowa „Replika” „Replika” to społeczno-kulturalny dwumiesięcznik o tematyce LGBT wydawany przez Kampanię Przeciw Homofobii od grudnia 2005 r. Przez pierwsze trzy i pół roku „Repliką” kierowała Ewa Tomaszewicz, potem jej obowiązki przejął Mariusz Kurc. Do redakcji pisma należą: Marcin Dąbrowski, Maciej Kirschenbaum, Wojciech Kowalik, Bartosz Reszczak, Magdalena Pocheć i Pamela Wells. Składem zajmuje się Agnieszka Kraska, dystrybucją – Remigiusz Szeląg, stroną internetową – Monika Czaplicka, a marketingiem – Małgorzata Rudnicka. Na stałe współpracują z „Repliką” m.in. Beata Sosnowska i Bartosz Żurawiecki.

Znakiem firmowym pisma są wywiady ze znanymi postaciami życia publicznego, dla których homoseksualność, również ich własna, nie jest tabu. Naszymi bohater(k)ami byli więc: Tomasz Raczek, Michał Piróg, Anna Laszuk, Jacek Poniedziałek, prof. Michał Głowiński, Michał Sieczkowski, Magdalena Mosiewicz, prof. Ireneusz Krzemiński, Izabela Filipiak, Marta Konarzewska i inni. Rozmawialiśmy również z osobami hetero – sojusznik(cz)kami idei równości bez względu na orientację seksualną –. z Kingą Dunin, Piotrem Pacewiczem, Korą, Kayah, Magdaleną Środą, Pawłem Małuszyńskim czy Ewą Kasprzyk. Z okazji 5. rocznicy powstania pisma wywiady z „Repliki” zostały wydane w tomie „Tęczowa rewolucja” pod redakcjąMariusza Kurca i Krzysztofa Tomasika (Wyd. AdPublik 2011).

Ponadto w „Replice” znaleźć można recenzje filmów i książek LGBT wraz z rankingiem sprzedaży księgarni bearbook. pl, portrety ikon LGBT, opinie działaczy/ek, prezentacje oddziałów KPH, serie tekstów o sytuacji osób LGBT w krajach Unii Europejskiej czy homoseksualności w PRL-u. Dział „Transakcje” dotyczący osób trans, a rubryki: styl gej/les, lesbijski komiks, recenzje męskich filmów „bezkostiumowych” czy tęczowo plotkarski „Czajnik” wprowadzają luźniejszą atmosferę. Pismo jest dostępne w klubach LGBT-friendly w 16 miastach wojewódzkich Polski i w prenumeracie. „Replika” jest najdłużej trwającym, pojedynczym projektem KPH.

Na zdjęciu od lewej stoją: Bartosz Reszczak, Marcin Dąbrowski, Magdalena Pocheć, Małgorzata Rudnicka, Agnieszka Kraska. Siedzą: Pamela Wells, Mariusz Kurc i Krzysztof Tomasik z Amandą. Foto: Dagmara Molga

Okładka numeru 30 Repliki z roku 2011. Na okładce Agnieszka Weseli/Furja ZYGMUNT

KONARZEWSKA

JĘDRZEJCZAK

GAULKE

MOORE

i l e s e W / a k z s e i n Ag Furja

magazyn bezpłatny ISSN 1896-3617

dwumiesięcznik społeczno-kulturalny LGBTQ

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 21

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

KWIECIEŃ

środa/wednesday 2

czwartek/thursday

piątek/friday

9 16

7 14

MAJ 6

CZERWIEC 1 4

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

KPH Śląsk Grupa członków i przyjaciół KPH stale się powiększa, by mówić o tolerancji przy każdej możliwej okazji KPH Śląsk prężnie działa na jednym z najbardziej zaludnionych terenów Polski. Może poszczycić się współorganizacją śląskich Manif, obchodzeniem Coming Out Day, który z roku na rok staje się coraz większym wydarzeniem oraz Śląskimi Dniami Równych Szans dla wszystkich z pierwszym i jak do tej pory jedynym Marszem Równości w województwie śląskim. KPH Śląsk może poszczycić się również działaniami na rzecz osób transpłciowych. Na spotkania Grupy Samopomocowej Trans przyjeżdżają osoby z całej Polski, które z chęcią uczestniczą w warsztatach, i w cyklicznym Transparty.

Drużyka KPH Śląsk

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 28

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

KWIECIEŃ

środa/wednesday 2

czwartek/thursday

piątek/friday

9 16

7 14

MAJ 6

CZERWIEC 1 4

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Czerwony kapturek Mimo,że od dawna społeczność LGBT nie jest uznawana za grupę zwiększonego ryzyka zarażeniem wirusem HIV, KPH kładzie duży nacisk na profilaktykę chorób przenoszonych drogą płciową. „Zabezpiecz swój seks czerwonym kapturkiem” i „Sezon na gumy przez cały rok” są akcjami KPH (wraz z Lambdą Warszawa) promującymi bezpieczniejszy seks między mężczyznami. W ich ramach rozdaliśmy m.in. niezliczone ilości ulotek, prezerwatyw i porcji lubrykantu. Więcej o naszych projektach zdrowotnych dla mężczyzn: www.mezczyzna.kph.org.pl

Plakaty i bannery reklamujące akcje promowania bezpiecznego seksu.

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 4

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

środa/wednesday

7 14

czwartek/thursday

piątek/friday

MAJ 6

CZERWIEC 1 2 3 8 9 10

LIPIEC 2

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Honorowe krwiodawstwo 14 czerwca – Światowy Dzień Honorowych Dawców Krwi. Kwestia honorowego krwiodawstwa mężczyzn homo- i biseksualnych obarczona jest w Polsce nadal wieloma mitami i stereotypami. Przy okazji dochodzi do dyskryminacji, a często także definitywnego wykluczenia tych mężczyzn z grona potencjalnych dawców krwi. Jeszcze kilka lat temu w broszurach Regionalnych Centrów Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa (RCKK) można było przeczytać, iż kategorycznie nie mogą oddawać krwi osoby należące do „grupy wysokiego ryzyka zachorowalności na AIDS, w tym m.in.: homoseksualiści”. KPH niejednokrotnie zwracała się w tej sprawie do Krajowego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa, Narodowego Centrum Krwi (NCK), Instytutu Hematologii i Transfuzji, Ministra Zdrowia czy Rzecznika Praw Obywatelskich. Dzięki temu dzisiaj rzadko można spotkać podobne zakazy. Pamiętaj, nikt nie może odmówić przyjęcia Twojej krwi tylko dlatego, że jesteś homoseksualny! Twoja orientacja seksualna nie może być wyznacznikiem dyskwalifikującym Cię jako krwiodawcę!

Robert Biedroń oddaje krew. Warszawa, 2009 r.

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 11

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

środa/wednesday

7 14

czwartek/thursday

piątek/friday

MAJ 6

CZERWIEC 1 2 3 8 9 10

LIPIEC 2

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

KPH Szczecin Grupa istnieje od 2003 r. Znana jest ze swojej odważnej działalności i współpracy z wieloma lokalnymi organizacjami pozarządowymi. W sierpniu 2010 r. zakończyła się głośna sprawa sądowa Ryszarda Giersza, a cały proces był monitorowany przez KPH Szczecin. 22-24 stycznia 2010 r. został zorganizowany pierwszy Szczeciński Queer Festiwal „Kobieta Queer”. Grupa słynie z Tęczowego Klubu Filmowo-Dyskusyjnego. W listopadzie 2010 r. powstała grupa samoobrony dla kobiet nieheteronormatywnych. Treningi prowadzi instruktorka samoobrony i karate (stopień mistrzowski V DAN). Na początku grudnia 2010 r. został zorganizowany Międzynarodowy Dzień Walki z HIV/AIDS. Podczas spotkania został wyemitowany film „Anioły w Ameryce”, został także przeprowadzony wykład studentki medycyny Doroty Bestry o profilaktyce HIV/AIDS. Rok 2011 przyniósł jeszcze więcej nowości. W styczniu powstała Tęczowa Biblioteka. W lutym zorganizowano pierwszą imprezę kobiecą pod logiem KPH w Szczecinie. Ale KPH Szczecin to także Manifa Różnorodności, Maraton Pisania Listów w sprawie powołania Pełnomocnika ds. Równego Traktowania, Spotkania Grupy Teatralnej i Redakcyjnej KPH Szczecin i wiele, wiele innych.

KPH Szczecin na Manifie w 2011 r.

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 18

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

środa/wednesday

7 14

czwartek/thursday

piątek/friday

MAJ 6

CZERWIEC 1 2 3 8 9 10

LIPIEC 2

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Marsz Tolerancji w Krakowie Pomysł „Kultura dla tolerancji” zrodził się w 2003 r. wśród grupki studentów związanych z krakowskim oddziałem KPH. Głównym pomysłodawcą, a także szefem pierwszej edycji festiwalu, był Tomek Szypuła – wtedy wiceprezes i rzecznik prasowy KPH Kraków, obecnie prezes KPH. Pierwszy festiwal „Kultura dla tolerancji” odbył się 6 – 9 maja 2004 r. Patronat nad nim objęła Pełnomocnik Rządu do Spraw Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn, Izabela Jaruga-Nowacka, i Ambasada Szwecji. Najważniejszymi wydarzeniami festiwalu były: konferencja naukowa zorganizowana przy współpracy Instytutu Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, wizyta w Państwowym Muzeum Auschwitz-Birkenau, Marsz Tolerancji, a także pokazy filmów i koncert rockowy. Festiwal wzbudził burzliwą dyskusję wśród krakowskich polityków i mediów. Także ówczesne władze Uniwersytetu Jagiellońskiego protestowały przeciwko organizacji konferencji naukowej w Instytucie Socjologii i przeciw miejscu zbiórki Marszu Tolerancji na placu przed Collegium Novum, gdzie mieści się rektorat. W kraju rozgorzała dyskusja na temat sytuacji osób LGBT, ich miejsca w społeczeństwie i ich prawa do korzystania z przestrzeni publicznej. Festiwal uzyskał poparcie grupy wybitnych artystów i intelektualistów związanych z Krakowem. List poparcia podpisali m.in. polscy nobliści: Wisława Szymborska i Czesław Miłosz. W pierwszym Marszu Tolerancji udział wzięło około 1500 osób. Niestety, pokojową i legalną atmosferę manifestacji zakłóciła grupa pseudokibiców oraz sympatyków organizacji ultraprawicowych i nacjonalistycznych. Pierwszy Festiwal „Kultura dla Tolerancji” i Marsz Tolerancji pokazały, że w Krakowie jest wielu ludzi, którym idee równościowe są bardzo bliskie. Dlatego organizatorzy zdecydowali się kontynuować kolejne edycje festiwalu i marszu. Od 2006 r. festiwal, pod nową nazwą „Queerowy Maj”, i marsz organizuje specjalnie do tego powołana Fundacja Kultura dla Tolerancji, przy wsparciu KPH.

1. KPH Kraków, od lewej: Katarzyna Stefanow, Ilona Salczyńska, Samuel Nowak 2. Marsz Tolerancji 2006

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 25

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

środa/wednesday

7 14

czwartek/thursday

piątek/friday

MAJ 6

CZERWIEC 1 2 3 8 9 10

LIPIEC 2

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Festiwal Tęczowych Rodzin Świat jest różnorodny. Różnorodne są też rodziny. Każda z nich jest inna, wyjątkowa. Nie wszystkie rodziny składają się jednak z mamy, taty i dziecka. Są rodziny złożone z samej mamy i dziecka, samego taty i dziecka, dwóch mam i dzieci, dwóch tatusiów i dziecka, dwóch mężczyzn, dwóch kobiet czy kobiety i mężczyzny... Takie rodziny żyją wśród nas – także w Polsce. Warto je poznać. Są bowiem integralną częścią naszego społeczeństwa. I takim rodzinom poświęcony jest organizowany przez nas już od kilku lat Festiwal Tęczowych Rodzin. Celem wszystkich edycji Festiwalu Tęczowych Rodzin było pokazanie różnorodności rodzin, jakie tworzą ludzie we współczesnym świecie. Festiwale są okazją, by je poznać – podczas paneli, warsztatów i czytania tęczowych bajek. Więcej o Festiwalu: www.rodzina.kph.org.pl

Festiwal w 2009 r. był okazją do premiery książki „Z Tango jest nas troje” (Wyd, AdPublik 2009).

