Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται... Μια έκδοση των Εκπαιδευτηρίων «Διονύσιος Σολωμός» Κείμενα και εικόνες: οι μαθητές της ΣΤ΄ τάξης 2017-18 Επιμέλεια εικόνων: Δημήτρης Πλατανάκης Επιμέλεια κειμένων: Μαρία -Έλσα Μπουκάλα Καλλιτεχνική επιμέλεια: Κώστας Παπαλέξης Σελιδοποίηση -Παραγωγή: www.SpecialPrintings.com © Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός», 2018 Η κατά οποιονδήποτε τρόπο αντιγραφή, φωτοανατύπωση, ολική ή μερική αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή, εκμίσθωση ή δανεισμός, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση και εν γένει κάθε εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου, επιτρέπεται μόνο με την έγγραφη άδεια του Εκδότη.
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Η αρχαία πόλη Αγγελίνα Γιαρμενίτη -Χαντζάρα, Άννα Δήμου, Λεωνίδας Θεοδωρόπουλος, Θάνος Κομίνης
Τα καμένα ημερολόγια Οδυσσέας Κουκουβίνης, Θησέας Νικολούλιας, Μελίνα Τότσιου, Κατερίνα Ψύλλου
Η τελευταία επιθυμία Άννα Βασιλείου, Βάσω Κολιοπούλου, Ανδρέας Παπαδόπουλος, Νικολής Παραθύρας, Νατάσσα Πελεκούδα
Εξερεύνηση στο Μάουνα Λόα Έλενα Αλεξοπούλου, Γιώργος Ανδρεάκης, Λυδία Μιχαηλίδη, Μάρκος Παπαδάτος, Βασίλης Σακαρέλλος
Τα χειρότερα γενέθλια Έκτορας Καμαρούλας, Ιωάννα Κάπρου, Σταύρος Παππάς, Μύρτιλλα Ρίκομπον
Η τελευταία φωτογραφία Λευτέρης Καρακώστας, Ρεγγίνα Κοντομάτη, Χαρά Μπαλούρδου, Εύα Οικονόμου, Γιώργος Τσάγκαρης
11 20 31 41 49 58
9
Η ΑΡΧΑΙΑ ΠΟΛΗ Όλα ξεκινούν μια ηλιόλουστη μέρα σ’ ένα αεροδρόμιο της Αθήνας. Δυο φίλοι περιμένουν υπομονετικά την πτήση τους για τη Ρώμη. Ο εικοσάχρονος Αχιλλέας και ο δεκαοκτάχρονος Ιάσονας επιβιβάζονται στο αεροπλάνο που θα τους μεταφέρει στο μαγευτικό προορισμό τους. Δίπλα τους κάθεται ένα κορίτσι με το οποίο πιάνουν συζήτηση και αποδεικνύεται πως, όπως ακριβώς κι οι δύο φίλοι, πηγαίνει κι αυτό για εξερεύνηση στη Πομπηία, η οποία χάθηκε μετά την έκρηξη του Βεζούβιου. Το αεροπλάνο προσγειώνεται και το αεροδρόμιο γεμίζει βαβούρα. -Εσείς, πού θα μείνετε; ρωτά η Ελίζα καθώς κατεβαίνουν από το αεροπλάνο. -Εμείς θα μείνουμε σ’ ένα ξενοδοχείο στο κέντρο της Ρώμης το οποίο ονομάζεται Ηotel Anglo Americano. -Εγώ θα μείνω στο διπλανό ακριβώς και θα σας φωνάζω κάθε πρωί. -Εντάξει, θα τα πούμε αύριο. Εγώ πάω να ξεκουραστώ. Και έτσι δημιουργήθηκε η παρέα των τριών φίλων! ******* Την επόμενη μέρα, η παρέα ξεκίνησε για το Βεζούβιο! Όταν έφτασαν, ξεκίνησαν την εξερεύνηση της Πομπηίας!
11
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
Ο χώρος ήταν γεμάτος πέτρες και γκρεμισμένα σπίτια. Μία αίσθηση τρόμου και αγωνίας έλουζε τους τρεις φίλους… Ξαφνικά ακούστηκε ένας ψίθυρος. Κάποιος ζητούσε βοήθεια. -Ακούσατε κάτι; -Όχι. Οι τρεις φίλοι παρέμειναν σιωπηλοί για τα επόμενα δύο λεπτά ώσπου η φωνή ξανακούστηκε… Ήταν πράγματι κάποιος που φώναζε βοήθεια! Οι τρεις φίλοι έτρεξαν προς τη φωνή και διαπίστωσαν πως ήταν ένα κορίτσι παγιδευμένο σε μια σπηλιά απέναντι από τη μικρή λιμνούλα. Όταν έφτασαν στο σημείο απ’ όπου ακουγόταν η φωνή, αντίκρισαν ένα κορίτσι με το πόδι του εγκλωβισμένο κάτω από ένα βράχο. Τη βοήθησαν να απελευθερώσει το πόδι της αλλά το κορίτσι ήταν χτυπημένο! Ξαφνικά το έδαφος άρχισε να κουνιέται. Στην προσπάθειά τους να βγουν από τη σπηλιά, γίνεται μια κατολίσθηση η οποία τους εγκλωβίζει μέσα. -Πώς σε λένε; Είσαι καλά; είπε ο Ιάσονας. -Ναι. Με λένε Γκαμπριέλα. Εσάς; -Εμένα με λένε Ιάσονα, το φίλο μου Αχιλλέα και τη φίλη μου από εδώ, Ελίζα! Σε λίγο το πόδι της Γκαμπριέλας άρχισε να πονάει… -Πονάει το πόδι μου. Τα τρία παιδιά κοίταξαν το πόδι της Γκαμπριέλας και το είδαν λίγο ματωμένο. -Έχω γάζα στην τσάντα, θες να σου βάλω; ρώτησε η Ελίζα. -Ναι αν και δεν είναι τόσο απαραίτητο... -Εντάξει! Πάμε να εξερευνήσουμε μπας και βρούμε καμιά έξοδο, είπε ο Ιάσονας. Έτσι τα τέσσερα παιδιά ξεκίνησαν την εξερεύνηση… ******* Κάποια στιγμή τα παιδιά βρέθηκαν σ’ ένα μέρος με απόλυτο σκοτάδι! -Έχει κανείς δεύτερο φακό; είπε η Γκαμπριέλα. -Εγώ έχω, δεν ξέρω όμως για τους άλλους δύο! -Ναι, έχουμε κι εμείς! είπαν οι υπόλοιποι…
12
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
Μετά από αρκετό περπάτημα έφτασαν σε αδιέξοδο. -Τι θα κάνουμε τώρα; ρώτησε ο Αχιλλέας. -Δεν ξέρω αλλά κάτι γυαλίζει εκεί κάτω… Η Ελίζα έσκυψε κάτω για να δει τι ήταν. Είδε μια τρύπα που έμοιαζε με καταπακτή κι εκεί κάτι να λαμπυρίζει! Κατέβηκαν τις σκάλες για να δουν καλύτερα. Ήταν ένα μενταγιόν! Η Ελίζα το πήρε και το έβαλε στο λαιμό της. Ήταν γαλάζιο από μέσα κι απ’ έξω ασημί! -Σε ποιον λέτε να ανήκει αυτό; ρώτησε η Ελίζα. -Μπορεί να είναι αρχαίο, απάντησε η Γκαμπριέλα! Ή μπορεί να υπήρχε κάποια αρχαία πόλη εδώ κοντά… Οι τέσσερις φίλοι έμειναν σιωπηλοί για περίπου πέντε λεπτά. -Ας συνεχίσουμε τον περίπατο, μπορεί να βρούμε κι άλλα πράγματα! μίλησε επιτέλους ο Ιάσονας. Τα παιδιά συμφώνησαν και συνέχισαν να περπατάνε όταν είδαν κάτι που τους έκανε να μείνουν άφωνοι… Ήταν ένας πανέμορφος τοίχος ο οποίος έμοιαζε με πύλη. Στη μέση είχε ένα παράξενο σχήμα! -Νομίζω ότι μοιάζει με το μενταγιόν! είπε ο Αχιλλέας. Η Ελίζα έβγαλε το μενταγιόν από το λαιμό της και το ταίριαξε στο αντίστοιχο ασημένιο σχήμα στον τοίχο. ******* Ξαφνικά η πύλη άνοιξε και εμφανίστηκε ένας διάδρομος! Ήταν τόσο σκοτεινά που δε φαινόταν τίποτα. Μετά από αρκετό περπάτημα, οι φακοί των παιδιών έσβησαν. -Έσβησε ο φακός μου, είπε η Ελίζα. Προχωρούσαν για αρκετή ώρα στο σκοτάδι όταν τα παιδιά είδαν ένα αχνό φως στο βάθος. Στη συνέχεια, έφτασαν στην πηγή του φωτός και συνειδητοποίησαν πως προερχόταν από έναν πυρσό. Τον πήραν και φώτισαν γύρω τους! -Κοιτάξτε! Κάτι υπάρχει στο ταβάνι! είπε η Γκαμπριέλα.
