De Werf Traces

TRACES Géén typisch kerstsprookje

Nee, in De Werf kan je in december niet gaan kijken naar klassieke kerstballetten als 'De Notenkraker' of 'Het Zwanenmeer'. Het cultuurcentrum pakt daarentegen uit met ‘TRACES’, een Belgische dansvoorstelling van het hoogste niveau. Twee dagen voor Kerstmis strijkt Ultima Vez, het ensemble van de internationaal gelauwerde choreograaf Wim Vandekeybus, neer in Aalst. "Het wordt een duister sprookje.”

Waaruit ontstond het idee voor ‘TRACES’?

Wim Vandekeybus: “De voorstelling is gemaakt in het kader van Europalia, een tweejaarlijks kunstenfestival waarin één Europees land centraal staat. De laatste editie stond in het teken van Roemenië en de organisatie stuurde me op voorhand heel veel lectuur van filosofen uit het post-Ceaușescu-tijdperk. Maar daar wilde ik het helemaal niet over hebben. Ik wou een voorstelling over de grote wildernis in het land: de oerbossen die zich uitstrekken tot in Bulgarije, de laatste groene long van Europa. Na wat opzoekwerk kwam ik op een plaatselijk ritueel waarbij mensen in berenhuiden kruipen en dansen om het nieuwe jaar te vieren. Ongelooflijk mooi, maar ook tragisch, want die beesten zijn natuurlijk gestorven voor die viering. Toen ik dat zag, dacht ik: ik ga het tegenovergestelde doen. Ik ga de beren zich laten aankleden met het vel van de mensen. De voorstelling had ook ‘The revenge of the bears’ (De wraak van de beren, red.) kunnen heten. Het verhaal gaat over de wisselwerking tussen de beren en mensen die aan de rand van het woud wonen. Zij palmen steeds meer territorium van de beren in en doen aan ontbossing. Dat is trouwens geen fictie: 80% van het hout bij IKEA komt uit Roemenië.”

Hoe vertel je zo’n verhaal met dans en muziek?

Vandekeybus: “Ik liet me heel hard inspireren door de Roemeense zigeunercultuur en hun typische muziekritme. Normaal zijn liedjes opgebouwd uit 8 tijden, bij hen zijn dat er vaak 7, 9 of zelfs 13. Vervolgens trok ik met mijn ‘gipsy-playlist’ naar de Gentse zangeres Trixie Whitley en de Amerikaanse gitarist Marc Ribot. Zij maakten, samen met vijf New Yorkse artiesten, een dansante en krachtige soundtrack.”

Jullie spelen in Aalst de dag voor kerstavond. Maar een typisch kerstsprookje wordt het dus niet?

Vandekeybus: “Ik zie het als een duister sprookje, met heel dierlijke elementen. Op een gegeven moment staan er bijvoorbeeld twee dansers naakt op scène. De ene met zijn voet in een plastic buis, de ander met zijn hoofd. Allebei stellen ze stervende wolven voor, die in een val gelopen zijn. In een andere scène veranderen alle dansers dan weer in herten en vormen ze geweien met hun armen. Nog een magisch element is de woudheks, die vergezeld wordt van drie beren. De dansers in kwestie dragen daarvoor stelten, zodat ze groter lijken. En voor alle duidelijkheid: voor de kostuums gebruiken we geen échte berenvellen.”

Door de pandemie hebben jullie minder kunnen touren in het buitenland, maar jullie hebben wel nog in Roemenië zelf gespeeld. Hoe was dat?

Vandekeybus: “Daar was het een ongelooflijk succes. De Roemenen bese en achteraf heel hard dat hun regering te weinig doet om die fauna en flora te beschermen.”

De cast van ‘TRACES’ is heel internationaal. Vieren zij dan ook samen kerst?

Vandekeybus: “Er staan tien mensen op de bühne: uit Rusland, Kroatië, Nigeria, Hongkong... En ook twee Belgen. Ik denk dat de meesten wel terugkeren naar hun familie, want het is de laatste voorstelling in ons land. Lang zal hun vakantie wel niet duren, want op 2 januari hernemen we de tournee.”

Win een duoticket

CHIPKA mag 3 duotickets weggeven voor ‘TRACES’ op 23 december in CC De Werf. Stuur ten laatste op 5 december je gegevens en antwoord op onderstaande vraag naar chipka@aalst.be: Elke dansvoorstelling

in De Werf wordt voorafgegaan door een inleiding waar je extra info krijgt over de choreograaf en het werk. Wie verzorgt de inleiding bij ‘TRACES’?

Je vindt het antwoord op ccdewerf.be.