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 2

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

czwartek/thursday

piątek/friday

CZERWIEC

środa/wednesday

1 4

LIPIEC 2

SIERPIEŃ 6

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

KPH Łódź Działająca obecnie Łódzka Grupa Lokalna Kampanii Przeciw Homofobii powstała w listopadzie 2009 r. Spotyka się w Łódzkim Centrum Społecznym. Grupa rozpoczęła działanie cyklem debat. Do ważniejszych należała dyskusja dotycząca nauczania w szkole o nieheteroseksualności i różnorodności. Brał w niej udział Robert Biedroń, który prezentował książkę „Król i Król”. Łódzka Grupa Lokalna szybko zaczęła organizować wydarzenia cykliczne. Pierwsze projekcje filmów w Centrum Społecznym ruszyły w marcu 2010 r. i przerodziły się w regularne spotkania, obecnie Queerowe Czwartki Filmowe. Grupa od pewnego czasu oferuje także pomoc psychologiczną. Działalność KPH Łódź nabrała tempa jesienią 2010 r. Powstała wtedy Grupa Wsparcia dla Rodziców Osób Homoseksualnych oraz rozpoczęły się Spotkania Osób Transseksualnych, a także imprezy w La Foufoune – Queerowe Czwartki Disco. Na dotychczasową działalność KPH Łódź złożyły się także wydarzenia i akcje organizowanie doraźnie, np. demonstracja z okazji Dnia Milczenia w maju 2010 r. czy protest wobec działalności minister Elżbiety Radziszewskiej. Niewątpliwym sukcesem okazała się impreza urodzinowa grupy w klubie Narraganset. W grudniu z okazji Światowego Dnia Walki z AIDS zorganizowaliśmy na terenie Manufaktury flashmob – Cała Łódź Przeciw AIDS. Udało nam także się zainicjować pisanie „walentynkowych listów” do premiera i prezydenta w sprawie przyjęcia ustawy o związkach partnerskich. Pomysł rozwinął się w akcję ogólnopolską. Z okazji walentynek zorganizowaliśmy happening, podczas którego „zamalowywaliśmy homofobię” w Manufakturze. Najnowszym wydarzeniem była debata Milczenie na Uczelniach związana z Dniem Milczenia oraz raportem Kampanii Przeciw Homofobii Raport o homo, biseksualności i transpłciowości w polskich podręcznikach akademickich.

KPH Łódź podczas warszawskiej Parady Równości

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 9

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

czwartek/thursday

piątek/friday

CZERWIEC

środa/wednesday

1 4

LIPIEC 2

SIERPIEŃ 6

sobota/saturday

niedziela/sunday

05 29

TYDZIEŃ

Katarzyna Remin Zajmuje się głównie projektem Berlin-Yogyakarta. To nie tylko obwoźna wystawa (już w szesnastu miastach!), to także pokazy filmów, publikacja polskiego wydania Zasad Yogyakarty, broszura-pomocnik dla rodziców gejów i lesbijek oraz warsztaty antydyskryminacyjne. W 2011 r. razem z Michałem Pozdałem i grupą zapaleńców z Teatru Forum stworzyła spektakl o homofobii, z którym odwiedzają szkoły i zapraszają uczniów do wykorzystywania lepszych metod komunikacji między ludźmi. Obecnie Katarzyna Remin przygotowuje publikację, w której historia prześladowań osób homoseksualnych przez nazistów, bogato ilustrowana materiałem archiwalnym z wystawy, przedstawiona będzie w kontekście współczesnej edukacji antydyskryminacyjnej. Jest trenerką warsztatu grupowego. Jej znajomość języków obcych i wykształcenie artystyczne wiele wnoszą w projekt. Cudowne jest to, że robiąc dla KPH rzeczy tak różnorodne, mogę próbować swoich sił w obszarach, w których dotąd się jeszcze nie sprawdziłam. Mam wsparcie ludzi bardziej ode mnie doświadczonych, a równocześnie ogromną wolność, jaką jest robienie własnego, autorskiego projektu. Nie znużył mnie jeszcze slogan o słusznej sprawie – fakt, że mój wysiłek służy walce o sprawiedliwość w bardzo konkretnym jej wymiarze, daje mi poczucie sensu, bez którego ani rusz. Przychodzę do biura, w którym często wrze jak w ulu, gdzie ludzie są, bo o coś im chodzi, ponieważ im się chce. Poznałam świetnych ludzi w całej Polsce i nie tylko. Kiedy niedługo już będziemy mieć w naszym kraju ustawę o związkach partnerskich, będę mogła powiedzieć, że wywalczyli ją m.in. obywatelki i obywatele z mojej organizacji. Mam tu przyjaciół, swoje miejsce i tak, zwany fun. Czego chcieć więcej? Fot. 1 i 2: Anna Konieczna-Purchała Fot. 3: Ewelina Nyckowska

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 16

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

czwartek/thursday

piątek/friday

CZERWIEC

środa/wednesday

1 4

LIPIEC 2

SIERPIEŃ 6

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Trójmiasto wychodzi z szafy! Projekt „Szafa gdańska. Trójmiejska queeropowieść” to inicjatywa realizowana przez KPH Trójmiasto. Działania związane są z odkrywaniem tzw. tęczowej historii społeczności zamieszkującej Trójmiasto i okolice. Historii, która od stuleci wplata się w dzieje Gdańska i Pomorza. Już Jędrzej Kitowicz podaje w swoim „Opisie obyczajów za panowania Augusta III”, że w XVIII wieku w gdańskim „cuchthauzie” (więzieniu) 12 lat pokutował za mężolubstwo – jak zwano homoseksualność w staropolszczyźnie – niejaki Kazimierz Chyliński, faworyt księcia Janusza Sanguszki. W Wolnym Mieście Gdańsku natomiast swoją działalność prowadziła Charlotte Wolff, psycholożka i pisarka, autorka pionierskiej pracy na temat lesbijek „Love Between Women” i biografii Magnusa Hirschfelda. Takie historie można by mnożyć... Do tej pory, w ramach projektu, udało się opublikować Tęczową Mapę Trójmiasta i artykuł na temat społeczności LGBT w przewodniku Krytyki Politycznej „Trójmiasto. Przewodnik nieturystyczny”. Sukcesem okazała się również wystawa zorganizowana w CSW „Łaźnia”. Podczas ekspozycji można było zapoznać się z tęczową historią regionu i obejrzeć prace trójmiejskich artystów i artystek. Ważnym wydarzeniem była debata na temat sytuacji osób LGBT w Trójmieście, w której uczestniczyła m.in. wiceprezydent Sopotu. Wszystkie przedsięwzięcia udało się zrealizować dzięki zaufaniu, jakim obdarzyła nas trójmiejska tęczowa społeczność. To dzięki spisaniu wspomnień wielu ludzi Trójmiasto wychodzi z szafy, o czym będzie można się przekonać, sledząc kolejne akcje grupy.

Plakat i zdjęcia z wystawy Szafa Gdańska

Trójmiasta

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 23

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

czwartek/thursday

piątek/friday

CZERWIEC

środa/wednesday

1 4

LIPIEC 2

SIERPIEŃ 6

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

3 sierpnia 2009 r. Sąd Okręgowy w Szczecinie wydał bezprecedensowy wyrok, w którym Ryszardowi Gierszowi – homoseksualnemu mężczyźnie – zostało przyznane odszkodowanie za naruszenie dóbr osobistych. Pozwaną w sprawie była sąsiadka mężczyzny, która wielokrotnie w sposób homofobiczny wypowiadała się o nim i jego partnerze. Sąd Okręgowy uznał, że określenie „pedał” nie tylko obraża, ale narusza także prawo do godności i intymności. Podkreślił, że ważny jest obraźliwy kontekst, w jakim padały obelgi, i niskie pobudki kierujące pozwaną. Sąd nałożył na nią zakaz wyzywania Ryszarda Giersza w przyszłości, a także zasądził odszkodowanie pieniężne. Sąd Apelacyjny wprawdzie wysokość odszkodowania zmniejszył, w pozostałym jednak zakresie pozostawił wyrok w mocy. Ryszarda Giersza przed sądem reprezentowała związana z KPH mecenas Agnieszka Stach, a obserwatorzy organizacji uczestniczyli w całym postępowaniu.

Strona z „Gazety Wyborczej” z 3 września 2009 r.

www.wyborcza.pl wychodzi 24 godziny na dobę

www.wyborcza.pl Gazeta Wyborcza Ś +

15 tys. zł za „pedała”

KOMEN

ZDR WST POG DAR

Homoseksualisty nie można nazwać pedałem – orzekł szczeciński sąd. 44-letnia mieszkanka Wolina, która tak obraziła sąsiada, musi mu teraz zapłacić ANNA ŁUKASZUK, SZCZECIN

CEZARY ASZKIEŁOWICZ

Sprawa Giersza

Kraj

ażdy ma prawo do ochrony swojej godności i życia prywatnego – mówiła wczoraj, uzasadniając wyrok, sędzia Urszula Chmielewska. – Ma prawo do normalnego życia w społeczeństwie i tego, by nie wytykano mu jego orientacji. Słowo „pedał” jest określeniem obraźliwym, a kontekst, w którym Anna S. go używała, służył temu, by ubliżyć sąsiadowi. Kobieta latem zeszłego roku wsklepie spożywczym w Wolinie (5-tysięczne miasteczko w woj. zachodniopomorskim) powiedziała wobecności klientów o 25-letnim sąsiedzie Ryszardzie Gierszu: „Przyprowadził sobie pedał pedała”. Potem – jak wynika z akt sprawy – wielokrotnie obrażała go, mówiąc np., że „widziała, jak pedały idą się r...ać do parku”. Sąd wczoraj zakazał jej dalszego naruszania dóbr osobistych Ryszarda Giersza, czyli jego wolności, godności, życia intymnego i dobrego imienia. Kobiecie nie wolno też używać wobec Giersza i jego partnera słowa „pedał” oraz komentować publicznie ich życia intymnego i orientacji seksualnej. Sędzia zgodziła się też na zadośćuczynienie wwysokości 15 tys. zł, którego od początku żądał obrażany homoseksualista. Anna S. pokryje też koszty sądowe (ponad 4 tys. zł). – W porównaniu z innymi sprawami o naruszenie dóbr osobistych ta kwota nie jest wygórowana – argumentowała sędzia. – A pozwana musi odczuć, że kara jest dotkliwa. Ma sprawić, że Anna S. nie tylko zrekompensuje sąsiadowi krzywdy, jakich doznał, ale przede wszystkim zmieni swoje postępowanie. Oskarżona do końca procesu utrzymywała, że jest niewinna. – Wszyscy świadkowie kłamali –stwierdziła podczas wczorajszej rozprawy. – To ten pan obrażał mnie, obrzucał z okna różnymi narzędziami. Ja mam przez niego depresję imuszę się leczyć.

Sąd zakazał wczoraj dalszego naruszania wolności, godności, życia intymnego i dobrego imienia Ryszarda Giersza

Podczas ogłoszenia wyroku Ryszard Giersz miał łzy w oczach. Przyjął gratulacje obserwatorów procesu, m.in. działaczy walczącej o prawa gejów i lesbijek Kampanii przeciw Homofobii. Po wyjściu z sali złapał za telefon. – Wygraliśmy! – mówił do swojego partnera Tomasza, który od początku wspierał przyjaciela, choć na rozprawach się nie pojawiał. – Udało się. Jest sprawiedliwość. Do dziennikarzy mówił: –Bardzo się cieszę. Jestem normalnym człowiekiem ichcę tylko spokojnie żyć zmoim partnerem. Ostatnie pół roku zupełnie nas wykończyło. Mam nadzieję, że S. wkońcu przestanie się wtrącać i ubliżać na każdym kroku. Może uda nam się przeprowadzić do większego mieszkania. Wtedy nie będziemy musieli spotykać tej pani. Wygrany cieszy się nie tylko z wyroku, ale także z tego, że sprawa ujrzała światło dzienne.