15
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
Τα υπόλοιπα παιδιά, κοίταξαν ψηλά. Υπήρχε όντως κάτι που έμοιαζε με ιερογλυφική γραφή! Η Ελίζα κοίταξε το κολιέ της και είπε: Μοιάζει με το κολιέ μου! Τα παιδιά ταίριαξαν το κολιέ με το σχήμα στο ταβάνι και ξαφνικά μια πύλη φάνηκε κάτω από τα πόδια τους και βρέθηκαν σε μια αρχαία πόλη. Ένας κάτοικος τους πλησίασε και τους λέει: «Χρόνια έχει να έρθει κάποιος εδώ.» Τα παιδιά δεν κατάλαβαν λέξη από αυτά που είπε. Μόνο η Γκαμπριέλα κατάλαβε που ήξερε ιταλικά! -Τι είπε; ρώτησαν τα παιδιά τη Γκαμπριέλα. Η Γκαμπριέλα, τους μετέφρασε αυτά που είπε ο άνθρωπος. ******* Πολλοί άνθρωποι έτρεχαν αναστατωμένοι! Ο κάτοικος, που τους είχε υποδεχθεί, τους τράβηξε μέσα στο σπίτι του και τους εξήγησε. «Το ηφαίστειο εκρήγνυται!» -Ρώτα τον τι να κάνουμε! απευθύνθηκε η Ελίζα στην Γκαμπριέλα. Η Γκαμπριέλα ρώτησε τον άνθρωπο τι έπρεπε να κάνουν στα ιταλικά, με αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνουν οι άλλοι τρεις φίλοι. Ο άνθρωπος της απάντησε, κι αυτός στα ιταλικά, αλλά, αυτή τη φόρα, η παρέα κατάλαβε αυτό που είπε ο κύριος επειδή η Γκαμπριέλα άρχισε να τρέχει πανικόβλητη. Οι φίλοι άρχισαν να τρέχουν κι αυτοί αλλά το έδαφος άρχισε να σείεται και πήγαν γρήγορα να κρυφτούν. -Εγώ θέλω να δω την έκρηξη από κάπου αλλά να μην κινδυνεύω, είπε ενθουσιασμένος ο Αχιλλέας. -Βρε Αχιλλέα, εδώ χανόμαστε κι εσύ θες να δεις την έκρηξη; Θεέ και Κύριε! -Κι εγώ θέλω να δω την έκρηξη αλλά κινδυνεύοντας, είπε ο Ιάσονας. -Δεν πάμε καλά εδώ μέσα! φώναξε η Ελίζα. -Όταν εννοείς εδώ μέσα πού ακριβώς εννοείς γιατί τώρα είμαστε έξω, είπε ο Ιάσονας που ήταν λίγο χαζούλης. -ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ ΤΙΣ ΑΝΟΗΣΙΕΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ; άρχισε να ουρλιάζει η Ελίζα που είχε εκνευριστεί υπερβολικά! Κοιτάξτε, εκεί υπάρχει μια σχισμή απ’ όπου μπαίνει φως! είπε η Ελίζα η οποία είχε αρχίσει να ξεθυμώνει.
17
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
Τα υπόλοιπα παιδιά και οι κάτοικοι, κοίταξαν προς τη μεριά που έδειχνε το δάχτυλο του κοριτσιού και διαπίστωσαν πως είχε δίκιο! Όταν βγήκαν έξω όλοι αντίκρισαν ένα θέαμα που κάνεις δεν είχε ξαναδεί ποτέ του! Ήταν η πιο θεαματική έκρηξη του Βεζούβιου… -Ελάτε μαζί μου, τους είπε ο κάτοικος αναστατωμένος. Οι φίλοι τον ακολούθησαν και διαπίστωσαν πως τους είχε οδηγήσει όλους, αυτούς και τους κατοίκους, πίσω στην αρχαία πόλη. Τα παιδιά ρώτησαν την Γκαμπριέλα τι είχε πει ο κάτοικος. Η Γκαμπριέλα τούς το μετέφρασε αν και δεν χρειαζόταν πια! -Ουφ! Κουράστηκα με τόση ζέστη, πάμε να φάμε παγωτό; είπε ο Ιάσονας ο οποίος είχε δώσει ρεσιτάλ βλακείας! -Πρέπει να τον δέσουμε κάπου με κλειστό το στόμα! είπε η Ελίζα που είχε αρχίσει πάλι να φουντώνει… Οι υπόλοιποι συμφώνησαν με την άποψη του κοριτσιού και μπήκαν κάτω από τα κρεβάτια των κατοίκων όταν τους ενημέρωσαν ότι θα ακολουθήσουν σεισμοί μεγαλύτεροι από δέκα ρίχτερ! Οι κάτοικοι, τους φιλοξένησαν για μερικές εβδομάδες μέχρι η ατμόσφαιρα να γίνει πάλι όπως πριν! Κατά τη διάρκεια της διαμονής τους, τους ρώτησαν πώς είχαν βρεθεί σ’ αυτή την κρυμμένη υπόγεια πολιτεία! Τα παιδιά τούς τα διηγήθηκαν και τους τα εξήγησαν όλα! Μετά από καιρό, όταν τα πράγματα άρχισαν να ησυχάζουν τα παιδιά τους αποχαιρέτησαν και πήραν το δρόμο του γυρισμού. -Κάποια στιγμή θα ξανάρθουμε! είπε ο Αχιλλέας στους αρχαίους κατοίκους. Τα παιδιά βγήκαν από το πέρασμα που τους είχε δείξει την προηγούμενη φορά η Ελίζα, κι άρχισαν το περπάτημα προς το ξενοδοχείο. Όταν έφτασαν, οι τέσσερις φίλοι πήραν τα πράγματά τους και κατευθύνθηκαν προς το αεροπλάνο της επιστροφής. -Αντίο Γκαμπριέλα, θα έρθουμε πάλι σύντομα! της είπαν τα παιδιά και μπήκαν στο αεροπλάνο. Όταν έφτασαν στο σπίτι τους, διηγήθηκαν στους γονείς τους την περιπέτειά τους και ξάπλωσαν στα κρεβάτια τους να κοιμηθούν επιτέλους!
19
ΤΑ ΚΑΜΕΝΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ
Νόβι, Ινδονησία, 23 Αυγούστου 1883 Αγαπημένο μου ημερολόγιο, Εδώ και μέρες, γίνονται πολλοί σεισμοί κι ανησυχούμε μήπως το ηφαίστειο εκραγεί. Βασικά πιο πολύ ανησυχούν οι μεγάλοι γιατί εμείς παίζουμε διάφορα καινούρια παιχνίδια τα οποία σκεφτήκαμε και μ’ αυτό τον τρόπο ξεχνιόμαστε. Οι γονείς μας μάς λένε να προσέχουμε κι αν ακούσουμε κάποιο βουητό να τρέξουμε κάπου να προστατευτούμε. Εγώ πιστεύω πως δε θα γίνει τίποτα τέτοιο. Τα άλλα παιδιά της παρέας είναι τρομοκρατημένα. Τώρα δεν μπορώ να γράψω άλλο γιατί οι υπόλοιποι με περιμένουν κάτω. Ντιάνα, Ινδονησία, 23 Αυγούστου 1883 Αγαπητό ημερολόγιο, Αυτοί οι σεισμοί μ’ έχουν τρομάξει πάρα πολύ. Τις τελευταίες 8 μέρες δεν έχουμε βγει από τα καταφύγια. Ο μόνος που δε φοβάται μήπως εκραγεί το ηφαίστειο, είναι ο Νόβι. Εγώ είμαι τρομοκρατημένη και γι’ αυτό το λόγο οι άλλοι με κοροϊ-
20
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
δεύουν (βασικά μόνο ο Νόβι και η Ντία, τα αγαπημένα αδελφάκια). Ο Γιόγκι και ο Ρούντι μου λένε να μην τους δίνω σημασία. Τώρα περιμένουμε τον Νόβι να έρθει, για να πάμε βόλτα. Κατά τη διάρκεια της βόλτας, οι 5 φίλοι, κοιτούσαν το ηφαίστειο. Άλλοι τρομαγμένοι κι οι άλλοι δεν ασχολούνταν. Οι καλύβες ήταν σχεδόν όλες γκρεμισμένες. Οι χωρικοί μάζευαν πράγματα από το πάτωμα κι είχαν μία θλίψη στο πρόσωπό τους. Τα παιδιά συνέχισαν τη βόλτα τους κι έφτασαν σε μία ολότελα γκρεμισμένη καλύβα. Αποφάσισαν να ξαποστάσουν για μια στιγμή. Ξαφνικά, έγινε ένας μεγάλος σεισμός! Έτρεξαν πανικόβλητοι να προστατευτούν μα δεν μπορούσαν να καταφέρουν και πολλά γιατί ο σεισμός ήταν πολύ μεγάλος και σαν να μην έφτανε αυτό έκανε έκρηξη και το ηφαίστειο. Όλοι άρχισαν να τρέχουν προς τη θάλασσα για να σωθούν από τη λάβα. Καθώς έτρεχαν όλοι πανικόβλητοι, χωρίστηκαν μεταξύ τους. Ντία, Ινδονησία, 27 Αυγούστου 1883 Αγαπητό ημερολόγιο, Αυτή η μέρα είναι η χειρότερη έως τώρα, 1. Ο Γιόγκι και η Ντιάνα εξαφανίστηκαν. 2. Οι γονείς της Ντιάνας και του Ρούντι πέθαναν. 3. Η πόλη γύρω από το ηφαίστειο κάηκε. Είμαι πολύ στενοχωρημένη. Πλέον ο Νόβι είναι πιο φοβισμένος από ό,τι ήταν πριν την έκρηξη. Εδώ και μέρες ψάχνουμε τον Γιόγκι και τη Ντιάνα αλλά δεν υπάρχει κανένα αποτέλεσμα. Ο Νόβι, η Ντία, ο Ρούντι και οι γονείς των δύο αδελφών περιμένουν να εμφανιστεί ένα μέσο για να τους πάει σ’ ένα άλλο νησί. Τα τρόφιμα είναι λιγοστά και το νερό είναι λίγο και βρόμικο. Λίγοι επιζώντες παρέμειναν σ’ αυτό το κατεστραμμένο νησί. Το επόμενο βράδυ εμφανίστηκε η Ντιάνα, χωρίς τον Γιόγκι. Τους εξήγησε τι συνέβη και τους είπε πως ο Γιόγκι δεν κατάφερε να επιζήσει.
21
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
22
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
Ρούντι, Ινδονησία, 29 Αυγούστου 1883 Αγαπητό ημερολόγιο, Σήμερα βρέθηκε ένα μικρό πλοίο να μας μεταφέρει στο κοντινότερο κατοικημένο νησί. Τώρα είμαστε καθοδόν. Οι γονείς του Νόβι και της Ντίας ανέλαβαν την ευθύνη της Ντιάνας και τη δική μου. Ακόμη, δεν έχω καταλάβει ποιος είναι ο προορισμός μας. Αφού πέρασαν κάποιες μέρες στο πλοίο, τελικά έμειναν στη Σίλεγκον, αρκετά κοντά στο Κρακατόα. ******* Οι μέρες στη Σίλεγκον περνούσαν γρήγορα. Τα παιδιά ξεκίνησαν το σχολείο, οι γονείς βρήκαν καλές δουλειές και ένα μέρος να μένουν. Ο Ρούντι και η Ντία προσαρμόστηκαν εύκολα, αλλά ο Νόβι και η Ντιάνα όχι και τόσο. Το σχολείο ήταν ακριβώς δίπλα από το σπίτι τους. Το σπίτι τους ήταν μεγάλο, με μία κουζίνα, ένα σαλόνι, δύο μπάνια και τρία υπνοδωμάτια. Το κάθε παιδί ήθελε να έχει το δικό του δωμάτιο. Τις πρώτες μέρες τσακώνονταν και γινόταν ο εξής διάλογος: -Μαμά! Ο Νόβι δε με αφήνει να διαβάσω για το σχολείο! φώναζε η Ντία. -Ντία, παιδί μου, τι να κάνω; Ο Νόβι πρέπει να κάνει πρόβα τον ρόλο του για το θεατρικό του σχολείου. -Από πότε ο Νόβι ασχολείται με το θέατρο; Η υποκριτική είναι για σοβαρούς και ώριμους ανθρώπους. -Ωιμέ! ακούγεται μέσα από το δωμάτιο. -Γι’ αυτό πρέπει να έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο! -Μην ξεκινάς πάλι… Δεν υπήρχε μέρα που να μην μάλωναν για οποιοδήποτε θέμα.
23
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
Ντία, Σίλεγκον, 24 Μαρτίου 1884 Αγαπητό μου ημερολόγιο, Σήμερα έγινε κάτι απίστευτο! Όπως κάθε μήνα, θα πάμε μια διήμερη εκδρομή σε έναν αρχαιολογικό χώρο. Αυτόν το μήνα θα πάμε στο αρχαιολογικό χώρο του Κρακατόα! Όλοι ενθουσιάστηκαν, εκτός από τον Νόβι. Ακόμα έχει τραύμα από την έκρηξη. Εγώ, ο Ρούντι και η Ντιάνα το έχουμε ξεπεράσει. Αναχωρούμε την επόμενη Παρασκευή. Έχω ξεκινήσει ήδη τις προετοιμασίες! Τόσο ενθουσιασμένη είμαι. Σε αντίθεση μ’ εμάς τους υπόλοιπους, ο Νόβι μένει όλη μέρα στο κρεβάτι του και δεν θέλει να επικοινωνεί με κανέναν. Τα παιδιά θα φύγουν σε πέντε μέρες γι’ αυτό και έχουν σχεδόν ετοιμαστεί. Το μόνο πρόβλημα που υπάρχει είναι ότι ο Νόβι έχει κλειδωθεί στο δωμάτιο του και δεν βγαίνει με τίποτα ακόμα κι αν τα παιδιά προσπαθούν να τον κάνουν να ξεχαστεί. Παρόλο όμως που γίνεται όλο αυτό το θέμα με τον Νόβι, τα παιδιά συνεχίζουν να είναι ενθουσιασμένα μ’ αυτή την επίσκεψη, επειδή όπως και να ‘χει παλιά εκεί έμεναν. Νόβι, Σίλεγκον, 25 Μαρτίου 1884 Αγαπητό ημερολόγιο Έχω αποφασίσει να μην ακολουθήσω στη σχολική εκδρομή. Προσπαθώ εδώ και καιρό να ξεχάσω αυτό το περιστατικό αλλά πιστεύω πως αυτή η εκδρομή δε θα με βοηθήσει να το πετύχω. Όλοι γύρω μου προσπαθούν να με βοηθήσουν να το ξεπεράσω, όμως εγώ δεν μπορώ. Ο Νόβι παραμένει με τις ώρες μόνος του. Οι άλλοι ετοιμάζονται για την εκδρομή. Έχουν σταματήσει να ασχολούνται μαζί του και αφιερώνουν χρόνο στις δραστηριότητες τους. Ο Ρούντι πηγαίνει τρεις φορές την εβδομάδα, ποδόσφαιρο. Η Ντία ασχολείται με την ζωγραφική. Η Ντιάνα με τον χορό. Ο Νόβι στα μαθήματα υποκριτικής δεν έχει καθόλου κέφι και όρεξη.
25
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
Έχει έρθει η μέρα αναχώρησης. Όλοι είναι έτοιμοι στο λιμάνι, και περιμένουν το καράβι. Ο Νόβι δεν είναι εκεί, έχει μείνει στο σπίτι μελετώντας το ρόλο του. -Ωιμέ! Γιατί; Όχι, όχι. Καθόλου καλό. Πάμε από την αρχή. Εν τω μεταξύ, οι μαθητές έφτασαν στο νησί Κρακατόα. Ξεκίνησαν την ξενάγησή τους και όλοι είχαν απορροφηθεί από το τοπίο. Δεν άκουγαν και πολύ τον ξεναγό και την ιστορία του για το ηφαίστειο. Το βράδυ έμειναν σε μια σπηλιά. Ο Ρούντι, η Ντία και η Ντιάνα άρχισαν να διηγούνται στους συμμαθητές τους, τη δική τους εκδοχή της ιστορίας. ******* Η ώρα είναι εννιά παρά τέταρτο. Έχουν ξυπνήσει όλοι και είναι έτοιμοι να εξερευνήσουν το μέρος. Ωστόσο, ο Νόβι συνεχίζει την υποκριτική του. Αυτή τη φορά δεν παίζουν δραματικό έργο, αλλά κωμικό. Έχει το ρόλο του ψευδού μαθητή. -Κύριε, κύριε! -Τι έγινε Φούφουτε; -Απλά ήθελα να κθέρω τι μάθημα θα κάνουμε θήμερα. -Γεωγραφία, παιδί μου. -Μάλιθτα. Ένα πολύ χρήθιμο μάθημα. Μαθαίνουμε που βρίθκονται οι χώρεθ θτον πλανήτη και… -Φούφουτε! Σταμάτα να ομιλείς! Πώς θα ξεκινήσουμε αυτό το χρήσιμο μάθημα, αν φλυαρείς συνέχεια; Ε; -Με θυχωρείτε. -Ωραία, λοιπόν. Ας ξεκινήσουμε… Πέρασε ώρες εξασκώντας την ιδιαίτερη προφορά του ήρωά του και τις ιδιαιτερότητές του. Ο χαρακτήρας του Φούφουτου ταιριάζει αρκετά με του Νόβι. Είναι ντροπαλός, δεν παραδέχεται ποτέ πως κάνει λάθος και είναι χαλαρός. Βέβαια, όταν ανησυχούν γίνονται υπερβολικοί. Ζουν σε έναν φανταστικό κόσμο του μυαλού τους και αγαπούν τα βιβλία.