– Ani przez chwilę nie żałowałem, że zdecydowałem się na proces – mówi. – Mam nadzieję, że taki wyrok sprawi, że ludzie staną się bardziej tolerancyjni izanim obrażą kogoś, kto jest po prostu inny, dwa razy się zastanowią. Giersz nie postanowił jeszcze, co zrobi zpieniędzmi. Zastanowi się nad tym z rodziną (mieszka z matką, rodzeństwem i partnerem w starym dwupokojowym mieszkaniu). Rozważają przekazanie przynajmniej części na cele charytatywne. Anna S. z procesu wyszła wściekła. – Nie będę komentować wyroku – rzuciła przez ramię. – Nie czuję się winna, tylko oszukana. A dla osoby bezrobotnej na zasiłku 15 tys. zł to ogromna kwota. Wyrok nie jest prawomocny. Obrońca S. zapowiada apelację. Precedensowa sprawa trafiła na wokandę w lutym tego roku. Incydent w sklepie uruchomił – jak to określiła pełnomocnik procesowa Giersza

Agnieszka Stach – lawinę nienawiści. Homoseksualna para była wyzywana na ulicy, obrzucana pomidorami i kamieniami. 25-latek musiał zmienić pracę. Niedawno nieznajomy mężczyzna groził mu, że jeżeli wygra proces, to „będzie wąchał kwiatki od dołu”. Zdaniem Kampanii przeciw Homofobii sprawa Giersza jest pierwszą wPolsce, wktórej homoseksualista zdecydował się tak otwarcie dochodzić swoich praw w sądzie. – Dla nas to bardzo ważny wyrok – mówi Robert Biedroń z KPH. – To nie była walka opieniądze, tylko ogodność. I to nie tego jednego człowieka, ale wszystkich homoseksualistów. Jesteśmy mu wdzięczni za odwagę. Za to, że zdecydował się ujawnić twarz i pokazać wszystkim, że dość poniżania. Obrażanie gejów ilesbijek jest wPolsce powszechne, ale wierzę, że teraz, kiedy sąd przestał nas traktować jak obywateli drugiej kategorii, społeczeństwo też przestanie. !

Politykiem, który w środowisku filmowym zasłynął bezkrytycznym forsowaniem programów partii lub ugrupowań, które reprezentowałeś, czy to wSej-

Czy kt sława Orz nych oko tego dział szefa MEN pisał się w czym wię Przegr tek czarne ry na prez Sejmu –kl dać, na Pod jął 11. miejs Jedyny cu br., gdy j budził wy matu. Zra mówień id ale przed s Dostał 5 ty dzenia poj Teraz wychynął wyrok są „pedał” je dziś w in miętać, że obraźliwe rastą, ciot mitą, a ko którzy od tego typu nazbyt po »pedał«, również » musi kosz kto sodom ny w sum Orzechow wiska, naj próbują n gielska »g puszczaln polskim, jakie wpły Nie spo chowski p go przypa

Wszakże ni grodzenia o tak podejrza da? W odró

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 30

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

LIPIEC

środa/wednesday 2

czwartek/thursday

piątek/friday

SIERPIEŃ 6

WRZESIEŃ 1

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

KPH Olsztyn Pierwsze zebranie KPH Olsztyn zbiegło się z organizowanymi przez lokalne działaczki – Sandrę Ejsymont oraz Kasię Tobolską – Pierwszymi Olsztyńskimi Dniami Równości w maju 2009 r. Imprezie patronowała wtedy KPH, co pozwoliło nam zebrać pierwszą grupę działaczy i działaczek. KPH Olsztyn stała się szybko rozpoznawalna. „Rozpoczęliśmy współpracę z lokalnymi organizacjami oraz mediami, czego efektem był coming out naszego kolegi Bartka Chrzanowskiego na łamach Olsztyńskiej Gazety Wyborczej – mówi Sandra Ejsymont, szefowa grupy. „Później współpracowaliśmy z Miejskim Ośrodkiem Kultury i powstał festiwal „Bez Tabu” poruszający kwestie LGBT. Wystąpił wtedy zespół drag queen Gotowe na wszystko entuzjastycznie przyjęty przez olsztyńską publiczność. Sprzeciw wyraził jedynie Radny Miejski i działacz PiS Jerzy Szmit, jednak po ingerencji mediów, lokalnych działaczy i stowarzyszeń, zmienił zadnie. Podczas II edycji Dni Równości gościliśmy kabaret Brabie Girls, dzięki któremu wypełniliśmy całą scenę pod Amfiteatrem Miejskim” – dodaje. W październiku 2010 r. grupę odwiedził, już nie pierwszy raz zresztą, Robert Biedroń przy okazji cyklu spotkań organizowanych przez Scenę Margines i Krytykę Polityczną. Razem z innymi gośćmi opowiadał o tęczowej historii miasta i starał się odpowiedzieć na tytułowe pytanie „Olsztyn magiczny-gejowski?”. „Zainspirowało nas to do podjęcia próby stworzenia naszej historii homo-Olsztyna, która jest obecnie w przygotowaniu” – mówi Sandra.

Akcje KPH Olsztyn

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 6

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

LIPIEC

środa/wednesday 2

czwartek/thursday

piątek/friday

SIERPIEŃ 6

WRZESIEŃ 1

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Sołtys z KPH SCHILLING

HROMADA

FIGURA

JĘDRUSIK

MISS TRANS

Dla prenumeratorów/ek

dwumiesięcznik społeczno-kulturalny LGBTQ magazyn bezpłatny ISSN 1896-3617

Marcin Nikrant (ur. 1985) – sołtys Leśniewa (gmina Puck), działa w trójmiejskim oddziale Kampanii Przeciw Homofobii od 2009 r. Brał udział w Dniu Milczenia w Gdańsku, był koordynatorem projektu „Razem bezpieczniej”, w ramach którego współpracował z pełnomocnikiem ds. ochrony praw człowieka w trójmiejskiej komendzie policji. Projekt miał na celu podniesienie świadomości praw osób LGBT, a w konsekwencji – lepszą wykrywalność przestępstw motywowanych homofobią. Nikrant uczestniczył również w imprezach tzw. Żywej Biblioteki w Koszalinie i Gdańsku, gdzie był żywą książką pod tytułem „Gej” (Żywa Biblioteka to akcja edukacyjna mająca na celu zaznajomienie z przedstawicielami grup objętych społecznym tabu, narażonych na uprzedzenia). W lipcu 2011 r. – kilka miesięcy po objęciu funkcji sołtysa – udzielił wywiadu „Replice”, w którym opowiadał m.in. o tym, jak to jest być sołtysem, jawnym gejem. Po publikacji Nikrantem zainteresowały się mainstreamowe media – m.in. „Gazeta Wyborcza” i „Polityka” zamieściły o nim. reportaże

Marcin Nikrant Sołtys wsi Leśniewo

Okładka 32. numeru „Repliki”

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

LIPIEC

środa/wednesday 2

czwartek/thursday

piątek/friday

SIERPIEŃ 6

WRZESIEŃ 1

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Staże w KPH Przez lata funkcjonowania KPH, dziesiątki osób odbywały trwający od kilku tygodni do kilku miesięcy staż w naszym biurze, nabierając wiedzy i doświadczenia z dziedziny aktywizmu LGBT. Wśród nich było wielu polskich studentów, którzy po zakończeniu stażu zostali w KPH i zaczęli organizować projekty i grupy, a wśród nich m.in. Agata Loewe, która prowadzi grupę KPH Zdrowie, czy Justyna Samolińska, szefowa Grupy Młodzieżowej. W KPH pracowali również stażyści, którzy przyjechali do Polski specjalnie, aby odbyć staż w naszej organizacji. Oto, co niektórzy z nich mają do powiedzenia na temat czasu spędzonego z nami: Tomek Massokowski, Wielka Brytania /Norwegia, czerwiec-sierpień 2010 „KPH to badawcza kopalnia złota!” Nawojka Lesinski, USA, czerwiec-listopad 2010 „Zapukałam do drzwi KPH jako badaczka, szukając odpowiedzi na kilka pytań,

a wkrótce zostałam stażystką. KPH pomogła mi zrozumieć cele, strategie i projekty organizacji oraz większego ruchu społecznego w ogóle.” Andrey Lukyanov, Rosja/Dania, luty-maj 2010 „Pochodzę z Syberii i mieszkam w Danii, a więc jestem zaznajomiony z funkcjonowaniem ruchu LGBT zarówno w Rosji jak i w Danii. W KPH zdobyłem doświadczenie, wielu przyjaciół oraz wiedzę o Polsce i działaniu organizacji pozarządowych, co pomaga mi teraz w pracy doradcy rodzinnego.” Lisette Kampus, Estonia, październik 2005-maj 2007 „Po raz pierwszy przyjechałam do Polski latem 2005 r. Zakochałam się w Waszym kraju. dlatego wczesną zimą przeprowadziłam się do Warszawy, aby pracować ze wspaniałą ekipą KPH. Tak się złożyło, że sytuacja osób LGBT była tutaj nieciekawa, więc Komisja Europejska z chęcią sfinansowała mój pobyt i pracę dla KPH. Nie miałam pojęcia, iż będzie to najbardziej intensywne doświadczenie w całej mojej karierze działaczki praw człowieka. Teraz

wiem, że jestem w stanie przetrwać wszystko, po tym jak przetrwałam w Polsce.” Vyacheslav Melnyk, Ukraina, lato 2011 „Studiuję w Warszawie i chciałem odbyć staż w organizacji, która zajmuje się tematami dla mnie ważnymi, gdzie mógłbym w praktyce zastosować moje zainteresowanie w dziedzinie politologii. Kiedy już poznałem biurową codzienność, zdecydowałem się na kontynuowanie pracy w KPH jako prowadzący grupę Wschód i modernizowanie rosyjskiej strony internetowej KPH.” Jeff Lugowe, USA, lato 2006 „Moje doświadczenia pracy w organizacji pozarządowej i udział w działaniach na rzecz osób LGTB były do tej pory niewielkie, więc byłem wdzięczny za możliwość przyłączenia się do kilku inicjatyw KPH.”