27
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
Ντιάνα, Ινδονησία, 26 Μαρτίου 1884. Αγαπητό ημερολόγιο Ώρα: 9:00 Έως τώρα περνάω πολύ καλά παρόλο που δεν κάναμε κάτι το φοβερό. Σε λίγο θα αρχίσουμε την πορεία προς το βουνό, ελπίζω να μη γίνει πάλι κανένα περιστατικό με το ηφαίστειο όπως την προηγούμενη φορά (αλλά δε νομίζω), και ευτυχώς οι επιστήμονες λένε ότι είναι ανενεργό. Τέλος πάντων εγώ πιστεύω πως αυτή η εκδρομή θα ’ναι η πιο ωραία που έχουμε πάει με το σχολείο έως τώρα.
Ρούντι, Ινδονησία, 26 Μαρτίου 1884 Αγαπητό ημερολόγιο Ώρα: 1:15 Έχουμε φύγει απ’ το νησί εδώ και αρκετή ώρα. Περάσαμε μια μεγάλη περιπέτεια. Καθώς κοιτούσαμε το ηφαίστειο έγινε ένας μικρός σεισμός κι από την τρομάρα μας μην κάνει έκρηξη, τρέξαμε όλοι μέσα στη θάλασσα. Όταν βεβαιωθήκαμε ότι το ηφαίστειο δεν είχε εκραγεί πήγαμε να βγούμε απ’ τη θάλασσα αλλά κάτι γυαλιστερό φαινόταν στο βάθος της. (Και τότε ήταν η χειρότερη στιγμή σ΄ όλη την εκδρομή), ήταν το μενταγιόν του Γιόγκι, που του έπεσε καθώς προσπαθούσε να επιβιώσει απ’ την έκρηξη του ηφαιστείου πριν ένα χρόνο. Μετά την εκδρομή ήμαστε όλοι πολύ στενοχωρημένοι λόγω αυτού του περιστατικού.
Εκείνη τη στιγμή, στο μυαλό του Ρούντι ξαναήρθε η ιστορία του Γιόγκι και της Ντιάνας. Όταν είχε γίνει η έκρηξη, τα παιδιά και οι γονείς του Νόβι και της Ντίας είχαν κατευθυνθεί προς την ανατολική πλευρά, δηλαδή την έρημη πλευρά του νησιού. Κρύφτηκαν σε ένα καταφύγιο για αρκετή ώρα. Οι γονείς αποφάσισαν να βγουν έξω από το καταφύγιο για να βρουν τους άλλους. Εκείνη τη στιγμή το μπροστινό σπίτι γκρεμίστηκε και έπεσε πάνω τους. Ο Γιόγκι και η Ντιάνα επιβίωσαν και έτρεξαν μέσα στη θάλασσα. Την
29
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
ώρα που έτρεχαν προς τη θάλασσα ο Γιόγκι σκόνταψε και τον πρόλαβε η λάβα, ενώ η Ντιάνα μπόρεσε να ξεφύγει. Έτσι πέθανε ο Γιόγκι. ******* Νόβι, Σίλεγκον, 23 Αυγούστου 1913 Αγαπητό ημερολόγιο Έχουν περάσει 30 χρόνια μετά την έκρηξη του Κρακατόα. Εγώ με τα παιδιά είμαστε ακόμα φίλοι και ζούμε στο ίδιο σπίτι. Έχουμε όλοι παντρευτεί και θα πάμε μήνα του μέλιτος στο Κρακατόα. Θα είναι η πρώτη φορά που πάω στο Κρακατόα μετά την έκρηξη. Βέβαια, είμαι πολύ μετανιωμένος που δεν είχα πάει στη σχολική εκδρομή εκεί. Αναχωρούμε σε δύο μέρες, είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι.
Ντία, Σίλεγκον, 23 Αυγούστου 1913 Αγαπητό ημερολόγιο, Σήμερα ετοιμάζουμε τα πράγματα για το ταξίδι στο Κρακατόα. Τα λεφτά μας μάς φτάνουν για να μείνουμε εκεί περίπου για ένα μήνα, αφού έχουμε πολύ καλές δουλειές. Ο Νόβι είναι έμπορος, η Ντιάνα είναι καθαρίστρια μαζί με την Ντία και ο Ρούντι ποδοσφαιριστής.
Οι ζωές τους είναι πολύ καλές και όλοι είναι ευτυχισμένοι.
30
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΠΙΘΥΜΙΑ Στην Αμερική Η Ελένη, ο Τζακ και η Ελίζαμπεθ είναι τρεις φίλοι οι οποίοι ζουν σ’ ένα μικρό διαμέρισμα στις ΗΠΑ. Μόλις μετακόμισαν και προσπαθούν να προσαρμοστούν. Η Ελένη είναι από την Ελλάδα και πήγε στην Αμερική για να σπουδάσει οικονομικά και να δώσει εξετάσεις, για να περάσει στο πανεπιστήμιο. Μία μέρα, γυρίζοντας από τη σχολή, βρήκαν ένα γράμμα στο τραπέζι. Το γράμμα ήταν από το δάσκαλό τους. -Τι είναι αυτό το γράμμα; αναρωτήθηκε η Ελένη μ’ ένα χαμόγελο που έλαμπε. -Δεν έχω ιδέα! απάντησε ο Τζακ. -Μήπως πρέπει να το ανοίξουμε; Αναρωτήθηκε η Ελίζαμπεθ με τα γαλάζια της μάτια να γυαλίζουν. -Μάλλον. Είναι από τον δάσκαλό μας, είπε η Ελένη και το άνοιξε. Αγαπητά μου παιδιά. Σας ενημερώνω πως θα λείψω για δύο μέρες από το σχολείο επειδή θα επισκεφτώ το ηφαίστειο της Αγίας Ελένης.
31
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
32
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
Αν αργήσω μην ανησυχήσετε. Να μελετάτε σκληρά και είμαι σίγουρος πως θα καταφέρετε να μπείτε στη σχολή. Με πολλή αγάπη Ο δάσκαλός σας. -Τι κρίμα! Θα μου λείψει πολύ! είπε η Ελίζαμπεθ και το χαμόγελο χάθηκε από τα χείλη της. -Κι εμένα, συμφώνησε ο Τζακ. Ύστερα από δύο βδομάδες… -Μα πού είναι επιτέλους; Κανονικά θα έπρεπε να είναι εδώ τώρα, είπε ο Τζακ με την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του. -Εγώ λέω να πάμε να τον ψάξουμε, πρότεινε η Ελένη. Εσείς τι λέτε; -Συμφωνώ, αλλά πώς θα πάμε εκεί; ρώτησε η Ελίζαμπεθ. -Εγώ λέω να πάρουμε μαζί μας έναν ειδικό, που να ξέρει από ηφαίστεια. Ξέρω έναν, τον κύριο Σνέικ, είπε ενθουσιασμένος ο Τζακ. -Πες μου το τηλέφωνο του, τον ενθάρρυνε η Ελένη. Ξεκινώντας την εξερεύνηση… -Καλημέρα, κύριε Σνέικ! χαμογέλασε πλατιά ο Τζακ. -Καλημέρα, είπε με το θλιμμένο και χλομό του πρόσωπο ο κύριος Σνέικ. -Ας αρχίσουμε την έρευνα! είπε ανυπομονώντας η Ελένη. Μετά από κάποιες ώρες… -Τι κούραση! είπε η Ελίζαμπεθ και σκούπισε τις σταγόνες ιδρώτα που έσταζαν από το πρόσωπό της. -Νομίζω ότι βλέπω κάτι να κινείται! φώναξε τρομαγμένος ο Τζακ. -Κι εγώ! Μήπως είναι ο δάσκαλός μας; αναρωτήθηκε η Ελένη κι έσπρωξε πίσω τα μακριά μαλλιά της.
33
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
-Ναι έχετε δίκιο, απάντησε χλομός, όπως πάντα, ο κύριος Σνέικ. -Παιδιά, τι κάνετε εδώ; ρώτησε ο δάσκαλος κι έξυσε το στριφογυριστό μουσάκι του. -Ήρθαμε να σας βρούμε γιατί είχαμε ανησυχήσει, απάντησε λαχανιασμένη η Ελίζαμπεθ. -Δε χρειαζόταν αλλά αφού κάνατε τόσο κόπο θέλω να με βοηθήσετε σε κάτι. Πρέπει να βρω ένα θησαυρό που είναι κρυμμένος στο ηφαίστειο της Αγίας Ελένης. -Αυτό είναι καταπληκτικό! ενθουσιάστηκε ο Τζακ. -Καταπληκτικό αλλά και αδύνατο. Το ηφαίστειο είναι ενεργό, του έκοψε τη φόρα η Ελένη. -Το ξέρω. Γι’ αυτό έχω ένα σχέδιο. Το σχέδιο είναι να μπούμε από τον κινούμενο βράχο που ανακάλυψα πριν λίγες μέρες, τους αποκάλυψε ο δάσκαλος. -Μα πώς θα τον μετακινήσουμε; ρώτησε η Ελίζαμπεθ. -Έχω κάποια εργαλεία, χαμογέλασε μοχθηρά ο κύριος Σνέικ. -Τότε εντάξει, συμφώνησε ο Τζακ. Τρεις ώρες αργότερα… -Κάνει πολλή ζέστη εδώ μέσα. Νομίζω πως θα σκάσω! αναφώνησε η Ελένη. -Και σε λίγο βραδιάζει, είπε τρομοκρατημένη η Ελίζαμπεθ. -Παιδιά, δε θέλω να σας τρομάξω αλλά δεν μπορούμε να βγούμε! ψιθύρισε ο δάσκαλος. -Δεν μπορεί! ούρλιαξε ο Τζακ και στο ύφος του διέκρινες φόβο. Μετά από κάποια λεπτά όλοι είχαν λιποθυμήσει λόγω του καπνού του ηφαιστείου και της έλλειψης οξυγόνου. Ο κύριος Σνέικ που είχε μάσκες οξυγόνου για όλους, δεν τις μοίρασε, φόρεσε μόνο τη δική του και… βρήκε την ευκαιρία να ψάξει το θησαυρό. Ξαφνικά η Ελένη ξύπνησε, πήρε μια μάσκα οξυγόνου από την ξεχασμένη τσάντα του κύριου Σνέικ, την έβαλε κι έπειτα φόρεσε και στους υπόλοιπους από μία. Σε μια στιγμή όλοι συνήλθαν. -Πού είναι ο Σνέικ; Και γιατί δεν μας έδωσε τις μάσκες οξυγόνου; είπε απορημένη η Ελένη.
35
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
-Μήπως έκανα λάθος που είπα μπροστά του για τον θησαυρό; είπε σκεπτικός ο δάσκαλος. – Μάλλον ναι. Πρέπει να τον προλάβουμε, πριν βρει κι αρπάξει το θησαυρό, φώναξε η Ελίζαμπεθ. -Ακούω βήματα… Ησυχία! ψιθύρισε ο Τζακ. Η φιγούρα του Σνέικ φάνηκε στο σκοτάδι καθώς πλησίαζε ακροπατώντας ... -Να τον αιφνιδιάσουμε! είπε σιγά ο δάσκαλος. -Γεια! Σου λείψαμε; Φέρε μας αμέσως το θησαυρό αλλιώς θα σε κάνουμε μαύρο στο ξύλο μέχρι να γίνεις σαν σάπια μπανάνα! τον απείλησαν όλοι μαζί. -Καλά εντάξει, με τσακώσατε. Ηρεμήστε, είπε φοβισμένος ο κύριος Σνέικ. -Φέρε μας γρήγορα το θησαυρό και τσακίσου να μας βοηθήσεις να βρούμε μία έξοδο, του φώναξαν. -Ελάτε! Νομίζω ότι βρήκα κάτι! είπε ενθουσιασμένη η Ελίζαμπεθ. -Έχει δίκιο! Ελάτε γρήγορα! τους κάλεσε ο Τζακ. Μετά από λίγη ώρα… -Επιτέλους, πίσω στο φως της ημέρας, αναστέναξε ανακουφισμένη η Ελίζαμπεθ. Καθώς έβγαιναν συνειδητοποίησαν ότι είχαν ξεχάσει κάτι πολύ σημαντικό. Είχαν ξεχάσει ότι η έκρηξη του ηφαιστείου είχε ήδη ξεκινήσει! -Ωχ! Παιδιά, έχουμε πρόβλημα! είπε πανικοβλημένος ο Τζακ. -Πρόβλημα δε λες τίποτα! Τρέξτεεεεεε… φώναξε δυνατά ο δάσκαλος. Ξαφνικά λάβα και στάχτη άρχισαν να πετάγονται από το ηφαίστειο. Οι τρεις φίλοι, ο δάσκαλός τους και ο Σνέικ άρχισαν να τρέχουν με όλη τους τη δύναμη αλλά ήταν πολύ αργά… Η μοίρα τους ήταν προκαθορισμένη. Η πόλη καταστράφηκε. Όλα τελείωσαν μέσα σε λίγα λεπτά…
37
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
38
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
39
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
Αυτά τα γεγονότα βρέθηκαν γραμμένα στο ημερολόγιο της Ελένης το οποίο ανακαλύφθηκε τυχαία μέσα στις στάχτες μετά από πολλά χρόνια, μαζί με το θησαυρό. Τα τελευταία λόγια του ημερολογίου, γραμμένα βιαστικά, ήταν: Αγαπητό ημερολόγιο, Ελπίζω ο κόσμος να χρησιμοποιήσει το θησαυρό για καλό σκοπό. Τον αρπάξαμε από τα χέρια του Σνέικ. Τον σώσαμε από τα χέρια του κακού. Θέλω έναν καλύτερο κόσμο! Αυτό που θα πρέπει να κάνουμε, είναι να παραδειγματιστούμε από την αγνότητα αυτού του κοριτσιού και να πραγματοποιήσουμε την επιθυμία της, να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο!
40
ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ ΣΤΟ ΜΑΟΥΝΑ ΛΟΑ Μια μέρα δύο κορίτσια με τους γονείς τους αποφάσισαν να πάνε διακοπές στη Χαβάη. Στο δρόμο για το αεροδρόμιο σκέφτονταν πως στη Χαβάη θα πάνε να δουν τα ηφαίστεια. Μπήκαν στο αεροπλάνο, για πρώτη φορά και ήταν εντυπωσιασμένες. Μετά από δώδεκα ώρες αντίκρισαν τις εξωτικές ακτές και τα τρομακτικά βουνά της Χαβάης. Μόλις έφτασαν τα παιδιά στο σπίτι όπου θα έμεναν, τακτοποίησαν τα πράγματά τους και βγήκαν έξω. Οι γείτονες τους ήταν συμπαθητικοί. Ήταν δύο αγόρια, ο Ακαμού και ο Χαναλέ. Αυτοί ζούσαν με τον παππού του Χαναλέ και ήξεραν πολλά για τα ηφαίστεια. Ένα πρωινό, τα τέσσερα παιδιά, πήγαιναν στο σπίτι του παππού του Χαναλέ. Στη διαδρομή, συζητούσαν για τα πιο επικίνδυνα ηφαίστεια του κόσμου και ο Χαναλέ, που ήταν ντόπιος, άρχισε να τους μιλάει για το Μάουνα Λόα. Όλοι εντυπωσιάστηκαν επειδή είναι ενεργό πάνω από 700.000 χρόνια κι έχουν συμβεί πολλές εκρήξεις. Μόλις έφτασαν στο σπίτι του παππού του Χαναλέ, τον ρωτήσαν για το θέμα των ηφαιστείων και ο παππούς άρχισε να τους λέει ιστορίες και μύθους. -Που λέτε παιδιά μου, εγώ παλιά είχα ένα σπίτι κοντά στο τρομακτικό ηφαίστειο. Εγώ και δύο ακόμα φίλοι μου μέναμε πολύ κοντά στο ηφαίστειο. Εκεί κάθε λίγο και λιγάκι συνέβαιναν σεισμοί. Αρχικά, δεν είχαμε καταλάβει τι θα σήμαινε ένας μεγαλύτερος
41
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
42
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
43
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
44
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
45
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
σεισμός, και όταν συνέβη, τρομάξαμε και θέλαμε να φύγουμε από το νησί, είπε ο παππούς του Χαναλέ. -Παππού, είναι αλήθεια ότι το Μάουνα Λόα είναι ενεργό για παραπάνω από 700.000 χρόνια; ρώτησε η Γουέντι. -Φυσικά. Ίσως και παραπάνω! απάντησε ο παππούς. Την επόμενη μέρα τα παιδιά αποφάσισαν να πάνε να το εξερευνήσουν. Όταν έφτασαν… -Παιδιά, λίγο ακόμα και φτάσαμε, είπε ο Χαναλέ αγκομαχώντας. -Ουφ! Ευτυχώς γιατί έχω κουραστεί, απάντησε η Γουέντι. -Κι εγώ επίσης, συμφώνησε ο Ακαμού. Ξαφνικά, έγινε ένας μικρός σεισμός, ο οποίος κράτησε για πολλή ώρα. Mετά από αυτόν ακολούθησαν κι άλλοι όλο και πιο δυνατοί. Τα παιδιά κατατρομοκρατήθηκαν κι άρχισαν να τρέχουν να προλάβουν γιατί το ηφαίστειο είχε εκραγεί. Ο Χαναλέ κάλεσε τον παππού του, την πυροσβεστική και την αστυνομία. Ξαφνικά μια πέτρα τους έκοψε το δρόμο και τους παγίδεψε! Ο καπνός τους εμπόδιζε ν’ αναπνεύσουν και η Γουέντι δεν μπορούσε να συνεχίσει απ’ τη ζαλάδα! Ευτυχώς, ο Χαναλέ είχε οξύτατη όραση και είδε ένα διασωστικό ελικόπτερο να καταφτάνει… Μετά από λίγες μέρες στο νοσοκομείο, ήθελαν να κάνουν άλλη μια εξερεύνηση, γιατί ο Χαναλέ είδε ένα άτομο πάνω στο ηφαίστειο και ήθελε να μάθει γιατί ήταν εκεί. Τελικά αποφάσισαν να πάνε. Όταν έφτασαν ξαναείδαν αυτόν τον άνθρωπο. Ο Χαναλέ άφησε τους άλλους πίσω κι άρχισε να τρέχει κατά πάνω του, όμως η σκιά του ανθρώπου συνέχεια μετακινούταν. Ο Χαναλέ δεν το έβαλε κάτω και συνέχισε ώσπου κατάλαβε ότι κάτι περίεργο γινόταν. Ξαφνικά μια φωνή ακούστηκε: «Τι κάνεις εσύ εδώ; Πρέπει να φύγεις!» Ο Χαναλέ τρόμαξε και θέλησε να πάει να το πει αμέσως στους άλλους. Το φάντασμα τον τράβηξε από τη μπλούζα όταν ένα βουητό ακούστηκε κάτω από τα πόδια τους. -Τι γίνεται; -Σεισμός! Τρέξε να σωθείς, μικρό παιδί! λέει το φάντασμα. Το φάντασμα μετά το σεισμό βρήκε το σώμα του Χαναλέ και προσπάθησε να τον συ-