1. Lisette Kampus 2. Andrey Lukyanov z partnerem

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 20

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

LIPIEC

środa/wednesday 2

czwartek/thursday

piątek/friday

SIERPIEŃ 6

WRZESIEŃ 1

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

KPH Podkarpacie Podkarpacie to trudny region, ale z ogromnym potencjałem! Grupa Lokalna KPH Podkarpacie to jest jedną z najdłużej działających struktur naszej organizacji. Może pochwalić m.in. debatą dotyczącą zagadnienia nauki o homoseksualności w szkołach, która skierowana była do pedagogów i nauczycieli. Spotkanie zostało skomentowane przez psychologa prof. Mieczysława Radochońskiego w Gazecie Wyborczej Rzeszów „Podkarpacie to obszar ciemnogrodu i zacofania, a nauczyciele, którzy zrezygnowali z udziału w dyskusji dali kolejny na to dowód. Ich zachowanie było tchórzliwe, a w dodatku zachowali się, jak ignoranci, uciekając przed problemem”. Grupa współpracuje z wieloma organizacjami pozarządowymi, w tym ze stowarzyszeniem na rzecz kobiet „Victoria” oraz Instytutem Podkarpackim – organizacją zajmującą się rozwojem społeczeństwa obywatelskiego na Podkarpaciu. Niedawno została uruchomiona bezpłatna pomoc psychologiczna. Każdy, kto chciałby skorzystać z takiej pomocy może to zrobić poprzez kontakt internetowy www.teczowyrzeszow.pl/psycholozka

www.teczowyrzeszow.pl

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 27

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

LIPIEC

środa/wednesday 2

czwartek/thursday

piątek/friday

SIERPIEŃ 6

WRZESIEŃ 1

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Razem bezpieczniej W heteronormatywnym społeczeństwie przestępstwa na tle homofobicznym są poważnym problemem. Przemoc motywowana uprzedzeniami spotyka większość gejów i lesbijek w Polsce. Dlatego też KPH, aby zapewnić osobom doznającym przemocy ze względu na orientację seksualną niezbędne wsparcie i ułatwić zgłaszanie spraw na policję, stworzyła projekt „Razem bezpieczniej”. Równolegle w ramach projektu osoby narażone na przemoc informowane są o zasadach bezpiecznego zachowania w sytuacjach ryzykownych. Statystyki przemocy ze względu na orientację seksualną i prawo polskie: Wg najświeższych publicznie dostępnych badań KPH i Lambdy, prowadzonych na miarodajnej liczebnie próbie osób mieszkających w Polsce – lesbijek, gejów i osób biseksualnych (LGB) – w ciągu dwóch lat: • przemocy fizycznej ze względu na orientację nieheteroseksualną w postaci: potrącania, uderzania, szarpania, kopania, pobicia, zaczepek seksualnych naruszających nietykalność cielesną, gwałtu lub próby gwałtu bądź innej formy naruszenia nietykalności cielesnej doznało prawie 14% badanych kobiet i nieco ponad 20% badanych mężczyzn (ogółem 17% badanych); • przemocy psychicznej ze względu na orientację nieheteroseksualną w postaci: zaczepek i agresji słownej, obrażania, poniżania, ośmieszania, rozpowszechniania negatywnych opinii nt. osoby, pogróżek, nienawistnych listów, szantażu, niszczenia mienia, graffiti nt. osoby lub innych form nękania psychicznego doznało prawie 46% badanych kobiet i prawie 55% badanych mężczyzn (ogółem 51% badanych). Więcej o projekcie: www.bezpieczniej.kph.org.pl Dofinansowanie: EVZ – Stiftung „Erinnerung, Verantwortung und Zukunft”

Szkolenie dla pełnomocnikow ds. ochrony praw czlowieka

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 3

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

SIERPIEŃ

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

WRZESIEŃ

PAŹDZIERNIK

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Poznaj nas! Jestem gejem. Jestem lesbijką. Kiedy Polacy zobaczyli już, jak wyglądają na zdjęciach geje i lesbijki w kampanii „Niech nas zobaczą”, przyszedł czas na to, by mogli ich poznać. Jeszcze w 2003 r. zorganizowaliśmy drugą kampanię społeczną: „Jestem gejem. Jestem lesbijką. Poznaj nas!”. W pierwszej części akcji na dziewięciu największych polskich uniwersytetach zorganizowaliśmy spotkania, w trakcie których studenci (i nie tylko) mogli porozmawiać z gejami, lesbijkami oraz ekspertami z dziedziny praw człowieka, psychologami i seksuologami. Brała w nich udział m.in. senatorka Maria Szyszkowska, autorka projektu ustawy o związkach partnerskich. Akcja odbyła się w Warszawie, Lublinie, Białymstoku, Gdańsku, Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu, Łodzi i Katowicach. Spotkania wzbudziły ogromne zainteresowanie, sale zawsze były wypełnione po brzegi. Kampania odbiła się głośnym echem w mediach, również za sprawą Młodzieży Wszechpolskiej, która protestowała w kilku miastach. W Krakowie MW przed Uniwersytetem Jagiellońskim wręczyła prof. Szyszkowskiej miotłę, aby odleciała z „naszego miasta” na Księżyc, trzymano transparent „Homoseksualizm to grzech. Można się wyleczyć”, i „Sodomia, Gomora, Szyszkowska”. W innych miastach mogliśmy po raz pierwszy ujrzeć transparenty z napisem „Zakaz pedałowania”. Drugą częścią akcji było stworzenie strony internetowej z materiałami dla rodziców, nauczycieli i studentów. Była to pierwsza strona po polsku, na której rodzice gejów i lesbijek mogli znaleźć informacje na temat tego, co to znaczy, że ich dziecko jest homoseksualne. Znalazły się tam wywiady z psychologami i seksuologami pomagające rodzicom poradzić sobie z wiedzą, że ich syn lub córka jest gejem lub lesbijką.

90 procent Polaków twierdzi, e nie zna, adnego geja i lesbijki. Chcemy da si pozna . Dlatego zapraszamy na spotkanie z nami. B dziemy na 10 uniwersytetach w ca ej Polsce. Razem z nami w spotkaniach wezm udzia m.in. senator prof. Maria Szyszkowska, minister Izabela Jaruga-Nowacka, pos anka Joanna Sosnowska. Projekt realizowany b dzie w 10 miastach Polski od 13 listopada do 16 grudnia. Jestem gejem, Jestem lesbijk - niech te s owa przestan szokowa . Chcemy, eby te s owa nie utyka y w gardle, eby mo na je by o swobodnie powiedzie , eby nie trzeba by o ukrywa swojego ycia przed ca ym wiatem.

Mamo. Tato. Jestem gejem. Jestem lesbijk Czemu p aczesz?

Nawet do wiadczeni profesjonali ci maj czasem k opot w sytuacji, w której zg asza si do nich po pomoc osoba homoseksualna. Podr cznik "Jestem gejem. Jestem lesbijk . Komu mog o tym powiedzie ?" jest skierowany do wszystkich tych, którzy chc wiedzie jak pomaga osobom homo- i biseksualnym.

"Prosz Pani, a co to znaczy peda ?" Co odpowiesz?

Nie zaci gamy dowolnie wybranej osoby tej samej p ci do ó ka, tylko dlatego e jest tej samej p ci Je eli chcia by umie ci na swojej stronie nasz baner, u yj tego kodu.

strona g ówna - rodzice - nauczyciele - studenci - kontakt Organizacje Po ytku Publicznego

www.homoseksualizm.pl Projekt został zrealizowany dzięki wsparciu finansowemu Ambasady Królestwa Norwegii.

Główna strona portalu homoseksualizm.pl

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 10

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

SIERPIEŃ

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

WRZESIEŃ

PAŹDZIERNIK

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Projekt monitoringu dyskryminacji osób LGBT w Polsce Po minirewolucji w 2003 r., wywołanej kampanią „Niech nas zobaczą“, temat osób LGBT nie może być już pomijany w publicznej dyskusji. Zobaczyli nas i zaczęli o nas mówić… ale nie zawsze miłe rzeczy. Dlatego w 2008 r., dzięki funduszom Open Society Institute w Budapeszcie, rozpoczęliśmy projekt monitoringu dyskryminacji osób LGBT w Polsce. Oto jego etapy: Monitorujemy Oczywiście, naszym pierwszym zadaniem jest monitoring. Codziennie uważnie przyglądamy się temu, co na temat osób LGBT mówią w mediach politycy i inne wpływowe osoby.

Mar-Cze 11/2011

www.monitoring.kph.org.pl

TĘCZOWE RODZINY W POLSCE – LESBIJKI, GEJE I ICH DZIECI Ukazał się raport KPH pt. „Tęczowe rodziny w Polsce. Prawo a rodziny lesbijskie i gejowskie”. Raport powstał na zakończenie drugiego roku projektu „Monitoring dyskryminacji osób LGBT w Polsce”. Jest to pierwsza publikacja w języku polskim, która w sposób kompleksowy omawia prawne i psychologiczne zagadnienia funkcjonowania rodzin tworzonych przez osoby bi- i homoseksualne, a zwłaszcza wychowywania dzieci przez rodziców o nieheteroseksualnej orientacji. Temat ten jest bardzo ważny, ponieważ dotyczy prawa każdego człowieka do życia rodzinnego. Do grupy prawnej KPH co roku wpływa ok. 60 zapytań dotyczących spraw z zakresu życia rodzinnego, tj. możliwości zawarcia związku partnerskiego, postępowań rozwodowych z orzekaniem o winie osoby homoseksualnej za rozpad małżeństwa, prób ograniczenia lub pozbawienia władzy rodzicielskiej z powodu homoseksualności rodzica, trudności z egzekwowaniem ustalonego przez sąd zakresu władzy rodzicielskiej, możliwości wspólnego wychowywania dziecka przez partnera/partnerkę biologicznego rodzica dziecka.

homoseksualnych do wychowywania dzieci. Szczególna uwagę poświęcono analizie badań psychologicznych na temat zakładania rodzin, rodzicielstwa oraz rozwoju dzieci w związkach par jednopłciowych. Przedstawione w Raporcie wyniki badań skutecznie rozwiewają szereg obaw dotyczących negatywnego wpływu orientacji nieheteroseksualnej na rozwój psychofizyczny dziecka.

Pomagamy w sądzie Kiedy tylko jest to możliwe, pomagamy zgłaszać sprawy do sądu. W szczególności szukamy precedensów. Nasze raporty były bardzo przydatne w uzasadnieniach przedstawianych przez nas spraw. Tak było w przypadku młodego geja z okolic Szczecina, który był dręczony przez swoją sąsiadkę i pozwał ją do sądu za naruszanie jego praw. Wygraliśmy, a w uzasadnieniu sędzia zacytowała fragment naszego raportu. Lobbujemy Wszystkie nasze wysiłki prowadzą do tego, aby informować i przekonywać twórców prawa, że przepisy oraz podejście rządu muszą się zmienić tak, aby zapewnić równe prawa osobom LGBT. Ciągle spotykamy się z politykami. Pracujemy także m.in. w Parlamencie Europejskim, Radzie Europy, Organizacji Narodów Zjednoczonych. I czasem się udaje – najlepszym przykładem jest zmuszenie Urzędu Stanu Cywilnego do zmiany polityki w zakresie wydawania zaświadczeń o stanie cywilnym dla osób jednej płci, które chcą wejść w związek małżeński za granicą.

Więcej na stronie: www.monitoring.kph.org.pl

Kampania Przeciw Homofobii

www.monitoring.kampania.org.pl

KPH konsultuje przepisy Prawnicy Kampanii Przeciw Homofobii aktywnie włączyli się w konsultacje zarówno rządowego projektu ustawy o równym traktowaniu jak i zaproponowanego przez Komisję Europejską projektu horyzontalnej dyrektywy anty-dyskryminacyjnej.

W swoich kolejnych opiniach dotyczących projektu ustawy o równym traktowaniu, KPH wskazała szereg kwestii, które powinny znaleźć się w zaproponowanym przez rząd akcie, tak, aby jeszcze skuteczniej chronić osoby LGBT przed dyskryminacją. KPH podkreśliło, że niezmiernie ważnym jest włączenie tożsamości płciowej do katalogu przesłanek, na podstawie których zabronione jest nierówne traktowanie. W przekonaniu KPH, istnieje gorąca potrzeba skuteczniejszych działań na rzecz zwalczania dyskryminacji osób transseksualnych. Zawarcie w ustawie przepisu zakazującego nierównego traktowania z tego powodu z pewnością przyczyniłoby się do poprawy sytuacji społecznej tej grupy, która – jak wskazują badania – jest jedną z najbardziej narażonych na dyskryminację społeczności.

Na zdjęciu od lewej: Robert Biedroń (KPH), Dorota Pudzianowska (HFPC) i Dorota Trypens (Federacja Kobiet i Planowania Rodziny)

dę Praw Człowieka. Minister Spraw Zagranicznych nie przekazał organizacjom żadnych konkretnych informacji dotyczących przygotowanego stanowiska polskiego rządu odnośnie rekomendacji. KPH przedstawiła następujące kwestie: 1) Status projektu ustawy o równym traktowaniu; 2) Edukacja; 3) Wolność zgromadzeń; 4) Szkolenia antydyskryminacyjne i antyhomofobiczne dla przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości; 5) Mowa nienawiści.

6 czerwca, przed sesją Rady Praw Człowieka ONZ w Ministerstwie Spraw Zagranicznych odbyło się spotkanie konsultacyjne z organizacjami pozarządowymi. Podczas spotkania wyrażono obawy dotyczące przygotowanych przez rząd polski odpowiedzi na rekomendacje wydane przez Ra-

„Stanowisko Kościoła jest pięknie opisane w katechizmie i ja zgadzam się z każdym słowem tam zawartym.” – Elżbieta Radziszewska, Pełnomocniczka Rządu ds. Równego Traktowania, zapytana czy zgadza się z Rocco Butiglione, że homoseksualizm to grzech. 15 marca, „Dziennik”. „My mówimy o uzasadnionych lękach milionów Polaków.” – Joachim Brudziński, PiS, w obronie Prezydenta RP, który ostrzegł społeczeństwo przed Traktatem Lizbońskim mającym zmuszać Polskę do wprowadzenia małżeństw jednopłciowych. 18 marca, TVN 24.