47
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
νεφέρει όμως δεν γινόταν τίποτα. Πήγε το σώμα κοντά στους άλλους κι έφυγε χωρίς ν’ αφήσει ίχνη. Τα παιδιά τρόμαξαν όταν είδαν τον Χαναλέ αναίσθητο. -Χαναλέ; ρώτησε ο Ακαμού. -Είσαι καλά; είπε η Γουέντη. -Είναι αναίσθητος. Πρέπει να τον πάμε στο νοσοκομείο αμέσως! φώναξε η Ελίζαμπεθ. Τα παιδιά προσπαθούσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους, περιμένοντας την νοσοκόμα να τους πει τα νεότερα… -Εσείς δεν είστε η παρέα του Χαναλέ; -Ναι! είπαν θλιμμένα. -Περάστε μέσα στο δωμάτιο να τον δείτε. Ο Χαναλέ ήταν πλέον νεκρός. -Χαναλέ, απάντα μου, είπε ο Ακαμού φρικαρισμένος. -Λυπάμαι πολύ για τον φίλο σας. Τα παιδιά έφυγαν στενοχωρημένα και πήγαν στο σπίτι τους να πουν τα νέα. Στο σπίτι ήταν όλοι ήδη αναστατωμένοι για το φρικτό θάνατο του Χαναλέ. Τα παιδιά πήγαν στο δωμάτιο της μητέρας και την κρυφάκουσαν να λέει στο κινητό ότι δεν ήθελε να συνεχίσει τη δουλειά που έκανε. Έπειτα η μητέρα τους αποκάλυψε τη δουλειά της, δηλαδή την εξόρυξη πολύτιμων λίθων από ηφαίστεια. Μετά από αυτό το περιστατικό, έφυγαν από το νησί και δεν ξαναπάτησαν το πόδι τους εκεί.
48
ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ
Την Τετάρτη 24 Απριλίου είναι τα γενέθλια της Σουσίλα, γι’ αυτό οι πέντε φίλοι της τής έκαναν για δώρο έκπληξη μια εκδρομή σ’ έναν λόφο δίπλα στο βουνό Μεράπι. Στο λόφο δίπλα στο βουνό Μεράπι... -Περίμενε ακόμα λίγο, Σουσίλα, πριν βγάλεις το μαντίλι από τα μάτια σου, είπε ο Μπουλάν. -Μα θέλω να το βγάλω τώρα! -Σταμάτα να κάνεις σαν μωρό και περπάτα. -Ασ΄ τη να το βγάλει! Αφού φτάσαμε σχεδόν, διαφώνησε η Ασμάρα. -Καλά, βγαλ’ το. -Τέλειο! Πάντα ήθελα να έρθω εδώ αλλά ποτέ δεν είχα το χρόνο, είπε η Σουσίλα. -Θα μείνουμε στο λόφο μέχρι το μεσημέρι, θα κάνουμε πικ νικ και μετά θα εξερευνήσουμε το ενεργό ηφαίστειο Μεράπι. Θα δεις, θα περάσουμε υπέροχα! φώναξε ο Μπουλάν.
49
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
50
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
-Ναι, όμως πείνασα, Μπίμο έρχεσαι μαζί μου να μαζέψουμε μερικά φρούτα; Πρότεινε η Σουσίλα. -Ναι, έχω ακούσει πως έχει πολύ ωραία φρούτα αυτή η περιοχή. -Θέλω να έρθω κι εγώ μαζί σας! γκρίνιαξε ο Σίτρο. -ΟΧΙ Σίτρο! Εσύ, που είσαι ο μεγαλύτερος, μείνε εδώ να φυλάς τα πρόβατα… εεε τους φίλους μας! απάντησε η Σουσίλα. Κι έτσι λοιπόν ο Μπίμο και η Σουσίλα πήγαν να μαζέψουν φρούτα. Η Σουσίλα θα έκλεινε σήμερα τα 18 της χρόνια… ******* -Λοιπόν Μπίμο, πάμε να βρούμε μερικά μάνγκις που είναι το αγαπημένο μου φρούτο, πρότεινε η Σουσίλα. -Εντάξει πάμε, όμως να ξέρεις πως υπάρχουν πολλά δηλητηριώδη φρούτα, οπότε να προσέχεις! Πέρασαν πολλές ώρες ψάχνοντας μάνγκις, όμως δεν έβρισκαν πουθενά. Μέχρι που… -Μπίμο, έλα εδώ. Αυτά τα φρούτα φαίνονται υπέροχα! -Κι εγώ βρήκα κάτι που φαίνεται πολύ νόστιμο! Θα μου δείξεις πρώτα εσύ και μετά σου δείχνω κι εγώ. -Δε φαίνονται τέλεια; Ρώτησε η Σουσίλα. -Ναι, είναι καλύτερα από τα δικά μου. Ας πάρουμε μόνο απ’ αυτά! -Μπορώ να φάω ένα τώρα; -Ναι, θα πάρω κι εγώ λίγο. -Είναι υπέροχο! Βάλε πολλά στο καλάθι μας. -Εντάξει. Κι έτσι άρχισαν να γυρνούν πίσω. Όμως μετά από 10 λεπτά τα παιδιά αρχίζουν να μην αισθάνονται και τόσο καλά… -Δεν νιώθω καθόλου καλά! Μάλλον τα φρούτα ήταν δηλητηριωδ… ψέλλισε η Σουσίλα.
51
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
52
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
-Σουσίλα! Μπορεί να κάνω λάθος αλλά το φρούτο μου πείραξε το στομάχι. Τα παιδιά λιποθυμήσαν. Οι υπόλοιποι άρχισαν να ανησυχούν γι’ αυτό και ξεκίνησαν να τους ψάχνουν. -Ανησυχώ πολύ! Λες να είναι καλά; ρώτησε ο Σίτρο. -Μια χαρά θα είναι, μην κάνεις έτσι, μάλλον δε θα βρίσκουν ωραία φρούτα! Ξέρεις το γούστο του Μπίμο, απάντησε ο Μπουλάν. -Ναι, όμως είναι μόνοι τους τρεις ολόκληρες ώρες! -Ωχ, δυστυχώς έχεις δίκιο! Είναι και οι δύο πεσμένοι κάτω στο χώμα! ******* -Μπούλαν, κοίτα! Η Σουσίλα δεν είναι καλά! Πρέπει να ξυπνήσει! φώναξε ο Σίτρο. -Το ξέρω πως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να το πω αυτό αλλά… με πείραξαν τα φασόλια που έφαγα χτες το βράδυ! -Σταμάτα να μιλάς και βοήθα με να καταλάβω αν αναπνέει η Σουσίλα! -Δεν είναι μόνο η Σουσίλα λιπόθυμη! Είναι και ο Μπίμο εδώ. -Είπα εγώ το αντίθετο; -Σίτρο σταμάτα! Βοήθησέ με να τους σηκώσουμε. -Εγώ παίρνω τη Σουσίλα κι εσύ τον Μπίμο. -Εντάξει όμως τι ακούγεται; -Πείνασα λίγο, τόση ώρα είμαι νηστικός και είπα να φάω μια σοκολατίτσα! -Όχι! Δεν εννοώ αυτό. Κάτι ακούγεται πιο δυνατά. -Ωχ, νομίζω ότι το ηφαίστειο βγάζει καπνούς! -Πρέπει να βιαστούμε! -Περίμενε λίγο! Πρέπει πρώτα να τελειώσω τη σοκολάτα και μετά να σηκώσουμε τη Σουσίλα. -Και τον Μπίμο εννοείς! -Ναι και… αυτόν. -Πρέπει να ξυπνήσουν πριν εκραγεί το ηφαίστειο! Δεν μπορούμε να τους σηκώσουμε μόνοι μας!