KPH w swoich opiniach podkreśliła także wagę, jaką należy przywiązać do wynikającego z prawa wspólnotowego obowiązku utworzenia w Polsce tzw. organu ds. równości.

Dyrektywa anty-dyskryminacyjna KPH z zadowoleniem przyjęła zaproponowane przez Komisję Europejską przepisy anty-dyskryminacyjne, jednakże, w swojej opinii podkreśliła konieczność włączenia przepisów skutecznie przeciwdziałających tzw. dyskryminacji zwielokrotnionej (multiple discrimination). Jak wykazują najnowsze badania, wielokrotnie zdarza się, że przyczyną dyskryminacji może być więcej niż jedna cecha ofiary nierównego traktowania. Na przykład, amerykańskie badania nad zjawiskiem dyskryminacji wskazują, że najbardziej narażonymi na wykluczenie społeczne są czarne homoseksualne kobiety, które doświadczają dyskryminacji jednocześnie z powodu swojej rasy, płci i orientacji seksualnej.

KPH uznało, że zaproponowane w projekcie ustawy regulacje w tym zakresie (rząd zaproponował utworzenie stanowiska Generalnego Inspektora ds. Równego Traktowania) są niewystarczające i nie gwarantują efektywnego wykonywania 3 głównych obowiązków – niezależnej pomocy ofiarom dyskryminacji, sporządzania niezależnych raportów i prowadzenie niezależnych badań nad dyskryminacją.

„Istnieje bowiem agresywne lobby gejowskie, które usiłuje ingerować w życie normalnych ludzi. Z nimi nie ma sensu dyskutować. Przed nimi trzeba się bronić“ – Joanna Najfeld, publicystka i działaczka, komentując kampanię aktywistów LGBT nakłaniającą do bojkotu akcji, które są skierowane przeciwko małżeństwom jednopłciowym w Kalifornii, 3 września, „Rzeczpospolita“

Cytaty z monitoringu prasy, z ostatnich trzech miesięcy Biuletyn Monitoringu Dyskryminacji Osób LGBT w Polsce

Biuletyn Monitoringu Dyskryminacji Osób LGBT w Polsce

Ustawa o równym traktowaniu

Spotkanie w MSZ

30 czerwca przedstawiciele Grupy Inicjatywnej Ygą Kostrzewa i Tomasz Szypuła spotkali się z Marszałkiem Sejmu Grzegorzem Schetyną, który zapowiedział, że skieruje projekt do pierwszego czytania. Niestety szanse na uchwalenie ustawy w tej kadencji są niewielkie, niemniej sama debata parlamentarna nt. związków partnerskich – pierwsza taka w Polsce - byłaby ogromnym krokiem naprzód.

Kampania Przeciw Homofobii

Polski rząd zajął stanowisko wobec problemu homofobii na skutek presji społeczności międzynarodowej kie przesłanki dyskryminacyjne, w tym ze względu na orientację seksualną. Przedstawiciel Kampanii podkreślił, że rząd nadal nie wprowadził w życie decyzji Trybunału Praw Człowieka w sprawie Bączkowski i Inni przeciw Polsce dotyczącego wolności zgromadzeń. Zwrócił też wagę, że mimo zapewnień rządu o tym, że edukacja o prawach człowieka jest częścią programu szkolnego, ocenzurowany przez Romana Giertycha podręcznik „Kompas” nadal nie jest dostępny w szkołach.

Na początku czerwca na temat związków partnerskich wypowiedział się premier Donald Tusk: Jeżeli chodzi o związki partnerskie, ja jestem gotowy do dyskusji w tej kwestii. Nie chciałbym, żeby ona była taką „wrzutką wyborczą” ze strony niektórych. (...) Ponieważ wiemy, że raczej nie zdążymy do końca kadencji, więc dajmy sobie spokojnie czas. Możemy zrobić takie porozumienie między ugrupowaniami, co do których można sądzić, że znajdą się w przyszłym parlamencie. Można to wziąć na tapetę jako jeden z pierwszych projektów w przyszłej kadencji. Uważam, że tak będzie uczciwie.

Projekt zakłada możliwość zawierania umów o związek partnerski między parami zarówno tej samej, jak i różnej płci. Przewiduje prawo m.in. do dziedziczenia po zmarłym partnerze/rce, do pochówku zmarłego partnera/rki, do wspólnego opodatkowania, do odmowy zeznań obciążających partnera/rkę.

www.monitoring.kampania.org.pl

ONZ o osobach LGBT w Polsce

Podczas sesji Rady organizacje pozarządowe miały 20 minut na ustne przedstawienie opinii dotyczących raportu polskiego. Kampania Przeciw Homofobii, reprezentowana przez Roberta Biedronia, oraz Amnesty International podkreśliły wagę wprowadzenia horyzontalnej ustawy antydyskryminacyjnej, tj. obejmującej wszyst-

O projekcie

Raport KPH dostarcza rzetelnych informacji na temat tęczowych rodzin w Polsce, analizując istniejące badania w tym zakresie, praktykę prawną polskiego wymiaru sprawiedliwości oraz prawne rozwiązania funkcjonujące w krajach Unii Europejskiej. Raport dostępny na stronie: http:// monitoring.kph.org.pl/ lub zamów wydrukowaną wersji: gczarnecki@ kph.org.pl. 1

Związek partnerski byłby zawierany poprzez podpisanie u notariusza umowy, którą następnie trzeba byłoby zarejestrować w Urzędzie Stanu Cywilnego. Jej zapisy nabierałyby mocy po roku. „Rozwód” byłby łatwiejszy niż w przypadku małżeństw: Następowałby za zgodnym porozumieniem stron lub w wypadku braku porozumienia - 6 miesięcy po tym, jak jedna strona powiadomi pisemnie drugą o chęci rozstania się. Nie ma natomiast w projekcie adopcji, ani przysposobienia dzieci partnera/rki/.

oraz posłanki Małgorzata Kidawa-Błońska, Joanna Mucha i Agnieszka Kozłowska-Rajewicz. Także Bartosz Arłukowicz, związany do niedawna z lewicą, obecnie minister ds. wykluczonych, zadeklarował, że będzie przekonywał polityków PO do poparcia projektu.

Publicznie za zawiązkami opowiedzieli się niektórzy politycy rządzącej partii - ministrowie Krzysztof Kwiatkowski i Radosław Sikorski

W Raporcie przedstawiono problematykę instytucji związków partnerskich, prawa do adopcji oraz prawa osób

Podnoszone przez nas zagadnienia

17 maja klub SLD złożył w Sejmie projekt ustawy o związkach partnerskich przygotowany we współpracy z Grupą Inicjatywną ds. Związków Partnerskich.

Badanie TNS OBOP, w którym zapytano o poparcie dla związków partnerskich dla par hetero- i homoseksualnych pokazało, że 54% respondentów opowiada się „za”. Co ważne, ideę związków partnerskich popiera 2/3 wyborców Platformy Obywatelskiej.

Biuletyn Monitoringu Dyskryminacji Osób LGBT w Polsce

10 czerwca br. Rada Praw Człowieka ONZ zakończyła prace nad Powszechnym Przeglądem Okresowym (Universal Periodic Review). Na posiedzeniu ONZ delegacja polska przedstawiła dobrowolne zobowiązania Polski w zakresie praw człowieka i pisemnie odniosła się do rekomendacji przedstawionych przez państwa członkowskie Rady. W końcowym wystąpieniu przedstawiciel polskiego rządu nie odniósł się jednak do problemów podnoszonych przez organizacje pozarządowe podczas wcześniejszych prac na forum Rady Praw Człowieka oraz podczas spotkań konsultacyjnych w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.

ZWIĄZKI PARTNERSKIE W SEJMIE W pracach Grupy uczestniczą m.in. przedstawiciele KPH – Tomasz Szypuła i Mariusz Kurc. W konsekwencji po kilkuletniej przerwie na forum publiczne powróciła debata na temat związków partnerskich.

Wspieramy Nie tylko czytamy o przypadkach dyskryminacji, ale również oferujemy pomoc ofiarom homofobii i transfobii. Raportujemy Na podstawie zbieranych przez nas informacji z mediów i danych uzyskiwanych w trakcie naszej działalności prawnej każdego roku ogłaszamy raport w zakresie najważniejszych według nas tematów. Ponadto wydajemy biuletyn, w języku polskim i angielskim, informujący o zdarzeniach dyskryminujących osoby LGBT w Polsce.

www.monitoring.kph.org.pl

Wojciech Olkusnik, Agora SA

Wszystko widzimy!

Wrz-Lut 10/2011

Cytaty z monitoringu prasy, z ostatnich trzech miesięcy

Biuletyn Monitoringu Dyskryminacji Osób LGBT w Polsce

Kwi-Sie

Sty-Mar

9/2010

8/2010

www.monitoring.kph.org.pl

Petycja KPH w Parlamencie Europejskim

WARSZAWA PRZECIW

DYSKRYMINACJI

Komisja Petycji Parlamentu Europejskiego rozpatrzyła petycję KPH dotyczącą dyskryminujących praktyk polskich Urzędów Stanu Cywilnego. 31 maja 2010 r. na posiedzeniu w Brukseli Komisja Petycji Parlamentu Europejskiego pod przewodnictwem eurodeputowanej Erminii Mazzoni wysłuchała argumentów prawnika KPH, który zaprezentował zakres złożonej petycji. KPH w swoim wystąpieniu przedstawiła główne przeszkody, na jakie napotykają polscy obywatele i obywatelki chcący zawrzeć związek partnerski lub małżeństwo jednopłciowe za granicą. W wielu przypadkach polska administracja odmawiała wydania tzw. zaświadczenia o stanie cywilnym (wymaganym do zawarcia związku za granicą) stwierdzając, że istnieje brak interesu prawnego oraz podstawy prawnej do wydania tego typu dokumentów. KPH, dzięki współpracy w ramach Pro Bono Forum koordynowanego przez Public Interest Law Institute w Budapeszcie, otrzymała pomoc prawną ze strony brukselskiego oddziału międzynarodowej kancelarii prawnej Arnold & Porter LLP i przedstawiła swoją ekspertyzę prawną dotyczącą tej praktyki. W opinii podniesiono, że tego typu działania wydają się być sprzeczne z podstawową zasadą swobody przepływu osób, na której opiera się funkcjonowanie UE. Po wysłuchaniu, przewodnicząca Komisji Erminia Mazzoni zapowiedziała, że o stanowisko w tej sprawie poprosi Komisję ds. Wolności Obywatelskich PE. Zaproponowano także, aby zaprosić na spotkanie na ten temat komisarz

Nowa pełnomocniczka ds. równego traktowania.

ds. sprawiedliwości, praw podstawowych i obywatelskich Viviane Reding.

zacjami pozarządowymi, działającymi na rzecz zasady równości. Karolina Malczyk-Rokicińską nie ma niestety swojego biura, a zadania wykonuje przy pomocy Gabinetu Prezydenta Urzędu m.st. Warszawy.

Petycja KPH złożona została jeszcze w roku 2008, ale jej rozpatrzenie blokowane było przez poprzedniego przewodniczącego Komisji – europosła Marcina Libickiego. Po skutecznej interwencji posłów z Intergrupy LGBT przyśpieszono bieg rozpatrywania petycji.

Ustawa równościowa

(niestety) przyjęta przez rząd W czerwcu br. Koalicja na Rzecz Równych Szans, której KPH jest aktywnym członkiem, przedstawiła Minister Radziszewskiej stanowisko w sprawie projektu ustawy o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania. W stanowisku Koalicja zwróciła uwagę na wiele niejasnych sformułowań projektu, szereg zapisów mogących powadzić do niezgodności ustawy z Konstytucją, oraz na to, że projekt ustawy nie zapewnia jednostkom wystarczającej ochrony przed dyskryminacją. Wbrew art. 32 Konstytucji projekt ustawy wprowadza zamknięty katalog cech prawnie chronionych, z powodu których zakazana jest dyskryminacja. KPH wielokrotnie zwracała uwagę, że jeśli ustawa wejdzie w życie w proponowa-

Biuletyn Monitoringu Dyskryminacji Osób LGBT w Polsce

nym przez rząd kształcie, osoby LGBT dyskryminowane w takich sferach jak edukacja, dostęp do dóbr i usług, czy opieka zdrowotna nie będą dysponowały żadnymi skutecznymi środkami celem dochodzenia naruszonych dyskryminacją praw. Niestety, poza kilkoma uwagami, większość z koniecznych i istotnych postulatów Koalicji nie została uwzględniona w ostatecznym brzmieniu projektu ustawy, który w dniu 31 sierpnia br. przyjął rząd. Z inicjatywy m. in. KPH w dniu 1 września br. została zorganizowana konferencja prasowa, na której przedstawiciele Koalicji skrytykowali sposób procedowania nad projektem ustawy oraz poszczególne jej zapisy. 1

Prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Walz, zarządzeniem z dnia 23 grudnia 2009 r. powołała Karolinę Malczyk-Rokicińską na Pełnomocnika ds. Równego Traktowania. Do zadań nowej pełnomocniczki należy prowadzenie działań na rzecz promowania różnorodności, równouprawnienia, sprawiedliwości społecznej, równości szans i powszechnego uczestnictwa w życiu publicznym, kulturalnym, społecznym i gospodarczym. Jednym z zadań jest także organizowanie współpracy z organi-

Jednym z pierwszych działań pełnomocniczki było zorganizowanie spotkania w dniu 27 lutego br. z przedstawicielami organizacji pozarządowych działających na rzecz zasady równości i przeciwdziałania dyskryminacji. Na spotkaniu organizacje pozarządowe utworzyły Komisję Dialogu Społecznego ds. równego traktowania działającą przy Gabinecie Prezydenta m.st. Warszawy. W skład Komisji wchodzi obecnie ok. 20 organizacji pozarządowych. Przewodniczącą Prezydium Komisji została Monika Zima z Polskiego Towarzystwa Prawa Antydyskrymina-

cyjnego i Kampanii Przeciw Homofobii, jej zastępczynią Anna Grodzka z Fundacji Trans-Fuzja, a sekretarzem Paweł Fischer-Kotowski z Lambdy Warszawa. Komisja uchwaliła regulamin swojego działania, zgodnie z którym głównymi celami Komisji jest reprezentowanie organizacji względem władz miasta, województwa i innych urzędów państwowych w sprawach dotyczących wspólnych inicjatyw i działań na rzecz równego traktowania i niedyskryminacji; monitorowanie realizacji działań miasta w obszarze równego traktowania; opiniowanie i współtworzenie dokumentów i projektów aktów prawnych wydawanych przez władze miasta w obszarze działań Komisji oraz działania na rzecz wzmocnienia udziału organizacji pozarządowych w realizacji zadań miasta na rzecz niedyskryminacji.

Opinia KPH do Parlamentu Europejskiego KPH wystosowała do członków Komisji Petycji Parlamentu Europejskiego opinię prawną „amicus curiae” na temat niezgodnych z prawem działań polskiej administracji.

W kwietniu 2008 r. KPH przedłożyła do Komisji Petycji Parlamentu Europejskiego petycję dotyczącą kwestii odmowy osobom homoseksualnym przez polskie urzędy stanu cywilnego wydawania zaświadczeń o braku przeszkód do zawarcia małżeństwa lub związku partnerskiego za granicą. Petycja została przez Komisję

Biuletyn Monitoringu Dyskryminacji Osób LGBT w Polsce

dopuszczona i wpisana do rejestru ogólnego.

Wolny Przepływ Osób w Unii W wyniku współpracy KPH z międzynarodową Kancelarią Arnold & Porter LLP, sporządzona została 1

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 17

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

SIERPIEŃ

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

WRZESIEŃ

PAŹDZIERNIK

sobota/saturday

niedziela/sunday

05 39

TYDZIEŃ

Mowa nienawiści Od kilku lat KPH i Stowarzyszenie Pracownia Różnorodności przy wsparciu innych organizacji LGBTQ pracowały nad stworzeniem projektu nowelizacji Kodeksu karnego, która wprowadzałaby penalizację przestępstw z nienawiści i mowy nienawiści motywowanych homofobią i transfobią. Do obecnych przesłanek: przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, politycznej, wyznaniowej i bezwyznaniowości nowelizacja zakłada dopisanie płci, tożsamości płciowej, wieku, niepełnosprawności i orientacji seksualnej. W marcu 2011 r. gotowy projekt wraz z uzasadnieniem został złożony na ręce marszałka Jerzego Wenderlicha. 13 lipca 2011 roku poseł SLD, Ryszard Kalisz przedstawił w Sejmie projekt KPH i SPR w niemal niezmienionej formie. Argumentował, iż zapis taki jest niezbędny, gdyż stanowi uszczegółowienie ogólnej zasady zawartej w art. 32 Konstytucji RP „Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny”. Dodał, że nowelizacja wychodzi naprzeciw międzynarodowym zobowiązaniom Polski, a także jest zgodna z kierunkiem orzecznictwa europejskiego. „To wielki sukces, że udało się nam zmusić parlamentarzystów do dyskusji na koniecznością nowelizacji prawa karnego. Mowa nienawiści jest tak wszechobecna, iż staje się przezroczysta. Przyzwyczailiśmy się do agresywnej retoryki polityków, traktujemy jak tabu przemoc wobec osób starszych i niepełnosprawnych, akceptujemy rapera nawołującego do wymordowania gejów. Doświadczenia innych krajów pokazują, że sama kultura osobista tego nie zmieni. Niezbędne są zmiany prawne” – komentuje konieczność wprowadzenia nowelizacji Robert Biedroń, członek zarządu KPH.

Okładka Raportu o homofobicznej mowie nienawiści w Polsce

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 24

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

SIERPIEŃ

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

WRZESIEŃ

PAŹDZIERNIK

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Zostań wolontariuszem KPH Czujesz potrzebę działania? Chcesz wyrazić swój sprzeciw wobec homofobii i nietolerancji? Poznać ludzi myślących podobnie jak Ty? Przyłącz się już dzisiaj do nas! Jako wolontariusz lub wolontariuszka możesz robić praktycznie wszystko – wykorzystujemy każdy talent i zdolności. Może być to tłumaczenie tekstów z języków obcych, robienie grafiki komputerowej czy zarządzanie portalem. Możesz pomagać w organizowaniu imprez, konferencji, spotkań filmowych i tematycznych. W tworzeniu ulotek, plakatów, folderów i ich dystrybucji w klubach lub innych miejscach. Jeżeli posiadasz odpowiednie umiejętności możesz udzielać porad specjalistycznych – prawnych lub psychologicznych. Możesz też zająć się koordynowaniem projektów lub pisaniem wniosków. Napisz do nas, gdziekolwiek mieszkasz. Wykorzystujemy każdy talent i umiejętności! Z Kampanią Przeciw Homofobii wolontariat może być pasjonujący! Jak zostać wolontariuszem/szką KPH: • napisz na adres: wolontariat@kph.org.pl • jeśli w Twoim województwie/mieście istnieje grupa KPH, skontaktujemy Cię z jego koordynatorem/ką • koordynator/ka zaprosi Cię na spotkanie swojej grupy, na którym dowiesz się o działaniach KPH w Twoim mieście • jeśli w Twoim regionie nie ma grupy, możesz również być wolontariuszem/szką KPH na odległość – wspólnie z koordynatorką ds. wolontariatu uzgodnicie sposób współpracy.

Wolontariusze KPH podczas wspólnych spotkań

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 1

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

WRZESIEŃ

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

PAŹDZIERNIK 5 6 7

LISTOPAD 5

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Niesamowita Alena Schumchyk, KPH Wrocław Od dłuższego czasu dojrzewałam do tego, żeby przestać kłamać w firmie na temat mojej orientacji seksualnej. Pracuję w niej od ponad dwóch lat, przez ten czas prawdy o mnie dowiedziało się kilkanaście osób z pracy. Czy są jakieś racjonalne podstawy dla mojego lęku? Przecież właściwie się nie boję. Kilka tygodni przed International Coming Out Day (wypadał w niedzielę, 11 października 2009 r.) postanowiłam, że zrobię to – odkryję się przed całą polską częścią firmy. 3000 osób. W piątek, 9 października br. napisałam mejla do wszystkich, w którym wytłumaczyłam moje intencje (żeby powiększyć liczbę Polaków, którzy znają osobiście geja lub lesbijkę – tacy właśnie statystycznie są bardziej tolerancyjni). No i też sam coming out: jestem lesbijką. To, co się działo później, przerosło moje oczekiwania! Dziesiątki mejli z gratulacjami odwagi, słowami wsparcia. Kilka osób przyszło uścisnąć mi rękę osobiście. Kilku menedżerów zaoferowało wsparcie, jeśli będę miała z tego powodu kłopoty. A ja poczułam olbrzymią ulgę. W poniedziałek dostałam upomnienie za niewłaściwe wykorzystywanie służbowego mejla, ale i tu kilka osób przypomniało dyrektorowi, że wcześniej nikomu się tego nie wypominało, mimo wysyłania znacznie mniej ważnych komunikatów. Niesamowite to jest – móc mówić otwarcie o swojej dziewczynie, odpowiadać na pytania o Marszu, który przygotowywaliśmy we Wrocławiu, o mojej działalności w KPH. Trzy tygodnie po moim coming oucie podszedł do mnie chłopak z produkcji i zagadnął, skąd mam taką tęczową „smycz” do identyfikatora. – Z KPH – odparłam. Uśmiechnął się niepewnie. – Fajna – powiedział. Ręce mu się trzęsły, jak zapisywał mój numer telefonu.

Alena Schumchyk

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 8

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

WRZESIEŃ

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

PAŹDZIERNIK 5 6 7

LISTOPAD 5

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Edukacja Od momentu powstania KPH stawia na działania edukacyjne jako jedną z kluczowych metod zmieniania postaw społecznych i tworzenia społeczeństwa otwartego na różnorodność. Projekty edukacyjne KPH często mają wymiar ogólnoantydyskryminacyjny, co znaczy, że poruszają nie tylko kwestie mniejszości LGBT, ale też mniejszości kulturowych i praw kobiet. Staramy się być jak najbardziej włączający i wybierać różne środki przekazu. Dlatego właśnie do swoich osiągnięć możemy zaliczyć wiele przeprowadzonych warsztatów i szkoleń, wydane podręczniki i ulotki, wystawy, kampanie społeczne i internetowe portale tematyczne. Prowadziliśmy i prowadzimy działania edukacyjne dla tak zróżnicowanych grup jak i studenci, młodzież szkolna, nauczyciele, pedagodzy szkolni, rodzice osób LGBT, działacze organizacji pozarządowych, policjanci, prawnicy i inni. Przykładowe projekty edukacyjne które uruchomiliśmy w ciągu 10 lat działalności: Schoolmates Zbadaliśmy homofobię w szkołach, wyszkoliliśmy zespół nauczycieli i wydaliśmy podręczniki dla nauczycieli i młodzieży dotyczące radzenia sobie z homofobiczną przemocą rówieśniczą. Akademia Działaczy i Trenerów Antydyskryminacyjnych W ciągu 2 lat przekazywaliśmy niezbędną wiedzę i szkoliliśmy działaczy organizacji pozarządowych z podstawowych umiejętności prowadzenia działań antydyskryminacyjnych w trzecim sektorze. Warsztaty Edukacji Obywatelskiej Organizujemy cykliczne szkolenia z zarządzania zespołem i organizacją pozarządową odpowiadając na potrzeby naszych grup lokalnych w całej Polsce.