53
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
54
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
-Εγώ μπορώ! Δεν φταίω που εσύ δεν έχεις… δύναμη. Κι έτσι οι φίλοι κουβέντιαζαν. Χωρίς να το καταλάβουν οι ώρες περνούσαν και το ηφαίστειο έκανε ακόμα μεγαλύτερους θορύβους. -Το ηφαίστειο! Δεν ακούς τον θόρυβο; είπε ο Μπουλάν. -Αυτό δεν είναι το ηφαίστειο! Η κοιλιά μου είναι, η σοκολάτα μού έπεσε λίγο βαριά για μεσημέρι. -Απόγευμα είναι αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας! Έλα να μεταφέρουμε πρώτα τον Μπίμο στο αμάξι και μετά πάμε να πάρουμε και τη Σουσίλα. -Εγώ θα έλεγα να βάλουμε πρώτα τη Σουσίλα στο αμάξι. -Καλά πρώτα τη Σουσίλα, όμως κατάλαβες τι εννοώ! -Πιάσε την εσύ από τα πόδια κι εγώ απ’ τα χέρια. -Ναι, όμως τρέξε γιατί ο θόρυβος δυναμώνει και μπορεί να μην προλάβουμε τον Μπίμο! -Εντάξει! Έτσι λοιπόν, οι δυο φίλοι πήγαιναν προς το αμάξι κρατώντας τη Σουσίλα απ’ τα χέρια κι απ’ τα πόδια. Όμως δεν ήξεραν τι τους περίμενε! -Πού είναι το αυτοκίνητο; απόρησε ο Σίτρο. -Νομίζω λίγο πιο δεξιά. -Δίκιο έχεις! Ας αφήσουμε τη Σουσίλα εδώ και μετά πάμε να πάρουμε και τον Μπίμο. -Εντάξει, πάμε. Μετά από δέκα λεπτά οι δύο φίλοι έφτασαν στο δάσος όμως κάποιος έλειπε! -Πού πήγε ο Μπίμο; ρώτησε ο Σίτρο. -Μπορεί να είναι λίγο πιο αριστερά. -ΜΠΟΥΛΑΝ! ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ! -Καλά, πώς κάνεις έτσι; Ηρέμησε λίγο! -ΠΩΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΗΡΕΜΟΣ; ΚΙ ΑΝ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΚΑΙ Η ΣΟΥΣΙΛΑ ΛΕΙΠΕΙ; -Μα καλά! Πριν από λίγο ήταν λιπόθυμος τώρα πώς εξαφανίστηκε; -Λες να τον απήγαγαν εξωγήινοι;
55
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
56
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
-Ναι καλέ, με δύο μύτες και τρία μάτια! ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΣΑΝ ΜΩΡΟ! Πάμε τώρα να δούμε αν είναι καλά η Σουσίλα. -Και θ’ αφήσουμε τον Μπίμο ανυπεράσπιστο; Αποκλείεται, κάτσε να ψάξουμε λίγο ακόμα. -Εντάξει, λίγο όμως! ******* -Πού είναι τα παιδιά; ρώτησε η Ασμάρα. -Δεν ξέρω. Πάμε να τα ψάξουμε, απάντησε η Περντάνα. Περπατούσαμε δέκα λεπτά, και συναντήσαμε τον Μπίμο και τη Σουσίλα που ήταν αναίσθητη. Πού ήταν όμως ο Μπουλάν και ο Σίτρο; -Είστε καλά; ρώτησε η Περντάνα. -Εγώ νιώθω απλά λίγη ζαλάδα, η Σουσίλα δεν ξέρω αν είναι αναίσθητη ή όχι. -Πού είναι ο Σίτρο και ο Μπουλάν; ρώτησε η Ασμάρα. -Δεν ξέρω και… -Σας ψάξαμε παντού! Τι κάνει η Σουσίλα; ρώτησε ο Σίτρο. -Την κρατάω, δεν την βλέπεις; αστειεύτηκε ο Μπίμο. -Δεν είναι ώρα να τσακωθείτε! Τώρα, τι ήταν αυτός ο θόρυβος; -Μην μου πεις… κοιτάξτε το ηφαίστειο! φώναξε τρομαγμένη η Ασμάρα. -Εκρήγνυται! Φώναξαν όλα τα παιδιά μαζί. Καθώς έτρεχαν να μπουν στο αυτοκίνητο, με το οποίο πριν από λίγο γύρισε ο Μπίμο μαζί με τη Σουσίλα, το οποίο δεν έβρισκαν ο Μπουλάν και ο Σίτρο, η Σουσίλα έπεσε από τα χέρια του Μπίμο… -Τι γίνεται; Πού είμαι; ρώτησε η Σουσίλα. -Θα σου εξηγήσω μετά, μπες στο αμάξι! είπε ο Σίτρο. Μπήκαν όλοι στο αυτοκίνητο κι άρχισαν να οδηγούν σαν τρελοί. Έφτασαν σώοι κι αβλαβείς στο νοσοκομείο για να αναρρώσει η Σουσίλα κι ο Μπίμο, μετά από το δηλητηριώδες φρούτο που έφαγαν. Μετά από αυτό τα παιδιά δεν επισκέφτηκαν ξανά το ηφαίστειο Μεράπι και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!
57
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Ήταν το πρώτο ξημέρωμα του Μάη στην Ιαπωνία. Οι πάπιες έκρωζαν και τα τρία παιδιά έπαιζαν στην παραλία βόλεϊ όταν ξαφνικά ένας καρχαρίας φάνηκε στα ρηχά. Ο Στάνφορντ, o Στάνλεϊ και η Στέισι άρχισαν να τρέχουν για να μην τους κάνει μια μπουκιά. Πήγαν στο σπίτι τους. Για να ξεχάσουν αυτό το ατυχές περιστατικό, άνοιξαν την τηλεόραση και είδαν ένα ντοκιμαντέρ για το όρος Φούτζι και το ηφαίστειό του. Αποφάσισαν να το επισκεφτούν. Την επόμενη μέρα έφυγαν με το αεροπλάνο με προορισμό το ηφαίστειο. -Ξέρει κανείς Ιαπωνικά; ρώτησε ο Στάνφορντ. -Όχι και δε νομίζω ότι θα μας χρειαστούν, αποκρίθηκε ο Στάνλεϊ. -Πάμε σ’ ένα ξενοδοχείο να βρούμε δωμάτιο για το βράδυ, πρότεινε η Στέισι. -Βρήκα στο google maps ένα πεντάστερο ξενοδοχείο που λέγεται 玉子とベーコン, ανακοίνωσε ο Στάνφορντ. -Πάμε! Φαίνεται πολύ αξιόπιστο μόνο και μόνο από το όνομα, δήλωσε ο Στάνλεϊ. -Θα πληρώσω εγώ. Κέρδισα 769 ευρώ στο σκρατς, ανακοίνωσε η Στέισι. Τα τρία παιδιά πήγαν στο ξενοδοχείο και πλήρωσαν για τη διαμονή τους. -Τώρα που αφήσαμε τα πράγματά μας στα δωμάτια μας, πού να πάμε; αναρωτήθηκε ο Στάνφορντ.