Artykuły prasowe o edukacyjnych akcjach KPH

Sztafeta do Równości Przeszkoliliśmy grupy edukatorów, studentów i działaczy organizacji pozarządowych, aby zapobiegać dyskryminacji ze względu na płeć, tożsamość płciową i orientację seksualną. MultiKulti Utworzyliśmy portal internetowy promujący różnorodność. Znajdują się na nim artykuły o mniejszościach w Polsce i aktualności dotyczące wydarzeń przeciwdziałających dyskryminacji. Często jesteśmy zapraszani do szkół jako goście, staramy się najściślej współpracować w kadrą pedagogiczną, aby wspólnie tworzyć w polskich szkołach atmosferę przyjazną młodym osobom LGBT. W 2011 roku rozpoczęliśmy dwa kolejne międzynarodowe projekty, dzięki którym osiągniemy na tym polu jeszcze więcej.

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 15

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

WRZESIEŃ

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

PAŹDZIERNIK 5 6 7

LISTOPAD 5

sobota/saturday

niedziela/sunday

05 43

TYDZIEŃ

Miłosny flash-mob Warszawskie metro to jeden z zacniejszych środków komunikacji w stolicy – nie tylko często i szybko jeździ, ale też dostarcza podróżującym rozrywki i edukacji. Kilkuminutowa przejażdżka skutkuje wzbogaceniem pasażera o wiedzę z zakresu nawyków wiewiórek, business English i kulturalnej oferty miasta. Miłośnicy podziemnej kopalni wiedzy mogli swego czasu nauczyć się zgoła zaskakującej rzeczy, a mianowicie że przytulanie się na peronie stanowi „wybryk nieobyczajny”, za który można zostać usuniętym z rzeczonego peronu. Zachodzi podejrzenie, iż gdyby para siejąca publiczne zgorszenie takiego kalibru składała się z osobników różnej płci, pasażerowie zostaliby pozbawieni tego pouczającego doświadczenia. W myśl hasła „odrobina wiedzy to rzecz niebezpieczna” i w geście solidarności z nieobyczajną parą członkowie i członkinie KPH podjęli się zbadać i rozszerzyć problematykę siania zgorszenia na peronach. W efekcie 5 czerwca 2011 r. punktualnie o godzinie 16.00 na stacji Metro Centrum pary każdego rodzaju dały wyraz łączącym je przyjacielskim i romantycznym uczuciom poprzez przytulanie i pocałunki. W atmosferze radości i czułości warszawiacy naruszyli zasady zachowania w miejscu publicznym i spokojnie rozeszli się do domów. Flash-mob został sfilmowany i w atrakcyjnej formie audio-wideo jest dostępny w internecie.

Flash-mob na stacji Metro Centrum, czerwiec 2011 r.

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 22

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

WRZESIEŃ

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

PAŹDZIERNIK 5 6 7

LISTOPAD 5

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Mariusz Kurc Późnym latem 2005 r. odpowiedziałem na ogłoszenie, za pomocą którego KPH poszukiwała osób chętnych do pracy przy powstającym wtedy czasopiśmie. Pismo otrzymało tytuł „Replika”, a ja zostałem zaangażowany do redakcji. Jesienią 2005 r. przeprowadziłem mój pierwszy wywiad – z dziennikarzem „Newsweeka” Dariuszem Stasikiem, który w odpowiedzi na stwierdzenie premiera Marcinkiewicza, że homoseksualizm jest czymś nienaturalnym, dokonał coming outu na łamach swego pisma. Później przyszły kolejne wywiady – m.in. z Jackiem Poniedziałkiem, Jakubem Janiszewskim, Michałem Pirógiem, Piotrem Pacewiczem, prof. Magdaleną Środą, prof. Michałem Głowińskim, Martą Konarzewską, Marcinem Nikrantem. Do dziś już ponad 50 tekstów. W 2007 r. zostałem zastępcą redaktorki naczelnej, a w 2009 r. – redaktorem naczelnym „Repliki”, która okazała się najdłużej trwającym pojedynczym projektem KPH. Ukazuje się do dziś. Na pięciolecie istnienia, w 2011 r. nakładem wydawnictwa AdPublik ukazał się zbiór wywiadów z „Repliki” zatytułowany „Tęczowa rewolucja” pod redakcją Krzysztofa Tomasika i moją. W latach 2009-2010 byłem członkiem Zarządu KPH. Jestem również organizatorem cyklu Tęczowych Debat w siedzibie KPH na ul. Żelaznej w Warszawie (m.in. z udziałem Anny Laszuk, Tomasza Raczka i Marcina Szczygielskiego, Michała Zygmunta, Błażeja Warkockiego, polityków lewicy). Publikuję na największym polskim portalu LGBT www.innastrona.pl. Wraz z Bartoszem Żurawieckim prowadzę Klub Filmowy LGBT w Krytyce Politycznej. Razem z Krzysztofem Tomasikiem prowadzę w radiu TOK FM audycję „Lepiej późno niż wcale” o tematyce LGBT. Jestem również członkiem Grupy Inicjatywnej ds. Związków Partnerskich. Mariusz Kurc

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 29

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

PAŹDZIERNIK

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

LISTOPAD 5

GRUDZIEŃ 1

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Homofobia, tak to wygląda W 2005 r. Prezydentem Polski został Lech Kaczyński, rok później ministrem edukacji Roman Giertych. Brutalny język pełen nienawiści, inwektyw wobec gejów i lesbijek stał się językiem codziennym polskich polityków. KPH była atakowana przez Ministerstwo Edukacji na kolejnych konferencjach prasowych poświęconych pomysłom resortu. W takich warunkach stwierdziliśmy, że musimy zdecydowanie przeciwstawić się przemocy i mowie nienawiści. Stąd wziął się pomysł na kampanię „Co się gapisz pedale? Co się gapisz lesbo?”. Chcieliśmy podstawić społeczeństwu lustro, tak aby każdy zobaczył, że brutalnemu językowi nienawiści trzeba powiedzieć stop. Chcieliśmy też skłonić do refleksji nad tym, że nawoływanie do przemocy może skończyć się tragicznie. W marcu 2007 r. plakaty z napisem „Co się gapisz pedale?!”, Co się gapisz lesbo?!” zawisły na tydzień na ulicach Warszawy. Był to teaser dalszej części kampanii – właściwego przekazu, czyli plakatu z napisem „Pedał! Lesba! Słyszę to codziennie. Nienawiść boli” ze zdjęciem mężczyzny i kobiety. Kampania wzbudziła dyskusję na temat używania mowy nienawiści. Zrobione krótko po akcji badania CBOS-u potwierdziły, że najbardziej obraźliwym słowem dla Polaków było słowo „pedał”. Kampania została wyróżniona przez miesięcznik „Media& Marketing” za pomysł i wyraźne zaistnienie w przestrzeni publicznej. Zajęła też 6 miejsce w rankingu najlepszych kampanii społecznych tworzony przez specjalistyczny serwis PR PRoto. Projekt został zrealizowany dzięki wsparciu European Youth Foundation. Więcej na stronie: www.stophomofobia.kph.org.pl

Plakaty reklamujące akcję

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 5

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

PAŹDZIERNIK

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

LISTOPAD 5

GRUDZIEŃ 1

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Równi w Europie – „Tak, chcemy” Pary jednopłciowe z Polski, 10 zdjęć utrzymanych w konwencji ceremonii ślubnej pokazuje wystawa „Równi w Europie – Tak, chcemy”. Fotografka Anna Smarzyńska, pomysłodawczyni projektu, spełniła marzenia kilku par i zrobiła im „ślubne” zdjęcia. „Na razie czarno-białe, nabiorą kolorów, gdy w Polsce wreszcie pary jednopłciowe będą mogły legalizować swe związki. Szkoda, że w Polsce nie mogę fotografować ceremonii par homoseksualnych” – mówi autorka. Elisabeth i Dolores z Hiszpanii Zanim sie pobrały, były ze sobą 20 lat. Mają trójkę dzieci. Na ich przyjęciu weselnym bawiło sie 200 gości. Fantastycznym doświadczeniem było patrzeć na wiele par złożonych z dwóch mężczyzn lub dwóch kobiet tańczących obok par hetero. Roy i George z Wielkiej Brytanii Obaj są po siedemdziesiątce. Roy pracował jako agent ubezpieczeniowy, a George był nauczycielem. Jesteśmy razem 45 lat, długo czekaliśmy na możliwość zawarcia związku partnerskiego. Krzysztof z Polski i Bart z Holandii Pobraliśmy się 1 maja 2004 r. – w dniu wstąpienia Polski do Unii Europejskiej, dlatego na obrączkach mamy wygrawerowane „Wszyscy ludzie będą braćmi” z „Ody do radości”. Uroczystość odbyła się zgodnie z holenderską tradycją – najpierw ceremonia, potem przejażdżka zabytkowym tramwajem, a wieczorem kolacja i zabawa.

Plansze z wystawy Równi w Europie – Tak, chcemy.

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 12

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

PAŹDZIERNIK

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

LISTOPAD 5

GRUDZIEŃ 1

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Equal Jus Europejska Sieć do spraw Wsparcia Praw Osób LGBT. W grudniu 2009 r. ruszył projekt Equal Jus – Europejska Sieć do spraw Wsparcia Praw Osób LGBT. KPH brała udział w projekcie jako organizacja partnerska. W ramach Equal-Jus powstała strona internetowa zawierająca wiadomości prawnicze z zakresu praw osób LGBT oraz pojemna baza danych aktów prawnych, orzeczeń i publikacji dotyczących praw osób nieheteroseksualnych. Jako część projektu przeszkoleni także zostali – w zakresie prawa antydyskryminacyjnego – prawnicy, w tym czterech z Polski. Przeprowadzili oni także cykl szkoleń w Warszawie i w Szczecinie. Uwieńczeniem prac nad projektem była konferencja naukowa, która odbyła się w maju 2011 r. we Florencji. Powstała również publikacja „Zmierzając we właściwym kierunku” zawierająca informacje na temat praw osób LGBT w Europie i w Polsce. Więcej o projekcie: www.equal-jus.eu Zmierzając we właściwym kierunku Okładka Przewodnika po prawach osób LGBT w Polsce i w Europie, 2011 r.

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 19

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

PAŹDZIERNIK

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

LISTOPAD 5

GRUDZIEŃ 1

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

KPH Poznań Krótko po założeniu poznańskiej grupy lokalnej, miasto odwiedził sam Wojciech Cejrowski. Nie trzeba było długo czekać na reakcję członków KPH-owskiej mniejszości. Działacze KPH Poznań chcąc zwrócić uwagę na niestosowność poglądów globtrotera, zamierzali mu wręczyć prezenty, m.in. pluszową maskotkę Tinky Winky (postać posądzona o homoseksualizm przez posłankę LPR Ewę Sowińską). Gdy ten odmówił, aktywiści urządzili mini-pikietę – na kolorowych plakatach, jakie rozwinęli widniała postać Cejrowskiego z hasłami: „Szczypta tolerancji” i „Zakaz cejrowania”. I tak to się zaczęło… Obecnie KPH Poznań ma na swoim koncie kilkanaście udanych happeningów (np. Dzień Milczenia, Happeningi Walentynkowe – kłódka miłości), debat (Jak uczyć o homoseksualności w polskiej szkole?, Nieobecność mniejszości. Sprawdzian z demokracji w Polsce, XX kontra XY. Równouprawnienie – znak naszych czasów? i wiele innych), wystaw (Berlin Yogyakarta, Równi w Europie), projektów edukacyjnych (np. Tęczowa Edukacja w Poznaniu – warsztaty dla nauczycieli, Żywa Biblioteka), warsztatów (Butch są piękne Femme wspaniałe, warsztaty antydyskryminacyjne, warsztaty literackie) oraz duży wkład w Dni Równości i Tolerancji, które każdego roku w listopadzie odbywają się w tym mieście. Na przestrzeni niespełna dwóch lat udało nam się zwrócić uwagę władz lokalnych na potrzeby mniejszości seksualnych oraz konieczność dialogu na tematy związane z bezpieczeństwem gejów i lesbijek w Poznaniu. W styczniu 2011 r. rozpoczął się projekt KPH POZnań Reaktywacja (w ramach projektu odbywały się warsztaty o coming oucie, wolontariacie, warsztaty z pisania grantów), który zwrócił uwagę wie lu młodych aktywistów, wnoszących nowy, świeży powiew do grupy.