58
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
-Υπάρχουν πολλά μέρη να πάμε αλλά το καλύτερο είναι το ηφαίστειο Φούτζι, είπε η Στέισι. -Ωραία, πάμε εκεί! αποκρίθηκε ενθουσιασμένος ο Στάνλεϊ. -Πώς θα πάμε; τους ρώτησε ο Στάνφορντ. -Στην περίπτωση που πάμε με τα πόδια, εγώ δεν έρχομαι, διαμαρτυρήθηκε η Στέισι. -Μην ανησυχείς θα πάμε με το ταξί, της απάντησε ο Στάνλεϊ. -Το ηφαίστειο είναι ενεργό; ρώτησε χωρίς να κρύψει τον φόβο του ο Στάνφορντ. -Ναι, αλλά δε θα πάθουμε και τίποτα, κορόιδεψε η Στέισι. -Ωραία, συμφώνησε ο Στάνλεϊ. ******* -Πάμε! είπε χαρούμενος ο Στάνφορντ. -Ας σκαρφαλώσουμε στην κορυφή! Θέλω να δω τον κρατήρα! πρότεινε η Στέισι. -Θα καλέσω το Ιαπωνικό 11888 για να βρούμε ταξί, σκέφτηκε ο Στάνλεϊ. -はい、こんにちは (Ναι, γεια σας), απάντησε ο υπάλληλος. -We would like a taxi, please. (Θα θέλαμε ένα ταξί, σας παρακαλώ), αποκρίθηκε η Στέισι. -OK, it will be there soon. (Εντάξει, θα είναι εκεί σύντομα), είπε ο υπάλληλος. ******* Λίγα λεπτά αργότερα… -Ήρθε! Φώναξε η Στέισι. -どこに行きたいですか？ (Πού θέλετε να πάτε;) ρώτησε ο ταξιτζής. -Do you speak Greek? (Μιλάτε Ελληνικά;) είπε ο Στάνφορντ. -Ναι, είμαι Έλληνας! απάντησε ο ταξιτζής. Κι εσείς; -ΝΑΙ! είπαν όλοι χαρούμενοι. -Πού θέλετε να πάτε; ψιθύρισε ο ταξιτζής. -Στο ηφαίστειο Φούτζι. Πόσο θα κοστίσει; αναρωτήθηκε ο Στάνλεϊ. -Κανονικά κοστίζει 30 ευρώ, αλλά επειδή είστε Έλληνες θα σας κάνω μία έκπτωση
59
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
60
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
των 10 ευρώ, απάντησε ο ταξιτζής. -Σας ευχαριστούμε πολύ, αποκρίθηκε η Στέισι. -Τι σας κάνει να θέλετε να πάτε στο ηφαίστειο Φούτζι; ρώτησε ο ταξιτζής. -Δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ κάτι παρόμοιο και θέλουμε να ζήσουμε αυτή την εμπειρία, είπε με ενθουσιασμό ο Στάνφορντ. -Καλή ιδέα! Να περάσετε καλά και με προσοχή. Μπορείτε να κατεβείτε, φτάσαμε, είπε ο ταξιτζής και τους αποχαιρέτησε. ******* Μετά από λίγη ώρα έφτασαν στο ηφαίστειο… -Ποπό! Είναι τεράστιο! Ενθουσιάστηκε ο Στάνφορντ. -Εντάξει ηφαίστειο είναι, δεν το περίμενες; είπε κοροϊδευτικά ο Στάνλεϊ. -Θέλετε να σκαρφαλώσουμε στην κορυφή; πρότεινε η Στέισι. -Ναι, καλή ιδέα, πρόσθεσε ο Στάνφορντ. ******* Ανεβαίνοντας… -Λέτε να έχει λάβα στο εσωτερικό του; αναρωτήθηκε ο Στάνλεϊ. -Μάλλον ναι! απάντησε ο Στάνφορντ. -Ωραία! Περισσότερη δράση για μας! είπε χαρούμενη η Στέισι. ******* Λίγα λεπτά αργότερα έφτασαν σ’ ένα οροπέδιο. Εκεί, μία έκπληξη τους περίμενε. -Παιδιά προσέξτε! Ένα στρώμα λάβας έρχεται προς το μέρος σας! Τρέξτε να σωθείτε! τους προειδοποίησε ένας εξερευνητής που κατέβαινε εξουθενωμένος απ’ την κορυφή. -Βοήθεια! Ας κρυφτούμε μέσα σ’ εκείνη τη σπηλιά λίγο πιο κάτω! φώναξαν όλοι μαζί. Τα παιδιά ευτυχώς σώθηκαν αλλά ο εξερευνητής, όντας λίγο υπέρβαρος, δεν πρόλαβε να φτάσει στη σπηλιά με αποτέλεσμα να χαθεί στη λάβα. -Είστε όλοι καλά; ρώτησε ο Στάνλεϊ.
61
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
62
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
63
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
64
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
-Ναι! Εσύ; είπαν ο Στάνφορντ και η Στέισι. -Ναι, καλά είμαι κι εγώ! τους απάντησε ο Στάνλεϊ. Ο εξερευνητής, πού είναι; -Ασ’ τον αυτόν, είναι καμένο χαρτί! είπε η Στέισι. -Τι εννοείς Στέισι; απόρησε ο Στάνφορντ. -Έκαψε πολύ λίπος στην κατάβαση! απάντησε η Στέισι. Αφού βγήκαν απ’ τη σπηλιά συνέχισαν το ταξίδι τους προς την κορυφή. -Επιτέλους φτάσαμε στην κορυφή, είπε η Στέισι. -Άραγε είναι ενεργό το ηφαίστειο; ρώτησε ο Στάνφορντ. -Σαΐνης είσαι, κορόιδεψε ο Στάνλεϊ. -Μην τον κοροϊδεύεις, ρε Στάνλεϊ. Εδώ ήρθαμε για να περάσουμε καλά! τους μάλωσε η Στέισι. -Μα, δε βλέπω τίποτα μ’ όλο αυτό τον καπνό! Λέτε να είναι ενεργό το ηφαίστειο τελικά; ξαναρώτησε ο Στάνφορντ. -Ασ’ το γι’ αύριο! ******* Το βράδυ… -Πάμε να κατασκηνώσουμε στη σπηλιά και θα συνεχίσουμε την εξερεύνηση αύριο, πρότεινε ο Στάνφορντ. -Εντάξει, πάμε να στήσουμε τις σκηνές μας, αποκρίθηκε ο Στάνλεϊ. ******* Το επόμενο πρωί… -Ξυπνήστε αγόρια, είναι έτοιμο το πρωινό, φώναξε η Στέισι. -Μου θυμίζει τη μητέρα μου όταν το λέει αυτό, γκρίνιαξε ο Στάνφορντ. -Ντυθείτε γρήγορα για να φύγουμε για την κορυφή, είπε ο Στάνλεϊ. -Ανυπομονώ να συνεχίσουμε την εξερεύνηση, ενθουσιάστηκε ο Στάνφορντ. -Τότε κάνε γρήγορα! φώναξε η Στέισι. -Ολόιδια με τη μητέρα μου είσαι, σχολίασε ο Στάνφορντ.
65
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
66
Σσσσ! Ο Εγκέλαδος κοιμάται...
-Σταματήστε να μαλώνετε, τσίριξε ο Στάνλεϊ. Σκαρφάλωσαν στο ηφαίστειο όπου μία ακόμη έκπληξη περίμενε τους ήρωές μας. Έφτασαν στην κορυφή και θαμπώθηκαν όλοι από το τοπίο. Δεν είχε καπνό κι έτσι ο Στάνφορντ ήθελε να βγάλει μία φωτογραφία. Μέσα στον ενθουσιασμό του, δεν πρόσεξε ότι ο βράχος, στον οποίο στεκόταν, ήταν έτοιμος να πέσει. Ο βράχος κύλησε και τον παρέσυρε μέσα στον κρατήρα του ηφαιστείου. -Στανφοοοοοοοοοοοοοοορντ! Όοοοοοοοοοοοχιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι! -Και τώρα σε ποιον θα φωνάζω, και με ποιον θα μαλώνω; είπε στενοχωρημένη η Στέισι. Η πτώση του Στάνφορντ προκάλεσε σεισμό και τα παιδιά έπεσαν κάτω. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα καπνός άρχισε να ξεπροβάλλει από τον κρατήρα του ηφαιστείου. Τα παιδιά κατάλαβαν τι θα συμβεί κι άρχισαν να τρέχουν προς τη σκηνή στην οποία είχαν κοιμηθεί τη νύχτα. Εκεί, η Στέισι βρήκε το κινητό της και κάλεσε τον ταξιτζή με τον οποίο είχαν έρθει στο ηφαίστειο. Ο ταξιτζής ήρθε πολύ γρήγορα —σε αντίθεση με τους άλλους Έλληνες ταξιτζήδες— με αποτέλεσμα τα παιδιά να σωθούν από την ηφαιστειακή έκρηξη. Λίγα λεπτά αργότερα… -Επιτέλους φτάσαμε στο αεροδρόμιο, χάρηκε η Στέισι. -Κρίμα όμως, δεν μπορέσαμε να βγάλουμε σέλφι μπροστά από την έκρηξη, πρόσθεσε ο Στάνλεϊ. -Σιωπή βλάσφημε, τον μάλωσε η Στέισι. -Πάλι σαν τη μάνα μου μιλάς ρε Στέισι, αποκρίθηκε ο Στάνλεϊ. Στο τέλος τα παιδιά έφτασαν στο σπίτι τους. Είχαν ένα θεματάκι όταν η μητέρα του Στάνλεϊ και του Στάνφορντ τους ρώτησε πού είναι ο Στάνφορντ αλλά κατά τ’ αλλά πήγαν όλα μια χαρά. Και ζήσαν —όσοι ζούσαν ακόμα— καλά κι εμείς καλύτερα.
67
9
3
140
3
20
2015 Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
240
3 6,5
3 215
5
20
20
5
20
με λιγα λογια
20
3,5
με λιγα λογια
20
2010
όγω...ς λ ο π ίηση
3
λόγω... ποίησης 3
215 3,5 20
215
215 3,5 20
5
3,5
πόσο μου μοιά ζ ε ις !
20
20
140
σπίτι μου, σπιτάκι μου!
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός» 3
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός» Αθήνα 2015
20
5
215
3 6,5
3 215
…και µεις καλύτερα
2009 «Διονύσιος Σολωμός»
«∆ιονύσιος Σολωµός» – 2006
κοσμο... γωνίες
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός» Μια έκδοση των Εκπαιδευτηρίων «∆ιονύσιος Σολωµός» – Αθήνα 2006
Μια φορά…
και µια ιστορία
Μια φορά… και µια ιστορία
ευτηρίων θήνα 2009
σχήμα λόγου
σπίτι μου σπιτάκι μου
101 ∂ÍÒÊÏÏÔ 4/6/2006 01:58 Page 1
μη μου πεις!
Σολωμός»
9
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός» Αθήνα 2016
πόσο μου μοιάζεις!
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός» 2014
3
Θαύμα! Θαύμα!
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός» - Αθήνα 2012
ων Εκπαιδευτηρίων ωμός» - Αθήνα 2012
Θαύμα! Θαύμα!
2016
σχήμα λόγου
3
20
3
Εκπαιδευτήρια ∆ΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός» Αθήνα 2018