Plakat reklamujący Żywą Biblitekę, marzec, 2010.

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 26

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

PAŹDZIERNIK

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

LISTOPAD 5

GRUDZIEŃ 1

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Wolny i taaaki ładny! Daniel Michalski – koordynator oddziału KPH Szczecin. Daniel lubi rozśmieszać i być rozbawiany. Najchętniej rozśmieszyłby cały świat, aby wreszcie przestało być tak śmiertelnie poważnie i ludzie mogli zdystansować się do siebie samych. Dzień zaczyna od kawy, ale najważniejszy jest papieros. „To moje rytuały i choć wstyd się do tego przyznać, bardzo o nie dbam, pielęgnuję je” – przyznaje. Nie wychodzi z domu bez gazu pieprzowego. Mówi, że jest wredny, uparty i bezkompromisowy. I nawet jeżeli jest w tym kokieteria, to utrzymuje, że te cechy są mu potrzebne w działalności w KPH. W każdym razie upór i bezkompromisowość. Wciąż szokująca i irracjonalna wydaje mu się homofobia oraz ignorowanie tematu przez polskich polityków. „W przyszłości widzę siebie jako polityka lewicowego, ale nie celebrytę politycznego, a zaangażowanego działacza”. Za moment przełomowy w życiu uważa wyoutowanie się przed mamą, która jest dla niego autorytetem, jednak najlepszym coming outem nazywa wywiad, którego udzielił lokalnemu dziennikowi, zamieszczony na pierwszej stronie. „Nie konsultowałem tej decyzji z nikim i nie tylko nie żałuję, ale jestem z tego dumny” – mówi. Od dzieciństwa jest zafascynowany Cher („Mama słuchała jej non stop!”), koronę królów parkietu nałożyłby jednak Army of Lovers. Sam też występuje na scenie jako ognista drag queen Charlotte. Otrzymał nawet tytuł Królowej Szczecina. „Czuję się wtedy wolny i taaaaki ładny!” – śmieje się. Kiedy pytam o faceta, który nie miałby u niego szans, od razu odpowiada, że nie ma takiego. Po zastanowieniu dodaje, że bez szans byłby taki, któremu nie podobałaby się jego działalność w KPH i taki, który nie polubiłby Charlotte.

Daniel Michalski

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 3

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

LISTOPAD

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

GRUDZIEŃ

31 STYCZEŃ 2013 7

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

strona głowna portalu IGLYO.com

ANSO, IGLYO i ILGA-Europe Współpraca ANSO (Association of Nordic and Pol-Balt LGBT Student Organisations) i KPH rozpoczęła się w roku 2007, kiedy to reprezentanci naszej organizacji udali się jako uczestnicy na konferencję „A Queer Perspective on European Students”. Rok później KPH stała się pełnoprawnym członkiem organizacji. Od tego czasu w każdym zarządzie ANSO jest osoba reprezentująca naszą organizację. Od 2009 roku członkini KPH jest również skarbnikiem ANSO. Więcej o ANSO: www.anso.dk IGLYO (International Lesbian Gay Bisexual Transgender Queer Youth and Student Organisation) istnieje od 1984 r. W jego działalność KPH zaangażowała się w roku 2003, kiedy powstała pierwsza Grupa Młodzieżowa KPH. Od tego czasu uczestniczymy w odbywających się kilka razy do roku treningach, szkoleniach, konferencjach i seminariach organizowanych przez IGLYO. Od 2010 r. mamy też swoich reprezentantów w Zarządzie tej organizacji i w Grupie Roboczej ds. Zdrowia LGBTQI. Więcej o IGLYO: www.iglyo.com ILGA-Europe KPH jest członkinią ILGA-Europe (Europejskiego Regionu Międzynarodowego Stowarzyszenia Lesbijek, Gejów, Biseksualistów, Osób Transpłciowych i Interseksualnych) od 2002 r., gdy po raz pierwszy wzięliśmy udział w konferencji ILGA-Europe w Lizbonie. Od tamtej pory każdego roku w ostatni weekend października przedstawiciele KPH uczestniczą w konferencjach ILGA-Europe, które są największym forum wymiany opinii i nawiązywania kontaktów dla aktywistów LGBT w Europie. W 2005 r. ILGA-Europe zorganizowała w Krakowie szkolenie dla działaczy z Europy Wschodniej i Bałkanów. Było ono częścią II Festiwalu Kultura dla Tolerancji. W 2006 r. w trakcie walnego zgromadzenia członków w Sofii Tomasz Szypuła (obecnie prezes KPH) został wybrany do zarządu ILGA-Europe. Tomek pełnił tę funkcję do 2010 r., gdy podczas walnego zgromadzenia ILGA-Europe w Hadze do zarządu został wybrany Greg Czarnecki (członek zarządu KPH). Współpraca obu organizacji jest bardzo bliska, czego przykładem są wspólne prace nad rezolucjami Parlamentu Europejskiego potępiającymi homofobię w Europie w 2005-2006, udział przedstawicielek i przedstawicieli ILGA-Europe w warszawskich Paradach Równości (2005, 2006, 2010) oraz wspólne akcje lobbingowe w Komisji Europejskiej i Parlamencie Europejskim. KPH otrzymała kilkukrotnie dofinansowanie od ILGA-Europe w ramach Human Rights Violations Documentation Fund na publikację raportu o sytuacji osób LGBT w Polsce.

strona głowna portalu ANSO.dk

Tomasz Szypula i Lisette Kampus podczas konferencji ILGA Europe

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 10

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

LISTOPAD

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

GRUDZIEŃ

31 STYCZEŃ 2013 7

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

KPH Kielce Grupę lokalną Kampanii Przeciw Homofobii w Kielcach stworzyliśmy w grudniu 2009 r. Mamy na swoim koncie różne działania, takie jak: dyskusje publiczne (m.in. o tym jak nauczać o homoseksualności w szkole, o legalizacji związków partnerskich i coming oucie, czyli wychodzeniu z szafy), pierwszy marsz przeciwko homofobii w Kielcach i kolorowa, malowana na płótnie sonda o tolerancji wśród mieszkańców naszego miasta w trakcie miejskiego festynu „Święto Kielc”. Od początku naszej działalności cyklicznie organizujemy Dyskusyjne Kluby Filmowe, podczas których prezentujemy filmy poruszające tematykę LGBT. W grudniu 2010 hucznie świętowaliśmy swoją pierwszą rocznicę istnienia organizując Drag King Show w zaprzyjaźnionym klubie Toska. Na początku 2011 r. przeprowadziliśmy serię spotkań dotyczących spraw LGBT składających się na projekt „Droga do tolerancji” poruszał on kwestię rodzin jednopłciowych, marszów i parad w Polsce, homoseksualności na przestrzeni wieków i feminizmu. W planach mamy przeprowadzenie warsztatów antydyskryminacyjnych, a także zajęć o tolerancji w szkołach. Naszym wydarzeniem, które doczekało się uwagi mediów, był Marsz Milczenia. Zorganizowaliśmy go w maju 2010 r. z okazji Międzynarodowego Dnia Milczenia. W trakcie Marszu spotkaliśmy się z agresją ze strony kilkudziesięciu kibiców i narodowców, wśród których znalazł się również poseł PiS. Pomoc policji sprawiła, że wydarzenie to nie miało dla nas poważniejszych skutków, za to dzięki zgłoszeniu tego zdarzenia do prokuratury ośmiu uczestnikom kontrmanifestacji został przedstawiony zarzut o kierowanie gróźb karalnych pod naszym adresem. To ważny krok w kierunku uświadamiania mieszkańcom Kielc i całej Polski, że homofobia nie może pozostawać bezkarna.

Akcja KPH Kielce

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 17

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

LISTOPAD

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

GRUDZIEŃ

31 STYCZEŃ 2013 7

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Nie jesteś sam. Nie jesteś sama Pomysł kampanii „Nie jesteś sam. Nie jesteś sama” ewoluował i przeszedł drogę od masowej kampanii ulotkowej (miała objąć wszystkie gospodarstwa domowe w Toruniu), przez akcję z wykorzystaniem autobusów i tramwajów komunikacji miejskiej (dziennie korzysta z nich w Toruniu ponad 140 tys. ludzi), aż do akcji plakatowej. W grudniu 2007 r., 500 charakterystycznych, różowych plakatów formatu A2 zawisło na 93 słupach ustawionych w najbardziej ruchliwych miejscach Torunia. Na połowie z nich widniała emerytka Agnieszka (lesbijka z dzielnicy Wrzosy), pozostałe zajmował student Arek (gej z dzielnicy Bydgoskie Przedmieście). Każdy plakat wieńczyła informacja: „W Toruniu jest prawie 8000 osób takich, jak Arek i Agnieszka”. Przekaz był oczywisty dla wszystkich: osobą homoseksualną może być każdy, nie jest to zaniedbywalnie mała grupa, ale integralna część społeczeństwa, na co dzień niedostrzegana. Akcja została przeprowadzona także przez KPH Trójmiasto – i to jeszcze przed pojawieniem się różowych plakatów na ulicach Torunia. Kampania miała też trafić do Bydgoszczy, ale niespodziewany sprzeciw tamtejszego „operatora słupów ogłoszeniowych” pokrzyżował te plany. KPH Toruń najbardziej ucieszyła niemal wyłącznie pozytywna reakcja mediów, mieszkańców, a także włodarzy Torunia i Bydgoszczy. Zgodnie piętnowano „wątpliwości” podnoszone przez bydgoską firmę zajmującą się słupami ogłoszeniowymi, a samą akcję chwalono jako wyważoną i potrzebną. Przeciwnicy akcji śmielej ujawnili się w internecie, a potem także na ulicach Torunia, gdzie w trakcie Bożego Narodzenia zniszczono niemal wszystkie plakaty. To pokazuje, jak bardzo akcje tego rodzaju są potrzebne. Zdewastowany plakat kampanii Nie jesteś sam. Nie jesteś sama.

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 24

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

LISTOPAD

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

GRUDZIEŃ

31 STYCZEŃ 2013 7

sobota/saturday

niedziela/sunday

TYDZIEŃ

Wkurzona i związana Aleksandra Dejnarowicz, KPH Warszawa Do KPH przyszłam w 2005 r., gdy prezydent Warszawy Lech Kaczyński zabronił Parady Równości, a minister edukacji Roman Giertych publicznie przedstawiał pogląd, iż homoseksualni nauczyciele nie powinni uczyć w szkołach. Wkurzyłam się i chciałam coś zrobić! Przez te wszystkie lata razem z ludźmi zaangażowanymi w Kampanię stworzyliśmy wiele niezwykłych projektów jak Festiwal Równe Prawa Do Miłości, sztandarowy projekt Grupy Młodzieżowej KPH, który tworzymy już pięć lat, coroczne rozgrywki piłkarzyków w ramach Tygodnia Przeciw Rasizmowi w Futbolu, wymiany międzynarodowe, gdzie spotykamy się z organizacjami LGBTQ z całej Europy, a także dyskusje i happeningi. Dziś nadal jestem w KPH, ponieważ tak jak wtedy wierzę w siłę tej organizacji. To właśnie dzięki niej sytuacja osób LGBTQ w Polsce wygląda znacznie lepiej niż na początku mojej działalności. Myślę, że z KPH jeszcze długo się nie rozstanę. Przecież tworzymy trwały związek partnerski.

Aleksandra Dejnarowicz i Krzysztof Śmiszek: 1. Obóz KPH, Władysławowo, 2010 r. 2. Amsterdam, 2009 r.

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 31

poniedziałek/monday

wtorek/tuesday

LISTOPAD

środa/wednesday

czwartek/thursday

piątek/friday

GRUDZIEŃ

31 STYCZEŃ 2013 7

sobota/saturday

niedziela/sunday